KIO 2706/18 WYROK dnia 17 stycznia 2019 r.

Sygn. akt: KIO 2706/18 

WYROK 

z dnia 17 stycznia 2019 r. 

Krajowa Izba 

Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący:     Bartosz Stankiewicz 

Protokolant:             

Rafał Komoń 

po rozpoznaniu na rozprawie w Warszawie w dniu 15 stycznia 2019 

r. odwołania wniesionego 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 31 grudnia 2018 r. przez wykonawcę – B. K. 

prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  APS  Gaz  Sensor  B.  K.  z  siedzibą  w 

Gdańsku  przy  ul.  Korzeniowskiego  19/21  m.  18a  (80-508  Gdańsk)  w  postępowaniu 

prowadzonym przez 

zamawiającego – PGE Energia Ciepła S.A. z siedzibą w Warszawie przy 

ul. Złotej 59 (00-120 Warszawa) 

przy  udziale  wykonawcy 

–  Bilfinger  Industrial  Services  Polska  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w 

Warszawie  przy  ul.  Pożarowej  6  (03-309  Warszawa)  zgłaszającego  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

Uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  zamawiającemu:  unieważnienie  czynności  wyboru 

najkorzystniejszej oferty, odrzucenie na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 3 

ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - 

Prawo zamówień publicznych (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 

1579 ze zm.) 

– oferty wykonawcy Bilfinger Industrial Services Polska Sp. z o.o. z siedzibą w 

Warszawie 

oraz powtórzenie czynności badania i oceny ofert w postępowaniu;  

2.  Uznaje  za  nieuzasadnione  zarzuty  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  2  i  3  ustawy  z  dnia  29 

stycznia 2004 r. - 

Prawo zamówień publicznych (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1579 ze zm.); 

Kosztami  postępowania  obciąża  zamawiającego  PGE  Energia  Ciepła  S.A.  z  siedzibą  w 

Warszawie i: 

3.1. z

alicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: 

piętnaście tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę  –  B.  K.  prowadzącego 

działalność  gospodarczą pod  nazwą APS  Gaz  Sensor  B.  K.  z  siedzibą  w  Gdańsku tytułem 

wpisu od odwołania; 

3.2. z

asądza od zamawiającego PGE Energia Ciepła S.A. z siedzibą w Warszawie na rzecz 

wykonawcy B. K. 

prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą APS Gaz Sensor B. K. 

z siedzibą w Gdańsku kwotę 18 600 zł 00 gr (słownie: osiemnaście tysięcy sześćset złotych 

zero  groszy) 

stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  wpisu  od 

odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - 

Prawo zamówień publicznych 

(t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1579 ze zm.) na niniejszy  wyrok  - w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za pośrednictwem  Prezesa  Krajowej Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ………………….… 

Sygn. akt KIO 2706/18 
 
 

UZASADNIENIE 

PGE  Energia  Ciepła  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie  zwana  dalej  „zamawiającym” 

prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego pn.: 

Przeglądy, konserwacje, remonty bieżące i awaryjne oraz usługi utrzymania 

ruchu urządzeń i instalacji w zakresie AKPiA w PGE Energia Ciepła S.A. Oddział Wybrzeże w 

EC  Gdańsk  i  EC  Gdynia  (nr  postępowania:  1001046500).  Postępowanie  zostało  wszczęte 

ogłoszeniem  opublikowanym  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  w  dniu  2  sierpnia 

2018  r.  pod  numerem  2018/S  147-337451. 

Szacunkowa  wartość  zamówienia,  którego 

przedmiotem  są  usługi  jest  wyższa  od  kwot  wskazanych  w  przepisach  wykonawczych 

wydanych  na  podstawie  art.  11  ust.  8  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r. 

Prawo  zamówień 

publicznych (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1579 ze zm.) zwanej dalej

: „Pzp”. 

W dniu 31 grudnia 2018 r. 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej odwołanie wniósł 

wykonawca B. K. 

prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą APS Gaz Sensor B. K. z 

siedzibą w Gdańsku, zwany dalej „odwołującym”. Odwołujący wniósł odwołanie od czynności: 

1) zaniechania odrzucenia oferty wybranego wykonawcy; 

2) wyboru najkorzystniejszej oferty 

w postępowaniu. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie następujących przepisów: 

1. art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 3 Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia oferty Bilfinger 

Industrial Services Polska Sp. z o.o. 

z siedzibą w Warszawie zwanego dalej: „przystępującym”, 

pomimo iż zawiera ona rażąco niską cenę; 

2. art. 89 ust. 1 pkt 3 Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia oferty 

przystępującego, pomimo iż 

jej  złożenie  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji  w  rozumieniu  przepisów  o  zwalczaniu 

nieuczciwej konkurencji; 

3. art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, poprzez zaniechanie odrzucenia oferty 

przystępującego, pomimo iż 

nie odpowiada ona treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia zwanej dalej: „SIWZ”; 

4. art. 7 ust. 1 i 3 w zw. 

z art. 91 ust. 1 Pzp, tj. przeprowadzenie postępowania oraz dokonanie 

wyboru  oferty  najkorzystniejszej  z  naruszeniem  zasady  uczciwej  konkurencji  i  równego 

traktowania wykonawców. 

W związku z postawionymi zarzutami odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu: 

unieważnienie czynności badania i oceny ofert; 

unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej; 

- przeprowadzenie ponownego badania oraz oceny ofert; 

-  odrzucenie  oferty 

przystępującego  jako  zawierającej cenę  rażąco  niską, stanowiącej czyn 

nieuczciwej konkurencji i niezgodnej z SIWZ; 

wybór oferty odwołującego jako najkorzystniejszej. 

Jeśli  chodzi  o  interes  we  wniesieniu  odwołania,  odwołujący  wyjaśnił,  że  czynność 

zamawiającego, polegająca na wyborze oferty przystępującego uniemożliwia odwołującemu 

uzyskanie przedmiotowego zamówienia publicznego. Wyeliminowanie niezgodnego z prawem 

rozstrzygnięcia  zamawiającego  stworzy  odwołującemu  możliwości  wykonania  zamówienia  i 

osiągnięcia z tego tytułu zysku. 

Jeśli chodzi o zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 3 Pzp odwołujący 

wskazał, że jak wynika z zestawienia cen ofertowych, przystępujący zaproponował cenę na 

poziomie  31%  ceny  odwołującego.  W  związku  z  powyższym  zamawiający  wezwał 

przystępującego  w  dacie  25  września  2018  r.  do  przedstawienia  dokumentów 

potwierdzających, iż zaoferowana cena gwarantuje prawidłową realizację prac, tj. zgodnie z 

wymaganiami  SIWZ. 

Wyjaśnienie  winno  obejmować  złożenie  dowodów,  dotyczących 

wyliczenia  ceny  i  kosztu  zatrudnienia  w  oparciu  o  ww.  wymaganiami. W dacie  25 

września 

2018  r. 

przystępujący  złożył  pismo,  cechujące  się  wysokim  poziomem  lakoniczności  i 

ogólności,  w  żaden  sposób  nie  czyniąc  zadość  wezwaniu  zamawiającego.  Przedmiotowe 

pismo  nie  zawiera

ło  bowiem  żadnych  dowodów,  wyliczeń,  stawek  ani  wyjaśnienia 

mechanizmów  kalkulacji  przez  wykonawcę  ceny,  chociażby  w  formie  prostych  wyliczeń 

matematycznych. Co więcej, wykonawca oświadczył, iż przyjął założenie, że zlecane będą nie 

pojedyncze  prace  z  cennika,  lecz  pakiet  prac  do  wykonania  w  ramach  jednego  zlecenia  z 

określonym wyprzedzeniem czasowym i uzgodnionym harmonogramem realizacji. Założenie 

to  jest 

–  zdaniem  odwołującego  –  całkowicie  irracjonalne.  Wykonawca  przyjmuje  bowiem, 

biorąc  na  siebie  obowiązek  kompleksowej  obsługi  technicznej  na  przestrzeni  czterech  lat 

dwóch  elektrociepłowni,  obsługujących  niemalże  milionową  aglomerację,  że  usunięcie 

poszczególnych wad, usterek, awarii, realizacja przeglądów może  poczekać, aż zbierze się 

ich tyle, aby jego reakcja nie była nazbyt kosztowna. Abstrahując od treści SIWZ i reżimów 

reakcji na określone w projekcie umowy zdarzenia odwołujący stwierdził, że ww. oświadczenie 

jest  wysoce  niepokojące.  Przyjęcie  go  oznaczałoby  bowiem,  że  wykonawca  nie  miał 

świadomości  powagi  zadania,  jakie  chce  realizować,  w  tym  konsekwencji  ewentualnych 

zaniechać i opóźnień. W skrajnym przypadku oznaczać one zaś mogą zagrożenie dla zdrowia 

i  życia  ludzkiego  na  olbrzymią  skalę,  jak  również  szkody  materialne  o  porównywalnych 

rozmiarach. 

Niezależnie  od  tego  odwołujący  podniósł,  że  umowa  wykonawcza  w  punktach  13.4  -  13.9 

przewiduje wprost kary umowne tytułem opóźnień w realizacji prac, nie wspominając o tym, 

że  nie  obejmuje  ona  trybu  umożliwiającego  kumulację  zleceń.  Przywołał  punkt  1.2.1.1. 

Specyfikacji Technicznej, zgo

dnie z którym: Wykonawca jest zobowiązany do stworzenia takiej 

organizacji  (łącznie  z  dowozem  pracowników),  aby  niezależnie  od  pory  dnia  zapewnić 

przystąpienie do usunięcia usterki w przeciągu 2 godzin od momentu powiadomienia przez 

upoważnionego  przedstawiciela  Zamawiającego  lub  w  innym  uzgodnionym  terminie. 

Wykonawca  będzie  sprawnie  i  efektywnie  kierował  pracami  tak,  aby  spełnić  wymagania 

postawione  przez  Zamawiającego  w  umowie  i  zakończyć  je  w  podanym  terminie.  Skład 

brygady musi gwarantować kompleksową usługę i jak najkrótszy czas naprawy w zadanym 

zakresie. 

Założenie poczynione przez wykonawcę oznacza zatem w ocenie odwołującego, że 

nie ma on zamiaru realizować umowy zgodnie z jej treścią i zapewne w tym fakcie upatruje 

możliwości poczynienia oszczędności na projekcie. 

Odwołujący podkreślił także, że zgodnie z obowiązującym stanem prawnym to na wykonawcy 

wezwanym do złożenia wyjaśnień odnośnie rażąco niskiej ceny ciąży obowiązek wykazania, 

że została ona skalkulowana rzetelnie (art. 90 ust. 2 Pzp). Pismo z dnia 25 września 2018 r. w 

ocenie odwołującego w żaden sposób nie czyni zadość temu obowiązkowi. Przytacza bowiem 

okoliczności  o  charakterze  ogólnym,  które  były  brane  pod  uwagę  przez  wszystkich 

uczestników  postępowania.  Warunki  udziału  w  nim  pozwalały  wszakże  na  złożenie  oferty 

wyłącznie  przez  doświadczonych  wykonawców,  dysponujących  niezbędnym  know-how  i 

zapleczem kadrowym. Nie bez znaczenia jest też fakt, iż wykonawca nie przedstawił żadnych 

dowodów, które potwierdzałyby prawdziwość jego twierdzeń. W takiej sytuacji zamawiający 

nie miał - w najlepszym dla wykonawcy wypadku - realnej możliwości zbadania, czy cena nie 

jest rażąco niska.  

W  świetle  przedstawionych  powyżej  uwarunkowań  prawnych  zdaniem  odwołującego, 

zamawiający  winien  w  oparciu  o  treść,  czy  raczej  brak  treści,  pisma  wykonawcy  z  dnia  25 

września 2018 r. odrzucić ofertę przystępującego, czego jednak zaniechał. 

Następnie odwołujący  wskazał, że zamawiający  dopuścił się w dalszym toku postępowania 

niedopuszczalnych negocjacji 

z wykonawcą, wzywając go ponownie do złożenia wyjaśnień co 

do  real

ności i rzetelności jego ceny (pismem z dnia 17 października 2018 r.). Zamawiający 

ponadto  w  tym  piśmie  ponownie  wezwał  przy  tym  przystępującego  do  przedłożenia 

stosownych kalkulacji i doku

mentów. 

W  tym  miejscu 

odwołujący  podniósł  niedopuszczalność  działań  zamawiającego,  który  ww. 

pismem  niejako  doszuk

iwał  się  potwierdzenia,  że  cena  wykonawcy  jest  ustalona  rzetelnie, 

chociaż nie była ku temu formalnych możliwości. Nie sposób ponadto zaakceptować sytuacji, 

w której uzyskawszy wyjaśnienia określonej treści (co do agregowania zleceń), zamawiający 

wzywa wykonawcę do potwierdzenia, że oświadczenia tej treści nie złożył. 

Jak wskazał odwołujący przystępujący ponownie nie wykonał wezwania zamawiającego. W 

piśmie z dnia 19 października 2018 r. nie przedłożył bowiem żadnych dowodów ani kalkulacji 

potwierdzających rynkowy charakter jego ceny. Powtórzył zapewnienia o swym doświadczeniu 

zdobytym  w  ramach realizacji  innych umów.  Zdaniem  odwołującego przystępujący  z  jednej 

strony  w  swojej  odpowiedzi  z  dnia  19 

października  2018  r.  stwierdził,  że  nie  zapewni 

wymaganej  przez  zamawiającego  obsady  zgodnie  z  reżimem  umowy,  tj.  bezwarunkowo.  Z 

drugiej zaś zmienił zdanie co do możliwości agregowania zleceń i stanął na stanowisku, że 

dotyczyć to będzie wyłącznie ich części. Stanowisko to również nie znajduje oparcia w umowie. 

W odniesieniu do ostatniego z pytań zamawiającego, wykonawca pozostał przy gołosłownym 

stwierdzeniu, że jego cena obejmuje wszelkiego rodzaju wydatki i koszty, nie precyzując nawet 

jej części składowych. 

Jak wskazał odwołujący w kontekście ww. pisma, niezależnie od jego wcześniejszego żądania 

w tym zakresie, zamawiający winien tym bardziej odrzucić ofertę przystępującego. Natomiast 

jak  dalej  podał  odwołujący  w  miejsce  tej,  tyleż  oczywistej,  co  spóźnionej  czynności, 

zamawiający po raz kolejny wezwał wykonawcę do złożenia wyjaśnień i po raz kolejny wezwał 

go do potwierdzenia przeciwnej treści, niż uprzednio złożone oświadczenie. W piśmie z dnia 

25 października 2018 r. zamawiający wezwał do potwierdzenia, że wykonawca niezależnie od 

ilości  zleceń  i  prac  do  wykonania  w  danym  dniu  (a  zatem  odwrotnie  niż  6  dni  wcześniej 

stwierdził  wykonawca),  zapewni  niezbędną  obsługę  kadrową.  Zamawiający  podał  przy  tym 

ko

nkretne liczby, tj. minimum 8 osób na terenie EC Gdynia i 16 osób na terenie EC Gdańsk 

na pierwszej zmianie, jak również 6 osób na dyżurze domowym na drugiej i trzeciej zmianie i 

w dni wolne od pracy. W odpowiedzi na przedmiotowe pismo 

przystępujący 31 października 

2018 r. tj. p

o upływie terminu wyznaczonego przez zamawiającego oświadczył, że zapewni 

takie zasoby, 

jakie są niezbędne do ich wykonania w ustalonym terminie. 

Niezależnie  od  ww.  okoliczności,  odwołujący  przeanalizował  ofertę  przystępującego  w 

zakresie podanych przez niego cen jednostkowych. Wynika z niej, iż stawki za poszczególne 

prace  są  drastycznie  zaniżone,  a  ich  zastosowanie  oznaczałoby  działanie  niezgodne  z 

prawem, albowiem roboty byłyby realizowane za wynagrodzeniem niższym od ustawowego 

minimum  (w  2019  r.  13,45  PLN  za  godzinę).  Zgodnie  z  wymogami  zamawiającego  prace 

remontowe  na  terenie  EC  muszą  być  wykonywane  wyłącznie  na  polecenie  pisemne  przez 

minimum 2 osoby. Na czas wykonania składają się zaś: otwarcie polecenia (minimum 15 min.), 

przejście na stanowisko pracy (od 10 -15 min.), przygotowanie stanowiska pracy (5-10 min.), 

wykonanie usługi (tu wartości są różne), likwidacja stanowiska pracy (5-10 min.), zamknięcie 

polecenia (minimum 10 min.

). W przypadku każdej, najdrobniejszej choćby czynności czas jej 

realizacji opiewać musi na nie mniej niż godzinę, a sam minimalny koszt pracy wynosi 26,90 

PLN.  Realistycznie  rzecz  ujmując,  bazując  na  dotychczasowych  doświadczeniach 

odwołującego w obsłudze EC Gdańsk, czas realizacji usługi wynosi nie mniej niż dwie godziny. 

W  tym  kontekście  zakwestionował  następujące  pozycje  z  kosztorysu  przystępującego 

opiewające  na  czasochłonne  czynności  (Załącznik  nr  4  do  oferty,  tabela  nr  4,  numeracja 

zgodna z kolejnymi blokami tabeli): 1, 3, 6, 11, 12, 3, 10, 12, 1, 5, 9, 11, 16, 1, 5, 6, 11, 4, 8, 

11, 3, 8, 3, 8, 8, 9, 7, 3, 11, 12, 7, 9. Poszczególne czynności wyceniono na poziomie 6 zł, co 

oznacza (przy założeniu minimalnych kosztów pracy i braku innych kosztów), iż miałyby być 

wykonane przez dwie osoby w czasie ok. 13 minut. 

Jeżeli zaś przyjąć, iż byłyby realizowane 

zgodnie z SIWZ i realiami postępowania, oznaczałoby to, że wykonawca nie przestrzega norm 

prawa w zakresie minimalnego wynagrodzenia za pracę. Analogiczny wniosek należy powziąć 

w odniesieniu do prac wskazanych w tabeli nr 5, punkty 2-5 i 7. 

Tym  samym  odwołujący  skonstatował,  że  wskazane  powyżej  ceny  w  sposób  szczególnie 

rażący  odbiegają od  realnych kosztów  realizacji  poszczególnych czynności.  Niezależnie od 

tego odwołujący stwierdził, że ogół podanych przez przystępującego cen jednostkowych nosi 

znamiona zaniżonych, co przekłada się na rażąco niski charakter ceny całościowej. 

W  zakresie  zarzutu  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  3  Pzp  odwołujący  przywołał  tezy  i 

twierdzenia  zaprezentowane  w 

ramach  wcześniejszego  zarzutu  podkreślając,  że  oferta 

wybrana  przez  zamawiającego  jako  najkorzystniejsza  winna  być  traktowana  w  kategoriach 

czynu nieuczciwej konkurencji

. Przywołał przy tym tezę z wyroku Izby o sygn. akt KIO 825/15 

o treści: Ustalenie cen na poziomie, który świadczy o ich oderwaniu od jakichkolwiek realiów 

rynkowych  wyłącznie  po  to,  aby  uzyskać  zamówienie,  narusza  dobre  obyczaje  kupieckie  i 

może stanowić czyn nieuczciwej konkurencji. 

W związku z tym w ocenie odwołującego zarówno globalna cena za wykonanie przedmiotu 

zamówienia, jak również ceny jednostkowe przedmiotowej oferty w żaden sposób nie przystają 

do  realiów  rynkowych  i  uniemożliwiają  osiągnięcie  zysku. W  związku  z  tym  odwołujący  ma 

uzasadnione podstawy, by twierdzić, że zaoferowana cena ma charakter dumpingowy, a oferta 

powinna być odrzucona. 

W odniesieniu do zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp odwołujący stwierdził, że 

przystępujący kilkakrotnie przyznał, iż nie będzie realizował oferty zgodnie z wymogami SIWZ. 

Nie chcąc powtarzać przedmiotowej argumentacji dodał, że przystępujący w ofercie poczynił 

niedopuszczalne  zastrzeżenie,  zgodnie  z  którym  nie  podejmie  on  prac  bezpośrednio  po 

podpisaniu  umowy,  lecz  rezerwuje  sobie  okres  jednego  miesiąca  na  wizję  lokalną  (Opis 

Realiza

cji  Przedmiotu  Zamówienia,  strona  nr  5,  punkt  3  tabeli).  Zamawiający  tego  rodzaju 

możliwości nie przewidział, a samą taką możliwość, zważywszy na charakter obiektów, gdzie 

mają być prowadzone prace, należy z góry wykluczyć. 

Co do ostatniego postawionego zarzutu tj. naruszenia art. 7 ust. 1 i 3 w zw. z art. 91 

ust. 1 Pzp odwołujący wyjaśnił, że opisany powyżej zarzut stanowi konsekwencję naruszenia 

przez  zamawiającego  przepisów  wskazanych  w  odwołaniu.  Zamawiający,  jako  gospodarz 

postępowania,  jest  zobowiązany  do  dokonania  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  z 

poszanowaniem  obowiązujących  norm  prawa,  w  tym  stypizowanych  w  Pzp  zasad  uczciwej 

konkurencji i równego traktowania wykonawców. Na gruncie przedmiotowej sprawy zasady te 

zostały  naruszone.  Zamawiający  w  sposób  preferencyjny  potraktował  wykonawcę,  który  w 

sposób nieprawidłowy dokonał kalkulacji ceny, stawiając w gorszej sytuacji wykonawcę, który 

rzetelnie oraz skrupulatnie ustalił jej poziom. 

Na posiedzeniu niejawnym z udziałem stron i uczestników postępowania w dniu 15 stycznia 

2019  r.  zamawiający  złożył  oryginał  odpowiedzi  na  odwołanie,  w  której  wniósł  o  oddalenie 

odwołania podając uzasadnienie faktyczne i prawne swojego stanowiska. Ponadto jeśli chodzi 

o zarzuty związane z oceną rażąco niskiej ceny co do oferty przystępującego, zamawiający 

wskazał, że są one spóźnione i wniósł o ich nierozpatrywanie.  

Do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego,  zachowując  termin  ustawowy 

zgłosił przystąpienie wykonawca Bilfinger Industrial Services Polska Sp. z o.o. z siedzibą w 

Warszawie.  Na  rozprawie 

przedstawił  uzasadnienie  faktyczne  i  prawne  swego  stanowiska 

i 

wniósł o oddalenie odwołania. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza,  uwzględniając  dokumentację  postępowania,  dokumenty 

zgromadzone  w  aktach 

sprawy  i  wyjaśnienia  złożone  na  rozprawie  przez  strony  i 

uczestnika postępowania, ustaliła i zważyła co następuje. 

Na  wstępie  Izba  ustaliła,  że  odwołujący  spełnia  określone  w  art.  179  ust.  1  Pzp 

przesłanki korzystania ze środków ochrony prawnej, tj. ma interes w uzyskaniu zamówienia, a 

naruszenie przez z

amawiającego przepisów Pzp może spowodować poniesienie przez niego 

szkody  polegającej  na  utracie  możliwości  uzyskania  zamówienia.  Nie  została  wypełniona 

także żadna z przesłanek ustawowych skutkujących odrzuceniem odwołania, wynikających z 

art. 189 ust. 2 Pzp. 

Wobec spełnienia przesłanek określonych w art. 185 ust. 2 i 3 Pzp, Izba dopuściła do 

udziału  w  postępowaniu  odwoławczym,  jako  uczestnika  wykonawcę  –  Bilfinger  Industrial 

Services Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, zwanego nadal: „przystępującym” 

Izba  dopuściła  w  niniejszej  sprawie  dowody  z  dokumentacji  nadesłanej  przez 

zamawiającego do akt sprawy w wersji elektronicznej zapisanej na płycie CD w dniu 8 stycznia 

2019 r. w tym w szczególności z treści: Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (zwanej 

nadal 

„SIWZ”),  oferty  przystępujacego  wraz  z  załącznikami,  trzech  pism  zamawiającego 

skierowanych  do  przystępującego  (z  25  września  2018  r,  17  października  2019  r.  i  25 

października  2018  r)  oraz  trzech  pism  przystępujacego  stanowiących  odpowiedzi  na  ww. 

pisma zamawiającego (z 25 września 2018 r, 19 października 2019 r. i 31 października 2018 

r), 

a także dowody złożone na rozprawie przez odwołującego (w postaci dwóch projektów ofert 

firm  trzecich,  które  zgodnie  z  twierdzeniem  odwołującego  planowały  złożyć  oferty  w 

przedmiotowym postępowaniu) i zamawiającego (w postaci: wydruku Informacji o stawkach 

robocizny kosztorysowej oraz cenach pracy 

sprzętu budowlanego zeszyt 41/2018 (1811) str. 

20,  22  i  30  i  zeszyt  60/2018  (1830)  str.  5,  20,  22,  30  i  35,  potwierdzonej  za  zgodność  z 

oryginałem  kopii  umowy  nr  C17Z160043  z  dnia  11  lipca  2016  r.  wraz  z  załącznikami  oraz 

potwierdzonej za zgodność z oryginałem kopii pierwszej strony umowy nr C33Z150011 z dnia 

15 czerwca 2015 r. wraz załącznikiem nr 1 do niej, aneksem nr 3 z dnia 19 czerwca 2017 r. 

oraz załącznikiem nr 1 do aneksu nr 3). 

Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie podniósł, iż zarzuty związane z oceną rażąco 

niskiej ceny, w tym udzielonych przez 

przystępującego odpowiedzi są zarzutami spóźnionymi. 

W związku z tym zamawiający wskazał, że odwołujący powziął wiedzę na temat udzielonych 

odpowiedzi  dnia  25 

września  2018  r.,  ponieważ  sam  przystępujący  ujawnił  treść  swoich 

odpowiedzi  na  zapytanie.  Tak  wiec  tego  dnia  o

dwołujący  powziął  wiedze  na  temat  treści 

udzielonej odpowiedzi  w zakresie rażąco niskiej ceny. W ocenie  zamawiającego 10-dniowy 

termin na  wniesienie odwołania,  którego  zarzuty  dotyczyłyby  treści  udzielonych odpowiedzi 

upłynął  dnia  5  października  2018  r.  Zamawiający  wniósł  o  nierozpatrywanie  zarzutów 

dotyczących treści pierwszych wyjaśnień i podkreślił, iż dalsze wezwania nie dotyczyły kwestii 

rażąco niskiej ceny lecz stanowiły wyjaśnienie oferty.  

Rozpatrując  ww.  wniosek  zamawiającego  Izba  miała  na  uwadze  przede  wszystkim 

treść art. 180 ust. 1 Pzp, który stanowi, że odwołanie przysługuje wyłącznie od niezgodnej z 

przepisami  ustawy  czynności  zamawiającego  podjętej  w  postępowaniu  o  udzielenie 

z

amówienia lub zaniechania czynności, do której zamawiający jest zobowiązany na podstawie 

ustawy. W związku z tym należy zwrócić uwagę, że za czynność zamawiającego nie może 

zostać uznane jakiekolwiek działanie wykonawcy w tym wypadku przystępującego. Natomiast 

zamawiający  w  swoim  wniosku  wskazał,  że  terminem  od  którego  należy  liczyć  termin  na 

wniesienie  odwołania  jest  dzień  złożenia  wyjaśnień  przez  przystępującego  tj.  25  września 

2018 r., a nie czynność zamawiającego. Zgodnie z orzecznictwem Izby odwołanie wnoszone 

jest wobec czynności zamawiającego „podjętej”, a zatem konkretnej, dokonanej i odpowiednio 

uzasadnionej.  Do  takiej  właśnie  czynności  i  zakomunikowanych  wykonawcy  motywów  jej 

podjęcia  Izba  odnosi  zarzuty  zawarte  w  odwołaniu  i  w  jej  kontekście  bada  zasadność  tych 

zarzutów (zob. wyrok z dnia 5 maja 2016 r. o sygn. akt KIO 598/16). Taka czynność została 

podjęta  przez  zamawiającego  w  ocenie  Izby  w  dniu  19  grudnia  2018  r.  tj.  w  dniu  wyboru 

najkorzystniejszej  oferty  w  postępowaniu.  W  związku  z  tym  Izba  oddaliła  ww.  wniosek 

zamawiającego uznając, że zarzut dotyczący rażąco niskiej ceny co do oferty przystępującego 

nie był spóźniony.

Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz zakres zarzutów 

podniesion

ych  w  odwołaniu  Izba  uznała,  że  odwołanie  zasługiwało  na  uwzględnienie  w 

zakresie zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 3 Pzp. 

W zakresie podniesionych zarzutów Izba ustaliła następujący stan faktyczny: 

Zgodnie z pkt 14.1 SIWZ zamawiający zastosował jedno kryterium oceny ofert w postepowaniu 

tj. kryterium ceny. 

W toku postępowania oferty złożyło dwóch wykonawców: 

odwołujący – po cenie 3.807.985,90 zł brutto; 

przystępujący – po cenie 1.188.961,49 zł brutto. 

Pismem z dnia 25 września 2018 r. zamawiający wezwał przystępującego do przedstawienia 

dokumentów potwierdzających, iż zaoferowana cena gwarantuje prawidłową realizacje prac tj. 

zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  w  SIWZ.  W  związku  z  tym  zamawiający  poprosił  o 

udzielenie  wyjaśnień,  w  tym  złożenie  dowodów  dotyczących  wyliczenia  ceny  i  kosztów 

zatrudnienia  w  oparciu  o  wymagania  stawiane  w  SIWZ.  W  przedmiotowym  piśmie  jako 

podstawa prawna został wskazany art. 90 ust. 1 Pzp.  

Przystępujący  pismem  z  dnia  25  września  2018  r.  złożył  odpowiedź,  w  której  wyjaśnił,  że 

wykona

nie  zamówienia  za  zaoferowaną  cenę  jest  możliwe  dzięki  szeregowi  czynników 

pozwalających  zminimalizować  koszty  realizacji  zamówienia  w  związku  z:  wieloletnim 

doświadczeniem  przystępującego  przy  realizacji  tego  typu  prac  (tu  przystępujący  wymienił 

kilka  inw

estycji),  wykorzystaniem  własnych  zasobów  materialnych  i  sprzętowych,  dobrą 

sytuacja  finansowa  spółki  zapewniającą  płynność  finansową  pozwalającą  na  realizacje 

kontraktu  bez  zatargów  w  płatnościach  oraz  okolicznością  wyliczenia  prac  przeglądowych, 

konserwa

cyjnych  i  remontowych  przy  założeniu  pewnej  kompleksowości  ich  realizacji  w 

ramach  pojedynczego  zlecenia.  Przy  czym  przystępujący  dodał,  że  –  w  oparciu  o  SIWZ  i 

informacje uzyskane w trakcie wizji lokalnej - 

założył zlecanie nie pojedynczych prac z cennika, 

lecz  pakiet  prac  do  wykonania  w  ramach  jednego  zlecenia  z  określonym  wyprzedzeniem 

czasowym i uzgodnionym harmonogramem realizacji. Ponadto przystępujący również założył, 

że zostaną wspólnie z zamawiającym opracowane miesięczne, roczne plany i harmonogramy 

przeglądów  oraz  konserwacji,  co  pozwoliłoby  na  optymalne  wykorzystanie  posiadanych 

zasobów  wykonawczych.  Do  swojej  odpowiedzi  odwołujący  nie  załączył  żadnych  innych 

dokumentów czy też dowodów dotyczących wyliczenia ceny i kosztów zatrudnienia w oparciu 

o wymagania stawiane w SIWZ. 

Następnie zamawiający pismem z dnia 17 października 2018 r. zgodnie z art. 26 ust. 2f Pzp 

wezwał przystępującego do potwierdzenia, że: 

-  jego 

kalkulacja  uwzględnia  zapisy  Specyfikacji  Technicznej  o  utrzymywaniu  personelu  w 

ilości minimum 24 osób na jednej zmianie w dzień roboczy, 

uwzględniono, iż nie wszystkie zakresy prac będą optymalizowane i zlecane w grupach z 

wyprzedzeniem czasowym 

(chodziło m. in. o prace awaryjne w zakresie usuwania usterek dla 

których wymaga się przystąpienia do ich usunięcia w nieprzekraczalnym terminie 2 godzin). 

Przy  tej  części  zamawiający  wskazał,  że  dla  tego  typu  prac  nie  przewiduje  możliwości 

agregowania zleceń z uwagi na konieczność zachowania ciągłości produkcji, 

wycena  dyżurów  domowych  uwzględnia  konieczność  ciągłej  dyspozycji  personelu  na 

wypadek  wystąpienia  awarii  (po  godzinie  15:00  i  w  dni  ustawowo  wolne  od  pracy);,  czas 

przystąpienia do usunięcia usterki limitującej - do 2 godzin. 

W  przedmiotowym  piśmie  zamawiający  wskazał  także  odpowiednią  zakładkę  oraz  nazwę 

portalu zakupowego, na które winny być złożone stosowne kalkulacje i dokumenty. 

W odpowiedzi przystępujący pismem z dnia 19 października 2019 r. po raz kolejny odniósł się 

do swojego doświadczenia zdobytego w ramach realizacji innych umów i stwierdził, że: 

zapewni niezbędną ilość personelu pod warunkiem otrzymania niezbędnej liczby zleceń, tak 

aby  zapewnić  dla  tych  pracowników  pracę,  za  którą  wykonawca  otrzymuje  odpowiednie 

wynagrodzenie, 

zdaje  sobie  sprawę,  że  nie  jest  możliwa  optymalizacja  zakresów  wszystkich  prac  w 

szczególności tych, które służą usuwaniu awarii, natomiast ceny jednostkowe przewidziane w 

ofercie kalkulowane były z uwzględnieniem tej okoliczności, 

cena dotycząca dyżurów domowych uwzględnia wszystkie warunki związane z wykonaniem 

usługi. 

Do  swojej  odpowiedzi  odwołujący  (podobnie  jak  we  wcześniejszej  odpowiedzi  z  dnia  25 

września 2018 r.) nie załączył kalkulacji ani żadnych innych dokumentów. 

W piśmie z dnia 25 października 2018 r. zamawiający zgodnie z art. 87 ust. 1 Pzp  wezwał 

przystępującego  do  potwierdzenia,  że  niezależnie  od  ilości  zleceń  i  prac  do  wykonania  w 

danym dniu

, zapewni niezbędną obsługę kadrową w każdy dzień roboczy na I zmianie oraz w 

każdy dzień roboczy na II i III zmianie oraz w dniu świąteczne i dodatkowo wolne od pracy. 

Zamawiający podał przy tym konkretne liczby, tj. minimum 8 osób na terenie EC Gdynia i 16 

osób na terenie EC Gdańsk na I zmianie, jak również 6 osób na dyżurze domowym na II i III 

zmianie oraz w dniu świąteczne i dodatkowo wolne od pracy. 

Przystępujący w odpowiedzi pismem z dnia 31 października 2018 r. poinformował, że zapoznał 

się z całym zakresem prac przewidzianych w SIWZ i zagwarantował, iż zlecone prace będą 

wykonywane takimi zasobami jakie są niezbędne do ich wykonania w ustalonym terminie. Przy 

czym  wskazał,  że  ilość  zasobów  wykonawczych  przebywających  na  terenie  zakładów  EC 

Gdynia oraz  EC Gdańsk  będzie dostosowana do  ilości  złożonych zleceń z  możliwością ich 

zwiększenia  w  przypadku  prac  zlecanych  nieplanowanych,  w  ilościach  niezbędnych  do  ich 

wykonania. 

W  dniu  19  grudnia  2018  r.  zamawiający  dokonał  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  w 

postępowaniu.  

Zgodnie z art. 90 ust. 1 Pzp 

– „Jeżeli zaoferowana cena lub koszt, lub ich istotne części 

składowe, wydają się rażąco niskie w stosunku do przedmiotu zamówienia i budzą wątpliwości 

zamawiającego co do możliwości wykonania przedmiotu zamówienia zgodnie z wymaganiami 

określonymi  przez  zamawiającego  lub  wynikającymi  z  odrębnych  przepisów,  zamawiający 

zwraca się o udzielenie wyjaśnień, w tym złożenie dowodów, dotyczących wyliczenia ceny lub 

kosztu

”.  

Natomiast  zgodnie  z  art.  90  ust.  1a  pkt  1  Pzp 

zamawiający  zwraca  się o udzielenie 

wyjaśnień, w przypadku gdy cena całkowita oferty jest niższa o co najmniej 30% od wartości 

zamówienia powiększonej o należny podatek od towarów i usług, ustalonej przed wszczęciem 

postępowania zgodnie z art. 35 ust. 1 i 2 lub średniej arytmetycznej cen wszystkich złożonych 

ofert,  chyba  że  rozbieżność  wynika  z  okoliczności  oczywistych,  które  nie  wymagają 

wyjaśnienia.  Ponadto  ust.  2  ww.  przepisu  stanowi,  że  obowiązek  wykazania,  że  oferta  nie 

zawiera  rażąco  niskiej  ceny  lub  kosztu  spoczywa  na  wykonawcy.  W  konsekwencji 

z

amawiający odrzuca ofertę wykonawcy, który nie udzielił wyjaśnień lub jeżeli dokonana ocena 

wyjaśnień wraz ze złożonymi dowodami potwierdza, że oferta zawiera rażąco niską cenę lub 

koszt w stosunku do przedmiotu zamówienia co wynika z art. 90 ust. 3 Pzp. Przy czym ciężar 

dowodu, że oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny, spoczywa na wykonawcy, który ją złożył, 

jeżeli jest stroną albo uczestnikiem postępowania odwoławczego (art. 190 ust. 1a pkt 1 Pzp.). 

Na  wstępie  należy  wskazać,  że  zamawiający  w  piśmie  z  dnia  25  września  2018  r. 

stanowiącym wezwanie do złożenia wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej ceny jako podstawę 

prawna  tej  czynności  wskazał  art.  90  ust.  1  Pzp.  Natomiast  w  odpowiedzi  na  odwołanie 

zamawiający wyjaśnił, że w przedmiotowym postepowaniu złożono jedynie dwie oferty przez 

co „badanie oferty najniższej w porównaniu do średniej arytmetycznej ofert sprowadzało się 

do  uśrednienia  ceny  obu  ofert.  Ponieważ  ustawowa  wartość  30%  została  przekroczona, 

Zamawiający  wezwał  wykonawcę  Bilfinger  do  złożenia  wyjaśnień  w  zakresie  rażąco  niskiej 

ceny”. W  związku  z  tym  Izba  przyjęła,  że  podstawą  prawną  wezwania  przystępującego  do 

wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej ceny był art. 90 ust. 1a pkt 1 Pzp. W takiej sytuacji to po 

stronie p

rzystępującego leżał ciężar wykazania i udowodnienia, że zaproponowana cena jest 

realna  i  gwarantuje  na

leżytą  realizację  zamówienia  tak,  aby  obalić  domniemanie  istnienia 

rażąco niskiej ceny. Wyjaśnienia złożone na wezwanie zamawiającego powinny być spójne, 

konkretne,  rzetelne  oraz  poparte  stosownymi  dowodami 

szczególnie  w  sytuacji  gdy 

przystępujący powołał się na swoje doświadczenie w zrealizowanych wcześniej inwestycjach, 

odwołał się własnych zasobów materiałowych i sprzętowych, sytuacji finansowej swojej spółki 

oraz  założył  pewną  kompleksowość  realizacji  prac  przeglądowych,  konserwacyjnych  i 

remontowych.  

W  przedmiotowej  sprawie  o

dwołujący  oprócz  realności  ceny  zaproponowanej  przez 

p

rzystępującego  przede  wszystkim  zakwestionował  możliwość  realnego  wykonania 

zamówienia  szczególnie  w  wymaganym  przez  zamawiającego  czasie  wskazując  na 

wyjaśnienia jakie składał odwołujący w odpowiedzi na kolejne wezwania zamawiającego. 

Izba  uznała,  że  przystępujący  zarówno  na  etapie  składanych  wyjaśnień  jak  i  na 

rozprawie 

nie obalił domniemania rażąco niskiej ceny w stosunku do swojej oferty, dlatego też 

Izba  stanęła  na  stanowisku,  że  zamawiający  w  sposób  nieprawidłowy  dokonał  oceny 

złożonych  wyjaśnień,  a  w  konsekwencji  zaniechał  odrzucenia  oferty  przystępującego.  Tym 

samy

m  Izba  przyznała  rację  odwołującemu,  że  złożone  przez  przystępującego  wyjaśnienia 

cechowały  się  wysokim  poziomem  lakoniczności  i  ogólności  oraz  nie  zostały  potwierdzone 

żadnymi dowodami. Ponadto w ocenie Izby wyjaśnienia złożone przez przystępujacego w dniu 

25  września  2018  r.  nie  tylko  nie  mogły  obalić  domniemania  rażąco  niskiej  ceny,  ale 

spowodowały  powstanie  kolejnych  wątpliwości  i  niejasności  szczególnie  w  zakresie 

kumulowania poszczególnych prac wchodzących w skład przedmiotu zamówienia, co znalazło 

sw

oje przełożenie w kolejnych pismach kierowanych przez zamawiającego. Przy tym Izba nie 

uznała, że takie kumulowanie prac w ramach poszczególnych zleceń jest niemożliwe, niemniej 

wyjaśnienia  przystępującego  w  tam  aspekcie  nie  pozwoliły  stwierdzić  ich  zadowalającego 

uzasadnienia

.  W  piśmie  z  dnia  25  września  2018  r.  przystępujący  wskazał,  że  pewnej 

kompleksowości  w  ramach  pojedynczego  zlecenia  miałyby  podlegać  prace  przeglądowe, 

konserwacyjne i remontowe. Zgodnie z formularzem 2.4. stanowiącym katalog czynności do 

wyceny 

załączonym do SIWZ remonty zostały przewidziane w tabeli 4 pod nazwą naprawy i 

remonty, która obejmowała przeszło 150 czynności do wykonania w tym czynności dotyczące 

remontów awaryjnych, co do których zamawiający zgodnie z założeniem zawartym w piśmie 

z dnia 17 października 2018 r.  nie przewidywał możliwości agregowania zleceń z uwagi na 

konieczność  zachowania  ciągłości  produkcji.  W  ocenie  Izby  przystępujący  w  swoich 

wyjaśnieniach  oraz  na  rozprawie  nie  wyjaśnił  oraz  nie  udowodnił  w  jaki  sposób  będzie 

agregował czy też kumulował prace, nie przedstawił żadnej, pobieżnej nawet metodologii w 

tym zakresie czy też rozwiązań organizacyjnych jakie posiada. Ponadto w ocenie Izby należy 

zwrócić  uwagę na  ten aspekt  wyjaśnień  przystępującego  –  dotyczący  zakładanej kumulacji 

prac 

– ponieważ sam zamawiający poprzez skierowane pisma z dnia 17 października 2018 r 

oraz 25 października 2018 r. próbował zrozumieć przywołany przez przystępującego aspekt 

oszczędności w postaci tejże kumulacji. 

Odnosząc się do przedstawionej przez zamawiającego argumentacji należy wskazać, 

że zamawiający budował swoje twierdzenia o realności ceny oferty przystępującego w oparciu 

o  podobne 

usługi  świadczone na  innych zarządzanych przez  siebie inwestycjach.  Niemniej 

najis

totniejszą jest okoliczność, że to na przystępującym a nie zamawiającym ciążył obowiązek 

udowodnienia  i  wykazania  realności  zaoferowanych  cen.  Zamawiający  nie  może  wyręczyć 

wykonawcy 

w  tym  zakresie,  gdyż  gdyby  przyjąć takie  założenie  to  wezwanie  do  wyjaśnień 

odnośnie  wątpliwości  co  do  ceny  miałoby  wyłącznie  formalny  charakter.  Wykonawca  jest 

zobowiązany  powołać  się  na  czynniki  sobie tylko  właściwe,  które  pozwoliły  wyłącznie  jemu 

zaoferować niższe ceny od pozostałych wykonawców. Zamawiający nie odstąpił od wezwania 

z  uwagi  na  to,  że  rozbieżność  pomiędzy  cenami  Wykonawców  wynika  z  okoliczności 

oczywistych, które nie wymagają wyjaśnienia (art. 90 ust. 1a pkt 1 Pzp) wobec czego uznał, 

że domniemanie rażąco niskiej ceny istnieje (zob. wyrok z dnia 19 listopada 2018 r o sygn. akt 

KIO  2255/18). 

Z  związku  z  tym  Izba  nie  wzięła  pod  uwagę  dowodów  złożonych  przez 

zamawiającego  dotyczących  umowy  nr  C17Z160043  wraz  z  załącznikami  oraz  umowy  nr 

C33Z150011 wraz załącznikiem nr 1 do niej, aneksem nr 3 z dnia 19 czerwca 2017 r. oraz 

załącznikiem nr 1 do aneksu nr 3. Podobnie Izba nie wzięła pod uwagę dowodu złożonego 

przez zamawiającego w postaci wydruków z katalogów Sekocenbud za III i IV kwartał 2018 

ponieważ  podane  tam  ceny  dotyczyły  stawki  robocizny  kosztorysowej  w  robotach  instalacji 

elektrycznych 

oraz w robotach usług w zakresie Aparatury Kontrolno-Pomiarowej i Automatyki. 

Tak na marginesie Izba uznała, że także dowody złożone przez odwołującego na rozprawie 

nie  mogły  zasługiwać  na  uznanie  ponieważ  były  one  niewiarygodne  (nie  zostały 

uwierzytelnione w żaden sposób przez zamawiającego). 

Podkreślenia  zatem  wymaga,  iż  poza  ogólnymi  sformułowaniami  nie  zostały 

wyjaśnione żadne rzeczywiste, konkretne i realne wartości ekonomiczne. Przystępujący nie 

złożył również żadnych dowodów potwierdzających, że zaoferowana przez niego cena nie jest 

rażąco niską. 

W  związku  z  powyższym  Izba  uznała,  że  zamawiający  w  sposób  nieprawidłowy 

dokonał  oceny  wyjaśnień  złożonych  przez  przystępującego,  co  prowadziło  do  naruszenia 

podnoszonych przez o

dwołującego przepisów Pzp, w wyniku czego Izba nakazała odrzucenie 

oferty p

rzystępującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 90 ust. 3 Pzp. 

Jeśli  chodzi  o  zarzut  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  3  Pzp  Izba  uznała  go  za 

nieudowodniony.  W  ra

mach  tego  zarzutu  odwołujący  przytoczył  właściwie  jedno  zdanie  z 

wyroku Izby o sygn. akr KIO 825/15, z którego wynika, że  ustalenie cen na poziomie, który 

świadczy o ich oderwaniu od jakichkolwiek realiów rynkowych, wyłącznie po to, aby uzyskać 

zamówienie narusza dobre obyczaje kupieckie i może stanowić czyn nieuczciwej konkurencji. 

Tak  podane  uzasadnienie  zarzutu  nie  może  w  ocenie  Izby  stanowić  podstawy  jego 

uwzględnienia ponieważ jest ono zupełnie gołosłowne i niepoparte żadnymi okolicznościami 

związanymi  z  przedmiotowym  zamówieniem.  Samo  uznanie,  że  cena  oferty  danego 

wykonawcy  jest  rażąco  niska  nie  powoduje,  że  jej  złożenie  automatycznie  stanowi  czyn 

nieuczciwej konkurencji. Tym samym Izba uznała, że zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 3 Pzp 

nie zasługuje na uwzględnienie.  

Podobnie na uwzględnienie nie zasłużył zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp. W 

związku z przedmiotowym zarzutem odwołujący podobnie jak w zarzucie wskazanym powyżej 

nie udźwignął w ocenie Izby ciężaru dowodu jaki na nim spoczywa. Jedyną okolicznością jaką 

podniósł odwołujący w ramach przedmiotowego zarzutu było twierdzenie, że przystępujący w 

ofercie  poczynił  niedopuszczalne  zastrzeżenie,  zgodnie  z  którym  nie  podejmie  on  prac 

bezpośrednio po podpisaniu umowy, lecz rezerwuje sobie okres jednego miesiąca na wizję 

lokalną (Opis Realizacji Przedmiotu Zamówienia, strona nr 5, punkt 3 tabeli). Izba uznała, że 

powyższe  twierdzenie  odwołującego  stanowi  niedopuszczalną  nadinterpretację  treści 

dokumentu złożonego przez przystępującego. Przystępujący nie zadeklarował otwarcie, że nie 

będzie  realizował  zamówienia  przez  pierwszy  miesiąc  od  podpisania  umowy.  Wprost 

przeciwnie tym samym dokumencie, na który powołuje się odwołujący tj. w Opisie Realizacji 

Przedmiotu Zamówienia (str. nr 5, pkt 3 tabeli, in fine) przystępujący wyraźnie zadeklarował, 

że  realizacja  usług  odbywać  się  będzie  zgodnie  z  warunkami  określonymi  w  SIWZ  i 

specyfikacją techniczną.  

Tym  samym  Izba  uznała,  że  zarzut  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp  nie  znalazł 

potwierdzenia.

Natomiast co do naruszenia art. 7 ust. 1 i 3 w zw. z art. 91 ust. 1 Pzp należy wskazać, 

że został  on  sformułowany  jako konsekwencja pozostałych trzech  zarzutów,  co  odwołujący 

sam przyznał w odwołaniu. W związku z tym zarzut ten znalazł potwierdzenie w związku ze 

stwierdzonym naruszeniem art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 3 Pzp. 

Mając  na  uwadze  powyższe,  na  podstawie  art.  192  ust.  1  Pzp  orzeczono  jak  w 

sentencji.  Zgodnie  bowiem  z  treścią  art.  192  ust.  2  Pzp  Izba  uwzględnia  odwołanie,  jeżeli 

stwierdzi  naruszenie przepisów  ustawy, które miało wpływ  lub  może mieć  istotny  wpływ  na 

wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Potwierdzenie  ziszczenia  się  zarzutu 

postawionego 

w  odwołaniu  powoduje,  iż  w  przedmiotowym  stanie  faktycznym  została 

wypełniona hipoteza normy prawnej wyrażonej w art. 192 ust. 2 Pzp.  

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp tj. stosownie 

do  wyniku  sprawy 

oraz  zgodnie z  § 3  pkt.  1  i  2 lit.  b  oraz  § 5  ust.  2  pkt.  1 rozporządzenia 

Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania 

wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania  (Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  972) 

zaliczając  na  poczet  niniejszego  postępowania 

odwoławczego koszt wpisu od odwołania uiszczony przez odwołującego oraz zasądzając od 

z

amawiającego  na  rzecz  odwołującego  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z 

tytułu  wpisu  od  odwołania  oraz  wynagrodzenia  pełnomocnika  na  podstawie  rachunku 

złożonego przez odwołującego na rozprawie. 

Przewodniczący:      ………………….…………