KIO 1/23 WYROK dnia 20 stycznia 2023 r.

Sygn. akt: KIO 1/23 

WYROK 

z dnia 20 stycznia 2023 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  

−   w składzie: 

Przewodniczący:      Bartosz Stankiewicz 

Protokolant:    

Mikołaj Kraska 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  18  stycznia  2023  r.  w  Warszawie 

odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Kra

jowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  1  stycznia  2023  r.  przez 

wykonawc

ę  PLATON  Szkolenia  i  Konferencje  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  

(do  31  grudnia  2022  r. 

Platon,  Zarządzanie  i  Finanse  spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością)  z  siedzibą  w  Wysokiej  przy  ul.  Chabrowej  39/7  (52-200  Wrocław)  

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego  PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  spółka 

akcyjna 

z siedzibą w Warszawie przy ul. Targowej 74 (03-734 Warszawa) 

orzeka: 

Uwzg

lędnia odwołanie  i  nakazuje zamawiającemu:  unieważnienie  czynności  wyboru 

najkorzystniejszej  oferty  w  postępowaniu,  unieważnienie  czynności  odrzucenia  oferty 

złożonej  przez  wykonawcę  PLATON  Szkolenia  i  Konferencje  spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  (do  31  grudnia  2022  r.  Platon,  Zarządzanie  i  Finanse  spółka  

z  ograniczoną  odpowiedzialnością)  z  siedzibą  w  Wysokiej  oraz  dokonanie  ponownego 

badania i oceny ofert w p

ostępowaniu. 

Kosztami 

postępowania obciąża  zamawiającego PKP  Polskie Linie Kolejowe  spółka 

akcyjna 

z siedzibą w Warszawie i: 

.1. zalicza na poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: 

piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę  PLATON  Szkolenia  

i Konferencje 

spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Wysokiej tytułem wpisu 

od odwołania; 

zasądza  od  zamawiającego  PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  spółka  akcyjna  z  siedzibą  

w  Warszawie  na  rzecz  wykonawcy  PLATON  Szkolenia  i  Konferencje 

spółka z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Wysokiej,  kwotę  w wysokości  18  600  zł  gr  (słownie: 

osie

mnaście  tysięcy  sześćset  złotych  zero  groszy),  stanowiącą  koszty  strony  poniesione  

z tytułu uiszczenia wpisu od odwołania oraz zastępstwa procesowego. 

Stosownie  do  art.  579  ust.  1  i  580  ust.  1  i  2  ustawy  z  dn

ia  11  września  2019  r.  Prawo 

zam

ówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2022  r.,  poz.  1710  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  –  

w terminie 14 dni od dnia jego do

ręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa 

Krajowej Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: 

………………………… 

Sygn. akt: KIO 1/23 

U z a s a d n i e n i e 

PKP  Polskie  Linie  Kolejowe 

S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie,  zwana  dalej: 

„zamawiającym” prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, na podstawie 

pr

zepisów  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  Prawo  zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z 

2022  r.,  poz.  1710  ze  zm.)  zwane

j  dalej:  „Pzp”,  które  ma  charakter  postępowania 

wykonawczego  w  ramach  umowy  ramowej  nr  60/002/0004/22/R/O  pn. 

Usługa  logistyczna 

kursu  kwalifikacyjnego  na  stanowisk

o  dyżurny  ruchu  spośród  pracowników  posiadających 

egzamin  kwalifikacyjny  na  stanowisko  nastawniczy  w  Wałbrzychu  (znak  sprawy: 

ILG7.293.40.2022.d.5), zwane dalej 

„postępowaniem”.  

Ogłoszenie  o  zamówieniu  dotyczące  postępowania  w  ramach,  którego  zawarto 

umow

ę ramową zostało opublikowane w dniu 28 grudnia 2021 r., natomiast zaproszenie do 

składania ofert w postępowaniu zamawiający przesłał wykonawcom w dniu 13 grudnia 2022 

r. 

Szacunkowa  w

artość  zamówienia  postępowania  prowadzonego  z  celu  zawarcia 

umowy  ramowej, 

którego  przedmiotem  były  usługi,  przewyższała  kwoty  wskazane  w 

przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 3 ust. 3 Pzp.  

W dniu 1 stycznia 2023 r. wykonawca PLATON Szkolenia i Konferencje Sp. z o.o. (do 

31  grudnia  2022  r. 

Platon,  Zarządzanie i  Finanse  Sp.  z  o.o.)  z siedzibą  w  Wysokiej  wniósł 

odwo

łanie od niezgodnej z przepisami Pzp, czynności zamawiającego polegającej na:  

-  odrzuceniu  oferty  od

wołującego,  która  zawiera  według  zamawiającego  błąd  w  obliczeniu 

ceny; 

-  naruszeniu 

zasady  równego  traktowania  wykonawców  ubiegających  się  o  zamówienie 

publiczne. 

W związku z powyższym odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie: 

1)  art.  226  ust.  1  pkt  10  Pzp, 

przez  jego  błędne  zastosowanie  w  przedmiotowym 

postępowaniu;  

2) art. 16 pkt 1 Pzp, przez prowadz

enie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego 

w sposób uchybiający zasadom równego traktowania wykonawców. 

W zw

iązku z powyższym odwołujący wniósł o: 

uwzględnienie odwołania w całości; 

nakazanie  zamawiającemu  unieważnienia  czynności  wyboru  najkorzystniejszej  oferty 

dokonanej w dniu 28 grudnia 2022 r.; 

unieważnienia  czynności  odrzucenia  oferty  Odwołującego  dokonanej  w  dniu  28  grudnia 

2022 r.; 

nakazanie  zamawiającemu  przeprowadzenie  czynności  badania  i  oceny  ofert,  a  także 

dokonania 

wyboru 

najkorzystniejszej 

o

ferty  w  przedmiotowym  postępowaniu  z 

uwzględnieniem oferty odwołującego;  

zasądzenie  od  zamawiającego  na  rzecz  odwołującego  kosztów  postępowania 

odwoławczego,  w  tym  kosztów  zastępstwa  prawnego  według  norm  określonych  w 

stosownych przepisach.  

Odwołujący  wyjaśnił,  że  ma  interes  w  uzyskaniu  przedmiotowego  zamówienia, 

wskazując, że zgodnie z treścią art. 314 ust. 1 pkt 3 Pzp, w przypadku gdy umowa ramowa 

została  zawarta  z  większą  liczbą  wykonawców  zamawiający  udziela  zamówień  po 

przeprowadze

niu  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  w  przypadku  gdy  nie  wszystkie 

warunki  wykonania  robót  budowlanych,  usług  lub  dostaw  określono  w  umowie  ramowej. 

Odwołujący  podkreślił,  iż  to  sam  zamawiający  wskazał  powyższą  podstawę  prowadzenia 

postępowania wykonawczego w ramach zawartej uprzednio umowy ramowej, wobec czego 

– skoro środki ochrony prawnej przysługują wykonawcy na niezgodną z przepisami ustawy 

czynn

ość  zamawiającego,  podjętą  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  –  to 

bezspornym  jest  iż  w  przedmiotowym  postępowaniu  wykonawca  może  z  tychże  środków 

skorzystać.  Ponadto  zamawiający  w  odpowiedzi  na  pytania  wykonawców  do  umowy 

ramowej  z  dnia  14  stycznia  2022  r. 

potwierdził,  że  dla  poszczególnych  zamówień 

cząstkowych  mają  zastosowanie  środki  ochrony  prawnej,  o  których  mowa  w  art.  513  Pzp. 

Kolejną  kwestią  która  według  odwołującego  wymagała  wykazania  był  interes  w  złożeniu 

odwołania.  Wynikało  to  w  ocenie  odwołującego  z  faktu,  że  jest  on  podmiotem  który  jest 

zainteresowany  uzyskaniem  przedmiotowego  zamówienia,  złożył  ofertę  która  wg  kryteriów 

oceny ofert powinna zostać najwyżej oceniona, a na skutek niezgodnych z przepisami Pzp 

czynności  podejmowanych  przez  zamawiającego,  oferta  odwołującego  nie  może  zostać 

wybrana jako najkorzystniejsza. W rezultacie powyższego odwołujący poniósł szkodę, gdyż 

nie ma możliwości dalszego ubiegania się o uzyskanie zamówienia, a w konsekwencji jego 

uzyskania  i  osiągnięcia  zysku  wynikającego  ze  zrealizowania  przedmiotowego  zamówienia 

publiczn

ego.  Jednocześnie  odwołujący  wskazał,  że  w  przypadku  gdyby  zamawiający  nie 

odrzucił  jego  oferty  w  przedmiotowym  postępowaniu  w  sposób  sprzeczny  z  Pzp,  lecz 

dokonał  rzetelnego  badania  i  oceny  ofert,  w  sposób  zgodny  z  Pzp  oraz  zgodnie  z 

obowiązującymi  przepisami  i  dokumentacją  zamówienia,  wówczas  oferta  odwołującego 

zostałaby  wybrana  jako  najkorzystniejsza.  Zdaniem  odwołującego,  zamawiający  naruszył 

z

atem w sposób oczywisty zarówno przepisy Pzp, jak również sformułowane przez siebie w 

specyfikacji warunki zamówienia, wymagania w stosunku do wykonawców ubiegających się 

o  zamówienie,  w  konsekwencji  czego  interes  odwołującego  w  pozyskaniu  zamówienia 

publicznego  b

ędącego  przedmiotem  postępowania  doznał  uszczerbku.  Jednocześnie 

za

mawiający  naraził  odwołującego  na  powstanie  szkody,  której  wysokość  jest  równa 

wysokości zysku jaki odwołujący spodziewa się zrealizować, gdyby dane mu było wykonanie 

przedmiotowego  zamówienia.  W  ocenie  odwołującego  powyższe  stanowiło  wystarczające 

uzasadnienie i przesłankę do złożenia odwołania.  

W  uzasadnieniu 

odwołujący  na  wstępie  wskazał,  że  wszczynając  postępowanie  o 

udzielenie  zamówienia  publicznego,  zamawiający  de  facto  zobowiązuje  się  do  zawarcia  z 

wykonawcą, którego oferta, zgodnie z przewidzianą procedurą udzielania zamówień, będzie 

ofertą  najkorzystniejszą,  umowy,  a  wykonawcy  przysługuje  w  stosunku  do  zamawiającego 

takie roszczenie wyrażające się m.in. możliwością żądania wydania przez sąd orzeczenia, o 

którym  mowa  w  art.  64  ustawy  z  23  kwietnia  1964  r.  Kodeks  cywilny.  Przekazane 

wykonawcy  zaproszenie  do  złożenia  ofert  w  postępowaniu  wykonawczym  stanowi  quasi 

specyfikację  warunków  zamówienia,  jest  więc  porównywane  ze  złożeniem  przyrzeczenie 

publicznego, o którym mowa w art. 919 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny ze 

wskazaniem,  że  przyrzeczenia  tego  należy  dotrzymać.  Zamawiający  nie  może  zatem 

o

drzucić  oferty  wykonawcy  wyłącznie  z  tego  powodu,  iż  w  jego  subiektywnej  opinii 

„wykonawca  nie  jest  uprawniony  do  zastosowania  takiej  a  nie  innej  stawki  podatku  VAT” 

naruszenia  pryncypialnych  zasad  systemu  zamówień  publicznych,  jedynie  dlatego  że  w 

całkowicie innej i niezwiązanej z przedmiotowym postępowaniem sprawie (patrz przywołana 

przez zamawiającego interpretacja podatkowa z dnia 15 kwietnia 2020 r. znak 0114-KDIP4-

2.4012.34.2020.2.KS)  organa  podatkowe  postanowiły  inaczej.  Ad  vocem  odwołującego 

dziwi

ł  nieco  brak  konsekwencji  zamawiającego,  który  całkowicie  pomija  interpretację 

podatkową  korzystną  dla  odwołującego,  wskazując  że  nie  jest  ona  dla  niego  wiążąca, 

natomiast  uzasadniając  swoje  stanowisko  zamawiający  wskazuje  inną  interpretację  dając 

jednocześnie  wyraz  związania  jej  treścią.  Takie  stanowisko  nie  wytrzymuje  testu 

racjonalności. Odwołujący stwierdził, że interpretacja indywidualna, którą przedłożył owszem, 

nie  dotyczy

ła  zamawiającego,  niemniej  dotyczyła  jego  samego  i  jest  nią  związany,  dlatego 

mu

si  zachować  się tak, jak w  niej  określono. Wskazanie innej  interpretacji  do  omawianego 

postępowania  przez  zamawiającego  było  w  ocenie  odwołującego  nieuprawnione  i 

bezprzedmiotowe,  gdyż  nie  dość,  że  nie  dotyczyło  żadnej  ze  stron,  to  nie  zostało  także 

wydane do przedmiotow

ego zamówienia. Niezależnie od powyższego zamawiający zdaje się 

nie  zauważać,  czym  jest  formalnie  indywidualna  interpretacja  podatkowa,  tak  samo  jak 

pomija  zupełnie  przedstawioną  mu  decyzję  organu  administracji  skarbowej  II  instancji,  nie 

rozumiejąc najprawdopodobniej skutków prawnych tego dokumentu dla odwołującego lub nie 

badając rzetelnie przedstawionych mu  w  wyjaśnieniach  dokumentów.  Kontrola skarbowa w 

spółce  odwołującego  określonych  zamówień  publicznych  w  oparciu  o  stosowanie  właśnie 

„spornego”  art.  43  ust  1  pkt  29  lit.  c  ustawy  o  VAT  nawet  w  sytuacji,  kiedy  nie  wykonuje 

odwołujący  usługi  głównej  –  szkolenia,  była  jednoznaczna  i  nie  pozostawia  wątpliwości. 

Cytowanie wybiórcze wyłącznie wyjętych z kontekstu elementów przedstawionej interpretacji 

podatkowej,  j

ak również pominięcie oczywistych tez zawartych w decyzji administracyjnej II 

instancji  skarbowej  świadczyło,  zdaniem  odwołującego,  nie  tylko  o  braku  rzetelności 

zamawiającego, ale także uchybia zasadom równego traktowania wykonawców. Nie może to 

stanowić na niekorzyść odwołującego w obecnie prowadzonym postępowaniu. 

Odwołujący wyjaśnił, że zamawiający zdaje się również całkowicie pomijać stanowisko Sądu 

Najwyższego  zawarte  w  uchwale  z  dnia  20  października  2011  r.  (sygn.  akt  III  CZP  52/11), 

zgodnie  z  którym  o  porównywalności  ofert  w  zakresie  zaproponowanej  ceny  można  mówić 

dopiero wówczas, gdy określone w ofertach ceny, mające być przedmiotem porównywania, 

zostały  obliczone  z  zachowaniem  tych  samych  reguł.  Zakres  obowiązków  kontrolnych 

zamawiającego  i  kształt  nakazanych  ustawą,  ujętych  chronologicznie,  kolejnych  jego 

ob

owiązków,  warunkowany  jest  treścią  dokumentacji  zamówienia.  Bezspornym  było,  że 

jedynym  organem  posiadającym  uprawnienia  do  interpretacji  podatkowych  są  podmioty 

administracji  skarbowej,  a  w  razie  sporu  - 

wyłącznie  sądy  administracyjne.  I  na  te  decyzje 

pow

ołał  się  odwołujący.  Przenosząc  powyższe  na  grunt  przedmiotowego  postępowania, 

o

dwołujący  zaznaczył,  że  zamawiający  nie  wskazał  w  dokumentach  zamówienia  stawki 

podatku  VAT,  co  nie  oznacza,  że  pozostawił  wykonawcom  dowolność  w  tym  zakresie. 

Wykonawcy  zobowiązani  są  zastosować  się  do  przepisów  ustawy  o  podatku  od  towarów  i 

usług. Odwołujący wskazał, że analizując powyższą tezę, nie sposób nie odnieść wrażenia iż 

zamawiający  –  odrzucając  jego  ofertę  –  uczynił  wbrew  powyższemu  stanowisku.  Z  jednej 

strony  wykonawcy  zostali  niejak

o  zobowiązani  przez  zamawiającego  do  poszanowania 

przepisów  ustawy  o  podatku  od  towarów  i  usług,  a  z  drugiej  strony  odwołujący  został 

ukara

ny  przez  zamawiającego  za  stosowanie  przepisów  ww.  ustawy  w  zakresie  związania 

interpretacją  podatkową,  całkowicie  pomijając  przy  tym  przekazane  przez  odwołującego 

uzasadnienie.  Odwołujący  nie  kwestionował  faktu,  że  prawidłowe  ustalenie  stawki  podatku 

VAT 

należy  do  obowiązków  wykonawcy.  W  przypadku  zastosowania  innej  stawki  VAT,  niż 

stawka podstawowa, wykonawca winien wyk

azać podstawę stosowania innej preferencyjnej 

stawki  podatkowej  lub  możliwość  stosowania  zwolnień  podatkowych,  np.  przedstawiając  w 

tym  ce

lu  wyjaśnienia  bądź  indywidualną  decyzję  organów  administracji  skarbowej.  Takie 

stanowisko przyjęła Krajowa Izba odwoławcza w wyroku z 13 sierpnia 2021 r. (sygn. akt KIO 

2079/21),  a  odwołujący  stosowne  wyjaśnienia  wraz  z  właściwą  interpretacją  podatkową 

za

mawiającemu  przedłożył.  Podobne  stanowisko  zajął  Wojewódzki  Sąd  Administracyjny  w 

Szczecinie w wyroku z dnia 24 czerwca 2020 r., (sygn. 

akt I SA/Sz/87/20) stawiając tezę, że 

w  przypadku  podatku  od  towarów  i  usług  zastosowanie  do  danej  czynności  podlegającej 

opodatkowaniu właściwej  stawki  podatku następuje ex  lege (z  mocy  prawa)  niezależnie od 

tego,  co  wykazał  zamawiający  w  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  projekcie 

umowy czy ogłoszeniu o zamówieniu w trakcie prowadzonego postępowania przetargowego. 

W realiach przedmiotowego postępowania w sprawie zamówienia dla odwołującego, źródłem 

tego  prawa  są  prawomocne  decyzje  organów  skarbowych,  które  w  toku  wyjaśnień 

odwołujący  przekazał  zamawiającemu.  Nota  bene  WSA  w  Szczecinie  przyjął  za  własne 

stanowisko 

wyrażone w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia  3 października 

2018  r.  (sygn.  akt  I  FSK  1994/16)  wskazując,  iż  to  właśnie  podatnik  jest  obowiązany  do 

samodzielnego zaklasyfikowania usług (towarów) oraz do ustalenia i wskazania na fakturze 

prawi

dłowej stawki podatku. Podatnik, który chce należycie wywiązać się ze spoczywającego 

na nim obowiązku i jednocześnie uniknąć negatywnych konsekwencji podatkowych, jeśli ma 

wątpliwości  co  do  prawidłowej  stawki  podatku,  może  wystąpić  o  wydanie  indywidualnej 

interpretacji przepisów prawa podatkowego. W tym miejscu odwołujący z całą stanowczością 

podkreślił,  że  dochował  należytej  staranności  w  tym  zakresie,  a  zamawiający  zdaje  się  nie 

rozróżniać  interpretacji  podatkowych  od  decyzji  II  instancji  podatkowej  -  Dyrektora  Izby 

Skarbowej,  która  stanowi  niejako  „drogowskaz  podatkowy”,  jak  w  danych  okolicznościach 

musi  postępować  podatnik  (wykonawca).  Zamawiający  całkowicie  pomija  doktrynę  prawa 

podatkowego,  z  której  jednoznacznie  wynika,  iż  jeżeli  podatnik  (wykonawca)  postępuje 

zgodnie z treścią decyzji administracyjno-skarbowej może korzystać z ochrony, wynikającej z 

treści  tejże  decyzji.  Innymi  słowy  odwołujący  (podatnik)  nie  mógł  postąpić  inaczej  niż  tylko 

zastosować  zwolnienie  podatkowe,  jak  stanowi  przedmiotowa  decyzja.  Zdaniem 

odwołującego,  zamawiający  całkowicie  pominął  dyspozycję  art.  128  Ordynacji  Podatkowej 

(Dz.  U.  z  2022  r.  poz.  2

651,  z  późn.  zm.),  która  konstytuuje  ostateczność  decyzji 

podatkowych. Zatem to nie odwołujący popełnił błąd w obliczeniu ceny, lecz zamawiający w 

sposób  niewłaściwy  i  niezgodny  z  doktryną  prawa  podatkowego  dokonał  oceny 

przedłożonych  przez  odwołującego  wyjaśnień.  Mając  na  uwadze  powyższe,  zarzut 

naruszenia  art.  226  ust.  1  pkt  10  Pzp 

odwołujący  uznał  za  w  pełni  dowiedziony  ponieważ 

zam

awiający  nie  wskazał  żadnej  okoliczności,  jaka  przemawiałaby  za  przyjęciem  takiego 

stanowiska  w  pr

zedmiotowym  postępowaniu,  przy  zachowaniu  wszystkich  okoliczności 

sprawy.  

Uzasadniając  z  kolei  zarzut  naruszenia  art.  16  pkt  1  Pzp  przez  prowadzenie 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  w  sposób  uchybiający  zasadom 

równego traktowania wykonawców, odwołujący wskazał, że do obowiązków zamawiającego 

należy  przestrzeganie  ww.  zasady,  a  podejmowane  przez  zamawiającego  czynności 

jednozna

cznie wskazują  na  ich naruszenie.  Równe  traktowanie jest  jedną z  podstawowych 

zasad państwa  prawa. Na niej  opierają się,  z  niej  są wywodzone  prawa i  obowiązki  osób i 

podmiotów przede wszystkim wobec państwa, ale także wobec siebie nawzajem. Zasada ta 

zosta

ła wprost wyrażona w art. 32 Konstytucji RP zgodnie z którym wszyscy są wobec prawa 

równi.  Rozumienie  zasady  równości  jest  utrwalone  w  orzecznictwie  zarówno  Izby,  jak  i 

sądów  powszechnych,  i  nie  budzi  wątpliwości.  Polega  ono  na  tym,  iż  podmioty  znajdujące 

się  w  takiej  samej  lub  podobnej  sytuacji  należy  traktować  tak  samo,  natomiast  podmioty 

znajdujące się w sytuacji odmiennej należy traktować odmiennie.  Odwołujący podkreślił, ze 

w  związku  ze  szczególnym,  indywidualnym  charakterem  interpretacji  indywidualnej,  który 

wynika  z 

art.  14k  Ordynacji  podatkowej,  nawet  jeżeli  obiektywnie  rzecz  biorąc  opisane  w 

SIWZ  czynności  powinny  być  opodatkowane  inną  stawką  podatkową,  to  przyjęcie  za 

prawidłową  i  obowiązującą  w  przedmiotowej  sprawie  mija się  z  celem  i  jest  nieuprawnione 

biorąc  pod  uwagę  odmienną  sytuację,  w  jakiej  znajduje  się  odwołujący.  Również 

orzecznictwo  Trybunału  Sprawiedliwości  UE  wskazuje  na  konieczność  przestrzegania  tak 

rozumianej  zasady  równego  traktowania.  Niedopuszczalne  jest  bowiem  czynienie  różnic 

mi

ędzy  podmiotami  prawnymi  państw  członkowskich,  które  znajdują  się  w  tożsamych 

sytua

cjach,  albo  równoprawne  ich  traktowanie,  gdy  znajdują  się  w  sytuacjach  różnych, 

chyba,  że  znajduje  to  obiektywne  uzasadnienie  (por.  wyrok  Europejskiego  Trybunału 

Sprawiedliw

ości z dnia 16 października 1980 r., sygn. akt C-147/79). Z uwagi na charakter 

orze

cznictwa  TSUE,  wyrok  odnosi  się  wprost  do  podmiotów  z  różnych  państw 

c

złonkowskich,  niemniej  sformułowana  w  nim  zasada  ma  również  znaczenie  w  przypadku 

wykonawców pochodzących z tego samego państwa (por. wyrok Izby z 15 listopada 2012 r., 

sygn. akt KIO 2424/12).  

W  ocenie  odwołującego,  zamawiający  błędnie  przyjął,  że  wszyscy  wykonawcy  składający 

ofertę w przedmiotowym postepowaniu znajdują się w identycznej sytuacji podmiotowej, a w 

związku z tym należy ich traktować w ten sam sposób. Zamawiający całkowicie pominął fakt, 

że  odwołujący  znajduje  się  w  odmiennej  sytuacji,  ponieważ  posiada  on  wiążącą  i 

nieuchyloną  interpretacje  w  zakresie  możliwości  skorzystania  ze  zwolnienia  z  podatku  od 

towarów  i  usług  nawet  w  sytuacji  gdy  odwołujący  nie  świadczy  bezpośrednio  usługi 

szkoleniowej,  a  zapewnia  jedynie  usługi  nierozerwalnie  związane  z  przedmiotowym 

szkoleniem,  jak  ma  to  miejsce  w  przedmiotowym  zamówieniu.  Powyższe  działania 

zamawiającego  świadczą  o  nierównym  traktowaniu  wykonawców,  a  także  o  naruszeniu 

przez zamawiającego zasady uczciwej konkurencji, tj. fundamentalnych zasad regulujących 

sferę udzielania zamówień publicznych. 

W ramach post

ępowania odwoławczego nie zostały zgłoszone przystąpienia. 

W  dniu  17  stycznia  2023  r. 

zamawiający  złożył  do  akt  sprawy  odpowiedź  na 

odwołanie, której zawarł argumentację dla wniosku o oddalenie odwołania w całości z uwagi 

na bezzasadność podniesionej przez odwołującego argumentacji.  

Zamawiający  w  pierwszej  kolejności  wskazał,  że  nawet  gdyby  Interpretacja 

Indyw

idualna dotyczyła stanu faktycznego, który ma miejsce na gruncie postępowania (którą 

to  ok

oliczność  zamawiający  kwestionuje  twierdząc,  że  stan  faktyczny  określony  w 

Interpretacji Indywidualnej jest odmienny od 

tego, który wystąpił w postępowaniu), to i tak nie 

byłby  związany  Interpretacją  Indywidualną  w  prowadzonym  postępowaniu.  Zamawiający 

stw

ierdził, że nie jest związany Interpretacją Indywidualną przedłożoną przez odwołującego. 

Interpretacja 

Indywidualna  wiąże  bowiem  wyłącznie  organ  podatkowy  w  przypadku 

rozliczenia  się  przez  podatnika  w  sposób  wskazany  w  Interpretacji  Indywidualnej.  W 

konsek

wencji,  niezależnie  od  przedłożonej  przez  odwołującego  Interpretacji  Indywidualnej, 

konie

czne  było  dokonanie  przez  zamawiającego  oceny  prawidłowości  zastosowanej  przez 

o

dwołującego stawki VAT w postępowaniu. Zamawiający ma bowiem obowiązek dokonać w 

postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  oceny  ofert,  obejmującej  w 

szczególności  ocenę  podstaw  do  odrzucenia  tych  ofert  z  uwagi  na  zaistnienie  okoliczności 

określonych  w  art.  226  ust.  1  Pzp.  Zastosowanie  przez  wykonawcę  w  złożonej  ofercie 

nieprawidłowej  stawki  podatku  VAT  stanowi  bowiem  przypadek,  w  którym  po  stronie 

z

amawiającego powstaje obowiązek odrzucenia oferty z uwagi na błąd w obliczeniu ceny, tj. 

w  oparciu  o  art.  226  ust.  1  pkt  10  Pzp. 

Konieczność  odrzucenia  oferty  wykonawcy  w 

przypadku  zastosow

ania  nieprawidłowej  stawki  podatku  VAT  z  uwagi  na  błąd  w  obliczeniu 

ceny wynika także z licznego orzecznictwa Izby. W konsekwencji zamawiający stwierdził, że 

poza  brakiem  związania  go  Interpretacją Indywidualną  przedłożoną  przez  odwołującego,  w 

przypadku  stwierdzenia zastosowania  n

ieprawidłowej stawki VAT w jego ofercie, po stronie 

z

amawiającego  powstaje  obowiązek  odrzucenia  oferty  z  uwagi  na  błąd  w  obliczeniu  ceny. 

Taka  sytuacja  mi

ała,  zdaniem  zamawiającego,  miejsce  w  postępowaniu  ze  względów 

poniższych.  

Zamawiający wskazał, że zgodnie z punktem 2 „Przedmiot zamówienia” Załącznika nr 1 do 

zaproszenia  do  sk

ładania  ofert  „Opis  Przedmiotu  Zamówienia”,  przedmiotem  zamówienia 

jest usługa logistyczna dla maksymalnie 8 osób polegająca na zapewnieniu:  

• noclegów w pokojach 1 osobowych ze śniadaniem,  

• noclegów w pokojach 2 osobowych ze śniadaniem,  
• obiadów (zupa + drugie danie + deser + napój),  

• kolacji + zimny i ciepły napój.  

Powyższe  oznacza,  że  przedmiot  zamówienia  obejmuje  jedynie  świadczenie  usługi 

logi

stycznej  dla  uczestników  kursu  kwalifikacyjnego,  nie  obejmuje  natomiast 

przeprowadzenia  kursu  kwalifikacyjnego.  Innymi  s

łowy  –  wykonawca  wyłoniony  w  toku 

p

ostępowania ma obowiązek zapewnienia odpowiedniego zaplecza dla uczestników kursu w 

postaci  zapewnien

ia  noclegów  i  posiłków,  natomiast  nie  prowadzi  samego  kursu 

kwalifikacyjnego. Powyższa okoliczność została potwierdzona przez zamawiającego dnia 15 

grudnia 2022 r., kiedy to w odpowiedzi na pytanie 

jednego z wykonawców Czy Zamawiający 

potwierdza,  iż  usługa  będąca  przedmiotem  zapytania  wyczerpuje  znamiona  szkolenia 

podnoszącego  kwalifikacje  zawodowe  osób  uczestniczących  oraz  czy  Zamawiający 

potwierdza,  iż  będzie  ona  finansowana  w  całości  ze  środków  publicznych?  Zamawiający 

udzielił następującej odpowiedzi: Zamawiający zwraca uwagę, że przedmiotowe zamówienie 

dotyczy  zapewnienia  usługi  logistycznej  dla  uczestników  kursu  kwalifikacyjnego  (noclegi, 

obiady,  kolacje),  nie  dotyczy  przeprowadzenia  kursu,  c

zy  szkolenia.  Zamówienie  jest 

finansowane  ze  środków  publicznych,  nie  będzie  dofinansowane  ze  środków  unijnych. 

Jednocześnie  Zamawiający  zwraca  uwagę,  że  Wykonawca  ubiegający  się  o  udzielenie 

zamówienia  zobowiązany  jest  każdorazowo  do  szczegółowego  zapoznania  się  z  treścią 

dokumentacji  postępowania  przekazanej  przez  Zamawiającego.  Przedmiot  zamówienia  nie 

obejm

ował  zatem  przeprowadzenia  kursu  lub  szkolenia.  Dalej  zamawiający  wyjaśnił,  że 

z

godnie  z  treścią art.  43  ust.  1  pkt  29  lit.  c  Ustawy  o  VAT (na  który  to  przepis  powołał  się 

od

wołujący), zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania 

zawodowego,  inne  niż  wymienione  w  pkt  26  -  oraz  świadczenie  usług  i  dostawę  towarów 

ściśle z tymi usługami związane. Stosownie zaś do brzmienia art. 43 ust. 17a Ustawy o VAT, 

zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do 

dostawy  towarów  lub  świadczenia  usług  ściśle  związanych  z  usługami  podstawowymi, 

dokonywanych  przez  podmioty  świadczące  usługi  podstawowe.  Z  przywołanego  przepisu 

wynika  jednoznacznie,  że  wyłącznie  podmioty  świadczące  usługi  podstawowe  mogą 

zastosować  zwolnienie,  o  którym  mowa  w  art.  43  ust.  1  pkt  29  Ustawy  o  VAT  w  zakresie 

dotyczącym usług ściśle związanych z usługami podstawowymi. Taka sytuacja natomiast nie 

może mieć miejsca na gruncie postępowania, gdyż przedmiotem zamówienia nie jest objęte 

przeprowadzenie  kursu  kwalifikacyjnego.  Odwołujący  zatem  nie  może  być  podmiotem 

świadczącym usługi podstawowe, gdyż zakres zamówienia nie obejmuje świadczenia usług 

podstawowych.  W  konsekwencji  nie  jest 

możliwe  zastosowanie  przez  odwołującego 

zwolnienia,  o  którym  mowa  w  art.  43  ust.  1  pkt  29  Ustawy  o  VAT.  Brak  jest  bowiem 

tożsamości podmiotu świadczącego usługi podstawowe oraz usługi dodatkowe. 

Zamawiający  zwrócił  uwagę  na  rozstrzygnięcie  zawarte  w  wyroku  Izby  z  dnia  30  czerwca 

2016  r.,  wydanym  w  sprawie  o  sygn.  akt:  KIO  1044/16  w  niemalże  identycznym  stanie 

faktycznym.  Za

mawiający  wskazał,  że  odwołujący  był  stroną  tego  postępowania 

odwoławczego.  W  sprawie  tej  Izba  stwierdziła,  że:  Izba  ustaliła  zgromadzony  materiał 

dowodowy pozwala na przyjęcie, że zamawiający prawidłowo ocenił, iż do przedmiotowego 7 

zamówienia nie ma zastosowania stawka – zwolnienie. 

W  ocenie 

zamawiającego  z  powyższego  jednoznacznie  wynikało,  że  odwołujący  nie  był 

uprawniony  do  skorzysta

nia ze zwolnienia z  podatku VAT,  o  którym  mowa w  art.  43  ust.  1 

pkt  29  Ustawy  o  VAT,  gdyż  nie  jest  (i  nie może  być  na  gruncie  postępowania)  podmiotem 

świadczącym  usługę  podstawową.  W  konsekwencji  oferta  odwołującego  zawiera  błąd  w 

obliczeniu  ceny,  przejawi

ający  się  w  zastosowaniu  nieprawidłowej  stawki  podatku  od 

towarów i usług, co stanowi podstawę do odrzucenia oferty, o której mowa w art. 226 ust. 1 

pkt 10 Pzp.  

Na  marginesie  z

amawiający  wskazał,  że  Interpretacja  Indywidualna  nie  mogła  zostać 

zastosowana nawet pomocniczo

, gdyż dotyczy odmiennego stanu faktycznego od tego, który 

zaistniał  na  gruncie  postępowania.  Jak  jednoznacznie  wynika  z  jej  treści,  Interpretacja 

I

ndywidualna dotyczy przypadku, w którym odwołujący miałby jednocześnie świadczyć usługi 

pods

tawowe,  polegające  na  przeprowadzeniu  samego  szkolenia,  jak  i  usługi  dodatkowe  w 

postaci  usług  logistycznych.  Z  tego  względu  bardziej  adekwatne  w  stanie  faktycznym 

p

ostępowania  wydaje  się  stosowanie  pomocniczo  stanowisk  wyrażonych  przez  organy 

podatkowe  w 

innych  interpretacjach  indywidualnych,  jak  chociażby  to,  które  zostało 

przywołane w treści zawiadomienia o wyborze oferty najkorzystniejszej w  postępowaniu. W 

prze

ciwieństwie  do  Interpretacji  Indywidualnej,  dotyczą  bowiem  niemalże  tożsamego  stanu 

faktycznego 

–  a  więc  przypadku,  w  którym  podmiot  uzyskujący  interpretację  nie  jest 

podmiotem  świadczącym  usługę  podstawową,  a  jedynie  podmiotem  realizującym  usługę 

związaną z usługami podstawowymi w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 29 Ustawy o VAT oraz 

art. 43 ust. 17a Ustawy o VAT.  

Podobnie,  w  ocenie  z

amawiającego  nie  było  możliwe  zastosowanie  w  niniejszej  sprawie 

ch

ociażby  pomocniczo  przedłożonej  przez  odwołującego  decyzji  Dyrektora  Izby  Skarbowej 

we Wrocławiu z dnia 8 października 2015 r. Wniosek taki wynika przede wszystkim z faktu, 

że  decyzja  ta  została  wydana  w  specjalnym  trybie  dotyczącym  zastosowania  się  przez 

podatnika  do  błędnej  interpretacji  indywidualnej  (w  trybie  art.  14k  –  14n  ustawy  z  dnia  29 

sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r., poz. 2

651 j.t.). Dodatkowo wskazać 

należy także na stanowisko zaprezentowane w tożsamym stanie faktycznym w przywołanym 

powyżej wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 30 czerwca 2016 r., wydanym w sprawie 

o sygn. akt: KIO 1044/16. 

W  konsekwencji 

zamawiający  stwierdził,  że  zamawiający  nie  mógł  nawet  pomocniczo 

skorzystać  ze  stanowiska  wyrażonego  w  Interpretacji  Indywidualnej,  czy  też  w  decyzji 

Dyrektora  Izby  Skarbowej  we  W

rocławiu z  dnia 8 października  2015  r., gdyż  dokumenty te 

nie mają znaczenia dla postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Ponadto zostały 

wydane w odmiennym stanie faktycznym (Interpretacja Indywidualna) 

i dotyczą specjalnego 

trybu (decyzja Dyrekt

ora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 8 października 2015 r.).  

Podsumowując powyższe, zamawiający stwierdził, że nie jest związany w niniejszej sprawie 

Interpretacją Indywidualną przedłożoną przez odwołującego. Odwołujący nie był uprawniony 

do  zastosowania  zwoln

ionej  stawki  podatku  od  towarów  i  usług,  gdyż  nie  świadczy  (i  nie 

może świadczyć z uwagi na przedmiot zamówienia) usług podstawowych w rozumieniu art. 

43  ust.  17a  Ustawy  o  VAT.  Oferta  odw

ołującego,  poprzez  zastosowanie  nieprawidłowej 

stawki  podatku  od  towa

rów  i  usług,  zawiera  zatem  błąd  w  obliczeniu  ceny  i  jako  taka 

powinna zostać odrzucona z uwagi na obowiązek, o którym mowa w art. 226 ust. 1 pkt 10 

Pzp

. Zamawiający podjął zatem prawidłową decyzję w postępowaniu, przez co odwołanie nie 

jest zasadne. 

W dniu 18 stycznia 202

3 r. zamawiający złożył także opinię w sprawie opodatkowania 

podatk

iem  od  towarów  i  usług  usługi  logistycznej  kursu  kwalifikacyjnego  na  stanowisko 

dyżurny  ruchu  spośród  pracowników  posiadających  egzamin  kwalifikacyjny  na  stanowisko 

nastawniczy

,  opracowaną  przez  Instytut  Studiów  Podatkowych  spółkę  doradztwa 

podatkowego.  

W 

treści opinii wskazano, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. 

zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, 

inne niż wymienione w pkt 26:  

1) prowadzone w formach i na zasadach przewidz

ianych w odrębnych przepisach, lub  

2) świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z 

dnia  14  grudnia  2016  r.  - 

Prawo  oświatowe  -  wyłącznie  w  zakresie  usług  objętych 

akredytacją, lub  

3) finansowane w całości ze środków publicznych  

oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. 

Przepis art. 43 ust. 17 stanowi, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 

26,  28,  29,  31,  32  i  33  lit.  a,  nie  mają  zastosowania  do  dostawy  towarów  lub  świadczenia 

usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:  

1) nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 

18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub  

2)  ich  głównym  celem  jest  osiągnięcie  dodatkowego  dochodu  przez  podatnika,  przez 

konkur

encyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z 

takiego zwolnienia.  

Na mocy art. 43 ust. 17a tej ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 

29  i  33  lit.  a, 

mają  zastosowanie  do  dostawy  towarów  lub  świadczenia  usług  ściśle 

związanych  z  usługami  podstawowymi,  dokonywanych  przez  podmioty  świadczące  usługi 

podstawowe.  

W  pierwszej  kolejności  opiniujący  wskazał,  ze  powołana  przez  odwołującego  interpretacja 

nie je

st oczywiście wiążąca dla zamawiającego, a nadto dotyczy innego stanu faktycznego, 

niż  analizowany.  Z  powołanej  interpretacji  z  dnia  20  listopada  2013  r.  sygn.  ILPP1/443-

4/AI wynika, że Zgodnie z art. 43 ust. 17a ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 

1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a

, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia 

usług  ściśle  związanych  z  usługami  podstawowymi,  dokonywanych  przez  podmioty 

świadczące  usługi  podstawowe.  (…)  Ze  złożonego  wniosku  wynika,  że  Wnioskodawca  jest 

jednostką, świadczącą m.in. usługi organizacji szkoleń i konferencji jako firma pośrednicząca 

w tego typu usługach. Działalność Zainteresowanego skupia się wokół pozyskiwania zleceń, 

poprzez  m.in.  udział  w  przetargach  sektora  publicznego.  Zakres  świadczonych  usług  to 

zarówno  znalezienie  odpowiedniego  wykładowcy  do  przedmiotu  szkolenia,  przygotowanie 

materiałów  szkoleniowych,  ale  przede  wszystkim  zakwaterowanie,  wyżywienie  uczestników 

szkoleń,  transport  oraz  wynajem  sal  wykładowych.  Występując  w  przetargach 

organizowanych  przez  jednostki  sektora  publicznego  -  w  ramach 

Prawa  zamówień 

publicznych - 

firma Wnioskodawcy jest zobowiązana do przedstawienia kompleksowej oferty 

na powyższe usługi. Wnioskodawca nie jest podmiotem objętym systemem oświaty zgodnie 

z u

stawą z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty. Organizowane przez Wnioskodawcę 

szkolenia są usługami wynikającymi z wygranych przetargów prowadzonych w trybie ustawy 

Prawo  zamówień  publicznych  z  zakresu  kształcenia.  Wnioskodawca  jednak  nie  jest 

podmio

tem  szkolącym,  a  jedynie  organizującym  szkolenia.  Efektem  organizowanych  przez 

Wnioskodawcę  szkoleń  jest  kształcenie  zawodowe  lub  przekwalifikowanie  zawodowe. 

Przedmiotowe szkolenia obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą 

lub  zawodem 

i  mają  na  celu  uzyskanie  lub  uaktualnienie  wiedzy  do  celów  zawodowych. 

Świadczone  usługi  nie  są  prowadzone  w  formach  i  na  zasadach  przewidzianych  w 

odrębnych  przepisach.  Wnioskodawca  nie  posiada  akredytacji.  Świadczone  usługi  są 

finansowane  w  całości  ze  środków  publicznych.  Uczestnicy  szkoleń  nie  ponoszą  żadnej 

odpłatności za szkolenia. 

W  istocie  zatem  interpretacja  potwierdza,  że  w  przypadku,  gdy  wykonawca  ogranicza  się 

tylko  do  niektórych  elementów  wchodzących  w  skład  usługi  kształcenia  zawodowego, 

zwolnienie nie ma zastosowania. 

W odniesieniu do przedstawionej przez 

odwołującego decyzji Izby Skarbowej we Wrocławiu, 

opiniujący  stwierdził,  że  nie  jest  ona  wiążąca  dla  zamawiającego,  ale  przede  wszystkim 

wynika  z  niej  jasno,  że  do  uchylenia  decyzji  doprowadziło  zastosowanie  przez  organ 

odwoławczy  art.  14k  do  14n  ustawy  z  dnia  29  sierpnia  1997  r.  -  Ordynacja  podatkowa. 

Przepisy te przewidują szczególne zwolnienie od opodatkowania, w przypadku zastosowania 

się do błędnej interpretacji indywidualnej. Jak stanowi art. 14k § 1 Ordynacji, zastosowanie 

się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą, stwierdzeniem jej wygaśnięcia lub przed 

doręczeniem 

organowi 

podatkowemu 

odpisu 

prawomocnego  orzeczenia 

sądu 

administracyjnego 

uchylającego 

interpretację 

indywidualną 

nie 

może 

szkodzić 

wnioskodawcy,  jak  również  w  przypadku  nieuwzględnienia  jej  w  rozstrzygnięciu  sprawy 

podatkowej. Zgodnie z przepisem art. 14m § 1 Ordynacji, zastosowanie się do interpretacji, 

która  następnie  została  zmieniona,  której  wygaśnięcie  stwierdzono  lub  która  nie  została 

uwzględniona  w  rozstrzygnięciu  sprawy  podatkowej,  powoduje  zwolnienie  z  obowiązku 

zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji, 

jeżeli:  

1)  zobowiązanie  nie  zostało  prawidłowo  wykonane  w  wyniku  zastosowania  się  do 

interpretacji,  k

tóra  uległa  zmianie,  lub  interpretacji  nieuwzględnionej  w  rozstrzygnięciu 

sprawy podatkowej oraz  

2)  skutki  podatkowe  związane  ze  zdarzeniem,  któremu  odpowiada  stan  faktyczny  będący 

przedmiotem  interpretacji, 

miały  miejsce  po  opublikowaniu  interpretacji  ogólnej  albo  po 

doręczeniu interpretacji indywidualnej.  

Zważywszy,  że  interpretacja  nie  rozstrzyga  bezpośrednio  o  prawach  i  obowiązkach 

podatnika,  nie  jest  wiążąca  dla  podatnika,  organów  podatkowych,  ani  innych  organów 

administracji,  ani  tym  bardziej  zamawi

ającego.  Skutki  prawne  wywołuje  natomiast 

zastosowanie się do interpretacji, tj. w uproszczeniu, ukształtowanie działalności podatnika i 

rozliczenie  podatku  w  sposób  określony  w  tej  interpretacji.  Zastosowanie  się  (rozliczenie 

podatku) zgodnie z wykładnią prawa i oceną prawną zawartą w interpretacji wywołuje skutek 

prawny w postaci związania organu podatkowego przy ocenie (kontroli) rozliczeń podatku od 

towarów  i  usług  wydaną  interpretacją  (organ  co  do  zasady  może  przyjąć  odmienny  pogląd 

niż  wyrażony  w  interpretacji,  ale  jeśli  powstałaby  w  tym  zakresie  zaległość  podatkowa,  to 

zastosowanie znajdzie zwolnienie od opodatkowania 

– art. 14k Ordynacji). 

W  konkluzji  opiniujący  stwierdził,  że  przedmiotem  zamówienia  jest  wyłącznie  zapewnienie 

miejsc noclegowych, wyżywienia i przerw kawowych, zaś wykonawca nie jest organizatorem 

szkolenia  i 

nie  zapewnia  żadnych  trenerów  ani  materiałów  szkoleniowych  –  zwolnienie  od 

podatku od towarów i usług nie może mieć zastosowania. 

Na  podstawie  dokumentacji  przedmiotowe

go  postępowania  oraz  biorąc  pod  uwagę 

stanowiska stron, Izba ustali

ła i zważyła, co następuje: 

Izba 

stwierdziła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  skutkujących 

odrzuceniem odwo

łania na podstawie art. 528 Pzp i skierowała odwołanie na rozprawę. 

Izba  uznała,  że  odwołujący  posiada  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  może 

ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy, czym wypełnił 

materialnoprawne  prz

esłanki  dopuszczalności  odwołania,  o których  mowa  w  art.  505  ust.  1 

Pzp.  

Izba zalic

zyła na poczet materiału dowodowego: 

1)  dokumentacj

ę przekazaną w postaci elektronicznej, zapisaną na płycie DVD, złożoną do 

akt sprawy 

przez zamawiającego w dniu 12 stycznia 2023 r., w tym w szczególności: 

-  wyp

ełnione  przez  odwołującego  oświadczenie  z  dnia  16  grudnia  2022  r.,  na  wzorze 

stanowiącym załącznik nr 2 do zaproszenia do składania ofert; 

-  wezwanie  z  dnia  20  grudnia  2022  r.  skierowane  do 

odwołującego w trybie art. 223 ust. 1 

Pzp; 

wyjaśnienia  odwołującego  złożone  pismem  z  dnia  22  grudnia  2022  r.  w  odpowiedzi  na 

pow

yższe wezwanie wraz z załącznikami: Interpretacją Indywidualną ILPP1/443 752/13-4/AI 

wydan

ą przez Ministra Finansów – Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 listopada 

2013  r.  oraz  Decyzj

ą  nr 0201-15-005228  Dyrektora Izby  Skarbowej  we Wrocławiu z  dnia 8 

października 2015 r.; 

-  zawiadomienie 

o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty  w  postępowaniu,  które  zawierało 

również informację o odrzuceniu oferty odwołującego wraz z uzasadnieniem. 

Izba  nie  zaliczy

ła na poczet materiału dowodowego opinii w sprawie opodatkowania 

podatkiem  od  towarów  i  usług  usługi  logistycznej  kursu  kwalifikacyjnego  na  stanowisko 

dyżurny  ruchu  spośród  pracowników  posiadających  egzamin  kwalifikacyjny  na  stanowisko 

nastawniczy,  opracowanej 

przez  Instytut  Studiów  Podatkowych  spółkę  doradztwa 

podatkowego.  Przedmioto

wa  opinia  została  zreferowana  powyżej  na  str.  12-14.  Skład 

orzekający  potraktował  powyżej  wskazaną  opinię  jako  stanowisko  procesowe 

zamawiającego.  

Izba us

taliła co następuje 

W dniu 31 marca 2022 r. 

zamawiający zawarł z wykonawcami, w tym z odwołującym, 

u

mowę ramową nr 60/002/0004/22/R/O w przedmiocie organizacji przez wykonawców usługi 

logistycznej  kursów,  szkoleń  oraz  warsztatów  szkoleniowych  w  latach  2022  –  2024  r., 

obejmującej  w  szczególności  usługi  przygotowania  i  obsługi  wydarzeń,  restauracyjne, 

hotelowe,  transportowe.  W  treści  §  4  umowy  ramowej  ustalone  zostały  zasady  udzielania 

zamówień wykonawczych w jej ramach.  

W oparciu o zawartą umowę ramową, zamawiający wszczął w oparciu o art. 314 ust. 

1  pkt  3  Pzp  post

ępowanie  na  udzielenie  zamówienia  cząstkowego  pn.  Usługa  logistyczna 

kursu  kwalifikacyjnego  stanowisko  dyżurny  ruchu  spośród  pracowników  posiadających 

egzamin  kwalifikacyjny  na  stanowisko  nastawniczy  w 

Wałbrzychu,  w  którym  odwołujący 

złożył ofertę.  

Odwołujący  składając  ofertę  w  postępowaniu  wskazał  tożsamą  cenę  zarówno  dla 

pozycji  netto,  jak  i  dla  pozycji  brutto  oferowanych  usług.  W  oświadczeniu  stanowiącym 

załącznik  nr  2  do  zaproszenia  do  składania  ofert  odwołujący  oświadczył,  że  zastosował 

stawkę  podatku  od  towarów  i  usług  (VAT  w  wysokości  zw  %  na  podstawie  przepisu: 

Interpretacja  Indywidualna  dla  spółki  Platon,  Zarządzanie  i  Finanse  sp.  z  o.o.  ILPP1/443 

4/AI wydana przez Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 

20 listopada 2013 r

”.  

Zamawiający  powziął  wątpliwości  co  do  zasadności  zastosowania  przez 

odwołującego zwolnionej stawki podatku od towarów i usług (VAT). W związku z powyższym 

dnia 20 grudnia 2022 r. skierował do odwołującego wezwanie, na podstawie art. 223 ust. 1 

Pzp, 

do  szczegółowego wyjaśnienia  zastosowania  zwolnionej  stawki  podatku  VAT  poprzez 

złożenie  interpretacji  indywidualnej,  na  którą  powołał  się  odwołujący,  wraz  z  treścią 

skierowanego zapytania. Termin na udzielenie wyjaśnień został określony na godz. 9:00 dnia 

23 grudnia 2022 r.  

Dnia  22  grudnia  2022  r. 

odwołujący  złożył  wyjaśnienia,  do  których  załączył 

Interpretacj

ę  Indywidualną  ILPP1/443  752/13-4/AI  wydaną  przez  Ministra  Finansów  – 

Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 listopada 2013 r. oraz Decyzj

ę nr 0201-15-

005228 Dyrektora 

Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 8 października 2015 r.

W  dniu  28  grudnia  2022  r. 

zamawiający  przekazał  zawiadomienie  o  wyborze  oferty 

na

jkorzystniejszej  wykonawcom  uczestniczącym  w  postępowaniu  za  pośrednictwem 

platformy  zakupowej

,  informując  jednocześnie  wykonawców  o  odrzuceniu  oferty  złożonej 

przez 

odwołującego. Jako podstawę prawną odrzucenia zamawiający wskazał art. 226 ust. 1 

pkt 10 Pzp

. Zamawiający wyjaśnił, że: 

Wykonawca  w  złożonej  ofercie  zastosował  zwolnienie  z  podatku  VAT,  co  jest 

nieuprawnione  w  świetle  obowiązujących  przepisów  ustawy  z  dnia  11  marca  2004  r.  o 

podatku  od  towarów  i  usług  (t.j.  Dz.  U.  z  2022  r.  poz.  931,  974,  1137,  1301,  1488,  1561, 

2180.).  Zatem  oferta  Wykonawcy  zawiera  błąd  w  obliczeniu  ceny,  nie  podlegający 

poprawieniu.  

Przedłożona przez Wykonawcę indywidualna interpretacja z dnia 20 listopada 2013 r. sygn. 

ILPP1/443-752/13-

4/AI  nie  jest  wiążąca  dla  Zamawiającego,  a  nadto  dotyczy  innego  stanu 

faktycznego, niż w przedmiotowym zamówieniu. Z powołanej interpretacji z dnia 20 listopada 

2013  r.  sygn.  ILPP1/443-752/13-

4/AI  wynika,  że  „(…)  Ze  złożonego  wniosku  wynika,  że 

Wnioskodawca jest jednostką, świadczącą m.in. usługi organizacji szkoleń i konferencji jako 

firma pośrednicząca w tego typu usługach. Działalność Zainteresowanego skupia się wokół 

pozyskiwania  zleceń,  poprzez  m.in.  udział  w  przetargach  sektora  publicznego.  Zakres 

świadczonych  usług  to  zarówno  znalezienie  odpowiedniego  wykładowcy  do  przedmiotu 

szkolenia, przygotowanie 

materiałów szkoleniowych, ale przede wszystkim zakwaterowanie, 

wyżywienie  uczestników  szkoleń,  transport  oraz  wynajem  sal  wykładowych.  Występując  w 

przetargach  organizowanych  przez  jednostki  sektora  publicznego  -  w  ramach  Prawa 

zamówień  publicznych  -  firma  Wnioskodawcy  jest  zobowiązana  do  przedstawienia 

kompleksowej  oferty  na  powyższe  usługi.  Wnioskodawca  nie  jest  podmiotem  objętym 

systemem  oświaty  zgodnie  z  ustawą  z  dnia  7  września  1991  r.  o  systemie  oświaty. 

Organizowane  przez  Wnioskodawcę  szkolenia  są  usługami  wynikającymi  z  wygranych 

przetargów  prowadzonych  w  trybie  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  z  zakresu 

kształcenia. Wnioskodawca jednak nie jest podmiotem szkolącym, a  jedynie organizującym 

szkolenia.  Efektem  organizowanych  przez  Wnioskodawcę  szkoleń  jest  kształcenie 

zawo

dowe lub  przekwalifikowanie zawodowe.  Przedmiotowe szkolenia obejmują nauczanie 

pozostające  w  bezpośrednim  związku  z  branżą  lub  zawodem  i mają na celu uzyskanie lub 

uaktualnienie  wiedzy  do  celów  zawodowych.  Świadczone  usługi  nie  są  prowadzone  w 

formach i n

a zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Wnioskodawca nie posiada 

akredytacji.  Świadczone  usługi  są  finansowane  w  całości  ze  środków  publicznych. 

Uczestnicy szkoleń nie ponoszą żadnej odpłatności za szkolenia”.  

Ww. interpretacja potwierdza zatem, 

że w przypadku, gdy Wykonawca ogranicza się tylko do 

niektórych elementów wchodzących w skład usługi kształcenia zawodowego, zwolnienie nie 

ma zastosowania.  

Taki  też  pogląd  prezentuje  orzecznictwo  sądowe  i  praktyka  Dyrektora  Krajowej  Informacji 

Skarbowej

. Jak wyjaśniono w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 

dnia  7  października  2015  r.  sygn.  III  SA/Gl  547/15  „Usługi  "ściśle  związane  z  usługami 

podstawowymi",  aby  mogły  podlegać  zwolnieniu,  muszą  być  wykonywane  przez  podmiot, 

który  jest  uprawniony  do  zwolnienia  podatkowego  w  związku  z  wykonywanymi  usługami 

podstawowymi (por. wyroki WSA w Krakowie z 8 grudnia 2011 r. I SA/Kr 1693/2011 oraz z 5 

kwietnia  2012  I  SA/Kr  116/2012  - 

orzeczenia.nsa.gov.pl).  Skoro  bowiem  usługa  ściśle 

związana  z  usługą  podstawową,  aby  korzystać  ze  zwolnienia  podatkowego  musi  być 

wykonywana przez podmioty świadczące usługi podstawowe, to musi tu chodzi o podmioty 

wymienione  w  pkt  26  lit.  a  jako  podmioty  nie  tylko  uprawnione  do  wykonywania  usług 

podstawowych i z tego 

tytułu zwolnione z opodatkowania, ale też faktycznie je wykonujące, 

na  co  wskazuje  treść  art.  43  ust.  17a  ustawy  o  VAT,  przy  czym  należy  rozumieć,  że 

faktycznie je wykonujące na rzecz tych samych podmiotów, którym jest świadczona usługa 

dodatkowa.  

Także  w  interpretacji  z  dnia  15  kwietnia  2020  r.  znak  0114-KDIP4-2.4012.34.2020.2.KS 

wyrażono  pogląd,  zgodnie  z  którym  „Zatem  usługa  ściśle  związana  z  usługą  podstawową, 

aby  mogła  korzystać  ze  zwolnienia  podatkowego  musi  być  wykonywana  przez  podmiot 

świadczący  usługę  podstawową,  na  co  wskazuje  treść  art.  43  ust.  17a  ustawy  o  VAT. 

Ponadto  usługa  ta  musi  być  wykonywana  na  rzecz  tych  samych  podmiotów,  którym  jest 

świadczona  usługa  podstawowa.  A  zatem,  warunkiem  zwolnienia  jest  tożsamość  podmiotu 

świadczącego  usługę  główną  oraz  usługę  dodatkową  bądź  dostawę  towarów.  Dostawy 

towarów  bądź  świadczenie  usług  dokonywane  przez  podmioty  trzecie  -  choćby  nawet  były 

ściśle  związane  z  powyższymi  usługami  zwolnionymi  -  same  nie  będą  korzystać  ze 

zwolnienia (por. wyrok WSA w Gliw

icach z dnia 7 października 2015 r., III SA/Gl 547/15, oraz 

powołane tam orzecznictwo).  

W  związku  z  powyższym  należy  stwierdzić,  że  świadczone  przez  Wykonawcę  usługi  w 

zakresie  zapewnienia  wyżywienia  (śniadania,  obiady,  kolacje)  oraz  noclegów  dla 

uczestni

ków  kursu  kwalifikacyjnego,  nie  mogą  być  uznane  za  usługi  kształcenia 

zawodowego  lub  przekwalifikowania  zawodowego,  o  których  mowa  w  art.  43  ust.  1  pkt  29 

ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiotowe usługi nie mają na celu uzyskania bądź 

uaktualnieni

a wiedzy do celów zawodowych, co jest istotą usług kształcenia zawodowego lub 

przekwalifikowania zawodowego. Ponadto usługi te nie pozostają w bezpośrednim związku z 

branżą  lub  zawodem  uczestników  tych  kursów.  Tylko  usługi  w  zakresie  kształcenia 

zawodowego 

lub  przekwalifikowania  obejmujące  nauczanie  mające  na  celu  uzyskanie  lub 

uaktualnienie  wiedzy  do  celów  zawodowych,  korzystają  ze  zwolnienia  od  podatku  na 

podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług.  

Ponadto  us

ługi  świadczone  przez  Wykonawcę  w  ramach  przedmiotowego  zamówienia  nie 

mog

ą korzystać ze zwolnienia od podatku, jako usługi ściśle związane z usługą podstawową. 

W  sytuacji,  kiedy  us

ługi  -  ściśle  związane  z  usługą  podstawową  -  świadczy  inny  podmiot 

(czyli nie ten, kt

óry świadczy usługi podstawowe), to usługa ta nie korzysta ze zwolnienia.

T

reść przepisów dotyczących zarzutów:  

- art. 226 ust. 1 pkt 10 Pzp 

– Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli zawiera błędy w obliczeniu 

ceny lub kosztu; 

- art. 16 pkt 1  Pzp 

– Zamawiający przygotowuje i przeprowadza postępowanie o udzielenie 

zamówienia w sposób:  

zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców. 

I

zba zważyła co następuje 

Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz stanowiska stron 

Izba uzna

ła, że odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.  

Na  wstępie  skład  orzekający  uznał  za  stosowne  wskazać,  że  spór  toczący  się  w 

ramach  przedmiotowego  postępowania  odwoławczego  dotyczył  określenia  stawki  podatku 

VAT  przez 

odwołującego  w  związku  ze  złożeniem  oferty  w  postępowaniu,  a  dokładniej 

zwolnienia  od  tego  podatku

,  na  które  powołał  się  odwołujący  w  oświadczeniu  zawartym  na 

wzorze stanowiącym załącznik nr 2 do zaproszenia do składania ofert. 

W  dalszej  ko

lejności  Izba  stwierdziła,  że  w  trakcie  badania  ofert  zamawiający  jest 

zo

bowiązany  do  zweryfikowania  prawidłowości  zastosowanej  przez  wykonawcę  stawki 

podatku  VAT. 

W  tym  kontekście  należało  wskazać,  że  zamawiający  dokonując  weryfikacji 

prawidłowości  zastosowanej  przez wykonawcę stawki  podatkowej,  nie nabywa kompetencji 

czy  też  uprawnień  właściwych  dla  organów  kontroli  skarbowej.  Ocena  prawidłowości 

zastosowanej przez 

wykonawcę stawki podatkowej podczas procesu badania ofert ogranicza 

się  wyłącznie  do  czynności  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  i  nie  przesądza  dalej  idących  konsekwencji  prawnych,  zwłaszcza 

na 

płaszczyźnie  publicznoprawnej,  tj.  ustalenia  zamawiającego  nie  mają  rozstrzygającego 

znaczen

ia w sferze zobowiązań podatkowych tych wykonawców wobec Skarbu Państwa, już 

po  zawarciu  i  wy

konaniu  umowy  z  zamawiającym.  Podobnie  Izba,  na  potrzeby 

rozstrzygnięcia odwołania wniesionego w związku z czynnością zamawiającego związaną z 

dokonaniem  badania  oferty  wykonawcy 

pod  kątem  prawidłowości  zastosowania  stawki 

podatku VAT lub zwolnienia od podatku

, nie nabywa kompetencji lub uprawnień właściwych 

dla  organu  kontroli  skarbowej,  ale  ocenia  kwestionowan

ą  w  odwołaniu  czynność 

zamawiającego pod kątem jej zgodności z przepisami Pzp. 

Przechodząc  do  meritum  sprawy  Izba  doszła  do  przekonania,  że  zamawiający 

naruszył  przepisy  Pzp  odrzucając  ofertę  odwołującego  jako  zawierającą  błąd  w  obliczeniu 

ceny.  W  ocenie  składu  orzekającego  stanowisko  zamawiającego  przedstawione  w 

uzasadnieniu  odrzucenia  oferty 

odwołującego,  w  pismach  procesowych  złożonych  w  toku 

pos

tępowania  odwoławczego  oraz  podane  na  rozprawie  nie  potwierdziło  słuszności 

dokonanej  czynności.  Nie  oznaczało  to  jednakże,  że  było  ono  kompletnie  chybione. 

Zamawiaj

ący  prawidłowo  wezwał  odwołującego  do  złożenia  szczegółowego  wyjaśnienia 

zastosowania  zwolnienia  od  podatku  VAT

.  Zasadnie  także  uznał,  że  złożona  przez 

odwołującego w odpowiedzi na wezwanie interpretacja indywidualna ILPP1/443 752/13-4/AI 

wydana 

przez Ministra Finansów – Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 listopada 

2013 r. zwana dalej jako: 

„interpretacja”, nie była dla niego wiążąca.  

W  tym  kontekście  skład  orzekający  stwierdził,  że  okoliczność  braku  związania 

zamawiającego  powyżej  wskazaną  interpretacją  nie  oznaczała,  że  dokument  ten  był 

nieprzydatny 

dla  oceny  prawidłowości  zastosowanego  przez  odwołującego  zwolnienia.  Co 

istotne 

odwołujący  oprócz  interpretacji  wraz  z  wyjaśnieniami  złożył  także  Decyzję  nr  0201-

15-005228  Dyrektora 

Izby  Skarbowej  we  Wrocławiu  z  dnia  8  października  2015  r,  zwaną 

dalej  jako 

„decyzja”.  Oba  dokumenty  w  ocenie  składu  orzekającego  przedstawiały  spójne  i 

wynikowe  stanowisko  organ

ów  podatkowych,  które  potwierdziło  słuszność  argumentacji 

odwołującego.  Ponadto  tzw.  przepisy  ochronne,  zawarte  w  art.  14k-14n  Ordynacji 

podatkowej,  doty

czą  najogólniej  rzecz  biorąc,  ochrony  prawnej  podmiotu,  który  zastosował 

się  do  wydanej  na  jego  wniosek  interpretacji  indywidualnej.  W  przepisach  tych  zawiera  się 

główne  przesłanie,  a  więc  cel  i  sens,  wprowadzenia  instytucji  interpretacji  podatkowych. 

Główną  funkcją  tych  przepisów  jest  zagwarantowanie  pewności  prawnej,  stabilnych  reguł 

działania podatników w sferze podlegającej przepisom podatkowym oraz przede wszystkim 

uchronienie ich od negatywnych konsekwencji wynikających z możliwych zmian w wykładni 

tych  p

rzepisów  przez  organy  podatkowe.  Formalnym  wyrazem  tych  gwarancji  są  właśnie 

uregulowania 

zawarte we wskazanych wyżej przepisach, które określają przypadki i zakres 

udzielonej  podatnikom  ochrony  w  przypadku  zmiany  stanowiska  organów  podatkowych  co 

do  oceny 

prawnej  zdarzeń  przedstawionych  we  wnioskach  o  wydanie  interpretacji 

podatkowych

.  Tym  samym  skoro  interpretacje  podatkowe  mają  zagwarantować  pewność 

prawn

ą, stabilność reguł działania podatników w sferze podlegającej przepisom podatkowym 

oraz  przede  wszystkim  uchroni

ć  ich  od  negatywnych  konsekwencji  wynikających  z 

możliwych  zmian  w  wykładni  tych  przepisów  przez  organy  podatkowe,  to  nie  mogą  zostać 

pominięte  przez  zamawiających  przy  badaniu  oferty  wykonawcy  pod  kątem  zastosowania 

zwolnienia od podatku. Co istotne 

odwołujący wyjaśnił, że złożona przez niego interpretacja 

nie została uchylona, ani zaskarżona, zatem Izba nie znalazła powodów do jej podważenia, 

szczególnie  wobec  niezakwestionowania  jej  funkcjonowania  w  obrocie  prawnym  przez 

zamawiającego.  Dodatkowo  w  okolicznościach  przedmiotowej  sprawy  irrelewantne  było 

przywołanie  wyroku  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  1044/16.  W  tamtej  sprawie  zamawiający, 

którym  była  Komenda  Główna  Policji  z  siedzibą  w  Warszawie,  jako  dowód  przedstawił 

wydaną na jego rzecz indywidualną interpretację podatkową odnoszącą się do postępowania 

o  udzielenie  zamówienia,  którego  dotyczyło  postępowanie  odwoławcze  przez  Izbą.  W 

przedmiotowej 

sprawie  zamawiający  nie  przedłożył  interpretacji  indywidualnej,  która 

odnosiłaby  się  do  postępowania,  zatem  stan  faktyczny  niniejszej  sprawy  był  odmienny  od 

stanu faktycznego jaki miał miejsce w sprawie o sygn. akt KIO 1044/16. 

Dalsza  cz

ęść  argumentacji  zamawiającego  wskazywała,  że  interpretacja  nie  mogła 

zostać  zastosowana  nawet  pomocniczo,  gdyż  dotyczy  odmiennego  stanu  faktycznego  od 

te

go, który zaistniał na gruncie postępowania. Argumentacja zamawiającego w tym zakresie 

okaza

ła się chybiona. Jak ustalił skład orzekający zamawiający w uzasadnieniu odrzucenia 

oferty  odwołującego,  w  odpowiedzi  na  odwołanie  oraz  opinii  złożonej  w  dniu  18  stycznia 

2023  r. 

zacytował  następujący  fragment  interpretacji  -  Zakres  świadczonych  usług  to 

zarówno  znalezienie  odpowiedniego  wykładowcy  do  przedmiotu  szkolenia,  przygotowanie 

materiałów  szkoleniowych,  ale  przede  wszystkim  zakwaterowanie,  wyżywienie  uczestników 

szkoleń, transport oraz wynajem sal wykładowych. W związku z tym zamawiający stwierdził, 

że  z  treści  interpretacji  jednoznacznie  wynika,  że  dotyczy  ona  przypadku,  w  którym 

o

dwołujący  miałby  jednocześnie  świadczyć  usługi  podstawowe,  polegające  na 

przep

rowadzeniu  samego  szkolenia,  jak  i  usługi  dodatkowe  w  postaci  usług  logistycznych. 

Tymczasem, 

zdaniem składu orzekającego, interpretacja opisuje zakres świadczonych przez 

odwołującego  usług  stosując  podział  wskazujący,  że  zakres  ten  dotyczy  przede  wszystkim 

zakwaterowania

, wyżywienia uczestników szkoleń, transport oraz wynajem sal wykładowych, 

który można wskazać jako główny zakres działalności odwołującego, który może obejmować 

–  przez  użycie  zwrotu  zarówno  –  znalezienie  odpowiedniego  wykładowcy  do  przedmiotu 

szkolenia,  przygotowanie  materiałów  szkoleniowych.  Tym  samym  interpretacja  obejmowała 

zakres świadczenia usług, w którym odwołujący organizuje szkolenia niezależnie od tego czy 

zapewnia odpowiedniego wykładowcę do przedmiotu szkolenia czy też nie.  

Potwierdzenie

m powyższego ustalenia była treść decyzji złożonej przez odwołującego wraz 

z 

wyjaśnieniami. W tym miejscu warto wskazać, że zamawiający w uzasadnieniu odrzucenia 

oferty  odwołującego  zupełnie  pominął  ten  dokument  i  w  ogóle  się  do  niego  nie  odniósł. 

Ponadto co istotne w treści decyzji wyraźnie wskazano, że Zasadniczym przedmiotem sporu 

w  rozpatrywanej  sprawie  jest  okoliczność,  czy  świadczone  przez  stronę  usługi  organizacji 

szkoleń  (zapewnienie  bazy  szkoleniowej,  noclegowej  i  gastronomicznej)  dla  podmiotów, 

które szkolą swoich pracowników w ramach podnoszenia kwalifikacji zawodowych, podlegają 

zwolnieniu od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy 

o VAT. Przedmiotowe oznacza, 

że organ kontroli skarbowej wydający decyzję w II instancji, 

świadczenie  usług  przez  odwołującego,  na  potrzeby  rozstrzygnięcia  sprawy,  rozumiał  jako 

usługę organizacji szkoleń (zapewnienie bazy szkoleniowej, noclegowej i gastronomicznej), 

pomijając osobę szkolącego.  

Kolejne  fragmenty  decyzji 

również  nie  pozostawiały  wątpliwości  co  do  analogicznego 

charakteru  stanu  faktycznego  przedstawionego  w  interpretacji  oraz  decyzji  w  stosunku  do 

stanu  faktycznego  jaki  zaistniał  w  postępowaniu.  Organ  wydający  decyzję  stwierdził  m.  in., 

że:  

-  Odnosz

ąc  się  w  tym  miejscu  do  interpretacji  indywidualnej  z  dnia  20  listopada  2013  r. 

wskazać  należy,  że  przedstawiony  stan  faktyczny  we  wniosku  jest  tożsamy  ze  stanem 

faktycznym rozpatrywanym w przedmiotowej sprawie.; 

-  Dyrektor  I

zby  Skarbowej  we  Wrocławiu  dokonując  oceny  zebranego  w  sprawie  materiału 

dowodowego  stwierdza,  że  stan  faktyczny  przedstawiony  przez  stronę  we  wniosku  z  20 

sierpnia 2013 r. o wydanie indywidualnej interpretacji jest tożsamy z ze stanem faktycznym w 

rozpatrywanej sprawie. Tutejszy organ dokona

ł oceny biorąc pod uwagę: zakres, przedmiot i 

cel świadczonych usług oraz źródło ich finansowania.; 

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż strona postąpiła zgodnie z interpretacją 

indywidualną,  zatem  usługi  udokumentowane  spornymi  fakturami  podlegają  zwolnieniu  na 

podstawie  43  ust.  1 

pkt  29  lit.  c  ustawy  o  podatku  od  towarów  i  usług.  W  tym  zakresie 

należało uchylić decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kłodzku za poszczególne okresy 

rozliczeniowe. 

Dodatkowo  w  przypadku  ostatniego  z  cytowanych  po

wyżej  fragmentów  Izba  ustaliła,  że 

żadna z faktur będących przedmiotem decyzji, przedstawionych na str. 2-4 nie obejmowała 

usług szkoleniowych, dla których odwołujący zapewniał szkolącego lub wykładowcę. 

Tym  samym  Izba 

uznała,  że  złożone  przez  odwołującego  wyjaśniania  w  dniu  22 

grudnia 2022 r. oraz przede wszystkim załączone do nich dokumenty (interpretacja i decyzja) 

prezentowały  spójną  i  wynikową  argumentację,  która  w  okolicznościach  przedmiotowej 

sprawy w spo

sób wystarczający wyjaśniała zastosowane przez odwołującego zwolnienie od 

podatku VAT. Powyższe oznaczało, że czynność zamawiającego z dnia 28 grudnia 2022 r. 

polegająca na odrzuceniu oferty odwołującego nastąpiła z naruszeniem art. 226 ust. 1 pkt 10 

Pzp oraz art. 16 pkt 1 Pzp. 

W  zw

iązku  z  powyższym  Izba  uznała,  że  odwołanie  podlegało  uwzględnieniu  i  na 

podstawie  art.  553  zdanie  pierwsze  Pzp  or

zekła  jak  w  sentencji.  Zgodnie  bowiem  z treścią 

art.  554  ust.  1  pkt  1  Pzp,  Izba 

uwzględnia  odwołanie  w  całości,  jeżeli  stwierdzi  naruszenie 

przepis

ów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o 

udzi

elenie  zamówienia.  Potwierdzenie  zarzutów  wskazanych  w odwołaniu  spowodowało,  iż 

w przedmiotowym stanie faktycznym zosta

ła wypełniona hipoteza normy prawnej wyrażonej 

w  ww.  przepisie,  poniewa

ż  zamawiający  w  sposób  nieprawidłowy  dokonał  czynności 

odrzucenia oferty odwołującego jako zawierającej błąd w obliczeniu ceny.  

O  kosztach  po

stępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku,  na 

podstawie art. 557 i 575 Pzp oraz 

§ 5 pkt 1 i 2 lit. b) w zw. z § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia 

Prezesa  Rady 

Ministrów  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów 

k

osztów  postępowania odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz  wysokości  i  sposobu pobierania 

wpi

su  od  odwołania  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  (Dz.  U.  z  2020  r.  poz.  2437),  zaliczając  na 

poczet  post

ępowania  odwoławczego  koszt  wpisu  od  odwołania  uiszczony  przez 

odwołującego oraz zasądzając od zamawiającego na rzecz odwołującego koszty poniesione 

z tytu

łu wpisu od odwołania oraz zastępstwa procesowego (zgodnie z rachunkiem złożonym 

na rozprawie). 

Przew

odniczący: 

…………………………