KIO 1889/16 WYROK dnia 27 października 2016 r.

Sygn. akt: KIO 1889/16 
 

WYROK 

z dnia 27 października 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Izabela Niedziałek-Bujak  

Protokolant:   

Aneta Górniak 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  24  października  2016  r.  odwołania  wniesionego  do 

Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  7  października  2016  r.  przez  Odwołującego  – 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  zamówienie: 

Dours  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Gdańsku  przy  ul.  Podwale  Grodzkie  5  (Lider),  Safe  Co 

Ltd.  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Gdańsku  przy  ul.  Na 

Ostrowiu 15/20 (Partner) 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego 

Generalną  Dyrekcję  Dróg 

Krajowych i Autostrad Oddział w Warszawie, ul. Mińska 25, 03-808 Warszawa 

przy udziale 

wykonawcy 

G.K.  prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  G.K.  P.H.U.  Telsat, 

Gryfice  ul.  Jana  Dąbskiego  1a  (72-300  Gryfice)  zgłaszającego  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego 

orzeka: 

1  Uwzględnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu unieważnienie czynności z dnia 

28.09.2016 r. polegającej na poprawieniu omyłki w ofercie konsorcjum: Dours Sp. z 

o.o.,  Safe  Co  Ltd  Sp.  z  o.o.  i  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  i  nakazuje 

poprawienie  w  ofercie  konsorcjum  Dours  Sp.  z  o.o.  i  Safe  Co  Ltd  Sp.  z  o.o.  w 

formularzu  cenowym  dla  lokalizacji  w  m.  Stare  Groszki  –  dk2  km  536+620  strona 

prawa  (w  stronę  Siedlec),

  w  pozycji  16  Inne  prace  zlecone  w  kolumnie  -  ceny 

jednostkowej  „2000,00”  na  „200,00”  oraz  nakazuje  dokonanie  ponownej  oceny 

złożonych ofert.  

2.1 Kosztami postępowania obciąża Zamawiającego – Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i 

Autostrad Oddział w Warszawie i  

2.2 zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 

20.000 zł 00 gr. (słownie: 

dwadzieścia tysięcy złotych, zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego – wykonawców 

wspólnie ubiegających się o zamówienie: Dours Sp. z o.o. z/s w Gdańsku, Safe Co Ltd. 

Sp. z o.o. z/s w Gdańsku, tytułem wpisu od odwołania; 

2.3 Zasądza od Zamawiającego – Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w 

Warszawie  na  rzecz  Odwołującego  –  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o 

zamówienie:  Dours  Sp.  z  o.o.  z/s  w  Gdańsku,  Safe  Co  Ltd.  Sp.  z  o.o.  z/s  w  Gdańsku 

kwotę 

23.600 zł. 00 gr. (słownie: dwadzieścia trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) 

tytułem  zwrotu  kosztów  strony  poniesionych  w  związku  z  wpisem  od  odwołania  i 

wynagrodzeniem pełnomocnika 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do 

Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie. 

Przewodniczący: 

……………………………… 

Sygn. Akt: KIO 1889/16 

U z a s a d n i e n i e 

W postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego – Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych 

i  Autostrad  Oddział  w  Warszawie  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  na  utrzymanie  i 

dostosowanie systemów preselekcji wagowej dla miejsc do ważenia pojazdów w m. Widów, 

Kałuszyn,  Stare  Groszki,  Adamowice  (nr  sprawy  GDDKiA.O.WA.D  –  3.241.66.2016), 

ogłoszonym  w  Dzienniku  Urzędowym Wspólnot  Europejskich  w  dniu  27.07.2016  r.,  2016/S 

143-259536  wobec  czynności  poprawienia  omyłki  w  formularzu  cenowym,  co  doprowadziło 

do  dokonania  niewłaściwej  oceny  ofert  i  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  wykonawca  – 

Konsorcjum  w  składzie:  Dours  Sp.  z  o.o.  z/s  w  Gdańsku,  Safe  Co  Ltd.  Sp.  z  o.o.  z/s  w 

Gdańsku (Odwołujący), wniósł w dniu 7 października 2016 r. odwołanie do Prezesa Krajowej 

Izby Odwoławczej (sygn. akt KIO 1889/16). 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu dokonanie czynności z naruszeniem: 

1.  art.  87  ust.  2pkt  2,  art.  7  ust.  1  oraz  3  Ustawy  Pzp  –  poprzez  niewłaściwe  poprawienie 

omyłki  w  formularzu  cenowym  Odwołującego  powodujące  zmianę  wysokości 

zaoferowanej ceny, co w konsekwencji doprowadziło do naruszenia art. 91 ust. 1 i 2 Pzp 

poprzez dokonanie niewłaściwej oceny oferty w zakresie cenowego kryterium oceny ofert 

i wyboru oferty PHU Telsat jako oferty najkorzystniejszej; 

2.  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  Telsat  pomimo  tego,  iż 

zaoferowany przez niego 1-dniowy termin dostosowania systemu do  wymagań OPZ jest 

terminem niemożliwym do dochowania, co powoduje, że złożona przez tego wykonawcę 

oferta jest sprzeczna z siwz; 

3.  art.  89  ust.  1  pkt  3  oraz  art.  7  ust.  1  pkt  3  Pzp  -  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty 

wykonawcy  PHU  Telsat  pomimo  tego,  iż  zaoferowany  przez  niego  1-dniowy  termin  miał 

na celu jedynie uzyskanie najwyższej liczby punktów w ramach kryterium pozacenowego, 

a tym samym uniemożliwić dostęp do zamówienia pozostałym wykonawcom, co stanowi 

czyn nieuczciwej konkurencji; 

4.  art. 90 ust. 1 Pzp art. 139 Pzp, art. 140 Pzp w zw. z art. 387 § 1 K.c. - poprzez dokonanie 

wyboru jako najkorzystniejszej oferty PHU Telsat w sytuacji, gdy zaoferowany przez tego 

wykonawcę  1-dniowy  termin  przystosowania  systemu  do  wymagań  OPZ  powoduje,  że 

zawarta umowa będzie nieważna z uwagi na niemożność spełnienia świadczenia; 

5.  art. 8 ust. 3 Pzp w zw. z art. 86 ust. 4 Pzp oraz art. 7 ust. 1 i 3 Pzp – poprzez niezasadne 

utajnienie  formularzy  cenowych  wykonawcy  Telsat,  które  zawierają  informacje,  które  nie 

mogą stanowić tajemnicy przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów Pzp. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i: 

unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej z dnia 28 września 2016 r.; 

unieważnienie czynności badania oraz oceny ofert; 

odtajnienie formularzy cenowych wykonawcy PHU Telsat; 

dokonanie  ponownego  badania  oraz  oceny  ofert,  w  tym  w  szczególności  dokonanie 

poprawy omyłki w formularzu cenowym Odwołującego w sposób właściwy; 

odrzucenie oferty PHU Telsat w oparciu o art. 89 ust. 1 pkt 2 i 3 Pzp; 

dokonanie wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej. 

O  czynnościach  stanowiących  podstawę  do  wniesienia  odwołania  Zamawiający 

poinformował wykonawców pismem z dnia 28.9.2016 r. 

O  naruszeniu  interesu  Odwołującego  w  uzyskaniu  zamówienia  świadczy  to,  że  gdyby  nie 

działania  Zamawiającego  jego  oferta  zostałaby  wybrana  jako  najkorzystniejsza,  a  tym 

samym odniósłby on korzyść z wykonania zamówienia. 

I. 

Zarzut naruszenia art. 87 ust. 1 pkt 2 Ustawy poprzez niewłaściwe poprawienie omyłki w 

formularzu cenowym Odwołującego. 

Odwołujący kwestionuje sposób poprawienia przez Zamawiającego treści oferty – formularza 

cenowego  –  zestawienie  zbiorcze,  który  należało  wypełnić  zgodnie  z  pkt  10.2.-10.3  siwz  – 

ś

ciśle  według  kolejności  pozycji  wyszczególnionych  w  tym  formularzu,  wyliczając 

poszczególne  ceny  jednostkowe  netto. Wykonawca winien  określić  ceny  jednostkowe  netto 

oraz  wartość  netto  dla  wszystkich  pozycji  wymienionych  w  tym  formularzu,  a  następnie 

wyliczyć  cenę  netto  łącznie.  Formularze  cenowe  dotyczyły  poszczególnych  lokalizacji:  m. 

Stare  Groszki,  m.  Kałuszyn,  m.  Widów,  m.  Adamowice,  o  identycznej  treści  pozycji 

pozostawionych do wypełnienia przez wykonawcę. 

Odwołujący  złożył  najtańszą  ofertę  spośród  czterech  złożonych  w  postępowaniu  z  ceną 

brutto  1.747.197,44  zł.  W  formularzu  cenowym  dla  m.  Stare  Groszki  wykonawca  popełnił 

omyłkę  w  pozycji  „Inne  prace  zlecone”  wyceniane  wg  stawki  godzinowej  (30  godzin) 

wskazując  cenę  netto  2000,00  zł.  i  wartość  netto  6.000,00  zł.  W  pozostałych  formularzach 

cenowych  wykonawca  w  sposób  prawidłowy  wycenił  wartość  tożsamej  pozycji  wskazując 

odpowiednio cenę jednostkową netto 200,00 zł. i wartość netto 6.000,00 zł. 

Zamawiający  poinformował  o  dokonaniu  poprawienia  omyłki  w  pozycji  „wartość  netto”  z 

„6.000”  na  „60.000”  oraz  pozycji  „Razem  brutto”  z  1.747.197,44  zł.  na  „1.813.617,44”. 

Ingerencja Zamawiającego doprowadziła do tego, że oferta Odwołującego (nadal najtańsza) 

została  sklasyfikowana  na  drugiej  pozycji,  gdyż  zmniejszyła  się  różnica  pomiędzy 

wysokością ceny brutto w stosunku do oferty Telsat, która uzyskała większą ilość punktów, 

co miało znaczący wpływ na wynik postępowania, w którym kryterium oceny stanowiła cena 

brutto za wykonanie przedmiotu zamówienia. 

W  ocenie  Odwołującego  Zamawiający  zobowiązany  był  do  poprawienia  omyłki  w  pozycji 

„cena jednostkowa” z „2.000 zł” na „200 zł”, za czym przemawia analiza całej oferty, w której 

w  trzech  pozostałych  formularzach  cenowych  w  tożsamej  pozycji  wycenianej  za 

roboczogodzinę  Odwołujący  wskazał  „cenę  jednostkową”  w  kwocie  „200  zł”.  Wykonawcy 

biorący  udział  w  postępowaniu  wyceniali  roboczogodzinę  świadczenia  usługi  „inne  prace 

zlecone”  w kwotach od  90 do 200 zł. W związku z tym przyjęcie kwoty  2.000 zł  wydaje się 

całkowicie  bezzasadne  w  kontekście  brzmienia  oferty  Odwołującego,  wysokości  stawek  za 

roboczogodzinę  zaoferowanych  przez  innych  wykonawców  oraz  oderwane  całkowicie  od 

realiów  rynkowych.  Gdyby  Zamawiający  prawidłowo  dokonał  poprawienia  omyłki,  punktacja 

oferty  Odwołującego  nie  uległaby  zmianie  (93,41  pkt),  natomiast  oferta  Telsat  uzyskałaby 

92,87 pkt, a nie 96,02.  

Poprawienie  treści  oferty  na  podstawie  art.  87  ust.  2  nie  może  prowadzić  do  takiej  zmiany 

treści oferty, która mogłaby być uznana za zmianę w treści oświadczenia woli wykonawcy. W 

ocenie Odwołującego, omyłka ma charakter omyłki pisarskiej, jaki i cechy oczywistej omyłki 

rachunkowej.  Przyjęcie  przez  Zamawiającego,  że  ma  ona  jedynie  charakter  omyłki 

rachunkowej polegającej na dokonaniu błędnego działania arytmetycznego było założeniem 

nieprawidłowym  i  krzywdzącym  dla  Odwołującego  i  godzi  w  dyspozycję  art.  87  ust.  1  Pzp. 

Odwołujący nie może ponosić konsekwencji błędnych działań Zamawiającego. 

Swoją  argumentację  Odwołujący  poparł  orzecznictwem  Krajowej  Izby  Odwoławczej 

wskazując na wybrane orzeczenia, w których Izba odnosiła się do kwestii poprawienia omyłki 

w treści oferty. 

Konsekwencją  niewłaściwej  oceny  ofert  w  kryterium  „cena”  było  dokonanie  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej z naruszeniem art. 91 ust. 1 i 2 Ustawy. 

II.  Zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp – poprzez zaniechanie odrzucenia oferty PKU 

Telsat. 

Odwołujący  kwestionuje,  jako  możliwy  do  dochowania  zadeklarowany  w  ofercie  Telsat  1-

dniowy termin na przystosowanie systemu do wymagań OPZ, co stanowiło kryterium oceny 

ofert. Zgodnie z pkt 14.3 siwz wykonawcy mogli zaoferować termin w przedziale od 1 do 60 

dni,  który  był  punktowany  według  ustalonego  wzoru,  w  którym  uwzględniono  T  min  – 

najkrótszy  czas  spośród  złożonych  ofert. W ocenie  Odwołującego,  pomimo  iż  Zamawiający 

formalnie  dopuścił  możliwość  zaoferowania  1  dniowego  terminu,  to  nie  jest  możliwym 

wykonanie w sposób należyty przystosowania systemu do wszystkich wymagań OPZ w tak 

krótkim  czasie.  Realny  czas  pracy  podczas  jednego  dnia  to  8  godzin,  co  wynika  z  treści 

odpowiedzi  na  pytanie  nr  13  do  siwz  z  dnia  30.08.2016  r.  W  pytaniu  wystąpiono  do 

Zamawiającego  o  wskazanie  zasad  na  jakich  będą  prowadzone  „wyceny”  godzinowe  prac, 

przewidzianych  w  ilości  30  godzin  na  kwartał.  Zamawiający  wskazał,  iż  czas  potrzebny  na 

dostosowanie  oprogramowania  będzie  ustalany  przez  Wykonawcę  po  akceptacji 

Zamawiającego.  Zakłada  się,  że  w  ciągu  jednego  dnia  roboczego  wykorzystane  zostanie 

max 8 h pracy nad oprogramowaniem, np. zlecenie na 20 h w poniedziałek daje Wykonawcy 

czas na realizację do czwartku. 

W  ocenie  Odwołującego,  z  technicznego  punktu  widzenia  nie  jest  możliwe  wykonanie 

dostosowania  w  ciągu  8  godzin  nawet  przy  założeniu,  że  wykonawca  zaangażuje  w 

realizację  tej  części  zamówienia  większy  zasób  personelu  lub  sprzętu.  Część  procesów 

natury technicznej wymaga nakładu pracy bez względu na liczbę osób czy sprzętu. Ponadto, 

nie  można  wykluczyć  tego,  że  Zamawiający  zgłosi  zastrzeżenia  co  do  przygotowanej 

dokumentacji projektowej, co wymagać będzie przeorganizowania planu  prac związanych  z 

przystosowaniem systemu. 

Odpowiedzi  Zamawiającego  dotyczące  systemu  wskazywać  mają  na  konieczność 

opracowania tymczasowej organizacji ruchu, aby zamontować nową kamerę (pytanie nr 5), 

opracowania  TOR  wraz  z  uzyskaniem  wymaganych  opinii  (pytanie  nr  27),  drobnych 

remontów  nawierzchni  (pytanie  nr  86).  Powyższe  będzie  musiało  być  uwzględnione  w 

projekcie robót prowadzących do uruchomienia systemów WIM wraz z załącznikami, tj. m.in. 

tymczasowa organizacja ruchu (w skrócie TOR).  

Jeden  z  obowiązków  wykonawcy  w  zakresie  wykonania  prac  związanych  z  uruchomieniem 

systemów  preselekcji  wagowej  pojazdów,  a  związanych  z  przeprowadzeniem  szkolenia 

wskazanych  przez  Zamawiającego  osób  w  zakresie  eksploatacji  oprogramowania  systemu, 

wymagać  będzie  3  godzin  szkolenia  w  ramach  8  godzin,  które  Zamawiający  zakłada  na 

wykonanie dostawania systemu (zgodnie z odpowiedzią na pytanie nr 43). 

Ponadto,  może  wystąpić  potrzeba  wymiany  uszkodzonych  sensorów  wagowych,  co 

wymagać  będzie  stwierdzenia  tej  potrzeby  naocznie  przez  Zamawiającego  przed  ich 

zakryciem (zgodnie z odpowiedzią na pytanie nr 78). 

Zamawiający w siwz pierwotnie określił termin na dostosowanie systemu maksymalnie na 30 

dni. W wyniku zadawanych pytań wykonawców, w których wskazywano, iż może być on za 

krótki,  Zamawiający  podjął  decyzję  o  jego  wydłużeniu  do  60  dni  (odpowiedź  na  pytanie  z 

dnia  30.08.2016 r.). W świetle  tych  okoliczności  wątpliwym  jest  wykonanie  dostosowania  w 

terminie  1  dnia.  W  ocenie  Odwołującego,  wykonawca  Telsat  nie  uwzględnił  w  ofercie 

wszystkich okoliczności wynikających z OPZ, w tym nie wziął pod uwagę czasu na czynności 

związane  z  dostosowaniem  systemu,  co  spowodowało  niedoszacowanie  terminu  na  jego 

realizację. Powyższe dowodzić ma podstawy do odrzucenia oferty na podstawie art. 89 ust. 

1 pkt 2 Ustawy.    

III.  Zarzut  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  3  Ustawy  –  zaniechanie  odrzucenia  oferty  Telsat  w 

sytuacji,  gdy  zaoferowany  termin  1-dniowy  miał  na  celu  jedynie  uzyskanie  najwyższej 

liczby punktów w ramach kryterium pozacenowego, a tym samym uniemożliwić dostęp do 

zamówienia pozostałym wykonawcom, co stanowi czyn nieuczciwej konkurencji. 

Odwołujący  wskazał  na  wypełnienie  znamion  czynu  nieuczciwej  konkurencji  w  rozumieniu 

art.  3  ustawy  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  (uznk),  w  którym  to  ustępie  pierwszym 

wskazano,  że  czynem  nieuczciwej  konkurencji  jest  działanie  sprzeczne  z  prawem  lub 

dobrymi  obyczajami,  jeżeli  zagrażaj  lub  narusza  interes  innego  przedsiębiorcy  lub  klienta. 

Zgodnie  natomiast  z  art.  15  uznk  czynem  nieuczciwej  konkurencji  jest  utrudnianie  innym 

przedsiębiorcom  dostępu  do  rynku  w  szczególności  przez  działanie  mające  na  celu 

wymuszenie  na  klientach  wyboru  jako  kontrahenta  określonego  przedsiębiorcy  lub 

stwarzanie  warunków  umożliwiających  podmiotom  trzecim  wymuszanie  zakupu  towaru  lub 

usług  u  określonego  przedsiębiorcy  (pkt  5).  Czyn,  o  którym  mowa  w  ust.  1  pkt  5  może 

polegać  w  szczególności  na  ograniczeniu  w  istotny  sposób  lub  wyłączeniu  możliwości 

dokonywania przez klienta zakupu u innego przedsiębiorcy. 

W  ocenie  Odwołującego  zaoferowanie  1-dniowego  terminu  na  realizację  prac 

dostosowawczych  można  porównać  do  sytuacji  oferowania  przez  wykonawców  100-letniej 

gwarancji na dostarczany produkt, ocenianej w doktrynie i orzecznictwie KIO, jako działanie 

utrudniające  innym  wykonawcom  uzyskanie  zamówienia  przez  sztuczne  zawyżenie 

punktacji. 

W ocenie Odwołującego, wykonawca Telsat już w momencie składania oferty miał lub mógł 

mieć świadomość, że zaoferowany przez niego termin realizacji zamówienia jest niemożliwy 

do  spełnienia  i  miał  na  celu  jedynie  utrudnić  konkurentom  dostęp  do  zamówienia.  Takie 

działanie  nie  mieści  się  w  pojęciu  konkurencyjności  i  wychodzi  poza  granice  normalnej  gry 

rynkowej, gdyż uniemożliwia dostęp innym wykonawcom do zamówienia.    

IV.  Zarzut naruszenia art. 90 ust. 1 Pzp oraz art. 139 i 140 Pzp w zw. z art. 387 § 1 k.c przez 

dokonanie  wyboru  oferty  Telsat,  w  sytuacji  gdy  zaoferowany  termin  przystosowania 

systemu  do  wymagań  OPZ  powoduje,  że  zawarta  umowa  będzie  nieważna  z  uwagi  na 

niemożliwość spełnienia świadczenia. 

Ponieważ  umowa  zawarta  z  wykonawcą  wybranym  musi  być  tożsama  z  zobowiązaniem 

zawartym  w  ofercie,  nie  będzie  możliwe  wskazanie  innego  terminu  niż  zadeklarowany  w 

ofercie, który nie będzie mógł być zmieniony z uwagi na jego znaczenie jako kryterium oceny 

ofert.  W  orzecznictwie  wskazuje  się,  że  umowa  dotknięta  jest  nieważnością,  jeżeli 

ś

wiadczenie  dłużnika  przewidziane  w  umowie  jest  obiektywnie  niemożliwe  do  wykonania. 

Ś

wiadczenia takiego nie może spełnić ani dłużnik, ani nikt inny, a ocena ta uzasadniona jest 

ograniczeniami wynikającymi z praw natury oraz stanu wiedzy i techniki. 

V.  Zarzut naruszenia art. 8 ust. 3 Pzp w zw. z art. 86 ust. 4 Pzp oraz art. 7 ust. 1 i 3 Pzp – 

zaniechanie odtajnienia formularzy cenowych wykonawcy Telsat, które nie mogą stanowić 

tajemnicy przedsiębiorstwa. 

Odwołujący w dniu 5.10.2016 r. zwrócił się o udostępnienie ofert pozostałych wykonawców i 

otrzymał odpowiedź, w której Zamawiający wskazał, iż Telsat zastrzegł część swojej oferty, 

w tym m.in. formularze cenowe, co stoi w rażącej dyspozycji z art. 8 ust. 3 Pzp w zw. z art. 

84 ust. 4 Pzp oraz art. 11 ust. 4 uznk. 

Zgodnie z art. 8 ust. 3 Pzp wykonawca nie może zastrzec informacji, o których mowa w art. 

86  ust.  4  Pzp,  w  tym  m.in.  informacji  dotyczących  ceny.  Utajnienie  formularza  nie  jest 

możliwe, gdyż po  zakończeniu postępowania będzie on stanowił podstawę do uzupełnienia 

oferty  o  dane  wskazane  w  formularzach.  Jako  informacje  o  cenach  jednostkowych  nie 

stanowią  dla  przedsiębiorcy  wartości  gospodarczej  i  przedstawiają  w  sposób  ogólny 

kalkulację  ceny.  Złożony  formularz  przygotowany  przez  Zamawiającego  nie  może  mieć 

indywidualnego charakteru. Dokument ten nie zawiera żadnych szczegółowych informacji na 

temat  przyjętego  przez  wykonawcę  sposobu  budowania  i  kalkulacji  ceny.  Nie  zawiera 

informacji,  które  mogłyby  stanowić  źródło  wiedzy  o  kwestiach  i  okolicznościach 

kosztotwórczych, czy też dostarczających wiedzy co do strategii budowania ceny, w tym na 

temat kosztów pracy, wysokości zysku lub innych elementów mających wpływ na kalkulację. 

W  ocenie  Odwołującego,  Zamawiający  nie  badał  zasadności  utajnienia  informacji  jako 

tajemnicy  przedsiębiorstwa  i  bezkrytycznie  przyzwolił  na  utajnienie  dokumentów  przez 

Telsat. 

Stanowisko Izby 

Do  rozpoznania  odwołania  zastosowanie  znajdowały  przepisy  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych obowiązujące w dacie wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia, (tekst 

jednolity Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ze zm.), tj. sprzed nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 

22 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych 

ustaw  (Dz.U.2016.1020),  zwanej  dalej  „Ustawą”.  Zgodnie  z  art.  16  ust.  1  ustawy 

nowelizującej  do  postępowań  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  wszczętych  i 

niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy oraz do odwołań i skarg do 

sądu dotyczących tych postępowań stosuje się przepisy dotychczasowe. 

Izba nie uwzględniła wniosku Zamawiającego o odrzucenie odwołania na podstawie art. 189 

ust.  2  pkt  3  Ustawy,  którego  uzasadnienia  upatrywał  w  braku  wskazania  czynności  lub 

zaniechania  czynności,  co  stanowi  konieczną  treść  odwołania.  Zasadniczo  wniosek  ten 

dotknięty  błędną  analizą  treści  odwołania,  a  także  wadliwym  rozumieniem  przesłanki  z  art. 

189 ust. 2 pkt 3 Ustawy nie mógł odnieść skutku. Samo sformułowanie zarzutów dokonane w 

pięciu  podpunktach  identyfikowało  w  sposób  jednoznaczny  rodzaj  czynności  i  zaniechania 

Zamawiającego  związane  z  oceną  oferty  Odwołującego  oraz  oferty  Telsat.  Odwołujący 

wskazywał  bowiem  na  czynność  poprawienia  omyłki  w  ofercie  Odwołującego  oraz  na 

zaniechanie odrzucenia  oferty Telsat ze wskazaniem konkretnych okoliczności faktycznych. 

Ponieważ odwołanie zostało wniesione w terminie liczonym od dnia przekazania informacji o 

wyborze  oferty  najkorzystniejszej  oraz  poprawieniu  omyłki  rachunkowej  w  ofercie,  Izba 

skierowała odwołanie do rozpoznania w całości na rozprawie prowadzonej bezpośrednio po 

zamknięciu  posiedzenia  prowadzonego  z  udziałem  stron  i  uczestnika  postępowania 

odwoławczego.     

Przystępując  do  rozpoznania  odwołania,  Izba  w  pierwszej  kolejności  zobowiązana  była  do 

oceny wypełnienia przesłanek z art. 179 ust. 1 Ustawy, tj. istnienia po stronie Odwołującego 

interesu  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  możliwości  poniesienia  przez  Odwołującego  szkody 

w  wyniku  kwestionowanych  czynności  Zamawiającego.  Kwestionowane  czynności 

doprowadziły  do  ustalenia  wyniku  postępowania,  w  którym  za  najkorzystniejszą  uznana 

została  oferta  Telsat,  droższa  od  oferty  Odwołującego.  Zasadniczo  decydującą  dla  oceny 

ofert  była  czynność  poprawienia  omyłki  stwierdzonej  w  ofercie  Odwołującego,  która 

doprowadziła  do  zwiększenia  ceny  brutto  tej  oferty  i  zmniejszenia  różnicy  w  stosunku  do 

drugiej  w  kolejności  ceny  oferty  Telsat.  Ponieważ  odwołaniem  wykonawca  zmierza  do 

uchylenia  skutków  niekorzystnej  dla  siebie  czynności  poprawienia  omyłki  Izba  uznała,  że 

spełnione zostały przesłanki materialno-prawe do merytorycznego rozpoznania zarzutów.      

Na  podstawie  dokumentacji  postępowania,  w  tym  treści  siwz,  oferty  Odwołującego  oraz 

oferty  Telsat,  informacji  o  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  z  dnia  28.9.2016r.  oraz 

stanowisk  stron  prezentowanych  na  rozprawie  Izba  dokonała  ustaleń  faktycznych 

stanowiących podstawę do wydania rozstrzygnięcia w przedmiocie podniesionych zarzutów. 

I. 

Zarzut  naruszenia  art.  87  ust.  2pkt  2,  art.  7  ust.  1  oraz  3  Ustawy  poprzez  niewłaściwe 

poprawienie  omyłki  w  formularzu  cenowym  Odwołującego,  powodujące  zmianę  wysokości 

zaoferowanej  ceny,  co  w  konsekwencji  doprowadziło  do  naruszenia  art.  91  ust.  1  i  2  Pzp 

poprzez  dokonanie  niewłaściwej  oceny  oferty  w  zakresie  cenowego  kryterium  oceny  ofert  i 

wyboru oferty PHU Telsat jako oferty najkorzystniejszej – Izba uwzględniła. 

Zamawiający  w  piśmie  z  dnia  28.09.2016  r.  poinformował  Odwołującego  o  poprawieniu 

oczywistej  omyłki  rachunkowej  popełnionej  w  formularzu  cenowym  w  poz.  16  –  Inne  prace 

zlecone,  w  kolumnie  wartość  netto  dotyczącej  kwoty  6.000,00  zmieniając  ją  na  kwotę 

60 000,00,  co  stanowiło  prawidłowy  wynik  mnożenia  ceny  jednostkowej  2.000,00  zł  i  ilości 

roboczogodzin  (30).  Konsekwencją  poprawionej  wartości  netto  było  zwiększenie 

zsumowanej  wartości  netto  części  I  i  II  z  368.430,24  na  422.430,24,  co  prowadziło  do 

zwiększenia ceny ofertowej z 1.747.197,44 zł brutto na 1.813.617,44 zł. 

Zwiększenie ceny brutto w ofercie Odwołującego doprowadziło do przyznania większej ilości 

punktów  w  kryterium  „cena”  drugiej  w  kolejności  ofercie  Telsat  (86,02)  i  uznania  jej  za 

najkorzystniejszą  z  łączną  ilością  punktów  przyznanych  w  dwóch  kryteriach  –  96,02.  Przed 

zmianą  ceny  oferty  brutto  oferta  Telsat  otrzymałaby  w  kryterium  „cena”  mniejszą  ilość 

punktów  (82,87),  co  zmniejszałoby  łączną  punktację  tej  oferty  do  92,87  pkt.  Oferta 

Odwołującego  niezależnie  od  dokonanej  korekty  w  wartości  netto  uzyskać  mogła  w  oby 

kryteriach łącznie 93,41 pkt. 

Istota  zarzutu  Odwołującego  sprowadzała  się  do  wykazania,  iż  Zamawiający  w  sposób 

nieprawidłowy  dokonał  poprawienia  formularza  cenowego  „Utrzymanie  i  dostosowanie 

systemu preselekcji wagowej dla miejsca do ważenia pojazdów w m. Stare Groszki – dk2 km 

536+620 strona prawa (w stronę Siedlec)” uznając, iż omyłka w poz. 16 Inne prace zlecone 

dotyczy  kwoty  wskazanej  jako  wartość  netto,  tj.  6.000,00  zł.  Zamawiający  uznał,  iż  omyłka 

ma charakter rachunkowy i wynika z błędnego działania matematycznego, tj. przemnożenia 

ceny  jednostkowej  i  ilości  roboczogodzin  (podanych  prawidłowo).  Nie  ma  ona  natomiast 

charakteru  pisarskiego  polegającego  na  dodaniu  jednego  znaku  „0”  za  dużo  w  kwocie 

2.000,00 zł. Odwołujący wywodził natomiast, iż omyłka wystąpiła w kwocie wskazanej, jako 

cena jednostkowa, tj. 2.000,00 zł, prawidłowo wynoszącej 200,00 zł. 

Izba uznała, iż w ofercie Odwołującego wystąpiła oczywista omyłka podlegająca poprawieniu 

na  podstawie  art.  87  ust.  2  pkt  1  Ustawy,  czyli  oczywista  omyłka  pisarska.  Zamawiający 

zakwalifikował  stwierdzoną  omyłkę  jako  rachunkową,  wynikającą  z  błędnego  działania 

matematycznego. Zasadniczo argumentacja Zamawiającego sprowadzała się do wskazania, 

iż  omyłka  pisarska  nie  może  dotyczyć  ceny  jednostkowej,  co  mogłoby  uzasadniać 

postawienie  mu  zarzutu  prowadzenia  negocjacji  z  wykonawcą  po  otwarciu  oferty.  Stąd 

Zamawiający  uznał,  iż  omyłka  dotyczy  wskazanej  wartości  netto  dla  pozycji  16  formularza 

cenowego  dla  m.  Stare  Groszki.  Powyższe  przenosiło  ciężar  sporu  pomiędzy  stronami  na 

ustalenie,  który  zapis  formularza  cenowego  jest  nieprawidłowy.  Nie  budziło  natomiast 

wątpliwości,  iż  w  poz.  16  formularza  cenowego  występuje  oczywista  omyłka  podlegająca 

poprawieniu na podstawie art. 87 ust. 2 Ustawy. Rozstrzygnięcie Izby sprowadzało się zatem 

do  oceny  dopuszczalności  poprawienia  ceny  jednostkowej  wyrażonej  kwotą  2.000,00  zł 

netto, czego żądał Odwołujący.  

Uwzględniając  w  tym  zakresie  odwołanie  Izba  miała  na  uwadze  pozostałe  formularze 

cenowe, zawierające identyczną pozycję 16 – inne prace zlecone, wycenianą według stawki 

roboczogodziny  –  200  zł,  jak  również  racjonalny  wywód  Odwołującego  co  do  rzeczywistej 

treści oferty, wyrażonej w sposób prawidłowy w cenie brutto oferty. 

Na  wstępie  należy  zauważyć,  iż  Ustawa  nie  definiuje  pojęć  omyłka  pisarska,  omyłka 

rachunkowa, a zatem ustalenie charakteru omyłki pozostawione zostało ad casum i wymaga 

uwzględnienia  indywidualnych  okoliczności,  które  mogły  prowadzić  do  jej  wystąpienia.  W 

niniejszej  sprawie  Odwołujący  przekonywał,  iż  omyłka  powstała  przy  ręcznym  wypełnianiu 

pozycji  formularza  cenowego  i  polegała  na  dodaniu  jednego  zera  za  dużo  przy  cenie 

jednostkowej roboczogodziny, prawidłowo podanej w kwocie 200 zł w innych analogicznych 

pozycjach znajdujących się w dalszych trzech formularzach cenowych. Omyłka ta nie miała 

zatem  wpływu  na  wartość  pozycji  netto  wyrażonej  kwotą  6.000,00  zł.,  uwzględniającą  30 

roboczogodzin wycenionych na podstawie ceny jednostkowej – 200 zł. Izba przychylając się 

do  argumentów  Odwołującego  uznała,  iż  przyjęcie  jak  uczynił  to  Zamawiający,  że  cena 

jednostkowa  jest  prawidłowa  kłóciło  się  z  oświadczeniem  wykonawcy  zawartym  w  innych 

pozycjach tożsamych rodzajowo i stało w sprzeczności z założeniem racjonalnego działania 

wykonawcy  ubiegającego  się  o  zamówienie  w  przetargu  publicznym.  Stanowisko 

Zamawiającego oznaczałoby, że wykonawca wyceniłby koszt jednej roboczogodziny dla prac 

zleconych dla jednej z czterech lokalizacji na kwotę 2.000,00 zł, wskazując jednocześnie dla 

pozostałych  trzech  lokalizacji  cenę  200  zł.  Jednocześnie  byłaby  to  najwyżej  wyceniona 

pozycja  formularza  cenowego,  znacznie  przekraczająca  stawki  przyjęte  dla  specjalistów 

informatyków,  których  koszt  roboczogodziny  uwzględniony  został  w  stawkach  na  poziomie 

50  zł.  Izba  uznała  zatem  za  racjonalne  i  uzasadnione  w  świetle  dalszej  treści  oferty 

stanowisko  Odwołującego,  że  faktycznie  do  omyłki  doszło  przy  wpisywaniu  ceny 

jednostkowej netto w poz. 16 formularza cenowego. Przyjęte w Ustawie rozróżnienie omyłki 

pisarskiej  i  rachunkowej  nie  stało  na  przeszkodzie  temu,  aby  uznać,  że  doszło  do  omyłki 

pisarskiej  w  zapisie  wartości  wyrażonej  kwotowo.  Każdy  zapis  może  być  dotknięty  omyłką 

pisarską dotyczącą dowolnego znaku. To nie charakter informacji przesądza o tym z jakiego 

rodzaju  omyłką  można  mieć  do  czynienia.  Zasadniczo  poprawienie  omyłki  ma  na  celu 

usunięcie  z  treści  oferty  nieścisłości,  które  mogą  czynić  ją  nieczytelną  z  uwagi  na 

niedokładności,  przeoczenia  wykonawcy  popełnione  przy  sporządzaniu  oferty.  Omyłka  ma 

inne znaczenie niż błąd  wykonawcy, który spowodowany jest np. przyjęciem złych  założeń, 

co  wpływa  na  treść  oświadczenia  złożonego  w  ofercie  dotkniętego  błędem  wykonawcy. 

Zasadniczo  zatem  błąd  nie  jest  oczywisty,  gdyż  wymaga  znajomości  błędnych  założeń, 

jakimi kierować miałby się wykonawca sporządzając ofertę. W niniejszej sprawie zasadniczo 

nie  budziło  wątpliwości  to,  że  w  ofercie  Odwołującego  wystąpiła  oczywista  omyłka, 

identyfikowalna  na  pierwsze  spojrzenie,  zauważona  także  przez  Zamawiającego. 

Zestawienie  dwóch  kwot  powiązanych  ze  sobą  rachunkiem  matematycznym  zmuszało  do 

ustalenie,  czy  omyłką  dotknięta  była  cena  jednostkowa,  czy  też  miała  ona  charakter 

rachunkowy.  Zamawiający  przyjął  tą  druga  możliwość  pomijając  całkowicie  pozostałą  treść 

oferty  stojącą  w  sprzeczności  z  wnioskami  Zamawiającego.  Odwołujący  jeszcze  trzykrotnie 

wskazywał wartość tej samej pozycji, za każdym razem przyjmując cenę jednostkową 200 zł, 

co  pozwalało  przyjąć,  iż  omyłka faktycznie  dotyczy  ceny  jednostkowej,  a  nie  wartości  netto 

pozycji  16  przedmiotowego  formularza  cenowego.  Izba  nie  znalazła  przekonujących 

argumentów,  które  uzasadniałyby  pominięcie  oświadczenia  wykonawcy  co  do  wysokości 

stawki  roboczogodziny  takiej  samej  w  trzech  formularzach,  a  różniącej  się  w  spornym 

formularzu jednym zerem. Z porównania stawek oferowanych w tym postępowaniu wynika, iż 

kwota 200 zł stanowiła najwyższą przyjętą w kalkulacji kosztów i taką uwzględnia cena brutto 

całej  oferty,  która  nie  wymagała  korekty.  W  ocenie  Izby,  nie  można  było  pominąć  tych 

informacji,  które  pozwalały  na  wskazanie,  iż  omyłka  nie  dotyczy  wartości  netto  pozycji  ale 

stawki  roboczogodziny  stanowiącej  podstawę  do  obliczenia  prawidłowo  wskazanej  w 

formularzu  cenowym  wartości  netto  pozycji.  Zamawiający  pominął  te  informacje  i  dokonał 

zmiany,  która  faktycznie  prowadziła  do  modyfikacji  oświadczenia  wykonawcy  co  do  ceny 

oferty  brutto,  bez  usunięcia  omyłki  pisarskiej  z  treści  oferty,  co  ostatecznie  miało  istotne 

znaczenie  dla  oceny  oferty  i  wskazania  oferty  najkorzystniejszej.  Działanie  Zamawiającego 

nie uwzględniało zatem okoliczności związanych z treścią oferty, w której wystąpiła omyłka, 

co w konsekwencji nie prowadziło do nadania brzmienia zapisu zgodnego z oświadczeniem 

wykonawcy.

Ponieważ oferta Odwołującego jest najtańsza to wartość brutto tej oferty była uwzględniana 

przy ocenie innych ofert, co decydowało o ilości przyznawanych w kryterium „cena” punktów. 

Zmniejszenie  różnicy  cenowej  (przez  zwiększenie  ceny  brutto  w  ofercie  Odwołującego) 

prowadziło  do  zwiększenia  punktów  przyznawanych  dalszym  ofertom  i  mogło  mieć  istotny 

wpływ na ustalenie rankingu ofert przy uwzględnieniu łącznej ilości punktów za dwa kryteria 

oceny.  W  związku  z  powyższym  Izba  na  podstawie  art.  192  ust.  2  Ustawy  uwzględnienia 

odwołanie.   

II. 

Zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 i 3 oraz art. 7 ust. 1 pkt 3 Ustawy poprzez zaniechanie 

odrzucenia  oferty  Telsat  pomimo  tego,  iż  zaoferowany  przez  niego  1-dniowy  termin 

dostosowania  systemu  do  wymagań  OPZ  jest  terminem  niemożliwym  do  dochowania,  co 

powoduje,  że  złożona  przez  tego  wykonawcę  oferta  jest  sprzeczna  z  siwz  i  miało  na  celu 

jedynie  uzyskanie  najwyższej  liczby  punktów  w  ramach  kryterium  pozacenowego,  a  tym 

samym  uniemożliwić  dostęp  do  zamówienia  pozostałym  wykonawcom,  co  stanowi  czyn 

nieuczciwej konkurencji – Izba oddaliła. 

Podstawa  faktyczna  zarzutu  dotyczy  oświadczenia  wykonawcy  G.K.  (Telsat)  złożonego  w 

formularzu  oferty  o  deklarowanym  czasie  przystosowania  systemu  do  wymagań  OPZ, 

stanowiącym jednocześnie kryterium oceny ofert (waga 10%). Wykonawca ten zadeklarował 

gotowość przystosowania systemu w terminie 1 dnia, za co otrzymał maksymalną ilość pkt – 

10. Zgodnie z formularzem oferty termin mógł być oznaczony w przedziale czasu od 1 do 60 

dni.  

Zamawiający w OPZ – tom III pkt 5 Migracja systemów określił termin modernizacji dla trzech 

dróg  krajowych  (dk2  i  S7)  -  do  60  dni  od  zaakceptowanej  dokumentacji  projektowej  (po 

modyfikacji).  Dla  drogi  krajowej  nr  S8  Zamawiający  oczekuje  podjęcia  czynności 

modernizacyjnych w terminie 21.10.2018 – 28.10.2018. Na rozprawie wyjaśniał, iż do 2018 r. 

przystosowaniu miały podlegać systemy dla trzech lokalizacji (dk 2 i S7), a końcowy efekt w 

postaci  spójnego  interfejsu  będzie  mógł  być  uzyskany  dopiero  w  2018  r.  kiedy  przestanie 

obowiązywać umowa zawarta dla odcinka drogi krajowej S8. 

Telsat  był  wykonawcą  systemów  preselekcji  wagowej  dla  trzech  lokalizacji,  do  3  kwietnia 

2016  r.  świadczył  usługi  ich  utrzymania  w  ramach  udzielonej  gwarancji,  a  następnie  do  30 

czerwca 2016 r. świadczył usługę dzierżawy łączy transmisyjnych dla systemów, dla których 

zadeklarował obecnie  w ofercie termin na ich przystosowanie  w  wymiarze 1 dnia  liczonego 

od dnia zaakceptowania dokumentacji projektowej przez Zamawiającego.  

Odwołujący  kwestionował  możliwość  wykonania  wszystkich  koniecznych  czynności  w  tak 

krótkim okresie wskazując między innymi na konieczność zamontowania jednej skradzionej 

kamery,  opracowania  tymczasowej  organizacji  ruchu  na  czas  montażu  systemu,  naprawy 

nawierzchni,  wymiany  uszkodzonych  czujek  oraz  montażu  zasilania  i  urządzeń  WiFi  i 

koniecznego czasu dla Zamawiającego na odbiór prac.  

Oddalając  odwołanie  w  tym  zakresie  Izba  miała  na  uwadze  zapisy  siwz  –  tom  III  OPZ,  w 

którym Zamawiający określił harmonogram prac (pkt 5 . Migracja systemów) oraz elementy 

systemu.  Zamawiający  oczekiwał  przystosowania  systemu  istniejącego  na  stacji 

preselekcyjnego  ważenia  pojazdów,  co  wymagać  ma  zapewnienia  w  obszarze  terenu 

stacjonarnego ważenia bezprzewodowego dostępu do Internetu poprzez WiFi. Zamawiający 

w pkt 3.2 ppkt 7 wskazał, iż Należy dostosować dla systemów zlokalizowanych przy dk2 oraz 

S7,  natomiast  system  przy  S8  posiada  WiFi.  Informację  tę  powtórzył  w  odpowiedzi  z 

30.08.2016  r.  na  pytanie  nr  16,  o  wskazanie  czy  czas  na  przystosowanie  systemu  do 

wymagań  OPZ  ma  obejmować  również  S8.  Odnośnie  stanu  urządzeń  zainstalowanych  na 

stacjach pomiaru Zamawiający poinformował w odpowiedzi na pytanie nr 5, iż do kwietnia br. 

Systemy (dk2, S7) działały prawidłowo, jednakże w związku z brakiem umowy na utrzymanie 

i  przesył  danych  brak  jest  możliwości  weryfikacji  poprawności  funkcjonowania.  Stacja  przy 

S8  działa  prawidłowo.  Informujemy  jednocześnie,  iż  skradziono  kamerę  poglądową  w 

Kałuszynie.  Montaż  odbędzie  się  wg  Formularzy  cenowych.  i  jednocześnie  umożliwił 

wykonawcom  zapoznanie  się  pod  jego  nadzorem  na  miejscu  ze  stanem  urządzeń.  Telsat  i 

Odwołujący  nie  dokonywali  sprawdzenia  urządzeń  z  udziałem  Zamawiającego,  natomiast 

Telsat  oświadczył,  iż  na  etapie  przygotowania  oferty  dokonał  sprawdzenia  sensorów 

wagowych i ustalił, że sensory na dk2 i S7 są prawidłowe i nie wymagają wymiany. 

Izba uznała, iż twierdzenia Odwołującego co do ograniczeń czasowych – 8 godzin pracy na 

dobę,  nie  dotyczyły  terminu  na  przystosowanie  wyrażonego  w  dniach,  tj.  dób  (24  godziny). 

Odwołujący  prezentował  wybiórczo  odpowiedź  na  pytanie  nr  13  dotyczące  dostosowania 

oprogramowania na zlecenie Zamawiającego, o którym mowa w pkt. 3.3 tomu III OPZ. Ten 

element świadczenia dotyczy świadczenia serwisowego oprogramowania  w okresie trwania 

umowy,  wykonywanego  na  zlecenie  w  wymiarze  nie  większym  niż  30  roboczogodzin  na 

kwartał.  Odpowiedź  dotyczyła  zatem  „wyceny”  godzinowej  tych  prac,  a  nie  czasu  na 

przystosowanie  systemów.  Sposób  prezentacji  udzielonej  odpowiedzi  w  odwołaniu  mógł 

stwarzać wrażenie ograniczeń czasowych dla wykonawcy, które faktycznie nie występowały. 

Ponadto,  słusznie  wskazywał  Telsat  iż  termin  na  przystosowanie  systemów  mógł  być 

wyrażony  w  przedziale  czasu  od  1  do  60  dni,  co  czyniło  niezasadnym  stawianie  zarzutu 

niezgodności  terminu  1-dniowego  z  siwz.  Ponieważ  Odwołujący  nie  wykazał  słuszności 

twierdzeń co do ograniczeń, a także koniecznych dodatkowych prac, Izba nie miała podstaw 

do  stwierdzenia,  iż  termin  zadeklarowany  przez  Telsat  i  mieszczący  się  w  przedziale 

opisanym w siwz stanowić mógł podstawę do stwierdzenia, że oferta jest niezgodna z siwz 

oraz  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji.  Odwołujący  nie  pokusił  się  również  o 

sprawdzenie  na  miejscu  stanu  urządzeń,  a  jednocześnie  formułował  tezy  o  koniecznych 

naprawach  związanych  z  przystosowaniem  systemów,  w  tym  koniecznych  remontach 

nawierzchni. Izba przyjęła zatem za skuteczne oświadczenia Telsat co do stanu jego wiedzy 

o działaniu systemów, zdobytej przy okazji ich dotychczasowej obsługi, a także wyjaśnienia 

prostujące  informacje  Odwołującego,  co  do  znaczenia  udzielanych  odpowiedzi  na  pytania 

wykonawców.  Jako  wiarygodne  Izba  przyjęła  wyjaśniania  o  możliwym  wcześniejszym 

przygotowaniu  urządzeń  do  montażu,  co  umożliwi  skrócenie  czasu  pracy  instalatorów  w 

terenie,  a  także  braku  potrzeby  akceptacji tymczasowej  organizacji ruchu  na  czas  montażu 

kamery, do której dostęp poza pasem drogi obrazowało przedłożenie na rozprawie  zdjęcie. 

Ponieważ argumentacja Odwołującego nie była precyzyjna i zawierała wybiórczą informację 

co  do  zakresu  odpowiedzi,  co  zniekształcało  stan  faktyczny,  Izba  oddaliła  zarzut  jako 

niezasadny.   

Konsekwencją  powyższego  stanowiska  było  również  oddalenie  zarzutu  naruszenia  art.  90 

ust. 1 Pzp art. 139 Pzp, art. 140 Pzp  w zw.  z art. 387 § 1 K.c., poprzez dokonanie wyboru 

jako  najkorzystniejszej  oferty  PHU  Telsat  w  sytuacji,  gdy  zaoferowany  przez  tego 

wykonawcę  1-dniowy  termin  przystosowania  systemu  do  wymagań  OPZ  powoduje,  że 

zawarta umowa będzie nieważna z uwagi na niemożność spełnienia świadczenia. 

III. 

Zarzut  naruszenia  art.  8  ust.  3  Pzp  w  zw.  z  art.  86  ust.  4  Pzp  oraz  art.  7  ust.  1  i  3  Pzp  – 

poprzez  niezasadne  utajnienie  formularzy  cenowych  wykonawcy  Telsat,  które  zawierają 

informacje, które nie mogą stanowić tajemnicy przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów Pzp 

– Izba uwzględniła. 

W  ofercie  Telsat  zastrzeżone  zostały  informacje  zawarte  w  formularzach  cenowych  jako 

stanowiące  tajemnicę  przedsiębiorstwa,  co  Zamawiający  ocenił  jako  skuteczne  i  odmówił 

Odwołującemu  dostępu  do  treści  oferty  zawierającej  wycenę  prac  dla  każdej  z  czterech 

lokalizacji.  Odwołujący  mógł  jedynie  zapoznać  się  z  ceną  oferty  brutto.  Dopiero  na  kolejny 

wniosek Odwołującego złożony po wniesieniu odwołania Zamawiający udostępnił formularze 

cenowe, po ich odtajnieniu przez samego wykonawcę Telsat. 

Izba  uwzględniła  w  tym  zakresie  odwołanie  uznając,  iż  nie  mogło  być  skutecznym 

zastrzeżenie  informacji  co  do  ceny  prezentowanej  w  formularzach  cenowych,  łącznie 

stanowiącej  cenę  brutto  oferty  podawanej  na  otwarciu  ofert.  Próba  ukrycia  informacji  o 

przyjętych  stawkach  przed  innymi  wykonawcami  powinna  być  oceniana  krytycznie,  gdyż 

może  mieć  na  celu  wyłącznie  utrudnienie  innym  wykonawcom  dostępu  do  zamówienia  na 

przejrzystych  zasadach.  Trudno  bowiem  inaczej  wyjaśniać  utajnienie  stawek,  po  jakich 

wykonawca zamierza świadczyć usługę. Co ważne informacje prezentowane w formularzach 

cenowych  (podobnie  jak  ma  to  miejsce  np.  w  kosztorysach  budowlanych)  nie  zawierały 

informacji handlowych innych niż cena dla tego konkretnego zamówienia. Nie można zatem 

na ich podstawie wnioskować o przyszłych wycenach innego zakresu pac. Ponadto, należy 

zauważyć,  iż  każdy  z  wykonawców  składających  ofertę  w  publicznym  postępowaniu  godzi 

się  z  ujawnieniem  po  otwarciu  oferty  ceny  jaką  zaproponował.  Ochrona  informacji  o  cenie 

występuje jedynie do czasu otwarcia ofert i zostaje ujawniona przy publicznym otwarciu ofert. 

Zasadniczo,  nawet  wskazanie  stawki  wynagrodzenia  za  poszczególne  prace,  nie  może 

narażać  wykonawcy  na  szkodę,  gdyż  bez  dalszej  wiedzy  o  kanałach  dystrybucyjnych, 

poddostawcach,  czy  też  zasobach  kadrowych,  ma  jedynie  znaczenie  dla  czynności 

podejmowanych  w  postępowaniu  i  może  np.  powodować  podejrzenie  co  do  rażąco  niskiej 

ceny.  Próba  utajniania  informacji  w  jawnej  ofercie,  które  faktycznie  nie  stanowią  tajemnicy 

przedsiębiorstwa  prowadzić  może  do  wniosku,  iż  działania  wykonawcy  mają  wyłącznie  na 

celu utrudnienie innym wykonawcom weryfikacji oferty i złożenie odwołania. Praktyka ta jako 

patologiczna w jawnym postępowaniu zasługuje na zdecydowaną krytykę.  

Ponieważ  Odwołującemu  została  ostatecznie  udostępniona  treść  formularzy  cenowych  z 

oferty  Telsat,  a  niniejszym  odwołaniem  Izba  nakazała  powtórzenie  czynności  badania  i 

oceny  ofert,  nie  ma  potrzeby  nakazywania  ujawnienia  dokumentów,  znanych  już 

Odwołującemu.       

Mając powyższe na uwadze Izba uznała, iż w części żądania Odwołującego zasługiwały na 

uwzględnienie, co znalazło wyraz w sentencji orzeczenia i nakazie unieważnienia czynności 

wyboru oferty najkorzystniejszej oraz czynności poprawienia omyłki w ofercie Odwołującego i 

jej poprawienia w sposób wskazany w treści odwołania.  

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust. 9 oraz 

art. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych  oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5 ust. 2 pkt 1 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości 

i sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238). Izba zaliczyła do kosztów 

postępowania  wpis  oraz  uzasadnione  koszty  Odwołującego,  obejmujące  wynagrodzenie 

pełnomocnika,  stwierdzone  rachunkiem  złożonym  przed  zamknięciem  rozprawy  i  obciążyła 

nimi Zamawiającego.  

Przewodniczący: ……………………….