KIO 2222/17 WYROK dnia 7 listopada 2017 r.

Sygn. akt: KIO 2222/17 

WYROK 

z dnia 7 listopada 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Przemysław Dzierzędzki 

Protokolant:            

Rafał Komoń 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  6  listopada  2017  r.  w  Warszawie 

odwołania 

wniesionego  do  Pr

ezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  23  października  2017  r.  przez 

wykonawcę Broen Oil & Gas sp. z o.o. w Suchym Lesie  

w 

postępowaniu prowadzonym  przez  Operatora  Gazociągów  Przesyłowych Gaz-System 

S.A. w Warszawie  

przy udziale wykon

awców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia S. K. i R. P., 

prowadzących  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  PRUH  Arma-Pol  s.c.  w  Brzeszczach 

oraz  Armatury  Group  a.s.  w  Dolni  Benesov,  Czechy, 

zgłaszających  przystąpienie  do 

post

ępowania odwoławczego po stronie zamawiającego, 

orzeka: 

1.  umarza 

postępowanie  w  części  dotyczącej  zaniechania  czynności  wezwania 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  S.  K.  i  R.  P., 

prowadzących  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  PRUH  Arma-Pol  s.c.  w 

Brzeszczach  oraz  Armatury  Group  a.s.  w  Dolni  Benesov,  Czechy  w  trybie  art.  26 

ust.  4  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  do  złożenia  wyjaśnień  w  zakresie 

oświadczeń  i  dokumentów  składanych  na  potwierdzenie  warunku  wiedzy  i 

doświadczenia opisanego w pkt  IX.3 SIWZ, 

w pozostałym zakresie oddala odwołanie, 

kosztami  postępowania  obciąża  wykonawcę  Broen  Oil  &  Gas  sp.  z  o.o.  w  Suchym 

Lesie  i 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15.000  zł  00  gr 

(słownie: piętnastu tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę Broen Oil 

& Gas sp. z o.o. w Suchym Lesie 

tytułem wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1579) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za pośrednictwem  Prezesa  Krajowej Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ………………….… 

Sygn. akt: KIO 2222/17 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający – Operator Gazociągów Przesyłowych Gaz-System S.A. w Warszawie – 

prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  na 

podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. 

U.  z  2017  r.  poz.  1579), 

zwanej  dalej  „ustawą  Pzp”,  którego  przedmiotem  jest  „dostawa 

armatury  DN600  i  DN  800  dla  zadania  pn.  Budowa  międzysystemowego  gazociągu 

stanowiącego  połączenie  systemów  przesyłowych  Rzeczypospolitej  Polskiej  i  Republiki 

Słowackiej wraz z infrastrukturą niezbędną dla jego obsługi tj. budowa Tłoczni Strachocina (2 

części)”. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej 18 lipca 2017 r. nr 2017/S 135-277541. 

13 października 2017 r. zamawiający zawiadomił wykonawcę Broen Oil & Gas sp. z 

o.o.  w  Suchym  Lesie,  zwanego 

dalej  „odwołującym”  o  wyborze  w  zakresie  części  II 

zamówienia  jako  najkorzystniejszej  oferty  złożonej  przez  wykonawców  wspólnie 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  S.  K.  i  R.  P.,  prowadzących  działalność 

gospodarczą  pod  nazwą  PRUH  Arma-Pol  s.c.  w  Brzeszczach  oraz  Armatury  Group  a.s.  w 

Dolni Benesov, Czechy, zwanych 

dalej „przystępującym”. Wobec: 

zaniechania czynności wykluczenia przystępującego z udziału w postępowaniu, 

zaniechania czynności odrzucenia oferty złożonej przez przystępującego, 

czynności  wyboru  oferty  przystępującego  jako  najkorzystniejszej  w  zakresie  części  II 

zamówienia 

odwołujący  wniósł  23  października  2017  r.  odwołanie  do  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej.  

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie: 

1)  art. 24 ust. 1 pkt 12 w zw. z art. 22 ust. 1 i ust. 1b) Pzp przez zaniechanie wykluczenia 

przystępującego, pomimo, iż nie wykazał on spełniania warunku zdolności technicznej i 

zawodowej  w  postaci  doświadczenia  zawodowego  w  realizacji  dostaw  armatury,  o 

którym  mowa  w  pkt  IX.3  SIWZ,  w  konsekwencji  czego  doszło  do  wyboru  oferty 

przystępującego  jako  najkorzystniejszej,  mimo  iż  przystępujący  winien  podlegać 

wykluczeniu, 

2)  art.  24  ust.  1  pkt  16  Pzp  przez  zaniechanie  wykluczenia 

przystępującego  z  uwagi  na 

zamierzone  lub  co  najmnie

j  wynikające  z  rażącego  niedbalstwa  wprowadzenie 

z

amawiającego  w  błąd  co  do  tego,  że  spełnia  warunek  udziału  w  postępowaniu  w 

zakresie  zdolności  technicznej  i  zawodowej  w  postaci  doświadczenia  zawodowego, 

określony  w  pkt  IX.3  SIWZ,  podczas  gdy  dostawa  wskazana  przez  przystępującego  w 

załączniku nr 8 do SIWZ pn. „doświadczenie zawodowe” na potwierdzenie tego warunku 

w  rzeczywistości  została  wykonana  przez  podmiot  trzeci,  niebędący  wykonawcą  w 

p

ostępowaniu, ani nieudostępniający swoich zasobów na rzecz przystępującego, o czym 

przystępujący wiedział, a mimo to wskazał tę dostawę, 

lub ewentualnie: 

3)  art.  24  ust.  1  pkt  17  Pzp  przez  zaniechanie  wykluczenia 

przystępującego  z  uwagi  na 

przedstawienie 

z

amawiającemu,  w  wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa, 

nieprawdziwej 

informacji  odnośnie  spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu  w 

zakresie  zdolności  technicznej  i  zawodowej,  o  którym  mowa  w  pkt  IX.3  SIWZ,  tj. 

posiadania  doświadczenia  w  dostawie  armatury,  mającej  istotny  wpływ  na  podjęcie 

przez  z

amawiającego  decyzji  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty,  podczas  gdy 

wskazana dostawa została zrealizowana przez podmiot trzeci, niebędący wykonawcą w 

p

ostępowaniu, ani nieudostępniający swoich zasobów na rzecz przystępującego, o czym 

przystępujący  powinien  wiedzieć,  co  najmniej  przy  zachowaniu  minimum  staranności 

wymaganej  od  profesjonalisty  jakim  jest 

przystępujący  (co  spełnia  przesłanki 

niedbalstwa), a mi

mo to wskazał tę dostawę w wykazie doświadczenia, 

4)  art. 26 ust. 4 Pzp przez zaniechanie wezwania 

przystępującego do wyjaśnień w zakresie 

dostawy  wskazanej  przez 

przystępującego  w  załączniku  nr  8  do  SIWZ  pn. 

„doświadczenie  zawodowe”,  z  uwagi  na  istniejącą  sprzeczność  pomiędzy 

oświadczeniami  przystępującego  zawartymi  w  JEDZ  w  zakresie  samodzielnego 

posiadania  wymaganej  zdolności  technicznej  i  zawodowej  odnośnie  doświadczenia 

zawodowego oraz  w  zakresie niepolegania na  zasobach osób trzecich, a informacjami 

wynikającymi z przedłożonych dowodów mających potwierdzać prawidłowość złożonych 

w  JEDZ  oświadczeń,  w  szczególności  zaniechania  wyjaśnienia  treści  referencji 

pochodzącej  od  Gas  Connect  Austria  GmbH,  z  której  wynika,  że  dostawy  nie  zostały 

wykonane przez któregokolwiek z członków przystępującego ale przez podmiot trzeci o 

nazwie  Armatury  Group  GmbH  z  siedzibą  w  Wiedniu,  niebędący  wykonawcą  w 

p

ostępowaniu, ani nieudostępniający swoich zasobów na rzecz przystępującego, 

5)  art. 89  ust.  1  pkt  2  Pzp 

przez wybór oferty przystępującego, mimo iż przystępujący nie 

wykazał  w  swej  ofercie,  iż  oferowana  przez  niego  armatura  spełnia  wymogi  SIWZ  w 

zak

resie szczelności, gdyż z dokumentów przedstawionych do oferty, tj. rysunku (str. 97 

oferty 

przystępującego)  oraz  opisu  uszczelnienia  trzpienia  (str.  98  oferty 

przystępującego) wynika, iż armatura poddana wymaganemu badaniu szczelności przy 

użyciu  helu,  nie  spełniała  wymagań  zamawiającego  zawartych  w  pkt  3.6.2  (korpus 

całkowicie  spawany)  oraz  3.5.1 (doszczelnienie  kurka)  załącznika  nr  2  do  PI-ID-I03,  tj. 

instrukcji określającej wymagania zamawiającego dla zaworów kulowych, stanowiących 

integralną cześć SIWZ, 

6)  art.  7  ust.  1  Pzp  przez  podejmowanie  w  p

ostępowaniu  czynności  i  zaniechań 

prowadzących do naruszenia zasady równego traktowania i uczciwej konkurencji. 

Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu: 

unieważnienia wyboru oferty najkorzystniejszej w części II zamówienia, 

2)  odrzucenia oferty 

przystępującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp lub ewentualnie 

wykluczenia 

przystępującego z postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12 albo pkt 

16 lub pkt 17 Pzp, 

przeprowadzenia  ponownej  oceny  złożonych  ofert  na  wykonanie  części  II  zamówienia 

oraz wybór oferty odwołującego jako najkorzystniejszej. 

W uzasadnieniu odwołania, w odniesieniu do zarzutu naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 12 

Pzp 

odwołujący  podniósł,  że  w  celu  ubiegania  się  o  zamówienie  należało  spełnić  m.in. 

warunek w postaci zdolności technicznej i zawodowej, określony w pkt IX.3 SIWZ. Zgodnie z 

pkt  IX.3  SIWZ  w  zw.  z  odpowiedzią  na  pytanie  nr  16  do  SIWZ  z  24  sierpnia  2017  r.:  „o 

udzielenie  z

amówienia  mogą  ubiegać  się  wykonawcy,  którzy  w  okresie  ostatnich  pięciu  lat 

przed upływem terminu składania ofert; a jeżeli okres prowadzenia działalności jest krótszy - 

w tym okresie, zrealizowali: 

a. 

dla  Części  nr  1  -  zamówienie  lub  zamówienia  polegające  na  łącznej  dostawie 

minimum  7  szt  zaworów  kulowych  dla  mediów  palnych  o  średnicy  co  najmniej  DN700,  w 

klasie ciśnieniowej minimum PN 100 (klasa 600), 

b. 

dla  Części  nr  2  -  zamówienie  lub  zamówienia  polegające  na  łącznej  dostawie 

minimum  20  szt.  zaworów  kulowych dla  mediów  palnych  o średnicy  co najmniej  DN500,  w 

klasie ci

śnieniowej minimum PN 100 (klasa 600’ 

(...) W przypadku Wykonawcy ubiegającego się o udzielenie Zamówienia na więcej niż jedną 

Część wystarczające jest spełnianie warunku, o którym mowa w ust. 3 lit. a) powyżej”. 

Ponieważ  przystępujący  bierze  udział  w  postępowaniu  dotyczącym  obu  części 

zamówienia,  zgodnie  z  SIWZ  musiał  wykazać  się  dostawą  minimum  7  szt.  zaworów 

kulowych dla mediów palnych o średnicy co najmniej DN700, w klasie ciśnieniowej minimum 

PN 100 (klasa 600), tj. zgodnie z pkt IX.3 a) SIWZ. Na potwi

erdzenie powyższej okoliczności 

przystępujący wskazał pierwotnie w JEDZ spółki czeskiej następującą dostawę (str. 28 oferty 

przystępującego): „Dostawa zaworów kulowych do gazu typ K92 cfass600 z napędami: 28” - 

23  szt.,  20"  -  26  szt,  12"- 

9  szt,  4”-  10  szt  oraz  2"-  10  szt.  Kwoty:  414.230  EUR.  Daty: 

01.09.2015 do 31.03.2016. Odbiorcy: Gas Connect Austria, VAT no: ATU 51687900

’. 

Odwołujący wskazał, że z analizy oferty oraz JEDZ przystępującego wynika także, że 

wymagane  doświadczenie  ma  jedynie  spółka  czeska,  bowiem  pozostali  konsorcjanci  nie 

wskazali żadnego doświadczenia w swoich JEDZ (dowód: str. 45 (S. K.) i str. 62 (R. P. oferty 

przystępującego). Ponadto, zgodnie z ofertą oraz JEDZ,  przystępujący miał nie polegać na 

zasobach podmiotów trzecich w celu wykazania spełniania warunków, o których mowa w art. 

22 ust. 1 Pzp 

(dowód: wyciąg z oferty przystępującego - str. 2-3 oraz 19, 36 i 53) ani nie miał 

korzystać  z  podwykonawców.  Jednakże  w  załączniku  nr  8  do  SIWZ  „doświadczenie 

zawodowe”,  przedłożonym  na  wezwanie  zamawiającego  w  trybie  art.  26  ust.  1  Pzp, 

przystępujący  podał,  że  dostawy  były  realizowane  przez  podmiot,  który  nie  jest  ani 

konsorcjantem,  ani  podmiotem  trzecim  udostępniającym  swoje  zasoby  przystępującemu. 

Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  w  rubryce:  „Wykonawca/Dostawca  zamówienia  (nazwa  i 

adres)” przystępujący wskazał: Armatury Group a.s. Nadrazni 129, 747 22 Dolni Benesov za 

pośrednictwem  spółki-córki  Armatury  Group  GmbH,  Attemgasse  45/1/7,  1220  Vienna 

(dowód: załącznik nr 8 do SIWZ pn. „doświadczenie zawodowe” przystępującego).  

Odwołujący  wywiódł,  że  spółka  austriacka  jest  odrębnym  od  spółki  czeskiej 

podmiotem  prawa,  posiadającym  odrębną  strukturę  organizacyjną  (w  tym  organy 

zarządzające)  i  finansową,  oraz  samodzielnie  ponoszącym  odpowiedzialność  prawną  za 

swoje działania. Niedopuszczalnym było zatem zaliczenie doświadczenia  spółki austriackiej 

na  poczet  doświadczenia  posiadanego  przez  spółkę  czeską.  Istnienie  ewentualnych 

powiązań  kapitałowych  lub  handlowych  pomiędzy  oboma  odrębnymi  podmiotami  nie 

pozwala 

na  przypisywanie  jednemu  podmiotowi  właściwości  (tu:  doświadczenia) 

posiadanych  przez  drugi  podmiot.  To  co  s

półka  austriacka  wykonywała,  robiła  na  własny 

rachunek  i  w  sensie  prawnym,  zrealizowanych  zamówień  nie  można  przypisać  spółce 

c

zeskiej.  Takie  doświadczenia  można  byłoby  przypisać  spółce  czeskiej  w  drodze 

udostępnienia  zasobu  w  trybie  i  na  zasadach  określonych  w  art.  22a  Pzp.  Takie 

udostępnienie nie miało jednak miejsca w postępowaniu. Ponadto, odwołujący zwrócił uwagę 

na  prawdopodobne złożenie przez  spółkę  czeską  nieprawdziwego oświadczenia,  o tym,  że 

nie  należy  ona  do  grupy  kapitałowej  w  rozumieniu  art.  4  pkt  14  ustawy  o  ochronie 

konkurencji  i  konsumentów  (strona  2  oferty  przystępującego).  Z  brzmienia  obu  firm  spółki 

czeskiej  i  s

półki  austriackiej  należy  wnioskować,  że  wchodzą  one  w  skład  jednej  grupy 

kapitałowej Armatury Group w rozumieniu opisanej powyżej ustawy.  

Odwołujący  podkreślał,  iż  fakt  wykonania  wspomnianej  dostawy  przez  spółkę 

a

ustriacką  potwierdza  wprost  referencja  wystawiona  przez  jej  odbiorcę,  tj.  Gas  Connect 

Austria  GmbH.  Jak  wskazano  powyżej,  zgodnie  z  treścią  referencji,  dostawa  była 

realizowana  w  całości  przez  spółkę  austriacką  (dowód:  referencja  od  Gas  Connect  Austria 

GmbH). 

Okoliczność  wykonywania  wykazywanego  zamówienia  przez  odrębny  od  spółki 

czeskiej p

odmiot, przyznaje pośrednio sam przystępujący stwierdzając, że ww. zamówienie 

zostało  wykonane  „za  pośrednictwem”  spółki  austriackiej.  Wyrażenie  „za  pośrednictwem" 

oznacza  „korzystając  z  czegoś"  (tak:  Słownik  Języka  Polskiego  PWN,  https://sjp.pwn/pl). 

Zatem  s

półka  czeska  nie  wykonywała  samodzielnie  (bezpośrednio)  tego  zamówienia.  W 

związku  z  powyższym  należy  stwierdzić,  że  przystępujący  nie  wykazał  spełniania  warunku 

zdolności technicznej i zawodowej w postaci realizacji dostawy armatury, zgodnie z pkt IX.3 

SIWZ.  Doświadczenia  spółki  austriackiej  nie  można  bowiem  przypisać  spółce  czeskiej. 

Spółka  austriacka  nie  była  trzecim  konsorcjantem,  ani  nie  udostępniła  w  niniejszym 

p

ostępowaniu  swoich  zasobów  na  rzecz  przystępującego.  Z  uwagi  na  brak  wykazania 

spełniania powyższego warunku, przystępujący powinien zostać wykluczony z postępowania 

na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12 Pzp.  

Odwołujący  argumentował  ponadto,  że  wspomniany  brak  wymaganej  zdolności 

technicznej lub zawodowej nie może zostać uzupełniony na obecnym etapie przez odwołanie 

się  do  dostawy  zrealizowanej  przez  podmiot  trzeci.  Taka  sytuacja  stanowiłaby  bowiem 

niedopuszczalną  zmianę  oferty  w  świetle  art.  87  ust.  1  Pzp.  Treść  oferty,  w  tym  zakres 

podmiotowy,  nie  podlegają  bowiem  modyfikacji  po  terminie  składania  ofert.  Zakres 

podmiotowy  wykonawcy  jest  bardzo  istotny  w  prawie  zamówień  publicznych  i  jego  zmiana 

prowadzi  praktycznie  do  sytuacji  porównywanej  ze  złożeniem  nowej  oferty  (tak  m  in. 

Trybunał  Sprawiedliwości  Unii  Europejskiej  w  wyroku  z  dnia  4  maja  2017  roku,  znak  C-

387/14).  Zakres  podmiotowy,  w  świetle  orzecznictwa  Trybunału  Sprawiedliwości  Unii 

Europejskiej,  warunkuje  tożsamość  wykonawcy,  któremu  zostanie  ewentualnie  udzielone 

zamówienie,  oraz  ma  wpływ  na  wynik  weryfikacji  zdolności  tego  wykonawcy,  a  zatem  jego 

zdolności do  zrealizowania rozpatrywanego zamówienia. Okoliczność rozszerzenia zakresu 

podmiotowego  wykonawcy  przez  powołanie  się  na  zasoby  podmiotu  trzeciego  po  terminie 

składania  ofert  (a  więc  np.  dopiero  w  odpowiedzi  na  wezwanie  zamawiającego)  jest 

czynnością  niedopuszczalną  w  prawie  zamówień  publicznych.  Potwierdza  to  przede 

wszystkim  powołany  powyżej  wyrok  Trybunału  Sprawiedliwości  z  4  maja  2017  roku  w 

sprawie C-387/14. 

Również ustawodawca polski przyznał podmiotowi trzeciemu szczególny 

status,  poświęcając mu  w  całości  jeden  z  przepisów  ustawy.  Zagwarantował  w  ten  sposób 

zamawiającym m.in. prawo do weryfikacji tych podmiotów, stosownie do art. 22a ust. 3 Pzp. 

Kontrola  ta  odbywa  się  przede  wszystkim  pod  kątem  sprawdzenia,  czy  nie  zachodzą 

jakiekolwiek podstawy  wykluczenia co do takiego podmiotu. Wykonawcy, którzy zamierzają 

polegać  na  zasobach podmiotów  trzecich,  są  zobowiązani  przede wszystkim  do  wskazania 

tej  okoliczności  w  formularzu  oferty  oraz  we  własnym  JEDZ.  A  ponadto,  do  przedłożenia 

zamawiającemu  JEDZ  podmiotu  trzeciego.  JEDZ  składa  się  razem  z  ofertą,  zatem 

bezsprzecznie  wynika  z  tego,  że  informację  o  udziale  podmiotu  trzeciego  w  zamówieniu 

należy przekazać zamawiającemu najpóźniej w dniu składania ofert. 

Odwołujący  wskazał,  że  przystępujący  nie  przedstawił  w  chwili  składania  oferty 

zobowiązania  podmiotu  trzeciego  (spółki  austriackiej)  do  udostępnienia  swego  zasobu  w 

postaci doświadczenia zdobytego wskutek zrealizowania przedmiotowej dostawy. Co więcej, 

przystępujący  wprost  oświadczył,  że  z  takiego  zasobu  nie  będzie  korzystać.  Mając  na 

uwadze  powyższe  oraz  uwzględniając  wskazaną  powyżej  argumentację  przemawiającą  za 

brakiem  możliwości  skorzystania  z  zasobów  podmiotu  trzeciego  po  złożeniu  oferty, 

odwołujący stwierdzał, iż przystępujący nie wykazał spełnienia warunku w postaci posiadania 

wymaganego doświadczenia. 

W  uzasadnieniu  zarzutu  naruszenia  art.  24  ust.  1  pkt  16  i  17  Pzp  odwołujący 

podniósł,  że  przystępujący  w  celu  otrzymania  zamówienia  nie  tylko  nie  wykazał  spełniania 

warunków  udziału  w  postępowaniu,  ale  także  wprowadził  zamawiającego  w  błąd  przy 

podawaniu informacji odnośnie posiadania wymaganej zdolności technicznej i zawodowej, o 

której  mowa  w  pkt  IX.3  SIWZ.  Na  potwierdzenie  spełniania  powyższego  warunku 

pr

zystępujący  wskazał  pierwotnie  jedną  dostawę  w  JEDZ  spółki  czeskiej  na  rzecz  Gas 

Connect  Austria  GmbH  (str.  28  oferty 

przystępującego).  Przedstawiona  przez 

przystępującego informacja w JEDZ nie zawierała wzmianki odnośnie jakiegokolwiek innego 

podmiotu (do

wód: strona 28 oferty  przystępującego). Jednakże w  załączniku nr 8 do SIWZ 

„doświadczenie zawodowe” przystępujący podał, że dostawy były realizowane przez spółkę 

a

ustriacką.  Odwołujący  wywiódł,  że  argumentacja  dotycząca  odrębności  spółki  czeskiej  i 

austria

ckiej przedstawiona w odwołaniu, zachowuje swoją aktualność także dla uzasadnienia 

tego zarzutu. 

Przystępujący nie posiada wymaganej zdolności technicznej, bowiem dostawa 

na którą się powołał została zrealizowana przez spółkę austriacką (dowód: referencja od Gas 

Connect Austria GmbH). 

Oświadczając jednak zamawiającemu, że spełnia warunki udziału, 

przystępujący  wprowadził  go  w  błąd  przy  przedstawianiu  informacji  o  spełnianiu  wymagań 

formalnych.  Wprowadzenie  w  błąd  mogło  być  umyślne  lub  nieumyślne.  Z  ostrożności 

procesowej 

odwołujący zarzucił przystępującemu obie strony podmiotowe, bowiem instytucja 

błędu w prawie zamówień publicznych została podzielona przez ustawodawcę i zapisana w 

oddzielnych  jednostkach  redakcyjnych  ustawy  (pkt  16  - 

umyślność,  oraz  pkt  17  - 

nieumyślność). Błąd, co do zasady, oznacza mylne wyobrażenie człowieka o rzeczywistości. 

Odwołujący podniósł, że dla wykluczenia wykonawcy z postępowania w oparciu o art. 

24 ust. 1 pkt 16 lub 17 Pzp wymagane jest, aby wykonawca przez przedstawienie informacji 

wywołał  w  świadomości  zamawiającego  fałszywe  wyobrażenie  o  rzeczywistości.  W 

analizowanej 

sprawie  doszło  bezsprzecznie  do  wywołania  fałszywego  wyobrażenia  o 

rzeczywistości,  a  tym  samym  doszło  do  wprowadzenia  zamawiającego  w  błąd  odnośnie 

spełniania przez przystępującego warunku zdolności technicznej i zawodowej. Przystępujący 

przedstawił  bowiem  zamawiającemu  w  JEDZ  informacje,  z  których  wynika,  że  to  on  był 

wykonawcą  dostawy.  Zamawiający  ani  razu  nie  powziął  co  do  tej  okoliczności  wątpliwości, 

nawet  w  momencie  otrzymania  od 

przystępującego  załącznika  nr  8  „Doświadczenie 

zawodowe”,  w  którym  wskazano  podmiot  trzeci.  Potwierdza  to  m.in.  brak  wezwania  przez 

z

amawiającego  przystępującego  do  wyjaśnienia  tej  rozbieżności  w  oświadczeniu 

przystępującego.  Potwierdza  to  zatem,  że  zamawiający  całkowicie  zawierzył  informacjom 

przedstawionym  przez 

przystępującego  w  JEDZ,  które  wywołały  u  niego  to  mylne 

wyobrażenie co do faktu spełniania przez spółkę czeską wymaganego doświadczenia. 

Przedstawienie  przez 

przystępującego  w  JEDZ  informacji  nieprawdziwych 

(sprzeczność  JEDZ  przystępującego  z  załącznikiem  nr  8  „Doświadczenie  zawodowe”  oraz 

referencją  od Gas  Connect  Austria GmbH  nie budzi  wątpliwości)  daje  solidne podstawy  do 

przypisania 

przystępującemu jednego z rodzajów działania, o którym mowa w art. 24 ust. 1 

pkt  16)  Pzp

.  Przepis  ten  mówi  wprost  o  działaniu  przejawiającym  się  w  przedstawieniu 

pewnych informacji lub zatajeniu ich.  Brak wskazania  w JEDZ 

przystępującego informacji o 

tym,  że  przedstawiona  dostawa  została  w  rzeczywistości  wykonana  przez  podmiot  trzeci 

(s

półkę  austriacką),  z  całą  pewnością  może  zostać  potraktowane  jako  wspomniane 

zatajenie. 

Przystępujący  zamierzał  bowiem  na  etapie  składania  oferty  (wraz  z  JEDZ)  do 

wywarcia  u  z

amawiającego  wrażenia,  że  spełnia  wymogi  SIWZ  w  zakresie  zdolności 

technicznej  czy  zawodowej. 

Dopiero  na  etapie  składania  dowodów  na  potwierdzenie 

spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu,  nie  mogąc  np.  dokonać  zmian  w  treści 

posiadanej  referencji,  wskazało,  że  w  rzeczywistości  inny  podmiot  zrealizował  tę  dostawę. 

Informacji tej ponownie 

przystępujący nie wskazał wprost, tak jak wynika to z referencji, ale 

posłużył  się  niejasnym  sformułowaniem  „za  pośrednictwem”  (referencja  wymienia  z  nazwy 

jedynie  s

półkę  austriacką,  nie  wspomina  w  ogóle  o  spółce  czeskiej).  Takie  działanie  nosi 

znamiona  celowego  wprowadzenia  w  błąd.  Nie  można  bowiem  znaleźć  żadnego 

usprawiedliwienia  dla  wykonawcy,  który  wskazuje  nieprawdę,  mimo,  że posiada  informacje 

pozwalające  mu  z  łatwością  ustalić  rzeczywisty  stan  rzeczy.  Na  wypadek  jednak,  gdyby 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  nie  podzieliła  zarzutu  o  umyślnym  działaniu  przy  sporządzaniu 

oferty, o

dwołujący zarzucił przystępującemu niedbalstwo, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 

17  Pzp

. Pojęcie to należy rozumieć w sensie cywilistycznym, jako niedochowanie należytej 

staranności. Odwołujący zwrócił uwagę, że zgodnie z art. 14 Pzp w zw. z art. 355 § 2 k.c., 

przystępujący  jako  profesjonalista,  zobowiązany  jest  do  zachowania  należytego  poziomu 

staranności  ocenianego  z  uwzględnieniem  zawodowego  charakteru  działalności. 

Przedstawienie  rażąco  sprzecznych  informacji  w  dokumentach  ofertowych,  sprzecznych  ze 

sobą  nawzajem  a  także  z  dowodami  przedkładanymi  na  ich  potwierdzenie  (referencja), 

stanowi  niewątpliwie  przejaw  niedbalstwa.  Co  znamienne  w  przypadku  błędu,  wykluczenie 

następuje  bez  konieczności  wzywania  takiego  wykonawcy  do  złożenia  wyjaśnień  lub 

uzupełnienia  dokumentów.  W  orzecznictwie,  jak  i  doktrynie  jednogłośnie  podnosi  się,  że 

dokumenty  lub  informacje,  które  zawierają  nieprawdziwe  informacje  nie  mogą  być 

poprawiane czy uzupełnianie. 

Odwołujący  wskazał  również  na  okoliczność,  że  wprowadzenie  zamawiającego  w 

błąd miało istotny wpływ na decyzję o wyborze oferty najkorzystniejszej. Realizacja dostawy 

wymaganej  w  pkt  IX.3  SIWZ  stanowiła  warunek  udziału  w  postępowaniu.  Bez  wykazania 

spełnienia  tego  warunku,  przystępujący  nie  mógłby  się  ubiegać  o  udzielenie  zamówienia. 

Wprowadzenie  z

amawiającego  w  błąd  co  do  tej  okoliczności  umożliwiło  wybór  oferty 

przystępującego jako najkorzystniejszej. 

W 

uzasadnieniu  zarzutu  naruszenia  art.  26  ust.  4  Pzp  odwołujący  podniósł,  że  w 

zakresie posiadania przez 

przystępującego wymaganej zdolności technicznej i zawodowej, z 

dokumentów  przedłożonych  przez  przystępującego  wyłania  się  sprzeczność.  Z  jednej 

bowiem  strony  w  JEDZ 

przystępującego  wskazano,  że  podmiotem  posiadającym 

doświadczenie  jest  spółka  czeska,  natomiast  w  załączniku  nr  8  do  SIWZ  „doświadczenie 

zawodowe"  zapisano  całkowicie  odmiennie,  że  ta  dostawa  została  zrealizowana  przez 

s

półkę austriacką. Powstała rozbieżność powinna zatem wzbudzić uzasadnione wątpliwości 

z

amawiającego.  Spełnienie  powyższego  warunku  decydowało  o  możliwości  udzielenia 

zamówienia  danemu  wykonawcy.  Była  to  zatem  okoliczność  istotna  w  postępowaniu. 

Jakiekolwiek niejasności w tym zakresie powinny były być wyjaśnione przez zamawiającego, 

tak aby zamówienie zostało udzielone zgodnie z przepisami prawa. Brak wyjaśnienia przez 

z

amawiającego powyższych okoliczności stanowi zatem naruszenie art. 26 ust. 4 Pzp.  

W uzasadnieniu zarzutu narusze

nia art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp odwołujący podniósł, że 

armatura  oferowana  w  p

ostępowaniu  przez  przystępującego  nie  spełnia  wymogów  SIWZ. 

Zgodnie z pkt III.2 SIWZ, szczegółowy opis przedmiotu zamówienia zawarto w załączniku nr 

1  do  SIWZ,  tj.  opisie  przedmiotu  z

amówienia („OPZ”). Z kolei na podstawie pkt. I.2 ppkt 1) 

OPZ, armatura powinna spełniać wymagania określone m.in. w załączniku nr 2 do PI-ID- I03 

Zawory  kulowe  - 

wymagania  Operatora  Gazociągów  Przesyłowych  GAZ-SYSTEM  S.A. 

(„Wymagania dla zaworów kulowych”), stanowiące równocześnie załącznik nr 2 do umowy. 

Zdaniem  o

dwołującego oferowana  przez  przystępującego  armatura  nie  spełnia  co  najmniej 

dwóch punktów z wymagań dla zaworów kulowych, tj. pkt 3.6.2 oraz 3.5.1. 

Odwołujący  podniósł,  że  oferowane  przez  przystępującego  zawory  kulowe  nie 

spełniają  wymogu  korpusu  całkowicie  spawanego  (pkt  3.6.2  Wymagań  dla  zaworów 

kulowych). Powyższe potwierdza raport z badania szczelności przy użyciu helu oferowanych 

przez 

przystępującego zaworów kulowych (str. 75 - 126 oferty przystępującego - w aktach), a 

w  szczególności  rysunek  nr  8300-A09238  dla kurka  o  numerze  seryjnym  116  175954/1  ze 

strony 97 oferty 

przystępującego („Rysunek”, rysunek ze str. 97 oferty przystępującego) oraz 

opis  uszczelnienia  trzpienia  ze  strony  98  oferty 

Konsorcjum  („Opis  Uszczelnienia”,  opis 

uszczelnienia trzpienia ze str. 98 oferty 

przystępującego). 

Odwołujący argumentował, że zamawiający postawił następujący warunek w zakresie 

całkowitego  spawania  korpusu,  zgodnie  z  pkt  3.6.2  wymagań  dla  zaworów  kulowych: 

„Obudowa (korpus zaworu): Zawory z korpusem całkowicie spawanym. Wszelkie połączenia 

korpusu wykonane, jako złącza spawane”. Istota wspomnianego spawania polega na tym, że 

pomiędzy  dwoma  elementami  wprowadzona  zostaje  spoina,  która  zapewnia  połączenie 

nierozłączne  i  szczelność  (dowód:  pkt  3.1.2.6  oraz  3.1.2.7  normy  PN-EN  736-2  pt. 

„Terminologia. Definicje elementów armatury”). W przeciwieństwie np. do uszczelki, będącej 

jedynie  wypełnieniem  przestrzeni  pomiędzy  dwoma  elementami  (dowód:  pkt  3.1.3.8  normy 

PN-EN 736-

2 pt. „Terminologia. Definicje elementów armatury”). 

Tymczasem w oferowanych przez 

przystępującego kurkach połączenie spawane ma 

miejsce  jedynie  pomiędzy  kadłubem  a  pokrywką  (kolor  zielony  i  niebieski  na  poniższym 

rysunku).  Potwierdza  to  także  opis  uszczelnienia  w  części  „Opis  połączenia:  Korpus-

Pokrywka oraz uszczelki: korpus-

kołnierz", gdzie jako spawane określono jedynie połączenie 

korpus- 

pokrywka: „Zawór  kulowy  jest  całospawany  więc  połączenie korpus(1)-pokrywka(2) 

jest  spawane

”  (dowód:  opis  uszczelnienia  trzpienia  ze  str.  98  oferty  przystępującego).  Z 

powyższego wynika jednak, że już inne połączenia poza korpus-pokrywka nie są spawane. 

To  stwierdzenie  znajduje  potwierdzenie  w  opisie  u

szczelnienia:  „Uszczelka  korpus(1)-

kołnierz(6)  dla  średnicy  DN500  PN  100  składa  się  z  dwóch  typów  niezależnych  uszczelek 

(53 i 58), jedna z nich jest ognioodporna (53). Patrz rysunek nr 8300-A09238

" (dowód: opis 

uszczelnienia  trzpienia  ze  str.  98  oferty 

przystępującego).  Omawiane  połączenie  korpus-

kołnierz  zostało  oznaczone  kolorem  zielonym  i  czerwonym  na  rysunku  załączonym  do 

odwołania.  Zdaniem  odwołującego  przystępujący  wprost  wskazał,  że  zamiast  spoiny  użył 

tutaj 

uszczelki, której obecność potwierdza brak połączenia całkowicie spawanego. Zgodnie 

bowiem z wymogiem SIWZ „wszelkie połączenia korpusu wykonane jako złącza spawane". 

Wykonanie  chociażby  jednego  połączenia  nie  jako  spawanego  powoduje,  że  powyższy 

warunek 

nie  zostanie  spełniony.  Zastosowanie  uszczelki  zamiast  spoiny  oznacza,  że 

połączenie korpus-kołnierz nie może zostać uznane za spawane. Zatem, wbrew wymogowi z 

pkt  3.6.2  Wymagań  dla  zaworów  kulowych,  nie  wszystkie  połączenia  korpusu  zostały 

wykonane przez 

przystępującego jako złącza spawane, a więc przystępujący oferuje produkt 

niezgodny  z  SIWZ.  Pomimo  tej  okoliczności,  na  rysunku  znajduje  się  informacja,  że 

„konstrukcja kurka kulowego zgodna ze spec. PI-iD_l03”. 

Ponadto 

odwołujący podniósł, że oferta przystępującego nie spełnia również warunku 

z  pkt  3.5.1  Wymagań  dla  zaworów  kulowych.  W  raporcie  przystępującego  z  badań 

szczelności  oferowanych  zaworów  kulowych  znajduje  się  informacja,  że  nieszczelność  w 

każdej  z  4  faz  badania  sprawdzono  jedynie  w  dwóch  miejscach,  tj.:  (i)  nieszczelność 

połączeń  korpusu  oraz  (ii)  nieszczelność  trzpienia  (dowód:  str.  90  -  91  oferty 

przystępującego). 

Odwołujący wywiódł, że wykonanie badania jedynie w dwóch punktach produktu, nie 

potwierdza  spełniania  warunku  z  pkt  3.5.1  Wymagań  dla  zaworów  kulowych,  tj.  „Zawory 

kulowe  o  średnicy  DN100  i  większej  powinny  być  wyposażone  w  system  doszczelnienia 

uszczelnienia  kuli  zaworu.  Każda  strona  uszczelnienia  powinna  mieć  osobną  instalację”. 

Zamawiający wskazał w Wymaganiach dla zaworów kulowych, że kurki mają mieć określone 

tzw. miejsca przecieku na obudowie. Równocześnie w SIWZ zażądał badania na szczelność 

trzpienia  i  korpusu  przy  użyciu  helu.  Z  powyższego  wynika  zatem,  że  badaniu  należało 

poddać właśnie te miejsca, bowiem powodują one powstanie przerw w obudowie. 

Przykładowo  a  pkt  3.4.1  Wymagań  dla  zaworów  kulowych  jest  mowa  o  tym,  że: 

„Zawory  kulowe  o  zabudowie  podziemnej  o  średnicy  DN80  i  większej  powinny  być 

wyposażone  w  system  odwadniający  i  odgazowujący  korpus  wyprowadzone  na 

powierzchni

ę,  przymocowane  do  kolumny,  zakończone  zaworem  kulowym  w  kierunku 

poziomym  wraz  z  śrubą  odpowietrzającą  oraz  z  zabezpieczeniem  przed  niekontrolowanym 

wypływem  gazu”.  Z  powyższego  wynika,  że  takie  systemy  będą  stanowiły  dwa  dodatkowe 

punkty  przejścia  przez  obudowę.  Będą  to  zatem  dwa  miejsca  przecieku  na  obudowie. 

Elementy  nie  zostały  poddane  badaniu  przez  przystępującego. Warunek  szczelności  kurka 

nie  może  zatem  zostać  uznany  za  spełniony.  Dla  porównania  odwołujący  wskazał,  że  on 

wykonał  badania  szczelności  aż  w  8  miejscach,  tak  aby  spełnić  wymogi  z  pkt  3.5.1 

Wymagań dla zaworów kulowych (dowód: strona nr 58 i 64 oferty Odwołującego), zgodnie z 

tabelą, którą załączył do odwołania.  

Odwołujący zwrócił także uwagę, że pominięcie wyżej wymienionych miejsc w trakcie 

badania szczelności może świadczyć m.in. o: 

gorszej jakości zaworów kulowych Konsorcjum, które nie spełniają wymogów SIWZ,  

niższych kosztach wytworzenia produktu niespełniającego pkt 3.5 Wymagań dla zaworów 

kulowych, 

braku  przedstawienia  wyników  dla  tych  części  z  uwagi  na  brak  przejścia  badania  z 

wynikiem pozytywnym. 

W  uzasadnieniu  zarzutu  naruszenia  art.  7  ust.  1  Pzp  odwołujący  podniósł,  że 

d

ziałania  zamawiającego  w  toku  postępowania  spowodowały  także  naruszenie  zasady 

równego traktowania wykonawców. Udzielenie zamówienia publicznego powinno być zgodne 

z określonymi w ustawie zasadami, w tym z art. 7 ust. 1 Pzp, stanowiącym, że zamawiający 

przygotowuje  i  przeprowadza  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób 

zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji  oraz  równe  traktowanie  wykonawców. 

Należy  uznać  za  naruszenie  zasad  prawa  zamówień  publicznych  takie  działania  lub 

zaniechania  z

amawiającego,  które  prowadzą  w  efekcie  do  tego,  że  oferta  wykonawcy 

podlegającego  wykluczeniu,  którego  oferta  winna  podlegać  dodatkowo  odrzuceniu,  zostaje 

wybrana  jako  najkorzystniejsza,  kosztem  tych  wykonawców,  którzy  nie  podlegają 

wykluczeniu, a ich oferty spełniają wszystkie wymogi SIWZ. 

Zamawiający  złożył  odpowiedź  na  odwołanie,  w  której  oświadczył,  że  uwzględnia 

z

arzuty odwołania w części dotyczącej zarzutu naruszenia art. 26 ust. 4 Pzp. W pozostałym 

zakresie  wniósł  o  oddalenie  odwołania.  W  trakcie  rozprawy  przedstawił  uzasadnienie 

faktyczne i prawne swego stanowiska. 

Do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego  zgłosili  przystąpienie 

wykonawc

y  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia  S.  K.  i  R.  P.,  prowadzący 

działalność  gospodarczą  pod  nazwą  PRUH  Arma-Pol  s.c.  w  Brzeszczach  oraz  Armatury 

Group  a.s.  w  Dolni  Benesov,  Czechy. 

Nie  wnieśli  sprzeciwu  wobec  uwzględnienia  przez 

zamawiającego  odwołania  w  części  dotyczącej  zarzutu  naruszenia  art.  26  ust.  4  Pzp.  W 

pozostałym  zakresie  wnieśli  o  oddalenie  odwołania.  W  trakcie  rozprawy  przedstawili 

uzasadnienie faktyczne i prawne swego stanowiska.  

Uwzględniając  całość  dokumentacji  z  przedmiotowego  postępowania,  w  tym  w 

szczególności:  protokół  postępowania,  ogłoszenie  o  zamówieniu,  postanowienia 

specyfikacji  istotn

ych  warunków  zamówienia  (SIWZ),  ofertę  złożoną  przez 

przystępującego,  wezwanie  zamawiającego  z  14  września  2017  r.  skierowane  do 

przystępującego  w  trybie  art.  26  ust.  1  Pzp,  odpowiedź  przystępującego  na  ww. 

wezwanie z 26 września 2017 r. wraz z załącznikami, zawiadomienie o wyborze oferty 

najkorzystniejszej 

w  części  II  zamówienia  z  13  października  2017  r.,  odwołanie  wraz 

załącznikami,  zgłoszenie  przystąpienia  do  postępowania  odwoławczego,  odpowiedź 

na  odwołanie,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia,  dokumenty  i  stanowiska 

stron  i  uczestnika 

postępowania  złożone  w  trakcie  posiedzenia  i  rozprawy,  Krajowa 

Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

W  pierwszej 

kolejności  ustalono,  że  odwołanie  nie  zawiera  braków  formalnych  oraz 

został  uiszczony  od  niego  wpis.  Nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  skutkujących 

odrzuceniem odwołania na podstawie art. 189 ust. 2 ustawy Pzp. 

Izba stwierdziła ponadto, że wypełnione zostały przesłanki dla wniesienia odwołania 

określone  w  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp,  tj.  posiadanie  przez  odwołującego  interesu  w 

uzyskaniu  danego  zamówienia  oraz  możliwości  poniesienia  szkody  w  wyniku  naruszenia 

przez 

zamawiającego  przepisów  ustawy.  Oferta  odwołującego  została  sklasyfikowana  na 

miejscu 

drugim,  za  ofertą  wybraną.  Odwołujący  domagał  się  nakazania  zamawiającemu 

wykluczenia  wykonawcy,  którego  ofertę  wybrano  jako  najkorzystniejszą,  względnie 

odrzucenia  tej  oferty

.  Ustalenie,  że  zamawiający  z  naruszeniem  przepisów  ustawy  Pzp 

zaniechał  czynności  wykluczenia  tego  wykonawcy  względnie  odrzucenia  jego  oferty 

skutkowałoby koniecznością nakazania zamawiającemu wykonania takich czynności, czego 

efektem może być wybór oferty odwołującego, jako najkorzystniejszej. Powyższe wyczerpuje 

dyspozycję art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. 

Izba  posta

nowiła  umorzyć  postępowanie  odwoławcze  w  części  dotyczącej 

zaniechania  czynności  wezwania  przystępującego  w  trybie  art.  26  ust.  4  Pzp  do  złożenia 

wyjaśnień  w  zakresie  oświadczeń  i  dokumentów  składanych  na  potwierdzenie  warunku 

wiedzy  i 

doświadczenia  opisanego  w  pkt  IX.3  SIWZ.  Zamawiający  w  omawianym  zakresie 

uwzględnił  zarzuty  odwołania.  Przystępujący  oświadczył,  że  nie  wnosi  sprzeciwu  wobec 

uwzględnienia zarzutów odwołania w tej części. Zgodnie z art. 186 ust. 4 ustawy Pzp, jeżeli 

uczestnik  postępowania  odwoławczego,  który  przystąpił  do  postępowania  po  stronie 

zamawiającego,  wniesie  sprzeciw  wobec  uwzględnienia  zarzutów  przedstawionych  w 

odwołaniu  w  całości  albo  w  części,  gdy  odwołujący  nie  wycofa  pozostałych  zarzutów 

odwołania, Izba rozpoznaje odwołanie. Jak wynika z powyższego, obowiązujące przepisy w 

takiej sytuacji uzależniają rozpoznanie odwołania od wniesienia sprzeciwu, co w ww. części 

nie nastąpiło. 

Rozstrzyganie odwołania w części, której nie dotyczy już spór pomiędzy stronami jest 

bezcelowe.  Jednocześnie  jednak  informacja  o  częściowym  umorzeniu  postępowania 

odwoławczego musi znaleźć odzwierciedlenie w sentencji orzeczenia, a nie w uzasadnieniu. 

W  art.  196  ust.  4  ustawy  Pzp,  określającym  w  sposób  wyczerpujący  elementy  treści 

uzasadnienia  wyroku  wydanego  przez  Izbę  nie  ma  bowiem  żadnej  wzmianki  o  możliwości 

zamieszczenia  w  uzasadnieniu  wyroku  jakiegokolwiek 

rozstrzygnięcia.  Na  powyższe 

zwrócono uwagę w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 17 lutego 2016 r. III CZP 111/15. Sąd 

ten uznał za wadliwą praktykę Izby orzekania w uzasadnieniu wyroku a nie w jego sentencji 

o  części  zarzutów  i  żądań  zawartych  w  odwołaniu.  Co  do  konieczności  zamieszczenia  w 

sentencji  wyroku  informacji  o  częściowym  umorzeniu  postępowania  odwoławczego 

podzielono  identyczne  stanowisko  przedstawione 

przykładowo  w  wyroku  KIO  z  26 

października 2016 r. wydanym w sprawie o sygn. akt KIO 1922/16, wyroku KIO z 16 grudnia 

2016  r.  wydanym  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  2138/16,  wyroku  KIO  z  28  grudnia  2016  r. 

wydanym w sprawie o sygn. akt KIO 2357/16.  

Odwołanie, w części rozpatrywanej merytorycznie, nie zasługiwało na uwzględnienie. 

Za  chybione  uznano  zarzuty  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp  przez  zaniechania 

odrzucenia  oferty  przystępującego,  której  treść  miała  być  niezgodna  z  treścią  SIWZ  w 

zakresie pkt 3.6.2. 

i 3.5.1. załącznika nr 2 do PI-ID-I03, do którego odsyłał opis przedmiotu 

zamówienia (załącznik nr 1 do SIWZ).  

W 

załączniku  nr  2  do  PI-ID-I03,  do  którego  odsyłał  opis  przedmiotu  zamówienia 

(załącznik nr 1 do SIWZ) zamawiający opisał swe wymagania dla zaworów kulowych. W pkt 

wskazał, że wymaga zaworów z korpusem całkowicie spawanym. Wszelkie połączenia 

korpusu wykonane, jako złącza spawane. 

Tak  ustaloną  treść  SIWZ  odwołujący  odnosił  do  ustalonej  przez  siebie  treści  oferty 

przystępującego.  Izba  stwierdziła  jednak,  że  ustalenia  odwołującego  co  do  treści  oferty 

przystępującego  okazały  się  błędne. Odwołujący swe ustalenia co  do modelu oferowanego 

przez  przystępującego  zaworu  kulowego  oparł  na  założeniu,  że  przystępujący  zaoferował 

model zaworu wymieniony w badaniach 

typu złożonych przez przystępującego wraz z ofertą. 

Jak  wynikało  z  odwołania  odwołujący  oparł  się  bowiem  na  fragmencie  badania  typu 

znajdującego  się  na  str.  97  (rysunek  kurka  o  nr  seryjnym  116  1759541/1)  i  str.  98  (opis 

uszczelnienia trzpienia) 

oferty przystępującego.  

Takie  założenie  okazało  się  błędne.  Uszło  uwadze  odwołującego,  że  w  świetle 

postanowień rozdziału XVI pkt 20 i 21 SIWZ nie było konieczności złożenia wyników badań 

szczelności  trzpienia  i  korpusu  armatury  dla  oferowanego  modelu  zaworu  kulowego. 

Zamawiający  w  sposób  wyraźny  zastrzegł  bowiem  w  tych  postanowieniach  SIWZ,  że 

oczekuje 

złożenia pozytywnych wyników badań szczelności trzpienia i korpusu armatury przy 

użyciu  helu  zastrzegając,  że  mają  to  być  „badania  typu”.  Sformułowanie  „badania  typu” 

oz

nacza,  że  wystarczające  było  złożenie  badań  jedynie  dla  typu  (rodziny)  zaworów 

k

ulowych,  w  skład którego mogą wchodzić  różne modele tych produktów.  Owszem  wymóg 

odnosił  się  do  złożenia  tych  badań  dla  oferowanych  zaworów  kulowych.  Jednak  w 

połączeniu z zastrzeżeniem, że mogą to być badania typu, oznaczał iż należało przestawić 

badania  dla  takiego  typu 

(rodziny)  zaworów,  do  którego  należy  oferowany  model  zaworu. 

Oczywistym  jest  jednak,  że  badania  dla  tego  typu  mogły  być  przeprowadzone  na  innym 

modelu  z  danego  (typu)  rodziny,  niekoniecznie  na  modelu  oferowanym. 

Jednocześnie 

odwołujący nie tylko nie udowodnił, ale nawet nie zarzucił w odwołaniu, że oferowany model 

zaworu  kulowego  nie  należy  do  typu  (rodziny),  dla  którego  przeprowadzono  badanie  typu 

załączone do oferty. Podkreślić także należy, że zamawiający nie postawił nigdzie wymogu, 

aby 

wyniki badań, o których mowa w postanowieniach rozdziału XVI pkt 20 i 21 SIWZ miały 

potwierdzać  wymogi  z  pkt  3.6.2  załącznika  nr  2  do  PI-ID-I03,  do  którego  odsyłał  opis 

przedmiotu zamówienia (załącznik nr 1 do SIWZ). 

Jednocześnie dostrzeżenia wymagało, że zamawiający w postanowieniach SIWZ nie 

nałożył  na  wykonawców  obowiązku  wskazania  modelu  oferowanego  zaworu  kulowego. 

Powyższe było celowe, gdyż jak wyjaśnił zamawiający, przedmiotem oferty mogły być takie 

modele  zawory  kulowych,  które  dopiero  będą  tworzone  na  potrzeby  tego  konkretnego 

zamówienia.  Przystępujący  nie  podał  zamawiającemu  danych  co  do  modelu  oferowanych 

zaworów  kulowych,  więc  odwołujący  taką  informacją  nie  dysponował.  W  trakcie  rozprawy 

zaś on jak i zamawiający zaprzeczyli, jakoby przedmiotem oferty miał być ten model zaworu 

kulowego, na którym przeprowadzono badanie typu załączone do oferty.  

Wobec  powyższego  zarzut  podlegał  oddaleniu,  gdyż  wbrew  stanowisku 

odwołującego  przystępujący  nie  zaoferował  zamawiającemu  modelu  zaworu  kulowego,  o 

którego cechach odwołujący błędnie wnioskował na podstawie badania odnoszącego się do 

całego typu modeli zaworów kulowych.  

Za  chybiony  uznano  także  zarzut  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp  przez 

zaniechanie odrzucenia oferty, z powodu 

jej sprzeczności z pkt 3.5.1. załącznika nr 2 do PI-

ID-

I03, do którego odsyłał opis przedmiotu zamówienia (załącznik nr 1 do SIWZ). 

W przywołanym przez odwołującego postanowieniu zamawiający wskazał, że system 

doszczelnienia kuli zaworu powinien spełniać poniższe wymagania: zawory (…) powinny być 

wyposażone w system doszczelnienia uszczelnienia kuli zaworu. Każda strona uszczelnienia 

powinna mieć osobną instalację.  

Odwołujący wywiódł w odwołaniu, że przystępujący nie złożył zamawiającemu badań 

doty

czących  szczelności  we  wszystkich  miejscach  przecieku.  Wskazał,  że  z  dokumentów 

załączonych  do  oferty  wynika,  że  przeprowadzono  badanie  szczelności  jedynie  w 

odniesieniu  do  połączeń  korpusu  i  trzpienia.  Rzeczywiście,  w  raporcie  z  badań  typu  dot. 

szczelności  zaworów  kulowych  znajduje  się  informacja,  że  nieszczelność  w  każdej  z  4  faz 

badania  sprawdzono  w  dwóch  miejscach,  tj.:  nieszczelność  połączeń  korpusu  oraz 

nieszczelność trzpienia (s. 90 – 91 oferty przystępującego). 

Uszło  jednak  uwadze  odwołującego,  że  wymogi  z  rozdziału  XVI  ust.  20  i  21  SIWZ 

nakładały  na  wykonawców  obowiązek  złożenia  badań  właśnie  w  takim  zakresie,  a 

mianowicie 

w zakresie szczelności trzpienia i korpusu armatury przy użyciu helu. Zakres ten 

był  zatem  ograniczony  do  kwestii  wymienionych  w  SIWZ.  W  szczególności  badania  te  nie 

musiały odnosić się do  wymagań z pkt 3.5.1. załącznika nr 2 do OPZ.  Ponadto badania te 

miały  być  jedynie  badaniami  dla  typu  zaworów,  w  skład którego  wchodzi  oferowany  model 

zaworu  kulowego

. Zamawiający nie żądał zatem przedstawienia badań dotyczących innych 

miejsc przecieku, ani bada

ń dotyczących stricte oferowanego modelu.  

Wobec  powyższego  Izba  stwierdziła,  że  swój  zarzut  odwołujący  oparł  na  błędnych 

ustaleniach co do treści SIWZ. W konsekwencji zarzut podlegał oddaleniu, gdyż dokumenty 

żądane w SIWZ zostały przez przystępującego złożone. 

Za  chybione  uznano  zarzuty  naruszenia  art.  24 ust.  1  pkt  12,  pkt  16  i  17  Pzp  przez 

zaniechanie wykl

uczenia przystępującego z udziału w postępowaniu.  

Nie  było  sporne  między  stronami,  że  rzeczywiście  wystąpiły  rozbieżności  w  treści 

oświadczeń  i  dokumentów  złożonych  przez  przystępującego  celem  wykazania  warunku 

wiedzy i do

świadczenia opisanego w rozdziale IX ust. 3 SIWZ. 

Zgodnie  z 

rozdziałem  IX  ust.  3  SIWZ  o  udzielenie  zamówienia  mogli  ubiegać  się 

wykonawcy,  którzy  w  okresie  ostatnich  pięciu  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert;  a 

jeżeli okres prowadzenia działalności jest krótszy - w tym okresie, zrealizowali: 

a. 

dla  Części  nr  1  -  zamówienie  lub  zamówienia  polegające  na  łącznej  dostawie 

minimum  7  szt  zaworów  kulowych  dla  mediów  palnych  o  średnicy  co  najmniej  DN700,  w 

klasie ciśnieniowej minimum PN 100 (klasa 600), 

b. 

dla  Części  nr  2  -  zamówienie  lub  zamówienia  polegające  na  łącznej  dostawie 

minimum  20  szt.  zaworów  kulowych dla  mediów  palnych  o średnicy  co najmniej  DN500,  w 

klasie ciśnieniowej minimum PN 100 (klasa 600’ 

(...) W przypadku Wykonawcy ubiegającego się o udzielenie Zamówienia na więcej niż jedną 

Część wystarczające jest spełnianie warunku, o którym mowa w ust. 3 lit. a) powyżej. 

Przystępujący złożył ofertę na obie części, zatem obowiązany był  wykazać warunek 

jak dla części 1. 

Celem  wstępnego  potwierdzenia  ww.  warunku  przystępujący  złożył  wraz  z  ofertą 

jednolite  europejskie  dokumenty  zamówienia  (JEDZ).  W  dokumencie  JEDZ  dla  członka 

konsorcjum  przyst

ępującego  tj.  Armatury  Group  a.s.  z  siedzibą  w  Dolni  Benesov,  Czechy 

rzeczywi

ście wskazano na doświadczenie tego podmiotu w dostawie zaworów kulowych typ 

K92  class  600  z  napędami  na  rzecz  Gas  Connect  Austria  (s.  28  oferty  przystępującego). 

Powyższe  mogło  świadczyć  o  tym,  że  transakcja  przebiegała  bezpośrednio  pomiędzy  tymi 

podmiotami. 

Z kolei w dokumentach 

złożonych przez przystępującego w odpowiedzi na wezwanie 

skierowane  przez  zamawiającego  w  trybie  art.  26  ust.  1  Pzp,  przystępujący  wskazał  na 

to

żsamą przedmiotowo dostawę. W wykazie zamówień poinformował jednak dodatkowo, że 

dostawa była realizowana przez Armatury Group a.s. Dolni Benesov, Czechy na rzecz Gas 

Connect  Austria GmbH  za  pośrednictwem  innego  podmiotu,  a  mianowicie  Armatury  Group 

G

mbH,  Wiedeń,  Austria.  Do  wykazu  załączono  dokument  referencyjny  wystawiony  przez 

Gas  Connect  Austria  GmbH  dla  Armatury  Group  GmbH  w  Wiedniu. 

Powyższe  mogło 

świadczyć o tym, że transakcja miała charakter wieloetapowy i że brał w niej udział jeszcze 

jeden podmiot a mianowicie Armatury Group GmbH w Wiedniu.  

W  ocenie  Izby  rozb

ieżności  w  pierwszej  kolejności  powinny  zostać  wyjaśnione  w 

trybie  art.  26  ust.  4  Pzp.  Celem  wyja

śnień  powinno  być  ustalenie,  jaka  była  rola  członka 

konsorcjum  przystępującego  tj.  Armatury  Group  a.s.,  Dolni  Benesov  w  realizacji  dostawy 

zaworów  i  ustalenie,  kto  był  odbiorcą  tych  dostaw.  Może  się  okazać,  że  rzeczywiście  to 

spółka  czeska,  będąca  członkiem  konsorcjum  przystępującego  odpowiadała  za  realizację 

zamówienia, z tym że jej bezpośrednim odbiorcą (kupującym) nie była Gas Connect Austria 

GMbH,  a  Armatury  Group  GmbH  w  Wiedniu

,  która  następnie  towar  odsprzedała  Gas 

Connect Austria GmbH. 

Tym bardziej, że - jak podnosił zamawiający - na rynku znane jest, 

że to Armatury Group a.s, Dolni Benesov jest producentem zaworów. Może się też okazać, 

że spółka czeska była podwykonawcą Armatury Group GmbH w Wiedniu w trakcie realizacji 

spornej  dostawy.  W  ka

żdym  z  tych  przypadków  będzie  można  mówić  o  własnym  zasobie 

wiedzy  i  doświadczenia  członka konsorcjum  przystępującego, tj.  Armatury  Group  a.s,  Dolni 

Benesov.  W  takiej  sytuacji  ewentualne 

uzupełnienie  oświadczeń  i  dokumentów  celem 

wykazania  warunku z pkt IX.3 SIWZ  w trybie art. 26 ust. 3 Pzp 

nie będzie traktowanie jako 

zmiana  oferty  polegająca  na  powołaniu  się  na  zasoby  podmiotu  trzeciego  po  terminie 

sk

ładania  ofert.  Taka  zmiana  rzeczywiście  byłaby  niedopuszczalna  w  świetle  zasady 

równego  traktowania  wykonawców,  co  potwierdził  wyrok  Trybunału  Sprawiedliwości  UE  w 

sprawie  Esaprojekt

,  prawidłowo  przywołany  przez  odwołującego.  Jednak  w  stanie 

faktycznym ustalonym 

przez Izbę na moment wyrokowania nie można z góry przesądzić, jaki 

b

ędzie  rezultat  tych  wyjaśnień  i  że  z  pewnością  dostawa  została  wykonana  przez  podmiot 

trzeci, 

niebędący wykonawcą w postępowaniu.  

Izba  wzięła  także  pod  uwagę,  że  wprowadzenie  zamawiającego  w  błąd,  o  którym 

mowa  w  art.  24  ust.  1  pkt 

16  i  17  Pzp  odnosi  się  do  błędu  istotnego  pod  względem 

okolic

zności  wskazanych  w  tych  przepisach.  Jeżeli  okaże  się,  że  zamówienie  referencyjne 

zostało  zrealizowane  przez  członka  konsorcjum  przystępującego  ale  na  rzecz  innego 

podmiotu lub w innym charakterze 

to nie będzie to wprowadzenie w błąd w rozumieniu tego 

przepisu. 

Podkreślenia  wymagał  fakt,  że  przystępujący  nie  ukrywał  przebiegu  transakcji 

przed  zamawia

jącym.  Wręcz  przeciwnie,  to  sam  przystępujący  wskazał  zamawiającemu  w 

wykazie  dostaw, 

że  dostawy  zaworów  miały  charakter  wieloetapowy.  Nie  można  się zatem 

zgodzić  z  odwołującym,  że  wykonawca  umyślnie  lub  nieumyślnie  coś  zatajał  przed 

zamawia

jącym.  Zdaniem  Izby  treść  wykazu dostaw  prowadzi  do  wniosku,  że przystępujący 

starał  się  przedstawić  zamawiającemu  pełne  informacje  o  przebiegu  dostaw.  Co  więcej, 

przebieg  dostaw  wynikający  z  wykazu  dostaw  wydaje  się  prawdopodobny,  choć  wymaga 

wyjaśnienia w trybie art. 26 ust. 4 Pzp. 

Do

strzeżenia  wymaga  także,  że  z  punktu  widzenia  oceny  spełnienia  warunku  z  pkt 

IX.3  SIWZ  oboj

ętne  było  to,  na  rzecz  kogo  dostawy  zostały  zrealizowane.  Mógł  to  być 

podmiot  publiczny,  prywatny,  a  nawet  podmiot  z  w

łasnej  grupy  kapitałowej  członka 

konsorcjum prz

ystępującego. Okoliczność czy odbiorcą dostaw była Armatury Group GmbH 

w  Wiedniu  czy  Gas  Connect  Austria  GmbH  w  Wiedniu 

jest  obojętna  z  punktu  widzenia 

warunku.  Kwestia 

ta  musi  być  jedynie  ustalona  aby  przesądzić,  który  kontrahent  jako 

odbiorca  dostaw 

był  uprawniony  do  wystawienia  dokumentów  referencyjnych  członkowi 

konsorcjum  przystępującego. Wobec  powyższego  zarzuty  naruszenia  art.  24  ust.  1  pkt  12, 

pkt  16  i  pkt  17 

Pzp  przez  zaniechanie  wykluczenia  przystępującego  z  udziału  w 

postępowaniu podlegały oddaleniu. 

Stosownie  do  art.  192  ust.  1  ustawy  Pzp, 

o  oddaleniu  odwołania  lub  jego 

uwzględnieniu  Izba  orzeka  w  wyroku.  W  pozostałych  przypadkach  Izba  wydaje 

postanowienie

.  Orzeczenie  Izby,  o  którym  mowa  w  pkt  2  sentencji,  miało  charakter 

merytoryczny, gdyż odnosiło się do oddalenia odwołania. Z kolei orzeczenie Izby zawarte w 

pkt  1  i  3 

sentencji  miało  charakter formalny, gdyż  dotyczyło odpowiednio  umorzenia  części 

postępowania odwoławczego i kosztów postępowania, a zatem było postanowieniem. O tym, 

że  orzeczenie  o  kosztach  zawarte  w  wyroku  Izby  jest  postanowieniem  przesądził  Sąd 

Najwyższy w uchwale z 8 grudnia 2005 r. III CZP 109/05 (OSN 2006/11/182). Z powołanego 

przepisu  art.  192  ust.  1  ustawy  Pzp  wynika  zakaz  wydawania  przez  Izbę  orzeczenia  o 

charakterze meryt

orycznym w innej formie aniżeli wyrok. Z uwagi zatem na zbieg w jednym 

orzeczeniu  rozstrzygnięć  o  charakterze  merytorycznym  (2  sentencji)  i  formalnym  (pkt  1,  3 

sentencji),  całe  orzeczenie  musiało  przybrać  postać  wyroku.  Nie  oznacza  to  jednak,  że 

postanowie

niu o kosztach czy też postanowieniu umarzającemu postępowanie odwoławcze 

zawartemu  w  rozstrzygnięciu  merytorycznym,  jakim  jest  wyrok  odbierany  jest  charakter  i 

walor tego rozstrzygnięcia. Jak zgodnie przyjmuje się w literaturze o charakterze orzeczenia 

de

cyduje  nie  jego  postać,  lecz  treść. Weryfikacja  postaci  orzeczenia  należy  do  sądu,  który 

powinien  traktować  orzeczenie  zgodnie  z  jego  funkcją  wynikającą  z  treści.  Jeżeli 

rozstrzygnięcie  o  pewnych  kwestiach  zapada  w  wyroku,  a  dla  innych  kwestii  właściwa  jest 

postać  postanowienia  (np.  co  do  kosztów),  postanowienie  nie  traci  swego  charakteru  i 

odrębności,  pomimo  zamieszczenia  go  w  wyroku  (A.  Góra  –  Błaszczykowska, 

Postanowienia…,  2002,  s.10  i  n.;  i  m.  in.  T.  Ereciński  (w:)  Kodeks  postępowania 

cywilnego…, t.2, red. T. Ereciński, s. 110). 

Zgodnie  z  przepisem  art.  192  ust.  2  ustawy  Pzp,  Krajowa  Izba  Odwoławcza 

uwzględnia odwołanie w  sytuacji,  jeżeli  stwierdzi  naruszenie przepisów  ustawy,  które miało 

wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia. Z ww. 

przepisu  wynika,  że  powodem  uwzględnienia  odwołania  może  być  stwierdzenie  jedynie 

kwalifikowanego  naruszenia  ustawy 

Pzp,  a  mianowicie  takiego,  które  wywiera  lub  może 

wywrzeć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania.  A  contrario,  stwierdzenie  braku  naruszenia 

lub  naruszenia  niekwalifikowanego,  musi  s

kutkować  oddaleniem  odwołania.  W  części 

rozpatrywanej  merytorycznie 

nie  stwierdzono  żadnych  naruszeń  ustawy  Pzp.  Zatem 

odwołanie w tym zakresie musiało podlegać oddaleniu. 

Wobec powyższego, na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, orzeczono jak w pkt 1 i 

2 sentencji. 

Zgodnie  z  art.  192  ust.  9  ustawy  Pzp, 

w  wyroku  oraz  w  postanowieniu  kończącym 

postępowanie odwoławcze Izba rozstrzyga o kosztach postępowania odwoławczego. Z kolei 

w świetle art. 192 ust. 10 ustawy Pzp, strony ponoszą koszty postępowania odwoławczego 

stosownie do jego wyniku, z zastrzeżeniem art. 186 ust. 6.  

Jak  wskazuje  się  w  piśmiennictwie,  reguła  ponoszenia  przez  strony  kosztów 

postępowania odwoławczego stosownie do wyników postępowania odwoławczego oznacza, 

że  „obowiązuje  w  nim,  analogicznie  do  procesu  cywilnego,  zasada  odpowiedzialności  za 

wynik  procesu,  według  której  koszty  postępowania  obciążają  ostatecznie  stronę 

„przegrywającą” sprawę (por. art. 98 § 1 k.p.c.)” Jarosław Jerzykowski, Komentarz do art.192 

ustawy - 

Prawo zamówień publicznych, w: Dzierżanowski W., Jerzykowski J., Stachowiak M. 

Prawo zamówień publicznych. Komentarz, LEX, 2014, wydanie VI.  

Zatem  użyty  w  art.  192  ust.  10  ustawy  Pzp  zwrot  stosownie  do  jego  wyniku  należy 

rozumieć  analogicznie  jak  w  procesie cywilnym.  Jak  wynika  z  postanowienia  SN  z  dnia  31 

stycznia  1991  r.  II  CZ  255/90,  LEX  nr  5314 

stosunkowe  rozdzielenie  kosztów  polega  na 

rozdzielenie kosztów między stronami stosownie do wyniku postępowania i do wysokości w 

jakiej  zostały  poniesione.  Stosunkowy  podział  kosztów  procesu  (100  k.p.c.)  dotyczy  ich 

całości  co  oznacza  przyjęcie  za  podstawę  obliczeń  sumy  należności  obu  stron,  ustalonej 

stosownie  do  zasad  z  art.  98  §  2  i  3  k.p.c.  (oraz  art.  99  k.p.c.  w  przypadkach  tam 

wskazanych). Sumę tę dzieli się proporcjonalnie do stosunku w jakim strony utrzymały się ze 

swymi  roszczeniami  lub  obroną,  otrzymując  w  wyniku  kwoty,  stanowiące  ich  udziały  w 

całości  kosztów.  Jeżeli  poniesione  przez  stronę  koszty  przewyższają  obciążający  ją  udział 

zasądzeniu na jej rzecz podlega różnica. 

Jak wynika z postanowienia Sądu Okręgowego w Gliwicach z 20 lipca 2016 r. sygn. 

akt X Ga 280/16 

– w przypadku rozstrzygnięcia, w którym część odwołania wniesionego do 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  zostaje  oddalona,  zaś  część  uwzględniona  zasada 

odpowiedzialności za wynik postępowania odwoławczego oznacza obowiązek stosunkowego 

rozdzielenia  kosztów  postępowania  odwoławczego  w  takiej  części,  w  jakiej  odwołanie 

odniosło skutek.  Identyczny  pogląd  wyrażono w  wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z 

22  stycznia  2016  r.  sygn.  akt  XXIII  Ga  1992/15,  w  postanowieniu  Sądu  Okręgowego  we 

Wrocławiu z dnia 3 października 2013 r. sygn. akt X Ga 286/13, wyroku Sądu Okręgowego w 

Warszawie z dnia 29 listopada 2016 r. sygn. akt 

XXIII Ga 880/16, wyroku Sądu Okręgowego 

we Wrocławiu z 17 listopada 2016 r. sygn. akt X Ga 653/16. 

W niniejszej sprawie, w zakresie rozpatrywanym merytorycznie, 

odpowiedzialność za 

wynik  post

ępowania  ponosił  w  całości  odwołujący.  Wobec  powyższego  to  tę  stronę  Izba 

obciążyła całością kosztów postępowania odwoławczego.  

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  o  kosztach  postępowania  orzeczono  stosownie  do 

wyniku postępowania - na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepis 

§ 5 ust. 4 w zw. z § 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. 

w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w 

postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41 poz. 238 ze zm.). 

Przewodniczący:      ………………….…