KIO 2581/17 WYROK dnia 22 grudnia 2017 r.

Sygn. akt: KIO 2581/17 

WYROK 

z dnia 22 grudnia 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Ewa Sikorska 

Prot

okolant:              Piotr Cegłowski 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  20  grudnia 

2017  roku  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izb

y  Odwoławczej  w  dniu  5  grudnia  2017  r.  przez 

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: EMKA Spółka Akcyjna w 

Żyrardowie i Saba Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Płocku w postępowaniu 

prowadzonym  przez  Mazowiecki  Szpital  Specjalistyczny  im.  dr

.  Józefa  Psarskiego  w 

Ostrołęce 

przy  udziale  wykonawcy  ECO-

ABC  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  w 

Bełchatowie, zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie 

zamawiającego 

orzeka: 

oddala odwołanie 

kosztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie 

zamówienia:  EMKA  Spółka  Akcyjna  w  Żyrardowie  i  Saba  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością w Płocku i: 

2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7 500 zł 00 gr (słownie: 

siedem 

tysięcy pięćset złotych zero groszy), uiszczoną przez wykonawców wspólnie 

ubiegających się o udzielenie zamówienia: EMKA Spółka Akcyjna w Żyrardowie i 

Saba  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  w  Płocku  tytułem  wpisu  od 

odwołania, 

2.2. zasądza od wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: EMKA 

Spółka Akcyjna w Żyrardowie i Saba Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 

w  Płocku  na  rzecz  ECO-ABC  Spółki  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  w 

Bełchatowie kwotę 2 952 zł 00 gr (słownie: dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt dwa 

złote  zero  groszy),  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z 

tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie do art.  198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - 

Prawo zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2017 roku, poz. 1579), na niniejszy wyrok, w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia, przysługuje skarga, za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej, do 

Sądu Okręgowego w Ostrołęce. 

…………………………………. 

Sygn. akt: KIO 2581/17 

Uzasadnienie 

Zamawiający  –  Mazowiecki  Szpital  Specjalistyczny  im.  dr.  Józefa  Pisarskiego  w 

Ostrołęce – prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na odbiór i utylizację 

odpadów medycznych o kodach 180102, 180103, 180104, 180106, 180108, 180109, 180182 

oraz odpadów o kodach 150202 i 150110. 

Postępowanie  jest  prowadzone  na  podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  29  stycznia 

2004  roku 

–  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2017  roku,  poz.  1579),  zwanej  dalej 

ustawą P.z.p. 

W  dniu  5  grudnia  2017  roku  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie 

zamówienia: EMKA SA w Żyrardowie i Saba Sp. z o.o. w Płocku (dalej: odwołujący) wnieśli 

odwołanie wobec czynności wyboru jako najkorzystniejszej oferty ECO-ABC Sp. z o.o. 

Odwołujący zarzucili zamawiającemu naruszenie: 

art. 82 ust.  3 ustawy P.z.p. 

poprzez wybór jako najkorzystniejszej oferty, której treść 

nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia (s.i.w.z.) 

art. 89 ust. 1 pkt 2 i 8 ustawy P.z.p. w zw. z art. 20 ust. 3 i ust. 5-6 ustawy z dnia 14 

grudnia  2012  r.  o  odpadach  - 

poprzez  wybór  jako  najkorzystniejszej  oferty,  która  powinna 

podlegać odrzucenia na podstawie wskazanych przepisów. 

Odwołujący wnieśli o: 

unieważnienie czynności wyboru jako najkorzystniejszej oferty ECO-ABC Sp. z o.o.; 

dokonanie ponownej oceny ofert w zakresie oferty złożonej przez ECO-ABC Sp. z o.o. 

i odrzucenie tej oferty jako sprzecznej z art. 89 ust. 1 pkt 2 i 8 ustawy P.z.p. w zw. z art. 20 ust. 

3 i ust. 5-6 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach; 

w konsekwencji zmianę postanowienia o wyniku postępowania; 

dokonanie wyboru oferty o

dwołującego. 

Odwołujący podnieśli, że przedmiotem niniejszego zamówienia jest unieszkodliwianie 

odpadów  medycznych,  w  tym  odpadów  zakaźnych,  co  potwierdza  bezpośrednio  zapis  pkt 

1.1.1. s.i.w.z. 

Odwołujący  wskazali,  że  zakaźne  odpady  medyczne  powinny  być  unieszkodliwiane 

zgodnie z zasadami wyrażonymi w art. 20 ust. 3 i 5-6 ustawy o odpadach, tj. unieszkodliwianie 

odpadów  powinno następować na  obszarze tego  samego  województwa,  na którym  odpady 

zostały  wytworzone, względnie poza obszarem tego województwa, ale najbliżej miejsca ich 

wytwarzania. 

W ocenie odwołujących, wybrana przez zamawiającego oferta ECO-ABC Sp. z o.o. nie 

gwarantuje  dochowania  wymagania  z  s.i.w.z.  oraz  z  ustawy  o  odpadach  w  zakresie 

regionalizacji. 

Zgodnie ze złożoną przez ECO-ABC Sp. z o.o. ofertą i załączonymi do niej decyzjami 

na unieszkodliwianie odpadów, odpady unieszkodliwiane będą w instalacji w Bełchatowie, a 

więc  w  województwie  łódzkim.  Tym  samym  instalacja  w  Bełchatowie  mieści  się  poza 

województwem wytworzenia odpadów, tj. poza województwem mazowieckim. 

Odwołujący podnieśli, że równocześnie w postępowaniu została wskazana do realizacji 

zamówienia instalacja z obszaru województwa mazowieckiego, ponieważ odwołujący wskazali 

do realizacji zamówienia instalację w Płocku. 

Odwołujący  podkreślili,  że  instalacja  ECO-ABC  Sp.  z  o.o.  nie  dość,  że  jest  spoza 

województwa  wytworzenia  odpadów,  to  również  jest  usytuowana  w  dalszej  odległości  od 

instalacji wskazanej w ofercie o

dwołujących. I tak: 

instalacja ECO-

ABC Sp. z o.o. jest usytuowana w odległości około 295 km od miejsca 

wytworzenia odpadów; 

instalacja  o

dwołujących  w  Płocku  jest  usytuowana  w  odległości  około  160  km  od 

miejsca wytworzenia odpadów. 

W ocenie odwołujących, ECO-ABC Sp. z o.o. nie spełnia wymagań art 20 ust. 3 i 5-6 

ustawy o odpadach oraz postanowień s.i.w.z. dla niniejszego postępowania. Oferta ECO-ABC 

Sp. z o.o. powinna zatem zostać odrzucona na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i pkt 8 ustawy 

P.z.p. w zw. z art. 20 ust. 3 i 5-6 ustawy o odpadach. 

ECO-ABC  Sp.  z  o.o. 

nie  przewidział  też  w  swojej  ofercie  podwykonawstwa  zatem 

zamier

za  je  wykonać  samodzielnie.  Wybór  tej  oferty  stanowi  też  naruszenie  art.  82  ust.  3 

ustawy P.z.p. 

ponieważ dokonano wyboru oferty której treść nie spełnia wymagań s.i.w.z. 

Odwołujący  powołali  się  na  orzecznictwo  zespołów  arbitrów  i  Krajowej  Izby 

Odwoławczej, w tym wyrok Zespołu Arbitrów z dnia 21 lutego 2006 r. (sygn. akt UZP/ZO/0-

451/06), w

yrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 09.03.2010 r., sygn. akt KIO/UZP 107/10, 

w

yrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 02.03.2011 r„ sygn. akt KIO/343/11 i inne.  

W  odpow

iedzi  na  odwołanie  z  dnia  18  grudnia  2017  roku,  doręczonej  Prezesowi 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  20  grudnia  2017  roku,  zamawiający  oświadczył,  że 

uwzględnia odwołanie i przystąpi do ponownego wyboru najkorzystniejszej oferty w niniejszym 

postępowaniu.  

Do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego  przystąpił  wykonawca 

ECO-ABC Sp. z o.o. 

w Bełchatowie (przystępujący), który wniósł o oddalenie odwołania.  

Przystępujący podniósł, że ma interes prawny w uzyskaniu rozstrzygnięcia niniejszego 

odwołania  na  korzyść  zamawiającego,  ponieważ  w  wyniku  prawidłowo  przeprowadzonego 

postępowania o udzielenie zamówienia publicznego oferta przystępującego została uznana za 

najkorzystniejszą. Uwzględnienie odwołania mogłoby doprowadzić do zmiany wyboru oferty 

najkorzystniejszej i w konsekwencji sp

owodować utratę zamówienia dla przystępującego. 

Przystępujący zwrócił uwagę, że szereg orzeczeń przywołanych przez odwołujących 

dotyczy  odmiennego  stanu  faktycznego. 

W  powoływanych  sprawach,  wykonawcy  mieli 

bowiem swobodę wyboru instalacji, w której w trakcie realizacji umowy unieszkodliwiane będą 

od

pady.  W  niniejszym  postępowaniu  taka  swoboda  nie  została  przewidziana,  albowiem 

z

amawiający wymaga, by odpady były unieszkodliwiane w jego własnej spalarni w Ostrołęce, 

którą  wynajmie  wybranemu  wykonawcy.  Zgodnie  z  rozdziałem  I  pkt  4  s.i.w.z.,  warunkiem 

uczestnictwa  w  postępowaniu  było  wyrażenie  zgody  na  najem  pomieszczeń  i  urządzeń 

spalarni 

odpadów w Ostrołęce, w której zgodnie z § 2 ust. 4 wzoru umowy najmu, Najemca 

będzie realizował umowę na usługę odbioru i utylizację odpadów. Warunek ten przystępujący 

wypełnił, zatem jego oferta jest w pełni zgodna z s.i.w.z. i obowiązującymi przepisami. 

Przystępujący  zaprzeczył,  że  jego  celem  jest  realizacja  umowy  tj.  unieszkodliwianie 

odpadów  w  instalacji  w  Bełchatowie.  Owszem  na  skutek  wezwania  zamawiającego 

(dokonanego zresztą nie w oparciu o zapisy s.i.w.z., lecz w oparciu o § 3 ust. 9 wzoru umowy, 

która  nie  została  jeszcze  podpisana),  przystępujący  wskazał  jako  alternatywną  spalarnię  - 

spalarnię w Bełchatowie. Nie oznacza to jednak, że przystępujący przez okres 36 miesięcy 

obowiązywania umowy, zamierza unieszkodliwiać odpady w spałami w Bełchatowie. Celem 

p

rzystępującego  jest  bowiem,  zgodnie  z  wymaganiami,  zamawiającego  unieszkodliwianie 

odpadów  w  spalarni  położonej  na  terenie  zamawiającego,  tj.  w  Ostrołęce.  Tymczasem 

o

dwołujący próbują wywrzeć mylne wrażenie, że umowa z zamawiającym będzie realizowana 

niezgodnie  z  przepisami  ustawy  o  odpadach,  albowiem  p

rzystępujący  proponuje  realizację 

umowy  poza  obszarem  województwa  mazowieckiego.  Odwołujący  pomijają  zatem 

podstawowe wymagania zamawiającego, który zobowiązał wykonawców do realizacji umowy 

bezpośrednio na terenie, w którym wytwarzane są odpady medyczne (tj. w Ostrołęce). 

W  ocenie  przystępującego,  nie  ma  przy  tym  znaczenia,  że  na  dzień  wyboru  oferty 

spalania 

w Ostrołęce nie posiada aktualnych decyzji, umożliwiających jej funkcjonowanie. Jak 

wynika z treści orzeczenia KIO z dnia 11 stycznia 2012 roku, sygn. akt KIO 2772111, fakt iż w 

dniu  wyboru  oferty  spalarnia  nie  funkcjonuje,  nie  ma  znaczenia  dla  oceny  ważności  i 

poprawności oferty, jeżeli może ona spełnić świadczenie w zakresie koniecznym do wykonania 

przedmiotu zamówienia. Analogiczna sytuacja ma miejsce w przedmiotowym postępowania, 

albowiem przy pomocy 

spalarni w Ostrołęce, w której zamawiający oczekuje unieszkodliwiania 

odpadów,  przystępujący  ma  możliwość  (a  nawet  obowiązek  -  po  uzyskaniu  stosownych 

decyzji)  realizacji  umowy.  Ozn

acza  to  zaś,  że  oferta  przystępującego  spełnia  wszelkie 

wymagania s.i.w.z. 

Przystępujący wskazał, że postanowienia s.i.w.z., na które powołują się odwołujący tj. 

dotyczące  opisu  przedmiotu  zamówienia,  a  w  przeważającej  części  stanowiące  wyciąg  z 

wzoru  umow

y,  są  postanowieniami,  dotyczącymi  sposobu  wykonania  umowy,  co  pozostaje 

poza kognicją Krajowej Izby Odwoławczej. W tym zakresie przystępujący powołał się na wyrok 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  z  dnia  8  maja  2013  roku  wskazując,  że  „postanowienia 

s.i.w.z. 

gdzie  wpisano,  iż  obowiązkiem  wykonawców  jest  odbiór,  transport,  składowanie  i 

utylizacja odpadów medycznych z ustawą o odpadach z dnia 14 grudnia 2012 r. (Dz. U. 2013, 

poz. 21) są postanowieniami dotyczącymi sposobu wykonywania umowy, nie zaś spełniania 

warunków udziału, czy obowiązkowej treści oferty. Stąd na etapie oceny ofert wywiązanie się 

z  tych  obowiązków,  za  wyjątkiem  ewentualnej  deklaracji  wykonawcy  i  złożenia  stosownej 

decyzji  zezwalającej,  są  nieweryfikowalne.  Natomiast,  jak  wyżej  wskazano,  w  zakresie 

wymaganym do złożenia w ofercie, wykonawcy spełnianie warunków potwierdzili. Oznacza to, 

że nie zaistniały przesłanki do odrzucenia żadnej z ofert jako niezgodnej z postanowieniami 

SIWZ. Tym samym zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy jest nieuzasadniony." (wyrok 

KIO z dnia 8 maja 2013 roku, sygn. akt KIO 933/13). 

Przystępujący wskazał, że spełnił warunki udziału w postępowaniu, przedkładając m.in. 

zezwolenie  (właściwego  terytorialnie  organu)  na  prowadzenie  działalności  gospodarczej  w 

zakresie gospodarki odpadami. Tym samym, sposób wykonania umowy nie ma znaczenia dla 

rozstrzygnięcia postepowania o udzielenie przedmiotowego zamówienia. Przebieg realizacji 

umowy pozostaje 

poza kognicją Izby, o czym zdają się zapominać odwołujący. 

Przyst

ępujący wskazał ponadto, że żaden z zapisów s.i.w.z. nie wykluczał możliwości 

wskazania  przez 

wykonawcę  alternatywnej  instalacji  znajdującej  się  poza  obszarem 

województwa mazowieckiego. Co więcej, zamawiający na etapie ubiegania się o zamówienie, 

nie wymag

ał nawet wskazania alternatywnej instalacji, w której unieszkodliwiane będą odpady. 

Wymóg taki został przewidziany wyłącznie na etapie realizacji umowy, gdzie w § 3 ust. 9 wzoru 

umowy, z

amawiający wskazał, że do czasu uzyskania stosownych decyzji lub w przypadku 

awarii,  w

ykonawca zobowiązany  jest  wskazać alternatywną  spalarnię. Wobec powyższego, 

złożenie  przez  przystępującego  oferty,  w  której  oświadczył  on,  że  wynajmie  spalarnię  w 

Ostrołęce i tam właśnie będzie unieszkodliwiał odpady, nie może zostać uznane za niezgodne 

z treścią s.i.w.z. Z uwagi na fakt, iż wymóg wskazania alternatywnej instalacji wynika wyłącznie 

z wzoru umowy, kwestia ta znajdować się powinna poza kognicją tak zamawiającego, jak i 

KIO. 

Ponadto, 

przystępujący wskazał, że odwołanie się w s.i.w.z. do przepisów regulujących 

zasady  gospodarki  odpadami  (u

stawy  o  odpadach)  nie  wyklucza  możliwości  zaoferowania 

instalacji położonej poza obszarem województwa mazowieckiego, gdyż zasada bliskości nie 

ma  bezwzględnego  zastosowania.  Zaoferowanie  unieszkodliwiania  odpadów  w  instalacji 

położonej na terenie innego województwa,  nie świadczy  zatem o  niezgodności z si.w.z., a 

mogło mieć znaczenie tylko w kryterium oceny ofert w kryterium pozacenowym" (wyroku KIO 

z dnia 23 sierpnia 2016 roku, sygn. akt 1368/16). 

Przystępujący  podkreślił,  że  nie  naruszył  zasady  bliskości  wyrażonej  w  ustawie  o 

odpadach, wskazując alternatywną spalarnię w Bełchatowie czy Tczewie. Zasada ta nie ma 

charakteru  bezwzględnego  i  możliwe  jest  unieszkodliwianie  odpadów  poza  obszarem 

województwa,  na  którym  są  one  wytwarzane  m.in.  wówczas,  gdy  instalacje  z  terenu 

województwa  nie  mają  wystarczających  mocy  przerobowych.  Potwierdził  to  Urząd 

M

arszałkowski  Województwa  Mazowieckiego  w  piśmie  z  dnia  19  września  2016  roku 

wskazując,  że  w  takim  przypadku  „firma  ECOABC  Sp.  z  o.  o.  może  przekazać  odpady  do 

najbliżej  położonej  instalacji  na  terenie  innego  województwa".  Z  kolejnych  pism  Urzędu 

Marszałkowskiego Województwa  Mazowieckiego  z  dnia  3  i  10  listopada  2016  roku  wprost 

wynika,  iż  na  terenie  województwa  mazowieckiego  eksploatowane  są  dwie  instalacje  do 

unieszkodliwiania odpadów medycznych i weterynaryjnych, o łącznej mocy przerobowej 3106 

Mg/rok  (o

becnie  z  uwagi  na  utratę  ważności  decyzji  dla  spałami  w  Ostrołęce  -  tylko  jedna 

instalacja). W 2015  roku  ilość zakaźnych odpadów  medycznych wyniosła 7483,4104 Mg,  a 

zatem ponad dwukrotnie więcej. Przy czym szacuje się, że ilość odpadów będzie wzrastać ok. 

1 % rocznie. 

W  związku  z  powyższym,  Urząd  Marszałkowski  w  dniu  10  listopada  2016  roku 

oświadczył,  iż  brak  jest  możliwości  unieszkodliwiania  całej  ilości  wytworzonych  zakaźnych 

odpadów  medycznych  (brak  wystarczających  mocy  przerobowych).  Firma  ECO-ABC  Sp.  z 

o.o. posiada uprawnienia do zbierania zakaźnych odpadów medycznych i weterynaryjnych na 

terenie  województwa  mazowieckiego  (…)  należy  uznać,  że  w  przypadku  wytworzenia 

zakaźnych odpadów medycznych na terenie województwa mazowieckiego i braku możliwości 

przetworzenia 

całej  ilości  wytworzonych  odpadów  (który  to  brak  potwierdził  Urząd 

Marszałkowski) dopuszcza się przekazywanie tych odpadów do najbliżej położonej instalacji 

na terenie innego 

województwa. 

Istotne  jest  przy  tym,  że  w  sprawie  rozpoznawanej  pod  sygnaturą  akt  323/17,  KIO 

jednoznacznie wskazała, że biorąc pod uwagę pisma Urzędu Marszałkowskiego z dnia 3 i 10 

listopa

da  2016  roku  (tj.  pisma,  który  przystępujący  załącza  również  do  niniejszego 

przystąpienia) „istnieje możliwość wskazania instalacji położonej poza terenem województwa 

mazowieckiego. Z pism Urzędu Marszałkowskiego Województwa Mazowieckiego z 3 listopada 

2016 r. oraz z 10 listopada 2016 r. wynika, 

że zdolności przerobowe instalacji do termicznego 

unieszkodliwiania zakaźnych odpadów medycznych i weterynaryjnych wynoszą: 

l. 

instalacji SABA (konsorcjanta odwołującego) - 2800 Mg/rok; 

2. instalacji na terenie Mazowieckiego Szpitala Specjalistycznego im. dr. 

Józefa Psarskiego w 

Ostrołęce - 306 Mg/rok. 

Tymczasem  w  roku  2015  na  terenie  województwa  mazowieckiego  zostało 

wytworzonych 7493, 4104 Mg zakaźnych odpadów medycznych i weterynaryjnych. W ocenie 

Izby wskazane dokumenty są wystarczające do uznania, że zamawiający był uprawniony do 

dopuszczenia  w  s.i.w.z. 

możliwości  powołania  się  na  przez  wykonawców  na  Instalacje 

położone na terenie Innego województwa, a przystępujący do skorzystania z tej możliwości.” 

(wyrok KIO z dnia 1 marca 2017 r., sygn. akt 323/17). 

Przystępujący  oświadczył,  że  brak  jest  podstaw  do  odrzucenia  jego  oferty  jako 

niezgodnej z s.i.w.z. albowiem: 

warunkiem uczestnictwa w postępowaniu było wyrażenie zgody na najem pomieszczeń 

i urządzeń spałami odpadów w Ostrołęce, w której zgodnie z § 2 ust. 4 wzoru umowy najmu, 

Najemca  będzie  realizował  umowę  na  usługę  odbioru  i  utylizację  odpadów  -  warunek  ten 

p

rzystępujący wypełnił; 

Zamawiający na etapie ubiegania się o zamówienie, nie wymagał wskazania instalacji, 

w  której  unieszkodliwiane  będą  odpady,  albowiem  przedmiotem  postępowania  jest 

unieszkodliwianie odpadów w spalarni w Ostrołęce - Wykonawca nie miał zatem wyboru co do 

miejsca unieszkodliwiania odpadów; 

wskazanie alternatywnej  spalarni 

zostało przewidziane wyłącznie na etapie realizacji 

um

owy  i  nie  oznacza,  że  zamiarem  przystępującego  jest  realizacja  umowy  w  tejże 

alternatywnej s

pałami; 

postanowienia  s.i.w.z. 

nie  wykluczały  możliwości  wskazania  przez  wykonawcę 

alternatywnej instalacji, znajdującej się poza obszarem województwa mazowieckiego; 

ustawa  o  odpadach  dopuszcza  unieszkodliwianie  zakaźnych  odpadów  medycznych 

poza obszar

em województwa, na którym zostały wytworzone m.in. w przypadku braku wolnych 

mocy przerobowych instalacji znajdujących się na terenie województwa - a taka sytuacja ma 

miejsce w przedmiotowej sprawie; 

6,  przestrzeganie  ustawy  o  odpadach  dotyczy  realizacji  u

mowy  i  nie  ma  wpływu  dla 

rozstrzygnięcia  postępowania  -  w  zakresie  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  istotne  jest 

spełnienie warunków udziału w postępowaniu, które to warunki przystępujący spełnił zgodnie 

z wymaganiami z

amawiającego (bezsporne). 

Izba ustal

iła, co następuje: 

Przedmiotem  zamówienia  jest  odbiór  i  utylizacja  odpadów  medycznych  o  kodach 

180102, 180103, 180104, 180106, 180108, 180109, 180182 oraz odpadów o kodach 150202 

i 150110. 

Zgodnie z pkt. 1.1.1. s.i.w.z. 

„Usługa winna być wykonywana zgodnie z obowiązującymi 

przepisami, w szczególności ustawy prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r. (j.t. 

Dz. U. z 2017 r., poz. 519, z późn. zm.) oraz ustawy o odpadach z dnia 14 grudnia 2012 r. (j. 

t.  2016,  poz.  1967  z  późn.  zm.),  zgodnie  z  którą  odpady  medyczne  o  właściwościach 

zakaźnych  powinny  być  spalane  na  obszarze  województwa,  na  terenie  którego  zostały 

wytworzone lub w miejscach położonych najbliżej miejsca ich wytworzenia  

W myśl § 1 ust. 2 załącznika nr 6 do s.i.w.z. - Wzór/Projekt Umowy, „Usługa winna być 

wykonywana zgodnie z obowiązującymi przepisami, w szczególności ustawy prawo ochrony 

środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r. (j.t. Dz. U. z 2017 r., poz. 519, z późn. zm.) oraz ustawy 

o  odpadach  z  dnia  14  grudnia  2012  r.  (j.  t.  2016,  poz.  1

987  z  późn.  zm.),  zgodnie  z  którą 

odpady  medyczne  o  właściwościach  zakaźnych  powinny  być  spalane  na  obszarze 

województwa,  na  terenie którego  zostały  wytworzone  łub  w  miejscach  położonych  najbliżej 

miejsca ich wytworzenia. " 

Zgodnie z  rozdziałem  I  pkt  4  s.i.w.z.,  warunkiem  uczestnictwa w  postępowaniu było 

wyrażenie zgody na najem pomieszczeń i urządzeń spalarni odpadów w Ostrołęce, w której 

zgodnie z § 2 ust. 4 wzoru umowy najmu, Najemca będzie realizował umowę na usługę odbioru 

i utylizację odpadów. 

Zamawia

jący w punkcie 1.4. s.i.w.z. wskazał, że spalarnia w Ostrołęce funkcjonowała 

w oparciu odpowiednio o decyzję: 

nr  42/15/PŚ.O  z  dnia  2  kwietnia  2015  r.  dot.  pozwolenia  na  wytwarzanie  odpadów 

niebezpiecznych i innych niż niebezpieczne powstające w związku z eksploatacją instalacji do 

termicznego przekształcania odpadów medycznych i weterynaryjnych - która była ważna do 

dnia 31.07.2017 r. oraz  

decyzję nr 82/16/PZ.O z dnia 15 lipca 2016 r., dot. zezwolenia na zbieranie zakaźnych 

odpadów  medycznych  i  zakaźnych  odpadów  weterynaryjnych  -  która  była  ważna  do 

14.07.2017 r. 

Z

amawiający  w  załączniku nr  6  do  s.i.w.z.  - Wzór/Projekt  Umowy,  w  zakresie opisu 

przedmiotu zamówienia (sposobu wykonania zamówienia) wskazał, iż wymaga: 

w § 1 ust. 5 - „odbioru od Zamawiającego odpadów w dni robocze w godz. 8.00-14.00, 

lecz nie rzadziej niż co 72 godziny 

w  §  1  ust.  4  -  potwierdzeń  przyjęcia  odpadów  do  utylizacji  oraz  potwierdzenia  ich 

utylizacji zgodnie z obowiązującymi przepisami; 

w  §  1  ust.  9a  -  realizacji  przedmiotu  umowy  zgodnie  z  obowiązującymi  przepisami 

ustawy o odpadach; 

w § 3 ust. 8 wskazał, iż „Wykonawca po podpisaniu umowy na własny koszt dokona 

wszelkich  formalności  związanych  z  przejęciem  pozyskaniem  decyzji  dotyczących 

f

unkcjonowania  spalarni  (m.in.  pozwolenia  na  wprowadzanie  gazów  i  pyłów  do  powietrza, 

pozwolenia  na  wytwarzanie  odpadów  niebezpiecznych  i  innych  niż  niebezpieczne 

powstających  w  związku  z  eksploatacją  instalacji  do  termicznego  przekształcania  odpadów 

medycz

nych i weterynaryjnych, zezwolenia na zbieranie zakaźnych odpadów medycznych i 

zakaźnych  odpadów  weterynaryjnych).  Z  chwilą  uzyskania  decyzji  pozwalających  na 

funkcjonowanie spalarni, 

Wykonawca będzie wykorzystywał urządzenia w celu zapewnienia 

prawidłowej realizacji niniejszej umowy”: 

w § 3 ust. 9 wskazał, iż „Do czasu pozyskania przez Wykonawcę Decyzji i pozwoleń o 

których  mowa  w  §  3  ust.  8,  lub  w  przypadku  awarii  spalarni  przy  Mazowieckim  Szpitalu 

Specjalistycznym  im.  dr.  Józefa  Psarskiego  w  Ostrołęce,  Wykonawca  zobowiązany  jest 

wskazać  alternatywną  spalarnię,  w  której  odpady  określone  w  §  1  ust.  1  niniejszej  umowy 

pochodzące  z  działalności  Zamawiającego  będą  unieszkodliwiane  zgodnie  z  przepisami 

określonymi w § 1 ust 2 niniejszej umowy." 

W punkcie XVI.1. s.i.w.z. 

określono charakter załącznika nr 6 do s.i.w.z. Wzór/Projekt 

Umowy, gdzie wskazano, że „Umowa zostanie zawarta na warunkach zawartych we wzorze 

umowy, który stanowi Załącznik nr 6 do SIWZ”. 

W postępowaniu wpłynęły dwie oferty – odwołujących i przystępującego. 

Pismem z dnia 20 października 2017 roku zamawiający wezwał przystępującego na 

podstawie § 3 ust. 9 wzoru umowy do wskazania alternatywnej spalarni, o której mowa w § 3 

ust. 8. Przystępujący wskazał spalarnię w Bełchatowie. 

Pismem  z  dnia 

30  listopada  2017  roku  zamawiający  poinformował  o  wyborze,  jako 

najkorzystniejszej, oferty złożonej przez przystępującego. 

Izba zważyła, co następuje: 

Odwołanie jest bezzasadne. 

W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że odwołujący są uprawnieni do korzystania 

ze środków ochrony prawnej w rozumieniu art. 179 ust. 1 ustawy P.z.p. 

W ocenie Izby nie budzi wątpliwości fakt, iż wykonanie przedmiotu zamówienia co do 

zasady  winno  odbywać  się  z  wykorzystaniem  spalarni  w  Ostrołęce,  jednakże  –  do  czasu 

uzyskania 

stosownych  pozwoleń  –  wybrany  wykonawca  winien  wykorzystywać  spalarnię 

alternatywną,  z  zastosowaniem  wskazanych  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy  o 

ochronie środowiska i ustawy o odpadach.  

Zgodnie z art. 20 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 roku o odpadach (Dz. U. 

z  2016  roku,  poz.  1987  ze  zm.), 

zakazuje  się  unieszkodliwiania  zakaźnych  odpadów 

medycznych i zakaźnych odpadów weterynaryjnych poza obszarem województwa, na którym 

zostały wytworzone. 

Wskazany  wyżej  zakaz  nie  ma  jednak  charakteru  bezwzględnego.  W  myśl  ust.  5, 

k

omunalne osady ściekowe mogą być stosowane na obszarze województwa innego niż to, na 

którym  zostały  wytworzone,  jeżeli  odległość  od  miejsca  wytwarzania  odpadów  do  miejsca 

stosowania  położonego  na  obszarze  innego  województwa  jest  mniejsza  niż  odległość  do 

miejsca stosowania położonego na obszarze tego samego województwa. Zgodnie zaś z ust. 

6,  w 

przypadku  unieszkodliwiania  zakaźnych  odpadów  medycznych  i  zakaźnych  odpadów 

weterynaryjnych,  przepis  ust.  5  stosuje  się  odpowiednio.  Dopuszcza  się  unieszkodliwienie 

zakaźnych  odpadów  medycznych  i  zakaźnych  odpadów  weterynaryjnych  na  obszarze 

województwa innego niż to, na którym zostały wytworzone, w najbliżej położonej instalacji, w 

przypadku  braku  instalacji  do  unieszkodliwiania  tych  odpa

dów  na  obszarze  danego 

województwa lub gdy istniejące instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych. 

Przystępujący  do  postępowania  odwoławczego  podnosił,  że  w  jego  przypadku 

zachodzi okoliczność, o której mowa w art. 20 ust. 6 zdanie drugie ustawy o odpadach. Nie 

kwestionował,  że  na  terenie  województwa  mazowieckiego  znajduje  się  instalacja  do 

unieszkodliwiania  odpadów  (instalacja  w  Płocku),  jednak  nie  ma  ona  wolnych  mocy 

przerobowych,  w  związku  z  czym,  do  czasu  uzyskania  stosownych  pozwoleń,  będzie 

wykorzys

tywał spalarnię w Bełchatowie (województw łódzkie). 

Przystępujący  do  pisma,  w  którym  zgłosił  przystąpienie  dołączył  pisma  Urzędu 

Marszałkowskiego  z  dnia  3  i  10  listopada  2016  roku,  z  których  wynika,  że  zdolności 

przerobowe  instalacji  do  termicznego 

unieszkodliwiania  zakaźnych  odpadów  medycznych  i 

weterynaryjnych wynoszą: 

l. 

instalacji SABA (konsorcjanta odwołującego) - 2800 Mg/rok; 

2. instalacji na terenie Mazowieckiego Szpitala Specjalistycznego im. dr. 

Józefa Psarskiego w 

Ostrołęce - 306 Mg/rok. 

Na  rozprawie  w  dniu  20  grudnia  2017  roku  przystępujący  złożył  pismo  Urzędu 

Marszałkowskiego  Województwa  Mazowieckiego  z  dnia  15  grudnia  2017  roku,  z  którego 

wynika,  że  w  roku  2015  na  terenie  Województwa  Mazowieckiego  wytworzonych  zostało 

Mg  zakaźnych  odpadów  medycznych,  natomiast  w  roku  2016  ilość  ta  wyniosła 

8246,5996 Mg. Szacuje się, że ilość powstających tego rodzaju odpadów będzie wzrastać o 

około  1%  rocznie.  Na  terenie  województwa  mazowieckiego  eksploatowana  jest  jedna 

instalacja do unieszkod

liwiania odpadów medycznych i weterynaryjnych: instalacja należąca 

do  SABA,  zlokalizowana  w  Płocku  przy  ul.  Przemysłowej  34  o  zdolności  przerobowej  2800 

Mg/rok. Instalacja zlokalizowana na terenie Mazowieckiego Szpitala Specjalistycznego im. dr. 

Józefa  Psarskiego  w  Ostrołęce  o  zdolności  przerobowej  306  Mg/rok,  nie  posiada  ważnej 

decyzji  na  unieszkodliwianie  odpadów  medycznych  i  weterynaryjnych.  Dotychczasowa 

decyzja  wygasła  31.07.2017  roku.  Brak  jest  możliwości  unieszkodliwienia  całej  ilości 

wytworzonych za

kaźnych odpadów medycznych i weterynaryjnych.  

Z  pisma  z  dnia  15  grudnia  2017  roku  wynika  także,  że  firma  ECO-ABC  Sp.  z  o.o. 

posiada  uprawnienia  do  zbierania  zakaźnych  odpadów  medycznych  i  weterynaryjnych  na 

terenie województwa mazowieckiego. Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa w tym 

zakresie,  należy  uznać,  że  w  przypadku  wytworzenia  zakaźnych  odpadów  medycznych  na 

terenie  województwa  mazowieckiego  i  braku  możliwości  przetworzenia  całej  ilości 

wytworzonych  odpadów  (brak  wystarczających  mocy  przerobowych)  dopuszcza  się 

przekazywanie  tych  odpadów  do  najbliższej  położonej  instalacji  na  terenie  innego 

województwa.  

Izba  przeprowadziła  dowód  ze  wskazanych  wyżej  pism  i  skonstatowała,  iż 

przystępujący  wykazał,  iż  jest  uprawniony  do  korzystania  z  innej  instalacji  niż  instalacja  w 

Płocku,  a  zatem  –  z  instalacji  położonej  na  terenie  innego  województwa  niż  województwo 

mazowieckie.  Wskazane  pisma  zawierają  bowiem  informacje  na  temat  ilości  odpadów 

wytwarzanych  na  terenie  województwa  mazowieckiego  oraz  możliwości  przerobowych 

instalacji w Płocku i Ostrołęce. Porównanie tych danych pozwala na wniosek, iż instalacje te 

nie posiadają mocy przerobowych wystarczających do unieszkodliwienia wszystkich odpadów 

wytwarzanych na terenie województwa.  

Izba  przeprowadziła  dowód  ze  złożonych  przez  odwołujących  dokumentów, 

potwierdzających, iż instalacja w Płocku unieszkodliwia dostarczane odpady, niemniej jednak 

– w ocenie Izby – odwołujący nie wykazali za pomocą tych dowodów, iż instalacja ta ma moce 

przerobowe na tyle duże, że będzie w stanie przyjąć i unieszkodliwić odpady wytworzone w 

związku z wykonywaniem przedmiotowego zamówienia. Z przedłożonych dokumentów wynika 

jedynie, że instalacja ta funkcjonuje i przyjmuje odpady do unieszkodliwiania, niemniej jednak 

fakt  ten  nie 

był  przez  uczestników  postępowania  odwoławczego  kwestionowany. 

Kwestionowane  były  bowiem  moce  przerobowe  instalacji,  a  nie  fakt  jej  działania  w  ogóle. 

Oczywistym jest, że czynna instalacja przyjmuje i unieszkodliwia odpady. Istotą jednak było 

wykazanie, i

ż jej moce przerobowe wyłączają możliwość zastosowania art. 20 ust. 6 ustawy o 

odpadach, czemu odwołujący nie sprostali. 

W  ocenie  Izby,  w  rozpoznawanym  przypadku  zachodzi  zatem 

okoliczność,  o  której 

mowa 

w art. 20 ust. 6 ustawy o odpadach, co oznacza, że przystępujący był uprawniony do 

wskazania, jako alternatywnej, spalarni w Bełchatowie. Izba nie dopatrzyła się w tym zakresie 

nieważności oferty przystępującego ani jej niezgodności z treścią s.i.w.z.  

Izba odmówiła przeprowadzenia dowodów z pozostałych dokumentów złożonych przez 

odwołujących,  tj.  potwierdzenia  przyjęcia  wniosku  dotyczącego  udzielenia  pozwolenia  na 

wytwarzanie  odpadów,  decyzji  Marszałka Województwa  Mazowieckiego  z  02.04.2015  r.,  w 

sprawie udzielenia EMKA S.A. pozwolenia na wytwarzanie odpa

dów, a także pisma Urzędu 

Marszałkowskiego Województwa Łódzkiego z 21.03.2017 r., protokołu kontroli z 30.08.2016 r. 

oraz pisma Inspekcji Ochrony Środowiska z 17.11.2017 r. Dwa pierwsze dokumenty zostały 

złożone na okoliczność wykazania przewlekłości postępowania w sprawie wydania pozwolenia 

na wytwarzanie odpadów, co jest bezprzedmiotowe dla niniejszej sprawy. Podkreślić należy, 

że  odwołujący  nie  sformułowali  w  odwołaniu  zarzutu,  który  wskazany  wniosek  dowodowy 

miałby wykazać, a ponadto zamawiający w żadnym miejscu s.i.w.z. nie określił maksymalnej 

granicy czasowej korzysta

nia z instalacji alternatywnej. Pozostałe dokumenty miały wykazać 

niemożność korzystania z instalacji w Bełchatowie, co również nie było przedmiotem zarzutów 

podniesionych w odwołaniu. 

Biorąc pod uwagę powyższe, orzeczono jak na wstępie. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy P.z.p., czyli stosownie do wyniku postępowania. 

……………………………………