KIO 678/17 POSTANOWIENIE dnia 20 kwietnia 2017 r.

Sygn. akt: KIO 678/17 
 

POSTANOWIENIE 

z dnia 20 kwietnia 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Izabela Niedziałek-Bujak  

Członkowie:   

Aneta Mlącka 

Andrzej Niwicki 

Protokolant:   

Sylwia Jankowska 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  20  kwietnia  2017  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  6  kwietnia  2017  r.  przez 

wykonawcę 

Europa Express City Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w 

Warszawie  przy  Al.  Jerozolimskie  144  (02-305  Warszawa)  w  postępowaniu  prowadzonym 

przez Zamawiającego – 

Zarząd Transportu Miejskiego ul. Żelazna 61 (00-848 Warszawa)  

orzeka: 

1  Odrzuca odwołanie. 

2.1 Kosztami postępowania obciąża wykonawcę Europa Express City Sp. z o.o.

 z siedzibą w 

Warszawie i: 

2.2 zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę 

7.500  zł  00  gr.  (słownie: 

siedem  tysięcy  pięćset  złotych,  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Wykonawcę  Europa 

Express City Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, tytułem wpisu od odwołania; 

2.3 nakazuje  zwrot  z  rachunku  bankowego  Urzędu  Zamówień  Publicznych  na  rzecz 

wykonawcy Europa Express City Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie kwoty 

7 500 zł 00 gr. 

(słownie:  siedem  tysięcy  pięćset  złotych  zero  groszy),  stanowiącej  nadpłatę  ponad 

należny wpis.  

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do 

Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: 

……………………………… 

Członkowie:   

……………………………… 

……………………………… 

Sygn. Akt: KIO 678/17 
 

U z a s a d n i e n i e 

W  postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego  –  Zarząd  Transportu  Miejskiego  w 

Warszawie  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  na  świadczenie  usługi  przewozu 

regularnego wykonywanej w ramach systemu zbiorowej komunikacji lokalnej łączącej obszar 

gminy  Raszyn  z  miastem  st.  Warszawa  (nr  ref.  93/2016),  ogłoszonym  w  Biuletynie 

Zamówień  Publicznych  w  dniu  12.12.2016  r.,  pod  numerem  364801,  wykonawca  Europa 

Express  City  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  (dalej  jako  Odwołujący),  wniósł  w  dniu  6 

kwietnia 2017 r. odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej (sygn. akt KIO 678/17). 

Odwołanie wniesione zostało wobec czynności Zamawiającego polegającej na wykluczeniu z 

postępowania Odwołującego.  

Odwołujący  zarzuca  Zamawiającemu  naruszenie  art.  24  ust.  1  pkt  17  Ustawy  Pzp,  art.  24 

ust. 5 pkt 4 Ustawy Pzp poprzez ich zastosowanie w sytuacji, gdy nie zachodzą okoliczności 

wskazane  w  przepisach  oraz  art.  89  ust.  1  pkt  5  Ustawy  Pzp  poprzez  odrzucenie  oferty 

Odwołującego  mimo,  iż  nie  zachodzi  przesłanka  jej  odrzucenia.  Ponadto,  Odwołujący 

wskazał  na  brak  uzasadnienia  faktycznego  i  prawnego  dla  przesłanki  wykluczenia,  o  której 

mowa  w  art.  24  ust.  1  pkt  17  Ustawy  Pzp  oraz  dokonanie  wyboru  najkorzystniejszej  ofert, 

która  nie  może  być  w  świetle  przepisów  Ustawy  i  siwz  wybrana,  czyli  naruszające  art.  91 

Ustawy.  Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  Zamawiającemu 

unieważnienia  czynności  oceny  ofert,  w  tym  czynności  wykluczenia  Odwołującego  z 

postępowania  i  odrzucenia  jego  oferty,  powtórzenia  czynności  oceny  oferty  Odwołującego  i 

dokonanie  wyboru  oferty,  która  w  kryteriach  oceny  ofert  uzyska  najwyższą  ocenę,  tj.  oferty 

Odwołującego. 

Odwołujący uiścił wpis w wysokości 15 000,00 zł. 

Zamawiający w dniu 4 kwietnia 2017 r. przekazał Odwołującemu informację o wyborze oferty 

najkorzystniejszej i podstawach wykluczenia go z postępowania i odrzucenia jego oferty.  

Zamawiający  wykluczył  Odwołującego  z  postępowania  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  17 

Ustawy Pzp uznając, iż Wykonawca przedstawił informację wprowadzające Zamawiającego w 

błąd  mogące mieć  istotny  wpływ  na  decyzję  podejmowane  w  postępowaniu,  bez  wskazania 

jakie  informacje  wprowadzające  w  błąd  zostały  podane  przez  Odwołującego  i  jaki  mogły 

wywrzeć wpływ na decyzje Zamawiającego. Zamawiający wskazał natomiast dwa pisma PKP 

Intercity  załączone  do  informacji  o  wyborze  oferty,  z  czego  można  wnioskować,  że  wg 

Zamawiającego  te  pisma  podają  uzasadnienie  faktyczne  wykluczenia,  czyli  dowodzą 

wprowadzenia Zamawiającego w błąd przez Odwołującego i wpływu tej czynności na decyzje 

Zamawiającego.  

Wartość zamówienia ustalona została przez Zamawiającego na kwotę 832.568,88 zł. (wraz z 

zamówieniami  uzupełniającymi),  co  stanowi  równowartość  199.422,47  euro  i  nie  przekracza 

kwoty określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Ustawy dla zamówienia 

sektorowego. Zgodnie z § 1 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 28 grudnia 2015 

r. w sprawie kwot wartości zamówień oraz konkursów, od których jest uzależniony obowiązek 

przekazywania ogłoszeń Urzędowi Publikacji Unii Europejskiej (Dz. U. z 2015 r., poz. 2263 ze 

zm.),  ogłoszenia  dotyczące  zamówień  publicznych  przekazuje  się  Urzędowi  Publikacji  Unii 

Europejskiej,  jeżeli  wartość  zamówień  sektorowych  jest  równa  lub  przekracza  wyrażoną  w 

złotych równowartość kwoty 418 000 euro – dla dostaw lub usług.  

W  ogłoszeniu  o  zamówieniu  zamieszczonym  w  Biuletynie  Zamówień  Publicznych,  jako 

Zamawiający  wskazani  zostali:  Zarząd  Transportu  Miejskiego  w  Warszawie  (działający  na 

podstawie udzielonych pełnomocnictwa w imieniu i na rzecz Miasta Stołecznego Warszawa) 

oraz  Gmina  Raszyn,  w  imieniu  których  upoważnionym  do  przeprowadzenia  postępowania 

oraz  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  jest  Zarząd  Transportu  Miejskiego  w  Warszawie 

(zgodnie  z  porozumieniem  z  dnia  29.08.2014  r.  zawartym  pomiędzy  Miastem  Stołecznym 

Warszawa  oraz  Gminą  Raszyn).  Zarząd  Transportu  Miejskiego  stanowi  jednostkę 

organizacyjną  m.  st. Warszawy  nie  posiadającą  osobowości  prawnej,  prowadzoną  w  formie 

jednostki budżetowej. Zgodnie z § 2 Statutu wykonuje w imieniu m.st. Warszawy  zadania  w 

zakresie  organizowania  oraz  zarządzania  publicznym  transportem  zbiorowym  w  rozumieniu 

ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 5, 

poz. 13).  

Zamawiający  w  piśmie  z  dnia  07.04.2017  r.  wskazał,  iż  przedmiotowe  zamówienie  stanowi 

zamówienie  sektorowe  o  wartości  nie  przekraczającej  418 000  euro  i  załączył  opinię  UZP  z 

26.01.2017 r. UZP/DP/O/026/855(3)/16/PK KW-747/17, z której wynika, iż Zarząd Transportu 

Miejskiego w Warszawie jest uprawniony do udzielania zamówień publicznych o charakterze 

sektorowym, o ile określone zamówienia realizowane będą w celu wykonywania działalności 

sektorowej, o których mowa w art. 132 ust. 1 ustawy Pzp. 

W specyfikacji istotnych warunków zamówienia (siwz), w rozdziale II Zamawiający wskazał, iż 

postępowanie  prowadzone  jest  w  trybie  przetargu  nieograniczonego,  do  którego 

zastosowanie  mają  przepisy  ustawy  Pzp,  o  wartości  udzielanego  zamówienia  nie 

przekraczającej  równowartości  kwoty  określonej  w  przepisach  wykonawczych  wydanych  na 

podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp, tj. 209 000,00 euro.  

W  odpowiedzi  na  odwołanie  złożonej  na  posiedzeniu  niejawnym  prowadzonym  z  udziałem 

stron  w  dniu  20  kwietnia  2017  r.  Zamawiający  wniósł  o  odrzucenie  odwołania  na  podstawie 

art. 189 ust. 2 pkt 1 ustawy Pzp. 

Na  posiedzeniu  niejawnym  prowadzonym  z  udziałem  stron  w  dniu  20.04.2017  r.,  Izba 

stwierdziła, iż zachodzi podstawa do odrzucenia odwołania w oparciu o przepis art. 189 ust. 

2 pkt 1 w zw. z art. 133 ust. 1 Ustawy Prawo zamówień publicznych (dalej jako Ustawa).  

Zgodnie z art. 189 ust. 2 pkt 1 Ustawy Izba odrzuca odwołanie, jeżeli stwierdzi, że w sprawie 

nie  mają  zastosowania  przepisy  ustawy.  Zgodnie  natomiast  z  art.  133  ust.  1  Ustawy  Do 

udzielania zamówień sektorowych ustawę stosuje się, jeżeli wartość zamówienia jest równa 

lub przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8, czyli dla 

usług kwotę 418 000 euro. 

W  zaistniałym  stanie,  potwierdzonym  ustaleniami  dokonanymi  z  udziałem  stron  na 

posiedzeniu  Izba  uznała,  iż  zamówienie  faktycznie  jest  zamówieniem  sektorowym,  do 

którego  zastosowanie  mają  zasady  opisane  w  dziale  III  rozdziale  5  Ustawy.  Okoliczności 

związane z brakiem informacji o takim charakterze zamówienia, tak w ogłoszeniu, jak i siwz, 

nie  wpływały  na  ocenę  stanu  faktycznego,  który  zasadniczo  nie  budził  sporu.  Strony  nie 

prowadziły  bowiem  sporu  na  okoliczność  ustalenia,  czy  Zamawiający  jest  podmiotem,  o 

którym  mowa  w  art.  3  ust.  1-4  Ustawy,  a  także  czy  przedmiotowa  usługa  jest  udzielana  w 

celu  wykonywania  działalności  opisanej  w  art.  132  ust.  1  pkt  6  Ustawy,  w  ramach  obsługi 

sieci świadczących publiczne usługi w  zakresie transportu autobusowego. Nie była również 

sporna pomiędzy stronami wartość zamówienia wskazana przez Zamawiającego w protokole 

postępowania oraz siwz, mniejsza od wartości 209 000 euro. 

Rozstrzygnięcia  wymagało  natomiast  wskazanie,  czy  dla  uznania  dopuszczalności 

wniesienia  odwołania  na  czynności  Zamawiającego  podjęte  w  tak  prowadzonym 

postepowaniu,  znaczenie  ma  sposób  zakwalifikowania  przedmiotu,  jako  zamówienia 

klasycznego  w  momencie  ogłoszenia  postepowania  o  zamówienie  publiczne  w  Biuletynie 

Zamówień  Publicznych.  Odnosząc  się  do  tak  postawionej  kwestii  Izba  uznała,  iż 

Zamawiający faktycznie ogłaszając postępowanie prowadził je jako postępowanie klasyczne 

(nie  sektorowe)  i  dopiero  po  uzyskaniu  opinii  Prezesa  UZP  upewnił  się  co  do  skutków 

nowelizacji  przepisu  art.  132  ust.  1,  w  którym  poszerzono  grupę  podmiotów,  które  mogą 

udzielać zamówień sektorowych, o wskazane w art. 3 ust. 1 pkt 1 i 2, czyli jednostki sektora 

finansów publicznych w rozumieniu przepisów o finansach publicznych (pkt 1) oraz inne, niż 

określone  w  pkt  1,  państwowe  jednostki  organizacyjne  nieposiadające  osobowości  prawnej 

(pkt  2).  Jako  Zamawiający  z  sektora  finansów  publicznych,  w  przypadku  udzielania 

zamówień  w  celu  wykonywania  działalności  polegającej  na  obsłudze  sieci  świadczących 

publiczne  usługi  w  zakresie  transportu  autobusowego,  stosować  może  przepisy  Ustawy  z 

uwzględnieniem  zasad  opisanych  w  dziale  III  rozdziale  5  Ustawy.  Izba  uznała,  iż  ocena 

stanu faktycznego i prawnego istniejąca w momencie wszczęcia postepowania, dokonywana 

na  potrzeby  oceny  dopuszczalności  wniesienia  odwołania,  może  odbiegać  od 

wcześniejszych  założeń  Zamawiającego.  Fakt  bowiem  zamieszczenia  ogłoszenia  w 

biuletynie zamówień publicznych, jak i wskazanie jego wartości przez odniesienie do progu 

zamówień  klasycznych  nie  stoi  na  przeszkodzie  dla  odmiennej  oceny  skutków  działań 

Zamawiającego, czy to przez organ orzekający w sporze (KIO, Sądy Powszechne), czy też 

organ kontroli (Prezes UZP). Fakt, iż Zamawiający początkowo kwalifikował zamówienie do 

postepowania  klasycznego,  nie  pozbawia  go  charakteru  właściwego  zamówieniom 

sektorowym w rozumieniu przepisów Ustawy. Wydaje się, że sam Odwołujący także dokonał 

odmiennej niż Zamawiający oceny stanu faktycznego, uiszczając wpis w większej wysokości, 

właściwej  dla  zamówień  sektorowych  o  wartości  przekraczającej  próg  418 000  euro 

(publikowanych  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej).  W  świetle  powyższego  Izba 

uznała,  iż  czynności  Zamawiającego,  jak  każde  inne  podjęte  w  postepowaniu  mogą  być 

poddane  weryfikacji  na  etapie  postępowania  odwoławczego,  w  szczególności  przy  badaniu 

przeszkód formalnych do nadania biegu wnoszonym środkom ochrony prawnej. 

W ocenie Izby, pierwszeństwo należy dać normie bezwzględnie obowiązującej, jaką zawiera 

przywołany  przepis  art.  133  ust.  1  Ustawy,  stąd  decyzje  Zamawiającego,  nie  mogły 

wykluczać  skutku,  jaki  Ustawa  wprowadza  wobec  zamówień  sektorowych,  tj.  braku 

zastosowania jej przepisów do zamówień o wartości niższej niż 418 000 euro. W sprawie nie 

budziła  wątpliwości  wartość  zamówienia  wskazana  w  protokole  postępowania,  której 

ustalenie  nie  było  objęte  zarzutami,  a  która  nie  wymagała  zamieszczenia  ogłoszenia  w 

Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej.  Ogłoszenie  zostało  zamieszczone  w  biuletynie 

zamówień  publicznych,  co  mogło  wprowadzać  w  błąd  wykonawców  ubiegających  się  o 

zamówienie  przy  ustaleniu  rzeczywistego  charakteru  zamówienia  i  ewentualnych  rygorów 

Ustawy,  które  mogą  mieć  zastosowanie.  W  niniejszej  sprawie,  błędne  informacje  co  do 

charakteru  zamówienia,  nie  miały  jednak  wpływu  na  prawa  wykonawców,  gdyż  to  Ustawa 

określa  reguły  obowiązujące  dla  zamówień  określonego  rodzaju.  Skoro  przy  zamówieniach 

sektorowych  przepisy  Ustawy  znajdują  zastosowanie  dopiero  przy  wartości  418 000  euro, 

ani  czynności  Zamawiającego,  ani  decyzje  Izby,  nie  mogą  prowadzić  do  przyznania 

większych uprawnień, niż te jakie wynikają z Ustawy.  

Reasumując  należy  uznać,  że  w  sprawie  dotyczącej  zamówienia  sektorowego  o  wartości 

mniejszej od kwoty 418 000 euro, do którego nie mają zastosowania przepisy Ustawy, w tym 

dotyczące  środków  ochrony  prawnej,  odwołanie  nie  przysługuje  i  podlega  odrzuceniu  na 

podstawie art. 189 ust. 2 pkt 1 Ustawy.  

Wobec powyższego, orzeczono jak w sentencji.  

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do jego wyniku na podstawie art. 192 ust. 9 i 

10 Prawa zamówień publicznych oraz w oparciu o przepisy § 5 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia 

Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania 

wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41,  poz.  238  ze  zm.).  Izba  zaliczyła  do  kosztów  postępowania 

odwoławczego  kwotę  wpisu  wniesioną  przez  Odwołującego  w  wysokości  7.500  zł.  Izba 

nakazała  zwrócił  Odwołującemu  kwotę  7.500  zł.  nadpłaconą  ponad  należny  wpis  w 

postępowaniu  o  wartości  nie  przekraczającej  kwoty,  od  której  uzależniony  jest  obowiązek 

publikacji ogłoszenia o zamówieniu w publikatorze unijnym.   

Przewodniczący: ………………………. 

Członkowie;         ………………………. 

       ……………………….