KIO 685/17 Sygn. akt: KIO 685/17 WYROK dnia 28 kwietnia 2017 r.

Stan prawny na dzień: 24.10.2017

Sygn. akt: KIO 685/17 
 

WYROK 

z dnia 28 kwietnia 2017 r. 

 
Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 
 

Przewodniczący:      Renata Tubisz 

Protokolant:             Rafał Komoń 

 
po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  24  kwietnia  2017  r.  w  Warszawie  odwołania 
wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  7    kwietnia  2017  r.  przez 
odwołującego:  LOGON  S.A.  z  siedzibą  w  Bydgoszczy  ul.  Piotrowskiego  7a;  85-098 
Bydgoszcz w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego: ENEA Operator Sp. z o.o. 
ul. Strzeszyńska 58; 60 - 479 Poznań 
 
przy  udziale  wykonawcy:  TOYA    Systemy  Komputerowe  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Łodzi  ul. 
Telefoniczna 46 F; 92-016 Łódź  zgłaszającego przystąpienie po stronie zamawiającego 
 
 

orzeka 

1.  uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  zamawiającemu  unieważnienie  czynności  wyboru 

najkorzystniejszej oferty oraz nakazuje zamawiającemu wezwanie wykonawcy TOYA  
Systemy Komputerowe Sp. z o.o.  z siedzibą w Łodzi  do uzupełnienia dokumentów 
potwierdzających zdolność zawodową, zdolność finansową i nakazuje zmawiającemu 
wezwanie tego wykonawcy do wyjaśnienia ceny złożonej oferty a następnie nakazuje 
zamawiającemu  ponowne  badanie,  ocenę  ofert do  wyboru  najkorzystniejszej  oferty. 
W pozostałym zakresie oddala odwołanie.  

2.  kosztami postępowania obciąża ENEA Operator Sp. z o.o. ul. Strzeszyńska 58; 60 - 

479 Poznań 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15.000  zł  00  gr 
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez LOGON S.A. z 
siedzibą w Bydgoszczy ul. Piotrowskiego 7a; 85-098 Bydgoszcz tytułem wpisu od 
odwołania, 


zasądza  od  ENEA  Operator  Sp.  z  o.o.  ul.  Strzeszyńska  58;  60  -  479  Poznań 
kwotę 18.600 zł 00 gr (słownie: osiemnaście tysięcy sześćset złotych zero groszy) 
na  rzecz  LOGON  S.A.  z  siedzibą  w  Bydgoszczy  ul.  Piotrowskiego  7a;  85-098 
Bydgoszcz  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu 
wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika odwołującego. 

 
 
 
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień 
publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2015  r.,  poz.  2164  ze  zm.  z  2016r.  poz.831,  996,  1020, 
1250,  1265,  1579)  na  niniejszy  wyrok  w  terminie  7  dni  od  dnia  jego  doręczenia  - 
przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu 
Okręgowego w Poznaniu. 
 
                                                                
 

Przewodniczący:    ….………………………… 


Uzasadnienie 

 
 
Pismem  z  dnia  7  kwietnia  2017  roku  odwołujący  LOGON  S.A.  z  siedzibą  w  Bydgoszczy 
wniósł  odwołanie  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  postępowaniu  o  udzielenie 
zamówienia publicznego, prowadzonym przez zamawiającego  ENEA Operator sp. z o.o. z 
siedzibą w Poznaniu. 
 
Zamawiający  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  w  trybie 
przetargu  nieograniczonego  pt.  Dostawa  urządzeń  mobilnych  typu  tablet  o  podwyższonej 
klasie odporności /typu rugged/ przeznaczonych do użytku zewnętrznego przez pracowników 
brygad  terenowych  wraz  z  akcesoriami”  Numer  wewnętrzny  nadany  postępowaniu 
RPUZP/0726/2016/DD/DI.  
 
Ogłoszenie o zamówieniu opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej pod poz. 
2016/S 202 – 365 467 w dniu 19 października 2016 roku.   
 
Działając na podstawie art. 180 ustawy z dnia 29.01.2004r. Prawo zamówień publicznych w 
brzmieniu obowiązującym od dnia 28 lipca 2016r. (j.t. Dz.U. z 2015 r. poz. 2164 z późn. zm.) 
zwanej  dalej  „PZP”  odwołujący  wniósł  odwołanie  od  czynności  Zamawiającego  z  dnia  23 
marca  2017r.  otrzymanej  drogą  elektroniczną  w  dniu  28  marca  2017  roku  polegającej  na 
wyborze jako najkorzystniejszej oferty wykonawcy TOYA  Systemy komputerowe sp. z o.o. z 
siedzibą w Łodzi. 
 
Odwołujący przedstawił następujące zarzuty:   
 
1/ wadliwe dokonanie wyboru najkorzystniejszej oferty - TOYA Systemy Komputerowe sp. z 
o.o. w Łodzi  pomimo tego, iż oferta ta nie jest ofertą najkorzystniejszą w świetle art. 91ust.1 
PZP, a wykonawca nie daje gwarancji należytego wykonania zamówienia; 
 
2/ zaniechanie wykluczenia firmy TOYA Systemy Komputerowe sp. z o.o. z postępowania z 
uwagi  na  niewykazanie  warunku  posiadania  wiedzy  i  doświadczenia  oraz  warunku 
posiadania zdolności finansowej - art.22 ust.1 b pkt 2 i 3; art.24 ust.1 pkt 12 w związku z art. 


22 a ustawy PZP, w z § 2 ust. 4 pkt.2; ust.2 pkt.3; § 9 rozporządzenia Ministra Rozwoju z 
dnia 26.07.2016r. w sprawie dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy w 
postępowaniu o udzielenie zamówienia( Dz.U. 2016r.poz. 1126).  
3/ zaniechanie odrzucenia oferty firmy TOYA Systemy Komputerowe sp. z o.o. z uwagi na 
złożenie oferty przez wykonawcę podlegającego wykluczeniu - art.89 ust.1 pkt.5 ustawy PZP 
oraz  
4) zawierającej rażąco niską cenę - art. 89ust.1 pkt. 4 ustawy PZP; 
oraz  
5) zawierającej błędy w obliczeniu ceny - art.89ust. 1 pkt.6 ustawy PZP; 
4) zaniechanie wezwania do wyjaśnienia, uzupełnienia oferty na podstawie art. 26 ust.3 i 4 
ustawy  PZP  w  zakresie  spełnienia  warunku  posiadania  zdolności  finansowej  oraz  warunku 
posiadania wiedzy i doświadczenia. 
5)  zaniechanie  wszczęcia  procedury  określonej  w  art.  90  ust.1  ustawy  PZP  celem 
wyjaśnienia  wysokości  istotnych  części  składowych  zaoferowanych  -  urządzeń,  sposobu 
kalkulacji  ceny,  w  szczególności  w  zakresie  rozszerzonej  gwarancji  na  cały  przedmiot 
zamówienia. 
6/  naruszenie  zasady  równego  traktowania  i  uczciwej  konkurencji  określonej  w  art.7  PZP 
poprzez dokonanie oceny ofert w sposób, który dyskryminuje odwołującego. 
 
Odwołujący wnosi o: 

1)  unieważnienie  czynności  zamawiającego  z  dnia  23  marca  2017  roku  w  zakresie 

wyboru najkorzystniejszej oferty firmy TOYA Systemy Komputerowe sp. z o. o.; 

2)  powtórzenie czynności oceny ofert, odrzucenie oferty TOYA Systemy Komputerowe 

sp. z o.o;. 

3)  wybór oferty LOGON jako oferty najkorzystniejszej;  
4)  zasądzenie kosztów postępowania; 
5)  przeprowadzenie  dowodów  z  dokumentów  przywołanych  w  odwołaniu  oraz 

wskazanych na rozprawie przed Krajową Izbą Odwoławczą 

Odwołujący spełnił  warunki udziału w postępowaniu, złożył ofertę ważną, najtańszą, realną 
do  wykonania,  uwzględniającą  wszystkie  koszty  zamówienia.  Na  skutek  zaniechania 
odrzucenia oferty firmy TOYA Systemy Komputerowe sp. z o.o. odwołujący utracił możliwość 
uzyskania  zamówienia,  a  tym  samym  zostały  spełnione  przesłanki  wniesienia  środka 
odwoławczego przewidziane w art.179 ust. 1 PZP. 
Odwołanie  zostało  wniesione  w  terminie  10  dni  od  otrzymania  zawiadomienia  o  wyborze 
najkorzystniejszej oferty w dniu  28 marca 2017r.zgodnie z art. 182 ust. 1 pkt.1 PZP. 
 
W uzasadnieniu odwołania przywołano następujące okoliczności faktyczne i prawne: 


Co do 

1.  Spełnienia warunków udziału w postępowaniu,  

a/ zdolności finansowej 

Zgodnie z pkt. 5.1 lit. c oraz pkt. 6.1c SIWZ na potwierdzenie warunku zdolności finansowej 
Wykonawcy  mieli  obowiązek  przedłożyć  informację  banku  lub  spółdzielczej  kasy 
oszczędnościowej,  w  których  Wykonawca  posiada  rachunek  potwierdzającej  wysokość 
posiadanych  środków  finansowych  lub  zdolność  kredytową  Wykonawcy,  wystawionej  nie 
wcześniej niż 3 miesiące przed upływem terminu składania ofert. – minimum 3.000.0000 zł. 
Zgodnie z pkt. 5.2 SIWZ w sytuacji polegania na zasobach podmiotów trzecich Wykonawca 
miał  udowodnić  Zamawiającemu,  iż  będzie  dysponować  tymi  zasobami  w  trakcie  realizacji 
zamówienia,  w  szczególności  przedstawiając,  w  tym  celu  pisemne  zobowiązanie  tych 
podmiotów  do  oddania  mu  do  dyspozycji  niezbędnych  zasobów  na  potrzeby  wykonania 
zamówienia.  W  celu  oceny  czy  Wykonawca  będzie  dysponował  niezbędnymi  zasobami  w 
stopniu  umożliwiającym  należyte  wykonania  zamówienia  oraz  oceny  czy  stosunek  łączący 
Wykonawcę z tymi podmiotami gwarantuje rzeczywisty dostęp do ich zasobów. Zamawiający 

żą

dał dokumentów, które określają: 

1/ zakres dostępnych Wykonawcy zasobów innego podmiotu. 
2/  sposób  wykorzystania  zasobów  innego  podmiotu,  przez Wykonawcę, przy  wykonywaniu 
zamówienia, 
3/ zakres i okres udziału innego podmiotu przy wykonywaniu zamówienia publicznego 
4/  czy  podmiot,  na  zdolnościach  którego  Wykonawca  polega  w  odniesieniu  do  warunków 
udziału  w  postępowaniu  dotyczących  wykształceń,  kwalifikacji  zawodowych  lub 
doświadczenia, zrealizuje roboty budowlane lub usługi, których wskazane zdolności dotyczą. 
Zgodnie z art.22 a ust.6 ustawy pzp jeżeli zdolności techniczne lub zawodowe lub sytuacja 
ekonomiczna lub finansowa, podmiotu, o którym mowa w ust. 1, nie potwierdzają spełnienia 
przez  wykonawcę warunków udziału  w postępowaniu lub zachodzą  wobec tych podmiotów 
podstawy  wykluczenia,  zamawiający  żąda,  aby  wykonawca  w  terminie  określonym  przez 
zamawiającego: 
1) 

zastąpił ten podmiot innym podmiotem lub podmiotami lub 

zobowiązał  się  do  osobistego  wykonania  odpowiedniej  części  zamówienia,  jeżeli 

wykaże  zdolności  techniczne  lub  zawodowe  lub  sytuację  finansową  lub  ekonomiczną,  o 
których mowa w ust. 1. 
Zgodnie  z  art.  63  dyrektywy  klasycznej  w  przypadku,  gdy  wykonawca  chce  polegać  na 
zdolności innych podmiotów, musi udowodnić instytucji zamawiającej, że będzie dysponował 
niezbędnymi  zasobami,  przedstawiając  na  przykład  w  tym  celu  stosowne  zobowiązanie 
takich podmiotów. 


Zgodnie  z  pkt.  6.2  siwz  dokumenty  należało  złożyć  w  terminie  wskazanym,  na  wezwanie 
Zamawiającego / procedura odwrócona. 
Firma  TOYA  Systemy  Komputerowe  przedłożyła  wraz  z  ofertą  zobowiązanie  podmiotu 
trzeciego PHU EDDOM D. P. z 23.11.2016r., do udostępnienia środków finansowych firmie 
TOYA . Z pisma tego wynika, iż D. P. posiada zdolność kredytową do  kwoty 4.000.000 zł, 
którą to kwotą TOYA będzie dysponować w pełnym zakresie do pełnej wysokości przez cały 
okres  wykonywania  umowy.  Zasoby  te  zostaną  udostępnione  w  formie  przelewu  środków. 
Firma  PHU  EDDOM  D.  P.  nie  będzie  podwykonawcą.  Odpowiada  solidarnie  na  podstawie 
art.22ust.5  ustawy  pzp  tj.  za  szkodę  poniesioną  przez  zamawiającego  powstałą  wskutek 
nieudostępnienia zasobów, chyba że za nieudostępnienie zasobów nie ponosi winy. 
W odpowiedzi na wezwanie do przedłożenia dokumentów z dnia 23.01.2017r. na podstawie 
art.  26ust.1  ustawy  pzp  Wykonawca  przedłożył  opinię  bankową  z  dnia  16.11.2016r. 
potwierdzającą,  iż  D.  P.  PHU  EDDOM  w  razie  konieczności  finansowania  umowy  posiada 
zdolność kredytową do kwoty 4.000.000zł. obroty za rok 2015r. zamknęły się kwotą 7 - mio 
cyfrową. 
W przedmiotowej sprawie podmiot trzeci wskazany w zobowiązaniu spełnia warunki udziału 
w  postępowaniu  jednakże,  Wykonawca  nic  wykazał  w  sposób  wiarygodny,  iż  rzeczywiście 
będzie dysponować kwotą 3 000 000 zł. 
Z przedłożonego zobowiązania nie wynika bowiem charakter stosunku prawnego łączącego 
firmę PHU EDDOM D. P. i firmę TOYA Systemy Komputerowe. Samo oświadczenie, że D. P. 
posiada  zdolność  kredytową  i  będzie  przekazywał  pieniądze  firmie  TOYA  w  formie  - 
przelewu nie daje pełnej informacji na jakiej podstawie firma TOYA może dysponować ww. 
kwotą tj. czy D. P. posiada odpowiednie środki na rachunku bankowym, czy udzieli pożyczki 
firmie TOYA, czy zaciągnie kredyt i przekaże środki finansowe z zaciągniętego kredytu, czy 
możliwe  jest  udzielenie  kredytu  przez  Bank  Spółdzielczy  w  celu  sfinansowania  umowy 
realizowanej  przez  inny  podmiot  niż  wymieniony  w  opinii  bankowej  z  dnia  16.11.2016r.,  w 
której firma PHU EDDOM nie jest podwykonawcą. 
„Przelew"  jest  tylko  formą  bezgotówkową  przekazania  pieniędzy  co  pokreślono  w 
zobowiązaniu i nie stanowi jednocześnie podstawy wypłaty pieniędzy. 
Zgodnie z art. 69 prawa bankowego tj. z dnia 7 listopada 2016 r. (Dz.U. z 2016 r. poz. 1988) 
przez  umowę  kredytu  bank  zobowiązuje  się  oddać  do  dyspozycji  kredytobiorcy  na  czas 
oznaczony  w  umowie  kwotę  środków  pieniężnych  z  przeznaczeniem  na  ustalony  cel,  a 
kredytobiorca  zobowiązuje  się  do  korzystania  z  niej  na  warunkach  określonych  w  umowie, 
zwrotu  kwoty  wykorzystanego  kredytu  wraz  z  odsetkami  w  oznaczonych  terminach  spłaty 
oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. 
Zasadniczą  różnicą  pomiędzy  pożyczką  a  kredytem  jest  to,  iż  kredyt  jest  zawsze  „celowy” 
zatem istotną kwestią było  wykazanie, iż  D. P. /przy hipotetycznym  założeniu, iż  zaciągnie 


kredyt/  będzie  mógł  przekazać  środki  uzyskane  z  kredytu  na  finansowanie  umowy 
realizowanej  przez  inny  podmiot.  Należy  zwrócić  również  uwagę,  iż  solidarna 
odpowiedzialność  o  której  mowa  w  art.  22a  ust.5  ustawy  pzp,  odmiennie  od  „solidarnej 
odpowiedzialności” przewidzianej w art.63 dyrektywy klasycznej, nie jest odpowiedzialnością 
solidarną  za  realizację  kontraktu.  Zatem  firma  PHU  EDDOM  nie  ma  obowiązku  prawnego 
przejęcia realizacji zamówienia. 
Nadto budzi wątpliwości fakt, iż firma EDDOM przekazuje do dyspozycji środki finansowe aż 
w  kwocie  4.000.000  zł.  skoro  niezbędne  zasoby  na  potrzeby  wykonania  zamówienia 
pozwalające na wykonania zamówienia, wymagane przez Zamawiającego w pkt. 5.2 SIWZ 
wynoszą  kwotę  3.000.000zł.  Gdyby  firma  TOYA  dysponowała  ww  zasobami  w  pełnym 
zakresie  i  w  pełnej  wysokości  /  do  4.000.000zł./  to  PHU  EDDOM  D.  P.  mogłaby  nie  mieć 

ś

rodków  finansowych  na  prowadzenie  własnej  działalności.  Z  opinii  bankowej  wynika,  iż 

obroty za 2015r. zamknęły się kwotą 7mio cyfrową co może oznaczać kwotę 1.000.000 zł. 
Nadto  należy  zwrócić  uwagę  na  zbieżność  nazwisk  pomiędzy  podmiotem  użyczającym  a 
członkiem  zarządu  -  P.m  W.  i  Prezesem  Zarządu  –  K.  P.  dwuosobowego  zarządu  firmy 
TOYA  Systemy  Komputerowe  /jednocześnie  wspólników  spółki/.  Jednakże  powiązania 
osobowe  pomiędzy  spółkami  nie  dają  gwarancji  korzystania  przez  spółkę  ze  środków 
finansowych D.a P.ego. 
Podobne stanowisko w zakresie powiązań kapitałowych zajęła Krajowa Izba Odwoławcza w 
wyroku z 02.11.2010 KIO 2259/10. 
Zgodnie  z  opinią  UZP  „Powoływanie  się  na  zasoby  ekonomiczne  podmiotów  trzecich  oraz 
solidarna  odpowiedzialność  wykonawcy  i  podmiotu  trzeciego  użyczającego  swój  potencjał, 
za  szkody  zamawiającego  powstałe  na  skutek  nieudostępnienia  zasobów'"  fakt  braku 
możliwości oddzielenia zdolności ekonomicznej lub finansowej podmiotu trzeciego, w celu jej 
udostępnienia, od samego podmiotu trzeciego, w praktyce oznacza, że powoływanie się na 
takie  zdolności  przez  wykonawcę  będzie  ograniczone  do  szczególnych  przypadków,  w 
których  powiązania  pomiędzy  wykonawcą  a  podmiotem  trzecim  będą  tego  rodzaju,  że 
uzasadniają one możliwość realnego korzystania z tej zdolności przez wykonawcę w trakcie 
realizacji zamówienia. Zamawiający tylko wówczas będzie mógł uznać zdolność wykonawcy 
do  realizacji  zamówienia,  gdy  wykonawca  wykaże,  poprzez  treść  przedstawianych 
dokumentów,  realny  sposób,  w  jaki  jest  przewidziane  korzystanie  z  potencjału 
ekonomicznego lub finansowego podmiotu trzeciego czasie realizacji zamówienia, a  zatem 
realny sposób w jaki podmiot trzeci gwarantuje wykonawcy rzeczywisty dostęp do swojego 
potencjału  ekonomicznego  lub  finansowego  w  stopniu  niezbędnym  dla  należytego 
wykonania  zamówienia.  Przedstawiona  zasada  dotycząca  oceny  zdolności  wykonawcy  do 
realizacji zamówienia w sytuacji powoływania się przez niego na zasoby podmiotu trzeciego 
odnosi  się  nie  tylko  do  powoływania  się  na  zdolność  ekonomiczną  lub  finansową 


wykonawcy, ale także do każdej sytuacji powoływania się na wiedzę i doświadczenie oraz na 
potencjał techniczny i osobowy podmiotu trzeciego. 
Zdaniem  Odwołującego się, firma TOYA  Systemy  Komputerowe  sp.  z  o.o.  nie  wykazała  w 
sposób  jednoznaczny  na  podstawie  wymaganych  dokumentów,  aby  rzeczywiście 
dysponowała  środkami  finansowymi  w  kwocie  3.000.000  zł.  przez  cały  okres  realizacji 
zamówienia. 
Zamawiający  zaniechał  wyjaśnienia  wszystkich  wątpliwości  co  do  realności  udostępnienia 
zasobów finansowych podmiotu trzeciego i zamierza udzielić zamówienia Wykonawcy, który 
noże podlegać wykluczeniu z postępowania o udzielenie zamówienia. 
 
b/ zdolność zawodowa 
Zgodnie z pkt. 5.1 lit. a SIWZ o udzielenie zamówienia ubiegać się mogą Wykonawcy, którzy 
wykażą,  iż  w  ciągu  ostatnich  3  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert,  a  jeżeli  okres 
prowadzenia działalności jest krótszy w tym okresie, wykonali dostawy równoważne w ilości 
większej  niż  jedna  o  łącznej  wartości  1.000.000  zł.  netto.  Przez  dostawy  równoważne 
Zamawiający rozumie dostawę urządzeń mobilnych/ tablety, laptopy/ o podwyższonej klasie 
odporności z obudową typu rugged/potwierdzonej certyfikatem MÍL- STD-810 Cr. 
Zgodnie  z  pkt.  6.1  lit.  b  SIWZ  w  celu  potwierdzenia  spełniania  warunków  udziału  w 
postępowaniu Wykonawca miał obowiązek przedstawić Zamawiającemu wykaz wykonanych 
dostaw  w  okresie  ostatnich  3  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert,  a  jeżeli  okres 
prowadzenia działalności jest krótszy- w tym okresie, z podaniem ich wartości, przedmiotu, 
dat  wykonania  i  odbiorców  oraz  załączeniem  dokumentu  potwierdzającego,  że  dostawy 
zostały  wykonanie  lub  są  wykonywane  natężycie,  wystawione  przez  podmioty  będące 
odbiorcami końcowymi zamówień których te dokumenty dotyczą. 
Zgodnie  z  §2  ust.4  pkt.2  Rozporządzenia  Ministra  Rozwoju  w  sprawie  rodzajów 
dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy w postępowaniu o udzielenie 
zamówienia  z  dnia  26  lipca  2016  r.  (Dz.U.  z  2016  r.  poz.  1126)  w  celu  potwierdzenia 
spełniania  przez  wykonawcę  warunków  udziału  w  postępowaniu  lub  kryteriów  selekcji 
dotyczących  zdolności  technicznej  lub  zawodowej  zamawiający  może  żądać  m.in.:  wykazu 
dostaw lub usług wykonanych, a w przypadku świadczeń okresowych  lub ciągłych również 
wykonywanych,  w  okresie  ostatnich  3  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert  albo 
wniosków  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu,  a  jeżeli  okres  prowadzenia 
działalności  jest  krótszy  -  w  tym  okresie,  wraz  z  podaniem  ich  wartości,  przedmiotu,  dat 
wykonania  i  podmiotów,  na  rzecz  których  dostawy  lub  usługi  zostały  wykonane,  oraz 
załączeniem  dowodów  określających  czy  te  dostawy  lub  usługi  zostały  wykonane  lub  są 
wykonywane  należycie,  przy  czym  dowodami,  o  których  mowa,  są  referencje  bądź  inne 
dokumenty  wystawione  przez  podmiot,  na  rzecz  którego  dostawy  lub  usługi  były 


wykonywane a jeżeli z uzasadnionej przyczyny o obiektywnym charakterze wykonawca nie 
jest w stanie uzyskać tych dokumentów - oświadczenie wykonawcy; 
Oferta  złożona  przez  firmę  TOYA  Systemy  Komputerowe  nie  zawierała  wymaganych 
dokumentów w zakresie wiedzy i doświadczenia. Pismem z dnia 23.01.2017r. Zamawiający 
wezwał firmę TOYA Systemy Komputerowe do przedłożenia dokumentów na podstawie art. 
26 ust. 1 ustawy pzp. 
W odpowiedzi na wezwanie firma TOYA przedstawiła wykaz dostaw: 
1/ Dostawa 115 sztuk tabletów klasy rugged z ukompletowaniem marki Panasonic FZ G1 z 
certyfikatem  M1L_STD  810G.na  rzecz  Komendy  Głównej  Straży  Granicznej  w  Warszawie, 
listopad 2016 r, wartość 1.357. 000 zł. 
2/  Dostawa  35  sztuk  tabletów  klasy  rugged  z  ukompletowaniem  marki  Panasonic  FZ  Gł  z 
certyfikatem M1L- STD 8) 00G na rzecz Komendy Głównej Straży Granicznej w Warszawie, 
wrzesień 2016r, wartość 413.000 zł.  
3/  Dostawa  80  szt.  Tabletów  klasy  rugged  z  ukompletowaniem  marki  Panasonic  FZ  GI  z 
certyfikatem  MIL-  STD  810G  na  rzecz  Komendy  Głównej  Straży  Granicznej  w  Warszawie, 
czerwiec 2016r, wartość 944.000zł.  
Łącznie dostawa na kwotę 2 714 000 zł. 
4/Dostawa  2  sztuk  tabletów  klasy  rugged  marki  Panasonic  FZG1  z  certyfikatem  MIL  -STD 
11a rzecz TEOKRIS Iwona Borkowska w Łodzi, wrzesień 2016r. wartość 28.290,00 zł. 
Wykonawca załączył do przedmiotowego wykazu dostaw: 
1.Poświadczenie z dnia 25.11.2016r.wystawione przez Komendę Głównej Straży Granicznej 
informujące,  iż  w  2016r.  TOYA  Systemy  Komputerowe  sp  .  z  o.o.  wykonała  dostawę  230 
sztuk tabletów klasy rugged z ukompletowaniem marki Panasonic FZ-G1 z certyfikatem MIL-
STD  810G  o  wartości  2.714.000,00  zł  netto  oraz  230  sztuk  bezprzewodowych  czytników 
paszportowych  z  ukompletowaniem  marki  VICOMP  VPR  460E  o  wartości  1.380.000.00  zł 
netto. 
2/Referencje  z  dnia  4.10.2016r.  wystawioną  przez  Iwonę  Borkowską  informującą,  iż  firma 
TOYA  Systemy  Komputerowe  sp.  z  o.o.  we  wrześniu  2016r.  dostarczyła  dwa  tablety  o 
podwyższonej  odporności  marki  Panasonic  FZG1  o  wartości  28.  290,00zł.  na  potrzeby 
prowadzonej  działalności  związanej  ze  świadczeniem  specjalizowanych  usług  transportu, 
konfiguracji  i  instalacji  sprzętu  w  terenie.  Wystawca  poleci!  firmę  TOYA  Systemy 
Komputerowe  sp.  z  o.o.  jako  godnego  zaufania  partnera  w  zakresie  dostawy  sprzętu 
komputerowego. 
Pismem  z  dnia  16.02.2017r.  Zamawiający  wezwał  Wykonawcę  do  złożenia  wyjaśnień  na 
podstawie  art.26  ust.4  ustawy  wskazując,  iż  poświadczenie  wystawione  przez  Komendę 
Główną  Straży  Granicznej  nie  zawiera  informacji,  czy  dostawy  zostały  zrealizowane 
należycie  pod  względem  jakości,  poprawności,  terminowości.  Pismem  z  dnia  21.02.2017r. 


TOYA  Systemy  Komputerowe  sp.  z  o.o.  oświadczyła  samodzielnie,  iż  dostawy  na  rzecz 
Komendy Głównej Straży Granicznej zostały wykonane należycie. Sam fakt niezwłocznego 
wystawienia  „Poświadczenia”  jest  równoznaczny  z  potwierdzeniem  wykonania  umowy  z 
warunkami  a  tym  samym  z  należytym  jej  wykonaniem.  W  przypadku  dalszych  prawnie 
uzasadnionych  wątpliwości  Zamawiającego  TOYA  jest  gotowa  zwrócić  się  do  Komendy 
Głównej  Straży  Granicznej  z  prośbą  o  wystawienie  nowego  poświadczenia/referencji  o 
rozszerzonej treści, 
Wykonawca TOYA w odpowiedzi na wezwanie do przedłożenia dokumentów na podstawie 
art.26ust.1  ustawy  pzp  nie  przedstawiła  dwóch  referencji  potwierdzających  należyte 
wykonanie  dostaw.  O  ile  referencja  wystawiona  przez  I.  B.  zawiera  informację,  iż  można 
polecić  firmę  TOYA  jako  godne  zaufania  partnera  w  zakresie  dostaw  sprzętu 
komputerowego  to  z  dokumentu  wystawionego  przez  Komendę  Główną  Straży  Granicznej 
nazwanego  poświadczeniem  zupełnie  nie  wynika,  czy  przedmiotowe  dostawy  zostały 
wykonane należycie. 
Brak ten zauważył Zamawiający na co wskazuje w wezwaniu do wyjaśnień dokumentu. 
Z  udzielonych  wyjaśnień  wynika,  iż  nie  zachodzi  uzasadniona  przyczyna  o  obiektywnym 
charakterze  świadcząca  o  tym,  iż  Wykonawca  nie  jest  w  stanie  uzyskać  referencji.  Sam 
Wykonawca  przyznaje,  iż  może  zwrócić  się  do  Komendy  Głównej  Straży  Granicznej  o 
poprawienie  dokumentu  ale  tego  nie  zrobił.  Zatem  nie  można  uznać  za  dopuszczalne 
złożenie oświadczenia Wykonawcy w tym zakresie. 
Nadto  należy  zauważyć,  iż  jest  istotna  różnica  pomiędzy  „poświadczeniem’’  a  „referencją”, 
gdyż wymogiem referencji jest poświadczenie należytego wykonania zamówienia natomiast 
samo „poświadczenie" może mieć charakter negatywny. 
Należy  zauważyć,  iż  według  nowego  rozporządzenia  z  26.07.2016  obowiązującego  od 
28.07.2016r.  ustawodawca  nie  wymaga  już  od  Wykonawców,  jak  w  poprzednim  stanie 
prawnym,  dołączenia  do  wykazu  dostaw  poświadczeń  ale  referencji, gdyż  nie  traktuje tych 
pojęć  tożsamo.  O  ile  można  powiedzieć,  iż  referencja  jest  zawsze  poświadczeniem  to 
niekoniecznie poświadczenie jest referencją. 
Zgodnie  z  orzecznictwem  /m.in.  wyrok  KIO  z  25.07.2016r.  KIO  1229/16/  „Referencje  nie 
muszą zawierać wszystkich szczegółowych informacji wymaganych w treści warunku udziału 
w postępowaniu, a jedynie potwierdzenie należytego wykonania zamówienia. Poświadczenie 
należytego wykonania usług, jako dokument potwierdzający należytą realizację konkretnych 
usług  powinno  zawierać  treść  pozwalającą  na  identyfikację  wykonanego  zamówienia. 
Referencje  są  dokumentem  o  charakterze  abstrakcyjnym,  nie  powstają  na  potrzeby 
konkretnego  postępowania,  mają  jedynie  uzupełnić  wykaz  usług  lub  dostaw  o  element 
potwierdzenia  należytego  ich  wykonania.  Taką  właśnie  rolę  temu  dokumentowi  przypisał 
ustawodawca. 


W ocenie Odwołującego się Zamawiający zaniechał wezwania Wykonawcy TOYA Systemy 
Komputerowe  sp.  z  o.o.  do  uzupełnienia  oferty  w  zakresie  dokumentów  potwierdzających 
posiadanie wiedzy i doświadczenia. W przypadku nieuzupełnienia oferty w trybie art. 26 ust.3 
ustawy pzp oferta podlegałaby odrzuceniu jako złożona przez Wykonawcę wykluczonego z 
postępowania. 
 
2/ Błąd w wyliczeniu ceny 
 
Zgodnie  z  rozdziałem  II  SIWZ  „Szczegółowy  opis  przedmiotu  zamówienia*’  w  ramach 
realizacji przedmiotu zamówienia Zamawiający oczekuje dostawy: 
•urządzeń mobilnych typu tablet o podwyższonej klasie odporności (typ rugged) - 400 szt., 
wraz  z  ładowarką  sieciową  w  komplecie  oraz  ładowarką  samochodową  /zgodnie  z  pkt.  2h 
opisu przedmiotu zamówienia/ 
•akcesoriów do urządzeń mobilnych typu tablet: 
•uchwyt na dłoń (hand-slrap) - 400 szt. digitizer - 400 szt., 
bateria zapasowa - 400 szt. 
torba ochronna - 400 szt., 
folia ochronna na ekran – 1.200 szt. 
Firma  TOYA  zaoferowała  tablet  marki  Panasonic  Toughpad  GZ-F1.  Taki  sam  tablet 
zaoferowały firmy Komputronik i Logon. 
W formularzu ofertowym firma TOYA Systemy Komputerowe sp. z o.o. wskazała- 0% / vat 
odwrócony/ na tablety, jednakże w przedstawionej wycenie nie wyodrębniono ceny ładowarki 
samochodowej,  która  nie  jest  standardowo  dostarczana  przez  producentów  w  komplecie  z 
tabletem i podlega opodatkowaniu stawką vat 23%. 
Jak  wynika  z  oświadczenia  w  zakresie  specyfikacji  technicznej  oferowanego  urządzenia  - 
zał. nr 5 TOYA Systemy Komputerowa sp. z o.o. objęła zakresem dostarczanych produktów 
ładowarkę  samochodową  lecz  jej  nie  wyceniła.  Nadto  firma  TOYA  oświadczyła,  iż  łączna 
wartość towarów podlegająca odwróconemu obciążeniu wynosi 4.420.000,00 zł. co stanowi 
jedynie wartość tabletów/11.050,00zł. x 400sztuk/ 
Zdaniem  Odwołującego  się  Wykonawca  winien  odrębnie  skalkulować  ten  element 
zamówienia,  który  podlega  opodatkowaniu  na  zasadach  ogólnych.  Zgodnie  z  art.  3  ust.2 
ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz.U. poz.915. w 
cenie ładowarki samochodowej należało uwzględnić podatek od towarów i usług. 
Zasadom  odwróconego  obciążenia  podlegają  tylko  te  towary,  które  zostały  wymienione  w 
załączniku  nr  11  do  ustawy  o  podatku  od  towarów  i  usług  PKWIU  26.20.11.0.  lub  towary 
sklasyfikowane  jako  zestaw  pod  PKWIU  26.20.11.0.  np.  komputer  przenośny  z  modemem 
lub  routerem,  komputer  przenośny  z  myszką,  klawiaturą,  etui,  telefon  komórkowy  ze 


słuchawkami  i  ładowarką,  komputer  przenośny  z  zainstalowanym  dodatkowym 
oprogramowaniem. 
Natomiast  za  zestaw  podlegający  odwróconemu  obciążeniu  nie  mogą  zostać  uznane  za 
zestaw, w świetle reguł dotyczących klasyfikacji statystycznych: 
-  telefon  komórkowy  z  zegarkiem  typu  smartwatch,  telefon  komórkowy  z  opaską  typu 
smariband,  telefon  komórkowy  z  akcesoriami  /etui,  uchwyt  do  samochodu,  ładowarka  do 
samochodu/ 
Ładowarka do samochodu objęta PKWIU 27.11.50.0 rozliczana jest na zasadach ogólnych. 
Powyższe  zostało  ustalone  na  podstawie  wytycznych  jakie  ukazały  się  na  stronie 
Ministerstwa  Finansów  w  związku  z  rozszerzeniem  odwróconego  obciążenia  na  kolejne 
towary,  począwszy  od  1.07.2015r.  broszura  zmiany  w  zakresie  odwróconego  obciążania 
vat”. 
http://www.finanse.mr.gov.p1/documents/766655/3160814/Broszura- 

zmiany+w+zakresic-

H)dwroconeeo+VAT,pdf 
Zgodnie z §4 ust.1 wzoru umowy Zamawiający wymagał przedstawienia w umowie jedynie 
ceny netto dla tabletu, digitizera, baterii zapasowej, torby na tablet, folii ochronnej na ekran, 
do  których  to  cen  zostanie  doliczony  podatek  vat  w  wysokości  obowiązującej  w  dniu 
wystawienia faktury, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego obowiązek podatkowy 
obciążą Wykonawcę. 
Z  uwagi  na  brak  wyszczególnienia  ceny  ładowarki  samochodowej  w  ofercie  nie  będzie 
możliwe  na  etapie  realizacji  umowy  doliczenie  do  ww  ceny  podatku  vat,  który  winien 
obciążać Wykonawcę. 
Oferta firmy TOYA podlega odrzuceniu z uwagi na błąd obliczeniu ceny. 
 
3. 

Zarzut rażąco niskiej ceny 

Zgodnie  z  pkt.10.1.  i  JO.  2  SIWZ  cena  powinna  być  skonstruowana  w  sposób  podany  w 
formularzu  oferty.  Podana  cena  jest  obowiązująca  w  całym  okresie  ważności  oferty  i  w 
trakcie  realizacji  umowy  zawartej  w  wyniku  przeprowadzenia  postępowania  o  udzielenie 
zamówienia. 
Cena  musi  być  skalkulowana  w  sposób  jednoznaczny,  uwzględniać  wszystkie  wymagania 
Zamawiającego  określone  w  SIWZ  oraz  obejmować  wszelkie  koszty  związane  z  realizacją 
zamówienia, w szczególności: 
a) 

koszt wytworzenia produktu, 

b) 

koszty transportu w miejsce wskazane przez Zamawiającego i jego rozładunku, 

c) 

koszty obsługi logistycznej. 

d) 

koszty wymaganych kraju Zamawiającego atestów, podatków, licencji, zezwoleń, cła 

oraz innych opłat niezbędnych do uzyskania celu prawidłowej realizacji przedmiotu umowy, 


e) 

koszty napraw gwarancyjnych w okresie gwarancji, 

f) 

ryzyko handlowe wynikające z realizacji zamówienia, 

g) 

koszt serwisowania w okresie gwarancji, 

h) 

warunki gwarancji, 

i) 

koszty  ubezpieczenia  i  uzyskania  polisy  ubezpieczeniowej  obejmującej  transport  do 

miejsca wskazanego przez Zamawiającego. 
j) dostarczenie instrukcji obsługi i specyfikacji w języku polskim. 
k)  koszt  szkoleń  teoretycznych  i  praktycznych,  o  których  mowa  w  pkt  3  opisu  przedmiotu 
zamówienia. 
 
Wykonawca TOYA Systemy Komputerowe w formularzu ofertowym podał cenę jednostkową 
uchwytu - 1zł. netto, 1,23 zł. brutto oraz cenę jednostkową digitizera 1,00 zł. netto, 3,23 zł. 
brutto. 
Dostarczenie  ww.  akcesoriów  w  zaoferowanej  cenie  jest  fizycznie  niemożliwe  co 
potwierdzają m.in. oferty złożone przez pozostałych Wykonawców. 
Przyjmując minimalną cenę digitizera Panasonic z 3 miesięcznym okresem gwarancji - 183 
zł. netto należało uwzględnić w cenie realny koszt zakupu digitizera w kwocie 183 zł. netto x 
400 sztuk= 73 200 zł. netto 
Przyjmując minimalną cenę uchwytu z 12 miesięcznym okresem gwarancji 132,00 zł. netto 
należało uwzględnić w cenie koszt zakupu uchwytu w kwocie minimalnej 132,00 zł. netto x 
400 sztuk=52.800 zł. netto. 
Oferowana cena netto uchwytu w zł. Oferowana cena netto Digitizera w zł. 

TOYA             1,00    1.00 
LOGON 

Mega Sonic 350,00 

ANDRA 

Zgodnie  z  wymaganiami  opisanymi  w  pkt  2-6  Rozdziału  II  Warunków  Zamówienia  -  Opis 
Przedmiotu Zamówienia Zamawiający określił w SIWZ minimalne warunki gwarancyjne jakie 
wykonawcy muszą zaoferować: 

dla urządzenia mobilnego typu tablet  -           36 miesięcy 

dla baterii podstawowej oraz zapasowej -       12 miesięcy 

dla ładowarki sieciowej oraz samochodowej - 12 miesięcy  

dla uchwytu na dłoń (hand-śtrap) -                   12 miesięcy 

dla torby ochronnej -                                         12 miesięcy 

dla digitizera oraz folii ochronnej -                      3 miesiące 


Wykonawca może zaproponować dłuższy okres gwarancji oświadczając się w tej kwestii w 
formularzu  ofertowym.  Zaproponowany  przez  Wykonawcę  okres  gwarancji  urządzenia 
mobilnego  typu  tablet  będzie  podlegać  ocenie  zgodnie  z  zapisami  pkt.  13.  /  Rozdziału  I 
SIWZ. W przypadku  ewentualnego  nie  wywiązania  się Wykonawcy  ze  zobowiązań  z  tytułu 
udzielonej  gwarancji,  Zamawiający  dopuszcza  możliwość  obciążenia  Wykonawcy  kosztami 
usunięcia wady. 
Należy  zauważyć,  iż  dla  uzyskania  wyższej  punktacji  nie  było  konieczne  oferowanie 
dodatkowej gwarancji na cały przedmiot zamówienia a jedynie na tablety. 
Wykonawca  TOYA  Systemy  Komputerowe  sp.  z  o.o.  zaproponowała  w  formularzu 
ofertowym  dodatkowy  okres  gwarancji  -  60m-cy  na  cały  przedmiot  zamówienia,  który 
obejmuje  tablety  wraz  z  ładowarką  samochodową,  uchwyt  na  dłoń,  digitizer,  baterię 
zapasową, torbę ochronną, folię ochronną na ekran. 
Zgodnie  z  komentarzem  art.577  kodeksu  cywilnego  stosunek  gwarancji  ma  charakter 
umowny  i  podlega  zasadzie  swobody  umów  co  oznacza,  że  treść  zobowiązania  gwaranta 
może  być,  co  do  zasady,  określona  swobodnie.  Niemniej  treść  gwarancji  będzie  poddana 
ocenie w zakresie zasad określonych w art. 58 oraz art. 353.1 KC, analizie w zakresie art. 
384 KC. Zgodnie z przytoczonymi przepisami zakres gwarancji wyznaczają ustawa, zasady 
współżycia społecznego oraz właściwości stosunku zobowiązaniowego. 
Zgodnie  z  art.578 kc  jeżeli  w  gwarancji  inaczej  nie  zastrzeżono,  odpowiedzialność  z  tytułu 
gwarancji obejmuje tylko wady powstałe z przyczyn tkwiących w sprzedanej rzeczy. 
Należy zauważyć, iż żywotność baterii, uchwytów, digitizerów, folii ochronnych, jest krótsza 
niż 5 lat. zatem udzielenie gwarancji jakości na ww produkty jest niemożliwe. Niemniej jeśli 
przyjąć, iż zaoferowana dodatkowa gwarancja uwzględnia fakt zużycia i konieczność zakupu 
nowych akcesoriów to winno to mieć swoje odzwierciedlenie w cenie ofertowej. Wykonawca 
nie wykazał kosztu wykupienia dodatkowej gwarancji u producenta zatem należy przyjąć, iż 
koszty  dodatkowej  gwarancji  obciążają  Wykonawcę  i  powinny  być  wliczone  w  cenę 
przedmiotu zamówienia. 
Porównanie cen jednostkowych netto w zł. 
I.p.nazwatowaru1.LogonPanasonic;2.ToyaPanasonic;3.MegaSonicXoiore;4.AndraLogicInstr
ument;5.Komputronik Panasonic 
                          1 

Tablet     10 833,00     11050,00    9 500,00 

2Uchwyt na dłoń  199,00 

digitizer      183,00 

4Bateria zapasowa421,00        420,00 

5torba ochronna 

6folia ochronna na ekran178,00 16,00 


7Ładowarka samochodowa469,00 -      - 

8rozszerzeniegwarancji do 60 miesięcy 

na tablet 

 
Z  powyższego  porównania  cen  złożonych  ofert  wynika,  iż  firma  TOYA  skalkulowała 
przedmiot zamówienia w ilościach przewidzianych w SIWZ, tak jak pozostali wykonawcy i nie 
przewidziała  zakupu  dodatkowych  akcesoriów  w  okresie  5  lat:  tablet-  400  szt.,  uchwyt  na 
dłoń - 400 szt, digitizer - 400 szt. bateria zapasowa - 400szt. oraz bateria podstawowa 400 
szt. torba ochronna - 400 szt., folia ochronna na ekran - 1200 szt. 
Należy tutaj wyraźnie zaznaczyć 5 że poza tabletem i ładowarką samochodową oferowane 
towary są typowymi materiałami eksploatacyjnymi podlegającymi naturalnemu zużyciu czy to 
w wyniku procesów fizyko chemicznych jak to ma miejsce w przypadku baterii (które nawet 
leżąc w magazynie i nie będąc w użyciu mogą po roku nadawać się do wymiany), czy też w 
wyniku normalnej eksploatacji tracą swoje właściwości jak folia ochronna na ekran, która po 
trzech miesiącach jej używania z pewnością będzie musiała być zastąpiona nową. 
Niewiarygodnym jest, aby w cenie jednostkowej 16.00 zł. netto za 1 sztukę folii ochronnej na 
ekran  o  podstawowym  okresie  gwarancji  3  miesiące  na  ekran  został  skalkulowany  koszt 
użytkowania folii przez okres 5 lat. Wykonawca zaoferował dodatkowy okres gwarancyjny w 
ilości 19 podstawowych okresów gwarancyjnych. Udzielenie gwarancji na każde następne 3 
miesiące wiąże się z wymianą folii co oznacza zakup nowych folii w cenie 16,00 zł. x 1200 
sztuk x 19 razy =-364 800,00 zł. netto, 
W przypadku digitizera o podstawowym okresie gwarancji 3 miesiące za cenę jednostkową 1 
zł.  netto  nie  jest  możliwe  świadczenie  usług  gwarancyjnych  przez  okres  5  lat. Wykonawca 
zaoferował  dodatkowy  okres  gwarancyjny  w  ilości  19  podstawowych  okresów 
gwarancyjnych.  Udzielenie  gwarancji  na  każde  następne  3  miesiące  wiąże  się  z  wymianą 
digitizerów co oznacza zakup nowych digitizerów w cenie 1,00 zl.x 400 sztuk x 19=7600 zł. 
Należy zauważyć, iż cena ta winna ulec zwiększeniu również poprzez uwzględnienie realnej 
ceny digitizera Panasonic - 183 zł. netto x 400 sztuk'-7 73 200 zł. netto, Zatem realny koszt 
zakupu digitizerów z 5 letnią gwarancją wynosiłby 73 200 x 19= 1 390 800 zł. netto. 
Podobnie  w  przypadku  baterii  o  podstawowym  okresie  gwarancji  12  miesięcy,  nie  jest 
możliwe  świadczenie  usług  gwarancyjnych  przez  okres  5  lal  za  cenę  jednostkową  420  zł. 
Wykonawca  zaoferował  dodatkowy  okres  gwarancyjny  w  ilości  4  okresów  gwarancyjnych, 
Udzielenie  gwarancji  na  każde  następne  12  miesiące  wiąże  się  z  wymianą  baterii  co 
oznacza  zakup nowych  baterii w cenie 420,00zł. x 800 sztuk x 4- 1 344 000 zł. netto. Tak 
wielkie  ryzyko  musi  kalkulować  firma  a  oferująca  pięcioletnią  gwarancję  przy  dostawie 
wymaganych 800 sztuk baterii (400 szt. baterii podstawowych w tabletach i 400 szt. baterii 
zapasowych).  Firma  Panasonic  oferuje  możliwość  wykupienia  dodatkowej  pięcioletniej 


gwarancji  na  baterie,  jednakże  koszt  jej  zakupu  jest  porównywalny  z  powyższymi 
obliczeniami. Panasonic wycenia taką gwarancję na kwotę 300 EURO za 1 sztukę baterii, co 
przy dostawie 800 baterii daje kwotę 240 000 EURO, a w przeliczeniu na PLN kwotę 1 017 
456 netto 1 251 479.88zl. brutto 
Zatem gdyby firma TOYA prawidłowo skalkulowała swoją ofertę i przyjęła do wyceny realny 
koszt  zakupu  uchwytu  i  digitizera  oraz  realny  koszt  udzielenia  gwarancji  60  miesięcy''  na 
baterie, digitizer, folie ochronne to cena ofertowa wyniosłaby 8.417. 200,00 zł. netto, i byłaby 
ofertą droższą niż oferta firmy LOGON opiewającej na 5.504 800,00 zł. netto. 
Powyższe  kalkulacje  obrazuje  arkusz  kalkulacyjny  z  załącznika  nr  4  do  niniejszego 
odwołania.  Zawiera  on  dwie  kalkulacje,  jedną  opartą  na  realnych  cenach  (opisanych 
powyżej) i drugą opartą na cenach z oferty firmy Toya. 
Co prawda nie wywiązanie się z obowiązków gwarancyjnych obciąża Wykonawcę w trakcie 
realizacji  zamówienia  w  ten  sposób,  iż  Zamawiający  będzie  mógł  obciążyć  Wykonawcę 
kosztami  usunięcia  wady.  Jednakże  przerzucenie  kosztów  gwarancji  na  etap  późniejszy 
realizacji  zamówienia  powoduje,  iż  oferty  stają  się  nieporównywalne,  a  Wykonawca  w 
sposób  nieuprawniony  złoży  ofertę  korzystniejszą,  choć  nie  uwzgledniającą  wymiernych 
kosztów dodatkowej gwarancji. 
Zgodnie  z  art.  90  ustawy  pzp  jeżeli  zaoferowana  cena  lub  koszt,  lub  ich  istotne  części 
składowe,  wydają  się  rażąco  niskie  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  i  budzą 
wątpliwości zamawiającego co do możliwości wykonania przedmiotu zamówienia zgodnie z 
wymaganiami  określonymi  przez  zamawiającego  lub  wynikającymi  z  odrębnych  przepisów, 
zamawiający  zwraca  się  o  udzielenie  wyjaśnień,  w  tym  złożenie  dowodów,  dotyczących 
wyliczenia ceny lub kosztu. 
W przypadku, gdy cena całkowita oferty jest niższa o co najmniej 30% od: 
1) wartości zamówienia powiększonej o należny podatek od towarów i usług, ustalonej przed 
wszczęciem  postępowania  zgodnie  z  art.  35  ust.  1  i  2  lub  średniej  arytmetycznej  cen 
wszystkich złożonych ofert, zamawiający zwraca się o udzielenie wyjaśnień, o których mowa 
w  ust.  1,  chyba  że  rozbieżność  wynika  z  okoliczności  oczywistych,  które  nie  wymagają 
wyjaśnienia; 
2)wartości zamówienia powiększonej o należny podatek od towarów i usług, zaktualizowanej 
z uwzględnieniem okoliczności, które nastąpiły po wszczęciu postępowania, w szczególności 
istotnej  zmiany  cen  rynkowych,  zamawiający  może  zwrócić  się  o  udzielenie  wyjaśnień,  o 
których mowa w ust. 1. 
Zamawiający  odrzuca  ofertę  wykonawcy,  który  nie  udzielił  wyjaśnień  lub  jeżeli  dokonana 
ocena  wyjaśnień  wraz  ze  złożonymi  dowodami  potwierdza,  że  oferta  zawiera  rażąco  niską 
cenę lub koszt w stosunku do przedmiotu zamówienia. 


W  przedmiotowym  postępowaniu  wszystkie  oferty  oprócz  oferty  firmy  Komputronik,  która 
została  odrzucona  przewyższały  kwotę  jaką  Zamawiający  przeznaczył  na  realizację 
zamówienia 5.289.000 zł. brutto. Różnica cenowa pomiędzy ofertami nie przekraczała 30 %. 
Niemniej sposób kalkulacji ceny przez firmę TOYA obligował Zamawiającego do wszczęcia 
postępowania wyjaśniającego z art. 90ust. 1 ustawy pzp celem wyjaśnienia ceny uchwytu i 
digitizera w kwocie 1,23 zł. brutto oraz możliwości realizacji gwarancji przez okres 60 m-cy 
na cały przedmiot zamówienia za cenę 4 640 000,00 zł. netto. 
Zgodnie z warunkami siwz cena miała obejmować m.in. koszt wytworzenia produktu, warunki 
gwarancji,  koszty  napraw  gwarancyjnych  i  koszty  serwisu  w  okresie  gwarancji,  ryzyko 
handlowe wynikające z realizacji zamówienia. 
Firma TOYA pierwotnie złożyła ofertę na cały przedmiot zamówienia na kwotę 4.680. 000,00 
zł.  netto  po  czym  złożyła  drugą  ofertę  z  jeszcze  niższą  ceną  4.640  000,00  zł.  Różnica  w 
cenie  dotyczy  głównie  ceny  tabletu,  gdzie  cena  jednostkowa  została  obniżona  z  kwoty  11 
150,00  zł.  do  kwoty  11  050,00  zł.  Analizują  ofertę  firmy  TOYA  Systemy  Komputerowe  nie 
sposób  przyjąć,  iż  zaoferowana  cena  obejmuje  realny  koszt  wytworzenia  400  sztuk 
uchwytów w cenie 492 zł. brutto oraz 400 sztuk digitizerów w cenie 492 zł. brutto. Nie jest 
również  możliwe  zrealizowanie  obowiązków  gwarancyjnych  w  tak  szerokim  zakresie  przez 
okres 60 mc-y w stosunku do całego przedmiotu zamówienia za cenę netto 4 640 000,00 zł. 
Powyższe wskazuje, iż cena ofertowa została nienależycie skalkulowana, zaoferowana cena 
jest  ceną  nierealną.  Z  uwagi  na  podobne  błędy  popełnione  przez  innych  Wykonawców 
różnice  cenowe  pomiędzy  poszczególnymi  ofertami  nie  są  miarodajne.  Ponadto  trudno 
porównać  cenę  firmy  TOYA  z  ofertą  firmy  LOGON,  choćby  z  uwagi  na  to,  iż  LOGON 
zaoferował  60  m-cy  gwarancji  tylko  na  tablety  i  przedstawił  koszty  wykupienia  dodatkowej 
gwarancji u Producenta w tym zakresie, co daje gwarancję należytego wykonania umowy. 
Zaoferowana  cena  wyczerpuje  znamiona  ukształtowanej  w  orzecznictwie  definicji  rażąco 
niskiej  ceny.  Cena  rażąco  niska  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  będzie  ceną 
odbiegającą  od  jego  rzeczywistej  wartości,  a  rzeczona  różnica  nie  będzie  uzasadniona 
obiektywnymi  względami  pozwalającymi  danemu  wykonawcy  bez  strat  i  finansowania 
wykonania  zamówienia  z  innych  źródeł  niż  wynagrodzenie  umowne,  zamówienie  to 
wykonać.  Cena  rażąco  niska  jest  więc  ceną  nierealistyczną,  nieadekwatną  do  zakresu  i 
kosztów  prac  składających  się  na  dany  przedmiot  zamówienia,  zakładającą  wykonanie 
zamówienia poniżej jego rzeczywistych kosztów i w takim sensie nie jest ceną rynkową, tzn. 
generalnie  nie  występuje  na  rynku,  na  którym  ceny  wyznaczane  są  m.in.  poprzez  ogólną 
sytuację  gospodarczą  panującą  w  danej  branży  i  jej  otoczeniu  biznesowym,  postęp 
technologiczno-organizacyjny  oraz  obecność  i  funkcjonowanie  uczciwej  konkurencji 
podmiotów racjonalnie na nim działających (...) etc. Wyrok KIO z 4.06.2013r. KIO 1187/13. 


Kierując się orzecznictwem KIO i Sądów Okręgowych można podsumować, iż z ceną rażąco 
niską mamy do czynienia gdy zaoferowana cena: 
• 

jest niższa niż rzeczywisty koszt zamówienia, 

• 

cena nie zaistniałaby na wolnym rynku, 

• 

cena  została  wyliczona  z  pominięciem  ryzyk  związanych  z  wykonywaniem 

zamówienia, 
• 

cena wskazuje na obniżenie kosztów wykonania zamówienia przez nierespektowanie 

wymogów SIWZ, wymogów prawa czy zasad sztuki zawodowej. 
• 

Cena nie zawiera wszystkich kosztów zamówienia 

• 

Cena nie zawiera zysku 

Zamawiający  pomimo  istniejących  wątpliwości  co  do  możliwości  zrealizowania  przedmiotu 
zamówienia  w  zaoferowanej cenie zgodnie z  warunkami siwz  i  warunkami oferty zaniechał 
wszczęcia postępowania wyjaśniającego celem ustalenia, czy zaoferowana cena jest rażąco 
niska. 
Wobec  wielości  zarzutów  oraz  przytoczonego  uzasadnienia  odwołujący  stwierdza,  że 
wniesienie powyższego niniejszego odwołania stało się konieczne i uzasadnione. 
 
Pismem z dnia 21 kwietnia 2017 roku zamawiający wniósł odpowiedź na odwołanie wnosząc 
o  oddalenie  odwołania  w  całości  oraz  o  przeprowadzenie  dowodów  wskazanych  w  treści 
niniejszego pisma procesowego. 
Odwołanie jest niezasadne w  żadnym z  zrzutów, co zamawiający szczegółowo omawia   w 
dalszej części niniejszego pisma procesowego. 
Co  do  zarzutu  dotyczącego  warunku  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie    zdolności 
finansowej to zamawiający odniósł się w następujący sposób. 
TOYA  Systemy  Komputerowe  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Łodzi  w  ocenie  zamawiającego 
wykazała  spełnienie  warunku  udziału  w  postępowaniu  dotyczącego  zdolności  finansowej. 
Wykonawca  ten  co  prawda  opierał  się  na  potencjale  podmiotu  trzeciego,  Pana  D.a  P.ego 
prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą PHU EDDOM D. P. dalej jako „EDDOM". 
Wbrew  twierdzeniom  w  odwołaniu  z  oferty  TOYA  wynika  charakter  stosunku  prawnego 
łączącego  TOYA  i  EDDOM.  Zamawiający  przywołuje  ofertę  wykonawcy  TOYA  do  której 
został  załączony  dokument  z  dnia  23  listopada  2016  r.  zatytułowany  „Zobowiązanie  do 
oddania  zasobów  na  potrzeby  wykonania  zamówienia".  Dokument  został  podpisany  przez 
Pana  D.a  P.ego  i  przez  TOYA  reprezentowaną  przez  Zarząd  w  osobie  prezesa  zarządu. 
Dokument  ten  przewiduje  jednoznacznie  EDDOM  do  udostępnienia  środków  TOYA  w 
wysokości  4.000.000  PLN.  Co  więcej  strony  oświadczają,  iż  traktują  powyższy  dokument 
jako wiążącą je umowę. 


Analiza zobowiązania z dnia 23 listopada 2016 r. nie pozostawia zatem wątpliwości, iż jest to 
de  iure  umowa.  Nie  ma  ona  wprawdzie  postaci  zbliżonej  do  którejkolwiek  z  umów 
nazwanych  uregulowanych  w  przepisach  Kodeksu  Cywilnego  („KC"),  tym  nie  mniej  ponad 
wszelką  wątpliwość  stanowi  ona  skuteczne  prawnie  zobowiązanie.  Prawo  zobowiązań 
oparte  jest  przecież  na  zasadzie  swobody  kontraktowej  (art.  353(1)  KC),  w  myśl  której, 
Strony  zawierające  umowę  mogą  ułożyć  stosunek  prawny  według  swego  uznania,  byleby 
jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom 
współżycia  społecznego.  Strony  stosunku  cywilnoprawnego  mogą  zatem  powołać  do  życia 
umowę nienazwaną z czym mamy do czynienia w niniejszym przypadku. 
Zasada  swobody  umów  w  pełni  koreluje  z  regulacjami  PZP  w  zakresie  podstawy 
dysponowania  przez  Wykonawcę  zasobami  podmiotu  trzeciego,  zgodnie  z  art.  22a  ust  1 
PZP wykonawca może w celu potwierdzenia spełniania warunków udziału w postępowaniu, 
w  stosownych  sytuacjach  oraz  w  odniesieniu  do konkretnego  zamówienia,  lub jego  części, 
polegać  na  zdolnościach  technicznych  lub  zawodowych  lub  sytuacji  finansowej  lub 
ekonomicznej  innych  podmiotów,  niezależnie  od  charakteru  prawnego  łączących  go  z  nim 
stosunków  prawnych.  Nie  ma  zatem  żadnych  przeszkód  prawnych,  aby  dysponowanie 
potencjałem  podmiotu  trzeciego  wykonawca  wykazywał  poprzez  fakt  zawarcia  umowy 
nienazwanej, czyli takiej z jaką mamy do czynienia w niniejszym przypadku. Jak zwróciła na 
to  uwagę  KIO  w  wyroku  z  dnia  9  lutego  2012  r.  (sygn.  akt  KIO  162/12)  Wykonawcy 
pozostawiona  jest  dowolność,  co  do  sposobu  udowodnienia  faktycznego  dysponowania 
zasobami  innego  podmiotu  (zwyczajowo  określanego  jako  "podmiot  trzeci).  Art.  26  ust.  2b 
p.z.p.  statuuje  otwarty  katalog  środków  dowodowych,  Wykonawca  może  przedstawić 
przykładowo,  w  zależności  od  rodzaju  zasobu  podlegającego  udostępnieniu  i  relacji 
istniejących  między  wykonawcą  i  podmiotem  trzecim  umowę  stypizowaną  w  przepisach 
kodeksu cywilnego (umowę nazwaną), umowę nienazwane lub oświadczenie podmiotu. Za 
wystarczające,  na  etapie  składania  oferty  może  być  uznane  samo  oświadczenie  złożone 
przez podmiot udostępniający zasób. Orzeczenie to zostało wprawdzie wydane pod rządami 
art. 26 ust. 2b PZP, ale z uwagi na tożsamość treści norm prawnych wyrażonych w dawnym 
art.  26  ust.  2b  PZP  i  aktualnie  obowiązującym  art.  22a  ust.  1  PZP  zachowuje  swoją 
aktualność również w obowiązującym stanie prawnym 
Nie  można  także  podzielić  stanowiska  Odwołującego  kwestionującego  zobowiązanie 
EDDOM  w  stosunku  do  TOYA  dokonania  przelewu  kwoty  w  ramach  przekazanego 
potencjału  (zdolności  finansowej).  Odwołujący  kwestionuje  te  postanowienia  zawarte  w 
zobowiązaniu  z  dnia  23  listopada  2016  r.  twierdząc,  że  „Przelew"  jest  tylko  formą 
bezgotówkową  przekazania  pieniędzy.  Takie  rozumienie  zapis  zobowiązania  z  dnia  23 
listopada  2016  r.  całkowicie  abstrahuje  od  treści  całego  dokumentu  i  pomija  fakt,  iż  słowo 
„przelew"  zostało  użyte  na  określenie  zobowiązania  do  udostępnienia  przez  EDDOM 


ś

rodków  pieniężnych  na  rzecz  TOYA  za  pośrednictwem  rachunku  bankowego.  W  świetle 

przepisów  prawa  bankowego  to  przecież  nie  EDDOM  dokonuje  przelewu  środków  na 
rachunek TOYA, lecz bank prowadzący rachunek bankowy EDDOM, działając na podstawie 
polecenia EDDOM jako posiadacza rachunku. Jak stanowi bowiem art. 63 ust. 1 pkt 1 Prawa 
bankowego  rozliczenia  bezgotówkowe  przeprowadza  się  w  szczególności  poleceniem 
przelewu. 
Wskazanie  w  zobowiązaniu  EDDOM,  iż  udostępnienie,  środków  nastąpi  poprzez  przelew 
tych środków jest też oczywiste w świetle postanowień art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 2 
lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1829 z 
późn.  zm.),  który  stanowi,  że  dokonywanie  lub  przyjmowanie  płatności  związanych  z 
wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego 
przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny 
przedsiębiorca. W omawianym przypadku obie strony przyszłej transakcji (TOYA i EDDOM) 
są przedsiębiorcami stąd też z mocy prawa obciąża je obowiązek dokonania rozliczenia za 
pomocą  rachunku  bankowego.  Zrealizowanie  tego  obowiązku  wyraziły  w  omawianym 
zobowiązaniu wskazując właśnie na przelew bankowy jako formę rozliczenia dokonywanego 
za pomocą rachunku bankowego. 
Całkowicie bezzasadne są także te elementy zarzutu, które upatrują niespełnienie warunku 
udziału  w  postępowaniu  w  braku  wykazania,  iż  EDDOM  będzie  mógł  zaciągnąć  kredyt  na 
wsparcie  TOYA.  W  tym  zakresie  żądanie  odwołującego  sprowadza  się  de  facto  do 
oczekiwania,  iż  w  kwestionowanej  ofercie  zostanie  wykazane  zaciągnięcie  kredytu  przez 
EDDOM. Takie rozumienie warunku zdolności finansowej jest sprzeczne z PZP. Jak wyjaśnił 
to Sąd Okręgowy w Szczecinie w wyroku z dnia 8 stycznia 2010 r. (sygn. akt VIII Ga 248/09) 
W  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  chodzi  o  weryfikację  potencjalnej 
zdolności  kredytowej  danego  wykonawcy,  a  nie  gwarancję  i  przyrzeczenie  ze  strony 
jednostki finansującej (banku) przyznania konkretnego kredytu. 
Nie można zatem wymagać, jak czyni to Odwołujący, aby EDDOM wykazał czy będzie mógł 
zaciągnąć  zobowiązanie  kredytowe  celem  wykorzystania  tegoż  kredytu  na  wsparcie 
udzielone  TOYA  w  ramach  udostępnienia  zasobów  w  trybie  art.  22a  ust.  1  PZP.  Takie 
obowiązku  nie  formuje  przecież  ustawodawca.  Nawet  wówczas,  gdy  wykonawca  wykazuje 
warunek  udziału  w  postępowaniu  dotyczący  zdolności  finansowej  przy  pomocy  własnego 
potencjału,  to  także  i  wówczas  nie  wymaga  się  aby  udowadniał  zamawiającemu  zdolność 
kredytową  jako  możliwość  uzyskania  kredytu  na  cele  zamówienia,  o  które  się  ubiega.  Jak 
zwróciła na to uwagę KIO w wyroku z dnia 28 października 2015 r. (sygn. akt KIO 2263/15] 
Informacja  banku  o  zdolności  kredytowej  składana  przez  wykonawców  w  postępowaniu  o 
udzielenie  zamówienia  publicznego  ma  służyć  jedynie  weryfikacji  zdolności  finansowej 
wykonawcy, który dopiero ubiega się o zamówienie. W szczególności celem składania takiej 


informacji nie jest dowodzenie zamawiającemu, iż wykonawca zawarł przedwstępną umowę 
kredytową.  Analogicznie  w  wyroku  z  dnia  23  czerwca  2014  r.  (połączone  sprawy  KIO 
1097/14;  KIO  1104/14)  KIO  uznała,  że  Zdolność  kredytowa  nie  jest  tożsama  z 
przyrzeczeniem  udzielenia  kredytu,  lecz  stanowi  ocenę,  że  określony  podmiot  jest 
wiarygodnym klientem banku, zdolnym do spłaty przyszłego zobowiązania. 
Wskazywane  zapatrywania  KIO  na  zdolność  kredytową  tworzą  jednolitą  linię  orzeczniczą 
prezentowaną  w  dziesiątkach  orzeczeń,  a  przywołane  dwa  z  nich  jedynie  stanowią  jej 
przykład. 
W zakresie zarzutu dot. warunku udziału w postępowaniu dotyczący zdolności zawodowej 
W ocenie Zamawiającego również ten zarzut nie może zostać uwzględniony. 
TOYA  prawidłowo  potwierdziła  spełnienie  warunku  udziału  w  postępowaniu  przedkładając 
dokument  poświadczenia  wystawiony  przez  Komendę  Główną  Straży  Granicznej. 
Odwołujący  zdaje  się  nie  dostrzegać,  iż  kluczowe  znaczenia  dla  uznania  dokumentu 
założonego  przez  TOYA  ma  fakt  potwierdzenia  wykonania  zamówienia  wyrażony  w  treści 
„poświadczenia". W ocenie Zamawiającego jest sprzecznym z zasadami elementarnej logiki 
wywód  Odwołującego,  iż  skoro  dokument  wystawiony  przez  Komendę  Główną  Straży 
Granicznej  nie  został  nazwany  referencjami, to należy  domniemywać,  iż  nie  potwierdza  on 
wykonania  dostawy  przez  TOYA.  Doświadczenie  życiowe  wskazuje,  iż  podmiot,  który  ma 
zastrzeżenia  do  sposobu  spełnienia  świadczenia  przez  swojego  dłużnika  albo  w  ogóle 
odmawia mu wydania dokumentu tego rodzaju, albo też w jego treści umieszcza wzmiankę 
wskazującą  na  aspekt  nienależytego  wykonania  zobowiązania.  Tymczasem  w 
poświadczeniu  wystawionym  przez  Komendę  Główną  Straży  Granicznej  nie  ma  takiego 
zastrzeżenia, a literalna treść dokumentu potwierdza wykonanie dostawy przez TOYA. 
Dla  interpretacji  dokumentu  poświadczenia  wystawionego  przez  Komendę  Główną  Straży 
Granicznej istotne znaczenie ma również kontekst sytuacyjny, w którym doszło do złożenia 
tego  oświadczenia  oraz  zatytułowanie  tego  dokumentu  nazwą  „poświadczenie".  Zwrot  ten 
jednoznacznie  nawiązuje  do  postanowień  §  1  ust.  2  pkt  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady 
Ministrów  z  dnia  19  lutego  2013  r.  w  sprawie  rodzajów  dokumentów,  jakich  może  żądać 
zamawiający od wykonawcy, oraz form, w jakich te dokumenty mogą być składane (Dz. U. z 
2013  r.  poz.  231).  Zgodnie  z  przywołanym  aktem  prawnym  dokument  nazywany 
„poświadczeniem"  stanowił  dokument  potwierdzający  wykonanie  dostaw  wykazywanych 
przez wykonawców w wykazie dostaw przedkładanym na potwierdzenie spełnienia   warunku   
udziału   w   postępowaniu.   Skoro   zatem   podmiot   będący zamawiającym w rozumieniu 
art. 3 ust. 1 pkt 1 PZP (w tym przypadku Komenda Główna Straży   Granicznej)    wystawia    
dokument,   który   zgodnie   z   przepisami    prawa „obowiązującymi tego zamawiającego 
ma  stanowić  dowód  potwierdzający  wykonanie  dostaw,  to  trudno  uznać,  iż  wystawia  go  w 
innym celu niż potwierdzenie wykonania dostawy, o której mowa w tym dokumencie. Do tak 


jednoznacznego wniosku skłania treść art. 65 § 1 KC, który stanowi, że oświadczenie  woli 
należy  tak  tłumaczyć,  jak  tego  wymagają  ze  względu  na  okoliczności,  w  których  złożone 
zostało, zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje. W tym przypadku kontekst 
sytuacyjny wystawiania 
„poświadczenia"  przez  Komendę  Główną  Straży  Granicznej  jednoznacznie  wskazuje,  iż, 
podmiot ten chciał potwierdzić wykonanie dostaw, o których pisał w poświadczeniu. 
Nie można więc podzielić stanowiska Odwołującego, iż poświadczenie wystawione na 
rzecz TOYA przez Komendę Główną Straży Granicznej może mieć charakter negatywny. 
Nie istnieje ani żaden normatywny wzorzec poświadczenia, ani też nie ma żadnych 
ugruntowanych   zwyczajów   w  zakresie   wywodzenia   skutków   prawnych   z   faktu 
wystawienia     przez     poprzedniego     kontrahenta     dokumentu     zatytułowanego 
„poświadczenie". Dokument ten, jak każde inne oświadczenie woli musi podlegać 
wykładni. W tym przypadku rezultat tej wykładni, dokonywanej w kontekście faktu, iż 
wystawca  dokumentu  był  zamawiającym  w  rozumieniu  PZP  i  z  pewnością  znał  przepisy, 
PZP  oraz  aktów  wykonawczych  do  tej  ustawy,  prowadzi  do  jednoznacznego  wniosku,  że 
dokument wystawiony przez Komendę Główną Straży Granicznej  potwierdza fakt wykonania 
dostaw przez TOYA na rzecz tego zamawiającego. 
Nadto należy podkreślić, że Zamawiający prowadząc postępowanie wyjaśniające w zakresie 
treści  dokumentu  referencji  dołożył  należytej  staranności,  by  ustalić  czy  TOYA,  jako 
wykonawca,  którego  ofertę  uznano  za  najkorzystniejszą,  spełnia  wszystkie  warunki 
określone  w  SIWZ.  Po  wnikliwej  analizie  referencji  wystawionych  przez  Komendę  Główną 
Straży  Granicznej  w  dniu  16  lutego  2017r.  Zamawiający  na  podstawie  art.  24  ust.  4  PZP 
wezwał  TOYA  do  złożenia  wyjaśnień  dotyczących  dokumentów  dotyczących  dowodów  czy 
dostawy  zostały  wykonane  należycie.  W  dniu  21  lutego  2017r.  TOYA  wyjaśniła,  że  o 
należytym wykonaniu dostawy na rzecz Komendy Głównej Straży Granicznej świadczy sam 
fakt wystawienia poświadczenia wykonania bowiem „Komenda Główna Straży Granicznej nie 
ma zwyczaju stosować w wystawionych przez siebie poświadczeniach/referencjach żadnych 
dodatkowych sformułowań ani subiektywnych określeń co do oceny sposobu zrealizowania 
zamówienia przez wykonawcę, czy też jakości dostarczanych towarów. W przypadku, gdyby 
wykonawca  nienależycie  wykonał  umowę  (...)  tenże  Zamawiający  (...)  nie  wystawiłby 
poświadczenia nierzetelnemu kontrahentowi". TOYA nadto wyjaśniła, że wykonała dostawę 
na rzecz Komendy Głównej Straży Granicznej w listopadzie 2016r. a poświadczenie zostało 
wydane  już  w  dniu  25  listopada  2016r.  Tak  szybki  tryb  wydania  poświadczenia  również 
dodatkowo  potwierdza  prawidłowość  wykonanej  dostawy.  TOYA  zadeklarowała  ponadto 
możliwość  przedłożenia  uzupełnionego  dokumentu  potwierdzającego  należyte  wykonanie 
dostawy. 


Zamawiający  nie  zażądał  jednakże  przedłożenia  nowego,  uzupełnionego  dokumentu 
poświadczenia, obejmującego sformułowania wprost wskazujące na należyte zrealizowanie 
dostawy, gdyż analiza obszernych wyjaśnień TOYA bez wątpliwości potwierdziła spełnianie 
przez  ten  podmiot  warunków  udziału  w  postępowaniu.  Żądanie  złożenia  kolejnych 
dokumentów,  o  które  TOYA  musiałaby  dodatkowo  wnosić  do  Komendy  Głównej  Straży 
Granicznej, stanowiłoby zbędny formalizm i działanie przedłużające postępowanie. 
 
Co do zarzutu dot. błędu w obliczeniu ceny 
 
Zarzut  zaniechania  odrzucenia  oferty  TOYA  z  uwagi  na  błąd  w  obliczeniu  ceny  oferty  nie 
zasługuje na uwzględnienie. 
Odnosząc  się  do  przedmiotowego  zarzutu  należy  mieć  na  uwadze,  iż  wbrew  twierdzeniom 
Odwołującego problem nie dotyczy stawki VAT zaproponowanej w ofercie TOYA w stosunku 
do  ładowarki  samochodowej  (wchodzącej  w  skład  zestawu  wraz  z  tabletem},  a  jedynie 
opisania mechanizmu odwróconego VAT-u. 
Nie jest prawdziwe stwierdzenie Odwołującego, iż w ofercie TOYA nie wskazano stawki 23% 
VAT.  Jak  wynika  z  formularza  ofertowego  załączonego  do  oferty  TOYA  stawka  VAT  23% 
dotyczy całego przedmiotu zamówienia poza tabletami. Informacja ta została zamieszczona 
w ofercie TOYA obok kwoty ceny łącznej. 
W  tym  miejscu  podkreślić  należy,  iż  oświadczenie  w  sprawie  zastosowania  lub  też 
niestosowaniu  mechanizmu  opodatkowania  odwróconego  opodatkowania  podatkiem  VAT 
nie jest przynależne do kategorii błędu w obliczeniu ceny. Zagadnienie to wskazuje jedynie 
płatnika tego podatku (nabywcę lub sprzedawcę towaru} i nie ma nic wspólnego z przyjęciem 
prawidłowej  stawki  VAT.  Stawka  ta  jest  niezależna  od  mechanizmu  odwróconego 
opodatkowania  i  wynika  bezpośrednio  z  ustawy  o  VAT.  Jeżeli  nawet  wykonawca 
nieprawidłowo  podałby  informację  na  temat  odwróconego  VAT,  natomiast  prawidłowo 
podałby stawkę VAT to nie można  w  żadnym przypadku twierdzić, iż doszłoby do błędu  w 
obliczeniu ceny oferty. 
Zagadnienie  to  jest  kompleksowo  i  jednoznacznie  uregulowane  w  PZP.  Ustawa  ta 
wychodząc  z  zasady  dokonywania  oceny  ofert  w  cenach  brutto  (tzn.  obejmujących  VAT} 
nakazuje  przecież  w  art.  91  ust.  3a  PZP  „ubruttowić"  cenę  oferty,  co  odnosi  się  także  do 
sytuacji,  w  której  dany  zamawiający  będzie  uiszczał  VAT  w  związku  mechanizmem 
odwróconego opodatkowania, jak stanowi bowiem przywołany przepis jeżeli złożono ofertę, 
której wybór prowadziłby do powstania u zamawiającego obowiązku podatkowego zgodnie z 
przepisami o podatku od towarów i usług, zamawiający w celu oceny takiej oferty dolicza do 
przedstawionej  w  niej  ceny  podatek  od  towarów  i  usług,  który  miałby  obowiązek  rozliczyć 
zgodnie z tymi przepisami. Z tego też względu KIO w swoim orzecznictwie przyjmuje, iż opis 


rozłożenia opodatkowania VAT nie stanowi błędu w obliczeniu ceny oferty nawet wówczas, 
gdy  jest  wadliwy.  Jak  orzekła  KIO  w  wyroku  z  dnia  17  września  2015  r.  (sygn.  akt  KIO 
1966/15}  Nawet  gdyby  przyjąć,  że  wykonawca  w  sposób      niewłaściwy      wskazał      na    
rozłożenie   obowiązku   podatkowego   pomiędzy zamawiającym a wykonawcą, to działanie 
takie nie może być rozpatrywane w kategorii błędu w obliczeniu ceny i nie może wywoływać 
skutku  w  postaci  odrzucenia  oferty  w  oparciu  o  art.  89  ust  1  pkt  6  p.z.p.  (...).  Nie  można 
sytuacji  podania  niewłaściwego  rozkładu  ciężaru  obowiązków  podatkowych  porównywać  z 
sytuacją zastosowania niewłaściwej stawki VAT do obliczenia ceny oferty. 
Zwrócić  należy  uwagę,  iż  uznanie  ładowarki  samochodowej  za  element  niewchodzący  w 
skład  zestawu  wraz  z  tabletem  i  ładowarką  sieciową  230  V,  a  tym  samym  nieobjęty 
mechanizmem  odwróconego  opodatkowania  VAT,  jest  tylko  własną  interpretacją  prawa 
podatkowego  poczynioną  przez  Odwołującego  na  potrzeby  niniejszego  odwołania. 
Odwołujący  w  tym  zakresie  nie  wskazuje  przepisów  prawa  podatkowego  (ustawy  o  VAT), 
lecz  jedynie  do  stanu  faktycznego  zaistniałego  w  niniejszej  sprawie  odnosi  nieformalną 
interpretację  Ministerstwa  Finansów  i  to  niedotyczącą  przedmiotów  takich  jak  przedmiot 
zamówienia,  jak  wynika  z  odwołania  Odwołujący  powołuje  się  na  przypadek  uznania 
ładowarki  samochodowej  do  telefonu  komórkowego  jako  niepodlegającej  mechanizmowi 
odwróconego  opodatkowania,  jako  podstawę  do  przyjęcia  rzekomego  błędu  w  obliczeniu 
ceny  oferty.  Jednocześnie  jednak  Odwołujący  pomija    fakt,  iż  w  samej    Broszurze 
informacyjnej  Ministerstwa  Finansów  wskazuje  się  (s.  7)  W  związku  z  występowaniem  w 
obrocie  handlowym  różnego  rodzaju  zestawów  (różna  ilość  czy  też  rodzaj  elementów 
wchodzących w skład zestawu), klasyfikowanie tego rodzaju produktów (nawet w -przypadku 
pewnego  ich  podobieństwa)  powinno  być  dokonywane  indywidualnie.  W  przypadku 
wątpliwości co do sposobu zaklasyfikowania do właściwego grupowania PKWiU konkretnego 
produktu,  o  stosowną  opinię  w  tej  sprawie  można  wystąpić  do  Ośrodka  Klasyfikacji  i 
Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi. Jako podstawę rzekomej nieprawidłowości w 
zakresie  podania  stawki  VAT  w  ofercie.  TOYA  Odwołujący  wskazuje  zapisy  Broszury 
informacyjnej  Ministra  Finansów,  jako  dokumentu,  w  którym  ustalono,  że  ładowarka 
samochodowa  nie  może  być  częścią  „zestawu",  który  w  całości  podlegałby  mechanizmowi 
odwróconego  obciążenia.  Należy  jednak  zwrócić  uwagę,  że  sama  Broszura  informacyjna 
Ministerstwa  Finansów  załączona  do  odwołania  ma  wyłącznie  charakter  informacyjny  i  nie 
stanowi  ani  źródła  prawa  podatkowego,  ani  wiążącej  (oficjalnej)  wykładni  prawa 
podatkowego.  Na  wskazanym  stanowisku  stoi  również  orzecznictwo  sądów 
administracyjnych podnosząc, że nie można tracić z pola widzenia, że broszura informacyjna 
Ministerstwa Finansów nie jest źródłem prawa i nie może być podstawą stosowania ulg czy 
zwolnień podatkowych, nawet jeżeli jej treść budzi wątpliwości co do zgodności z przepisami 
ustawy (zob. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 3 listopada 


2015 r. sygn. akt. I SA/Gd 809/15). W związku z powyższym zawarty w Broszurze komentarz 
dotyczący  odwróconego  VAT  w  zakresie  zestawu  zawierającego  ładowarkę  nie  ma 
jakiegokolwiek znaczenia dla niniejszej sprawy. 
Wiążący  charakter  interpretacji  prawa  podatkowego  dokonywanej  przez  organy  podatkowe 
jest określony w przepisach prawa, tj. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. (tekst jedn.: Dz.U. z 
2017 r., poz. 201 z późn. zm. - dalej: „Ordynacja Podatkowa.") i jedynie takim interpretacjom 
można  przydać  walor  interpretacji  urzędowych.  Ustawodawca  w  art.  14a  §  1  Ordynacji 
Podatkowej  przewidział  ściśle  instytucje  stanowiące  urzędowe  wykładnie  prawa 
podatkowego.  Są  nimi  jedynie  interpretacje  ogólne  oraz  objaśnienia  podatkowe  wydawane 
przez  Ministra  Finansów,  jak  również  indywidualne  wydawanie  na  podstawie  art.  14b  §  1 
Ordynacji  Podatkowej  przez  Dyrektora  Krajowej  Informacji  Skarbowej  oraz  wydawane  na 
podstawie  art.  14j  §  1  Ordynacji  Podatkowej  przez  wójta,  burmistrza  (prezydenta  miasta), 
starostę lub marszałka województwa, stosownie do właściwości tych organów podatkowych. 
Skutkiem prawnym tych interpretacji jest ochrona podatnika w przypadku zastosowania się 
do interpretacji indywidualnej (art. 14k § 1 Ordynacji Podatkowej), interpretacji ogólnej (art. 
14k  §  2  Ordynacji  Podatkowej  }  bądź  do  objaśnień  podatkowych  (art,  14n  §  4  pkt.  1) 
Ordynacji  Podatkowej,  który  nakazuje  odpowiednie  stosowanie  art.  14k  §  1  Ordynacji 
Podatkowej). Takich skutków prawnych nie przewiduje Ordynacja Podatkowa w stosunku do 
Broszur  informacyjnych  wydawanych  przez  Ministra  Finansów.  Tym  samym  Broszura 
informacyjna  Ministra  Finansów,  która  nie  posiada  takiego  znaczenia  prawnego,  którą 
przepisy prawa podatkowego łączą z wydaniem interpretacji ogólnych, indywidualnych oraz 
objaśnień  podatkowych,  w  żaden  sposób  nie  może  stanowić  wiążącej  czy  też  urzędowej 
wykładni  prawa  podatkowego.  Należy  przy  tym  podkreślić,  że  nawet  wskazanym  powyżej 
interpretacjom i objaśnieniom podatkowym ustawodawca nie przyznaje waloru źródła prawa 
a tym samym nie mają one mocy wiążącej w stosunku do organów podatkowych, ani też do 
innych  podmiotów  mogących  być  potencjalnymi  adresatami  interpretacji  (np.  podatników, 
płatników, inkasentów]. Ustawodawca przewidział jedynie ochronę podatnika przed skutkami 
wydania błędnej interpretacji. 
W konsekwencji treść Broszury nie może wpłynąć na obowiązek zastosowania przez organy 
przepisów  prawa  i  określenia  zgodnie  z  nimi  pojęcia  „zestaw",  tym  bardziej,  że  nawet 
przykład zaczerpnięty z tej Broszury, na który powołuje się Odwołujący w odwołaniu nie jest 
przystający  do  stanu faktycznego  zaistniałego  w  niniejszej  sprawie,  o  czy  w  dalszej  części 
uzasadnienia niniejszego pisma procesowego. 
Przykład wskazywany w Broszurze informacyjnej Ministerstwa Finansów, na który powołuje 
się  Odwołujący  (telefon  komórkowy  i  ładowarka  samochodowa  do  niego)  nie  odpowiada 
stanowi  faktycznemu  zaistniałemu  w  niniejszym  postępowaniu.  Przedmiotem  zamówienia 
jest Dostawa urządzeń mobilnych typu tablet o podwyższonej klasie odporności (typ rugged) 


przeznaczonych  do  użytku  zewnętrznego  przez  pracowników  brygad  terenowych. 
Urządzenia  te  nie  są  typowymi  tabletami  przeznaczonymi  do  użytkowania  w 
pomieszczeniach  budynków,  lecz  tzw.  tabletami  pancernymi  użytkowanymi  w  warunkach 
terenowych. Ich typowym przeznaczeniem jest użytkowanie bezpośrednio na placu budowy, 
w warunkach pola walki, w trakcie terenowych geodezyjnych, czy też prac górniczych bądź 
geologicznych. Są też powszechnie wykorzystywane przez przedsiębiorstwa sieciowe (w tym 
przez  operatorów  systemów  przesyłowych  elektroenergetycznych  i  operatorów  systemów 
dystrybucyjnych elektroenergetycznych) do pracy brygad terenowych obsługujących awarie 
sieci elektroenergetycznej. Ładowanie tego rodzaju urządzeń z ładowarek samochodowych 
jest  typowym  sposobem  ich  ładowania,  zgodnym  z  przeznaczeniem  samego  urządzenia, 
które ma być wykorzystywane w warunkach terenowych. O takim przeznaczeniu przedmiotu 
zamówienia zamawiający też informował wykonawców o opisie przedmiotu zamówienia i w 
samej  nazwie,  jaką  nadał  swojemu  postępowaniu. W  tych  okolicznościach  faktycznych  nie 
można twierdzić, iż tablet o podwyższonej klasie odporności (typ rugged) wraz z ładowarką 
samochodową  nie  stanowi  jednego  zestawu  oraz,  że  w  konsekwencji  ładowarka 
samochodowa nie podlega mechanizmowi odwrotnego opodatkowania VAT. 
Zamawiający zwraca uwagę, iż formularz ofertowy stanowiący załącznik do SIWZ, na którym 
Wykonawcy  obowiązkowo  musieli  złożyć  ofertę  nie  przewidywał  wyodrębniania  ceny  za 
ładowarkę  samochodową  do  tabletu.  Zamawiający  w  pkt  2  lit  h  Rozdziału  11  SIWZ  (opis 
przedmiotu  zamówienia)  jednoznacznie  wskazał,  że  zarówno  ładowarka  sieciowa  230  V 
ładowarka samochodowa 12 V są dostarczane w komplecie wraz z urządzeniem. Z tego też 
powodu  formularz  cenowy  nie  przewidywał  wyodrębniania  ceny  za  ładowarkę 
samochodową,  która  w  ocenie  Zamawiającego  stanowi  jeden  zestaw  wraz  z  tabletem  o 
podwyższonej  klasie  odporności  (typ  rugged)  i  jest  niezbędna  do  korzystania  z  niego  w 
warunkach  eksploatacji,  do  jakich  został  zaprojektowany  i  przewidziany.  W  związku  z 
powyższym  nie  dokonując  wyodrębnienia  ceny  ładowarki  samochodowej  TOYA  postąpiła 
dokładnie z wymaganiami SIWZ. 
Podkreślenia  wymaga  również  fakt,  iż  pomimo  nałożenia  na  wykonawców  obowiązku 
wyceny tableta wspólnie z ładowarką samochodową żaden z wykonawców nie wnioskował o 
dokonanie zmiany SIWZ i wyodrębnienie jego ceny tak, aby możliwe było zaprezentowanie 
mechanizmu  odwrotnego  opodatkowania  VAT  odrębnie  w  stosunku  do  samego  tableta  i 
odrębnie  w  stosunku  do  ładowarki  samochodowej.  Co  więcej  takiego  wniosku  nie  złożył 
nawet  sam  Odwołujący.  W  tym  zakresie  wykonawcy  biorący  udział  w  postępowaniu  nie 
zadali również żadnych  pytań do SIWZ, co jednoznacznie zaświadcza, iż dla  wykonawców 
nie było wątpliwości, że uznanie przez Zamawiającego tableta i ładowarki samochodowej za 
jeden zestaw jest w pełni prawidłowe. 


W  sposób  analogiczny  jak  TOYA  swoją  ofertę  zaprezentowali  też  inni  wykonawcy,  którzy 
złożyli  oferty  w  niniejszym  postępowaniu  tj.  ANDRA  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  i 
MEGA  SONIC  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie,  co  wskazuje,  iż  prawidłowość  działania 
Zamawiającego. 
Dla  oceny  powyższego  zarzutu  kluczowe  znaczenie  ma  wreszcie  fakt,  iż  uwzględnienie 
stanowiska  Odwołującego  w  zakresie  nie  objęcia  ładowarki  samochodowej  zastosowaniem 
mechanizmu odwróconego opodatkowania nie ma żadnego wpływu na wynik postępowania. 
Jeżeli nawet ładowarka podlegałaby mechanizmowi odwróconego opodatkowania, to i tak do 
oceny ofert przyjęta byłaby analogiczna kwota brutto oferty TOYA. Zgodnie z art. 91 ust. 3a 
PZP  jeżeli  złożono  ofertę,  której  wybór  prowadziłby  do  powstania  u  zamawiającego 
obowiązku podatkowego zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług, zamawiający w 
celu oceny takiej oferty dolicza do przedstawionej w niej ceny podatek od towarów i usług, 
który  miałby  obowiązek  rozliczyć  zgodnie  z  tymi  przepisami.  W  każdym  zatem  przypadku 
dochodziłoby  do  oceny  oferty  w  kwocie  brutto.  Różnica  pomiędzy  stanowiskiem 
Zamawiającego, a Odwołującego polega na tym, że Zamawiający powiększył całą kwotą za 
tablety  (wraz  z  ładowarkami)  o  kwotę  należnego  VATu,  zaś  w  przypadku  stanowiska 
Odwołującego część tej kwoty (za ładowarki samochodowe) powinien w kwocie brutto podać 
sam  wykonawca,  zaś  pozostałą  kwotę  winien  samodzielnie  ubruttawiać  Zamawiający.  Nie 
zmienia to jednak faktu, iż zawsze byłaby to ta sama kwota (!) i zawsze w ramach kryterium 
oceny ofert oceniana byłaby ta sama kwota. 
Zgodnie zatem z zasadami rządzącymi postępowaniem odwoławczym przed KIO, zarzucane 
naruszenie  nie  miałoby  istotnego  wpływu  na  wynik  postępowania,  co  w  zgodnie  z  art.  192 
ust. 2 PZP stanowi przyczynę oddalenia odwołania. Jak słusznie zauważa KIO w wyroku z 
dnia  18  kwietnia  2016  r.  (sygn.  akt  KIO  492/16)  jak  wynika  z  art.  192  ust.  2  p.z.p., 
ustawodawca zdecydował, że aby odwołanie zostało uwzględnione nie wystarczy wykazanie 
jakiegokolwiek  naruszenia  p.z.p.,  ale  konieczne  jest  udowodnienie  wystąpienia  naruszenia 
kwalifikowanego, tj. takiego, które wpływa lub może wpłynąć istotnie na wynik postępowania 
o  udzielenie  zamówienia.  Wedle  utrwalonego  orzecznictwa  KIO  istotny  wpływ  na  wynik 
postępowania to wpływ tego rodzaju, że uwzględnienie odwołania prowadzi do wyboru innej 
oferty niż dotychczas wybrana, jako oferty najkorzystniejszej. jak orzekła KIO w w wyroku z 
dnia 30 września 2016 r. (połączone sprawy KIO 1594/16; KIO 1603/16; KIO 1616/16; KIO 
1617/16) Z istotnym wpływem na wynik postępowania, o którym mowa w przepisie art. 192 
ust.  2  p.z.p.,  mamy  do  czynienia  w  sytuacji,  w  której  uwzględnienie  zarzutów 
wyartykułowanych  w  odwołaniu  prowadzi  do  wyboru  jako  najkorzystniejszej  oferty  złożonej 
przez odwołującego. 
Jak wskazywano to powyżej w omawianym przypadku nie mielibyśmy bowiem do czynienia z 
błędem w obliczeniu ceny oferty, a co najwyżej z błędem we wskazaniu przez TOYA zakresu 


w  jakim  wybór  oferty  będzie  prowadzić  do  powstania  u  zamawiającego  obowiązku 
podatkowego,  i  we  wskazaniu  nazwy  [rodzaj)  towaru  lub  usługi,  których  dostawa  lub 

ś

wiadczenie  będzie  prowadzić  do  jego  powstania  wartości  bez  kwoty  podatku.  Takiego 

rodzaju  wadliwość  oferty  wykonawcy  nie  jest  jednakże  postrzegana  jako  podstawa 
odrzucenia oferty, jak zwróciła na to uwagę KIO w wyroku z dnia 17 września 2015 r. (sygn. 
akt  KIO  1966/15)  Nawet  gdyby  przyjąć,  że  wykonawca  w  sposób  niewłaściwy  wskazał  na 
rozłożenie  obowiązku  podatkowego  pomiędzy  zamawiającym  a  wykonawcą,  to  działanie 
takie nie może być rozpatrywane w kategorii błędu w obliczeniu ceny i nie może wywoływać 
skutku w postaci odrzucenia oferty w oparciu o art. 89 ust. 1 pkt 6p.z.p. Z kolei w wyroku z 
dnia 11 grudnia 2015 r. (sygn. akt. KIO 2555/15) Izba orzekła Odnosząc się do przyjętego w 
ustawie  rozumienia  pojęcia  cena,  należy  stwierdzić,  że  błędne  poinformowanie  lub 
niepoinformowanie  Zamawiającego  przez  wykonawcę  o  obowiązku  doliczenia  do 
zaoferowanej  ceny  podatku  VAT,  nie  ma  wpływu  na  cenę  wykonania  zamówienia,  gdyż  ta 
informacja wykonawcy wobec Zamawiającego jest irrelewantna. 
 
 
W zakresie zarzutu rażąco niskiej ceny. 
 
Zarzut zaoferowania przez TOYA ceny rażąco niskiej jest niezasadny. 
W stosunku do tego zarzutu odwołania w pierwszej kolejności podnieść należy, iż zarzut ten 
został podniesiony w stosunku do dwóch cen jednostkowych: (1) ceny uchwytu tabletu oraz 
(2) ceny digitizera. Tymczasem w świetle utrwalonej linii orzeczniczej KIO ocena ceny rażąco 
niskiej  następuje  nie  w  odniesieniu  do  cen  jednostkowych,  ale  do  ceny  łącznej,  czyli  ceny 
łącznej za cały przedmiot zamówienia. W przypadku niniejszego Odwołania, w stosunku do 
ceny łącznej, w ogóle nie pojawia się zarzut zaoferowania ceny łącznej co już samo przez 
się czyni ten zarzut zarzutem niezasadnym. 
Jak  podkreśliła  KIO  w  wyroku  z  dnia  25  maja  2016  r.  (sygn.  akt  KIO  366/16)  Ceny 
jednostkowe w ofercie nie przesądzają o istnieniu rażąco niskiej ceny, lecz decyduje o tym 
dopiero  wartość  całkowita  przedmiotu  zamówienia  (niepubl.  zamieszczony  w  Systemie 
Informacji Prawnej LEX). Podobnie przyjęła KIO w wyroku z dnia 14 grudnia 2015 r. (sygn, 
akt  KIO  2599/15)  uznając  Ceny  jednostkowe  w  ofercie,  nie  przesądzają  o  istnieniu  rażąco 
niskiej ceny, lecz decyduje o tym dopiero wartość całkowita przedmiotu zamówienia (niepubl. 
zamieszczony  w  Systemie  Informacji  Prawnej  LEX).  W  powyższą  linię  orzeczniczą  KIO 
wpisuje  się  też  wyrok  KIO  z  dnia  24  maja  2012  r.  (sygn.  akt  KIO  916/12),  w  którym  Izba 
orzekła,  że  Rażąco  niską  cenę  należy  odnosić  do  całkowitej  ceny  oferty,  a  nie  do  jej  cen 
jednostkowych. Teza ta jest tym bardziej zasadna w sytuacji, gdy powszechną praktyką przy 
kalkulowaniu  cen  ofert  jest  tzw.  "przenoszenie"  kosztów  prac,  które mają  być  wykonane  w 


terminie  późniejszym  do  pozycji,  które  będą  wykonane  wcześniej.  Twierdzenie,  że 
niektóre/pozycje kosztorysowe  w ofercie są znacznie zaniżone nie uzasadnia jeszcze tezy, 

ż

e  cena  całkowita  oferty  nosi  znamiona  ceny  rażąco  niskiej  i  nie  stwarza  podstaw  do 

zastosowania przepisu art. 90 ust. 1 p.z.p. 
Zamawiający jest wprawdzie świadomy, iż przepis art. 90 ust. 1 PZP (w brzemieniu nadanym 
postanowieniami  ustawy  z  dnia  22  czerwca  2016  r.  o  zmianie  ustawy  -  Prawo  zamówień 
publicznych oraz niektórych innych ustaw - Dz. U. z 2016 r. poz. 1020 z późn. zm.) stanowi 
podstawę do badania w ramach wyjaśnień ceny rażąco niskiej nie tylko ceny (całkowitej) ale 
także  jej  części  składowych,  tym  nie  mniej  przepis  ten  dotyczy  jedynie  części  składowych 
ceny  o  charakterze  istotnym.  PZP  nie  precyzuje  wprawdzie  jak  rozumieć  pojęcie  istotnych 
elementów ceny, o których mowa  w art. 90 ust. 1 PZP tym nie mniej posłużenie się przez 
ustawodawcę  kwantyfikatorem  „istotności"  wskazuje,  że  chodzi  w  tym  przepisie  o  takie 
elementy  oferty,  które  w  znaczący  sposób  wpływają  na  cenę  jako  taką  lub  też  dotyczą 
zapłaty  za  kluczowe  świadczenia  wchodzące  w  przedmiot  zobowiązania  wykonawcy 
wynikającego z umowy w sprawie zamówienie publicznego. 
Ceny  jednostkowe  zakwestionowane  przez  Odwołującego,  tj.  (1)  ceny  uchwytów  tabletów 
oraz  (2)  ceny  digitizerów  w  żadnym  przypadku  nie  mają  takiego  charakteru.  Nawet  w 
przypadku  oferty  odwołującego  wartość  wszystkich  400  szt.  uchwytów  tabletów 
wchodzących  w  skład  przedmiotu  zamówienia  to  79.600  PLN  netto,  co przy  wartości  ceny 
całkowitej 5.504.800,00 PLN netto stanowi ok. 1,45% ceny łącznej (i). Z kolei  wartość 400 
szt.  digitizerów  to  jedynie  73.200  PLN  netto,  czyli  ok  1,35%  ceny  łącznej  (!).  Tym  samym 
ceny  obu  zakwestionowanych  elementów  to  jedynie  niecałe  3%  ceny  łącznej  samego 
odwołującego. Zwrócić przy tym należy uwagę, iż  w przypadku innych  ofert jest to jeszcze 
mniejszy odsetek, gdyż to Odwołujący zaoferował najwyższe ceny jednostkowe akcesoriów 
do tabletów. Trudno zatem uznać, aby ceny składowe w kwocie stanowiącej ok. 1,5% ceny 
łącznej  większości  ofert  i  niecałe  3%  ceny  łącznej  samego  odwołującego  stanowiły  istotny 
element ceny. 
Ceny jednostkowe zakwestionowanych elementów (uchwyt do tabletów, digitizer] nie 
dotyczą też kluczowych świadczeń wchodzących w skład przedmiotu zamówienia. 
Zgodnie z ogłoszeniem o zamówieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii 
Europejskiej oraz zgodnie z opisem przedmiotu zamówienia zawartym w specyfikacji 
istotnych warunków zamówienia przedmiotem zamówienia jest „Dostawa urządzeń 
mobilnych  typu  tablet  o  podwyższonej  klasie  odporności  (typ  rugged)  przeznaczonych  do 
użytku zewnętrznego przez pracowników brygad terenowych wraz z akcesoriami". 
Kluczowym elementem przedmiotu zamówienia jest zatem tablet, a nie akcesoria do niego. 
W   świetle   KC   tablet   stanowi   przecież   rzecz   główną,   a   akcesoria   są   jedynie 
przynależnościami. Zgodnie z przepisem art. 51 § 1 KC przynależnościami są rzeczy 


ruchome potrzebne  do korzystania z innej rzeczy (rzeczy głównej) zgodnie z jej 
przeznaczeniem, jeżeli pozostają z nią w faktycznym związku odpowiadającym temu 
celowi. Mając na uwadze charakter uchwytu do tabletu i digitazera jako przynależności 
tabletu  (jako rzeczy głównej)  nie sposób uznać cen tych  elementów przedmiotu 
zamówienia za istotne elementy ceny w rozumieniu art. 90 ust. 1 PZP. 
Fakt, iż tablety stanowiły zasadniczą (kluczową) część przedmiotu zamówienia, zaś 
akcesoria  jedynie  stanowią  ich  przynależności  ma  też  istotne  znaczenie  dla  rozumienia 
postanowień  SIWZ  dotyczących  ceny  oferty.  Zamawiający  nie  nakazał  autonomicznej 
kalkulacji  poszczególnych  cen  jednostkowych  akcesoriów,  lecz  ceny  łącznej.  W  związku  z 
powyższym,  jak  zauważa  KIO  w  wyroku  z  dnia  19  lutego  2014  r.  (połączone  sprawy  KIO 
219/14;  KIO  221/14)  Wykonawca  nie  ma  obowiązku  kalkulacji  każdego  jednego  elementu 
składowego wyceny oferty na poziomie rentowności. Cena całkowita oferty ma bowiem być 
skalkulowana w ten sposób, aby pokryć koszty wykonanych prac oraz przynieść wykonawcy 
zysk, dla osiągnięcia którego złożył ofertę i podjął się realizacji zadania. Rażąco niska cena 
odnoszona jest, jak wynika z treści przepisów art. 89 ust. 1 pkt 4 p.z.p. i art. 90 ust 3 p.z.p. 
do przedmiotu zamówienia, a nie wybranego elementu zamówienia. Analogicznie, w wyroku 
z  dnia  22  lipca  2013  r.  (połączone  sprawy  KIO  1680/13;  KIO  1695/13)  KIO  przyjęła,  że 
Rażąco  niską  cenę  ustala  się  i  odnosi  do  ceny  całkowitej  za  przedmiot  zamówienia,  gdyż 
stanowi  tak  wprost  art.  90  ust  3  oraz  art  89  ust.  1  pkt  2  p.z.p.  Nawet  niedoszacowanie 
jednego z elementów kalkulacji cenowej, nie może wprost świadczyć o rażąco niskiej cenie 
całkowitej oferty, przekładającej się na rentowność kontraktu. 
Analiza oferty TOYA wskazuje, iż jest to cena realna z punktu widzenia kosztów zamówienia. 
Co szczególnie istotne cena tej oferty jest kwotą wyższą od kwoty pierwotnie przeznaczonej 
na  sfinansowanie  zamówienia.  Podczas  otwarcia  ofert  Zamawiający  wskazał,  iż  na 
sfinansowanie  zamówienia  przeznacza  kwotę  5.289.000  PLN.  Tymczasem  oferta  TOYA 
opiewa, po doliczeniu przez Zamawiającego podatku VAT zgodne z art. 91 ust. 3a PZP, na 
kwotę 5.707.200 PLN. 
Cena  oferty  TOYA  nie  była  też  ceną  najtańszą,  lecz  ofertą  z  trzecią  ceną  (ceną  łączną}  w 
kolejności.  Oferty  dwóch  wykonawców  (Mega  Sonic  SA  z  siedzibą  w  Warszawie  oraz 
Komputronik Biznes Sp. z o.o. w Poznaniu) były ofertami tańszymi od oferty TOYA. 

Ż

adna z cen całkowitych tych ofert, w tym w szczególności cena zawarta w ofercie TOYA nie 

przekracza różnicy 30 % wartości zamówienia powiększonej o należny podatek od towarów i 
usług, ustalonej przed wszczęciem postępowania zgodnie z art. 35 ust. 1 i 2 PZP, zatem nie 
zachodzi  przypadek  obowiązkowego  wezwania  wykonawcy  do  wyjaśnienia  ceny  rażąco 
niskiej  opisany  w  art.  90  ust.  1a  pkt  1  in  princice  PZP.  W  niniejszej  sprawie  nie  ma  też 
miejsca sytuacja, w której cena całkowita oferty TOYA jest niższa o co najmniej 30%średniej 
arytmetycznej  cen  wszystkich  złożonych  ofert  (art.  90  ust.  la  pkt  1  infine  PZP),  co  w 


konsekwencji  oznacza,  iż  także  z  tego  powodu  Zamawiający  nie  był  obowiązany  do 
wezwania TOYA do złożenia wyjaśnień swojej ceny. 
Zarzut  sformułowany  przez  Odwołujące  go  został  wywiedziony  wyłącznie  z  faktu,  iż  ceny 
dwóch akcesoriów w ofercie TOYA są niższe niż ceny w ofercie odwołującego. Odwołujący 
pomija  natomiast  całkowicie  w  swoim  odwołaniu  kwotę  ceny  łącznej  oferty.  Z  faktu,  iż 
Odwołujący  zaoferował  najdroższe  ceny  akcesoriów  nie  wynika  jeszcze,  aby  oferty  innych 
wykonawców  były  ofertami  z  ceną  rażąco  niską,  jeżeli  weźmie  się  pod  uwagę  zestaw 
obejmujący (1) tablet wraz  z ładowarką samochodową, (2) uchwyt, (3) digitizer, (4) bateria 
zapasowa,  (5)  torba  ochronna  i  (6)  folia  ochronna  to  różnice  pomiędzy  poszczególnymi 
ofertami  są  relatywnie  niewielkie  i  stanowią  normalne  ceny  zaoferowane  na  rynku 
konkurencyjnym. 
W  zakresie  przeliczenia  kosztów  gwarancji  omawiany  zarzut  odwołania  został 
skonstruowany  przy  założeniu,  iż  żywotność  poszczególnych  akcesoriów  na  jakie 
Wykonawcy  udzielili  przedłużonej  gwarancji  oznacza  automatycznie  konieczność 
przekazania  wielokrotności  tych  akcesoriów  w  okresie  przedłużonej  gwarancji  jakości. 
Założenie to jest skonstruowane tylko na potrzeby z góry przyjętej tezy o cenie rażąco niskiej 
w ofercie TOYA. 
Faktyczna  żywotność  poszczególnych  akcesoriów  jest  zróżnicowana  w  zależności  od  ich 
jakości.  Przyjęte  w  opisie  przedmiotu  zamówienia  (Rozdział  II  SIWZ)  wyjściowe  okresy 
gwarancji  zostały  przyjęte  z  uwagi  na  praktyki  rynkowe  sprzedawców  i  dystrybutorów,  jak 
również celem uniknięcia przez Zamawiającego zarzutu ograniczenia konkurencji w związku 
ze  zbyt  wygórowanym  oczekiwaniem  minimalnego  okresu  gwarancji.  Wieloletnie 
doświadczenia  Zamawiającego  wynikające  z  dotychczasowego  użytkowania  tabletów  typu 
rugged  wskazują,  iż  założenie  przyjęte  przez  Odwołującego  jest  czysto  hipotetyczne,  a 
trwałość  poszczególnych  akcesoriów  jest  zdecydowanie  dłuższa  niż  wskazuje  to  w 
odwołaniu Odwołujący. Czymś innym jest bowiem faktyczny okres trwałości danej rzeczy, a 
zupełnie czymś innym umowny okres odpowiedzialności za rzecz ustalony w zobowiązaniu 
gwarancyjnym  (art.  577  KC).  Ponadto  nie  można  zapominać,  iż  reżim  gwarancji  jakości  to 
rodzaj  odpowiedzialności  za  wady  rzeczy.  W  żadnym  przypadku  nie  można  tego  mylić  z 
normalnym zużyciem rzeczy, które przecież następuje w toku normalnej eksploatacji. Z tego 
też  powodu  element  najszybciej  zużywający  się  (czyli  folie  ochronne  na  ekran  zostały 
zamówione w ilości aż 1200 szt.). 
W tym stanie rzeczy odwołujący wnosi i wywodzi jak na wstępie pisma.  
 
W  piśmie  z  dnia  10  kwietnia  2017  roku  przystępujący  w  sprawie  popierając  stanowisko 
zamawiającego wywodził jak poniżej.   


W  ocenie  Przystępującego  odwołanie  Odwołującego  jest  całkowicie  bezzasadne.  Tym 
samym,  Przystępujący  wnosi  o  oddalenie  odwołania.  Wszystkie  zawarte  w  odwołaniu  tezy 
Odwołującego  są  błędne,  nie  znajdują  oparcia  w  faktach  oraz  są  oparte  wyłącznie  o 
domniemania  Odwołującego.  Ponadto,  przytoczone  przez  Odwołującego  orzecznictwo 
Krajowej  Izby  Odwoławczej  na  rzekome  potwierdzenie  argumentacji  Odwołującego  jest 
nieadekwatne  i  nie  znajduje  analogii  w  niniejszej  sprawie.  Szczegółową  argumentację 
Przystępujący przedstawi na posiedzeniu i rozprawie. 
Przystępujący zauważa również, że już sam Zamawiający niezwykle wnikliwie i skrupulatnie 
dokonywał  oceny  wszystkich  ofert.  Postępowanie  zostało  rozstrzygnięte  przez 
Zamawiającego  dopiero  po  upływie  blisko  4  miesięcy  od  terminu  składania  ofert.  Według 
wiedzy  Przystępującego,  wynikającej  z  pozyskanych  kopii  ofert  konkurencyjnych 
wykonawców wynika, że w toku oceny ofert Zamawiający wielokrotnie dokonywał czynności 
wzywania  wykonawców  do  uzupełnienia  ofert  oraz  składania  wyjaśnień. W  każdym,  nawet 
najbardziej  szczegółowym  aspekcie,  mogącym  budzić  prawnie  uzasadnione  wątpliwości 
Zamawiającego  (a  nawet  można  zaryzykować  tezę  --  w  ocenie  Przystępującego  -  iż 
Zamawiający  w niektórych przypadkach czynił to wręcz nadgorliwie). Należy podkreślić, że 
na 5 ofert złożonych w postępowaniu. Zamawiający ostatecznie dokonał odrzucenia 3 z nich. 

Ż

aden  z  odrzuconych  wykonawców  nie  złożył  odwołania,  co  dodatkowo  świadczy  o 

profesjonalizmie,  słuszności  i  skrupulatności  działań  Zamawiającego.  Warto  również 
zauważyć,  że  Zamawiający  jakim  jest  ENEA  Operator  Sp.  z  o.o.  jest  podmiotem,  który 
według  wiedzy  Przystępującego  przeprowadza  nawet  kilkaset  postępowań  przetargowych 
rocznie  i  w  ocenie  Przystępującego  należy  do  jednego  z  najbardziej  doświadczonych 
zamawiających w kraju w zakresie praktyki zamówień publicznych. 
Szczególnego podkreślenia wymaga natomiast fakt, że również oferta Przystępującego była 
przedmiotem  wnikliwej  i  dogłębnej  analizy  przez  Zamawiającego,  o  czym  świadczy  przede 
wszystkim wezwanie Przystępującego w toku oceny oferty do złożenia wyjaśnień w zakresie 
wykazania  zdolności  zawodowej  Przystępującego.  Kwestia  ta  była  bardzo  gruntownie 
wyjaśniona  przez  Przystępującego  w  oparciu  o  wnikliwą  analizę  prawną  przeprowadzoną 
przez  renomowaną  kancelarię  prawną  specjalizującą  się  w  zakresie  praktyki  prawa 
zamówień  publicznych,  oraz  dodatkowo  popartą  licznym  orzecznictwem  Krajowej  Izby 
Odwoławczej.  Tymczasem  Odwołujący  zdaje  się  pomijać  ten  istotny  fakt  i  w  swoim 
odwołaniu  nawet  nie  odniósł  się  do  tej  argumentacji,  a  jedynie  w  sposób  całkowicie 
nieuzasadniony  i  oparty  na  domniemaniach  podnosi  tą  samą  okoliczność,  która  była  już 
przedmiotem  wnikliwej  analizy  przez  Zamawiającego  w  oparciu  o  rzetelne  wyjaśnienia 
Przystępującego, poparte gruntowną analizą prawną oraz bogate orzecznictwo Krajowej Izby 
Odwoławczej. 


W  ocenie  Przystępującego  świadczy  to  o  skrajnie  negatywnym  kontekście  wniesienia 
odwołania  przez  Odwołującego,  wyłącznie  „dla  zasady",  tak  aby  utrudnić  Zamawiającemu 
dalszy  przebieg  postępowania.  Dodatkowym  o  ile  nie  najważniejszym  --  dowodem  na 
poparcie  tej  tezy  jest  fakt,  że  Odwołujący  de  facto  nie  posiada  interesu  prawnego  we 
wniesieniu  odwołania,  ponieważ  oferta  złożona  przez  Odwołującego  jest  oferta  najdroższą 
spośród  wszystkich  ofert  złożonych  w  postępowaniu  oraz  rażąco  przekracza  środki,  jakie 
Zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia.  Tym  samym, 
Przystępujący wnosi jednocześnie o oddalenie odwołania Odwołującego ze względu na fakt, 

ż

e  Odwołujący  nie  posiada  interesu  prawnego  we  wniesieniu  odwołania,  stosownie  do 

przepisów  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp.  Przystępujący  wskazuje,  że  według  informacji  z 
otwarcia  ofert  Zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia  kwotę 
brutto  5.289.000,00  zł.  Tymczasem  cena  oferty  Odwołującego  (po  doliczeniu  podatku  VAT 
rozliczanego  na  zasadzie  tzw.  „odwrotnego  obciążenia"')  wynosi  6.770.904,00  zł.  Jest  to 
kwota przekraczająca o 1.481.904,00 zł kwotę, jaką Zamawiający zamierza przeznaczyć na 
sfinansowanie  zamówienia.  W  ocenie  Przystępującego,  Odwołujący  nie  posiada  zatem 

ż

adnej  realnej  szansy  na  uzyskanie  przedmiotowego  zamówienia,  nawet  gdyby  odwołanie 

Odwołującego  mogło  zostać  uznane  przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą  za  zasadne.  Na 
potwierdzenie  Przystępujący  przytacza  przykładowy  wyrok  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z 
dnia 13 czerwca 201 Ir., sygn. akt. JO 1154/11, cytując: 
"Odwołanie  podlega  oddaleniu  z  uwagi  na  stwierdzony  przez  Izbę,  brak  legitymacji 
Odwołującego. w rozumieniu przepisu art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, do wniesienia odwołania. 
Jak  podkreśla  się  w  orzecznictwie,  legitymacja  uprawiająca  do  korzystania  ze  środków 
ochrony  prawnej,  o  której  mowa  w  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp,  stanowi  materialno-prawną 
przesłankę  zasadności  odwołania  i  podlega  ocenie  na  dzień  jego  wniesienia.  Stwierdzenie 
braku  tej  legitymacji  skutkuje  koniecznością  oddalenia  odwołania,  bez  rozpatrywania 
zarzutów, niezależnie od ich treści merytorycznej i ich zasadności. Zgodnie ze  wskazanym 
powyżej przepisem środki ochrony prawnej przysługują m. in. wykonawcy, jeżeli ma lub miał 
interes  w  uzyskaniu  danego  zamówienia  oraz  poniósł  łub  może  ponieść  szkodę  w  wyniku 
naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy  Pzp.  Niezbędne  jest  zatem 
stwierdzenie, po pierwsze, że wykonawca posiada lub posiadał interes w uzyskaniu danego 
zamówienia,  po  drugie,  że  poniósł  lub  może  ponieść  szkodę  i  po  trzecie.  Że  potencjalna 
szkoda jest wynikiem naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy PZP. Tym samym 
Odwołujący, w pierwszej kolejności, obowiązany był wykazać, iż posiada łub posiadał interes 
w  uzyskaniu  zamówienia  w  przedmiotowym  postępowaniu  o  zamówienie  publiczce  i 
jednocześnie,  że  poniósł  lub  może  ponieść  szkodę,  w  wyniku  naruszenia  przez 
Zamawiającego  ustawy  Pzp.  Z  orzecznictwa  bezspornie  wynika,  że  interes  w  uzyskaniu 
zamówienia,  o  którym  stanowi  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp,  dotyczyć  powinien  tego 


zamówienia,  którego  dotyczy  odwołanie,  tym  samym  jak  podnosi  się  także  w  doktrynie  - 
konkretnego postępowania, w którym środek ochrony prawnej jest wnoszony, prowadzonego 
w  celu  zawarcia  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego.  Niewątpliwie  Odwołujący 
posiada  interes  w  uzyskaniu  zamówienia,  albowiem  ubiega  się  o  udzielenie  tego 
zamówienia,  składając  w  przedmiotowym  postępowaniu  niepodlegającą  odrzuceniu  ofertę. 
Jednakże przepis art. 179 ust. 1 ustawy PZP wymaga od wnoszącego odwołanie wykonawcy 
nie tylko legitymowania się interesem w uzyskaniu zamówienia, ale również wykazania - jak 
wcześniej  wskazano  -  poniesionej  szkody  lub  możliwości  jej  poniesienia  w  wyniku 
naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy PZP. Tak jak podnosi się w doktrynie i 
orzecznictwie  przez  szkodę  należy  rozumieć  uszczerbek  majątkowy  lub  niemajątkowy 
jakiego  doznaje  lub  dozna  poszkodowany  wykonawca  w  wyniku  określonego  działania  ib 
zaniechania  zamawiającego.  Tym  samym  oferta  wnoszącego  odwołanie  -  w  przypadku 
uwzględnienia  zarzutem,  powinna  być  uznana  za  najkorzystniejszą  i  dane  postępowanie 
powinno zakończyć się zawarciem umowy z Odwołującym. Odwołujący - w toku rozprawy - 
nie wykazał, że może ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez Zamawiającego przepisów 
wskazanych w odwołaniu związanych z nie wyk/uczeniem z postępowania wykonawcy Netia 
S.A.  i  brakiem  odrzucenia  oferty  tego  wykonawcy.  W  toku  postępowania  odwoławczego 
ustalono  bowiem,  że  Odwołujący  nie  mógłby  uzyskać  przedmiotowego  zamówienia,  gdyż 
wybór oferty tego wykonawcy nie prowadziłby do zawarcia z tym wykonawcą umowy, lecz do 
unieważnienia postępowania na podstawie art. 93 ust.1 pkt 4 ustawy PZP- Oferta ta zawiera 
bowiem  cenę,  przewyższająca  kwotę,  którą  zamawiający  przeznaczył  na  sfinansowanie 
zamówienia,  która  to  kwota  nie  mogła  być  zwiększona  do  ceny  oferty  Odwołującego,  w 
przypadku  uznania  tej  oferty  za  najkorzystniejsza.  To  oznacza,  że  nawet  w  przypadku 
stwierdzenia przez Izbę, że  zarzuty Odwołującego wskazane w odwołaniu, są zasadne nie 
mógłby on uzyskać tego zamówienia. Odwołujący się wykonawca nie wykazał zatem szkody 
jaką  poniósł  łub  może  ponieść  w  związku  z  brakiem  wykluczenia  wykonawcy  Netia  S.A.  z 
postępowania  i  nie  odrzuceniem  oferty  tego  wykonawcy.  Podkreślenia  wymaga,  że 
wykazanie  szkody,  o  której  stanowi  przepis  art.  179  ust.1  ustawy  PZP,  jest  możliwe 
wyłącznie  wtedy,  gdy  jest  możliwe  rozstrzygnięcie  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 
publicznego w interesie i na korzyść odwołującego, skutkiem czego - jak już wyżej wskazano 
- możliwe byłoby zawarcie umowy z Odwołującym, jak oświadczył umocowany przedstawiciel 
Zamawiającego nie jest możliwe podwyższenie środków na realizację zamówienia, a zatem - 
jak  już  wskazano  -  zgodnie  z  art.  93  ust.  1  pkt  4  ustawy  Pzp  w  przypadku  uwzględnienia 
zarzutów  i  żądań  podnoszonych  w  odwołaniu  oraz  wyboru  oferty  jako  najkorzystniejszej 
Telekomunikacja  Polska  S.A  postępowanie  to  podlegałoby  unieważnieniu  i  tym  samym  nie 
byłoby możliwe zawarcie umowy z Odwołującym. 
 


Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła co następuje 

Na podstawie, przeprowadzonych na rozprawie dowodów na wniosek odwołującego, 
zamawiającego oraz przystępującego z dokumentacji postępowania o udzielenie 
zamówienia publicznego, przekazanej do akt sprawy przez zamawiającego oraz dowodów z 
dokumentów przedstawionych w toku postępowania odwoławczego oraz złożonych 
wyjaśnień na rozprawie, Izba ustaliła i zważyła jak poniżej.   
 
Odwołujący podniósł w odwołaniu następujące zarzuty:   
 
1/ wadliwe dokonanie wyboru najkorzystniejszej oferty - TOYA Systemy Komputerowe sp. z 
o.o. w Łodzi  pomimo tego, iż oferta ta nie jest ofertą najkorzystniejszą w świetle art. 91ust.1 
PZP, a wykonawca nie daje gwarancji należytego wykonania zamówienia; 
 
2/ zaniechanie wykluczenia firmy TOYA Systemy Komputerowe sp. z o.o. z postępowania z 
uwagi  na  niewykazanie  warunku  posiadania  wiedzy  i  doświadczenia  oraz  warunku 
posiadania zdolności finansowej - art.22 ust.1 b pkt 2 i 3; art.24 ust.1 pkt 12 w związku z art. 
22  a  PZP,  w  z  §  2  ust.  4  pkt.2;  ust.2  pkt.3;  §  9  rozporządzenia  Ministra  Rozwoju  z  dnia 
26.07.2016r.  w  sprawie  rodzajów  dokumentów,  jakich  może  żądać  zamawiający  od 
wykonawcy w postępowaniu o udzielenie zamówienia (Dz.U. 2016r. poz. 1126).  
3/ zaniechanie odrzucenia oferty firmy TOYA Systemy Komputerowe sp. z o.o. z uwagi na 
złożenie oferty przez wykonawcę podlegającego wykluczeniu - art.89 ust.1 pkt.5 PZP 
oraz  
4) zawierającej rażąco niską cenę - art.89ust.1 pkt. 4 PZP; 
oraz  
5) zawierającej błędy w obliczeniu ceny - art.89ust.1 pkt.6 PZP; 
4)  zaniechanie  wezwania  do  wyjaśnienia,  uzupełnienia  oferty  na  podstawie  art.26  ust.3  i  4 
PZP  w  zakresie  spełnienia  warunku  posiadania  zdolności  finansowej  oraz  warunku 
posiadania wiedzy i doświadczenia. 
5)  zaniechanie  wszczęcia  procedury  określonej  w  art.  90  ust.1  PZP  celem  wyjaśnienia 
wysokości istotnych części składowych zaoferowanych - urządzeń, sposobu kalkulacji ceny, 
w szczególności w zakresie rozszerzonej gwarancji na cały przedmiot zamówienia. 
6/  naruszenie  zasady  równego  traktowania  i  uczciwej  konkurencji  określonej  w  art.7  PZP 
poprzez dokonanie oceny ofert w sposób, który dyskryminuje odwołującego. 
 


 
Wobec dokonanych na rozprawie ustaleń Izba następująco rozważyła podniesione zarzuty: 
 

1.  Co do zarzutu naruszenia przez zamawiającego art.22 ust.1 b pkt 2 i 3; art.24 ust.1 

pkt  12  w  związku  z  art.  22  a  PZP  w  związku  z    §  2  ust.  4  pkt.2;  ust.2  pkt.3;  §  9 
rozporządzenia Ministra Rozwoju z dnia 26.07.2016r. w sprawie dokumentów, jakich 
może  żądać  zamawiający  od  wykonawcy  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 
(Dz.U.  2016r.poz.  1126)  w  zakresie  zdolności  technicznej  lub  zawodowej  oraz 
sytuacji ekonomicznej lub finansowej.  

 
Izba ustaliła  w zakresie wymaganego doświadczenia  zawodowego, że zamawiający 

żą

dał na jego potwierdzenie oprócz wymaganego wykazu dostaw również przedłożenia 

referencji, które stały się podstawą podniesionego w odwołaniu zarzutu. W toku 
postępowania wyjaśniającego Izba ustaliła, że  wykonawca wybrany to jest przystępujący 
po stronie zamawiającego był wzywany przez zamawiającego do  dostarczenia wykazu 
dostaw oraz referencji potwierdzających należyte ich wykonanie (pismo z dnia 23 
stycznia 2017 r. - pkt 1 tego pisma). 
Wykonawca  wybrany  pismem  z  dnia  30  stycznia  2017  roku  udzielił  zamawiającemu 
odpowiedzi  i  załączył  wykaz  zrealizowanych  zamówień  w  okresie  ostatnich  3  lat  oraz 
dołączając  poświadczenia  oraz  referencje.  Według  siwz  (specyfikacja  istotnych 
warunków zamówienia) na wykazanie posiadania doświadczenia zawodowego miały być 
wykonane  co  najmniej  2  dostawy  na  łączną  kwotę  co  najmniej  1  mln  zł.  Według 
argumentacji  odwołującego  z  załączonego  wykazu  i  dokumentów  do  tego  wykazu 
wynikało, że tylko dostawa ujęta w pkt 4 na kwotę 28. 290 zł została wykonana należycie 
a wynikało to z referencji Teokris z dnia 4 października 2016 roku i użytego w niej zwrotu 
„godnego  zaufania  partnera”.  Z kolei  według  odwołującego takich  wniosków  nie  można 
wyprowadzić z pisma z dnia 21 stycznia 2016 r. wystawionego przez Komendę Główną 
Straży  Granicznej  za  trzy  dostawy  w  ramach  jednej  umowy  na  łączną  kwotę 
2.714. 000,00 zł zrealizowanych od czerwca do listopada w 2016 roku. Bowiem nie ma w 
tym  dokumencie  o  nazwie  „Poświadczenie”  żadnego  stwierdzenia,  że  dostawy  sprzętu 
zostały wykonane należycie lub innego tego rodzaju określenia, z którego można byłoby 
wywieść należyte wykonanie dostaw.  
Tym bardziej, że zamawiający po dostarczeniu pisma z dnia 30 stycznia 2017 roku wraz 
z  załącznikami  wezwał  w  dniu  16  lutego  2017  roku  wykonawcę  do  wyjaśnienia  treści 
złożonych dokumentów w trybie art. 26 ust. 4 PZP. 
Wykonawca wybrany pismem z dnia 21 lutego 2017 r. udzielił odpowiedzi na wezwanie 
zamawiającego. W piśmie tym wyjaśnił, że Komenda Główna Straży Granicznej nie ma w 


zwyczaju wystawiać innego rodzaju dokumentów a dokumenty złożone są wystarczające. 
Niemniej przystępujący stwierdził, że w razie dalszych wątpliwości   gotowy jest zwrócić 
się  do  Komendy  Głównej  Straży  Granicznej  z  prośbą  o  wystawienie  nowego 
poświadczenia/referencji o rozszerzonej treści.  
Z kolei zamawiający uznał wyjaśnienia za wystarczające i wybrał ofertę przystępującego, 
uznając ją za najkorzystniejszą.  
Odwołujący na rozprawie w poczet dowodów  złożył  wniosek o udostępnienie informacji 
publicznej  -  pismo  z  dnia  7  kwietnia  2017  r.  o  potwierdzenie  czy  dostawy  zostały 
należycie,  terminowo  i  zgodnie  z  umowami  wykonane,  czy  też  zostały  naliczone  kary 
umowne oraz o udostepnienie protokołów odbioru dostaw. Odwołujący do tego wniosku 
załączył  poświadczenie  z  dnia  25  listopada  2016  r.,  to  jest  załącznik  do  wykazu 
przystępującego. Odwołujący otrzymał pismo od Komendy Głównej Straży Granicznej z 
dnia  20  kwietnia  2017  r.  KG/01/III/01/80/48.2017.KP.  z  którego  wynika,  że  dostawy 
zostały wykonane po terminie i zostały naliczone kary umowne za nienależyte wykonanie 
umowy. Załączone zostały do tego pisma protokoły w ilości 4 sztuk z których wynika, że 
są  to  te  same  ilości  tabletów  jak  wynikające  z  wykazu  dostaw,  złożonego  przez 
wykonawcę wybranego. 
Zamawiający  na  rozprawie  odnosząc  się  do  przedstawionych  dowodów  podniósł,  że  z 
dokumentu  przedłożonego  na  rozprawie  przez  odwołującego  wynika  tylko  tyle,  że  kary 
umowne  naliczone  były  za  2  dni  i  dotyczyło  to  17.06.2016  r.  Dokonując  oceny 
załączonych protokołów odbioru to dostawy tabletów opisanych w protokołach, świadczą 
o  terminowych  dostawach,  odpowiedniej  ilości  wykonanych  dostaw  w  stosunku  do 
postawionego  wymogu  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia.  Zamawiający 
zwrócił  uwagę na dwa reżimy odpowiedzialności wynikające z KC, to jest nienależytego 
wykonania  z  art.  471  i  niedotrzymania  terminu  wynikającego  z  art.  476.  Mimo 
przedłożonych dokumentów, w tym protokołu z dnia17.06.2016 r. nie wynika z niego, czy 
uchybienie terminu było wynikiem zwłoki, czy też opóźnienia. W kontekście, iż większość 
dostaw była wykonana w terminie uważa, że zarzut niewykonania należytego nie został 
wykazany przez odwołującego. Zwraca uwagę, że sam odwołujący  zdaje sobie sprawę 
ze skutków, czy to należytego wykonania, czy to terminowego, bo we wniosku pyta się o 
potwierdzenie należytego i terminowego  wykonania. Zamawiający uważa, że gdyby nie 
miało miejsca należyte wykonanie, to Straż Graniczna nie  wystawiłaby  poświadczenia  i 
odnosi to do treści art. 65 par. 1 KC. Reasumując zamawiający na rozprawie stwierdził, 

ż

e  z  przedstawionych  dokumentów,  zarówno  do  wykazu  jak  i  na  rozprawie  przez 

odwołującego,  uzyskanych  ze  Straży  Granicznej  nie  ma  podstaw  do  wywiedzenia  
nienależytego wykonania dostaw. 


Poza tym zamawiający odnosząc się do referencji, to na dzień wydania tego dokumentu, 
używane było w rozporządzeniu poświadczenie i tym zwrotem potwierdzono wykonanie. 
Zwrócił również uwagę na wysokość kary umownej podanej na poziomie 7.000,00 zł w 
stosunku  do  całej  wartości  zamówienia.  Również  zwrócił  uwagę  na  rozróżnienie  w  KC 
niewykonania,  nienależytego  wykonania,  czy  też  nieterminowego  wykonania,  które  to 
uwzględniają  przepisy  czy  to  art.  471,  czy  art.  476  i  w  rozporządzeniu  przewidziano 
należyte  wykonanie  umowy.    Trudno  w  tym  wypadku,  wobec  dziś  przedłożonych 
dowodów  przez  przystępującego,  nie  zwrócić  uwagi  na  konkretny  przypadek,  który 
powodował nieterminowe wykonanie z powodów, jak wskazał przystępujący siły wyższej. 
Z  kolei  przystępujący  popierając  stanowisko  zamawiającego  wyjaśniał  na  rozprawie 
przedkładając dowody na ich poparcie. Zwrócił uwagę, że jeżeli chodzi o Straż Graniczną 
to  już  w  wyjaśnieniu  do  zamawiającego  informowano    o  praktykach  Straży  Granicznej, 
która nie potwierdza co do zasady  należytego wykonania umowy. Odwołujący również 
uzyskał  odpowiedź  bez  jakiejkolwiek  oceny.  Natomiast  kary  wyniosły  łącznie  kwotę 
7.000,00 zł przy całości kontraktu na kwotę 4.000.000,00 złotych. Poza tym wyjaśniał, że 
nie on spowodował przedłużenie dostaw, tylko jego kontrahent Panasonic miał problemy 
z  dostawą,  z  uwagi  na  zagrożenia  terrorystyczne  i  konieczność  dodatkowych 
międzylądowań. Towar był dostarczany z Japonii, ale Straż Graniczna nie uwzględniła tej 
okoliczności mimo, że przeszkody miały charakter siły wyższej. Przedłożył w tym miejscu  
pismo  do  Straży  Granicznej  z  dnia  17.06.2016roku  o  wystąpieniu  siły  wyższej,  wraz  z 
załączonymi  dowodami,  są  to  listy  przewozowe  przewoźnika,  które  wskazują,  w  jakich 
dniach  i  gdzie  na  świecie  znajdował  się  towar.  Załączono  również  oświadczenie 
producenta  Panasonic  informujące  o  drobnym  opóźnieniu.  W  związku  z  tak  małą  karą 
umowną wykonawca wybrany nie występował na drogę sądową.  
 
Izba zważyła  
 
Zarzut  co  do  braku  posiadania  wymaganego  doświadczenia  zawodowego  przez 
wykonawcę wybranego Izba uwzględnia, ponieważ w toku postępowania odwoławczego 
został  on  przez  odwołującego  udowodniony.  Zgodnie  z  przywołanym  par.2  ust.4 
Rozporządzenia  Ministra  Rozwoju  z  dnia  26  lipca  2016  roku  w  sprawie  rodzajów 
dokumentów,  jakich  może  żądać  zamawiający  od  wykonawcy  w  postępowaniu  o 
udzielenie  zamówienia  (Dz.U.  2016  rok  poz.  1126)  obowiązkiem  wykonawcy  jest 
przedstawić na dowód posiadanego doświadczenia zawodowego nie tylko wykaz w tym 
przypadku  wykonanych  dostaw  ale  również  dokumentów  potwierdzających  należyte  ich 
wykonanie. Przy czym dowodem na należyte wykonanie dostaw są referencje lub inaczej 
nazwane  dokumenty  z  których  niezależnie  od  nazwy  dokumentu  wynika  potwierdzenie 


należytego ich wykonania. Tak więc dokumentem potwierdzającym należyte wykonanie 
dostaw jest w szczególności dokument w praktyce zamówień publicznych funkcjonujący 
o  nazwie  „referencja”  czy  jak  w  poprzednio  obowiązującym  stanie  prawnym 
„poświadczenie”.  Niemniej  różne  nazwy  dokumentów  czy  to  poświadczenie,  czy  to 
referencja  nie  oznaczają,  że  ich  treść  w  zależności  od  ich  nazwy  może  być  różna, 
ponieważ  w  każdym  przypadku  jej  celem  jest  potwierdzenie  należytego  wykonania 
umowy, co  wynika z treści przywołanego powyżej rozporządzenia. Tak więc zarówno  z 
treści poświadczenia jak i referencji powinno wynikać należyte wykonanie umowy. Skutki 
braku  stwierdzenia  należytego  wykonania  umowy  w  referencji  czy  to  w  poświadczeniu 
obciążają wykonawcę, który w niniejszej sprawie nie wykazał obiektywnych przeszkód w 
uzyskaniu  dokumentu  referencji.  W  niniejszym  przypadku  podmiot  wystawiający 
referencję  nie  użyl  w  wystawionym  poświadczeniu  określenia  wskazującego  na 
prawidłowe/należyte  wykonanie  umowy  a  jedynie  użył  określenia  „umowa  została 
wykonana”.  Tym  samym  brak  oceny  jak  wykonano  dostawę  dyskredytuje  znaczenie 
referencji/poświadczenia  jako  wymaganego  dokumentu  w  myśl  powołanego  powyżej 
paragrafu 2 ust.4 pkt 2) w/w rozporządzenia Ministra Rozwoju. W związku z powyższym 
należało uznać za słuszny zarzut odwołującego, że wykonawca wybrany nie przedstawił 
wymaganego  doświadczenia  zawodowego  z  potwierdzeniem  należytego  wykonania 
umowy.  Powyższe  wynika  z  okoliczności,  że  poświadczenie  nie  zawiera  oceny  co  do 
wykonania zamówienia a odwołujący na rozprawie przedstawił dowód wskazujący na to, 

ż

e umowa nie została wykonana terminowo a wykonawca wybrany został obciążany karą 

umowną.  O  powyższej  okoliczności  wykonawca  wybrany  nie  poinformował 
zamawiającego,  składając  na  jego  wezwanie  wyjaśnienie  w  związku  z  brakiem 
potwierdzenia  w  wystawionym  poświadczeniu  należytego  wykonania  poza  tylko 
stwierdzeniem, że   umowa została wykonana. Ponadto należy podkreślić, że wykonawca 
wybrany  składając  wyjaśnienie  na  wezwanie  zamawiającego  deklarował  w  razie 
konieczności  wystąpienie  do  Straży  Granicznej  o  potwierdzenie  należytego  wykonania 
umowy  uzasadniając  jednocześnie,  że  ten  zamawiający  nie  ma  w  zwyczaju  wystawiać 
innych  dokumentów  poza  wystawionym  to  jest  dokumentów,  w  których  stwierdza  się 
prawidłowość wykonania umowy.  W związku z uzyskaną informacją w trybie informacji 
publicznej  odwołujący  na  rozprawie  podniósł  zarzut  wprowadzenia  zamawiającego  w 
błąd  co  do  należytego  wykonania  umowy.  Izba  tego  zarzutu  jako  nie  podniesionego  w 
odwołaniu  nie  przyjęła  do  rozpoznania,  ponieważ  w  myśl  art.192  ust.6  PZP,  Izba  nie 
może  orzekać  co  do  zarzutów,  które  nie  były  zawarte  w  odwołaniu.  Natomiast  Izba 
wobec  stwierdzenia,  że  wykonawca  wybrany  został  obciążony  karą  umowną  z  tytułu 
przekroczenia terminu wykonania umowy, bez względu na jej wysokość, przyznała rację 
odwołującemu  twierdzącemu  o  braku  należytego  wykonania  umowy.  Jednocześnie 


odnosząc  się  do  okoliczności  w  jakich  nałożono  karę  to  jest  przymus  dodatkowych 
międzylądowań z powodu zagrożenia terrorystycznego Izba nie uznała, że powoduje to 
wprost  o  bezprawności  nałożonych  kar.  Skoro  były  to  okoliczności  na  które  nie  miał 
wpływu  wykonawca  i  które  nie  powodują  nienależytego  wykonania  umowy  to  prawem 
wykonawcy  jest  domagać  się  stwierdzenia    należytego  wykonania  umowy  czy  to 
występując do zamawiającego, czy to występując na drogę sądową. Reasumując Izba w 

ś

wietle zgromadzonego materiału w sprawie nie ma podstaw do stwierdzenia należytego 

wykonania  umowy  to  jest  wbrew  przedstawionym  w  sprawie  dowodom.  W  związku  z 
powyższym  orzeczono  w  zakresie  doświadczenia  zawodowego  o  obowiązku  wezwania 
wykonawcy wybranego do uzupełnienia dokumentów.  

 
Co do zdolności finansowej  
 
Izba ustaliła i zważyła  
Zamawiający  dokonując  badania  sytuacji  finansowej  wykonawcy  wybranego,  nie  stwierdził 
braku należytego zabezpieczenia ze strony podmiotu trzeciego, udostepniającego te zasoby. 
Zamawiający  oceniając  sytuację  finansową  przez  udzielone  zobowiązanie  podmiotu 
trzeciego do oddania zasobów, nie miał  wątpliwości co do ich udostepnienia jak i sposobu 
wykorzystania.  
Według zamawiającego zobowiązanie, które jest załączone do oferty, wypełnia warunki siwz 
a nawet dokument ten przybrał formę umowy, bo zawiera podpisy obydwu stron. Na dodatek 
w  ostatnim  akapicie  tego  zobowiązania  strony  je  podpisujące  stwierdzają,  że  uznają  to 
zobowiązanie  jako  wiążące  porozumienie  i  wiążącą  umowę.  Z  treści  tegoż  zobowiązania 
wynika  również,  że  zasoby  zostaną  udostępnione  w  formie  przelewu  środków,  co  określa 
sposób  wykorzystania  zasobów.  Ponadto  również  stwierdzają,  że  dysponowanie  zasobami 
będzie w pełnym zakresie i w pełnej wysokości przez cały okres wykonywania umowy. Poza 
tym zamawiający podkreśla, że PZP nie wymaga dysponowania przez wykonawcę kredytem, 
tylko  zdolnością  kredytową  a  to  pierwsze  nie  jest  równoznaczne  z  drugim.  Zamawiający 
zauważa,  że  zarówno  zobowiązanie  podmiotu  trzeciego  jak  i  zaświadczenie  banku 
zabezpiecza zdolność kredytową do kwoty 4 mln złotych a co finalizuje się zobowiązaniem z 
dnia 23.11.2016r. podmiotu trzeciego do udostępnienia zasobów sytuacji finansowej. 
Z kolei przeciwnie, do stanowiska zamawiającego i przystępującego,  twierdzi odwołujący w 
związku  z  udostępnieniem  wykonawcy  wybranemu  zasobów  sytuacji  finansowej,  przez 
podmiot trzeci to jest przez D.a P.ego PHU EDDOM D. P. 99-200 Poddębice, Narutowicza 
6A. 
Na potwierdzenie  zdolności finansowej w ofercie wykonawcy  wybranego zostało załączone 
na  str.  27  oferty  –  zobowiązanie  z  dnia  23.11.2016  r.  do  oddania  zasobów  sytuacji 


finansowej  na  potrzeby  wykonania  zamówienia.  Według  postanowień  siwz  (str.6) jednym  z 
elementów zobowiązania podmiotu trzeciego udostępnienia zasobów sytuacji finansowej był 
obowiązek przedstawienia sposobu wykorzystania tego zasobu.  
W  ocenie  odwołującego,  którą  to  ocenę  podziela  Izba,  na  dokumencie  zobowiązania  nie 
opisano  sposobu  wykorzystania  udzielonego  zasobu  sytuacji  finansowej  na  rzecz 
wykonawcy  wybranego.  Bowiem  w  dokumencie  zobowiązania  ograniczono  się  tylko  do 
określenia  formy  przekazania  pieniędzy  to  jest  do  wykonania  przelewów  („Zasoby  zostaną 
udostępnione  w  postaci  przelewu  środków”).  W  trzecim  akapicie  od  dołu  zobowiązania 
stwierdza się, że TOYA Systemu Komputerowe Sp. z o.o. będzie dysponować zasobami w 
pełnym  zakresie  i  w  pełnej  wysokości,  przez  cały  okres  wykonywania  umowy”.  Owszem  w 
zobowiązaniu stwierdza się, że  zasoby zostaną udostępnione w postaci przelewu środków. 
Nie  ma  jednak  wskazanej  podstawy  dokonania  przelewu  środków.  W  tym  stanie  rzeczy  
odwołujący oparł zarzut na podstawie pkt 2 str. 6 siwz zgodnie z którym postanowiono, że 
„Wykonawca  polegając  na  sytuacji  innych  podmiotów  na  zasadach  określonych  w  art.22a 
ustawy PZP będzie dysponował niezbędnymi zasobami w stopniu umożliwiającym należyte 
wykonanie  zamówienia  publicznego  oraz  oceny,  czy  stosunek  łączący  wykonawcę  z  tymi 
podmiotami  gwarantuje  rzeczywisty  dostęp  do  ich  zasobów,    zamawiający  żąda 
dokumentów,  które  określają  m.i.  „sposób  wykorzystania  zasobów  innego  podmiotu,  przez 
Wykonawcę, przy wykonywaniu zamówienia publicznego”. 
W dniu 30 stycznia 2017r. przy piśmie uzupełnienie dokumentów przesłano opinię bankową, 
z  dnia  16  listopada  2016  r.  wystawioną  przez  Bank  Spółdzielczy  w  Poddębicach 
potwierdzającą zdolność finansową Pana D.a P.ego, który nie złożył oferty.  
Co  do  zobowiązań  banku  czyli  linii  kredytowej  dla  podmiotu  udostepniającego  zasoby 
finansowe, to należy zgodzić się z stanowiskiem odwołującego, że linii kredytowej nie można 
przekazać  na  rzecz  podmiotu,  który  korzysta  z  udostępnienia  zasobów  sytuacji  finansowej 
podmiotu trzeciego. Na tę okoliczność odwołujący przywołał szereg orzeczeń Krajowej Izby 
Odwoławczej i tak: z dnia 26.03.15r. o Sygn. akt  KIO 454/15, z dnia 10.04.14r. o Sygn. akt 
KIO  591/14,  z  dnia  25.02.16r.  o  Sygn.  akt  KIO  1996/16.  Izba  podziela  stanowisko 
odwołującego, że zobowiązanie podmiotu trzeciego do udostępnienia zasobów nie precyzuje 
na jakiej podstawie ma być przelana kwota i co będzie, jak nie będzie przelana i jak w ogóle 
można  to  zobowiązanie  wyegzekwować.  W  tym  stanie  rzeczy  zamawiający  powinien  nie 
tylko  prosić  o  dalsze  wyjaśnienie  jak  podnosi  odwołujący  ale  w  ocenie  Izby  ma  obowiązek 
wezwać do uzupełnienia dokumentów. Powyższe wynika z faktu, że w przedłożonym przez 
wykonawcę  wybranego  zobowiązaniu  z  dnia  23.11.2016  r.  brak  jest  sposobu  przekazania 

ś

rodków  finansowych,  a  wynika  z  niego  tylko  forma  przekazania  środków  finansowych 

(przelew środków).  


W  ocenie  Izby  zamawiający  zaniechał    wezwania  do  uzupełnienia  dokumentów  oferty  na 
podstawie art. 26 ust.3 PZP w zakresie spełnienia warunku posiadania zdolności finansowej. 
Zgodnie  z  tym  przepisem  jeżeli  wykonawca  nie  złożył  dokumentów  potwierdzających 
okoliczności  o  których  mowa  w  art.25  ust.1  lub  budzą  wskazane  przez  zamawiającego 
wątpliwości, zamawiający wzywa do ich złożenia, uzupełnienia lub do udzielania wyjaśnień w 
terminie przez siebie wskazanym.    
Powyższa ocena Izby wynika z treści zobowiązania podmiotu trzeciego P.D.a P.ego  z dnia 
23.11.2016r.  do  udostępnienia  zasobu  sytuacji  finansowej  na  potrzeby  wykonania 
zamówienia.  Podstawą  tego  zobowiązania  jest  treść  art.22  a  ust.1  PZP  i  dotyczy  sytuacji 
finansowej podmiotu udostepniającego opisanej w pkt 5.1. lit.c i pkt 5.2 ppkt 2 siwz oraz pkt 
6.1. lit.c siwz.  
Reasumując zobowiązanie z dnia 23.11.2016 roku nie określa sposobu przekazania środków 
finansowych.  Bowiem  wskazanie  jako  sposób  wykorzystania  środków  tylko  formy  to  jest 
przelewu  środków  jest  nie  wystarczające.  Zobowiązanie  przedstawione  w  tej  treści  nie 
określa  jaka  czynność  formalna  i  jakiej  treści  ma  wykonać  wykonawca  i  wobec  kogo  dla 
otrzymania wymaganych środków finansowych. Czyli brak określenia czynności co do formy 
(np.: faks, mail, forma pisemna, elektroniczna z bezpiecznym podpisem lub inne) oraz co do 
treści: jak ma brzmieć i co zawierać, do czego się odnosić (np.: wezwanie zamawiającego do 
wykonania dostaw o określonej partii, w określonym terminie, do określonego miejsca), kto 
może takie wezwanie w imieniu wykonawcy wystosować do udostepniającego zasoby. Dalej 
brak informacji jak to będzie realizowane (np.; z jakich kont bankowych), w jakim terminie od 
wezwania, ewentualne skutki nie przekazania środków.    
 
Co do zarzutu, że oferta zawiera rażąco niską cenę - art. 89ust.1 pkt. 4 ustawy PZP 
oraz  zamawiający  zaniechał  procedury  określonej  w  art.  90  ust.1  ustawy  PZP  celem 
wyjaśnienia  wysokości  istotnych  części  składowych  zaoferowanych  -  urządzeń,  sposobu 
kalkulacji  ceny,  w  szczególności  w  zakresie  rozszerzonej  gwarancji  na  cały  przedmiot 
zamówienia 
 
Izba ustaliła i zważyła co następuje  
 
 
Zamawiający  nie  uznając  kolejnego  zarzutu  podniósł,  że  oferta  wykonawcy  wybranego  to 
kwota    4 690 000zł.,  którą  po  ubruttowieniu,  zamawiający  musi  zapłacić  do  kwoty 
5 707 000zł,  przy  czym  na  otwarciu  ofert  podał  kwotę,  jaką  zamierza  przeznaczyć  brutto 
5 289 000zł.  Natomiast  zarzut  został  sprowadzony  do  akcesoriów,  czyli  elementów 
składowych  wynagrodzenia.  Biorąc  pod  uwagę,  że  wartość  akcesoriów,  na  podstawie 


wyceny  których  odwołujący  buduje  efekt  rażąco  niskiej  ceny,  w  ofercie  wykonawcy 
wybranego  w  sumie  wynosi  ta  wartość  około  3%  oferty,  złożonej  przez  wykonawcę 
wybranego,  więc  podnoszone  kwestie,  czy  to  uchwytu,  czy  to  folii,  czy  to  digitizera  nie 
stanowią  istotnego  elementu  wynagrodzenia.  Zamawiający  natomiast  wywodzi,  że 
odwołujący    ma  najdroższe  akcesoria,  z  czego  nie  można  wywieść  rażąco  niskiej  ceny  w 
ofercie  wybranej.  Zamawiający  przyjął  i  zaakceptował,  że  kwestia  wyceny  akcesoriów  w 
ofercie  wykonawcy  wybranego  mieści  się  w  wycenie  tabletów  co  wywiódł  z  porównania 
wycen, które przedłożył odwołujący. Z porównania tych wycen wynika dla zamawiającego, że 
wykonawca wybrany zaoferował najdroższą cenę tabletu. I tak na przykład odnosząc się do 
digitizera, to odwołujący wycenił go na 183 zł, a inni oferenci wyceniają na przykład 42 zł, a 
sam KOMPUTRONIK wlicza koszt digitizera w koszt tabletu i tutaj zamawiający wyjaśnia, że 
oferta  jego  została  odrzucona,  ale  z  powodu  pominięcia    w  formularzu  ofertowym 
oświadczenia  co  do  gwarancji,  które  to  oświadczenie  złożył  po  upływie  terminu  składania 
oferty, a nie z powodu, że nie podał ceny digitizera. Zamawiający oczekując indywidualnych 
wycen akcesoriów uważa jednak, że można przyjąć, co prawda formalną, ale wycenę rysika 
na  poziomie  1  zł,  jak  uczynił  wykonawca  wybrany.  Odnosząc  się  do  wyceny  uchwytu,  to 
KOMPUTRONIK  wliczył  jego  koszt  w  cenę  tabletu,  a  wykonawca  wybrany  określił  jako 
poziom  1  zł,  stąd  cena  199  zł,  jaką  podaje  LOGON  nie  jest  odpowiednia.  Kwestionując 
złożone na rozprawie wyliczenia przez odwołującego, nie do przyjęcia dla zamawiającego są 
propozycje  w  zakresie  na  przykład  wymiany  digitizera  9-krotnie  w  okresie  5  letnim 
użytkowania.  Większość  oferentów  na  to  akcesorium  przyjęło  termin  36  miesięcy,  a  na 
dowód tego, że okres ten jest dłuższy przedłożono dowód umowy na akcesoria z 13.04.2016 
r. z KOMPUTRONIK z gwarancją na rysiki 24 miesiące i podobnie na folie - 24 miesiące. Z 
kolei  wyjaśnienie  złożone  na  potrzeby  tego  postępowania  z  PANASONIC  oddział  Polski  z 
09.04.2017 r., gdzie wskazuje dla digitizera, że nie ma w ogóle awaryjności, bo jest ona na 
poziomie  0,5%,  ale  odnosi  się  to  do  gwarancji  tabletu,  który  przewidziany  jest  na  4-5  lat. 
Pokazuję też ofertę firmy 3M producenta folii – podaje okres gwarancji 1 rok, a odwołujący 
wskazuje,  że  folie  należy  wymienić  co  3  miesiące.  Podaję  też  od  3M  gwarancje  dla  folii  i 
szkieł ochronnych na 24 miesiące. Składając te dowody zamawiający zaprzecza wywodom 
odwołującego, że jest praktyka na akcesoria, w tym folie, wymiany co 3 miesiące w sytuacji, 
gdy  producenci  mówią  o  12  czy  24  miesiącach  gwarancji.  Jednocześnie  powszechnie  jest 
wiadomym, że użytkowanie rzeczy jest z reguły dłuższe niż wynika to z okresu gwarancji.  
 
Z  kolei  odwołujący  w  zakresie  zarzutu  rażąco  niskiej  ceny  uważa,  że  cena  została 
skalkulowania  niezgodnie  z  zapisami  SIWZ  str.  12  pkt  10,  chodzi  o  wytworzenie  digitizera 
(prezencyjnego  rysika)  oraz  uchwytu  na  rękę  umożlwiającego utrzymanie  tabletu  na jednej 
ręce. Według naszej wiedzy i doświadczenia digitizer i uchwyt na rękę powinien być od tego 


samego producenta, tj. od Panasonic, aby był kompatybilny z tabletem. To było wymagane w 
OPZ,  str.  24  pkt  3  a  i  b    o  kompatybilności  akcesoriów.  Przedłożył  oferty  jedynego 
autoryzowanego przedstawiciela Panasonic z dnia 2 grudnia 2016 r. w której koszt uchwytu 
na  dłoń  przy  zakupcie  400  sztuk  wynosi  40  euro  za  sztukę,  natomiast  digitizera  przy  tej 
samej  ilości  39,60  euro  za  sztukę.  Ofertę  podpisał  przedstawiciel  handlowy  P.  Michał 
Michałowicz.  O  nierealności  ceny  świadczy  formularz  oferty  wykonawcy  wybranego  (str.  2) 
gdzie uchwyt na dłoń wyceniono na kwotę 1 zł., digitizer wyceniono na kwotę 11 zł  (str. 3); 
folię  ochronną  wyceniono  na  16  zł.  Również  ceny  innych  producentów  odbiegają  od  ceny 
ofertowej wykonawcy wybranego. Z kolei udzielono gwarancji na tablet na 60 miesięcy (str. 4 
oferty).  Przy  czym  nikt  nie  udzielił  gwarancji  na  60  miesięcy  a  jedynie  całościowo  i 
maksymalnie  na  36  miesięcy.  W  związku  z  powyższym  odwołujący  uważa,  że  nie  zostały 
prawidłowo wycenione koszty gwarancji w ofercie wykonawcy wybranego, ponieważ w cenie, 
którą  podał  wykonawca  wybrany,  nie  są  w  stanie  wykonać  gwarancji.  Wskazał  na  pismo 
Panasonic, który udzielił odpowiedzi,  że koszt rozszerzenia gwarancji z  3 do 5 lat to koszt 
124,80 euro. Folia jest elementem zużywalnym, również digitizer, uchwyt i na takie elementy 
udzielają gwarancji 3 miesiące, na uchwyt 12 miesięcy. Na pytanie o rozszerzoną gwarancję 
na  baterię  do  5  lat  odwołujący  uzyskał  odpowiedź:  277  euro  na  sztukę.  Na  te  okoliczność 
odwołujący  sporządził  nową  kalkulację  kosztów  obsługi  rozszerzonej  gwarancji  do  60 
miesięcy  w  miejsce  zał.  nr  4  do  odwołania,  zawierający  nowe  wyliczenie.  Z  wyliczeń 
odwołującego niedoszacowanie kosztów uchwytu i digitizera wynosi  2 155 104 zł.  
Odwołujący  odnosząc  się  do  argumentacji  zamawiającego,  iż  oferta  wybrana  jest  powyżej 
kwoty przeznaczonej na zamówienie stwierdza, że nie ma to znaczenia, bo wszystkie oferty 
są powyżej budżetu a to świadczy jedynie o tym, jak zamawiający wycenił zamówienie, którą 
to wycenę stawia pod znakiem zapytania co do jej prawidłowości. Również  zwrócił uwagę 
na aktualną treść art. 90 ust. 1 PZP, który podnosi zagadnienie istotnych części składowych. 
Uważa,  że  postępowanie  przystępującego  zaprzecza  przedmiotowi  postępowania,  który 
przewiduje  dostawę  tabletów  wraz  z  akcesoriami  a  zamawiający  odstępuje  od 
przewidzianych w umowie elementów przedmiotu dostawy, zgodnych z tytułem ogłoszenia, a 
zawsze  akcesoria  będą  miały  niski  udział  w  stosunku  do  wartości  tabletów,  natomiast  nie 
oznacza  to,  że  można  je  przedstawiać  wbrew  postanowieniom  SIWZ  i  uznawać  akcesoria 
jako nieistotne, albo mało istotne. Uważa, że nawet gdyby pominąć rysik i uchwyt, to same 
baterie, przy gwarancji danej na 5 lat, powodują dodatkowy koszt nie uwzględniony w ofercie 
wykonawcy wybranego na około jeden mln zł. I zwraca uwagę, że baterii nie naprawia się. 
Odnosząc  się  do  przedstawionych  umów,  to  zwraca  uwagę,  że  gwarancja  musi  być 
wyceniona, im dłuższa tym jest droższa i wówczas wzrasta także cena akcesoriów. 
 


W świetle zgromadzonego materiału w sprawie potwierdził się zarzut podejrzenia, iż istotne 
części składowe zamówienia, wydają się rażąco nisko wycenione w stosunku do przedmiotu 
zamówienia  i  budzą  wątpliwości  co  do  możliwości  wykonania  przedmiotu  zamówienia 
zgodnie z wymaganiami określonymi przez zamawiającego, co wyczerpuje dyspozycję art.90 
ust.1 PZP.  
Przedmiotem  zamówienia  jest  „dostawa  urządzeń  mobilnych  typu  tablet  o  podwyższonej 
klasie  odporności  (typu  rugged)  przeznaczonych  do  użytku  zewnętrznego  przez 
pracowników  brygad  terenowych  wraz  z  akcesoriami”.  Natomiast  z  formularza  ofertowego 
wykonawcy wybranego wynika, że akcesoria nie są wycenione,  ponieważ w szczególności 
uchwyt na dłoń (hand-strap) oraz digitizer wycenione zostały po jednym złoty co oczywistym 
jest, że nie pokrywa taka wycena nawet kosztu ich produkcji. Przyjęcie przez zamawiającego 
uzasadnienia, że ich wycena ujęta jest w tablecie jest nieuprawniona z uwagi na przedmiot 
zamówienia  obejmujący  jako  odrębny  element  zamówienia  akcesoria  (folia  ochronna  na 
ekran,  digitizer  oraz  uchwyt  na  dłoń).  W  związku  z  tym  wykonawca  powinien  wycenić 
odrębnie  każdy  element  dostawy  ujęty  w  formularzu  ofertowym.  W  związku  z  powyższym 
zamawiający powinien wezwać wykonawcę wybranego do złożenia wyjaśnień na podstawie 
art.90 ust.1 PZP. Tym samym przedwczesny jest zarzut naruszenia art.89 ust.1 pkt 4 PZP co 
do rażąco niskiej ceny.  
Natomiast  Izba  nie  przyjęła  wyjaśnień  przystępującego  zakresie  co  do  posiadania  oferty 
łącznej  na  tablet  wraz  z  uchwytem  na  dłoń  i  digitizerem,  ze  względu  na  przedmiot 
zamówienia oraz treść formularza ofertowego, który przewiduje osobną wycenę akcesoriów. 
 
    
Odnosząc się do ładowarki to przywołuje OPZ specyfikacji na str. 23, które mówi w punkcie 
zasilanie,  że  ładowarka  sieciowa  i  ładowarka  samochodowa  są  dostarczane  w  komplecie 
wraz  z  urządzeniem  czyli  tabletem.  Nie  zgadzam  się  co  do  oceny  instrukcji  Ministerstwa 
Finansów, bo nie jest to interpretacja, o której mowa  w ordynacji podatkowej. Uważam, że 
formularz oferty pokazuje jedną cenę na tablet i ładowarkę, nie wyróżnia odrębnie ładowarki. 
W związku z tym brak wyodrębnienia ładowarki, na który brak powołuje się Odwołujący, nie 
jest  błędem.  Uważam,  że  kwestia  podnoszona  przez  Odwołującego,  nie  może  być 
zakwalifikowana  do  błędu  w  obliczeniu  ceny,  bo  niezależnie  czy  Vat  dolicza  już  w  ofercie, 
czy Vat dolicza Zamawiający po złożeniu oferty, to uzyskuje się tę samą wartość.  
 
Co do zarzutu, że oferta wykonawcy wybranego  zawiera błąd w obliczeniu ceny - art.89ust. 
1 pkt.6 ustawy PZP. Zarzut nie został wykazany przez odwołującego, ponieważ formularz 
oferty nie zawiera jako odrębnej pozycji ładowarki a wskazane instrukcje Ministra Finansów 
nie stanowią przepisu prawa.  


 
O kosztach orzeczono stosownie do wyniku sprawy zgodnie z art. 192 ust.9 i 10 ustawy oraz § 
3 pkt 1 w związku z § 5 ust.2 pkt 1) Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 
2010r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów 
w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.  U.  2010r.  nr  41  poz.238  zm. 
Dz.U. 2017r. poz.47) zaliczając uiszczony wpis przez odwołującego w kwocie 15.000,00 zł. w 
koszty postępowania odwoławczego i zasądzając od zamawiającego  na rzecz odwołującego 
kwotę  15.000,00  złotych  jako  koszty  obejmujące  uiszczony  wpis  odwołującego  oraz 
wynagrodzenie  dla  pełnomocnika  odwołującego  w  kwocie  3.600,00zł  według  załączonej 
faktury VAT.  

 
 
Przewodniczący:      …………………………….