KIO 1015/18 WYROK dnia 08 czerwca 2018 r.

Sygn. akt: KIO 1015/18 

WYROK 

z dnia 08 czerwca 2018 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Aneta Mlącka 

Protokolant:             Artur Szmigiel 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  05  czerwca  2018  r.  w  Warszawie 

odwołania 

wniesion

ego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  w  dniu  21  maja  2018  przez 

wykonawcę  ubiegającego  się  o  udzielenie  zamówienia  Intros  Technologie  Multimedialne 

sp.  z  o.o. 

(ul.  Prymasa  Stefana  Wyszyńskiego  12/5,  44-100  Gliwice)  w  postępowaniu 

prowadzonym przez 

Zamawiającego Województwo Dolnośląskie – Urząd Marszałkowski 

Województwa  Dolnośląskiego  (ul.  Wybrzeże  Juliusza  Słowackiego  12-14,  50-411 

Wrocław) 

przy udziale wykonawcy ubiegającego się o udzielenie zamówienia Bezpieczne.it sp. z o.o. 

(ul.  Poleczki  20a,  02-822  Warszawa), 

zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania 

odwoławczego po stronie Zamawiającego 

orzeka: 

uwzględnia  odwołanie  w  i  nakazuje  Zamawiającemu  unieważnienie  czynności 

odrzucenia  oferty  Odwołującego  oraz  nakazuje  dokonanie  powtórnego  badania  i 

oceny  oferty  Odwołującego,  w  tym  przeprowadzenie  procedury  wyjaśnienia  treści 

oferty Odwołującego w zakresie rażąco niskiej ceny, 

kosztami  postępowania  obciąża  Zamawiającego  Województwo  Dolnośląskie  – 

Urząd  Marszałkowski  Województwa  Dolnośląskiego  (ul.  Wybrzeże  Juliusza 

Słowackiego 12-14, 50-411 Wrocław) i:  

zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15000 zł 00 gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez 

O

dwołującego  Intros  Technologie  Multimedialne  sp.  z  o.o.  (ul.  Prymasa 

Stefana Wyszyńskiego 12/5, 44-100 Gliwice) tytułem wpisu od odwołania,  

.2.  zasądza  od  Zamawiającego  Województwo  Dolnośląskie  –  Urząd 

Marszałkowski  Województwa  Dolnośląskiego  (ul.  Wybrzeże  Juliusza 

Słowackiego  12-14,  50-411  Wrocław)  na  rzecz  Odwołującego  Intros 

Technologie  Multimedialne  sp.  z  o.o. 

(ul.  Prymasa  Stefana Wyszyńskiego 

12/5,  44-100  Gliwice) 

kwotę  18819  zł  00  gr  (słownie:  osiemnaście  tysięcy 

osiemset  dziewiętnaście  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty 

postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  wpisu  od  odwołania, 

wynagrodzenia pełnomocnika oraz dojazdu na rozprawę. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1579 

z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego we Wrocławiu. 

Przewodniczący:      ……………………….. 

Sygn. akt: KIO 1015/18 

UZASADNIENIE 

Zamawiający 

Województwo 

Dolnośląskie 

Urząd 

Marszałkowski 

Województwa 

Dolnośląskiego  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  którego 

przedmiotem  jest  „zakup  Systemu  Kopii  Zapasowych  i  Archiwizacji  na  potrzeby  Urzędu 

Marszałkowskiego Województwa  Dolnośląskiego”.  Ogłoszenie  o  zamówieniu  ukazało  się  w 

Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  z  dnia  24.08.2017  r.,  pod  numerem  2017/S  161-

Odwołujący Intros Technologie Multimedialne sp. z o.o. wniósł odwołanie, w którym zarzucił 

Zamawiającemu  naruszenie:  art.  89  ust.  1  pkt  4  Pzp  w  zw.  z  art.  90  ust.  1  Pzp  poprzez 

odrzucenie  oferty  Odwołującego  z  uwagi  na  rażąco  niską  cenę,  podczas  gdy  procedura 

wezwania do złożenia wyjaśnień nie została przeprowadzona w sposób prawidłowy, art. 90 

ust.  1  i  3  Pzp  w  zw.  z  art.  51  kc.  w  zw.  z  art.  14  ust.  1  Pzp  poprzez  brak  skutecznego 

wezwania  Odwołującego  do  złożenia  wyjaśnień  dotyczących  elementów  oferty  mających 

wpływ  na  wysokość  zaoferowanej  ceny  i  przyjęcie  przez  Zamawiającego,  że  mimo 

nieskutecznego  wezwania  do  złożenia  wyjaśnień  ceny,  oferta  Odwołującego  podlega 

odrzuceniu z uwagi na niezłożenie wyjaśnień w wyznaczonym terminie, art. 7 ust. 1 i 3 Pzp 

poprzez  niezachowanie  zasad  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców 

biorących  udział  w  postępowaniu  i  udzieleniu  zamówienia  wykonawcy  wybranemu 

niezgodnie  z  przepisami  Pzp,  polegające  na  przyjęciu,  że  oferta  Odwołującego  podlega 

odrzuceniu,  mimo  iż  Odwołujący  nie  miał  realnej  możliwości  wykonania  w  wyznaczonym 

terminie wezwania Zamawiającego do złożenia wyjaśnień,  art. 92 ust. 1 pkt 3 Pzp poprzez 

brak  sformułowania  uzasadnienia  faktycznego  i  prawnego  decyzji  o  odrzuceniu  oferty 

Odwołującego w sposób, pozwalający mu na weryfikację prawidłowości tej decyzji. 

Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności odrzucenia oferty 

Odwołującego,  ewentualnie  nakazanie  Zamawiającemu  sporządzenia  prawidłowego 

uzasadnienia  informacji  o  odrzuceniu  oferty  Odwołującego,  nakazanie  Zamawiającemu 

przeprowadzenia  ponownego  badania  i  oceny  ofert  oraz  ponownego  wezwania 

Odwołującego  do  złożenia  wyjaśnień  w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny,  zasądzenie  od 

Zamawiającego na rzecz Odwołującego kosztów postępowania, w tym kosztów reprezentacji 

według przedstawionych na rozprawie rachunków. 

Odwołujący  otrzymał  informację  o  odrzuceniu  jego  oferty.  W  uzasadnieniu  tej  decyzji 

Zamawiający wskazał, że wezwał Odwołującego do złożenia dodatkowych wyjaśnień, w tym 

złożenia dowodów, dotyczących wyliczenia ceny wskazanej w złożonej ofercie. Zamawiający 

wskazał,  że  Odwołujący  nie  udzielił  wyjaśnień,  wskutek  czego  odrzucił  jego  ofertę  na 

podstawie art. 90 ust. 3 Pzp. 

Odwołujący  podniósł,  że  żadnego  pisma  z  wezwaniem  do  złożenia  wyjaśnień  w  zakresie 

rażąco  niskiej  ceny  w  niniejszym  postępowaniu  nie  otrzymał.  Odwołujący  wskazał,  że 

uzasadnienie  decyzji  Zamawiaj

ącego  uniemożliwia  zweryfikowanie  tzw.  logów  serwera 

swojej  poczty,  bowiem  Zamawiający  nie  wskazał,  w  jakiej  dacie  pismo  zostało  do  niego 

wysłane.  

W  ocenie  Odwołującego,  czynność  odrzucenia  jego  oferty  była  nieprawidłowa,  bowiem 

wykonawca nie otrzymał wezwania do złożenia wyjaśnień w sposób skuteczny, a zatem brak 

złożenia  przez  niego  wyjaśnień  nie  może  stanowić  w  tej  sytuacji  podstawy  do  odrzucenia 

jego oferty.  

Odwołujący  w  argumentacji  podniósł,  że  dla  oceny  skutków  prawnych  oświadczenia  woli 

Zamawiającego  złożonego  w  formie  elektronicznej  -  tu:  wezwanie  do  złożenia  wyjaśnień  z 

art.  90  ust.  3  Pzp  - 

nie  ma  znaczenia  moment  wysłania  wiadomości  elektronicznej 

zawierającej  to  oświadczenie,  ale  moment,  w  którym  odbiorca  -  tu:  Odwołujący  -  miał 

możliwość zapoznania się z jego treścią. Wobec braku stosownych regulacji w ustawie Pzp 

dla rozstrzygnięcia kwestii momentu, w którym konkretne oświadczenie woli wywołuje skutek 

prawny, należy się odwołać na zasadzie art. 14 ust. 1 Pzp - do regulacji zawartej Kodeksie 

cy

wilnym. Z treści art. 61 § 1 k.c. wynika, że oświadczenie woli, które ma być złożone innej 

osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego 

treścią.  Przepis  szczególny  wyrażony  w  §2  stanowi,  że  oświadczenie  woli  wyrażone  w 

postaci  elektronicznej  jest  złożone  innej  osobie  z  chwilą,  gdy  wprowadzono  je  do  środka 

komunikacji elektronicznej w taki sposób, żeby osoba ta mogła zapoznać się z jego treścią. 

Zatem Odwołujący skonkludował, że okoliczność wysłania wiadomości do adresata - nawet 

w  formie  elektronicznej  - 

nie  przesądza  automatycznie  o  uznaniu  oświadczenia  woli  za 

skutecznie złożone. 

Przepisy Pzp nic zawierają regulacji szczególnych w zakresie doręczeń, a co za tym idzie w 

omawianej sytuacji skuteczność doręczenia Odwołującemu wezwania do złożenia wyjaśnień 

w zakresie rażąco niskiej ceny, oceniać należy przez pryzmat wskazanej teorii doręczenia. 

Odwołujący  przywołał  orzeczenie  Sądu  Najwyższego  z  10  grudnia  2003  r.  V  C2  127/03: 

„oświadczenie  woli  w  postaci  elektronicznej  dokonywane  on-line  zostaje  złożone  z  chwilą 

jego przejścia do systemu informatycznego prowadzonego i kontrolowanego przez odbiorcę, 

to jest w momencie przyjęcia oświadczenia przez serwer odbiorcy i zarejestrowanie na nim 

odpowiednich  danych”.  Zdaniem  Odwołującego,  z  powyższego  orzeczenia  wynika,  że  dla 

oceny  skuteczności  złożenia  oświadczenia  woli  zamawiającego  w  formie  elektronicznej  nie 

ma znaczenia moment wprowadzenia informacji elektronicznej do systemu informatycznego 

zamawiającego,  a  moment  wprowadzenia  tej  informacji  do  systemu  adresata  -  tu: 

Odwołującego.  

W niniejszej sprawie, wysłana przez Zamawiającego informacja nie została wprowadzona do 

serwera  - 

środka  komunikacji  elektronicznej  adresata.  Zamawiający  nie  wykazał,  że  jego 

oświadczenie doszło do adresata w taki sposób, że mógł się z nim zapoznać w normalnym 

toku czynności. To na nim spoczywa zaś ciężar udowodnienia tej okoliczności. 

Odwołujący  powołał  się  na  wyrok  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  16  września  2016r., 

sygn.  akt  1680/16  wyda

ny  w  zbliżonym  stanie  faktycznym.  Zdaniem  Odwołującego, 

argumentacja  Izby  przywołana  w  powyższym  wyroku  winna  znaleźć  zastosowanie  także  w 

niniejszej sprawie.  

Zamawiający  zawarł  w  SIWZ  następującą  informację  o  sposobie  porozumiewania  się  z 

wykonawcami:  - 

pkt  5  rozdziału  VII  SIWZ  Wszelkie  zawiadomienia,  oświadczenia,  wnioski 

oraz  informacje  przekazane  za  pomocą  faksu  lub  w  formie  elektronicznej  wymagają  na 

żądanie  każdej  ze  stron,  niezwłocznego  potwierdzenia  faktu  ich  otrzymania.  Zamawiający 

wysyłając  do  Odwołującego  sporne  wezwanie  nie  zażądał  potwierdzenia  faktu  jego 

otrzymania.  

W  otrzymanej  informacji  zwrotnej  z  systemu,  wskazane  zostało,  że  „Dostarczenie  do 

podanych adresatów lub grup zostało zakończone, ale serwer docelowy nie wysłał żadnego 

potwierdze

nia  o  doręczeniu”.  Odwołujący  przywołał  wyrok  Naczelnego  Sądu 

Administracyjnego  z  7  czerwca  2017r.,  sygn.  akt  II  GSK  1444/17: 

„treść  komunikatu 

dotyczącego  wysłania  spornego  zawiadomienia  e-mail  z  dnia  28  września  2016r. 

„Dostarczenie  do  podanych  adresatów  lub  grup  zostało  zakończone,  a  te  serwer  docelowy 

nie  wysłał  żadnego  powiadomienia  o  dostarczeniu  nie  może,  w  ocenie  Naczelnego  Sądu 

Administracyjnego,  świadczyć  o  dokonaniu  takiego  doręczenia.  Organ  nie  dysponował 

zarówno potwierdzeniem odbioru zgodny z wymogami art. 20a ustawy z dnia 17 lutego 2005 

r,  o  informatyzacji  działalności  podmiotów  realizujących  zamówienia  publiczne,  jak  też  nie 

dysponował w ogóle jakimkolwiek potwierdzeniem odbioru.” 

Z  powyższego  Odwołujący  wywiódł,  że  Zamawiający  nie  dysponował  żadnym 

potwierdzeniem  odbioru  wezwania  przez  Odwołującego,  gdyż  log  poczty  e-mail  w 

przytoczonym  brzmieniu,  zgodnie  z  przywołanym  orzecznictwem,  nie  może  być  uznany  za 

potwierdzenie doręczenia wezwania. 

Ponadto  Odwołujący  wskazał  na  art.  7  ust.  1  p.z.p.  Na  Zamawiającym  ciąży  obowiązek 

przeprowadzenia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób  zapewniający 

zachowanie  uczciwej  konkurencji  i  równe  traktowanie  wykonawców.  Wobec  okoliczności 

dotyczących  przedmiotowego  postępowania  dotyczącego  zamówienia  o  dużej  wartości, 

zasady  te  powinny  być  przestrzegane  jeszcze  staranniej.  Opisane  reguły  stanowią 

implementację  prawa  Unii  -  wobec  tego  konieczne  jest  ich  stosowanie  przez  pryzmat 

funkcjonalności  i  efektywności,  a  nie  tylko  z  formalnego  punktu  widzenia.  Zamawiający  w 

ocenie Odwołującego, nie spełnił tych obowiązków, ponieważ nie wszyscy wykonawcy, co do 

których  ofert  Zamawiający  miał  wątpliwości  w  zakresie  prawidłowości  ceny  oferty,  zostali 

prawidłowo  wezwani  do  złożenia  wyjaśnień.  Jest  to  złamanie  reguły  uczciwej  konkurencji  i 

równego  traktowania wykonawców  ubiegających się o zamówienie publiczne.  Zamawiający 

mimo,  iż  nie  otrzymał  od  Odwołującego  potwierdzenia  otrzymania  wezwania  do  złożenia 

wyjaśnień, ale wręcz otrzymał informację zwrotną systemu pocztowego, że serwer docelowy 

nie  wysłał  potwierdzenia  o  doręczeniu,  nie  tylko  nie  ponowił  wezwania  do  złożenia 

wyjaśnień, ale i nie podjął żadnych starań zmierzających do wyjaśnienia zaistniałej sytuacji. 

Tylko  dochowanie  przez  Zamawiającego  wyżej  wskazanych,  a  wynikających  z  SIWZ  i 

obowiązujących  przepisów  prawa  gwarantowałoby  zachowanie  zasady  równości  -  każdy 

wykonawca miałby  takie same  szanse na  złożenie wyjaśnień.  Odpowiednio szybka reakcja 

Zamawiającego umożliwiłaby Odwołującemu złożenie wyjaśnień w terminie.  

Odwołujący  wskazał  także,  że  „formalizm  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  nie  jest  celem  samym 

w  sobie,  a ma  na  celu  realizację  zasad  Pzp.  Stąd  przy 

wykładni i stosowaniu przepisów ustawy należy brać pod uwagę cel ustawy.”  

Izba ustaliła, że brak jest podstaw do odrzucenia odwołania. 

Uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia,  stanowiska  i 

dowody Stron oraz uczestnika postępowania złożone w trakcie rozprawy, Izba ustaliła 

i z

ważyła, co następuje.  

Izba  stwierdziła,  że  Odwołujący  legitymuje  się  uprawnieniem  do  wniesienia  odwołania, 

zgodnie z art. 179 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

Zamawiający  w  treści  odpowiedzi  na  odwołanie  przedstawił  status  pism  wysyłanych  do 

Od

wołującego  w  formie  elektronicznej.  Z  treści  uzyskanych  komunikatów  Zamawiający 

odczytał,  że  sporne  pismo  z  27  kwietnia  2018  roku  dotyczące  wezwania  do  wyjaśnień 

zaoferowanej  ceny  zostało wysłane do  Odwołującego  i  zdaniem  Zamawiającego,  odebrane 

przez Odwo

łującego, o czym świadczyć ma nadany numer, jaki temu pismu nadał serwer. W 

ocenie Izby, przedstawione przez Zamawiającego dowody w postaci ww. statusów z dużym 

prawdopodobieństwem  wskazują,  że  Odwołujący  mógł  otrzymać  przesłane  mu  przez 

Zamawiającego  wezwanie  do  złożenia  wyjaśnień.  Także  w  trakcie  rozprawy  Zamawiający 

stwierdził,  że  z  dużym  prawdopodobieństwem  można  przyjąć,  że  Odwołujący  otrzymał 

wezwanie.  

Jednakże  przedstawione  przez  Zamawiającego  dowody  nie  dają  całkowitej  pewności,  że 

Odwołujący  otrzymał  przesłane  mu  w  formie  elektronicznej  wezwanie.  Jedynie  pewność  w 

zakresie  dostarczenia  wiadomości  Odwołującemu  mogłaby  spowodować  skutek  w  postaci 

uznania, że Odwołujący na przesłaną mu wiadomość nie odpowiedział, a co za tym idzie  – 

dać  podstawę  do  odrzucenia  oferty  Odwołującego.  Tymczasem  w  niniejszej  sprawie 

pewności  tej  brak,  a  występuje  jedynie  prawdopodobieństwo,  że  Odwołujący  wiadomość 

otrzymał.  Prawdopodobieństwo,  nawet  jeżeli  jego  stopień  jest  wysoki,  nie  może  zastąpić 

pewności. Nie można bowiem wykluczyć, że spornej wiadomości nie dostarczono z różnych 

powodów, w tym także z powodów technicznych. Jak podnosi się w orzecznictwie sądowym, 

dotyczącym  dokonywania  doręczeń  oświadczeń  woli  wyrażonych  w  postaci  elektronicznej, 

dopiero  wykazanie  skutec

znego,  a  więc  niewątpliwego  zapisania  wiadomości  na  skrzynce 

pocztowej  adresata  powoduje,  że  to  adresat  ponosi  ryzyko  związane  z  ewentualnym 

nieodczytaniem takiej wiadomości: 

„Skoro  pozwana  twierdzi,  iż  jej  oświadczenie  woli  o  potrąceniu  wyrażone  zostało  w  formie 

elektronicznej, to zgodnie z art. 61 § 2 k.c. winna wykazać, że wprowadzone zostało ono do 

środka komunikacji elektronicznej w taki sposób, żeby jego adresat mógł zapoznać się z jego 

treścią,  a  zatem  również,  że  doszło  do  skutecznego  zapisania  wiadomości  zawierającej  to 

oświadczenie na poczcie adresata. Nie powodów zatem obciąża obowiązek dowodzenia, iż 

ich  urządzenia  odbiorcze  wadliwie  działały,  czy  też  wystąpiły  jakiekolwiek  problemy 

techniczne;  dopiero  w  sytuacji  dokonania  skutecznego  zapisania  w

iadomości  na  skrzynce 

pocztowej  adresata  ryzyko  odczytania  tej  wiadomości  spoczywa  na  adresacie.  Skoro  to 

składającego oświadczenie woli obciąża obowiązek dowodzenia, że dotarło ono do adresata, 

to  szczególnie  podmiot  będący  przedsiębiorcą  winien  dbać  o  zapewnienie  dowodów 

skutecznego  złożenia  oświadczenia  woli  i  jeżeli  czyni  to  poprzez  e-mail  dowód  ten  winien 

dotyczyć  zapisania  wiadomości  na  skrzynce  pocztowej  adresata;  waga  tego  obowiązku 

pozostaje  szczególna  w  sytuacji,  gdy  adresat  wiadomości  e-mail  nie  przesyła  zwrotnego 

potwierdzenia  ich  odbioru.”  (wyrok  Sądu  Apelacyjnego  w  Gdańsku  z  dnia  12.10.2016  r.,  V 

ACa 33/16, LEX nr 2191587). 

Ciężar dowodu doręczenia wezwania Odwołującemu obciąża Zamawiającego, bowiem to on 

z podnoszonego przez siebie faktu doręczenia wezwania wywodzi skutek prawny w postaci 

zaistnienia podstawy do odrzucenia oferty Odwołującego. Wynika to z wyrażonej w art. 6 k.c. 

zasady rozkładu ciężaru dowodu.  

Zamawiający w argumentacji podniósł, że Odwołujący nie wykazał, nie przedstawił dowodu, 

na okoliczność braku otrzymania spornej wiadomości. Jednakże równocześnie Zamawiający 

wnosił  o  oddalenie  wniosku  Odwołującego  o  przeprowadzenie  dowodu  z  opinii  biegłego, 

który  miałby  jednoznacznie  ustalić  sporną  okoliczność.  Stanowisko  Zamawiającego  było 

więc  w  tym  zakresie  niekonsekwentne,  gdyż  z  jednej  strony  podkreślał  on  brak  wykazania 

przez  Odwołującego  okoliczności  niedoręczenia  wezwania,  a  z  drugiej  strony  –  wniósł  o 

oddalenie  wniosku  dowodowego,  który  być  może  mógłby  tę  okoliczność  wykazać. 

Nie

zależnie  od  powyższego  podnieść  należy,  że  opinia  biegłego  wcale  nie  musiałaby  być 

dowodem, który dałby pewność w zakresie doręczenia lub braku doręczenia Odwołującemu 

wezwania  wysłanego  przez  Zamawiającego.  Jak  wskazał  bowiem  Przystępujący, 

wykonawca, zwłaszcza gdy jest biegłym informatykiem, może samodzielnie usunąć z historii 

korespondencji  serwera  informacje  o  otrzymaniu  wiadomości.  Tym  samym,  Przystępujący 

potwierdził, że Odwołujący w zasadzie nie ma żadnej możliwości wykazania, że wiadomości 

nie otrzy

mał. Należy mieć także na uwadze, że Odwołujący podnosił okoliczność negatywną 

–  fakt  nieotrzymania  wezwania  od  Zamawiającego  –  a  przeprowadzenie  dowodu  na  taką 

okoliczność jest znacząco utrudnione. 

Uzupełniająco  należy  wskazać,  że,  jak  wskazał  Odwołujący,  uzasadnienie  decyzji  o 

odrzuceniu  oferty  Odwołującego  nie  pozwalało  na  weryfikację  prawidłowości  decyzji 

Zamawiającego. Zamawiający nie wskazał np. daty, w której wysłał pismo do Odwołującego, 

tym samym przeprowadzenie dowodu również z tego powodu było mogło być utrudnione. 

Podkreślenia  wymaga  także fakt,  że  powoływany  art.  61  k.c.  kładzie  szczególny  nacisk  na 

możliwość  zapoznania  się  przez  adresata  wiadomości  z  jej  treścią.  Oświadczenie  woli  jest 

skuteczne,  gdy  dojdzie do  adresata  w  taki  sposób,  że  ten  mógł  zapoznać  się  z  jej  treścią. 

Tym  samym,  kwestią  najważniejszą  jest  to,  aby  umożliwić  adresatowi  zapoznanie  się  z 

treścią wiadomości.  

Ma to szczególne znaczenie w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego.  Celem 

przeprowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego jest dokonanie wyboru 

najkorzystniejszej oferty. Postępowanie powinno zostać przeprowadzone w taki sposób, aby 

ten  wybór  dokonany  został  prawidłowo.  W  niniejszym  postępowaniu  Odwołujący  złożył 

ofertę,  która  podlega  procedurze  wyjaśniania.  I  aspekt  wyjaśniania  treści  oferty,  jej 

elementów cenotwórczych, możliwości złożenia wyjaśnień w tym zakresie powinien mieć dla 

Zamawiającego  nadrzędne  znaczenie.  Nie  jest  tak,  że  Odwołujący  nie  jest  zainteresowany 

postępowaniem  lub  przejawia  brak  chęci  złożenia  wyjaśnień.  W  niniejszym  postępowaniu 

jednoznacznie sam Zamawiający wskazał, że 13 kwietnia 2018 r. Odwołujący oczekiwał od 

Zamawiającego  udzielenia  informacji,  co  dzieje  się  w  postępowaniu.  Po  otrzymaniu 

informacji  o  wynikach  postępowania,  od  razu  nastąpiła  reakcja  Odwołującego,  który 

skontaktował się z Zamawiającym w celu wyjaśnienia okoliczności, związanych z wysłaniem 

do  Odwołującego  wezwania  do  złożenia  wyjaśnień.  Odwołujący  wniósł  także  odwołanie. 

Okoliczności  te  wskazują,  że  Odwołujący  interesuje  się  przebiegiem  postępowania  i  jego 

wynikami. Tym bardziej więc należy dokonać procedury wyjaśnień, zwłaszcza w sytuacji, gdy 

Zamawiający  nie  ma  całkowitej,  stuprocentowej  pewności,  że  wiadomość  zawierająca 

wezwanie dotarła do Odwołującego.  

Formalizm  postępowania  mógłby  mieć  zatem  uzasadnienie,  gdyby  jednoznaczne  było,  że 

adresat otrzymał wiadomość w taki sposób, że mógł zapoznać się z jej treścią. Tymczasem 

w niniejszym postępowaniu takiej pewności nie ma. 

Całkowitą  pewność  mogłoby  dać  jednoznaczne  potwierdzenie  Odwołującego  o  otrzymaniu 

od Zamawiającego pisma. Rację ma Zamawiający, że żaden przepis prawa nie nakłada na 

Zamawiającego  konieczności  żądania  potwierdzenia  otrzymania  wiadomości.  Jednakże 

Zamawiający taką opcję przewidział w SIWZ. Zamawiający nie zastosował jej w odniesieniu 

do wezwania wysłanego do Odwołującego. Generowana przez system informacja zwrotna z 

systemu, że „Dostarczenie do podanych adresatów lub grup zostało zakończone, ale serwer 

docelowy nie wysłał żadnego potwierdzenia o doręczeniu” również nie daje potwierdzenia o 

tym,  że  adresat  wiadomość  otrzymał.  Skoro  zatem  Zamawiający  wybrał  opcję  wysłania 

wiadomości bez żądania potwierdzenia jej otrzymania przez adresata (a działanie takie jest 

zgodne  z  treścią  SIWZ),  to  Zamawiający  ponosi  konsekwencje  związane  z  ewentualnym 

niedoręczeniem  wiadomości  i  koniecznością  wykazania,  że  wiadomość  została  doręczona 

adresatowi  w  taki  sposób,  że  mógł  zapoznać  się  z  jej  treścią.  Ponownie  także  należy 

podkreślić,  że  skoro  tak  daleko  idące  konsekwencje  wyciąga  Zamawiający  z  faktu  nie 

złożenia  wyjaśnień  przez  Odwołującego,  to  tym  bardziej  konieczna  jest  pewność,  że  do 

Odwołującego dotarło wezwanie do złożenia tych wyjaśnień.  

Bez  znaczenia  dla  rozstrzygnięcia  niniejszej  sprawy  pozostają  przedstawiane  przez 

Przystępującego dowody  w postaci testów przesyłania wiadomości na błędny adres e-mail. 

Żadna  ze  stron  nie  kwestionowała  bowiem  przesłania  wiadomości  na  adres  prawidłowy. 

Istotą sprawy jest uzyskanie pewności, czy adresat wiadomości miał możliwość zapoznania 

się z jej treścią.  

W  procedurze  sądowej  zasadą  jest  doręczanie  pism  za  potwierdzeniem  odbioru,  zatem 

potwierdzenie stanowi jednoznaczny dowód takiego doręczenia. Zwłaszcza w sytuacji, gdy z 

określonego  zdarzenia,  w  tym  braku  złożenia  wyjaśnień,  druga  strona  wyciąga  tak  daleko 

idące skutki.  

Jednakże, jak wskazano powyżej, Odwołujący nie ma możliwości wykazania, że nie otrzymał 

wezwania  Zamawiającego,  a  Zamawiający  również  nie  ma  stuprocentowej  pewności,  czy 

adresat ostatecznie wiadomość Zamawiającego otrzymał.  

Mając powyższe okoliczności na uwadze orzeczono jak w sentencji. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy 

Prawo  zamówień  publicznych,  stosownie  do  wyniku  postępowania.  Na  podstawie  §  5  

rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości oraz 

sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2010 r., Nr 41, poz. 238 ze zm.) do kosztów 

postępowania  odwoławczego  Izba  zaliczyła  w  całości  uiszczony  wpis,  zgodnie  z  §  3  pkt  1 

rozporządzenia.  Do  kosztów  postępowania  zaliczono  także  koszty  wynagrodzenia 

pełnomocnika Odwołującego w wysokości 3600 złotych oraz koszty dojazdu na rozprawę w 

łącznej wysokości 219 złotych. 

Przewodniczący: 

………………………………