KIO 2192/18 WYROK dnia 8 listopada 2018 r.

Sygn. akt KIO 2192/18 

WYROK 

z dnia 8 listopada 2018 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Monika Kawa-

Ogorzałek 

Członkowie:   

Ewa Kisiel 

Ernest Klauziński 

Protokolant:   

Marcin Jakóbczyk 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 

listopada 2018 r. w Warszawie, odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  25  października  2018  r.  przez  wykonawcę 

Studiotech POLAND Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie 

w postępowaniu prowadzonym przez Telewizję Polską S.A. z siedzibą w Warszawie 

orzeka: 

Uwzględnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu unieważnienie czynności z dnia 15 

października 

r. 

polegającej 

na 

stwierdzeniu, 

iż 

Odwołujący  

podał  w  Specyfikacji  Cenowej  urządzenia  niezgodne  z  wymogami  Opisu  przedmiotu 

zamówienia  co  oznacza,  że  zawarcie  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  stało  się 

niemożliwe z przyczyn leżących po stronie Wykonawcy. 

Kosztami postępowania obciąża Zamawiającego i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  (słownie: 

piętnaście tysięcy złotych) uiszczoną przez Odwołującego tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kwotę  18 617  zł  (słownie: 

osiemnaście tysięcy sześćset siedemnaście złotych) stanowiącą koszty postępowania 

odwoławczego  poniesione  z  tytułu  wynagrodzenia  pełnomocnika  oraz  opłaty 

skarbowej od pełnomocnictwa. 

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - 

Prawo zamówień publicznych 

(Dz.  U.  z  2017  r.,  poz.  1579  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  7  dni  od  dnia  jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za pośrednictwem  Prezesa  Krajowej Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: 

…………………………… 

Członkowie:   

…………………………… 

…………………..………. 

UZASADNIENIE 

Zamawiający  –  Telewizja  Polska  S.A.    z  siedzibą  w  Warszawie  prowadził  na 

podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz.U. 

z 2018 r., poz. 1986; dalej: „ustawa Pzp”) postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego 

w trybie przetargu nieograniczonego na dostawę cyfrowych mikserów wizji. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej w dniu 11 lipca 2018 r., pod numerem 2018/S 131-298441. 

Wartość  zamówienia  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach  wydanych  na 

podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp. 

W dniu 7 września 2018 r. Zamawiający poinformował wykonawców ubiegających się 

o  udzielenie  zamówienia  o  wyborze  jako  najkorzystniejszej  oferty,  za  którą  została  uznana 

oferta wykonawcy 

Studiotech Poland sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie. Następnie w dniu 15 

października 2018 r. Zamawiający poinformował, iż z przyczyn leżących po stronie wykonawcy 

Studiotech Poland sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie zawarcie umowy stało się niemożliwe. 

W dniu 25 października 2018 r. wykonawca Studiotech Poland sp. z o.o. z siedzibą w 

Warszawie (dalej: Odwołujący) wniósł odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej, w 

którym zarzucił Zamawiającemu: 

rażące naruszenie art. 94 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 3 w związku z art. 

91  ust.  1  ustawy  Pzp, 

poprzez  dokonanie  przez  Zamawiającego  czynności  w  postaci  jego 

oświadczenia z dnia 15 października 2018 r., dotyczącego uznania, że zawarcie umowy stało 

się niemożliwe z przyczyn leżących po stronie Odwołującego, a w konsekwencji nie zawarcie 

umowy dostaw

y cyfrowych mikserów wizji. 

rażące naruszenie art. 94 ust. 3 ustawy Pzp w związku z art. 58 § 1 i 2 k.c. w 

związku  z  art.  14  ust.  1  ustawy  Pzp  wobec  przyjęcia  w  punkcie  17.3  SIWZ  mechanizmu 

pozwalającego  Zamawiającemu  na  bezprawne  uznawanie,  wbrew  obiektywnie  dającym  się 

ocenić  faktom,  iż  wykonawca  jakoby  odmówił  podpisania  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego  lub, 

że  zawarcie  umowy  stało  się  niemożliwe  jakoby  z  przyczyn  leżących  po 

stronie wykonawcy. 

rażące naruszenie art, 46 ust. 5 pkt 1 i 3 ustawy Pzp w związku z art. 58 1 i 2 

k.c. w związku z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp wobec przyjęcia w punkcie 17.3 SIWZ mechanizmu 

pozwalającego Zamawiającemu na bezprawne zatrzymanie wadium, w sytuacji bezprawnego 

uznania,  wbrew  obiektywnie  dającym  się  ocenić  faktom,  iż  wykonawca  jakoby  odmówił 

podpisania  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  lub  że  zawarcie  umowy  stało  się 

niemożliwe jakoby z przyczyn leżących po stronie wykonawcy. 

W oparciu o tak przedstawi

one zarzuty Odwołujący wniósł o: 

uwzględnienie odwołania, 

nakazanie  unieważnienia  czynności  Zamawiającego  w  postaci  jego 

oświadczenia z dnia 15 października 2018 r. dotyczącego uznania, że zawarcie umowy stało 

się niemożliwe z przyczyn leżących po stronie Odwołującego, 

z

asądzenie kosztów postępowania odwoławczego. 

Uzasadniając  zarzuty  odwołania  Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  w  Opisie 

przedmiotu  zamówienia  (dalej:  OPZ)  stanowiącego załącznik  nr  1 do  Specyfikacji  istotnych 

warunków  zamówienia  (dalej:  SIWZ)  postanowił  w  punkcie  2.2.6,  iż  pulpit  sterujący  winien 

posiadać co najmniej czteroznakowe, konfigurowalne wyświetlacze nazw źródeł miksera dla 

co  najmniej  16 

klawiszy  bezpośredniego dostępu do  źródeł  niezależnie  w  każdym  układów 

kontroli M/

E. W samym zaś SIWZ Zamawiający zastrzegł w punkcie 17.2, iż „Niezwłocznie po 

wyborze  oferty,  a  przed  zawarciem  umowy  z  Zamawiającym  Wykonawca,  którego  ofertę 

wybrano zobowiązany jest, bez wezwania, przedłożyć Zamawiającemu Specyfikację Cenową 

zgodną w treści z Załącznikiem Nr 4 do Wzoru umowy. (...) Urządzenia wyspecyfikowane w 

Specyfikacji  Cenowej 

muszą  odpowiadać  wymogom  określonym  w  Opisie  przedmiotu 

zamówienia stanowiącym Załącznik Nr 1 do SIWZ”, zaś w punkcie 17.3, iż „Brak przedłożenia 

Specyfikacji Cenowej, o kt

órej mowa w pkt. 17.2 lub podanie w treści Specyfikacji Cenowej 

urządzeń niezgodnych z wymogami Opisu przedmiotu zamówienia (Załącznik nr 1 do SIWZ i 

jednocześnie  Zał.  Nr  1  do  Wzoru  umowy)  lub  podanie  w  Specyfikacji  Cenowej  wartości 

rozbieżnych z odpowiednimi wartościami podanymi w Formularzu ofertowym równoznaczne 

będzie - odpowiednio do przypadku - że Wykonawca odmówił podpisania umowy w sprawie 

zamówienia  publicznego  na  warunkach  określonych  w  ofercie  lub,  że  zawarcie  umowy  w 

sprawie  zamówienia  publicznego  stało  się  niemożliwe  z  przyczyn  leżących  EO  stronie 

Wykonawcy, ze wszelkimi 

tego konsekwencjami, wynikającymi z ustawy Pzp”. 

Odwołujący  wyjaśnił,  że  w  dniu  14  sierpnia  2018  r.  złożył  ofertę  wykonania 

powyższego zamówienia publicznego za cenę 1216.638,51 zł brutto. Oferta Odwołującego nie 

została odrzucona w trybie art. 89 ustawy Pzp. Następnie wskazał, że Zamawiający w dniu 7 

września 2018 r. poinformował go o wybraniu jego oferty jako oferty najkorzystniejszej.  

Odwołujący zaznaczył, że w dniu 17 września 2018 r. upłynął termin karencji, o którym 

mowa w art. 94 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp, 

dotyczący możliwości zawarcia umowy dostawy, w 

związku z czym Odwołujący przesłał Zamawiającemu Specyfikację Cenową, o której mowa w 

punkcie 17.3 SIWZ. 

Zamawiający w piśmie z dnia 15 października 2018 r. poinformował wykonawców, w 

tym Odwołującego, że jego zdaniem „Wyspecyfikowany przez Wykonawcę (Odwołującego w 

pkt  10  tabeli 

Specyfikacji  Cenowej  pulpit  sterujący  HVS-492ROU  nie  spełnia  wymagania 

punktu 2.2.6. Opisu przedmiotu zamówienia ... Zaoferowany pulpit HVS-492ROU posiada dwa 

układy kontroli M/E a w każdym z nich tylko po 12 klawiszy bezpośredniego dostępu do źródeł 

i zwi

ązanych z nimi wyświetlaczy, a zatem jest niezgodny z wymaganiem określonym w OPZ”. 

W piśmie tym Zamawiający stwierdził również, że „Mając zatem na względzie, iż Wykonawca 

wskazał  w  przedłożonej  Specyfikacji  Cenowej  urządzenie,  które  nie  odpowiada  wymogom 

określonym  w  Opisie  przedmiotu  zamówienia,  Zamawiający,  stosownie do  zapisu  pkt.  17.3 

SIWZ, zmuszony jest uznać, że zawarcie umowy stało się niemożliwe z przyczyn leżących po 

stronie Wykonawcy”. 

Odwołujący podkreślił, że w odpowiedzi na powyższe stanowisko Zamawiającego, w 

piśmie z dnia 16 października 2018 r. wyjaśnił, że: „Proponowany przez nas panel 492ROU 

spełnia oba powyższe warunki. Mikser może pracować w trybie jednego układu kontroli M/E, 

co daje Zamawiającemu do dyspozycji 24 (2x12) klawisze bezpośredniego dostępu cechujące 

się wszystkimi wymaganymi w punkcie 2.2.1. OPZ funkcjami. W takim modzie pracy spełniony 

jest zarówno punkt 2.2.1. - co najmniej jeden układ kontroli, jak i punkt 2.2.6. - co najmniej 16 

klawiszy”.  Odwołujący  wskazał,  że  na  potwierdzenie  swojego  stanowiska  dołączył  do 

powyższego pisma, pismo producenta oferowanego sprzętu, w którym producent potwierdził 

spełnienie przez produkowany przez niego pulpit sterujący 492ROU warunków określonych 

OPZ. Ponadto 

Odwołujący wskazał, że w piśmie skierowanym do Zamawiającego zaprzeczył 

by uchylał się od zawarcia umowy lub by jej zawarcie było nie możliwe z przyczyn leżących po 

jego  stronie 

oraz,  że  zgłosił  gotowość  do  zawarcia  umowy  i  do  realizacji  zadania 

przetargowego.  W

yjaśnił,  że  w  związku  z  kolejnym  pismem  Zamawiającego  z  dnia  22 

października  2018  r.,  w  którym  Zamawiający  nadal  kwestionował  zgodność  charakterystyki 

oferowanego  przez  Odwołującego  sprzętu  z  OPZ,  ponownie  wystąpił  do  producenta 

oferowanego  przez  niego 

pulpitu  sterującego  o wyjaśnienie wątpliwości  Zamawiającego. W 

odpowiedzi  producent  FOR.A  Europe  S.r.l.  wykazał  zgodność  parametrów  produkowanego 

pulpitu  sterującego  HVS-492ROU  do  miksera  video  HVS-490  z  parametrami  wskazanymi 

przez Zamawiającego w OPZ. 

Według  Odwołującego,  Zamawiający  dokonując  czynności  w  dniu  15  października 

2018 r., dotyczącej uznania, że zawarcie umowy stało się niemożliwe z przyczyn leżących po 

stronie 

Odwołującego,  a  w  konsekwencji  nie  zawierając  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego na dostawę cyfrowych mikserów wizji naruszył przepisy ustawy Pzp oraz przepisy 

kodeksu cywilnego. 

Odwołujący stwierdził, że wyjaśnił on wszelkie zastrzeżenia Zamawiającego odnośnie 

charakterystyki technicznej, właściwości i możliwości konfigurowania sprzętu jaki ma zostać 

do

starczony  w  ramach  przedmiotowego  zamówienia  publicznego.  Pulpit  sterujący  HVS-

492ROU posiada możliwość ustawienia obu zespołów klawiszy bezpośredniego dostępu po 

12 klawiszy każdy w jeden zespół klawiszy bezpośredniego dostępu (24 klawisze) dla obsługi 

je

dnego układu kontroli M/E. Pulpit ten spełnia wszystkie wymagania wskazane w punkcie 2.2 

OPZ 

stanowiącego załącznik nr 1 do SIWZ. Podkreślił, iż ani w SIWZ ani w OPZ Zamawiający 

nie umieścił wymogu by klawisze sterujące w liczbie nie mniej niż 16 znajdowały się w jednym 

rzędzie. Według Odwołującego, Zamawiający bezpodstawnie zatem dokonał czynności z dnia 

października  2018r.  polegającej  na  uznaniu,  że  zawarcie  umowy  stało  się  niemożliwe  z 

przyczyn  leżących  po  stronie  Odwołującego,  a  w  konsekwencji  odmówił  zawarcia  z 

Odwołującym  umowy  dostawy  cyfrowych  mikserów  wizji.  Bezprawnie  także  trwa  w  swoim 

zaniechaniu  zawarcia  ww.  umowy,  co  jest  z  ciążącym  nań  obowiązkiem  zawarcia  takiej 

umowy. 

Uzasadniając  zarzuty  zawarte  w  punktach  nr  2  i  nr  3  Odwołujący  wskazał,  że 

Zamawiający  w  punkcie  17.3  SIWZ  stworzył  wbrew  przepisom  ustawy  Pzp  mechanizm 

pozwalający mu na uznawanie, wbrew obiektywnie dającym się ocenić faktom, iż wykonawca 

jakoby  odmówił  podpisania  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  lub,  że  zawarcie 

umowy 

stało  się  niemożliwe  jakoby  z  przyczyn  leżących  po  stronie  wykonawcy,  zaś  na  tej 

podstawie do bezprawnego zatrzymywania wadium. 

Odwołujący wskazał, że zgodnie z art. 46 ust. 5 pkt 1 i 3 ustawy Pzp Zamawiający 

zatrzymuje wadium wraz z odsetkami, jeżeli wykonawca, którego oferta została wybrana: 1) 

odmówił podpisania umowy w sprawie zamówienia publicznego na warunkach określonych w 

ofercie;  3)  zawarcie  umowy  w  sprawie    zamówienia  publicznego  stało  się  niemożliwe  z 

przyczyn leżących po stronie wykonawcy. 

Odwo

łujący podkreślił, że w sytuacji uznania, że zawarcie umowy jest niemożliwe z 

przyczyn leżących po stronie wykonawcy, to konieczne jest, aby przyczyny te miały charakter 

obiektywny.  Stanowisko  takie  potwierdza  doktryna:  „brak  możliwości  zawarcia  umowy 

powi

nien  istnieć  niezależnie  od  tego,  jaki  wykonawca  (i  jaki  zamawiający)  znalazłby  się  w 

podobnej sytuacji i niezależnie od ich woli  w tym zakresie” („Prawo zamówień publicznych. 

Komentarz.” pod red. M. Jaworskiej, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2018, str. 380). W 

myśl art. 94 ust. 3 ustawy Pzp jeżeli wykonawca, którego oferta została wybrana, uchyla się 

od  zawarcia  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  lub  nie  wnosi  wymaganego 

zabezpieczenia 

należytego  wykonania  umowy,  zamawiający  może  wybrać  ofertę 

najkorz

ystniejszą spośród pozostałych ofert bez przeprowadzania ich ponownego badania i 

oceny, chyba że zachodzą przesłanki unieważnienia postępowania, o których mowa w art. 93 

ust. 1. Aktualne także w stosunku do tego przepisu pozostają wyżej przedstawione rozważania 

dotyczące  charakteru  przyczyn  braku  możliwości  zawarcia  umowy,  które  miałyby  leżeć  po 

stronie wykonawcy. 

Odwołujący  wskazał  także,  że  zgodnie  z  art.  14  ust.  1  ustawy  Pzp  do  czynności 

podejmowanych  przez  zamawiającego  i  wykonawców  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia stosuje się przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 

2018 r. poz. 1025, 1104 i 1629), jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej. W myśl zaś art. 

§ 1 i 2 k.c. czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest 

nieważna,  chyba  że  właściwy  przepis  przewiduje  inny  skutek,  w  szczególności  ten,  iż  na 

miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy 

§ 1); nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego (§ 2). 

W  jego  opinii, 

Zamawiający  wbrew  przytoczonym  wyżej  przepisom  i  zasadom  ich 

stosowania,  a  zatem  spełniając  przesłankę  z  art.  58  §  1  k.c.  nieważności  czynności  jako 

sprzecznej z prawem, przyjął w punkcie 17.3 SIWZ, iż nie dostarczenie Specyfikacji Cenowej 

lub  jej  sprzeczności  z  OPZ  będzie  równoznaczne  z  odmową  podpisania  umowy  w  sprawie 

zamówienia publicznego lub równoznaczne z przyjęciem, iż zawarcie takiej umowy stało się 

niemożliwe z przyczyn leżących po stronie wykonawcy. Żaden bowiem z przepisów ustawy 

nie  zawiera  powyższych  postanowień  zrównujących  niedostarczenie  wskazanych 

dokumentów lub sprzeczności ich treści z SIWZ ze skutkami określonymi w przytoczonych art. 

46 ust. 5 pkt 1 i 3 oraz art. 94 ust. 3 ustawy Pzp. 

Według  Odwołującego  takie  działanie  Zamawiającego  nie  zasługuje  na  ochronę  i 

jeżeli nawet byłoby zgodne z treścią przepisów ustawy Pzp, to jest oczywiście niezgodne z 

zasadami  współżycia  społecznego.  Podsumowując  Odwołujący  stwierdził,  że  zachowanie 

Zamawiającego daleko odbiega od reguł uczciwości i rzetelności kupieckiej czy też dobrych 

obyczajów w stosunkach handlowych.  

W odpowiedzi 

na odwołanie Zamawiający wniósł o jego odrzucenie ewentualnie jego 

oddalenie. 

Uzasadniając  wniosek  o  odrzucenie  odwołania,  Zamawiający  wskazał,  że  nie 

podziela  przytoczonego przez  Odwołującego  stanowiska  jakoby  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia publicznego było zakończone z chwilą podpisania umowy o realizację zamówienia 

publicznego,  a  wszelkie  czynności  poprzedzające  podpisanie  umowy  podejmowane  były  w 

toku  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  i  jako  takie  podlegały  kognicji 

Krajowej Izby Od

woławczej. Wskazał, że zgodnie z treścią w art. 2 pkt 7a ustawy Pzp, przez 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  -  należy  rozumieć  postępowanie  wszczynane  w 

drodze publicznego ogłoszenia o zamówieniu lub przesłania zaproszenia do składania ofert 

albo  przesłania  zaproszenia  do  negocjacji  w  celu  dokonania  wyboru  oferty  wykonawcy,  z 

którym zostanie zawarta umowa w sprawie zamówienia publicznego, lub - w przypadku trybu 

zamówienia z  wolnej ręki  wynegocjowania postanowień takiej umowy. Mając na względzie 

treść  ww.  definicji,  nie  ulega  dla  Zamawiającego  wątpliwości,  iż  moment  zakończenia 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  został  wytyczony  z  chwilą  osiągnięcia 

celu tego postępowania, tj. w postępowaniach konkurencyjnych, z chwilą dokonania wyboru 

ofer

ty. Według Zamawiającego, samo zawarcie umowy (udzielenie zamówienia) jest zaś tylko 

i wyłącznie konsekwencją przeprowadzonego postępowania, które zakończyło się wyborem 

oferty  najkorzystniejszej.  Co  za  tym  idzie,  wszelkie  czynności  dokonywane  przez 

Zamawi

ającego, w tym dokonywane zgodnie z pkt 17.3 SIWZ w związku z nieudaną próbą 

dopełnienia przez Odwołującego formalności niezbędnych do zawarcia umowy, a określonych 

przez Zamawiającego w pkt 17.2 SIWZ, nie mogą być uznane za czynności dokonywane w 

toku  pos

tępowania,  gdyż  nie  są  one  dokonywane  w  celu  wyboru  oferty.  Analogiczne 

stanowisko zaprezentowała Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku z dnia 20 stycznia 2010 r. 

(KIO 31/11) wskazując, iż „Istotne z punktu widzenia rozpoznawania przedmiotowej sprawy 

jest  określenie  przez  ustawodawcę  początkowego  i  końcowego  momentu  postępowania. 

Niewątpliwie,  postępowanie  rozpoczyna  się,  w  zależności  od  wybranego  trybu,  publicznym 

ogłoszeniem,  bądź  przekazaniem  zaproszenia.  Jako  koniec  postępowania  ustawa  określa 

wybór  oferty  najkorzystniejszej,  przy  czym  w  przypadku  wniesienia  przez  wykonawców 

odwołań  na  czynność  badania  i  oceny  ofert,  należy  brać  pod  uwagę  wybór  oferty 

najkorzystniejszej  dokonany  po  rozpoznaniu  odwołania  przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą". 

Zamawiający podkreślił, że stanowisko KIO nie jest li tylko interpretacją art. 2 pkt 7a ustawy 

Pzp, ale znajduje wprost potwierdzenie w woli i intencji ustawodawcy. Jak bowiem wskazano 

w  uzasadnieniu  do  powszechnie  dostępnego  na  stronie  internetowej  Sejmu  RP  druku 

sejmowego  nr  23

10  zawierającego  projekt  nowelizacji  ustawy  Pzp,  przyjętej  następnie jako 

ustawa  z  dnia  2  grudnia  2009  r.  o  zmianie  ustawy 

—  Prawo  zamówień  publicznych  oraz 

niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2009 r. Nr 223, poz. 1778), która wprowadziła m.in. definicję 

pos

tępowania o udzielenie zamówienia: „Zaproponowana definicja legalna „postępowania o 

udzielenie zamówienia” określa wyraźnie ramy czasowe oraz cel procedur przewidzianych w 

ustawie  - 

Prawo  zamówień  publicznych  wskazując,  iż  rozpoczynają  się  one  odpowiednio 

ogłoszeniem  lub  zaproszeniem  do  negocjacji,  a  ich  zakończeniem  jest  wybór  oferty 

najkorzystniejszej  albo  wynegocjowanie  postanowień  umowy  w  trybie  zamówienia  z  wolnej 

ręki.  Określenie  w  ustawie  zdarzeń  rozpoczynających  oraz  kończących  postępowanie  o 

udziel

enie zamówienia publicznego pozwala na określenie czynności, które są częścią tego 

postępowania,  co  ma  istotne  znacznie,  albowiem  wyznacza  m.in.  zakres  zaskarżenia 

środkami ochrony prawnej (por. art. 180 ust. 1) oraz podleganiu wyłączeniu z postępowania 

(p

or. art. 17). Zaproponowana definicja uwzględnia zasadniczy cel postępowania o udzielenie 

zamówienia, którym jest wybór oferty najkorzystniejszej i usuwa wątpliwości pojawiające się 

dotychczas  w  doktrynie  odnośnie  momentu  zakończenia  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego.  Ponadto  należy  podkreślić,  iż  powtórzenie  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej na skutek orzeczenia Krajowej Izby Odwoławczej albo sądu stanowi również 

sposób zakończenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego".  

W ocenie 

Zamawiającego, nie bez znaczenia jest fakt, iż definicja postępowania o 

udzielenie zamówienia wprowadzona nowelizacją z grudnia 2009 r., mimo szeregu kolejnych 

nowelizacji Pzp, obowiązuje w niezmienionym kształcie do dziś, a treść ww. uzasadnienia nie 

pozo

stawia  żadnych  wątpliwości  ani  pól  interpretacji  co  do  tego,  co  należy  rozumieć  przez 

zakończenie postępowania o udzielenia zamówienia publicznego. W konsekwencji, zdaniem 

Zamawiającego, skoro zgodnie z art. 180 ust. 1 ustawy Pzp odwołanie przysługuje wyłącznie 

od  niezgodnej  z  przepisami  ustawy  czynności  Zamawiającego  podjętej  w  postępowaniu  o 

udzielenie  zamówienia  to  to  nie  sposób  nie  dojść  do  wniosku,  że  kwestionowane  przez 

Odwołującego czynności Zamawiającego w postaci oświadczenia z dnia 15 października 2018 

r. dotyczące uznania, że zawarcie umowy stało się niemożliwe z przyczyn leżących po stronie 

Odwołującego, a tym samym że Odwołujący uchyla się od zawarcia umowy oraz zatrzymanie 

wadium,  wykonane  ponad  miesiąc  po  zakończeniu  postępowania,  tj.  po  wyborze  oferty 

najkorzystniejszej, w ogóle nie podlegają środkowi ochrony prawnej w postaci odwołania.  

Zamawiający z ostrożności procesowej podniósł, iż zarzuty Odwołującego dotyczące 

zapisów  SIWZ,  w  tym  pkt  17.3  SIWZ  nie  mogą  podlegać  rozpoznaniu.  Wyjaśnił,  że 

postępowanie zostało wszczęte w dniu 11 lipca 2018 r. poprzez zamieszczenie ogłoszenia o 

zamówieniu oraz SIWZ na tablicy ogłoszeń Zamawiającego, a także na stronie internetowej 

Zamawiającego, w związku z czym uwzględniając ustawowy termin do wniesienia odwołania 

od treści ogłoszenia o zamówieniu oraz postanowień SIWZ, o którym mowa w art. 182 ust. 2 

pkt 1 ustawy Pzp, 

zarzuty te są spóźnione. 

Również z ostrożności procesowej Zamawiający wskazał, iż w całości podtrzymuje 

swoje 

stanowisko,  że  wskazane  w  Specyfikacji  Cenowej  Odwołującego  urządzenie,  które 

Odwołujący  chciałby  dostarczyć  w  ramach  realizacji  umowy,  jest  niezgodne  z  wymogami 

Opisu  przedmiotu  zamówienia  stanowiącego  Załącznik  nr  1  do  SIWZ,  co  w  razie  takiej 

konieczności, Zamawiający wykaże na rozprawie, przedstawiając w razie potrzeby, stosowne 

na to dowody. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  jak  również  oświadczenia, 

stanowiska  stron  oraz  dowody 

złożone  w  trakcie  rozprawy,  ustaliła  i  zważyła,  co 

następuje:  

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie. 

W pierwszej kolejności Izba ustaliła, że Odwołujący spełnia określone w art. 179 ust. 1 

ustawy Pzp przesłanki korzystania ze środków ochrony prawnej, tj. ma interes w uzyskaniu 

zamówienia, a naruszenie przez Zamawiającego przepisów ustawy Pzp może spowodować 

poniesienie przez niego szkody, polegającej na nieuzyskaniu zamówienia. 

Następnie  wskazać  należy,  że  Izba  uwzględniła  opozycję  Odwołującego  przeciw 

przystąpieniu  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Zamawiającego  wykonawcy 

4Visions sp. z o.o., sp. k. z siedzibą w Warszawie. Izba podzieliła w tym zakresie argumentację 

przedstawioną  przez  Odwołującego,  iż  wykonawca  ten  nie  wykazał  interesu  w  uzyskaniu 

rozstrzygnięcia  na  korzyść  Zamawiającego.  Skład  orzekający  uznał,  że  przedmiot  sporu  w 

niniejszym  postępowaniu  dotyczy  wyłącznie  Zamawiającego  i  Odwołującego,  a  jego 

rozstrzygnięcie  nie  wpłynie  w  żaden  sposób  na  sytuację  wykonawcy  zgłaszającego 

przystąpienie  do  niniejszego  postępowania.  Zauważyć  bowiem  należy,  iż  oferta 

Przystępującego została sklasyfikowana w rankingu ofert  dopiero na trzeciej pozycji, za ofertą 

złożoną  przez  Odwołującego  i  ofertą  spółki  JBD  S.A.  Zatem  nawet  w  sytuacji  oddalenie 

odwołania  i  uznania  prawidłowości  czynności  Zamawiającego,  Zamawiający  nie  mógłby  w 

przypadku skorzystania z możliwości przewidzianej w art. 94 ust. 3 ustawy Pzp wybrać oferty 

Przystępującego.  Wbrew  twierdzeniom  Przystępującego  nie  może  on  zatem  zasadnie 

oczekiwać  zawarcia  z  nim  umowy  i  realizacji  dostawy  cyfrowych  mikserów  wizji  w  ramach 

powyższego zamówienia publicznego. 

Ponadto  Izba  podzieliła  stanowisko  Odwołującego,  iż  ewentualny  interes 

Przystępującego ma charakter warunkowy, uzależniony od ewentualnej przyszłej negatywnej 

oceny oferty 

Odwołującego i spółki JBD S.A. w świetle warunków określonych w SIWZ i oraz 

OPZ. Przystępujący opiera więc swój rzekomy interes w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść 

Zamawiającego na zdarzeniach przyszłych i niepewnych. Skład orzekający podziela pogląd 

wyrażony w wyroku Krajowej Izby Odwoławczej w wyroku z dnia 14 lutego 2017 r., o sygn. akt 

KIO 261/17, w którym Izba stwierdziła, że „interes o którym mowa w art. 185 ust. 2 ustawy Pzp 

winien  mieć  charakter  realny,  a  nie  tylko  hipotetyczny,  gdyż  tylko  w  takim  wypadku  udział 

danego  podmiotu  jako  uczestnika  postępowania  odwoławczego  należy  uznać  za  czyniący 

zadość  jego  uzasadnionym  interesom  prawnym  i  faktycznym.  Za  wyrokiem  Krajowej  Izby 

Odwoławczej z dnia 20 stycznia 2014 r. (KIO 5/14) stwierdzić należy iż interesu nie wykaże 

przystępujący powołujący się jedynie na możliwość wygrania powtórzonego postępowania po 

unieważnieniu  obecnego,  gdyż  nie  jest  wiadomym  czy  do  ponownego  wszczęcia 

postepowania w ogóle dojdzie”. 

W  kon

sekwencji  skład  orzekający  uznał,  że  wobec  nie  wykazania  przez 

Przystępującego interesu w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść Zamawiającego opozycja 

Odwołującego jest zasadna. 

Izba stwierdziła ponadto, że nie została wypełniona żadna z przesłanek ustawowych 

skutkujących odrzuceniem odwołania, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy Pzp.   

Odnosząc  się  natomiast  do  wniosku  Zamawiającego,  dotyczącego  odrzucenia 

złożonego  odwołania,  skład  orzekający  uznał,  iż  wniosek  ten  nie  zasługiwał  on  na 

uwzględnienie. 

Wskazać  należy,  że  w  art.  2  pkt  7a  ustawy  Pzp  zdefiniowane  zostało  pojęcie 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  W  myśl  tego  przepisu  jest  to  postępowanie 

wszczynane w drodze publicznego ogłoszenia lub przesłania zaproszenia do składania ofert, 

albo  przesłania  zaproszenia  do  negocjacji  w  celu  dokonania  wyboru  oferty  wykonawcy,  z 

którym zostanie zawarta umowa w sprawie zamówienia publicznego, lub - w przypadku trybu 

zamówienia z wolnej ręki - wynegocjowania postanowień takiej umowy.  

Praktyka  orzecznicza  wypracowała  w  tym  zakresie  zasadne  stanowisko,  że 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  kończy  się  z  chwilą  udzielenia  tego 

zamówienia, albo - w przypadkach określonych w art. 93 ust. 1 lub 1a ustawy Pzp - z chwilą 

unieważnienia postępowania. Gdyby przyjąć, że wszczęte postępowanie kończy się wraz  z 

wyborem oferty najkorzystniejszej, jak twierdził Zamawiający to dokonywanie np. ponownego 

wyboru na zasadach wynikających z art. 94 ust. 3 ustawy Pzp byłoby drugim rozstrzygnięciem 

raz  wszczętego  postępowania.  Nadto  wątpliwym  byłaby  możliwość  unieważnienia  przez 

Zamawiającego już dokonanego wyboru najkorzystniejszej oferty, gdyż byłyby to czynności po 

wyborze najkorzystniejszej oferty. Również uznanie czynności Zamawiającego podjętych na 

podstawie  art.  94  ust.  3  ustawy  Pzp  za  niemieszczące  się  w  ramach  prowadzonego  przez 

niego postępowania powodowałoby niedopuszczalny brak jakiejkolwiek kontroli prawidłowości 

tych czynności w drodze wniesienia środków ochrony prawnej przez innego wykonawcę. W 

tym zakresie wskazać należy na uchwałę Sądu Najwyższego z 17 grudnia 2010 r., sygn. akt 

III CZP 103/10, w której Sąd wskazał: „Postępowanie "o udzielenie zamówienia publicznego" 

na gruncie ustawy Pzp, zgodnie z treścią art. 2 ust. 7a ustawy w brzmieniu obowiązującym od 

dnia  29  stycznia  2010  r.,  da  się  zdefiniować  jako  ciąg  czynności  faktycznych  i  prawnych 

rozpoczynający się z chwilą ogłoszenia o zamówieniu, przesłania zaproszenia do składania 

ofert albo przesłania zaproszenia do negocjacji w celu dokonania wyboru oferty wykonawcy. 

Przepis nie określa chwili zakończenia tego postępowania, ale treść ustawy nie pozostawia 

wątpliwości, że postępowanie to kończy się z chwilą zawarcia umowy w sprawie zamówienia 

publicznego. Z 

powyższego wynika, że ramy czasowe postepowania o udzielenie zamówienia 

publicznego  co  do  momentu  w  którym  następuje  zakończenie  postepowania  nie  są 

jednoznaczne, szereg orzeczeń ustala ten termin na moment wyboru najkorzystniejszej oferty 

inne  co  wydaje  s

ię  niewątpliwe  to  moment  zawarcia  umowy  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego.”  

Skład  orzekający  w  pełni  podziela  powyższe  stanowisko  SN,  że  postępowanie  o 

udzielenie zamówienia jest zakończone z chwilą podpisania umowy o realizację zamówienia 

publicznego. 

Zdaniem  Izby  brak  jasnego  określenia  w  ustawie  terminu  zakończenia 

postepowania  o  udzielenie  zamówienia,  wynikał  raczej  z  przyczyn  obiektywnych,  gdyż  w 

zależności od stanu faktycznego sprawy nie jest możliwe precyzyjne określenie dla wszystkich 

postępowań  i  trybów  udzielania  zamówienia  jednego  terminu.  Niewątpliwie  w  art.  2  ust.  7a 

ustawy Pzp nie określono wprost momentu zakończenia tego postępowania, ale wskazano na 

cel  tego  postępowania  tj.  wybór  wykonawcy,  z  którym  zostanie  zawarta  umowa  w  sprawie 

zamówienia publicznego. Dlatego też zasadnym wydaje się przyjęcie stanowiska, że wszelkie 

czynności  poprzedzające  podpisanie  umowy,  podejmowane  są  w  toku  postępowania  o 

udzielenie  zamówienia  publicznego  i  jako  takie  pozostają  w  kognicji  Krajowej  Izby 

Odwoławczej. Stąd Zamawiający przy podejmowaniu swoich czynności podlega kontroli i nie 

może  ich  dokonywać  arbitralnie  z  pogwałceniem  podstawowych  zasad  ustawy  Pzp,  w  tym 

przede wszystkim zasadą niedyskryminacji i uczciwej konkurencji (por. wyrok z dnia 9 marca 

2017 r., o sygn. akt KIO  338/17, wyrok KIO z dnia 17 grudnia 2015r., sygn. akt KIO 2626/15).  

Z  tego  względu  skład  orzekający  uznał,  iż  Odwołującemu  przysługiwało  prawo  do 

wniesienia odwołania na czynność Zamawiającego dokonaną w dniu 15 października 2018 r. 

K

olejno wskazać należy, iż skład orzekający podzielił stanowisko Zamawiającego, iż 

zarzuty  odwołania  dotyczące  postanowień  SIWZ  zawartych  w  punktach  17.2  oraz  17.3  są 

zarzutami spóźnionymi. Wskazać bowiem należy, iż niniejsze postępowanie zostało wszczęte 

p

rzez  Zamawiającego  w  dniu  11  lipca  2018  r.  poprzez  zamieszczenie  ogłoszenia  o 

zamówieniu oraz SIWZ na tablicy ogłoszeń Zamawiającego, a także na stronie internetowej 

Zamawiającego. Od tego dnia wykonawcom stosownie do  treści art. 182 ust. 2 pkt 1 ustawy 

P

zp przysługiwało prawo do zaskarżenia zawartych tam postanowień. Kwestionowanie więc 

przez  Odwołującego  na  obecnym  etapie  postępowania  treści  SIWZ  jest  zatem  działaniem 

jednocześnie niedopuszczalnym i spóźnionym. 

Wskazać  jednakże  należy,  że  w  sytuacji  kiedy  w  postepowaniu  odrzuceniu  podlega 

tylko  część  zarzutów  to  odwołanie  jako  całość  nie  podlega  odrzuceniu,  a  rozpoznaniu 

podlegają pozostałe (nie podlegające odrzuceniu) zarzuty. Tym samy Izba rozpoznała zarzut 

Odwołującego  dotyczący  podjętej  przez  Zamawiającego  czynności  z  dnia  15  października 

2018 r. 

Przechodząc  do  merytorycznego  rozpoznania  odwołania  wskazać  należy,  że 

Zamawiający  odnośnie  pulpitów  sterujących  w  punkcie  2.2.  OPZ  wskazał  na  konkretne 

wymagania funkcjonalne. W punkcie 2.2.6. OPZ 

postanowił, aby pulpit sterujący posiadał co 

najmniej czteroznakowe, konfigurowalne wyświetlacze nazw źródeł miksera dla co najmniej 

16 klawiszy bezpośredniego dostępu do źródeł i niezależnie w każdym z układów kontroli M/E.  

Ponadto 

Zamawiający w punkcie 17.2 SIWZ ustalił, że „niezwłocznie po wyborze oferty, 

a przed zawarciem umowy z Z

amawiającym wykonawca, którego ofertę wybrano zobowiązany 

jest,  bez  wezwania, 

przedłożyć  Zamawiającemu  specyfikację  cenową  zgodną  w  treści  z 

załącznikiem nr 4 do wzoru umowy. Wartość netto oraz cena brutto podane w Specyfikacji 

C

enowej  muszą  być  tożsame  z  wartością  netto  oraz  ceną  brutto  podanymi  w  Formularzu 

oferty. Urządzenia wyspecyfikowane w Specyfikacji Cenowej muszą odpowiadać wymogom 

określonym  w  Opisie  przedmiotu  zamówienia  stanowiącym  Załącznik  nr  1  do  SIWZ 

(jednocześnie  Zał.  Nr  1 do Wzoru  umowy).”  Natomiast  w  punkcie  17.3  SIWZ  Zamawiający 

postanowił, że: „Brak przedłożenia Specyfikacji Cenowej, o której mowa w pkt 17.2 lub podanie 

w  treści  Specyfikacji  Cenowej  urządzeń  niezgodnych  z  wymogami  Opisu  przedmiotu 

zamówienia  (…)  lub  podanie w  Specyfikacji  Cenowej  wartości  rozbieżnych  z  odpowiednimi 

wartościami  podanymi  w  Formularzu  ofertowym  równoznaczne  będzie  –  odpowiednio  do 

przypadku 

– że Wykonawca odmówił podpisania umowy w sprawie zamówienia publicznego 

na  warunkach  określonych  w  ofercie  lub,  że  zawarcie  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego  s

tało  się  niemożliwe  z  przyczyn  leżących  po  stronie  wykonawcy,  ze  wszelkimi 

konsekwencjami wynikającymi z ustawy Pzp.” 

Podkreślić również należy, iż w przedmiotowym postepowaniu Zamawiający ustalił w 

SIWZ, że na etapie składania ofert, dla oceny prawidłowości zaoferowanego sprzętu będzie 

oczekiwał  tylko  oświadczenia  wykonawcy  w  tym  zakresie,  zawartego  w  punkcie  nr  1 

Formularza ofertowego i na tej podstawie 

będzie dokonywał oceny ofert. Dopiero na etapie 

składania  dokumentów  wymaganych  do  podpisania  umowy,  czyli  przedłożenia  Specyfikacji 

Cenowej 

Zamawiający ustalił, że będzie dokonywał sprawdzenia zgodności zaoferowanego 

sprzętu z wymaganiami SIWZ.  

Oceniając  prawidłowość  dokonanej  przez  Zamawiającego  czynności  z  dnia  15 

października  2018r.  wskazać  należy,  iż  Zamawiający  poinformował  Odwołującego,  że: 

„wyspecyfikowany  przez  Wykonawcę  w  pkt  10  tabeli  Specyfikacji  Cenowej  pulpit  sterujący 

HVS-

492ROU  nie  spełnia  wymagania  punktu  2.2.6.  Opisu  przedmiotu  zamówienia:  co 

najmniej czteroznakowe, konfigurowalne wyświetlacze nazw  źródeł miksera dla co najmniej 

16 klawiszy bezpośredniego dostępu do źródeł i niezależnie w każdym z układów kontroli M/E. 

Zaoferowany pulpit HVS-

492ROU posiada dwa układy kontroli M/E a w każdym z nich tylko 

po 12 klawiszy bezpośredniego dostępu do źródeł i związanych z nimi wyświetlaczy, a zatem 

jest niezgodny z wymaganiem określonym w OPZ. Mając zatem na względzie, iż Wykonawca 

wskazał  w  przedłożonej  Specyfikacji  Cenowej  urządzenie,  które  nie  odpowiada  wymogom 

określonym  w  Opisie  przedmiotu  zamówienia,  Zamawiający,  stosownie  do  zapisu  pkt  17.3 

SIWZ, zmuszony jest uznać, że zawarcie umowy stało się niemożliwe z przyczyn leżących po 

stronie wykonawcy

”.  

W ocenie Izby powyższe uznanie Zamawiającego, iż zaoferowane przez Odwołującego 

u

rządzenie  nie  spełnia  wymagania  wskazanych  w  punkcie  2.2.6.  OPZ  było  nieprawidłowe. 

Wskazać bowiem należy, że Zamawiający w powołanym wyżej punkcie 2.2.6. OPZ wymagał 

aby  zaoferowany 

pulpit  mikserski  posiadał  16  klawiszy  bezpośredniego  dostępu  do  źródeł. 

Skład orzekający stwierdził, iż wbrew stanowisku Zamawiającego z powyższego punktu nie 

wynika

ł  natomiast  wymóg,  aby  klawisze  bezpośredniego  dostępu  znajdowały  się  w  jednym 

rzędzie.  W  konsekwencji  obecne  stanowisko  Zamawiającego  nie  znajduje  potwierdzenia  w 

sporządzonej SIWZ. Zamawiający chcąc uzyskać urządzenie posiadające klawisze w jednym 

rzędzie winien ten wymóg jasno skonkretyzować w SIWZ. Skoro takiego wymogu nie było i nie 

wynikał  on  w  sposób  wyraźny  z  dokonanego  opisu przedmiotu  zamówienia,  to  obecnie nie 

można zarzucać Odwołującemu, iż zaoferowane przez niego urządzenie wymogów tych nie 

spełnia. 

Izba  jako  dowód  dopuściła  pismo  producenta  pulpitu  sterującego  HVS-492ROU, 

będącego  odpowiedzią  na  stanowisko  Zamawiającego,  w  którym  producent  wskazał,  że: 

„system kontroli M/E nie może być identyfikowany przez pojedynczy rząd przycisków oraz T-

bar (…) Otrzymana przez nas specyfikacja odnosi się tylko do 16 klawiszy bezpośredniego 

dostępu do źródeł, bez odniesienia do faktu, że dostęp ten powinien znajdować się w jednym 

rzędzie,  co  jest  dodatkowym  wymaganiem,  o  którym  dowiedzieliśmy  się  z  pisma  (…) 

Potwierdzamy możliwość bezpośredniego dostępu do źródeł dla 1 M/E poprzez konfigurację 

panelu sterowania. (…) Raz jeszcze potwierdzamy, że HVS-492ROU jest w pełni zgodny z … 

Specyfikacją przetargową”.  

Odnosząc  się  natomiast  do  przedłożonego  przez  Zamawiającego  dowodu,  wskazać 

należy, iż Odwołujący na rozprawie wskazywał, iż oferował on urządzenie HVS-492ROU w 

konfiguracji 1M/E, a nie jak wskazał Zamawiający jako 2M/E”.  

W konsekwencji 

powyższych rozważań, skład orzekający Izby uznał, iż zaoferowany 

przez Odwołującego pulpit sterujący we wskazanej przez niego konfiguracji spełniał wymogi 

zawarte w punkcie 2.2.6 bowiem p

ulpit sterujący HVS-492ROU posiada możliwość ustawienia 

obu zespołów klawiszy bezpośredniego dostępu po 12 klawiszy każdy w jeden zespół klawiszy 

bezpośredniego dostępu (24 klawisze) dla obsługi jednego układu kontroli M/E, a tym samym 

Zamawiający niezasadnie uznał, iż zawarcie umowy jest niemożliwe z przyczyn leżących po 

stronie  wykonawcy.  W  związku  z  powyższym  niezasadne  było  również  zatrzymanie  na 

podstawie art. 46 ust. 5 pkt 3 ustawy 

Pzp wniesionego przez Odwołującego wadium w kwocie 

35.000  zł  wraz  z  odsetkami.  Izba  co  prawda  nie  może  nakazać  zawarcia  umowy,  ale  w 

rozpoznawanym stanie faktycznym nie można mówić o tym, że podpisanie umowy nie może 

dojść do skutku z przyczyn leżących po stronie Odwołującego. W złożonej ofercie Odwołujący 

oświadczył,  że  oferuje  sprzęt  zgodny  z  wymaganiami  SIWZ,  co  zostało  przez  wykonawcę 

potwierdzone  w  Specyfikacji  Cenowej

.  Izba  nie  dopatrzyła  się  niezgodności  oferowanego 

sprzętu z wymaganiami Zamawiającego opisanym w SIWZ. W związku z tym brak jest podstaw 

do tego, aby Zamawiający nie zawarł z wykonawcą umowy. 

Biorąc  pod  uwagę  powyższe  rozważania  i  ustalenia,  Izba  orzekła  jak  w  sentencji 

wyroku.  

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy § 5 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów 

z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz 

rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018r., 

poz. poz. 972). 

Przewodniczący:         ……….…………………………………… 

Członkowie:                 ……………………………………………. 

……………………………………………