KIO 2221/18 WYROK dnia 8 listopada 2018 r.

Sygn. akt KIO 2221/18 

WYROK 

z dnia 8 listopada 2018 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Magdalena Grabarczyk 

Protokolant:            

Marta Słoma 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2018 r. 

w Warszawie odwołania wniesionego do 

Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 29 października 2018 r. przez wykonawcę C.H. Beck 

Sp.  z  o.o.  w  Warszawie 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego  Urząd  Komisji 

Nadzoru Finansowego w Warszawie 

przy  udziale  wykonawcy  Wolters  Kluw

er  Polska  Sp.  z  o.o.  w  Warszawie  zgłaszającego  swoje 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego  

orzeka: 

1. uwzględnia odwołanie i nakazuje Urzędowi Komisji Nadzoru Finansowego w Warszawie zmianę 

postanowień specyfikacji istotnych warunków zamówienia przez skreślenie postanowień pkt 9 i 18 

rozdziału IV OPZ, pozostałe zarzuty odwołania uznaje za niepotwierdzone;  

2. kosztami postępowania obciąża Urząd Komisji Nadzoru Finansowego w Warszawie i: 

2.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr  (słownie: 

piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez C.H. Beck Sp. z o.o. w Warszawie tytułem 

wpisu od odwołania; 

2.2. zasądza od Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego w Warszawie na rzecz C.H. Beck Sp. z o.o. 

w Warszawie kwotę  18 600 zł  00  gr  (słownie:  osiemnaście tysięcy  sześćset  złotych zero  groszy) 

stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  wpisu  od  odwołania  oraz 

wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo zamówień  publicznych 

(Dz. U. z 2018 r. poz. 1986 ze zm.) na niniejszy wyrok - 

w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - 

przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego 

w Warszawie. 

Przewodniczący:      ……………………… 

Sygn. akt KIO 2221/18 

Uzasadnienie 

Zamawiający  –  Urząd  Komisji  Nadzoru  Finansowego  w  Warszawie  –  prowadzi  w  trybie 

przetargu nieograniczonego na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 roku - 

Prawo zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1986), 

dalej jako: „ustawa” lub „Pzp” postępowanie o udzielenie 

zamówienia, którego przedmiotem jest zakup systemu informacji prawnej. Ogłoszenie o zamówieniu 

opublikowane zostało w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej pod nr 2018/S 200-354010 w dniu 17 

października 2018 r. Wartość zamówienia jest większa niż kwota wskazana w przepisach wydanych na 

podstawie art. 11 ust. 8 Pzp. 

W  związku  z  opublikowaniem  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  wykonawca 

C.H.  Beck  Sp.  z  o.o.  w  W

arszawie  wniósł  odwołanie  29  października  2018  r.  Zachowany  został 

termin ustawowy i 

obowiązek przekazania zamawiającemu kopii odwołania.  

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie:  

art.  29  ust.  2  ustawy  przez  opisanie  przedmiotu  zamówienia  w  sposób,  który  utrudnia 

uczciwą konkurencję tj. umożliwia złożenie oferty tylko przez jednego wykonawcę; 

art. 36aa ust. 1 w zw. z art. 96 ust. 1 pkt XI ustawy przez niezasadne zaniechanie podziału 

zamówienia na części; 

3)  art.  7  ust.  1  ustawy  przez  przygotowanie  i  pro

wadzenie  postępowania  w  sposób 

niezapewniający zachowania uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców. 

Odwołujący  wniósł o uwzględnienie odwołania oraz nakazanie zamawiającemu dokonania 

zmiany treści SIWZ w sposób wskazany szczegółowo w uzasadnieniu odwołania i zmiany terminu 

składania ofert, jeśli okaże się to niezbędne. Żądał również zasądzenia kosztów postępowania. 

W uzasadnieniu o

dwołujący skonkretyzował zarzuty i żądania oraz powołał argumentację.  

1)  Pkt 3 ppkt 3.1.1.1. a) SIWZ - dostawa 150 licencji sieciowych. 

Zamawiający w pkt 3 ppkt 3.1.1.1. SIWZ wskazał, iż przedmiotem zamówienia jest dostawa oraz 

wdrożenie elektronicznego systemu informacji prawnej (zwanego dalej ESIP) wraz z: 

a)  dostawą  150  licencji  sieciowych,  których  baza  dostępowa  znajduje  się  w  jednej  z  poniższych 

lokalizacji warszawskich siedzib UKNF, które na dzień podpisania umowy znajdują się: 

przy ul. Pięknej 20, 

przy ul. Niedźwiedziej 6E, 

b)  dostawą  100  licencji  jednostanowiskowych  z  dostępem  przez  Internet  do  baz  na  serwerach 

wykonawcy. 

Zdaniem  odwołującego  powołany  opis  przedmiotu  zamówienia  co  do  lit.  a)  stanowi 

ograniczenie  konkurencji  i  powoduje,  że  ofertę  w  niniejszym  postępowaniu  jest  w  stanie  złożyć 

tylko  jeden  wykonawca 

–  Wolters  Kluwer  Sp.  z  o.o.  w  Warszawie,  dalej  jako  „Wolters”.  Tylko 

bowiem  ten  podmiot,  jako  wykonawca  realizujący  zamówienie  dotychczas,  posiada  już  bazę 

podmiot  nie  posiada  spełniającego  wszystkie  pozostałe  wymagania  wskazane  w  OPZ  systemu 

informacji  prawej,  którego  baza  dostępowa  może  znajdować  się  na  serwerach  stacjonarnych 

zamawiającego.  Oczekiwane  rozwiązanie  wymusza  umieszczenia  na  serwerze  zamawiającego 

olbrzymiej  bazy  danych  obejmującej  między  innymi  skany  aktów  prawnych  oraz  prawa 

miejscowego, a także informacji gospodarczej z modułu obejmującego Rejestr Sądowy i związane 

z nim publikatory ogłoszeń i sprawozdań finansowych. Takie rozwiązanie dla sprawnego działania 

wymaga oddzielnych aplikacji d

la obsługi danych o tych rozmiarach, które muszą współpracować z 

zastaną  u  zamawiającego  infrastrukturą  informatyczną.  Istnieje  natomiast  kilka  rozwiązań,  poza 

rozwiązaniem opisanym w lit. a, które umożliwiłyby złożenie oferty innym niż ww. podmiotom. 

Odw

ołujący  wskazał  również,  że  w  pkt  I.1).lit.  c)  OPZ  zamawiający  zaznaczył,  że  ze 

względów  bezpieczeństwa  system  informacji  prawnej  nie  może  odwoływać  się  (nie 

przekierowywać użytkownika) do źródeł zewnętrznych, tj.: 

-  w  przypadku  licencji  sieciowych  - 

dostępowych  -  nie  znajdujących  się  na  serwerach 

zamawiającego; 

w przypadku licencji jednostanowiskowych z dostępem przez Internet  - nie znajdujących się na 

serwerach wykonawcy. 

Tiret  pierwszy  cytowanego  wymagania  odnosi  się  do  pierwszej  części  przedmiotu  zamówienia, 

czyli dostawy licencji sieciowych. Zapis oznacza, że cała baza informacji zawartych w ESIP musi 

znajdować  się  na  serwerach  zamawiającego  i  nie  jest  możliwe  w  tym  wypadku  korzystanie  z 

zasobów  znajdujących  się  na  serwerach  wykonawcy.  To  wymaganie  może  spełnić  jedynie  firma 

Woltes posiadająca obecnie bazę ESIP na serwerach Zamawiającego. 

Odwołujący podniósł, że pogląd zamawiającego, zgodnie z którym, kwestionowane zapisy 

uzasadnione  są  względami  bezpieczeństwa  jest  nieprawdziwe.  Bezpieczeństwo  rozumiane  jako 

bezpieczeństwo  danych  i  informacji  posiadanych  i  wytwarzanych  przez  zamawiającego,  a  także 

jako stała dostępność do systemu informacji prawnej jest w pełni zachowane przy przyjęciu innych 

rozwiązań,  zezwalających  na  korzystanie  z  zasobów  zlokalizowanych  na  serwerach  wykonawcy. 

Zamawiający  twierdzi,  iż  przechowywanie  danych  ESIP  na  serwerach  Urzędu  konieczne  jest  ze 

względów  bezpieczeństwa.  Jednocześnie  dopuszcza  dostęp  online  do  części  danych.  Wynika  z 

tego, iż aspekt bezpieczeństwa nie dotyczy danych ESIP, które są danymi wykonawcy dostępnymi 

tylko do odczytu. Ponadto rzekomy aspekt bezpieczeństwa pomijany jest w stosunku dostępu do 

danych  z  modułu  Gospodarczego  (dane  KRS),  roczników  Monitora  Polskiego  B,  prawa 

miejscowego, gdzie dopuszcza się w wersji sieciowej odwołania do linków zewnętrznych.  

Zdaniem  odwołującego  również  uczynienie  zadość  autentykacji  zintegrowanej  z  Microsoft 

Active Directory 2008 R2, dalej jako „AD”, wymaganie opisane w Rozdz. I, pkt 1.1.a. OPZ nie musi 

oznaczać  instalacji  całego  zbioru  danych  w  siedzibie  Urzędu.  Możliwy  jest  wariant,  w  którym  w 

siedzibie Urzędu zainstalowana byłaby aplikacja autoryzacyjna powiązana z AD Urzędu, natomiast 

dane pobierane byłyby z serwera wykonawcy znajdującego się poza Urzędem. Rozwiązanie takie 

możliwość  administrowania  serwerem  ESIP  po  względem  aktualności  danych  i  niezawodności 

technicznej.  Takie  rozwiązanie  nie  wprowadza  żadnego  niebezpieczeństwa  dla  Urzędu,  gdyż 

integracja z AD pozostaje wewnątrz Urzędu. 

Odwołujący wskazał, że potencjalne ryzyko awarii internetu jest porównywalne z ryzykiem 

awarii  sieci  wewnętrznej  zamawiającego  i  z  doświadczeń  wykonawcy  nie  spowodowało 

istotniejszych  zakłóceń  działań  systemu  ESIP  w  ostatnich  latach.  Powołał,  że  za  wystarczająco 

bezpieczne rozwiązanie uznano dostęp on-line lub inny z możliwością odwoływania się za pomocą 

internetu  do  zasobów  znajdujących  się  na  serwerze  wykonawcy  do  systemu  informacji  prawnej 

przez  wie

le  instytucji  zamawiających  takich  jak:  Komanda  Główna  Policji,  Krajowa Administracja 

Skarbowa, 

czy Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego. 

Mając na uwadze powyższe odwołujący wniósł o zmianę kwestionowanego postanowienia 

Rozdz. I. pkt 1.1.a. OPZ i analogicznie pkt 3 pp

kt 3.1.1.1, SIWZ na następujący: 

„Baza  ESIP  znajduje  się  na  serwerze  Wykonawcy.  Dostęp  do  bazy  realizowany  jest  on-line.  Na 

serwerze  Urzędu  zainstalowana  jest  aplikacja  realizująca  autentykację  do  ESIP  na  podstawie 

Microsoft Active Direct

ory. Alternatywnie dostęp do ESIP autentykowany jest jedynie na podstawie 

adresów IP wskazanych przez Urząd." oraz wykreślenie pkt I.1) c) OPZ 

Rozdz.  IV  pkt  9  i  18  OPZ  Charakterystyka  funkcjonalności  elektronicznego  systemu 

informacji prawnej. 

Zamawia

jący wskazał w tych postanowieniach, iż program musi zawierać: 

9. bazę orzecznictwa i pism urzędowych zawarte w programie są oceniane co do aktualności, 

18.  możliwość  dostępu  do  wersji  językowych  aktów  prawa  europejskiego  -  co  najmniej  w  języku 

angielskim, 

Zdaniem odwołującego pierwsze z powyższych wymagań, zawarte w Rozdz. IV pkt 9 OPZ, 

w  zakresie, 

jakim  obejmuje  wymóg  klasyfikowania  orzecznictwa  jako  aktualnego  lub  nie,  spełnia 

jedynie  ESIP  oferowany  przez  Wolters.  Ponadto 

ocena  co  do  aktualności/nieaktualności  odbywa 

się  arbitralnie,  nie  ma  uzasadnienia  doktrynalnego.  Orzeczenia  i  piśmiennictwo  zachowują 

aktualność dla spraw i stanów, w których zostały dokonane lub napisane. Aktualność może być też 

oceniana  dla  konkretnej  sprawy  w  zależności  od  tego  jaki  stan  prawny  znajduje  do  niej 

zastosowanie. 

Odwołujący  zarzucił,  że  dokonywanie  takiej  klasyfikacji  nie  dość,  że  jest 

nieuzasadnione, 

to  jeszcze  może  wprowadzać  w  błąd  użytkowników  systemu.  Należy  uznać,  iż 

powyższy  wymóg  zamawiającego  ma  na  celu  jedynie  całkowite  wyeliminowanie  jakiejkolwiek 

konkurencji, niwecząc zasadę równego traktowania wykonawców, przez bezpodstawne i niecelowe 

niedo

puszczenie do udziału w postępowaniu innych wykonawców. 

Odwołujący  podniósł,  że  kolejne  wymaganie,  dotyczące  wersji  językowych  stanowi 

nieuzasadnione  ograniczenie  konkurencji.  W  ESIP  o

dwołującego  część  europejskich  regulacji 

prawnych  posiada  co  najmniej  angielskie  wersje  językowe.  Jednakże  wymaganie  całości 

europejskich  aktów  prawnych  nie  znajduje  żadnego  uzasadnienia.  Przede  wszystkim  całość 

europejski

się w bezpłatnej bazie aktów prawnych eur-lex. Dokumenty tam zamieszczane są tłumaczone na 

wiele wersji językowych. Zatem wymaganie wszystkich europejskich aktów prawnych  co najmniej 

w 

języku  angielskim  jest  niczym  nieuzasadnione.  W  szczególności,  że  oczywistym  jest,  iż 

użytkownicy  systemu  będą  co  do  zasady  korzystać  z  polskich  wersji  językowych  aktów.  Na 

marginesie  wskazać  należy,  że  wymaganie  jest  sformułowane  w  taki  sposób,  iż  wystarczające 

byłoby  zaoferowanie  europejskich  aktów  prawnych  wyłącznie  w  języku  angielskim  (bez  polskiej 

wersji językowej), co w sposób oczywisty jest całkowicie nieuzasadnione. 

Odwołujący wniósł o wykreślenie wymagań określonych w Rozdz. IV pkt 9 i 18 OPZ. 

3) Pkt 3.2. SIWZ - 

zaniechanie podziału zamówienia na części 

Zamawiający  w  2.4)  protokołu  postępowania  uzasadnił  zaniechanie  podzielenia 

zamówienia na części w następujący sposób: 

„Brak podziału na części Członkowie Komisji uzasadniają jednorodnością przedmiotu zamówienia. 

Przedmiotowe  zamówienie  nie  ogranicza  udziału  MSP  (małe  i  średnie  przedsiębiorstwa)  w  jego 

wykonaniu bowiem wykonawca, który należy do MSP nie będzie miał trudności z jego całościowym 

wykonaniem.  Ponadto  dokonanie  podziału  przedmiotowego  zamówienia  na  części  może  narazić 

Zamawiającego  na  trudności,  jakie  może  rodzić  wykonywanie  zamówienia  częściami  przez 

różnych wykonawców." 

Zdaniem  odwołującego  przedmiot  zamówienia  z  pewnością  nie  jest  jednorodny,  skoro 

dotyczy  dostawy  ESIP 

w  dwóch  wariantach  wyraźnie  wyodrębnionych  w  pkt.  1.1.1)  SIWZ. 

Z

aniechanie  podziału  na  części,  również  w  związku  z  niekonkurencyjnością  przedmiotu 

zamówienia  w  pkt  I.1.1).a)  SIWZ  skutkuje  tym,  że  całość  zamówienia  może  wykonać  wyłącznie 

Wolters. Prowadzi t

o również do ograniczenia konkurencji w zakresie I.1.1).b) SIWZ, czyli dostawy 

licencji  z  do

stępem  on-line,  którą  to  część  odwołujący  mógłby  zrealizować.  Zupełnie 

nieprzekonujące  jest  również  twierdzenie  o  rzekomym  zagrożeniu  płynącym  z  wykonywania 

zamówienia  częściami  przez  różnych  wykonawców.  Powszechną  praktyką  na  rynku  jest 

nabywanie  licencji  od  różnych  dostawców  ESIP,  w  wielu  instytucjach  jest  to  nawet  sytuacja 

pożądana,  z  uwagi  na  różną  zawartość  w  zakresie  piśmiennictwa  i  doktryny  w  różnych 

programach.  Sam  z

amawiający,  niezależnie  od  faktu  ogłoszenia  niniejszego  postępowania  w 

sposób umożliwiający złożenie oferty wyłącznie firmie Wolters, jednocześnie nabył kilka licencji do 

programu o

dwołującego na okres 24 miesięcy. 

Odwołujący podniósł, że powszechną praktyką na rynku zamówień publicznych na systemy 

informacji  prawnej  jest  podział  takich  zamówień  na  części  w  zależności  od  sposobu  dostępu  do 

systemu  np.  odrębnie  dla  wersji  online,  odrębnie  dla  wersji  z  oprogramowaniem  wgrywanym  z 

płyty  CD/DVD  itd.  Realizacja  takiego  zamówienia  podzielonego  na  części  przez  różnych 

wykonawców  nie  stanowi  żadnego  zagrożenia,  dlatego  zaniechanie  podzielenia  zamówienia  na 

części jest całkowicie nieuzasadnione, a zatem niezgodne z przepisami ustawy Pzp. 

Odwołujący  wniósł  o  dokonanie  podziału  zamówienia  na  części,  niezależnie  od  żądania 

oraz  b)  SIWZ 

będą  stanowiły  odrębne  części  zamówienia,  z  możliwością  składania  ofert 

częściowych.  

Wolters 

przystąpił do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego, zachowując 

termin  ustawowy  oraz  obowiązek  przekazania  kopii  przystąpienia  zamawiającemu  i 

odwołującemu. Przystępujący wniósł o oddalenie odwołania. 

Zamawiający w pisemnej odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania. 

Izba ustaliła, że odwołanie nie podlega odrzuceniu i przeprowadziła rozprawę, podczas której 

strony i uczestnik podtrzymali dotychczasowe stanowiska.  

Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Odwołujący  jako  wykonawca  zainteresowany  uzyskaniem  danego  zamówienia  jest 

uprawniony do wniesienia odwołania zgodnie z art. 179 ust. 1 Pzp.  

Kwestionowane postanowienia SIWZ  zostały  powołane przez  odwołującego  zgodnie z  ich 

brzmieniem, ich ponowne przytaczanie Izba uznała za zbędne. 

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie, choć nie wszystkie zarzuty znalazły potwierdzenie. 

Ad. 1) 

zarzut nie został uwzględniony. 

Zamawiający  wprowadził  wymaganie,  aby  baza  dostępowa  zamawianych  licencji 

sieciowych znalazła się w jednej z lokalizacji warszawskich siedzib UKNF uzasadniając je swoimi 

potrzebami  dotyczącymi  bezpieczeństwa,  ponieważ  jest  instytucją  odpowiedzialną  za 

bezpieczeństwo  finansowe  państwa.  Wskazał,  że  odwołujący  również  posiada  system  informacji 

prawnej, którego baza może być zlokalizowana na serwerze zamawiającego. 

Izba  uznała,  mając  na  uwadze  sformułowanie  zarzutu  odwołania  oraz  dowody  złożone 

przez  odwołującego,  że  zarzut  jest  nietrafny  oraz  jako  nieudowodniony  nie  może  zostać 

potwierdzony przez Izbę. 

Po pierwsze,  odwołujący  nie  wskazał  w  odwołaniu,  jakie inne wymagania zamawiającego 

dotyczące  opisu  przedmiotu  zamówienia  uniemożliwiają  mu  złożenie  oferty.  Mając  zatem  na 

uwadze  treść  odwołania  należy  dojść  do  przekonania,  że  są  wymagania  kwestionowane  przez 

odwołującego.  Zatem  jedynie  w  tych  granicach  –  zgodnie  z  art.  192  ust.  7  Pzp  –  może  być 

rozpoznany zarzut 

1 odwołania. Wszystkie postanowienia dotyczące opisu przedmiotu zamówienia 

uniemożliwiające  odwołującemu  złożenie  oferty  powinny  być  wskazane  w  odwołaniu.  Ich 

powołanie  na  rozprawie  nie  może  być  wzięte  pod  uwagę,  jako  spóźnione  z  uwagi  na  zawity 

charakter terminu na wniesienie odwołania wskazany w art. 182 ust. 1 pkt 1 Pzp oraz ograniczenie 

wynikające z art. 192 ust. 7 Pzp.  Wobec powyższego posiadanie przez odwołującego intranetowej 

wersji  systemu  informacji  prawnej  biorąc  pod  uwagę  treść  odwołania  skłania  do  przekonania,  że 

Po  drugie,  Izba  uznała,  że  twierdzenie  odwołującego,  zgodnie  z  którym  bezpieczeństwo 

związane  z  korzystaniem  z  bazy  danych  zlokalizowanej  na  serwerze  zamawiającego,  jest  takie 

samo  jak  zlokalizowanej  na  serwerze  wykonawcy  i  wykorzystywanej  za  pomocą  łącza  

szyfrowanego jest takie samo

, nie zostało przez niego udowodnione (art. 190 ust. 1 Pzp, art. 6 k.c. 

w  zw.  z  art.  14  Pzp)

.  Odwołujący  jedynie  wskazał  w  odwołaniu  i  poparł  to  dokumentami  z 

postępowań  prowadzonych  przez  Komendę  Główną  Policji,  Krajową  Administrację  Skarbową, 

Kasę  Rolniczego  Ubezpieczenia  Społecznego  oraz  sądy  okręgowe  w  Warszawie  i  Poznaniu,  że 

instytucje  te  zamawiają  dostęp  on-line  lub  inny  z  możliwością  odwoływania  się  za  pomocą 

internetu  do  zasobów  systemu  informacji  prawnej  znajdujących  się  na  serwerze  wykonawcy.  W 

ocenie Izby z dokumentów tych wynika zatem jedynie, że wymienione instytucje dane rozwiązanie 

uważają  za  wystarczające.  Natomiast  twierdzenie  o  równym  stopniu  bezpieczeństwa  tego 

rozwiązania  z  wymaganą  przez  zamawiającego  lokalizację  ESIP  na  serwerze  zamawiającego 

pozostało bez dowodu.  

Ad. 2) Oba zarzuty 

Izba uznała za zasadne. 

W  zakresie  wymagania  dotyczącego  aktualizacji  po  ocenie  stanowisk  zamawiającego  i 

przystępującego Izba doszła do przekonania, że uzasadnieniem kwestionowanego postanowienia 

Rozdziału  IV  pkt  9  OPZ  nie  są  szczególne  potrzeby  instytucji  zamawiającej,  ale  jedynie  zalety 

związane  z  korzystaniem  z  programu.  Mając  to  na  uwadze  Izba  uznała,  że  wartość  użytkowa 

rozwiązania (wskazanie, które tezy z orzecznictwa i piśmiennictwa są aktualne) powinna w danej 

sprawie 

być oceniana w ramach kryteriów oceny ofert, gdyż dotyczy jakości ESIP, konkretnie jego 

właściwości funkcjonalnych. Po myśli art. 91 ust. 2 pkt 1 Pzp jakość i funkcjonalność, jako cechy 

odnoszące  się  do  właściwości  przedmiotu  zamówienia,  podlegają  ocenie  w  ramach  kryteriów 

oceny  ofert 

i  nie  powinny  być  wykorzystywane  do  eliminacji  z  udziału  w  postępowaniu 

wykonawców, którzy oferują produkt spełniający wymagania zamawiającego.  

Nieuzasadnione  potrzebami  zamawiającego  okazało  się  również  wymaganie  dotyczące 

dostępu do aktów prawa europejskiego w innych wersjach językowych, w tym w języku angielskim. 

Zamawiający  nie  przedstawił  żadnej  argumentacji  w  tym  zakresie.  Ponadto  stanowiska  stron  i 

przystępującego  wyrażone  na  rozprawie  ujawniły  brak  jednoznaczności  tego  wymagania.  Może 

być  ono  wykładane  jako  dostęp  do  wersji  językowych  całości  aktów  prawa  europejskiego, 

nieznacznej  części  tych  aktów,  albo  jak  oświadczył  zamawiający  na  rozprawie  do  „większości” 

aktów  prawa  europejskiego.  Izba  uznała  zatem,  że  wymaganie  zamawiającego  ma  charakter 

ogr

aniczający  konkurencję  również  z  tego  względu,  że  z  powodu  braku  jednoznaczności  naraża 

wykonawców  na  etapie  oceny  ofert  na  arbitralność  zamawiającego.  Wykładnia  wymagania 

zawartego w  Rozdz. IV pkt 

18 OPZ nie znajduje uzasadnienia w jego literalnej  treści.  

W związku z tym nakazano skreślenie postanowień Rozdz. IV pkt 9 i 18 OPZ. 

Ad. 3. 

Zarzut nie zasługuje na uwzględnienie.  

Wątpliwości  interpretacyjne  dotyczące  art.  36aa  Pzp  stanowiącego  osnowę  prawną  zarzutu 

klasycznej  z  2014  r.  u

stawodawca  europejski  ustalił,  że  instytucja  zamawiająca  powinna  mieć 

obowiązek  rozważenia  celowości  podziału  zamówień  na  części,  jednocześnie  zachowując 

swobodę autonomicznego podejmowania decyzji na każdej podstawie, jaką uzna za stosowną, nie 

podlegającą nadzorowi administracyjnemu ani sądowemu.  

Art. 36aa ust. 1 

Pzp stanowi, że zamawiający może podzielić zamówienie na części, określając 

zakres  i  przedmiot  tych  części.  Z  literalnego  brzmienia  przepisu  wynika  zatem,  że  podział 

zamówienia  na  części  jest  możliwością  daną  zamawiającemu,  nie  zaś  jego  obowiązkiem. 

Uwzględniono  stanowisko  zamawiającego,  że  z  dostępu  ESIP  online  korzysta  on  jedynie  w 

sytuacjach  awaryjnych.  Jest  zatem  uprawnieniem 

zamawiającego,  aby  zdecydować,  czy  dopuści 

złożenie  ofert  częściowych  na  odrębnie  na  licencje  sieciowe,  a  odrębnie  na  licencje 

jednostanowiskowe z dostępem online. 

Izba uznała, że naruszenia przepisów, których dopuścił się zamawiający mogą mieć wpływ na 

wynik  postępowania, gdyż  skreślone  postanowienia SIWZ uniemożliwiały  odwołującemu  złożenie 

oferty, w związku z tym odwołanie podlegało uwzględnieniu.  

W tym stanie rzeczy Izba na podstawie art. 192 ust. 1 i 2 Pzp orzekła, jak w pkt 1 sentencji.  

O  koszt

ach  Izba  orzekła  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  Pzp,  uwzględniając  koszty 

wynagrodzenia  pełnomocnika  odwołującego  w  kwocie  3.600  zł,  zgodnie  z  §  3  pkt  2  lit.  b 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  oraz 

sposob

u pobierania wpisu od  odwołania oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu odwoławczym  i 

sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r.  poz. 1986). 

Przewodniczący: