KIO 464/18 WYROK dnia 27 marca 2018 r.

Sygn. akt: KIO 464/18 
 

WYROK 

  z dnia 27 marca 2018 r.  

Krajowa Izba Odwoławcza  



w składzie: 

Przewodniczący:      Anna Chudzik 

Protokolant:    

Marta Słoma    

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 marca 2018 r. w Warszawie 

odwołania wniesionego 

do  Prez

esa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  12  marca  2018  r.  przez  wykonawców 

wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Przedsiębiorstwo Robót Czerpalnych 

i 

Podwodnych  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Gdańsku,  D.B.-S.prowadząca  działalność 

gospodarczą pod firmą D.B.-S.Przedsiębiorstwo Usług Specjalistycznych „PIROMOR” 

oraz  H.M.

,  prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  firmą  M.H.Przedsiębiorstwo 

Usług Specjalistycznych „PIROMOR” s.c., 

w 

postępowaniu prowadzonym przez Dyrektora Urzędu Morskiego w Gdyni, 

przy  udziale 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  Poleko 

Budownictwo  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Gdańsku,  W.S.prowadzący  działalność 

gospodarczą  pod  firmą  PC  DIVERS  W.S.,  zgłaszających  przystąpienie  do  postępowania 

odwoławczego po stronie Zamawiającego, 

orzeka: 

Uwzględnia  odwołanie  w  zakresie  zarzutu  dotyczącego  zaniechania  odrzucenia  oferty 

Przystępującego  z  uwagi  na  nieprawidłowe  wniesienie  wadium  i  nakazuje 

Zamawiającemu: unieważnienie czynności  wyboru oferty najkorzystniejszej, odrzucenie 

oferty 

Przystępującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy Pzp oraz powtórzenie 

czynności oceny ofert i wyboru oferty najkorzystniejszej; 

W pozostałym zakresie odwołanie oddala; 

Kosztami postępowania obciąża Dyrektora Urzędu Morskiego w Gdyni i: 

zalicza  w 

poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego 

tytułem wpisu od odwołania; 

zasądza  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kwotę  18 855  zł  00  gr 

(słownie:  osiemnaście  tysięcy  osiemset  pięćdziesiąt  pięć  złotych  zero  groszy) 

stanowiącą  uzasadnione  koszty  strony  poniesione  z  tytułu  wpisu  od  odwołania, 

wynagrodzenia pełnomocnika oraz dojazdu na rozprawę. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r. 

Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  Dz.  U.  z  2017  r.,  poz.  1579 

z  późn.  zm.)  na  niniejszy  wyrok  – 

w terminie  7 

dni  od  dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Gdańsku.  

Przewodn

iczący:      ………………. 

Sygn. akt: KIO 464/18 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający 



Dyrektor  Urzędu  Morskiego  w  Gdyni 



  prowadzi  w trybie  przetargu 

nieograniczonego  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  Usunięcie 

obiektów podwodnych znajdujących się na dnie Martwej Wisły w Gdańsku w ramach projektu 

pn. „Modernizacja wejścia do portu wewnętrznego (w Gdańsku). Etap IIIA”. 

W  dniu  12  marca  2018  r.  Konsorcjum:  Przedsiębiorstwo  Robót  Czerpalnych 

i Podwodnych  Sp.  z  o.o.,  D.B.-S.

prowadząca  działalność  gospodarczą  pod  firmą  D.B.-

S.

Przedsiębiorstwo Usług Specjalistycznych „PIROMOR” oraz H.M., prowadzący działalność 

gospodarczą  pod  firmą  M.H.Przedsiębiorstwo  Usług  Specjalistycznych  „PIROMOR”  s.c. 

wniosło  odwołanie  wobec  zaniechania  wykluczenia  z  postępowania  Konsorcjum:  Poleko 

Budownictwo  Sp.  z  o.o.,  PC  DIVERS  W.S.oraz  zaniechania  odrzucenia  oferty  tego 

Konsorcjum. Odwołujący zarzucił Zamaiwającemu naruszenie przepisów: art. 7 ust. 1 i 3, art. 

24 ust. 1 pkt 12 i 17, art. 89 ust. 1 pkt 5, art. 89 ust. 1 pk

t 7b, a z ostrożności – art. 26 ust. 3 i 

4 ustawy Pzp. 

Zaniechanie wykluczenia Konsorcjum Poleko z postępowania 

Odwołujący  wskazał,  że zgodnie  z  punktem  V.1.2.b  SIWZ, o  udzielenie zamówienia 

mogą  ubiegać  się  wykonawcy,  którzy  legitymują  się  odpowiednim  doświadczeniem, 

polegającym na wykonaniu w okresie ostatnich trzech lat przed upływem terminu składania 

ofert, a jeżeli okres działalności jest krótszy  – w  tym okresie – jednej usługi polegającej na 

usuwaniu  obiektów  podwodnych  o  wartości  co  najmniej  100.000,00  zł  brutto.  Na 

potwierdzenie spełnienia powyższego warunku Konsorcjum Poleko przedstawiło następujące 

dokumenty: 



wykaz  wykonanych  robót,  polegających  na  usunięciu  wraków  „HORDAFOR  V”  oraz 

usunięcie zatopionego doku suchego „DOCK No. 1” w Stoczni Remontowa NAUTA S.A., 

Gdynia, Polska, zgodnie z protokołem robót z dnia 28.07.2017 r., wartość usługi 29.000 

EURO, nabywca usługi SMIT SALVAGE B.V., Holandia, 



protokół z wykonania prac, spisany w dniu 28.07.2017 r. wraz z tłumaczeniem na język 

polski (bez poświadczenia za zgodność z tłumaczeniem w treści dokumentu), 



zezwolenie  nr  PM-755-53-0617  na  wykonywanie  prac  podwodnych  na  obszarach 

morskich z dnia 04.07.2017 r., wydane przez Dyrektora Urzędu Morskiego w Gdyni dla 

PC DIVERS W.S.. 

Zdaniem  Odwołującego  żaden  z  powyższych  dokumentów  nie  pozwala  na 

jednoznaczne  stwierdzenie,  jaki  był  faktyczny  zakres  czynności  wykonywanych  przez  PC 

DIVERS W.S.

w ramach operacji usunięcia wraków tankowca „HORDAFOR V” i pływającego 

doku  suchego  „DOCK  nr  1”  w  Stoczni  Remontowej  NAUTA  S.A.  w  Gdyni.  W ocenie 

Odwołującego  poważne  wątpliwości  wzbudza  już  sama  treść  załączonego  referencji,  z 

których wynika raczej, że udział PC DIVERS w operacji usuwania wraku chemikaliowca oraz 

suchego  doku  sprowadzał  się  wyłącznie  do  czynności  polegających  na  nurkowaniu  i 

zapewnieniu  bezpieczeństwa  podczas  operacji  ratowniczych.  Treść  referencji  należy 

zdaniem Odwołującego odczytywać w następujący sposób: wskazanie zakresu czynności, tj. 

nurkowanie  i  zapewnienie  bezpieczeństwa  podczas  operacji  ratowniczych,  w dalszej 

kolejności przywołanie nazwy całego przedsięwzięcia, w ramach którego ww. usługi nurkowe 

były  wykonywane  i  wreszcie  wyszczególnienie  listy  nurków.  Ponadto  Odwołujący  podniósł, 

że  wartość  usługi  jest  niewspółmiernie  niska  do  skali  przedsięwzięcia  polegającego  na 

podnoszeniu  zatopionego  doku  i  statku  o  rozmiarach  zatopionego  w kwietniu  2017  r. 

chemikaliowca  „HORDAFOR  V”,  co  tym  samym  czyni  wysoce  prawdopodobną  tezę,  że 

rzeczywisty  udział  usługodawcy  PC  DIVERS  w  skomplikowanym  zadaniu,  jakim  była 

realizowana  przez  Konsorcjum  firm  holenderskich  na  rzecz  Stoczni  Remontowej  NAUTA 

S.A.,  operacja podniesienia zarówno  statku, jak również  doku pływającego,  sprowadzał  się 

wyłącznie do asysty nurkowej i zapewnienia bezpieczeństwa podczas operacji ratowniczych. 

Odwołujący wskazał, że zgodnie z kontraktem zawartym przez Stocznię Remontową 

NAUTA S.A., zadanie polegające na podniesieniu zatopionego chemikaliowca „HORDAFOR 

V” i pływającego doku suchego „DOCK nr 1” w Stoczni Remontowej NAUTA S.A. w Gdyni, 

zostało powierzone renomowanym firmom holenderskim, tj. konsorcjum SMIT SALVAGE BV 

I  MULTRASHIP  SALVAGE  BV.  Holendrzy  zobowiązali  się  zrealizować  skomplikowane 

przedsięwzięcie  w  ciągu  jednego  miesiąca,  zatopiony  statek  oraz  suchy  dok  zostały 

podniesione  przy  zastosow

aniu  spektakularnej  metody  odzyskiwania  pływalności  poprzez 

opróżnianie  i  napełnianie  zbiorników  statku  (istotna  była  sekwencja  czynności  opróżniania 

i 

napełniania  zbiorników,  która  doprowadziła  do  wyprostowania  i  przywrócenia  pływalności 

statku), przy czy

m szczegóły operacji nie były ujawniane ze względu na objęcie ich klauzulą 

poufności.  Holendrzy  zastrzegli  sobie w kontrakcie,  że nie będzie możliwości  wykonywania 

zdjęć i filmów z wykonywanej operacji podnoszenia statku, w żadnym z artykułów prasowych 

na 

temat  głośnej  sprawy  podnoszenia  zatopionego  statku  „Hordafor  V”  nie  zamieszczono 

informacji  o  udziale  polskiego  przedsiębiorcy  w  operacji  usuwania  wraku.  Na  dowód 

Odwołujący załączył kopie artykułów i informacji prasowych. 

Zdaniem  Odwołującego,  z  całokształtu  przytoczonych  powyżej  faktów  wynika,  że 

prace  polegające  na  wyprostowaniu  i  podniesieniu  zatopionego  chemikaliowca  i  suchego 

doku,  wykonywane były  w  szczególnej  i  niepowtarzalnej  technologii,  przez  konsorcjum firm 

holenderskich  dysponujących  w  tym  zakresie  unikatową  wiedzą,  co  do  której  podjęto 

skuteczne działania mające na celu nieujawnianie jej wobec osób trzecich (w tym wobec firm 

konkurencyjnych).  Odwołujący  nie  dysponuje  wprawdzie  wiedzą  na  temat  kosztów  całego 

przedsięwzięcia,  tym  niemniej,  opierając  się  wyłącznie  na  zasadach  doświadczenia 

życiowego  oraz  prawdopodobieństwa,  należy  stwierdzić,  że  faktyczny  udział  PC  DIVERS 

w 

operacji  usuwania  wraku  był  znikomy  (polegał  wyłącznie  na  zabezpieczeniu  asysty 

nurkowej,  a  nie  na  faktycznym  usuwaniu  wraku) 

na  co  wskazuje  choćby  wykazywana 

powyżej rażąca dysproporcja pomiędzy wartością usługi nurkowej zrealizowanej przez tego 

wykonawcę, a skalą całego przedsięwzięcia. 

Odwołujący  podniósł,  że  mając  na  uwadze  powyższe    wątpliwości,  Zamawiający 

celem  dopełnienia  należytej  staranności  w  zakresie  czynności  badania  i  oceny  ofert, 

zobligowany był do wezwania Konsorcjum Poleko w trybie art. 26 ust. 3 lub 4 ustawy Pzp do 

złożenia  wyjaśnień  dotyczących  faktycznego  udziału  PC  DIVERS  w  realizacji  zadania. 

Wskazał, że dyrektywa postępowania wynikająca z naczelnych zasad udzielenia zamówień, 

takich  jak 

zasada  równego  traktowania  wykonawców,  niedyskryminacji  oraz  przejrzystości, 

wymaga  od  Zamawiającego  podejmowania  czynności  w  trybie  art.  26  ust.  3  i  4  ustawy 

zawsze  wtedy,  g

dy  złożone  przez  wykonawcę  dokumenty  lub  oświadczenia,  wzbudzają 

wątpliwości oraz, gdy zachodzi uzasadnione podejrzenie złożenia nieprawdziwych informacji 

mających  lub  mogących  mieć  wpływ  na  wynik  prowadzonego  postępowania.  Zamawiający 

nie może zasłaniać się zasadą zaufania do oświadczeń przedkładanych przez wykonawców 

oraz brakiem normatywnych wymogów co do treści referencji, ponieważ jest zobowiązany do 

rzetelnej  i  wnikliwej  weryfikacji  spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu  wobec 

wszystkich  wykonawców  na  zasadach  równości.  W  analizowanym  stanie  faktycznym 

Zamawiający już z racji pełnionych obowiązków jako terenowy organ administracji morskiej, 

powinien  z  urzędu  powziąć  wątpliwości  na  temat  rzeczywistego  zakresu  usługi  nurkowej 

wykonywanej  przez  przeds

iębiorcę  PC  DIVERS  i  w  konsekwencji  wszcząć  stosowne 

postępowania  mające  na  celu  sprawdzenie,  czy  wykonawca  w  posiada  niezbędne 

doświadczenie pozwalające mu na należyte wykonanie umowy w sprawie zamówienia. 

Odwołujący  podniósł,  że  zgodnie  z  aktualnie  prezentowaną  linią  orzeczniczą,  nie 

można  udostępnić  zdolności  zawodowych  w  postaci  nabytego  doświadczenia  i  wiedzy, 

w 

zakresie wykraczającym poza faktycznie wykonane prace. Powyższa zasada ugruntowała 

się  wprawdzie  na  płaszczyźnie  badania  doświadczenia  nabytego  w  ramach  konsorcjum 

wykonawców  realizujących  wspólne  przedsięwzięcie  gospodarcze  (wyrok  26  maja  2017  r. 

KIO  905/15,  925/17,  KIO  933/17),  jednakże  wynika  z  niej  również  ogólna  dyrektywa 

nakazująca  Zamawiającemu  badanie,  czy  podmiot  powołujący  się  na  określone 

doświadczenie  nabyte  w  trakcie  realizacji  kontraktu,  faktycznie  i  konkretnie  uczestniczył 

w jego realizacji. 

Odwołujący powołał się na wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie 

C-

387/14  (Esaprojekt)  i  wskazał,  że  podobnie  jak  członek  konsorcjum,  który  nie  może 

powoływać się na doświadczenie wykraczające poza zakres jego faktycznego i konkretnego 

udziału w realizacji zadania, tak i (a nawet tym bardziej, wobec braku ponoszenia solidarnej 

odpowiedzialności  za  realizację  całego  zadania)  podwykonawca  nie  może  posiłkować  się 

doświadczeniem nabytym podczas wykonywania prac na zlecenie generalnego wykonawcy 

ponad  jego  rzeczywisty  udział  w  realizacji  tego  zadania.  Stąd  też,  zdaniem  Odwołującego, 

zarzut  braku  wykazania  przez  Konsorcjum  Poleko  spełniania  warunku  udziału 

w 

postępowaniu  w  zakresie  wymaganego  doświadczenia  zawodowego  oraz  wprowadzenia 

Zamawiającego  w  błąd  na  skutek  podania  nieprawdziwych  informacji  dotyczących  tego 

doświadczenia, jest w pełni uzasadniony. 

Zaniechania odrzucenia oferty Konsorcjum Poleko na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy 

Pzp 

Odwołujący podniósł, że oferta Konsorcjum Poleko nie została w sposób prawidłowy 

zabezpieczona  wadium  przetargowym  i  w  związku  z  tym  powinna  zostać  odrzucona  na 

podstawie przepisu art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy Pzp.  

Zdaniem  Odwołującego  na  podstawie  analizy  treści  załączonego  do  oferty 

dokumentu  „Ubezpieczeniowej  gwarancji  zapłaty  wadium  Nr  02GG03/0870/17/0011  z  dnia 

28.12.2017”,  w  ogóle  nie  można  stwierdzić,  czyją  ofertę  zabezpiecza  owa  gwarancja. 

Z dokum

entu  tego  wynika  wyłącznie,  że  przedmiotowa  gwarancja  wystawiona  została  na 

wniosek przedsiębiorcy Poleko Budownictwo Sp. z o.o.. Dokument ten nie zawiera natomiast 

wskazania: 



dłużnika, którego działania lub zaniechania w okolicznościach wskazanych w art. 46 ust. 

4a i 5 ustawy Pzp uprawniają Beneficjenta gwarancji do żądania zapłaty wadium wobec 

Gwaranta, 



w  jakim  charakterze  działa  Poleko  Budownictwo  Sp.  z  o.o.,  w  szczególności  czy 

przedsiębiorca ten działa w imieniu własnym czy też jako pełnomocnik (brak wskazania 

w treści gwarancji, że działa jako Lider Konsorcjum), 



grupy  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  publicznego, 

których ofertę zabezpiecza gwarancja ubezpieczeniowa zapłaty wadium, 



związku pomiędzy wystawieniem gwarancji na wniosek Poleko Budownictwo Sp. z o.o. 

a 

zabezpieczeniem  konkretnej  oferty  przetargowej  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia publicznego pn.: Usunięcie obiektów podwodnych znajdujących się na dnie 

Martwej  Wisły  w  Gdańsku  w  ramach  projektu  pn.  „Modernizacja  wejścia  do  portu 

wewnętrznego (w Gdańsku). Etap IIIA” (brak możliwości przypisania danej gwarancji do 

oferty Konsorcjum wykonawców Poleko Budownictwo Sp. z o.o. oraz PC DIVERS W.S., 

a nawet do oferty własnej Poleko Budownictwo Sp. z o.o.). 

Odwołujący  podniósł,  że  w  przypadku  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się 

o 

udzielenie zamówienia publicznego wykonawcą w rozumieniu art. 2 pkt 11 ustawy Pzp są 

wszystkie podmioty wspólnie ubiegające się o udzielenie zamówienia, nie zaś poszczególni 

członkowie konsorcjum. Wynika to bezpośrednio z art. 23 ust. 1 i 3 ustawy, zgodnie z którym 

wykonawcy  mogą  wspólnie  ubiegać  się  o  udzielenie  zamówienia,  a  przepisy  dotyczące 

wykonawcy stosuje się odpowiednio do wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie 

zamówienia.  Odwołujący  podniósł,  że  prawidłowo  wniesione  wadium  powinno  zostać 

ustanowione  przez  wszystkich  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia  i  przywołał  orzeczenia  Izby  potwierdzające  to  stanowisko.  Wskazał  na  

abstrakcyjny  charakter  gwarancji, 

który  powoduje,  że  zakres  odpowiedzialności  gwaranta 

kreuje  wyłącznie  treść  gwarancji,  jakiej  udzielił,  która  podlega  ścisłej  i  literalnej  wykładni 

(m.in. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 stycznia 1997 r. w sprawie o sygnaturze akt I CKN 

37/96)”.  Wynika  to  wprost  z  art.  81  ustawy  Prawo  bankowe,  definiującego  gwarancję 

bankową  (gwarancja  ubezpieczeniowa  nie  ma  własnej  definicji,  stąd  też  zasadne  jest 

stosowanie  posiłkowo  pojęć  związanych  z  gwarancją  bankową).  Zgodnie  z  przywołanym 

powyżej przepisem, gwarancją bankową jest jednostronne zobowiązanie banku – gwaranta, 

że po spełnieniu przez podmiot uprawniony (beneficjenta gwarancji) określonych warunków 

zapłaty,  które  mogą  być  stwierdzone  określonymi  w  tym  zapewnieniu  dokumentami,  jakie 

beneficjent  załączy  do  sporządzonego  we  wskazanej  formie  żądania  zapłaty,  bank  ten 

wykona  świadczenie  pieniężne  na  rzecz  beneficjenta  gwarancji  –  bezpośrednio  lub  za 

pośrednictwem  innego  banku.  Tym  samym  warunkiem  spełnienia  przez  gwaranta 

świadczenia z gwarancji jest spełnienie przez beneficjenta gwarancji określonych warunków 

zapłaty i to jedynie warunki zapłaty określone treści gwarancji są istotne z punktu widzenia 

zobowiązania.  Jeżeli  zatem  w  dokumencie  gwarancji  w  sposób  nieprawidłowy  określono 

podmiot,  którego  działania  lub  zaniechania  mogą  skutkować  wystąpieniem  podstaw  do 

żądania  zapłaty  z  tytułu  udzielonej  gwarancji,  nietrudno  jest  wyobrazić  sobie  sytuację, 

w 

której  bank  czy  ubezpieczyciel  (na  ogół  rygorystycznie  podchodzące  do  oceny  zdarzeń 

i 

do  odpowiedzialności  nimi  spowodowanej)  odmawiają  wypłaty  świadczenia  z  uwagi  na 

naruszenie  treści  gwarancji  przez  czynności  lub  zaniechania  innych  podmiotów,  o  których 

w 

tej treści nie ma mowy, powołując się na brak tożsamości podmiotowej. Sytuacja taka nie 

jest zgodna z istotą wadium zawartą w jej definicji (ar. 704 § 1 kodeksu cywilnego), zgodnie 

z 

którą zabezpieczenie zapłaty sumy ma być odpowiednie. Natomiast zabezpieczeniu, które 

jest  niepewne  i  potencjalnie  sporne,  w  żadnym  wypadku  nie  można  nadać  przymiotu 

zabezpieczenia „odpowiedniego”. Powołując się na orzecznictwo Izby Odwołujący podniósł, 

że  wadium  wniesione  w  formie  gwarancji  ubezpieczeniowej  czy  bankowej  musi  mieć  taką 

samą płynność, jak wadium wniesione w pieniądzu, co oznacza, że dochodzenie roszczenia 

z  tytułu zapłaty  wadium  nie może być  utrudnione,  wadium stanowi  bowiem  zabezpieczenie 

zamawiającego  i  musi  być  skuteczne.  Dlatego  też  umowa  winna  zawierać  precyzyjnie 

określone  elementy  przedmiotowo  istotne,  które  nie  będą  dawały  jej  stronom,  czyli 

beneficjentowi i gwarant

owi, pola do interpretacji. Ponadto Odwołujący podniósł, że złożenie 

wspólnej  oferty  nie  powoduje  powstania  solidarności  biernej  po  stronie  wykonawców 

wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia publicznego, gdyż zgodnie z art. 369 k.c. 

powstaje  ona  na  mocy  ustawy  lub  z 

czynności  prawnej.  Źródłem  natomiast  solidarnej 

odpowiedzialności  w  przepisach  prawa  jest  art.  141  ustawy  Pzp,  zgodnie  z  którym 

wykonawcy,  o  których  mowa  w  art.  23  ust.  1  ustawy  ponoszą  taką  odpowiedzialność  za 

wykonanie  umowy  w  wniesi

enie  zabezpieczenia  należytego  wykonania  umowy,  a  przepisy 

o 

solidarności  nie  mogą  być  interpretowane  rozszerzająco  (nie  można  domniemywać 

solidarności).  Wobec  powyższego  przepis  art.  141  ustawy  nie  ma  zastosowania  na  etapie 

wnoszenia wadium i składania oferty przetargowej. 

Zdaniem  Odwołującego,  abstrahując  nawet  od  faktu,  że  ustanowiona  gwarancja 

zawiera  nieprawidłowości  dyskwalifikujące  ją  jako  odpowiednie  zabezpieczenie  zapłaty 

wadium przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia, wynikające 

z  braku  ujawnienia  w  treści  gwarancji  wszystkich  członków  konsorcjum,  to  gwarancja  ta 

zawiera błędy jeszcze dalej idące, gdyż w ogóle nie określa, czyją ofertę zabezpiecza (brak 

możliwości zidentyfikowania podmiotu, którego działania lub zaniechania w okolicznościach 

wskazanych w art. 46 ust. 4a i 5 ustawy, mogą skutkować wystąpieniem z żądaniem zapłaty 

z gwarancji). Tym samym dokument gwarancji ubezpieczeniowej, zważywszy na szczególne 

cechy  gwarancji,  w  tym  przede  wszystkim  abstrakcyjny  charakter 

zobowiązania  gwaranta 

z 

niej  wynikającego  oraz  mające  do  niej  zastosowanie  reguły  ścisłej  wykładni  oświadczeń 

woli  zawartych  jej  treści,  nie  czyni  zadość  wymaganiom  określonym  przez  Zamawiającego 

w 

SIWZ  oraz  w  przepisach  ustawy  Pzp,  co  przesądza  o  ziszczeniu  się  przesłanek 

odrzucenia oferty Konsorcjum Poleko na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7 b ustawy Pzp. 

Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu:  unieważnienia  czynności  wyboru 

najko

rzystniejszej  oferty,  powtórzenia  czynności  badania  i  oceny  ofert,  wykluczenia 

Konsorcjum  Poleko  z 

postępowania,  po  ewentualnym  wezwaniu  do  złożenia  wyjaśnień 

w 

zakresie  dokumentów  i  oświadczeń  przedstawionych  na  potwierdzenie  spełniania  przez 

nich  warunku 

udziału  w  postępowaniu,  odrzucenia  oferty  Konsorcjum  Poleko  na  podstawie 

art.  89  ust.  1  pkt  5  oraz  7b  ustawy  Pzp  oraz  dokonania  wyboru  oferty  Odwołującego  jako 

najkorzystniejszej. 

Do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego przystąpiło Konsorcjum: 

Poleko  Budownictwo  Sp.  z  o.o.,  W.S.

prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  firmą  PC 

DIVERS W.S.,

, wnosząc o oddalenie odwołania. 

Na  podstawie  dokument

acji  przedmiotowego  postępowania  oraz  biorąc  pod 

uwagę stanowiska stron i dowody przedstawione na rozprawie, Izba ustaliła i zważyła, 

co następuje: 

Na  wstępie  Izba  ustaliła,  że  Odwołujący  spełnia  określone  w  art.  179  ust.  1  ustawy 

Pzp  przesłanki  korzystania  ze  środków  ochrony  prawnej,  tj.  ma  interes  w uzyskaniu 

zamówienia, a naruszenie przez Zamawiającego przepisów ustawy Pzp może spowodować 

poniesienie przez niego szkody 

polegającej na nieuzyskaniu zamówienia.  

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie w zakresie zarzutu dotyczącego zaniechania 

odrzucenia oferty Przystępującego z uwagi na nieprawidłowe wniesienie wadium.  

W tym zakresie Izba ustaliła następujący stan faktyczny: 

Przystępujący  wniósł  wadium  w  formie  gwarancji  ubezpieczeniowej  wystawionej  28 

grudnia 2017 r. przez InterRi

sk Towarzystwo Ubezpieczeń Spółka Akcyjna Vienna Insurance 

Group 

z  siedzibą  w  Warszawie.  W  treści  gwarancji  wskazano,  że  została  wystawiona  dla 

Dyrektora  Urzędu  Morskiego  w  Gdyni  tytułem  wadium  w  przetargu  na  Usunięcie  obiektów 

podwodnych  znajdujących  się  na  dnie  Martwej  Wisły  w  Gdańsku  w  ramach  projektu  pn. 

„Modernizacja wejścia do portu wewnętrznego (w Gdańsku). Etap IIIA. Zgodnie z punktem 1 

gwarancji  InterRisk 

działając  na  wniosek  Poleko  Budownictwo  Sp.  z  o.o.  zwanego  dalej 

zobowiązanym,  gwarantuje  nieodwołalnie  i  bezwarunkowo  zapłatę,  na  każde  pisemne 

żądanie  zgłoszone  przez  Beneficjenta  gwarancji  w  terminie  związania  ofertą,  kwoty 

40.000,00  zł  z  tytułu  zatrzymania  wadium  w  związku  z  zaistnieniem  co  najmniej  jednego 

z 

przypadków określonych w art. 46 ust, 4a i 5 ustawy Pzp. Ponadto w gwarancji wskazano 

okres  jej  ważności  (od  02  stycznia  2018  r.  do  02  marca  2016  r.).  Zgodnie  z  punktem  4 

gwarancji  z

apłata  kwoty,  o  której  mowa  w  ust.  1,  nastąpi  w  terminie  do  30  dni  od  dnia 

doręczenia  do  InterRisk  TU  S.A.  Vienna  Insurance  Group  przez  Beneficjenta  gwarancji 

pisemnego  żądania  wypłaty  wraz  z  pisemnym  oświadczeniem,  że  kwota  roszczenia  jest 

należna  w  związku z  zaistnieniem  jednego  z  przypadków  zatrzymania wadium  określonych 

w 

ustawie  Prawo  Zamówień  Publicznych  z  dnia  29  stycznia  2004r.  wraz  z  późniejszymi 

zmianami. 

Pkt 5 gwarancji określa wymagania dotyczące żądania zapłaty. 

Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy Pzp 

Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli wadium 

nie  zostało  wniesione  lub  zostało  wniesione  w  sposób  nieprawidłowy,  jeżeli  zamawiający 

żądał wniesienia wadium. 

Po  pierwsze  wskazać  należy,  że  wniesienie  wadium  należy  uznać  za  prawidłowe, 

jeżeli  daje  ono  zamawiającemu  możliwość  skutecznego  zrealizowania  swoich  roszczeń 

w 

przypadku  zaistnienia  okoliczności  uzasadniających  zatrzymanie  wadium,  wtedy  bowiem 

spełnia  ono  swoją  zabezpieczającą  rolę.  Art.  45  ust.  6  ustawy  Pzp  określa  dopuszczalne 

formy  wadium,  z  których  wszystkie  powinny  w  jednakowy  sposób  zapewniać  zaspokojenie 

roszczeń  zamawiającego  i  być  tak  samo  łatwo  egzekwowalna  jak  wadium  wniesione 

w 

gotówce.  Aby  tak  się  stało  nie  może  być  jakichkolwiek  wątpliwości,  co  do  tego  w  jakich 

okolicznościach, kto, wobec kogo, do jakiej wysokości i za kogo odpowiada.  

Dalej  podkreślić  należy,  że  zobowiązanie  gwaranta  jest  zobowiązaniem 

abstrakcyjnym,  tj.  niezależnym  od  istnienia  i  ważności  zobowiązania  podstawowego, 

leżącego  u podstaw  zaciągnięcia  zobowiązania  z  tytułu  gwarancji  oraz  samodzielnym 

(nieakcesoryjnym),  którego  istnienie  i zakres  nie  zależy  od  istnienia  i  zakresu  innego 

zobowiązania.  Istnienie  i  zakres  samodzielnego  zobowiązania  gwaranta  określa  sama 

umowa  gwarancji. W  odniesieniu  do  gwarancji  bankowej,  jej    abstrakcyjny  i  nieakcesoryjny 

charakter potwierdza regulacja zawarta w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe 

(t.j.  Dz.  U.  z  2012  r.,  poz.  1376,  z  późn.  zm.).  Zgodnie  z  art.  81  tej  ustawy  gwarancją 

bankową  jest  jednostronne  zobowiązanie  banku-gwaranta,  że  po  spełnieniu  przez  podmiot 

uprawniony  (beneficjenta  gwarancji)  określonych  warunków  zapłaty,  które  mogą  być 

stwierdzone  określonymi  w  tym  zapewnieniu  dokumentami,  jakie  beneficjent  załączy  do 

sporządzonego  we  wskazanej  formie  żądania  zapłaty,  bank  ten  wykona  świadczenie 

pieniężne  na  rzecz  beneficjenta  gwarancji  –  bezpośrednio  albo  za  pośrednictwem  innego 

banku.  Co  istotne,  art.  87  ust.  2  tej  ustawy  stanowi  o  wymagalności  roszczeń  z  tytułu 

gwarancji bankowej, choćby zobowiązanie, z którym gwarancja była związana, już wygasło. 

Oznacza to, że sposób ukształtowania i treść stosunku prawnego podstawowego (tj. między 

zamawiającym  a  wykonawcami  wspólnie  ubiegającymi  się  o  udzielenie  zamówienia)  nie 

mają  wpływu  na  zakres  odpowiedzialności  gwaranta,  ta  bowiem  jest  wyznaczona  samą 

treścią gwarancji. Tym samym gwarant zobowiązany będzie do wypłaty sumy gwarancyjnej 

wyłącznie  w  przypadku  zaistnienia  zdarzeń  objętych  treścią  gwarancji,  tak  w  granicach  jej 

przedmiotowego,  jak  i  podmiotowego  zakresu. 

Analogiczne  uwagi  należy  odnieść  do 

gwarancji  ubezpieczeniowej,  która  swoim  charakterem  jest  bardzo  zbliżona  do  gwarancji 

bankowej.   

Wobec  powyższego  stwierdzić  należy,  że  prawidłowe  wniesienie  wadium  w  formie 

gwarancji  ubezpieczeniowej  wymaga  określenia  w  treści  tej  gwarancji  tych  wszystkich 

elementów, które determinują skuteczność ewentualnych roszczeń zamawiającego. 

W  niniejszej  sprawie  zgodzić  należy  się  z  Odwołującym,  że  gwarancja 

ubezpieczeni

owa  przedstawiona  przez  Przystępującego  w  ogóle  nie  określa  wykonawcy, 

którego  ofertę  ma  zabezpieczać.  W  treści  tej  gwarancji  wskazano  jedynie  beneficjenta, 

wystawcę  gwarancji,  nazwę  postępowania  przetargowego  oraz  wskazano  podmiot,  na 

wniosek  którego  gwarancja  jest  udzielana.  Wnioskodawcy  nie  można  jednak  utożsamiać 

z 

podmiotem,  który  składa  ofertę,  czym  innym  jest  bowiem  wnioskowanie  o  wydanie 

gwarancji,  a  czym  innym  jej  zakres  podmiotowy

,  tj.  czyją  ofertę  zabezpiecza.  Nie  ma 

żadnych  przeszkód  prawnych,  aby  określony  podmiot  wnioskował  o  wydanie  gwarancji 

w 

celu  zabezpieczenia  oferty  innego  podmiotu,  a  podnoszone  przez  Zamawiającego 

niewielkie  prawdopodobieństwo  takiej  sytuacji  w  praktyce  nie  może  być  okolicznością 

rozstrzygającą  o  skuteczności  wadium,  nie  ma  bowiem  żadnej  pewności,  że  brak 

precyzyjnego  określenia  wykonawcy,  którego  wadium  dotyczy,  nie  stałby  się  podstawą 

odmowy wypłaty sumy gwarancyjnej.  

W 

treści  złożonej  przez  Przystępującego  gwarancji  nie  można  znaleźć  żadnego 

powiązania  między  wnioskodawcą  a ofertą,  której  gwarancja  dotyczy.  Mimo  że  we  wstępie 

gwarancji 

wnioskodawcę  jako  zobowiązanego,  to  lektura  całości  dokumentu  nie  pozwala 

zdefiniować  tego  określenia,  nie  wiadomo  o  jakiego  zobowiązanego  (względem  kogo 

i z 

jakiego tytułu) chodzi. Nie wynika z niego, aby podstawą wypłaty sumy gwarancyjnej były 

zdarzenia  dotyczące  udziału  w  postępowaniu  podmiotu  określonego  jako  wnioskodawca. 

Towarzystwo 

ubezpieczeniowe 

stwierdza  jedynie,  że  gwarantuje  nieodwołalnie 

i 

bezwarunkowo zapłatę, na każde pisemne żądanie zgłoszone przez Beneficjenta gwarancji 

w  terminie  związania  ofertą  z  tytułu  zatrzymania  wadium  w  związku  z  zaistnieniem  co 

najmniej  jednego  z 

przypadków  określonych  w  art.  46  ust,  4a  i  5  ustawy  Pzp,  nie  zostało 

jednak  określone,  o czyją ofertę chodzi  i  w  odniesieniu do  jakiego podmiotu  mają zaistnieć 

okoliczności określone w ww. przepisach. Tymczasem określenie, czyją ofertę gwarancja ma 

zabezpieczać,  jest  jej  elementem  niezbędnym,  który  nie  może  być  wyinterpretowany 

z 

okoliczności  ani  potwierdzany  późniejszymi  oświadczeniami  gwaranta,  jest  to  bowiem 

element  tworzący  treść  zobowiązania  gwaranta  i  warunkujący  skuteczność  ewentualnych 

roszczeń z tytułu wadium. 

Biorąc  powyższe  pod  uwagę  stwierdzić  należy,  że  wadium  Przystępującego  jest 

wadliwe  z  powo

du  braku  możliwości  jego  powiązania  z  ofertą,  którą  ma  zabezpieczać. 

W 

związku  z  tym  kwestia  podniesiona  w  odwołaniu,  a  dotycząca  nieobjęcia  gwarancją 

wszystkich  członków  Konsorcjum,  nie  jest  w  niniejszej  sprawie  rozstrzygająca,  wadium 

Przystępującego  jest  bowiem  obarczone  wadą  dalej  idącą.  Dopiero  w  sytuacji,  gdyby  były 

podstawy  do  powiązania  gwarancji  z  ofertą  spółki  Poleko,  rozstrzygnięcia  wymagałoby  czy 

prawidłowo  zabezpiecza  ona  ofertę  złożoną  przez  tę  spółką  wspólnie  z  innym  podmiotem. 

W niniejszej sp

rawie takiego powiązania nie można odnaleźć.  

Odnosząc  się  do  złożonego  przez  Przystępującego  oświadczenia  gwaranta  (które 

zostało złożone na okoliczność wiedzy gwaranta o złożeniu oferty wspólnej, ale powinno też 

zostać  ocenione  pod  kątem  ustalenia,  czy  w  ogóle  można  gwarancję  powiązać  z  ofertą 

spółki  Poleko)  stwierdzić  należy,  że  oświadczenie  to  nie  może  świadczyć  o  prawidłowości 

wadium.  Po  pierwsze  Izba  ocenia  czynność  zamawiającego,  tj.  stwierdza  czy  zamawiający 

na  podstawie informacji jakimi  dysponował  oceniając ofertę uprawniony  był  do  wniosku,  że 

wadium jest prawidłowe. W niniejszej sprawie Zamawiający takim oświadczeniem gwaranta 

nie  dysponował,  zostało  ono  złożone  dopiero  w  postępowaniu  odwoławczym.  Po  drugie, 

oświadczenia  złożone  ex  post,  w  celu  określenia  tak  istotnego  elementu,  jak  wskazanie 

wykonawcy,  w 

przypadku  takich  umów  jak  gwarancja  ubezpieczeniowa,  należy  uznać  za 

wykraczające poza granice dopuszczalnej wykładni oświadczeń woli. 

Wobec powyższego należy stwierdzić, że Zamawiający naruszył przepis art. 89 ust. 1 

pkt  7b  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  Przystępującego.  W  związku 

z 

tym,  że  stwierdzone  naruszenie  miało  wpływ  na  wynik  postępowania,  odwołanie 



stosownie do art. 192 ust. 2 ustawy Pzp 



podlegało w tym zakresie uwzględnieniu.  

W  zakresie  zarzutu  dotyczącego  niewykazania  przez  Przystępującego  spełniania 

warunku dotyczącego doświadczenia odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

Izba ustaliła w tym zakresie następujący stan faktyczny: 

Zgodnie  z  punktem  V  pkt  1.2.c  SIW

Z  o  udzielenie  zamówienia  mogą  się  ubiegać 

wykonawcy,  którzy  wykażą  spełnianie  warunków  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie 

zdolności  technicznej  i  zawodowej,  przy  czym  warunek  będzie  uważany  za  spełniony,  jeśli 

Wykonaw

ca  wykaże,  że  wykonał  w  okresie  ostatnich  trzech  lat  przed  upływem  terminu 

składania  ofert,  a  jeżeli  okres  działalności  jest  krótszy  -  w  tym  okresie  -  jedną  usługę  (pod 

pojęciem  usługi  zamawiający  uzna  również  robotę)  polegającą  na  usuwaniu  obiektów 

podwod

nych o wartości co najmniej 100.000,00 zł brutto. 

Na  potwierdzenie  spełniania  powyższego  warunku  udziału  Przystępujący  złożył 

wykaz  usług  zawierający  jedną  usługę  wykonaną  przez  PC  DIVERS  W.S.,  pn.:  „Usunięcie 

wraków HORDAFOR V oraz usunięcie zatopionego doku suchego „DOCK No. 1” w Stocznia 

Rem

ontowa  Nauta  S.A.  Gdynia,  Polska,  zgodnie  z  protokołem  robót  z  dnia  28  lipca  2017 

roku”,  o  wartości  29  000  EUR,  zrealizowaną  w  lipcu  2017  roku  na  rzecz  SMIT  SALVAGE 

B.V. z siedzibą w Holandii. Do wykazu Przystępujący załączył protokół wraz z tłumaczeniem 

n

a  język  polski,  w  którym  wskazano  następujący  zakres  prac:  „Nurkowanie  i zapewnienia 

bezpieczeństwa  podczas  operacji  ratowniczych.  Usunięcie  wraków  tankowca  „HORDAFOR 

V”  i  pływającego  doku  suchego  „DOCK  nr  1”  w  Stoczni  Remontowej  NAUTA  S.A.  Gdynia, 

Polska”.  Ponadto  Przystępujący  złożył  wydane  przez  Urząd  Morski  w  Gdyni  zezwolenie  nr 

PM-755-530617  na  wykonywanie  prac  podwodnych  na  obszarach  morskich  wydane  na 

rzecz PC DIVERS W.S..  

Zgodnie  z  art.  24  ust.  1  ustawy  Pzp  z 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

wy

klucza się: 



wykonawcę,  który  nie  wykazał  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  lub  nie 

został zaproszony do negocjacji lub złożenia ofert wstępnych albo ofert, lub nie wykazał 

braku podstaw wykluczenia (pkt 12), 



wykonawcę,  który  w  wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił  informacje 

wprowadzające  w  błąd  zamawiającego,  mogące  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje 

podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia (pkt 17). 

Odwołujący  z  jednej  strony  zarzucił  Zamawiającemu  naruszenie  powyższych 

przepisów,  z  drugiej  strony 



w  uzasadnieniu  odwołania  oraz  na  rozprawie  stwierdził,  że 

złożone przez Przystępującego dokumenty wywołują wątpliwości, a zatem istotą zarzutu jest 

zaniechanie ich wyjaśnienia.  

Odnosząc  się  do  zarzuconego  naruszenia  art.  24  ust.  1  pkt  12  i  17  ustawy  Pzp 

wskazać należy, że Odwołujący, na którym spoczywał ciężar dowodu nie wykazał, nie podjął 

nawet  próby  wykazania  podstaw  do  wykluczenia.  Podstawą  taką  nie  jest  istnienie 

wątpliwości  co  do  zakresu  prac.  Wątpliwości  takie 



na  których  opierały  się  zarzuty 

odwołania 



byłyby  okolicznością  uzasadniającą  przeprowadzenie  procedury  wyjaśniającej, 

ewentualnie  wezwanie  do  uzupełnienia  dokumentów,  a  bez  tego  wykluczenie  wykonawcy 

byłoby przedwczesne. Tym bardziej Odwołujący nie wykazał, aby  w  wyniku lekkomyślności 

lub  niedbalstwa  przedstawione  zostały  informacje  wprowadzające  w  błąd  zamawiającego, 

znamiona  tego  czynu  odnoszące  się  do  strony  podmiotowej  zostały  przez  Odwołującego 

całkowicie pominięte. 

Przyjmując  natomiast,  zgodnie  ze  stanowiskiem  Odwołującego,  że  mimo  dokonanej 

w  odwołaniu  kwalifikacji  prawnej  istotą  zarzutu  jest  zaniechanie  wyjaśnienia  wątpliwości, 

stwierdzić  należy,  że  o  zasadności  takiego  zarzutu  można  by  mówić  w  sytuacji,  gdyby 

Odwołujący  wykazał  istnienie  obiektywnie  uzasadnionych  wątpliwości.  W  ocenie  Izby 

istnienie  takich  wątpliwości  nie  zostało  nawet  uprawdopodobnione.  Zarzuty  w  tym  zakresie 

opierają  się  na  domysłach  Odwołującego,  bazujących  na  artykułach  publikowanych 

w internecie. 

Podkreślenia  wymaga,  że  protokół  złożony  przez  Przystępującego  zawiera 

informację,  że  zadanie  wskazane  na  potwierdzenie  warunku  udziału  w  postępowaniu 

obejmowało  usunięcie  wraków  tankowca  „HORDAFOR  V”  i pływającego  doku  suchego 

„DOCK  nr  1”  w  Stoczni  Remontowej  NAUTA  S.A.  Odwołujący  natomiast  zakwestionował 

powyższą  informację  opierając  się  na  własnych  domysłach.  Odwołujący  z  góry  przyjął,  że 

przywrócenie  pływalności  obiektu,  którego  dotyczyło  zadanie  wskazane  przez 

Przystępującego  w  wykazie,  musiało  się  odbyć  przy  pomocy  sprzętu,  który  podniósł 

zatopiony obiekt. Odwołujący nie wziął natomiast pod uwagę możliwości wykonania zadania 

przy  pomocy  innej  technologii,  nie  uprawdopodobnił  nawet,  że  nie  byłoby  to  możliwe.

Tymczasem nawet w przedłożonym przez Odwołującego artykule znajduje się informacja, że 

zadanie  zostało  wykonane  metodą  odzyskiwania  pływalności  poprzez  opróżnianie 

i 

napełnianie  zbiorników  statku  w  odpowiedniej  sekwencji.  Natomiast  stwierdzenie  w  tej 

i innych  publikacjach

,  że  zadanie  wykonali  specjaliści  z  konsorcjum  firm  holenderskich  nie 

potwierdza  zarzutów  odwołania,  okolicznością  bezsporną  jest  bowiem  to,  że  generalnym 

wykonawcą  zadania  było  właśnie  to  konsorcjum,  natomiast  członek  konsorcjum 

Przystępującego  był  w tym  zadaniu  podwykonawcą.  Jego  udział  został  potwierdzony 

p

rzedłożonym o protokołem, a dowodem przeciwnym, potwierdzającym brak takiego udziału, 

nie mogą być publikacje internetowe, w których mowa jest tylko o holenderskim konsorcjum.  

Zdaniem  Izby  nieuzasadniona  jest  prezentowana 

przez  Odwołującego  interpretacja 

protokołu  potwierdzającego  wykonanie  zadania.  Wbrew  twierdzeniom  Odwołującego,  jego 

treść  wprost  odnosi  się  do  usunięcie  wraków  tankowca  i pływającego  doku  suchego, 

a 

stwierdzenie,  że  udział  PC  DIVERS  ograniczał  się  do  nurkowania  i zapewnienia 

bezpieczeństwa podczas operacji ratowniczych, nie ma oparcia w tym dokumencie. 

Źródłem  uzasadnionych  wątpliwości  nie  może  też  być  informacja  w  publikacji 

internetowej, że w pracach uczestniczył żuraw spółki LTM 1130, trudno bowiem z tego faktu 

wnioskować,  że  członek  konsorcjum  Przystępującego  nie  wykonał  zadania  wskazanego 

w wykazie.  

Ponadto 

Odwołujący  powołał  się  na  bliżej  nieokreśloną  dysproporcję  między 

wartością  prac  wykonanych  przez  członka  konsorcjum  Przystępującego,  a  wartością  prac 

wykonanych  przez  generalnego 

wykonawcę.  Twierdzenie  o  tym,  że  wartość  prac 

wykonanych  przez  PC  DIVERS  jest  niewspółmiernie  niska  do  skali  przedsięwzięcia  po 

pierwsze nie zostało poparte żadnymi dowodami, po drugie 



nie wykazano, że ewentualna 

dysproporcja nie ma uzasadnienia. 

Wobec 

powyższego  należy  stwierdzić,  że  Odwołujący  nie  wykazał,  aby  istniały 

uzasadnione wątpliwości wymagające zwrócenia się o wyjaśnienia czy to do wykonawcy, czy 

też do podmiotu, na rzecz którego zadanie zostało wykonane.  

Dodatkowo  zauważyć  należy,  że  Odwołujący  dopiero  na  rozprawie  podniósł  takie 

okoliczności, jak brak podpisu wykonawcy na protokole czy też to, że zadanie nie dotyczyło 

obiektu  całkowicie  zatopionego.  Okoliczności  te  nie  były  przedstawione  w  odwołaniu  jako 

podstawa faktyczna zarzutów, wobec czego nie mogły być przedmiotem oceny Izby, Izba nie 

może bowiem orzekać co do zarzutów, które nie były  zawarte w odwołaniu (art. 192 ust. 7 

ustawy Pzp). 

W  związku  z  powyższym  Izba  nie  dopatrzyła  się  podstaw  do  stwierdzenia,  że 

oceniając doświadczenie Przystępującego Zamawiający naruszył przepisy ustawy. 

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy Pzp oraz 

w oparciu o przepisy § 3 pkt 1 i 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów 

z 

dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz 

rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41, 

poz. 238 

z późn. zm.).  

Przewodniczący:      ……………….