KIO 740/18 WYROK dnia 27 kwietnia 2018 r.

Sygn. akt: KIO 740/18 
 

WYROK 

  z dnia 27 kwietnia 2018 r.  

Krajowa Izba Odwoławcza  



w składzie: 

Przewodniczący:      Anna Chudzik 

Protokolant:    

Marcin Jakóbczyk     

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  26  kwietnia  2018  r.  w  Warszawie 

odwołania 

wniesionego 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 17 kwietnia 2018 r. przez E. N. 

prowadząca działalność gospodarczą pod firmą Novohemo E. N., 

w 

postępowaniu 

prowadzonym 

przez 

Regionalne 

Centrum 

Krwiodawstwa 

i 

Krwiolecznictwa w Gdańsku SP ZOZ, 

przy  udziale  wykonawcy 

Sarstedt  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Bliznym  Łaszczyńskiego, 

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego, 

orzeka: 

Oddala odwołanie; 

Kosztami  postępowania  obciąża  E.  N.  prowadząca  działalność  gospodarczą  pod  firmą 

Novohemo E. N. i zalicza w 

poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7 500 zł 00 

gr  (słownie:  siedem  tysięcy  pięćset  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Odwołującego 

tytułem wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  styczn

ia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  Dz.  U.  z  2017  r.,  poz.  1579 

z  późn.  zm.)  na  niniejszy  wyrok  – 

w terminie  7 

dni  od  dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Gdańsku.  

Przewodniczący:      ………………. 

Sygn. akt: KIO 740/18 
 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający 



Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Gdańsku SP 

ZOZ 



 prowadzi w 

trybie przetargu nieograniczonego postępowanie o udzielenie zamówienia 

publiczne

go na dostawy dozymetrycznych wskaźników napromieniowania 25 Gy. 

W  dniu  17  kwietnia  2018  r.  E.  N. 

prowadząca  działalność  gospodarczą  pod  firmą 

Novohemo  E.  N. 

wniosła  odwołanie  wobec  czynności  zaniechania  odrzucenia  wykonawcy 

Sarstedt Sp. z o.o., zarzucając Zamawiającemu naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 7 

ust. 1 oraz art. 91 ust. 1 w związku z art. 24aa ust. 1 oraz art. 7 ust. 1 i ust. 3 ustawy Pzp. 

Odwołująca  wskazała,  że 29  marca  2018  r.  Zamawiający  zwrócił  się do  wykonawcy 

Sarstedt Sp. z o.o.

, z wezwaniem do wyjaśnienia treści oferty. Powodem wezwania był fakt, 

że  wykonawca  ten,  jako  jedyny  z  wykonawców  biorących  udział  przetargu,  zaoferował 

wykonanie  przedmiotowego  zamówienia  publicznego  za  wynagrodzeniem  ze  stawką 

podatku od towarów i usług w wysokości 8%. Pismem z 29 marca 2018 r. Sarstedt wyjaśnił, 

że  produkt  został  zakwalifikowany  i  zaklasyfikowany  przez  wytwórcę  jako  wyrób  medyczny 

do  diagnostyki  in  vitro, 

co  stanowi  podstawę  do  zastosowania  stawki  8%.  Pismem  z  12 

kwietnia  2018  r.  Zamawia

jący  powiadomił  wykonawców  biorących udział  w  przedmiotowym 

postępowaniu  o  rozstrzygnięciu  przetargu  oraz  o  wyborze  oferty  Sarstedt    jako 

najkorzystniej.  Zamawiający  stwierdził,  że  nie  jest  organem  podatkowym  lub  innym,  aby 

rozstrzygnąć kwestie dotyczące prawidłowej stawki podatku VAT. Dlatego też (na podstawie 

złożonych dokumentów)  uznał  wyjaśnienia tego wykonawcy  i  rozstrzygnął  przetarg  na  jego 

korzyść. 

Odwołująca podniosła, że oferta, którą Zamawiający wybrał, podlegała odrzuceniu na 

podstawie art. 89 us

t. 1 pkt 6 ustawy Pzp, jako zawierająca błąd w obliczeniu ceny. 

Odwołująca  wskazała,  że  w  odpowiedziach  na  pytania  do  Specyfikacji  z  23  marca 

2018  r.  Zamawiający,  wykreślając  zapis  pkt.  1  Załącznika  nr  2  do  SIWZ,  dopuścił 

zaoferowanie  przez  wykonawców  zarówno  wskaźników  napromieniowania  oznaczonych 

znakiem  zgodności  CE,  będących  wyrobami  medycznymi,  jak  i  wskaźników 

napromieniowania  nieoznaczonych  znakiem  zgodności  CE,  niebędących  wyrobami 

medycznymi,  co  zdaniem  Odwołującej  stoi  w  sprzeczności    zarówno  z  ustawą  o  wyrobach 

medycznych, jak i przepisami ustawy Pzp dotyczącymi opisu przedmiotu zamówienia, gdyż 

określony  wyrób  albo  jest  albo  nie  jest  wyrobem  medycznym  w  światłe  przepisów  ustawy 

o 

wyrobach medycznych i zgodnie z tą ustawą powinien być przez zamawiającego opisany. 

Odwołująca  stwierdziła,  że  w  wyniku rozstrzygnięcia  przetargu  dojdzie  do  zawarcia  między 

Zamawiającym  a  wykonawcą,  który  złożył  najkorzystniejszą  ofertę,  umowy  sprzedaży, 

o 

której mowa w art. 535 § 1 Kodeksu cywilnego (w związku z art. 139 i art. 2 pkt 2 ustawy 

Pzp).  Zgodnie  z  SIWZ  przedmiotem  zamówienia,  a  więc  i  przedmiotem  umowy  sprzedaży, 

będą  dozymetryczne  wskaźniki  napromieniowania  25  Gy,  których  szczegółową 

charakterystykę określać będzie załącznik nr 1 do umowy. W przypadku Odwołującej będą to 

dozymetryczne  wskaźniki  napromieniowania  25  Gy  RAD-CONTROL  producenta  On  Point 

Indicators  GmbH  o  numerze  katalogowym  015021.  Natomiast  wykonawca  Sarstedt 

zaoferował  dozymetryczne  wskaźniki  napromieniowania  25  Gy  „Napromiennik  iRADTAG 

25/50  Gy" 

(jak  zostały  one  nazwane  przez  Sarstedt  w  Formularzu  oferty  w  poz.  4  tabeli) 

wytwórcy  RadTag  Technologies  Inc.  o  numerze  katalogowym  88.7750.405.  Natomiast 

w 

Deklaracji zgodności przedstawionej Zamawiającemu wraz z wyjaśnieniami (pismem z 29 

marca 2018 r.) 

produkt ten nosi nazwę RadTag Blood Irradiation Indicator. 

Odwołująca  podniosła,  że  ustalenie,  czy  w  warunkach  przedmiotowego zamówienia 

mamy  do  czynienia  z  wyrobem  medycznym  albo  produktem  niebędącym  wyrobem 

medycznym,  jest  dla  Zamawiającego  i  uczestników  tego  postępowania  niezmiernie  ważna, 

determinuje  bowiem  okoliczność,  w  której  wykonawcom  zapewnia  się  możliwość  złożenia 

porównywalnych  ofert  oraz  może  istotnie  naruszać  zasadę  uczciwej  konkurencji  i równego 

traktowania wykonawców. Kwalifikacja produktu jako wyrobu medycznego powoduje daleko 

idące konsekwencje. Nie tylko skutkuje koniecznością spełnienia wymagań zasadniczych dla 

wyrobów  medycznych  oraz  obowiązkiem  zgłoszenia  wyrobu  do  stosownego  rejestru 

prowadzonego  przez  Prezesa  Urzędu  Produktów  Leczniczych,  Wyrobów  Medycznych 

i 

Produktów Biobójczych. Wpływa także na zastosowanie właściwej stawki podatku VAT. 

Zdaniem  Odwołującej  dozymetryczne  wskaźniki  napromieniowania  25  Gy,  jako 

wskaźniki  do  kontroli  procesu  napromieniowania  składników  krwi,  nie  są  wyrobami 

medycznymi w rozumieniu ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych. 

W myśl 

art.  2  ust.  1  pkt  38  tej  ustawy  wyrobem  medycznym 

jest  narzędzie,  przyrząd,  urządzenie, 

oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym 

z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach 

diagnostycznych  lub  terapeutycznych  i  niezbędnym  do  jego  właściwego  stosowania, 

przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu: 

a)  diagnozowania,  zapobie

gania,  monitorowania,  leczenia  lub  łagodzenia  przebiegu 

choroby, 

b) 

diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania skutków urazu 

lub upośledzenia, 

c) 

badania,  zastępowania  lub  modyfikowania  budowy  anatomicznej  lub  procesu 

fizjologicznego, 

d)  r

egulacji poczęć 

który nie osiąga zasadniczego zamierzonego działania w ciele lub na ciele ludzkim środkami 

farmakologicznymi, immunologicznymi lub metabolicznymi, lecz którego działanie może być 

wspomagane takimi środkami. Natomiast zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 33 tej 

ustawy, 

wyposażenie wyrobu medycznego to artykuł, który, nie będąc wyrobem medycznym, 

jest specjalnie przeznaczony przez wytwórcę do stosowania łącznie z wyrobem medycznym, 

w  celu  umożliwienia  jego  używania  zgodnie  z  przewidzianym  zastosowaniem.  Także 

przepisy  dyrektywy  Rady  93/42/EWG  z  dnia  14  czerwca  1993  r.  dotyczącej  wyrobów 

medycznych,  której  implementację  do  polskiego  porządku  prawnego  stanowi  ustawa 

o 

wyrobach  medycznych,  tak  samo  definicją  pojęcia  wyrobu  medycznego  i  wyposażenia 

wyrobu medycznego (Artykuł 1 ust. 2 lit a i lit. B dyrektywy 93/42/EWG). 

Odwołująca  podniosła,  że  dozymetryczne  wskaźniki  napromieniowania  służą  do 

kontrolowania  procesu  napromieniowania  składników  krwi.  Wskaźniki  te  w  prosty  sposób 

pokazują,  że  preparaty  krwiopochodne  zostały  napromieniowane.  Nie  oddziaływają  one  na 

proces  napromieniowania,  a  tylko 

dostarczają  dodatkowych  informacji  użytkownikowi. 

Wskaźniki  napromieniowania  o  czułości  25  Gy  reagują  zmianą  zabarwienia  na 

promieniowanie  pochodzące  ze  źródła  CS  137  (lub  zapewniają  optyczną  identyfikację 

w 

formie  słownej  poprzez  nieodwracalną  zmianę  zapisu:  „nie  napromieniowano"  na 

„napromieniowano"). W związku z tym wskaźniki napromieniowania nie spełniają przesłanek 

zawartych  w  definicji  wyrobu  medycznego  zawartej  w  art.  2  pkt  38  ustawy  o  wyrobach 

medycznych (ani w art. 1 ust. 2 lit. a i b dyrektywy 93/42/EEC), 

które pozwalałyby uznać je 

za  wyroby  medyczne,  a  tym  samym 

nie są i nie mogą być uważane za wyroby medyczne. 

Wskaźniki  napromieniowania  nie  mogą  być  również  uważane  za  wyposażenie  wyrobu 

medycznego, 

ponieważ  nie  są  przeznaczone  specjalnie  przez  wytwórcę  (urządzenia)  do 

użycia  wraz  z  urządzeniem,  aby  być  stosowanym  wraz  z  urządzeniem  nie  są  niezbędnym 

wyposażeniem napromiennika.  

Zdaniem  Odwołującej,  wskaźniki  RadTag  Blood  Irradiation  Indicator  zaoferowane 

przez Sarstedt Sp. z o.o., tak jak wskaźniki zaoferowane przez Odwołującą, nie są więc ani 

wyrobami  medycznymi,  ani  wyposażeniem  wyrobu  medycznego.  Pomimo  to  Sarstedt  Sp. 

z 

o.o.,  korzystając  z  faktu  wcześniejszego  zarejestrowania  swojego  produktu  (wskaźnika 

RadTag  Blood  Irradiation 

Indicator)  jako  wyrobu  medycznego,  i  nie  dostosowując  swojej 

działalności  w  tym  zakresie  do  aktualnego  stanu  prawnego,  oferuje  i  sprzedaje  wskaźniki 

RadTag  Blood  Irradiation 

Indicator  jako  wyroby  medyczne,  czerpiąc  z  tego  wymierne, 

zwłaszcza  finansowo,  korzyści,  pomimo  że  w  myśl  art.  61  ust.  1  ustawy  wyrobach 

medycznych 

ma  obowiązek  zgłaszać  Prezesowi  Urzędu  zmiany  danych  objętych 

zgłoszeniem  lub  powiadomieniem  niezwłocznie,  nie  później  niż  w  terminie  7  dni  od  dnia 

powzięcia informacji o zmianie. Ponadto deklaracja zgodności złożona przez Sarstedt wraz 

z 

wyjaśnieniami z 29 marca 2018 r. wyraźnie stanowi, że wskaźniki napromieniowania krwi 

RadTag  Blood Irradiation  Indi

cator to wyrób medyczny  według kanadyjskich, a nie unijnych 

i polskich, wytycznych ds. zdrowia. 

Odwołująca podniosła, że przedstawione przez nią stanowisko w zakresie kwalifikacji 

prawnej  wskaźników  napromieniowania  podziela  także  Urząd  Produktów  Leczniczych, 

Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, co znajduje potwierdzenie w korespondencji 

prowadzonej przez przedstawiciela Novohemo 

z Urzędem Produktów Leczniczych, Wyrobów 

Medycznych i Produktów Biobójczych. Urząd ten wskazuje, że w odniesieniu do wskaźników 

RadTag  Blood  Irradiation  Indicator 

w  bazie  informacji  pochodzących  ze  zgłoszeń 

i 

powiadomień  prowadzonej  przez  Prezesa  Urzędu  nie  znajduje  się  wyrób  o  tej  nazwie. 

Urząd  Produktów  Leczniczych,  Wyrobów  Medycznych  i  Produktów  Biobójczych  podjął 

odpowied

nie  postępowanie  w  sprawie  kwalifikacji  prawnej  wskaźników  oferowanych 

sprzedawanych  przez  Sarstedt  Sp.  z  o.o.,  które  prowadzone  jest  pod  znakiem  sprawy 

UR.DNB.461.0078.2017. 

Odwołująca  wskazała,  że  w  zgodnie  z  art.  41  ust.  2  ustawy  o  podatku  od  towarów 

i 

usług  stawka  podatku  od  towarów  i  usług  wynosząca  8%  znajduje  zastosowanie  dla 

towarów  i  usług  wymienionych  w  poz.  105  załącznika  nr  3  do  ustawy.  Jako  opodatkowane 

8% stawką VAT przepis ten wskazuje wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach 

medycznyc

h  dopuszczone  do  obrotu  na  terytorium  Rzeczypospolitej  Polskiej,  inne  niż 

wymienione w pozostałych pozycjach  załącznika. W pozostałych pozycjach załącznika nr 3 

ustawodawca  nie  wskazał  wyrobów  medycznych,  takich  jak  dozymetryczne  wskaźniki 

napromieniowania

.  Ustawodawca  w  poz.  105  Załącznika  nr  3  do  ustawy  o  podatku  od 

towarów i usług wyraźnie odsyła do stosowania przepisów ustawy o wyrobach medycznych. 

Przepisem  najbardziej  właściwym  dla  tego  odesłania  jest  art.  132  ustawy  o  wyrobach 

medycznych,  który  stanowi,  że  ilekroć  w  przepisach  odrębnych  jest  mowa  o  wyrobach 

medycznych,  należy  przez  to  rozumieć  wyroby  medyczne,  aktywne  wyroby  medyczne  do 

implantacji,  wyroby  medyczne  do  diagnostyki  in  vitro, 

wyposażenie  wyrobów  medycznych, 

wyposażenie  wyrobów  medycznych  do  diagnostyki  in  vitro  oraz  systemy  i  zestawy 

zabiegowe  złożone  z  wyrobów  medycznych.  Ustawodawca  na  potrzeby  innych  ustaw,  do 

których  niewątpliwie  należy  ustawa  o  podatku  od  towarów  i  usług,  posłużył  się  szerszym 

pojęciem  wyrobu  medycznego,  do  których  to  wyrobów  zaliczył  w  szczególności  również 

wyposażenie  wyrobu  medycznego.  Jednakże  wskaźniki  RadTag  Blood  Irradiation  Indicator 

nie  są  wyrobami  medycznymi,  wyrobami  medycznymi  do  diagnostyki  in  vitro,  ani 

wyposażeniem  wyrobu medycznego, wyposażeniem wyrobu medycznego do diagnostyki  in 

vitro, 

czy tym bardziej aktywnymi wyrobami medycznymi do implantacji. Wobec powyższego 

nie może mieć do nich zastosowania 8% stawka podatku od towarów i usług. 

Odwołująca  podniosła,  że  w  prawie  podatkowym  przy  opodatkowaniu  określonym 

podatkiem,  w  tym  podatkiem  VAT,  nie  jest  istotna  forma  (kwestia  zarejestrowania  produktu 

jako  wyrobu  medycznego),  lecz  treść  (fakt,  że  dany  produkt  faktycznie  jest  lub  nie  jest 

wyrobem  medycznym  w  rozumieniu  ustawy  o  wyrobach  medycznych).  Nie  jest  istotna 

kwestia zarejestrowania czy nie danego produktu jako wyrobu medycznego, ale rzeczywisty 

charakter  prawny  tego  produktu  (jego  kwalifikacja  prawna  w  świetle  przepisów  prawa). 

Ponadto  zgodnie  z  ustawą  o  podatku  od  towarów  i  usług  odpłatna  dostawa  towarów  na 

terytorium  kraju  podlega  opodatkowaniu  niezależnie  od  tego,  czy  została  wykonana 

z 

zachowaniem  warunków  oraz  form  określonych  przepisami  prawa  (art.  5  ust.  2). 

Uchybienie  tym  wymogom  prawnym  nie  ma  żadnego  wpływu  na  powstanie  obowiązku 

podatkowego 

z  tytułu  wykonywania  tych  czynności  i  mającą  zastosowanie  stawkę  podatku 

VAT. 

Może  mieć  natomiast  wpływ  np.  na  prawo  do  odliczenia  VAT  naliczonego,  jeżeli  tak 

stanowi przepis szczególnych. Dodatkowo, ustawa o podatku od towarów i usług (art. 5 ust. 

4 i 5) 

stanowi, że w przypadku wystąpienia nadużycia prawa dokonane czynności, o których 

mowa w ust. 1, w tym odpłatna dostawa towarów, wywołują jedynie takie skutki podatkowe, 

jakie miałyby miejsce w przypadku odtworzenia sytuacji, która istniałaby w braku czynności 

stanowiących  nadużycie  prawa.  Przy  czym  przez  nadużycie  prawa  rozumie  się  dokonanie 

czynności,  o  których  mowa  w  ust.  1,  w  ramach  transakcji,  która  pomimo  spełnienia 

warunków  formalnych  ustanowionych  w  przepisach  ustawy,  miała  zasadniczo  na  celu 

osiągnięcie  korzyści  podatkowych,  których  przyznanie  byłoby  sprzeczne  z  celem,  któremu 

służą te przepisy. Jeżeli dojdzie więc do nadużycia, to przeprowadzone transakcje powinny 

zostać  przedefiniowane  w  taki  sposób,  aby  odtworzyć  sytuację,  która  istniałaby,  gdyby  nie 

dokonano  transakcji  stanowiących  nadużycie.  Innymi  słowy,  należy  pominąć  skutki  prawne 

co do zasady przypisane danym czynnościom, a w to miejsce przyporządkować takie skutki, 

jakie występowałyby, gdyby strony dokonały czynności odpowiednich. 

Zdaniem  O

dwołującej,  oferując  dostawę  wskaźników  RadTag  Blood  Irradiation 

Indicato za cenę 246.000,00 zł netto powiększoną o podatek od towarów i usług w wysokości 

680,00  zł  (stawka  8%),  a  więc  za  cenę  brutto  265.680,00  zł  wykonawca  Sarstedt  Sp. 

z 

o.o. popełnił błąd w obliczeniu ceny. Cena ta wynosić powinna 302.580,00 zł brutto, a więc 

o 36.

900,00 zł więcej od zaoferowanej.  

Odwołująca  podniosła,  że  Zamawiający  nie  może  poprawiać  błędów  w  obliczeniu 

ceny  na  podstawie  art.  87  ust.  2  ustawy  Pzp,  gdyż  podanie  błędnej  stawki  VAT  jest 

niewątpliwie błędem w obliczeniu ceny, a nie jedynie omyłką rachunkową w obliczeniu ceny. 

Jest  to  błąd  wyjątkowo  istotny,  dotyczy  on  bowiem  obliczenia  ceny  stanowiącej  jedno 

z 

kryteriów oceny ofert w tym postępowaniu. Błąd w obliczeniu ceny obliguje zamawiającego 

do  odrzucenia  oferty  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  6  ustawy  Pzp.  Pomimo  posiadania

wiedzy o błędzie w obliczeniu ceny popełnionym przez wykonawcę Sarstedt, a przynajmniej 

poważnych  wątpliwości  co  prawidłowości  stawki  VAT,  Zamawiający  oferty  tej  nie  odrzucił 

i 

wybrał  ją  jako  najkorzystniejszą,  co  skutkować  będzie  zawarciem  umowy  podlegającej 

unieważnieniu na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp, gdyż wybór oferty zawierającej 

błąd w obliczeniu ceny niewątpliwie stanowi rażące naruszenie ustawy. 

Odwołująca  podkreśliła,  że  na  Zamawiającym  spoczywa  obowiązek  ustalenia 

właściwej  stawki  podatku  od  towarów  i  usług,  tak  aby  mógł  on  ocenić,  czy  stawki 

zaoferowane przez wykonawców w złożonych ofertach są prawidłowe, zgodne z przepisami 

prawa podatkowego, czy też nie, a w konsekwencji, czy dany wykonawca nie popełnił błędu 

w  obliczeniu  ceny  skutkującego  koniecznością  odrzucenia  jego  oferty.  W  przedmiotowej 

sprawie Zamawiający, pomimo wątpliwości co do prawidłowości 8% stawki podatku VAT, nie 

wyjaśniając w pełni tych wątpliwości, wybrał ofertę tego właśnie wykonawcy, poprzestając na 

stwierdzeniu,  że  nie  jest  organem  podatkowym  lub  innym,  aby  rozstrzygać  ww.  kwestie. 

Dlatego  też  dokonany  przez  Zamawiającego  wybór  oferty  Sarstedt  sp.  z  o.o.  jako  oferty 

najkorzystniejszej  stanowi  naruszenie  art. 

89 ust. 1 pkt 6 w związku z  art. 91 ust. 1 i art. 7 

ust. 3 ustawy Pzp. 

Odwołująca wniosła, na podstawie art. 190 ust. 3 w zw. z art. 190 ust. 1 ustawy Pzp, 

art.  248  §  1  i  art.  13  §  2  Kpc,  o  zobowiązanie  Urzędu  Rejestracji  Produktów  Leczniczych, 

Wyrobów Medycznych i  Produktów Biobójczych  do przedstawienia znajdujących się w jego 

posiadaniu 

dokumentów  z  akt  sprawy  o  znaku  UR.DNB.461.0078.2017  dotyczącej 

kwalifikacji  prawnej  wskaźników  zaoferowanych przez  Sarstedt  Sp.  z  o.o.  na  potwierdzenie 

faktów  wskazanych  w  treści  niniejszego  odwołania.  Odwołująca  wniosła  również 

o 

dopuszczenie  i  przeprowadzenie  dowodu  z  zeznań  świadka  M.  K.  z  Urzędu  Rejestracji 

Produktów  Leczniczych,  Wyrobów  Medycznych  i  Produktów  Biobójczych  na  okoliczności 

dotyczące charakteru prawnego wskaźników zaoferowanych przez Sarstedt Sp. z o.o. 

Odwołująca  wniosła  o  nakazanie  Zamawiającemu:  unieważnienia  czynności  wyboru 

oferty  najkorzystniejszej,  przeprowadzenia  postępowania  o  udzielenie  przedmiotowego 

zamówienia  zgodnie  z  przepisami  ustawy  Pzp,  w  szczególności  odrzucenia  oferty 

wykonawcy  Sarstedt  Sp.  z  o.o.,  wezwania  Odwołującej  do  złożenia  oświadczeń  lub 

dokumentów  potwierdzających  okoliczności,  o  których  mowa  w  art.  25  ust.  1,  dokonania 

ponownego badania i oceny ofert oraz dokonania wyboru oferty najkorzystniejszej. 

Do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Zamawiającego  przystąpił  wykonawca 

Sarstedt Sp. z o.o.

, wnosząc o oddalenie odwołania. 

Na  podstawie  dokument

acji  przedmiotowego  postępowania  oraz  biorąc  pod 

uwagę stanowiska stron i dowody przedstawione na rozprawie, Izba ustaliła i zważyła, 

co następuje: 

Na  wstępie  Izba  ustaliła,  że  Odwołujący  spełnia  określone  w  art.  179  ust.  1  ustawy 

Pzp  przesłanki  korzystania  ze  środków  ochrony  prawnej,  tj.  ma  interes  w uzyskaniu 

zamówienia, a naruszenie przez Zamawiającego przepisów ustawy Pzp może spowodować 

poniesienie przez niego szkody polegającej na nieuzyskaniu zamówienia.  

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

Izba ustaliła następujący stan faktyczny: 

Przedmiotem  zamówienia  są  dostawy  do  siedziby  Zamawiającego  w  Gdańsku 

dozymetrycznych wskaźników napromieniowania 25 Gy w ilości 60.000 sztuk w okresie 3 lat 

(Część I pkt 3 SIWZ).  

W  odniesieniu  do  ceny  oferty  Zamawiający  podał  w  SIWZ,  że  cena  musi  zawierać 

ceny  netto,  wysokość  i  wartość  podatku  VAT  oraz  cenę  brutto  (Część  VII  pkt  4  SIWZ). 

Zamawiający nie określił w SIWZ stawki podatku od towarów i usług, jaką należy przyjąć do 

obliczenia ceny. 

Pismem  z  29  marca  2018  r.  Zamawiający  wezwał  Przystępującego  –  na  podstawie 

art. 26 ust. 3 i 4 ustawy Pzp 

– do złożenia wyjaśnień, wskazując, że wykonawca zaoferował 

wskaźniki napromieniowania producenta RadTag Technologies Inc. Napromienniki Rad Tag 

25/50  Gy,  o  nr  PL  88.7750.405  ze  stawką  podatku  VAT  w  wysokości  8%.  Zamawiający 

wskazał,  że  w  postępowaniu  zostały  złożone  trzy  oferty,  ale  tylko  w  ofercie  Sarstedt 

uwzględniono  niższą  stawkę  podatku  VAT  i  wniósł  o  przedłożenie  dokumentów 

potwierdzających zasadność zastosowania stawki preferencyjnej.  

W odpowiedz

i na wezwanie, pismem z 29 marca 2018 r. Przystępujący poinformował, 

że zastosował prawidłową stawkę w wysokości 8%, a podstawą do zastosowania obniżonej 

stawki VAT jest to, że produkt został zakwalifikowany i zaklasyfikowany przez wytwórcę jako 

wyrób  medyczny  do  diagnostyki  in-vitro  (w  postępowaniu  odwoławczym  Przystępujący 

wyjaśnił,  że  określenie  to  jest  omyłkowe,  a  produkt  jest  zaklasyfikowany  jako  wyrób 

medyczny klasy I)

, co stanowi podstawę do zastosowania stawki 8% zgodnie z załącznikiem 

nr  3  poz.  105 

ustawy  o  podatku  od  towarów  i  usług.  Przystępujący  przedstawił  deklarację 

zgodności  z  21  lutego  2008  r.  wraz  z  tłumaczeniem,  w  której  stwierdza  się,  że  wskaźnik 

napromieniowania  krwi  RadTag  Blood  Irradiation  Indicator,  wyrób  medyczny  klasy  I 

zarejestrowan

y  przez  Agencję  ds.  Żywności  i  Leków  (FDA)  oraz  wyrób  medyczny  klasy  I 

według  kanadyjskich  wytycznych  ds.  zdrowia,  którego  dotyczy  deklaracja,  spełnia 

następujące normy, dokumenty normatywne i dyrektywy: 



wyprodukowany zgodnie z dyrektywą 93/42/EWG w sprawie wyrobów medycznych, 



  wyprodukowany zgodnie z wytycznymi normy ISO 9001:2000. 

Ponadto  w  aktach  sprawy  znajduje  się  pismo  z  5  maja  2014  r.  podpisane 

z 

upoważnienia Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów  Medycznych 

i 

Produktów  Biobójczych,  dotyczące  produktu  RadTag,  w  którym  Prezes  Urzędu  informuje 

wykonawcę  Sarstedt  Sp.  z  o.o.  cyt.:  w  związku  z  Państwa  wnioskiem  nr 

WM/RWM/412/03794/11  z  dnia  17.03.2011  r.  dot.  powiadomienia  o  wyrobach,  że 

obowiązek, o którym mowa w art. 58 ustawy (…) uznaje się za spełniony w dniu dokonania 

powiadomienia o wyrobach, tj. w dn. 18.03.2011 r. 

(…). 

Pismem  z  12  kwietnia  2018  r.  Zamawiający  poinformował  o  wyborze  oferty 

Przystępującego jako najkorzystniejszej. Zamawiający wskazał, że Wykonawca Sarstedt Sp. 

z  o.o. 

był    wzywany  do  wyjaśnienia treści  oferty  dot.  naliczonego  podatku  VAT,  w  terminie 

wpłynęły  wyjaśnienia,  które  Zamawiający  na  podstawie  złożonych  dokumentów  uznał. 

Zamawiający nie jest organem podatkowym lub innym, aby rozstrzygać ww. kwestie (…). 

Zgodnie 

z art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli zawiera 

ona błędy w obliczeniu ceny lub kosztu. Sąd Najwyższy w uchwale z 20 października 2011 

r., sygn. akt III CZP 52/11 stwierdził, że określenie w ofercie ceny brutto z uwzględnieniem 

nieprawidłowej stawki podatku od towarów i usług stanowi błąd w obliczeniu ceny, jeżeli brak 

jest ustawowych przesłanek wystąpienia omyłki (art. 89 ust. 1 pkt 6 w związku z art. 87 ust. 2 

pkt  3  ustawy  Pzp). 

Oznacza  to,  że  zamawiający  ma  obowiązek  ocenić  w  postępowaniu 

o 

udzielenie  zamówienia  prawidłowość  stawki  podatku  VAT  przyjętej  do  obliczenia  ceny 

oferty. 

Zgodnie z art. 41 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku VAT wynosi 

23%  (ust.  1),  natomiast  dla  towarów  i  usług  wymienionych  w  załączniku  nr  3  do  ustawy, 

stawka  ta  wynosi  8%.  W  poz.  105  załącznika  nr  3  do  ww.  ustawy  ujęte  zostały  wyroby 

medyczne  w  rozumieniu  ustawy  o  wyrobach  medycznych,  dopuszczone  do  obrotu  na 

terytorium  Rzeczypospolitej  Polskiej,  inne  niż  wymienione  w  pozostałych  pozycjach 

załącznika. 

Istotą sporu w niniejszej sprawie jest prawidłowość obliczenia przez Przystępującego 

ceny  za  dostawę  wskaźników  RadTag  z  zastosowaniem  preferencyjnej  stawki  podatku  od 

towarów  i  usług.  Rozstrzygnięcie sprawy  wymaga więc odpowiedzi  na  pytanie,  czy  produkt 

ten jest wyrobem medycznym, do takich bowiem znajduje zastosowanie stawka 8%. 

Zgodnie  z  art.  2  ust.  1  pkt  38    ustawy  z  20  maja  2010  r.  o  wyrobach  medycznych, 

wyrób  medyczny  to  narzędzie,  przyrząd,  urządzenie,  oprogramowanie,  materiał  lub  inny 

artykuł,  stosowany  samodzielnie  lub  w  połączeniu,  w  tym  z  oprogramowaniem 

przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub 

terapeutycznych  i  niezbędnym  do  jego  właściwego  stosowania,  przeznaczony  przez 

wytwórcę do stosowania u ludzi w celu: 

a) 

diagnozowania,  zapobiegania,  monitorowania,  leczenia  lub  łagodzenia  przebiegu 

choroby, 

b) 

diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania skutków urazu 

lub upośledzenia, 

c) 

badania,  zastępowania  lub  modyfikowania  budowy  anatomicznej  lub  procesu 

fizjologicznego, 

d) 

regulacji poczęć, 

który nie osiąga zasadniczego zamierzonego działania w ciele lub na ciele ludzkim środkami 

farmakologicznymi, immunologicznymi lub metabolicznymi, lecz którego działanie może być 

wspomagane tak

imi środkami. 

Stosownie  do  art.  58  ust.  1  ustawy  o  wyrobach  medycznych,  w

ytwórca 

i 

autoryzowany  przedstawiciel  mający  miejsce  zamieszkania  lub  siedzibę  na  terytorium 

Rzeczypospolitej  Polskiej  dokonują  zgłoszenia  wyrobu  do  Prezesa  Urzędu,  co  najmniej  na 

dni  przed  wprowadzeniem  do  obrotu  albo  przekazaniem  do  oceny  działania pierwszego 

wyrobu. 

Ustawa o wyrobach medycznych w art. 11 stanowi m.in., że wyroby wprowadzane do 

obrotu,  wprowadzane  do  używania,  sprowadzane  spoza  terytorium  państw  członkowskich 

prze

z  świadczeniodawcę  na  własny  użytek  lub  dostarczane  w  sprzedaży  wysyłkowej  są 

oznakowane  znakiem  CE  (ust.  1),  4.  Wyrób  oznakowuje  się  znakiem  CE  po 

przeprowadzeniu odpowiednich dla wyrobu procedur oceny zgodności, potwierdzających, że 

wyrób  spełnia  odnoszące  się  do  niego  wymagania  zasadnicze.  Jak  wskazuje  się 

w 

piśmiennictwie:  Znak  CE  umieszczony  na  danym  produkcie  (opakowaniu  czy  też 

dokumentach  towarzyszących)  jest  symbolem  zgodności  produktu  z  odpowiednimi 

wymaganiami zasadniczymi, które tego produktu dotyczą. Stanowi on swoistą deklarację, iż 

dany  produkt  spełnia  wymagania  zasadnicze  przewidziane  dla  niego  w  stosownych 

dyrektywach  i  przepisach  wewnętrznych  oraz  że  spełnienie  tych  wymagań  zostało 

potwierdzone  w  toku  przeprowadzonych  procedur  oceny  zgodności.  Znak  ów  stwierdza 

zgodność  konkretnego  produktu  z  wymaganiami  zasadniczymi  przewidzianymi  dla  niego 

w 

stosownych dyrektywach i przepisach wewnętrznych. Jak wynika z brzmienia art. 11 ust. 1 

WyrMedU,  ustawa  wprowadza  obowiązek  opatrzenia,  co  do  zasady,  wszystkich  wyrobów 

znakiem  CE.  Regulacja  ta  odpowiada  przepisom  dyrektyw  odnoszących  się  do  wyrobów, 

które  to  przepisy  zostały  inkorporowane  do  polskiego  systemu  prawnego  w  komentowanej 

ustawie  oraz  stosownych  aktach  wykonawczych.  Analogicznie  jak  w  przypadku  innych 

produktów znak CE umieszczany jest na wyrobie po przeprowadzeniu stosownych procedur 

oceny  zgodności  przed  wprowadzeniem  wyrobu  do  obrotu  bądź  do  używania.  Pozytywne 

przeprowadzenie  procedury  zgodności  oznacza,  iż  dany  wyrób  spełnia  wymagania 

zasadnicze 

(R.  Blicharz,  Ł.  Chmielniak,  L.  Ogiegło,  Ustawa  o  wyrobach  medycznych. 

Komentarz. Warszawa 2012). 

Jak wskazał sam Odwołujący na rozprawie, oznaczenie takim 

znakiem  ma  świadczyć  o  tym,  że  wyrób  spełnia  wymagania  zasadnicze,  określone między 

innymi  w  dyrektywie  d

otyczącej  wyrobów  medycznych,  a  oznaczenie  takim  znakiem 

dokonywane jest przez producenta wyrobu i na jego odpowiedzialność. 

Przystępujący  wykazał,  że  oferowany  przez  niego  wyrób  posiada  deklarację 

zgodności,  z  której  wynika,  że  jest  wyrobem  medycznym  klasy  I  oraz  że  jest  zgodny 

z 

dyrektywą  93/42/EWG  w sprawie  wyrobów  medycznych.  Ponadto  wyrób  ten  został 

zgłoszony  do  urzędu  i  Prezesowi  Urzędu  Rejestracji  Produktów  Leczniczych,  Wyrobów 

Medycznych  i 

Produktów  Biobójczych,  stosownie  do  art.  58  ust.  1  ustawy  o  wyrobach 

medycznych

,  co  potwierdza  pismo  tego  Urzędu  przedłożone  przez  Przystępującego  wraz 

z 

wyjaśnieniami. W świetle powyższych dokumentów uprawnione jest twierdzenie, że mamy 

do  czynienia  z  wyrobem  medycznym,  a  ciężar  dowodu,  że  oferowane  produkty  takim 

wyrobem medycznym jednak nie są, spoczywał – stosownie do art. 190 ust. 1 ustawy Pzp – 

na Odwołującym. W ocenie Izby Odwołujący temu obowiązkowi nie podołał. 

Po pierwsze zauważyć należy, że nie jest tak, jak twierdził Odwołujący, że wskaźniki 

RadTag  są  wyrobem  medycznym  jedynie  według  kanadyjskich,  a  nie  unijnych  i  polskich, 

wytycznych  ds. 

zdrowia,  deklaracja  zgodności  potwierdza  bowiem  zgodność  z  przepisami 

unijnymi  dotyczącymi  wyrobów  medycznych.  Odwołujący  nie  wykazał,  aby  deklaracja  ta 

ut

raciła  aktualność  lub  została  w jakimkolwiek  trybie  anulowana,  a twierdzenie,  że  obecnie 

producent  wycofuje  się  z  tej  klasyfikacji,  pozostało  całkowicie  gołosłowne.  Podobnie 

niepoparte  dowodami  są  twierdzenia,  że  do  2015  r.  istniały  wątpliwości,  co  to  tego  czy 

czynniki  napromieniowania  spełniają  przesłanki  wyrobu  medycznego,  a  następnie 

stwierdzono,  że  tej  przesłanki  nie  spełniają.  Odwołujący  nie  określił  nawet,  kto  i  w  jakim 

trybie  to  stwierdził  oraz  czy  zostało  to  formalnie  wyrażone.  Również  gołosłowne  pozostały 

twierdzenia  o  zmianie  stanowiska  w  zakresie  kwalifikacji  wskaźników  napromieniowania 

przez innego z wykonawców biorących udział w podobnych postępowaniach. Niezależnie od 

tego 

należy  zwrócić  uwagę  na  kwestię  możliwości  zbiorczej  oceny  tego  rodzaju  produktów 

pod  kątem  spełniania  przesłanek  wyrobu  medycznego  określonych  w  art.  2  ust.  1  pkt  38  

ustawy  wyrobach  medycznych. 

W  ocenie  Izby,  wobec  różnic  pomiędzy  wskaźnikami 

napromieniowania pochodzącymi od różnych producentów (chociażby we wskazanym przez 

Przystępującego  zakresie  dotyczącym  precyzji  określania  stopnia  napromieniowania), 

możliwość  ustalenia  tej  kwestii  w  sposób  generalny,  bez  zbadania  cech  konkretnego 

produktu, wydaje się dalece wątpliwa. Jak wskazał Przystępujący,  RadTag Blood Irradiation 

Indicator 

udostępnia  więcej  informacji  niż  samo  wskazanie,  czy  krew  została 

napromieniowana, czy nie, jak ma to miejsce w innych tego typu 

produktach dostępnych na 

rynku i 

poprzez kilkustopniową zmianę koloru wskaźnika nie tylko weryfikuje czy minimalna 

da

wka (25 lub 15 Gy) została osiągnięta, ale także wskazuje czy maksymalnie dopuszczalna 

dawka (50 Gy) nie została przekroczona. Przystępujący wskazał, że oferowany przez niego 

produkt 

daje  więc  pewność,  że  pochłonięta  dawka  promieniowania  mieści  się 

w dopuszczalnym  zakresie  d

awek  bezpiecznych  dla  pacjenta,  nie  jest  więc  typowym 

dozymetrem  promieniowania, 

lecz  półilościowym  wskaźnikiem  dawki  promieniowania. 

Odwołujący  nie  zakwestionował  powyższych  okoliczności,  zaprezentował  natomiast  ich 

własną  ocenę,  stwierdzając,  że  nie  świadczą  one  o  tym,  że  produkt  jest  wyrobem 

medycznym.  Ocena  ta  nie  została  jednak  poparta  dowodami,  które  można  uznać  za 

podważające złożone przez Przystępującego dokumenty. 

Odnosząc  się  do  twierdzeń  Odwołującego,  że  zgłoszenie  produktu  do  Prezesa 

Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów  Medycznych i Produktów Biobójczych 

oraz oznaczenie ich znakiem CE nie czyni  z nich wyrobów medycznych, zauważyć należy, 

że o zakwalifikowaniu produktu jako wyrobu medycznego decyduje producent i przyjmuje za 

to odpowiedzialność, jeżeli natomiast kwalifikacja ta nie zostanie podważona w odpowiednim 

trybie  przez  powołany  do  tego  organ  (Prezesa  Urzędu  Rejestracji  Produktów  Leczniczych, 

Wyrobów  Medycznych  i Produktów  Biobójczych,  który  zgodnie  z  art.  68  ust.  1  ustawy 

o wyrobach  medycznych  prawuje  n

adzór  nad  wyrobami  wytwarzanymi,  wprowadzanymi 

i 

wprowadzonymi  do  obrotu,  wprowadzonymi  do  używania  lub  przekazanymi  do  oceny 

działania  na  terytorium  Rzeczypospolitej  Polskiej),  to  wskazywanie  na  wątpliwości  w  tym 

zakresie nie może prowadzić do stwierdzenia, że producent zrobił to bezprawnie.  

Nie może być argumentem przemawiającym za zasadnością odwołania okoliczność, 

że  Zamawiający  przewidział  w  SIWZ  (Część  III  pkt  4)  odrębny  katalog  dokumentów 

wymaganych  na  po

twierdzenie  wymagań  przedmiotowych,  odrębnie  określając  ich  katalog 

dla  sytuacji,  gdy  oferowany  przedmiot  zamówienia  jest  wyrobem  medycznym  oraz  dla 

sytuacji,  gdy  ofertowany  produkt  takim  wyrobem  nie  jest.  Odwołujący  wyprowadza  z  tego 

nieuprawniony 

–  zdaniem  Izby  –  wniosek,  że  sam  Zamawiający  miał  wątpliwości  co  do 

możliwości  zakwalifikowania  wskaźników  napromieniowania  do  wyrobów  medycznych. 

W 

ocenie  Izby  świadczy  to  raczej  o  tym,  że  Zamawiający  przewidywał,  że  na  rynku  mogą 

występować  wskaźniki  napromieniowania,  które  są  wyrobami  medycznymi  oraz  wskaźniki, 

które takimi wyrobami nie są. 

Odnosząc  się  do  przedłożonej  przez  Odwołującego  korespondencji  z  Urzędem 

Rejestracji  Produktów  Leczniczych,  w  której  przedstawiciel  Urzędu  informuje,  że 

w prowadzonej  przez 

nich  bazie  nie  ma  produktu  oferowane  przez  Przystępującego, 

zauważyć  należy,  że  Przystępujący  wykazał  fakt  zgłoszenia  wyrobu  Prezesowi  Urzędu 

potwierdzoną za zgodność z oryginałem kopią pisma skierowanego do niego z upoważnienia 

Prezesa  Urzędu.  Nie  może  stanowić  przeciwdowodu  wobec  takiego  dokumentu 

niepotwierdzony za zgodność z oryginałem wydruk korespondencji mailowej. Niezależnie od 

powyższego,  na  marginesie  zauważyć  należy,  że  w  mailu  z  27  czerwca  2017  r. 

przedstawiciel Urzędu informuje, że bez pełnych  wzorców  oznakowani, instrukcji używania 

oraz  deklaracji  zgodności  Prezes  Urzędu  nie  jest  w  stanie  ocenić,  czy  wyroby  o  nazwie 

RadTag  zostały  zakwalifikowane  przez  ich  wytwórcę  jako  wyroby  medyczne.  Z  kolei 

w odpowiedzi na maila z 14 listopada 2017 r., zaw

ierającego pytanie, czy faktycznie produkt 

o  nazwie  RadTag  jest  poprawnie  zarejestrowany  jako  wyrób  medyczny  w  Urzędzie,  Urząd 

poinformował, że w związku z informacją dotyczącą potencjalnie nieprawidłowej klasyfikacji 

podjęte zostało odpowiednie postępowanie w tej sprawie.  

Podkreślenia  wymaga,  że  fakt  prowadzenia  postępowania  nadzorczego  czy 

kontrolnego  przez  Prezesa  Urzędu  Rejestracji  Produktów  Leczniczych,  Wyrobów 

Medycznych  i 

Produktów  Biobójczych  nie  uprawnia  do  stwierdzenia  w  niniejszym 

postępowaniu  odwoławczym,  że  produkt  został  bezprawnie  zakwalifikowany  jako  wyrób 

medyczny.  Prowadzenie  takiego  postępowania  świadczy  jedynie  o  tym,  że  kwestia  ta  jest 

w toku  badania  przez  uprawniony  organ, 

a  dopóki  postępowanie  jest  prowadzone  i  nie 

zostało  formalnie  zakończone,  nie  można  z  tego  faktu  wyprowadzać  wniosków,  które 

prezentował Odwołujący.  

Niezależnie  od  powyższego,  Izba  postanowiła  oddalić  wnioski  Odwołującego 

o 

zobowiązanie  Urzędu  Rejestracji  Produktów  Leczniczych,  Wyrobów  Medycznych 

i 

Produktów  Biobójczych  do  przedłożenia  dokumentacji  prowadzonego  postępowania  oraz 

o 

przesłuchanie pracownika tego urzędu w charakterze świadka. Zauważyć bowiem należy, 

że  zgodnie  z  §  24  ust.  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  w  sprawie  regulaminu 

postępowania przy rozpoznawaniu odwołań, skład orzekający może zobowiązać strony oraz 

uczestników  postępowania  odwoławczego  do  przedstawienia  dokumentów  lub  innych 

dowodów  istotnych  dla  rozstrzygnięcia  sprawy,  nie  ma  natomiast  takiego  uprawnienia 

w 

stosunku  do  innych  podmiotów,  w  tym  organów  państwowych.  Uprawnienia  takiego, 

niewyrażonego  wprost  w  przepisach  regulujących  postępowanie  odwoławcze,  nie  można 

domniemywać  czy  wywodzić  z  przepisów  Kpc  określających  uprawnienia  sądu 

w 

postępowaniu  procesowym.  W  odniesieniu  do  wniosku  o przeprowadzenie  dowodu 

z 

zeznań  świadka  Izba  stwierdziła,  że  jest  to  nieadekwatny  środek  dowodowy,  zeznania 

świadka mogą bowiem dotyczyć  określonych faktów,  nie zaś okoliczności  prawnych.  Jeżeli 

natomiast  świadek  miałby  zeznawać  o  fakcie  prowadzenia  postępowania  przez  Prezesa 

Urzędu,  to  –  jak  wyżej  zauważono  –  fakt  ten  świadczy  tylko  o podjęciu  czynności  przez 

uprawniony  organ,  nie  zaś  o  dokonanej  przez  ten  organ  ocenie,  która  jeszcze  nie  została 

wydana. 

Wobec  powyższego  należy  stwierdzić,  że  w  świetle  przedstawionych  przez 

Przystępującego wyjaśnień i dokumentów Zamawiający uprawniony był do stwierdzenia,  że 

Przystępujący  obliczył  cenę  oferty  z  uwzględnieniem  prawidłowej  stawki  podatku  VAT. 

W 

konsekwencji  zarzut  naruszenia  wskazanych  przez  Odwołującego  przepisów  ustawy 

należało uznać za niezasadny, w związku z czym odwołanie podlegało oddaleniu. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy  Pzp  oraz  w  oparciu  o  przepisy  §  3  pkt  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów 

z 

dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz 

rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41, 

poz. 238 

z późn. zm.).  

Przewodniczący:      ……………….