KIO 277/19 WYROK dnia 4 marca 2019 r.

Sygn. akt: KIO 277/19 

WYROK 

z dnia 4 marca 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący:  

Bartosz Stankiewicz 

Członkowie: 

Klaudia Szczytowska-Maziarz  

Monika Szymanowska 

Protokolant:   

Marcin Jakóbczyk 

po rozpoznaniu na rozprawie w Warszawie w dniu 1 marca 2019 

r. odwołania wniesionego do 

Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  18  lutego  2019  r.  przez  wykonawcę 

Przedsiębiorstwo  Specjalistyczne  Energoterm  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Toruniu  przy  ul. 

Płaskiej 4-10 (87-100 Toruń) w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego – Fortum 

Network Wrocław Sp. z o.o. z siedzibą we Wrocławiu przy ul. Antoniego Słonimskiego 1a 

304 Wrocław) 

przy udziale wykonawcy 

Przedsiębiorstwa RURBET Sp. z o.o. z siedzibą w Opolu przy ul. 

Energetyków 2 (45-920 Opole) zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego 

po stronie 

zamawiającego 

orzeka: 

Uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  zamawiającemu  unieważnienie  czynności  odrzucenia 

oferty odwołującego oraz dokonanie ponownej oceny ofert w postępowaniu z uwzględnieniem 

oferty 

odwołującego; 

2. Kosztami pos

tępowania obciąża zamawiającego – Fortum Network Wrocław Sp. z o.o. z 

siedzibą we Wrocławiu i: 

2.1. z

alicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 20 000 zł 00 gr (słownie: 

dwadzieścia  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę  –  Przedsiębiorstwo 

Specjalistyczne Energoterm Sp. z o.o. 

z siedzibą w Toruniu tytułem wpisu od odwołania; 

2.2.  z

asądza  od  zamawiającego  –  Fortum  Network  Wrocław  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  we 

Wrocławiu na rzecz wykonawcy Przedsiębiorstwa Specjalistycznego Energoterm Sp. z o.o. z 

siedzibą w Toruniu kwotę 20 000 zł 00 gr (słownie: dwadzieścia tysięcy złotych zero groszy) 

stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wpisu od odwołania. 

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - 

Prawo zamówień publicznych 

(t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1986 ze zm.) na niniejszy  wyrok  - w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za pośrednictwem  Prezesa  Krajowej Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego we Wrocławiu. 

Przewodniczący:      ……………………………. 

Członkowie:   

……………………………. 

……………………………. 

Sygn. akt KIO 277/19 
 
 

UZASADNIENIE 

Fortum  Network  Wrocław  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  we  Wrocławiu  zwana  dalej 

„zamawiającym”  prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  pn.:  Budowa  magistralnej  sieci  ciepłowniczej  preizolowanej 

2xDn300/250/200 podzielonej na 2 etapy: Etap 2B od komory KZ-4 wykonanej w Etapie 2A do 

studni zaworowej Szaw1 oraz Etap 2C od studni zaworowej Szaw1 do komory ciepłowniczej 

K-

3  umiejscowionej  na  ternie  osiedla  „4  Pory  Roku”  Archicom-u.  Postępowanie  to  zostało 

wszczęte ogłoszeniem opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 19 

października  2018 r.  pod  numerem  2018/S  202-458202.  Szacunkowa wartość  zamówienia, 

którego  przedmiotem  są  roboty  budowalne  jest  wyższa  od  kwot  wskazanych  w  przepisach 

wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo 

zamówień publicznych (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1986 ze zm.) zwanej dalej: „Pzp”. 

W  dniu  18  lutego  2019  r. 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  odwołanie  wniósł 

wykonawca 

Przedsiębiorstwo  Specjalistyczne  Energoterm  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Toruniu, 

zwany dalej 

„odwołującym”.  

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie następujących przepisów: 

1) art. 10a ust. 5 Pzp 

w związku z art. 66 i art. 60 Kodeksu cywilnego (zwanego dalej „KC”) w 

związku z art. 14 ust. 1 Pzp przez ich błędną wykładnię polegającą na uznaniu, że możliwe 

jest wyrażenie przez wykonawcę oświadczenia woli w postaci oferty w rozumieniu art. 10a ust. 

5 Pzp 

(sporządzenie oferty), zanim oświadczenie wykonawcy uzyska postać elektroniczną i 

zostanie opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym, a w kon

sekwencji niewłaściwe 

zastosowanie  powołanych  powyżej  przepisów  polegające  na  uznaniu,  że  odwołujący 

sp

orządził  ofertę  już  w  momencie  jej  podpisania  własnoręcznym  podpisem  przez  osoby 

uprawnione do reprezentacji o

dwołującego i w ten sposób oferta ta uzyskała „byt prawny”; 

2)  art.  10a  ust.  5  Pzp 

w  związku  z  §  4  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  27 

czerwca  2017  r.  w  sprawie  użycia  środków  komunikacji  elektronicznej  w  postępowaniu  o 

udzielenie  zamówienia  publicznego  oraz  udostępniania  i  przechowywania  dokumentów 

elektronicznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1320 z późn. zm.; dalej zwane jako: „Rozporządzenie 

ws. środków komunikacji elektronicznej”) w związku z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia 

Rady  Ministrów  z  dnia  12  kwietnia  2012  r.  w  sprawie  Krajowych  Ram  Interoperacyjności, 

minimalnych wymagań dla rejestrów publicznych i wymiany informacji w postaci elektronicznej 

oraz minimalnych wymagań dla systemów teleinformatycznych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2247; 

dalej  zwane  jako

:  „Rozporządzenie  ws.  interoperacyjności”),  przez  błędną  wykładnię 

polegającą na przyjęciu, że oferta sporządzona w formacie pdf poprzez zeskanowanie do pliku 

w tym formacie wypełnionego, wydrukowanego i podpisanego formularza oferty, która została 

następnie  opatrzona  kwalifikowanym  podpisem  elektronicznym,  nie  stanowi  dokumentu 

sporządzonego w postaci elektronicznej, o którym mowa w art. 10a ust. 5 Pzp, podczas gdy, 

stosownie  do  §  4  Rozporządzenia  ws.  środków  komunikacji  elektronicznej,  dokumenty 

elektroniczne  przekazywane  za  pośrednictwem  środków  komunikacji  elektronicznej 

wskazanych  przez  z

amawiającego  w  ogłoszeniu  lub  w  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia  albo  w  innym  dokumencie  rozpoczynającym  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia,  są sporządzane w  jednym  z formatów  danych określonych w  Rozporządzeniu 

ws. interoperacyjności, które w załączniku nr 2 „Formaty danych oraz standardy zapewniające 

dostęp  do  zasobów  informacji  udostępnianych  za  pomocą  systemów  teleinformatycznych 

używanych  do  realizacji  zadań  publicznych”  przewiduje  stosowanie  m.in.  dokumentów 

tekstowo-graficznych jako pliki typu pdf oraz podpisu elektronicznego dokumen

tów w formacie 

PDF, nie wprowadzając jednocześnie żadnych ograniczeń odnośnie sposobu sporządzenia 

pliku  typu  pdf,  w  tym  w  szczególności  nie  wykluczając  sporządzenia  takiego  pliku  poprzez 

zeskanowanie do niego wydrukowanego dokumentu; 

§  5  ust.  1  Rozporządzenia  ws.  środków  komunikacji  elektronicznej  przez  niewłaściwe 

zastosowanie  polegające  na  zastosowaniu  §  5  ust.  1  Rozporządzenia  ws.  środków 

komunikacji elektronicznej do oferty odwołującego i zakwalifikowanie jej do wprowadzonej na 

mocy tego przepisu ka

tegorii „elektronicznej kopii posiadanego dokumentu lub oświadczenia”, 

mimo że oferta odwołującego nie stanowi dokumentu lub oświadczenia, o których mowa w art. 

25  ust.  1  Pzp,  ani  innego  dokumentu  lub  oświadczenia  składanego  w  postępowaniu  o 

udzielenie  zam

ówienia,  a  ponadto  jest  dokumentem  sporządzonym  w  postaci  dokumentu 

elektronicznego,  wobec  czego  §5  ust.  1  Rozporządzenia  ws.  środków  komunikacji 

elektronicznej w ogóle nie znajduje do niej zastosowania; 

art.  89  ust.  1  pkt  Pzp  przez  jego  niewłaściwe  zastosowanie  i  odrzucenie  oferty 

odwołującego, mimo iż oferta odwołującego jest zgodna z Pzp, w związku z czym nie podlega 

odrzuceniu; 

5)  art.  7  ust.  1  Pzp  przez  jego  niewłaściwe  zastosowanie  polegające  na  niezapewnieniu 

przeprowadzenia postępowania o dzielenie zamówienia w sposób zapewniający zachowanie 

uczciwej  konkurencji  i  równe  traktowanie  wykonawców  oraz  zgodnie  z  zasadami 

proporcjonalności  i  przejrzystości,  w  związku  z  dokonaniem  czynności  odrzucenia  oferty 

odwołującego, pomimo iż oferta ta została sporządzona zgodnie z Pzp, co przy jednoczesnym 

braku  odrzucenia  ofert  pozostałych  wykonawców  ubiegających  się  o  przedmiotowe 

zamówienie publiczne stanowi przejaw braku równego traktowania wykonawców. 

W związku z postawionymi zarzutami odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu: 

unieważnienie czynności odrzucenia oferty odwołującego; 

ponownej  oceny  ofert,  z  uwzględnieniem  obowiązku  oceny  oferty  złożonej  przez 

odwołującego jako niepodlegającej odrzuceniu; 

zasądzenie  od  zamawiającego  na  rzecz  odwołującego  zwrotu  kosztów  postępowania 

odwoławczego oraz kosztów zastępstwa prawnego w wysokości 3.600,00 zł. 

Jeśli chodzi o interes we wniesieniu odwołania, odwołujący wyjaśnił, że po jego stronie 

zachodzi interes prawny we wniesieniu odwołania, albowiem w wyniku naruszenia Pzp przez 

zamawiającego zaskarżoną czynnością, odwołujący traci możliwość pozyskania zamówienia 

w postępowaniu, mimo że jego oferta była najkorzystniejsza. 

Odwołujący  w  uzasadnieniu  odwołania  odnośnie  zagadnienia  ujawnienia  woli  oraz 

sporządzenia oferty wskazał, że Pzp nie zawiera definicji oferty. Przyjmuje się zatem, że na 

mocy art. 14 ust. 1 Pzp 

pojęcie oferty określa art. 66 KC, zgodnie z którym jest to oświadczenie 

woli  zawarcia  umowy  zawierające  istotne  postanowienia tej  umowy. W konsekwencji  oferta 

jest przede wszystkim oświadczeniem woli w rozumieniu art. 60 KC. Z tej przyczyny wyrażenie 

wol

i  zawarcia  umowy  należy  rozpatrywać w  pierwszej kolejności  przez  pryzmat  art.  60  KC. 

Zgodnie  zaś  z  tym  przepisem,  z  zastrzeżeniem  wyjątków  w  ustawie  przewidzianych,  wola 

osoby  dokonującej  czynności  prawnej  może  być  wyrażona  przez  każde  zachowanie  się  tej 

o

soby, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny, w tym również przez ujawnienie tej woli 

w postaci elektronicznej (oświadczenie woli). Gdy zaś obowiązują zastrzeżone wyjątki, wola 

osoby nie może zostać ujawniona przez każde zachowanie, lecz dopiero z chwilą spełnienia 

wszystkich przesłanek przepisu konstytuującego wyjątek. Powszechnie uznaje się, że art. 60 

KC wyraża zasadę swobody formy oświadczenia woli (por. np. wyrok SN z dnia 22 lutego 2017 

r., IV CSK 179/16). Z tej przyczyny wszelkie przepisy o form

ie traktowane są jako wyjątek od 

zasady swobody formy. Regulacja zawarta w art. 10a ust. 5 Pzp jest więc niczym innym jak 

wyjątkiem,  o którym  mowa  w  60  KC.  Dlatego  oferta  w  rozumieniu  art.  10a  ust.  5  Pzp jako 

oświadczenie  woli  może  zostać  po  raz  pierwszy  ujawniona  w  rozumieniu  art.  60  KC  (tj. 

sporządzona  w  rozumieniu  art.  10a  ust.  5  Pzp)  dopiero  wtedy,  gdy  spełnione  zostaną 

wszystkie przesłanki art. 10a ust. 5 Pzp. Wszystkie wcześniejsze zachowania osoby lub osób 

chcących  ujawnić  wolę  zawarcia  umowy,  które  poprzedzają  opatrzenie  jej  postaci 

elektronicznej  kwalifikowanym  podpisem  elektronicznym,  są  zachowaniami  prawnie 

nieistotnymi, którym ustawa nie przyznaje żadnej wagi prawnej. Potwierdza to dodatkowo art. 

10a ust. 5 Pzp, który wyraźnie stwierdza, że oferta bez postaci elektronicznej i bez podpisu 

kwalifikowanego jest nieważna. 

Mając  powyższe  na  uwadze  –  w  opinii  odwołującego  –  zachowanie  polegające  na 

przygotowaniu i wydrukowaniu przyszłego tekstu oferty w postaci papierowej oraz opatrzenie 

takiej  postaci 

papierowej  własnoręcznym  podpisem  w  rozumieniu  art.  78  KC  jest 

zachowaniem,  które  zgodnie  z  art.  60  KC  nie  ujawnia  (jeszcze)  w  sposób  dostateczny 

odpowiedniej woli osoby zamierzającej złożyć ofertę, skoro do jej ujawnienia art. 10a ust. 5 

Pzp  wymaga  nadan

ia  oświadczeniu  postaci  elektronicznej  i  opatrzenie  go  kwalifikowanym 

podpisem  elektronicznym.  Na  osi  czasu  zachowanie  osoby  własnoręcznie  podpisującej 

wydrukowany tekst przyszłej oferty jest w tej fazie „niczym” w rozumieniu prawnym. Na tym 

etapie wola wy

wołania skutku prawnego jeszcze nie jest ujawniona w rozumieniu art. 60 KC, 

a tym samym oferta jeszcze nie istnieje w jakiejkolwiek postaci. Nie można więc twierdzić, że 

na  tym  etapie  istnieje  jakaś  „pierwotna  postać  oferty”,  o  której  mowa  w  informacji 

zam

awiającego  o  odrzuceniu  oferty.  Pierwotnie  oferta  powstaje  bowiem  dopiero  z  chwilą 

zakończenia czynności polegającej na opatrzeniu kwalifikowanym podpisem elektronicznym 

postaci  elektronicznej  oświadczenia  woli,  gdyż  ta  czynność  jest  ostatnią  konieczną 

czy

nnością, którą należy wykonać, aby oświadczenie woli ujawnić (wyrazić, sporządzić). 

Zdaniem odwołującego zamawiający słusznie (po przywołaniu art. 78 oraz 78

  KC) 

zauważa,  że  „ustawodawca  nie  przewidział  formy  scalania  tych  dwóch,  odrębnych  form  w 

kolejny 

byt  prawny”.  Ustawodawca  takiego  scalania  nie  przewidział,  ponieważ  o  żadnym 

„scalaniu” nie może być mowy z przyczyn czysto logicznych. Scalić można bowiem jedynie 

byty  istniejące,  a  skoro  oferta  przed  opatrzeniem  jej  postaci  elektronicznej  kwalifikowanym 

podpi

sem elektronicznym jeszcze nie istnieje w rozumieniu prawnym, nie można jej z niczym 

scalać. Nie jest więc poprawne wyciąganie wniosku z art. 78 oraz 78

KC, że niedopuszczalne 

jest nadawanie postaci elektronicznej podpisanym wydrukom papierowym, pon

ieważ ustawa 

wręcz wymaga, aby na ostatnim etapie wyrażania woli, wola ta uzyskała postać elektroniczną 

i dodatkowo została opatrzona kwalifikowanym podpisem elektronicznym. Wcześniej bowiem 

ustawodawca ni

e uznaje woli za ujawnioną w rozumieniu art. 60 KC, a tym samym oferta nie 

jest jeszcze wyrażona (sporządzona w rozumieniu art. 10a ust. 5 Pzp). 

Na marginesie odwołujący zauważył, że w przypadku oświadczeń woli ustawodawca rozróżnia 

trzy etapy składania oświadczeń woli. Pierwszym etapem jest ujawnienie woli w rozumieniu 

art. 60 KC (wyrażenie woli), drugim etapem jest wprowadzenie wyrażonego już oświadczenia 

woli do obrotu, a trzecim etapem dojście do adresata wprowadzonego do obrotu oświadczenia 

woli  (art.  61  §  KC). W myśl  art.  61  §  1 KC,  oświadczenie woli,  które ma być  złożone innej 

osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego 

treścią.  Zgodnie  zaś  z  §  2  przywołanego  przepisu,  oświadczenie  woli  wyrażone  w  postaci 

elektronicznej jest złożone innej osobie z chwilą, gdy wprowadzono je do środka komunikacji 

elektronicznej w taki sposób, żeby osoba ta mogła zapoznać się z jego treścią. Z art. 61 KC 

wynika,  że  wyrażona  wola  wywołuje  skutek  dopiero  z  chwilą  dojścia  tego  oświadczenia  do 

adresata. Nie sposób jednak wyjaśnić skuteczności oświadczenia woli bez przeprowadzenia 

analizy  problemu  wprowadzenia  oświadczenia  woli  do  obrotu.  Może  bowiem  zaistnieć taka 

sytuacja, w której adresat miał możliwość zapoznania się z treścią oświadczenia woli, mimo iż 

składający  nie  wprowadził  oświadczenie  do  obrotu.  Na  problem  ten  wskazuje  wyrok  Sądu 

Najwyższego  z  dnia  4  listopada  1982  r.  (II  CR  380/82,  OSNC  1983/8/117).  W  powyższej 

sprawie oświadczenie woli o wypowiedzeniu członkostwa w spółdzielni mieszkaniowej dotarło 

do  spółdzielni  po  przeprowadzonej  rewizji  w  mieszkaniu  członka  spółdzielni  przez  organy 

Milicji Obywatelskiej, które przekazały pismo do spółdzielni.  Miała więc miejsce sytuacja, w 

której składający wyraził (ujawnił) oświadczenie woli poprzez sporządzenie pisma zawierające 

wypowiedzenie członkostwa, ale nie podjął jeszcze decyzji co do wprowadzenia oświadczenia 

do  obrotu.  Sąd  Najwyższy  w  uzasadnieniu  orzeczenia  stwierdził,  iż  „oświadczenie  woli 

powoda, stanowiące wykonanie przysługującego mu prawa kształtującego, wywołałoby skutek 

tylko o tyle, o 

ile zostałoby skierowane przez niego do pozwanej spółdzielni i doszłoby do niej 

w rozumieniu art. 61 

KC”. 

Z  powyższego  orzeczenia  zdaniem  odwołującego  wynika,  że  pomimo  uzyskania 

możliwości zapoznania się z treścią oświadczenia woli przez adresata, oświadczenie to nie 

dochodzi  do  niego  w  sensie art.  61  § 1  KC, jeżeli  nie zostało ono wprowadzone do  obrotu 

przez  składającego  oświadczenie.  Wprowadzenie  do  obrotu  musi  być  bowiem  działaniem 

świadomym. Od chwili wprowadzenia do obrotu oświadczenie uzyskuje bowiem „moc” prawną 

(por. art. 62 KC). Dopiero od momentu wprowadzenia do obrotu oświadczenie woli  „odrywa 

się od składającego i staje się czymś, mającym byt obiektywny”. Przed wprowadzeniem do 

obrotu  oświadczenie  woli  indywidualnie  adresowane  nie  posiada  żadnego  znaczenia 

prawnego. Żadna norma prawa cywilnego nie wiąże skutków prawnych z samym wyrażeniem 

taki

ego oświadczenia woli. 

Ponadto 

w ocenie odwołującego w tym kontekście szczególnie istotne jest to, że jeżeli 

obowiązujące prawo przewiduje dla określonej czynności formę szczególną, to z perspektywy 

art. 61 KC oświadczenie woli każdej strony musi nie tylko dojść do drugiej strony, lecz dojście 

każdego oświadczenia musi nastąpić w takiej formie, jaka jest przewidziana. W uzasadnieniu 

uchwały 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 20 lutego 1967 r., III CZP 88/66, stwierdzono, 

że w przypadku oświadczeń woli, które mają być złożone innej osobie „do elementów takiego 

oświadczenia woli, bez których nie mogłoby ono powstać albo nie byłoby prawnie skuteczne, 

należą:  sam  akt  woli,  tzn.  podjęcie  odpowiedniej  decyzji  przez  osobę,  która  ma  złożyć 

oświadczenie woli, wyrażenie woli na zewnątrz, zachowanie przy tej czynności odpowiedniej 

formy, jeżeli ustawa lub umowa stron tego wymaga, wreszcie dojście tego oświadczenia do 

adresata. W zasadzie wszystkie te elementy tworzą jedną całość. Dlatego jako zasadę należy 

przyjąć, że w wypadku gdy oświadczenie woli ma być złożone w odpowiedniej formie, powinno 

ono dojść do osoby, do której jest skierowane, w takiej właśnie postaci.” 

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, odwołujący stwierdził, iż 

formularz  oferty  w  p

ostaci  papierowego  wydruku,  własnoręcznie  podpisany  w  jego  imieniu, 

nigdy  nie został  w  niniejszej  sprawie złożony  w  rozumieniu art.  61  §  1 KC. W takiej formie 

odwołujący  nie  wprowadził  go  do  obrotu  w  tym  celu,  aby  w  tej  postaci  doszedł  do 

zamawiającego w sposób umożliwiający mu zapoznanie się z jego treścią. Papierowy wydruk 

opatrzony własnoręcznym podpisem osób reprezentujących odwołującego nie został złożony 

w rozumieniu art. 61 § 1 KC, ani tym bardziej nie został wprowadzony do środka komunikacji 

elektro

nicznej  w  rozumieniu  art.  61  §  2  KC,  co  nota  bene  jest  zdaniem  odwołującego 

technicznie w ogóle niemożliwe. Powyższa forma oświadczenia woli nigdy więc nie doszła do 

zamawiającego w rozumieniu art. 61 § 1 KC, a tym samym nie może być przedmiotem jego 

rozważań i faktem uzasadniającym odrzucenie oferty. 

W 

odniesieniu do zagadnienia postaci elektronicznej odwołujący wskazał, że w myśl § 

4  wydanego  na  podstawie  art.  10g  Pzp  Rozporządzenia  ws.  środków  komunikacji 

elektronicznej,  dokumenty  elektroniczne  przekazywane  za  pośrednictwem  środków 

komunikacji elektron

icznej, o których mowa w § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, tj. wskazanych 

przez zamawiającego w ogłoszeniu lub w specyfikacji istotnych warunków zamówienia albo w 

innym dokumencie rozpoczynającym postępowanie o udzielenie zamówienia, są sporządzane 

w jednym 

z formatów danych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 18 ustawy 

z  dnia  17  lutego  2005  r.  o  informatyzacji  działalności  podmiotów  realizujących  zadania 

publiczne, tj. w Rozporządzeniu ws. Interoperacyjności. W załączniku nr 2 do Rozporządzenia 

ws.  interoperacyjności  „Formaty  danych  oraz  standardy  zapewniające  dostęp  do  zasobów 

informacji udostępnianych za pomocą systemów teleinformatycznych używanych do realizacji 

zadań  publicznych”  ustawodawca  przewiduje,  że  w  celu  wymiany  zasobów  informacyjnych 

przez podmioty realizujące zadania publiczne stosuje się dokumenty m.in. w takich formatach 

jak  .pdf,  .jpg  (.jpeg)  czy  .tif  (.tiff),  natomiast  do  elektronicznego  podpisywania,  weryfikacji 

podpisu,  opatrywania  pieczęcią  elektroniczną  i  szyfrowania  dokumentów  elektronicznych 

stosuje się m.in. podpis elektroniczny dokumentów w formacie PDF oraz podpis elektroniczny 

wykorzystujący  kontener  ZIP.  Wobec  faktu,  że  ustawodawca  nie  wprowadził  żadnych 

ograniczeń odnośnie sposobu sporządzenia dokumentu w postaci elektronicznej, w tym pliku 

w  formacie  pdf,  a  w  szczególności  nie  wykluczył  sporządzenia  takiego  pliku  poprzez 

zeskanowanie  do  niego  wydrukowanego  dokumentu,  odwołujący  stwierdził,  iż  odmówienie 

jego  ofercie  przymiotu  dokumentu  sporządzonego  w  postaci  elektronicznej,  nie  znajduje 

podstawy prawnej i stanowi naruszenie wyżej przywołanych przepisów art. 10a ust. 5 Pzp w 

zw. z § 4 Rozporządzenia ws. środków komunikacji elektronicznej w zw. z załącznikiem nr 2 

do Rozporządzenia ws. Interoperacyjności. 

Następnie  odwołujący  zauważył,  że  w  praktyce  stosowania  wyżej  przywołanych 

przepisów  sami  zamawiający  powszechnie  korzystali  z  użytej  przez  odwołującego  metody 

sporządzania dokumentu w postaci elektronicznej poprzez zeskanowanie wydrukowanego i 

podpisanego  dokumentu. 

Przywołana  praktyka  zamieszczania  specyfikacji  istotnych 

warunków zamówienia wraz z załącznikami w postaci nieedytowalnych skanów oznaczała, iż 

zawartych w nich formularzy (w tym oferty) zwyczajnie nie dało się wypełnić na komputerze, 

co  zmuszało  wykonawców  do  drukowania  takich  dokumentów,  ręcznego  wypełniania  i 

skanowania, a następnie opatrywania kwalifikowanym podpisem elektronicznym. 

Jeśli chodzi o brak podstaw zakwalifikowania oferty odwołującego jako elektronicznej 

kopii posiadanego dokumentu lub oświadczenia odwołujący stwierdził, że przepis § 5 ust. 1 

Rozporządzenia ws. środków komunikacji elektronicznej w ogóle nie znajduje zastosowania 

do oferty, w tym do oferty odwołującego, gdyż oferta nie mieści się w katalogu dokumentów 

lub oświadczeń, o których mowa w art. 25 ust. 1 Pzp. Nie stanowi też innego dokumentu lub 

oświadczenia składanego w postępowaniu o udzielenie zamówienia. Ustawodawca w sposób 

konsekwentny  rozdziela regulacje  Pzp odnoszące  się  do oferty  oraz  do  innych oświadczeń 

oraz dokumentów składanych w toku postępowania. Wypełniony i podpisany formularz oferty 

po  jego  zeskanowaniu  do  pliku  pdf  stał  się  dokumentem  sporządzonym  w  postaci 

elektronicznej,  który  zgodnie  z  art.  10a  ust.  5  Pzp  opatruje  się  kwalifikowanym  podpisem 

elektronicznym. Błędem logicznym obarczone jest zatem zawarte w uzasadnieniu informacji o 

odrzuceniu oferty stwierdzenie zamawiającego, iż „przesłany dokument [oferta odwołującego] 

pomimo  jego  podpisania  kwalifikowanym  podpisem  elektronicznym  stanowił  już  jedynie 

poświadczoną za zgodność z oryginałem kopie tejże oferty” - skoro wypełniony i podpisany 

formularz  oferty  po  jego  zeskanowaniu  do  pliku  pdf  stał  się  dokumentem  sporządzonym  w 

postaci  elektronicznej,  o  którym  mowa  w  art.  10a  ust.  5  Pzp,  to  z  chwilą  jego  opatrzenia 

kwal

ifikowanym podpisem elektronicznym nie mógł stać się własną kopią. 

Ponadto jak wyjaśnił odwołujący nigdzie nie oświadczył on, że poświadcza ofertę za 

zgodność  z  oryginałem.  Takiego  oświadczenia  nie  zawiera  tekst  oferty,  a  przypisywanie 

odwołującemu takiej woli, mimo że nie została ona nigdzie wyrażona, jest dowolne i nie ma 

żadnych podstaw. 

Jeśli chodzi o uzasadnienie zarzutu nr 3 odwołujący wskazał, że z art. 89 ust. 1 pkt 1 

Pzp

, zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jest niezgodna z ustawą. Oferta odwołującego nie jest 

niezgodna  z  Pzp,  a  tym  samym  brak  jest  podstawy  prawnej  do  jej  odrzucenia  przez 

zamawiającego. 

W  zakresie  zarzutu  naruszenia  art.  7  ust.  1  Pzp  odwołujący  wyjaśnił,  że  dokonanie 

czynności  odrzucenia  oferty  odwołującego,  pomimo  faktu,  iż  oferta  ta  została  sporządzona 

zgodnie z Pzp, stanowi naruszenie art. 7 ust. 1 Pzp, gdyż przy jednoczesnym braku odrzucenia 

ofert  pozostałych  wykonawców  ubiegających  się  o  przedmiotowe  zamówienie  publiczne 

stanowi przejaw braku równego traktowania wykonawców. 

Na  posiedzeniu  niejawnym  z  udziałem  stron  i  uczestników  postępowania  w  dniu  1 

marca 

2019 r. zamawiający złożył oryginał odpowiedzi na odwołanie wraz z załącznikami, w 

której  wniósł  o  oddalenie  odwołania  podając  uzasadnienie  faktyczne  i  prawne  swojego 

stanowiska 

oraz o zasądzenie na jego rzecz kosztów z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika 

oraz dojazdu na posiedzenie i rozprawę.  

W odpowiedzi na odwołanie zamawiający przywołał tezy  z wyroków Izby z dnia 11 

grudnia 2018 r. o sygn. akt . KIO 2426/18 oraz z 4 stycznia 2019 r. o sygn. akt KIO 2611/18. 

Zamawiający  wskazał,  że  wszystkie  wymienione  w  odpowiedzi  na  odwołanie 

stanowiska  kładą  nacisk  na  sam  proces  tworzenia  nośnika  oświadczenia  woli  (dokumentu 

zawierającego  to  oświadczenie),  a  nie  na  samą  czynność  wyrażania  tego  oświadczenia. 

Bezsporne jest, że w przedmiotowym postępowaniu oferta odwołującego (traktowana nie tylko 

jako oświadczenie woli, ale również dokument składany w toku postępowania) została złożona 

w postaci elektronicznej 

— do zamawiającego doszło bowiem oświadczenie w takiej właśnie 

postaci  (w  dopuszczalnym  formacie  pdf.).  Niemniej  na  gruncie  art.  10a  ust.  5  ustawy  Pzp 

sporne jest, czy została ona również sporządzona w postaci elektronicznej. Streszczając swoje 

stanowisko 

zamawiający  stwierdził,  że  jeżeli  w  trakcie  tworzenia  dokumentu  zawierającego 

oświadczenie  woli  wykonawcy  (wyrażającego  chęć  zawarcia  umowy  ws.  zamówienia 

publicznego  z  zamawiającym)  doszło  na  jakimkolwiek  etapie  do  wydrukowania  tegoż 

dokumentu  i  opatrzenia  go  tradycyjnym  podpisem,  oferta  taka  nie  zostanie  sporządzona  w 

postaci  elektronicznej,  lecz  pisemnej.  Sporządzenie  następnie  skanu  takiego  dokumentu 

stanowi  już  jedynie  jego  powielenie.  W  konsekwencji,  odwołujący  złożył  w  postępowaniu 

jedynie kopię oferty w postaci elektronicznej. 

Mając  na  względzie  bezpieczeństwo  i  zgodność  z  prawem  sposobu  wydatkowania 

środków  publicznych,  zamawiający  nie  mógł  w  trakcie  podejmowania  decyzji  pominąć  ww. 

stanowisk. 

Zamawiający  zauważył,  że  działał  wbrew  swojemu  interesowi  ekonomicznemu 

skoro oferta o

dwołującego była o prawie 85 tys. zł tańsza od oferty przystępującego (drugiej 

na „liście rankingowej”). 

Nie 

zgodził  się  także  z  poglądem,  jakoby  ww.  stanowiska  stały  się  nieaktualne  w 

związku z odmiennym rozstrzygnięciem KIO w wyroku z dnia 5 lutego 2019 r. w sprawie o 

sygn.  akt  KIO  119/19  (o  którym  zamawiający  w  momencie  podejmowania  decyzji  w 

prze

dmiotowym postępowaniu jeszcze nie wiedział).  

Zamawiający wskazał również, że w przedmiotowym postępowaniu w żaden sposób 

nie  naruszył  zasady  równego  traktowania  wykonawców  (art.  7  Pzp).  Spośród  wszystkich 

wykonawców biorących udział w postępowaniu jedynie odwołujący złożył ofertę stanowiącą 

skan własnoręcznie podpisanego dokumentu, opatrzoną następnie kwalifikowanym podpisem 

elektronicznym.  Brak  było  zatem  podstaw  do  odrzucenia  na  tej  podstawie  innych  ofert 

złożonych w przedmiotowym postępowaniu. 

Ponadto 

zamawiający  wyjaśnił,  że  należy  mieć  na  względzie,  iż  w  przedmiotowym 

postępowaniu  formularz  oferty  został  udostępniony  przez  niego  w  formacie  edytowalnym 

(doc.) 

—  jego  wypełnienie  nie  wymuszało  dokonania  jego  wydrukowania.  Co  istotne 

o

dwołujący formularz oferty również wypełnił w edytorze tekstu — „na komputerze”, o czym 

świadczy jego szata graficzna. 

Do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego,  zachowując  termin  ustawowy 

zgłosił przystąpienie wykonawca Przedsiębiorstwo RURBET Sp. z o.o. z siedzibą w Opolu. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza,  uwzględniając  dokumentację  postępowania,  dokumenty 

zgromadzone w aktach sprawy i wyjaśnienia złożone na rozprawie przez strony, ustaliła 

i zważyła co następuje. 

Na  wstępie  Izba  ustaliła,  że  odwołujący  spełnia  określone  w  art.  179  ust.  1  Pzp 

przesłanki korzystania ze środków ochrony prawnej, tj. ma interes w uzyskaniu zamówienia, a 

naruszenie przez z

amawiającego przepisów Pzp może spowodować poniesienie przez niego 

szkody  polegającej  na  utracie  możliwości  uzyskania  zamówienia.  Nie  została  wypełniona 

także żadna z przesłanek ustawowych skutkujących odrzuceniem odwołania, wynikających z 

art. 189 ust. 2 Pzp. 

Wobec spełnienia przesłanek określonych w art. 185 ust. 2 i 3 Pzp, Izba dopuściła do 

udziału  w  postępowaniu  odwoławczym,  jako  uczestnika  wykonawcę  Przedsiębiorstw

o

RURBET Sp. z o.o. z siedzibą w Opolu. 

Izba  dopuściła  w  niniejszej  sprawie  dowody  z  dokumentacji  nadesłanej  przez 

zamawiającego do akt sprawy w wersji elektronicznej zapisanej na płycie CD w dniu 25 lutego 

2019 r. w tym w szczególności z treści: Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (zwanej 

nadal 

„SIWZ”),  oferty  odwołującego  oraz  pisma  z  dnia  6  lutego  2019  r.  stanowiącego 

informację o odrzuceniu oferty odwołującego.

Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz zakres zarzutów 

podniesion

ych w odwołaniu Izba uznała, że odwołanie zasługiwało na uwzględnienie. 

Stosownie  do  art.  10  a  ust.  5  Pzp,  o

ferty,  wnioski  o  dopuszczenie  do  udziału  w 

postępowaniu  oraz  oświadczenie,  o  którym  mowa  w  art.  25a,  w  tym  jednolity  dokument, 

sporządza  się,  pod  rygorem  nieważności,  w  postaci  elektronicznej  i  opatruje  się 

kwalifikowanym podpisem elektronicznym. 

Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 1 Pzp, Zam

awiający odrzuca ofertę, jeżeli jest niezgodna z 

ustawą. 

Natomiast 

§  5  ust.  1  i  2  Rozporządzenia  ws.  środków  komunikacji  elektronicznej 

stanowi, że 

1. Jeżeli oryginał dokumentu lub oświadczenia, o których mowa w art. 25 ust. 1 ustawy, lub 

inne  dokumenty  lub  oświadczenia  składane  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia,  nie 

zostały  sporządzone  w  postaci  dokumentu  elektronicznego,  wykonawca  może  sporządzić  i 

przekazać elektroniczną kopię posiadanego dokumentu lub oświadczenia.  

2.  W  przypadku  przekazywania  przez  wykonawcę  elektronicznej  kopii  dokumentu  lub 

oświadczenia, opatrzenie jej kwalifikowanym podpisem elektronicznym przez wykonawcę albo 

odpowiednio  przez  podmiot,  na  którego  zdolnościach  lub  sytuacji  polega  wykonawca  na 

zasadach  określonych  w  art.  22a  ustawy,  albo  przez  podwykonawcę  jest  równoznaczne  z 

poświadczeniem elektronicznej kopii dokumentu lub oświadczenia za zgodność z oryginałem. 

W przedmiotowej sprawie nie było sporu pomiędzy stronami co do stanu faktycznego.  

W pkt. 14.2.1 

SIWZ (wprowadzonym w związku informacją nr 4 z dnia 12 grudnia 2018 

r., uwzględniającą m. in. zmiany w Pzp, które weszły w życie od dnia 18 października 2018 r) 

zamawiający  wskazał,  że „Oferta musi  być  sporządzona w  języku polskim,  z  zachowaniem 

postaci elektronicznej w jednym z następujących formatów danych: .pdf, .doc, .docx, .xps, .odt 

i  podpisana  kwalifikowanym  podpisem  elektronicznym.  Sposób  złożenia  oferty  w  tym 

zaszyfrowania oferty opisany został w Regulaminie korzystania z miniPortalu. Ofertę należy 

złożyć w oryginale”. 

W 

przedmiotowym postępowaniu wzór formularza ofertowego stanowił załącznik nr 1 

do  SIWZ, 

został  udostępniony  w  formacie  edytowalnym  (doc.),  a  na  jego  ostatniej  stronie 

znajdowało  się  miejsce  na  pieczątkę  i  podpis  osoby  upoważnionej  do  reprezentowania 

wykonawcy.  

Odwołujący złożył ofertę w postępowaniu za pośrednictwem systemu ePUAP. Oferta 

dotarła  do  zamawiającego  w  postaci  elektronicznej  w  formacie  pdf  oraz  została  opatrzona 

kwalifikowanym  podpisem  elektronicznym  przez  odpowiednio  umocowaną  osobę.  Plik  ten 

powstał poprzez zeskanowanie do formatu pdf wypełnionego formularza oferty, który przed 

wykonaniem  skanu  został  parafowany,  ostemplowany  oraz  podpisany  własnoręcznie  przez 

osobę, która później opatrzyła przygotowany skan kwalifikowanym podpisem elektronicznym. 

W dniu 15 styczni

a 2019 r. zamawiający dokonał otwarcia ofert. Natomiast w dniu 6 

lutego  2019  r.  zamawiający  przesłał  odwołującemu  informację  o  odrzuceniu  jego  oferty  na 

podstawie  art.  89  ust.  1 pkt  1  w  zw.  z  art.  10a  ust.  5  Pzp. W ocenie  z

amawiającego oferta 

została złożona niezgodnie z art. 10a ust. 5 Pzp oraz § 5 ust. 1 Rozporządzenia ws. środków 

komunikacji elektronicznej. 

Izba zważyła co następuje. 

Spór pomiędzy stronami dotyczył formy, w jakiej została sporządzona oferta złożona 

przez odw

ołującego. Zgodnie z art. 10a ust. 1 Pzp – W postępowaniu o udzielenie zamówienia 

komunikacja  między  zamawiającym  a  wykonawcami,  w  szczególności  składanie  ofert  lub 

wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu, oraz oświadczeń, w tym oświadczenia 

s

kładanego na formularzu jednolitego europejskiego dokumentu zamówienia, sporządzonego 

zgodnie z wzorem standardowego formularza określonego w rozporządzeniu wykonawczym 

Komisji Europejskiej wydanym na podstawie art. 59 ust. 2 dyrektywy 2014/24/UE oraz art. 80 

ust. 3 dyrektywy 2014/25/UE, zwanego dalej „jednolitym dokumentem” odbywa się przy użyciu 

środków  komunikacji  elektronicznej.  Natomiast  zagadnienie  formy  w  jakiej  powinna  zostać 

złożona  oferta  w  postępowaniu  przetargowym  reguluje  art.  10a  ust.  5  Pzp.  Przepis  ten 

wskazuje, że m. in. oferty (gdyż odnosi się on także do wniosków o dopuszczenie do udziału 

w  postępowaniu  oraz  oświadczenia,  o  którym  mowa  w  art.  25a,  w  tym  do  jednolitego 

dokumentu), sporządza się, pod rygorem nieważności, w postaci elektronicznej i opatruje się 

kwalifikowanym  podpisem  elektronicznym. 

Warto  także  zwrócić  uwagę,  że  ww.  przepis  w 

sposób wyraźny przewiduje również sankcję za niedochowanie wskazanej w nim formy, stąd 

też  brak  zachowania  tej  formy  jest  sankcjonowany  nieważnością  czynności  wykonawcy. 

Niniejsze oznacza, że art. 10a ust. 5 Pzp ma charakter lex specialis w stosunku do art. 78

§ 

1  KC,  który  dotyczy  elektronicznej  formy  czynności  prawnej  i  stanowi,  że  Do  zachowania 

elektronicznej  formy  czynności  prawnej  wystarcza  złożenie  oświadczenia  woli  w  postaci 

elektronicznej  i  opatrzenie  go  kwalifikowanym  podpisem  elektronicznym.  Nie  oznacza  to 

jednak,  że  ustawodawca  nie  przewidział  w  ogóle  sporządzenia  oferty  w  postępowaniu 

przetargowym w postaci pisemnej. Zgodnie z art. 10c ust. 

2 Pzp w przypadkach określonych 

w  ust.  1  tego  przepisu 

oferty  albo  części  ofert  sporządza  się,  pod  rygorem  nieważności, w 

postaci papierowej i opatruje się własnoręcznym podpisem oraz składa się za pośrednictwem 

operatora  pocztowego  w  rozumieniu  ustawy  z  dnia  23  listopada  2012  r. 

– Prawo pocztowe 

(Dz. U. z 2017 r. poz. 1481 oraz z 2018 r. poz. 106, 138, 650, 1118 i 1629), osobiście lub za 

pośrednictwem  posłańca.  Przy  czym  art.  10c  ust.  1  Pzp  wskazuje  zamknięty  katalog 

przypadków, w których zamawiający może odstąpić od wymogu użycia środków komunikacji 

elektronicznej  przy  składaniu  ofert  i  należy  je  traktować  jako  wyjątki  od  generalnej  zasady 

obowiązkowego porozumiewania się za pomocą środków komunikacji elektronicznej, przez co 

nie można dokonywać wobec nich wykładni rozszerzającej w stosunku do generalnej zasady. 

W związku z powyższym w obecnym stanie prawnym oferta co do zasady powinna być 

złożona  przy  użyciu  środków  komunikacji  elektronicznej  po  sporządzeniu  jej  w  postaci 

elektronicznej, opatrzonej kwalifikowanym podpisem elektronicznym.  

Izba  uznała,  że  w  przedmiotowej  sprawie  odwołujący  sporządził  ofertę  zgodnie  z 

przepisem  zawartym  w  art.  10a  ust.  5  Pzp.  Nie  ma  przy  tym  znaczenia  wcześniejsze 

wydrukowanie  przygotowanego  na  potrzeby  postępowania,  formularza  ofertowego  i 

podpisanie go przez upoważnioną osobę poprzez złożenie przez nią podpisu własnoręcznego. 

Jak  wskazano  powyżej  brak  zachowania  formy  przewidzianej  w  art.  10a  ust.  5  Pzp 

sankcjonowany jest nieważnością czynności wykonawcy, tym samym oferta będąca przecież 

oświadczeniem  woli  w  rozumieniu  art.  60  KC,  sporządzona  w  postaci  papierowej  jest 

nieważna. W związku z tym nie może ona wywoływać żadnych skutków prawnych w tym także 

być  uznana  za  oryginał  oferty.  Oryginał  oferty  został  sporządzony  dopiero  po  spełnieniu 

wymogów  określonych w  art.  10a  ust.  5  Pzp,  tj.  po  nadaniu  ofercie  postaci  elektronicznej  i 

opatrzeniu jej kwalifikowanym podpisem elektronicznym.  

W  ocenie  Izby  zaprezentowana  powyżej  wykładnia  art.  10a  ust.  5  Pzp  tworzy 

funkcjonalną  i  logiczną  całość  z  przepisami  Rozporządzenia  ws.  środków  komunikacji 

elektronicznej,  wydanego  na  podstawie  art.  10g  Pzp

.  Rozporządzenie  to  odnosi  się  do 

oświadczeń wskazanych w art. 10a ust. 5 Pzp, w tym do oferty wyłącznie w § 3, który dotyczy 

wymagań  przekazywania  tych  oświadczeń  za  pomocą  środków  komunikacji  elektronicznej. 

Natomiast wskazane 

przez zamawiającego w informacji z dnia 6 lutego 2019 r. o odrzuceniu 

oferty 

odwołującego ust. 1 i 2 § 5 Rozporządzenia ws. środków komunikacji elektronicznej, w 

których  jest  mowa  o  elektronicznej  kopii  dokumentu  lub  oświadczenia  nie  odnoszą  się  do 

oferty.  Przepisy  zawarte  w  §  5  ust.  1  i  2  Rozporządzenia  ws.  środków  komunikacji 

elektronicznej odnoszą się dokumentów lub oświadczeń, o których mowa w art. 25 ust. 1 Pzp, 

lub innych dokumentów lub oświadczeń składanych w postępowaniu o udzielenie zamówienia, 

co wprost wynika z § 5 ust. 1 tego rozporządzenia. Takie rozumienie tych przepisów wynika z 

tego, że sama Pzp w swojej treści wszędzie gdzie odwołuje się do oferty używa właśnie tego 

określenia  i  nie  stosuje  go  zamiennie  z  określeniem  oświadczenie.  Ponadto  art.  25  ust.  1 

wskazany  w  §  5  ust.  1 Rozporządzenia  ws.  środków  komunikacji  elektronicznej  odnosi  się 

wyłącznie do oświadczeń lub dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia postępowania, 

które  mają  potwierdzać:  spełnianie  warunków  udziału  w  postępowaniu  lub  kryteria  selekcji, 

spełnianie  przez  oferowane  dostawy,  usługi  lub  roboty  budowlane  wymagań  określonych 

przez zamawiającego oraz brak podstaw wykluczenia. Dodatkowo należy wskazać, że oferta 

nie może stanowić  dokumentu  lub  oświadczenia  w  rozumieniu art.  25  ust.  1  Pzp ponieważ 

pogląd przeciwny kłóciłby się z całą logiką stosowania Pzp, która przejawia choćby w art. 26 

ust. 1 Pzp, który wyraźnie rozdziela ofertę od dokumentów lub oświadczeń w rozumieniu art. 

25 ust. 1 Pzp składanych na żądanie zamawiającego przez wykonawcę, którego oferta została 

najwyżej oceniona, wyraźnie po złożeniu oferty lub w art. 26 ust. 3 Pzp, który w przypadku 

utożsamienia oferty z ww. dokumentami i oświadczeniami dawałby możliwość jej uzupełnienia 

co  rażąco  kłóciłoby  się  z  przepisami  Pzp  dotyczącymi  chociażby  braku  możliwości 

negocjowania treści oferty. Abstrahując od podanych powyżej argumentów należy wskazać, 

że  w  ocenie  Izby  niedopuszczalna  jest  ekstensywna  wykładnia  jednoznacznych  przepisów 

rozporządzenia  (w  tym  wypadku  §  5  ust.  1  i  2  Rozporządzenia  ws.  środków  komunikacji 

elektronicznej)  w  stosunku  do  przepisu  ustawy  (w  tym  wypadku  art. 

10a  ust.  5  Pzp),  gdyż 

przepis  ustawy  jako  nadrzędny  w  stosunku  do  przepisu  rozporządzenia,  nie  może  być 

interpretowany rozszerzająco poprzez nadanie mu znaczenia niewynikającego z ustawy przez 

przepis rozporządzenia. 

Odnosząc się do kwestii dotyczącej postaci elektronicznej należy wskazać, że pomimo 

tego, iż art. 10a ust. 5 Pzp stanowi przepis szczególny w stosunku do art. 78

§ 1 KC to oba te 

przepisy używają tego samego określenia tzn. postać elektroniczna i nie różnicują wymagań 

co do jego rozumienia w k

ontekście sporządzenia oferty (oświadczenia woli). Ponadto mając 

na  uwadze 

§  4  Rozporządzenia  ws.  środków  komunikacji  elektronicznej,  dokumenty 

elektroniczne przekazywane za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej, o których 

mowa w § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, tj. wskazanych przez zamawiającego w ogłoszeniu 

lub  w  SIWZ  albo  w  innym  dokumen

cie  rozpoczynającym  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia,  są  sporządzane  w  jednym  z  formatów  danych  określonych  w  przepisach 

wydanych na podstawie art. 18 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności 

podmiotów realizujących zadania publiczne, tj. w Rozporządzeniu ws. interoperacyjności. W 

załączniku  nr  2  do  Rozporządzenia  ws.  interoperacyjności  pn.  „Formaty  danych  oraz 

standardy zapewniające dostęp do zasobów informacji udostępnianych za pomocą systemów 

teleinformatycznych używanych do realizacji zadań publicznych” ustawodawca przewidział, iż 

w  celu  wymiany  zasobów  informacyjnych  przez  podmioty  realizujące  zadania  publiczne 

stosuje  się  dokumenty  m.in.  formacie  .pdf,  natomiast  do  elektronicznego  podpisywania, 

weryfikacji  podpisu,  opatrywania 

pieczęcią  elektroniczną  i  szyfrowania  dokumentów 

elektronicznych  stosuje  się  m.in.  podpis  elektroniczny  dokumentów  w  formacie  PDF  oraz 

podpis  elektroniczny  wykorzystujący  kontener  ZIP.  Wobec  faktu,  że  ustawodawca  nie 

wprowadził  żadnych  ograniczeń  odnośnie  sposobu  sporządzenia  dokumentu  w  postaci 

elektronicznej,  w  tym  pliku  w  formacie  .

pdf,  a  w  szczególności  nie  wykluczył  sporządzenia 

takiego  pliku  poprzez  zeskanowanie  do  niego  wydrukowanego  dokumentu, 

Izba przyjmując 

stanowisko  odwołującego  za  własne  stwierdziła,  iż  odmówienie  ofercie  odwołującego 

przymiotu dokumentu sporządzonego w postaci elektronicznej, nie znajduje podstawy prawnej 

i  stanowi  naruszenie  wyżej  przywołanych  przepisów  art.  10a  ust.  5  Pzp  w  zw.  z  §  4 

Rozporządzenia  ws.  środków  komunikacji  elektronicznej  w  zw.  z  załącznikiem  nr  2  do 

Rozporządzenia ws. interoperacyjności. 

Dodatkowo  należy  wskazać,  że  wzór  formularza  ofertowego  został  co  prawda 

udostępniony przez zamawiającego w formacie edytowalnym (doc.), niemniej na jego ostatniej 

stronie  znaj

dowało  się  wykropkowane  miejsce  z  adnotacją  Pieczątka  i  podpis  osoby 

upoważnionej  do  reprezentowania Wykonawcy.  Taka konstrukcja formularza  mogła  skłonić 

niektórych  wykonawców,  którzy  przygotowując  oferty  w  postepowaniach  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  są  w  dość  szczególny  sposób  wyczuleni  na  stosowany  przez 

niektórych zamawiających przesadny formalizm przy badaniu i ocenie ofert, do sporządzenia 

oferty w sposób dokonany przez odwołującego. Niemniej sposób procedowania odwołującego 

przy sporządzaniu oferty w przedmiotowym postępowaniu z przyczyn opisanych powyżej nie 

dawał zamawiającemu podstaw do odrzucenia oferty odwołującego na podstawie art. 89 ust. 

1  pkt  1  Pzp  i  stanowił  co  najwyżej  pewne  wypaczenie  idei  elektronizacji,  która  docelowo 

powinna  zakładać  przyspieszenie  i  uproszczenie  komunikacji  pomiędzy  zamawiającym,  a 

wykonawcami  poprzez  całkowite  „wyeliminowanie  papieru”  z  postępowania  przetargowego. 

Proces  elektronizacji  zamówień  publicznych  nie  jest  celem  samym  sobie,  a  ma  jedynie 

docelowo właśnie tę komunikację usprawnić w sposób, który nie narusza przepisów Pzp, a 

szczególnie  zasad  określonych  w  jej  art.  7.  Tym  samym  Izba  uznała,  że  odwołanie  należy 

uwzględnić i w związku ze stwierdzonymi naruszeniami art. 10a ust. 5 Pzp, art. 89 ust. 1 pkt 1 

Pzp, art. 7 ust. 1  Pzp oraz 

§ 5 ust. 1 Rozporządzenia ws. środków komunikacji elektronicznej, 

nakazała  zamawiającemu  unieważnienie  czynności  odrzucenia  oferty  odwołującego  oraz 

dokonanie ponownej oceny ofert w postępowaniu z uwzględnieniem oferty odwołującego 

Mając  na  uwadze  powyższe,  na  podstawie  art.  192  ust.  1  Pzp  orzeczono  jak  w 

sentencji.  Zgodnie  bowiem  z  treścią  art.  192  ust.  2  Pzp  Izba  uwzględnia  odwołanie,  jeżeli 

stwierdzi  naruszenie przepisów  ustawy, które miało wpływ  lub  może mieć  istotny  wpływ  na 

wynik postępowania o udzielenie zamówienia.  

Potwierdzenie 

ziszczenia  się  zarzutu  postawionego  w  odwołaniu  powoduje,  iż  w 

przedmiotow

ym stanie faktycznym została wypełniona hipoteza normy prawnej wyrażonej w 

art. 192 ust. 2 Pzp.  

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp tj. stosownie 

do  wyniku  sprawy 

oraz  zgodnie z  § 3  pkt.  1  i  2 lit.  b  oraz  § 5  ust.  2  pkt.  1 rozporządzenia 

Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania 

wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania  (Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  972) 

zaliczając  na  poczet  niniejszego  postępowania 

odwoławczego koszt wpisu od odwołania uiszczony przez odwołującego oraz zasądzając od 

z

amawiającego  na  rzecz  odwołującego  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z 

tytułu wpisu od odwołania. 

Przewodniczący:      ……………………………. 

Członkowie:   

……………………………. 

…………………………….