KIO 2358/17 WYROK dnia 6 grudnia 2017 r.

Sygn. akt KIO 2358/17 

WYROK 

z dnia 6 grudnia 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Magdalena Grabarczyk 

Marek Koleśnikow  

Daniel Konicz 

Protokolant:             Agata Dziuban   

po  rozpoznaniu  na  posiedzeniu  z  udziałem  stron  w  dniu  22  listopada  2017  r.  oraz  na 

rozprawie  w  dniu  1  grudnia  2017  r.  w  Warszawie 

odwołania  wniesionego  do  Prezesa 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  9  listopada  2017  r.  przez  wykonawców  wspólnie 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  Wojskowy  Instytut  Techniczny  Uzbrojenia  w 

Zielonce,  Autocomp  Menagement  Sp.  z  o.o.  w  Szczecinie  w 

postępowaniu  prowadzonym 

przez zamawiającego Inspektorat Uzbrojenia w Warszawie 

przy udziale wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia Polska Grupa 

Zbrojeniowa  S.A.  w  Radomiu,  Ośrodek  Badawczo-Rozwojowy  Urządzeń  Mechanicznych 

„OBRUM”  Sp.  z  o.o.  w  Gliwicach  zgłaszających  swoje  przystąpienie  do  postępowania 

odwoławczego po stronie zamawiającego  

orzeka: 

uwzględnia odwołanie  i  nakazuje  Inspektoratowi  Uzbrojenia w Warszawie unieważnienie 

czynności wyboru najkorzystniejszej oferty, powtórzenie czynności badania i oceny ofert oraz  

odrzucenie  oferty  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  Polska 

Grupa  Zbrojeniowa  S.A.  w 

Radomiu,  Ośrodek  Badawczo-Rozwojowy  Urządzeń 

Mechanicznych  „OBRUM”  Sp.  z  o.o.  w  Gliwicach  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  1,  2  i  4 

ustawy Prawo zamówień publicznych, wezwanie wykonawcy Vitrociset S.p.A. w Rzymie do 

uzupełnienia  dokumentów  potwierdzających  spełnianie  warunku  udziału  w  postępowaniu  w 

zakresie wiedzy i doświadczenia, pozostałe zarzuty uznaje za niepotwierdzone;  

2. kosztami postępowania obciąża Inspektorat Uzbrojenia w Warszawie i: 

2.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15.000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia Wojskowy  Instytut  Techniczny 

Uzbrojenia  w  Zielonce,  Autocomp  Menagement  Sp.  z  o.o.  w  Szczecinie  tytułem 

wpisu od 

odwołania; 

2.2.  zasądza  od  Inspektoratu  Uzbrojenia  w  Warszawie  na  rzecz  wykonawców  wspólnie 

ubiegających się o udzielenie zamówienia Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia 

w Zielonce, Autocomp Menagement Sp. z o.o. w Szczecinie kwotę 18.600 zł 00 gr 

(słownie:  osiemnaście  tysięcy  sześćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty 

postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  wpisu  od  odwołania  i 

wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia 

jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ……………………… 

………………………. 

……………………….. 

Sygn. akt KIO 2358/11 

Uzasadnienie 

Zamawiający – Skarb Państwa – Inspektorat Uzbrojenia – prowadzi w trybie przetargu 

ograniczonego  na  podstawie  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  roku 

–  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2015 r. 

poz. 2164 ze zm.), dalej jako: „ustawa” lub „Pzp” postępowanie 

o  udzielenie  zamówienia,  którego  przedmiotem  jest  dostawa  wirtualnego  systemu 

taktycznego pola walki” (nr postępowania: IU/61/X-36/ZO/POOiB/DOS/SS/2016). Ogłoszenie 

o  zamówieniu  opublikowane  zostało  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  13  kwietnia 

2016  r.  pod  numerem  2016/S  072-125934. 

Wartość  zamówienia  jest  większa  niż  kwota 

wskazana w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp. 

W  związku  z  przesłaniem  przez  zamawiającego  informacji  o  wyniku  postępowania  

wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia Wojskowy Instytut Techniczny 

Uzbrojenia  w  Zielonce  oraz  Autocomp  Management  Sp.  z  o.o. 

w  Szczecinie  wnieśli 

odwołanie 9 listopada 2017 r. Zachowany został termin ustawowy i obowiązek przekazania 

zamawiającemu kopii odwołania. Odwołanie zostało wniesione wobec: 

czynności  wyboru  jako  najkorzystniejszej  oferty  złożonej  przez  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  Polska  Grupa  Zbrojeniowa  S.A.  oraz 

Ośrodek  Badawczo-Rozwojowy  Urządzeń  Mechanicznych  „OBRUM”  Sp.  z  o.o.  (dalej: 

„Konsorcjum PGZ”); 

2. zaniechania wykluczenia z p

ostępowania Konsorcjum PGZ oraz odrzucenia oferty 

Konsorcjum PGZ; 

3.  zaniechania  wykluczenia  z  p

ostępowania  wykonawcy  Vitrociset  S.p.A.  (dalej: 

„Vitrociset”) oraz odrzucenia oferty tego wykonawcy; 

4. odrzucenia oferty O

dwołującego. 

Wskazanym czynnościom i zaniechaniom odwołujący zarzucił naruszenie: 

A. W odniesieniu do Konsorcjum PGZ: 

1.  art.  89  ust.  1  pkt  4  i  art.  90  ust.  3  Pzp  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  Pzp  w  zw.  z  art.  90  

ust.  1-

2 Pzp przez zaniechanie odrzucenia oferty Konsorcjum PGZ, jako zawierającej cenę 

rażąco niską oraz z uwagi na brak złożenia jakichkolwiek dowodów dowodzących realności 

ceny, a także fakt, iż treść złożonych przez Konsorcjum PGZ wyjaśnień potwierdza, że oferta 

zawiera rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia; 

2.  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  Pzp  przez  zaniechanie  odrzucenia 

oferty  Konsorcjum  PGZ,  pomimo  jest  ona  niekompletna  i  niezgodna  z  wymaganiami 

Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (dalej: „SIWZ”), co potwierdza w szczególności 

treść wyjaśnień złożonych przez Konsorcjum PGZ; 

3.  ewentualnie  art.  89  ust.  1  pkt  6  Pzp  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty 

Konsorcjum PGZ, mimo i zawiera ona błędy w obliczeniu ceny; 

4.  art.  24  ust.  2  pkt  4  Pzp  w  zw.  z  art.  26  ust.  2b  Pzp  oraz  art.  24  ust.  2  pkt  3  Pzp 

przez  zaniechanie  wykluczenia  Konsorcjum  PGZ,  pomimo  iż  wykonawcy  nie  wykazali 

spełniania warunków udziału w postępowaniu w zakresie posiadania wiedzy i doświadczenia 

oraz  nie  wykazali  realnego  udostępnienia  zasobów  podmiotów  trzecich,  a  także  złożyli 

nieprawdziwe in

formacje mające wpływ na wynik postępowania; 

5.  art.  89  ust.  1  pkt  1  i 2  Pzp  w  zw.  z  art.  131 g  ust.  3  pkt  1  Pzp  przez  zaniechanie 

odrzucenia  oferty  Konsorcjum  PGZ  w  sytuacji,  gdy  wykonawca  ten  złożył  oświadczenie  w 

ofercie,  że  nie  będzie korzystał  z  podwykonawstwa  podmiotów,  na  których  zasoby  powołał 

się w celu wykazania przez Konsorcjum PGZ spełnienia warunków udziału w postępowaniu. 

B. W odniesieniu do wykonawcy Vitrociset i jego oferty: 

art. 24 ust. 2 pkt 2 Pzp poprzez zaniechanie wykluczenia Vitrociset z Postępowania 

pomimo faktu, że jego oferta wygasła wskutek nieprzedłużenia terminu związania ofertą; 

2. art. 89 ust. 1 pkt 8 Pzp w zw. z art. 104 KC poprzez zaniechanie odrzucenia oferty 

Vitrociset,  mimo  iż  została  podpisana  przez  osobę  nie  posiadająca  umocowania  do 

dokonania tej czynności; 

3. art. 24 ust. 2 pkt 4 Pzp przez zaniechanie wykluczenia z p

ostępowania wykonawcy 

Vitrociset,  podczas  gdy  wykonawca  ten  nie  wykazał  spełniania  warunków  udziału  w 

p

ostępowaniu w zakresie wiedzy i doświadczenia; 

C. W odniesieniu do o

dwołującego i jego oferty: 

z  ostrożności  procesowej  z  uwagi  na  nową  czynność  odrzucenia  oferty 

o

dwołującego zarzucam naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp przez 

odrzucenie oferty Odwołującego, mimo iż treść tej oferty odpowiada treści SIWZ, względnie 

naruszenie art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp w  związku  z art.  87  ust.  2  pkt  3  Pzp i  art.  7  ust.  1  Pzp 

przez  zaniechanie  poprawienia  innej  omyłki  polegającej  na  niezgodności  oferty  z  SIWZ 

niepowodujące istotnych zmian w treści oferty; 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie zamawiającemu: 

unieważnienie czynności wyboru oferty Konsorcjum PGZ; 

2.  ponownego badania i oceny ofert,  a w konsekwencji wykluczenia  z p

ostępowania 

Konsorcjum PGZ oraz wykonawcy Vitrociset oraz odrzucenia ofert tych wykonawców; 

unieważnienie czynności odrzucenia oferty odwołującego; 

Odwołujący  wniósł  również  o  dopuszczenie  i  przeprowadzenie  dowodów,  w  tym 

dowodów z dokumentów powołanych w odwołaniu oraz dowodu z dokumentów znajdujących 

się  w  aktach  postępowania,  a  także  przedłożonych  na  rozprawie  –  na  okoliczności 

przyto

czone w odwołaniu oraz na rozprawie.  

Wykonawcy Konsorcjum PGZ oraz Vitrociset przystąpili do postępowania odwoławczego 

po stronie zamawiającego, zachowując termin ustawowy oraz obowiązek przekazania kopii 

przystąpienia zamawiającemu i odwołującemu. Przystępujący wnieśli o oddalenie odwołania. 

Na posiedzeniu 

22 listopada 2017 r. nie stawił się przystępujący Vitrociset. W związku z 

ustaleniem,  że  wykonawca  ten  nie  został  prawidłowo  powiadomiony  o  terminie  posiedzenia, 

wyznaczono  następny  termin  –  1  grudnia  2017  r.  Pismem  z  30  listopada  2017  r.  Vitrociset 

oświadczył, że odstępuje od zgłoszonego przystąpienia. 

Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Odwołanie zostało rozpoznane na podstawie przepisów ustawy obowiązujących w dacie 

wszczęcia postepowania o udzielenie zamówienia, a więc z pominięciem zmian wprowadzonych 

ustawą  z  22  czerwca  2016  r.  o  zmianie  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  oraz  niektórych 

innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 1020). 

Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 ustawy nowelizującej 

do pos

tępowań o udzielenie zamówienia wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w 

życie  ustawy  nowelizującej  oraz  do  odwołań  i  skarg  do  sądów  wniesionych  w  tych 

postępowaniach stosuje się przepisy dotychczasowe. 

Izba  zważyła,  że  powołane  oświadczenie  wykonawcy  Vitrociset  należy  uznać  za 

cofnięcie  przystąpienia.  Jakkolwiek  ani  ustawa,  ani  rozporządzenie  w  sprawie  regulaminu 

postępowania  przy  rozpoznawaniu  odwołań  nie  regulują  kwestii  wycofania  oświadczeń 

złożonych  w  toku  postępowania  przez  strony  i  uczestników  postepowania  odwoławczego,  za 

wyjątkiem  oświadczenia  o  wycofaniu  odwołania,  to  uznać  należy,  że  oświadczenia  cofające 

wcześniejsze oświadczenia procesowe – składane przez zamawiającego i przystępującego – są 

dopuszczalne 

w postępowaniu odwoławczym i wywierają skutki prawne, stanowią bowiem wyraz 

woli  podmiotu,  który  sam  kształtuje  swoją  sytuację  procesową.  Wycofanie  złożonego 

oświadczenia, zgodnie z którym wykonawca odstępuje od przystąpienia, jest zatem wycofaniem 

przystąpienia. Oznacza to, że wykonawca taki – w okolicznościach sporu Vitrociset – nie bierze 

udziału w sporze zawisłym przed Krajową Izbą Odwoławczą i odstępuje od możliwości odparcia 

zarzutów odwołania, które zostały skierowanie przeciw niemu. Na podkreślenie zasługuje jedynie 

w tym ko

ntekście, że w takiej sytuacji orzeczenie wydane przez Izbę będzie dotyczyć Vitrociset, 

gdyż wycofanie przystąpienia samo w sobie nie ma znaczenia dla zakresu rozpoznania zarzutów 

odwołania.  Znaczenie  dla  zakresu  rozpoznania  odwołania  ma  uwzględnienie  zarzutów 

odwołania  przez  zamawiającego  albo  wycofanie  zarzutów  przez  odwołującego.  W 

rozpoznawanej sprawie takie oświadczenia nie zostały złożone. 

Ustalono  również,  że  odwołanie  nie  podlega  odrzuceniu,  jednak  nie  wszystkie  zarzuty 

mogą  być  rozpoznane  na  rozprawie.  Wyrokiem  z  18  października  2017  r.  w  sprawie  KIO 

2062/17,  Izba  uwzględniła  odwołanie  Konsorcjum  PGZ  i  nakazała  zamawiającemu 

unieważnienie  czynności  badania  i  oceny  ofert  oraz  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  oraz 

powtórzenie  badania  o  oceny  ofert  złożonych  w  postępowaniu.  Uzasadnienie  orzeczenia  na 

stronie  17 

zawiera  stwierdzenie,  że  „Zamawiający  powinien  był  uznać  (oświadczenie 

odwołującego  przyp.  Izby)  jako  niezgodność  oferty  z  treścią  SIWZ  i  odrzucić  ofertę  na 

podstawie przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp

”. Ocena składu orzekającego została zatem 

wyrażona czytelnie – zamawiający powinien odrzucić ofertę odwołującego. To, że ocena ta nie 

znalazła  odzwierciedlenia  w  pkt  1  sentencji  orzeczenia,  nie  powoduje,  że  kwestia  zgodności 

treści  oferty  odwołującego  z  treścią  SIWZ  może  być  przedmiotem  badania  w  kolejnym 

postępowaniu  odwoławczym.  W  uchwale  wydanej  w  sprawie  III  CZP  111/15  Sąd  Najwyższy 

ocenił,  że  pomimo  powinności  rozstrzygnięcia  przez  Izbę  o  wszystkich  zarzutach  odwołania  w 

sentencji  wyroku,  wykonawcy  przysługuje  skarga  do  sądu  okręgowego,  jeśli  niekorzystna  dla 

niego ocena została zawarta w uzasadnieniu orzeczenia. W związku z tym należy uznać, że art. 

189  ust.  2  pkt  5  Pzp 

sprzeciwia  się  temu,  aby  ponownie  badać  zarzuty,  które  zostały  już 

rozstrzygnięte przez Izbę, niezależnie od tego czy rozstrzygnięcie znalazło się w pkt 1 sentencji, 

czy zostało wyrażone w uzasadnieniu wyroku.  

W pozostałym zakresie odwołanie podlega rozpoznaniu. Odwołujący kwestionuje nową 

czynność  w  postepowaniu,  czynność  wyboru  oferty  przystępującego,  której  zamawiający 

dokonał po raz pierwszy i wniósł odwołanie z zachowaniem 10-dniowego terminu od przesłania 

przez zamawiającego informacji o tej czynności. Brak jest dostatecznych podstaw jurydycznych 

dla uznania, że zarzuty wobec oferty przystępującego odwołujący powinien podnieść wcześniej 

w  związku  z  przesłaniem  przez  zamawiającego  informacji  o  wyborze  oferty  odwołującego. 

Wprowadzenie  przez  ustawodawcę  w  roku  2010  zasady  liczenia  terminu  na  wniesienie 

odwołania  od  dnia  przeslanie  przez  zamawiającego  informacji  o  dokonanej  czynności 

zredefiniowało zasadę koncentracji środków ochrony prawnej wypracowaną przez orzecznictwo 

wydane  na  gruncie  przepisów  ustawy,  które  jako  podstawę  do  liczenia  terminu  na  wniesienie 

odwołania statuowały dzień powzięcia lub możliwości powzięcia przez wykonawcę informacji o 

czynności lub zaniechaniu zamawiającego uzasadniających wniesienie odwołania, co powoduje 

nietrafność żądania odrzucenia odwołania w całości na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 3 Pzp, jako 

wniesionego po upływie terminu określonego ustawą. 

Kolejno  ustalono,  że  odwołujący  jest  uprawniony  do  wniesienia  odwołania  zgodnie  z 

art.  179  ust.  1  Pzp.  Jest  wykonawcą,  który  złożył  ofertę  i  ma  interes  w  uzyskaniu  danego 

zamówienia.  Zarzucane  zamawiającemu  naruszenia  przepisów  powodują,  że  odwołujący, 

może ponieść szkodę w postaci utraty możliwości uznania jego oferty za najkorzystniejszą. 

Mimo  odrzucenia  złożonej  przez  niego  oferty  odwołujący  pozostaje  wykonawcą 

zaintere

sowanym  uzyskaniem  zamówienia.  Odwołujący  złożył  skargę  do  sądu  okręgowego 

od  wyroku Izby w sprawie KIO 2062/17, co 

jest to wystarczające dla uznania, że odwołujący 

nie  utracił  statusu  wykonawcy  w  postepowaniu  i  ma  szansę  na  uzyskanie  zamówienia, 

zwłaszcza że pierwotnie zamawiający uznał ofertę odwołującego za najkorzystniejszą. Fakt, 

że  odwołujący  nie  opłacił  jeszcze  skargi,  nie  ma  znaczenia,  gdyż  na  dzień  wyrokowania 

przez  Izbę  w  tym  postępowaniu odwoławczym  odwołujący  jest  wykonawcą  uczestniczącym 

w p

ostępowaniu i wnosi odwołanie w celu uzyskania zamówienia dla siebie. Odwołujący ma 

interes 

w kwestionowaniu czynności wyboru oferty Konsorcjum PGZ jako najkorzystniejszej, 

gdyż czynności ta grozi poniesieniem przez niego szkody.  

Zdaniem  składu  orzekającego  art.  179  ust.  1  Pzp  nie  może  podlegać  wykładni 

zawężającej,  która  w  okolicznościach  sporu  prowadziłaby  do  braku  możliwości  kontroli 

czynności  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  i  tym  samym  otwierałaby  furtkę  do  zawarcia 

umowy w s

prawie zamówienia publicznego, która zagrożona byłaby unieważnieniem (art. 93 

ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 146 ust. 6 Pzp). P

ojęcie „danego zamówienia”, o którym mowa w art. 

179  ust.  1  Pzp  nie  może  być  zatem  utożsamiane  z  zamówieniem  uzyskanym  w  ramach 

badane

go  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  ale  zgodnie  z  definicją 

zamówienia  publicznego  wskazaną  w  art.  2  pkt  13  Pzp.  Na  taki  kierunek  interpretacji 

wskazują  orzeczenia  TSUE  z  5  kwietnia  2016  r.  w  sprawie  C-689/13,  z  4  lipca  2013  r.  w 

sprawie C-100/12 oraz z 11 maja 2017 r. w sprawie C-131/16. 

Omawiana wykładnia art. 179 

ust.  1  Pzp  kształtuje  się  również  w  orzecznictwie  KIO,  jest  wyrażona  w  orzeczeniach 

wydanych w sprawach KIO 1556/16, KIO 2395/16, 2099/16, KIO 1254/17, KIO 1267/17, KIO 

1251/17, KIO 1356/17. 

Odwołanie  zasługuje  na  uwzględnienie,  choć  nie  wszystkie  podniesione  w  nim 

zarzuty okazały się zasadne. 

Zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 3 Pzp znalazł potwierdzenie, 

czego konsek

wencją jest również stwierdzenie naruszenia przez zamawiającego art. 89 ust. 

1 pkt 2 Pzp. 

Zgodnie  z  protokołem  postępowania  wartość  zamówienia  została  oszacowana  na 

kwotę 29.989.585 zł, co stanowi równowartość 7.183.306 euro.  

W postępowaniu złożono trzy oferty z cenami odpowiednio: 

Odwołujący – 28.050.765 zł; 

Przystępujący – 24.957.315; 

3.  Vitrociset S.p.A. 

– 36.815 zł (netto). 

Przed  otwarciem  ofert  zamawiający  podał  kwotę,  jaką  zamierza  przeznaczyć  na 

sfinansowanie zamówienia – 36.883.500 zł. 

Zamawiający, działając na podstawie art. 90 ust. 1 Pzp, pismem z 28 sierpnia 2017 r. 

wezwał  przystępującego  do  złożenia  wyjaśnień, w  tym  złożenia odpowiednich dokumentów 

dotyczącej ceny oferty. Wskazał, że cena oferty przystępującego jest niższa o ponad 30% od 

wartości  zamówienia.  Zamawiający  żądał  odniesienia  się  przez  wykonawcę  do  wszystkich 

aspektów  mających  wpływ  na  cenę  oferty  i  zawierać  szczegółowe  kalkulacje  kosztów 

realizacji poszczególnych etapów umowy. Zamawiający żądał również wskazania wszystkich 

kosztów koniecznych do poniesienia przez wykonawcę, w tym: 

kosztów nakładów materiałowych i rzeczowych; 

kosztów pracy; 

zakładanego zysku; 

innych  kosztów  ponoszonych  przez  wykonawcę  (kosztów  ubezpieczenia,  szkoleń, 

gwarancji, dostaw). 

Zamawiający  oświadczył,  że  oceniając  złożone  wyjaśnienia  będzie  brał  pod  uwagę 

obiektywne  czynniki,  w  szczególności  oszczędność  wykonania  zamówienia,  wybrane 

rozwiązania  techniczne,  wyjątkowo  sprzyjające  warunki  dotyczące  wykonania  zamówienia 

dostępne dla wykonawcy oraz wpływ pomocy publicznej udzielonej na podstawie odrębnych 

przepisów. 

W  odpowiedzi  udzielonej  pismem  z  31  sierpnia  2017  r.  przystępujący  wskazał,  że 

cena  jego  oferty  nie  odbiega  od  ceny  podanej  przez  OBRUM  Sp.  z  o.o.  w  czasie  dialogu 

technicznego w 2015 r. Powołał się na prace studialne i analizy prowadzone od roku 2014, 

wypracowane kontakty techniczno-

handlowe pozwalające opracować optymalne rozwiązanie 

techniczne  oraz  zoptymalizować  ceny  komponentów  systemów  Wirtualnego  Systemu 

Taktycznego Pola Walki. 

Przystępujący opisał przeznaczenie i zadania systemu, oświadczył, 

że zapewni dodatkowe możliwości treningowe oraz dokonał ich charakterystyki. Przedstawił 

również 

sposób 

zagospodarowania 

poszczególnych 

elementów 

systemu 

w 

pomieszczeniach, 

oraz  opisał  funkcję  tych pomieszczeń. Wskazał  ponadto,  że do realizacji 

projektu  Wirtualnego  Systemu  Taktycznego  Pola 

Walki  wyznaczył  zespoły  z  własnych 

pracowników,  których  średnie  wynagrodzenie  przekracza  średnią  krajową  oraz    podał  

specjalności i liczbę pracowników w poszczególnych specjalnościach.  

Wskazał  ponadto,  że  blisko  50-letniemu  doświadczeniu  OBRUM  Sp.  z  o.o. 

zaplanował  realizację  projektu  w  zakresie  niezbędnej  pracochłonności  i  opracował 

szczegółową  kalkulację  ze  wskazaniem  kosztów  zgodnie  z  głównymi  wymaganiami  SIWZ. 

Koszty zostały przedstawione przez przystępującego w tabeli podzielonej na grupy: 

Koszty pracy, w której wskazano zakresy i koszty realizowanych prac; 

Koszty nakładów materiałowych i rzeczowych; 

3.  Inne koszty; 

4.  Zysk. 

Zakres  nakładów  materiałowych  i  rzeczowych  został  scharakteryzowany  w  następujący 

sposób: 

Wyposażenie żołnierza – 12 kompletów; 

2.  Repliki broni 

– 12 kompletów; 

Wyposażenie Sali szkoleniowej; 

JTAC/Operator broni ciężkiej; 

5.  Snajper/obserwator; 

6.  Sala AAR; 

7.  Pomieszczenie instruktora; 

Pomieszczenie obsługowe; 

9.  Serwerownia; 

10. L

icencja oprogramowania zewnętrznego; 

Pozostałe. 

Opis przedmiotu zamówienia w zakresie liczby zamawianego asortymentu zamawiający 

zawarł  w  WZTT  w  pkt  A.3.  ppkt  1).  Wskazał  tam,  że  w  skład  WSTPW  powinny  wchodzić 

wymienione  rodzaje  replik  broni  strzeleckiej  i  grantów  oraz  podał  ich  liczbę.  Poszczególne 

rod

zaje broni zostały opisane pod literami od a). do i). Zamawiający wymagał zaoferowania 

w pkt od a) do g) po 12 kompletów broni, w h)-j) po 6 kompletów. Łączna liczba kompletów 

wynosi zatem 96. 

Art.  90  ust.  3  Pzp  nakazuje  odrzucenie  oferty,  gdy  wykonawcy  wezwany  do 

wyjaśnienia elementów oferty mających wpływ na jej cenę nie złożył wyjaśnień albo złożone 

wyjaśnienia  potwierdzają  rażąco  niski  charakter  ceny  oferty.  Orzecznictwo  wypracowało 

pogląd,  że  złożenie  wyjaśnień  niedostatecznych,  zbyt  ogólnych,  nieadekwatnych  do 

wezwania zamawiającego jest zrównane z brakiem złożenia wyjaśnień w ogóle, to znaczy w 

obu przypadkach oferta podlega odrzuceniu.  

Przystępujący  nie  złożył  wyjaśnień  potwierdzających  prawidłowość  obliczenia  ceny 

oferty.  Pismo  z  31  sierpnia  2017  r

.  w  części  opisowej  zawiera  wyłącznie  stwierdzenia  o 

charakterze  ogólnym,  które  charakteryzują  każdego  wykonawcę  zainteresowanego 

zamówieniem  i  w  żaden  sposób  nie  uzasadniają  ceny  oferty  przystępującego,  zwłaszcza 

przy uwzględnieniu, że przystępujący zaoferował zamawiającemu rozwiązania prototypowe.  

Prace  studialne  i  analizy  prowadzić  powinien  każdy  wykonawca działający  w  tym  obszarze 

rynku,  choć  ich  zakres  różnicują  doświadczenie  i  możliwości  organizacyjno-finansowe 

poszczególnych  wykonawców.  Podobnie  każdy  wykonawca  działający  w  branży  ma 

wypracowane kontakty techniczno-

handlowe. Nie zostało w żaden sposób wykazane w treści 

złożonych  wyjaśnień,  że  relacje  techniczno-handlowe  przystępującego  mają  jakiś 

szczególny,  wyróżniający  charakter,  ani  tym  bardziej  ich  znaczenie  dla  cen  komponentów 

systemów  Wirtualnego  Systemu  Taktycznego  Pola  Walki.  Wiedza  co  do  przeznaczenia  i 

zadań  systemu  oraz  posiadanie  wyspecjalizowanej  kadry  to  elementarne  podstawy 

umożliwiające złożenie oferty, a opisane dodatkowe możliwości treningowe uznać należy za 

element  autopromocji  wykonawcy  pozostający  bez  związku  z  żądaniem  zamawiającego 

złożenia wyjaśnień elementów oferty mających wpływ na jej cenę. Nie sposób też powiązać 

sposobu 

zagospodarowania  poszczególnych  elementów  systemu  w  pomieszczeniach  z 

przewagą  cenową  przystępującego.  Blisko  50-letnie  doświadczenie  OBRUM  Sp.  z  o.o.  nie 

zostało  bliżej  scharakteryzowane  w  treści  wyjaśnień  brak  jest  podstaw  do  uznania,  że  ma 

ono wpływ na cenę oferty przystępującego. 

Konkludując,  w  ocenie  Izby  przystępujący  w  części  opisowej  wyjaśnień  nie  powołał 

żadnych  obiektywnych  i  indywidualizujących  go  czynników,  co  powoduje  negatywną  ocenę 

wyjaśnień  z  zastosowaniem  dyrektyw  wynikających  z  art.  90  ust.  2  Pzp.  Przystępujący  nie 

wy

kazał  ani  oszczędności  wykonania  zamówienia,  ani  też,  że  wybrane  rozwiązania 

techniczne  lub 

wyjątkowo  sprzyjające  warunki  dotyczące  wykonania  zamówienia 

uzasadnia

ją cenę jego oferty.  

Pogląd  o  niedostateczności  wyjaśnień  przystępującego  wzmacnia  również  to,  że  – 

wbrew  wymaganiom  zamawiającego  –  nie  przedstawił  on  szczegółowych  kosztów 

poszczególnych  etapów  realizacji  umowy.  Ponadto  ocena  treści  zamieszczonych  w  pkt  2 

tabeli prowadzi do konstatacji, że przystępujący zaniżył liczbę kompletów broni wymaganych 

w  SIWZ.  Zamawiający  oczekiwał  96  kompletów,  a  ze  złożonych  wyjaśnień  wynika,  że 

przystępujący wycenił 12 kompletów. 

Przystępujący  wskazał  na  rozprawie,  że  przyjął  inne  rozumienie  pojęcia  „komplet”. 

Jednak  treść  udzielonych  wyjaśnień  nie  daje  podstaw  do  takiego  twierdzenia,  to  inne 

rozumienie  nie  zostało  również  wyjaśnione  na  rozprawie  ani  przez  przystępującego,  ani 

przez zamawiającego. Zdaniem Izby zmiana treści lub zakresu przedmiotowego pojęć, które 

zostały  wskazane  w  SIWZ,  jest  niedopuszczalna.  Art.  82  ust.  3  Pzp  stanowi,  że  oferta 

powinna  być  zgodna  z  SIWZ,  zatem  zmiana  wskazań  zamawiającego  co  do  sposobu 

ustalenia liczby zamawianej broni, ku czemu SIWZ nie dawała podstaw, stanowi  również o 

niezgodności treści oferty przystępującego z treścią SIWZ. 

Zamawiający  i  przystępujący  powołują  się  na  ustalenia  z  okresu  dialogu 

technicznego

.  Izbie  nie  są  znane  te  ustalenia,  ani  też  nie  mogą  być  one  przedmiotem 

rozwagi w postępowaniu odwoławczym. Nie można tracić z pola widzenia, że postępowanie 

o  udzielenie  za

mówienia  cechuje  formalizm.  Jego  wyrazem  jest  m.in.  zasada  pisemności 

wyrażona  w  art.  9  ust.  1  Pzp.  Służy  ona  transparentności  działania  zamawiającego 

wyrażającej się w tym, że to dokumentacja postepowania, jest podstawą do oceny czynności 

zamawiającego podjętych w postępowaniu.   

Dialog 

techniczny  był  prowadzony  przed  wszczęciem  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia. Sam dialog zgodnie z art. 31a ust. 1 Pzp ma na celu rozeznanie stanu rynku i 

pomoc  zamawiającemu  w  przygotowaniu  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  nie  jest 

elementem  samego  postepowania.  Ustalenia  dialogu 

nie  są  wiążące  dla  jego  uczestników, 

co  potwierdza  również  fakt,  że  przystępujący  obniżył  cenę  za  wykonanie  przedmiotu 

zamówienia w stosunku do ceny podanej w czasie dialogu.  

Nie  można  pominąć,  że  przystępujący  nie  poparł  złożonych  wyjaśnień  żadnym 

dowodem.  Jakkolwiek  sam  brak  załączenia  dowodów  do  wyjaśnień  nie  uzasadnia 

odrzucenia  oferty  na  podstawie  art.  90  ust.  3  Pzp,  to  jednak  naraża  wykonawcę,  który 

rezygnuje ze złożenia dowodów potwierdzających prawidłowość ceny jego oferty na ryzyko. 

Zgodnie  bowiem  z  art.  90 ust.  1a  Pzp obowiązek  dowodowy  co do  poprawności  obliczenia 

ceny  oferty  spoczywa  na  wykonawcy  wezwanym  do  złożenia  wyjaśnień.  Obowiązek  ten 

powinien  być  zrealizowany  w  związku  z  wezwaniem  zamawiającego  do  wyjaśnienia 

elementów oferty mających wpływ na jej cenę, a nie dopiero w postępowaniu odwoławczym 

(wyrok  SO  Warszawa-Praga  w  Warszawie  z  9  kwietnia  2010  r.  IV  Ca  1299/09).  Izba  nie 

uwzględniła  zatem  złożonego  przez  przystępującego  dowodu  w  postaci  oferty  Novawind 

Military  Solutions  Sp.  z  o.o.  w  Warszawie,  gdyż  dowód  ten  powinien  być  złożony 

zamawiającemu.  Izba  ocenia  czynność  zamawiającego  taką  jaka  była  w  momencie  jej 

dokonania

, a stan w postępowaniu był taki, że w wyjaśnieniach przystępującego – inaczej niż 

w  treści  oferty  Novawind  –  nie  zostały  wskazane  szczegółowo  koszty  i  liczba 

poszczególnych rodzajów broni, ani też ceny realizacji poszczególnych etapów zamówienia. 

W konkluzji oferta Novawind 

jest spóźnioną próbą naprawienia braków wyjaśnień złożonych 

zamawiającemu, co nie może być uwzględnione. 

Wbrew  poglądowi  przystępującego,  brak  jest  podstaw  do  ponownego  wzywania  go 

do  złożenia  wyjaśnień,  gdyż  złożone  przez  niego  wyjaśnienia  są  nieadekwatne  do  żądania 

zama

wiającego, co uzasadnia odrzucenie oferty na podstawie art. 90 ust. 3 Pzp. Ponowienie 

wyjaśnień może nastąpić w sytuacji, gdy wyjaśnienia odpowiadają żądaniu zamawiającego, 

ale  istnieje 

potrzeba  doprecyzowania  ich  elementów.  W  okolicznościach  sporu  przez 

p

onowne  wezwanie  nie  doszłoby  do  sprecyzowania  informacji  przekazanych  w 

wyja

śnieniach,  lecz  do    faktycznego  ponowienia  wyjaśnień,  co  pośrednio  potwierdza  treść 

oferty Novawind. Ponowienie wyjaśnień byłoby niecelowe również z tego względu, że oferta 

przystępującego podlega odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1 Pzp. 

Izba  nie  podzieliła  natomiast  poglądu,  że  wyjaśnienia  należy  uznać  za  niezłożone, 

gdyż  podmiotem,  który  je  złożył  był  współkonsorcjant  Obrum  Sp.  z  o.o.  Wyjaśnienia  te 

zostały złożone jako załącznik do pisma przewodniego, które zostało podpisane przez lidera 

konsorcjum Polską Grupę Zbrojeniową S.A. w Radomiu. 

Zarzut  naruszenia  przez  zamawiającego  art.  89  ust.  1  pkt  1  Pzp  znalazł 

potwierdzenie. 

W  celu  wykazania  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu 

przystępujący  stosownie  do  art.  26  ust.  2b  Pzp  powołał  się  na  zasoby  innych  podmiotów: 

Cubic  Global  Defense  w  San  Diego  (USA)  oraz  Bohemia  Interactive  Simulations  k.s.  w 

Pradze (Czechy). 

We  wniosk

u  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postepowaniu  w  załączniku  nr  11 

przystępujący podał, że wsparcie podwykonawców ma dotyczyć udzielenia referencji dostaw 

systemów  oraz  podwykonawstwa  w  zakresie  uzgodnionym  po  zapoznaniu  się  z  SIWZ. 

Zamawiający  ocenił  pozytywnie  spełnianie  przez  przystępującego  warunków  udziału  w 

postępowaniu  na  podstawie  wiedzy  i  doświadczenia  Cubic  Global  Defense  w  San  Diego 

(USA)  oraz  Bohemia  Interactive  Simulations  k.s.  w  Pradze  (Czechy),  jednak  żaden  z  tych 

podmiotów  nie  został  wskazany  jako  podwykonawca  w  złożonej  ofercie.  Jedynym 

podwykonawcą  wskazanym  przez  przystępującego  jest  Comarch  S.A.  w  Krakowie 

odpowiedzialny za dostawę sprzętu komputerowego i oprogramowania niezbędnego do jego 

działania. 

Izba uznała, że oferta przystępującego jest niezgodna z ustawą, jednak nie uwagi na 

samą  zmianę  podmiotów  będących  podwykonawcami,  a  z  uwagi  na  fakt,  że  skutkiem  tej 

zmiany  ustał  stan  spełniania  warunków  udziału  w  postepowaniu  przez  przystępującego. 

Wykazanie  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  przez  powołanie  się  na  zasoby 

innych  podmiotów,  aby  spełniało  standardy  wymagane  przez  art.  26  ust.  2b  Pzp,  jest 

obwarowane  szczególnymi  obostrzeniami.  Dotyczą  one  zarówno  formy  tego  zobowiązania, 

jak  i  jego  treści,  z  której  ma  wynikać  rzeczywiste  wsparcie  wykonawcy  przez  podmiot 

udzielający swych zasobów. To od realnego zaangażowania takiego podmiotu może zależeć  

powodzenie w wykonaniu umowy w sprawie zamówienia publicznego, gdy wykonawca sam 

nie  spełnia  warunków  udziału  w  postępowaniu.  Takie  wsparcie  na  etapie  ofertowania  nie 

zostało  wykazane  przez  przystępującego  przez  deklarację  podwykonawstwa  podmiotów 

udo

stępniających swe zasoby. W sytuacji, gdy treści zawarte w zobowiązaniach podmiotów 

trzecich  zdezaktualizowały  się,  zaistniała  sytuacja,  w  której  zasoby  podmiotów  trzecich 

zostały  powołane  jedynie  dla  formalnego  wykazania  spełniania  warunków  udziału  w 

post

ępowaniu.  Orzecznictwo,  tak  krajowe,  jak  i  europejskie,  wielokrotnie  podkreślało,  że 

udostępnienie  zasobów  przez  podmioty  trzecie  powinno  mieć  realny,  a  nie  formalny 

charakter

.  W  badanym  postępowaniu  realność  tego  udostępnienia  odpadła.  Skoro  wraz  z 

ofertą  nie  zostały  złożone  żadne  dokumenty,  z  których  miałoby  wynikać  rzeczywiste 

zaangażowanie  Cubic  Global  Defense  oraz  Bohemia  Interactive  Simulations  k.s.  przy 

wykonaniu umowy Izba uznała, że oferta ta jest niezgodna z ustawą i podlega odrzuceniu na 

podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  1  Pzp.  Przepisy  ustawy  w  ocenie 

składu  orzekającego 

sprzeciwiają  się wyborowi  oferty  wykonawcy, który  wykazał  spełnianie warunków  udziału  w 

postepowaniu, jednak podstawy tej oceny już nie istnieją w obrocie prawnym, a taki skutek 

ma  w 

okolicznościach sporu odstąpienie od podwykonawstwa podmiotów udostępniających 

swe zasoby przystępującemu.  

Z treści oferty przystępującego wynika, że utracił on realne wsparcie, które zapewniał 

mu  udział  podmiotów  trzecich  przy  wykonaniu  zamówienia,  co  zostało  zignorowane  przez 

zamawiającego.  Próba  wywodzenia  przez  przystępującego  na  rozprawie,  że  Cubic  Global 

Defense  oraz  Bohemia  Interactive  Simulations  k.s.  będą  zaangażowane  w  wykonanie 

umowy jest całkowicie nieskuteczna, gdyż: 

Po  pierwsze:  należy  uznać  ją  za  spóźnioną,  bo  powinno  być  to  wywiedzione  na 

etapie składania ofert; 

Po drugie: oświadczenie Cubic Global Defense ma charakter ogólny, odwołuje się do 

niepowołanych  ustaleń,  nie  potwierdza  zatem  realności  udostepnienia  zasobów,  gdyż  te 

nieznane  ustale

nia  mogą  kształtować  rzeczywiste  zobowiązanie  wykonawcy.  Drugie  z 

oświadczeń  zostało  złożone  nie  przez  Bohemia  Interactive  Simulations  k.s.,  na  zasoby 

którego  powołał  się  przystępujący,  a  przez  Bohemia  Interactive  Simulations  Sp.  z  o.o.  w 

Warszawie,  bez  ws

kazania  w  jaki  sposób  zasoby  udostępnianie  przez  spółkę-matkę  mogą 

zostać ewentualnie wykorzystane przez spółkę córkę w związku z wykonywaniem umowy; 

Po  trzecie:  żadne  z  tych  pism  nie  ma  mocy  zobowiązującej,  lecz  należałoby  je 

określić  wyłącznie  jako  deklaracje,  tym  bardziej  więc  nie  potwierdzają  one  możliwości 

rzeczywistego 

wykorzystania zasobów podmiotów, które oświadczenia takie złożyły; 

Po  czwarte:  sprzeczna  z  zasadami  logiki  oraz  nieadekwatne  do  realiów 

postępowania,  którego  przedmiotem  jest  zamówienie  w  dziedzinie  obronności  i 

bezpieczeństwa, byłoby przyjęcie, że dostawca sprzętu komputerowego jest podwykonawcą, 

a podmioty, których wiedza i doświadczenie są niezbędne dla wykazania warunków udziału 

w  postępowaniu  i  prawidłowego  wykonania  zamówienia  jedynie  deklarują  wsparcie 

wykonawcy w sposób niewiążący.   

Podsumowując,  czynność  wyboru  oferty  przystępującego  narusza  przepisy  ustawy, 

gdyż oferta ta podlega odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 Pzp. 

Pozostałe  zarzuty  odwołania  podniesione  wobec  przystępującego  nie  znalazły 

potwierdzenia.  Na  etapie  oceny 

spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu,  warunki  te 

zostały wykazane przez przystępującego, w związku z czym zarzuty naruszenia art. 24 ust. 2 

i  3 

Pzp  są  niezasadne.  Utrata  realnego  wsparcia  podmiotów  udostępniających  zasoby 

adresowane jest do strony przedmiotowej, nie podmiotowej oferty, ma wpływ na wykonanie 

umowy,  w  związku  z  czym  adekwatną  sankcją  jest  odrzucenie  oferty  na  podstawie  art.  89 

ust. 1 pkt 1 Pzp.  

Uznano  również,  że  nie  zachodzą  podstawy  do  odrzucenia  oferty  na  podstawie  art. 

89 ust. 1 pkt 6 Pzp. Zdaniem Izby błąd w obliczeniu ceny oferty polega na błędnym przyjęciu 

podstaw  kalkulacyjnych  jednak  w  aspekcie  matematycznym,  a  nie  zakresu  merytorycznego 

oferowanego  świadczenia.  W  przeciwnym  razie  nie  istniałyby  racjonalne  podstawy  do 

rozłącznej redakcji art. 89 ust. 1 pkt 2 oraz art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp, gdyż każda niezgodność 

treści oferty z treścią SIWZ powodowałaby błąd w obliczeniu ceny oferty. Rozumowanie takie 

znajduje  potwierdzenie  również  w  przesłankach  obligatoryjnego  poprawienia  oferty 

wskazanych  w  art.  87  ust.  2  Pzp,  który  oddzielnie  stanowi  w  pkt  2  Pzp  o  omyłkach 

rachunkowych, 

odnoszących  się  do  ceny  oferty,  oraz  oddzielnie  w  pkt  3  o  omyłkach 

polegających  na  niezgodności  treści  oferty  z  treścią  SIWZ,  odnoszących  się  do  zakresu  i 

cech oferowanego świadczenia.  

Nie potwierdził się zarzut braku związania Vitrociset S.p. A, złożoną ofertą. Pierwotny 

termin  związania  ofertą  ustalony  w  SIWZ  upływał  w  związku  z  zawieszeniem 

spowodowanym  wniesieniem  odwołania  przez  przystępującego  4  listopada  2017  r.  Dzień 

wcześniej  zamawiający  dokonał  wyboru  oferty  przystępującego  i  odrzucenia  oferty 

odwołującego.  

Oferta  Vitrociset  została  podpisana  przez  osobę  umocowaną  do  dokonania  tej 

czynności.  Wykonawca  ten  wraz  z  ofertą  złożył  pełnomocnictwo  dla  Pana  Gianluca 

Baldassare

, udzielone przez Pana Paola Solerino, którego umocowanie do reprezentowania 

spółki  zostało  ograniczone  kwotą  5.000.000  euro  w  odniesieniu  do  pewnego  katalogu 

czynności.  Ograniczenie  to  nie  dotyczy  oświadczeń  dotyczących  ofert  handlowych.  W 

konsekwencji Izba uznała, że oferta Vitrociset nie podlega odrzuceniu na podstawie art. 89 

ust. 1 pkt 8 Pzp.  

Zamawiający  nie  odniósł  się  do  zarzutu  dotyczącego  braku  wykazania  przez 

Vitrociset wymaganego doświadczenia, stwierdzając jedynie w odpowiedzi na odwołanie, że 

kwestia  ta  nie  wzbudziła  wątpliwości  komisji.  W  tym  stanie  rzeczy  Izba  uznała,  że 

zamawiający  nie  wdał  się  w  spór  co  do  tego  zarzutu  i  z  braku  dowodów  na  twierdzenie 

przeciwne  przyznała  rację  odwołującemu.  Izba  nie  nakazała  wykluczenia  Vitrociset  z 

post

ępowania  uznając,  że  istnieją  podstawy  co  do  zastosowania  art.  26  ust.  3  Pzp  w  celu 

wykazania,  że  warunki  udziału  w  postępowaniu  zostały  spełnione.  Vitrociset  może 

przedstawić inne dokumenty potwierdzające spełnianie warunków udziału w postępowaniu z 

zastrzeżeniem,  że  istniały  one  w  dniu  upływu  terminu  składania  wniosków  o  dopuszczenie 

do  udziału  w  postępowaniu  (wyrok  TSUE  z  4  maja  2017  r.  w  sprawie  C-384/14  w  sprawie 

Esaprojekt przeciwko Województwu Łódzkiemu). 

Potwierdzenie  zarzutów  wobec  oferty  przystępującego  ma  wpływ  na  wynik 

postępowania,  gdyż  jest  to  oferta  uznana  za  najkorzystniejszą,  zatem  odwołanie  podlega 

uwzględnieniu.  Izba  nakazała  zamawiającemu  dokonanie  czynności,  których  zamawiający 

zaniechał tj. odrzucenia oferty przystępującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1, 2 i 4  Pzp 

oraz  wezwania 

Vitrociset  do  uzupełnienia  dokumentów  potwierdzających  spełnianie 

warunków  udziału  w  postępowaniu  na  podstawie  art.  26  ust.  3  Pzp.  Pozostałe  zarzuty 

odwołania  nie  znalazły  potwierdzenia,  co  znalazło  wyraz  w  klauzuli  domykającej  pkt  1 

sentencji  o  brzmieniu  „pozostałe  zarzuty  uznaje  za  niepotwierdzone”.  Odpowiada  to 

wytycznym  wyrażonym  przez  Sąd  Najwyższy  w  uchwale  w  sprawie  III  CZP  111/15,  aby 

sentencja wyroku Izby od

nosiła się do wszystkich zarzutów podniesionych w odwołaniu.    

W  tym  stanie  rzeczy  Izba  na  podstawie  art.  192  ust.  1  i  2  Pzp  orzekła,  jak  w  pkt  1 

sentencji.  O  kosztach  Izba  orzekła  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  Pzp,  uwzględniając 

koszty wynagrodzeni

a pełnomocnika odwołującego w kwocie 3.600 zł, zgodnie z § 3 pkt 2 lit. 

b  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości 

oraz  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41 poz. 238 ze zm.) 

Przewodniczący: 

……………………… 

………………………