KIO 1046/18 WYROK dnia 12 czerwca 2018 r.

WYROK 

z dnia 12 czerwca 2018 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie:  Przewodniczący: Piotr Kozłowski 

Protokolant: Piotr Cegłowski 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  8  czerwca  2018  r.  w  Warszawie  odw

ołania  wniesionego 

28 maja 2018 r. do Prezesa Krajowej Iz

by Odwoławczej  

przez 

wykonawcę: TOP-INFO sp. z o.o. z siedzibą w Kielcach 

w postępowaniu o zawarcie umowy ramowej pn. Zawarcie umowy ramowej na modernizację 

indywidualnej 

infrastruktury 

teleinformatycznej 

przeznaczonej 

dla 

funkcjonariuszy 

i pracown

ików  cywilnych  poprzez  zakup  komputerów,  sprzętu  teleinformatycznego 

i oprogramowania  

p

rowadzonym przez zamawiającego: Komenda Główna Policji w Warszawie  

przy udziale wykonawcy: Galaxy Syst

emy Informatyczne sp. z o.o. z siedzibą w Zielonej 

Górze  –  zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

odwołującego 

orzeka: 

1.  Oddala 

odwołanie.  

Kosztami postępowania obciąża  TOP-INFO sp. z o.o. z siedzibą w Kielcach i zalicza 

w 

poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15000  zł  00  gr  (słownie: 

piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  odwołującego  tytułem  wpisu 

od 

odwołania. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r. 

–  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2017  r.  poz.  1579  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok 

–  w  terminie  7  dni 

od 

dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: 

……………………………… 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  Komenda  Główna  Policji  w Warszawie  prowadzi  na  podstawie  ustawy 

z dnia 29 stycznia 2004 r. 

– Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1579 ze 

zm.)  {dalej 

również:  „ustawa  pzp”  lub  „pzp”}  w  trybie  przetargu  nieograniczonego 

postępowanie  o  zwarcie  umowy  ramowej  pn.  Zawarcie  umowy  ramowej  na  modernizację 

indywidualnej  infrastruktury  teleinformatycznej  przeznaczonej  dla    funkcjonariuszy 

i 

pracowników  cywilnych  poprzez  zakup  komputerów,  sprzętu  teleinformatycznego 

i oprogramowania. 

Ogłoszenie o  tym  postępowaniu  18 maja  2018 r.  zostało  opublikowane w  Dzienniku 

Urzędowym Unii Europejskiej nr 2018/S_94 pod poz. 213020. 

Wartość  umowy  ramowej  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach  wydanych 

na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy pzp. 

28  maja  2018  r. 

Odwołujący  TOP-INFO  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Kielcach  {dalej 

również:  „Top-Info”}  wniósł  w  formie  pisemnej  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej 

odwołanie  (datowane na  27 maja 2018 r.)  od  niektórych postanowień  specyfikacji  istotnych  

warunków  zamówienia  {dalej  w  uzasadnieniu  również:  „specyfikacja”,  „SIWZ”  lub  „s.i.w.z.”} 

zawartych w opisie przedmiotu zamówienia {dalej w uzasadnieniu również: „OPZ”}.  

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie art. 29 ust 2 oraz art. 7 ust. 1 ustawy 

pzp  przez  dokonanie  w 

załączniku  nr  2  oraz  w  załączniku  do  formularza  ofertowego  opisu 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób  naruszający  zasadę  równego  traktowania  wykonawców 

i uczc

iwej konkurencji w szczególności w zakresie następujących parametrów: 

1.  Dla komputera PC typu 1:  

1.1.  P

łyta główna – złącza 1x PS/2 combo, 2 x PCI-Ex 1. 

1.2.  Zasilacz 

– moc 500 W. 

1.3.  Obudowa komputerowa 

– 1 szt. zewnętrznej kieszeni 5,25". 

2.  Dla komputera PC typu 2: 

2.1.  P

łyta główna – złącza 1x PS/2 combo, 4 x SATA3. 

2.2.  Zasilacz 

– moc 500 W. 

2.3.  Obudowa komputerowa 

– 2 szt. wewnętrznych kieszeni 3,5". 

2.4.  Obudowa komputerowa 

–1 szt. zewnętrznej kieszeni 5,25". 

2.5.  Obudowa komputerowa 

– filtr przeciwkurzowy na dole obudowy. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  Zamawiającemu 

dokonania  następujących  zmian  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  załączniku  nr  2  oraz 

w 

załączniku do formularza ofertowego w odniesieniu do zakwestionowanych parametrów: 

1.  Dla komputera PC typu 1: 

1.1.  P

łyta  główna  –  złącza  1  x  PS/2  combo  lub  2  x  PS/2  oraz  2  x  PCI-Ex  1  lub  1  x 

PCI-Ex1 i 1 x PCI-E M.2. 

1.2.  Zasilacz 

– moc 300 W. 

1.3.  Obudowa komputerowa 

– 1 szt. zewnętrznej kieszeni 5,25” (dopuszcza się wersję 

slim). 

2.  Komputer PC typu 2: 

Płyta główna – złącza 1 x PS/2 combo lub 2 x PS/2 oraz 4 x SATA3 lub 3 x SATA3 

i 1 x M.2 (2230/2280). 

2.2.  Zasilacz 

– moc 400W. 

2.3.  Obudowa komputerowa 

– 2 sztuki wewnętrznych kieszeni 3,5” lub 2,5”. 

2.4.  Obudowa komputerowa 

– 1 szt. zewnętrznej kieszeni 5,25” (dopuszcza się wersję 

slim). 

2.5.  Obudowa komputerowa 

– filtr przeciwkurzowy na dole lub z przodu obudowy. 

Ponadto  w  odwołaniu  sprecyzowano  okoliczności  faktyczne  i  prawne  podane 

dla uzasadnienia jego wniesienia.  

Odwołujący  przypomniał,  że  treść  art.  7  ust  1  pzp  zobowiązuje  zamawiającego  do 

przygotowania  i  przeprowadzenia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób 

zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców, zaś w 

myśl art. 29 ust. 2 pzp przedmiotu zamówienia nie można opisywać w sposób, który mógłby 

utrudniać uczciwą konkurencję. 

Odwołujący wywiódł, że ustawodawca nałożył na zamawiającego bezwzględny zakaz 

opisywania  prze

dmiotu  zamówienia  w  sposób,  który  ogranicza  dostęp  do  zamówienia 

wykonawcy  potencjalnie  będącemu  w  stanie  wykonać  zamówienie.  Potwierdza  to  zespół 

arbitrów  w  orzeczeniu  z  24  sierpnia  2007  (sygn.  akt:  UZP/ZO/O-1040/07  i  UZP/ZO/O-

wymagania  muszą  mieć  walor  istotnych,  znaczących  dla  przedmiotu,  nie  mogą 

mieć  charakteru  subiektywnych,  albo  więcej  –  zmierzających  do  eliminowania  niektórych 

podmiotów, bądź wyrażać preferencji dla konkretnego przedmiotu. 

Według  Odwołującego  również  bogate  i  jednolite  orzecznictwo  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  potwierdza  zarówno  takie  stanowisko,  jak  i  sformułowane  w  tej  sprawie 

zarzuty. 

Ponadto Odwołujący wskazał, że opis przedmiotu zamówienia powinien odpowiadać 

rzecz

ywistym  potrzebom  zamawiającego,  a  Krajowa  Izba  Odwoławcza  wielokrotnie 

wskazywała w swoim orzecznictwie na rozumienie „uzasadnionych potrzeb zamawiającego” 

(zob. wyroki z:  5.07.2011 r., KIO 1307/11, LEX nr 852642; 12.07.2012 r., KIO 1360/12, LEX 

nr 1212122) oraz „obiektywnych okoliczności” (zob. wyrok z 8.07.2011 r., KIO 1344/11, LEX 

nr  862355),  zwłaszcza  w  kontekście  opisu  przedmiotu  zamówienia,  który  mógłby  utrudniać 

uczciwą konkurencję. W wyroku z 21.04.2009 r. (sygn. akt KIO/UZP 434/09, LEX nr 497471) 

Izba  wskazała,  że  określenie  przedmiotu  zamówienia  powinno  być  poparte  obiektywnymi 

i uzasadnionymi  potrz

ebami  Zamawiającego.  Odwołujący  stwierdził,  że  naruszenie  tych 

przepisów polega również na dookreśleniu opisu przedmiotu zamówienia w sposób, który nie 

znajduje  uzasadnienia  ani  w technicznym,  ani  w  funkcjonalnym  uregulowaniu  potrzeb 

zamawiającego. 

Odwołujący  przypomniał  jednocześnie,  że  w  orzecznictwie  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  ukształtował  się  pogląd,  że  nawet  opis  przedmiotu  zamówienia  dokonany 

w 

taki sposób, że tylko wąska grupa wykonawców może złożyć zgodną z nim ofertę, może 

nie być  poczytany  za naruszenie zasad wyrażonych w  art.  7  ust.  1  oraz art.  29  ust.  2  pzp, 

gdyż 

zamawiający 

może 

żądać 

i 

oczekiwać 

od 

wykonawców 

rozwiązań 

najnowocześniejszych i wyjątkowych (zob. wyrok z 1.02.2011 r., KIO 79/11, KIO 89/11, KIO 

90/11, LEX nr 784855), o ile jednak będzie to uzasadnione jego rzeczywistą potrzebą (zob. 

wyroki z 28.02.2012 r., KIO 229/12, KIO 238/12, KIO 239/12, KIO 242/12,  KIO 245/12, KIO 

247/12, LEX nr 1125011; 3.09.2014 r., KIO 1726/14, LEX nr 1538349). 

Odwołujący stwierdził, że przejawem naruszenia zasady uczciwej konkurencji jest nie 

tylko  opisanie  przedmiotu  zamówienia  z  użyciem  oznaczeń  wskazujących  na  konkretnego 

producenta lub konkretny produkt albo z użyciem parametrów wskazujących na konkretnego 

producenta,  dostawcę  albo  konkretny  wyrób,  ale  także  określenie  na  tyle  rygorystycznych 

wymagań  co  do  parametrów  technicznych,  które  nie  są  uzasadnione  obiektywnymi 

potrzebami  zamawiającego  i  które  uniemożliwiają  udział  niektórym  wykonawcom 

w 

postępowaniu,  ograniczając  w  ten  sposób  krąg  podmiotów  zdolnych  do  wykonania 

zamówienia.  

Odwołujący  zacytował  również  fragment  uzasadnienia  wyroku  Sądu  Apelacyjnego 

w Warszawie z 24 stycznia 2012 r. (sygn. akt VI ACa 965/11): 

Dyspozycją art. 29 ust. 2 p.z.p. 

objęte  jest  zaistnienie  co  najmniej  możliwości  utrudniania  uczciwej  konkurencji,  więc 

spełnienie dyspozycji tego przepisu niekoniecznie musi przybierać charakter bezpośredniego 

godzenia  w  uczciwą  konkurencję.  Dokonywanie  opisu  przedmiotu  zamówienia  przez 

wskazanie 

rygorystycz

nych 

wymagań, 

nieuzasadnionych 

potrzebami 

będzie 

uprawdopodobniało naruszenie uczciwej konkurencji. 

Odwołujący  dodał,  że  takie  stanowisko  jest  także  reprezentowane  w  aktualnym 

orzecznictwie.  W  wyroku  z  24  kwietnia  2017  r.  (sygn.  akt  KIO  664/17)  Izba  s

twierdziła,  że: 

Zamawiający  jest  zobowiązany  zachować  niezbędną  równowagę  między  interesem 

polegającym  na  uzyskaniu  rękojmi  należytego  wykonania  zamówienia  a  interesem 

potencjalnych wykonawców, których nie można przez wprowadzenie nadmiernych wymagań 

co  do  opisu  przedmiotu  za

mówienia  z  góry  eliminować  z  udziału  w  postępowaniu  czy  też 

utrudniać  im  udział  w  postępowaniu  o  zamówienie  publiczne.  Oceny  naruszenia  uczciwej 

konkurencji  należy  dokonywać  przez  pryzmat  okoliczności  zaistniałych  w  konkretnym 

postępowaniu o zamówienie publiczne, sytuacji danego zamawiającego, faktycznego stopnia 

ograniczenia konkurencji, mając na uwadze przyczyny wprowadzenia ograniczeń, jak też ich 

skutki dla wykonawców uczestniczących w danym rynku zamówień. 

Przenosząc  powyższe  na  grunt  tej  sprawy,  Odwołujący  stwierdził,  że  przedmiotem 

zamówienia są komputery produkowane na rynku przez wielu dużych producentów sprzętu, 

którzy  są  w  stanie  dostarczyć  sprzęt  w  ilości  zamawianej  przez  Zamawiającego.  Jednakże 

wymogi  SIWZ  w  zakresie  kwestionowanych  parametrów  zostały  skonstruowane  w  taki 

sposób,  że  komputery  produkowane  przez  największych  światowych  producentów  IT  nie 

spełniają  wymagań  SIWZ.  Tym  samym  zdaniem  Odwołującego  naruszeniem  zasady 

uczciwej  konkurencji  jest  zamieszczenie  w  SIWZ  kilku  mało  istotnych  z  punktu  widzenia 

funkcjona

lności  i  uzasadnionych  potrzeb  Zamawiającego  parametrów  technicznych,  takich 

jak  m.in. 

rodzaje  złącz  czy  wymagana  moc  zasilacza,  które  ze  względu  na  ich 

niestandardowy  bądź  już  nieaktualny  na  rynku  IT  charakter  czynią  niemożliwym 

zaoferowanie 

sprzętu  czołowych  producentów  komputerów.  O  ile  oczywiste  jest, 

że Zamawiający  oczekuje  sprzętu  odpowiadającego  jego  potrzebom,  o  tyle  niezrozumiałe 

jest  takie  określenie  warunków  postępowania,  które  uniemożliwia  zakup  sprzętu  czołowych 

wiodących  marek  w  branży  IT,  które  dają  pewność  co  do  jakości,  są  poddawane  licznym 

testom i w taki sposób konstruowane, aby zapewnić maksimum ich funkcjonalności, trwałości 

i wydajności. 

Odwołujący  zwrócił  również  uwagę  na  niekonsekwencję  Zamawiającego  choćby 

odnośnie  kwestionowanego  parametru  mocy  zasilacza.  Według  Odwołującego  polega  ona 

na  tym,  że  żaden  z  czołowych  producentów  sprzętu  komputerowego  (w  tym  DELL,  HP, 

Lenovo,  Fujitsu  czy Apple) 

nie  posiada  w  swojej  ofercie komputerów  z  segmentu,  na  który 

wskazują  pozostałe  parametry,  z  zasilaczem  o  mocy  500  W.  Jednocześnie  wszystkie 

światowe  marki  w  taki  sposób  dobierają  parametry  w  swoich  komputerach,  aby  oferowana 

moc  zasilacza,  maksymalnie  300-400 

W,  spełniała  wszelkie  funkcjonalności  w  ramach 

działania  danego  zestawu  komputerowego.  Skoro  zatem  Zamawiający  chce,  aby  zasilacz 

pozwalał  na  stabilną  pracę  przy  maksymalnym  obciążeniu  komputera  i  jego  rozbudowę 

o 

wszystkie możliwe karty rozszerzeń, a czołowi producenci zapewniają, że zasilacze o takiej 

mocy  na  to  pozwolą,  nie  wiadomo,  w  jakim  celu  Zamawiający  wprowadza  wymóg  mocy 

zasilacza  na  poziomie  500  W  a  tym  samym  wyklucza 

możliwość  zaoferowania  sprzętu 

czołowych  marek  IT,  które  tak  projektują  swoje  rozwiązania,  że  wymaganie  obciążalności 

i 

pełnej  rozbudowy  w  ich  rozwiązaniach  spełniają  zasilacze  300  W  dla  klasy  komputerów 

wymaganych jako PC typ 1 oraz 400 W dla klasy komp

uterów wymaganych jako PC typ 1. 

Zdaniem  Odwołującego  nie  bez  znaczenia  jest  tutaj  również  fakt,  że  aktualnym 

trendem  rynkowym  jest  zmniejszanie  mocy  zasilaczy  przy  ich  j

ednoczesnej  największej 

możliwej sprawności, co czynią najwięksi producenci sprzętu na świecie, a przyczynia się to 

do 

zmniejszenia  poboru  mocy  urządzeń  przy  zachowaniu  ich  jednoczesnej  pełnej 

funkcjonalności. Rekomenduje to również Urząd Zamówień Publicznych, który wskazuje, aby 

główni  konsumenci  publiczni,  wykorzystując  swoją  siłę  nabywczą,  dokonując  wyboru 

produktów i usług, kierowali się w stronę tych produktów, które są przyjazne dla środowiska, 

mogąc  w  istotny  sposób  przyczynić  się  do  zrównoważonego  rozwoju.  Wskazuje  się, 

że w ciągu  ostatnich  lat  zużycie  energii  przez  urządzenia  z  zakresu  elektroniki  użytkowej 

i 

biurowej  istotnie  wzrosło,  a  urządzenia  IT  staja  się  najistotniejszym  czynnikiem 

wpływającym na zużycie energii w budynkach biurowych. 

Według  Odwołującego  podobnie  sytuacja  wygląda  w  zakresie  kwestionowanych 

wymagań  dotyczących  obudowy  komputera  i  jego  zewnętrznych  kieszeni  czy  wymaganych 

złącz.  Zamawiający  z  niewiadomych  przyczyn  preferuje  rozwiązania  starsze,  niespotykane 

w  

urządzeniach nowszych generacji. Działanie takie dziwi Odwołującego, biorąc pod uwagę 

dynamikę  rozwoju  rynku  IT.  Zdaniem  Odwołującego  logiczne  jest,  że  skoro  przedmiotem 

postępowania  jest  modernizacja  infrastruktury  teleinformatycznej,  rozwiązania  oczekiwane 

przez Zamawiającego powinny być nowoczesne i aktualne rynkowo.  

Stąd  budzi  zaskoczenie  Odwołującego  oczekiwanie  wyposażenia  komputerów 

w 

duże wnęki 5,25” na niestosowane już na rynku napędy dużej wielkości, bez dopuszczenia 

nowszych  i  popularniejszych  napędów  slim,  czy  też  brak  możliwości  oferowania  sprzętów 

z 

nowoczesnymi złączami PCI-Express np. M.2, czy wymaganie niestosowanych już portów 

PS/2 (akurat w wersji combo), 

zamiast dwóch osobnych portów w miejsce jednego. 

Podobnie 

dla Odwołującego  niezrozumiałe jest wymaganie,  aby filtr  przeciwkurzowy 

w  obudowie  komputerowej  komputera  typu 

PC2  znajdował  się  na  dole  tej  obudowy,  gdyż 

w 

tym  miejscu  z  reguły  nie  ma  żadnych  otworów  wentylacyjnych,  te  znajdują  się  bowiem 

z 

przodu  i  z  tyłu  obudowy.  Takie  rozwiązanie  jest  zatem  wprost  sprzeczne  z  zasadami 

logicznego rozumowania.  

Również  wymaganie  dotyczące  ilości  portów  SATA3  w  komputerze  typu  PC  2  nie 

dopuszcza  nowszych  rozwiązań,  które  zmniejszają  ilość  portów  SATA3  i  jednocześnie 

zwiększają  ilość  złącz  M.2  (2230/2280),  pozwalających  na  podłączanie  urządzeń  w  tym 

dysków twardych nowszej generacji. 

Re

asumując, Odwołujący stwierdził, że kwestionowane parametry techniczne należy 

uznać  nie  za  przejaw  uzasadnionych  potrzeb  Zamawiającego,  ale  jako  próbę  zawężenia 

konkurencji  w 

postępowaniu.  Skoro  w  postępowaniu  nie  można  zaoferować  sprzętu 

czołowych  marek  w  branży  IT  (Dell,  HP,  Lenovo,  Fujitsu,  Apple),  nie  tylko 

uprawdopodobniono, ale wykazano naruszenie zasady uczciwej konkurencji, 

30 maja 2018 r. do Prezesa Krajowej Izby 

Odwoławczej wpłynęło w stosownej formie 

elektronicznej 

zgłoszenie  przez  Galaxy  Systemy  Informatyczne  sp.  z  o.o.  z  siedzibą 

w 

Zielonej Górze przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie Odwołującego. 

Wobec  dokonania  tego  zgłoszenia  w  odpowiedniej  formie,  z  zachowaniem 

dniowego  terminu  oraz  wymogu  przekazania  kopii  zgłoszenia  Stronom  postępowania 

(zgodnie  z  art.  185  ust.  2  pzp),  Izba  nie  miała  podstaw  do  stwierdzenia  nieskuteczności 

przystąpienia, co do którego nie zgłoszono również opozycji.  

Po

nieważ  odwołanie  nie  zawierało  braków  formalnych,  a  wpis  od  niego  został 

uiszczony 

– podlegało rozpoznaniu przez Izbę.  

Zamawiający nie uznał zasadności żadnego z zarzutów odwołania. 

W 

toku  czynności  formalnoprawnych  i  sprawdzających  Izba  nie  stwierdziła, 

aby 

odwołanie podlegało odrzuceniu na podstawie przesłanek określonych w art. 189 ust. 2 

pzp. 

Nie zgłoszono również w tym zakresie odmiennych wniosków. 

Z  uwagi  na  br

ak  podstaw  do  odrzucenia  odwołania  lub  umorzenia  w  całości 

postępowania  odwoławczego,  Izba  skierowała  sprawę  do  rozpoznania  na  rozprawie, 

podczas  której  Odwołujący  podtrzymał  swoje  dotychczasowe  stanowisko,  a  Zamawiający 

wniósł o oddalenie odwołania. 

Po  przeprowadzeniu 

rozprawy  z  udziałem  Odwołującego  i  Zamawiającego, 

uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy,  jak  również  biorąc  pod  uwagę 

oświadczenia i stanowiska zawarte w odwołaniu, a także wyrażone ustnie na rozprawie 

i odnotowane w 

protokole, Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Zgodnie  z 

art.  179  ust.  1  pzp  odwołującemu  przysługuje  legitymacja  do  wniesienia 

odwołania,  gdy  ma  (lub  miał)  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  może  ponieść  szkodę 

w 

wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy.  

W  ocenie  Izby  Odwołujący  jako  wykonawca  kwestionujący  wprowadzenie 

postanowień specyfikacji, którym zarzuca naruszenie art. 29 ust. 2 pzp,  wykazał spełnienie 

powyższych przesłanek, co nie było też sporne. 

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

W odwołaniu adekwatnie podano parametry komputerów typów PC1 i PC2, które są 

przedmiotem za

rzutów odwołania.  

Pominięto  jednak  okoliczność,  że  dla  obu  tych  typów  komputerów  PC  przewidziano 

obudowę typu „tower ATX”.  

Wszys

tkie  kwestionowane  w  odwołaniu  szczegółowe  parametry  mają  wskazywać 

na naruszenie  art.  29  ust.  2  pzp,  przy  czym 

w  grę  wchodzi  jedynie  tzw.  pośrednie 

ograniczenie  konkurencji,  gdyż  niesporne  było,  że  w  opisie  przedmiotu  zamówienia  nie 

odwołano się do znaków towarowych, patentów lub pochodzenia wskazujących na konkretną 

markę, producenta lub produkt. 

 Zgodnie z art. 29 ust. 2 p

zp przedmiotu zamówienia nie można opisywać w sposób, 

który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję. Przepis ten stanowi konkretyzację na potrzeby 

opisu  przedmiotu  zamówienia  wyrażonej  w  art.  7  ust.  1  pzp  generalnej  zasady,  zgodnie 

z 

którą  zamawiający  przygotowuje  i  przeprowadza  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia 

w 

sposób zapewniający przestrzeganie uczciwej konkurencji. 

W uzasadnieniu odwołania przywołano szereg tez z orzecznictwa dotyczących art. 29 

ust.  2  pzp,  które  ze  wszech  miar  zasługują  na  aprobatę,  jednak  nie  odnoszą  się  do 

okoliczności faktycznych zaistniałych w tej sprawie. Co charakterystyczne, choć w odwołaniu 

nie przywołano żadnych okoliczności faktycznych, na tle których zapadły przywoływane tezy, 

nie  przeszkodziło  to  Odwołującemu  bezpodstawnie  twierdzić,  jakoby  popierały  one  jego 

zarzuty, podczas gdy wbrew jego intencjom nic z nich nie wynika na jego korzyść. 

Po  pierwsze 

–  z  okoliczności faktycznych sprecyzowanych w  odwołania  nie wynika, 

aby którykolwiek z kwestionowanych parametrów był nieistotny, miał charakter subiektywny, 

preferował określonych wykonawców  (względnie konkretne produkty).    

Po  drugie 

–  zarzuty  odwołania  nie  dotyczą  określenia  parametrów  technicznych 

w 

sposób zbyt rygorystyczny, nadmierny, czyli obiektywnie nie do spełnienia przez większość 

wykonawców  lub  produktów  funkcjonujących  na  rynku  właściwym  dla  zakresu  przedmiotu 

zamówienia.  Wręcz  przeciwnie,  żądania  odwołania  zmierzają,  jak  twierdzi  Odwołujący, 

do dostosowania 

przestarzałego  opisu  przedmiotu  zamówienia  do  aktualnych  trendów 

na 

rynku dyktowanych przez wiodących producentów pecetów. 

Po  trzecie 

–  w  odwołaniu przywołano stanowisko,  że  nawet  wprowadzenie trudnych 

do  spełnienia  parametrów  technicznych,  które  zawężają  krąg  adresatów  zamówienia 

do 

wykonawców  zdolnych  do  zaoferowania  wyrafinowanych  i  najnowocześniejszych 

rozwiązań, o ile jest to uzasadnione rzeczywistymi potrzebami zamawiającego, nie oznacza 

naruszenia art. 29 ust. 2 pzp. 

Skoro niesporne było, że ani kwestionowane, ani wnioskowane 

parametry  nie  należą  do  tej  kategorii,  nie  sposób  stwierdzić,  co  dla  tej  sprawy  ma  wnosić 

przywołana w uzasadnieniu odwołania teza. 

Przedmiotem  sporu 

w  tej  sprawie  były  3  parametry  komputera  PC  typu  1  oraz  5 

parametrów  komputera  PC  typu  2,  które  zdaniem  Odwołującego  ograniczają  uczciwą 

konkurencję, gdyż wyłączają możliwość zaoferowania komputerów klasy, na którą wskazują 

pozostałe  parametry  opisu  zawartego  specyfikacji,  produkcji  czołowych  producentów  takich 

jak Dell, HP, Lenovo, Fujitsu czy Apple. 

Z art. 190 ust. 1 pzp wynika, że strony i uczestnicy postępowania odwoławczego są 

obowiązani  wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne, 

co  obejmuje  również  dowody  na  poparcie  swoich  twierdzeń  lub  odparcie  twierdzeń  strony 

przeciwnej, przy czym dowody takie m

ogą być przedstawiane aż do zamknięcia rozprawy. 

Izba zważyła, że Odwołujący nie udowodnił swojego twierdzenia już z tego powodu, 

że  przedstawił  jedynie  opracowane  przez  siebie  tabelaryczne  zestawienie  obejmujące 

po 

jednym  modelu  komputera  dla  kilku  spośród  największych  producentów  pecetów. 

W 

istocie  jest  to  zatem  uszczegółowienie  twierdzenia  zawartego  w  odwołaniu,  a  nie  próba 

jego  udowodnienia (co wymagałoby  co najmniej  stosownych oświadczeń producentów  tych 

komputerów).  Odwołujący  nie  pokusił  się  nawet  o  potwierdzenie  adekwatności 

przedstawionych  przez  siebie  konfiguracji  specyfikacjami  technicznymi  pochodzącymi 

z 

niezależnych od niego źródeł (choćby witryn internetowych tych producentów). 

Przede  wszystkim  Odwołujący  błędnie  uważa,  że  potencjalna  niemożliwość 

zaoferowania  optymalnych  z  jego  punktu  widzenia  modeli  kilku  czołowych  producentów 

pecetów wskazuje na ograniczenie konkurencji w rozumieniu art. 29 ust. 2 ustawy pzp. Tego 

typu  sytuacja  nie  stanowi  uprawdopodobnienia 

możliwości  ograniczenia  konkurencji  przez 

parametry opisane przez Zamawiającego, a jedynie świadczy o tym, że Odwołujący domaga 

się dopasowania opisu przedmiotu zamówienia do swoich planów biznesowych tzn. oczekuje 

dopuszczenia 

zaoferowania modeli komputerów, które według jego kalkulacji mogą zapewnić 

mu wygraną w przetargu. 

Abstrahując  od  braku  sprecyzowania terminu „klasa  sprzętu”,  nie  ma  powodów,  aby 

dokonywać  ustalenia,  jakiej  klasy  są  zamawiane  komputery  PC  typu  1  i  2,  wyłącznie 

w 

oparciu o wybrane parametry, z pominięciem pozostałych, takich jak typ obudowy czy moc 

zasilacza. 

Z  opisu  przedmiotu  zamówienia  wynika,  że  w  obu  przypadkach  chodzi 

o 

komputery  w  obudowie  typu  „tower”  (tzw.  wieża,  czyli  obudowa  pionowa),  z  istoty  swej 

cechuj

ącą  się  dużą  przestronnością  (nie  jest  to  obudowa  o  zmniejszonym  formacie),  która 

wręcz nie powinna sprowadzać się do 2 wewnętrznych kieszeni na standardowe napędy 3,5” 

i jednej zewnętrznej kieszeni na standardowy napęd 5,25”. Jednocześnie brak podstaw, aby 

twierdzić,  że  dla  takiego  formatu  obudowy  zasilacz  o  mocy  400  czy  nawet  500  W  jest 

nieodpowiednio dobrany. 

Przede  wszystkim,  jak  dowiódł  Zamawiający  na  rozprawie  (za  pomocą  wydruków 

dotyczących  obudów  i  zasilaczy  kilku  różnych  producentów),  jego  wymagania  odnośnie 

pojemności  obudowy  i  mocy  zasilacza  mają charakter  standardowy,  gdyż  takie  podzespoły 

pochodzą  od  wielu  producentów,  a  tym  samym  nie  można  twierdzić,  że  zastosowanie 

obudów  i  zasilaczy  tej  klasy  stanowi  niedopuszczalne  ograniczenie  konkurencji  na  rynku 

producentów pecetów.  

Skoro niesporne było, że interfejsy SATA3 czy PCI-Ex 1 mają charakter standardowy, 

nie ma podstaw, aby twierdzić, że wymaganie występowania na płycie głównej odpowiednio 

4  złącz  SATA3  (PC  typu  2)  albo  2  złącz  PCI-Ex  1  (PC  typu  1)  ogranicza  uczciwą 

konkurencję, tylko z tego powodu, że Odwołujący chciałby zaoferować w tym postępowaniu 

zamiast  1  szt.  tego  typu  złącz  odpowiednio  złącza  M.2  (dla  PC  typu  2)  albo  PCI-E  M.2 

(dla PC typu 1).  

Niesporne  było,  że  2,5”  dyski  twarde  są  droższe  w  odniesieniu  do  tych  samych 

pojemności, a dodatkowo maksymalna pojemność dysków oferowanych w tym formacie jest 

mniejsza,  w  stosunku  do  3,5”  dysków  twardych.  Podobnie  niesporne  było,  że  dyski 

półprzewodnikowe  są  znacznie  droższe  w  odniesieniu  do tych  samych  pojemności 

w 

stosunku do dysków twardych. 

Dodat

kowo  Zamawiający  wyjaśnił  na  rozprawie,  że  z  uwagi  na  specyfikę  swojej 

działalności 

w 

nowo 

kupionych 

komputerach 

zamierza 

zamontować 

szereg 

wykorzystywanych  dotychczas  urządzeń,  takich  jak  czytniki  kart  mikroprocesorowych, 

szyfratory,  duplikatory  złącz  czy  panele  audiowizualne,  a  także  napędy  dyskowe  lub  dyski 

twarde, a Izba nie ma podstaw, aby kwestionować prawdziwości tych twierdzeń, biorąc pod 

uwagę,  że  kwestionowane  parametry  nie  są  niestandardowe,  a  umożliwiają  właśnie 

zastosowanie również urządzeń i podzespołów wymontowanych z dotychczas użytkowanych 

komputerów. 

Tymczasem  żądania  zgłoszone  w  odwołaniu  zmierzają  do  ograniczenia  możliwości 

takiej  rozbudowy  zamawianych  komputerów  z  uwagi  na  zmniejszenie  liczby  dostępnych 

standardowych 

interfejsów  na  płycie  głównej  albo  zmniejszenie  liczby  lub  wymiarów 

dostępnych w obudowie kieszeni. 

W  odniesieniu  do  lokalizacji  filtra  przeciwkurzowego  Izba  stwierdziła,  że  jego 

zlokalizowanie  na  spodzie  obudowy  koreluje  z  występującym  powszechnie  na  rynku, 

co 

udowodnił  Zamawiający  na  rozprawie  (za  pomocą  wydruków  dotyczących  obudów  kilku 

różnych  producentów),  umieszczeniem  zasilacza  na  dole  obudowy,  który  zasysa  powietrze 

spod  obudowy. 

Zamawiający  wykazał  ponadto,  że  taka  lokalizacja  filtra  umożliwia  jego 

wymianę  bez  otwierania  obudowy  lub  zdejmowania  jej  panelu  przedniego.  Natomiast 

Odwołujący  nie  przedstawił  żadnych  dowodów  na  poparcie  swoich  twierdzeń  zawartych 

w 

odwołaniu, w istocie nawet nie próbował  wykazać, że rozwiązanie z lokalizacją zasilacza 

na  górze  obudowy,  przy  którym  filtr  przeciwkurzowy  może  być  zastosowany  z  przodu 

obudowy, jest równie dobre lub lepsze. 

Złącze  PS/2  combo  zostało  objęte  zarzutem  wraz  ze  złączami  SATA3  i  PCI-Ex  1, 

choć  są  to  zupełnie  odrębne  kwestie  nie  tylko  pod  względem  technicznym.  O  ile 

dopu

szczenie  wnioskowanych  przez  Odwołującego  złącz  M.2  w  miejsce  jednego  ze  złącz 

SATA3  albo  PCI-Ex 

1 wymagałoby  zmiany  opisu przedmiotu  zamówienia,  o tyle  możliwość 

zastosowania  dwóch  odrębnych  złącz  PS/2  zamiast  jednego  uniwersalnego  złącza  PS/2 

(określenie  „combo”,  choć  w  praktyce  stosowane,  nie  ma  charakteru  technicznego) 

w

ymagała  co  najwyżej  upewnienia  się  w  drodze  zadania  Zamawiającemu  pytania.  Biorąc 

pod uwagę niesporność okoliczności, że rozwiązanie takie zapewnia co najmniej taką samą 

funkcjonalność, a nawet większą, gdyż umożliwia jednoczesne podłączenie zarówno myszki, 

jak i klawiatury ze złączem PS/2, a nie tylko jednego z tych urządzeń wejścia, trudno sobie 

wyobrazić,  aby  Zamawiający  mógł  udzielić  wyjaśnień  innych  niż  potwierdzających  taką 

możliwość. 

Stąd  w  ocenie  Izby  zbędne,  bo  przedwczesne,  było  wnoszenie  w  tym  zakresie 

odwołania, gdyż uprzednio lub co najmniej równolegle Odwołujący mógł i powinien  zwrócić 

się  do  Zamawiającego  z  pytaniem,  czy  dopuszczalna  jest  również  obudowa  z  dwoma 

złączami  PS/2  zamiast  1  złącza  PS/2  combo.  Dopiero  gdyby  Zamawiający  udzielił 

odpowiedzi negatywnej

, zaistniałaby podstawa faktyczna do wniesienia odwołania. 

Reasumując,  Izbie  nie  pozostało  nic  innego,  jak  kolejny  raz  wyrażenie  stanowiska, 

że Zamawiającemu  przysługuje  uprawnienie  do  określenia  przedmiotu  zamówienia  w  taki 

sposób,  który  w  pełni  zabezpiecza  jego  potrzeby.  Zamawiający,  który  posiada  wiedzę 

o 

przeznaczeniu  zamawianego  sprzętu  komputerowego,  jest  uprawniony  do  adekwatnego 

określenia  jego  parametrów.  Co  więcej  zakwestionowane  w  odwołaniu  parametry  mają 

charakter  standardowy 

i  nie  są  specyficzne  dla  określonego  producenta  lub  produktu, 

a zatem  nie 

sposób twierdzić, że prowadzą do ograniczenia uczciwej konkurencji pomiędzy 

wykonawcami. 

Zamawiający nigdy nie jest zobowiązany do takiego formułowania wymagań, 

aby  umożliwić  wszystkim  wykonawcom  funkcjonującym  na  rynku  złożenie  oferty,  a  tym 

bardziej  złożenie  oferty,  która  będzie  optymalna  z  punktu  widzenia  założeń  biznesowych 

danego  wykonawcy.  Zamawiający  nie  ma też  obowiązku  prawnego  podążać  za  aktualnymi 

trendami  na  rynku  wyznaczanymi  przez  wiodących producentów  w  odniesieniu do  pecetów 

biurowych.  Okoliczność,  że  Odwołujący  nie  posiada  w  swojej  ofercie  sprzętu,  który 

pozwol

iłby  mu  na  złożenie  oferty  z  korzystną  ceną,  nie  oznacza,  że  Zamawiający  naruszył 

zasady uczciwej konkurencji.  

Mając powyższe na uwadze, Izba – działając na podstawie art. 192 ust. 1 i 2 ustawy 

pzp 

– orzekła, jak w pkt 1 sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku 

na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy pzp w 

zw. z § 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady 

Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu 

od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania  (t.j.  Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  972) 

–  obciążając  Odwołującego  kosztami  tego 

postępowania, na które złożył się uiszczony przez niego wpis. 

Przewodniczący: 

………………………………