Sygn. akt: KIO 2194/18
WYROK
z dnia 23 listopada 2018 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Aleksandra Patyk
Członkowie:
Anna Packo
Beata Pakulska - Banach
Protokolant:
Piotr Cegłowski
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 i 20 listopada 2018 r.
w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 25 października 2018 r. przez
wykonawcę Control Process S.A. z siedzibą w Krakowie w postępowaniu prowadzonym
przez
Gminę Miasto Łowicz,
przy udziale wykonawcy EKO
– MTK Sp. z o.o. z siedzibą w Brwinowie zgłaszającego
przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego
orzeka:
Umarza postępowanie odwoławcze w zakresie zarzutu naruszenia art. 22 ust. 1a
w zw. z art. 7 ust. 1 us
tawy Prawo zamówień publicznych oraz w zakresie zarzutu
naruszenia art. 29 ust. 1 w zw. z art. 31
ustawy Prawo zamówień publicznych
odnoszącego się do punktu 4. uzasadnienia odwołania.
Oddala odwołanie w zakresie pozostałych zarzutów.
Kosztami postępowania obciąża Odwołującego – wykonawcę Control Process S.A.
z siedzibą w Krakowie i:
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 20 000 zł 00 gr
słownie: dwadzieścia tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego
– wykonawcę Control Process S.A. z siedzibą w Krakowie tytułem wpisu od
odwołania,
zasądza od Odwołującego – wykonawcy Control Process S.A. z siedzibą
w Krakowie
na rzecz Zamawiającego – Gminy Miasta Łowicz kwotę 4 968 zł 52
gr (słownie: cztery tysiące dziewięćset sześćdziesiąt osiem złotych pięćdziesiąt dwa
grosze
) stanowiącą uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu wynagrodzenia
pełnomocników oraz dojazdu pełnomocników na rozprawę.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.
– Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1986) na niniejszy wyrok
– w terminie 7 dni od dnia
jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
do Sądu Okręgowego w Łodzi.
Przewodniczący: ……………………………..
Członkowie:
……………………………..
……………………………..
Sygn. akt: KIO 2194/18
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Gmina Miasto Łowicz [dalej „Zamawiający”] prowadzi postępowanie
o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na przebudowę
i rozbudowę oczyszczalni ścieków w Łowiczu – etap I (znak postępowania: 042.15.2018).
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej w dniu 16 października 2018 r. pod numerem 2018/S 199-449815.
W dniu 25 października 2018 r. wykonawca Control Process S.A. z siedzibą
w Krakowie [dalej „Odwołujący” lub „Control Process”] wniósł odwołanie zarzucając
Zamawiającemu naruszenie:
1. art. 22 ust. 1a w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp
poprzez ustanowienie warunków udziału
w postępowaniu w sposób nieproporcjonalny do przedmiotu zamówienia a co za tym idzie
ograni
czający uczciwą konkurencję,
2. art. 29 ust. 1 w zw. z art. 31 ustawy Pzp poprzez brak jednoznacznego i wyczerpującego
opisu przedmiotu zamówienia przy użyciu dokumentacji projektowej oraz specyfikacji
technicznej wykonania i odbioru robót budowlanych,
3. art. 29 ust. 1 w zw. z art. 31 ustawy Pzp poprzez brak dokumentacji projektowej dla zakresu
rozbiórek,
4. art. 29 ust. 1 w zw. z art. 31 ustawy Pzp poprzez brak jednoznaczności, istnienie
rozbieżności pomiędzy dokumentami stanowiącymi załączniki do SIWZ,
. art. 29 ust. 1 w zw. z art. 139 ustawy Pzp w zw. z art. 387 § 1 k.c. poprzez nałożenie na
wykonawcę obowiązku: wykonania rozruchu technologicznego całej oczyszczalni,
uzyskania: efektu ekologicznego, pozwolenia na użytkowanie w sytuacji, gdy nie jest to
możliwe wobec braku realizacji części inwestycji określonej pozwoleniem na budowę,
6. art 29 ust. 1 w zw. z art. 139 ustawy Pzp w zw. z art. 651 k.c. poprzez nałożenie na
wykonawcę obowiązku złożenia oświadczenia zawartego w formularzu oferty o treści: ,,(…)
zapoznaliśmy się ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia wraz z ewentualnymi
zmianami i nie wnosimy do niej żadnych zastrzeżeń, (...)” oraz w treści Załącznika nr 11
o treści: „Potwierdzamy, że w pełni zaznajomiliśmy się z przedstawioną przez
Zam
awiającego Dokumentacją Projektową i Specyfikacją Techniczną, nie wnosimy do niej
zastrzeżeń i zobowiązujemy się do dostawy poszczególnych urządzeń o parametrach
technicznych nie gorszych niż parametry w niej określone.”
7. art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art.
7 ustawy Pzp poprzez opisanie wymagań dla:
a) suszarni osadów w sposób ograniczający konkurencję i uniemożliwiający zaoferowanie
wymaganego rozwiązania,
b) prasy tłokowej w sposób uniemożliwiający zaoferowanie wymaganego rozwiązania,
c) instalacji hydroliz
y w sposób ograniczający konkurencję.
W związku z powyższym Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie
Zamawiającemu modyfikację treści SIWZ poprzez:
1. zmianę w zakresie warunków udziału w postępowaniu - poprzez obniżenie sumy
gwarancyjnej
wymaganego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej w zakresie
prowadzonej działalności na sumę gwarancyjną nie mniejszą niż 30.000.000 PLN (słownie:
trzydzieści milionów złotych),
2. sporządzenie kompletnej, zgodnej z wymaganiami opisanymi w art. 31 ustawy Pzp oraz
rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 2 września 2004 r. w sprawie szczegółowego
zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru
robót budowlanych oraz programu funkcjonalno-użytkowego dokumentacji projektowej dla
przedmiotu zamówienia,
3. sporządzenie kompletnej, zgodnej z wymaganiami opisanymi w art. 31 ustawy Pzp oraz
rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 2 września 2004 r. w sprawie szczegółowego
zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru
robót budowlanych oraz programu funkcjonalno-użytkowego dokumentacji projektowej dla
rozbiórek będących przedmiotem zamówienia,
4. usunięcie rozbieżności pomiędzy dokumentami wchodzącymi w skład dokumentacji
p
ostępowania, w szczególności w zakresie wskazanym w uzasadnieniu odwołania,
5. uzupełnienie dokumentacji o wszelkie konieczne dane, w szczególności wskazane
w uzasadnieniu niniejszego postępowania i załączonej opinii dr inż. M. M.
i dr hab. inż. S. M.,
6. usunięcie obowiązku uzyskania przez wykonawcę pozwolenia na użytkowanie
w szczególności poprzez:
a) zmianę brzmienia § 3 ust. 2 pkt 45 wzoru umowy poprzez usunięcie treści „niezbędnych
do uzyskania przez Inwestora prawomocnej decyzji Pozwolenia na użytkowanie”,
b) zmianę brzmienia § 5 ust. 9 wzoru umowy na: „Odbiór końcowy nastąpi po zakończeniu
wszystkich robót objętych przedmiotem umowy, na podstawie pisemnego zgłoszenia przez
Wykonawcę gotowości do odbioru.”,
c) usunięcie tego obowiązku z Działu IV pkt 1 ppkt 18) SIWZ oraz § 2 ust. 3 pkt 1) lit „r” wzoru
Umowy.
7. usunięcie obowiązku wykonania przez wykonawcę rozruchu technologicznego
i osiągnięcia po rozruchu wymaganych projektem i obowiązującymi przepisami prawa
parametrów oczyszczania ścieków dla całej oczyszczalni tj. wykreślenie całego zapisu §2
ust. 2 pkt 1 wzoru Umowy z uwagi na wyłączenie z modernizacji i rozbudowy na etapie I
takich kluczowych obiektów jak: zbiornik retencyjny (obiekt 29.1, 29.2), komory nitryfikacji
(obiekty 6.1 - 6.4) i osa
dniki wtórne (obiekty 8.1, 8.2) stawy stabilizacyjne, albowiem efekt
taki jak zakłada projekt jest możliwy do spełnienia tylko w przypadku wykonania całości robót
objętych projektem a nie jest możliwy przy wykonaniu przedmiotu zamówienia,
8. zmianę treści § 2 ust. 2 wzoru umowy poprzez usunięcie zapisu: „Zakres robót mających
na celu realizację zadania, wymienionego w ust. 1 niniejszego paragrafu obejmuje wszystkie
roboty wymagane i przewidziane w projekcie pn. „Przebudowa i rozbudowa oczyszczalni
ścieków w Łowiczu" opracowanym przez Biuro Projektów Budownictwa Komunalnego we
Wrocławiu sp. z o.o. W projekcie inwestycja podzielona jest na cztery zadania.” - wobec jego
sprzeczności z dalszą częścią zapisu umowy,
9. usunięcie odpowiedzialności nałożonej na wykonawcę w zakresie uzyskania efektu
ekologicznego:
wzór umowy § 10 ust. 1 pkt 13) „w przypadku przekroczenia parametrów i/lub warunków
wprowadzania ścieków do wód określonych w aktualnie obowiązujących przepisach
i wydanych decyzjach do wysokości równowartości nałożonej kary na Zamawiającego przez
uprawnione instytucje kontrolne.
”, poprzez usunięcie wyżej wskazanego zapisu z wzoru
umowy, albowiem efekt taki jak zakłada projekt jest możliwy do spełnienia tylko w przypadku
wykonania całości robót, w tym modernizacji zbiornika retencyjnego (obiekt 29.1, 29.2),
komór nitryfikacji (obiekty 6.1 - 6.4) i osadników wtórnych (obiekty 8.1, 8.2) stawów
stabilizacyjnych.
10. usunięcie zapisów zawartych:
a) w formularzu oferty o treści: „(...) zapoznaliśmy się ze specyfikacją istotnych warunków
zamówienia wraz z ewentualnymi zmianami i nie wnosimy do niej żadnych zastrzeżeń, (...)”
oraz
b) w
Załączniku nr 11 o treści „Potwierdzamy, że w pełni zaznajomiliśmy się z przedstawioną
przez Zamawiającego Dokumentacją Projektową i Specyfikacją Techniczną, nie wnosimy do
niej zastrzeżeń i zobowiązujemy się do dostawy poszczególnych urządzeń o parametrach
technicznych nie gorszych niż parametry w niej określone.”
11. zmianę opisu wymagań w zakresie:
a) suszarni osadów poprzez dopuszczenie
jako równoważnych referencji dla urządzenia z suszenia osadów przemysłowych na taśmie
tworzywowej lub
jako równoważnych referencji z suszenia osadów komunalnych na taśmie stalowej lub
dopuszczenie urządzenia z taśmą stalową,
b) prasy tłokowej poprzez dopuszczenie jako równoważnego zastosowania układu 2 wirówek
z uwagi na zbyt małą wydajność prasy tłokowej opisanej w załączniku 6 oraz warunkach
SIWZ do potrzeb oczyszczalni w Łowiczu, zważywszy również, iż na rynku dostępna jest
prasa tłokowa spełniająca wszystkie postawione wymagania w załączniku 6 jedynie jednego
producenta co ogranicza konkurencję. Alternatywnie, dopuszczenie jako równoważnego
urządzenia
prasy
komorowej
zapewniającej
spełnienie
wymaganego
efektu
technologicznego odwodnienia osadu 28% s.m.
c) instalacji hydrolizy poprzez nakazanie korekty wymagań postawionych w załączniku 6
przez przywrócenie wymagań o treści opisanej w poprzednim postępowaniu o nr ref.
042.15.2017, tj.:
wydajność nominalna hydrolizy 4300 kg s.m.o./d (min. 3225 kg s.m.o./d dla obiektów
referencyjnych);
podgrzewanie osadu poprzez bezpośredni kontakt z parą;
proces hydrolizy termicznej musi być prowadzony przy minimalnym czasie retencji osadów
w reaktorze hydrolizy (który powinien wynosić min. 30 minut), przy ciśnieniu powyżej 6 barów,
oraz w temperaturze powyżej 150°C;
proces hydrolizy musi pozwalać na efektywny odzysk ciepła z osadów zhydrolizowanych
do podgrzania wody kierowanej do wytwornicy pary za pomocą wymienników ciepła;
- temperatu
ra osadu po hydrolizie zapewnia możliwość prowadzenia procesu fermentacji
mezofilowej bez konieczności dodatkowego grzania osadu (temperatura fermentacji
37°C);
oferowana instalacja hydrolizy termicznej powinna mieć możliwość pracy przy zmiennej
zawartości suchej masy a dopuszczalny zakres suchej masy w osadzie kierowanym do
hydrolizy powinien być jak najszerszy;
- osad zhydrolizowany (po procesie hydrolizy) pow
inien być schładzany i rozcieńczany
zagęszczonym osadem wstępnym lub wodą technologiczną;
kompletna instalacja hydrolizy powinna zawierać urządzenia ominięcia w przypadku awarii.
W pierwszej kolejności Odwołujący wskazał, iż postawiony warunek w zakresie sumy
gwarancyjnej polisy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej jest bezzasadnie
wygórowany w stosunku do wysokości wymaganej w podobnych postępowaniach
przetargowych w ostatnim okresie. Odwołujący przedstawił zestawienie, które w jego ocenie
jednoz
nacznie wskazywało, że wymagany poziom sumy gwarancyjnej jest zdecydowanie
zawyżony i w takich postępowaniach nie są stawiane wymagania polisy OC o sumie
gwarancyjnej przekraczającej 30 mln PLN i nigdy nie został postawiony wymóg na poziomie
50 mln PLN. Na
wet w poprzednim postępowaniu dotyczącym tego samego zamówienia
wymagano polisy o sumie gwarancyjnej 30 mln PLN. Jednocześnie Odwołujący wskazał, że
wysokość polisy gwarancyjnej posiadanej na etapie postępowania przetargowego w żaden
sposób nie wpływa na jakość wykonania zamówienia, czy wiarygodność wykonawcy.
Zamawiający zawsze może zastrzec wymaganie posiadania odpowiedniej polisy w trakcie
realizacji zamówienia, co znacznie lepiej zabezpieczy jego interesy. Obniżenie - do
racjonalnego poziomu - wymaganej
sumy gwarancyjnej polisy OC umożliwi udział szerszej
grupy wykonawców - w szczególności takich, którzy dysponują aktualnie polisą na poziomie
30 mln zł, a nie zdecydują się na poniesienie kosztów jej podniesienia w celu umożliwienia
złożenia oferty w niniejszym postępowaniu. W istocie bowiem żądanie polisy na poziomie 50
mln zł jedynie zwiększa koszt przygotowania i złożenia oferty, a w żaden sposób nie wpływa
na wiarygodność wykonawcy.
Dalej Odwołujący wskazał zarzuty, które winny potwierdzić naruszenie przez
Zamawiającego normy art. 29 ust. 1 ustawy Pzp. Ponieważ przedmiotem zamówienia
w postępowaniu są roboty budowlane do opisu przedmiotu zamówienia ma również
zastosowanie art. 31 ust. 1 ustawy Pzp. Zdaniem Odwołującego opis przedmiotu
zamówienia, na podstawie którego Zamawiający wymaga, aby oferenci złożyli oferty nie
precyzuje albo pomija okoliczności, które mają wpływ na sporządzenie oferty w sferze
możliwości wykonania przedmiotu umowy w warunkach określonych przez Zamawiającego.
W punkcie 1 uzasad
nienia odwołania wykonawca Control Process wskazał, iż
Zamawiający do dokumentacji przetargowej dołączył dokumentację projektową pn.
„Przebudowa i rozbudowa oczyszczalni ścieków w Łowiczu”, która obejmuje całościową
modernizację oczyszczalni w szerszym zakresie niż ma być zlecony potencjalnemu
wykonawcy. W dziale IV SIWZ Zamawiający wskazał, iż „w projekcie inwestycja została
podzielona na cztery zadania. Niniejszym zamówieniem objęty jest tylko etap I inwestycji”
wymieniając kolejno przedsięwzięcia wybrane z poszczególnych czterech zadań do
realizacji. Zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy Pzp opis przedmiotu zamówienia na roboty
budowlane winien być dokonany za pomocą dokumentacji projektowej oraz specyfikacji
technicznej wykonania i odbioru robót budowlanych. Norma prawna art. 31 ustawy Pzp jest
adresowana wyłącznie do zamawiającego albowiem odnosi się do czynności zamawiającego
w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. Zawartość dokumentacji projektowej
i specyfikacji technicznej została określona w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury
z 2 września 2004 roku w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej,
specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych. Odwołujący uzasadniał,
iż w przypadku niniejszego postępowania Zamawiający nie dopełnił obowiązku określonego
w art. 31 ust. 1 ustawy Pzp uszczegółowionego w cytowanym powyżej rozporządzeniu
Ministra Infrastruktury albowiem nie przedłożył do dokumentacji przetargowej projektu
i specyfikacji technicznych dla zakresu r
obót budowlanych wskazanych w dziale IV SIWZ.
Przedłożona przez Zamawiającego dokumentacja projektowa zawiera opis robót
budowlanych przewidzianych dla całości modernizacji i nie uwzględnia faktu, że
przedmiotowym zamówieniem Zamawiający nie zleca wykonania części prac z projektu
w tym w szczególności wykonania zbiornika retencyjnego (obiekt 29.1, 29.2), komór
nitryfikacji (obiekty 6.1 -
6.4) i osadników wtórnych (obiekty 8.1, 8.2) stawów stabilizacyjnych.
Ponadto dołączona do dokumentacji przetargowej specyfikacja techniczna wykonania
i odbioru robót odnosi się wyłącznie do czterech zadań określonych w projekcie dla
całościowej modernizacji inwestycji, a nie zawiera opisu wykonania i obioru robót w zakresie
zleconym przez zamawiającego zamówieniem. Podsumowując, zarówno dokumentacja
projektowa jak i specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót nie zostały przez
Zamawiającego dostosowane do opisu przedmiotu zamówienia przez co nie jest możliwe
złożenie przez wykonawców ofert na realizację zamówienia z uwagi na brak opisu tych prac,
za który odpowiada w postępowaniu o udzielenie zamówienia Zamawiający. Na poparcie
prezentowanego
stanowiska przywołał wyrok KIO z dnia 31 sierpnia 2011 r. sygn. akt: KIO
1796/11, wyrok KIO z dnia 14 maja 2013 r. sygn. akt: KIO 1003/13 oraz uchwałę KIO z dnia
12 sierpnia 2015 r. sygn. akt: KIO/KD 44/15.
W punkcie 2 uzasadnienia odwołania wykonawca podniósł, iż w przedmiotowym
postępowaniu opisem przedmiotu zamówienia jest projekt pn. „Przebudowa i rozbudowa
oczyszczalni ścieków w Łowiczu” obejmujący całość oczyszczalni z podziałem na cztery
odrębne zadania, co do których zgodnie z rozporządzaniem Ministra Infrastruktury
z 2 września 2004 roku w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej,
specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych winna zostać sporządzona
dokumentacja wykonania i odbioru robót. W specyfikacji dołączonej do dokumentacji
przetargowej istnieje podział na 4 zadania zgodnie z dokumentacją projektową i w każdej ze
specyfikacji znajduje się odwołanie do konieczności przeprowadzania prób eksploatacyjnych
w zakresie przewidzianym w kontrakcie. W dołączonym do SIWZ wzorze umowy
stanowiącym załącznik nr 4 do SIWZ wskazano w § 2 ust. 2 pkt 1, iż obowiązkiem wykonawcy
jest „wykonanie rozruchu technologicznego oczyszczalni i osiągnięcie po rozruchu
wymaganych projektem i obowiązującymi przepisami prawa parametrów oczyszczania
ścieków”. Niejednoznaczność czynności zamawiającego w zakresie opisu przedmiotu
zamówienia polega na tym, że mimo istnienia tej treści projektu zamawiający dokonał
wyodrębnienia z podanych zadań tylko niektórych obiektów niezbieżnych z podziałem na
zadania w projekcie pozostawiając w specyfikacji technicznej odbiory co do zadań I-IV przy
czym specyfikacja nakazuje również uwzględnienie w cenie kontraktowej wyceny rozruchów,
który ma stanowić koszt wykonawcy. Niejednoznaczność opisu przedmiotu zamówienia nie
pozwala zatem: -
wycenić prawidłowo tej części robót, - ale przede wszystkim nie pozwala
ze względu na ograniczony zakres opisu przedmiotu umowy (dodatkowo niezgodny
z podziałem zadań istniejących w projekcie) na osiągnięcie efektu ekologicznego w wyniku
rozruchu technologicznego albowiem efekt taki jak zakłada projekt jest możliwy do spełnienia
tylko w przypadku wykonania całości robót.
W punkcie 3 uzasadnienia odwołania Odwołujący wskazał, iż intencją
Zamawiającego jest obarczenie wykonawcy pełną odpowiedzialnością za błędy i braki
dokumentacji postępowania, na co wskazuje zamieszczenie zapisów: - w formularzu oferty
o treści: „(...) zapoznaliśmy się ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia wraz
z ewentualnymi zmianami i nie wnosimy
do niej żadnych zastrzeżeń, (...)” oraz - w treści
Załącznika nr 11 o treści: „Potwierdzamy, że w pełni zaznajomiliśmy się z przedstawioną
przez Zamawiającego Dokumentacją Projektową i Specyfikacją Techniczną, nie wnosimy do
niej zastrzeżeń i zobowiązujemy się do dostawy poszczególnych urządzeń o parametrach
technicznych nie gorszych niż parametry w niej określone.” Zdaniem Odwołującego
zamieszczanie takich zapisów zostało uznane przez KIO za naruszenie prawa - wyrok
Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 30 listopada 2017 r. sygn. akt: KIO 2219/17: „Wymaganie
od wykonawcy złożenia przed podpisaniem umowy oświadczenia, że zapoznał się
z projektami budowlanymi, projektami wykonawczymi, specyfikacjami technicznymi
wykonania i odbioru robót budowlanych, decyzjami administracyjnymi oraz pozostałymi
załącznikami do umowy i oświadcza, że akceptuje przyjęte w nich rozwiązania, że nie wnosi
do nich jakichkolwiek zastrzeżeń oraz że nadają się one do prawidłowego wykonania
zamówienia - takie oświadczenie w sposób nieuprawniony przerzuca na wykonawcę
odpowiedzialność za błędy dokumentacji projektowej, co jest wprost sprzeczne z art. 651
KC. Zamawiający nie może oczekiwać sprawdzenia prawidłowości dokumentacji projektowej
od wykonawcy, a taki nakaz wynika z literalnego brzmienia wskazanej klauzuli. Wykonawca
ma jedynie obowiązek niezwłocznie zgłaszać dostrzeżone wady dokumentacji projektowej
na etapie realizacji robót budowlanych, co nie powoduje jednak odpowiedzialności
wykonawcy za wady tego projektu.
”, a zatem żądanie usunięcia zapisów jest w pełni
uzasadnione.
W przedmiocie punktu 4 uzasadnienia odwołania wykonawca podał, że dokumentacja
projektowa stanowiąca opis przedmiotu zamówienia jest wewnętrznie sprzeczna z uwagi na
rozbieżności pomiędzy danymi ujętymi w projekcie wykonawczym w stosunku do danych
zawartyc
h w projekcie budowlanym w zakresie wymagań, a przede wszystkim parametrów
jakie spełniać mają poszczególne obiekty podlegające ofertowaniu bez wskazania, który
z nich jest nadrzędny, co uniemożliwia sporządzenie oferty z uwagi na niejednoznaczny opis
prz
edmiotu zamówienia. Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie dokumentacji projektowej
projekt wykonawczy winien z założenia stanowić uszczegółowienie projektu budowlanego -
nie powinien zaś wprowadzać zapisów, które są rozbieżne z zapisami projektu budowlanego.
Rozbieżności pomiędzy wyżej wymienionymi projektami zostały wskazane w tabeli zawartej
w treści odwołania (tabela 6 z opinii dr M. M. [7]). W ocenie Odwołującego wskazane w tabeli
okoliczności przesądzają, iż dokumentacja projektowa stanowiąca opis przedmiotu
zamówienia nie zawiera dostatecznie jednoznacznych wymagań, a zatem niemożliwe jest
sporządzenie oferty przez wykonawcę zwłaszcza, że SIWZ nie wprowadza hierarchii
nadrzędności w stosunku do poszczególnych dokumentów projektowych.
W punkcie 5 uzasad
nienia odwołania Control Process podniósł, że z uwagi na fakt, iż
przedmiot zamówienia obejmuje swoim zakresem między innymi dokonanie rozbiórki
obiektów budowlanych Zamawiający zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy Pzp winien dołączyć do
dokumentacji przetargow
ej projekt i specyfikację techniczną w zakresie wykonania tych prac.
Odwołujący wskazał, iż dokumentacja i specyfikacja techniczna nie zawiera projektu i opisu
wykonania prac w zakresie rozbiórki komina kotłowni, który jest obiektem budowlanym
o wysokości powyżej 8 metrów i wymaga zgodnie z art. 28 ust. 1 w zw. z art. 31 ust. 1 ustawy
Prawo budowlane uzyskania pozwolenia na rozbiórkę, przed przystąpieniem do wykonania
tych prac. Pozwolenie na budowę nr 241/2015 z dnia 29 maja 2015 r. dołączone do
dokumenta
cji przetargowej przez Zamawiającego jako podstawa realizacji zamówienia nie
zawiera pozwolenia na wykonanie jakichkolwiek rozbiórek, a w szczególności nie zawiera
pozwolenia na wykonanie rozbiórki komina kotłowni. Dodatkowo projekt budowlany
stanowiący załącznik do wyżej wymienionej decyzji pn. „Przebudowa i rozbudowa
oczyszczalni ścieków w Łowiczu” również nie zawiera opisu, zakresu i sposobu prowadzenia
robót rozbiórkowych ani opisu sposobu zapewnienia bezpieczeństwa ludzi i mienia
(wymagania z art. 33 ust. 4 ustawy Prawo Budowlane), a zatem nie przewiduje wykonania
rozbiórek obiektów, a w szczególności rozbiórki komina kotłowni. Niezaprzeczalnym
potwierdzeniem tej okoliczności jest fakt, iż w części opisowej „projektu zagospodarowania
terenu” (Tom I) na str. 135 wskazano, iż: „8. Obiekty do likwidacji (roboty rozbiórkowe):
Obiekty do wyburzenia objęte są odrębnym wnioskiem.” Odwołujący wskazał, iż zgodnie
z rozporządzeniem Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia
25 kwietnia 2012 r.
w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego „projekt
zagospodarowania terenu powinien zawierać część opisową, która określa /…/ istniejący
stan zagospodarowania działki lub terenu z opisem projektowanych zmian, w tym rozbiórek
obiektów i obiektów przeznaczonych do dalszego użytkowania” (§ 8 ust. 2 pkt 2
rozporządzenia). Skoro zatem w projekcie stanowiącym załącznik do pozwolenia na budowę
w części dotyczącej zagospodarowania terenu projektant wyraźnie wyłączył roboty
rozbiórkowe z przedmiotu inwestycji objętego wnioskiem, to oczywistym jest że pozwolenie
na budowę wydane na podstawie tego projektu również nie obejmuje zezwolenia na
wykonanie takich prac. Jak wskazano powyżej wykonawca nie może ani wycenić prac
w zakresie rozbiórki ani wykonać rozbiórki obiektów, a w konsekwencji przebudowy
i modernizacji obiektów bez uzyskania pozwolenia na rozbiórkę oraz projektu rozbiórek
spełniającego wymogi ustawy Prawo Budowlane. Dalej Odwołujący argumentował, iż
przedmiotem zamówienia są roboty budowlane, dla których Zamawiający jako Inwestor
zobowiązany jest do dostarczenia dokumentacji projektowej (§ 3 ust. 1 pkt 1 wzoru Umowy)
i pozwolenia na budowę, które stanowi nadto załącznik do dokumentacji przetargowej
i integralną część wzoru Umowy (§1 ust. 3 pkt 5 Umowy) oraz podstawę wykonania
świadczeń. Powyższe zapisy Umowy oraz regulacje prawne dotyczące umowy o roboty
budowlane nie pozostawiają wątpliwości, iż to na Zamawiającym ciąży obowiązek
dostarczenia wykonawcy prawidłowego projektu oraz pozwolenia na budowę, które będą
podstawą realizacji inwestycji. Zamawiający w dokumentacji przetargowej nie dochował
swojego obowiązku w zakresie przedstawienia dokumentacji projektowej i pozwolenia na
budowę, które to dokumenty takich prac nie obejmują, a bez tych zmian złożenie oferty na
wykonanie rozbiórek jest niemożliwe.
W zakresie punktu 6 uzasadnienia odwołania odwołujący się wykonawca wskazał, że
zgodnie z zapisami Działu IV pkt 1 ppkt 18) SIWZ oraz § 2 ust. 3 pkt 1) lit. „r” wzoru umowy
na potencjalnego
wykonawcę został nałożony obowiązek uzyskania pozwolenia na
użytkowanie, którego to obowiązku żaden wykonawca nie jest w stanie obiektywnie spełnić
z uwagi na wady dołączonej do dokumentacji decyzji administracyjnej o pozwoleniu na
budowę. Zgodnie z art. 55 ustawy Prawo budowlane przed przystąpieniem do użytkowania
obiektu budowlanego należy uzyskać decyzję o pozwoleniu na użytkowanie, jeżeli: 1) na
budowę obiektu budowlanego jest wymagane pozwolenie na budowę i jest on zaliczany do
kategorii:/.../ h) XXVIII -
XXX. W przekazanej przez Zamawiającego decyzji nr 241/2015
z dnia 20 maja 2015 roku o udzieleniu pozwolenia na budowę organ administracyjny określił
kategorię obiektu jako „XXX” co oznacza, iż po wykonaniu prac objętych pozwoleniem
konieczne jest uzy
skanie pozwolenia na użytkowanie. Wyłączenie z zakresu przedmiotu
zamówienia w stosunku do dokumentacji projektowej, stanowiącej podstawę uzyskania
pozwolenia na budowę, modernizacji osadników wtórnych oraz budowy zbiornika
retencyjnego uniemożliwia wykonanie obowiązku umownego uzyskania pozwolenia na
użytkowanie zapisanego w § 2 ust. 3 pkt 1) lit „r” umowy oraz Działu IV pkt 1 ppkt 18) SIWZ.
Decyzja o pozwoleniu na budowę swoim zakresem obejmuje wszystkie obiekty i prace
budowlane wymienione w dokumentacji
projektowej, przy czym w treści tej decyzji brak jest
jakiegokolwiek podziału inwestycji na zadania czy etapy. Decyzja obejmuje zatem zgodnie
z art. 33 ust. 1 ustawy Prawo Budowlane „całe zamierzenie budowlane” co jest generalną
zasadą wskazaną w tym przepisie: „Pozwolenie na budowę dotyczy całego zamierzenia
budowlanego”. Dalsza treść wskazanego przepisu prawnego dopuszcza tzw. etapowanie
zamie
rzenia budowlanego w pozwoleniu na budowę tylko i wyłącznie na wniosek inwestora
jeżeli wybrane obiekty lub zespoły obiektów, mogą samodzielnie funkcjonować zgodnie
z przeznaczeniem. W przedmiotowej decyzji takie etapowanie nie zostało przez organ
adminis
tracji dopuszczone, co jasno wynika z jej treści, która obejmuje całe zamierzenie
budowlane. Ponadto wskazać należy, że elementy takie jak zbiornik retencyjny i osadniki
wtórne są integralną częścią układu biologicznego i wraz z innymi obiektami objętymi
p
ozwoleniem tworzą jedną wspólną jednostkę technologiczną, co wykluczałoby nawet
potencjalnie wydzielenie w decyzji o pozwoleniu na budowę tych obiektów jako odrębny etap.
Z treści decyzji o pozwoleniu na budowę oraz z treści bezwzględnie obowiązujących
prz
episów ustawy Prawo budowlane wynika jednoznacznie, iż dla uzyskania pozwolenia na
użytkowanie wymagane jest wykonanie wszystkich obiektów wymienionych w pozwoleniu na
budowę w tym tych, które zamówieniem nie zostaną wykonawcy zlecone do wykonania,
w szcz
ególności zbiornika retencyjnego i osadników wtórnych. Bez wykonania tych
elementów niemożliwym jest uzyskanie pozwolenia na użytkowanie dla oczyszczalni,
a zatem niemożliwe jest wykonanie zobowiązania nałożonego na wykonawcę w zamówieniu.
W przedmiocie p
unktu 7 uzasadnienia odwołania Control Process podniósł, że
Zamawiający w Dziale IV SIWZ wskazał, iż szczegółowy opis przedmiotu zamówienia
zawierają dodatkowe wyjaśnienia/zmiany do załącznika nr 7 dot. rozwiązań
technologicznych przedstawione w załączniku 7a i 7b do SIWZ, które są nadrzędne.
W załączniku nr 7b na stronie 14 Zamawiający zamieścił „skorygowane ilości osadu” przy
czym nie uwzględnił tych zmian w dokumentacji projektowej. Dokumentacja projektowa nie
zawiera podstawowych danych nt. bilansu i c
harakterystyki osadów podawanych do komór
fermentacji, czyli osadów wstępnych zagęszczonych (po zagęszczeniu grawitacyjnym)
zmieszanych z osadami nadmiernymi po hydrolizie termicznej. W związku z powyższym nie
jest możliwe ustalenie i zweryfikowanie warunków pracy wydzielonej komory fermentacji
(obciążenia suchą masą objętości komory i czasu fermentacji), jak również właściwa ocena
efektywności stabilizacji beztlenowej osadów ściekowych. Powyższe wpływa na rozbieżności
parametru efektywności procesu fermentacji. Parametr ten wyliczony na podstawie bilansu
osadów ściekowych podanego w dokumentacji projektowej wynosi 65%, natomiast zgodnie
z bilansem podanym w załączniku nr 7b do SIWZ parametr ten wynosi 47%. Wartości te
w każdym przypadku odbiegają od wartości gwarantowanych przez dostawców instalacji
hydrolizy termicznej osadów ściekowych, która ma decydujący wpływ na stopień i szybkość
rozkładu osadów ściekowych podczas stabilizacji beztlenowej. Powyższe rozbieżności
w dokumentach stanowiących opis przedmiotu zamówienia nie pozwalają ani na dokonanie
prawidłowej wyceny w zakresie instalacji do hydrolizy ani na wykonanie przedmiotu
zamówienia zgodnie z jego opisem i wymaganiami zamawiającego.
W przedmiocie punktu 8 uzasadnienia odwołania, wykonawca Control Process
podniósł, iż wydajność hydrauliczna jedynej spełniającej wymagania formalne (prasa
tłokowa, działająca na oczyszczalniach ścieków) prasy dostępnej na rynku Bucher Unipektin
AG typ UPS model 7507 zgodnej z wymaganiami załącznika 6, wskazana przez producenta
w materiałach przekazanych do przetargu nr ref. 042.15.2017, wynosi 200 - 400 kgs.m./h [6],
wobec materiałów umieszczonych na stronie przedstawiciela producenta, firmy Proffico
Sp. z o.o., http://proffico.com, [email protected],
stwierdzić można rozbieżność. Zgodnie
z załączonym zestawieniem firmy Proffico, ten sam typ prasy HPS 7507 ma już wydajność
maksymalną szacowaną na 380 kg s.m./h [8]. Wykonawca wskazał, iż zgodnie
z przekazanym przez firmę Proffico sprawozdaniem z rozruchu prasy HPS 7507 na
oczyszczalni w Puławach, osiągnęła ona podczas próby 24 godzinnej wydajność
hydrauliczną wynoszącą 5 818,79 kg s.m./d [9]. Wymaganie dla oczyszczalni ścieków
w Łowiczu wynosi 5 966 kg s.m./d zgodnie z tabelą zamieszczoną w załączniku 7b do
materiałów przetargowych przez Zamawiającego i stanowi jednocześnie istotną zmianę
w stosunku do danych ilości osadów wskazanych zarówno w projekcie budowlanym jak
i projekcie wykonawczym, zgodnie zestawieniem zawartym w odwołaniu. Licząc według
średniej wydajności uzyskanej podczas 24 godzinnej próby prasy HPS 7507 na oczyszczalni
w Puławach 5 818,79 kg s.m./d należy stwierdzić, iż jej wydajność nie odpowiada
wymaganiom oczyszczalni w Łowiczu. Na uwadze należy mieć również, iż prasa ta nie może
pracować w cyklu 24/24 godziny, gdyż między cyklami odwadniania, następują niezbędne
czynności serwisowe takie jak np. mycie drenów. Zgodnie z przyjętymi zasadami eksploatacji
takich urządzeń, ich praca dobowa powinna być liczona maksymalnie na 2 zmiany, tj. 16/24
h, przy takim założeniu wydajność hydrauliczna będzie jeszcze bardziej nieodpowiednia
(niedoszacowana) dla wymagań oczyszczalni w Łowiczu, co znajduje potwierdzenie na
stronie 34 ekspertyzy dr M. M
. Odwołujący wskazał, iż Zamawiający nie poprawił projektów
w zakresie wyżej przytoczonego bilansu, nie może zaś odpowiedzialności projektowej
cedować na oferentów, dokonując tak istotnej zmiany bilansu osadów w formie odpowiedzi
na pytania wykonawców, powyższe ma odzwierciedlenie w opinii [7] dr M. M. strona 24-25.
Dalej Odwołujący argumentował, iż w oparciu o przeprowadzoną analizę
szczegółową [5], należy rekomendować zamianę prasy na dwie wirówki o równoważnych
typach, gdzie każda z wirówek posiada odpowiednią wydajność aby przejąć zakładaną
w projekcie ilość osadu do odwodnienia wynoszącą 5966 kg s.m./d, z technologicznym
zapasem na czynności obsługowe w tym przerwy technologiczne. W tym zakresie
proponowana wirówka poprawia rozwiązanie przyjęte w projekcie gdzie zaprojektowany typ
pra
sy nie zapewnia przejęcia podanej ilości osadu nawet przy ciągłej całotygodniowej pracy
24/24h, co w przypadku instalacji na oczyszczalni ścieków jest niemożliwe do osiągnięcia.
Drugim obszarem gdzie proponowana zmiana wprowadza wymierne korzyści dla
Zamaw
iającego jest zapewnienie dodatkowego urządzenia do odwadniania, które
w komfortowy sposób rozwiązuje wszystkie postoje pierwszego z urządzeń na czas
konserwacji i serwisów trwających dłużej niż 20h, gdzie pierwotnie dla takiego rozwiązania
Zamawiający przewiduje podstawianie prasy przewoźnej. W okresie gwarancyjnym byłby to
obowiązek wykonawcy, po nim zaś to na Zamawiającym spoczywałoby zapewnienie
urządzenia przewoźnego lub remont jednego z już posiadanych urządzeń do odwadniania
co wiązałoby się z poniesieniem niepotrzebnych wysokich dodatkowych kosztów.
Proponowane rozwiązanie niweluje w całości opisaną powyżej niedogodność, idąc zaś dalej
Wykonawca zakłada, iż w ślad za wirówkami zastosowanymi na końcowym odwadnianiu,
zasadnym i możliwym jest zastosowanie takiej samej wirówki na odwadnianiu przed
instalacją hydrolizy. W takim wypadku Zamawiający otrzyma trzy urządzenia (wirówki),
takiego samego typu oraz tego samego producenta, co znacząco uprości i usprawni
czynności serwisowe. Istotnym jest również, iż w przypadku układu wirówek nie ma
konieczności doprojektowania i wykonania instalacji dozowania PIX, której to bezwzględnie
wymaga prasa HPS 7507 (co potwierdzają realizacje w Puławach i Radomiu, przywoływane
w referencjach dostawcy). Zastosowanie układu równoległego dwóch wirówek pozwoli na
uproszczenie instalacji odwadniania, co wpłynie na zwiększenie miejsca w pomieszczeniu
oraz na niższe koszty eksploatacyjne, na których zysk ekonomiczny dla Zamawiającego
został oszacowany w wysokości 54.000,00 zł rocznie. Proponowane urządzenie wirowe
odwadniające osiągnie zakładane w projekcie i STWiOR odwodnienie osadu na poziomie
28 % s.m. przy zastosowaniu tylko jednego koagulantu. Alternatywnym
, równoważnym może
być dopuszczenie zastosowania prasy komorowej, której analizę techniczną przedstawiono
w załączniku [5].
Odnosząc się do instalacji hydrolizy [pkt 7 uzasadnienia odwołania] - wykaz urządzeń
kluczowych (załącznik nr 6 do przetargu) Odwołujący argumentował, że przez dodanie
dodatkowych zapisów Zamawiający dokonuje wyeliminowania instalacji Sustec
proponowanej przez wykonawcę i zatwierdzonej w pierwszym przetargu przez
Zamawiającego. Zgodnie z pozyskanymi na rynku dostawców instalacji hydrolizy brak jest
instalacji spełniających wymagania Zamawiającego - po analizie dokumentacji przetargowej
potencjalni dostawcy stwierdzali niemożliwość zaoferowania rozwiązania spełniającego
wymagania. Wykonawca wskazał, iż w stosunku do wymagań Zamawiającego z pierwszego
przetargu o nr ref. 042.15.2017, Zamawiający w przetargu o nr ref. 042.15.2018 dodał
dodatkowe, wymaganie dotyczące instalacji hydrolizy: „Dopuszcza się stosowanie termicznej
hydrolizy osadów ściekowych o przepływie tłokowym. Jakiekolwiek rozwiązania, w których
miesza się osady zhydrolizowane z osadami surowymi kierowanymi do procesu hydrolizy są
niedopuszczalne”. „Nie dopuszcza się stosowania jakichkolwiek mieszadeł w reaktorze do
hydrolizy”. Zdaniem Odwołującego wyżej przytoczone zapisy w sposób istotny eliminują
konkurencyjność w odniesieniu do dostawców instalacji hydrolizy, bez uzasadnienia
technologicznego dla wprowadzonego ograniczenia. Wprost wpływa to na wyeliminowanie
technologii hydrolizy zaakceptowanej przez Zamawiającego w pierwszym przetargu nr ref.
042.15.2017. Wykonawca nie odnajduje uzasadnienia, dla którego Zamawiający ogłaszając
ponownie przetarg na niezmienionej dokumentacji projektowej dokonuje tak istotnych zmian
wymagań dla kluczowej instalacji. W dokumentach przetargowych nie zamieszczono
żadnego uzasadnienia autora projektu budowlanego i wykonawczego (Projektanta) dla
wprowadzonej zmiany, co oznacza iż została ona zainicjowana przez samego
Zamawiającego. Odwołujący przedstawił również schemat technologiczny instalacji hydrolizy
Sustec, z zaznaczonymi, czerwonymi strzałkami miejscami „ingerencji Zamawiającego”.
Następnie Odwołujący wskazał [pkt 8 uzasadnienia odwołania], że pominięty został
bilans ładunków azotu i fosforu w cieczach nadosadowych i filtratach, strona 41 ekspertyzy
dr M. M.:
„c) W projekcie pominięto, bardzo ważny dla pracy biologicznego oczyszczania
ścieków, a tym samym ilości osadów, bilans ładunków azotu i fosforu jakie
w cieczach nadosadowych i filtratach mogą trafić na początek układu oczyszczania ścieków.
Opisany problem jest niezwykle istotny w odniesieniu do wymiarowania reaktorów
biologicznych (uzyskania wymaganego efektu oczyszczania ścieków) szczególnie
w przypadku zastosowania w planowanym układzie procesu wysoko temperaturowej
hydrolizy osadu”. Odwołujący wskazał, iż poparcie dla powyższego możemy odnaleźć
w warunkach choćby przetargów jakie zostały już zrealizowane na oczyszczalni w Siedlcach,
gdzie w powyższym zakresie stawiano wysokie i wyraźne wymagania dla odcieków, które
w przypadku ocz
yszczalni w Łowiczu z niewiadomych przesłanek zostały „zignorowane”
zarówno po stronie prasy jak i suszarni osadów. Dalej Odwołujący podał warunki realizacji
z oczyszczalni w Siedlcach.
W końcu Odwołujący wskazał [pkt 9 uzasadnienia odwołania], iż w zakresie przelewu
nadmiarowego - opinia dr M. M. [7] strona 29:
„Przelew nadmiarowy przed pompownią może
być
zastosowany
jedynie
w
sytuacji
gdy
zbiorczy
system
kanalizacyjny
w mieście Łowiczu wyposażony jest w kanalizację ogólnospławną. W przypadku gdy mamy
d
o czynienia z kanalizacją rozdzielczą wykorzystanie przelewów nadmiarowych jest
niedopuszczalne i oczyszczalnia musi przyjąć całą ilość dopływających do ww. obiektu
ścieków. Opiniowana dokumentacja w żaden sposób nie odnosi się do wymienionej powyżej
kwest
ii. W decyzji środowiskowej brak jest informacji na temat komory przelewowej K-8.
Powyższy fakt może w przyszłości w istotny sposób utrudnić uzyskanie dla tego obiektu
pozwolenia wodnoprawnego”. W Studium Wykonalności - dokumencie Zamawiającego
stwierdzono:
„Kanalizacja doprowadzająca ścieki na oczyszczalnię jest systemu
rozdzielczego, z niewielkimi fragmentami kanalizacji ogólnospławnej w centrum miasta.”
Zamawiający w pisemnej odpowiedzi na odwołanie z dnia 8 listopada 2018 r. wniósł
o oddalenie
odwołania.
Zamawiający przedstawił argumentację w zakresie zarzutu naruszenia art. 22 ust. 1a
w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, poprzez ustanowienie warunków udziału w postępowaniu
w sposób nieproporcjonalny do przedmiotu zamówienia, a co za tym idzie ograniczający
konkurencję, który to zarzut został przez Odwołującego w toku posiedzenia niejawnego
wycofany.
Odnosząc się do punktu 2 i 3 uzasadnienia odwołania Zamawiający wskazał, że
przepisy ustawy Pzp oraz stosowana praktyka w systemie udzielania zamówień publicznych
nie wymagają od zamawiających wydzielania z dokumentacji projektowej tych części
dokumentacji, które stanowią etap jej wykonania jako opis przedmiotu zamówienia. Wynika
to z prostej przyczyny, którą jest zamawianie opracowania dokumentacji projektowej
kompletnej na całość realizowanej inwestycji. Dlatego jej wydzielanie na etapy jest
niemożliwe. Powyższe nie stanowi żadnego problemu dla wykonawców umiejących czytać
rysunki budowlane i projekty wykonawcze oraz ich opisy w STWiORB. Również
zamie
szczanie dokumentów projektu we wszelkich dostępnych na rynku formatach nie jest
obowiązkiem zamawiających, ponieważ wiązałoby się to z poniesieniem przez
zamawiających dodatkowych wysokich kosztów. Zgodnie z przepisami ustawy zamawiający
zamieszcza dokume
ntację na swojej stronie w formacie w jakim została opracowana przez
projektanta.
Zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 w zw. z art. 31 ustawy Pzp odnoszący się do punktu
4. uzasadnienia odwołania został przez Zamawiającego w toku posiedzenia niejawnego
uwzględniony.
W zakresie punktu 5 uzasadnienia odwołania Zamawiający wskazał, iż Projekt
budowlany jest integralną częścią decyzji, zatwierdzającej projekt budowlany i udzielenia
pozwolenia na budowę. W przypadku rozbudowy i przebudowy oczyszczalni ścieków
w Łowiczu Starosta Łowicki wydał w dniu 29.05.2015 r. decyzję nr 241/2015, zatwierdzającą
projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę, na rozbudowę i przebudowę oczyszczalni
ścieków w Łowiczu, polegającą na m.in. przebudowie wymiennikowni. Według załączonego
projektu budowlanego: TOM II B - KONSTRUKCJA: a) punkt 11: Stacja dmuchaw - ob. nr 13
(przebudowa), Wymiennikownia ob. nr 20 (przebudowa): -
ujęto elementy obiektu,
podlegające wyburzeniu, między innymi wyburzenie istniejącego komina do poziomu
istnie
jącego stropodachu, b) punkt 11.4: Zakres prac związanych z przebudową obiektów: -
ujęto elementy nowoprojektowane, między innymi wykonanie płyty żelbetowej,
przykrywającej otwór po wyburzonym kominie. Dodatkowo, w ramach opracowania,
załączono część rysunkową, obejmującą zakres prac wyburzeniowych /rys. K-13,20-1/ oraz
zakres prac, związanych z przebudową obiektów /rys. K-13,20-02/. Powyższe jest integralną
częścią decyzji, zatwierdzającej projekt budowlany oraz udzielenia pozwolenia na budowę -
tym samym zawiera pozwolenie
na rozbiórkę przedmiotowego komina. Pozwolenie na
wyburzenie pozostałych obiektów nie jest wymagane. Przed przystąpieniem do wyburzania
należy złożyć odpowiedni wniosek do Starosty Łowickiego. Mając na uwadze, że każdy
wykonawca dysponuj
e innymi środkami i sprzętem do takich prac, na etapie dokumentacji
takiego wniosku nie składano.
Odnosząc się do punktu 6 uzasadnienia odwołania Zamawiający podał, że nałożenie
na wykonawców po wykonaniu robót obowiązku pozyskania pozwolenia na użytkowanie jest
standardowym zapisem każdej SIWZ na roboty budowlane /99%/. Zamawiający jako podmiot
finansów publicznych nie może ponosić ryzyka wadliwego wykonania robót, po którym nie
uzyskałby pozwolenia na użytkowanie.
W zakresie punktu 7 uzasadnienia odwołania Zamawiający argumentował, iż
wyraźnie zaznaczył, że dodatkowe wyjaśnienia/zmiany, zawarte w cytowanym wyżej zał.
nr 7 do SIWZ, są nadrzędne w stosunku do dokumentacji projektowej, a więc w sposób jasny
wskazał, jakie ilości osadu należy uwzględniać podczas przygotowania oferty. Jeśli mimo
wszystko takie zapisy nie zostały zrozumiane przez wykonawcę należało to wyjaśnić,
korzystając z prawa do zadawania pytań, które przysługuje każdemu z wykonawców.
Zamawiający zwracał również uwagę, że żaden z pozostałych wykonawców nie zadał takiego
pytania, a więc można na tej podstawie wysnuć założenie, że dla wszystkich pozostałych
stron takie zapisy nie budziły żadnych wątpliwości. Ponadto Zamawiający w aktualnej
procedurze przetargowej zamieścił na swojej stronie wszystkie pytania zadawane do
pierwszego przetargu i udzielone na te pytania odpowiedzi -
stąd dla wszystkich
wykonawców umiejących czytać dokumentację projektową opis przedmiotu zamówienia jest
jasny, jednoznaczny i w pełni zrozumiały.
Dalej Zamawiający wskazał, iż sucha masa organiczna osadów kierowanych do
termicznej hydrolizy zgodnie z projektem wynosi tylko około 60%sm org. Podany niższy
stopień redukcji materii organicznej w procesie fermentacji osadów po hydrolizie termicznej
jest z tym właśnie związany. Każda oczyszczalnia ścieków ma swoją charakterystykę. Na
OŚ w Łowiczu materia organiczna osadów surowych jest stosunkowo niewielka i wynosi
zgodnie z projektem tylko 60%sm org. Na innych typowych oczyszczalniach ścieków zgodnie
z ATV i opinią konsultanta typowo sucha masa osadów surowych jest i wynosi dla osadu
wstępnego około 75%smorg (i więcej) oraz dla osadu nadmiernego 69% smorg ( i więcej) co
odbiega od wartości spotykanych na OŚ w Łowiczu. W opinii konsultanta po typowym
procesie fermentacji mi
eszaniny osadów wstępnych (75%smorg) i osadów nadmiernych
(69%smorg) podane jest, że po fermentacji powstaje osad o stracie prażenia 56% czyli 56%
materii organicznej. Należy podkreślić że ta wartość jest zbliżona do wartości smorg
w Łowiczu kierowanych do fermentacji (60%smorg), a nie po fermentacji, jak przytoczone
jest w opinii konsultanta. Właśnie z tego powodu nie można wymagać od fermentacji osadów
z hydrolizą termiczną, aby na skutek jej działania w każdych warunkach redukcja materii
organicznej była taka sama. Dla wyższych zawartości materii organicznej w osadzie
surowym kierowanym do fermentacji można się spodziewać wyższych redukcji w procesie
fermentacji po hydrolizie termicznej, natomiast dla niższych zawartości materii organicznej
niższych stopni redukcji.
Odnosząc się do zrzutu dotyczącego prasy tłokowej Zamawiający wskazał, iż
rozpatrując zarzut zbyt małej wydajności należy stwierdzić, że przedstawianie tezy jakoby
zaprojektowana prasa tłokowa nie posiadała wystarczającej wydajności, gdzie jako dowód
przedstawia się prasę tłokową Bucher Unipektin AG typ HPS 7507, należy uznać za
stronniczy z uwagi na to, że informacja ta została odniesiona wyłącznie do jednego
producenta pras. Odwołujący, pomimo świadomości, że na rynku funkcjonuje wielu
produc
entów pras tłokowych celowo przedstawia wyłącznie jednego producenta - firmę
Bucher Unipektin, posługując się wybranym - nieadekwatnym przykładem instalacji
w Puławach - przez co Odwołujący mija się z prawdą. Prasy firmy Bucher Unipektin typ HPS
7507 nie
tylko posiadają odpowiednią minimalną wydajność dla oczyszczalni ścieków
w Łowiczu tj. 5 966 kgs.m./dobę, ale także ją przewyższają o około 25%. Ich operacyjna
minimalna wydajność wynosi 7 500 kgs.m./h. Zamawiający przedstawił na potwierdzenie
powyższego wskazane w treści odpowiedzi na odwołanie fakty i dokumenty. Dalej
Zamawiający wskazał, że posługiwanie się przykładem instalacji w Puławach, w którym
osiągnięto wydajność 5 818 kgs.m./d jest celowym wprowadzaniem Krajowej Izby
Odwoławczej w błąd z uwagi na to, że oczyszczalnia ścieków w Puławach jest całkowicie
odmienna od oczyszczalni w Łowiczu i nie można jej uznać za tożsamą pod kątem jakości
osadów, co w konsekwencji przekłada się na wydajność prasy tłokowej. Zamawiający podał
różnice między ww. oczyszczalniami. Zamawiający nadto wskazał, iż firma Bucher Unipektin
posiada także większe prasy typ HPS 12007 (o wydajności 12 000 kgs.m./d), które każdy
z oferentów może zastosować w niniejszym postepowaniu, ponieważ ich parametry
techniczne nie są w żadnym stopniu ograniczone przez zapisy SIWZ. Analogiczna sytuacja
odnosi się także do innych producentów pras tłokowych. Odnosząc się do zarzutu braku
wymaganej rezerwy na czynności eksploatacyjne stwierdził, że rezerwa w przypadku
kwestionowanych pras tłokowych Bucher HPS 7507 dla przedmiotowej instalacji wynosi 25%
i jest ona ponad 3 -
krotnie większa w stosunku do zaleceń producenta.
Odnosząc się do propozycji zastosowania dwóch wirówek lub prasy komorowej
Zamawiający podał, że na etapie projektowania instalacji odwadniania osadów na
oczyszczalni ścieków w Łowiczu celowo wybrano prasy tłokowe z uwagi na to, że przy
zastosowaniu instalacji termohydrolizy pozwalają one na odwodnienie osadów powyżej 40%
suchej masy, przy zachowaniu właściwej jakości odcieku oraz niskiego zużycia energii
elektrycznej i chemikaliów. Projektantowi znane są alternatywne urządzenia do odwadniania
osadów jakimi są wirówki czy prasy komorowe i pomimo tego, że stosował te urządzania
w innych swoich projektach, to z uwagi na aspekty techniczno -
eksploatacyjne, w Łowiczu
zdecydował się zastosować prasy tłokowe. Proponowanie przez Odwołującego
Zamawiającemu wirówek czy pras komorowych w zamian za prasę tłokową w kontekście
stawianych równolegle zarzutów dot. bilansu ładunków azotu i fosforu w cieczach nad
osadowych m
oże świadczyć o celowym działaniu Odwołującego, które zmierza do
podważenia opracowanej dokumentacji. Elementarną wiedzą w tym zakresie jest to, że prasy
tłokowe z uwagi na swoje właściwości posiadają bardzo czysty odciek (zawiesina po instalacji
termohydrolizy wynosi jedynie ok. 300 mg/l, podczas gdy po wirówkach nawet 2000 mg/l),
dlatego jako jedyne urządzenia dostępne na rynku charakteryzują się najmniejszą ilością
ładunków z procesu odwadniania. W związku z tym proponowanie przez Odwołującego
w jednym punkcie innych urządzeń, które charakteryzują się złą jakością odcieków,
a w następnym punkcie podnoszenie przez Odwołującego zarzutu zbyt wysokich ładunków,
powstających w procesie odwadniania, jest wewnętrznie sprzeczne i stanowi zaprzeczenie
twierdzeniom
Odwołującego.
Zamawiający wskazał także, iż wymogi techniczne zawarte w dokumentacji
przetargowej, odnoszące się do pras tłokowych, spełnia co najmniej sześciu niezależnych
producentów, tj.: 1. Bucher Unipektin A.G., 2 Zamet - Budowa Maszyn S.A., 3. B&P
Engineering Sp. z o.o., 4. Dewatering, Chiny, 5. HPX Beijing Tong Stale Industrial
Development Zone, Beijing, Chiny oraz 6. Dehydris - kooperacja z Bucher Unipektin AG.
W przedmiocie instalacji hydrolizy Zamawiający podniósł, że twierdzenie
Odwołującego, że nie ma na rynku rozwiązań, spełniających wymagania SIWZ, jest
nieprawdziwe. Są co najmniej dwa rozwiązania, spełniające wymagania załącznika nr 6 do
SIWZ „Wykaz Urządzeń Kluczowych”. Są to rozwiązania oferowane przez firmy Cambi AS
jak i Veolia Water Technologies. Nieprawdziwe jest również twierdzenie Odwołującego, że
te firmy nie mogą zaoferować rozwiązania, spełniającego te wymagania. Wprowadzone do
załącznika nr 6 do SIWZ „Wykaz Urządzeń kluczowych” zmiany mają istotne znaczenie
technologiczne. Ponadto z technologicznego punktu widzenia, zgodnie z podanym przez
Odwołującego schematem i opisem, można wysnuć wniosek, że technologia proponowana
przez wykonawcę w pierwszym przetargu nr ref. 042.15.2017 nie spełniała wymagań dla
kluczowych urządzeń a sam wykonawca w pierwszym przetargu oświadczając, że oferowana
instalacja Sustec posiada kluczowe cechy, wprowadził Zamawiającego w błąd. Dalej
Zamawiający przedstawił szerokie uzasadnienie w zakresie wymagań dotyczących instalacji
hydrolizy, bilansu osadów itd. Nadto Zamawiający wskazał, że aby rozwiać wszelkie
wątpliwości i sprecyzować swoje wymagania z pierwszego przetargu wprowadził do
Załącznika nr 6 do SIWZ - Wykaz Urządzeń Kluczowych - nowy zapis o treści: „Dopuszcza
się stosowanie termicznej hydrolizy osadów ściekowych o przepływie tłokowym. Jakiekolwiek
rozwiązania, w których miesza się osady zhydrolizowane z osadami surowymi kierowanymi
do procesu hydrolizy są niedopuszczalne”. Wprowadzony zapis jednoznacznie formułuje jak
powinien wyglądać przepływ osadów w instalacji hydrolizy, aby spełnić technologiczny
warunek prowadzenia procesu fermentacji bez dodatkowego ogrzewania. Wskazał, że tylko
układ tłokowy, jak na przedstawionym w odpowiedzi na odwołanie diagramie, daje pewność
uzyskania właściwych parametrów zgodnych z wymaganiami. Dla porównania Zamawiający
przedstawił nie tłokowy przepływ w instalacji Sustec (w uproszczeniu) z recyrkulacją
wewnętrzną osadu zhydrolizowanego zgodnie z przekazanym przez Odwołującego
s
chematem. Argumentował, iż zastosowanie układu Sustec nie pozwala na efektywny
odzysk ciepła z osadów zhydrolizowanych do podgrzania wody kierowanej do wytwornicy
pary za pomocą wymienników ciepła z uwagi na za niską temperaturę osadów tj. 27,7
C.
Oczywiście można próbować odzyskać ciepło z osadów zhydrolizowanych i dopiero po tym
mieszać schłodzony osad po hydrolizie z osadem surowym wstępnym lecz to spowoduje, że
temperatura osadów kierowanych do fermentacji będzie jeszcze niższa niż 27,7
C. Zatem
techno
logia Sustec nie spełnia i tego punktu pierwotnych wymagań z pierwszego przetargu.
Oprócz wymienionych powyżej zapisów Zamawiający wprowadził do wykazu urządzeń
kluczowych dodatkowy wymóg a mianowicie: „Nie dopuszcza się stosowania jakichkolwiek
mieszadeł w reaktorze do hydrolizy”. Zamawiający wskazał, iż wyklucza jakiekolwiek
elementy ruchome w reaktorze z uwagi na troskę o późniejszą łatwość eksploatacji instalacji.
W reaktorze do hydrolizy panują trudne warunki - ciśnienie powyżej 6 bar, temperatura
powy
żej 150 st. C. Intencją Zamawiającego jest uniknięcie możliwych awarii demontażu
i rozmontowywania reaktora w celu naprawy bądź wymiany elementów ruchomych.
W dalszej części odpowiedzi na odwołanie Zamawiający przedstawił również
argumentację dotyczącą podnoszonej przez Control Process kwestii pominiętego bilansu
ładunków azotu i fosforu w cieczach nadosadowych i filtratach, przelewu nadmiarowego oraz
suszarni osadów.
Ponadto Zamawiający wskazał, że ma prawo i obowiązek opisać przedmiot
zamówienia w sposób zapewniający jego niezawodne działanie, bezpieczeństwo
i funkcjonalność. SIWZ w swojej istocie ogranicza, wręcz ma za zadanie ograniczyć
rozwiązania, które są niekorzystne dla Zamawiającego, mogące nawet powodować
zagrożenie bezpieczeństwa pracy ludzi i urządzeń. Suszenie komunalnych osadów
ściekowych jest procesem skomplikowanym i wymagającym dużej wiedzy i doświadczenia.
Oferent niespełniający wymagań SIWZ nie może zarzucać Zamawiającemu, że ograniczył
on konkurencję z tego powodu, że rozwiązanie oferowane przez Odwołującego nie spełnia
wymogów SIWZ. Zamawiający w trosce o zapewnienie odpowiedniej jakości, niezawodności,
funkcjonalności i bezpieczeństwa pracy instalacji oraz jej operatorów dlatego właśnie
wykluczył pewne rozwiązania (np. taśmę metalową), które by to zagrożenie stwarzały.
O zgodności dokumentacji projektowej z przepisami prawa oraz wykonaniu zadania na jej
podstawie dobitnie świadczy przyjęcie danego projektu przez NFOŚ do dofinansowania,
opinia twórcy projektu oraz opinia specjalisty Pana prof. dr hab. inż. J. B.
Zamawiający wskazał, iż zarzut naruszenia art. 7 ustawy Pzp jest niezasadny.
Zamawiający w toku danego postępowania traktuje wykonawców jednakowo, a Odwołujący
nie przedstawił dowodów na okoliczność naruszenia zasad uczciwej konkurencji.
W końcu Zamawiający wskazał, iż nie bez znaczenia jest fakt, że Odwołujący
wy
stępuje z niniejszym odwołaniem w imieniu podmiotu zależnego finansowo, swojej „córki”
Control Process EPC Environmental Protection 2 Sp. z o. o. /
Lider Konsorcjum/, które
wygrało poprzednie postępowanie i zawarło umowę na realizację danej inwestycji. Przez
8 miesięcy konsorcjum nie wykonało praktycznie żadnych robót i zeszło z placu budowy,
twierdząc, że inwestycja jest niewykonalna. Z powodu odstąpienia przez Zamawiającego od
umowy z winy w
ykonawcy konsorcjum wystąpiło do Sądu Okręgowego w Łodzi o ustalenie
nieważności umowy o roboty budowlane, zawartej przez konsorcjum firm Control Process
EPC Environmental Protection 2 Sp. z o. o. i Metalnaft sp. z o.o., na podstawie zapisu
art. 387
§ 1 K.C. /sygn. akt X GC 827/18/. Zdaniem Zamawiającego Odwołujący nie zamierza
ubiegać się o zamówienie, będące przedmiotem aktualnego postępowania przetargowego
a odwołanie złożył z zamiarem uzyskania pozytywnego dla niego Wyroku Izby w celu
wykorzystania go jako kolejny środek dowodowy w sprawie przed Sądem Okręgowym
w
Łodzi, o której mowa wyżej. Działania Odwołującego stanowią element strategii
procesowej. Ponadto
nie wiadomo dlaczego Odwołujący konsekwentnie zmierza do
pozbawienia Zamawiającego dofinansowania na realizację przedmiotowej inwestycji.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem Stron i Uczestnika postępowania
odwoławczego, na podstawie zebranego materiału w sprawie oraz oświadczeń
i stanowisk Stron i Uczestnika, Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co
następuje:
Na wstępie Izba ustaliła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek, o których
stanowi art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania.
Izba oceniła, że Odwołujący posiada interes w uzyskaniu zamówienia oraz możliwość
poniesienia szkody w związku z ewentualnym naruszeniem przez Zamawiającego przepisów
ustawy Pzp, czym wypełnił materialnoprawną przesłankę dopuszczalności odwołania,
o której mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.
Zamawiający w dniu 29 października 2018 r. powiadomił wykonawców o wniesionym
odwo
łaniu. Izba dopuściła do udziału w postępowaniu odwoławczym wykonawcę EKO-MTK
Sp. z o.o. z siedzibą w Brwinowie zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania
odwoławczego w dniu 31 października 2018 r. po stronie Zamawiającego.
Przy rozpoznawaniu prz
edmiotowej sprawy Izba uwzględniła dokumentację
postępowania o udzielenie zamówienia przekazaną przez Zamawiającego i potwierdzoną za
zgodność z oryginałem, w szczególności ogłoszenie o zamówieniu oraz specyfikację
istotnych warunków zamówienia wraz ze zmianami. Skład orzekający Izby wziął pod uwagę
również stanowiska i oświadczenia Stron i Uczestnika postępowania odwoławczego złożone
w pismach procesowych oraz ustnie do protokołu posiedzenia i rozprawy w dniu 9 i 20
listopada 2018 r.
Izba
mając na uwadze brzmienie § 19 ust. 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów
z dnia 22 marca 2010 r. w sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu odwołań
(Dz. U. z 2018 r. poz. 1092 ze zm.), z którego wynika, iż wszystkie dokumenty przedstawia
się w języku polskim, a jeżeli zostały sporządzone w języku obcym, strona oraz uczestnik
postępowania odwoławczego, który się na nie powołuje, przedstawia ich tłumaczenie na
język polski, nie zaliczyła w poczet materiału dowodowego sprawy dowodów z dokumentów
załączonych przez Zamawiającego przy piśmie z dnia 8 listopada 2018 r. oraz
Przystępującego przy piśmie z dnia 15 listopada 2018 r. sporządzonych w językach obcych.
Izba ustaliła, co następuje:
Zgodnie z działem IV SIWZ, przedmiotem niniejszego zamówienia jest przebudowa
i rozbudowa oczyszczalni ścieków w Łowiczu – etap I wraz ze wszystkimi robotami
wymaganymi i przewidzianymi w projekcie pt. „Przebudowa i rozbudowa oczyszczalni
ścieków w Łowiczu” opracowanym przez Biuro Projektów Budownictwa Komunalnego we
Wrocławiu Sp. z o.o. W projekcie inwestycja została podzielona na cztery zadania.
Niniejszym zamówieniem objęty jest tylko etap I inwestycji, w którym będą realizowane
następujące przedsięwzięcia z poszczególnych zadań:
- z zadania 1:
Hala krat i pompownia ścieków – obiekt nr 1, 2 (przebudowa i rozbudowa)
Sitopiaskowniki
– obiekt nr 3.1, 3.2 (budowa)
Komora przelewowa ścieków K-8 – obiekt nr 44 (budowa)
Osadniki wstępne – obiekt nr 4.1, 4.2 (budowa)
Komory predenitryfikacji, defosfatacji i denitryfikacji
– obiekt nr 5.1, 5.2 (budowa)
Pompowania osadu recyrkulowanego i nadmiernego
– obiekt nr 9 (przebudowa)
Pompowania ścieków recyrkulowanych – obiekt nr 7 (przebudowa i rozbudowa)
Stacja dmuchaw
– obiekt nr 13 (tylko wyposażenie technologiczne) (przebudowywany)
Budynek magazynowania i dozowania PIX-u
– obiekt nr 14 (przebudowywany)
Zagęszczacz grawitacyjny – obiekt nr 16 (przebudowa)
Biofiltr
– obiekt nr 26.2 (budowa)
Kanał odpływowy ścieków oczyszczonych (na odcinku od zbiorników retencyjnych do komory
zasuw 10.2) (budowa)
Pompowania wody technologicznej
– obiekt nr 34 (budowa)
Ujęcie wody technologicznej – obiekt nr 34.1 (budowa)
Stacja transformatorowa
– obiekt nr 40 (przebudowa)
Budynek administracyjno
– socjalny – obiekt nr 35 (wyposażenie biur, klimatyzacja, AKPiA)
(doposażenie)
Sieci zewnętrzne technologiczne, sanitarne, elektryczne i sterownicze, AKPiA wraz ze
studzienkami i komorami (przebudowa i rozbudowa).
- z zadania 2:
Zbiornik osadu nadmiernego
– obiekt nr 17 (przebudowywany)
Zamknięte komory fermentacyjne – obiekt nr 21.1, 21.2 (przebudowywany)
Trzon komunikacyjny przy WKF-ach
– obiekt nr 21.3 (budowa)
Wymiennikownia
– obiekt nr 20 (przebudowywany)
Budynek odwadniania osadu
– obiekt nr 23 (przebudowa i nadbudowa)
Budynek hydrolizy osadu
– obiekt nr 19 (budowa)
Zbiornik osadu przefermentowanego
– obiekt nr 22 (budowa)
Wiata odbioru osadu odwodnionego
– obiekt nr 41.1 (budowa)
Kotłownia i gospodarka cieplna wraz ze zbiornikiem oleju – obiekt nr 38 i 27 (budowa)
Zbiornik biogazu
– obiekt nr 32 (budowa)
Węzeł rozdzielczy (biogazu) – obiekt nr 31 (budowa)
Odsiarczalnia biogazu
– obiekt nr 30 (budowa)
Pochodnia
– obiekt nr 33 (budowa)
Sieci zewnętrzne technologiczne, sanitarne, elektryczne i sterownicze oraz AKPiA wraz ze
studzienkami i komorami (przebudowa i rozbudowa).
- z zadania 3:
Stacja zlewna ścieków dowożonych – obiekt nr 15 (budowa)
Suszarnia osadu, agregat kogeneracyjny i wiaty odbioru osadu wysuszonego, zbiornik osadu
dowożonego – obiekt 25, 39.1 i 39.2, 41.2, 24 (budowa)
Biofiltr
– obiekt nr 26.1 (budowa)
Wiata technologiczna
– obiekt nr 42 (budowa)
Stacja osadu dowożonego płynnego z pompownią – obiekt nr 18 (budowa)
Sieci zewnętrzne technologiczne, sanitarne, elektryczne i sterownicze oraz AKPiA wraz ze
studzienkami i komorami (przebudowa i rozbudowa).
- z zadania 4:
Budynek warsztatowy + Garaż – obiekt nr 36 (budowa)
Komora pomiarowa K-9
– obiekt nr 48 (budowa)
Osłona śmietnikowa – obiekt nr 43 (budowa)
Automatyczna stacja poboru prób – obiekt nr 47 (budowa)
Magazyn (istniejący) – obiekt nr 37 (przebudowywany)
Magazyn odpadów – obiekt nr 46
Sieci zewnętrzne technologiczne, sanitarne, elektryczne i sterownicze oraz AKPiA wraz ze
studzienkami i komorami (przebudowa i rozbudowa)
Układ drogowy i kompostownia – obiekt nr 28 (przebudowywany)
Ogrodzenie (budowa na
odcinku przewidzianym w przedmiarze robót).
Nadto Zamawiający wskazał, iż szczegółowy opis przedmiotu zamówienia zawiera:
1) projekt pt. „Przebudowa i rozbudowa oczyszczalni ścieków w Łowiczu”, specyfikacje
techniczne oraz przedmiary robót opracowane przez Biuro Projektów Budownictwa
Komunalnego Sp. z o.o. we Wrocławiu, stanowiące załącznik nr 7 do SIWZ oraz
2) dodatkowe wyjaśnienia/zmiany do załącznika nr 7 dotyczące rozwiązań technologicznych
przedstawione są w załącznikach nr 7A i 7B do SIWZ i są nadrzędne.
Zamawiający podał, iż elementy robót nieujęte w kosztorysie ofertowym lub
niewycenione, a wynikające wprost z dokumentacji przetargowej (przedmiar robót,
specyfikacja techniczna użytych materiałów) Zamawiający uzna za wycenione i ujęte
w ofercie,
bez możliwości jakichkolwiek roszczeń wykonawcy z tego tytułu. Ww. dotyczy
również robót nieujętych w przedmiarze robót a wynikających wprost z dokumentacji
projektowej, specyfikacji technicznej i SIWZ dot. I etapu.
Nadto Zamawiający wskazał, iż przedmiary robót należy traktować wyłącznie jako
dokumentację pomocniczą w celu oszacowania zaoferowanej ceny. W związku z powyższym
wymagał od wykonawców bardzo wnikliwego sprawdzenia dokumentacji, jak i warunków
panujących na terenie inwestycji. Skutki jakichkolwiek błędów w kosztorysach ofertowych
opracowanych przez wykonawcę obciążały wykonawcę zamówienia – wykonawca musiał
przewidzieć wszystkie okoliczności mogące wpłynąć na cenę zamówienia.
W przypadku ewentualnych niezgodności specyfikacji technicznej wykonania
i odbioru robót z projektem wykonawczym, dokumentem nadrzędnym jest STWiOR.
Decyzją nr 241/2015 z dnia 29 maja 2015 r. Starosta Łowicki zatwierdził projekt
budowlany i udzielił pozwolenia na budowę Gminie Miastu Łowicz na rozbudowę
i przebudowę oczyszczalni ścieków polegającą na: 1) budowie określonych obiektów,
2) przebudowie obiektów, w tym wymiennikowni, 3) przebudowie i rozbudowie obiektów,
4) przebudowie i nadbudowie budynku odwadniania osadu oraz 5) przebudowie, rozbudowie
i nadbudowie budynku administracyjno
– socjalnego. Z ww. decyzji wynika, iż obiekt objęty
zamierzeniem inwestycyjnym należy do kategorii XXX, o której mowa w załączniku do ustawy
z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r. poz. 1202) [zwanej dalej „ustawą
Pb
”].
Zgodnie z działem IV pkt 1 ppkt 18 SIWZ oraz § 2 ust. 3 pkt 1) lit. r wzoru umowy
(załącznik nr 4 do SIWZ), w ramach realizacji przedmiotu zamówienia należy
w szczególności przygotować dokumenty w celu uzyskania pozwolenia na użytkowanie
obiektów. Zgodnie z § 2 ust. 2 pkt 1 wzoru umowy (załącznik nr 4 do SIWZ) wykonawca
odpowiedzialny był za wykonanie rozruchu technologicznego oczyszczalni i osiągnięcie po
rozruchu wymaganych projektem i obowiązującymi przepisami prawa parametrów
oczyszczania ścieków. Ponadto, zgodnie z tabelą zamieszczoną w załączniku 7b do SIWZ –
pytanie LVI, wymaganie wydajności hydraulicznej dla oczyszczalni ścieków w Łowiczu
wynosi 5 966 kg s.m./d.
W załączniku nr 6 do SIWZ stanowiącym wykaz urządzeń kluczowych, Zamawiający
opisał wymogi techniczne prasy tłokowej, suszarki taśmowej oraz hydrolizy. Zamawiający
wymagał od wykonawców podania w treści ww. załącznika m.in. nazwy oferowanego
urządzenia, producenta/dostawcy oraz dwóch obiektów referencyjnych, na których ww.
urządzenia zostały zamontowane. Ponadto, Zamawiający wymagał, aby oferowane
urządzenia nie były urządzeniami testowymi ani prototypowymi. Celem potwierdzenia tego
faktu wykonawca zobowiązany był do wyspecyfikowania, co najmniej dwóch obiektów
(komunalne oczyszczalnie ścieków), na których pracują wskazane poszczególne urządzenia.
Poprzez oczyszczalnie komunalne należy rozumieć obiekty, w których są oczyszczane ścieki
bytowo
– gospodarcze. Z uwagi na to, że każdy obiekt posiada swoją specyfikę i pewne typy
urządzeń mogą być indywidualnie dostosowane do specyfiki planowanego obiektu,
Zamawiający wymagał wskazania obiektów referencyjnych, na których zamontowane
urządzenia będą technicznie zgodne jedynie z minimalnymi wymogami technicznymi,
określonymi dla każdego z urządzeń, zawartych w wykazie urządzeń kluczowych. Oznacza
to, że ocena zgodności technicznej oferowanego urządzenia z urządzeniami z obiektu
referencyjnego na etapie oceny ofert odnosić się będzie jedynie do minimalnych wymogów
technicznych określonych w wykazie urządzeń kluczowych. Niespełnienie któregokolwiek
wymogu technicznego określonego w wykazie urządzeń kluczowych lub brak, co najmniej
dwóch referencji zgodnych z minimalnymi wymogami technicznymi zawartymi w wykazie
urządzeń kluczowych skutkuje odrzuceniem oferty. Wymogi techniczne określone
w Dokumentacji Technicznej i Specyfikacji Technicznej należy traktować, jako wymogi
szczegółowe. Wykonawca zobowiązany jest do przedstawienia w wymaganej formie (zdjęcia
instalacji i urządzeń, wyniki badań i testów, opis techniczny, adresy, dane kontaktowe)
niezbędnych uzupełniających danych potwierdzających fizyczne funkcjonowanie i działanie
urządzeń wskazanych w wykazie urządzeń kluczowych na komunalnych oczyszczalniach
ścieków.
W ww. załączniku odnośnie instalacji hydrolizy Zamawiający wskazał m.in., że
dopuszcza stosowanie termicznej hydrolizy osadów ściekowych o przepływie tłokowym.
Jakiekolwiek rozwiązania, w których miesza się osady zhydrolizowane z osadami surowymi
kierowanymi do procesu hydrolizy są niedopuszczalne. Zamawiający nie dopuścił
stosowania jakichkolwiek mieszadeł w reaktorze do hydrolizy.
Zamawiający w treści załącznika nr 1 do SIWZ pn. Formularz ofertowy wymagał
złożenia przez wykonawcę oświadczenia o treści: „zapoznaliśmy się ze specyfikacją
istot
nych warunków zamówienia wraz z ewentualnymi zmianami i nie wnosimy do niej
żadnych zastrzeżeń”. Z kolei w treści załącznika nr 11 do SIWZ Zamawiający wymagał, by
wykonawca oświadczył: „Potwierdzamy, że w pełni zaznajomiliśmy się z przedstawioną
przez Zama
wiającego Dokumentacją Projektową i Specyfikacją Techniczną, nie wnosimy do
niej zastrzeżeń i zobowiązujemy się do dostawy poszczególnych urządzeń o parametrach
technicznych nie gorszych niż parametry w niej określone.”
W dniu 30 października 2018 r. Zamawiający dokonał zmiany treści SIWZ dodając
w dziale IV specyfikacji, pod zapisem „Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia zawiera”,
tiret 3 o treści: „w zakresie parametrów techniczno – technologicznych zawartych
w projekcie ogólnobudowlanym i projektach wykonawczych pierwszeństwo mają parametry
projektów wykonawczych”.
Izba zważyła, co następuje:
W pierwszej kolejności wskazać należy, iż w toku posiedzenia niejawnego z udziałem
Stron i Uczestnika postępowania, wykonawca Control Process cofnął zarzut naruszenia
art. 22 ust. 1a w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez ustanowienie warunków udziału
w postępowaniu w sposób nieproporcjonalny do przedmiotu zamówienia, a co za tym idzie
ograniczający uczciwą konkurencję. Z uwagi na powyższe, Izba uznała, że postępowanie
odwoławcze w zakresie ww. zarzutu podlega umorzeniu. Ww. zarzut nie podlegał zatem
ro
zpoznaniu przez Izbę.
Następnie, mając na uwadze uwzględnienie przez Zamawiającego odwołania
w zakresie zarzutu naruszenia art. 29 ust. 1 w zw. z art. 31 ustawy Pzp odnoszącego się
do punktu 4. uzasadnienia odwołania oraz wobec braku sprzeciwu wykonawcy EKO – MTK
Sp. z o.o. przystępującego do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego co
do jego uwzględnienia Izba uznała, że postępowanie odwoławcze, w zakresie ww. zarzutu
podlega umorzeniu. W tym miejscu Izba wskazuje, że celowość i zasadność ww. czynności
Zamawiającego znalazła się poza merytoryczną oceną Izby.
W ocenie Izby, w okolicznościach przedmiotowej sprawy, zasadnym jest
przedstawienie uwag natury ogólnej, odnoszących się do wymogów formalnych odwołania,
określonych przepisami ustawy Pzp oraz aktem wykonawczym do tejże ustawy.
Izba wskazuje, że stosownie do treści art. 180 ust. 3 ustawy Pzp oraz analogicznie
§ 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 22 marca 2010 r. w sprawie regulaminu
postępowania przy rozpoznawaniu odwołań (Dz. U. z 2018 r. poz. 1092), odwołanie powinno
wskazywać czynność lub zaniechanie czynności zamawiającego, której zarzuca się
niezgodność z przepisami ustawy, zawierać zwięzłe przedstawienie zarzutów, określać
żądanie oraz wskazywać okoliczności faktyczne i prawne uzasadniające wniesienie
odwołania. Tym samym należy podkreślić, że właśnie określone w ww. przepisach wymogi
konstrukcyjne odwołania przesądzają, że treść zarzutu nie jest ograniczona wyłącznie do
twierdzeń zawartych we wstępnej części odwołania (petitum), a dotyczy również okoliczności
faktycznych zawartych w sformułowanej przez odwołującego argumentacji. Odwołanie
powinno wyrażać zastrzeżenia wobec dokonanych przez zamawiającego czynności lub
zaniechań, co oznacza obowiązek zaprezentowania przez odwołującego nie tylko podstawy
prawnej takich zastrzeżeń, ale przede wszystkim argumentacji odnoszącej się do
postulowanej oceny. Oznacza to zatem konieczność odniesienia się do elementów stanu
faktycznego, jak również podjętych czynności lub zaniechań zamawiającego w taki sposób,
który pozwoli na uznanie, że podniesione zostały konkretne zarzuty wobec tych czynności
lub zaniechań przypisanych zamawiającemu (tak Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku z dnia
26 czerwca 2017 r. sygn. akt: KIO 1187/17). Podsumowując powyższe Izba stwierdza, że to
na wykonawcy, będącym profesjonalistą, spoczywa ciężar przedstawienia w treści
odwołania jasnych i szczegółowych zarzutów zbudowanych z dwóch warstw, tj. prawnej
i faktycznej, które wyznaczają granice rozstrzygnięcia Izby, która może orzekać wyłącznie
w zakresie zarzutów zawartych w odwołaniu (arg. z art. 192 ust. 7 ustawy Pzp).
Nadto Izba wskazuje, że wykonawca, który kwestionuje w ramach środków ochrony
prawnej treść postanowień specyfikacji istotnych warunków zamówienia oraz ogłoszenia
o zamówieniu winien również w sposób precyzyjny i staranny określić swoje żądania,
bowiem ocena zarzutów podniesionych w ramach odwołania dokonywana jest
z uwzględnieniem żądań wykonawcy co do nowych postanowień SIWZ oraz ogłoszenia
o zamówieniu. Podkreślić należy, iż to obowiązkiem wykonawcy, a nie rolą Izby, jest
precyzowanie żądań odwołującego, które uczynią zadość jego interesom w przypadku
uwzględnienia odwołania. Precyzyjnie postawione przez Odwołującego zarzuty odwołania
oraz skorelowane
z nim żądania wykonawcy wyznaczają zatem granice postępowania
odwoławczego prowadzonego przez Izbę.
Ponadto
Izba wskazuje, że wniesienie odwołania wobec treści ogłoszenia
o zamówieniu oraz postanowień specyfikacji istotnych warunków zamówienia nie może
o
graniczać się do załączenia przez wykonawcę do treści odwołania opinii technicznej, bez
konkretnego, jednoznacznego wyjaśnienia i wskazania, w jaki sposób okoliczności
podnoszone w danej opinii przesądzają o naruszeniu przepisów ustawy Prawo zamówień
publi
cznych. Nie jest zadaniem Izby, domyślanie się, na podstawie załączonej do odwołania
opinii technicznej, jaki zarzut w istocie chciał postawić odwołujący się wykonawca, jak
również, który fragment rzeczonej opinii „wpisuje się” w treść podnoszonego przez
wykonawcę zarzutu naruszenia przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych.
Mając na uwadze powyższe wskazać należy, iż w toku rozprawy Odwołujący
oświadczył, iż zarzuty z punktu 7 petitum odwołania odpowiadają uzasadnieniu zawartemu
w pkt 8 i n. oraz wnioskowi z pkt 11 odwołania. W punkcie 7 petitum odwołania Odwołujący
postawił zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 7 ustawy Pzp poprzez opisanie
wymagań dla: a) suszarni osadów w sposób ograniczający konkurencję i uniemożliwiający
zaoferowanie wymaganego rozwiązania, b) prasy tłokowej w sposób uniemożliwiający
zaoferowanie wymaganego rozwiązania oraz c) instalacji hydrolizy w sposób ograniczający
konkurencję. Nadto w punkcie 11 petitum odwołania, Odwołujący sformułował żądania
zmiany treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia w zakresie: a) suszarni osadów,
b) prasy tłokowej oraz c) instalacji hydrolizy. Z kolei w uzasadnieniu odwołania Odwołujący
w punkcie 8 przedstawił argumentację odnoszącą się do opisu przedmiotu zamówienia
w zakresie
prasy tłokowej, w punkcie 7 (prawidłowo winno być pkt 9) zawarto argumentację
dotyczącą opisu przedmiotu zamówienia instalacji hydrolizy, w punkcie 8 (prawidłowo winno
być pkt 10) Control Process zarzucił, iż Zamawiający pominął bilans ładunków azotu i fosforu
w cieczach nadosadowych i filtratach, a w puncie 9 (prawidłowo winno być punkt 11)
wykonawca poruszył kwestię przelewu nadmiarowego na podstawie załączonej do
odwołania opinii dr M. M.
Z powyższego wynika zatem, iż w uzasadnieniu odwołania brak jest argumentacji
prawnej, jak i faktycznej,
w zakresie postawionego wyłącznie w petitum odwołania zarzutu
naruszenia art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 7 ustawy Pzp
dotyczącego suszarni osadów.
Powyższe zresztą zostało przyznane przez Odwołującego w toku rozprawy przed Izbą,
zatem tak postawiony zarzut nie mógł zostać przez Izbę rozpoznany.
Następnie, odnosząc się do kwestii pominiętego bilansu ładunków azotu i fosforu
w cieczach nadosadowych i filtratach, Izba stwierdziła, że Odwołujący nie postawił zarzutu
w ww. zakresie. Zauważyć należy, iż żaden z podpunktów punktu 7 petitum odwołania nie
odnosi się do bilansu ładunków azotu i fosforu w cieczach nadosadowych i filtratach. Z kolei
w uzasadnieniu odwołania wykonawca Control Proces poprzestał jedynie na zacytowaniu
fragmentu z załączonej do odwołania opinii technicznej dr inż. M. M. oraz dr hab. inż. S. M.,
przy c
zym nie wyjaśnił w jaki sposób, przekłada się to na naruszenie przepisów ustawy
Prawo zamówień publicznych. Dalej Odwołujący zacytował warunki realizacji inwestycji w
Siedlcach, nie przedstawiając przy tym żadnych konkluzji mających wynikać z tego cytatu.
Na podstawie treści odwołania nie sposób również wywieść, jakie było żądanie
Odwołującego w powyższym zakresie.
Podobnie rzecz ma się w przypadku zagadnienia dotyczącego przelewu
nadmiarowego.
Izba wskazuje, że i w tym zakresie Odwołujący nie postawił konkretnego
zarzutu tak, by możliwym była jego ocena ani nie sformułował żądania skorelowanego
z podniesionym zarzutem. Zauważyć należy, iż punkt 7 petitum odwołania nie odnosi się do
zagadnienia przelewu nadmiarowego. Z kolei treść punktu 9 uzasadnienia odwołania
(prawidłowo winno być punktu 11) sprowadza się do zacytowania fragmentu opinii dr inż. M.
M.
oraz dr hab. inż. S. M. oraz fragmentu studium wykonalności. Control Process w
odwołaniu nie uzasadnił w jaki sposób zacytowane fragmenty ww. dokumentów naruszają
konkretne przepisy ustawy Prawo zamówień publicznych, przez co w konsekwencji winny
ulec zmianie.
Ponadto, odnosząc się do załączonej do odwołania opinii technicznej autorstwa
dr inż. M. M. oraz dr hab. inż. S. M., datowanej na lipiec 2018 r. zauważyć należy, iż
przedmiotowa opinia dot
yczy poprzedniego postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego prowadzonego przez Zamawiającego pod numerem referencyjnym
042.15.2017, na co wyraźnie wskazuje jej treść, a Odwołujący nie wykazał jaka jej część
zachowuje aktualność na gruncie przedmiotowego postępowania i zmienionej treści SIWZ.
Z kolei z
załączonego przez Odwołującego do pisma z dnia 15 listopada 2018 r.
„Komentarza do problemów zawartych w: 1. Opracowaniu pn.: „Oczyszczalnia ścieków
w Łowiczu. Sprawdzenie możliwości osiągnięcia efektu ekologicznego”. Stadium: „Bilans
ścieków + obliczenia technologiczne” wykonanego dla obiektu Oczyszczalni ścieków
w Łowiczu przez Biuro Projektów Budownictwa Komunalnego we Wrocławiu Sp. z o.o.,
Wrocław, sierpień 2018. 2. Opinii technicznej do dokumentacji projektowej „Przebudowa
i rozbudowa oczyszczalni ścieków w Łowiczu”. Opiniujący: prof. dr hab. inż. J. B.,
Częstochowa, październik 2018. 3. Dokumentacji projektowej rozbudowy i modernizacji
oczyszczalni ścieków m. Łowicz opracowanej przez Biuro Projektów Budownictwa
Komu
nalnego we Wrocławiu Sp. z o.o., Wrocław 2015” nie sposób jednoznacznie wywieść,
do których zarzutów odwołania odnosi się przedmiotowy komentarz. Powyższe nie wynika
również z ww. pisma procesowego wykonawcy Control Process, który w sposób ogólny
wskazał, iż dotyczy on kwestii projektowych i obliczeń ilości osadu.
Zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 w zw. z art. 31 ustawy Pzp polegający na braku
jednoznacznego i wyczerpującego opisu przedmiotu zamówienia przy użyciu dokumentacji
projektowej oraz specyfikacji
technicznej wykonania i odbioru robót budowlanych, w ocenie
Izby, nie zasługiwał na uwzględnienie. Nie potwierdził się również zarzut naruszenia art. 29
ust. 1 w zw. z art. 139 ustawy Pzp w zw. z art. 387 § 1 k.c. poprzez nałożenie na wykonawcę
obowiązku wykonania rozruchu technologicznego całej oczyszczalni, uzyskania efektu
ekologicznego, gdy nie jest to możliwe wobec braku realizacji części inwestycji określonej
pozwoleniem na budowę.
Ww. zarzuty zostaną omówione łącznie z uwagi na zbieżność argumentacji
podnoszonej przez Odwołującego na ich poparcie.
Odwołujący upatrywał naruszenia ww. przepisów ustawy Pzp w tym, iż dokumentacja
projektowa pt. „Przebudowa i rozbudowa oczyszczalni ścieków w Łowiczu” załączona do
specyfikacji istotnych warunków zamówienia, obejmuje całościową modernizację
oczyszczalni w szerszym zakresie niż ma być zlecony potencjalnemu wykonawcy. W ocenie
Odwołującego, Zamawiający nie przedstawił kompletnej, zgodnej z przepisami ustawy Pzp
oraz aktami wykonawczymi do ww. ustawy, dokumentacji projektowej oraz specyfikacji
technicznej wykonania i odbioru robót dla przedmiotu zamówienia, a dokumentacja, która
została dołączona do postępowania przetargowego jest niedostosowana do przedmiotu
zamówienia w niniejszej sprawie. Powyższe zdaniem Control Process skutkowało
jednocześnie brakiem możliwości prawidłowej wyceny części prac, jak również brakiem
możliwości osiągnięcia efektu ekologicznego w wyniku rozruchu technologicznego
oczyszczalni ze względu na ograniczony zakres prac.
Na wstępie wskazać należy, iż sporządzenie opisu przedmiotu zamówienia jest jedną
z najważniejszych czynności związanych z przygotowaniem postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego. Czynność ta stanowi jednocześnie obowiązek Zamawiającego, ale
i jego
uprawnienie, bowiem odzwierciedla rzeczywiste potrzeby Zamawiającego w danym
postępowaniu. To Zamawiający ma prawo, wyznaczając cel, jaki zamierza zrealizować, tak
określić przedmiot zamówienia, aby opisać go adekwatnie do wyznaczonego celu,
zachowując jednocześnie obiektywizm i precyzję w formułowaniu swoich potrzeb.
Przechodząc do kwestii oceny zasadności poszczególnych zarzutów odwołania Izba
zważyła, że zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy Pzp, przedmiot zamówienia opisuje się w sposób
jednoznaczny i wyczer
pujący, za pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń,
uwzględniając wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie
oferty.
Z powyższego przepisu wynika zatem, iż Zamawiający opisując przedmiot
zamówienia winien dołożyć staranności, by opis zamówienia był kompletny, jasny,
zrozumia
ły dla potencjalnych wykonawców.
Z kolei stosownie do treści art. 31 ust. 1 ustawy Pzp, zamawiający opisuje przedmiot
zamówienia na roboty budowlane za pomocą dokumentacji projektowej oraz specyfikacji
technicznej wykonania i odbioru robót budowlanych. Jak wynika natomiast z rozporządzenia
Ministra Infrastruktury
z dnia 2 września 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy
dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznej wykonania i odbio
ru robót budowlanych
oraz programu funkcjonalno
– użytkowego (Dz. U. z 2013 poz. 1129), dokumentacja
projektowa, służąca do opisu przedmiotu zamówienia na wykonanie robót budowlanych, dla
których jest wymagane uzyskanie pozwolenia na budowę, składa się w szczególności z:
projektu budowlanego w zakresie uwzględniającym specyfikę robót budowlanych;
projektów wykonawczych w zakresie, o którym mowa w § 5; 3) przedmiaru robót
w zakresie, o którym mowa w § 6 oraz 4) informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony
zdrowia, w przypadkach
gdy jej opracowanie jest wymagane na podstawie odrębnych
przepisów.
Izba nie podzieliła stanowiska prezentowanego przez Odwołującego w powyższym
zakresie. Bezspornie,
dokumentacja projektowa opracowana dla całego zamierzenia
inwestycyjnego związanego z przebudową i rozbudową oczyszczalni ścieków w Łowiczu
została podzielona na 4 zadania. Powyższy podział Zamawiający uzasadniał koniecznością
zapewnienia ciągłości pracy istniejącej oczyszczalni ścieków. Przedmiotowym zamówieniem
objęty został wyłącznie etap I inwestycji, w ramach którego wykonawca obwiązany był
wykonać przedsięwzięcia wybrane z poszczególnych czterech zadań do realizacji.
W konsekwencji powyższego dokonany przez Zamawiającego podział (wydzielenie etapu I)
nie odpowiadał podziałowi zadań przyjętemu do realizacji w dokumentacji projektowej,
jednakże jak uzasadniał w toku rozprawy Zamawiający, został on dokonany w porozumieniu
z projektantem dokumentacji.
Mając na uwadze powyższy stan rzeczy Izba wskazuje, że sam fakt, iż Zamawiający
załączył do SIWZ dokumentację projektową oraz STWiORB odnoszącą się do całego
zamierzenia
inwestycyjnego nie przesądza jeszcze o opisaniu przedmiotu niniejszego
zamówienia w sposób niejednoznaczny i niewyczerpujący. Zauważyć bowiem należy, iż to
w dziale IV SIWZ Zamaw
iający wylistował w sposób jasny i konkretny zakres robót
budowlanych stanowiących etap I inwestycji. Dalej podnieść należy, iż wszystkie obiekty
wskazane w ww. dziale
SIWZ zostały przez Zamawiającego ujęte w dokumentacji, tj.
projekcie budowlanym, wykonawczym
i pozwoleniu na budowę. Tym samym zakres i opis
robót wynikający z działu IV SIWZ znajdował swoje odzwierciedlenie w dokumentacji
projektowej
i specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót budowlanych.
Ponadto zauważyć należy, iż Odwołujący nie wskazał, które zapisy specyfikacji
istotnych warunków zamówienia odnoszące się do przedmiotu zamówienia były dla
wykonawcy niez
rozumiałe, czy niejednoznaczne w związku z przyjętym przez
Zamawiającego opisem przedmiotu zamówienia w dziale IV SIWZ oraz załączoną
dokumentacją projektową. Wykonawca nie zarzucał również, że w dziale IV SIWZ zostały
przewidziane do realizacji prace, które nie wynikałyby z decyzji o pozwoleniu na budowę, czy
też z dokumentacji projektowej. Uwadze Izby nie umknęła również okoliczność, iż
wykonawca Control Process w toku rozprawy nie twierdził, że nie jest możliwym ustalenie
zakresu
prac objętych przedmiotowym zamówieniem w świetle tak sporządzonej
dokumentacji postępowania. Odwołujący, zdaniem Izby, w istocie oczekiwał
przeprojektowania inwestycji w sposób odpowiadający jego potrzebom. Okoliczność, iż
Zamawiający załączył do SIWZ dokumentację projektową, dotyczącą całego zamierzenia
inwestycyjnego, przekraczającą zatem obszar prac objętych przedmiotowym zamówieniem,
nie świadczy z góry o opisaniu przedmiotu zamówienia w sposób nieprecyzyjny, czy też
niewyczerpujący. Z powyższego można wyciągnąć wnioski wręcz przeciwne. Skoro bowiem
w dziale IV SIWZ Zamawiający jednoznacznie określił zakres prac objętych zamówieniem,
załączając do SIWZ dokumentację projektową dotyczącą całego zamierzenia
inwestycyjnego, to profesjonalny wykonawca nie pow
inien mieć trudności w ustaleniu, które
elementy dokumentacji projektowej i STWiORB
odnoszą się do zakresu prac wskazanego
w dziale IV SIWZ.
Podkreślić także należy, iż Odwołujący nie wskazał i nie uzasadnił
w jakikolwiek sposób, które z prac wymienionych w dziale IV SIWZ budzą jego wątpliwości,
co do kwestii zakwalifikowania,
czy wchodzą w zakres przedmiotu zamówienia czy też nie.
Wykonawca nie wskazał bowiem, w czym należy upatrywać niejednoznaczności opisu
przedmiotu zamówienia.
Przechodząc natomiast do kwestii niejednoznacznego opisu przedmiotu zamówienia
z uwagi na jego ograniczony (w dziale IV SIWZ)
zakres w kontekście konieczności
przeprowadzenia prób eksploatacyjnych oraz uzyskania efektu ekologicznego wskazać
należy, iż Odwołujący nie wykazał, aby niemożliwym było uzyskanie zakładanego przez
Zamawiającego efektu ekologicznego w wyniku rozruchu technologicznego wskutek
wykonania prac objętych etapem I. Odwołujący w treści odwołania postawił w ww. zakresie
tezę, pozbawioną jednak szerszego uzasadnienia. W rzeczonym zakresie wykonawca
ograniczył się jedynie do ogólnych twierdzeń, natomiast nie wyjaśnił ani tym bardziej nie
wykazał, wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi wynikającemu z art. 190 ust. 1 zdanie
pierwsze ustawy Pzp, dlaczego
zakres prac objętych niniejszym zamówieniem uniemożliwi
osiągnięcie zakładanego efektu ekologicznego. W tym miejscu wskazać należy, iż
Odwołujący pominął całkowicie akcentowaną przez Zamawiającego w toku rozprawy
kwestię, że etap I inwestycji obejmował kompleksowe uporządkowanie obiektów gospodarki
osadowej oraz budowę lub przebudowę najważniejszych obiektów ciągu ściekowego,
skupiając się jedynie w swoich wywodach na samym fakcie, niedostosowania postanowień
działu IV SIWZ do podziału zadań wynikającego z dokumentacji projektowej przyjętego przez
projektanta.
Nie można również nie zauważyć, że Odwołujący nie odparł w istocie szerokiego
stanowiska Zamawiającego wyrażonego w opinii technicznej do dokumentacji projektowej
„Przebudowa i rozbudowa oczyszczalni ścieków w Łowiczu” autorstwa prof. dr hab. inż. J. B.
zawartego w punkcie 10.,
potwierdzającego możliwość osiągnięcia efektu ekologicznego w
wykonaniu prac objętych etapem I.
Ze względu na powyższe ww. zarzuty nie zasługiwały na uwzględnienie.
Zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 w zw. z art. 139 ustawy Pzp w zw. z art. 651 k.c.
poprzez
nałożenie na wykonawcę obowiązku złożenia oświadczenia zawartego w formularzu
oferty o treści: ,,(…) zapoznaliśmy się ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia wraz
z ewentualnymi zmianami i nie wnosimy do niej żadnych zastrzeżeń, (...)” oraz w załączniku
nr 11 o treści: „Potwierdzamy, że w pełni zaznajomiliśmy się z przedstawioną przez
Zamawiającego Dokumentacją Projektową i Specyfikacją Techniczną, nie wnosimy do niej
zastrzeżeń i zobowiązujemy się do dostawy poszczególnych urządzeń o parametrach
te
chnicznych nie gorszych niż parametry w niej określone”, w opinii Izby, nie zasługiwał na
uwzględnienie.
Odwołujący jako uzasadnienie ww. zarzutu przywołał jedynie wyrok KIO z dnia
30 listopada 2017 r. sygn. akt: KIO 2219/17 potwierdzający, zdaniem wykonawcy,
konieczność usunięcia ww. postanowień specyfikacji.
Stosownie do treści art. 139 ust. 1 ustawy Pzp, do umów w sprawach zamówień
publicznych, stosuje się przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, jeżeli
przepisy ustawy nie stanowią inaczej. Z kolei zgodnie z treścią art. 651 k.c., jeżeli
dostarczona przez inwestora dokumentacja, teren budowy, maszyny lub urządzenia nie
nadają się do prawidłowego wykonania robót albo jeżeli zajdą inne okoliczności, które mogą
przeszkodzić prawidłowemu wykonaniu robót, wykonawca powinien niezwłocznie
zawiadomić o tym inwestora.
W ocenie składu orzekającego Izby rozpoznającego niniejszą sprawę, przywołany
przez Odwołującego ww. wyrok nie znajduje potwierdzenia w okolicznościach faktycznych
przedmiotowej
sprawy. Nie można nie zauważyć, iż brzmienie ww. oświadczeń, których
złożenia wymagał Zamawiający w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie zamówienia
nie jest tożsame z treścią oświadczenia sformułowanego przez zamawiającego w sprawie
o sygn. akt: KIO 22
19/17. Przede wszystkim podkreślić należy, iż w rozpoznawanej przez
Izbę sprawie, Zamawiający nie wymagał od wykonawców złożenia oświadczenia, że
przedstawiona dokumentacja projektowa oraz specyfikacja techniczna wykonania i odbioru
robót „nadają się do prawidłowego wykonania zamówienia”, jak miało to miejsce w sprawie
KIO 2219/17, determinując tym samym zakres rozstrzygnięcia Izby.
Uwzględniając powyższe, w tym wobec braku innej argumentacji, poza dotyczącą
ww. wyroku KIO, mającej potwierdzać zasadność postawionego przez Control Process
omawianego zarzutu, Izba uznała, iż nie można stwierdzić, że kwestionowane postanowienia
specyfikacji istotnych warunków zamówienia przerzucają na wykonawcę odpowiedzialność
za błędy dokumentacji projektowej, jak również, że Zamawiający oczekiwał od wykonawców
sprawdzenia prawidłowości dokumentacji.
Brak było zatem zdaniem składu orzekającego Izby podstaw do stwierdzenia
naruszenia art. 29 ust. 1 w zw. z art. 139 ustawy Pzp w zw. z art. 651 k.c., a w konsekwencji
uwzględnienia ww. zarzutu.
Wskazany w petitum odwołania zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 w zw. z art. 31 ustawy
Pzp z uwagi na brak
dokumentacji projektowej dla zakresu rozbiórek, jak również wynikający
z punktu 5 uzasadnienia odwołania zarzut zaniechania przedstawienia pozwolenia na
budowę obejmującego prace rozbiórkowe, zdaniem składu orzekającego Izby, nie zasługiwał
na uwzględnienie.
Osią sporu między Stronami w powyższym zakresie była okoliczność, czy po stronie
Zamawiającego istniał obowiązek sporządzenia dokumentacji projektowej oraz pozwolenia
na budowę obejmujących prace rozbiórkowe, w szczególności prace rozbiórkowe komina
kotłowni będącego obiektem o wysokości powyżej 8 metrów, dla którego wymagane jest,
w opinii Odwołującego, w świetle art. 28 ust. 1 w zw. z art. 31 ust. 1 ustawy Pb, uzyskanie
pozwolenia na rozbiórkę przed wykonaniem ww. prac.
Odnosząc się do powyższego Izba wskazuje, że z treści pozwolenia na budowę
(decyzja Starosty Łowickiego nr 241/2015 z dnia 29 maja 2015 r.) wynika, że jej przedmiotem
jest: 1) budowa określonych obiektów, 2) przebudowa licznych obiektów, 3) przebudowa
i rozbudowa obiektów, 4) przebudowa i nadbudowa budynku odwadniania osadu oraz
5) przebudowa i rozbudowa budynku administracyjno
– socjalnego.
Jednakże zauważyć należy, iż Odwołujący pominął, że komin kotłowni stanowi część
wymiennikowni (obiekt nr 20), która zgodnie z decyzją Starosty Łowickiego nr 241/2015
z dnia 29 maja 2015 r. i projektem budowlanym, może zostać przebudowana. Z kolei punkt
11 Tomu II B Projektu architektoniczno budowlanego
– branża konstrukcja dotyczy
przebudowy obiektu nr 20, tj. wymiennikowni. Kolejno w punkcie 11.2 stanowiącym zakres
prac wyburzeniowych wskazano: „wyburzenie istniejącego komina murowanego
o wymiarach w rzucie: 1,94 x 1,68
i wysokości wyburzenia ~14,5 m. Poz. wyburzenia poziom
istn. Stropodachu”. Natomiast w punkcie 11.4 odnoszącym się do zakresu prac związanych
z przebudową obiektów, ujęto elementy nowoprojektowane, m.in. wykonanie płyty
żelbetowej, przykrywającej otwór po wyburzonym kominie. Ponadto integralną część
dokumentacji projektowej stanowi rysunek K-13, 20-
1 obejmujący zakres prac
wyburzeniowych oraz rysunek K-13, 20-
2 obejmujący zakres prac związanych z przebudową
obiektów. Odwołujący nie kwestionował w toku postępowania odwoławczego powyższych
ustaleń faktycznych podniesionych przez Zamawiającego w odpowiedzi na odwołanie.
W świetle powyższego nie sposób stwierdzić, że dokumentacja projektowa oraz
wydana na jej podstawie decyzja Starosty Łowickiego nr 241/2015 z dnia 29 maja 2015 r.
pozwalająca na budowę dla inwestycji polegającej na przebudowie i rozbudowie
oczyszczalni ścieków w Łowiczu nie obejmowała prac umożliwiających wyburzenie komina
wymiennikowni. W konsekwencji nie można podzielić argumentacji Odwołującego, jakoby
wykonawca nie miał możliwości wyceny ww. prac rozbiórkowych komina, czy też wykonania
rozbiórki komina, skoro prace wyburzeniowe komina zostały ujęte w dokumentacji
projektowej i decyzji pozwalającej na budowę nr 241/2015.
Tym samym zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 w zw. z art. 31 ustawy Pzp
w omawianym wyżej zakresie nie mógł zostać uwzględniony.
Zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 w zw. z art. 139 ustawy Pzp
w zw. z art. 387 § 1 k.c.
polegający na nałożeniu na wykonawcę obowiązku uzyskania pozwolenia na użytkowanie,
w sytuacji gdy nie jest to możliwe wobec braku realizacji części inwestycji określonej
pozwoleniem na budowę, odnoszący się do punktu 6 uzasadnienia odwołania, zdaniem Izby,
nie zasługiwał na uwzględnienie.
Nie było sporne między Stronami postępowania odwoławczego, iż w świetle
brzmienia postanowienia zawartego w dziale IV pkt 1 ppkt 18 SIWZ oraz § 2 ust. 3 pkt 1 lit. r
załącznika nr 4 do SIWZ na wykonawcę niniejszego zamówienia nałożony został obowiązek
uzyskania pozwolenia na użytkowanie. Bezsporna była również okoliczność, że objęty
decyzją Starosty Łowickiego nr 241/2015 z dnia 29 maja 2015 r. obiekt budowlany został
zaszeregowany do kategorii XXX, co w świetle art. 55 ust. 1 pkt 1 lit. h ustawy Pb oznacza,
iż po wykonaniu prac objętych pozwoleniem konieczne będzie uzyskanie pozwolenia na
użytkowanie.
Odwołujący ww. zarzut uzasadniał brakiem obiektywnej możliwości uzyskania
pozwolenia na użytkowanie z uwagi na wady dołączonej do dokumentacji decyzji
administracyjnej o pozwoleniu na
budowę. Wskazywał, iż wyłączenie z zakresu przedmiotu
zamówienia w stosunku do dokumentacji projektowej, stanowiącej podstawę uzyskania
pozwolenia na budowę, modernizacji osadników wtórnych oraz budowy zbiornika
retencyjnego uniemożliwia wykonanie wynikającego z treści SIWZ obowiązku uzyskania
pozwolenia na użytkowanie. W tym miejscu podkreślić należy, iż Odwołujący nie wyjaśnił,
dlaczego wyłączenie z zakresu niniejszego zamówienia ww. elementów, uniemożliwi
uzyskanie pozwolenia na użytkowanie obiektu, wskazując dalej, że elementy takie jak
zbiornik retencyjny i osadniki wtórne są integralną częścią układu biologicznego i wraz
z innymi obiektami tworzą jedną wspólną jednostkę technologiczną, co wykluczałoby nawet
potencjalnie wydzielenie w decyzji o pozwole
niu na budowę tych obiektów do odrębnych
etapów.
Odnosząc się do powyższego Izba wskazuje, iż nałożenie na wykonawców
obowiązku uzyskania pozwolenia na użytkowanie obiektu nie jest rzadką praktyką stosowaną
przez zamawiających udzielających zamówień publicznych. Powyższe uzasadniane jest
w szczególności dbałością o finanse publiczne oraz brakiem uzasadnienia dla ponoszenia
przez zamawiających odpowiedzialności w przypadku wadliwego wykonania robót
budowlanych, skutkującego nieuzyskaniem pozwolenia na użytkowanie.
Postawiony
przez
Odwołującego
zarzut
nie
znajdował
potwierdzenia
w obowiązujących przepisach prawa. Wskazać bowiem należy, że zgodnie z treścią art. 55
ust. 1 pkt 3 ustawy Pb,
przed przystąpieniem do użytkowania obiektu budowlanego należy
uzyskać decyzję o pozwoleniu na użytkowanie, jeżeli przystąpienie do użytkowania obiektu
budowlanego ma nastąpić przed wykonaniem wszystkich robót budowlanych. Z sytuacją,
o której mowa w ww. przepisie mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Zamawiający
niniejszym zamówieniem objął jedynie pewną część prac, wchodzących w zakres całego
zamierzenia inwestycyjnego stanowiącego rozbudowę i przebudowę oczyszczalni ścieków
w Łowiczu, objętego decyzją o pozwoleniu na budowę nr 241/2015. Nie jest zatem tak, jak
twierdził Odwołujący, iż jedynie wykonanie całości prac objętych decyzją o pozwoleniu na
budowę, umożliwia wykonawcy uzyskanie pozwolenia na użytkowanie. Powyższe
stanowisko potwierdza złożona przez Zamawiającego, jako dowód, ostateczna decyzja
nr 124/2016 z dnia 21 grudnia 2016 r. w sprawie wydania pozwolenia
na użytkowanie
budynku administracyjno
– socjalnego oczyszczalni ścieków (przebudowa, nadbudowa
i rozbudowa), wybudowanego na działce ewid. Nr 2599/1, w Łowiczu, ul. Filtrowa 1, na
podstawie decyzji nr 241/2015 z dnia 29 maja 2015 r. wydanej przez Staros
tę Łowickiego.
Dostrzec należy, iż decyzja nr 124/2016 wydana została właśnie dla części prac
(przebudowa, nadbudowa i rozbudowa budynku administracyjno
– socjalnego) objętych
decyzją o pozwoleniu na budowę nr 241/2015, stanowiącą jednocześnie podstawę do
wykonania prac objętych niniejszym zamówieniem. Ponadto, jak wskazał organ wydający
ww. decyzję, w sprawie „zachodzą okoliczności określone w art. 55 ust. 1 pkt 3 Pb, ponieważ
przystąpienie do użytkowania ma nastąpić przed wykonaniem wszystkich robót
budowlanych”.
Odnosząc się do stanowiska Odwołującego prezentowanego w toku rozprawy, iż
fragmentarycznie wykonana instalacja nie uzyska efektu ekologicznego przewidzianego
przez Zamawiającego po wykonaniu całej inwestycji, należy wskazać, iż po pierwsze
Odwołujący ograniczył się w tym zakresie do gołosłownych twierdzeń, a po drugie
argumentacji Odwołującego nie potwierdza analiza punktu 6 – ego uzasadnienia odwołania.
Z ww. punktu wynika tylko tyle, iż dla uzyskania pozwolenia na użytkowanie wymagane jest
wykonanie wszystkich obiektów wymienionych w pozwoleniu na budowę, w tym tych, które
zamówieniem nie zostaną wykonawcy zlecone do wykonania, w szczególności zbiornika
retencyjnego i osadników wtórnych. Dalej wykonawca wskazał, iż bez wykonania tych
elementów niemożliwym jest uzyskaniem pozwolenia na użytkowanie oczyszczalni, a zatem
niemożliwe jest wykonanie zobowiązania nałożonego na wykonawcę postanowieniami
SIWZ. Kwestia braku możliwości osiągnięcia przez wykonawcę realizującego przedmiotowe
zamówienie publiczne efektu ekologicznego została podniesiona w punkcie 2-im
uzasadnienia odwołania, nie zaś w punkcie 6-ym.
Nadto wskazać również należy, iż Odwołujący w uzasadnieniu odwołania nie odniósł
się w ogóle do postanowienia § 3 ust. 2 pkt 45 oraz § 5 ust. 9 wzoru umowy, o których
usunięcie wnosił.
Podsumowując, w powyższych okolicznościach brak było podstaw do uznania, iż
mamy do czynienia ze świadczeniem obiektywnie niemożliwym do spełnienia, o którym
mowa w art. 387
§ 1 k.c. Ze względu na powyższe Izba nie uwzględniła przedmiotowego
zarzutu.
W przedmiocie uzas
adnienia odwołania zawartego w punkcie 7. Izba wskazuje, że
Odwołujący w toku rozprawy podał, iż odpowiada ono zarzutowi z punktu 5 i 6 petitum
odwołania.
Odwołujący w ww. zakresie zwracał uwagę na brak zmian w zakresie skorygowanych
ilości osadów w dokumentacji projektowej. Argumentował, iż dokumentacja projektowa nie
zawiera podstawowych danych na temat bilansu charakterystyki osadów podawanych do
komór fermentacji, czyli osadów wstępnych zagęszczonych (po zagęszczeniu
grawitacyjnym) zmieszanych z osadam
i nadmiernymi po hydrolizie termicznej. Powyższe
w ocenie Odwołującego skutkowało tym, iż niemożliwe jest ustalenie i zweryfikowanie
warunków pracy wydzielonej komory fermentacji (obciążenia suchą masą objętości komory
i czasu fermentacji), jak również ocena efektywności stabilizacji beztlenowej osadów
ściekowych.
Analiza argumentacji zawartej w punkcie siódmym uzasadnienia odwołania nie
potwierdza zarzutu naruszenia art. 29 ust. 1 w zw. z art. 139 ustawy Pzp w zw. z art. 651 k.c.
(punkt 6 petitum
odwołania), który to zarzut odpowiada uzasadnieniu zawartemu w punkcie
3 uzasadnienia odwołania. Okolicznościom faktycznym wskazanym w punkcie siódmym
uzasadnienia odwołania nie sposób również przypisać zarzutu naruszenia art. 29 ust. 1
w zw. z art. 139 u
stawy Pzp w zw. z art. 387 § 1 k.c., który z kolei został omówiony przez
Odwołującego w punkcie 2 i 6 uzasadnienia odwołania.
Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, iż z treści SIWZ jednoznacznie wynika,
że dodatkowe wyjaśnienia/zmiany zawarte w załącznikach 7a i 7b do SIWZ, w których
zawarto skorygowane ilości osadu, są nadrzędne wobec dokumentów zawartych
w załączniku nr 7 do SIWZ. Z powyższego wynika, że Zamawiający jasno określił, jakie ilości
osadu należy uwzględnić podczas przygotowania treści oferty, co nie potwierdza stanowiska
Odwołującego w zakresie niejednoznacznego opisu przedmiotu zamówienia w ww. zakresie.
Nadto
Odwołujący nie wykazał, by zmiany w zakresie skorygowanych ilości osadów
w
prowadzone treścią załącznika 7b do SIWZ, były zmianami istotnymi, wymagającymi
zmiany pozwolenia na budowę.
Ze względu na powyższe brak było podstaw do uwzględnienia przez Izbę ww.
zarzutu.
Nie zasługiwał na uwzględnienie zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 7
ustawy Pzp poprzez opisanie wymagań dla prasy tłokowej w sposób uniemożliwiający
zaoferowanie wymaganego rozwiązania.
Izba wskazuje, iż analiza uzasadnienia faktycznego ww. zarzutu prowadzi do
wniosku, że wykonawca Control Process w zakresie prasy tłokowej postawił skutecznie
jedynie zarzut naruszenia art. 29 ust. 2 w zw. z art. 7 ustawy Pzp. Brak jest bowiem
w uzasadnieniu odwołania okoliczności faktycznych wskazujących na sporządzenie opisu
przedmiotu zamówienia w zakresie prasy tłokowej w sposób niejednoznaczny, czy też
niewyczerpujący.
Zgodnie z
treścią art. 29 ust. 2 ustawy Pzp, przedmiotu zamówienia nie można
opisywać w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję. Opisanie przedmiotu
zamówienia z należytą starannością, z uwzględnieniem ww. przepisu ustawy Pzp, stanowi
obowiązek zamawiającego. Wskazać należy, iż opis przedmiotu zamówienia winien
zapewniać wykonawcom zainteresowanym ubieganiem się o dane zamówienia publiczne
jednakowy dostęp do zamówienia i nie może powodować nieuzasadnionych przeszkód
w otwarciu zamówienia na konkurencję. Izba w pełni podziela istniejący w orzecznictwie
Krajowej Izby Odwoławczej pogląd, iż każdy opis przedmiotu zamówienia niesie za sobą
ograniczenie konkurencji, pośrednio lub bezpośrednio preferując jednych wykonawców
obecnych na rynku i dyskrymin
ując innych. Konieczność zachowania zasady uczciwej
konkurencji nie oznacza, że zamawiający nie ma prawa opisać przedmiotu zamówienia
w sposób uwzględniający jego uzasadnione potrzeby. Zamawiający nie ma także obowiązku
zapewnienia możliwości realizacji przedmiotu zamówienia wszystkim podmiotom
działającym na rynku w danej branży. Prawie nigdy nie jest możliwe opisanie przedmiotu
zamówienia, który w ten czy inny sposób nie uniemożliwia części wykonawcom złożenie
oferty, a niektórych stawia w uprzywilejowanej pozycji. Dlatego też jednym z najbardziej
celnych i adekwatnych sposobów oceny dopuszczalności stopnia danego ograniczenia
konkurencji jest jego analiza w odniesieniu do uzasadnionych potrzeb zamawiającego.
Należy bowiem dostrzec, iż Zamawiający opisując warunki zamówienia w pierwszej
kolejności staje przed zadaniem takiego ich ukształtowania, aby spełniały jego uzasadnione
potrzeby oraz cel, który musi wykazywać się szczególną dbałością o racjonalne
wydatkowanie środków publicznych (por. m.in. wyrok KIO z dnia 8 maja 2017 r., sygn.
akt KIO 729/17, wyrok KIO z dnia 10 sierpnia 2015 r., sygn. akt KIO 1588/15, wyrok KIO
z dnia 15 czerwca 2016 r., sygn. akt KIO 969/16).
Mając na uwadze powyższe, po pierwsze wskazać należy, że Odwołujący w toku
postępowania odwoławczego nie zaprzeczył twierdzeniom Zamawiającego, jak
i Przystępującego, iż prasa tłokowa Bucher Unipektin AG typ HPS 7507 posiada wydajność
wyższą od określonej w SIWZ, tj. 5 966 kg s.m./d. Jak wynika bowiem z odpowiedzi na
odwołanie, w ocenie Zamawiającego, ww. prasa nie tylko posiada odpowiednią minimalną
wydajność dla oczyszczalni ścieków w Łowiczu, ale także ją przewyższa o około 25%. Nadto
Zamawiający wskazał, iż operacyjna minimalna wydajność prasy tłokowej wynosi 7 500 kgs
m./h. Odwołujący nie zanegował również stanowiska Zamawiającego, iż firma Bucher
Unipektin AG
posiada także większe prasy typu HPS 12007 o wydajności 12 000 kgs.m./d.
Ponadto zauważyć należy, iż kwestia oceny zgodności zaoferowanej przez wykonawcę
prasy tłokowej z wymogami Zamawiającego wynikającymi z SIWZ dokonywana będzie na
etapie badania i oceny ofert w świetle art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp.
Po drugie, z
daniem składu orzekającego Izby Odwołujący nie uprawdopodobnił, iż
jedyną spełniającą wymagania Zamawiającego określone w specyfikacji prasą tłokową, jest
prasa
tłokowa producenta Bucher Unipektin AG typ HPS 7507. W tym zakresie zauważyć
należy, iż zdaniem Zamawiającego, na rynku jest aż sześciu niezależnych producentów pras
tłokowych, tj. Bucher Unipektin AG, Zamet Budowa Maszyn S.A., B&P Engineering
Sp. z o.o., Dewatering, HPX Beijing Tong State Industrial Development Zone oraz Dehydris,
przy czym co najmniej trzech producentów posiada referencje na komunalnych
oczyszczalniach ścieków (firma Bucher, Dehydris, Dewatering). Zauważyć należy, iż
Odwołujący nie zakwestionował twierdzenia Zamawiającego zawartego w piśmie
procesowym z dnia 20 listopada 2018 r., iż firma Dewatering posiada referencje na
oczyszczalniach ścieków (po angielsku WWTP tj. Waste Water Treatment Plan) oraz
referencje dotyczące oczyszczania ścieków z użyciem hydrolizy (WWTP after hydrolysis).
Zgodzić należy się również z twierdzeniem Zamawiającego, iż okoliczność, że podmiot HPX
Beijing Tong State Industrial Development Zone nie posiada własnej strony internetowej nie
przesądza, iż podmiot ten nie jest producentem pras tłokowych. Odwołujący w ocenie Izby
nie wykazał również, iż HPX Beijing Tong State Industrial Development Zone oraz
Dewatering to ten sam podmiot. Z kolei
w kontekście firmy Zamet Budowy Maszyn S.A.
zauważyć należy, iż z korespondencji elektronicznej prowadzonej z ww. podmiotem przez
Przystępującego wynika, że prasy tłokowe ww. podmiotu są wykorzystywane na
oczyszczalniach ścieków. Kwestia konieczności wykazania przez wykonawcę, że oferowane
prasy tłokowe zostały już zamontowane na dwóch obiektach referencyjnych nie była
podnoszona przez Odwołującego w odwołaniu.
W zakresie omawianego zarzutu Izba wzięła również pod uwagę okoliczność, iż
Odwołujący pismem z dnia 22 października 2018 r. wystąpił do spółki Proffico Sp. z o.o. –
autoryzowanego dystrybuto
ra produktów firmy Bucher Unipektin AG, o przygotowanie
i złożenie oferty cenowej na dostawę i montaż prasy tłokowej do odwodnienia osadów na
potrzeby niniejszego zamówienia. Ponadto, jak oświadczył w toku rozprawy Prezes Zarządu
Proffico Sp. z o.o., Odwołujący otrzymał już ofertę na wykonanie całej instalacji oraz, że
obecna oferta jest tańsza od oferty złożonej Odwołującemu w poprzednim postępowaniu
o udzielenie zamówienia, a jej zakres jest identyczny. W świetle powyższego twierdzenia
Odwołującego, że dystrybutor prasy tłokowej podmiotu Bucher Unipektin AG nie złoży
wykonawcy oferty
na dostawę i montaż prasy tłokowej albo oferta ta będzie mniej korzystna
niż oferta złożona innym wykonawcom są niewiarygodne.
Po trzecie,
Odwołujący nie wykazał również, że proponowany przez wykonawcę
układ dwóch wirówek, bądź urządzenie prasy komorowej spełnią założenia Zamawiającego
w zakresie wymaganego efektu technologicznego odwodnienia osadu na poziomie 28%, jak
również, że są rozwiązaniami względniejszymi od rozwiązania przyjętego przez
Zamawiającego. Odnosząc się do propozycji zastosowania dwóch wirówek lub prasy
komorowej Zamawiający podał, że na etapie projektowania instalacji odwadniania osadów
na oczyszczalni ścieków w Łowiczu celowo wybrano prasy tłokowe z uwagi na to, że przy
zastosowaniu instalacji termohydrolizy pozwalają one na odwodnienie osadów powyżej 40%
suchej masy, przy zachowaniu właściwej jakości odcieku oraz niskiego zużycia energii
elektrycznej i chemikali
ów. Jednocześnie Zamawiający argumentował, iż uwarunkowania
techniczno
– eksploatacyjne istniejące w oczyszczalni ścieków w Łowiczu determinowały
zastosowanie prasy tłokowej. Zamawiający uzasadniając swoje obiektywne potrzeby mające
potwierdzać zasadność zastosowania w niniejszym zamówieniu prasy tłokowej wskazywał
również, że prasy tłokowe z uwagi na swoje właściwości posiadają bardzo czysty odciek
(zawiesina po instalacji termohydrolizy wynosi jedynie ok. 300 mg/l, podczas gdy po
wirówkach nawet 2000 mg/l), dlatego jako jedyne urządzenia dostępne na rynku
charakteryzują się najmniejszą ilością ładunków z procesu odwadniania.
Z uwagi na powyższe, w ocenie Izby, brak jest podstaw do uznania, że Zamawiający
opisał przedmiot zamówienia dotyczący prasy tłokowej w sposób naruszający uczciwą
konkurencję, Odwołujący nie uprawdopodobnił bowiem tej okoliczności. Nadto Control
Process nie wykazał, że ustalone przez Zamawiającego parametry prasy tłokowej były zbyt
wygórowane i nieskorelowane z rzeczywistymi potrzebami Zamawiającego. Tymczasem
Zamawiający dowiódł istnienia uzasadnionych potrzeb w skonstruowaniu spornych
parametrów technicznych w określony w SIWZ sposób. Tym samym Izba nie uwzględniła
zarzutu naruszenia art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 7 ustawy Pzp dotyczącego prasy tłokowej.
Nie potwierdził się również zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 7 ustawy
Pzp poprzez opisanie wymagań dla instalacji hydrolizy w sposób ograniczający konkurencję.
Izba wskazuje, iż analiza uzasadnienia faktycznego ww. zarzutu prowadzi do
wniosku, że wykonawca Control Process w zakresie instalacji hydrolizy postawił skutecznie
jedynie zarzut naruszenia art. 29 ust. 2 w zw. z art. 7 ustawy Pzp. Brak jest bowiem
w uzasadnieniu odwołania okoliczności faktycznych wskazujących na sporządzenie opisu
przedmiotu zamówienia w zakresie instalacji hydrolizy w sposób niejednoznaczny, czy też
niewyczerpujący.
Odwołujący uzasadniał ww. zarzut tym, iż wprowadzenie przez Zamawiającego
dodatkowych postanowień w specyfikacji istotnych warunków zamówienia doprowadziło do
wyeliminowania instalacji Sustec proponowanej przez wykonawcę i zatwierdzonej przez
Zamawiającego w pierwszym przetargu. Nadto Control Process wskazywał na brak
uzasadnienia technologicznego dla wprowadzenia dodatkowych zapisów dotyczących
instalacji hydrolizy.
W kwestii przedmiotowego zarzutu Izba wskazuje, iż aktualne pozostają powyższe
rozważania prawne dotyczące opisania przedmiotu zamówienia w sposób, o którym mowa
w art. 29 ustawy Pzp.
Dalej zauważyć należy, iż Odwołujący w toku rozprawy nie zakwestionował
zasadniczego twierdzenia Zamawiającego, że na rynku dostawców instalacji hydrolizy
dostępne są co najmniej dwa rozwiązania spełniające wymogi wynikające z treści
specyfikacji, tj. technologia Cambi AS oraz technologia firmy Veolia Water Technologies. Nie
jest zatem tak, że opis przedmiotu zamówienia w zakresie instalacji hydrolizy sprowadzał się
do możliwości zaoferowania produktów jednego producenta.
Ponadto,
zauważyć należy, iż Odwołujący nie przedstawił żadnego szerszego
wywodu merytorycznego, w jaki sposób dodane postanowienia o treści: „Dopuszcza się
stosowanie termicznej hydrolizy osadów ściekowych o przepływie tłokowym. Jakiekolwiek
rozwiązania, w których miesza się osady zhydrolizowane z osadami surowymi kierowanymi
do procesu hydrolizy są niedopuszczalne” oraz „Nie dopuszcza się stosowania jakichkolwiek
mieszadeł w reaktorze do hydrolizy”, wpływają na krąg podmiotów mogących ubiegać się
o przedmiotowe zamówienie, a w szczególności dlaczego, zdaniem odwołującego się
wykonawcy, wprowadzenie ww. zapisów nie ma uzasadnienia technologicznego. W tym
miejscu podkreślić należy, iż Odwołujący nie polemizował ze stanowiskiem Zamawiającego
zawartym
w piśmie z dnia 8 listopada 2018 r. zawierającym uzasadnienie dla wprowadzenia
ww. zapisów do specyfikacji, mimo zarzucanego w treści odwołania braku uzasadnienia dla
ich dodania. I tak w zakresie pierwszego postanowienia Zamawiający wskazał, iż dodane
postanowienie jednoznacznie formułuje jak powinien wyglądać przepływ osadów w instalacji
hydrolizy, aby spełnić technologiczny warunek prowadzenia procesu fermentacji bez
dodatkowego ogrzewania oraz,
że tylko układ tłokowy, daje pewność uzyskania właściwych
parametrów zgodnych z wymaganiami. Nadto Zamawiający przedstawił również nietłokowy
przepływ w instalacji Sustec (w uproszczeniu) z recyrkulacją wewnętrzną osadu
zhydrolizowanego zgodnie ze schematem Odwołującego. W ocenie Zamawiającego
zastosowanie układu Sustec, a zatem proponowanego przez Odwołującego, nie pozwala na
efektywny odzysk ciepła z osadów zhydrolizowanych do podgrzania wody kierowanej do
wytwornicy pary za pomocą wymienników ciepła z uwagi na za niską temperaturę osadów tj.
C. Zamawiający wskazał również, że można próbować odzyskać ciepło z osadów
zhydrolizowanych i dopiero po tym mieszać schłodzony osad po hydrolizie z osadem
surowym wstępnym, lecz to spowoduje, że temperatura osadów kierowanych do fermentacji
będzie jeszcze niższa niż 27,7
C. Natomiast w zakresie drugiego postanowienia specyfikacji
Zamawiający podniósł, iż wyklucza jakiekolwiek elementy ruchome w reaktorze z uwagi na
troskę o późniejszą łatwość eksploatacji instalacji. Jak argumentował Zamawiający,
w reaktorze hydrolizy panują trudne warunki – wysokie ciśnienie powyżej 6 bar, temperatura
powyżej 150 st. C, a intencją Zamawiającego jest uniknięcie możliwych awarii demontażu
i rozmontowywania reaktora w celu naprawy bądź wymiany elementów ruchomych.
Następnie wskazać należy, iż prawnie obojętną w kontekście rozpoznawanego przez
Izbę zarzutu jest okoliczność, że w poprzednim postępowaniu o udzielenie zamówienia,
którego przedmiotem była przebudowa i rozbudowa oczyszczalni ścieków w Łowiczu – etap
I Z
amawiający zaakceptował zaoferowaną przez Odwołującego technologię Sustec.
Powyższa okoliczność w żaden sposób nie przesądza o opisaniu przedmiotu niniejszego
zamówienia w zakresie instalacji hydrolizy w sposób naruszający treść art. 29 ust. 2 ustawy
Pzp.
W tym miejscu ponownie należy podkreślić, iż brak jest po stronie zamawiającego
obowiązku zapewnienia możliwości realizacji przedmiotu zamówienia przez wszystkie
podmioty działające na rynku w danej branży. To zamawiający jako gospodarz postępowania
o udz
ielenie zamówienia określa zakres przedmiotowy zamówienia charakteryzujący cel jaki
zamierza osiągnąć. Okoliczność, iż dany wykonawca stosuje inną technologię aniżeli
technologia spełniająca obiektywnie uzasadnione potrzeby zamawiającego, nie stanowi per
se
o opisaniu przedmiotu zamówienia w sposób utrudniający uczciwą konkurencję.
Wykonawca Control Process podnosił także, iż pozyskał od funkcjonujących na rynku
dostawców instalacji hydrolizy informacje, jakoby brak było instalacji spełniających
wymagania
Zamawiającego określone w dokumentacji przetargowej. Powyższą okoliczność
Izba uznała za niewykazaną. Zgodnie bowiem z treścią art. 190 ust. 1 zdanie pierwsze
ustawy Pzp, s
trony i uczestnicy postępowania odwoławczego są obowiązani wskazywać
dowody dla stw
ierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Odwołujący, mimo iż
powoływał się na informacje uzyskane od dostawców hydrolizy, nie przedstawił w ww.
zakresie żadnego dowodu. Z powyższych względów Izba nie uwzględniła zarzutu naruszenia
art. 29 ust. 1
i 2 w zw. z art. 7 ustawy Pzp odnoszącego się do instalacji hydrolizy.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9
i 10 ustawy Pzp, stosownie do wyniku postępowania. Na podstawie § 5 rozporządzenia
Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości oraz sposobu
pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym
i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r. poz. 972 t.j.) do kosz
tów postępowania
odwoławczego Izba zaliczyła w całości uiszczony wpis, zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia.
Izba uznała wniosek Zamawiającego o zasądzenie kosztów w łącznej kwocie 4 968,52 zł,
w tym z tytułu wynagrodzenia pełnomocników w kwocie 3 600 zł oraz dojazdu
pełnomocników na rozprawę w kwocie 1 368,52 zł.
Przewodniczący: ……………………………..
Członkowie: ……………………………..
……………………………..