KIO 729/17 WYROK dnia 8 maja 2017 r.

Sygn. akt: KIO 729/17 

WYROK 

 z dnia  8 maja 2017 r.    

Krajowa Izba Odwoławcza  -  w składzie: 

Przewodniczący: 

Paweł Trojan 

Protokolant: 

Rafał Komoń  

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 maja 2017 r. w Warszawie odwołania wniesionego do 

Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu    13  kwietnia  2017  r.  przez  wykonawcę 

Rosenbauer  International  A.G.,  Paschinger  Str.  90,  4060  Leonding  Austria  w 

postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego  – 

Komenda  Wojewódzka  Państwowej 

Straży Pożarnej w Katowicach, ul. Wita Stwosza 36, 40-042 Katowice w trybie przetargu 

nieograniczonego  pn.:  „Dostawa  samochodów  pożarniczych  z  drabiną  mechaniczną  o 

wysokości ratowniczej min. 30 m" –  (postępowanie znak WT.2370.2.2017) 

przy udziale wykonawcy 

Fire-Max Spółka z o.o., Al. Jerozolimskie 224, 02-495 Warszawa 

zgłaszającego  swoje  przystąpienie  do  postępowania  wszczętego  wskutek  wniesienia 

odwołania po stronie Zamawiającego. 

orzeka: 

1.  umarza  postępowania  odwoławcze  w  zakresie  zarzutu  dotyczącego  pkt  3  części  IV 

załącznika  nr  4  do  SIWZ  ze  względu  na  uwzględnienie  tego  zarzutu  przez 

Zamawiającego; 

 2. oddala odwołanie w pozostałym zakresie; 

3. kosztami postępowania w wysokości

 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych i 

zero groszy) obciąża Odwołującego - 

Rosenbauer International A.G., Paschinger Str. 90, 

4060 Leonding Austria i: 

1)  zalicza w poczet kosztów postępowania kwotę 

 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście 

tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę 

Rosenbauer 

International A.G., Paschinger Str. 90, 4060 Leonding Austria tytułem wpisu od 

odwołania,

4.  Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 22 grudnia 2015 r., poz. 2164 z późn. zm.) na niniejszy 

wyrok  -  w  terminie  7  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem 

Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do 

Sądu Okręgowego w Katowicach.  

Przewodniczący: 

…………………… 

U z a s a d n i e n i e 

do wyroku z dnia 8 maja 2017 r. w sprawie o sygn. akt KIO 729/17  

Zamawiający  –  Komenda Wojewódzka  Państwowej  Straży  Pożarnej  w  Katowicach, ul. Wita 

Stwosza 36, 40-042 Katowice prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego postępowanie o 

udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.:  „Dostawa  samochodów  pożarniczych  z  drabiną 

mechaniczną o wysokości ratowniczej min. 30 m" –  (postępowanie znak WT.2370.2.2017). 

Postępowanie  prowadzone  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  o  wartości  powyżej  kwot 

określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp. 

W dniu 01.04.2017 r. ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w suplemencie do Dz. 

U. UE pod numerem 2017/S 065 – 123094.  

W dniu 

03.04.2017 r. Zamawiający zamieścił na stronie internetowej treść SIWZ.  

Odwołanie zostało wniesione do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 

13.04.2017 r. w 

formie  pisemnej  przez  wykonawcę 

Rosenbauer  International  A.G.,  Paschinger  Str.  90, 

4060 Leonding Austria 

polegających na: 

1)  Opisaniu  przedmiotu  zamówienia  oraz  kryteriów  oceny  technicznej  ofert  w  sposób 

naruszający przepis art. 29 ust. 1 i 2 oraz przepis art 30 ust. 1 Ustawy, co zostanie wykazane 

w uzasadnieniu poniżej, 

2)  Naruszeniu  przepisu  art.  91  ust.  1  i  2  Ustawy  poprzez  opisanie  kryterium  oceny 

parametrów  technicznych  oferty  w  sposób  nie  odnoszący  się  do  przedmiotu  zamówienia 

rozumianego  jako  opis  zobiektywizowanych  potrzeb  Zamawiającego  i  w  konsekwencji 

uniemożliwiający wybór oferty faktycznie najkorzystniejszej. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  Zamawiającemu  zmiany 

postanowień  Specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  (dalej  „SIWZ”)  w  sposób 

wykazany w treści odwołania. 

II. Termin do złożenia odwołania 

Ogłoszenie o postępowaniu zostało opublikowane na stronie internetowej Zamawiającego w 

dniu  31  marca  2017  roku,  a  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  w  dniu  1  kwietnia 

2017 roku, ogłoszenie nr 2017/S 065-123094. Podstawą odwołania są postanowienia SIWZ, 

z  którymi  Odwołujący  mógł  zapoznać  się  w  dniu  ich  zamieszczenia  na  stronie  internetowej 

Zamawiającego.  Specyfikacja  istotnych  warunków  zamówienia  została  zamieszczona  przez 

Zamawiającego  na  jego  stronie  internetowej  w  dniu  3  kwietnia  2017  roku.  Odwołanie  jest 

składane  w  dniu  12  kwietnia  2017  roku,  zatem  termin  wniesienia  odwołania  zgodnie  z  art. 

182 ust. 2 pkt. 1) Ustawy został zachowany. 

Wartość  przedmiotu  zamówienia  wynosi  około  32.000.000,00  zł  (16  samochodów 

ratowniczych z drabiną, o wartości około 2.000.000,00 zł netto każdy). 

(II. Interes prawny Odwołującego 

W  związku  z  naruszeniem  przez  Zamawiającego  przepisów  Ustawy  Odwołujący  poniósł 

uszczerbek prawny w rozumieniu art. 179 ust. 1 Ustawy. Zgodnie z przywołanym przepisem, 

ś

rodki  ochrony  prawnej  przysługują  tym  wykonawcom,  którzy  mają  lub  mieli  interes  w 

uzyskaniu  zamówienia  oraz  ponieśli  lub  mogą  ponieść  szkodę  w  wyniku  naruszenia  przez 

zamawiającego przepisów Ustawy. Orzecznictwo stoi na stanowisku, że naruszenie interesu 

prawnego,  na  gruncie  przepisów  Ustawy,  polega  na  utracie  możliwości  ubiegania  się  o 

zamówienie  bądź  też  utraty  możliwości  jego  uzyskania  (wyrok  Sądu  Okręgowego  w 

Warszawie z dnia 4 października 2005 roku, sygn. akt V Ca 1136/05). 

Odwołujący jest wiodącym na rynku światowym producentem i dostawcą pojazdów i sprzętu 

do  celów  ochrony  przeciwpożarowej,  w  tym  również  pojazdów  pożarniczych  z  drabina 

mechaniczną,  które  są  przedmiotem  niniejszego  postępowania,  i  w  konsekwencji  posiada 

potencjalną  możliwość  uzyskania  przedmiotowego  zamówienia,  czym  jest  realnie 

zainteresowany.  Jednak  Sformułowanie  przez  Zamawiającego  postanowień  SIWZ  oraz 

kryteriów oceny parametrów technicznych praktycznie uniemożliwia Odwołującemu złożenie 

konkurencyjnej oferty.  

IV. Wniosek, dotyczący rozstrzygnięcia odwołania 

Mając na uwadze naruszenia wskazane w pkt. I powyżej, Odwołujący wnosi o uwzględnienie 

odwołania, a tym samym nakazanie Zamawiającemu zmiany skarżonych postanowień SIWZ 

poprzez: 

1)  zmianę  pkt.  3  w  części  IV  załącznika  nr  4  do  SIWZ  poprzez  opisane  przedmiotowego 

rozwiązania  technicznego  w  sposób  bardziej  ogólny,  niepreferujący  konkretnego 

rozwiązania, tj. w następujący sposób: 

„Zespół drabiny musi mieć zapewnione swobodne przejście od 1 do ostatniego przęsła. 

Zespół  drabiny  wyposażony  w  boczne  bariery  ochronne.  Minimalna  wysokość  bocznej 

bariery  ochronnej  na  najwyższym  przęśle  musi  wynosić  340  mm.  Zespół  drabiny 

zabezpieczony przed korozją. Szczeble drabiny w wykonaniu anty poślizgowym.” 

2)  zmianę  pkt.  5  w  części  IV  załącznika  nr  4  do  SIWZ  poprzez  wykreślenie  dodatkowej 

punktacji za boczne podpory stabilizacyjne wysuwane skośnie, 

3)  zmianę  pkt.  25  w  części  IV  załącznika  nr  4  do  SIWZ  poprzez  określenie  przedmiotu 

zamówienia zgodnie z obowiązującą normą, tj. w następujący sposób: 

„Czas sprawiania mierzony zgodnie z normą PN-EN 14043:2014, p. 3.25." 

4)  zmianę  pkt.  2  w  części  V  załącznika  nr  4  do  SIWZ  poprzez  opisane  przedmiotowego 

rozwiązania  technicznego  w  sposób  bardziej  ogólny,  niepreferujący  konkretnego 

rozwiązania, tj. w następujący sposób: 

„Układ poziomowania kosza niezależny od systemu hydraulicznego drabiny. 

W przypadku awarii układu elektrycznego musi być zapewniona możliwość wypoziomowania 

kosza z wnętrza kosza lub z głównego stanowiska sterowania, w trybie awaryjnym 

5)  zmianę  pkt.  1  w  części  IX  załącznika  nr  4  do  SIWZ  poprzez  wykreślenie  dodatkowej 

punktacji  za  większą  ilość  punktów  serwisowych  i  wprowadzenie  dodatkowych  punktów  za 

skrócenie czasu reakcji serwisu, tj. w następujący sposób: 

„Wymagany czas reakcji serwisu: min. 72 h. 

Dodatkowe punkty za skrócenie czasu reakcji serwisu - 1 punkt za każde 6 h, maksymalnie 4 

punkty (czas reakcji 48 h).” 

6)  zmianę  podziału  przyznawanych  punktów  dodatkowych  w  kryterium  „Ocena  Techniczna" 

poprzez  usunięcie  dodatkowych  punktów  za  zastosowanie  konkretnego  systemu  podpór 

bocznych, a zamiennie przyznanie 5 dodatkowych punktów za większą powierzchnie kosza, 

umożliwiającą jednoczesne przebywanie w koszu min. 5 osób oraz przyznanie większej ilości 

dodatkowych punktów za maksymalny udźwig kosza ratowniczego, tj. 5 punktów. 

Ponadto Odwołujący wniósł o: 

1)  dopuszczenie  dowodów  z  dokumentów:  specyfikacja  istotnych  warunków  zamówienia 

wraz z Załącznikiem nr 4, ogłoszenie o zamówieniu, certyfikaty europejskie oraz Świadectwa 

Dopuszczenia  CNBOP  w  Józefowie  Odwołującego,  opis  techniczny  samochodów 

pożarniczych  oferowanych  przez  Odwołującego  w  zakresie  kwestionowanych  postanowień 

SIWZ, lista dostaw pojazdów podobnych od opisanych w SIWZ w czasie ostatnich 5 lat. 

2)  zasądzenie  na  rzecz  Odwołującego  od  Zamawiającego  kosztów  postępowania 

odwoławczego. 

V. Uzasadnienie 

Zarzut nr 1 

Zgodnie z art 29 ust. 2 Ustawy przedmiotu zamówienia nie można opisywać w sposób, który 

mógłby utrudniać uczciwą konkurencję. 

Opis  przedmiotu  zamówiona  powinien  umożliwiać  wykonawcom  jednakowy  dostęp  do 

zamówienia  i  nie  może  powodować  nieuzasadnionych  przeszkód  w  ubieganiu  się  o 

udzielenie  zamówienia.  Zdaniem  Odwołującego  Zamawiający  naruszył  zasadę  uczciwej 

konkurencji  z  uwagi  na  niezgodne  z  Ustawą  opisanie  przedmiotu  zamówienia  poprzez 

zbytnie dookreślenie pewnych szczegółów technicznych przedmiotu zamówienia powodujące 

wskazanie  na  konkretny  produkt  konkretnego  producenta  oraz  przyznanie  dodatkowej 

punktacji  za  pewne  rozwiązania  techniczne,  które  nie  znajduje  uzasadnienia  ani  w 

technicznym,  ani  w  funkcjonalnym  uregulowaniu  potrzeb  Zamawiającego.  Opisane  niżej 

szczegółowe wymagania techniczne Zamawiającego są zbyt rygorystyczne, przy czym nie są 

uzasadnione  obiektywnymi  potrzebami  Zamawiającego  i  uniemożliwiają  niektórym 

wykonawcom  udział  w  postępowaniu,  ograniczając  w  ten  sposób  krąg  podmiotów  zdolnych 

do wykonania zamówienia. 

Zgodnie z art. 29 ust. 1 Ustawy Zamawiający ma obowiązek opisać przedmiot zamówienia w 

sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych 

określeń,  uwzględniając  wszystkie  wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na 

sporządzenie oferty. 

Opis  przedmiotu  zamówienia  jest  jedną  z  najważniejszych  czynności  związanych  z 

przygotowaniem  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  gdyż  jest  niezbędny  dla  ustalenia 

wartości  zamówienia  i  warunkuje  prawidłowość  przeprowadzenia  postępowania,  a  także 

warunkuje prawidłowość etapu realizacji umowy w sprawie zamówienia publicznego. Dlatego 

opis przedmiotu zamówienia powinien odpowiadać rzeczywistym potrzebom zamawiającego. 

potrzeby  należy  rozumieć  jako  potrzeby  racjonalne  i  rzeczywiste,  uzasadnione 

okolicznościami natury obiektywnej.  

Ponadto  zgodnie  z  art,  30  ust.  1  Ustawy  zamawiający  jest  zobowiązany  do  opisania 

przedmiotu zamówienia z uwzględnieniem przepisów technicznych, w tym przez odniesienie 

się do Polskich Norm przenoszących normy europejskie. 

W niniejszym postępowaniu Zamawiający naruszył przepisy art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 30 ust. 

1 Ustawy poprzez wprowadzenie w SIWZ następujących wymagań technicznych i przyznanie 

za nie dodatkowej punktacji. 

Część  IV,  pkt.  3  -  Zamawiający  wprowadził  wymóg  podstawowy  zespołu  drabiny  4- 

przęsłowej  oraz  minimalnej  wysokości  bocznej  bartery  ochronnej  na  najwyższym 

przęśle min. 350 mm. 

Ograniczenie  przez  Zamawiającego  możliwej  liczby  przęseł  zespołu  drabiny  (albo  też 

podanie jedynej słusznej) ogranicza uczciwą konkurencję. 

Oferowane przez Zamawiającego zespoły składające się z 5 przęseł zostały zamontowane w 

setkach samochodów pożarniczych z drabiną mechaniczną o wysokości ratowniczej min. 30 

m  i  pozytywnie  certyfikowane  m.in.  przez  europejskie,  niezależne  i  akredytowane  centra 

badawcze, włącznie z CNBOP w Józefowie. 5-przęsłowy zespół drabiny stanowi rozwiązanie 

równoważne  (a  więc  w  myśl  Ustawy  konkurencyjne),  zapewniając  identyczny  poziom 

bezpieczeństwa,  niezawodności  oraz  ergonomii  pracy,  a  więc  odpowiada  technicznym  i 

funkcjonalnym  potrzebom  Zamawiającego.  Co  więcej  nie  wpływa  on  ujemnie  na  żaden  z 

parametrów  określonych  przez  Zamawiającego,  oferując  odpowiednie  parametry  wysokości 

ratowniczej,  nośności  kosza  ratowniczego,  wysięgu  bocznego  czy  szybkości  sprawiania, 

umożliwiając  jednocześnie  krótszą  długość  zespołu  drabiny,  a  co  za  tym  idzie  pojazdu,  w 

pozycji transportowej. 

Oferowane przez Odwołującego rozwiązanie konstrukcyjne (5-przęsłowy zespół drabiny) jest 

zgodne  z  wymogami  obowiązującej  aktualnie  normy  PN-EN  14043  „Samochody  pożarnicze 

specjalne  -  Drabiny  obrotowe  z  ruchami  kombinowanymi  -  Wymagania  dotyczące 

bezpieczeństwa, cech użytkowych oraz metody badań Także oferowana przez Odwołującego 

minimalna wysokość bocznej bariery ochronnej na najwyższym przęśle wynosząca 340 mm 

jest zgodna z wymogami ww. normy. 

Zastosowany  przez  Zamawiającego  opis  tego  rozwiązania  jest  bardzo  rygorystyczny,  przez 

co  bardzo  mocno  ogranicza  liczbę  możliwych  producentów,  wskazując  na  rozwiązanie 

konkretnego  producenta.  Należy  wskazać,  że  wymogi  bazujące  na  doświadczeniu  i 

specjalistycznych testach są wystarczającym kryterium oceny minimalnej wysokości bocznej 

bariery  ochronnej  na  najwyższym  przęśle  zespołu  drabiny.  Należy  zwrócić  także  uwagę  na 

nieznaczną różnicę  wysokości bariery bocznej (10 mm) pomiędzy parametrem wymaganym 

przez  Zamawiającego,  a  oferowanym  przez  Odwołującego.  Wartość  dziesięciu  mm  nie  ma 

ż

adnego wpływu na znaczącą i mierzalną poprawę bezpieczeństwa osób znajdujących się na 

drabinie. 

Określenie konkretnej liczby przęseł  zespołu drabiny przez Zamawiającego (bez możliwości 

zastosowania  równoważnego  rozwiązania)  stanowi  wręcz  blokadę  dla  innych  podmiotów 

chcących  wziąć  udział  w  przetargu,  w  tym  Odwołującego.  Zamawiający  określając  ten 

parametr  nie  odniósł  się  do  Polskiej  Normy  ani  żadnych  innych  przepisów  technicznych 

dotyczących  drabin  mechanicznych.  Obowiązujące  obecnie  i  wiążące  normy  krajowe  oraz 

europejskie  dotyczące  drabin  mechanicznych,  w  tym  PN-EN  14043,  PN-EN  1846-1,2  oraz 

krajowe przepisy prawne, w szczególności Rozporządzenie  Ministra Spraw Wewnętrznych i 

Administracji  z  dnia  20  czerwca  2007  roku  w  sprawie  wykazu  wyrobów  służących 

zapewnieniu  bezpieczeństwa  publicznego  lub  ochronie  zdrowia  i  życia  oraz  mienia,  a także 

zasad  wydawania  dopuszczenia  tych  wyrobów  do  użytkowania  (Dz.U.  2007  r,  Nr  143,  poz. 

1002  ze  zm.)  w  żadnym  miejscu  nie  określają  liczby  przęseł,  a  jedynie  parametry,  które 

pojazd oraz drabina mechaniczna musi spełniać. Posiadane przez Zamawiającego certyfikaty 

europejskie  oraz  Świadectwa  Dopuszczenia  CNBOP  w  Józefowie  dobitnie  świadczą  o 

wysokiej  jakości  i  bezpieczeństwie  oferowanych  pojazdów.  Wprowadzenie  przez 

Zamawiającego  zaskarżonego  wymogu  z  pominięciem  obowiązujących  norm  nie  tylko 

ogranicza uczciwą konkurencji i jest sprzeczne z przepisem art 29 ust. 2 Ustawy, ale narusza 

również  obowiązek  opisania  przez  ^  Zamawiającego  przedmiotu  zamówienia  z 

uwzględnieniem  przepisów  technicznych,  w  tym  przez  odniesienie  się  do  Polskich  Norm 

przenoszących normy europejskie zgodnie z art. 30 ust. 1 Ustawy. 

W związku z powyższym Odwołujący wnosi o zmianę treści punktu na następujący: 

„Zespól  drabiny  musi  mieć  zapewnione  swobodne  przejście  od  1  do  ostatniego  przęsła. 

Zespół  drabiny  wyposażony  w  boczne  bariery  ochronne.  Minimalna  wysokość  bocznej 

bariery  ochronnej  na  najwyższym  przęśle  musi  wynosić  340  mm.  Zespół  drabiny 

zabezpieczony przed korozją. Szczeble drabiny w wykonaniu anty poślizgowym”. 

Część  IV,  pkt  5  Załącznika  nr  4  do  SIWZ  -  Zamawiający  wprowadził  dodatkową 

punktację za boczne podpory stabilizacyjne wysuwane skośnie. 

Dodatkowe punktowanie tego parametru stanowi  wyraźne  wskazanie i preferencję na rzecz 

jednego  z  producentów,  oferującego  samochody  z  podporami  skośnymi.  Ponadto 

faworyzowany  przez  Zamawiającego  sposób  podparcia  nie  ma  wpływu  na  parametry 

taktyczno-techniczne  samochodów  pożarniczych  z  drabiną  mechaniczną  oraz  nie  poprawia 

możliwości funkcjonowania pojazdu. Sposób podparcia (czy to w formie skośnej, ramy H, czy 

każdej  innej)  nie  powinien  i  nie  ma  wpływu  na  podstawowe  parametry  ratownicze,  które 

powinny  być  głównym  elementem  troski  Zamawiającego.  Powyższe  rozwiązanie  nie  jest 

zatem uzasadnione z punktu widzenia wydajności czy funkcjonalności. 

Należy  również  wskazać,  że  Zamawiający  nie  odniósł  się  do  Polskiej  Normy  określając 

preferowany  sposób  podparcia.  Natomiast  najważniejsza  norma  opisująca  wymagania  dla 

drabin  mechanicznych  (norma  PN-EN  14043)  nie  wymaga  zastosowania  konkretnego  typu 

podpór  hydraulicznych,  bowiem  ten  parametr  nie  jest  istotny  z  punktu  widzenia 

bezpieczeństwa tub taktyki prowadzonych działań. 

Podpory  powinny  umożliwiać  osiąganie  maksymalnych  parametrów  ratowniczych  (m  in. 

nośność kosza ratowniczego, wysięg boczny czy wysokość ratownicza) i tego typu parametry 

powinny  być  podatkowo  punktowane.  Nie  powinien  mieć  natomiast  żadnego  znaczenia 

sposób podparcia.   

Dodatkowa punktacja za zastosowany sposób podparcia - podpory stabilizacyjne wysuwane 

skośnie, utrudnia uczciwą konkurencję, ponieważ wyklucza wykonawców, którzy stosują inny 

sposób podparcia. 

Odwołujący standardowo oferuje w swoich pojazdach z drabiną mechaniczną system podpór 

pionowo/poziomych  w  układzie  H,  który  jest  równoważny,  a  w  niektórych  sytuacjach 

przewyższający  preferowane  przez  Zamawiającego  rozwiązanie,  tj.  podpory  wysuwane 

skośnie.  Podobne  rozwiązanie  jest  wykorzystywane  np.  we  wszystkich  podnośnikach 

hydraulicznych,  zarówno  przemysłowych  jak  i  ratowniczych  ze  względu  na  doskonałą 

stabilność oraz uniwersalność rozwiązania. 

Należy zauważyć, iż w przypadku oferowanego przez Odwołującego rozwiązania, tj. systemu 

ramy  H,  do  całkowitego  rozstawienia  podpór  hydraulicznych  (i  uzyskania  maksymalnych 

parametrów  ratowniczych)  potrzebne  jest  zaledwie  4850  mm  względem  maksymalnie  5200 

mm  akceptowanych  przez  Zamawiającego.  Uzyskane  w  ten  sposób  350  mm  różnicy  dla 

podpór w systemie ramy H przewyższa rozwiązanie z użyciem podpór skośnych, spełniając 

tym samym warunek równoważności technicznej proponowanego rozwiązania, umożliwiając 

rozstawienie drabiny na mniejszej powierzchni. 

Zdaniem  Odwołującego  dla  pracy  strażaków  ważne  jest,  aby  prawidłowo  podparty  pojazd 

miał  możliwość  pracy  w  jak  największym  zakresie  (np.  kąty  ujemne,  jak  największy  wysięg 

boczny,  itp.)  niezależnie  od  wybranego  systemu  podparcia.  Preferowany  przez 

Zamawiającego  system  podparcia  nie  warunkuje  lepszych  parametrów  pracy,  a  jedynie 

utrudnia uzyskanie zamówienia przez firmy konkurencyjne. 

Wprowadzenie  przez  Zamawiającego  dodatkowych  punktów  za  podpory  skośne  pozbawia 

Odwołującego  uzyskania  jakichkolwiek  punktów,  mimo,  że  oferuje  on  rozwiązanie 

równoważne, a nawet lepsze. 

Mając  na  uwadze  powyższe,  preferowanie  przez  Zamawiającego  rozwiązań  technicznych  z 

pominięciem obowiązujących norm nie tylko ogranicza uczciwą konkurencji i jest sprzeczne z 

przepisem  art.  29  ust.  2  Ustawy,  ale  narusza  również  obowiązek  opisania  przez 

Zamawiającego  przedmiotu  zamówienia  z  uwzględnieniem  przepisów  technicznych,  w  tym 

przez odniesienie się do Polskich Norm przenoszących normy europejskie zgodnie z art. 30 

ust. 1 Ustawy. 

W związku z powyższym Odwołujący  wnosi o wykreślenie dodatkowej punktacji za podpory 

skośne. 

Część  IV,  pkt  25  -  Zamawiający  określa  wymagany  czas  sprawiania  drabiny  i  opisuje 

metodę  pomiaru  tego  czasu  pomijając  obowiązujące  w  Polsce  normy  PN-EN 

14043:2014, Załącznik 6 oraz przepisy prawa 

Zgodnie  z  załącznikiem  do  Rozporządzenia  Ministra  Spraw Wewnętrznych  i  Administracji  z 

dnia  20  czerwca  2007  roku  w  sprawie  wykazu  wyrobów  służących  zapewnieniu 

bezpieczeństwa  publicznego  lub  ochronie  zdrowia  i  życia  oraz  mienia,  a  także  zasad 

wydawania dopuszczenia tych wyrobów do użytkowania (Dz.U. 2007 r., Nr 143, poz. 1002 ze 

zm.), pkt 4.3.3.3.1. 

Wymagania ogólne  

„Samochody  z  drabiną  o  wysokości  ratowniczej  większej  niż  30  m  powinny  spełniać 

wymagania  normy  PN-EN  14043  łub  normy  PN-EN  14044  w  zakresie  funkcjonalności 

bezpieczeństwa  i  ergonomii  użytkowania,  stateczności  statycznej  i  dynamicznej 

wytrzymałości,  próby  użytkowej,  wymiarów  przęseł  drabiny,  krycia  szczebli,  zabezpieczenia 

kosza  przed  uderzeniem  o  przeszkody;  poziomowania  kosza  i  niwelowania  nierówności 

gruntu. ” 

Norma PN-EN 14043 dokładnie opisuje metodę pomiaru poszczególnych parametrów pracy 

tego typu pojazdu, w tym również czasy sprawiania. Postanowienia ww. normy są podstawą 

dopuszczenia  wszelkich  pojazdów  z  drabiną  mechaniczną  do  użytkowania  przez  jednostki 

Straży Pożarnej w Polsce, więc każdy tego typu pojazd musi spełnić te same wymogi. 

W  związku  z  powyższym,  całkowicie  niezasadne  jest  odstąpienie  przez  Zamawiającego  od 

procedur  pomiarowych  wynikających  z  normy  PN-EN  14034  i  opisanie  własnej  metody 

pomiaru, co stanowi naruszenie zasad sporządzania opisu przedmiotu zamówienia. Zgodnie 

bowiem  z  art.  30  ust.  1  Ustawy  zamawiający  jest  zobowiązany  do  opisania  przedmiotu 

zamówienia  z  uwzględnieniem  przepisów  technicznych,  w  tym  przez  odniesienie  się  do 

Polskich Norm przenoszących normy europejskie. 

Ponadto  Zamawiający  odstępując  od  wymogu  przeprowadzenia  procedury  pomiarowej  w 

zakresie  czasu  sprawiania  drabiny  zgodnie  z  normą  PN-EN  14043  i  wprowadzając  własną 

metodę  pomiaru  naruszył  dodatkowo  wymóg  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób 

jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń 

zgodnie  z  art.  29  ust.  1  Ustawy.  Dokonany  przez  Zamawiającego  opis  przedmiotu 

zamówienia nie może być uznany za kompletny i wyczerpujący, gdyż Zamawiający pominął 

istotne okoliczności natury obiektywnej, tj. powszechnie obowiązujące normy. Pomiar zgodny 

z normą PN-EN 14043 dokonywany jest przez niezależny, akredytowany instytut badawczy i 

musi być potwierdzony w certyfikacie. Pomiar zgody z ww. normą stanowi warunek  

Odstąpienie przez Zamawiającego od wymogu procedury pomiarowej zgodnie z ww. normą, 

podczas  gdy  spełnienie  wymagań  tej  normy  jest  warunkiem  koniecznym  uzyskania 

ś

wiadectwa  dopuszczenia,  jest  rażącym  naruszeniem  obowiązków  nałożonych  na 

Zamawiającego zgodnie z art. 30 ust. 1 Ustawy i może prowadzić do sytuacji, że przedmiot 

zamówienia nie zostanie dopuszczony do użytkowania przez właściwą jednostkę. 

W związku z powyższym Odwołujący wnosi o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez 

określenie: 

„Czas sprawiania mierzony zgodnie z normą PN-EN 14043:2014, p. 3.25." 

Część  V  pkt.  2  -  Zamawiający  wprowadził  wymóg  zapewnienia,  w  przypadku  awarii 

układu elektrycznego, możliwości wy poziomowania kosza z wnętrza kosza 

Określenie konkretnego typu i sposobu sterowania awaryjnym poziomowaniem kosza przez 

Zamawiającego  (bez  opcji  równoważności  rozwiązań)  stanowi  kolejną  blokadę  dla  innych 

wykonawców  chcących  wziąć  udział  w  przetargu.  Obowiązujące  obecnie  i  wiążące  normy 

oraz  europejskie  dotyczące  drabin  mechanicznych,  w  tym  PN-EN  14043,  PN-EN  1846-  ,2 

oraz przepisy prawne, w tym Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z   

dnia  20  czerwca  2007  roku  w  sprawie  wykazu  wyrobów  służących  zapewnieniu 

bezpieczeństwa  publicznego  łub  ochronie  zdrowia  i  życia  oraz  mienia,  a  także  zasad 

wydawania dopuszczenia tych wyrobów do użytkowania (Dz.U. 2007 r., Nr 143, poz. 1002 ze 

zm.)  w  żadnym  miejscu  nie  określają  konkretnego  typu  i  sposobu  sterowania  awaryjnym 

poziomowaniem  kosza,  a  jedynie  parametry  które  pojazd  oraz  drabina  mechaniczna  musi 

spełniać.  Posiadane  przez  Odwołującego  certyfikaty  europejskie  oraz  Świadectwa 

Dopuszczenia  CNBOP  w  Józefowie  dobitnie  świadczą  o  wysokiej  jakości  i  bezpieczeństwie 

oferowanych pojazdów oraz spełnieniu wymogów określonych w/w normami. 

Wprowadzenie  przez  Zamawiającego  opisanych  wyżej  konkretnych  rozwiązań,  które  nie 

znajdują  uzasadnienia  ani  w  technicznym,  ani  w  funkcjonalnym  uregulowaniu  potrzeb 

Zamawiającego  i  mogą być  zastąpione  rozwiązaniem  równoważnym  przy  zapewnieniu  tych 

samych  wymogów  funkcjonalnych  i  bezpieczeństwa,  stanowi  istotne  ograniczenie  uczciwej 

konkurencji i uniemożliwia Odwołującemu, który oferuje rozwiązania równoważne, ubieganie 

się o zamówienie. 

Oferowane  przez  Odwołującego  rozwiązanie  polega  na  umieszczeniu  układu  awaryjnego 

sterowania poziomowaniem kosza ratowniczego na głównym stanowisku sterowania drabiną 

na wieńcu obrotowym, gdzie zawsze znajduje się wyszkolony operator, którego w przypadku 

niedyspozycji można szybko i bezpiecznie zastąpić. 

Należy  zauważyć,  iż  rozwiązanie  to  zapewnia  identyczną  możliwość  awaryjnego 

wypoziomowania  kosza,  działając,  zgodnie  z  wymogiem  Zamawiającego,  niezależnie  od 

systemu hydraulicznego drabiny. Identyczny poziom bezpieczeństwa jest uzyskany poprzez 

dźwignie  sterowania  awaryjnego  umieszczone  przy  głównym  stanowisku  operatora  drabiny. 

Głównym  celem  oferowanego  przez  Odwołującego  rozwiązania  jest  bezpieczeństwo  osób 

znajdujących się w koszu. 

W pewnych sytuacjach w koszu ratowniczym może: 

- znajdować się osoba/osoby bez odpowiedniego wyszkolenia operatorskiego pozwalającego 

na  bezpieczne,  zamierzone  i  odpowiednie  wypoziomowanie  kosza  ratowniczego  w  trybie 

awaryjnym, 

-  ilość  osób  znajdujących  się  w  koszu  (ograniczone  miejsce  wewnątrz)  może  ograniczyć 

przeprowadzenie prawidłowej procedury poziomowania, 

- dojść do zasłabnięcia (udar termiczny przy dużym wysiłku fizycznym, na który bez wątpienia 

narażeni  są  strażacy  podczas  akcji  ratowniczo-gaśniczych,  nagłe  zatrzymanie  krążenia), 

urazu  mechanicznego  czy  zranienia  strażaka  znajdującego  się  w  koszu  -  w  takim  wypadku 

operator zmuszony będzie wspinać się po drabinie w celu wypoziomowania kosza, przy nie 

zawsze sprzyjających warunkach akcji, 

- duży element stresu osób już znajdujących się w koszu, w przypadku nieprawidłowej pracy 

kosza  (pochył  do  przodu,  efekt  i  wrażenie  „wypadania”)  może  powodować  niepoprawną 

ocenę  i  w  konsekwencji  błędy  podczas  sterowania  awaryjnego  mogące  prowadzić  do 

pogłębienia się stanu awaryjnego. 

Filozofia  firmy  Odwołującego  bazuje  na  scentralizowaniu  systemu  awaryjnego  sterowania 

(zarówno zespołem drabiny jak i poziomowaniem kosza) z głównego stanowiska sterowania. 

Nawet  Zamawiający  uznaje  takie  rozwiązanie  za  najbardziej  optymalne  i  słuszne,  gdzie 

choćby w części IV, pkt. 16 Załącznika nr 4 SIWZ w bazowych wymaganiach opisuje wymóg 

możliwości  przejęcia  (w  każdym  momencie) kontrolni  nad  drabiną przez  główne stanowisko 

sterownicze - funkcja nadrzędna nad stanowiskiem górnym. 

Wprowadzenie przez Zamawiającego zaskarżonego wymogu z pominięciem obowiązujących 

norm  nie  tylko  ogranicza  uczciwą  konkurencję  i  jest  sprzeczne  z  przepisem  art  29  ust.  2 

Ustawy,  ale  narusza  również  obowiązek  opisania  przez  Zamawiającego  przedmiotu 

zamówienia  z  uwzględnieniem  przepisów  technicznych,  w  tym  przez  odniesienie  się  do 

Polskich Norm przenoszących normy europejskie zgodnie z art. 30 ust. 1 Ustawy. 

W  związku  z  powyższym  Odwołujący  wnosi  o  zmianę  treści  zaskarżonego  punktu  na 

następujący: 

„Układ  poziomowania  kosza  niezależny  od  systemu  hydraulicznego  drabiny.  W  przypadku 

awarii  układu  elektrycznego  musi  być  zapewniona  możliwość  wypoziomowania  kosza  z 

wnętrza kosza lub z głównego stanowiska sterowania, w trybie awaryjnym 

Część  IX,  pkt  1  -  Zamawiający  wprowadził  dodatkową  punktację  za  większą  ilość 

punktów serwisowych zabudowy pożarniczej. 

W  przeciwieństwie  do  przeglądów  serwisowych  podwozia,  przeglądy  zabudowy  pożarniczej 

wykonywane  są  na  miejscu  u  użytkownika  końcowego,  zatem  preferowanie  przez 

Zamawiającego  posiadania  dodatkowych  punktów  serwisowych  zabudowy  pożarniczej  nie 

jest  uzasadnione  potrzebami  Zamawiającego.  Parametr  istotny  z  punktu  widzenia  obsługi 

serwisowej  został  zawarty  przez  Zamawiającego  w  części  IX  pkt.  2  Załącznika  nr  4,  gdzie 

określono maksymalny czas reakcji serwisu drabiny (72 godziny). Bezproblemowa możliwość 

spełnienia  powyższego  warunku  czasu  reakcji  nie  wymaga  więcej  niż  jednego  punktu 

serwisowego  na  terenie  Polski,  a  dodatkowa  punktacja  w  tym  zakresie  -  większa  ilość 

punktów  serwisowych,  nie  wnosi  żadnej  wartości  dodanej  dla  użytkowników  końcowych.  W 

tym  miejscu  należy  zauważyć,  iż  Odwołujący  posiada  główną  polską  bazę  serwisową  w 

Warszawie,  która  umożliwia  dotarcie  serwisantów  w  dowolne  miejsce  na  terenie  kraju  w 

czasie  nieprzekraczającym  10  godzin.  Wymóg  dotarcia  do  użytkownika  w  ciągu  72  godzin 

jest  zatem  spełniony.  Dodatkowo,  główna  baza  serwisowa  na  Europę  zlokalizowana  jest  w 

okolicach  Berlina  (Niemcy),  co  przy  obecnie  istniejącej  w  Polsce  sieci  dróg  ekspresowych  i 

autostrad  pozwala  na  dotarcie  do  najdalej  wysuniętych  miast  Polski  w  czasie  znacznie 

poniżej 24 godzin i  w obu przypadkach podjęcie interwencji serwisowej nawet  w 48 godzin. 

Wprowadzenie dodatkowej punktacji za większą ilość punktów serwisowych w sposób istotny 

ogranicza  uczciwą  konkurencję,  w  szczególności  ogranicza  możliwość  uzyskania 

zamówienia przez podmioty zagraniczne i nie jest uzasadnione potrzebami Zamawiającego, 

przy  założeniu,  że  spełniony  będzie  wymóg  maksymalnego  czasu  reakcji  serwisu  —  72 

godziny. 

Przyznanie  dodatkowych  punktów  za  większą  ilość  punktów  serwisowych  pozbawia 

Odwołującego  możliwości  uzyskania  dodatkowych  punktów,  mimo,  że  Odwołujący  oferuje 

maksymalny czas serwisu poniżej 72 godzin, zgodnie z wymogami Zamawiającego. 

W  związku  z  powyższym  Odwołujący  o  wykreślenie  dodatkowej  punktacji  za  większą  ilość 

punktów serwisowych  i  wprowadzenie dodatkowej punktacji za czas reakcji serwisu, co jest 

znacznie bardziej miarodajnym parametrem, jeśli chodzi o możliwość utrzymania przedmiotu 

zamówienia w ciągłej sprawności, w sposób następujący: 

„Wymagany czas reakcji serwisu: min. 72 h. 

Dodatkowe punkty za skrócenie czasu reakcji serwisu - 1 punkt za każde 6 h, maksymalnie 4 

punkty (czas reakcji 48 h).” 

Zarzut nr 2 

Odwołujący  wskazuje,  że  przewidziany  przez  Zamawiającego  sposób  naliczania  punktów 

dodatkowych  w  kryterium  „Ocena  Techniczna”,  prowadzi  do  naruszenia  Ustawy  poprzez 

wprowadzenie punktacji nie bazującej na zobiektywizowanych potrzebach Zamawiającego, a 

na  parametrach  technicznych  możliwych  do  zaoferowania  przez  jednego  konkretnego 

oferenta.  Zgodnie  natomiast  z  art.  91  ust  1  Ustawy  kryteria  oceny  ofert  określone  w 

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  powinny  być  skonkretyzowane,  wymierne  i 

zobiektyzowane,  gwarantujące  urzeczywistnienie  interesu  publicznego,  a  nie  promujące 

konkretnego wykonawcę. 

Przyjęty  przez  Zamawiającego  sposób  wyboru  składników,  za  które  przyznawane  są 

dodatkowe  punkty  jest  nieobiektywny  i  niezrozumiały.  Zamawiający  przyjął  następujący 

system  naliczania  punktów  dodatkowych  za  parametry  techniczne  w  poszczególnych 

ofertach: do 10 punktów za zwiększoną wysokość ratowniczą, do 5 punków za zastosowanie 

przegubowego  (łamanego)  ostatniego  przęsła,  dodatkowe  5  punktów  za  zastosowanie 

podpór  skośnych,  do  10  punków  za  zwiększony  wysięg  boczny,  do  5  punków  za  czas 

sprawiania drabiny i do 2 punków za wyższy udźwig kosza ratowniczego. 

Zamawiający  zamierza  przyznać  taką  samą  dodatkową  punktację  za  zaoferowanie 

przegubowego (łamanego) ostatniego przęsła drabiny (część IV, pkt. 3-5 punktów), który jest 

elementem  stricte  ratowniczym,  stanowiącym  znaczne  ułatwienie 

w  przypadku 

prowadzonych  działań  ratowniczo-gaśniczych  oraz  za  podpory  skośne  (Część  IV,  pkt.  5-5 

punktów), czyli parametr bez większego wpływu na bezpieczeństwo i parametry ratownicze, 

jednak  od  wielu  lat  forsowany  przez  jednego  z  producentów  posiadającego  praktycznie 

monopol  na  dostawę  tego  typu  pojazdów  do  kraju.  Podobnie  5  punktów  przyzwane  jest  za 

krótszy czas sprawiania drabiny, co ma bezpośrednie przełożenie na możliwości ratownicze 

samochodu. 

Zatem  Zamawiający  tak  samo  ocenia  rozwiązania,  które  nie  powodują  żadnej  mierzalnej 

poprawy  parametrów  bezpieczeństwa,  stabilności  ani  prędkości  (podpory  skośnie),  jak 

rozwiązania,  które  w  ogromny  sposób  zwiększają  możliwości  operacyjne  drabiny 

mechanicznej (przegubowe ostatnie przęsło drabiny, krótszy czas sprawiania drabiny).   

Ponadto  za  parametr  dopuszczalnego  obciążenia  kosza  (maksymalny  udźwig  kosza 

ratowniczego,  Część  V,  pkt.  1),  które  jest  kluczowym  parametrem  podczas  działań 

ratowniczych,  gdzie  każdy  dodatkowy  kilogram  dostępnego  obciążenia  w  koszu  może 

oznaczać  różnice  między  życiem  a  śmiercią  ratowanych  ludzi,  w  ocenie  Zamawiającego 

zasługuje jedynie na maksymalnie 2 dodatkowe punkty. 

Dodatkowo  oceniany  jest  jedynie  parametr  obciążenia  kosza,  natomiast  nie  jest  brana  pod 

uwagę powierzchnia kosza, która faktycznie umożliwia zwiększenie możliwości ratowniczych. 

Przez  ostatnie  lata  widoczny  jest  trend  na  zwiększanie  obciążenia  dopuszczalnego  kosza 

ratowniczego,  co  zwiększa  możliwości  ratownicze  samochodów  z  drabiną  mechaniczną, 

jednak  nie  jest  brana  pod  uwagę  kwestia  dostępnego  miejsca  w  koszu,  co  powoduje 

niemożliwość  rzeczywistego  wykorzystania  dostępnego  zwiększonego  obciążenia.  Od  wielu 

lat na rynku stosowane są kosze 4-osobowe - podobne jak wymagany przez Zamawiającego 

w Części V, pkt 1, które ze względu na swoją powierzchnię, niezależnie od dopuszczalnego 

obciążenia  kosza,  umożliwiają  na  ewakuację  jedynie  3  osób  (plus  1  strażak  w  koszu). 

Zdaniem  Odwołującego  zwiększenie  dopuszczalnego  obciążenia  w  koszu  bez  zwiększenia 

jego  powierzchni  użytkowej  powoduje,  że  dodatkowe  obciążenie  kosza  tak  naprawdę 

pozostaje niewykorzystane. 

Obecnie  dostępne  są  już  na  rynku  rozwiązania,  gdzie  kosz  ratowniczy,  poza  zwiększonym 

dopuszczalnym  obciążeniem  oferuje  również  większą  powierzchnię,  umożliwiającą 

jednoczesne  przebywanie  w  koszu  5  osób.  Tego  typu  rozwiązanie  w  ogromny  sposób 

zwiększa  potencjał  ratowniczy  samochodu  z  drabiną  mechaniczną,  gdyż  umożliwia 

jednoczesną ewakuację 4 osób, w odróżnieniu do 3 w starszych rozwiązaniach. 

Przyjęty system punktacji dodatkowej i jego rozłożenie wagowe pozwalają domniemywać, iż 

został  on  przyjęty  i  dopasowany  do  uprzednio  już  wybranego,  konkurencyjnego  produktu. 

Sposób  naliczania  punktów  dodatkowych  w  kryterium  oceny  technicznej  nie  odnosi  się  do 

przedmiotu zamówienia rozumianego jako opis zobiektywizowanych potrzeb Zamawiającego 

i w konsekwencji nie prowadzi do wyboru oferty faktycznie najkorzystniejszej, a prowadzi do 

wyboru oferty konkretnego wykonawcy. 

W związku z powyższym Odwołujący domaga się zmiany podziału przyznawanych punktów 

dodatkowych  w  kryterium  „Ocena  Techniczna"  poprzez  usunięcie  dodatkowych  punktów  za 

zastosowanie  konkretnego  systemu  podpór  bocznych,  a  zamiennie  przyznanie  5 

dodatkowych  punktów  za  większą  powierzchnię  kosza,  umożliwiającą  jednoczesne 

przebywanie  w koszu min. 5 osób oraz przyznanie większej ilości dodatkowych punktów za 

maksymalny udźwig kosza ratowniczego, tj. 5 punktów. 

Należy  zaznaczyć,  iż  w  dotychczasowej  praktyce  nigdy  nie  wystąpiło  tak  silne 

nagromadzenie  i  wyszczególnienie  zarówno  wymogów  podstawowych  jak  i  punktacji 

dodatkowej  rażąco  preferujących  wybór  jednego  z  wykonawców.  Tak  bezprecedensowe 

działanie  Zamawiającego  budzi  obawę,  iż  wykonawca  przedmiotu  przetargu  mógł  zostać 

wskazany  jeszcze  przed  ogłoszeniem  zamówienia.  Takie  działania  bez  wątpienia  stanowią 

ograniczenie  uczciwej  konkurencji  i  są  sprzeczne  z  Ustawą.  Zarówno  w  przypadku 

wykorzystywania funduszy unijnych publicznych troską Zamawiającego powinno być opisanie 

przedmiotu  zamówienia  w  by  w  praktyce  (a  nie  tylko  w  teorii)  umożliwić  innym  podmiotom 

złożenie    konkurencyjnej  technicznie  i  handlowo  oferty,  oraz  promować  rozwiązania 

nowoczesne  i  zgodne  z  obowiązującymi  normami  technicznymi,  minimalizując  przy  tym 

możliwość monopolu oraz nie narażając się na ryzyko, że przedmiot zamówienia nie zostanie 

dopuszczony  do  użytkowania  z  uwagi  na  niespełnienie  wymogów  Polskich  Norm  związku  z 

powyższym niniejsze odwołanie jest w pełni uzasadnione. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza,  po  przeprowadzeniu  rozprawy  w  przedmiotowej 

sprawie,  na  podstawie  zebranego  materiału  dowodowego,  po  zapoznaniu  

się  z  dokumentacją  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  w  tym  

w szczególności z postanowieniami ogłoszenia o zamówieniu, Specyfikacją Istotnych 

Warunków  Zamówienia  i  załącznikami  do  niej,  jak  również  po  zapoznaniu  się  z 

odwołaniem, po wysłuchaniu oświadczeń, jak też stanowisk stron złożonych ustnie do 

protokołu w toku rozprawy ustaliła i zważyła, co następuje.  

W  pierwszej  kolejności  Izba  ustaliła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek,  

o których stanowi art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania. 

Izba  dopuściła  w  niniejszej  sprawie  dowody  z  dokumentacji  postępowania  o 

zamówienie 

publiczne, 

nadesłanej 

przez 

Zamawiającego 

do 

akt 

sprawy  

w kopii potwierdzonej za zgodność z oryginałem, w tym w szczególności z treści ogłoszenia o 

zamówieniu,  treści  SIWZ  wraz  z  załącznikami,  jak  również  korespondencji  prowadzonej 

pomiędzy  Zamawiającym  a  wykonawcami  ubiegającymi  się  o  udzielenie  Zamówienia 

publicznego. 

Izba dopuściła i przeprowadziła dowody z dokumentów zawnioskowane i przedłożone 

przez Odwołującego w postaci: 

- Specyfikacja istotnych warunków zamówienia wraz z Załącznikiem nr 4, 

- Kopie certyfikatów oraz Świadectwa Dopuszczenia CNBOP w Józefowie, 

-  Przykładowa  specyfikacja  pojazdu  zgodnego  z  wymogami  SIWZ,  opisująca  rozwiązania 

oferowane przez Odwołującego, 

- Specyfikacja samochodu pożarniczego z drabina mechaniczną; 

- Lista referencyjna pojazdów tożsamych z przedmiotem zamówienia (z drabina mechaniczną 

o wysokości ratowniczej min. 30 m) dostarczonych w ciągu ostatnich 5 lat (2012 – 2017). 

Izba dopuściła i przeprowadziła dowody z dokumentów zawnioskowane i przedłożone 

przez Przystępującego w postaci: 

-  specyfikacji  technicznych  w  języku  angielskim  wskazujących  na  dopuszczalną  ładowność 

koszy pojazdów ratowniczych produkcji Magirus, Gimaex, Volkan oraz Morita; 

-  Fotografii  poglądowych  obrazujących  możliwości  pojazdów  wyposażonych  w  podpory 

skośne; 

- Fotografii poglądowych obrazujących wychylenie kosza oraz możliwe warunki jego pracy w 

trakcie akcji gaśniczej; 

-  Fotografii  poglądowych  wskazujących  producentów  wozów  pożarniczych  z  drabina 

mechaniczną wyposażonych w podpory skośne (Gimaex, , Volkan oraz Magirus; 

- Fragmentu broszury firmy Rosenbauer wskazującej na rozmieszczenie sieci serwisowej; 

- Strony oferty Rosenbauer złożonej w postępowaniu  WT-2370/6/2015 gdzie zadeklarowano 

spełnianie wymagań technicznych; 

- wykazu odbiorców i użytkowników – załącznik nr 1 do umowy.   

Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz zakres zarzutów 

podniesionych w odwołaniu Izba stwierdziła, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła, co następuje. 

W  pierwszej  kolejności  Izba  ustaliła,  iż  postępowanie  jest  prowadzone  w  trybie 

przetargu  nieograniczonego  o  wartości  powyżej  kwot  wskazanych  w  przepisach 

wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp. 

Izba  ustaliła,  iż  w  ramach  przedmiotowego  postępowania  przedmiotem  zamówienia 

jest  dostawa  16  szt.  Samochodów  pożarniczych  z  drabiną  mechaniczną  o  wysokości 

ratowniczej min. 30 m. 

Zgodnie z pkt 4 SIWZ termin wykonania zamówienia określono w przedziale: 03.04.2018 

– 31.10.2018 r. 

W  pkt  17  SIWZ  zatytułowanym  „Kryteria  oraz  sposób  oceny  ofert”  zamawiający 

przewidział następujące kryteria oceny: 

1. cena – 60%; 

2/ ocena techniczna – 30%; 

3.  warunki  gwarancji  i  serwisu  –  10%,  gdzie  w  zakresie  tego  kryterium  Zamawiający 

przewidział  przyznanie  dodatkowych  punktów  za  dodatkowe  punktu  serwisowe  na  terenie 

Polski.    

Zamawiający  pismem  w  załączniku  nr  4  do  SIWZ  zatytułowanym    „wymagania 

techniczne”  określił  wymagania  dla  samochodu  z  drabiną  mechaniczną  o  wysokości 

ratowniczej min. 30 m.  

Zamawiający wskazał m.in.: 

I.1.  Pojazd  fabrycznie  nowy  –  rok  produkcji  podwozia  i  zabudowy  oraz  wyposażenia  nie 

wcześniej niż 2017 r.     

IV. Zespół drabiny ratowniczej: 

3. Zespół drabiny 4-przęsłowy. Musi być zapewnione swobodne przejście od 1 do ostatniego 

przęsła.  Zespół  drabiny  wyposażony  w  boczne  bariery  ochronne.  Minimalna  wysokość 

bocznej  bariery  ochronnej  na  najwyższym  przęśle  musi  wynosić  350  mm.  Zespół  drabiny 

zabezpieczony  przed  korozją.  Szczeble  drabiny  w  wykonaniu  antypoślizgowym.  Dodatkowa 

punktacja za zastosowanie przegubowego (łamanego) ostatniego przęsła – 5 pkt; 

5. Cztery boczne podpory stabilizacyjne  wysuwane hydrauliczne – Dodatkowa punktacja za 

podpory  skośne  –  5  pkt.  Inne  rozwiązanie  techniczne  podpór  nie  eliminuje  oferty,  lecz  nie 

powoduje przyznania dodatkowych punktów; 

25. Czas sprawiania drabiny max 80 s Należy podać czas sprawiania drabiny. – Dodatkowe 

punkty  za  krótszy  czas  sprawiania  –  1  punkt  za  każdą  1  sekundę  poniżej  czasu 

maksymalnego,  jednak  nie  więcej  niż  5  pkt.  Czas  sprawiania  krótszy  niż  75  s  nie  eliminuje 

oferty, lecz nie powoduje przyznania dodatkowych punktów. 

V. Kosz ratowniczy: 

2. Układ poziomowania kosza niezależny od systemu hydraulicznego drabiny. W przypadku 

awarii  układu  elektrycznego  musi  być  zapewniona  możliwość  wypoziomowania  kosza  z 

wnętrza kosza w trybie awaryjnym. 

Na powyższą czynność Odwołujący wniósł odwołanie. 

Krajowa Izba Odwoławcza zważyła, co następuje. 

Izba  zwraca  również  uwagę  na  fakt,  iż  Zamawiający  uwzględnił  zarzut  z  pkt  1 

odwołania (dotyczący ilości przęseł drabiny), a zatem zmodyfikował treść SIWZ w jedynym z 

istotnych  elementów  mogącym  mieć  wpływ  na  złożenie  konkurencyjnej  oferty  w 

postępowaniu.  

Izba wskazuje, że z urzędu jest zobligowana do oceny spełnienia przesłanek ujętych 

w treści przepisu art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. 

W  tym  zakresie  Izba  przychyliła  się  do  argumentacji  Przystępującego,  który  na 

rozprawie wskazał, że: (…) Odwołujący nie wykazał interesu z uzyskaniu zamówienia, tj. nie 

wskazał,  że  nie  jest  w  stanie  złożyć  ważnej  oferty,  a więc  brak  spełnienia  przesłanek  z  art. 

179 ust. 1 w tym przypadku może skutkować oddaleniem odwołania. Wskazuje ponadto, że 

we  wcześniejszym  postępowaniu  prowadzonym  przez  tego  samego  Zamawiającego 

(WT2370/6/2015)  złożył  ważną  ofertę,  która  nie  podległa  odrzuceniu.  Zatem  na  skutek 

działań Zamawiającego nie może ponieść szkody. 

W  odniesieniu  do  powyższych  ustaleń  Izba  wskazuje,  iż  nowelizacją  ustawy  Prawo 

zamówień  publicznych  z  dnia  2  grudnia  2009  r.  dokonano  implementacji  dyrektywy 

odwoławczej  2007/66/WE  Parlamentu  Europejskiego  i  Rady  z  dnia  11  grudnia  2007  r. 

zmieniającej  dyrektywy  Rady  89/665/EWG  i  92/13/EWG  w  zakresie  poprawy  skuteczności 

procedur  odwoławczych  w  zakresie  zamówień  publicznych.  W  świetle  art.  1  ust.  3  ww. 

dyrektywy  Państwa  Członkowskie  zapewniają  dostępność  procedur  odwoławczych,  w 

ramach  szczegółowych  przepisów,  które  państwa  członkowskie  mogą  ustanowić, 

przynajmniej  dla  każdego  podmiotu,  który  ma  lub  miał  interes  w  uzyskaniu  danego 

zamówienia  i  który  poniósł  szkodę  lub  może  ponieść  szkodę  w  wyniku  domniemanego 

naruszenia. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  wskazuje,  iż  ustawodawca  posługuje  się  pojęciem 

„interesu w uzyskaniu danego zamówienia”, co oznacza że Odwołujący zobowiązany  jest do 

wykazania,  że  obiektywnie  w  konkretnym  postępowaniu  jest  zainteresowany  uzyskaniem 

danego  zamówienia,  zaś  na  skutek  bezprawnych  działań  lub  zaniechań  podmiotu 

zamawiającego  został  tej  możliwości  pozbawiony.  Interes  w  uzyskaniu  zamówienia  musi 

odnosić się do konkretnego postępowania w konkretnym stanie faktycznym. Ponadto, na co 

wskazuje treść art. 179 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych Odwołujący jednocześnie 

zobowiązany  jest  do  wykazania,  że  poniósł  lub  może  ponieść  szkodę,  a  poniesiona  lub 

ewentualna szkoda jest wynikiem naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy.  

Izba  stwierdziła,  że  w  odwołaniach  od  treści  SIWZ  wykonawca  nie  tyle  wskazuje  na 

brak  bezpośredniej  możliwości  uzyskania  zamówienia,  co  na  wadliwe  i  niekonkurencyjne 

postanowienia  SIWZ,  które  utrudniają  mu  złożenie  prawidłowej  i  zgodnej  z  przepisami  Pzp 

oferty. W ocenie Izby zgodzić się należy z argumentacją Przystępującego, że Odwołujący nie 

wykazał aby postanowienia SIWZ uniemożliwiały wykonawcy złożenie ważnej oferty. W tym 

zakresie  Izba  uwzględniła  argument  powołania  się  na  wcześniej  prowadzone  przez 

Zamawiającego  postępowanie  obejmujące  analogiczny  przedmiot  zamówienia.    W  ramach 

oceny  zasadności  zarzutów  zawartych  w  odwołaniu  nakierowanym  na  zmianę  treści 

ogłoszenia  oraz  postanowień  SIWZ    oraz  w  ramach  badania  spełnienia  przesłanek 

materialnych  ujętych  w  treści  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp  istota  jest  również  treść  żądań 

sformułowanych w odwołaniu. 

W przedmiotowym postępowaniu, niezależnie od zasadności zarzutów wskazanych w 

odwołaniu,  Odwołujący  nie  wykazał  również  możliwości  poniesienia  szkody  na  skutek 

naruszenia przez Zamawiającego przepisów ustawy Pzp.  

Przez  szkodę  w  rozumieniu  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp  nie  należy  rozumieć  braku 

możliwości zaoferowania przedmiotu konkurencyjnego cenowo, lecz brak możliwości udziału 

danego  wykonawcy  w  danym  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego.  Tylko 

sytuacja  w  której  wykonawca  zostaje  niejako  z  góry  wyeliminowany  z  postępowania  wpływa 

na możliwość wykazania, że poniósł on lub  może ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez 

zamawiającego przepisów ustawy Pzp. Wszakże założenia Odwołującego opierają się jedynie 

na domniemaniach, że opis przedmiotu zamówienia oraz ustalenie kryteriów oceny ofert mogą 

doprowadzić  do  konieczności  zaoferowania  przez  niego  urządzenia  niekonkurencyjnego 

cenowo  lub  otrzymania  zbyt  niskiej  liczby  punktów.  Oznacza  to,  iż  produkt  oferowany  przez 

Odwołującego  spełnia  minimalne  warunki  techniczne  określone  przez  Zamawiającego  i  tym 

samym  Odwołujący  ma  możliwość  złożenia  ważnej  oferty  w  niniejszym  postępowaniu  o 

udzielenie  zamówienia  publicznego.  Okoliczności  te  bowiem  zostały  wykazane  przez 

Przystępującego, zaś sam Odwołujący pośrednio potwierdził tą okoliczność. Zatem, w ocenie 

Izby,  Odwołujący  nie  wykazał  na  moment  wniesienia  środka  ochrony  prawnej,  że  nawet 

ewentualne  naruszenie  przez  Zamawiającego  określonych  przepisów  ustawy  Pzp 

spowodowało powstanie u niego szkody.  

Izba  wskazuje,  iż  na  tym  etapie  postępowania,  tj.  przed  momentem  składnia  ofert, 

gdzie  nie  są  znane  oferty  innych  wykonawców  (w  zakresie  oferowanych  pojazdów  oraz  ich 

cen)  Odwołujący  miał  również  możliwość  wykazania  możliwości  poniesienia  szkody. 

Wszakże, jak wskazano w toku rozprawy, rynek tego typu pojazdu ogranicza się jedynie do 4 

głównych  producentów,  których  oferta  rynkowa  jest  z  pewnością  Odwołującemu  doskonale 

znana. Odwołujący w odniesieniu do powyższego potwierdził, iż ewentualne naruszenie przez 

Zamawiającego  przepisów  ustawy  Pzp  nie  uniemożliwia  mu  złożenia  oferty,  co  stanowiłoby 

już na etapie wniesienia środka ochrony prawnej spełnienie przesłanki poniesienia szkody w 

rozumieniu  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp,  zaś  w  zakresie  przesłanki  możliwości  poniesienia 

szkody  nie  udowodnił  i  nie  wykazał,  iż  w  istniejących  realiach  rynkowych  działanie 

Zamawiającego  uniemożliwia  mu  złożenie  konkurencyjnej  oferty  i  tym  samym  odbiera  mu 

szansę  na  uzyskanie  przedmiotowego  zamówienia.  Odwołujący  w  zakreślonym  przez  siebie 

przedmiocie  sporu  nie  wykazał  również,  które  urządzenia  i  jakich  producentów  zostały  w 

sposób  bezpośredni  lub  pośredni  uprzywilejowane  przez  Zamawiającego,  jak  również  nie 

wykazał na czym to uprzywilejowanie polega.          

W  związku  z  powyższym  należy  stwierdzić,  iż  Odwołujący  nie  wykazał  tym  samym 

istnienia  przesłanki  poniesienia  lub  możliwości  poniesienia  szkody  w  wyniku  naruszenia 

przez zamawiającego przepisów ustawy.  

Odwołujący  bowiem  ma  interes  w  uzyskaniu  przedmiotowego  zamówienia,  lecz 

wobec potwierdzenia faktu, iż ma on  możliwość złożenia oferty w niniejszym postępowaniu 

tym  samym  nie  ma  możliwości  wykazania  przesłanki  szkody  będącej  skutkiem  naruszenia 

przez Zamawiającego przepisów ustawy albowiem ewentualna szkoda, którą mógłby ponieść 

Odwołujący  nie  byłaby  skutkiem  naruszenia  tych  przepisów,  lecz    istnieniem  określonych 

realiów rynkowych.   

Zgodzić się należy z Przystępującym, że na etapie skarżenia postanowień ogłoszenia 

o  zamówieniu  oraz  treści  SIWZ  wykonawca  wnoszący  środek  ochrony  prawnej  winien 

wykazać,  iż  przy  określonym  ukształtowaniu  postanowień  ogłoszenia  oraz  SIWZ  nie  może 

złożyć ważnej oferty. W niniejszym przypadku nie mamy do czynienia z takim ograniczeniem, 

gdyż  po  pierwsze  zaskarżone  postanowienia  (oprócz  odnoszącego  się  do  sterowania 

koszem)  nie  są  bezwzględnymi  wymogami,  których  niespełnienie  spowoduje  odrzucenie 

oferty.  Po  drugie  Przystępujący  wykazał  złożonymi  dowodami,  że  Odwołujący  złożył  w 

ubiegłych latach ofertę na analogiczny przedmiot zamówienia, która to oferta była zgodna z 

opisem  przedmiotu  zamówienia.  Odwołujący  potwierdził  ten  fakt  wskazując,  że  jego  oferta 

została niżej oceniona i z tego względu nie uzyskał zamówienia. 

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, iż w opisanym stanie faktycznym skład 

orzekający  Izby  ustalił,  że  Odwołujący  nie  wykazał  swojego  prawa  do  skorzystania  ze 

ś

rodków  ochrony  prawnej,  o  których  stanowi  treść  art.  179  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych.  

Izba jedynie na marginesie, wobec uznania nie spełnienia warunków ujętych w treści 

art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp,  wskazuje  na  braki  w  procesie  dowodzenia  stwierdzających 

zasadność podniesionych zarzutów.  

Co  do  systemu  sterowania  koszem  Izba  wskazuje,  iż  w  jej  ocenie  wymóg  ten  może 

być  wynikiem  uzasadnionych  i  obiektywnych  potrzeb  Zamawiającego.  Złożone  przez 

Zamawiającego  wyjaśnienia  w  tym  zakresie,  jak  również  dowody  i  argumentacja 

Przystępującego  są  wiarygodne,  spójne  oraz  logiczne.  Jak  wskazał  sam  Odwołujący  oba 

istniejące na rynku rozwiązania techniczne odnoszące się do miejsca sterowania koszem w 

sytuacji  awaryjnej  mają  swoje  zalety  oraz  wady  i  trudno  jest  wskazać  na  przeważające 

rozwiązanie.  Tym  samym  Izba  za  usprawiedliwione  uznała  preferowanie  przez 

Zamawiającego  rozwiązania,  które  w  jego  ocenie  jest  rozwiązaniem  optymalniejszym  i 

gwarantującym  większe  bezpieczeństwo  użytkowania.  W  ocenie  Izby  ponadto  na 

uwzględnienie  zasługuje  również  argumentacja  Przystępującego,  że  ze  względu  na 

planowany  termin  dostawy  (2018  r.)  istnieje  możliwość  wprowadzenie  przez  wykonawców 

tego  rozwiązania  i  niejako  dostosowania  oferowanych  produktów  do  indywidualnych 

oczekiwań Zamawiającego. Izba uznała, że umiejscowienie sterowania kosza w jego wnętrzu 

jest  bowiem  modyfikacją  możliwą  do  przeprowadzenia  dla  podmiotu  profesjonalnie 

zajmującego się obrotem tego rodzaju pojazdami.  

Również  jedynie  na  marginesie  Izba  pragnie  wskazać,  iż  zgromadzony  w  sprawie 

materiał  dowodowy  przywołany  na  potwierdzenie  twierdzeń  zawartych  w  odwołaniu  oraz 

podniesionych  w  toku  rozprawy,  wskazuje  w  kontekście  żądań  sformułowanych  przez 

Odwołującego, że wniesienie przez tego ostatniego środka ochrony prawnej należy uznać za 

próbę wpływu wykonawcy na treść SIWZ, a w szczególności na opis przedmiotu zamówienia 

oraz  sposób  ustalenia  kryteriów  oceny  ofert.  Celem  wniesienia  środka  ochrony  prawnej  w 

zakresie  postanowień  SIWZ  zawierających  opis  przedmiotu  zamówienia  nie  jest 

doprowadzenie  do  sytuacji,  w  której  nastąpi  niejako  „dopasowanie”  opisu  przedmiotu 

zamówienia  do  posiadanego  przez  określonego  wykonawcę  rozwiązania  technicznego  lub 

urządzenia.  Tym  bardziej  nie  jest  nim  umożliwienie  wykonawcy  zaoferowania  urządzenia 

najbardziej  konkurencyjnego  cenowo  wśród  urządzeń  znajdujących  się  w  jego  rynkowej 

ofercie.  Wszakże  każdy  z  producentów  posiada  w  swojej  ofercie  urządzenia  niższej,  jak 

również  wyższej  klasy,  którymi  konkuruje  z  dostępnymi  na  rynku  urządzeniami  oferowanymi 

przez  innych  producentów  lub  dystrybutorów.  W  tym  zakresie  Izba  podziela  pogląd 

reprezentowany przez Przystępującego, iż Odwołujący nie wykazał, że nie może złożyć oferty 

w  niniejszym  postępowaniu,  lecz  w  ocenie  Izby  posłużył  się  jedynie  pojęciem  „oferty 

konkurencyjnej”, które to pojęcie nie zostało zdefiniowane w ustawie Pzp. Odwołujący bowiem 

wskazywał  na  etapie  rozprawy,  że  w  poprzednio  prowadzonym  postępowania,  co  prawda 

złożył ważną ofertę, lecz znacznie odbiegającą od najkorzystniejszej oferty liczbą uzyskanych 

punktów.    Biorąc  pod  uwagę  argumentację  Odwołującego  zawartą  w  odwołaniu  oraz 

podniesioną  w  toku  rozprawy  należy  wskazać,  iż  Odwołujący  pod  pojęciem  oferty 

konkurencyjnej rozumie ofertę konkurencyjną cenowo. Izba wskazuje, iż istotą postępowania 

o udzielenie zamówienia publicznego jest konkurowanie zainteresowanych zawarciem umowy 

wykonawców, którego celem jest udzielenie jednemu z nich zamówienia, w tym konkurowanie  

pod względem cenowym oraz na poziomie kryteriów pozacenowych. 

Izba podkreśla również, art. 29 ust. 2 Pzp nie zmienia generalnej zasady wyrażanej w 

art.  190  ust.  1  Pzp  i  stanowiącej,  że  strony  i  uczestnicy  postępowania  odwoławczego  są 

obowiązani  wskazywać  dowody  dla  stwierdzenia  faktów,  z  których  wywodzą  skutki  prawne. 

Dyspozycja art. 29 ust. 2 mówi o możliwości naruszenia konkurencji. Brak jednak w przepisie 

tym domniemania faktycznego lub prawnego sprowadzającego się do twierdzenia, że każdy 

opis  przedmiotu  zamówienia  winien  być  uznawany  za  opis  naruszający  dyspozycję  ww. 

przepisu  dopóki  zamawiający  nie  udowodni,  że  jest  inaczej.  To  na  odwołującym  nadal 

spoczywa ciężaru dowodzenia. Przepis art. 29 ust. 2 Pzp nie wymaga pełnego udowodnienia 

naruszenia konkurencji, ale wystarczające jest udowodnienie możliwości wystąpienia takiego 

naruszenia,  a  więc  jakiegoś  realnego  stopnia  prawdopodobieństwa  jego  wystąpienia. 

Powyższe  znaczące  osłabienie  „celu  dowodowego”  nie  oznacza  jednak  w  ogóle  braku 

obowiązku  udowodnienia  okoliczności,  do  których  hipoteza  przepisu  referuje  –  powołane 

prawdopodobieństwo  niedozwolonego  ograniczenia  uczciwej  konkurencji  musi  więc  być 

rzeczowe,  realne  i  przede  wszystkim  wykazane.  Wobec  zawartych  w  treści  odwołania 

twierdzeń,  że  opis  przedmiotu  zamówienia  oraz  ustalone  kryteria  pozacenowe  naruszają 

konkurencję  oraz  wskazują  na  konkretny  produkt  lub,  że  doszło  do  uprzywilejowania  tego 

produktu,  nie  znalazły  żadnego  potwierdzenia  w  zgromadzonym  w  sprawie  materiale 

dowodowym.   

W  ocenie  Izby,  każdy  opis  przedmiotu  zamówienia  niesie  ze  sobą  ograniczenie 

konkurencji, pośrednio lub bezpośrednio preferując jednych wykonawców obecnych na rynku 

i  dyskryminując  innych.  W  zamówieniach  publicznych,  nie  ma  i  nie  będzie  nigdy 

konkurencyjności  absolutnej.  Jednym  z  najbardziej  celnych  i  adekwatnych  sposobów  oceny 

dopuszczalności stopnia danego ograniczenia konkurencji jest jego analiza w odniesieniu do 

„uzasadnionych  potrzeb  zamawiającego”.  Zamawiający  jest  uprawniony  do  wprowadzenia 

wymogów,  które  zawężają  potencjalnych  wykonawców,  jednakże  zawężenie  do  następuje 

nie w celu preferowania określonego wykonawcy i naruszenia zasad konkurencji, ale w celu 

uzyskania  produktu  jak  najbardziej  odpowiadającego  potrzebom  Zamawiającego.  Celem 

bowiem  opisu  przedmiotu  zamówienia  jest  umożliwienie  zaspokojenia  uzasadnionych 

potrzeb  zamawiającego  w  warunkach  konkurencji,  nie  zaś  umożliwienie  wzięcia  udziału  w 

postępowaniu wszystkim wykonawcom działającym w danym segmencie rynku.  

Odnosząc się do sformułowanych przez Odwołującego zarzutów, Izba na marginesie 

wskazuje  ponadto,  że  Zamawiający,  jak  również  Przystępujący  wykazali  istnienie 

uzasadnionych  potrzeb  Zamawiającego  w  preferowaniu  (w  ramach  punktacji)  określonych 

rozwiązań  technicznych  (podpór  skośnych,  miejsca  sterowania  awaryjnego  poziomowania 

kosza),  jak  również  organizacyjnych  i  ekonomicznych  (preferowana  w  ramach  punktacji 

liczba  punktów  serwisowych)  dla  których  przewagi  użytkowej  i  funkcjonalnej  przedstawiono 

stosowne  argumenty  (poparte  dowodami).  Rozwiązania  te  w  ocenie  Izby  wydają  się 

uzasadnione  potrzebami  Zamawiającego  oraz  podmiotów  na  których  rzecz  prowadzi 

przedmiotowe  postępowanie.  Ze  zgromadzonego  materiału  dowodowego  wynika 

jednoznacznie, że preferowane przez Zamawiającego podpory czynią przedmiot zamówienia 

bardziej  funkcjonalnym  (w  szczególności  przy  jego  wykorzystaniu  w  trudnym  miejskim 

otoczeniu  w  trakcie  akcji  ratowniczej),  gwarantują  większe  bezpieczeństwo  ratowników  i 

strażaków,  zaś  w  odniesieniu  do  miejsca  sterowania  awaryjnego  poziomowania  kosza 

gwarantują  w  skrajnie  niekorzystnych  warunkach  akcji  ratowniczej  przewagę  tego 

rozwiązania,  w  tym  m.in.  wskazywaną  przez  Zamawiającego  i  Przystępującego  lepszą 

orientację  w  jego  położeniu  oraz  swego  rodzaju  dywersyfikację  punktów  kontroli  w  razie 

awarii.  Ze  względu  na  brak  sporu  Stron,  że  każde  z  rozwiązań  posiada  zalety  i  wady  (a 

zatem  w  zakresie  przewagi  dwóch  konkurencyjnych  wobec  siebie  rozwiązań)  preferowanie 

przez  Zamawiającego  jednego  z  nich  z  uzasadnieniem  tych  preferencji  nie  może  stanowić 

podstawy do stwierdzenia zarzutu naruszenia art. 29 ust. 1 i 2, art. 30 ust. 1 oraz art. 90 ust. 

1 i 2 ustawy Pzp.   

W  kontekście  podniesionych  zarzutów  na  uwagę  również  zasługuje  fakt,  iż 

sformułowane  przez  Odwołującego  żądania  związane  z  wprowadzeniem  punktacji  za  czas 

reakcji  serwisowej  oraz  powierzchnię  i  ładowność  kosza,  w  związku  z  jego  wyjaśnieniami 

złożonymi  na  rozprawie  o  dysponowaniu  mobilnymi  punktami  serwisowymi,  jak  również 

wobec  przedstawionych  przez  Przystępującego  dowodów  w  postaci  wskazania  istniejących 

na rynku rozwiązań i parametrów obciążeniowych (przy treści żądania: zamiennie przyznanie 

5  dodatkowych  punktów  za  większą  powierzchnie  kosza,  umożliwiającą  jednoczesne 

przebywanie w koszu min. 5 osób oraz przyznanie większej ilości dodatkowych punktów  za 

maksymalny udźwig kosza ratowniczego, tj. 5 punktów) wskazuje na intencje Odwołującego 

stojące  za  wniesionym  środkiem  ochrony  prawnej.  Jak  słusznie  wskazał  Przystępujący 

Odwołujący  tak  sformułowanym  żądaniem  zmierza  do  uzyskania  przewagi  nad  wszystkimi 

pozostałymi wykonawcami, w tym uzyskania znacznej przewagi punktowej za niemal ten sam 

skorelowany ze sobą parametr ( po 5 dodatkowych punktów za większą powierzchnię kosza, 

maksymalną liczbę osób w koszu oraz maksymalny udźwig kosza ratowniczego). 

W ocenie Izby tak sformułowane żądania przemawiają zarówno za brakiem interesu w 

skorzystaniu  ze  środka  ochrony  prawnej,  jak  również  za  bezzasadnością  podniesionych 

zarzutów. Wszakże Odwołujący tak sformułowanymi  żądaniami stara się  „dopasować” treść 

SIWZ do posiadanych przez siebie rozwiązań technicznych.    

Izba podziela argumentację zawartą w wyroku Izby wydanym w sprawie prowadzonej 

pod  sygn.  akt  KIO  2280/16,  w  ramach  którego  wskazano,  że:  „Z  uwag  natury  ogólnej 

dostrzeżenia  wymaga  w  ślad  za  orzecznictwem  aktualnym  nadal  po  nowelizacji  ustawy  z 

dnia  28  lipca  2016  roku,  że:  "(…)  zasada  wyrażona  w  przepisie  art.  7  Pzp  nie  może  być 

interpretowana  w  taki  sposób,  że  wymaga  dopuszczenia  wszystkich  zainteresowanych 

zamówieniem  a  wybór  produktu,  który  należy  zaoferować  w  ramach  danego  zamówienia, 

pozostawiony jest wykonawcom" (tak wyrok KIO z 22.03.2012 r., sygn. akt: KIO 471/12). Zaś: 

"Obowiązek  przestrzegania  reguł  określonych  w  art.  29  ust.  1  i  2  Pzp  nie  oznacza,  że 

zamawiający  nie  ma  prawa  określić  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  uwzględniający  jego 

potrzeby i aby uzyskać oczekiwany efekt, nawet jeśli wyklucza to możliwość dopuszczenia do 

realizacji 

zamówienia  wszystkich  wykonawców  działających  na  rynku.  Prawem 

zamawiającego  jest  takie  opisanie  przedmiotu  zamówienia,  którego  realizacja  zaspokoi  w 

najszerszym kontekście określone potrzeby społeczne" (tak wyrok KIO z 28.03.2014 r., sygn. 

akt: KIO 486/14). 

Izba  podkreśla,  że  Zamawiający  musi  potrafić  każdorazowo  wykazać  swoje 

uzasadnione  potrzeby,  jeśli  nie  w  ramach  postanowień  SIWZ,  to  w  toku  weryfikacji  jego 

decyzji,  np.  podczas  rozpatrywania  wniesionego  odwołania.  Należy  przywołać  za 

orzecznictwem:  <<Izba  wielokrotnie  wskazywała  w  orzecznictwie,  (…)  na  kwestie: 

"uzasadnionych  potrzeb  Zamawiającego"  (przykładowo  wyrok  KIO  z  dnia  05.07.2012  r., 

sygn.  akt:  KIO  1307/11,  wyrok  KIO  z  dnia  12.07.2012  r.,  sygn.  akt:  KIO  1360/12),  czy  też 

"obiektywnych  okoliczności"  (za  wyrokiem  z  dnia  08.07.2011  r.,  sygn.  akt:  1344/11), 

Podobnie,  w  uchwale  KIO  z  dnia  27.09.2012  r.,  sygn.  akt:  KIO/KD  80/12.  Jednocześnie,  

w  tym  miejscu  zasadnym  jest  wskazanie,  za  orzecznictwem  przykładowo  wyrok  KIO  z  dnia 

17.10.2011  r.,  sygn.  akt:  KIO  2121/11,  iż:  "Izba  zauważa,  że  ciężar  dowodu,  zgodnie  z  art.  

6  k.c.  spoczywa  na  osobie,  która  z  danego  faktu  wywodzi  skutki  prawne,  a  Odwołujący  w 

opinii  Izby  takich  dowodów  w  niniejszej  sprawie  nie  przedstawił.  Przypomnienia  wymaga, 

analogicznie jak to jest w procesie cywilnym, iż ów ciężar dowodu rozumieć należy z jednej 

strony  jako  obarczenie  strony  procesu  obowiązkiem  przekonania  sądu  (w  tym  przypadku 

Krajowej  Izby  Odwoławczej)  dowodami  o  słuszności  swoich  twierdzeń,  a  z  drugiej 

konsekwencjami  poniechania  realizacji  tego  obowiązku,  lub  jego  nieskuteczności,  zaś  tą 

konsekwencją  jest  zazwyczaj  niekorzystny  dla  strony  wynik  postępowania  (wyrok  Sądu 

Najwyższego z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. akt II CSK 293/07).".  

Mając  na  uwadze  zarzuty  i  twierdzenia  ujęte  w  odwołaniu,  jak  również  ciążący  na 

Odwołującym  obowiązek  dowodzenia  faktów,  z  których  wyciąga  on  korzystne  dla  siebie 

skutki prawne, Izba ustaliła, że Odwołujący poza brakiem wykazania spełnienia przesłanek z 

art. 179 ust. 1 ustawy Pzp nie wykazał dodatkowo zasadności podniesionych zarzutów.    

W związku z powyższym, na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, orzeczono jak w 

sentencji.   

Zgodnie  bowiem  z  treścią  art.  192  ust.  2  ustawy  Pzp  Izba  uwzględnia  odwołanie, 

jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ 

na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Brak  wykazania  naruszenia  interesu 

Odwołującego,  jak  również  możliwości  poniesienia  przez  niego  szkody,  w  tym  brak 

potwierdzenia  zarzutów  wskazanych  w  odwołaniu  powoduje,  iż  w  przedmiotowym  stanie 

faktycznym  nie  została  wypełniona  hipoteza  normy  prawnej  wyrażonej  w  art.  192  ust.  2 

ustawy Pzp.  

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy  Pzp,  tj.  stosownie  do  wyniku  postępowania,  z  uwzględnieniem  postanowień 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i 

sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.  U.  z  2010  r.,  Nr  41,  poz.  238)  zmienionego 

rozporządzeniem  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  9  stycznia  2017  r.  zmieniającego 

rozporządzenie  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz 

rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2017 r., 

poz. 47),  w tym w szczególności  §  5 ust. 4. 

Przewodniczący: 

……………………