KIO 2533/18 WYROK dnia 27 grudnia 2018 r.

Sygn. akt: KIO  2533/18 

WYROK 

z dnia 27 grudnia 2018 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Danuta Dziubińska 

Protokolant:   

Dominik Haczykowski  

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 grudnia 2018 r. odwołania wniesionego do Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 10 grudnia 2018 r. przez wykonawcę  Fiorentini Polska 

sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu, ul. Kamiennogórska 22, 60-179 Poznań w postępowaniu 

prowadzonym  przez 

Polską  Spółkę  Gazownictwa  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Tarnowie,  ul. 

Wojciecha Bandrowskiego 16, 33-

100 Tarnów 

przy udziale 

wykonawców: 

A.  wykonawcy 

Górnośląski Zakład Obsługi Gazownictwa sp. z o.o., ul. Pyskowicka 31, 

44-807 Zabrze 

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego o po stronie 

odwołującego 

B.  wykonawcy  AIUT sp. z o.o., ul. 

Wyczółkowskiego 113, 44-109 Gliwice zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

C.  wykonawcy  PLUM  sp.  z  o.o.,  ul. 

Wspólna  19,  Ignatki,  16-001  Kleosin  zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

D.   wykonawcy 

Zakład  Wytwórczy  Urządzeń  Gazowniczych  "Intergaz"  sp.  z  o.o.,  ul. 

Nakielska 42/44, 42-

600 Tarnowskie Góry zgłaszającego przystąpienie do postępowania 

odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

oddala odwołanie; 

kosztami postępowania obciąża odwołującego Fiorentini Polska sp. z o.o. i: 

2.1 zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: 

piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  odwołującego  Fiorentini 

Polska sp. z o.o. t

ytułem wpisu od odwołania; 

2.2.  zasądza  od  odwołującego  Fiorentini  Polska  sp.  z  o.o.  na  rzecz  zamawiającego: 

Polsk

a Spółka Gazownictwa sp. z o.o. kwotę 3 600 zł 00 gr tytułem wynagrodzenia 

pełnomocnika.  

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - 

Prawo zamówień publicznych 

(t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1986) na niniejszy wyrok - 

w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia 

przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu 

Okręgowego w Tarnowie. 

Przewodniczący:      ……………………………… 

Sygn. akt: KIO  2533/18 

U z a s a d n i e n i e 

Polska 

Spółka  Gazownictwa  Sp.  z  o.o.  (dalej:  „Zamawiający”  lub  „PSG”))  prowadzi 

postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego, na 

podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 

r. 

poz.  1986),  zwanej  dalej:  „ustawa  Pzp”,  na  dostawę  fabrycznie  nowych  gazomierzy 

miechowych z wbudowanym modułem zdalnego odczytu za pomocą transmisji danych przez 

sieć  komórkową  GSM  dla  Polskiej  Spółki  Gazownictwa  Sp.  z  o.o.,  znak  sprawy: 

2018/PSEW001/WP-0000901. 

Wartość 

zamówienia 

przekracza  kwoty 

określone  

w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art  11  ust.  8  ustawy  Pzp.  Ogłoszenie  o  zamówieniu 

zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 30 listopada 2018 r., 

numer  2018/S  231-528809.  S

pecyfikacja  istotnych  warunków  zamówienia  (dalej:  „SIWZ”) 

została zamieszczona na stronie internetowej Zamawiającego. 

W dniu 10 grudnia 2018 r. wykonawca Fiorentini Polska Sp. z o.o. 

(dalej: „Odwołujący”) 

wniósł odwołanie wobec treści ogłoszenia o zamówieniu oraz postanowień SIWZ. Odwołujący 

zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  przygotowanie  i  przeprowadzanie  postępowania  

o udzielenie zamówienia w sposób naruszający zachowanie uczciwej konkurencji i równe 

traktowanie  wykonawców  poprzez  opisanie  przedmiotu  zamówienia  w  sposób,  który 

powoduje, że możliwość złożenia oferty będzie miał tylko ten podmiot, który jeszcze przed 

19  lipca  2018  r.  dysponował  wiedzą  i  możliwościami  technicznymi  umożliwiającymi 

wdrożenie protokołu SMART-GAS; 

2)  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp 

poprzez  przygotowanie  i  przeprowadzanie  postępowania  

o udzielenie zamówienia w sposób naruszający zachowanie uczciwej konkurencji i równe 

traktowanie wykonawców poprzez opisanie warunków, jakie powinny spełniać wykonawcy 

aby wziąć udział w postępowaniu (dotyczące wymogu zrealizowania dostawy gazomierzy 

miechowych  G4  rozstaw  130  mm)  w  sposób,  który  powoduje,  iż  wykonawcy,  którzy 

zrealizowali dostawy gazomierzy miechowych G4 o charakterystykach wymaganych przez 

Zamawiającego,  ale  o  innym  rozstawie  króćców,  bezpodstawnie  zostaną  wykluczeni  

z postępowania; 

3)  art. 29 ust. 2 ustawy Pzp 

poprzez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób utrudniający 

uczciwą konkurencję, w sposób, który powoduje, że możliwość złożenia oferty będzie miał 

tylko ten podmiot, który jeszcze przed 19 lipca 2018 r. dysponował wiedzą i możliwościami 

technicznymi umo

żliwiającymi wdrożenie protokołu SMART-GAS; 

4)  art.  31  d  ustawy  Pzp 

poprzez brak zapewnienia, żeby udział podmiotu uczestniczącego 

wcześniej  w  przygotowaniu  postępowania  nie  zakłócił  konkurencji,  w  szczególności 

poprzez  nieprzekazanie  pozostałym  wykonawcom  informacji,  brak  wyznaczenia 

odpowiedniego  terminu  na  złożenie  ofert,  umożliwiającego  pozostałym  wykonawcom 

odpowiednie przygotowanie do złożenia oferty. 

W

skazując  na  powyższe  Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu  dokonania 

zmian treści ogłoszenia oraz postanowień SIWZ w sposób, który nie będzie utrudniać uczciwej 

konkurencji. Ponadto 

Odwołujący wniósł o: 

2)  p

rzeprowadzenie  dowodu  z  dokumentów  dołączonych  do  odwołania  na  okoliczności 

wskazane w jego uzasadnieniu; 

3)  p

rzeprowadzenie dowodu z zeznań świadka M. P.; 

4)  p

rzeprowadzenie dowodu z przesłuchania strony (członek Zarządu P. K.) na okoliczności 

wskazane w uzasadnieniu odwołania; 

5)  z

asądzenie  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kosztów  postępowania,  w  tym 

kos

ztów wynagrodzenia pełnomocnika. 

Wykazując  swój  interes  prawny  w  rozumieniu  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp,  Odwołujący 

wskazał,  iż  jest  potencjonalnym  wykonawcą  zainteresowanym  uzyskaniem  zamówienia 

publicznego, którego dotyczy postępowanie objęte odwołaniem. Odwołujący w ramach swojej 

działalności  gospodarczej  oferuje  produkty  podobne  do  tych,  jakie  są  przedmiotem 

zamówienia.  Opis  przedmiotu  zamówienia  oraz  warunki  udziału  w  postępowaniu  jednakże 

utrudniają  uczciwą  konkurencję.  Naruszenia  te  mogą  uniemożliwić  Odwołującemu  złożenie 

oferty, jak również mogą doprowadzić do odrzucenia jego oferty, co może skutkować utratą 

możliwości uzyskania zamówienia i związanego z tym zysku. 

W  uzasadni

eniu  odwołania  Odwołujący  wskazał  m.in.  iż  przedmiotem  zamówienia  jest 

dostawa  fabrycznie  nowych  g

azomierzy  miechowych  z  wbudowanym  modułem 

telemetrycznym,  umożliwiającym  zdalny  odczyt  wskazań  gazomierza  poprzez  sieć 

komórkową  GSM,  z  wykorzystaniem  protokołu  SMART-GAS,  zgodnego  ze  Standardem 

Technicznym  ST-IGG-0201:2018.  Standard  techniczny  ST-IGG-0201:2018  - 

protokół 

komunikacyjny SMART-

GAS został ustanowiony przez Prezesa Zarządu Izby Gospodarczej 

Gazownictwa dopiero na podstawie uchwały nr 37/2018 z dnia 19 lipca 2018 r. Zarządu Izby 

Gospodarczej Gazownictwa w Warszawie. Standard ten został opracowany przez podzespół 

składający  się  z  członków  zespołu  roboczego  nr  2  oraz  specjalistów  zgłoszonych  przez 

członków  ww.  zespołu.  Podzespół  wykonawczy  składał  się  z  przedstawicieli  członków  Izby 

Gospodarczej  Gazownictwa:  Polsk

a Spółka Gazownictwa Sp.  z  o.o.,  COMMON  Sp.  z  o.o., 

PLUM Sp. z o.o., AIUT Sp. z o.o., ATREM S.A. 

Odwołujący wyjaśnił, że ze względu na to, iż 

standard został ustanowiony dopiero 19 lipca 2018 r., nie miał możliwości wdrożenia w tak 

krótkim  okresie  czasu  (czyli  w  ciągu  4  miesięcy)  go  w  swojej  produkcji.  Procedura 

implementacji  nowego  protokołu  np.  protokołu  SMART-GAS,  do  istniejącego  gazomierza,  

w dużym uproszczeniu wygląda bowiem następująco: około 1 miesiąc trwa głęboka analiza 

protokołu,  około 1 miesiąc  trwają  prace  nad faktyczną  implementacją protokołu,  zakładając 

pozytywny  wynik  analizy  i  brak  konieczności  wprowadzenia  dodatkowych  (innych  niż 

wynikające z protokołu) zmian w gazomierzu, około 1 miesiąc trwa testowanie poprawności 

pracy  oraz 

około  3  miesięcy  wymaga  uzyskanie  niezbędnej  certyfikacji  dla  gazomierza  z 

nowym protokołem. Do tego dochodzi okres podjęcia decyzji przez Zarząd o alokacji zasobów 

R&D do pracy nad nowym protokołem wynoszący minimum 1 miesiąc. W związku z tym na 

całkowite wdrożenie danej technologii w taki sposób, aby producent mógł oferować na rynku 

urządzenia  spełniające  wszystkie  wymogi,  w  tym  posiadające  odpowiednie  atesty  

i  certyfikaty,  potrzeba  jest  co  najmniej  6  miesięcy.  Odwołujący  zauważył,  iż  nawet,  jeżeli 

przyjąć, iż Odwołujący jeszcze tego samego dnia, w którym został ustanowiony ww. standard 

podjął kroki w celu wdrożenia protokołu, to i tak na dzień składania ofert nie dysponowałby 

urządzeniem  spełniającym  wszystkie  wymogi  zawarte  przez  Zamawiającego  w  SIWZ  

w stosunku do przedmiotu zamówienia. Rażąco utrudnia to uczciwą konkurencję. Spełnienie 

wymogów co do przedmiotu zamówienia mógłby bowiem spełnić tylko taki wykonawca, który 

uczestniczył  bezpośrednio  w  pracach  nad  protokołem  i  który  na  moment  ustanowienia 

standardu  dysponowałby  już  całą  wiedzą  z  tym  związaną  i  mógł  rozpocząć  bezpośrednie 

wdrażanie jej do produkcji (z pominięciem etapów podjęcia odpowiedniej decyzji biznesowej 

przez  Zarząd,  analizy  samego  protokołu  itp.).  Prace  nad  standardem  prowadziło  bardzo 

wąskie grono podmiotów. Do współpracy, czy chociażby do konsultacji nie został zaproszony 

żaden producent gazomierzy.  

Z  informacji  posiadanych  przez  Odwołującego  wynika,  iż  AIUT  Sp.  z  o.o.,  która 

uczestniczyła w pracach nad przygotowaniem standardu, brała już wcześniej udział w innych 

pos

tępowaniach  przetargowych  prowadzonych  przez  Zamawiającego,  dotyczących  dostaw 

gazomierzy  miechowych, 

działając  w  ramach  konsorcjum  tworzonego  wraz  z  firmą  ZWUG 

INTERGAZ Sp. z o.o., która jest producentem gazomierzy. W ocenie Odwołującego istnieją 

uzasadni

one  wątpliwości,  że  ZWUG  INTERGAZ  Sp.  z  o.o.  miała  dostęp  do  wszelkich 

potrzebnych  informacji  dotyczących  nowego  protokołu  znacznie  szybciej,  niż  pozostali 

producenci gazomierzy i mogła z wyprzedzeniem podjąć działania zmierzające do wdrożenia 

nowych  rozwi

ązań  wymaganych  obecnie  przez  Zamawiającego.  Powyższe  powoduje 

uzasadnione  wątpliwości,  co  do  zachowania  przez  Zamawiającego  bezstronności  

i przygotowania postępowania o udzielenie zamówienia w sposób zapewniający zachowanie 

uczciwej  konkurencji  i  równe  traktowanie  wykonawców  oraz  zgodnie  z  zasadami 

proporcjonalności  i  przejrzystości.  Zgodnie  natomiast  z  art.  31d  ustawy  Pzp,  jeżeli  istnieje 

możliwość,  że  o  udzielenie  zamówienia  będzie  ubiegał  się  podmiot,  który  uczestniczył  w 

przygotowaniu postępowania o udzielenie tego zamówienia, zamawiający zapewnia, że udział 

tego  podmiotu  w  postępowaniu  nie  zakłóci  konkurencji,  w  szczególności  przekazuje 

pozostałym  wykonawcom  informacje,  które  uzyskał  i  przekazał  podczas  przygotowania 

postępowania  oraz  wyznacza  odpowiedni  termin  na  złożenie  ofert.  Przepis  ten  stanowi 

implementację  art.  41  dyrektywy  2014/24/UE,  stanowiącego  o  tym,  że  jeżeli  wykonawca 

doradza  Zamawiającemu  -  niezależnie  od  tego,  czy  odbywa  się  to  w  trakcie  konsultacji 

rynkowych,  które  w  ustawie  Pzp  zostały  nazwane  dialogiem  technicznym,  czy  

z  pominięciem  tego  etapu  lub  w  inny  sposób  jest  zaangażowany  w  przygotowanie 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  Zamawiający  ma  obowiązek  podjąć  odpowiednie 

środki w celu zagwarantowania, że udział danego wykonawcy nie zakłóca konkurencji.  

W  ocenie 

Odwołującego  Zamawiający  nie  zastosował  środków  mających  na  celu 

zapobieżenie  zakłóceniu  konkurencji.    Ze  względu  na  powiązania  pomiędzy  spółką  ZWUG 

INTERGAZ Sp. z o.o. oraz spółką AUIT Sp. z o.o., która wraz z Zamawiającym uczestniczyła 

w  przygotowaniach  standardu  dotyczącego  protokołu  SMART-  GAS,  na  Zamawiającym 

spoczywał obowiązek zapewnienia, żeby udział tych podmiotów w postępowaniu nie zakłócił 

konkurencji. 

Zamawiający  jednakże  nie  sprostał  żadnemu  z  tych  wymogów.  Zamawiający  

w szczególności nie udzielił potencjonalnym wykonawcom odpowiednich informacji oraz nie 

wyznaczył odpowiedniego terminu na złożenie ofert.  

Odwołujący ponadto wyjaśnił, iż w chwili obecnej obowiązuje norma PN-EN 13757-1:2014 

„System  komunikacji  dla  przyrządów  pomiarowych  —  Część  1:  Wymiana  danych”,  

w której określono w sposób ogólny wymianę danych i komunikację przyrządów pomiarowych 

oraz  ich  zdalny  odczyt

,  jak  również  ustalono  specyfikację  protokołu  warstwy  aplikacji 

przyrządów  oraz  ustalono  kilka  protokołów  dla  komunikacji  przyrządu,  które  mogą  być 

zastosowane  w  zależności  od  wykorzystywanej  aplikacji.  Norma  ta  powołuje  się  m.in.  na 

protokół  DLMS,  opracowany  przez  DLMS  User  Association  -  organizację  non-profit,  która 

opracowuje,  utrzymuje,  wspi

era  i  promuje  specyfikację  DLMS/COSEM  w  zakresie wymiany 

danych  w  zakresie  inteligentnych  pomiarów,  inteligentnego  zarządzania  energią  

i  powiązanych  dziedzin.  Stowarzyszenie  zostało  założone  w  1997  roku  przez  czołowych 

producentów  mediów  i  liczników.  Od  tego  czasu  rozwinęło  się  w  globalną  organizację  

z  ponad  300  członkami  ze  wszystkich kontynentów  i  ponad  60  krajów  z  udziałem  mediów, 

producentów  liczników,  programistów  i  integratorów  systemów  oraz  producentów  układów. 

Protokół  DLMS  nie  jest  kompatybilny  z  protokołem  SMART-GAS.  Implementacja  systemu 

wykorzystującego  komunikację  gazomierzy  przy  użyciu  protokołu  DLMS  w  odróżnieniu  od 

protokołu SMART-GAS nie zamyka w przyszłości możliwości dodania do środowiska urządzeń 

nowych  dostawców  oraz  nowych  technologii  przesyłania  danych.  DLMS  jest  kompatybilny  

z dużą liczbą urządzeń różnych producentów z różnych krajów, podczas gdy protokół SMART-

GAS  jest  rozwiązaniem  typowo  lokalnym.  Protokół  DLMS  jest  stosowany  również  

w  pokrewnych  branżach  pomiarowych  (np.  w  energetyce  czy  przez  dostawców  wody),  co 

niewątpliwie  zwiększa  liczbę  potencjalnych  dostawców  systemów  zdalnego  zarządzania 

gazomierzami. D

la protokołu DLMS istnieje ściśle określona i precyzyjna procedura weryfikacji 

prawidłowości jego implementacji potwierdzonej certyfikatem, czego brakuje przy standardzie 

dot

yczącym protokołu SMART-GAS.  W Unii Europejskiej protokół DLMS jest wykorzystywany 

w  kilku  krajach  na  poziomie  protokołów  narodowych.  Tak,  milionowe  wdrożenia  oparte  

o DLMS/C

OSEM były wykonane we Francji, Holandii w Hiszpanii i Skandynawii. We Włoszech 

pracuje 22 miliony liczników gazu i 30 min liczników prądu w tym systemie. 

Odwołujący  zauważył, że określenie przedmiotu zamówienia jest zarazem obowiązkiem 

jak  i  uprawnieniem  zamawiającego.  W  opinii  Odwołującego  postanowienia  SIWZ,  

w  szczególności  opis  przedmiotu  zamówienia,  zgodnie  z  którym  oferowane  gazomierze 

powinny  umożliwiać  zdalny  odczyt  wskazań  z  wykorzystaniem  protokołu  SMART-GAS, 

zgodnego  ze  Standardem  Technicznym  ST-IGG-

0201:2018,  w  rażący  sposób  utrudnia 

uczciwą konkurencję.  Odwołujący przyznał, iż określenie przedmiotu zamówienia w sposób 

obiektywny, 

z  zachowaniem  zasad  ustawowych,  nie  jest  jednoznaczne  z  koniecznością 

zdolności realizacji zamówienia przez wszystkie podmioty działające na rynku w danej branży, 

j

ednak  w  trakcie  procedury  wyboru  podmiotów  zamawiający  nie  mogą  faworyzować 

przedsiębiorców czy ograniczać możliwości uczestnictwa niektórych z nich w postępowaniu. 

Publiczne  finanse  muszą  być  wydatkowane  w  sposób  rozważny  i  zgodnie  z  zasadą 

uzyskiwania  najlepszych  efektów.  Tylko  właściwe  zarządzanie  umowami  pozwala  na 

racjonalne planowanie zamówień w przyszłości i terminowe ich udzielanie, co ma niebagatelny 

wpływ  na  cały  system  zamówień  i  finansów  publicznych.  Z  drugiej  jednak  strony  należy 

pamiętać, że to zamawiający jest gospodarzem prowadzonego przez siebie postępowania, ma 

zatem prawdo do u

stalenia istotnych warunków zamówienia.  

Odwołujący podniósł, iż nie można stwierdzić, iż potrzeba zamówienia gazomierza o 

charakterystykach opisanych w pkt 3.2 SIWZ jest uzasadniona i obiektywna. Wręcz odwrotnie, 

w opinii Odwołującego, wybranie przez Zamawiającego takiego protokołu, w przypadku, gdy 

na  rynku  dostępne  są  inne  sprawdzone  i  dobrze  funkcjonujące  od  lat  rozwiązania,  może 

spowodować  nie  tylko  niekorzystne  rozporządzenie  przez  Zamawiającego  dysponowanymi 

przez niego środkami, ale także doprowadzi do ograniczenia konkurencji w tym postępowaniu 

i  w  dłuższej  perspektywie  na  rynku  polskim,  bowiem  zagraniczni  producenci  z  dużym 

prawdopodobieństwem  nie  będą  zainteresowani  zainwestowaniem  znacznych  środków  

w produkcję urządzeń, na których popyt będzie relatywnie mały, jak również przyczyni się do 

sytuacji, gdy polscy producenci będą ograniczeni w możliwości ekspansji na rynek europejski, 

gdzie 

nie  będzie  popytu  na  rozwiązania  lokalne.  Skutki  zamówienia  gazomierzy  

wskazanej  w  SIWZ 

technologii,  ze  względu  na  okoliczność,  że  korzystanie  z  gazomierzy 

inteligentnych  wymaga  dopasowania  całej  infrastruktury  z  tym  związanej  (konieczność 

utrzymywania  centrali  w  której  dane  spływające  z  gazomierzy  będą  odpowiednio 

przetwarzane),  spowoduje,  iż  w  przyszłości  Zamawiający  będzie  skazany  wyłącznie  na 

zamówienia  gazomierzy,  w  których  zastosowany  zostanie  protokół  SMART-GAS,  a  tym 

samym  liczba  potencjalnych  dostawców  będzie  bardzo  mała.  Powyższe  jednoznacznie 

wskazuje,  że  zachowanie  Zamawiającego  prowadzi  do  naruszenia  zasady  uczciwej 

konkurencji nie tylko w tym postępowaniu, ale także będzie naruszało ją w przyszłości. 

Następnie  Odwołujący  zwrócił  uwagę  na  argumentację  związaną  z  zastosowaniem 

protokołu SMART-GAS przez polskie gazownictwo zaprezentowaną w artykule „Czy polskie 

gazownictwo rzeczywiście inwestuje 3 mld złotych w „esperanto”?” autorstwa M.  P. oraz na 

stanowisko  Krajowej  Izby 

Odwoławczej,  która  wskazuje,  że  „Przepisy  Prawa  zamówień 

publicznych  zabraniają  nieuzasadnionego  potrzebami  zbawiającego  wykluczenia  

z przedmiotu zamówienia określonych rozwiązań, np. technologii - ale nie technologii samych 

w sobie, lecz 

w sytuacji, gdy takie ograniczenie jest integralnie powiązane z wyeliminowaniem 

lub  istotnym  ograniczeniem  (obiektywnej)  możliwości  wzięcia  udziału  w  postępowaniu 

wykonawców (dysponujących takimi technologiami), potencjalnie zdolnych do zrealizowania 

zamówienia'*. W ocenie Odwołującego taka sytuacja ma miejsce w obecnym postępowaniu. 

Zamawiający,  jako  gospodarz  postępowania  może  kształtować  przedmiot  zamówienia 

zgodnie  z  jego  potrzebami.  Niemniej  jednak  musi  się  to  odbywać  z  poszanowaniem  zasad 

uczciwej  konkurencji.  Pozostanie  przez  Zamawiającego  przy  wymogu  zastosowania  przy 

module telemetrycznym protokołu SMART-GAS istotnie ogranicza konkurencję, tym bardziej 

na  danym  etapie, gdyż  większość producentów  nie miała nawet  możliwości  ze względu na 

zbyt  krótki  czas,  który  upłynął  od  ustanowienia  standardu,  na  jego  wdrożenie.  Realną 

możliwość przystąpienia do postępowania w chwili obecnej ma więc bardzo ograniczona liczba 

produ

centów, a niewkluczone, że tylko jeden wykonawca będzie w stanie zaoferować opisane 

w pkt 3.2. SIWZ urządzenie.  

Na  fakt  ograniczenia  przez  Zamawiającego  kręgu  wykonawców,  mogących  wziąć 

udział  w  niniejszym  postępowaniu,  wskazują,  zdaniem  Odwołującego,  również  inne 

okoliczności,  w  tym  pkt  8.2.3  SIWZ,  który  stanowi,  że  o  udzielenie  zamówienia  mogą  się 

ubiegać Wykonawcy, którzy posiadają określone zdolności techniczne i zawodowe tj.: wykażą, 

że  w  okresie  ostatnich  pięciu  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert,  a  jeżeli  okres 

prowadzenia działalności jest krótszy - w tym okresie, zrealizowali (a w przypadku świadczeń 

okresowych  lub  ciągłych  również  wykonywanych)  dostawy  gazomierzy  miechowych  G4 

rozstaw  130mm  (

bez  modułu  telemetrycznego)  o  parametrach  nie  gorszych  niż 

przedstawionych  opisanych  w  pkt  4.1  SIWZ. 

Odwołujący  wyjaśnił,  iż  rozstaw  króćców  

w  gazomierzu  nie  wpływa  na  charakterystyki  techniczne  urządzenia.  Gazomierz  miechowy 

zbudowany  jest  ze  stalowej  blaszanej  obudowy, 

wewnątrz  której  znajduje  się  właściwy 

mechanizm  służący  do  pomiaru  objętości  przepływającego  gazu.  Gazomierze  miechowe 

wykonywane  są  jako  jednokróćcowe  i  dwukróćcowe.  W  przypadku  gazomierzy 

dwukróćcowych rozstaw pomiędzy króćcami w żaden sposób nie wpływa na funkcjonowanie  

i charakterystyki techniczne samego gazomierza. Szerokość rozstawu jest podyktowana tylko 

i wyłącznic potrzebami faktycznymi, czyli zależy od tego jaka odległość dzieli rurę wlotową od 

rury 

wylotowej. W zależności zatem od potrzeby Zamawiającego Wykonawca może w każdej 

chwili uruchomić produkcję obudowy o rozstawie króćców o danej szerokości. 

Na dowód swoich twierdzeń zawartych w odwołaniu Odwołujący wskazał, iż załącza: pismo 

z

espołu  roboczego  nr  2  do  Komitetu  Standardu  Technicznego  Izby  Gospodarczej 

Gazownictwa  z  dn.  21.06.2018  r.;  Standard  techniczny  ST-IGG-0201:2018  - 

protokół 

komunikacyjny SMART-G/1S

, Informację z otwarcia ofert z dnia 03.22.2017 r. w postępowaniu 

publicznym  prowadzonym  w  trybie  przetargu  nieograniczo

nego  na  dostawę  gazomierz) 

miechowych  GS  ze  zdalnym  odczytem  i  zdalnie  sterowanym  zaworem,  wbudowanym 

zaworem  wstrzymania/  wznowienia  dostaw  paliwa  gazowego  na  potrzeby  PSG  sp.  z-o.o., 

2017/PSGW001  fWP-000362; 

Wydruk  artykułu  „Czy  polskie  gazownictwo  rzeczywiście 

inwestuje 

3 mld  złotych  w  „esperanto”;  Pismo  Zamawiającego  z  dnia  16.10.2018  r.,  Pismo 

O

dwołującego z dn. 26.10.2018 r.; Wyciąg z SIWZ w postępowaniu o udzielenie zamówienia 

publicznego,  prowadzonego 

w  trybie  przetargu  nieograniczonego  na  ,,Dostawę  fabrycznie 

nowych  gazomierzy  miechowych  dla  Polskie

j Spółki Gazownictwa sp. z o.o.”, znak sprawy: 

2017/PSGW001/WP-0000562; 

Pismo  Zamawiającego  z  dnia  12.09.2018  r.;  Kryteria 

Techniczne stanow

iące podstawę certyfikacji na znak bezpieczeństwa i jakości Q INiG nr KT- 

60-98, Pismo z dnia 30.06.3017 r. 

  Pismami 

z dnia 13 grudnia 2018 r., złożonymi do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej,  

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego, zgłosili wykonawcy: 

Zakład  Wytwórczy  Urządzeń  Gazowniczych  „Intergaz”  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  

w  Tarnowskich  Górach  wnosząc  o  oddalenie  odwołania,  AIUT  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  

w  Gliwicach 

wnosząc  o  odrzucenie  odwołania  z  powodu  braku  interesu  prawnego 

Odwołującego,  o  którym  mowa  w  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp  oraz  o  oddalenie  odwołania. 

Natomiast pismami 

złożonymi do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 14 grudnia 2018 

r. 

przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  zgłosili  wykonawcy:  po  stronie 

Zamawiającego - PLUM sp. z o.o. z siedzibą w Ignatkach wnosząc o oddalenie odwołania oraz 

po  stronie  Odwołującego  -  Górnośląski  Zakład  Obsługi  Gazownictwa  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  

w  Zabrzu 

wnosząc  o  uwzględnienie  odwołania.  Przystępujący  w  zgłoszeniu  przystąpienia  

w  pismach  złożonych  przed  posiedzeniem  z  udziałem  stron,  przedstawili  swoje  pisemne 

stanowisko w sprawie.  

Przystępujący  Zakład  Wytwórczy  Urządzeń  Gazowniczych  „Intergaz”  Sp.  z  o.o. 

uzasadniając swoje stanowisko podał m.in. iż nieprawdziwa jest teza, że wykonawcy nie mieli 

możliwości  dysponowania  wiedzą  i  możliwościami  do  wdrożenia  protokołu  Smart-Gas,  w 

szczególności  przed  datą  19  lipca  2018  roku.  Do  współuczestnictwa  w  pracach 

standaryzacyjnych  IGG,  zgodnie  z  Regulaminem  Komitetu  Standardu  Technicznego  mieli  i 

mają  prawo  wszyscy  członkowie  IGG,  również  i  Odwołujący.  Tym  samym  Odwołujący  miał 

pełne  prawo  i  możliwości  przystąpienia  do  prac  standaryzacyjnych.  Standard  ST-IGG-

powołany  przez  Zamawiającego  w  treści  SIWZ  ustanowiony  został  w  dniu 

08.01.2015 r. 

z zaleceniem by został wprowadzony do stosowania przez firmy zrzeszone w 

Izbie Gospodarczej Gazownictwa. Tym samym już w 2015 roku Odwołujący jako członek tej 

Izby miał możliwość zastosowania się co do tej rekomendacji przez jej wprowadzenie. Skoro 

od tej daty Odwołujący nie zastosował się do treści tej rekomendacji to jego bierność nie może 

usprawiedliwiać obecnie podnoszonych zarzutów co do ograniczenia konkurencji i równości 

wykonawców uczestniczących w postępowaniu przetargowym. Odwołanie się w treści SIWZ 

do  standardu  ST-IGG-

0201:2018,  który  jest  dokumentem  publicznym,  potwierdza  zdaniem 

Przystępującego,  że  Zamawiający  dochował  wszelkich  starań  by  w  sposób  jednoznaczny, 

przejrzysty  i  zrozumiały,  zgodny  z  zasadami  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania 

wykonawców, sprecyzować wymagania dla prowadzonego postępowania przetargowego.  

Przystępujący AIUT sp. z o.o. wskazał m.in. że Odwołujący nie wykazał interesu prawnego 

będącego  podstawą  do  wniesienia  odwołania,  tym  samym  odwołanie  powinno  zostać 

odrzucone. 

Nadto Przystępujący zauważył, że Odwołujący argumentując interes prawny we 

wniesieniu  Odwołania  odniósł  się  do  zdarzeń,  które  hipotetycznie  mogą  nastąpić  w 

przyszłości, jak również zakwestionował potrzeby oraz wymagania Zamawiającego, określone 

w SIWZ, 

opisujące przedmiot umowy, a jednocześnie wskazał na inne rozwiązanie rynkowe, 

które mogą  zostać  przez  Odwołującego  zaoferowane,  a które  nie  są  przez  Zamawiającego 

wymagane  oraz  ocze

kiwane.  Nadto  Odwołujący  przeprowadzaną  argumentację  wiąże  ze 

sw

oją  wewnętrzną  polityką,  która,  jak  sam  wskazuje,  nie  pozwala  na  spełnienie  wymagań 

SIWZ

. Zdaniem Przystępującego argumenty prezentowane przez Odwołującego nie powinny 

usprawiedliwiać  rzekomego  naruszenia  ustawy  przez  Zamawiającego,  uzasadniającego 

podstawę  do  wniesienia  Odwołania.  Bierna  postawa  Odwołującego  oraz  jego  polityka 

wewnętrzna nie powinny uzasadniać rzekomego utrudniania uczciwej konkurencji pomiędzy 

potencjalnymi  oferentami  oraz  być  podstawą  do  zmiany  warunków  postępowania 

dotychczasowo  zawartych  w  SIWZ.  Nadto  o

cena  braku  możliwości  produkcyjnej 

Odwołującego  jest  oceną  subiektywną  odnoszącą  się  do  organizacji  wewnętrznej  jego 

przedsiębiorstwa.  Ewentualny  brak  kadry,  środków  materialnych,  mechanizmów 

organizacyjnych oraz tryb decyzyjny spo

walniający rynkową dynamiczność przedsiębiorcy nie 

powinny  uzasadniać  rzekomego  naruszenia  zasady  konkurencyjności,  bowiem  twierdzenie 

prezentowane  przez  Odwołującego  nie  stanowi  obiektywnej  oceny,  usprawiedliwienia 

obowiązku zmiany SIWZ lub czynienia innych ustępstw wobec Odwołującego. Przystępujący 

przywołał wyrok KIO z dnia 29-09-2011 podając: 2.Prawo zamówień publicznych nie powinno 

być stosowane i interpretowane jedynie przez pryzmat pojmowanej absolutnie zasady równej 

konkurencji, a w oderwaniu od innego celu jej regulacji, jakim jest zapewnienie dokonywania 

racjonalnych i celowych zakupów. 3. Polityka wewnętrzna wykonawcy nie może powodować 

zagrożeń  po  stronie  zamawiającego,  iż  zamówienie  nie  zostanie  zrealizowane  zgodnie  

z  założeniami projektowymi  zamawiającego, w  ten  sposób,  iż  oferowane  przez  wykonawcę 

rozwiązanie nie będzie tym wymogom  odpowiadało.  Dodatkowo  Przystępujący  wskazał,  że 

brak  przedmiotu  zamówienia  w  aktualnej  ofercie  Odwołującego  o  określonych  przez 

Zamawiającego  Parametrach  również  nie  stanowi  usprawiedliwienia  dla  zmiany  warunków 

SIWZ przez Zamawiającego, aby dostosować je do możliwości produkcyjnych Odwołującego. 

Dodatkowo  posiadanie  w  ofercie  przez  Odwołującego  innego  rozwiązania  niewymaganego 

przez Zamawiającego, opartego na protokole komunikacji DLMS, również nie usprawiedliwia 

konieczności zmiany warunków SIWZ, poprzez dostosowanie ich do możliwości ofertowych 

Odwołującego.  Zgodnie z  wyrokiem  KIO  1789/17  -  wyrok  KIO  z  dnia  18-09-2017  1.  Zakaz 

dokonywania  opisu  przedmiotu 

zamówienia  w  sposób,  który  mógłby  utrudniać  uczciwą 

konkurencję nie oznacza konieczności nabycia przez zamawiającego dostaw, usług czy robót 

budowlanych nieodpowiadających jego potrzebom, zarówno co do jakości, funkcjonalności czy 

wymaganych  parametrów  technicznych,  jedynie  nakazuje  dopuścić  konkurencję  między 

wykonawcami  mogącymi  spełnić  postawione  wymogi  w  odniesieniu  do  przedmiotu 

zamówienia bez ograniczenia dostępu do zamówienia. Stosowanie tych zasad prowadzi do 

realizacji celu określonego w ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych 

(t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.), jakim jest wybranie najkorzystniejszej oferty spełniającej 

potrzeby zamawiającego. 2. Fakt posiadania czy też dostępności przez danego wykonawcę 

danego produktu ni

e stanowi o tym, że dany zamawiający ma nabyć ten produkt tylko dlatego, 

że  wykonawca  go  posiada  i  chce  mu  go  sprzedać.  Zamawiający  ma  prawo  opisać  swoje 

potrzeby,  żądając  produktu  o  cechach  odpowiadających  jego  potrzebom,  a  w  tym  

o  najwyższych  dostępnych  standardach  jakościowych,  w  oparciu  o  opinie  użytkowników 

produktów,  jednocześnie  dokonując  tego  z  uwzględnieniem  racjonalnego  planowania 

dokonywanych wydatków zarówno pod względem finansowym jak i użytkowym. Zamawiający 

ma  prawo  sprecyzować  przedmiot  zamówienia  w  oparciu  o  określone  standardy  przez 

wskazanie parametrów i może opisać przedmiot zamówienia w taki sposób, który uzasadnia 

jego  racjonalne  i  obiektywne  potrzeby,  przy  czym  nie  muszą  być  to  potrzeby  określone  na 

poziomie minimalnym. 

Przystępujący  PLUM  sp.  z  o.o.  podał  m.in.,  iż  podmiotem  odpowiedzialnym  za  rozwój 

protokołu  SMART-GAS  jest  IGG,  prowadząca  swoją  działalność  od  2003  r.  w  oparciu  o 

przepisy ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o izbach gospodarczych. Jednym z celów IGG jest 

propagowanie  nowoczesnej  wiedzy  techniczno-

ekonomicznej,  o  której  mowa  w  §  8  Statutu 

Izby,  co realizowane jest m.  in.  poprzez  „inspirowanie i  opracowanie,  a także dokonywanie 

ocen merytorycznych projektów oraz nowelizacji przepisów, dokumentów normalizacyjnych, 

zasad i reguł mających wpływ na funkcjonowanie podmiotów branży gazowniczej i m.in. we 

współdziałaniu ze stowarzyszeniami naukowo -  technicznymi”.  IGG  prowadzi  standaryzację 

techniczną  „w  celu  ujednolicenia  wymagań  działalności  technicznej  i  usług  w  branży 

gazowniczej 

poprzez  stosowanie  uznanych  reguł  technicznych  lub  rozwiązań 

organizacyjnych, które nie mają uregulowań w postaci norm krajowych lub międzynarodowych, 

a  także  w  interesie  społecznym,  dla  którego  ważnym  jest  uzyskanie  bezpiecznego,  o 

odpowiedniej  cenie  i  pr

zyjaznego  dla  środowiska,  zaopatrzenia  w  gaz  ziemny  z 

wykorzystaniem sieci gazociągów”. Standaryzacja techniczna odbywa się przez wydawanie 

dokumentów  standaryzacyjnych,  w  tym  Standardu  Technicznego  IGG  (ST),  będącego 

dokumentem,  określającym  wymagania  odpowiednio  dla  usług,  produktów  lub  procesów 

występujących w branży gazowniczej, które nie są dostatecznie znormalizowane w normach 

krajowych. Do realizacji zadań IGG w odniesieniu do działalności standaryzacyjnej powołane 

są Komitet Standardu Technicznego i Sekretariat Komitetu Standardu Technicznego”. Skład 

Komitetu  Standardu  Technicznego  powołuje  zarząd  IGG  według  następującego  klucza:  2 

członków z PGNiG S.A., 2 członków z Operatora Gazociągów Przesyłowych GAZ-SYSTEM 

S.A.,  do  7  członków  z  PSG  sp.  z  o.o.,  1  członek  z  Instytutu  Nafty  i  Gazu  -  Państwowego 

Instytutu Badawczego w Krakowie,  

1 członek z System Gazociągów Tranzytowych EuRoPol 

Gaz  S.A.,  1  członek  ze  Stowarzyszenia  Inżynierów  i  Techników  Przemysłu  Naftowego  i 

Gazowniczego, 1 członek z Polskiego Zrzeszenia Inżynierów i Techników Sanitarnych, do 9 

członków nie wymienionych w pkt 1-7 powyżej, wskazanych przez Zarząd Izby na podstawie 

rekomendacji  podmiotów  zrzeszonych  w  IGG.  Działalność  standaryzacyjna  Komitetu 

Standardu  Technicznego  opiera  się  na  zasadach  jawności  i  zaangażowaniu  wszystkich 

zainteresowanych uczestników IGG w proces standaryzacji. Zgodnie z ustępem 1.2 załącznika 

nr  1  do  uchwały  nr  1/2016,  w  „standaryzacji  technicznej  IGG  najważniejszymi  zasadami, 

dotyczącymi wszystkich członków IGG są:  prawo 

zgłaszania 

tematów 

prac 

standaryzacyjnych; 

prawo delegowania pracowników do pracy w Zespołach Roboczych (ZR) 

opracowujących  projekty  DS;  prawo  opiniowania  projektów  DS;  jawność  procesu 

opracowywania DS; 

powszechna dostępność DS; dobrowolność stosowania DS;  wdrażanie 

DS,  do  stosowania  na  podstawie  uchwał/decyzji  organów  spółki  (podmiotów  prawnych). 

Zgodnie z ust. 3 preambuły załącznika nr 1 do uchwały nr 1/2016, opracowanie dokumentów 

standaryzacyjnych należy do zakresu działania Zespołów Roboczych działających w ramach 

Komitetu  Standardu  Technicznego.  Członków  Zespołów  Roboczych  zgłaszają  firmy 

stowarzyszone w Izbie Gospodarczej Gazownictwa (ust. 2.5 załącznika nr 1). Zgodnie z ust. 

2.6.1  załącznika  nr  1,  opracowanie  dokumentu  standaryzacyjnego  obejmuje  zawsze 

czynności:  przygotowanie  projektu  dokumentu  standaryzacyjnego,  opiniowanie  projektu 

dokumentu przez członków Izby Gospodarczej Gazownictwa w formie ankiety na formularzu 

uwag,  przeprowadzenie  Konferencji  Uzgodnieniowej  dla  projektu  dokumentu  roboczego 

opracowanego  po  rozpatrzeniu  przez  Zespoły  Robocze  uwag  lub  opinii  zgłoszonych  

w  Ankiecie,  opiniowanie  projektu  dokumentu  standaryzacyjnego  opracowanego  po 

Konferencji Uzgodnieniowej przez niezależnego eksperta, zatwierdzenie projektu dokumentu 

st

andaryzacyjnego przez Komitet Standardu Technicznego. Zgodnie z ust. 2.6.3 załącznika nr 

1,  wszyscy  członkowie  IGG  mają  prawo  zajęcia  stanowiska  w  odniesieniu  do  projektu 

dokumentu standaryzacyjnego poprzez opiniowanie projektu na etapie ankiety, a następnie 

poprzez  udział  w  Konferencji  Uzgodnieniowej.  Na  dowód  swoich  twierdzeń  Przystępujący 

załączył  m.in.  załącznik  nr  1  do  Uchwały  Zarządu  IGG  nr  1/2016  z  dnia  2.02.2016  r.  — 

standaryzacja  techniczna  Izby  Gospodarczej  Gazownictwa  grudzień  2015  -  załącznik  nr  5. 

Nadto wskazał, iż Odwołujący jest członkiem Komitetu Standardu Technicznego co najmniej 

od 20 czerwca 2013 r. aż do dnia dzisiejszego, co potwierdza m.in. załączona do pisma lista 

członków IGG, protokół z głosowania KST w trybie elektronicznym nad zatwierdzeniem ST-

IGG-2103:2018 z dnia 19.11.2018 r.  P

rotokół SMART-GAS został wprowadzony w 2015 r. w 

dokumencie  standaryzacyjnym  oznaczonym  znakiem  ST-IGG-

0201:2014.  Odwołujący 

zagłosował za przyjęciem uchwały wprowadzającej standard techniczny ST-IGG- 0201:2014, 

na dowód czego został załączony wynik głosowania internetowego w dniach 22.12.2014 r. - 

29.12.2014  r.  nad Uchwałą Nr  113-IGG/VIII/2014  - Internet  z  dnia 22.12.2014  r.  w  sprawie 

zatwierdzenia projektu Standardu Technicznego ST-IGG-0201:2014. W 2016 

r. IGG podjęła 

decyzję  o  nowelizacji  tego  standardu,  co  skutkowało  stworzeniem  kolejnego  dokumentu  

o  znaku  ST-IGG-

0201:2018  (dostarczenia  gazomierzy  kompatybilnych  właśnie  z  tym 

standardem  wymaga  Zamawiający  od  Wykonawców  w  przedmiotowym  postępowaniu).  

C

złonkowie IGG - w tym także Odwołujący - byli zapraszani do prac nad nowelizacją standardu 

ST-IGG-

0201:2014.  Dowodzi  tego  załączony  do  pisma  e-mail  z  dnia  22  lipca  2016  r. 

skierowany  do  członków  IGG,  w  tym  przedstawiciela  Odwołującego.  Wyniki  prac 

noweliza

cyjnych również zostały przekazane Odwołującemu w maju 2016 r., na dowód czego 

został załączony e-mail z dnia 2 maja 2018 r. 

Przystępujący  zauważył  również,  iż  Odwołujący  stawiając  zarzuty  naruszenia  prawa 

zamówień  publicznych  poprzez  wprowadzenie  określonych  wymogów  do  opisu  przedmiotu 

zamówienia,  nie  wskazał,  w  jaki  sposób  jego  zdaniem  Zamawiający  miałby  zmienić  treść 

SIWZ,  aby  zapewnić  równe  traktowanie  wykonawców  i  zachowanie  zasad  uczciwej 

konkurencji. Z treści odwołania nie wynika żądanie Odwołującego w zakresie sposobu zmiany 

zapisów  dokumentacji  przetargowej.  Sam  Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  może 

opisywać przedmiot zamówienia mając na uwadze swoje uzasadnione potrzeby. Odwołujący 

nie  wykazał  więc,  że  jest  możliwe  opisanie  przedmiotu  zamówienia  w  inny  sposób,  który  

z  jednej  strony  zapewniłby  równe  traktowanie  wykonawców  i  zachowanie  zasad  uczciwiej 

konkurencji, a z drugiej uwzględniałby uzasadnione potrzeby Zamawiającego. 

Przystępujący  Górnośląski  Zakład  Obsługi  Gazownictwa  sp.  z  o.o.  wskazał  m.in.,  iż  

posiada  interes  w  uzyskaniu  rozstrzygnięcia  na  korzyść  strony,  do  której  przystępuje, 

wynikający z dwóch zasadniczych kwestii: jest potencjalnym wykonawcą - istnieje możliwość 

złożenia  własnej  oferty,  w  przypadku  uwzględnienia  odwołania  w  zakresie  zmiany  treści 

ogłoszenia  oraz  SIWZ,  bowiem  przystępujący  oferuje  produkty  podobne  do  tych,  które  są 

przedmiotem  zamówienia,  a  opis  przedmiotu  zamówienia  oraz  warunki  udziału  

w  postępowaniu  utrudniają  uczciwą  konkurencję  oraz  istnieje  możliwość  wystąpienia  

w  charakterze  członka  konsorcjum  lub  podwykonawcy  Fiorentini  Polska  sp.  z  o.o.,  

w  przypadku  uwzględnienia  odwołania  w  zakresie  zmiany  treści  ogłoszenia  oraz  SIWZ. 

Odnośnie możliwości złożenia własnej oferty w przypadku takiej zmiany warunków przetargu, 

która umożliwi udział w nim oferentów posiadających w ofercie gazomierze spełniające funkcje 

gazomierzy  stanowiących obecnie przedmiot  postępowania (usunięcie  kryteriów  godzących  

w konkurencję i faworyzujących konkretne podmioty), Przystępujący wskazał, że współpracuje 

z  włoskim  producentem  gazomierzy  MeteRSit  s.r.l.  i  jest  w  stanie  zaoferować  nowoczesne 

gazomierze  termiczne,  które  spełniłyby  wszystkie  istotne  funkcje  wymagane  w  przetargu,  

a  nadto  pozbawione  są  wad  wymaganych  w  SIWZ  gazomierzy  miechowych.    W  ocenie 

Przystępującego  bezzasadny  jest  taki  opis  przedmiotu  zamówienia,  który  z  góry  wyklucza 

możliwość  udziału  w  postępowaniu  podmiotów  oferujących  gazomierze  innego  typu  niż 

miechowe. 

Przystępujący zwrócił m.in. uwagę na Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 

2009/73/WE z dnia 13 lipca 2009 r., dotyczącą wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu 

ziemnego i uchylającą Dyrektywę 2003/55/WE - z której wynika, że obowiązkiem Polski jest 

zapewnienie interoperacyjności systemów pomiarowych (w tym dla różnych mediów) na swym 

terytorium.  Nie  jest  to  osiągalne  w  przypadku  stosowania  nietypowych,  marginalnie 

stosowanych  protokołów  transmisji,  a  w  Polsce,  podobnie  jak  i  w  Europie,  zdaniem 

Przystępującego,  interoperacyjność  zapewniłby  protokół  transmisji  DLMS,  stosowany  już  

w  energetyce.  Stosowanie  normy  przygotowanej  przez  dwóch  lokalnych  producentów 

elektroniki nie spełnia wymogu stosowania odpowiednich standardów (są bowiem sprawdzone 

standardy  europejskie  i  światowe)  i  najlepszych  praktyk  (te  przecież  wyznaczyły  już 

wielomilionowe inwestycje w krajach europejskich). Polska Spółka Gazownictwa sp. z o.o. jest 

podmiotem mającym absolutny monopol w zakresie dystrybucji gazu w Polsce, stąd jej decyzje 

wyznaczają kierunek działania obowiązujący w kraju. W Polsce doszło także do implementacji 

Dyrektywy  Parlamentu  Europejskiego  i  Rady  Europejskiej  nr  2006/32/EC.  W  artykule  13 

„Pomiary przy pomocy liczników oraz przejrzystość informacji w rachunkach zużycia energii", 

Państwa Członkowie zapewniły, „by na tyle, na ile jest to technicznie wykonalne, uzasadnione 

finansowo i proporcjonalne do potencjalnych oszczędności energii, odbiorcy końcowi energii 

elektrycznej, gazu, centraln

ego ogrzewania lub chłodzenia oraz ciepłej wody użytkowej mieli 

możliwość  nabycia  po  konkurencyjnych  cenach  indywidualnych  liczników,  które  dokładnie 

oddają  rzeczywiste  zużycie  energii  przez  odbiorcę  końcowego  i  informują  o  rzeczywistym 

czasie  korzystania  z  energii." 

Zdaniem  Przystępującego  zastosowanie  gazomierzy,  których 

dotyczy  postępowanie,  nie  zapewni  ani  konkurencyjności  cen,  ani  dokładnego  oddawania 

rzeczywistego zużycia energii (brak korekcji temperatury i ciśnienia). Przystępujący stwierdził, 

że  liczniki  MeteRSit,  które  nie  są  gazomierzami  miechowymi,  są  rozwiązaniem  w  pełni 

równoważnym,  i  jako  przedstawiciel  MeteRSit  powinien  mieć  możliwość  uczestnictwa  w 

przedmiotowym  przetargu,  a  ograniczając  dostawy  wyłącznie  do  gazomierzy  miechowych 

PSG  w  istoc

ie  działa  na  swoją  niekorzyść,  gdyż  gazomierze  te  nie  spełniają  wymogów 

Rozporządzenia o Taryfach i podanych tam warunków referencyjnych. Gazomierze termiczne 

MeteRSit mają funkcjonalność zdalnej transmisji danych po GPRS, jednak nie posiadają, tak 

jak praktycznie wszystkie gazomierze dostarczane poza Pol

ską, protokołu transmisji Smart-

G

as 2, lecz ogólnie stosowany protokół zgodny z DLMS. 

Na  posiedzeniu 

Zamawiający  złożył  odpowiedź  na  odwołanie,  w  której  wniósł  

o oddalenie odwołania w całości.  

W uzasadnieniu swojego stanowiska 

Zamawiający podał m.in. iż przedmiotem zamówienia 

jest  dostawa  fabrycznie  nowych  gazomierzy  miechowych 

z  wbudowanym  modułem 

telemetrycznym,  umożliwiającym  zdalny  odczyt  wskazań  gazomierza  poprzez  sieć 

komórkową  GSM.  Zdalny  odczyt  wskazań  gazomierza  możliwy  jest  dzięki  wykorzystaniu 

protokołu komunikacyjnego, który przesyła dane dotyczące zużycia z gazomierza prosto do 

bazy  systemu  PSG. Technologia GSM  jest jedną z  możliwych do  zastosowania obok  m.in. 

technologii GPRS i radiowych. 

Zamawiający wymaga zastosowania w gazomierzach protokołu 

komunikacji  SMART-GAS,  zgodnego  ze  Standardem  Technicznym  ST-IGG-0201:2018, 

ustanowionym 

przez  Prezesa  Zarządu  Izby  Gospodarczej  Gazownictwa  (dalej:  „IGG”)  na 

podstawie uchwały nr 37/2018 z dnia 19 lipca 2018 r. Standard Techniczny ST-IGG-0201:2018 

jest znowelizowaną wersją Standardu Technicznego ST-IGG-0201:2014, który obowiązywał 

od  2014  r.  pod  tą  samą  nazwą  na  podstawie  uchwały  Nr  01/2015  z  dnia  

8 stycznia 2015 r. Zarządu IGG w Warszawie.  Oznacza to, że Standard techniczny ST-IGG-

0201:2018 „Protokół komunikacyjny SMART-GAS” nie jest zupełnie nowym standardem, nie 

były  tworzone  nowe  założenia  funkcjonowania  standardu,  a  jedynie  doprecyzowane 

zagadnienia,  które  pojawiły  się  w  wyniku  funkcjonowania  standardu  w  eksploatowanych 

urządzeniach, np. gazomierzach i rejestratorach. Nowelizacja standardu z 2018 r. w stosunku 

do  wersji  z  2014  r.  objęła  m.in.:  doprecyzowanie  i  uszczegółowienie  zapisów  opisujących 

warstwy  datagramowej,  pakietową  oraz  obiektową  protokołu,  uzupełniono  standard  

o przykłady użycia protokołu tzn. przykładowe ramki w celu uproszczenia procesu interpretacji 

i implementacji protokołu, rozszerzono zastosowanie protokołu w zakresie wykorzystania go 

w  pakietowej  transmisji  danych,  lo

T  („Internet  of  Things”)  oraz  lokalnych  złączy 

komunikacyjnych.  

Zamawiający  stwierdził,  iż  decyzja  o  ewentualnym  wdrożeniu  protokołu  komunikacji 

SMART-

GAS  przez  producentów  urządzeń,  w  których  stosowane  są  różnego  rodzaju 

protokoły jest zwykle decyzją stricte biznesową. Producenci urządzeń rejestrujących takich jak 

gazomierze  pochodzą  często  z  różnych  krajów  i  dostarczają  gazomierze  na  różne  rynki 

krajowe.  Zamawiający  na  poszczególnych  rynkach  krajowych  wymagają  kompatybilności 

gazomierzy  z  różnymi  protokołami  komunikacji.  Wykonawcy  chcąc  brać  udział  

w  postępowaniach  przetargowych  podejmują  decyzję  o  ewentualnym  wdrożeniu  danego 

protokołu  komunikacji,  który  stosowany  jest  na  danym  rynku  krajowym.  Ich  decyzje 

podyktowane  są  względami  ekonomicznymi,  np.  analizą  opłacalności  wdrożenia  danego 

protokołu  komunikacji  względem  potencjalnego  rynku  zbytu.  Decyzja  o  wdrożeniu  danego 

protokołu  komunikacji  oznacza  konieczność  implementacji  rozwiązania  do  produkowanych 

urządzeń. Nie oznacza to, że producenci wdrażając jedno rozwiązanie muszą zrezygnować  

z  innego.  Urządzenia,  w  tym  wypadku  gazomierze,  mogą  być  produkowane  równolegle  

w  wariantach  obowiązujących  na  obszarze  danych  państw.  W  istocie  wymaga  to  jednak 

nakładów  finansowych.  Znane  są  przypadki  firm  działających  na  rynku,  które  wykorzystują 

nawet do 5 języków - protokołów komunikacji, w tym zarówno DLMS jak i SMART-GAS. Tak 

szeroki zakres wdrożenia protokołów komunikacji świadczy o ich należytym przygotowaniu do 

udziału w poszczególnych krajowych rynkach.  

Zamawi

ający podał, iż protokół komunikacyjny SMART-GAS jest powszechnie dostępny, 

możliwy do nabycia za kwotę 284 zł netto w wersji elektronicznej. Sprzedażą zajmuje się IGG. 

Dodatkowo  dla  członków  IGG  przewidziano  rabat  w  wysokości  44%.  Wraz  z  nabyciem 

Standard

u, podmioty uzyskują dostęp do jego treści i wynikających z niego wymogów, które 

następnie mogą implementować w swoich produktach, w tym w gazomierzach. Stosowanie 

d

okumentów  standaryzacyjnych  IGG  ma  zapewnić  odpowiedni  poziom  bezpieczeństwa 

działalności  w  branży  gazowniczej  przy  zastosowaniu  adekwatnego  do  tej  działalności 

poziomu techniki i wpływać na obniżenie kosztów tej działalności. W standaryzacji technicznej 

IGG 

stosuje się zasady dobrowolności uczestnictwa w procesie opracowywania i stosowania 

doku

mentów  standaryzacyjnych,  zapewnienia  możliwości  uczestnictwa  wszystkich 

zainteresowanych w procesie opracowywania tych dokumentów, jak również wykorzystywania 

sprawdzonych osiągnięć nauki i techniki oraz jawności i powszechnej ich dostępności. IGG 

zrzesza 

wielu przedsiębiorców, zarówno krajowych jak i zagranicznych. Wśród członków Izby 

wymienić można zarówno Zamawiającego (dalej również: „PSG”) jak i Odwołującego, który 

jest jednym z członków założycieli Izby, będąc jej członkiem od 2003 r. Kwestia uprawnień 

IGG w zakresie działalności standaryzacyjnej jest, w ocenie Zamawiającego, bezsporna. Tym 

samym  przygotowanie  przez  Zamawiającego  postępowania,  w  którym  opis  przedmiotu 

z

amówienia sporządzany jest w oparciu o standardy opracowywane i wydawane przez IGG 

jest  w  pełni  zasadny.  W  ocenie  Zamawiającego  próba  kontestowania  zasadności  działań 

podejmowanych  przez  organizację,  której  członkiem  jest  Odwołujący  oraz  zasadności 

powoływania się w postępowaniach publicznych na standardy wypracowane przez ogół branży 

gazownictwa w Polsce jest bezzasadna. 

Następnie Zamawiający zauważył, iż osią sporu w niniejszym postępowaniu odwoławczym 

wydaje  się  być  czasookres  niezbędny  do  wdrożenia  protokołu  komunikacji  SMART-GAS  

w  produkcji 

Odwołującego, podczas gdy protokół SMART-GAS funkcjonujący obecnie, jako 

Standard IGG od 19 lipca 2018 r. jest protokołem funkcjonującym od 2014 r. Standard z roku 

2018  wprowadził  kilka  zmian  funkcjonalnych,  które  wymagane  były  z  uwagi  na  potrzebę 

ciągłego rozwoju stosowanego protokołu. Fakt ustanowienia standardu ST-IGG-0201 Protokół 

komunikacyjny SMART-

GAS od 2014 r. oraz fakt prowadzenia prac nad nowelizacją protokołu 

był powszechnie znany. Wiedzę w tym zakresie posiadał także Odwołujący, jako członek IGG. 

Tym samym decyzję o wdrożeniu SMART-GAS mógł podjąć już znacznie wcześniej. Będąc  

w  posiadaniu  wdrożonego  protokołu  SMART-GAS  zgodnego  ze  standardem  z  2014  roku, 

prace dostosowujące protokół do standardu uchwalonego w roku 2018 nie mogłyby trwać 6 

mie

sięcy. Odwołujący prawdopodobnie ze względów ekonomicznych nie był zainteresowany 

wdrażaniem protokołu SMART-GAS. Jako uczestnik rynku zamówień publicznych na innych 

rynkach krajowych, dysponuje wdrożonym innym protokołem komunikacji. Mając jednak pełną 

wi

edzę  na  temat  prowadzonych  nad  protokołem  prac,  będąc  zainteresowanym  udziałem  

w postępowaniach prowadzonych przez PSG, mógł z wyprzedzeniem rozpocząć prace nad 

jego  wdrożeniem.  Informacje  odnoszące  się  do  prac  prowadzonych  nad  uchwaleniem 

protokołu SMART- GAS z 2018 r. wskazał sam Odwołujący, powołując jako dowód w sprawie 

pismo zespołu roboczego nr 2 do Komitetu Standardu Technicznego IGG z dnia 21 czerwca 

2018 r. Opisywany element opiniowania przez członków IGG miał miejsce w kwietniu 2018 r. 

Odwołujący nie skorzystał z przysługującego mu prawa do wniesienia poprawek, wskazując, 

że rozwiązaniem przez niego oczekiwanym jest porzucenie prac nad standaryzacją SMART-

GAS  i  rozpoczęcie  prac  standaryzacyjnych  opartych  na  protokole  wykorzystującym  DLMS. 

Tym  samy

m  teza  postawiona  przez  Odwołującego  o  wyznaczeniu  zbyt  krótkiego  terminu 

składania ofert oraz braku dostępu do informacji nt. Standardu jest, w ocenie Zamawiającego, 

chybiona. 

Odwołujący posiadał znaczną i wartościową wiedzę w zakresie technologii SMART-

GAS. 

Zamawiający  nie  jest  w  posiadaniu  informacji  czy  Odwołujący  zakupił  dostęp  do 

Standardu. Wskazywać na to mogą jednak między innymi prezentacje przygotowane przez 

Odwołującego  nt.  różnic  pomiędzy  protokołami  SMART-GAS  i  DLMS,  które  to  prezentacje 

Odwołujący przekazywał Zamawiającemu oraz prezentował. Począwszy od 7 sierpnia 2015 r. 

do  22  lutego  2016  r.,  Odwołujący  prowadził  korespondencję  z  Zamawiającym,  w  której 

omawiano  różne  modele  „smart-meteringu”,  czyli  technologii  wykorzystywanej  do  odczytu  

z gaz

omierzy. Między stronami doszło finalnie do dwóch spotkań w dniu 7 stycznia 2016 r. 

oraz  19  lutego  2016  r.,  w  trakcie  których  Odwołujący  m.in.  prezentował  różnice  między 

protokołami SMART-GAS i DLMS. Z korespondencji wynika również, że Pan P. K. z Fiorentini, 

odwołuje  się  do  „dialogu  technicznego”,  w  ramach  którego  przesyła  stosowne  informacje  i 

załączniki, nt. produktów Odwołującego. Zamawiający zwrócił uwagę na pismo Dyrektora IGG 

z  dnia  14  grudnia  2018  r.,  w  którym  wskazane  zostały  szczegółowe  informacje  na  temat 

przebiegu prac nad Standardem z 2014 r. oraz z 2018 r., które to standardy następnie zostały 

uchwalone i weszły w życie, w tym informacja, iż: Komunikat 61/2014 z dnia 8 grudnia 2014 r. 

zapraszający na konferencję uzgodnieniową został wysłany do wszystkich firm członkowskich 

8 grudnia 2014 r., skład zespołu ZR zaktualizowany dnia 27.03.2018 obejmował 28 osób, z 

następujących firm: [...], Fiorentini (w marcu 2018 r Fiorentini zgłosił do składu zespołu pana 

P. K.), 11 kwietnia 2018 r. z-ca kierownika ZR 2, pan A. J. 

wysłał do członków zespołu mail w 

sprawie  konsultacji  treści  przesłanego  w  tym  mailu  nowelizowanego  standardu,  mail  był 

skierowany  m.in.  do  Odwołującego.  StandardST-IGG-201:2018  został  zatwierdzony  przez 

KST uchw

ałą 194A/II/2018 z dnia 4 lipca 2018 r. - w głosowaniu w trybie elektronicznym za 

podjęciem  uchwały  opowiedziało  się  25  członków,  w  tym  przedstawiciel  Odwołującego 

oddając głos „za” w dniu 28.06.2018 r.. Wskazuje to, w ocenie Zamawiającego, że Odwołujący 

miał  wiedzę  nt.  Standardu  z  roku  2014  i  2018  dotyczącego  protokołu  SMART-  GAS  ze 

znacznym wyprzedzeniem, nie zaś jak twierdzi od momentu jego uchwalenia w dniu 17 lipca 

2018 r., miał możliwość konsultacji i realnego wpływu na kształt procedowanego Standardu 

począwszy  od  2014  r.  jak  również  w  ramach  jego  nowelizacji,  oraz  miał  czas  na  podjęcie 

decyzji o wdrożeniu protokołu SMART-GAS do swoich produktów, bez uszczerbku dla innych 

protokołów wykorzystywanych w produkcji na potrzeby innych rynków. Jedynym wyjaśnieniem 

biernej postawy Odwołującego w kontekście decyzji o wdrożeniu technologii SMART-GAS, w 

ocenie  Zamawiającego,  jest  to,  iż  Odwołujący  wykorzystuje  inną  technologię  na  innych 

rynkach niż Polska. Wobec tego, jego działania mają jedynie na celu dostosowanie polskiego 

rynku  do  standardów,  którymi  Odwołujący  posługuje  się  na  innych  rynkach,  tym  samym 

osiągnięcia  wymiernych  korzyści  finansowych  w  postaci  braku  konieczności  wdrożenia 

protokołu SMART-GAS. Wynika  to  również  z  pism kierowanych do  PSG,  np.  wniosek  z  16 

listopada 2017 r. w sprawie przerwania prac nad wdrożeniem nowelizacji protokołu SMART-

GAS i rozpoczęcia prac nad wdrożeniem protokołu DLMS. 

Zamawiający stwierdził również, iż nie sposób zgodzić się również z zarzutem odnoszącym 

się do naruszenia art. 31d ustawy Pzp, wskazując m.in. iż konsultacje prowadzone w sprawie 

ustanowienia Standardu dla protokołu komunikacji SMART-GAS z roku 2014 i 2018, nie były 

konsultacjami odnoszącymi się do obecnego postępowania o udzielenie zamówienia. Protokół 

komunikacji,  jakim  jest  SMART-

GAS,  może  być  używany  w  wielu  rodzajach  urządzeń  do 

pomiarów (np. rejestratory), nie tylko w gazomierzach. Prace nad Standardem prowadzone 

były w sposób niezależny i w oderwaniu od postępowania na dostawę gazomierzy, a także  

w  innym  okresie.  Założenie  polegające  na  tym,  że  podmioty  biorące  udział  w  pracach 

standaryzacyjnych,  konsultacjach  nad  treścią  norm  itp.,  które  to  normy  lub  standardy  są 

następnie wykorzystywane dla prawidłowego opisania przedmiotu zamówienia, uznane mają 

być  za podmioty,  który przygotowywały  dane  postępowanie jest,  w  ocenie Zamawiającego, 

niedopuszczalne.  Nadto  g

dyby  przyjąć,  że  podmioty  biorące  udział  w  sposób  aktywny  

w  pracach  nad  protokołem  SMART-GAS,  należy  uznać  za  podmioty  biorące  udział  

w  przygotowaniu  postępowania  na  dostawę  gazomierzy,  należałoby  uznać,  że  Odwołujący  

w równym stopniu brał udział w jego przygotowaniu lub przynajmniej przysługiwała mu taka 

możliwość. W ocenie Zamawiającego Odwołujący nie rozumie, na czym polega uczestniczenie 

w przygotowaniu postępowania o udzielenie zamówienia, o którym mowa w art. 31d ustawy 

Pzp. N

ie można utożsamiać prac nad przygotowaniem Standardu do protokołu komunikacji,  

z przygotowaniem postępowania o udzielenie zamówienia na dostawę gazomierzy. Prace nad 

protokołem  SMART-GAS  prowadzone  były  w  ramach  działalności  przedsiębiorców  

w  strukturach  IGG,  nie  przez  Zamawiającego.  Prace  dotyczyły  Standardu  protokołu 

komunikacyjnego SMART-GAS, ni

e dotyczyły gazomierzy miechowych objętych przedmiotem 

zamówienia.  

Zamawiający  podał  również,  iż  dokonując  badania  rynku  na  potrzeby  poszczególnych 

działań  zakupowych  ma  określony  wewnętrzny  regulamin,  którego  zobowiązany  jest 

przestrzegać. W ramach planowania zakupów, Zamawiający - tak jak wielu innych podmiotów 

publicznych zobowiązanych do stosowania przepisów ustawy Pzp - prowadzi badanie rynku 

(tzw. RFI), poprzez kierowanie zapytań m.in. o cenę. Zapytanie takie każdorazowo kierowane 

jest  do  wszystkich  znanych  Zamawiającemu  uczestników  rynku.  Działanie  ma  na  celu 

zachowanie  pełnej  przejrzystości  oraz  równe  traktowanie  wykonawców.  Na  potrzeby 

przygotowania postępowania o udzielenie zamówienia oraz prawidłowego opisu przedmiotu 

z

amówienia w obecnym postępowaniu, Zamawiający kierował szereg pytań do wykonawców 

w ostatnich miesiącach - w tym również do Odwołującego. Odwołujący nie może zasłaniać się 

niewiedzą,  co  do  planów  Zamawiającego,  dotyczących  wdrożenia  SMART-GAS  

w  urządzeniach  pomiarowych  takich  jak  gazomierze  czy  rejestratory.  W  wymaganiach 

dotyczących planowanych zakupów gazomierzy w RFI z dnia 26 kwietnia 2018 r., które zostało 

przesłane  także  do  Odwołującego  przedstawiono,  że  gazomierze  powinny:  „posiadać 

możliwość  zdalnego  odczytu  danych  pomiarowych,  rejestrowanych  i  zdalnej  konfiguracji 

zgodnie  z  protokołem  komunikacyjnym  SMART-GAS  wprowadzonym  standardem  ST-IGG-

oraz  późniejszymi  zmianami  obowiązującymi  w  dniu  podpisania  umowy  na 

dostawę”.  Jest  to  jasno  określone  wymaganie  dotyczące  planów  PSG  odnośnie  przyszłych 

zakupów gazomierzy z funkcją transmisji danych. Zamawiający dodatkowo sporządził protokół 

z przeprowadzonego RFI. W ramach RFI Zamawiający przygotował skrócony opis przedmiotu 

zamówienia  oraz  warunków  dostaw,  które  następnie  rozesłał  do  dostawców  gazomierzy. 

Badanie 

miało  na  celu  rozeznanie  cenowe.  Zważywszy,  że:  Zamawiający  przekazuje 

producentom  (w  tym  Odwołującemu)  skrócony  OPZ,  w  którym  mieści  się  informacja  

o  wymaganym  protokole  komunikacji  SMART-GAS, 

Protokół komunikacji  SMART-GAS jest 

standardem  obowiązującym  w  IGG,  jako  sugerowany  do  wdrożenia  przez  wykonawców, 

i

nformacje o prowadzonych pracach nad wdrożeniem nowego protokołu komunikacji SMART-

GAS są publicznie dostępne, w szczególności wiedzę w tym zakresie posiadają członkowie 

IGG,  a 

Odwołujący  jest  członkiem  IGG,  w  interesie  Odwołującego  było  podjęcie  prac  nad 

wdrożeniem  protokołu  do  swojej  produkcji.  Mimo,  że  z  odpowiedzi  udzielanych  przez 

Odwołującego w toku RFI wynikało, że nie jest on w stanie sprostać wymogom dotyczącym 

protokołu SMART-GAS oraz nie ma w swoim asortymencie obecnie gazomierzy o rozstawie 

króćców  130  mm,  dalsze  działania  Zamawiającego  typu  RFI  nie  pomijały  Odwołującego. 

Niemniej jednak Odwołujący, przykładowo w październiku 2018 r., nie udzielił odpowiedzi na 

pytania  skierowane  do  niego  w  trybie  RFI. 

Równe  traktowanie  wykonawców  przejawia  się 

także w fakcie, iż w momencie wszczęcia postępowania Zamawiający dodatkowo informował 

szereg  znanych  mu  potencjalnych  wykonawców,  w  tym  również  Odwołującego,  zgodnie  

z procedurą z art. 11 b ust. 2 ustawy Pzp. Mimo, że z wcześniejszych zapytań RFI wynikało, 

że Odwołujący nie planuje produkcji gazomierzy odpowiadających uzasadnionym potrzebom 

Zamawiającego,  Zamawiający  w  dalszym  ciągu  decydował  się  na  informowanie 

Odwołującego.  Nie  sposób  więc,  zdaniem  Zamawiającego,  zgodzić  się  ze  stanowiskiem 

jakoby 

nie  dopełnił  on  obowiązków  dotyczących  dochowania  zasad  uczciwej  konkurencji  i 

przejrzystości postępowania. 

Na marginesie 

Zamawiający wskazał, że pismem z dnia 17 grudnia 2018 r., w odpowiedzi 

na  pytania 

wykonawców,  dokonał  zmian  treści  SIWZ  w  zakresie:  warunku  udziału  

w  postępowaniu,  odnoszącego  się  do  wymogu  zrealizowania  dostawy  gazomierzy 

miechowych G4 rozstaw króćców 130 mm. Zmiana dopuszcza spełnienie warunku poprzez 

wykazanie się dostawami gazomierzy G1,6 lub G2,5 lub G4 (bez modułu telemetrycznego, z 

liczydłem mechanicznym). Zmieniony został również termin składania ofert z 3 stycznia 2019 

r. na 31 stycznia 2019 r. 

W ocenie Zamawiającego kwestia interesu Odwołującego w niniejszym postępowaniu nie 

j

est do końca jasna. Wynika to z tego, iż Odwołujący wskazał w RFI dotyczącym gazomierzy 

przed

płatowych, na którego treść powołuje się w odwołaniu, że:   nie  dysponuje  technologią 

SMART-

GAS wymaganą przez Zamawiającego, na której implementowanie mógł dobrowolnie 

się zdecydować, nie dysponuje w swoim asortymencie gazomierzami o rozstawach króćców 

130  mm. 

Odwołujący  wprawdzie  nie  pisze  tego  wprost,  jednak  zdaniem  Zamawiającego  

z 

odpowiedzi na RFI dotyczącej gazomierzy przedpłatowych wynika, że dopiero w 2019 roku 

będzie planował uruchomienie produkcji gazomierzy z rozstawem 130 mm oraz, że nie jest 

planowane uruchomienie produkcji gazomierzy z zaimplementowanym protokołem SMART-

GAS (Załącznik nr 7 do odwołania, pismo Odwołującego z dn. 26.10.2018 r.). Zamawiający 

podał,  iż  wykonawcy,  którzy  decydują  się  na  wdrożenie  protokołu  SMART-  GAS,  poza 

zakupieniem  dostępu  do  Standardu  technicznego,  kierują  także  wnioski  do  IGG  celem 

przydzielenia  numeru  seryjnego,  indywidualnego  dla  każdej  firmy.  Według  informacji 

posiadanych  przez 

Zamawiającego,  Odwołujący  do  dnia  dzisiejszego  nie  wystąpił  do  IGG  

z  wnioskiem  o  przydzielenie  takiego  numeru.  Z  dokumentu  przedstawiającego  pulę 

przydzielonych  numerów  na  dzień  24  sierpnia  2018  r.  wynika,  że  Odwołujący  nie  figuruje  

w w

ykazie przedsiębiorców, którzy podjęli stosowne działania. 

Następnie  Zamawiający  podał,  iż  potrzeba  unifikacji  protokołu  komunikacji  służącemu 

odczytowi  danych  w  stosowanych  urządzeniach  pomiarowych  pojawiła  się  wiele  lat  temu. 

Trend  ten  nie  jest  niczym  no

wym  i  daje  się  zaobserwować  w  wielu  krajach  świata.  Przed 

podjęciem  prac  w  ramach  IGG  mających  na  celu  wypracowanie  rozwiązań  właściwych  dla 

polskiego rynku, Zamawiający skazany był na zakupy urządzeń tego rodzaju (np. gazomierzy 

i  rejestratorów),  opierających  się  na  protokołach  oferowanych  przez  danego  dostawcę. 

Doprowadziło  to  do  sytuacji,  w  której  Zamawiający  równolegle  posługiwał  się  wieloma, 

protokołami w poszczególnych partiach urządzeń. Wymagało to dostosowywania systemów 

informatycznych,  które  służyły  do  odczytu  danych,  poprzez  implementowanie  każdej 

technologii odczytu z osobna. 

Prace standaryzacyjne prowadzone były w ramach konsultacji 

z członkami IGG, w sposób zapewniający aktywny udział wszystkich uczestników rynku. Od 

2014 r. stosowany jest prot

okół komunikacyjny SMART-GAS w oparciu o standard z roku 2014 

r.,  następnie  znowelizowany  w  2018  r.  Zamawiający  wychodząc  naprzeciw  oczekiwaniom 

członków  IGG,  którzy  doprowadzili  do  uchwalenia  Standardu,  celem  unifikacji 

wykorzystywanych  protokołów  i  wprowadzenia  jednolitego  systemu  informatycznego  we 

własnych  strukturach,  które  przekłada  się  również  na  niezawodność  odczytów,  oraz  ze 

względów  ekonomicznych,  wprowadził  do  stosowania  omawiany  standard,  do  czego  był  

w pełni uprawniony. Nadto wskazał, iż próba zasugerowania przez Odwołującego, iż protokół 

DLMS jest jednolity w wielu krajach członkowskich UE i uniwersalny nie jest prawdą. DLMS 

sam w sobie nie jest protokołem komunikacji, lecz stanowi jedynie punkt wyjścia do prac nad 

standaryzacją protokołu komunikacji. Z rozmów z producentami oraz z danych z konferencji  

i 

Internetu 

Zamawiający 

sporządził 

zestawienie 

protokołów 

wykorzystywanych  

w  poszczególnych  krajach,  z  którego  wynika,  iż  protokoły  komunikacyjne  oraz  sposoby 

transmisji  danych  dla  gazomierzy  w  Europie  to: 

Włochy:  DLMS/COSEM,  specyfikacja 

dedykowana UNI-TS, WMBUS 169Mhz, komunikacja z koncentratorem danych w przypadku 

WMBUS169Mhz P2M (Point-2-Multipoint), oraz dla P2P (Point-2-Point) GSM wraz z UNI-TS; 

Wielka  Brytania:  DLMS/COSEM,  specyfikacja  dedykowana  SMETS1/2  rozszerza 

DLMS/COSM,  rozwiązanie  dual-fuel)  ZigBee  2,4Ghz,  alternatywnie  w  przyszłości  868  Mhz 

ZigBee;  Niemcy: 

Specyfikacja  OMS  v4,  rozszerza  istniejący  stos  WMBUS  868  Mhz, 

komunikacja  z  koncentratorem  danych;  Austria:  Specyfikacja  OMS 

v4,  rozszerza  istniejący 

stos WMBUS 868 Mhz, komunikacja z koncentratorem danych; Francja: WMBUS 169 Mhz, 

bazuje  na  stosie  WMBUS,  komunikacja  z  koncentratorem  danych;  Holandia:  WMBUS 

868Mhz, specyfikacja SMR5.0 bazuje na stosie WMBUS, rozwiązanie dual- fuel. Protokół w 

Holandii, został utworzony na potrzeby komunikacji z licznikami w kraju - DSMR (Dutch Smart 

Metering  Regulation),  której  były  4  rewizje,  oraz  kilkanaście  pod-rewizji,  ewoluował  do 

specyfikacji  SMR  (Smart  Metering  Regulation),  którą  obecnie  stosuje  także  Belgia;  Belgia: 

WMBUS  868  Mhz,  specyfikacja  SMR5.0  bazuje  na  stosie WMBUS,  rozwiązanie  dual-  fuel. 

Zdaniem  Zamawiającego  zróżnicowanie  protokołów  komunikacji  w  poszczególnych  krajach 

jest rzeczą naturalną. Zamawiający zwrócił przy tym uwagę na nakład prac niezbędnych do 

poczynienia  w  celu  wdrożenia  protokołu  komunikacyjnego  opartego  na  DLMS.  Wdrożenie 

takiego  protokołu  wymaga  określonych  prac  standaryzacyjnych,  tak  samo jak  w  przypadku 

każdego  innego  rozwiązania.  Rozwiązania  w  zakresie  protokołu  komunikacji  stosowanego 

prze Odwołującego są dostosowane wyłącznie do rynku włoskiego. Wykorzystanie protokołu 

Odwołującego w  obecnym kształcie jest,  zatem niemożliwe. Wymagałoby  przeprowadzenia 

ponownych prac standaryzacyjnych nad wprowadzeniem  nowych pr

otokołów komunikacji w 

oparciu o DLMS. Prace standaryzacyjne 

były prowadzone przez IGG, jednak zdecydowano 

się na inne rozwiązanie, które bardziej odpowiada wymogom polskiego rynku. Odwołujący miał 

także pełną  świadomość, jako jeden  z  członków  IGG,  że Standard  z  roku 2018  i  2014 jest 

rekomendowanym.  Protokół  SMART-GAS  jako  język  komunikacji  urządzeń  technicznych 

wymagany  był  już  wielokrotnie  w  postępowaniach  prowadzonych  przez  Zamawiającego, 

zarówno  na  dostawy  gazomierzy  jak  i  rejestratorów,  począwszy  od  2015  r.  Zamawiający 

zdecydował  się  na  stosowanie  rozwiązań  ujednoliconych,  które  przekładają  się  również  na 

ekonomikę postępowań o udzielenie zamówienia. Protokół SMART-GAS działający w oparciu 

o technologię GSM powoduje mniejszy pobór energii, co umożliwia działanie gazomierzy przez 

znacznie  dłuższy  okres,  osiągający  nawet  okres  równy  legalizacji,  wynoszący  10  lat. 

Zastosowanie  technologii  DLMS  byłoby  znacznie  bardziej  energochłonne  i  wymagałoby 

częstszych wymian baterii. Protokoły w oparciu o DLMS, z uwagi na znaczny pobór energii, 

chętniej wykorzystywane są w urządzeniach pomiarowych stosowanych w energetyce, które 

są  przyłączone  bezpośrednio  do  źródła  energii  elektrycznej.  W  przypadku  gazomierzy, 

posiłkować się należy energią z baterii. Obecnie funkcjonujące w PSG systemy informatyczne 

komunikują się z gazomierzami lub rejestratorami montowanymi na tych gazomierzach przy 

pomocy protokołu komunikacyjnego SMART-GAS. Protokół ten, jako zaprojektowany typowo 

pod gazomierze i pozwalający na optymalizację zużywanej energii w bateriach zasilających 

gazomierz oraz na optymalizacje kosztów (transmisja SMS) został wdrożony w wymaganiach 

dla systemów IT do komunikacji z gazomierzami miechowymi. Dopuszczenie w wymaganiach 

dotyczących  kupowanych  gazomierzy  innych  protokołów  komunikacyjnych  spowoduje 

konieczność kosztownej przebudowy systemów IT. 

Niezależnie od powyższych twierdzeń Zamawiający podał, iż w PSG trwają cały czas testy 

i analizy nowych technologii transmisji, które mają za zadanie określić wymagania techniczne 

dla  pozyskiwania  danych  zarówno  z  urządzeń  montowanych  u  odbiorców,  a  także  dla 

systemów IT odpowiadających za gromadzenie danych. Jak pokazują wyniki prowadzonych  

w  PSG  pilotaży  (dla  jednego  z  nich  dostarczone  gazomierze  są  wyprodukowane  przez  

Odwołującego) jakość transmisji danych w nowych technologiach nie jest jeszcze świadczona 

na odpowiednim poziomie. 

W  podsumowaniu 

Zamawiający  oświadczył,  że  jest  przekonany  o  prawidłowości  

i przejrzystości dokonanego opisu przedmiotu zamówienia, uzasadnionego jego obiektywnymi 

potrzebami. Mając na uwadze, że kupowane gazomierze muszą być montowane i zapewnić 

transmisję  danych  do  systemów  IT  funkcjonujących  obecnie  w  PSG,  postawiono  na 

rozwiązania sprawdzone oraz zapewniające PSG niskie koszty związane z transmisją danych. 

Do  odpowiedzi  na  odwołanie  Zamawiający  załączył:  stronę  tytułową  do  Standardu 

Technicznego  ST-IGG-0201:2014,  stron

ę  tytułową  do  Standardu  Technicznego  ST-IGG-

0201:2018, s. 1, s. 7 i s. 9 karty katalogowej Apator Metrix S.A., 

tłumaczenie fragmentów karty 

katalogowej  Apator  Metrix  S.A,  odpis  aktualny  KRS  IGG,  Statut  Izby  Gospodarczej 

Gazownictwa, 

Wykaz  dokumentów  standaryzacyjnych  na  sprzedaż,  Wykaz  członków  IGG, 

korespondencj

ę mailową z dnia 11 kwietnia 2018 r., 16 kwietnia 2018 r., 18 kwietnia 2018 r., 

20  kwietnia  2018  r.  pomiędzy  członkami  IGG,  w  tym  pomiędzy  PSG  a  Odwołującym, 

odnoszącą się do możliwości wnoszenia uwag, korespondencję mailową z okresu 7 sierpnia 

2015 r. - 22 lutego 2016 r., 

materiał przygotowany przez Odwołującego wskazującego różnice 

pomiędzy SMART-GAS a DLMS, wniosek Odwołującego do IGG z dnia 16 listopada 2017 r. 

w  sprawie  wycofania  standardu  SMART-GA

S  i  wprowadzenie  protokołu  DLMS,  pismo 

Dyrektora Izby Gospodarczej Gazownictwa Teresy Laskowskiej z dnia 14 grudnia 2018 r. w 

sprawie  harmonogramu  prac  IGG  nad  uchwalaniem  Standardu  Technicznego  ST-IGG-

0201:2014 i Standardu Technicznego ST- IGG-0201:2018,  RFI z dnia 26 kwietnia 2018 r. oraz 

odpowiedź  Odwołującego  z  dnia  9  maja  2018  r.,  protokół  z  dnia  12  maja  2018  r.  z 

przeprowadzonego  RFI, 

wykaz  z  systemu  PSG  potwierdzający  przekazanie  RFI  do 

potencjalnych wykonawców,  protokół  z  dnia  24  października  2018  r.  uwzględniający  wykaz 

wykonawców,  którzy  udzielili  odpowiedzi  na  pytania  w  ramach  RFI,  s.  8  protokołu 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  pn.  „Dostawa  fabrycznie  nowych 

gazomierzy  miechowych  z  wbudowanym  modułem  zdalnego  odczytu  za pomocą  transmisji 

danych  przez  sieć  komórkową  GSM  dla  Polskiej  Spółki  Gazownictwa  sp.  z  o.o.”,  znak: 

2018/PSGW001  /WP-0000901,  pismo  Zama

wiającego z dnia 17 grudnia 2018 r.  dotyczące 

zmian w treści SIWZ i Ogłoszenia o zamówieniu, listę przydzielonych puli numeru seryjnego 

rejestratora  ST-IGG-0201:2018, 

Protokół komunikacyjny  SMART-GAS  na dzień  24  sierpnia 

2018 r., 

wyjaśnienia mailowe odnoszące się do rozwiązań stosowanych w Holandii, informacja 

nt. 

protokołu  komunikacji  wykorzystywanego  w  Holandii  ze  strony  internetowej  wikipedia, 

tłumaczenie  informacji  protokołu  komunikacji  wykorzystywanego  w  Holandii  ze  strony 

internetowej  wikipedia,  kartę  katalogową  gazomierzy  Odwołującego,  Posumowanie  cen  

w  ramach  RFI  na  usługi  doradztwa  w  zakresie  wykonania  testów  urządzeń  do  zdalnego 

odczytu gazomierzy z 24 października 2018 r., korespondencję z Odwołującym z dnia 2-3 i 12 

grudnia  2018  r.  oraz  z  9  sier

pnia  2018  r.  w  sprawie  niedziałających  gazomierzy,  a  także 

wskazał  stronę  internetową  i  linki,  gdzie  zostały  zamieszczone  przykładowe  postępowania 

Zamawiającego,  w  których  wymagano  protokołu  SMART-GAS  oraz  postępowanie 

Zamawiającego  pn.  „Dostawa  fabrycznie  nowych  gazomierzy  miechowych  na  potrzeby 

przeprowadzenia pilotażu technologii transmisji danych dla Polskiej Spółki Gazownictwa sp.  

z o.o.”. 

Na posiedzeniu i rozprawie Izba ustaliła: 

Izba  stwierdziła,  iż  odwołanie  nie  zawiera  braków  formalnych.  Wpis  w  prawidłowej 

wysokości  został  wniesiony  w  ustawowym  terminie.  Nie  została  wypełniona  żadna  

z przesłanek, skutkujących jego odrzuceniem, o których stanowi art. 189 ust. 2 ustawy Pzp 

W  ocenie  Izby  Odwołujący  legitymuje  się  uprawnieniem  do  skorzystania  

w  przedmiotowym  postępowaniu  ze  środków  ochrony  prawnej.  Została  wypełniona 

materialnoprawna przesłanka, o której mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. Odwołujący jest 

zainteresowany  pozyskaniem  zamówienia.  W  tym  celu  zamierza  złożyć  ofertę.  W  związku  

z tym 

ma interes w ukształtowaniu postanowień SIWZ i ogłoszenia w sposób, który odpowiada 

obowiązującym przepisom prawa. 

Wykonawcy 

zgłaszający swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie 

Zamawiającego: Zakład Wytwórczy Urządzeń Gazowniczych „Intergaz” Sp. z o.o. z siedzibą 

w Tarnowskich Górach (dalej również: „Przystępujący INTERGAZ”), AIUT sp. z o.o. z siedzibą 

w Gliwicach (dalej również: „Przystępujący AIUT”), PLUM sp. z o.o. z siedzibą w Ignatkach 

(d

alej również: „Przystępujący PLUM”) oraz wykonawca zgłaszający swoje przystąpienie do 

postępowania  odwoławczego  po  stronie  Odwołującego:  Górnośląski  Zakład  Obsługi 

Gazownictwa sp. z o.o. z siedzibą w Zabrzu (dalej również: „Przystępujący GZOG”) wypełnili 

w

ymogi określone w art. 185 ust. 2 i 3 ustawy Pzp. Przepis ten stanowi, iż wykonawca może 

zgłosić przystąpienie do postępowania odwoławczego w terminie 3 dni od dnia otrzymania od 

zamawiającego kopii odwołania, wskazując stronę, do której przystępuje i interes w uzyskaniu 

rozstrzygnięcia  na  korzyść  strony,  do  której  przystępuje.  Wykonawcy,  którzy  przystąpili  do 

postępowania  odwoławczego,  stają  się  uczestnikami  postępowania  odwoławczego,  jeżeli 

mają  interes  w  tym,  aby  odwołanie  zostało  rozstrzygnięte  na  korzyść  jednej  ze  stron.  

W  związku  z  powyższym  ww.  wykonawcy  skutecznie  przystąpili  do  postępowania 

odwoławczego, stając się jego uczestnikami.  

Na  rozprawie  strony 

i  uczestnicy  postępowania  zgłaszający  swoje  przystąpienie  do 

postępowania  odwoławczego  podtrzymali  swoje  stanowiska,  z  tym,  że  Odwołujący  cofnął 

zarzut  nr  2,  dotyczący  warunku  udziału  w  postępowaniu,  z  uwagi  na  dokonanie  przez 

Zamawiającego  zmiany  SIWZ  w  tym  zakresie,  polegającej  na  odstąpieniu  od  wymogu 

legitymowania się przez wykonawców doświadczeniem w dostawie gazomierzy miechowych 

G4  o  rozstawie  130  mm.  W  związku  z  tym  rozpoznaniu  Izby  podlegały  zarzuty  nr  1,  3  i  4 

odwołania. 

I

zba postanowiła dopuścić dokumentację postępowania złożoną w formie elektronicznej 

oraz 

złożone  do  akt  sprawy  dowody.  Uznając,  iż  wnioski  o  przeprowadzenie  dowodu  

z przesłuchania świadków zostały zgłoszone dla zwłoki, Izba ich nie uwzględniła, tym bardziej 

iż wnioskowany dowód z przesłuchania świadka M. P., dotyczył osoby, która występowała na 

posiedzeniu  i  rozprawie  w  charakterze  pełnomocnika  Górnośląskiego  Zakładu  Obsługi 

Gazownictwa Sp. z o.o. - 

Przystępującego po stronie Odwołującego. 

Po  zapoznaniu  się  z  treścią  ogłoszenia  o  zamówieniu  oraz  SIWZ,  a  także  materiałem 

dowodowym  zgromadzonym  w  sprawie, 

po  przeprowadzeniu  rozprawy  i  wysłuchaniu 

stanowisk  stron  i  uczestników  postępowania,  którzy  zgłosili  swoje  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego, Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Tak jak to zostało wskazywane w pismach stron, stosownie do postanowień pkt 3.2.SIWZ 

przedmiotem  zamówienia  jest:  Dostawa  w  12  częściach  i  ilościach  określonych  w  ust.  3.8 

fabrycznie  nowych  Gazomierzy  miechowych  z  wbudowanym  modułem  telemetrycznym, 

umożliwiających  zdalny  odczyt  wskazań  Gazomierza  poprzez  sieć  komórkową  GSM,  

z wykorzystaniem protokołu SMART- GAS, zgodnego ze Standardem Technicznym ST-IGG-

0201-2018  w  wykonaniu  w  podanych 

wersjach  i  wyszczególnionych  w  poszczególnych 

częściach zamówienia.  

Zgodnie z pkt 4.2.11. oraz 4.2.13 SIWZ wskazanymi 

przez Odwołującego na rozprawie, 

Gazomierze  AFD1  (z  wbudowanym  modułem  telemetrycznym)  powinny  wysyłać  dane 

pomiarowe poprzez sieć komórkową GSM w formie wiadomości SMS zgodnej ze standardem 

ST-IGG-

0201:2018  pt.  „Protokół  komunikacyjny  SMART-GAS”  według  zaproponowanego 

harmonogramu  podanego  przez  Zamawiającego  na  etapie  zamawiania  danej  partii 

gazomierzy

, a także powinny posiadać złącze lokalne typu optycznego obsługujące protokół 

SMART  GAS  zgodne  ze  standardem  technicznym  ST-IGG-0201:2018  pt

.  „Protokół 

komunikacyjny SMART-

GAS”. 

U

mowa  z  wybranym  Wykonawcą  ma  być  zawarta  na  okres  20  miesięcy  od  dnia  jej 

podpisania.  Wykonawca 

jest  zobowiązany  do  zrealizowania  zamówienia  w  okresie  14 

miesięcy od dnia zlecenia przez Zamawiającego dostawy pierwszej partii gazomierzy. Termin 

zlecenia  dostawy  pierwszej  partii  g

azomierzy  uzależniony  jest  od  dostaw  kart  SIM  lub  kart 

eSIM  na  rzecz  Zamawiającego,  których  dostawy  są  przedmiotem  odrębnego  zamówienia 

publicznego, a które Zamawiający zobowiązany jest przekazać Wykonawcy (pkt 7.1.SIWZ).  

Stosownie  do 

pkt  15.1.  SIWZ  termin  składania  ofert  został  określony  na  3.01.2019  r. 

T

ermin ten został następnie zmieniony na dzień 31 stycznia 2018 r.  

Izba zważyła, co następuje: 

Odwołanie polega oddaleniu.  

Stosownie do art. 192 ust. 

7 ustawy Pzp Izba związana jest zakresem zarzutów zawartych 

w odwołaniu. 

Jak  wynika  z  treści  odwołania,  w  części  zawierającej  zarzuty  i  żądania,  Odwołujący 

naruszenia art. 7 ust. 1 ustawy Pzp i art. 29 ust. 2 ustawy Pzp upatruje w tym, iż Zamawiający 

wymaga w SIWZ aby przedmiot zamówienia tj. fabrycznie nowe gazomierze miechowe miały 

wbudowany moduł telemetryczny, umożliwiający zdalny odczyt wskazań gazomierza poprzez 

sieć komórkową GSM, z wykorzystaniem protokołu SMART-GAS zgodnego ze Standardem 

Technicznym  ST-IGG-0201:2018, 

który  to  standard  techniczny  (protokół  komunikacyjny 

SMART-GAS)

,  dalej  również:  „Standard”,  został  ustanowiony  przez  Prezesa  Zarządu  Izby 

Gospodarczej Gazownictwa dopiero na podstawie uchwały nr 37/2018 z dnia 19 lipca 2018 r. 

Zarz

ądu Izby  Gospodarczej  Gazownictwa  w Warszawie,  a zatem,  w  ocenie Odwołującego, 

czas do upływu terminu składania ofert jest niewystarczający na wdrożenie protokołu SMART-

GAS  dla podmiotów, które przed  19  lipca  2018  r.  nie dysponowały  wiedzą i  możliwościami 

technicznymi umożliwiającymi jego wdrożenie.  Natomiast o naruszeniu art. 31 d ustawy Pzp, 

zdaniem  Odwołującego,  świadczy  brak  zapewnienia,  aby  udział  podmiotu  uczestniczącego 

wcześniej w przygotowaniu postępowania nie zakłócił konkurencji, w szczególności poprzez 

nieprzekazanie  pozostałym  wykonawcom  informacji,  brak  wyznaczenia  odpowiedniego 

terminu  na  złożenie  ofert,  umożliwiającego  pozostałym  wykonawcom  odpowiednie 

przygotowanie do złożenia ofert.   

Tak postawionym zarzutom towarzyszy tylko 

żądanie dokonania zmian treści ogłoszenia 

oraz  postanowień  SIWZ,  w  sposób,  który  nie  będzie  utrudniać  uczciwej  konkurencji. 

Odwołujący nie wskazał w tym miejscu w szczególności, które postanowienia SIWZ i w jaki 

konkretny  sposób  powinny  zostać,  w  jego  ocenie,  zmienione.  Nie  podał  również,  jakie 

informacje winny zostać przekazane oraz jaki powinien być wyznaczony termin na składanie 

ofert.  Jedynie  w  uzasadnieniu  odwołania  w  odniesieniu  do  podlegających  rozpoznaniu 

zarzutów, Odwołujący, wskazał na postanowienia ww. pkt. 3.2. SIWZ. Jednak również w tym 

miejscu Odwołujący nie sprecyzował swoich oczekiwań w zakresie konkretnej  jego zmiany.  

Z treści uzasadnienia odwołania, gdzie Odwołujący dużo miejsca poświęcił na opis protokołu 

DLMS,  można  domyślać  się,  że  Odwołującemu  chodzi  o  to,  aby  Zamawiający  zmienił 

oczekiwania,  co  do  protokołu  komunikacji.  Dopiero  na  rozprawie  Odwołujący  stwierdził,  iż 

oczekuje,  aby  w  pkt  3.2  i  4.2.11  i  4.2.13  SIWZ  Zamawiający  zmienił  wymóg  w  zakresie 

protokołu  komunikacyjnego  i  dotychczasowy  protokół  SMART-GAS  zastąpił  protokołem 

DLMS. 

W odniesieniu do zarzutu naruszenia art. 31d ustawy Pzp Odwołujący nie podał jakiego 

rodzaju informacji Zamawiający nie udzielił wykonawcom oraz jaki, jego zdaniem, konkretnie 

powinien  być  termin  składania  ofert.  Z  treści  uzasadnienia  odwołania  można  natomiast 

domyślać  się,  że  Odwołujący  przez  udział  w  przygotowaniu  postępowania  rozumie  udział 

w  pracach  związanych  z  opracowywaniem  Standardu  i  z  udziałem  w  tych  pracach, 

wskazanych 

w odwołaniu podmiotów, wiąże stawiane w odwołaniu zarzuty.  

Zauważenia wymaga, iż zarzuty odwołania powinny wskazywać na dwa elementy, tj. na 

okoliczności  faktyczne,  rozumiane  jako  przytoczenie  działań  lub  zaniechań  zamawiającego  

w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, z którymi odwołujący się nie zgadza 

oraz  wskazanie  podstawy  prawnej  tj.  przytoczenie  przepisów  prawa,  które  naruszają 

kwestionowane  przez  odwołującego  działania  lub  zaniechania.  W  przypadku  odwołań 

dotyczących  postanowień  SIWZ  ocena  zarzutów  podniesionego  w  ramach  środka  ochrony 

prawnej  dokonywana  jest  z  uwzględnieniem  formułowanych  w  odwołaniu  żądań  co  do  ich 

nowej treści. Sformułowane w odwołaniu zarzuty i żądania muszą być na tyle precyzyjne, aby 

przy uwzględnieniu odwołania możliwe było nakazanie zamawiającemu dokonania konkretnej 

zmiany  zakwestionowanych  przez  odwołującego  postanowień  SIWZ.  Oznacza  to,  że  

w  przypadku  kwestionowania  postanowień  SIWZ  podstawa  faktyczna  zarzutu  powinna 

obejmować skonkretyzowaną treść SIWZ oraz konkretne żądanie jej zmiany, przez co należy 

rozumieć  podanie  przez  odwołującego  oczekiwanej  treści  zaskarżonego  odwołaniem 

postanowienia SIWZ. (por. m.in. wyrok KIO z dnia 17.03.2017 r. sygn. akt 409/17, wyrok KIO 

z dnia 19.05.2017 r. sygn. akt 903/17).  

Niezależnie  od  sposobu  sformułowania  zarzutów,  w  świetle  treści  odwołania  oraz 

zgromadzonego  w  sprawie  materiału  dowodowego,  należy  uznać,  iż  nie  znajdują  one 

potwierdzenia. 

Odwołujący  nie  wykazał  wskazanych  w  odwołaniu  zarzutów  dotyczących 

naruszeń przez Zamawiającego przepisów ustawy Pzp, pomimo, iż na nim, stosownie do art. 

6 Kodeksu cywilnego w związku z art. 14 ust 1 ustawy Pzp, jako osobie, która z określonych 

faktów wywodzi skutki prawne, spoczywał ciężar dowodu w tym zakresie.   

Zgodnie  z  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  z

amawiający  przygotowuje  i  przeprowadza 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej 

konkurencji  i  równe  traktowanie wykonawców  oraz  zgodnie  z  zasadami  proporcjonalności  i 

przejrzystości. W myśl art. 29 ust. 2 ustawy Pzp przedmiotu zamówienia nie można opisywać 

w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję. Art. 31d ustawy Pzp stanowi

, iż jeżeli 

istnieje możliwość, że o udzielenie zamówienia będzie ubiegał się podmiot, który uczestniczył w 

przygotowaniu postępowania o udzielenie tego zamówienia, zamawiający zapewnia, że udział tego 

podmiotu  w  postępowaniu  nie  zakłóci  konkurencji,  w  szczególności  przekazuje  pozostałym 

wykonawcom  informacje,  które  uzyskał  i  przekazał  podczas  przygotowania  postępowania  oraz 

wyznacza odpowiedni termin na z

łożenie ofert. Zamawiający wskazuje w protokole środki mające 

na celu zapobieżenie zakłóceniu konkurencji. 

Nie jest  sporne  pomiędzy  stronami,  że decyzja o  wprowadzeniu określonego  standardu 

technicznego, w tym wymaganego dla urządzeń objętych zamówieniem ST-IGG-0201:2018, 

jest decyzją biznesową danego podmiotu.  Nie jest sporne, że Odwołujący jest członkiem IGG. 

Nie zostało zakwestionowane przez Odwołującego, ani Przystępującego GZOG twierdzenie 

Zamawiającego,  że  jest  możliwe,  aby  wykonawcy  mieli  wdrożonych  kilka  protokołów 

komunikacji,  co  pozwala  na  szerszy  ich 

udział  w  zamówieniach,  w  zależności  od  potrzeb 

zamawiających.   

Zostało wykazane m.in. przez Zamawiającego, że Odwołujący miał wiedzę o działalności 

IGG 

w  zakresie  opracowywania  dokumentów  standaryzacyjnych,  w  tym  oznaczonego  ST-

IGG-0201:2014,  j

ak  również  w  zakresie  nowelizacji  tego  standardu,  lecz  nie  był 

zainteresowany  wprowadzeniem  tego  standardu  w  produkowanych  przez  siebie 

urządzeniach.  Wskazuje  na  to  m.in.  stanowisko  zaprezentowane  przez  Zamawiającego  

i 

Przystępujących po jego stronie oraz złożone dowody, w tym załączone do odwołania pismo 

z  dnia  26  października  2018  r.  skierowane  do  Zamawiającego,  w  którym  na  pytanie 

Zamawiającego,  czy  dysponuje  w  swojej  ofercie  urządzeniami  spełniającymi  wymagania 

zgodnie z załącznikiem 1? Jeżeli nie – czy planuje uruchomić produkcję tego typu urządzeń i 

w jakim terminie?

, Odwołujący odpowiedział: „NIE, Planujemy uruchomienie produkcji w 2019 

roku  (dotyczy  rozstawu  króćców  130  mm),  w  tej  chwili  nie  jest  planowane  uruchomienie 

produkcji  gazomierzy  z  funkcją  zdalnej  wymiany  danych  za  pomocą  transmisji  GSM  z 

zaimplementowanym  protokołem  SMART-GAS".  Nadto  Odwołujący,  podobnie  jak  inni 

wykonawcy, 

mógł wdrożyć do swojej produkcji już rozwiązania objęte ww. Standarem sprzed 

zmiany dokonanej w 2018 r. czyli Standardu oznaczonego ST-IGG-0201:2014. 

Jak  wynika  ze  stanowiska 

Odwołującego,  na  wprowadzenie  protokołu  SMART-GAS 

potrzebny jest okres, co najmniej 6 miesięcy. Termin składania ofert w postępowaniu został 

ustalony  obecnie  na  31  stycznia  2018  r.

,  a  zatem  jest  to  okres  przekraczający  6  miesięcy, 

licząc od dnia 19 lipca 2018 r., tj. od dnia podjęcia uchwały w sprawie protokołu SMART-GAS. 

Oznacza  to,  że  gdyby  wykonawca  zainteresowany  udziałem  w  przyszłych  postępowaniach 

organizowanych  przez  Zamawiającego  podjął  kroki  w  celu  jego  wdrożenia  niezwłocznie  po 

podjęciu  uchwały,  zdążyłby  zakończyć  wdrożenie  przed  upływem  terminu  składania  ofert. 

Odwołujący nie wykazał, że po wejściu w życie protokołu SMART-GAS podjął kroki w celu jego 

wdrożenia (wręcz przeciwnie, na co wskazuje ww. pismo z dnia 26 października 2018 r.) i ile 

czasu mu 

pozostało do pełnego wdrożenia, nie wykazał, że z przyczyn obiektywnych nie jest 

możliwe  jego  wdrożenie  do  dnia  wyznaczonego  na  składanie  ofert.  Zauważenia  przy  tym 

wymaga

,  iż  w  określonym  przez  Odwołującego  okresie  na  wdrożenie  Standardu,  jeden 

miesiąc został wskazany, jako przeznaczony na głęboką analizę protokołu oraz jeden miesiąc 

na 

faktyczną implementację protokołu, zakładając pozytywny wynik analizy i brak konieczności 

wprowadzenia dodatkowych (

innych niż wynikające z protokołu) zmian w gazomierzu, a także, 

że  okres  podjęcia  decyzji  przez  Zarząd  o  alokacji  zasobów  R&D  do  pracy  nad  nowym 

protokołem  wynoszący  minimum  1  miesiąc.  Jak  zostało  wykazane  przez  Zamawiającego, 

gdyby 

Odwołujący  był  zainteresowany  implementacją  ww.  protokołu  SMART-GAS,  to  mógł 

stosowne 

działania  podjąć  natychmiast  po  podjęciu  uchwały  IGG  o  oprowadzeniu 

znowelizowanego Standardu

. Tym bardziej, że, jak wynika z pisma Przystępującego PLUM z 

dnia 20.12.2018 r., IGG udostępniła projekt standardu w dniu 2 maja 2018 r., nadto Odwołujący 

głosował za przyjęciem Standardu, co pozwala sądzić, że znana mu była jego treść przed datą 

uchwały. 

Ze  stanowisk  Zamawiającego  i  Przystępujących  po  jego  stronie,  których  Odwołujący 

skutecznie  nie  zanegował,  wynika,  iż  Odwołujący  jako  członek  IGG  miał  wiedzę  

o obowiązującym protokole SMART-GAS z 2014 r. oraz o jego zmianie z 2018 r. i brał udział 

w  głosowaniu  nad  wprowadzeniem  standardu  SMART-GAS  w  życie,  oddając  głos  za 

przyjęciem  uchwały,  co  potwierdza  również  złożony  na  rozprawie  przez  Przystępującego 

PLUM dowód w postaci wydruku z protokołu z głosowania KST w trybie elektronicznym nad 

zatwierdzeniem  ST-IGG-

0201:2018.  Wynika  również,  że  Odwołującemu  znane  są  kwestie 

związane  z  wymaganym  w  postępowaniu  protokołem  komunikacji,  skoro  był  w  stanie 

przedstawić  jakie  są  różnice  pomiędzy  protokołem  SMART-GAS  a  DLMS,  że  nie  ma 

przeszkód, aby Odwołujący bądź inni wykonawcy, także ci, którzy nie są członkami IGG nabyli 

i  wdrożyli  protokół  SMART-GAS,  że  Odwołujący  nie  był  zainteresowany  wprowadzeniem 

protokołu  SMART-GAS,  lecz  z  uwagi  na  to,  iż  wdrożył  w  oferowanych  przez  siebie 

urządzeniach,  sprzedawanych  na  rynku  włoskim,  protokół  DLMS,  jest  zainteresowany 

wprowadzeniem 

tego protokołu w obecnym postępowaniu.  

Powyższe  wskazuje,  że  argumentacja  Odwołującego  związana  z  okresem  czasu,  jaki 

upływa  od  daty  uchwały  Zarządu  IGG  z  dnia  19  lipca  2018  r.  do  dnia  składania  ofert  (31 

stycznia 2019), który to przekracza wskazany w odwołaniu okres 6 miesięcy, nie potwierdza 

zasadności stawianych zarzutów. 

W ocenie Izby 

również fakt, iż istnieją równocześnie inne rozwiązania, w tym sugerowany 

przez  Odwołującego  protokół  DLMS,  nie  przesądza  o  tym,  że  Zamawiający  żądając,  aby 

objęte zamówieniem urządzenia wykorzystywały protokół SMART-GAS, naruszył wskazane w 

odwołaniu przepisy ustawy Pzp. Aby stwierdzić, iż takie naruszenie miało miejsce, Odwołujący 

musiałby  w  szczególności  udowodnić,  iż  wprowadzenie  protokołu  SMART-GAS  nie  jest 

obiektywnie  możliwe  przez  Odwołującego  bądź  przez  innych  wykonawców.  Odwołujący 

natomiast nie wykazał,  aby on, bądź inni  wykonawcy nie mogli wdrożyć protokołu SMART-

GAS  w  czasie  umożliwiającym  złożenie  oferty  w  postępowaniu,  nie  wykazał,  aby  protokół 

SMART-

GAS dotyczył tylko zamkniętego kręgu wykonawców – twierdzenia w tym zakresie nie 

są  poparte  żadnymi  dowodami,  lecz  opierają  się  na  składzie  osobowym  podzespołu 

wykonawczego, 

z  pominięciem  np.  elementów  procedury  związanej  z  wprowadzaniem 

Standardu, 

wskazywanych m.in. przez Zamawiającego, czy Przystępujących po jego stronie 

wykonawców,  związanej  np.  z  opiniowaniem.  Zostało  natomiast  wykazane  przez 

Zamawiającego, czemu Odwołujący nie zaprzeczył, że nabycie Protokołu SMART-GAS jest 

proste i niekosztowne. 

Nabyć protokół mogą nie tylko członkowie IGG, ale też inne podmioty 

krajowe i zagraniczne,  o czym świadczy wskazany przez Zamawiającego przykład podmiotu 

z  grupy  APATOR,  wymienionej  w  opracow

anej  przez  Odwołującego  liście  dostawców, 

złożonej na rozprawie, w części wskazującej na członków DLMS UA, który również dysponuje 

protokołem SMART-GAS. 

Okoliczność, iż różni wykonawcy oferują różne urządzenia, służące do pomiaru zużycia 

gazu  samodzielnie  nie  oznacza,  w  ocenie  Izby,   

że  Zamawiający  wymagając  jednego  

z istniejących na rynku rodzajów gazomierzy (gazomierzy miechowych) i jednego z możliwych 

protokołów komunikacji, umożliwiających zdalny odczyt wskazań gazomierza (SMART-GAS), 

naruszył  wskazane  w  odwołaniu  przepisy  ustawy  Pzp.  Wobec  braku  wykazania  przez 

Odwołującego,  iż  żądanie  Zamawiającego  nie  wynika  z  jego  uzasadnionych  potrzeb,  lecz 

ukierunkowane  jest  na  ograniczenie  konkurencji,  należy  uznać,  iż  zarzuty  odwołania  nie 

potwierdziły się.   

N

ie  uszło  uwadze  Izby,  iż  treść  odwołania  oraz  stanowisko  Przystępującego  GZOG 

wskazują na próbę zmiany decyzji Zamawiającego, co do rodzaju zamawianych gazomierzy, 

na  takie,  które  są  oferowane  przez  tych  wykonawców,  wykorzystujących  inny  protokół 

komunikac

ji, przy czym w przypadku Odwołującego nadal chodzi o gazomierze miechowe – 

Odwołujący  nie  kwestionuje  wymogu  tego  typu  gazomierza,  natomiast,  w  przypadku 

Przystępującego  GZOG,  chodzi  również  o  kwestionowanie  gazomierza  miechowego  

i  zastąpienie  go  gazomierzem  termicznym,  co  wskazuje  na  wyjście  poza  zarzuty 

analizowanego 

odwołania  i  w  związku  z  tym  nie  może  być  przedmiotem  rozpatrzenia  Izby  

w przedmiotowym post

ępowaniu.  

Zamawiający jest gospodarzem postępowania i to on określa swoje potrzeby.  W ocenie 

Izby 

Zamawiający wykazał, że wymaganie przez niego protokołu SMART-GAS jest wynikiem 

potrzeby  zabezpieczenia  jego  obiektywnie  uzasadnionych  potrzeb.   

W  szczególności 

Zamawiający podniósł, czemu Odwołujący nie zaprzeczył, iż dopuszczenie w wymaganiach 

dotyczących  kupowanych  gazomierzy  innych  protokołów  komunikacyjnych  spowodowałoby 

konieczność  przebudowy  posiadanych  systemów  IT,  co  wiązałoby  się  z  koniecznością 

poniesienia kosztów z tym związanych. Stanowisko Zamawiającego w tym zakresie zostało 

potwier

dzone  przez  Przystępującego  PLUM,  który  w  ww.  piśmie  podał,  wskazując  na 

załączony  do  pisma  wydruk  w  postaci:    Wdrożone  w  PSG  Standardy  Techniczne  Izby 

Gospodarczej  Gazownictwa, 

iż  obecnie stosowanym u Zamawiającego systemem jest ten, 

który umożliwia przesyłanie danych z rejestratorów za pomocą protokołu SMART-GAS, a nie 

protokołu  DLMS,  a  także  stwierdził,  że  posiadane  przez  Zamawiającego  urządzenia  

i oprogramowanie jest kompatybilne z protokołem SMART-GAS. Zmiana postanowień SIWZ 

polegająca na wprowadzeniu możliwości posługiwania się protokołem innym niż SMART-GAS, 

pociągałoby  za  sobą  konieczność  dostosowywania  posiadanego  przez  Zamawiającego 

oprogramowania  i  urządzeń,  co  z  kolei  oznaczałoby  konieczność  poniesienia 

w

ielomilionowych wydatków po stronie Zamawiającego.  

W  sytuacji  gdy 

nie  ma  ograniczeń  w  tym,  aby  poszczególni  wykonawcy,  także  spoza 

członków  IGG  nabyli  protokół  SMART-GAS,  a  decyzja  w  tym  zakresie,  leży  wyłącznie  po 

stronie  tych  podmiotów,  to  nie  można  uznać  za  zasadne  twierdzenia,  iż  wymagając  tego 

protokołu  w  zamawianych  gazomierzach  Zamawiający  przygotowuje  i  przeprowadza 

postępowanie z naruszeniem zasad uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców. 

To,  że  opis  przedmiotu  zamówienia  nie  dotyczy  protokołu  DLMS,  wdrożonego  już  przez 

Od

wołującego, lecz protokołu SMART-GAS, który również mógłby być wdrożony także przez 

Odwołującego, ale na skutek braku decyzji w tym zakresie to nie nastąpiło, nie wskazuje na 

naruszenie podstawowych zasad udzielania zamówień publicznych. Tym bardziej, że na rynku 

działają  podmioty  mogące  brać  udział  w  postępowaniu  samodzielnie  lub  w  ramach 

konsorcjum. Odwołujący nie udowodnił,  że w postępowaniu z przyczyn obiektywnych może 

wziąć tylko jeden wykonawca. 

W ocenie Izby 

Zamawiający wykazał, iż żądanie, aby zdalny odczyt wskazań gazomierza 

możliwy był przy wykorzystaniu protokołu SMART-GAS wynika z jego uzasadnionych potrzeb, 

a nie jest ukierunkowane na ograniczenie konkurencji

, Odwołujący nie wykazał natomiast, iż 

poprzez wymóg zastosowania w dostarczanych gazomierzach protokołu komunikacji SMART-

GAS, Zamawiający naruszył przepisy art. 7 ust. 1 i 29 ust. 2 ustawy Pzp.  

N

ie  potwierdził  się  również  zarzut  naruszenia  art.  31d  ustawy  Pzp.  Izba  podziela 

stanowisko,  że  nie  można  utożsamiać  prac  nad  przygotowaniem  Standardu  do  protokołu 

komunikacji,  z  przygotowaniem  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  na  dostawę 

gazomierzy. Tym bardzie

j, że prace nad protokołem SMART-GAS były prowadzone w ramach 

IGG,  a 

nie  przez  Zamawiającego  i  nie  dotyczyły  gazomierzy  miechowych  objętych 

przedmiotem  zamówienia,  lecz  rozwiązania,  stosowanego  m.in.  w  przypadku  takich 

gazomierzy.  Nadto,  jak  zostało  wyżej  podniesione  Odwołujący  nie  sprecyzował  zarzutu  

w  sposób,  umożliwiający  ocenę  o  jakie  informacje  oraz  o  jaki  termin  składania  ofert 

Odwołującemu chodzi i w związku z tym na czym polega naruszenie przez Zamawiającego 

tego przepisu.  

Zgodnie z przepisem art. 192 ust. 2 ustawy Pzp Izba 

uwzględnia odwołanie w przypadku 

naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy, które miało lub może mieć istotny wpływ 

na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Nie  zostało  wykazane,  aby  doszło  do 

naruszenia przepisów, które miało istotny wpływ na wynika postępowania.   

Z tych względów na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, Izba orzekła jak w pkt 1 sentencji 

wyroku. 

O  kosztach  postępowania  Izba  orzekła  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  ustawy  Pzp, 

stosownie  do  wyniku  postępowania  i  z  uwzględnieniem  uzasadnionych  kosztów  strony 

postępowania, w tym kosztów zastępstwa prawnego na podstawie rachunku, złożonego przez 

Zamawiającego przed zamknięciem rozprawy, zgodnie z § 3 rozporządzenia Prezesa Rady 

Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości oraz sposobu pobierania wpisu od 

odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t.j. 

Dz.U.  z  2018  poz.  972)

,  uznając  za  uzasadnione  koszty  wynagrodzenia  pełnomocnika 

Zamawiającego w wysokości zgodnej z ww. rozporządzeniem. 

Przewodniczący:      …………………………….