KIO 370/18 WYROK dnia 13 marca 2018 r.

Sygn. akt KIO 370/18 

WYROK 

  z dnia 13 marca 2018 r.  

Krajowa Izba Odwoławcza  -   w składzie: 

Przewodniczący:      Anna Osiecka 

Protokolant:   

Marta Słoma 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 marca 2018 r. 

w Warszawie odwołania wniesionego  

do Prezesa Krajowej Izby Od

woławczej w dniu 26 lutego 2018 r. przez wykonawcę Konwerga 

Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Poznaniu,  w postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego 

Urząd Komisji Nadzoru Finansowego z siedzibą w Warszawie 

przy  udziale  wykonawcy  allclouds.pl  Sp.  z 

o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie,  zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

przy  udziale  wykonawcy  Comtegra  S.A. 

z  siedzibą  w  Warszawie,  zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

przy  udziale  wykonawcy  Unified  Factory  S.A. 

z  siedzibą  w  Warszawie,  zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

Oddala odwołanie. 

Kosztami  postępowania  obciąża  wykonawcę  Konwerga  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  

w  Poznaniu  i  z

alicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  

00  zł  00  gr  (słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  

przez  wykonawcę  Konwerga  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Poznaniu  tytułem  wpisu  

od odwołania. 

Stosownie do art. 198a 

i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych 

(t.j. Dz. U. z 2017 

r., poz. 1579 z poźn. zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  

do Sądu Okręgowego w Warszawie.  

Przewodniczący:      ………………………….. 

Sygn. akt KIO 370/18 

U z a s a d n i e n i e 

Urząd Komisji Nadzoru Finansowego z siedzibą w Warszawie, dalej: „Zamawiający”, 

prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  pn. 

Dostawa  przełączników  sieciowych.  Postępowanie  to  prowadzone  jest  

na  podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień  publicznych  

(Dz. U. t.j. z 2017 r. poz. 1579 ze zm.), dalej: „ustawa Pzp”. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej pod numerem 2018/S 033-071390 w dniu 16 lutego 2018 r. 

W dniu 26 lutego 2018 r. wykonawca 

Konwerga Sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu, dalej: 

„Odwołujący”, wniósł odwołanie, zarzucając Zamawiającemu naruszenie: 

art. 29 ust. 2 oraz art. 7 ust. 1 w związku z art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy Pzp poprzez 

wskazanie  cech  produktów  nieadekwatnych  do  przedmiotu  zamówienia  

i nie dostosowanych do potrzeb wszystkich 

użytkowników; 

art.  29  ust.  3  poprzez  wskazanie  cech  produktów  (tj.  szczególnego  procesu) 

prowadzące do uprzywilejowania jednego z wykonawców, gdy nie jest to uzasadnione 

specyfiką prowadzonego postępowania. 

Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu: 

1.  modyfikacji  specyfikacji 

istotnych  warunków  zamówienia  w  zakresie  wymogów 

technicznych 

odnośnie 

przełączników 

szkieletowych 

poprzez 

zrównanie  

ich  parametrów  określonych  w  opisie  przedmiotu  zamówienia  w  punkcie  9  

do  parametrów  określonych  w  punkcie  12  dla  przełącznika  dostępowego  

oraz  wykreślenie  wymogu  punktu  12  dla  przełącznika  szkieletowego  co  spowoduje,  

iż  opis  będzie  adekwatny  do  rzeczywistych  potrzeb  Zamawiającego  oraz  pozwoli  

na zachowanie uczciwej konkurencji; 

2.  w

ykreślenia  wymogu  dostarczenia  obu  typów  przełączników  od  jednego  producenta 

(punkt III 

opisu przedmiotu zamówienia). 

Odwołujący  wskazywał,  że  wymagania  dotyczące  przełączników  szkieletowych  

są  wygórowane  i  nieuzasadnione  potrzebami  Zamawiającego.  Kwestionował  wymóg 

dotyczący  liczby  adresów  MAC  oraz  tras  z  użyciem  protokołów  IPv4  i  IPv6,  podnosząc  

że  w  typowej  sieci  nie  występuje  wymóg,  aby  każde  urządzenia  zapamiętywało  adresy 

wszystkich urządzeń, a pojedyncza trasa obsługuje całe grupy urządzeń. 

Podkreślał,  że  na  podstawie  ogólnodostępnych  danych  przeciętne  zatrudnienie  

u Zamawiającego w roku 2016 wyniosło 911 osób, a więc nawet przy założeniu, że na każdego 

z  użytkowników  przypadać  będzie  nawet  kilka  urządzeń,  to  osiągnięcie  liczby  128.000  jest 

całkowicie nierealne. Typowymi wartościami dla tego typu urządzeń są w jego ocenie 8.000, 

16.000, czy 32.000. Wartość 128.000 mogłaby mieć znaczenie przy sieciach o niebotycznych 

rozmiarach. Obecne zamówienie (64 sztuki przełączników) pozwala na przyłączenie ok. 3000 

urządzeń.  

W zakresie liczby tras wskazywał, że nawet przy bardzo skomplikowanej konfiguracji 

liczba  tras  dla  tego  typu  sieci  z  pew

nością  nie  przekroczy  kilkuset,  bowiem  w  przypadku 

budowy  tego  typu  infrastruktury  urządzenia  dobiera  się  w  taki  sposób,  aby  zachowywały 

spójność.  Jeżeli  zatem  w  specyfikacji  przełącznika  dostępowego  parametry  te  są  znacznie 

niższe (odpowiednio 32.000 adresów MAC, 10.000 tras IPv4 oraz 5.000 tras IPv6), to w jego 

ocenie 

można  z  dużym  prawdopodobieństwem  domniemać,  że  są  one  całkowicie 

wystarczające dla Zamawiającego, spełniając jego obecne i przyszłe potrzeby. 

Zdaniem Odwołującego parametry te nie mają żadnego innego praktycznego znaczenia 

dla Zamawiającego, gdyż  poziom  wypełnienia tablic  danymi  dotyczącymi  zarówno  adresów 

MAC,  jak  i  tras, 

nie  wpłynie na  inne parametry wydajnościowe czy  funkcjonalne.  Będą one 

jedynie wolną przestrzenią pamięci, która nigdy nie zostanie wykorzystana. Producenci tego 

typu urządzeń  zaopatrują je w różnej wielkości pamięć przydzielając ją  do różnego rodzaju 

zastosowań,  wśród  których  znajdują  się  między  innymi  obszary  pamięci  wydzielone  

do  zapamiętywania  adresów  MAC,  tras  IPv4,  tras  IPv6,  ale  także  cały  szereg  innych 

parametrów nie wymaganych przez Zamawiającego (np. wielkość tablic routingu OSPF, ilość 

przechowywanych  wersji  konfiguracji,  wielkość  buforów  pamięci  przechowujących  pakiety, 

liczba  VLAN-

ów,  liczba  grup  multicast).  Według  Odwołującego,  Zamawiający  wzorując  się  

na  specyfikacji  konkretnego  produktu, 

nie  eliminując  jednocześnie  wszystkich  innych 

producentów,  a  jedynie  ich  część,  dopuszcza  się  naruszenia  art.  29  ust.  3,  a  także  

art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy Pzp

, gdyż wykorzystując specyficzne cechy produktu nieadekwatne 

do jego potrzeb doprowadza do zawężenia grona potencjalnych wykonawców. 

Poddaw

ał  także  w  wątpliwość  wymóg  obsługi  skryptów  w  Pythonie,  która  

to fu

nkcjonalność istnieje w obecnie eksploatowanych urządzeniach Cisco, jak i rozwiązaniach 

innych  producentów,  podnosząc  że  Zamawiający  zawarł  ww.  wymóg  tylko  w  odniesieniu  

do  urządzeń  szkieletowych.  Co  więcej,  tak  określona  funkcjonalność  nie  definiuje,  według 

Odwołującego,  rzeczywistych  potrzeb  Zamawiającego,  a  jedynie  teoretyczną  możliwość 

osiągnięcia  jakiejś  bliżej  niezdefiniowanej  funkcjonalności,  którą  można  również  osiągnąć  

na  wiele 

innych sposobów (np. z wykorzystaniem systemu zarządzania i protokołu SNMP).  

Ze względu na brak tak postawionego wymogu w odniesieniu do przełączników dostępowych 

ww. 

wymóg staje się jeszcze bardziej wątpliwy w zakresie jego wykorzystania w infrastrukturze 

Zamawiającego. 

Po

dkreślał 

również, 

że 

Zamawiający 

musiałby 

dysponować 

wyspecjalizowanymi programistami, którzy mogliby wytworzyć odpowiednie oprogramowanie 

używające  języka  Python.  W  związku  z  tym,  zdaniem  Odwołującego,  zachodzi  duże 

prawdopodobieństwo,  iż  wymóg ten  nie jest  rzeczywistą potrzebą Zamawiającego,  a  został 

przepisany z funkcjonalności konkretnego urządzenia. 

Zauważał  także,  że  wymóg,  aby  dostarczane  urządzenia  były  jednego  producenta 

ogranicza konkurencję, gdyż wymaga posiadania przez danego producenta dwóch różnych 

urządzeń,  które  będą  spełniały  dwa  różne  zbiory  wymagań.  Ujednolicenie  wymagań  

we wskazanym powyżej zakresie znacząco zwiększy konkurencję. Nadto, stawianie wymogu 

dostawy 

obu  urządzeń  tego  samego  producenta  nie  ma  żadnego  uzasadnienia.  

Przy  powszechnie  stosowanej  standaryzacji  rozwiązań  nie  ma  żadnych  problemów  

przy  współpracy  urządzeń  różnych  producentów  w  zakresie  wszystkich  funkcjonalności 

wskazanych  dla  przełącznika  dostępowego,  szkieletowego  oraz  posiadanego  przez 

Zamawiającego sprzętu typu Cisco Nexus 7000 oraz Cisco Catalyst 6500. Zwracał również 

uwagę  na  brak  konsekwencji  w  działaniu  Zamawiającego,  który  z  jednej  strony  dopuścił 

dostawę  przełączników  innego  producenta  niż  Cisco  i  dopuścił  rezygnację  ze  stosowania 

protokołu EIGRP (dostępnego wyłącznie w rozwiązaniach Cisco), umożliwiając zastosowanie 

protokołu  równoważnego  OSPF  stosowanego  powszechnie  przez  innych  producentów  

(pkt  VI  ppkt  3a 

opisu  przedmiotu  zamówienia),  a  z  drugiej  -  narzucił  obowiązek  dostawy 

różnych typów urządzeń jednego producenta.  

W opinii Odwołującego, powyższe wymogi funkcjonalne wraz z wymogiem dostawy obu 

urządzeń od jednego producenta stawiają w pozycji uprzywilejowanej jednego, konkretnego 

producenta  i  nie  są  adekwatne  do  przedmiotu  zamówienia,  ani  do  rzeczywistych  potrzeb 

Zamawiającego.  

Do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Zamawiającego  przystąpił  wykonawca 

allclouds.pl  Sp.  z  o.o.  z 

siedzibą  w  Warszawie,  dalej  również:  „Przystępujący”,  wnosząc  

o  oddalenie  odwołania  w  całości.  Wskazywał,  że  przełączniki  szkieletowe  odpowiadają  

za  znacznie  większy  ruch  sieciowy  niż  dostępowe.  Podnosił,  że  wymóg  obsługi  skryptów  

w Pythonie jest zasadny, gdyż umożliwi Zamawiającemu ustalanie automatyzacji i sekwencji 

cz

ynności.  Podkreślał,  że  dostarczenie  rozwiązania  jednego  producenta  umożliwia 

zarządzanie urządzeniami  poprzez  dostępność do jednakowej  linii komend  dla konfiguracji,  

a  w  szczególności  wpływa  na  szybkość  i  łatwość  rozwiązywania  potencjalnych  problemów  

w sieci. 

Swoją argumentację rozszerzył w piśmie procesowym z dnia 8 marca 2018 r. 

Do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Zamawiającego  przystąpił  również 

wykonawca  Comte

rga  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie,  wnosząc  o  odrzucenie  odwołania  

z powodu niewykazania 

interesu w uzyskaniu zamówienia przez Odwołującego, ewentualnie 

o oddalenie odwołania w całości. Podnosił, że wymogi dotyczące przełącznika szkieletowego 

są  wymogami  standardowymi.  Korzystając  zaś  ze  skryptów  Pythona  administrator  będzie  

w stanie sprawnie kierować wszystkimi funkcjonalnościami urządzenia sieciowego. 

Do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Zamawiającego  przystąpił  także 

wykonawca  Unified  Factory  S.A.  z  si

edzibą  w Warszawie,  wnosząc  o  oddalenie  odwołania  

w całości. 

Pismem  z  dnia  8  marca  2018 

r.  do  Izby  wpłynęła  odpowiedź  Zamawiającego  

na  odwołanie,  który  wniósł  o  jego  oddalenie  w  całości.  Podkreślał,  iż  wymaga,  aby  nowo 

dostarczone przełączniki szkieletowe miały klasę i wydajność nie gorszą niż już posiadane 

urządzenia.  Nie  określił  wymogu  obsługi  skryptów  w  języku  programowania  Python  

w  odniesieniu  do  przełączników  dostępowych,  albowiem  jego  rzeczywistą  potrzebą  jest 

jedynie  postawienie  tego  wymogu  w  stosunku  do  przełączników  szkieletowych.  Natomiast 

w

ymóg  dostarczenia  urządzeń  od  jednego  producenta  pozwoli  zminimalizować  ryzyka 

wystąpienia ewentualnych błędów lub awarii mogących pojawić się na późniejszym etapie. 

Uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska 

stron,  oraz  uczestników  postępowania  odwoławczego,  złożone  w  pismach 

procesowych,  ja

k  też  podczas  rozprawy,  Izba  stwierdziła,  iż  odwołanie  nie  zasługuje  

na uwzględnienie. 

Izba  dopuściła  w  niniejszej  sprawie  dowody  z  dokumentacji  postępowania,  

w szczególności ogłoszenia o zamówieniu oraz postanowień specyfikacji istotnych warunków 

zamówienia. Izba wzięła również pod uwagę stanowiska wyrażone w odwołaniu, odpowiedzi 

Zamawiającego na odwołanie, piśmie procesowym złożonym przez Przystępującego, a także 

oświadczenia i stanowiska stron i uczestnika postępowania odwoławczego wyrażone ustnie 

do protokołu posiedzenia i rozprawy w dniu 9 marca 2018 r.  

Izba nie dopuściła i nie przeprowadziła wnioskowanych przez Odwołującego dowodów 

z 

przedstawionych  materiałów.  Przede  wszystkim  należy  wskazać,  że  przedłożone  

na  rozprawie dokumenty  nie zostały  podpisane. Dokument  prywatny  sporządzony  w  formie 

pisemnej  albo  elektronicznej  stanowi  dowód  tego,  że  osoba,  która  go  podpisała,  złożyła 

oświadczenie  zawarte  w  dokumencie.  W  przypadku  dokumentu  prywatnego  nie  został 

ograniczony przedmiot jego osnowy, ani forma sporządzenia. Jedyną istotną cechą formalną 

tego  typu  dokumentów  pozostaje  ich  podpisanie  przez  wystawcę  (vide:  wyrok  Sądu 

Najwyższego  z  dnia  2  kwietnia  2008  r., sygn.  akt  III  CSK  299/07).  Ponadto,  przykładowo 

złożone  przez  Odwołującego  kserokopie  kart  katalogowych  nie  zostały  potwierdzone  

za  zgodność  z  oryginałem.  Przedłożone  niepoświadczone  kserokopie  nie  są  dokumentem. 

Kserokopia,  jako  mająca  cechy  dowodu  wtórnego,  wymaga  potwierdzenia  jej  zgodności  

z  oryginałem.  Zatem,  jeżeli  pismo  nie  może  być  uznane  za  dokument,  nie  może  być  ono 

podstawą  do  prowadzenia  dowodu.  Dodatkowo,  wydruki  z  Wikipedii  dotyczące  definicji 

niektórych  pojęć są  zaczerpnięte  ze  źródła,  które  jest  encyklopedią  tworzoną  przez 

internautów, nie zawiera zaś odzwierciedlenia stanu wiedzy technicznej.  

Izba nie dopuściła i nie przeprowadziła także wnioskowanych przez Przystępującego 

dowodów  z załączonych do pisma procesowego materiałów, a także z wydruków ze strony 

internetowej  HP  oraz  Juniper. 

Co  do  przedłożonej  opinii  Izba  potraktowała  ją  jako  

stanowi

sko  własne  Przystępującego  wyrażone  w  dokumencie  prywatnym.   W  zakresie 

załączonych  SIWZ  z  innych  przetargów  publicznych  Izba uznała  dowody  te  za  niemające 

znaczenia  dla  rozstrzygnięcia,  gdyż  zostały  sporządzone  w innych  postępowaniach.  

W  zakresie  zaś  wydruków  ze  strony  internetowej  nie  zostały  one  nawet  potwierdzone  

za zgodność z oryginałem. 

Uwzględniając powyższe, Izba ustaliła, co następuje. 

Zgodnie  z  pkt  3.1.2 

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  dalej:  „SIWZ”,  

w ramach przedmiotu zamówienia Wykonawca dostarczy przełączniki dostępowe w liczbie 62 

sztuk oraz przełączniki szkieletowe w liczbie 2 sztuk. Szczegółowa specyfikacja przełączników 

określona  została  przez  Zamawiającego  w  pkt  III  Załącznika  nr  1  do  Projektu  Umowy, 

stanowiącego Załącznik nr 2 do SIWZ. 

Zgodnie z Załącznikiem nr 1 do Umowy – Opis Przedmiotu Zamówienia Zamawiający 

wymaga, 

aby  dostarczone  przełączniki  dostępowe  i  szkieletowe  były  jednego  producenta, 

fabrycznie nowe, nie starsze niż 6 miesięcy od daty produkcji oraz pochodziły z europejskiego 

kanału  dystrybucji.  Ponadto,  zgodnie  z  pkt  9  i  12  dot.  przełączników  szkieletowych 

Zamawiający wymaga następujących parametrów: 

Obsługa minimum:  

a. 128 000 adre

sów MAC;  

b. 64 000 tras IPv4;  

c. 32 000 tras IPv6. 

Możliwość  uruchamiania  zdefiniowanych  w  Pythonie  skryptów  w  chwili  zaistnienia 

określonego zdarzenia.   

Izba zważyła, co następuje. 

Izba  stwierdziła,  że  nie  zachodzą  przesłanki  do  odrzucenia  odwołania,  o  których 

stanowi  art.  189  ust.  2  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych.  Izba  nie  uwzględniła  zarzutu 

Przystępującego zgłoszonego na posiedzeniu co do braku interesu Odwołującego, co zdaniem 

Przystępującego skutkuje odrzuceniem odwołania. Katalog przesłanek odrzucenia odwołania 

jest zamknięty, zatem nie jest możliwe odrzucenie odwołania z innej przyczyny niż wymieniona 

w ww. przepisie. 

I

zba  stwierdziła,  że  Odwołujący  posiada  interes  w  uzyskaniu  przedmiotowego 

zamówienia,  kwalifikowanego  możliwością  poniesienia  szkody  w  wyniku  naruszenia  przez 

zamawiającego przepisów ustawy, o których mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Prawo zamówień 

publicznych, co uprawniało go do złożenia odwołania. Krąg podmiotów, które mogą korzystać 

z odwołań od treści SIWZ jest szeroki. Na tym etapie wystarczające jest wykazanie jedynie 

hipotetycznej  szkody  polegającej  na  niewłaściwym  sformułowaniu  treści  SIWZ,  które  może 

utrudniać wykonawcy dostęp do zamówienia, a interes wykonawcy jest interesem faktycznym 

w  szerokim  tego  słowa  znaczeniu.  W  przypadku  odwołań  składanych  wobec  treści  SIWZ 

wykonawca nie tyle wskazuje na brak bezpośredniej możliwości uzyskania zamówienia, co na 

wadliwe i niekonkurencyjne postanowienia SIWZ, które uniemożliwiają, czy choćby utrudniają 

mu złożenie prawidłowej i zgodnej z przepisami ustawy Pzp oferty. W związku z powyższym 

Izba  uznała,  że  zostały  spełnione  przesłanki  materialno-prawe  do  merytorycznego 

rozpoznania zarzutów. 

Zamawiający  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

z  zastosowaniem  przepisów  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  wymaganych  przy 

procedurze,  której  wartość  szacunkowa  zamówienia  przekracza  kwotę  określoną 

w przepis

ach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

Izba uznała, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

Izba 

nie odstępuje od akceptowanego od lat poglądu, iż uprawnienie zamawiającego 

do  kształtowania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  jego  potrzebami  nie  oznacza  prawa  

do zupełnie dowolnego określenia wymagań, które mogą prowadzić do obciążenia wykonawcy 

w  stopniu  wykraczającym  ponad  uzasadnione  potrzeby  zamawiającego.  Zamawiający 

powinien działać w granicach określonych art. 353

 oraz art. 5 Kodeksu cywilnego, co oznacza, 

że  postanowienia  nie  mogą  być  sprzeczne  z  właściwością  stosunku  zobowiązaniowego, 

ustawą lub zasadami współżycia społecznego. Nie mogą również przekraczać granic swobody 

umów, kształtując rażąco nierównomiernie wzajemne prawa i obowiązki.  

Nie  oznacza  to  jednak

,  że  wymaga  się  dopuszczenia  wszystkich  zainteresowanych 

zamówieniem. Skonkretyzowane, obiektywne potrzeby zamawiającego mogą usprawiedliwić 

utrudnienie  uczciwej  konkurencji  przy  opisie  przedmiotu  zamówienia.  Zamawiający  może 

wprowadz

ić  wymogi,  ograniczając  krąg  potencjalnych  podmiotów,  jednakże  zawężenie  

t

o następuje nie w celu preferowania określonego wykonawcy i naruszenia zasad konkurencji, 

ale w celu uzyskania produktu 

najbardziej odpowiadającego jego potrzebom. Celem bowiem 

opisu  przedmiotu  zamówienia  jest  umożliwienie  zaspokojenia  uzasadnionych  potrzeb 

zamawiającego  w  warunkach  konkurencji,  nie  zaś  umożliwienie  wzięcia  udziału  

w 

postępowaniu wszystkim wykonawcom działającym na danym rynku.  

Zamawiający  wykazał  istnienie  uzasadnionych  potrzeb  w  preferowaniu  określonych 

rozwiązań  technicznych  (wyższe  parametry  przełączników  szkieletowych  niż  dostępowych, 

obsługa skryptów w języku programowania Python w odniesieniu do urządzeń szkieletowych 

oraz wymóg dostarczenia urządzeń od jednego producenta), dla których przewagi użytkowej  

i  funkcjonalnej  przedstawi

ł  stosowne  uzasadnienie.  Zamawiający  planuje  wprowadzenie 

szeregu nowych 

usług dla swoich pracowników, ułatwiających i zwiększających wydajność ich 

pracy, a co za tym idzie większą skuteczność w wypełnianiu zadań urzędu. Dokonując analizy 

potrzeb  miał  na  względzie  nie  tylko  bieżące  potrzeby,  ale  także  przyszłe,  wynikające  

m.in. 

ze strategii rozwoju środowiska teleinformatycznego UKNF. 

Argumentacja 

zaś Odwołującego nakierowana na okoliczność, że cechy określonych 

produktów nie zostały dostoswane do potrzeb wszystkich użytkowników rynku nie przesądza 

jeszcze, 

że opis przedmiotu zamówienia narusza zasadę uczciwej konkurencji. Istnienie nawet 

ograniczonej  liczby  podmiot

ów  spełniających  wymagania  zamawiającego  ma  drugorzędne 

znaczenie dla oceny, czy naruszono przepisy ustawy Pzp. J

eśli potrzeba zamawiającego jest 

zobiektywizowana,  rzeczywista  oraz 

faktyczna,  zarówno  w  zakresie  oczekiwanych 

funkcjonalności  czy  też  wyszczególnionych  parametrów,  może  on  opisać  przedmiot 

zamówienia  tak,  że  tylko  ograniczony  krąg  wykonawców  jest  w  stanie  zadość  mu  uczynić. 

Celem 

zamówień  publicznych  nie  powinno  być  przecież  nabycie  najtańszego  przedmiotu  

o 

niskiej  jakości.  Nie  można  zasady  uczciwej  konkurencji  pojmować  tak,  że  zamawiający 

winien  zaakceptować  każde  świadczenie,  nawet  niezgodne  z  jego  potrzebami,  jedynie 

dlatego, że może je zrealizować większy krąg podmiotów. Taki tok rozumowania sprowadziłby 

zamówienia  publiczne  do  roli  instrumentu  pozyskiwania  dóbr  o  przeciętnej,  niczym 

niewyróżniającej  się  jakości,  a  nadto  o  cechach  nieuwzględniających  usprawiedliwionych 

potrzeb zamawiających (vide: wyrok KIO  z dnia 23 marca 2017 r., sygn. akt KIO 445/17).  

Stawianie 

przedmiotowi  zamówienia  nawet  restrykcyjnych  wymagań  jest  właściwe,  

o  ile  po  stronie  zamawiającego  występują  obiektywne  powody  ograniczania  kręgu 

potencjalnych 

wykonawców  zdolnych  do  realizacji  zamówienia.  W  niniejszym  stanie 

faktycznym 

przedmiotem zamówienia są przełączniki dostępowe (sztuk 62) oraz szkieletowe 

(sztuk  2).  Jedynie  w  przypadku  urządzeń  szkieletowych  Zamawiający  określił  wyższe 

parametry, co jest zasadne, gdyż będą one przenosiły cały ruch z lokalizacji dla wszystkich 

pracowników, nie tylko w dostępie do sieci Internet, ale również do centrów przetwarzania 

danych  urzędu.  Nie  można  mierzyć  potrzeb  Zamawiającego  w  zakresie  przełączników 

szkieletowych  liczbą  obsługiwanych  przez  te  przełączniki  adresów  MAC.  Przełączniki 

sieciowe  są  elementami  infrastruktury  sieciowej,  odpowiadającymi  za  jej  wydajność, 

bezawaryjność oraz stabilność przepływu informacji. Ponadto, skoro adresy MAC przypisane 

są do konkretnego urządzenia, a nie użytkownika, oraz biorąc pod uwagę fakt, że Odwołujący 

nawet  nie  skorzystał  z  możliwości  zadania  konkretnych  pytań  związanych  z  infrastrukturą 

Zamawiającego  (czy  to  w  trybie  uprawnienia  określonego  w  art.  38  ustawy  Pzp  czy  też  

w  trybie  dostępu  do  informacji  publicznej),  wyliczeń  Odwołującego  zaprezentowanych  

na rozprawie nie sposób uznać za wiarygodne.  

Odnosząc się do obsługi skryptów w Pythonie należy podkreślić, że wymóg dotyczy 

jedynie  2  urządzeń  szkieletowych.  Ponadto,  sam  Odwołujący  potwierdza,  że  jest  

to standardowe wymaganie, skoro przyznaje, że funkcjonalność ta istnieje w rozwiązaniach 

różnych  producentów.  Oświadczenie  Zamawiającego,  że  zatrudnia  specjalistów 

posiadających  wiedzę  niezbędną  do  programowania  w  języku  Python,  wykorzystywanym  

w jego infrastrukturze, 

również zaprzecza twierdzeniom Odwołującego jakoby wymóg ten nie 

stanowił rzeczywistej potrzeby Zamawiającego. Izba podzieliła również pogląd, że protokół 

SNMP 

(podawany jako przykład przez Odwołującego) bardziej obciąża urządzenia sieciowe 

niż skrypty wykonywane po stronie przełącznika. Co istotne, Odwołujący nawet na rozprawie 

nie zmodyfikował swojego żądania poprzez zastąpienie języka Python protokołem SNMP. 

Wymaga  podkreślenia,  że  Urząd  Komisji  Nadzoru  Finansowego  dbając  o  stabilne 

funkcjonowanie  i  bez

pieczny  rozwój  rynku  finansowego,  sprawuje  nad  nim  nadzór.  

W przypadku wymiany tak dużej liczby przełączników, kluczowym jest utrzymanie ciągłości 

pracy  urzędu.  Otrzymanie  przez  Zamawiającego  wszystkich  przełączników  od  jednego 

producenta 

umożliwi,  co  podkreślał  Zamawiający,  administratorom  (jeszcze  nie  znający 

nowego  systemu  operacyjnego) 

naukę  obsługi  jednego  a  nie  kilka  systemów.  Okres 

przełączania  sieci  stanowi  trudny  okres,  podczas  którego  należy  zapewnić  ciągłą, 

nieprzerwaną pracę sieci komputerowej. Istotne wydaje się zatem, aby minimalizować ryzyka 

wystąpienia  ewentualnych  błędów  lub  awarii  nie  tylko  na  etapie  realizacji  zamówienia,  

ale również w późniejszej eksploatacji. Nie sposób zgodzić się z Odwołującym, że wymóg 

dostarczenia urządzeń od jednego producenta nie ma żadnego uzasadnienia. Dopuszczenie 

możliwości zaoferowania przełączników od różnych producentów może nie zagwarantować 

pełnej  kompatybilności  sprzętu  i  doprowadzić  do  zachwiania  stabilności  całej  polityki 

bezpieczeństwa systemów informatycznych urzędu. Opis przedmiotu zamówienia dokonany 

w  taki  sposób,  by  zoptymalizować  wydatki  środków  publicznych  i  nie  ponosić  zbędnych 

kosztów  należy  uznać  za  prawidłowy  i  uzasadniony.  Izba  uznała  więc,  że  Zamawiający  

w 

niniejszym 

stanie 

faktycznym 

postępowałby 

co 

najmniej 

nieracjonalnie,  

gdyby dopuszczał do sytuacji udzielenia zamówienia na przełączniki pochodzące od różnych 

producentów.  Zamawiający  wykazał,  że  kwestionowane  wymagania  mają  mu  służyć  

w  przyszłości,  bowiem  będzie  mógł  konsekwentnie,  w  sposób  spójny,  prowadzić  dalszą 

informatyzację urzędu. Nie bez znaczenia pozostaje także okoliczność zmiany siedziby przez 

Zamawiającego.  

Warunki określone w opisie przedmiotu zamówienia dotyczą wszystkich potencjalnych 

wykonawców,  zatem  wszystkim  podmiotom  działającym  na  rynku  postawiono  takie  same 

warunki początkowe. Ponadto, Izba podziela stanowisko, że art. 29 ustawy Pzp nie powinien 

być odnoszony do sytuacji jednego wykonawcy i trudności, jakie mogą u tego wykonawcy 

wystąpić z uwagi na takie, a nie inne wymagania zamawiającego. Przepis ten nie powinien 

być  również  odczytywany  w  ten  sposób,  że  nakłada  na  zamawiającego  obowiązek 

uwzględnienia i wyeliminowania z opisu przedmiotu zamówienia uzasadnionych wymagań, 

które  dla  wykonawcy  mogą  stanowić  źródło  ewentualnych  niedogodności  czy  potrzeby 

reorganizacji swojej pracy bądź stworzenia nowych rozwiązań dostosowanych do realizacji 

konkretnego zamówienia

vide: wyrok KIO  z dnia 11 sierpnia 2016 r., sygn. akt KIO 1417/16). 

W 

trakcie  postępowania  odwoławczego  to  Odwołujący  kwestionuje  podjęte  przez 

Zamawiającego decyzje,  bowiem zgodnie z art. 190 ustawy Pzp to na Odwołującym ciąży 

ciężar dowiedzenia, że stanowisko Zamawiającego jest nieprawidłowe. Ciężar udowodnienia 

takiego t

wierdzenia spoczywa na tym uczestniku postępowania, który przytacza twierdzenie 

o istnieniu danego faktu, a nie na uczestniku, który twierdzeniu temu zaprzecza (vide: wyrok 

Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 19 marca 2009 r., sygn. akt X Ga 32/09). Odwołujący 

nie wy

kazał natomiast na czym miałoby polegać naruszenie art. 30 ust. 1 pkt 9 ustawy Pzp, 

zgodnie  z  którym  w  przypadku  zamówień  na  dostawy  lub  usługi,  zamawiający  określa  

w  opisie  przedmiotu  zamówienia  wymagane  cechy  produktu  lub  usługi,  w  szczególności 

wymaga,  adekwatnie  do  przedmiotu  zamówienia,  dostosowania  projektu  do  potrzeb 

wszystkich  użytkowników,  w  tym  zapewnienia  dostępności  dla  osób  niepełnosprawnych. 

Ponadto,  zgodnie  z  oświadczeniem  Zamawiającego,  dostarczane  przełączniki  będą 

obs

ługiwane przez jego pełnosprawnych pracowników.  

Nie  potwierdził  się  również  zarzut  naruszenia  art.  29  ust.  3  ustawy  Pzp  poprzez 

rzekome 

wskazanie 

cech  produktów,  tj.  szczególnego  procesu,  prowadzące  

do  uprzywilejowania  jedn

ego  z  wykonawców.  Z  treści  ww.  przepisu  wprost  wynika  zakaz 

opisywania  przedmiotu  zamówienia  przez  wskazanie  m.in.  szczególnego  procesu,  który 

charakteryzuje  produkty  dostarcza

ne  przez  konkretnego  wykonawcę.  W  rzeczywistości 

oznacza  to  zakaz  odwoływania  się  np.  do  opisów  konkretnych  rozwiązań 

charakterystycznych dla danego wykonawcy (producenta)

. Regulacja ta jest konsekwencją 

motywu  74  dyrektywy klasycznej

,  zgodnie  z  którym  specyfikacje  techniczne  powinny  być 

opracowywane  w  taki  sposób,  aby  uniknąć  sztucznego  zawężania  konkurencji  poprzez 

wymogi, które faworyzują konkretnego wykonawcę, odzwierciedlając kluczowe cechy dostaw 

oferowanych zwykle przez tego wykonawcę. 

Odwołujący  nie  wykazał,  że  opis  przedmiotu  zamówienia  wskazuje  na  konkretny 

produkt, czy powiela 

specyfikację konkretnego producenta. Nadto, sam przyznaje, że istnieje 

dwóch producentów przełączników spełniających wymogi określone w SIWZ.  Według wiedzy 

Zamawiającego co najmniej trzy podmioty produkują przełączniki o parametrach opisanych 

w  SIWZ. 

Przystępujący  również  wskazywał,  że  na  rynku  IT  istnieje  kilku  „głównych” 

producentów  przełączników  sieciowych:  Cisco,  Dell,  Juniper,  HP  i  Huawei.  Podnosił,  

że  co najmniej  trzech  z  pięciu z  ww.  producentów  (Cisco,  Juniper  i  HP) posiada w  swojej 

ofercie przełączniki o parametrach żądanych przez Zamawiającego. Nie sposób więc uznać,  

że doszło do naruszenia art. 29 ust. 3 ustawy Pzp.  

Uwzględniając  powyższe  w  ocenie  Izby  nie  doszło  do  naruszenia  zasad  prawa 

zamówień publicznych opisanych w art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. Zamawiający prawidłowo opisał 

przedmiot  zamówienia,  potwierdzając  że  równo  traktuje  wykonawców  w  postępowaniu, 

bowiem 

równe  traktowanie  wykonawców  oznacza  jednakowe  traktowanie  wykonawców  

na  każdym  etapie  postępowania,  bez  stosowania  przywilejów,  ale  także  środków 

dyskryminujących  wykonawców  ze  względu  na  ich  właściwości.  Jej  przestrzeganie  polega  

na  stosowaniu  jednej  miary 

do  wszystkich  wykonawców  znajdujących  się  w  tej  samej  

lub podobnej sytuacji (…) (vide: postanowienie Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 17 

marca 2008 r., sygn. akt VIII Ga 22/08).  

Biorąc pod uwagę powyższe, orzeczono jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  wyniku  

na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  Prawa  zamówień  publicznych  oraz  w  oparciu  o  przepisy  

§ 3 i § 5 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości  

i  sposobu  pobierania  wpisu 

od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41,  poz.  238  ze  zm.). Izba  zaliczyła  

do  kosztów  postępowania  wpis  wniesiony  przez  Odwołującego  w  kwocie  15  000,00  zł.  

Przewodniczący:      ……………………………