Sygn. akt: KIO 878/18
KIO 886/18
WYROK
z dnia 7 czerwca 2018 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący:
Jan Kuzawiński
Anna Kuszel
– Kowalczyk
Luiza Łamejko
Protokolant:
Zuzanna Idźkowska
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 maja i 4 czerwca 2018
r. w Warszawie odwołań
wniesionych
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 4 maja 2018 r. przez:
A) Arcus S.A., ul. Kolejowa 5/7, 01-217 Warszawa (sygn. akt KIO 878/18)
B) Suntar Sp. z o.o., ul. Boya-
Żeleńskiego 5B, 33-100 Tarnów (sygn. akt KIO
w postępowaniach prowadzonych przez zamawiającego Prokuraturę Krajową,
ul. Rakowiecka 26/30, 02-528 Warszawa,
przy udziale:
1) wykonawcy
SUNTAR Sp. z o.o., ul. Boya Żeleńskiego 5B, 33-100 Tarnów,
zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt: KIO
878/18 po stronie Odwołującego,
2) wykonawcy TOP-
INFO Sp. z o.o., Al. Solidarności 15A, 25-232 Kielce,
zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt: KIO
886/18 po stronie Odwo
łującego,
3) wykonawcy Spire Sp.
z o.o., ul. Królewska 65A, 30-081 Kraków, zgłaszającego
swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt: KIO 886/18 po
stronie O
dwołującego,
4) wykonawcy
Przedsiębiorstwo Produkcyjno Handlowo Usługowe "PIOMAR" Sp.
z o.o., Michałowice 169, 49-314 Pisarzowice, zgłaszającego swoje przystąpienie do
postępowania odwoławczego o sygn. akt: KIO 886/18 po stronie Odwołującego,
5) wykonawcy
Przedsiębiorstwo Innowacyjno Wdrożeniowe "AXIS" Sp. z o.o., ul.
Ostrzycka 2/4, 04-035 Warszawa,
zgłaszającego swoje przystąpienie do
postępowania odwoławczego o sygn. akt: KIO 886/18 po stronie Odwołującego,
6) wykonawcy Intros Technologie Multimedialne Sp. z o.o., ul. Toszecka 101, 44-
117 Gliwice,
zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego
o sygn. akt: KIO 886/18 po stronie O
dwołującego,
7) wykonawcy HP Inc Polska Sp. z o.o., ul. Szturmowa 2A, 02-678 Warszawa,
zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt: KIO
886/18 po stronie O
dwołującego,
8) wykonawcy
"KONCEPT" Sp. z o.o., ul. Wodniaków 19, 03-992 Warszawa,
zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt: KIO
878/18 i KIO 886/18 po stronie Z
amawiającego,
9) wykonawcy T-
SYSTEMS POLSKA Sp. z o.o., ul. Św. Antoniego 7, 50-073
Wroc
ław, zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego
o sygn. akt: KIO 878/18 i KIO 886/18 po stronie Z
amawiającego,
10) wykonawcy
Komputronik Biznes Sp. z o.o., ul. Wołczyńska 37, 60-003 Poznań,
zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt: KIO
886/18 po stronie Zamawiającego,
11) wykonawcy MAXTO Sp. z o. o. S.K.A., ul. Willowa 87, 32-
085 Kraków,
zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt: KIO
886/18 po stronie Zamawiającego,
12) wykonawcy INTARIS Sp. z o.o., ul. Mickiewicza 57, 01-625 Warszawa,
zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt: KIO
886/18 po stronie Zamawiającego,
13) wykonawcy
IMMITIS Spółka z o. o., ul. Dworcowa 83, 85-009 Bydgoszcz,
zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt: KIO
886/18 po stronie Zamawiającego,
orzeka:
oddala odwołania,
kosztami postępowania obciąża wykonawcę Arcus S.A., ul. Kolejowa 5/7, 01-217
Warszawa i wykonawc
ę Suntar Sp. z o.o., ul. Boya-Żeleńskiego 5B, 33-100
Tarnów, i:
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 30 000 zł 00 gr
(słownie: trzydzieści tysięcy złotych zero groszy), uiszczoną przez
odwołujących, w tym:
A.
kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy)
uiszczoną przez wykonawcę Arcus S.A., ul. Kolejowa 5/7, 01-217
Warszawa
tytułem wpisu od odwołania,
B. kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy)
uiszczoną przez wykonawcę Suntar Sp. z o.o., ul. Boya-Żeleńskiego 5B,
100 Tarnów
tytułem wpisu od odwołania,
zasądza kwotę 7 200 zł 00 gr (słownie: siedem tysięcy dwieście złotych zero
groszy) od wykonawcy Arcus S.A., ul. Kolejowa 5/7, 01-217 Warszawa
i wykonawcy Suntar Sp. z o.o., ul. Boya-
Żeleńskiego 5B, 33-100 Tarnów -
na rzecz
zamawiającego
Prokuratura Krajowa, ul. Rakowiecka 26/30, 02-
528 Warszawa, w tym:
A.
kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) od
wykonawcy Arcus S.A., ul. Kolejowa 5/7, 01-217 Warszawa,
stanowiącą
koszty poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika (KIO 878/18),
B.
kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) od
wykonawcy Suntar Sp. z o.o., ul. Boya-
Żeleńskiego 5B, 33-100 Tarnów,
stanowiącą koszty poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika (KIO
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1579 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od
dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący:
…………………………
Członkowie:
…………………………
…………………………
sygn. akt: KIO 878/18
KIO 886/18
Uzasadnienie
Zamawiający – Skarb Państwa – Prokuratura Krajowa prowadzi postępowania
o
udzielenie zamówienia publicznego, pod nazwami:
„Zakup drukarek, urządzeń wielofunkcyjnych i skanerów w ramach projektu „Rozwój
Systemu Digitalizacji Akt Postępowań Przygotowawczych (iSDA)” - sprawa KIO 878/18 oraz
„Zakup komputerów stacjonarnych w ramach projektu „Rozwój Systemu Digitalizacji Akt
Postępowań Przygotowawczych (iSDA)” – sprawa KIO 886/18,
Ogłoszenia o zamówieniu zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej, odpowiednio pod nr 2018/S 079-176082 w dniu 24.04.2018 r. i w tym samym
dniu pod nr 2018/S 079
–176080. Postępowania prowadzone są z zastosowaniem przepisów
właściwych dla zamówień o wartości powyżej kwot określonych w przepisach wydanych na
podstawie art. 11 ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień publicznych (t.j.
Dz.U. 2017 poz. 1579) zwanej dalej „Pzp”.
Dnia 24 kwietnia 2018 roku, Z
amawiający opublikował na swojej stronie internetowej
Specyfikację Istotnych Warunków Zamówienia.
KIO 878/18
Dnia 4 maja 2018 roku wykonawc
a Arcus S.A. (dalej jako Odwołujący lub Odwołujący
Arcus) wniósł odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej od niezgodnej
z przepisami ustawy
Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie przepisów:
1. art. 7
ust. 1 ustawy Pzp poprzez prowadzenie postępowania w sposób uchybiający
zasadom uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców;
2. art.
29 ust. 2 ustawy Pzp poprzez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób, który
utrudnia uczciwą konkurencję, wskazuje na wybór urządzeń tylko jednego producenta
i uniemożliwia udział w postępowaniu innym podmiotom;
art. 29 ust. 1 ustawy Pzp poprzez zaniechanie sporządzenia opisu przedmiotu
zamówienia w sposób jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie
dokładnych i zrozumiałych określeń, uwzględniających wszystkie wymagania
i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie oferty, spełniającej w całości
wymagania Zamawiającego;
4. art. 36 ust. 1 pkt 13 oraz art. 91 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, poprzez
niep
recyzyjny i naruszający zasadę równego traktowania wykonawców opis kryteriów
oceny ofert w zakresie kryterium ”Wydajność dodatkowego tonera (tonerów) do
drukarek
”.
5. art. 36 aa ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 i art. 96 ust. 1 pkt 11 ustawy Pzp,
względnie art.
22 ust. 1
a ustawy Pzp poprzez niepodzielenie zamówienia na części, a przez to
ograniczenie lub uniemożliwienie złożenia oferty wykonawcom, którzy nie mają
w swojej ofercie pełnej gamy sprzętu, podczas gdy zamawiany sprzęt pochodzi od
różnych producentów, jest funkcjonalnie odmienny i niezależny od siebie,
a w konsekwencji też postawienie warunków udziału w postępowaniu w zakresie
sytuacji
ekonomiczno-
finansowej na nadmiernym, znacząco wygórowanym
i eliminującym konkurencję poziomie.
W oparciu o powyższe zarzuty wniósł o nakazanie Zamawiającemu:
dokonania modyfikacji postanowień SIWZ i ogłoszenia o zamówieniu sformułowanych
w sposób niezgodny z ustawą Pzp, a przywołanych w uzasadnieniu pisma, w sposób
wskazany w odwołaniu;
- zmiany (
przedłużenia) terminu składania ofert o czas niezbędny do prawidłowego
przygotowania oferty, z uwagi na rodzaj oraz charakter zmian postanowień ogłoszenia
i SIWZ (zmiany istotne dotyczące opisu przedmiotu zamówienia i parametrów
technicznych dostarczanych urządzeń).
W zakre
sie zarzutu nr 1 Odwołujący podnosi, że postępowanie prowadzone jest
z naruszeniem zasad uczciwej konkurencji i
równego traktowania wykonawców, gdyż nikt,
prócz wykonawcy oferującego sprzęt pośrednio wskazany przez Zamawiającego, nie spełnia
wymogów opisu przedmiotu zamówienia. Wskazuje, że niemożność ta ma charakter
obiektywny -
nie tylko Odwołujący nie jest w stanie spełnić wymogów Zamawiającego, co do
realizacji przedmiotu zamówienia, ale też inni znani na rynku i oferujący podobny sprzęt
wykonawcy, poz
a oferentami produktów marki OKI. Zdaniem Odwołującego poprzez zapisy
w dokumentacji przetargowej Zamawiający pośrednio wskazuje na konkretnego producenta
i konkretny model sprzętu, zaś dyskryminujące opisanie przedmiotu zamówienia może
zmniejszyć liczbę złożonych ofert bądź nawet zaoferowanie produktów jednego producenta.
Podnosi, że Zamawiający nie może wprowadzać nieuzasadnionych wymagań, które części
wykonawców ograniczają dostęp do zamówienia, część natomiast faworyzują. Wskazuje, że
na brak zachowani
a uczciwej konkurencji wpływa również ustanowienie nieobiektywnych –
niejasnych kryteriów oceny ofert. Odnosi to do przewidzianego oceniania wydajności tonera
lub tonerów, co umożliwia złożenie ofert nieporównywalnych, gdyż jeden z wykonawców
zaoferuje jed
en toner a inni wiele tonerów, co wpłynie na ceny ofert. Podnosi, że zasady art.
7 ust. 1 ustawy Pzp nie są zachowane wobec żądania zaoferowania szerokiej gamy sprzętu
przez jednego wykonawcę – co jest skutkiem zaniechania podzielenia zamówienia na części
i prowadzi także do żądania wykazania się nieproporcjonalnym, wygórowanym, a często
niemożliwym do osiągnięcia poziomem zdolności podmiotowej.
W przedmiocie zarzutu nr 2 -
opis przedmiotu zamówienia niezgodny z art. 29 ust. 2
ustawy Pzp,
wskazujący na konkretnego producenta, Odwołujący podnosi, iż Zamawiający
dokonał opisu przedmiotu zamówienia w załącznikach nr 1 i 2 do OPZ w sposób niezgodny
z przepisem art.
29 ust. 2 ustawy Pzp. Mimo, iż Zamawiający nie posłużył się wprost
nazwami producenta urządzeń, to zarówno w przypadku drukarek laserowych jak i urządzeń
wielofunkcyjnych,
z kompleksowego opisu parametrów technicznych wynika, że zaoferowany
może być tylko i wyłącznie sprzęt jednego producenta tj. w przypadku drukarki laserowej -
produkt OKI model B432dn,
zaś w przypadku urządzenia wielofunkcyjnego - produkt OKI
model MB492dn.
Odwołujący wskazuje, że zgodnie z orzecznictwem naruszenie zasady wynikającej z art.
29 ust. 2 ustawy Pzp
może mieć charakter bezpośredni (jeśli Zamawiający wprost stosuje
nazw
y własne wskazujące konkretnego wykonawcę lub produkt) lub pośredni (jeśli nazwy
własne nie zostają wskazane, ale szczegółowy opis parametrów wskazuje na jeden
konkretny produkt)
. Podnosi, że wymagania Zamawiającego ograniczające konkurencję
mogą być uzasadnione jedynie usprawiedliwionymi potrzebami, nie jakimikolwiek
potrzebami, w tym wolą uzyskania konkretnego produktu. Podnosi, że naruszenie art. 29 ust.
2 ustawy Pzp zachodzi także wtedy, gdy zostanie chociażby uprawdopodobnione, że opis
przedmiotu zamówienia może ograniczać konkurencję, tj. uniemożliwia zaoferowanie
większej liczby produktów lub równoważnych rozwiązań technologicznych.
Odwołujący podkreśla, że Zamawiający tak skonstruował parametry techniczne –
wymagania minimalne, że spełnia je tylko jeden produkt. Na dowód do odwołania załączono
tabelę z porównaniem dostępnych na rynku drukarek laserowych na okoliczność
wyeliminowania innych producentów drukarek poza OKI model B432dn oraz tabelę
z porównaniem dostępnych na rynku urządzeń wielofunkcyjnych na okoliczność
wyeliminowania innych urządzeń dostępnych na rynku poza OKI MB492dn.
Odwołujący wskazuje na następujące parametry ograniczające konkurencję:
Drukarki:
• pamięć RAM - co najmniej 512 MB
Zamawiający wymaga dostarczenia drukarek małych, nabiurkowych. Świadczą o tym
wymogi dotyczące podajników papieru. Wobec tego postawienie kryteriów odnośnie pamięci
RAM jest
w ocenie Odwołującego nieproporcjonalne do celu zakupu takich urządzeń,
a jednocześnie stawia w sposób oczywisty producenta OKI w pozycji uprzywilejowanej.
Podnosi, że kwestią drugorzędną w drukarkach są parametry dotyczące pamięci drukarki,
bowiem wszystkie wymagane,
a wyszczególnione w załączniku nr 1 do OPZ parametry,
w tym czas pierwszego wydruku, szybkość drukowania, czy obciążenie będą spełnione
równie dobrze przy pamięci RAM 256 MB, co jest pewnego rodzaju standardem rynkowym w
tym segmencie urządzeń. Wskazuje, że samo zatem żądanie konkretnej (a zarazem
wygórowanej) pamięci jest wymaganiem pustym, nic nie wnoszącym, bowiem wszystkie
wymagania funkcjonalne przekładające się na planowaną pracę drukarek będą spełnione
również przy mniejszej pamięci. Podnosi, że o tym, iż wymagana pamięć RAM 512 MB jest
nadmierna,
świadczy też wymóg szybkości procesora tj. „co najmniej 650 MHz”, bowiem
gdyby
Zamawiającemu chodziło o zwiększenie wydajności drukarki, wówczas wymagałby
procesora na poziomie minimum 800 MHz.
Odwołujący wskazuje, że producent OKI ma
jeden z najmniej wydajnych procesorów i ten akurat zaniżony parametr spełnił wymagania
Zama
wiającego, podczas gdy inni producenci oferują znacznie bardziej wydajne maszyny
w przedziale od 800 MHz do 1,2 GHz.
Dodaje, że parametr dotyczący pamięci, mimo iż eliminuje dwóch (przy wymaganym
procesorze 3)
innych niż OKI producentów drukarek w tym segmencie, to pozostali, którzy
się w nim mieszczą, zostają wyeliminowani przez format papieru.
• format papieru
„1. Podajnik 1: A4, A5, B5, A6*
2. Podajnik uniwersalny: A4, A5, B5, A6, C5, C6,
3. Druk dwustronny: A4, B5
”.
Odwołujący wskazuje, że parametr ten, o ile jest spełniony w przypadku sprzętu
oferowanego przez Odwołującego (Kyocera ECOSYS P2040dn) oraz producenta OKI,
eliminuje pozostałych oferentów w tym LexmarkMS517dn, Xerox Phaser 3330V_DNI, którzy
nie obsługują formatu B5 przy druku dwustronnym. Podnosi, że nawet biorąc pod uwagę
maszynę znacznie większą, przeznaczoną do obróbki znacznie bardziej zmasowanego
wydruku (inny segment rynku, maszyna dużo droższa), będącą w ofercie Odwołującego - tj.
Kyocera ECOSYS P3045dn, również wymóg obsługi formatu A6 w podajniku 1 będzie
niespełniony.
Odwołujący podnosi, że nieprecyzyjny i niejasny jest opis zamówienia w zakresie tonera
dodatkowego, co
może powodować nieporównywalność ofert. Zamawiający wymaga tonera
startowego dość mało wydajnego (co też świadczy o przeznaczeniu sprzętu jako zwykłego,
biurowego)
i jednocześnie żąda tonera dodatkowego o wydajności m.in. 9000 stron.
Standardem na rynku drukarek laserowych jest wydajność takich tonerów od 7000 stron do
20000 stron,
z tym, że dolna granica to 7000 - 8500 stron. W ocenie Odwołującego
nieuzasadnione podniesienie tej granicy na 9000 stron
powoduje konieczność zaoferowania
co najmniej dwóch tonerów przez większość oferentów lub zaoferowanie przez niektórych
z nich jednego tonera,
ale znacznie większego, bo aż na 12500 lub 20000 stron. Wskazuje,
że każdy dodatkowy toner wpływa na większą cenę, co w przypadku oferentów mogących
zaoferować jedną kasetę tonerową niezasadnie uprzywilejowuje ich pozycję.
Odwołujący wniósł o wprowadzenie następujących zmian w OPZ – parametry drukarek:
1. POS23-DRL-SP-04 -
co najmniej 256 MB lub usunięcie tego parametru;
2. POS23-DRL-SP-11 - Podajnik 1: A4, A5, B5, A6.-
[wykreślenie];
3. POS23-DRL-SP-16 - Dodatkowy toner (tonery)
o min. wydajności 7 000 stron.
Odwołujący wskazuje na następujące parametry ograniczające konkurencję w opisie
urządzeń wielofunkcyjnych:
Parametry skanowania:
• głębia kolorów - „Wejście 48 bit/ Wyjście 24 bit”;
Podnosi, że głębia kolorów przy wejściu o parametrze 48 bitów występuje tylko
i wyłącznie w urządzeniach OKI. Żaden inny producent nie spełnia tego parametru.
Podkreśla, iż głębia na wejściu nie ma znaczenia, bowiem ostatecznie determinuje ją głębia
na wyjściu i ta we wszystkich urządzeniach jest zachowana i wynosi 24 bity.
• format zapisu do plików – „co najmniej PDF, JPEG, GIF, PNG”:
Wskazuje, że żaden z producentów sprzętu drukarek tej klasy, poza OKI nie obsługuje
formatów „GIF" i „PNG" lub jednego z nich. Formaty te nie są powszechnie stosowane,
a obsługa formatów PDF, JPEG, względnie TIFF oraz XPS jest standardem na rynku
i w pełni zapewnia realizację wszystkich prac związanych ze skanowaniem.
• książka adresowa – „LDAP, co najmniej 300 adresów e-mail. 20 grup adresowych”;
Zdaniem Odwołującego jest parametr charakterystyczny dla urządzeń OKI,
a j
ednocześnie nadmierny w stosunku do grup adresowych i niepotrzebnie blokujący część
oferentów. Dodaje, że ta funkcjonalność (co najmniej 300 adresów) nie ma znaczenia wobec
konieczności zapewnienia rozwiązania LDAP. Nadmienia, że zgodność urządzenia
z pro
tokołem LDAP jest rozwiązaniem bardziej uniwersalnym i dającym dużo więcej korzyści
niż lokalna książka adresowa (zlokalizowana na samym urządzeniu). Odwołujący wskazuje,
że potwierdza to umieszczone w SIWZ wyraźne wymage w tym zakresie. Wymienia brak
ogra
niczenia w ilości adresów mailowych czy numerów telefonicznych co występuje
w przypadku książki lokalnej, której pojemność Zamawiający z nieznanych i w ocenie
Odwołującego niczym nieuzasadnionych powodów określił na minimum 300 adresów.
Wskazuje, że zgodność urządzenia z protokołem LDAP czyni zbędnym powyższe
ograniczenie, ponieważ w tym przypadku baza danych użytkowników wraz z ich adresami
mailowymi i numerami faksowymi znajduj
e się na serwerze Zamawiającego, jest stale
aktualizowana przez służby informatyczne Zamawiającego i dostępna jednocześnie dla
wszystkich urządzeń podłączonych do sieci komputerowej Zamawiającego. Tymczasem
w
przypadku lokalnej książki adresowej baza danych adresów mailowych oraz numerów
faksowych musi być wpisana ręcznie lub ręcznie zaimportowana osobno dla każdego
urządzenia.
• skanowanie do: „co najmniej FTP, e-mail, CIFS. pamięć USB”;
Podnosi, że jedynie producent OKI spełnia wymóg skanowania do CIFS, nadto że
Z
amawiający użył określenia, którego w specyfikacjach swoich urządzeń używa tylko firma
OKI, a parametr taki nie pojawia się u innych producentów.
Parametry faksowania:
• szybkie wybieranie – „16 przycisków szybkiego wybierania. 300 numerów. Dopuszcza się
realizację wymagania poprzez wyświetlacz dotykowy”.
Wskazuje, że jest to parametr charakterystyczny dla urządzeń OKI, zaś standardem na
rynku jest możliwość zapisania bardzo różnej liczby numerów począwszy od 100. Podnosi,
że nawet jeżeli niektóre urządzenia zapewniają większą liczbę numerów, to nie powinien być
to na tyle istotny parametr,
aby blokować innych oferentów. Szybkie wybieranie oznacza
możliwość zapisania w książce na raz 300 numerów, co nie wyłącza możliwości
przefak
sowania na inne numery (poza liczbę 300 zapisanych), przy każdorazowym
faksowaniu. Zapisanie k
onkretnej liczby numerów w pamięci urządzenia nie wpływa na jego
pracę czy funkcjonalność, a wymóg konkretnej ilości numerów służy w tym przypadku
wyłącznie ograniczeniu liczby potencjalnych oferentów.
• Pamięć stron – „4 MB”.
Odwołujący wskazuje, że jest to sztywny wymóg pamięci, nie jest to parametr minimalny, co
blokuje większość oferentów, nawet z większą pamięcią. Podnosi, że parametr ten nie ma
znaczenia dla tego typu sprzętu, jako że nie przekłada się na ilość zapamiętywanych
dokumentów. Odwołujący wskazuje, że ten parametr w żaden sposób nie określa ilości stron
odbieranego dokumentu lub dokumentów, co jest zasadniczą istotą pamięci stron. Z punktu
widzenia funkcjonalności urządzenia w części faksowej istotne jest, ile stron dokumentu
zmieści się w tej pamięci, dlatego parametr ten powinien być określony w stronach, a nie
w megabajtach. Dodaje, że z powodu stosowania różnych rodzajów pamięci, algorytmów
zapisu oraz przyjętych metod kompresji danych w pamięci przez różnych producentów,
większa pamięć nie gwarantuje zapamiętania w niej większej ilości stron.
Odwołujący podnosi, że dokonał porównania czternastu urządzeń wielofunkcyjnych, gdzie
zestawił ze sobą ich parametry i żadne z nich, prócz urządzenia OKI model MB492dn, nie
spełnia wymogów Zamawiającego. Przykładowo wskazuje, iż sprzęt KYOCERA M2540dn,
TOSHIBA, urządzenia LEXMARK czy BROTHER nie spełniają parametru „skanowanie do",
poprzez brak możliwości skanowania do CIFS oraz wymogu „formatu zapisu do pliku"
GIF/PNG. KYO
CERA M2640idw nie spełnia wymogu głębi kolorów na wejściu bowiem jak
reszta ma 24 bit. S
przęt CANON MF 420 nie spełnia m.in. wymogu „formatu zapisu do pliku"
GIF, urządzenie HP-UM521dn nie czyni zadość oczekiwaniom Zamawiającego
w odniesieniu do parametru „szybkie wybieranie", bowiem proponuje jedynie 100 numerów,
urządzenie MINOLTA bizhub 3320 nie spełnia wymogów głębi kolorów na wejściu, formatu
zapisu do plików, urządzenie XEROX nie ma wymaganej szybkości skanowania.
Zgodnie z powyższym Odwołujący wnosi o zmianę zapisów OPZ, w tym szczegółowego
opisu
przedmiotu zamówienia zawartego w załączniku nr 2 do OPZ w następujący sposób:
1. POS23-WFU-SP-10 -
Wejście 24 bit/Wyjście 24 bit;
2. POS23-WFU-SP-11 -
Automatyczny podajnik dokumentów wraz z duplexem na co
najmniej 50 arkuszy;
3. POS23-WFU-SP-12
– płaski;
4. POS23-WFU-SP-13 -
co najmniej PDF, JPEG, GIF, PNG [wykreślenie] TIFF, XPS
względnie dodanie 1);
5. POS23-WFU-SP-14 -
LDAP, co najmniej 200 adresów e-mail, 20 grup adresowych
lub usunięcie wymagania co do liczby adresów skoro wymagana jest usługa LDAP);
POS23-WFU-SP-15 - Skanowanie do co najmniej FTP, e-
mail, CIFS [wykreślenie],
pamięć USB;
7. POS23-WFU-SP-16 - co najmniej TWAIN;
8. POS23-WFU-SP-25 -
16 przycisków szybkiego wybierania, 200 numerów. Dopuszcza
się realizację wymagania poprzez wyświetlacz dotykowy;
9. POS23-WFU-SP-26 -
do 100 numerów;
10. POS23-WFU-SP-27 - 3,5 MB lub 250 stron (
dodanie z uwagi iż w obecnym brzmieniu
zapis ten nie niesie ze sobą żadnej praktycznej korzyści dla Zamawiającego
ponieważ w ogóle nie przekłada się na liczbę możliwych do zapamiętania
dokumentów co jest kluczowe dla tego parametru);
11. POS23-WFU-SP-37 -
Mono/kolor, umożliwiający realizację poszczególnych funkcji
przy urządzeniu.
W zakresie zarzutu nr 3: opis przedmiotu zamówienia skonstruowany niezgodnie
z art. 29 us
t. 1 ustawy Pzp w sposób niepełny i niejasny.
W ocenie Odwołującego Zamawiający wbrew wymogowi wynikającemu z art. 29 ust 1
ustawy Pzp dokonał opisu przedmiotu zamówienia w sposób nieprecyzyjny, niejasny
i niedokładny, przez co Odwołujący nie ma możliwości dokonania prawidłowej analizy
wymogów Zamawiającego, a co za tym idzie dostosowania i wyceny żądanego produktu
oraz złożenia prawidłowej oferty w postępowaniu.
W związku z powyższym, Odwołujący wnosi o zmianę opisu przedmiotu zamówienia poprzez
jego dopr
ecyzowanie i podanie brakujących informacji w poniższym zakresie:
sprecyzowanie co Zamawiający rozumie pod pojęciem wskazanym w Załączniku nr 2
do OPZ - parametry faksowania -
„Lista zgłaszania” ?
zmiany wymogu co zaoferowania tonera dodatkowego, o k
tórym mowa w załączniku
nr 1 do OPZ -
materiały eksploatacyjne- pkt 3 o wskazanej tam pojemości i wskazanie czy
jest to warunek minimalny, niespełnieniem którego jest sankcja odrzucenia oferty, czy
w związku z opisanym kryterium oceny ofert stanowi jedynie o przyznaniu mu 0 pkt. tj. bez
sankcji odrzucenia oferty?
Poza tym jak się ma wymóg minimalny 9000 stron do liczby
mnogiej „tonery”, co wskazywałoby na możliwość zaoferowania mniejszych, tak aby
sumarycznie uzyskać liczbę 9000, przy czym z opisu kryterium oceny ofert wynika, że chodzi
o każdy toner z osobna. Jednocześnie Odwołujący podkreśla, iż wymóg 9000 stron jest
wymogiem nieproporcjonalnym i nadzwyczajnym bowiem żaden sprzęt z tego przedziału
urządzeń nie ma takiej wydajności, co uzasadnia ustalenie minimalnej jego wydajności na
7000 stron (szersze rozważania przy zarzucie nr 2).
W zakresie zarzutu nr 4 Odwołujący podnosi, że nieprecyzyjny i naruszający zasadę
równego traktowania wykonawców jest opis kryteriów oceny ofert w zakresie "Wydajność
dodatkowe
go tonera (tonerów) do drukarek” o wadze 8%. Zgodnie z opisem powyższego
kryterium, w
ykonawca powinien zaproponować dodatkowe tonery o wydajności nie mniejszej
niż 9 000 stron. Odwołujący podnosi, że z owego zapisu nie wynika jednakże minimalna ilość
to
nerów, jaką Wykonawca musi zaproponować by zdobyć w ramach danego kryterium
punkty.
Zdaniem Odwołującego rzeczone kryterium oceny ofert jest niejasne i nieprecyzyjne.
Podnosi, że w ramach tego kryterium i zgodnie z wymogiem załącznika nr 1 do OPZ można
zao
ferować jeden lub większą ilość tonerów. Wydajność minimalna to 9000 stron, jednakże
w ocenie Odwołującego nie wiadomo, czy dotyczy to pierwszego i jednego toneru (czy
wszystkich oferowanych) i
czy możliwe będzie np. zaoferowanie trzech tonerów po 7000
str
on i wówczas wykonawca otrzyma maksymalną liczbę punktów. Wskazuje, iż ponadto
k
ryterium oceny ofert stoi w logicznej sprzeczności z wymaganiami załącznika nr 1 OPZ
i godzi w zasadę równego traktowania wykonawców, bowiem nie ma pewności, czy oferując
tone
r dodatkowy o wydajności 7000 stron wykonawca otrzyma 0 pkt, czy jego oferta zostanie
odrzucona,
a czy w przypadku zaoferowania 2 lub 3 takich tonerów otrzyma jakiekolwiek
punkty.
Podnosi, że zadaniem Odwołującego nie jest formułowanie kryteriów zastępczych/ innych za
Zamawiającego, wobec czego żądanie w zakresie tego zarzutu zostaje ograniczone jedynie
do dostosowania ww. kryterium oceny ofert do wymogów prawa i zasad ustawy Pzp, poprzez
jego zmianę (zmniejszenie wydajności minimalnej na 7000 stron i doprecyzowanie, że
dotyczy to każdego dodatkowego tonera) lub usunięcie i zastąpienie innym kryterium
o wadze 8 %.
W przedmiocie zarzutu nr 5
– nie podzielenia zamówienia na części, a przez to ograniczenie
lub uniemożliwienie złożenia oferty wykonawcom, Odwołujący wskazuje, że Zamawiający ma
na celu uzyskanie dostawy trzech rodzajów urządzeń: 1. drukarek laserowych w ilości 5 107
sztuk; 2.
urządzeń wielofunkcyjnych w ilości 364 sztuki; 3. skanerów A4 w ilości 333 sztuk
oraz A3 w
ilości 381 sztuk. W ocenie Odwołującego, nieuzasadnione z uwagi na ilość
i różnorodność zamawianego sprzętu jest niepodzielenie przedmiotowego zamówienia na
części. Odwołujący wskazuje, że nie jest w stanie znaleźć racjonalnego uzasadnienia dla
konieczności udzielenia zamówienia w całości, zważywszy, że jako podmiot od lat zajmujący
się dostawą różnorodnego sprzętu komputerowego, nie spotkał się z wymogiem
zaoferowania tak szerokiej gamy asortymentu w jednym postępowaniu (jednej części).
Podnosi, że Zamawiający z jednej strony żąda bardzo dużej ilości sprzętu, z drugiej strony
żąda sprzętu różnorodnego. Wskazuje, że o ile ci sami producenci drukarek laserowych
produkują również urządzenia wielofunkcyjne, to skanery różnych formatów już nie.
Odwołujący, jak większość oferentów na rynku zajmuje się dostawą drukarek i urządzeń
wielofunkcyjnych i aby
złożyć ofertę w niniejszym postępowaniu musi uzyskać ofertę
podwykonawczą od dostawców skanerów, co niewątpliwie wpłynie na wyższą cenę i brak
konkurencyjności w postępowaniu, względem dużych podmiotów oferujących całość
asortymentu.
Wywodzi, że ilość zamawianego towaru nakazywałaby podzielenie zamówienia
na co najmniej 3 części, tak aby ofertę mogli złożyć oferenci poszczególnych rodzajów
urządzeń. Ponadto zarówno drukarki, urządzenia wielofunkcyjne jak i skanery są
urządzeniami niezależnymi od siebie, podpiętymi do jednej sieci, co wymaga ich
skonfigurowania (
niezależnie czy będzie to robił jeden czy trzech wykonawców). Podnosi, że
w
szelkie awarie czy serwis urządzeń da się rozdzielić na poszczególnych dostawców
urządzeń, każdy z dostawców udzieli też niezależnej gwarancji jakości dostarczanych
produktów.
Podnosi, że o tym, że prymat i zasadę na gruncie ustawy Pzp stanowi dzielenie zamówienia
na części stanowi art. 96 ust. 1 pkt 11 ustawy Pzp, zgodnie z którym w protokole
z postępowania Zamawiający winien wskazać powody, dla których odmówił podzielenia
zamówienia na części. Wskazuje, że Urząd Zamówień Publicznych w swojej opinii podkreślił,
iż Zamawiający, uzasadniając przyczyny braku podziału zamówienia na części, nie może
powoływać się wyłącznie na korzyści organizacyjne, wynikające z prowadzenia jednego,
a nie większej liczby postępowań o udzielenie zamówienia publicznego", a decyzja co do
podziału powinna być podjęta w zależności od potrzeb Zamawiającego, jednakże należy
zachować uczciwą konkurencję. Zdaniem Odwołującego powyższemu nie przeczy samo
brzmienie art. 36 aa ust. 1 ustawy Pzp
, zgodnie z którym Zamawiający może podzielić
zamówienie na części oraz powinien ten podział wskazać w specyfikacji istotnych warunków
zamówienia. W ocenie Odwołującego w niniejszej sprawie niepodzielenie zamówienia na
części tworzy barierę małym i średnim przedsiębiorcom do wzięcia udziału w postępowaniu.
Dodaje, że mimo, iż podział odnosi się w tym przypadku do podziału przedmiotu a nie
warunków podmiotowych, to sformułowanie warunków podmiotowych do całości zamówienia
powoduje
, że tylko nieliczni będą w stanie je spełnić. Wskazuje, że Zamawiający żąda
przedłożenia polisy OC na wartość 25 000 000 zł, oraz wykazania obrotu na co najmniej 50
000 000 zł. Zdaniem Odwołującego są to bardzo wygórowane warunki zważywszy, że
średnia wartość dostaw w tym segmencie rynku wynosi od kilkudziesięciu do kilkuset tysięcy
złotych (a nie kilkudziesięciu milionów złotych). Podnosi, że utrudnione, a wręcz niemożliwe
w badanym przypadku może być posłużenie się potencjałem podmiotu trzeciego, jako że
udostępniony potencjał winien być realny i możliwy do wykorzystania przez wykonawcę.
Oznacza to, że spora cześć wykonawców nieposiadających tak wysokiej zdolności
ekonomiczno-
finansowej, sztucznie wytworzonej z powodu nie podzielenia zamówienia na
części, wycofa się z udziału w niniejszym postępowaniu lub złoży nieskuteczne oferty.
W zawiązku z powyższym, mając na uwadze zachowanie zasad uczciwej konkurencji
i równego traktowania wykonawców, Odwołujący wnosi o zmianę opisu przedmiotu
zamówienia i wymagań SIWZ poprzez podzielenie przedmiotu zamówienia na trzy części tj.
dostawę:
Cześć 1: drukarek laserowych w ilości 5 107 sztuk;
Część 2: urządzeń wielofunkcyjnych w ilości 364 sztuki;
Część 3: skanerów A4 w ilości 333 sztuk oraz A3 w ilości 381 sztuk;
oraz zmianę i ustalenie nowych warunków udziału w zakresie warunku zdolności
ekonomicznej i finansowej odpowiednio tj. proporcjonalnie dla każdej części zamówienia.
W toku rozprawy przed Krajową Izbą Odwoławczą w dniu 17.05.2018 r. Zamawiający
złożył odpowiedź na odwołanie, wskazując na modyfikację SIWZ, uznając częściowo
argumentację odwołania. Dokonane zmiany SIWZ opisane zostały w dalszej części
uzasadnienia.
Jednocześnie Zamawiający poinformował, że w dotychczasowym brzmieniu pozostają
parametry dotyczące wielkości pamięci RAM i szybkości procesora, wobec okoliczności,
iż potrzebne jest zapewnienie możliwości szybkiego wydruku dużej ilości stron. Zamawiający
wskazał, iż możliwym byłoby uzyskanie wymaganego efektu poprzez obniżenie wymogów
dotyczących pamięci RAM i podwyższenie wymogów dotyczących procesora, jednakże
z uwagi, że procesor stanowi droższy element, za właściwe uznał zapewnienie parametrów
szybkości wydruku poprzez ilość pamięci RAM.
Zamawiający wskazał, że zaniechanie podziału zamówienia na części wynika z okoliczności,
iż wdrażanie systemu digitalizacji przyjmuje charakter ciągu technologicznego, którego
z jednym etapów jest włącznie do niego drukarek, urządzeń wielofunkcyjnych i skanerów, co
powinno zostać dokonane równocześnie. Podniósł, że podział zamówienia na części
mogłoby doprowadzić do różnych terminów dostaw, co uniemożliwiłoby włączenie ww.
urządzeń do systemu jednocześnie i wymagałoby wielokrotnego udziału specjalisty
dokonującego integracji systemu, co podniosłoby również koszty wdrożenia systemu.
Wskazał także, że dostawcy sprzętu komputerowego – tak jak Odwołujący, który nie jest
producentem
sprzętu – mają możliwość zaoferowania sprzętu różnych producentów, zatem
niezasadny jest argument odnoszący się do różnorodności zamawianego sprzętu.
W odniesieniu do zarzutu niewspółmierności warunków udziału w postępowaniu
Zamawiający dokonał modyfikacji warunków, wymagając wykazania posiadania
ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej na kwotę nie mniejszą niż 20 000 000,00 zł
i ogólnego rocznego obrotu w wysokości co najmniej 30 000 000,00 zł.
W toku rozprawy przed Izbą Zamawiający podtrzymał stanowisko oraz wniósł
o odda
lenie odwołania na podstawie art. 179 ust. 1 ustawy Pzp wobec braku posiadania
przez Zamawiającego interesu we wniesieniu odwołania. Wniosek ten Zamawiający
wywodził z okoliczności sformułowania zarzutu dotyczącego wymagań dot. procesora
drukarek, który stanowił wymóg minimalny – a wobec oświadczenia Odwołującego, iż
wszystkie drukarki posiadają szybsze procesory – nie ograniczał Odwołującemu możliwości
wniesienia oferty, wobec czego na skutek rzeczonego zapisu SIWZ nie mógł ponieść
szkody.
Krajowa Izba Odw
oławcza, po przeprowadzeniu rozprawy w przedmiotowej
sprawie, na podstawie zebranego materiału dowodowego, po zapoznaniu
się z dokumentacją postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, w tym
w szczególności z postanowieniami ogłoszenia o zamówieniu, Specyfikacją Istotnych
Warunków Zamówienia, jak również po zapoznaniu się z odwołaniem, odpowiedzią na
odwołanie, po wysłuchaniu oświadczeń, jak też stanowisk stron oraz uczestników
postępowania złożonych ustnie do protokołu w toku rozprawy ustaliła, co następuje.
Izba stwierdziła, że nie zachodzą przesłanki do odrzucenia odwołania, o których stanowi
przepis art. 189 ust. 2 ustawy -
Prawo zamówień publicznych.
Krajowa Izba Odwoławcza stwierdziła, że odwołujący posiada interes w uzyskaniu
przedmiotowego za
mówienia, kwalifikowanego możliwością poniesienia szkody w wyniku
naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy, o których mowa w art. 179 ust. 1
ustawy -
Prawo zamówień publicznych, co uprawniało go do złożenia odwołania.
Podnoszona przez Zamawiającego okoliczność, iż w zakresie parametru szybkości
procesora drukarek Odwołujący nie może ponieść szkody, dotyczyła jedynie ułamka
podnoszonych zarzutów, nie mogła zatem przesądzić o braku posiadania interesu we
wniesieniu odwołania.
Izba ustaliła następujący stan faktyczny:
W pkt V.3. SIWZ
– Warunki udziału w postępowaniu, zawarto zapis zgodnie z którym
wymagano wykazania przez wykonawcę, iż znajduje się w sytuacji ekonomicznej
i finansowej zapewniającej wykonanie zamówienia tj., że wykonawca:
a) posiada ub
ezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej w zakresie prowadzonej
działalności związanej z przedmiotem zamówienia na kwotę nie mniejszą niż 25 000
000,00 zł,
b)
w ciągu każdego z ostatnich trzech lat obrotowych przed upływem terminu składania
ofert osiągnął ogólny roczny obrót w wysokości co najmniej 50 000 000,00 zł.
Po zmianie treści SIWZ w dniu 16.05.2018 r., Zamawiający wymagał ubezpieczenia od
odpowiedzialności cywilnej na kwotę nie mniejszą niż 20 000 000,00 zł oraz osiągania
rocznego obrotu w ciągu każdego z ostatnich trzech lat w wysokości co najmniej
000,00 zł.
W rozdziale XII SIWZ
– Opis kryteriów, którymi zamawiający będzie się kierował przy
wyborze oferty zawarto opis kryterium „Wydajność dodatkowego tonera (tonerów) do
drukarek”, zgodnie z którym:
„Kryterium ocenia wydajność dostarczanych, dodatkowych tonerów do drukarek laserowych
(liczba stron A4 w druku zgodnym z ISO/ISC 19752).
Przedmiotowe kryterium będzie rozpatrywane na podstawie informacji podanej przez
Wykonawcę w Formularzu Ofertowym”.
Ocena kryterium przebiegać miała w oparciu o wzór zgodnie z którym: wydajność
dodatkowych tonerów w badanej ofercie/ (dzielona przez) największą wydajność
dodatkowych tonerów wśród zakwalifikowanych ofert * (mnożone razy) 8.
Nadto Zamawiający zawarł zapis, że „Wydajność dodatkowych tonerów będzie oceniana
w zakresie 9 000
— 20 000 stron A4 w druku zgodnym z ISO/ISC 19752. Oferta
Wykonawcy, który zaproponuje dodatkowe tonery o wydajności mniejszej niż 9 000 stron
otrzyma 0 punktów. W tym kryterium można uzyskać maksymalnie 8 punktów. Przyznane
punkty zostaną zaokrąglone do dwóch miejsc po przecinku”.
Po zmianie SIWZ w dniu 16.05.2018 r., w ramach ww. punktu SIWZ zmieniono wzór
na obliczenie punktów w ramach kryterium: wydajność dodatkowych tonerów w badanej
ofercie minus 9000
/ (dzielona przez) największą wydajność dodatkowych tonerów wśród
zakwalifikowanych ofert minus 9000
* (mnożone razy) 8. Nadto drugiej części zapisu nadano
brzmienie:
„W ramach kryterium oceniana będzie wydajność dodatkowego tonera (tonerów), o których
mowa w wymaganiu POS23-DRL-SP-
16 pkt 3, spełniającego/ych warunki określone we
wskazanym wymaganiu. Zamawiający uwzględni wydajność dodatkowego tonera (tonerów)
wyższą niż wydajność minimalna określona we wskazanym wymaganiu tj. wyższą niż 9 000
stron A4 w druku zgodnym z ISO/ISC 19752. Zamawiający przyzna w ramach kryterium
dodatkowe punkty za wydajność dodatkowego tonera (tonerów) do wysokości 20 000 stron
A4 w druku zgodnym z ISO/ISC 19752. W przypadku zaoferowania dodatkowego tonera
(tonerów) o wydajności powyżej 20 000 stron A4 w druku zgodnym z ISO/ISC 19752
Zamawiający uwzględni przy ocenie wydajność równą 20 000 stron A4 w druku zgodnym
z ISO/ISC 19752.
W tym kryterium można uzyskać maksymalnie 8 punktów. Przyznane punkty zostaną
zaokrąglone do dwóch miejsc po przecinku”.
Zgodnie z zapisem POS23-DRL-SP-
16 załącznika nr 1 do SIWZ – OPZ – drukarka laserowa
A4, Zamawiający zawarł wymagania: „1. Wymagana rozdzielność bębna i tonera. 2. Toner
startowy o min. wydajności 2 000 stron (liczba stron A4 w druku zgodnym z ISO/ISC 19752),
3. Dodatkowy toner (tonery) o min. wydajności 9 000 stron (liczba stron A4 w druku zgodnym
z ISO/ISC 19752). 4. Tonery muszą być fabrycznie nowe, nie mogą być regenerowane”.
Zamawiający w dniu 16.05.2018 r. dokonał następujących zmian SIWZ:
Załącznik nr 1 do OPZ – Szczegółowy Opis Przedmiotu Zamówienia – drukarka laserowa
A4:
- POS23-DRL-SP-11 -
wykreślenie wymogu druku dwustronnego dla formatu B5,
Załącznik 2 do OPZ – urządzenia wielofunkcyjne:
- POS23-WFU-SP-10 -
głębia kolorów na wejściu – „Wejście 24 bit/ Wyjście 24 bit” – (było:
Wejście 48 bit/ Wyjście 24 bit),
- POS23-WFU-SP-13 -
format zapisu plików - co najmniej PDF, JPEG, GIF, TIFF (było: PDF,
JPEG, GIF, PNG),
- POS23-WFU-SP-25 -
16 przycisków szybkiego wybierania, 200 numerów (było 300
numerów). Dopuszcza się realizację wymagania poprzez wyświetlacz dotykowy.
- POS23-WFU-SP-14 - LDAP, co najmniej 200
(było 300) adresów e-mail, 20 grup
adresowych,
- POS23-WFU-SP-15 - co najmniej FTP, e-mail, CIFS lub SMB
(nie było SMB), pamięć USB,
- POS23-WFU-SP-27
– 4 MB lub co najmniej 200 stron (było – brak wskazania na „co
najmniej 200 stron
”).
Izba zważyła, co następuje.
Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zarzut nr 1 i 2 Odwołania – rozpatrywane łącznie wobec tożsamej podstawy faktycznej.
Izba doszła do przekonania, że nie potwierdziły się zarzuty naruszenia art. 7 ust. 1,
art. 29 ust. 2 ustawy Pzp, które Odwołujący wywodził ze sporządzenia opisu przedmiotu
zamówienia w sposób wskazujący na jednego producenta i ograniczający konkurencję oraz
prowadzenia postępowania w sposób uchybiający zasadom uczciwej konkurencji i równego
traktowania wykonawców.
W pierwszej kolejności ocenić należało zarzuty dotyczące poszczególnych wymagań
zawartych w załącznikach do OPZ.
Wymóg 512 MB pamięci RAM i obsługi formatu A6 przez podajnik 1 - drukarki
laserowe.
Odwołujący podnosił, że są to wymogi nadmierne. Podniósł, że wymóg dotyczący
pamięci RAM w połączeniu z wymogiem słabego procesora – 650 MHz w jego ocenie
świadczy o wskazaniu na produkt firmy OKI. Wskazał, że wymóg obsługi formatu A6 przez
podajnik 1 jest niespełniony przez drukarkę KYOCERA ECOSYS P3045dn.
W ocenie Izby Odwołujący nie wykazał, że przedmiotowe wymogi są nadmierne,
i nieuzasadnione rzeczy
wistymi potrzebami Zamawiającego oraz ograniczające uczciwą
konkurencję. Z przedłożonego przez Odwołującego wykazu drukarek laserowych wynika, że
parametr 512 MB RAM
wyklucza drukarkę KYOCERA ECOSYS P2040DN oraz drukarkę
firmy Brother. W połączeniu z wymogiem procesora min. 650 MHz wyłączona również
zostaje z możliwości zaoferowania drukarka firmy Ricoh, posiadająca co prawda 512 MB
RAMu, jednakże procesor o taktowaniu 533 MHz. Zgodnie z twierdzeniem Odwołującego
parametr obsługi A6 przez podajnik 1 wyklucza drukarkę KYOCERA P3045dn. Podkreślić
przy tym należy, że Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie zmienił wymóg dotyczący
formatu papieru druku dwustronnego, wobec czego nieaktualne są wskazania dotyczące
drukarek Lexmark oraz Xerox. Zatem z 7 wskazanych dr
ukarek 6 producentów, zgodnie
z dowodem nr 4 dołączonym do odwołania, wymogi OPZ spełniają 3 modele drukarek 3
producentów (OKI, Lexmark, i Xerox).
W toku rozprawy Zamawiający przedłożył również dowody dotyczące m.in. drukarki
producenta EPSON, wskazując że spełnia ona wymogi OPZ. Twierdzenie przeciwne
Odwołującego – odnośnie braku wymaganej emulacji PCL5E zostało podważone przez
Zamawiającego, wskazującego, że wymóg ten jest spełniony również w przypadku emulacji
PCL6,
która rzeczona drukarka posiada, a która obsługuje również emulację PCL5e.
Odwołujący twierdzeniu temu nie zaprzeczył, wobec czego Izba uznała, że ww. drukarka
spełnia wymogi SIWZ.
Dodatkowo należy zaznaczyć, że ww. dowód nr 4 – zestawienie 7 drukarek, dotyczył
tylko siedmiu modeli z całego rynku drukarek. Nie można wobec tego wykluczyć, że istnieją
również inne modele drukarek, nie wskazane przez Odwołującego, które także spełniają
wymogi OPZ.
Mając powyższe na uwadze, zmiana OPZ dokonana przez Zamawiającego pozbawiła
podstaw faktycznych
twierdzenie Odwołującego o sformułowaniu wymogów OPZ w sposób
wskazujący na jednego producenta.
Niewątpliwie jednak wymogi OPZ powodują wykluczenie części wskazywanych przez
Odwołującego urządzeń - producentów Kycoera, Ricoh i Brother. Odwołujący podnosił,
iż wymóg 512 MB pamięci RAM jest wygórowany i nie jest uzasadniony potrzebami
Zamawiającego, zaś standardem jest 256 MB RAM. Zamawiający odpowiadał, iż wymóg
większej ilości pamięci RAM podyktowany jest potrzebą zapewnienia szybkości drukowania
plików PDF, na co największy wpływ ma pamięć RAM. Wskazał wprawdzie, że szybkość
drukowania można podnieść również poprzez bardziej wydajny procesor, jednakże jest to
podzespół znacznie droższy. Z tego wywodził, że stawianie podwyższonych wymogów
w zakresie proc
esora jest niezasadne, prowadzić będzie bowiem do podniesienia cen ofert,
gdy ten sam efekt można uzyskać taniej, poprzez zwiększenie ilości pamięci RAM. W ocenie
Izby wywód Zamawiającego jest w tym zakresie spójny i logiczny, nie został też
zakwestionowan
y przez Odwołującego. Podnoszona przez Odwołującego argumentacja
dotycząca żądania zaniżonych wartości procesora musi zostać uznana za niespójną
z kierunkiem całości odwołania – określenie niższych parametrów jako minimalnych
(częstotliwość taktowania 650 MHz) w sposób oczywisty nie wpływa negatywnie na zakres
konkurencyjności, bowiem każdy z oferentów może zaoferować procesor o wyższym
taktowaniu. Podobnie, wymóg obsługi formatu A6 na podajniku 1 w ocenie Izby wynika
z uzasadnionych potrzeb Zamawiającego. Zamawiający wskazał, że parametr ten wynika
z
potrzeby umożliwienia drukowania zwrotnych potwierdzeń odbioru, które niewątpliwie
stanowią istotną część akt postępowania przygotowawczego – do drukowania których mają
służyć zamawiane drukarki. Odwołujący nie podważył tej okoliczności. Nadto zważyć należy,
że parametru tego nie spełnia tylko jedno ze wskazanych przez strony urządzeń – drukarka
KYOCERA P3045dn, nie sposób zatem uznać, by ograniczał on w sposób nadmierny,
nieuzasadniony uczciwą konkurencję.
Reasumując, Izba stwierdziła, że wymóg POS23-DRL-SP-04 – co najmniej 512 MB
pamięci RAM oraz wymóg POS23-DRL-SP11- format papieru – pkt 1: Podajnik A4, A5, B5,
A6
– w kwestionowanym przez Odwołującego zakresie nie ograniczają uczciwej konkurencji
i nie ws
kazują na konkretnego producenta. W toku postępowania przed Izbą wykazano, że
wymogi OPZ spełniają urządzenia co najmniej 4 producentów, zaś zaistniałe wykluczenie
części urządzeń podyktowane jest uzasadnionymi potrzebami Zamawiającego.
Wobec modyfikacj
i parametru przez Zamawiającego wymogu z załącznika nr 1 do
OPZ
– POS23-DRL-SP11 format papieru – pkt 3 druk dwustronny – A4, B5 – wobec zmiany
OPZ poprzez wykreślenie formatu B5 – tj. zgodnie z żądaniem odwołania, zarzut ten nie
mógł stanowić podstawy stwierdzenia naruszenia ustawy Pzp, skutkującego wpływem na
wynik postępowania zgodnie z art. 192 ust. 2 ustawy Pzp.
W ostatnim z zarzutów dotyczących OPZ drukarek laserowych Odwołujący podnosił,
że opis zamówienia w odniesieniu do tonera dodatkowego jest nieprecyzyjny, niejasny
i może powodować nieporównywalność ofert. Argumentował, że nieuzasadniony jest wymóg
minimalnej wydajności tonera dodatkowego 9 000 stron, bowiem wydajność tonerów
zazwyczaj wynosi albo od 7 000 do 8 500, albo znacznie więcej od 12 500 do 20 000 stron.
Z tego wywodził, że każdy dodatkowy toner wpływa na większą cenę, co uprzywilejowuje
oferentów mogących zaoferować jedną kasetę tonerową.
Izba nie podzieliła argumentacji Odwołującego i uznała zarzut za bezpodstawny.
Odwołujący wprost wskazał, że wydajność 9 000 stron nie występuje w żadnym tonerze
dodatkowym. W tej sytuacji, wszyscy wykonawcy traktowani są jednakowo, bowiem każdy
z nich musi zaoferować toner lub tonery o wydajności przewyższającej wartość wskazaną
przez Zamawiającego, rzeczony zapis nie wskazuje na żadnego producenta. Nie można
również przyjąć argumentacji, iż zapis ten uprzywilejowuje pozycję oferentów mogących
zaoferować jedną kasetę tonerową o dużej wydajności – jak bowiem Odwołujący sam
wskazał w toku rozprawy, tonery o małej pojemności są znacznie tańsze, zatem
zaoferowanie kilku tańszych tonerów nie wpłynie na cenę oferty w stopniu przesądzającym
o braku jej konkurencyjności. Odwołujący nie wykazał też, by zapis ten ograniczał w sposób
nadmierny konkurencję.
Kolejna grupa zarzutów odwołania dotyczyła zapisów załącznika nr 2 do OPZ –
szczegółowego opisu przedmiotu zamówienia – urządzenia wielofunkcyjne, które w ocenie
Odwołującego wskazywały na konkretnego producenta.
Pierwszym z podważanych zapisów był ten o identyfikatorze POS23-WFU-SP10,
określający głębię kolorów skanowana. Mając na uwadze zmianę SIWZ dokonaną
w dniu 16
.05.2018 r. i modyfikację rzeczonego zapisu zgodną z żądaniem odwołania, zarzut
ten nie mógł stanowić podstawy stwierdzenia naruszenia ustawy Pzp, skutkującego
wpływem na wynik postępowania zgodnie z art. 192 ust. 2 ustawy Pzp.
Zamawiający zmodyfikował także zapis POS23-WFU-SP13 – format zapisu do pliku.
Odwołujący podnosił, że poza sprzętem OKI żaden inny nie obsługuje formatów GIF, PNG
lu
b jednego z nich. Wnioskował o wykreślenie formatu PNG i GIF oraz ewentualne dodanie
formatu TIFF lub XPS. Zamawiający wykreślił format PNG i GIF oraz dodał TIFF, należało
więc uznać, że zaspokoił żądanie Odwołującego. Mając na uwadze wobec modyfikację
par
ametru przez Zamawiającego zgodnie z żądaniem odwołania, ww. zarzut nie mógł
stanowić podstawy stwierdzenia naruszenia ustawy Pzp, skutkującego wpływem na wynik
postępowania zgodnie z art. 192 ust. 2 ustawy Pzp.
Podobnie Zamawiający uwzględnił także wniosek odwołania w przedmiocie zapisu
POS23-WFU-SP-14
– książka adresowa i zmniejszył ilość adresów e-mail do co najmniej
200. W tym stanie rzeczy
, wobec modyfikacji parametru przez Zamawiającego zgodnie
z żądaniem odwołania, rzeczony zarzut nie mógł stanowić podstawy stwierdzenia naruszenia
ustawy Pzp, skutkującego wpływem na wynik postępowania zgodnie z art. 192 ust. 2 ustawy
Pzp.
W przedmiocie parametru o identyfikatorze POS23-WFU-SP-
15, Zamawiający
dokonał modyfikacji SIWZ, jednakże w sposób odbiegający od żądania odwołania.
Odwołujący wnosił o wykreślenie wymogu skanowania do CIFS, wskazując że jest to
określenie, którego używa jedynie OKI. Podniósł, że nawet jeżeli pod tym parametrem kryje
się inny format występujący w innych urządzeniach, to posłużenie się określeniem
używanym jedynie przez OKI wskazuje na brak precyzji, niejasność OPZ i naruszenie
uczciwej konkurencji. Zamawiający modyfikując SIWZ w tym zakresie dodał „lub SMB”.
W odpowiedzi na odwołanie wskazał, że CIFS i SMB są to synonimy, określające ten sam
protokół. Wskazać należy, że Odwołujący wskazywał, że może to być parametr występujący
u innych producentów, lecz pod inną nazwą. Odwołujący nie zaprzeczył również
twierdzeniom Zamawiającego w tym zakresie. Mając na uwadze powyższe, w szczególności
modyfikację SIWZ, Izba uznała zarzut za pozbawiony podstawy faktycznej, co za tym idzie –
nie znajdujący potwierdzenia w okolicznościach sprawy.
Z
arzut dotyczący parametru POS23-WFU-SP-25 – szybkie wybieranie - wobec
modyfikacji parametru przez Zamaw
iającego zgodnie z żądaniem odwołania nie mógł
stanowić podstawy stwierdzenia naruszenia ustawy Pzp, skutkującego wpływem na wynik
postępowania zgodnie z art. 192 ust. 2 ustawy Pzp.
W odniesieniu do zarzutu dotyczącego parametru POS23-WFU-SP-27 – pamięć
stron, Izba uznała, że nie znalazł on potwierdzenia. Odwołujący podnosił, że pierwotny zapis
tego parametru
– „4 MB” w żaden sposób nie niósł korzyści dla Zamawiającego, bowiem nie
przekładał się na liczbę stron możliwych do zapamiętania. Wobec tego wniósł o zmianę
zapisu poprzez obniżenie liczby megabajtów do 3,5 oraz dodania wskazania „lub 250 stron”.
Zamawiający dokonując modyfikacji SIWZ pozostawił wymóg 4 MB dodając przy tym „lub co
najmniej 200 stron”.
W pierwszej kolejności wskazać należy, że bezpodstawnym jest zarzut, że parametr 4
MB blokuje możliwość zaoferowania urządzeń o większej pamięci, poprzez brak wskazania,
że jest to wymóg minimalny. Logiczna i zgodna z zasadami doświadczenia życiowego oraz
minimalną wiedzą techniczną, jaką niewątpliwie dysponują wykonawcy w tym zakresie,
wykładnia rzeczonego zapisu nie powinna pozostawiać wątpliwości, że urządzenie
o większej pamięci stron niż 4 MB spełnia wymóg posiadania 4 MB pamięci. Urządzenie
o większej ilości pamięci przenosi ten wymóg, posiada bowiem 4 MB pamięci oraz pamięć
dodatkową, niewymaganą przez Zamawiającego, ale pozytywnie wpływającą na
funkcjonalność urządzenia w tym zakresie (bądź, jak twierdzi Odwołujący – dodatkowa
pamięć pozostanie bez wpływu na ilość zapamiętanych stron).
Dalej,
wskazać należy, że Odwołujący wywód swój oparł o twierdzenie, że wymóg
ilości pamięci stron powinien być określony w stronach, nie megabajtach. Mając na uwadze
dodanie przez Zamawiającego możliwości spełnienia wymogu ilości pamięci stron poprzez
wskazanie na ilość stron, spełnił on żądanie Odwołującego w tym zakresie. Jednoczenie
Odwołujący nie wykazał ani nawet nie wskazał, dlaczego żądanie akurat 4 MB jest
nadmierne
. Mając powyższe na uwadze, Izba uznała rzeczony zarzut za bezpodstawny.
Odwołujący wywodził, że dokonał porównania czternastu urządzeń wielofunkcyjnych,
z których jedynie urządzenie OKI spełniało wszystkie wymogi Zamawiającego. Zestawienie
stanowiło dowód nr 5, dołączony do odwołania. W odniesieniu do tego dowodu Izba
wskazuje, że dotyczył on zapisów SIWZ przed modyfikacją z dnia 16.05.2018 r., podobnie
jak zawarte w odwołaniu powołania na ten dowód. W odniesieniu do twierdzeń
Odwołującego zawartych w tym zakresie, należy wskazać, że wobec zmian wymogów,
nieaktualne stały się uwagi dotyczące KYOCERA M2540dn, TOSHIBA, LEXMARK
BROTHER i CANON w zakresie parametru „skanowanie do” i „format zapisu do pliku”,
uwaga dot. KYOCERA M2640idw oraz MINOLTA
w zakresie parametru „głębia kolorów na
wejściu. W pozostałym zakresie weryfikacja rzeczonego dowodu nie jest w pełni możliwa,
bowiem Odwołujący w wielu miejscach nie podał parametrów urządzeń, wskazując „bd”.
Niemniej jednak, wobec rozszerzeni
a wymogu dotyczącego pamięci stron poprzez
wskazanie na ilość stron – zgodnie z żądaniem Odwołującego – na podstawie rzeczonej
tabeli można stwierdzić, że wymogi OPZ spełnia urządzenie KYOCERA M2640idw. Już ta
tylko okoliczność pozwala na uznanie, że bezpodstawnym jest argument o sformułowaniu
OPZ w sposób, który dopuszcza sprzęt jednego producenta. Nadto należy zaznaczyć, że
ww. tabela
– w ocenie Izby nie pozwalająca na jednoznaczną weryfikację spełniania
wymogów OPZ przez zestawione urządzenia – stanowi zestawienie urządzeń wybranych
przez Odwołującego i nie może stanowić dowodu, pozwalającego na wykluczenie, że na
rynku nie ma innych urządzeń spełniających wymogi OPZ. Dowodami takimi mogłyby być
np. oświadczenia producentów, którzy powinni być zainteresowani otwarciem postępowania
na ich asortyment, gdyby rzeczywiście SIWZ wraz załącznikami uniemożliwiał zaoferowanie
ich towaru.
Mając na uwadze powyższe, Izba uznała, że nie znalazły potwierdzenia zarzuty
naruszenia art. 7 ust. 1 i art. 29 ust. 2 ustawy Pzp.
Zarzut nr 3 odwołania – naruszenie art. 29 ust. 1 ustawy Pzp.
Odwołujący wywodził naruszenie art. 29 ust. 1 ustawy Pzp z braku sprecyzowania, co
Zamawiający rozumie pod pojęciem wskazanym w Załączniku nr 2 do OPZ – szczegółowy
opis przedmiotu zamówienia – urządzenia wielofunkcyjne, parametry faksowania – „Lista
zgłaszania” oraz nieokreślenia, czy wymóg wydajności 9 000 stron tonera dodatkowego
stanowi warunek minimalny, którego niespełnienie będzie skutkowało odrzuceniem oferty,
czy też przyznaniem 0 pkt w kryterium oceny ofert. Podnosił również, że zapis „tonery”
wskazuje na
możliwość zaoferowania mniejszych tonerów, by sumarycznie uzyskać
wydajność 9 000 stron, przy czym z opisu kryterium oceny ofert wynika, że wydajność min.
000 stron odnosi się do każdego z tonerów z osobna.
W odniesieniu do parametru „Lista zgłaszania”, Izba zaznacza, że parametr taki nie
znajduje się w Załączniku nr 2 do OPZ – urządzenia wielofunkcyjne – parametry faksowania.
Określono tam natomiast parametr o identyfikatorze POS23-WFU-SP-26 – „Lista
rozgłaszania”. Jednakże, nawet przy założeniu, że Odwołujący odnosił się do tego
parametru, Izba nie jest w stanie ocenić zasadności zarzutu, wobec braku jego konkretyzacji.
Odwołujący postawił jedynie żądanie – by Zamawiający sprecyzował, co rozumie pod
pojęciem „lista zgłaszania” (które w rzeczywistości w rzeczonym załączniku nie występuje).
Nie przedstawił podstawy faktycznej dotyczącej tego żądania – tj. nie wyjaśnił dlaczego
parametr ten jest w jego ocenie niejasny bądź nieprecyzyjny (jak uczynił to np. w zarzucie
drugim w odniesieniu do parametru „zapis pliku do CIFS”). Mając powyższe na uwadze, Izba
uznała żądanie Odwołującego za bezpodstawne.
Dokonując oceny zapisów dotyczących minimalnej wydajności tonera dodatkowego
w kont
ekście art. 29 ust. 1 ustawy Pzp, należy wziąć pod uwagę dokonaną w dniu
16.05.2018 r. zmianę SIWZ w zakresie kryterium oceny ofert – wydajność tonera
dodatkowego. Zamawiający w zmodyfikowanym opisie kryterium wprost odniósł się do
kwestionowanego parametr
u, wskazując, że „W ramach kryterium oceniana będzie
wydajność dodatkowego tonera (tonerów), o których mowa w wymaganiu POS23-DRL-SP-
16 pkt 3, spełniającego/ych warunki określone we wskazanym wymaganiu. Zamawiający
uwzględni wydajność dodatkowego tonera (tonerów) wyższą niż wydajność minimalna
określona we wskazanym wymaganiu tj. wyższą niż 9 000 stron A4 w druku zgodnym
z ISO/ISC 19752”. W ocenie Izby zatem nie budzi wątpliwości, że minimalną wydajność
000 stron mają spełniać toner lub tonery dodatkowe – zatem możliwym jest zaoferowanie
jednego tonera o tej wydajności bądź więcej niż jednego tonera, których łączna pojemność
wynosi co najmniej 9 000 stron A4 w druku zgodnym z ISO/ISC 19752.
Zamawiający nie
zawarł wskazania pozwalającego na stwierdzenie, że każdy z oferowanych tonerów
dodatkowych powinien mieć rzeczoną wydajność. Rzeczony zapis OPZ określa potrzebę
Zamawiającego – uzyskania wydajności min. 9 000 stron z tonerów dodatkowych, przy czym
zastosowana liczba mnoga wskazuje na możliwość uzyskania tej wydajności poprzez
zaoferowanie więcej niż jednego tonera. Dalej, mając na uwadze, że zapis o minimalnej
wydajności znalazł się w OPZ (POS23-DRL-SP-16), to nie budzi wątpliwości, że ma on
charakter warunku minimalnego, którego niespełnienie skutkować powinno odrzuceniem
oferty jako niezgodnej z SIWZ
. Zamawiający również w toku rozprawy przed Izbą potwierdził,
że zaoferowanie tonera lub tonerów dodatkowych o wydajności poniżej 9 000 stron
potraktowane będzie jako niezgodność oferty z SIWZ.
Odwołujący podnosił również, iż wymóg wydajności 9 000 stron jest
nieproporcjonalnym i nadzwyczajnym
– w tym zakresie należy odesłać do rozważań Izby
w odniesieniu do zarzutu nr 2, gdzie Odwołujący podnosił tożsamą argumentację.
Mając powyższe na uwadze, Izba uznała, że zarzut naruszenia art. 29 ust. 2 ustawy
Pzp nie znalazł potwierdzenia w niniejszej sprawie.
Zarzut nr 4
– naruszenie art. 36 ust. 1 pkt 13 oraz art. 91 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy
Pzp.
Przedmiotowego naruszenia Odwołujący upatrywał w, jego zdaniem nieprecyzyjnym
i naruszającym zasadę równego traktowania wykonawców opis kryterium oceny ofert –
„Wydajność dodatkowego tonera (tonerów) do drukarek”. Zdaniem Odwołującego z opisu
kryterium nie wynika
minimalna ilość tonerów, jaką wykonawca winien zaproponować, by
zdobyć punkty w ramach kryterium. Wskazuje, że nie wiadomo, czy możliwym będzie
zaoferowanie np. trzech tonerów o wydajności 7000 stron i otrzymanie maksymalnej ilości
punktów, czy też zaoferowanie tonera o wydajności poniżej 9 000 stron skutkować będzie
odrzuceniem oferty lub przyznaniem 0 punktów.
Jak wskazała Izba w odniesieniu do zarzutu nr 3, Zamawiający dokonał modyfikacji
opisu rzeczonego kryterium, wprost odnosząc się w nim do wymogu POS23-DRL-SP-16 pkt
3, wskazując, że oceniana będzie wydajność tonera lub tonerów spełniającego/spełniających
warunki określone w ww. wymaganiu. Skoro zatem, jak wskazała Izba powyżej, możliwym
jest zaoferowanie więcej niż jednego tonera, pod warunkiem zapewnienia łącznej minimalnej
wydajności 9 000 stron, to wobec posługiwania się przez Zamawiającego analogicznymi
sformułowaniami, nie budzi wątpliwości, iż możliwym jest uzyskanie punktów w omawianym
kryterium w przypadku zaoferowania kilku tonerów, których łączna wydajność przenosi 9 000
stron.
Mając powyższe na uwadze, w ocenie Izby opis kryterium „Wydajność dodatkowego
tonera (tonerów) do drukarek” w zakresie podnoszonym przez Odwołującego jest w pełni
precyzyjny i nie narusza zasady równego traktowania wykonawców. Każdy z wykonawców
jest zobowiązany zaoferować tonery lub tonery dodatkowe o łącznej wydajności min. 9 000.
Możliwym jest też, dla uzyskania większej ilości punktów, zaoferowanie więcej niż jednego
to
nera dodatkowego, pod warunkiem, że ich łączna wydajność wyniesie ponad 9 000 stron.
Jak ws
kazano w omówieniu zarzutu nr 2, ustanowienie wymogu wydajności 9 000 stron nie
stanowi uprzywilejowania żadnego z wykonawców, skoro – zgodnie z twierdzeniem
Odwołującego – żaden producent nie posiada w ofercie takich tonerów, a jedynie o niższej
lub wyższej wydajności.
W konkluzji Izba uznała przedmiotowy zarzut za bezzasadny.
Zarzut nr 5
– naruszenia art. 36aa ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 i art. 96 ust. 1 pkt 11 ustawy
Pzp, względnie art. 22 ust. 1a ustawy Pzp.
Odwołujący przedmiotowy zarzut wywodził z zaniechania podzielenia zamówienia na
części, co w jego ocenie prowadzi do ograniczenia lub uniemożliwienia złożenia oferty
wykonawcom, którzy nie mają w ofercie pełnej gamy zamawianego sprzętu. Podnosił, że
zamawiany sprzęt pochodzi od różnych producentów, jest funkcjonalnie odmienny
i niezależny od siebie. Wskazał, że wobec działalności (swojej jak i innych podmiotów
w branży), ukierunkowanej na dostawę urządzeń wielofunkcyjnych i drukarek, dla realizacji
zamówienia musi uzyskać ofertę podwykonawcy – dostawcy skanerów, co podniesie cenę
oferty i doprowadzi do braku konkurencyjności. Podniósł, że każda z grup zamawianych
urządzeń jest od siebie niezależna i wymaga ich skonfigurowania, niezależnie od liczby
dostawców, podobnie rozdzielić można serwis urządzeń. Jako konsekwencję zaniechania
podziału zamówienia na części Odwołujący wskazał ustanowienie warunków udziału
w postępowaniu w zakresie sytuacji ekonomiczno-finansowej na nadmiernym, znacząco
wygórowanym i eliminującym konkurencję poziomie. Argumentował również, iż obowiązek
podziału zamówienia na części wynika z przepisów prawa.
Izba uznała, że przedmiotowy zarzut nie zasługuje na uwzględnienie. Odnosząc się
do wskazywanego przez Odwołującego obowiązku podziału zamówienia na części, należało
zważyć, że twierdzenie to nie znajduje oparcia w przepisach obowiązującego prawa.
Powołany przez Odwołującego art. 36aa ust. 1 ustawy Pzp wprost wskazuje, że
„Zamawiający może podzielić zamówienie na części, określając zakres i przedmiot tych
części”. Przepis ten przewiduje zatem możliwość, uprawnienie Zamawiającego do podziału
zamówienia na części, nie obowiązek. Również art. 96 ust. 1 pkt 11 ustawy Pzp nie
kształtuje obowiązku podziału zamówienia na części, a jedynie obowiązek informacyjny po
stronie Zamawiającego, będący elementem realizacji zasady przejrzystości postępowania,
zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. Izba zauważa, że sformułowanie art. 96 ust. 1 pkt 11
ustawy Pzp wywołuje wrażenie, jakoby podział zamówienia na części był zasadą, od której
odstąpienie powinno być odpowiednio uzasadnione i opisane w protokole postępowania
o udzielenie zamówienia. Jednakże, mając na uwadze przytoczoną dyspozycję art. 36aa
i przepisy
oraz preambułę Dyrektywy 2014/24/UE, na którą powoływał się w trakcie rozprawy
przed
KIO Odwołujący, należy stwierdzić, że zarówno ustawodawca krajowy jak i unijny
pozostawił swobodę Zamawiającemu w zakresie decyzji o podziale zamówienia na części.
Wskazane przez Izbę sformułowanie art. 96 ust. 1 pkt 11 ustawy Pzp, mogące sugerować
jako za
sadę podział zamówienia na części, nabiera innego brzmienia, jeśli zostanie
odczytane z perspektywy motywu 78 preambuły Dyrektywy. Zgodnie tym motywem, „(…)
Instytucja zamawiająca powinna mieć obowiązek rozważenia celowości podziału zamówień
na części, jednocześnie zachowując swobodę autonomicznego podejmowania decyzji na
każdej podstawie, jaką uzna za stosowną, nie podlegając nadzorowi administracyjnemu ani
sądowemu. W przypadku gdy instytucja zamawiająca zdecyduje, że podział zamówienia na
części nie byłby właściwy, stosowne indywidualne sprawozdanie lub dokumenty zamówienia
powinny zawierać wskazanie głównych przyczyn decyzji instytucji zamawiającej (…)”. Wobec
powyższego z normy art. 96 ust. 1 pkt 11 ustawy Pzp, pośrednio można wywieść jedynie
obowiązek Zamawiającego do rozważenia zasadności podziału zamówienia na części
i opisania przyczyn w protokole postępowania. Powyższe ustalenia korespondują z art. 46
ust. 1 Dyrektywy, który stanowi, że instytucje zamawiające mogą (a zatem nie mają
obowiązku) postanowić o udzieleniu zamówienia w oddzielnych częściach. Akapit drugi
powołanego przepisu ustanawia obowiązek transponowany właśnie w art. 96 ust. 1 pkt 11
ustawy Pzp
– wskazania najważniejszych powodów decyzji o niedokonaniu podziału na
części, które zamieszcza się w dokumentach zamówienia lub indywidulanym sprawozdaniu.
Reasumując, z przepisów ustawy Pzp nie wynika zasada podziału zamówienia na części.
Dodać należy, że ustawodawca krajowy miał możliwość wprowadzenia takiego obowiązku,
zgodnie z art. 46 ust.
4 Dyrektywy, czego nie uczynił, zatem przyjęcie, że Zamawiający ma
obowiązek podziału zamówienia na części, byłoby niezgodnym z wyrażoną explicite wolą
ustawodawcy, określoną w art. 36aa ust. 1 ustawy Pzp.
Odwołujący podnosił także, że nie zaszła żadna przesłanka określona w motywie 78
preambuły do Dyrektywy 2014/24/UE pozwalająca Zamawiającemu na odstąpienie od
podziału zamówienia na części. Przesłanki te zostały wyartykułowane w akapicie drugim ww.
motywu
in fine: „Przyczyny te mogłyby być na przykład następujące: instytucja zamawiająca
mogłaby stwierdzić, że taki podział groziłby ograniczeniem konkurencji albo nadmiernymi
trudnościami technicznymi lub nadmiernymi kosztami wykonania zamówienia, lub też
potrzeba skoordynowania działań różnych wykonawców realizujących poszczególne części
zamówienia mogłaby poważnie zagrozić właściwemu wykonaniu zamówienia”. W niniejszej
sprawie Zamawiający nie powoływał się na np. trudności techniczne wynikające z potrzeby
organizacji większej ilości postępowań o udzielenie zamówienia (dodatkowy personel dla
obsługi postępowań etc.), jak też na np. spodziewany „efekt skali”, które to okoliczności nie
mogą, zgodnie z ustaloną linią orzeczniczą Izby, stanowić podstawy dla odstąpienia od
podziału zamówienia. Zamawiający powołał się na okoliczności, które wpisują się
w przykładowy katalog przesłanek uzasadniających odstąpienie od podziału zamówienia
wymienione w motywie 78 preambuły do Dyrektywy – wskazywał, że dostawa
przedmiotowego sprzętu jest konieczna ze względu na przyjęte założenia technologiczne
dotyczące wdrażania tych urządzeń w ramy systemu digitalizacji akt i zaplanowane
jednokrotne włączanie do systemu we wszystkich jednostkach prokuratury zamawianych
urządzeń. W ocenie Izby stanowi to o fundamentalnej różnicy pomiędzy typowym
zamówieniem na dostawę sprzętu biurowego a przedmiotowym zamówieniem, która nie
pozwala na stwierdzenie, że zaniechanie podziału zamówienia na części doprowadziło do
ograniczenia uczciwej konkurencji. Postępowanie będące przedmiotem niniejszej sprawy nie
jest bowiem jedynie zamówieniem na dostawę sprzętu biurowego, którego celem jest
zaspokojenie bieżących potrzeb Zamawiającego. Zamawiający nie dokonuje zakupu
drukarek, skanerów i urządzeń wielofunkcyjnych w celu wymiany urządzeń przestarzałych
c
zy doposażenia jednostek podległych. Celem zamówienia jest rozwój systemu digitalizacji
akt postępowań przygotowawczych, dla realizacji tego celu Zamawiający zaplanował cztery
odr
ębne postępowania (przedmiotowe oraz na dostawę: sprzętu i oprogramowania dla
budowy sieci, sprzętu i oprogramowania dla budowy infrastruktury Sytemu, komputerów).
Nie ulega wątpliwości, że podział zamówienia zwiększa ryzyko opóźnień, jak
również
nieterminowego lub nieprawidłowego wykonania, bowiem każde dodatkowe postępowanie niesie
dodatkowe ryzyko. Zamawiający podjął decyzję, iż zasadnym jest, ze względu na rzeczone
ryzyko oraz konieczność zapewnienia terminowości wdrażania systemu, zaniechanie podziału
zamówienia na części.
Reasumując, w ocenie Izby Zamawiający zaniechał podziału zamówienia na części
w zgodzie z przepisami ustawy Pzp, w tym z poszanowaniem zasady uczciwej konkurencji
i równego traktowania wykonawców.
Odwołujący argumentował także, że zaniechanie podziału zamówienia na części
doprowadziło do ustanowienia wygórowanych, naruszających zasadę uczciwej konkurencji
i równego traktowania wykonawców warunków udziału w postępowaniu dotyczących zdolności
ekonomicznej i finansowej
– obrotów na poziomie 50 mln zł oraz polisy OC na wartość 25 mln zł.
Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie wskazał, że uznaje argumenty Odwołującego
w tym zakresie i dokonał zmiany rzeczonego warunku, wymagając wykazania się polisą OC
o wartości 20 mln zł oraz obrotami w wysokości 30 mln zł. Odwołujący w toku rozprawy przed
KIO podtrzymał argumentację, wskazując, że są to zmiany kosmetyczne.
W odniesieniu do warunku dotyczącego wykazania się obrotem o wysokości 30 mln zł
należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 22c ust. 2 ustawy Pzp, zamawiający nie może wymagać,
aby minimalny roczny obrót wykonawcy przekraczał dwukrotność wartości zamówienia,
z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków. Ustawodawca zatem nie tylko zezwolił na
formułowanie warunku udziału w postępowaniu na poziomie dwukrotności wartości zamówienia,
ale również dopuścił sytuacje, w których warunek ten będzie na wyższym poziomie. W niniejszym
postępowaniu Zamawiający ustalił rzeczony warunek na poziomie zgodnym z art. 22c ust. 2
ustawy Pzp, wobec czego nie można uznać, iż jest on nadmierny. Dalej, ustanowienie warunku
dysponowa
nia polisą OC jest przewidziane w ustawie Pzp, jednakże w przeciwieństwie do
warunku minimalnego rocznego obrotu, ustawodawca nie ustanowił żadnych limitów w tym
zakresie. Warunek ten należy wobec tego oceniać przede wszystkim w świetle art. 22 ust. 1a
i art. 7 ust. 1 ustawy Pzp.
Odwołujący nie wykazywał, ażeby omawiany warunek był
nieproporcjonalny do przedmiotu zamówienia, powoływał jedynie warunek ten jako przykład, iż
zamówienie powinno podlegać podziałowi na części. Wobec ustalenia przez Izbę, że
Zama
wiający był uprawniony do zaniechania podziału, argument ten pozbawiony jest podstaw.
Odwołujący nie wykazał także, ażeby ustanowienie tego warunku doprowadziło do naruszenia
zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców. Nie przedstawił żadnych
dowodów na poparcie twierdzeń w tym zakresie, poprzestając na oświadczeniu, że jedynie
nieliczni wykonawcy będą w stanie warunek ten spełnić.
W ocenie Izby nie potwierdził się zarzut naruszenia art. 22 ust. 1a ustawy Pzp, wskazany
przez Odwołującego jako zarzut dodatkowy. Przedstawiona argumentacja stanowiła w zasadzie
jedynie uzupełnienie podstaw faktycznych zarzutu dotyczącego braku podziału zamówienia na
części – który Izba uznała za bezpodstawny. Należy zważyć również, że Zamawiający
zmodyfikował warunek dotyczący średniego obrotu rocznego i polisy OC, zmniejszając wskazane
kwoty. Tymczasem Odwołujący na żadnym etapie postępowania odwoławczego nie wskazał, do
jakiego poziomu Zamawiający w jego ocenie winien obniżyć rzeczone warunki. Wobec sposobu
sfor
mułowania zarzutu, jak też braku udowodnienia twierdzeń Odwołującego, Izba uznała zarzut
za niepotwierdzony.
Reasumując, Izba uznała zarzut nr 5 odwołania w całości za bezpodstawny.
Biorąc pod uwagę powyższy stan rzeczy ustalony w toku postępowania, Izba orzekła, jak
w sentencji, na podstawie art. 192 ust. 1 Pzp.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do jego wyniku - na podstawie art. 192
ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy § 5 ust. 3 w zw. z § 3 pkt 2 rozporządzenia
Prezesa Rady Min
istrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (Dz. U. Nr 41 poz. 238 ze zm.).
KIO 886/18
Dnia 4 maja 2018 roku, wykonawca Suntar Sp. z o.o., ul. Boya-
Żeleńskiego 5B, 33-100
Tarnów (dalej „Odwołujący” lub „Odwołujący Suntar”) wniósł odwołanie do Prezesa Krajowej
Izby Odwoławczej od niezgodnych z przepisami ustawy zapisów Specyfikacji Istotnych
Warunków Zamówienia.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie :
1. art. 7 ust. 1 i 3 ustawy Pzp poprzez naruszenie zasady uczciwej konkurencji
i
jednocześnie naruszenie zasady proporcjonalności i przejrzystości postępowania poprzez
nieuzasadnione preferowanie rozwiązań oferowanych przez konkretnych producentów
i dyskryminację innych oraz wprowadzenie wymagań, które nie są powiązane z żądanymi
funkcjonalnościami i nie są oczywistym lub powszechnie znanym standardem,
2. art. 29 ust. 2 i 3 ustawy
Pzp poprzez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób
utrudniający uczciwą konkurencję poprzez wprowadzenie wymagań eliminujących
rozwiązania stosowane systemowo przez niektórych producentów i będące
standardowymi,
3. art. 30 ust. 1 ustawy
Pzp poprzez zaniechanie dla opisu przedmiotu zamówienia
stosowania spo
sobów opisanych w pkt 2 przywołanego przepisu i jednocześnie brak
określenia wydajności lub funkcjonalności przedmiotu zamówienia,
4. art. 36 ust. 1 pkt 3 ustawy
Pzp ze względu na sporządzenie opisu przedmiotu zamówienia
w sposób niezgodny z art. 7, 29 i 30 ustawy Pzp.
W oparciu o powyższe zarzuty wniósł o nakazanie Zamawiającemu modyfikacji SIWZ:
załącznik nr 1 i 2 do OPZ - Komputer stacjonarny Typ I i II - Identyfikator wymagania -
POS21-STA1-SP-18 i POS21-STA2-SP-18 -
Opis wymagań minimalnych - BIOS -
pkt 27 w
ykreślenie w całości wymagania: „Funkcja zbierania i zapisywania logów.
Możliwość przeglądania i kasowania zdarzeń przebiegu procedury POST. Funkcja ta
obejmuje datę i godzinę zdarzeń oraz kody wizualnego systemu diagnostycznego
LED lub kody akustycznego systemu diagnostycznego
”,
2. Zmiana wymogu -
załącznik nr 1 i 2 do OPZ - Komputer stacjonarny Typ 1 i 2 -
Identyfikator wymagania - POS21-STA1-SP-19 i POS21-STA2-SP-19 - Opis
Wymagań minimalnych - Bezpieczeństwo - pkt 2 - poprzez wykreślenie zapisu „musi
zbierać logi i zapisywać je w BIOS”,
3. Zmiana wymogu -
załącznik nr 1 i 2 do OPZ - Komputer stacjonarny Typ 1 i 2 -
Identyfikator wymagania - POS21-STA1-SP-13 i POS21-STA2-SP-13 - Opis
wymagań minimalnych - Obudowa - pkt 4 – wykreślenie zapisu „oraz wszelkich
akcesoriów przykręcanych do dysku”.
Odwołujący w uzasadnieniu odwołania podnosi, że Zamawiający w treści OPZ zawarł
m.in. szereg wymagań dla poszczególnych urządzeń i oprogramowania. Wskazuje, że
z
estawienie tych wymagań dla stacji roboczych w sposób istotny, a jednocześnie
nieuzasadniony obiektywnymi potrzebami, zawęża krąg wykonawców i dopuszczalnych
rozwiązań, jednocześnie wskazując na preferowanych producentów. Zamawiający nie
dopuszcza zastosowania rozwiązań równoważnych, które również mogłyby służyć realizacji
przedmiotu zamówienia, a jednocześnie pozwoliłyby zachować zasady uczciwej konkurencji.
Podnosi, że Zamawiający zna rynek przedmiotu zamówienia, co wywodzi z przygotowania
postępowania oraz z okoliczności prowadzenia uprzednio analogicznego postępowania,
unieważnionego w wyniku wyroku KIO. Wskazuje, że w uprzednim postępowaniu złożono
tylko i wyłącznie oferty oparte o rozwiązania DELL i FUJITSU, przy czym oferty wykonawców
oparte o sprzętu FUJITSU skład orzekający Izby nakazał odrzucić jako niezgodnie z SIWZ,
w tym między innymi ze względu na zaoferowany BIOS.
Zdaniem Odwołującego obecnie prowadzone postępowanie również preferuje
rozwiązania DELL oraz pozornie dopuszcza rozwiązania FUJITSU, które zgodnie
z wyrokiem Izby
zostały odrzucone przez Zamawiającego. Wywodzi, że w konsekwencji
każdy wykonawca, który zaoferuje rozwiązania w/w koncernów, w szczególności DELL,
będzie w sytuacji korzystniejszej niż wykonawca, który zaoferuje produkty innych
renomowanych firm.
Odwołujący wskazuje na następujące zapisy OPZ ograniczające w jego ocenie
konkurencję w sposób nieuprawniony:
A) Funkcj
a zbierania i zapisywania logów – wymagania POS21 –STA1-SP-18 i POS21 -
STA2-SP-
18 i opisane w sposób następujący: „Opis wymagań minimalnych” (nazwa
kolumny), BIO
S (wymóg nr 27): Funkcja zbierania i zapisywania logów. Możliwość
przeglądania i kasowania zdarzeń przebiegu procedury POST. Funkcja ta obejmuje
datę i godzinę zdarzeń oraz kody wizualnego systemu diagnostycznego LED lub kody
akustycznego systemu diagnostycznego.
Zdaniem Odwołującego OPZ wprowadza wymagania charakterystyczne dla rozwiązań
koncernu DELL,
co skutkuje w sposób oczywisty preferowaniem tego producenta.
Informuje, że niepomyślny wynik testu POST skutkuje serią odgłosów wydanych przez
głośnik, odgłosy te - ich liczba i czas trwania - są kodem błędu, a korzystając z instrukcji
obsługi można ustalić, co jest przyczyną problemów. Wskazuje, że jest to rozwiązanie
przestarzałe, obecnie płyty główne dodatkowo pomimo używania kodu dźwiękowego,
informują o rezultacie testu POST za pomocą kolorowych diod LED lub wyświetlacza
siedmiosegmentowego umieszczonego na płycie głównej. Inne rozwiązanie to komunikaty
głosowe (nagrane przez lektora i zapisane w specjalnym układzie scalonym na płycie
głównej). Rozwiązania te w praktyce uniemożliwiają błędną identyfikację komunikatu.
Dalej informuje, że gdy test POST zostanie zakończony i nie zostaną znalezione żadne
błędy komputer wyda pojedynczy pisk (rzadziej dwa) i rozpocznie procedurę uruchamiania
systemu operacyjnego, albo -
w przypadku uszkodzenia komputera i wystąpienia incydentu
(zdarzenia) - w
tej procedurze system operacyjny się nie uruchomi, więc zapisywanie tego
typu zdarzeń w BIOS i odczytywanie ich lokalnie jest bezcelowe. Podnosi, że analogiczne
rozwiązania stosują wszyscy producenci, jednak występują różnice przy jednoczesnym
uzyskaniu takiej samej funkcjonalności.
Wywodzi, że przedmiotowy wymóg jest tyleż archaiczny, co zbędny, gdyż jednocześnie
Zamawiający wymaga dostarczenia rozwiązania zarządzanego zdalnie (sekcja „Zdalne
zarządzanie” - komputer typ 1 - identyfikator wymagania SP-16), co jest w ocenie
Odwołującego rozwiązaniem zdecydowanie lepszym i obecnie stosowanym. Test POST
dubluje zatem funkcjonalności wynikające wprost z zawartych w OPZ wymagań dla
zarządzania zdalnego. Wymóg ten jest zatem zbędny z punktu widzenia definiowanej w OPZ
jakości
i funkcjonalności. Podnosi, że skoro komputery będą rozproszone po całej Polsce to lokalnie
takich logów nikt czytał nie będzie. Wskazuje, że obecnie każda większa placówka posiada
rozwiązania do centralnego zarządzania infrastrukturą, co czyni kwestionowany wymóg
zbędnym. Informuje, że Zamawiający takie rozwiązanie posiada lub wkrótce będzie posiadał.
Zamawiający kupuje komputery w ramach postępowania na: dostawę produktów,
zaprojektowanie i wdrożenie podsystemów technicznych tworzących Centralne Usługi
infrastrukturalne w ramach projektu digitalizacji akt (iSDA),
częścią projektu jest dostawa
systemu
– w tym dostawa licencji Systemu Scentralizowanego Zarządzani.
B)
Czujnik otwarcia obudowy zbierający logi i zapisujący je w BIOS.
Odwołujący podnosi, że Zamawiający w wymaganiach POS21-STA1-SP-19 i POS21-STA2-
SP-19 -
„Zaimplementowany w BIOS system diagnostyczny, dostępny z poziomu szybkiego
menu bootowania, umo
żliwiający przetestowanie w celu wykrycia usterki zainstalowanych
komponentów w oferowanym komputerze bez konieczności uruchamiania systemu
operacyjnego. System posiadający min. Funkcjonalność: (…) c. czujnik otwarcia obudowy
musi zbierać logi i zapisywać je w BIOS”, zdublował wymaganie postawione w innym miejscu
OPZ - POS21-STA1-SP-13 i POS21-STA2-SP-13, opisane jako:
„Opis wymagań
minimalnych” (nazwa kolumny), Obudowa (wymóg nr 5): Obudowa w jednostce centralnej
(...) musi posiadać czujnik otwarcia obudowy współpracujący z oprogramowaniem
zarządzająco – diagnostycznym”.
Odwołujący podkreśla, że program zarządzająco - diagnostyczny nie jest tożsamy z BIOS.
Zdaniem Odwołującego rozwiązanie zawarte w OPZ preferuje produkty DELL, bowiem
p
ożądaną funkcjonalność - czyli zbieranie i zapisywanie logów - może zapewnić wiele
programów zarządzająco - diagnostycznych. Funkcjonalność opisana identyfikatorem
POS21-STA2-SP-19 (zapisywanie w BIOS) jest charakterystyczna dla DELL.
Podnosi, że
programy pozwalające na zapisywanie logów stosują wszyscy producenci, jednak występują
różnice przy jednoczesnym uzyskaniu takiej samej funkcjonalności.
C)
Zakaz stosowania akcesoriów przykręcanych do dysku.
Odwołujący podnosi, że konkurencję ogranicza wymaganie oznaczone identyfikatorem
POS21-STA1-SP-13 i POS21-STA2-SP-13,
opisane w sposób następujący: „Moduł
konstrukcji obudowy w jednostce centralnej komputera powinien pozwalać na demontaż kart
rozszerzeń, napędu optycznego oraz dysku twardego bez konieczności użycia narzędzi
(wyklucza
się użycie wkrętów, śrub motylkowych, śrub radełkowych oraz wszelkich
akcesoriów przykręcanych do dysku)”. Odwołujący nie kwestionuje żądania, aby demontaż
kart, napędu i dysku mógł być dokonany bez narzędzi. Wskazuje, że jeżeli jednak celem było
zapewnie
nie komfortu technikowi, który będzie dokonywał ingerencji i wymieniał dysk, to
niezrozumiałym jest zakaz stosowania wszelkich akcesoriów przykręcanych do dysku.
Podnosi, że zakaz ten z technicznego punktu widzenia jest zbędny, gdyż i tak nie ma wpływu
na
konieczność użycia (lub nie) narzędzi. Wskazuje, że akcesoria mogą być poza tym
nitowane, tłoczone, klejone etc. - co nie jest zakazane przez OPZ – ale nie mogą być
przykręcane. Wywodzi, że w efekcie Zamawiający nie uzyskuje żadnej funkcjonalności ale
zak
azuje rozwiązania stosowanego systemowo przez kilka wiodących koncernów jak HP
Inc., LENOVO, ACER
. Podnosi, że dla ułatwienia montażu np. HP Inc. stosuje przykręcane
na sta
łe elementy dystansowe (chodzi o możliwość uzyskania pewnej odległości od szyn
monta
żowych (prowadnic). Dla zamontowania/zdemontowania dysku nie są potrzebne
jakiekolwiek narzędzia ale dystanse mogą być uznane za akcesoria przykręcane do dysku,
a tak naprawdę służą do polepszenia ergonomii pracy urządzenia i uniknięcia przenoszenia
drgań wywoływanych przez dysk twardy na pozostałe elementy obudowy. Wskazuje, że
p
raktycznie każdy producent ma system „beznarzędziowego” montażu dysku i zawsze jakiś
element mocowania tego dysku jest potrzebny. Zdaniem
Odwołującego nie ma żadnej
uzasadnionej przyczyny dlaczego zakazano systemu HP, Lenovo czy Acer oraz wielu innych
mniej znanych producentów sprzętu. Wskazuje przykładowe rozwiązania producentów
Lenovo, Acer i HP, które posiadają akcesoria przykręcane do dysku, umożliwiające na
swobodny montaż i demontaż bez używania narzędzi oraz rozwiązania Dell i Fujitsu, które
posiadają akcesoria montowane do dysków bez przykręcania (a zatem spełniające wymogi
OPZ), co jednocześnie nie wpływa na funkcjonalność rozwiązania w porównaniu do innych
producentów.
W
toku rozprawy przed Krajową Izbą Odwoławczą w dniu 17.05.2018 r. Zamawiający
złożył odpowiedź na odwołanie, wskazując na modyfikację SIWZ, uznając częściowo
argumentację odwołania.
Zamawiający uwzględnił argumentację odwołania w odniesieniu do zapisów POS21-
STA1-SP-13 i POS21-STA2-SP-13
oraz dokonał zmiany SIWZ w tym zakresie, nadając ww.
zapisom brzmienie:
„Moduł konstrukcji obudowy w jednostce centralnej komputera powinien pozwalać na
demontaż kart rozszerzeń, napędu optycznego oraz dysku twardego bez konieczności
użycia narzędzi (wyklucza się użycie wkrętów, śrub motylkowych, śrub radełkowych)”.
Zamawiający zmienił zapisy POS21-STA1-SP-18 i POS21-STA2-SP-18, podnosząc
jednocześnie, że Odwołujący błędnie identyfikuje jego potrzeby twierdząc, że w sytuacji
posiadania centralnego narzędzia do monitorowania stanu komputerów nie ma konieczności
zapewnienia narzędzi do identyfikowania wad dostarczonego sprzętu lokalnie. Wskazuje, że
komputery dostarczane będą do docelowo 421 jednostek organizacyjnych prokuratury, gdzie
będą eksploatowane pod nadzorem administratorów lokalnych, którzy w pierwszej kolejności
odpowiadać będą za identyfikację, usuwanie oraz ewentualne zgłoszenia serwisowe wad
eksploatowanego sprzętu. Stąd też dostarczany sprzęt musi zapewniać zarówno narzędzia
do identyfikacji błędów w sposób zdalny z poziomu centrali jak również z poziomu
poszczególnej jednostki sprzętu w jednostkach organizacyjnych prokuratury.
Zamawiający dokonał zmiany wskazanych wymagań POS21-STA1-SP-18 i POS21-STA2-
SP-18, nad
ając w pkt 27 brzmienie „Funkcja zbierania i zapisywania logów. Możliwość
przeglądania i kasowania zdarzeń przebiegu procedury POST. Funkcja ta obejmuje datę
i godzinę zdarzeń oraz kody (lub opis usterki, zdarzenia) wizualnego systemu
diagnostycznego LED lub kody (lub opis usterki, zdarzenia) akustycznego systemu
diagnostycznego’’.
Zamawiający nie podzielił argumentacji Odwołującego w zakresie zarzutów
dotyczących zapisów POS21-STA1-SP-19 i POS21-STA2-SP-19. Wskazał, że brzmienie
tych zapisów wynika z wymagań dotyczących konieczności zbierania określonych informacji
przez różne systemy diagnostyczne, wobec czego zamierza zapewnić bezpośredni dostęp
do informacji o błędach sprzętu zarówno administratorom lokalnym obsługującym urządzenia
w jednostkach organi
zacyjnych prokuratury (poprzez odczyt logów z systemu
diagnostycznego BIOS) jak i administratorom zarządzającym centralnie zakupionym
sprzętem (poprzez uzyskanie informacji z oprogramowania zarządzająco- diagnostycznego).
Jednakże Zamawiający dokonał zmiany ww. zapisów SIWZ, nadając im następujące
brzmienie:
„2. Zaimplementowany w BIOS system diagnostyczny, dostępny z poziomu szybkiego menu
bootowania, umożliwiający przetestowanie w celu wykrycia usterki zainstalowanych
komponentów w oferowanym komputerze bez konieczności uruchamiania systemu
operacyjnego. System posiadający min. funkcjonalności:
a. test procesora,
b.
test pamięci,
c.
współpraca z czujnikiem otwarcia obudowy.
Czujnik otwarcia obudowy musi zbierać logi i zapisywać je w BIOS”.
Jednocześnie Zamawiający poinformował, że wystąpił do producentów sprzętu
z zapytaniem, czy posiadają w ofercie modele spełniające ww. wymagania. Wskazał, że
udzielone odpowiedzi zaprzeczają stanowisku Odwołującego, jakoby jeden producent
posiadał sprzęt spełniający wymagania OPZ.
Krajowa Izba Odwoławcza, po przeprowadzeniu rozprawy w przedmiotowej
sprawie, na podstawie zebranego materiału dowodowego, po zapoznaniu
się z dokumentacją postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, w tym
w szczególności z postanowieniami ogłoszenia o zamówieniu, Specyfikacją Istotnych
Warunków Zamówienia, jak również po zapoznaniu się z odwołaniem, odpowiedzią na
odwołanie, po wysłuchaniu oświadczeń, jak też stanowisk stron oraz uczestników
postępowania złożonych ustnie do protokołu w toku rozprawy ustaliła, co następuje.
Izba stwierdziła, że nie zachodzą przesłanki do odrzucenia odwołania, o których stanowi
przepis art. 189 ust. 2 ustawy -
Prawo zamówień publicznych.
Krajowa Izba Odwoławcza stwierdziła, że odwołujący posiada interes w uzyskaniu
przedmiotowego zamówienia, kwalifikowanego możliwością poniesienia szkody w wyniku
naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy, o których mowa w art. 179 ust. 1
ustawy -
Prawo zamówień publicznych, co uprawniało go do złożenia odwołania.
Izba ustaliła następujący stan faktyczny:
Zamawiający prowadzi postępowanie na dostawę komputerów stacjonarnych w ramach
projektu „Rozwój Systemu Digitalizacji Akt Postępowań Przygotowawczych (iSDA)”.
W załączniku nr 1 do Opisu Przedmiotu Zamówienia – „Specyfikacja techniczna komputerów
stacjonarnych i monitorów komputerowych” zawarto m.in. zapisy (parametry STA1 odnoszą
się do komputerów typ 1, STA2 – typ 2):
POS21-STA1-SP-18 i POS21-STA2-SP-18 - opis w
ymagań minimalnych - BIOS - pkt 27:
„Funkcja zbierania i zapisywania logów. Możliwość przeglądania i kasowania zdarzeń
przebiegu procedury POST. Funkcja ta obejmuje datę i godzinę zdarzeń oraz kody
wizualnego
systemu
diagnostycznego
LED
lub
kody
akustycznego
systemu
diagnostycznego”.
Po zmianie SIWZ d
okonanej w dniu 16.05.2018 r., ww. zapisy otrzymały brzmienie:
„Opis wymagań minimalnych - BIOS - pkt 27: „Funkcja zbierania i zapisywania logów.
Możliwość przeglądania i kasowania zdarzeń przebiegu procedury POST. Funkcja ta
obejmuje datę i godzinę zdarzeń oraz kody (lub opis usterki, zdarzenia) wizualnego systemu
diagnostycznego LED lub kody (lub opis usterki, zdarzenia) akustycznego systemu
diagnostycznego”.
POS21
–STA1-SP-13 i POS21–STA2-SP-13 Opis wymagań minimalnych - Obudowa - pkt 4:
„Moduł konstrukcji obudowy w jednostce centralnej komputera powinien pozwalać na
demontaż kart rozszerzeń, napędu optycznego oraz dysku twardego bez konieczności
użycia narzędzi (wyklucza się użycie wkrętów, śrub motylkowych, śrub radełkowych oraz
wszelkich akcesoriów przykręcanych do dysku)”.
Po zmianie SIWZ dokonanej w dniu 16.05.2018 r., ww. zapisy otrzymały brzmienie:
„Moduł konstrukcji obudowy w jednostce centralnej komputera powinien pozwalać na
demontaż kart rozszerzeń, napędu optycznego oraz dysku twardego bez konieczności
użycia narzędzi (wyklucza się użycie wkrętów, śrub motylkowych, śrub radełkowych)”.
POS21-STA1-SP-19 POS21-STA2-SP-19 i -
Bezpieczeństwo - pkt 2:
„Zaimplementowany w BIOS system diagnostyczny, dostępny z poziomu szybkiego menu
boot'owania, u
możliwiający przetestowanie w celu wykrycia usterki zainstalowanych
komponentów w oferowanym komputerze bez konieczności uruchamiania systemu
operacyjnego. System posiadający min. funkcjonalności:
a.
test procesora,
b.
test pamięci,
c.
czujnik otwarcia obu
dowy musi zbierać logi i zapisywać je w BIOS”.
Po zmianie SIWZ dokonanej w dniu 16.05.2018 r., ww. zapisy otrzymały brzmienie:
„Zaimplementowany w BIOS system diagnostyczny, dostępny z poziomu szybkiego menu
boot'owania, umożliwiający przetestowanie w celu wykrycia usterki zainstalowanych
komponentów w oferowanym komputerze bez konieczności uruchamiania systemu
operacyjnego. System posiadający min. funkcjonalności:
a. test procesora,
b.
test pamięci,
c.
współpraca z czujnikiem otwarcia obudowy.
3. Czujni
k otwarcia obudowy musi zbierać logi i zapisywać je w BIOS”.
Izba zważyła, co następuje.
Odwołanie, jako bezzasadne, nie zasługuje na uwzględnienie.
Bez rozpoznania Izba pozostawiła zarzut dotyczący parametru SP-13, wobec modyfikacji
SIWZ zgodnie z żądaniem Odwołującego w tym zakresie.
Odwołujący wszystkie zarzuty odwołania – naruszenia art. 7 ust. 1 i 3, art. 29 ust. 2 i 3, art.
30 ust. 1 i art. 36 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 7, 29 i 30 ustawy Pzp wywodził z tożsamych
okoliczności. Mianowicie, w ocenie Odwołującego, poprzez parametry SP18, SP19 i SP13
Zamawiający wskazał na konkretnego producenta – Dell, co doprowadziło do naruszenia
zasady proporcjonalności i przejrzystości postępowania oraz dyskryminację innych
producentów, przy czym parametry te są zbędne i niefunkcjonalne. Odwołujący podniósł, że
takie uksztaltowanie opisu przedmiotu zamówienia wyeliminowało rozwiązania standardowe,
stosowane systemowo przez niektórych producentów. Wywodził, że Zamawiający zaniechał
opisu przedmiotu zamówienia zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp i zaniechał
określenia wydajności lub funkcjonalności.
Izba uznała, że Odwołujący nie wykazał zasadności zarzutów dotyczących
parametrów SP18 i SP19. Możliwość stwierdzenia naruszenia art. 29 ust. 2 i 3 ustawy Pzp,
jak
również – w odniesieniu do OPZ – art. 7 i 3 ustawy Pzp, zależna jest od wystąpienia
w opisie przedmiotu zamówienia zapisów, które ograniczają konkurencję i nie są
uzasadnione rzeczywistymi potrzebami Zamawiającego. Podkreślenia wymaga, że nie każde
ogran
iczenie konkurencji może być traktowane jako naruszenie powołanych przepisów,
bowiem Zamawiający nie ma obowiązku umożliwienia złożenia ofert wszystkim podmiotom
działającym na właściwym rynku. Niedozwolone jest zatem jedynie nadmierne ograniczanie
konkure
ncji, niepodyktowane koniecznością uzyskania konkretnych funkcjonalności
(parametrów, cech itd.) przedmiotu zamówienia przez Zamawiającego. Odwołujący nie
uniósł ciężaru udowodnienia ww. okoliczności. Celem wykazania ograniczenia konkurencji
i wskazania n
a konkretnego producenta, Odwołujący dokonał zestawienia czterech
komputerów czterech producentów, przedstawił również prywatną opinię biegłego, zgodnie
z którą, omawianych parametrów, po zmianie SIWZ, nie spełnia komputer HP EliteDesk 800
G3. Biegły wskazał jednocześnie, iż parametry te spełniają: komputer Dell Optiplex 7050,
Lenovo ThinkCenter M910, Fujitsu Esprimo D957, natomiast poza ww. komputerem Dell nie
spełniają one innych wymagań OPZ.
Odnosząc się do ww. materiału dowodowego, powołanego na okoliczność, iż zapisy OPZ
wskazują na jednego producenta, należy stwierdzić, że nie pozwala on na uznanie zarzutów
Zamawiającego za potwierdzone. Po pierwsze, Odwołujący nie przedstawił dowodu
jednoznacznie wykazującego, że producenci inni niż Dell nie są w stanie zaoferować
komputerów spełniających wymogi OPZ. Wbrew twierdzeniom Odwołującego, nie
wymagałoby to wykazania, że nie istnieje komputer inny niż Dell, który spełnia wymogi OPZ,
co byłoby dowodem niemożliwym. Wystarczającym w ocenie Izby byłoby uzyskanie
oświadczeń producentów w tym zakresie, które pozwalałyby na stwierdzenie, że
przynajmniej istotna część z nich sprzętu takiego zaoferować nie może. Odwołujący nie
przedstawił takiego dowodu nawet w odniesieniu do producenta HP, który pozwoliłby na
jednozn
aczne stwierdzenie, że producent ten nie jest w stanie zaoferować komputera
spełniającego wymogi OPZ. Należy zwrócić uwagę, że złożeniem takiego oświadczenia
producenci byliby zainteresowani, skoro mogłoby to doprowadzić, w przypadku zmiany ww.
parametrów, do otwarcia postępowania na ich produkty. Przedłożenie tego typu dowodu
nabiera szczególnego znaczenia wobec przedłożenia kontrdowodu o takim charakterze
przez Zamawiającego – już wraz z odpowiedzią na odwołanie, zatem przed drugim terminem
rozprawy, do k
tórej zamknięcia Odwołujący mógł dowody przedkładać. Zamawiający
przedłożył oświadczenia pochodzące od producentów sprzętu (Dell i Fujistu), że posiadają
w asortymencie komputery spełniające całość wymogów OPZ. O ile oświadczenie Dell
pozostaje bez wpływu na ocenę zarzutów – wobec braku sporu, iż urządzenia tego
producenta spełniają wymogi – o tyle oświadczenie Fujitsu obala tezę o wskazaniu na
jednego tylko producenta. Odwołujący nie podważył skutecznie tego dowodu, co więcej –
koresponduje on z ww. opini
ą biegłego. Biegły bowiem wskazał, że Fujitsu spełnia
kwestionowane wymogi, natomiast ni
e spełnia innych – wymogi te nie były jednakże
powołane w odwołaniu, Odwołujący nie podnosił, ażeby były nadmiernymi i ograniczającymi
konkurencję. Ponadto należy mieć na uwadze, że biegły odniósł się do jednego, konkretnego
modelu komputera Fujitsu, zatem nie można wykluczyć, że istnieje inny komputer
spełniający wszystkie wymogi OPZ – którego to dotyczyło ww. oświadczenie Fujitsu.
Dodatkowo oświadczenie Fujitsu pokrywa się również z dowodami przedłożonymi przez
przystępującego T-Systems Polska Sp. z o.o., który przedłożył zdjęcia ekranów komputerów
Dell, Lenovo i Fujitsu, na których w systemie BIOS wyświetlane są logi o incydentach
otwarcia obudowy, dowód ten nie był kwestionowany przez Odwołującego. Całość materiału
dowodowego przedłożonego przez Odwołującego oraz wywodzone okoliczności odnosiły się
zatem w zasadzie do 4 modeli komputerów czterech producentów, z których w dodatku
jeden wprost oświadczył, że posiada w asortymencie sprzęt spełniający wymogi OPZ. Mając
na uwadze powyższe okoliczności, nie sposób uznać, że Odwołujący dowiódł, że
kwestionowane wymagania mają na celu ograniczenie konkurencji i wskazanie konkretnego
producenta.
W tym miejscu wskazać należy, że Izba nie dopuściła w toku rozprawy do
przeprowadzenia dowodu z okazania komputera
Fujitsu, albowiem dowód mógłby ten
dowieść jedynie, że ten konkretny komputer z konkretną wersją BIOS spełnia bądź nie
spełnia wymagań OPZ i jako taki pozostawał bez znaczenia dla ustalenia okoliczności
sprawy oraz powołany został dla zwłoki.
Jednakże, zgodnie z oświadczeniem Odwołującego, nie podważanym przez
Zamawiającego i uczestników, omawiane parametry przynajmniej utrudniają złożenie oferty
opartej o produkty HP. Nale
żało zatem zbadać, czy ich sformułowanie podyktowane było
rzeczywistymi potrzebami Zamawiającego. Odwołujący podnosił, że wymóg zapisywania
zdarzeń procedury POST jest bezcelowy, bowiem logi nie będą odczytywane na poziomie
lokalnym. Wywodził, że wobec wymagania przez Zamawiającego dostawy komputerów
zarządzanych zdalnie, wymóg odczytywania logów na poziomie lokalnym jest zbędny
i archaiczny.
W ocenie Izby argumentacja Odwołującego w tym zakresie jest nieprzekonująca. Po
pierwsze, założenie braku odczytywania logów przez administratorów lokalnych,
znajdujących się w jednostkach prokuratury, nie znajduje żadnego potwierdzenia i zostało
podważone racjonalną i spójną argumentacją Zamawiającego. Zamawiający wskazał, że
w ramach systemu funkcjonują dwie linie wsparcia – administratorzy lokalni, mający fizyczny
dostęp do obsługiwanych komputerów oraz administratorzy centralni z dostępem zdalnym.
Logicznym jest, że dla fizycznej obsługi hardware’u, konieczne jest funkcjonowanie
administratora lokalnego. Powinie
n on mieć również możliwość uzyskania informacji
o zdarzeniach
zaistniałych w toku procedury POST bezpośrednio z BIOS, np. w przypadku
awarii sieci, bądź celowego działania użytkownika, który uniemożliwi przekazanie logów do
systemu zdalnego zarządzania.
Po drugie, zgodnie ze złożoną przez Zamawiającego notą techniczną Infonet Projekt SA,
system centralneg
o zarządzania, którym Zamawiający będzie dysponował, nie realizuje
funkcji określonej w parametrze SP18. Odwołujący dla podważenia rzeczonego dowodu
po
dniósł, że nie stanowi on dokumentu ponieważ nie jest podpisany oraz odnosi się do
notebooka, którego konfiguracja nie pozwala na zdalny odczyt pewnych funkcji.
Przystępujący po stronie Zamawiającego HP Inc. Sp. z o.o. podniósł z kolei, że dotyczy on
syste
mu który nie komunikuje się w niezbędnym zakresie z BIOS. Izba uznała, że ww.
dowód nie został skutecznie podważony. Wskazać należy, że zgodnie z art. 77
Kodeksu
cywilnego, dokumentem jest nośnik informacji umożlwiający zapoznanie się z jej treścią.
Niewątpliwie rzeczona nota techniczna, przedłożona w postaci wydruku wiadomości email
umożliwiała zapoznanie się z jej treścią, nie można zatem odmówić jej waloru dokumentu.
Co więcej, nota umożliwia identyfikację osoby będącej jej autorem – pan S.D., Dyrektor
Działu Oprogramowania Infonet Projekt SA. Zgodnie z art. 77
Kodeksu cywilnego, stanowi
to wymóg dla zachowania formy dokumentowej oświadczenia woli, nie można zatem uznać,
że nie jest wystarczające dla oświadczenia wiedzy, jakim jest ww. nota. W przedmiocie
odnoszenia się noty jedynie do notebooka, należy zaznaczyć, że zgodnie z jej treścią,
dotyczy ona również komputerów stacjonarnych – „Komunikacja systemu ITManager z BIOS
płyty głównej urządzenia (ze szczególnym uwzględnieniem komputerów – stacji roboczych –
typu stacjonarnego oraz mobilnego) (…)”. Twierdzenie Odwołującego w tym zakresie jest
błędne, zostało ono oparte o zawarty ww. nocie zrzut ekranu dotyczący urządzenia Lenovo
ThinkPad
– notebooka. Ze względu jednak na ww. sformułowanie noty, jak i poprzedzające
rzeczony zrzut ekranu wskazanie, że „w obecnej wersji systemu odczytywane są parametry
takie jak przedstawia poniższy zrzut ekranu”, należy uznać, że zawarte na zrzucie ekranu
informacje będą miały taki sam zakres również dla komputerów stacjonarnych. Z kolei za
zbieżne z tezą omawianego dowodu należy uznać twierdzenie Przystępującego HP, bowiem
przyznał, że nota techniczna dotyczy systemu, który nie współpracuje z BIOS. Skoro zatem
jest to system, którym będzie dysponował Zamawiający, to tym bardziej zasadnymi są
przedmiotowe parametry OPZ.
Odwołujący w odniesieniu do parametru SP19 podnosił także, iż jest to zdublowane
wymaganie
parametru SP13 pkt 5. Wymóg ten, w zakresie czujnika otwarcia budowy
zawiera wskazanie „musi posiadać czujnik otwarcia obudowy współpracujący
z oprogramowaniem zarządzająco – diagnostycznym”. Z kolei wymóg SP19 m.in. wymagał
współpracy zaimplementowanego w BIOS systemu diagnostycznego z czujnikiem otwarcia
obudowy oraz funkcjonalności „zbierać logi i zapisywać je w BIOS” (wykreślenia tej części
wymogu żądał Odwołujący). Analiza wskazanych zapisów OPZ jasno wykazuje, że
kwestionowany wymóg SP19 nie stanowi zdublowania funkcjonalności SP13 pkt 5 in fine.
Parametr SP13 zawiera wymóg, by obudowa posiadał czujnik otwarcia obudowy,
współpracujący z oprogramowaniem zarządzająco – diagnostycznym. Z kolei wymóg
parametru SP19 w kwestionowanym zakresie, po zmianie SIWZ w dniu 16.05.2018 r.
wymagał współpracy BIOS z czujnikiem otwarcia obudowy oraz zbierania i zapisywania
logów w BIOS. Nie budzi wątpliwości, że parametr SP19 nie określa wymogu zapewnienia
drugiego czujnika otwarcia obudowy, a jedynie precyzuje, jak czujnik ten ma działać
w zakresie współpracy z BIOS. Mając powyższe na uwadze, należy omawiany argument
uznać za bezpodstawny.
Dodać w tym miejscu należy, że Zamawiający nie ma obowiązku formułowania OPZ
w sposób, który umożliwi producentom zaoferowanie rozwiązań, która są „stosowane
systemowo przez niektórych producentów i będące standardowymi” – na wykluczenie tej
możliwości zaś wskazywał Odwołujący. Zamawiający ma prawo do indywidualnego
ukształtowania OPZ tak, by poprzez określenie wymaganych parametrów i funkcjonalności,
zapewnić zaspokojenie swoich uzasadnionych potrzeb (por. np. wyrok KIO z dnia
29.08.2017 r., KIO 1686/17).
W odniesieniu do zarzutu naruszenia art. 30 ust. 1 ustawy Pzp, zaznaczyć należy, że
Odwołujący nie powołał argumentacji dla jego uzasadnienia. Podnosił jedynie, że
kwestionowane wymogi są bądź zdublowane bądź niefunkcjonalne. Zgodnie z art. 30 ust. 1
ustawy Pzp, Zamawiający opisuje przedmiot zamówienia w jeden ze sposobów – przez
określenie wymagań dotyczących wydajności lub funkcjonalności (pkt 1) bądź poprzez
odniesienie się do norm, ocen technicznych itp. (pkt 2). Całość argumentacji odwołania
odnosi się do konkretnych funkcjonalności, kwestionując ich zasadność. Bezpodstawnym
zatem jest zarzut, że Zamawiający nie opisał przedmiotu zamówienia poprzez określenie
funkcjonalności. Zamawiający w załącznikach do OPZ wprost funkcjonalności te wskazał,
wobec czego nie był też obowiązany odnosić się do norm, ocen technicznych i innych
powołanych w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp podstaw sporządzenia OPZ. Brak jest zatem
podstaw dla stwierdzenia naruszenia art. 30 ust. 1 ustawy Pzp.
Reasumując, Izba uznała za nieudowodnione i nie znajdujące potwierdzenia
zarzuty odwołania dotyczące naruszenia ustawy Pzp.
Biorąc pod uwagę powyższy stan rzeczy ustalony w toku postępowania, Izba orzekła,
jak w sentencji, na podstawie art. 192 ust. 1 Pzp.
O kosztach p
ostępowania orzeczono stosownie do jego wyniku - na podstawie art. 192
ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy § 5 ust. 3 w zw. z § 3 pkt 2 rozporządzenia
Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania
wpis
u od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 972).
Przewodniczący:
…………………………
Członkowie:
…………………………
…………………………