KIO 44/19 WYROK dnia 30 stycznia 2019 roku

Sygn. akt: KIO 44/19 

WYROK 

z dnia 30 stycznia 2019 roku 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Irmina Pawlik 

Protokolant:   

Rafał Komoń 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 stycznia 2019 r. w 

Warszawie odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  14  stycznia  2019  r.  przez  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  –  UAB  „ELGAMA-ELEKTRONIKA” 

z 

siedzibą w Wilnie, Litwa oraz Jiangsu Linyang Energy Co. Ltd. z siedzibą w Qidong, Chiny 

w 

postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego  Energa  -  Operator  Spółka  Akcyjna 

z 

siedzibą w Gdańsku 

przy  udziale  wykonawcy  Sagemcom  Poland  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością 

z 

siedzibą  w  Warszawie  zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po 

stronie zamawiającego, 

orzeka: 

1.  oddala 

odwołanie; 

2.  k

osztami  postępowania  obciąża  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia  –  UAB  „ELGAMA-ELEKTRONIKA”  z siedzibą  w  Wilnie,  Litwa  oraz  Jiangsu 

Linyang Energy Co. Ltd. z siedzibą w Qidong, Chiny i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  odwołującego 

t

ytułem wpisu od odwołania; 

zasądza od wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia UAB 

„ELGAMA-ELEKTRONIKA”  z siedzibą  w  Wilnie,  Litwa  oraz  Jiangsu  Linyang 

Energy  Co.  Ltd.  z  siedzibą  w  Qidong,  Chiny  na  rzecz  zamawiającego  Energa  - 

Operator Spółka Akcyjna z siedzibą w Gdańsku kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy 

tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania 

odwoławczego  poniesione  przez  zamawiającego  z  tytułu  wynagrodzenia 

pełnomocnika; 

nakazuje  zwrot  z  rachunku  bankowego  Urzędu  Zamówień  Publicznych  na  rzecz 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  –  UAB  „ELGAMA-

ELEKTRONIKA”  z siedzibą  w  Wilnie,  Litwa  oraz  Jiangsu  Linyang  Energy  Co.  Ltd. 

Z 

siedzibą  w  Qidong,  Chiny  kwoty  90  zł  00  gr  (słownie:  dziewięćdziesiąt  złotych  zero 

groszy) z tytułu nadpłaconego wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień  

publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1986 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Gdańsku. 

Przewodniczący:      ……………………………….……… 

Sygn. akt: KIO 44/19 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający,  Energa  -  Operator  Spółka  Akcyjna  z  siedzibą  w  Gdańsku,  prowadzi 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  sektorowego  pn.  „Dostawa  liczników  zdalnego 

odczytu” (nr ref. P/1/0061/2018). Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku 

Urzędowym Unii Europejskiej z dnia 29 sierpnia 2018 r. pod numerem 2018/S 165-377499. 

Postępowanie  prowadzone  jest  w trybie  przetargu  nieograniczonego  na  podstawie  art.  134 

ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 

r. Prawo zamówień publicznych (tj. Dz. U. z 2018 r., poz. 

,  dalej  „ustawa  Pzp”).  Wartość  szacunkowa  zamówienia  przekracza  kwoty  określone 

w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp.  

W dniu 

14 stycznia 2019 r. wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia 

–  UAB  „ELGAMA-ELEKTRONIKA”  z siedzibą  w  Wilnie,  Litwa oraz  Jiangsu  Linyang  Energy 

Co.  Ltd.  z  siedzibą  w  Qidong,  Chiny  (dalej  jako  „Odwołujący”  lub  „Konsorcjum”)  wnieśli  do 

Prezes

a  Krajowej  Izby  Odwoławczej  odwołanie  od  niezgodnej  z  przepisami  ustawy  Pzp 

czynności  Zamawiającego,  polegającej  na  odrzuceniu  oferty  Odwołującego  z  powodu 

wniesienia  wadium,  które  w  ocenie  Zamawiającego  nieskutecznie  zabezpiecza  ofertę 

Konsorcjum.  

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

1.  art. 89 ust. 1 pkt 7b w zw. z art. 46 ust. 4a w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp 

poprzez przyjęcie, 

że  Odwołujący  nie  wniósł  wadium  lub  wniósł  nieprawidłowo  wadium  wymagane  przez 

Zamawiającego,  podczas  gdy  Odwołujący  przedłożył  Zamawiającemu  prawidłową 

gwarancję bankową wystawioną przez Luminor Bank AB na kwotę 2.000.000,00 złotych, 

d

otyczącą  prowadzonego  przez  Zamawiającego  postępowania,  na  podstawie  której 

Zamawiający mógł i nadal może zrealizować wadium w każdej z sytuacji, o których mowa 

w  art.  46  ust  4a  ustawy  Pzp,  a  w  konsekwencji  odrzucenie  oferty  złożonej  przez 

Odwołującego, pomimo że oferta ta została zabezpieczona wadium w sposób prawidłowy, 

co narusza zasadę równego traktowania i uczciwej konkurencji; 

art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  wezwania  Odwołującego  do  udzielenia 

wyjaśnień co do rozbieżności pomiędzy treścią gwarancji wadialnej, a jej tłumaczeniem, 

w 

sytuacji,  w  której  po  stronie  Zamawiającego  mogły  i  powinny  powstać  wątpliwości 

interpretacyjne, a wątpliwości te były możliwe do usunięcia poprzez wyjaśnienie; 

3.  art. 14 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 65 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks 

cywilny  (t.j.  Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  1025  ze  zm.,  dalej  jako  „k.c.”)  poprzez  zaniechanie 

wykładni  gwarancji  wadialnej  w  sposób  uwzględniający  całokształt  okoliczności 

towarzyszących  złożeniu  oświadczenia  woli,  zasady  współżycia  społecznego  oraz 

ustalone  zwyczaje,  w 

tym  znaczenie  słowa  „any"  jako  „jakichkolwiek,  którychkolwiek", 

podczas  gdy  ustawa  Pzp  obliguje  do  rozumienia  oświadczeń  woli  złożonych 

w 

postępowaniu  zgodnie  z dyrektywami  art.  65  ust.  1  i  2  k.c.,  a  sformułowania  zawarte 

w 

gwarancji  przedłożonej  przez  Odwołującego,  określone  są  w  sposób  analogiczny  jak 

w 

treści art. 46 ust. 4a ustawy Pzp. 

W  związku  z  podniesionymi  zarzutami  Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania 

oraz  nakazanie  Zamawiającemu  unieważnienia  dokonanej  czynności  odrzucenia  oferty 

Odwołującego i dalszego jej badania, a w konsekwencji wyboru jako najkorzystniejszej oferty 

Odwołującego.  Ponadto  wniósł  o  obciążenie  Zamawiającego  kosztami  postępowania 

odwoławczego,  w  tym  zasądzenie  od  Zamawiającego  kosztów  postępowania  poniesionych 

przez Odwołującego.  

Uzasadniając spełnienie przesłanek z art. 179 ust. 1 ustawy Pzp Odwołujący wskazał, 

iż oferta złożona w postępowaniu przez Odwołującego opiewa na cenę 53 067 556,92 PLN. 

Tym samym oferta Konsorcj

um jest ofertą najtańszą, na dowód czego przywołał informację 

z 

otwarcia ofert z dnia 27 grudnia 2018 r. Powyższe wskazuje, że w wyniku naruszenia przez 

Zamawiającego  wskazanych  przepisów  ustawy  Pzp,  interes  Odwołującego  w  uzyskaniu 

zamówienia doznał uszczerbku, gdyż w przypadku prawidłowego działania Zamawiającego, 

oferta Odwołującego z uwagi na bilans oceny wielokryterialnej zostałaby w jego ocenie uznana 

za najkorzystniejszą. Odwołujący miałby zatem szansę na uzyskanie zamówienia oraz płynące 

z niego wymierne korzyści finansowe. W konsekwencji niezgodnych z przepisami ustawy Pzp 

działań  Zamawiającego,  Odwołujący  został  pozbawiony  szansy  na  uzyskanie  zamówienia, 

w 

związku  z  czym  poniesie  szkodę  przejawiającą  się  chociażby  w  postaci  poniesionych 

kosztów związanych z przygotowaniem oferty i udziałem w postępowaniu, a przede wszystkim 

z  utratą  korzyści,  z  jakimi  wiązałoby  się  uzyskanie  zamówienia.  Wykazane  powyżej 

okoliczności  jednoznacznie  przesądzają  o  uprawnieniu  Odwołującego  do  wniesienia 

przedmiotowego odwołania oraz konieczności rozpatrzenia podniesionych w nim zarzutów. 

Uzasadniając  podniesione  zarzuty  Odwołujący  na  wstępie  przytoczył  treść  wymagań 

dotyczących wniesienia wadium, określonych w Rozdziale XII SIWZ. 

Wskazał,  iż  wniósł  w  postępowaniu  wadium  w  formie  oryginału  gwarancji  bankowej 

wystawionej w dniu 18 grudnia 2018 r. przez Luminor Bank AB o nr BG150305/69 na kwotę 

2.000.000,00 złotych w języku angielskim. Odwołujący dołączył tłumaczenie przysięgłe ww. 

dokumentu.  Na  dowód  powyższego  załączył  kopię  gwarancji  bankowej  oraz  tłumaczenia. 

Następnie podniósł, iż w piśmie z dnia 4 stycznia 2019 r. Zamawiający wskazał, że odrzuca 

ofertę Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7b) ustawy Pzp (Odwołujący zacytował 

uzasadnienie  podstaw  odrzucenia  oraz  jako  dowód  powołał  się  na  zawiadomienie 

o 

odrzuceniu oferty Odwołującego, znajdujące się w aktach postępowania).  

Odwołujący podniósł, iż zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy Pzp Zamawiający odrzuca 

ofertę  w  przypadku,  gdy  wadium  nie  zostało  wniesione  lub  zostało  wniesione  w  sposób 

nieprawidłowy,  jeżeli  zamawiający  żądał  wniesienia  wadium.  Definiując  przypadki 

nieprawidłowości wadium a contrario, wskazać można, iż za prawidłowe wadium należy uznać 

t

akie,  które  zostało  wniesione  zgodnie  z  przepisami  ustawy  i  które  de  facto  i  de  iure 

zabezpiecza  opisane  w  ustawie  interesy  Z

amawiającego (wyrok KIO z 28 czerwca 2016 r., 

sygn.  akt  KIO  1040/16).    Powszechnie  przyjmuje  się,  że  poziom  zabezpieczenia  oferty 

w przypadku  wadium  wnoszonego  w  formie  gwarancji  bankowej,  czy  ubezpieczeniowej  nie 

może  odbiegać  od  poziomu  gwarantowanego  przez  wadium  wniesione  w  pieniądzu. 

W 

związku  z  powyższym  dopiero  gdy  Zamawiający  będzie  w  stanie  wykazać,  że  wobec 

nieprawidłowości w treści gwarancji jego interes może doznać uszczerbku, upoważniony jest 

do  odrzucenia  oferty  takiego  wykonawcy  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  7b  ustawy  Pzp. 

Odwołujący podkreślił jednocześnie, że Zamawiający jest uprawniony oraz zobowiązany do 

rozstrzyga

nia  niejasności  czy  niedopatrzeń  wynikających  z  treści  gwarancji  wadialnej. 

Oznacza  to,  że  błędne  jest  założenie,  iż  każda  wadliwość,  niezależnie  od  jej  znaczenia, 

powinna  skutkować  odrzuceniem  oferty  wykonawcy.  Granicę  wyznaczającą  zakres 

przysługujących  zamawiającemu  możliwości  interpretacyjnych  w  odniesieniu  do  gwarancji 

wyznacza zakres ochrony jego interesu. 

Odwołujący powołał się na wyrok KIO z 30 listopada 

2017 r., sygn. akt KIO 2429/17, a także na wyrok KIO z 22 kwietnia 2013 r., sygn. akt KIO 

.  Dalej  wskazał,  iż  odwołując  się  do  art.  65  k.c.,  jak  również  utrwalonej  już  linii 

orzeczniczej Sądu Najwyższego, dokonując oceny danych okoliczności należy kierować się 

racjonalnością i zachowaniem samych stron (tu Odwołującego i Gwaranta). Taka teza wynika 

z wyroku Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2008 r. (sygn. akt V CSK 474/07). Następnie 

Odwołujący przywołał także fragmenty wyroku Sądu Najwyższego z dnia 21 czerwca 2007 r., 

sygn. akt IV CSK 95/07.  

Biorąc  pod  uwagę  powyższe,  Odwołujący  wskazał,  że  po  pierwsze,  Zamawiający 

odrzucając ofertę Odwołującego oparł się wyłącznie na treści tłumaczenia gwarancji wadialnej, 

które to tłumaczenie nie stanowi dokumentu przedkładanego Gwarantowi z żądaniem wypłaty 

wadium, a jednocześnie w żaden sposób nie dokonał ustalenia, że w oparciu o treść oryginału 

gwarancji  wadialnej  złożonej  w  postępowaniu,  nie  będzie  mógł  dochodzić  wadium 

w 

przypadku zaistnienia którejkolwiek z przyczyn zatrzymania wadium wskazanych w art. 46 

ust. 4a i 5 ustawy Pzp. Po drugie, Zamawiający zaniechał odniesienia się do oryginału treści 

gwarancji wadialnej, a konserwacji zaniechał wezwania Odwołującego do złożenia wyjaśnień 

wątpliwości powstałych na tle treści tłumaczenia gwarancji. Po trzecie, Zamawiający zaniechał 

dokonania wykładni treści gwarancji wadialnej w myśl art. 65 k.c., a poprzestał wyłącznie na 

bezrefleksyjnym porównaniu tekstu samego tłumaczenia gwarancji z tekstem przepisów, bez 

uwzględnienia  brzmienia  oryginału  gwarancji  oraz  celu,  okoliczności  i  skutków  danego 

oświadczenia woli, czym naruszył art. 14 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 65 ust. 1 i 2 k.c. 

Rozwijając  powyższe  stanowisko,  Odwołujący  podniósł,  że  Zamawiający  kwestionuje 

jedynie  treść  tłumaczenia  gwarancji  wadialnej,  nie  wykazując  przy  tym,  iż  to  tłumaczenie 

dokumentu gwarancji wadialnej (a nie jej oryginał) będzie stanowiło podstawę wypłaty wadium 

(takie stanowisko Zamawiającego byłoby zresztą pozbawione podstaw, bowiem dokumentem, 

na  podstawie  którego  Zamawiający  będzie  mógł  żądać  wypłaty  wadium  jest  oczywiście 

wyłącznie oryginał gwarancji bankowej, a nie jej tłumaczenie - w szczególności, iż w świetle 

treści gwarancji wadialnej, ewentualna realizacja gwarancji będzie wykonywana na podstawie 

żądania zapłaty przez Luminor Bank AB, dla którego treść tłumaczenia wystawionej przezeń 

gwarancji  wadialnej  pozostaje  bez  znaczenia.  Zamawiający  nie  przedstawia  natomiast 

żadnych  zarzutów  względem  oryginału  gwarancji  wadialnej,  i  nie  poddaje  w  wątpliwość 

swojego uprawnienia do zaspoko

jenia roszczeń na jej podstawie.  

Odwołujący podkreślił więc, że oryginał gwarancji przedłożonej przez niego wraz z ofertą 

odpowiada  treści  przesłanek  zatrzymania  wadium  określonych  w  ustawie  Pzp,  a  nadto 

precyzyjnie  określa  przedmiot  postępowania  i  podmioty  w  nim  występujące.  Jako  taki,  jest 

dokumentem  prawidłowym  w  świetle  ustawy  Pzp  i  SIWZ,  oraz  w  sposób  odpowiedni 

zabezpiecza  interesy  Zamawiającego.  Ponadto  wobec  oczywistego  faktu,  że  to  oryginał 

gwarancji  będzie  stanowił  podstawę  ewentualnej  wypłaty  wadium,  a  nie  jej  tłumaczenie, 

Zamawiający  -  w  razie  wystąpienia  którejkolwiek  z  przesłanek  zatrzymania  wadium 

określonych w ustawie Pzp - będzie w pełni uprawniony do zaspokojenia swoich roszczeń na 

podstawie oryginalnego dokumentu gwarancji wadialnej. Skor

o bowiem tłumaczenie gwarancji 

nie  stanowi  podstawy  do  wypłaty  gwarancji,  zaś  wypłata  dokonana  może  być  wyłącznie 

w 

oparciu o oryginał gwarancji, który odnosi się do pełnego brzmienia art. 46 ust. 4a ustawy 

Pzp,  to  gwarant  nie  będzie  mógł  uchylić  się  od  zapłaty.  Wadium  jest  zatem  prawidłowe, 

a 

Zamawiający  nie  miał  żadnych  podstaw  by  dokonać  odrzucenia  oferty  Odwołującego  na 

podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7b) ustawy Pzp. 

Odwołujący zwrócił uwagę na podobną sprawę rozstrzyganą przez Izbę, o sygn. akt KIO 

2,  gdzie  wykonawca  przedłożył  gwarancję  wadialną  wystawioną  w  języku  litewskim 

oraz jej tłumaczenie zawierające omyłkę we wskazaniu podmiotu, któremu jej udzielono. KIO 

uznała,  że Zamawiający  nie  może wyciągać negatywnych konsekwencji wobec wykonawcy 

z uwa

gi  na  niejasności  wynikające  z  tłumaczenia.  Dokument  (oryginalny)  posiada  walor 

dowodowy co do rzeczywistej treści gwarancji. Analogicznie w niniejszej sprawie dokument 

(oryginalny)  gwarancji  wadialnej  posiada  walor  dowodowy  i  bezsprzecznie  wskazuje,  że 

Za

mawiający może zatrzymać wadium w każdej sytuacji opisanej w art. 46 ust. 4a ustawy Pzp. 

Tymczasem Zamawiający zaniechał weryfikacji powyższego, bezrefleksyjnie opierając się na 

treści  samego  tłumaczenia,  które  nie  może  być  i  nie  będzie  dla  Zamawiającego  podstawą 

żądania wypłaty wadium. 

Odwołujący przy tym zaznaczył, że w treści dokumentu gwarancji wadialnej nie muszą 

być wymienione wszystkie przesłanki zatrzymania wadium, określone w art. 46 ust. 4a i ust. 5 

ustawy  Pzp,  ponieważ  treść gwarancji  może np.  zawierać  wyłącznie odwołanie się do  tych 

przepisów, bez powtarzania ich treści, czy też ogólne odesłanie do okoliczności opisanych w 

ustawie Pzp (co wielokrotnie zostało wyrażone w orzecznictwie Izby  – wyrok KIO z dnia 14 

października 2014 r. sygn. akt KIO 2016/14, wyrok KIO z dnia 1 października 2013 r. sygn. akt 

KIO 2227/13 i 2229/13). Treść gwarancji może zawierać też odmienne (od tych ustawowych) 

sformułowania.  Jednakże  każdorazowo,  gwarancja  wadialna,  powinna  swoim  zakresem 

obejmować  wszystkie  przesłanki  (okoliczności),  o  których  mowa  w  art.  46  ust.  4a  i  ust.  5 

ustawy Pzp. Treść gwarancji powinna być tak sformułowana, aby także przy pomocy wykładni, 

można było ustalić w sposób nie budzący wątpliwości, iż obejmuje ona wszystkie przesłanki 

wyrażone  w  ww.  przepisach.  Jak  wyżej  zostało  wskazane,  nie  budzi  też  wątpliwości,  że 

gwarancja czy to bankowa, czy ubezpieczeniowa, może i podlega wykładni. 

Mając na względzie powyższe, oryginalny tekst gwarancji w brzmieniu: 

„We, Luminor Bank AB, registered Office: Konstitucijos ai/e. 21 A, 03601 Vilnius, Lithuania, 

(hereinafter-  Bank),  hereby  irrevocably  ond  unconditionally  ond  onfirst  written  demond 

undertake  to  pay  EN  ERGA  -  OPERATOR  SA,  oddress  ul.  Marynarki  Polskiej  130,  80-557 

Gdańsk,  Poland,  tax  Identification  number  5830001190  (hereinafter  -  the  Beneficiary)  any 

amount not exceeding 2 000 000,00 PLN (two millions Polish Zloty) if the Contractor: 

(a) in response to the cali, referred to in Article 26 para. 3 and 3a Public Procurement Law, for 

reasons attributable to him, did not submit: 

- any declarations or documents confirming circumstances referred to in Article 25 para. 1 

Public Procurement Law, or 

(…), 

przedłożone  przez  Wykonawcę  tłumaczenie,  w  którym  niefortunnie  tłumacz  przetłumaczył 

zwrot „any declarations or documents" jako „żadnych oświadczeń lub dokumentów", powinno 

wzbudzić w Zamawiającym wątpliwości, bowiem użyty w oryginale tekst „any declarations or 

documents" 

powinien  zostać  w  okolicznościach  sprawy  i  przy  uwzględnieniu  celu  i  sensu 

gwarancji  wadialnej 

(odwołującej  się  przecież  do  treści  ustawy  Pzp)  prawidłowo 

przetłumaczony jako „jakichkolwiek, którychkolwiek" oświadczeń lub dokumentów. 

W  związku  z  powyższym,  a  zwłaszcza  faktem,  że  ewentualne  zaspokajanie  się 

z 

gwarancji  odbywałoby  się wyłącznie na  podstawie jej  oryginału,  nie ulega  wątpliwości,  że 

Zamawiający  powinien  zwrócić  się  do  Odwołującego  o  wyjaśnienie  przedmiotowych 

wątpliwości interpretacyjnych wynikających z przedłożonego przez Wykonawcę tłumaczenia 

na  podstawie  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp,  czeg

o zaniechał.  Raz  jeszcze  wskazać należy,  że 

gwarant - Luminor Bank AB - 

nie jest autorem ani zleceniodawcą tłumaczenia, przez co jest 

ono 

bez  znaczenia  z  punktu  widzenia  skuteczności  zabezpieczenia  Zamawiającego. 

Zamawiający,  prowadząc  postępowanie  z  zachowaniem  należytej  staranności,  dążąc  do 

wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  jest  zobowiązany  do  wyjaśnienia  wszelkich  wątpliwości 

pojawiających  się  w  toku  postępowania,  a  dotyczących  składanych  przez  wykonawców 

dokumentów  o  niebagatelnym  znaczeniu  dla  ich  statusu  w  postępowaniu.  Podobne 

stanowisko, w analogicznych sprawach zostało również wyrażone w orzecznictwie Krajowej 

Izby Odwoławczej (wyrok KIO z dnia 20 stycznia 2011 r., sygn. akt KIO 54/11 oraz wyrok KIO 

z dnia 9 lutego 2012 r., sygn. akt KIO 150/12). 

Z 

treści przedłożonej gwarancji bankowej w oryginale, a także z faktu odwołań w treści 

gwarancji i jej tłumaczeniu do ustawy Pzp, w sposób jasny wynika, że obejmuje ona sytuację 

nieuzupełnienia jakichkolwiek/którychkolwiek/wszelkich („any")  oświadczeń lub  dokumentów 

na  wezwanie  Zamawiającego.  Należy  przy  tym  podkreślić,  że  wyjaśnienie  tłumaczenia  nie 

prowadziłoby  do  dokonywania  interpretacji  gwarancji  wbrew  jej  literalnemu  brzmieniu,  ani 

jakiegokolwiek  uzupełnienia  dokumentu  gwarancji  bankowej,  bowiem  treść  przesłanki 

zatrzymania wadium określona w art. 46 ust. 4a ustawy Pzp została w niej w sposób jasny 

i klarowny zamieszczona. 

W tym kontekście Odwołujący powołał się także na wyrok KIO z dnia 

15 września 2014 r., sygn. akt KIO 1806/14, którego fragmenty przytoczył w treści odwołania. 

Wskazał,  iż  ze  stanowiska  Izby  zaprezentowanego  w  powyższym  wyroku  wynika,  iż 

ewentualne  nieścisłości  tłumaczenia  pozostają  bez  znaczenia  dla  ważności  gwarancji 

wadialnej  i  możliwości  skutecznego  zaspokojenia  roszczeń  Zamawiającego  w  zakresie 

wadium. Dlatego błędne jest stanowisko Zamawiającego, który podstawy do odrzucenia oferty 

Odwołującego  uparuje  w  literalnym  brzmieniu  samego  tłumaczenia  gwarancji,  pomijając 

rzeczywistą  treść  złożonej  gwarancji.  W  takich  sytuacjach  wady  tłumaczenia  powinny 

podlegać  wyjaśnieniu.  Należy  bowiem  podkreślić,  iż  gwarancja  wadialna  zawiera 

oświadczenie woli, które podlega ogólnym regułom wykładni wskazanym w art. 65 ust. 1 i 2 

KC ( por. wyroki o sygn. akt: KIO 150/12, KIO 54/2011, KIO 401/12, KIO 333/11, KIO 2593/17, 

KIO  150/12,  KIO  1645/12,  KIO  1413/13,  KIO  765/13,  KIO  784/13,  a  także  wyrok  Sądu 

Najwyższego  z  dnia  21  czerwca  2007  r.,  sygn.  akt  IV  CSK  95/07  oraz  wyrok  Sądu 

Najwyższego z dnia 15 lutego 2018 r., sygn. akt IV CSK 86/17).  

Zamawiający nie dokonał jednak wykładni oświadczenia woli w myśl k.c., a poprzestał 

wyłącznie na bezrefleksyjnym porównaniu tekstu tłumaczenia gwarancji z tekstem przepisów, 

bez  uwzględnienia  brzmienia  oryginału  gwarancji  i  celu,  okoliczności,  skutków  danego 

oświadczenia woli i tym samym naruszył art. 14 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 65 ust. 1 i 2 k.c. 

Odnosząc  się  do  literalnej  treści  oryginału  i  dokonując  wykładni  tłumaczenia  Zamawiający 

powinien zwrócić uwagę, iż gwarant udzielił zabezpieczenia w tym konkretnym postępowaniu, 

jednoznacznie określonym, prowadzonym w oparciu o ustawę Pzp i w oparciu o tą informację 

należy  interpretować postanowienia gwarancji. Nie do  przyjęcia jest  stanowisko,  iż gwarant 

zamierzał  pominąć,  czy  wyłączyć  określone  sytuacje  objęte  przepisami,  skoro  oryginał 

gwarancji  jest  prawidłowy,  a  tłumaczenie  nie  stanowi  dokumentu  wystawionego  czy 

potwierdzonego przez gwaranta. Przy ocenie gwarancji oraz jej tłumaczenia nieuprawionym 

jest pominięcie kontekstu sytuacyjnego, jak i tego, że umowa gwarancji pomiędzy wykonawcą 

a gwarantem została zawarta w celu udzielenia Zamawiającemu skutecznego zabezpieczenia 

w tym konkretnym postępowaniu. Podkreślić należy, że z punktu widzenia zasad współżycia 

społecznego  nie  do  przyjęcia  byłaby  taka  interpretacja,  która  prowadziłaby  do  wniosku,  iż 

strony  dążyły  do  zawarcia  umowy  w  istocie całkowicie nieprzydatnej  i  uzyskania gwarancji, 

która  jest  nieskuteczna.  Taka  interpretacja  przeczy  zarówno  profesjonalnemu  charakterowi 

działalności Banku - gwaranta, jak i racjonalnemu działaniu Odwołującego i tym samym nie 

daje się pogodzić ze zgodnym zamiarem stron. 

Odwołujący  zaznaczył  raz  jeszcze,  że  dla  oceny  przedłożonej  gwarancji  zasadniczą 

kwestią  pozostaje  ocena,  czy  Gwarant  mógłby  uchylić  się  ze  szkodą  dla  Zamawiającego 

z 

obowiązku zapłaty wadium. Nie może budzić wątpliwości, że w stanie faktycznym sprawy 

Gwarant  nie  mógłby  się  uchylić  od  wypłaty  wadium  w  sytuacji  braku  złożenia  przez 

Wykonawcę z przyczyn leżących po jego stronie na wezwanie Zamawiającego jakichkolwiek 

oświadczeń lub dokumentów, potwierdzających okoliczności, o których mowa w art. 25 ust. 1 

ustawy  Pzp.  Bezsprzecznie  bowiem  celem  zawarcia  umowy  gwarancji  bankowej  było 

uzyskanie  skutecznej  gwarancji  zapłaty  wadium  w  postępowaniu.  Wyjaśnienie  wykonawcy 

w 

zakresie  niefortunnego  brzmienia  tłumaczenia  i  w  konsekwencji  dokonanie  korekty 

tłumaczenia przy uwzględnieniu celu i sensu wystawionej gwarancji, nie powoduje przy tym, 

że wykonawca przedkłada nową gwarancję, lub dokonuje jakiejkolwiek zmiany w jej pierwotnej 

treści.  Oryginał  dokumentu  gwarancji  pozostaje  bowiem  od  samego  początku  niezmienny 

i 

znajduje się w posiadaniu Zamawiającego. 

Mając  na  względzie  powyższe,  w  ocenie  Odwołującego,  brak  jest  podstaw  dla 

stwierdzenia, że przedłożona przez Konsorcjum gwarancja wadialna nie zabezpiecza interesu 

Zamawiającego i jest wniesiona nieprawidłowo, wobec czego należało uznać, że w niniejszej 

sprawie doszło do  naruszenia przez  Zamawiającego  art.  89  ust.  1 pkt  7b  oraz  art.  7  ust.  1 

ustawy Pzp, bowiem nie zaistnia

ła ww. przesłanka odrzucenia oferty Odwołującego. Dla oceny 

prawidłowości  wniesienia  wadium  decydującym  jest  skuteczność  zabezpieczenia 

Zamawiającego (por. np. wyrok KIO z dnia 24 kwietnia 2017 r. KIO 632/17, z dnia 27 grudnia 

2017  r.  KIO  2591/17,  z  dnia  19  kwietnia  2017  r.  KIO  531/17).  W  przedmiotowej  sprawie 

bezsprzecznie  zaś  treść  gwarancji  wadialnej  daje  Zamawiającemu  pewność,  że 

w 

przypadkach określonych w art. 46 ust. 4a i 5 ustawy Pzp wadium zostanie mu rzeczywiście 

wypłacone.  Gwarancja  wadialna  została  złożona  w  terminie,  Zamawiający  dysponuje  jej 

oryginałem,  prawidłowo  określony  został  jej  beneficjent  i  przesłanki  zatrzymania  wadium. 

A 

nadto  właśnie  oryginał  gwarancji,  a  nie  jej  tłumaczenie,  stanowi  żądany  w  postępowaniu 

dokument wadium, którym ma zabezpieczać interesy Zamawiającego. 

Na  koniec  Odwołujący  wskazał,  że  na  skutek  nadmiernego  formalizmu  przy  ocenie 

gwarancji  Zamawiający  sprawił,  że  zamówienia  nie  może  otrzymać  Odwołujący,  który 

zaproponował cenę aż kilkadziesiąt milionów niższą od kolejnej oferty. 

W  dniu  24  stycznia  2019  r.  Zamawiający  wniósł  pisemną  odpowiedź  na  odwołanie, 

w 

której wniósł o oddalenie odwołania w całości oraz zasądzenie od Odwołującego kosztów 

postępowania odwoławczego poniesionych przez Zamawiającego, w tym kosztów zastępstwa 

procesowego radcy prawnego. 

Odnosząc  się  do  pierwszego  z  podniesionych  w  odwołaniu  zarzutów,  Zamawiający 

wskazał, iż wymogiem rozpatrzenia oferty było złożenie jej wraz z zabezpieczeniem w postaci 

wadium, zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy Pzp

. Zamawiający przywołał także brzmienie art. 46 

ust. 4a ustawy Pzp. Analiza ww. przepisów prowadzi do wniosku, że Zamawiający musi mieć 

prawo 

skorzystać  z  wadium  w  sytuacji,  gdy  wykonawca  nie  złoży  jakichkolwiek  (wszelkich 

wymaganych)  oświadczeń  lub  dokumentów  wskazanych  w  dyspozycji  tej  normy. 

Odpowiadający temu zapis powinien więc znaleźć się w gwarancji wadialnej przedstawionej 

przez Odwołującego, tak aby Zamawiający posiadał pewność, że jego interesy są należycie 

zabezpieczone.  

Zamawiający  wskazał,  iż  Odwołujący  złożył  wadium  w  postaci  gwarancji  bankowej 

wystawionej przez litewski bank, była ona sporządzona w języku angielskim, z tłumaczeniem 

na  język  polski  wykonanym  przez  tłumacza  przysięgłego.  Z  tego  ostatniego  dokumentu 

wynika, że Zamawiający będzie uprawniony do skorzystania z wadium tylko w sytuacji, gdy 

Odwołujący w odpowiedzi na wezwanie do złożenia dokumentów w trybie art., 26 ust. 3 i 3a 

ustawy  Pzp,  z  przyczyn  leżących  po  jego  stronie,  nie  złoży  żadnych  oświadczeń  ani 

dokumentów potwierdzających okoliczności, o których mowa w art. 25 ust. 1 ustawy Pzp. Tak 

sformułowane wadium, w ocenie Zamawiającego, nie zabezpiecza należycie jego interesów, 

gdyż nie będzie on w stanie uruchomić omawianej gwarancji, jeżeli  Odwołujący złożył tylko 

niektóre (zamiast wszelkich) z ww. dokumentów lub oświadczeń. Taka gwarancja wadialna nie 

zabezpiecza interesów Zamawiającego i może narazić go na szkodę. W związku z tym, że 

podstawowa funkcja wadium Odwołującego została podważona, to została również spełniona 

przesłanka z  art.  89  ust.  7b ustawy  Pzp,    co  zgodnie z  ustawą zobowiązuje do  odrzucenia 

oferty z takim wadium. W tym kontekście Zamawiający przywołał orzeczenie KIO z dnia 18 

września 2017 r., sygn. akt KIO 1824/17. 

Odnośnie  zarzutu,  że  Zamawiający  nie  dokonał  wykładni  oryginału  gwarancji 

obcojęzycznej,  Zamawiający  podniósł,  iż  przepisy  nie  obligują  go  do  tego,  aby  analizował 

obcojęzyczne  dokumenty  –  postępowanie  jest  w  całości  prowadzone  w  języku  polskim 

i w 

takim  języku  wykonawcy  muszą  składać  dokumenty.  Co  znamienne  –  prowadzenie 

postępowania  w  języku  polskim  jest  jedną  z  fundamentalnych  zasad  udzielania  zamówień 

publicznych wyrażoną explicite  w art. 9 ust. 2 ustawy Pzp. Zamawiający w postępowaniu nie 

dopuścił  w  tej  mierze  żadnego  wyjątku.  Skoro  tłumaczenie  dokumentów  leży  po  stronie 

wykonawcy, tak więc on ponosi odpowiedzialność za poprawność tłumaczenia, na podstawie 

którego Zamawiający dokonuje weryfikacji składanych dokumentów.  

Zamawiający  podkreślił,  że  nie  ma  zasobów  ludzkich  do  wykonywania  tłumaczeń 

i musi

ałby się posiłkować zewnętrznymi profesjonalistami/tłumaczami przysięgłymi – wówczas 

powstawałyby  konkurujące  tłumaczenia  (od  wykonawcy  i  zamawiającego),  co  rodziłoby 

zapewne dalsze negatywne konsekwencje przy ustalaniu treści dokumentów. By ich uniknąć 

na

rzucony  został  tylko  na  wykonawców  obowiązek  przetłumaczenia  dokumentów  – 

tłumaczenia  te  są  zaś  jedynymi  dokumentami  podlegającymi  wykładni.  Dodatkowo 

Zamawiający  zauważył,  że  oferty  w  postępowaniach  mogą  pochodzić  od  wykonawców 

z 

różnych  krajów,  którzy  mogą  składać  dokumenty  sporządzone  w  językach  mniej 

powszechnych  niż  język  angielski  –  w  każdym  takim  przypadku  Zamawiający  oprze  się  na 

tłumaczeniu.  Nie  można  zatem  zgodzić  się  ze  stanowiskiem  Odwołującego  o  obowiązku 

Zamawiającego  bazowania  na  oryginale  gwarancji  –  zaakceptowanie  takiego  podejścia 

prowadziłoby  do  absurdalnego  stanu,  że każdy  polski  zamawiający  miałby  mieć obowiązek 

znajomości  języka,  którym  posługują  się  wykonawcy  w  swoich  dokumentach,  w  tym  tak 

egzotycznych jak chiński czy litewski. Prowadziłoby to przy tym do wniosku, iż Zamawiający 

winien co do zasady 

podważać każdy tekst przedstawiony przez tłumacza w celu weryfikacji 

jego  pracy  - 

co  jest  działaniem  absurdalnym  o  tyle,  iż  nie  ma  nigdy  pewność,  iż  tłumacz 

działający na zlecenie zamawiającego sam nie popełni błędu, co w konsekwencji spowoduje 

nierówne traktowanie wykonawców. Przerzucenie odpowiedzialności za tekst tłumaczenia na 

barki Zamawiającego jest niedopuszczalne ze względów celowościowych i ekonomicznych. 

Zamawiający podkreślił że tłumacz przysięgły w postępowaniu  wskazany został przez 

wykonawcę  –  on  zatem ponosi  ryzyko jego  wyboru  i  działania.  Nie do  odparcia wydaje się 

wreszcie  argument,  iż  wykonawca  składając  wadium  przetłumaczone  przez  tłumacza 

przysięgłego  był  zobligowany  sprawdzić  jego  treść,  bo  składając  ofertę  ma  interes  i jest 

zobowiązany wypełniać wszelkie dyspozycje ustawy Pzp. Zamawiający postawił także pytanie 

czy tłumacz przysięgły, aby na pewno nie popełnił jednak błędu w tłumaczeniu. Jako podmiot 

profesjonalnie  zajmujący  się  tłumaczeniami  być  może  skonsultował  treść  gwarancji  z jej 

wystawcą,  czyli  bankiem  litewskim.  Zadał  pytanie  kto  może  zapewnić,  iż  treść  gwarancji 

wystawionej przez bank litewski nie jest faktycznie odzwierciedleniem treści pod jaką podpisał 

się  tłumacz.  Może  właśnie  tłumacz  znając  specyfikę  bankowości  litewskiej  nie  dokonał 

faktycznie  poprawnego  tłumaczenia,  co  byłoby  zgodne  zresztą  z  tezą  stawianą  przez 

Odwołującego,  że  dokonanie  wykładni  gwarancji  wadialnej  musi  mieć  miejsce  w  sposób 

uwzględniający całokształt okoliczności towarzyszących złożeniu oświadczenia woli, zasady 

współżycia  społecznego  oraz  ustalone  zwyczaje.  Wskazał,  iż  żaden  przepis  nie  nakazuje 

Zamawiającemu  dokonywania  badania  stanu  wiedzy,  świadomości  i  doświadczenia 

kulturowego tłumaczy - profesjonalistów. 

Podsumowując,  Zamawiający  wskazał,  iż  musi  mieć  pewność,  że  uzyska  kwotę 

oznaczoną w gwarancji w określonych ustawą przypadkach, W dokumentach wadialnych nie 

ma  pola  do  interpretacji  i  domniemań,  a  wszelkie  nieprecyzyjne  sformułowania  osłabiają 

podstawową  funkcję  wadium,  jaką  jest  ochrona  interesu  Zmawiającego.  W  tym  miejscu 

Zamawiający powołał się na orzeczenie KIO z dnia 3 marca 2018 r., sygn. akt KIO 1674/18. 

Dodał,  iż  tylko  w  przypadku,  kiedy  dokument  jest  w  języku  prowadzonego  postępowania, 

Zamawiający  może  w  pełni  stwierdzić,  że jest  sformułowany  jasno i  precyzyjnie.  Powyższe 

względy,  zdaniem  Zamawiającego,  utwierdzają  w  przekonaniu,  że  tłumaczenie  gwarancji 

wadialnej  na  język  polski  ma  moc  wiążącą  dla  Zamawiającego,  równocześnie  czyniąc 

niezasadnym  zarzut  odwołania.  Skoro  w  tłumaczeniu  znalazły  się  sformułowania 

niezabezpieczające  interesów  Zamawiającego,  to  słusznie  uznał  on,  że  wadium  wniesione 

przez Odwołującego jest wniesione nieprawidłowo, co uzasadniało odrzucenie tej oferty.  

Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 87 ust. 1 ustawy Pzp Zamawiający wskazał na 

wynikające  z  doktryny  i  orzecznictwa  stanowisko,  iż  dokument  wadialny  nie  stanowi  treści 

oferty,  lecz  jest  osobnym  dokumentem  wystawionym  w  celu  jej  zabezpieczenia.  Takie 

podejście,  zdaniem  Zamawiającego,  należy  odpowiednio  stosować  do  tłumaczenia 

obcojęzycznej  gwarancji  wadialnej.  W  związku  z  tym  niemożliwym  jest,  aby  Zamawiający 

w 

trybie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp wezwał Odwołującego do złożenia wyjaśnień co do zapisów 

gwarancji 

lub jej tłumaczenia, ponieważ ten przepis obejmie swoim zakresem tylko składanie 

wyjaśnień  co do treści  oferty.  Dodatkowo,  w  ocenie Zamawiającego,  nawet  gdyby  przepisy 

dawały możliwość złożenia wyjaśnień co do treści gwarancji lub jej tłumaczenia, to nadal słowo 

„żadnych,” o które toczy się spór nie wymagałoby wyjaśnienia ponieważ jego znaczenie jest 

oczywiste.  Na  potwierdzenie 

braku  podstaw  do  wzywania  Odwołującego  do  złożenia 

wyjaśnień,  Zamawiający  wskazał  na  wyrok  KIO  z  dnia  13  stycznia  2017  r.,  sygn.  akt  KIO 

2489/16, który należy odpowiednio odnieść do tłumaczenia gwarancji wadialnej - skoro zostało 

ono dokonane przez zewnętrzny podmiot (tłumacza przysięgłego), to brak jest podstaw by po 

terminie składania ofert sanować błędy czy wątpliwości w tym tłumaczeniu.  

Zamawiający podkreślił, że przepisy ustawy Pzp nie dają mu żadnych możliwości, aby 

mógł wezwać Odwołującego do złożenia wyjaśnień w zakresie gwarancji wadialnej, co więcej 

nakazują mu wprost, zgodnie z art. 89 ust. 7b ustawy Pzp odrzucić ofertę, w odniesieniu do 

której  wadium  zostało  wniesione  w  sposób  nieprawidłowy.  Dodatkowo  wskazał,  że 

tłumaczenie nie zawiera oczywistej omyłki pisarskiej, którą można by było łatwo sprostować. 

Wyjaśnienia treści tego dokumentu nie mogą być prowadzone również na podstawie art. 26 

ust. 3 i 4 ustawy Pzp, ponieważ gwarancja nie jest dokumentem określonym w ar. 25 ust. 1 

bądź  25a  ust.  1  ustawy  Pzp,  a  przepisy  te  odnoszą  się  tylko  do  tych  dokumentów.  Na 

potwierdzenie zasadności powyższego oraz prawidłowości działań Zamawiającego wskazał 

on na wyrok KIO z dnia 18 września 2017 r., sygn. akt KIO 1824/17.  

W odniesieniu do zarzutu naruszenia art. 14 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 65 ust. 1 i 2 

k.c., Zamawiający podkreślił, iż nie ma przepisów, które obligują Zamawiającego do analizy 

gwarancji  obcojęzycznej.  Postępowanie jest  prowadzone w  języku polskim  zgodnie  z  art.  9 

ust. 2 ustawy Pzp, dlatego też Zamawiający wymagał złożenia przetłumaczonych dokumentów 

na język polski i takie dokumenty zostały przez Odwołującego złożone.  Skoro z przytaczanego 

wyroku KIO z dnia 3 września 2018 r., sygn. akt KIO 1674/18 wynika, że przy ustalaniu zakresu 

treściowego  gwarancji  wadialnej  zamawiający  nie  jest  zobowiązany  do  posiłkowania  się 

oryginalną wersją dokumentu, to nie zasługują na aprobatę zarzuty Odwołującego zmierzające 

do odwrócenia powyższego oraz zasady prowadzenia postępowania i wykładni dokumentów 

w  języku  polskim.  Zamawiający  nie  ma  możliwości  ani  obowiązku  analizy/wykładni 

obcojęzycznej gwarancji, a następnie porównania jej z polskim tłumaczeniem. Takie działalnie 

mogłoby  prowadzić  do  nadużyć  poprzez  interpretację  poszczególnych  zapisów  w  różny 

sposób,  co  mogłoby  z  kolei  skutkować  zarzutem  o  dyskryminacyjne  traktowanie  lub 

naruszenia  konkurencji  w  postępowaniu.  Zamawiający  podkreślił,  że  nie  jest  specjalistą  od 

tłumaczeń,  więc  każda  próba  analizy  obcojęzycznego  tekstu  przez  niego  jest  zagrożona 

ryzykiem błędu w tłumaczeniu.  Skoro Odwołujący przestawił tłumaczenie gwarancji wadialnej 

(w  dodatku  dokonane  przez  pr

ofesjonalistę),  to  ten  dokument  stał  się  dla  Zamawiającego 

podstawą  wykładni  formalno-prawnej  i  do  którego  to  dokumentu  Zamawiający  zastosował 

wskazywane 

przez Odwołującego przepisy - tym samym zbędne jest dokonywanie wykładni 

pojęć  używanych  w  dokumencie  angielskim  z  uwzględnieniem  ww.  przepisów.    Po  stronie 

Zamawiającego  nie  pojawiły  się  wątpliwości  interpretacyjne,  ponieważ  oparł  się  on  na 

tłumaczeniu  złożonym  przez  Odwołującego.  Bezpodstawne  jest  zatem  twierdzenie,  że 

Zamawiający  zaniechał  wykładni  oryginału  gwarancji,  bowiem  Zamawiający  dokonał  tej 

wykładni w języku i do dokumentu, w którym jest prowadzone postępowanie. 

Podsumowując  powyższe,  Zamawiający  podniósł,  iż  przepisy  nie  przewidują  nakazu 

analizy 

obcojęzycznego dokumentu gwarancji. Tłumaczenia są wykonywane nie tylko po to, 

aby  ułatwić  postępowanie,  ale  też  po  to,  aby  wszyscy  uczestnicy  postępowania  mieli 

możliwość racjonalnej oceny dokumentu w jednym języku i taki dokument był dla nich punktem 

od

niesienia. Jeżeli w postępowaniu braliby udział wykonawcy z różnych krajów, a dokumenty 

byłyby wystawiane w wielu różnych językach, dochodziłoby do kuriozalnej sytuacji, w której 

Zamawiający  musiałby  analizować  i  interpretować  brzmienie  każdego  z  nich  z  osobna  we 

własnym zakresie. Aby nie doprowadzić do takiej sytuacji, dokumenty są tłumaczone na język, 

w 

którym prowadzone jest postępowanie - jeżeli Odwołujący skorzystał przy tłumaczeniu ze 

specjalisty  z  zakresu  tłumaczeń,  to  tym  bardziej  można  zakładać,  że  jest  ono 

odzwierciedleniem  dokumentu  obcojęzycznego.    Zamawiający  wskazał  także,  iż  nie  miał 

wątpliwości co do sformułowań zawartych w tłumaczeniu, a po drugie przepisy ustawy Pzp nie 

pozwalały mu na wezwanie Odwołującego do złożenia wyjaśnień. W ocenie Zamawiającego 

brzmienie  tłumaczenia  gwarancji  nie  pozwala  na  jej  uruchomienie  w  przypadkach 

przewidzianych w art. 46 ust. 4a ustawy Pzp, co z kolei sprowadza się do wniosku, że interes 

Zamawiającego nie zostałby należycie zabezpieczony takim wadium. Ustawa natomiast jasno 

wskazuje,  że  w przypadku,  gdy  wadium  zostało  wniesione  w  sposób  nieprawidłowy,  to 

zabezpieczaną nim ofertę należy odrzucić. Zamawiający w swoim działaniu postąpił zgodnie 

z przepisami ustawy Pzp, a zarzuty odwołania należy ocenić jako chybione.  

Przed  otwarciem  rozprawy  dalsze  pisma  w  sprawie  złożyli  także  Odwołujący  (pismo 

z 

dnia  24  stycznia  2019  r.),  który  podtrzymał  dotychczas  prezentowane  stanowisko  oraz 

wykonawca  zgłaszający  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

Zamawiaj

ącego (pismo z dnia 25 stycznia 2019 r. oraz pismo z dnia 28 stycznia 2019 r.), który 

wniósł o oddalenie odwołania w całości i przedstawił szczegółową argumentację na odparcie 

stawianych przez Odwołującego zarzutów.  

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  Stron  i  Uczestnika  postepowania,  na 

podstawie  zgromadzonego  w sprawie 

materiału  dowodowego  oraz  oświadczeń 

i stanowisk  Stron 

i  Uczestnika  postępowania,  Krajowa  Izba  Odwoławcza  ustaliła 

i 

zważyła, co następuje: 

Izba  nie  znalazła  podstaw  do  odrzucenia  odwołania  w  związku  z  tym,  iż  nie  została 

wypełniona żadna z przesłanek negatywnych uniemożliwiających merytoryczne rozpoznanie 

odwołania, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy Pzp.  

Do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego w dniu 17 stycznia 2019 r. 

zgłosił  przystąpienie  wykonawca  SAGEMCOM  Poland  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Warszawie  (dalej  jako  „Przystępujący”).  Izba  stwierdziła 

skuteczność  zgłoszonego  przez  ww.  wykonawcę  przystąpienia  do  postępowania 

odwoławczego po stronie Zamawiającego wobec spełnienia wymogów określonych w art. 185 

ust.  2  ustawy  Pzp    i 

dopuściła  go  do  udziału  w postępowaniu  odwoławczym  w charakterze 

uczestnika postępowania.  

Następnie Izba dokonała oceny czy Odwołujący był legitymowany, zgodnie z art. 179 

ust. 1 ustawy Pzp, do wniesienia odwołania. Zgodnie z ww. przepisem środki ochrony prawnej 

określone  w  ustawie  Pzp  przysługują  wykonawcy,  uczestnikowi  konkursu,  a  także  innemu 

podmiotowi, jeżeli ma lub miał interes w uzyskaniu danego zamówienia oraz poniósł lub może 

ponieść  szkodę  w  wyniku  naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy.  Należy 

zauważyć, iż w przypadku potwierdzenia się zarzutów podniesionych w odwołaniu, skutecznie 

zakwestionowana  zostałaby  czynność  odrzucenia  oferty  Odwołującego,  która  zawierała 

najniższą cenę stanowiącą jedno z kryteriów oceny ofert. Powyższe działanie Zamawiającego 

(jeśli  naruszałoby  ustawę  Pzp)  niewątpliwie  mogło  mieć  wpływ  na  szanse  Odwołującego 

w 

uzyskaniu  zamówienia,  a  także  narazić  go  na  szkodę  związaną  z nieuzyskaniem 

zamówienia, które miał on realną szansę uzyskać, jeśli jego oferta nie podlegałaby odrzuceniu. 

W tym stanie rzeczy Izba uznała, iż materialnoprawne przesłanki dopuszczalności odwołania, 

o 

których mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp zostały przez Odwołującego wypełnione. 

Rozpoznając  przedmiotową  sprawę  Izba  dopuściła  i  przeprowadziła  dowody 

z dokumentacji 

postępowania przekazanej przez Zamawiającego i potwierdzonej za zgodność 

z oryginałem, w szczególności z ogłoszenia o zamówieniu, specyfikacji istotnych warunków 

z

amówienia, dokonanych przez Zamawiającego zmian treści SIWZ, informacji z otwarcia ofert, 

oferty Odwołującego, w tym dokumentu gwarancji wadialnej oraz jego tłumaczenia, a także 

zawiadomienia  o  odrzuceniu  oferty  Odwołującego.  Izba  dopuściła  i  przeprowadziła  również 

d

owody  wnioskowane  przez  Strony  i  Uczestnika  postępowania,  obejmujące  m.in.,  złożone 

przez  Odwołującego  wydruki  ze  stron  słowników  internetowych  angielsko-polskich, 

oświadczenia  tłumacza  przysięgłego  p.  A.  A.,  tłumaczeń  przysięgłych  gwarancji  wadialnej 

poświadczonych  przez  tłumacza  przysięgłego  p.  A.  F.  i  p.  M.  A.  v.  d.  H.,  złożony  przez 

Zamawiającego dokument gwarancji bankowej wystawionej przez Luminor Bank AB w dniu 22 

marca 2018 r. na potrzeby innego postępowania prowadzonego przez Zamawiającego wraz 

z 

tłumaczeniem,  a  także  złożone  przez  Przystępującego  tłumaczenia  gwarancji  bankowej 

Odwołującego  poświadczone  przez  tłumacza  przysięgłego  p.  J.  P.  K.  i  p.  M.  A.  v.  d.  H., 

tłumaczenie gwarancji bankowej Przystępującego poświadczone przez tłumacza przysięgłego 

p. A. D., dokument gwarancji bankowej wystawionej przez Luminor Bank AB w dniu 22 marca 

2018  r.  na  potrzeby  innego  postępowania  prowadzonego  przez  Zamawiającego  wraz 

z 

tłumaczeniem, przykład tłumaczenia zwrotu „not submit any documents” (wydruk z Dziennika 

Urzędowego Unii Europejskiej z dnia 17 marca 2012 r., C 80/10), wydruk Jednolitych Reguł 

dla  Gwarancji  Płatnych  na  Żądanie  (URDG  758)  wraz  z tłumaczeniem,  wydruk  ze  strony 

internetowej https://dictionary.cambridge.org dotyczący słowa „any.” 

Izba  uwzgl

ędniła  również  stanowiska  Stron  i  Przystępującego  przedstawione 

w 

odwołaniu,  odpowiedzi  na  odwołanie,  pismach  procesowych  oraz  złożone  ustnie  do 

protokołu posiedzenia i rozprawy z dnia 28 stycznia 2019 roku.  

Izba ustaliła, co następuje: 

Izba 

stwierdziła,  iż  przedstawiony  przez  Strony  stan  faktyczny  sprawy  jest  zgodny 

z 

dokumentacją postępowania. W szczególności Izba ustaliła, co następuje: 

Przedmiotem  zamówienia  jest  sukcesywna  dostawa  do  Oddziałów  Zamawiającego 

fabrycznie nowych liczników zdalnego odczytu w łącznej liczbie 400.121 sztuk (pkt IV.1 SIWZ).  

W punkcie IX.9 SIWZ Zamawiający wskazał, iż dokumenty sporządzone w języku obcym 

należy  składać  wraz  z  tłumaczeniem  na  język  polski,  zaś  w  punkcie  X.1  SIWZ  wskazał,  iż 

postępowanie o udzielenie zamówienia prowadzone jest w języku polskim.  

W  punkcie  XII  SIWZ  Zamawiający  przedstawił  następujące  wymagania  dotyczące 

wadium: 

Wykonawca  składający  ofertę  zobowiązany  jest  do  wniesienia  przed  upływem  terminu 

składania ofert wadium w wysokości 2.000.000 zł. 

Wadium może być wniesione w formach wskazanych w art. 45 ust. 6 ustawy. 

Wadium w pieniądzu należy wnieść przelewem na konto zamawiającego nr 05 1240 6292 

z oznaczeniem w tytule przelewu „Wadium w przetargu na dostawę 

na dostawę liczników zdalnego odczytu – P/1/0061/2018”. Jako termin wniesienia wadium 

w formie pieniądza zostanie przyjęty termin uznania na rachunku zamawiającego. 

Wnoszone jako  wadium  poręczenie lub gwarancja muszą być  bezwarunkowe,  płatne  na 

każde  wezwanie  zamawiającego  oraz  obejmować  odpowiedzialność  za  wszystkie 

przypadki  powodujące  utratę  wadium  przez  wykonawcę,  określone  w  art.  46  ust.  4a  i  5 

ustawy, a także obejmować cały okres związania ofertą określony w SIWZ.  

Zamawiający zatrzyma wadium w przypadkach wskazanych w ustawie. 

Wycofanie oferty przed upływem terminu składania ofert nie powoduje utraty wadium. 

W postępowaniu wpłynęły trzy oferty  – Odwołującego z ceną 53 067 556,92 zł brutto, 

Przystępującego z ceną 86 376 606,71 zł brutto oraz firmy Apator Spółka Akcyjna z siedzibą 

w Toruniu z ceną 102 348 233, 17 zł brutto.  

Odwołujący  wraz  z ofertą złożył gwarancję bankową w języku angielskim wystawioną 

w dniu 18 grudnia 2018 r. przez bank Luminor Bank AB 

z siedzibą w Wilnie, Litwa. W treści 

gwarancji wskazano: „[…] if the Contractor (a) in response to the call, referred to in article 26 

para. 3 and 3a Public Procurement Law, for reasons attributable to him, did not submit: (-) any 

declarations  or  documents confirming  circumstances  referred  to  in  Article  25  para.  1  Public 

Procurement Law, or […]”. Do gwarancji Odwołujący dołączył tłumaczenie jej treści z języka 

angielskiego na język polski poświadczone przez tłumacza przysięgłego języka angielskiego 

p. A. A

. W treści tłumaczenia wskazano: „[…] jeżeli Wykonawca (a) w odpowiedzi na wezwanie 

do  złożenia  oferty  w  przetargu,  o  którym  mowa  w  artykule  26  ustęp  3  i  3a  ustawy  Prawo 

zamówień  publicznych,  z  przyczyn  leżących  po  jego  stronie,  nie  złożył:    (-)   żadnych 

oświadczeń  ani  dokumentów  potwierdzających okoliczności,  o których mowa  w Artykule 25 

ustęp 1 ustawy Prawo zamówień publicznych lub […].”  

W  dniu  4  stycznia  2019  r.  Zamawiający  zawiadomił  Odwołującego  o  odrzuceniu  jego 

oferty. W treści pisma wskazał, iż oferta złożona przez Odwołującego została zabezpieczona 

wadium 

w sposób nieprawidłowy – z dokumentu gwarancji przetłumaczonego przez tłumacza 

przysięgłego  wynika,  że  zamawiający  będzie  uprawniony  do  skorzystania  z  wadium  tylko 

w 

sytuacji, gdy wykonawca w odpowiedzi na wezwanie do złożenia dokumentów w trybie art. 

26 ust. 3 i 3a ustawy 

Pzp, z przyczyn leżących po jego stronie nie złoży żadnych oświadczeń 

ani dokumentów potwierdzających okoliczności, o których mowa w art. 25 ust. 1 ustawy Pzp. 

A  zatem  w  sytuacji,  w  której  wykonawca  złoży  tylko  niektóre  oświadczenia  lub  dokumenty 

(wymagane 

przez art. 25 ust. 1 ustawy Pzp), a inne już nie, to – stosując literalne brzmienie 

gwarancji 

–  zamawiający  nie  mógłby  z  niej  skorzystać.  Tym  samym  takie  sformułowanie 

gwarancji wadialnej nie zabezpiecza należycie interesów Zamawiającego. W związku z tym, 

Zamawiający postanowił o odrzuceniu oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7b 

ustawy Pzp.  

Izba zważyła, co następuje: 

Biorąc pod uwagę zgromadzony  w sprawie materiał dowodowy, poczynione ustalenia 

faktyczne oraz orzekając w granicach zarzutów zawartych w odwołaniu, Izba  stwierdziła, iż 

odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie, a Zamawiający odrzucając ofertę Odwołującego 

nie naruszył przepisów ustawy Pzp. 

Zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 7b w zw. z art. 46 ust. 4a w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy 

Pzp, w ocenie Izby, nie znalazł potwierdzenia w materiale dowodowym sprawy.  

Zgod

nie z art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy Pzp Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli wadium 

nie zostało wniesione lub zostało wniesione w sposób nieprawidłowy, jeżeli zamawiający żądał 

wniesienia  wadium.  Zamawiający,  na  podstawie  art.  45  ust.  1  ustawy  Pzp,  ma  obowiązek 

żądać  od  wykonawców  wniesienia  wadium,  jeżeli  wartość  zamówienia  jest  równa  lub 

przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp. 

Zgodnie z ust. 6 tego przepisu wadium może być wnoszone w jednej lub kilku następujących 

formach:  1) 

pieniądzu;  2)  poręczeniach  bankowych  lub  poręczeniach  spółdzielczej  kasy 

oszczędnościowo-kredytowej, z tym że poręczenie kasy jest zawsze poręczeniem pieniężnym; 

3) gwarancjach bankowych; 4) 

gwarancjach ubezpieczeniowych; 5) poręczeniach udzielanych 

przez  podmioty,  o  których  mowa  w art.  6b  ust.  5  pkt  2 ustawy  z  dnia  9  listopada  2000  r. 

o 

utworzeniu  Polskiej  Agencji  Rozwoju  Przedsiębiorczości  (Dz.U.  z  2018  r. poz. 

110, 650, 1000 i 1669).  W  art.  46  ust.  4a  i  5  ustawy  Pzp  przewidziano  sytuacje

,  w  których 

Zamawiający  zatrzymuje wadium.  Zgodnie z  ust.  4a  zamawiający  zatrzymuje  wadium  wraz 

z 

odsetkami, jeżeli wykonawca w odpowiedzi na wezwanie, o którym mowa w art. 26 ust. 3 i 

3a,  z  przyczyn  leżących  po  jego  stronie,  nie  złożył  oświadczeń  lub  dokumentów 

potwierdzających okoliczności, o których mowa w art. 25 ust. 1, oświadczenia, o którym mowa 

w 

art. 25a ust. 1, pełnomocnictw lub nie wyraził zgody na poprawienie omyłki, o której mowa 

w 

art.  87  ust.  2  pkt  3,  co  spowodowało  brak  możliwości  wybrania  oferty  złożonej  przez 

wykonawcę jako najkorzystniejszej. Z kolei zgodnie z ust. 5 Zamawiający zatrzymuje wadium 

wraz z odsetkami, jeżeli wykonawca, którego oferta została wybrana: 1) odmówił podpisania 

umowy w sprawie zamówienia publicznego na warunkach określonych w ofercie; 2) nie wniósł 

wymaganego zabezpieczenia należytego wykonania umowy; 3) zawarcie umowy w sprawie 

zamówienia publicznego stało się niemożliwe z przyczyn leżących po stronie wykonawcy. 

Z dokumentacji postępowania o udzielenie zamówienia w sposób bezsporny wynika, iż 

wykonawcy wraz z ofertą zobowiązani byli wnieść wadium w wysokości 2.000.000 zł w jednej 

z form wskazanych w art. 45 ust. 6 ustawy Pzp, a w przypadku wniesienia wadium w formie 

gwarancji  bankowej  musiała  ona  obejmować  odpowiedzialność  za  wszystkie  przypadki 

powodujące  utratę  wadium  przez  wykonawcę,  określone  w  art.  46  ust.  4a  i  5  ustawy  Pzp. 

Zgodnie bowiem z punktem XII.4 SIWZ Zamawiający wymagał, aby wnoszone jako wadium 

poręczenie  lub  gwarancja  były  bezwarunkowe,  płatne  na  każde  wezwanie  zamawiającego 

oraz obejmowały odpowiedzialność za wszystkie przypadki powodujące utratę wadium przez 

wykonawcę, określone w art. 46 ust. 4a i 5 ustawy, a także obejmowały cały okres związania 

ofertą  określony  w  SIWZ.  Ponadto  Odwołujący  składając  gwarancję  bankową  wystawioną 

w 

języku angielskim, zobowiązany był zgodnie z punktem X.I i IX.9 złożyć także tłumaczenie 

tego dokumentu na język polski.  

Mając na uwadze powyższe istotne było, aby treść dokumentu wadialnego (w sytuacji, 

gdy  wadium  jest  wnoszone  w 

formie  poręczenia  lub  gwarancji)  uwzględniała  wszystkie 

wymagania zamawiającego, które  zostały  określone w  SIWZ  i  dawała Zamawiającemu taki 

sam poziom bezpieczeństwa, jak suma pieniężna wpłacona na jego rachunek bankowy.  

Odwołujący  złożył  gwarancję  bankową  wystawioną  przez  jeden  z  litewskich  banków 

w 

języku  angielskim  wraz  z  tłumaczeniem,  poświadczonym  przez  tłumacza  przysięgłego 

języka  angielskiego.  Odwołujący  spełnił  zatem  wymogi  określone  przez  Zamawiającego 

w punkcie IX.9. SIWZ. 

Jednakże z treści złożonego wraz z gwarancją bankową tłumaczenia 

wynikało, iż wystawiona gwarancja nie obejmuje wszystkich przypadków zatrzymania wadium, 

o których mowa w ustawie Pzp. Mianowicie, jak wynika z art. 46 ust. 4a ustawy Pzp, jednym 

z 

przypadków  zatrzymania  wadium  jest  sytuacja,  w  której  wykonawca  w  odpowiedzi  na 

wezwanie, o którym mowa w art. 26 ust. 3 i 3a, z przyczyn leżących po jego stronie, nie złożył 

oświadczeń lub dokumentów potwierdzających okoliczności, o których mowa w art. 25 ust. 1. 

Przepis 

nie  różnicuje  możliwości  zatrzymania  wadium  od  tego  czy  na  wezwanie,  o  którym 

mowa  powyżej,  wykonawca  nie  złożył  żadnego oświadczenia  ani  dokumentu  wymaganego 

zgodnie  z  wezwaniem

,  czy  też  złożył  tylko  część  żądanych  oświadczeń  lub  dokumentów, 

a 

pozostałej  części  złożyć  zaniechał  z  przyczyn  leżących  po  jego  stronie.  Tymczasem 

z 

tłumaczenia  gwarancji  bankowej  złożonego  przez  Odwołującego  wraz  z  ofertą  wynika,  iż 

obejmuje  ona  wyłącznie  przypadek  niezłożenia  „żadnych  oświadczeń  ani  dokumentów” 

potwierdzających okoliczności, o których mowa w art. 25 ust. 1 ustawy Pzp.  

Tym samym zakres przypadków, w jakich zaktualizuje się obowiązek banku - gwaranta 

do  zapłaty  wadium,  wedle  treści  tłumaczenia,  został  ograniczony  w  stosunku  do  katalogu 

wynikającego  z  art.  46  ust.  4a  i  nie  obejmował  sytuacji  nie  złożenia  przez  wykonawcę 

w odpowiedzi na wezwanie, o 

którym mowa w art. 26 ust. 3 i 3a, z przyczyn leżących po jego 

stronie,  tylko  niektórych  (jakichkolwiek)  oświadczeń  lub  dokumentów,  potwierdzających 

okoliczności,  o  których  mowa  w art.  25  ust.  1  ustawy  Pzp.  Właśnie  na  tę  okoliczność 

Zamawiający powołał się w treści zawiadomienia o odrzuceniu oferty Odwołującego. Nie budzi 

bowiem  wątpliwości,  iż  niewymienienie  w  treści  gwarancji  którejkolwiek  z  przesłanek 

określonych w art. 46 ust. 4a i 5 ustawy Pzp lub zmiana którejkolwiek z nich w taki sposób, że 

wypacza znaczenie przepisu,  uzasadnia stwierdzenie,  że interes zamawiającego nie został 

w 

pełni zabezpieczony (por. m.in. wyrok KIO z dnia 14 sierpnia 2013 r., sygn. akt KIO 1429/13, 

KIO 1434/13). 

Izba podziela stanowisko wyrażone w uzasadnieniu wyroku z dnia 3 września 2018 r., 

sygn.  akt  KIO  1674/18,  iż  przy  ustalaniu  zakresu  treściowego  gwarancji  wadialnej 

Zama

wiający nie jest zobowiązany do posiłkowania się oryginalną wersją dokumentu. Zgodnie 

z  art.  9  ust.  2  ustawy  Pzp  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  prowadzi  się  w  języku 

polskim,  na  co  wskazał  wprost  także  Zamawiający  w  treści  SIWZ,  obligując  wykonawców 

składających  dokumenty  obcojęzyczne  do  złożenia  ich  tłumaczenia.  Zamawiający  nie  ma 

obowiązku władania językiem obcym, a co więcej, nawet znajomość danego języka obcego 

przez Zamawiającego, w sytuacji gdy nie odstąpił on w treści SIWZ od obowiązującej na mocy 

ustawy  Pzp  zasady  języka  polskiego,  pozostawać  powinna  bez  znaczenia  dla  oceny  przez 

niego dokonywanej. Okoliczność, iż w przedmiotowym przypadku gwarancja bankowa została 

złożona  w  języku  angielskim,  czyli  w  jednym  z  najpopularniejszych  i  najbardziej  znanych 

języków świata, nie może przesądzać o tym, że Zamawiający winien był porównywać treść 

złożonego tłumaczenia z anglojęzyczną treścią dokumentu źródłowego. Zamawiający zatem 

co  do  zasady  słusznie  dokonał  odrzucenia  oferty  Odwołującego  opierając  się  na  treści 

tłumaczenia,  dokonanego  zresztą  przez  osobę  będącą  tłumaczem  przysięgłym  języka 

angielskiego,  a  więc  profesjonalistę,  w  stosunku  do  którego  miernik  należytej  staranności, 

zgodnie  z  art.  355  §  2  k.c.,  jest  podwyższony.  Za  ewentualne  błędy  w  tłumaczeniu 

odpowiedzialność przed Zamawiającym w takiej sytuacji ponosi wykonawca, który złożył takie 

tłumaczenie, również będący przecież profesjonalistą zobligowanym do  zweryfikowania czy 

składane  w  postępowaniu  dokumenty  odpowiadają  stanowi  rzeczywistemu  i  wymaganiom 

Zamawiającego.  

Natomiast 

Izba  miała  na  względzie,  iż  w  postępowaniu  odwoławczym  Odwołujący 

zakwestionował  słuszność  działania  Zamawiającego  podnosząc  argumenty,  iż  złożony 

dokument źródłowy, tj. anglojęzyczna gwarancja bankowa, stanowiła prawidłowo wniesione 

wadium, a jedynie w z

łożonym tłumaczeniu wkradł się błąd dotyczący sformułowania „did not 

submit any declarations or documents.” W tym stanie rzeczy, Izba zobligowana była dokonać 

oceny czy 

faktycznie złożona wraz z ofertą w języku angielskim gwarancja bankowa należycie 

zabezp

ieczała  Zamawiającego  i  umożliwiała  mu  skuteczne  żądanie  wypłaty  wadium  we 

wszystkich przypadkach określonych w art. 46 ust. 4a i 5 ustawy Pzp. Mieć bowiem należy na 

uwadze, iż zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy Pzp odrzucić ofertę można tylko w sytuacji, 

jeżeli  wadium  nie  zostało  wniesione  lub  zostało  wniesione  w  sposób  nieprawidłowy. 

Zamawiający  dochodząc  od  banku  -  gwaranta  zapłaty  wadium  nie  posługiwałby  się 

tłumaczeniem gwarancji bankowej lecz jej oryginałem, czyli w przypadku, gdyby okazało się, 

że złożony wraz z ofertą dokument źródłowy był prawidłowy, to Zamawiający mógłby w sposób 

skuteczny  dochodzić  od  banku  –  gwaranta  zapłaty  świadczenia.  Sama  treść  tłumaczenia 

pozostawałaby  dla  oceny  skuteczności  tego  roszczenia  całkowicie  irrelewantna.  Uznając 

w 

takim  przypadku  za  zasadne  odrzucenie  oferty  wykonawcy  wyłącznie  z  uwagi  na 

nieprawidłowe  tłumaczenie  mielibyśmy  do  czynienia  z  sytuacją,  w  której  dochodziłoby  do 

odrzucenia oferty prawidłowo zabezpieczonej wadium. Art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy Pzp, jako 

przepis  o  charakterze  sankcyjnym,  w  ocenie  Izby  nie  powinien  podlegać  rozszerzającej 

interpretacji. 

W  orzecznictwie  Izby  wielokrotnie  podkreślano,  że  dla  oceny  prawidłowości 

wniesienia  wadium  decydującym  jest  skuteczność  zabezpieczenia  Zamawiającego  (por  np. 

wyrok KIO z dnia 24 kwietnia 2018 r., sygn. akt KIO 674/18, z dnia 27 grudnia 2017 r., sygn. 

akt KIO 2591/17, z dnia 19 kwietnia 2017 r., sygn. akt KIO 531/17). Jak wskazano w wyroku 

z dnia 24 kwietnia 2017 r., sygn. akt KIO 632/17

, mając na uwadze cel wniesienia wadium, 

przy uwzględnieniu celowościowej i funkcjonalnej wykładni treści art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy 

Pzp  nie  może  dojść  do  odrzucenia  oferty  wykonawcy,  który  ustanowił  na  rzecz  podmiotu 

zamawiającego wadium spełniającego jego typowe funkcje i pozwalającego zamawiającemu 

na zaspokojenie swoich uzasadnionych roszczeń w przypadkach enumeratywnie wskazanych 

w treści art. 46 ust. 4a i 5. 

Oceniając kwestię skuteczności wadium wniesionego przez Odwołującego, w pierwszej 

kolejności wskazać należy, iż dokument gwarancyjny powinien być sformułowany jasno i nie 

budzić wątpliwości interpretacyjnych. W szczególności konieczne jest precyzyjne wskazanie 

przez  gwaranta  okoliczności,  których  zaistnienie  będzie  uprawniało  zamawiającego  do 

żądania  zapłaty  określonej  sumy  pieniężnej.  Izba  w  pełni  podziela  pogląd  wyrażony 

w 

uzasadnieniu wyroku z dnia 18 września 2017 r., sygn. akt KIO 1824/17, iż w przypadku 

wadium wnoszonego w formie gwarancji bankowej konieczne jest precyzyjne wskazanie przez 

g

waranta zabezpieczonego rezultatu, czyli okoliczności, w których ziści się gwarancja, których 

zaistnienie będzie uprawniało beneficjenta do żądania zapłaty określonej w gwarancji sumy 

pieniężnej.  Gwarancja  bankowa  (wadialna)  jest  bowiem  zobowiązaniem  abstrakcyjnym 

i 

samoistnym w odniesieniu do stosunku podstawowego (przetargowego), a wobec tego treść 

zobowiązania  do  wypłaty  określonej  kwoty  wadium  musi  wynikać  wprost  z  brzmienia 

gwarancji. W orzecznictwie powszechnie wyrażany jest pogląd, iż gwarancja wadialna może 

określać  przypadki  zatrzymania  wadium  poprzez  ich  wyliczenie  i  opisanie  albo  w  sposób 

ogólny  –  np.  poprzez  samo  odniesienie  się  do  art.  46  ust.  4a  i  5  ustawy  Pzp.  Jednakże 

w 

przypadku,  gdy  gwarancja  zawiera  w  swej  treści  konkretny  opis  przypadków 

uzasadniających  wypłatę  kwoty  wadium,  należy  uznać,  że  wiążący  dla  ustalenia  jej 

prawidłowości  jest  ów  opis,  który  powinien  być  kompletny  i  zawierać  wszystkie  określone 

ustawą przesłanki (por. np. wyrok KIO z dnia 22 sierpnia 2018 r., sygn. akt KIO 1332/18, wyrok 

KIO  z  dnia  3  września  2018  r.,  sygn.  akt  KIO  1674/18).  Słusznie  zwracał  także  uwagę 

Przystępujący na wnioski płynące z uzasadnienia wyroku z dnia 30 listopada 2016 r., sygn. 

akt  KIO  2179/16, 

dotyczącego  co  prawda  do  gwarancji  ubezpieczeniowej,  jednakże 

znajdującego odniesienie i w kontekście gwarancji bankowej. W wyroku tym Izba podkreśliła, 

iż  gwarancja  musi  wyraźnie,  jasno  i  konkretnie  określać  przypadki  uprawniające 

zamawiającego  do  zatrzymania  wadium,  tak  by  nie  występowały  żadne  wątpliwości  co  do 

zakresu  odpowiedzialności  gwaranta  i  żadne  ryzyka  mogące  czynić  niemożliwym 

zrealizowanie przez zamawiającego przysługującego mu prawa zatrzymania wadium. Dopiero 

wówczas można mówić o wadium, które skutecznie zabezpiecza ofertę.  

Analiza  zgromadzonego  w  przedmiotowej 

sprawie  materiału  dowodowego,  w  ocenie 

Izby, nie pozwala na wyeliminowane wątpliwości interpretacyjnych, jakie powstają na gruncie 

anglojęzycznego  dokumentu  gwarancji  bankowej  stanowiącej  wadium  wniesione  przez 

Odwołującego.  Wątpliwości  te  skupiają  się  wokół  rozumienia  użytego  w  treści  gwarancji 

sformułowania „not submit any declarations or documents.” Zwrot ten w tłumaczeniu złożonym 

wraz z ofertą został przetłumaczony jako „nie złożył  żadnych oświadczeń lub dokumentów” 

czyli  w  sposób  nieodpowiadający  w  pełni  treści  art.  46  ust.  4a  ustawy  Pzp  i  powodujący 

uznanie przez Zamawiającego, że oferta Odwołującego nie została prawidłowo zabezpieczona 

wadium.  Wbrew  stanowisku  Odwołującego,  zdaniem  składu  orzekającego,  nie  można 

przesądzić,  że  w  pierwotnie  złożonym  tłumaczeniu  gwarancji  anglojęzycznej  tłumacz 

rzeczywiście  popełnił  błąd  w  tłumaczeniu,  a dokument  źródłowy  gwarancji  zabezpieczał 

w 

pełni  interesy  Zamawiającego.  Co  prawda  Odwołujący  złożył  oświadczenie  tłumacza 

przysięgłego, p. A. A., w którym potwierdza ona niewłaściwe przetłumaczenie treści gwarancji 

bankowej,  jednak  wskazuje 

ona  także,  iż  dopiero  „po  dogłębnej  analizie  przepisów  i 

okoliczności  sprawy”  uważa,  że  „prawnie  dopuszczalnym,  uzasadnionym  i właściwym 

tłumaczeniem  jest  […]  nie  złożył  jakichkolwiek  oświadczeń  lub  dokumentów  […].”  Z 

powyższego  nie  wynika,  iż  poprzednie  tłumaczenie  było  błędne,  a  jedynie,  że  biorąc  pod 

uwagę kontekst wynikający z uregulowań dotyczących zamówień publicznych i innych bliżej 

niesprecyzowanych  okoliczności  sprawy,  właściwym  byłoby  dokonanie  innego  tłumaczenia 

tego s

formułowania. Sam tłumacz dokonuje zatem w praktyce pozajęzykowej wykładni treści 

gwarancji bankowej.  

Izba  zważyła,  że  w  dokumentacji  postępowania  odwoławczego  znalazł  się  cały  zbiór 

tłumaczeń spornej treści gwarancji bankowej dokonanych przez tłumaczy przysięgłych języka 

angielskiego  (złożonych  przez  Odwołującego  i  Przystępującego),  z  których  wynikają 

oko

liczności przeciwne - część tłumaczy wskazuje na prawidłowość przetłumaczenia zwrotu 

„not  subimt  any  declarations  or  documents”  jako  „nie  złożył  żadnych  oświadczeń  ani 

dokumentów,”  część  zaś  na  prawidłowość  przetłumaczenia  tego  zwrotu  jako  „nie  złożył 

jaki

chkolwiek/którychkolwiek  oświadczeń  lub  dokumentów.”  Co  znamienne  w  aktach 

postępowania znalazły się nawet dwa rozbieżne tłumaczenia dokonane przez tego samego 

tłumacza przysięgłego – p. 

M. A. v. d. H

. Podobne rozbieżności wynikają ze złożonych przez 

Odwołującego i Przystępującego wydruków z internetowych słowników języka angielskiego.  

Z  powyższego  da  się  wywieść  jeden  wniosek  –  że  sporny  zwrot  może  być  różnie 

interpretowany, co zresztą przyznał sam Odwołujący podczas rozprawy wskazując, iż „strony 

udowodniły, że tekst gwarancji może być przetłumaczony na dwa sposoby i nie ma co do tego 

wątpliwości, są różne oświadczenia tłumaczy przysięgłych.” Również w treści pisma z dnia 24 

stycznia  2019  r.  Odwołujący  wskazał,  iż  „wyrażenie  „any”  jest  wyrażeniem  wieloznacznym. 

Podstawowym  zakresem  znaczeniowym  tego  wyrażenia  jest  „każdy,  dowolny,  jakikolwiek, 

którykolwiek.” aczkolwiek słoniki wskazują również na znaczenie „żaden.” […] Innymi słowy 

wyrażeniu „any” można przypisać różne znaczenia.” 

Tymczasem, 

w ocenie składu orzekającego, treść gwarancji wadialnej powinna być na 

tyle precyzyjna i wyczerpująca, czytelna oraz jasna, by zapewnić, że jej realizacja nie będzie 

uzależniona od wyniku dokonanej przez gwaranta wykładni, ponieważ konieczność dokonania 

takiej  wykładni  nie  daje  Zamawiającemu  pewności  co  do  skuteczności  wypłaty  wadium. 

Zamawiający  zwracając  się  do  gwaranta  o  wypłatę  wadium,  musi  określić  jakie  zdarzenie 

stanowi  podstawę  żądania.  Bank  -  gwarant  uprawniony  jest  do  analizy  oświadczenia 

zamawiającego  i  ustalenia  czy  żądanie  odpowiada  warunkom  wskazanym  w  gwarancji. 

W 

przypadku  zatem  zinterpretowania  treści  gwarancji  przez  bank  w  sposób  odmienny  niż 

czyni  to  obecnie  Odwołujący  (co  jest  możliwe  z  uwagi  na  wskazywane  wątpliwości 

interpretacyjne)  może  dojść  do  sytuacji,  w  której  bank  -  gwarant  odmówi  Zamawiającemu 

wypłaty  świadczenia.  Pewność  co  do  wypłaty  wadium  w  określonych  ustawą  przypadkach 

powinna  zaistnieć  już  w  chwili  otwarcia  ofert,  tymczasem  w  przedmiotowym  przypadku 

Zamawiający pewności takiej nie posiada, jako że nie da się jednoznacznie określić zamiaru 

banku  - 

gwaranta,  jaki  przyświecał  mu  podczas  wystawiania  gwarancji.  Wątpliwości  co  do 

słuszności  twierdzeń  Odwołującego  o  skuteczności  wniesionego  zabezpieczenia  potęguje 

fakt, że ten sam bank na potrzeby innego postępowania (prowadzonego przez tego samego 

Zamawiającego)  wystawił  dokument  gwarancyjny  o  innym  brzmieniu  niż  sporna  gwarancja 

bankowa, w którym użyto sformułowania „did not submit declarations or documents” i który 

został złożony wraz z tłumaczeniem tego zwrotu jako „nie złożył oświadczeń lub dokumentów.” 

W  ocenie  składu  orzekającego  w  przedmiotowej  sprawie,  mamy  zatem  do  czynienia 

z 

sytuacją, w której Zamawiający może nie być w stanie skutecznie żądać wypłaty określonej 

w  gwarancji  wadialnej  kwoty 

w jednym z przypadków określonych w art. 46 ust. 4a ustawy 

Pzp

, co przesądza o tym, że wadium nie zostało wniesione w sposób prawidłowy. Dodatkowo 

należy  wskazać,  iż    -  jak  zwracał  uwagę  Przystępujący  -  słowo  „any”  może  być  rozumiane 

inaczej  w  zależności  od  tego,  czy  zostało  użyte  w  zdaniu  twierdzącym  czy  w przeczeniu. 

Przystępujący złożył dowody mające wykazać, że w przypadku użycia zaimka nieokreślonego 

„any” w zdaniu zawierającym zaprzeczenie („not”), zaimek ten należy tłumaczyć jako „żaden” 

(„no”).  W  treści  gwarancji  bankowej  załączonej  do  oferty  Odwołującego  zostało  ono  użyte 

w 

zdaniu „did not submit” czyli w zdaniu zawierającym przeczenie. Izba powyższe twierdzenia 

Przystępującego  uznała  za  wiarygodne,  zwłaszcza  że  Odwołujący  im  nie  zaprzeczył, 

a 

złożone przez Odwołującego wydruki ze słowników internetowych nie zawierały odniesienia 

do  zastosowania  tego  zaimka  w  zdaniu  z  partykułą  „not.”  W  tym  stanie  rzeczy  również 

powoływanie  się  przez  Odwołującego  na  tekst  tłumaczenia  ustawy  Pzp  udostępniony  na 

stronie  internetowej  Urzędu  Zamówień  Publicznych  nie  stanowi  argumentacji  na  poparcie 

twierdzeń  Odwołującego,  jako  że  użyte  tam  sformułowanie  to  „has  failed  to  submit  any 

statements  or  documents

”  (zdanie  oznajmujące  twierdzące)  a  nie  „did  not  submit  any 

statements 

or documents” (zdanie oznajmujące przeczące). 

Mając  na  uwadze  powyższe,  Izba  uznała,  iż  działanie  Zamawiającego  polegające  na 

odrzuceniu oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy Pzp było działaniem 

prawidłowym. Tym samym zarzut Odwołującego nie potwierdził się.  

Izba uznała za niezasadny również zarzut naruszenia art. 87 ust. 1 ustawy Pzp poprzez 

zaniechanie  wezwania  Odwołującego  do  wyjaśnień  co  do  rozbieżności  pomiędzy  treścią 

gwarancji wadialnej a jej tłumaczeniem. Zgodnie z treścią zdania pierwszego tego przepisu 

w 

toku  badania  i  oceny  ofert  zamawiający  może  żądać  od  wykonawców  wyjaśnień 

dotyczących  treści  złożonych  ofert.  Jak  wskazuje  się  jednolicie  w  orzecznictwie  Izby, 

dokument gwarancji wadialnej nie stanowi treści oferty, a tym samym wspomniany przepis nie 

znajduje odnośnie niego zastosowania (por. m.in. wyrok KIO z dnia 3 września 2018 r., sygn. 

akt KIO 1674/18, wyrok KIO z dnia 24 kwietnia 2018 r., sygn. akt KIO 684/18). Izba podziela 

pogląd wyrażony w przytoczonym przez Zamawiającego wyroku z dnia 18 września 2017 r., 

sygn.  akt  KIO  1824/17,  gdzie  wskazano,  iż  wątpliwości  co  do  braku  pewności  w  zakresie 

zabezpieczenia roszczeń zamawiającego wynikających z prawa do zatrzymania wadium, nie 

dające się usunąć, przesądzają o braku skutecznego zabezpieczenia oferty wadium, a tym 

samym  o 

nieprawidłowości  wniesienia  wadium.  Wadium  nie  podlega  uzupełnieniu  ani 

wyjaśnieniu.   

Ponadto  nie  sposób  zgodzić  się  ze  stanowiskiem  Odwołującego,  iż  po  stronie 

Zamawiającego mogły i powinny powstać wątpliwości interpretacyjne na gruncie dokumentów 

złożonych  wraz  z  ofertą  -  jak  wskazano  już  we  wcześniejszej  części  uzasadnienia 

Zamawiający  badając  skuteczność  wniesienia  wadium  nie  był  zobowiązany  do  badania 

oryginalnej,  obcojęzycznej  treści  gwarancji  bankowej.  Z  kolei  tłumaczenie  tego  dokumentu 

złożone przez Odwołującego nie budziło wątpliwości w zakresie tego, że jego brzmienie nie 

obejmuje  w  pełni  wszystkich  przesłanek  określonych  w  art.  46  ust.  4a  i  5  ustawy  Pzp.  Co 

więcej, tłumaczenie zostało  dokonane  przez  tłumacza przysięgłego języka  angielskiego co, 

z uwagi na profesjon

alny charakter działalności takiego tłumacza, czyniło je zapewne bardziej 

wiarygodnym w oczach Zamawiającego. 

Również ostatni z podniesionych w odwołaniu zarzutów, tj. zarzut naruszenia art. 14 ust. 

1 ustawy Pzp w zw. z art. 65 ust. 1 i 2 k.c., nie potwier

dził się. Izba stoi na stanowisku, iż nie 

jest  dopuszczalna  rozszerzająca  wykładnia  określonych  w  treści  gwarancji  okoliczności 

uzasadniających  wypłacenie  wadium,  a  z  taką  rozszerzającą  interpretacją  mielibyśmy  do 

czynienia  dokonując  wykładni  treści  zobowiązania  gwaranta  sprzecznie  z  wnioskami 

wynikającymi  z  jej  literalnego  brzmienia.  Podobny  pogląd  wyrażony  został  m.in.  w  wyroku 

z dnia  22  sierpnia  2018  r.,  sygn.  akt  KIO  1332/18

,  gdzie  wskazano,  iż  „treść  zobowiązania 

wynikającego z umowy gwarancji - w tym zakres odpowiedzialności gwaranta, określona jest 

w  treści  gwarancji  wadialnej.  Z  tej  przyczyny  nie  jest  dopuszczalne  uzupełnienie  gwarancji 

wadialnej  o  pominiętą,  obowiązkową  przesłankę  zatrzymania  wadium,  poprzez  dokonanie 

pozajęzykowej  wykładni  oświadczenia  woli  banku.  Konieczność  przeprowadzenia  takiej 

wykładni  dla  ustalenia dodatkowej,  nie  wynikającej  z  treści  gwarancji  przesłanki  wypłaty 

wadium,  nie  daje  zamawiającemu  pewności  co  do  wypłaty  wadium  […].”  Izba  stoi  na 

stanowisku,  iż  treść  zobowiązania  wynikającego  z  gwarancji  bankowej,  w  szczególności 

zakres odpowiedzialności gwaranta, już z uwagi chociażby na specyfikę tego zobowiązania, 

musi  być  interpretowana  w  sposób  ścisły  –  chodzi  tu  przecież  o  zagwarantowanie 

Zamawiającemu pewności co do zapłaty wadium w określonych prawem przypadkach. W tym 

zakresie  Izba  podzieliła  argumentację  Zamawiającego  i  Przystępującego,  że  wykładnia 

liberalna, elastyczna 

zakresu zobowiązania gwaranta jest niedopuszczalna. 

W  konsekwencji 

Izba  nie  przyznała  racji  Odwołującemu,  który  z  okoliczności  sprawy 

i 

konieczności uwzględnieniu celu i sensu gwarancji wadialnej odwołującej się do treści ustawy 

Pzp 

wywodził,  iż  użyty  w  oryginale  tekst  „any  declarations  or  documents"  powinien  zostać 

prawidłowo przetłumaczony jako „jakichkolwiek, którychkolwiek oświadczeń lub dokumentów.” 

Niewątpliwie złożenie gwarancji obejmującej wszystkie przypadki określone ustawą Pzp było 

objęte zamiarem Odwołującego, natomiast brak jest pewności czy taki sam był zamiar banku 

- gwaranta. 

Dokonywanie wykładni oświadczenia woli banku - gwaranta w oparciu o brzmienie 

przepisów  ustawy  Pzp,  jak  tego  chce  Odwołujący,  byłoby  działaniem  nieuprawnionym, 

ponieważ  taka  wykładnia  niejako  z  góry,  każdorazowo  musiałaby  zakładać,  że  zamiarem 

gwaranta  było  takie  uregulowanie  zakresu  własnego  zobowiązania,  aby  spełniało  wymogi 

wynikające z ustawy Pzp, co wcale nie musi być zgodne z rzeczywistością. 

Nie bez znaczenia pozostaje także okoliczności, iż w przedmiotowym przypadku podmiot 

wystawiający  gwarancję  to  bank  litewski,  zaś  zgodnie  z  treścią  gwarancji  podlega  ona 

„Jednolitym Przepisom dotyczącym Gwarancji, Publikacja ICC Nr 758” czyli tzw. Jednolitym 

Regułom dla Gwarancji Płatnych na Żądanie, których wyciąg złożył w sprawie Przystępujący. 

Odwołujący powyższej okoliczności nie kwestionował, tymczasem jak wynika z art. 34 tego 

dokumentu „jeżeli inaczej nie zastrzeżono w gwarancji właściwym dla niej prawem jest prawo 

miejsca siedziby oddziału albo biura gwaranta, które wystawiło gwarancję.” Podobnie w art. 

35  spory  pomiędzy  gwarantem  a beneficjentem  gwarancji  odnoszące  się  do  gwarancji 

poddano jurysdykcji 

sądu właściwego dla kraju siedziby albo biura gwaranta, które gwarancję 

wystawiło. W przypadku ziszczenia się przesłanki zatrzymania wadium i dochodzenia przez 

Zamawiającego  zapłaty  sumy  gwarancyjnej,  ewentualna  wykładnia  treści  gwarancji 

następowałaby  na  gruncie  prawa  litewskiego  jako  prawa  kraju  siedziby/biura  gwaranta, 

w 

treści gwarancji nie zawarto bowiem postanowień odmiennie regulujących prawo właściwe. 

Tym  bardziej  zatem 

jako  niezbędne  jawi  się  precyzyjne,  jednoznaczne  i  wyczerpujące 

określenie zakresu zobowiązania gwaranta w treści gwarancji bankowej, tak aby nie budziło 

wątpliwości,  że  obejmuje  ona  wszystkie  przypadki  zatrzymania  wadium,  o  których  mowa 

w 

ustawie  Pzp  i  aby  jej  realizacja  nie  była  uzależniona  od  wyniku  dokonanej  przez  bank  - 

gwaranta wykładni. Jak wskazała Izba w cytowanym już wyroku  z dnia 22 sierpnia 2018 r., 

sygn.  akt  KIO  1

332/18  treść  gwarancji  winna  umożliwiać  gwarantowi  prostą  subsumpcję 

zaistniałych okoliczności mających uzasadniać wypłatę kwoty wadium do przesłanek w niej 

określonych. Nie można uznać, że treść gwarancji, której skuteczność realizacyjna zależna 

jest  od  p

omyślnie  (dla  beneficjenta)  przeprowadzonej  przez  gwaranta  wykładni  w  należyty 

sposób zabezpiecza interesy Zamawiającego.  

Tym samym Izba nie dopatrzyła się naruszenia przez Zamawiającego przepisów art. 65 

ust. 1 i 2 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp. 

Mając  na  uwadze  wszystko  powyższe,  Izba  uznała,  że  odwołanie  nie  zasługuje  na 

uwzględnienie i na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp orzekła jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku  na 

podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz na podstawie 

§ 3 pkt 1) i 2) lit. b) w zw. z § 5 

ust.  3  pkt  1) 

Rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w sprawie 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 972), zaliczając w poczet 

kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł uiszczoną przez Odwołującego tytułem 

wpisu od odwołania oraz zasądzając od Odwołującego na rzecz Zamawiającego kwotę 3600 

zł  stanowiącą  uzasadnione  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  przez 

Zamawiającego z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika.  

Z uwagi na fakt, iż Odwołujący uiścił wpis od odwołania w  wysokości przekraczającej 

kwotę  wymaganą,  określoną w  § 1 ust.  1 pkt  2)  ww.  Rozporządzenia,  Izba  nakazała zwrot 

z 

rachunku bankowego Urzędu Zamówień Publicznych na rzecz Odwołującego nadpłaconej 

kwoty 90 zł.  

Przewo

dniczący:      ……………………………….………