KIO 324/17 Wyrok dnia 7 marca 2017 r.

Sygn. akt: KIO 324/17 

Wyrok 

z dnia 7 marca 2017  r. 

                               Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

                                                Przewodniczący:     Emil Kawa 

                                                     Protokolant:        Edyta Paziewska 

po rozpatrzeniu na rozprawie w dniu 07 marca 2017 roku odwołania wniesionego do Prezesa 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  20.02.2017  r.  przez

  wykonawców  wspólnie  ubiegających 

się  o  udzielenie  zamówienia 

I.T.S.C.  Sp.  z  o.o.  sp.k.,  C.S.  Sp.  z  o.o.,  (...)  w  postępowaniu 

prowadzonym przez

 U.Ś.K., (...) 

przy  udziale  wykonawcy  ubiegającego  się  o  udzielenie  zamówienia 

P.P.H.E.,  (...) 

zgłaszającego 

swoje 

przystąpienie 

do 

postępowania 

odwoławczego 

po 

stronie 

zamawiającego 

orzeka 

Uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  zamawiającemu  unieważnienie  czynności 

odrzucenia oferty odwołującego oraz nakazuje ponowne badanie i ocenę ofert 

kosztami postępowania obciąża

 P.P.H.E., (...), i: 

zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 10 000 

zł 00 gr 

(słownie: dziesięć tysięcy złotych, zero groszy) uiszczoną przez 

I.T.S.C. Sp. z o.o. sp.k., C.S. 

Sp. z o.o., (...)  tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od  przystępującego,  wnoszącego  sprzeciw  od  uwzględnienia 

odwołania 

P.P.H.E., (...) na rzecz odwołującego I.T.S.C. Sp. z o.o. sp.k., C.S. Sp. z o.o., (...)   

kwotę  10  000 

zł  00  gr  (słownie:  dziesięć  tysięcy  zł  zero  groszy    tytułem  zwrotu  kosztu 

uiszczonego wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2015, poz. 2164) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w 

 Katowicach. 

                                     Przewodniczący:     

………………………. 

Sygn. akt KIO 324/17 

UZASADNIENIE 

U.Ś.K.,  (...),  dalej  zwany  „Zamawiającym”  prowadzi  postepowanie  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  prowadzonego  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  nr  (...)  o 

wartości  zamówienia  poniżej  kwoty  5.225.000  EUR  pn.:  „Przebudowa  instalacji 

przeciwpożarowej  w  budynku  Wydziału  Nauk  o  Ziemi  przy  (...)  w  zakresie  przebudowy 

systemu  sygnalizacji  pożaru,  przebudowy  instalacji  oświetlenia  ogólnego  i  awaryjnego  oraz 

montażu sufitów podwieszonych - etap Ha”. 

  Zamawiający  w  dniu  13  lutego  2017  r.  poinformował  wykonawców  wspólnie 

ubiegających się o udzielenie zamówienia I.T.S.C. Sp. z o.o. sp.k., C.S. Sp. z o.o., (...), dalej 

zwanych „Odwołującym” o odrzuceniu ich oferty.  

  Od  takiej  czynności  Zamawiającego  Odwołujący  wniósł  odwołanie  do  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej w którym zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

art. 7 ust. 1 i 3 ustawy prawo zamówień publicznych poprzez naruszenie zasad 

zachowania uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców; 

art. 89 ust. 1 pkt. 7a ustawy prawo zamówień publicznych w związku z art. 85 

ust.  2  ustawy  prawo  zamówień  publicznych  poprzez  wadliwe  odrzucenie  przez 

Zamawiającego oferty Odwołującego; 

art.  91  ust  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  poprzez  wadliwy  wybór 

oferty najkorzystniejszej. 

W związku z powyższymi zarzutami wniósł o nakazanie Zamawiającemu: 

uchylenia czynności wyboru  

uchylenia  czynności  odrzucenia  oferty  Odwołującego  na  podstawie  przepisu 

art. 89 ust. 1 pkt 7a ustawy Prawo zamówień publicznych, 

dokonania ponownej oceny ofert i wybór najkorzystniejszej oferty. 

W uzasadnieniu podniesionych  zarzutów podał,  że Zamawiający  w  informacji wskazał, 

iż podjął decyzję o odrzuceniu oferty Odwołującego na podstawie art 89 ust. 1 pkt. 7a ustawy 

prawo  zamówień  publicznych  z  uwagi  na  upływ  terminu  związania  ofertą  w  dniu  09  lutego 

2017r. W ocenie Zamawiającego, Odwołujący nie wyraził zgody, o której mowa w art. 85 ust. 

2  ustawy  prawo  zamówień  publicznych,  na  przedłużenie  terminu  związania  ofertą. 

Zamawiający stwierdził, że skorzystał już w postępowaniu  z dyspozycji art, 85 ust. 2 ustawy 

prawo  zamówień  publicznych  i  nie  mógł  ponownie  wezwać  Wykonawców  do  przedłużenia 

terminu związania ofertą. Według Zamawiającego Wykonawca mógł jednak na podstawie ww, 

przepisu  samodzielnie  złożyć  oświadczenie  o  przedłużeniu  terminu  związania  na  kolejny 

okres, czego nie uczynił przed upływem terminu związania ofertą. 

W ocenie Odwołującego czynność dokonana przez Zamawiającego jest wadliwa, gdyż 

nie ma podstaw prawnych do odrzucenia jego oferty na podstawie przepisu art. 89 ust. 1 pkt. 

7a  ustawy  prawo  zamówień  publicznych.  Przepis  art.  89  ust.  1  pkt.  7a  ustawy  prawo 

zamówień publicznych stanowi, iż Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli wykonawca nie wyraził 

zgody,  o  której  mowa  w  art,  85  ust.  2,  na  przedłużenie  terminu  związania  ofertą.  Mając 

brzmienie powyższego przepisu na względzie, Odwołujący stwierdza, że w niniejszej sprawie 

nie można stosować przepisu art. 89 ust. 1 pkt. 7a ustawy prawo zamówień publicznych, gdyż 

nie można mówić o braku zgody Wykonawcy na przedłużenie związania ofertą, która mogłaby 

skutkować odrzuceniem oferty, albowiem Zamawiający z takim wnioskiem do wykonawców w 

ogóle nie wystąpił i tym samym wykonawców o taką zgodę nikt nie pytał. 

Wykładnia językowa przedmiotowej normy wskazała wprost, iż wykluczenie wykonawcy 

następuje  jedynie  w  przypadku,  kiedy  wykonawca  nie  zgodził  się  na  przedłużenie  okresu 

związania ofertą, co oznacza, iż  zastosowanie tego przepisu możliwe jest jedynie w sytuacji 

uprzedniego zwrócenia się przez Zamawiającego do wykonawcy o wyrażenie takiej zgody, W 

przypadku  zaś  kiedy  nikt  wykonawcy  o  taką  zgodę  nie  pytał,  brak  jest  podstaw  dla 

stwierdzenia,  iż  nie  wyraził  on  zgody-  nie  zgodził  się,  na  przedłużenie  okresu  związania 

ofertą. 

   Zamawiający  w  prezentowanym  na  rozprawie  stanowisku  wskazał,  że  Zamawiający 

uznaje  zasadność  argumentacji  przedstawionej  w  odwołaniu.  Stwierdził,  że  Zamawiający 

przed odrzuceniem oferty Odwołującego już skorzystał z możliwości wezwania wykonawców 

do  przedłużenia  terminu  związania  ofertą  i  dlatego  też  o  tym  czy  wykonawca  będzie  dalej 

związany  ofertą  zależy  wyłącznie  od  wykonawców.  Faktycznie,  Odwołujący  nie  przedłużył 

samodzielnie  terminu  związania  ofertą.  Podkreśla,  że  oferta  była  i  nadal  jest  zabezpieczona 

wadium,  ponieważ  Odwołujący  złożył  wadium  w  formie  pieniężnej  do  kasy  Zamawiającego. 

Wadium  to  nie  zostało  zwrócone  i  nadal  zabezpiecza  ofertę  Odwołującego.  Nadto  podniósł, 

ż

e  z  okoliczności  sprawy  należy  uznać,  że  Odwołujący  jest  nadal  zainteresowany  zwarciem 

umowy  na  wykonanie  przedmiotu  zamówienia.  Podkreślił,  że  Zamawiający  wezwał  go  do 

złożenia  wyjaśnień  w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny  oferty,  wyjaśnienia  te  zostały  złożone 

Zamawiającemu  w  dniu  8  lutego,  a  w  dniu  9  lutego  kończył  się  okres  związani  ofertą.  Tym 

samym  jeśli  Odwołujący  nie  byłby  zainteresowany  dalej  udziałem  w  postępowaniu  to  nie 

składałby  wyjaśnień.  Zamawiający  po  analizie  argumentacji  przedstawionej  w  odwołaniu 

uznał, iż popełnił błąd ponieważ możliwość wykluczenia wykonawcy w trybie art. 89 ust. 2 pkt 

7a  jest  tylko  w  sytuacji  kiedy  po  wezwaniu  przez  Zamawiającego  do  przedłużenia  terminu 

związania  ofertą  wykonawca  nie  składa  oświadczeń  w  tym  zakresie.  Dlatego  też  uznał,  iż 

wskazana  podstawa  prawna  dotyczy  innej  sytuacji  niż  ta,  która  miała  miejsce  w 

postepowaniu.  Biorąc  pod  uwagę  powyższą  argumentację  postanowił  uwzględnić  zarzuty  w 

całości. 

  Przystępujący do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego, wnoszący 

sprzeciw  od  uwzględnienia  odwołania  wykonawca  S.O.P.P.H.E.  (...)  w  złożonym  piśmie 

procesowym  podał,  że  zarzuty  Odwołującego  w  zakresie  naruszenia  art.  7  ust.  1  i  3  ustawy 

PZzp oraz art. 89 ust. 1 pkt 7a w zw. z 85 ust. 2 ustawy PZP są bezprzedmiotowe, a zarzut 

naruszenia  art.  91  ust.  1  ustawy  Pzp  przedwczesny  z  uwagi  na  niedokonanie  do  chwili 

obecnej przez Zamawiającego czynności wyboru oferty najkorzystniejszej. Podał, że podziela 

argumentację Zamawiającego wskazaną w uzasadnieniu do dokonanej czynności odrzucenia 

oferty  Odwołującego,  w  szczególności  w  zakresie  terminu  na  przedłużenie  związania  ofertą 

(KIO  1191/11),  braku  możliwości  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  spośród  ofert,  których 

termin związania wygasł. Wskazał, iż realizując postulat inicjatywy i dbałości o swoje interesy 

wyrażony w wyroku KIO z 7 marca 2014 r. (KIO 276/14) monitorował upływ terminu związania 

ofertą i samodzielnie złożył Zamawiającemu oświadczenie o przedłużeniu terminu związania 

swoją  ofertą.  Trudno  podzielić  stanowisko  Odwołującego,  iż  zaniechanie  poinformowania 

Zmawiającego  o  przedłużeniu  terminu  związania  ofertą  pozostaje  bez  związku  dla  statusu 

jego oferty w przedmiotowym postępowaniu. 

  Podkreślił,  że  nie  ma  znaczenia  podnoszona  przez  Odwołującego  ważność 

wniesionego wadium w okresie po wygaśnięciu terminu związania ofertą. Pozostaje ona bez 

znaczenia dla formalnoprawnego związania ofertą. Jest to jedynie zabezpieczenie interesów 

zamawiającego  przed  ogólnie  pojętym  nierzetelnym  wykonawcą.  Wadium  wniesione  w 

postaci innej niż pieniądz nie podlega przecież fizycznemu zwrotowi więc trudno mówić, iż w 

praktyce  termin  związania  oferta  i  ważności  wadium  pokrywa  się,  czy  jest  w  jakiś  sposób 

powiązany.  Nawet  w  sytuacji  zwrotu  wadium  w  pieniądzu  moment  braku  związania  ofertą, 

odrzucenia  oferty,  wyboru  innej  oferty  jako  najkorzystniejszej  mający  dla  wykonawcy  efekt 

zwolnienia  z  obowiązku  zawarcia  umowy  nie  pokrywa  się  z  momentem  zwrotu  fizycznie 

złożonego. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  rozpoznając  złożone  odwołanie  na  rozprawie  

i  uwzględniając  dokumentację  z  niniejszego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  oraz  stanowisko  odwołującego  wskazane  w  odwołaniu,  zamawiającego 

zaprezentowane  na  rozprawie  oraz  przystępującego  wyrażone  na  rozprawie  i  w 

złożonym piśmie procesowym ustaliła i zważyła co następuje.  

Biorąc  pod  uwagę  zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy  Izba  uznała,  iż 

zarzut niezasadnego odrzucenia oferty odwołującego z postępowania potwierdził się i 

wobec tego odwołanie zostało uwzględnione. 

W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że nie  została wypełniona  żadna z przesłanek 

ustawowych skutkujących odrzuceniem odwołania wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy Pzp. 

Jednocześnie Izba stwierdziła, że wypełniona została przez Odwołującego materialno-prawna 

przesłanka posiadania interesu w uzyskaniu zamówienia, określona w art. 179 ust. 1 ustawy 

Pzp. 

  Osią  sporu  w  przedmiotowej  sprawie  była  kwestia,  czy  Zamawiający  może  odrzucić 

ofertę  wykonawcy  w  sytuacji  kiedy  wykonawca  nie  przedłużył  samodzielnie,  terminu 

związania ofertą. 

Na  wstępie  oceny  podniesionych  zarzutów  Izba  zgadza  się  ze  stanowiskiem 

Przystępującego  iż  podnoszenie  na  tym  etapie  postepowania  zarzutów  wobec  czynności 

Zamawiającego dotyczących naruszenia art. 7 ust.3 oraz art. 91 ust.1 jest niezasadne, gdyż 

możliwość ich naruszenia może nastąpić dopiero czynnością wyboru najkorzystniejszej oferty.  

Ponadto  wskazać  należy  iż  zmiana  ustawy  Pzp  z  22  czerwca  2016  r.  dokonała 

uchylenie  art.  24  ust.  2  pkt  2  ustawy  Pzp,  który  w  poprzednim  stanie  prawnym  przewidywał 

sankcję  wykluczenia  wykonawcy  z  postepowania  w  przypadku  braku  zgody  na  przedłużenie 

terminu  związania  ofertą.  Po  ww.  zmianie  ustawy  przesłanka  ta  została  przeniesiona  do 

katalogu obligatoryjnych przesłanek odrzucenia oferty – art. 89 ust.1 pkt 7a Pzp. Biorąca pod 

uwagę podobieństwo obu ww. przepisów zasadne jest w sytuacjach objętych sankcją z art. 89 

ust.1  pkt  7a  przywoływanie  orzeczeń,  wydanych  w  stanie  prawnym  przed  zmianą  ustawy 

Pzp.,  a  dotyczących  możliwości  wykluczenia  wykonawcy  z  postepowania  z  powodu  nie 

wyrażenia zgody na przedłużenie terminu związania ofertą.    

Tożsamość sytuacji wynika także z faktu, iż zarówno przesłanki wykluczenia jak i odrzucenia 

oferty stanowią katalog zamknięty, a ze względu na charakter zawartego w nim uregulowania 

wykluczona  jest  jakakolwiek  rozszerzająca  ich  interpretacja.  Jest  bowiem  zasadą,  iż  cel 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  sprowadza  się  do  wyboru 

najkorzystniejszej oferty i zawarcia z wybranym wykonawcą umowy.  

  Przed  oceną  zasadności  podniesionego  zarzutu  wskazać  należy  także,  iż  w  świetle 

przepisów  ustawy  Pzp  nie  zostało  wyraźnie  rozstrzygnięte,  jaka  czynność  Zamawiającego 

będzie  właściwa  w  sytuacji  nieprzedłużenia  terminu  związania  ofertą,  i  jakie  są  skutki 

wynikające  z  bezskutecznego  upływu  terminu  związania  ofertą  w  toku  postępowania  o 

udzielenie  zamówienia.  W  praktyce  możliwe  jest  rozpatrywanie  powyższej  sytuacji  przez 

pryzmat podstawy do odrzucenia oferty. Można zastanawiać się także, czy oferta, co do której 

upłynął bezskutecznie termin związania ofertą, nadal jest ofertą, a także czy po upływie tego 

terminu  jest  ofertą  ważną.  Ustawa  nie  rozstrzyga  wyraźnie  tej kwestii,  przewidując  w  art.  89 

ust.1  pkt  7a  Pzp  w  powiązaniu  z  wymogiem  określonym  w  art.  85  ust.2  Pzp  podstawę  do 

odrzucenia oferty wykonawcy który nie zgodził się na przedłużenie terminu związania ofertą.  

Ten dualizm znajduje także odzwierciedlenie w licznych wyrokach Sądów Okręgowych. 

Sąd  Okręgowy  w  Warszawie  w  wyroku  z  dnia  16  lipca  2014  r.  wydanym  w  sprawie 

oznaczonej sygnaturą akt XXIII Ga 924/14, wskazał, że z uwagi na specyfikę postępowania o 

udzielenie  zamówienia  publicznego  oraz  swoisty  charakter  oferty  złożonej  na  gruncie 

przepisów  p.z.p.,  należy  uznać,  iż  upływ  terminu  związania  ofertą  nie  przesądza  o 

nieskuteczności oferty, a jedynie o braku istnienia po stronie wykonawcy obowiązku zawarcia 

umowy.  Podobnie  Sąd  Okręgowy  w  Łodzi  w  wyroku  o  Sygn.  akt  XIII  Ga  379/12  uznał,  że 

„celem  związania  ofertą  jest  umożliwienie  dochodzenia  przez  zamawiającego  spełnienia 

zobowiązania  zawartego  w  ofercie  wykonawcy.  Służy  to  więc  głównie  zabezpieczeniu 

interesów zamawiającego, a nie wykonawcy (…)Po upływie terminu związania ofertą jest ona 

nadal ważna, z tą jednakże różnicą że działania zgodne z jej treścią (czyli zawarcie umowy na 

warunkach  w  ofercie  oznaczonych)  zależne  jest  już  wyłącznie  od  suwerennej  decyzji 

wykonawcy”. W wyroku Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 17 stycznia 2014 r. w spr. IX Ga 

392/13  w  uzasadnieniu  podkreślono,  że  „nie  ma  podstaw  by,  na  podstawie  przepisu  art.  24 

ust. 2 pkt 2 ustawy, przyjąć,  że nieprzedłużenie  związania ofertą w sytuacji braku wezwania 

przez  zamawiającego,  było  równoznaczne  z  brakiem  wyrażenia  zgody  na  przedłużenie 

terminu  związania  ofertą  na  wezwanie  zamawiającego  (…)  zamawiający  może  wykluczyć  z 

postępowania na tej podstawie wykonawcę, który nie wyraził zgody na przedłużenie terminu 

związania ofertą, co oznacza, że zamawiający musi wykazać, że występował do wykonawców 

o  przedłużenie  tego  terminu.  Dopiero  brak  zgody  wykonawcy  bądź  nieprzedłużenie  tego 

terminu  przez  wykonawcę  na  wyraźne  wezwanie  zamawiającego  powoduje,  że  powstają 

przesłanki  do  jego  wykluczenia  z  postępowania.  Brak  zgody  w  myśl  powołanego  przepisu 

musi  być  wyraźny,  tak  by  możliwe  było  jednoznaczne  zinterpretowanie  zachowania 

wykonawcy, czy to w postaci złożenia oświadczenia woli czy też określonego działania bądź 

zaniechania (art. 60 KC). W ocenie tego Sądu, wykładnia językowa i systemowa omawianego 

przepisu  nie  pozostawia  wątpliwości  i  jest  ugruntowana  w  orzecznictwie  sądów 

powszechnych,  co  potwierdza  orzeczenie  Sądu  Okręgowego  w  Rzeszowie  z  dnia  16  lutego 

2011  r.  wydane  w  sprawie  o  sygnaturze  akt  VI  Ga  192/10  w  którym  Sąd  uznał,  że  upływ 

terminu  związania ofertą w  żadnym przypadku, sam przez się, nie może  stanowić podstawy 

do wykluczenia z postępowania wykonawcy na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy ( przyp. 

obecnie odrzucenia oferty na podstawie art. 89 ust.1 pkt 7a) bowiem nie stanowi przeszkody 

do badania oferty, jej wyboru i podpisania umowy. 

Odmienne  stanowisko  w  kwestii  braku  związania  ofertą  zajął  Sąd  Okręgowy  w 

Tarnowie, który w wyroku13 lutego 2014 r. sygn. akt  I Ca 495/13, przyjął że „konsekwencje 

upływu  terminu  związania  ofertą  należy  oceniać  przez  pryzmat  art.  66  k.c.,  na  podstawie 

którego  stan  związania  ofertą  jest  istotnym,  konstytutywnym  elementem  oświadczenia  woli 

zmierzającego  do  zawarcia  umowy,  stanowiącego  ofertę.  Oferta  wygasa  wraz  z  upływem 

oznaczonego  okresu,  w  którym  oferent  był  swoją  ofertą  związany.(…)  W  konsekwencji 

uznano,  że  o  ile  ustawa  dopuszcza  możliwość  zawarcia  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego po upływie terminu związania ofertą, to wybranie oferty, którą wykonawca nie jest 

związany,  narusza  prawo.  (…)  Wykonawca  poprzez  przedłużenie  terminu  związania  ofertą 

musi wykazać, że miał wolę przedłużenia okresu związania z ofertą, albowiem oświadczenia 

woli  wykonawcy  w  tym  zakresie  nie  może  mieć  charakteru  dorozumianego,  ale  winno  być 

wyrażone  wprost.  W  ocenie  Sądu,  przeciwnie  do  stanowiska  zajętego  przez  autora  skargi, 

wybór  oferty,  której  termin  związania  wygasł,  pozostaje  w  sprzeczności  z  zasadą  uczciwej 

konkurencji i równego traktowania wykonawców wyrażoną w art 7 ust. 1 Pzp. 

Zauważyć  należy  także  iż  w  przeważającej  linii  orzeczniczej  KIO  prezentowane  jest 

stanowisko,  że  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  upływ  terminu 

związania  ofertą  nie  powoduje  utraty  przez  ofertę  waloru  stanowczości,  polegającego  na 

umożliwieniu  Zamawiającemu  doprowadzenia  do  zawarcia  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego  poprzez  samo  przyjęcie  oferty.  Z  tego  względu  upływ  terminu  związania  ofertą 

nie decyduje o nieskuteczności oferty, ale o braku istnienia po stronie wykonawcy obowiązku 

zawarcia umowy. W  związku  z powyższym, brak jest podstaw do przyjęcia,  że oferta, co do 

której  upłynął  termin  związania  ofertą,  straciła  cechy  oferty  i  w  związku  z  tym  powinna  być 

uznana za nieważną lub podlegającą odrzuceniu (por. wyroki z dnia 2 kwietnia 2013 r. sygn. 

KIO 655/13, z dnia 17 kwietnia 2013 r. sygn. KIO 719/13, z dnia 21 maja 2013 r. sygn. KIO 

1007/13, KIO 1021/13, KIO 1050/13,). 

Przechodząc do oceny  zasadności podniesionego zarzutu, dotyczącego niezasadnego 

odrzucenia oferty Odwołującego z powodu nie dokonania samodzielnego przedłużenia przez 

wykonawcę terminu związania ofertą Izba uznaje, że Zamawiający niezasadnie odrzucił ofertę 

Odwołującego,  gdyż  brak  jest  podstawy  prawnej  w  tym  zakresie.  Izba  w  całości  uznaje  za 

słuszny  pogląd  iż  przesłanki  odrzucenia  ofert  wymienione  w  art.  89  ust.1  nie  zawierają 

dyspozycji prawnej w tym zakresie. Próba wywodzenia z treści art. 89 ust.1 pkt 7a – sytuacji, 

kiedy  wykonawca  nie  wyraził  zgody  na  przedłużenie  terminu  związania  ofertą,  na  sytuację 

kiedy  wykonawca  samodzielnie  nie  przedłużył  terminu  związania  ofertą  jest  niezasadne,  a 

wydaje  się  być  możliwe  tylko  w  sytuacji  rozszerzającej  interpretacji  tej  przesłanki,  czy  też 

wywodzenia  podstawy  do  odrzucenia  poprzez  analogię  sytuacji,  gdyż  skutkiem  w  obu 

przypadkach jest brak związania ofertą.  

Izba  w  tym  zakresie  przyjmuje  ww.  orzeczenia  sądów  i  KIO  z  których  wynika,  że  brak 

samodzielnego  przedłużenia  przez  wykonawcę  terminu  związania  ofertą  nie  może  być 

podstawą  do  odrzucenia  oferty  takiego  wykonawcy,  uznając  je  również  jako  stanowisko 

własne Izby  w tej sprawie, bez potrzeby ponownego ich powielania. Podkreślić należy także 

fakt  iż  w  żadnym  z  cytowanych  orzeczeń  sądów  nie  zostało  stwierdzone,  że  brak  terminu 

związania  ofertą  jest  podstawą  do  wykluczenia  wykonawcy  (obecnie  odrzucenia  oferty). 

Natomiast  rozbieżności  dotyczą  kwestii,  czy  jest  możliwy  wybór  takiej  oferty  jako 

najkorzystniejszej, gdyż  możliwość  podpisania  umowy  z  wykonawcą  który  nie  potwierdził  na 

ten  termin  związania  ofertą,  jest    w  orzecznictwie  możliwością  niekwestionowaną.  W 

orzecznictwie  kwestia  ta  jest  także  postrzegana,  stosownie  do  okoliczności  konkretnej 

sytuacji, jako nie skutkująca automatycznym odrzuceniem oferty wykonawcy. 

Izba nie odnosi się do kwestii co winien uczynić Zamawiający w przedmiotowym stanie 

faktycznym,  gdyż  przedmiotem  zaskarżenia  był  tylko  zarzut  niezasadnego  odrzucenia  oferty 

Odwołującego. Zgodnie z treścią art. 192 ust.7 Pzp, Izba nie może orzekać co do zarzutów, 

które  nie  były  zawarte  w  odwołaniu.  Zatem,  odwołanie  może  podlegać  rozstrzygnięciu 

wyłącznie w zakresie, jaki wynika z podniesionych zarzutów (a nie oczekiwań Zamawiającego 

w tym zakresie, podnoszonych na rozprawie). 

Reasumując  Izba  stwierdza,  iż  w  świetle  powyższego  zasadnym  było  uwzględnienie 

przez  Zamawiającego  zarzutów  odwołania,  a  w  związku  ze  zgłoszonym  sprzeciwem  i 

wynikiem odwołania kosztami postepowania został obciążony Przystępujący. 

Biorąc  pod  uwagę  powyższe  rozważania  i  ustalenia,  Izba  postanowiła  jak  w  sentencji 

wyroku, orzekając na podstawie przepisów art. 190 ust.7, 191 ust. 2 i 192 ust. 2  ustawy Pzp,      

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku, na podstawie art. 192 ust. 9 

i  10  ustawy  Pzp,  oraz  w  oparciu  o  przepisy  §  3  pkt.1a)  i  §  5  ust.2  pkt  2  rozporządzenia 

Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  roku  w  sprawie  wysokości  i  sposobu 

pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i 

sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41 poz. 238 ze zm.).   

                                                                  Przewodniczący    …………………….