KIO 980/18 KIO 983/18 WYROK dnia 6 czerwca 2018 r.

Sygn. akt:  

KIO   980/18 

KIO   983/18 

WYROK 

z dnia 6 czerwca 2018  r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Ewa Kisiel 

Monika 

Kawa 

– 

Ogorzałek 

Ernest Klauziński 

Protokolant:   

Rafał Komoń 

po rozpoznaniu na rozprawie, w Warszawie, w dniu 1 czerwca 2018 r. 

odwołań, wniesionych 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej: 

A.  w  dniu  18  maja  2018  r.  przez 

wykonawcę  Netia  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie  (KIO 

B.  w dniu 18 maja 2018 

r. przez wykonawcę Orange Polska S.A. z siedzibą w Warszawie 

(KIO 983/18), 

w 

postępowaniu  prowadzonym  przez  Państwową  Inspekcję  Pracy,  Główny  Inspektorat 

Pracy 

z siedzibą w Warszawie, 

przy  udziale  wykonawcy  Orange  Polska  S.A

.  z  siedzibą  w  Warszawie,  zgłaszającego 

przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  o  sygn.  akt.  KIO  980/18  po  stronie 

Odwołującego 

orzeka: 

A. 

Uwzględnia  odwołanie  wykonawcy  Netia  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie  (KIO 

i  nakazuje  Zamawiającemu  -  Państwowej  Inspekcji  Pracy,  Głównemu 

Inspektoratowi  Pracy  z  siedzibą  w  Warszawie  modyfikację  specyfikacji 

istotnych warunków zamówienia: 



w  §  13  ust.  1  wzoru  umowy,  stanowiącym  załącznik  nr  9  do  SIWZ,  przez 

obniżenie  kary  umownej  do  kwoty  500  zł  za  każdą  rozpoczęta  godzinę 

opóźnienia w stosunku do terminu wyznaczonego w § 12 ust. 1 wzoru umowy; 



w  §  13  ust.  2  wzoru  umowy,  stanowiącym  załącznik  nr  9  do  SIWZ,  przez 

obniżenie kary umownej do kwoty 2500 za każdy rozpoczęty dzień opóźnienia w 

stosunku do terminu 

zakreślonego w powyższym postanowieniu umownym; 



w  §  13  ust.  3  wzoru  umowy,  stanowiącym  załącznik  nr  9  do  SIWZ,  przez 

obniżenie  kary  umownej  do  kwoty  1100  zł  za  każdy  rozpoczęty  dzień 

opóźnienia;  



w  §  13  ust.  6  wzoru  umowy,  stanowiącym  załącznik  nr  9  do  SIWZ,  przez 

obniżenie kary umownej do kwoty 350 zł za każdy rozpoczęty dzień opóźnienia; 



w  §  13  ust.  9  wzoru  umowy,  stanowiącym  załącznik  nr  9  do  SIWZ,  przez 

obniżenie  kary  umownej  do  kwoty  4000  zł  za  każde  nieprzeprowadzone 

szkolenie w 

terminie, o którym mowa w załączniku nr 3 (kara dotyczy odrębnie 

każdego  ze  szkoleń  o  którym  mowa  załączniku  nr  3).  Również  w  przypadku 

przeprowadzenia  szkolenia  przez 

osobę  inną  niż  wskazana  przez  wykonawcę 

stosownie do postanowień niniejszej umowy lub w przypadku gdy wykładowca 

nie  zrealizuje  w  całości  harmonogramu  szkolenia,  a  następstwie  tego 

podpisany  zostanie  protokołu  odbioru  któregokolwiek  ze  szkoleń  z  uwagami 

obniżenie kary umownej, przysługującej Zamawiającemu do kwoty 4000 zł (kara 

dotyczy  odrębnie  każdego  ze  szkoleń  o  którym  mowa  załączniku  nr  3 

oddzielnie); 



w  §  13  ust.  10  wzoru  umowy,  stanowiącym  załącznik  nr  9  do  SIWZ,  przez 

obniżenie  kary  umownej,  przysługującej  Zamawiającemu  do  kwoty  4000  zł, 

odnoszącej  się  do  przypadku  braku  zapewnienia  przez  wykonawcę  noclegu 

i/lub wyżywienia dla uczestników szkolenia; 



w § 13 ust. 14 lit. a) wzoru umowy, stanowiącym załącznik nr 9 do SIWZ, przez 

doprecyzowanie, 

polegające  na  dodaniu  zastrzeżenia,  że  Zamawiający  ma 

prawo  do  odstąpienia  od  umowy  w  przypadku,  gdy  w  dwóch  kolejnych 

miesiącach  będzie  miała  miejsce  awaria  i  w  każdym  przypadku  opóźnienie  w 

usunięciu awarii łącza przekroczy 48 godzin; 



w § 13 ust. 14 lit. c) wzoru umowy, stanowiącym załącznik nr 9 do SIWZ, przez 

doprecyzowanie  podstawy  do  odstąpienia  od  umowy  przez  zakreślenie 

określonej  ilości  dni  (nie  mniej  niż  3  dni)  w  zakresie  nie  oddania  i  nie 

uruchomi

enia przez wykonawcę sieci w terminie - z uwzględnieniem terminu o 

którym mowa w § 1 ust. 3;



w § 13 ust. 14 lit. d) wzoru umowy, stanowiącym załącznik nr 9 do SIWZ, przez 

doprecyzowanie, 

polegające  na  dodaniu  zastrzeżenia,  że  Zamawiający  ma 

prawo  do  odstąpienia  od  umowy  w  przypadku,  gdy  w  dwóch  kolejnych 

miesiącach wystąpiły co najmniej 4 awarie, uniemożliwiające korzystanie z sieci 

przez łączny czas minimum 32 godzin; 



w § 13 ust. 14 lit. f) wzoru umowy, stanowiącym załącznik nr 9 do SIWZ, przez 

zwiększenie  ilości  nieprzeprowadzonych  przez  wykonawcę  szkoleń  (nie  mniej 

niż 2) w terminach wskazanych w harmonogramie, o których mowa w ust. 6 w 

załączniku nr 3 do umowy.

W 

pozostałym zakresie oddala odwołanie.

B. 

Uwzględnia odwołanie wykonawcy Orange Polska S.A. z siedzibą w Warszawie 

(KIO  983/18) 

i  nakazuje  Zamawiającemu  -  Państwowej  Inspekcji  Pracy, 

Głównemu  Inspektoratowi  Pracy  z  siedzibą  w  Warszawie  modyfikację 

specyfikacji istotnych warunków zamówienia przez: 



w § 10 ust. 1 i 3 wzoru umowy, stanowiącym załącznik nr 9 do SIWZ, przez 

uszczegółowienie  opisu  lokalizacji  jednostek  organizacyjnych  nowo 

tworzonych  lub  przenoszonych  o  informacje 

związane  z  ustaleniem  przez 

wykonawcę  możliwości  technicznych  świadczenia  usług  w  tych 

lokalizacjach, w tym m. in. podanie adresu ww. lokalizacji lub 

– ewentualnie 

–  wyłączenie  informacji  o  utworzeniu  nowych  lokalizacji  lub  ich 

przeniesieniu z opisu przed

miotu zamówienia prowadzonego postępowania; 



  zagwarantowanie 

wykonawcy  dostępu  do  obiektów  i  pomieszczeń  w 

budynkach,  w  których  Zamawiający  wymaga  dostarczenia  łączy  transmisji 

danych  oraz możliwości wykonywania  prac  związanych  z  uruchomieniem  i 

świadczeniem usług; 



  doprecyzowanie 

wymagania  zapewnienia  dla  łączy  do  Internetu 

parametrów:  utraty  pakietów  i  opóźnienia  RTT,  przez  wskazanie,  że 

parametry te 

mają być zagwarantowane przez wykonawcę do punktu styku z 

siecią Internet; 



wykreślenie w punkcie „Gwarancja i serwis” w Rozdziale VI załącznika nr 2 

do  SIWZ 

„Specyfikacja  techniczna”  wymagania,  że  realizacja  wsparcie 

technicznego 

przez 

p

roducenta  rozwiązania  lub  autoryzowanego 

dystrybutora; 



w  §  13  ust.  14  lit.  a)  wzoru  umowy,  stanowiącym  załącznik  nr  9  do  SIWZ, 

przez doprecyzowanie, 

polegające na dodaniu zastrzeżenia, że Zamawiający 

ma prawo do odstąpienia od umowy w przypadku, gdy w dwóch kolejnych 

miesiącach  będzie  miała miejsce  awaria  i w każdym  przypadku  opóźnienie 

w usunięciu awarii łącza przekroczy 48 godzin; 



w  §  13  ust.  14  lit.  d)  wzoru  umowy,  stanowiącym  załącznik  nr  9  do  SIWZ, 

przez doprecyzowanie, 

polegające na dodaniu zastrzeżenia, że Zamawiający 

ma prawo do odstąpienia od umowy w przypadku, gdy w dwóch kolejnych 

miesiącach wystąpiły  co  najmniej  4  awarie, uniemożliwiające korzystanie z 

sieci prze

z łączny czas minimum 32 godzin; 



w  §  13  ust.  1  wzoru  umowy,  stanowiącym  załącznik  nr  9  do  SIWZ,  przez 

obniżenie  kary  umownej  do  kwoty  500  zł  za  każdą  rozpoczęta  godzinę 

opóźnienia  w  stosunku  do  terminu  wyznaczonego  w  §  12  ust.  1  wzoru 

umowy. 

W pozostałym zakresie oddala odwołanie. 

2.  K

osztami  postępowania  obciąża  Zamawiającego  -  Państwową  Inspekcję  Pracy, 

Główny Inspektorat Pracy z siedzibą w Warszawie i: 

2.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  30  000  zł  00  gr 

(słownie: trzydzieści tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez odpowiednio przez: 

wykonawcę Netia S.A. z siedzibą w Warszawie (KIO 980/18) w kwocie 15 000 zł 00 

gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  oraz  wykonawcę  Orange  Polska 

S.A

.  z  siedzibą  w  Warszawie  (KIO  983/18)  w  kwocie  15  000  zł  00  gr  (słownie: 

piętnaście tysięcy złotych zero groszy), tytułem wpisów od odwołań, 

zasądza  od  Zamawiającego  -  Państwowej  Inspekcji  Pracy,  Główny  Inspektorat 

Pracy 

z  siedzibą  w  Warszawie  na  rzecz  wykonawcy  Netia  S.A.  z  siedzibą  w 

Warszawie  (KIO  980/18) 

kwotę  18  600  zł  00  gr  (słownie:  osiemnaście  tysięcy 

sześćset  złotych  zero  groszy),  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego 

poniesione z tytułu wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika, 

zasądza  od  Zamawiającego  -  Państwowej  Inspekcji  Pracy,  Główny  Inspektorat 

Pracy 

z siedzibą w Warszawie na rzecz wykonawcy Orange Polska S.A. z siedzibą 

w Warszawie (KIO 983/18) 

kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych 

zero  groszy),  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu 

wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2017  r.,  poz.  1579)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  7  dni  od  dnia 

jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ………………..…………. 

………………..…………. 

………………..…………. 

Sygn. akt: KIO 980/18 

       KIO 983/18 

UZASADNIENIE 

Państwowa  Inspekcja  Pracy,  Główny  Inspektorat  Pracy  z  siedzibą  w  Warszawie  (dalej: 

„Zamawiający”) prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego postępowanie o udzielenie zamówienia 

na 

podstawie przepisów ustawy z 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2017 r. 

poz.  1579)

,  zwanej  dalej  „ustawą”  lub  „Pzp”  pn.  „Zapewnienie  dostępu  do  sieci  PIP  WAN  wraz  z 

us

ługą serwisu dla Państwowej Inspekcji Pracy”. 

Wartość zamówienia przekracza kwoty, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 

11 ust. 8 Pzp.  

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  dniu  8  maja  2018  r.  w  Dzienniku 

Urzędowym  Unii  Europejskiej  pod  numerem  2018/S  088-197614.  W  tym  samym  dniu  na  stronie 

internetowej  Zamawiającego  zamieszczona  została  specyfikacja  istotnych  warunków  zamówienia 

(dalej: „SIWZ” lub „specyfikacja”). 

KIO 980/18 

W  dniu  18  maja  2018  r.  wykonawca 

Netia  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie  (dalej:  „Netia”  lub 

„Odwołujący”) wniósł do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej odwołanie wobec treści specyfikacji. 

Odwołujący zarzucał Zamawiającemu naruszenie następujących przepisów: 

naruszenie  art.  484  §  2  ustawy  z  dnia  23  kwietnia  1964  r.  (Dz.  U.  Nr  16,  poz.  93  t.j.  

Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  1025) 

–  dalej  „k.c.”,  art,  353

  k.c.  w  z  art.  139  ust.  1  Pzp  w  zw.  z  

art.  29  ust.  1  Pzp,  przez  zastrzeżenie  w  SIWZ  -  wzorze  umowy,  stanowiącym  załącznik  

nr 9 do SIWZ, 

klauzul obejmujących obowiązek uiszczania kar umownych, określonych w: 



§ 13 ust. 1 wzoru umowy, 



§ 13 ust. 2 wzoru umowy, 



§ 13 ust. 3 wzoru umowy, 



§ 13 ust. 6 wzoru umowy, 



§ 13 ust. 9 wzoru umowy, 



§ 13 ust. 10 wzoru umowy, 



§ 13 ust. 14 lit. a, b, c, d i f wzoru umowy w zw. z § 13 ust. 3 wzoru umowy  

w wysokości rażąco wysokiej względem sankcjonowanego naruszenia, oderwanej od wartości 

potencjalnej szkody Zamawiającego, co prowadzić może do nieuzasadnionego wzbogacenia 

się Zamawiającego kosztem wykonawcy, a nadto opartych o niejasne przesłanki uprawniające 

do ich nałożenia, co w konsekwencji wykracza poza dopuszczalne granice swobody umów; 

naruszenie  art.  483  §  1  k.c.,  484  §  2  k.c.,  art.  353

  k.c.  w  zw.  z  art.  139  ust.  1  Pzp,  przez 

zastrz

eżenie w § 13 ust. 14 lit. a, b, c, d i f wzoru umowy w zw. z § 13 ust. 3 wzoru umowy, 

klauzul  uprawniających  Zamawiającego  do  naliczania  podwójnej  kary  umownej  za  to  samo 

zdarzenie,  co  powoduj

e,  iż  przekroczono  granicę  swobody  umów  i  obarczono  wykonawcę 

z

byt  dużym  ryzykiem  związanym  z  niezachowaniem  obowiązków  umownych,  oraz 

zastrzeżono kary umowne nieadekwatne do wartości potencjalnej szkody, co prowadzić może 

do  nieuzasadnionego  wzbogacenia  się  Zamawiającego  kosztem  wykonawcy  oraz  wskazuje 

na  nadużycie  pozycji  Zamawiającego  jako  strony  samodzielnie  konstruującej  stosunek 

prawny;   

3.  naruszenie art. 353

k.c. w zw. z art. 139 ust. 1 Pzp, przez zastrzeżenie w § 13 ust. 14 lit. a, b, 

c,  d  i  f 

wzoru  umowy  klauzul  uprawniających  Zamawiającego  do  odstąpienia  od  umowy  (i 

nałażenia  z  tego  tytułu  kary  umownej)  w  przypadku  nieznacznych  i  niezawinionych  przez 

wykonawcę  naruszeń  umowy,  a  tym  samym  obarczają  wykonawcę  zbyt  dużym  ryzykiem 

poniesienia  straty,  co  stanowi  nadużycie  pozycji  Zamawiającego  jako  strony  konstruującej 

sto

sunek prawny i wskazuje na przekroczenie przez Zamawiającego granicy swobody umów, 

4.  naruszenie  art.  7  ust.  1  Pzp, 

przez  ukształtowanie  postanowień  umowy,  wskazanych  

w  niniejszym  odwołaniu  w  sposób  naruszający  zasadę  proporcjonalności,  w  tym  

w 

szczególności  proporcjonalności  przyjętych  sankcji  względem  chronionych  interesów 

Zamawiającego. 

Odwołujący wnosił o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu modyfikacji treści 

SIWZ przez: 

1.  zmniejszenie  poziom

u  kary  umownej  przewidzianej  w  §  13  ust.  1  wzoru  umowy  i 

doprecyzowanie  odpowiedzialności  wykonawcy  na  zasadzie  winy  oraz  nadanie  klauzuli 

przewidzianej w 

§ 13 ust. 1 wzoru umowy następującego brzmienia: 

„W  przypadku  zwłoki  w  usunięcia  awarii  w  stosunku  do  terminów  określonych  §  12 

ust.  1  Wyko

nawca  zapłaci  Zamawiającemu  karę  umowną  w  kwocie  500  zł  za  każdą 

rozpoczęta godzinę zwłoki w stosunku do terminu wyznaczonego w § 12 ust. 1”; 

2.  zmniejszenie  poziomu  kary  umownej,  przewidzianej 

w  §  13  ust.  2  wzoru  umowy  i 

doprecyzowanie  odpowiedzialności  wykonawcy  na  zasadzie  winy  oraz  nadanie  klauzuli 

przewidzianej w § 13 ust. 2 wzoru umowy następującego brzmienia:   

„W  przypadku  nieoddania  do  użytku  zamawiającego  Sieci  PIP  WAN  terminie  22  tygodni  od 

dnia  zawarcia 

umowy, Wykonawca zapłaci Zamawiającemu karę umowną w kwocie 2500 za 

każdy rozpoczęty dzień zwłoki w stosunku do ww. terminu”; 

3.  zmniejszenie  poziom

u  kary  umownej  przewidzianej  w  §  13  ust.  3  wzoru  umowy  i 

doprecyzowanie  odpowiedzialności  wykonawcy  na  zasadzie  winy  nadanie  klauzuli 

przewidzianej w § 13 ust. 3 wzoru umowy następującego brzmienia: 

„W przypadku nie oddania łącz do testowania w terminie 20 tygodni od dnia zawarcia umowy, 

Wykonawca zapłaci Zamawiającemu karę umowna kwocie 1100 zł za każdy rozpoczęty dzień 

zwłoki”; 

4.  zmniejszenie  poziomu  kary  umo

wnej  przewidzianej  w  §  13  ust.  6  wzoru  umowy  i 

doprecyzowanie  odpowiedzialności  wykonawcy  na  zasadzie  winy  nadanie  klauzuli 

przewidzianej 

w § 13 ust. 6 wzoru umowy następującego brzmienia: 

„W przypadku nie dostarczenia któregokolwiek z dokumentów stosownie do postanowień § 1 

ust. 5, § 1ust. 6, § 2 ust. 2, § 2 ust. 6, § 6 ust. 7 lit. b, § 7 ust. 1, § 7 ust. 2, § 7 ust. 4, umowy, 

rozdział  I  pkt  9  załącznika  nr  3  do  umowy,  rozdział  I  pkt  13  załącznika  nr  3  do  umowy, 

Wykonawca zapłaci Zamawiającemu karę umowna  w wysokości 350 zł za każdy rozpoczęty 

dzień zwłoki. Kara, o której mowa w zdaniu poprzedzającym dotyczy każdego z uchybionych 

terminów oddzielnie”; 

5.  zmniejszenie  poziomu  kary  umownej  przewidzianej  w 

§  13  ust.  9  wzoru  umowy  i  nadanie 

klauzuli przewidzianej 

w § 13 ust. 9 wzoru umowy następującego brzmienia: 

„W  przypadku  nie  przeprowadzenia  szkolenia  w  terminie  i  miejscu  wskazanym  przez 

Wykonawcę  (jak  w  załączniku  nr  3)  Wykonawca  zapłaci  Zamawiającemu  karę  umowną  w 

wysokości  4000  zł  za  każde  nie  przeprowadzone  szkolenie  terminie,  o  którym  mowa  w 

załączniku nr 3 (kara dotyczy odrębnie każdego ze szkoleń o którym mowa załączniku nr 3). 

W przypadku przeprowadzenia szkolenia przez osobę inną niż  wskazana przez Wykonawcę 

stosownie d

o postanowień niniejszej umowy lub w przypadku gdy wykładowca nie zrealizuje w 

całości  harmonogramu  szkolenia,  a  następstwie  tego  podpisany  zostanie  protokołu  odbioru 

któregokolwiek  ze  szkoleń  z  uwagami  Zamawiającemu  będzie  przysługiwało  prawo  do 

żądania  zapłaty  kary  umownej  w  wysokości  4000  zł  (kara  dotyczy  odrębnie  każdego  ze 

szkoleń  o  którym  mowa  załączniku  nr  3  oddzielnie)  lub  żądania  przeprowadzenia  przez 

Wykonawcę dodatkowego szkolenia na koszt Wykonawcy”;  

6.  zmniejszenie  poziom

u  kary  umownej  przewidzianej  w  §  13  ust.  10  wzoru  umowy 

dop

recyzowanie  podstaw  powstania  uprawnienia  Zamawiającego  do  zapewnienia  noclegu 

i/lub wyżywienia dla uczestników szkolenia na koszt wykonawcy i żądania kary umownej oraz 

na

danie klauzuli przewidzianej w § 13 ust. 10 wzoru umowy następującego brzmienia: 

„W  przypadku  braku  zapewnienia  noclegu  i/lub  wyżywienia  dla  uczestników  szkolenia 

Zamawia

jący  uprawniony  będzie  do  zapewnienia  noclegu  i/lub  wyżywienia  dla  uczestników 

szkolenia 

dla  których  Wykonawca  nie  zapewnił  noclegu  i/lub  wyżywienia  na  koszt  

Wykonawcy 

do  żądania  zapłaty  kary  umownej  w  wysokości  4000  zł.  Ponadto,  Wykonawca 

zobowiązany  będzie  pokryć  koszt  dojazdu  uczestników  szkolenia  -  wg  cen  biletów 

prze

dstawionych przez Zamawiającego”; 

usunięcie podstaw do odstąpienia od umowy wskazanych w § 13 ust. 14 lit. a, b, c, d i f wzoru 

umowy i nadanie 

§ 13 ust. 14 następującego brzmienia: 

„Zamawiającemu  przysługuje  w  szczególności  prawo  odstąpienia  od  umowy  w  przypadku, 

gdy: 

a) 

(wykreślony) 

b) 

(wykreślony) 

c) 

(wykreślony) 

d) 

(wykreślony) 

e) 

jeżeli Wykonawca został postawiony w stan likwidacji; 

f) 

(wykreślony) 

g) 

Wykonawca  przystąpi  do  budowy  sieci  bez  zatwierdzenia  przez 

Zamawiającego projektu sieci i harmonogramu; 

h) 

nie  podpisania  protokołu  odbioru  końcowego  sieci  bez  uwag  w  terminie 

miesiąca"; 

ewentualnie,  w  razie  nieuwzględniania  zarzutu  określonego  powyżej,  wykreślenie 

postaw do naliczania kar umownych na podstawie § 13 ust. 14 lit. a, b, c, d i f wzoru 

umowy w zw.  z §13 ust. 3 wzoru umowy i doprecyzowanie podstaw do odstąpienia 

od  umowy  opierając  się  na  podstawach  uzależnionych  od  zawinienia  wykonawcy 

oraz nadanie § 13 ust. 14 następującego brzmienia: 

„Zamawiającemu  przysługuje  w  szczególności  prawo  odstąpienia  od  umowy  w 

przypadku, gdy: 

a) 

nastąpi  zwłoka  w  usunięciu  awarii,  o  której  mowa  w  ust,  1  przekroczy  48  

godzin; 

b) 

wykonawca  popadnie  w  zwłokę  w  oddaniu  do  testowania  łącza,  o    którym 

mowa ust. 3 o więcej niż 3 dni; 

c) 

Wykonawca  nie  odda  i  nie  uruchomi  sieci  w  terminie.  o  którym  mowa  w  §  1 

ust. 3; 

d) 

w  miesiącu  wystąpiły  co  najmniej  4  awarie,  uniemożliwiające  korzystanie    z 

sieci przez łączny czas minimum 24 godzin; 

e) 

jeżeli Wykonawca został postawiony stan likwidacji; 

f) 

nie  przeprowadzenia  któregokolwiek  ze  szkoleń,  terminach  wskazanych  w 

harmonogramie, o których mowa w ust. 6 w załączniku nr 3 do urnowy; 

g) 

Wykonawca  przystąpi  do  budowy  sieci  bez  zatwierdzenia  przez 

Zamawiającego projektu sieci i harmonogramu; 

h) 

nie  podpisania  protokołu  odbioru  końcowego  sieci  bez  uwag  w  terminie  

miesiąca”. 

dodanie do Wzoru urnowy klauzuli w brzmieniu: 

„Zamawiający nie jest uprawniony da żądania zapłaty kary umownej, jeżeli zdarzenie 

stanowiące  podstawę  jej  naliczenia  stanowiło  uprzednio,  podstawę,  choćby 

częściową, do żądania zapłaty kary umownej w oparciu o inną podstawę”. 

Odwołujący  twierdził,  że  Zamawiający  we  wzorze  umowy  zastrzegł  liczne  kary  umowne, 

których podstawa oraz wysokość, wykracza poza ramy swobody kontraktowej, określonej w art. 353

k.c.,  a  nadto  narusza  zasadę  proporcjonalności  określoną  w  art.  7  ust.  1  Pzp.  Te  same  zasady 

przekroczone  zost

ały  podczas  formułowania  klauzul  uprawniających  Zamawiającego  do  odstąpienia 

od umowy. Z  

Odwołujący podnosi, iż w odniesieniu do klauzul umownych opisanych w: 

§  13  ust.  1  wzoru  umowy  („W  przypadku  opóźnienia  w  usunięciu  awarii  w  stosunku  do 

terminów  określonych  w  §  12  ust.  1  Wykonawca  zapłaci  Zamawiającemu  karę  umowną  w 

kwocie  2

000  zł  za  każdą  rozpoczęta  godzinę  opóźnienia  w  stosunku  do  terminu 

wyznaczonego w § 12 ust. 1”). 

§  13  ust.  2  wzoru  umowy  („W  przypadku  nieoddania  do  użytku  zamawiającego  sieci  PIP 

WAN  w  termini

e  22  tygodni  od  dnia  zawarcia  umowy, Wykonawca  zapłaci  Zamawiającemu 

karę  umowną  w  kwocie  5000  zł  za  każdy  rozpoczęty  dzień  opóźnienia  w  stosunku  do  ww. 

terminu

”), 

§  13  ust.  3  wzoru  umowy  (.W  przypadku  nie  oddania  łącz  do  testowania  w  terminie  20 

tygodni  od  dnia  zawarcia  umowy,  Wykonawca  zapłaci  Zamawiającemu  karę  umowną  w 

kwocie 2200 za każdy rozpoczęty dzień opóźnienia”), 

§  13  ust.  6  wzoru  umowy  („W  przypadku  nie  dostarczenia  któregokolwiek  

z  dokumentów  stosownie  do  postanowień  §  1  ust.  5,  §  1ust.  6,  §  2  ust.  2,  §  2  ust.  6,  

§ 6 ust. 7 lit. b, § 7 ust. 1, § 7 ust. 2, § 7 ust. 4, umowy, rozdział I pkt 9 załącznika nr 3 do 

umowy,  rozdzia

ł  I  pkt  13  załącznika  nr  3  do  umowy,  Wykonawca  zapłaci  Zamawiającemu 

karę umowną wysokości 700 zł za każdy rozpoczęty dzień opóźnienia. Kara, o której mowa w 

zdaniu poprzedzającym dotyczy każdego z uchybionych terminów oddzielnie”), 



kary umowne są rażąco wygórowane i stanowią nieproporcjonalne obciążenie wykonawcy  w 

stosunku  do  wysokości  jego  wynagrodzenia  i  potencjalnego  zysku,  jednocześnie  pełniąc 

funkcję represyjną, nie zaś kompensacyjną,  



użycie słowa „opóźnienie"  wskazuje  na możliwość nałożenia omawianych kar umownych  na 

w

ykonawcę  na  zasadzie  ryzyka,  a  nie  winy,  podczas  gdy  kara  umowna  stanowi  surogat 

o

dszkodowania,  którego  zapłata  uzależniona  jest  (zgodnie  z  naczelną  zasadą  wynikającą  z 

k.c. 

od  winy  zobowiązanego.  Istnieje  realne  ryzyko  obciążania  wykonawcy  przez 

Zamawiającego  karą  umowną  zupełnie  niezależnie  od  poniesionej  przez  Zamawiającego 

szkody,    



umowa nie określa jednoznacznie podstaw odpowiedzialności wykonawcy  (zasada ryzyka vs 

zasada winy), przez co omawiane postanowienia naruszają zasadę określoności przedmiotu 

zamówienia,  o  której  mowa  w  art.  29  ust.  1  Pzp.  Przejawem  tej  nieprecyzyjności  jest 

możliwość  powstania  między  stronami  (w  razie  zawarcia  urnowy  w  kształcie  zgodnym  z 

postanowieniami  wzoru  umowy)  sporu  co  do  przejęcia  na  podstawie  wskazanej  klauzuli 

umownej pr

zez wykonawcę odpowiedzialności na zasadzie ryzyka. 

W odniesieniu do klau

zuli umownej, opisanej w § 13 ust. 9 wzoru umowy („W przypadku nie 

przeprowadzenia szkolenia w terminie i miej

scu wskazanym przez Wykonawcę (jak  załączniku nr 3) 

Wykonawca zapłaci Zamawiającemu karę umowną wysokości 8000 zł za każde nie przeprowadzone 

szkolenie  w  terminie

,  o  którym mowa  załączniku  nr  3  (kara  dotyczy  odrębnie  każdego  ze  szkoleń  o 

którym  mowa  w  załączniku  nr  3).  W  przypadku  przeprowadzenia  szkolenia  przez  osobę  inną  niż 

ws

kazana  przez  Wykonawcę  stosownie  do  postanowień  niniejszej  umowy  lub  w  przypadku  gdy 

wykładowca nie zrealizuje całości harmonogramu szkolenia, a w następstwie tego podpisany zostanie 

protokołu odbioru któregokolwiek ze szkoleń z uwagami Zamawiającemu będzie przysługiwało prawo 

do żądania zapłaty kary umownej w wysokości 8000 zł (kara dotyczy odrębnie każdego ze szkoleń o 

którym  mowa  w  załączniku  nr  3  oddzielnie  lub  żądania  przeprowadzenia  przez  Wykonawcę 

dodatkoweg

o  szkolenia  na  koszt  Wykonawcy”),  Odwołujący  podnosił,  że  ww.  kara  umowna  jest 

rażąco 

wygórowana 

i 

stanowi 

nieproporcjonalne 

obciążenie 

wykonawcy  

w  stosunku  do  wysokości  jego  wynagrodzenia  i  potencjalnego  zysku,  a  nadto  jej  wysokość  jest 

nieadekwatna do wa

gi naruszeń, jednocześnie pełniąc funkcję represyjną, nie zaś kompensacyjną. 

W  odniesieniu  do 

klauzuli  umownej  opisanej  w  §  13  ust.  10  wzoru  umowy  

(„W  przypadku  braku  zapewnienia  noclegu  i/lub  wyżywienia  dla  uczestników  szkolenia  zamawiający 

uprawniony będzie do zapewnienia noclegu i/lub wyżywienia dla wszystkich uczestników szkolenia na 

koszt Wy

konawcy oraz do żądania zapłaty kary umownej w wysokości 8000 zł. Ponadto, Wykonawca 

zobowiązany  będzie  pokryć  koszt  dojazdu  uczestników  szkolenia  -  wg  cen  biletów  przedstawionych 

przez Zamawiającego” Odwołujący podnosił, że: 



kara umowna j

est rażąca wygórowana i stanowi nieproporcjonalne obciążenie Wykonawcy w 

stosunku  do  wysokości  jego  wynagrodzenia,  a  nadto  jej  wysokość  jest  całkowicie 

nieadekwatna  do  wagi  naruszeń,  jednocześnie  pełniąc  funkcję  represyjną,  nie  zaś 

kompensacyjną,    



naliczenie  kary  we  wska

zanej  wysokości  skutkowałoby  nieuzasadnionym  wzbogaceniem 

Zamawiającego, gdyż Zamawiający uprawniany jest do zapewnienia noclegu i/lub wyżywienia 

dla  uczestników  szkolenia  na  koszt  wykonawcy,  a  zatem  naliczanie  dodatkowej  kary  nie 

znajduje żadnego uzasadnienia. 

Wykonawca  Netia  twierdził,  że  postanowienia  §  13  ust.  14  lit.  a,  b,  c,  d  i  f  wzoru  umowy 

(przewidujące  odstąpienie  od  umowy  i  nałożenie  kary  umownej  w  wysokości  20%  wartości  brutto 

umowy)  są  sprzeczne  z  art.  353

  k.c  w  zw.  z  art.  139  ust.  1  Pzp 

w  zakresie,  w  jakim  uprawniają 

Zamawiającego 

do 

podwójnego 

naliczenia 

kary 

umownej 

za 

to 

samo 

zdarzenie. 

W szczególności: 



zdarzenie zapisane w § 13 ust. 14 lit. a wzoru umowy (opóźnienie w usunięciu awarii, o której 

mowa  w  ust.  1  przekroczy  48  godzin

)  jest  sankcjonowane  również  w  §  13  

ust. 1 wzoru umowy;    



zdarzenie  opisane  w  §  13  ust.  14  lit.  b  wzoru  umowy  (wykonawca  opóźni  się  w  oddaniu  do 

testowania łącza, o którym mowa w ust. 3, o więcej niż 3 dni) jest sankcjonowane również w § 

13 ust. 3 wzoru;   



zdarzenie  opisane 

w  §  13  ust.  14  lit.  c  wzoru  umowy  (Wykonawca  nie  odda  i  nie  uruchomi 

sieci w terminie, o którym mowa w § 1 ust. 3 wzoru umowy jest sankcjonowane również w § 

13 ust. 2 wzoru umowy;    



zdarzenie  opisane  w  §  13  ust.  14  lit.  d  wzoru  umowy  (w  miesiącu  wystąpiły  co  najmniej  4 

awarie,  uniemożliwiające  korzystanie  z  Sieci  przez  łączny  czas  minimum  24  gadzin)  jest 

sankcjonowane również w § 13 ust. 1 oraz § 13 ust. 14 lit. a) wzoru umowy, 



zdarzenie opisane w § 13 ust. 14 lit. f wzoru umowy (nieprzeprowadzenie któregokolwiek ze 

szkoleń, w terminach wskazanych w harmonogramie, o których mowa w ust. 6 załączniku nr 3 

do umowy

) jest sankcjonowane również w § 13 ust. 9 wzoru umowy. 

Nadto, istnieje realne ryzyko obciążania wykonawcy przez Zamawiającego karami umownymi 

przewidzianymi  w 

§  13  ust.  14  lit.  a  i  b  wzoru  umowy  zupełnie  niezależnie  od  poniesionej  przez 

Zamawiającego szkody. 

Odwołujący twierdził, że postanowienia § 13 ust. 14 lit. a, b, c, d i f wzoru umowy w zakresie, 

w  jakim  uprawniają  Zamawiającego  do  naliczania  kar  umownych  za  wskazane  tym  punktach 

naruszenia w razie odstąpienia od umowy są rażąco sprzeczne z art. 483 § 1 k.c. i 484 § 2 k.c. w zw. 

z  art.  139  ust.  1  Pzp 

oraz  ugruntowanym  orzecznictwem  sądowym  wskazującym,  że  nie  jest 

dopuszcz

alne  jednoczesne  obciążenie  zobowiązanego  karą  umowną  za  nieterminowe  wykonanie 

zobowiązania lub inne uchybienie obowiązkowi umownemu oraz karą umowną z tytułu odstąpienia od 

urnowy,  motywowanego  takim  naruszeniem.  Prowadzi  bowiem  do  sankcjonowania  dłużnika  za  to 

samo  zdarzenie.  W  szczególności  zgodnie  z  uchwałą  Sądu  Najwyższego  -  Izba  Cywilna  z  dnia  18 

lipca 2012 r. III 

CZP 39/12, roszczenie o zapłatę kary umownej na wypadek zwłoki lub opóźnienia nie 

pr

zysługuje  stronie  odstępującej  od  umowy  wzajemnej,  jeżeli  w  umowie  zastrzeżono  również  taką 

karę w związku z odstąpieniem od umowy. 

Odwołujący  podnosił,  że  jednocześnie  powyższe  postanowienia  wzoru  umowy,  stanowią 

naruszenie zasady swobody kontraktowej oraz są sprzeczne z podstawowymi celami kary umownej, 

stanowiącej  surogat  odszkodowania  za  niewykonanie  lub  nienależyte  wykonanie  zobowiązania.  Tak 

sformułowane klauzule dotyczące kar umownych pełnią w rzeczywistości funkcję represyjną, nie zaś 

kompensacyjną. Dotyczy to w szczególności kar umownych związanych z odstąpieniem od umowy w 

przypadku a

warii łączy (§ 13 ust. 14 lit. a i lit. d). Odwołujący podkreślał, że w ramach postępowania 

Zamawiający zażądał zapewnienia zarówno łącz podstawowych, jak i zapasowych. Zgodnie z treścią 

Załącznika nr 2 (akapit 2): „Dla wszystkich lokalizacji PIP (GJP, OIP, OOJP i OSPIPJ Wykonawca ma 

zapewnić łącza symetryczne JP VPN MPLS jako łącza podstawowe oraz dodatkowe, zapasowe łącza 

symetryczne,  poprzez  które  w  każdej    lokalizacji  PIP  (lokalnie)  będzie  realizowany  dostęp  do 

Int

ernetu.  W  przypadku  awarii  któregokolwiek  z  łącz  drugie  łącze  automatycznie  przejmie  na  siebie 

funkcjonalności łącza uszkodzonego z przeniesieniem całego ruchu na łącze sprawne z utrzymaniem 

klasy ruchu 

– OoS. Po usunięciu awarii system przełączy się automatycznie na warunki pierwotne”. 

Zdaniem Odwołującego ewentualna awaria łączy nie tylko nie spowoduje jakiejkolwiek szkody 

po  stronie  Zamawiającego,  ale  również  nie  obniży  w  najmniejszym  stopniu  jakości  świadczonych 

usług. Nakładanie zatem na wykonawcę wysokich kar umownych (i to naliczanych za każdą godzinę 

awarii), może nastąpić pomimo zapewnienia ciągłości usługi i nie obniżenia jej jakości. Jednocześnie 

Odwołujący  wskazywał,  iż  gro  poważnych  awarii  łączy  może  powstać  z  przyczyn  całkowicie 

niezależnych ad wykonawcy (np. uszkodzenie kabla miedzianego lub światłowodu przez wykonawcę 

robót  budowlanych).  Nadto,  usunięcie  tego  typu  awarii  nie  zawsze  będzie  możliwe  w  minimalnym 

czasie wymaganym przez Zamawiającego i to mimo dołożenia przez wykonawcę najwyższej możliwej 

staranności.  Jednocześnie  prawdopodobieństwo  wystąpienia  takiej  awarii  jest  ściśle  skorelowane  z 

rozmiarem  inwestycji 

—  należy  mieć  na  uwadze,  iż  rozległa  sieci  WAN  obejmuje  aż  62  jednostki 

Zamawiającego znajdujące się na terenie całej Polski  

W  o

pinii  wykonawcy  Netia  powyższe  postanowienia  w  sposób  rażący  naruszają  zasadę 

proporcjonalności wyrażoną w art. 7 ust. 1 Pzp przez kreowanie sankcji całkowicie niewspółmiernych 

względem 

chronionych 

dóbr 

Zamawiającego. 

Użycie 

słów 

„opóźnienie” 

w  §  13  ust.  14  lit.  a  i  b  wzoru  umowy  wskazuje  na  możliwość  Zamawiającego  do  nałożenia 

omawianych kar umownych na wyk

onawcę na zasadzie ryzyka, nie winy, podczas gdy kara umowna 

stanowi  surogat  odszkodowania,  którego  zaplata  uzależniona  jest  (zgodnie  z  naczelną  zasadą 

wynikającą z k.c.) od winy zobowiązanego. Jednocześnie umowa nie określa jednoznacznie podstaw 

odpowiedzialności  wykonawcy  (zasada  ryzyka  vs.  zasada  winy),  przez  co  omawiane  postanowienia 

naruszają również zasadę określoności przedmiotu zamówienia, o której mowa w art. 29 ust. 1 Pzp. 

Przejawem tej nieprecyzyjności jest możliwość powstania między stronami (w razie zawarcia umowy 

w kształcie zgodnym z postanowieniami wzoru umowy) sporu co da przejęcia na podstawie wskazanej 

klauzuli umownej przez wykonawcę odpowiedzialności na zasadzie ryzyka. 

W  zakresie  zagadnienia  dotyczącego  podstawy  odstąpienia  od  umowy,  wskazanej  

w  §  13  ust.  14  pkt  a,  b,  c,  d  i  f  wzoru  umowy  Odwołujący  twierdził,  że  postanowienia  SIWZ  rażąco 

uprzywilejowują Zamawiającego przyznając mu prawo odstąpienia od umowy w  razie nieznacznych i 

niezależnych  od  zawinienia  wykonawcy  naruszeń  umowy,  przy  jednoczesnym  braku  zastrzeżenia 

jakiegoko

lwiek  prawa  do  odstąpienia  od  umowy  przez  wykonawcę.  Powyższe  zaburza  zasadę 

równowagi  kontraktowej  stron  i  stanowi  nadużycie  pozycji  Zamawiającego  jako  strony  samodzielnie 

konstruującej  przedmiotowy  stosunek  prawny.  Tymczasem,  w  doktrynie  podnosi  się,  iż  ważną  sferą 

zastosowania  zasad  współżycia  społecznego  jako  granicy  swobody  umów  jest  problematyka  tzw. 

słuszności  (sprawiedliwości)  kontraktowej,  rozumianej  jako  równomierny  rozkład  uprawnień  i 

obowiązków  w  stosunku  prawnym  czy  też  korzyści  i  ciężarów  oraz  szans  i  ryzyk  związanych  z 

powstaniem 

i realizacją tego stosunku. Tym samym wskazane  postanowienia naruszają art. 353

 k.c. 

w zw. z art. 139 ust. 1 Pzp. 

W ocenie wykonawcy Netia waga naruszeń wskazana w § 13 ust. 14 pkt a, b, c, d i f wzoru 

umowy  nie  jest  wystarczająca  dla  jednostronnego  rozwiązania  umowy  przez  Zamawiającego.  W 

wystarczającym  stopniu  interes  Zamawiającego  zaspokaja  pozostawienie  w  §  13  ust.  14  wzoru 

umowy 

przesłanek.  określonych  w  lit.  e,  g  i  h.  Dotyczy  to  przykładowo  tych  postanowień,  które 

wyraźnie wskazują jedynie na opóźnienie (a nie zwłokę), a zatem sankcjonują odstąpieniem również 

okoliczności  niezawinione  przez  wykonawcę  (§  13  ust.  14  lit.  a  i  b  wzoru  umowy)  oraz  takich 

postanow

ień,  które  już  w  przypadku  1-dniowego  opóźnienia  wykonawcy  w  wykonaniu  określonego 

obowiązku dają Zamawiającemu uprawnienie do  odstąpienia od umowy (§  13 ust. 14  lit. c i f  wzoru 

urnowy).  Z

daniem Odwołującego zastrzec przy tym trzeba, że w przypadku  § 13 ust. 14 lit. c wzoru 

umowy,  dla  wystąpienia  przesłanki  „nie  oddania  sieci  w  terminie"  wystarczające  będzie  drobne 

opóźnienie dotyczące przykładowo jednej z 62 lokalizacji objętych siecią WAN. Należy mieć przy tym 

na uwadze, iż odstąpienie od umowy prowadzi nie tylko do utraty zamówienia przez wykonawcę ale 

powoduje również nałożenie na niego rażąco wysokiej kary umownej w wysokości 20% łącznej ceny 

brutto (§ 13 ust. 13 wzoru umowy).  

KIO 983/18 

W  dniu  18  maja  2018  r.  wykonawca 

Orange  Polska  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie  (dalej: 

„Orange”  lub  „Odwołujący”)  wniósł  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  odwołanie  wobec  treści 

specyfikacji. 

Odwołujący zarzucał Zamawiającemu naruszenie następujących przepisów: 

1.  art.  29  ust.  1  Pzp 

przez  opisanie  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  niewyczerpujący, 

nieuwzględniający wszystkich wymagań i okoliczności mogących mieć wpływ na sporządzenie 

oferty,  z  uwagi 

na  zastrzeżenie  możliwości  zmian  lokalizacji  świadczenia  usług,  w  trakcie 

obowiązywania umowy, bez uzależnienia tych zmian od możliwości technicznych posiadanych 

przez  wykonawcę oraz  uniemożliwienie  wykonawcy  pobierania  opłat  za  usługę  w  wysokości 

uwzględniającej  rzeczywiste  koszty  jej  uruchomienia  i  świadczenia  w  nowej  lokalizacji,  co 

u

niemożliwia sporządzenie oferty; 

2.  art.  29  ust.  1  Pzp 

przez  opisanie  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  niewyczerpujący, 

nieuwzględniający wszystkich wymagań i okoliczności mogących mieć wpływ na sporządzenie 

oferty, 

z  uwagi  na  zastrzeżenie  możliwości  uruchomienia  nowych  usług  w  nowych 

lokalizacjach,  w  trakcie  obowiązywania  umowy,  bez  uzależnienia  tych  zmian  od  możliwości 

technicznyc

h  posiadanych  przez  wykonawcę  oraz  uniemożliwienie  wykonawcy  pobierania 

opłat  za  usługę  w  wysokości  uwzględniającej  rzeczywiste  koszty  jej  uruchomienia  i 

świadczenia w nowej lokalizacji, co uniemożliwia sporządzenie oferty; 

3.  art.  29  ust.  1  Pzp 

przez  opisanie  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  niejednoznaczny, 

niewyczerpujący,  nieuwzględniający  wszystkich  wymagań  i  okoliczności  mogących  mieć 

wpływ  na  sporządzenie  oferty,  z  uwagi  na  przeniesienie  na  wykonawcę  pełnej 

odpowiedzialności  za  uzgodnienia  z  kontrahentami  Zamawiającego  w  zakresie  dostępności 

lokalizacji

, w których Zamawiający nie jest właścicielem budynku, oraz w zakresie możliwości i 

warunków realizacji usług w tych lokalizacjach, przez co w chwili składania oferty wykonawca 

nie ma wiedzy o tym, czy i w jaki sposób będzie mógł doprowadzić łącza w danej  lokalizacji, 

która znajduje się w budynku nie będącym własnością Zamawiającego, a tym samym nie ma 

możliwości określenia jakie koszty będą niezbędne do poniesienia w celu świadczenia usług w 

tego rodzaju lokalizacjach, co u

niemożliwia sporządzenie oferty; 

4.  art.  29  ust.  1  Pzp 

przez  opisanie  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  nieuwzględniający 

wszystkich wymagań i okoliczności mogących mieć wpływ na sporządzenia oferty, z uwagi na 

zastrzeżenie  wymagania,  aby  wykonawca  zagwarantował  nie  przekroczenie  wymaganej 

wart

ości  opóźnienia  RTT  i  utraty  pakietów  dla  łączy  do  Internetu,  a  tym  samym  obarczenie 

w

ykonawcę  odpowiedzialnością  za  elementy  od  niego  niezależne,  co  uniemożliwia 

sporządzenie oferty; 

5.  art.  7  ust.  1,  art.  29  ust.  1,  art.  82  ust.  3  i  91  ust.  1  Pzp,  oraz  art.  140  ust.  1  Pzp  przez 

naruszenie  zasady  uczciwej  konkurencji,  równego  traktowania,  przejrzystości  i 

proporcjonalności z uwagi na brak możliwości weryfikacji zgodności oferty ze specyfikacją co 

do zaoferowanych przez wykonawców urządzeń, wynikający z braku wymagania wskazania w 

formularzu  ofertowym  urządzeń  (przynajmniej  producent  i  model)  planowanych  przez 

w

ykonawców  do  realizacji  zamówienia,  co  jest  nieproporcjonalne  w  stosunku  do  wymagań 

określonych  w  opisie  przedmiotu  zamówienia,  a  także  nie  zapewnia  przejrzystości 

postępowania, gdyż weryfikacja urządzeń nastąpi dopiero na etapie realizacji umowy, a przy 

tym  utrudnia  uczciwą  konkurencję  i  równe  traktowanie,  ze  względu  na  to,  że  preferuje 

wykonawców składających tańsze oferty, nieodpowiadające wymaganiom Zamawiającego, co 

może  doprowadzić  do  tego,  że  na  podstawie  przyjętych  kryteriów  wybrana  zostanie  oferta 

podlegająca  odrzuceniu,  a  zamówienia  nie  uzyska  wykonawca,  który  złożył  ofertę  zgodną  z 

SIWZ; 

6.  art.  29  ust.  1  i  2  Pzp 

przez  opisanie  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  nieuwzględniający 

wszystkich wymagań i okoliczności mających wpływ na sporządzenie oferty, a także opisanie 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób  mogący  utrudniać  uczciwą  konkurencję,  z  uwagi  na 

zastrzeżenie,  że  łącza  MPLS  do  lokalizacji  OIP/GIP/OSPIP  mają  zostać  doprowadzone  z 

wykorzystaniem  technologii  światłowodowej  od  dnia  oddania  sieci  WAN  do  użytku 

Zama

wiającego, bez zagwarantowania wykonawcom okresu przejściowego na wybudowanie 

światłowodów  do  tych  lokalizacji  i  umożliwienia  tymczasowej  realizacji  łączy  w  innej 

technologii  (spośród  dopuszczonych  przez  Zamawiającego  dla  pozostałych  łączy),  co 

uprzywilejowuje w sposób nieuzasadniony i nieproporcjonalny wykonawców, którzy posiadają 

obe

cnie łącza w tych lokalizacjach; 

7.  art.  29  ust.  1  i  2  Pzp  przez  opis

anie  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  nieuwzględniający 

wszystkich wymagań i okoliczności mogących mieć wpływ na sporządzenie oferty, a także w 

sposób  mogący  utrudniać  uczciwą  konkurencję,  z  uwagi  na  ograniczenie  możliwości 

świadczenia  usługi  serwisowej  jedynie  przez  producenta  sprzętu  lub  jego  autoryzowanego 

dystrybutora, bez uwzględnienia okoliczności że możliwość świadczenia usług serwisowych o 

wymaganej jakości posiadają również inne podmioty, co dodatkowo uprzywilejowuje w sposób 

nieuzasadniony  wykonawców,  którzy  są  producentami  sprzętu  lub  autoryzowanymi 

dystrybutorami; 

8.  art. 29 ust. 1 Pzp i 14 ust. 1 i 139 ust. 1 Pzp w zw. z art. 353

 k.c. przez opisanie przedmiotu 

zamówienia  w  sposób  niejasny  i  niewyczerpujący,  nieuwzględniający  wszystkich  wymagań  i 

oko

liczności  mogących  mieć  wpływ  na  sporządzenie  oferty,  z  uwagi  na  zastrzeżenie 

możliwości  odstąpienia  od  umowy  przez  Zamawiającego  na  skutek  jednorazowego 

opóźnienia  w  usunięciu  awarii  niezależnie  od  tego,  czy  opóźnienie  to  wynikło  z  przyczyn 

zawinionych  pr

zez  wykonawcę  (§  13  ust.  4  lit.  a  i  d  wzoru  umowy),  co  uniemożliwia 

wykonawcy  oszacowanie  ryzyk, 

związanych  z  realizacją  zamówienia  oraz  czasu  trwania 

umowy,  ponieważ  odstąpienie  może  nastąpić  na  skutek  pojedynczej  awarii  niezależnej  od 

wykonawcy (§ 13 ust. 4 lit. a wzoru umowy) podczas, gdy czas trwania umowy w przypadku 

świadczenia ciągłego, jakim są usługi sieci WAN ma wpływ na obliczenie ceny oferty; 

9.  art.  14 

ust.  1  Pzp,  art.  139  ust.  1  Pzp  w  zw.  z  art.  484  §  2  k.c.  przez  zastrzeżenie  rażąco 

wygórowanej kary umownej za opóźnienie usunięcia awarii (§ 13 ust. 1 wzoru umowy). 

W 

związku z powyższym Odwołujący wnosił o: 

1.  n

akazanie Zamawiającemu uzupełnienie opisu przedmiotu zamówienia i wzoru umowy (§ 10 

ust.  1

)  w  taki  sposób,  aby  zmiana  lokalizacji  świadczenia  usług  uzależniona  była  od 

posiadania przez w

ykonawcę możliwości technicznych jej realizacji i: 



w  przypadku  posiadania  przez  w

ykonawcę  możliwości  technicznych  świadczenia 

da

nej usługi w danej lokalizacji - była wykonywana za wynagrodzeniem wynikającym 

z cen podanych w formularzu cenowym,   



w  przypadku  braku  możliwości  technicznych  świadczenia  danej  usługi  w  danej 

lokalizacji była dokonywana w ramach odrębnego zamówienia publicznego; 

2.  n

akazanie Zamawiającemu uzupełnienie opisu przedmiotu zamówienia i wzoru umowy (§ 10 

ust. 1) 

w taki sposób, aby uruchomienie nowych usług uzależnione było od posiadania przez 

w

ykonawcę możliwości technicznych i: 



w  przypadku  posiadania  przez  w

ykonawcę  możliwości  technicznych  świadczenia 

danej usługi w danej lokalizacji - było wykonywane za wynagrodzeniem wynikającym 

z cen podanych w formularzu cenowym,    



w  przypadku  braku  możliwości  technicznych  świadczenia  danej  usługi  w  danej 

lokalizacji - 

było dokonywana w ramach odrębnego zamówienia publicznego; 

3.  n

akazanie Zamawiającemu zagwarantowania wykonawcy dostępu do obiektów i pomieszczeń 

w  budynkach,  w  których  Zamawiający  wymaga  dostarczenia  łączy  transmisji  danych  oraz 

możliwości wykonywania prac związanych z uruchomieniem i świadczeniem usług; 

4.  n

akazanie  Zamawiającemu  wykreślenie  wymagania  zapewnienia  dla  łączy  do  Internetu 

parametrów: utraty pakietów i opóźnienia RTT, ewentualnie doprecyzowanie że parametry te 

mają być zagwarantowane przez wykonawcę do punktu styku z siecią Internet; 

5.  na

kazanie  Zamawiającemu  wprowadzenia  do  SIWZ  wymagania  wskazania  przez 

w

ykonawców  w  formularzu  ofertowym  urządzeń  (przynajmniej  producent  i  model) 

planowanych  do  realizacji  zamówienia  oraz  modyfikację  formularza  ofertowego  

w sposób umożliwiający wprowadzenie tych informacji; 

6.  nakazanie 

Zamawiającemu  zagwarantowania  wykonawcom  okresu  przejściowego  na 

uruchomienie  łączy  MPLS  do  lokalizacji  OIP/GIP/OSPIP  w  technologii  światłowodowej  i 

umożliwienie realizacji tych łączy MPLS na okres do 12 miesięcy od dnia podpisania umowy w 

innej dopuszczonej przez Zam

awiającego w SIWZ technologii; 

7.  n

akazanie  Zamawiającemu  dopuszczenia  możliwości  świadczenia  rozszerzonych  usług 

serwisowych przez podmioty posiadające status partnera producenta sprzętu na poziomie co 

najmniej Gold o

raz certyfikat ISO 9001 w zakresie świadczenia usług serwisowych; 

nakazanie  Zamawiającemu  zmiany  §  13  ust.  14  lit.  a  wzoru  umowy,  przez  jego 

doprecyzowanie, 

polegające  na  dodaniu  zastrzeżenia,  że  Zamawiający  ma  prawo  do 

odstąpienia od umowy w przypadku, gdy w dwóch kolejnych miesiącach będzie miała miejsce 

awaria  danego  łącza  i  w  każdym  z  tych  przypadków  opóźnienie  w  usunięciu  awarii  łącza 

przekroczy  48  godzin  oraz  doprecyzowanie  że  odstąpienie  może  nastąpić  w  przypadku  gdy 

awaria miała miejsce z przyczyn leżących po stronie wykonawcy; 

nakazanie  Zamawiającemu  zmiany  §  13  ust.  14  lit.  d  wzoru  umowy,  przez  doprecyzowanie 

jego treści, polegające na dodaniu zastrzeżenia, że Zamawiający ma prawo do odstąpienia od 

umowy  w  przypadku,  gdy  w  dwóch  kolejnych  miesiącach  wystąpiły  co  najmniej  4  awarie, 

uniemożliwiające  korzystanie  z  sieci  przez  łączny  czas  minimum  32  godzin  oraz 

doprecyzowa

nie  że  odstąpienie  może  nastąpić  w  przypadku,  gdy  awarie  miały  miejsce  z 

przyczy

n leżących po stronie wykonawcy; 

10.  nakazanie  Zamaw

iającemu  modyfikacji  §  13  ust.  1  projektu  umowy,  w  taki  sposób,  aby 

wynikało  z  niego,  że  w  przypadku  opóźnienia  w  usunięciu  awarii  w  stosunku  do  terminów 

określonych w § 12 ust. 1 wykonawca zapłaci Zamawiającemu karę umowną w kwocie 500 zł 

za każdą rozpoczęta godzinę opóźnienia w stosunku do terminu wyznaczonego w § 12 ust. 1. 

W  uzasadnieniu  odwołania  wykonawca  Orange  wyjaśniał  m.  in.,  że  sporządzona  przez 

Zamawiającego specyfikacja nie odpowiada wymogom określonym w art. 29 ust. 1 ustawy w zakresie 

zawartego  w 

niej  opisu  przedmiotu  zamówienia.  Został  on  sformułowany  w  sposób  niejasny  i 

niewyczerpujący, bez uwzględnienia wszystkich wymagań oraz okoliczności mogących mieć wpływ na 

przygotowanie oferty. 

Zarzut nr 1 i 2 

Zgodnie z § 10 ust. 1 wzoru umowy „Wykonawca zobowiązany jest do przeniesienia łącza w 

przypadku  zmiany  siedziby  którejkolwiek  z  jednostek  organizacyjnych  PIP  w  nieprzekraczalnym 

terminie  do  90  dni  od  otrzymania  p

isemnego  żądania GIP, OSPIP,OIP na terenie którego następuje 

zmiana  siedziby. 

Zamawiający  przewiduje,  że  w  okresie  obowiązywania  umowy  może  zostać 

przeniesionych  16  siedzib  jednostek  organizacyjnych  Państwowej  Inspekcji  Pracy.”  W  formularzu 

cenowym w pozycji 5 Zamawiający oczekuje wskazania uśrednionej ceny za wykonanie przeniesienia. 

Zgodnie  z  §  10  ust.  1  projektu  umowy  „Zamawiający  przewiduje,  że  w  okresie  realizacji  przedmiotu 

umowy  mogą  zostać  utworzone  2  jednostki  organizacyjne  PIR  Wykonawca  zobowiązany  jest  do 

utworzenia  łącza  w  nieprzekraczalnym  terminie  do  90  dni  od  otrzymania  pisemnego  żądania  GIP, 

OSPI

P,OIP.”  Jednocześnie  zgodnie  z  §  10  ust.  5  projektu  umowy  w  takim  przypadku  „Abonament 

ulega  zwiększeniu  o  1/62  miesięcznego  abonamentu  od  następnego  okresu  rozliczeniowego  —  po 

okresie,  w  którym  została  zainstalowana  sieć  w  nowo  utworzonej  jednostce  organizacyjnej 

Państwowej Inspekcji Pracy”, a w formularzu cenowym w pozycji 7 Zamawiający oczekuje wskazania 

uśrednionej ceny  za  uruchomienie  łącza  w nowej lokalizacji. Według § 13 ust.  4 projektu umowy  za 

nied

otrzymanie terminów realizacji wykonawca będzie zobowiązany do zapłaty Zamawiającemu kary 

umownej w wysokości 1500 zł za każdy rozpoczęty dzień opóźnienia. 

Zdaniem  Odwołującego  postanowienia  powyższe  oznaczają,  że  wykonawca  ma  zobowiązać 

się 

do 

uruchomienia 

w 

trakcie 

obowiązywania 

umowy 

usług 

i 

funkcjonalności  

w  nowych  lokalizacjach  Zamawiającego,  zgodnie  z  zapotrzebowaniem  zgłaszanym  przez 

Zamawiającego,  o  nieznanych  w  dniu  składania  oferty  adresach,  nieznanych  typach  jednostek 

organizacyj

nych,  a  więc  również  przepustowościach  (dotyczy  przypadku  przeniesienia  łączy  przy 

no

wych  lokalizacjach  Zamawiający  wskazuje  minimalne  wymagane  przepustowości)  i  wymaganych 

funkcjonalnościach  oraz  nieznanych  ilościach  poszczególnych  typów  lokalizacji,  niezależnie  od  tego 

czy  wykonawca  dyspo

nuje  w  tych  lokalizacjach  odpowiednią  infrastrukturą  i  możliwościami 

technicznymi świadczenia tych usług. 

Wykonawca 

twierdził, że jest zobowiązany do dokonywania tych zmian: 



przy 

przenoszeniu  lokalizacji  świadczenia  usług  —  z  zastosowaniem  opłat  z  formularza 

cenowego, skalkulowanych na podstawie kosztów świadczenia usług zdefiniowanych w SIWZ 

i planowanych do uruchomienia po podpisaniu umowy,    



przy  uruchomianiu  usług  w  nowych  lokalizacjach  -  z  zastosowaniem  opłat  z  formularza 

cenowego, skalkulowanych na p

odstawie kosztów świadczenia usług zdefiniowanych w SIWZ 

i  planowanych  do  uruchomienia  po  podpisani

u  umowy,  przy  czym  dodatkowo  opłata 

abonamentowa za nową lokalizację nie może być większa niż 1/62 opłaty abonamentowej za 

lokalizacje uruchomione po podpisaniu umowy. 

Wykonawca Orange podnosił, że oznacza to, że wykonawca ma świadczyć niesprecyzowane 

usługi  w  nowych,  nieokreślonych  lokalizacjach  za  z  góry  ustalone  ceny,  niezależnie  od  posiadania 

możliwości technicznych świadczenia usług w tych lokalizacjach i kosztów jakie byłyby konieczne do 

poniesienia  przez  wykonawcę.  Zamawiający  przenosi  tym  samym  na  wykonawcę  pełną 

odpowiedzialność  za  ewentualne  zmiany  swoich  potrzeb  w  zakresie  konfiguracji  zamawianego 

rozwiązania, w szczególności odpowiedzialność za koszty zmian. 

Zdaniem  Odwołującego  należy  podkreślić,  że  zapewnienie  świadczenia  usług  transmisji 

danych w nowej lokalizacji lub przeniesienie usługi może się wiązać z koniecznością poniesienia przez 

w

ykonawcę bardzo dużych nakładów inwestycyjnych w celu zapewnienia odpowiedniej infrastruktury 

siec

iowej i sprzętowej. Koszty dla wykonawcy mogą być skrajnie różne w zależności od lokalizacji, w 

której  mają  być  uruchomione  łącza  transmisji  danych  i  przepustowości  jakie  będzie  wymagał 

Zamawiający,  tym  bardziej,  że  Zamawiający  wprowadza  szereg  ograniczeń  dotyczących  sposobu 

realizacji  tych  łączy.  Zakres  i  wartość  takich  inwestycji  są  niemożliwe  do  przewidzenia  przez 

w

ykonawcę na etapie przygotowywania oferty i mogą zostać  określone dopiero po przeprowadzeniu 

rzeteln

ej  weryfikacji  możliwości  technicznych  uruchomienia  konkretnych  łączy,  z  konkretnymi 

parametrami,  w  konkretnej  lokalizacji.  Z  uwagi  na  uwarunkowania  terenowe,  techniczne,  prawne  i 

inne,  wykonanie  łącza  w  określonym  miejscu  może  być  utrudnione,  a  czasem  wręcz  niemożliwe. 

Koszt potencjalnej inwestycji dla danej lokalizacji może znacznie przewyższać wartość wynagrodzenia 

z tytułu świadczenia usługi, który ma zostać wskazany przez wykonawcę w formularzu cenowym. 

Przy  uruchamianiu  usług  w  nowych  lokalizacjach  (w  tym  przy  ich  przenoszeniu  do  nowej 

lokalizacji)  koszty  dla  w

ykonawcy mogą się wiązać, a w niektórych przypadkach będą się wiązać na 

pewno,  m.in.  z  koniecznością  budowy  lub  rozbudowy  infrastruktury  teleinformatycznej  (studzienki, 

kanały,  kable  itp.),  rozbudowy  infrastruktury  sprzętowej,  niezbędnej  do  świadczenia  usługi  w 

określonej  technologii  dostępowej,  doboru  i  zakupu  urządzeń  odpowiednich  dla  tej  technologii  i 

przepustowości.  W  ocenie  Odwołującego  opis  przedmiotu  zamówienia  nie  uwzględnia  zatem 

wszystki

ch wymagań i okoliczności mogących mieć wpływ na przygotowanie oferty. 

Wykonawca Orange wskazywał, że bez wiedzy na temat lokalizacji Zamawiającego, w której 

mają być uruchamiane łącza oraz parametrów tych łączy wykonawca nie ma możliwości oszacowania 

nakładów  na  ewentualne  inwestycje,  nie  może  zatem  uwzględnić  wszystkich  kosztów  w  składanej 

ofercie. 

Kwestionowane postanowienia, ze względu na możliwość poniesienia kosztownych nakładów 

inwestycyjnych  w  nieo

graniczonym  zakresie  obciążają  wykonawców  niemożliwym  do  oszacowania 

ryzykiem. 

Odwołujący wskazywał, że Zamawiający określił zakres i wolumen przedmiotu zamówienia - 

w tym świadczeń, do których wykonania zobowiązany będzie wykonawca, w taki sposób, że zależy on 

od  zdarzeń  przyszłych  i  niepewnych,  a  związanych  z  jednostronną  uznaniową  decyzją 

Zamawiającego.  

Zarzut nr 3 

Odwołujący  wyjaśniał,  że  zgodnie  z  Rozdziałem  Il  Specyfikacji  technicznej,  stanowiącej 

Załącznik nr 2 SIWZ „W przypadku, gdy  wykonawca  wykonywał będzie  prace do realizacji sieci PIP 

WAN, w siedzibie, 

gdy jednostka organizacyjna Państwowej Inspekcji Pracy ma siedzibę w budynku, 

który  nie  znajduje  się  w  trwałym  zarządzie  jednostki,  a  np.  jest  wynajmowany  lub  dzierżawiony  to 

kwestia  ewentualnej  zgody  należy  i  zależy  od  osoby  uprawnionej  np.  właściciela  lub  zarządcy. 

Zamawiający  oświadcza,  że  wszystkie  niezbędne  zgody  i  upoważnienia Wykonawca  musi  pozyskać 

samodzielnie. Zamawiający  nie przewiduje  pośrednictwa  w ewentualnych  ustaleniach  i negocjacjach 

oraz  Zamawiający  nie  ma  ani  formalnej,  ani  prawnej  możliwości  wpływu  na  decyzje  osób 

uprawnionych

”. Jednocześnie zgodnie z § 13 wzoru umowy Zamawiający może obciążyć Wykonawcę 

wysokimi  karami  za  każdy  rozpoczęty  dzień  opóźnienia  w  stosunku  do  wymaganego  terminu 

uruchomienia usług, a nawet przy zaistnieniu takiego opóźnienia może odstąpić od umowy, naliczając 

karę w wysokości 20% łącznej wartości umowy. 

Wykonawca 

Orange twierdził, że nie jest stroną umowy wynajmu lub dzierżawy pomieszczeń 

lub  budynku  dla  Zamawiającego,  z  kolei  właściciel  budynku  w  którym  ma  siedzibę  jednostka 

organizacyjna  Zamawiającego  nie  będzie  stroną  umowy  zawartej  w  wyniku  postępowania 

prowadzonego przez Zamawiającego. Istnieje zatem duże prawdopodobieństwo i ryzyko, że właściciel 

budynku  nie  będzie  wyrażał  chęci  podejmowania  z  wykonawcą  żadnych  ustaleń  lub/i  nie  będzie 

wyrażał  zgody  na  żadne  prace  instalacyjne,  uruchomieniowe  czy  związane  z  prowadzeniem 

inwestycji,  gdyż  współpraca  właściciela  budynku  i  Wykonawca  nie  będzie  w  żaden  sposób 

regulowana. Będzie ona uzależniona tylko od dobrej woli właściciela budynku, na którą z kolei mogą 

również  wpłynąć  wzajemne  relacje  biznesowe  pomiędzy  Zamawiającym  i  właścicielem  budynku,  na 

które  wykonawca  nie  ma  żadnego  wpływu.  Przy  braku  współpracy  ze  strony  właściciela  budynku 

wykonawca,  bez  wspa

rcia  i  udziału  Zamawiającego,  nie  będzie  w  stanie  uruchomić  wymaganych 

usług  w  danej  lokalizacji,  co  w  konsekwencji  może  skutkować  dla  wykonawcy  wysokimi  karami 

umownymi (w tym  z tytułu odstąpienia  od  umowy, do czego  w świetle postanowień projektu umowy 

Za

mawiający będzie miał prawo). 

Zdaniem Odwołującego Zamawiający przenosi odpowiedzialność na wykonawcę za elementy 

od  w

ykonawcy  niezależne  i  obarcza  go  niemożliwym  do  oszacowania  ryzykiem.  Zamawiający 

oczekuje uruchomienia usług w lokalizacji strony trzeciej, bez zagwarantowania dostępności lokalizacji 

i  możliwości  wykonywania  prac  mających  na  celu  uruchomienie  zamawianych  usług.  Wykonawca 

Orange  twierdził,  że  co  do  budynków  nie  będących  własnością  Zamawiającego,  wykonawca  nie  ma 

wszystkich informacji niezbędnych do przygotowania oferty. Nie tylko nie wie, w jaki sposób właściciel 

budynku dopuści doprowadzenie łączy do danej lokalizacji Zamawiającego, ale też nie ma pewności, 

czy  w  ogóle  będzie  istniała  taka  możliwość.  Nadto,  Odwołujący  podnosił,  że  nie  jest  w  stanie 

oszacować  ryzyka  związanego  z  okresem  w  jakim  otrzyma  informacje  o  możliwości  doprowadzenia 

łączy, co dla wykonawcy wiążę się z ryzykiem zapłaty kar umownych.  

Zarzut nr 4 

Odwołujący  wyjaśniał,  że  jednym  z  elementów  postepowania  jest  zapewnienie  łączy 

dostępowych do ogólnodostępnego Internetu, które mają być wykorzystywane przez Zamawiającego 

jako łącza  zapasowe  w sieci WAN. Zgodnie  z postanowieniami Rozdziału I Specyfikacji technicznej, 

stano

wiącej  załącznik  nr  2  do  SIWZ,  wykonawca  ma  zagwarantować  na  tych  łączach  do  Internetu 

wymagany poziom utraty pakietów i opóźnienia. Nie dotrzymanie tych parametrów będzie traktowane 

przez Zamawiającego jako awaria łącza i będzie skutkować dla wykonawcy karami umownymi z tego 

tytułu. 

W  opinii  wykonawcy  Orange 

powszechnie  wiadomo,  Internet  nie  gwarantuje  stałych 

parametrów jakościowych QoS istotnych dla transmisji danych i głosu oraz w związku z powszechnie 

występującymi incydentami w tej sieci zwiększa ryzyka bezpieczeństwa, niezawodności i dostępności. 

Tym  samym  żaden  z  wykonawców  nie  jest  w  stanie  zagwarantować  jakiegokolwiek  poziomu  utraty 

pakietów  i  opóźnienia,  bo  są  to  elementy  od  wykonawców  niezależne.  Wykonawcy  mogą  jedynie 

gwarantować wymagane parametry we własnej sieci, tj. do punktu styku z siecią Internet. 

Zdaniem  Odwołującego  Zamawiający  oczekuje  wdrożenia  przez  wykonawców  zaplanowanej 

przez siebie sieci WAN, opartej na łączach do Internetu, które nie gwarantują odpowiedniego poziomu 

jakości,  niezawodności  i  bezpieczeństwa,  a  jednocześnie  na  wykonawcę  przenosi  pełną 

odpowiedzialność za prawidłowe działanie tego rozwiązania. Odwołujący wskazywał, że Zamawiający 

przenosi  na  w

ykonawców  ryzyko  wynikające  z  prawidłowego  działania  sieci  Internet.  Ryzyko  to  jest 

niemożliwe do oszacowania, gdyż ze względu na właściwości sieci Internet wykonawca po prostu nie 

jest w stanie zagwarantować wymaganych przez Zamawiającego parametrów w tej sieci.  

Zarzut nr 5 

Odwołujący  wyjaśniał,  że  w  Specyfikacji  technicznej,  stanowiącej  Załącznik  nr  2  do  SIWZ 

Zamawiający szczegółowo opisał minimalne funkcjonalności, jakie winny posiadać wszystkie elementy 

przedmiotu zamówienia. W ocenie wykonawcy Orange formularz ofertowy w kształcie i treści, w jakiej 

przygotował go Zamawiający, nie pozwala Zamawiającemu (ale również pozostałym wykonawcom) - 

po 

złożeniu ofert i przed wyborem wykonawcy - na zidentyfikowanie i weryfikację, jakie urządzenia są 

oferowane  przez  danego  w

ykonawcę  i  czy  zapewniają  one  realizację  funkcjonalności  opisanych  w 

S

IWZ.  Oświadczenia  wykonawców  zawarte  w  formularzu  ofertowym  pozwalają  wyłącznie  na 

porównanie  cen,  ale  już  nie  obejmują  jakichkolwiek  informacji  o  tym,  jakie  faktycznie  urządzenia 

oferuje dany w

ykonawca. Brak tych danych spowoduje, że Zamawiający - analizując złożoną ofertę - 

nie  będzie  dysponował  informacją  o  jej  zgodności  z  zapisami  SIWZ,  skutkiem  czego  Zamawiający 

podejmie  decyzje  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty  wyłącznie  w  oparciu  o  cenę  oferowanego 

rozwiązania.  Może  to  doprowadzić  do  sytuacji,  że  Zamawiający  będzie  oceniał  oferty 

nieporównywalne.  Zdaniem  Odwołującego  Zamawiający  ma  obowiązek  dokonać  oceny  zgodności 

złożonych ofert z wymaganiami SIWZ na etapie trwania postępowania.  

Wykonawca  Orange  wskazywał  na  przepis  art.  82  ust.  3  ustawy  zgodnie,  z  którym 

Zamawiający  powinien  na  etapie  badania  i  oceny  złożonych  ofert,  jeszcze  przed  poddaniem  ofert 

ocenie pod kątem kryteriów oceny ofert, jednoznacznie zweryfikować, czy złożone oferty są zgodne z 

SIWZ ze szczególnym uwzględnieniem aspektu technicznego, w szczególności w świetle art. 89 ust. 1 

pkt  2  ustawy.  Pozwoli  to  na  wyłonienie  najkorzystniejszej  oferty  gwarantującej  z  jednej  strony 

najlepsze  warunki  z  punktu  widzenia  wymagań  postawionych  przez  Zamawiającego  w  SIWZ,  ale 

także  spełniającej  wszystkie  wymagania  w  zakresie  technologicznym  oferowanych  rozwiązań.  W 

ocenie  Odwołującego  obecna  treść  formularza  ofertowego  może  prowadzić  do  potencjalnych 

naruszeń art. 82 ust. 3 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp z uwagi na to, że treść oferty, która musi być 

zgodna  z  SIWZ

,  nie  będzie  mogła  być  przez  Zamawiającego  zweryfikowana,  co  z  kolei  uniemożliwi 

Zamawiającemu odrzucenie oferty wykonawcy, który zaoferował urządzenia nie spełniające wymagań 

określonych  przez  Zamawiającego.  Prowadzi  to  w  konsekwencji  do  wniosku,  że  przedmiot 

zamówienia  został  opisany  niezgodnie  z  art.  29  ust.  1  Pzp,  gdyż  Zamawiający  oczekuje  spełnienia 

wymagań przez dostarczane urządzenia, które następnie nie będą miały dla Zamawiającego żadnego 

znaczenia.  Ponadto  zgodnie  z  art.  140  ust.  1  ust

awy,  zakres  świadczenia  wykonawcy  wynikający  z 

umowy  jest  tożsamy  z  jego  zobowiązaniem  zawartym  w  ofercie.  Dla  ustalenia  faktycznego  zakresu 

świadczenia wykonawcy wynikającego ze złożonej przez niego oferty Zamawiający zobowiązany jest 

żądać  od  wykonawców  wskazania  w  ofercie  informacji  pozwalających  na  jednoznaczne 

zidentyfikowanie oferowanego produktu, jak i wszystkich jego komponentów. Tymczasem oferta, przy 

obecnej  konstrukcji  formularza  ofertowego,  nie  będzie  zawierać  żadnego  zobowiązania,  co  do 

konkret

nego sprzętu jaki ma dostarczyć wykonawca, co w efekcie może doprowadzić do problemów 

na  etapie  realizacji  zamówienia,  w  szczególności  Zamawiający  nie  będzie  miał  możliwości 

wyegzekwowania dostarczenia przez wykonawcę konkretnych urządzeń. 

W ocenie Odwołującego skoro Zamawiający wymaga urządzeń o określonych parametrach, to 

brak  obowiązku  wskazania  ich  w  treści  oferty  godzi  w  podstawowe  zasady  prawa  zamówień 

publicznych, wyrażone w art. 7 ust. 1 ustawy. W pierwszej kolejności należy zauważyć, że podważa 

zasadę uczciwej konkurencji, z uwagi na to, że wykonawcy nie muszą uwzględniać w ofercie sprzętu 

spełniającego  wymagania  Zamawiającego,  mogą  zaoferować  tańszy  i  uzyskać  dzięki  temu 

zamówienie.  Dopiero  po  zawarciu  umowy  i  rozpoczęciu  realizacji  zamówienia  może  okazać  się,  że 

zamówienie  powinien  był  otrzymać  inny  wykonawca,  który  przygotował  rzetelną  ofertę.  Narusza  to 

również  zasadę  równego  traktowania,  bo  faworyzuje  wykonawców,  którzy  przygotowują  ofertę  w 

sposób  nierzetelny,  umożliwiając  im  uzyskanie  zamówienia,  pomimo  zaoferowania  urządzeń 

niespełniających  wymagań  Zamawiającego.  Uderza  to  również  w  zasadę  przejrzystości,  brak  jest 

bowiem  możliwości  weryfikacji  tak  przez  Zamawiającego,  jak  i  innych  wykonawców  prawidłowości 

ofert złożonych w postępowaniu. Wreszcie narusza to również zasadę proporcjonalności z uwagi na 

to, że informacje zawarte w formularzu ofertowym są nieadekwatne i nie korespondują z wymaganiami 

określonymi przez Zamawiającego. 

Zarzut nr 6 

Odwołujący  podnosił,  że  zgodnie  ze  Specyfikacją  techniczną,  stanowiącą  załącznik  nr  2  do 

SIWZ,  łącza  MPLS  do  lokalizacji  OIP/GIP/OSPIP  mają  zostać  zrealizowane  z  wykorzystaniem 

technologii  światłowodowej  od  dnia  oddania  sieci  WAN  do  użytku  Zamawiającego.  Zamawiający 

przewiduje  na  uruchomieni

e  usług  termin  16  tygodni  od  dnia  podpisania  umowy  (Zamawiający  w 

projekcie umowy wskazuje termin 22 tygodni na oddanie sieci do użytku, ale w praktyce termin ten jest 

znacznie  krótszy  -  2  tygodnie  przed  jego  upływem  wykonawca  ma  dokonać  zgłoszenia  usług  do 

testów,  dodatkowo  Zamawiający  przewiduje  prawie  4  tygodnie  na  dokonanie  szeregu  uzgodnień 

projektowych z Zamawiającym i pozyskanie jego akceptacji). 

Zapewnienie  świadczenia  usług  w  lokalizacjach  OIP/GIP/OSPIP  wskazanych  przez 

Zamawiającego,  z  wykorzystaniem  technologii  światłowodowej,  może  się  wiązać  z  koniecznością 

wykonania  przez  w

ykonawcę  inwestycji  do  tych  lokalizacji  w  celu  zapewnienia  odpowiedniej 

infrastruktury  sieciowej  i  sprzętowej,  niezbędnej  do  świadczenia  usług.  Zakresy  i  wartości  inwestycji 

d

la każdej z lokalizacji mogą być różne. Od zakresu i wartości uzależniony jest sposób procedowania 

danej inwestycji, a tym samym i możliwy termin jej realizacji. Realizacja inwestycji o szerokim zakresie 

(a przy konieczności budowy światłowodów do lokalizacji Zamawiającego o takich mówimy) w zgodzie 

z  przepisami  prawa  budowlanego  i  prawa  telekomunikacyjnego  może  przekroczyć  dla  niektórych 

lokalizacjach  wymagany  przez  Zamawiającego  termin.  Wynika  to  z  konieczności  dokonania  przez 

w

ykonawców szeregu uzgodnień formalno-prawnych z odpowiednimi Urzędami i Zamawiającym oraz 

dotrzymania  terminów  ustawowych.  Wśród  tych  działań  można  wyróżnić  konieczność  dokonania 

uzgodnień w zakresie dostępu do budynku, opracowania i pozyskania map geodezyjnych, pozyskania 

wypisu  z 

rejestru  gruntów,  pozyskania  prawa  do  dysponowania  nieruchomością,  opracowanie 

dokumentacji  projektowej,  uzyskanie  zgód  właścicieli  nieruchomości,  sprawdzenie  w  Miejscowym 

Planie  Zagospodarowania  Przestrzennego  lub  „studium  uwarunkowań”  listy  niezbędnych  uzgodnień 

do wykonania na danym terenie, W przypadku braku MPZP, wniosek i decyzja o wydanie Lokalizacji 

Inwestycji Celu Publicznego, uzgodnienie ZUD, uzyskanie pozwolenia na budowę, uprawomocnienie 

pozwolenia na budowę, dostawa materiałów, przygotowanie prac. 

Zdaniem  Odwołującego  proces  uzgodnień  formalno-prawnych  i  przygotowania  inwestycji 

może wymagać okresu minimum 12-16 tygodni. Do tego należy doliczyć czas niezbędny na realizację 

inwestycji,  który  w  zależności  od  zakresu  prac  i  pory  roku  wynosi  od  4  do  24  tygodni.  Z  przyczyn 

niezależnych  od  wykonawcy  wskazany  przez  Zamawiającego  termin  na  uruchomienie  usług  w 

technologii  światłowodowej  w  lokalizacjach  OIP/GIP/OSPIP  może  być  niemożliwy  do  dotrzymania  w 

przypadku konieczności wykonania inwestycji mającej  na celu budowę infrastruktury światłowodowej 

do tych lokalizacji, dla potrzeb realizacji zamawianej usługi. Termin ten jest realny tylko w przypadku 

jeśli  istnieją  po  stronie  wykonawcy  techniczne  możliwości  świadczenia  usługi  w  nowej  lokalizacji. 

Konsekwen

cją takiego wymagania może być brak możliwości złożenia oferty przez wykonawców, być 

może  jedynie  z  wyłączeniem  wykonawcy  obecnie  świadczącego  usługi  dla  Zamawiającego,  który 

może mieć możliwości techniczne świadczenia usług we wszystkich lub w większości lokalizacji. 

Zarzut 7 

Odwołujący  wskazywał,  że  w  Rozdziale  VI  w  punkcie  „Gwarancja  i  serwis”  Zamawiający 

określił  wymaganie:  „Gwarancja/AHB/SOS:  System  musi  być  objęty  rozszerzonym  wsparciem 

technicznym gwarantującym udostępnienie oraz dostarczenie sprzętu zastępczego na czas naprawy 

sprzętu  w  następnym  dniu  roboczym  (w  ciągu  9  godzin  roboczych)  od  momentu  potwierdzenia 

przyjęcia  zgłoszenia, realizowanym przez producenta rozwiązania  lub autoryzowanego  dystrybutora. 

Dla zapewnienia wysokiego poziomu usług podmiot serwisujący musi posiadać certyfikat ISO 9001 w 

zakresie świadczenia usług serwisowych. Zgłoszenia serwisowe będą przyjmowane w języku polskim 

siedem  dni  w  tygodniu,  24  godziny  na  dobę  przez  dedykowany  serwisowy  moduł  internetowy  oraz 

infolinię w języku polskim siedem dni w tygodniu, 24 godziny na dobę”. 

Zdaniem  wykonawcy  Orange  żądanie  realizacji  wsparcia  technicznego  przez  producenta 

rozwiązania lub autoryzowanego dystrybutora nie znajduje uzasadnienia w obiektywnych potrzebach 

Zamawiającego  i  jest  nadmierne.  Zamawiający  w  sposób  nieuprawniony  ogranicza  wykonawcy 

możliwość  wolnego  wyboru  sposobu  realizacji  umowy  oraz  partnerów  biznesowych  (jeśli  tacy  będą 

niezbędni do realizacji umowy). 

Odwołujący  twierdził,  że  wykonawca,  który  posiada  status  partnera  producenta  sprzętu  na 

poziomie  co  najmniej  Gold  i  certyfikat  ISO  9001  w  zakresie  świadczenia  usług  serwisowych  (lub 

posiada  sprawdzonego  i  rzetelnego  partnera  biznesowego,  który  ten  status  i  certyfikat  posiada), 

dysponuje  odpowiednimi  kompetencjami  i  p

otencjałem  ludzkim,  umożliwiającym  realizację 

rozszerzonego  wsparcia  serwisowego  o  zakresie  i  ja

kości  wymaganych  w  SIWZ.  Skoro  wykonawca 

może  dysponować  odpowiednimi  kompetencjami  i  możliwościami  zapewnienia  usługi  serwisowej, 

wymaganej  przez  Zamawiającego,  to  nie  ma  żadnego  uzasadnienia,  aby  te  prace  musiał  zlecać 

wskazanemu przez Zamawiającego podmiotowi, czyli dystrybutorowi urządzeń. To wykonawca będzie 

stroną postępowania  i musi mieć możliwość wyboru takiego sposobu realizacji  umowy, który  w jego 

oceni

e gwarantuje wywiązanie się z jej postanowień w sposób należyty i ogranicza ryzyko naliczenia 

kar umownych przez Zamawiającego. Wykonawca nie ma żadnego wpływu na poziom realizacji usługi 

serwisowej  w  zakresie  SLA  (gwarantowanego  czasu  jej  wykonania)  realizowanej  przez 

autoryzowanego dystrybutora na podstawie usług AHB/SOS, gdyż ten nie jest stroną umowy zawartej 

pomiędzy Zamawiającym i wykonawcą, co skutkuje ryzykiem przeniesienia przez Zamawiającego na 

w

ykonawcę  kar  z  tytułu  nie  dotrzymania  parametrów  SLA  w  zakresie  usług  serwisowych  jakie 

świadczyć miałby w tym przypadku autoryzowany dystrybutor. 

W  opinii  wykonawcy  Orange  takie  wymaganie  stanowi  nieuzasadnione  preferowanie 

wykonawców,  którzy  są  producentami  lub  autoryzowanymi  dystrybutorami  rozwiązań.  Jak  zostało 

wyżej  wskazane  takie  zastrzeżenie  z  punktu  widzenia  potrzeb  Zamawiającego  i  jakości  usług,  które 

Zamawiający uzyska w następstwie udzielenia zamówienia jest nieuzasadnione. 

Zarzut nr 8 

Odwołujący  podnosił,  że  zgodnie  §  13  ust.  14  wzoru  umowy  Zamawiającemu  przysługuje  w 

szczególności prawo odstąpienia od umowy i żądania zapłaty kary w wysokości 20 % wartości umowy 

brutto w przypadku, gdy m.in. : 

a) opóźnienie w usunięciu awarii łącza przekroczy 48 godzin; (...) 

d)  w  miesiącu  wystąpiły  co  najmniej  4  awarie,  uniemożliwiające  korzystanie  z  sieci  przez 

łączny czas minimum 24 godzin. 

Zgodnie z pkt 14.3 SIWZ Zamawiający wymaga usunięcia awarii dla łącza podstawowego w 

terminie maksymalnie 8 godzin roboczych i łącza zapasowego w terminie w maksymalnie 12  godzin 

roboczych od momentu otrzymania informacji. 

Możliwość odstąpienia od umowy w przypadku choćby 

jednorazowego opóźnienia w usunięciu awarii łącza w trakcie trwania umowy oraz 4 awarii w miesiącu 

o łącznym czasie trwania 24 godzin, zdaniem Odwołującego, jest rażąco wygórowanym uprawnieniem 

Zamawiającego,  nieadekwatnym  do  przedmiotu  zamówienia.  Uniemożliwia  również  wykonawcy 

oszacowanie okresu trwania umowy. W obecnym brzmieniu postanowienie to 

powoduje, że na skutek 

jednej awarii niezależnej od wykonawcy może dojść do rozwiązania całej umowy, choćby w pozostałej 

części była ona świadczona w sposób należyty i terminowy. Odwołujący wskazywał, że awaria w swej 

istocie  jest  sytuacją  losową  i  wynikającą  w  zdecydowanej  większości  przypadków  z  okoliczności 

niez

ależnych  do  wykonawcy  (takich  np.  jak  awaria  urządzeń  dostępowych  lub  uszkodzenie  kabla 

przez osoby trzecie). W przypadku kabli światłowodowych (które to medium Zamawiający wymaga dla 

uruchomienia łączy w lokalizacjach OIP/GIP/OSPIP) awarie takie zdarzają się stosunkowo rzadko, ale 

ze względu na zakres prac koniecznych do podjęcia (np. konieczność wymiany kabla) charakteryzują 

się  w  większości  przypadków  dłuższym  czasem  naprawy. W  interesie  Zamawiającego  i  wykonawcy 

jest żeby takich przerw w świadczeniu usług było jak najmniej i trwały jak najkrócej, jednak ze względu 

na tę losowość nie można ich wykluczyć. Postanowienie w praktyce oznacza, że każda awaria łącza 

może skutkować ryzykiem odstąpienia od umowy przez Zamawiającego, a dla wykonawcy wiązać się 

z  ko

niecznością  zapłaty  kary  w  wysokości  20%  wartości  umowy,  oprócz  bardzo  wysokiej  kary  za 

każdą  godzinę  opóźnienia  w  usuwaniu  awarii.  Oznacza  to,  że  wykonawca  może  przez  cały  okres 

świadczyć  usługi  w  sposób  należyty,  a  i  tak  przy  jednej  losowej  sytuacji  awarii  Zamawiający  będzie 

mógł  odstąpić  od  umowy  i  obciążyć  wykonawcę  wysoką  karą  umowną.  Tak  daleko  idące 

konsekwencje  w  przypadku  awarii 

lub  usterki  łącza  są,  zdaniem  wykonawcy,  niewspółmierne  do 

szkody  poniesionej  przez  Zamaw

iającego  i  stopnia  zawinienia  wykonawcy,  zwłaszcza,  że  zgodnie  z 

brzmieniem umowy, obydwie przes

łanki od są niezależne od winy wykonawcy. 

Zarzut nr 9 

Zdaniem  Odwołującego  wartość  kary  umownej,  określonej  w  §  13  ust.  1  wzoru  umowy  jest 

rażąco wygórowana i nie jest adekwatna do przedmiotu zamówienia. Przykładowo, minimalna wartość 

umowy  może  wynieść  ok.  3,4  mln  zł  (wartość  oszacowana  na  podstawie  wartości  wadium, 

wymaganego  przez  Zamawiającego),  a  Zamawiający  wymaga  realizacji  124  łączy  na  okres  40 

miesięcy, to może się okazać, że wartość kary umownej przy przekroczeniu terminu usunięcia awarii 

danego łącza już o zaledwie jedną godzinę może znacznie przekroczyć wartość miesięcznej opłaty za 

to  łącze.  A  w  przypadku  przekroczenia  w  trakcie  trwania  umowy  sumarycznego  okresu  usuwania 

wszystkich aw

arii danego łącza o 13 godzin, wykonawca będzie musiał świadczyć usługę ze stratą. 

W dniu 1 czerwca 2018 r. w toku niejawnego posiedzenia Izby z udziałem stron Zamawiający 

złożył  w  formie  pisemnej  odpowiedź  na  odwołanie.  Również  wykonawca  Netia  przedłożył  pismo 

procesowe, zawierające dodatkową argumentację w zakresie podniesionych w odwołaniu zarzutów. 

Uwzględniając treść dokumentacji postępowania  o udzielenie zamówienia  przekazanej 

przez  Z

amawiającego,  dowody,  pisma  oraz  stanowiska  i  oświadczenia  stron  oraz  uczestnika 

postępowania złożone na rozprawie, Izba ustaliła i zważyła, co następuje. 

Na wstępie Krajowa Izba Odwoławcza stwierdza, że Odwołujący legitymują się uprawnieniem 

do  korzystania  ze  środków  ochrony  prawnej,  o  którym  stanowi  przepis  art.  179  ust.  1  Pzp,  według 

którego środki ochrony prawnej określone w ustawie przysługują wykonawcy, uczestnikowi konkursu, 

a także innemu podmiotowi, jeżeli ma lub miał interes w uzyskaniu danego zamówienia oraz poniósł 

lub  może  ponieść  szkodę  w  wyniku  naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy.  Izba 

wskazuje,  że  Odwołującymi  są  potencjalni  wykonawcy  zainteresowani  uzyskaniem  zamówienia 

publicznego,  którego  dotyczy  postępowanie  objęte  odwołaniami.  Specyfikacja,  jak  dowodzili 

Odwołujący,  zawiera  postanowienia  naruszające  przepisy  Pzp.  Zatem  zarzucane  uchybienia  mogą 

uniemożliwić Odwołującym złożenie ofert konkurencyjnych w stosunku do ofert innych wykonawców. 

Wobec  powyższego  działanie  Zamawiającego  narusza  interes  Odwołujących,  albowiem  może 

doprowadzić  do  utraty  możliwości  uzyskania  zamówienia  publicznego  i  związanego  z  tym 

wynagrodzenia. 

KIO 980/18 

Izba po dokonaniu analizy zgłoszony zarzutów w świetle zgromadzonego w sprawie materiału 

dowodowego 

stwierdziła, że zarzuty w części potwierdziły się.  

Przechodząc  do  merytorycznej  oceny  rozpoznawanych  zarzutów  Izba  wskazuje,  że  

w 

zakresie możliwości i sposobu kształtowania przez Zamawiającego postanowień umownych w pełni 

podziela powołane przez Odwołującego stanowisko wyrażone w uzasadnieniu wyroku Izby z dnia 20 

listopada 2015 r., zapadłego w sprawie o sygn. akt KIO 2399/15, w którym stwierdzono m. in.: ”Co do 

zasady,  Zamawiający  uprawniony  jest  do  kształtowania  postanowień  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego. Przy uwzględnieniu zasady swobody umów wyrażonej w art. 353¹ kc strony zawierające 

umowę, co do zasady, mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel 

nie sprzeciwiał się właściwości (naturze) stosunku, ustawie lub zasadom współżycia społecznego. O 

ile  zasada swobody  umów wymaga konsensusu  obu stron,  o tyle  na  gruncie  zamówień publicznych 

doznaje  ona  trojakiego  ograniczenia:  po  pierwsze 

–  zamawiający  nie  może  swobodnie  wybrać 

kontrahenta, po drugie 

– zamawiający określa zasady, na których umowę chce zawrzeć, po trzecie – 

strony  nie  mogą  swobodnie  zmienić  umowy  już  zawartej.  Drugie  z  tych  ograniczeń  wiąże  się  z 

regulacją art. 36 ust. 1 pkt 16 ustawy Pzp, zgodnie z którą zamawiający zobowiązany jest zawrzeć w 

treści SIWZ istotne dla stron postanowienia, które zostaną wprowadzone do treści zawieranej umowy 

w  sprawie  zamówienia  publicznego,  ogólne  warunki  umowy  albo  wzór  umowy,  jeżeli  zamawiający 

wymaga  od  wykonawcy,  aby  zawarł  z  nim  umowę  w  sprawie  zamówienia  publicznego  na  takich 

warunkach.  Wynika  z  tego  również  uprawnienie  Zamawiającego  do  ukształtowania  postanowień 

zgodnie  z  jego  potrzebami  i  wyma

ganiami  związanymi  z  celem  zamówienia,  którego  zamierza 

udzielić.  Można  zatem  powiedzieć,  że  zamawiający  ma  prawo  podmiotowe  do  jednostronnego 

ustalenia  warunków  umowy,  które  zabezpieczą  jego  interes  w  wykonaniu  przedmiotu  zamówienia 

zgodnie  z  jego  uzasadn

ionymi  potrzebami.  Uprawnienie  Zamawiającego  do  ustalenia  warunków 

umowy  nie  ma  charakteru  absolutnego,  gdyż  Zamawiający  nie  może  swego  prawa  podmiotowego 

nadużywać. Wynika to  zarówno  z przywołanych  powyżej ograniczeń  zasady swobody umów, jak i  z 

innej pod

stawowej zasady prawa cywilnego, wyrażonej w art. 5 kc, zgodnie z którą nie można czynić 

ze  swego  prawa  użytku,  który  by  był  sprzeczny  ze  społeczno-gospodarczym  przeznaczeniem  tego 

prawa  lub  z  zasadami  współżycia  społecznego,  a  takie  działanie  lub  zaniechanie  uprawnionego  nie 

jest uważane za wykonywanie prawa i nie korzysta z ochrony. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z 

dnia  24  kwietnia  2014  r.  (III  CSK  178/13)  dla  stwierdzenia  sprzeczności  danego  zachowania  z 

zasadami współżycia społecznego  znaczenie  ma nie tylko  treść, ale  i  zamierzony cel stron,  motywy 

działania  danej  strony,  które  mogą  świadczyć  o  braku  poszanowania  dla  interesów  partnera, 

naruszeniu  zasad  uczciwego  obrotu  rzetelnego  postępowania,  lojalności  i  zaufaniu  w  stosunkach 

kontraktowych.  W  kont

ekście  powyższych  rozważań  podkreślenia  wymaga,  że  obowiązkiem 

Zamawiającego jest określenie postanowień umowy w sprawie zamówienia publicznego tak, aby cel 

zamówienia publicznego tj. zaspokojenie określonych potrzeb publicznych został osiągnięty. W swoim 

działaniu  nie  może  jednak  korzystać  z  prawa  absolutnego,  oderwanego  od  przedmiotu  zamówienia, 

sytuacji  wykonawcy  oraz  ciążących  na  nim  obowiązków  jako  drugiej  strony  stosunku 

zobowiązaniowego z wykonawcą”. 

W  tym  miejscu 

zasadnym  jest  również  przywołanie  stanowiska  prezentowanego  przez 

Prezesa UZP, do którego odwoływał się również wykonawca Netia, w którym stwierdzono m. in.:  „W 

przepisach aktualnie obowiązującej ustawy  z dnia 29  stycznia 2004 r. Prawo  zamówień  publicznych 

(Dz.  U.  z  2017  r.  poz.  1579)  nie  u

mieszczono  szczególnych  regulacji  dotyczących  kary  umownej 

przyjmując, że zawarcie umowy w sprawie zamówienia publicznego tworzy stosunek zobowiązaniowy 

pomiędzy zamawiającym a wykonawcą właściwy dla prawa cywilnego. Zatem w kwestii dotyczącej kar 

umownych 

wystarczające jest odesłanie  do przepisów Kodeksu cywilnego, określone w art. 14  i art. 

139  ust.  1  Prawa  zamówień  publicznych.  Jednocześnie  w  art.  36  ust.  1  pkt  16  powołanej  ustawy 

zdefiniowano  powinność  zamawiającego  polegającą  na  zawarciu  w  treści  specyfikacji  istotnych 

warunków  zamówienia  istotnych  dla  stron  postanowień,  które  zostaną  wprowadzone  do  zawieranej 

umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  ogólnych  warunków  umowy  albo  wzoru  umowy,  jeżeli 

zamawiający wymaga od wykonawcy, aby zawarł z nim umowę w sprawie zamówienia publicznego na 

takich  warunkach.  Zamawiający  jest  zatem  uprawniony  do  ukształtowania  postanowień  umowy 

zgodnie z potrzebami i wymaganiami związanymi z celem zamówienia, a jednocześnie zobowiązany 

do  takiego  ustalenia  warunków  umownych,  które  należycie  zabezpieczą  jego  interes,  a  tym  samym 

interes  publiczny.  W  dokumentach,  do  których  odwołuje  się  art.  36  ust.  1  pkt  16  ustawy  Prawo 

zamówień  publicznych,  powinny  być  zatem  określone  przez  zamawiającego  istotne  postanowienia 

dotyczące  ustalania  i  dochodzenia  kar  umownych,  uwzględniające  obowiązujące  w  tym  zakresie 

przepisy kodeksu cywilnego. Normatywną podstawę zapisu umownego w przedmiocie kary umownej 

stanowi art. 483 § 1 Kodeksu cywilnego. Stosownie do treści powołanego przepisu można zastrzec w 

umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania 

niepieniężnego  nastąpi  przez  zapłatę  określonej  sumy.  Suma  ta,  zwana  karą  umowną,  zgodnie  z 

brzmieniem  art.  471  Kodeksu  cywilnego  przysługuje  wierzycielowi  (zamawiającemu)  w  sytuacji 

naruszenia  określonych  w  kontrakcie  zasad  realizacji  zamówienia,  przy  czym  w  takim  przypadku 

istnieje  domniemanie  zawinionego  działania  po  stronie  wykonawcy,  od  którego  ten  może  się 

ekskulpować. Ponadto w myśl art. 484 § 1 Kodeksu cywilnego kara umowna należy się wierzycielowi 

w  razie  niewykonania  lub  nienależytego  wykonania  zobowiązania  w  zastrzeżonej  na  ten  wypadek 

wysokości,  bez  względu  na  wysokość  poniesionej  szkody.  W  tym  stanie  rzeczy  bardzo  ważne  jest 

wyważenie  interesów  obu  stron  stosunku  zobowiązaniowego  wynikającego  z  umowy  w  sprawie 

zamówienia  publicznego.  Z  jednej  strony  zamawiający,  uwzględniając  funkcje,  jakie  kary  umowne 

mają realizować przy wykonywaniu przedsięwzięć publicznych, powinni tak kształtować postanowienia 

umowne  dotyczące  tego  zagadnienia,  aby  odpowiednio  zabezpieczyć  interes  publiczny  i  właściwą 

realizację  zamówienia  publicznego.  Z  drugiej  zaś  strony  powinność  zamawiających  do  należytego 

zabezpieczenia  interesu  publicznego  nie  może  prowadzić  do  przerzucenia  na  wykonawców 

odpowiedzialności  za  zdarzenia,  które  pozostają  poza  ich  kontrolą,  czyli  na  których  powstanie  nie 

mają  oni  wpływu.  Niedopuszczalne  jest  również  kształtowanie  wysokości  kar  w  sposób  całkowicie 

dowolny,  bez  jakiegokolwiek  racjonalnego  powi

ązania z uszczerbkiem po stronie zamawiającego. W 

tym kontekście kary umowne powinny być określone w wysokości adekwatnej do ewentualnej szkody 

–  tak  aby  spełniały  swoje  funkcje,  ale  nie  zniechęcały  do  udziału  w  zamówieniach  publicznych.  (…) 

Zbyt represyjn

e reguły odpowiedzialności w karach umownych mogą zniechęcać do składania ofert i 

mogą  stanowić  przyczynę  małego  zainteresowania  wykonawców  ubieganiem  się  o  uzyskanie 

zamówienia publicznego, co wpływa na konkurencyjność postępowań oraz niekiedy konieczność ich 

unieważnienia.  W  takim  przypadku  wykonawcy  na  etapie  sformułowania  warunków  umownych  mają 

pełne  prawo  kwestionować  czynności  podjęte  przez  zamawiających  jako  naruszające  zasadę 

proporcjonalności udzielania zamówień publicznych, a przez to niezgodne z ustawą Prawo zamówień 

publicznych.(…) Projektując zapisy umowne w przedmiocie kar umownych, zamawiający powinni mieć 

na uwadze, że wykonawcy nie odpowiadają za zdarzenia, na których powstanie nie mają wpływu, a 

wysokość kar umownych nie może być dowolna. Zatem określenie wysokości kar umownych należy 

poprzedzić  kalkulacją  przyszłej,  hipotetycznej  szkody,  jaką  może  ponieść  zamawiający  w  związku  z 

niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem umowy. Naturalną reakcją obronną dłużnika, w sytuacji 

gdy  kara  umowna  j

est dla niego nadmiernym obciążeniem, jest kwestionowanie zarówno przesłanek 

naliczenia  kary,  jak  i  jej  wysokości.  Zbyt  niska  kara  stanowi  natomiast  pokusę  do  nienależytego 

wykonania  zobowiązania,  a  tym  samym  nie  zabezpieczy  prawidłowej  realizacji  zamówienia 

publicznego. W każdym przypadku od obu stron umowy w sprawie zamówienia publicznego wymaga 

się zachowania rozsądku i umiaru w korzystaniu z przysługujących im praw, w poszanowaniu zasady  

wzajemnej równości” (Raport Urzędu Zamówień Publicznych, dotyczący stosowania kar umownych w 

zamówieniach publicznych z dnia marca 2018 r., opublikowany na stronie internetowej pod adresem: 

https://www.uzp.gov.pl/_data/assets/pdf_file/0018/36414/Raport-kary_umowne_2018.pdf). 

Na tle analizowanego stanu faktycznego w ocenie Izby 

zasadne jest uznanie, że Zamawiający 

przy ustalaniu 

wysokości kar umownych nadużył przysługującego mu prawa. Naruszenie powyższych 

zasad  znalazło  odzwierciedlenie  w  następujących  klauzulach  zawartych  we  wzorze  umowy:  w  §  13 

ust. 1, 2, 3, 6, 9 

i 10 treści wzoru umowy. 

Z  ustaleń  poczynionych  przez  Izbę  wynika,  że  Zamawiający  w  treści  wzoru  umowy, 

przewidział określone kary umowne w następującej wysokości: 



w  §  13  ust.  1  wzoru  umowy  „W  przypadku  opóźnienia  w  usunięciu  awarii  w  stosunku  do 

terminów  określonych  w  §  12  ust.  1  Wykonawca  zapłaci  Zamawiającemu  karę  umowną  w 

kwocie  2

000  zł  za  każdą  rozpoczęta  godzinę  opóźnienia  w  stosunku  do  terminu 

wyznaczonego w § 12 ust. 1”; 



w 

§  13  ust.  2  wzoru  umowy  „W  przypadku  nieoddania  do  użytku  zamawiającego  sieci  PIP 

WAN  w  terminie  22  tygodni  od  dnia  zawarcia  umowy,  Wykonawca  zapłaci  Zamawiającemu 

karę  umowną  w  kwocie  5000  zł  za  każdy  rozpoczęty  dzień  opóźnienia  w  stosunku  do  ww. 

terminu”; 



w  §  13  ust.  3  wzoru  umowy  „W  przypadku  nie  oddania  łącz  do  testowania  w  terminie  20 

tygodni  od  dnia  zawarcia  umowy,  Wykonawca  zapłaci  Zamawiającemu  karę  umowną  w 

kwocie 2200 za każdy rozpoczęty dzień opóźnienia”; 



w 

§  13  ust.  6  wzoru  umowy  „W  przypadku  nie  dostarczenia  któregokolwiek  z  dokumentów 

stosownie do postanowień § 1 ust. 5, § 1ust. 6, § 2 ust. 2, § 2 ust. 6, § 6 ust. 7 lit. b, § 7 ust. 1, 

§  7  ust.  2,  §  7  ust.  4,  umowy,  rozdział  I  pkt  9  załącznika  nr  3  do  umowy,  rozdział  I  pkt  13 

załącznika nr 3 do umowy, Wykonawca zapłaci Zamawiającemu karę umowną wysokości 700 

zł  za  każdy  rozpoczęty  dzień  opóźnienia.  Kara,  o  której  mowa  w  zdaniu  poprzedzającym 

dotyczy każdego z uchybionych terminów oddzielnie”; 



w § 13 ust. 9 wzoru umowy „W przypadku nie przeprowadzenia szkolenia w terminie i miejscu 

wskazanym  przez  Wykonawcę  (jak    załączniku  nr  3)  Wykonawca  zapłaci  Zamawiającemu 

karę umowną wysokości 8000 zł za każde nie przeprowadzone szkolenie w terminie, o którym 

mowa  załączniku  nr  3  (kara  dotyczy  odrębnie  każdego  ze  szkoleń  o  którym  mowa  w 

załączniku  nr  3).  W  przypadku  przeprowadzenia  szkolenia  przez  osobę  inną  niż  wskazana 

przez  Wykonawcę  stosownie  do  postanowień  niniejszej  umowy  lub  w  przypadku  gdy 

wykładowca nie zrealizuje całości harmonogramu szkolenia, a w następstwie tego podpisany 

zostanie  protokołu  odbioru  któregokolwiek  ze  szkoleń  z  uwagami  Zamawiającemu  będzie 

przysługiwało  prawo  do  żądania  zapłaty  kary  umownej  w  wysokości  8000  zł  (kara  dotyczy 

o

drębnie  każdego  ze  szkoleń  o  którym  mowa  w  załączniku  nr  3  oddzielnie  lub  żądania 

przeprowadzenia przez Wyk

onawcę dodatkowego szkolenia na koszt Wykonawcy”; 



w § 13 ust. 10 wzoru umowy „W przypadku braku zapewnienia noclegu i/lub wyżywienia dla 

uczestników  szkolenia  zamawiający  uprawniony  będzie  do  zapewnienia  noclegu  i/lub 

wyżywienia  dla  wszystkich  uczestników  szkolenia  na  koszt  Wykonawcy  oraz  do  żądania 

zapłaty kary umownej w wysokości 8000 zł. Ponadto, Wykonawca zobowiązany będzie pokryć 

koszt  dojazdu  uczestników  szkolenia  -  wg  cen  biletów  przedstawionych  przez 

Zamawiającego”.  

Na  wstępie  poczynionych  rozważań  Izba  wskazuje,  że  nie  podziela  stanowiska 

Odwołującego,  zasadzającego  się  na  tym,  że  podstawą  odpowiedzialności  wykonawcy 

względem  Zamawiającego,  wynikającej  z  postanowień  umownych,  powinno  być  jedynie 

zawinienie  zobowiązanego  czyli  wykonawcy.  Izba  wyjaśnia,  że  w  omawianym  zakresie 

należy  odwołać  się  do  przepisów  k.c.,  które  znajdują  zastosowanie  do  czynności 

zamawiających i wykonawców na podstawie odesłania zawartego w art. 14 Pzp oraz przede 

wszystkim znajdują generalnie zastosowanie w sprawach zamówień publicznych w związku 

z art. 2 pkt 13 ustawy definiującym zamówienia publiczne jako umowy zawierane pomiędzy 

zamawiającymi  a  wykonawcami,  a  więc  stosunki  cywilnoprawne,  ze  wszystkimi  tego 

konsekwencjami,  w  tym  rozciągnięciem  instytucji  i  siatki  pojęciowej  prawa  cywilnego  na 

zamówienia publiczne. 

P

odstawą  odpowiedzialności  kontraktowej,  ukształtowanej  przede  wszystkim  w  art. 

471 k.c. 

jest, iż dłużnik zobowiązany jest do naprawienia szkody wynikającej z niewykonania 

lub  nienależytego  wykonania  zobowiązania,  chyba  że  niewykonanie  lub  nienależyte 

wykonanie  jest  następstwem  okoliczności,  za  które  dłużnik  odpowiedzialności  nie  ponosi. 

Zasadnym jest, przy ocenie należytej staranności wykonawcy, odwołanie się do art. 355 k.c., 

zgodnie z którym dłużnik obowiązany jest do staranności ogólnie wymaganej w stosunkach 

danego rodzaju (należyta staranność). Ponadto należy mieć na względzie przepis art. 355 § 

2  k.c.

,  definiujący  należytą  staranność  dłużnika  w  zakresie  prowadzonej  przez  niego 

działalności gospodarczej przy uwzględnieniu zawodowego charakteru tej działalności.  

Konstrukcja kary umownej przewidzianej art. 483 §  1 k.c. oparta jest na ogólnych  zasadach 

od

powiedzialności  odszkodowawczej.  W  myśl  tego  przepisu  strony  mogą  zastrzec  w  umowie,  że 

naprawienie  szkody  wynikłej  z  niewykonania  lub  nienależytego  wykonania  zobowiązania  umownego 

nastąpi  przez  zapłatę  oznaczonej  sumy  (kara  umowna).  Orzecznictwo  i  piśmiennictwo  zgodnie 

przyjmują, iż kara umowna jest  zryczałtowanym odszkodowaniem ex contractu,  zatem przesłanki jej 

wymagalności określają ogólne przesłanki kontraktowej odpowiedzialności odszkodowawczej (wyroki 

Sądu Najwyższego z dnia 27 czerwca 2000 r., I CKN 791/98, z dnia 8 lipca 2004 r. IV CKN 583/03). 

Zastrzeżenie kary umownej na wypadek niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania nie 

zwalnia  dłużnika  z  obowiązku  jej  zapłaty  także  w  razie  wykazania,  że  wierzyciel  nie  poniósł  szkody 

(uchwała Sądu Najwyższego z dnia 6 listopada 2003 r., mająca moc zasady prawnej, III CZP 61/03, 

OSNC  2004,  nr  5,  poz.  69).  W  razie  braku  rozszerzenia  odpowiedzialności  dłużnika,  jego  wina  w 

nieterminowym  wykonaniu  zobowiązania  jest  podstawową  przesłanką  roszczenia  o  zapłatę  kary 

umownej.  Prezentowane  stanowisko  znajduje  potwierdzenie  w  wyroku  Sądu  Najwyższego  z  16 

stycznia 2013 roku (sygn. akt II CSK 331/12), w którym podkreślono, że „(…) obowiązek zapłaty kary 

umownej  za  opóźnienie  powstaje  wówczas,  gdy  naruszenie  zobowiązania  powstało  na  skutek 

okoliczności, za które dłużnik ponosi odpowiedzialność (wyroki Sądu Najwyższego z dnia 9 listopada 

1965  r.,  I  CR  545/63,  OSPiKA  1967,  nr  4, poz.  97,  z  dnia  2  czerwca  1970  r.,  II  CR  167/70,  OSNCP 

1970, nr 11, poz. 214 (…), z dnia 26 stycznia 2011r., II CSK 318/10, niepubl.) (…) Dłużnik może się 

zwolnić  od  obowiązku  jej  zapłaty  wykazując,  że  niewykonanie  zobowiązania  było  następstwem 

okoliczności,  za  które  nie  ponosi  odpowiedzialności”).  Zatem  nie  można  żądać  kary  umownej,  gdy 

dłużnik  obalił  wynikające  z  art.  471  k.c.  domniemanie,  że  opóźnienie  w  spełnieniu  świadczenia  jest 

następstwem  okoliczności,  za  które  dłużnik  ponosi  odpowiedzialność.  Jednocześnie  dochodząc  w 

takim  przypadku  kary  umownej  wierzyciel  nie  musi  udowadniać,  że  nieterminowe  wykonanie 

zobowiązania nastąpiło na skutek okoliczności, za które dłużnik ponosi odpowiedzialność. To dłużnika 

obciąża natomiast dowód braku odpowiedzialności za wskazane zdarzenie. 

Analogiczne  wnioski  płyną  z  wyroku  Sądu  Najwyższego  z  17  czerwca  2016  roku 

(sygn. akt IV CSK 674/15), w którym zaznaczono, że „(…) obowiązek zapłaty kary umownej 

za opóźnienie (zwłokę) powstaje wówczas, gdy naruszenie zobowiązania powstało na skutek 

okoliczności, za które dłużnik ponosi odpowiedzialność (wyroki Sądu Najwyższego z dnia 9 

listopada 1965 r., I CR 545/63, OSPiKA 1967, nr 4, poz. 97, z dnia 2 czerwca 1970r., II CR 

167/70,  OSNCP  1970,  nr  11,  poz.  214,  z  dnia  27  stycznia  1972  r.,  I  CR  458/71,  OSNCP 

1972, nr 9, poz. 160, z dnia 13 czerwca 2003 r., III CKN 50/01, 

nie publ., z dnia 21 września 

2007  r.,  V  CSK  139/07,  OSNC-ZD  2008,  nr  B,  poz.  44,  z  dnia  26  stycznia  2011  r.,  II  CSK 

318/10, nie publ.)”. 

Biorąc  pod  uwagę  powyższe  Izba  wyraża  pogląd,  iż  postanowienia  umowne  w 

zakresie  wykonania  lub  nienależytego  wykonania  umowy  mogą  przewidywać  nie  tylko 

odpowiedzialność  wykonawcy  za  jego  zawinione  działania  czy  zaniechania,  ale  nawet  

odwoływać  się  do  zasady  ryzyka.  Zamawiający  w  stanie  faktycznym  sprawy  w 

poszczególnym  postanowieniach  umowy,  związanych  z  możliwością  naliczania  kar 

umownych posłużył się określeniem „opóźnienie” a nie „zwłoka”. W kontekście powyższego 

nie sposób pominąć wyjaśnień Zamawiającego, prezentowanych w odpowiedzi na odwołanie 

oraz 

w toku rozprawy, który twierdził, że „przedmiot umowy stanowi ważną część działalności 

Zamawiającego i jest traktowany priorytetowo. Każda awaria stanowi utrudnienie a często w 

ogóle uniemożliwia działalność Zamawiającemu”. Wobec tego, w ocenie Izby zasadnym jest 

ukształtowanie  postanowień  umownych,  które  uwzględniają  możliwość  naliczenia  kar 

umownych za opóźnienie.  

Następnie  Izba  odniosła  się  do  zasadności  wysokości  poszczególnych  kar  umownych, 

przewidzianych przez Zamawiającego w treści wzoru umowy. W zakresie omawianych zarzutów Izba 

uznała za wiarygodne i przekonywujące wyjaśnienia oraz wyliczenia, zawarte w załączniku do pisma 

Odwołującego  z  dnia  1  czerwca  2018  r.,  który  został  objęty  przez  wykonawcę  Netia  klauzulą 

„tajemnica przedsiębiorstwa”, z uwagi na charakter znajdujący się w nim informacji. Z jego treści jasno 

wynika,  że  kary  umowne  przewidziane  przez  Zamawiającego,  odnoszone  do  wartości  zysku,  jako 

elementu kwoty oferty wykonawcy, z dużym prawdopodobieństwem mogą powodować, że wykonawca 

nie ty

lko utraci cały zysk z realizacji ww. umowy, ale przede wszystkim będzie zmuszony do realizacji 

umowy  ze  stratą.  Powyższe  zdaje  się  potwierdzać  również  argumentacja  Zamawiającego 

prezentowana  w  toku  rozprawy,  gdyż  Zamawiający,  uwzględniając  wartości  wynikającej  z  planu 

zamówień w kwocie 10 mln zł wskazywał, że „jeśli chodzi o kary umowne opisane w § 13 ust. 1, tj. w 

przypadku  gdyby  usługa  w  ogóle  nie  była  realizowana  to,  biorąc  pod  uwagę  szacunkowe 

wynagrodzenie  wykonawcy  w  miesiącu  na  poziomie  240 000  zł  brutto,  to  kara  umowna  za  jedną 

awarię wynosiłaby 328 000 zł brutto”. 

W tym miejscu należy wskazać na niezasadność argumentacji Zamawiającego, zasadzającej 

się  na  rozumieniu  jednostki  czasowej,  wskazanej  w  §  13  ust.  1  wzoru  umowy,  tj.  „godziny”,  którą  w 

oce

nie Zamawiającego należy odnosić jedynie do tzw. godzin roboczych (8.00  – 16.00), jako godzin 

pracy  jednostek  organizacyjnych  Zamawiającego.  W  ocenie  Izby  powyższe  nie  znajduje 

odzwierciedlenia  w  §  13  ust.  1  wzoru  umowy,  w  którym  Zamawiający  wprost  posługuje  się 

określeniem  „za  każdą  rozpoczętą  godzinę  opóźnienia”.  W  treści  powołanego  postanowienia 

umownego  brak  jest  jednoznacznego  wskazania,  że  pod  pojęciem  „godziny”,  kryje  się  „godzina 

robocza”, odnosząca się do przedziału czasowego od 8.00  do 16.00. Co więcej, w § 12 ust. 1 wzoru 

umowy,  do  którego  odwołuje  się  §  13  ust.  1  wzoru  umowy  Zamawiający  sprecyzował,  że  usuwanie 

awarii  łącza  wykonawca  przeprowadzi  w  godzinach  pracy  Zamawiającego,  tj.  8.00  –  16.00  w  dni 

robocze. W związku z tym dostrzeżenia wymaga, że zgodnie z § 13 ust. 1 wzoru umowy Zamawiający 

byłby  uprawniony  do  naliczenia  kary  umownej  w  kwocie  2 000  zł  za  każdą  rozpoczętą  godzinę 

opóźnienia w stosunku do każdego z łączy w 62 jednostkach Zamawiającego, podczas czas usunięcia 

awarii został wykonawcy ograniczony jedynie do godzin pracy Zamawiającego, tj. 8.00 – 16.00 i tylko 

do  dni  roboczych. W  kontekście  powyższego  Izba  stwierdziła,  że  omawiana  kara  umowna  jest  zbyt 

wygórowana i nakazała jej zmniejszenie do kwoty 500 zł za każdą rozpoczętą godzinę opóźnienia. 

Natomiast  jeśli  chodzi  o  karę  umowną  opisane  w  §  13  ust.  2  wzoru  umowy  to  Izba  za 

przekonywujące  uznała  wyjaśnienia  Odwołującego,  który  podnosił,  że  Zamawiający  zakreślił  i  tak 

dosyć  krótki  termin  na  oddanie  do  użytku  zamawiającego  sieci  PIP  WAN,  tj.    22  tygodni  od  dnia 

zawarcia umowy, czemu Zamawiający nie zaprzeczał. Ponadto z postanowień umownych, zawartych 

w § 13 ust. 3 wzoru umowy wynika, że wykonawca już 2 tygodnie przed tym terminem musi przekazać 

łącza  do  testowania,  a  zatem  w  rzeczywistości  powyższy  termin  realizacji  zostaje  skrócony  do  20 

tygodni. W  związku  z  powyższym,  każdy  dzień  opóźnienia  w  odniesieniu  do  terminu  na  oddanie  do 

użytku zamawiającego sieci PIP WAN, będzie skutkował koniecznością zapłaty przez wykonawcę na 

rze

cz  Zamawiającego  kary  umownej  w  kwocie  5000  zł  za  każdy  rozpoczęty  dzień  opóźnienia.  W 

takich  okolicznościach  sprawy  Izba  uznała  za  zasadne  obniżenie  poziomu  kary  umownej  do  kwoty 

2500 zł za każdy dzień opóźnienia w stosunku do terminu zakreślonego w powyższym postanowieniu 

umownym

.  Analogiczna  argumentacja  legła  u  podstaw  obniżenia  przez  Izbę  kwoty  kary  umownej, 

wskazanej w § 13 ust. 3 wzoru umowy, z kwoty 2200 zł na kwotę 1100 zł za każdy rozpoczęty dzień 

opóźnienia  w  przypadku  nie  oddania  łącz  do  testowania  w  terminie  20  tygodni  od  dnia  zawarcia 

umowy. 

Nie  znajduje  również  uzasadnienia  poziom  kar  umownych,  opisanych  w  §  13  ust.  6,  9  i  10 

wzoru  umowy,  gdyż  w  ocenie  Izby  ich  wysokość  jest  zbyt  wysoka  i  nieproporcjonalna  względem, 

określonego potencjalnego przewinienia ze strony wykonawcy. W tym miejscu dostrzeżenia wymaga, 

że zgodnie z § 13 ust. 10 wzoru umowy, w przypadku braku zapewnienia noclegu i/lub wyżywienia dla 

uczestników  szkolenia  Zamawiający  uprawniony  jest  do  zapewnienia  noclegu  i/lub  wyżywienia  dla 

wszystkich  uczestników  szkolenia  na  koszt  wykonawcy.  Ponadto,  wykonawca  zobowiązany  jest 

pokryć koszt dojazdu uczestników szkolenia wg cen biletów przedstawionych przez Zamawiającego. 

W  związku  z  powyższym  Izba  stwierdziła,  że  skoro  Zamawiający  będzie  posiadał  możliwość 

zape

wnienia noclegu i/lub wyżywienia dla wszystkich uczestników szkolenia na koszt wykonawcy to, 

w takiej sytuacji zasadnym jest obniżenie żądania zapłaty kary umownej na rzecz Zamawiającego do 

kwoty 4

000 zł. Z podobnym przypadkiem mamy do czynienia w sytuacji, opisanej w § 13 ust. 9 wzoru 

umowy,  w  której  Zamawiającemu  będzie  przysługiwało  prawo  do  żądania  zapłaty  kary  umownej  lub 

żądania przeprowadzenia przez wykonawcę dodatkowego szkolenia na koszt wykonawcy.  

Izba stanęła na stanowisku, że wysokość kar umownych w § 13 ust. 1, 2, 3, 6, 9 i 10  wzoru 

umowy, stanowiącym załącznik nr 9 do SIWZ  jest znacząco wygórowana i stanowi nieproporcjonalne 

obciążenie wykonawcy w stosunku do wysokości jego wynagrodzenia oraz jest nieadekwatna do wagi 

naruszeń,  co  w  konsekwencji  powoduje,  że  poziom  kar  umownych,    przewidzianych  przez 

Zamawiającego zamiast funkcji kompensacyjnej w zasadzie jest pewnym rodzajem represji względem 

wykonawcy.    

W obliczu powyższego Izba stwierdziła, że Zamawiający w § 13 ust. 1, 2, 3, 6, 9 i 10  wzoru 

umowy  ustanawiając  na  zbyt  wysokim  poziomie  wysokość  kar  umownych  naruszył  opisaną  w  art.  7 

ust.  1  Pzp 

zasadę  proporcjonalności,  przyjętych  sankcji  względem  chronionych  interesów 

Zamawiającego. 

Wobec  tego  Izba  uwzględniła  odwołanie  wykonawcy  Netia  i  nakazała 

Zamawiającemu modyfikację specyfikacji: 



w  § 13  ust.  1  wzoru  umowy,  stanowiącym  załącznik  nr 9  do  SIWZ, przez  obniżenie 

kary umownej do kwoty 500 zł za każdą rozpoczęta godzinę opóźnienia w stosunku 

do terminu wyznaczon

ego w § 12 ust. 1 wzoru umowy; 



w  § 13  ust.  2  wzoru  umowy,  stanowiącym  załącznik  nr 9  do  SIWZ, przez  obniżenie 

kary  umownej  do kwoty 2500  za każdy  rozpoczęty  dzień  opóźnienia  w  stosunku  do 

terminu zakreślonego w powyższym postanowieniu umownym; 



w  § 13  ust.  3  wzoru  umowy,  stanowiącym  załącznik  nr 9  do  SIWZ, przez  obniżenie 

kary umownej do kwoty 1100 zł za każdy rozpoczęty dzień opóźnienia;  



w  § 13  ust.  6  wzoru  umowy,  stanowiącym  załącznik  nr 9  do  SIWZ, przez  obniżenie 

kary umownej do kwoty 350 zł za każdy rozpoczęty dzień opóźnienia; 



w  § 13  ust.  9  wzoru  umowy,  stanowiącym  załącznik  nr 9  do  SIWZ, przez  obniżenie 

kary umownej do kwoty 4000 zł za każde nieprzeprowadzone szkolenie w terminie, o 

którym mowa w załączniku nr 3 (kara dotyczy odrębnie każdego ze szkoleń o którym 

mowa  załączniku  nr  3).  Również  w  przypadku  przeprowadzenia  szkolenia  przez 

osobę  inną  niż  wskazana  przez  wykonawcę  stosownie  do  postanowień  niniejszej 

umowy  lub  w  przypadku  gdy  wykładowca  nie  zrealizuje  w  całości  harmonogramu 

szkolenia,  a  następstwie  tego  podpisany  zostanie  protokołu  odbioru  któregokolwiek 

ze  szkoleń  z  uwagami  obniżenie  kary  umownej,  przysługującej  Zamawiającemu  do 

kwoty 4000 zł (kara dotyczy odrębnie każdego ze szkoleń o którym mowa załączniku 

nr 3 oddzielnie); 



w § 13 ust. 10 wzoru umowy, stanowiącym załącznik nr 9 do SIWZ, przez obniżenie 

kary  umownej,  przysługującej  Zamawiającemu do kwoty  4000  zł,  odnoszącej  się do 

przypadku  braku  zapewnienia  przez  wykonawcę  noclegu  i/lub  wyżywienia  dla 

uczestników szkolenia. 

Kolejno  Izba 

odniosła  się  do  zarzutu  „dublowania”  przez  Zamawiającego  kar  umownych  (w 

zakresie  odstąpienia  od  umowy  i  opóźnienia  w  wykonaniu  umowy)  oraz  przewidzianych  przez 

Zamawiającego podstaw do odstąpienia od umowy, opisanych w § 13 ust.  14 lit. a, b, c, d i f wzoru 

umowy. 

Z  ustaleń  Izby  wynika,  że  w  §  13  ust.  13  wzoru  umowy  Zamawiający  sprecyzował,  że  w 

przypadku 

odstąpienia przez Zamawiającego od umowy  z przyczyn leżących po stronie wykonawcy, 

w

ykonawca  zapłaci  Zamawiającemu  karę  umowną  w  wysokości  20%  łącznej  maksymalnej  wartości 

umowy  z  podatkiem  VAT  (§  11  ust.  1).  W  przypadku  odstąpienia  przez  Wykonawcę  od  umowy  z 

przyczyn  leżących  po  stronie  Wykonawcy,  Wykonawca  zapłaci  Zamawiającemu  karę  umowną  w 

wysokości 20% łącznej maksymalnej wartości umowy z podatkiem VAT (§ 11 ust. 1). 

Według  §  13  ust.  14  Zamawiającemu  przysługuje  w  szczególności  prawo  odstąpienia  od 

umowy i żądania zapłaty kary w wysokości, o której mowa w ust. 13 w przypadku, gdy: 

a) 

nastąpi opóźnienie w usunięciu awarii, o której mowa w ust. 1 przekroczy 48 godzin; 

b)  w

ykonawca opóźni się w oddaniu do testowania łącza, o którym mowa w ust. 3 o więcej niż 3 

dni; 

c) 

Wykonawca nie odda i nie uruchomi sieci w terminie, o którym mowa w § 1 ust. 3; 

d) 

w miesiącu wystąpiły co najmniej 4 awarie, uniemożliwiające korzystanie z sieci przez łączny 

czas minimum 24 godzin; 

f) 

nie przeprowadzenia któregokolwiek ze szkoleń, w terminach wskazanych w harmonogramie, 

o których mowa w ust. 6 w załączniku nr 3 do umowy. 

Izba  wskazuje,  że  w  zakresie  podniesionego  zarzutu  przede  wszystkim  należy  rozstrzygnąć 

kwestię możliwości ustalenia i naliczenia jednocześnie 

kar umownych 

za odstąpienie od umowy oraz 

za  opóźnienie  bądź  zwłokę  w  wykonaniu  zobowiązania.  Izba  stoi  na  stanowisku,    że  w  przypadku 

braku postanowień umownych przewidujących możliwość kumulacji kar umownych za odstąpienie od 

umowy  oraz  kar  umownych  zastrzeżonych  na  wypadek  zwłoki  bądź  opóźnienia,  strony  mogą  żądać 

tylko kar umownych z tytułu odstąpienia od umowy. 

Dostrzec  należy,  że  we  wzorze  umowy  strony  nie  przewidziały  wyraźnie  możliwości 

jednoczesnego naliczania kar umownych z tytułu zwłoki bądź opóźnienia dłużnika oraz odstąpienia od 

umowy. Przy czym 

podkreślić należy, że jednocześnie każda z tych kar jest z osobna zastrzeżona w 

umowie.  Przedmiotem  rozpoznania  Izby  w  nin

iejszej  sprawy  jest  właśnie  taki  przypadek.  W  tym 

miejscu wskazać należy na wnioski płynące z uchwały Sądu Najwyższego z 18 lipca 2012 r. (sygn. akt 

III CZP 39/12)

. Sąd Najwyższy rozstrzygnął, że roszczenie o zapłatę kary umownej na wypadek zwłoki 

lub  opóźnienia  nie  przysługuje  stronie  odstępującej  od  umowy  wzajemnej,  jeżeli  w  umowie 

zastrzeżono  również  taką  karę  w  związku  z  odstąpieniem  od  umowy.  Oznacza  to,  że  w  przypadku 

skutecznego  odstąpienia  od  umowy,  powód  jest  uprawniony  wyłącznie  do  domagania  się  od 

pozwanego kary umownej z tytułu odstąpienia od umowy, a nie kar umownych z tytułu opóźnienia w 

realizacji  robót  będących  jej  przedmiotem  (wyrok  Sądu  Apelacyjnego  w  Katowicach  z  11  kwietnia 

2013 r., sygn. akt V ACa 17/13, 

wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 8 stycznia 2013 r., sygn. akt 

I  ACa  793/11). 

Sąd  Najwyższy  wskazał,  że  żądanie  kary  umownej  zastrzeżonej  w  związku  z 

odstąpieniem  oraz  kary  umownej  zastrzeżonej  w  związku  ze  zwłoką  bądź  opóźnieniem  stanowią 

roszczenia oparte na dwóch różnych źródłach. Stan opóźnienia lub zwłoki w wykonaniu zobowiązania, 

który  już  ustał,  stanowi  bowiem  jedną  z  postaci  nienależytego  wykonania  zobowiązania,  gdyż 

wierzyciel  zakłada,  że  w  przyszłości  dojdzie  do  wykonania  zobowiązania,  tylko  że  w  sposób 

nienależyty, bo po przekroczeniu terminu do wykonania zobowiązania. W razie natomiast odstąpienia 

od  umowy  z  przyczyny  opóźnienia  bądź  zwłoki  dłużnika  mamy  do  czynienia  z  niewykonaniem 

zobowiązania, gdyż w tym przypadku wierzyciel wie, że do wykonania umowy już nie dojdzie. Wobec 

tego  k

arę  umowną  przewidzianą  na  wypadek  odstąpienia  od  umowy  należy  potraktować  jako  karę 

umowną zastrzeżoną na wypadek  niewykonania zobowiązania (wyrok Sądu Najwyższego z 24 maja 

2012  r.,  sygn.  akt  V  CSK  260/11).  W  uchwale 

wyjaśniono,  że  odstąpienie  od  umowy  z  powodu 

opóźnienia  bądź  zwłoki  powoduje  przekształcenie  się  stanu  zwłoki  lub  opóźnienia  w  stan 

niewykonania  zobowiązania.  Ze  względu  na  to,  że  kara  umowna  przewidziana  na  wypadek 

odstąpienia  od  umowy,  tj.  kara  przewidziana  na  wypadek  niewykonania  zobowiązania  pochłania 

wszelkie  kary  umowne  z  tytułu  wadliwego  wykonania  zobowiązania,  wyłączona  jest  możliwość 

równoczesnego dochodzenia kary umownej zastrzeżonej z tytułu zwłoki lub opóźnienia jako jednej z 

postaci nienależytego wykonania zobowiązania. 

Jednocześnie  dopuszczalne  jest  –  w  ramach  zasady  swobody  umów  wynikającej  z  art. 

 kc  -    aby 

strony  przewidziały  w  umowie  wprost  możliwość  kumulacji  kar  umownych  z  tytułu 

opóźnienia  (zwłoki) i odstąpienia od umowy, co także potwierdził Sąd Najwyższy w  powołanej wyżej 

uchwale.  

Biorąc pod uwagę powyższe Izba stwierdziła, że rozpoznawanym stanie faktycznym w treści 

wzoru  umowy  brak  jest  jednoznacznych,  jasnych  zapisów 

umownych,  przewidujących  po  stronie 

Zamawiającego  możliwość  kumulacji  kar  umownych  za  odstąpienie  od  umowy  oraz  kar  umownych 

zastrzeżonych  na  wypadek  opóźnienia  wykonawcy.  Tym  samym  nie  może  być  mowy  o  tym,  że 

Zamawiający  na  podstawie  postanowień  umownych  w  obecnym  brzmieniu  będzie  uprawniony  do 

jednoczesnego  naliczania  kar  umownych,  zarówno  w  przypadku  odstąpienia  od  umowy  oraz  kar 

umownych  zastrzeżonych  na  wypadek  opóźnienia  wykonawcy.  Zgodnie  z  aktualnym  stanowiskiem 

Sądu  Najwyższego  powołanym  powyżej,  w  sytuacji  braku  zastrzeżenia  umownego  przewidującego 

możliwość kumulacji kar umownych za odstąpienie od umowy oraz kar umownych zastrzeżonych na 

wypade

k zwłoki bądź opóźnienia Zamawiający mogą żądać tylko kar umownych z tytułu odstąpienia 

od umowy. 

Izba zgadza się z argumentacją Odwołującego, który twierdził, że „prawo odstąpienia stanowi 

w

yjątek od zasady trwałości stosunku prawnego, stąd jego zastosowanie nie powinno być uzależnione 

od nieistotnych naruszeń postanowień umowy przez dłużnika (wykonawcę). Jak słusznie wskazuje się 

w literaturze, naruszenie obowiązków umownych przez dłużnika służyć może wierzycielowi wyłącznie 

jako pretekst do wycofania się z umowy, która okazała się dla niego niekorzystna”.  

W  ocenie  Izby

treści  przesłanek  uprawniających  Zamawiającego  do  odstąpienia  od  umowy, 

opisanych  w  §  13  ust.  14  lit.  a,  b,  c,  d  i  f  Izba  stwierdziła,  że  wskazane  przez  Zamawiającego 

podstawy do odstąpienia, z wyjątkiem § 13 ust. 14 lit. b odnoszą się nieznacznych uchybień, czy też 

naruszeń umowy, ze strony wykonawcy. Dla prawidłowego zobrazowania sytuacji, która potencjalnie 

może  mieć miejsce  należy  odwołać  się  chociażby  do  postanowienia  umowy  w  §  13  ust.  14  lit.  c  na 

podstawie  którego,  Zamawiający  już  w  przypadku  1-dniowego  opóźnienia  wykonawcy  w  oddaniu  i 

uruchomieniu sieci w stosunku do zakreślonego terminu jest uprawniony do odstąpienia do umowy i 

naliczenia  kary  umownej.  Analogicznie  w  przypadku,  opisanym  w  §  13  ust.  14  lit.  f,  który  uprawnia 

Zamawiającego

do odstąpienia od umowy, w sytuacji nie przeprowadzenia któregokolwiek ze szkoleń, 

w terminach wskazanych w harmonogramie, o których mowa w ust. 6 w załączniku nr 3 do umowy. 

Jeśli zaś chodzi o przypadki awarii, opisane w 

§ 13 ust. 14 lit. a i d to dostrzec należy, że awaria jest 

sytuacją losową i wynikającą w zdecydowanej większości przypadków z okoliczności niezależnych do 

wykonawcy,  tj

.  jak  awaria  urządzeń  dostępowych  lub  uszkodzenie  kabla  przez  osoby  trzecie. 

Natomiast  w 

przypadku  kabli  światłowodowych  (które  to  medium  Zamawiający  wymaga  dla 

uruchomienia łączy w lokalizacjach OIP/GIP/OSPIP) awarie takie zdarzają się stosunkowo rzadko, ale 

ze względu na zakres prac koniecznych do podjęcia (np. konieczność wymiany kabla) charakteryzują 

się  w  większości  przypadków  dłuższym  czasem  naprawy.  Izba  stanęła  na  stanowisku,  że  w 

omawianym  zakresie  należy  uwzględnić  odwołanie  i  nakazać  Zamawiającemu  modyfikację 

specyfikacji:



w  §  13  ust.  14  lit.  a  wzoru  umowy,  stanowiącym  załącznik  nr  9  do  SIWZ,  przez 

doprecyzowanie, 

polegające na dodaniu zastrzeżenia, że Zamawiający ma prawo do 

odstąpienia od umowy w przypadku, gdy w dwóch kolejnych miesiącach będzie miała 

miejsce awaria i w każdym przypadku opóźnienie w usunięciu awarii łącza przekroczy 

48 godzin; 



w  §  13  ust.  14  lit.  c)  wzoru  umowy,  stanowiącym  załącznik  nr  9  do  SIWZ,  przez 

doprecyzowanie  podstawy  do  odstąpienia  od  umowy  przez  zakreślenie  określonej 

ilości  dni  (nie  mniej  niż  3  dni)  w  zakresie  nie  oddania  i  nie  uruchomienia  przez 

wykonawcę sieci w terminie - z uwzględnieniem terminu o którym mowa w § 1 ust. 3;



w  §  13  ust.  14  lit.  d)  wzoru  umowy,  stanowiącym  załącznik  nr  9  do  SIWZ,  przez 

doprecyzowanie, 

polegające na dodaniu zastrzeżenia, że Zamawiający ma prawo do 

odstąpienia od umowy w przypadku, gdy w dwóch kolejnych miesiącach wystąpiły co 

najmniej  4  awarie,  uniemożliwiające  korzystanie  z  sieci  przez  łączny  czas minimum 

32 godzin; 



w  §  13  ust.  14  lit.  f)  wzoru  umowy,  stanowiącym  załącznik  nr  9  do  SIWZ,  przez 

zwiększenie ilości nieprzeprowadzonych przez  wykonawcę szkoleń (nie mniej niż 2) 

w terminach wskazanych w harmonogramie, o których mowa w ust. 6 w załączniku nr 

3 do umowy.

KIO 983/19 

Izba po dokonaniu analizy zgłoszony zarzutów w świetle zgromadzonego w sprawie materiału 

dowodowego 

stwierdziła, że zarzuty w części potwierdziły się. 

Zgodnie  z  art.  7  ust.  1  Pzp  zamawiający  przygotowuje  i  przeprowadza  postępowanie  o 

udzielenie zamówienia w sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji i równe traktowanie 

wykonawców oraz zgodnie z zasadami proporcjonalności i przejrzystości. 

Zgodnie  z  przepisem  art.  29  ust.  1  Pzp  p

rzedmiot  zamówienia  opisuje  się  w  sposób 

jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń, 

uwzględniając  wszystkie  wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie  oferty. 

Natomiast  według  art.  29  ust.  2  Pzp  przedmiotu  zamówienia  nie  można  opisywać  w  sposób,  który 

mógłby utrudniać uczciwą konkurencję. 

Przepis  art.  29  ust.  1 

Pzp  nakłada  na  zamawiającego  obowiązek  opisania  przedmiotu 

zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  i 

zrozumiałych  określeń,  uwzględnienia  wszystkich  wymagań  i  okoliczności  mogących  mieć  wpływ  na 

sporządzenie  oferty.  Precyzyjność  opisu  przedmiotu  zamówienia  ma  kluczowe  znaczenie  dla 

prawidłowości  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  ponieważ  gwarantuje  zarówno 

porównywalność  ofert  jak  i  możliwość  stosunkowo  łatwej  weryfikacji  zgodności  złożonych  ofert  ze 

specyfikacją. Wieloznaczność opisu czy braki w nim mogą powodować wadliwość ukształtowania cen 

ofert wykonawców, przez ich nieuzasadnione zawyżenie lub zaniżenie. 

Z

godnie  z  ustaloną  linią  orzeczniczą  Izby,  określenie  przedmiotu    zamówienia  jest  nie  tylko 

o

bowiązkiem, ale i uprawnieniem Zamawiającego, który ma prawo  wziąć w tym zakresie pod uwagę 

swoje  uzasadnione  potrzeby.  Jednak  wymagania    Z

amawiającego  muszą  być  adekwatne  do 

przedmiotu  zamówienia  -  ani  zbyt  wysokie,  gdyż  mogłyby  utrudniać  uczciwą  konkurencję,  ani  zbyt 

niskie,  gdyż  przez  selekcję  przeszliby    wykonawcy  niezdolni  do  realizacji  zamówienia  (wyrok  KIO  z 

dnia  26  kwietnia  2018  r.  o  sygn.  akt    KIO  677/18

).  Wskazać  należy,  że  opisanie  przedmiotu 

zamówienia  w  sposób  obiektywny,  z  zachowaniem  zasad  ustawowych,  nie  jest  jednoznaczne  z 

koniecznością  zapewnienia  możliwości  realizacji  zamówienia  wszystkim  podmiotom  działającym  na 

rynku  w 

danej  branży.  Jednakże,  dyspozycją  art.  29  ust.  2  ustawy  ustawodawca  wprowadził  zakaz 

opisywania  przedmiotu  zamówienia  w  sposób,  który  mógłby  utrudniać  uczciwą  konkurencję.  Taka 

konstrukcja niniej

szego zapisu służy realizacji zasady uczciwej konkurencji, a co za  tym idzie zasady 

równego dostępu do zamówienia, wyrażonej w art. 7 ust. 1 ustawy. 

Zarzut nr 1 i 2  

Zarzut naruszenia przez Zamawiającego art. 29 ust. 1 Pzp przez opisanie przedmiotu zamówienia w 

sposób  niewyczerpujący,  nieuwzględniający  wszystkich  wymagań  i  okoliczności  mogących  mieć 

wpływ na sporządzenie oferty z uwagi na zastrzeżenie możliwości: 



zmian lokalizacji świadczenia usług,  



uruchomienia nowych usług w nowych lokalizacjach,  

w 

trakcie  obowiązywania  umowy,  bez  uzależnienia  tych  zmian  od  możliwości  technicznych 

posiadanych  przez  w

ykonawcę  oraz  uniemożliwienie  wykonawcy  pobierania  opłat  za  usługę  w 

wysokości uwzględniającej rzeczywiste koszty jej uruchomienia i świadczenia w nowej lokalizacji. 

Izba uznała zgłoszony zarzut za zasadny 

Z  ustaleń  Izby  wynika,  że  w  §  10  ust.  1  wzoru  umowy  Zamawiający  sprecyzował,  że 

w

ykonawca  zobowiązany  jest  do  przeniesienia  łącza  w  przypadku  zmiany  siedziby  którejkolwiek  z 

jednostek  organizacyjnych  PIP  w  nieprzekraczalnym  terminie  do  90  dni  od  otrzymania  pisemnego 

żądania GIP, OSPIP,OIP, na terenie którego następuje zmiana siedziby. Zamawiający przewiduje, że 

w okresie obowiązywania umowy może zostać przeniesionych 16 siedzib jednostek organizacyjnych 

Państwowej Inspekcji Pracy. Zamawiający uiści zapłatę tylko za faktycznie zlecone i wykonane usługi.  

W  §  10  ust.  3  wzoru  umowy  Zamawiający  przewidział,  że  w  okresie  realizacji  przedmiotu 

umowy  mogą  zostać  utworzone  2  jednostki  organizacyjne  PIP.  Wykonawca  zobowiązany  jest  do 

utworzenia  łącza  w  nieprzekraczalnym  terminie  do  90  dni  od  otrzymania  pisemnego  żądania  GIP, 

OSPIP,OIP. Zamawiający uiści zapłatę tylko za faktycznie zlecone i wykonane usługi.  

Nie było sporne między stronami, że Zamawiający treścią SIWZ zastrzegł, że w toku realizacji 

umowy  może  wystąpić  konieczność  zmiany  lokalizacji  świadczenia  usług  lub  uruchomienia  nowych 

usług w nowych lokalizacjach (§ 10 ust. 1 i 3 wzoru umowy). 

W  odpowiedzi  na  odwołanie  Zamawiający  z  ostrożności  wskazywał,  m.  in  że:  „ewentualne 

przeniesienia lub ewentualne nowe posadowienie siedziby będzie miało miejsce na terenie miasta na 

prawach powiatu. 

(…) Zatem trudno jest uwierzyć, że brak jest technicznych możliwości świadczenia 

usługi  jak  również  oszacowania  kosztów.  Zaproponowane  przez  Wykonawcę  zapisy  sprawią,  że 

Zamawiający,  który  będzie  musiał  skorzystać  z  usług  Wykonawcy  w  zakresie  przeniesienia  lub 

podłączenia, zmuszony będzie do zapłacenie Wykonawcy żądanej przez niego kwoty, a to w sposób 

nieuprawniony stworzy 

uprzywilejowaną pozycję Wykonawcy”. 

Biorąc  pod  uwagę  powyższe  Izba  stwierdziła,  że  opis  przedmiotu  zamówienia  w  zakresie, 

dotyczącym  zmian  lokalizacji  świadczenia  usług  oraz  uruchomienia  nowych  usług  w  nowych 

lokalizacjach  w  trakcie  obowiązywania  umowy  został  sporządzony  przez  Zamawiającego  z 

uchybieniem art. 29 ust. 1 Pzp. Za takim twierdzeniem przemawia to, że w treści specyfikacji brak jest 

szczegółowych informacji, odnoszących się do zmian lokalizacji świadczenia usług oraz uruchomienia 

usług w nowych lokalizacjach. Zamawiający nawet nie podał w jej treści ogólnych danych do których 

odwoływał  się  w  odpowiedzi  na  odwołanie  oraz  w  toku  rozprawy,  tj.  że  nowe  lokalizacje  lub 

przeniesienia  siedzi

by  będą  miały  miejsce  na  terenie  miasta  na  prawach  powiatu.  Podkreślenia 

wymaga,  że  powyższe  twierdzenia  nie  znalazły  się  w  treści  SIWZ  i  obecnie  stanowią  jedynie 

deklarację ze strony Zamawiającego, która w każdym momencie może ulec zmianie. Nie mniej jednak 

nawet gdyby taka informacja znalazła się w treści SIWZ to należałoby ją uznać za zbyt ogólnikową i 

niewystarczającą,  gdyż  do  prawidłowego  skalkulowania  oferty  niezbędne  są  informacje  bardziej 

szczegółowe, co potwierdza argumentacja zaprezentowana przez  Odwołującego oraz przedstawione 

dowody  w  postaci 

zleceń  wywiadu  technicznego  dla  6  losowo  wybranych  lokalizacji.  Z  ich  treści 

wprost  wynika,  że  nie  we  wszystkich  lokalizacjach  jest  możliwe  wykonanie  usługi,  ponadto  usługa 

może  być  wykonana  w  różnych  okresach  czasu,  przy  różnych  nakładach.  Dlatego  też  z  punktu 

widzenia  wykonawcy  informacje  na  temat  lokalizacji  są  bardzo  istotne,  gdyż  mają  istotny  wpływ  na 

kształt ceny składanej oferty. Wobec braku skonkretyzowanych przez Zamawiającego w specyfikacji 

informac

ji na temat lokalizacji przenoszonych oraz nowo tworzonych nie można wykluczyć sytuacji, w 

której  zapewnienie  świadczenia  usług  transmisji  danych  w  nowej  lokalizacji  lub  przeniesienie  usługi 

może  się  wiązać  z  koniecznością  poniesienia  przez  wykonawcę  bardzo  dużych  nakładów 

inwestycyjnych  w  celu  zapewnienia  odpowiedniej  infrastruktury  sieciowej  i  sprzętowej.  W  takim 

przypadku koszty w

ykonawcy mogą być skrajnie różne w zależności od lokalizacji, w której mają być 

uruchomione  łącza  transmisji  danych  i  przepustowości  jakich  będzie  wymagał  Zamawiający,  tym 

bardziej, że Zamawiający wprowadza szereg ograniczeń dotyczących sposobu realizacji tych łączy. W 

związku z tym zasadne wydaje się twierdzenie, że zakres i wartość takich inwestycji jest niemożliwy a 

przynajmniej bardzo utrudniony do przewidzenia przez w

ykonawcę na etapie przygotowywania oferty i 

może  zostać  określony  dopiero  po  przeprowadzeniu  rzetelnej  weryfikacji  możliwości  technicznych 

uruchomienia  konkretnych  łączy,  z  konkretnymi  parametrami,  w  konkretnej  lokalizacji.  Z  uwagi  na 

uwarunkowania  terenowe,  techniczne,  prawne  i  inne,  wykonanie  łącza  w  określonym  miejscu  może 

być  utrudnione,  a  czasem  wręcz  niemożliwe.  Zaznaczenia  wymaga,  że  przy  uruchamianiu  usług  w 

nowych lokalizacjach (w tym przy ich przenoszeniu do 

nowej lokalizacji) koszty dla wykonawcy mogą 

się  wiązać  z  koniecznością  budowy  lub  rozbudowy  infrastruktury  teleinformatycznej  (studzienki, 

kanały,  kable  itp.),  rozbudowy  infrastruktury  sprzętowej,  niezbędnej  do  świadczenia  usługi  w 

określonej  technologii  dostępowej,  doboru  i  zakupu  urządzeń  odpowiednich  dla  tej  technologii  i 

przepustowości.  W  związku  z  tym  niewykluczone  jest,  że  koszt  potencjalnej  inwestycji  dla  danej 

lokalizacji  może  znacznie  przewyższać  wartość  wynagrodzenia  wykonawcy  z  tytułu  świadczonej 

usługi. 

Nie  bez  znaczenia  jest  również  kwestia  możliwości  naliczenia  kary  umownej  przez 

Zamawiającego w takiej sytuacji. Zgodnie z § 13 ust. 4 wzoru umowy w  przypadku nie przeniesienia 

łącza do innej siedziby jednostki organizacyjnej PIP stosownie do § 10 ust. 1, nie podłączenia do sieci 

nowej  siedziby  jednostki  o

rganizacyjnej  PIP  stosownie  do  §  10  ust.  3  albo  nie  odłączenia  jednostki 

o

rganizacyjnej  PIP  stosownie  do  §  10  ust.  4  wykonawca  zapłaci  Zamawiającemu  karę  umowną  w 

wysokości 1500 zł za każdy rozpoczęty dzień opóźnienia. 

Co  istotne,  Zamawiający  w  toku  rozprawy  wyjaśnił,  że  obecnie  nie  posiada  szczegółowych 

informacji, odnoszących się do przenoszonych i nowo tworzonych lokalizacji, niż te podane w SIWZ, w 

szczególności  informacji  na  temat  ich  potencjalnego  adresu.  W  kontekście  wskazanego  stanowiska 

Zamawiającego  Izba  wskazuje,  że  brak  tego  rodzaju  informacji  w  SIWZ  skutkuje  nieprawidłowym, 

bowiem  niepełnym  -  opisem  przedmiotu  zamówienia,  który  powoduje  przerzucenie  na  wykonawcę 

ryzyka  niewłaściwego  skalkulowania  ceny  oferty,  polegającej  na  jej  zaniżeniu  lub  zawyżeniu,  co 

bezpośrednio może przekładać się na poniesienie straty przez wykonawcę albo „przegranie przetargu” 

z  uwagi  na  zbyt  wysoką  cenę.  Wobec  powyższego  Izba  nie  podzieliła  argumentacji  prezentowanej 

przez  Zamawiającego  i  uwzględniła  odwołanie  w  zakresie  zgłoszonego  zarzutu  i  nakazała 

Zamawiającemu modyfikację specyfikacji w § 10 ust. 1 i 3 wzoru umowy, stanowiącym załącznik nr 9 

do  SIWZ, 

przez  uszczegółowienie  opisu  lokalizacji  jednostek  organizacyjnych  nowo  tworzonych  lub 

przenoszonych  o  informacje  związane  z  ustaleniem  przez  wykonawcę  możliwości  technicznych 

świadczenia usług w tych lokalizacjach, w tym m. in. podanie adresu ww. lokalizacji lub – ewentualnie 

–  wyłączenie  informacji  o  utworzeniu  nowych  lokalizacji  lub  ich  przeniesieniu  z  opisu  przedmiotu 

zamówienia prowadzonego postępowania.  

Zarzut nr 3 

Zarzut  naruszenia  przez  Zamawiającego  art.  29  ust.  1  Pzp  w  zakresie  dostępności  lokalizacji,  w 

których Zamawiający nie jest właścicielem budynku, oraz w zakresie możliwości i warunków realizacji 

usług w tych lokalizacjach. 

Izba uznała zgłoszony zarzut za zasadny. 

Z ustaleń dokonanych przez Izbę wynika, że zgodnie z Rozdziałem Il Specyfikacji technicznej, 

s

tanowiącej załącznik nr 2 SIWZ „W przypadku, gdy wykonawca wykonywał będzie prace do realizacji 

sieci PIP WAN, w siedzibie, 

gdy jednostka organizacyjna Państwowej Inspekcji Pracy ma siedzibę w 

budynku,  który  nie  znajduje  się  w  trwałym  zarządzie  jednostki,  a  np.  jest  wynajmowany  lub 

dzie

rżawiony to kwestia ewentualnej zgody należy i zależy od osoby uprawnionej np. właściciela lub 

zarządcy. Zamawiający oświadcza,  że  wszystkie niezbędne  zgody  i upoważnienia Wykonawca musi 

pozyskać  samodzielnie.  Zamawiający  nie  przewiduje  pośrednictwa  w  ewentualnych  ustaleniach  i 

negocjacjach oraz Zamawiający nie ma ani formalnej, ani prawnej możliwości wpływu na decyzje osób 

uprawnionych

”.  

W zakresie rozpoznawanego zarzutu Izba przyznała rację wykonawcy Orange, który słusznie 

twierdził,  że  nie  jest  stroną  umowy  wynajmu  lub  dzierżawy  pomieszczeń  lub  budynku  dla 

Zamawiającego,  z  kolei  właściciel  budynku  w  którym  ma  siedzibę  jednostka  organizacyjna 

Zamawiającego  nie  będzie  stroną  umowy  zawartej  w  wyniku  postępowania  prowadzonego  przez 

Zamawiającego.  Wobec  tego 

zasadnym  jest  twierdzenie  Odwołującego, 

że  istnieje  

prawdopodobieństwo  i  ryzyko,  że  właściciel  budynku  nie  będzie  wyrażał  chęci  podejmowania  z 

w

ykonawcą  żadnych  ustaleń  lub/i  nie  będzie  wyrażał  zgody  na  żadne  prace  instalacyjne, 

uruchomieniowe  czy  związane  z  prowadzeniem  inwestycji,  gdyż  współpraca  właściciela  budynku  i 

wykonawcy 

nie  będzie  w  żaden  sposób  regulowana.  Będzie  ona  uzależniona  tylko  od  dobrej  woli 

właściciela  budynku, na którą  z kolei mogą również  wpłynąć  wzajemne relacje  biznesowe pomiędzy 

Z

amawiającym  i  właścicielem  budynku,  na  które  wykonawca  nie  ma  żadnego  wpływu.  Wobec 

powyższego za racjonalne należy uznać twierdzenia wykonawcy, że przy braku współpracy ze strony 

właściciela  budynku  wykonawca,  bez  wsparcia  i  udziału  Zamawiającego,  nie  będzie  w  stanie 

uruchomić wymaganych usług w danej lokalizacji, co w konsekwencji może skutkować dla wykonawcy 

wysokimi karami umownymi (w tym z tytułu odstąpienia od umowy, do czego w świetle postanowień 

projektu umowy Zamawiający będzie miał prawo). 

W  oc

enie  Izby  powołane  powyżej  postanowienia  specyfikacji  zwalniają  Zamawiającego  z 

obowiązku  pośrednictwa  w  odniesieniu  do  udostępnienia  wykonawcy  lokalizacji,  w  których 

Zamawiający nie jest właścicielem budynku, oraz w zakresie możliwości i warunków realizacji usług w 

tych  lokalizacjach, 

jednocześnie  obarczając  wykonawcę  ryzykiem,  związanym  z  tym  czy  i  w  jakim 

okresie w jakim otrzyma on 

informacje o możliwości doprowadzenia łączy. Podkreślenia wymaga, że 

w  opisywanej sytuacji  wykonawca  pozostaje  bez  wpływu  na decyzję podmiotu trzeciego (właściciela 

budynku)  w  zakresie 

dostępności  lokalizacji  i  możliwości  wykonywania  prac  mających  na  celu 

uruchomienie usług, które mają być świadczone na rzecz Zamawiającego. 

Wobec tego nie może ostać się argumentacja Zamawiającego, który m. in. twierdził, 

że  „przewidywanie  jakichkolwiek  trudności  w  kontaktach  jest  czysto  hipotetyczne  i  nie 

znajduje, w ocenie Zamawiającego, oparcia w stanie faktycznym sprawy. W trakcie realizacji 

poprzedniej  umowy  Spółka  Netia  nie  zgłaszała  żadnych  problemów.  (…)  profesjonalny 

Wykonawca  przed  złożeniem  oferty  powinien  zapoznać  się  ze  wszystkimi  lokalizacjami  i 

możliwościami technicznymi co umożliwi mu profesjonalne sporządzenie oferty”.  

Uznając zasadność zgłoszonego zarzutu Izba nakazała Zamawiającemu modyfikację 

specyfikacji przez doprecyzowanie jej postanowień w zakresie zagwarantowania wykonawcy 

dostępu  do  obiektów  i  pomieszczeń  w  budynkach,  w  których  Zamawiający  wymaga 

dostarczenia  łączy  transmisji  danych  oraz  możliwości  wykonywania  prac  związanych  z 

uruchomieniem i świadczeniem usług. 

Zarzut nr 4 

Zarzut  naruszenia  art.  29  ust.  1  Pzp 

z  uwagi  na  zastrzeżenie  wymagania,  aby  wykonawca 

zagwarantował nie przekroczenie wymaganej wartości opóźnienia RTT i utraty pakietów dla łączy do 

Internetu. 

W  odpowiedzi  na  odwołanie  Zamawiający  twierdził,  że  „Odwołujący  nadinterpretował  zapisy 

przedmiotu  zamówienia. Zamawiający  w każdy miejscu opisu  przedmiotu  zamówienia,   w częściach 

dotyczących  pomiaru  jakichkolwiek  parametrów  łączy  -  wskazuje,  że  pomiary  będą  wykonywane 

pomiędzy interfejsami urządzeń posadowionych w lokalizacjach Zamawiającego po stronie sieci WAN. 

Zarzut 

że  wymagamy  od  Wykonawcy,  aby  wartości  RTT  (round  trip  time)  nie  były  przekraczane  w 

całej  przestrzeni  sieci  Internet,  nie  odpowiada  intencjom  Zamawiającego.  Zamawiając  wymaga  od 

Wykonawcy  tylko  zapewnienia 

wymaganych parametrów dla sieci  zbudowanej przez Wykonawcę na 

potrzeby Zamawiającego, która podlega pełnej kontro i Wykonawcy”. 

W 

toku  rozprawy  Zamawiający  podtrzymał  ww.  argumentację  powołując  się  na  stwierdzenie 

zawarte  na  str.  5  załącznika  nr  2  do  SIWZ,  tj.  „Utrata  pakietów  i  opóźnienie  dla  łącza  zapasowego 

będą  kontrolowane  przez  Zamawiającego,  od  strony  wewnętrznej  sieci  Zamawiającego,  przy 

wykorzystaniu  ping  lub  aplikacji  równoważnej  przy  założeniu,  że  wielkość  wysyłanej  paczki  danych 

wynosi  128  bajtów,  przy  czym  Zamawiający  zastrzega  sobie  prawo  do  zgłoszenia  awarii  łącza  dla 

dostępu do Internetu również w przypadku, jeżeli system monitoringu będzie wskazywał, że łącze to 

nie  dotrzymuje  wymaganych  parametrów.  Zamawiający  uznaje  utratę  pakietów  oraz  opóźnienie  dla 

łącza  zapasowego  za  poprawne  jeżeli  średnia  utrata  pakietów  oraz  średnie  opóźnienie  za  okres 

minimum pięciu minut nie przekroczy wartości podanych w tabeli nr 3. 

Tabela nr 3 

LOKALIZACJA 

Utrata pakietów  

Opóźnienie (RTT) 

GIP 

< 0,1% 

< 50 ms 

Jednostki organizacyjne PIP 

< 0,1% 

< 60 ms 

Przedstawiona  powyżej  treść  specyfikacji  w  ocenie  Izby  nie  jest  jednoznaczna  i  nie 

wynikają z niej wprost twierdzenia na które powołuje się Zamawiający, tzn. że pomiary będą 

wykonywane 

pomiędzy 

interfejsami 

urządzeń 

posadowionych 

w 

lokalizacjach 

Zamawiającego po stronie sieci WAN. Wobec tego za uzasadnione należy uznać twierdzenia 

wykonawcy  Orange,  że  wskazana  treść  SIWZ  może  budzić  wątpliwości  w  zakresie 

obowiązków wykonawcy co do tego, czy weryfikacja parametrów będzie odbywać się jedynie 

w oparciu o sieć wykonawcy.  

W  związku  z  powyższym  Izba  uwzględniając  odwołanie  nakazała  Zamawiającemu 

doprecyzowanie w

ymagania zapewnienia dla łączy do Internetu parametrów: utraty pakietów 

i  opóźnienia  RTT,  przez  wskazanie,  że  parametry  te  mają  być  zagwarantowane  przez 

wykonawcę do punktu styku z siecią Internet. 

Zarzut nr 5 

Zarzut naruszenia art. 7 ust. 1, art. 29 ust. 1, art. 82 ust. 3 i 91 ust. 1 Pzp, oraz art. 140 ust. 1 Pzp z 

uwagi  na  brak  możliwości  weryfikacji  zgodności  oferty  ze  specyfikacją  co  do  zaoferowanych  przez 

wykonawców urządzeń, wynikający z braku wymagania wskazania w formularzu ofertowym urządzeń 

(przynajmniej producent i model) planowanych przez wykon

awców do realizacji zamówienia. 

Izba uznała zgłoszony zarzut za bezzasadny. 

Z ustaleń Izby wynika, że Zamawiający w Specyfikacji technicznej, stanowiącej załącznik nr 2 

do  SIWZ  opisał  parametry,  jakie  powinny  spełnić  zaoferowane  urządzenia  realizujące  funkcje 

bezpiecznych  węzłów  dla  lokalizacji  Zamawiającego.  Powyższe  zostało  potwierdzone  przez 

Zamawiaj

ącego  w  toku  rozprawy,  bowiem  Zamawiający  stwierdził,  że  ustalił  jedynie  minimalne 

wymagania względem poszczególnych urządzeń, opisanych w pkt IV, V, VI, VII A, B, C, D, VIII, XI, XII, 

XIII specyfikacji technicznej, stanowiącej załącznik nr 2 do SIWZ.  

 Ni

e  było  sporne  między  Stronami,  że  postanowieniami  SIWZ  Zamawiający  nałożył  na 

wykonawcę  obowiązek,  aby  w  terminie  10  dni  od  podpisania  umowy  wykonawca  przedstawił  do 

akceptacji  projekt  sieci  PIP 

WAN,  który  musi  zawierać  spis  urządzeń  i  oprogramowania. 

Zama

wiającego  w  odpowiedzi  na  odwołanie  wyjaśnił  również,  że  w  projekcie  umowy  Zamawiający 

opisał  zasady  odbioru  wykonania  usługi  na  które  składają  się  protokoły  sprawdzające  prawidłowe 

działanie  zaoferowanego rozwiązania, dopiero  wówczas mają potwierdzić  w  pełni,  że  uruchomione i 

skonfigurowane  rozwiązanie,  zaproponowane  przez  Wykonawcę,  wykazuje  prawidłowość  dobranych 

urządzeń.  

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia Izby oraz wyjaśnienia Zamawiającego Izba stwierdziła, 

że  dokonany  przez  Zamawiającego  opis  wymagań  względem,  oferowanych  przez  wykonawców 

urządzeń nie ma na celu weryfikacji spełnienia przez wykonawcę warunków udziału w postępowaniu 

ani  też  nie  jest  przedmiotem  weryfikacji  treści  oferty  wykonawcy  w  zakresie  jej  zgodności  lub 

niezgodności z treścią specyfikacji a ma posłużyć Zamawiającemu jedynie w celu zaznajomienia się z 

zastosowanymi  przez  wykonawcę  urządzeniami  oraz  oprogramowaniem  oraz  ich  wzajemną 

konfiguracją. Wobec tego Izba nie dopatrzyła się w zakresie rozpoznawanego zarzutu przepisów: art. 

7 ust. 1, art. 29 ust. 1, art. 82 ust. 3 i 91 ust. 1 Pzp, oraz art. 140 ust. 1 Pzp. 

Zarzut nr 6 

Zarzut  naruszenia  art.  29  ust.  1  i  2  Pzp 

z  uwagi  na  zastrzeżenie,  że  łącza  MPLS  do  lokalizacji 

OIP/GIP/OSPIP  mają  zostać  doprowadzone  z  wykorzystaniem  technologii  światłowodowej  od  dnia 

oddania  sieci  WAN  do  użytku  Zamawiającego,  bez  zagwarantowania  wykonawcom  okresu 

przejściowego na wybudowanie światłowodów do tych lokalizacji i umożliwienia tymczasowej realizacji 

łączy w innej technologii (spośród dopuszczonych przez Zamawiającego dla pozostałych łączy). 

Izba  ustaliła,  że  zgodnie  z  treścią  Specyfikacji  technicznej,  stanowiącej  załącznik  nr  2  do 

SIWZ  Zamawiający  wymagał,  żeby  łącza  do  lokalizacji  OIP/GIP/OSPIP  zostały  doprowadzone  z 

wykorzystaniem  technologi

i  światłowodowej.  Wskazać  należy,  że  Zamawiający  dopuścił  zmianę 

nośnika  łącza  MPLS  do  lokalizacji  PIP  (możliwość  ta  nie  dotyczy  lokalizacji:  GIP,  OSPIP,  OIP 

Wa

rszawa  OIP  Katowice,  OIP  Wrocław,  OIP  Poznań,  OIP  Rzeszów,  OIP  Gdańsk,  OIP  Łódź,  gdzie 

technologia światłowodowa jest bezwzględnie wymagana) na inny z wymienionych niż światłowód w 

celu  wykonania  przedmiotu  umowy  na  skutek  okoliczności,  których  nie  można  było  przewidzieć  w 

chwili zawarcia umowy, spowodowanych m.in. 

zmianą obowiązujących przepisów prawnych lub norm 

technicznych lub technologii dotyczących sposobu wykonania przedmiotu umowy, przy czym zmiany 

te mogą być powodowane w szczególności następującymi przyczynami: 

a) 

konieczność  zrealizowania  przedmiotu  umowy  przy  zastosowaniu  innych  rozwiązań 

technicznych/technologicznych,  niż  wskazane  w  SIWZ,  w  sytuacji,  gdyby  zastosowanie 

przewidzianych  rozwiązań  groziło  niewykonaniem  lub  wadliwym  wykonaniem  Przedmiotu 

umowy, 

b) 

konieczność  zrealizowania  Przedmiotu  umowy  przy  zastosowaniu  innych  rozwiązań 

technicznych lub materiałowych ze względu na zmiany obowiązującego prawa, 

c) 

zmianą  wymagań  określonych  w  załączniku  nr  1  do  Umowy,  w  przypadku  gdy  wymaganie 

opisane  w  załączniku  nr  1  do  Umowy  nie  gwarantuje  osiągnięcia  przez  Zamawiającego 

zamierzonego celu, a zmiana ta nie jest niekorzystna dla Zamawiającego. 

Każda zmiana nośnika łącza MPLS do lokalizacji PIP z technologii światłowodowej na inną z 

wymienionych, wymaga akceptacji Zamawiającego na piśmie. 

W  toku  roz

prawy  Zamawiający  jedynie  dodatkowo  wyjaśnił,  że  w  zakresie  wymaganej 

technologii światłowodowej mamy do czynienia nie z 30 jednostkami - jak twierdził Odwołujący - a 18 

jednostkami (1 GIP, 16 OIP i 1 OSPIP, co daje łącznie 18 jednostek). Opisane powyżej 9 jednostek 

bezwzględnie  zostało  wyłączonych,  natomiast  w  zakresie  pozostałych  9-ciu  jednostek  dopuszczono 

inną technologię, ale za zgodą Zamawiającego i pod określonymi warunkami opisanymi na stronie 3 i 

4 załącznika nr 2 do SIWZ.  

W zakresie podniesionych 

zarzutów Izba stanęła na stanowisku, że Odwołujący nie wykazał w 

sposób  wystarczający,  że  postanowienia  specyfikacji,  odnoszące  się  wymogu  realizacji  łącz  w 

technologii  MPLS  (oraz  odstępstwa  w  tym  zakresie)  są  wymaganiami  nadmiernymi,  które  nie  są 

uzasadn

ione  potrzebami  Zamawiającego.  Wręcz  przeciwnie.  Izba  za  wiarygodne  i  przekonywujące 

uznała wyjaśnienia Zamawiającego, że podane przez niego lokalizacje mają charakter strategicznych 

dla  funkcjonowania  i  działalności  Zamawiającego,  co  w  sposób  bezpośredni  przekłada  się  na 

konieczność stosowanej technologii realizacji łącz. Zgodzić należało się również z Zamawiającym, że 

Odwołujący, opierając się jedynie na własnych rozważaniach, mających charakter czysto hipotetyczny 

nie  wykazał  w  sposób  dostateczny,  że  wymagania  Zamawiającego  w  omawianym  zakresie  są 

wygórowane i nie mają poparcia w potrzebach Zamawiającego, a także iż powodują uprzywilejowanie 

jakiegokolwiek  wykonawcy,  w  szczególności  preferują  dotychczasowego  wykonawcę.  Również  za 

nieprzekonywujące  Izba  uznała  twierdzenia  Odwołującego,  który  podnosił,  że  potrzeba 

odpowiedniego  czasu  jest  uwarukowana  chociażby  uzyskaniem  odpowiednich  pozwoleń,  czy  też 

warunków  atmosferycznych  lub  też  uregulowaniem  prawnej  sytuacji  gruntów.  W  braku 

przekonywujących  dowodów  słuszne  wydaje  się  stwierdzenie,  że  w  zasadzie  jest  to  kwestia 

odpowiedniej  mobilizacji  ze  strony  wykonawcy,  w  szczególności,  że  Zamawiający  nie  zastrzegł  w 

specyfikacji  konieczności  osobistego  wykonania  zamówienia,  więc  wykonawca  może  skorzystać  z 

potencjału innych podmiotów lub też skorzystać z możliwość dzierżawienia łącz. W związku z tym Izba 

uznała zgłoszone zarzuty jako niezasadne. 

Zarzut nr 7 

Zarzut  naruszenia  art.  29  ust.  1  i  2  Pzp 

z  uwagi  na  ograniczenie  możliwości  świadczenia  usługi 

serwisowej  jedy

nie  przez  producenta  sprzętu  lub  jego  autoryzowanego  dystrybutora,  bez 

uwzględnienia  okoliczności  że  możliwość  świadczenia  usług  serwisowych  o  wymaganej  jakości 

posiadają  również  inne  podmioty,  co  dodatkowo  uprzywilejowuje  w  sposób  nieuzasadniony 

wykonawców, którzy są producentami sprzętu lub autoryzowanymi dystrybutorami. 

I

zba uznała zgłoszony zarzut za zasadny. 

Izba  ustaliła,  że  w  Rozdziale  VI  w  punkcie  „Gwarancja  i  serwis”  Zamawiający  określił 

następujące    wymaganie:  „Gwarancja/AHB/SOS:  System  musi  być  objęty  rozszerzonym  wsparciem 

technicznym gwarantującym udostępnienie oraz dostarczenie sprzętu zastępczego na czas naprawy 

sprzętu  w  następnym  dniu  roboczym  (w  ciągu  9  godzin  roboczych)  od  momentu  potwierdzenia 

przyjęcia  zgłoszenia, realizowanym przez producenta rozwiązania  lub autoryzowanego  dystrybutora. 

Dla zapewnienia wysokiego poziomu usług podmiot serwisujący musi posiadać certyfikat ISO 9001 w 

zakresie świadczenia usług serwisowych. Zgłoszenia serwisowe będą przyjmowane w języku polskim 

siedem  dni 

w  tygodniu,  24  godziny  na  dobę  przez  dedykowany  serwisowy  moduł  internetowy  oraz 

infolinię w języku polskim siedem dni w tygodniu, 24 godziny na dobę”. 

Zarówno w  odpowiedzi na odwołanie jak również w toku rozprawy Zamawiający wyjaśniał, że 

„umożliwił świadczenie usług serwisowych przez producenta autoryzowanych dystrybutorów, gdyż są 

to  podmioty  posiadające  odpowiednią  wiedzę  doświadczenie  w  zakresie  właściwej  eksploatacji  i 

serwisu  systemu  oraz  gwarantujące  możliwość  zachowania  krótkich  terminów  związanych  z 

ewentualną  naprawą  lub  wymianą urządzeń. Wymóg ten nie jest  nadmierny  i jest  zasadny  z  punktu 

widzenia usprawiedliwionych potrzeb Zamawiającego (np. współpraca z innymi systemami)”. 

Izba  stwierdziła,  że  żądanie  realizacji  wsparcia  technicznego  przez  producenta  rozwiązania 

lub  autoryzowanego  dystrybutora  nie  znajduje  uzasadnienia  w  obiektywnych  potrzebach 

Zamawiającego  i  jest  nadmierne.  Rację  ma  Odwołujący,  który  twierdził,  że  za  pomocą  tak 

skonstruowanyc

h  postanowień  SIWZ  Zamawiający  w  sposób  nieuprawniony  ogranicza  wykonawcy 

możliwość  wolnego  wyboru  sposobu  realizacji  umowy  oraz  partnerów  biznesowych  (jeśli  tacy  będą 

niezbędni  do  realizacji  umowy).  Co  istotne,  wymaganie  Zamawiającego  odnośnie  serwisu  w 

p

owołanym  kształcie  powoduje  preferowanie  wykonawców,  którzy  są  producentami  lub 

autoryzowanymi dystrybutorami rozwiązań.  

W  tym  miejscu  należy  zwrócić  uwagę,  że  przedmiotem  rozpoznawanego  postępowania  nie 

jest  dostawa  konkretnych  urządzeń  na  rzecz  Zamawiającego,  które  mogą  wymagać  określonego 

katalogu  usług  serwisowych,  konkretnego  producenta  -  a  usługa  zapewnienia  dostępu  do  sieci  PIP 

WAN  wraz  z  usługą  serwisu  dla  Państwowej  Inspekcji  Pracy.  W  związku  z  powyższym  Izba  nie 

znajduje  uzasadnienia  zast

rzeżenia  usług serwisowych jedynie  do  producentów  lub autoryzowanych 

dystrybutorów  poszczególnych  rozwiązań.  Izba  stoi  na  stanowisku,  że  w  ramach  rozpoznawanego 

postępowania serwis może być świadczony przez wykonawcę, który posiada w tym zakresie stosowne 

uprawnienie  i  doświadczenie.  Powyższe  rozwiązanie  nie  wyklucza  możliwości  czy  też  konieczności 

wykupienia  przez  wykonawcę  pewnego  „pakietu  serwisowego”  u  danego  producenta  czy 

autoryzowanego  dystrybutora.  Również  nie  stoi  to  na  przeszkodzie,  aby  Zamawiający  opisał  swoje 

wymagania  względem  czynności  serwisowych  z  wyodrębnieniem  konkretnych  czynności,  które 

przynależą  do  czynności  realizowanych  przez  producenta  bądź  autoryzowanego  dystrybutora.  Nie 

mniej  jednak  powyższe  wymagania  Zamawiającego  nie  mogą  prowadzić  do  ustanowienia  wymogu 

realizacji  całej  usługi  wsparcia  technicznego  jedynie  przez  producenta  rozwiązania  lub 

autoryzowanego dystrybutora. 

Uznając  zasadność  zgłoszonego  zarzutu  Izba  uwzględniając  odwołanie  nakazała 

Zamawiającemu wykreślenie w punkcie „Gwarancja i serwis” w Rozdziale VI załącznika nr 2 do SIWZ 

„Specyfikacja  techniczna”  wymagania,  że  realizacja  wsparcie  technicznego  przez  producenta 

rozwiązania lub autoryzowanego dystrybutora. 

W  przypadku  zarzutów  nr  8  i  9  Izba  potwierdziła  ich  zasadność  i  nakazała  Zamawiającemu 

modyfikację specyfikacji:  



w § 13 ust. 14 lit. a) wzoru umowy, stanowiącym załącznik nr 9 do SIWZ, przez 

doprecyzowanie, 

polegające na dodaniu zastrzeżenia, że Zamawiający ma prawo 

do  odstąpienia  od  umowy  w  przypadku,  gdy  w  dwóch  kolejnych  miesiącach 

będzie miała miejsce awaria i w każdym przypadku opóźnienie w usunięciu awarii 

łącza przekroczy 48 godzin; 



w § 13 ust. 14 lit. d) wzoru umowy, stanowiącym załącznik nr 9 do SIWZ, przez 

doprecyzowanie, 

polegające na dodaniu zastrzeżenia, że Zamawiający ma prawo 

do  odstąpienia  od  umowy  w  przypadku,  gdy  w  dwóch  kolejnych  miesiącach 

wystąpiły co najmniej 4 awarie, uniemożliwiające korzystanie z sieci przez łączny 

czas minimum 32 godzin; 



w  §  13  ust.  1  wzoru  umowy,  stanowiącym  załącznik  nr  9  do  SIWZ,  przez 

obniżenie kary umownej do kwoty 500 zł za każdą rozpoczęta godzinę opóźnienia 

w stosunku do terminu wyznaczonego w § 12 ust. 1 wzoru umowy. 

Argumentacja zaprezentowana przez Izbę, która legła u podstaw uwzględniania ww. 

zarzutów jest tożsama z tą przedstawioną w zakresie analogicznych zarzutów, zawartych w 

odwołaniu o sygn. akt KIO 980/18. 

Podsumowując,  Izba  stwierdziła,  że  opisane  powyżej  naruszenia  przez  Zamawiającego 

przepisów ustawy mogą mieć wpływ na wynika postępowania dlatego na podstawie art. 192 ust. 2 Pzp 

uwzględniła odwołanie i nakazała Zamawiającemu zmianę treści specyfikacji. 

Uwzględniając powyższe, na podstawie art. 192 ust. 1 i 2 Pzp orzeczono jak w sentencji. 

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku, na podstawie art. 192 ust. 9 i 10  ustawy 

Pzp  oraz  w  oparciu  o  przepisy 

§  3  pkt  1  a)  i  b)  rozporządzenia  Prezesa  Rady  

M

inistrów z dnia 15 marca 2010 roku w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania 

oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41,  poz. 

………………………….. 
………………………….. 
…………………………..