Sygn. akt: KIO 1585/18
WYROK
z dnia
4 września 2018 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Marzena Teresa Ordysińska
Protokolant:
Rafał Komoń
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 sierpnia 2018 r. w Warszawie
odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 9 sierpnia 2018 r. przez
wykonawcę ECM Group Polska spółka akcyjna w Warszawie w postępowaniu prowadzonym
przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad w Warszawie Oddział we Wrocławiu
przy udziale wykonawc
ów wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Drogowa
Trasa Średnicowa spółka akcyjna w Katowicach i INKO CONSULTING spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością w Pszczynie, zgłaszających przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie zamawiającego,
przy udziale wykonawcy
Lafrentz Polska spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
w Poznaniu,
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego
orzeka:
Oddala odwołanie.
2. K
osztami postępowania obciąża wykonawcę ECM Group Polska spółka akcyjna
w Warszawie i:
2.1. zalicza w
poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie:
piętnaście tysięcy złotych, zero groszy), uiszczoną przez wykonawcę ECM Group Polska
spółka akcyjna w Warszawie tytułem wpisu od odwołania;
zasądza od wykonawcy ECM Group Polska spółka akcyjna w Warszawie na rzecz
Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Oddział we Wrocławiu kwotę 3 600 zł 00 gr
(słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy), stanowiącą koszty postępowania
odwoławczego poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2017, poz. 1579
z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego we Wrocławiu.
Przewodniczący: ………………………………
Sygn. akt KIO 1585/18
U z a s a d n i e n i e
I.
Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad w Warszawie Oddział we Wrocławiu
(zwana dalej Zamawiającym), prowadzi postępowanie na wykonanie zamówienia
publicznego pn.
„Zaprojektowanie i wybudowanie S3 Legnica (A4) - Lubawka zad. III od
węzła Bolków (bez węzła) do węzła Kamienna Góra Północ”.
Postępowanie prowadzone jest na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.
Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2017, poz. 1579 z późn. zm.; dalej: Prawo
zamówień publicznych albo ustawa Pzp).
W dniu 9 sierpnia 2018 r. wykonawca ECM Grou
p Polska spółka akcyjna w
Warszawie
(dalej: Odwołujący) wniósł odwołanie, w którym zarzucił Zamawiającemu
naruszenie następujących przepisów:
art. 24 ust 1 pkt 17 i art. 24 ust. 4 ustawy Pzp poprzez ich błędne zastosowanie
i
wykluczenie Odwołującego oraz odrzucenie oferty z powodu podania informacji
wprowadzających w błąd Zamawiającego w zakresie doświadczenia osoby S. K. podczas,
gdy Odwołujący dochował staranności przy sporządzaniu oferty, Zamawiający nie został
wprowadzony w błąd i kwestionowane informacje nie miały wpływu na decyzje
Zamawiającego podejmowane w postępowaniu;
art. 24 ust. 8 i 9 ustawy Pzp poprzez bezzasadne kwestionowanie zasadności
przeprowadzenia procedury samooczyszczenia, podczas gdy Krajowa Izba Odwoławcza
w wyroku z dnia 17 ma
ja 2018r, w sprawie sygn. akt KIO 819/18 nakazała Zamawiającemu
umożliwienie Odwołującemu przeprowadzenia procedury samooczyszczenia, a także błędną
ocenę procedury samooczyszczenia wdrożonej przez Odwołującego i uznanie, że
Odwołujący nie wykazał, że podjął wszelkie niezbędne środki, by jego działania jako
profesjonalisty charakteryzowały się rzetelnością podczas gdy prawidłowa ocena złożonych
wyjaśnień i dowodów w ramach procedury samooczyszczenia winna prowadzić do wniosku,
że Odwołujący w sposób należyty wykazał, że podjęte przez niego środki są wystarczające
do wykazania rzetelności Odwołującego.
Odwołujący uzasadnił swoje zarzuty następująco:
Odwołujący wskazywał, że Zamawiający bezpodstawnie uznał, że w zaistniałym stanie
faktycznym ziściły się przesłanki do wykluczenia Odwołującego z powodu przedstawienia
informacji wprowadzających w błąd Zamawiającego, mogących mieć istotny wpływ na decyzje
Zamawiającego, ponieważ przeprowadzona procedura samooczyszczenia potwierdza, że
Odwołujący podjął środki wystarczające do wykazania rzetelności. W przedmiotowym stanie
faktycznym istota sporu jest de facto ocena przeprowadzonej przez Odwołującego procedury
self-
cleaning, ponieważ co do podania informacji wprowadzających w błąd Krajowa Izba
Odwoławcza zajęła przywoływanym wyroku KIO 819/18. Jak wskazała jednak Izba w tym
wyroku, wykluczenie Odwołującego z postępowania należało uznać za przedwczesne.
Z
uzasadnienia wynika, że dopiero ewentualny brak wdrożenia procedury samooczyszczenia
lub negatywna ocena wdrożonych rozwiązań będzie uprawniała Zamawiającego do
wykluczenia Wykonawcy.
Reasumując, Odwołujący stwierdzał, że w jego ocenie przeprowadził w sposób należyty
procedurę samooczyszczenia, a tym samym Zamawiający nie miał podstaw do wykluczenia go
z postępowania w związku z podaniem informacji wprowadzających w błąd odnośnie S. K.
W związku z powyższym Odwołujący wnosił o uwzględnienie odwołania i:
1. unieważnienie wykluczenia Odwołującego i odrzucenia jego oferty i uwzględnienie jej
przy wyborze oferty najkorzystniejszej,
2. dokonanie wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej.
Zamawiający nie uwzględnił zarzutów podniesionych w odwołaniu.
Do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego przystąpili wykonawcy wspólnie
ubiegający się o udzielenie zamówienia: Drogowa Trasa Średnicowa spółka akcyjna
w
Katowicach i INKO CONSULTING spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Pszczynie
oraz wykonawca Lafrentz Polska spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Poznaniu.
II.
Nie stwierdzono zaistnienia przesłanek, o których mowa w art. 189 ust. 2 Prawa zamówień
publicznych, wobec czego rozpoznano odwołanie na rozprawie.
Odwołującemu przysługuje prawo do wniesienia odwołania zgodnie z art. 179 ust. 1
Prawa zamówień publicznych, bowiem ma interes w uzyskaniu danego zamówienia i może
ponieść szkodę w wyniku ewentualnego naruszenia przez Zamawiającego Prawa zamówień
publicznych.
Po zapoznaniu się z dokumentacją postępowania i stanowiskami Stron, Krajowa Izba
Odwoławcza zważyła, co następuje: odwołania nie można uwzględnić.
Izba jako dowód w sprawie z urzędu dopuściła dokumentację postępowania sygn. akt
KIO 596/18 i KIO 819/18.
Zarzut naruszenia art. 24 ust 1 pkt 17 i art. 24 ust. 4 Prawa zamówień publicznych
poprzez ich błędne zastosowanie i wykluczenie Odwołującego oraz odrzucenie oferty
z
powodu podania informacji wprowadzających w błąd Zamawiającego w zakresie
doświadczenia osoby S. K. podczas, gdy Odwołujący dochował staranności przy
sporządzaniu oferty, Zamawiający nie został wprowadzony w błąd i kwestionowane
informacje nie miały wpływu na decyzje Zamawiającego podejmowane w postępowaniu.
Izba ustaliła, co następuje:
1. Odwołujący w kilku postępowaniach podał informacje dotyczące Pana S. K. Informacje te
zostały przez Izbę uznane za nieprawdziwe w postępowaniu sygn. akt KIO 596/18. Co
więcej, w przywołanym postępowaniu odwoławczym, Izba stwierdziła, że okoliczność, iż
informacje dotyczące Pana K. są nieprawdziwe, była bezsporna (,,Niezgodności z prawdą
tego oświadczenia nie była zatem sporna, gdyż została ona przyznana przez Odwołującego
w trakcie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego i nie była kwestionowana na
etapie rozprawy.” – strona 31 uzasadnienia wyroku w sprawie sygn. akt KIO 596/18).
2. W postępowaniu, w którym wniesiono rozpatrywane odwołanie, Odwołujący podał te same
informacje w odniesieniu do Pana S. K
. Informacje te miały wpływ na przyznanie punktów w
pozacenowym kryterium oceny ofert.
Wobec powyższych okoliczności Izba stwierdziła, że nie doszło do naruszenia
przepisów wskazanych przez Odwołującego. Po pierwsze, Odwołujący sam przyznał, że
informacje dotyczące Pana K. były nieprawdziwe, po drugie, zostało to potwierdzone
orzeczeniem sygn. akt KIO 596/18. Zatem zaistniała przesłanka wykluczenia wykonawcy na
podstawie art. 24 ust 1 pkt 17 i w konsekwencji odrzucenia jego oferty na podstawie art. 24
ust. 4 Prawa zamówień publicznych
Zarzut naruszenia art. 24 ust. 8 i
9 Prawa zamówień publicznych poprzez
bezzasadne kwestionowanie zasadności przeprowadzenia procedury samooczyszczenia,
podczas gdy Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku z dnia 17 maja 2018r, w sprawie sygn. akt
KIO 819/18 nakazała Zamawiającemu umożliwienie Odwołującemu przeprowadzenia
procedury samooczyszczenia, a także błędną ocenę procedury samooczyszczenia
wdrożonej przez Odwołującego i uznanie, że Odwołujący nie wykazał, że podjął wszelkie
niezbędne środki, by jego działania jako profesjonalisty charakteryzowały się rzetelnością
podczas gdy prawidłowa ocena złożonych wyjaśnień i dowodów w ramach procedury
samooczyszczenia winna prowadzić do wniosku, że Odwołujący w sposób należyty wykazał,
że podjęte przez niego środki są wystarczające do wykazania rzetelności Odwołującego.
Izba ustaliła, co następuje:
1. W postępowaniu sygn. akt KIO 819/18 Krajowa Izba Odwoławcza w pkt 1a) sentencji
orzeczenia, uwzględniła odwołanie ,,w zakresie zarzutu naruszenia art. 24 ust. 8 ustawy
Prawa zamówień publicznych” i nakazała Zamawiającemu ,,unieważnienie czynności wyboru
oferty najkorzystniejszej, unieważnienie czynności wykluczenia Odwołującego z
postępowania oraz nakazuje wezwanie na podstawie art. 24 ust. 8 ustawy Pzp
Odwołującego do złożenia wyjaśnień w zakresie przedstawienia dowodów na podjęcie
środków gwarantujących jego rzetelność i nakazuje Zamawiającemu powtórzenie czynności
wyboru oferty najkorzystniejszej z uwzględnieniem wyników dokonanych czynności”.
2. Zamawiający nie zgodził się z powyższym orzeczeniem i złożył na nie skargę do
właściwego Sądu Okręgowego. Niezależnie od powyższego, biorąc pod uwagę, że wyrok
Krajowej Izby Odwoławczej jest wykonalny z chwilą jego ogłoszenia, Zamawiający wezwał
Odwołującego do przedstawienia dowodów zgodnie z art. 24 ust. 8 Prawa zamówień
publicznych.
3. Odwołujący w odpowiedzi na wezwanie przy pismach z dnia z 28 maja, 21 czerwca i 9
lipca 2018 r. przedkładał dokumenty, mające jego zdaniem wykazać skuteczne
przeprowadzenie procedury samooczyszczenia. Przy piśmie z dnia 25 maja 2018 r.
przedłożył ,,Instrukcję weryfikacji informacji dotyczących doświadczenia personelu” z dnia 21
maja 2018 r. (dalej: Instrukcja). Z § 3 ust. 1 tejże Instrukcji wynika, że ,,Personel Działu
prawnego jest zobowiązany do stosowania dla każdej z danych co najmniej dwóch z poniżej
opisanych metod weryfikacji danych w tym jedną z metod bezpośrednich wskazanych w pkt
2 i 3 poniżej.” W kolejnych ustępach § 3 wskazano następujące metody weryfikacji:
spotkanie z członkiem przyszłego Personelu (ust. 2), bezpośrednia rozmowa telefoniczna z
,,daną sobą [zapewne osobą – przyp. składu orzekającego] Personelu” (ust. 3), bazy danych
związane z prowadzeniem i udzieleniem inwestycji (ust. 4), strony internetowe (ust. 5),
zapytania w
formie wniosku o dostępie do informacji publicznej (ust. 6), sprawdzenie danych
z już posiadanymi przez spółkę informacjami (ust. 7). Izba na posiedzeniu odtajniła polemikę
pomiędzy Odwołującym a Zamawiającym, w aktach postępowania odwoławczego, dotyczącą
procedury samooczyszczenia, nie dopatruj
ąc się przesłanek, uzasadniających utajnienie jej
jako tajemnicy przedsiębiorstwa.
4. Zamawiający ocenił skuteczność procedury samooczyszczenia negatywnie i wykluczył
Odwołującego z postępowania.
Izba przyznała rację Zamawiającemu. Z przywołanego § 3 Instrukcji wynika, że
należy weryfikować informacje co najmniej dwoma metodami, ale nie wynika, że obie te
metody nie mogą być źródłami opartymi wyłącznie na kontakcie z osobą, której dane
dotyczą. Być może intencja Odwołującego przy tworzeniu Instrukcji była inna, jednak
interpretacja postanowień Instrukcji przez Zamawiającego była w ocenie składu
orzekającego prawidłowa – Instrukcja nie wyklucza oparcia weryfikacji informacji (które
potencjalnie mogą mieć wpływ na wynik postępowania) wyłącznie na źródłach osobowych,
które mogą być zawodne, z wielu powodów. Ponadto, gdyby nawet, obok obowiązkowego
źródła osobowego, wybrać drugą metodę weryfikacji, spośród katalogu opisanego w § 3
Instrukcji, to mogłyby to być strony internetowe, które nie są w pełni wiarygodne. W
postępowaniu sygn. akt KIO 596/18 sam Odwołujący w odwołaniu wskazywał, ,,że
informacje na stronach internetowych nie mogą być wiążącym źródłem informacji, gdyż
często zawierają informacje sprzeczne, nierzetelne i nie odpowiadające stanowi
faktycznemu.
” (opis stanu faktycznego ze strony 8 uzasadnienia wyroku sygn. akt KIO
Reasumując, Izba uznała, że Zamawiający prawidłowo w sposób negatywny ocenił
procedurę samooczyszczenia opisaną przez Odwołującego. Procedura taka nie będzie
skuteczna, jeżeli Odwołujący, regulując procedurę weryfikacji prawdziwości informacji,
przyznaje prymat źródeł osobowych nad innymi, zobiektywizowanymi źródłami. Ponadto
strony internetowe, w połączniu ze źródłami osobowymi, nie gwarantują uzyskania w pełni
wiarygodnych i
nformacji. Zatem opisane przez Odwołującego metody weryfikacji
prawdziwości informacji, nie są wystarczającymi, zgodnymi z art. 24 ust. 8 Prawa zamówień
publicznych, środkami organizacyjnymi, odpowiednimi dla zapobieżenia nieprawidłowemu
postępowaniu wykonawcy. Dlatego decyzja Zamawiającego o wykluczeniu wykonawcy
z
postępowania była prawidłowa, i Izba nie dopatrzyła się naruszenia przepisów prawa,
podnoszonych w odwołaniu.
Ze względu na powyższe okoliczności, orzeczono, jak w sentencji.
ust. 9 oraz art. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz.972).
Przewodniczący:
………………………………