KIO 1628/18 WYROK dnia września 2018 r.

Sygn. akt: KIO 1628/18 

WYROK 

 z dnia 

4 września 2018 r.    

Krajowa Izba Odwoławcza  -  w składzie: 

Przewodniczący: 

Paweł Trojan 

Protokolant: 

Zuzanna Idźkowska  

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 sierpnia 2018 r. w Warszawie 

odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  13.08.2018  r.  przez  wykonawcę  Wolters 

Kluwer  Polska  Sp.  z  o.o.  w  Warszawie,  ul.  Przyokopowa  33,  01-208  Warszawa  w 

postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego    Skarb  Państwa  -  Zakład  Informatyki 

Lasów  Państwowych  im.  Stanisława  Kostki  Wisińskiego,  Sękocin  Stary,  ul.  Leśników 

21C,  05-090  Raszyn 

w  trybie  przetargu  nieograniczonego  pn.:  „Dostawa  i  utrzymanie 

Systemu  Elektronicznej  Informacji  Prawnej  oraz  Systemu  Wewnętrznej  Informacji  Prawnej 

dla  jednostek  org

anizacyjnych  PGP  LP  przez  okres  42  miesięcy"  (znak  sprawy: 

DZ.270.60.2018 

przy  udziale  wykonawców  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia  Konsorcjum 

Wydawnictwo C.H. 

Beck Spółka z o.o., ul. Bonifraterska 17, 00-203 Warszawa oraz ABC 

PRO Spółka z o.o., ul. Owsiana 12, 03-825 Warszawa zgłaszającego swoje przystąpienie 

do postępowania wszczętego wskutek wniesienia odwołania po stronie Zamawiającego 

orzeka: 

1. oddala 

odwołanie,  

2.  kosztami  postępowania  w  wysokości  18  600  zł  00  gr  (słownie:  osiemnaście  tysięcy 

sześćset złotych i zero groszy) obciąża Odwołującego - Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o. w 

Warszawie, ul. Przyokopowa 33, 01-208 Warszawa i: 

zalicza w poczet kosztów postępowania kwotę  15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście 

tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę  Wolters  Kluwer  Polska 

Sp. z o.o. w Warszawie, ul. Przyokopowa 33, 01-208 Warszawa 

tytułem wpisu od 

odwołania, 

zasądza  od  wykonawcy  Wolters  Kluwer  Polska  Sp.  z  o.o.  w  Warszawie,  ul. 

Przyokopowa  33,  01-208  Warszawa  na  rzecz 

wykonawców  wspólnie  ubiegający 

się o udzielenie zamówienia Konsorcjum Wydawnictwo C.H. Beck Spółka z o.o., 

ul.  Bonifraterska  17,  00-203  Warszawa  oraz 

ABC  PRO  Spółka  z  o.o.,  ul. 

Owsiana  12,  03-825  Warszawa   k

wotę w wysokości 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy 

ty

siące  sześćset  złotych  i  zero  groszy)  tytułem  zwrotu  kosztów  zastępstwa  przed 

Izbą.  

3.  Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych 

(tekst  jednolity  Dz.  U.  z  20  lipca  2017  r.,  poz.  1579  z  późn.  zm.)    na  niniejszy 

wyrok  - 

w  terminie  7  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem 

Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.  

Przewodniczący: 

…………………… 

U z a s a d n i e n i e 

do wyroku 

z dnia 4 września 2018 r. w sprawie o sygn. akt KIO 1628/18  

Zamawiający  –  Skarb  Państwa  -  Zakład  Informatyki  Lasów  Państwowych  im.  Stanisława 

Kostki  Wisińskiego,  Sękocin  Stary,  ul.  Leśników  21C,  05-090  Raszyn  prowadzi  w  trybie 

przetargu  nieograniczonego  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.: 

„„Dostawa  i  utrzymanie  Systemu  Elektronicznej  Informacji  Prawnej  oraz  Systemu 

Wewnętrznej  Informacji  Prawnej  dla  jednostek  organizacyjnych  PGP  LP  przez  okres  42 

miesięcy" (znak sprawy: DZ.270.60.2018 

Postępowanie  prowadzone  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  o  wartości  powyżej  kwot 

określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp. 

W dniu 23.05.2018 r. ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w suplemencie do Dz. 

U. UE pod numerem 2018/S 096 

– 218346.  

W  dniu  01.08.2018  r.  Zamawiający  poinformował  wykonawców  o  wyborze  oferty 

najkorzystniejszej.  

Odwołanie zostało wniesione do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 13.08.2018 r. w 

formie  pisemnej  przez  wykonawcę Wolters  Kluwer  Polska  Sp.  z  o.o.  wobec  niezgodnych  z 

przepisami  czynności  i  zaniechań  Zamawiającego,  tj.  czynności  wyboru  -  jako  oferty 

najkorzystniejszej  w  Postępowaniu  -  oferty  złożonej  przez  Konsorcjum  w  składzie 

Wydawnictwo  C.H.  Beck  Sp.  z  o.o.  oraz  ABC  PRO  Sp.  z  o.o.  (dalej  jako  „Beck")  wskutek 

zaniechania jej odrzucenia oraz zaniechania wykluczenia Beck z Postępowania, a także od 

czynności  zaniechania  odtajnienia  wyjaśnień  rażąco  niskiej  ceny  złożonych  przez  Beck  i  w 

konsekwencji  nieudostępnienie  tych  wyjaśnień  Odwołującemu  oraz  zaniechania 

udostępnienia protokołu z Postępowania wraz z niektórymi załącznikami. 

Jak wskazano w odwołaniu o powyższych uchybieniach Odwołujący dowiedział się w dniu 1 

sierpnia  2018  r.,  tj.  poprzez  zawiadomienie  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty  przesłane 

prz

ez Zamawiającego. 

I. Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie następujących przepisów PZP: 

1. art. 89 ust. 1 pkt 2) PZP poprzez zaniechanie odrzucenia oferty Beck, mimo że treść oferty 

nie  odpowiada  treści  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  dla  Postępowania  (dalej 

jako „SIWZ"), z uwagi na fakt, iż System Elektronicznej Informacji Prawnej (dalej jako „SEIP") 

zaoferowany  przez  Beck  nie  zawiera  funkcjonalności  Active  Directory  wymaganej  przez 

Zamawiającego,  

2. Odwołujący zarzuciła Zamawiającemu nadto naruszenie art. 87 ust. 1 w zw. Z art. 26 ust. 4 

PZP  poprzez  zaniechanie  wezwania  Beck  do  złożenia  wyjaśnień  dotyczących  treści  oferty 

Beck  i  złożonych  przezeń  oświadczeń  w  Postępowaniu  -  w  zakresie  dotyczącym  ww. 

funkcjonalności,  pomimo  istnienia  okoliczności  wskazujących  na  uzasadnione  po  stronie 

Zamawiającego wątpliwości co do oferty i oświadczeń Beck; 

3. art. 24 ust. 1 pkt 17) PZP w zw. z art. 91 ust. 2 pkt 1) PZP w zw. z art. 14 PZP w zw. z art. 

387 k.c. poprzez zaniechanie wykluczenia wykonaw

cy Beck, podczas gdy ten wprowadził w 

błąd Zamawiającego w zakresie jednego z kryteriów oceny ofert (XIII SIWZ ust. 2 oraz ust. 5 

lit.  b)),  tj.  odnośnie  sumy  komentarzy  (wskazując  ich  łączną  liczbę  jako  1  133  688 

komentarzy),  co  miało  wpływ  na  wynik  Postępowania,  bowiem  skutkowało  niezasadnym 

przyznaniem  przez  Zamawiającego  określonej  liczby  punktów  ofercie  Beck  w  ramach  tego 

kryterium ; 

4. art. 89 ust. 1 pkt 3) PZP poprzez zaniechanie odrzucenia oferty Beck, podczas gdy sposób 

liczenia  komentarzy  przez  Be

ck,  opisany  w  pkt  2.  Powyżej  i  zastosowany  w  zakresie 

kryterium oceny ofert, stanowi czyn nieuczciwej konkurencji; 

5.  art. 90 ust. 3 PZP w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 4)  PZP w zw. z art. 90 ust. 1a PZP poprzez 

zaniechanie  odrzucenia  oferty  Beck,  która  zawiera  rażąco  niską  cenę;  wobec  braku 

udostępnienia  przez  Zamawiającego  wyjaśnień  Beck  w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny, 

Odwołujący  wskazuje  jedynie  na  fakt,  iż  wartość  oferty  Beck  złożonej  w  Postępowaniu 

stanowi  około  67  %  kwoty  podanej  przez  Zamawiającego,  co  nakazuje  sądzić,  iż  kwota 

zaoferowana  przez  Beck  nosi  ustawowe  znamiona  rażąco  niskiej  ceny;  w  tym  miejscu 

Odwołujący podkreśla, iż Odwołujący nie dysponuje dokumentami, które stanowiłyby dowód 

tego, iż Zamawiający rzeczywiście przeprowadził obligatoryjne postępowanie z art. 90 ust. 1 

w zw. z art. 90 ust. la PZP, albowiem Zamawiający nie przekazał Odwołującemu wezwania 

do  wyjaśnień  dot.  rażąco niskiej  ceny  (wiedzę o tym,  że takie wezwanie  rzekomo nastąpiło 

Odwołujący  opiera  jedynie  na  ustnej  informacji  przekazanej  przez  przedstawiciela 

Zamawiającego); 

6.  art.  89  ust.  1  pkt  3)  PZP  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  Beck,  której  złożenie 

stanowiło czyn nieuczciwej konkurencji, bowiem oferta ta zawiera cenę rażąco niską. Mając 

na  uwadze  okoliczności  wskazane  w  pkt  4.  Powyżej  (bez  uszczerbku  dla  przywołanego 

tamże  zastrzeżenia  o  braku  informacji  nt.  wezwania  Beck  do  wyjaśnień),  a  także  własne 

doświadczenia  Odwołującego  w  zakresie  realizacji  usług  i/lub  dostaw  analogicznych 

względem  przedmiotu  zamówienia  objętego  Postępowaniem  i  ofertą  Beck,  zdaniem 

Odwołującego  złożenie  przez  Beck  oferty  zawierającej  rażąco  niską  cenę  stanowi  czyn 

nieuczciwej konkurencji, o którym mowa w art. 15 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z 

dnia  16  kwietnia  1993  r.  o  zwalczaniu  n

ieuczciwej  konkurencji  (dalej  jako  „uznk"),  co 

obligowało Zamawiającego do odrzucenia tejże oferty w oparciu o art. 89 ust. 1 pkt 3) PZP, a 

czego Zamawiający nie uczynił; 

7. art. 8 ust. 1 i 3 PZP w zw. z art. 96 ust. 3 PZP w zw. z art. 11 ust. 4 uznk 

popr

zez  nieodtajnienie  wyjaśnień  Beck  w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny,  podczas  gdy  te 

wyjaśnienia nie mogą stanowić tajemnicy przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 11 ust. 4 uznk i 

nie mogą być skutecznie zastrzeżone (por. KIO 2421/17); 

8.  art.  96  ust.  3  PZP  w  zw

. z art. 8 ust. 1 i 2 PZP w zw.  z § 4 ust. 1, 2 i 5 rozporządzenia 

Ministra  Rozwoju  z  dnia  26  lipca  2016  r.  w  sprawie  protokołu  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  (dalej  jako  „Rozporządzenie")  poprzez  zaniechanie  udostępnienia 

Odwołującemu protokołu Postępowania oraz innych niektórych dokumentów z Postępowania 

takich jakich wezwanie do wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej ceny niezwłocznie po wniosku 

Odwołującego  z  1  sierpnia  2018  r.,  co  w  konsekwencji  prowadzi  do  istotnego  utrudnienia 

Odwołującemu korzystania ze środków ochrony prawnej; 

9. art. 7 ust. 1 i 3 PZP poprzez prowadzenie przez Zamawiającego Postępowania w sposób 

niezapewniający zachowania uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców oraz 

dokonanie wyboru oferty, mimo iż powinna ona zostać odrzucona a także poprzez dokonanie 

wyboru wykonawcy, który powinien był zostać wykluczony; 

10. art. 91 PZP w zw. z art. 2 pkt 5) PZP poprzez dokonanie wyboru oferty najkorzystniejszej 

z  uwzględnieniem  oferty  podlegającej  odrzuceniu  lub  z  uwzględnieniem  oferty  wykonawcy, 

który podlegał wykluczeniu, tj. Beck. 

II.  W  związku  z  podniesionymi  zarzutami  Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  w 

całości i nakazanie Zamawiającemu: 

1. unieważnienia czynności wyboru oferty Beck jako oferty najkorzystniejszej; 

2. odrzucenie oferty Beck; 

3. wykluczenie wykonawcy Beck oraz uznanie oferty Beck za odrzuconą w oparciu o art. 24 

ust. 4 PZP; 

4. odtajnienie wyjaśnień Beck w zakresie rażąco niskiej ceny; 

5.  przekazania  Odwołującemu  kompletnego  protokołu  Postępowania  oraz  pozostałych 

dokumentów Postępowania dotychczas nieujawnionych; 

6. powtórzenie czynności badania i oceny ofert; 

7. dokonanie ponownego wyboru oferty najkorzystniejszej w sposób zgodny z PZP. 

III.  Interes  prawny  Odwołującego  został  naruszony  przez  Zamawiającego  w  Postępowaniu, 

ponieważ  czynności  objęte  odwołaniem  uniemożliwiają  Odwołującemu  uzyskanie 

zamówienia.  Odwołujący  złożył  ważną  ofertę  i  zajął  2  miejsce  pod  względem  ilości 

uzyskanych  punktów  w  kryterium  oceny  ofert.  Jednakże,  wobec  tego,  iż  Zamawiający 

zaniechał  swoich  powinności,  tj.  ani  nie  odrzucił  oferty  Beck,  ani  nie  wykluczył  wykonawcy 

Beck, oferta Odwołującego nie została wybrana jako najkorzystniejsza. W wyniku naruszenia 

przez  Zamawiającego  wskazanych  przepisów  PZP,  Odwołujący  może  ponieść  szkodę, 

poprzez  nieuzyskanie  zamówienia,  które  zgodnie  z  przepisami  powinno  zostać  udzielone 

właśnie Odwołującemu. Powyższe dowodzi, iż złożenie niniejszego Odwołania czyni zadość 

wymaganiom  postawionym  w  art.  179  ust.  1  PZP.  Ewentualnie,  Odwo

łujący  ma  również 

interes  w  tym,  że  wobec  tego,  iż  wartość  jego  oferty  przekracza  wartość  szacunkową 

zamówienia,  Zamawiający  może nie mieć możliwości  zwiększenia środków  na  zamówienie. 

Interes  ten  realizuje  się  w  tym,  gdyż  wobec  odrzucenia  oferty  Beck/wykluczenia  Beck  z 

Postępowania  i  braku  podwyższenia  środków,  Postępowanie  zostanie  unieważnione,  co 

może skutkować ponownym wszczęciem postępowania, w którym to Odwołujący może wziąć 

udział i możliwym jest, że wtedy jego oferta będzie najkorzystniejsza. 

IV. 

Termin na wniesienie odwołania został zachowany, gdyż zawiadomienie o wyborze oferty 

najkorzystniejszej  zostało  przekazane  Odwołującemu  w  dniu  1  sierpnia  2018  r.,  a  zatem 

termin  na  złożenie  odwołania  kończył  się  11  sierpnia  2018  r.,  ale  z  uwagi  na  to,  że  jest  to 

sobota, to termin ten upływał 13 sierpnia 2018 r. 

Kopia Odwołania została przekazana Zamawiającemu w terminie, a wpis od odwołania został 

uiszczony. 

UZASADNIENIE 

[Stan faktyczny] 

Według rozdziału XIII SIWZ - Opis kryteriów, którymi zamawiający będzie się kierował przy 

wyborze oferty, wraz z podaniem wag tych kryteriów, w tym ust. 2 poz. 2 „Dostępność źródeł 

prawa"  w  zw.  ust.  5  lit.  b)  „Ocena  zostanie  dokonana  na  podstawie  Formularza  oferty  i 

złożonej  w  nim  deklaracji  Wykonawcy  dotyczącej  ilości  dla  poniższych  parametrów:  (...) 

Komentarze  (K)  - 

suma  komentarzy  dostępnych  w  oferowanym  przez  Wykonawcę  SEIP, 

oznacza elektroniczną wersję komentarzy do aktów prawnych (całości aktów lub ich części, 

w  tym  do  aktów  zmieniających),  zarówno  dostępnych  wcześniej  jako  publikacja  książkowa, 

jak  i  dostępnych  wyłącznie  w  wersji  elektronicznej,  z  zakresu  prawa  polskiego  i  prawa 

europejskiego,  (komentarz  - 

omówienie  lub  interpretacja  przepisów."  W  tym  kryterium,  w 

zakresie komentarzy Zamawiający mógł przyznać 8 punktów. 

Zamawiający  w  odpowiedzi  na  pytanie  nr  37  z  20  czerwca  2018  r.  wskazał,  że  jako 

„komentarz"  przyjmuje  się  elektroniczną  wersję  komentarzy  do  aktów  prawnych  (całości 

aktów  lub  ich  części,  w  tym  do  aktów  zmieniających),  zarówno  dostępnych  wcześniej  jako 

publikacja  książkowa,  jak  i  dostępnych  wyłącznie  w  wersji  elektronicznej,  z  zakresu  prawa 

polskiego  i  prawa  europejskiego.  Beck  w  formularzu  ofertowym  podał  w  ramach  ww. 

kryterium nierealną sumę komentarzy. 

3. Zgodnie z ust. 1 pkt 1.6 OPZ (wymagania 

wspólne dla Systemu Elektronicznej Informacji 

Prawnej (SEIP) oraz Systemu Wewnętrznej Informacji Prawnej (SWIP) „Domyślnie wszyscy 

pracownicy  PGL  LP  mają  dostęp  do  systemu.  Nadawanie  uprawnień  administracyjnych 

opiera  się  o  przynależność  do  grupy  Active  Directory.  Nadawanie  uprawnień  redaktorskich 

powinno  opierać  się  o  przynależność  do  grup  Active  Directory,  z  możliwością  dodawania 

nowych grup (przez podanie distinguishedName grupy) w panelu administracyjnym systemu 

lub  dodawania  nowych  zagnieżdżonych  grup  w  Active  Directory  (wyszukiwanie 

rekurencyjne)." 

Zgodnie  z  odpowiedzią  na  pytanie  nr  14  z  20  czerwca  2018  r.  (zapewne  zadane  przez 

Beck, gdyż w postępowaniach mających za przedmiot SEIP zazwyczaj występują wyłącznie 

Beck  oraz  Odwołujący)  -  „Czy  Zamawiający  dopuści  możliwość  autoryzacji  do  Systemu 

Elektronicznej  Informacji  Prawnej  na  podstawie  adresu  IP  zamiast  mechanizmu  Active 

Directory?" - 

Zamawiający stwierdził, że podtrzymuję zapisy SIWZ. W odpowiedzi na pytanie 

nr  44 z 20 czerwca 2018 r.  - 

„Czy Wykonawca dobrze rozumie wymaganie w pkt 1.5 Opisu 

Przedmiotu Zamówienia, że zarówno SEIP jak i SWIP powinny niezależnie umieć obsługiwać 

SSO bez konieczności wchodzenia do SEIP poprzez SWIP?" -  

Zamawiający  wskazał,  że  SEIP  oraz  SWIP  mają  niezależnie  od  siebie  obsługiwać  SSO  z 

wykorzystaniem mechanizmów Active Directory. 

W dniu 6 lipca 2018 r. przed otwarciem ofert Zamawiający podał, że kwota jaką zamierza 

przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia wynosi 987 394,80 zł brutto. Oferta Beck opiewa 

na  kwotę  667  840,32  zł  brutto,  co  stanowi  zaledwie  67,63  %  wartości  podanej  przez 

Zamawiającego. 

Nadmienić  należy,  że  przed  podaniem  informacji  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty, 

Odwołujący  informował  pismami  z  24  lipca  2018  r.  oraz  31  lipca  2018  r.  Zamawiającego  o 

tym, że oferta Beck jest niezgodna z SIWZ w zakresie funkcjonalności Active Directory, jak 

też,  że  suma  komentarzy  podana  przez  Beck  jest  nierealna.  Odwołujący  wskazał  tam  też 

odesłania  do  oficjalnych  informacji  Beck,  że  wg  stanu  na  lipiec  2018,  ten  posiada  2073 

komentarze,  a  zatem  w  żaden  sposób,  niezależnie  jak  licząc,  nie  jest  możliwym  uzyskanie 

sumy komentarzy w takiej wysokości, jaką podał Beck w swej ofercie, tj. 1 133 688. 

[Zarzut  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  2)  PZP  oraz  podania  nieprawdziwych  informacji,  tj. 

naruszenie art. 24 ust. 1 pkt 17) PZP, a także art. 26 ust. 4 oraz 87 ust. 1 PZP] 

Dostarczony  w  ramach  zamówienia  SEIP  ma  spełniać  funkcjonalność  Acitve  Directory. 

Zdaniem  Odwołującego  SEIP  Wykonawcy  Beck  tej  funkcjonalności  nie  spełnia.  W  tym 

miejscu Odwołujący wskazuje na treść pytania nr 14 zadanego w Postępowaniu, zgodnie z 

którym:  „Czy  zamawiający  dopuści  możliwość  autoryzacji  do  Systemu  Elektronicznej 

Informacji Prawnej na podstawie adresu IP zamiast mechanizmu Active Directory?" Mając na 

uwadze treść pytań  zadawanych  w  Postępowaniu oraz  to,  że na  polskim rynku funkcjonują 

tylko 2 podmioty dostarczające rozwiązanie opisane w Postępowaniu jako SEIP, to pytanie w 

ocenie  Odwołującego  zadał  Beck.  Istota  tego  pytania  sprowadzała  się  do  skreślenia  tej 

funkcjonalności,  na  co  Zamawiający  nie  przystał.  Mając  na  uwadze  okoliczności 

towarzyszące Postępowaniu, w ocenie Odwołującego SEIP zaoferowany przez Beck nie jest 

zgodny z SIWZ, a oferta powinna być odrzucona w oparciu o art. 89 ust. 1 pkt 2) PZP. Na 

powyższe  Odwołujący  wskazywał  już  w  piśmie  do  Zamawiającego  z  31  lipca  2018  r. 

Odwołujący podtrzymuje wskazaną tam argumentację. Dodatkowo Odwołujący podkreśla, że 

o  ile  zostałaby  zawarta  umowa  z  Beckiem,  to  Zamawiający  winien  w  sposób  szczególny 

zw

rócić uwagę na to, czy SEIP dostarczony spełnia określoną funkcjonalność. 

Beck  złożył  w  ofercie  oświadczenie,  że  jego  SEIP  jest  zgodny  z  SIWZ.  Jednakże 

oferowany  na  rynku  SEIP  tego  wykonawcy  takiej  funkcjonalności  nie  posiada.  Informacje 

zawarte  w  oferc

ie  mogą  wpływać  na  decyzję  zamawiającego  o  wyborze  oferty 

najkorzystniejszej czy też decyzję o odrzuceniu oferty. Jeżeli zatem w ramach udzielonych w 

ofercie  informacji  dotyczących  proponowanego  przedmiotu  transakcji  wykonawca  wskaże 

nieprawdziwe  informacj

e  tak,  by  spełnić  wymagania  względem  nabywanego  świadczenia 

postawione  w  SIWZ,  to  takie  zachowanie  powinno  wpłynąć  na  decyzję  zamawiającego  o 

odrzuceniu  oferty  w  oparciu  o  art.  89  ust.  1  pkt  2)  PZP  oraz  wykluczeniu  wykonawcy  na 

podstawie art. 24 ust. 1 pkt 

17) PZP. Zamawiający zaniechał jednak obu z tych obowiązków. 

Zaniechał  także,  mimo  oczywistych  wątpliwości  wynikających  z  zawartości  produktu  Beck 

dostępnego  na  rynku,  zwrócenia  się  o  wyjaśnienia  co  do  oświadczeń  i  treści  oferty  w  tym 

zakresie, nie dochow

ując koniecznej staranności poprzez niezastosowanie art. 26 ust. 4 oraz 

87  ust.  1  PZP.  Przyjęcie  oferty  w  taki  bezrefleksyjny  sposób  może  prowadzić  do 

nieodwracalnych  skutków,  tj.  dostarczenia  SEIP  bez  tej  funkcjonalności.  Jednakże 

weryfikacja  powyższego  dopiero  w  toku  procedury  odbioru  produktu  wiązać  się  będzie  z 

naruszeniem  konkurencji  i  uniemożliwieniem  uzyskania  zamówienia  drugiemu  w  tym 

postępowaniu  wykonawcy,  czyli  Odwołującemu.  Ochrona  uczciwej  konkurencji  wymagała 

więc  badania  zgodności  oferty  i  oświadczeń  Beck  z  prawem  już  w  toku  postępowania  o 

udzielenie  zamówienia.  Odwołujący  pragnie  wskazać,  że  w  postępowaniach,  w  których 

funkcjonalność  taka  była  przedmiotem  oceny,  Beck  konsekwentnie  nie  oferuje  tej 

funkcjonalności.  Zamawiający  nie  może  więc  przyjąć  oświadczenia  przeciwnego  wiedzy  o 

rozwiązaniach stosowanych w produkcie oferowanym przez Beck. Dla przykładu wskazujemy 

na  postępowanie  prowadzone  przez  CUI  we  Wrocławiu  na  Usługi  dostępu  do  Centralnej 

Platformy  SIP  (System  Informacji  Prawnej),  w  którym  Beck  wprost  oświadczył  o  braku  tej 

funkcji  (załącznik  -  informacja  z  otwarcia  ofert  z  przytoczonym  fragmentem  oferty  Beck). 

Także w pytaniu nr 37 w toczącym się postępowaniu UM Warszawa, wykonawca ten zwrócił 

się  z  pytaniem  o  możliwość  złożenia  oferty  bez  funkcji  Active  Directory  (załączam  do 

odwołania). Jasne oświadczenie o braku takiej funkcji w jednym z postępowań oraz pytanie o 

możliwość  złożenia  oferty  bez  tego  systemu  byłyby  nielogiczne,  gdyby  SEIP  Beck,  taką 

funkcję  posiadał.  Stąd  konieczne  jest  odrzucenie  oferty  Beck  lub  wykluczenie  go  z 

postępowania za brak takiej funkcji i niezgodną z prawdą treść oświadczenia. 

[Zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 17) PZP w zw. z art. 91 ust. 2 pkt 1) PZP w zw. z art. 387 

k.c. oraz art. 89 ust. 1 pkt 3) PZP] 

Beck  winien  zostać  wykluczony  z  postępowania,  albowiem  wprowadził  w  błąd 

Zamawiającego  w  zakresie  sumy  komentarzy,  co  miało  istotny  wpływ  na  wynik 

Postępowania, było bowiem elementem kryterium oceny ofert. Za całkowicie nierealną należy 

uznać podaną w ofercie Beck sumę komentarzy, tj. 1 133 688. Odwołujący, główny konkurent 

Becka  i  zarazem  podmiot,  którego  zasób  w  zakresie  ilości  dokumentów  w  postaci  aktów 

prawnych, orzeczeń i komentarzy, w posiadanym przez niego SEIP, jest największy w kraju, 

podał zaś „jedynie" 242 528 komentarzy. 

Definicja  „komentarzy"  została  uregulowana  w  Postępowaniu.  „Komentarz"  to 

elektroniczna wersja komentarzy do aktów prawnych (całości aktów lub ich części, w tym do 

aktów  zmieniających).  Należy  więc  zgodnie  z  nią  przyjąć,  że  jeśli  istnieje  komentarz  do 

całości  aktu  prawnego,  to  nie  sposób  liczyć  go  jako  liczbę  N  komentarzy  odpowiadającą 

liczbie  jednostek  redakcyjnych  (artykułów)  aktu  prawnego.  Wówczas  bowiem  definicja 

komentarza stawiająca na pierwszym miejscu komentarz do „całości" aktu prawnego byłaby 

zbyteczna.  Beck  nie  zastosował  się  do  tej  definicji  podając  jako  odrębne  komentarze 

omówienie  pojedynczych  artykułów  każdego  aktu  prawnego,  do  których  w  ogóle  oferuje 

piśmiennictwo  w  formie  komentarza.  Co  więcej,  nawet  jeśliby  rozumieć  przez  "komentarz 

części aktów" - tj. omówienie lub interpretacje przepisów danego autora dotyczącą minimum 

jednej  jednostki  redakcyjnej  danego  aktu  prawnego,  to  i  tak  nie  ma  możliwości  otrzymania 

takiej  ilości,  jaką  wskazał  Beck.  W  przypadku,  jeśli  komentarz  danego  autora  zawiera 

przepisy kilku aktów prawnych, to wykonawca może zsumować do liczby komentarzy ogółem 

poszczególne akty prawne. Co więcej, jednoznacznie przyjmuje się wśród zamawiających, że 

nie  można  liczyć,  jako  odrębnych  komentarzy  omówienia  jednostek  redakcyjnych  tego 

samego aktu prawnego, pochodzącego od tego samego autora. W świetle powyższego suma 

komentarzy podana przez Beck świadczy o nierespektowaniu zasad przyjętych i utrwalonych 

w  zamówieniach  publicznych  i  znanych  Zamawiającemu  oraz  wykonawcom,  a  zatem 

dochodzi  do  wprowadzenia  w  błąd  Zamawiającego,  uzasadniającego  zastosowanie  art.  24 

ust. 1 pkt 17) PZP. 

W świetle Postępowania, suma komentarzy podanych przez Beck jest dokładnie 4,67 razy 

większa niż suma komentarzy podanych przez Odwołującego. Aktualnie żaden SEIP nie jest 

władny zarządzać bazą danych, jak też posiadać bazy danych w zakresie komentarzy w tak 

astronomicznej  wysokości. Wątpliwym  jest,  czy pod względem technicznym  byłoby  możliwe 

dostarczenie  takiego  SEIP. Tak  olb

rzymia różnica nie znajduje żadnego odzwierciedlenia w 

istniejących różnicach pomiędzy SEIP poszczególnych wykonawców, które są porównywalne 

w tym zakresie, a już na pewno nie występują pomiędzy nimi tak diametralne różnice. 

Co  więcej,  analiza  treści  oferty  Beck  prowadzi  do  wniosku,  że  Orzecznictwo  (suma 

orzeczeń sądów i organów administracji) wynosi 1 663 483 i jest tylko o 529 795 większa niż 

suma komentarzy. Wniosek z tego taki, że na 1 komentarz przypada 1,46 orzeczenia, co jest 

oczywistym absurdem, 

widząc SEIP Becka. Przykładowo, do art. 1 PZP jest aż 26 orzeczeń. 

Uprzedzając ewentualne  repliki  w tym  zakresie, raczej  nie  są  spotykane przepisy,  które  nie 

byłyby przedmiotem orzeczeń sądów lub organów administracji, a które posiadają stosowne 

komentarze

.  Z  uwagi  na  to,  że  przepisy  prawne,  szczególnie  w  zakresie  ustaw  są 

przedmiotem  rozważań  sądów  powszechnych,  sądów  administracyjnych,  Trybunału 

Konstytucyjnego  oraz  organów  administracji  itp.,  czy  też  orzecznictwa europejskiego,  to  nie 

sposób  wskazać,  że  częściej  spotka  się  do  nich  komentarz  niż  orzeczenie.  Dodatkowo, 

statycznie biorąc ilość orzeczeń np. do art. 3531 k.c. w SEIP Becka, to jest ich tam aż 1 816 

plus ponad 900 interpretacji podatkowych, przy jedynie 6 komentarzach. 

Co  więcej,  na  powyższe  Odwołujący  zwracał  uwagę  Zamawiającemu  pismem  z  24  lipca 

2018  r.,  gdzie  wskazano,  powołując  się  na  oficjalny  katalog  Becka  (https://leaalis.pl/wp-

content/uploads/2018/07/Nowosci  7  2018.pdfj  wg  stanu  na  lipiec  2018,  że  Legalis  zawiera 

2073  komentarze.  Nawet 

jeśli  przyjąć,  że  statycznie  w  komentowanych  aktach  jest  po 

średnio nawet 200, czy 300 jednostek redakcyjnych (artykułów), to i tak nie sposób osiągnąć 

ilość 1 133 688 komentarzy. Aby osiągnąć taką liczbę, to te 2073 komentarze musiałyby mieć 

po ponad 546 

artykułów każdy, a nie ma aż tylu aktów prawnych, które osiągałyby taką ilość 

przepisów. Największym aktem prawnym jest Kodeks postępowania cywilnego z około 1300 

artykułami.  Jednakże,  nie  ma  podobnych  wielkościowo  aktów  prawnych.  PZP  ma  ich  nieco 

ponad 200. 

Dlatego też Odwołujący uważa, że Beck wprowadził Zamawiającego w błąd i winien zostać 

wykluczony  w oparciu o art. 24 ust. 1 pkt 17) PZP. Bezspornie bowiem jest to błąd mający 

wpływ  na  wynik  Postępowania  i  tym  samym  ma  charakter  istotny.  Jest  też  co  najmniej 

wynikiem  lekkomyślności  lub  niedbalstwa,  gdyż  staranny  wykonawca,  zajmujący  się 

przepisami  prawa  (twórca  SEIP),  bez  trudu  i  przy  nawet  minimalnej  staranności  powinien 

zrozumieć  znaczenie  rozumienia pojęcia „komentarz", jakie wskazał  Zamawiający,  tj.  nakaz 

traktowania jako jednego komentarza publikacji komentującej całość aktu prawnego i zakaz 

jej  atomizacji  na  pojedyncze,  odrębne  „komentarze"  odnoszące  się  do  jednostkowych 

artykułów. 

Co więcej, za wyrokiem KIO z 20 marca 2017 r. (KIO 382/17) „Na podstawie art. 14 ustawy 

Pzp  do  oceny  czynności  wykonawcy  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  stosuje  się 

przepisy  Kodeksu  cywilnego,  a  zgodnie  z  art.  355  §  1  k.c.  dłużnik  obowiązany  jest  do 

staranności  ogólnie  wymaganej  w  stosunkach  danego  rodzaju  (należyta  staranność). 

Przypisanie  określonej  osobie  niedbalstwa  jest  uzasadnione  tylko  wtedy,  gdy  osoba  ta 

zachowała się w określonym miejscu i czasie w sposób odbiegający od właściwego dla niej 

miernika  należytej  staranności  (por.  uzasadnienie  wyroku  Sądu  Najwyższego  z  10  marca 

2004  r.,  sygn.  akt  IV  CK  151/03).  Przy  czym  wzorzec  należytej  staranności  ma  charakter 

obiektywny  i  abstrakcyjny,  jest  ustalany  niezależnie  od  osobistych  przymiotów  i  cech 

konkretnej  osoby,  a jednocześnie  na  poziomie  obowiązków  dających  się  wyegzekwować  w 

świetle ogólnego doświadczenia życiowego oraz konkretnych okoliczności (por. uzasadnienie 

wyroku Sądu Najwyższego z 23 października 2003 r., sygn. akt V CK 311/02). Dodatkowo w 

stosunku  do  profesjonalistów  miernik  ten  ulega  podwyższeniu,  gdyż  art.  355  §  2  k.c. 

precyzuje, że należytą staranność dłużnika w zakresie prowadzonej przez niego działalności 

gospodarczej  określa  się  przy  uwzględnieniu  zawodowego  charakteru  tej  działalności.  Za 

takiego profesjonalistę należy również uznać, co do zasady, wykonawcę ubiegającego się o 

udzielenie  zamówienia  publicznego.  Należyta  staranność  profesjonalisty  nakłada  na 

wykonawcę, który składa ofertę, dokumenty i oświadczenia we własnym imieniu, aby upewnił 

się,  czy  deklarowany  w  nich  stan  rzeczy  odpowiada  rzeczywistości.  Zatem  jeżeli 

Przystępujący przedstawił w złożonych przez siebie oświadczeniach informacje pozostające 

w  sprzeczności  z  faktami,  zaś  Odwołujący  w  sposób  nie  wymagający  specjalnego  nakładu 

pracy  i  środków  dotarł  do  właściwych  danych  uznać  należy,  że  Przystępujący  co  najmniej 

wykazał się niedbalstwem wpisującym się w hipotezę normy prawnej uregulowanej w treści 

art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp." 

W  tym  orzeczeniu  wskazano,  tak  jak  w  niniejszym  Postępowaniu,  że  zamawiający  swoją 

decyzję  odnośnie  przyznania  określonej  ilości  punktów  w  kryteriach  oceny  ofert,  a  tym 

samym wyboru jako najkorzystniejszej oferty, podejmował wyłącznie w oparciu o dokumenty i 

oświadczenia składane w toku prowadzonego postępowania o udzielenie zamówienia. Zatem 

to przedst

awienie przez Beck nieprawdziwych informacji w toku prowadzonego postępowania 

i ich wpływ na wynik prowadzonego postępowania jest kluczowe dla oceny czy w niniejszym 

postępowaniu doszło do naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 17 PZP. 

Kolejnym zarzutem związanym z suma komentarzy jest zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 3) 

PZP.  W  zakresie  tego  zarzutu  Odwołujący  podniósł,  że  Zamawiający  zobowiązany  był  do 

odrzucenia oferty Beck na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 3 PZP. W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 

dnia  16  kwietnia  1993  r.  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  czynem  nieuczciwej 

konkurencji  jest  działanie  sprzeczne  z  prawem  lub  dobrymi  obyczajami,  jeżeli  zagraża  lub 

narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta. 

Zdaniem  Odwołującego,  opisane  postępowanie  Beck  jest  czynem  nieuczciwej 

konkurencji, ponieważ jest sprzeczne z dobrymi obyczajami oraz narusza interesy  

innych  wykonawców,  jak  i  samego  Zamawiającego.  Czym  innym  nazwać  podawanie 

nierealnych danych, aby uzyskać punkty, jak nie czynem nieuczciwej konkurencji. 

Analiza  stanu  faktycznego  w  Postępowaniu  pozwala  stwierdzić,  że  działanie  Beck 

stanowiło  naruszenie  dobrych  obyczajów,  bowiem  jest  nakierowane  na  uzyskanie 

zamówienia  poprzez  podanie  daleko  zawyżonej  i  nierealnej  sumy  komentarzy.  Należy  przy 

tym zau

ważyć, że parametr ten stanowi kryterium oceny ofert, a zatem ma wpływ na wybór 

oferty najkorzystniejszej. Jego zawyżenie wymiernie wpływa na szanse danego wykonawcy 

na  pozyskanie  zamówienia.  Zaś  wpływ  tego  kryterium  na  ustalenie,  która  oferta  jest 

najkorz

ystniejszą jest istotny, bowiem jego waga wynosi 8 pkt. 

Wskazać należy, że Zamawiający dokonał wezwania Becka do wyjaśnień w oparciu o art. 

26  ust.  4  PZP, co jednak  jest  błędną  podstawą,  albowiem  wezwanie powinno być  z  art.  87 

ust. 1 PZP, gdyż dotyczy treści oferty, a nie warunków udziału w postępowaniu. 

Wezwanie było z 25 lipca 2018 r., a Beck złożył  wyjaśnienia już tego samego dnia (!)  - 

(data na tych pismach), co może budzić  wątpliwości. Beck wskazał tam, że przyjął szeroką 

definicję komentarza. Jednakże poza samymi oświadczeniami w treści wyjaśnień brak jest w 

rzeczywistości wyjaśnień. Beck pisze o oprogramowaniu dedykowanym, ale nie jest możliwe 

stworzenie  komentarzy  „na  szybko",  albowiem  wymaga  to  czasu,  co  wiadomo  każdemu  z 

autorów  takich  publikacji.  Wyjaśnienia  Becka  stanowią  jedynie  kreatywne  liczenie 

posiadanych  zasobów.  Wielokrotnie  wydaje  się  liczono  ten  sam  tekst  za  komentarz  do 

różnych  przepisów  i  zamiast  jednego  komentarza  osiągano  tym  samym  wiele  komentarzy. 

Fakt,  że  w  treści  dokumentu  dostępnego  w  SEIP  wspomina  się  jakiś  akt  prawny  lub  jego 

jednostkę jeszcze nie oznacza, iż dokument ten jest komentarzem dotyczącym przepisu tego 

wspominanego aktu.  Komentarz  to  autorskie omówienie,  a  zatem  cytowanie treści  przepisu 

lub  wskazanie,  że  dotyczyło  go  orzeczenie  sądu  lub  stanowisko  organu  nie  stanowi 

komentarza. 

Tym samym, nie sposób uznać, jakoby wyjaśnienia Becka skutkowały tym, że Beck nie 

stara  się  wprowadzić  w  błąd  Zamawiającego.  Odwołujący  wskazuje  też  na  ujawnioną  mu 

korespondencję mailingową Zamawiającego, będącą w aktach sprawy z 26 lipca 2018 r. od 

pracownika Zamawiającego, członka Komisji Przetargowej, gdzie wprost wskazano na to, że 

sposób liczenia Becka sugeruje na sztuczne zawyżenie liczby komentarzy - „W mojej ocenie 

opisana p

rzez Oferenta w tym zdaniu sytuacja odnosi się nadal do jednego komentarza nie 

zaś  wielu  i  traktowanie  tego  komentarza  jako  wielu  komentarzy  jest  założeniem  błędnym". 

Odwołujący popiera przedmiotowe stanowisko. 

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Odwołującego ww. zarzuty są zasadne. 

[Zarzut naruszenia art. 90 ust. 3 PZP w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 4) PZP w zw. z art. 90 ust. la 

PZP] 

Oferta  Becka  jest  niższa  o  ponad  30%  od  kwoty  środków  podanych  przez 

Zamawiającego przy otwarciu ofert. Wynosi ona 667 840,32 zł brutto, co stanowiło 67,63 % 

wartości  podanej  przy  otwarciu  ofert.  Taka  sytuacja  skutkuje  tym,  że  Zamawiający  był 

zobowiązany w oparciu o art. 90 ust. la PZP do wezwania Beck do wyjaśnień rażąco niskiej 

ceny. 

17. Na polskim rynku w zakresie SEIP 

konkurują 2 podmioty: Beck oraz Odwołujący. Wobec 

tego  oferty  cenowe  obu  podmiotów  są  podobne  z  zastrzeżeniem,  że  częściowo  tańsze  są 

SEIP  Becka.  Jednakże  ta  różnica  nie  jest  i  nie może  być  aż  2-krotna.  Jest  to  abstrakcyjne 

obniżenie  ceny.  Zwrócić  uwagę  też  należy  na  to  w  kontekście  sumy  komentarzy,  czyli 

poprzednich zarzutów podniesionych w odwołaniu. 

Zauważyć  należy,  że  Zamawiający  nie  dość,  że  nie  udostępnił  Odwołującemu  treści 

wyjaśnień Becka, to i nie udostępnił nawet samego wezwania do tych wyjaśnień. 

Zgodnie  z  linią  orzeczniczą  Krajowej  Izby  Odwoławczej,  należy  przyjąć,  iż  ceną rażąco 

niską  jest  "cena  nierealistyczna,  cena,  za  którą  nie  jest  możliwe  wykonanie  zamówienia  w 

należyty sposób i która wskazuje na zamiar realizacji zamówienia poniżej kosztów własnych 

wykonawcy,  nie  pozwalająca  na  wygenerowanie  przez  niego  zysku"  -  tak  np.  wyrok  KIO  z 

dnia 12 kwietnia 2012 r. (KIO 560/12). Podobnie, w wyroku z dnia 16 stycznia 2013 r. (KIO 

2885/12) KIO stwierdziła, iż "dla przyjęcia, że cena jest rażąco niska należy odnieść ją do cen 

rynkowych, rzeczywistych, w szczególności w tym samym postępowaniu". Jak wskazała KIO 

w wyroku z 9 października 2014 r. (KIO 1971/14) „Jeśli w trakcie oceny ofert zamawiający ma 

do czynienia z ofertą zawierającą cenę odbiegającą w istotny sposób od wartości przedmiotu 

zamówienia  oraz  innych  ofert,  w  celu  ustalenia,  czy  oferta  zawiera  cenę  rażąco  niską  w 

stosunku  do  przedmiotu  zamówienia,  obowiązany  jest  zwrócić  się  do  wykonawcy  o 

szczegółowe wyjaśnienie powodów zaproponowania tak niskiej ceny." 

Wykonawca  Beck,  w  ocenie  Odwołującego,  nie  przedstawił,  albowiem  nie  mógł 

przedstawić  jakichkolwiek  argumentów  za  tym,  że  cena  jego  oferty  jest  realna,  mimo  iż  to 

jego w tej sytuacji powinien obciążać ciężar dowodu. Wobec tego, odwołanie w zakresie tego 

zarzutu jest w ocenie Odwołującego zasadne. 

Co więcej, zdaniem Odwołującego, Beck chce wykonać zamówienie poniżej kosztów, co 

stanowi czyn nieuczciwej konkurencji w rozumieniu art. 15 ust. 1 pkt 1 w  zw. z art. 3 ust. 1 

uznk. Uzup

ełniająco dodać należy, że czyn nieuczciwej konkurencji określony w art. 15 ust. 1 

pkt  1  uznk  nie  musi  zawsze  zmaterializować  się  w  postaci  konkretnego  skutku,  jednak 

podejmowane  działania  zawsze  muszą,  chociażby  teoretycznie,  mieć  zdolność  naruszenia 

prze

pisów prawa lub dobrych obyczajów. 

Wskazać  przy  tym  należy  na  marginesie,  że  orzecznictwo  sądów  powszechnych 

wskazujące, iż w sytuacji, gdy stan faktyczny sprawy wypełnia hipotezę normy wynikającej z 

art.  15  ust.  1-5  uznk,  to  nie  jest  konieczne  dodatko

wo  wykazywanie,  że  w  następstwie 

któregokolwiek  z  zachowań  określonych  w  pkt  1  -5  tego  przepisu  doszło  do  utrudnienia 

innym  przedsiębiorcom  dostępu  do  rynku  (wyrok  Sądu  Apelacyjnego  w  Warszawie  z  4 

kwietnia 2013 r., I ACa 1040/12, oraz wyrok SN z 25 października 2012 r., I CSK 147/12). 

Odwołujący  przy  tym  zwraca  też  uwagę,  iż  Zamawiający  stosując  przepisy  o  równym 

traktowaniu wykonawców, winien co najmniej wyjaśnić ww. wątpliwości w zakresie wysokości 

zaoferowanej  przez  Konsorcjum  ceny.  Zamawiający  zaniechał  ww.  czynności,  jak  również 

zaniechał odrzucenia oferty, czym naruszył art. 89 ust. 1 pkt 3 PZP w związku z art. 3 ust. 1 

uznk oraz art. 15 ust. 1 pkt 1) uznk, a także art. 7 ust. 1 PZP.  

Celem  zastosowania  art.  15  ust.  1  uznk  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego jest ochrona wykonawców przez zapewnienie im dostępu do tego postępowania. 

W  PZP  termin "utrudnianie  dostępu  do  rynku"  jest  rozumiany  jako  utrudnianie  prowadzenia 

działalności  gospodarczej  innym  przedsiębiorcom  (Wyrok  KIO  z  dnia  29  kwietnia  2010  r., 

KIO/UZP 610/10). Jako utrudnianie dostępu do zamówienia publicznego należy kwalifikować 

takie  zachowania,  które  naruszają  mechanizm  uczciwej  konkurencji.  Celem  złożenia  przez 

wykonawcę  oferty  jest  w  tej  sytuacji  samo  zdobycie  zamówienia  publicznego  i 

wyeliminowanie innych wykonawców z dostępu do zamówienia publicznego. Pojęcie "dostęp 

do  rynku  zamówień  publicznych"  należy  rozumieć  szeroko  jako  swobodę  wejścia  na  rynek, 

wyjścia  z  niego,  a  przede  wszystkim  jako  możliwość  oferowania  na  nim  swoich  towarów, 

usług  lub  robót  budowlanych  (wyrok  SA  w  Warszawie  z  dnia  10  kwietnia  2013  r.,  I  ACa 

Czynem nieuczciwej konkurencji zgodnie z art. 3 ust. 1 uznk jest działanie sprzeczne  z 

prawem lub dobrymi obyczajami, jeżeli zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy lub 

klienta.  Działanie  sprawcy  popełniającego  czyn  nieuczciwej  konkurencji  charakteryzuje 

sprzeczność  z  prawem  lub  dobrymi  obyczajami.  W  zakresie  sprzeczności  z  prawem  nie 

ulega wątpliwości, że czyny sprzeczne z nakazami prawa cywilnego mogą również stanowić 

czyn  nieuczciwej  konkurencji  (przy  spełnieniu  pozostałych  przesłanek).  Jeżeli  zaś 

rozpatrujemy  sprzeczność  z  dobrymi  obyczajami,  to  należy  zauważyć,  iż  ta  klauzula 

generalna  jest  interpretowana  w  orzecznictwie  w  du

chu  podejścia  ekonomiczno- 

funkcjonalnego.  Oznacza  to,  że  celem  jest  „zapewnienie  niezakłóconego  funkcjonowania 

konkurencji  poprzez  rzetelne  i  niezafałszowane  współzawodnictwo  jakością,  ceną  i  innymi 

pożądanymi  przez  klientów  cechami  oferowanych towarów  lub  usług.  Konkurencja powinna 

być << przejrzysta >> czytelna dla przedsiębiorców i klientów a jej wyniki niezafałszowane" - 

J.  Szwaja  Komentarz  do  ustawy  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji,  Warszawa  2006,  s. 

157). Tak również Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z dnia 4 marca 2013 r. sygn. akt I 

ACa 923/12. 

Reasumując,  ustalenie  ceny  na  poziomie,  który  świadczy  o  jej  oderwaniu  od 

jakichkolwiek  realiów  rynkowych,  wyłącznie  po  to,  aby  uzyskać  zamówienie,  narusza  dobre 

obyczaje kupieckie i może stanowić czyn nieuczciwej konkurencji. 

Złożenie  oferty  zawierającej  cenę  niepokrywającą  wszystkich  kosztów  realizacji 

zamówienia  stanowi  również  czyn  nieuczciwej  konkurencji  w  rozumieniu  przepisów  o 

zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji.  Zgodnie  bowiem  z  art.  15  ust.  1  pkt  1  uznk,  czynem 

nieuczciwej konkurencji jest: utrudnianie  innym 

przedsiębiorcom  dostępu  do  rynku,  w 

szczególności  przez  sprzedaż  towarów  lub  usług  poniżej  kosztów  ich  wytworzenia  lub 

świadczenia  albo  ich  odsprzedaż  poniżej  kosztów  zakupu  w  celu  eliminacji  innych 

przedsiębiorców.  Nie  może  budzić  żadnych  wątpliwości  fakt,  iż  samo  zaoferowanie  rażąco 

niskiej  ceny  za  realizację  przedmiotu  zamówienia,  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji  w 

rozumieniu uznk. 

28.  Ponadto,  zgodnie  z  24  stycznia  2014  r.,  KIO 

32/14  „Na  gruncie  przepisów  art.  89  i  90 

p.z.p.  niedopuszczalne  jest  oferowanie  cen  za  wykonanie  usługi  poniżej  kosztów  jej 

świadczenia  (tym  właśnie  jest  rażąco  niska  cena  oferty),  również  z  powołaniem,  że  straty 

zostaną  pokryte  z  innej  działalności  lub  innego  majątku  firmy  (wciąż  jest  to  zaoferowanie 

usługi  poniżej  kosztów  jej  świadczenia).  (...)  Nie  można  kreować  ceny  usługi  w  sposób 

zaniżony stwierdzając, że jej koszt zostanie pokryty z innych usług czy majątku." 

29.  Na  zaistnienie  czynu  nieuczciwej  kon

kurencji  opisanego  powyżej,  wskazują  kalkulacje  i 

wyliczenia  przedstawione  powyżej,  które  prowadzą  do  wniosku,  że  Konsorcjum  zamierza 

świadczyć usługi poniżej kosztów usługi. 

Dlatego wystarczy jedynie krótkie podsumowanie, które zawarł Trybunał Sprawiedliwości 

Unii  Europejskiej  w  konkluzji  orzeczenia  z  dnia  29  marca  2012  r.  w  sprawie  C-599/10  SAG 

ELV  Slovensko  a.s.:  "Artykuł  55  dyrektywy  2004/18  sprzeciwia  się  stanowisku  instytucji 

zamawiającej,  wedle  którego  nie  ma  ona  obowiązku  żądania  od  kandydata  udzielania 

wyjaśnienia rażąco niskiej ceny". 

Co  więcej,  za wyrokiem  KIO  z  9 grudnia  2015 r.  (KIO  2565/15)  „w  ocenie Izby  również 

spełniają  się  przesłanki  z  art.  89  ust.  1  pkt  3  ustawy  P.z.p.,  złożenie  oferty  z  rażąco  niską 

ceną  w  przedmiotowej  sprawie  świadczy  o  czynie  nieuczciwej  konkurencji  w  rozumieniu 

przepisów  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji.  W  szczególności  czynem  nieuczciwej 

konkurencji  jest  zaniżenie  ceny  w  związku  to  z  unikaniem  wykazania  kosztów  z  racji  już 

istniejącego  zatrudnienia,  czy  posiadania  własnej  bazy.  Także  unikanie  ujawniania  kosztów 

na  przedmiotowe  zamówienie  świadczy  o  nieuprawnionym  obciążaniu  innych  działalności 

kosztami,  który  powinien  być  ujęty  w  kosztach  przedmiotowego  zamówienia.  Również 

czynem nieuczciwej konkurencji je

st powoływanie się na możliwość obniżenia kosztów czy to 

przez  ponowne  bieżnikowanie zużytych opon  czy  to na  zakup  części  zamiennych na  rynku 

części używanych z rozbiórki innych samochodów." 

32.  Zgodnie  z  art.  15  ust.  1  uznk,  czynem  nieuczciwej  konkurencji  jest  utrudnianie  innym 

przedsiębiorcom  dostępu  do  rynku,  m.in.  przez  sprzedaż  usług  poniżej  kosztów  ich 

świadczenia albo w celu eliminacji innych przedsiębiorców. W orzecznictwie wskazuje się, iż 

"ustalenie  cen  na  poziomie,  który  świadczy  o  ich  oderwaniu  od  jakichkolwiek  realiów 

rynkowych,  wyłącznie  po  to,  aby  uzyskać  zamówienie,  narusza  dobre  obyczaje  kupieckie  i 

może stanowić czyn nieuczciwej konkurencji. Jednocześnie za czyn nieuczciwej konkurencji 

uznać należy takie zachowanie wykonawcy, który swoim działaniem (które może w pewnych 

okolicznościach  być  uznane  za co najmniej  niezgodne  z  zasadami  współżycia społecznego 

lub  przepisami  prawa)  utrudnia  innym  wykonawcom  dostęp  do  rynku"  (wyrok  Krajowej  Izby 

Odwoławczej z dnia 4 maja 2015 r., KIO 825/15). 

[Zarzut naruszenia art. 8 ust. 1 i 3 PZP w zw. z art. 96 ust. 3 PZP w zw. z art. 11 ust. 4 uznk] 

Zamawiający  dopuścił  się  przedmiotowego  naruszenia,  czyli  zaniechał  odtajnienia 

wyjaśnień  Becka  w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny,  albowiem  po  pierwsze  nie  sposób  uznać, 

aby wyjaśnienia pisemne w branży SEIP mogły być lub zawierać tajemnicę przedsiębiorstwa. 

Co  więcej,  Odwołujący  kwestionuje  wykazanie  przez  Becka  z  art.  8  ust.  3  PZP.  W  celu 

wyjaśnienia, Odwołujący o tym, że Zamawiający przeprowadził postępowanie z art. 90 ust. 1 

PZP  dowiedział  się  dopiero  w  dniu  9  sierpnia  2018  r.,  albowiem  wcześniej  Zmawiający  nie 

chciał  mu  udostępnić  dokumentacji  postępowania,  w  tym  nawet  samego  protokołu,  co  było 

sprzeczne z § 4 ust. 1, 2 i 5 rozporządzenia Ministra Rozwoju z 26  lipca 2016 r. w sprawie 

protokołu postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. 

Zamawiający  nie  przekazał  też  Odwołującemu  treści  samego  wezwania  w  zakresie 

rażąco  niskiej  ceny.  Trudno  więc  Odwołującemu  odnieść  się  do  wyjaśnień  ceny  rażąco 

niskiej, 

skoro  nie  przedstawiono  mu  tych  wyjaśnień,  a  dodatkowo  nie  wskazano  nawet  na 

czym  polegały  wątpliwości  Zamawiającego  i  czy  trafnie  zostały  sformułowane,  by  uzyskać 

rzetelne  informacje  o  sposobie  kształtowania  ceny,  pozwalające  na  podjęcie  decyzji  o 

realno

ści ceny oferty Beck. 

Wskazać też należy, że utajnieniu podlegają informacje, a nie dokument. Beck utajnił zaś 

dokument  w  postaci  wyjaśnień.  Odwołujący  wskazuje  tu  na  orzecznictwo  KIO  w  sprawach 

KIO 1873/16, KIO 93/16, gdzie wprost wskazano, że dokumentu utajnić nie można, a jedynie 

poszczególne informacje. 

Utajnienie  wyjaśnień  ma  na  celu  tylko  utrudnienie  weryfikacji  ich  prawdziwości  przez 

konkurenta. Beck doskonale wie, że Odwołujący, znając treść wyjaśnień w prosty sposób by 

wykazał  ich  nieprawdziwość.  Zamawiający  uniemożliwiając  wgląd  w  treść  wyjaśnień, 

uniemożliwia realizację praw Odwołującego. Wskazując na art. 11 ust. 4 uznk, to wskazane 

tam 3 przesłanki muszą zajść łącznie, aby mówić o tajemnicy przedsiębiorstwa. Wyjaśnienia 

nie  mają  zatem  charakteru  spełniającego  te  kryteria.  Wskazać  należy  na  wyrok  KIO  (KIO 

1016/12)  „Zastrzeżenie  dochowania  poufności,  złożone  w  ofercie  wybranej  w  celu 

uniemożliwienia  innym  wykonawcom  wglądu  do  dokumentów  ofertowych,  nie  stanowi 

pod

jęcia  niezbędnych  działań  w  celu  zachowania  poufności  i  narusza  podstawową  zasadę 

jawności obowiązującą w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego". 

Mając,  powyższe  na  uwadze,  zdaniem  Odwołującego,  kwestionowana  oferta  stanowi 

czyn nieuczciwej konkurencji. 

[Zarzut naruszenia art. 96 ust. 3 PZP w zw. z art. 8 ust. 1 i 2 PZP, art. 7 ust. 1 i 3 PZP oraz 

art. 91 PZP w zw. z art. 2 pkt 5) PZP] 

Zgodnie  z  §  4  ust.  5  Rozporządzenia  Zamawiający  udostępnia  wnioskodawcy  protokół 

lub  załączniki  niezwłocznie.  W  wyjątkowych  przypadkach,  w  szczególności  związanych  z 

zapewnieniem  sprawnego  toku  prac  dotyczących  badania  i  oceny  ofert,  zamawiający 

udostępnia  odpowiednio  oferty  lub  wnioski  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  w 

terminie przez siebie wyzna

czonym, nie później jednak niż odpowiednio w dniu przekazania 

informacji  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty  lub  w  dniu  przekazania  informacji  o  wynikach 

oceny spełniania warunków udziału w postępowaniu i otrzymanych ocenach spełniania tych 

warunków  albo  w  dniu  przekazania  informacji  o  unieważnieniu  postępowania.  Przez 

„niezwłocznie" rozumieć należy „bez zbędnej zwłoki". Zamawiający nie podał, iż nastąpiły tu 

jakiekolwiek okoliczności, które wskazywałyby na wyjątkową sytuację, w związku z którą nie 

mógł  podjąć  wymaganych  czynności,  a  przede  wszystkim  -  że  nie  mógł  poinformować 

Odwołującego o działaniu w tym zakresie. 

Zamawiający  nie  miał  zatem  podstaw,  by  odmówić  niezwłocznego  udostępnienia 

Odwołującemu  protokołu  postępowania  celem  uzyskania  wglądu  do  dokumentów,  które 

stanowiły  podstawę  oceny  ofert  i  dokonania  przez  Zamawiającego  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej. Nie było też podstaw do braku reakcji w tym zakresie. 

Zamawiający  udostępnił  jedynie  część  dokumentów,  ale  nie  udostępnił  protokołu 

Postępowania,  treści  wezwania  do  wyjaśnień  w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny  oraz  samych 

wyjaśnień  Becka.  W  zakresie  wyjaśnień  Becka  uznano,  że  jest  to  tajemnica 

przedsiębiorstwa. Udostępnienie miało miejsce dopiero 9 sierpnia 2018  r., czyli dopiero po 7 

dniach  od 

wniosku  Odwołującego.  Mimo  to,  nawet  w  zakresie  jawnym  Zamawiający  nie 

udostępnił dokumentów wszystkich. 

Skutkiem  tego  naruszenia,  była konieczność  przedstawienia zarzutów  (w  szczególności 

zarzutów dotyczących rażąco niskiej ceny oferty Beck) w takiej formie, jaka została wskazana 

w odwołaniu. 

Odwołujący  wobec  powyższego  podniósł  też  zarzut  naruszenia  art.  7  ust.  1  i  3  PZP 

poprzez  prowadzenie  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób  niezapewniający 

zachowania  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców  oraz  wybór  oferty, 

która  winna  zostać  odrzucona  lub  została  złożona  przez  wykonawcę,  który  winien  być 

wykluczony  lub  odrzucony,  jak  też  wobec  zaniechanie  obowiązków  przez  Zamawiającego. 

Konsekwencją tego zarzutu jest też ostatni zarzut, czyli zarzut naruszenia art. 91 PZP w zw. 

z  art.  2  pkt  5)  PZP  poprzez  dokonanie  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  z  uwzględnieniem 

oferty  podlegającej  odrzuceniu  lub  z  uwzględnieniem  oferty  wykonawcy,  który  podlegał 

wykluczeniu, tj. Beck. 

Mając powyższe na uwadze Odwołujący wniósł jak na wstępie. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza,  po  przeprowadzeniu  rozprawy  w  przedmiotowej 

sprawie, 

na 

podstawie 

zebra

nego  materiału  dowodowego,  po  zapoznaniu  

się  z  dokumentacją  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  w  tym  

w szcz

ególności z postanowieniami ogłoszenia o zamówieniu, Specyfikacją Istotnych 

Warunków  Zamówienia,  ofertą  złożoną  w  postępowaniu  przez  Przystępującego  oraz 

korespondencją  prowadzoną  w  toku  postępowania  pomiędzy  Zamawiającym  a 

wykonawcami 

ubiegającymi  się  o  udzielenie  zamówienia,  jak  również  po  zapoznaniu 

się  z  odwołaniem,  po  wysłuchaniu  oświadczeń,  jak  też  stanowisk  stron  złożonych 

ustnie do protokołu w toku rozprawy ustaliła i zważyła, co następuje.  

W  pierwszej  kolejności  Izba  ustaliła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek,  

o których stanowi art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania. 

Jednocześnie  Izba  stwierdziła,  że  Odwołującemu  przysługiwało  prawo  do 

skorzystania  ze  środka  ochrony  prawnej,  gdyż    wypełniono  materialnoprawną  przesłankę 

interesu  w  uzyskaniu  zamówienia,  określoną  w  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp  kwalifikowaną 

możliwością  poniesienia  szkody  przez  Odwołującego będącej  konsekwencją  zaskarżonej  w 

odwołaniu  czynności.  Wnoszący  odwołanie  złożył  w  przedmiotowym  postępowaniu  ofertę 

sklasyfikowaną  na  drugim  miejscu  w  rankingu  ofert.  W  ramach  środka  ochrony  prawnej 

zaskarżył  wybór  oferty  najkorzystniejszej  wnosząc  ojej  odrzucenie.  W  przypadku  zaś 

uwzględniania odwołania ma on szansę na uzyskanie przedmiotowego zamówienia.  

Izba  dopuściła  w  niniejszej  sprawie  dowody  z  dokumentacji  postępowania  o 

zamówienie 

publiczne, 

nadesłanej 

przez 

Zamawiającego 

do 

akt 

sprawy  

w kopii potwierdzonej za zgodność z oryginałem, w tym w szczególności z treści ogłoszenia o 

zamówieniu,  treści  SIWZ,  oferty  złożonej  w  postępowaniu  przez  Przystępującego,  jak 

również korespondencji prowadzonej pomiędzy Zamawiającym a wykonawcami ubiegającymi 

się o udzielenie Zamówienia publicznego. 

Izba  dopuściła  i  przeprowadziła  również  dowody  z  dokumentów  zawnioskowane  i 

złożone przez Przystępującego w postaci: 

1.  Wydruku  ze  strony  https://www.produkty.lex.pl/komentarze,  z  którego  wynika,  ze  ogólna 

liczba komentarzy SIP LEX wynosi ponad 2700; 

2.  Print  screen  SIP  Legalis  w  postaci  dodatków  do  art.  353

  ustawy  Kodeks  cywilny 

wskazującego,  ze  zawiera  on  6  komentarzy,  69  pozycji  piśmiennictwa,  43  pozycje  dla 

praktycznych wyjaśnień, 984 interpretacje; 

3.  Kopii  pisma  z  dnia  06.11.2014  r.  zawierającego  pytania  i  odpowiedzi,  co  do  znaczenia 

definicji  pojęcia  „komentarz”  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Centrum  Zakupów  dla 

Sądownictwa wraz z wyciągiem SIWZ; 

4.  Kopii  wyjaśnień  z  dnia  10.11.2017  r.  w  ramach  postępowania  prowadzonego  przez  Izbę 

Administracji  Skarbowej  w  Krakowie,  co  do  znaczenia  definicji  pojęcia  „komentarz”  wraz  z 

wyciągiem z treści SIWZ. 

Izba dopuściła także i przeprowadziła również dowody z dokumentów zawnioskowane 

i złożone przez Odwołującego w postaci: 

1. Kopii informacji z otwarcia ofert z dnia 29.05.2017 r. w postepowaniu prowadzonym przez 

Centrum  Obsługi  Administracji  rządowej,  z  którego  wynika,  że  wykonawca  C.H.  Beck 

zaoferował w ramach kryteriów pozacenowych w sumie 1.045.496 pozycji komentarzy waz z 

wyciągiem z treści SIWZ i zawarta tam definicja pojęcia „komentarz”. 

2. Odpowiedzi Zamawiającego na pytania do treści SIWZ z dnia 20.06.2018 r. (załącznik do 

odwołania); 

3. Informacji z otwarcia ofert w postępowaniu na Usługi dostępu do Centralnej Platformy SIP 

(System  Informacji  Prawnej)  prowadzonym  przez  Centrum  Usług  Informatycznych  we 

Wrocławiu (załącznik do odwołania); 

4.  Wyjaśnienia  treści  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  w  postępowaniu 

prowadzonym przez Miasto Stołeczne Warszawa na Dostęp do Systemu Informacji Prawnej 

dla UM wraz z aktualizacjami 

(załącznik do odwołania); 

5. Korespondencja mai

lowej Zamawiającego (załącznik do odwołania).   

Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz zakres zarzutów 

podniesionych w odwołaniu Izba stwierdziła, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła, co następuje. 

W  pierwszej  kolejności  Izba  ustaliła,  iż  postępowanie  jest  prowadzone  w  trybie 

przetargu  nieo

graniczonego  o  wartości  powyżej  kwot  wskazanych  w  przepisach 

wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp. 

Zamawiający w piśmie z dnia 20.06.2018 r. zawierającym odpowiedzi na pytania odnoszące 

się do treści SIWZ w ramach pytania nr 37 udzielił następującej odpowiedzi:  

Pytanie:  W  pkt  2.3.5  Opisu  Przedmiotu  Zamówienia  Zamawiający  wskazuje  wymóg 

„komentarze do ustaw (min. 20 publikacji),  oraz dodatkowo komentarz do Prawa zamówień 

publicznych, w tym komentarze przyporządkowane do przepisu prawnego (minimum 20 000 

jednostkowych  odesłań  do  przepisu  prawnego)".  Wykonawcy  mogą  posiadać  w  swojej 

ofercie  komentarze  do  różnych  aktów  prawnych,  w  tym  również  komentarze  częściowe  np. 

do kilku artykułów danej ustawy. 

Czy zatem 20 komentarzy należy np. rozumieć, że mają to być komentarze do całej ustawy 

do minimum następujących aktów prawnych: 

ustawy Kodeks cywilny z dnia 23 kwietnia 1964 r. ustawy Kode

ks postępowania cywilnego z 

dnia 17 listopada 1964 r. 

ustawy Kodeks wykroczeń z dnia 20 maja 1971 r. 

ustawy o lasach z dnia 28 września 1991 r. 

ustawy o podatku leśnym z dnia 30 października 2002 r. 

ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne z dnia 17 maja 1989 r. 

ustawy Prawo zamówień publicznych z dnia 29 stycznia 2004 r. 

ustawy Prawo o ruchu drogowym z dnia 20 czerwca 1997 r. 

ustawy o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 r. ?” Odpowiedź nr 37 

Odpowiedź:  Zamawiający  wyjaśnia,  iż  jako  „komentarz”  przyjmuje  elektroniczną  wersję 

komentarzy  do  aktów  prawnych  (całości  aktów  lub  ich  części,  w  tym  do  aktów 

zmieniających),  zarówno  dostępnych wcześniej  jako  publikacja książkowa, jak  i  dostępnych 

wyłącznie w wersji elektronicznej, z zakresu prawa polskiego i prawa europejskiego. 

Przystępujący w złożonej w postępowaniu ofercie zaoferował cenę w wysokości 667.840,32 

zł  brutto  oraz  w  ramach  kryterium  pozacenowego  „dostępność  źródeł  prawa”  w  poz.  2 

formularza ofertowego zaoferował 1.133.688 komentarzy.   

Zamawiaj

ący pismem z dnia 13.07.2018 r. wezwał Przystępującego – Konsorcjum C.H. Beck 

Spółka  z  o.o.  oraz  ABC  PRO  Spółka  z  o.o.  na  podstawie  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp  do 

złożenia wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej ceny. 

W  odpowiedzi  na  powyższy  Przystępujący  pismem  z  dnia  16.07.2018  r.  złożył  wyjaśnienia 

dołączając do nich dowody w postaci: 

Zał. 1 . Kalkulacja kosztów na potrzeby postępowania DZ270.60.2018 - C.H. Beck sp. z o.o.; 

Zał. 2. Sprawozdanie finansowe C.H. Beck sp. z o.o za 2017 r.; 

Zał. 3. Opinia Biegłego Rewidenta C.H. Beck sp. z o.o. za 2017 r.; 

Zał. 4, Oferta Wydawnictwa C.H. Beck w przetargu przeprowadzonym przez Zarząd Służby 

Więziennej 2016 r.; 

Zał. 5. Informacja z otwarcia Ofert w przetargu dla Polskiej Grupy Górniczej (C.H. Beck sp. z 

o.o.); 

Zał. 6. Bilans Aktywa za 2017 r. ABC PRO sp. z o.o.’  

Zał. 7 Bilans Pasywa za 2017 r. ABC PRO sp. z o.o.; 

Zał. 8. Rachunek zysków za 2017 r. ABC PRO sp. z o.o 

Zał. 9. Bilans Aktywa za 2018 r. (stan na dział 31.05.2018 r.) ABC PRO sp. z o.o 

Zał. 10. Bilans Pasywa za 2018 r. (stan na dzień 3 1.05.2018 r.) ABC PRO sp. z o.o 

Zał. 11. Rachunek zysków i strat za 2018 r. (stan na dzień 31.05.2018 r.) ABC PRO sp. z o.o 

Zał. 12. Sprawozdanie Finansowe za 2017 r. ABC PRO sp. z o.o 

Zał. 13 - Kalkulacja ceny ofertowej ABC PRO sp. z o.o 

Zał.  14.  Oferta  ABC  PRO  na  dostawę  systemu  Baza  Aktów  Własnych  dla  Banku 

Gospodarstwa Krajowego 

Zał.  15.  Oferta  ABC  PRO  na    systemu  Baza  Aktów  Własnych  dla  Urzędu  Regulacji 

Energetyki 

Zał.  16.  Oferta  ABC  PRO  na  dostawę  systemu  Baza  Aktów  Własnych  dla  Urzędu 

Marszałkowskiego Województwa Pomorskiego. 

Odwołujący  pismem  z  dnia  24.07.2018  r.  skierowanym  do  Zamawiającego  wskazał,  że 

Zgodnie z zapisami SIWZ jednym z parametrów w kryterium „Dostępność źródeł prawa” jest 

„Komentarze  (K)  —  suma  komentarzy  dostępnych  w  oferowanym  przez  Wykonawcę  SEIP, 

oznacza elektroniczną wersję komentarzy do aktów prawnych (całości aktów lub ich części, 

w  tym  do  aktów  zmieniających),  zarówno  dostępnych  wcześniej  jako  publikacja  książkowa, 

jak  i  dostępnych  wyłącznie  w  wersji  elektronicznej,  z  zakresu  prawa  polskiego  i  prawa 

europejskiego  (komentarz 

—  omówienie  lub  interpretacja  przepisów)". Wykonawca,  będący 

podmiotem  dysponującym  największą  na  rynku  bazą  elektronicznych  komentarzy  do  aktów 

prawnych, po analizie zapisów SIWZ i opierając się na swoim doświadczeniu oraz najlepszej 

wiedzy  pragnie  zwrócić  uwagę  Zamawiającego  na  zaskakująco  dużą  liczbę  komentarzy 

zadeklarowanych  w  ofercie  złożonej  przez  C.H.  Beck.  Według  komunikatu  „Nowości  w 

Systemie  Legalis  lipiec  2018"  (tekst  dos

tępny  pod  C  adresem:  https://legaIis.pl/wp-

contenUuploads/2018/07(Nowosci  7  2018.pdf)  System  Legalis  zawiera  2073  komentarze. 

Nawet  przy  założeniu,  że  osobno  policzono  każdy  pojedynczy  komentarz  do  jednostki 

redakcyjnej  (przykład:  w  komentarzu  omawiającym  100  jednostek  redakcyjnych  aktu 

prawnego  osobno  policzono  każdy  fragment  przyporządkowany  do  danej  Jednostki 

redakcyjnej  osiągając  liczbę  100  komentarzy)  osiągnięcie  liczby  1.133.688  wydaje  się  być 

mato prawdopodobne. Liczba 1.133.688 znacznie przekracza l

iczbę możliwą do uzyskania w 

wyżej  przedstawiony  sposób,  co  skłania  do  poddania  w  wątpliwość  jej  poprawności,  a 

zarazem zgodności z zapisami SIWZ.  

Zamawiający  pismem  z  dnia  25.07.2018  r.  skierowanym  do  Przystępującego  na  podstawie 

art. 26 ust. 4 ustawy P

zp zwrócił się o pisemne udzielenie wyjaśnień w zakresie parametrów 

w kryterium „Dostępność źródeł prawa” w zakresie „Komentarzy (K)". 

Zamawiający  prosi  o  wyjaśnienia,  czy  podana  liczba  komentarzy  w  ilości  1  133  688 

zadeklarowana przez Wykonawcę w ofercie jest liczbą poprawną i zarazem zgodną z treścią 

SIWZ. 

Zgodnie z SIWZ: „Komentarze (K) - suma komentarzy dostępnych w oferowanym 

przez  Wykonawcę  SEIP,  oznacza  elektroniczną  wersję  komentarzy  do  aktów  prawnych 

(całości aktów lub ich części, w tym do aktów zmieniających), zarówno dostępnych wcześniej 

jako  publikacja  książkowa,  jak  i  dostępnych  wyłącznie  w  wersji  elektronicznej,  z  zakresu 

prawa  polskiego  i  prawa  europejskiego.  (komentarz 

—  omówienie  lub  interpretacja 

przepisów)” 

W  odpowiedzi  na  powyższe  wezwanie  Przystępujący  pismem  z  dnia  25.07.2018  r. 

oświadczył,  że  liczba  komentarzy  wskazana  w  jego  ofercie  w  ilości  1  133688  jest  liczbą 

poprawną  i  zgodną  z  treścią  siwz.  W  przedmiotowej  ofercie  liczba  komentarzy  do  aktów 

prawnych  została  ustalona  zgodnie  z  przyjętą  na  potrzeby  tego  postępowania  przez 

Zamawiającego szeroką definicję komentarza. 

„Komentarze (K) — suma komentarzy dostępnych w oferowanym przez Wykonawcę SEIP; 

oznacza elektroniczną wersję komentarzy do aktów prawnych (całości aktów lub ich części, 

w tym do aktów zmieniających), zarówno dostępnych wcześniej, jako publikacja książkowa, 

jak  i  dostępnych  wyłącznie  w  wersji  elektronicznej,  z  zakresu  prawa  polskiego  i  prawa 

europejskiego. (komentarz 

— omówienie lub interpretacja przepisów) '  

Wykonawca  pr

agnie zapewnić, że podobnie jak w  wypadku liczby oferowanych komentarzy 

cała oferta  złożona przez Wykonawcę została przygotowana ściśle z  SIWZ z  zachowaniem 

szczególnej staranności. Deklarowana ilość poszczególnych typów danych, w niej zawarta — 

ma swoje o

dzwierciedlenie w danych zawartych w oferowanym produkcie i spełnia wszelkie 

stawiane przez Zamawiającego wymogi. 

Wykonawca pragnie podnieść, że zgodnie z treścią specyfikacji Zamawiający nie oczekiwał 

w  tym  postępowaniu  programu  standardowego.  Wychodząc  naprzeciw  wyrażonym  w  SIWZ 

wymaganiom  Zamawiającego,  Wykonawca  zaoferował  produkt  dedykowany,  zasadniczo 

odmienny  od  dostępnych  na  rynku  wersji  standardowych,  uwzględniający  specyficzne 

potrzeby  zamawiającego  dotyczące  w  szczególności  szerokiej  (oferty)  ilości  komentarzy. 

Zgodnie  z  wymaganiami  Zamawiającego,  Wykonawca  złożył  ofertą  zawierającą,  zgodnie  z 

podanymi przez Zamawiającego definicjami i podaną metodologią — ilości, m.in. 

oferowanych komentarzy, potwierdzając, że zaoferowany produkt spełnia wymagania 

Zamawiającego określone treścią SIWZ, umożliwiając ocenę oferty. 

(Wyrok KO z 16.12.2011 r. sygn. 2571/11) 

Zatem  z  uwzględnieniem  powyższej  definicji  „Komentarzy”,  przedmiotową  liczbę  1133688 

komentarzy  Wykonawca  uzyskał,  sumując  posiadane  w  bazie  Systemu  Informacji  Prawnej 

„Legalis”  autorskie opracowania przepisów  prawnych takich  jak komentarze (w  tym  również 

do aktów UE), monografie, artykuły z czasopism, systemy prawa, praktyczne wyjaśnienia. 

Przyjmując  (w  ślad  za  powołaną  powyżej  definicją),  że  na  potrzeby  tego  postępowania 

samodzielnym  komentarzem,  podlegającym  zliczeniu  jest  autorskie  omówienie  lub 

interpretacja  przepisów,  dotycząca  całości  aktów  lub  ich  części,  w  tym  da  aktów 

zmieniających  —  przyjmując  jako  minimum  omówienie  choćby  pojedynczej  jednostki 

redakcyjnej danego aktu prawnego. 

Zamawiający  pismem  z  dnia  01.08.2018  r.  poinformował  wykonawców  o  wyborze  oferty 

najkorzystniejszej.  Oferta  Przystępującego  uzyskała  łącznie  96,47  pkt,  zaś  oferta 

Odwołującego łącznie 72,92 punkty. 

Na powyższą czynność Odwołujący wniósł odwołanie. 

Zamawiający uwzględnił wniesione odwołanie w całości. 

Przystępujący  w  toku  posiedzenia  z  udziałem  stron  wniósł  sprzeciw  co  do  uwzględnienia 

przez Zamawiającego w całości zarzutów zawartych w odwołaniu.   

Krajowa Izba 

Odwoławcza zważyła, co następuje. 

Izba,  uwzględniając  zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy,  w  szczególności 

powyższe  ustalenia  oraz  zakres  zarzutów  podniesionych  w  odwołaniu,  doszła  do 

przekonania, iż sformułowane przez Odwołującego zarzuty nie znajdują oparcia w ustalonym 

stanie  faktycznym  i  prawnym,  a  tym  samym  rozpoznawane  odwołanie  nie  zasługuje  na 

uwzględnienie. 

I. 

W zakresie zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy Pzp dotyczącym funkcji Active 

Directory,  do  którego,  zdaniem  Odwołującego,  doszło  przez  zaniechanie  odrzucenia  oferty 

Przystępującego, mimo że treść oferty nie odpowiada treści SIWZ, z uwagi na fakt, iż System 

Elektronicznej Informacji Prawnej zaoferowany przez Beck nie zawiera funkcjonalności Active 

Directory Izba wskazuje, że zarzut ten nie zasługuje na uwzględnienie. 

Odnosząc się do powyższego zarzutu Izba wskazuje, że przedmiotem dostawy jest System 

Elektronicznej  Informacji  Prawnej  (SEIP)  oraz  Systemu  Wewnętrznej  Informacji  Prawnej 

(SWIP)  jako  dwa  odrębne,  jednakże  w  części  komplementarne,  systemy  informatyczne. 

Przystępujący,  biorący  udział  w  postępowaniu  w  ramach  konsorcjum  zaoferował  dwa 

istniejące systemy informacji prawnej, tj. system Legalis Wydawnictwa C. H. Beck Spółka z 

o.o.  oraz  system  wewnętrznej  informacji  prawnej  oferowany  przez  drugiego  członka 

konsorcjum, tj. ABC PRO Spółka z o.o.  

Według  oświadczenia  złożonego  przez  Przystępującego  w  treści  oferty  oraz 

doprecyzowanego na rozprawie dwa ww. systemy będą posiadały niezależny od siebie panel 

administratora  w  postac

i  funkcjonalności  Active  Directory,  w  które  zostaną  uzupełnione  w 

wyniku modyfikacji oprogramowania. Ponadto jak wskazywał Przystępujący oba te systemu 

były już wielokrotnie integrowane ze sobą, zaś samo wprowadzenie ww. funkcjonalności jest 

zmianą niewielką i zostanie dokonane przez informatyków zatrudnionych u wykonawcy C. H. 

Beck Spółka z o.o.  

Izba pragnie zwrócić uwagę na fakt, że dostawa produktów dedykowanych na rzecz 

konkretnego postępowania, jak również ich modyfikowanych wersji, w tym w szczególności w 

obszarze  informatycznym  jest  powszechną  rynkową  praktyką  w  ramach  zamówień 

publicznych.  Nic  bowiem  nie  stoi  na  przeszkodzie  aby  dwaj  właściciele  i  de  facto  twórcy 

systemów dokonali ich modyfikacji na potrzeby konkretnego postępowania. 

Co  do  stanowisk

a  Odwołującego  Izba  wskazuje,  iż  sam  fakt  zadawania  pytań  przez 

wykonawcę celem potwierdzenia wymagań Zamawiającego nie może samoistnie świadczyć 

o niezgodności treści oferty Przystępującego z treścią SIWZ. Dodatkowo Izba zwraca uwagę 

na fakt, że kwestia funkcjonalności Activ Directory stała się również przedmiotem wyjaśnień 

Przystępującego w zakresie ceny rażąco niskiej (vide str. 16 wyjaśnień z dnia 16.07.2018 r.). 

Brak jest zatem podstaw do przyjęcia jedynie na podstawie przypuszczeń Odwołującego, że 

zao

ferowany przez Przystępującego system nie będzie na etapie realizacji wyposażony w tę 

funkcje odrębnie dla SIP oraz SWIP.   

Zgodnie  z  art.  190  ust. 1 ustawy  Pzp strony są obowiązane  wskazywać dowody  dla 

stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Ciężar dowodu, zgodnie z art. 6 k.c. 

w  zw.  z  art.  14  ustawy  Pzp  spoczywa  na  osobie,  która  z  danego  faktu  wywodzi  skutki 

prawne.  Ciężar  dowodu  rozumieć  należy  z  jednej  strony  jako  obarczenie  strony  procesu 

obowiązkiem  przekonania  sądu  (w  tym  przypadku  Krajowej  Izby  Odwoławczej)  dowodami  

o  słuszności  swoich  twierdzeń,  a  z  drugiej  konsekwencjami  zaniechania  realizacji  tego 

obowiązku,  lub  jego  nieskuteczności,  zaś  tą  konsekwencją  jest  zazwyczaj  niekorzystny  dla 

strony wynik postępowania (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. akt II 

CSK  293/07).  Postępowanie  przed  Krajową  Izbą  Odwoławczą  toczy  się  z  uwzględnieniem 

zasady kontradyktoryjności, zatem to strony obowiązane są przedstawiać dowody a Krajowa 

Izba Odwoławcza nie ma obowiązku wymuszania ani zastępowania stron w jego wypełnianiu 

(wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. akt II CSK 293/07, wyrok Sądu 

Najwyższego z dnia 16 grudnia 1997 r., sygn. akt II UKN 406/97, wyrok Sądu Apelacyjnego  

z dnia 27 maja 2008 r., sygn. akt V ACa 175/08, wyrok KIO 1639/11). 

Skład orzekający dokonuje oceny zgromadzonego materiału dowodowego, zgodnie z 

zasadą swobodnej oceny dowodów, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego 

materiału,  co  wynika  z  art.  190  ust.  7  ustawy  Pzp,  przestrzegając  jednocześnie  zasad 

logicznego i racjonalnego rozumowania. 

Co  jednocześnie  niezwykle  istotne  dla  oceny  podniesionych  zarzutów  Izba 

rozpoznając odwołanie bada czynności i zaniechania podmiotu zamawiającego w kontekście 

postawionych  w  odwołaniu  zarzutów  (wzorców  kontroli)  i  przedstawionych  okoliczności 

faktycznych  (faktów  wykazanych  stosownymi  dowodami).  W  tym  znaczeniu,  w  kontekście 

dokonanej przez Zamawiającego czynności, za zasadniczy materiał dowodowy uznać należy 

te fakty (w postaci dokumentów i wyjaśnień), które legły u podstaw zaskarżonej czynności. 

Zdaniem Izby Odwołujący nie sprostał wymogom związanym z procesem dowodzenia 

ujętym  w  przywołanej  wyżej  regulacji  art.  190  ust.  1  ustawy  Pzp.  Przede  wszystkim 

Odwołujący  nie  wykazał,  że  istnieją  prawne  lub  techniczne  przeszkody  uniemożliwiające 

Przystępującemu  dokonanie  takiej  modyfikacji.  Nie  wykazał  również,  że  w  innych 

postępowaniach  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  doszło  do  sytuacji,  że  Przystępujący 

wykluczył  możliwość  uzyskania  funkcjonalności  Active  Directory  odrębnie  dla  każdego 

modułu.   

W  ocenie  Izby  jest  oczywiste,  że  w  ramach  zamówień  publicznych  należy  dopuścić 

zarówno  przedmioty  istniejące,  jak  również  dedykowane (modyfikowane lub  wytworzone na 

potrzeby konkretnego zamówienia). Nie sposób założyć, że tylko istniejące wyroby mogą być 

zaoferowane  w  postępowaniu,  gdyż  przy  takim  podejściu  należałoby  wykluczyć  możliwość 

rozwoju  produktów,  wprowadzanie  rozwiązań  innowacyjnych,  co  w  rzeczywistości 

skutkowałoby  zalegalizowaniem  monopolu  wykonawców,  którzy  dysponują  na  moment 

wszczęcia  postępowania  gotowymi  rozwiązaniami  oczekiwanymi  przez  podmiot 

zamawiający.  

Zdaniem  Izby  okoliczności  tej  nie  zmienia  również  przywołanie  przez  Odwołującego 

zapytania do treści SIWZ wniesionego w toku postępowania, gdyż z samego faktu, że takie 

zapytanie  wpłynęło  nie  sposób  wydedukować,  że  Przystępujący  nie  jest  w  stanie  takiego 

rozwiązania zaoferować. Z pewnością w interesie Przystępującego byłaby rezygnacja przez 

Zamawiającego  z  tego  wymogu,  gdyż  wówczas  nie  musiałby  ponosić  kosztów  modyfikacji 

systemu.  Jednakże  Przystępujący  uzyskał  wiedzę,  ze  Zamawiający  nie  zrezygnuje  z  tej 

funkcjonalności – będzie zatem zmuszony do dostarczenia takiego produktu, który będzie w 

nią  wyposażony.  Oczywiste  bowiem  jest,  że  w  tym  zakresie  mamy  do  czynienia  nie  z 

oświadczeniem  wiedzy  złożonym  w  toku  postępowania  przez  Przystępującego,  lecz  z  jego 

oświadczeniem  woli  złożonym  ze  skutkiem  na  przyszłość  (pro  futuro)  w  ramach  złożonej 

oferty, które to oświadczenie będzie przez Zamawiającego weryfikowane na etapie dostawy 

ze  wszystkimi  konsekwencjami,  jakie  mogą  zostać  wysunięte  wobec  wykonawcy  w 

przypadku,  gdy  w  toku  realizacji  przedmiotu  zamówienia  przedmiot  nim  objęty  nie  będzie 

spełniał wymagań podmiotu zamawiającego. 

W  tym  zakresie  Izba  pra

gnie  również  zwrócić  uwagę  na  okoliczność,  że  zarzut 

odnoszący się do funkcji Active Directory został przez Odwołującego oparty na hipotezach i 

przypuszczeniach 

– a więc nie został on poparty żadnymi dowodami wprost świadczącymi, o 

braku możliwości dostarczenia oprogramowania zawierającego taka funkcjonalność. 

Stąd też zarzut ten podlegał oddaleniu. 

W zakresie tej samej podstawy faktycznej i wskazanego w odwołaniu naruszenia art. 87 ust. 

1  w  zw.  z  art.  26  ust.  4  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  wezwania  Przy

stępującego  do 

złożenia  wyjaśnień  dotyczących  treści  oferty  i  złożonych  przezeń  oświadczeń  w 

postępowaniu  -  w  zakresie  dotyczącym  ww.  funkcjonalności,  pomimo  istnienia  okoliczności 

wskazujących  na  uzasadnione  po  stronie  Zamawiającego  wątpliwości  co  do  oferty  i 

złożonych  oświadczeń  Izba  wskazuje,  że  Odwołujący  nie  podołał  ciążącym  na  nim 

obowiązkom  związanym  z  ciężarem  dowodu  –  a  zatem  brak  jest  podstaw  do  przyjęcia,  że 

doszło  do  wykazania,  że  w  tym  wypadku  zastosowanie  winny  mieć  regulacje  związane  z 

wezwan

iem Przystępującego do złożenia wyjaśnień.  

II. 

W  zakresie  zarzutów  związanego  z  zaoferowaną  przez  Przystępującego  ilością 

komentarzy Izba ocenie poddała zarówno treść wymagań Zamawiającego w tym zakresie (w 

szczególności definicję pojęcia „komentarz”), jak również sposób definiowania tego pojęcia w 

innych  postępowaniach  przez  innych  zamawiających  oraz  deklaracje  składane  w  tym 

zakresie obecnie i dotychczas przez Odwołującego (w zasadzie jednego członka Konsorcjum 

– C. H. Becka Spółka z o.o.) oraz deklaracje samego Odwołującego. Analiza tych elementów 

pozwala  w  pierwszej  kolejności  na  przyjęcie  założenia,  że  Zamawiający  w  niniejszym 

postępowaniu przyjął szerokie rozumienie pojęcia „komentarz”. 

W drugiej kolejności Izba pragnie odnieść się do kwestii związanej z zarzutem art. 24 ust. 1 

pkt 17 ustawy Pzp. Otóż w tym wypadku zgodzić się należy z argumentacją Przystępującego, 

iż  fakt  szczegółowego  wyjaśnienia  sposobu  liczenia  przez  tego  wykonawcę  ilości 

komentarzy,  w  tym  sposób  rozumienia  przez  niego  definicji  zawartej  w  treści  SIWZ  nie 

pozwala na przyjęcie, że mogło dojść do wprowadzenia Zamawiającego w błąd. 

Dodatkowo,  co  istotne  dla  ewentualnego  wpływu  tego  naruszenia  na  postępowanie 

odwoławcze,  nawet  w  przypadku  uznania,  że  sposób  liczenia  komentarzy  był  odmienny  od 

wynikającego  z  treści  SIWZ  Odwołujący  nie  podniósł  w  tym  zakresie  zarzutów  w  treści 

odwołania.  Otóż  Odwołujący  przyjął,  że  taki  sposób  liczenia  komentarzy  stanowi  podstawę 

do wykluczenia wykonawcy na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp oraz 

jednocześnie 

podstawę  do  odrzucenia  jego  oferty  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  3  ustawy  Pzp  jako 

stanowiącego  czyn  nieuczciwej  konkurencji.  Jak  wyżej  wskazano,  w  kontekście  wyjaśnień 

zawartych  w  piśmie  z  dnia  25.07.2018  r.  na  str.  2  ww.  wyjaśnień  zostało  jednoznacznie  i 

szczegółowo wskazane, w jaki sposób Przystępujący dokonał wyliczenia ilości komentarzy i 

w  jaki  sposób  zinterpretował  wymóg  Zamawiającego  w  kontekście  udzielonych  wyjaśnień. 

Zgodnie ze stanowiskiem zawartym w piśmie z dnia 25.07.2018 r. „zatem z uwzględnieniem 

powyższej  definicji  „Komentarzy”,  przedmiotowa  liczbę  1.133.688  komentarzy  Wykonawca 

uzyskał,  sumując  posiadane  w  bazie  Systemu  Informacji  Prawnej  „Legalis”  autorskie 

opracowania  przepisów  prawnych  takich  jak  komentarze  (w  tym  również  do  aktów  UE), 

monografie,  artykuły  z  czasopism,  systemy  prawa,  praktyczne  wyjaśnienia.  Przyjmując  (w 

ślad  za  powołaną  wyżej  definicją),  że  na  potrzeby  tego  postępowania  samodzielnym 

komentarzem, podlegającym  zliczeniu jest autorskie omówienie lub interpretacja przepisów, 

dotycząca  całości  aktów  lub  ich  części,  w  tym  da  aktów  zmieniających  –  przyjmując  jako 

minimum  omówienie  choćby  pojedynczej  jednostki  redakcyjnej  danego  aktu  prawnego. 

Konkludując,  przedmiotowa  liczba  komentarzy  została  uzyskana  na  skutek  zliczenia 

indywidualnych  powiązań  redakcyjnych  pomiędzy  dokumentem  autorskim  a  jednostką 

redakcyjną  aktu  prawnego.  W  tym  miejscu  należy  podkreślić,  że  w  sytuacji  gdy  komentarz 

danego  autora  obejmował  przepisy  kilku  aktów  prawnych,  to  na  liczbę  komentarzy 

Wy

konawca zliczał sumę aktów prawnych omówionych, w danym komentarzu”.        

Powyższe  wyjaśnienia  obrazują  jednoznacznie,  jaki  sposób  liczenia  komentarzy 

został przyjęty przez Przystępującego – co jednocześnie pokazuje, jak przebiegała wykładnia 

definicji  p

ojęcia  „Komentarz”  ujętego  w  treści  SIWZ  przez  tego  wykonawcę.  Izba  mając  na 

uwadze  strukturę  SIP  Legalis,  w  tym  występujące  pod  poszczególnymi  jednostkami 

redakcyjnymi  przepisów  rozwinięcia  pod  postacią  nie  tylko  komentarzy,  lecz  również 

piśmiennictwa, praktycznych wyjaśnień, czy też  interpretacji przyjęła taka liczbę za możliwą 

do uzyskania. 

Na  przykładzie  omawianego  szeroko  na  rozprawie  art.  353

  ustawy  Kodeks  cywilny 

należy  wskazać,  że  przepis  ten  zawiera  zarówno  komentarze,  piśmiennictwo,  praktyczne 

wy

jaśnienia  oraz  interpretacje.  W  tym  zakresie  Odwołujący  nie  wykazał  jednak  aby 

poszczególne moduły zawierały treść nie wpisującą się w przyjętą w ramach przedmiotowego 

postępowania  definicję  pojęcia  „komentarz”,  jak  również  nie  wykazał  w  jaki  jego  zdaniem 

sposób  doszło  do  „multiplikacji”  tych  pozycji.  Izba  mając  świadomość  faktu,  że  na  rynku 

istnieje  jedynie  dwóch  znaczących  dostawców  tego  typu  narzędzi,  którzy  znają  oferowane 

przez siebie produkty, uznała takie zaniechanie za pozwalające na przyjęcie, że Odwołujący 

nie sprostał ciążącym na nim obowiązkom dowodowym.      

W  kontekście  tego  zarzutu  na  uwagę  zasługuje  również  analiza  oświadczeń  woli  w 

zakresie komentarzy zawartych w innych postępowaniach wynikająca z informacji zawartych 

w dowodach złożonych zarówno przez Odwołującego, jak również Przystępującego. 

Co  niezwykle  istotne,  zadeklarowanie  ilości  komentarzy  w  ramach  przedmiotowego 

postępowania  jest  tylko  po  części  oświadczeniem  wiedzy  wykonawcy  (opartym  w  tym 

wypadku na możliwości technicznych jego systemu i zasobności posiadanej bazy danych), a 

stanowi, 

co  do  zasady  klasyczne  oświadczenie  woli  składane  na  przyszłość  i  pozostające 

poza możliwością jego badania co do jego prawdziwości. Jeżeli Odwołujący nie wykazał, że 

system oferowany przez Przystępującego nie może z przyczyn technicznych zawierać takiej 

ilości  komentarzy,  takiego  wniosku  nie  można  przyjąć  tylko  i  wyłącznie  w  oparciu  o 

oświadczenia wnoszącego odwołanie.  

W kontekście argumentacji Odwołującego należy również zwrócić uwagę na fakty, iż 

sa

m Odwołujący w przedmiotowym postępowaniu złożył oświadczenie woli obejmujące liczbę 

około  500.000  komentarzy,  gdy  z  dowodu  złożonego  przez  Przystępującego  wynika,  że 

deklarowana  dla  systemu  informacji  prawnej  LEX  liczba  komentarzy  wynosi  2.700  (vide 

wydru

k  ze  strony  www.produkty.lexpl/komentarze).  Z  powyższego  wynika,  że  Odwołujący 

również skorzystał z „dobrodziejstwa” szerokiego rozumienia pojęcia „komentarz”.  

Nawet  gdyby  Odwołujący,  w  zakresie  tego  zarzutu  sformułował  wnioski  o  obniżenie 

punktów  przyznanych  Przystępującemu,  to  pozostawałyby  one  bez  wpływu  na  wynik 

postępowania  (art.  192  ust.  2  ustawy  Pzp).  Jak  wykazał  bowiem  Przystępujący,  czego 

Odwołujący  nie  kwestionował  w  toku  rozprawy,  nawet  gdyby  ofercie  Przystępującego 

przyznano  minimalną  ilość  punktów  w  kryterium  „dostępność  źródeł  prawa”  w  podkryterium 

„liczba  komentarzy”  jego  oferta  byłaby  najkorzystniejsza  ekonomicznie  i  uzyskałaby 

najwyższą liczbę punktów w oparciu o kryteria oceny ofert.  

Mając  na  uwadze  powyższe  okoliczności,  w  tym  w  szczególności  definicję  pojęcia 

„komentarz”  (ustaloną  w  ramach  przedmiotowego  postępowania)  Izba  uznała,  że  nie 

potwierdził  się  zarzut  naruszenia  art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy  Pzp.  W  odniesieniu  do 

powyższego  nie  potwierdził  się  również  zarzut  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  3  ustawy  Pzo, 

gdyż  jest  on  zarzutem  wynikowym,  jak  również  Odwołujący  nie  wykazał  w  jaki  sposób 

mogłoby  dojść  do  popełnienia  czynu  nieuczciwej  konkurencji,  w  szczególności  eliminacji 

Odwołującego  z  rynku.  Nieuzyskanie  zamówienia  w  ramach  jednego  z  postępowań  o 

udzielenie  zamówienia  publicznego  nie  może  być  utożsamiane  z  czynem  polegającym  na 

utrudnianiu dostępu do rynku, czy wręcz eliminacji wykonawcy z udziału w nim. 

III. 

W  zakresie  zarzutów  odnoszących  się  do  kwestii  rażąco  niskiej  ceny  Izba  uznała,  że 

zarzuty te nie zasługują na uwzględnienie. 

Podkreślenia  w  tym  miejscu  wymaga  również,  że  pojęcie  rażąco  niskiej  ceny  jest 

subiektywne,  zaś  ustawa  Prawo  zamówień  publicznych  nie  posiada  ustawowo  określonego 

procentowego poziomu, na podstawie którego można uznać automatycznie, kiedy mamy do 

czynienia  z  rażąco  niską  ceną.  Każdy  przypadek,  ze  względu  na  przedmiot  zamówienia, 

sposób  jego  realizacji  oraz  wartość  zamówienia  należy  rozpatrywać  indywidualnie  [tak  też: 

postanowienie Sądu Okręgowego z Poznania z dnia 17.01.2006 r., sygn. akt II Ca 2194/05]. 

Jak zaś skonstatował Sąd Okręgowy w Katowicach w wyroku z dnia 30 stycznia 2007 

r. sygn. akt XIX Ga 3/07, 

„o cenie rażąco niskiej można mówić wówczas, gdy oczywiste jest, 

że przy zachowaniu reguł rynkowych wykonanie umowy przez wykonawcę byłoby dla niego 

nieopłacalne. Rażąco niska cena jest to cena niewiarygodna, oderwana całkowicie od realiów 

rynkowych.  Przykładem  może  być  oferowanie  towarów  poniżej  kosztów  zakupu  lub 

wytworzenia  albo  oferowanie  usług  za  symboliczną  kwotę.”.  Sam  fakt,  że  cena  oferty  jest 

ni

ższa  od  cen  innych  ofert  złożonych  w  postępowaniu  nie  jest  wystarczające  do  uznania 

danej  ceny  za  ra

żąco  niską.  Analogicznie  różnice  procentowe,  na  które  wskazywał 

Odwołujący,  nie  przesądzają  o  prawidłowości  skonstruowania  wynagrodzenia  przez 

poszczególnych wykonawców. Podzielono w pełni wyrażone wyżej stanowiska, dostrzegając 

zarazem  konieczność  indywidualnego  podejścia  do  każdej  sprawy  związanej  z  zarzutem 

ceny rażąco niskiej. 

Odnosząc  się  do  meritum  sporu  w  pierwszej  kolejności  Izba  wskazuje,  iż  przedmiot 

zamówienia  obejmuje  de  facto  dostawę  licencji  uprawniających  do  korzystania  z  gotowego 

oprogramowania,  które  jedynie  w  niewielkim  zakresie  zostanie  dopasowane  do 

indywidualnych wymagań i potrzeb Zamawiającego (funkcjonalność Active Directory). 

Tym samym, co istotne w kontekście badania rażąco niskiej ceny, mamy do czynienia 

z  tzw.  dostawami  miękkimi,  tj.  dostawami  wartości  intelektualnych  obejmujących  określone 

prawo  do  korzystania  z  gotowego  wytworu  (produktu),  co  do  zasady  powtarzalnego, 

będącego jedynie przedmiotem usług utrzymaniowych, znajdującego się w ciągłym rozwoju – 

co nie zmienia faktu,  że jest to produkt  powtarzalny.  Takie  też  przesłanki  należy  wziąć pod 

uwagę poddając analizie wyjaśnienia w zakresie rażąco niskiej ceny. 

Izba  poddając  analizie  wyjaśnienia  Przystępującego  oparte  o  treść  art.  90  ust.  1 

ustawy Pzp uznała, że są one spójne, konsekwentne, szczegółowe i oparte na wiarygodnych 

danych  i  założeniach  mikroekonomicznych.  Wykonawcy  składając  wyjaśnienia  założyli 

uzyskanie  zysku  na  poziomie  29%.  Dodatkowo  w  ich  treści  odniesiono  się  do  innych 

postępowań,  w  ramach których  podobny  był  okres  dostępu  do  systemu informacji  prawnej, 

jak  również  sposób  dostępu  (rodzaje  licencji).  Przystępujący  na  str.  8  wyjaśnień  z  dnia 

16.07.2018  r.  wskazał  ponadto,  że  oferowany  przez  niego  system  informacji  prawnej 

dysponuje zautomatyzowanymi funkc

jami „importera aktów prawnych” oraz narzędzi do tzw. 

„xml-izacji”,  które  działają  w  pełni  automatycznie,  co  daje  im  przewagę  nad  tradycyjnymi 

narzędziami  służącymi  do  migracji  danych  zmniejszając  pracochłonność  do  absolutnego 

minimum. 

Wyjaśnienia te Izba uznała za spójne i wiarygodne uznając, że oferowany od wielu 

lat,  ciągle  rozwijany  i  w  zasadzie  gotowy  produkt  (analogicznie  jak  produkt  Odwołującego) 

pozwala na dość swobodną politykę cenową, w szczególności gdy przedmiotem dostawy nie 

jest pojedyncza licencja, lecz znaczny ich zbiór.  

Mając  na  uwadze  charakter  świadczenia  (licencje  uprawniającego  do  dostępu  do 

aplikacji) 

obsługa  przedmiotu  dostawy  sprowadza  się  zasadniczo  do  konieczności 

ponoszenia  kosztów  utrzymania  aktualności  oferowanych  produktów,  który  jest  dla 

wykonawcy  kosztem  stałym,  niezależnym  od  skali  działalności  oraz  z  kosztami  zmiennymi 

(vide str. 9 wyjaśnień z dnia 16.07.2018 r.). 

Z treści złożonych przez Przystępującego wyjaśnień daje się również wywieść kolejny 

element jego przewagi ekonomicznej obejmujący efekt skali, który ma charakter bezwzględny 

i  pozwala na  redukcję kosztów  prowadzenia działalności.  Przystępujący  wskazał,  że Edytor 

Aktów  Prawnych  XML  Legislator  wraz  z  aplikacją  SWIP/BAW  jest  obecny  w  ponad  90% 

urzędów  jednostek  samorządu  terytorialnego  i  szeregu  innych  instytucji  (łącznie  2950 

instytucji).  Mając  na  uwadze  specyfikę  przedmiotu  zamówienia  okoliczność  ta  ma  ścisły 

związek ze sposobem kalkulacji ceny. 

Dodatkowo, mając na uwadze czynności wezwania przez Zamawiającego wykonawcy 

do złożenia wyjaśnień, jak również ich ocenę Izba uwzględniła argument Przystępującego, że 

wartość  szacunkowa  wyliczona  przez  Zamawiającego  została  dokonana    na  podstawie 

analogicznej  dostawy  świadczonej  w  okresie  poprzedzającym  wszczęcie  przedmiotowego 

postępowania.  Przystępujący  wskazał,  czemu  Odwołujący  nie  zaprzeczył,  że  w  okresie 

poprzedzającym  to  ten  ostatni  podmiot  realizował  analogiczne  zamówienie  dla 

Zamawiającego, stąd też wartość ta została wyliczona w oparciu o tę ofertę. W ramach tego 

argumentu Izba uwzględniła również okoliczność, że rynek tego typu produktów jest bardzo 

ograniczony 

– a zatem brak jest na nim szerokiej konkurencji i w  zasadzie produkty dwóch 

podmiotów dominują na tym rynku. Rozbieżność cen obu tych produktów winna być oceniana 

inaczej  ze  względu na  ograniczoność podaży  mającą  wpływ  na  ustalenie średnich kosztów 

zakupu licencji. 

Mając  na  uwadze  okoliczności  związane  z  rynkiem  właściwym,  treść  wyjaśnień 

złożonych  Zamawiającemu  przez  Przystępującego,  poparcie  tych  wyjaśnień  dowodami  (w 

tym  przedstawienia  kalkulacji  szczegółowej  wraz  z  wynikami  finansowymi  obu  członków 

Konsorcjum)  Izba  uznała,  że  nie  możemy  w  tym  wypadku  mówić  o  złożeniu  oferty 

zawierającej rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia. 

W  tym  też  kontekście  Izba  oceniła  zarzut  z  art.  89  ust.  1  pkt  3  ustawy  Pzp  –  jako 

zarzut wynikowy, uznając że zarzut ten nie potwierdził się.  

IV. 

W kontekście zarzutu naruszenia art. 8 ust. 1 i 2, art. 96 ust. 3 ustawy Pzp i wskazanych 

łącznie  z  nim  przepisów  aktów  wykonawczych  Izba  wskazuje,  iż  Zamawiający  w  wyniku 

wniesienia odwołania uwzględnił podniesione zarzuty oraz udostępnił Odwołującemu żądane 

dokumenty, czyniąc to na dzień przed rozpoznaniem odwołania. Izba na mocy art. 191 ust. 2 

ustawy Pzp wydając wyrok bierze za podstawę stan rzeczy ustalony w toku postępowania. 

Jednakże Izba  poddając  ocenie ww.  zarzutu  ma  na  uwadze okoliczność,  że żądane 

przez Odwołującego  dokumenty pozostają w ścisłym związku z innymi zarzutami odwołania, 

które  Izba  poddała  ocenie  uznając,  że  nie  zasługują  one  na  uwzględnienie.  Jak  wynika  z 

treści  art.  180  ustawy  Pzp  przedmiotem  oceny  w  ramach  środków  ochrony  prawnej  są 

czynności  podmiotu  zamawiającego  przedsiębrane  w  toku  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  zaś  w  związku  z  rozkładem  ciężaru  dowodu  w  ramach  badania 

zarzutów  związanych  z  rażąco  niską  ceną  Izba  uwzględnia  jedynie  dowody  złożone  przez 

wykonawcę  Zamawiającemu.  Stąd  też  w  kontekście  tych  zarzutów  Izba  poddała  ocenie 

dokumentację  postępowania  weryfikując  poprawność  działań  Zamawiającego.  Izba  uznała, 

że działania Zamawiającego  były  nieprawidłowe, gdyż  winien  on  udostępnić  Odwołującemu 

o

bjęte żądaniem dokumenty. 

Tym  samym  nawet  uwzględnienie  zarzutów  związanych  z  udostępnieniem  dokumentacji 

postępowania,  w  kontekście normy  prawnej  ujętej  w  treści  art.  192 ust. 2 ustawy  Pzp,  jako 

nie  mających  wpływu  na  wynik  przedmiotowego  postępowania,  nie  może  prowadzić  do 

uwzględnienia odwołania. 

V. 

W zakresie zarzutów z art. 7 ust. 1 i 3 oraz art. 91 w zw. z art. 5 pkt 5 ustawy Pzp, zarzuty 

te  jako  wynikowe,  dzielą  los  zarzutów  szczegółowych,  związanych  z  oceną  czynności 

skutkujących  wyborem  oferty  Przystępującego  jako  najkorzystniejszej.  W  ocenie  Izby  nie 

sposób doszukać się w działaniach Zamawiającego naruszeń skutkujących nieprawidłowym 

wyborem  oferty  najkorzystniejszej,  w  tym  w  szczególności  zaniechaniem  jej  odrzucenia  ze 

względu  na  fakt,  że  jej  złożenie  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji.  Choć  ustawa  o 

zwalczaniu nieuczciwej konkurencji zwiera otwarty katalog takich czynów nie sposób przyjąć, 

że  podmiot,  który  formułuje  zarzuty  oparte  o  przepisy  tej  ustawy,  nie  jest  zobligowany  do 

wskazania charak

teru takiego czynu oraz jego następstw, w tym w szczególności wskazania 

w  jaki  sposób  dochodzi  do  naruszenia  jego  prawem  chronionych  interesów.  Jeżeli 

Odwołujący referuje do okoliczności związanych z eliminacją konkurencji z rynku, utrudniania 

dostępu  do  niego  winien  sprecyzować  i  wykazać  na  czym  zasadzają  się  te  działania  w 

określonych realiach przy uwzględnieniu jego sytuacji podmiotowej. 

Odwołujący nie uczynił powyższego, zaś rolą Izby w ramach rozpoznawania środków 

ochrony  prawnej  nie  jest  poszukiwanie 

znamion  czynów  określonych  w  przywołanych  w 

odwołaniu  przepisach,  w  szczególności  w  przypadku,  gdy  dochodzi  do  oddalenia 

zasadniczych  zarzutów  zawartych  w  odwołaniu.  Nawet  bowiem  w  przypadku  ich 

uwzględnienia  brak  konkretyzacji  sposobu  popełnienia  czynów  związanych  z  naruszeniem 

zasad uczciwej konkurencji stałby na przeszkodzie stwierdzenia wystąpienia takiego czynu, 

gdyż sposób naruszenia konkurencji materializuje się każdorazowo w odmienny sposób, przy 

uwzględnieniu realów rynkowych, zdefiniowaniu dla danej branży rynku właściwego, sposobu 

popełnienia czynu w uwzględnieniem, w szczególności, jego skutków mających bezpośrednie 

lub pośrednie przełożenie na sytuację podmiotową przedsiębiorcy dotkniętego takim czynem. 

Brak  wykazania  tych  wszystkich  przesłanek  powoduje,  że  tak  sformułowany  zarzut  należy 

uznać za blankietowy.                      

W związku z powyższym, na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, orzeczono jak w 

sentencji.   

Zgodnie  bowiem 

z  treścią  art.  192  ust.  2  ustawy  Pzp  Izba  uwzględnia  odwołanie, 

jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ 

na wynik postępowania o udzielenie zamówienia. Brak potwierdzenia zarzutów wskazanych 

w  odwołaniu  powoduje,  iż  w  przedmiotowym  stanie  faktycznym  nie  została  wypełniona 

hipoteza normy prawnej wyrażonej w art. 192 ust. 2 ustawy Pzp.  

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy  Pzp,  tj.  stosownie  do  wyniku  postępowania,  z  uwzględnieniem  postanowień 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i 

sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (tekst  jednolity  Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  2972) 

zmienionego  rozporządzeniem  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  9  stycznia  2017  r. 

zmieniającego  rozporządzenie  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

(Dz. U. z 2017 r., poz. 47),  w tym w szczególności  §  5 ust. 4. 

Przewodniczący: 

……………