KIO 1946/18 WYROK dnia 15 października 2018 r.

Sygn. akt: KIO 1946/18 

WYROK 

z dnia 15 

października 2018 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący:      Monika Szymanowska 

Protokolant:    

Marcin Jakóbczyk 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu 

8  października  2018  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu    27  września  2018  r.  przez 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  konsorcjum 

FCC  Polska  Sp.  z  o.  o.  w  Zabrzu,  FCC  Lubliniec  Sp.  z  o.  o.  w 

Lublińcu  i  Miejskie 

Przed

siębiorstwo  Gospodarki  Komunalnej  Sp.  z  o.  o.  w  Zabrzu  w  postępowaniu 

prowadzonym przez zamawiającego Gminę Kluczbork  

przy  udziale  wykonawcy  PHU  Komunalnik  -  Sp.  z  o. 

o. we Wrocławiu  zgłaszającego swoje 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

umarza 

postępowanie  odwoławcze  w  zakresie  zarzutu  zaniechania  wykluczenia 

wykonawcy PHU Komunalnik - Sp. z o. 

o. we Wrocławiu z postępowania, względnie 

zaniechania 

uzupełnienia  dokumentów  potwierdzających  spełnianie  warunków 

udz

iału  w  postępowaniu,  pomimo  niewykazania  spełniania  warunku  udziału 

w 

postępowaniu  dotyczącego  zezwolenia  na  przetwarzanie  odpadów  komunalnych 

będących  przedmiotem  zamówienia,  w  zakresie  innych  kodów  odpadów  niż 

wymienione w pkt 2 petitum 

odwołania - z uwagi na jego wycofanie, 

uwzględnia odwołanie w zakresie: 

2.1.  zarzutu  zaniechania  wykluczenia  wykonawcy  PHU  Komunalnik  -  Sp.  z  o.  o.  we 

Wrocławiu  z  postępowania,  pomimo  braku  aktualnego  zezwolenia  na  zbieranie 

odpadów komunalnych będących przedmiotem zamówienia, wydanego na podstawie 

przepisów ustawy o odpadach - brak zezwolenia wydanego przez Starostę miejscowo 

właściwego dla wykonania przedmiotu zamówienia, 

częściowo  zarzutu  zaniechania  wykluczenia  wykonawcy  PHU  Komunalnik  - 

Sp. z o. 

o. we Wrocławiu  z postępowania, pomimo niewykazania spełniania warunku 

udziału  w  postępowaniu  dotyczącego  zezwolenia  na  przetwarzanie  odpadów 

komunalnych będących przedmiotem  zamówienia,  w  zakresie  odpadów  ulegających 

biodegradacji  o  kodzie  20  02 

01  oraz  odpadów  wielkogabarytowych  o  kodzie 

20 03 07 i podanie nieprawdziwych informacji w tym zakresie,  

2.3.  zarzutu  zaniechania 

zwrócenia się do wykonawcy PHU Komunalnik - Sp. z o. o. we 

Wrocławiu o udzielenie wyjaśnień dotyczących sposobu wyliczenia ceny, pomimo, iż 

cena wydaje się rażąco niska w stosunku do przedmiotu zamówienia, 

i nakazuje zamawiającemu unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, 

dokonanie  powtórzenia  czynności  badania  i  oceny  ofert,  w  tym  wykluczenie 

wykonawcy PHU Komunalnik - 

Sp. z o. o. we Wrocławiu z postępowania, 

w pozostałym zakresie zarzuty odwołania oddala, 

kosztami postępowania odwoławczego obciąża zamawiającego Gminę Kluczbork i: 

zalicza  na  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  w  wysokości 

zł 00 gr  (słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

konsorcjum  FCC  Polska  Sp.  z  o.  o.  w  Zabrzu,  FCC  Lubliniec  Sp.  z  o.  o.  w 

Lublińcu 

i 

Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej Sp. z o. o. w Zabrzu,  

zasądza  od  zamawiającego  Gminy  Kluczbork  na  rzecz  wykonawców  wspólnie 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  publicznego konsorcjum  FCC  Polska 

Sp. z 

o. o. w Zabrzu, FCC Lubliniec Sp. z o. o. w Lublińcu i Miejskie Przedsiębiorstwo 

Gospodarki  Komunalnej  Sp.  z  o.  o.  w  Zabrzu 

kwotę  w wysokości  18  600  zł  00  gr 

(słownie: osiemnaście tysięcy sześćset złotych zero groszy) stanowiącą koszty strony 

poniesione z tytułu wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1579 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia 

jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do 

Sądu Okręgowego w Opolu. 

Przewodniczący: 

………………………… 

U z a s a d n i e n i e 

do wyroku z dnia 15 

października 2018 r. w sprawie o sygn. akt KIO 1946/18 

Zamawiający  Gmina  Kluczbork,  ul.  Karłowicka  1,    46  -  200  Kluczbork,  prowadzi 

postępowanie  o udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  „Odbieranie  i  zagospodarowanie 

odpadów  komunalnych  pochodzących  od  właścicieli  nieruchomości  z  terenu  Gminy 

Kluczbork”,  o  numerze  nadanym  przez  zamawiającego  GM.271.19.2018.MC,  o ogłoszeniu 

o 

zamówieniu publicznym opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 

13 czerwca 2018 r. pod numerem 2018/S 111-252990

, zwane dalej jako „postępowanie”. 

Izba ustaliła, że postępowanie prowadzone jest w trybie przetargu nieograniczonego, 

o  wartości  powyżej  kwot  określonych  w  przepisach  wydanych  na  podstawie 

art. 11 ust. 8 

ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień  publicznych 

(Dz. U. z 2017 

r., poz. 1579 ze zm.), dalej jako „p.z.p.” 

W  dniu 

17  września  2018  r.  zamawiający  przekazał  wykonawcom  uczestniczącym 

w 

postępowaniu informację o wyborze oferty najkorzystniejszej. W dniu 27 września 2018 r. 

środek  ochrony  prawnej,  wobec  czynności  i  zaniechań  zamawiającego  w  postępowaniu, 

wni

eśli  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia  konsorcjum 

FCC Polska  Sp.  z  o.  o.,  ul.  Lecha  10,  41 

–  800  Zabrze,  FCC  Lubliniec  Sp.  z  o.  o., 

ul. 

Przemysłowa  5,  42  -  700  Lubliniec  i  Miejskie  Przedsiębiorstwo  Gospodarki  Komunalnej 

Sp. z o. o., ul. Lecha 10, 41 

– 800 Zabrze, dalej zwani jako „odwołujący.” 

W odwołaniu postawiono zamawiającemu następujące zarzuty naruszenia (pisownia 

oryginalna): 

art. 24 ust. 1 pkt 12 Pzp przez zaniechanie wykluczenia Komunalnik z Postępowania 

pomimo braku aktualnego zezwolenia na zbieranie odpadów komunalnych będących 

przedmiotem  zamówienia  wydanego  na  podstawie  przepisów  ustawy  o  odpadach  - 

brak  zezwolenia  wydanego  przez  Starostę  właściwego  miejscowo  dla  wykonania 

niniejszego przedmiotu zamówienia; 

art. 24 ust. 1 pkt 12 oraz art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 Pzp przez zaniechanie wykluczenia 

Komunalnik  z  Postępowania  pomimo  niewykazania  spełniania  warunku  udziału 

w 

postępowaniu  dotyczącego  zezwolenia  na  przetwarzanie  odpadów  komunalnych 

będących  przedmiotem  zamówienia  w  zakresie  odpadów  ulegających  biodegradacji 

o 

kodzie  20  02  01  oraz  odpadów  wielkogabarytowych  o  kodzie  20 03 07  i  podanie 

nieprawdziwych informacji w tym zakresie; 

art.  24  ust.  1  pkt  12,  względnie  art.  26  ust.  3  Pzp  przez  zaniechanie  wykluczenia 

Komunalnik  z  Postępowania,  względnie  zaniechanie  uzupełnienia  dokumentów 

potwierdzających  spełnianie  warunków  udziału  w  postępowaniu,  pomimo 

niewykazania  spełniania  warunku  udziału  w  postępowaniu  dotyczącego  zezwolenia 

na  przetwarzanie  odpadów  komunalnych  będących  przedmiotem  zamówienia 

w 

zakresie  innych  kodów  odpadów  niż  wymienione  powyżej  w  pkt  2  petitum 

odwołania; 

art. 24 

ust. 1 pkt 12 Pzp przez zaniechanie wykluczenia Komunalnik z Postępowania 

pomimo  niewykazania  spełniania  warunku  udziału  w  postępowaniu  dotyczącego 

doświadczenia w wykonywaniu wymaganych dwóch usług polegających na odbiorze 

i 

zagospodarowaniu odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości - wykazanie 

wykonywania obu usług na terenie tej samej gminy; 

art. 24 ust. 1 pkt 12 oraz art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 Pzp przez zaniechanie wykluczenia 

Komunalnik  z  Postępowania  pomimo  niewykazania  spełniania  warunku  udziału 

w 

postępowaniu  dotyczącego  doświadczenia  w  wykonywaniu  wymaganych  usług 

polegających na  odbiorze i  zagospodarowaniu odpadów  komunalnych od właścicieli 

nieruchomości  -  brak  należytego  wykonania  usług  podanych  w  wykazie 

doświadczenia  przez  Komunalnik  i  podanie  nieprawdziwych  informacji  w  tym 

zakresie; 

art. 24 ust. 1 pkt 12 oraz art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 Pzp przez zaniechanie wykluczenia 

Komunalnik z Postępowania pomimo podania przez tego wykonawcę nieprawdziwych 

informacji  w  przedmiocie  dysponowania  odpo

wiednią  do  przedmiotu  zamówienia 

bazą transportową; 

art.  89  ust.  1  pkt  4  Pzp  przez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  Komunalnik,  pomimo, 

iż zawiera rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia, ewentualnie art. 

90 ust. 1 Pzp przez zaniechanie zwrócenia się do Komunalnik o udzielenie wyjaśnień 

dotyczących  wyliczenia  ceny,  pomimo,  iż  cena wydaje  się  rażąco  niska  w  stosunku 

do przedmiotu zamówienia; 

art.  89  ust.  1  pkt  3  Pzp  w  zw.  z  art.  3  ust.  1  ustawy  z  dnia  16  kwietnia  1993  r. 

o zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  (Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  419)  przez  zaniechanie 

odrzucenia  oferty  Komunalnik,  pomimo,  iż  jej  złożenie  stanowiło  czyn  nieuczciwej 

konkurencji  polegający  na  manipulacji  cenami  za  poszczególne  części  przedmiotu 

zamówienia. 

Wobec  powyższego  odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie 

z

amawiającemu: dokonania unieważnienia czynności wyboru oferty Komunalnik, ponownego 

badania i oceny ofert i wykluczenia z p

ostępowania wykonawcy Komunalnik oraz odrzucenia 

jego oferty. 

Ponadto odwołujący wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów, w tym 

dowodów z dokumentów powołanych w odwołaniu oraz dowodu z dokumentów znajdujących 

się  w  aktach  postępowania,  a  także  przedłożonych  na  rozprawie  -  na  okoliczności 

przytoczone w odwołaniu oraz na rozprawie. 

W zakresie zarzutu z pkt 1 petitum 

odwołania – naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 12 p.z.p., 

przez  zaniechanie  wykluczenia  wykonawcy  Komunalnik  z  postępowania,  pomimo  braku 

aktualnego  zezwolenia  na  zbieranie  odpadów  komunalnych  będących  przedmiotem 

zamówienia  wydanego  na  podstawie  przepisów  ustawy  o  odpadach  -  brak  zezwolenia 

wydanego  przez  Starostę  właściwego  miejscowo  dla  wykonania  niniejszego  przedmiotu 

zamówienia, odwołujący podniósł co następuje. 

W rozdziale VI pkt 2 ppkt 2.1 lit. d) specyfikacji istotnych 

warunków zamówienia (dalej 

„SIWZ") zamawiający, w ramach warunków udziału w postępowaniu, wskazał, iż o udzielenie 

zamówienia mogą ubiegać się wykonawcy, którzy wykażą, że posiadają aktualne zezwolenie 

na  zbieranie  odpadów  oraz  zezwolenie  na  przetwarzanie  odpadów  komunalnych  będących 

przedmiotem  zamówienia  wydane  na  podstawie  ustawy  o  odpadach,  w  przypadku  gdy 

w

ykonawca  zamierza  prowadzić  przetwarzanie  odpadów  we  własnym  zakresie. 

W przypadku gdy w

ykonawca zamierza przekazywać odpady innemu podmiotowi w celu ich 

przetwarzania,  umowę  na  wskazany  zakres  z  podmiotem  posiadającym  zezwolenie  w  tym 

zakresie. 

W odpowiedzi na wezwanie z

amawiającego z dnia 14 sierpnia 2018 r., wystosowane 

na  podstawie  art.  26  ust.  1  p.z.p.,  wykonawca  Komunalnik,  pismem  z  dnia  22  sierpnia 

r.  przedstawił  kopię  decyzji  na  zbieranie  odpadów  wydaną  przez  Starostę  S.  (sygn. 

OS.6233.7.2016.WS1.4  z  dnia  28  kwietnia  2016  r.  - 

w  dokumentacji  postępowania).  W 

związku  z  powyższym  zamawiający,  pismem  z  dnia  31  sierpnia  2018  r.,  działając  na 

podstawie  art.  26  ust.  3  p.z.p., 

wezwał  Komunalnik  do  uzupełnienia aktualnego  zezwolenia 

na zbieranie odpadów od organu właściwego ze względu na miejsce zbierania odpadów, tj. 

Starosty Kluczborskiego, zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o odpadach. Pismem z 

dnia 4 września 2018 r. wykonawca Komunalnik odmówił przedstawienia takiego zezwolenia, 

argumentując  przy  tym,  iż  dla  magazynowania  odpadów  selektywnie  zebranych  na  ternie 

Gminy Kluczbork konieczne oczywiście będzie uzyskanie zezwolenia przez organ właściwy 

dla  miejsca  zbieranych  odpadów,  tj.  Starostę  Kluczborskiego,  jednakże  obecnie  wykazuje 

jedynie spełnianie warunków udziału w postępowaniu - do czego wystarczająca jest decyzja 

wydana przez Starostę S.. 

W  ocenie  odwołującego  z  zaprezentowaną  w  piśmie  z  dnia  4  września  br.  przez 

Komunalnik interpretacją postanowień SIWZ - warunków udziału w tym zakresie - nie sposób 

się  zgodzić.  Zamawiający  podał  wyraźnie,  iż  wymaga  oraz  będzie  egzekwował,  na  etapie 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  posiadania  zezwoleń  dotyczących  odpadów 

komunalnych  będących  przedmiotem  zamówienia,  wydanych  na  podstawie  przepisów 

ustawy  o  odpadach  - 

czyli  odpadów  komunalnych  stanowiących  własność  zamawiającego, 

a 

nie odpadów takich jak będące przedmiotem zamówienia (np. zbieranych na terenie innych 

gmin, powiatów czy województw).  

Zdaniem  odwołującego  w  ww.  piśmie  Komunalnik  słusznie  wskazuje  się,  iż  warunki 

udziału w postępowaniu powinny być interpretowane ściśle - taką interpretację postuluje też 

o

dwołujący.  Natomiast  dla  odwołującego  z  cytowanego  warunku  literalnie  wynika,  iż  ma  to 

być  zezwolenie  do  zbierania  odpadów  będących  przedmiotem  zamówienia,  wydane  na 

podstawie przepisów ustawy o odpadach.  

Następnie,  według  odwołującego,  przepisy  ustawy  z  dnia  z dnia  14  grudnia 

2012 r. o odpadach.  (Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  992),  konkretnie  przepisy  art.  41 ust. 

2 i 3, p

rzewidują,  iż  zezwolenie  na  zbieranie  odpadów  wydaje,  w  drodze  decyzji,  organ 

właściwy  odpowiednio  ze  względu  na  miejsce  zbierania  lub  przetwarzania  odpadów.  Tym 

samym  ww.  u

stawa  zna  tylko  jeden  rodzaj  zezwoleń  na  zbieranie  odpadów  -  zezwolenia 

wydane  przez  organ  właściwy  ze  względu  na  miejsce  zbierania  odpadów,  co  w  ocenie 

odwołującego  oznacza,  iż  referując  do  zezwolenia  wydanego  na  podstawie  przepisów 

ustawy  o  odpadach  zama

wiający  wskazał  na  zezwolenie  wydane  przez  starostę 

Kluczborskiego,  jako  właściwego  miejscowo  dla  odpadów  będących  przedmiotem 

zamówienia.  Do  takiej  konstatacji  sprowadza  się  literalna  wykładania  i  odczytanie 

sformułowanego  warunku  udziału  w  postępowaniu.  Natomiast  dla  przyjęcia  odmiennej 

interpretacji  - 

np.  prezentowanej  przez  Komunalnik  w  piśmie  z dnia  4  września  br.  – 

i 

dopuszczenia wykazania warunku przez przedłożenie zezwoleń odnoszących się do innych 

odpadów niż będące przedmiotem zamówienia, w treści SIWZ winno znajdować się wyraźne 

wskazanie na taką możliwość. 

Reasumując swoją argumentację odwołujący stwierdził, iż wykonawca Komunalnik nie 

wykazał spełniania warunku posiadania wskazanych uprawnień do prowadzenia działalności 

-  zezwolenia  na  zbieranie 

odpadów  objętych  przedmiotem  zamówienia.  Zaś  w  związku 

z 

powyższym  oraz  w  związku  wyczerpaniem  w  tym  zakresie  procedury  uzupełniania 

dokumentów,  określonej  w  art.  26  ust.  3  p.z.p.,  wykonawca  ten  winien  być  wykluczony  na 

podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12 p.z.p. 

Zarzut  naruszenia  przez  zamawiającego  art.  24  ust.  1  pkt  12  oraz  art.  24  ust.  1  pkt 

16 i 

17  p.z.p.,  przez  zaniechanie  wykluczenia  wykonawcy  Komunalnik  z  postępowania 

pomimo niewykazania spełniania warunku udziału w postępowaniu dotyczącego zezwolenia 

n

a  przetwarzanie  odpadów  komunalnych  będących  przedmiotem  zamówienia  w  zakresie 

odpadów  ulegających  biodegradacji  o kodzie  20  02  01  oraz  odpadów  wielkogabarytowych 

o kodzie  20 03 07  i  podanie  nieprawdziwych  informacji  w  tym  zakresie,  podniesiony  w  pkt 

2 petitum 

odwołania, odwołujący uzasadnił w sposób następujący. 

Odwołujący  ponownie  zacytował  treść  warunku,  określonego  w  lit.  d  pkt  2.2  pkt 

2  rozdzia

łu  VI  SIWZ  i  wskazał,  że  pismem  z  dnia  14  sierpnia  2018  r.  zamawiający,  na 

podstawie art. 26 ust. 1 p.z.p., w

ezwał wykonawcę Komunalnik do przedłożenia zezwolenia 

na  przetwarzanie  odpadów  komunalnych,  będących  przedmiotem  zamówienia  lub  umów 

z 

podmiotami  posiadającymi  zezwolenia  w  tym  zakresie.  Termin  przedstawienia 

dokumentów  określono  jako  10  dni  od  dnia  otrzymania  wezwania.  W  odpowiedzi  na 

powyższe,  pismem  z  dnia  22  sierpnia  2018  r.  wykonawca  Komunalnik  przedstawił  kopie 

umów  z  podmiotami,  którym  zamierza  powierzyć  przetwarzanie  odpadów  będących 

przedmiotem  zamówienia  (umowy  wymienione  w  pkt  5 pisma).  Żadna  z  przedłożonych 

umów  nie  dotyczyła  przetwarzania  odpadów  wielkogabarytowych  o  kodzie  20  03  07  oraz 

odpadów ulegających biodegradacji o kodzie 20 02 01. 

W związku z  powyższym  zamawiający,  pismem  z  dnia 31  sierpnia  2018  r.,  działając 

na  podstawie  art.  26  ust.  3 

p.z.p.,  wezwał  wykonawcę  Komunalnik  do  uzupełnienia 

dokumentów,  m.in.  o aktualne  zezwolenie  na  przetwarzanie  ww.  odpadów  lub  umowę  na 

wskazany  zakres,  z 

podmiotem  posiadającym  stosowne  zezwolenie  -  jeśli  wykonawca 

zamierza  przetwarzać  odpady  przy  pomocy  innego  podmiotu.  Pismem  z  dnia  4  września 

2018 r. (wpływ do zamawiającego w dniu 11.09.2018 r.) odnośnie potwierdzenia możliwości 

przetwarzania  odpadów  biodegradowalnych  o  kodzie  20  02  01  wykonawca  Komunalnik 

przedstawił umowę z dnia 23 sierpnia 2018 r. zawartą ze spółką EKO-REGION Sp. z o. o. 

w 

Bełchatowie,  prowadzącą  RIPOK  w  Gotartowie.  Ponadto  według  §  8  ust.  1  umowa 

obowiązuje od dnia 23.08.2018 r. do 31.12.2018 r. 

W ocenie odwołującego, biorąc pod uwagę, iż ww. umowa jest jedynym dokumentem 

przedłożonym  przez  wykonawcę  Komunalnik  w  trakcie  postępowania,  potwierdzającym 

możliwość przetwarzania odpadów biodegradowalnych o kodzie 20 02 01, należy przyjąć, iż 

wykonawca  nie  wykazał  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu,  o  których  mowa 

w rozdziale  VI  pkt 

2  ppkt  2.1  lit.  d)  SIWZ  (w  zakresie  odnoszącym  się  do  przetwarzania 

odpadów  20  02  01)  na  dzień  składania  ofert  -  który  przypadał  23  lipca  2018 r.  Zdaniem 

odwołującego  przedmiotowa  umowa  z  EKO  -  REGION  została  zawarta  znacznie  później, 

tj. dopiero 23 sierpnia 2018 r.  

Ponadto 

odwołujący  argumentował,  że  rzeczona  umowa  obejmuje  zobowiązanie  do 

przetwarzania odpadów przez instalację w Gotartowie w okresie do 31 grudnia 2018 r., czyli 

nie odnosi  się  do  odpadów  będących przedmiotem  zamówienia.  Zgodnie z  rozdz.  VI  SIWZ 

oraz  § 2 załącznika  nr  8  do  SIWZ  wzór  umowy  termin  realizacji  zamówienia  przypada  od 

dnia  1 stycznia  2019  r.  do  dnia  31  grudnia  2022  r.  Tym  samym

,  w  ocenie  odwołującego, 

odpady  objęte  przedmiotem  zamówienia  będą  odbierane  i  przetwarzane  w  tym  okresie, 

a ww. umowa  Komunalnik  z  EKO  - 

REGION  dotyczy  odbierania  odpadów  w  okresie 

wcześniejszym. Tego typu umowa nie może więc być uznana za potwierdzającą spełnianie 

przedmiotowego  warunku  (w 

przypadku  gdy  wykonawca  zamierza  przekazywać  odpady 

innemu  podmiotowi  w  celu  ich  przetwarzania, 

umowę  na  wskazany  zakres  z  podmiotem 

posiadającym  zezwolenie  w  tym  zakresie).  W  opinii  odwołującego  wykonawca  Komunalnik 

sam  nie  posiadając  stosownego,  aktualnego  zezwolenia  na  przetwarzanie  odpadów 

będących  przedmiotem  zamówienia,  winien  przedstawić  umowę  na  wskazany  zakres 

z 

podmiotem,  który  posiada  takie  zezwolenie.  Spółka  EKO-REGION  takie  zezwolenie 

posiada (czego odwołujący nie kwestionuje), jednakże z pewnością zawarta z nią umowa  - 

jak  wykazano  powyżej  -  zakresowo  nie  dotyczy  odpadów  będących  przedmiotem 

zamówienia.  Zatem,  według  odwołującego,  wykonawca  Komunalnik  winien  zostać 

wykluczony na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12 p.z.p. 

Dalej  o

dwołujący  zwrócił  uwagę,  iż  przy  ww.  piśmie  z  dnia  4  września  2018  r. 

odnośnie  potwierdzenia  możliwości  przetwarzania  odpadów  wielkogabarytowych  o  kodzie 

03 07 wykonawca Komunalnik przedstawił umowę z dnia 7 września 2018 r., zawartą ze 

spółką EKO - REGION Sp. z o. o. w Bełchatowie, prowadzącą RIPOK w Gotartowie (według 

§ 7 ust. 1 umowa obowiązuje od dnia 07.09.2018 r, do 31.12.2018 r.), a także umowę z dnia 

marca 

r., 

zawartą  ze  spółką  Przedsiębiorstwo  Utylizacji  Odpadów 

Sp. z o. o. w 

Zawiszowie  oraz  umowę  z  dnia  20  kwietnia  2018  r.  z  przedsiębiorstwem 

FBSerwis Dolny Śląsk Sp. z o.o. w Ścinawce Dolnej. 

W  opinii  odwołującego  umowa  ze  spółką  EKO  -  REGION,  prowadzącą  Regionalną 

Instalację Przetwarzania Odpadów Komunalnych w Gotartowie, położoną ok. 1 kilometra od 

granic miasta Kluczborka i na terenie Gminy Kluczbork, została zawarta w  dniu 7 września 

br.  - 

nie  może  więc  być  uznana  za  potwierdzającą  spełnianie  warunków  w  zakresie 

przetwarzania  odpadów  wielkogabarytowych  na  datę  składania  ofert,  a  nawet  na  datę 

pierwszego  uzupełnienia  dokumentów  w  tym  zakresie.  Ponadto,  analogicznie  jak  umowa 

z EKO - REGION z 23 sierpnia 2018 r., 

również umowa z 7 września 2018 r., nie odnosi się 

do  odpadów  będących  przedmiotem  zamówienia,  ponieważ  jej  obowiązywanie  kończy  się 

przed rozpoczęciem realizacji tego zamówienia. 

Natomiast umowa z Przedsiębiorstwem Utylizacji Odpadów Sp. z o. o. w Zawiszowie, 

w  ocenie  odwołującego,  jakkolwiek  zawarta  przed  datą  składania  ofert  oraz  na  czas 

nieokreślony,  nie  może  stanowić  potwierdzenia  spełniania  warunku  dotyczącego 

przetwarzania 

odpadów  będących  przedmiotem  zamówienia  z  innych  powodów.  Jak 

bowiem 

wynika  z  treści  tej  umowy,  RIPOK  prowadzona  przez  Przedsiębiorstwo  Utylizacji 

Odpadów  Sp.  z  o  .o.  w  Zawiszowie  jest  uprawniona  do  odbioru  odpadów  komunalnych 

z 

Regionu  Południowego  Województwa  Dolnośląskiego  (§  1  umowy),  a  przedmiotem  tej 

umowy  jest  odbiór  odpadów  odbieranych  przez  wykonawcę  Komunalnik  z  terenu  Miasta 

Jedlina Zdrój (§ 3, § 4 ust. 3 umowy). 

Umowa 

z  FBSerwis  Dolny  Śląsk  Sp. z  o.o.  w  Ścinawce  Dolnej,  jakkolwiek  zawarta 

przed  datą  składania  ofert,  zdaniem  odwołującego,  nie  może  stanowić  potwierdzenia 

spełniania  warunku  dotyczącego  przetwarzania  odpadów  będących  przedmiotem 

zamówienia  z  podobnych  powodów.  Mianowicie  jej  przedmiotem  jest  przyjmowanie  przez 

RIPOK  wyłącznie  odpadów  pochodzących  z  terenu  Miasta  Kłodzka  (§1  umowy),  ponadto 

została zawarta na czas oznaczony do 31 grudnia 2018 r. (§ 7 ust. 1 umowy). Przedmiotowa 

umowa nie może się więc odnosić do odpadów zamawiającego.  

Następnie odwołujący stwierdził, że niezależnie od powyższego, odpady z odbierane 

z t

erenu  Gminy  Kluczbork  nie  mogłyby  być  transportowane  i  przetwarzane  w  instalacjach 

ww. podmiotów ze względu na zasadę bliskości, o której mowa w art. 20 ustawy o odpadach. 

Jak  wynika  z  umów  ze  spółką  EKO  -  REGION,  przedłożonych  przez  samego  wykonawcę 

Komun

alnik, istnieje możliwość zapewnienia przetwarzania odpadów w położonej na terenie 

zbierania  odpadów  instalacji  w  Gotartowie.  Ponadto  na  terenie  województwa  opolskiego, 

w 

którym  położona  jest  gmina  Kluczbork,  a  także  na  terenie  województw  dolnośląskiego 

i 

śląskiego, znajduje się co najmniej kilkanaście RIPOK położonych znacznie bliżej obszaru 

zbierania odpadów niż instalacje w Zawiszowie i Ścinawce Dolnej (położone 160 - 170 km od 

Kluczborka). 

Reasumując  –  w  ocenie  odwołującego  wykonawca  Komunalnik  nie  wykazał 

prawidłowo  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  w  odniesieniu  do  przetwarzania 

odpadów  wielkogabarytowych  o  kodzie  20  03  07,  objętych  przedmiotem  tego  zamówienia, 

a 

tym samym winien zostać wykluczony na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12 p.z.p. Przy czym 

w związku z wypracowaną w orzecznictwie zasadą jednokrotności wezwania do uzupełnienia 

dokumentów  w  trybie  art.  26  ust.  3  p.z.p.,  dokumenty  potwierdzające  spełnianie  warunków 

w 

wyżej opisywanym zakresie nie mogą być ponownie uzupełnione. 

Ponadto odwo

łujący zaznaczył, że z powyższych okoliczności wynika, że wykonawca 

Komunalnik  złożył  nieprawdziwe  oświadczenie  o  spełnianiu  warunków  udziału 

w 

postępowaniu  w  zakresie  przetwarzania  odpadów  objętych  przedmiotem  zamówienia 

(a 

więc  również  odpadów  biodegradowalnych  i  wielkogabarytowych),  gdy  w  rzeczywistości 

w 

dacie  składania  ofert  nie  spełniał  tych  warunków.  Z  tego  powodu  wykonawca  winien 

zostać wykluczony również na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 16 lub 17 p.z.p. 

W uzasadnieniu zarzutu nr 3 z petitum 

odwołania – naruszenie przez zamawiającego 

art.  24  ust.  1  pkt  12  p.z.p., 

względnie  art.  26  ust.  3  p.z.p.,  przez  zaniechanie  wykluczenia 

wykonawcy  Komunalnik  z p

ostępowania,  względnie  zaniechanie  uzupełnienia  dokumentów 

potwierdzających  spełnianie  warunków  udziału  w  postępowaniu,  pomimo  niewykazania 

spełniania  warunku  udziału  w  postępowaniu  dotyczącego  zezwolenia  na  przetwarzanie 

odpadów  komunalnych  będących  przedmiotem  zamówienia  w zakresie  innych  kodów 

odpadów  niż  wymienione  powyżej  w  pkt  2  petitum  odwołania  –  odwołujący  podniósł,  że 

wykonawca  Komunalnik,  w 

ramach  ww.  złożenia  dokumentów  z  22  sierpnia  2018  r.  nie 

potwierdził spełniania warunku dotyczącego możliwości przetwarzania następujących frakcji 

odpadów składających się na przedmiot zamówienia: zmieszane odpady komunalne, papier 

i tektura,  tworzywa  sztuczne,  metale, 

odpady  wielomateriałowe,  szkło,  odpady  zielone, 

odpady remontowe i rozbiórkowe, przeterminowane leki. 

W  ocenie  odwołującego  przedłożone  w  tym  zakresie  przez  wykonawcę  umowy  – 

z 

podmiotami  posiadającymi  zezwolenia  na  przetwarzanie  odpadów,  nie  mogą  być  uznane 

za dotyczące odpadów będących przedmiotem zamówienia, z następujących powodów: 



PROiB  Sp.  z  o.o.  Janowiec  Wlk.  z  04.05.2016  r.  -  nie  ma  zastosowania  w  tym 

postępowaniu, ponieważ dotyczy odbioru odpadów z terenu firmy Komunalnik, 



BIO 

–  SYSTEM  z  12.03.2015  r.  -  umowa  kupna  -  sprzedaży,  a  nie  w  sprawie 

przetwarzania  odpadów,  ponadto  nie  ma  zastosowania  w  postępowaniu  ponieważ 

dotyczy odpadów wysortowanych z frakcji szkło, 



BIO 

– SYSTEM z 16.08.2018 r. - zawarta po terminie składania ofert. 

Natomiast  umowy  z  EKO  - 

REGION,  Przedsiębiorstwem  Utylizacji  Odpadów 

Sp. z o. 

o. oraz z FBSerwis Dolny Śląsk Sp. z o. o., w zakresie dotyczącym odpadów innych 

niż  opisywane  we  wcześniejszej  części  uzasadnienia,  nie  mogą  odnosić  się  do  odpadów 

stanowiących przedmiot zamówienia z tych samych powodów, co opisywane w uzasadnieniu 

zarzutu z pkt 2 

odwołania. 

Kolejny  zarzut 

–  nr  4  z  petitum  odwołania  -  naruszenie  art.  24  ust.  1  pkt  12  p.z.p., 

przez  zaniechanie  wykluczenia  wy

konawcy  Komunalnik  z  postępowania,  pomimo 

niewykazania  spełniania  warunku  udziału  w  postępowaniu  dotyczącego  doświadczenia 

w 

wykonywaniu  wymaganych  dwóch  usług  polegających  na  odbiorze  i zagospodarowaniu 

odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości - wykazanie wykonywania obu usług na 

terenie  tej  samej  gminy,  został  oparty  przez  odwołującego  na  następujących 

okolicznościach. 

Odwołujący zacytował ppkt 2.3.2 pkt 2 rozdz. VI SIWZ i wskazał, że w odpowiedzi na 

wezwanie  z

amawiającego  z  dnia 27  lipca  2018  r.,  na  potwierdzenie spełniania  rzeczonego 

warunku, pismem z dnia 2 sierpnia 2018 r. wykonawca 

Komunalnik przedłożył wykaz usług, 

gdzie  wykazano 

wykonanie  dwóch  usług  świadczonych  na  rzecz  Gminy  Wałbrzych  od 

usługi  dotyczyły  odbierania  i  zagospodarowania  odpadów  z  dwóch  różnych 

sektorów miasta. 

W  ocenie  od

wołującego  powołany  warunek  należy  interpretować  w  ten  sposób,  iż 

wymaga  się  tam  wykazania  wykonania  dwóch  różnych  rzeczowo  usług,  o  określonej  ilości 

odpadów  zebranych  z  terenu  jednej  gminy.  Zamawiający  sprawdza  w  ten  sposób 

powtarzalne  doświadczenie  w  realizacji  więcej  niż  jednego  zamówienia  określonego  typu. 

Ponadto  według  odwołującego,  zgodnie  z  SIWZ,  powinny  to  być  usługi  zrealizowane  na 

terenie innych gmin. Tymczasem wykonawca Komunalnik wyk

azuje realizację dwóch części 

tego  samego  zamówienia  zrealizowanego  na  terenie  jednego  miasta,  o  dokładnie  takim 

samym zakresie rzeczowym.  

W  związku  z  powyższym,  zdaniem  odwołującego  należy  uznać,  iż  Komunalnik  nie 

wykazała spełniania ww. warunku udziału w postępowaniu. 

Naruszenie  art.  24  ust.  1  pkt  12  oraz  art.  24  ust.  1  pkt  16 i 17 p.z.p.,  przez 

zaniechanie  wykluczenia  wykonawcy  Komunalnik  z  postępowania  pomimo  niewykazania 

spełniania  warunku  udziału  w postępowaniu  dotyczącego  doświadczenia  w  wykonywaniu 

wymaganych usług polegających na odbiorze i zagospodarowaniu odpadów komunalnych od 

właścicieli  nieruchomości  -  brak  należytego  wykonania  usług  podanych  w  wykazie 

doświadczenia  przez  Komunalnik  i  podanie  nieprawdziwych  informacji  w  tym  zakresie, 

zawarte w pkt 5 petitum 

odwołania, uzasadniono jak niżej. 

Odwołujący  ponownie  zacytował  ppkt  2.3.2  pkt  2  rozdz.  VI  SIWZ  i  podniósł,  że 

w 

odpowiedzi  na  wezwanie  zamawiającego  z  dnia  27  lipca  2018  r.,  na  potwierdzenie 

spełniania  przedmiotowego  warunku,  pismem  z  dnia  2  sierpnia  2018  r.  Komunalnik 

Sp. z o. 

o.  przedłożyła  wykaz  usług, gdzie wykazała wykonanie dwóch  usług  świadczonych 

na rzecz Gminy Wałbrzych od 30.06.2016 (i nadal), wraz z dwoma poświadczeniami z dnia 

czerwca  2018  r.  (oddzielnie  dla  każdego  sektora),  w  których  zamawiający,  Gmina 

Wałbrzych,  potwierdza,  iż  usługi  wykonywane  na  podstawie  umowy  z  dnia  6  października 

2016 r. są wykonywane terminowo, a warunki określone w umowie dotrzymywane. 

Tymczasem

,  w  ocenie  odwołującego,  we  wskazanym  okresie  ww.  usługi  były 

wykonywane  niezgodnie  z 

obowiązującym  prawem,  a  więc  nie  mogą  być  uznane  za  usługi 

wykonywane  należycie.  Mianowicie  Komunalnik  Sp.  z  o.  o.  dopuściła  się  w  ich  trakcie 

i w 

związku  z  ich  wykonywaniem  naruszenia  przepisów  ustawy  o  odpadach,  jak  też 

warunk

ów  decyzji  Prezydenta  Miasta  Wałbrzycha  z  dnia  10  listopada  2016  r., 

znak: 

BOŚ.6233.27.2016.  zezwalającej  Komunalnik  na  zbieranie  odpadów  w  posiadanej 

bazie  - 

Stacji  Przeładunkowej Odpadów  Komunalnych zlokalizowanej  przy  ul.  Uczniowskiej 

21.  Fakt  ww.  narus

zeń  został  potwierdzony  Decyzją  Dolnośląskiego  Wojewódzkiego 

Inspektora  Ochrony  Środowiska  we  Wrocławiu  z  dnia  24  czerwca  2017  r.,  znak:  DW-

DI.7062.2.2017.id oraz wydaną w drugiej instancji, ostateczną decyzją Głównego Inspektora 

Ochrony Środowiska w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2018 r., znak: DKGO420/475/2017/ge, 

utrzymującą  w  mocy  decyzję  Dolnośląskiego  Inspektora  Ochrony  Środowiska  w  sprawie 

nałożenia  kary  pieniężnej  na  Komunalnik  (dowód:  Informator  dla  gmin  i  instytucji 

o 

przykładach łamania prawa w gospodarce odpadami „Jak uniknąć skandalu? - wydawany 

przez  Fundację  Eko  Patrol  Dolny  Śląsk,  kopia  decyzji  Głównego  Inspektora  Ochrony 

Środowiska  w  Warszawie  z  dnia  17  kwietnia  2018  r.,  znak:  DKGO420/475/2017/ge  i kopia 

Decyzji  Dolnośląskiego  Wojewódzkiego  Inspektora  Ochrony  Środowiska  we  Wrocławiu 

z dnia 24 czerwca 2017 r., znak: DW-DI.7062.2.2017.id). 

W  związku  z  powyższym  według  odwołującego  należy  uznać,  iż  wykonawca 

Komunalnik nie wykazał należytego wykonania usług niezbędnych dla wykazania spełniania 

ww. 

warunku  udziału  w  postępowaniu,  a  nawet  podał  zamawiającemu  nieprawdziwe 

informacje  w  tym  zakresie  - 

wprowadził  zamawiającego  w  błąd,  co  do  należytego  ich 

wykonania,  pomimo,  iż  jako  adresat  ww.  decyzji  administracyjnych  zdawał  sobie  sprawę 

z 

naruszeń przepisów prawa, które w trakcie wykonywania usług popełnił.  

Powyższe  dla  odwołującego  oznacza,  iż  wykonawca  Komunalnik  podlega 

wykluczeniu na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12 oraz art. 24 ust. 1 pkt 16 lub 17 p.z.p. Ponadto 

w 

związku  z  podaniem  informacji  wprowadzających  w  błąd,  zgodnie  z  ustalonym 

orzecznictwem  Izby,  wykonawca  nie  może  zostać  wezwany  do  uzupełnienia  dokumentów 

potwierdzających spełnianie warunków udziału w postępowaniu w trybie art. 26 ust. 3 p.z.p. 

W uzasadnieniu zarzut nr 6 z petitum 

odwołania – naruszenie przez zamawiającego 

art.  24  ust.  1  pkt  12 oraz  art.  24 ust.  1  pkt  16  i  17  p.z.p.,  przez  zaniechanie  wykluczenia 

wykonawcy  Komunalnik  z 

postępowania,  pomimo  podania  przez  tego  wykonawcę 

nieprawdziwych  informacji  w przedmiocie  dysponowania  o

dpowiednią  do  przedmiotu 

zamówienia bazą transportową – odwołujący podniósł następujące okoliczności. 

Odwołujący przytoczył treść lit. e) ppkt 2.3.1 pkt 2 rozdz. VI SIWZ oraz stwierdził, że 

w  pkt  6  ppkt  8)  z

ałącznika  nr  1  do  SIWZ  -  opis  przedmiotu  zamówienia,  wskazano,  iż 

w

ykonawca  jest  zobowiązany  spełniać  warunki  określone  w  Rozporządzeniu  Ministra 

Środowiska  z  dnia  11  stycznia  2013r.  w  sprawie  szczegółowych  wymagań  w  zakresie 

odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości (Dz. U. z 2013r., poz. 122). 

Ponadto

,  w  opinii  odwołującego,  zamawiający  w  stanowiącym  załącznik  nr  2  do  SIWZ 

wzorze  formularza  oferty,  w  pkt  17,  wymagał  złożenia  oświadczenia  o dysponowaniu 

ww. 

bazą,  a także potwierdzenia powyższego w  wykazie sprzętu,  o którym  mowa w  rozdz. 

VIII pkt 2 ppkt 2.9 lit. e) SIWZ. 

Według  odwołującego  wykonawca  Komunalnik  w  pkt  17  swojej  oferty  (formularza 

ofertowego)  złożył  takie  oświadczenie  i  potwierdził  powyższe  w  wykazie  sprzętu  do 

wykonania  przedmiotu  zamówienia  (poz.  5),  który  złożono  przy  piśmie  z  dnia  2  sierpnia 

2018 r.,  jako 

odpowiedź  na  wezwanie  zamawiającego  z  dnia  27  lipca  2018  r.  Następnie, 

pismem  z  dnia  6  sierpnia  2018  r.,  z

amawiający  wezwał  wykonawcę  Komunalnik  do 

wyjaśnień  w przedmiocie,  czy  oferowana  baza  spełnia  wymagania  SIWZ  i  wskazanych 

przepisów  prawa,  a  także  o  podanie  adresu  bazy.  Pismem  z  dnia  8  sierpnia  2018  r. 

wykonawca  Komunalnik  wyjaśnił,  iż  do  obsługi  Gminy  Kluczbork  zamierza  wykorzystywać 

bazę przy ul. Kochłowice, gmina Byczyna, a także oświadczył, iż przedmiotowa  baza spełnia 

wszystkie  wymagania  określone  w  opisie  przedmiotu  zamówienia  oraz  przepisach 

Rozporządzenia  Ministra  Środowiska  z  dnia  11  stycznia  2013  r.  w  sprawie  szczegółowych 

wymagań  w zakresie  odbierania  odpadów  komunalnych  od  właścicieli  nieruchomości, 

w sz

czególności,  że  zagospodarowanie  wód  opadowych  i  ścieków  odbywa  się  zgodnie 

z przepisami prawa wodnego. 

Dalej  odwołujący  wskazał,  że  zgodnie  z  §  2  ust.  2  pkt  4  ww.  rozporządzenia 

w 

zakresie wyposażenia bazy magazynowo - transportowej należy zapewnić, aby teren bazy 

magazynowo  - 

transportowej  był  wyposażony  w  urządzenia  lub  systemy  zapewniające 

zagospodarowanie wód opadowych i ścieków przemysłowych, pochodzących z terenu bazy 

zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  przepisami  ustawy  z  dnia  18  lipca  2001  r.  -  Prawo 

wodne. 

W  związku  z  powyższą  regulacją,  całość  terenu,  który  jest  przeznaczony  na  bazę 

magazynowo - 

transportową, nawet jeśli nie dochodzi na niej faktycznie do magazynowania 

odpadów (przy czym należy przez to rozumieć również czasowe magazynowanie odpadów 

nawet  na  pojazdach  parkujących  na  terenie  bazy,  co  jest  równoznaczne  ze  zbieraniem 

odpadów,  w  rozumieniu  art.  3 ust.  1 pkt  34  ustawy  z  dnia 14  grudnia 2012  r.  o odpadach, 

i w 

konsekwencji  koniecznością  posiadania  pozwolenia  administracyjnego  na  zbieranie 

odpadów  na  danej  nieruchomości),  w  zakresie  zagospodarowania  opadów  i  ścieków  musi 

być zabezpieczony zgodnie z przepisami prawa. Celem powyższego, według odwołującego, 

jest  zapewnienie,  aby  prawidłowemu  zagospodarowaniu  podlegały  odcieki  z odpadów 

wydostaj

ące  się  z  pojazdów  przeznaczonych  do  zbierania  odpadów  (powstające  między 

innymi  w  wyniku  przedostawania  się  przez  pojazdy  opadów  atmosferycznych,  ale  również 

odcieków  z  samych  odpadów  o charakterze  płynnym,  które  znajdują  się  w  odpadach 

komunalnych), a ta

kże wydostające się z pojazdów (choćby w minimalnych ilościach) paliwa, 

oleje  i  smary. 

Z  uwagi  na  konieczność  zapewnienia  szczelnego  podłoża  w  miejscu 

parkowania  pojazdów,  odcieki  te  (ścieki  i  wody  opadowe)  powinny  gromadzić  się 

w 

urządzeniach  kanalizacyjnych  bazy  i  być  przekazywane  bezpośrednio  (odpowiednim 

podłączeniem)  lub  pośrednio  (za  pomocą  wozów  asenizacyjnych)  do  instalacji 

kanalizacyjnych  innego  podmiotu,  gwarantującego  odpowiednie  oczyszczenie  tych  ścieków 

i 

wód opadowych. 

Następnie,  zdaniem  odwołującego,  na  podstawie  ustawy  z  dnia  20  lipca 

2017 r. Prawo  wodne  (dalej:  Prawo  wodne),  zgodnie  z  art.  16  pkt  63  ustawy, 

przez pojęcie 

"ścieków  przemysłowych’"  rozumie  się  ścieki  niebędące  ściekami  bytowymi  albo  wodami 

opadowymi lub roztopowymi, powstałe w  związku z prowadzoną przez zakład działalnością 

handlową, przemysłową, składową, transportowa lub usługową, a także będące mieszaniną 

ze  ściekami  innego  podmiotu,  odprowadzane  urządzeniami  kanalizacyjnymi  tego  zakładu. 

Powyższe  dla  odwołującego  oznacza,  że  wystarczające  jest  prowadzenie  którejkolwiek 

z 

ww.  działalności,  aby  uznać,  iż  ścieki  pochodzące  z  danego  terenu,  zgromadzone 

w 

urządzeniach  kanalizacyjnych  danego  zakładu  (czyli  prowadzącego  bazę  magazynowo  - 

transportową) mają charakter ścieków przemysłowych.  

W  opinii  odwołującego  zauważyć  również  należy,  że  obecnie  obowiązujące  Prawo 

wodne  (w  przeciwieństwie  do  Prawa  wodnego  z  roku  2001)  nie  zalicza  do  "ścieków"  wód 

opadowych lub roztopowych. Zgodnie bowiem z art. 16 pkt 

69 Prawa wodnego pod pojęciem 

"

wód  opadowych  lub  roztopowych"  rozumie  się  wody  będące  skutkiem  opadów 

atmosferycznych. 

Zaś,  zgodnie  z  art.  35  ust.  3  pkt  7  Prawa  wodnego,  w  obecnym  stanie 

prawnym, 

odprowadzanie wód opadowych lub roztopowych stanowi "usługę wodną" (usługą 

wodną  jest  m.in.  odprowadzenie  do  wód  lub  do  urządzeń  wodnych  wód  opadowych  lub 

roztopowych,  ujętych  w  otwarte  lub  zamknięte  systemy  kanalizacji  deszczowej  służące  do 

odprowadzania  opadów  atmosferycznych  albo  w  systemy  kanalizacji  zbiorczej  w  granicach 

administracyjnych miast). Zgodnie z art. 389 Prawa wodnego pozwolenie wodnoprawne jest 

wymagane  m.in.  na  usługi  wodne  oraz  szczególne  korzystanie  z  wód.  "Szczególnym 

korzystaniem  z  wód"  (art.  34  pkt  3  Prawa  wodnego)  jest  korzystanie  z  wód  wykraczające 

poza  powszechne  korzyst

anie  z  wód  oraz  zwykłe  korzystanie  z  wód,  obejmujące  m.in. 

wprowadzanie  do  urządzeń  kanalizacyjnych  będących  własnością  innych  podmiotów 

ścieków  przemysłowych  zawierających  substancje  szczególnie  szkodliwe  dla  środowiska 

wodnego  określone  w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  100  ust.  1  Prawa  wodnego. 

Co istotne, 

według odwołującego, nie musi odbywać się to w sposób bezpośredni (poprzez 

przyłącze),  ale  dotyczy  to  każdego  wprowadzania  do  urządzeń  kanalizacyjnych  innych 

podmiotów, w tym także do stacji zlewnych lub do oczyszczalni ścieków za pośrednictwem 

wozów  asenizacyjnych.  Nie  ma  bowiem  znaczenia,  zdaniem  odwołującego,  czy  ścieki  te 

zostaną  wprowadzone  w miejscu  podłączeniu  zakładu  do  siebie  kanalizacyjnej,  czy  też 

w 

innym,  dalej  położonym  miejscu  (w  stacji  zlewni),  o  czym  świadczą  choćby  cele,  jakimi 

kierować  musiał  się  ustawodawca  wydając  rozporządzenie  w  oparciu  o  art.  45a  Prawa 

wodnego z 2001 r. (obowiązujące  - na podstawie art. 566 ust. 1 Prawa wodnego do czasu 

wydania  rozporządzenia  na  podstawie  art.  100  ust.  1  przedmiotowej  ustawy)  -  miejsce 

wprowadzenia  ścieków  przemysłowych  do  urządzeń  kanalizacyjnych  innego  podmiotu  jest 

pod tym względem całkowicie irrelewantne. 

Zatem  - 

w  opinii  odwołującego  -  aby  pozwolenie  wodnoprawne  było  konieczne  do 

uzyskani

a w przypadku wprowadzania ścieków przemysłowych do urządzeń kanalizacyjnych 

innych  podmiotów,  wystarczające  jest  wystąpienie  (w  jakiejkolwiek  ilości)  substancji, 

o 

których  mowa  w  Rozporządzeniu  Ministra  Środowiska  z  dnia  10  listopada  2005 r. 

w sprawie  sub

stancji  szczególnie  szkodliwych  dla  środowiska  wodnego,  których 

wprowadzenie w ściekach przemysłowych do urządzeń kanalizacyjnych wymaga uzyskania 

pozwolenia  wodnoprawnego.  Katalog  zawarty  w  ww.  rozporządzeniu  wymienia  między 

innymi te substancje, które każdorazowo znajdują się w ściekach, pochodzących z terenów 

baz  transportowych i  parkingów.  Przedmiotowe rozporządzenie,  chociaż wydane  w  oparciu 

o przepisy  Prawa  wodnego  z  2001  r,  na  podstawie  art.  566  ust.  1  Prawa  wodnego,  jest 

aktem  prawnym  nadal  obowiązującym  (do  czasu  wydania  stosownego  rozporządzenia 

w oparciu o art. 100 ust. 1 Prawa wodnego). 

O

dwołujący  stoi  na  stanowisku,  że  w  aktualnym  stanie  prawnym  (w szczególności 

w 

związku  z  utratą  mocy  Prawa  wodnego  z  2001  r.  i  wejściem  w  życie  Prawa  wodnego 

z 2

017  r.)  posiadanie  pozwolenia  wodnoprawnego  na  szczególne  korzystanie  z  wód 

w 

zakresie  odprowadzania  wód  opadowych  i  roztopowych  do  rowu  drogi  publicznej  jest 

niewystarczające  (nie  spełnia  wymogów  wynikających  z  przepisów  Prawa  wodnego). 

Odprowadzanie wód opadowych i roztopowych stanowi bowiem wykonywanie usługi wodnej, 

nie przypadek szczególnego korzystania z wód. Ponadto, takie pozwolenie wodnoprawne nie 

obejmuje  zakresem  zastosowania  wprowadzania  do  urządzeń  kanalizacyjnych  będących 

własnością  innych  podmiotów  ścieków  przemysłowych  zawierających  substancje 

szczególnie  szkodliwe  dla  środowiska  wodnego  (które  to  ścieki  powstają  w  związku 

z 

prowadzeniem  działalności  bazy  magazynowo  -  transportowej).  Istotne  jest  również,  by 

decyzja  (pozwolenie  wodnoprawne)  w

ydane zostało dla całości terenu bazy magazynowo - 

transportowej (obejmowało wszystkie działki wchodzące w skład terenu bazy). 

Odwołujący  argumentował  dalej,  że  wskazana  przez  wykonawcę  Komunalnik  baza 

nie  spełnia  opisywanych  wyżej  wymogów  -  nie  posiada  stosownych  decyzji 

administracyjnych  w 

zakresie  zagospodarowania  wód  opadowych  i  ścieków.  Ponadto, 

zdaniem odwołującego, baza ta nie posiada stosownego, wymaganego przepisami, zaplecza 

socjalnego dla pracowników odpowiadającego liczbie zatrudnionych osób (§ 2 ust. 2 pkt 5 lit. 

b ww. rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 11 stycznia 2013 r.). 

W związku z powyższym odwołujący wskazał, iż wykonawca Komunalnik nie spełnia 

warunków  udziału  w  postępowaniu  dotyczących  posiadania  bazy  zgodnej  z  przepisami 

rozporz

ądzenia  Ministra  Środowiska  z  dnia  11  stycznia  2013  r.  w  sprawie  szczegółowych 

wymagań  w  zakresie  odbierania  odpadów  komunalnych  od  właścicieli  nieruchomości, 

w 

szczególności,  że  zagospodarowanie  wód  opadowych  i  ścieków  odbywa  się  zgodnie 

z przepisami  praw

a  wodnego  oraz  wprowadził  zamawiającego  w  błąd  składając 

nieprawdziwe  oświadczenie  w tym  zakresie.  Z  tego  względu  wykonawca  podlega 

wykluczeniu na podstawie wskazanych w petitum odwołania przepisów p.z.p. 

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 4 p.z.p., przez zaniechanie 

odrzucenia  oferty  wykonawcy  Komunalnik,  pomimo,  iż  zawiera  rażąco  niską  cenę 

w 

stosunku  do  przedmiotu  zamówienia,  ewentualnie  art.  90  ust.  1  p.z.p.  przez  zaniechanie 

zwrócenia się do Komunalnik o udzielenie wyjaśnień dotyczących wyliczenia ceny, pomimo, 

iż  cena  wydaje  się  rażąco  niska  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  -  z  pkt  7  petitum 

wniesionego środka zaskarżenia, odwołujący uzasadnił następująco. 

W  świetle  ustalonego  orzecznictwa  sądów  okręgowych  i  KIO  cena  rażąco  niska,  to 

cena  nierealistyczna,  która  nie  pokrywa  kosztów  wykonania  zamówienia  (wyrok  Krajowej 

Izby  Odwoławczej  z  dnia  18  lutego  2013  r.,  sygn.  akt  KIO  240/13).  Natomiast  w  świetle 

normy art. 90 ust. 1 p.z.p., w przypadku powstania wątpliwości, co do charakteru oferowanej 

ceny  („wydaje  się  rażąco  niska”),  zamawiający  winien  zwrócić  się  do  wykonawcy  w  celu 

przeprowadzenia dowodu, iż oferowana przezeń cena rażąco niska jednak nie jest. 

W  ocenie  odwołującego  w  odniesieniu  do  oferty  wykonawcy  Komunalnik  takie 

wątpliwości  zachodzą  i  zostaną  wykazane  w  odwołaniu  i  na  rozprawie.  Natomiast 

zamawiający,  pomimo  wystąpienia  okoliczności  wskazujących  na  rażące  zaniżenie  cen 

oferowanych  przez  ww.  wykonawcę,  zaniechał  wezwania  wykonawcy  do  przedłożenia 

wyjaśnień w trybie art. 90 ust. 1 p.z.p. Rzeczowa analiza kosztów i nakładów niezbędnych do 

wykonania  zamówienia  powinna  doprowadzić  do  powstania  domniemania  zaoferowania 

ceny rażąco niskiej, które w przypadku niewykazania przez wykonawcę Komunalnik jakichś 

szczególnych,  dostępnych  mu  indywidualnych  okoliczności  pozwalających  wykonać 

zamówienie poniżej cen i kosztów rynkowych, winno doprowadzić do odrzucenia oferty tego 

wykonawcy.  

W  postępowaniu  złożono  cztery  oferty,  których  łączne  ceny  brutto  kształtowały  się 

następująco: a) 27 710 727,12 zł - Komunalnik, b) 39 990 365,64 zł, c) 33 414 952,38 zł – 

odwołujący,  d)  34  294  694,72  zł.  Wskazuje  to  na  ok.  6  000 000,00  zł  różnicę  cenową 

pomiędzy ofertą Komunalnik, a ofertami c) i d), których ceny są do siebie zbliżone.  

Według odwołującego o rażąco niskiej cenie, a więc cenie, która zgodnie z ustalonym 

orzecznictwem ma być ceną niegwarantującą wykonanie przedmiotu zamówienia w sposób 

należyty  i prawidłowy  oraz  -  jak  już  wskazano  -  nieuwzględniającą  i niepokrywającą 

wszystkich kosztów wykonania przedmiotu zamówienia, świadczy nie tylko porównanie cen 

sumarycznych  w  złożonych  ofertach,  ale również  wysokość  i  porównanie  ryczałtowych  cen 

jednostkowych, według których rozliczany będzie przedmiot zamówienia oraz według których 

należało obliczyć sumaryczną cenę ofertową (rozdz. XIV SIWZ).  

Zgodnie  z  załącznikiem  nr  2 do  SIWZ  -  wzór  oferty,  usługi  objęte  przedmiotem 

zamówienia  podzielono  na  4  części,  opisane  w  zał.  nr  1  do  SIWZ  -  opis  przedmiotu 

zamówienia:  część  A  -  odbiór  i zagospodarowanie  odpadów,  część  B  -  wyposażenie 

nieruchomości w worki do selektywnej zbiórki odpadów, część C - usługi dodatkowe, część 

D - 

dzierżawa pojemników. W ofercie należało odrębnie wycenić poszczególne pozycje usług 

składających się na ww. części zamówienia i podać ryczałtowe ceny jednostkowe dla danych 

usług. Natomiast powyższe znajduje odzwierciedlenie w postanowieniach § 8  załącznika nr 

8 do  SIWZ  -  w

zór  umowy,  gdzie  przewidziano  odrębne  rozliczanie  ww.  części  zamówienia 

(odrębnie  ustalane  będzie  wynagrodzenie  umowne  za  poszczególne  części  na  podstawie 

obmiaru  zleconych  i 

rzeczywiście  wykonanych  usług  i  według  ryczałtowych  cen 

jednostkowych za poszczególne pozycje usług podanych w ofercie). 

Zdaniem  odwołującego  w  przypadku  niektórych  pozycji  oraz  części  usług 

składających  się  na  przedmiot  zamówienia  wykonawca  Komunalnik  drastycznie  zaniżył  ich 

cenę,  w sposób  niegwarantujący  pokrycia  nawet  podstawowych  kosztów  ich  realizacji, 

np. 

takich jak ceny zagospodarowania odpadów w RIPOK i kosztów transportu odpadów do 

instalac

ji.  W  szczególności  dotyczy  to  właściwie  całej  części  C  zamówienia,  a  także 

większości pozycji z części A - w załączeniu odwołujący przedłożył tabelaryczne zestawienia 

cen  zaoferowanych  przez  Komunalnik  (dla  części  A  i  C)  oraz  kosztów  wykonywania  usług 

w tym  zakresie. 

Dalej  odwołujący  podkreślił,  iż  ceny  wykonawcy  Komunalnik  nie pokrywają 

kosztów  zagospodarowania  odpadów,  jak  też  takich  kosztów  niezbędnych  do  poniesienia 

przy  wykonywaniu  zamówienia  jak:  wynagrodzenie  personelu,  utrzymanie  i  ubezpieczenie 

środków  transportu,  koszty  paliwa  oraz  obciążenia  publicznoprawne.  Ponadto,  odwołujący 

stwierdził,  iż  poszczególne  pozycje  obmiarowe  są  rozliczane  oddzielnie,  według 

przypisanych  im  cen  jednostkowych,  które  powinny  pokrywać  przynajmniej  podstawowe 

koszty wyk

onania usług nimi objętych. 

Powyższe  okoliczności,  w  ocenie  odwołującego  dowodzą,  iż  ceny  Komunalnik 

w 

wysokości  zaoferowanej  nie  mogą  pokryć  wszystkich  kosztów  wykonania  zamówienia, 

ergo ceny te mają charakter rażąco niskich. Pociąga to za sobą konieczność unieważnienia 

czynności  oceny  oferty  wybranej  i  wyczerpania  procedury  wyjaśnienia  zaoferowanej  ceny 

przewidzianej  w  art.  90  ust.  1  p.z.p.  przed  odrzuceniem  oferty.  Przy  czym  w  przypadku 

uznania przez Izbę, iż wyjaśnienia i dowody składane w trakcie postępowania odwoławczego 

przez  przystępującego lub  zamawiającego (na których,  na  zasadzie art. 190 ust.  1a  p.z.p., 

ciążył  będzie  obowiązek  wykazania  okoliczności,  iż  oferowana  przez  Komunalnik  cena 

rażąco  niska  nie  jest),  nie  dają  szansy  na  wykazanie  realnej  możliwości  obniżenia  ceny 

ofertowej dostępnej dla tego wykonawcy oraz wszystkie okoliczności związane z wyceną są 

już  jasne,  możliwe  jest  natychmiastowe  nakazanie  zamawiającemu  odrzucenia  oferty  na 

podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  4  p.z.p., 

jako  zawierającej  ceny  rażąco  niskie  w  obu  objętych 

odwołaniem  częściach  zamówienia.  Nakazywanie  wezwania  do  wyjaśnień  w  postępowaniu 

o 

udzielenie  zamówienie  byłoby  w  takim  wypadku  jedynie  zbędnym  formalizmem, 

a 

rezygnacja  z  procedury  wyjaśniającej  przewidzianej  w  art.  90  ust.  1  p.z.p.  jest  w  takim 

przypadku  uzasadniona  i  konieczna

.  Tak  zdaniem  odwołującego  wyrok  KIO  z  dnia 

24 stycznia 2014 r., sygn. akt KIO 34/14. 

Ostatni  zarzut  - 

naruszenia  przez  zamawiającego  art.  89  ust.  1  pkt  3  p.z.p.  w  zw. 

z art.  3  ust.  1  ustawy  z  dnia  16  kwietnia  1993  r.  o zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji 

(Dz. U. z 

2018 r. poz. 419), przez zaniechanie odrzucenia oferty Komunalnik, pomimo, iż jej 

złożenie  stanowiło  czyn  nieuczciwej  konkurencji  polegający  na  manipulacji  cenami  za 

poszczególne  części  przedmiotu  zamówienia,  określony  w  pkt  8  odwołania,  odwołujący 

uzasadnił tak jak następuje. 

Odwołujący  przytoczył  treść  art.  89  ust.  1  p.z.p.  oraz  art.  3  ust.  1  ustawy  z  dnia 

16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji 

i stwierdził, że przez sformułowaną 

przez  doktrynę  definicję  za  „dobre  obyczaje”  uważa  się  zachowanie  „zorientowane  na 

zapewnienie 

niezakłóconego 

funkcjonowania 

konkurencji, 

poprzez 

rzetelne 

i 

niezafałszowane  współzawodnictwo  jakością,  ceną  i  innymi  [...]  cechami  oferowanych 

towarów  i  usług”  (A. Szwaja,  Ustawa  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  -  Komentarz, 

C.H. Beck, wyd. 2, Warszawa 2006, s. 157).  

W  związku  z  tym  zakazy  zawarte  w  przedmiotowej  ustawie  mają  za  cel 

przeciwdziałanie  posługiwania  się  przez  przedsiębiorców  nieuczciwymi  praktykami,  które 

pozwoliłyby  im  osiągnąć  lepszą  pozycję  na  rynku  kosztem  konkurentów  (por.  m.  in.  wyrok 

SN z dnia 2 lutego 2001 r. IV CKN 255/00, OSNC 2001, nr, poz. 137). 

W  tym  kontekście,  w  opinii  odwołującego,  zaoferowanie  przez  wykonawcę 

Komunalnik 

poszczególnych  cen  jednostkowych,  które  nie  pokrywają  kosztów  wykonania 

usług,  których  dotyczą  i  za  które  będą  rozliczane,  a  tym  samym,  za  wykonanie  których 

zapłatę stanowią - przy jednoczesnym zamiarze pokrycia strat z tym związanych zapłatą za 

wyceniane 

i  rozliczane  oddzielnie  inne  usługi  -  należy  uznać  za  niedozwolone 

manipulowanie  oferowanymi  cenami  dokonywane  na  szkodę  klienta  (zamawiającego)  oraz 

konkurentów (pozostałych wykonawców składających oferty w postępowaniu). 

Według  odwołującego  powyższe  stanowi  działanie  mające  na  celu  uzyskanie 

zamówienia  w  sposób  godzący  w  zasadę  uczciwości  kupieckiej  na  właściwym  rynku,  który 

stanowi przedmiotowe postępowanie. Następnie odwołujący zacytował fragment wyroku Izby 

z  16.06.2010  r.  sygn.  akt  KIO/UZP  1059/10  i  s

twierdził,  że  w  oferta  Komunalnik  podlega 

odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 3 p.z.p. 

Działając  w  imieniu  i  na  rzecz  zamawiającego  odpowiedź  na  odwołanie  w  formie 

ustnej do protokołu wniósł pełnomocnik strony wskazując, iż zamawiający wnosi o oddalenie 

odwołania w całości. 

W  toku  postępowania  odwoławczego,  wobec  spełnienia  przesłanek  określonych 

w 

art. 185 ust. 2 i 3 p.z.p., dopuszczono do udziału w sprawie – po stronie zamawiającego - 

wykonawcę PHU KOMUNALNIK  - Sp. z o. o., ul. Św. Jerzego 1a, 50 - 518 Wrocław (dalej 

zwanego  jako  „przystępujący”),  co  nadaje  wykonawcy  status  uczestnika  postępowania 

odwoławczego.  Przystępujący  przedstawił  swoje  stanowisko  w  piśmie  procesowym, 

złożonym na posiedzeniu. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza,  po  przeprowadzeniu  rozprawy  w  przedmiotowej 

sprawie,  po  zapoznaniu  się  ze  stanowiskami  przedstawionymi  w  odwołaniu, 

odpowiedzi  na  odwołanie,  konfrontując  je  z  zebranym  w  sprawie  materiałem 

dowodowym,  w  tym  z  dokumentacją  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego,  przedsta

wioną  w  kopii  uwierzytelnionej  przez  zamawiającego, 

w 

szczególności  z  postanowieniami  ogłoszenia  o  zamówieniu  oraz  treścią  siwz, 

złożonymi  ofertami,  korespondencją  prowadzoną  w  toku  postępowania  o  udzielnie 

zamówienia  publicznego  pomiędzy  zamawiającym,  a wykonawcami  ubiegającymi  się 

o 

udzielenie  zamówienia,  oraz  po  wysłuchaniu  oświadczeń  i  stanowisk  stron 

złożonych  ustnie  do  protokołu  w  toku  rozprawy,  gdzie  odwołujący  podtrzymał 

stanowisko  złożone  pisemnie,  oprócz  zarzutu  oznaczonego  nr  3,  który  wycofał, 

za

mawiający  przedstawił  ustną  odpowiedź  na  odwołanie,  zaś  przystępujący  poparł 

twierdzenia zamawiającego,  ustaliła i zważyła, co następuje: 

Izba  ustaliła,  iż  niniejsza  sprawa,  w  zakresie  zarzutów  podniesionych  przez 

odwołującego, mieści  się w  zakresie przedmiotowym  ustawy  p.z.p.  i  że odwołanie,  które  ją 

zainicjowało  zostało  wniesione  przez  podmiot  uprawniony  oraz  dotyczy  materii  określonej 

w art. 

179  ust.  1  p.z.p.  oraz  art.  180  ust.  1  p.z.p.,  a  więc  podlega  kognicji  Krajowej  Izby 

Odwoławczej.  Ponadto  Izba  ustaliła,  że  odwołanie  podlega  rozpoznaniu  na  podstawie 

art. 

187  ust.  1  p.z.p.  i  że  nie  została  wypełniona  żadna  z przesłanek,  o  których  stanowi 

art. 189 

ust.  2  p.z.p.,  a  których  stwierdzenie  skutkowałoby  odrzuceniem  odwołania 

i 

odstąpieniem od badania meritum sprawy.  

Przystępując  do  rozpoznania  odwołania,  Izba  zobowiązana  była  do  oceny 

wypełnienia  przesłanek  materialnoprawnych  wskazanych  w  art.  179  ust.  1  p.z.p., 

które warunkują  możliwość  skorzystania  ze  środków  ochrony  prawnej  przez  odwołującego. 

Jak podn

iósł odwołujący jego interes kwalifikowany jest  możliwością uzyskania zamówienia 

w  przypadku  realizacji, 

wynikającego  z  przepisów  prawa,  wykluczenia  i  odrzucenia  oferty 

przystępującego. Odwołujący złożył drugą najkorzystniejszą ofertę i w przypadku nakazania 

z

amawiającemu  wnioskowanych  w  odwołaniu  czynności,  zamówienie  powinno  przypaść 

o

dwołującemu.  Szkoda  odwołującego  polega  w  tym  przypadku  na  utracie  możliwości 

zawarcia  umowy  o 

zamówienie  publiczne,  utraty  przychodów  i  zysku  z  tytułu  jej 

wykonywania,  dodatkowo  o

dwołujący  ponosi  stratę  w  postaci  poniesienia  kosztów 

uczestnictwa w p

ostępowaniu. 

W  konsekwencji  powyższego  skład  orzekający  stwierdził,  iż  odwołujący  wykazał 

interes  w 

uzyskaniu  zamówienia,  przejawiający  się  możliwością  poniesienia  przez 

odwołującego  szkody,  w  wyniku  naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  p.z.p., 

stanowiący legitymację materialną wymaganą do wniesienia środka ochrony prawnej. 

Zarzut  oznaczony  nr  3  w  petitum 

odwołania,  dotyczący  naruszenia  przez 

zamawiającego art. 24 ust. 1 pkt 12 p.z.p., względnie art. 26 ust. 3 p.z.p. – przez zaniechanie 

wykluczenia  wykonawcy  PHU  Komunalnik 

–  Sp.  z  o.  o.  we  Wrocławiu  z  postępowania, 

względnie  zaniechanie  uzupełnienia  dokumentów  potwierdzających  spełnianie  warunków 

udziału w postępowaniu, pomimo niewykazania spełniania warunku udziału w postępowaniu 

dotyczącego  zezwolenia  na  przetwarzanie  odpadów  komunalnych  będących  przedmiotem 

zamówienia w zakresie innych kodów odpadów niż wymienione w pkt 2 petitum odwołania – 

został  przez  odwołującego  skutecznie  cofnięty  na  rozprawie,  zatem  orzekanie  w  tym 

zakresie  stało  się  bezprzedmiotowe.  Izba  umorzyła  postępowanie  odwoławcze 

w tym przedmiocie, co 

znalazło odzwierciedlenie w pkt 1 tenoru sentencji wyroku.  

Izba  dokonała  oceny  stanu  faktycznego  ustalonego  w  sprawie  mając  na  uwadze 

art. 

192  ust.  2  p.z.p.,  który  stanowi,  że:  "Izba  uwzględnia  odwołanie,  jeżeli  stwierdzi 

naruszenie  przepisów  ustawy,  które  miało  wpływ  lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik 

postępowania o udzielenie zamówienia".  

Uwzględniając  zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy,  w  szczególności 

ustalenia  poczynione  na  podstawie  dokumentacji  postępowania  dostarczonej  przez 

zamawiającego  oraz  zważając  na  okoliczności  faktyczne  podniesione  w odwołaniu,  Izba 

stwierdziła,  iż  sformułowane  przez  odwołującego  zarzuty  znajdują  częściowe  oparcie 

w ustalonym  stanie  faktycznym  i 

prawnym,  tym  samym  rozpoznawane odwołanie zasługuje 

na uwzględnienie z powodu: 



zaniechania  wykluczenia 

przez  zamawiającego  wykonawcy  PHU  Komunalnik  - 

Sp. z o. 

o.  we Wrocławiu  z  postępowania,  pomimo  braku  aktualnego  zezwolenia  na 

zbieranie odpadów komunalnych będących przedmiotem zamówienia,  wydanego na 

podstawie przepisów ustawy o odpadach - brak zezwolenia wydanego przez Starostę 

miejscowo właściwego dla wykonania przedmiotu zamówienia, 



zaniechania  wykluczenia 

przez  zamawiającego  wykonawcy  PHU  Komunalnik  - 

Sp. z o. 

o. we Wrocławiu z postępowania, pomimo niewykazania spełniania warunku 

udziału  w  postępowaniu  dotyczącego  zezwolenia  na  przetwarzanie  odpadów 

komunalnych będących przedmiotem zamówienia, w zakresie odpadów ulegających 

biodegradacji  o kodzie  20  02 

01  oraz  odpadów  wielkogabarytowych  o  kodzie 

20 03 07 i podanie nieprawdziwych informacji w tym zakresie,  



zaniechania 

zwrócenia  się  zamawiającego  do  wykonawcy  PHU  Komunalnik  - 

Sp. z o. 

o.  we  Wrocławiu  o  udzielenie  wyjaśnień  dotyczących  sposobu  wyliczenia 

ceny,  pomimo,  iż  cena  wydaje  się  rażąco  niska  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia, 

co 

miało  bezpośredni  wpływ  na  wynik  postępowania,  gdyż  zamawiający  wadliwe  wybrał 

ofertę  przystępującego  jako  ofertę  najkorzystniejszą,  kiedy  wykonawca  ten  winien  zostać 

wykluczony z postępowania. 

Konsekwencją 

uwzględnienia 

odwołania 

jest 

nakazanie 

zamawiającemu 

unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, dokonanie powtórzenia czynności 

badania i oceny ofert, w tym 

dokonanie wykluczenia przystępującego z postępowania. 

W  oparciu  o  zakreślone  we  wcześniejszej  części  uzasadnienia  akta  sprawy 

odwoławczej, Izba ustaliła następujące okoliczności w zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia - 

okoliczno

ści  te  nie  były  sporne  pomiędzy  stronami  i  uczestnikiem  postępowania 

odwoławczego:  

I. 

Zgodnie z rozdziałem III SIWZ – opis przedmiotu zamówienia i ppkt 1 pkt 2.4 sekcji 

II 

ogłoszenia  o  zamówieniu  –  przedmiotem  zamówienia  jest  realizacja  usługi 

odbierania  i z

agospodarowania  odpadów  komunalnych  pochodzących  od  właścicieli 

nieruchomości z terenu Gminy Kluczbork: 

a. 

z wszystkich nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy, 

b. 

z wszystkich nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy, a powstają 

odpady komunalne, 

c. 

z wszystkich nieruchomości, które w części stanowią nieruchomości, na których 

zamieszkują mieszkańcy, a w części nieruchomości, na których nie zamieszkują 

mieszkańcy, a powstają odpady komunalne 

d. 

z  terenu  nieruchomości,  na  których  znajdują  się  domki  letniskowe  lub  innych 

nieruchomości  wykorzystywanych  na  cele  rekreacyjno-wypoczynkowe  (w  tym 

rodzinne ogrody działkowe). 

Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia znajduje się w załączniku nr 1 do SIWZ. 

II. 

Z

amawiający w pkt 2 rozdziału VI SIWZ określił warunki udziału w postępowaniu, co 

również wynika z sekcji III ogłoszenia o zamówieniu.  

Zgodnie  z  lit.  d  pkt  2.1  rozdziału  VI  SIWZ  -  kompetencje  lub  uprawnienia  do 

prowadzenia  określonej  działalności  zawodowej,  o  ile  wynika  to  z  odrębnych 

przepisów  –  o udzielenie  zamówienia  mogą  ubiegać  się  wykonawcy,  którzy 

wykażą, że posiadają aktualne zezwolenie na zbieranie odpadów oraz zezwolenie 

na  przetwarzanie  odpadów  komunalnych  będących  przedmiotem  zamówienia 

wydane  na  podstawie  ustawy  o  odpadach,  w  przypadku  gdy  wykonawca 

zamierza prowadzić przetwarzanie odpadów we własnym zakresie. W przypadku 

gdy  wykonawca  zamierza  przekazywać  odpady  innemu  podmiotowi  w  celu  ich 

przetwarzania,  umowę  na  wskazany  zakres  z  podmiotem  posiadającym 

zezwolenie w tym zakresie.  

Warunek  ten  zost

ał  również  wskazany  w  lit.  d  pkt  1.1  sekcji  III  ogłoszenia 

o 

zamówieniu - zdolność do prowadzenia działalności zawodowej, w tym wymogi 

związane z wpisem do rejestru zawodowego lub handlowego. 

Zgodnie z lit. e pkt 2.3.1 rozdziału VI SIWZ – zdolność techniczna lub zawodowa 

–  o  udzielenie  zamówienia  mogą  ubiegać  się  wykonawcy,  którzy  wykażą,  że 

dysponują  do  realizacji  zamówienia  odpowiednią  do  przedmiotu  zamówienia, 

bazą  transportową  z  zapleczem  techniczno  –  biurowym,  które  ma  umożliwić 

codzienny  kontakt  wykon

awcy  z  przedstawicielem  zamawiającego  oraz 

właścicielami nieruchomości z terenu Miasta i Gminy Kluczbork. 

Warunek ten został również wskazany w lit. e ppkt 1 pkt 1.3 sekcji III ogłoszenia 

o 

zamówieniu - zdolność techniczna i kwalifikacje zawodowe. 

3.  Zgodnie 

z  pkt  2.3.2  rozdziału  VI  SIWZ  –  zdolność  techniczna  lub  zawodowa  – 

o 

udzielenie  zamówienia  mogą  ubiegać  się  wykonawcy,  którzy  wykażą,  że 

posiadają  niezbędną  wiedzą  i  doświadczenie,  tzn.:  wykonywali  w  okresie 

ostatnich  trzech  latach  przed  upływem  terminu  składania  ofert,  a  jeżeli  okres 

prowadzenia  działalności  jest  krótszy  –  w  tym  okresie  co  najmniej  dwie  usługi 

polegające na odbiorze i zagospodarowaniu odpadów komunalnych od właścicieli 

nieruchomości  w  sposób  ciągły,  przez  okres  co  najmniej  12  miesięcy,  w  ilości 

minimum 10.000 Mg rocznie z terenu jednej gminy wraz z podaniem ich wartości, 

przedmiotu,  dat  wykonania  i  podmiotów,  na  rzecz  których  usługi  zostały 

wykonane oraz dokumentów potwierdzających, że usługi te zostały wykonane lub 

są wykonywane należycie. 

Warunek  ten  został  również  wskazany  w  ppkt  2  pkt  1.3  sekcji  III  ogłoszenia 

o 

zamówieniu - zdolność techniczna i kwalifikacje zawodowe. 

III. 

Postępowanie  zamawiającego  w  zakresie  dokumentów  i  oświadczeń  dotyczących 

spełniania spornych warunków udziału w postępowaniu: 

1.  Pismem  z  27.07

.2018  r.  zamawiający  wezwał  przystępującego  do  przedłożenia 

aktualnych  na  dzień  złożenia  oświadczeń  lub  dokumentów,  potwierdzających 

okoliczności,  o  których  mowa  w  art.  25  ust.  1  p.z.p.,  wskazanych  w  pkt  1  – 

9 pisma. W tym 

co do spełnienia spornych warunków: w pkt 6 pisma zamawiający 

żądał  –  wykazu  wykonanych  usług,  w pkt  7  –  dowodów  potwierdzających,  że 

wskazane  usługi  w  wykazie  usług  zostały  należycie  wykonane  lub  są  należycie 

wykonywane,  w  pkt  9 

wykazu  sprzętu,  który  winien  zawierać  informacje 

dotyczące  posiadania  odpowiedniej  do  przedmiotu  zamówienia  bazy 

transportowej (lit. e pkt 9). 

W  odpowiedzi  na  powyższe  wezwanie  przystępujący  przedłożył  pismem 

z 02.08.2018 r.: 

a)  co do pkt 6 

– wykaz wykonanych dwóch usług, 

b)  co do pkt 7 

– dwa poświadczenia z 05.06.2018 r., 

c)  co  do  pkt  9  (lit.  e) 

–  wykaz  sprzętu  do  wykonania  przedmiotu  zamówienia, 

gdzie w pkt 5 wskazano, że wykonawca dysponuje odpowiednią bazą. 

Pismem  z  14.08.2018  r.  zamawiający  wezwał  przystępującego  do  przedłożenia 

doku

mentów,  potwierdzających  spełnianie  warunku  posiadania  odpowiednich 

kompetencji lub uprawnień do prowadzenia określonej działalności. W wezwaniu 

zażądano,  w  oparciu  o art.  26  ust.  1  p.z.p.,  aktualnych  na  dzień  złożenia 

oświadczeń  lub  dokumentów,  potwierdzających  okoliczności,  o  których  mowa 

w art.  25  ust.  1 p.z.p.,  w  tym 

co  do  spełniania  spornego  warunku  w lit. d pisma 

wskazano,  że  wykonawca  ma  przedłożyć  „aktualne  zezwolenie  na  zbieranie 

odpadów  oraz  zezwolenie  na  przetwarzanie  odpadów  komunalnych  będących 

przedmiotem za

mówienia wydane na podstawie ustawy o odpadach, w przypadku 

gdy  wykonawca  zamierza  prowadzić  przetwarzanie  odpadów  we  własnym 

zakresie.  W  przypadku  gdy  wykonawca  zamierza  przekazywać  odpady  innemu 

podmiotowi  w  celu ich przetwarzania,  umowę na  wskazany  zakres z podmiotem 

posiadającym zezwolenie w tym zakresie”. 

W  odpowiedzi  na  powyższe  wezwanie  zamawiającego  przystępujący  -  pismem 

z 22.08.2018 

r.,  przedstawił  oświadczenia  i dokumenty  dotyczące  warunku  z  pkt 

2.1 rozdziału VI SIWZ.  

Dokumenty  wskazane  w  pkt  1 

–  3  pisma  dotyczą  odpowiednio  lit.  a  – 

c z 

wezwania,  zaś  dokumenty  z  pkt  4  i  5  dotyczą  spornego  warunku  z  lit. 

d wezwania 

–  wykonawca  przedstawił  kopię  decyzji  na  zbieranie  odpadów 

wydaną  przez  Starostę  S.,  znak  OS.6233.7.2016.WS1.4  z 28.04.2016 r.  oraz 

kopie 

następujących umów: 

a) 

umowa  z  04.05.2016  r.  z  Przedsiębiorstwem  Recyklingu  Odpadów 

i 

Przetwarzania Sp. z o. o. w Świdnicy, 

b) 

umowa  z  12.03.2015  r.  Zakładem  Gospodarki  Komunalnej  –  Organizacją 

Odzysku BIOSYSTEM S.A. w Krakowie, 

c)  umowa z 16.08.2018 r. z BIOSY

STEM S.A. w Krakowie wraz z załącznikiem, 

d)  umowa z 04.11.2013 r. z INTEREKO Sp. z o.o. w Opolu. 

Pismem z 31.08.2018 r. zamawiający, na podstawie art. 26 ust. 3 p.z.p., wezwał 

przystępującego  do  uzupełnienia  dokumentów,  o  których  mowa  w  art.  25  ust. 

1 p.z.p.

, tj. zażądano: 



oryginału lub kopii umowy 24/2013 z 04.11.2013 r.,  



aktualnego  zezwolenia  na  przetwarzanie  odpadów  wielkogabarytowych  – 

03  07  i  odpadów  ulegających  biodegradacji  20  02  01,  będących 

przedmiotem zamówienia (…), 



  aktualnego  zezwolenia  na  zbi

eranie  odpadów  od  organu  właściwego  ze 

względu na miejsce zbiera odpadów to jest Starosty Kluczborskiego, zgodnie 

z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o odpadach. 

W odpowiedzi na powyższe wezwanie zamawiającego przystępujący przedstawił 

pismo z 04.09.2018 r. 

Do pisma załączono kopie następujący umów: 

a) 

umowy z 23.08.2018 r. z „EKO – REGION” Sp. z o.o. w Bełchatowie,  

b) 

umowy z 07.09.2018 r. z „EKO – REGION” Sp. z o.o. w Bełchatowie,  

c)  umowy  24/2013  z  04.11.2013  r.  z  INTERKO  Sp.  z  o.o.  w  Opolu  z dwoma 

aneksami, 

d)  umo

wy  z  01.03.2016  r.  z  Przedsiębiorstwem  Utylizacji  Odpadów  Sp. z o.o. 

w 

Świdnicy, 

e) 

umowy  z  20.04.2018  r.  z  FBSerwis  Dolny  Śląsk  Sp.  z  o.o.  w  Ścinawce 

Dolnej. 

A  także  pismo  z  17.09.2018  r.  przekazujące  aneks  z  13.09.2018  r.  do  umowy 

zawartej  przez  przystępującego  w  dniu  07.09.2018  r.  z  „EKO  –  REGION” 

Sp. z o. 

o. w Bełchatowie. 

IV. 

Postępowanie wyjaśniające w zakresie bazy transportowej. 

1.  Pismem  z  06

.08.2018  r.  zamawiający  wezwał  przystępującego,  na  kanwie  art. 

ust. 1 p.z.p., do złożenia wyjaśnień dotyczących bazy transportowej. 

W  odpowiedzi  na  powyższe  przystępujący  złożył  wyjaśnienia  z  08.08.2018  r., 

gdzie  wskazano,  że  baza  znajduje  się  pod  adresem  Kochłowice  6,  gmina 

Byczyna i spełnia wymagania zamawiającego, szczegółowo wskazane w piśmie. 

Przechodząc  do  omawiania  zarzutów  dotyczących  spełniania  warunków  udziału 

w 

postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  będących  minimalnymi  poziomami 

zdolności,  jakich  zamawiający  wymagał  od  wykonawców,  w  dokumentacji  postępowania  – 

zarzuty postawione w pkt 1, 2, 4, 5 i 6 petitum 

odwołania – należy wskazać kilka uwag natury 

ogólnej.  

Zgodnie  z  art.  22  ust.  1  pkt  2  p.z.p.  o 

udzielenie  zamówienia  mogą  ubiegać  się 

wykonawcy,  którzy  spełniają  warunki  udziału  w postępowaniu,  o  ile  zostały  one  określone 

przez  zamawiającego  w  ogłoszeniu  o zamówieniu,  zaś  w  oparciu  o  art.  22  ust.  1a  p.z.p. 

zamawiający  określa  warunki  udziału  w postępowaniu  oraz  wymagane  od  wykonawców 

środki  dowodowe  w  sposób  proporcjonalny  do  przedmiotu  zamówienia  oraz  umożliwiający 

ocenę  zdolności  wykonawcy  do  należytego  wykonania  zamówienia,  w  szczególności 

wyrażając  je  jako  minimalne  poziomy  zdolności.  W  postępowaniu  zainicjowanym 

rozpoznawanym odwołaniem zamawiający, na kanwie art. 22 ust. 1b pkt 1 i 3 p.z.p., określił 

sporne  warunki  udziału  w postępowaniu:  a)  w  zakresie  posiadania  kompetencji  lub 

uprawnień  do  prowadzenia określonej  działalności  zawodowej,  o ile wynika  to  z  odrębnych 

przepisów  –  warunek  wskazany  w  ppkt  1  pkt  II  okoliczności  istotnych  dla  rozstrzygnięcia 

sprawy,  b) w 

zakresie  zdolności  technicznej  lub  zawodowej  –  warunek  wskazany  w  ppkt 

2 i 3 pkt II 

okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. 

Warto  również  zauważyć,  że  w  odniesieniu  do  ewentualnych  –  pozornych  bądź 

rzeczywistych 

–  wątpliwości  co  do  treści  bądź  zakresu  stawianych  przez  zamawiającego 

wymogów,  wykonawcy  mają  prawo  zwrócić  się  do  zamawiającego  w  trybie  art.  38  p.z.p.  

o  ich  wyjaśnienie.  Doktryna  i  orzecznictwo  stanęło  przy  tym  na  stanowisku,  nie  budzącym 

obecnie  żadnych  wątpliwości  praktyków,  że  w  przypadku  podmiotu  profesjonalnego,  jakim 

jest przedsiębiorca działający na rynku, uprawnienie, o którym mowa w art. 38  ust. 1 p.z.p. 

przeradza  się  –  przez  pryzmat  zasady  zachowania  należytej  staranności  w  profesjonalnym 

obrocie 

–  w  obowiązek  wykonawcy.  Wykonawca,  który  wątpliwości  co  do  treści  SIWZ  nie 

wyjaśni,  utraci  możliwość  powoływania  się  z  korzyścią  dla  siebie  na  te  okoliczności 

niezależnie od tego, jak zostały by one rozstrzygnięte, gdyby faktycznie wystąpiły (por. wyrok 

Sądu  Najwyższego  z  05.06.2014  r.,  sygn.  akt  IV  CSK  626/13,  wyrok  Sądu  Okręgowego 

w 

Szczecinie  z  28.02.2018  r.,  sygn.  akt  VIII  Ga  554/17).  Mając  ponadto  na  uwadze 

możliwość  wniesienia  środków  ochrony  prawnej,  w  odniesieniu do  regulacji  SIWZ,  Krajowa 

Izba  Odwoławcza  rozpatrując  odwołanie  od  dalszych  czynności  zamawiającego  wszelkie 

zarzuty kierowane do treści SIWZ uznaje za spóźnione – nie jest bowiem możliwe obejście 

terminu  na  wniesienie 

odwołania,  poprzez  formułowanie  zarzutów  co  do  treści  SIWZ  na 

etapie,  na  którym  wykonawca  uzna,  że  zarzuty,  które  mógł  zgłosić  wcześniej  (i  na  których 

zgłoszenie we właściwym trybie termin upłynął) stały się w jego subiektywnej ocenie istotne. 

Następnie Izba wskazuje, że zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt 1 p.z.p., zamawiający żądał 

od  wykonawców  oświadczeń  i  dokumentów,  niezbędnych  do  przeprowadzenia 

postępowania,  potwierdzających  spełnianie  warunków  udziału  w  postępowaniu. 

Postępowanie  o  udzielenie  zamówienia,  zgodnie  z  pkt  1.7  rozdziału  VIII  SIWZ,  jest 

prowadzone  w  procedurze  określonej  w  art.  24aa  p.z.p.,  zatem  zamawiający  najpierw 

d

okonał  oceny  ofert,  a  następnie  badał,  czy  wykonawca,  którego  oferta  została  oceniona 

jako  najkorzystniejsza 

–  przystępujący,  nie  podlega  wykluczeniu  oraz  spełnia  warunku 

udziału w postępowaniu. 

Należy  zaznaczyć,  że  obowiązkiem  zmawiającego  jest  badanie  i  ocena  zdolności 

wykonawcy  do  wykonania  zamówienia  publicznego,  kiedy  –  przez  pryzmat  treści 

określonego  warunku  –  weryfikuje  się  czy  przedłożone  przez  wykonawcę  oświadczenia 

i 

dokumenty  potwierdzają  spełnianie  wymagań  zamawiającego.  Zaś  niewykazanie  przez 

wykonawcę, na którym spoczywa ciężar dowodowy, co do wykazania posiadania rzeczonej 

zdolności, jest podstawą do wykluczenia go z postępowania, na postawie art. 24 ust. 1 pkt 

p.z.p. Warto  również  dodać,  iż  wykluczenie wykonawcy  z  postępowania jest  czynnością 

ostateczną,  a  przed  jej  dokonaniem,  na  zamawiającym  ciążą  ustawowe  obowiązki, 

zmierzające  do  ustalenia  czy  wykonawca  rzeczonych  zdolności  nie  posiada.  W ustalonym 

stanie sprawy będą to obowiązki ustanowione w art. 26 ust. 3 i 4 p.z.p., dotyczące wezwania 

do  złożenia  wyjaśnień  co  do  przedłożonych  dowodów,  bądź  ich  uzupełnienia  lub 

poprawienia. 

Wskazać również należy, że w orzecznictwie Izby oraz Sądów powszechnych została 

ukształtowana  zasada  jednokrotnego  wezwania  do  uzupełnienia  dokumentu  lub 

oświadczenia,  w  trybie  26  ust.  3  p.z.p.  W  ocenie  składu  rozpoznającego  odwołanie 

ukształtowany  zakaz  ponownego  wezwania  do  uzupełnienia  środków  dowodowych,  co  do 

spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu,  posiada  zastosowanie  gdy  wykonawca  – 

w wyniku odpowiedzi na precyzyjne i 

kompletne wezwanie zamawiającego, wskazujące braki 

i błędy dokumentów – ponownie przedstawia wadliwe dokumenty i w tej sytuacji, na kanwie 

zasady  równego  traktowania  wykonawców  i  zasady  zachowania  uczciwej  konkurencji, 

zgodnie z art. 7 ust. 1 

p.z.p., zamawiający nie powinien wzywać wykonawcy do ponownego 

uzupełnienia  określonego  w wezwaniu  braku  (por.  wyrok  Sąd  Okręgowy  w Białymstoku 

w wyroku z 18.04.2014 r. sygn. akt II Ca 238/14). 

Postępowanie w sprawie oświadczeń i dokumentów, dotyczące potwierdzenia przez 

przystępującego  wskazanych  w  SIWZ  zdolności  do  wykonania  zamówienia,  które  miało 

miejsce w 

postępowaniu wskazują pkt III i IV okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia. 

Ponadto

,  przed  przystąpieniem  do  analizy  poszczególnych  zgłoszonych  zarzutów, 

warto  wspomnieć  o  ukształtowanej  w  dorobku  orzecznictwa  i  doktryny  zasadzie 

pierwszeństwa wykładni językowej w procesie wykładni - kiedy w pierwszej kolejności należy 

zastosować dyrektywy wykładni językowej, a dopiero w przypadku dalszych wątpliwości, lub 

w  celu  wzmocnienia  wyniku  wykładni  językowej,  sięgać  kolejno  po  następne  rodzaje 

wykładni. Dopiero nie dające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się co do zasady na korzyść 

wykonawców  (za  linią  orzeczniczą  nakazującą  interpretację  oświadczeń  woli  na  korzyść 

podmiotu, który jest tego oświadczenia adresatem – por. wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi 

z 

dnia 16.05.2016 r., sygn. akt III Ca 224/16 oraz przywołane tam obszernie orzecznictwo). 

Warto  w  tym  kontekście  zwrócić  uwagę  na  wieloletnią  linię  orzeczniczą  Sądu 

Najwyższego,  którą  najlepiej  podsumowano  w  wyroku  z  21.06.2007  r.,  sygn.  akt  IV  CSK 

95/07. W orzeczeniu tym, odwołując się do ogólnych reguł wykładni oświadczeń woli (w tym 

na potrzeby umów) zawartych w art. 65 k.c., Sąd Najwyższy przytoczył ewolucję tej wykładni 

od  anachronicznej  koncepcji  nadawania  absolutnego  charakteru  wykładni  literalnej  (w  myśl 

zasady  clara  non  sunt  interpretanda 

–  nie  należy  wykładać  tego,  co  jasne),  poprzez 

stopniowe  inkorporowanie  dyrektyw  interpretacyjnych,  poprzez  uchwałę  składu  siedmiu 

sędziów  z  29.06.1995  r.,  III  CZP  66/95,  gdzie  Sąd  Najwyższy  w sposób  zdecydowany 

opowiedział  się  za  przyjęciem  na  tle  tego  przepisu  tzw.  kombinowanej  metody  wykładni. 

Stanowisko  to  znalazło  wielokrotnie  poparcie  w orzecznictwie  –  warto,  za  cytowanym 

orzeczeniem  przywołać  np.  wyrok  Sądu  Najwyższego  z  21.11.1997  r.,  I  CKN  825/97 

i z 20.05.2004  r.,  II 

CK  354/03,  niepubl.  Sądownictwo  powszechne  od  tamtej  pory 

wielokrotnie stawało na stanowisku, że ustalając znaczenie oświadczenia woli należy zacząć 

od sensu wynikającego z reguł językowych, z tym, że przede wszystkim należy uwzględnić 

zasady,  zwroty  i 

zwyczaje  językowe  używane  w  środowisku,  do  którego  należą  strony, 

a 

dopiero potem ogólne reguły językowe. Trzeba jednak przy tym mieć na uwadze nie tylko 

interpretowany zwrot, ale także jego kontekst. Dlatego nie można przyjąć takiego znaczenia 

interpretowanego  zwrotu,  który  pozostawałby  w  sprzeczności  z  pozostałymi  składnikami 

wypowiedzi.  Kłóciłoby  się  to  bowiem  z  założeniem  o  racjonalnym  działaniu  uczestników 

obrotu prawnego. 

W  prawie  zamówień  publicznych  powyższe  reguły  wzbogacić  można  o  elementy 

wynikające  z  samego  przebiegu  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  –  wykonawcy 

dysponują  bowiem  narzędziami,  które  umożliwiają  im  zadawanie  pytań  zamawiającemu, 

a w 

konsekwencji usunięcie wszelkich niejasności (omówiony powyżej art. 38 ust. 1 p.z.p.), 

a 

także zasady naczelne ustawy, uregulowane w art. 7 p.z.p. 

W  tak  ustalonym  stanie  faktycznym  i  prawnym,  w  odniesieniu  do  poszczególnych 

zarzutów odwołania, Izba stwierdziła co następuje. 

Krajowa Izba Odwoławcza uwzględniła zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 12 p.z.p., 

sformułowany  w  pkt  1  petitum  odwołania,  jako  zaniechanie  wykluczenia  wykonawcy  PHU 

Komunalnik 

–  Sp.  z  o.  o.  we  Wrocławiu  z  postępowania,  pomimo  braku  aktualnego 

zezwolenia  na  zbieranie  odpadów  komunalnych  będących  przedmiotem  zamówienia 

wydanego na podstawie przepisów ustawy o odpadach – brak zezwolenia wydanego przez 

Starostę  właściwego  miejscowo  dla  wykonania  niniejszego  przedmiotu  zamówienia, 

kwalifikując go dodatkowo przez pryzmat hipotezy art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 p.z.p. 

Zgodnie  z  lit.  d  pkt  2.1  rozdziału  VI  SIWZ  -  kompetencje  lub  uprawnienia  do 

prowadzenia  określonej  działalności  zawodowej  (vide  pkt  II  pkt  1 okoliczności  istotnych  dla 

rozs

trzygnięcia)  o udzielenie  zamówienia  mogli  ubiegać  się  wykonawcy,  którzy  wykażą,  że 

„posiadają  aktualne  zezwolenie  na  zbieranie  odpadów  oraz  zezwolenie  na  przetwarzanie 

odpadów  komunalnych  będących  przedmiotem  zamówienia  wydane  na  podstawie  ustawy 

o odpada

ch,  w  przypadku gdy  wykonawca zamierza prowadzić  przetwarzanie odpadów  we 

własnym  zakresie.  W  przypadku,  gdy  wykonawca  zamierza  przekazywać  odpady  innemu 

podmiotowi  w  celu  ich  przetwarzania,  umowę  na  wskazany  zakres  z  podmiotem 

posiadającym zezwolenie w tym zakresie.”  

Na wstępie rozważań należy zaznaczyć, że przedmiot zamówienia jest działalnością 

regulowaną,  co  wynika  również  z  treści  spornego  warunku,  bowiem  zamawiający  żądał  od 

wykonawców  wykazania  się  posiadaniem  zezwoleń,  odpowiednio  na  zbieranie 

i pr

zetwarzanie  odpadów,  ponieważ  wymóg  ten  wynika  z  ustawowego  uregulowania 

posiadania  uprawnień  do  prowadzenia  działalności  zawodowej  na  rynku  gospodarki 

odpadami. 

 W ustawie z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2018 r., poz. 992 ze zm.), 

dalej  jak

o „ustawa  o odpadach”,  która  została  wskazana  w  warunku  przez  zamawiającego, 

w art. 41 ust. 1 

określono, że „Prowadzenie zbierania odpadów i prowadzenie przetwarzania 

odpadów wymaga uzyskania zezwolenia.”, następnie w ust. 2 normy wskazano „Zezwolenie 

na  z

bieranie  odpadów  i  zezwolenie  na  przetwarzanie  odpadów  wydaje,  w  drodze  decyzji, 

organ właściwy odpowiednio ze względu na miejsce zbierania lub przetwarzania odpadów.” 

Zatem  opierając  się  na  przepisach  ustawy  o  odpadach,  Izba  wskazuje,  że  pozwolenie  na 

zbi

eranie odpadów i pozwolenie na przetwarzanie odpadów są osobnymi typami pozwoleń - 

ustawodawca nadał obydwu tym pozwoleniom wymiar samodzielny. 

Ponadto,  należy  zaznaczyć,  że  o  ile  wytwarzanie  odpadów  nie  wymaga  uzyskania 

zezwolenia  (przy  określonych  ilościach  i  rodzajach  odpadów),  to  już  przekazanie  odpadów 

przez  wytwórcę  lub  innego  posiadacza kolejnemu gospodarującemu odpadami, może mieć 

miejsce  tylko  wtedy,  kiedy  dysponuje  on  odpowiednim  uprawnieniem,  w  tym  m.in. 

zezwoleniem na zbieranie odpadów lub zezwoleniem na przetwarzaniem odpadów (zgodnie 

z 

art.  27  ust.  2  ustawy  o  odpadach).  Okoliczność  tą,  poza  literalnym  brzmieniem 

przywołanych przepisów ustawy o odpadach, potwierdza jednolita i dobrze uzasadniona linia 

orzeczeń  Sądów  administracyjnych,  którą  Izba  w  składzie  rozpoznającym  niniejszą  sprawę 

podziela, za Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Olsztynie w wyroku z 24.08.2017 r., 

sygn.  akt  II  SA/Ol  394/17:  „Przetwarzanie  odpadów  nie  jest  pojęciem  tożsamym 

z gospodarowaniem  odpadami,  ale  stanowi  jeden  ze  s

posobów  postępowania  z odpadami, 

stosownie do art. 3 pkt 2 ustawy z 2012 r. o odpadach. Art. 27 ustawy z 2012 r. o odpadach 

stanowiąc  w  ust.  1,  że  wytwórca  odpadów  jest  obowiązany  do  gospodarowania 

wytworzonymi przez siebie odpadami, jednocześnie wskazuje w ust. 2 pkt 1 tego artykułu, że 

wytwórca  odpadów  lub  inny  posiadacz  odpadów  może  zlecić  wykonanie  obowiązku 

gospodarowania odpadami wyłącznie podmiotom, które posiadają, zezwolenie na zbieranie 

odpadów  lub  zezwolenie  na  przetwarzanie  odpadów.”  (por.  także  wyrok  Naczelnego  Sądu 

Administracyjnego  z 22.03.2017 

r.,  sygn.  akt  II  OSK  1841/15,  wyrok  Wojewódzkiego  Sądu 

Administracyjnego  w  Krakowie  z  22.09.2016  r.,  sygn.  akt  II  SA/Kr  748/16  oraz 

Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 10.03.2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 

Należy  zaznaczyć,  że  omawiany  warunek,  ustalony  w  dokumentacji  przez 

zamawiającego,  wymagał  posiadania  odpowiednich  uprawnień  w  zakresie  przedmiotu 

postępowania – zamawiający wymagał spełnienia wymogu posiadania aktualnych pozwoleń 

(obu)  na  zbieranie  oraz  na 

przetwarzanie  odpadów  komunalnych,  i  nie  ulega  żadnej 

wątpliwości,  że  zamawiający  wymagał  nie  tylko  wpisu  do  rejestru  działalności  regulowanej, 

ale  również  obydwu  pozwoleń.  Jedynie  w zakresie  przetwarzania  odpadów  zamawiający 

d

opuścił,  aby  czynność  ta  była  realizowana  przez  inny  podmiot  na  mocy  umowy 

z 

wykonawcą,  tym  niemniej  również  podmiot  ten  zobligowany  został  przez  zamawiającego 

do posiadania odpowiedniego zezwolenia 

na przetwarzanie odpadów. Zatem, w ocenie Izby, 

zamawiający  szczegółowo  określił  jakie  wymagania  w zakresie  uprawnień,  wymaganych 

ustawą  o  odpadach,  muszą  posiadać  wykonawcy,  którzy  chcę  się  ubiegać  o  udzielenie  im 

zamówienia. Warto zwrócić uwagę, że w warunku nie dopuszczono innych typów uprawnień 

np.  pozwoleni

a  na  odbieranie  odpadów,  uregulowanego  ustawą  o  utrzymaniu  czystości 

i 

porządku w gminach, żaden wykonawca też o to zamawiającego nie pytał, nie zaskarżono 

również  SIWZ  w  tym  zakresie. Warunek  był  dla wykonawców  jasny  i  klarowny  (vide  uwagi 

wstępne dotyczące wykładni treści SIWZ, zastosowania art. 38 ust. 1 p.z.p. oraz obowiązków 

podmiotu profesjonalnie funkcjonującego na danym rynku). 

Przystępujący,  na  wezwanie  zamawiającego  (vide  pkt  III  ppkt  3  i  4  okoliczności 

istotnych  dla  rozstrzygnięcia)  przedłożył  decyzję  na  zbieranie  odpadów,  wydaną  przez 

Starostę S., znak OS.6233.7.2016.WS1.4 z 28.04.2016 r. Zamawiający wezwał  wykonawcę 

do  złożenia  dokumentu  „aktualnego  zezwolenia  na  zbieranie  odpadów  od  organu 

właściwego ze względu na miejsce zbiera odpadów to jest Starosty Kluczborskiego, zgodnie 

z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o 

odpadach” (vide pkt III ppkt 5 okoliczności istotnych dla 

rozstrzygnięcia). Przystępujący nie zaskarżył tego wezwania, w odpowiedzi złożono pismo z 

04.09.2018 r.  

Nie jest w sprawie spo

rne co do faktów, iż PHU Komunalnik – Sp. z o.o. pozwolenia 

na  zbieranie  odpadów  z  terenu  Gminy  Kluczbork  nie  przedstawiła  –  strony  postępowania 

różniły się jedynie prawną oceną tego faktu. 

Skład  rozpoznający  sprawę  podzielił  w  spornym  zakresie stanowisko  odwołującego, 

uznając,  że  złożona  przez  przystępującego  decyzja  na  zbieranie  odpadów  nie  potwierdza 

spełniania  warunku  posiadania  odpowiednich  uprawnień  do  prowadzenia  określonej 

działalności.  Przedłożenie  decyzji  Starosty  S.  nie  stanowiło  również  wykonania  wezwania 

zamawiającego. 

Przystępujący  podnosił,  że  zezwolenie  to  stanowi  dokument  wyłącznie  na 

potwierdzenie  określonego  warunku,  zaś  żądanie  decyzji  wydanej  przez  Starostę 

Kluczborskiego  jest  nieuprawnione.  Powołano  się  na  nieprecyzyjność  SIWZ,  którą  należy 

rozstrzygać,  w  ocenie  przystępującego,  na  korzyść  wykonawcy  i  możliwość  spełnienia 

warunku poprzez decyzję dla dowolnego miejsca zbierania odpadów. 

Z  taką  interpretacją  warunku  nie  sposób  się  zgodzić  –  została  ona  przez 

przystępującego  poczyniona  wyłącznie  na  użytek  uzyskania  zamówienia  w  sposób 

całkowicie nieuprawniony, poprzez wyrwanie fragmentu warunku z kontekstu całości SIWZ, 

oderwanie  go  od  obowiązujących  przepisów  prawa  i  przedmiotu  zamówienia,  a  nawet 

pozostałej  części  treści  omawianego  warunku  i  konstruowaniu  w  oparciu  o  ten  fragment 

„wątpliwości”,  które  mogły  zostać  rozwiane  poprzez  dokonanie  wykładni  jego  całości. 

Zgodnie  z  art.  22  ust.  1a  p.z.p.  zmawiający  określa  warunki  w  sposób  proporcjonalny  do 

przedmiotu  zamówienia  oraz  umożliwiający  ocenę  zdolności  wykonawcy  do  należytego 

wykonania zamówienia. W ocenie Izby postawiony warunek posiadania uprawnień, zgodnie 

z jego treścią dotyczył odpadów, będących przedmiotem zamówienia, którym jest realizacja 

usługi  odbierania  i zagospodarowania  odpadów  komunalnych  pochodzących  od  właścicieli 

nieruchomości  z  terenu  Gminy  Kluczbork  (zgodnie  z  opisem  przedmiotu  zamówienia 

wskazanym w pkt I okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia) – a nie jakiś innych, z innego 

terenu, czy innego rodzaju, zgodnie również z brzmieniem ustawy o odpadach, którą w treści 

warunku wskazał zamawiający.  

Gdyby  przyjąć,  że  zezwolenie  na  zbieranie  odpadów  mogło  dotyczyć  jakichkolwiek 

odpadów, w tym jakiegokolwiek miejsca ich zbierania, ponieważ przystępujący uważa, że nie 

zostało to dookreślone, to skutkiem zgodzenia się z taką interpretacją byłoby zaprzeczenie, 

że zamawiający, będący profesjonalnym uczestnikiem rynku zamówień publicznych, w ogóle 

chciał  zdolności  wykonawcy  w  tym  zakresie  weryfikować,  a  więc,  de  facto,  że  warunku  

w  zakresie  zbierania  odpadów  w  rzeczywistości  nie  sformułował,  a  postanowienia  co  do 

warunków  były  ze  sobą  w  sprzeczności  –  jeden  bowiem  był  racjonalnie  powiązany 

z 

przedmiotem zamówienia, a drugi rzekomo nie.  

P

rzyjęcie  stanowiska  przystępującego,  powodowałoby  niezrozumiały  dualizm 

w 

zakresie  rozumienia  jednego  warunku  dotyczącego  posiadania  uprawnień,  bowiem 

zezwolenie  na  zbieranie  odpadów  dotyczyłoby  jakichkolwiek  odpadów,  z  jakiegokolwiek 

miejsca,  natomiast  wymagane  w  treści  tego  samego  warunku  drugie  z  zezwoleń  na 

przetwarzanie  odpadów,  dotyczyłoby  odpadów,  będących  przedmiotem  zamówienia  –  czyli 

odpadów  od  właścicieli  nieruchomości  z  Gminy  Kluczbork.  Zatem  niezrozumiałym  i  nie 

wykazanym  na  etapie  postępowania  przed  zamawiającym,  a  następnie  przed  Izbą  przez 

przystępującego  pozostało,  dlaczego  według  niego  ten  sam  warunek  dotyczy  odpadów, 

będących  przedmiotem  zamówienia,  a  z  drugiej  strony,  dlaczego  tychże  odpadów  nie 

dotyczy. 

Należy przy tym pamiętać, że sytuacja występująca w niniejszej sprawie jest sytuacją 

szczególną  –  nie  ma  tu  wyrażeń,  które  można  rozumieć  w  sposób  różny,  nie  ma  tu 

konstrukcji  „otwartych”  i  wieloznacznych,  nie  można  mieć  wątpliwości  co  jest  wymagane 

w 

warunku,  bowiem  mamy  do  czynienia  z  działalnością  regulowaną,  kiedy  pozwolenia  na 

wykonywanie działalności określił ustawodawca w powszechnie obowiązujących przepisach 

prawa, zaś oferty składają podmioty na rynku gospodarowania odpadami działające.  

Nie  było  również  spornym,  że  przystępujący  wystąpił  do  Starosty  Kluczborskiego 

o 

wydanie  zezwolenia  na  zbieranie  odpadów,  tym  niemniej  okoliczność,  czy  przystępujący 

pozwolenie  otrzyma  jest  zdarzeniem  przyszłym  i  niepewnym,  bowiem  brak  jest  gwarancji, 

kiedy  i  czy 

w  ogóle  wykonawca  takim  pozwoleniem  nie  dysponujący  uzyska  je  od 

w

łaściwego organu.  

W ocenie składu orzekającego nie jest i nie było możliwe przyjęcie, że zezwolenie na 

zbieranie odpadów dotyczyć miało jakichkolwiek, dowolnych odpadów, ale już uregulowane 

w 

tym  samym  warunku  zezwolenie  na  przetwarzanie  odpadów  dotyczy  odpadów 

konkretnych, z 

terenu objętego przedmiotem zamówienia, a zatem, że warunek jest zupełnie 

odmiennie  wykładany  w  zależności  od  tego,  czy  dotyczy  pierwszego  z  wymaganych 

zezwoleń  –  na  zbieranie  odpadów,  czy  drugiego  –  na  ich  przetwarzanie,  kiedy  oba 

ze

zwolenia dotyczą uprawnienia do gospodarowania odpadami, w ocenie Izby tymi samymi, 

zgodnie z brzmieniem warunku 

– będącymi przedmiotem zamówienia.  

Jakakolwiek  inna  interpretacja  omawianych  regulacji  SIWZ  doprowadziłaby  albo  do 

ich  sprzeczności  z powszechnie  obowiązującym  prawem,  albo  do  wyjścia  poza  spektrum 

postępowania  –  przy  czym  na  zasadność  kwestionowania  racjonalności  zamawiającego 

w 

zakresie formułowania tego warunku oraz konieczność przyjęcia jego treści, odmiennej od 

dyktowanej  przez  zestawienie 

przepisów  prawa,  wymagań  SIWZ  oraz  przedmiotu 

zamówienia, nie wskazały żadne stwierdzone w toku postępowania okoliczności  – warunek 

nie  był  przedmiotem  wyjaśnień  ani  pytań,  nie  budził  zatem  po  stronie  wykonawców, 

prowadzących działalność na rynku gospodarowania odpadami, żadnych wątpliwości. Żaden 

z 

wykonawców  nie  wykorzystał  trybu  przewidzianego  w  art.  38  ust.  1  p.z.p.  aby 

doprecyzować,  ewentualnie  wskazać  na  możliwość  zmiany  wymagań  zamawiającego 

w omawianym  zakresie.  Przedmiotowe  postanowienia  SIWZ  nie  b

yły  również  w zakresie 

objętym analizą zaskarżane. 

Nie  mogły  zatem  odnieść  skutku  twierdzenia  przystępującego  podnoszone 

w 

przedstawionym  stanowisku  procesowym,  zmierzające  do  przeformułowania  lit.  d  pkt 

rozdziału  VI  SIWZ  i  przemieszania  wymagań  zamawiającego  w  zakresie  odbierania 

i 

zbierania  odpadów  oraz  wskazania,  jakoby  zamawiający  wymagał  jakiegokolwiek 

pozwolenia  na  zbieranie  odpadów,  z  pominięciem,  że  miały  to  być  odpady  stanowiące 

przedmiot  zamówienia,  który  został  określony  w  rozdziale  III  SIWZ  opis  przedmiotu 

zamówienia  –  twierdzenia  te,  mające  charakter  polemiki,  nie  tyle  ze  stanowiskiem 

odwołującego, ile raczej z treścią SIWZ, na obecnym etapie, po złożeniu ofert, są działaniami 

spóźnionymi  i nieuprawnionymi  w  świetle  jasnej  treści  warunku  udziału  w  postępowaniu. 

Ponadto  należy  zaznaczyć,  że  wykonawca  nie  zaskarżył  również  czynności  zmawiającego 

z dnia  31.08.2018 

r.,  w  postaci  wezwania  do  przedłożenia  dokumentu  „aktualnego 

zezwolenia  na  zbieranie  odpadów  od  organu  właściwego  ze  względu  na  miejsce  zbiera 

odpadów  to  jest  Starosty  Kluczborskiego,  zgodnie  z  brzmieniem  art.  41  ust.  1  ustawy 

o 

odpadach”  (vide  pkt  III ppkt  5 okoliczności  istotnych  dla  rozstrzygnięcia).  Zatem 

podnoszenie twierdzeń co do możliwości przedstawienia innego pozwolenia niż te wskazane 

w warunku, zgodnie z ustawą o odpadach skorelowane z miejscem zbierania odpadów, jest 

na  obecnym  etapie  spóźnione  i  jedynie  ukierunkowane  na  poprawę  własnej  sytuacji 

procesowej  przystępującego  oraz  podbudowanie  tezy,  jakoby  treść  lit.  d  pkt  2.1  rozdziału 

VI 

SIWZ była inna niż w rzeczywistości. 

Następnie  Izba  wskazuje,  że  z  logiki  i  doświadczenia  życiowego  wynika,  że 

wykonawcy  działający  na  rynku  gospodarowania  odpadami,  który  jest  szczegółowo 

uregulowany w 

powszechnie obowiązujących przepisach prawa – znają to prawo i potrafią je 

stosować.  Jest  to  zwłaszcza  aktualne  w  świetle  notoryjnej  okoliczności,  że  przystępujący, 

który na potrzeby „wykładni” warunku w sposób oczywiście nieprawidłowy, już przynajmniej 

w  jednym  przypadku  przekonał  się,  że  ferowana  przez  niego  metoda  „interpretacji” 

postanowień  SIWZ  tak,  aby  nakłonić  zamawiającego  do  rezygnacji  z  egzekwowania  tych 

postanowień,  które  uniemożliwiały  mu  uzyskanie  zamówienia,  nie  znajduje  żadnego 

uzasadnienia  w  obowiązujących przepisach  prawa (por.  uchwała KIO  z dnia 27.05.2015  r., 

sygn. akt KIO/KD 29/15, gdzie stwierdzono, że zamawiający zobligowany był do wykluczenia 

PHU Komunalnik Sp. z o. o. z analizowanego tam postępowania z uwagi na brak spełnienia 

warunków  udziału  w  postępowaniu  i  gdzie  wykonawca  ten  przekonał  zamawiającego  do 

wykładni postanowień SIWZ w sposób na tyle elastyczny, że prowadzący do rezygnacji z ich 

egzekwowania po terminie składania ofert). 

Przyczynę zajęcia takiego stanowiska przez przystępującego wyjaśniają jednak inne 

okoliczn

ości  sprawy,  które  wskazują  na  fakt,  iż  stanowisko  swoje  sformułował  on  celem 

wprowadzenia  zamawiającego  w  błąd  co  do  faktu  spełniania  warunków  postawionych 

w 

postępowaniu (o czym dalej). 

Konsekwencją  powyższego  było  przyjęcie  przez  Izbę,  że  jedynym  uzasadnionym 

sposobem interpretacji warunku wyrażonego w lit. d pkt 2.1 rozdziału VI SIWZ jest – zgodnie 

z  jego  treścią  –  ustalenie,  iż  zamawiający  wymagał  przedstawienia  aktualnego  pozwolenia 

na  zbieranie  odpadów  z  terenu  Gminy  Kluczbork  oraz  aktualnego  pozwolenia  na  ich 

(odpadów z terenu Gminy Kluczbork) przetwarzanie albo  – w formule alternatywy  – umowy 

obligującą  inny  podmiot  (dysponujący  stosownym  pozwoleniem  na  stosowny  zakres)  do 

wykonania przetwarzania na rzecz wykonawcy ubiegającego się o zamówienie.

Is

totne  w  zakresie  ustalenia  okoliczności  sprawy  było  wezwanie  zamawiającego 

z 

dnia  14.08.2018  r.  (pkt  III  ppkt  3  okoliczności  istotnych  dla  rozstrzygnięcia),  w  trybie  art. 

26 ust.  1 

p.z.p.,  do  przedłożenia  aktualnego  zezwolenia  na  zbieranie  odpadów  oraz 

zez

wolenia  na  przetwarzanie  odpadów  komunalnych  będących  przedmiotem  zamówienia 

wydane  na  podstawie  ustawy  o  odpadach,  w  przypadku,  gdy  wykonawca  zamierza 

prowadzić  przetwarzanie  odpadów  we  własnym  zakresie.  W  przypadku,  gdy  wykonawca 

zamierza  przekazywać  odpady  innemu  podmiotowi  w  celu  ich  przetwarzania,  umowę  na 

wskazany zakres z podmiotem posiadającym zezwolenie w tym zakresie.  

Wezwanie  to  w  sposób  jednoznaczny  obligowało  adresata  –  PHU  Komunalnik 

Sp. z 

o.o., do przedstawienia pozwoleń dotyczących przedmiotu zamówienia (nie zaś decyzji 

o  tej  samej  podstawie  prawnej  dotyczącej  np.  innego  obszaru).  W  odpowiedzi  na 

to wezwanie,  pismem  z  dnia  22.08.2018  r. 

(pkt  III  ppkt  4  okoliczności  istotnych  dla 

rozstrzygnięcia),  przystępujący  przedstawił  uwierzytelnioną  kopię  decyzji  wydanej  przez 

Starostę S. oraz kopie umów (które omówiono przy zarzucie ich dotyczącym). W reakcji na 

powyższe,  zamawiający  skierował  do  PHU  Komunalnik  Sp.  z  o.  o.  wezwanie  z dnia 

31.08.2018 r. (

pkt III ppkt 5 okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia), w trybie art. 26 ust. 3 

p.z.p.,  w  którym  zażądał  m.in.  (w  tirecie  trzecim)  aktualnego  zezwolenia  na  zbieranie 

odpadów od organu właściwego ze względu na miejsce zbierania odpadów, to jest Starosty 

Kluczborskiego.  Zamawiający  zatem  nie przyjął  decyzji  Starosty  S. jako dowodu spełniania 

warunku z lit. d pkt 2.1 rozdziału VI SIWZ i mając na uwadze wywiedzioną treść SIWZ oraz 

przywołane  przepisy  prawa  należy  uznać,  że  na  tamtym  etapie  zachował  się  zgodnie  z 

postawionymi w SIWZ wymaganiami.  

Kluczowa 

dla  uwzględnienia  omawianego  zarzutu  odwołania  oraz  ustalenia,  iż 

wyczerpana w sprawie została hipoteza art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 p.z.p. była treść udzielonej 

przez wykonawcę odpowiedzi na wezwanie z dnia 31.08.2018 r. – odpowiedź ta, datowana 

na  dzień  04.09.2018  r.  zawierała w  ust.  4  wskazanie,  iż  „Aktualne  zezwolenie na  zbieranie 

odpadów wydane przez Starostę S. na działce nr 65/14 w miejscowości (…). Należy w tym 

miejscu  zaznaczyć,  że  przedkładana  decyzja  stanowi  dokument  potwierdzający  warunki 

udziału  w  postępowaniu  i  nie  ma  uzasadnienia  do  żądania  na  tym  etapie  postępowania 

decyzji wydanej przez Starostę Kluczborskiego, bowiem zgodnie z informacjami zawartymi w 

dziale  VI  pkt  2  ppkt.  d)  SIWZ, 

wykonawca  w  celu  spełnienia  warunków  udziału  w 

postępowaniu  musiał  wykazać  się  posiadaniem  aktualnego  zezwolenia  na  zbieranie 

odpadów  (…)”.  Po  tym  stwierdzeniu  PHU  Komunalnik  –  Sp.  z  o.o.  przytoczył  obszerną 

argumentację prawną.  

Z niezrozumiałych przyczyn powyższe zostało przez zamawiającego zaakceptowane, 

pomimo  b

raku  przedłożenia  dokumentu,  do  którego  przedstawienia  przystępujący  został 

zobligowany w trybie art. 26 ust. 3 p.z.p. Postępowanie to po stronie zamawiającego nie było 

prawidłowe,  albowiem  żądany  w  oparciu  o  jasne  postanowienia  SIWZ  dokument 

potwierdzający spełnienie warunku nie został przedstawiony. 

Izba,  mając  na  uwadze  powyższe,  ustaliła,  że  przystępujący,  odpowiadając  na 

jednoznaczne  i klarowne  wezwanie do  złożenia konkretnego  dokumentu  wskazał,  iż go  nie 

złoży, kwestionując jednocześnie możliwość wezwania go do złożenia tego dokumentu przez 

zamawiającego (ponownie warto zauważyć, iż czynność wezwania nie została, jak wynika ze 

zgromadzonego  materiału  dowodowego,  zakwestionowana  poprzez  złożenie  od  niej 

odwołania).  Przystępujący  zatem  z  jednej  strony  oświadczył,  że spełnia warunki  do  udziału 

w 

postępowaniu,  powołał  się  na  decyzję,  która  przedmiotu  postępowania  nie  dotyczyła, 

a z 

drugiej  podtrzymał  swoje  stanowisko  o  tym,  iż  przedstawiony  dokument  jest 

wystarczający,  przytaczając  fragment  treści  SIWZ  z  pominięciem  treści,  która  przywołany 

warunek  wiązała  z  przedmiotem  zamówienia  (terenem  Gminy  Kluczbork)  i  nie  zdecydował 

się na zaskarżenie wezwania pomimo, iż go nie zrealizował.  

Powyższe  wskazuje  jednoznacznie  na  świadomość  po  stronie  PHU  Komunalnik  –

Sp. z  o. 

o.,  że  spółka  w  rzeczywistości  nie  spełnia  warunków  udziału  w  postępowaniu, 

albowiem  nie  złożyła  ona  stosownego  i  wymaganego  przez  zamawiającego  dokumentu. 

Zamiast  tego,  przystępujący  zaoferował  zamawiającemu  inny  dokument,  nie  dotyczący 

przedmiotu 

zamówienia,  wiążąc  go  z  oświadczeniem,  że  warunki  udziału  w  postępowaniu 

spełnia.  Jednocześnie  pominięcie  w  piśmie  datowanym  na  dzień  04.09.2018  r.  tych 

elementów SIWZ, które dla ferowanej przez przystępującego interpretacji warunku, w sposób 

jaskrawo  sprz

eczny  z  jego  treścią,  były  niekorzystne  –  w  tym  jakichkolwiek  odniesień  do 

samego  wezwania  z  dnia  31.08.2018  r.  oraz  przedmiotu  zamówienia  i  powiązania  tego 

przedmiotu  z  wymaganiami zamawiającego,  a także brak  zaskarżenia wezwania,  wskazują 

w  sposób  jednoznaczny  na  umyślne  działanie  –  przystępujący  „wyciął”  z  lit.  d  pkt  2.1 

rozdziału  VI  SIWZ  –  kompetencje  lub  uprawnienia  do  prowadzenia  określonej  działalności 

zawodowej,  elementy  treściowe  wskazujące  na  fakt,  że  zezwolenie  na  zbieranie  odpadów 

oraz  zezwoleni

e na przetwarzanie odpadów komunalnych ma dotyczyć odpadów będących 

przedmiotem  zamówienia.  Powyższe  wskazuje  jednoznacznie  na  fakt,  iż  stanowisko 

przystępującego  nie  było  błędem,  czy  też  zwyczajnie  niezasadną  interpretacją,  a  było 

skalkulowane na przekona

nie zamawiającego do dokonania czynności sprzecznej z prawem. 

Ponadto  nie  było  okolicznością  sporną,  że  przystępujący  wystąpił  do  Starosty 

Kluczborskiego o wydanie zezwolenia na zbierania odpadów dotyczącego Gminy Kluczbork. 

Dokonując  kwalifikacji  ustalonego  na  podstawie  ww.  dokumentów  zachowania 

przystępującego,  wypełniając  wymóg  wskazany  w  art.  196  ust.  4  p.z.p.  Izba,  zgodnie 

z 

jednolitą  linią  orzeczniczą,  celnie  określoną  m.in.  w  wyrokach  z  14.03.2017  r.  sygn.  akt 

348/17,  z 18.04.2018  r.  sygn.  akt  576/18,  z  12.05.2017  r.  sygn.  akt  KIO  836/17, 

z 19.06.2017 r. sygn. akt KIO 1058/17, z 10.07.2017 r. sygn. akt KIO 1257/17, wskazuje co 

następuje. 

Dla zastosowania art.  24 ust.  1  pkt  16  p.z.p. muszą zostać  kumulatywnie spełnione 

następujące przesłanki: 

przedstaw

ienie  przez  wykonawcę  informacji  niezgodnej  z  rzeczywistością,  która 

wprowadziła zamawiającego w błąd, 

błąd  polegał  na  przyjęciu  przez  zamawiającego,  że  wykonawca  nie  podlega 

wykluczeniu, 

przedstawienie  informacji  jest  wynikiem  zamierzonego  działania  lub  rażącego 

niedbalstwa; 

natomiast  art.  24  ust.  1  pkt  17  p.z.p.  dla  jego  zastosowania  wymaga  łącznego  zaistnienia 

poniższych przesłanek:  

przedstawienie  przez  wykonawcę  informacji  niezgodnej  z  rzeczywistością,  która 

wprowadziła zamawiającego w błąd, 

przedstawi

enie informacji jest wynikiem lekkomyślności lub niedbalstwa, 

informacja  ma  lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez 

zamawiającego w postępowaniu. 

Na  wstępie  rozważań  prawnych  odnoszących  się  do  stwierdzonych  okoliczności 

faktycznych  skład  orzekający  w  niniejszej  sprawie  stwierdza,  co  do  interakcji  pomiędzy 

mającymi  zastosowanie  podstawami  wykluczenia,  że  hipoteza  art.  24  ust.  1  pkt  16 p.z.p., 

będąca  kwalifikowanym  wprowadzenie  zamawiającego  w  błąd,  absorbuje  hipotezę  art. 

24 ust. 1 pkt 17 ustawy p.z.p.  

Następnie  Izba  przyjmuje,  że  pierwszą  i  wspólną  przesłanką  stwierdzenia,  że 

zastosowanie znajdzie sankcja połączona z wyczerpaniem hipotezy obu ww. przepisów jest 

wprowadzenie  zamawiającego  w  błąd,  które  polega  na  przedstawieniu  przez  wykonawcę 

nieprawdziwych  informacji,  czyli  zaistnienia  sprzeczności  pomiędzy  treścią  dokumentu 

złożonego  przez  wykonawcę,  a rzeczywistością.  Stan  ten  zaistnieje,  gdy  przedstawione 

zostaną  informacje  niezgodne  z  rzeczywistym  stanem  rzeczy,  który  ma  znaczenie  dla 

d

anego  postępowania.  Na  skutek  podania  takich  informacji  zamawiający  zostaje 

wprowadzony  w 

błąd,  czyli  nabiera  mylnego  wyobrażenia  o  stanie  faktycznym  lub  też 

skutkuje to po jego stronie brakiem jakiegokolwiek wyobrażenia o nim.  

W ocenianym  stanie  faktyczn

ym  stan  taki  powstał  z  powodu  wprowadzenia 

zamawiającego przez przystępującego w błąd co do wykazania spełniania warunku udziału 

w 

postępowaniu – choć zamawiający wymagał (i wezwał do) złożenia dokumentu zezwolenia 

(decyzji)  odnoszącej  się  do  przedmiotu  zamówienia,  otrzymał  od  przystępującego  inny 

dokument,  do  przedmiotu  zamówienia  się  nie  odnoszący  (wydany  przez  inny  organ, 

dotyczący innego obszaru), jednocześnie w formule kontestacji warunku, przy przytoczeniu 

jedynie  części  jego  treści,  połączonego  z  obszernie  wyartykułowanym  stanowiskiem, 

iż zamawiający  naruszy  prawo domagając  się dokumentu  określonego w  SIWZ  i  wezwaniu 

(pomimo  iż  ani  jedno,  ani  drugie  nie  zostało  zaskarżone).  Stanowisko  to,  jak  wynika 

z 

dalszego  rozwoju  czynności  zamawiającego  (przyjęcie  oświadczenia  i  dokumentu 

i 

przystąpienie do czynności oceny ofert) wywołało po stronie zamawiającego przekonanie, iż 

w istocie przystępujący spełnia warunek, a złożone przez niego w tym zakresie oświadczenie 

jest zgodne z prawdą – pomimo, iż wprost zgodne z prawdą nie było.  

Stan  błędu  po  stronie  zamawiającego  doprowadził finalnie do  tego,  iż przystępujący 

nie został wykluczony z postępowania pomimo, iż na wezwanie w trybie art. 26 ust. 3 p.z.p., 

które  w  odniesieniu do danego  oświadczenia dokonywane jest  jednokrotnie i  nie może być 

powtórzone,  o  ile  wezwanie  było  prawidłowe  i  kompletne  (por.  wywód  zawarty  na  wstępie; 

wyrok  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  27.03.2018  r.,  sygn.  akt  KIO  493/18)  nie  przedstawił 

żądanego  dokumentu,  a  w  konsekwencji  podlegał  wykluczeniu  na  podstawie  art.  24  ust. 

pkt 12 p.z.p. („Z postępowania o udzielenie zamówienia wyklucza się wykonawcę, który nie 

wykazał  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  lub  nie  został  zaproszony  do 

negocjacji  lub  złożenia  ofert  wstępnych  albo  ofert,  lub  nie  wykazał  braku  podstaw 

wykluczenia”). Wezwanie zamawiającego do przedłożenia właściwej decyzji w sprawie było 

konkretne i jasne 

– precyzyjnie wskazywało na to, jakiego dokumentu zamawiający wymaga 

i znajdowało oparcie w treści SIWZ. 

Należy  przy  tym  zauważyć,  że  dla  wyczerpania  hipotezy  art.  24  ust.  1  pkt 

16 i 17 

p.z.p.  nie  jest  istotne  ani  to,  czy  informacje  wprowadzające  w  błąd  były  możliwe  – 

względnie jak łatwe były – do wykrycia, nie jest również relewantne to, czy zamawiający dał 

się w błąd wprowadzić z uwagi na własne niedbalstwo, lub przyczynił się do zaistnienia błędu 

po  swojej  stronie 

–  istotny  jest  jedynie  stopień  zawinienia  wykonawcy,  który  polega  na 

nieprawdziwej informacji celem wywołania tego błędu.  

W  niniejszej  sprawie  Izba  ustaliła,  iż  przystępujący  –  wprowadzając  zamawiającego 

w 

błąd  co  do  spełniania  warunku  oraz  braku  podstaw  do  wykluczenia  go  z  udziału 

w 

postępowaniu,  działał  z  najwyższym  stopniem  zawinienia  –  umyślnie.  Wskazuje  na  to 

skalkulowany sposób formułowania odpowiedzi na wezwanie zamawiającego, intencjonalnie 

zafałszowujący zarówno stan faktyczny jak i treść SIWZ oraz obszerna argumentacja mająca 

przekonać  zamawiającego,  post  factum,  że  stawianie  kontestowanego  warunku  było 

nadmierne  i  bezprawne,  a  także,  że  sformułowania  SIWZ  wywołują  „wątpliwości”,  które 

zamawiający  powinien  „rozstrzygnąć”  na  korzyść  wykonawcy  pomimo,  iż  treść  SIWZ,  jak 

wywiedziono,  w  rzeczywistości  żadnych wątpliwości  nie  wywoływała,  a powoływanie się na 

okoliczność przeciwną w sposób bezpośredni ujawniało świadomość przystępującego co do 

tego,  że  wymagań  SIWZ  nie  spełnia  –  a  pomimo  tego  przystępujący  przekonywał 

zamawiającego, że spełniać ich w istocie nie musi. 

Z  powyższego,  w  zestawieniu  z  brakiem  zaskarżenia  treści  spornego  warunku, 

a 

także  omówionym  już  brakiem  zainicjowania  jego  jakiejkolwiek  zmiany  w  trybie 

przewidzianym  przepisami  ustawy  jednoznacznie  wynika,  że  przystępujący  dysponował 

wiedzą,  że  ustalonego  przez  zamawiającego  warunku  nie  spełniał.    Przystępujący  jednak, 

choć  był  tego  –  jak  wynika  wprost  z  zacytowanej  korespondencji,  w  pełni  świadomy, 

zdecydował  się  na  złożenie  oświadczenia,  że  warunek  spełnia  –  a  więc  nie  tylko 

dysponowania  zezwoleniem  na  zbieranie  odpadów,  ale  zbieranie  odpadów  będących 

przedmiotem  zamówienia  (tj.  z  terenu  Gminy  Kluczbork).  Dokonując  tej  czynności, 

rezygnując  przy  tym  na  etapie  opublikowania  SIWZ  ze  skorzystania  ze  środków  ochrony 

prawnej  oraz  instrumentu  przewidzianego  w  art.  38  ust.  1 

p.z.p.,  a  następnie  rezygnując 

z 

zaskarżenia  skierowanego  do  niego  wezwania,  przystępujący  w  sposób  ewidentny 

zmierzał do wywołania u zamawiającego przeświadczenia, że przedłożona decyzja Starosty 

S. 

jest wystarczająca, z pełną świadomością, że tak nie jest. 

Mając na uwadze całość zacytowanych oświadczeń, oraz wynikający z dokumentów 

sta

n  wiedzy  przystępującego,  z  podjętych  czynności  w  sposób  jednoznaczny  wynika,  że 

przystępujący działał w pełni świadomie i w z góry podjętym zamiarze uzyskania zamówienia 

poprzez  wywołanie  u  zamawiającego  niezgodnego  ze  stanem  faktycznym  przekonania,  że 

sp

ełnia warunki udziału w postępowaniu i może – w dacie składania oświadczenia o tym, iż 

warunek spełnia i może zbierać odpady z terenu Gminy Kluczbork, podczas gdy z materiału 

dowodowego 

–  w  tym  niespornego faktu  braku stosownej  decyzji  obejmującej  teren Gminy 

Kluczbork  w  sposób  jednoznaczny  wynikało,  że  tak  nie  jest.  Przystępujący  swój  zamiar 

zrealizował i wywołał u zamawiającego przekonanie, że w istocie warunki określone w SIWZ 

spełnia  –  nigdy  nie  podejmując  żadnych  czynności,  aby  stan  błędu  wywołany  po  stronie 

zamawiającego uchylić, w tym do wyboru jego oferty jako najkorzystniejszej. 

Powyższe  okoliczności  wskazują,  że  fakt  podania  informacji  nieprawdziwych 

w 

oświadczeniach  przystępującego  został  wykazany  w sposób  niebudzący  wątpliwości, 

zgodnie  z  wyżej  wskazanymi  dowodami  wynikającymi  z  akt  sprawy,  ponadto  charakter 

informacji  wprowadzających  zamawiającego  w  błąd  dotyczy  wykazania  spełniania  warunku 

udziału  w postępowaniu  (art.  24  ust.  1  pkt  16  p.z.p.),  jak  też  mających  wpływ  na  decyzje 

podejmowane  przez 

zamawiającego  w  postępowaniu  –  na  podstawie  tychże  informacji 

zamawiający zaniechał wykluczenia wykonawcy na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12 p.z.p. (art. 

24  ust.  1  pkt  17  p.z.p.).  Ponadto  jak  już  Izba  stwierdziła  powyżej  przystępujący  działał 

umyślnie, z zamiarem wprowadzenia zamawiającego w błąd, poprzez świadome zachowanie 

ukierunkowane  na  uzyskanie  zamówienia  poprzez  wywołanie  po  stronie  zamawiającego 

przekonania, że spełnia warunek udziału w postępowaniu (art. 24 ust. 1 pkt 16), co wypełnia 

również  przesłankę  działania  w  wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa  (art.  24  ust.  1  pkt 

p.z.p.),  które  są  mniej  ukierunkowanymi  typami  winy  (nieumyślnej,  w  odróżnieniu  od 

umyślnej, stwierdzonej w niniejszej sprawie).  

W  konsekwencji  powyższego  Izba  stwierdziła,  że  zamawiający  naruszył  art.  24  ust. 

pkt  16  i  17  p.z.p.  poprzez  zaniechanie  wykluczenia  przystępującego  z postępowania, 

pomimo,  iż  wykonawca  ten  w  wyniku  zamierzonego  działania  wprowadził  zamawiającego 

w 

błąd przy przedstawianiu informacji, iż spełnia warunek udziału w postępowaniu określony 

w  lit.  d  pkt  2.1  rozdziału  VI  SIWZ.  Ponadto,  pomimo  braku  aktualnego  zezwolenia  na 

zbieranie  odpadów  komunalnych  będących  przedmiotem  zamówienia,  wydanego  na 

podstawie  przepisów  ustawy  o  odpadach  –  brak  zezwolenia  wydanego  przez  Starostę 

miejscowo  właściwego  dla  wykonania  przedmiotu  zamówienia,  zamawiający  naruszył  art. 

ust.  1  pkt  12  p.z.p.  w  sytuacji,  w  której  przystępujący  nie  wykazał  spełniania  warunków 

udziału w postępowaniu. 

Zamawiający  naruszył  również  art.  24  ust.  1 pkt  17  p.z.p.  poprzez  brak wykluczenia 

przystępującego,  pomimo,  iż  wykonawca  w  wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa 

przedstawił  informacje  wprowadzające  zamawiającego  w  błąd,  co  miało  istotny  wpływ  na 

decyzję  zamawiającego  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty,  lecz  zostało  zaabsorbowane 

przez naruszenie art. 24 ust. 1 pkt 16 p.z.p. omówione powyżej. 

Krajowa Izba Odwoławcza częściowo uwzględniła zarzut postawiony w pkt 2 petitum 

odwołania jako naruszenie przez zamawiającego art. 24 ust. 1 pkt 12 p.z.p. oraz art. 24 ust. 

1 pkt 16 i 17 p.z.p., przez zaniechanie wykluczenia wykonawcy PHU Komunalnik - Sp. z o. o. 

we  Wrocławiu  z  postępowania,  pomimo  niewykazania  spełniania  warunku  udziału 

w 

postępowaniu  dotyczącego  zezwolenia  na  przetwarzanie  odpadów  komunalnych 

będących przedmiotem zamówienia w zakresie odpadów ulegających biodegradacji o kodzie 

20  02  01  oraz  odpadów  wielkogabarytowych  o kodzie  20  03  07  i  podanie  nieprawdziwych 

informacji w tym zakresie. 

Zgodnie  z  lit.  d  pkt  2.1  rozdziału  VI  SIWZ  –  kompetencje  lub  uprawnienia  do 

prowadzenia  określonej  działalności  zawodowej  (vide  pkt  II  pkt  1 okoliczności  istotnych  dla 

rozstrzygnięcia)  o udzielenie  zamówienia  mogli  ubiegać  się  wykonawcy,  którzy  wykażą,  że 

„posiadają (…) zezwolenie na przetwarzanie odpadów komunalnych będących przedmiotem 

zamówienia  wydane  na  podstawie  ustawy  o odpadach,  w  przypadku,  gdy  wykonawca 

zamierza  prowadzić  przetwarzanie  odpadów  we  własnym  zakresie.  W  przypadku,  gdy 

wykonawca  zamierza  przekazywać  odpady  innemu  podmiotowi  w  celu  ich  przetwarzania, 

umowę na wskazany zakres z podmiotem posiadającym zezwolenie w tym zakresie.”  

Izba  stwierdziła,  że  na  kanwie  treści  warunku,  dotyczącego  wymagania  posiadania 

odpowiednich  uprawnień,  żądano  posiadania  zezwolenia  na  przetwarzanie  odpadów 

komuna

lnych,  będących  przedmiotem  zamówienia,  wydanego  na  podstawie  ustawy 

o odpadach.  Natomiast  w 

przypadku  braku  pozwolenia  wykonawca  winien  wykazać  się 

posiadaniem  „umowy  na  wskazany  zakres  z podmiotem  posiadającym  zezwolenie  w  tym 

zakresie”. Zatem, w oparciu o wykładnię literalną warunku, stwierdzić należy, że wykonawca, 

który nie posiada własnego pozwolenia na przetwarzanie odpadów o wymogach wskazanych 

w  warunku,  powinien  posiadać  zawarte  umowy  na  wskazany  zakres  –  na  przetwarzanie 

odpadów,  będących  przedmiotem  zamówienia,  z  podmiotem  posiadającym  zezwolenie 

w tym  zakresie 

–  zezwolenie  na  przetwarzanie  odpadów,  będących  przedmiotem 

zamówienia. 

Należy  przypomnieć,  że  przedmiot  zamówienia,  o  którym  mowa  w  warunku,  został 

określony  przez  zamawiającego  w  pkt  1 rozdziału  III SIWZ,  a  szczegółowo  w załączniku  nr 

1 do  SIWZ  - 

gdzie  zamawiający  wskazał,  że  przedmiotem  zamówienia  są  odpady 

pochodzące od właścicieli nieruchomości z Gminy Kluczbork, a w załączniku nr 1 określono 

szczegółowo  rodzaj  odpadów  i  ich  szacunkowe  ilości  (vide  pkt  I  okoliczności  istotnych  dla 

rozstrzygnięcia).   

Skład orzekający wskazuje, że aktualność w stosunku co do tego zarzutu zachowuje 

wywód  Izby  co  do  dokonywania  wykładni  treści  warunków,  które  uregulowane  są 

powszechnie  obowiązującymi  przepisami  prawa,  dokonany  w  zakresie  zarzutu  nr  1  oraz 

stanowisko  wyrażone  w  uwagach  natury  ogólnej,  co  do  zarzutów  dotyczących  zdolności 

podmiotowych. 

Mając  na  względzie  omówione  zasady  dokonywania  wykładni,  zgodnie 

z 

przytoczonym  w  wyroku  orzecznictwem  Sądu  Najwyższego  oraz  dodatkowo,  zasady 

generalne  p.z.p.

,  określone  w art. 7 ust.  1  p.z.p.,  w  tym  w szczególności  zasadę  równego 

traktowania  wykonawców  oraz  zachowania  uczciwej  konkurencji,  należy  wskazać,  że 

warunek zamawiającego można było spełnić w dwojaki sposób: 

posiadając  zezwolenie,  wydane  na  podstawie  ustawy  o  odpadach,  na  przetwarzanie 

odpadów pochodzących od właścicieli nieruchomości z Gminy Kluczbork, 

posiadając umowy na przetwarzanie odpadów pochodzących od właścicieli nieruchomości 

z Gminy  Klucz

bork,  zawarte  z  podmiotami,  które  posiadają  zezwolenie,  wydane  na 

podstawie  ustawy  o 

odpadach,  na  przetwarzanie  odpadów  pochodzących  od  właścicieli 

nieruchomości z Gminy Kluczbork. 

Postawiony  przez  zamawiającego  warunek  posiadania  odpowiednich  uprawnień 

we

ryfikował,  czy  wykonawca  posiada  odpowiednie  zezwolenie  na  przetwarzanie  odpadów, 

a w przypadku, 

kiedy  wykonawca  nie  posiada  własnego  zezwolenia,  to  winien  posiadać 

umowy z podmiotami, które te same, co wymagane do samodzielnie spełniającego warunek 

wykona

wcy,  pozwolenie  posiadają.  Wyłącznie  taka  wykładnia  powoduje,  że  wymagane 

uprawnienia  będą  tożsame  i  nie  nastąpi  nieuprawnione  pogorszenie  czy  niezasadne 

uprzywilejowanie  pozycji  poszczególnych  wykonawców,  w  zależności  od  ich  sytuacji 

podmiotowej, zatem zo

stanie zachowany nakaz równego traktowania wykonawców. 

Mając  na  uwadze  powyższe,  Izba  nie  podzieliła  próby  dokonania  interpretacji  treści 

dokumentacji  postępowania  i  dodania  do  warunku  dla  podmiotów,  które  własnego 

zezwolenia  nie  posiadają,  dodatkowego  wymogu  określenia  czteroletniego  terminu 

obowiązywania umów, z podmiotami posiadającymi zezwolenie na przetwarzanie odpadów, 

którą przedstawił odwołujący.  

Po pierwsze Izba stwierdziła, że odwołujący nie wykazał, aby dokonana przez niego, 

na  potrzeby  postępowania  odwoławczego  przed  Krajową  Izbą  Odwoławczą,  interpretacja 

treści  warunku,  poprzez  wymóg  zawarcia  umów  na  okres  realizacji  zamówienia  –  od 

01.01.2019 r. do 31.12.2022 r., miała odzwierciedlenie w brzmieniu warunku, nie wskazano 

również  okoliczności,  z  których  można  byłoby  takie  wnioski  wywieść.  Po  wtóre,  w  ocenie 

Izby, 

taka  wykładnia  powoduje  naruszenie  naczelnych  zasad  zamówień  publicznych, 

określonych w art. 7 ust. 1 p.z.p., gdyż prowadzi do nieuzasadnionego rozróżnienia sytuacji 

wykonawców wykazujących spełnienie warunku, w zależności od ich sytuacji podmiotowej – 

czy  sami  pozwolenie  posiadają  –  wtedy  pozwolenie  winno  być  wyłącznie  obowiązujące, 

a 

pogorszenia sytuacji wykonawców, którzy zezwolenia na przetwarzanie odpadów nie mają 

i 

zawrą  w  tym  celu  umowy  –  zawarte  umowy  nie  tylko  muszą  być  obowiązujące,  ale 

dodatkowo  miałyby  być  zawarte  na  czas  określony,  tj.  cztery  lata.  Więc  dla  wykonawcy 

legitymującego  się  pozwoleniem  wystarczy,  że  takowe  aktualne  uprawienie  posiada, 

a 

wykonawca,  który  chce  złożyć  ofertę  w postępowaniu,  a  pozwolenia  nie  ma,  musiałby 

zawrzeć umowy na cztery lata, z podmiotami zezwolenie posiadającymi.  

Zatem  dokonana  w  tym  zakresie  przez  odwołującego  interpretacja  warunku, 

określonego w lit. d pkt 2.1 rozdziału VI SIWZ, jest nie tylko wprost sprzeczna z jego treścią, 

a 

również  jej  przyjęcie  doprowadziłaby  do  naruszenia  zasady  zachowania  uczciwej 

konkurencji i równego traktowania wykonawców. Ponadto byłby to wymóg nieproporcjonalny 

– cztery lata to okres, w którym, co jest okolicznością notoryjną, lokalny rynek może ulegać 

znacznym  przemianom  zarówno  w  zakresie  podmiotów  świadczących  określony  katalog 

usług, warunków ich świadczenia jak i cen. 

W  konsekwencji  powyższego  Izba  stwierdziła,  że  stanowisko  odwołującego  co  do 

wymogu zawarcia u

mów na czas określony czterech lat pozostało nieuprawnione, nadto nie 

wynika  z  treści  SIWZ  czy  powszechnie  obowiązujących  przepisów  prawa  (tak  jak  to  miało 

miejsce  w  zakresie  zarzutu  nr  1  odwołania)  oraz  nie  mogło  odnieść  zamierzonego  skutku, 

zaś odwołujący nie wykazał okoliczności przeciwnej.  

Przechodząc  do  oceny  przedstawionych  w  tym  zakresie  przez  przystępującego 

dokumentów, Izba wskazuje, że zamawiający, w toku postępowania o udzielenie zamówienia 

publicznego  (vide  pkt  III ppkt  3 i 

5  okoliczności  istotnych  dla  rozstrzygnięcia),  dwukrotnie 

wzywał  przystępującego  do  przedstawienia  umów  dotyczących  przetwarzania  odpadów, 

w 

zakresie  wykazania  spełniania  warunku  udziału  w postępowaniu,  który  został  określony 

w 

lit. d pkt 2.1 rozdziału VI SIWZ – wezwania dokonano na kanwie art. 26 ust. 1 p.z.p. oraz 

w oparciu o art. 26 ust. 3 p.z.p. 

Odwołujący  podnosił,  że  nie  przedstawiono  odpowiednich  umów  w  zakresie 

przetwarzania  odpadów  ulegających  biodegradacji  oraz  odpadów  wielkogabarytowych. 

Natomiast  w 

zakresie umów  zawartych przez  przystępującego ze spółką  „EKO  –  REGION” 

Sp. z 

o.o. w Bełchatowie podnoszono, że umowy te posiadają krótszy termin obowiązywania, 

niż  termin  realizacji  zamówienia,  a  także,  iż  zostały  one  zawarte  po  dniu  składania  ofert, 

który  przypadał  23  lipca  2018  r.,  zatem  nie  mogą  potwierdzać  spełniania  warunku  udziału 

w 

postępowaniu, określonego w lit. d pkt 2.1 rozdziału VI SIWZ. 

Izba  podzieliła  argumentację  odwołującego  w  zakresie  umowy  z  01.03.2016 r. 

zawartej  przez  przystępującego  z  Przedsiębiorstwem  Utylizacji  Odpadów  Sp. z o.o. 

w 

Świdnicy  (lit.  d  ppkt  6  pkt  III  okoliczności  istotnych  dla  rozstrzygnięcia).  W ocenie Izby 

z 

umowy  tej  nie  wynika,  aby  Przedsiębiorstwem  Utylizacji  Odpadów  Sp. z o. o.  w  Świdnicy 

przetwarzało  odpady,  będące  przedmiotem  zamówienia  –  pochodzące  z  Gminy  Kluczbork, 

skoro  przedmiotem  umowy  jest  odbiór  odpadów  z  Miasta  Jedlina  Zdrój  (§ 3 umowy). 

W tym 

przedłożony  przez  przystępującego  jako  dowód,  aneks  nr  5  z  29.06.2018 r.  do 

przedmiotowej  umowy,  nie  konwaliduje  tego  braku.  Dalej 

Izba  stwierdziła,  że  umowa 

z 

20.04.2018  r.  zawarta  przez  przystępującego  z  FBSerwis  Dolny  Śląsk  Sp.  z  o.  o. 

w 

Ścinawce Dolnej (lit. e ppkt 6 pkt III okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia) również nie 

dotyczy  przetwarzania  odpadów  będących  przedmiotem  zamówienia,  a  dotyczy  wyłącznie 

odpadów z Miasta Kłodzko (§ 1 umowy).  

Pomimo,  że  obie  umowy  posiadają  w  przedmiocie  przetwarzanie  odpadów 

wielkogabarytowych,  to  nie  potwierdzają  spełniania  warunku  określonego  w  lit.  d  pkt 

rozdziału  VI  SIWZ.  Jak  już  wcześniej  wskazano,  w  postawionym  warunku  posiadania 

odpowiednich  kompetencji  lub  uprawnień,  zamawiający  wymagał,  aby  umowy  potwierdzały 

przekazywanie wskazanych odpadów – będących przedmiotem zamówienia – od właścicieli 

nieruchomości  Gminy  Kluczbork,  dla  podmiotów  posiadających  stosowne  zezwolenie  na 

przetwarzanie  tychże  odpadów.  Zatem  skoro  z  treści  omawianych  umów  wynika,  że 

Przedsiębiorstwo  Utylizacji  Odpadów  Sp.  z o.  o.  w  Świdnicy  i  FBSerwis  Dolny  Śląsk 

Sp. z o. o.  w 

Ścinawce  Dolnej,  będą  przetwarzać  odpady  odpowiednio  z  Jedliny  Zdrój 

i 

Kłodzka, to umowy te nie potwierdzają, że przystępujący jest uprawniony do przekazywania 

odpadów, będących przedmiotem zamówienia Gminy Kluczbork, dla podmiotów, z którymi je 

zawarł.  W  ocenie  Izby  odwołujący  trafnie  podniósł,  że  umowy  te  nie  potwierdzają,  iż 

przystępujący posiada zawarte umowy na wskazany zakres – odpady, będące przedmiotem 

zamówienia,  bowiem  umowy  w  ogóle  odpadów  z  Gminy  Kluczbork  nie  dotyczą,  natomiast 

ani 

zamawiający, ani przystępujący, nie wykazali okoliczności przeciwnych. 

Następnie Izba stwierdziła, że przystępujący zawarł w zakresie odpadów ulegających 

biodegradacji  i 

odpadów  wielkogabarytowych,  w  przedmiocie  odpadów  pochodzących 

z 

Gminy  Kluczbork,  dwie  umowy  z  „EKO  –  REGION”  Sp.  z  o.  o.  w  Bełchatowie,  jednakże 

umowy te 

również nie potwierdzają spełniania spornego warunku. 

W  zakresie  odpadów  ulegających  biodegradacji,  o  kodzie  20  02  01,  przystępujący 

przedłożył umowę z „EKO – REGION” Sp. z o. o. w Bełchatowie, która została zawarta dnia 

23.08.2018  r. (lit.  a  ppkt  6 

pkt III okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia). W stosunku co 

do  odpadów  wielkogabarytowych,  o kodzie  20  03  07,  przystępujący  przedłożył  umowę 

z 

„EKO  –  REGION”  Sp.  z  o.  o.  w  Bełchatowie,  która  została  zwarta  dnia  07.09.2018  r. 

(lit. b pp

kt 6 pkt III okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia).  

Obie  omawiane  umowy,  pomimo,  że  dotyczą  odpadów  będących  przedmiotem 

zamówienia, zostały zawarte znacznie po terminie na składanie ofert, będącym datą złożenia 

przez  przystępującego  oświadczenia  o  spełnianiu  warunków  udziału  w  postępowaniu  – 

oświadczenie zawarte w JEDZ przystępującego, złożone z ofertą datowaną na 20.07.2018 r.,  

zaś ofertę złożono w terminie wyznaczonym przez zmawiającego, który upłynął 23.07.2018 r. 

Przy  czym  należy  zaznaczyć,  że  umowy  te  zostały  zawarte  również  po  terminie,  w  którym 

zamawiający  zbadał  oferty  i  najwyżej  ocenił  ofertę  przystępującego,  bowiem  pismem 

z 

14.08.2018  r.  wezwano  przystępującego  do  przedłożenia  dokumentów,  potwierdzających 

okoliczności,  o  których  mowa  w art.  25  ust.  1 p.z.p.,  natomiast  umowa  z 07.09.2018  r. 

została zawarta już po drugim wezwaniu – wezwaniu do uzupełnienia, na kanwie art. 26 ust. 

3 p.z.p. 

Skład orzekający wskazuje, że w wyniku wejścia w życie ustawy z 22 czerwca 2016 r. 

o zmianie ustawy Prawo 

zamówień publicznych oraz innych ustawy (Dz. U. 2016 poz. 1020), 

zasadą stało się, iż wykonawca wraz z ofertą składa oświadczenia określone w art. 25a ust. 

1  i  2  p.z.p. 

–  w  tym  przypadku  oświadczenie  w  ramach  Jednolitego  Europejskiego 

Dokumentu  Zamówienia,  o  spełnianiu  warunków  udziału  w  postępowaniu,  w  tym  braku 

podstaw  do  wykluczenia.  Oświadczenie  ma  być  aktualne  na  dzień  składania  ofert,  zatem 

warunki udziału w postępowaniu już na ten dzień winny być spełnione. Jest to od lat jedna 

z podstawowych  zasad 

przeprowadzania  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  i  w  żaden  sposób  nie  uległa  ona  zmianie  w  związku  z  wejściem  w  życie 

wskazanej nowelizacji. Informacje zawarte w oświadczeniu stanowią wstępne potwierdzenie 

spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  (w  tym  braku  podstaw  do  wykluczenia), 

tj. 

że na  moment  składania  tego  oświadczenia  istnieje  stan  faktyczny  wskazujący  na  ich 

spełnienie (tak Izba w wyroku z 31.01.2018 r. sygn. akt KIO 114/18). 

Oświadczenia i dokumenty inne, niż wskazane w art. 25a p.z.p., powinny być złożone 

na  wezwanie  zamawiającego,  wystosowane  do  wykonawcy  w  trybie  art.  26  ust.  1  lub 

p.z.p.,  jak  miało  miejsce  w niniejszym  postępowaniu.  Jednocześnie,  jak  wynika  z  art. 

ust.  1  p.z.p.,  mającego  zastosowanie  do  spornych  dokumentów,  dokumenty  składane 

przez  wykonawcę  winny  być  „aktualne  na  dzień  złożenia”.  Zatem  obecnie  to  nie  data 

wystawie

nia  dokumentu  jest  decydująca,  ale  fakt  czy  składane  dokumenty,  na  dzień  ich 

złożenia, potwierdzają okoliczności objęte oświadczeniem wykonawcy, które zostało złożone 

wraz  z 

ofertą.  Ustawodawca  powiązał  wymaganą  cechę  aktualności  dokumentów 

z 

określonym  stanem  faktycznym,  dotyczącym  daty  składania  ofert.  Wystarczające  jest 

obecnie  przedstawienie  aktualnego  na  dzień  złożenia  dokumentu  z  datą  nawet  po  dniu 

składania ofert, z poświadczeniem stanu faktycznego na dzień wystawienia dokumentu, o ile 

zachowuje on swą aktualność rozumianą jako brak sprzeczności treściowej z oświadczeniem 

składanym  wstępnie,  w  ramach  Jednolitego  Europejskiego  Dokumentu  Zamówienia 

(tak m.in.  wyrok  Izby  z  10.01.2018  r.  sygn.  akt  KIO  2686/17,  z  28.09.2017  r.  sygn.  akt  KIO 

Stanowisko  to  znajduje  potwierdzenie  w  orzecznictwie  Sądów  powszechnych, 

np. 

wyrok  Sądu  Okręgowego  w  Krakowie  z  28.06.2017  r.  sygn.  akt  II  Ca  1019/17,  gdzie 

wskazano „zauważyć też trzeba, że art. 26 ust. 3 PZP po nowelizacji z 2016 r. nie zawiera 

tak  jak  uprzednio,  stwierdzenia,  że  uzupełniane  oświadczenia  i  dokumenty  mają  zawierać 

oświadczenie  spełnienia  wymogów  na  dzień  składania  ofert,  choć  oczywiście  muszą  na  tę 

datę  zachowywać  aktualność  zgodnie  z  art.  25a  ust.  1  PZP.  Innymi  słowy,  oświadczenia 

uzupełniane  mają  zachowywać  aktualność  na  dzień  składania  ofert,  natomiast  data 

składania  uzupełnianych  dokumentów  jest  datą  składania  oświadczenia  o  uzupełnieniu  czy 

poprawieniu.” 

Na  podstawie  całokształtu  ustalonych  okoliczności  sprawy,  skład  orzekający 

stwierdził,  że  w  dacie  składania  JEDZ  przystępujący  złożył  oświadczenie,  że  warunki 

określone przez zamawiającego spełnia, natomiast złożone później dokumenty, niezależnie 

od  daty  ich  złożenia,  wprost  potwierdzają  okoliczność,  że  przystępujący  nie  posiadał  i  nie 

posiada uprawnień do  wykonywania działalności  gospodarowania odpadami w  zakresie ich 

przetwarzania  - 

bowiem  umowy,  którymi  posiadanie  wymaganej  przez  zamawiającego 

zdolności przystępujący wykazywał nie dotyczą przedmiotu objętego warunkiem, lub zostały 

zawarte  znacznie  po  dniu,  w  którym  złożono  oświadczenie,  że  warunek  ten  przystępujący 

spełnia.  Pomimo,  że  umowy  są  aktualne  na  dzień  ich  złożenia,  to  wprost  wskazują,  że 

odwołujący  warunku  nie  spełniał,  natomiast  oświadczenie złożone w  ofercie jest  niezgodne 

z 

rzeczywistością.  

Zatem  z  przedłożonych  przez  przystępującego środków  dowodowych  wynika,  że 

złożone  przez  niego  w  ofercie  oświadczenie  w  przedmiocie  spełnienia  warunków  udziału 

w 

postępowaniu, w terminie składania ofert, tj. 23.07.2018 r., jest wadliwe, bowiem na dzień 

złożenia  oświadczenia  nie  posiadał  on  zawartych  stosownych  umów,  które  wykazałyby,  że 

przystępujący  spełnia  wymóg  posiadania  uprawienia  do  przetwarzania  odpadów,  będących 

przedmiotem  zamówienia.  Przedstawienie  przez  wykonawcę  umów,  których  zawarcie 

nastąpiło  po  ponad  miesiącu  od  otwarcia  ofert,  wprost  wskazuje,  że  oświadczenie  z  oferty 

jest niezgodne z 

rzeczywistością i wprowadzało zamawiającego w błąd.  

Ponadto reszta umów, przedłożonych przez przystępującego – wskazanych w pkt III 

ppkt  4  i  6 

okoliczności  istotnych  dla  rozstrzygnięcia  uzasadnienia,  nie  dotyczy  odpadów 

biodegradowalnych  i 

wielkogabarytowych,  więc  również  nie  potwierdzają  one  spornych 

okoliczności. 

Izba częściowo podzieliła stanowisko odwołującego, że wyżej opisane wprowadzenie 

zamawiającego  przez  przystępującego  w  błąd,  w  ustalony  stanie  faktycznym  sprawy, 

wskazuje,  że  przystępujący  winien  zostać  wykluczony  z  postępowania  w  oparciu  o  art. 

24 ust.  1 

pkt  17  p.z.p.,  natomiast  twierdzenia  odwołującego,  że  działanie  przystępującego 

wy

pełnia hipotezę art. 24 ust. 1 pkt 16 p.z.p., pozostało w ocenie Izby niewykazane.  

Wywód Izby w przedmiocie zastosowania art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 p.z.p., wskazany 

co do zarzutu nr 1 zachowuje również swoją aktualność w zakresie omawianego zarzutu nr 

odwołania.  Niecelowe  jest  ponawianie  tej  treści,  tym  niemniej  należy  wskazać,  że 

przedstawienie  informacji  wprowadzającej  zamawiającego  w  błąd  –  w  zakresie 

nieprawdziwego  oświadczenia  przystępującego,  o  posiadaniu  umów,  wymaganych  na 

spełnienie  warunku  określonego  w  lit.  d  pkt  2.1 rozdziału  VI  SIWZ  –  było  wynikiem 

lekkomyślności  lub  niedbalstwa  i  miało  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez 

zam

awiającego w postępowaniu. 

Art.  24  ust.  1  pkt  17  p.z.p.  stanowi  o wykluczeniu  wykonawcy  kiedy  informacje 

wprowadzające  zamawiającego  w  błąd  przedstawione  zostaną  w sposób  zawiniony,  przy 

czym wystarczające jest wykazanie winy nieumyślnej w postaci lekkomyślności – rozumianej 

jako  brak  zamiaru  co  do  bezprawnego  działania,  jednak  przy  świadomości,  że  działanie 

może  naruszać  prawo,  lub  niedbalstwa  –  kiedy  wykonawca  wprost  nie  przewiduje  skutku 

jakim jest wprowadzenie zamawiającego w błąd, podczas gdy skutek ten mógł i powinien był 

przewidzieć.  

Izba przyjęła, na podstawie art. 14 p.z.p., że do oceny czynności  wykonawcy  w tym 

zakresie, stosuje się art. 355 § 1 k.c. dotyczący należytej staranności i przypisanie określonej 

osobie niedbalstwa jest uzasadnione tylko 

wtedy, gdy osoba ta zachowała się w określonym 

miejscu  i  czasie  w  sposób  odbiegający  od  właściwego  miernika  staranności,  dodatkowo 

zaznaczając,  że w  stosunku  do  profesjonalistów miernik  ten  ulega  podwyższeniu, gdyż  art. 

355 § 2 k.c. precyzuje, że należytą staranność dłużnika w zakresie prowadzonej przez niego 

działalności  gospodarczej  określa  się  przy  uwzględnieniu  zawodowego  charakteru  tej 

działalności.  Zaś,  co  do  zasady,  za  takiego  profesjonalistę  należy  uznać  wykonawcę 

ubiegającego się o udzielenie zamówienia publicznego.  

Mając  na  względzie  wywiedzione  okoliczności,  nie  sposób  jest  przyjąć,  że 

postępowanie  przystępującego  nacechowane  było  w  tym  przypadku  zamiarem 

wprowadzenia  zamawiającego  w  błąd  w  sposób  świadomy  i  skalkulowany  –  przystępujący 

umowy zawarł, ale uczynił to dopiero po złożeniu oświadczenia, iż warunek spełnia. Dowodzi 

to  raczej,  w  świetle  zasad  doświadczenia  życiowego,  że  przystępujący  –  pomimo 

zawodowego charakteru swojej działalności, zaniechał dochowania już nawet nie wymaganej 

w 

profesjonalnym obrocie, a jakiejkolwiek staranności w zakresie zabezpieczenia spełniania 

warunku  na  moment  złożenia  oferty  i  niedbale  potwierdził  okoliczność  nierzeczywistą  na 

moment  składania  oświadczenia.  Nie  sposób  jest  jednak  przyjąć,  przynajmniej  w  oparciu 

o 

materiał  dowodowy  zgromadzony  w  sprawie,  aby  uczynił  to  w  zamiarze  bezpośrednim 

bądź ewentualnym. 

Zatem 

w  ocenie  Izby,  działanie  przystępującego,  będącego  profesjonalnym 

uczestnikiem  rynku  gospodarowania  odpadami,  mając  na  uwadze  stan  rzeczy  ustalony 

w 

postępowaniu,  wypełniło  hipotezę  art.  24  ust.  1  pkt  17  p.z.p.,  ponieważ  było  niedbałe 

i 

miało wpływ na wynik postępowania, bowiem zamawiający uznał, że przystępujący spełnia 

sporny warunek w postępowaniu, kiedy winien wykonawcę wykluczyć. 

W  konsekwencji  powyższego  Izba  stwierdziła,  że  zamawiający  naruszył  art.  24  ust. 

pkt  12  p.z.p.,  ponieważ  zaniechał  wykluczenia  przystępującego,  pomimo  niewykazania 

spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  zezwolenia  na  przetwarzanie 

odpadów  komunalnych,  będących  przedmiotem  zamówienia  co  do  odpadów  ulegających 

biodegradacji  oraz  odpadów  wielkogabarytowych,  ponadto  zamawiający  zaniechał 

wykluczenia  pr

zystępującego  z  postępowania,  pomimo,  że  przystępujący  w  tym  zakresie 

wprowadził zamawiającego w błąd, określony w art. 24 ust. 1 pkt 17 p.z.p. 

Kolejny  zarzut 

–  nr  4  z  petitum  odwołania  –  naruszenie  art.  24  ust.  1  pkt  12  p.z.p., 

przez  zaniechanie  wykluczenia  wykonawcy  PHU  Komunalnik  - 

Sp.  z  o.  o.  we  Wrocławiu 

z 

postępowania,  pomimo  niewykazania  spełniania  warunku  udziału  w  postępowaniu 

dotyczącego  doświadczenia  w wykonywaniu  wymaganych  dwóch  usług  polegających  na 

odbiorze  i  zagospodarowaniu  odpadów  komunalnych  od  właścicieli  nieruchomości  –

wykazanie  wykonywania  obu  usług  na  terenie  tej  samej  gminy,  okazał  się  nieuzasadniony 

i 

jako taki podlegał oddaleniu. 

Zgodnie  z  ppkt  2.3.2  pkt  2  rozdziału  VI  SIWZ  -  zdolność  techniczna  lub  zawodowa 

(vide  pkt  II  pkt  3 okol

iczności istotnych dla rozstrzygnięcia) „o udzielenie zamówienia mogą 

ubiegać  się  wykonawcy,  którzy  wykażą,  że  posiadają  niezbędną  wiedzą  i  doświadczenie, 

tzn.:  wykonywali  w  okresie  ostatnich  trzech  latach  przed  upływem  terminu  składania  ofert, 

a 

jeżeli okres prowadzenia działalności jest krótszy – w tym okresie co najmniej dwie usługi 

polegające  na  odbiorze  i  zagospodarowaniu  odpadów  komunalnych  od  właścicieli 

nieruchomości  w  sposób  ciągły,  przez  okres  co  najmniej  12  miesięcy,  w  ilości  minimum 

10.000  Mg  ro

cznie  z  terenu  jednej  gminy  wraz  z  podaniem  ich  wartości,  przedmiotu,  dat 

wykonania  i  podmiotów,  na  rzecz  których  usługi  zostały  wykonane  oraz  dokumentów 

potwierdzających, że usługi te zostały wykonane lub są wykonywane należycie”.  

Na  dowód  spełniania  omawianego  warunku  przystępujący  przedstawił  wykaz 

wykonanych usług, zawierający dwie różne usługi na rzecz Gminy Wałbrzych, wykonywane 

w  sposób  ciągły,  przez  okres  ponad  12  miesięcy,  w  ilości  odpadów  przekraczających 

wymagania zamawiającego wraz z poświadczeniami, wskazane w pkt III ppkt 2 okoliczności 

istotnych  dla  rozstrzygnięcia.  W  ocenie  Izby  usługi  te  w  sposób  prawidłowy  potwierdzają 

spełnienie spornego warunku, zaś odwołujący nie wykazał okoliczności przeciwnej. 

Jak  wynika  z  treści  analizowanych  postanowień  SIWZ,  zamawiający  wymagał 

udokumentowania  dwóch  usług  polegających  na  odbiorze  i  zagospodarowaniu  odpadów 

komunalnych  w  sposób  ciągły,  przez  okres  co  najmniej  12  miesięcy,  w  minimalnej  ilości 

10.000  Mg,  z  terenu  jednej  gminy.  Nie  budzi  zatem  wątpliwości,  zwłaszcza  uwzględniając 

brak 

pytań wykonawców na etapie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego oraz 

brak 

zaskarżenia postanowień SIWZ w tym zakresie, że zamawiający wymagał, aby obydwie 

usługi  były  wykonane  lub  wykonywane  na  terenie  jednej  gminy.  Natomiast  dla  przyjęcia 

interpretacji 

odwołującego  konieczna  byłaby  zmiana  SIWZ,  zaś  odwołujący  nie  wykazał 

żadnych  okoliczności,  które  wskazywałyby  w  tym  przypadku  na  konieczność  odmiennej 

interpretacji  spornego  warunku 

i  odejście  od  wykładni  literalnej.  Co  do  twierdzeń,  że 

zamawiający  wymagał  realizacji  więcej  niż  jednego  zamówienia  określonego  typu, 

argumentacja ta budzi wątpliwość, bowiem po pierwsze brak jest takiej treści w dokumentacji 

postępowania,  po  wtóre  brak  jest  w  odwołaniu  argumentów  za  wywiedzeniem  takiego 

sformułowania z treści warunku.  

W  konsekwencji  należało  przyjąć,  iż  wykonawca  PHU  Komunalnik  -  Sp.  z  o.o., 

przedstawiając na wezwanie zamawiającego z dnia 27.07.2018 r. wykaz wykonanych usług 

oraz  uwierzytelnione  kopie  poświadczeń  wydane  przez  Urząd  Miejski  w  Wałbrzychu, 

potwierdzające  należyte  wykonywanie  rzeczonych  usług,  wykazał  spełnianie  spornego 

warunku, zaś zarzuty formułowane przez odwołującego okazały się być bezzasadne.  

Krajowa  Izba  Odwoławcza  oddaliła  zarzut  oznaczony  w  petitum  odwołania  nr  5  – 

naruszenie art. 24 ust. 1 pkt 12 p.z.p. oraz art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 p.z.p., przez zaniechanie 

wykluczenia  wykonawcy  PHU  Komunalnik  - 

Sp.  z  o.  o.  we  Wrocławiu  z  postępowania, 

pomimo  niewykazania  spełniania  warunku  udziału  w  postępowaniu  dotyczącego 

doświadczenia  w  wykonywaniu  wymaganych  usług,  polegających  na  odbiorze 

i 

zagospodarowaniu  odpadów  komunalnych  od  właścicieli  nieruchomości  -  brak  należytego 

wykonania  usług  podanych  w  wykazie  doświadczenia  przez  Komunalnik  i  podanie 

nieprawdziwych  informacji  w  tym  zakresie.  Zarzut  ten 

nie  znalazł  potwierdzenia 

w zgromadzonym materiale dowodowym i jako bez

podstawny podlegał oddaleniu. 

W  odpowiedzi 

na  wezwanie  zamawiającego  (vide pkt  III  ppkt  1  i  2  okoliczności 

istotnych  dla  rozstrzygnięcia)  wykonawca  PHU  Komunalnik  -  Sp.  z  o.  o.  przedstawił  dwa 

poświadczenia  wydane  przez  Urząd  Miejski  w  Wałbrzychu  z  dnia  05.06.2018  r.,  na 

potwierdzenie  należytego  wykonania  dwóch  usług  zawartych  w  wykazie  usług  wykonawcy, 

przedłożonego  w  ramach  spełnienia  warunku  określonego  w ppkt  2.3.2  pkt  2  rozdziału 

VI SIWZ. 

Odwołujący 

kwestionował 

prawdziwość 

okoliczności 

potwierdzonych 

tymi 

poświadczeniami  wskazując,  że  w  ocenie  odwołującego  przedmiotowe  usługi  były 

wykonywane niezgodnie z  obowiązującym  prawem,  a  więc nie mogą  być  uznane  za usługi 

wykonywane  należycie.  Zdaniem  odwołującego  przystępujący  dopuścił  się  w  ich  trakcie 

i w 

związku  z  ich  wykonywaniem,  naruszenia  przepisów  ustawy  o  odpadach,  jak  też 

warunków  decyzji  Prezydenta  Miasta  Wałbrzycha  z  dnia  10  listopada  2016  r., 

znak: 

BOŚ.6233.27.2016., 

zezwalającej 

przystępującemu 

na 

zbieranie 

odpadów 

w posiadanej  bazie  - 

Stacji  Przeładunkowej  Odpadów  Komunalnych,  zlokalizowanej  przy 

ul. Uczniowskiej 21.  

Na  dowód  swoich  twierdzeń  odwołujący  przedstawił  informator  dla  gmin  i  instytucji 

o 

przykładach łamania prawa w gospodarce odpadami „Jak uniknąć skandalu?” - wydawany 

przez  Fundację  Eko  Patrol  Dolny  Śląsk,  kopię  decyzji  Głównego  Inspektora  Ochrony 

Środowiska  w Warszawie  z  dnia  17  kwietnia  2018  r.,  znak:  DKGO420/475/2017/ge  i  kopię 

d

ecyzji  Dolnośląskiego  Wojewódzkiego  Inspektora  Ochrony  Środowiska  we  Wrocławiu 

z dnia  24  czerwca  2017  r.,  znak:  DW-DI.7062.2.2017.id,  przy  czym  wniosek  dowodowy 

w zakresie  informatora  i  decyzji 

Wojewódzkiego  Inspektora  Ochrony  Środowiska  we 

W

rocławiu, został przez odwołującego wycofany. 

Mając  na  uwadze,  że  postępowanie  przed  Izbą  jest  postępowaniem  skargowym, 

kontradyktoryjnym,  w  którym  dysponentem  twierdzeń  i  dowodów  przedstawianych  na  ich 

poparcie  jest  strona,  która  dane  dowody  zgłasza,  a  ciężar  spoczywa  na  tym,  kto 

z 

okoliczności  powoływanych  wywodzi  skutki  prawne  (por.  wyrok  Sądu  Okręgowego 

w Katowicach  z  19.03.

2008  r.,  sygn.  akt  XIX  Ga  92/08,  wyroki  Krajowej  Izby  Odwoławczej 

sygn. akt KIO 141/17, KIO 2616/17, KIO 2375/14) stwierdzić należy, co do zasady – z uwagi 

na brak regulacji przeciwnej, cofnięcie wniosku dowodowego w postępowaniu przez Krajową 

Izbą  Odwoławczą  jest  dopuszczalne,  przy  czym  z  oczywistych  przyczyn  może  rodzić  dla 

strony,  która  rezygnuje  z  przeprowadzenia  dowodu  określone  konsekwencje  procesowe, 

w tym  negatywne  - 

wynikające  z  braku  materiału  dowodowego,  którym  twierdzenia  strony 

mogłyby zostać poparte (por. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 18.04.2013 r., sygn. 

akt  I  ACa  325/13,  wyrok  Sądu  Okręgowego  w  Rzeszowie  z  04.02.2016  r.,  sygn.  akt 

VI Ga 

355/15).  Z  uwagi  na  to,  Izba  w  składzie  rozpoznającym  niniejszą  sprawę  uznała 

wycofanie przez odwołującego wniosków dowodowych za dopuszczalne. 

Przystępujący  podniósł,  że  decyzja  Głównego  Inspektora  Ochrony  Środowiska 

w Warszawie 

w żaden sposób nie został powiązana przez odwołującego z usługami, których 

dotyczą  poświadczenia,  a  ponadto  od  decyzji  wniesiono  skargę  do  Wojewódzkiego  Sądu 

Administracyjnego, zatem nie jest ona prawomocna. 

Z  uwagi  na  wycofanie  wniosku  dowodowego  przez  o

dwołującego,  Izba  podzieliła 

w zakresie omawianego zarzutu 

stanowisko przystępującego pomimo faktu, iż pozostało ono 

zasadniczo  gołosłowne.  Jednakże  to  na  odwołującym  jako  stronie  –  na  mocy  art.  190  ust. 

1 p.z.p.  oraz  art.  6  k.c.  w  zw.  z  art.  14  ust.  1  p.z.p. 

–  spoczywał  ciężar wykazania związku 

pomiędzy  kwestionowanymi  poświadczeniami,  a  przedstawioną  decyzją.  Ciężarowi  temu 

odwołujący w zakresie stawianego zarzutu nie sprostał. 

W konsekwencji, w braku wniosku bądź twierdzenia, które mogłoby powiązać materię 

przedłożonych  decyzji  z  realizacją  umów,  na  które  powołał  się  przystępujący  celem 

wykazania spełniania wymogu wiedzy i doświadczenia, a także faktem, że nie wykazano aby 

decyzja 

posiadała  przymiot  prawomocności,  Izba  oddaliła  zarzut  odwołującego  w  zakresie 

naruszenia  art.  24  ust.  1  pkt  12  p.z.p., 

wskazujący  na  nieprawdziwość  oświadczenia 

przystępującego  w  zakresie  należytego  wykonania  dwóch  usług,  jako  zarzut  pozbawiony 

podstaw faktycznych i nieuzasadniony. 

Zarzut  nr  6  z  petitum 

odwołania  –  naruszenie  przez  zamawiającego  art.  24  ust. 

1 pkt 12  p.z.p.  oraz  art.  24  ust.  1  pkt  16  i  17  p.z.p.,  przez  zaniechanie  wykluczenia 

wykonawcy  PHU  Komunalnik  - 

Sp. z o. o. we Wrocławiu z postępowania, pomimo podania 

przez  wykonawcę nieprawdziwych informacji w przedmiocie dysponowania odpowiednią do 

przedmiotu  zamówienia  bazą  transportową  –  okazał  się  bezpodstawny  i  jako  taki  został 

przez Krajową Izbę Odwoławczą oddalony.  

Na  uzasadnienie  omawianego  zarzutu  odwołujący  zaoferował  bardzo  obszerne 

twierdzenia, rozpoczynając od przywołania treści lit. e ppkt 2.3.1 pkt 2 rozdz. VI SIWZ oraz 

pkt 6 ppkt 8 załącznika nr 1 do SIWZ – opis przedmiotu zamówienia. Odwołujący następnie 

przystąpił  do  opisania  wymagań  dotyczących  bazy  transportowej  i  wskazał,  że  skoro 

przystępujący  wskazał,  iż  do  obsługi  Gminy  Kluczbork  zamierza  wykorzystywać  bazę  przy 

ul. 

Kochłowice, gmina Byczyna, a także oświadczył, iż przedmiotowa baza spełnia wszystkie 

wymagania  określone  w  opisie  przedmiotu  zamówienia  oraz  przepisach  Rozporządzenia 

Ministra  Środowiska  z  dnia  11  stycznia  2013  r.  w  sprawie  szczegółowych  wymagań 

w 

zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, w szczególności, 

że  zagospodarowanie  wód  opadowych  i  ścieków  odbywa  się  zgodnie  z  przepisami  prawa 

wodnego,  to  należy  stwierdzić,  iż  podał  nieprawdziwe  informacje,  m.in.  w  związku 

z 

niezapewnieniem  spełniania  wymogów  rozporządzenia  oraz  brakiem  pozwolenia 

wodnoprawnego.  

Według  odwołującego,  przystępujący  złożył  nieprawdziwe  oświadczenie  w pkt 

swojej  oferty  i  potwierdził  je  później  w  wykazie  sprzętu  do  wykonania  przedmiotu 

zamówienia  (poz.  5),  który  złożono  przy  piśmie  z  dnia  02.08.2018  r.,  jako  odpowiedź  na 

wezwanie zamawiającego z dnia 27.07.2018 r. (vide pkt III ppkt 1 i 2 okoliczności istotnych 

dla  rozstrzygnięcia).  Ponadto  stanowisko  swoje  przystępujący  powtórzył  i  uzupełnił  po 

wezwaniu zamawiającego z dnia 06.08.2018 r. do wyjaśnień w przedmiocie, czy oferowana 

baza spełnia wymagania SIWZ i przepisów prawa, a także o podanie adresu bazy. Pismem 

z dnia  08.08.2018  r.  przys

tępujący  wyjaśnił,  iż  do  obsługi  Gminy  Kluczbork  zamierza 

wykorzystywać  bazę  przy  ul.  Kochłowice,  gmina  Byczyna,  a  także  oświadczył, 

iż przedmiotowa  baza  spełnia  wszystkie  wymagania  określone  w  opisie  przedmiotu 

zamówienia oraz przepisach rozporządzenia w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie 

odbierania  odpadów  komunalnych  od  właścicieli  nieruchomości,  w  szczególności,  że 

zagospodarowanie  wód  opadowych  i  ścieków  odbywa  się  zgodnie  z  przepisami  prawa 

wodnego (vide 

pkt IV okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia). 

Obszerne  przytaczanie  wywodów  dotyczących  pozwolenia  wodnoprawnego  nie 

wydaje  się  celowe  mając  na  uwadze,  iż  przystępujący  przyznał,  iż  takie  pozwolenie  jest 

wymagane oraz przedstawił je na rozprawie jako dowód – decyzja Starosty Kluczborskiego 

z 

17.03.2017 r. znak ROŚ.6341.7.2017.MG – dowód ten nie został zakwestionowany przez 

żadną ze stron. 

Natomiast 

odwołujący,  poza  twierdzeniami,  nie  przedstawił  żadnych  dowodów  na 

okoliczność  braku  spełniania  wymogów  zamawiającego,  ani  nawet  nie  uprawdopodobnił 

jakie  konkretnie  wymogi  jego  zdaniem,  poza  omówionym  pozwoleniem  wodnoprawnym, 

miałyby nie zostać spełnione, materia omawianego zarzutu pozostała pusta.  

Odwołujący  co  prawda  wniósł  o  powołanie  dowodu  z  zeznań  świadków  na 

wykazanie,  że  baza  przystępującego  wymogów  SIWZ  nie  spełnia,  ale  mając  na  względzie 

brak  wskazania  w  zarzucie  jakie  konkretnie  okoliczności  odwołujący  kwestionuje,  fakt,  że 

w 

charakterze  świadków  mieliby  zostać  przesłuchani  pełnomocnicy  odwołującego,  a  więc 

osoby  zastępujące  stronę,  zaś  dowód  został  zgłoszony  na  rozprawie,  Izba  doszła  do 

przekonania, że dowód ten nie będzie przydatny dla rozstrzygnięcia sprawy, doprowadzi do 

przedłużenia  postępowania  i  stanowi  w  istocie  próbę  transponowania  do  postępowania 

nowych,  nie  określonych  w  odwołaniu  okoliczności  faktycznych  (nie  dotyczących  w  istocie 

spełniania przez bazę wymogów SIWZ, a jej ogólnego stanu technicznego) i w konsekwencji 

tenże wniosek dowodowy Izba oddaliła.  

Warto  przy  tym  zauważyć,  że  pełnomocnicy  odwołującego  oświadczając,  że  byli  na 

terenie bazy wskazanej przez przystępującego, i zostali oni oprowadzeni po obiekcie przez 

jego  właścicielkę,  i  naocznie  stwierdzili,  że  „budynek,  który  się  tam  znajduje  wymaga 

znacznych  nakładów  inwestycyjnych  i  nie  może  spełnić  wymagania  zamawiającego”  nie 

wskazali  ani  na  to  jakie  konkretnie  problemy  zauważyli,  ani  nie  przedłożyli  żadnej 

dokumentacji, która mogłaby zostać oceniona obiektywnie (np. fotograficznej). Z uwagi na to, 

oględziny subiektywnych, zainteresowanych wynikiem postępowania obserwatorów mogły co 

najwyżej  dokumentować  ich  spostrzeżenia,  nie  zaś  stan  obiektywny,  który  byłby  przydatny 

dla poczynienia ustaleń w przedmiocie faktycznej przydatności omawianej bazy dla celu, dla 

którego przystępujący chciał go wykorzystać oraz spełniania warunku posiadania zdolności 

technicznej, w zakresie odpowiedniej bazy transportowej. 

Z  uwagi  na 

powyższe,  materia  zarzutu  pozostała  w  sferze  spekulacji  i  polemiki 

z 

oświadczeniem  przystępującego,  nie  popartych  żadnymi  dowodami,  które  mogłyby 

wzruszyć  dokonaną  przez  zamawiającego  ocenę,  iż  baza,  z  której  przystępujący  chce 

skorzystać  spełnia  wymagania  SIWZ,  zatem  zarzut  ten  został  przez  izbę  oddalony  jako 

nieuzasadniony. 

Krajowa Izba Odwoławcza uwzględniła zarzut postawiony w pkt 7 petitum odwołania 

co do n

aruszenia przez zamawiającego art. 90 ust. 1 p.z.p., przez zaniechanie zwrócenia się 

do  wykonawcy  PHU  Komunalnik  - 

Sp.  z  o.  o.  we  Wrocławiu  o  udzielenie  wyjaśnień 

dotyczących sposobu wyliczenia ceny, pomimo, iż cena wydaje się rażąco niska w stosunku 

do pr

zedmiotu zamówienia.  

Izba  nie  podzieliła  natomiast  argumentacji  odwołującego  o  naruszeniu  przez 

zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 4 p.z.p., poprzez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy 

PHU  Komunalnik  - 

Sp.  z  o.  o.  we  Wrocławiu,  pomimo,  iż  zawiera  rażąco  niską  cenę 

w 

stosunku do przedmiotu zamówienia. W ocenie składu rozpoznającego wniesiony środek 

ochrony prawnej, w stanie na dzień orzekania, odwołujący nie wykazał stanowczych podstaw 

do jednoznacznej oceny, że oferta przystępującego powinna zostać odrzucona, zatem zarzut 

ten został przez Izbę oddalony. 

U  podstaw  wydanego  orzeczenia  legło  wykazanie  przez  odwołującego,  że  stan 

rzeczy  ustalony  w 

postępowaniu  wypełnia  hipotezę  art.  90  ust.  1 p.z.p.,  tj.  w  ocenie  Izby, 

zamawiający  winien  wdrożyć  procedurę  weryfikacji  prawidłowości  kalkulacji  ceny  oferty, 

zgodnie z ww. normą, gdyż cena całkowita, a także istotna część składowa ceny – cena za 

część C  –  usługi  dodatkowe,  zaoferowana przez przystępującego,  wydaje się  rażąco niska 

w 

stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  i budzi  wątpliwości,  co  do  możliwości  wykonania 

przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  przez  zamawiającego 

i 

wynikającymi z odrębnych przepisów.  

Zatem  Izba  stwierdziła,  że  zarzut  naruszenia  przez  zamawiającego  art. 

90 ust. 1 p.z.p.,  poprzez  zaniechanie  wezwania 

przystępującego  do  złożenia  wyjaśnień, 

w 

tym złożenia dowodów, dotyczących elementów oferty mających wpływ na wysokość ceny, 

w sytuacji, 

gdy  zachodziły  uzasadnione  wątpliwości  co  do  jej  realności,  jest  uzasadniony 

i 

zasługuje  na  uwzględnienie.  Odwołujący  skutecznie  wykazał,  że  zamawiający  poprzez 

zaniechanie wezwania przystępującego w trybie art. 90 ust. 1 p.z.p. naruszył tą normę, zaś 

zamawiający i przystępujący nie wykazali okoliczności przeciwnej. 

Z  uwag  natury  ogólnej  zauważyć  należy,  że  ustawa  p.z.p.  nie  zawiera  definicji 

legalnej  rażąco  niskiej  ceny,  bowiem  nie  budzi  wątpliwości  fakt,  że  przepisy  p.z.p.,  ani 

wiążące ustawodawstwo Unii Europejskiej, nie zawierają definicji pojęcia rażąco niskiej ceny 

i  dlatego  w  każdym  przypadku  przeprowadzenia  procedury  udzielenia  zamówienia 

publicznego,  jeżeli  jest  ku  temu  podstawa,  należy  tą  kwestię  badać  ad  casum  (por.  wyrok 

Sądu Okręgowego w Warszawie z 25.08.2015 r., sygn. akt XXIII Ga 1072/15). Tym niemniej, 

jak  trafnie  wskazano  w wyroku 

Sądu Okręgowego  w  Katowicach  z  28.04.2008 r.,  sygn.  akt 

XIX  Ga  128/08,  pomimo,  że  przepisy  ustawy  p.z.p.  nie  określają  definicji  pojęcia  rażąco 

niskiej  ceny,  punktem  odniesienia  do  jej  określenia  jest  przedmiot  zamówienia  i  przyjąć 

można, że cena rażąco niska to taka, która jest nierealistyczna, niewiarygodna w porównaniu 

do  cen  rynkowych  podobnych  zamówień  i  ewentualnie  innych  ofert  złożonych  w  toku 

postępowania o udzielenie zamówienia publicznego.  

Zatem  skoro  samo  pojęcie  rażąco  niskiej  ceny  każdorazowo  wymaga 

w 

indywidualnej,  ustalonej  sytuacji  konkretyzacji,  zaś  ustawa  p.z.p.  nie  posiada  ustawowo 

określonego  procentowego  poziomu,  na  podstawie  którego  można  uznać  automatycznie, 

kiedy  mamy  do  czynienia  z  zaoferowaniem  rażąco  niskiej  ceny,  każdy  przypadek,  ze 

względu  na  przedmiot  zamówienia,  sposób  jego  realizacji,  wartość  zamówienia  oraz 

uwarunkowania  danego  rynku  należy  rozpatrywać  indywidualnie  (por. postanowienie  Sądu 

Okręgowego  w Poznaniu  z  17.01.2006  r.,  sygn.  akt  II Ca 2194/05).  Skład  orzekający 

w ni

niejszej sprawie powyższe poglądy podziela i przyjmuje za własne.  

Mając  na  uwadze  powyższe  należy  stwierdzić,  iż  skoro  określenie  ceny  oferty  jako 

mogącej  nosić  znamiona  rażąco  niskiej  dokonywane  jest  w  szerokopojętych  realiach  danej 

sprawy,  to  również  weryfikacja  czy  zamawiający  był  zobligowany  do  przeprowadzenia 

procedury  wyjaśniającej  sposób  kalkulacji  ceny  oferty,  wskazanej  w  art.  90 ust.  1  p.z.p., 

w 

tym  badanie  czy  zaistniała  przesłanka  obligująca  zamawiającego  do  rozpoczęcia 

wyjaśnienia  ceny  oferty,  tj.    „zaoferowana  cena  lub  koszt,  lub  ich  istotne  części  składowe, 

wydają  się  rażąco  niskie  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  i  budzą  wątpliwości 

zamawiającego  co  do  możliwości  wykonania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie 

z 

wymaganiami  określonymi  przez  zamawiającego  lub  wynikającymi  z  odrębnych 

przepisów”,  jest  dokonywana  w  okolicznościach  faktycznych  danego,  konkretnego 

zamówienia, przy uwzględnieniu realiów danego rynku. I pomimo, że w art. 90 ust. 1 p.z.p. 

ustawodawca  zawarł  normę  określającą  fakultatywne  wezwanie  do  złożenia  wyjaśnień, 

w 

przeciwieństwie  do  art.  90  ust.  1a  p.z.p.,  to  w  przypadku  zajścia  okoliczności,  o  których 

mowa w hipotezie przepisu 

– zaistnienie okoliczności powodujących, że cena lub jej istotna 

część  składowa  wydaje  się  rażąco  niska  i  wzbudza  wątpliwość,  czy  możliwym  będzie 

wykonanie  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  dokumentacją  postępowania  i  przepisami 

prawa  - 

przeradza  się  to  w  obowiązek  zamawiającego,  którego  zaniechanie  może 

spowodować negatywne dla niego skutki. 

W tym miejscu należy wskazać, iż wbrew twierdzeniom zamawiającego, który skupił 

się  na  procentowej  różnicy  wartości  zamówienia  i  oferty  przystępującego,  czy  też  ofert 

innych wykonawców, że wątpliwości co do prawidłowości kalkulacji ceny ofertowej, zgodnie 

z 

hipotezą  art.  90  ust.  1  p.z.p.  nie  zostały  zawężone  przez  ustawodawcę  wyłącznie  do 

procentowej  różnicy  cen  ofert  do  wartości  zamówienia  lub  średniej  arytmetycznej  cen 

wszystkich złożonych w postępowaniu ofert. Ponadto obmiarowy charakter ceny nie zwalnia 

zamawiającego  ze  zbadania  czy  została  ona  skalkulowana  w  sposób  prawidłowy.  Katalog 

przesłanek  zastosowania  trybu  art.  90  ust.  1  p.z.p.  jest  katalogiem  otwartym  – 

dostosowanym  do  szerokiego  spektrum  sytuacji,  jakie  mogą  zaistnieć  na  rynku  zamówień 

publicznych.  

Izba  wskazuj

e  również,  że  nie  tylko  wątpliwa  wysokość  ceny  całkowitej  oferty  jest 

przyczyną  do  rozpoczęcia  procedury  wyjaśniającej.  W  obecnym  stanie  prawnym  również 

z 

powodu  wątpliwości,  co  do  prawidłowego  wycenienia  istotnej  części  składowej  oferty, 

należy  zweryfikować  jej  cenę  ogólną.  W  ocenie  Izby  istotną  częścią  składową  ceny, 

w 

przedmiotowym  postępowaniu,  są  ceny  wskazane w  pkt  2 rozdziału XIV  SIWZ  –  sposób 

obliczenia ceny, gdzie zamawiający ustanowił pozycje formularza ofertowego, których sumy 

stanowią  poszczególne  tabele,  które  należało  złożyć  wraz  z  ofertą,  według  wzoru 

stanowiącego  załącznik  nr  2  do  SIWZ.  Zamawiający  wskazał  cztery  tabele:  A  -  odbiór 

i 

zagospodarowanie  odpadów,  B  –  wyposażenie  nieruchomości  w  worki  do  selektywnej 

zbiórki odpadów, C – usługi dodatkowe D -

dzierżawa pojemników. Tabele te zawierają po 

kilka lub kilkanaście pozycji szczegółowych, określonych przez zamawiającego.  

N

ależy  również  zauważyć,  że  zamawiający  żądał  podania  w  ofercie  ceny  całkowitej 

i 

cen  jednostkowych,  które  następnie  miały  być  przeniesione  do  odpowiednich  pozycji 

przyszłej umowy – zgodnie z § 8 wzoru umowy, załącznik nr 8 do SIWZ, zaś wynagrodzenie 

wykonawcy rozliczane jest miesięcznie - na podstawie miesięcznych zestawień rzeczywiście 

wykonanych  usług  oraz  cen  jednostkowych  ryczałtowych  odbioru  i  zagospodarowania 

odpadów,  cen  jednostkowych  ryczałtowych  usług  dodatkowych  oraz  cen  jednostkowych 

ryczałtowych  za  wyposażenie  nieruchomości  w  worki  do  selektywnej  zbiórki  odpadów 

objętych niniejszą umową ( § 8 ust. 9 wzoru umowy).  

Zatem,  zgodnie  z  aktami  postępowania  odwoławczego,  zamawiający  dysponował 

ceną  globalną  za  wykonanie  zamówienia,  wskazaną  w  formularzu  ofertowym,  jak  również 

kalkulacją ceny całkowitej w formie ww. tabeli, z podziałem na poszczególne składniki ceny. 

Jest  t

o  okoliczność  znamienna, gdyż  w  ocenie Izby  wypełnione  pozycje  załącznika nr  2  do 

SIWZ,  w  tym  cztery  tabele  A  -  D

,  wskazane  przez  zamawiającego  -  gdyż  to  zmawiający 

podzielił  wynagrodzenie  na  ważne  dla  niego  elementy  –  stanowią  istotne  części  składowe 

ceny, o 

których mowa w art. 90 ust. 1 p.z.p. 

Zamawiający,  aby  poprawnie  zastosować  normę  art.  90  ust.  1  p.z.p.,  musi  poddać 

zaistniały w sprawie stan faktyczny krytycznej analizie pod katem prawidłowości i rynkowego 

charakteru  zaoferowanej  ceny,  przy  uwzględnieniu  weryfikacji  wartości  istotnych  części 

składowych  ceny.  Ustalając  zatem  wzorzec  prawidłowego  postępowania,  do  którego  Izba, 

w 

toku  orzekania,  porówna  podważane  czynności  i zaniechania  zamawiającego,  celem 

oceny ich prawidłowości, należy włączyć w ten wzorzec konieczność ustalenia, czy należycie 

działający  zamawiający  w  danym  stanie  rzeczy  powziąłby  takie  wątpliwości  czy  też  nie. 

Dokonując  tej  analizy,  na  kanwie  okoliczności  niniejszej  sprawy,  skład  rozpoznający 

wniesione  odwołanie  doszedł  do  przekonania,  że  u  zamawiającego  wątpliwości,  co  do 

możliwości  wykonania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  wymaganiami  dokumentacji 

postępowania i przepisów prawa, powinny były powstać, zaś cena całkowita oferty, a także 

jej istotne części składowe wydają się rażąco niskie. 

Skład  orzekający  w  pełni  podziela  stanowisko  i  argumentację  odwołującego,  co  do 

okoliczności, które wskazują na wypełnienie w ustalonym stanie rzeczy hipotezy art. 90 ust. 

1 p.z.p.  

Z  zestawienia  czterech  cen  ofert  złożonych  w  postępowaniu  wyraźnie  wynika,  że 

oferta przystępującego o najniższej  cenie w  postępowaniu,  w  kwocie  27 710 727,12 zł, jest 

znacznie  tańsza  od  kolejnych  trzech  ofert  –  od  kolejnych  dwóch  w  rankingu  dzieli  ją  około 

000,00 zł, zaś od najdroższej kwota dwukrotnie wyższa. Należy wziąć pod uwagę, jak 

ist

otną  wytyczną  są  ceny  zawarte  w  konkurencyjnych  ofertach  i  potraktować  je  jako 

odzwierciedlenie  poziomu  cen  rynkowych  dla  konkretnego  zamówienia,  jako  ceny 

kalkulowane  w  tym  samym  czasie,  a 

więc  w  konkretnych  warunkach  gospodarczych, 

z 

uwzględnieniem tych samych wymagań zamawiającego.  

Jest to okoliczność istotna, gdyż w przedmiotowym postępowaniu wszystkie złożone 

oferty  różni  jedynie  cena  –  w pozostałych  kryteriach  oceny  ofert  wszyscy  wykonawcy 

uzyskali  po  tyle  samo  punktów.  Wobec  zaoferowania  tożsamych  warunków  każdy 

wykonawca 

zdobył  40 punktów  za  pozostałe  kryteria  oceny  ofert  (1)  częstotliwość  odbioru 

i 

zagospodarowania  odpadów  wielkogabarytowych  oraz  zużytego  sprzętu  elektrycznego 

i elektronicznego  z zabudowy  jednorodzinnej, 

2)  częstotliwość  odbioru  i zagospodarowania 

odpadów  wielkogabarytowych  oraz  zużytego  sprzętu  elektrycznego  i  elektronicznego, 

funkcjonowanie biura obsługi klienta), zatem oferty różniła wyłącznie cena ofertowa. 

W  ofercie  przystępującego  składnik  ceny,  w  postaci  kwoty  za  część  C  –  usługi 

dodatkowe,  nie tylko znacząco  odbiega od  cen konkurencji,  ale powoduje,  że w  tej  pozycji 

u 

przystępującego  występuje  strata.  Zgodnie  z  przeliczeniem  cen  jednostkowych 

i 

poszczególnych  szacunkowych  ilości  usług  dodatkowych,  objętych  zamówieniem,  w  cenie 

określonej w pozycji C formularza ofertowego przystępującego występuje strata w wysokości 

467,00  zł.  Zatem  o  ile  usługi  w  części  A  –  odbiór  i  zagospodarowanie  odpadami 

w 

poszczególnych pozycjach tabeli  przystępującego  powodują stratę  i  zysk,  ale całościowo 

powoduje  to  zysk  w  wysokości  535 687,78  zł,  to  taka  sytuacja  nie  występuje  co  do  usług 

dodatkowych z pozycji C oferty. 

Ponadto, jak już wcześniej Izba stwierdziła, należy mieć również na uwadze, że jest 

to składnik wyodrębniony przez zamawiającego w wymaganej tabeli – zamawiający wymagał 

informacji co do jego wysokości, uznając go za znaczący. W ocenie Izby jest to więc istotny 

składnik  cenotwórczy,  który  został  skalkulowany  przez  przystępującego  na  poziomie  straty 

i pow

inien  zostać  zweryfikowany,  bowiem  istnieje  znaczne  prawdopodobieństwo,  że  cena 

całkowita oferty tak odbiega od innych złożonych w postępowaniu ofert właśnie ze względu 

na 

budzącą  wątpliwość  kalkulację  ceny  za  usługi  dodatkowe,  co  w konsekwencji  powoduje 

w

ątpliwości co do realności całkowitej ceny ofertowej przystępującego. Okoliczność ta budzi 

dodatkowo  wątpliwość  co  do  merytorycznej  zgodności  zobowiązania  zawartego  w  ofercie 

z 

wymaganiami  dokumentacji  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego. 

Nato

miast każdy przypadek sprzedaży usług poniżej kosztów ich świadczenia należy badać 

szczególnie  wnikliwie,  gdyż  istnieje  prawdopodobieństwo  zaistnienia  w  tym  przypadku 

deliktu, określonego w art. 15 u.z.n.k.  

Izba  stwierdziła  również,  że  co  do  odpadów  wielkogabarytowych  i  ulegających 

biodegradacji,  że  wbrew  wymogom  zamawiającego,  przystępujący  w  momencie  składania 

oferty, wymaganych umów na przewóz odpadów nie posiadał, zatem budzi to wątpliwość co 

do  podstawy  skalkulowania  cen  za  te  odpady,  skoro  umowy  zawarto  w 

sierpniu i  wrześniu 

br., kiedy cenę oferty przystępujący kalkulował w lipcu. Zamawiający, który otrzymał umowy 

z 

terminem  ich  zawarcia  miesiąc  i dłużej,  od  momentu  złożenia  oferty,  winien  wyjaśnić  jak 

kalkulowano ceny za rzeczone odpady i na jakiej podstawie. 

W ocenie Izby, n

a podstawie przedłożonych przez odwołującego dowodów w postaci 

kalkulacji  wraz  z  dowodami 

dotyczącymi  odpowiednio  poszczególnych  pozycji  kalkulacji, 

które w znacznej części objęto tajemnicą przedsiębiorstwa, odwołujący uprawdopodobnił, że 

należy  zweryfikować  przyjęte  przez  odwołującego  koszty  wynagrodzenia  personelu, 

utrzymanie i ubezpieczenie kosztów transportu, obciążenia publicznoprawne i koszty paliwa, 

a  także  ewentualnie  inne  koszty,  których  wysokość  powinna  być  udowodniona  przez 

przystępującego.  

Przystępujący  w  tym  zakresie  przedłożył  kalkulację,  którą  również  objął  tajemnicą 

przedsiębiorstwa.  Jednakże  wybiórcza  kalkulacja  nie  jest  w  stanie  zastąpić  postępowania 

wyjaśniającego  sposób  kalkulacji  ceny,  na  kanwie  art.  90  ust.  1  p.z.p.,  gdyż  nie  jest 

odpowiedzią  na  ukierunkowane  wezwanie  zamawiającego,  posiada  jedynie  kilka  pozycji 

wybranych  przez  przystępującego  i  co  najistotniejsze,  brak  jest  dowodów,  które  w  oparciu 

o art. 90 ust. 2 p.z.p., wykonawca wraz z sposobem kalkulacji ceny 

winien złożyć.  

Tym  niemniej 

w  ocenie  składu  orzekającego  dowód  przedłożony  przez 

przystępującego w postaci kalkulacji, której nie poparto żadnym dowodem, jest nieprzydatny 

dla  rozstrzygnięcia  postępowania,  gdyż  oceniając  działania  i  zaniechania  zamawiającego 

Izba  weryfikuje  prawidłowość  czynności  w  oparciu  o  dokumentację,  którą  zamawiający 

posiadał,  zaś  kalkulacja,  przedłożona  dopiero  na  rozprawie,  w  postępowaniu  przed 

zamawiającym  nie  istniała  i  nie  stanowiła  podstawy  dla  jego  czynności.  Postępowanie 

odwoławcze ma na celu kontrolę poprawności działań i zaniechań zamawiającego, a pisma 

składane  w  toku  postępowania  odwoławczego  nie  powinny  stanowić  substytutu  wyjaśnień, 

o 

których mowa w art. 90 ust. 1 p.z.p. 

Zamawiający zaś nie wykazał okoliczności przeciwnych, poprzestając na niczym nie 

popartych twierdzeniach, iż cena nie jest rażąco niska, ponieważ przekracza kwotę, na którą 

zamawiający oszacował wartość zamówienia. Umknęło przy tym uwadze zamawiającego, że 

wszystkie 

złożone  w  postępowaniu  oferty  tą  kwotę  przekraczają  i  to  znacznie  –  ceny  są 

wyższe  od  kwoty  zamawiającego  o  od  ok.  2 700 000,00  zł  do  ok.  14 990 000,00  zł,  zatem 

okoliczność  ta  powinna  również  wzbudzić  wątpliwości  zamawiającego  zarówno  w  zakresie 

ceny  zaoferowanej  przez  przystępującego,  jak  i  w  zakresie  prawidłowości  dokonanego 

szacowania. 

W  konsekwencji  powyższego  Izba  stwierdziła,  że  gdyby  zamawiający  prawidłowo 

zastosował art. 90 ust. 1 p.z.p. i dokonał subsumpcji zaistniałego stanu faktycznego do jego 

dyspozycji,  to  wówczas  musiałyby  po  jego stronie  powstać  uzasadnione  wątpliwości  co  do 

tego, 

czy  cena  zaoferowana  przez  przystępującego  może  być  rażąco  niska,  w  tym  budzi 

wątpliwości  co  do  możliwości  wykonania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  wymaganiami 

określonymi  przez  zamawiającego  i  wynikającymi  z  odrębnych  przepisów,  co  skutkowałoby 

zapoczątkowaniem  procedury  określonej  w  art.  90  p.z.p.  Jednakże  wobec  braku,  po 

powzięciu rzeczonych wątpliwości, działań przewidzianych w takim przypadku przez ustawę 

p.z.p., zaniechanie zamawiającego należy ocenić jako naruszenie art. 90 ust. 1 p.z.p. 

Odwołujący podniósł rozpoznawany zarzut jako naruszenie przez zamawiającego art. 

89  ust.  1 

pkt  4  p.z.p.  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  przystępującego,  jako 

zawierającej rażąco  niską cenę,  zaś w  sposób  ewentualny  naruszenia art.  90  ust.  1 p.z.p., 

jako zaniechanie wezwania do złożenia wyjaśnień sposobu kalkulacji ceny. 

Izba stwierdziła, że w stanie na dzień orzekania odwołujący nie wykazał stanowczych 

podstaw do jednoznacznej oceny, że oferta przystępującego powinna zostać odrzucona, co 

stanowiłoby  podstawę  do  naruszenia  przez  zamawiającego  art.  89  ust.  1  pkt  4  p.z.p. 

Dopiero przeprowadzenie 

postępowania  wyjaśniającego  spowodowałoby  odpowiednie 

i 

ukierunkowane  przez  zamawiającego,  a  zarazem  jednoznaczne  ustalenie  w  jaki  sposób 

przystępujący  skalkulował  ryczałtową  cenę  oferty  i  co  zostało  w  niej  zawarte,  również  czy 

obejmuje  pełen  zakres  zamówienia,  w  tym  szczegółowe  wytyczne  zamawiającego  zawarte 

w 

dokumentacji  postępowania  i  w  powszechnie  obowiązujących  przepisach  prawa 

wykonywania usługi gospodarowania odpadami. 

Podstaw

ą  rozstrzygnięcia  Izby,  w  zakresie  oddalenia  zarzutów  w  przedmiocie 

zaniechania odrzucenia oferty przystępującego, legła linia orzecznicza, którą podziela skład 

orzekający w niniejszej sprawie,  iż czynność odrzucenia oferty wykonawcy jest czynnością 

ostateczną  i  zastosowanie  instytucji  uregulowanej  w  art.  89  ust.  1  p.z.p.  winno  nastąpić 

dopiero  po  wyczerpaniu  wszystkich  przewidzianych  prawem  możliwości,  zmierzających  do 

wyjaśnienia lub uzupełnienia oferty, w celu jednoznacznego ustalenia co do zgodności oferty 

z  treścią  dokumentacji  postępowania,  zaś  podstawa  odrzucenia  winna  być  wykazana 

w 

sposób oczywisty, co do klarownie wskazanych treści zawartych w ofercie, w powiązaniu 

z 

dokumentacją  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego.  (por.  np.  wyrok  Sądu 

Okręgowego w Białymstoku z 24.11.2010 r. sygn. akt. II Ca 803/10.).  

Tym  bardziej,  że  posiadanie  informacji  jak  przystępujący  kalkulował  cenę  oferty, 

w 

tym  w  szczególności  co  było  podstawą  do  wyliczenia  kosztu  w  części  C  –  kosztów 

dodatkowych,  w  postaci  straty,  winno  być  zweryfikowane  w  oparciu  o  określone  przez 

ustawodawcę  możliwe  wady  oferty,  tj.  kalkulacja  ta  winna  być  zbadana  pod  kątem  

dyspozycji  art.  89  ust.  1  pkt  2 

p.z.p.,  ponieważ  nie  wiadomo  czy  w  ogóle  zobowiązanie 

wykonawcy  zawarte  w  ofercie  jest  zgodne  z  tym  wynikającym  ze  specyfikacji  istotnych 

warunków zamówienia, oferta może również nie zawierać pełnego zakresu prac, skoro jest 

niewyceniona  w  pełnym  zakresie,  stanowić  to  może  również  wadę  w  postaci  błędu 

w 

obliczeniu ceny lub kosztu, na kanwie art. 89 ust. 1 pkt 6 p.z.p., czego w stanie  na dzień 

wyrokowania,  jednoznacznego 

stwierdzić  nie  można.  Oczywiście  też,  jak  wskazywał 

odwołujący  oferta  może po  prostu  zawierać  cenę,  która  została  skalkulowana  w  wysokości 

rażąco niskiej w stosunku do przedmiotu zamówienia, w oparciu o art. 89 ust. 1 pkt 4 p.z.p., 

bądź  być  skalkulowana  w  sposób  prawidłowy,  zaś  przystępujący  w  sposób  przekonujący 

wyjaśni co legło u podstaw dokonania takiej wyceny. 

O

drzucenie  oferty  w  oparciu  o  którąkolwiek  przesłankę  powinno  być  dokonane 

w wyniku 

oceny przez zamawiającego otrzymanych wyjaśnień dotyczących ceny oferty, gdyż 

zgodnie z dyspozycją art. 89 ust. 1 p.z.p. stwierdzenie obowiązku odrzucenia oferty wymaga 

ustalenia  tego  faktu  w  sposób  niebudzący  wątpliwości.  Zatem  odrzucenie  oferty 

przystępującego winno być poprzedzone właściwym postępowaniem wyjaśniającym, w trybie 

art. 90 ust. 1 p.z.p. i z aprobatą należy odnieść się do ukształtowanej linii orzeczniczej oraz 

stanowiska  doktryny,  nakazującego  przeprowadzenie  postępowania  wyjaśniającego 

w 

przypadku  podejrzenia,  że  cena  może  być  w  sposób  nieuzasadniony  zaniżona,  nie 

uwzględniająca  wymogów  zamawiającego,  co  wyklucza  jakikolwiek  automatyzm  przy 

stwierdzaniu ist

nienia rażąco niskiej ceny (tak m.in. Krajowa Izba w Odwoławcza w wyrokach 

z 21.10.2015 r. sygn. akt KIO 2200/15, z 20.05.2016 r. KIO sygn. akt 750/16, z 5.05.2017 r. 

sygn.  akt  KIO  1940/17,  z  31.05.2017  r.  sygn.  akt  KIO  1001/17,  z  8.02.2018  r.  sygn.  akt 

152/18, por. 

też wyrok ETS z 22.06.1989 r., sygn. akt C – 103/88). 

Konkludując powyższe rozważania, w ocenie Izby, w stanie ustalonym w sprawie, nie 

można  obecnie  zastosować  art.  89  ust.  1  pkt  4  p.z.p.,  gdyż  dyspozycja  normy  wymaga 

ustalenia  w  sposób  nie  budzący  wątpliwości,  że  oferta  podlega  odrzuceniu,  co  nie  zostało 

wykazane przez odwołującego.  

Skład  orzekający  zaznacza,  że  nie  nakazał  zamawiającemu  przeprowadzenia 

czynności  wyjaśniających  sposób  kalkulacji  ceny  przystępującego,  w  oparciu  o  art.  90 ust. 

p.z.p.,  ponieważ  Izba  uwzględniła  dalej  idące  zarzuty  –  powodujące  wykluczenie 

wykonawcy  PHU  Komunalnik 

–  Sp.  z  o.  o.  we  Wrocławiu  z  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia publicznego. Zatem nakazanie zamawiającemu dokonanie ponownego badania 

oferty  wykonawcy  i 

wyjaśnienie  ceny  jego  oferty,  kiedy  wykonawca  ten  winien  być 

wykluczony z postępowania, jest niecelowe, bowiem wykluczenie wykonawcy ma dalej idący 

skutek  i  absorbuje  inne  czynności,  do  których  przeprowadzenia  Izba  mogłaby 

zamawiającego zobowiązać. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  oddaliła  zarzut  naruszenia  przez  zamawiającego  art. 

89 ust.  1  pkt  3  p.z.p.  w  zw.  z art.  3  ust.  1  ustawy  z  dnia  16  kwietnia  1993  r.  o zwalczaniu 

nieuczciwej  konkurencji  (Dz. U. z 2018  r.  poz.  419),  przez  zaniechanie  odrzucenia  oferty 

PHU  Komunalnik 

–  Sp.  z  o.  o.,  pomimo,  iż  jej  złożenie  stanowiło  czyn  nieuczciwej 

konkurencji  polegający  na  manipulacji  cenami  za  poszczególne  części  przedmiotu 

zamówienia,  określony  w  pkt  8  petitum  odwołania,  jako  zarzut  przedwczesny,  mając  na 

uwadze, 

że  w  sprawie  winien  być  najpierw  wdrożony  tryb  wezwania  do  wyjaśnienia 

w 

zakresie sposobu kalkulacji ceny oferty przystępującego. 

Odwołując  się  do  okoliczności  wywiedzionych  w  częściowym  uwzględnieniu  zarzutu 

nr 7 z odwołania, należy wskazać, iż w sprawie sposób kalkulacji ceny przystępującego nie 

był weryfikowany przez zamawiającego.  

W  związku  z  powyższym,  nie  jest  możliwe  ustalenie  jak  przystępujący  swoją  cenę 

kalkulował,  a  zatem  nie  jest  możliwe  również  dokonanie  kwalifikacji  jego  działania  przez 

pryzmat normy art. 89 ust. 1 pkt 3 p.z.p. w zw. z art. 3 ust. 1 z.n.k.  

Rozstrzygnięcie  o kosztach  postępowania  odwoławczego  wydano  na  podstawie  art. 

192  ust.  9 i 10 

p.z.p.,  tj.  stosownie  do  wyniku  postępowania,  z  uwzględnieniem  §  3  pkt 

1 i 2 

lit.  b  oraz  § 5 ust.  2  pkt  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca 

2010 r.  w 

sprawie  wysokości  i sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów 

kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r. poz. 972), 

obciążając  zamawiającego  kosztami  postępowania  odwoławczego  w  postaci  wpisu 

i 

wynagrodzenia pełnomocnika odwołującego, zgodnie ze złożoną fakturą VAT. 

Przewodniczący: 

…………………………