KIO 75/18 Sygn. akt: KIO 75/18 WYROK dnia 24 stycznia 2018 r.

Sygn. akt: KIO 75/18 

WYROK 

z dnia 24 stycznia 2018 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Renata Tubisz 

Protokolant:             Edyta Paziewska  

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 stycznia 2018 r. w Warszawie odwołania wniesionego 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 15 stycznia 2018 roku przez odwołującego: 

T.  B. 

prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  T.  B.Firma  Handlowo  -  Usługowa 

VENUS  ul.  Jerzmanowskiego  14;  30-

836  Kraków  w  postępowaniu  prowadzonym  przez 

zamawiającego: Kopalnia Soli „Wieliczka” Spółka Akcyjna ul. Park Kingi 1; 32-020 Wieliczka  

przy  udziale 

przystępującego  po  stronie  zamawiającego:  P.  B.  prowadzący  działalność 

gospodarczą pod nazwą P. Bi. Bielicztrade ul. Kielecka 23; 26-067 Promnik    

orzeka: 

1.  uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  zamawiającemu  unieważnienie  czynności  odrzucenia 

oferty  odwołującego  oraz  nakazuje  sprostowanie  w  trybie  oczywistej  omyłki  pisarskiej 

rozbieżności w ofercie odwołującego całkowitego wynagrodzenia w opisie cyfrowym i słownym 

z uwzględnieniem sprostowania odwołującego w piśmie z dnia 29 grudnia 2017 roku.  

2. kosztami postępowania obciąża Kopalnię Soli „Wieliczka” Spółka Akcyjna ul. Park Kingi 1; 

32-020 Wieliczka  

 i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15.000,00  zł  00  gr 

(słownie: piętnaście tysięcy złotych ) uiszczoną przez T. B. prowadzący działalność 

gospodarczą  pod  nazwą  T.  B.  Firma  Handlowo  -  Usługowa  VENUS  ul. 

Jerzmanowskiego 14; 30-

836 Kraków tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza od Kopalni Soli „Wieliczka” Spółka Akcyjna ul. Park Kingi 1; 32-020 Wieliczka 

na rzecz T. B. 

prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą T. B. Firma Handlowo 

Usługowa VENUS ul. Jerzmanowskiego 14; 30-836 Kraków kwotę 18.600 zł 00  gr 

(słownie:  osiemnaście  tysięcy  sześćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty 

postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  wpisu  od  odwołania  i 

wynagrodzenia pełnomocnika odwołującego.  

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - 

Prawo zamówień publicznych 

(t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 907 

z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za pośrednictwem  Prezesa  Krajowej Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Krakowie 

Przewodniczący:      …………… 

Uzasadnienie 

Odwołujący złożył o następującej treści odwołanie  

Pismem  z 

dnia  12  stycznia    2018  roku  odwołujący  to  jest  Firma  Handlowo-Usługowa 

VENUS T. B. Ul. Jerzmanowskiego 14, 30-

836 Kraków wniósł odwołanie w postępowaniu 

prowadzonym  przez  zamawiającego  to  jest    Kopalnię  Soli  „Wieliczka”  Spółka  Akcyjna  z 

siedzibą w Wieliczce Park Kingi 1, w sprawie  udzielenia zamówienia publicznego w trybie 

przetargu nieograniczonego na „wyposażenie systemu bezprzewodowej transmisji głosu w 

słuchawki jednorazowego użytku, Nr wewnętrzny  sprawy KSW/2017/EL/113. 

Odwołujący działając w oparciu o art.180 ust. 4 w zw. z art.179 ust.1 ustawy z 29 stycznia 

2004 r. 

— Prawo zamówień publicznych ( j.t. Dz. U. z 2017 r poz. 1579 ze zm.) zwanej dalej 

„ustawą”,  wniósł  odwołanie od  niezgodnej  z  przepisami ustawy  czynności  podjętej  przez 

zamawiającego polegającej na odrzuceniu oferty odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 

pkt.1 ustawy. 

Odwołujący wnosi niniejsze odwołanie w oparciu o art.179 ust 1 ustawy i oświadcza iż jest 

Wykonawcą, który ma interes w uzyskaniu zamówienia i może ponieść szkodę w wyniku 

naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy gdyż oferta, którą przedstawił gdyby 

nie została odrzucona, byłaby ofertą najkorzystniejszą i odwołujący uzyskałby zamówienie. 

Zamawiającemu zarzuca naruszenie: 

1/ art. 89 ust.1 

pkt. 1 ustawy poprzez błędne przyjęcie, że oferta złożona przez wykonawcę -

o

dwołującego jest niezgodna z ustawą; 

2/ art. 14 ustawy poprzez błędne zdefiniowanie pojęcia „oferta” oraz pojęcia  „oświadczenie 

woli” co skutkowało odrzuceniem oferty na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy poprzez uznanie, 

że  wykonawca  złożył  w  ramach  jednej  oferty  dwa  równoważne  oświadczenia  woli  w 

przedmiocie ceny; 

3/ art. 87 ust. 1 ustawy poprzez niedołożenie należytej staranności i zaniechanie żądania od 

Wykonawcy wyjaśnień dotyczących treści złożonej oferty; 

4/ art. 87 ust.2 pkt. 1 i 3 ustawy poprzez niedopełnienia obowiązku ustawowego poprawienia 

w ofercie oczywistej omyłki pisarskiej lub innej omyłki polegającej na niezgodności oferty ze 

specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia  nie  powodujących  istotnych  zmian  w  treści 

oferty; 

5/ art. 2 pkt. 1 w związku z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 maja 2014 roku o informowaniu 

o cenach towarów i usług poprzez przyjęcie błędnej wykładni pojęcia „cena”. 

6/  punktu  IX  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  poprzez  nie  przyjęcie  i  brak 

odpowiedzi  na  złożoną  przez  odwołującego  informację  co  do  zaistniałej  omyłki  w  złożonej 

ofercie. 

W tym stanie rzeczy wnosi o: 

1.  u

nieważnienie  czynności  zamawiającego  polegającej  na  odrzuceniu  oferty 

odwołującego, 

2.  nakazanie  zamawiającemu  powtórzenia  czynności  zbadania  ofert  oraz  zastosowanie 

normy 

prawnej  określonej  w  art.  87  ust.  2  ewentualnie  nakazanie  zamawiającemu 

zastosowania  art.  87  ust  1  lub  przyjęcia  złożonej  w  trybie  pkt  IX  specyfikacji  istotnych 

warunków zamówienia informacji co do omyłki w ofercie, 

3. zasądzenie zwrotu kosztów postępowania zgodnie z Rozporządzeniem Prezesa Rady 

Ministrów z dnia 15 marca 2010 roku w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od 

odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania 

w tym wpisu, kosztów wynagrodzenia pełnomocnika oraz kosztów dojazdów. 

W uzasadnieniu przedstawiono następującą argumentację formalną i prawną.  

Zamawiający  odrzucił  ofertę  odwołującego  pismem  z  dnia  04.012018  r.  (dostarczonym 

Odwołującemu w dniu 5.01.2018 r) jednocześnie zarzucając treści złożonej oferty, że jest 

niezgodna  z  ustawą.  Uzasadnieniem  owej  domniemanej  niezgodności  miała  być 

okoliczność, że odwołujący wbrew ustawie złożył dwie oferty, czy też w ramach jednej oferty 

dwa oświadczenia woli co do ceny. 

W  rzeczywistości,  co  zauważył  także  zamawiający  w  uzasadnieniu  odrzucenia  oferty 

nastąpiła  rozbieżność  pomiędzy  wynagrodzeniem  określonym  liczbowo  i  słownie. 

Wykonawca  zamiast  określić  słownie  cenę  na  jeden  milion  sto  osiemdziesiąt  tysięcy 

złotych, co odpowiadało by wartości wyrażonej liczbowo 1. 1 80. 000 zł, użył zwrotu jeden 

milion sto osiemdziesiąt tysięcy osiemset złotych. Rozbieżność polegała więc na omyłce 

takiej, że w cenie wyrażonej słownie znalazło się słowo osiemset, które nie powinno się tam 

znaleźć a znalazło się przez nieuwagę odwołującego. 

W związku z okolicznością, że ustawa prawo zamówień publicznych nie definiuje pojęcia 

„oferta”,  ani  też  pojęcia  „oświadczenie  woli”  art.  14  ustawy  odsyła  w  tym  zakresie  do 

regulacji  kodeksu  cywilnego  (kc).  Na  gruncie  prawa  cywilnego  pojęcie  oferty  zostało 

zdefiniowane w art. 66 § 1 k.c. wskazano dwie konstytutywne cechy oferty, stwierdzając, 

że jest to stanowcza propozycja zawarcia umowy skierowana do drugiej strony, określająca 

jej istotne postanowienia. 

W  świetle  powyższej  legalnej  definicji  oferty  obowiązującej  także  na  gruncie  zamówień 

publicznych  nic  do  przyjęcia  jest  pogląd,  że  wykonawca  złożył  dwie  oferty.  Użycie  w 

określeniu ceny słownie dodatkowego zwrotu osiemset, które spowodowało w skali całej 

ceny określonej na jeden milion osiemset tysięcy złotych 

rozbieżność ceny określonej słownie i cyfrowo o osiemset złotych, nic stanowi nowej czy 

też innej oferty, a jest tylko omyłkowo użytym słowem w ramach jednego oświadczenia woli. 

Takie  rozumienie  związane  jest  z  ogólnie  pojętymi  dyrektywami  wykładni  odnośnie 

oświadczeń woli. Dyrektywy te wypracowane zostały przez orzecznictwo w szczególności 

Sądu  Najwyższego  na  gruncie  prawa  cywilnego,  którego  obowiązek  zastosowania  do 

zamówień  publicznych  wynika  wprost  z  art.  14  ustawy  prawo  zamówień  publicznych. 

Oświadczenia woli ich rozumienie i wykładnię reguluje norma zawarta w art. 65 k.c. z której 

wynika,  że  zasady  tłumaczenia  oświadczeń  woli  wymagają  uwzględnienia  całego 

złożonego oświadczenia woli, a nie tylko wybranego dowolnie fragmentu (por. wyr. SN z 

dnia 26 sierpnia 1994 r., I CKN 100/94, Lex nr 293258; wyr. SN z dnia 29 stycznia 2002 r., 

V CKN 679/00, Lex nr 54342; wyr. SN z dnia 23 września 2004 r., III CK 400/03, Lex nr 

174201; wyr. SN z dnia 21 sierpnia 2008 r., IV CSK 159/08, Lex nr 466005; wyr. SN z dnia 

5 marca 2010 r., IV CSK 382/09, Lex nr 852584; wyr. SN z dnia 3 lutego 2011 r., I CSK 

348/10, Lex nr 936479). 

W świetle powyższych argumentów nadanie przez Zamawiającego waloru oferty czy też 

oświadczenia  woli  zwrotowi  „osiemset”,  jest  nieuprawnione  sprzeczne  w  ustawą  i 

bezzasadne, gdyż jeżeli na podstawie zabiegów interpretacyjnych podjętych w myśl art. 65 

k.c. nie da się przypisać wypowiedzi strony żadnego racjonalnego znaczenia, nie można 

wypowiedzi  tej  potraktować  jako  oświadczenia  woli,  a  tym  samym  nie  podlega  ona  już 

dalszej  wykładni.  W.  Robaczyński  [w:]  Kodeks  cywilny...,  red.  M.  Pyziak-  Szafnicka,  P. 

Księżak,  s.  755.  Stanowisko  takie  znajduje  potwierdzenie  także  w  orzecznictwie  Sądu 

Najwyższego Wyrok SN z dnia 22 czerwca 2006 r., V CSK 70/06, OSNC 2007, nr 4, poz. 

59,  który  stanowi,  że  Reguły  wykładni  oświadczeń  woli  należy  stosować  nie  tylko  do 

ustalenia  treści  złożonych  oświadczeń  woli,  ale  także  do  stwierdzenia,  czy  dane 

zachowania stron stanowią oświadczenia woli. 

Interpretacja  zwrotu  c

zy  szerzej:  zachowania osoby  składającej  oświadczenie  woli,  musi 

uwzględniać  również  jego  kontekst  —  językowy,  czyli  pozostałe  elementy  wypowiedzi, 

której  jest  on  składnikiem,  oraz  sytuacyjny,  to  jest  okoliczności  poprzedzające  złożenie 

oświadczenia woli, towarzyszące złożeniu oświadczenia woli, a niejednokrotnie i te, które 

nastąpiły później i mogą świadczyć o tym, jak same strony rozumiały złożone oświadczenia. 

Zob. wyroki SN z 18.11.2016 r., I CSK 802/15, LEX nr 2182269 i z 25.11.2016 r., V CSK 

83/16, LEX nr 2182666. 

W związku z powyższą argumentacją w złożonej przez wykonawcę — odwołującego ofercie 

mamy  do  czynienia  z  omyłką  pisarską.  Jako,  że  ustawa  prawo  zamówień  publicznych 

posługuje się pojęciem omyłki pisarskiej, jednak nie wyjaśnia znaczenia tego zwrotu, należy 

dokonać  wykładni  tego  pojęcia  w  oparciu  o  dotychczasowy  dorobek  orzeczniczy  oraz 

dorobek  judykatury  w  tym  zakresie  w  szczególności  korzystając  z  dyrektyw  wykładni 

systemowej. Za błąd pisarski uważa się więc niewłaściwe użycie wyrazu, nieprzestrzeganie 

zasad gramatycznych, a nawet opuszczenie wyrazów lub liter, gdy okoliczność ta wynika z 

brzmienia treści zdania. 

Zgodnie z wyrokiem NSA w Warszawie z 23.04.2001 r., II SA 863/00, LEX nr 75522, „błąd 

pisarski - to widoczne, wbrew 

zamierzeniu (...) niewłaściwe użycie wyrazu, widocznie mylna 

pisownia albo widoczne niezamierzone opuszczenie jednego lub więcej wyrazów”. 

Podobną definicję i rozumienie pojęcia omyłki czy też błędu pisarskiego znaleźć możemy 

w orzecznictwie innych składów NSA. 

Pojęcie  oczywistego  błędu  pisarskiego,  równoważnego  „oczywistej  omyłce  pisarskiej”, 

rozważał  Naczelny  Sąd  Administracyjny  w  Gdańsku  w  wyroku  z  16.12.1987  r.,  SA/Gd 

679/87,  ONSA  1987/2,  poz.  90,  który  stwierdził  ,  że  „przy  wykładni  tego  pojęcia  należy 

przyjąć,  że  oczywistość  polega  na  tym,  iż  okoliczność  popełnienia  błędu  nie  budzi 

wątpliwości przy porównaniu z innymi dokumentami, zwłaszcza z wcześniej sporządzonymi 

aktami  (...),  których  dane  są  reprodukowane  w  akcie.  Za  oczywisty  błąd  pisarski  należy 

uznać taką niedokładność, która nie znalazłaby  się w akcie, gdyby uczestnicy czynności 

(...)  wykazali  należytą  staranność. W  szczególności  chodzi  tu  o  przeoczenie,  że  coś  źle 

odczytano,  pominięto  przy  pisaniu,  wpisano  w  niewłaściwej  rubryce  albo  przeinaczono 

części wyrazu”. 

Podobne rozumienie i wskazówki znajdziemy w wyroku Sądu Okręgowego w Gdańsku z 

21 maja 2008 r. (XII Ga 151/08, LEX nr 621204) określono, że: „Błąd pisarski to »widoczne, 

wbrew zamierzeniu, niewłaściwe użycie wyrazu, widocznie mylna pisownia albo widocznie 

niezamierzone opuszczenie jednego lub więcej wyrazów itp.«. Natomiast omyłki pisarskie 

są to omyłki stojące na równi z błędami pisarskimi lub rachunkowymi, a zatem tylko omyłki 

polegające na tym, że wyrażono coś, co jest niezgodne z myślą niedwuznacznie wyrażoną 

przez podmiot, a zostało wypowiedziane tylko przez przeoczenie, niewłaściwy dobór słów 

itp.”. 

W świetle powyższego zamawiający winien potraktować, że wykonawca dokonał w swojej 

ofercie  omyłki  pisarskiej  i  w  związku  z  tym  zobowiązany  był  do  poprawy  takiej  omyłki  i 

poinformowaniu o tej czynności wykonawcę. Obowiązek zamawiającego wynika wprost z 

art. 87 ust 2 pkt 1. ustawy. Podkreślić również trzeba, że czynność poprawienia oferty w 

zakresie omyłki pisarskiej ma charakter obligatoryjny i zamawiający nie może się uchylić od 

jej wykonania nawet w sytuacji gdy jego zdaniem omyłka ma charakter istotny. 

Zwrócić  należy  uwagę  na  okoliczność,  że  specyfikacja  istotnych  warunków  zamówienia 

nakładała  na  wykonawcę  obowiązek  określenia  ceny  zarówno  słownie  jak  i  w  postaci 

liczbowej. Twierdzenie więc, że podanie obu tych wartości jednak z opisaną rozbieżnością 

wynikającą  z  omyłki  wykonawcy  to  dwie  oferty  czy  dwa  oświadczenia  woli,  co  jest 

niezgodne z ustawą jest bardzo dużym nadużyciem ze strony zamawiającego. 

Zamawiający  zobowiązany  był  do  dokonania  poprawki  w  ofercie  nawet  jeśli  nic 

zakwalifikował  by  omyłki  wykonawcy  w  kategoriach  omyłki  pisarskiej,  lecz  innej  omyłki 

polegającej na niezgodności oferty ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia. 

W takim wypadku dokładając należytej staranności winien był zbadać przed odrzuceniem 

oferty czy nie zachodzą przesłanki określone w art. 87. ust 2 pkt 3 ustawy prawo zamówień 

publicznych.  Zbadanie  treści  oferty  w  kontekście  tego  przepisu  doprowadziło  by 

za

mawiającego do konkluzji, że popełniona przez  wykonawcę omyłka nie ma charakteru 

„istotnego” i powinna być poprawiona w zgodzie z treścią przepisu. 

Wprowadzenie  przepisu  art.  87  ust.  2  miało  na  celu  wyeliminowanie  sytuacji,  w  których 

stwierdzone  w  ofertach 

niedokładności,  rozbieżności,  niespójności  prowadziły  do 

odrzucenia oferty. Ustawodawca wprowadzając powołany przepis dał prymat obowiązkowi 

korygowania  ofert  wykonawców,  w  granicach  określonych  przez  prawo,  na  dalszy  plan 

przesuwając formalizm postępowania. 

Wskazuje  się  na  wątpliwości  interpretacyjne,  jakie  budzi  art.  87  ust.  2  pkt  3.  Trudno 

jednoznacznie  określić,  na  czym  mogą  polegać  nieistotne  zmiany  w  treści  oferty.  Jak 

zauważono  w  wyroku  KIO  z  17.04.2015  r.  (KIO  674/15,  LEX  nr  1755871),  „granicą 

dopu

szczalności takiej zmiany jest to, aby nie miała ona istotnego charakteru. Przy czym 

ocena tej kwestii jest uzależniona od okoliczności konkretnej sprawy: na ile zmiana oddaje 

pierwotny sens i znaczenie treści oferty, a na ile stanowi wytworzenie całkowicie nowego 

oświadczenia, odmiennego od złożonego przez wykonawcę w stopniu nakazującym uznać, 

że wykonawca nie złożyłby takiego oświadczenia, gdyż nie odzwierciedla ono jego intencji 

co do treści składanej oferty. O istotności takiej zmiany może zatem decydować zmiana 

wielkości ceny, zmiana zakresu przedmiotu świadczenia lub oba te czynniki występujące 

jednocześnie.  Może,  ale  nie  musi,  gdyż  dla  oceny  istotności  wprowadzanych  zmian 

znaczenie ma ich zakres w stosunku do całości treści oferty i przedmiotu zamówienia”. 

W  świetle  powyższej  tezy  z  orzecznictwa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  trudno  uznać, 

przyjmując  nawet  literalne brzmienie treści  oferty Wykonawcy  i  istniejącej  w  jego  ofercie 

rozbieżności powstałej na skutek omyłki, że zmiana wielkości ceny z kwoty jeden milion sto 

osiemdziesiąt tysięcy złotych na jeden milion sto osiemdziesiąt tysięcy osiemset złotych jest 

zmianą istotną. Różnica stanowi 0,067% czyli sześćdziesiąt siedem setnych procenta ceny 

i trudno uznać taką omyłkę czy rozbieżność za istotną zmianę w treści oferty a tym bardziej 

za złożenie odmiennego oświadczenia woli. 

Zamawiający  w  toku  dokonywania  czynności  związanych  z  udzieleniem  zamówienia 

poprzedzających odrzucenie oferty powinien dążyć do wyjaśnienia jej treści. Uprawnienie 

takie a nawet obowi

ązek wynika z treści art. 87 ust. 1 ustawy 

Artykuł  87  ust.  1  prawa  zamówień  publicznych  należy  odczytywać  zarówno  jako 

uprawnienie Zamawiającego zależne od jego uznania, jak i prawo do żądania wyjaśnień 

powiązane  z  obowiązkiem  ich  zażądania  w  celu  dochowania  wymaganej  staranności  w 

procedurze badania i oceny ofert. Uprawnienie do żądania wyjaśnień treści oferty przeradza 

się w obowiązek, gdy oferta zawiera postanowienia niejasne, sprzeczne lub gdy jej treści 

nie da się jednoznacznie i stanowczo wywieść bez udziału wykonawcy (por. wyroki KIO z 

dnia  13  sierpnia  2009  r.,  KIO/UZP  992/09,  LEX  nr  512872  i  z  dnia  3  grudnia  2009  r., 

KIO/UZP 1519/09; KIO/UZP 1520/09, LEX nr 536804). Skoro zamawiający ma wątpliwości, 

dotyczące  treści  złożonej  oferty, musi  te  wątpliwości  przed  odrzuceniem oferty  wyjaśnić. 

Przed  zawarciem  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  w  każdym  przypadku 

zamawiający obowiązany jest wyjaśnić wszelkie wątpliwości, a nawet powtórzyć czynność 

badania lub oceny oferty, nawet wówczas, gdy nie są one przedmiotem odwołania. 

W wyroku KIO z dnia 5 stycznia 2012 r., KIO 2743/11, www.uzp.gov.pl, 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  wskazała,  że:  ’’Zamawiający  będący  podmiotem 

odpowiedzialnym  za  przygotowanie  i  przeprowadzenie  postępowania  powinien  dołożyć 

należytej staranności, aby dokonać wyboru oferty najkorzystniejszej, a wykonawcy, który ją 

złożył, powierzyć realizację zamówienia. Stwierdzić dalej należy, że w realiach konkretnej 

sprawy, zanim zamawiający podejmie decyzję o odrzuceniu oferty jako niezgodnej z treścią 

siwz, zobowiązany jest wszechstronnie ją zbadać, bacząc, by wyjaśnić w trybie opisanym 

w art. 87 ust. 1 p.z.p. stwierdzone nieprawidłowości i dokonać poprawy omyłek zgodnie z 

dyrektywami wyrażonymi w art. 87 ust. 2 pkt 1-3 p.z.p. Dopiero wyczerpanie tej procedury 

uprawnia  zamawiającego  do  ustalenia,  że  treść  oferty  nie  odpowiada  treści  siwz,  a  w 

konsekwencji  odrzucenia  oferty  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  2  p.z.p.  (zob.  wyrok  KIO 

1514/11 z dnia 29 lipca 2011 r.). Granice dopuszczalnej ingerencji zama

wiającego w treść 

oferty  zakreśla  przepis  art.  87  ust.  2  pkt  1-3  p.z.p.,  opisujący  zasady  rządzące 

poprawianiem omyłek”. 

Tak też wskazano również w wyroku KIO z 9.03.2010 r. (KIO/UZP 149/10, LEX nr 640013), 

w którym stwierdzono, że: „skorzystanie z jego dyspozycji (art. 87 ust. 1 pzp) nie jest verba 

legis czynnością obligatoryjną, lecz uprawnieniem zamawiającego, to jednak obowiązkiem 

zamawiającego  działającego  z  należytą  starannością  jest  wykorzystanie  środków  w 

skazanych przez ustawodawcę celem wyjaśnienia treści oferty, która może być poprawna 

merytorycznie, przed dokonaniem jej odrzucenia. Wskazać należy, że wyjaśnienia złożone 

przez wykonawcę w trybie art. 87 ust. 1 ustawy stanowią wykładnię oświadczenia woli — 

oferty  i  wiążą  wykonawcę  na  równi  z  treścią  oferty”,  oraz  w  wyroku  KIO  z  5.11.2009  r. 

(KIO/UZP  1443/09,  LEX  nr  533255),  w  którym  rozstrzygnięto,  że:  „Zgodnie  z 

przeważającym  stanowiskiem  doktryny  i  orzecznictwa  czynność  odrzucenia  oferty  na 

podstawie art.  89  ust.  1 pkt  2  Pzp winno poprzedzić  wezwanie do  złożenia wyjaśnień  w 

trybie art. 87 ust. 1 Pzp”. 

Przy  badaniu  „istotności”  należy  więc  wziąć  pod  uwagę  całokształt  okoliczności  sprawy, 

zarówno  z  uwzględnieniem  następstw  i  konsekwencji  zmian  dla  treści  oferty,  jak  i  z 

uwzględnieniem samego rodzaju i charakteru poprawianych niezgodności oraz sposobu ich 

przeprowadzenia. Jak zauważono w wyroku KIO z 30.06.2010 r. (KIO 1127/10 (465) ), „w 

związku z tym decyzja w przedmiocie możliwości zastosowania art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy 

Prawo  zamówień  publicznych  winna  być  podejmowana  każdorazowo  z  uwzględnieniem 

całokształtu indywidualnych okoliczności sprawy, zarówno z uwzględnieniem następstw i 

konsekwencji zmian dla treści oferty, jak i z uwzględnieniem samego rodzaju i charakteru 

poprawianych niezgodności oraz sposobu ich przeprowadzenia (...)”. 

Mimo iż z treści art. 87 ust. 2 pkt 3 wynika, że dokonywanie poprawek jest samodzielną 

czynnością Zamawiającego (bez udziału wykonawcy), to jednak poprawianie omyłek może 

być poprzedzone wyjaśnieniami treści oferty dokonywanymi na podstawie art. 87 ust. 1. 

W orzecznictwie istnieje również stanowisko, zgodnie z którym wbrew literalnemu brzmieniu 

art.  87  ust.  1  p.z.p.,  w  którym  użyto  słowa  „może”  („w  toku  badania  i  oceny  ofert 

zamawiający  może żądać  od  wykonawców  wyjaśnień  dotyczących złożonych ofert”),  nie 

można  wywodzić,  iż  wyjaśnienie  treści  oferty  stanowi  wyłącznie  uprawnienie 

zamawiającego. Uznaje się, że skorzystanie z procedury opisanej w powołanym przepisie 

stanowi  obowiązek  zamawiającego,  jeśli  stwierdzone  niejasności  mogą  skutkować 

odrzuceniem  oferty  wykonawcy  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  2  p.z.p.  Inne  rozumienie 

komentowanego przepisu stałoby 

w sprzeczności z zasadą wskazaną w art. 7 ust. 1 p.z.p. i mogłoby prowadzić do udzielenia 

zamówienia wykonawcy, którego oferta nie jest najkorzystniejsza. 

Zamawiający więc zdaniem odwołującego nie dopełnił należytej staranności przy udzielaniu 

zamówienia  i  uchybił  przepisom  ustawy,  gdyż  nie  zastosował  żadnego  z  trybów 

przewidzianych ustawą pomimo, że mógł zastosować każdy z nich w toku badania i oceny 

oferty  powtórzenia  której  to  czynności  domaga  się  odwołujący.  Zaniechanie  czynności 

wymaganych przez ustawę stanowi istotne naruszenie proceduralne. 

Zgodnie z wyrokiem KIO z 5.11.2009 r. (KIO/UZP 1443/09, LEX nr 533255): „określenie »w 

toku  badania  i  oceny  ofert«,  o  którym  mowa  w  art.  87  ust.  1,  należy  rozumieć  jako 

obejmujące  etap  od  otwarcia  ofert  aż  do  czasu  wyboru  najkorzystniejszej  oferty.  W  tym 

okresie zamawiający  może żądać od  wykonawców  wyjaśnień  odnoszących się do  treści 

złożonych ofert. Z przepisu wynikałoby, że jest to uprawnienie zamawiającego, jednakże 

wiele  wyroków  zespołów  arbitrów  wskazuje,  że  zaniechanie  przez  zamawiającego  tego 

trybu  postępowania  rektyfikacyjnego,  w  sytuacji  gdy  takie  wątpliwości  istniały,  może  być 

uznane za naruszenie przepisów postępowania”. 

Zamawiający naruszył także specyfikację istotnych warunków zamówienia a konkretnie jej 

punkt  IX.  Punkt  ten  stanowi,  że  pomiędzy  stronami  w  trakcie  udzielania  zmówienia 

dopuszczalna  jest  forma  komunikacji  zw

iązana  z  postępowaniem.  ”  W  postępowaniu  o 

udzielenie  zamówienia  oświadczenia,  wnioski,  zawiadomienia  oraz  informacje 

Zamawiający  i  Wykonawcy  przekazują  pisemnie,  faksem  lub  za  pośrednictwem  poczty 

elektronicznej 

(•••)” 

Wobec powyższego zapisu Wykonawca skorzystał z możliwości jaką dopuścił Zamawiający 

i dnia 29 grudnia 2017 r. złożył wyjaśnienie odnośnie popełnionej omyłki przy sporządzaniu 

oferty. Wyjaśnienie to nie spotkało się z żadną odpowiedzą ze strony zamawiającego, jak 

też  nie  zostało  wzięte  pod  uwagę.  Tak  więc  specyfikacja,  do  której  postanowień  nie 

zastosował się zamawiający dawała stronom, prawo do kontaktu w formie zawiadomień, 

informacji, wniosków procedura ta jednak nie została wykorzystana. 

Zamawiający  wyszedł  z  błędnego  założenia,  że  nie  da  się  wyjaśnić  omyłki  pisarskiej 

poprzez zażądanie wyjaśnień, samodzielne sprostowanie oferty, czy też w postaci przyjęcia 

do  wiadomości  skierowanej  do  niego  przez  Wykonawcę  informacji  bez  jak  to  określił 

„negocjacji ceny „co jest w świetle przytoczonych argumentów absurdalnym tłumaczeniem 

stojącym  w  sprzeczności  z  ideą  wyboru  najkorzystniejszej  oferty,  którą  w  przypadku 

dokonania  wskazanych  a  zaniechanych  przez  zamawiającego  czynności  była  by  oferta 

odwołującego. 

Należy zwrócić także uwagę na naruszenie przez Zamawiającego art. 2 pkt 1 w związku z 

art.  3.  Ustawy  z  dnia  9  maja  2014  o  informowaniu  o  cenach  towarów  i  usług,  który  na 

potrzeby  zamówień  publicznych  definiuje  rozumienie  pojęcia  „cena”  —  i  określa  ją  jako 

wartość  wyrażoną  w  jednostkach  pieniężnych,  którą  kupujący  jest  obowiązany  zapłacić 

przedsiębiorcy za towar lub usługę; 

Po  dokonaniu  wykładni  językowej  pojęcia  „cena”,  które  definiowane  jest  przez  pojęcie 

wartość  i  zdekodowanie  pojęcia  wartość  w  świetle  słownika  języka  polskiego,  przyjąć 

należy, za słownikiem PWN definicję pojęcia wartość „ Wartość  - «liczba określająca, ile 

jednostek zawiera dana wielkość fizyczna podstawowe pojęcie matematyczne, określane 

za pomocą cyfr.” W związku z tak ujętym pojęciem ceny i definicją pojęcia wartości w języku 

pol

skim przyjąć należy, że cena w świetle ustawy prawo zamówień publicznych powinna 

być określana za pomocą wyłącznie cyfr. Taka też jest praktyka określania cen za towary i 

usługi w świetle ustawy o informowaniu o cenach towarów i usług. Wszędzie gdzie ustawa 

ta ma zastosowanie cena określona jest za pomocą cyfr. 

W  związku  z  tym  powoływanie  się  na  błąd  lub  omyłkę  w  cenie  określonej  słownie  jest 

niezgodne z ustawą, gdyż cena to wartość inaczej liczba jednostek określana za pomocą 

cyfr.  Jest  to  pojęcie  matematyczne  i  dlatego  określenie  jej  liczbowo  daje  wystarczającą 

podstawę do przyjęcia ceny ofertowej jako ceny wyrażonej cyframi. 

W  świetle  przedstawionych  zarzutów  i  powołanej  argumentacji  wnosi  i  wywodzi  jak    na 

wstępie. 

Zamawiający udzielił odpowiedzi na odwołanie  

Pismem z dnia 23.01.2018 r. Znak pisma: KSW/2017/EU113 zamawiający wniósł  

odpowiedź na odwołanie. 

W 

imieniu zamawiającego w oparciu o treść art. 186 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 29 stycznia 

2004 r. - Prawo zam

ówień publicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1579 ze zm., zwana dalej 

jako  „Pzp”)  w  odpowiedzi  na  odwołanie  wniesione  w  dniu  15  stycznia  2018  roku  w 

postępowaniu  w  sprawie  udzielenia  zamówienia  publicznego  prowadzonego  w  trybie 

przetargu nieograniczonego pn. 

„Wyposażenie systemu bezprzewodowej transmisji głosu 

w słuchawki jednorazowego użytku” (Nr sprawy KSW/2017/ElJ113), wniesiono o: 

oddalenie odwołania z uwagi na oczywistą bezzasadność podniesionych zarzutów;  

zasądzenie od odwołującego zwrotu kosztów (wg rachunków, które zostaną przedłożone 

na posiedzeniu bądź rozprawie). 

W uzasadnieniu przedstawiono następującą argumentację formalną i prawną.  

Przedstawiono stanowisko zamawiającego jak poniżej.  

Zamawiający działając na podstawie art. 186 ust 1 ustawy Pzp, składa niniejszą odpowiedź 

na odwołanie, tym samym podtrzymując i uznając za prawidłowe czynności podjęte przez 

Zamawiającego  w  toku  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn. 

„Wyposażenie  systemu  bezprzewodowej  transmisji  głosu  w  słuchawki  jednorazowego 

użytku”. 

 Stan faktyczny sprawy 

W  dniu  4  stycznia  2018  r.,  Zamawiający  po  dokonaniu  analizy  treści  ofert  złożonych  w 

przedmiotowym  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  dokonał  czynności 

odrzucenia  oferty  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  pn.  „Wyposażenie  systemu 

bezprzewodowej  transmisji  głosu  w  słuchawki  jednorazowego  użytku”  powołując  się  na 

okoliczność niezgodności oferty Wykonawcy z ustawą, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 1) 

w  zw.  z  art.  82  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych.  Jako  uzasadnienie  wyżej 

wskazanej  czynności  Zamawiający  wskazał,  że  w  ofercie  Odwołującego  wystąpiła 

rozbieżność  między  wynagrodzeniem  ryczałtowym  brutto  podanym  liczbowo  i  słownie. 

Cena  podana  liczbą:  „1  180  000  zł',  natomiast  cena  podana  słownie:  „jeden  milion  sto 

osiemdziesiąt tysięcy osiemset zł'. W skutek przedmiotowej rozbieżności Zamawiający nie 

jest w stanie ustalić, która z ww. cen jest prawidłowa, natomiast wszelkie próby wyjaśnienia 

tej  rozbieżności  wiązałyby  się  z  prowadzeniem  między  Zamawiającym  a  Wykonawcą 

negocjacji  dotyczących  złożonej  oferty,  co  pozostaje  niedopuszczalne  zgodnie  z 

brzmieniem art. 87 ust. 1 zd. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

Po  terminie  składania  ofert,  w  dniu  29.12.2017r.  ww.  Wykonawca  przedłożył 

Zamawiającemu  sprostowanie,  w  którym  oświadczył  iż  cena  podana  liczbowo  jest 

prawidłowa. Oświadczenie to w ocenie Zamawiającego stanowi istotną zmianę treści oferty, 

którą należy uznać za niedopuszczalną, zgodnie z brzmieniem art. 87 ust. 1 zd. 2 ustawy 

Prawo zamówień publicznych. 

W dniu 15.01.

2018 roku do Zamawiającego wpłynęło odwołanie na czynność odrzucenia 

przez Zamawiającego oferty Odwołującego. 

Odwołujący  podnosi,  iż  wyżej  wskazana  czynność  Zamawiającego  spowodowały 

następujące naruszenia przepisów: 

naruszen

ie  art.  89  ust.  1  pkt.  1  ustawy  Pzp  poprzez  błędne  przyjęcie,  że  oferta 

złożona przez Odwołującego jest niezgodna z ustawą. 

naruszenie art. 14 ustawy Pzp poprzez błędne zdefiniowanie pojęcia „oferta” oraz 

pojęcia „oświadczenie woli” co skutkowało odrzuceniem oferty na podstawie art. 82 ust. 1 

ustawy poprzez uznanie że, Wykonawca złożył w ramach jednej oferty dwa równoważne 

oświadczenia woli w przedmiocie ceny. 

naruszenie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp poprzez niedołożenie należytej staranności i 

zaniechanie 

żądania od Wykonawcy wyjaśnień dotyczących treści złożonej oferty. 

naruszenie art.  87  ust.2 pkt.  1  i  3  ustawy  Pzp poprzez  niedopełnienia obowiązku 

ustawowego poprawienia w ofercie oczywistej omyłki pisarskiej lub innej omyłki polegającej 

na niezgodności oferty ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia nie powodujących 

istotnych zmian w treści oferty 

naruszenie art. 2 pkt. 1 w związku z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 maja 2014 

roku o informowaniu o cenach towarów i usług poprzez przyjęcie błędnej wykładni pojęcia 

„cena”. 

naruszenie  punktu  IX  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  poprzez  nie 

przyjęcie  i  brak  odpowiedzi  na  złożoną  przez  Odwołującego  informację  co  do  zaistniałej 

omyłki w złożonej ofercie. 

Jednocześnie Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu: 

unieważnienia  czynności  Zamawiającego  polegającej  na  odrzuceniu  oferty 

Odwołującego; 

nakazanie  Zamawiającemu  powtórzenia  czynności  zbadania  ofert  oraz 

zastosowanie  normy  prawnej  określonej  w  art.  87  ust.  2  ewentualnie  nakazanie 

Zam

awiającemu  zastosowania  art.  87  ust  1  lub  przyjęcia  złożonej  w  trybie  pkt  IX 

specyfikacji istotnych warunków zamówienia informacji co do omyłki w ofercie; 

W dniu 18.01.

2018 r. Zamawiający, stosownie do dyspozycji art. 185 ust. 1 i ust. 2 ustawy 

Pzp poinfor

mował pozostałych uczestników postępowania o wniesieniu odwołania, wraz z 

wezwaniem do przyłączenia się do postępowania toczącego się w wyniku wniesienia w/w 

odwołania, w terminie 3 dni od dnia otrzymania informacji o jego wniesieniu, przekazując 

uczestnik

om kopię wniesionego odwołania. 

W wyniku powyżej wskazanych czynności, w dniu 18.01.2018 r. do odwołania po stronie 

Zamawiającego  przystąpił  Wykonawca:  P.  B.  prowadzący  działalność  gospodarczą  pod 

firmą BIELICZTRADE P. B., ul. Kielecka 23, 26-067 Promnik (dalej: Przystępujący). 

III. Uzasadnienie stanowiska Zamawiającego; 

W  odniesieniu  do  kluczowych  zarzutów  wskazanych  w  treści  odwołania  Zamawiający 

pragnie podkreślić, iż powołane przez Odwołującego zarzuty w żaden sposób nie wskazują 

na  rzec

zywiste  naruszenia  przez  Zamawiającego  przepisów  ustawy  Pzp,  w  tym  w 

szczególności: 

1. W odniesieniu do zarzucanego Zamawiającemu naruszenia treści art. 89 ust. 1 pkt. 1 

ustawy Pzp poprzez błędne przyjęcie, że oferta złożona przez Odwołującego jest niezgodna 

z ustawą; 

Zgodnie  z  art.  7  ust.  1  i  3  ustawy  Pzp  Zamawiający  przygotowuje  i  przeprowadza 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej 

konkurencji  oraz  równe  traktowanie  wykonawców,  a  zamówienia  udziela  się  wyłącznie 

wykonawcy  wybranemu  zgodnie  z  przepisami  ustawy.  Fundamentalnymi  zasadami 

udzielania  zamówień  są  zasady  uczciwej  konkurencji  oraz  równego  traktowania 

wykonawców. Z powyższego przepisu wynika, że w postępowaniu o udzielenie zamówienia 

publicznego zamawiający ma obowiązek równego traktowania Wykonawców. 

Przesłanki odrzucenia oferty zostały zapisane przez ustawodawcę w treści przepisu art. 89 

ust.  1  ustawy  Pzp.  Do  powyższych  należą  okoliczności,  których  zaistnienie  skutkuje  po 

stronie Zamawiającego obowiązkiem (nie uprawnieniem) wyrażającym się w konieczności 

odrzucenia  oferty,  w  stosunku  do  której  zachodzi  określona  przesłanka.  Tym  samym,  w 

świetle  przedmiotowej  zasady  nie  jest  dopuszczalne,  aby  oferta,  która  jest  sprzeczna  z 

ustawą, podlegała ocenie w toku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, i jako 

taka 

— w myśl powyższej przesłanki, mając na uwadze zasadę legalizmu postępowania — 

winna zostać odrzucona. 

Warto  wyraźnie  podkreślić,  iż  cechą  charakterystyczną  okoliczności  powodujących 

niezgodność  oferty  z  ustawą  jest  ich  nieusuwalność  przez  co  rozumieć  należy  brak 

możliwości  sanowania  przy  pomocy  instrumentów  przewidzianych  w  przepisach  prawa 

zamówień  publicznych.  Mając  na  uwadze  ugruntowane  stanowisko  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  w  niniejszym  zakresie  przesłankę  niezgodności  oferty  z  ustawą  należy 

odnosić do niezgodności z zasadami udzielania zamówień publicznych oraz niezgodności 

z pozostałymi ustawowymi przepisami. W odniesieniu do pierwszego rodzaju niezgodności 

wskazać  należy  przede  wszystkim  na  niezgodność  oferty  z  zasadami  postępowania  o 

udzielenie zamówienia publicznego wyrażone normatywnie w treści przepisów art. 7— 10 

Pzp,  a  zatem  w  szczególności  zasady  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania 

wykonawców. 

Odnosząc powyższe do zaistniałego stanu faktycznego sprawy należy podkreślić, że oferta 

Odwołującego  zawierała  dwa  sprzeczne  oświadczenia,  których  nie  da  się  wyjaśnić  w 

sposób czyniący zadość zasadom udzielania zamówień, w tym przede wszystkim zasadzie 

konkurencyjności oraz równego traktowania wykonawców jak również zasadzie legalizmu 

postępowania. 

Zasadność  odrzucenia  ofert  Wykonawcy  w  opisanym  stanie  faktycznym  dobitnie 

potwierdza orzecznictwo Krajowej Izby Odwoławczej: 

Wyrok KIO z dnia 5 lipca 2016 r., sygn. KIO 1085/16: 

 Odrzucenie ofer

ty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1 p.z.p. może nastąpić, gdy przedmiotem 

czynności  jest  oferta  -  oświadczenie  woli  wykonawcy  co  do  przedmiotu  i  sposobu 

wykonania zamówienia (zobowiązanie, które wyraża wykonawca i przez złożenie oferty na 

siebie przyjmuje

, z zakresem zobowiązania, którego przyjęcia oczekuje zamawiający i które 

opisał  w  SIWZ).  Niezgodność  oferty  z  ustawą,  to  niezgodność  z  zasadami  udzielania 

zamówień,  czy  poszczególnymi  przepisami.  Wskazuje  się  na:  nieustanowienie 

pełnomocnika przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia (art. 

23  ust.  2),  złożenie  oferty  w  postaci  niedopuszczonej  ustawą  (art.  82  ust  2),  czy  nie 

zastosowanie się do ustalenia, co do języka w jakim można złożyć ofertę (art. 9 ust, 3). ” 

wyrok KIO z dnia 27 marca 2015 r., sygn. KIO 517/15: 

 Tryb przewidziany w art. 87 ust. 2 pkt 3 p.z.p. nie znajduje zastosowania w odniesieniu do 

niezgodności oferty z p.z.p. Obowiązek odrzucenia oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1 

p.z.p. nie doznaje wyjątku, jak w przypadku niezgodności treści oferty z treścią specyfikacji, 

gdyż jedynie art. 89 ust. 1 pkt 2 p.z.p. wprost odsyła do art. 87 ust. 2 pkt 3 p.z.p. Również 

z  tego  ostatniego  przepisu  wprost  wynika,  że  dotyczy  wyłącznie  poprawiania  w  ofercie 

omyłek polegających na niezgodności oferty ze specyfikacją, a nie z p.z.p. Nie ma zatem 

możliwości poprawienia na tym trybie oferty naruszającej zakaz wynikający z art. 101 ust. 

3 p.z.p., tak aby nie była mniej korzystna niż oferta złożona w postępowaniu na zawarcie 

umowy  ramowej.  W  niniejszym  stanie  faktycznym  odrzucenie  oferty  Wykonawcy 

pozostawało obowiązkiem Zamawiającego. Należy mieć na względzie, iż wskazanie dwóch 

różnych wartości cenowych — liczbowo oraz słownie prowadzi w konsekwencji do sytuacji 

kiedy  Zamawiający  dysponuje  dwoma  różnymi  oświadczeniami  woli  pochodzącymi  od 

jednego  podmiotu.  Sytuacja  taka  sprzeczna  jest  z  art.  82  ust.  1  Pzp,  zgodnie  z  którym 

wykonawca może złożyć tylko jedną ofertę, a jej konsekwencją winno być odrzucenie oferty 

ofert na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1 Pzp. 

Odmawiając zasadności argumentacji Odwołującego należy mieć na względzie, iż wszelkie 

próby  sanowania  przedmiotowej  nieprawidłowości  prowadziłyby  do  naruszenia  zasady 

konkurencyjności  postępowania  oraz  równego  traktowania  wykonawców.  Tym  samym 

ewentualne d

ziałania Zamawiającego zmierzające do wyjaśnienia czy też doprecyzowania 

treści oferty ocenić należy jako niedopuszczalne gdyż w istocie musiałyby one prowadzić 

do  istotnej  zmiany  treści  oferty  poprzez  jej  zmianę  czy  uzupełnienie  w  wyniku  złożenia 

nowego o

świadczenia woli. Powyższe działania nie mieszczą się zatem w dyspozycji art. 

87  ust.  1  Pzp,  tj.,  gdyż  de  facto  prowadzą  do  niedozwolonych  negocjacji  co  do  treści 

złożonej oferty oraz istotnej zmiany jej treści. Co więcej taka - istotna zmiana treści oferty 

nie pozwala na zastosowanie trybu, o którym mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp. Nie można 

bowiem  uznać,  że  ta  niezgodność  może  ulec  poprawieniu  przez  Zamawiającego  na 

podstawie  wyjaśnień  Odwołującego  z  dnia  29.12.  2017  r.  jako  nieistotna  omyłka,  w 

rozumieni

u tego przepisu. Jak już wskazano powyżej, prowadziłoby to istotnej zmiany treści 

złożonej oferty - Zamawiający musiałby dopuścić możliwość zmiany oferty Odwołującego. 

2. W odniesieniu do zarzucanego Zamawiającemu naruszenia art. 87 ust. 1 ustawy Pzp 

poprz

ez  niedołożenie  należytej  staranności  i  zaniechanie  żądania  od  Wykonawcy 

wyjaśnień dotyczących treści złożonej oferty oraz naruszenia art. 87 ust.2 pkt. 1 i 3 ustawy 

Pzp  poprzez  niedopełnienia  obowiązku  ustawowego  poprawienia  w  ofercie  oczywistej 

omyłki  pisarskiej  lub  innej  omyłki  polegającej  na  niezgodności  oferty  ze  specyfikacją 

istotnych warunków zamówienia nie powodujących istotnych zmian w treści oferty; 

Zgodnie z treścią art. 87 ustawy Pzp: 

W toku badania i oceny ofert 

zamawiający może żądać od wykonawców wyjaśnień 

dotyczących  treści  złożonych  ofert.  Niedopuszczalne  jest  prowadzenie  między 

zamawiającym a wykonawcą negocjacji dotyczących złożonej oferty oraz, z zastrzeżeniem 

ust. 1

a i 2, dokonywanie jakiejkolwiek zmiany w jej treści. 

Zamawiający poprawia w ofercie: 

l)oczywiste omyłki pisarskie, 

2)oczywiste  omyłki  rachunkowe,  z  uwzględnieniem  konsekwencji  rachunkowych 

dokonanych poprawek, 

3)inne  omyłki  polegające  na  niezgodności  oferty  ze  specyfikacją  istotnych  warunków 

zamówienia, niepowodujące istotnych zmian w treści oferty 

niezwłocznie zawiadamiając o tym wykonawcę, którego oferta została poprawiona. Dla 

poprawnego  odczytania  sensu  oraz  dyspozycji  wyżej  wskazanego  przepisu  kluczowym 

pozostaje wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 22 sierpnia 2017 r., sygn.. KIO 1633/17: 

„Ustawa  Prawo  zamówień  publicznych  przewiduje  instrumenty  służące  odczytaniu  treści 

złożonego oświadczenia woli - jeśli jest ono niejednoznaczne (instytucja wyjaśnień z art. 87 

ust. 1 p.z.p.), a także służące poprawieniu oferty  - jeśli wprost nie odpowiada ona treści 

s.i.w.z. (instytucja poprawiania omyłek z art. 87 ust. 2 pkt 3 p.z.p.). Art. 87 ust. 2 pkt 1 i 2 

p.z.p.  obliguje  natomiast  zamawiającego  do  poprawienia  w  ofercie  oczywistych  omyłek 

pisarskich  oraz  oczywistych  omyłek  rachunkowych,  z  uwzględnieniem  konsekwencji 

rachunkowych dokonanych poprawek. W postępowaniu o zamówienie publiczne nie została 

bowiem wyłączona ogólna, charakterystyczna dla prawa cywilnego zasada ustalania treści 

złożonego  oświadczenia  woli  w  sposób  odzwierciedlający  zamiar  strony  i  cel  złożenia 

oświadczenia. Jednakże istotne elementy tego oświadczenia woli - jak skonkretyzowany w 

sposób wymagany przez Zamawiającego przedmiot oferowanego świadczenia - powinny 

się  jednak  w  ofercie  znaleźć,  w  przeciwnym  razie  nie  sposób  ustalić  treści  tego 

oświadczenia  bez  jego  istotnej  zmiany  lub  prowadzenia  ustaleń  z  wykonawcą  już  po 

terminie składania ofert, co jest niedopuszczalne na mocy klauzuli zawartej w art. 87 ust. 1 

zd 2 p.z.p. Zgodnie z art. 87 ust. 1 p.z.p. w to

ku badania i oceny ofert zamawiający może 

żądać  od  wykonawców  wyjaśnień  dotyczących  treści  złożonych  ofert,  jednakże 

niedopuszczalne  jest  prowadzenie  między  zamawiającym  a  wykonawcą  negocjacji 

dotyczących złożonej oferty oraz, z zastrzeżeniem ust. 2, dokonywanie jakiejkolwiek zmiany 

w jej treści. Przywołane powyżej instytucje służą jak najwierniejszemu odtworzeniu intencji 

wykonawcy  w  zakresie  złożonego  zamawiającemu  oświadczenia  woli,  odczytaniu  jego 

treści.  Zastosowanie  tych  instrumentów  jest  jednak  możliwe  wtedy,  gdy  wykonawca  w 

swojej ofercie wyartykułował oświadczenie woli w sposób umożliwiający takie odczytanie 

bezpośrednio  lub  pośrednio,  choćby  przez  pryzmat  załączonych  do  oferty  dokumentów 

składanych  na  potwierdzenie,  że  przedmiot  oferty  odpowiada  wymaganiom 

zamawiającego.'  

Mając na względzie okoliczności stanu faktycznego sprawy należy podkreślić, iż w sytuacji 

kiedy cena za realizację przedmiotu zamówienia odwołuje się do dwóch różnych wartości, 

a  intencji  Wykonawcy  nie  sposób  ustalić  za  pomocą  żadnego  innego  elementu  oferty 

ewentualne  próby  dokonywania  z  Wykonawcą  wyjaśnień  co  do  treści  złożonego 

oświadczenia  czy  też  dokonania  poprawy  tego  oświadczenia  przez  Zamawiającego  w 

oparciu o normę wyrażoną w art. 87 Pzp pozostają oczywiście niedopuszczalne. 

Powyższe jednoznacznie potwierdza wyrok KIO dnia 6 lipca 2017 r., sygn. KIOI 21 3/1 7: 

W  przypadku,  kiedy  korzystanie  z  art.  87  ust.  1  p.z.p.  dotyczy  elementów  oferty 

podlegających  dodatkowej  ocenie,  Zamawiający  musi  być  bardzo  ostrożny,  ponieważ 

wyjaśnienia treści złożonej oferty nie mogą prowadzić do jakichkolwiek zmian w złożonej 

ofercie,  nie  mogą  uzupełniać  treści  takiej  oferty,  przyznanie  punktów  na  podstawie 

ustalonych  kryteriów  musi  opierać  się  o  informacje  pierwotnie  zamieszczone  w  ofercie. 

Możliwy  więc  zakres  udzielanych  wyjaśnień  w  takim  przypadku  jest  bardzo  wąski,  co 

jednocześnie  gwarantuje  przestrzeganie  zasady  równego  traktowania  wykonawców  i 

zachowania zasad uczciwej konkurencji przy ocenie oferty. " 

W odniesieniu do art. 87 ust.2 pkt. 1 i 3 

ustawy Pzp podkreślenia wymaga okoliczność, iż 

znaczenie terminu „oczywistej omyłki” nie zostało zdefiniowane w Pzp, w związku z czym 

w  celu  prawidłowej  wykładni  tego  sformułowania,  należy  sięgnąć  do  poglądów 

prezentowanych  w  orzecznictwie.  Analiza  orzecz

nictwa  Krajowej  Izby  Odwoławczej 

wskazuje, że istotą uznania dokonanej omyłki za oczywistą, jest możliwość jej stwierdzenia 

bez specjalistycznej wiedzy oraz jej bezsporność, a oczywistość omyłki powoduje też, że 

natychmiast  niewątpliwe  jest,  jaka  powinna  być  rzeczywista  treść  konkretnego  zapisu  i 

konkretnie złożonej oferty wykonawcy. 

Oczywistą  omyłką  pisarską  jest  określona  niedokładność  nasuwająca  się  każdemu,  bez 

potrzeby przeprowadzenia jakichkolwiek dodatkowych badań czy ustaleń (wyrok KIO z dnia 

2009  r.,  sygn.  akt  KIO/UZP  265/08).  Jednocześnie  powszechny  jest  pogląd,  że 

poprawienia  oczywistej  omyłki  można  dokonać  tylko  i  wyłącznie  w  sensie  technicznym, 

redakcyjnym, a zmiana taka nie może zmierzać do wytworzenia nowej treści oświadczenia 

woli  (wyro

k  KIO  z  dnia  17.012008  r.,  sygn.  Akt  KIO/UZP  77/07),  jak  również  do  zmiany 

treści oferty w sensie oświadczenia woli wykonawcy. W wyniku zatem poprawienia omyłki 

nie  może  zmieniać  się  treść  oferty  w  sensie  treści  oświadczenia  woli  wykonawcy  (tak: 

Prawo zamówień publicznych, komentarz, Paweł Granecki, wydawnictwo C.H., Warszawa 

2007 r., str. 246) 

Sąd Okręgowy w Warszawie podkreślił w wyroku z dnia 10 grudnia 2012 r. (2002 r.), sygn. 

akt V Ca 1514/02, że sprostowanie oczywistej omyłki nie może prowadzić do zmiany treści 

oferty,  w  szczególności  nie  może  polegać  na  zmianie  określonego  w  ofercie  rozmiaru 

świadczenia  oferenta  lub  ceny.  Powyższe  stanowisko  potwierdził  Sąd  Okręgowy  w 

Gdańsku w wyroku z dnia 7 (27) czerwca2008 r., sygn. akt XII Ga 206/08, podnosząc, że: 

„Przewidziana w art. 87 ust. 2 Pzp możliwość poprawienia oczywistej omyłki w tekście oferty 

dotyczy  wyłącznie  takich  błędów,  które  są  łatwe  do  zauważenia,  a  „oczywistość”  omyłki 

rozumianej,  jako  określona  niedokładność  nasuwa  się  każdemu,  bez  potrzeby 

p

rzeprowadzania dodatkowych badań, czy też ustaleń. Może to być błąd pisarski, logiczny, 

przypadkowe przeoczenie lub  inna niedokładność  przypadkowa,  która  nasuwa się sama 

przez się każdemu. 

Przez oczywistą omyłkę powszechnie rozumie się błąd zwykły  wynikający z przeoczenia 

lub  innej  wady  procesu  myślowo-redakcyjnego,  a  niespowodowany  uchybieniem 

merytorycznym. Ma więc charakter proceduralno-techniczny, a nie merytoryczny. Istotnym 

przy  tym  pozostaje,  że  oczywista  omyłka  w  tekście  oferty  nie  może  w  żadnym  razie 

doprowadzić do zmiany jej treści - pod pozorem sprostowania oczywistej omyłki nie można 

bowiem doprowadzić do wytworzenia nowej treści oświadczenia”. 

Należy  mieć  na  względzie,  że  w  związku  z  ewentualnym  przyjęciem,  że  cena  wyrażona 

słownie  bądź  liczbowo  winna  mieć  wiodące  znaczenie  względem  drugiej  Zamawiający 

doprowadziłby do niezgodnej z ustawą czynności polegającej na zmianie oferty Wykonawcy 

w zakresie oferowanej ceny, której dokonano po otwarciu ofert i zapoznaniu się z ofertami 

pozostałych  uczestników  postępowania.  Zaakceptowanie  takiego  postępowania 

doprowadziłoby  do  absurdalnej  sytuacji,  kiedy  wykonawcy  będą  składali  dwie  odmienne 

oferty  (określone  cyfrowo  i  słownie),  a  w  zależności  od  okoliczności  będą  wybierali 

korzystną dla siebie cenę. 

Wyprzed

zając  ewentualną  argumentację  Wykonawcy  należy  wskazać,  iż  zaistniała  w 

niniejszym postępowaniu okoliczność braku wpływu niniejszej zmiany na listę rankingową 

ofert  pozostaje  bez  znaczenia,  gdyż  reguły  postępowania  w  zakresie  dopuszczalności 

poprawy ceny o

fertowej winny być określane jasnymi oraz niezmiennymi regułami. 

W  niniejszym  stanie  faktycznym  złożone  przez  Wykonawcę  dokumenty  ofertowe.  inne  

elementy  treści  oferty  nie  pozwalały  na  ustalenie,  która  cena  —  sposób  jej  wyrażenia  

pozostaje  prawidłowy.  Tym  samym  w  rozważanym  stanie  sprawy  opis  ceny  w  ofercie 

Wykonawcy nie może zostać zakwalifikowany, jako oczywista omyłka pisarska, ponieważ 

nie posiada charakteru oczywistego. Brak także podstaw aby jak tego oczekuje Odwołujący 

w  niniejszej  sprawie  jako  pri

orytetowy  uznać  sposób  wyrażenia  ceny  liczbowo.  Należy 

bowiem  mieć  na  uwadze,  że  wpisanie  kwoty  słownie  jako  wyrażenia  składającego  się  z 

wielu wyrażeń wymaga bowiem w pełni świadomego oświadczenia woli, w przeciwieństwie 

do krótkiego wskazania liczbowego. 

Powyższa argumentacja nie uchybia w żaden sposób treści ustawy z dnia 9 maja 2014 o 

informowaniu o cenach towarów i usług. 

Skoro  bowiem  Zamawiający  wymagał  w  formularzu  ofertowym  wskazania  ceny  za 

realizację  przedmiotu  zamówienia  na  dwa  sposoby,  a  Wykonawca  w  złożonej  ofercie 

uczynił temu wymaganiu zadość — nie sposób uznać, że treść oświadczenia Wykonawcy 

w zakresie wskazania słownego ceny nie ma istotnego znaczenia. 

Jeżeli błąd może być poprawiony na dwa sposoby tj. przez zmianę ceny podanej liczbą, 

albo przez zmianę ceny podanej cyfrą — sytuacja taka wyklucza uznanie przedmiotowego 

błędu jako „oczywistą omyłkę pisarską”. Po drugie, przepis art. 87 ust. 2 pkt 1 Pzp wskazuje, 

że Zamawiający poprawia w ofercie omyłki, zawiadamiając o tym wykonawcę. Oznacza to, 

że Zamawiający bez konsultacji z wykonawcą winien mieć wiedzę, jak omyłkę poprawić. W 

niniejszej  sprawie  Zamawiający  bez  oświadczenia  wykonawcy  nie  byłby  w  stanie  tego 

samodzielnie  rozstrzygnąć.  Nie  ulega  jednak  wątpliwości,  że  intencją  ustawodawcy,  w 

szczególności  w  ustanowieniem  określonych  zasad  rządzących  procedurą  udzielania 

zamówień,  nie  było  pozostawienie  Zamawiającemu  tak  daleko  idącej  swobody  w 

interpretowaniu  pojęcia  „oczywistej  omyłki  pisarskiej”,  jakiej  domaga  się  Odwołujący. 

Postulow

ane  przez  Odwołującego  czynności  są  na  tyle  istotne,  że  w  przekonaniu 

Zamawiającego stanowią istotną zmianę oferty, co narusza postanowienia Pzp. 

Potwierdzeniem  stanowiska  Zamawiającego  pozostaje  a  contrario  Opinia  Urzędu 

Zamówień  Publicznych  pn.:  "Omyłki  i  błędy  w  ofertach  wykonawców  -  analiza  na 

przykładnie orzecznictwa sądów okręgowych i Krajowej Izby Odwoławczej ”l 

W powoływanej powyżej opinii wskazane zostało, iż "Oczywistą omyłką pisarską może być 

również podanie przez wykonawcę ceny w ofercie rozbieżnie liczbą i słownie ale jedynie w 

sytuacji kiedy przyjęcie jednej z tych cen można wyprowadzić za pomocą innych elementów 

oferty, a działanie takie nie pozostawia wątpliwości interpretacyjnych. 

3.  W  odniesieniu  do  pozostałych  zarzutów  skierowanych  względem  czynności 

Zamawiającego, tj. naruszenia art. 14 Pzp oraz postępowania wbrew treści SIWZ; 

Nie sposób przy tym zgodzić się z twierdzeniami Odwołującego jakoby Zamawiający miał 

dopuścić  się  uchybienia  treści  art.  14  Pzp  poprzez  postępowanie  sprzeczne  z  regułami 

wykładni odnośnie oświadczeń woli Kodeksu cywilnego. Jak słusznie Odwołujący wskazuje 

z  art.  65  k.c.  wynika,  że  zasady  tłumaczenia  oświadczeń  woli  wymagają  uwzględnienia 

całości kontekstu złożonego oświadczenia woli, a nie tylko wybranego dowolnie fragmentu. 

Tym  niemniej Odwołujący  zdaje się nie dostrzegać,  iż  to właśnie podejmowane przezeń 

próby  interpretacji  złożonego  w  ofercie  oświadczenia  woli  odnoszące  się  do 

uprzywilejowania 

jednego z dwu równolegle wyrażonych oświadczeń uchybiają normie art. 

k.c. 

Odwołujący 

podnosi: 

1https://www.uzp.gov.pl/baza-wiedzy/interpretacja-

przepisow/opinie-dotyczace-ustawy-pzp/przygotowanie.-wszczecie-iprzebieg-

postepowania-o-udzielenie-zamowienia-pubiicznego/omyiki-i-bledy-w-ofertach-

wykonawcow-analiza-

naprzykładzie-orzecznictwa-sadow-okregowych-i-krajowej-izby-

odwolawczej 

,W świetle powyższych argumentów nadanie przez Zamawiającego waloru oferty czy też 

oświadczenia  woli  zwrotowi  „osiemset”,  jest  nieuprawnione  sprzeczne  w  ustawą  i 

bezzasadne, gdyż jeżeli na podstawie zabiegów interpretacyjnych podjętych w myśl art. 65 

k.c. nie da się przypisać wypowiedzi strony żadnego racjonalnego znaczenia, nie można 

wypowiedzi  tej  potraktować  jako  oświadczenia  woli,  a  tym  samym  nie  podlega  ona  już 

dalszej wykładni. ” 

W ocenie Zama

wiającego powyższa argumentacja jako logicznie sprzeczna nie zasługuje 

na uwzględnienie. Brak bowiem powodu aby uznać, iż cena wyrażona przez Odwołującego 

słownie nie posiadała przymiotu racjonalności, tym bardziej brak zatem podstaw aby słowo 

„osiemset” miało pozostać interpretowane w oderwaniu od całego wyrażenia „jeden milion 

sto osiemdziesiąt tysięcy osiemset zł”. 

Dodatkowego podkreślenia wymaga, iż wszelkie reguły interpretacyjne mające swoje źródło 

w  Kodeksie  cywilnym  winny  być  rozpatrywane  i  uwzględniane  przez  pryzmat 

podstawowych zasad rządzących procedurą ustanowioną w Prawie zamówień publicznych 

i  nie  mogą  pozostawać  z  przedmiotową  ustawą  w  sprzeczności.  Tym  samym  w  pełni 

zasadne pozostaje odwołanie do uzasadnienie opisanego przez Zamawiającego w pkt 2 

niniejszej odpowiedzi na odwołanie. 

Jako  całkowicie  bezpodstawny  uznać  należy  zarzut  domniemanego  naruszenia  przez 

Zamawiającego treści Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia w szczególności punkt 

IX,  zgodnie z którym:  „W postępowaniu o udzielenie zamówienia oświadczenia,  wnioski, 

zawiadomienia oraz  informacje  Zamawiający  i Wykonawcy  przekazują  pisemnie, faksem 

lub za pośrednictwem poczty elektronicznej (.. .)” 

W tym miejscu wskazać należy, że okoliczność skorzystania przez Wykonawcę z kontaktu 

z  Zamawiającym  nie  zawsze  może  skutkować  uzyskaniem  korzystnego  dla Wykonawcy 

efektu,  zwłaszcza  kiedy  efekt  taki  pozostawałby  w  sprzeczności  z  ustawą  Pzp  i  jej 

podstawowymi  zasadami.  Podkreślenia  wymaga,  że  Zamawiający  nie  stwarzał 

Odwołującemu przeszkód w złożeniu pisma z dnia 29 grudnia 2017 r. Tym niemniej z uwagi 

na zawartą w nim treść zmierzającą do zmiany oświadczenia woli wyrażonego w ofercie nie 

mógł  uwzględnić  przedmiotowej  zmiany  i  nadać  jej  oczekiwanego  przez  Wykonawcę 

skutku. 

Mając na  uwadze powyższą argumentację,  Zamawiający  wnosi  jak na  wstępie.  Ponadto 

Zamawiający  stwierdza,  iż  w  związku  z  treścią  niniejszej  odpowiedzi  na  Odwołanie 

zasadnym wydaje się: 

ponowne  przeanalizowanie  przez  Odwołującego  zasadności  podtrzymania 

zarzutów, oraz 

rozważenie  kwestii  cofnięcia  odwołania  przez  Odwołującego.  Przedstawiona  w 

niniejszej  odpowiedzi  argumentacja,  w  sposób  jednoznaczny  wskazuje,  iż  zarzuty 

sformułowane w odwołaniu nie zasługują na uwzględnienie, co z kolei stanowi podstawę 

do  żądania  oddalenia  odwołania  przez  Zamawiającego,  we  wnioskowanym  zakresie, 

albowiem zgodnie z treścią art. 192 ust. 2 ustawy Pzp.: „Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli 

stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na 

wynik postępowania o udzielenie zamówienia.” 

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła co następuje 

Izba ustaliła 

Ustalenia co do 

zarzutów i żądań odwołania 

Niniejsze  post

ępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  prowadzone  przez 

zamawiającego  dotyczy  wyposażenia  systemu  bezprzewodowej  transmisji  głosu  w 

słuchawki jednorazowego użytku w Kopalni Soli ”Wieliczka”. 

 W trakcie 

badania ofert zamawiający stwierdził, że odwołujący naruszył art.89 ust.1 pkt 1 

ustawy pzp w związku z przepisem art.82 ust.1 ustawy pzp, zgodnie z którymi wykonawca 

co  do  zasady 

może  złożyć  jedną  ofertę  w  dany  postepowaniu,  ponieważ  w  przeciwnym 

wypadku  zamawiający  odrzuca  ofertę,  jako  niezgodną  z  ustawą.  Według  przekonania 

zamawiającego, odwołujący złożył  więcej niż jedną ofertę to jest złożył dwie oferty, bo z 

różnymi  cenami,  chociaż  uczynił  to  na  jednym  formularzy  ofertowym.  W  tej  sytuacji 

zamawiający uznał, że został naruszony bezwzględnie obowiązujący  przepis art.82 ust.1 

ustawy pzp i 

z tego powodu zastosował odrzucenie oferty w trybie przywołanego powyżej 

art.89 ust.1 pkt 1 ustawy pzp

, który nakazuje odrzucić ofertę niezgodną z ustawą pzp czyli 

przepisem  wspomnianym  powyżej  to  jest  art.82  ust.1  ustawy  pzp.  Zamawiający  wywód 

złożenia  dwóch  ofert  wyprowadził  z  faktu,  że  pomimo  złożenia  jednego  formularza 

ofertowego złożono dwie oferty, ponieważ w miejscu podania całkowitego wynagrodzenia  

podano dwie różne ceny. Inną cenę podano liczbowo/ cyfrowo (1.180.000,00zł) a inną cenę 

podano  s

łownie  (1.180.800,00zł).  W  tej  sytuacji  zamawiający  uważa,  że  otrzymał  dwa 

oświadczenia woli co do ceny całkowitej a przez to otrzymał dwie oferty, które złożył ten 

sam/jeden  wykonawca. 

W myśl  obowiązujących  przepisów  w  ocenie zamawiającego  nie 

ma możliwości naprawienia tak złożonej oferty i pozostaje jedynie jej odrzucenie zgodnie z 

dyspozycją art.89 ust.1 pkt 1 ustawy pzp. Reasumując w zaistniałej sytuacji zamawiający 

uważa, że nie jest to nie jedna a dwie oferty od tego samego wykonawcy a co jest zakazane 

w myśl art.82 ust.1 ustaw pzp. Od czynności odrzucenia oferty odwołujący złożył odwołanie, 

domagając  się  unieważnienia  czynności  odrzucenia  jego  oferty  i  ponowienia  czynności 

badania oferty 

z zastosowaniem art.87 ust.1 ustawy pzp w związku z art.87 ust.2 pkt 1 lub 

3 ustawy pzp.  

Izba 

dokonując  badania  zgromadzonego  w  sprawie  materiału,  przeprowadzając  na 

rozprawie  post

ępowanie  dowodowe  z  dokumentacji  postępowania  przekazanej  do  akt 

sprawy  przez  zamawiającego  i  potwierdzonej  za  zgodność  z  oryginałem  na  wniosek 

odwołującego i zamawiającego dokonała następujących ustaleń w sprawie.  

Ustalenia co do stanu faktycznego i prawnego sprawy 

Faktem bezspornym jest 

okoliczność, że w punkcie formularza ofertowego odwołującego 

s

ą podane dwie różne kwoty co do całkowitego wynagrodzenia za zamówienie. Bowiem 

inna  kwota  jest  podana  cyfrowo/liczbowo  to  jest  kwota  1.180.000,00z

ł.  a  inna  kwota 

wpisana jest w miejscu przeznaczonym na wskazanie 

słowne całkowitego wynagrodzenia 

to  jest 

słownie wpisano kwotę 1.180.800zł.,  czyli „jeden milion sto osiemdziesiąt tysięcy 

osiemset złotych”. Reasumując z powyższego wynika rozbieżność między kwotą cyfrowo 

podaną a kwotą podaną słownie „osiemset złotych”. 

Przy czym co również jest bezsporne w sprawie jeden dzień po złożeniu oferty to jest 29 

grudnia 2017 roku z własnej inicjatywy odwołujący wysłał do zamawiającego sprostowanie, 

z  którego  wynika  popełnienie  jak  to  nazwał  odwołujący  oczywistej  omyłki  pisarskiej  w 

rubryce  cena  całkowita  słownie.  Wykonawca  wyjaśnił  w  sprostowaniu  również,  na  czym 

polega błąd stwierdzając, że omyłka dotyczy części słownej a nie części cyfrowej podając 

prawidłowe brzmienia kwoty słownie „jeden milion sto osiemdziesiąt tysięcy złotych” to jest 

bez słowa ”osiemset”.  

Zamawiający dokonując analizy faktycznej i prawnej zaistniałej sytuacji zawiadomił w dniu 

4 stycznia 2018 roku, 

że oferta odwołującego zostaje odrzucona jako niezgodna z ustawą 

pzp

.  Powyższe  uczynił  w  kontekście  obligatoryjnego  przepisu  jakim  jest  art.82  ust.1  w 

związku  z  art.89  ust.1  pkt  1  ustawy  pzp,  przywołując  dodatkowo    zasady  równego 

traktowania wykonawców i uczciwej konkurencji wynikające z art. 7 ust.1 ustawy pzp.  

Izba  dokonując  badania  i  analizy  zaistniałego  stanu  rzeczy,  jak  również  rozważając 

argumentację stron, zważyła jak poniżej. 

Izba zważyła  

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie. 

 Po  pierwsze  nie 

stwierdza  się,  że  zostały  złożone  dwie  oferty,  uznając  ten  wywód 

zamawiającego  za  nie  znajdujący  oparcia  w  rzeczywistym  stanie  rzeczy  jak  i  w 

obowiązującym stanie prawa. Dla złożenia dwóch ofert co do zasady należałoby oczekiwać 

złożenia dwóch formularzy cenowych i dalszych wymaganych SIWZ dokumentów, co nie 

ma miejsca w niniejszej sprawie. 

Dopiero w takiej sytuacji można byłoby uznać, że jeden 

wykonawca/odwołujący złożył dwie oferty w jednym postępowaniu.  

Po drugie o

dwołujący w toku postępowania odwoławczego nie przyznał okoliczności,  że 

złożył  dwie  oferty  a  przywoływał  inne  okoliczności  w  sprawie  powołując  się  na 

wystosowanie 

następnego dnia po złożeniu oferty sprostowania, w którym powoływał się  

na 

oczywistą omyłkę pisarską. W tym stanie rzeczy, w ocenie Izby powstałą rozbieżność 

mi

ędzy  ceną  liczbowo  podaną  a  słownie należy  traktować jako  błąd/pomyłkę pisarską  w 

ofercie  a  ni

e  jak  to  zakwalifikował  zamawiający  złożenie  dwóch  oświadczeń  woli  co  do 

całkowitego  wynagrodzenia  a  w  konsekwencji  złożenia  dwóch  ofert  przez  jednego 

wykonawcę.  W  konsekwencji,  w  ocenie  Izby,  nie  jest  to  złożenie  w  tym  samym 

postępowaniu dwóch ofert przez jednego wykonawcę, jak to zakwalifikował zamawiający 

sprowadzając zaistniałą sytuację w ofercie odwołującego, do spełnienia dyspozycji z art.82 

ust.1 pzp i 

skutków z art.91 ust.1 pkt 1 ustawy pzp.  

Po trzecie 

jeżeli chodzi o skutki tego błędu/pomyłki należy rozważyć tryb postępowania z 

art.87  ust.2  pzp

,  który  wskazuje  okoliczności  gdzie  zamawiający  poprawia  w  ofercie  z 

urzędu  oczywiste  omyłki  pisarskie,  rachunkowe  czy  też  inne  omyłki  polegające  na 

niezgodności oferty z siwz, nie powodujące istotnych zmian w treści oferty. Według Izby 

zaistniała rozbieżność w ofercie odwołującego przypisuje sytuację do dyspozycji oczywistej 

omyłki pisarskiej (art.87 ust.2 pkt 1 ustawy pzp).  

Po czwarte w ocenie Izby 

zaistniała rozbieżność w ofercie w podaniu innej kwoty cyfrowo 

jak  i  innej  kwoty  słownie  poddaje  się  pod  sytuację  opisaną  w  art.  87  ust.1ustawy  pzp,. 

Zgodnie z t

ą dyspozycją, wymienionego przepisu, zamawiający może żądać wyjaśnień co 

do treści złożonej oferty.  Cena wykonania zamówienia stanowi treść oferty i to zasadniczą 

w  myśl  istotnych  elementów  oferty  w  rozumieniu  kodeksu  cywilnego.    Należy  udzielić 

odpowiedzi  na  pytanie  czy  podanie 

rozbieżnych  kwot  ceny  (słownie  i  cyfrowo)  jest 

okolicznością gdzie zamawiający może żądać wyjaśnień od wykonawcy co do treści oferty 

czy te

ż tak jak twierdzi zamawiający nie może żądać w takiej sytuacji wyjaśnień a jedynie 

odrzucić ofertę na podstawie art.91 ust.1 ustawy pzp.  

Po piąte przepisy (art.87 ust.1 ustawy pzp) formułując prawo zamawiającego zwracania się 

o 

wyjaśnienia  co  do  treści  złożonych  ofert  nie  definiują  i  nie  wymieniają  w  sposób 

wyczerpujący tych sytuacji. Jedynie stwierdza się w nich, że wyjaśnienia mają odnosić się 

do treści złożonej oferty a cena jest  przecież treścią oferty. Zamawiający badając ofertę 

(formularz  ofertowy)  stwierdz

ił  rozbieżność  jednego  elementu to  jest  ceny,  które  nie  jest 

podana  w  sposób  jednoznaczny  ,  ponieważ  co  do  wartości  różni  się  przez  porównanie 

ujęcia cyfrowego z ujęciem słownym.  

Po szóste dysponując stosowną wiedzą i doświadczeniem należy stwierdzić, że sytuacje 

takie mają miejsce w praktyce obrotu gospodarczego. Potwierdziły to również obie strony 

przywołując  na  rozprawie  na  te  okoliczności  regulacje  prawa  to  jest  prawo  wekslowe  i 

czekowe z 1934 roku, które stanowi o wyższości zapisy słownego nad cyfrowym w razie 

kolizji  jak  i  uchylony  przepis  dawnej  ustawy  o 

zamówieniach,  który  również  przy  cenie 

ryczałtowej dawał pierwszeństwo zapisowi słownemu. Czyli takie zdarzenia w obrocie miały 

i maj

ą miejsce skoro istnieją bądź istniały na tę okoliczność regulacje rangi stawowej.  

Po siódme według oceny Izby art. 87 ust.1 daje zamawiającemu prawo żądania wyjaśnień 

w  takiej  sytuacji 

jaka  zaistniała  w  niniejszej  sprawie    i  obowiązek  po  stronie  wykonawcy 

udzielenia 

wyjaśnień.  

Po ósme zagadnieniem wielokrotnie rozstrzyganym w orzecznictwie sądowym i izbowym 

było  czy  wykonawca  może  domagać  się  od  zamawiającego  aby  ten  ze  swojego  prawa 

skorzystał.  Z  reguły  rozstrzygnięcia  orzecznictwa  sądowego  i  izbowego  co  do  prawa 

żądania  stosownego  zachowania  się  zamawiającego  przez  wykonawcę  były  pozytywne. 

Również  w  tej  sytuacji  w  ocenie  Izby  prawo  zamawiającego  przekształca  się  po  stronie 

wykonawcy  w  prawo  do 

żądania  odebrania  od  niego  wyjaśnień  w  związku  z  powstałą 

rozbieżnością.   

Po  dziewiąte  odnosząc  się  do  przywoływanego  orzecznictwa  jak  i  opinii  Prezesa  UZP, 

które wskazują na konieczność wywiedzenia prawidłowej ceny z innych fragmentów oferty 

to nie wyklucza powy

ższe zastosowania art.87 ust.2 pkt 1 ustawy pzp  przy użyciu w tym 

celu    art.87  ust.2  pkt  1.  Izba 

badając  w  sprawie  stan  rzeczy  nie  znalazła  informacji  w 

pozostałej  treści  oferty,  które  dałyby  możliwość  samodzielnego  ustalenia  przez 

zamawiającego, która cena jest prawidłowa to jest czy cyfra czy słownie podana kwota. Nie 

oznacza to jednak,  

że zamawiający przed poprawieniem błędu w ramach omyłki pisarskiej 

to jest art.87 ust.2 pkt 1 ustawy pzp nie ma prawa a wykonawca nie ma prawa od niego 

żądać w razie bezczynności zamawiającego, z skorzystania z dyspozycji art.87 ust.1 to jest 

zadać pytanie, która cena jest ceną oferty w związku z rozbieżnością ceny podanej cyfrowo 

i ceny podanej 

słownie.  

Po  dziesiąte  aktualnie  jak  powyżej  wskazano  ustawodawca  nie  rozstrzyga  tego 

zagadnienia  (to  jest    jak  poprzednio, 

że  słownie  jest  nadrzędne  do  cyfry  w  przypadku 

rozbieżności).  Ustawodawca  nakazuje  poprawienie  oczywistych  omyłek  pisarskich. 

Natomiast  brak  podstaw  formalnych  i  prawnych  do  o

graniczania  się  do  orzecznictwa 

s

ądowego, które wskazuje, że oczywistość omyłki powinna być bezsporna nie tylko co do 

faktu jej zaistnienia ale jak i co do sposobu poprawienia 

tejże omyłki. Ustawodawca usunął 

przepis 

regulujący wyższość  zapisu słownego nad cyfrowym, co nie oznacza jednak, że 

aktualnie jak twierdzi 

zmawiający, dyskwalifikuje to ofertę zawierającą rozbieżność cenową, 

z prawa do jej poprawienia.  

Reasumując w ocenie Izby zaistniałą sytuacja w sprawie powoduje po stronie wykonawcy 

prawo 

domagania  się  procedury  przewidzianej  w  art.  87  ust.1  to  jest  domagania  się 

zwrócenia  zamawiającego  do  wykonawcy  o udzielenie  wyjaśnienia co do  treści  złożonej 

oferty  w  części  pozycji  „całkowite  wynagrodzenie”    a  nie  uprawnia  zamawiającego  do 

stwierdzenia, 

że wykonawca złożył dwie oferty a co nakazuje odrzucić jego ofertę.  

W związku z powyższym, w ocenie Izby, odwołujący posiada skuteczne prawo domagania 

się od zamawiającego wezwania do wyjaśnienia wobec rozbieżności w treści oferty co do 

całkowitego  wynagrodzenia  (słownie  i  cyfrowo)  wskazania,  które  wynagrodzenie  jest 

prawidłowe.   

Po jedenaste t

akie wyjaśnienie wykonawcy nie stanowi ani zmiany oferty ani negocjacji, 

ponieważ oświadczenie co do ceny znajduje się już w złożonej ofercie i nie stanowi wyniku 

negocjacji w tym wypadku ceny.  

Po dwunaste Izba nie 

nakazała wezwania do wyjaśnień, ponieważ wykonawca/odwołujący 

czynność wykonał składając z własnej inicjatywy sprostowanie co do myłki w ofercie w dniu 

29 grudnia 2017 roku.  

W tym stanie rzeczy Izba stwierdza naruszenie art.89 ust

.1 pkt 1 w związku z art.82 ust.1 

ustawy  pzp

,  których  naruszenie  ma  wpływ  na  wynik  postępowania,  ponieważ  oferta 

odwołującego  zawiera  najniższą  cenę,  która  jest  jednym  z  trzech  kryteriów    oceny  ofert 

(cena -

70 %; jakość – 15% oraz termin wykonania – 15 % - przy czym z informacji otwarcia 

ofert pozostali wykonawcy zaoferowali jednakowy termin 12 tygodni).  

W związku z tym na podstawie art.192 ust.2 ustawy pzp uwzględnione zostało odwołanie, 

ponieważ  wskazane  naruszenia  przepisów  w  odwołaniu  mają  wpływ  na  wynik 

postępowania a co narusza interes odwołującego w uzyskaniu zamówienia w myśl art.179 

ust.1 ustawy pzp.  

O  kosztach  postępowania  orzeczono  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  ustawy  Prawo 

zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania, oraz w oparciu o przepisy § 1 

ust. 1 pkt 2, § 3, § 5 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 

2010  r.  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów 

kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238) 

uwzględniając  koszty  odwołującego  w  kwocie  uiszczonego  wpisu  15.000,00zł  i  

wynagrodzen

ia pełnomocnika 3.600,oo zł  w oparciu o fakturę VAT. 

Przewodniczący …………………………….