KIO 116/19 WYROK dnia 08 lutego 2019 r.

Sygn. akt: KIO 116/19 

WYROK 

z dnia 08 lutego 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Aneta Mlącka 

Członkowie:   

Małgorzata Matecka 

Agata Mikołajczyk 

Protokolant:             Klaudia Ceyrowska 

po rozpoznaniu na posiedzeniach w dniu  05 i 07 lutego 2019 r. i rozprawie w dniu 07 lutego 

2019 r. w Warszawie 

odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 

24 stycznia 2019 r. przez W

ykonawcę DXC Technology Polska Sp. z o.o.

ul. Szturmowa 

2A,  02-678  Warszawa)  w  p

ostępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego  Agencja 

Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (A

l. Jana Pawła II 70, 00-175 Warszawa) 

orzeka: 

uwzględnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu dokonanie zmiany treści SIWZ:  

-  w  odniesieniu  do  zarzutu  1.2.4.  poprzez 

usunięcie  trzeciego  akapitu  w  sekcji 

„Referencyjne  Standardy  Technologiczne"  na  str.  18  Załącznika  nr  4A6  do  wzoru 

umowy  postanowienia  w  brzmieniu 

„Przyjmuje  się,  że  Referencyjne  Standardy 

Technologiczne  nie  muszą  być  jawnie  wyspecyfikowane,  o  ile  wynikają  ze 

standardów w jakich wykonana została dana Aplikacja.",  

-  w  odniesieniu  do  zarzutu  1.2.6.poprzez 

doprecyzowanie  i  ujęcie  w  treści  SIWZ 

zaproponowanych (w odpowiedzi na odwołanie w pkt 26 i 29) zmian, tj.: 

a) 

określenie, że parametry PCI, PCP oraz PCK zostaną wyznaczone indywidualnie 

dla każdej Aplikacji, na podstawie co najmniej 10 reprezentatywnych funkcjonalności 

danej aplikacji, zgodnie ze wskazanymi w odpowiedzi zasadami oraz 

b)  określenie,  że  odpowiedzialność  w  przypadku  gdy  parametry  określone  na 

podstawie  pomiarów  „reprezentatywnych  funkcjonalności”  dla  funkcjonalności  nie 

podlegającej  pomiarom  spowodują,  że  system  nie  będzie  spełniał  od  początku 

kryterium  Standardowej  Wydajności  spoczywać  będzie  na  Wykonawcy,  ale  od 

momentu  odbioru  i  wdrożenia  Modyfikacji  realizowanej  przez  Wykonawcę  oraz  że 

odpowiedzialność  ta odnosić się będzie jedynie do funkcjonalności realizowanych w 

ramach 

powyższej Modyfikacji, 

w pozostałym zakresie w odniesieniu do tego zarzutu umarza postępowanie 

2.  oddal

a  odwołanie  co  do  zarzutów  opisanych  w  punktach:  1.2.3,  1.2.7,  1.2.9 

odwołania 

umarza postępowanie odwoławcze co do zarzutów opisanych w punktach: 1.1, 1.2.1, 

odwołania 

kosztami  postępowania  obciąża  Zamawiającego  Agencja  Restrukturyzacji  i 

Moderni

zacji Rolnictwa (Al. Jana Pawła II 70, 00-175 Warszawa) i  

zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15000 zł 00 gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez 

O

dwołującego DXC Technology Polska Sp. z o.o. (ul. Szturmowa 2A, 02-

678 Warszawa) 

tytułem wpisu od odwołania,  

zasądza  od  Zamawiającego  Agencja  Restrukturyzacji  i  Modernizacji 

Rolnictwa (Al. Jana Pawła II 70, 00-175 Warszawa) na rzecz Odwołującego 

DXC Technology Polska Sp. z o.o. (ul. Szturmowa 2A, 02-678 Warszawa) 

kwotę  18600  zł  00  gr  (słownie:  osiemnaście  tysięcy  sześćset  złotych  zero 

groszy

)  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu 

wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (Dz.U. z 2018 r. poz. 

1986 z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ………………………… 

Członkowie:   

………………………… 

………………………… 

Sygn. akt: KIO 116/19 

UZASADNIENIE 

Zamawiający  Agencja  Restrukturyzacji  i  Modernizacji  Rolnictwa  prowadzi  postępowanie  o 

udzielenie  zamówienia  publicznego,  którego  przedmiotem  jest  „Zakup  usługi  Utrzymania  i 

Rozwoju  Aplikacji  ZSZiK,  lACSplus,  GIS,  SIZ,  PZSiPplus,  PA  oraz  eWniosekPIus  na  okres 

47 miesięcy".  

Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z 

dnia 11 września 2018 r. pod numerem 2018/S 174-395011  

Odwołujący  DXC  Technology  Polska  sp.  z  o.o.  wniósł  odwołanie  wobec  czynności 

Zamawiającego  z  dnia  14  stycznia  2019  r.  polegającej  na  opublikowaniu  zmian  do 

Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia wraz z załącznikami, w tym wobec dokonania 

modyfika

cji  treści  SIWZ  w  sposób  polegający  na  zaniechaniu  wykonania  wyroku  Krajowej 

Izby  Odwoławczej  z  dnia  13  listopada  2018  r.,  sygn.  akt  KIO  1896/18,  KIO  1901/18,  KIO 

1903/18,  poprzez  opisanie  przedmiotu  zamówienia  w  pkt  3.4  Załącznika  nr  9  do  SIWZ  w 

sposób  niezgody  z  pkt  1.1.1  tiret  6  ww.  wyroku,  zgodnie  z  którym  Zamawiający  miał 

wprowadzić  zmianę  do  pkt  3.4  Załącznika  nr  9  do  SIWZ  w  świetle  której  wykonawca  nie 

zostanie  obciążony  karami  umownymi  z  tytułu  nieprawidłowej  kwalifikacji  zgłoszenia  przy 

dochowaniu 

ustalonego  czasu  reakcji  na  zgłoszenie  -  który  to  zarzut  szczegółowo  został 

opisany  w  uzasadnieniu  do  odwołania;  modyfikacji  w  Postępowaniu  treści  SIWZ  i  jej 

ukształtowanie w sposób sprzeczny z obowiązującymi przepisami prawa. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie art. 192 ust. 3 pkt 1 i art. 38 ust. 4 ustawy 

PZP;  w  zakresie  zarzutu  opisanego  w  pkt  1.2  powyżej  -  naruszenie  art.  7  ust.  1  i  ust.  3 

ustawy PZP, art. 29 ust. 1 i ust. 2 ustawy PZP, art. 36 ust. 1 pkt 3 i pkt 16 ustawy PZP w zw. 

z art. 5 k.c., art. 353

k.c., art. 487 § 2 k.c., art. 487 § 2 k.c., art. 734 w zw. z art. 750 kc w 

związku z art. 14 ustawy PZP, a także art. 139 ust. 1 ustawy PZP. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  Zamawiającemu:  wykonania  w 

całości  wyroku  KIO  z  dnia  13  listopada  2018  r.,  sygn.  akt  KIO  1896/18,  KIO  1901/18,  KIO 

1903/18 w odniesieniu do pkt 1.1.1 tiret 6 ww. wyroku - 

poprzez zmianę postanowień wzoru 

umowy  w  ten  sposób,  że  wykonawca  nie  zostanie  obciążony  karami  umownymi  z  tytułu 

nieprawidłowej  kwalifikacji  zgłoszenia  przy  dochowaniu  ustalonego  czasu  reakcji  na 

zgłoszenie i stosowną zmianę pkt 3.4 Załącznika nr 9 do SIWZ; dokonania modyfikacji SIWZ 

w zakresie wskazanym w odwołaniu, poprzez zamianę zaskarżonych postanowień w sposób 

określony w odwołaniu. 

Zarzut  nr  1.1  dotyczący  niewykonania  wyroku  Krajowej  izby  Odwoławczej  o  sygn.  akt  KIO 

1896/18, KIO 1901/18, KIO 1903/18 

Odwołujący  wskazał,  że  Krajowa  Izba  Odwoławcza  w  pkt  1.1.1  tiret  6  wyroku  z  dnia  13 

listopada  2018  r.,  sygn.  akt  KIO  1896/18,  KIO 

1901/18,  KIO  1903/18,  nakazała 

Zamawiającemu  w  zakresie  zarzutu  nr  4.2  odwołania  dotyczącego  brzmienia  pkt  3.4 

Załącznika nr 9 do SIWZ: „zmianę postanowień wzoru umowy w ten sposób, że wykonawca 

nie zostanie obciążony karami umownymi z tytułu nieprawidłowej kwalifikacji zgłoszenia przy 

dochowaniu ustalonego czasu reakcji na zgłoszenie i stosowną zmianę pkt 3.4 Załącznika nr 

9 do SIWZ".  

W  zarzucie  nr  4.2  Odwołujący  kwestionował  zdanie  zawarte  w  pkt  3.4  Załącznika  nr  9  w 

brzmieniu:  „wykonawca  ponosi  ryzyko  prawidłowej  diagnozy  każdego  Zgłoszenia,  w  tym 

nadania  prawidłowego  priorytetu  Wady  dla  danego  Zgłoszenia.  W  szczególności,  jeżeli  w 

wyniku realizacji Zgłoszenia okaże się, ze Wykonawca nieprawidłowo ocenił, czy faktycznie 

wystąpiła Wada - odpowiada wobec Zamawiającego za opóźnienie w niedotrzymaniu Czasu 

Reakcji  na  Zgłoszenie".  Izba  uwzględniając  odwołanie  w  tym  zarzucie,  wskazała  w 

uzasadnieniu  do  ww.  wyroku,  że:  „w  sytuacji  spełnienia  wymagania  dotyczącego  czasu 

realizacji  obciążenie  wykonawcy  karami  umownymi  z  tytułu  nieprawidłowej  kwalifikacji 

zgłoszenia  w  ramach  ustalonego  czasu  reakcji  na  zgłoszenie  jest  nadmiernie  restrykcyjne 

oraz 

nakazała  Zamawiającemu  „nieobciążanie  wykonawcy  karami  umownymi  z  tytułu 

nieprawidłowej  kwalifikacji  zgłoszenia  przy  dochowaniu  ustalonego  czasu  reakcji  na 

zgłoszenie i stosowną zmianę pkt 3.4 Załącznika nr 9". 

Tymczasem

, jak podniósł Odwołujący, Zamawiający modyfikując pkt 3.4 Załącznika nr 9 do 

SIWZ  w  wykonaniu  wyroku  KIO  (zmiana  nr  1.1.17  pisma  z  14  stycznia  2019  r.)  nie 

usunął 

kwestionowanego  na  mocy  wyroku  KIO  sygn.  akt  KIO  1896/18,  KIO  1901/18,  KIO  1903/18 

zdania  w  brzmieniu: 

„wykonawca ponosi  ryzyko prawidłowej  diagnozy  każdego Zgłoszenia, 

w  tym  nadania  prawidłowego  priorytetu  Wady  dla  danego  Zgłoszenia.  W  szczególności, 

jeżeli  w  wyniku  realizacji  Zgłoszenia  okaże  się,  ze  Wykonawca  nieprawidłowo  ocenił,  czy 

faktycznie  wystąpiła  Wada  -  odpowiada  wobec  Zamawiającego  za  opóźnienie  w 

niedotrzymaniu Czasu  Reakcji  na  Zgłoszenie",  przez  co należy  uznać,  że Zamawiający  nie 

wyk

onał wyroku KIO; dodał do tego punktu zdanie ostatnie w brzmieniu „Wykonawca może 

zwolnić  się  z  odpowiedzialności  za  niedotrzymanie  Czasu  Reakcji  na  Zgłoszenie  jeżeli 

diagnoza (i) wymagała szczególnie wysokiego nakładu pracy lub (ii) była utrudniona z uwagi 

na nieprecyzyjną treść Dokumentacji". 

Dalej Odwołujący argumentował, że Izba w wyroku nakazała Zamawiającemu nieobciążanie 

wykonawcy  jakimikolwiek  karami  umownymi  z  tytułu  nieprawidłowej  kwalifikacji  Zgłoszenia 

przy  dochowaniu  ustalonego  Czasu  Reakcji  na 

Zgłoszenie,  a  taki  nakaz  nie  został 

uzależniony  od  warunku  lub  ograniczony  do  jakichkolwiek  przypadków.  Zamawiający  nie 

tylko nie usunął kwestionowanego na mocy wyroku KIO zapisu pkt 3.4 Załącznika nr 9 ale i 

nie  wprowadził  zmian,  które  niwelowałyby  ryzyko  naliczenia  kar  z  powodu  nieprawidłowej 

kwalifikacji  Zgłoszenia  w  razie  dotrzymania  Czasu  Reakcji.  To  powoduje,  że  Zamawiający 

naruszył art. 192 ust. 3 pkt 1 i art. 38 ust. 4 ustawy PZP. 

Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu  wykonania  pkt  1.1.1  tiret  6  wyroku  KIO  z 

dnia 13 listopada 2018 r., sygn. akt KIO 1896/18, KIO 1901/18, KIO 1903/18 poprzez zmianę 

postanowień  wzoru  umowy  w  ten  sposób,  że  wykonawca  nie  zostanie  obciążony  karami 

umownymi z tytułu nieprawidłowej kwalifikacji zgłoszenia przy dochowaniu ustalonego czasu 

reakcji na zgłoszenie i stosowną zmianę pkt 3.4 Załącznika nr 9 do SIWZ. 

1.2.1.  w odniesieniu do pkt 3.7 wzoru umowy w brzmieniu nadanym na mocy zmiany SIWZ 

nr 1.1.4 z dnia 14 stycznia 2019 r. 

Odwołujący wskazał, że zgodnie z wyrokiem KIO sygn. akt KIO 1896/18, KIO 1901/18, KIO 

1903/18  Izba  uwzględniła  zarzut  odwołania  i  nakazała  Zamawiającemu  wskazanie 

minimalnego okresu świadczenia Usług z Grupy Usług G1 gwarantowanego wykonawcy. 

W wykonaniu wyroku KIO  Zamawiający  zmodyfikował  pkt  3.7 wzoru umowy  w  ten  sposób, 

że minimalny okres świadczenia Usług z Grupy Usług G1 wynosić będzie 3 miesiące, mimo 

że  sama  umowa  obowiązywać  będzie  przez  okres  47  miesięcy.  Minimalny  okres 

świadczenia  Usług  z  Grupy  Usług  G1  stanowi  zatem  zaledwie  ok  6,3  %  całego  czasu 

obowiązywania umowy. Odwołujący podkreślił, że wykonawca musi w czasie obowiązywania 

umowy utrzymać w pełnej gotowości zespół dedykowany do świadczenia Usług G1 ponosić 

koszty  stąd  wynikające,  mimo  że  w  okresie  zawieszenia  świadczenia  usług  nie  będzie 

otrzymywać  wynagrodzenia.  To  powoduje,  że  3-miesięczny  gwarantowany  okres 

świadczenia  Usług  z  Grupy  Usług  G1  jest  próbą  obejścia  nakazu  Izby  wynikającego  z 

wyroku i jest niezgodny z naturą stosunku prawnego jakim jest umowa świadczenia usług w 

rozumieniu 

art.  734  w  zw.  z  art.  750  k.c.,  a  przede  wszystkim  niezgodny  z  odpłatnością 

umowy w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy PZP, zgodnie z którym zamówieniem publicznym 

są umowy odpłatne zawierane między zamawiającym a wykonawcą. Odwołujący zauważył, 

że  takie  ukształtowanie  SIWZ  prowadzi  do  wniosku,  że  w  istocie  nie  mamy  go  czynienia  z 

odpłatną  umową  o  świadczenie  usług  utrzymania  systemu  w  odniesieniu  do  Usług  G1, 

jedynie  bliżej  nieokreślonym  zobowiązaniem  do  pozostawania  w  gotowości  do  jej 

świadczenia.  Modyfikacja  pkt  3.7  sprzeciwia  się  właściwości  (naturze)  stosunku,  ustawie 

PZP  i 

zasadom  współżycia  społecznego.  Modyfikacja  pkt  3.7  wzoru  umowy  wynikająca  ze 

zmiany  SIWZ  stanowi 

zdaniem  Odwołującego  naruszenie  art.  2  pkt  13  ustawy  PZP,  art.  5 

k.c., art. 353

 k.c., 

w związku z art. 14 ustawy PZP, a także art. 139 ust. 1 ustawy PZP. 

Odwołujący  wniósł  o modyfikację  pkt  3.7  wzoru  umowy  poprzez  dodanie  po  zdaniu drugim 

zdania trzeciego w brzmieniu: „Każdorazowe wznowienie świadczenia Usług z Grupy Usług 

Utrzymania Środowisk G1, następować będzie na okres nie krótszy niż 3 miesiące." 

1.2.2 w odniesieniu do pkt 8.18 wzoru umowy w brzmieniu nadanym na mocy zmiany 1.1.11 

z dnia 14 stycznia 2019 r.: 

Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  wykonując  wyrok  KIO  z  dnia  13  listopada  2018  r., 

sygn.  akt  KIO  1896/18,  KIO  1901/18,  KIO  1903/18  wyszczególnił  w  formularzu  ofertowym 

pozycję na  wskazanie ceny  ryczałtowej  za wykonanie Usług Okresu Przejściowego i  Usług 

Przekazania.  Jednocześnie  dodał  do  pkt  8.18  wzoru  umowy  regulację  w  zakresie  sposobu 

zapłaty  wynagrodzenia  z  tytułu  Usług  Okresu  Przejściowego,  skutkujące  uzależnieniem 

wypłaty  wynagrodzenia  z  tytułu  wykonania  tych  Usług  od  warunku  osiągnięcia  poziomu 

Zadowalającego  dla  Usług  z  grupy  G2,  co  wynika  ze  zmiany  nr  1.1.11  z  dnia  14  stycznia 

2018  r.  Zgodnie  z  ww.  zapisem: 

„W  przypadku  wynagrodzenia  należnego  z  tytułu  Usług 

Okresu Przejściowego wypłata wynagrodzenia będzie następowała w terminie 28 dni od daty 

zakończenia pierwszego miesiąca  świadczenia  Usług,  pod warunkiem  osiągnięcia poziomu 

Zadowalającego dla Usług z Grupy G2." 

W ocenie Odwołującego, takie ukształtowanie SIWZ powoduje, że wynagrodzenie za Usługi 

Okresu Przejściowego ma nie tylko warunkowy charakter, ale i warunek ów został powiązany 

nie  z  wykonaniem  lub  należytym  wykonaniem  Usługi  Okresu  Przejściowego  ale  z 

wykonaniem  na  określonym  poziomie  (tj.  Zadowalającym)  usług  niezależnych  od  Usług 

Okresu  Przejściowego,  tj.  Usług  z  Grupy  G2,  które  świadczone  są  po  zakończeniu  Usług 

Okresu  Przejściowego.  Oznacza  to,  że  wykonawca  nie  otrzyma  wynagrodzenia  za  Usługi 

Okresu  Przejściowego  po  ich  wykonaniu,  a  dopiero  po  wykonaniu  innych  i  niezależnych 

Usług  G2,  a  co  istotne  wyłącznie  po  wykonaniu  tych  usług  na  poziomie  Zadowalającym,  a 

więc  najwyższym  w  rozumieniu  Załącznika  nr  11  do  Umowy;  wykonawca  pozbawiony 

zostanie całości wynagrodzenia za Usługi Okresu Przejściowego pomimo potwierdzenia ich 

należytego  wykonania  w  Protokole  należytego  wykonania  Usług  Okresu  Przejściowego, 

nawet  jeżeli  wykona  usługi  wchodzące  z  zakres  Grupy  G2  ale  nie  na  najwyższym  -  tj. 

Zadowalającym poziomie. Wypłata wynagrodzenia za Usługi Okresu Przejściowego została 

opatrzona warunkiem w rozumieniu art. 89 k.c. a nie terminem w rozumieniu art. 112 k.c.  

Jak  wyjaśnił  Odwołujący,  niedotrzymanie  Zadowalającego  poziomu  Usług  G2  skutkować 

będzie naliczeniem kary umownej stosownie do Załącznika nr 11 do wzoru umowy. Zdaniem 

Odwołującego, łączenie tego prawa z prawem do odmowy wypłaty wynagrodzenia za Usługi 

Okresu Przejściowego jest wyrazem podwójnego „karania" wykonawcy za to samo zdarzenie 

i jest sprzeczne nie tylko z zasadami współżycia społecznego wyrażonymi w art. 5 k.c. ale i z 

naturą stosunku prawnego jakim jest umowa świadczenia usług w rozumieniu art. 734 w zw. 

z art. 750 kodeksu cywilnego. 

Odwołujący wskazał także, że takie ukształtowanie pkt 8.18 wzoru umowy jest sprzeczne z: 

pkt  8.6  wzoru  umowy  w  brzmieniu  nadanym  zmianą  SIWZ  nr  1.1.9,  zgodnie  z  którym 

wynagrodzenie  za  Usługi  świadczone  podczas  Okresu  Przejściowego  oraz  okresu 

Przekazania  Usługi  płatne  będzie  jednorazowo,  po  należytym  wykonaniu  tych  Usług;  pkt 

8.16  wzoru  umowy  w  brzmieniu  nadanym  zmianą  SIWZ  nr  1.1.10,  zgodnie  z  którą 

wynagrodzenie za świadczenie Usług z Grupy G2 płatne będzie każdorazowo na podstawie 

faktur wystawionych przez Wykonawcę, a postawa wystawienia faktury jest jedynie protokół 

należytego  wykonania  Usług  Okresu  Przejściowego  lub  Protokół  należytego  wykonania 

Usług związanych z Przekazaniem Usług. Takie ukształtowanie zdania drugiego w pkt 8.18 

wzoru umowy skutkuje naruszeniem przez Zamawi

ającego art. 29 ust 1 i ust. 2 ustawy PZP, 

art. 36 ust. 1 pkt 3 i pkt 16 ustawy PZP w zw. z art. 5 k.c., art. 353

k.c., w związku z art. 14 

ustawy PZP, art. 487 § 2 k.c., a także art. 734 k.c. w zw. z art. 750 k.c. w zw. z art. 139 ust. 1 

ustawy PZP. 

Odwo

łujący wniósł o modyfikację zdania drugiego w pkt 8.18 wzoru umowy w brzmieniu: „W 

przypadku  wynagrodzenia  należnego  z  tytułu  Usług  Okresu  Przejściowego  wypłata 

wynagrodzenia  będzie  następowała  w  terminie  28  dni  od  daty  zakończenia  pierwszego 

miesiąca świadczenia Usług, pod warunkiem osiągnięcia poziomu Zadowalającego dla Usług 

z  Grupy  G2"  poprzez  nadanie  mu  brzmienia:  „W  przypadku  wynagrodzenia  należnego  z 

tytułu  Usług  Okresu  Przejściowego  wypłata  wynagrodzenia  będzie  następowała  w  terminie 

28  dni  od  daty 

doręczenia  Zamawiającemu  prawidłowo  wystawionej  faktury,  do  której 

dołączony  będzie  podpisany  przez  Strony  Protokół  należytego  wykonania  Usług  Okresu 

Przejściowego". 

1.2.3.  w odniesieniu do Załącznika nr 4J do wzoru Umowy dodanego na mocy zmiany SIWZ 

nr II.1.1 z 14 stycznia 2019 r. 

Odwołujący wskazał, że: zgodnie z pkt 5 Załącznika 4C do wzoru umowy, rozmiar wymagań 

wchodzących  w  zakres  Propozycji  lub  Zgłoszenia  Zmian  Modyfikacji  wyrażony  w  Punktach 

Rozliczeniowych jest przeliczany na szacunki pracochłonności realizacji danej Propozycji lub 

Zgłoszenia Zmiany  Modyfikacji  wyrażonej  w  Punktach  Funkcyjnych.  Z kolei  w  świetle  pkt 1 

Załącznika  nr  4c  do  wzoru  umowy  podstawą  wyceny  Propozycji  lub  Zgłoszenia  Zmiany 

Modyfikacji  jest  szacunek  pracochłonności  wytworzenia  lub  zmiany  oprogramowania 

dokonywany  na  podstawie  analizy  wymagań  określających  zakres  zmienianego  lub 

wytwarzanego  oprogramowania  wyspecyfikowanych  zgodnie  z  Zasadami  zarządzania 

wymaganiami  w  Agencji  Restrukturyzacji  i  Modernizacji  Rolnictwa,  stanowiącymi  Załącznik 

4J  do  wzoru  umowy.  Oznacza  to,  że:  wartość  Punktu  Rozliczeniowego  ma  bezpośredni 

wpływ na wycenę Modyfikacji i stanowi element tej wyceny; wartość Punktu Rozliczeniowego 

ustala się przy zastosowaniu zasad wynikających z Załącznika 4J do wzoru umowy.  

Zgodnie  z  treścią  dodanego  do  SIWZ  Załącznika  nr  4A6  Zamawiający  wprowadził  pojęcie 

Standardu Technologicznego określając go jako konkretne rozwiązanie techniczne, wzorzec 

projektowy,  specyfikację  techniczną  lub  zasady  projektowe,  które  mają  wpływ  na  sposób 

realizacji funkcjonalności Aplikacji (str. 16 Załącznika 4A6). Katalog Standardów jest z kolei 

bieżącą  konfiguracją  przyjętych  w  projekcie  Standardów  Technologicznych,  opisanym 

„zgodnie  z  modelem  przedstawionym  na  Błąd!  Nie  można  znaleźć  rodła  odwołania.”  - 

oryginalne brzmienie akapitu czwartego na str. 17 Załącznika 4A6 do wzoru umowy. 

Odwołujący  wskazał,  że  z  postanowień  umowy  wynika,  że  koszt  Wymagań 

Technologicznych  uzależniony  jest  wprost  od  zawartości  Katalogu  Standardów. 

Współczynnik wielkości prac (Wwp) zależeć będzie od liczby i rodzaju Standardów i wahać 

się w przedziale od 0,001 do 0,1, zgodnie z tabelą nr 4 na str. 8 Załącznika 4J do SIWZ. To 

powoduje,  że  różnice  w  wycenie  Wymagania  Technologicznego,  zgodnie  z  przyjętym 

wzorem, mogą być 100- krotne. 

Jak wskazał Odwołujący, Zamawiający nie dołączył do SIWZ Katalogu Standardów, a zatem 

żaden Wykonawca nie jest w stanie zweryfikować i ocenić na etapie składania ofert jaki jest 

zakres  Katalogu  Standardów,  jego  poszczególne  pozycje,  a  tym  samym  ocenić 

pracochłonności niezbędnej do wyceny Punktu Funkcyjnego dla potrzeb składanej oferty. 

Zdaniem  Odwołującego,  wskazane  zaniechanie  dołączenia  do  SIWZ  Katalogu  Standardów 

stanowi naruszenie przepisów art. 7 ust. 1 i ust. 3 ustawy PZP, art. 29 ust. 1 i ust. 2 ustawy 

PZP, art. 36 ust. 1 pkt 3 i pkt 16 ustawy PZP w zw. z art. 5 kc, art. 353

kc, w związku z art. 

14 ustawy PZP, a także art. 139 ust. 1 ustawy PZP. 

Odwołujący  wniósł  o  uzupełnienie  SIWZ  o  dokument  Katalog  Standardów;  alternatywnie  o 

wykreślenie  z  Załącznika  nr  4J  do  wzoru  umowy  sekcji  „Rozmiar  wymagań 

technologicznych"(str. 7 - 9). 

1.2.4.  W  odniesieniu  do  Załącznika  nr  4A6  do  wzoru  dodanego  na  mocy  zmiany  SIWZ  nr 

11.1.13 z dnia 14 stycznia 2019 r.: 

Zgodnie  z  sekcją  Załącznika  nr  4A6  do  wzoru  umowy  zatytułowaną  „Standard 

Technologiczny  i  katalog  Standardów",  Standardem  Technologicznym  jest  konkretne 

rozwiązanie techniczne, wzorzec projektowy, specyfikacja techniczna lub zasady projektowe, 

które mają wpływ na sposób realizacji funkcjonalności Aplikacji (str. 15 Załącznika 4A6). 

W  dalszej  części  Załącznika  nr  4A6  Zamawiający  zastrzegł:  obowiązek  zdefiniowania 

Standardu  w  kontekście  określonej  funkcjonalności,  a  co  za  tym  idzie  określonej  Aplikacji 

oraz  możliwość  zdefiniowania  Standardu  w  kontekście  całej  Aplikacji  (str.  16  Załącznika 

4A6); 

obowiązek grupowania Standardów Technologicznych w Warstwy Technologiczne (str. 

16 Załącznika 4A6); obowiązek objęcia w specyfikacji Standardu Technologicznego (str. 16 

Załącznika  4A6):  dokładnej,  pozwalającej  na  jednoznaczną  identyfikację,  nazwy 

oprogramowania  firm  trzecich  lub  nazwy  specyfikacji  standardu  lub  wyczerpującego, 

wystarczającego z punktu widzenia wytycznych dla implementacji opisu rozwiązania, wersji 

Standardu Technologicznego. W świetle powyższego nie budzi wątpliwości fakt, że Standard 

Technologiczny musi być wyspecyfikowany, a zatem: jednoznacznie zdefiniowany, posiadać 

określoną  wersję,  przypisaną  jedną  Warstwę  Technologiczną  oraz  zostać  umieszczony  w 

Katalogu Standardów. 

W  świetle  sekcji  „Referencyjne  Standardy  Technologiczne"  na  str.  18  Załącznika  nr  4A6 

wprowadzony  został  -  jako  jeden  z  rodzajów  Standardu  Technologicznego  -  Referencyjny 

Standard  Technologiczny,  który  zgodnie  z  zastrzeżeniem  Zamawiającego  nie  musi  być 

wyspecyfikowany, o czym świadczy ostatni akapit tej sekcji na stronie 18 Załącznika nr 4A6: 

„Przyjmuje  się,  że  Referencyjne  Standardy  Technologiczne  nie  muszą  być  jawnie 

wyspecyfikowane, 

o ile wynikają ze standardów w jakich wykonana została dana Aplikacja."  

Odwołujący  zauważył,  że  Zamawiający  z  jednej  zastrzega  obowiązek  wyspecyfikowania 

Standardu  Technologicznego,  z  drugiej  jednak  strony  w  sposób  niejasny  zwalnia  jeden  z 

rodzajów Standardu Technologicznego, tj. Referencyjny Standard Technologiczny z wymogu 

takiej specyfikacji. 

Zdaniem O

dwołującego, definicja Referencyjnego Standardu Technologicznego jest niejasna 

i wprowadza dowolność interpretacyjną, gdyż wykonawca na etapie składania ofert nie wie: 

jakie  są  standardy  wykonania  danej  Aplikacji  skutkujące  brakiem  konieczności 

wyspecyfikowania 

Referencyjnych  Standardów  Technologicznych;  ile  jest  Referencyjnych 

Standardów  Technologicznych;  jakiej  funkcjonalności  dotyczyć  będzie  Referencyjny 

Standard Technologiczny. 

Nadto  Odwołujący  wskazał,  że  referencyjne  Standardy  Technologiczne  muszą  być 

uwzg

lędnione w cenie Punktu Funkcyjnego, mimo że wykonawca nie posiada żadnej wiedzy 

na etapie szacowania oferty czym jest Referencyjny Standard Technologiczny. To powoduje, 

że nie jest możliwe rzetelne określenie ceny Punktu Funkcyjnego na etapie składania ofert. 

Zamawiający  zatem  opisał  przedmiot  zamówienia  w  sposób  niejasny  i  nieprecyzyjny,  a 

Odwołujący nie jest w stanie wycenić swojej oferty. 

Powyższe zapisy zdaniem Odwołującego stanowią naruszenie art. 29 ust. 1 i ust. 2 ustawy 

PZP, art. 36 ust. 1 pkt 3 i pkt 16 ustawy PZP w zw. z art. 5 kc, art. 353

kc, w związku z art. 

ustawy PZP, a także art. 139 ust. 1 ustawy PZP. 

Odwołujący  wniósł  o  usunięcie  trzeciego  akapitu  w  sekcji  „Referencyjne  Standardy 

Technologiczne"  na  str.  18  Załącznika  nr  4A6  do  wzoru  umowy  zapisu  w  brzmieniu 

„Przyjmuje  się,  że  Referencyjne  Standardy  Technologiczne  nie  muszą  być  jawnie 

wyspecyfikowane, o 

ile wynikają ze standardów w jakich wykonana została dana Aplikacja." 

1.2.5.  W  odniesieniu  do  Załącznika  nr  4A6  do  wzoru  umowy  dodanego  na  mocy  zmiany 

SIWZ nr lI.1.13 z dnia 14 stycznia 2019 r.: 

Zgodnie  z  sekcją  Załącznika  nr  4A6  do  wzoru  umowy  zatytułowaną  „Standard 

Technologiczny  katalog  Standardów",  Zamawiający  wprowadził  i  zdefiniował  pojęcie 

Standard Technologiczny. 

Odwołujący wskazał, że w tej samej sekcji Załącznika nr 4A6, na 

stronie 16, pojawia się kolejne pojęcie „Standard Techniczny", które nie zostało zdefiniowane 

w  treści  SIWZ.  Odwołujący  wskazał,  że  nie  wie,  czy  pojęcie  „Standard  Techniczny"  jest 

wynikiem omyłki czy też jest to celowe i uzasadnione działanie Zamawiającego, a jeżeli tak 

to  jaki  jest  jego  wpływ  na  zakres  przyszłego  świadczenia  wykonawcy.  Takiemu 

ukształtowaniu treści Załącznika nr 4A6. Odwołujący zarzucił naruszenie: art. 7 ust. 1 i ust. 3 

ustawy PZP, art. 29 ust. 1 i ust. 2 ustawy PZP, art. 36 ust. 1 pkt 3 i pkt 16 ustawy PZP w zw. 

z art. 5 kc, art. 353

kc, w związku z art. 14 ustawy PZP, a także art. 139 ust. 1 ustawy PZP. 

Odwołujący wniósł o zdefiniowanie w sekcji „Standard Technologiczny i katalog Standardów" 

Załącznika  nr  4A6  pojęcia  „Standard  Techniczny";  alternatywnie  modyfikację  zapisu  sekcji 

„Standard Technologiczny i katalog Standardów" Załącznika nr 4A6 w brzmieniu: „Standardy 

Techniczne  definiowane  są  zawsze  w  kontekście  określonej  funkcjonalności,  a  co  za  tym 

idzie  określonej  Aplikacji."  poprzez  nadanie  mu  brzmienia:  „Standardy  Technologiczne 

definiowane są zawsze w kontekście określonej funkcjonalności, a co za tym idzie określonej 

Aplikacji." 

1.2.6.  W  odniesieniu  do  Załącznika  nr  4A6  do  wzoru  umowy  dodanego  na  mocy  zmiany 

SIWZ nr 11.1.13 z dnia 14 stycznia 2019 r.: 

W  Załączniku  nr  4A6  na  str.  9  w  sekcji  „Standardowa  Wydajność  Funkcjonalności" 

zdefiniowano pojęcie „Standardowa Wydajność", którym jest czas działania funkcjonalności, 

określony wzorem wskazanym na str. 10 Załącznika nr 4A6.  

Odwołujący  wskazał,  że  dotychczasowe  postanowienia  SIWZ  oznaczają  konieczność 

wyznaczenia  3  parametrów  dla  każdej  funkcjonalności  (których  jest  w  Systemie 

Informatycznym  Zamawiającego  kilka  tysięcy  -  przykładowo  samych  Funkcji  Użytkownika  i 

Usług  w  Dokumentacji  Analitycznej  jest  ponad  3000)  na  każdym  ze  Środowisk 

Pomocniczych Zamawiającego (a zgodnie z Załącznikiem nr 10 do wzoru umowy jest ich 7 - 

Środowiska  Pomocnicze  wykorzystywane  są  do  testów  oprogramowania,  a  więc  także 

weryf

ikacji kryteriów o której mowa powyżej). To skutkować będzie koniecznością określenia 

co  najmniej  kilkudziesięciu  tysięcy  parametrów  (w  skrajnym  przypadku  może  to  oznaczać 

nawet obowiązek wykonania 63 000 operacji). Nie można zdaniem Odwołującego wykluczyć, 

że  oznaczać  to  będzie  konieczność  wykonania  w  najbardziej  skrajnym  przypadku  kilku 

milionów pomiarów, a następnie ich opracowanie. W konsekwencji Odwołujący zauważył, że 

Wykonawca nie ma pewności co do zakresu obowiązków, jaki wynikać będzie z umowy na 

e

tapie  jej  realizacji,  a  zatem  pozbawiony  jest  możliwości  rzetelnej  wyceny  swojej  oferty. 

Dodatkowo  dla  Odwołującego  nie  było  jasne,  co  Zamawiający  rozumiał  pod  pojęciem 

„reprezentatywnych  funkcjonalności",  o  których  mowa  w  akapicie  drugim  na  str.  11 

Załącznika  4A6  w  brzmieniu:  „Parametry  te  zostaną  określone  w  okresie  przejściowym  w 

oparciu  o  precyzyjne  pomiary  i 

testy  wydajności  reprezentatywnych  funkcjonalności".  Brak 

określenia  przez  Zamawiającego:  kto  i  na  jakich  zasadach  wybierze  „reprezentatywne 

funkc

jonalności",  ile  będzie  „reprezentatywnych  funkcjonalności",  kto  będzie  ponosił 

odpowiedzialność  w  przypadku,  gdy  parametry  określone  na  podstawie  pomiarów 

„reprezentatywnych  funkcjonalności"  dla  funkcjonalności  nie  podlegającej  pomiarom 

spowodują, że system nie będzie spełniał od początku kryterium Standardowej Wydajności, - 

powoduje, że opis przedmiotu zamówienia jest niejasny i nieprecyzyjny wbrew art. 29 ust. 1 

ustawy  PZP.  Pow

yższe  niejasności  SIWZ  zdaniem  Odwołującego  powodują,  że  opis 

przedmiotu  zamówienia  jak  i  zakres  odpowiedzialności  Wykonawcy  jest  niejasny  i  nie  jest 

możliwe  określenie  zakresu  prac,  a  tym  samym  wycenę  oferty.  Powyższe  stanowi 

naruszenie: art. 7 ust. 1 i ust. 3 ustawy PZP, art. 29 ust. 1 i ust. 2 ustawy PZP, art. 36 ust. 1 

pkt 3 i pkt 16 ustawy PZP w zw. z art. 5 k.c., art. 353

k.c., w związku z art. 14 ustawy PZP, a 

także art. 139 ust. 1 ustawy PZP. 

Odwołujący  wniósł  o  modyfikację  SIWZ  w  ten  sposób,  aby  podane  były  przez 

Zamawiającego  wartości  parametrów  PCI,  PCP,  PCK  dla  wszystkich  funkcjonalności  i 

środowisk,  dla  których  ma  obowiązywać  Standardowa  Wydajność,  oraz  potwierdzenie 

Zamawiającego  w  SIWZ,  że  SI  aktualnie  spełnia  tak  wyliczone  kryteria  Standardowej 

Wydajności; alternatywnie o usunięcie z Załącznika 4A6 do wzoru umowy i innych zapisów 

SIWZ  pojęcia  „Standardowej Wydajności",  alternatywnie  o  uzupełnienie  Załącznika  nr  7  do 

wzoru  umowy  „Opis  Okresu  Przejściowego"  w  ten  sposób,  aby  zakres  i  zasady  określania 

parametrów  PCI,  PCP,  PCK  zostały  opisane  jako  jedno  z  zadań  Wykonawcy  w  czasie 

Okresu Przejściowego - tak aby prace te mogły zostać wycenione w ramach Usług Okresu 

Przejściowego (tabela II.A  Formularza ofertowego). W szczególności  uzupełnienie określać 

powinno  czy  parametry  PCI,  PCP,  PCK  mają  zostać  określone  dla  wszystkich 

funkcjonalności  i  środowisk,  czy  też  tylko  dla  „reprezentatywnych  funkcjonalności".  W  tym 

drugim  przypadku  należy  jednoznacznie  określić:  kto  i  na  jakich  zasadach  wybierze 

„reprezentatywne  funkcjonalności",  ile  będzie  „reprezentatywnych  funkcjonalności",  kto 

będzie  ponosił  odpowiedzialność  w  przypadku,  gdy  parametry  określone  na  podstawie 

pomiarów  „reprezentatywnych  funkcjonalności"  dla  funkcjonalności  nie  podlegającej 

pomiarom  spowodują,  że  system  nie  będzie  spełniał  od  początku  kryterium  Standardowej 

Wyda

jności. 

W  odniesieniu  do  Załącznika  nr  4A6  do  wzoru  umowy  dodanego  na  mocy 

zmiany SIWZ nr 11.1.13 z dnia 14 stycznia 2019 r.: 

W  Załączniku  nr  4A6  na  str.  9  w  sekcji  „Standardowa  Wydajność  Funkcjonalności" 

zdefiniowano pojęcie „Standardowa Wydajność", którym jest czas działania funkcjonalności, 

określony wzorem wskazanym na str. 10 Załącznika nr 4A6, tj.: 

gdzie: 

EP- 

oznacza zbiór Elementarnych Procesów, objętych kryterium wydajności, ep - 

Elementarny Proces, będący elementem zbioru EP, 

PCI - 

parametr określający standardowy czas inicjalizacji funkcjonalności, 

PCP - 

parametr określający standardowy czas przetwarzania przypadający na jeden punkt 

funkcyjny uruchamianej funkcjonalności, 

PCKep - 

parametr określający standardowy czas komunikacji pomiędzy modułami w 

przypadku odwołania się do pliku zewnętrznego przez proces ep, 

RFep - rozmiar funkcjonalny Elementarnego Procesu ep, 

Llep - liczba uruchomionych instancji Elementarnego Procesu ep, zgodnie z warunkami 

uruchamiania funkcjonalności zdefiniowanymi w ramach danego kryterium,  

LXep - 

liczba odwołań do zewnętrznych plików danych w ramach danego Elementarnego 

Procesu (liczba FTR odnoszących się do EIF)." 

Odwołujący  zauważył,  że  tak  obliczony  czas  działania  funkcjonalności  pomija  szereg 

czynników  wpływających  na  czas  działania  oprogramowania  -  a  tym  samym  Standardowa 

Wydajność  określona  zgodnie  z  SIWZ  nie  będzie  odzwierciedlać  rzeczywistego  działania 

systemu powierzonego Wykonawcy przez Zamawiającego do utrzymania na mocy umowy. 

Odwołujący  podkreślił,  że  zgodnie  z  powszechną  wiedzą  i  praktyką  wytwarzania 

oprogramowania, czas działania algorytmu komputerowego przetwarzającego dane zależy w 

dużej  mierze  od  ilości  przetwarzanych  danych.  Czynnik  ten  pomijany  jest  zupełnie  w 

sposobie obliczania Standardowej Wydajności wskazanym w SIWZ.  

Dalej Odwołujący argumentował, że takie skonstruowanie definicji Standardowej Wydajności 

jakie wprowadził Zamawiający do SIWZ przeczy nie tylko wszelkiej wiedzy i doświadczeniom 

technologicznym, ale również zdrowemu rozsądkowi. Powoduje to także, że spełnienie przez 

wykonawcę  obowiązku  zapewnienia  tak  określonej  Standardowej  Wydajności  będzie 

obiektywnie  niemożliwe  w  rozumieniu  art.  387  §  1  k.c.,  ponieważ  Zamawiający  wykluczył 

możliwość uzależnienia Standardowej Wydajności od wzrostu ilości przetwarzanych danych. 

A zatem żaden wykonawca obiektywnie nie będzie w stanie dotrzymać  - bez narażenia się 

na  zarzut  niewykonania  umowy  - 

wymaganej  przez  Zamawiającego  Standardowej 

Wydajności. 

W    opinii  Odwołującego,  z  uwagi  na  fakt,  że  wykonanie  obowiązku  zapewnienia 

Standardowej Wydajności wyliczonej w sposób opisany przez Zamawiającego w treści SIWZ 

stanowi  świadczenie  niemożliwe  do  spełnienia,  zawarcie  umowy  należałoby  rozpatrywać 

przez  pryzmat  art.  93  ust.  1 pkt  7 ustawy  PZP,  zgodnie z  którym  Zamawiający  unieważnia 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia,  jeżeli  postępowanie  obarczone  jest  niemożliwą  do 

usunięcia wadą uniemożliwiającą zawarcie niepodlegającej unieważnieniu umowy w sprawie 

zamówienia  publicznego.  Zdaniem  Odwołującego,  wskazane  postanowienia  stanowią 

naruszenie przepisów m.in. art. 29 ust. 1 i 3 ustawy PZP, art. 36 ust. 1 pkt 3 i pkt 16 ustawy 

PZP w zw. z art. 5 k.c., art. 353

k.c., art. 387 k.c. w związku z art. 14 ustawy PZP, a także 

art. 139 ust. 1 ustawy PZP. 

Odwołujący  wniósł  o  modyfikację  definicji  Standardowej  Wydajności  funkcjonalności 

określonej  wzorem  zawartym  w  Załączniku  nr  4A6  na  str.  9  w  sekcji  „Standardowa 

Wydajność  Funkcjonalności"  w  ten  sposób,  aby  uwzględniała  ona:  ilość  przetwarzanych 

przez  funkcjonalność  danych;  zmiany  funkcjonalności  nie  wpływające  na  rozmiar 

funkcjonalny Elementarnego Procesu i parametr RFep; alternatywnie o wykreślenie z SIWZ 

pojęcia Standardowej Wydajności. 

W odniesieniu do Załącznika nr 4A6 dodanego na mocy zmiany SIWZ nr II.1.13 

z 14 stycznia 2019 r.: 

W Załączniku nr 4A6 do wzoru umowy, w sekcji „Specyfikacja Wymagań Wydajnościowych", 

na  stronie  14  Zamawiający  wskazał  jako  regułę:  „Jeżeli  jednocześnie  konieczne  jest 

zredefiniowanie  Kryterium  Wydajnościowego  oraz  zmiana  funkcjonalności  objętej  tym 

kryterium,  to 

definiuje  się  jedynie  Wymaganie  Wydajnościowe  redefiniujące  Kryterium 

Wydajnościowe."  Jednocześnie Zamawiający, jako wskazał sytuację, która stanowi przykład 

ilustrujący w praktyce powyższą regułę, w sposób z nią sprzeczny. 

Odwołujący  podniósł,  że  takie  ukształtowanie  zapisów  powoduje,  że  mamy  do  czynienia  z 

wzajemną  sprzecznością,  gdyż  z  jednej  strony  Zamawiający  w  regule  mówi  o  wymogu 

definiowania  jedynie  Wymagania  Wydajnościowego  a  podany  przykład  o  definiowaniu 

Wymagania  Wydajnościowego  oraz  Wymagania  Funkcjonalnego.  To  powoduje,  że 

Odwołujący  nie ma  pewności, jak regułę definiowania wymagań  rozumie Zamawiający,  jaki 

będzie  zakres  obowiązków  Wykonawcy,  a  sam  opis  przedmiotu  zamówienia  jest 

niejednoznaczny i niejasny, co stanowi naruszenie: art. 7 ust. 1 i ust. 3 ustawy PZP, art. 29 

ust. 1 i ust. 2 ustawy PZP, art. 36 ust. 1 pkt 3 i pkt 16 ustawy PZP w zw. z art. 5 k.c., art. 353

¹ 

k.c., art. 487 § 2 k.c. w związku z art. 14 ustawy PZP, a także art. 139 ust. 1 ustawy PZP. 

Odwołujący  wniósł  o  usunięcie  sprzeczności  poprzez  dostosowanie  treści  przykładu 

podanego  na  stronie  14  sekcji  „Specyfikacja  Wymagań  Wydajnościowych  w  Załączniku  nr 

4A6  do  wzoru  umowy  do  treści  reguły,  zgodnie  z  którą  jeżeli  jednocześnie  konieczne  jest 

zredefiniowanie  Kryteriu

m  Wydajnościowego  oraz  zmiana  funkcjonalności  objętej  tym 

kryterium,  to  definiuje  się  jedynie  Wymaganie  Wydajnościowe  redefiniujące  Kryterium 

Wydajnościowe. 

W odniesieniu do Załącznika nr 4J do wzoru umowy dodanego na mocy zmiany 

SIWZ nr II.1.1 do SIWZ z dnia 14 stycznia 2019 r. 

W  załączniku  4J  w  sekcji  „Rozmiar  Wymagań  Technologicznych"  na  str.  7  Zamawiający 

określił że rozmiar Wymagania Technologicznego oblicza się przy zastosowaniu wzoru: 

„Rozmiar Wymagania Technologicznego wyraża się wzorem: 

Rwt=PFref-Mwt-Wwp, gdzie:  

Rwt  - 

rozmiar  Wymagania  Technologicznego  wyrażony  w  liczbie  PRO  (Punktów 

Rozliczeniowych), 

PFref  - 

rozmiar  funkcjonalny  oprogramowania  (w  PFIFPUG),  którego  dotyczy  wymaganie, 

Mwt - 

modyfikator wpływu warstwy technologicznej, wyznaczony zgodnie z Tabela 3 Wwp - 

współczynnik  wielkości  prac,  związanych  z  typem  operacji,  jaka  ma  być  wykonana  na 

Katalogu Standardów, wyznaczona zgodnie z Tabela 4.” 

Wzorem  tym  Zamawiający  przedstawił  sposób  szacowania  pracochłonności  realizacji 

Wymagań  Technologicznych,  który  będzie  obowiązywać  w  czasie  realizacji  umowy  w 

zakresie  Usług  Modyfikacji  (G4).  Podstawą  wyceny  Propozycji  lub  Zgłoszenia  Zmiany 

Modyfikacji  jest  szacunek  pracochłonności  wytworzenia  lub  zmiany  oprogramowania 

dokonywany właśnie na podstawie analizy wymagań określających zakres zmienianego lub 

wytwarzanego  oprogramowania  wyspecyfikowanych  zgodnie  z  Załącznikiem  4J  do  wzoru 

umowy (pkt 1 Załącznika nr 4c). 

Odwołujący podniósł, że o ile w odniesieniu do wymagań funkcjonalnych Zamawiający oparł 

się  na  istniejącej  w  praktyce  od  wielu  lat  i  przebadanej  metodzie  wyceny  Punktu 

Funkcyjnego, o tyle w odniesieniu do wymagań niefunkcjonalnych Zamawiający wprowadził 

bliżej nieznane zasady oparte na wyliczeniach Punktu Rozliczeniowego. 

To,  że  jak  Zamawiający  zastrzegł  zgodnie  z  akapitem  1  we  wstępie  do  Załącznika  4J 

„faktyczna  pracochłonność  zależy  od  wielu  czynników,  których  nie  da  się  przewidzieć  na 

etapie  formułowania  wymagań  lub  których  nie  da  się  zobiektywizować,  bowiem  są  ściśle 

uwarunkowane  podejściem,  kompetencjami  czy  zasobami  danego  Wykonawcy"  nie 

powoduje,  że  ocena  tej  pracochłonności  podlegać  może  arbitralnym  założeniom 

Zamawiającego  sprowadzającym  się  do  uzależnienia  wyliczenia  pracochłonności  od 

ustalonych  na  etapie  kształtowania  treści  SIWZ  określonych  wartości  liczbowych 

Modyfikatora  wpływu  (tabela  nr  3  na  str.  8  Załącznika  4J)  i  Współczynnika  wielkości  prac 

(tabela nr 4 na str. 8 Załącznika 4J). 

Konieczność  uwzględnienia  podanych  w  tabelach  3  i  4  wartości  Modyfikatora  wpływu  i 

Współczynnika  wielkości  prac  skutkować  będzie  tym,  że  wynagrodzenie  wykonawcy 

oderwane zostanie od faktycznej pracochłonności. Zarówno umowa o dzieło jak i umowa o 

świadczenie usług  (a takie  typy  umów  mogą  wchodzić  w  grę  w  zakresie  usług  Modyfikacji) 

jest umową wzajemną, a zatem zgodnie z art. 487 § 2 kc, obie strony zobowiązują się w taki 

sposób, że świadczenie jednej z nich ma być odpowiednikiem świadczenia drugiej. A zatem 

świadczeniu  wykonawcy,  polegającym  na  wykonaniu  Modyfikacji,  odpowiadać  ma 

wynagrodzenie  będące  jego  ekwiwalentem.  To  co  rzeczywiście  powinno  mieć  wpływ  na 

wycenę Modyfikacji to szacowanych nakład pracy wymagany dla jej realizacji. 

Dalej  Odwołujący  argumentował,  że  nigdzie  w  SIWZ  nie  wskazano  w  jaki  sposób 

poszczególne  wartości  liczbowe  Modyfikatora  wpływu  jak  i  Współczynnika  wielkości  prac 

zostały  wyznaczone,  a  skoro  mają  one  wpływ  na  rozmiar  Punktu  Rozliczeniowego,  a  tym 

samym wysokość wyceny Modyfikacji, taki obowiązek ciąży na Zamawiającym. W związku z 

powyższym Zamawiający powinien wskazać nie tylko wartości liczbowe, ale także sposób i 

uzasadnienie  wyceny  jak  i  uzasadnienie  zastosowania  tych  wartości  liczbowych  w 

konkretnym  przypadku.  Tymczasem  przyjęte  wartości  obu  parametrów  nie  zostały  poparte 

żadnymi wyliczeniami, czy np. odniesieniem do powszechnie stosowanej metodyki. 

Zgodnie z punktem 5 Załącznika 4C do wzoru umowy wartość punktu rozliczeniowego równa 

jest wartości punktu funkcyjnego. A zatem Wykonawca składając ofertę musi skalkulować w 

ramach  ceny  Punktu  Funkcyjnego  wskazywanego  w  formularzu  o

fertowym  także  zupełnie 

inny  zakres  prac,  tj.  zakres  wynikający  z  prac,  których  rozmiar  określany  jest  w  Punktach 

Rozliczeniowych, zgodnie z Załącznikiem 4J do wzoru umowy. 

W  ramach  Punktu  Funkcyjnego  wykonywane  są  prace  związane  z  wytworzeniem 

funkcjonaln

ości  oprogramowania  zgodnie  z  przyjętym  w  Umowie  procesem  wytwórczym,  o 

czym świadczy pkt 4 Załącznika 4C do wzoru umowy. 

Natomiast  Punkt  Rozliczeniowy  Zamawiający  przyjął  w  celu  obliczenia  pracochłonności 

realizacji  oprogramowania,  zakładając,  że  pracochłonność  można  wyliczyć  za  pomocą: 

wzoru na obliczenie Wymagań Projektowych (str. 4 Załącznika 4J do wzoru umowy); wzoru 

na  obliczenie  Wymagań  Technologicznych  (str.  7  Załącznika  4J  do  wzoru  umowy).  O  ile 

Punkt  Funkcyjny,  jako  wielkość  wynikającą  z  szeroko  stosowanej  metodyki,  każdy 

wykonawca  jest  w  stanie  wyliczyć  i  wycenić,  o  tyle  wycena  Punktu  Rozliczeniowego  w 

warunkach abstrakcyjnych i oderwanych od konkretnego zamówienia nie jest możliwa. 

Zdaniem  Odwołującego,  zaproponowany  przez  Zamawiający  sposób  wyliczenia 

pracochłonności oparty na Punkcie Rozliczeniowym sam w sobie jest wadliwy, a dodatkowo 

nakaz  uwzględnienia  w  cenie  Punktu  Funkcyjnego  Punktu  Rozliczeniowego  powoduje,  że 

żaden  Wykonawca  nie  jest  w  stanie  dokonać  jego  prawidłowej  rzetelnej  wyceny. 

Un

iemożliwia  więc  to  złożenie  porównywalnych  ofert,  a  co  za  tym  idzie  wybór 

najkorzystniejszej  oferty  w  Postępowaniu.  Aby  temu  zapobiec  Zamawiający  powinien  po 

pierwsze  usunąć  obiektywne  wadliwości  i  niejasności  wynikające  z  obliczeń  Punktu 

Rozliczeniowego, a po drugie - 

wskazać w formularzu cenowym odrębną pozycję dla wyceny 

Punktu Rozliczeniowego. 

W ocenie Odwołującego, poprzez takie ukształtowanie zapisów SIWZ Zamawiający pozbawił 

Wykonawcę możliwości wyceny Modyfikacji odpowiadającej faktycznemu nakładowi prac. Co 

więcej, przyjęte przez Zamawiającego założenia są niejasne a wykonawca nie jest w stanie 

nawet ocenić wszystkich potencjalnych skutków, jakie mogą one nieść ze sobą. 

Zdaniem Odwołującego stanowi to naruszenie: art. 7 ust. 1 i ust. 3 ustawy PZP, art. 29 ust. 1 

i ust. 2 ustawy PZP, art. 36 ust. 1 pkt 3 i pkt 16 ustawy PZP w zw. z art. 5 k.c., art. 353

 k.c., 

w związku z art. 14 ustawy PZP, a także art. 139 ust. 1 ustawy PZP. 

Odwołujący  wniósł  o  zmianę  SIWZ  poprzez:  wydzielenie  osobnej  pozycji  kosztowej  w 

formularzu  ofertowym  stanowiącym  Załącznik  nr  1  do  SIWZ  dla  Punktu  Rozliczeniowego 

oraz  jednocześnie  wskazanie  w  Załączniku  nr  4J  do  SIWZ  sposobu  wyliczania  wartości 

liczbowych Modyfikatora wpływu jak i Współczynnika wielkości prac wskazanych w tabelach 

3  i  4  Załącznika  4J,  alternatywnie  wykreślenie  z  Załącznika  4J  do  wzoru  umowy  sekcji 

„Rozmiar Wymagań Technologicznych" (str. 7 Załącznika 4J). 

Zamawiający wniósł odpowiedź na odwołanie. Oświadczył, że uwzględnił zarzuty opisane w 

punktach: 1.1, 1.2.1

, 1.2.2, 1.2.5, 1.2.6, 1.2.8 odwołania i dokonał modyfikacji treści SIWZ. 

W odniesieniu do zarzutu opisanego w punkcie 1.2.3 odwołania Zamawiający w odpowiedzi 

na  odwołanie  wyjaśnił,  że  współczynnik  wielkości  prac  nie  zależy  od  liczby  i  rodzaju 

Standardów (w domyśle występujących w Katalogu Standardów), lecz od typu operacji, jaka 

ma  być  wykonana  na  Katalogu  Standardów,  (które  znajdują  się  w  przywołanej  przez 

Odwołującego tabeli nr 4 Załącznika 4J do SIWZ), który to typ będzie wynikał wprost z treści 

wymagania. 

Ustalenie wartości Współczynnika wielkości prac jest kwestią odróżnienia takich operacji, jak 

„dodanie  Standardu  Technologicznego",  czy  „zawężenie  zakresu  stosowania  danego 

Standardu  Technologicznego”  na  etapie  analizy  treści,  a  nawet  uzgodnienia  treści 

Wymagania  Technologicznego.  Nie  może  więc  być  tu  mowy  o  niepewności  związanej  z 

wyceną Wymagania Technologicznego w tym zakresie. 

Zamawiający  podkreślił, że Katalog  Standardów  nie ma postaci  spisu, który  mógłby  zostać 

udostępniony Wykonawcom.  Zamawiający  podkreślił,  że Wykonawcy  mogą  określić  zakres 

Katalogu  Standardów  na  podstawie  kodu  źródłowego  oraz  dokumentacji  oprogramowania, 

które zostały im udostępnione. 

Zamawiający  wskazał  także,  że  niezależnie  od  możliwości  jego  ustalenia,  zakres  Katalogu 

Sta

ndardów nie pozwala wnioskować o zakresie i częstotliwości jego zmian, a zatem ilości 

zamówień  obejmujących  realizację  Wymagań  Technologicznych  odnoszących  się  do 

określonych  Standardów  Technologicznych.  Zamawiający  nie  jest  w  stanie  przewidzieć 

swoich 

potrzeb  w  zakresie  zmian  Standardów  Technologicznych.  Większość  Standardów 

Technologicznych  nigdy  nie  ulegnie  zmianie.  W  związku  z  powyższym,  zakres  Katalogu 

Standardów  nie  ma  przełożenia  na  szacowaną  pracochłonność  związaną  z  realizacją 

Wymagań  Technologicznych.  Tym  samym  zakres  Katalogu  Standardów  nie jest  informacją 

potrzebną Wykonawcom do wyceny Punktu Funkcyjnego. 

W  odniesieniu  do  zarzutu  opisanego  w  punkcie  1.2.7  Zamawiający  w  odpowiedzi  na 

odwołanie wyjaśnił, że choć można zgodzić się z twierdzeniem, iż czas działania algorytmu 

komputerowego  przetwarzającego  dane  zależy  w  dużej  mierze  od  ilości  przetwarzanych 

danych,  to  za  całkowicie  bezpodstawne  należy  uznać  twierdzenie,  jakoby  czynnik  ten 

pomijany jest zupełnie w sposobie obliczania Standardowej Wydajności wskazanym w SIWZ. 

Zgodnie  z  opisem  wzoru  na  Standardową  Wydajność,  jednym  z  czynników  występujących 

we  wzorze  jest  „Llep  -  liczba  uruchomionych  instancji  Elementarnego  Procesu,  zgodnie  z 

warunkami 

uruchamiania  funkcjonalności  zdefiniowanymi  w  ramach  danego  kryterium”. 

Natomiast  liczba  instancji  Elementarnego  Procesu  jest  ściśle  powiązana  z  ilością 

przetwarzanym  danych,  bowiem  by  przetworzyć  kolejne  dane  muszą  zostać  uruchomione 

kolejne instancje Elementarnego Procesu, które te dane przetworzą. 

Da

lej  Zamawiający  wskazał,  że  Odwołujący  nie  wziął  pod  uwagę,  że  parametrami 

występującymi  we  wzorze  na  Standardową  Wydajność  są:  „PCI  —  parametr  określający 

standardowy  czas  inicjalizacji  funkcjonalności,  PCP  —  parametr  określający  standardowy 

czas  przetwar

zania  przypadający  na  jeden  punkt  funkcyjny  uruchamianej  funkcjonalności, 

PCKep 

—  parametr  określający  standardowy  czas  komunikacji  pomiędzy  modułami  w 

przypadku odwołania się do pliku zewnętrznego przez proces ep”. Są to parametry, które nie 

będą  ustalone  dla  dowolnej  funkcjonalności,  lecz  będą  wyznaczone  empiryczne  w  okresie 

przejściowym,  przy  udziale  wykonawcy,  w  warunkach,  przy  których  wymieniane  czynniki 

mające wpływ na wydajność będą takie same lub bardzo zbliżone do warunków, w których 

będzie działać funkcjonalność, dla której będzie obowiązywać Standardowa Wydajność. Na 

dodatek,  parametry  te  będą  wyznaczone  na  podstawie  reprezentatywnych  funkcjonalności 

wskazanych  przez  wykonawcę  (zob.  odpowiedź  na  zarzut  1.2.6),  co  pozwoli  Wykonawcy 

uwzględnić  ryzyka,  które  zidentyfikuje  na  podstawie  swojej  wiedzy  i  doświadczenia.  Tym 

samym Standardowa Wydajność, wbrew temu co twierdzi Odwołujący, nie jest „konstrukcją 

przeczącą  zdrowemu  rozsądkowi”,  lecz  formułą,  która  ma  zapewnić  przygotowanie 

oprogramowania, którego wydajność będzie utrzymana na poziomie nie gorszym niż ma to 

miejsce w obecnych wersjach Aplikacji i osadzoną w realiach projektowych. 

Zamawiający wskazał także, że Odwołujący wnosił w treści odwołania o uwzględnienie przy 

wyznaczaniu Standardowej Wydaj

ności „zmian funkcjonalności nie wpływających na rozmiar 

funkcjonalny  Elementarnego  Procesu  i  parametr  RFep”.  Zamawiający  wyjaśnił,  że  nie 

rozumie  związku  pomiędzy  tym  oczekiwaniem,  a  przedstawioną  wcześniej  argumentacją. 

Nie  można  bowiem  obiektywnie  stwierdzić,  o  jakie  zmiany  funkcjonalności  chodzi,  a  tym 

samym nie można uwzględnić, czy też odnieść się w inny sposób do tego oczekiwania. 

W odniesieniu do zarzutu podniesionego w punkcie 1.2.9 odwołania, Zamawiający zauważył, 

że  zarzut  ten  jest  w  istocie  bardzo  ogólny,  subiektywny  i  nie  odnosi  się  do  żadnych 

konkretnych postanowień SIWZ. Odwołujący nie precyzuje o jakie założenia chodzi oraz nie  

wykazuje  w  jaki  sposób  rzekoma  „niejasność”  pozbawia  możliwości  wyceny  Modyfikacji. 

Przedstawione  stwierdzenie  można  odnieść  do  każdego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  o  analogicznym  przedmiocie,  bowiem  w  przypadku  każdego  postępowania, 

Zamawiający  może  przyjmować  założenia,  które  będą  niejasne  dla  Wykonawców,  ale  nie 

oznacza  to  automatycznie  niemożności  wyceny  zamawianych  usług.  Dotyczy  to  też 

założenia,  że  rozmiar  funkcjonalny  danego  oprogramowania  jest  proporcjonalny  do 

pracochłonności  związanej  z  realizacją  danego  oprogramowania.  Dlatego  powszechną 

praktyką  jest  oszacowanie  ryzyk  wystąpienia  takich  skutków  i  uwzględnienia  ich  w  cenie 

oferty.  

Zamawiający  zwrócił  uwagę,  że  nie  przyjmuje  założeń,  które  z  góry  określają 

pracochłonność  realizacji  Wymagania  Technologicznego.  Przyjmuje  jedynie  założenia,  że 

ilość  prac  związanych  z  realizacją  tych  wymagań,  różni  się  w  zależności  od  tego  jakiego 

aspektu technologii lub jakiego typu operacji dotyczą. 

Zdaniem Zamawiającego, Odwołujący pomija fakt, że pracochłonność ta zależy nie tylko od 

wymienionych  czynników,  ale  także  od  wyceny  Punktu  Funkcyjnego,  który  określa 

Wykonaw

ca.  Współczynniki  nie  są  wartościami  oderwanymi  od  przedmiotu  Wymagania 

Technologicznego,  ustala  się  je  na  podstawie  kategoryzacji  prac,  jakie  należy  wykonać  w 

ramach  wymagania.  Prace  te  zostały  scharakteryzowane  w  Załączniku  4G6  oraz  w 

Załączniku  4J.  Na  tej  podstawie  wykonawca  może  określić  przewidywaną  pracochłonność 

związaną  z  realizacją  danej  kategorii  prac  i  odwracając  przytoczony  wzór  wyznaczyć 

optymalną z jego punktu widzenia wartość Punktu Funkcyjnego.  

Zamawiający  zwrócił  uwagę,  że  na  wartość  Punktu  Rozliczeniowego,  a  tym  samym  na 

wycenę Modyfikacji, mają wpływ same wartości przywołanych współczynników, a nie sposób 

ich  wyznaczenia.  Tym  samym  oczekiwanie,  że  zostaną  wskazanie  sposobu  wyliczenia 

wartości liczbowych Modyfikatora wpływu jak i Współczynnika wielkości prac wskazanych w 

tabelach 3 i 4 Załącznika 4J jest nieuzasadnione. 

Izba ustaliła, że brak jest podstaw do odrzucenia odwołania. 

Uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  stan  sprawy  na  chwilę 

zamknięcia  rozprawy,  oświadczenia,  stanowiska  i  dowody  Stron  złożone  w  trakcie 

rozprawy, Izba ustaliła i zważyła, co następuje.  

Izba  stwierdziła,  że  Odwołujący  legitymuje  się  uprawnieniem  do  wniesienia  odwołania, 

zgodni

e z art. 179 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

Zamawiający  w  treści  odpowiedzi  na  odwołanie,  przed  otwarciem  rozprawy,  oświadczył,  że 

uwzględnia zarzuty odwołania opisane w punktach: 1.1, 1.2.1, 1.2.2, 1.2.5, i 1.2.8 i dokonał 

modyfikacji  treści  SIWZ.  Wobec  powyższego,  Izba  umorzyła  postępowanie  odwoławcze  w 

zakresie powyższych zarzutów. 

Zamawiający w trakcie rozprawy oświadczył, że uwzględnia zarzut opisany w punkcie 1.2.4 

odwołania  i  dokona  modyfikacji  treści  SIWZ  zgodnie  z  żądaniem  Odwołującego,  wobec 

powyższego, Izba w treści sentencji nakazała Zamawiającemu dokonanie modyfikacji treści 

SIWZ  poprzez  usunięcie  trzeciego  akapitu  w  sekcji  „Referencyjne  Standardy 

Technologiczne" na str. 18 Załącznika nr 4A6 do wzoru umowy postanowienia w brzmieniu: 

„Przyjmuje  się,  że  Referencyjne  Standardy  Technologiczne  nie  muszą  być  jawnie 

wyspecyfikowane, o ile 

wynikają ze standardów w jakich wykonana została dana Aplikacja”.  

Zamawiający w trakcie rozprawy oświadczył także, że uwzględnia zarzut opisany w punkcie 

1.2.6  odwołania  w  zakresie  wątpliwości  podnoszonych  przez  Odwołującego  w  trakcie 

rozprawy, wynikających z niedoprecyzowania zmienionych postanowień SIWZ i oświadczył, 

że dokona modyfikacji treści SIWZ zgodnie z żądaniem Odwołującego, wobec powyższego, 

Iz

ba  w  treści  sentencji  nakazała  Zamawiającemu  doprecyzowanie  i  ujęcie  w  treści  SIWZ 

zaproponowanych (w odpowiedzi na odwołanie w pkt. 26 i 29) zmian, tj.: 

a) 

określenie,  że parametry  PCI,  PCP  oraz  PCK  zostaną wyznaczone indywidualnie dla 

każdej Aplikacji, na podstawie co najmniej 10 reprezentatywnych funkcjonalności danej 

aplikacji, zgodnie ze wskazanymi w odpowiedzi zasadami oraz 

b) 

określenie, że odpowiedzialność w przypadku gdy parametry określone na podstawie 

pomiarów  „reprezentatywnych  funkcjonalności”  dla  funkcjonalności  nie  podlegającej 

pomiarom  spowodują,  że  system  nie  będzie  spełniał  od  początku  kryterium 

Standardowej Wydajności spoczywać będzie na Wykonawcy, ale od momentu odbioru 

i wdrożenia Modyfikacji realizowanej przez Wykonawcę oraz że odpowiedzialność  ta 

odnosić  się  będzie  jedynie  do  funkcjonalności  realizowanych  w  ramach  powyższej 

Modyfikacji.  

W  zakresie  zarzutu  opisanego  w  punkcie  1.2.6  odwołania  w  części  uwzględnionej  przez 

Zamawiającego przed otwarciem posiedzenia, Izba umorzyła postępowanie. 

W pozostałym zakresie Izba oddaliła odwołanie.  

Izba za bezzasadny uznała zarzut Odwołującego opisany w punkcie 1.2.3 odwołania.  

Odwołujący  w treści odwołania wskazywał na brak przedstawienia przez Zamawiającego w 

treści  SIWZ  Katalogu  Standardów,  który  to  brak  uniemożliwia  Wykonawcy  oszacowanie 

oferty. 

Zamawiający  wyjaśnił,  że  Katalog  Standardów  nie  ma  postaci  spisu,  który  mógłby  zostać 

udostępniony Wykonawcom.  Ponadto  Zamawiający  podkreślił,  że Wykonawcy,  jeśli  istnieje 

taka  potrzeba, 

mogą  określić  zakres  Katalogu  Standardów  na  podstawie  kodu  źródłowego 

oraz  dokumentacji  oprogramowania, które  zostały  im  udostępnione.  Powyższe oznacza,  że 

wszyscy Wykonawcy w postępowaniu otrzymują takie same informacje od Zamawiającego i 

na ich podstawie zobowiązani są do przygotowania i wyceny oferty. To z kolei oznacza, że 

nie można uznać, aby Zamawiający naruszył art. 7 ustawy Prawo zamówień publicznych, na 

który  wskazywał  Odwołujący  w  treści  odwołania.  Wszyscy  wykonawcy  w  postępowaniu 

podlegają  równym  i  jednakowym  zasadom  z  uwagi  na  fakt,  że  został  im  udostępniony  ten 

sam zakres informacji

. Nie można także uznać, aby Zamawiający naruszył art. 29 ust. 1 i 2 

ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  poprzez  nieprzekazanie  wykonawcom  wszystkich 

informacji  dotyczących  zakresu  zamówienia.  Zamawiający  wyjaśnił,  że  z  treści  SIWZ  nie 

wynika  potrzeba  stworzenia  Katalogu  Standardów.  Skoro  zatem  brak  jest  potrzeby 

stworzenia  Katalogu  Standardów,  nie  można  wymagać  od  Zamawiającego  konieczności 

tworzenia  takich  Katalogów.  Jak  wyjaśnił  Zamawiający:  „Współczynnik  wielkości  prac,  jak 

wynika to wprost z przytoczonego opisu wzoru, nie zależy od „liczby i rodzaju  Standardów” 

(w  domyśle  występujących  w  Katalogu  Standardów),  lecz  od  typu  operacji,  jaka  ma  być 

wykonana  na 

Katalogu  Standardów  (które  wymienione  są  w  przywołanej  przez 

Odwołującego tabeli nr 4 Załącznika 4J do SIWZ), który to typ będzie wynikał wprost z treści 

wymagania.

”  Podstawą  wyceny  będzie  zatem  typ  danej  operacji.  Izba  przyjęła  także 

wyjaśnienia Zamawiającego,  iż:  „niezależnie od możliwości  jego ustalenia,  zakres  Katalogu 

Standardów nie pozwala wnioskować o zakresie i częstotliwości jego zmian, a zatem ilości 

zamówień  obejmujących  realizację  Wymagań  Technologicznych  odnoszących  się  do 

określonych  Standardów  Technologicznych.  Zamawiający  nie  jest  w  stanie  przewidzieć 

swoich  potrzeb  w  zakresie  zmian  Standardów  Technologicznych.  Większość  Standardów 

Technologicznych  nigdy  nie  ulegnie  zmianie.  W  związku  z  powyższym,  zakres  Katalogu 

Standardów  nie  ma  przełożenia  na  szacowaną  pracochłonność  związaną  z  realizacją 

Wymagań  Technologicznych”.  Izba  podziela  zatem  stanowisko  Zamawiającego,  zgodnie  z 

którym zakres Katalogu Standardów nie jest informacją niezbędną Wykonawcom do wyceny 

Punktu Funkcyjnego.  

Zamawiający  wyjaśnił  także,  że  w  sytuacji,  gdyby  w  trakcie  realizacji  umowy  pojawiły  się 

nowe  funkcjonalności  czy  modyfikacje  niezbędne  do  zrealizowania  przez  Wykonawcę,  to 

Zamawiający przewidział możliwość niezależnego wynagrodzenia w tym zakresie. Zatem te 

okoliczności,  których  nie  można  przewidzieć  na  chwilę  składania  ofert,  będą  stanowiły 

odrębny przedmiot zamówienia i realizacji.  

Izba miała na uwadze także okoliczność, że – zgodnie z wyjaśnieniem Zamawiającego - tego 

rodzaju  zamówienie  było  już  prowadzone  przez  zamawiającego,  jakim  jest  Zakład 

Ubezpieczeń  Społecznych  i  metodyka  tej  wyceny  była  podobna.  Została  zastosowana 

standardowa metodyka wycen, do której zastosowano autorskie rozwiązanie, co potwierdza, 

że  przekazywane  przez  Zamawiającego  informacje  są  wystarczające  dla  wykonawców  do 

sp

orządzenia oferty oraz do realizacji zamówienia.   

Izba  za  bezzasadny  uznała  również  zarzut  Odwołującego  opisany  w  punkcie  1.2.7 

odwołania.  

Odwołujący  w  treści  odwołania  podkreślał  wielokrotnie,  że  czas  działania  algorytmu 

komputerowego  przetwarzającego  dane  zależy  w  dużej  mierze  od  ilości  przetwarzanych 

danych, a czynnik ten został pominięty w sposobie obliczania Standardowej Wydajności.  

Należy wskazać, że wbrew twierdzeniu Odwołującego, przedstawiony przez Zamawiającego 

wzór  na  Standardową  Wydajność  obejmuje  także  czynnik,  który  jest  ściśle  powiązany  z 

ilością  przetwarzanym  danych.  Czynnik  ten  to  „LIep  -  liczba  uruchomionych  instancji 

Elementarnego Procesu zgodnie z warunkami 

uruchamiania funkcjonalności zdefiniowanymi 

w ramach danego kryterium”.  

Jak 

wyjaśnił Zamawiający: „liczba instancji Elementarnego Procesu jest ściśle powiązana z 

ilością  przetwarzanych  danych,  bowiem  by  przetworzyć  kolejne  dane  muszą  zostać 

uruchomione  kolejne  instancje  Elementarnego  Procesu,  które  te  dane  przetworzą.  Czas 

działania algorytmu komputerowego przetwarzającego dane zależy w dużej mierze od ilości 

przetwarzanych  danych,  to  za  całkowicie  bezpodstawne  należy  uznać  twierdzenie,  jakoby 

czynnik  ten  pomijany  jest  zupełnie  w  sposobie  obliczania  Standardowej  Wydajności 

wskazany

m w SIWZ”. 

Powyższe zatem oznacza, że Zamawiający ujął w opisie zamówienia niezbędny czynnik, na 

który zwrócił uwagę Odwołujący – tj. ilość przetwarzania danych, który to czynnik wpływa na 

czas  działania  algorytmu  komputerowego  przetwarzającego  dane.  Izba  miała  na  uwadze 

okoliczność,  że  Odwołujący  oparł  swój  wywód  na  czynniku  ilości  przetwarzanych  danych. 

Również żądanie Odwołującego przedstawione w treści odwołania referuje do tego właśnie 

czynnika.  Tym  samym  podnoszenie  przez  Odwołującego  w  trakcie  rozprawy  okoliczności 

dotyczących  wpływu  innych  czynników  na  Standardową  Wydajność  należy  uznać  za 

bezzasadne.  

Ponadto  Odwołujący  w  treści  odwołania  przedstawił  żądanie  o  uwzględnienie  przy 

wyznaczaniu Standardowej Wydajności „zmian funkcjonalności nie wpływających na rozmiar 

funkcjonalny  Elementarnego  Procesu  i  parametr  RFep”.  Izba  podziela  stanowisko 

Zamawiającego,  zgodnie  z  którym  nie  jest  zrozumiały  związek  pomiędzy  oczekiwaniem 

Odwołującego,  a  przedstawioną  przez  niego  argumentacją.  Odwołujący  nie  wyjaśnił 

stawianych tez. Nie można zatem stwierdzić, o jakie zmiany funkcjonalności chodzi.  

W konsekwencji Izba uznała zarzut za bezzasadny.  

Izba za bezzasadny uznała także zarzut Odwołującego opisany w punkcie 1.2.9 odwołania.  

W  treści  zarzutu  Odwołujący  wskazał,  że  zaproponowany  przez  Zamawiający  sposób 

wyliczenia  pracochłonności  oparty  na  Punkcie  Rozliczeniowym  sam  w  sobie  jest  wadliwy  i 

stwierdził, że wzór stworzony przez Zamawiającego nie jest prawidłowy i powinien wyglądać 

inaczej.  Jednakże  Odwołujący  nie  określił,  jak  powinien  taki  wzór  wyglądać.  Izba  podziela 

stanowisko  Zamawiającego,  zgodnie  z  którym  „zarzut  ten  jest  w  istocie  bardzo  ogólny, 

subiektywny  i  nie  odnosi  się  do  żadnych  konkretnych  postanowień  SIWZ.  Odwołujący  nie 

precyzuje  o  jakie  założenia  chodzi  oraz  nie  wykazuje  w  jaki  sposób  rzekoma  „niejasność” 

pozbawia możliwości wyceny Modyfikacji”.  

Ponownie  należy  zauważyć,  że  Zamawiający  przekazał  Wykonawcom  dokumentację 

niezbędną  do  sporządzenia  oferty  i  wszyscy  Wykonawcy  dokonają  wyceny  na  podstawie 

takich  samych  danych.  Dodatkowo  Zamawiający  wyjaśnił,  że  pracochłonność  zależy  nie 

tylko od  wymienionych czynników,  ale także od wyceny  Punktu  Funkcyjnego, który  określa 

Wykonawca.  Współczynniki  nie  są  wartościami  oderwanymi  od  przedmiotu  Wymagania 

Techn

ologicznego,  ustala  się  je  na  podstawie  kategoryzacji  prac,  jakie  należy  wykonać  w 

ramach  wymagania.  Prace  te  zostały  scharakteryzowane  w  Załączniku  4G6  oraz  w 

Załączniku  4J.  Na  tej  podstawie  wykonawca  może  określić  przewidywaną  pracochłonność 

związaną  z  realizacją  danej  kategorii  prac  i  odwracając  przytoczony  wzór  wyznaczyć 

optymalną  z  jego  punktu  widzenia  wartość  Punktu  Funkcyjnego.  Ponadto  Zamawiający 

wskazał, że w obecnej umowie zostało określone, w jaki sposób wycenić roboczodzień.  

Zamawiający zwrócił także uwagę, że „na wartość Punktu Rozliczeniowego, a tym samym na 

wycenę Modyfikacji, mają wpływ same wartości przywołanych współczynników, a nie sposób 

ich  wyznaczenia.  Tym  samym  oczekiwanie,  że  zostaną  wskazanie  sposobu  wyliczenia 

wartości liczbowych Modyfikatora wpływu jak i Współczynnika wielkości prac wskazanych w 

tabelach  3  i  4  Załącznika  4J  jest  nieuzasadnione”.  Sposób  wyliczenia  Punktu 

Rozliczeniowego odnosi się do rozmiaru funkcjonalnego oprogramowania, a co za tym idzie 

wyraża  analogiczną  zależność  Punktu  Rozliczeniowego  od  pracochłonności  co  Punkt 

Funkcyjny.  Dlatego  też  wydzielenie  osobnej  pozycji  koszowej  w  formularzu  ofertowym 

stanowiącym Załącznik nr 1 do SIWZ dla Punktu Rozliczeniowego jest nieuzasadnione”. 

W  konsekwencji,  w  ocenie  Izby,  nie 

można  uznać,  że  przedstawiona  przez  Odwołującego 

argumentacja  dowodzi  naruszenia  przez  Zamawiającego  art.  7  oraz  29  ust.  1  i  2  ustawy 

Prawo  zamówień  publicznych.  Postanowienia  SIWZ  są  jednakowe  dla  wszystkich 

wykonawców,  a  Zamawiający  określił,  jakie  współczynniki  i  w  oparciu  o  jakie  dokumenty 

winien ustalić wykonawca.  

Odwołujący  w  trakcie  rozprawy  sformułował  zarzut  co  do  braku  przedstawienia  przez 

Zamawiającego w treści SIWZ informacji dotyczących modelu IFPUG. Izba nie dokonywała 

rozstrzygnięcia  w  zakresie  tego  zarzutu,  gdyż  kwestia  ta  nie  była  przedmiotem  odwołania. 

Stosownie  do  artykułu  192  ust.  7  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  Izba  nie  może 

orzekać co do zarzutów, które nie były zawarte w odwołaniu.  

Izba  oddaliła  wniosek  Odwołującego  o  przeprowadzenie  dowodu  z  opinii  biegłego  z 

zakresów  informatycznych  na  okoliczność  ustalenia,  czy  biorąc  pod  uwagę  formułę 

szacowania  rozmiarów  wymagań  technologicznych,  dołączenie  przez  Zamawiającego 

katalogu  standardów  technologicznych  do  SIWZ  jest  niezbędne  dla  wyceny  punktu 

funkcyjnego,  czy  wykonawca  może  odtworzyć  katalog  standardów  technologicznych  na 

podstawie  kodu  źródłowego  i  dokumentacji  systemu  w  sposób  umożliwiający  określenie 

zakresu  przyszłych  świadczeń  wykonawców;  na  okoliczność  wykazania,  czy  algorytm 

obliczania standardowej wydajności opisany w pkt. załącznika 4a6 na str. 10 do umowy jest 

miarodajny dla określenia wydajności aplikacji; na okoliczność wykazania, czy przyjęty przez 

Zamawiającego  sposób  szacowania  rozmiaru  wymagań  technologicznych  przy 

uwzględnieniu  przyjętych  wartości  modyfikatora  wpływu  warstwy  technologicznej  i 

współczynnika  wielkości  prac  w  powiazaniu  z  ceną  punktu  funkcyjnego,  określony  w 

załączniku  4J  do  umowy,  pozwala  na  miarodajną  wycenę  wynagrodzenia  stanowiącego 

ekwiwalent  fak

tycznej  pracochłonności  i  zakresu  prac  wykonawców;  nadto  co  do 

przedstawionego przez Zamawiającego w trakcie rozprawy dowodu w postaci wzoru. 

Izba  oddaliła  wniosek  z  uwagi  na  fakt,  że  powołanie  takiego  dowodu  spowoduje 

nieuzasadnione opóźnienie w rozpoznaniu sprawy.  

Przede wszystkim  Odwołujący  nie sprecyzował,  z  zakresu  jakiej  specjalności  miałby  to  być 

biegły.  Stwierdzenie  Odwołującego  co  do  powołania  biegłego  z  zakresów  informatycznych 

jest ogólne.  

Ponownie należy  wskazać,  że Wykonawcy  są zobowiązani  do  dokonania wyceny  oferty  na 

podstawie  załączonej  przez  Zamawiającego  dokumentacji.  Zastają  pewien  określony  stan  i 

na  jego  podstawie  podejmują  decyzję  co  do  ewentualnego  udziału  w  postępowaniu  i 

sposobu  dokonania  wyceny.  Ponadto  Zamawiający  w  trakcie  rozprawy  wyjaśnił,  że  część 

informacji, jak np. zakres Katalogu Standardów, nie jest informacją niezbędną Wykonawcom 

do  wyceny  Punktu  Funkcyjnego  - 

treść  SIWZ  nie  zobowiązuje  wykonawców  do  tworzenia 

takiego katalogu.  

Ponadto  Odwołujący  domaga  się  powołania  biegłego  do  ustalenia  faktów  w  zakresie 

dokumentacji 

stworzonej 

przez 

Zamawiającego, 

a 

zatem 

do 

okoliczności 

zindywidualizowanych. Brak jest kryteriów obiektywnych, zatem nie jest wiadomo, w oparciu 

o jakie kryteria miałby dokonać oceny powołany biegły.  

Maj

ąc powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy 

Pzp, tj. stosownie do wyniku postępowania, z uwzględnieniem postanowień rozporządzenia 

Preze

sa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  

i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t.j. z dnia 7 maja 2018 r. Dz. U. z 2018 r., poz. 972). 

Przewodniczący:   

…………………………… 

Członkowie: 

…………………………… 

……………………………