KIO 2514/18 WYROK dnia 25 stycznia 2019 r.

Sygn. akt KIO 2514/18 

WYROK 

z dnia 25 stycznia 2019 r. 

 
 
Krajowa Izba Odwoławcza   –   w składzie: 
 

Przewodnicząca:  Anna Packo 
Członkowie:   

Anna Osiecka  

Beata Pakulska 

– Banach  

 
 
Protokolant:            

Marta Słoma 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniach  19  grudnia  2018  r.  oraz  7,  14,  16,  17  i  23 

stycznia  2019  r.,  w  Warszawie,  odwołania  wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  

w dniu 5 grudnia 2018 r. przez wykonawcę  

T.K. 

prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  K.  Studio  T.K.,  ul. 

Mariacka 7, 40-017 Katowice 

w 

postępowaniu prowadzonym przez 

Województwo  Małopolskie,  ul.  Basztowa  22,  31-156  Kraków  i  Gminę  Miejską 

Kraków,  

pl.  Wszystkich  Świętych  3-4,  31-004  Kraków,  w  których  imieniu  postępowanie 

prowadzi Województwo Małopolskie 

prz

y udziale wykonawców: 

A. Metra et  Associes 

– Brigitte Metra, Avenue Paul Doumer 33, 75116 Paryż (Francja) 

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie odwołującego, 

B. Q-

Arch  Spółki  z  ograniczoną  odpowiedzialnością,  ul.  Cystersów  13/4-5,  31-553 

Kraków  zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

odwołującego, 

C. 

WXCA Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, ul. Bracka 18/62, 00-028 Warszawa 

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie odwołującego, 

D. 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  SBS  Engineering  Group  Spółki  

z  ograniczoną  odpowiedzialnością,  al.  Kasztanowa  80,  30-238  Kraków,  

3  TI  Progetti  Italia 

–  Ingegneria  Integrata  società  per  azioni,

Lungotevere  Vittorio 

Gassman  22,  00146  Rzy

m  (Włochy)  zgłaszających  przystąpienie  do  postępowania 

odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

oddala odwołanie, 

kosztami 

postępowania 

obciąża 

T.K. 

prowadzącego 

działalność 

gospodarczą pod nazwą K. Studio T.K. i: 

zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 

00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez 

T.K. 

prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą K. Studio T.K. 

tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza od T.K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą K. 

Studio 

T.K. 

na 

rzecz 

Województwa 

Małopolskiego  

i Gminy Miejskiej Kraków solidarnie kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy 

tysiące sześćset złotych zero groszy) stanowiącą koszty postępowania 

odwoławczego poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

 
 
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. 

– Prawo zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1986 ze zm.) na niniejszy wyrok 

– w terminie 7 

dni  od  dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Krakowie. 

Przewodniczący:  ……………………..… 
 
Członkowie:  

……………………..… 

……………………..… 

Sygn. akt: KIO 2514/18 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  (organizator  konkursu)  –  Województwo  Małopolskie  oraz  Gmina  Miejska 

Kraków,  w  imieniu  i  na  rzecz  których  działa  Województwo  Małopolskie  prowadzi 

urbanistyczno-architektoniczny  jednoetapowy  konkurs  w  rozumieniu  art.  110  ustawy  z  dnia 

29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1986 z późn. zm.) 

na  opracowanie  koncepcji  urbanistyczno-architektonicznej  Centrum  Muzyki  i  Parku 

Miejskiego w Krakowie. 

Ogłoszenie  o  konkursie  zostało  opublikowane  7  sierpnia  2018  r.  w  Dzienniku  Urzędowym 

Unii  Europejskiej  pod  numerem  2018/S  150-345424. 

Wartość  zamówienia  jest  większa  niż 

kwoty określone na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

I 

Stanowisko Odwołującego  

Odwołujący  –  T.K.  prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  firmą  K.  Studio  T.K.  wniósł 

odwołanie zarzucając Zamawiającemu: 

1.  dokonanie ceny prac konkursowych niezgodnie z postanowieniami regulaminu konkursu, 

zwanego dalej „Regulaminem”, 

2.  wybór  pracy  konkursowej  nr  001  złożonej  przez  uczestnika  konkursu  SBS  Engineering 

Group  oraz  3TI  Progetti  Italia 

–  Ingegneria  Integrata  S.P.A.  i  przyznanie  I  nagrody  oraz 

zaproszenia do  negocjacji  w  trybie zamówienia  z  wolnej  ręki  na  opracowanie dokumentacji 

projektowej będącej szczegółowym opracowaniem pracy, 

3.  naruszenie  postanowień  regulaminu  konkursu  określających  jego  cel,  wymagania, 

przedmiot i zakres, tj. naruszenie: 

1. art. 116 w zw. z art. 122 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych i punktu 2.1. i 5.2. 

regulaminu  konkursu  poprzez  ocenę  pracy  konkursowej  nr  001  z  pominięciem  spełnienia 

zasadniczych  warunków  i  oczekiwań  zapisanych  w  regulaminie  i  załączonych  wytycznych 

marginalizując  kluczowe  dla  Zamawiającego  –  organizatora  konkursu  aspekty,  stanowiące 

priorytet  dla  jakości  przyszłego  kompleksu  Centrum  Muzyki,  nadrzędnej  roli  rozwiązań 

funkcjonalnych oraz użytkowych, muzycznej, a szczególnie akustycznej rangi projektu, 

2.  art.  7  ust.  1  w  zw.  z  art.  116  oraz  w  zw.  art.  122  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych i  ocenę  pracy  konkursowej  001 z  pominięciem  wielu aspektów,  warunkujących 

prawidłowe  funkcjonowanie  Centrum  Muzyki  w  pracy  konkursowej  001  przy  jednoczesnym 

dokonaniu  rażąco  nieprawidłowej  oceny  pracy  konkursowej  Odwołującego,  wraz  ze 

sformułowaniem  pod  jej  kątem  zarzutów,  które  nie  zostały  podniesione  przy  ocenie  pracy 

konkursowej 001, podczas gdy nie spełniała ona wielu wymagań konkursowych, co świadczy 

o nierównym traktowaniu uczestników konkursu i naruszeniu zasad uczciwej konkurencji, 

3.  art.  122  ust.  2  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  poprzez  rozstrzygnięcie  konkursu  

i wybór pracy nr 001, która nie może być uznana za najlepszą pracę konkursową, gdyż nie 

spełnia wymogów regulaminu. 

Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu: 

1. unieważnienia czynności wyboru najlepszej pracy konkursowej i przyznania I nagrody, 

2.  u

znania,  że  praca  konkursowa  nr  001  złożona  przez  uczestnika  konkursu  SBS 

Engineering  Group  oraz  3TI  Progetti  Italia 

–  Ingegneria  Integrata  S.P.A.  jest  niezgodna  

z wymaganiami konkursu i nie spełnia podstawowych warunków i wytycznych.  

Odwołujący  wskazał,  że  posiada  wymagany  art.  179  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych  interes  w  uzyskaniu  I  nagrody  oraz  zaproszenie  do  negocjacji  w  trybie 

zamówienia z wolnej ręki na opracowanie dokumentacji projektowej będącej szczegółowym 

opracowaniem  pracy, 

ponieważ  jest  przedsiębiorcą,  którego  przedmiotem  działalności  jest 

projektowanie  architektoniczne,  zaś  posiadane  przez  niego  doświadczenie  zawodowe 

umożliwia  mu  należyte  wykonanie  prac  projektowych,  których  zlecenie  stanowi  nagrodę  

w  konkursie. 

Jednocześnie  Odwołujący  może  ponieść  szkodę  w  wyniku  naruszenia  przez 

Zamawiającego  przepisów  ustawy  poprzez  nieosiągnięcie  przychodów  możliwych  do 

uzyskania  w  toku  wykonywania  zamówienia  udzielonego  w  wyniku  wygranej  w  konkursie. 

Obecne  rozstrzygnięcie  dokonane  z  naruszeniem  postanowień  regulaminu  oraz  sprzecznie  

z  przepisami 

ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  uniemożliwia  Odwołującemu  uzyskanie 

zamówienia  w  trybie  z  wolnej  ręki,  w  sytuacji,  gdy  jest  on  zainteresowany  udzieleniem  mu 

zamówienia, którego przedmiotem będzie opracowanie dokumentacji projektowej. W wyniku 

naruszenia  przepisów  przez  Zamawiającego  Odwołujący  utracił  szansę  na  realizację 

zamówienia, w związku z czym poniósł szkodę poprzez utratę szansy na osiągnięcie zysku, 

który  planował  osiągnąć  w  wyniku  realizacji  owego  zamówienia,  co  stanowi  wystarczającą 

przesłankę do skorzystania przez Odwołującego ze środków ochrony prawnej. 

W uzasadnieniu odwołania Odwołujący wskazał, że sąd konkursowy dokonał rozstrzygnięcia 

konkursu  na  jawnym  posiedzeniu  w  25  listopada  2018  r.  i 

tego  samego  dnia  poinformował  

o złożonych pracach i przyznanych nagrodach. 

Celem  konkursu 

był  wybór  najlepszego  rozwiązania  urbanistycznego,  architektonicznego, 

funkcjonalnego  i  akustycznego  dla 

nowego kompleksu budynków  lub dla budynku Centrum 

Muzyki  w  Krakowie  wraz  z  przyległym  terenem  i  wewnętrznym  układem  komunikacyjnym 

oraz  koncepcji  programowo-przestrzennej  Parku  Miejskiego  oraz,  w  efekcie,  udzielenie 

zamówienia publicznego w trybie zamówienia z wolnej ręki.  

Zgodnie  z  punktem  2.3.1.  Regulaminu  przedmiotem  k

onkursu  było  wykonanie  koncepcji 

budynku  lub  zespołu  budynków  Centrum  Muzyki  w  Krakowie  na  terenie  wyznaczonym  dla 

inwestycji  obejmującym  wskazane  działki  gruntowe  wraz  z  zagospodarowaniem  terenu  

o łącznej powierzchni: 2,929 ha oraz Parku Miejskiego w Krakowie na terenie wyznaczonym 

dla inwestycji o powierzchni łącznej: 5,3239 ha.  

W  punkcie  2.3.2.  Regulaminu  wskazano,  że  koncepcja  powinna  spełniać  założenia 

programowe,  funkcjonalne,  akustyczne  oraz  uwarunkowania  urbanistyczne,  przyrodnicze, 

kulturowe opisane w regulaminie oraz 

w załącznikach nr M5 – M19 do regulaminu. 

Z

godnie  z  określonymi  oczekiwaniami  co  do  prac  według  załącznika  nr  M8  kluczowym 

aspektem  jest  oczekiwana  jakość (akustyczna,  funkcjonalna)  głównego segmentu  Centrum 

Muzyki  dla  działalności  artystycznej,  jakim  będą  sale  koncertowe  z  zapleczem  oraz  sale 

prób,  stanowiące  o  jakości  całego  zespołu  oraz  samego  miejsca.  Pod  względem 

akustycznym ten segment zabudowy 

powinien reprezentować najwyższą jakość.  

Wytyczne  akustyczne 

zostały  zawarte  w  załączniku  nr  M19.  W  części  dotyczącej  Centrum 

Muzyki 

odnosiły się do zaprojektowania optymalnych warunków dla działalności artystycznej, 

kulturalnej i edukacyjnej Filharmonii Krakowskiej, 

jej zespołów i orkiestr, Sinfonietty Cracovia 

i Capelli Cracoviensis, innych miejskich i region

alnych zespołów artystycznych, orkiestr, grup 

artystycznych, artystów, zespołów i orkiestr gościnnych z kraju i zagranicy. Od uczestników 

konkursu  oczekiwano  z

aprojektowania  rozwiązania  urbanistyczno-architektonicznego,  które 

będzie  miało  potencjał,  aby  stać  się  jednym  z  symboli  Krakowa  i  Małopolski;  uzyskania 

nowoczesnego, 

oryginalnego 

i 

funkcjonalnego 

charakteru 

obiektu/

obiektów, 

odpow

iadającego  ich  funkcji  i  randze;  logicznego  i  ekonomicznego  rozplanowania  funkcji, 

przy czym kluczowe znaczenie miała jakość akustyczna i funkcjonalna sal koncertowych, sal 

prób,  i  ich  zapleczy;  harmonijnego  powiązania  funkcji  dydaktycznych,  kulturalnych, 

rekreacyjnych i 

społecznych Centrum Muzyki z Parkiem Miejskim. 

Podstawowe funkcje i parametry projektowanej inwestycji zos

tały wskazane w załączniku nr 

M8

,  następująco:  zadaniem  Uczestnika  konkursu  będzie  stworzenie  takiego 

budynku/budynków, które zapewnią optymalne warunki dla Filharmonii, Sinfonietty Cracovia, 

Capelli  Cracoviensis 

–  zarówno  dla  pracy  i  aktywności  artystycznej  (działalności 

podstawowej),  jak  również  dla  realizacji  działalności  z  zakresu  edukacji  artystycznej, 

promocji,  ad

ministracji  i  obsługi.  Budynki/budynek  Centrum  Muzyki  wraz  z  otoczeniem 

powinny/

powinien  być  tak  zaprojektowany,  aby:  -  zapewnić  publiczności  dostęp  do  stref 

ogólnodostępnych,  przeznaczonych  zarówno  dla  działalności  artystycznej  (wszystkie  sale 

koncertowe), 

jak  i  funkcji  obsługowych  (kasy,  szatnie,  węzły  higieniczno-sanitarne,  obsługa 

widowni)  oraz  uzupełniających  (gastronomia,  sale  edukacyjne);  -  kasa  biletowa 

kilkustanowiskowa  dla  koncertów  i  innych  wydarzeń  realizowanych  we  wszystkich  salach/ 

przestrzeniach  zespołu  była  dostępna  ze  wspólnego  foyer;  -  szatnie  były  dostępne 

bezpośrednio  z  foyer,  przy  czym  Organizator  dopuszcza,  by  kolejne  mniejsze  szatnie 

znajdowały  się  na  różnych  piętrach;  -  wydzielić  segment  ogólnodostępny  od  części 

przeznaczonych dla działalności administracyjnej tak, aby funkcje te nie kolidowały ze sobą; 

zoptymalizowane koszty utrzymania i eksploatacji były w łatwy i przejrzysty sposób możliwe 

do  wzajemnego  rozliczenia  przez  instytucje  miejskie  (Sinfonietta  Cracovia,  Capella 

Cracoviensis)  i  instytucję  wojewódzką  (Filharmonia  Krakowska);  -  umożliwić 

wykorzystywanie  obiektu/obiektów  nie  tylko  przez  Filharmonię  Krakowską,  Sinfoniettę 

Cracovia,  Capellę  Cracoviensis,  ale  także  przez  inne,  publiczne  i  prywatne  zespoły 

artystyczne  (muzyczne, taneczne,  performance) i  artystów  indywidualnych, a także zespoły  

i  orkiestry  gościnne;  -  zapewnić  możliwość  realizacji  w  budynku/budynkach  co  najmniej 

dwóch koncertów/wydarzeń jednocześnie; -  zapewniona  była  komunikacja  z  projektowanym 

w  sąsiedztwie  kompleksem  dydaktycznym  Akademii  Muzycznej  zarówno  w  sensie 

użytkowym, jak przestrzennym i widokowym; - powiązania obiektu/obiektów Centrum Muzyki 

z  przestrzenią  Parku  Miejskiego  realizowane  były  poprzez  wykreowanie  stosownych  osi 

kompozycyjnych,  - 

zapewnić  odpowiednie  drogi  dostaw  (dostosowane  do  obsługi 

samochodów  ciężarowych o  masie przekraczającej  12 ton)  dla  sal koncertowych i  sal  prób 

(drog

i  zewnętrzne,  trakty  komunikacyjne  w  budynku  /  budynkach,  windy  towarowe  itp.);  

w miarę możliwości dążyć do maskowania dróg zewnętrznych, tak, by nie były elementem 

dominującym  w  przestrzeniach  publicznych;  -  zapewnić  odpowiednią  ilość  miejsc 

postojowyc

h  dla  samochodów  i  rowerów  zgodnie  zapisami  miejscowego  planu 

zagospodarowania  przestrzennego  (MPZP)

,  możliwych  do  wykorzystania  także  przez 

podmioty zewnętrzne poza godzinami eksploatacji sal koncertowych, sal prób i pomieszczeń 

biurowych, 

z  uwzględnieniem  zalecenia  sytuowania  wjazdów  i  wyjazdów  w  rejonie  ulicy 

Zieleniewskiego;  - 

zapewnić  odpowiednią  powierzchnię  dla  urządzeń  i  powierzchni 

technicznych; 

Z  opisu  przedmiotu  k

onkursu,  opisu  lokalizacji  inwestycji,  wynikały  założenia  i  wytyczne 

funkcjonalno-

użytkowe,  zgodnie  z  którymi  należało:  -  dostosować  toalety  do  potrzeb 

rodziców z dziećmi oraz osób niepełnosprawnych; - zachować proporcję toalet damskich do 

toalet męskich; - zapewnić pomieszczenia na potrzeby rodziców z dziećmi; - zapewnić, aby 

ciągi komunikacyjne oraz  widownie sal koncertowych i prób były zaprojektowane w sposób 

umożliwiający  dostęp  osobom  niepełnosprawnym;  -  zapewnić,  aby  ciągi  komunikacyjne 

zaplecza  (kulis)  sceny  były  na  tyle  przestronne,  aby  umożliwić  swobodny  transport 

fortepianów,  harf,  skrzyń  z  kontrabasami,  elementów  scenografii  itp.  –  szerokość  korytarzy 

powinna  uwzględniać  możliwość  usytuowania  pod  ich  ścianami  skrzyń  orkiestr  gościnnych 

(kontrabasy,  harfy,  fraki),  przy  zachowaniu  pełnej  przepustowości  niezbędnej  do  transportu 

inst

rumentów  wielkowymiarowych  (kontrabasy,  klawesyn,  pozytyw  etc.);  -  zaprojektować 

strefę  gastronomiczną  (na  którą  składa  się  restauracja  i  kawiarnia),  tak,  aby  posiadała 

otwartą  strukturę  i  była  umieszczona  w  bliskim  sąsiedztwie  Sali  Filharmonicznej  i  Miejskiej 

oraz  sal  prób,  tworząc  przestrzeń  spotkań  artystów  i  publiczności;  -  zaprojektować  wejście 

do  strefy  gastronomicznej  było  możliwe  od  strony  Parku;  -  uwzględnić,  aby  restauracja 

posiadała  taras,  dostępny  także  dla  użytkowników  Parku  oraz  oddzielne  wejście,  aby 

umożliwić jej działanie niezależnie od godzin funkcjonowania Centrum Muzyki; - usytuować 

bufety  cateringowe  na  różnych  piętrach  w  pobliżu  wejść  do  sal  koncertowych;  

- z

aprojektować taras widokowy z widokiem na okolice. 

W  odniesieniu  do  pomieszcze

ń  takich jak  sale koncertowe,  sala recitalowa,  sale  prób  oraz 

pozostałe  pomieszczenia  związane  z  funkcją  artystyczną  (muzyczną)  Centrum  Muzyki 

wskazano,  że  powinny  być  zaprojektowane  i  wykonane  zgodnie  z  „Wytycznymi 

akustycznymi

” (załącznik nr M19). W szczególności zgodnie z:  

- pkt 2.3.3. Regulaminu o

d prac konkursowych wymaga się: 

a) 

w  zakresie  urbanistyki:  dobrej  jakości  rozwiązań  urbanistycznych,  w  tym:  wykreowania 

nowej  przestrzeni  publicznej,  wewnętrznych  rozwiązań  komunikacyjnych  zapewniających 

dostępność  oraz  powiązania  Centrum  Muzyki  z  terenami  Akademii  Muzycznej  i  Parkiem 

Miejskim, 

uwzględnienia 

kontekstu: 

charakteru, 

wielkości 

i 

skali 

zabudowy  

i  zagospodarowania  na  terenach  sąsiednich;  b)  w  zakresie  architektury:  dobrych  

i  oryginalnych  rozwiązań  estetycznych,  przyjaznych  dla  użytkowników,  zastosowania 

materiałów  konstrukcyjnych  i  wykończeniowych  adekwatnych  do  funkcji  i  miejsca, 

utrzymania  optymalnej  skali  i  zastosowania 

właściwych  proporcji  poszczególnych 

fragmentów  przestrzeni  budynków  odpowiednio  do  funkcji  i  charakteru  użytkowego, 

nowatorstwa  rozwiązań  architektonicznych  oraz  uwzględnienia  stosownych  zaleceń 

konserwatorskich; c)  w zakresie akustyki: 

najwyższej jakości rozwiązań akustycznych dla sal 

koncertowych i sal prób oraz wszystkich przestrzeni dedykowanych działalności muzycznej, 

zgodności z „Wytycznymi akustycznymi” oczekuje się rozwiązań zapewniających najwyższą 

jakość przestrzenności brzmienia, siły dźwięku i jego przejrzystości; d) w zakresie rozwiązań 

programowych  i  funkcjonalno-

użytkowych:  optymalnych  rozwiązań  (z  punktu  widzenia 

użytkowników  –  orkiestr  i  publiczności)  dla  celów  i  funkcji  programowych  (kulturalnych, 

artystycznych 

–  przede  wszystkim  muzycznych  i  społecznych)  oraz  uzupełniających, 

zgodności  z  wytycznymi  zamieszczonymi  w  regulaminie  konkursu,  atrakcyjności  rozwiązań  

z punktu widzenia programu użytkowego. 

Zgodnie  z  punktem  2.3.5.  Regulaminu  p

raca  konkursowa,  w  części  dotyczącej  Parku 

Miejskiego,  powinna  spełniać  m.in.  następujące  założenia  i  wytyczne:  -  dla  części  terenu 

objętego  strefą  ochrony  konserwatorskiej  dla  reliktów  XIX-wiecznego  fortu  nr  17  Luneta 

Grzegórzecka ujętego w gminnej ewidencji zabytków – uwzględnienie nakazów i dopuszczeń 

określonych  szczegółowo  w  MPZP,  w  tym  w  szczególności:  zachowanie  kompozycji 

prze

strzennej,  obiektów  fortecznych,  ochrona  i  uczytelnienie  reliktów  fortu,  ochrona 

budynków wskazanych do ochrony w MPZP. 

Zgodnie  z  punktem  2.5.1.  Regulaminu  uczestnik  konkursu  m

ógł  zaproponować  dodatkowe 

powierzchnie o przeznaczeniu ogólnym (funkcje towarzyszące nieobligatoryjne), możliwe do 

uzyskania  ponad  wymagany  program,  w  przypadku,  gdy  będzie  to  zasadne  uwzględniając 

charakter przedmiotu konkursu, dostępny teren inwestycji oraz zakładane przez organizatora 

koszty realizacji inwestycji. 

W „Wytycznych Akustycznych” wskazano:  

-  pkt  1.  Wprowadzenie:  z 

akustycznego  punktu  widzenia,  dwie  duże  sale  koncertowe  – 

Filharmoniczna  Sala  Koncertowa  mogąca  pomieścić  1400  słuchaczy  oraz  Miejska  Sala 

Koncertowa  miesząca  650-800  słuchaczy  –  są  bezsprzecznie  najważniejszymi  elementami 

projektu,  a  uzyskanie  w  nich  najwyższego  poziomu  komfortu  akustycznego  jest 

bezwzględnie konieczne; 

pkt  2.  Ogólne  Wytyczne  Akustyczne:  w  obu  salach  koncertowych,  Filharmonicznej  Sali 

Koncertowej  oraz  w  Miejskiej  Sali  Koncertowej,  doskonałość  akustyczna  może  być 

zapewniona  tylko  w  przypadku, 

jeśli  kubatura  i  ogólny  kształt,  jak  i  geometria  i  wybrane 

materiały  poszczególnych  powierzchni  są  określone  na  podstawie  uważnej  analizy 

akustycznych  cech,  wliczając  w  to  głębokie  zrozumienie  potrzeb  muzyków  oraz  słuchaczy, 

jak  i  wiedzę  fizyczną  o  emisji  dźwięku  instrumentów  oraz,  jak  dźwięk  ten  rozchodzi  się  

w pomieszczeniach; 

pkt  3.  Szczegółowe Wytyczne  Akustyczne  dla  pomieszczeń  i  stref  w  części  należącej  do 

Filharmonii Krakowskiej im. Karola Szymanowskiego

”  

pkt 3.1.1 Kubatura i czas pogłosu; 

- pkt 3.1.2 Powierzchnia sceny: o

bszar sceny przed lub za jej frontem powinien być dostępny 

jako albo płaszczyzna sceny, albo jako widownia, w zależności od decyzji użytkownika. Ten 

obszar  powinien  być  również  możliwy  do  wykorzystania  jako  otwarta  fosa  orkiestrowa, 

przeznaczona dla zredukowanego składu orkiestrowego dla innych rodzajów występów, czy 

też  tańca  na  scenie.  Dla  wyznaczenia  pożądanej  powierzchni  fosy  orkiestrowej  należy 

stosować wskaźnik większy niż 1,5 m

na muzyka w fosie, aby zagwarantować komfortowe 

warunki  akustyczne  dla  muzyków.  Obszary  krzeseł  widowni  w  obszarze  fosy  powinny 

umożliwiać łatwy i szybki demontaż i składowanie w przestrzeni pod powierzchnią widowni. 

Ważnym  elementem  projektu  sceny  i  komfortu  wykonawców  jest  właściwa  wentylacja 

obszaru sceny; 

pkt  3.1.4  Hałas  i  izolacyjność  akustyczna:  w  czasie  nienagłaśnianych  koncertów  muzyki 

poważnej,  brak  hałasu  jest  jednym  z  podstawowych  elementów  jakości  akustycznej 

pomieszczenia.  Poziom  tła akustycznego  w  Filharmonicznej  Sali  Koncertowej  powinien  być 

niski, i możliwie bliski progowi słyszalności, zarówno dla koncertów z widownią jak i podczas 

nagrań.  Projekt  urządzeń  instalacyjnych  (w  tym  wentylacji  i  oświetlenia),  jak  i  koncepcja 

izolacyjn

ości  akustycznej,  powinny  bazować  w  każdym  przypadku  na  wymaganych 

wartościach dopuszczalnego poziomu tła akustycznego podanych powyżej; 

pkt 3.1.5 Szczegółowe wymagania Zamawiającego; 

- pkt 3.2 Sala Recitalowa; 

pkt 3.3 Sala prób sekcyjnych chóru; 

-  pkt 

3.4  Sala  Multimedialna  (studio  nagrań):  wiodącą  funkcją  Sali  Multimedialnej  będzie 

funkcja  studia  nagrań  i  rejestracja  nagłaśnianych  koncertów  niewielkich  zespołów  i  grup 

instrumentów.  Głównym  założeniem  tej  sali  będzie  możliwość  wynajmowania  jej  dla 

zewn

ętrznych  podmiotów,  co  należy  uwzględnić  przy  lokalizacji  tego  pomieszczenia  

w  budynku. 

Wymagania  izolacyjności  akustycznej  powodują konieczność  zastosowania  we 

wszystkich  pomieszczeniac

h  nagrań  i  odsłuchu  konstrukcji  typu  „pływające  pudełko”  albo 

izolowa

nych  elementów  wykończenia  wnętrza.  Skutkiem  tego  efektywna  grubość 

ścian/stropów musi zostać uwzględniona podczas rozmieszczania powierzchni; 

pkt 3.5 Pozostałe sale prób; 

pkt  4.  Szczegółowe  wytyczne  akustyczne  dla  pomieszczeń  i  stref  w  części  należącej  do 

orkiestr Capella Cracoviensis i Sinfonietta Cracovia; 

- pkt 4.1 Miejska Sala Koncertowa; 

pkt 4.1.1 Kubatura i czas pogłosu; 

-  pkt  4.1.2  Powierzchnia  sceny: 

Życzeniem  obu orkiestr jest możliwość posiadania otwartej 

fosy  orkiestrowej,  tworzonej  przez 

szybki  demontaż  kilku  pierwszych  rzędów  widowni,  

i  scho

wanie  ich  w  przestrzeni  pod  salą.  Wielkość  fosy  orkiestrowej  powinna  z  punktu 

widzenia  orkiestry  Capella  Cracov

iensis  umożliwiać  umieszczenie  tam  do  30  muzyków, 

natomiast  z  punktu  widzenia  orkiestry  S

ifonietta Cracovia umożliwiać umieszczenie tam  od 

25  do  70  muzyków.  Ważnym  elementem  projektu  sceny  i  komfortu  wykonawców  jest 

właściwa wentylacja obszaru sceny. Wentylacja sceny nie może powodować przeciągów ani 

szkodzić  muzykom  i  ich  instrumentom.  W  tym  celu  sugeruje  się,  aby  powietrze  było 

nawiewane  z  małą  prędkością  (<0,5m

)  spod  sceny  przez  dyfuzory  zlokalizowane  po  jej 

obwodzie.  Niedopuszczalne  jest  stosowanie  dysz  nawiewnych  albo  wysokowydajnych 

wentylatorów; 

- pkt 4.1.3 Powierzchnia widowni; 

- pkt 4

.1.4 Hałas i izolacyjność akustyczna; 

pkt  4.1.5  Szczegółowe  wymagania  Klienta:  Miejska  Sala  Koncertowa  powinna  posiadać 

najwyższej  jakości  koncertowe  parametry  akustyczne,  odpowiadające  potrzebom  zarówno 

orkiestry  smyczkowej,  kameralnej,  jak  i  symfoniczn

ej,  z  możliwością  ewentualnego 

poszerzenia  składu  o  solistów  –  w  tym  solistów  pianistów  i  chór.  Miejska  Sala  Koncertowa 

musi  być  wyposażona  w  kanał  orkiestrowy  uzyskiwany  (opcjonalnie)  po  usunięciu 

pierwszych  rzędów  krzeseł  i  otwarciu  podłogi  (rozwiązane  niezbędne  do  realizacji 

przedsięwzięć  scenicznych  Sinfonietty  Cracovii  i  Capelli  Cracoviensis,  takich  jak  własne 

kameralne produkcie operowe, widowiska muzyczne i baletowe oraz produkcie z elementami 

tańca współczesnego). W bezpośrednim sąsiedztwie wejścia na estradę powinno znajdować 

się  pomieszczenie  inspicjenta/operatora  koncertu,  wyposażone  w  monitory  podglądu 

widowni  i  estrady,  system  sterowania  komunikacją  oraz  Judasza  (lustro  weneckie) 

umożliwiającego 

wgląd 

na 

estradę 

oraz 

pomieszczenie 

realizatora 

nagrań 

(production/recording  room).  Należy  zaprojektować  rozwiązanie  umożliwiające  łatwe 

prowadzenie  kabli  z  pomieszcze

nia  realizatora  nagrań  na  scenę.  Ciągi  komunikacyjne 

zaplecza (kulis) sceny powinny być na tyle przestronne, aby umożliwić swobodny transport 

fortepianów,  harf,  skrzyń  z  kontrabasami,  elementów  scenografii  etc.;  szerokość  korytarzy 

powinna uwzględniać możliwość usytuowania pod jego ścianami skrzyń orkiestr gościnnych 

(kontrabasy,  harfy,  fraki)  przy  zachowaniu  pełnej  przepustowości  niezbędnej  do  transportu 

instrumentów  wielkowymiarowych  (kontrabasy,  klawesyn,  pozytyw  etc.).  Fosa  orkiestrowa 

powinna składać się optymalnie z dwóch fragmentów, o szerokości równej szerokości frontu 

sceny, z czego pierwszy pas (bezpośrednio przy scenie) o szerokości ok. 4,5 m oraz drugi, 

koleiny pas o szerokości ok. 2,5 m. Fosa orkiestrowa powinna być typu otwartego i nie może 

zabierać  przestrzeni  sceny  ani  wchodzić  pod  jej  nawis.  Pierwszy  pas  powinien  służyć 

również możliwemu zwiększeniu powierzchni sceny o dodatkowe ok. 80-90 m

pkt 4.2 Sala prób orkiestry Capella Cracoviensis: będzie wykorzystywana jako główna sala 

prób  przez  30-osobową  orkiestrę  i  30-osobowy  chór.  Należy  przewidzieć  możliwość 

umieszczenia  75  demontowanych  foteli/krzeseł  we  wnętrzu  sali.  Powierzchnia  podłogi  sali 

prób orkiestry Capella Cracoviensis wynosi 250 m

. Podłoga powinna być plaska, z ręcznie 

ustawianymi  podestami  dla  orkiestry  i  chóru.  Pomieszczenie  nie  powinno  być  kwadratowe  

i  powinno  mieć  nierównoległe  albo  rozpraszające  dźwięk  ściany/sufit.  Średnia  wysokość 

pomies

zczenia powinna wynosić minimum 10 m, a kubatura minimum 2500 m

Wokół sali,  

z trzech lub czterech stron powinien zostać zaprojektowany płytki balkon. Sugestią orkiestry 

Capella  Cracoviensis  jest, 

aby  sala  prób  orkiestry  posiadała  duże  panoramiczne  okno 

(preferowany widok na przyległy park). 

pkt 4.3 Sala prób orkiestry Sinfonietta Cracovia: będzie wykorzystywana jako główna sala 

prób  dla  do  110  osobowej  orkiestry,  do  90  osobowego  chóru,  4  solistów  lub  2  fortepianów 

koncert

owych. Należy przewidzieć możliwość umieszczenia na balkonie 80 demontowanych 

foteli/krzeseł  dla  słuchaczy/chóru.  Sala  prób  może  też  służyć  jako  przestrzeń  na  koncerty 

dziecięce i inne wykonywane w obsadzie kameralnej przy widowni max 200-300 osób, oraz 

projekty  edukacyjne. 

Powierzchnia  podłogi  sali  prób  orkiestry  Sinfonietta  Cracovia  powinna 

wynosić  350 m

.  Podłoga  powinna być  wyposażona w  stałe lub  ustawiane  ręcznie podesty 

dla orkiestry, w układzie zbliżonym do zastosowanego na scenie Miejskiej Sali Koncertowej. 

Pomieszczenie  nie  powinno  by

ć  kwadratowe  i  powinno  mieć  nierównoległe  lub 

rozpraszające dźwięk ściany/sufit. Minimalna wysokość pomieszczenia powinna wynosić ok. 

9-10 m, a minimalna kubatura 3000 m

Wokół Sali, z trzech lub czterech stron powinien być 

zaprojektowany  płytki  balkon  dostępny  dla  gości  i  słuchaczy.  Kiedy  sala  prób  będzie 

wykorzystywana  na  koncerty,  akceptowalnym  rozwiązaniem  jest,  że  widownia  i  orkiestra 

zamieniają  się  miejscami  i  słuchacze  w  liczbie  200-300  osób  siedzą  na  podestach  dla 

orkiestry; 

pkt  4.4  Pozostałe  sale  prób:  sale  przeznaczone  do  prób  sekcyjnych  (Perkusyjna, 

Fortepianów,  Kontrabasów,  Klawesynowa  i  Prób  Sekcyjnych)  powinny  mieć  wysokość  nie 

niższą niż 4,5 m (5,0 dla Sali Klawesynowej); 

pkt 5. Szczegółowe wytyczne akustyczne dla pozostałych pomieszczeń i stref w budynku. 

I

ntegralną częścią dokumentacji konkursu były udzielone przez Zamawiającego odpowiedzi 

na  pytania  uczestników,  w  szczególności  odpowiedź  nr  29  z  18  października  2018  r.  

w sprawie ochrony Fortu Lunet

a Grzegórzecka o nielokalizowaniu zabudowy na tym terenie 

zgodnie  z  wytycznymi  konserwatora

:  „budynek  powinien  być  zlokalizowany  poza  tym 

obrysem”. 

W  konkursie  określono  kryteria  dopuszczenia  do  udziału  w  konkursie,  w  szczególności  

w punkcie 3.2 Warunki, 

jakie powinien spełnić uczestnik konkursu: 

-  3.2.1  k

ażdy  uczestnik  ubiegający  się  o  dopuszczenie  do  udziału  w  konkursie  nie  może 

podlegać wykluczeniu na podstawie art. 24 ust. 1, oraz ust. 5 pkt 1, 5 ,6 i 8 ustawy Prawo 

zamówień publicznych; 

-  3.2.2  uczes

tnik  ubiegający  się  o  dopuszczenie  do  udziału  w  konkursie  zobowiązany  jest 

spełnić  warunki  wskazane  w  art.  22  ust.  1,  1b  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  tj.: 

3.2.2.1  posiadać  uprawnienia  do  wykonywania  określonej  działalności  zawodowej,  o  ile 

wynika  to 

z  odrębnych  przepisów;  3.2.2.2  posiadać  kompetencje  umożliwiające  wykonanie 

zamówienia,  o  którego  zakresie  i  terminach  realizacji  jest  mowa  w  pkt.  6.2  regulaminu;  

3.2.2 3 dysponować odpowiednim potencjałem technicznym oraz zawodowym do wykonania 

zamówienia,  o  którym  mowa  w  pkt.  6.2.  regulaminu;  3.2.2.4  być  w  sytuacji  ekonomicznej  

i  finansowej  umożliwiającej  wykonanie  zamówienia,  o którym  mowa  w  pkt.  6.2  regulaminu; 

3.2.3  w 

przypadku,  gdy  uczestnicy  wspólnie  biorą  udział  w  Konkursie,  warunki,  o  których 

mow

a  w  pkt.  3.2.1.  i  3.2.2.  będą  spełnione,  gdy  spełnią  je  łącznie  wszyscy  uczestnicy 

występujący  wspólnie.  3.2.4.  w  zakresie  warunków  wymienionych  w  pkt.  3.2.2.  organizator 

wymaga, aby uczestnik konkursu wyka

zał, że (…) 

W Regulaminie określono również sposób prezentacji prac konkursowych, polegający  

w  szczególności  na  tym,  aby  praca  konkursowa  w  sposób  klarowny  i  jednoznaczny 

wskazywa

ła  na  zaproponowaną  przez  uczestnika  Konkursu  idee  przyjętych  rozwiązań, 

architektonicznych,  programowych,  funkcjonalno-

użytkowych  i  materiałowych  oraz  relacji  

z  otoczeniem  bliższym  i  dalszym.  W  pracy  konkursowej  powinno  być  czytelnie  pokazane 

zastosowanie  się  do  wytycznych  stanowiących  załączniki  do  regulaminu.  Pod  względem 

graficznym  pracę  konkursową  powinna  cechować  czytelność  informacji  tekstowej  oraz 

rysunkowej 

– punkt 4.1.1. Regulaminu. Ponadto szczegółowo opisano wymaganą zawartość, 

sposób  i formę  opracowania,  prezentacji  i  składania prac konkursowych  –  punkty  od  4.2.1. 

do 4.2.7. Regulaminu.  

Punkt  5.2.  Regulaminu  opisyw

ał  obowiązujące  kryteria  oceny  prac.  Wskazano,  że  sąd 

konkursowy będzie oceniał zarówno oryginalność, jak i trafność koncepcji zagospodarowania 

terenu 

ze 

szczególnym 

uwzględnieniem 

powiązań 

funkcjonalno-przestrzennych  

z  otoczeniem  oraz  istniejącym  i  realizowanym  obecnie  układem  komunikacyjnym,  wartość 

estetyczną  przyjętych  rozwiązań  architektoniczno-urbanistycznych,  walory  przyrodniczo- 

-krajobrazowe 

– ze szczególnym uwzględnieniem spójnego kształtowania najwyższej jakości 

rozwiązań przestrzennych całego założenia uwzględniającego Centrum Muzyki i Park Miejski 

w powiązaniu z projektowanymi budynkami Akademii Muzycznej w Krakowie. 

W  punkcie 

5.2.5.  Regulaminu  wskazano,  że  elementami  ocenianymi  pod  względem 

akustycznym  w  poszczególnych  pracach  będą  w  szczególności:  geometria  pomieszczeń 

(kształt,  kubatura,  wymiary,  sposób  rozproszenia  dźwięku,  rodzaj  materiałów 

wykończeniowych); czas pogłosu i możliwości jego zmiany; dla Sal Koncertowych – metoda  

i  jej  skuteczność  dla  zapewnienia  wczesnych  odbić  i  wczesnych  bocznych  odbić  dźwięku  

w  kierunku  widowni,  scena  i  jej  otoczenia,  w  tym  warunki  dla  muzyków  i  dostosowalność 

sceny do przewidzianych funkcji, kształt widowni, w tym układ i rozmieszczenie miejsc w sali 

oraz maksymalna odległość do sceny. 

Pracy  konkursowej  nr  001  jest  niezgodna  z  wymaganiami  postawionymi  w  konkursie 

– 

Odwołujący  wskazał  następujące  błędy  i  braki  rozwiązań  względem  wymogów 

regulaminowych,  warunkujące  prawidłowe  funkcjonowanie  budynku  i  uzyskanie 

oczekiwan

ych, określonych w regulaminie konkursu parametrów akustycznych. 

1. W 

zakresie wymogów akustycznych: 

- n

ie podano istoty rozwiązań projektowych dotyczących akustyki budowlanej i ochrony przed 

hałasem; 

-  r

ysunki  i  opis  wskazuje,  że  kształt  sal  odbiega  od  zalecanego  kształtu 

prostopadłościennego (shoe box); 

- b

rak opisu proponowanych rozwiązań lub rozwiązania te są bardzo ogólnikowe i polegają 

jedynie na powtarzaniu 

treści wytycznych konkursowych; 

-  podany  wynik  analizy  akustyczn

ej (diagram „analizy akustyczne” umieszczony na planszy 

pracy  konkur

sowej)  ograniczony  jest  do  charakterystyki  częstotliwościowej  czasu  pogłosu 

T30.  Pokazane  dane  obejmują  zakres  częstotliwości  od  125  Hz  do  16  kHz,  który  nie  ma 

zastosowania  w  projektowaniu  akustycznym  sal.  W  oktawach  powyżej  4  kHz  nie  ma 

istotnych  informac

ji  dla  kształtowania  brzmienia  dźwięku  w  salach  koncertowych.  W  tym 

zakresie  częstotliwości  parametry  akustyczne  ustrojów  dźwiękochłonnych  nie  są  badane, 

wobec czego nie ma podstawy do symul

acyjnych obliczeń czasu pogłosu; 

- na wykresie pokazany jest znacz

ny rozrzut wartości czasu pogłosu T30. Sugeruje to dużą 

nierównomierność  rozkładu  pola  akustycznego  lub  błędnie  wybrane  parametry  analizy 

akustycznej  w  modelowaniu  zjawiska  pogłosowego.  Podawanie  wartości  średnich  czasu 

pogłosu  z  precyzją  dwóch  miejsc  po  przecinku  nie  ma  sensu  w  tego  typu  oszacowaniach.  

W  sumie 

prezentowane  wyniki  wskazują,  że  wykonana  analiza  jest  nieadekwatna  i  nie 

powinna być uzasadnieniem walorów akustycznych projektowanego wnętrza; 

nie  wykazano,  że  parametry  projektowanych  sal  koncertowych  spełniają  wymagania 

akustyczne zawarte w 

„Wytycznych akustycznych”; 

2. B

łędne umieszczenie kondygnacji garażowej z miejscami parkingowymi bezpośrednio pod 

estradą  i  widownią  Sali  Filharmonicznej,  a  także  Sali  Miejskiej  jest  niedopuszczalne  

i uniem

ożliwia zarówno prawidłowe posadowienie sali, jak i rozwiązania techniczne związane 

z  izolacją  akustyczną,  wentylacją,  mechaniką  ruchomych  podestów  estrady,  a  nadto 

wymaganym  w  Regulaminie  i 

„Wytycznych  akustycznych”  fosy  orkiestrowej  dla 

kilkudziesięciu muzyków wraz z jej dostępnością (schody, windy osobowe i towarowe) strefą 

oczekiwania i niezbędnym zapleczem. Tych rozwiązań brak. („Wytyczne akustyczne” pkt 3); 

Wprowadzenie koniecznych rozwiązań związanych z wymaganiami dla sal koncertowych 

wyeliminuje 

garaż z kondygnacji -1, tym samym wymusi inne, zupełnie nowe rozwiązanie, co 

będzie  skutkować  inną  koncepcją  budynku  w  zakresie  funkcjonalności,  gabarytów, 

powierzchni 

użytkowej i kosztów inwestycji; 

Błędna  dostępność  balkonów  w  Sali  Filharmonicznej,  wyłącznie  przez  wewnętrzne, 

otwarte  klatki  schodowe  jest  niedopuszczalne  zarówno  ze  względów  ochrony  p.poż,  jak  

i  dostępności  osób  niepełnosprawnych.  Wyeliminowanie  tego  rozwiązania  wymusi  istotną 

ingerencję w przedstawioną koncepcję Sali Koncertowej i funkcjonalności budynku. 

Błędna  lokalizacja  i  rozwiązanie  sal  prób  Capelli  Cracoviensis  i  Simfonietty  Cracovii 

pozbawione  oczekiwanej  funkcjonalności;  ich  nieprawidłowy  kształt,  proporcje  przeczą 

przeznaczeniu:  ich  funkcji  i  koniecznym,  akustycznym  walorom

,  brak  w  ich  wnętrzach 

amfiteatralnego kształtu estrady sali koncertowej z podestami, brak prawidłowej dostępności 

balkonów  dla  publiczności  wyłącznie  przez  wewnętrzne  i  otwarte  klatki  schodowe  – 

rozwiązanie  niedopuszczalne  zarówno  ze  względów  ochrony  p.poż,  jak  i  dostępności  osób 

niepełnosprawnych,  brak  oczekiwanego  dostępu  światła  dziennego  z  widokiem  na  park. 

Błędnie zlokalizowane wejścia  dla muzyków  do sal  bezpośrednio przy  doku rozładowczym. 

Przechodzenie  muzyków  i  transport  instrumentów  z  sali  prób  na  salę  Miejską  przez  dok 

r

ozładowczy  jest  niedopuszczalne  (niezgodnie  z  Regulaminem,  załącznikiem  nr  M8  pkt  2 

Przedmiot Konkursu str. 5, 

„Wytycznymi akustycznymi” punkty 4.2 i 4.3); 

Błędna  lokalizacja  Sali  Multimedialnej  i  Studia  Nagrań  na  poziomie  +2  nad  restauracją  

i  przestrzenią  edukacyjną  w  strefie  publicznej  wyklucza  oczekiwaną,  wygodną  obsługę  

i  dostępność  z  zewnątrz,  uniemożliwiając  tym  samym  wynajem  i  korzystanie  przez 

zewnętrznych  użytkowników.  Sala  nie  spełnia  wymagań  konkursowych  w  zakresie 

m

inimalnej wysokości (niezgodnie z „Wytycznymi Akustycznymi” pkt 3.6); 

Brak  wejść  dla  muzyków  dla  FK  i  SC/CC  z  wygodną  recepcją,  foyer  dla  muzyków,  brak 

bufetu dla muzyków (niezgodność z załącznikiem M17); 

Błędna  lokalizacja  przestrzeni  edukacyjnej  nad  restauracją  na  poziom  +1  pozbawiona 

właściwej dostępności i światła dziennego, brak prawidłowej i koniecznej ewakuacji; 

Brak prawidłowej dostępności Biblioteki naukowej, pozbawionej światła dziennego; 

Błędna lokalizacja restauracji z zapleczem wewnątrz gmachu uniemożliwia jej niezależne 

funkcjonowanie  w  tym  konieczne  dostawy  (niezgodne  z  o

dpowiedzią  na  pytanie  nr  21  

z 

18 października 2018 r.); 

11. w

ejścia dla publiczności, poziom głównego foyer zlokalizowane na tym samym poziomie 

+1  co  estrady,  ro

zładunek  instrumentów  i  ich  wewnętrzny  transport  –  co  w  tym  przypadku 

powoduje  szereg  kolizji,  których  rozwiązanie  zostało  pominięte  zarówno  w  prezentacji 

graficznej jak i opisie (niezg

odność z Regulaminem pkt 4.1.1); 

Błędna koncentracja  i krzyżowanie  się funkcji  dla muzyków,  dostępności  do  wszystkich 

estrad,  składowania  i  transportu  instrumentów  z  doku  rozładowczego  do  wszystkich 

pomieszczeń  i  estrad,  obsługi  technicznej  koncertów  wzdłuż  jednego,  amfiladowego  ciągu 

komunikacyjnego,  z  którego  korzystają  dwa  niezależne  podmioty.  Takie  rozwiązanie 

wymusza  niekontrolowane  kolizje  funkcji,  które  powinny  działać  niezależnie  ze  względu  na 

ich specyfikę co stanowi niedopuszczalny konflikt w użytkowaniu (niezgodnie z „Wytycznymi 

akustycznymi

”, pkt 4.1.5.); 

13.  B

łędnie  rozwiązane  wjazdy  do  parkingu  na  poziomie  +1  przecinają  amfiladowy  układ 

łączący  zaplecza  wszystkich  estrad  oraz  likwidują  część  pomieszczeń  zlokalizowanych  

w północnej strefie budynku. Ten fakt pominięto na rysunkach poziomu +1 oraz przekrojach; 

Brak poprawnych rozwiązań dla ewakuacji publiczności w budynku, szczególnie w strefie 

publiczności; 

Brak  wind  towarowych  umożliwiającej  transport  dużych  instrumentów  do  każdej  części 

budynku z funkcjami muzycznymi; 

Brak  czytelnego  podziału  przestrzeni  w  budynku  użytkowanym  przez  dwa  podmioty: 

Filharmonię Krakowską i Simfoniettę Cracovię wraz z Capellą Cracoviensis. Wspólna strefa 

dostaw  powoduje  krzyżowanie  się  funkcji,  uciążliwą  logistykę  w  trakcie  obsługi  koncertów  

i  wyklucza 

niezależne  zarządzane  obiektem  (niezgodnie  z  „Wytycznymi  akustycznymi”  pkt 

17.  Brak  czytelnej  segregacji  ruchu  i  oddzielen

ia  stref  publiczności  i  muzyków  –  dotyczy 

studia nagrań, restauracji i pomieszczenia edukacji; 

Poszczególne  rzuty  budynku  w  dużych  fragmentach  nie  pokrywają  się  w  zasadniczej 

strukturze. Taka sytuacja wymusi istotne zmiany lub nieracjonalny wzrost kosztów; 

Brak oznaczeń wielu pomieszczeń, ich wielkości i przeznaczenia zarówno na rysunkach, 

jak  i  w  tabelach  powierzchniowych  uniemożliwia  ich  klasyfikację  oraz  weryfikację  projektu 

pod kątem funkcjonalności, spełnienia wymogów i kosztów realizacji; 

20.  Nie

zapewnienie  dodatkowych  miejsc  postojowych  dla  rowerów  (niespełnienie  zapisów 

MPZP § 13.6.6. oraz załącznika M17 poz. 7.28-7.29); 

21.  Niedopuszczalna  zabudowa  budynku  z  foyer  na  terenie  zabytkowego  fortu  Luneta 

Grzegórzecka (niezgodnie z Regulaminem i odpowiedzią nr 29 z 18 października 2018 r.); 

22.  W  pracy  brak 

opisu  szeregu  pomieszczeń,  brak  szeregu  rozwiązań  funkcjonalnych,  co 

czyni  ją  niezgodną  z  obowiązującym  Regulaminem  (niezgodność  z  załącznikiem  M17  poz. 

7.29. oraz „Wytycznymi akustycznymi” pkt 

– brak pomieszczenia na turbinę dla organów); 

23.  Brak  wymaganych  w  MPZP  min.  10%  ter

enu  biologicznie  czynnego  (uchwała  nr 

LXXIX/1939/17  Rady  Miasta  Krakowa  z    lipca  2017  r.  w  sprawie  uchwalenia  miejscowego 

planu  zagospodarowania  przestrzennego  obszaru  „Grzegórzki  –  Rejon  ulicy  Skrzatów”  § 

17.3 pkt. 1.); 

W budynku znajduje się 9 wind – rozwiązanie nieracjonalne z punktu widzenia budżetu 

inwestycji. 

Co do zarzutu naruszenia 

zasady równego traktowania uczestników konkursu i zachowania 

uczciwej  konkurencji  Odwołujący  stwierdził,  że  w  kontekście  pominięcia  wielu  aspektów 

warunkujących  prawidłowe  funkcjonowanie  Centrum  Muzyki  w  pracy  konkursowej  001, 

nagrodzonej  pierwszą  nagrodą,  oraz  niespełnienia  szeregu  wymogów  priorytetowej  funkcji 

muzycznej, rażą zarzuty formułowane wobec innych prac. Werdykt  świadczy  o wybiórczym 

stosowaniu kryteriów do oceny poszczególnych prac, co stanowi o naruszeniu podstawowej 

zasady z

amówień publicznych polegającej na równym traktowaniu uczestników konkursu. 

W opinii 

do pracy konkursowej nr 002 przedstawionej przez Odwołującego wskazano:  

1.  „najwięcej  wątpliwości  budzi  ogólna  dyspozycja  funkcjonalno-przestrzenna  oraz 

przytłaczająca,  introwertyczna  w  swoim  wyrazie  architektura”.  Brak  jednak  konkretnych 

zarzutów,  które  mogłyby  podważać  poprawność  pracy  czynią  uwagę  nieuzasadnioną. 

Niezrozumiały jest zarzut ogólnej dyspozycji funkcjonalno-przestrzennej. 

„Obiekt nie oferuje powiązań  z otaczającym go terenem parkowym, wręcz się przed nim 

zamyka”, co jest oceną niezgodną z załącznikiem nr M8 – podstawowe funkcje i parametry 

projektowanej  inwestycji). 

Ilość  powiązań,  kompozycyjnych,  funkcjonalnych,  z  otoczeniem 

przeczy  temu  zarzutowi,  przy  czym  wskazać  należy  na  co  najmniej:  -  szereg  powiązań 

komunikacyjnych  i  kompozycyjnych  jak  chodniki, 

schody,  pochylnie  wpisane  w  tektonikę 

parku, wodospad podkreślający wejście itd.; amfiteatr, podkreślający kompozycję wynikającą 

z  lokalizacji  fortu;  - 

kierunki  i  otwarcia  widokowe  wynikające  z  układu  fortu;  -  wejścia  od 

strony  parku  do  strefy  parkingu  dla  rowerów;  -  otwarcia  przestrzenne  i  widokowe  w  bryle 

budynku  na  park:  3-kondygnacy

jne  okno  z  głównego  foyer  na  park,  taras  widokowy  

z restauracji; - taras widokowy z ogrodem i labiryntem na dachu; - okna panoramiczne z sal 

prób orkiestr z widokiem na park. 

„To  wrażenie  pogłębione  jest  decyzją  o  zlokalizowaniu  głównego  wejścia  na  wysoko 

wyniesionym  ponad  poziom  terenu  tarasie  1  piętra,  na  który  prowadzą  monumentalne 

schody”, która to ocena jest niezgodna z załącznikiem nr M8 do Regulaminu – podstawowe 

funkcje  i  par

ametry  projektowanej  inwestycji,  gdyż  wyniesienie  strefy  wejściowej  dla 

publiczności  powyżej  poziomu  terenu  determinuje  spełnienie  wymogów  funkcjonalnych 

budynku, a przede wszystkim sal koncertowych: - czytelne i funkcjonalne oddzielenie strefy 

publiczności od strefy muzyków; - konieczność zlokalizowania estrad na jednym poziomie ze 

względu  na  komfort  i  dostępność  dla  muzyków,  z  segregacją  dróg  dla  ekip  technicznych, 

transportu  i  rozładunku  instrumentów  na  poziomie  terenu;  -  równomierne  napełnianie 

widowni  rozmieszczonej  na  4  poziomach  zapewniające  proporcjonalną  dostępność  

z 

wielokondygnacyjnego foyer, w konsekwencji zapewniające relatywnie krótki czas dojścia 

do  właściwego  miejsca  i  doskonałą  widoczność  w  sali;  -  zapewnienie  odpowiedniej 

przestrzeni  technicznej  i  orkiestronu  pod  salami  koncertowymi,  co  zupełnie  pomija  praca 

nagrodzona  pierwszą  nagrodą;  -  znaczenie  ma  również  bliska  lokalizacja  Wisły,  zalewowy 

charakter terenu i poziom wód gruntowych – ocena jest zatem niezgodna z załącznikiem nr 

M8  do  Regulaminu 

–  podstawowe  funkcje  i  parametry  projektowanej  inwestycji  oraz 

„Wytycznymi akustycznymi”; 

„Negatywnie  należy  ocenić  decyzję  o  budowie  dwóch  kondygnacji  podziemnych,  która 

skutkować  będzie  gwałtownym  wzrostem  kosztów  budowy  obiektu”  –  zważywszy  na  braki 

funkcjonalne  i  błędy  w  rozmieszczeniu  funkcji  pracy  001  postawiony  zarzut  jest 

nieuzasadniony.  Zapewnienie  przestrzeni  technicznej  oraz  konieczności  umieszczenia 

orkiestronów  pod  salami  koncertowymi  wraz  z  zapleczem  użytkowym  i  komunikacją 

wymusza  rozwiązanie,  które  jest  poprawne  dla  spełnienia  celu  konkursu.  W  przypadku 

decyzji  zamawiającego  rezygnacja  z  jednej  kondygnacji  parkingu  podziemnego  jest 

bezproblemowa. 

Opisane zastrzeżenia można skorygować nieporównywalnie łatwiej niż spełnić podstawowe 

wymogi  związane  z  brakami  w  muzycznej  funkcji  budynku,  które  w  sposób  zasadniczy 

wymuszają  zmiany  wysoko  ocenionej  architektury  gmachu  w  pracy  001  (ocena  niezgodna  

z  z

ałącznikiem  nr  M8  –  podstawowe  funkcje  i  parametry  projektowanej  inwestycji  oraz 

„Wytycznymi akustycznymi”). 

„W kontekście wskaźników techniczno-ekonomicznych razi też bardzo duża powierzchnia  

i  kubatura  obiektu,  znacznie  przekraczająca  wymagania  funkcjonalne”  –  propozycja 

funkcjonalna  mieści  się  w  dopuszczalnych  zapisach  regulaminu  oraz  idzie  w  ślad  za 

wymaganiami, 

jakie  powinien  spełniać  obiekt  o  takim  przeznaczeniu  i  standardzie. 

Powierzchnie 

obliczono  zgodnie  z  normą  PN-ISO  9836:1997.  Powierzchnia  użytkowa  – 

cześć  powierzchni  kondygnacji  netto, która  odpowiada celom  i  przeznaczeniu budynku.  Do 

powierzchni  użytkowej  nie zalicza się powierzchni  ruchu oraz  powierzchni  usługowej,  są  to 

wg  ww. 

normy  odrębne  rodzaje  powierzchni.  W  pracy  konkursowej  nr  002  podano  błędnie 

powierzchnię  użytkową:  29.550,22  m

,  po  poprawnym  podliczeniu  wynosi  28.833,82  m

Powierzchni

a  użytkowa  w  prac  001  wynosi  26.692  m

,  jednak  nie  zawiera  szeregu 

pomieszczeń  wymaganych  przez  Zamawiającego,  a  także  pomieszczeń  pokazanych  na 

rzucie  budynku,  ale  nie  opisanych,  co  czyni  zarzut  do  pracy  002  stronniczym  

i  bezpodstawnym  (ocena  niezgodnie  z  z

ałącznikiem  nr  M8  do  Regulaminu  –  podstawowe 

funkcje i parametry projektowanej inwestycji oraz 

„Wytycznymi akustycznymi”); 

„wyróżnić  należy  bardzo  dobre  –  wzorcowe  wręcz  –  rozwiązania  funkcjonalne  sal 

koncertowych  i  ich  zaplecza.  Najlepszy  i  najbardziej  przemyślany  spośród  wszystkich  prac 

układ  komunikacyjny,  zarówno  z  punktu  widzenia  muzyków,  transportu  instrumentów, 

organizacji  dostaw, 

jak  i  wzajemnej  lokalizacji  pomieszczeń.  Akustyka  sal  nie  budzi 

większych  zastrzeżeń,  obie  oferują  potencjalnie  bardzo  dobrą  jakość  akustyczną. 

Zastosowano  w  nich  „pływające”  balkony  z  trwale  sprzężoną  kubaturą,  przy  zachowaniu 

zasady sal pudełkowych („shoe box”). Wnętrza sal są bardzo efektowne”; 

„niepokoi  formalne  podobieństwo  ich  wystroju  do  Sali  NOSPR”  –  co  jest  zarzutem 

niezrozumiałym,  gdyż  pewne  rozwiązania  mają  charakter  uniwersalny  i  są  sprawdzone  dla 

tego typu sal. 

Dotyczy to podobieństw również w pozostałych pracach do już zrealizowanych 

obiektów.  Przy  głębszej  analizie  rozwiązań  akustycznych,  kształtu  poszczególnych 

komponentów, kolorystyki i wyposażenia można dostrzec niepowtarzalność koncepcji; 

8.  Kolejna  praca  (005)  i  zapisane  w  werdykcie  atuty 

–  w  przeciwieństwie  do  pracy 

nagrodzonej  pierwszą  nagrodą  –  pozytywnie  odnoszą  się  do  spełnienia  najważniejszego 

celu konkursu. W opinii do pracy nr 005 wskazano: 

„Najsilniejszą stroną pracy jest przyjęcie 

dobrych rozwiązań dotyczących typologii, kształtu i proporcji sal koncertowych, realizujących 

założenia konkursowe. Rozwiązania w zakresie ich akustyki zostały najwyżej ocenione przez 

zespół  ekspertów.  Pozytywnie  skomentowano  także  kompozycje  obiektu  o  skali 

odpowiadającej  zastanemu  kontekstowi  przestrzennemu:  cztery  wyższe,  oddzielne  bryły  

o  rzeźbiarskim  charakterze  pozostawiają  pomiędzy  sobą  wolne  przestrzenie  umożliwiające 

wglądy  w  stronę  parku  z  budynków  sąsiednich,  znajdujących  się  po  stronie  północnej.  

W  tych  czterech  bryłach  umiejscowiono  poszczególne  sale  koncertowe  i  sale  prób,  które 

obudowane  zostały  funkcjami  uzupełniającymi  i  połączone  od  strony  południowej  niższym 

foyer,  którego  atrakcyjna  przestrzeń  przenika  się  z  otaczającym  go  założeniem  parkowym. 

(…)  Dach  nad  foyer  został  umiejętnie  wykorzystany  jako  ogólnodostępny  taras  widokowy, 

przez  co  poszerzona  została  powierzchnia  rekreacyjno-parkowa.”  Natomiast  analogiczny 

atut został pominięty w ocenie pracy nr 002 złożonej przez Odwołującego. 

Powyższe  zarzuty  świadczą  o  tym,  iż  Zamawiający  nie  traktował  równo  uczestników 

konkursu,  a  jego  ocena  była  niejednoznaczna  w  odniesieniu  do  określonych  kryteriów.  Te 

same zagadnienia były odmiennie i różnie interpretowane przez sąd konkursowy.  

9.  Prac

a  nr  001  nie  spełnia  szeregu  oczekiwań  zapisanych  w  regulaminie  konkursu, 

załącznikach  oraz  odpowiedziach  na  pytania  uczestników,  co  potwierdza  opinia  jury  do  tej 

pracy: „Pomimo koniecznych dalszych korekt niektórych parametrów sal, a w szczególności 

sal miejskich, zarówno pod kątem korekt akustycznych, jak i uszczegółowień funkcjonalnych, 

są one w  ramach  założonej  idei  możliwe.”  Jednak  wykazane błędy  i  braki  w  pracy  001  nie 

mieszczą się w kategoriach „korekt” i „uszczegółowień funkcjonalnych”, stanowią natomiast 

niespełnienie wymagań, które określał regulamin konkursu. Brak spełnienia tego warunku na 

etapie weryfikacji prac stanowi naruszenie przepisów ustawy, gdyż sąd konkursowy dokonał 

analizy  prac  i  ich  oceny

,  które  nie  zostały  przeprowadzona  rzetelnie,  a  przede  wszystkim 

wbrew  postanowieniom  Regulaminu.  W  uzasadnien

iu  wyboru  pracy  nr  001  wskazano,  iż 

„praca  jest jedną  z  czterech  najwyżej  ocenionych z  grona nadesłanych  przez  konsultantów 

ds. akustyki”, co oznacza, że konsultanci nagrodzoną pracę 001 sklasyfikowali na odległym, 

czwartym miejscu.  

Wskazano  również,  że:  „sposób  prezentacji  tych  sal,  choć  dobry  w  założeniach,  jest  we 

fragmentach  zbyt  szkicowy

”.  W  Regulaminie,  załącznikach  i  wytycznych  akustycznych 

określono  nadrzędny  charakter  przestrzeni  muzycznych,  w  szczególności  najwyższy 

standard sal koncertowych i sal prób oraz oczekiwania względem przyjętych rozwiązań i ich 

prezentacji 

(w  szczególności  pkt  4.1.1.  Regulaminu  i  pkt  4.1,  4.2  i  4.3  „Wytycznych 

akustycznych

”). Zbyt szkicowy sposób prezentacji jest niezgodny z Regulaminem i wyklucza 

prawidłową  ocenę  przyjętych  założeń.  Zważywszy  na  realizacyjny  charakter  konkursu, 

spełnienie  wymagań  określonych  w  ww.  dokumentach  ma  charakter  obligatoryjny.  

W  przeciwieństwie  do  konkursu  studialnego  czy  ideowego  Zamawiający  oczekiwał 

jednoznacznego  przedstawienia 

przyjętych  rozwiązań.  Szczegółowe  wymagania  dotyczące 

zakresu  merytorycznego  i  graficznego  prezentacji  prac  konkursowych 

nakładały  na 

wszystkich  uczestników  konkursu  obowiązek  czytelnego  i  precyzyjnego  opracowania  prac 

konkursowych.  Taki  warunek  miał  gwarantować  trafny  wybór  najlepszej  pracy,  jakość 

przyszłej realizacji i wykluczyć ryzyko niespełnienia określonych w konkursie podstawowych 

oczekiwań  odnośnie  muzycznej  funkcji  budynku  i  akustyki  najważniejszych  pomieszczeń. 

Praca  001  nagrodzona  pierwszą  nagrodą  pomija  szereg  kluczowych  zagadnień 

funkcjonalnych i akustycznych, tym samym nie spełnia wymogów Regulaminu Konkursu. 

W  uzasadnieniu  wyboru  wskazano, 

że  „do  pracy  zostaną  sformułowane  szczegółowe 

wytyczne  i  zalecenia  dotyczące  funkcjonalności  i  szczegółowej  estetyki,  związane  

z potrzebami użytkownika”. Jednak podstawowe wymagania i szczegółowe wytyczne zostały 

zawarte  w  Regulaminie i  wszystkich  załącznikach.  Ich  spełnienie  powinno  być  sprawdzone 

przez  Sąd  Konkursowy  i  warunkować  dalszą  ocenę  prac.  Od  sposobu  ich  rozwiązania 

powinien  być  uzależniony  wynik.  Brak  spełnienia  szeregu  podstawowych  wymagań  

i  wytycznych  regulaminowych  przez  pracę  001  powinien  stanowić  o  innym  werdykcie  sądu 

konkursowego.  Błędy  i  niedociągnięcia  w  pracy  konkursowej  nie  mogą  bazować  w  tak 

kluczowej  kwestii,  jak  specjalistyczne  i  unikalne  przeznaczenie  budynku,  na  ewentualnym 

spełnieniu pokonkursowych wytycznych i zaleceń.  

Kolejnym,  urbanistyczno- 

architektonicznym  „walorem”  pracy,  podkreślonym  w  werdykcie 

jest: 

„decyzja o obniżeniu wysokości obiektu (w stosunku do możliwych 25 m jest tu 18 m.) 

zmniejsza  ewentualną  uciążliwość  budynku  dla  sąsiedniej  zabudowy  mieszkaniowej,  nie 

generując  ruchu  wzdłuż  całej  północnej  elewacji,  a  koncentrując  go  przy  planowanym 

rondzie.  Ograniczona  przez  projektantów  wysokość  obiektu,  choć  lokalnie  będzie  musiała 

nieco  wzrosnąć  ze  względu  na  korekty  akustyczne  i  konstrukcyjne,  w  ramach  idei  płynnie 

podnosząc  się  i  opadając  sprzyja  utrzymaniu  widoku  na  rzekę  dla  mieszkańców  górnych 

pięter  budynków”.  Odwołujący  podkreślił,  że  wysokość  sal  koncertowych  została  określona  

w  regulaminie  konkursu.  Wysokość  sali  Filharmonicznej  powinna  wynosić  ≥16-18m  do 

płaszczyzny  sufitu,  a  Miejskiej  Sali  Koncertowej  ≥14-16m  do  płaszczyzny  sufitu. 

Uwzględniając  niezbędną  przestrzeń  techniczną  nad  salami,  obudowę  akustyczną  oraz 

konstrukcję dachu dla dużych rozpiętości sal koncertowych nie będzie możliwe zachowanie 

przyjętej  w  pracy  konkursowej  wysokości  budynku,  tym  samym  zmieni  się  proporcja  całej 

bryły, kubatura budynku, wielkości fasad w tym szklanej, południowej elewacji itd. Wszystkie 

te  zabiegi,  trudne  do  przewidzenia  na  tym  etapie  wymuszą  nowe  rozwiązania  oraz 

nieprzewidywalny wzros

t kosztów, co zasadniczo zmieni lub wręcz wyeliminuje podnoszony 

w uzasadnieniu do wyboru pracy walor obniżonej wysokości obiektu. 

W odpowiedzi na zarzuty Zamawiającego i Przystępującego SBS dotyczące braku interesu 

we  wniesieniu  odwołania,  Odwołujący  w  piśmie  procesowym  przedstawił  następującą 

argumentację. 

Zamawiający  zarzuca  Odwołującemu brak  interesu w  uzyskaniu zamówienia,  wymaganego 

mocą  art.  179  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  do  skutecznego  korzystania  ze 

środków  ochrony  prawnej.  Zarzut  ten  jest  uzasadniany  okolicznością  odtajnienia  autorstwa 

prac  konkursowych,  która  uniemożliwia  powtórzenie  czynności  oceny  prac  w  ramach 

konkursu i przyznania nagród jego uczestnikom. 

Zamawiający  jednak  błędnie  przypisuje  Odwołującemu  domaganie  się  powtórzenia 

czynności  oceny  prac  w  ramach  konkursu  i  przyznania  nagród  jego  uczestnikom.  Żądanie 

odwołania  jest  jednoznacznie  nakierowane  na  zakwestionowanie  czynności  wyboru 

najlepszej pracy konkursowej i przyznania I nagrody. 

Zgodnie  z 

wyjaśnieniami  Urzędu  Zamówień  Publicznych  w  odpowiedzi  na  pytanie,  czy 

wykonawca  wnoszący  odwołanie  na  wybór  najkorzystniejszej  oferty,  który  został 

sklasyfikowany  na  4  pozycji,  musi  kwestionować  ocenę  wykonawców  sklasyfikowanych  na 

pozycji 2 i 3 wskazano, że „możliwe będzie złożenie odwołania na wybór najkorzystniejszej 

oferty przez wykonawcę sklasyfikowanego np. na 4. pozycji rankingowej bez kwestionowania 

ofert sklasyfikowanych na pozycji nr 2 i 3, z uwagi na to, że oferty te nie zostały ostatecznie  

(i  może  w  ogóle  do  tego  nie  dojść)  zweryfikowane  przez  zamawiającego  na  podstawie 

dokumentów potwierdzających spełnianie warunków udziału w postępowaniu i brak podstaw 

do wykluczenia. (...) prawo do kwestionowania wyboru oferty najkorzystniejszej powinno być 

gwarantowane  każdemu  wykonawcy,  gdyż  jest  podstawowym  uprawnieniem  do  kontroli 

najważniejszej  czynności  zamawiającego  podejmowanej  w  postępowaniu,  wynikającym  

z regulacji dyrektyw odwoławczych. Taki wykonawca (kwestionujący czynność wyboru oferty 

najkorzystniejszej)  będzie  miał  potencjalnie  możliwość  uzyskania  zamówienia,  jeżeli  jego 

oferta  będzie  ważna  i  sam  nie  będzie  podlegał  wykluczeniu  z  postępowania,  poprzez 

czynność ponownej oceny ofert.” 

Powyższe  rozważania  nadają  się  do  przeniesienia  na  grunt  konkursów,  w  toku  których 

hiera

rchia prac nie jest ustalana w oparciu o dające się przełożyć na rachunek arytmetyczny 

kryteria  oceny  ofert,  lecz  zależna  jest  od  uznania  członków  sądu  konkursowego.  Jednak 

obowiązkiem  sądu  konkursowego  jest  poszanowanie  zapisów  regulaminu  konkursu,  

w  szc

zególności  tych,  które  określają  oczekiwania  i  wymagania  wobec  przedmiotu  pracy 

konkursowej. 

W  sytuacji,  w  której  sąd  konkursowy  pomija  lub  narusza  w  swym 

rozstrzygnięciu  szereg  jednoznacznych  oczekiwań  Zamawiającego  względem  przyszłego 

obiektu,  zawartych 

w  rozlicznych  załącznikach  merytorycznych  do  regulaminu  konkursu  

i przyznaje pierwszą nagrodę pracy niespełniającej tych oczekiwań, po stronie Odwołującego 

pojawia  się  prawo  do  kwestionowania  tak  zapadłego  rozstrzygnięcia  konkursu, 

zatwierdzonego przez Za

mawiającego. Nie może mieć przy tym znaczenia pozycja samego 

Odwołującego  w  hierarchii  prac  ustalonej  przez  sąd  konkursowy,  ponieważ  jest  ona 

wynikiem  całościowo  błędnego  rozstrzygnięcia  konkursu,  naruszającego  zasady  równego 

traktowania wykonawców. 

Przyjęcie przeciwnego założenia i pozostanie przy konstatacji, że wskutek odkodowania prac 

i ujawnienia ich poszczególnych autorów ponowna ich ocena jest niemożliwa, pozbawiałoby 

w praktyce Odwołującego i innych uczestników konkursu prawa do korzystania ze środków 

ochrony prawnej w zakresie rozstrzygnięcia konkursu. 

Nie  jest  przy  tym  rzeczą  Odwołującego  uwzględniać  leżącego  po  stronie  Zamawiającego 

ryzyka  konieczności  unieważnienia  konkursu  w  przypadku  stanięcia  przed  perspektywą 

dokonania ponownej oceny prac, kt

óra wedle Odwołującego byłaby nie do przeprowadzenia 

w zgodzie z zasadą anonimowości prac wynikającą z art. 121 ust. 4 ustawy Prawo zamówień 

publicznych

.  Unieważnienie  całego  konkursu  nie  mieści  się  w  zakresie  żądań 

sformułowanego  przez  Odwołującego  i  nie  jest  zasadne  zarzucanie  mu  na  tej  podstawie 

braku interesu w rozumieniu art. 179 ust. 1 

ustawy Prawo zamówień publicznych. 

II Stanowisko Zamawiającego  

W odpowiedzi na odwołanie Zamawiający  wniósł o jego odrzucenie, ewentualnie oddalenie 

w całości i zasądzenie na rzecz Zamawiającego kosztów postępowania odwoławczego. 

Co  do  niedopuszczalności  odwołania  ze  względu  na  brak  zastosowania  przepisów  ustawy 

Zamawiający  wskazał,  że  odwołanie  dotyczy  konkursu  architektonicznego,  który  zgodnie  

z  art.  110  ustawy  Pr

awo  zamówień  publicznych  jest  przyrzeczeniem  publicznym,  w  którym 

przez  publiczne  ogłoszenie  zamawiający  przyrzeka  nagrodę  za  wykonanie  i  przeniesienie 

prawa do wybranej przez sąd konkursowy pracy konkursowej. Zgodnie z pkt 2.1. regulaminu 

konkursu  celem  K

onkursu jest  wybór,  zgodnie z kryteriami  oceny,  najlepszego rozwiązania 

urbanistycznego, architektonicznego, funkcjonalnego i akustycznego dla nowego kompleksu 

budynków/dla  budynku  Centrum  Muzyki  w  Krakowie  wraz  z  przyległym  terenem  

i  wewnętrznym  układem  komunikacyjnym  oraz  koncepcji  programowo-przestrzennej  Parku 

Miejskiego oraz, w efekcie, udzielenie zamówienia publicznego w trybie zamówienia z wolnej 

ręki.  

Organizatorem  konkursu  jest  zamawiający,  natomiast  zgodnie  z  art.  112  ustawy  Prawo 

zamówień  publicznych  kierownik  zamawiającego  powołuje  sąd  konkursowy,  który  jest 

zespołem  pomocniczym  kierownika  zamawiającego  powołanym  do  oceny  spełniania  przez 

uczestników  konkursu  wymagań  określonych  w  regulaminie  konkursu,  oceny  prac 

konkursowych oraz wyboru najlep

szych prac konkursowych. Członkami sądu konkursowego 

są  wyłącznie  osoby  posiadające  kwalifikacje  umożliwiające  ocenę  zgłoszonych  prac 

konkursowych.  Oznacza  to,  iż  do  składu  sądu  konkursowego  zamawiający  musi  powołać 

wyłącznie  osoby  o  odpowiednich  predyspozycjach  zawodowych,  których  wiedza, 

doświadczenie,  oraz  posiadane  uprawnienia  umożliwiają  dokonanie  właściwej  oceny  prac 

konkursowych z punktu widzenia spełniania wymagań określonych w regulaminie konkursu. 

Sąd konkursowy działa na podstawie regulaminu pracy sądu konkursowego i jest niezależny 

w wykonywaniu swoich czynności. 

Zgodnie  z  dyspozycją  art.  113  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  to  sąd 

konkursowy dokonuje oceny i wyboru najlepszej pracy konkursowej. Sąd też, jako składający 

się z osób posiadających kwalifikacje umożliwiające ocenę zgłoszonych prac konkursowych, 

jest  w  swych  decyzjach  i  ocenach  niezależny  od  kogokolwiek,  w  tym  od  kierownika 

zamawiającego,  który  pomimo  swej  odpowiedzialności  za  prowadzenie  konkursu  nie  jest 

władny  do  nakazania  sądowi  jakiegokolwiek  rozstrzygnięcia  w  zakresie  wykonywania 

kompetencji  własnych.  Kontroli  podlega  wyłącznie  respektowanie  przez  sąd  postanowień 

ustaw i regulaminu konkursu. Oznacza to, że żaden podmiot nie jest uprawniony do żądania 

zmiany rozstrzygnięcia konkursu, którego dokonał sąd, czy też do próby narzucenia mu innej 

oceny,  niż  wynikałaby  z  wiedzy  i  doświadczenia  członków  sądu  konkursowego.  Do 

wyłącznych kompetencji sądu konkursowego należy merytoryczna ocena prac konkursowych 

oraz  ocena  spełniania  wymagań  warunkujących  udział  w  konkursie.  Organ  powyższy  jest  

w tym zakresie niezależny od kogokolwiek. Niezależność sądu konkursowego przejawia się 

również w tym, że wobec jego rozstrzygnięć środki ochrony prawnej w zakresie oceny prac 

konkursowych oraz wy

boru najlepszych prac nie przysługują, co znajduje także uzasadnienie 

w aktualnym orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej, która wskazuje, że jej rolą w ramach 

rozpatrywanego środka ochrony prawnej jest ocena procedury, w tym przypadku procedury 

postępowania  konkursowego,  nie  zaś  ocena  merytoryczna  pracy  konkursowej.  W  kognicji 

Izby  nie  leży  ani  ocena  pracy  konkursowej,  ani  tym  bardziej  ocena  pracy  sądu 

konkursowego,  w  tym  wydawanie  temu  gremium  jakichkolwiek  wiążących  wytycznych  

w  zakresie  oceny  prac  konk

ursowych.  Istotą  oceny  pracy  konkursowej  w  postaci  koncepcji 

architektonicznej  lub  urbanistycznej  jest  istnienie  subiektywnych  ze  swej  natury  przekonań 

poszczególnych  członków  sądu,  co  do  jej  walorów,  wad,  czy  też  adekwatności 

zaproponowanych  rozwiązań  do  przyjętych  w  regulaminie  konkursu  założeń  i  wytycznych. 

Sam  fakt  istnienia  tych  subiektywnych  elementów  odbiera  prawo  ich  podważenia  przez 

organ  nie  posiadający  kompetencji  do  oceny  samej  pracy  konkursowej:  Nadto 

profesjonalizacja  organu,  jakim  jest  sąd  konkursowy,  wskutek  dysponowania  przez  jego 

członków  adekwatnych  do  powierzonych  zadań  atrybutów  (wykształcenia,  doświadczenia, 

tytułów zawodowych) predestynuje go do posiadania i wyrażenia własnej wizji opracowania 

danego  problemu,  który  materializuje  się  w  złożonej  w  ramach  konkursu  pracy.  W  wyroku 

Sądu  Okręgowego  w  Lublinie  z  26  listopada  2009  r.,  sygn.  IX  Ga  233/09  wskazano,  że 

kontroli  podlega  wyłącznie  respektowanie  przez  sąd  postanowień  ustaw  i  regulaminu 

konkursu. Niezależność sądu konkursowego oznacza również, że wobec jego rozstrzygnięć 

środki ochrony prawnej w zakresie oceny prac konkursowych oraz wyboru najlepszych prac 

w  ogóle  nie  przysługują.  Dokonana  ocena  sądu  nie  może  być  więc  skutecznie  wprost 

zaskarżona.  Także  w  piśmiennictwie  wskazuje  się,  że  konkursu  nie  można  traktować 

analogicznie jak postępowania o zamówienie publiczne i nie można bezpośrednio przenosić 

interpretacji interesu prawnego z postępowań o udzielenie zamówienia publicznego na grunt 

konkursu. Wykonawca nie może bowiem w konkursie skutecznie domagać się zmiany oceny 

jego pracy dokonanej przez sąd konkursowy. 

Kierownik  Zamawiającego,  w  ramach  swoich  kompetencji  i  obowiązków,  podjął  wszelkie 

niezbędne  czynności  zmierzające  do  wypełniania  ciążących  na  nim  zobowiązań 

ustawowych,  w  szc

zególności:  powołał  wysoko  kompetentny  sąd  konkursowy,  zapewnił 

anonimowość złożonych prac do czasu rozstrzygnięcia konkursu i anonimowość wszystkich 

uczestników,  którzy  złożyli  wnioski  o  dopuszczenie  do  udziału  w  konkursie,  zatwierdził 

rozstrzygnięcie  konkursu,  niezwłocznie  po  ustaleniu  wyników  zawiadomił  wszystkich 

uczestników o wynikach konkursu, a także przekazał ogłoszenie o jego wynikach Urzędowi 

Publikacji  Unii  Europejskiej.  Odwołujący  nie  podniósł  żadnego  zarzutu  wobec  czynności 

podjętej lub zaniechanej przez Zamawiającego ani nie wykazał, że Zamawiający podejmował 

czynności niezgodne z przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych lub z opracowanym 

na  jej  podstawie  regulaminie  konkursu.  Podniesiony  w  odwołaniu  zarzut  nie  jest  zarzutem 

poprawnie  skier

owanym  wobec  podmiotu  odpowiedzialnego  za  przebieg  konkursu,  a  więc 

Zamawiającego.  

W związku z powyższym Zamawiający wniósł o odrzucenie odwołania na podstawie art. 189 

ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, jako że w sprawie nie mają zastosowania 

przepisy ustawy. 

Wskazał,  że  zgodnie  art.  180  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  odwołanie 

przysługuje wyłącznie od niezgodnej z przepisami ustawy czynności zamawiającego podjętej 

w postępowaniu o udzielenie zamówienia lub zaniechania czynności, do której zamawiający 

jest zobowiązany na podstawie ustawy. We wniesionym odwołaniu zaś kwestionowana jest 

nie  czynność  Zamawiającego,  lecz  wyłącznie  ocena  prac  dokonana  przez  niezależny  od 

Zamawiającego sąd konkursowy, nie podlegająca kognicji Izby. 

Zamawia

jący, w celu zapewnienia najwyższego poziomu prowadzenia konkursu oraz oceny 

złożonych  prac,  powołał  w  skład  sądu  konkursowego  wysoko  kompetentne  osoby  – 

reprezentantów  świata  architektury,  sztuki,  kultury,  polityki  oraz  przedstawicieli  głównych 

użytkowników planowanego do budowy obiektu (Sinfonietta Cracovia, Capella Cracoviensis 

oraz  Filharmonia  Krakowska).  Tak  dobrany  skład  sądu  konkursowego  jednoznacznie 

wskazuje,  że Zamawiający  dołożył  wszelkich starań  w  celu  zapewnienia udziału w  pracach 

sądu  konkursowego  wysokiej  klasy  specjalistów  zdolnych  do  rzeczowej  i  merytorycznej 

oceny złożonych w konkursie prac.  

Sąd  konkursowy  oceniał  złożone prace według kryteriów  oceny  wskazanych w  regulaminie 

konkursu, którymi były, zgodnie z punktem 5.2:  

1.  Kryteria  pierw

szorzędne  tj.:  rozwiązania  urbanistyczne,  rozwiązania  architektoniczne, 

rozwiązania  funkcjonalno-użytkowe,  rozwiązania  akustyczne.  Sąd  konkursowy  oceniał 

zarówno  oryginalność,  jak  i  trafność  koncepcji  zagospodarowania  terenu  ze  szczególnym 

uwzględnieniem  powiązań  funkcjonalno-przestrzennych  z  otoczeniem  oraz  istniejącym  

i  realizowanym  obecnie  układem  komunikacyjnym.  W  tym  zakresie  sąd  konkursowy 

szczególnie  zwracał  uwagę  na:  oryginalność,  atrakcyjność  i  jednocześnie  realność 

proponowanych rozwiązań  urbanistycznych oraz  racjonalność  zaproponowanych rozwiązań 

komunikacyjnych.  Sąd  konkursowy  oceniał  wartość  estetyczną  przyjętych  rozwiązań 

architektoniczno-

urbanistycznych  i  w  tym  zakresie  zwracał  uwagę  na:  oryginalność  

i  atrakcyjność  proponowanych  rozwiązań  architektonicznych  oraz  racjonalność 

zaproponowanych  rozwiązań  architektonicznych.  Ponadto  Sąd  konkursowy  oceniał  walory 

przyrodniczo-krajobrazowe 

–  ze  szczególnym  uwzględnieniem  spójnego  kształtowania 

najwyższej  jakości  rozwiązań  przestrzennych  całego  założenia  uwzględniającego  Centrum 

Muzyki  i  Park  Miejski  w  powiązaniu  z  projektowanymi  budynkami  Akademii  Muzycznej  

w  Krakowie.  Elementami  ocenianymi  pod  względem  akustycznym  w  poszczególnych 

pracach  były  w  szczególności:  geometria  pomieszczeń  (kształt,  kubatura,  wymiary,  sposób 

rozproszenia dźwięku, rodzaj materiałów wykończeniowych); czas pogłosu i możliwości jego 

zmiany; dla Sal Koncertowych 

– metoda i jej skuteczność dla zapewnienia wczesnych odbić  

i wczesnych bocznych odbić dźwięku w kierunku widowni; dla Sal Koncertowych – scena i jej 

otoczenia,  w  tym  warunki  dla muzyków  i  dostosowalność  sceny  do  przewidzianych funkcji; 

dla  Sal  Koncertowych 

–  kształt  widowni,  w  tym  układ  i  rozmieszczenie  miejsc  w  sali  oraz 

maksymalna odległość do sceny; 

2.  Kryteria  drugor

zędne, tj.: rozwiązania innowacyjne i energooszczędne, w tym obniżające 

koszty eksploatacji budynku/budynków; sposób nawiązania do kontekstów dalekich i bliskich. 

Sąd  konkursowy  zwracał  uwagę  na  racjonalność  przyjętych  rozwiązań  projektowych  pod 

kątem:  kosztów  rozwiązań  technicznych  i  materiałowych  zarówno  dla  części  realizacyjnej, 

jak 

studialnej, 

kosztów 

realizacji 

projektowanych 

rozwiązań 

innowacyjnych  

i  energooszczędnych,  kosztów  budowy  zarówno  dla  części  realizacyjnej  jak  studialnej,  

a także kosztów użytkowania i utrzymania obiektów. ' 

Kierownik  Zamawiającego,  jako  organ  sprawujący  nad  sądem  konkursowym  nadzór  

w zakresie zgodności konkursu z przepisami ustawy oraz regulaminem konkursu potwierdza, 

że ocena prac przeprowadzona przez sąd konkursowy była prowadzona zgodnie z kryteriami 

określonymi  w  ogłoszeniu  o  konkursie,  a  podczas  przygotowania  i  prowadzenia  konkursu,  

w tym podczas oceny prac konkursowych nie zostały złamane żadne przepisy ustawy Prawo 

zamówień  publicznych.  Jednocześnie  na  każdym  zamawiającym,  bez  względu  na 

zastosowany  tryb  udzielenia  zamówienia  publicznego,  w  tym  również  konkurs,  ciąży 

obowiązek  wynikający  z  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  jasnego  i  precyzyjnego 

określenia  kryteriów  oceny  w  sposób  jednoznaczny  i  zrozumiały.  Zamawiający  na  etapie 

prowadzenia  konkursu,  tj.  od  momentu  publikacji  ogłoszenia,  poprzez  złożenie  i  ocenę 

wniosków  o  dopuszczenie  do  udziału  w  konkursie  oraz  zaproszenie  do  składania  prac 

konkursowych aż  do  momentu  ich złożenia przez  Uczestników  nie otrzymał  żadnych pytań 

odnośnie wskazanych w regulaminie kryteriów oceny prac, z czego można wnioskować, że 

kryteria  te  opisane  zostały  w  sposób  jasny,  jednoznaczny  i  zrozumiały  dla  uczestników 

konkursu. 

Ponadto,  w  celu  wsparcia  prac  członków  sądu  konkursowego,  powołał  dodatkowego 

eksperta, którego zadaniem był w szczególności udział w obradach sądu konkursowego, bez 

prawa  głosu,  wsparcie  sądu konkursowego  z  głosem  doradczym  w  zakresie  ogólnej  oceny 

pod  kątem  walorów  architektonicznych,  akustycznych  i  użytkowych  każdej  pracy 

konkursowej, a także sformułowanie dodatkowych wyjaśnień i uzasadnień swojej oceny oraz 

sformułowanie  zaleceń  do  zwycięskiej  pracy  konkursowej  oraz  do  pracy,  która  uzyskała 

drugą  w  kolejności  punktację,  których  celem  jest  wskazanie  tych  elementów  z  obszaru 

architektury i akustyki, które w zwycięskiej pracy należy poprawić w fazie uszczegółowiania 

pracy  konkursowej.  Zamawiający  zapewnił  również  udział  profesjonalnych  ekspertów  ds. 

akustyki, którzy opracowali wytyczne akustyczne na etapie przygotowania konkursu, poddali 

analizie pod kątem walorów akustycznych wszystkie złożone prace oraz sformułowali ogólną 

i szczegółową ocenę wszystkich prac i pisemne wytyczne w zakresie akustyki dla wszystkich 

uczestników  konkursu,  którzy  złożyli  prace.  Konkurs  odbył  się  pod  patronatem 

Stowarzyszenia  Architektów  Polskich,  które  dysponuje  największym  doświadczeniem  

w organizacji konkursów architektonicznych i profesjonalną kadrą. 

Zgodnie  z  brzmieniem  art.  121  ust.  4  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  do  momentu 

rozstrzyg

nięcia konkursu niemożliwe było zidentyfikowanie autorów prac konkursowych.  

W zakresie posiadania przez Odwołującego interesu we wniesieniu odwołania Zamawiający 

wskazał,  że  zgodnie  z  zatwierdzoną  przez  Zamawiającego  decyzją  sądu  konkursowego 

przyznano  n

astępujące  nagrody  i  wyróżnienia:  I  nagrodę  w  wysokości  150.000  zł  oraz, 

zgodnie  z  art.  111  ust.  1  pkt  3  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  zaproszenie  do 

negocjacji  w  trybie  zamówienia  z  wolnej  ręki  na  opracowanie  dokumentacji  projektowej 

będącej  szczegółowym  opracowaniem  pracy  konkursowej,  którą  otrzymała  praca 

konkursowa  o  numerze  001  uczestnika  SBS  Engineering  Group  oraz  3TI  Progetti  Italia 

– 

Ingegneria Integrata S.P.A.  

II  nagrodę  w  wysokości  75.000  zł  otrzymała  praca  konkursowa  o  numerze  005  uczestnika 

Metra et Associes 

– Brigitte Metra.  

Sąd  Konkursowy  przyznał  również  trzy  wyróżnienie  równorzędne,  zgodnie  z  punktem  1.5 

Regulaminu,  w  wysokości  25.000  złotych  każda:  pracy  konkursowej  o  numerze  002 

uczestnika K. Studio T.K., pracy konkursowej o numerze 006 uczestnika Plus3 Architekci Sp. 

z o.o., pracy konkursowej o numerze 007 uczestnika WXCA Sp. z o.o. 

Prace konkursowe złożyli również: Q- Arch Sp. z o.o. – praca nr 003, Heinle, Wischer und 

Partner  Architekci  Sp.  z  o.o. 

–  praca  nr  004,  Pracownia  Architektoniczna  KD  K.  Design  – 

praca nr 008, Sound & Space sp. z o.o. 

– praca nr 009. 

W  związku  z  ogłoszeniem  wyników  konkursu  i  podaniem  do  publicznej  wiadomości,  imion  

i  nazwisk  wszystkich  autorów  złożonych  prac  konkursowych,  nie  ma  możliwości  ponownej 

oceny  z

łożonych  prac.  Próba  ponownej  oceny  prac  konkursowych  spowodowałaby 

konieczność  wykluczenia  wszystkich  uczestników  konkursu,  którzy  te  prace  złożyli,  

a w konsekwencji spowodowałaby konieczność unieważnienia konkursu. 

Zgodnie  z  punktem  1.5.12  regulaminu  ko

nkursu  organizator  może  zaprosić  do  negocjacji 

szczegółowego  opracowania  pracy  konkursowej,  autora  (autorów)  pracy,  której  przyznana 

będzie II nagroda – w następujących przypadkach: 

1. wykluczenie z konkursu uczestnika, którego praca zostanie przez sąd konkursowy uznana 

za  najlepszą,  w  wyniku  złożenia  przez  niego  fałszywych  oświadczeń  we  wniosku  

o  dopuszczenie  do  udziału  w  konkursie,  złamanie  przez  niego  zasad  dotyczących 

anonimowości,  w  tym  szczególnie  anonimowości  uczestników  wobec  sądu  konkursowego, 

okr

eślonych niniejszym regulaminem, 

2.  odmowa  przystąpienia  do  negocjacji  umowy  w  trybie  zamówienia  z  wolnej  ręki  na 

zasadach  wynikających  z  regulaminu  oraz  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  przez 

uczestnika konkursu, którego praca zostanie przez sąd konkursowy uznana za najlepszą, 

3.  odstąpienie  uczestnika  konkursu,  którego  praca  zostanie  przez  sąd  konkursowy  uznana 

za najlepszą od  zobowiązania do  przeniesienia  autorskich  praw  majątkowych na  zasadach 

określonych  w  załączniku  nr  F7  (wzór  umowy)  do  części  studialnej  koncepcji  w  zakresie 

Parku  Miejskiego  na  rzecz  Gminy  Miejskiej  Kraków  reprezentowanej  w  przedmiotowym 

zakresie przez Zarząd Zieleni Miejskiej,  

4. śmierć lub likwidacja uczestnika konkursu, którego praca zostanie przez sąd konkursowy 

uznana za najlep

szą, przy braku możliwości kontynuacji pracy przez biuro projektowe, 

5.  w  przypadku  nierozstrzygnięcia  negocjacji  z  przyczyn  leżących  po  stronie  uczestnika 

konkursu,  którego  praca  zostanie  przez  sąd  konkursowy  uznana  za  najlepszą,  w  terminie  

9  miesięcy  od  dnia  skierowania  do  uczestnika  zaproszenia  do  negocjacji.  Przez  przyczyny 

leżące  po  stronie  uczestnika  konkursu  rozumie  się  zakwestionowanie  postanowień  wzoru 

umowy  nie  podlegających  negocjacjom  lub  brak  zgody  na  zawarcie  umowy,  która  została 

wynegocjowana z organizatorem. 

Zamawiający  przewidział  możliwość  negocjacji  zamówienia  z  wolnej  ręki  wyłącznie  

z uczestnikiem konkursu, który otrzymał I nagrodę lub ewentualnie, w wypadku wystąpienia 

którejkolwiek  z  powyższych  okoliczności,  z  uczestnikiem,  który  otrzymał  II  nagrodę. 

Uczestnik,  którego  praca  została  wyróżniona  lub  który  nie  otrzyma!  żadnej 

nagrody/wyróżnienia,  nie  ma  szans  na  otrzymanie  zaproszenia  do  negocjacji  zamówienia  

w trybie z wolnej ręki, a tym samym pozyskania zamówienia do realizacji, co – jak wskazuje 

treść odwołania – jest celem Odwołującego. W wypadku wykluczenia autora pracy o nr 001  

z  konkursu,  zaproszenie  do  negocjacji  zamówienia  z  wolnej  ręki  otrzyma  autor  pracy 

konkursowej,  która  otrzymała  II  nagrodę,  a  nie  Odwołujący.  Fakt  ten  przeczy  posiadaniu 

interesu  w  złożeniu  odwołania  przez  Odwołującego.  Jednocześnie  praca  o  nr  001  jest 

zgodna  z  wymogami  konkursu  i  spełnia  jego  wymagania  i  wytyczne,  o  czym  świadczy 

werdykt  sądu konkursowego. W  tej  sytuacji  Odwołujący  nie  ma  interesu  ani  prawnego,  ani 

faktycznego  w  rozstrzygnięciu  odwołania  na  jego  korzyść,  gdyż  jedynym  efektem 

uwzględnienia  przez  Izbę  odwołania  może  być  zaproszenie  do  negocjacji  w  trybie 

zamówienia  z  wolnej  ręki  autora  pracy  konkursowej,  który  otrzymał  II  nagrodę,  a  nie 

Odwołującego.  Odwołujący  otrzymał  wyróżnienie  równorzędne  z  dwoma  innymi 

uczestnikami konkursu, więc nie ma żadnych przesłanek, aby Zamawiający zaprosił właśnie 

Odwołującego do negocjacji zamówienia z wolnej ręki. 

Ponadto nie można mówić o interesie Odwołującego w uzyskaniu zamówienia, jeżeli efektem 

jego  żądań  jest  unieważnienie  postępowania.  Interes  wykonawcy  musi  być  związany  

z uzyskaniem danego zamówienia, a nie doprowadzeniem do jego unieważnienia. W takim 

wypadku  bowiem  odwołujący  nie  posiada  interesu  w  uzyskaniu  zamówienia,  co  zgodnie  

z art. 179 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych jest warunkiem wniesienia odwołania. 

W  licznych  wyrokach  KIO  stwierdzano,  że  interes  ten  winien  dotyczyć  tego  konkretnego 

postępowania, w którym składany jest środek ochrony prawnej, a nie podlegać realizacji, np. 

poprzez  hipotetyczny  udział  w  kolejnym  postępowaniu  ogłoszonym  przez  zamawiającego,  

a  żądając  unieważnienia  postępowania  wykonawca  pozbawia  się  szansy  na  uzyskanie 

zamówienia w  niniejszym  postępowaniu,  co  pozbawia  go również  legitymacji  do  wniesienia 

odwołania.  Ponadto,  doprowadzając  do  unieważnienia  konkursu,  Odwołujący  nie  tylko 

pozbawia  możliwości  realizacji  zamówienia  autora  pracy  konkursowej,  która  uzyskała  

I nagrodę, ale również uczestnika, który otrzymał II nagrodę. Niemożliwe jest też powtórzenie 

procedury  konkursu  w  przypadku  jego  unieważnienia,  gdyż  uczestnicy,  którzy  posiedli  już 

szerszą  wiedzę  o  przedmiocie  konkursu  niż  inni  potencjalni  uczestnicy,  nie  mogliby  złożyć 

ponownie  tych  samych  prac,  gdyż  te  są  już  publicznie  zaprezentowane,  a  nazwiska  ich 

autorów zostały ujawnione i podane do publicznej wiadomości, 

Co do zarzutów odwołania Zamawiający wskazał. 

1. Zarzut: W zakresie wymogów akustycznych w pracy konkursowej nr 001 nie podano istoty 

rozwiązań projektowych dotyczących akustyki budowlanej i ochrony przed hałasem. 

Odpowiedź:  Potrzebę  uszczegółowienia  w  tym  zakresie  wskazano  w  zaleceniach 

pokonkursowych. 

2.  Zarzut:  W  zakresie  wymogów  akustycznych  w  pracy  konkursowej  nr  001  rysunki  i  opis 

wskazują, że kształt sal odbiega od zalecanego kształtu prostopadłościennego (shoe box). 

Odpowiedź:  Potrzebę  wyrównania  kształtu  w  tym  zakresie  wskazano  w  zaleceniach 

pokonkursowych. Zaprojektowane sale należą do typu shoe box, w którym dopuszczalne są 

krzywizny (regul

amin konkursu załącznik M19, pkt 2 str. 4). 

3.  Zarzut:  W  zakresie  wymogów  akustycznych  w  pracy  konkursowej  nr  001  brak  opisu 

proponowanych  rozwiązań  lub  rozwiązania  te  są  bardzo  ogólnikowe  i  polegają  jedynie  na 

powtarzaniu treści wytycznych konkursowych. 

O

dpowiedź:  Potrzebę  uszczegółowienia  w  tym  zakresie  wskazano  w  zaleceniach 

pokonkursowych. 

4.  Zarzut:  W  zakresie  wymogów  akustycznych  w  pracy  konkursowej  nr  001  podany  wynik 

analizy  akustycznej  (diagram  „analizy  akustyczne”  umieszczony  na  planszy  pracy 

konk

ursowej)  ograniczony  jest  do  charakterystyki  częstotliwościowej  czasu  pogłosu  T30. 

Pokazane  dane  obejmują  zakres  częstotliwości  od  125  Hz  do  16  kHz,  który  nie  ma 

zastosowania  w  projektowaniu  akustycznym  sal.  W  oktawach  powyżej  4  kHz  nie  ma 

istotnych  inform

acji  dla  kształtowania  brzmienia  dźwięku  w  salach  koncertowych.  W  tym 

zakresie  częstotliwości  parametry  akustyczne  ustrojów  dźwiękochłonnych  nie  są  badane, 

wobec czego nie ma podstawy do symulacyjnych obliczeń czasu pogłosu. 

Odpowiedź:  W  „Wytycznych  akustycznych”  do  konkursu  nie  stawiano  wymogu  prezentacji 

żadnych  obliczeń  akustycznych  na  etapie  konkursu.  Pokazany  w  pracy  001  wykres  czasu 

pogłosu nie był brany pod uwagę przy ocenie. 

5.  Zarzut:  W  zakresie  wymogów  akustycznych  w  pracy  konkursowej  nr  001  na  wykresie 

pokazany  jest  znaczny  rozrzut  wartości  czasu  pogłosu  T30.  Sugeruje  to  dużą 

nierównomierność  rozkładu  pola  akustycznego  lub  błędnie  wybrane  parametry  analizy 

akustycznej  w  modelowaniu  zjawiska  pogłosowego.  Podawanie  wartości  średnich  czasu 

pogłosu  z  precyzją  dwóch  miejsc  po  przecinku  nie  ma  sensu  w  tego  typu  oszacowaniach.  

W  sumie  prezentowane  wyniki  wskazują,  że  wykonana  analiza  jest  nieadekwatna  i  nie 

powinna być uzasadnieniem walorów akustycznych projektowanego wnętrza. 

Odpowiedź:  W  „Wytycznych  akustycznych”  nie  stawiano  wymogu  prezentacji  żadnych 

obliczeń akustycznych na etapie konkursu. Pokazany w pracy 001 wykres czasu pogłosu nie 

był brany pod uwagę przy ocenie. 

6.  Zarzut:  W  pracy  konkursowej  nr  001  nie  wykazano,  że  parametry  projektowanych  sal 

koncertowych spełniają wymagania akustyczne zawarte w „Wytycznych akustycznych”. 

Odpowiedź:  W Wytycznych  Akustycznych  do  Konkursu  nie  stawiano  wymogu  prezentacji 

żadnych obliczeń akustycznych na etapie konkursu. W żadnej z ocenianych prac nie brano 

przy o

cenie pod uwagę zapewnień autorów o „spełnieniu wymagań akustycznych”. Załącznik 

M19  stwierdza  wręcz  „po  zakończeniu  konkursu  a  na  etapie  projektu  konieczne  jest 

wykonanie symulacji akustycznych z wykorzystaniem uznanych i dobrze udokumentowanych 

programów komputerowych” (str. 6 ). 

7.  Zarzut:  Błędne  umieszczenie  kondygnacji  garażowej  z  miejscami  parkingowymi 

bezpośrednio  pod  estradą  i  widownią  Sali  Filharmonicznej,  a  także  Sali  Miejskiej  jest 

niedopuszczalne  i  uniemożliwia  zarówno  prawidłowe  posadowienie  sali,  jak  i  rozwiązania 

techniczne  związane  z  izolacją  akustyczną,  wentylacją,  mechaniką  ruchomych  podestów 

estrady, a nadto wymaganym w Regulaminie i „Wytycznych akustycznych” fosy orkiestrowej 

dla  kilkudziesięciu  muzyków  wraz  z  jej  dostępnością  (schody,  windy  osobowe  i  towarowe) 

strefą  oczekiwania  i  niezbędnym  zapleczom.  Tych  rozwiązań  brak  („Wytyczne  Akustyczne” 

pkt 3). 

Odpowiedź: Potrzebę uszczegółowienia wprowadzenia fosy orkiestrowej oraz innych funkcji 

związanych z otoczeniem sceny wskazano w zaleceniach pokonkursowych. 

8.  Zarzut:  Wprowadzenie  koniecznych  rozwiązań  związanych  z  wymaganiami  dla  sal 

koncertowych wyeliminuje garaż z kondygnacji -1, tym samym wymusi inne, zupełnie nowe 

rozwiązanie,  co  będzie  skutkować  inną  koncepcją  budynku  w  zakresie  funkcjonalności, 

gabarytów, powierzchni użytkowej i kosztów inwestycji. 

Odpowiedź:  Wprowadzenie  koniecznych  zmian  rozwiązań  związanych  z  wymaganiami  dla 

sal  koncertowych  nie  wymusza  wyeliminowania  garażu  z  kondygnacji  -1,  potrzebę 

uszczegółowienia w tym zakresie wskazano w zaleceniach pokonkursowych. 

9.  Zarzut:  Błędna  dostępność  balkonów  w  Sali  Filharmonicznej,  wyłącznie  przez 

wewnętrzne,  otwarte  klatki  schodowe  jest  niedopuszczalne  zarówno  ze  względów  ochrony 

p.poż., jak i dostępności osób niepełnosprawnych. Wyeliminowanie tego rozwiązania wymusi 

istotną ingerencję w przedstawioną koncepcję Sali Koncertowej i funkcjonalności budynku. 

Odpowiedź:  Zarzut  bezzasadny  –  z  balkonów  jest  możliwa  ewakuacja  w  kierunku 

wydzielonych klatek schodowych zaplecza 

10.  Zarzut:  Błędna  lokalizacja  i  rozwiązanie  sal  prób  Capelli  Cracoviensis  i  Simfonietty 

Cracovii  pozbawione  oczekiwanej  funkcjonalności;  ich  nieprawidłowy  kształt,  proporcje 

przeczą  przeznaczeniu:  ich  funkcji  i  koniecznym,  akustycznym  walorom,  brak  w  ich 

wnętrzach  amfiteatralnego  kształtu  estrady  sali  koncertowej  z  podestami,  brak  prawidłowej 

dostępności  balkonów  dla  publiczności  wyłącznie  przez  wewnętrzne  i  otwarte  klatki 

schodowe 

–  rozwiązanie  niedopuszczalne  zarówno  ze  względów  ochronę  p.poż.,  jak  

i  dostępności  osób  niepełnosprawnych,  brak  oczekiwanego  dostępu  światła  dziennego  

z  widokiem  na  park.  Błędnie zlokalizowane  wejścia dla muzyków  do  sal bezpośrednio przy 

doku  rozładowczym.  Przechodzenie  muzyków  i  transport  instrumentów  z  sali  prób  na  salę 

Miejską  przez  dok  rozładowczy  jest  niedopuszczalne  (niezgodnie  z  Regulaminem, 

załącznikiem  nr  M8  pkt  2.  Przedmiot  Konkursu,  str.  5,  „Wytycznymi  akustycznymi”  pkt  4.2  

i 4.3). 

Odpowiedź:  Wskazano  potrzebę  poprawy  proporcji  sali  prób  Sinfonietty  Cracovia  oraz 

ułożenia  obu  sal  prób  w  zaleceniach  pokonkursowych.  Dostęp  światła  dziennego  dla  Sali 

Capella  Cracoviensis  był  jedynie  sugestią  orkiestry,  a  nie  wymaganiem  „Wytycznych 

akustycznych”.  Zarzut  bezzasadny  w  zakresie  ewakuacji  z  balkonów  sal,  która  odbywa  się 

przez parter sal, 

nie ma konieczności dostępu osób niepełnosprawnych na balkon. 

11.  Zarzut:  Błędna  lokalizacja  Sali  Multimedialnej  i  Studia  Nagrań  na  poziomie  +2  nad 

restauracją  i  przestrzenią  edukacyjną  w  strefie  publicznej  wyklucza  oczekiwaną,  wygodną 

obsługę i dostępność z zewnątrz, uniemożliwiając tym samym wynajem i korzystanie przez 

zewnętrznych  użytkowników.  Sala  nie  spełnia  wymagań  konkursowych  w  zakresie 

minimalnej wysokości (niezgodnie z „Wytycznymi akustycznymi” pkt 3.6). 

Odpowiedź:  Lokalizacja  na  poziomie  +2  jest  dopuszczalna.  Pomieszczenie  ma  być 

wynajmowane  dla  zewnętrznych  podmiotów,  zatem  jego  odseparowanie  od  reszty 

pomieszczeń może być traktowane też jako zaleta. Dostępność tej strefy z foyer pozwala na 

jej  wydzielenie  i  korzystanie  przez  zewnętrznych  użytkowników.  Wskazano  potrzebę 

uszczegółowienia  przekrojów  i  weryfikacji  wysokości  pomieszczeń  w  zaleceniach 

pokonkursowych. 

12.  Zarzut:  Brak  wejść  dla  muzyków  dla  FK  i  SC/CC  z  wygodną  recepcją,  foyer  dla 

muzyków, brak bufetu dla muzyków (niezgodność z załącznikiem M17). 

Odpowiedź:  Potrzebę  uszczegółowienia  w  tym  zakresie  wskazano  w  zaleceniach 

pokonkursowych 

13.  Zarzut:  Błędna  lokalizacja  przestrzeni  edukacyjnej  nad  restauracją  na  poziom  +1 

pozbawiona  właściwej  dostępności  i  światła  dziennego,  brak  prawidłowej  i  koniecznej 

ewakuacji. 

Odpowiedź: Taka dostępność pomieszczeń jest dopuszczalna, w projekcie zapewniono dwa 

kierunki ewakuacji, dostępność światła może być zapewniona w szczegółowym rozwiązaniu 

przegrody  dzielącej  pomieszczenie  od  foyer.  Potrzebę  uszczegółowienia  w  tym  zakresie 

wskazano w zaleceniach pokonkursowych.  

14.  Zarzut: 

Brak  prawidłowej  dostępności  Biblioteki  naukowej,  pozbawionej  światła 

dziennego 

Odpowiedź:  Zarzut  bezzasadny:  Biblioteka  nutowa  (a  nie  naukowa)  nie  wymaga  światła 

dziennego 

– nie jest pomieszczeniem na pobyt ludzi. 

15.  Zarzut: 

Błędna  lokalizacja  restauracji  z  zapleczem  wewnątrz  gmachu  uniemożliwia  jej 

niezależne funkcjonowanie w tym konieczne dostawy (niezgodne z odpowiedzią na pytanie 

nr 21 z 18 października 2018 r.). 

Odpowiedź: Wskazana lokalizacja restauracji nie uniemożliwia niezależnego funkcjonowania 

i dostaw, układ przestrzeni foyer umożliwia jej strefowanie. 

16.  Zarzut: 

Wejścia dla publiczności,  poziom  głównego foyer  zlokalizowane  na  tym samym 

poziomie  +1  co  estrady,  rozładunek  instrumentów  i  ich  wewnętrzny  transport  –  co  w  tym 

przypadku  powoduje  szereg  kolizji,  których  rozwiązanie  zostało  pominięte  zarówno  

w prezentacji graficznej, jak i opisie 

(niezgodność z Regulaminem pkt 4.1.1). 

Odpowiedź:  Zarzut  bezzasadny  –  wejścia  dla  publiczności  są  z  poziomu  niższego  

(o wysokość sceny) niż wejścia dla muzyków i poziom estrady. 

17  Zarzut: 

Błędna  koncentracja  i  krzyżowanie  się  funkcji  dla  muzyków,  dostępności  do 

wszystkich  estrad,  składowania  i  transportu  instrumentów  z  doku  rozładowczego  do 

wszystkich  pomieszczeń  i  estrad,  obsługi  technicznej  koncertów  wzdłuż  jednego, 

amfiladowego ciągu komunikacyjnego, z którego korzystają dwa niezależne podmioty. Takie 

rozwiązanie  wymusza  niekontrolowane kolizje funkcji,  które  powinny  działać  niezależnie  ze 

względu  na  ich  specyfikę,  co  stanowi  niedopuszczalny  konflikt  w  użytkowaniu  (niezgodnie  

z 

„Wytycznymi akustycznymi” pkt 4.1.5). 

Odpowiedź:  Zarzut  bezzasadny  –  układ  komunikacyjny  jest  prosty  i  logiczny,  wszystkie 

sceny  znajdują  się  na  jednym  poziomie,  szerokość  przejść  jest  wystarczająca.  Lokalizacja 

rampy  rozładowczej  z  jednej  strony  jest  konsekwencją  przyjętego  w  pracy  układu 

architektoniczno-urbanistycznego. 

18.  Zarzut: 

Błędnie  rozwiązane  wjazdy  do  parkingu  na  poziomie  +1  przecinają  amfiladowy 

układ łączący zaplecza wszystkich estrad oraz likwidują część pomieszczeń zlokalizowanych 

w północnej strefie budynku. Ten fakt pominięto na rysunkach poziomu +1 oraz przekrojach. 

Odpowiedź:  Potrzebę  uszczegółowienia  w  tym  zakresie  wskazano  w  zaleceniach 

pokonkursowych, lokalizacja ramp możliwa poza obrębem rzutu poziomu +1. 

19. Zarzut: 

Brak poprawnych rozwiązań dla ewakuacji publiczności w budynku, szczególnie 

w strefie publiczności. 

Odpowiedź:  Potrzebę  uszczegółowienia  w  tym  zakresie  wskazano  w  zaleceniach 

pokonkursowych,  można  wprowadzić  odpowiednią  ilość  wyjść  w  zaprojektowanej  ścianie 

osłonowej,  ewakuacja  publiczności  możliwa  przez  strefę  zaplecza,  co  uznaje  się  za 

dopuszczalne. 

20. Zarzut: 

Brak wind towarowych umożliwiających transport dużych instrumentów do każdej 

części budynku z funkcjami muzycznymi. 

Odpowiedź:  Potrzebę  uszczegółowienia  w  tym  zakresie  wskazano  w  zaleceniach 

pokonkursowych. 

21.  Zarzut: 

Brak  czytelnego  podziału  przestrzeni  w  budynku  użytkowanym  przez  dwa 

podmioty:  Filharmonię  Krakowską  i  Simfoniettę  Cracovię  wraz  z  Capellą  Cracoviensis. 

Wspólna  strefa  dostaw  powoduje  krzyżowanie  się  funkcji,  uciążliwą  logistykę  w  trakcie 

obsługi  koncertów  i  wyklucza  niezależne  zarządzane  obiektem  (niezgodnie  z  „Wytycznymi 

akustycznymi

” pkt 4.1.5.). 

Odp

owiedź: Zarzut bezzasadny – w pracy jest wyraźny podział na strefy dwóch podmiotów, 

natomiast oba podmioty korzystają jedynie ze wspólnej strefy dostaw. 

22.  Zarzut: 

Brak  czytelnej  segregacji  ruchu  i  oddzielenia  stref  publiczności  i  muzyków, 

dotyczy studia 

nagrań, restauracji i pomieszczenia edukacji. 

Odpowiedź:  Zarzut  bezzasadny  –  dostęp  do  pomieszczeń  możliwy  zarówno  dla  muzyków, 

jak i publiczności. 

23.  Zarzut:  Poszczególne  rzuty  budynku  w  dużych  fragmentach  nie  pokrywają  się  

w  zasadniczej  strukturze.  Taka  sytuacja  wymusi  istotne  zmiany  lub  nieracjonalny  wzrost 

kosztów. 

Odpowiedź:  Potrzebę  uszczegółowienia  w  tym  zakresie  wskazano  w  zaleceniach 

pokonkursowych. 

24.  Zarzut:  Brak  oznaczeń  wielu  pomieszczeń,  ich  wielkości  i  przeznaczenia  zarówno  na 

rysunkach, j

ak i w tabelach powierzchniowych uniemożliwia ich klasyfikację oraz weryfikację 

projektu pod kątem funkcjonalności, spełnienia wymogów i kosztów realizacji. 

Odpowiedź:  Zarzut  bezzasadny  –  powyższe  uchybienia  utrudniają,  lecz  nie  uniemożliwiają 

oceny projektu. 

25.  Zarzut:  Niezapewnienie  dodatkowych  miejsc  postojowych  dla  rowerów  (niespełnienie 

zapisów MPZP §13.6.6. oraz załącznika M17 poz. 7.28-7.29). 

Odpowiedź:  Potrzebę  uszczegółowienia  w  tym  zakresie  wskazano  w  zaleceniach 

pokonkursowych. 

26.  Zarzut:  Niedopuszczalna  zabudowa  budynku  z  foyer  na  terenie  zabytkowego  fortu 

Luneta Grzegórzecka (niezgodnie z Regulaminem i odpowiedzią nr 29). 

Odpowiedź: Zarzut bezzasadny – zarówno MPZP, jak warunki konserwatora nie wykluczały 

możliwości  zabudowy,  lecz  projekt  „winien  uwzględniać konieczność  nawiązania  do  zarysu 

zapola  fortu  w  nawierzchni  lub  na  powierzchni  budynku  lub  terenu”,  projekt  001  wskazuje  

w projekcie takie właśnie nawiązanie. 

27 Zarzut: Praca konkursowa nr 001 zawiera brak opisu szeregu pomieszczeń, brak szeregu 

rozwiązań  funkcjonalnych,  co  czyni  ją  niezgodną  z  obowiązującym  Regulaminem, 

niezgodność z załącznikiem M17 poz. 3.28-3.31, 4.19-4.23, 5.14, 6.14, 7.19.-7.24, 7.27-7.29. 

oraz „Wytycznymi akustycznymi” pkt. 3.1.5 – brak pomieszczenia na turbinę dla organów. 

Odpowiedź:  Zarzut  niejasny,  większą  część  wskazanych  wyżej  pomieszczeń  można 

zidentyfikować  na  rzutach,  brak  opisu  w  tabeli  nie  dyskwalifikuje  pracy,  potrzebę 

uszczegółowienia w tym zakresie wskazano w zaleceniach pokonkursowych. 

28. Zarzut: Brak wymaganych w MPZP min. 10% terenu biologicznie czynnego. 

Odpowiedź:  Zarzut  bezzasadny  –  uczestnik  obliczył  i  wskazał  w  odpowiedniej  tabeli 

wymaganą powierzchnię biologicznie czynną. 

29. Zarzut: W budynku znajduje się 9 wind – rozwiązanie kompletnie nieracjonalne z punktu 

widzenia budżetu inwestycji. 

Odpowiedź: Zarzut bezzasadny – w budynku muszą się znajdować w każdej ze stref windy: 

towarowe, dla publiczności, na zapleczu. 

30.  Zarzut:  Naruszenie  zasady  równego  traktowania  uczestników  konkursu  i  zachowania 

uczciwej konkurencji. 

Odpowiedź: Sąd kierował się kryteriami zapisanymi w Regulaminie pkt 5.2 , gdzie w każdym 

z  podpunktów  dotyczących  rozwiązań  urbanistycznych  i  architektonicznych  (wraz  

z funkcjonalno-przestrzennymi i akustycznymi 

– były to pierwszorzędne kryteria) szczególnie 

zwracał  uwagę  na:  oryginalność,  atrakcyjność  i  jednocześnie  realność  proponowanych 

rozwiązań.  Są  to  kryteria  subiektywne  i  uznaniowe,  niemniej  jedyne  w  ocenie  prac 

architektonicznych.  Nagrodzone  w  konkursie  prace  posiadają  rozbudowane  opinie  sądu 

konkursowego wskazujące z jednej strony na najważniejsze walory pracy, a z drugiej strony 

na  najistotniejsze  rozwiązania  wymagające  analiz  i  korekt  podczas  ewentualnych  dalszych 

prac projektowych (szczegółowe wytyczne zawarto w zaleceniach pokonkursowych dla prac 

nagrodzonych). Natomiast prace wyróżnione posiadają opinie wskazujące na elementy pracy 

o  szczególnych  jednostkowych  walorach,  za  które  przyznano  wyróżnienia.  Wskazano 

również  na  wybrane  elementy,  które  wzbudziły  zastrzeżenia  sądu.  Nie  miały  charakteru 

kompletnych opinii. 

31.  Zarzut:  Opina  do  pracy  Odwołującego:  „najwięcej  wątpliwości  budzi  ogólna  dyspozycja 

funkcjonalno-

przestrzenna oraz przytłaczająca, introwertyczna w swoim wyrazie architektura. 

Brak  konkretnych  zarzutów,  które  mogłyby  podważać  poprawność  pracy  czynią  uwagę 

nieuzasadnioną. Niezrozumiałym jest zarzut ogólnej dyspozycji funkcjonalno-przestrzennej. 

Odpowiedź:  Nie  są  to  zarzuty  do  pracy,  lecz  uwagi  sądu  oceniającego  oryginalność, 

atrakcyjność, trafność koncepcji. 

Zarzut:  Opina  do  pracy  Odwołującego:  „obiekt  nie  oferuje  powiązań  z  otaczającym  go 

terenem parkowym, wręcz się przed nim zamyka” – ocena niezgodna z załącznikiem nr M8. 

Ilość powiązań, kompozycyjnych, funkcjonalnych, z otoczeniem przeczy temu zarzutowi. 

Od

powiedź:  Nie  są  to  zarzuty  do  pracy,  lecz  uwagi  sądu  oceniającego  oryginalność, 

atrakcyjność, trafność koncepcji. Powiązania te sąd uznał za dalece niewystarczające, bryłę 

za  introwertyczną,  opisaną  w  pracy  jako  relacja  do  skałek  Twardowskiego,  a  więc 

meta

forycznie nawiązującą do tworu przestrzennego zamkniętego – skał. 

33.  Zarzut:  Opini

a  do  pracy  Odwołującego:  „to  wrażenie  pogłębione  jest  decyzją  

o zlokalizowaniu głównego wejścia na wysoko wyniesionym ponad poziom terenu tarasie 1 

piętra, na który prowadzą monumentalne schody” – ocena niezgodna z załącznikiem nr M8. 

Wyniesienie  strefy  wejściowej  dla  publiczności  powyżej  poziomu  terenu  determinuje 

spełnienie wymogów funkcjonalnych budynku a przede wszystkim sal koncertowych. 

Odpowiedź:  Nie  są  to  zarzuty  do  pracy,  lecz  uwagi  sądu  oceniającego  oryginalność, 

atrakcyjność,  trafność  koncepcji.  W  ocenie  sądu  decyzja  o  wyniesieniu  poziomu  wejścia  

i foyer nie jest trafna w odniesieniu do cech miejsca. 

34.  Zarzut:  Opina  do  pracy  Odwołującego:  „negatywnie  należy  ocenić  decyzję  o  budowie 

dwóch  kondygnacji  podziemnych,  która  skutkować  będzie  gwałtownym  wzrostem  kosztów 

budowy obiektu” – ocena niezgodnie z załącznikiem nr M8 do Regulaminu oraz „Wytycznymi 

akustycznymi”. 

Odpowiedź: Sąd nie podzielił tej relatywizacji odwołującego. Decyzja o dwóch podziemnych 

kondygnacjach, zwłaszcza na terenie w pobliżu rzeki, uznana została za błąd. 

35.  Zarzut:  Opina  do  pracy  Odwołującego:  „w  kontekście  wskaźników  techniczno- 

ekonomicznych  razi  też  bardzo  duża  powierzchnia  i  kubatura  obiektu,  znacznie 

przekraczająca 

wymagania 

funkcjonalne”. 

Propozycja 

funkcjonalna 

mieści 

się  

w  dopuszczalnych  zapisach  regulaminu  i  idzie  w  ślad  za  wymaganiami,  jakie  powinien 

spełniać  obiekt  o  takim  przeznaczeniu  i  standardzie  –  ocena  niezgodnie  z  załącznikiem  nr 

M8 i „Wytycznymi akustycznymi”). 

Odpowiedź:  Sąd  konkursowy  w  opinii  o  pracy  numer  002  nie  wskazał  na  niezgodność  

z  regulaminem,  tzn.  przekroczenie  dopuszczalnej  powierzchni  użytkowej.  Sąd,  oceniając 

prace według określonych regulaminem kryteriów, do których należała ekonomika rozwiązań 

i koszty eksploatacji, zwrócił uwagę na znaczną różnicę całej powierzchni budynku (będącą 

sumą  wszystkich  powierzchni:  użytkowej,  usługowej,  ruchu)  w  poszczególnych 

rozwiązaniach.  Praca  numer  002  należała  do  grupy  prac  o  najwyższych  wskaźnikach 

powierzchniowych,  co  zostało  uznane  przez  sąd  za  niekorzystne  ze  względów 

ekonomicznych. 

36. Zarzut: W odniesieniu do pracy Odwołującego, w opinii jury zapisano: „wyróżnić należy 

bardzo dobre 

– wzorcowe wręcz – rozwiązania funkcjonalne sal koncertowych i ich zaplecza. 

Najlepszy i najbardziej przemyślany spośród wszystkich prac układ komunikacyjny, zarówno 

z  punktu  widzenia  muzyków,  transportu  instrumentów,  organizacji  dostaw,  jak  i  wzajemnej 

lokalizacji  pomieszczeń.  Akustyka  sal  nie  budzi  większych  zastrzeżeń,  obie  oferują 

potencjalnie  bardzo  dobrą  jakość  akustyczną.  Zastosowano  w  nich  „pływające”  balkony  

z  trwale  sprzężoną  kubaturą,  przy  zachowaniu  zasady  sal  pudełkowych  („shoe  box”). 

Wnętrza sal są bardzo efektowne”. 

Odpowiedź:  Nagrodzone  w  konkursie  prace  posiadają  rozbudowane  opinie  sądu 

konkursowego wskazujące z jednej strony na najważniejsze walory pracy, a z drugiej strony 

na  najistotniejsze  rozwiązania  wymagające  analiz  i  korekt  podczas  ewentualnych  dalszych 

pracach  projek

towych  (szczegółowe  wytyczne  zawarto  w  zaleceniach  pokonkursowych  dla 

prac nagrodzonych). 

37.  Zarzut:  Niezrozumiałym  jest  sformułowany  do  pracy  Odwołującego  zarzut:  „niepokoi 

formalne  podobieństwo  ich  wystroju  do  Sali  NOSPR”  –  pewne  rozwiązania  mają  charakter 

uniwersalny  i  są  sprawdzone  dla  tego  typu  sal.  Dotyczy  to  podobieństw  również  

w  pozostałych  pracach  do  już  zrealizowanych  obiektów.  Przy  głębszej  analizie  rozwiązań 

akustycznych,  kształtu  poszczególnych  komponentów,  kolorystyki  i  wyposażenia  można 

dos

trzec niepowtarzalność koncepcji. 

Odpowiedź:  To  nie  jest  zarzut,  lecz  uwaga,  że  zauważone  podobieństwo  wpływa  na 

oryginalność  rozwiązania.  Oryginalność  propozycji  była  jednym  z  ocenianych  przez  sąd 

kryteriów. 

38.  Zarzut:  Kolejna  praca  i  zapisane  w  werdykcie  atuty 

–  w  przeciwieństwie  do  pracy 

nagrodzonej  pierwszą  nagrodą  –  pozytywnie  odnoszą  się  do  spełnienia  najważniejszego 

celu konkursu. W opinii do pracy nr 005 wskazano: „Najsilniejszą stroną pracy jest przyjęcie 

dobrych rozwiązań dotyczących typologii, kształtu i proporcji sal koncertowych, realizujących 

założenia konkursowe. Rozwiązania w zakresie ich akustyki zostały najwyżej ocenione przez 

zespół  ekspertów.  Pozytywnie  skomentowano  także  kompozycje  obiektu  o  skali 

odpowiadającej  zastanemu  kontekstowi  przestrzennemu:  cztery  wyższe,  oddzielne  bryły  

o rzeźbiarskim  charakterze,  pozostawiają pomiędzy  sobą  wolne  przestrzenie umożliwiające 

wglądy  w  stronę  parku  z  budynków  sąsiednich,  znajdujących  się  po  stronie  północnej.  

W  tych  czterech  bryłach  umiejscowiono  poszczególne  sale  koncertowe  i  sale  prób,  które 

obudowane  zostały  funkcjami  uzupełniającymi  i  połączone  od  strony  południowej  niższym 

foyer,  którego  atrakcyjna  przestrzeń  przenika  się  z  otaczającym  go  założeniem  parkowym. 

Jak  również:  „Dach  nad  foyer  został  umiejętnie  wykorzystany  jako  ogólnodostępny  taras 

widokowy,  przez  co  poszerzona  została  powierzchnia  rekreacyjno-parkowa”.  Analogiczny 

atut został pominięty w ocenie pracy nr 002 złożonej przez Odwołującego. 

Odpowiedź:  Nagrodzone  w  konkursie  prace  posiadają  rozbudowane  opinie  sądu 

konkursowego wskazujące z jednej strony na najważniejsze walory pracy, a z drugiej strony 

na  najistotniejsze  rozwiązania  wymagające  analiz  i  korekt  podczas  ewentualnych  dalszych 

pracach  projektowych  (szczegółowe  wytyczne  zawarto  w  zaleceniach  pokonkursowych  dla 

prac nagrodzonych). Natomiast prace wyróżnione posiadają opinie wskazujące na elementy 

pracy o szczególnych jednostkowych walorach, za które przyznano wyróżnienia. Wskazano 

również  na  wybrane  elementy,  które  wzbudziły  zastrzeżenia  sądu.  Nie  miały  charakteru 

kompletnych opinii. 

39.  Zarzut:  Powyższe  zarzuty  świadczą  o  tym,  iż  Zamawiający  nie  traktował  równo 

uczestników  konkursu,  a  jego  ocena  była  niejednoznaczna  w  odniesieniu  do  określonych 

kryteriów.  Te  same  zagadnienia  były  odmiennie  i  różnie  interpretowane  przez  sąd 

konkursowy.  Praca  nr  001  nie  spełnia  szeregu  oczekiwań  zapisanych  w  regulaminie 

konkursu,  załącznikach  oraz  odpowiedziach  na  pytania  uczestników,  co  potwierdza  opinia 

jury  do  tej  pracy:  „pomimo  koniecznych  dalszych  korekt  niektórych  parametrów  sal,  

a  w  szczególności  sal  miejskich,  zarówno  pod  kątem  korekt  akustycznych,  jak  

i uszczegółowień funkcjonalnych, są one w ramach założonej idei możliwe”. Wykazane błędy 

i  braki  w  pracy  001,  nagrodzonej  pierwszą  nagrodą  realizacyjną  nie  mieszczą  się  

w kategoriach „korekt" i „uszczegółowień funkcjonalnych", stanowią natomiast niespełnienie 

wymagań,  które  określał  Regulamin  Konkursu.  Brak  spełnienia  tego  warunku  na  etapie 

weryfikacji prac stanowi naruszenie przepisów ustawy, gdyż sąd konkursowy dokonał analizy 

prac  i  ich  oceny  nie  została  przeprowadzona  rzetelnie,  a  przede  wszystkim  wbrew 

postanowieniom Regulaminu. 

Odpowiedź:  Nagrodzone  w  konkursie  prace  posiadają  rozbudowane  opinie  sądu 

konkursowego wskazujące z jednej strony na najważniejsze walory pracy, a z drugiej strony 

na  najistotniejsze  rozwiązania  wymagające  analiz  i  korekt  podczas  ewentualnych  dalszych 

prac projektowych (szczegółowe wytyczne zawarto w zaleceniach pokonkursowych dla prac 

nagrodzonych). Natomiast pra

ce wyróżnione posiadają opinie wskazujące na elementy pracy 

o  szczególnych  jednostkowych  walorach,  za  które  przyznano  wyróżnienia.  Wskazano 

również  na  wybrane  elementy,  które  wzbudziły  zastrzeżenia  sądu.  Nie  miały  charakteru 

kompletnych  opinii.  Praca  konkursowa  nie  jest  projektem  budowlanym  w  rozumieniu 

przepisów  ustawy  Prawo  budowlane,  który  ma  powstać  dopiero  w  następstwie  udzielenia 

zamówienia publicznego w trybie z wolnej ręki. Bezpodstawne jest zatem stawianie zarzutów 

co do szczegółów, które będą opracowane dopiero na etapie tworzenia projektów. Szczegóły 

te mieszczą się w zakresie korekt normalnych w trakcie prowadzenia i kontynuacji dalszych 

faz opracowania projektowego i są w ramach wybranej nagrody możliwe. 

40.  Zarzut:  W  uzasadnieniu  wyboru  pracy  n

r  001  wskazano:  „praca  jest  jedną  z  czterech 

najwyżej  ocenionych  z  grona  nadesłanych  przez  konsultantów  ds.  akustyki”,  co  można 

rozumieć,  że  konsultanci  nagrodzoną  pracę  001  sklasyfikowali  na  odległym,  czwartym 

miejscu. 

Odpowiedź:  Na  etapie  konkursu  jedyną  formą  oceny  jakości  akustycznej  stanowi  możliwy 

potencjał  danej  pracy.  Pracę  001,  podobnie  jak  prace  pozostałe,  za  wyjątkiem  pracy  007, 

charakteryzuje potencjał  uzyskania bardzo dobrych warunków  akustycznych I każda  z  tych 

prac umożliwiała wprowadzenie korekt na kolejnych etapach projektu. 

41.  Zarzut: Wskazano również,  że „sposób  prezentacji  tych sal,  choć  dobry  w  założeniach, 

jest  we  fragmentach  zbyt  szkicowy”.  W  Regulaminie,  załącznikach  i  „Wytycznych 

akustycznych”  określono  nadrzędny  charakter  przestrzeni  muzycznych,  w  szczególności 

najwyższy  standard  sal  koncertowych  i  sal  prób  oraz  oczekiwania  względem  przyjętych 

rozwiązań  i  ich  prezentacji  (w  szczególności  pkt  4.1.1.  Regulaminu  i  pkt  4.1,  4.2  i  4.3 

„Wytycznych  akustycznych”).  Zbyt  szkicowy  sposób  prezentacji  jest  niezgodny  

z Regulaminem i wyklucza prawidłową ocenę przyjętych założeń. Zważywszy na realizacyjny 

charakter  konkursu,  spełnienie  wymagań  określonych  w  ww.  dokumentach  ma  charakter 

obligatoryjny.  W  przeciwieństwie  do  konkursu  studialnego  czy  ideowego  Zamawiający 

oczekiwał  jednoznacznego  przedstawienie  przyjętych  rozwiązań.  Szczegółowe  wymagania 

dotyczące  zakresu merytorycznego i graficznego  prezentacji  prac konkursowych,  nakładały 

na wszystkich uczestników konkursu obowiązek czytelnego i precyzyjnego opracowania prac 

konkursowych.  Taki  warunek  miał  gwarantować  trafny  wybór  najlepszej  pracy,  jakość 

przyszłej realizacji i wykluczyć ryzyko niespełnienia określonych w konkursie podstawowych 

oczekiwań  odnośnie  muzycznej  funkcji  budynku  i  akustyki  najważniejszych  pomieszczeń. 

Praca  001  nagrodzona  pierwszą  nagrodą  pomija  szereg  kluczowych  zagadnień 

funkcjonalnych i akustycznych, tym samym nie spełnia wymogów regulaminu konkursu. 

Odpowiedź:  Sąd  konkursowy  uznał  szczegółowość  opracowania  wszystkich  prac  za 

wystarczającą do poddania ich ocenie. 

42.  Zarzut:  Zamawiający  wskazał  w  uzasadnieniu  wyboru,  że:  „do  pracy  zostaną 

sformułowane  szczegółowe  wytyczne  i  zalecenia  dotyczące  funkcjonalności  i  szczegółowej 

estetyki,  związane  z  potrzebami  użytkownika.”  Podstawowe  wymagania  i  szczegółowe 

wytyczne zostały zawarte w Regulaminie i wszystkich załącznikach. Ich spełnienie powinno 

być  sprawdzone  przez  sąd  konkursowy  i  warunkować  dalszą  ocenę  prac.  Od  sposobu  ich 

rozwiązania  powinien  być  uzależniony  wynik.  Brak  spełnienia  szeregu  podstawowych 

wymagań  i  wytycznych  regulaminowych  przez  pracę  001  powinien  stanowić  o  innym 

werdykcie  sądu  konkursowego.  Błędy  i  niedociągnięcia  w  pracy  konkursowej  nie  mogą 

bazować  w  tak  kluczowej  kwestii,  jak  specjalistyczne  i  unikalne  przeznaczenie  budynku  na 

ewentualnym spełnieniu pokonkursowych wytycznych i zaleceń. 

Odpowiedź: Sąd sporządza zalecenia pokonkursowe dla prac, które uzyskały I i II nagrodę 

zgodnie z zapisami punktu 5.12.5. Regulaminu. 

43.  Zarzut: Walorem  pracy  podkreślonym  w  werdykcie jest „decyzja o obniżeniu wysokości 

obiektu  (w  stosunku  do  możliwych  25  m  jest  tu  18  m)  zmniejsza  ewentualną  uciążliwość 

budynku  dla  sąsiedniej  zabudowy  mieszkaniowej,  nie  generując  ruchu  wzdłuż  całej 

północnej  elewacji,  a  koncentrując  go  przy  planowanym  rondzie.  Ograniczona  przez 

projektantów wysokość obiektu, choć lokalnie będzie musiała nieco wzrosnąć ze względu na 

korekty akustyczne i konstrukcyjne, w ramach idei płynnie podnosząc się i opadając sprzyja 

utrzymaniu  widoku  na  rzekę  dla  mieszkańców  górnych  pięter  budynków.”  Wysokość  sal 

koncertowych  została  określona  w  regulaminie  konkursu.  Uwzględniając  niezbędną 

przestrzeń techniczną nad salami, obudowę akustyczną oraz konstrukcję dachu dla dużych 

rozpiętości sal koncertowych nie będzie możliwe zachowanie przyjętej w pracy konkursowej 

wysokości  budynku,  tym  samym  zmieni  się  proporcja  całej  bryły,  kubatura  budynku, 

wielkości  fasad,  w  tym  szklanej,  południowej  elewacji  itd.  Wszystkie  te  zabiegi,  trudne  do 

przewidzenia  na  tym  etapie  wymuszą  nowe  rozwiązania  oraz  nieprzewidywalny  wzrost 

kosztów,  co  zasadniczo  zmieni  lub  wręcz  wyeliminuje  podnoszony  w  uzasadnieniu  do 

wyboru pracy walor obniżonej wysokości obiektu. 

Odpowiedź: Zarzut bezzasadny – obiekt ma zapas wysokości w stosunku do możliwych 25 

m. Kore

kta wysokości – jeśli będzie potrzebna – jest zatem możliwa. Ponadto, jeśli wysokość 

budynku  nie  może  być  zwiększona,  rozwiązania  konstrukcyjne  dachu  mogą  być,  pod 

warunkiem  odpowiedniego  zaprojektowania  (np.  transparentne  dla  dźwięku  kratownice), 

umieszcz

one wewnątrz kubatury sali koncertowej, bez konieczności zwiększania wysokości 

obiektu. 

Wskazane przez Odwołującego czynności dotyczą prac i decyzji sądu konkursowego, który 

w zakresie swoich decyzji jest niezależny i jako takie nie podlegają zaskarżeniu. Dokonana 

przez sąd konkursowy ocena prac konkursowych oraz wybór pracy konkursowej nr 001 jako 

najlepszej  była  całkowicie  zgodna  z  postanowieniami  regulaminu  konkursu.  Nie  zostały 

naruszone  żadne  postanowienia  regulaminu  konkursu  określające  jego  cel,  wymagania, 

przedmiot  i  zakres.  Zamawiający  wykazał  zgodność  oceny  prac  z  kryteriami  wskazanymi  

w punkcie 5.2 regulaminu konkursu. Zarzut przeprowadzenia przez sąd konkursowy rażąco 

nieprawidłowej oceny pracy konkursowej Odwołującego jest bezzasadny, gdyż każda praca 

oceniania  była  według  tych  samych  zasad  i  pod  takim  samym  kątem,  z  uwzględnieniem  

z góry założonych dopuszczalnych odchyleń. Opinia Odwołującego jest opinią subiektywną, 

nie znajdującą odzwierciedlenia w dokumentach z pracy sądu konkursowego. Praca o nr 001 

jest  zgodna  z  wymogami  konkursu  I  spełnia  jego  wymagania  i  wytyczne  o  czym  świadczy 

werdykt sądu konkursowego. 

Zamawiający  jednoznacznie  i  wyczerpująco  wykazał,  że  wszystkie  zarzuty  odwołania  są 

nieuzasadnione  i  w  żadnym  wypadku  nie  mogą  zasługiwać  na  uwzględnienie.  Większość 

zastrzeżeń  wynika  z  nieprawidłowego  rozumienia  postanowień  Regulaminu  przez 

Odwołującego, co skłoniło go do sformułowania bezpodstawnych twierdzeń. 

III  Stanowisko  Przystępującego  SBS  Engineering  Group  oraz  3TI  Progetti  Italia  – 

Ingegneria Integrata S.P.A. 

Przystąpienie po stronie zamawiającego zgłosił uczestnik konkursu SBS Engineering Group 

oraz  3TI  Progetti  Italia 

–  Ingegneria  Integrata  S.P.A.  Przystępujący  poparł  stanowisko 

Zamawiającego i wniósł o oddalenie odwołania. 

Przystępujący  podkreślił  brak  interesu  Odwołującego  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  brak 

możliwości  poniesienia  przez  niego  jakiejkolwiek  szkody  majątkowej.  Wskazał,  że  środki 

ochrony prawnej przysługują uczestnikowi konkursu , jeżeli ma lub miał interes w uzyskaniu 

danego  zamówienia  oraz  poniósł  lub  może  ponieść  szkodę  w  wyniku  naruszenia  przez 

z

amawiającego  przepisów  ustawy  Prawo zamówień  publicznych. W niniejszej  sprawie brak 

relewantnego  prawnie  interesu  oraz  szkody  po  stronie  O

dwołującego  jest  oczywisty,  skoro, 

nawet gdyby miał rację, szanse uzyskania zamówienia z wolnej ręki mógł utracić, jak wynika 

z  o

dwołania,  wyłącznie  wskutek  czynności  sądu  konkursowego  związanych  z  oceną 

merytoryczną  jego  pracy  konkursowej  oraz  pracy,  która  konkurs  wygrała,  gdy  ustawa 

wymaga,  aby  sprzeczne  z  prawem  czynności  były  czynnościami  zamawiającego,  a  nie 

innych podmiotów czy osób mających udział w organizowaniu i prowadzeniu konkursu.  

Pomimo  zmiany  przepisów  i  niespójności  orzecznictwa  w  tej  mierze  pojęcie  interesu  

w  uzyska

niu  zamówienia  należy  w  ten  sposób  wykładać,  że  odwołujący  musi  mieć 

obiektywną,  tj.  wynikającą  z  rzeczywistej  utraty  możliwości  uzyskania  zamówienia  lub 

ubiegania  się  o  udzielenie  zamówienia,  potrzebę  uzyskania  określonego  rozstrzygnięcia. 

Wskazuje  się,  że  odwołujący  musi  mieć  elementarną  możliwość  uzyskania  zamówienia  

w  wyniku  odwołania.  Sformułowanie  przepisu  o  posiadaniu  interesu  w  uzyskaniu  „danego 

zamówienia” oznaczać musi zatem konkretne postępowanie konkursowe, a jeżeli miałoby to 

być  inne,  hipotetyczne  postępowanie,  to  w  odniesieniu  do  niniejszej  sprawy  w  pojęciu  tym 

mogłoby  się  mieścić  jedynie  przewidziane  konkursem  i  stanowiące  nagrodę  dla 

wygrywającego  uczestnika  postępowanie  o  przyznanie  zamówienia  z  wolnej  ręki  na 

wykonanie  dokumentacji  projek

towej  stanowiącej  szczegółowe  opracowanie  koncepcji 

architektonicznej będącej przedmiotem konkursu. 

Art. 111 

ustawy Prawo zamówień publicznych stanowi, że nagrodami w konkursie mogą być: 

1)  nagroda  pieniężna  lub  rzeczowa,  2)  zaproszenie  do  negocjacji  w  trybie  negocjacji  bez 

ogłoszenia co najmniej dwóch autorów wybranych prac konkursowych lub 3) zaproszenie do 

negocjacji w trybie zamówienia z wolnej ręki autora wybranej pracy konkursowej. 

Konkurs  przewidywa

ł  nagrody,  o  których  mowa  w  punkcie  1  i  3.  Skoro  Zamawiający 

świadomie  postanowił  wybrać  jednego  zwycięzcę  konkursu,  to  skoro  Odwołujący  nie 

otrzymał  drugiej  nagrody,  tylko  równorzędne  wyróżnienie,  to  i  tak  nie  może  wygrać  tego 

konkretnego konkursu (przed nim wyżej jest nie tylko zwycięska praca, która zajęła pierwsze 

miejsce, 

ale  także  jeszcze  inna  praca  innego  uczestnika,  a  na  tym  samym  poziomie 

równorzędnie  z  jego  pracą  jeszcze  prace  konkursowe  dwóch  innych  uczestników,  które 

także  zostały  wyróżnione).  Ewentualne  twierdzenie,  że  dwie  kolejne  prace  wyprzedzające 

pracę  Odwołującego  mogłyby  zostać  pominięte,  gdyby  zostały  negatywnie  zweryfikowane 

oświadczenia  uczestników,  nie  brało  pod  uwagę  tego,  że  zgodnie  z  Regulaminem 

zaproszenie  do  przystąpienia  do  negocjacji  w  sprawie  zamówienia  z  wolnej  ręki  może  być 

z

łożone  tylko  w  stosunku  do  uczestnika,  który  zajął  I  miejsce,  zaś  w  szczególnych 

przypadkach  zamiast  ni

ego  do  uczestnika  który  zajął  II  miejsce  i  do  nikogo  innego.  W 

wypadku  nieprzyznania  pierwszego  miejsca, 

a  przyznania  miejsca  drugiego,  jak  też 

nieprzyznania  pierwszego  i  drugiego  miejsca, 

a  przyznania  dalszych  miejsc  i  wyróżnień 

konkurs i tak jest skutecznie przeprowadzony. Skoro więc także i w takiej sytuacji dochodzi 

on do skutku, to brak jest jakichkolwiek realnych podstaw, aby przyjmować, że powinien być 

ponownie  przeprowadz

ony  oraz,  że  Odwołujący  posiadał  i  posiada  jakąkolwiek  jeszcze 

realną szansę na uzyskanie zamówienia z wolnej ręki. 

Dodatkowo  w  takim  postępowaniu  jak  konkurs  nie  da  się  nakazać  powtórzenia  wyboru 

najlepszej  pracy,  bo  naczelną  zasadą  konkursu  jest  anonimowość  prac,  a  obecnie,  po 

ogłoszeniu  wyników,  wszystkie  prace  zostały  już  ujawnione  co  do  tożsamości  ich  autorów. 

N

ie  da  się  ponownie  ocenić  tych  samych  prac,  więc  wniosek  odwołania  o  unieważnienie 

czynności  wyboru  najlepszej  pracy  konkursowej  i  przyznanie  I  miejsca  w  ogóle  nie  może 

mi

eć żadnego znaczenia dla sytuacji Odwołującego bez względu na to, czy jest wyprzedzany 

przez  innych  uczestników,  czy  też  nie.  Zamawiający  nie  ma  żadnej  formalnej  możliwości 

zaproszenia go do negocjacji z 

wolnej ręki. 

W 

postępowaniu  konkursowym  nie  ma  też  zastosowania  zasada  automatycznego 

przesuwania  się  zwycięskich  ofert,  gdyż  w  odpowiednich  przepisach  regulujących  jego 

przebieg takowa regulacja nie została przewidziana. 

Przepis  art.  192 

ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  przewidujący,  że  uwzględniając 

odwołanie  Izba  może  nakazać  wykonanie  lub  powtórzenie  czynności  zamawiającego  lub 

nakazać  unieważnienie  czynności  zamawiającego,  mógłby  być  zastosowany  jedynie  

w  zakresie  unieważnienia  czynności  zamawiającego  (nie  da  się  nakazać  powtórzenia 

czynności), a w takim przypadku nie wiadomo, czy Zamawiający w ogóle powtórzy konkurs, 

a 

to już mogłoby stanowić o braku interesu w odwołaniu. 

Opisane w art. 179 ust. 1 

ustawy Prawo zamówień publicznych przesłanki materialnoprawne 

należy traktować w powiązaniu z sytuacją wykonawcy składającego środek ochrony prawnej 

i 

elementarną możliwością uzyskania przez niego danego zamówienia oraz poniesieniem lub 

możliwością  poniesienia  szkody  w  wyniku  zarzucanych  naruszeń  prawa.  Odmienne 

rozumienie  tej 

regulacji  oznaczałoby  możliwość  wnoszenia  środka  ochrony  prawnej  ze 

skutkiem  jego  merytorycznego  rozpatrzenia, 

nawet  jeśli  podmiot,  który  zainicjuje 

postępowanie  odwoławcze,  pozostaje  bez  realnej  możliwości  udziału  w  postępowaniu  

i  rea

lizacji  zamówienia  w  kształcie,  jaki  wynika  z  zakresu  tego  zamówienia,  dokonanego 

opisu  przedmiotu  tego  zamówienia  itp.  warunków  postępowania.  Art.  179  ust.  1  ustawy 

Prawo  zamówień  publicznych  nie  nawiązuje  do  interesu  rozumianego  jako  dążenia  do 

uzyskania 

stanu  ogólnej  zgodności  z  prawem,  ale  do  realizacji  interesu  konkretnego 

wykonawcy, w konkretnym postępowaniu, polegającego na uzyskaniu stanu, w którym dany 

wykonawca  będzie  mógł  uzyskać  dane  zamówienie.  Dane  zamówienie  –  to  konkretne 

zamówienie  –  konkretny  przedmiot  świadczenia  opisany  w  części  stanowiącej  opis 

przedmiotu zamówienia, rodzaj i jakość świadczenia, czas i miejsce jego realizacji oraz inne 

elementy charakteryzujące świadczenie, do którego wykonania zobowiązuje się wykonawca. 

Podobnie stwierd

ził Sąd Okręgowy w Katowicach w wyroku z 3 maja 2010 r. o sygn. akt XIX 

Ga  148/10  wskazując,  że  przez  interes  wykonawcy  należy  rozumieć  szanse  na  wygranie 

konkretnego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. 

Nie  sposób  zgodzić  się  z  Odwołującym,  że  w  wyniku  uwzględnienia  odwołania  dojdzie  do 

unieważnienia  postępowania,  co  otworzy  mu  drogę  do  uczestnictwa  w  kolejnym 

postępowaniu.  Słusznie  w  tym  zakresie  wskazywał  Zamawiający,  że  po  unieważnieniu 

danego postępowania wykonawcy nie przysługuje żadne roszczenie o wszczęcie kolejnego 

postępowania  na  ten  sam  przedmiot  zamówienia.  Nie  ma  żadnej  pewności,  że  nowe 

postępowanie zostanie wszczęte na tych samych warunkach i zasadach. 

Legitymacja do wniesienia środka ochrony prawnej służy takiemu podmiotowi, który wykaże 

interes  w  uzyskaniu  zamówienia.  Nie  może  ona  zostać  spełniona  przez  wykazanie 

posiadania  interesu 

rozumianego  jako  zainteresowanie  w  rozstrzygnięciu,  które  nie  może 

być poparte normą prawa materialnego. Odwołujący musi dowieść, iż posiada obiektywną, tj. 

wynikającą  z  rzeczywistej  utraty  możliwości  uzyskania  zamówienia  lub  ubiegania  się  

o  udzielenie  zamówienia,  potrzebę  uzyskania  określonego  rozstrzygnięcia  wniesionego 

środka ochrony prawnej, aby uzyskać dane zamówienie. 

Szkoda  musi  być  wynikiem  naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy  Prawo 

zamówień  publicznych,  co  oznacza,  że  wykazywana  przez  Odwołującego  szkoda  musi 

pozostawać  w  adekwatnym  związku  przyczynowym  z  naruszeniem  przez  Zamawiającego 

przepisów  tej  ustawy.  Odwołujący  musiałby  zatem  wykazać,  że  Zamawiający  dokonał  albo 

zaniechał  dokonania  określonej  czynności  wbrew  przepisom  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych, 

czego  normalnym  następstwem,  w  okolicznościach  danej  sprawy,  jest 

poniesienie  lub  możliwość  poniesienia  szkody  przez  wnoszącego  odwołanie.  Takie 

okoliczności nie zostały przez Odwołującego w niniejszej sprawie wykazane.  

Odwołujący  wskazał  na  posiadanie  interesu  w  uzyskaniu  I  nagrody  oraz  w  uzyskaniu 

zaproszenia  do  negocjacji  w  trybie  zamówienia  z  wolnej  ręki  uzasadniając  to  tym,  że  jest 

przedsiębiorcą, w którego przedmiocie działalności jest projektowanie architektoniczne, zaś 

posiadane  przez  niego  doświadczenie  zawodowe  umożliwia  mu  wykonanie  prac 

projektowych,  których  zlecenie  stanowi  nagrodę  w  konkursie.  Tak  sformułowany  interes  

w  uzyskaniu  zamówienia  polegać  ma  zatem  na  dążeniu  przez  uczestnika  do  zmiany 

wyników  konkursu  w  taki  sposób,  aby  jego  praca  uzyskała  pierwsze  miejsce  w  konkursie  

i  aby  mógł  zostać  zaproszonym  do  negocjacji  z  wolnej  ręki  w  sprawie  opracowania 

dokumen

tacji projektowej opartej na jego zwycięskiej koncepcji architektonicznej. Uczestnik 

tym  samym  nie  opiera  swojego  Interesu  w  uzyskaniu  zamówienia  na  hipotetycznych 

możliwościach wszczęcia nowego postępowania konkursowego, a wprost widzi go w zmianie 

wyników konkursu, do jakiej ma jego odwołanie doprowadzić.  

O

dwołujący  nie  bierze  pod  uwagę  możliwości  unieważnienia  całego  postępowania 

konkursowego w wyniku uwzględnienia jego odwołania i utracenia przez siebie statusu jego 

wyróżnionego  uczestnika,  jak  również  przyznanej  mu  nagrody  pieniężnej.  Ponieważ  tak 

zdefiniowany interes u

czestnika pozostaje w sprzeczności z jego wnioskiem o unieważnienie 

czynności wyboru najlepszej pracy konkursowej, któremu nie towarzyszy żądanie nakazania 

przez  KIO  dokonania  ponownej  oceny  prac  konkursowych

,  wydaje  się,  że  odwołujący  ma 

świadomość  prawnej  niemożności  wygrania  tego  konkretnego  konkursu  z  uwagi  na 

niedopuszczalność ponownej oceny złożonych w jego toku prac i zmiany wyników ich oceny 

przez  sąd  konkursowy,  przede  wszystkim  dlatego,  że  czynności  te  przynależą  nie  do 

Zamawiającego,  lecz  do  sądu  konkursowego  i  nie  podlegają  zaskarżeniu  odwołaniem,  po 

wtóre,  w  wypadku  konkursu  powtórna  ocena  prac  nie  jest  możliwa  z  uwagi  na  to,  że 

naruszona  zostałaby  w  ten  sposób  gwarantowana  przepisami  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych  podstawowa  zasada  postępowania  konkursowego  polegająca  na  obowiązku 

orzekania przez sąd konkursowy co do oceny i wyboru prac konkursowych bez świadomości, 

kto jest  autorem konkretnej  ocenianej  pracy. Wiedząc zatem,  że nie może doprowadzić  do 

ponownego  oceniania  prac  i  zmiany  swojej  pozycji  w  wynikach  konkursowych, 

Odwołujący 

nie  domaga  się  nawet  przeprowadzenia  takiej  niedopuszczalnej  prawnie  czynności,  ale 

powołuje się na  nią jako  na  realną możliwość doprowadzenia  przez  siebie do  tego  rodzaju 

zmiany.  Wykazywany  przez  O

dwołującego  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  pozostaje  

w  sprzeczności  z  żądaniami  (wnioskami)  odwołania  nie  jest  z  jego  strony  interesem 

prawdziwym,  lecz  wyłącznie  interesem  przez  niego  deklarowanym.  Przy  takiej  konstrukcji 

chodzić może jedynie o wykorzystanie instytucji odwołania do zaprezentowania argumentów, 

iż  został  w  postępowaniu  konkursowym  pokrzywdzony  wyborem  innej  pracy  konkursowej, 

bądź  o  zaszkodzenie  uczestnikowi,  który  uzyskał  pierwsze  miejsce,  a  także  wszystkim 

pozostałym  uczestnikom  i  sobie  samemu  przez  doprowadzenie  bez  żadnych  realnych 

k

orzyści do unieważnienia całego postępowania konkursowego. Taki interes  uczestnika nie 

jest  interesem  w  uzyskaniu  zamówienia  w  rozumieniu  ustawy,  a  ponieważ  Odwołujący  nie 

upatruje  w  możliwościach  innych,  hipotetycznych  postępowań  konkursowych,  w  jakich 

mógłby  uczestniczyć,  zbędne  jest  prowadzenie  rozważań  dotyczących  koncepcji  pojęcia 

interesu  w  uzyskaniu  zamówienia  na  tle  dokonanych  zmian  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych oraz orzecznictwa 

wynikających z orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE. 

Z  uwagi  na  to,  że  Odwołujący  nie  ma  realnych możliwości  uzyskania  zamówienia  z  wolnej 

ręki,  wykluczone  jest  także  poniesienie  przez  niego  jakiejkolwiek  szkody  związanej  

z przyznaniem w konkursie pierwszego miejsca 

Przystępującemu. 

Ponadto 

Odwołujący wskazuje będące podstawą jego odwołania czynności lub zaniechania 

Zamawiającego, którym zarzuca niezgodność z przepisami ustawy.  

W

ymienione  w  zarzutach  czynności  oraz  powołane  przepisy  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych  jednoznacznie  przesądzają  o  tym,  że  wszystkie  zarzuty  dotyczą  naruszeń 

Regulaminu,  które  mogłyby  być  dokonane  jedynie  przez  sąd  konkursowy,  a  nie  przez 

Zamawiającego,  bowiem  to  nie  Zamawiający,  lecz  stanowiący  jego  organ  pomocniczy  sąd 

konkursowy  dokonuje  oceny  prac  konkursowych  zgodnie  z  kryteriami  określonymi  

w ogłoszenie o konkursie oraz  rozstrzyga konkurs wybierając najlepszą pracę konkursową. 

Wszystkie  zatem  zawarte  w  odwołaniu  zarzuty  odnoszą  się  w  rzeczywistości  nie  do 

Zamawiającego a  do  sądu konkursowego,  a  równocześnie brak jest  w  odwołaniu zarzutów 

skierowanych  przeciwko  rzeczywiście  podejmowanych  przez  Zamawiającego  czynnościom 

bądź  zaniechaniom,  których  miałby  się  dopuścić  w  toku  konkursu  i  które  miałyby  być 

sprzeczne  z  prawem.  W  konsekwencji 

Odwołujący  w  niedopuszczalny  prawnie  sposób 

zażądał, aby rozstrzygając sprawę Krajowa Izba Odwoławcza dokonała merytorycznej oceny 

konkurencyjnej  pracy  n

r  001  stwierdzając  w  swoim  wyroku,  że  praca  ta  jest  niezgodna  

z  wymaganiami konkursu i nie spełnia podstawowych warunków i wytycznych, jak również, 

aby  nakazała  Zamawiającemu  unieważnienie  czynności  wyboru  najlepszej  pracy 

konkursowej i przyznanie pierwszej nagrody. 

Zdaniem 

Przystępującego  zawarte  w  odwołaniu  wnioski  (żądania)  są  całkowicie 

niedopuszczalne  z  uwagi  na  to,  że  Krajowa  Izba  Odwoławcza  nie  jest  uprawniona  do 

merytorycznej  pozaprawnej  i  poza

proceduralnej  oceny  prac  konkursowych  i  zastępowania  

w tej mierze s

ądu konkursowego, jak też nie może nakazać Zamawiającemu unieważnienia 

czynności  wyboru  najlepszej  pracy  konkursowej  i  przyznania  pierwszej  nagrody.  Skoro 

wskazane  przez  O

dwołującego  czynności  Zamawiającego  nie  są  w  istocie  jego 

czynnościami, lecz czynnościami Sądu konkursowego, nie podlegają one żadnej weryfikacji 

w toku postępowania odwoławczego przed Krajową Izbą Odwoławczą. 

W  konsekwencj

i  wadliwego  przypisania  czynności  oceny  i  wyboru  prac  konkursowych  

w sprawie, Izba 

– zgodnie z przepisem art. 192 ust. 7 ustawy Prawo zamówień publicznych – 

nie może orzekać co do zarzutów, które nie były zawarte w odwołaniu. Izba nie może także 

rozszerzać samodzielnie podstawy faktycznej i prawnej orzekania. W świetle ograniczonych 

tylko  do  tych  czynności  zarzutów  odwołania  Zamawiający  nie  dokonał  sprzecznej  

z przepisami ustawy oceny i wyboru prac konkursowych, gdyż takich czynności, nie leżących 

w  jego  kompetencjach, 

w  ogóle  nie  podejmował.  Odwołanie  winno  zostać  oddalone  bez 

potrzeby wnikania w zawarte w nim szczegółowe, merytoryczne uzasadnienie zarzutów. 

Przystępujący poparł również wniosek Zamawiającego o odrzucenie odwołania.  

Przystępujący  stwierdził,  że  zdecydowana  większość  z  zarzutów  stanowi  prywatną  opinię 

Odwołującego i nie powołuje się na naruszenie żadnych konkretnych zapisów Regulaminu. 

Odwołujący  nie  jest  uprawniony  do  subiektywnej  oceny  prac  innych  uczestników  konkursu, 

jak też nie temu służą przewidziane ustawowo środki ochrony prawnej. 

Zgodnie  z  punktem  5.1.2  regulaminu  konkursu  s

ąd  konkursowy  wskazuje  pracę,  która 

powinna  być  nagrodzona  pierwszą  nagrodą  lub  wskazuje  na  odstąpienie  od  przyznania 

nagrody,  gdy  wszystkie  prace  konkursowe  w  istotny  sposób  nie  spełniają  wymagań 

określonych w niniejszym regulaminie. Zgodnie z punktem 5.1.2.5. Regulaminu opracowuje 

zalecenia pokonkursowe dla prac, k

tóre uzyskały I i II nagrodę. 

Z  powyższego  wynika,  że  celem  konkursu  jest  wyłonienie  koncepcji,  poprzedzającej 

opracowanie  koncepcji  pokonkursowej,  uwzględniającej  zalecenia  pokonkursowe,  która  

w  dalszej  kolejności  prowadzić  będzie  do  opracowania  projektu  budowlanego  

i  wykonawczego.  Fakt  ten  przemawia  za  tym,  aby  pracy  konkursowej  nie  przypisywać 

charakteru pełnego i ostatecznego, w tym co do zgodności z przepisami prawa budowlanego 

oraz  zapisami  miejscowego  planu  zagospodarowania  przestrzennego.  Projekt  konkursowy 

koncepcyjny  nie  zawiera  wszystkich  elementów,  które  są  niezbędne  na  etapie  projektu 

budowlanego  lub  wykonawczego. 

Brak  uregulowań  prawnych  dotyczących  projektu 

koncepcyjnego powoduje, że nie podlega on restrykcyjnym wymogom dotyczącym projektów 

architektoniczno-budowlanych. 

Niemniej,  w  ocenie 

Przystępującego,  twierdzenie  Odwołującego  o  naruszeniu  wymogów 

ustalonych w Regulaminie i MPZP jest bezpodstawne. 

1.  W  zakresie  wymo

gów  akustycznych  –  nie  podano  istoty  rozwiązań  projektowych 

dotyczących akustyki budowlanej i ochrony przed hałasem. 

Odp

owiedź:  Za  rzut  ogólny  i  nieprecyzyjny,  stanowi  prywatną  opinię  Odwołującego.  Zarzut 

nie  przywołuje  żadnych  zapisów  regulaminu  rodzących  obowiązek  podporządkowania  się 

przez  autorów  projektu.  Kwestia  ochrony  przed  hałasem  została  przemyślana  i  zawarta  

w  koncepcji  architektonicznej 

–  poszczególne  sale  koncertowe  ulokowano  w  osobnych, 

oddzielonych  od  siebie  kubaturach.  Projekt  przewiduje  również,  szczególnie  w  foyer, 

zastosowanie  materiałów  o  zwiększonej  chłonności  akustycznej,  co  jest  zawarte  w  opisie. 

Ponadto, sale koncertow

e zaprojektowano w technologii „box inside box”, z zastosowaniem 

przedsionków akustycznych. Stopień szczegółowości prezentacji i opisu został dostosowany 

do  fazy  projektu  (opracowanie  koncepcji  na  potrzeby  konkursu).  Wytyczne  akustyczne 

Zamawiającego  nie  są  dedykowane  jedynie  na  potrzeby  konkursu.  Zostały  bardzo 

szczegółowo  opracowane  celem  ich  stosowania  na  wszystkich  etapach  projektu  (załącznik 

M19, pkt 1), 

określają wymagania dla „nowoprojektowanego Centrum Muzyki w Krakowie”.  

2.  Rysunki  i 

opis  wskazują,  że  kształt  sal  odbiega  od  zalecanego  kształtu 

prostop

adłościennego (shoe box). 

Odp

owiedź:  Zarzut  stanowi  prywatną  opinię  Odwołującego.  Wszystkie  sale  koncertowe 

za

projektowano jako typ „shoe box”. w którym dopuszczalne są krzywizny (załącznik nr M19, 

pkt  2,  str.  4)

.  Kształt  „shoe  box”  nie  oznacza  w  dosłowny  sposób  równoległego 

prostopadłościanu,  co  znajduje  odzwierciedlenie  w  większości  prac  pracach  pozostałych 

uczestników konkursu, lecz odnosi się przede wszystkim do układu widowni, odmiennego od 

sal o typologii tzw. „winnicy”, w której publiczność rozmieszona jest na tarasach wokół sceny. 

3. Brak opisu 

proponowanych rozwiązań lub rozwiązania te są bardzo ogólnikowe i polegają 

jedynie na powt

arzaniu treści wytycznych konkursowych. 

Odp

owiedź:  Zarzut  stanowi  prywatną  opinię  Odwołującego  –  nie  powołuje  się  na  żadne 

zapisy  R

egulaminu.  Projekt  zawiera  część  opisową  akustyki,  podzieloną  na  dedykowane 

paragrafy  dla  Filharmonicznej  i  Miejskiej  Sali  Koncertowej,  Sali  Re

citalowej  i  Sal  Prób  oraz 

pozostałych  przestrzeni  budynku.  Zarzut  powtarzania  treści  wytycznych  konkursowych  jest 

nieprawdziwy, 

a  na  etapie  koncepcji  konkursowej  nie  jest  możliwe  przedstawienie  

w wyczerpujący sposób wszystkich rozwiązań. 

4. Podany wynik a

nalizy akustycznej (diagram „analizy akustyczne” umieszczony na planszy 

pracy  konkursowej)  ograniczony  jest  do  charakterystyki  częstotliwości  czasu  pogłosu  T30 

(…). 

Odp

owiedź:  Odwołujący  nie powołuje  się  na  żadne  zapisy  Regulaminu  rodzące  obowiązek 

podporządkowania się przez  autorów  projektu. W konkursie  nie  stawiano wymogu obliczeń 

akustycznych. 

Odwołujący  sugeruje,  że  zgłoszenie  do  konkursu  będzie  zawierać  finalne 

obliczenia  akustyczne  jak  dla  pełnego  projektu  wykonawczego.  Jest  to  całkowicie 

nierealistyczne.  Zaprezentowany  diagram  ma  na  celu  pokazanie  jedynie, 

że  kubatura  sali 

została  wstępnie  odpowiednio  dobrana.  Bardziej  szczegółowe  analizy  są  konieczne  i  będą 

przeprowadzane na etapie pokonkursowym. P

raca konkursowa Odwołującego i praca, której 

przyznano II nagrodę, nie zawierały żadnych obliczeń akustycznych. 

5. Na wykresie pokazany j

est znaczny rozrzut wartości czasu pogłosu T30. Sugeruje to dużą 

nierównomierność  rozkładu  pola  akustycznego  lub  błędnie  wybrane  parametry  analizy 

akustyc

znej w modelowaniu zjawiska pogłosowego (…).  

Odp

owiedź:  Odwołujący  nie powołuje  się  na  żadne  zapisy  Regulaminu  rodzące  obowiązek 

podporządkowania się przez  autorów  projektu. W konkursie  nie  stawiano wymogu obliczeń 

akustycznych. 

Odwołujący  sugeruje,  że  zgłoszenie  do  konkursu  będzie  zawierać  finalne 

obliczenia akustyczne jak dla pełnego projektu. Jest to całkowicie nierealistyczne. Wartości 

do  dwu  miejsc  po  przecinku  są  domyślnym  ustawieniem  oprogramowania,  generującego 

wykres. P

raca konkursowa Odwołującego i praca, której przyznano II nagrodę, nie zawierały 

żadnych obliczeń akustycznych. 

W  pracy  konkursowej  nr  001  nie  wykazano,  że  parametry  projektowanych  sal 

koncertowych spełniają wymagania akustyczne zawarte w „Wytycznych akustycznych”.  

Odp

owiedź: Zarzut bezpodstawny i ogólnikowy, stanowi prywatną opinię Odwołującego – nie 

powołuje  się  na  żaden  zapis  Regulaminu  ani  konkretne  parametry  rodzące  obowiązek 

podporządkowania  się  przez  autorów  projektu.  W  konkursie  nie  stawiano  wymogu 

„wykazania parametrów akustycznych sal”, zaś załącznik M19 pkt 2, str. 5 wskazuje, że po 

zakończeniu  konkursu  a  na  etapie  projektu  konieczne  jest  wykonanie  symulacji 

akustycznych  z  wykorzystaniem  uznanych  i  dobrze  udokumentowa

nych  programów 

komputerowych. 

Błędne umieszczenie kondygnacji garażowej z miejscami parkingowymi bezpośrednio pod 

estradą  i  widownią  Sali  Filharmoniczne,  a  także  Sali  Miejskiej  jest  niedopuszczalne  

i uniemożliwia zarówno prawidłowe posadowienie sali jak i rozwiązania techniczne (…)  

Odp

owiedź:  Odwołujący  nie  powołuje  się  na  żaden  konkretny  punkt  Regulaminu.  Potrzebę 

uszczegółowienia  tego  zagadnienia  wskazano  w  zaleceniach  pokonkursowych,  jednakże 

projekt  jest  w  tej  materii  zgodny  z  Regulaminem. 

Preferencją  Zamawiającego  było 

umieszczenie  strefy  dostaw  i  es

trady  na  1  poziomie,  nie  ma  więc  potrzeby  projektowania 

podscenicznego  magazynu  instrumentów.  Zważywszy  na  charakter  sali  (koncertowa,  nie 

operowa),  nie  ma  również  potrzeby  projektowania  kosztownego,  podscenicznego 

orkiestronu.  Projekt  zakłada  możliwość  wykorzystania  obszaru  przed  sceną  jako  płytka, 

otwarta fosa orkiestrowa w odpowiedzi na treść załącznika M19 pkt. 3.1: incydentalnie sala 

może być  wykorzystywana  dla pozostałych form  muzycznych,  w  tym  operowych;  pkt  3.1.2: 

obszar sceny przed lub za jej frontem powinien by

ć również możliwy do wykorzystania jako 

otwarta fosa orkiestrowa, przeznaczona dla zredukowane

go składu orkiestrowego dla innych 

rodza

jów  występów.  Obszary  krzeseł  widowni  w  obszarze  fosy  powinny  umożliwiać  łatwy  

i  szybki  demontaż  i  składowanie  pod  powierzchnią  widowni.  W  zwycięskiej  pracy 

zastosowano rozwiązanie przedstawione na rysunku i fotografiach. Obszar opcjonalnej fosy 

orkiestro

wej  może  być  pogłębiony  poprzez  lokalne  obniżenie  stropu  nad  garażem 

podziemnym,  możliwe ze względu  na  zapas  wysokości  pod  salą  (poziom  parkingu  to  -4,50 

m,  a  wy

magana  wysokość  parkingu  to  2,20  m),  jak  też  rewizję  rzutu  piwnic.  Prostokątny 

kształt  budynku  umożliwia  łatwe  powiększenie  garażu  o  nawet  50%  bez  wykraczania  poza 

obrysu  budynku  oraz  przy  zachowaniu  jednej  kondygnacji  podziemnej. 

Umożliwia  to 

lokalizację  niezbędnych  urządzeń  technicznych  bezpośrednio  pod  salami  koncertowymi. 

Ponadto,  układ  piwnic  nie  stanowi  o  meritum  projektu.  Jest  to  drugorzędny  element, 

podporządkowany  innym  uwarunkowaniom  i  zostanie  uszczegółowiony  w  etapie 

pokonkursowym. 

Zmiany pokonkursowe, zwłaszcza w obrębie stref technicznych, parkingu, 

piwnic, itp. są naturalnym elementem procesu projektowego.  

Poza tym inne prace również zawierają błędy. 

Wprowadzenie koniecznych rozwiązań związanych z wymaganiami dla sal koncertowych 

wyeliminuje g

araż z kondygnacji -1, tym samym wymusi inne, zupełnie nowe rozwiązanie, co 

będzie  skutkować  inną  koncepcją  budynku  w  zakresie  funkcjonalności,  gabarytów, 

powierzchni użytkowej i kosztów inwestycji. 

Odpowiedź:  Zarzut  nieadekwatny  –  przewidywanie  rezultatu  dalszych  prac  projektowych 

stanowi nieuzasadnioną niczym prywatną opinię Odwołującego. W żadnym wypadku nie ma 

potrzeby  elimi

nowania  garażu  z  kondygnacji  -1.  Wprowadzenie  koniecznych  zmian  jest 

natur

alną  częścią  procesu  negocjacji  pokonkursowych.  Ewolucja  koncepcji  w  zakresie 

funkcjonalności,  gabarytów,  powierzchni  użytkowej  i  kosztów  inwestycji  zdarzała  się 

wielokrotnie w 

historii prestiżowych konkursów. 

Błędna  dostępność  balkonów  w  Sali  Filharmonicznej,  wyłącznie  przez  wewnętrzne, 

otwarte  klatki  schodowe  j

est  niedopuszczalne  zarówno  ze  względów  ochrony  p.poż.,  jak  

i 

dostępności  osób  niepełnosprawnych.  Wyeliminowanie  tego  rozwiązania  wymusi  istotną 

interwencję w przedstawioną koncepcję sali koncertowej i funkcjonalności budynku. 

Odpowiedź:  Zarzut  bezpodstawny.  Sugestia  Odwołującego,  że  posiada  wiedzę,  jak  będzie 

wyglądał finalny projekt, jest nieprawdziwa. 

Zgodnie  z  r

ozporządzeniem  Ministra  Spraw Wewnętrznych  i  Administracji  z  dnia  2 grudnia 

2015  r

.  w  sprawie  uzgadniania  projektu  budowlanego  pod  względem  ochrony 

przeciwpożarowej,  §  5.1:  „Uzgodnienia  projektu  budowlanego  dokonuje  się  w  toku 

wzajemnej 

współpracy 

projektanta 

z 

rzeczoznawcą 

do 

spraw 

zabezpieczeń 

przeciwpożarowych  w  trakcie  sporządzania  przez  projektanta  projektu  budowlanego 

polegającej  na:  1)  konsultacji  rozwiązań  projektowych  w  zakresie  oceny  ich  zgodności  

z  wymaganiami  ochrony  przeciwpożarowej;  2)  wymianie  uwag  i  stanowisk  w  zakresie 

projektowanych technicznych środków zabezpieczenia przeciwpożarowego; 3) opracowaniu 

scenariusza  pożarowego  dla  obiektu  budowlanego  objętego  obowiązkiem  stosowania 

systemu  sygnalizacji  pożarowej.  W  przypadku  rozpatrywanego  obiektu,  powyższy  etap 

jeszcze  nie  nastąpił.  Projekt  jest  koncepcją  urbanistyczno-architektoniczną  opracowaną  na 

potrzeby  konkursu. 

Szczegółowe  rozwiązania  ochrony  p.poż.  będą  przedmiotem  analizy  

i  uzgodnień  z  rzeczoznawcą  p.poż  oraz  Zamawiającym  na  etanie  projektu  budowlanego. 

Istnieją różne sposoby i strategie spełnienia wymogów ochrony ppoż. Dopuszczalna długość 

dróg  ewakuacyjnych,  a  zatem  również  ilość  i  lokalizacja  wymaganych  klatek  schodowych, 

zależy  od  zastosowanych  w  budynku  rozwiązań  technologicznych  (system  tryskaczowy, 

system  oddymiania).  Ponadto 

trasy  dróg  ewakuacyjnych  należy  rozpatrywać  w  kontekście 

podziału  budynku  na  strefy  pożarowe.  Możliwe  jest  też  skorzystanie  z  trybu  postępowania 

administracyjnego  pozwalającego  na  uzyskanie  odstępstwa  od  przepisów  techniczno- 

-budowlanych, 

co  jest  powszechną  praktyką,  szczególnie  w  przypadku  obiektów  o  dużym 

znaczeniu  i  stopniu  skomplikowania. 

W  przypadku  obiektu  o  tej  randze,  nie  wyklucza  się 

wykorzystania  symulacji  komputerowych  przy  opracowywaniu  strategii  ppoż.  Finalne 

rozwiązania  p.poż  będą  więc  rozpatrywane  nie  tylko  w  kontekście  zgodności  z  przepisami 

techniczno-budowlanymi, 

ale  też  wpływu  na  koszt  inwestycji  i  muszą  zostać  uzgodnione  

z  Zamawiającym. W  zależności  od  obranej  strategii,  układ funkcjonalny budynku umożliwia 

wprowadzenie  dodatkowych  klatek  schodowych,  potencjalnie  w  3 

lub  4  narożnikach  Sali 

Filharmonicznej  i  Miejskiej.  E

wentualne  zmiany  nie  muszą  wpłynąć  na  przedstawioną 

koncepcję Sali Koncertowej. 

W kontekście zarzutu nierównego traktowania – również inne prace zawierają błędy. 

Jeśli chodzi o dostępność osób niepełnosprawnych, w projekcie przewidziano windy. Dostęp 

na najwyższy z balkonów Sali Filharmonicznej nie jest wymagany, projekt spełnia wytyczne 

przedstawione  w  przytoczonych  Regulaminem  standardach  dostępności  pkt  2.3.4  (praca 

konkursowa  ma  uwzględniać  dostosowanie  rozwiązań  projektowych  do  potrzeb  wszystkich 

użytkowników,  w  tym  zapewnienia  dostępności  dla  osób  niepełnosprawnych. 

Zaproponowane  przez  u

czestnika  rozwiązania  doprecyzowywane  będą,  w  uzgodnieniu  

z organizatorem, na etapie opracowywania dokumentacji projektowej). 

Błędna  lokalizacja  i  rozwiązanie  sal  prób  Capelli  Cracoviensis  i  Simfonietty  Cracovii 

pozbawione  oczekiwanej  funkcjonalności;  ich  nieprawidłowy  kształt,  proporcje  przeczą 

przeznaczeniu: ich funkcji i 

koniecznym, akustycznym walorom (…) 

Odp

owiedź:  Zarzut  bezpodstawny.  Dwa  pierwsze  paragrafy  stanowią  prywatną  opinię 

Odwołującego,  nie  popartą  zapisami  Regulaminu.  To  Zamawiający  i  powołany  przez  niego 

Sąd Konkursowy decyduje, co jest dla niego najbardziej stosowne. Obie sale prób spełniają 

wymagania Regulaminu 

– zarówno w zakresie zarówno lokalizacji (na tym samym poziomie, 

co rampa wyładowcza), jak i parametrów – wysokości, powierzchni i kubatury. Ściany i sufit 

wykonane  są  z  materiałów  rozpraszających  dźwięk.  Obie  sale  zgodnie  z  wytycznymi 

pos

iadają  płaską  podłogę,  z  możliwością  ręcznie  ustawianych  podestów.  Zgodnie  z 

załącznikiem  M19  „sala prób może  też  służyć  jako  przestrzeń  na  koncerty  dziecięce  i  inne 

wykonywane  w  obsadzie  kameralnej  przy  widowni  max.  200-300

”.  W  pracy  konkursowej 

przedstaw

iono aranżację wnętrza dla tego typu funkcji. Sale prób wyposażone są w płaska 

podłogę, demontowane krzesła i rzecznie ustawiane postumenty dla orkiestry umożliwiające 

odbywanie  prób  w  amfiteatralnym  układzie.  Okno  w  sali  jest  jedynie  „sugestią  orkiestry 

C

apelia Cracoviensis” (pkt 4.2 załącznika M19), a nie bezwzględnym wymogiem. Sala prób 

umożliwia  doświetlenie  poprzez  panoramiczne  okno  w  ścianie  od  strony  wschodniej. 

Przeszklenia  w  stopniu  szczegółowości  konkursowej  nie  są  pokazywane  na  rzutach 

(podobnie 

jak w pracy Odwołującego).  

Projekt  spełnia  wytyczne  przedstawione  w  przytoczonych  regulaminem  standardach 

dostępności.  Brak  w  „Wytycznych  akustycznych”  wymogu  dostępności  osób 

niepełnosprawnych  na  balkony.  W  konsultacji  z  Zamawiającym  istnieje  możliwość  dodania 

windy  lub  przedłużenia  pomostu  we  foyer  głównym,  umożliwiającego  bezstopniowy  dostęp 

na balkony.  

Zarzut  przechodzenia  muzyków  przez  dok  rozładowczy  jest  nieprawdziwy,  przejście  jest 

możliwe przez komunikację ogólną zaplecza muzyków.  

Powierzchnie  p

omiędzy  salami  mogą  służyć  jako  lokalizacja  pojedynczego  lub  kilku 

odrębnych  przestrzeni  foyer  z  bufetem,  w  zależności  od  preferencji  Zamawiającego  

i użytkowników obiektu.  

W kontekście zarzutu nierównego traktowania – również praca Odwołującego jest niezgodna 

z Regulaminem. 

11. Błędna lokalizacja Sali Multimedialnej/Studia Nagrań (…) 

Zarzut  bezpodstawny,  stanowi  prywatną  opinię  Odwołującego. Według  załącznika  M19  pkt 

3.4.  głównym  założeniem  tej  sali  będzie  możliwość  wynajmowania  jej  dla  zewnętrznych 

podmi

otów,  co  należy  uwzględnić  przy  lokalizacji  tego  pomieszczenia  w  budynku.  Sala 

Multimedialna nie musi być zlokalizowana w pobliżu sal koncertowych. 

Studio  Nagrań/  Sala  Multimedialna  celowo  odseparowano  od  innych  stref  w  sposób 

umożliwiający  ich  wynajmowanie,  dostępne  są  bezpośrednio  zarówno  ze  strefy  zaplecza, 

kładką  na  poziomie  +2,  jak  i  schodami/windą  z  głównego  foyer  oraz  poziomu  parkingu. 

Zapewniono bezkolizyjną komunikację ze strefy publicznej oraz strefy zaplecza. Przewiduje 

wysokość w świetle większą niż 7 m, przekrój w tym miejscu nie jest wymagany. 

Brak wejść dla muzyków dla FK i SC/CC z wygodną recepcją, foyer dla muzyków, brak 

bufetu dla muzyków (niezgodność z załącznikiem M17). 

Odpowiedź:  Zarzut  bezpodstawny.  Według  uzasadnienia  jury  „decyzja  o  umieszczeniu 

przestrzeni obsługujących sale wzdłuż elewacji północnej podkreśla rangę głównego wejścia 

najbliższego  potokom  ludzi  przybywającym  z  miasta  i  umożliwi  rozdzielenie  ruchu 

publiczności i muzyków w sposób prosty i łatwo zapamiętywany”. Oprócz rozdzielenia ruchu 

publiczności  i  muzyków  w  rejonie  głównego  wejścia,  przewidziano  lokalizację  wejść  dla 

muzyków  pomiędzy  salami,  co  pozwala  na  niezależny  dostęp  nawet  w  przypadku  kilku 

koncertów  jednocześnie.  Potrzebę  uszczegółowienia  tego  zagadnienia  wskazano  

w zaleceniach pokonkursowych, jednakże projekt jest w tej materii zgodny z Regulaminem. 

Błędna  lokalizacja  przestrzeni  edukacyjnej  nad  restauracją  na  poziom  +1  pozbawiona 

właściwej dostępności i światła dziennego, brak prawidłowej i koniecznej ewakuacji. 

Odpowiedź:  Zarzut  bezpodstawny,  stanowi  prywatną  opinię  Odwołującego,  nie  popartą 

żadnymi zapisami Regulaminu. Przyjęty stopień szczegółowości na etapie konkursowym nie 

definiuje  szczegółowej  lokalizacji  otworów  okiennych,  podobnie  jak  w  pracy  Odwołującego. 

Czytając plansze w ten sposób można by stwierdzić, że Odwołujący zaprojektował wszystkie 

przestrzenie biurowe bez okien. 

Ewakuacyjna klatka schodowa znajduje się w bezpośrednim 

sąsiedztwie  sali.  Układ  pomieszczeń  przewiduje  możliwość  wykonania  dodatkowego 

połączenia  sali  z  klatką  ewakuacyjną.  Projektowane  doświetlenie  światłem  dziennym 

przestrzeni edukacyjnej i restauracji może odbywać się również poprzez zastosowanie cegły 

perforowanej,  tworzącej  ażurową  elewację  spełniającą  wytyczne  konkursowe  lub 

zastosowanie standardowych poziomych ciągów okiennych. Ponadto dodatkowe oświetlenie 

było przewidziane również od strony foyer.  

Brak prawidłowej dostępności biblioteki naukowej, pozbawionej światła dziennego. 

Odpowiedź:  Zarzut  bezpodstawny,  nie  poparty  żadnymi  wymogami  Regulaminu.  Bibliotekę 

nutową 

(nie 

„naukową”) 

zlokalizowano 

w 

bezpośrednim 

sąsiedztwie 

trzonu 

komunikacyjnego,  na  który  składa  się  klatka  schodowa  oraz  winda.  Biblioteka  nutowa  nie 

wymaga dostępu światła dziennego, nie jest to pomieszczenie przeznaczone na stały pobyt 

ludzi. Ponadto dostęp do światła dziennego możliwy jest pośrednio poprzez okno na hol lub 

poprzez świetlik dachowy. 

Błędna lokalizacja restauracji z zapleczem wewnątrz gmachu uniemożliwia jej niezależne 

funkcjonowanie w tym konieczne dostawy (niezgodne z o

dpowiedzią na pytanie nr 21). 

Odpowiedź:  Argument  bezpodstawny,  zwłaszcza  w  kontekście  zarzutu  nierównego 

traktowania u

czestników. Restauracja w pracy nagrodzonej jest najkorzystniej zlokalizowana, 

tak, aby mogła funkcjonować niezależnie – w bezpośrednim sąsiedztwie fasady szklanej od 

strony  parku.  Świadczy  o  tym  uwzględnienie  przez  projektantów  w  elewacji  południowej 

wejścia,  które  tworzy  bezpośrednie  połączenie  Parku  i  strefy  restauracji.  Ponadto  istnieje 

możliwość  czasowego  wydzielania  części  holu  głównego  bezpośrednio  w  sąsiedztwie 

restauracji. Dostawy do r

estauracji odbywać się będą z poziomu parkingu podziemnego przy 

pomocy  windy.  W  zależności  od  ustaleń  z  Zamawiającym,  istnieje  możliwość  wydzielenia 

dodatkowej windy towarowej. 

W  pracy  Odwołującego  oraz  pracy  nagrodzonej  II  nagrodą  zastosowano  mniej  korzystne 

rozwiązania. 

16. Wejścia dla publiczności, poziom głównego foyer zlokalizowane na tym samym poziomie 

+1 co estrady (…) 

Odpowiedź: Zarzut bezpodstawny, ogólny i nieprecyzyjny. Odwołujący nie wymienia żadnych 

konkretnych  konfliktów.  Strefy  publiczności  oraz  rozładunku  i  transportu  instrumentów  są  

w projekcie jasno rozdzielone, a zlokalizowanie rampy rozładowczej na tym samym poziomie 

co  estrady  wszystkich  sal  k

oncertowych  jest  rozwiązaniem  rekomendowanym  przez 

Zamawiającego.  

17.  Błędna koncentracja  i krzyżowanie się funkcji  dla muzyków,  dostępności  do  wszystkich 

estrad (…) 

Odpowiedź:  Zarzut  bezpodstawny,  ogólny  i  nieprecyzyjny,  stanowi  prywatną  opinię 

Odwołującego,  nie  popartą  zapisami  Regulaminu.  Przytoczony  pkt  4.1.5  załącznika  M19 

jedynie  „nie  dopuszcza  rozwiązań  wariantowych”.  Wytyczne  konkursowe  nie  wymagają 

dwóch  niezależnych  stref  wyładowawczych  oraz  byłoby  to  nieekonomiczne.  Praca 

przewiduje prostą, czytelną drogę instrumentów z jednego doku wyładowawczego – na tym 

samym poziomie i bez zmiany kierunków – do wszystkich sal koncertowych. Droga dostawy  

i transportu odbywa się w sposób jasny i klarowny. Ponadto jeżeli na dalszym etapie projektu 

życzeniem Zamawiającego będzie rozładunek pomiędzy salami, miejsce rampy rozładowczej 

może być, w prosty i nieingerujący znacząco w plany budynku sposób, przeniesiony.  

Droga dostawy zaprojektowana przez 

Odwołującego jest długa i kręta, w przeciwieństwie do 

liniowej  i  klarownej  propozycji 

Przystępującego.  Natomiast  w  projekcie  II  nagrody  jest 

c

ałkowity  brak  ramp  wyładowczych  w  strefie  dostaw  i  niedopuszczalne  rozładowywanie 

dostaw  bezpośrednio  na  ulicę  przy  zablokowaniu  drogi  dojazdowej  dla  autokarów  i  do 

parkingu podziemnego. 

18. Błędnie rozwiązane wjazdy do parkingu na poziomie +1 (…) 

Odpowiedź:  Zarzut  nieprawdziwy.  Spadek  rampy  powoduje,  że  bezkolizyjnie  wypada  pod 

korytarzem  łączącym  zaplecze  sal  koncertowych.  Bez  problemu  możliwe  byłoby  również 

ukształtowanie rampy w inny sposób (po łuku, wzdłuż elewacji, po skosie, itp.) 

Brak poprawnych rozwiązań dla ewakuacji publiczności w budynku, szczególnie w strefie 

publiczności. 

Odpowiedź: Zarzut bezpodstawny, opisano już powyżej.  

W  kontekście  zarzutu  nierównego  traktowania  –  w  pracy  nagrodzonej  II  nagrodą  brak 

zamkniętych  ewakuacyjnych  klatek  schodowych    oraz  brak  poprawnej  ewakuacji  sal 

koncertowych, 

brak dróg ewakuacyjnych z restauracji . 

Brak  wind  towarowych  umożliwiającej  transport  dużych  instrumentów  do  każdej  części 

budynku z funkcjami muzycznymi. 

Odpowiedź:  Zarzut  bezpodstawny,  bez  powołania  się  na  jakiekolwiek  kryteria  czy 

wymagania Regulaminu. Wszystkie trzony komunikacyjne zaprojektowano z szybem jak dla 

średniej  wielkości  windy  towarowej.  Koncepcja  umożliwia  dostosowanie  wymiaru 

poszczególnych  wind  (pomniejszenia  do  wind  pasażerskich  lub  powiększenia  dla 

ewentualnego  transportu  fortepianów  na  wyższe  piętra)  lub  też  rezygnacji  z  części  z  nich  

w zależności od kosztorysu i szczegółowych wymagań Zamawiającego. 

Brak  czytelnego  podziału  przestrzeni  w  budynku  użytkowanym  przez  dwa  podmioty: 

Filharmonię Krakowską i Simfoniettę Cracovię wraz z Capellą Cracoviensis. Wspólna strefa 

dostaw  powoduje  krzyżowanie  się  funkcji,  uciążliwą  logistykę  w  trakcie  obsługi  koncertów  

i  wyklucza 

niezależne  zarządzane  obiektem  (niezgodnie  z  „Wytycznymi  akustycznymi”  pkt 

Odpowiedź:  Zarzut  bezzasadny,  stanowi  prywatną  opinię  Odwołującego,  nie  popartą 

żadnymi  konkretnymi  zapisami  Regulaminu.  Zamawiający  nie  wymagał  2  oddzielnych  stref 

dostaw.  Przytoczony  pkt 

4.1.5  załącznika  M19  brzmi  jedynie  „nie  dopuszcza  się  rozwiązań 

wariantowych”.  Praca  przewiduje  prostą,  czytelną  drogę  instrumentów  ze  wspólnego  doku 

wyładowczego  –  bez  zmiany  poziomów  i  bez  zmiany  kierunków  –  do  wszystkich  sal 

koncertowych. Wytyczne konkursowe nie wymagają 2 niezależnych stref wyładowczych (pkt 

7.1 załącznika M17). Projekt w czytelny sposób dzieli również obiekt na poszczególne części 

funkcjonalne,  zlokalizowane  w  5  odrębnych  bryłach.  Strefa  Simfonietty  Cracovii  i  Capelli 

Cracoviensis wraz z Salą Miejską zlokalizowana jest w 2 bryłach od strony wschodniej. jeżeli 

życzeniem  Zamawiającego  będzie  rampa  pomiędzy  salami,  miejsce  rampy  rozładowczej 

może być, w prosty i nieingerujący znacząco w plany budynku sposób, przeniesione. 

22. Brak czytelnej segregacj

i ruchu i oddzielenia stref publiczności i muzyków, dotyczy studia 

nag

ań, restauracji i pomieszczenia edukacji. 

Odpowiedź:  Zarzut  bezpodstawny,  stanowi  prywatną  opinię  Odwołującego,  nie  popartą 

żadnymi konkretnymi zapisami Regulaminu. Restauracja dostępna jest bezpośrednio z holu 

głównego  oraz  przez  przeszklenie  od  strony  parku.  Sala  edukacyjna  dostępna  jest  windą  

i  schodami  z  foyer  i  parkingu  oraz  kładką  ze  strefy  zaplecza.  Studio  nagrań  dostępne  jest 

windą i schodami z foyer i parkingu oraz posiada bezpośrednie połączenie kładką pieszą ze 

strefą zaplecza. Dostęp do zaplecza będzie regulowany poprzez kontrolę dostępu (kod/klucz 

elektroniczny). 

Szczegółowy układ trzonu (wyjścia z windy, drzwi na klatkę schodową) może 

być dostosowany na dalszym etapie opracowania w porozumieniu z Zamawiającym. Dostęp 

windy  na  wyższe  piętra  może  być  z  łatwością  regulowany  poprzez  kod  dostępu/klucz 

elektroniczny. 

Restauracja posiada czytelny podział na salę konsumpcyjną i strefę zaplecza  

i  jest  zlokalizowana  bezpośrednio  przy  trzonie  komunikacyjnym  zapewniającym  połączenie  

z  dostawami  poprzez  piwnicę.  Przewidziano  możliwość  zastosowania  dodatkowej  windy 

dostaw/kuchennej 

– w uzgodnieniu z Zamawiającym na dalszym etapie opracowania. Strefa 

publiczności została oddzielona od strefy muzyków, co zostało zobrazowane na  schemacie 

funkcjonalnym. 

23.  Poszczeg

ólne  rzuty  budynku  w  dużych  fragmentach  nie  pokrywają  się  w  zasadniczej 

strukturze. Taka sytuacja wymusi istotne zmiany lub nieracjonaln

y wzrost kosztów.  

Odpowiedź:  Zarzut  jest  bezpodstawny,  ponieważ  układ  konstrukcyjny  budynku  jest  spójny, 

powtarzalny  dla 

wszystkich  kondygnacji.  pochyłości  niektórych  ścian,  zastosowanie 

krzywizn,  łuków  i  wyobleń  jest  istotą  koncepcji  nawiązującej  do  ceglanych  sklepień 

krakowskich piwnic.  

24. Brak oznaczeń wielu pomieszczeń (…) 

Odpowiedź:  Zarzut  bezpodstawny  i  stanowi  prywatną  opinię  Odwołującego.  W  przypadku 

pomieszczeń  powtarzalnych  o  numerach  2.6-2.15,  2.18-2.66  stanowiących  garderoby, 

zastosowano  zbio

rczy  schemat  numeracji.  Pomieszczenia  te  dodatkowo  umieszczone  są  

w szeregu, co pozwala w łatwy sposób oszacować ich liczbę. wszystkie powierzchnie zostały 

ujęte  w  zestawieniu  powierzchni  budynku.  Powierzchnie  komunikacji  poszczególnych  stref  

i  sal  konce

rtowych  zostały  podane  poprzez  zsumowanie  powierzchni  składowych  na 

wszystkich kondygnacjach. 

25.  Niezapewnienie  dodatkowych  miejsc  postojowych  dla  rower

ów  (niespełnienie  zapisów 

MPZP 13.6.6. 

oraz załącznika M17 poz. 7.28-7.29. 

Odpowiedź: Zarzut bezzasadny. Zapis MPZP § 13.6, 4) „określa się dla nowo budowanych 

obiektów  minimalną  liczbę  stanowisk  postojowych  rowerów,  wliczając  miejsca  wewnątrz 

obiektów,  odniesioną  odpowiednio  do  funkcji  obiektów  lub  do  funkcji  ich  części  –  według 

poniższych wskaźników:  (...) f)  budynki kultury:  teatry, kina,  sale koncertowe  –  5 miejsc  na 

100 widzów (miejsc siedzących)”. Obiekt wymaga 120 stanowisk dla rowerów wymaganych 

(1400+700+300 = 2400 widzów). W projekcie przewidziano 140 stanowisk postojowych dla 

rowerów,  zlokalizowanych  w  obrębie  placu  przed  budynkiem.  Miejsca  postojowe 

przewidziano w 2 rzędach (2x2x35), przy zastosowaniu jednego z wielu dostępnych na rynku 

systemów stojaków piętrowych.  

W  odpowiedzi  na  zarzut  nierównego  traktowania  wskazał  na  znaczące  uchybienia  prac 

Odwołującego oraz pracy nagrodzonej II nagrodą.  

Z punktu 1.4.1 regulaminu konkursu w

ynika, że budynek powinien być zlokalizowany tylko na 

działkach  nr  173/15  i  173/16.  Praca Odwołującego niezgodna  jest  z  przepisami w  zakresie 

odległości od granicy z sąsiednią działką budowlaną: 4 m w przypadku budynku zwróconego 

ścianą z oknami lub drzwiami w stronę tej granicy lub 3 m w przypadku budynku zwróconego 

ścianą  bez  okien  i  drzwi  w  stronę  tej  granicy.  Brak  też  wymaganego  w  MPZP  dojścia 

pieszego szer. min. 6 m m

iędzy ul. Skrzatów a Parkiem Miejskim – § 17.5b: nakaz lokalizacji 

ogólnodostępnego  dojścia  pieszego  w  strefie  lokalizacji  dojścia  pieszego,  łączącego  teren 

zieleni urządzonej z terenem drogi publicznej klasy lokalnej o minimalnej szerokości dojścia 

pieszego 6 m. 

W  pracy  laureatów  II  nagrody  rzut  budynku  (foyer)  wykracza  poza  obręb  działek 

przeznaczonych pod inwestycje i zlokalizowany jest częściowo na terenie ZPf.1, na terenie 

przeznaczonym  pod  zieleń  co  jest  niezgodne  pkt.  2.1.2  i  2.3.1  MPZP.  Również  garaż 

podziemny  połową  swojej  powierzchni  wykracza  poza  obręb  działek  przeznaczonych  pod 

inwestycję  i  znajduje  się  na  sąsiedniej  działce  Akademii  Muzycznej,  co  jest  niezgodne  z 

MPZP,  pkt.  2.1.2  i  2.3.1  Regulaminu  oraz  pkt.  3 

załącznika  nr  8  do  Regulaminu 

(„Przedmiotem konkursu jest wykonanie koncepcji budynku (...) Centrum Muzyki na terenie 

wyznaczonym dla inwestycji obejmującym działki gruntowe o nr ewid. 173/15 i 1273/16 (...) 

oraz  Parku  Miejskiego w  Krakowie  na  terenie wyznaczonym  dla  inwestycji  tj.  obejmującym 

działki gruntowe o nr ewid. 173/18, 173/19, 173/20”).  

26.  Niedopuszczalna  zabudowa  CM  z  foyer  na  terenie  zabytkowego  fortu  Luneta 

Grzegórzecka (niezgodnie z Regulaminem i odpowiedzią nr 29). 

Odp

owiedź:  Zarzut  bezzasadny.  Zgodnie  z  wytycznymi  konkursu:  wymagane  jest  dalsze 

rozpoznanie poprzez wykonanie badań archeologicznych i stosownie do uzyskanych efektów 

–  wykonanie  dokumentacji  archeologicznej.  W  przypadku  stwierdzenia  pozostałości  po 

partiach  murowych  projekt  architektoniczny  Centrum  Muzyki  winien 

uwzględniać 

konieczność  nawiązania  do  zarysu zapola fortu w  nawierzchni  lub  na  powierzchni  budynku 

lub  terenu,  przy  czym  wskazane  j

est  zachowanie  podziemnych  reliktów  fortu  oraz  ich 

uczytelnienie. 

Dopuszczalne jest również wykorzystanie reliktów do pełnienia nowych funkcji. 

Wytyczne  konserwatorskie  wprost  zwracają  uwagę,  iż  Plan  Miejscowy  nie  wprowadza 

zakazu  zabudowy  w  s

trefie  ochrony  konserwatorskiej  (załącznik  M13  –  wytyczne 

konserwatorskie oraz 

załącznik M8 – opis lokalizacji powołujący się na powyższe wytyczne). 

Odpowiedź nr 29 jest niejednoznaczna (użycie wyrazu „powinno”) i powołuje się na wytyczne 

konserwatorskie,  które  są  dokumentem  nadrzędnym  i  obowiązującym  i  stanowią  integralny 

załącznik  do  regulaminu  konkursu.  Projekt  budowlany  Centrum  Muzyki  wymagał  będzie 

pozwolenia  konserwatorskiego,  a  zatem  projekt  koncepcyjny  musi  być  zgodny  ze 

stanowiskiem  konserwatora.  Ponadto,  jak  zaznaczono  w  wytycznych  konkursowych, 

lokalizacja fortu jest poglądowa i będzie ustalana na podstawie badań archeologicznych  na 

etapie późniejszym. Praca konkursowa o numerze 001 (podobnie jak praca, która uzyskała II 

nagrodę) uwzględnia w swoim projekcie nawiązanie do zarysu fortu w nawierzchni budynku. 

Praca  konkursowa  nr  001  zawiera  brak  opisu  szeregu  pomieszczeń,  brak  szeregu 

rozwiązań funkcjonalnych, co czyni ją niezgodną z obowiązującym Regulaminem, załącznik 

M17  poz.  3.28-3.31,  4.19-4.23,  5.14,  6.14,  7.19.-7.24,  7.27-7.29.  oraz  wytycznymi 

akustycznymi pkt. 3.1.5 

– brak pomieszczenia na turbinę dla organów. 

Odpowiedź: Zarzut bezzasadny. Załącznik M17 mówi wprost: „jeżeli w projekcie występować 

będą  inne  ilości  niektórych  pomieszczeń  np.  pomieszczeń  socjalnych,  sanitariatów, 

technicznych,  porządkowych  sal  konferencyjnych  i  innych  –  tabelę  można  modyfikować 

dodając lub usuwając wiersze”. Przytoczone przez Odwołującego pomieszczenia to właśnie 

te  pomieszczenia.  Ich  ilość  i  umiejscowienie  wynika  z  układu  funkcji,  a  nie  wprost  z  tabeli 

M17. Sanitariaty oznaczone na rzutach symbolami WC (kółko i trójkąt). 

Pomieszczenie  turbiny 

organów  nie  zostało  zawarte  w  programie  użytkowym 

Zamawiającego  (zał.  M17)  na  liście  pomieszczeń  do  oznaczenia  na  rzutach.  Miejsce  na 

turbinę  organów  przewidziano  bezpośrednio  za  instrumentem  nad  balkonem  chóru. 

„Wytyczne  akustyczne”  przeznaczone  są  nie  jedynie  do  fazy  konkursowej,  ale  też  w  dużej 

mierze  do  fazy  projektowej  po  zakończeniu  konkursu  (określają  wymagania  dla 

„nowoprojektowanego Centrum  Muzyki  w  Krakowie”).  Na obecnym  etapie Zamawiający  nie 

przedstawił wymaganych wymiarów pomieszczenia, jego zaprojektowanie będzie możliwe po 

określeniu  typu  organów.  Potrzebę  uszczegółowienia  tego  zagadnienia  wskazano  

w zaleceniach pokonkursowych. 

28. Brak wymaganych w MPZP min. 10% terenu biologicznie czynnego. 

Odpowiedź:  Zarzut  bezzasadny.  Powierzchnia  biologicznie  czynna,  zgodnie  z  załączonym 

do  pracy  bilansem  terenu 

–  załącznik  M18  to  3158  m

,  co  stanowi  10,78  %  powierzchni 

strefy  U2  w  obrębie  działek  ewid.  173/15  i  173/16.  W  regulaminie  konkursu  nie  ma 

określonego  sposobu  prezentacji  i  skali  szczegółowości  przyjętych  rozwiązań  dla  projektu 

zagospodarowania terenu.  Nawierzchnie przyległe do  budynku  w  strefie U2,  oznaczone na 

planszy  konkursowej  kolorem  brązowym,  zostały  zaprojektowane  w  systemie  FLEX  Brick, 

który  zapewnia  50%  powierzchni  biologicznie  czynnej.  Ponadto  projekt  krajobrazu,  w  celu 

nawiązania do elewacji budynku, zakładał liczne trawy, które pozostają żółte i brązowe przez 

cały rok (turzyca włosowa i turzyca ptasie łapki).  

9.  W  budynku  znajduje  się  9  wind  –  rozwiązanie  kompletnie  nieracjonalne  z  punktu 

widzenia 

budżetu inwestycji. 

Odpowiedź:  Argument  bezzasadny.  Praca  konkursowa  Odwołującego  zawiera  10  wind, 

a  praca  laureatów  II  miejsca  11  wind.  Praca  001  zakłada  trzony  komunikacyjno-windowe 

równomiernie  rozlokowane  w  kluczowych  miejscach  budynku  w  sposób  zapewniający 

dogodną  komunikację.  Dokładne  wymiary  wind  oraz  ich  liczba  będzie  przedmiotem 

uzgodnień z Zamawiającym na późniejszym etapie projektu.  

30.  Naruszenie  zasady  równego  traktowania  uczestników  konkursu  i  zachowania  uczciwej 

konkurencji. Opina do pracy konkursowej 

Odwołującego. 

Odpowiedź:  Również  praca  Odwołującego  i  laureata  II  nagrody  zawiera  znaczące 

uchybienia.  

Wysokość  sal  koncertowych  została  określona  w  regulaminie  konkursu.  Wysokość  sali 

Fi

lharmonicznej powinna wynosić >14-16 m do płaszczyzny sufitu. Uwzględniając niezbędną 

przestrzeń techniczną nad salami, a także obudowę akustyczną oraz konstrukcję dachu dla 

dużych  rozpiętości  sal  koncertowych,  nie  będzie  możliwe  zachowanie  przyjętej  w  pracy 

konkursowej  wysokości  budynku,  tym  samym  zmieni  się  proporcja  całej  bryły,  kubatura 

budynku,  wielkości  fasad  w  tym  szklanej,  południowej  elewacji  itd.  Wszystkie  te  zabiegi, 

trudne  do  przewidzenia  na  tym  etapie  wymusza  nowe  rozwiązania  oraz  nieprzewidywalny 

wzrost kosztów, co zasadniczo zmieni lub wręcz wyeliminuje podnoszony w uzasadnieniu do 

wyboru pracy walor obniżonej wysokości obiektu. 

Odpowiedź:  Zarzut  bezzasadny.  Nagrodzona  praca  konkursowa  zachowuje  wszystkie 

wymagane  wytycznymi  konkursowymi  parametry  sal  koncertowych.  Sufit  w  Sali  Filharmonii 

jest transparenty akustycznie, 

a kubatura sal może zawierać się w wysokości konstrukcji (np. 

przez zastosowanie kratownic). Oznacza to faktyczną wysokość sali 17,8 m. Dodatkowo, po 

odjęciu wysokości kratownic i przestrzeni technicznej znajdującą się między nimi, zostaje 16 

m  wysokości,  co  wciąż  spełnia  wymagania  regulaminu.  Zgodnie  z  punktem  3.1.1 

Regulaminu 

–  Kubatura  i  czas  pogłosu:  „całkowite  wymiary  Sali  powinny  zostać  dobrane 

przez  projektantów,  jednak  należy  spodziewać  się,  że  będą  wynosić  w  granicach:  długość 

m (włączając balkon dla chóru zlokalizowany za sceną) oraz wysokość do płaszczyzny 

sufitu 16-18 

m. Równocześnie możliwe jest zaprojektowanie częściowo sprzężonych kubatur 

w Sali, co oznacza, że wewnętrzna kubatura Sali (obejmująca scenę, muzyków i widownię) 

jest otoczona ekranami akustycznymi 

– za tymi ekranami znajduje się zewnętrzna kubatura, 

która  jest  częścią  całkowitej  kubatury  Sali,  lecz  jest  ona  tylko  częściowo  widoczna  dla 

słuchaczy.”  Ponadto  wysokość  i  szerokość  sali  może  być  w  łatwy  sposób  modyfikowana 

zgodnie z dalszymi wytycznymi Zamawiającego. Poziom dachu mieści się z dużym zapasem 

w  parametrach  określonych  w  MPZP  (25  m)  i  może  zostać  podniesiony  o  nawet  o  6  m.  

W  razie  potrzeby  kubatura  Filharmonicznej  Sali  Koncertowe

j  może  być  w  prosty  sposób 

powiększona,  bez  ingerencji  w  szklaną  elewację,  poprzez  uwypuklenie  płaszczyzny  dachu. 

Taki zabieg nie zmienia architektury, 

gdyż z poziomu człowieka lekkie uwypuklenie (2 m – 6 

m

) nie będzie widoczne. 

IV 

Stanowisko przystępującego WXCA Sp. z o.o. 

Przystępujący  wniósł  o uwzględnienie  odwołania  oraz  obciążenie  Zamawiającego  kosztami 

postępowania, a tym samym o nakazanie Zamawiającemu: unieważnienia czynności wyboru 

najlepszej pracy konkursowej i przyznania I nagrody oraz  uznania, 

że praca konkursowa nr 

001  złożona  przez  uczestnika  konkursu  SBS  Engineering  Group  oraz  3TI  Progetti  Italia  – 

Ingegneria  Integrata  S.P.A.  jest  niezgodna  z  wymaganiami  k

onkursu  i  nie  spełnia 

podstawowych warunków i wytycznych. 

Interes Przystępującego w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść Odwołującego przejawia się 

w  oczekiwaniu  na  przeprowadzenie  k

onkursu  w  sposób  prawidłowy,  zgodny  z  przepisami 

ustawy  Prawo zamówień publicznych,  co  mogłoby  skutkować uznaniem  pracy konkursowej 

Przystępującego za najlepszą. Brak uwzględnienia odwołania mógłby z kolei doprowadzić do 

wyboru  pracy,  która  jest  niezgodna  z  wymaganiami  konkursu  i  nie  spełnia  podstawowych 

warunków  i  wytycznych  regulaminu  konkursu,  godząc  tym  samym  w  interes 

Przystępującego.  Wybór  pracy  niezgodnej  z  regulaminem  konkursu  powoduje,  że 

Przystępujący zostanie pozbawiony możliwości uzyskania zamówienia w trybie z wolnej ręki, 

w sytuacji, 

gdy jest on zainteresowany udzieleniem mu zamówienia. Może to więc prowadzić 

do powstania szkody po stronie Przystępującego. 

W opinii Przystępującego zarzuty podnoszone przez Odwołującego są zasadne, a odwołanie 

powinno zostać w całości uwzględnione.  

Praca  Przystępującego  –  zgodna  z  wymaganiami  konkursu  –  nie  zawiera  błędów  pracy, 

która zajęła w Konkursie I miejsce. 

W  pra

cy  nagrodzonej  I  nagrodą  istnieją  błędy  koncepcji  dotyczące  sal  koncertowych. 

Zaproponowane  sale  nie  zawierają  pomostów  technicznych  nad  salami  oraz  konstrukcji 

stropu, a ich wysokość jest o 1/3 zaniżona. Są to elementy koncepcji, które nie mogą zostać 

pop

rawione lub uzupełnione na dalszych etapach pracy projektowej, co w sposób oczywisty 

powinno dyskwalifikować pracę zwycięską. W szczególności wysokość sal koncertowych jest 

elementem  na  tyle  istotnym  dla  tego  typu  budowli,  że  nie  sposób  przystać  na  propozycję 

zwycięzcy konkursu. Ponadto zaproponowane parametry wnętrz sal koncertowych powodują 

brak  możliwości  zapewnienia  optymalnej  w  nich  akustyki,  co  w  budynkach  tego  rodzaju 

wydaje  się  być  kluczowe.  Sale  koncertowe  posadowione  na  garażu  podziemnym 

charakter

yzują  się  brakiem  możliwości  oddylatowania  (oddzielenia  akustycznego)  ich 

konstrukcji od reszty budynku oraz brakiem możliwości realizacji fosy orkiestrowej (załącznik 

M1

9 pkt. 4.1.2). Brak również komór rozprężnych pod salami oraz możliwości połączenia sal 

z pomieszczeniami technicznymi na poziomie -1. 

W 

uzupełnieniu  argumentacji  Odwołującego:  Niezgodnie  z  Regulaminem  posadowiono 

budynek  na  obrysie  fortu  Luneta  Grzegórzecka  (odpowiedź  na  pytanie  nr  29).  Również 

salonik  VIP  zrealizowano  niezgodnie  z 

załącznikiem  M17,  jest  on  oddalony  od  Sali 

Filharmonicznej oraz Sali Miejskiej i brak jest bezpośredniego dostępu do niego z widowni; 

j

est  on  również  w  dalekiej  odległości  od  kulis,  a  planowana  powierzchnia  saloniku  została 

przekroczona  ponad  dwukrotnie.  Brak 

też  bufetu  przeznaczonego  dla  orkiestr  i  zespołów 

gościnnych  (załącznik  M17,  odpowiedź  na  pytanie  nr  17  z  18  października  2018  r.).  Brak 

doświetlenia  zaplecza  kuchennego  oraz  rozwiązanych  zespołów  sanitarnych  –  toalety 

zaznaczone zostały schematycznie w sposób niespotykany w opracowaniach konkursowych, 

bez możliwości weryfikacji, czy spełniają wymagania zawarte w Warunkach Technicznych. 

N

ie  został  rozwiązany  problem  ewakuacji  z  budynku.  Wyjścia  ze  wszystkich  klatek 

schodowych  prowadzą  przez  ten  sam  hol.  Brak  dwóch  kierunków  ewakuacji  z  przestrzeni 

edukacyjnej. 

Brak jest również wymaganych w MPZP min. 10% terenu biologicznie czynnego, a miejsce, 

w  którym  obecnie  rośnie  drzewo  ujęte  w  MPZP  jako  wartościowe  i  przeznaczone  do 

zachowania, 

znajduje się w obrysie budynku. 

W aspekcie formy 

– należy wskazać m.in. niewłaściwą skalę rzutu kondygnacji -1. Rzut ten 

został przedstawiony w skali 1:500 zamiast skali 1:250 (tak w pkt. 4.2.3.3. Regulaminu w zw. 

z  odpowiedzią  na  pytanie  nr  8  z  10  października  2018  r.).  Brak  jest  wymaganej  liczby 

przekrojów  przez  teren.  Regulamin  w  punkcie  4.2.3.13.  mówi  wprost  o  przekrojach  przez 

teren 

w liczbie mnogiej, co sugeruje min. dwa przekroje. W pracy nagrodzonej I nagrodą jest 

tylko  jeden 

przekrój.  Ponadto  brak  jest  opisów  powierzchni  i  nazw  pomieszczeń 

umieszczonych bezpośrednio na rzutach, czego wymaga pkt. 4.2.3.3. Regulaminu. 

W  zakresie  pozostałych  kwestii  projektowych  błędem,  jaki  można  zarzucić  pracy 

nagrodzonej  I  nagrodą,  jest  m.in.  brak  koordynacji  rzutu  parteru  i  poziomu  -1  budynku.  Na 

parterze  nie  ma  zaznaczonych  wyj

azdów  z  garażu  podziemnego,  natomiast  właściwe 

połączenie funkcji  poziomów  -1 i  0 spowoduje powiększenie budynku i przecięcie rampami 

strefy dostaw instrumentów do sal koncertowych. W proponowanej wersji budynku znajduje 

się  aż  9  wind,  co  jest  rozwiązaniem  powodującym  znaczne  zwiększenie  kosztów  realizacji 

inwestycji. 

Zakwestionować  należy  również  uzasadnienie  jury,  w  którym  z  jednej  strony  uznano  jako 

korzystną  zredukowaną  do  18  m  wysokość  budynku  i  jednocześnie  stwierdzono,  iż  ze 

względów akustycznych i konstrukcyjnych wymaga ona podniesienia. 

Praca Przystępującego nie zawiera wskazanych wyżej błędów i uchybień. Biorąc pod uwagę 

powyższe,  zarzuty  jury  do  pracy  Przystępującego  dotyczące  rzekomej  niezgodności  

z  Regulami

nem  sal  typu  „Arena”  mają  się  nijak  do  zarzutów,  jakie  należy  postawić  pracy 

nagrodzonej I nagrodą. Co więcej zwycięzca konkursu również zaproponował w swojej pracy 

sale typu „Arena”. 

V Stanowisko P

rzystępującego Q-Arch Sp. z o.o.  

Przystępujący poparł stanowisko Odwołującego. 

Stwierdził,  że  praca  konkursowa,  której  przyznano  I  nagrodę,  zawiera  ewidentne 

niezgodności  z  regulaminem  konkursu  w  zakresie  rozwiązań  urbanistycznych.  

W  szczególności  nie  spełnia  warunku  zgodności  projektu  z  zapisami  obowiązującego 

miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego „Grzegórzki – Rejon ulicy Skrzatów” 

regulamin konkursu pkt 1.3

. przywołujący uchwałę nr LXX1XZ1939/17 Rady Miasta Krakowa 

z  5  lipca  2017  r.  w  sprawie  uchwalenia  miejscowego  planu  zagospodarowania 

przestr

zennego  obszaru  „Grzegórzki  –  Rejon  ulicy  Skrzatów”  (MPZP)  w  odniesieniu  do 

bilansu powierzchni biologicznie czynnej. 

W  obowiązującym  miejscowym  planie  zagospodarowania  terenu  „Grzegórzki  –  Rejon  ulicy 

Skrzatów”  w  części  graficznej  rysunku  plan  pojawia  się  oznaczenie  „drzewa  wskazane  do 

zachowania

”.  Jedno  z  drzew  koliduje  z  lokalizacją  budynku  przedstawioną  w  pracy 

konkursowej nr 001. Kolizja ta nie została uwzględniona w projekcie. 

Ustalenia  miejscowego planu  zagospodarowania  przestrzennego „Grzegórzki  –  Rejon  ulicy 

Skrzatów”.  Uwzględnienie  w  projekcie  istniejącego,  wskazanego  do  zachowania  drzewa, 

wpłynie znacząco na zmianę architektury oraz rozwiązania funkcjonalne budynku i parkingu 

podziemnego.  

Obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego „Grzegórzki – Rejon ulicy 

Skrzatów”  wyznaczył  w  rysunku  planu  strefę  ochrony  konserwatorskiej  obejmującą  zarys 

fortu.  Ponieważ  ustalenia  miejscowego  planu  zagospodarowania  przestrzennego 

niejednoznacznie  odnosiły  się  do  zakresu  ochrony  konserwatorskiej  reliktów  fortu, 

Zamawiający  określił  w  załączniku  M11,  że  w  przypadku  stwierdzenia  pozostałości  po 

partiach  murowych 

projekt  architektoniczny  Centrum  Muzyki  winien  uwzględniać 

konieczność  nawiązania  do  zarysu zapola fortu w  nawierzchni  lub  na  powierzchni  budynku 

lub  terenu,  przy  czym  wskazane  jest  zachowanie  podziemnych  reliktów  fortu  oraz  ich 

uczytelnienie; d

opuszczalne jest również wykorzystanie reliktów do pełnienia nowych funkcji. 

W  związku  z  wątpliwościami  uczestników  konkursu  dotyczącymi  zakresu  ochrony  fortu  

w 

odpowiedzi  na  pytanie  nr  29  z  18  października  2018  r.  Zamawiający  jednoznacznie 

doprecyzo

wał, że zgodnie z ww. zapisami obrys pozostałości fortu zaznaczony w MPZP jak 

również  ten,  który  został  wskazany  z  badań  georadarowych,  jest  obowiązujący  i  na  tym 

terenie  nie  powinno  się  lokalizować  budynku  zgodnie  z  wytycznymi  konserwatora.  Biorąc 

powyższe  pod  uwagę,  budynek  powinien  być  zlokalizowany  poza  tym  zarysem,  

a  w  przypadku, 

jeżeli  w  trakcie  wykonania  badań  archeologicznych  na  terenie  wskazanym 

jw. 

natrafi  się  na  pozostałości  zabudowań  po  dawnym  forcie,  tj.  partii  murowych,  będzie 

należało je uczytelnić, a także do nich nawiązać zgodnie z wytycznymi konserwatora. 

Zapis ten nie pozostawia wątpliwości co do konieczności pozostawienia terenu w granicach 

strefy  konserwatorskiej  jako  terenu  wolnego  od  zabudowy.  O

graniczenie  to  w  sposób 

zasadniczy  determinuje  kształt  bryły  budynku  i  możliwe  rozwiązania  funkcjonalne. 

Lekceważąc  powyższe  ograniczenia  autorzy  nagrodzonej  pracy  konkursowej  uzyskali 

dodatkowe m

ożliwości, których pozbawieni byli wszyscy uczestnicy konkursu uwzględniający 

wymagania  wskazane  przez  samego  Zamawiającego  w  odpowiedziach  na  pytania. 

Uwzględnienie  w  nagrodzonym  projekcie  konkursowym  wskazanej  jako  obowiązującej  

i  wolnej  od  zabudowy  gra

nicy  strefy  ochrony  konserwatorskiej  nie  jest  możliwe,  gdyż 

spowoduje  istotną  zmianę  bryły  budynku  w  części  nadziemnej  i  podziemnej.  Tak  istotna 

zmiana kształtu budynku uniemożliwia realizację koncepcji funkcjonalnej budynku, zarówno 

w zakresie bryły głównej jak i parkingu podziemnego. 

Nagrodzona  praca  konkursowa  nr  001  nie  uwzględnia  wymagań  Zamawiającego 

dotyczących  ochrony  konserwatorskiej  zgodnie  z  miejscowym  planem  zagospodarowania 

przestrzennego oraz wskazaniami Z

amawiającego zawartymi w odpowiedziach. 

Praca 

nr  001  nie  uwzględnia  powiązania  parkingu  podziemnego  z  drogą  dojazdową.  

W  planie  zagospodarowania  terenu  brak  jest  lokalizacji  zjazdów.  Próba  wrysowania  na 

planie zagospodarowania terenu zjazdów, oznaczonych na rzucie garażu, wskazuje na brak 

możliwości  technicznych  realizacji  zjazdu  (zbyt  duże  spadki,  brak  przestrzeni  na  zjazd  

w obrysie parteru budynku). 

Ponadto garaż nie uwzględnia ochrony akustycznej sal budynku 

oraz wolnej od zabudowy strefy ochrony konserwatorskiej. 

Zasadnicza  koncepcja  funk

cjonalna  budynku  pracy  nr  001  nie  uwzględnia  wymagań 

Zamawiającego w zakresie funkcjonalnego podziału Strefy Filharmonii i Strefy Miejskiej Sali 

Koncertowej umożliwiającego niezależne funkcjonowanie obu części w ramach jednej bryły. 

Zasadnicze  mankamenty  d

otyczą  lokalizacji  strefy  rozładunku  i  możliwości  bezkolizyjnego 

transportu wewnątrz budynku, a także obsługi widzów w strefie szatniowej. 

Praca  konkursowa  oznaczona  nr  001  nie  uwzględnia  rekomendowanego  przez 

Zamawiającego  podziału  strefy  w  proporcji  67%  do  33%,  zgodnie  z  pkt.  1.7.2  regulaminu 

konkursu. 

Udział  procentowy  w  kosztach  realizacji  projektu  wynosi  67%  po  stronie  Województwa 

Małopolskiego,  do  którego  należy  Instytucja  Kultury  –  Filharmonia  Krakowska  i  33%  po 

stronie Gminy Miejskiej Kraków, do której należą Orkiestra Królewskiego Stołecznego Miasta 

Krakowa 

–  Sinfonietta  Cracovia  oraz  miejska  instytucja  kultury  Capella  Cracoviensis. 

Planowana  przez  u

czestnika  konkursu  projektowana  powierzchnia  użytkowa,  w  ramach 

wskazanych  w  tabeli  zestawienia  powierzchni  stref  1-

7  (zał.  nr  M  17)  musi  uwzględniać 

powyższy podział kosztów pomiędzy przyszłymi użytkownikami obiektu. 

Wszystkie  wskazane  w  piśmie  zarzuty  i  zastrzeżenia  mają  swoją  wagę  jedynie  przy 

założeniu,  że  Zamawiający  oczekiwał  od  uczestników  ścisłego  spełnienia  określonych  

w Regulaminie założeń oraz wytycznych. 

Określając  tryb  oceny  prac  konkursowych  (pkt  5.1.1  Regulaminu)  Zamawiający  określił,  że 

oceny  prac  dokonuje  s

ąd konkursowy,  na  posiedzeniach  zamkniętych,  oceniając  zgodność 

prac,  co  do  zasady 

z  wymogami  formalnymi  i  merytorycznymi  określonymi  w  niniejszym 

regulaminie oraz dokonując oceny na podstawie kryteriów określonych w pkt. 5.2 niniejszego 

rozdziału.  A  zatem  zgodność  prac  z  wymogami,  zarówno  formalnymi  i  merytorycznymi, 

określonymi  w  Regulaminie  postawiona  jest  co  najmniej  na  równi  z  oceną  dokonaną  na 

podstawie  kryteriów  określonych  w  pkt.  5.1.2  Regulaminu.  Należy  więc  przyjąć,  że 

niespełnienie warunku zgodności z wymogami formalnymi i merytorycznymi Regulaminu jest 

czynnikiem  wykluczającym  możliwość  oceny  pracy  na  podstawie  kryteriów  Regulaminu. 

Gdyby  tak  nie  było  (gdyby  możliwe  byłyby  odstępstwa  od  Regulaminu)  sąd  konkursowy  

w  imieniu  Zamawiającego  musiałby  określić  dopuszczalne  granice  niezgodności  

z  Regulaminem.  Dopuszczalny  zakres  ods

tępstw  powinien  być  wtedy  określony  

w Regulaminie, tak jak np. dopuszczalne odstępstwa od przyjętych powierzchni (5%). 

Zgodnie z 

rozdziałem 5 pkt 5.1. Regulaminu sąd konkursowy rozstrzyga konkurs dokonując 

wyboru najlepszej pracy konkursowej.  

Nie  wskazano  w  Regulaminie, 

czego  mogą  dotyczyć  zalecenia  pokonkursowe,  tj.  jakiego 

zakresu  zmian  i  ingerencji  w  projekt  mogą  one  dotyczyć.  Można  się  jedynie  domyślać  np. 

poprzez  analogię  z  Prawem  budowlanym,  w  którym  określony  został  zakres  istotnego  lub 

nieistotneg

o  odstąpienia  od  projektu  budowlanego.  Odstępstwa  takie  wg  Prawa 

b

udowlanego  nie  mogą  dotyczyć:  zmian  w  planie  zagospodarowania  terenu,  zmian 

gabarytów  budynku,  takich  jak  kubatura,  wysokość,  długość,  szerokość.  Zatem  można  by 

uznać,  że  zalecane  przez  sąd  konkursowy  zmiany  nie  mogą  dotyczyć  takich  parametrów. 

Dodatkowo  można  przyjąć,  że  zmiany  takie  nie  powinny  obejmować  rozwiązań,  które  

w  sposób  istotny  dotyczą  określonych  przez  Zamawiającego  pierwszorzędnych  kryteriów 

oceny 

takich 

jak 

ro

związania  funkcjonalno-użytkowe  i  rozwiązania  akustyczne.  

W szczególności w zakresie akustyki w punkcie 5.2.5 Zamawiający precyzyjnie określił pięć 

elementów,  które  szczegółowo  powinny  być  ocenione  w  pracach  konkursowych:  geometria 

pomieszczeń  (kształt,  kubatura,  wymiary,  sposób  rozproszenia  dźwięku,  rodzaj  materiałów 

wykończeniowych); czas pogłosu i możliwości jego zmiany; dla Sal Koncertowych – metoda  

i  jej  skuteczność  dla  zapewnienia  wczesnych  odbić  i  wczesnych  bocznych  odbić  dźwięku  

w  kierunku  widowni;  dla  Sal  Koncertowych 

–  scena  i  jej  otoczenie,  w  tym  warunki  dla 

muzyków i dostosowalność sceny do przewidzianych funkcji; dla Sal Koncertowych – kształt 

widowni, w tym układ i rozmieszczenie miejsc w sali oraz maksymalna odległość do sceny. 

E

lementy te winny więc zostać szczegółowo oceniane w każdej z prac z osobna i poddane 

porównaniu. 

Dokonane 

obliczenia 

powierzchni 

biologicznie 

czynnej 

na 

podstawie 

planu 

zagospodarowania  terenu  pracy  konkursowej  nr  001  wykazują  niedobór  powierzchni 

biologicznie  czynnej.  Zgodnie  z  przedstawionym  zagospodarowaniem  terenu  w  pracy 

konkursowej  nr  001  zaprojektowano  1.244,23  m

  powierzchni  biologicznie  czynnej,  co 

stanowi  4,8%  terenu  inwestycji  położonego  w  obszarze  U.2,  podczas  gdy  zgodnie  

z  obowiązującym  miejscowym  planem  zagospodarowania  przestrzennego  „Grzegórzki  – 

Rejon ulicy Skrzatów” minimalny wskaźnik terenu biologicznie czynnego określono na 10%. 

VI Stanowisko przystępującego Brigitte Metra 

Przystępujący poparł stanowisko Odwołującego.  

Przystępujący  liczył  się  z  porażką,  ale  na  równych  zasadach,  natomiast  sąd  konkursowy 

nierówno potraktował uczestników konkursu.  

Przystępujący  nie  przedstawił  własnej  szczegółowej  argumentacji  w  kwestiach 

merytorycznych. Pismo w języku angielskim, ze względu na brak tłumaczenia, ze względów 

formaln

ych  nie  mogło  być  wzięte  pod  uwagę,  jako  że  postępowanie  odwoławcze 

prowadzone jest w języku polskim. 

VII Ocena prac konkursowych 

i wytyczne sądu konkursowego 

1.  O

pinia  sądu  konkursowego  dotycząca  pracy  001  (Przystępującego  SBS),  I  nagroda  – 

ocena końcowa. 

Idea  przestrzenna  opiera  się  tu  na  choreografii  ruchu  ludzi  przybywających  zarówno  od 

strony miasta, 

jak i wiślanych bulwarów, w sposób jednoznacznie wiążący rzekę, park i plac 

zaproponowany  przy  nowym  rondzie.  Przestrzeń  publiczna  placu  wprowadza  element 

miejskiej  elegancji,  tak  charakterystyczny  dla  krakowskich miejskich  enklaw.  Dobry  jest  też 

pomysł  przenikania  tego  placu  z  częścią  parkową,  choć  park  mógłby  mieć  tu  więcej  do 

powiedzenia, w ten sposób uwzględniając walory istniejącej zieleni. 

Przestrz

eń  parku  niesie  w  sobie  tajemnicę  dawnych  reliktów,  w  tym  śladowo  aktualnie 

obecnego  fortu  Twierd

zy  Kraków  „Luneta  Grzegórzecka”.  Horyzontalna  bryła  nowego 

Centrum  akcentuje  obecność  tego  świadka  historii  zniżając  się  w  kierunku  Caponiery  fortu 

delikatnym, 

ale  znaczącym  obniżeniem  dachu.  Materiał  budowy  fortu  pojawia  się  jako 

podstawowe tworzywo muzycznych przestrzeni uformowanych od strony foyer płynnie, dzięki 

drobnym gabarytom ceramicznego budulca. 

Wspólne  foyer  bardzo  dobrze  powiązane  z  przestrzenią  wejściowego  placu  kieruje  do 

największych sal i parku w sposób czytelny i pozwalający, dzięki transparentnej elewacji, na 

obecność tak w zieleni, jak i w zamkniętej kubaturze. 

Pomimo  koniecznych  dalszych  korekt  niektórych  parametrów  sal,  a  w  szczególności  sal 

miejskich, zarówno pod kątem korekt akustycznych, jak i uszczegółowień funkcjonalnych, są 

one  w  ramach  założonej  idei  możliwe.  Praca  jest  jedną  z  czterech  najwyżej  ocenionych  

z  grona  nadesłanych  przez  konsultantów  ds.  akustyki.  Sposób  prezentacji  tych  sal,  choć 

dobry  w  założeniach,  jest  we  fragmentach  zbyt  szkicowy.  Do  pracy  zostaną  sformułowane 

szczegółowe  wytyczne  i  zalecenia  dotyczące  funkcjonalności  i  szczegółowej  estetyki, 

związane z potrzebami użytkownika. 

Decyzja o umieszczeniu przestrzeni obsługujących sale wzdłuż elewacji północnej podkreśla 

rangę  głównego  wejścia  najbliższego  potokom  ludzi  przybywającym  z  miasta  i  umożliwi 

rozdzielenie  ruchu  publiczności  i  muzyków  w  sposób  prosty  i  łatwo  zapamiętywalny. 

Elewacja  ta,  w  opinii  Jury,  wymaga  dalszych 

działań  w  obrębie  jej  artykulacji,  przy 

pozostawieniu przewidzianych już  interesujących przebić  widokowych.  Decyzja o obniżeniu 

wysokości obiektu (w stosunku do możliwych 25 m jest tu 18 m) zmniejsza też ewentualną 

uciążliwość  budynku  dla  sąsiedniej  zabudowy  mieszkaniowej,  nie  generując  ruchu  wzdłuż 

całej  północnej  elewacji,  a  koncentrując  go  przy  planowanym  rondzie.  Ograniczona  przez 

projektantów wysokość obiektu, choć lokalnie będzie musiała nieco wzrosnąć ze względu na 

korekty akustyczne i konstrukcyjne

, w ramach idei płynnie podnosząc się i opadając sprzyja 

utrzymaniu widoku na rzekę dla mieszkańców górnych pięter budynków. 

Prosta formalnie koncepcja i planowane materiały odnoszą się do krakowskiego genius loci 

w  sposób  przydający  unikalności  projektowi,  wyrastającemu  w  swoich  nastrojach  

i z niepowtarzalnych krakowskich piwnic i z pięknych gwiaździstych kościelnych sklepień. 

Zakładając,  że  obiekt  poświęcony  kulturze  i  jej  immanentnej  części,  jaką  jest  muzyka, 

powinien  pozwalać  mieszkańcom  i  gościom  na  identyfikację  z  miejscem,  miastem  i  jego 

tradycją, projekt stanowi propozycję klarowną i jednoznaczną. 

Romantyzm  miękkich  i  rzeźbiarsko  opracowanych,  ceramicznych  ścian  i  sklepień  daje 

możliwość  odczuwania  kameralności,  a  jednocześnie  monumentalnej  elegancji,  daje 

sposobność  poczucia  łączności  z  przyrodą  w  przestrzeni  i  w  połączeniu  z  miastem,  będąc 

jednocześnie od niego, tam, gdzie trzeba, dyskretnie oddzielonym. 

Koncepcja  ma  potencjał  uzyskania  niepowtarzalności  krakowskiego  centrum  muzyki  za 

pomocą  prostych  środków  przy  obietnicy  bogactwa  różnorodnych  wrażeń.  A  o  to  przecież  

w architekturze chodzi najbardziej. 

Ocena akustyczna pracy 001 

Układ komunikacyjny: Poprawny układ komunikacyjny, zarówno z punktu widzenia widowni, 

jak  i  muzyków.  Bardzo  dobrze  rozwiązana  komunikacja  i  wejścia  dla  słuchaczy.  Dobrze 

rozwiązana  strefa  dostaw.  Dobre  możliwości  komunikacji  i  transportu  instrumentów.  Mała 

odległość  i  logiczna  droga  transportu  instrumentów  pomiędzy  scenami  głównych  sal  (choć 

można  by  było  ją  jeszcze  skrócić).  Mała  odległość  pomiędzy  scenami  sal  w  obrębie  obu 

niezależnych  użytkowników  (FK  i  CC/SC)  Wszystkie  sceny  na  jednym  poziomie,  co  jest 

istotnym plusem tej pracy. Obszerne i czytelne kulisy przy każdej z sal. 

Akustyka  wnętrz:  Kształt  sal  spełnia  wymagania  konkursu  (sale  pudełkowe,  w  dwóch 

przypadkach  niewielki  odwrócony  trapez,  co  może  nie  mieć  wpływu  albo  być  łatwo 

zmodyfikowane  na  etapie  projektu). 

Pomimo  że  szerokość  obu  głównych  sal  w  poziomie 

sceny  jest  odpowiednio  niska,  niestety  jest  zdecydowanie  zb

yt  duża  w  poziomie  balkonów 

(ok.  30 

m).  Balkony  boczne  niepotrzebnie  poszerzają  salę,  zamiast  tworzyć  niewielkie 

nadwieszenia. Również zdecydowanie zbyt niska jest wysokość obu sal (ok. 16 m do spodu 

stropodachu, bez żadnego dostępnego zapasu na instalacje i dźwigary). O ile zwężenie sal 

wydaje się możliwe, o tyle zwiększenie wysokości może znacząco zmienić proporcje elewacji 

budynku.  Problematyczne  jest  również,  czy  będzie  możliwość  niewielkiego  wydłużenia  sal 

(jeśli  będzie  to  potrzebne  z  punktu  widzenia  zachowania  liczby  miejsc).  Miejska  Sala 

koncertowa ma w pracy praktycznie identyczną wielkość (w rzucie) jak Sala Filharmoniczna, 

a  powinna  być  widocznie  mniejsza.  W  obu  głównych  salach  brak  niezależnego  elementu 

nadsceni

cznego, a próba obniżenia sufitu w jego miejsce nad sceną jest złym rozwiązaniem. 

Rozwiązanie zmiany wielkości sceny w Miejskiej Sali Koncertowej przez przesuwny „ekran” 

nie wydaje się przemyślane. Studio nagrań FK (Sala Multimedialna) ma przypuszczalnie zbyt 

niską wysokość (<6m – brak przekroju to pokazującego). 

Akustyka  budowlana: 

Poprawne  rozwiązania,  możliwość  zastosowania  układu  „pudełko-w-

pudełku”  dla  wszystkich  istotnych  pomieszczeń,  choć  dla  dwóch  głównych  sal  oraz  studia 

nagrań konieczne będzie dalsze zwiększenie wysokości budynku. 

O

cena  Ogólna:  4/6.  Dobra,  z  możliwością  poprawy  na  etapie  projektowym.  Konieczne 

zmiany szerokości/wysokości sal głównych oraz lokalizacji balkonów bocznych. 

2. O

pinia sądu konkursowego dotycząca pracy 005 (Przystępującego Brigitte Metra) – ocena 

końcowa. 

Najsilniejszą  stroną  pracy  jest  przyjęcie  dobrych  rozwiązań  dotyczących  typologii,  kształtu  

i  proporcji  sal  koncertowych,  realizujących  założenia  konkursowe.  Rozwiązania  w  zakresie 

ich akustyki zostały najwyżej ocenione przez zespół ekspertów. Pozytywnie  skomentowano 

także  kompozycje  obiektu  o  skali  odpowiadającej  zastanemu  kontekstowi  przestrzennemu: 

cztery  wyższe,  oddzielne  bryły  o  rzeźbiarskim  charakterze,  pozostawiają  pomiędzy  sobą 

wolne  przestrzenie  umożliwiające  wglądy  w  stronę  parku  z  budynków  sąsiednich, 

znajdujących się po stronie północnej. W tych czterech bryłach umiejscowiono poszczególne 

sale koncertowe i sale prób, które obudowane zostały funkcjami uzupełniającymi i połączone 

od  strony  południowej  niższym  foyer,  którego  atrakcyjna  przestrzeń  przenika  się  

z  otaczającym  go  założeniem  parkowym.  Dach  nad  foyer  został  umiejętnie  wykorzystany 

jako  ogólnodostępny  taras  widokowy,  przez  co  poszerzona  została  powierzchnia 

rekreacyjno-parkowa. 

Za słabsze strony pracy uznano pewne braki w rozwiązaniach funkcjonalno-przestrzennych 

dotyczących stref technicznych i zaplecza scenicznego. Poziomy scen umieszczone zostały 

na  różnych  wysokościach,  co  powoduje  trudności  z  transportem  instrumentów  między 

salami. Brak czytelnego rozwiązania strefy dostaw, jako pomieszczenia wewnątrz budynku, 

wydzielonego  funkcjonalnie  od  kulis  sal  koncertowych,  nie  zaproponowano  w  sposób 

czytelny  lokalizacji  garażu.  Przesądzająca  dla  umieszczeniu  pracy  jako  numer  drugi  

w  konkursie  była  ocena  części  jury  odnośnie  propozycji  idei  dla  architektury  obiektu  jako 

manierycznej i odległej od krakowskiego ducha miejsca.  

Ocena akustyczna pracy 005 

Układ  komunikacyjny:  Bardzo  nieprzemyślany  układ  komunikacyjny,  głównie  z  punktu 

widzenia muzyków,  transportu  instrumentów,  organizacji  dostaw, jak  i  wzajemnej  lokalizacji 

poszczególnych pomieszczeń. Praktycznie brak stref dostaw. Lokalizacja pomieszczeń nad 

sobą  wymusza  częste  użycie  transportu  pionowego  (windy),  których  jest  jedynie  po  1  szt  

w każdym bloku sal. Wszystkie sceny są praktycznie na różnych poziomach, co jest istotnym 

minusem tej pracy. Obszerne i czytelne kulisy przy każdej z sal. 

Akustyka  wnętrz: Wzorcowo rozwiązane akustycznie obie sale główne  (lepiej  dopracowana 

sala filharmoniczna) i pozostałe pomieszczenia. Kształt obu sal spełnia wymagania konkursu 

(sale  pudełkowe).  Obie  sale  oferują  najlepszą  jakość  akustyczną  spośród  wszystkich  prac. 

Wymiary,  wysokości  i  kształt  sal  bardzo  dobry.  Uwagi  do  liczby  rzędów  na  pierwszym 

bocznym  balkonie  Sali  Filharmonicznej,  która  powinna  być  analogiczna  jak  na  drugim 

balkonie (węższy pierwszy balkon). Ponadto rzut Sali Miejskiej w poziomie niższego balkonu 

nie  do  końca  odpowiada  przekrojowi.  Dobrze  rozwiązane  studio  nagrań  FK  (Sala 

Multimedialna), choć kształt samego studia (life room) i relacja do sali prób sekcyjnych chóru 

mogła by być poprawiona. 

Akustyka  budowlana:  Poprawne  rozwiązania,  możliwość  zastosowania  układu  „pudełko-w-

pudełku”  dla  wszystkich  istotnych  pomieszczeń,  choć  lokalizacja  pomieszczeń  jedno  nad 

drugim  wymagać  będzie  bardziej  skomplikowanych  rozwiązań,  niż  typowo.  Konieczność 

dodania podwójnych ścian przy Sali Multimedialnej. 

Ocena  Ogólna:  5/6  (ale  tylko  przy  założeniu  możliwości  wprowadzenia  zmian  w  układzie 

komunikacyjnym 

–  przy  pozostawieniu  obecnego  układu  komunikacyjnego  3/6).  Bardzo 

dobra  (nie  uwzględniając  obecnego  układu  komunikacyjnego).  Konieczne  zupełne 

przeprojektowanie  układu  komunikacyjnego,  ruchu  instrumentów  i  dostaw,  Rozważenie 

relokacji  sali  prób  CC  na  ten  sam  poziom,  co  pozostałych  sal.  Ograniczenie  komunikacji 

pi

onowej w ruchu instrumentów. 

3. O

pinia sądu konkursowego dotycząca pracy 002 (Odwołującego) – ocena końcowa. 

W pracy nr 002 wyróżnić należy bardzo dobre – wzorcowe wręcz – rozwiązania funkcjonalne 

sal  koncertowych  i  ich  zaplecza.  Najlepszy  i  najbardziej  p

rzemyślany  spośród  wszystkich 

prac  układ  komunikacyjny,  zarówno  z  punktu  widzenia  muzyków,  transportu  instrumentów, 

organizacji  dostaw, 

jak  i  wzajemnej  lokalizacji  pomieszczeń.  Akustyka  sal  nie  budzi 

większych  zastrzeżeń,  obie  oferują  potencjalnie  bardzo  dobrą  jakość  akustyczną. 

Zastosowano  w  nich  „pływające”  balkony  z  trwale  sprzężoną  kubaturą,  przy  zachowaniu 

zasady  sal  pudełkowych  („shoe  box”).  Wnętrza  sal  są  bardzo  efektowne,  choć  niepokoi 

formalne podobieństwo ich wystroju do sali NOSPR. 

Najwięcej  wątpliwości  budzi  ogólna  dyspozycja  funkcjonalno-przestrzenna  oraz 

przytłaczająca,  introwertyczna  w  swoim  wyrazie  architektura.  Obiekt  nie  oferuje  powiązań  

z otaczającym go terenem parkowym, wręcz się przed nim zamyka. To wrażenie pogłębione 

jest  decyzją  o  zlokalizowaniu  głównego  wejścia  na  wysoko  wyniesionym  ponad  poziom 

terenu  tarasie  1  piętra,  na  który  prowadzą  monumentalne  schody.  Forma  masywnej 

kolumnady  frontowej  nie  została  powiązana  kompozycyjnie  z  pociętą  horyzontalnie  

(i nieregularnie) główną bryłą obiektu. 

Negatywnie  należy  ocenić  decyzję  o  budowie  dwóch  kondygnacji  podziemnych,  która 

skutkować  będzie  gwałtownym  wzrostem  kosztów  budowy  obiektu.  W  kontekście 

wskaźników  techniczno-ekonomicznych  razi  też  bardzo  duża  powierzchnia  i  kubatura 

obiektu, zna

cznie przekraczająca wymagania funkcjonalne. 

Ocena akustyczna pracy 002 

Układ  komunikacyjny:  Najlepszy  i  najbardziej  przemyślany  układ  komunikacyjny  spośród 

wszystkich prac, zarówno z punktu widzenia muzyków, transportu instrumentów, organizacji 

dostaw, j

ak i wzajemnej lokalizacji poszczególnych pomieszczeń. Wyjątkiem jest lokalizacja 

Sali Recitalowej w większej odległości od pozostałych sal i wydłużenie drogi instrumentów do 

tej sali (co może być problemem, jeśli ta sala będzie często wykorzystywana jako sala prób 

FK) 

–  może to  być  poprawione  częściowo  przez  obrócenie  o  90  stopni  tej  sali.  Lokalizacja 

magazynu instrumentów i wyposażenia Sali Koncertowej jest dosyć odległa (może to nie być 

problemem,  gdyż  w  pobliżu  scen  sal  są  inne  zbliżone  pomieszczenia).  Dobrze  rozwiązana 

komunikacja i wejścia dla słuchaczy. Bardzo dobrze rozwiązana strefa dostaw. Bardzo dobre 

możliwości  komunikacji  i  transportu  instrumentów.  Bardzo  mała  odległość  i  logiczna  droga 

transportu instrumentów pomiędzy scenami głównych sal. Mała odległość pomiędzy scenami 

sal w części CC/SC. Wszystkie sceny na jednym poziomie, co jest istotnym plusem tej pracy. 

Obszerne i czytelne kulisy przy każdej z sal. 

Akustyka  wnętrz:  Kształt  obu  sal spełnia wymagania konkursu (sale  pudełkowe). Obie  sale 

ofe

rują  potencjalnie  bardzo  dobrą  jakość  akustyczną.  W  salach  zastosowano  „pływające” 

balkony  z  trwale  sprzężoną  kubaturą.  Pomimo że  szerokość  obu głównych  sal  w  poziomie 

sceny  jest  odpowiednio  niska,  jest  ona  zdecydowanie  zbyt  duża  w  poziomie  balkonów 

(zwłaszcza  dla  Sali  Filharmonicznej  –  ok.  36  m)  –  wymaga  to  zmian  na  etapie  projektu. 

Równocześnie tylni balkon w Sali Filharmonicznej jest zbyt wysoko (albo wysokość nad nim 

musi  być  zwiększona).  Wysokość  obu  sal  poprawna  z  łatwą  możliwością  jej  zwiększenia  

w 

razie  potrzeby  na  etapie  projektu.  Wzorcowo  rozwiązane  studio  nagrań  FK  (Sala 

Multimedialna),  w  tym  układ  pomieszczeń  i  wysokość.  Ciekawy  detal  sposobu  rozwiązania 

doświetlenia sal światłem naturalnym. 

Akustyka  budowlana:  Poprawne  rozwiązania,  możliwość  zastosowania  układu  „pudełko-w-

pudełku” dla wszystkich istotnych pomieszczeń. 

Ocena o

gólna: 5/6. Bardzo dobra, z możliwością poprawy na etapie projektowym. Konieczne 

zmiany  szerokości  sal  głównych  oraz  częściowe  kształtu  i  lokalizacji  balkonów  bocznych  

w ce

lu uzyskania mocnych bocznych odbić dźwięku. 

4. O

pinia sądu konkursowego dotycząca pracy 006 – ocena końcowa. 

Jako  największą  zaletę  pracy  odnotować  należy  interesujące  w  skali  rozrzeźbienie  obiektu  

i dobre wpisanie go w otaczający teren parkowy. Dostępne dla wszystkich schody, pochylnie 

i zielone dachy powodują, że cały kompleks Centrum Muzyki oferuje mieszkańcom Krakowa 

atrakcyjną  przestrzeń  rekreacyjną  o  publicznym  charakterze.  Korzystne  jest  także  rozbicie 

kubatury  obiektu  na  niższy  w  skali  cokół  i  wyższe,  wystające  z  niego  skrzynie  sal 

koncertowych.  Ciekawe  formy  architektoniczne,  szczególnie  w  obrębie  stref  wejściowych  

i  wnętrz  sal  koncertowych.  Dyskusyjne  jest  natomiast  samo  rozwiązanie  parku,  z  mocno 

wydobytym  zarysem  fortyfikacji,  które  –  choć  realizowane  za  pomocą  żywopłotów  

i  konstrukcji  ziemnych 

–  ingeruje  bardzo  mocno  w  istnieją,  malowniczą  i  organiczną 

przestrzeń parkowo-leśną. 

O wiele więcej wątpliwości budzą jednak podstawowe dyspozycje funkcjonalno-przestrzenne 

samego  obiektu.  Decyzja  o  c

ałkowitym  rozdziale  funkcjonalnym  stref  Filharmonii  od 

kompleksu  miejskich  sal  koncertowych  i  przecięciu  ich  strefą  wejściową  założoną  na  osi 

północ-południe jest  w  ocenie sądu konkursowego  błędna, gdyż  sytuuje główne  wejście do 

obiektu od północy, czyli od drogi dojazdowej o zapleczowym charakterze, a nie od zachodu, 

czyli od głównego dojazdu i dojść pieszych. 

Poprawna  organizacja  wewnętrznego  foyer  i  wejść  słuchaczy,  jednak  nieprzemyślana  

i  nadmiernie skomplikowana komunikacja w  obrębie sal  koncertowych,  zwłaszcza z  punktu 

widzenia ruchu muzyków i instrumentów. Źle rozwiązana strefa dostaw. Nieprawidłowe pod 

względem  akustyki  rozwiązania  sal  koncertowych:  balkony  boczne  wcięte  w  bryłę  tworzą 

pułapki dla dźwięku, sale filharmoniczna zdecydowanie zbyt szeroka. 

5. O

pinia sądu konkursowego dotycząca pracy 007 – ocena końcowa. 

Klarowna dyspozycja funkcjonalno-

przestrzenna. Wyraźny podział bryły na dwa komponenty: 

niższego, przeszklonego cokołu mieszczącego foyer i wyodrębnionych z niego ceramicznych 

brył sal koncertowych jest korzystny w skali, zarówno  w relacji z otaczającą zabudową, jak  

i  terenami  zielonymi.  Dobry  układ  funkcjonalny  obiektu  i  prawidłowe  strefowanie  funkcji,  

z  ocienionym  foyer,  przenikającym  się  z  terenem  parku.  Architektura  elegancka, 

przes

trzenna,  dobra  w  proporcjach,  materiałach  i  w  detalu.  Jury  odnotowało  jednak 

niepokojące  podobieństwo  architektury  obiektu  do  pracy,  która  wygrała  rozstrzygnięty 

niedawno konkurs na Centrum Muzyki w Żelazowej Woli. 

Budzącym  największe  kontrowersje  elementem  pracy  jest  architektura  sal  koncertowych:  

z jednej strony podkreślić należy piękno i oryginalność ich wystroju, z drugiej strony eksperci 

ds.  akustyki  stwierdzili,  że  ich  kształty  (typu  „arena”)  nie  spełniają  wymagań  konkursu, 

szczególnie niekorzystny jest kształt trapezu sali filharmonii, który eliminować będzie boczne 

odbicia  dźwięku.  Stwierdzono  ponadto,  że  spektakularne  wizualnie  rozwiązanie  sufitu  nie 

przekłada  się  na  jakość  akustyczną  i  nie  daje  możliwości  poprawy  akustyki  wnętrz  na 

dalszych etapach prac projektowych. 

6.  Wytyczne  sądu  konkursowego  dla  pracy  001,  Przystępującego  SBS,  nagrodzonej  

I nagrodą 

Zalecenia i wyjaśnienia ogólne: 

W  oparciu  o  przedstawiony  projekt  konkursowy  należy  opracować  koncepcję 

pokonkursową  uwzględniającą  pełne  i  bardziej  szczegółowe  dostosowanie  projektu  do 

wytycznych  programowych  i  wytycznych  akustycznych  zawartych  w  Warunkach 

Konkursowych i do niniejszych zaleceń Sądu Konkursowego. 

Zalecenia  pokonkursowe  mają  na  celu  właściwe  ukierunkowanie  rozwoju  projektu 

kon

kursowego w celu osiągnięcia optymalnego stanu jego uszczegółowienia, który stanie się 

podstawą  do  pracowania  kolejnego  etapu  pracy  projektowej,  jakim  będzie  koncepcja 

wielobranżowa. 

Koncepcja  pokonkursowa  winna  być  opracowana  w  ścisłej  współpracy  z  Zamawiającym  

(a  poprzez  Zamawiającego  ze  wszystkimi  Użytkownikami)  i  być  przez  Zamawiającego 

zatwierdzona  (z  uwzględnieniem  wskazówek  Użytkowników)  przed  przystąpieniem  do 

dalszych etapów prac projektowych. 

Sugeruje się, aby w opracowaniu koncepcji pokonkursowej aktywnie uczestniczył akustyk 

(autor  koncepcji  akustycznej),  który  w  razie  zaistnienia  wątpliwości  projektowych  mógłby 

konsultować je bezpośrednio z Użytkownikiem. 

Zalecenia szczegółowe: 

1. Urbanistyka: 

a. 

Należy  przedstawić  uszczegółowienie  i  korektę  rozwiązania  komunikacji  kołowej  dla 

podjazdów i miejsc postojowych samochodów osobowych, autobusów, dostaw oraz parkingu 

podziemnego. 

b. 

Należy  doprecyzować  powiązania  ruchu  kołowego  z  ruchem  pieszym,  układ  ścieżek 

rowerowych i chodników. 

c. 

Należy rozważyć wprowadzenie stref zieleni wysokiej wzdłuż elewacji północnej. 

d. 

Zaleca  się  wprowadzenie  większej  ilości  zieleni  w  części  placu  miejskiego,  

w szczególności od strony ulicy Stachowskiego i planowanego ronda. 

2. Konstrukcja budynku (w zakresie koncepcyjnym): 

a. 

Należy przeanalizować i uzgodnić układ konstrukcyjny w budynku, korekty uwzględnić na 

rzutach i przekrojach. 

b.  Należy  przeanalizować  szacunkowe wysokości  układów  konstrukcyjnych dla stropów  sal  

i odpowiednie ko

rekty uwzględnić na przekrojach, 

c. 

Należy  także  uwzględnić  odpowiednie  przestrzenie  i  konstrukcje  kondygnacji/pomostów 

technicznych  nad  salami, 

jak  też  dla  pomieszczeń  mechaniki  górnej  i  dolnej  obsługującej 

sale. 

d. 

Należy  przejrzeć  i  skorygować  szacunkowe  wysokości  konstrukcji  dachu  właściwe  dla 

założonych  rozpiętości  i  uwzględnić  podstropowe  przestrzenie  niezbędne  dla  systemów 

wentylacji / klimatyzacji / oddymiania. Odpowiednie korekty przedstawić na przekrojach;  

Przeanalizować  dylemat  konstrukcyjny:  czy  ściana  osłonowa  ma  być  lekkim  elementem, 

niezależnym od głównej konstrukcji obiektu, czy też jej konstrukcja ma pełnić funkcję nośną. 

3. Strefa foyer:  

a. 

Poprawić  funkcjonalność  głównego  wejścia  dla  publiczności  (płytkie  przedsionki,  daszki 

przed wejściami). 

b. 

Poprawić funkcjonalność szatni dla publiczności, celem unikania ścisku przy ladzie szatni, 

zgodnie z zapisami konkursowymi. 

c. 

Rozważyć  korektę  przestrzeni  restauracji  i  wprowadzić  otwarcia  widokowe  oraz 

ewentualnie taras przy sali restauracyjnej, przynajmniej w kierunku parku. 

d. 

Przeanalizować i wyjaśnić kwestię ewakuacji na poszczególnych kondygnacjach. 

e. 

Przeanalizować  i  wskazać  miejsca  w  strefie  foyer,  gdzie  może  się  odbywać 

recepcja/bankiet, a także miejsca na catering i stoiska z napojami podczas przerw. 

f. 

Wskazać wejście i drogę VIP do budynku i drogę VIP do sal koncertowych. 

g. 

Należy przeanalizować kwestię rozwiązania problemu kontroli termicznej foyer w związku 

z  dużymi  przeszkleniami,  dotyczy  to  także  strefy  kulis/zaplecza  z  uwagi  na  usytuowanie 

strefy dostaw. 

h.  Zap

roponować  zgodny  z  wytycznymi  procentowy  podział  toalet  w  obiekcie  w  stosunku  

60  procent  toalety  damskie,  40 

procent  toalety  męskie  oraz  dla  rodziców  z  dziećmi  i  dla 

niepełnosprawnych, zgodnie z obowiązującymi przepisami. Toalety dla muzyków muszą być 

zlo

kalizowane w bliskim sąsiedztwie sal koncertowych i sal prób (na tym samym poziomie). 

i. 

Zaprojektować strefy pomieszczeń rodzica i dziecka. 

j. 

Należy  przedstawić  rozwiązanie  przegrody  dzielącej  przestrzenie  edukacyjne  od  foyer, 

zapewniające dostęp światła dziennego. 

4. Sale koncertowe i ich zaplecza: 

Zaplecza: 

a. 

Relokacja  pomieszczeń  istotnych  z  punktu  widzenia  ruchu  instrumentów  zgodnie  

z  Wytycznymi  Akustycznymi  w  bliskości  sceny  (np.  „Sala  prób  perkusyjnych”  2.69  jest 

obecnie na da

lszym piętrze, a powinna być na parterze w pobliżu Sali Filharmonicznej). 

b. 

Należy  zaproponować  przestronną  i  czytelną  osobną  strefę  wejściową  dla  artystów  

i pracowników biurowych z łatwym i czytelnym dostępem do stref. 

c. 

Przeanalizowanie  i  korekta  wymiarów  (głównie  proporcji  szerokości  do  długości) 

pomieszczeń  magazynowych/garderób  w  strefach  dla  muzyków  –  zbyt  wąskie 

pomieszczenia nie pozwalają na efektywne magazynowanie instrumentów. 

d. 

Rozdzielenie w salach koncertowych komunikacji słuchaczy od komunikacji dla chóru, tak, 

aby mogli niezależnie wykorzystywać strefy balkonu dla chóru. 

e. 

Wprowadzenie  lub  powiększenie  stref  relaksu/spotkań  wzdłuż  stref  korytarzy  w  strefach 

dla muzyków. 

f. 

Urozmaicenie monotonii długich korytarzy w części dla muzyków. 

g. 

Należy  przewidzieć  odpowiednią  ilość  wind  towarowych  i  ogólnego  użytku, 

dostosowanych  do  przewozu  instrumentów,  jeżeli  ostateczny  układ  sal  będzie  takich 

dojazdów wymagał. 

Strefa dostaw:  

h. 

należy  przeprojektować  dostęp  do  strefy  dostaw  –  jeden  dla  wszystkich  sal  nie  jest  być 

może  wskazany  oraz  przemyśleć  i  przedyskutować  z  użytkownikami  usytuowanie  rampy 

rozładowczej w relacji do sal prób. 

Akustyka wnętrz: 

i. 

Należy  przedstawić  logiczną  i  merytorycznie  spójną  uszczegółowioną  koncepcję  akustyki 

sal koncertowych i sal prób, zgodnie z konkursowymi Wytycznymi Akustycznymi (zaleca się 

dodatkowo  dookreślenie  materiałów  wykończeniowych  i  konstrukcyjnych  istotnych  dla 

akustyki 

już na tym etapie). 

j. 

Należy  przedstawić  logiczną  i  merytorycznie  spójną  koncepcję  akustyki  Sali  Miejskiej, 

odpowiadającej  jej  (odległej  od  standardowej)  funkcjonalności  uwzględniającej  specyfikę 

szerokiego spektrum brzmieniowego 

– od wykonań muzyki symfonicznej czy też oratoryjnej 

w wielkoformatowych obsadach, po repertuar orkiestry smyczkowej w 20-

osobowym składzie 

oraz repertuaru zespołu muzyki dawnej grającego na instrumentach „historycznych”. 

k. 

Jeżeli  proponowane  będzie  jakiekolwiek  ruchome  rozwiązanie  zmiennej  akustyki  

w  miejskiej  sali  koncertowej,  konieczne  jest  przedstawienie  popartej  badaniami  lub 

spra

wdzonych empirycznie przekonujących rozwiązań. 

l. 

Przedstawienie  logicznej  i  merytorycznie  spójnej  koncepcji  zapewnienia  wczesnych 

bocznych  odbić  dźwięku  w  głównych  salach  koncertowych  (Sala  Filharmoniczna  i  Sala 

Miejska), spełniającego wymagania opisane w Wytycznych. 

m. 

O  ile  szerokość  sal  w  poziomie  parteru  jest  odpowiednia,  to  konieczne  jest  znaczne 

zmniejszenie szerokości obu sal głównych, zgodnie z zapisami Wytycznych Akustycznych – 

boczne  balkony  powinny  być  umieszczane  jeden  nad  drugim,  ponad  sobą,  w  celu 

wytworzenia powrotnych bocznych odbić dźwięku. 

n. 

Po  zmniejszeniu  szerokości  sal,  należy  przeanalizować,  czy  wysokość  sal  głównych 

pozwala  na  zapewnienie  odpowiedniej  kubatury  i  warunków  akustycznych  –  jeśli  nie,  to 

należy ją zwiększyć; Szacunkowe wymagane wysokości sal głównych podano w Wytycznych 

Akustycznych zawartych w materiałach konkursowych. 

o. 

W projekcie konkursowym w salach koncertowych i salach prób brak jest w uwzględnienia 

wysokości elementów konstrukcyjnych – należy to uzupełnić. 

p.  Zaproponowany  w  pracy  w  Sali  Fi

lharmonicznej „półprzezroczysty”  sufit  powinien  zostać 

przekształcony  w  nadsceniczny  element  odbijający  dźwięk,  który  ma  za  zadanie  poprawić 

warunki akustyczne na scenie oraz pozwoli

ć aktywować akustycznie kubaturę znajdującą się 

ponad sufitem.  

q. 

Nachylenie  widowni  na  parterze  głównych  sal  koncertowych  jest  analnie  zbyt  duże  

i  powinno  być  zmniejszone,  przy  równoczesnym  uwzględnieniu  odpowiednich  warunków 

widoczności sceny.  

r. 

Należy  wprowadzić  rozwiązania  w  zakresie  możliwości  zmiany  wielkości  sceny  zgodnie  

z Wytycznymi Akustycznymi. 

s. 

Obie sale prób Orkiestr Miejskich nie powinny mieć stałych widowni, zgodnie z zapisami 

Wytycznych Akustycznych. 

t. 

Kształt  Sali  prób  orkiestry  Sinfonietta  Cracovia  (6.1)  nie  jest  optymalny  –  proporcje 

szerokości do długości tej sali powinny być bardziej zbliżone do jedności. 

u. 

Należy  opisać  sposób  i  lokalizację  rozwiązań  zmiennej  akustyki  w  poszczególnych 

pomieszczeniach. 

Akustyka budowlana i funkcjonalność sal 

v. 

Zaznaczyć  przyjętą  metodę  dylatacji  akustycznej  i  posadowienia  sal  muzycznych  na 

przekrojach  i  rzutach,  zgodnie  z  Wytycznymi  Akustycznymi,  w  tym  układy  typu  „pudełko  

w pudełku”( box-in-box ) w stosunku do wybranych sal. 

w. 

Przedstawić główne sale na przekrojach i rzutach w taki sposób, aby wyjaśnić koncepcję 

przestrzeni zarezerwowanej dla technologii górnej sal, jak i dla technologii sceny i podscenia. 

x. 

Należy  zweryfikować  wysokości  i  wymiary  wszystkich  sal  prób  zgodnie  z  zapisami 

Wytycznych Akustycznych po uwzględnieniu wpływu na te wymiary rozwiązań budowlanych 

(grubości  ścian,  grubości  stropów,  etc)  wymaganych  z  punktu  widzenia  izolacyjności 

akustycznej. 

y. 

Zmiana  proporcji  sal  wiązać  się  zapewne  będzie  ze  zmianą  ich  szerokości,  długości  

i wysokości, zatem należy rozważyć sposób miejscowego podniesienia dachu w taki sposób, 

aby zachować płynny charakter całości formy, zgodny z ideą nagrodzonej koncepcji. 

z. 

Zmiana  proporcji  sal  wiązać  się  będzie  także  ze  zmianami  w  obrębie  ich  wnętrz  – 

rozważyć  więc  należy  wprowadzenie  takich  zmian  do  ich  wystroju  z  punktu  widzenia  ich 

estetyki i akustyki, tak, 

aby mogły być one unikatową wizytówką i ikoną Krakowa. 

aa. 

Należy  uszczegółowić  i  dostosować  funkcjonalność  (i  wyraźnie  zaprezentować  na 

rysunkach)  poszczególnych  sal  koncertowych  i  sal  prób  raz  sal  prób  sekcyjnych  do 

szczegółowych  wymogów  określonych  dla  każdej  z  sal  w  warunkach  konkursowych  ze 

wskazaniem  szczegółów  dot.  lokalizacji  takich funkcji jak:  strefa  inspicjenta,  pomieszczenie 

dla muzyków na zapleczu sal; Dotyczy to w dużej mierze „Strefy Miejskiej” ze szczególnym 

uwzględnieniem  sal  prób  Sinfonietty  Cracovii  i  Capelli  Cracovienisis.  Należy  szczegółowo 

przedstawić  rozwiązania  zawarte  w  Wytycznych  Konkursowych,  w  tym  dotyczące  kształtu  

i geometrii sal prób zbliżonych do tych parametrów estrady sali koncertowej. 

bb.  Należy  uzupełnić  brakujące  empory  i  balkony,  zaprojektować  wielofunkcyjne  podesty, 

oraz  rozwiązać  problematykę  mobilności  foteli/krzeseł  dla  publiczności  w  dostosowaniu  do 

zmieniającej się funkcji sali prób Sinfonietty Cracovii, w sytuacji, gdy może stanowić ona salę 

dla kameralnych 

koncertów edukacyjnych itp. 

cc. 

Należy uzupełnić sale prób Orkiestr Miejskich o okna panoramiczne. 

dd. 

Należy  zaproponować  spójny  estetycznie,  współczesny  projekt  wnętrza  Miejskiej  Sali 

Koncertowej 

oraz  sal  prób  –  oczekiwany  jest  rozwój  i  inna,  estetyka  dla  propozycji 

przedstawionej na wizualizacjach w pracy konkursowej. 

ee. Konieczne jest przedstawienie koncepcji używanej opcjonalnie fosy orkiestrowej dla Sali 

Filharmonicznej  i  Sali  Miejskiej, jak 

w wytycznych konkursowych. Projekt musi uwzględniać 

zaplecza technologiczne. 

ff. 

Wysokość i przestrzeń Sali Filharmonicznej w obszarze za sceną musi umożliwiać montaż 

i  odpowiednie  akustyczne  funkcjonowanie  organów.  Należy  też  przewidzieć  pomieszczenia 

zaplecza technologicznego dla tego instrumentu. 

gg. 

Należy  przedstawić  propozycję  możliwości  mocowania  oświetlenia,  nagłośnienia  

i  sztankietów  koniecznych  do  zamontowania  elementów  scenografii  dla  realizacji 

semisce

nicznych przedstawień operowych, widowisk tanecznych oraz interdyscyplinarnych. 

hh.  Należy  przedstawić  koncepcję  przestronnych  kulis,  spójnych  estetycznie  z  salami, 

zapewniających  dobrą  komunikację  z  garderobami,  salami  prób  i  prób  sekcyjnych,  

z  pokojami  dyrygenta  i  solistów,  jak  też  koncepcję  składowania  instrumentów  i  skrzyń, 

również  dla  zespołów  i  produkcji  gościnnych.  Kulisy  mają  też  mieć  funkcję  stanowiące 

miejsce spotkań artystów. 

ii. 

Należy  dodatkowo  zaproponować  i  przedstawić  podział  stref  wraz  z  uwzględnieniem 

transportu  instrumentów  –  z  czytelną  nawigacją  i  możliwością  późniejszego  wprowadzenia 

spójnej  identyfikacji  wizualnej  pomiędzy  strefami  filharmoniczną  a  miejską,  w  tym 

rozgraniczenie  pomiędzy  strefami  Sinfonietty  Cracovii  i  Capelli  Cracoviensis.  Propozycja 

musi  uwzględniać  dogodną  komunikację  wszystkich  pomieszczeń  w  ramach  stref  

z  uwzględnieniem  wszystkich  ich  elementów:  sale  koncertowe,  sale  prób,  sale  prób 

sekcyjnych,  sale  pracy  indywidualnej,  garderoby,  przestrzenie  socjalne,  pomieszczenia 

biurowe. 

5. Strefa zaplecza technicznego 

i parkingów podziemnych. 

a. 

Wyjaśnić i przedstawić na rysunkach lokalizację (górną i dolną) pomieszczeń technicznych 

i pomieszczeń dla systemów wentylacji i klimatyzacji budynku. 

b. 

Dostosować  projekt  parkingu  podziemnego  do  korekt  związanych  z  dylatacjami 

akustycznymi

/sposobem 

posadowienia 

sal 

koncertowych; 

przedstawić 

przekrój  

z  zaprezentowanym  rozwiązanym  wjazdem  na  parking.  Zaproponować  takie  rozwiązanie 

konstrukcyjne  parkingu  podziemnego  pod  salami  koncertowymi,  które  nie  wpływa 

niekorzystnie na akus

tykę sal. 

c. Wyjaśnić/wskazać lokalizację parkingów rowerowych.

6. Wytyczne sądu konkursowego dla pracy 005, Przystępującego Brigitte Metra, nagrodzonej  

II nagrodą 

Zalecenia i wyjaśnienia ogólne: 

1.  Jeśli  w  oparciu  o  przedstawiony  projekt  konkursowy  będzie  opracowywana  koncepcja 

pokonkursowa  (w  wypadku  wyboru  projektu  do  realizacji),  powinna  ona  uwzględniać  pełne 

dostosowanie 

projektu 

do 

wytycznych 

programowych 

zawartych 

w  Warunkach 

Konkursowych i do niniejszych zaleceń Sądu Konkursowego. 

2.  Zalecenia  pok

onkursowe  mają  na  celu  właściwe  ukierunkowanie  rozwoju  projektu 

konkursowego w celu osiągnięcia optymalnego stanu jego uszczegółowienia, który stanie się 

podstawą  do  pracowania  kolejnego  etapu  pracy  projektowej,  jakim  będzie  koncepcja 

wielobranżowa. 

3.  Kon

cepcja  winna  być  opracowana  w  ścisłej  współpracy  z  Zamawiającym  i  być  przez 

Zamawiającego zatwierdzona przed przystąpieniem do dalszych etapów prac projektowych. 

4. Sugeruje się, aby w opracowaniu koncepcji pokonkursowej aktywnie uczestniczył akustyk 

(auto

r  koncepcji  akustycznej),  który  w  razie  zaistnienia  wątpliwości  projektowych  mógłby 

konsultować je bezpośrednio z Użytkownikiem. 

Zalecenia szczegółowe: 

1. Urbanistyka: 

a.  Należy  przedstawić  prawidłowe  rozwiązanie  komunikacji  kołowej  dla  podjazdów  i  miejsc 

postojowych samochodów osobowych oraz parkingu podziemnego. 

b. Należy zapewnić odpowiedni dojazd do strefy dostaw (ładowanie tyłem). 

c. Należy przewidzieć powiązania ruchu kołowego z ruchem pieszym. 

2. Konstrukcja budynku (w zakresie koncepcyjnym): 

a. Nale

ży przeanalizować i uzgodnić układ konstrukcyjny w budynku, korekty uwzględnić na 

rzutach i przekrojach. 

b.  Należy  uwzględnić  szacunkowe  wysokości  konstrukcji  dachu  właściwe  dla  założonych 

rozpiętości  i  uwzględnić  podstropowe  przestrzenie  niezbędne  dla  systemów 

wentylacji/klimatyzacji/oddymiania 

– i odpowiednie korekty przedstawić na przekrojach. 

c.  Należy  przejrzeć  i  skorygować  szacunkowe  wysokości  konstrukcji  dachu  właściwe  dla 

założonych  rozpiętości  i  uwzględnić  podstropowe  przestrzenie  niezbędne  dla  systemów 

wentylacji/klimatyzacji/oddymiania. Odpowiednie korekty przedstawić na przekrojach. 

d.  Przeanalizować  dylemat  konstrukcyjny:  czy  ściana  osłonowa  powinna  być  lekkim 

elementem,  niezależnym  od  głównej  konstrukcji  obiektu,  czy  też  konstrukcja  ma  pełnić 

f

unkcję nośną.  

3. Strefa foyer: 

a. Rozważyć lokalizację, ilość i wielkość wejść dla publiczności. 

b.  Poprawić  wielkość  i  funkcjonalność  szatni  dla  publiczności,  zapewnić  odpowiednią 

długość lady szatniowej. 

c.  Należy  dostosować  ilość  i  wielkość  zespołów  sanitarnych  do  rzeczywistych  potrzeb, 

według polskich przepisów. 

d.  Należy  przeanalizować  rozwiązania  w  zakresie  ochrony  przeciwpożarowej,  

a w szczególności ewakuacji (komunikacja pionowa, długości dojść ewakuacyjnych). 

e.  Przeanalizować  i  wskazać  miejsca  w  strefie  foyer,  gdzie  może  się  odbywać 

recepcja/bankiet, a także miejsca na catering i stoiska z napojami podczas przerw. 

f. Zaproponować zgodny z wytycznymi procentowy podział toalet w obiekcie w stosunku 60 

procent  toalety  damskie,  40  procent  toalety  męskie  oraz  dla  rodziców  z  dziećmi  i  dla 

niepełnosprawnych, zgodnie z obowiązującymi przepisami. Toalety dla muzyków muszą być 

zlokalizowane w bliskim sąsiedztwie sal koncertowych i sal prób (na tym samym poziomie). 

g. Wskazać wejście i drogę VIP do budynku i drogę VIP do sal koncertowych. 

h. Zapewnić dogodny i czytelny dostęp na wyższe kondygnacje osobom niepełnosprawnym. 

i. Zaprojektować strefy pomieszczeń rodzica i dziecka. 

j. Poszerzyć górne foyer dla sal i rozważyć ogólną koncepcję tego foyer – aktualne balkony 

otaczające sale, dostępne z górnych poziomów widowni są zbyt wąskie i niefunkcjonalne. 

4. Sale koncertowe i ich zaplecza: 

a.  Należy  przedstawić  odpowiednie  rozwiązanie  strefy  dostaw,  pozwalające  na  bezpieczny 

transport instrumentów i elementów wyposażenia technicznego i scenicznego. 

b. Należy zmienić lokalizację sceny głównych sal koncertowych, Sali Recitalowej i sali prób 

orkiestry  Sinfonietta  Cracovia,  tak,  aby  sceny  znalazły  się  na  tym  samym  poziomie, 

eliminując 

potrzebę 

stosowania 

pochylni, 

eliminujących 

możliwość 

transportu 

wielkogabarytowych instrumentów. 

c. Należy rozważyć relokację pomieszczeń istotnych z punktu widzenia ruchu instrumentów 

zgodnie  z  Wytycznymi  Akustycznymi  w  bliskości  sceny  (np.  „Sala  fortepianów”  4.12  jest 

obecnie dosyć daleko od sceny Miejskiej Sali Koncertowej). 

d. Rozważyć zwiększenie liczby wind w strefie dla muzyków. 

Akustyka wnętrz:  

f.  Zwężenie głębokości pierwszego poziomu  balkonów  w  Filharmonicznej  Sali  Koncertowej, 

tak, aby był zbliżony szerokością do drugiego poziomu balkonów. 

g. Zweryfikowanie linii widoczności dla wszystkich balkonów w obu salach koncertowych. 

Akustyka budowlana i funkcjonalność sal: 

h.  Należy  zweryfikować  wysokości  i  wymiary  wszystkich  sal  prób  zgodnie  z  zapisami 

Wytycznych Akustycznych po uwzględnieniu wpływu na te wymiary rozwiązań budowlanych 

(grubości  ścian,  grubości  stropów  etc.)  wymaganych  z  punktu  widzenia  izolacyjności 

akustycznej. 

i.  Należy  widocznie  zaznaczyć  lokalizację  układów  typu  „pudełko-w-pudełku”  („box  in  box”)  

w salach, w których jest to wymagane z punktu widzenia Wytycznych Akustycznych. 

j.  Należy  pokazać  założenia  w  zakresie  lokalizacji  i  zapotrzebowania  na  powierzchnię 

pomieszczeń technicznych i instalacyjnych. 

k.  Lokalizacja  obu  sal  prób  Orkiestr  Miejskich  powinna  zostać  sprawdzona  w  kontekście 

wymagań w zakresie izolacyjności akustycznej. 

l.  Należy  przedstawić  propozycję  możliwości  mocowania  oświetlenia,  nagłośnienia  

i  sztankietów  koniecznych  do  zamontowania  elementów  scenografii  dla  realizacji 

semiscenicznych przedstawień operowych, widowisk tanecznych oraz interdyscyplinarnych. 

m.  Należy  dodatkowo  zaproponować  i  przedstawić  podział  stref  wraz  z  uwzględnieniem 

transportu  instrumentów  –  z  czytelną  nawigacją  i  możliwością  późniejszego  wprowadzenia 

spójnej  identyfikacji  wizualnej  pomiędzy  strefami  filharmoniczną  a  miejską,  w  tym 

rozgraniczenie  pomiędzy  strefami  Sinfonietty  Cracovii  i  Capelli  Cracoviensis.  Propozycja 

musi  uwzględniać  dogodną  komunikację  wszystkich  pomieszczeń  w  ramach  stref  

z  uwzględnieniem  wszystkich  ich  elementów:  sale  koncertowe,  sale  prób,  sale  prób 

sekcyjnych, sale pracy indywidualnej, garderoby, pomieszczenia biurowe. 

5. Strefa zaplecza technicznego i parkingów podziemnych: 

a.  Należy  przedstawić  lokalizację  pomieszczeń  technicznych  i  systemów  wentylacji  

i klimatyzacji budynku. 

b.  Określić  lokalizację  i  dostosować  projekt  parkingu  podziemnego  do  obowiązujących 

przepisów, zapewnić lokalizację odpowiednich pomieszczeń usługowych parkingu, zapewnić 

wewnętrzną komunikację z budynkiem. 

c. Wyjaśnić/wskazać lokalizację parkingów rowerowych. 

VIII Ustalenia Izby  

Na wstępie Izba stwierdziła, że nie zachodzi żadna z przesłanek skutkujących odrzuceniem 

odwołania,  opisanych  w  art.  189  ust.  2  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  samo  zaś 

odwołanie podlega kognicji Izby. 

Po pierwsze Izba uzna

ła, że odwołanie nie podlega odrzuceniu.  

Ustawa Prawo  zamówień  publicznych w  art.  189 ust.  2 określa zamknięty  katalog  podstaw 

odrzucenia odwołania. Zgodnie z tym przepisem Izba odrzuca odwołanie, jeżeli stwierdzi, że: 

1) w sprawi

e nie mają zastosowania przepisy ustawy; 

odwołanie zostało wniesione przez podmiot nieuprawniony; 

odwołanie zostało wniesione po upływie terminu określonego w ustawie; 

odwołujący  powołuje  się  wyłącznie  na  te  same  okoliczności,  które  były  przedmiotem 

rozstrzygnięcia  przez  Izbę  w  sprawie  innego  odwołania  dotyczącego  tego  samego 

postępowania wniesionego przez tego samego odwołującego się; 

odwołanie dotyczy  czynności,  którą  zamawiający  wykonał  zgodnie z  treścią wyroku Izby 

lub  sądu  lub,  w  przypadku  uwzględnienia  zarzutów  w  odwołaniu,  którą  wykonał  zgodnie  

z żądaniem zawartym w odwołaniu; 

w  postępowaniu  o  wartości  zamówienia  mniejszej  niż  kwoty  określone  w  przepisach 

wydanych  na  podstawie  art.  11  ust.  8

,  odwołanie  dotyczy  innych  czynności  niż  określone  

w art. 180 ust. 2; 

7) odw

ołujący nie przesłał zamawiającemu kopii odwołania, zgodnie z art. 180 ust. 5. 

Uzasadniając swój wniosek o odrzucenie odwołania strona zamawiająca powołała się na art. 

189 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo zamówień publicznych (jakkolwiek w trakcie posiedzenia 

skorygowała swoje stanowisko uznając, że przesłanka z punktu 2. nie zachodzi). 

W  ocenie  Izby  w  przedmiotowej  sprawie  nie  zachodzi  żadna  z  opisanych  powyżej 

okoliczności, także wskazanych w punkcie 1 i 2. 

Krąg podmiotów uprawnionych do wniesienia odwołania został określony w art. 179 ust. 1 i 2 

ustawy  Prawo  zamówień  publicznych.  Zgodnie  z  jego  regulacją  środki  ochrony  prawnej 

przysługują  wykonawcy,  uczestnikowi  konkursu,  a  także  innemu  podmiotowi,  jeżeli  ma  lub 

miał  interes  w  uzyskaniu  danego  zamówienia  oraz  poniósł  lub  może  ponieść  szkodę  

w  wyniku  naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  niniejszej  ustawy,  zaś  wobec 

ogłoszenia  o  zamówieniu  oraz  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  także 

organizacjom  wpisanym  na  listę,  o  której  mowa  w  art.  154  pkt  5  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych. 

Odwołujący  jest  uczestnikiem  konkursu,  zatem  niewątpliwie  jest  uprawniony  do  wniesienia 

odwołania, co wprost wynika z treści art. 179 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

W sprawie również mają zastosowanie przepisy ustawy Prawo zamówień publicznych, gdyż 

konkurs prowadzony jest właśnie w oparciu o te przepisy. 

Błędne  jest  także  stanowisko  strony  zamawiającej  wywodzące  wyłączenie  możliwości 

wnoszenia czy też rozpatrywania odwołania z treści art. 180 ust. 1 ustawy Prawo zamówień 

publicznych  wskazującej  na  „zamawiającego”  czy  też  pewnej  niezależności  sądu 

konkursowego, która wynika z art. 113 ust. 1-3 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

Zgodnie  z  dyspozycją  tego  przepisu:  1.  Sąd  konkursowy  jest  zespołem  pomocniczym 

kierownika  zamawiającego  powołanym  do  oceny  spełniania  przez  uczestników  konkursu 

wymagań  określonych  w  regulaminie  konkursu,  oceny  prac  konkursowych  oraz  wyboru 

najlepszych  prac konkursowych. 

2. Sąd konkursowy  w szczególności sporządza informacje  

o  pracach  konkursowych,  przygotowuje  uzasadni

enie  rozstrzygnięcia  konkursu,  a  także,  

w  zakresie,  o  którym  mowa  w  ust.  1,  występuje  z  wnioskiem  o  unieważnienie  konkursu.  

3. Sąd konkursowy w zakresie spraw, o których mowa w ust. 1 i 2, jest niezależny. 

Z kolei art. 112 ust. 1 i 2 ustawy Prawo zamówień publicznych wskazują, że organizatorem 

konkursu jest  zamawiający,  przy  czym  kierownik  zamawiającego powołuje sąd konkursowy 

oraz  określa  organizację,  skład  i  tryb  pracy  sądu  konkursowego.  Członkami  sądu 

konkursowego  mogą  być  wyłącznie  osoby  posiadające  kwalifikacje  umożliwiające  ocenę 

zgłoszonych  prac  konkursowych,  a  jeżeli  przepisy  szczególne  wymagają  posiadania 

uprawnień  do  opracowania  pracy  konkursowej,  co  najmniej  1/3  członków  sądu 

konkursowego musi posiada

ć wymagane uprawnienia (ust. 4). 

Zgodnie  z  art.  114 

ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  kierownik  zamawiającego  albo 

osoba  przez  niego  upoważniona  sprawuje  nadzór  nad  sądem  konkursowym  w  zakresie 

zgodności  konkursu  z  przepisami  ustawy  i  regulaminem  konkursu,  w  szczególności:  

unieważnia konkurs; 2) zatwierdza rozstrzygnięcie konkursu. 

Z  kolei  o

dwołanie  przysługuje  wyłącznie  od  niezgodnej  z  przepisami  ustawy  czynności 

zamawiającego  podjętej  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  lub  zaniechania 

czynności,  do  której  zamawiający  jest  zobowiązany  na  podstawie  ustawy  (art.  180  ust.  1 

ustawy Prawo zamówień publicznych). 

Jak  wynika  z 

przywołanych przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych, współistnienie 

w konkursie zamawiającego i sądu konkursowego jest konieczne.  

To,  że  przepisy  odwoławcze  expressis  verbis  nie  odnoszą  się  do  czynności  sądu,  lecz 

zamawiającego,  nie  oznacza,  że  odwołanie  w  konkursie  w  zakresie  oceny  pracy 

konkursowej  dokonanej  przez  sąd  konkursowy,  zwłaszcza  w  kwestiach  formalnych,  tj. 

zgodności działania sądu z postanowieniami regulaminu konkursu, jest niezgodne z ustawą. 

Zamawiający sprawuje nadzór nad sądem konkursowym w zakresie zgodności z przepisami 

oraz  regulaminem  konkursu,  ponosi  od

powiedzialność  wobec  uczestników  konkursu  za 

działania  sądu  konkursowego,  a  także  za  podjęcie  decyzji  o  zatwierdzeniu  rozstrzygnięcia 

konkursu. 

Jak  wynika z § 2  ust. 13  i  14 „Regulaminu pracy  sądu konkursowego” kierownik 

zamawiającego 

stwierdza 

nieważność 

czynności 

sądu  konkursowego 

podjętej  

z  naruszeniem  prawa,  a 

na  wniosek  kierownika  zamawiającego  sąd  konkursowy  powtarza 

unieważnioną  czynność.  Natomiast  w  punkcie  1.5.8  regulaminu  konkursu  wskazano,  że 

rozstrzygnięcie  konkursu,  w  tym  propozycję  przyznania  nagród,  wyróżnień  i  wyróżnień 

honorowych przygotowuje sąd konkursowy, a zatwierdza kierownik organizatora.  

Tym  samym  sam  Zamawiający  w  Regulaminie  potwierdził,  że  ostateczna  decyzja  co  do 

rozstrzygnięcia  konkursu  należy  nie  do  sądu  konkursowego,  który  tylko  przygotowuje 

„propozycję”, lecz do samego Zamawiającego (poprzez jego kierownika). 

Przepisy  w  tym 

zakresie  zredagowane  są  analogicznie  do  przepisów  dotyczących 

postępowań przetargowych i komisji przetargowej – pomimo że w rzeczywistości to komisja 

przetargowa 

lub 

pracownicy 

zamawiającego 

dokonują 

faktycznych 

czynności 

„zamawiającego”, to odwołanie wnosi się na działania lub zaniechania „zamawiającego” jako 

instytucji, a nie 

członków komisji przetargowej, pracowników zamawiającego czy kierownika 

zamawiającego.  

Podobnie  w  konkursie  odwołanie  nie  dotyczy  bezpośrednio  działania  sądu  konkursowego 

czy  decyzj

i  kierownika  zamawiającego,  lecz  „zamawiającego”  w  rozumieniu  art.  2  pkt  12 

ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  tj.  jednostki  organizacyjnej  zobowiązanej  do 

stosowania ustawy.  

To,  że  sąd  konkursowy  jest  w  swojej  ocenie  niezależny,  nie  oznacza,  że  ocena  ta  nie 

podlega  weryfikacji 

–  w  pierwszej  kolejności  kierownika  zamawiającego,  który  może 

odmówić  zatwierdzenia  rozstrzygnięcia  konkursu  (art.  114  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych),  a  na  dalszym  etapie  Krajowej  Izby  Odwoławczej  czy  też  sądu,  jak  również 

instytucji kontrolnych.  

Kognicja Izby nie została bowiem w tym zakresie w żaden sposób ograniczona przepisami. 

Rzeczywiście,  w  stanie  prawnym  obowiązującym  pomiędzy  nowelizacjami  ustawy  Prawo 

zamówień  publicznych  z  maja  2006  i  października  2008  roku  obowiązywał  ust.  1b  artykułu 

179,  który  stanowił,  że  środki  ochrony  prawnej  nie  przysługują  wobec  rozstrzygnięcia  sądu 

konkursowego  w  zakresie  oceny  prac  konkursowych  oraz  wyboru  najlepszych  prac 

konkursowych,  lecz 

został  on  uchylony  jako  niezgodny  z  zakresem  uprawnienia  do 

wnoszenia  środków  ochrony  prawnej  wymaganym  dyrektywą  2007/66/WE  Parlamentu 

Europejskiego  i  Rady  z  dni

a  11  grudnia  2007  r.  zmieniającą  dyrektywy  Rady  89/665/EWG  

i  92/13/EWG  w  zakresie  poprawy  skuteczności  procedur  odwoławczych  w  dziedzinie 

udzie

lania  zamówień  publicznych.  Jednak  z  punktu  widzenia  wykładni  historycznej 

wprowadzenie, 

a  następnie  uchylenie  tego  przepisu  wskazuje  wyraźnie,  że  kwestia 

możliwości  podważania  oceny  prac  konkursowych  oraz  wyboru  najlepszych  prac 

konkursowych 

przez  sąd  konkursowy  została  przez  ustawodawcę  rozważona  i  celowo 

rozstrzygnięta  w  kierunku  możliwości  korzystania  przez  uczestników  konkursu  ze  środków 

ochrony prawnej.  

Inną  kwestią  jest  zakres  weryfikacji  prac  sądu  konkursowego  przez  Izbę  i  czynności 

podejmowanych p

rzez Izbę samodzielnie, czy też możliwych do nakazania zamawiającemu  

i sądowi konkursowemu – czy to ze względów prawnych, czy faktycznych.  

Izba  nie  ocenia  bowiem  prac  konkursowych  jako  takich 

(nie  zastępuje  tu  sądu 

konkursowego)

,  lecz  prawidłowość  prac  sądu  konkursowego  oraz  kierownika 

z

amawiającego,  który  owe  prace  sądu  konkursowego  zatwierdził,  a  tym  samym  przyjął  na 

siebie odpowiedzialność za ich przebieg i wynik. Jak wynika z art. 180 ust. 1 ustawy Prawo 

zamówień publicznych, jest to ocena legalności (niezgodnej z przepisami ustawy czynności 

lub  zaniechania  zamawiającego).  Analogicznie  dzieje  się  w  przypadku  oceny  ofert  –  Izba 

również nie zastępuje komisji przetargowej w ich ocenie, lecz weryfikuje tę ocenę pod kątem 

zgodności  z  przepisami  prawa,  wymaganiami  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia 

itd. 

i ewentualnie nakazuje zamawiającemu dokonanie jej korekty. 

Izba  ustaliła  także,  iż  stan  faktyczny  sprawy,  tj.  treść  regulaminu  konkursu,  w  tym 

„Wytycznych akustycznych”, oraz  innych dokumentów zawartych w dokumentacji konkursu, 

zawartość  poszczególnych  prac  konkursowych  itd.  nie  jest  sporny  między  Stronami.  

W zakresie, w jakim został opisany w punktach poprzedzających, nie będzie powtarzany. 

Po  zapoznaniu  się  z  przedmiotem  sporu  oraz  argumentacją  obu  Stron  i  Przystępujących,  

w  oparciu  o  stan  faktyczny  ustalony  na  podstawie  dokumentacji  konkursu  przedstawionej 

przez  Zamawi

ającego  oraz  oświadczeń  i  dokumentów  złożonych  podczas  rozprawy  Izba 

ustaliła i zważyła, co następuje: odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

Przede  wszystkim  Izba  stwierdziła,  że  Odwołujący  nie  wykazał  interesu  we  wniesieniu 

odwołania w rozumieniu art. 179 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych.  

Zgodnie  z  dyspozycją  tego  przepisu  środki  ochrony  prawnej  przysługują  wykonawcy, 

uczestnikowi  konkursu, a także innemu  podmiotowi,  jeżeli  ma lub miał  interes  w  uzyskaniu 

danego  zamówienia  oraz  poniósł  lub  może  ponieść  szkodę  w  wyniku  naruszenia  przez 

zamawiającego przepisów niniejszej ustawy. 

Art. 111 ust. 1 pkt 2 i 3 i ust. 2 ustawy P

rawo zamówień publicznych określają, że nagrodami 

w  konkursie 

mogą  być  zaproszenie  do  negocjacji  w  trybie  negocjacji  bez  ogłoszenia  co 

najmniej  dwóch  autorów  wybranych  prac  konkursowych  lub  zaproszenie  do  negocjacji  

w  trybie 

zamówienia  z  wolnej  ręki  autora  wybranej  pracy  konkursowej.  Przedmiotem 

zamówienia jest szczegółowe opracowanie pracy konkursowej.  

Dokonując wykładni ww. przepisu przez pryzmat przepisów dotyczących konkursu (art. 110  

i nast. ustawy Prawo zamówień publicznych) należy stwierdzić, że, zgodnie z art. 111 ust. 1 

pkt  2  i  3  i  ust.  2 

ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  owym  „uzyskaniem  zamówienia”,  

o  którym  mowa  w  art.  179  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  byłoby  przyznanie 

nagrody 

uprawniającej  do  zaproszenia  do  negocjacji  –  czy  to  w  trybie  negocjacji  bez 

ogłoszenia, czy to zamówienia z wolnej ręki. 

W  niniejszym  przypadku 

Zamawiający  przewidział  jedynie  zaproszenie  do  negocjacji 

laureata  pierwszej  nagrody,  ewentualnie 

–  zastępczo  i  pod  ściśle  określonymi  warunkami 

(wymienionymi  w  punkcie  1.5.12  Regulaminu  i  przytoczonymi 

powyżej  w  stanowisku 

Zamawiającego)  laureata  drugiej  nagrody.  Zatem  tylko  uzyskanie  jednej  z  tych  nagród 

skutkuje możliwością uzyskania zamówienia, choćby potencjalną. 

J

ak  już  wielokrotnie  podkreślano  w  orzecznictwie,  środki  ochrony  prawnej  nie  służą  samej 

abstrakcyjnej idei praworządności czy sprawiedliwości (choć nie można zaprzeczyć, że są to 

kwestie  obiektywnie 

ważne),  lecz  związane  są  z  konkretnym  interesem  danego 

wykonawcy/podmiotu/uczestnika konkursu i ochroną tego interesu (jak sama nazwa  „środki 

ochrony” wskazuje). Ugruntowana linia orzecznicza wskazuje, że postępowanie odwoławcze 

przewidziane  ustawą  Prawo  zamówień  publicznych  ma  na  celu  jedynie  ochronę  interesów 

podmiotu  wnoszącego  środki  ochrony  prawnej.  Konstatacja  taka  płynie  nie  tylko  z  treści 

przywołanego przepisu, ale i z konstrukcji całego postępowania odwoławczego, które nie ma 

na  celu  ochrony 

interesu  publicznego.  Interes  publiczny  leży  u  podstaw  przepisów 

regulujących  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  (konkurs),  ale  już  nie 

przepisów  mających  na  celu  ochronę  interesów  konkurentów  podmiotu  wybranego  do 

wykonania zamówienia (czy też uczestnika nagrodzonego w konkursie).  

Interes  przywołany  w  art.  179  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  nie  jest  więc 

interesem  materializującym  się  w  ochronie  ogólnie  pojętej  praworządności  i  korygowania 

nieprawidłowości  działań  czy  zaniechań  zamawiającego,  lecz  interesem  mającym  na  celu 

ochronę  konkretnego  wykonawcy  (uczestnika  konkursu),  w  konkretnym  postępowaniu, 

ukierunkowanym  na  uzyskanie  przez  tego  wykonawcę  (uczestnika  konkursu)  stanu,  

w którym dany wykonawca będzie mógł uzyskać dane zamówienie. 

I  jakkolwiek  T

rybunał  Sprawiedliwości  Unii  Europejskiej  ani  Krajowa  Izba  Odwoławcza  nie 

neguje samej możliwości upatrywania interesu odwołującego w dalszej perspektywie, np. po 

unieważnieniu postępowania, to również taki interes nie jest abstrakcyjny, lecz każdorazowo 

rozpatrywany jest 

w konkretnych okolicznościach konkretnej sprawy. 

W  niniejszym  przypadku  konkur

s  został  tak  zorganizowany,  że  Odwołujący  –  nawet  jeśli 

czuje  się  pokrzywdzony  dokonaną  oceną  prac  i  wynikiem  konkursu  –  nie  jest  w  stanie 

poprawić swojej sytuacji w konkursie (uzyskać nagrody zamiast wyróżnienia), zatem nie ma 

tu  wyznacznika  interesu 

we  wniesieniu  odwołania  w  postaci  jego  własnego  zysku,  nawet  

w przypadku anulowania przyznania pierwszej nagrody 

Przystępującemu SBS, gdyż nie ma 

możliwości  przyznania  tej  nagrody  po  raz  drugi,  czy  przesunięcia  uczestników  na  wyższe 

miejsce w rankingu ocen.  

Znajduje  to  przejaw  w  żądaniach  Odwołującego,  który  de  facto  nie  żąda  przyznania  mu 

pierwszej  nagrody,  czy  nawet  drugiej. 

Odwołujący  wniósł  bowiem  o  nakazanie 

Zamawiającemu:  unieważnienia  czynności  wyboru  najlepszej  pracy  konkursowej  

i przyznania I na

grody oraz uznania, że praca konkursowa nr 001 złożona przez uczestnika 

konkursu  SBS  Engineering  Group  oraz  3TI  Progetti Italia 

– Ingegneria Integrata S.P.A. jest 

niezgodna  z  wymaganiami  konkursu  i  nie  spełnia  podstawowych  warunków  

i wytycznych.  

Należy  też  zauważyć,  że  na  gruncie  postanowień  regulaminu  konkursu  unieważnienie 

przyznania I nagrody nie musi również prowadzić do unieważnienia konkursu. 

W  punkcie  1.4.10  regulaminu  konkursu  Zamawiający  wskazał,  że  konkurs  zostanie 

unieważniony  w  wypadkach,  o  których  mowa  w  art.  124  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych. 

Jak wynika z  treści  art. 124  ustawy  Prawo zamówień  publicznych zamawiający  unieważnia 

konkurs 

w  następujących  okolicznościach:  1)  jeżeli  nie  został  złożony  żaden  wniosek  

o  dopuszczenie  do  udziału  w  konkursie  lub  żadna  praca  konkursowa,  a  w  przypadku,  

o  którym  mowa  w  art.  111  ust.  1  pkt  2,  co  najmniej  dwie  prace  konkursowe,  2)  jeżeli  nie 

r

ozstrzygnięto konkursu, 3) zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 93 ust. 1 pkt 6 i 7 

ustawy Prawo zamówień publicznych. 

Jeśli  nie  jest  to  sprzeczne  z  danym  regulaminem  konkursu,  przyznanie  innych  nagród  niż 

pierwsza 

i wyróżnień, także stanowi rozstrzygnięcie konkursu.  

Z  punktu  5.2.1  Regulaminu  wynika

,  że  sąd  konkursowy  rozstrzyga  konkurs  dokonując 

wyboru  najlepszej  pracy  konkursowej,  przy  czym

,  jak  wskazują  podpunkty  5.1.2.1,  5.1.2.2  

i 5.1.2.7 

może – osobno – wskazać pracę, która powinna być nagrodzona pierwszą nagrodą 

(lub 

odstąpić  od  przyznania  pierwszej  nagrody,  gdy  wszystkie  prace  konkursowe  w  istotny 

sposób nie spełniają wymagań określonych w regulaminie), oraz – osobno – przyznać drugą 

n

agrodę  i  inne  nagrody  i  wyróżnienia,  ewentualnie  odstąpić  od  rozstrzygnięcia  konkursu. 

Zatem  anulowanie  przyznania  I  nagrody 

nie  oznacza  konieczności  wzruszenia  werdyktu 

sądu  konkursowego  w  pozostałym  zakresie  (przyznania  II  nagrody  i  wyróżnień),  gdyż  nie 

wynika  to  z 

postanowień  regulaminu  konkursu  –  Zamawiający  nie  zawarł  żadnej  regulacji  

w tej materii

, a nie ma podstaw do przyjęcia, że Zamawiający – z rozwiązań nieopisanych – 

– musi przyjąć najbardziej niekorzystne dla uczestników. 

Każda ze złożonych prac konkursowych oceniana była indywidualnie i każdej indywidualnie 

przyznano nagrodę lub wyróżnienie. Zatem czynność Zamawiającego określana jako „wynik 

konkursu”  w  istocie  składa  się  z  kilku  czynności  i  każda  z  nich  mogłaby  być  indywidualnie 

unieważniona  bez  wzruszenia  pozostałych  elementów  (nagród)  –  na  co  też  wskazują 

żądania  odwołania  odnoszące  się  wyłącznie  do  I  nagrody.  Zatem  konkurs  zakończyłby  się 

przyznaniem II 

nagrody i wyróżnień i nie musiałby podlegać unieważnieniu.  

Tym  samym  jedynym  skutkiem  uwzględnienia  odwołania  byłoby  anulowanie  przyznania  

I  nagrody,  czyli 

–  jak  określiła  to  strona  zamawiająca  –  wyłącznie  „pokrzywdzenie” 

wybranego  uczestnika,  co  nie  jest  celem  środków  ochrony  prawnej.  Nie  ma  tu  zaś 

odniesienia  do  szkody  poniesionej  przez  Odwołującego.  Przy  czym  art.  179  ust.  1  ustawy 

Prawo zamówień publicznych odnosi się do szkody materialnej, a nie moralnej. Dodatkowo, 

jak  wynika  z  wyjaśnień  Zamawiającego,  nieprzyznanie  Przystępującemu  SBS  pierwszej 

nagrody  już  na  etapie  oceny  prac  konkursowych,  nie  oznaczało  jednocześnie  przyznania 

Odwołującemu  nagrody  I  lub  II  –  zatem  również  w  tym  zakresie  ocena  pracy  konkursowej 

Przystępującego SBS nie wpływała na sytuację Odwołującego. 

Odwołanie jest niezasadne również z powodów merytorycznych.  

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

art. 116 w zw. z art. 122 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych i punktu 2.1. i 5.2. 

regulaminu  konkursu  poprzez  ocenę  pracy  konkursowej  nr  001  z  pominięciem  spełnienia 

zasadniczych  warunków  i  oczekiwań  zapisanych  w  regulaminie  i  załączonych  wytycznych 

marginalizując  kluczowe  dla  Zamawiającego  –  organizatora  konkursu  aspekty,  stanowiące 

priorytet  dla  jakości  przyszłego  kompleksu  Centrum  Muzyki,  nadrzędnej  roli  rozwiązań 

funkcjonalnych oraz użytkowych, muzycznej, a szczególnie akustycznej rangi projektu,  

art. 7 ust. 1 w zw. z art. 116 i art. 122 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych i ocenę 

pracy  konkursowej  001  z  pominięciem  wielu  aspektów,  warunkujących  prawidłowe 

funkcjonowanie  Centrum  Muzyki  w  pracy  konkursowej  001  przy  jednoczesnym  dokonaniu 

rażąco  nieprawidłowej  oceny  pracy  konkursowej  Odwołującego,  wraz  ze  sformułowaniem 

pod jej  kątem  zarzutów,  które  nie  zostały  podniesione  przy  ocenie  pracy  konkursowej  001, 

podczas  gdy  nie  spełniała  ona  wielu  wymagań  konkursowych,  co  świadczy  o  nierównym 

traktowaniu uczestników konkursu i naruszeniu zasad uczciwej konkurencji, 

3.  art.  122  ust.  2  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  poprzez  rozstrzygnięcie  konkursu  

i wybór pracy nr 001, która nie może być uznana za najlepszą pracę konkursową, gdyż nie 

spełnia wymogów regulaminu. 

Z  art.  116  ust. 

1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  wynika,  że  zamawiający 

przeprowadza konkurs na podstawie ustalonego przez siebie regulaminu konkursu. 

Art. 122 ust. 1 i 2 ustawy Prawo zamówień publicznych stanowi, że sąd konkursowy ocenia 

prace  konkursowe  zgodnie  z  kryteriami  określonymi  w  ogłoszeniu  o  konkursie.  Przepis  art. 

87 ust. 1 

stosuje się odpowiednio. Sąd konkursowy rozstrzyga konkurs, wybierając spośród 

prac konkursowych najlepszą pracę konkursową lub najlepsze prace konkursowe. 

Zamawiający przygotowuje i przeprowadza postępowanie o udzielenie zamówienia w sposób 

zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji  i  równe  traktowanie  wykonawców  oraz 

zgodnie z zasadami proporcjonalności i przejrzystości (art. 7 ust. 1 ustawy Prawo zamówień 

publicznych). 

Odwołujący  wskazał  także  na  naruszenie  punktu  2.1  i  5.2  regulaminu  konkursu.  Punkt  2.1 

określa  cel  konkursu  (zgodnie  z  punktem  2.1.  celem  konkursu  jest  wybór,  zgodnie  

z  kryteriami  oceny,  najlepszego  rozwiązania  urbanistycznego,  architektonicznego, 

funkcjonalnego  i  akustycznego  dla 

nowego  kompleksu  budynków/dla  budynku  Centrum 

Muzyki  w  Krakowie  wraz  z  przyległym  terenem  i  wewnętrznym  układem  komunikacyjnym 

oraz  koncepcji  programowo-przestrzennej  Parku  Miejskiego  oraz,  w  efekcie,  udzielenie 

zamówienia  publicznego  w  trybie  zamówienia  z  wolnej  ręki),  natomiast  w  punkcie  5.2 

wskazano kryteria oceny prac konkursowych. 

Postępowanie  odwoławcze  przed  Izbą  polega  na  kontroli  legalności  działania 

Zamawiającego  i  sądu  konkursowego,  czyli  jego  zgodności  z  przepisami  prawa  

i  regulaminem konkursu,  natomiast Izba 

na tym etapie nie rozpatruje, czy były one słuszne 

co  do  założeń,  tzn.  czy  sama  konstrukcja  regulaminu  była  słuszna.  I  w  ocenie  Izby, 

jakkolwiek  działania  Zamawiającego  i  sądu  konkursowego  wzbudziły  wątpliwości  wielu 

uczestników  konkursu,  nie  można  im  zarzucić  nielegalności,  która  w  tym  wypadku 

odnosiłaby  się  do  sprzeczności  z  postanowieniami  regulaminu  konkursu,  co  wynikało  

z konstrukcji tego regulaminu (jego założeń). 

Przede  wszystkim  nal

eży  zauważyć,  że  jakkolwiek  Zamawiający  przygotował  szczegółowe 

„Wytyczne  akustyczne”  (dokument  równoważny  do  opisu  przedmiotu  zamówienia), 

zawierające wiele wymagań, to nie przewidział konkretnych sankcji za ich niezachowanie na 

etapie składania prac konkursowych.  

Podobnie  w  rozdziale  4.  Regulaminu  dot

yczącym  szczegółowego  zakresu,  sposobu 

opracowania,  prezentacj

i  i  składania  prac  konkursowych  Zamawiający  zawarł  instrukcję  co 

do  zawartości  samej  pracy  konkursowej  (część  graficzna,  model  fizyczny,  część  opisowa 

itd.) 

– brak jednak sankcji za ich niezachowanie. Zamawiający wskazał jedynie jedną sankcję 

–  w  punkcie  4.1.3:  „nie  będą  rozpatrywane  prace  konkursowe,  które  zostały  opracowane  

w  sposób  umożliwiający  identyfikację  ich  autorów”.  Drugą  sankcję,  częściową,  opisano  

w punkcie 4.2.12: materiały nieobjęte zakresem konkursu nie będą rozpatrywane przez sąd 

konkursowy 

– jednak również ona nie oznacza dyskwalifikacji pracy, lecz jedynie wyłączenie 

ww. materiałów spod oceny. 

S

ankcje  takie  są  zaś  konieczne  do  skutecznej  eliminacji  pracy  konkursowej  z  przyczyn 

dotyczących  niezgodności  formalnych  z  regulaminem  konkursu  (wady  w  przygotowaniu 

pracy 

–  nieprawidłowe  plansze,  makieta,  opis,  brak  płyty  CD  itd.),  czy  wymogów 

merytorycznych (wady koncepcji).  

Należy  tu  przywołać  tezy  zawarte  w  postanowieniu  Trybunału  Sprawiedliwości  Unii 

Europejskiej  z  13  lipca  2017  r.  w  sprawie  C-35/17

,  który  co  prawda  odnosi  się  do  innego 

stanu faktycznego,  ale wskazuje  na  tę  samą  zasadę  postępowania.  Otóż  w  postanowieniu 

tym  Trybunał  podkreślił  swoje  wieloletnie  stanowisko  dotyczące  prawidłowego  rozumienia 

kwestii  równego traktowania wykonawców  i  przejrzystości  postępowania,  z  którego  wynika, 

że  zasadę  równego  traktowania  i  obowiązek  przejrzystości  należy  interpretować  w  ten 

sposób, że stoją one na przeszkodzie wykluczeniu wykonawcy z postępowania o udzielenie 

zamówienia publicznego wskutek niespełnienia przez tego wykonawcę obowiązku, który nie 

wynika  wyraźnie  z  dokumentacji  przetargowej.  Trybunał  przypomniał,  że  zasada  równego 

traktowania wymaga, by wszyscy oferenci mieli takie same szanse p

rzy formułowaniu swych 

ofert,  z 

czego  wynika  wymóg,  by  oferty  wszystkich  oferentów  były  poddane  tym  samym 

warunkom.  Po  drugie,  obowiązek  przejrzystości  obejmuje  wymóg,  by  wszystkie  warunki  

i 

zasady  postępowania  były  określone  w  sposób  jasny,  precyzyjny  i  jednoznaczny  

w  ogłoszeniu o zamówieniu lub  w  specyfikacji warunków  zamówienia,  tak by,  po  pierwsze, 

umożliwić  wszystkim  rozsądnie  poinformowanym  i  wykazującym  zwykłą  staranność 

oferentom zrozu

mienie ich dokładnego zakresu i dokonanie ich wykładni w taki sam sposób, 

a 

po wtóre, by umożliwić instytucji zamawiającej rzeczywistą weryfikację, czy oferty złożone 

przez  oferentów  odpowiadają  kryteriom  wyznaczonym  dla  danego  zamówienia.  Wymagają 

też, by warunki materialne i formalne dotyczące udziału były jasno z góry określone i podane 

do pub

licznej wiadomości, zwłaszcza w zakresie obowiązków ciążących na oferentach, tak, 

aby  mog

li  oni  dokładnie  zapoznać  się  z  wymogami  przetargu  oraz  mieć  pewność,  że  takie 

same wymogi obowiązują wszystkich konkurentów. 

Oznacz

a  to,  że  wszyscy  uczestnicy  konkursu  powinni  zostać  z  góry  poinformowani  – 

poprzez wskazanie w regulaminie konkursu 

– że dana wada, czy to w przygotowaniu pracy 

konkursowej, czy też w jej „treści” (niezgodność z konkretnymi wymogami merytorycznymi), 

będzie  stanowiła  podstawę  do  dyskwalifikacji  pracy,  np.  jej  odrzucenia,  nierozpatrywania. 

Bowiem 

również  dyskwalifikacja  –  pomimo braku  stosownych  regulacji  –  byłaby  niezgodna  

z regulaminem konkursu. 

Również  na  gruncie  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  istnieje  konstrukcja:  norma  

i  sankcja  w  przypadku  jej  niewypełnienia.  Normą  jest  np.  art.  82  ust.  3:  treść  oferty  musi 

odpowiadać treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, a sankcją art. 89 ust. 1 pkt 

2:  z

amawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  jej  treść  nie  odpowiada  treści  specyfikacji  istotnych 

warunków  zamówienia.  Podobnie  normą  jest  art.  22  ust.  1:  o  udzielenie  zamówienia  mogą 

ubiegać  się  wykonawcy,  którzy  nie  podlegają  wykluczeniu  i  spełniają  warunki  udziału  

w postępowaniu, sankcją zaś art. 24 ust. 1 pkt 12: z postępowania o udzielenie zamówienia 

wyklucza  się  wykonawcę,  który  nie  wykazał  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu 

lub nie wykazał braku podstaw wykluczenia.  

Bez art. 82 ust. 1 pkt 2 i art. 24 ust. 1 pkt 12 rzeczywista realizacja wymogów art. 82 ust. 3  

i art. 22 ust. 1 byłaby nieskuteczna. Pokazuje to wyraźnie rozróżnienie na gruncie art. 89 ust. 

1  pkt  2  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  kwestii  „wymogów  stricte  formalnych  oferty”  

i  „treści  merytorycznej  oferty”,  z  których  pierwsza  podstawa  nie  mieści  się  w  przesłance 

odrzucenia  oferty  na  gruncie  art.  89  ust.  1  pkt  2

,  nawet  jeśli  oferta  została  przygotowana 

niezgodne  z  zaleceniami  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  gdyż  nie  jest  objęta 

ww. sankcją. 

Można  tu  też  przywołać  przykład  istniejącego  w  prawie  pojęcia  lex  imperfecta  („norma 

niedoskonała”)  odnoszącego  się  do  normy  pozbawionej  jakiejkolwiek  sankcji,  która  określa 

pewne  normy  zachowania,  lecz  której  naruszenie  nie  spowoduje  na  gruncie  przepisów 

prawnych  negatywnych  skutków  dla  osoby,  która  ją  złamała,  przynajmniej  bezpośrednio. 

Przy  czym  ów  brak  sankcji  nie  musi  oznaczać  błędu  prawodawczego,  lecz  może  być 

celowym zabiegiem ustawodawcy, który nie uznaje za konieczne opatrzenia normy sankcją 

lub 

nie znajduje możliwości jej wyegzekwowania. 

Tak  też  wyjaśnił  podczas  rozprawy  Zamawiający  –  jego  celem  nie  było  przyznanie  sądowi 

konkursowemu kompetencji do odrzucania/dyskwalifikacji prac ze względów formalnych, czy 

nawet  merytorycznych, 

lecz  ocena  wszystkich  złożonych  prac.  Jednym  z  powodów  takiej 

decyzji, który można wywieść z wypowiedzi Zamawiającego, było to, że Zamawiający zdawał 

sobie  sprawę  z  krótkiego  terminu  na  przygotowanie  prac  i  obawiał  się  wpływu  zbyt  małej 

liczby  prac  konkursowych,  przy  jednoczesnym  założeniu,  że  konkurs  nie  będzie  mógł  być 

powtórzony  –  tym  samym  nie  była  jego  celem  dyskwalifikacja  prac  już  na  wstępie  ze 

względów formalnych ani z powodów merytorycznych, które da się skorygować na kolejnym 

etapie opracowywania projektu, lecz ich ocena 

– i ewentualnie brak przyznania nagród.    

O  braku  sankcji  świadczy  też  fakt  –  jak  zauważyła  tu  strona  zamawiająca  –  że  ani 

Odwołujący,  ani  żaden  z  przystępujących  po  jego  stronie,  nie  byli  w  stanie  w  regulaminie 

konkursu  znaleźć  regulacji  będącej  sankcją  w  postaci  dyskwalifikacji/odrzucenia  pracy 

konkursowej

,  którą  powinien  posłużyć  się  Zamawiający/sąd  konkursowy  wobec 

kwestionowanej pracy.  

Tym samym wszystkie stwierdzone w pracy konkursowej wady, poza brakiem anonimowości, 

mogły wpływać jedynie na jej końcową ocenę. 

Przy  czym  n

ależy  podkreślić,  że  nie jest  tak,  że  prace konkursowe,  w  tym  kwestionowana, 

nie 

mają  na  celu  realizacji  wytycznych  Zamawiającego  zawartych  w  regulaminie  konkursu, 

czy  też  załącznikach,  zwłaszcza „Wytycznych akustycznych”,  a jedynie mogą  je realizować  

w  s

posób  bardziej  lub  mniej  udany,  jak  też  w  sposób  mniej  lub  bardziej  odpowiadający 

oczekiwaniom  i  preferencjom  członków  sądu  konkursowego  i  który  tym  samym  zyskał 

mniejsze  lub  większe  uznanie  sądu konkursowego.  Należy  uznać,  że  każdy  z  uczestników 

zakładał,  że  te  wymagania  realizuje,  gdyż  w  przeciwnym  wypadku  ryzykowałby,  że  jego 

praca zostanie oceniona negatywnie.  

Podobnie 

jeśli chodzi o samo przygotowanie pracy konkursowej – części wizualnej i opisowej 

–  wszelkie  niedociągnięcia  w  tym  obszarze  mogły  skutkować  tym,  że  sąd  konkursowy  nie 

dopatrzy się – i nie będzie doszukiwać, skoro nie zostały wprost wskazane – walorów danej 

pracy, 

stanowiły więc ryzyko uczestnika konkursu uzyskania niższej oceny.  

Po  trzecie,  ze  względu  na  to,  że  każde  rozwiązanie  oceniane  było  w  kilku  aspektach,  

z  których  każdy  jednocześnie  nie  mógł  być  doskonały,  każdy  uczestnik  opracowując 

koncepcję,  musiał  podjąć  decyzję,  które  z  nich  uznać  za  priorytetowe  i  jaki  stopień 

równowagi  pomiędzy  nimi  zachować,  np.  uzyskać  oryginalność  kosztem  funkcjonalności, 

funkcjonalność kosztem estetyki, estetykę kosztem akustyki itd. 

Sąd  konkursowy  oceniał  złożone prace według kryteriów  oceny  wskazanych w  regulaminie 

konkursu,  którymi  były,  zgodnie  z  punktem  5.2.1  i  5.2.6,  kryteria  pierwszorzędne  i  kryteria 

drugorzędne.  

Kryteriami pierwszorzędnymi były: rozwiązania urbanistyczne, rozwiązania architektoniczne, 

rozwiązania funkcjonalno-użytkowe, rozwiązania akustyczne.  

W  ramach  nich  (pkt  5.2.2 

–  5.2.5  Regulaminu)  sąd  konkursowy  miał  oceniać  zarówno 

orygi

nalność,  jak  i  trafność  koncepcji  zagospodarowania  terenu  ze  szczególnym 

uwzględnieniem  powiązań  funkcjonalno-przestrzennych  z  otoczeniem  oraz  istniejącym  

i  realizowanym  obecnie  układem  komunikacyjnym.  W  tym  zakresie  sąd  konkursowy  miał 

szczególnie  zwracać  uwagę  na:  oryginalność,  atrakcyjność  i  jednocześnie  realność 

proponowanych rozwiązań  urbanistycznych oraz  racjonalność  zaproponowanych rozwiązań 

komunikacyjnych.  

W zakresie wartości estetycznej przyjętych rozwiązań architektoniczno-urbanistycznych sąd 

m

iał  w  szczególności  zwrócić  uwagę  na  oryginalność  i  atrakcyjność  oraz  racjonalność 

proponowanych rozwiązań architektonicznych. Ponadto sąd konkursowy miał ocenić walory 

przyrodniczo-krajobrazowe 

–  ze  szczególnym  uwzględnieniem  spójnego  kształtowania 

najwyższej  jakości  rozwiązań  przestrzennych  całego  założenia  uwzględniającego  Centrum 

Muzyki  i  Park  Miejski  w  powiązaniu  z  projektowanymi  budynkami  Akademii  Muzycznej  

w Krakowie.  

Elementami  ocenianymi  pod  względem  akustycznym  w  poszczególnych  pracach  miały  być  

w  szczególności:  geometria  pomieszczeń  (kształt,  kubatura,  wymiary,  sposób  rozproszenia 

dźwięku,  rodzaj materiałów  wykończeniowych); czas pogłosu  i możliwości  jego zmiany;  dla 

Sal Koncertowych 

– metoda i jej skuteczność dla zapewnienia wczesnych odbić i wczesnych 

bocznych odbić dźwięku w kierunku widowni; dla Sal Koncertowych – scena i jej otoczenie, 

w  tym  warunki  dla  muzyków  i  dostosowalność  sceny  do  przewidzianych  funkcji;  dla  Sal 

Koncertowych 

–  kształt  widowni,  w  tym  układ  i  rozmieszczenie  miejsc  w  sali  oraz 

maksymalna odległość do sceny. 

Kryteria

mi  drugorzędnymi  były:  rozwiązania  innowacyjne  i  energooszczędne,  w  tym 

obniżające  koszty  eksploatacji  budynku/budynków  oraz  sposób  nawiązania  do  kontekstów 

dalekich i bliskich. 

W  ramach  tych  kryteriów  sąd  konkursowy  miał  zwracać  uwagę  na  racjonalność  przyjętych 

rozwiązań  projektowych  pod  kątem:  kosztów  rozwiązań  technicznych  i  materiałowych 

zarówno dla części realizacyjnej, jak studialnej; kosztów realizacji projektowanych rozwiązań 

innowacyjnych 

i  energooszczędnych;  kosztów  budowy  zarówno  dla  części  realizacyjnej  jak  

i 

studialnej, a także kosztów użytkowania i utrzymania obiektów. 

Jak wyraźnie widać z opisu kryteriów oceny prac – zostały one wskazane i wydzielono z nich 

kryteria pierwszorzędne i drugorzędne, ale nie określono ich wzajemnej wagi ani nawet tego, 

czy 

poszczególne kryteria pierwszorzędne w ogóle są między sobą równorzędne.  

Tym samym można uznać, że ocena sądu była globalna i nie ma tu porównania walorów czy 

wartości prac – w ocenie sądu konkursowego – jakie dawałoby przyznanie konkretnej liczby 

punktów, czy choćby opis oceny według jednej przyjętej listy kontrolnej (check-listy).  

Znajduje to swoje odzwierciedlenie w opisie ocen prac dokonanych przez sąd konkursowy, 

które  celowo  zostały  wcześniej  zacytowane  (pkt  VII  uzasadnienia),  a  które  w  największej 

mierze  charakteryzuje  poetycka  prezentacja,  np.

:  „idea  przestrzenna  opiera  się  tu  na 

choreografii ruchu ludzi przybywających zarówno od strony miasta, jak i wiślanych bulwarów 

(…)  przestrzeń  publiczna  placu  wprowadza  element  miejskiej  elegancji,  tak 

charakterystyczny  dla  krakowskich  miejskich  enklaw 

(…)  pomysł  przenikania  tego  placu  

z częścią parkową, choć park mógłby mieć tu więcej do powiedzenia (…) przestrzeń parku 

niesie  w  sobie  tajemnicę  dawnych  reliktów  (…)  horyzontalna  bryła  nowego  Centrum 

akcentuje obecność tego świadka historii zniżając się w kierunku Caponiery fortu delikatnym, 

ale  znaczącym  obniżeniem  dachu  (…)  romantyzm  miękkich  i  rzeźbiarsko  opracowanych, 

ceramicznych  ścian  i  sklepień  daje  możliwość  odczuwania  kameralności,  a  jednocześnie 

monumentalnej  elegancji,  daje  sposobność  poczucia  łączności  z  przyrodą  w  przestrzeni  

i w połączeniu z miastem, będąc jednocześnie od niego (…) dyskretnie oddzielonym” itd. 

Przy tym znaczącym utrudnieniem w weryfikacji oceny prac jest fakt, że jedynie ocena pod 

względem akustycznym została dokonana w stosunku do wszystkich prac i według jednego 

szablonu:  układ  komunikacyjny,  akustyka  wnętrz,  akustyka  budowlana,  ocena  ogólna  

–  w  skali  do  6  punktów.  Opisowej  ocenie  ogólnej  zostały  poddane tylko  prace  nagrodzone  

i  wyróżnione,  przy  czym  praca  nagrodzona  I  nagrodą  została  opisana  najszerzej,  a  prace 

wyróżnione (w tym praca Odwołującego) jedynie pokrótce. Sąd konkursowy nie zawarł więc 

na  piśmie  analizy  i  krytyki  (w  znaczeniu  „analizy  i  oceny  dobrych  i  złych  stron  z  punktu 

widzenia określonych wartości”) prac konkursowych. 

Dodatkowo, zgodnie z przyjętą w konkursach konwencją dokonywania opisu oceny prac, sąd 

konkursowy  nie 

formułuje  swojej  negatywnej  oceny  prac,  które  nie  zyskały  jego  uznania,  

a,  przyznając  np.  wyróżnienia,  wskazuje,  za  co  praca  została  wyróżniona,  nie  opisując  jej 

wszystkich  wad

,  które  stwierdził  w  trakcie  swoich  czynności.  Przy  czym  określenie  „wada” 

niekoniecznie 

oznacza  tu  „ujemną  cechę  charakteru,  brak  obniżający  wartość,  czy 

nieprawidłowości”,  lecz  rozwiązanie,  które  samo  w  sobie  może  być  prawidłowe  

i uzasadnione, lecz z danych względów nie znalazło uznania w oczach sędziów. 

Znalazło to swój wyraz w trakcie rozprawy, podczas której Zamawiający był w stanie wyliczyć 

konkretne  elementy  rozwiązania,  które  zaważyły  na  ocenie  sądu  konkursowego,  a  nie 

zostały  ujęte  w  ocenie  pisemnej  lub  też  zostały  ujęte  w  sposób  niejasny,  np.  co  sąd 

konkursowy rozumiał pod pojęciem „introwertyczności”.  

Należy  tu  jednak  podkreślić,  że  taki  sposób  opisu  oceny  prac  konkursowych  nie  stanowił 

przedmiotu zarzutów odwołania. 

I  jakkolwiek  do  takiej  konwencji  oceny  prac 

–  z  punktu  widzenia  czy  to  uczestnika,  czy 

instytucji kontrolującej – można mieć zastrzeżenia praktyczne, nie można stwierdzić, że jest 

ona  niezgodna  z  regulaminem  konkursu,  nie  ma  bowiem  postanowienia  regulaminu,  które 

wskazywałoby  na  inny  sposób  dokonywania  oceny.  W  odwołaniu  nie  wskazano  także,  by 

sąd konkursowy pominął któryś z aspektów wyliczonych w punkcie 5.2 regulaminu konkursu, 

ujął  inny  niż  tam  wymieniony,  czy  też  nadał mu  zbyt  niską  lub  wysoką wagę (która, jak  już 

wskazano,  nie  została  określona).  I  choć  obecnie  taki  sposób  oceny  –  czy  też  raczej  brak 

dokładnego opisu oceny – budzi niezadowolenie uczestników, na kwestię tę należało zwrócić 

uwagę w chwili opublikowania regulaminu i ewentualnie zwrócić się do Zamawiającego o jej 

korektę lub skorzystać ze środków ochrony prawnej. 

Przy  takiej  konstrukcji  oceny  prac  konkursowych,  n

awet  gdyby  uznać,  że  jedna  praca 

(Przystępującego SBS) powinna być oceniona niżej niż została oceniona, a druga praca (np. 

Odwołującego) wyżej, nie wiadomo, czy po tej korekcie praca druga byłaby oceniona wyżej 

niż  pierwsza.  Nie  ma  tu  bowiem  między  nimi  matematycznego  (punktowego)  porównania. 

Jedyne  punkty,  jakie  uzyskały  poszczególne  prace,  zostały  przyznane  w  ramach  oceny 

akustycznej.  Przy  czym  należy  zauważyć,  że  nawet  praca,  która  została  uznana  za 

najgorszą  pod  względem  akustycznym  (nr  007),  otrzymała  3  na  6  możliwych  punktów, 

podczas  gdy  praca  najlepsza,  w  której  rozwiązania  akustyczne  określono  jako  wzorcowe, 

uzyskała 5 na 6 punktów.  

Tym  samym  również  dokonana  korekta  oceny  końcowej  w  danym  aspekcie  podnoszonym  

w  zarzutach

,  nie  musiałaby  prowadzić  do  diametralnej  zmiany  „punktacji”,  jaką  uzyskała 

dana praca.  

Jak zapewnia

ł Zamawiający podczas rozprawy, praca nagrodzona I nagrodą została uznana 

przez 

sąd  konkursowy  za  bezsprzecznie  najlepszą  (bez  zdań  odrębnych,  do  których 

członkowie sądu konkursowego byli uprawnieni zgodnie z § 7 ust. 9 „Regulaminu pracy sądu 

konkursowego”) i ich ocena tej pracy jako najlepszej by się nie zmieniła. 

Jak  podnosił  Zamawiający,  ze  względu  na  to,  że  żadna  z  prac  konkursowych  nie  została 

uznana za doskonałą, sąd konkursowy oceniał nie tylko obecny kształt koncepcji, ale także 

potencjał danej pracy i możliwość jej poprawienia i dostosowania do potrzeb Zamawiającego 

i  przyszłych  użytkowników.  W  żadnej  z  prac  sąd  konkursowy  nie  stwierdził  też  wad,  które 

uznałby  za  istotne,  tj.  zawierające  istotną  i  nieusuwalną  niezgodność  z  regulaminem,  które 

by  tę  pracę  dyskwalifikowały  np.  niezgodności  z  MPZP  w  zakresie  maksymalnej 

dopuszczalnej wysokości budynku.  

Jak  wskazał  Zamawiający,  sąd  konkursowy  oceniając  prace,  a  kierownik  zamawiającego, 

zatwie

rdzając  tę  ocenę,  nie  rezygnowali  z  wymagań  zawartych  w  „Wytycznych 

akustycznych”,  lecz  uznali,  że  dojście  do  jak  najlepszego  ich  spełnienia  nastąpi  podczas 

całego procesu projektowania.  

Co do 

samych zgłoszonych w odwołaniu zarzutów Izba przyjęła wyjaśnienia Zamawiającego 

i Przy

stępującego SBS złożone w trakcie postępowania odwoławczego i uznała, że w pracy 

nie  ma  wad,  które  musiałyby  spowodować  jej  diametralnie  odmienną  ocenę,  niż  dokonana 

przez sąd konkursowy. Należy stwierdzić, że większość ze wskazanych przez Odwołującego 

„wad”  (poza  tymi,  które  Zamawiający  uznał  za  brak  wady,  czy  wręcz  zaletę),  czy  to  samej 

pracy,  czy  zastosowanych  rozwiązań,  zgodnie  z  założeniami  Zamawiającego  zostanie 

skorygowana,  uszczegółowiona  lub  dostosowana  do  konkretnie  już  określonych  wymagań 

Zamawiającego  na  etapie  dalszych  prac  –  w  tym  zakresie  Zamawiający  powoływał  się  na 

uwagę  sądu  konkursowego  w  zaleceniach  pokonkursowych  dotyczącą  potrzeby 

uszczegółowienia zagadnienia.  

Nawet jeśli na etapie pracy konkursowej – koncepcji nie przedstawiono wzorcowo wszystkich 

rozwiązań, w ocenie Izby nie jest prawdopodobne, by budynku tego typu nie zaprojektowano 

zgodnie z przepisami prawa 

– czy to jeśli chodzi o kwestie ewakuacji, czy dostępu dla osób 

niepełnosprawnych. 

Jednym z najistotniejszyc

h zarzutów był zarzut dotyczący niezgodności koncepcji pracy 001 

z niedopuszczeniem przez Zamawiającego w odpowiedzi na pytanie nr 29 z 18 października 

2018 r. zabudowy na terenie zabytkowego fortu Luneta Grzegórzecka (zarzut nr 26). 

Pytanie 

nr  29  brzmiało:  Dotyczy  zał.  M8,  M5,  M11,  załącznik  graficzny  do  MPZP  (zał.  M5) 

oraz  załącznik  nr  21  do  opinii  geotechnicznej  (zał.  M11)  przedstawiają  inną  możliwą 

lokalizację  zarysu  fortu.  W  pkt.  3  zał.  M8  zapisana  jest  konieczność  nawiązania  do  zarysu 

zapola fortu. Pr

zesunięcie wynikające z badań jest znaczne i może mieć kluczowy wpływ na 

projekt.  Prosimy  o  jednoznaczne  określenie:  który  obrys  fortu  jest  obowiązujący: 

przedstawiony  w  MPZP,  czy  możliwy  przewidywany  w  badaniach  georadarowych?  Czy

możliwe  jest  projektowanie  na  obrysie  zasięgu  fortu  wykraczającym  poza  granicę  stref 

ochrony konserwatorskiej zaznaczoną w MPZP? 

Odpowiedź:  Zgodnie  z  zapisami  zał.  nr  M8  do  Regulaminu  „...w  załączniku  graficznym  do 

MPZP  przedstawiono  najbardziej  prawdopodobny  zarys  fortu  Luneta  G

rzegórzecka, 

wstępnie rozpoznany na podstawie badań georadarowych. Zgodnie z wytycznymi wydanymi 

przez  Miejskiego  Konserwatora  Zabytków  wymagane  jest  dalsze  rozpoznanie  poprzez 

wykonanie  badań  archeologicznych  i  stosownie  do  uzyskanych  efektów  –  wykonanie 

dokumentacji  archeologicznej.  Zakres  ten  dotyczy  części  terenu,  na  której  możliwe  jest 

wystąpienie  ewentualnych  pozostałości  po  zabudowaniach,  to  jest  partii  murowych  fortu, 

które  mogą  wystąpić  zarówno  w  miejscu  wykazanym  w  MPZP,  jak  w  miejscu  wskazanym  

w 

„Sprawozdaniu  z  badań  georadarowych”,  które  przedstawia  inną  możliwą  lokalizację 

zarysu  fortu  (ww.  dokumenty  stanowią  załącznik  nr  M11  do  Regulaminu  konkursu).  

W  przypadku  stwierdzenia  pozostałości  po  partiach  murowych:  „projekt  architektoniczny 

Centrum 

Muzyki  winien  uwzględniać  konieczność  nawiązania  do  zarysu  zapola  fortu  

w nawierzchni lub na powierzchni budynku lub terenu, przy czym wskazane jest zachowanie 

podziemnych  reliktów  fortu  oraz  ich  uczytelnienie  (....).  Dopuszczalne  jest  również 

wykorzystan

ie reliktów do pełnienia nowych funkcji”. 

Zgodnie z ww. zapisami obrys pozostałości fortu zaznaczony w MPZP, jak również ten, który 

został wskazany z badań georadarowych jest obowiązujący i na tym terenie nie powinno się 

lokalizować  budynku  zgodnie  z  wytycznymi  konserwatora.  Biorąc  powyższe  pod  uwagę 

budynek  powinien  być  zlokalizowany  poza  tym  zarysem,  a  w  przypadku,  jeżeli  w  trakcie 

wykonania  badań  archeologicznych  na  terenie  wskazanym  jw.  natrafi  się  na  pozostałości 

zabudowań po dawnym forcie, tj. partii murowych, będzie należało je uczytelnić, a także do 

nich nawiązać zgodnie z wytycznymi konserwatora. 

Analizując  powyższe  pytanie  i  odpowiedź  należy  stwierdzić,  że  nie  do  końca  jest 

jednoznaczne,  co Zamawiający  konkretnie odpowiedział.  Jakkolwiek  pierwotnie nasuwa się 

stwierdzenie

,  że  według  Zamawiającego  „na  tym  terenie  nie  powinno  się  lokalizować 

budynku

”, jak zrozumiał to Odwołujący, to jednak, rzeczywiście – jak wyjaśnił Zamawiający 

podczas  rozprawy 

–  jednocześnie  dodał  sformułowanie  „zgodnie  z  wytycznymi 

konserwatora”,  który  takiego  zakazu  nie  zawarł.  Z  drugiej  strony,  jak  podkreślał 

Zamawiający,  każdy  z  uczestników  konkursu  inaczej  zrozumiał  odpowiedź  i  w  inny  sposób 

odniósł  się  do  kwestii  pozostałości  po  forcie,  przy  tym  Zamawiający  nie  dokonał  formalnej 

zmiany  regulaminu  konkursu,  w  którym  szereg  dokumentów  (MPZP,  wytyczne 

konserwatorskie)  wskazywał,  że  taka  zabudowa  jest  możliwa  –  a  tak  istotna  kwestia 

wymagałaby jasnego określenia.  

Strona zamawiająca podniosła też, że możliwe jest przesunięcie samego budynku w terenie, 

czy też korekta przebiegu jego ściany bez uszczerbku dla samej koncepcji bryły budynku. Po 

trzecie, jak już wskazano, nie przewidziano sankcji dyskwalifikacji pracy.  

Tym  samym  Izba  uznała,  że  jest  to  zagadnienie  do  ustalenia  na  etapie  uszczegółowiania 

koncepcji, kiedy będzie należało wybrać konkretne rozwiązanie. 

Co  do  kwestii  niezgodności  koncepcji  Przystępującego  SBS  z  miejscowym  planem 

zagospodarowania  przestrzennego  w  zakresie  drzewa,  które  znajduje  się  w  obrysie 

przyszłego budynku, Izba stwierdziła, że nie została ona objęta zakresem odwołania (została 

podniesiona w przystąpieniu WXCA Sp. z o.o.), zatem, zgodnie z dyspozycją art. 192 ust. 7 

ustawy Prawo zamówień publicznych, Izba nie może orzekać co do tego zarzutu. Może więc 

jed

ynie  stwierdzić,  że  w  gestii  Zamawiającego  podczas  przyszłego  szczegółowego 

opracowania  pracy  konkursowej  leży  ustalenie  i  sprawdzenie,  czy  rozwiązanie 

zaproponowane  przez  Przystępującego  SBS  (przesadzenie)  jest  zgodne  z  przepisami, 

realne i bez szkody dla rzeczonego drzewa. 

Co  do  kwestii  zmiany  wysokości  budynku  pracy  001  (zarzut  43.)  Izba  stwierdziła,  że  –  jak 

wynika z wyjaśnień Zamawiającego i Przystępującego SBS  – po pierwsze dokonanie takiej 

zmiany  nie  jest  przesądzone,  jest  to  tylko  założenie  pewnej  możliwości.  Po  drugie, 

wizualizacje wskazują,  że choć  przy  potencjalnej  zmianie zmieni  się  wysokość  budynku, to 

sama  koncepcja  bryły  pozostanie  taka  sama.  Po  trzecie  zaś  –  co  do  równej  oceny  prac 

uczestników  konkursu  –  choć  sąd  konkursowy  rozmiar  budynku  uznał  za  jego  zaletę,  na 

którą  wskazał  w  ocenie  pracy,  to  zmiana  tej  wysokości  nie  zmieniłaby  samej  oceny 

dokonanej przez sąd konkursowy i praca ta wciąż otrzymałaby I nagrodę. Poza tym z samej 

oceny wynika, że wysokość budynku nie została uznana za zaletę wyłącznie ze względu na 

utrzymanie  widoczności  na  rzekę  z  sąsiednich  budynków  (zresztą  kwestionowanej  ze 

względu  na  wysokość  okolicznych  drzew),  ale  przede  wszystkim  ze  względu  na 

„zmniejszenie ewentualnej uciążliwości budynku dla sąsiedniej zabudowy mieszkaniowej, nie 

generując  ruchu  wzdłuż  całej  północnej  elewacji,  a  koncentrując  go  przy  planowanym 

rondzie”, czemu pewne podniesienie budynku wydaje się nie szkodzić.   

Co  do  oceny  pracy  konkursowej  Odwołującego  przez  sąd  konkursowy,  to,  jak  wskazał 

Zamawia

jący,  kwestionowane  uwagi  nie  stanowią  wskazania  na  niezgodność  tej  pracy  

z regulaminem konkursu, „Wytycznymi akustycznymi” czy „wady” tej pracy, a jedynie ogólne 

refleksje sądu konkursowego świadczące o tym, że w opinii członków sądu inne rozwiązania 

bar

dziej odpowiadały oczekiwaniom. Z drugiej strony sąd docenił też pewne rozwiązania, jak 

rozwiązania funkcjonalne, na co wskazał w ocenie.  

Podczas rozprawy Zamawiający jednak podtrzymał ocenę ogólną obu prac.  

Zamawiający  wyjaśnił  też,  co  rozumiał  pod  pojęciem  „introwertyczności”  (w  szczególności 

brak  usytuowania  fasady  budynku  i  wejścia  głównego  od  strony  parku),  „formalnego 

podobieństwa  do  wystroju  NOSPR”  i  z  jakich  powodów  inaczej  ocenił  taras  restauracji  

w pracy Odwołującego i pracy 005 oraz inne podnoszone przez Odwołującego kwestie.  

W  opinii  Izby  taki 

zakres  oceny  mieści  się  w  swobodzie  oceny  sądu  konkursowego  oraz 

kryteriach  oceny  prac konkursowych  zawartych  w  punkcie  5.2  Regulaminu. 

Zauważyć tylko 

można,  iż  ocena  ta  mogłaby  nie  wzbudzić  takiego  sprzeciwu  Odwołującego,  gdyby  została 

bardziej szczegółowo i jasno przedstawiona, tj. gdyby sąd konkursowy wyjaśnił już w samej 

ocenie, co rozumiał pod użytymi pojęciami i jaki był skutek danej oceny. 

Również  zakres  zaleceń  sądu  konkursowego  dla  pracy  nagrodzonej  I  nagrodą  nie  jest 

niezgodny  z  postanowieniami  regulaminu  konkursu.  Po  pierwsze  w  regulaminie  tym  takie 

zalecenia  dla  pracy  nagrodzonej  I  i  II  nagrodą  przewidziano  (pkt  5.1.2.5).  Po  drugie,  nie 

określono dopuszczalnych granic tych zaleceń. Po trzecie – po zapoznaniu się z treścią tych 

zaleceń (celowo zostały zacytowane w punkcie VII uzasadnienia) należy uznać, że pomimo 

ich  znacznej  objętości,  większość  z  nich  odnosi  się  do  kwestii,  które  musiałyby  być 

rozważone,  uzgodnione  z  Zamawiającym,  czy  opracowane  na  etapie  uszczegółowiania 

koncepcji czy też tworzenia projektu, niezależnie od tego, czy zostałyby ujęte w wytycznych, 

czy też nie. Niekoniecznie odnoszą się też do „wad” tych prac, lecz wskazują na kierunki ich 

ulepszenia. 

Powtarzają się też w stosunku do obu nagrodzonych prac. Sam też Zamawiający 

podczas  rozprawy  określił  tak  szeroki  zakres  zaleceń  jako  przejaw  nie  braków  prac 

konkursowych

, lecz zaangażowania sądu konkursowego w swoją rolę. 

Nieistotne jest, w jakim zakresie takie zalecenia są formułowane w innych konkursach, gdyż 

Izba  nie  ocenia  przebiegu  innych  konkursów  ani  idei  konkursu  co  do  zasady,  lecz  ten 

konkretny konkurs

. Niewątpliwie zakres zaleceń każdorazowo może zależeć od postanowień 

regulaminu  konkursu.  W  niniejszym  konkursie 

Zamawiający  przewidział  (być  może  

w  rezultacie 

nawet  dość  szeroką)  ingerencję  własną  w  przyszły  projekt  –  nie tylko poprzez 

zalecenia sądu konkursowego, ale też zalecenia zamawiającego i udział w pracach zespołu 

projektowego własnych ekspertów ds. akustyki.  

Tym  s

amym  zgłaszanie  uwag  dotyczących  kierunków  zmian  w  pracach  konkursowych  nie 

jest  niezgodne  z  postanowieniami  regulaminu  konkursu. 

A  skoro  uwagi  takie  mogą  być 

zgłaszane, to jako logiczną konsekwencję należy przyjąć, że również skutki, które te uwagi 

wywrą – w postaci ewentualnej zmiany pewnych założeń koncepcji, czy nadania im kierunku 

można przyjąć, że Zamawiający i jego eksperci będą zgłaszać uwagi o wyższej randze niż 

„nieistotne”) – zostały dopuszczone Regulaminem. 

Podnoszona  przez  Odwołującego  kwestia  dokumentowania  przebiegu  prac  sądu 

konkursowego  i  opisu  oceny  prac 

jest  zagadnieniem  odrębnym  i  nie  była  przedmiotem 

samodzielnego  zarzutu  odwołania.  I  choć  z  punktu  widzenia  uczestników  konkursu, 

postępowania odwoławczego, czy kontrolnego, bardziej dokładne utrwalenie czynności sądu 

i  podstaw  dokonanej  oceny  prac  niewątpliwe  byłoby  przydatne  i  bardziej  komfortowe,  dla 

prac samego 

sądu konkursowego dokumentowanie takie nie miało szczególnego znaczenia, 

ponieważ  członkowie  sądu  uczestniczyli  w  tych  czynnościach  i  wiedzieli,  w  jaki  sposób 

zostały  dokonane.  Przy  tym  brak  szczegółowej  dokumentacji  wszystkich  czynności  sam  

w sobie ni

e ma wpływu na wynik konkursu.  

W związku z powyższym Izba orzekła jak w sentencji oddalając odwołanie. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy 

Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania, zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 

, § 3 pkt 1 lit. a i pkt 2 lit. b oraz § 5 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 

dnia 15 marca 2010 r. 

w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz 

rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t.j. Dz. U. z 2018 

r., poz. 972)

, uwzględniając wpis w wysokości 15.000 złotych i wynagrodzenie pełnomocnika 

w wysokości 3.600 złotych. 

Przewodniczący:      ……………………..… 

Członkowie:   

……………………..… 

……………………..…