KIO 2613/18 WYROK dnia 14 stycznia 2019 r.

Stan prawny na dzień: 26.02.2019

WYROK 

z dnia 14 stycznia 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący:      Beata Konik 

Protokolant:            

Adam Skowroński 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 stycznia 2019 

r. w Warszawie odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Kra

jowej Izby  Odwoławczej  w  dniu  21  grudnia  2018 r.  przez  wykonawcę  A.  P. 

prowadzącą  działalność  gospodarczą  pod  firmą  F.H.U  Tęcza  Bis  z  siedzibą  w 

Katowicach

,  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego  45  Wojskowy  Oddział 

Gospodarczy 

w  Wędrzynie,  przy  udziale  wykonawcy  Zakładu  Sprzątania  Wnętrz  J.  J. 

„MOP  83”  Spółki  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą w  Gronowie  Górnym

zgłaszającego  swoje  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

Zamawiającego, 

orzeka: 

1.  Oddala 

odwołanie. 

Kosztami  postępowania  odwoławczego  obciąża  odwołującego  A.  P.  prowadzącą 

działalność gospodarczą pod firmą F.H.U Tęcza Bis z siedzibą w Katowicach, i: 

Zalicza 

w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15.000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych,  zero  groszy)  uiszczoną  przez  odwołującego 

tytułem wpisu od odwołania; 


Z

asądza od odwołującego A. P. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą 

F.H.U Tęcza Bis z siedzibą w Katowicach, na rzecz Zamawiającego kwotę 864 zł 

00 gr 

(słownie: osiemset sześćdziesiąt cztery złotych, zero groszy) tytułem zwrotu 

kosztów dojazdu. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r. 

–  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2017, poz.1579 ze zm.) na niniejszy wyrok 

– w terminie 7 dni od dnia 

jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim. 

Przewodniczący:      ……………………..… 

UZASADNIENIE 


Zamawiający,  45  Wojskowy  Oddział  Gospodarczy  w  Wędrzynie,  prowadzi  w  trybie 

przetargu  nieograniczonego  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  na 

„Świadczenie  usługi  utrzymania  porządku  powierzchni  wewnętrznych  i  zewnętrznych  w 

obiektach  i  kompleksach  administrow

anych  przez  45  WOG  obsługiwanych  przez  Sekcje 

Obsługi  Infrastruktury  w  m.  Wędrzyn,  Międzyrzecz,  Skwierzyna”  (znak.:  70/2018/INFRA). 

Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z 

dnia 16 

października 2018 r., pod numerem 2018/S 199-453231. 

W dniu 21 grudnia 2018 r. wykonawca A. P. 

prowadząca działalność gospodarczą pod 

firmą F.H.U. Tęcza Bis z siedzibą w Katowicach wniósł do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

odwołanie od niezgodnych z przepisami ustawy Pzp czynności Zamawiającego  polegającej 

na  wykluczeniu  odwołującego  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  i  odrzuceniu  jego 

oferty, 

zarzucając Zamawiającemu naruszenie niżej wskazanych przepisów ustawy Pzp: 

1)  art.  24  ust.  5  pkt  2)  ustawy  Pzp,  poprzez  niezgodne  z  prawem  wykluczenie 

Odwołującego z postępowania, 

art. 89 ust. 1 ustawy, poprzez bezpodstawne odrzucenie oferty Odwołującego, 

3)  art.  7  ust.  1  ustawy  - 

poprzez  prowadzenie  postępowania  z  naruszeniem  zasad 

uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców; 

Wobec  powyższego  Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  oraz  nakazanie 

Zamawiającemu: 

unieważnienia  czynności  wykluczenia  wykonawcy  z  postępowania,  oraz  odrzucenia  jego 

oferty,  

dokonanie  powtórnej  oceny  złożonych  przez  Odwołującego  dokumentów,  które  w 

sposób  niebudzący  wątpliwości  potwierdzają  iż  Odwołujący  podjął  środki  które  są 

wystarczające do wykazania jego rzetelności, 

przywrócenie Odwołującego do postępowania. 

Odwołujący  wskazał,  że  zaskarżone  czynności  Zamawiającego  naruszają  interes 

Odwołującego  w  uzyskaniu  zamówienia  bowiem  jest  uczestnikiem  przedmiotowego 

postępowania i  w  wyniku czynności  Zamawiającego  traci  możliwość uznania jego  oferty  za 

ofertę najkorzystniejszą. 

W uzasadnieniu odwołania Odwołujący wskazał, co następuje. 

Zgodnie z postanowieniami Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (Rozdział VI 

pkt  3.3.),  Zamawiający  wskazał  iż  wykluczy  z  postępowania  Wykonawcę  ,  któty  w  sposób 

zawiniony  poważnie  naruszył  obowiązki  zawodowe,  co  podważa  jego  uczciwość,  w 


szczególności gdy Wykonawca w wyniku zamierzonego działania lub rażącego niedbalstwa 

nie wykonał lub nienależycie wykonał zamówienia, co Zamawiający jest w stanie wykazać za 

pomocą stosownych środków dowodowych. 

Odwołujący  powołał  się  na  stanowisko  Sądu  Okręgowego  w  Krakowie  wyrażone  w 

wyroku z dnia z dnia 23 czerwca 2017 r., sygn. XII Ga 219/17. 

Odwołujący  wskazał  następnie,  że  Zamawiający  działając  na  podstawie  ww. 

postanowienia SIWZ

, przesłał do Odwołującego informację o wykluczeniu go z postępowania 

oraz o odrzuceniu jego oferty. 

Odwołujący  wskazał  ponadto,  że  celem  art.  24  ust.  8  ustawy  Pzp  jest  umożliwienie 

wykonawcom,  którzy  na  dzień  składania  ofert  podlegaliby  wykluczeniu  z  postępowania  o 

udzielenie zamówienia na podstawie wskazanych przepisów, złożenie oferty i opisanie w niej 

zaistniałej sytuacji, przedstawienie stosownych wyjaśnień oraz dowodów na ich poparcie, żeby 

wykazać, że pomimo okoliczności wyłączających, poczynione przez nich działania i podjęte 

środki  są  wystarczające  do  wykazania  ich  rzetelności  oraz  zapobieżeniu  dalszym 

nieprawidłowym  działaniom.  Odwołujący  wskazał  też,  że  powyższy  przepis,  stanowi 

transpozycję art. 57 ust. 6 Dyrektywy 2014/24/UE. 

Następnie  Odwołujący  wyjaśnił,  że  działając  na  podstawie  powyższych  przepisów, 

załączył  do  oferty  plan  naprawczy,  który  stanowi  dowód,  że  podjął  (i  co  ważne,  nadal 

podejmuje) środki w celu zapobiegania wystąpieniu nieprawidłowych postępowań. Odwołujący 

przywołał stanowisko wyrażone w wyroku Izby z 8 grudnia 2017 r. KIO 2443/17, KIO 2254/17). 

Ponadto  Odwołujący  wyjaśnił,  że  procedura  samooczyszczenia  daje  możliwość  wykazania 

przez wykonaw

cę, w toczącym się postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, swojej 

rzetelności  pomimo  zaistnienia  wobec  niego  wymienionych  podstaw  wykluczenia.  Środki 

dowodowe,  co Odwołujący  podkreślił,  zostały  wskazane  w  sposób  przykładowy,  przy  czym 

ocena, 

czy  podjęte  przez  wykonawcę  działania  można  w  konkretnych  okolicznościach,  z 

uwzględnieniem  zaistniałej  przesłanki  wykluczenia,  uznać  za  wystarczające  do  wykazania 

rzetelności  danego  wykonawcy  należy  do  zamawiającego,  zgodnie  z  art.  24  ust  9  ustawy. 

Dlatego  to  od  Odwołującego  zależało  jakie  środki  uznał  za  najbardziej  stosowne  aby 

przed

łożyć w przedmiotowej sytuacji. Odwołujący wskazał, że przedstawił plan naprawczy z 

którego wynika: 

  do kogo jest skierowany 

(…), 

  co jest jego celem 

(…), 

ocena przyczyn poniesionych przez Odwołującego strat w latach 2013 – 2016, 

  analiza mocny

ch i słabych stron Odwołującego, 

ocena samego Odwołującego, 

zakładany plan finansowy (z podziałem na lata: 2016, 2017, 2018), 


strategię Odwołującego i jego efekty oraz co najważniejsze 

harmonogram  działań  naprawczych  (ze  wskazaniem  przewidzianych  działań 

naprawczych,  okresu  wprowadzenia  oraz  przypisania  podmiotu  odpowiedzialnego  - 

np. właściciela, dyrektora operacyjnego, itd.). 

W związku z  powyższym, Odwołujący nie zgodził się z twierdzeniem Zamawiającego 

zamieszczonym w informacji o wykluczeniu Odwołującego i odrzuceniu jego oferty, zgodnie z 

którym: „w wyżej wskazanym dokumencie Wykonawca w żaden sposób nie wskazał podjętych 

środków, które mogłyby być uznane przez Zamawiającego za wystarczające , że wskazane w 

przesłankach wykluczenia czyny oraz działania Wykonawcy z dużym prawdopodobieństwem 

nie będą miały miejsca w przyszłości. W ocenie Zamawiającego Wykonawca załączył do oferty 

dokument,  k

tóry  nie  potwierdza  przeprowadzenia  żadnych  procedur  naprawczych  przez 

Wykonawcę, a który spełniałby przesłanki wskazane w art. 24 ust. 8 ustawy. ” 

Następnie Odwołujący wyjaśnił, że w przedstawionym harmonogramie wskazał jakie 

czynności  nie  tylko  ma  zamiar  podejmować,  ale  też  jakie  podjął.  W  przedmiotowym 

postępowaniu,  oferty  składane  były  w  czwartym  kwartale  b.r.  Analizując  harmonogram  w 

przedstawionym  planie  naprawczym,  należy  wskazać  iż  ponad  30  działań  zostało  już 

wprowad

zonych  (Odwołujący  po  to  składa  plan  naprawczy,  aby  wykazać  przecież  co  już 

dokonał, oraz co planuje dokonać). Wymienione działania naprawcze w ocenie Odwołującego 

bez  żadnych  wątpliwości  pokazują,  iż  powzięte  zostały  niezbędne  i  realne  działania  lub 

zaniechania, które w przyszłości pozwolą mu uniknąć podobnych naruszeń. Odwołujący nie 

zgodzi

ł się z twierdzeniem Zamawiającego, jakoby „dokument ten jest datowany na „grudzień 

2016”,  z  czego  wynika,  iż  został  sporządzony  przed  wystąpieniem  wskazanych  wyżej 

przesłanek  do  stwierdzenia  wykluczenia  Wykonawcy”.  Odwołujący  wskazał,  że  plan 

naprawczy nie jest dokumentem, 

który powstaje na życzenie Zamawiającego, a zakłada on 

plan na wiele lat (W przedmiotowej sytuacji plan obejmuje lata 2016 - 

2019). Może się więc 

zdarzyć że plan naprawczy zostanie przygotowany - i wejdzie w życie - przed wystąpieniem 

przesłanek, które stwierdzają wykluczenie Wykonawcy z postępowania. Oceniany jest jednak 

na dzień jego złożenia. 

Odwołujący przywołał stanowisko Izby wyrażone w wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z 

dnia 2018-04- 09, KIO 531/18.  

Następnie  na  str.  7  i  8  odwołania  Odwołujący  wskazał  jakie  „przykładowe  działania 

naprawcze”  podjął  w  związku  z  przypisanymi  mu  przez  Zamawiającego  w  informacji  o 

wykluczeniu go z postępowania i odrzuceniu jego oferty z dnia 14 grudnia 2018 r.  


Odwołujący wskazał ponadto, że podstawa prawna, na którą powołuje się Zamawiający 

- tj. art. 24 ust. 5 pkt 2 ustawy - 

czyli poważne naruszenie obowiązków zawodowych, oznacza 

iż zastosowanie sankcji wykluczenia z postępowania nie uzasadnia stwierdzenie popełnienia 

przez wykonawcę drobnych uchybień, świadczących o niskim kompetencjach zawodowych. 

Instytucja unormowana w art. 24 ust. 5 pkt 2 ustawy nie stanowi narzędzia do wykluczania 

wykonawców  tylko  z  tego  powodu,  że  mają  oni  zbyt  niskie  kompetencje  zawodowe  do 

wykonania danego zamówienia (temu celowi służy określanie przez zamawiających warunków 

udziału w postępowaniu). Naruszenie obowiązków zawodowych ma być poważne i zawinione, 

a  także  -  na  co  wskazuje  regulacja  art.  24  ust.  5  pkt  2  ustawy,  ma  to  być  tego  rodzaju 

naruszenie,  które  podważa  uczciwość  wykonawcy.  Istotą  i  celem  omawianej  regulacji  jest 

zatem umożliwienie zamawiającym wykluczenie z postępowania wykonawców, którzy swoim 

wcześniejszym postępowaniem nie dają gwarancji uczciwego i rzetelnego zachowania przy 

realizacji  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego.  Żaden  ze  wskazanych  przez 

Zamawiającego przykładów naruszenia — kary umowne z powodu braku środków czystości, 

itd. 

— nie stanowi o poważnym naruszeniu obowiązków zawodowych. 

Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  żadna  z  czynności,  które  podnosi  Zamawiający  w 

uzasadnieniu  wykluczenia  Odwołującego  z  postępowania  oraz  odrzucenia  jego  oferty,  nie 

spowodowała,  że  Zamawiający  umowę  Odwołującemu  wypowiedział.  Jeżeli  więc  tego  nie 

zrobił,  a  umowa  wykonywana  jest  nadal  w  sposób  ciągły,  nie  sposób  potwierdzić  jakoby 

czynności  Odwołującego  podważały  jego  uczciwość.  Gdyby  tak  było,  to  już  po  zaistnieniu 

jakiegokolwiek zarzutu na który powołuje Zamawiający - bądź na podstawie ich wszystkich - 

odstąpił by on od umowy z przyczyn leżących po stronie Odwołującego. 

Trudno  wiec  zrozumieć  działanie  Zamawiającego,  który  z  jednej  strony  wyklucza 

wykonawcę z postępowania na podstawie art. 24 ust. 5 pkt 2, podnosząc zarzuty co do umowy, 

którą Odwołujący cały czas wykonuje, a Zamawiający widać nie ma ani zamiaru ani ochoty jej 

rozwiązać.  Nie  można  więc  mówić  że  została  ziszczona  przesłanka,  która  uzasadniałaby 

wykluczenie Odwołującego z postępowania. 

Postępowanie Zamawiającego stanowi rażące naruszenie zasad uczciwej konkurencji 

w postaci zasady równego traktowania wykonawców. 

Odwołujący  wskazał,  że Zamawiający  może  wykluczyć  wykonawcę tylko wtedy,  gdy 

albo wykonawca nie powziął żadnych środków mających na celu jego samooczyszczenie, albo 

podjął środki nieodpowiednie. W ocenie Odwołującego, w przedmiotowej sytuacji nie można 

zgodzić się z twierdzeniem jakoby Odwołujący nie podjął żadnych środków lub aby podjęte 

przez nie

go środki były nieodpowiednie. Odwołujący wskazał, że istotą samooczyszczania jest 

dopuszczenie wykonawcy, który powinien zostać wykluczony z postępowania, na podstawie 

podj

ętych  przez  niego  niezbędnych  środków  mających  na  celu  zapewnienie,  że 

nieprawidłowości z przeszłości nie będą się powtarzać. Ustawodawca nie przedstawia, jakie 


środki  naprawcze  powinien  podjąć  wykonawca,  aby  zamawiający  uznał,  że  środki  te  są 

odpowiednie. Nie ulega wątpliwości, że każda sprawa musi być rozpatrywana indywidulanie, 

w zależności od rodzaju naruszenia. Ustawa stanowi jedynie, że może to być podjęcie przez 

wykonawcę konkretnych środków technicznych, organizacyjnych i kadrowych, odpowiednich 

dla  zapobiegania  dalszym  przestępstwom  lub  przestępstwom  skarbowym,  lub 

nieprawidłowemu postępowaniu wykonawcy. 

Jeżeli  więc instytucja self-cleaningu służy temu, że nawet w przypadku stwierdzenia 

określonych naruszeń zamawiający nie będzie uprawniony do wykluczenia wykonawcy, jeżeli 

ten  ostatni  udowodni,  iż  podjął  środki  zaradcze  w  celu  wyeliminowania  powstania  takich 

naruszeń w przyszłości, jak też w celu naprawienia szkody, to jeżeli Odwołujący przedstawił 

dowody potwierdzające że podjął środki zaradcze, Zamawiający nie miał prawa wykluczać go 

z postępowania i odrzucać jego oferty. 

Odwołujący następnie wskazał na stanowisko wyrażone w wyroku z 23 czerwca 2017 

r. XII Ga 219/17 przez S

ąd Okręgowy w Krakowie. 

Odwołujący  wskazał  też,  że  jest  wykonawcą  o  ugruntowanej  pozycji  na  rynku  i  w 

związku  z  faktem,  iż  plan  naprawczy  działa  z  powodzeniem,  nie  ma  obaw,  o  zaoferowaną 

jakość usług, które w pełni odpowiadały będą wymaganiom Zamawiającego. 

W dniu 27 grudnia 2018 r. wyk

onawca Zakład Sprzątania Wnętrz J. J. „MOP 83” Spółka 

z  ograniczona  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Gronowie  Górnym  zgłosił  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego.  

Pismem  z  dnia  8  stycznia  2019 

r.  Zamawiający  wniósł  odpowiedź  na  odwołanie, 

domagając się oddalenia odwołania w całości.  

Przystępujący  złożył  pismo  procesowe  z  dnia  8  stycznia  2019  r.  domagając  się 

oddalenia odwołania w całości.   

Krajowa  Izba  Odwoławcza,  rozpoznając  na  rozprawie  złożone  odwołanie  

i  uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  stanowiska  stron złożone  na  piśmie  i  podane  do  protokołu 

rozprawy, a także złożone dowody, ustaliła, co następuje.  

W  pierwszej  kolejności  Izba  ustaliła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek 

ustawowych skutkujących odrzuceniem odwołania, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy Pzp.  


Odwołujący  ma  interes  we  wniesieniu  odwołania,  o  którym  mowa  w  art.  179  ust.  1 

ustawy  Pzp.  Odwołujący  jest  podmiotem  zainteresowanym  o  ubieganie  się  o  udzielenie 

przedmiotowego zamówienia publicznego.  

Izba stwierdziła skuteczność zgłoszonego przez wykonawcę Zakład Sprzątania Wnętrz 

J.  J. 

„MOP  83”  Spółka  z  ograniczona  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Gronowie  Górnym 

zgłosił przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego.  

Izba oddaliła w tym zakresie zgłoszona przez Odwołującego opozycję. W tym miejscu 

wyjaśnić należy, że przy procedurze, o której mowa w art. 24aa ustawy Pzp, badając kwestię 

interesu prawnego we wniesieniu odwołania, należy pamiętać, że interes ten rozumiany jest 

szerzej. Co do zasady, stosując procedurę, o której mowa w art. 24 aa ustawy Pzp, ocena czy 

w

ykonawca spełnia  warunki  udziału w  postępowaniu oraz  nie podlega wykluczeniu nie jest 

dokonywana wobec wszystkich wykonawców jednocześnie. Zatem istotą tej procedury jest to, 

że  w  pierwszej  kolejności  Zamawiający  dokonuje  oceny  złożonych  ofert,  natomiast  kwestia 

spełniania warunków udziału w postępowaniu i podstaw wykluczenia badana jest wobec tego 

wykonawcy, którego oferta we wstępnym rankingu uzyskała największą ilość punktów. 

Izba ustaliła następujący stan faktyczny.  

Zgodnie  z  rozdziałem  II pkt  6 SIWZ przedmiotowe postępowanie jest  prowadzone z 

zastosowaniem  procedury,  o  której  mowa  w  treści  przepisu  art.  24  aa  ustawy  Pzp. 

Przedmiotowe  zamówienie  zostało  podzielone  na  3  części,  Część  I  dotyczy  obiektów  i 

kompleksów obsługiwanych przez SOI Wędrzyn. Jak wynika z treści rozdziału VI, pkt 3), ppkt 

3.3 SIWZ, Zamawiający przewidział, że wykluczy z postępowania wykonawcę, wobec którego 

zaszły podstawy wykluczenia, o których mowa w treści art. 24 ust. 5 pkt 2 ustawy Pzp.  

Jak  wynika  z  dokumentacji  postępowania  przekazanej  przez  Zamawiającego,  w 

przedmiotowym  postępowaniu,  w  zakresie  Części  I  złożono  3  oferty,  w  tym  ofertę  złożył 

Odwołujący.  Odwołujący  składając  oświadczenie  na  formularzu  JEDZ  oświadczył,  że  nie 

zaszła  wobec  niego  żadna  z  podstaw  wykluczenia,  o  których  mowa  w  pkt  C  oraz  D  tego 

formularza.  

Wraz  z  ofertą  Odwołujący  przedstawił  Zamawiającemu  „Plan  Naprawczy”  z  grudnia 

2016 roku.  

Pismem  z  dnia  14  grudnia  2018  r.  nr  652/ZP/18,  Zamawiający  poinformował 

Odwołującego o wykluczeniu do z przedmiotowego postepowania na podstawie art. 24 ust. 5 

pkt 2 ustawy Pzp oraz odrzuceniu jego oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp.  

uzasadnieniu powyższej decyzji, Zamawiający wskazał, że w dniu 8 maja 2017 roku 

zawarł z Odwołującym umowę nr 89/2017, na podstawie której Odwołujący zobowiązał się do 

świadczenia usług utrzymania porządku powierzchni wewnętrznych i zewnętrznych na terenie 


obiektów  administrowanych  przez  45  WOG  obsługiwanych  przez  SOI  w  m.  Wędrzyn. 

Następnie  Zamawiający  wskazał,  że  w  trakcie  realizacji  ww.  umowy  wykonawca  w  sposób 

zawiniony, poważnie naruszył obwiązki zawodowe, co podważa jego uczciwość. Zamawiający 

wskazał  4 okoliczności faktyczne: 

Próbę naruszenia systemu ochrony kompleksu nr 2817. 

Jak  uzasadnił  Zamawiający  –  w  dniu  24  czerwca  2017  r.    pracownik  Odwołującego 

próbował  wejść  na  teren  ww.  kompleksu  posługując  się  nie  swoimi  dokumentami 

uprawniającymi do wejścia na teren kompleksu (przepustki osobowej), a w dniu 26 czerwca 

2017  r.  Dyrektor  Operacyjny  (będący  przedstawicielem  Odwołującego  odpowiedzialnym  za 

realizację umowy) próbował wwieźć na teren kompleksu 2817 w Wędrzynie pracownika nie 

posiadającego  dokumentu  uprawniającego  do  wejścia  na  teren  kompleksu  (przepustki 

osobowej).  

Zgodnie  obowiązującymi  przepisami  prawa  oraz  rozkazem  przepustowym 

obowiązującym w 45 WOG na teren kompleksu nr 2817 wejść lub wjechać mogą jedynie osoby 

posiadające stosowne uprawnienia (przepustki osobowe/samochodowe). 

Kompleks  wojskowy  nr  2817  należy  do  obiektów  szczególnie  ważnych  dla 

bezpieczeństwa  i  obronności  państwa.  Wszystkie  osoby  wchodzące  na  teren  kompleksu 

powinny  posiadać  uprawnienia  w  postaci  przepustek  osobowych  /samochodowych 

zezwalających na przebywanie na tym terenie. Wszystkie osoby ubiegające się o uprawnienia 

do wejścia na teren kompleksów wojskowych przechodzą stosowne przeszkolenie zgodnie z 

ustawą  z  dnia  5  sierpnia  201  Or.  (tj.  Dz.  U.  z  2018r.,  poz.  412)  prowadzone  przez 

Pełnomocnika Ochrony Informacji Niejawnych. 

§14 Umowy zawartej z Wykonawcą, obejmuje stosowne regulacje dotyczące ochrony 

informacji niejawnych, w tym sposobu uzyskania przepustek osobowych/samochodowych dla 

osób uczestniczących w realizacji przedmiotu Umowy. Ponadto 6 ust. 2 lit. n oraz ust. 3 Umowy 

reguluje obowiązki Wykonawcy w tym zakresie. 

Próba wejścia osoby nieuprawnionej na teren chroniony objęty obowiązkową ochroną 

(kompleksu  nr  2817),  a  także  zamierzone  działanie  dyrektora  operacyjnego  polegające  na 

próbie wwiezienia pracownika Wykonawcy bez stosownych dokumentów uprawniających do 

wejścia/wjazdu  na  teren  kompleksu  2817,  stanowi  zawinione,  poważne  naruszenie 

obowiązków zawodowych, co podważa jego uczciwość w związku z realizacją zamówienia. 

Należy  podkreślić,  iż  wyżej  wskazane  działanie  Wykonawcy  było  zamierzone,  naruszające 

postanowienia Umowy, co świadczy o nienależytym wykonaniu zamówienia. 


Poświadczanie nieprawdziwych informacji zawartych w liście osób uczestniczących w 

realizacji 

zamówienia  oraz  odmowa  nie  przedłożenie  kopii  umów  z  pracownikami 

Wykonawcy. 

Zamawiający  wskazał,  że  Odwołujący  na  podstawie  Umowy  zobowiązany  jest  do 

zatrudnienia  minimalnej  ilości  personelu  wykonującego  usługę.  Zamawiający  stwierdził 

podczas kontroli wy

konywania Umowy, iż Wykonawca wskazał na liście osób uczestniczących 

w realizacji zamówienia z dnia 10.08.2017r., osobę, z którą Wykonawca w dniu 31 lipca 2017 

r. rozwiązał za porozumieniem stron umowę o pracę. Ponadto Wykonawca wykazał w dniach 

od  24.08  d

o  9.11.2017r  na  listach  osób  uczestniczących  w  realizacji  zamówienia  tą  samą 

osobę, podczas gdy faktycznie nie świadczyła ona usługi. Ponadto nie przedłożył aktualnej 

umowy  z  tą  osobą  pomimo,  iż  Zamawiający  zażądał  od  niego,  zgodnie z  zawartą  Umową, 

okazania  kopii  umowy. 

Wobec  powyższego  niemożliwym  było,  by  osoba  ta realizowała  we 

wskazanych  przez  Wykonawcę  dniach  przedmiot  zamówienia.  Zamawiający  podkreślił,  iż 

wyżej wskazane działanie Wykonawcy było zamierzone, naruszające postanowienia Umowy, 

co świadczy o nienależytym wykonaniu zamówienia. 

Przebywanie pracownika Wykonawcy  pod wpływem  alkoholu  na terenie 45 WOG  w 

Wędrzynie. 

Zamawiający  wskazał,  że  w  dniu  06  listopada  2018r.  patrol  interwencyjny  Wydziału 

Żandarmerii  Wojskowej  w  Wędrzynie  dokonał  badania  stanu  trzeźwości  pracownika 

Wykonawcy  na  terenie  45  WOG  w  Wędrzynie.  Przeprowadzone  badanie  wykazało,  iż 

pracownik Wykonawcy znajdował się w stanie po użyciu alkoholu. 

Zamawiający wskazał, że powyższe stanowi naruszenie zarówno przepisów Kodeksu 

wykroczeń jak i przepisów regulujących porządek i dyscyplinę na terenie jednostki wojskowej, 

które Wykonawca winien ściśle przestrzegać (14 ust. 8 Umowy). 

Wykonawca  jako  odpowiedzialny  za  nadzór  nad  swoimi  pracownikami  nie  powinien 

dopuścić do sytuacji, w której pracownik znajdujący się w stanie po użyciu alkoholu przystępuję 

do realizacji przedmiotu Umowy. 

Zamawiający  podkreślił,  iż  wskazane  działanie  Wykonawcy  było  zamierzone, 

naruszające postanowienia Umowy, co świadczy o nienależytym wykonaniu zamówienia 

Comiesięczne naliczanie kar umownych przez Zamawiającego z tytułu nienależytego 

wykonania Umowy przez Wykonawcę. 

Zamawiający  wskazał,  że  Odwołujący  na  skutek  rażącego  niedbalstwa  nienależycie 

wykonywał  Umowę,  w  szczególności:  nie  zapewniał  wymaganej  Umową  liczby  osób 

wykonujących Umowę, personel Odwołującego nie był zaopatrywany zgodnie z potrzebami w 

poszczególnych obiektach w środki czystości i sprzęt do utrzymania czystości pomieszczeń 


oraz  środki  higieny,  co powodowało  nienależyte  wykonanie  Umowy.  Nadto  Odwołujący  nie 

wykonywał  zgodnie  z  wyznaczonym  terminem  czynności  porządkowych  na  terenach 

zewnętrznych. 

Z tego tytułu Zamawiający naliczał comiesięcznie kary umowne Odwołującemu, które 

były potrącane z jego wynagrodzenia. 

Zamawiający  wskazał  ponadto,  iż  zgodnie  z  dyspozycją  art.  24  ust.  8  ustawy 

Wykonawca, który podlega wykluczeniu na podstawie ust. 1 pkt 13 i 14 oraz 16-20 lub ust. 5, 

może  przedstawić  dowody  na  to,  że  podjęte  przez  niego  środki  są  do  wykazania  jego 

rzetelności, w szczególności udowodnić naprawienie szkody wyrządzonej przestępstwem lub 

przestępstwem skarbowym, zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę lub naprawienie 

szkody,  wyczerpujące  wyjaśnienie stanu faktycznego oraz  współpracę z  organami  ścigania 

oraz  podjęcie  konkretnych  środków  technicznych,  organizacyjnych  i  kadrowych,  które  są 

odpowiednie  dla  zapobiegania  dalszym  przestępstwom  lub  przestępstwom  skarbowym  lub 

nieprawidłowemu  postępowaniu  wykonawcy.  Przepisu  zdania  pierwszego  nie  stosuje  się, 

jeżeli  wobec  wykonawcy,  będącego  podmiotem  zbiorowym,  orzeczono  prawomocnym 

wyrokiem sądu zakaz ubiegania się o udzielenie zamówienia oraz nie upłynął określony w tym 

wyroku  okres  obowiązywania  tego  zakazu.  Ponadto  zgodnie  z  art.  24  ust.  9  ustawy 

Wykonawca nie podlega wykluczeniu, jeżeli zamawiający, uwzględniając wagę i szczególne 

okoliczności czynu wykonawcy, uzna za wystarczające dowody przedstawione na podstawie 

ust. 8. 

Zamawiający podkreślił, iż wskazane przez Odwołującego podjęte środki muszą być 

uznane  za  wystarczające  do  stwierdzenia,  że  popełniony  czyn  lub  zaniechanie  z  dużym 

prawdopodobieństwem nie będzie miało miejsca w przyszłości. Po dokonaniu oceny winno się 

uwzględnić  konkretną  przesłankę  będącą  podstawą  wykluczenia.  (por.  Prawo  zamówień 

publicznych. Komentarz pod red. Irena Skubiszak- Kalinowska, Ewa Wiktorowska, Warszawa 

Zamawiający wskazał, że Odwołujący załączył do swojej oferty „Plan naprawczy F.H.U 

Tęcza — Bis A. P. B.”, datowany na gudzień 2016. W planie tym opisano w sposób ogólny 

zamierzenia  działania  w  zakresie  „poprawy  obecnej  sytuacji  finansowej  oraz  utrzymanie 

poprawiającej się kondycji przedsiębiorstwa”. Zamawiający podkreślił, iż w wyżej wskazanym 

dokumencie 

Odwołujący w żaden sposób nie wskazał podjętych środków, które mogłyby być 

uznane  przez  Zamawiaj

ącego za wystarczające, że wskazane w przesłankach  wykluczenia 

czyny oraz działania Odwołującego z dużym prawdopodobieństwem nie będą miały miejsca w 

przyszłości.  W  ocenie  Zamawiającego  Odwołujący  załączył  do  oferty  dokument,  który  nie 


potwierdza  przeprowa

dzenia  żadnych  procedur  naprawczych  przez  Wykonawcę,  a  który 

spełniałby przesłanki wskazane w art. 24 ust. 8 ustawy. 

Dodatkowo 

Zamawiający wskazał, iż dokument ten jest datowany na „grudzień 2016", 

z czego wynika, iż został sporządzony przed wystąpieniem wskazanych wyżej przesłanek do 

stwierdzenia wykluczenia 

Odwołującego. 

Wobec 

powyższego Zamawiający stwierdził, iż nie ziściła się przesłanka zawarta w art. 

24 ust. 9 ustawy i nie uznał za wystarczające dowody przedstawione przez Odwołującego w 

postaci „Planu naprawczego F.H.U Tęcza Bis A. P.- B.”. 

Zamawiający  zgodnie  z  art.  24  ust.  5  pkt.2)  ustawy  Pzp  wykluczył  z  postępowania 

Odwołującego,  gdyż  jak  wyżej  wykazano,  w  sposób  zawiniony  poważnie  naruszył  on 

obowiązki  zawodowe,  co  podważa  jego  uczciwość,  w  szczególności  Odwołujący  w  wyniku 

zamierzonego  działania  oraz  rażącego  niedbalstwa  nienależycie  wykonał  zamówienie  co 

Zamawiający  jest  w  stanie  wykazać  za  pomocą  stosownych  środków  dowodowych. 

Zamawiający podkreślił, iż wszystkie wskazane w przepisie art. 24 ust. 5 pkt 2) ustawy Pzp 

przesłanki do wykluczenia Wykonawcy zostały kumulatywnie spełnione. 

Izba zważyła co następuje. 

W pierwszej kolejności Izba zwraca uwagę na treść art. 192 ust. 7 ustawy Pzp, zgodnie 

z którym Izba nie może orzekać co do zarzutów, które nie były zawarte w odwołaniu.  

S

kład  orzekający  doszedł  do  przekonania,  że  odwołanie  zasługuje  na  oddalenie  z 

następujących powodów.  

Stosownie  do  treści  przepisu  art.  24  ust.  5  pkt  2  ustawy  Pzp  z  postępowania  o 

udzielenie zamówienia zamawiający może wykluczyć wykonawcę, który w sposób zawiniony 

poważnie naruszył obowiązki zawodowe, co podważa jego uczciwość, w szczególności gdy 

wykonawca  w  wyniku  zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa  nie  wykonał  lub 

nienależycie  wykonał  zamówienie,  co  zamawiający  jest  w  stanie  wykazać  za  pomocą 

stosownych środków dowodowych.  

Jak wskazuje się w orzecznictwie Izby istotą i celem powołanej przesłanki wykluczenia 

jest  umożliwienie  zamawiającym  wykluczenie  z  postępowania  wykonawców,  którzy  swoim 

wcz

eśniejszym postępowaniem nie dają gwarancji uczciwego i rzetelnego zachowania przy 

realizacji umowy w sprawie zamówienia publicznego. 

Odnosząc  się  do  poszczególnych  podstaw  faktycznych  wykluczenia  Odwołującego 

podanych  przez  Zamawiającego  w  treści  pisma  z  dnia  14  grudnia  2018  r.  nr  652/ZP/18, 

wskazać należy co następuje.  


Ad. 1. Próba naruszenia systemu ochrony kompleksu nr 2817. 

Z prz

edstawionego przez Zamawiającego podczas rozprawy dowodu z pisma z dnia 

28 czerwca 2017 r. 

– Meldunku sporządzonego przez Komendanta ochrony 45 WOG, wynika, 

że doszło  w  dniach  24  czerwca 2017  r.  oraz  26  czerwca 2017  r.  do  incydentów  opisanych 

przez  Zamawia

jącego  w  piśmie  z  dnia  14  grudnia  2018  r.,  tj.  dwóch  pracowników 

Odwołującego  próbowało  wejść  na  teren  jednostki  bez  przepustek.  Wskazać  należy  na  

charakter kompleksu 2817, w szczególności okoliczność, iż jest to kompleks, o którym mowa 

w  rozporządzeniu  Rady  Ministrów  z  dnia  24.06.2003r.  w  sprawie  obiektów  szczególnie 

ważnych dla bezpieczeństwa i obronności państwa oraz ich szczególnej ochrony Dz.U z dnia 

4.07.2003  r

.  Zgodnie  z  §  2  pkt  3  tego  rozporządzenia  obiekty  jednostek  organizacyjnych 

podległych  MON  lub  przez  niego  nadzorowanej  są  obiektami  szczególnie  ważnymi  dla 

obronności  państwa.  Ponadto  jest  to  obiekt  z  kategorii  1,  tj.  najwyższej  kategorii  ochrony 

według wyżej wskazanego rozporządzenia. Jest to obiekt podlegający obowiązkowej ochronie 

przez uzbr

ojonych pracowników. Do powyższych ustaleń dodać należy okoliczność, iż zgodnie 

z  umową  nr  89/2017  (będącą  również  dowodem  złożonym  przez  Zamawiającego  podczas 

rozprawy) 

Odwołujący  zobowiązał  się  do  przestrzegania  postanowień  umowy  w  zakresie 

ochrony informacji niejawnych, w tym przyjął na siebie obowiązek informowania i uzgadniania 

wszelkich  zmian  osobowych  oraz  uaktualniania  listy  pracowników  i  listy  pojazdów 

realizujących przedmiot zamówienia (vide: §14 ust. 4 umowy 89/2017). Ponadto zgodnie z §14 

ust.  7  tej  umowy  pracownicy  Odwołującego  mieli  zostać  zapoznani  z  zasadami  ochrony 

informacji  niejawnych  oraz  z  zasadami  poruszania  się  po  terenie  danego  kompleksu. 

Dodatkowo  n

a  podstawie  ust.  8  Odwołujący  zobowiązał  się  przestrzegać  przepisy, 

zarządzenia,  rozkazy  i  inne  akty  regulujące  porządek  i  dyscyplinę  na  terenie  jednostek 

wojskowych i ściśle ich przestrzegać. Ponadto stosownie do treści §ust. 2 lit. n) do obowiązków 

Odwołującego  należało  uzyskanie  przepustek  wstępu  dla  pracowników  i  pojazdów 

Odwołującego od właściwych dowódców jednostek (użytkowników).  

Mając powyższe na uwadze nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem Odwołującego 

prezentowanym  podczas  rozprawy,  zgodnie  z  kt

órym  do  zdarzenia  takiego  mogło  dojść  w 

wyniku omyłki. Izba ponadto dostrzegła, że stanowisko Odwołującego jest niekonsekwentne, 

ponieważ w treści odwołania nie negował on wystąpienia żadnej z okoliczności faktycznych 

będących  podstawą  wykluczenia  go  z  postepowania,  natomiast  na  rozprawie  stwierdził,  że 

„kwestionuje  to  zdarzenie”.    Izba  uznała  również,  że  nie  zasługuje  na  uwzględnienie 

stanowisko Odwołującego, że meldunek z dnia 28 czerwca 2017 r. „nie potwierdza, że takie 

zdarzenie  miało  miejsce”.  W  ocenie  składu  orzekającego  dowód  ten  jednoznacznie 

potwierdza,  że zdarzenie takie miało miejsce,  z meldunku tego  wynika wprost,  że chodzi  o 

dwóch pracowników Odwołującego, w tym w jednym przypadku pracownika takiego próbował 

na teren kompleksu wwieźć sam Dyrektor Operacyjny – tj. przedstawiciel Odwołującego.  


Mając na uwadze charakter tego kompleksu, opisany powyżej oraz okoliczność, że w 

związku  z  realizacją  spornej  umowy  Odwołujący  przyjął  na  siebie  określone  obowiązki, 

również  w  zakresie  przestrzegania  szeroko  pojętych  zasad  bezpieczeństwa,  w  tym 

obowiązującego  na  terenie  kompleksu  systemu  ochrony  –  nie  sposób  zgodzić  się  z 

Odwołującym, że incydenty te to „omyłka”.  

Ad. 2. 

Poświadczanie nieprawdziwych informacji zawartych w liście osób uczestniczących w 

realiz

acji zamówienia oraz odmowa nie przedłożenie kopii umów z pracownikami Wykonawcy. 

Zamawiający  podczas  rozprawy  złożył  dowód  nr  1  –  listę  osób  uczestniczących  w 

realizacji zamówienia na dzień 10 sierpnia 2018 r. podpisaną przez Dyrektora Operacyjnego, 

do

wód nr 2 – umowę o pracę z dnia 8 maja 2017 r., która w imieniu Odwołującego została 

podpisana przez Dyrektora Operacyjnego, a także dowód nr 3 – rozwiązanie umowy o pracę 

na  mocy  porozumienia  stron  z  dnia  31  lipca  2017  r.,  która  również  została  w  imieniu 

Odw

ołującego podpisana przez Dyrektora Operacyjnego. W tym miejscu wskazać należy, że 

Dyrektorem Operacyjnym w czasie, 

z którego pochodzą ww. dokumenty była ta sama osoba. 

Z  powyższych  dowodów  wynika,  iż  Zamawiający  prawidłowo  ustalił,  że  na  liście  osób 

stano

wiącej dowód nr 1 pod poz. 21 znajduje się osoba, z którą na dzień 10 sierpnia 2017 r. 

nie  łączył  Odwołującego  stosunek  pracy,  gdyż  jak  wynika  z  dowodu  nr  3  stosunek  pracy 

miedzy tą osobą, a Odwołującym został rozwiązany z dniem 31 sierpnia 2017 r. 

Z  przedłożonej  przez  Zamawiającego  umowy  nr  89/2017,  której  wykonania  dotyczą 

faktyczne podstawy wykluczenia Odwołującego z przedmiotowego postępowania o udzielenie 

zamówienia wynika, co następuje. Przedstawicielem Odwołującego jest Dyrektor Operacyjny 

(ta 

sama  osoba,  która  złożyła  swoje  podpisy  pod  dokumentami  będącymi  dowodami  w 

przedmiotowej  sprawie  odwoławczej,  omówionymi  powyżej),  który  został  również 

upoważniony do zawarcia w imieniu Odwołującego spornej umowy (vide: preambuła oraz §3 

ust.  2  umowy  nr 

89/2017).  Do  obowiązków  Odwołującego  należało  m.in.  przedkładanie 

Zamawiającemu na każde jego wezwanie i w terminie przez niego wskazanym umów o procę 

oraz innych umów cywilnoprawnych zawartych z pracownikami oddelegowanymi do realizacji 

spornej umowy (vid

e: §6 ust. 2 lit. r)).  

Oceniając  wagę  ww.  naruszenia  postanowień  umowy  nr  89/2017  w  świetle  treści 

przepisu art. 24 ust. 5 pkt 2 ustawy Pzp, skład orzekający doszedł do przekonania, iż w tym 

zakresie Zamawiający nie sprostał ciężarowi dowodu i nie wykazał w sposób dostateczny, aby 

zostały wypełnione przesłanki, o których mowa w przywołanej podstawie wykluczenia.  Przede 

wszystkim wskazać należy, że powyższa okoliczność faktyczna nie mieści się, zdaniem składu 

orzekającego,  w  pojęciu  „poważnego  naruszenia  obowiązków  zawodowych”.  Gdyby 

Zamawiający udowodnił, że w  związku z powyższym zdarzeniem doszło np. do naruszenia 

zasad  bezpieczeństwa  przez  dopuszczenie  do  pracy  osoby  nieprzeszkolonej  bądź  też  bez 


odpowiedniego poświadczenia bezpieczeństwa, wówczas rzeczywiście czyn taki mogłyby być 

oceniony przez pryzmat przepisu art. 24 us

t. 5 pkt 2 ustawy Pzp, jako poważne naruszenie. 

Jednakże Zamawiający poprzestał na wskazaniu okoliczności, która miała miejsce  i choć w 

istocie  przedstawienie  nieak

tualnej  listy  pracowników  stanowi  naruszenie  postanowień 

umowy, to nie sposób uznać, by było to naruszenie o jakim mowa w przywołanej podstawie 

wykluczenia.  

Odnosząc  się  natomiast  do  kwestii  nieprzedstawienia  umów  zawartych  z 

pracownikami,  Izba  uznała  tę  okoliczność  za  nieudowodnioną.  Ponadto,  podobnie  jak  w 

przypadku  przedstawienia  przed  Odwołującego  niekatulanej  listy  pracowników,  również  i  w 

tym  zakresie  Izba  doszła  do  przekonania,  że  w  braku  powiązania  powyższej  okoliczności 

chociażby z naruszeniem obowiązujących u Zamawiającego zasad bezpieczeństwa, sam fakt 

wystąpienia  takiego  naruszenia  postanowień  umowy  nie  jest  wystarczający  do  uznania,  że 

doszło  do  poważnego  naruszenia  obowiązków  i  że  zaszły  podstawy  do  zastosowania 

przesłanki wykluczenia, o której mowa w art. 24 ust. 5 pkt 2 ustawy Pzp.  

Ad.  3. 

Przebywanie  pracownika Wykonawcy  pod  wpływem  alkoholu  na  terenie  45 WOG  w 

Wędrzynie. 

Stosownie do treści art. 3 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii 

Wojskowej i wojskowych organach 

porządkowych (tj. z dnia 7 lutego 2018 r. Dz.U. z 2018 r. 

poz. 430 ze zm.) Żandarmeria Wojskowa jest właściwa m.in. wobec osób przebywających na 

terenach  lub  w  obiektach  jednostek  wojskowych.  Zatem  dowody  nr  4  i  5  przedłożone  na 

rozprawie  przez  Zamawiającego,  dotyczące  kontroli  stanu  trzeźwości  potwierdzają,  że 

pracownicy Odwołującego oddelegowani przez niego do wykonywania w tych dniach spornej 

umowy znajdowali się na terenie kompleksu 2817 w stanie po użyciu alkoholu. 

Złożone przez Zamawiającego dowody nr 4 i 5 potwierdzają, że powyższe incydenty 

dotyczyły dwóch różnych osób. W świetle tych ustaleń, stanowisko Odwołującego jakoby do 

tego rodzaju incydentu doszło tylko raz oraz że wobec pracownika wyciągnięto konsekwencje 

w postaci postępowania dyscyplinarnego, są w ocenie składu orzekającego niewystarczające. 

W tym miejscu wskazać należy, że przebywanie w miejscu pracy i wykonywanie pracy 

w  stanie  po  użyciu  alkoholu,  które  kwalifikowane  jest  jako  wykroczenie  (vide:  art.  70  §2 

Kodeksu  wykroczeń),  zawsze  jest  zachowaniem  nagannym  i  niedopuszczalnym.  Jednak  w 

okolicznościach przedmiotowej sprawy, mając na uwadze charakter Zamawiającego, opisany 

powyżej, a także pamiętając o obowiązkach w  zakresie bezpieczeństwa i ochrony informacji 

niejawnych,  jakie  w  wyniku  p

odpisania  umowy  nr  89/2017  przyjął  na  siebie  Odwołujący, 

zdarzenia te w ocenie Izby ocenić należy jako wręcz rażące. Skład orzekając dostrzega, że w 

piśmie z dnia 14 grudnia 2018 r. nr 652/ZP/18, w uzasadnieniu wykluczenia Odwołującego na 

podstawie  omawianej  okol

iczności  faktycznej,  mowa  jest  o  jednym  pracowniku,  natomiast 


dopiero na rozprawie Zamawiający argumentował, że sytuacja taka miała miejsce dwukrotnie 

i  dotyczyła  dwóch  różnych  pracowników,  niemniej  jednak  w  ocenie  Izby  nawet  jednokrotne 

wyst

ąpienie takiego zdarzenia wystarcza do uznania, że doszło do poważanego naruszenia 

ze  strony  Odwołującego.  Z  tych  względów  skład  orzekający  doszedł  do  przekonania,  że 

powyższe  zdarzenie  słusznie  zostało  przez  Zamawiającego  zakwalifikowane  jako 

wypełniające przesłanki, o których mowa w art. 24 ust. 5 pkt 2 ustawy Pzp.  

Ad. 4. 

Comiesięczne naliczanie kar umownych przez Zamawiającego z tytułu nienależytego 

wykonania Umowy przez Wykonawcę 

Z  przedłożonych  przez  Zamawiającego  dowodów  na  okoliczność  obciążenia 

Od

wołującego  karami  umownymi  wynika,  że  zostały  wystawione  następujące  noty 

obciążeniowe  z  tytułu  kar  umownych,  wszystkie  w  związku  z  naruszenie  obowiązków 

wynikających z §11 ust. 1 b oraz §11 ust. 1c umowy nr 89/2017: 

Nota obciążeniowa nr 129/2017 z dnia 31 sierpnia 2017 – za miesiąc lipiec 2017 r., w 

wysokości 7,94% wynagrodzenia za ten okres rozliczeniowy, 

Nota obciążeniowa nr 145/2017 z dnia 28 września 2017 – za miesiąc sierpień 2017 

r., w wysokości 9,69% wynagrodzenia za ten okres rozliczeniowy, 

  Nota 

obciążeniowa nr 158/2017 z dnia 25 października 2017  – za miesiąc wrzesień 

2017 r., w wysokości 23,17 % wynagrodzenia za ten okres rozliczeniowy, zredukowana 

zgodnie 

z §11 ust. 4 umowy 89/2017 do wysokości 15% wynagrodzenia za ten okres 

rozliczeniowy, 

  Nota 

obciążeniowa nr 173/2017 z dnia 7 grudnia 2017 – za miesiąc października 2017 

r.,  w  wysokości  49,74%  wynagrodzenia  za  ten  okres  rozliczeniowy,  zredukowana 

zgodnie z §11 ust. 4 umowy 89/2017 do wysokości 15% wynagrodzenia za ten okres 

rozliczeniowy, 

  Nota o

bciążeniowa nr 185/2017 z dnia 21 grudnia 2017 – za miesiąc listopad 2017 r., 

w wysokości 17,81% wynagrodzenia za ten okres rozliczeniowy, zredukowana zgodnie 

z  §11  ust.  4  umowy  89/2017  do  wysokości  15%  wynagrodzenia  za  ten  okres 

rozliczeniowy, 

Nota obciążeniowa nr 11/2018 z dnia 29 stycznia 2018 – za miesiąc grudzień 2017 r., 

w wysokości 31,85% wynagrodzenia za ten okres rozliczeniowy, zredukowana zgodnie 

z  §11  ust.  4  umowy  89/2017  do  wysokości  15%  wynagrodzenia  za  ten  okres 

rozliczeniowy, 

Nota obciążeniowa nr 24/2018 z dnia 28 lutego 2018 – za miesiąc styczeń 2018 r. w 

wysokości 15,10% wynagrodzenia za ten okres rozliczeniowy, zredukowana zgodnie z 


§11  ust.  4  umowy  89/2017  do  wysokości  15%  wynagrodzenia  za  ten  okres 

rozliczeniowy, 

  Nota  obci

ążeniowa  nr  31/2018  z  dnia  26  marca  2018  –  za  miesiąc  luty  2018  w 

wysokości 11,19% wynagrodzenia za ten okres rozliczeniowy,  

Nota obciążeniowa  nr 42/2018 z dnia 23 kwietnia 2018 – za miesiąc marzec 2018 r. w 

wysokości 14,32 % wynagrodzenia za ten okres rozliczeniowy,  

Nota obciążeniowa nr 52/2018 z dnia 1 maja 2018 – za miesiąc kwiecień 2018 r.  w 

wysokości 4,72% wynagrodzenia za ten okres rozliczeniowy,  

Nota  obciążeniowa nr  70/2018  z dnia 21  czerwca 2018  –  za miesiąc maj  2018 r.  w 

wysokości 0,92% wynagrodzenia za ten okres rozliczeniowy, 

Nota  obciążeniowa  nr  87/2018  z  dnia  23  lipca  2018  –  za  miesiąc  czerwiec  2018  w 

wysokości 2,20% wynagrodzenia za ten okres rozliczeniowy,  

Nota obciążeniowa nr 99/2018 z dnia 22 sierpnia 2018 – za miesiąc lipiec 2018 r. w 

wysokości 6,29% wynagrodzenia za ten okres rozliczeniowy,  

Nota obciążeniowa nr 118/2018 z dnia 26 września 2018 – za miesiąc sierpień 2018 r. 

w wysokości 1,26%  wynagrodzenia za ten okres rozliczeniowy,  

Nota obciążeniowa nr 131/2018 z dnia 24 października 2018 – za miesiąc wrzesień 

2018 w wysokości 1,95% wynagrodzenia za ten okres rozliczeniowy,  

Nota obciążeniowa nr 153/2018 z dnia 29 listopada 2018 – za miesiąc październik 2018 

w wysokości 6,22% wynagrodzenia za ten okres rozliczeniowy,  

W tym m

iejscu wskazać należy, że jak wynika z treści umowy nr 89/2017 została ona 

zawarta na okres od 8 maja 2017 r. do 31 grudnia 2018 r. Natomiast ww. opisane dowody 

– 

noty  obciążeniowe  –  były  wystawiane  przez  Zamawiającego  za  okres  od  lipca  2017  do 

października 2018 r., co miesiąc. Nie sposób nie dostrzec, że kary umowne były naliczane 

Odwołującemu przez praktycznie cały czas trwania i wykonywania umowy nr 89/2017. Izba 

dostrzega,  że  wysokość  naliczanych  kar  umownych  jest  zróżnicowana  i  czasami  można 

powiedzieć iż są to „symboliczne” kary umowne. Z drugiej jednak strony nie można zignorować 

faktu,  że  wystawiono  aż  16  not  obciążeniowych  i  były  one  wystawiane  konsekwentnie  w 

sposób regularny, co miesiąc.  

Z tych względów nie sposób nie zgodzić się z Zamawiającym, że doszło do wypełnienia 

przesłanek, o których mowa w przepisie art. 24 ust. 5 pkt 2 ustawy Pzp.  

Odnosząc się natomiast do dowodów wskazanych przez Odwołującego w ramach tzw. 

procedury samooczyszczenia, 

Izba wskazuje, że Odwołujący nie wykazał, że podjęte przez 

niego działania naprawcze są wystarczające do wykazania jego rzetelności, w tym, że podjął 


konkretne środki techniczne, organizacyjne i kadrowe, które są odpowiednie dla zapobiegania 

dalszemu, niep

rawidłowemu postępowaniu wykonawcy.  

W  celu  wykazania,  że  zostały  podjęte  takie  środki,  Odwołujący  złożył  wraz  z  ofertą 

„Plan  naprawczy”.  Wobec  okoliczności,  iż  treść  tego  dokumentu  została  objęta  przez 

Odwołującego  tajemnicą  przedsiębiorstwa,  Izba  odniesie  się  do  tego  dokumentu  w  treści 

prze

dmiotowego uzasadnienia, jedynie w sposób ogólny.  

„Plan  naprawczy”  datowany  jest  na  grudzień  2016  roku  i  jest  to  plan  mający  być 

zrealizowany  w  dłuższej  perspektywie  czasowej.  Mając  na  uwadze  cel  jego  wdrożenia,  nie 

sposób  nie  dostrzec  iż  jest  to  przede  wszystkim  cel  związany  z  ekonomicznym  aspektem 

funkcjonowania przedsiębiorstwa, a nie związany z  jakością świadczonych usług. Wdrożone 

działania  naprawcze  miały  zróżnicowany  charakter,  jednak  nie  sposób  uznać,  żeby  były 

adekwatne  do  zapobieżenia  powstałym  w  związku  z  wykonywaniem  umowy  89/2017 

zdarzeniom. 

Również wcześniej podjęte działania, być może odnoszące pozytywne skutki na 

innych  polach,  w  kontekście  zaistniałych  w  tym  podstępowaniu  zdarzeń  nie  mogą  zostać 

uznane za wystarczające.  Odnosząc się w tym miejscu do twierdzenia Odwołującego, że plan 

ten  powinien  być  oceniany  na  dzień  jego  złożenia,  zwrócić  uwagę  należy,  że  choć  jest  to 

twierdzenie słuszne, to dostrzeżenia wymaga też, że Odwołujący nie wskazał w żadnej mierze, 

że plan  naprawczy  jakkolwiek  ewoluował  w  związku ze zdarzeniami jakie miały  miejsce na 

gruncie wykonywania umowy 89/2017, a które legły u podstawy wykluczenia Odwołującego. 

Nie  sposób  się  przede  wszystkim  zgodzić,  żeby  podjęte  przez  Odwołującego  działania 

naprawcze,  a  wskazane  przez  ni

ego  szczegółowo  w  odniesieniu  do  każdej  z  podstaw 

faktycznych wykluczenia, na str. 7 i 8 odwołania, były po pierwsze działaniami adekwatnymi, 

a po drugie wystarczającymi do przyjęcia, że wskazane przez Zamawiającego okoliczności nie 

będą mieć więcej miejsca. Dostrzeżenia wymaga, że zdarzenia opisane przez Zamawiającego 

w  podstawie  wykluczenia,  są  bardzo  konkretnymi  nieprawidłowościami  i  właściwą  reakcją 

Odwołującego,  jeśli  zależało  mu  na  poddaniu  się  procedurze  samooczyszczenia  z 

pozytywnym  skutkiem,  powinn

o  być  wykazanie  się  również  konkretnymi  działaniami 

naprawczymi, dającymi podstawę uznać, że w razie uzyskania przedmiotowego zamówienia,  

ryzyko zaistnienia podobnych sytuacji nie wystąpi. Powyższemu obowiązkowy Odwołujący w 

ocenie składu orzekającego nie podołał.  

Odnosząc  się  natomiast  do  argumentacji  odwołującego,  że  mimo  zaistniałych 

nieprawidłowości  Zamawiający  nie  zdecydował  się  na  rozwiązanie  umowy  z  Odwołującym, 

Izba wskazuje, że rozwiązanie umowy o zmówienie nie jest przesłanką, od której uzależnia się 

stoso

wanie podstawy wykluczenia, o której mowa w art. 24 ust. 5 pkt 2 ustawy Pzp.     


Reasumując  stwierdzić  należy,  że  na  gruncie  przedmiotowej  sprawy  okoliczności 

faktyczne  powołane  w  informacji  o  wykluczeniu  Odwołującego  w  pkt  1,  3,  i  4  stanowią 

zawinione  po

ważne naruszenie obowiązków   zawodowych, o którym mowa w treści art. 24 

ust. 5 pkt 2 ustawy Pzp. Odwołujący podpisując umowę 89/2017 przyjął na siebie nie tylko 

standardowe  obowiązki  wynikające  z  charakteru  prowadzonej  działalności  lecz  ponadto 

zdecydował  się  świadczyć  swoje  usługi  w  specyficznych  warunkach  panujących  u 

Zamawiającego,  z  czym  wiąże  się  konieczność  przestrzegania  określonych  zasad 

bezpieczeństwa, przepisów prawa i rozkazów.  

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji.  

O kosztach p

ostępowania odwoławczego Izba orzekła na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy Pzp oraz przepisów rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. 

w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w 

postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz.U. z 22 maja 2018 r. poz. 972.), 

stosownie do wyniku postępowania.  

Przewodniczący: 

………………………………. 


Słowa kluczowe:
inne
Słowa kluczowe:
inne