KIO 2633/18 WYROK dnia 10 stycznia 2019 roku

Sygn. akt: KIO 2633/18 

WYROK 

z dnia 10 stycznia 2019 roku 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Justyna Tomkowska 

Protokolant:   

Rafał Komoń 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  7  stycznia  2019  roku  w  Warszawie 

odwołania 

wniesione

go  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  21  grudnia  2018  roku  przez 

Odwołującego - Innergo Systems Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie  

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego:  Polskie  Radio  S.A.  z  siedzibą  

w Warszawie 

przy  udziale  wykonawcy 

Matic  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie,  zgłaszającego  udział  do 

postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

Uwzględnia  odwołanie  w  zakresie  przyznania  punktów  w  ramach  wyznaczonych 

kryteriów  oceny  ofert  i  nakazuje  unieważnienie  wyboru  oferty  najkorzystniejszej, 

ponowienie  procesu  badania  i  oceny  ofert,  w  tym  ponowne  przeliczenie  liczby 

punktów  przyznanych  poszczególnym  wykonawcom  w  ramach  wyznaczonych 

kryteriów oceny ofert; 

W pozostałym zakresie zarzuty odwołania uznaje za nieudowodnione. 

3.  kosztam

i  postępowania  obciąża  Przystępującego:  Matic  S.A.  z  siedzibą  

w Warszawie i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  kwotę  15  000  zł  00  gr  (słownie:  piętnastu 

tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego - Innergo Systems Sp. 

z o.o. z siedzibą w Warszawie, tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od  Przystępującego:  Matic  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie  na  rzecz 

Odwołującego  -  Innergo  Systems  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie,  kwotę  w 

wysokości  18  600  zł  00  gr  (słownie:  osiemnastu  tysięcy  sześciuset  złotych  00/100 

groszy) tytułem zwrotu kosztów wpisu oraz zastępstwa procesowego.  

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2018  r.,  nr  1986  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  

7 dni od d

nia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:       

……………………………. 

sygn. akt KIO 2633/18 

UZASADNIENIE 

Dnia 21 grudnia 2018 roku, do Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej w Warszawie, na 

podstawie  art.  180  ust.  1  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  roku  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., nr 1986 ze 

zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „Pzp” odwołanie 

złożył  wykonawca  Innergo  Systems  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  zwany  dalej 

„Odwołującym”. 

Postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego, którego przedmiotem jest „Modernizacja repozytoriów danych i sieci SAN” 

prowadzi 

Zamawiający:  Polskie  Radio  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie.  Ogłoszenie  

o zamówieniu zostało opublikowane w dniu 29 sierpnia 2018 r. w Dzienniku Urzędowym Unii 

Europejskiej pod numerem 2018/S 165-376414. 

Odwołujący zarzucał Zamawiającemu, że w toku postępowania naruszył następujące 

przepisy ustawy: 

art. 89 ust. 

1 pkt 2 Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia oferty złożonej przez MATIC 

S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie  (dalej:  „MATIC”),  mimo  iż  jest  ona  niezgodna  z  treścią 

Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (SIWZ) w zakresie w jakim oferowana macierz 

wyposażona jest w kontrolery nie pracujące w trybie synchronicznym active-active oraz nie 

ma  możliwości  obsługi  ruchu  do  danego  wolumenu  przez  wszystkie  4  kontrolery 

jednocześnie; 

art.  24  ust.  1  pkt  17  Pzp  poprzez  jego  niezastosowanie  i  zaniechanie  wykluczenia 

MATIC 

z  postępowania,  pomimo  iż  Wykonawca  ten  w  wyniku  lekkomyślności  lub 

niedbalstwa  przedstawił  informacje  wprowadzające  w  błąd  Zamawiającego  i  mogące  mieć 

istotny  wpływ  na  decyzje podejmowane przez  Zamawiającego  w  postępowaniu,  w  zakresie  

w  jakim  informacje 

te  dotyczą  kryteriów  oceny  ofert  określonych  w  pkt  3.2  formularza 

ofertowego (tabela fakultatywnych funkcjonalności macierzy) poz.: 11, 17, 20, 24 oraz 25; 

art. 7 ust. 1 i 3 Pzp poprzez niezapewnienie zachowania zasady uczciwej konkurencji 

oraz  równego  traktowania  wykonawców  oraz  dokonanie  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  

w sposób niezgodny z przepisami ustawy.  

Odwołujący wnosił o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

unieważnienia czynności wyboru oferty MATIC jako najkorzystniejszej; 

dokonania powtórnej czynności badania i oceny ofert; 

wykluczenia MATIC z postępowania i odrzucenia oferty złożonej; 

dokonania wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej. 

Informację stanowiącą podstawę do wniesienia odwołania Odwołujący powziął w dniu 

14  grudnia  2018  r.  W  tym  dniu  Odwołujący  otrzymał  via  faks  informację  o  wyborze  oferty 

MATIC  jako  najkorzystniejszej.  Odwołanie  wniesiono  w  dniu  21  grudnia  2018  r.,  zatem  

z  zachowaniem  ustawowego  terminu  (na  podstawie  art.  182  ust.  1  pkt.1  Pzp). 

Odwołujący 

uiścił wpis od odwołania w wymaganej wysokości, a Zamawiający otrzymał kopię odwołania. 

Odwołujący  wskazał,  że  jest  wykonawcą,  który  złożył  ofertę  w  postępowaniu. 

Wykonawca posiada interes we wniesieniu odwołania, ponieważ w przypadku prawidłowego 

działania Zamawiającego, MATIC powinien zostać wykluczony z postępowania a jego oferta 

odrzucona,  natomiast  oferta  Odwołującego  w  takiej  sytuacji  powinna  być  uznana  za  ofertę 

najkorzystniejszą.  W  związku  z  powyższym,  w  wyniku  niezgodnych  z  przepisami  ustawy 

działań  Zamawiającego  Odwołujący  może  ponieść  szkodę  polegającą  na  nieuzyskaniu 

zamówienia publicznego, a tym samym posiada interes we wniesieniu odwołania.  

W uzasadnieniu podniesiono, że z formularza ofertowego MATIC wynika, że oferuje 

on  rozwiązanie  macierzowe  IBM  V7000  G2+,  zaś  z  dołączonej  do  oferty  dokumentacji 

technicznej wynika, że przedmiotem oferty jest IBM V7000 G2. Zamawiający pismem z dnia 

30  października  2018  r.  wezwał  MATIC  do  złożenia  wyjaśnień  w  zakresie  kwestii 

technicznych  dot.  n

iespełniania  wymagań  SIWZ  a  wynikających  z  przedstawionej  przez 

MATIC dokumentacji technicznej. 

MATIC w odpowiedzi na wezwanie przedstawił wyjaśnienia z dnia 7 listopada 2018 r., 

w  których  wskazał,  iż  „dostarczy  macierz  model  Storwize  V7000  G2+”,  jednocześnie 

przedkładając  oświadczenie  IBM  Polska  sp.  z  o.o.  odnoszące  się  do  wezwania 

Zamawiającego  i  wskazujące  na  dokumentację  techniczną  dostępną  w  Internecie  m.in.  na 

stronie http://www.redbooks.ibm.com. 

Niezależnie od tego co jest przedmiotem oferty, tzn. IBM V7000 G2+ czy IBM V7000 

G2, 

to  oferta  MATIC  jest  niezgodna  z  treścią  SIWZ.  Z  uwagi  na  to,  iż  z  dokumentacji 

postępowania wynika, że Zamawiający wybierając tę ofertę uznał, że przedmiotem oferty jest 

macierz IBM V7000 G2+ przedstawiona argumentacja i zarz

uty dotyczą tej macierzy. 

Zaniechanie odrzucenia oferty MATIC - 

niezgodność oferty z SIWZ. 

Jak  słusznie  podkreśla  się  w  orzecznictwie  oraz  doktrynie,  sformułowania  przepisu 

art. 89 

ust. 1 pkt 2 Pzp „treść oferty” i „treść specyfikacji istotnych warunków” jednoznacznie 

nakazują  odnieść  go  do  aspektu  merytorycznego  przedmiotu  zamówienia.  Treść  SIWZ  to, 

przede  wszystkim,  opis  potrzeb  i  wymagań  zamawiającego,  które  mają  być  zaspokojone  

w wyniku postępowania o udzielenie zamówienia przez zawarcie i zrealizowanie z należytą 

starannością umowy. 

Zgodnie  z  pouczeniem  zawartym  w  pkt  3.1  Formularza  ofertowego 

„UWAGA: 

spełnianie  wymagań  minimalnych  jest  konieczne  dla  potwierdzenia,  iż  Wykonawca  oferuje 

przedmiot zamówienia zgodny z opisem stanowiącym Załącznik nr 1 do SIWZ”, zaoferowane 

przez MATIC rozwiązanie macierzowe IBM V7000 G2+, nie spełnia następujących wymagań 

minimalnych opisanych w OPZ. 

Zgodnie z pkt 3 ppkt 23 

(Minimalne wymaganie dla macierzy dyskowej) załącznika nr 

1 do SIWZ (Opis Przedmiotu zamówienia) Zamawiający wymagał aby: „Kontrolery pracujące 

w trybie Active-

Active, to znaczy w trybie zapewniającym dostęp do wolumenów logicznych 

(LUN)  utworzonych  w  macierzy,  z  wykorzystaniem  wszystkich  dostępnych  ścieżek  (path)  

i  portów  kontrolerów  w  trybie  bez  wymuszania  preferowanej  ścieżki  dostępu  oraz  

z zapewnieniem równoważenia obciążenia (load balancing).” 

Jednocześnie  z  tego  samego  załącznika  do  SIWZ  pkt  3  ppkt  5  wynika,  że 

Zamawiający  wymaga  aby:  „Oferowana  macierz  posiada  nie  mniej  niż  4  kontrolery 

obsługujące ruch 1/0”.  

Ponadto zgodnie z wyjaśnieniami treści SIWZ dnia 7 września 2018 r. na pytanie nr 1 

„Czy  zamawiający  dopuści  rozwiązanie  działające  w  trybie  ALUA?  ALUA  to  standardowy 

protokół  służący  do  identyfikacji  zoptymalizowanych  ścieżek  między  systemem  pamięci 

masowej  a  hostem.  ALUA  umożliwia  inicjatorowi  wysłanie  zapytania  do  celu  o  atrybuty 

ścieżki, takie jak ścieżka główna i ścieżka drugorzędna. Pozwala to również celowi zwracać 

informacje  o  parametrach  zestawionej  ścieżki  z  powrotem  do  inicjatora  połączenia.  

Z powyższego wynika, że ALUA jest rozwiązaniem korzystnym, ponieważ optymalizuje ruch 

pomiędzy  hostami  a  macierzą.  U  zamawiającego  może  mieć  to  szczególne  znaczenie 

ponieważ  zestawionych  zostanie  wiele  ścieżek  i  hosty  nie  będą  wiedziały  o  optymalizacji 

ścieżek”. 

Zamawiający  udzielił  odpowiedzi:  „Zamawiający nie dopuszcza rozwiązania w trybie ALUA. 

Zamawiający  będzie  konsolidował  dane  z  wielu  środowisk,  architektura  asynchroniczna 

active-

active  może  znacznie  zmniejszyć  wydajność  i  wydłużyć  czas  konfiguracji. 

Zamawiający wymaga kontrolerów pracujących w trybie synchronicznym active-active.” 

Tryb symetrycznego (synchronicznego) active-

active polega na zapewnieniu dostępu 

do  wolumenów  logicznych  (LUN)  utworzonych  w  macierzy,  z  wykorzystaniem  wszystkich 

dostępnych  ścieżek  (path)  i  portów  kontrolerów  w  trybie  bez  wymuszania  preferowanej 

ścieżki dostępu oraz z zapewnieniem równoważenia obciążenia (load balancing). 

Rozwiązanie zaoferowane przez MATIC tj. macierz IBM Storewize V7000 Gen2+ nie 

spełnia  przywołanego  obligatoryjnego  wymogu,  ponieważ  korzysta  z  asymetrycznego 

dostępu  do  jednostki  logicznej  (ALUA),  przez  co  nie  realizuje  równoległego  dostępu  do 

dysków  wieloma  ścieżkami,  co  było  wymagane  postanowieniami  SIWZ  i  zostało 

potwierdzone przez Zamawiającego w wyjaśnieniach treści SIWZ. 

W oficjalnej dokumentacji dotyczącej IBM Storewize V7000 producent jednoznacznie 

określa,  iż  macierz  działa  w  trybie  (niedopuszczonym  przez  Zamawiającego)  ALUA. 

Odwołujący przedstawił tłumaczenie dokumentu, strona 126: 

„Dla ruchu l/O, IBM Spectrum Virtualize i Storwize nody (kontrolery) w klastrze grupowane są 

w  pary,  które  nazywane  są  1/0  Grupami  (czasem  pamięć  podręczna/cache  1/0  Grupy). 

Pojedyncza  para  odpowiada  za  obsługę  ruchu  1/0  na  określonym  wolumenie.  Jeden 

kontrol

er (nod) w grupie HO prezentuje preferowaną ścieżkę dla operacji ii O do określonego 

wolumenu. Drugi kontroler (nod) prezentuje alternatywną ścieżkę. Ta preferencja zmienia się 

na  przemian  między  kontrolerami  (nodami),  ponieważ  każdy  wolumen  jest  tworzony 

wewnątrz  Grupy  1/0,  aby  równoważyć  obciążenie  pracą  między  dwoma  kontrolerami 

(nodami).” 

Strona 255 dokumentu: 

„Ruch  1/0  dla  określonego  wolumenu  zarządzany  jest  wyłączenie  przez  kontrolery  (nody)  

w  pojedynczej  grupie  1/0.  Rozproszona  pamięć  podręczna  w  kontrolerze  SAN  jest 

dwukierunkowa.  Po  utworzeniu  wolumenu  preferowany  kontroler  (nod)  zostaje wybrany.  To 

zadanie  można  kontrolować  w  momencie  tworzenia  woluminu.  Kontroler  (nod),  który  jest 

właścicielem wolumenu jest preferowanym kontrolerem (nodem), gdy oba kontrolery (nody) 

są dostępne. ” 

Podsumowując Odwołujący  postawił  tezę,  iż  z  powszechnie dostępnej  dokumentacji 

wynika, że ruch do i z danego wolumenu jest realizowany w ramach tzw. Grupy 1/0. W skład 

Grupy  1/0  wchodzą  maksymalnie  dwa  kontrolery,  a  więc  tylko  dwa  kontrolery  mogą 

realizować ruch do danego wolumenu. Dodatkowo w trakcie tworzenia wolumenu wymagane 

jest  wybranie  preferowanego  kontrolera  (noda),  który  staje  się  „właścicielem”  wolumenu. 

Taka  konstrukcja  wskazuje  na  tryb  asynchronicznego  active-active.  W  przypadku,  gdy  oba 

kontrolery  w  ramach grupy  1/0  są  dostępne,  preferowany  jest  wybrany  kontroler  wskazany 

podczas tworzenia wolumenu. Niemożliwe jest udostępnienie wolumenu poprzez dwie grupy 

1/0 jednocześnie, czyli 4 kontrolery w tym samym czasie, co jest warunkiem koniecznym do 

spełniania  wymagań  Zamawiającego.  Zostało  to  precyzyjnie  określone  w  przytoczonych 

wymaganiach, zaś odpowiedź na pytanie z dnia 7 września 2018 r. jednoznacznie wyklucza 

możliwość zaoferowania rozwiązania korzystającego z dostępu asynchronicznego. 

Z

aoferowana  przez  MATIC  macierz  IBM  Storewize  V7000  Gen2+  nie  spełnia 

wymogów SIWZ i jako taka podlega odrzuceniu, gdyż wbrew wymogowi SIWZ jej kontrolery 

nie pracują w trybie synchronicznym active- active oraz nie ma możliwości obsługi ruchu do 

danego wolumenu przez wszystkie 4 kontrolery jednocześnie. 

Zaniechanie wykluczenia MATIC z postępowania. 

Zgodnie  z  art.  24  ust.  1  pkt  17  Pzp,  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

wyklucza  się  wykonawcę,  który  w  wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił 

informacje  wprowadzające  w  błąd  Zamawiającego,  mogące  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje 

podejmowane  przez  zamawiającego  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia.  Z  przepisu 

wynika,  że  podstawą  wykluczenia  wykonawcy  jest  wprowadzenie  zamawiającego  w  błąd, 

przy  czym  nie  musi  być  ono  wynikiem  działania  umyślnego,  ale  wystarczające  jest 

dopuszczenie  się  przez  wykonawcę  lekkomyślności  lub  niedbalstwa.  Dodatkowo 

Ustawodawca wymaga, aby wprowadzenie w błąd zamawiającego mogło mieć istotny wpływ 

na  decyzje  podejmowane  przez  zamawiającego  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia, 

co oznacza, że wprowadzenie w błąd musi dotyczyć takich czynności Zamawiającego, które 

wpływają na sytuację wykonawcy w postępowaniu, tj. na jego wykluczenie z postępowania, 

odrzucenie  jego  oferty  bądź  na  jego  szanse  w  uzyskaniu  zamówienia  (pozycję  w  rankingu 

ofert). 

Zamawiający w pkt 21 SIWZ określił Kryteria oceny i zgodnie z ppkt 21.2 przyznawał 

określone  liczby  punktów  za  poszczególne  funkcjonalności  macierzy.  MATIC  wypełniając 

tabelę  zawartą  w  pkt  3.2  formularza  ofertowego  wprowadził  w  błąd  Zamawiającego  co  do 

posiadania przez oferowane macierze funkcjonalności. 

a. 

Zgodnie  z  pkt  21.2  poz.  17  SIWZ 

Zamawiający  dodatkowo  punktował:  „Możliwość 

rozbudowy  do  nie  mniej  niż  ośmiu  kontrolerów  macierzowych  o  dostępie  blokowym 

pracujących  w  trybie  pracy  zapewniającej  dostęp  do  wszystkich  wolumenów  logicznych 

(LUN)  utworzonych  w  macierzy,  z  wykorzystaniem  wszystkich  dostępnych  ścieżek  (path)  

i  portów  kontrolerów  w  trybie  bez  wymuszania  preferowanej  ścieżki  dostępu  oraz  

z zapewnieniem równoważenia obciążenia (load balancing). Każdy z kontrolerów będzie miał 

możliwość  jednoczesnej  prezentacji  (aktywny  dostęp  odczyt/zapis)  wszystkich  wolumenów 

utworzonych w r

amach całego systemu dyskowego.”  

MATI

C  oświadczył,  iż  spełnia  ww.  wymóg,  jednakże  z  informacji  jakie  posiada  Odwołujący 

wynika, iż przedmiotowa macierz nie spełnia tego kryterium. 

Wszystkie wymagania fakultatywne należy rozpatrywać w połączeniu z wymaganiami 

obligatoryjnymi, które Zamawiający sprecyzował w załączniku nr 1 do SIWZ (OPZ). Zgodnie 

z  pkt  3  ppkt  1  OPZ 

„Oferowany  system  dyskowy  składa  się  z  pojedynczej  macierzy 

dyskowej*. * U

waga, niedopuszczalna jest realizacja zamówienia poprzez dostarczenie wielu 

macierzy  dyskowych.  Z

a  pojedynczą  macierz  nie  uznaje  się  rozwiązania  opartego  o  wiele 

macierzy  dyskowych (par  kontrolerów  macierzowych)  połączonych  przełącznikami  SAN  lub 

tzw. wirtualizatorem sieci SAN, czy wirtualizatorem macierzy dyskowych.” 

Zgodnie  z  dokumentacją  producenta  macierzy  IBM,  chcąc  pozostać  w  zgodzie  ze 

wspomnianym 

wymogiem  obligatoryjnym  tj.  nie  wykorzystując  sieci  SAN  do  połączenia 

kontrolerów  w  celu  uzyskania  pojedynczej  macierzy,  MATIC  jest  w  stanie  rozbudować 

macierz  maksymalnie  do  czterech  kontrolerów,  co  pozostaje  w  sprzeczności  

z zadeklarowaną przez MATIC możliwością rozbudowy do 8 kontrolerów. 

IBM  Storewize  V7000  Gen2+  umożliwia  bezpośrednie  połączenie  pomiędzy 

maksymalnie  czterema  kontrolerami. 

Wszystkie  scenariusze  bezpośredniego  podłączenia 

kont

rolerów opisane są w dokumencie dostępnym na następującej stronie www: 

https: //www-01.ibm.com/support/docview.wss?uid!=ssg1S1005776  



„Istnieją trzy różne konfiguracje, które mogą wykorzystywać bezpośrednie dołączanie 

kabli do komunikacji między kontrolerami, które zostały szczegółowo opisane poniżej 

A/ Pojedyncza Grupa l/O macierzy Storewize 

B/ Pojedyncza Grupa l/O systemu SVC 

C/ Dwie Grupy l/O macierzy Storewize”. 



  Ruch do i z danego wolumenu jest realizowany w ramach tzw. Grupy l/O, Strona 126 

dokumentu:  

„Dla ruchu l/O, IBM Spectrum Virtualize i Storwize nody (kontrolery) w klastrze grupowane 

są w  pary,  które  nazywane  są  l/O  Grupami  (czasem  pamięć  pod  ręczna/cache  l/O  Grupy). 

Pojedyncza  para  odpowiada  za  obsługę  mchu  l/O  na  określonym  wolumenie.  Jeden 

kontroler (no

d) w grupie l/O prezentuje preferowaną ścieżkę dla operacji l/O do określonego 

wolumenu. Drugi kontroler (nod) prezentuje alternatywną ścieżkę. Ta preferencja zmienia się 

na  przemian  między  kontrolerami  (nodami),  ponieważ  każdy  wolumen  jest  tworzony 

wewnątrz  Grupy  l/O,  aby  równoważyć  obciążenie  pracą  między  dwoma  kontrolerami 

(nodami).” 

Podsumowując,  w  skład  Grupy  l/O  wchodzą  maksymalnie  dwa  kontrolery. 

Przytoczone postanowienia dokumentacji przewidują wyłącznie następujące opcje połączeń 

pomiędzy kontrolerami: 

A. 

bezpośrednie  połączenie  pomiędzy  dwoma  kontrolerami  znajdującymi  się  w  Grupie 

l/O w ramach tej samej półki, albo 

B. 

połączenia  pomiędzy  kontrolerami  znajdującymi  się  w  tej  samej  Grupie  l/O,  które 

znajdują się w dwóch różnych półkach, czyli łącznie dwa kontrolery, albo 

C. 

połączenie bezpośrednie pomiędzy dwoma Grupami l/O, czyli czterema kontrolerami. 

Są  to  jedyne  możliwości  bezpośredniego  połączenia  pomiędzy  kontrolerami.  Żaden 

ze scenariuszy  nie przewiduje bezpośredniego połączenia ośmiu kontrolerów.  Aby  uzyskać 

dodatkowo  punktowaną  funkcjonalność  połączenia  8  kontrolerów  MATIC  musi  skorzystać  

z przełączników SAN, co jest niezgodne z obligatoryjnym wymogiem OPZ. 

W  związku  z  powyższym  oferowana  przez  MATIC  macierz  IBM  Storewize  V7000 

Gen2+  nie  spełnia  fakultatywnego  wymogu  z  punkt  21.2  pozycja  17  SIWZ,  a  MATIC 

oświadczając, że wymóg ten jest spełniony, wprowadził Zamawiającego w błąd. 

b. 

Zgodnie  z  pkt  21.2  poz.  11  SIWZ 

Zamawiający  dodatkowo  punktował:  „Możliwość 

dodania co najm

niej 12 portów iSCSI (porty te nie są przedmiotem niniejszego zamówienia).” 

Dodatkowo Zamawiający w wyjaśnieniach treści SIWZ z dnia 10 września 2018 r. na pytanie 

nr 1 

„Dotyczy wymogu możliwości dodania co najmniej 12 portów ISCSI. Czy celem realizacji 

te

go wymogu Zamawiający dopuści wymianę istniejących portów FC na te dodatkowe porty 

iSCSI czy wymaga dodania nowych 12 portów, ponad te już istniejące?” udzielił odpowiedzi: 

„Zamawiający  informuje,  że  wymaga  możliwości  dodania  nowych  portów  i  nie  dopuszcza  

w tym celu wymiany istniejących portów.”  

MATIC  oświadczył,  iż  spełnia  ten  wymóg,  jednakże  macierz  w  konfiguracji 

zaoferowanej  przez  tego  Wykonawcę  nie  umożliwia  rozbudowy  o  12  dodatkowych  portów 

iSCS, co oznacza, że MATIC wprowadził w błąd Zamawiającego. 

Zgodnie dokumentacją zaoferowana macierz IBM Storewize V7000 Gen2+ umożliwia 

rozbudowę o maksymalnie dwa adaptery, do ruchu l/O dla każdego kontrolera (noda). 

„Macierz Storewize V7000 SFF Model 624 oferuje: 

• 

Dwa  kontrolery,  każdy  z  procesorem  dziesięciordzeniowym  i  32  GB  pamięci  cache,  

w sumie 64 GB dla macierzy 

• 

Porty 1 Gb Ethernet dla połączeń 1 Gb iSCSI 

• 

Do dwóch adapterów l/O dla połączeń 16 Gb FC, 10 Gb iSCSI/FCoE i 25 Gb iSCSI 

• 

Obsługa do 24 dysków 2,5-calowych 

• 

Wysokość 2U, 19-calowa obudowa do montażu w stelażu” 

IBM  Storewize  V7000  Gen2+  umożliwia  rozbudowę  o  maksymalnie  cztery  kontrolery  bez 

użycia przełączników SAN. Oznacza to możliwość zainstalowanie maksymalnie 8 adapterów 

1/0.  Aby  spełnić  wymaganie  z  pkt  3  ppkt  6  OPZ  („Łącznie  minimum  24  porty  FC  

o  przepustowości  pojedynczego  portu  nie  mniejszej  niż  16Gb/s  każdy.”),  wymagane  jest 

zainstalowanie  6  adapterów  4-portowych  FC  o  przepustowości  16Gb,  ponieważ  jeden 

adapter  FC  może posiadać  maksymalnie 4 porty  FC:  „16Gb FC  adapter  dla połączeń  fibrę 

channel o prędkości 16Gb/s (dwie karty, każda posiadająca 4 porty 16Gb FC i wyposażona 

we wkładki SFP)”. 

Oznacza  to„  że  pozostają  2  wolne  sloty,  w  których  możemy  zainstalować  adaptery 

iSCSI. Pojedynczy adapter iSCSI posiada maksymalnie 4 porty. 

„10Gb Ethernet adapter dla 

połączeń  iSCSI/FCoE  o  prędkości  10Gb/s  (dwie  karty,  każda  posiadająca  4  porty  10Gb 

Ethernet i wyposażona we wkładki SFP+)”. 

Oznacza to, iż maksymalnie można dodać 8 nowych portów iSCSI a co za tym idzie 

macierz IBM Storewize V7000 Gen2+ 

nie spełnia fakultatywnego wymogu określonego w pkt 

21.2 pozycja 11 SIWZ dotyczącego 12 portów , a MATIC oświadczając, że wymóg ten jest 

spełniony wprowadził Zamawiającego w błąd. 

c. 

Zgodnie  z  pkt  21.2  poz.  20 

SIWZ  Zamawiający  dodatkowo  punktował:  „Możliwość 

rozbudowy pamięci podręcznej poziomu L1 (DRAM) macierzy do co najmniej 4 TB.”  

Także w tym zakresie MATIC oświadczył, że oferowana macierz spełnia ten wymóg. 

Zgodnie  z  publicznie  dostępną  dokumentacją  producenta  dostępną  pod  adresem: 

https:/1www.ibm.com/uk-en/marketplace/storage- workload/specifications, 

maksymalna ilość 

pamięci cache dla pojedynczej macierzy i macierzy w klastrze wynosi 1TB. 

„Cache dla macierzy (półka składająca się z dwóch M GB 128 GB lub 256 GB/ do 1024 GB 

kontrolerów)/skastrowany system” 

Zgodnie z powyższym macierz IBM Storewize V7000 Gen2+ nie spełnia powyższego 

fakultatywnego wymogu z SIWZ, a MATIC wprowadził w błąd Zamawiającego oświadczając, 

iż wymóg ten jest spełniony. 

d. 

Zgodnie  z  pkt  21.7  poz.  24 

SIWZ  Zamawiający  dodatkowo  punktował:  „Funkcja 

zdefiniowania gwarantowanych parametrów wydajnościowych wyrażonych w IO/s (operacje 

wejścia/wyjścia) dla wybranych wolumenów dyskowych lub LUNÓw.”  

Także w tym zakresie MATIC oświadczył, że oferowana macierz spełnia ten wymóg. 

Oferowane  pr

zez  Matic  macierz  nie  daje  możliwości  zdefiniowania  gwarantowanych 

parametrów wydajnościowych wyrażonych w IO/s. 

Oferowane  urządzenie  umożliwia  jedynie  zdefiniowanie  parametrów  maksymalnych 

(limitów)  wyrażonych  w  IO/s  dla  wolumenów.  Informacja  o tym  znajduje się  w  dokumencie 

IBM  dotyczącym  oferowanego  rozwiązania:  „Limit  IOPS  -  Wprowadź  maksymalną  liczbę 

operacji  l/O  na  sekundę,  którą  wolumen  może  przetworzyć,  zanim  system  opóźni 

przetwarzanie dla tego woluminu” 

Jest  to  jedyna  funkcja  pozwalająca  na  ograniczenie  operacji  l/O  na  sekundę  dla 

wolumenu.  Zamawiający wymagał,  aby  możliwe  było określenie nie tylko  maksymalnej,  ale  

i minimalnej wartości IO/s, w związku z tym wymóg fakultatywny nie jest spełniony. 

e. 

Zgodnie  z  pkt  21:2  poz.  25  SIWZ 

Zamawiający  dodatkowo  punktował:  „Funkcja 

zdefiniowania  gwarantowanych  parametrów  wydajnościowych  wyrażonych  w  MB/s 

(przepustowość) dla wybranych wolumenów dyskowych lub LUN-ów. ”  

MATIC w formularzu ofertowym zaznaczył: TAK. 

Oferowana 

przez  firmę  Matic  macierz  nie  daje  możliwości  zdefiniowania 

gwarantowanych parametrów wydajnościowych wyrażonych w MB/s. 

Oferowane  urządzenie  umożliwia  jedynie  zdefiniowanie  parametrów  maksymalnych 

(limitów) wyrażonych w MB/s dla wolumenów. Informacja o tym znajduje się w dokumencie 

IBM dotyc

zącym oferowanego rozwiązania:  „Limit Przepustowości - Wprowadź maksymalną 

przepustowość,  którą  wolumen  może  przetworzyć,  zanim  system  opóźni  przetwarzanie  dla 

tego wolumenu”. 

Jest  to  jedyna  funkcja  pozwalająca  na  ograniczenie  przepustowości  dla  wolumenu. 

Zamawiający wymagał, aby możliwe było określenie nie tylko maksymalnej, ale i minimalnej 

wartości MB/s, w związku z tym wymóg ten nie jest spełniony. 

Biorąc  pod  uwagę,  iż  przedstawione  wyżej  informacje  dotyczące  funkcjonalności  są 

zawarte  w  dokumentacji  p

owszechnie  dostępnej,  to  mogły  i  powinny  być  przez  MATIC 

zweryfikowane.  Brak  zatem  należytej  weryfikacji  powyższych  informacji  spowodował,  że 

można  przypisać  takiemu wykonawcy  lekkomyślność  lub  niedbalstwo w  podaniu  informacji, 

co do których należytego sprawdzenia wykonawca, był zobowiązany. 

Sąd  Okręgowy  w  Warszawie  w  wyroku  z  dnia  20  lipca  2018r.  sygn.  akt  XXIII  Ga 

849/18 stwierdził, iż „nie ma znaczenia to, czy Zamawiający skutecznie został wprowadzony 

w  błąd,  na  skutek  czego  podjął  jakiekolwiek  decyzje,  czy  wykonał  jakiekolwiek  czynności. 

Takie stanowisko znajduje uzasadnienie nie tylko w zaprezentowanej wykładni gramatycznej 

i  celowościowej,  ale  również  zgodnie  z  teorią  racjonalnego  ustawodawcy.  (...)  Omawiana 

podstawa  prawna  posługuje  się  zaś  pojęciem  nieostrym,  niedookreślonym  (okoliczności 

mogące  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowanie  przez  zamawiającego  

w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia),  co  per  se  oznacza,  że  zakres  stosowania  tego 

przepisu jest bardzo szeroki. Oznacza to, że zachowanie Zamawiającego nie ma tu żadnego 

znaczenia.  Uznając  nawet,  że  Zamawiający  w  powołaniu  na  wypracowane  notorium 

zachowałby ostrożność w podejmowaniu decyzji, czy dalszych czynności, w sprawie, to i tak 

należy  dojść  do  wniosku,  że  samo  podanie  informacji  nieprawdziwej  wypełnia  przesłankę 

wykluczenia  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Spełniona  bowiem  została  również 

przesłanka, o której mowa w dalszej części przepisu 24 ust. 1 pkt 17 p.z.p., tj.: potencjalna 

możliwość  wywierania  istotnego  wpływu  na  decyzje  Zamawiającego,  gdyż  błąd  popełniony 

przez  Odwołującego  dotyczy  oceny  ofert  w  postępowaniu  zgodnie  z  przyjętymi  kryteriami 

określonymi  przez  Zamawiającego.  Kwestia  ta  dotyczy  zatem  ilości  punktów  zdobytych  

w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia,  a  więc  m.in.  na  podstawie  kwestionowanych 

informacji,  dochodziłoby  do  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  co  potencjalnie  mogłoby 

wypaczać  wynik  całego  postępowania.  Zastrzec  przy  tym  należy.  że  dla  spełnienia  tej 

przesłanki  wystarczająca  jest  sama  możliwość  wywierania  wpływu  na  zachowanie 

Zamawiającego. ” 

Słusznie zauważyła Izba w  wyroku z dnia 2 maja 2018 r. (sygn. akt KIO 596/18), iż 

„na  skutek  implementacji  do  krajowego  porządku  prawnego  dyrektyw  2014/24/UE  

i  2014/25/UE  wzros

ło  znaczenie  oświadczeń  własnych  wykonawców.  Jest  to  wynikiem, 

zarówno  wprowadzenia  JEDZ,  jak  również  faktu  przemodelowania  przebiegu  procedury  

o udzielenie  zamówienia publicznego  w  jej  podstawowej  formie,  jak również  wprowadzenia 

rozwiązania  w  postaci  tzw.  procedury  odwróconej  (art.  24aa  ustawy  Pzp).  Te  kilka 

znaczących  zmian  doprowadziło  do  zwiększenia  znaczenia  oświadczeń  składanych  przez 

wykonawców,  w  tym  nałożyło  na  nich  obowiązek  większej  staranności  przy  weryfikacji 

prawdziwości  danych  prezentowanych  w  toku  postępowania.  Tym  samym  wobec 

wykonawców  należy  obecnie  stosować  wyższy  miernik  oceny  związany  z  rzetelnością 

prezentowanych przez nich danych

”. W ww. wyroku Izba stwierdziła również, że niepoddanie 

przez  Wykonawcę  weryfikacji  informacji  uzyskanych  od  osoby  wskazanej  na  konkretne 

stanowisko i  liczenie na to,  że dane  te  zweryfikuje Zamawiający  (jako  podmiot  posiadający 

niezbędne informacje) należy uznać za niedbalstwo lub lekkomyślność (str. 33 ww. wyroku). 

Podobnie KIO w wyroku z dnia 20 lipca 2018 

r. (sygn. akt KIO 1319/18) stwierdza, iż 

„W odniesieniu natomiast do lekkomyślności lub niedbalstwa, kwestia ta pozostaje w sferze 

ocen  zamawiającego,  który  nie dysponuje środkami pozwalającymi przedstawić  dowody  na 

stopień  winy  wykonawcy.  Jeżeli  jednak  z  zestawienia  informacji  przedstawionych  przez 

wykonawcę  z  oczekiwaniami  zamawiającego wynika,  że działający  z  należytą starannością 

wykonawca powinien mieć świadomość, że przedstawione informacje tym oczekiwaniom nie 

odpowiadają,  a  mimo  to  potwierdził  okoliczność  przeciwną,  to  bez  wątpienia  stanowi  to 

podstawę przypisania wykonawcy lekkomyślności tub niedbalstwa”. 

Podsumowując,  zdaniem  Odwołującego  argumentacja  wyżej  przedstawiona 

potwierdza zasadność i konieczność wniesienia odwołania. 

Po  przeprowadzeniu 

rozprawy  z  udziałem  Stron  i  Uczestnika  postępowania 

odwoławczego,  uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy,  jak również  biorąc 

pod  uwagę  oświadczenia  i stanowiska  zawarte  w odwołaniu,  odpowiedzi  na 

odwołanie,  złożonym  materiale  dowodowym,  a także  wyrażone  ustnie  na  rozprawie  

i odnotowane w 

protokole, Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Ustalono,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  skutkujących  odrzuceniem 

odwołania  w  całości  w  trybie  art.  189  ust.  2  ustawy  Pzp  i  nie  stwierdziwszy  ich,  Izba 

skierowała odwołanie na rozprawę  

Ustalono 

dalej, 

że 

wykonawca 

wnoszący 

odwołanie 

posiada 

interes  

w  uzyskaniu  przedmiotowego  zamówienia,  kwalifikowany  możliwością  poniesienia  szkody  

w  wyniku  naruszenia  przez  Zamawiającego  przepisów  ustawy,  o  których  mowa  w  art.  179 

ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych.  Nieprawidłowe  dokonanie  czynności  badania  

i  oceny  ofert,  w  tym 

zaniechanie  odrzucenia  oferty  Przystępującego  i  uznanie  jej  za 

najkorzystniejszą,  oznacza,  że  potencjalne  stwierdzenie  naruszenia  w  tym  zakresie 

przepisów  ustawy  Pzp  pozbawia  Odwołującego (który  zajmuje  kolejne  miejsce  w  rankingu) 

możliwości  uzyskania  zamówienia  i  podpisania  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego 

oraz  wykonywania  zamówienia. Wypełnione  zostały  zatem  materialnoprawne  przesłanki  do 

rozpoznania odwołania, wynikające z treści art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.  

Do  postępowania  odwoławczego  zgłoszenie  po  stronie  Zamawiającego  zgłosił 

wykonawca  Matic  S.A. 

z  siedzibą  w  Warszawie.  Izba  potwierdziła  skuteczność 

zgłoszonego przystąpienia.  

Zamawiający złożył pisemną odpowiedź na odwołanie, w której uwzględnił on zarzuty 

odwołania  w  całości.  Na  posiedzeniu  Przystępujący  oświadczył,  że  korzysta  z  prawa  do 

złożenia sprzeciwu.  

Biorąc  powyższe  ustalenia  pod  uwagę,  skład  orzekający  Izby  uznał,  że  odwołanie  

w części zasługiwało na uwzględnienie. 

W  zakresie  zastosowania  przesłanki  odrzucenia  oferty  z  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy 

P

zp  mieści  się  sporządzenie  oferty  w  inny  sposób,  niż  żądał  tego  zamawiający,  o ile 

niezgodność taka dotyczy elementów treści oferty w aspekcie formalnym i materialnym, choć 

nie  może  tu  chodzić  wyłącznie  o niezgodność  sposobu  spełnienia  tych  aspektów  

{por.  J.  Pieróg  w:  Prawo  zamówień  Publicznych.  Komentarz,  wyd.  C.H.  Beck,  Warszawa 

2009}. Innymi słowy niezgodność treści oferty z treścią SIWZ może polegać na sporządzeniu 

i 

przedstawieniu  oferty  w  sposób  niezgodny  z  wymaganiami  specyfikacji,  z zaznaczeniem, 

że chodzi  tu  o  wymagania  SIWZ  dotyczące  sposobu  wyrażenia,  opisania  i potwierdzenia 

zobowiązania  (świadczenia)  ofertowego,  a  więc  wymagania,  co  do  treści  oferty,  a  nie 

wymagania  co  do  jej  formy,  które  również  zamieszczane  są  w  SIWZ  (tak  wyrok  Izby  z  13 

listopada 2013 r., sygn. akt KIO 2478/13). 

Niezależnie od charakteru niezgodności, aby zastosować podstawę odrzucenia oferty 

z art.  89  ust.  1  pkt  2  P

zp  musi  być  możliwe  uchwycenie  na  czym  konkretnie  taka 

niezgodność  polega,  czyli  co  i  w  jaki  sposób  w ofercie  nie  jest  zgodne  z konkretnie 

wskazanymi, skwantyfikowanymi i ustalonymi jednoznacznie postanowieniami SIWZ. 

Wystąpienie  stanu  niezgodności  treści  oferty  z  treścią  SIWZ  nie  zawsze  będzie 

podstawą do odrzucenia oferty, gdyż art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp wprost odsyła do art. 87 ust. 2 

pkt 3 P

zp. Odrzuceniu podlega zatem wyłącznie oferta, której treść jest niezgodna z treścią 

SIWZ  w 

sposób  zasadniczy  i  nieusuwalny,  gdyż  obowiązkiem  zamawiającego  jest 

poprawienie w 

złożonej ofercie niezgodności z SIWZ niemających istotnego charakteru.  

O  ile  każdorazowo  treść  oświadczenia  woli  składanego  w  postępowaniu  w  ramach 

oferty  należy  rozpatrywać  przez  pryzmat  zamiaru  wykonawcy,  wyrażającego  się  wolą 

uczestnictwa w postępowaniu, a w konsekwencji – złożenia oferty zgodnej z SIWZ {tak m.in. 

wyroki Izby z: 3 kwietnia 2012 r. (sygn. akt KIO 556/12), 9 listopada 2012 r. (sygn. akt: KIO 

2343/12,  KIO  2346/12),  22  listopada  2012  r.  (sygn.  akt:  KIO  2396/12,  KIO  2416/13), 

10 czerwca  2013  r.  (sygn.  akt  KIO  1266/13)} 

–  o  tyle  kluczową  sprawą  jest,  czy  

w  konkretnym  stanie  faktycznym  możliwe  jest  ustalenie  treści  oświadczenia  co  do 

oferowanego przedmiotu w 

sposób nie naruszający nadrzędnej zasady zachowania uczciwej 

konkurencji pomiędzy wykonawcami. 

Reasumując,  o  niezgodności  treści  oferty  z  treścią  SIWZ  można  mówić  tylko  

w  przypadku,  gdy  przedmiot  zamówienia  wynikający  z  oferty  nie  odpowiada  w  pełni 

prz

edmiotowi  zamówienia  opisanemu  w  SIWZ.  Ta  niekompatybilność  oparta  może  być  na 

wielu  płaszczyznach  oferty,  czy  to  w  zakresie  wykonania  czy  też  sposobie  wykonania 

zamówienia. Jednocześnie za niezgodnych z treścią SIWZ nie uważa się sytuacji, w których 

to as

pekty formalne oferty nie odpowiadają zapisom SIWZ.  

Niezgodność  treści  oferty  z  treścią  SIWZ  zamówienia  ma  miejsce  w  sytuacji,  gdy 

zaoferowany  przedmiot  dostawy  bądź  też  usługi,  nie  odpowiada  opisanemu  w  specyfikacji 

przedmiotowi  zamówienia,  co  do  zakresu,  ilości,  jakości,  warunków  realizacji  i  innych 

elementów  istotnych  dla  wykonania  przedmiotu  zamówienia  w  stopniu  zaspokajającym 

oczekiwania i interesy Zamawiającego. Konieczność odrzucenia takiej oferty zachodzi także 

w  przypadku,  kiedy  niemożliwe  staje  się  zastosowanie  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp. 

Stosownie  bowiem 

do  przepisu  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp  Zamawiający  poprawia  

w  ofercie  inne  omyłki  polegające  na  niezgodności  oferty  z  SIWZ,  niepowodujące  istotnych 

zmian w treści oferty – niezwłocznie zawiadamiając o tym wykonawcę, którego oferta została 

poprawiona. 

Na  podstawie  rozdziału  12  SIWZ  ustalono,  że  Zamawiający  wymagał  złożenia  wraz  

z ofertą specyfikacji technicznej producenta lub innego dokumentu producenta (w formie 

drukowanej,  w  języku  polskim  lub  w  języku  angielskim),  zawierającą  w  szczególności  opis 

wartości  parametrów,  funkcji  i  konfiguracji,  które  wymagane  są  w  opisie  przedmiotu 

zamówienia, stanowiącym Załącznik nr 1 do SIWZ – składaną w celu oceny ofert. 

Dodatkowo  w  dniu  12  września  2018  roku  w  odpowiedzi  na  pytanie  „Czy 

Zamawiający  dopuszcza  aby  niektóre  wymagane  funkcje  których  potencjalnie  możliwe  do 

zaoferowania  rozwiązanie  macierzowe  nie  realizuje,  były  zapewnione  poprzez  modyfikację 

standardowego  oprogramowania  lub  sprzętu  tego  rozwiązania,  celem  dostosowania  go  do 

wymagań OPZ?” Zamawiający zaznaczył, że nie wraża zgody na takie działanie. Wszystkie 

parametry  i  funkcje  zaoferowanego  rozwiązania  winny  być  zaimplementowane  fabrycznie 

oraz  dostępne  w  seryjnej  produkcji  danego  modelu  urządzenia,  a  także  potwierdzone  

w ogólnej dokumentacji producenta.  

Przy opisie minimalnych wymagań dla macierzy dyskowej zaznaczono, że w ramach 

opisu 

elementu  oferty,  parametru  lub  funkcji  realizowanej  w  konfiguracji  będącej 

przedmiotem  oferty, 

spełnienie  wymagań  musi  dotyczyć  faktycznie  oferowanego 

rozwiązania.  

Zamawiający  wymagał,  by  oferowany  system  dyskowy  składał  się  z  pojedynczej 

macierzy dyskowej. Niedopuszczalna jest realizacja zamówienia poprzez dostarczenie wielu 

macierzy  dyskowych.  Za  pojed

ynczą  macierz  nie  uznaje  się  rozwiązania  opartego  o  wiele 

macierzy  dyskowych  (par  kontrolerów  macierzowych)  połączonych  przełącznikami  SAN  lub 

tzw. wirtualizatorem sieci SAN, czy wirtualizatorem macierzy dyskowych. 

Wymagano także kontrolerów pracujących w trybie Active-Active, to znaczy w trybie 

zapewniającym  dostęp  do  wolumenów  logicznych  (LUN)  utworzonych  w  macierzy,  

z  wykorzystaniem  wszystkich  dostępnych  ścieżek  (path)  i  portów  kontrolerów  w  trybie  bez 

wymuszania  preferowanej  ścieżki  dostępu  oraz  z  zapewnieniem  równoważenia  obciążenia 

(load balancing). 

Izba uznała, że nie potwierdził się zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, 

gdzie  Odwołujący  zarzucał,  iż  rozwiązanie  zaoferowane  przez  MATIC  tj.  macierz  IBM 

Storewize  V7000  Gen2+  nie  spełnia  obligatoryjnego  wymogu,  ponieważ  korzysta  

z  asymetrycznego  dostępu  do  jednostki  logicznej  (ALUA),  przez  co  nie  realizuje 

równoległego dostępu do dysków wieloma ścieżkami. 

Dostrzeżenia  wymaga,  iż  kwestia  ta  była  przedmiotem  zapytania  Zamawiającego, 

który  w  dniu  7  listopada  2018  roku  uzyskał  stosowane  wyjaśnienia.  Z  pkt  6  złożonych 

wyjaśnień  wynika,  że  wolumeny  są  udostępniane  przez  wszystkie  kontrolery  macierzy  

z  wykorzystaniem  wszystkich  możliwych  portów  macierzy.  Dodatkowo  Przystępujący  do 

wyjaśnień załączył zrzut z ekranu obrazujący w jaki sposób skorzystać można z możliwości 

wyboru  kontrolerów,  które  mają mieć  dostęp  do  wolumenu.  Podobne  stanowisko  i  materiał 

graficzny  zostały  zaprezentowane  na  rozprawie  przed  Izbą.  Zatem  Przystępujący  wykazał, 

że  oferowana  macierz  posiada  możliwość  wyboru  trybu  pracy  synchronicznego  activ/activ. 

Opisano  w  jaki  sposób  możliwe  jest  skonfigurowanie  dysku  logicznego  LUN,  by  ruch 

realizowany  był  przez  wszystkie  kontrolery.  Zaznaczono  także,  ż  macierz  może  pracować  

w  trybie  a

synchronicznym,  co  nie  zmienia  faktu,  iż  podstawowy  wymóg  SIWZ  został 

zapewniony.  Potwierdzenie  wymogu  znajduje  się  w  dokumentacji  urządzenia, 

przedstawionej  przez  Przystępującego  wraz  z  tłumaczeniem.  Jest  to  dokumentacja 

pochodząca ze strony producenta, wskazana dla całej serii V7000.  

Odwołujący w odwołaniu i na rozprawie przedstawił wyciąg z tożsamej dokumentacji, 

jednak  zestawienie 

to  ma  charakter  wybiórczy  i  nie  prezentuje  wszystkich  możliwości 

konfiguracyjnych  macierzy. 

Dodatkowo  zauważyć  należy,  iż  Zamawiający  dopuścił 

posługiwanie  się  innym  dokumentem  pochodzącym  od  producenta  (w  formie  drukowanej,  

w  języku  polskim  lub  w  języku  angielskim),  zawierającym  w  szczególności  opis  wartości 

parametrów, funkcji i konfiguracji. Za taki dokument niewątpliwie uznać można oświadczenie 

złożone przez upoważnionego przedstawiciela producenta, potwierdzające istnienie spornej 

funkcjonalności.  Takie  oświadczenia  Przystępujący  złożył  wraz  z  wyjaśnieniami  oraz 

dodatkowo  przedstawił  kolejne  oświadczenie  na  rozprawie.  Prawidłowości  reprezentacji  

i  sposobu  złożenia  owych  oświadczeń  Odwołujący  nie  kwestionował.  Formę  takiego 

potwierdzenia  parametrów  urządzenia  dopuszczały  zaś  zapisy  SIWZ.  Udzielona  w  dniu  12 

września 2018 roku odpowiedź Zamawiającego na pytania nie zmieniła na stanowisko Izby. 

Zamawiający  w  odpowiedzi  podkreślił,  że  parametry  i  funkcje  mają  być  potwierdzone  

w 

ogólnej  dokumentacji  producenta,  za  taką  zaś  SIWZ  uznawała  również  inny  dokument 

producenta (w formie drukowanej, w języku polskim lub w języku angielskim).  

Zdaniem  Izby  Odwołujący  na  rozprawie  dokonywał  próby  rozszerzenia  zarzutów, 

twierdząc,  że  odróżnić  należy  pracę  w  trybie  synchronicznym  od  dostępu  do  wolumenów, 

podczas gdy wymóg SIWZ jasno precyzował, że kontrolery pracujące w trybie Active-Active, 

to znaczy w trybie zapewniającym dostęp do wolumenów (…) z wykorzystaniem wszystkich 

dostępnych  ścieżek.  Możliwość  zapewnienia  dostępu  do  wolumenów  z  wykorzystaniem 

wszystkich ścieżek Przystępujący udowodnił, zarówno w złożonych wyjaśnieniach, jak też na 

rozprawie. 

Tym samym wymóg pracy w trybie activ/activ, w ocenie składu orzekającego Izby 

został potwierdzony. 

Co do kolejnych zarzutów odwołania, to wskazywały one na naruszenie art. 24 ust. 1 

pkt  17  ustawy  Pzp,  czyli  podnosiły  działania  i  zaniechania  Przystępującego  w  zamiarze 

lekkomyślności  lub  niedbalstwa,  które  wprowadziły  Zamawiającego  w  błąd  i  mogły  mieć 

istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego,  z  tego  powodu,  że  dotyczyły  elementów  oferty,  za  które  Zamawiający 

przyznawał  dodatkowe  punkty  w  ramach  procesu  oceny  ofert,  który  doprowadzić  miał  do 

wyboru oferty najkorzystniejszej. 

Izba w składzie rozpoznającym złożone odwołanie uznała, że zarzut naruszenia art. 

24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp nie potwierdził się, a postępowaniu Przystępującego nie można 

przypisać  zamiaru  lekkomyślności  lub  niedbalstwa.  Przystępujący  wykazał  i  udowodnił,  że 

przygotowywał  ofertę  współdziałając  z  przedstawicielami  producenta,  przy  ich  czynnym 

udziale  i  zaangażowaniu  w  jej  treść.  Na  powyższą  okoliczność  przedstawiono,  nawet 

kilkukrotnie, 

stosown

e  oświadczenia  producenta.  Zatem  nie  może  być  mowy  

o  niezachowaniu  przez  Wykonawcę  zasad  należyte  staranności,  wymaganej  od 

profesjonalisty.  

Jednocześnie  zauważyć  należy,  iż  różnica  w  treści  ofert  poszczególnych 

Wykonawców,  co  przełożyło  się  na  etap  postępowania  odwoławczego,  wynikała  z  faktu 

odczytywania przez 

Przystępującego w odmienny sposób danego ustalenia czy wymagania 

SIWZ, bez odczytywania treści postanowień przy uwzględnieniu szeregu innych elementów 

SIWZ 

dotyczących  przecież  jednego  przedmiotu  zamówienia.  Izba  stwierdza,  że 

postanowienia  SIWZ 

nie  mogą  być  czytane  odrębnie  czy  wybiórczo,  bez  uwzględnienia 

całości  Specyfikacji,  bowiem  Zamawiający  kupuje  sprzęt,  który  będzie  eksploatowany  

w  określonych  realiach  środowiska  Zamawiającego  i  w  tym  samym  otoczeniu  będzie 

podlegał późniejszej rozbudowie lub zmianie. 

Dlatego też odwołanie co do oceny spełniania poziomu parametrów oferowanej przez 

Przystępującego  macierzy,  w  zakresie  w  którym  parametry  te  podlegały  dodatkowej 

punktacji w części zasługiwało na uwzględnienie. Skutkiem niewykazania przez wykonawcę 

dodatkowych elementów użytkowych urządzenia, jest konieczność zmniejszenia przyznanej 

liczby  punktów  podczas  oceny  ofert.  Zmiana  punktacji  może  potencjalnie  przełożyć  się  na 

wynik postępowania o udzielenie zamówienia publicznego i wybór oferty najkorzystniejszej. 

Dlatego też odwołanie w części podlegało uwzględnieniu. 

Podana  przez  Odwołującego kwalifikacja  prawna  naruszenia  przepisów  ustawy  Pzp 

nie mogła przesądzać o niezasadności odwołania, Izba nie jest bowiem związana dokonaną 

w odwołaniu kwalifikacją prawną, ocenia natomiast  – w zakresie podniesionych zarzutów – 

czy  wybór  oferty  dokonany  został  prawidłowo,  czy  też  Zamawiający  zaniechał  czynności, 

która  mogła  doprowadzić  do  wyboru  oferty  innego  wykonawcy.  Z  uwagi  na 

nieprzeprowadzenie przez żadną ze Stron sporu symulacji, w jaki sposób kształtowałaby się 

punktacja  w  ramach  weryfikacji  rankingu

,  Izba  stwierdziła,  że  taka  zmiana  przy  ponownym 

badaniu  i  ocenie  ofert  może  przełożyć  się  na  wynik  postępowania.  Natomiast  co  do  żądań 

postawionych  w  odwołaniu,  to  zgodnie  z  art.  192  ust.  7  ustawy  Pzp.  Izba,  uwzględniając 

zarzuty  odwołania,  których  zakresem  jest  związana,  jednocześnie  nie  jest  związana 

żądaniami  odwołania,  może  orzec  inaczej  aniżeli  wnosił  Odwołujący,  co  miało  miejsce  

w niniejszej sprawie. 

Odwołujący  zarzucił,  że  oferowana  macierz  nie  ma  możliwości  rozbudowy  do  nie 

mniej  niż  8  kontrolerów.  Kluczowym  zapisem  w  zakresie  tej  funkcjonalności  był  zakaz 

łączenia  przełącznikami  SAN.  Odwołujący  uważał,  że  zakaz  ten  obowiązuje  także  przy 

rozbudowie  macierzy,  natomiast  Przystępujący  podnosił,  że  wymóg  ten  nie  odnosi  się  do 

rozbudowy.  

W  ocenie  składu  orzekającego  Izby  dla  rozstrzygnięcia  powyższego  zarzutu 

kluczowym jest wyjaśnienie, czy wszystkie wymagania dla przedmiotu zamówienia należało 

spełniać  łącznie,  czy  też  każde  mogło  być  spełnione  niezależnie.  Izba  w  składzie 

rozpoznającym niniejsze odwołanie doszła do przekonania, iż Odwołujący słusznie wskazał, 

że  Zamawiający  wykluczył  możliwość  użycia  przełączników  SAN  również  w  przypadku 

rozbudowy  macierzy

.  Zdaniem  Izby  Zamawiający  opisał  wymogi  dla  macierzy  w  sposób 

kompleksowy,  w  podziale  na  jej  cechy  użytkowe,  więc  wszystkie  wymogi  musiały  być 

spełnione łącznie, także w przypadku jej rozbudowy. O ile Izba nie kwestionuje, że macierz 

oferowana przez Przystępującego w zamówieniu podstawowym spełnia wymóg budowy jako 

pojedyncza macierz dyskowa

, o tyle sam Przystępujący przyznał, że rozbudowa oferowanej 

macierzy  o  co  najmniej  minimalną  ilość  kontrolerów  wymaganych  przez  Zamawiającego 

musi  odbyć  się  przy  uwzględnieniu  przełączników.  Taki  zaś  sposób  konstrukcji  urządzenia 

zapisy SIWZ wykluczały. Reasumując, zarzut nieprawidłowego przyznania 3 punktów ofercie 

Przystępującego potwierdził się.  

W punkcie 11 rozdziału 21 Zamawiający przyznawał dodatkowe punkty w przypadku 

zaoferowania możliwości  dodania co najmniej  12 portów  iSCSI. Odwołujący  wskazywał,  że 

taka opcja w urządzeniu nie jest spełniona. 

W  ocen

ie  Izby  zarzut  nie  potwierdził  się.  Z  dołączonej  do  oferty  dokumentacji 

technicznej  i  ze  złożonych  wyjaśnień  wynika,  że  w  chwili  obecnej  urządzenie  już  tę 

funkcjonalność  posiada.  Jak  zauważono  na  rozprawie,  rozwiązanie  to  jest  dostępne  już  

w  oferowanej  ma

cierzy,  a  rozbudowa  nastąpi  poprzez  aktywowanie  pewnych 

funkcjonalności.  Taki  sposób  spełnienia  wymagania  nie  został  przez  zapisy  SIWZ 

wykluczony. Przystępujący przedstawił materiał graficzny będący wyciągiem z dokumentacji 

technicznej, który jasno obrazuje w jaki sposób wykorzystywane będą porty.  

W  przypadku  kolejnego  punktu  Izba  uznała,  że  zarzut  przyznania  nieprawidłowej 

liczby punktów potwierdził się.  

W  punkcie  20  Zamawiający  przyznawał  jeden  punkt,  gdy  macierz  miała  możliwość 

rozbudowy  pamięci  podręcznej  do  wielkości  co  najmniej  4  TB.  Przystępujący  de  facto 

przyznał,  że  informacja  taka  nie  wynika  z  żadnego  dokumentów  składającego  się  na 

specyfikację  techniczną,  a  złożone  oświadczenie  tłumaczył  uzyskaniem  zapewnienia  od 

producenta  dostarczanej  macierz

y, iż takie rozwiązanie jest możliwe i na moment realizacji 

zamówienia  taką  macierz  otrzyma  Zamawiający.  Realizacja  tego  wymogu  nastąpić  może 

przez rozbudowę macierzy o standardy stosowane w macierzy V7000G3.  

W  ocenie  Izby  w  takim  przypadku  otrzymanie  zapewnienia  od  producenta,  nawet 

jeżeli  to  zapewnienie  przyjęło  postać  oświadczenia  producenta  nie  jest  wystarczające.  

Po pierwsze w ofercie i składanych wyjaśnieniach jasno sprecyzowano jaki model macierzy 

Przystępujący  oferuje.  Nigdzie  nie  napisano  i  nie  złożono  oświadczenia,  że  jest  to  model 

V7000G3. Jasno 

wskazano, że oferowany jest model V7000G2+.  

Przystępujący  nie  przedstawił  żadnych  dowodów  na  okoliczność,  że  rozbudowa 

oferowanego  modelu  do  modelu klasy  wyższej  jest  możliwa,  czy  też  była już  wykonywana, 

przy  zachowaniu  wszystkich  pozostałych  założeń  urządzenia,  których  wymagał 

Zamawiający.  Każdy  zaś  model,  zwłaszcza  w  przypadku  urządzeń  o  skomplikowanej 

budowie  i  mnogości  funkcji  użytkowych  charakteryzuje  się  specyfiką  działania  i  nie  zostało 

potwierdz

one w żaden sposób, że zakładany przez Przystępującego sposób rozbudowy jest 

możliwy do wykonania i przeprowadzenia. Zamawiający nie może w takim wypadku polegać 

jedynie  na  zapewnieniach  producenta.  Celem 

przeprowadzenia postępowania i  zakupu jest 

nabycie 

środka  trwałego,  z  którego  instytucja  będzie  mogła  korzystać  w  miarę  swoich 

potrzeb 

i 

pierwotnych 

założeń, 

nie 

zaś 

dopuszczanie 

do 

eksperymentów  

o niesprecyzowanym wyniku. 

Zdaniem składu orzekającego Izby Przystępującemu w sposób 

nieuprawniony przyznano d

odatkowe punkty za przedmiotową funkcjonalność.  

Ostatni  z  zarzutów  odnosił  się  do  punktów  24  i  25  rozdziału  21  SIWZ,  w  których 

Zamawiający  dodatkowo  po  1  punkcie  punktował  funkcję  zdefiniowania  gwarantowanych 

parametrów wydajnościowych wyrażonych w IO/s  (operacje wejścia/wyjścia) dla wybranych 

wolumenów dyskowych lub LUN'ów oraz funkcję zdefiniowania gwarantowanych parametrów 

wydajnościowych  wyrażonych  w  MB/s  (przepustowość)  dla  wybranych  wolumenów 

dyskowych lub LUN'ów.  

W  pierwszej  kolejności  dostrzeżenia  wymaga,  iż  pojęcie  „parametrów 

gwarantowanych” nie zostało w SIWZ w żaden sposób zdefiniowane, czy też opisane przez 

Zamawiającego.  Gospodarz  postępowania  nie  określił,  czy  za  parametry  gwarantowane 

uznawał  będzie  jedynie  wartości  maksymalne,  czy  też  wymaga  podania  wartości 

minimalnych 

osiąganych  przez  macierz,  czy  też  w  wyrażeniu  tym  mieści  się  jeszcze  jakaś 

inna wielkość. Przy czym w ocenie Izby za wartości minimalne należałoby uznać takie, które 

gwarantują poprawne działanie macierzy przy przewidywanym obciążeniu. Stąd zapisy SIWZ 

można  było  odczytać  w  co  najmniej  dwojaki  sposób  i  każdy  z  wykonawców  mógł  je 

zrozumieć  odmiennie.  Dlatego  też  Izba  uznała  zarzuty  za  niepotwierdzone,  wszelkie 

niejasności  specyfikacji  należy  tłumaczyć  na  korzyść  wykonawców.  Skład  orzekający  Izby 

wziął również pod uwagę specyfikę działania macierzy,  w której to wartości maksymalnego 

obciążenia  urządzenia  są  istotne  z  punktu  widzenia  użytkownika  urządzenia.  Nie  można 

także  zapominać,  iż  Zamawiający  nie  określił  dolnych  granic  wydajności  i  przepustowości 

urządzenia,  czyli  nie określił  precyzyjnie z  jakim obciążeniem  pracowało będzie urządzenie  

i  czy  jakiegoś  poziomu  minimalnego  dla  przetwarzanej  (przewidywanej)  liczby  danych 

wymaga.  

Podsumowując,  Izba  uznała,  że  zarzuty  odwołania  w  części  potwierdziły  się,  co 

mogło  mieć  wpływ  na  wynika  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  dlatego 

też  nakazano  unieważnienie  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  powtórzenie 

procesu  badania  i  oceny  ofert,  w  tym  ponowne  przeliczen

ie  liczby  punktów  przyznanych 

poszczególnym wykonawcom w ramach wyznaczonych kryteriów oceny ofert. 

W zakresie zgromadzonego materiału dowodowego, to Izba dopuściła opinie mające 

wykazywać, że urządzenia oferowane przez Przystępującego nie spełniają wymogów SIWZ. 

Dowód  ten  jednak  nie miał  charakteru  przesądzającego  o  zasadności  zarzutów  odwołania. 

Dostrzeżenia  przede  wszystkim  wymaga  prywatny  charakter  złożonej  opinii.  Ekspertyzę  tę 

Izba  potraktowała  jako  część  argumentacji  faktycznej  i  prawnej  przytaczanej  przez  Stronę 

sporu. Opinia taka stanowi jedyni

e dowód tego, że osoby, które ją podpisały wyraziły zawarty 

w  nich  pogląd,

nie  korzysta  ona 

natomiast  z  domniemania  zgodności  z  prawdą  zawartych  

w niej twierdzeń.

Stanowisko doktryny jasno pokazuje, że ekspertyza prywatna nie może być 

podstawą  wniosków  sądu  pozostających  w  opozycji  do  stanowiska  strony  przeciwnej.  

W orzecznictwie SN wyrażono także stanowisko, że gdyby ekspertyzę prywatną przyjęto za 

podstawę  orzeczenia,  stanowiłoby  to  istotne  uchybienie  procesowe,  które  mogłoby  być 

nawet  podstawą  skutecznego  zarzutu  apelacyjnego  (tak  SN  w  wyroku  z  dnia  29  września 

1956 r., III CR 121/56, OSN 1958, nr 1, poz. 16). 

Ocena pozostałego materiału dowodowego 

przedstawiona została w orzeczeniu przy omówieniu każdego z zarzutów.  

W tym stanie rzeczy, Izba uwzględniła odwołanie na podstawie art. 192 ust. 1 zdanie 

pierwsze i ust. 2 Pzp oraz orzekła jak w sentencji na podstawie art. 192 ust. 3 pkt 1 Pzp.  

O  kosztach  postępowania  orzeczono  stosownie  do  wyniku  sprawy,  na  podstawie 

przepisu art.  192  ust.  9 i  10  Pzp w  zw.  z  § 3 pkt  1  lit.  a i  pkt  2 lit.  b oraz § 5  ust. 2 pkt 2,  
a  także  §  5  ust.  4  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  

w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  

w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r. poz. 

2972).  Izba 

uznała  wniosek  Odwołującego  o  zasądzenie  kosztów  wynagrodzenia 

pełnomocnika  w  kwocie  3.600,00  zł,  tj.  w  maksymalnej  kwocie  dopuszczonej  przez  

w/w rozporządzenie (§ 3 pkt 2 lit. b w/w rozporządzenia).  

Przewodniczący:       

…………………………….