KIO 602/17 WYROK dnia 11 kwietnia 2017 r.

Sygn. akt: KIO 602/17 

WYROK 

z dnia 11 kwietnia 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Ewa Sikorska 

Protokolant:              Sylwia Muniak 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  10  kwietnia  2017  roku  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  27  marca  2017  r.  przez  

M. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w R. w postępowaniu prowadzonym przez 

U. Ś. w K. 

przy  udziale  wykonawcy 

O.  P.  Spółka  Akcyjna  w  W.  zgłaszającego  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego po stronie 

zamawiającego 

orzeka: 

oddala odwołanie 

kosztami  postępowania  obciąża

  wykonawcę  M.  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością w R. i: 

2.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę 

15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy),  uiszczoną  przez  wykonawcę 

M. 

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w R. tytułem wpisu od odwołania, 

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.), na niniejszy wyrok, w terminie 7 dni od dnia 

jego doręczenia, przysługuje skarga, za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej, 

do Sądu Okręgowego w 

Katowicach. 

………………………….. 

Sygn. akt: KIO 602/17 

Uzasadnienie 

Zamawiający  –  U.  Ś.  w  K.  –  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego na dostawę wraz z instalacją systemu telefonii stacjonarnej, świadczenie usług 

telekomunikacyjnych oraz usługę utrzymania systemu. 

Postępowanie  prowadzone  jest  na  podstawie  przepisów  ustawy  z  29  stycznia  2004 

roku  –  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U  z  2015  roku,  poz.  2164  ze  zm.),  zwanej  dalej 

ustawą P.z.p. 

W dniu 27 marca 2017 roku wykonawca M. Sp. z o.o. w R. (dalej: odwołujący) wniósł 

odwołanie wobec czynności podjętych przez zamawiającego oraz zaniechania czynności, do 

której zamawiający jest zobowiązany na podstawie ustawy P.z.p.  

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 7 ust. 1 oraz art. 7 ust. 3 ustawy 

P.z.p., a także art. 91 ust. 1 ustawy  P.z.p., wybierając oferty, które zgodnie z art. 89 ust. 1 

pkt. 2 powinien odrzucić. 

Jednocześnie odwołujący wniósł o:  

uwzględnienie odwołania, 

powtórzenie czynności oceny ofert, 

odrzucenie  na  podstawie  art  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  P.z.p.  oferty  firm:  O.  P.  SA 

(przystępujący), 

orzeczenie o kosztach postępowania. 

Odwołujący podniósł, że posiada interes prawny we wniesieniu odwołania, ponieważ 

jest  wykonawcą,  który  złożył  ofertę  w  niniejszym  postępowaniu,  jego  oferta  po  uzyskaniu 

informacji  z  otwarcia  ofert  znajduje  się  na  drugim  miejscu  za  firmą  O.,  a  działania 

zamawiającego polegające na niezgodnym z prawem wyborze ofert, które zgodnie z art. 89 

ust.  1  pkt.  2  powinien  odrzucić,  ograniczają  mu  dostęp  do  uzyskania  przedmiotowego 

zamówienia.  W  odniesieniu  zaś  do  podjętej  przez  zamawiającego  błędnej  decyzji, 

odwołujący poniósł szkodę, bowiem faktycznie utraci możliwość realizacji zamówień, a przez 

co  wypracowania  zakładanego  zysku.  Ponadto,  odwołujący  posiada  interes  prawny  w 

kontrolowaniu  prawidłowości  przeprowadzonego  postępowania,  gdyż  ma  to  wpływ  na 

zawarcie  ważnej  umowy,  a  według  jego  opinii  oraz  przedstawionych  dowodów  wykonawca 

O. nie złożył ważnej oferty w zakresie niniejszego postępowania publicznego. 

W uzasadnieniu  odwołania  odwołujący  podniósł,  że  zamawiający  przy  piśmie  z  dnia 

03.03,2017  r.  znak:  DZP.381.61.2016.DW/266  poinformował  i  udostępnił  do  wiedzy 

odwołującego  dokumenty  przedstawione  przez  firmę  O.  w  zakresie  posiadanego 

doświadczenia - wykaz wykonanych dostaw w badanym okresie oraz referencje z U. J. (dalej 

UJ). Wg wiedzy odwołującego uzyskanej na podstawie wniosku do UJ o dostęp do informacji 

publicznych odwołujący stwierdził, iż firma O. nie spełniła kryteriów postawionych w rozdziale 

III ust. 2 pkt. 1) lit b) SIWZ, jak niżej: 

,,b) dotyczący zdolności technicznej lub zawodowej: 

Wykonawca  ubiegający  się  o  zamówienie  powinien  wykazać,  że  w  okresie  ostatnich trzech 

lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert,  a  jeżeli  okres  prowadzenia  działalności  jest 

krótszy  -  w  tym  okresie,  wykonał  lub  wykonuje  w  sposób  należyty  co  najmniej  jedno 

zamówienie, które łącznie spełnia poniższe przesłanki: 

a) 

było lub jest wykonywane dla jednego zleceniodawcy, 

b) 

obejmowało  lub  obejmuje  dostawę  systemu  telekomunikacyjnego  wraz  ze 

ś

wiadczeniem usług w sieci telefonii stacjonarnej, 

c) 

zamówienie  wykonywane  było  przez  minimum  12  miesięcy  lub  wykonywane  jest 

nadal, ale dotychczasowy okres jego realizacji wynosi minimum 12 miesięcy.  

d)  wartość  zakończonego  zamówienia,  a  w  przypadku  zamówień  wykonywanych  nadal  - 

wartość zrealizowanej części zamówienia, wyniosła nie mniej niż 700.000,00 zł brutto”. 

Odwołujący podniósł, że przedstawiony do oferty wykaz dostaw oraz referencje z UJ 

mówią  o  kwocie  powyżej  750  000  zł  brutto,  natomiast  wg  jego  wyliczeń  na  podstawie 

przekazanej nam umowy nr KD/892/2001 z dnia 28.06.2001r, o świadczenie usług pomiędzy 

UJ  a  T.  P.  (obecnie  O.)  oraz  aneksu  nr  5  (numer  UM/002236/2014)  kwota  ta  za 

przedstawiony wykaz głównych dostaw zgodnie z załącznikiem nr ID do SIWZ, czyli za okres 

od  06.05.2014  do  05.01.2017  wynosi  14  850,00  zł  netto  +  1120,00  zł  netto  *32 m-ce  =511 

040,00 zł netto* 1,23=628 579,20 zł brutto, czyli nie spełnia warunku postawionego w siwz, 

gdzie zamawiający wymagał kwoty minimum 700 000,00 zł brutto. 

Odwołujący  stwierdził,  że  poddaje  w  wątpliwość  czynności  zamawiającego  oraz 

rzetelność  informacji  składanych  przez  oferenta  w  kontekście  naruszenia  art.  270  §  1 

Kodeksu karnego, jak też niespełnienia warunków SIWZ w zakresie wartości dostaw i usług. 

Ponadto  odwołujący  podniósł,  że  referencje  przedstawione  do  wykazu  dostaw 

głównych  zostały  podpisane  przez  Kierownika  Sekcji  Telekomunikacyjnej  mgr  inż.  W.  P., 

brak  wiedzy  odnośnie  posiadanego  pełnomocnictwa  do  wystawiania  i  podpisywania 

takowych dokumentów ze strony UJ, brak dołączonego pełnomocnictwa (patrz art. 103 k.c, - 

Art.  103.  [Umowy  rzekomego  pełnomocnika]  §  1,  Jeżeli  zawierający  umowę  jako 

pełnomocnik nie ma umocowania albo przekroczy jego zakres, ważność umowy zależy od jej 

potwierdzenia przez osobę, w której imieniu umowa została zawarta. 

§  2.  Druga  strona  może  wyznaczyć  osobie,  w  której  imieniu  umowa  została  zawarta, 

odpowiedni  termin  do  potwierdzenia  umowy;  staje  się  wolna  po  bezskutecznym  upływie 

wyznaczonego terminu. 

§  3. W  braku  potwierdzenia  ten,  kto  zawarł  umowę  w  cudzym  imieniu,  obowiązany  jest  do 

zwrotu tego, co otrzymał od drugiej strony w wykonaniu umowy, oraz do naprawienia szkody, 

którą  druga  strona  poniosła  przez  to,  że  zawarła  umowę  nie  wiedząc  o  braku  umocowania 

lub o przekroczeniu jego zakresu.).  

W  ocenie  odwołującego,  zamawiający  powinien  wezwać  O.  do  przedstawienia 

przedmiotowego pełnomocnictwa, czego nie uczynił. 

Ponadto odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 7 ust. 1 oraz art. 7 ust. 

3  ustawy  P.z.p., gdyż  dwukrotnie  i  bezskutecznie  wnosił  o  przekazanie  informacji  odnośnie 

wyjaśnień dotyczących rażąco niskiej ceny złożonej przez O. (pismo z dnia 13.032017 oraz 

22.03.2017 r.). 

Odwołujący  stwierdził,  że  po  analizie  materiałów  dotyczących  UJ,  ma  pewność,  że 

pod  szyldem  ’'zamówienia",  w  ramach  którego  wykonawca  O.  realizował  dostawy  i 

rozbudowę sieci wraz z infrastrukturą - podmiot ten - TP SA (O.) - w istocie dokonywał tylko 

rozbudowy  własnej  infrastruktury  technicznej  -  sieci  i  pobierał  abonament  za  faktycznie 

wykonane  usługi  telekomunikacyjne  z  wykorzystaniem  tej  sieci  lub  jej  części  (przy  jej 

częściowej pomocy). Z uwagi na już wówczas posiadaną dominującą pozycję na rynku oraz 

konkretnie precyzowane rozmieszczenia tworzonej ówcześnie (zgodnie z referencjami) sieci 

na  terenie  UJ,  O.  w  istocie  nadużywa  pozycji  dominującej  na  rynku  (odwołujący  ani  inny 

podmiot nie jest w stanie nabyć sprzęt, zabudować go, udostępnić, serwisować i nie żądać 

za  to  zapłaty  -  jak  to  czyni  właśnie  TP/O.  -  pobierając  tylko  abonament  za  usługi);  w  tym 

znaczeniu  kwestia  "własności",  pozostającej  przy  realizującym  uprzednie  zamówienie  - 

referencie  (O.)  -  ma  zatem  to  znaczenie,  że  stanowi  jeden  z  czynników  i  przesłanek 

wykorzystywania  pozycji  dominującej  w  sposób  naruszający  konkurencję;  Skoro  bowiem 

TP/O. tak ukształtował warunki umowy z UJ, że ponosząc nienaturalnie wysokie koszty, nie 

żą

dał zapłaty ani za urządzenia, ani za Ich sprowadzenie czy instalację, montaż lub serwis, 

to  bezpośrednio  określił  inne  warunki  zakupu/sprzedaż  dla  innych  podmiotów,  w  celu 

ograniczenia  powstaniu  lub  rozwojowi  konkurencji,  przynoszące  mu  nieuzasadnione 

korzyści. 

Odwołujący  powołał  się  na  art.  9  ust  1  i  2  ustawy  o  ochronie  konkurencji  i 

konsumentów,  zgodnie  z  którym  zakazane  jest  nadużywanie  pozycji  dominującej  na  rynku 

właściwym  przez  jednego  lub  kilku  przedsiębiorców,  a  nadużywanie  pozycji  dominującej 

polega w szczególności na: 

bezpośrednim  lub  pośrednim  narzucaniu  nieuczciwych  cen,  w  tym  cen  nadmiernie 

wygórowanych  albo  rażąco  niskich,  odległych  terminów  płatności  lub  innych  warunków 

zakupu albo sprzedaży towarów; 

ograniczeniu produkcji, zbytu lub postępu technicznego ze szkodą dla kontrahentów 

lub konsumentów; 

3}  stosowaniu  w  podobnych  umowach  z  osobami  trzecimi  uciążliwych  lub  niejednolitych 

warunków umów, stwarzających tym osobom zróżnicowane warunki konkurencji; 

4)  uzależnianiu  zawarcia  umowy  od  przyjęcia  lub  spełnienia  przez  drugą  stronę  innego 

ś

wiadczenia, niemającego rzeczowego ani zwyczajowego związku z przedmiotem umowy; 

5}  przeciwdziałaniu  ukształtowaniu  się  warunków  niezbędnych  do  powstania  bądź  rozwoju 

konkurencji; 

6)  narzucaniu  przez  przedsiębiorcę  uciążliwych  warunków  umów,,  przynoszących  mu 

nieuzasadnione korzyści; 

7) podziale rynku według kryteriów terytorialnych, asortymentowych lub podmiotowych. 

Odwołujący  stwierdził,  iż  stosownie  do  art.  9  ust.  3  ustawy  o  ochronie  konkurencji  i 

konsumentów, czynności prawne będące przejawem nadużywania pozycji dominującej są w 

całości  lub  w  odpowiedniej  części  nieważne.  Zatem  można  wyprowadzić  wniosek,  iż 

referencje firmy O. mogą być objęte sankcją nieważności, stosownie do art. 9 ust. 3 UOKiK, 

jako  że  zostały  wydane  w  rezultacie  postępowania,  które  było  przejawem  nadużywania 

pozycji dominującej. 

Zamawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie  z  dnia  7  kwietnia  2017  roku  wniósł  o 

oddalenie odwołania. 

W  odniesieniu  do  zarzutu  zaniechania  odrzucenia  oferty  złożonej  przez  O.  P.  S.A., 

jako niezgodnej z treścią SIWZ, a tym samym naruszenia przepisu art. 89 ust 1 pkt 2 ustawy 

P.z.p.,  a  także  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  niezgodnie  z  art.  91  ust.  1  ustawy  Pzp 

zamawiający  wniósł  o  uznanie  zarzutu  za  bezzasadny  i  o  oddalenie  odwołania  w  tym 

zakresie. 

Zamawiający  stwierdził,  że  w  związku  z  tym,  iż  odwołujący  zarzucił  naruszenie 

przepisu  art  89  ust  1  pkt  2  ustawy  P.z.p.,  ale  w  żaden  sposób  nie  wskazał  czynności 

faktycznych i prawnych w tym zakresie, zamawiający nie mógł odnieść się do lego zarzutu. 

Niemniej  jednak,  z  ostrożności  procesowej,  zamawiający  w  odniesieniu  do  zarzutu 

wymienionego wyłącznie w uzasadnieniu odwołania, a nawiązującego do niespełnienia przez 

O.  P.  S.A  wymagania  dotyczącego  zdolności  technicznej,  zapisanego  w  rozdziale  III  ust.  2 

pkt.  1)  lit  b)  SIWZ,  zamawiający  wniósł  o  uznanie  zarzutu  za  bezzasadny  i  o  oddalenie 

odwołania w tym zakresie 

Zgodnie  z  rozdziałem  III  ust.  2  pkt.  1)  lit  b)  SIWZ  Zamawiający  określił  warunek 

udziału dotyczący zdolności technicznej w następujący sposób; 

Wykonawca  ubiegający  się  o  zamówienie  powinien  wykazać,  że  w  okresie  ostatnich trzech 

lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert,  a  jeżeli  okres  prowadzenia  działalności  jest 

krótszy  -  w  tym  okresie,  wykonał  lub  wykonuje  w  sposób  należyty  co  najmniej  jedno 

zamówienie, które łącznie spełnia poniższe przesłanki: 

a) 

było lub jest wykonywane dla jednego zleceniodawcy, 

b) 

obejmowało  lub  obejmuje  dostawę  systemu  telekomunikacyjnego  wraz  ze 

ś

wiadczeniem usług w sieci telefonii stacjonarnej, 

c) 

zamówienie  wykonywane  było  przez  minimum  12  miesięcy  lub  wykonywane  jest 

nadal, ale dotychczasowy okres jego realizacji wynosi minimum 12 miesięcy.  

d)  wartość  zakończonego  zamówienia,  a  w  przypadku  zamówień  wykonywanych  nadal  - 

wartość zrealizowanej części zamówienia, wyniosła nie mniej niż 700.000,00 zł brutto” 

Złożony  przez  wykonawcę  O.  P.  S.A.  w  odpowiedzi  na  wezwanie  zamawiającego 

wykaz  dostaw  oraz  list  referencyjny  wystawiony  przez  Uniwersytet  Jagielloński  spełnia 

powyższy wymóg w pełnym zakresie, tj.: 

a)   jedynym zleceniodawcą był U. J. 

b) 

przedmiotom 

umowy 

jest 

dostawa, 

montaż 

oraz 

serwis, 

systemu 

telekomunikacyjnego wraz ze świadczeniem usług w sieci telefonii stacjonarnej 

c)   O. P. S.A świadczy od 06.05.2014 do dnia dzisiejszego (05.01.2017 r.) na rzecz 

U. J. usługi telekomunikacyjne  

d) wartość zrealizowanej do dnia 05.01. 2017 r. części zamówieniu wyniosła powyżej 

750 000 zł brutto."  

Zamawiający  stwierdził,  że  nie  było  podstaw  do  uznania 

namówienia 

przedstawionego  przez  O.  P.  S.A  w  wykazie  oraz  liście  referencyjnym  jako  zamówienia 

niespełniającego stawianych w SIWZ wymagań. Przedstawione przez O. P. S.A. informacje 

w tym zakresie nie budziły żadnych zastrzeżeń 

Odnosząc  się  do  argumentacji  odwołującego  dotyczącej  rzekomego  zaniechania 

przez  U.  Ś.  w  K.  wezwania  firmy  O.  P.  S.A.  do  przedstawienia  pełnomocnictwa  osoby 

podpisującej  list  referencyjny,  zamawiający  stwierdził,  iż  list  referencyjny  nie  budził 

zastrzeżeń  namawiającego  i  w  związku  z  tym  nie  było  konieczne  dodatkowe  potwierdzanie 

uprawnień osoby wystawiającej. Krajowa Izba Odwoławcza wielokrotnie już. stwierdzała, iż: 

a)  referencje są oświadczeniami wiedzy, o nie woli (sygn. akt: KIO 2253/11): 

b)  referencje  to  dokumenty  należące  do  kategorii  oświadczeń  wiedzy  i  dla  swej 

ważności nie muszą pochodzić od osób uprawnionych do reprezentacji danego podmiotu, w 

przeciwieństwie  do  oświadczeń  woli,  których  wiążący  charakter  uzależniony  jest  od 

podpisania  przez  upoważnionego  przedstawiciela  (sygn.  KIO  1444/09,  KIO  1318/11,  KIO 

c) 

przepisy  ustawy  P.z.p.  (ani  aktów  wykonawczych)  nie  dają  podstawy 

Zamawiającemu do weryfikowania osób uprawnionych do działania w imieniu podmiotów, na 

rzecz których wykonane było zamówienie. Tym samym nie ma również podstaw do tego, aby 

wykonawca  musiał  do  referencji  dołączać  np.  odpis  z  KRS.  czy  pełnomocnictwo  do 

podpisania referencji (sygn. KIO 1271/10, KIO 1127/11); 

d) 

referencja jako dokument korzysta z domniemania prawdziwości opisanych w 

nim  stwierdzeń,  do  czasu  dopóki  te  twierdzenia  nie  zostaną  obalone  przy  pomocy  innego 

dowodu  lub  dokumentu.  (uprawnienie  do  podpisywania  tego  rodzaju  dokumentów  wynika 

najczęściej z wewnętrznych uregulowań jednostki. a ewentualne podpisanie go przez osobę 

nieupoważnioną nie powoduje z mocy prawa jego nieważności (sygn. KIO 2108/10). 

Odnosząc się do argumentu dotyczącego rzekomej nieważności omowy pomiędzy U. 

J.  a  O.  P.  S.A.,  będącej  wynikiem  niedozwolonego  zastosowania  pozycji  dominującej  na 

rynku  przez  O.  P.  S  A,  zamawiający  stwierdził,  że  nie  jest  podmiotom  zdolnym  ani 

uprawnionym  do  przeprowadzania  tego  typu  oceny.  Bezsprzecznym  faktem  jest,  iż  do  tej 

chwili  umowa  pomiędzy  U.  J.  a  O.  P.  S.A  jest  ważna.  Faktu  tego  nie  neguje  również 

odwołujący,  posługując  się  jedynie  warunkowym  stwierdzeniem  dotyczącym  listo 

referencyjnego:  „referencje  firmy  O.  mogą  być  objęte  sankcją  nieważności”.  Biorąc  pod 

uwagę, iż odwołujący nie ma pełnej wiedzy na temat umowy pomiędzy U. J.  z firmą  O.   P. 

S.A  należy  takie  warunkowe  stwierdzenie  traktować  jako  nieuprawnioną  nadinterpretację 

faktów,  której  dokonano  tylko  i  wyłącznie  na  potrzeby  niniejszego  postępowania 

odwoławczego.  

W  zakresie  zarzutu  dotyczącego  wartości  umowy  zamawiający  stwierdził,  że 

odwołujący,  analizując  aneks  nr    5  do  umowy,  oszacował  wielkość  umowy  na  poziomie 

628.579,20 zł brutto. Przy wycenie wziął tylko i wyłącznie pod uwagę koszty stałe umowy w 

postaci 11 abonamentów za dostęp ISDN TP Pro oraz usługi dodatkowe ISDN  Odwołujący 

pominął wprowadzony w paragrafie 7 ustęp 2 koszt przyłączenia do centrali telefonicznej 11 

dostępów ISDN TP Pro  

 „Z tytułu przyłączenia centrali telefonicznej za pomocą (VI) dostępów ISDN TP pro O. 

P.  S.A.  obciąży  Uniwersytet  Jagielloński  opłatami  instalacyjnymi  zgodnymi  z  cennikiem 

usługi linia cyfrowa ISDN TP świadczonej przez O. P. S.A " 

Co  więcej,  pominięto  również  wszystkie  koszty  usług  telekomunikacyjnych 

ś

wiadczonych na rzecz Uniwersytetu Jagiellońskiego przez O. P. SA. O tym, iż takie koszty 

są, świadczy paragraf 7 pkt  3   umowy pomiędzy U. J. w K. a T. P. S.A (obecnie O. Polska 

S.A.).: 

Sposób    i    terminy  pobrania      opłat    za      świadczenie    usług    telekomunikacyjnych  

zawarte  są   w  Regulaminie świadczenia usług telefonicznych o charakterze powszechnym 

wydawanym przez  T. P. SA w oparciu o art. 36 ust 2 Ustawy o łączności z dnia 23 listopada 

1990 roku (Dz. U. 95.117.564 z późn.  zm.)" 

Biorąc  pod    uwago  wielkość  infrastruktury  telefonicznej    U.  J.  w  K.  (na  podstawie 

Aneksu  5,  3444  numery)  oraz  okres  obowiązywania  umowy  06.05  2014  -  05  01  2017  roku 

(32  miesiące),  zamawiający  stwierdził,  że  nie  ma  wątpliwości,  że  koszt  usług 

telekomunikacyjnych  musiał  być  znacząco  większy  niż  rzekomo  brakująca  wartość  71 

421,00 zł. 

W  odniesieniu  do  zarzutu  naruszenia  zasady  uczciwej  konkurencji  i  równego 

traktowania  Wykonawców  wbrew  dyspozycji  art.  7  ust.  1  oraz  art.  7  ust,  3  ustawy  P.z.p. 

zamawiający  wniósł  o  uznanie  zarzutu  za  bezzasadny  i  o  oddalenie  odwołania  w  tym 

zakresie. 

Zamawiający 

stwierdził, 

ż

e 

poinformował 

odwołującego 

(pismo 

l.dz. 

DZP.3S1.61.2016.DW/2G6  z  dn.  03.03.2017),  iż  wykonawca  O.  P.  S.A.  zastrzegł  treść 

dostarczonych  wyjaśnień  dotyczących  wyliczenia  ceny,  jako  informacje  stanowiące 

tajemnicę przedsiębiorstwa, stad wyjaśnienia te nie mogą być udostępnione. 

Zamawiający  nie  ujawnił  wyjaśnień  wykonawcy  O.  P.  S.A.  stanowiących  tajemnicę 

przedsiębiorstwa,  ponieważ  wykonawca  ten  składając  wyjaśnienia  zastrzegł,  że  nie  mogą 

być  one  udostępnione,  oraz  wykazał,  że  zastrzeżone  informacje  stanowią  tajemnicę 

przedsiębiorstwa,  tj.  wykazał,  że  zastrzeżone  informacje  posiadają  wartość  handlową  i 

gospodarczą,  mają  charakter  poufny  i  nie  zostały  ujawnione  do  wiadomości  publicznej,  a 

także zostały podjęto kroki zmierzające do zachowania ich w tajemnicy (o czym świadczy też 

fakt  doręczenia  wyjaśnień  osobiście,  a  nie  za  pomocą  np.  środków  komunikacji 

elektronicznej)  Wykonawca  opisał  środki  podjęte  w  celu  zachowania  poufności 

zastrzeżonych informacji oraz jakie obowiązują u niego procedury bezpieczeństwa. W ocenie 

zamawiającego,  zastrzeżone  informacje  mają  charakter  tajemnicy  przedsiębiorstwa  w 

rozumieniu przepisu art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 18 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej 

konkurencji, stąd wyjaśnienia te nie mogą być udostępnione. 

Przystępujący  O.  P.  SA  w  W.  w  piśmie  procesowym  z  dnia  7  kwietnia  2017  roku 

wniósł o oddalenie odwołania. 

W  odniesieniu  do  zarzutu  dotyczącego  niespełnienia  warunków  udziału  w 

postępowaniu  postawionych  w  rozdziale  III  ust.  2  pkt  1  lit.  b  SIWZ  w  zakresie  warunku 

dotyczącego  zdolności  technicznej  i  zawodowej  przystępujący  stwierdził,  że  odwołujący  nie 

zauważył,  że  na  podstawie  §  7  i  8  umowy  z  dnia  28.06.2001  r.,  UJ  jest  zobowiązany  do 

ponoszenia  opłat  dwojakiego  rodzaju:  opłat  miesięcznych  abonamentowych  oraz  za 

połączenia tzw. ruch telekomunikacyjny wychodzący  (zewnętrzny).   Opłaty  abonamentowe  

i    opłaty  za  ruch  telekomunikacyjny  wychodzący  (zewnętrzny),  na  podstawie  umowy,  są 

pobierane  w  oparciu  o  obowiązujące  cenniki  usług  dawniej  TP  S.A.,  obecnie  O.  P.  S.A. 

Przystępujący jako dowód załączył wyciąg z umowy nr KD/892/2001 z dnia 28.06.2001 r. o 

ś

wiadczenie usług. 

Przystępujący  stwierdził,  że  dokonał  zsumowania  wszystkich  opłat,  jakie  zostały 

naliczone przez O. na podstawie umowy nr KD/892/2001 z dnia 28.06.2001 r. o świadczenie 

usług  (z  uwzględnieniem  treści  aneksu  nr  5).  W  okresie  od  dnia  06.05.2014  r.  do  dnia 

05.01.2017 r. wartość zrealizowanej części zamówienia wyniosła 828.995,44 zł brutto, a więc 

znacznie powyżej wymaganego minimum 750.000,00 zł brutto. 

Odnosząc  się  do  zarzutu  dotyczącego  braku  umocowania  Pana  W.  P.,  Kierownika 

Sekcji  Telekomunikacyjnej,  do  podpisywania  takich  dokumentów  jak  referencje, 

przystępujący stwierdził, że odwołujący, powołując się na treść umowy, jaka łączy O. z UJ, 

ograniczył  się  jedynie  do  zbadania  w  sposób  mało  staranny,  jej  zapisów  dotyczących 

wysokości opłat, pomijając fakt, iż zgodnie z aneksem nr 3 do umowy nr KD/892/2001 z dnia 

28.06.2001  r.  Strony  wyznaczyły  i  upoważniły  swoich  pracowników  do  wzajemnych 

kontaktów  związanych  z  realizowaną  inwestycją,  przy  czym  ze  strony  U.  J.  jest  to  właśnie 

Pan W. P. - Kierownik Sekcji Telekomunikacyjnej. 

Przystępujący jako dowód w tym zakresie przedłożył aneks nr 3 z dnia 19.06.2009 r. 

do umowy nr KD/892/2001 z dnia 28.06.2001 r. 

W  ocenie  przystępującego  rzeczą  całkowicie  naturalną  było  podpisanie  przez  Pana 

W. P. referencji, która: 

po  pierwsze,  odnosi  się  do  umowy,  która  sama  w  swej  treści  zawiera 

upoważnienie Pana W. P. do działania w imieniu UJ we wzajemnych kontaktach, 

po drugie, potwierdza, że usługi telekomunikacyjne dostarczane i świadczone 

przez O. są wykonywane należycie i z najwyższą starannością. 

Przystępujący powołał się na orzecznictwo KIO: 

„Wystawiona  referencja  jest  oświadczeniem  wiedzy  i  dlatego  też  brak  jest  tutaj 

wymogu  obowiązującego  dla  oświadczeń  woli,  aby  ten  dokument  został  podpisany  przez 

osobę  upoważnioną  do  reprezentacji  podmiotu w  imieniu  którego  została  wystawiona.  Przy 

oświadczeniach  wiedzy,  zdaniem  Izby  wystarcza,  posiadanie  przez  zamawiającego 

określonego  doświadczenia  życiowego  z  którego  może  wynikać  czy  osoba  pełniąca 

określoną  funkcję  w  danym  podmiocie  gospodarczym  ma/  lub  miała  wystarczającą  wiedzę 

aby  wystawić  referencje  o  danej  treści.  W  tym  zakresie  referencja  winna  korzystać  z 

domniemania,  że  zawiera  treści  polegające  na  prawdzie,  a  osoba  która  ją  podpisała 

posiadała  w  tym  zakresie  wystarczające  wiadomości.  Dopóki  te  elementy  w  oparciu  o 

uzasadnione podstawy faktyczne lub prawne nie zostaną zanegowane, brak jest podstaw do 

kwestionowania  prawidłowości  wystawionej  referencji.  Obowiązujące  przepisy  prawa 

zamówień publicznych nie zawierają żadnych unormowań dotyczących obowiązku czy prawa 

zamawiającego do weryfikowania prawnego umocowania osób podpisujących referencje. Za 

wyrokiem KIO 2108/10 Izba wskazuje, że referencja jako dokument korzysta z domniemania 

prawdziwości  zapisanych  w  nim  stwierdzeń,  do  czasu  dopóki  te  twierdzenia  nie  zostaną 

obalone  przy  pomocy  innego  dowodu  lub  dokumentu.  Uprawnienie  do  podpisywania  tego 

rodzaju  dokumentów  wynika  najczęściej  z  wewnętrznych  uregulowań  jednostki,  a 

ewentualne  podpisanie  go  przez  osobę  nieupoważnioną  nie  powoduje  z  mocy  prawa  jego 

nieważności" (wyrok KIO z dnia 13 czerwca 2011 r. sygn. akt: KIO 1127/11. 

W  odniesieniu  do  zarzutu  naruszenia  przez  zamawiającego  art.  7  ust.  1  i  ust.  3 

ustawy  P.z.p.  poprzez  odmowę  udzielenia  przez  zamawiającego  informacji  odnośnie 

wyjaśnień  przystępującego  dot.  rażąco  niskiej  ceny  przystępujący  podkreślił,  że  działanie 

zamawiającego było zgodne z prawem. 

Zamawiający  nie  ujawnia  informacji  stanowiących  tajemnicę  przedsiębiorstwa  w 

rozumieniu  przepisów  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  wyłącznie  wtedy,  jeżeli 

wykonawca, nie później niż w terminie składania ofert, wniosków lub innych dokumentów (w 

tym  wyjaśnień  w  trybie  art.  90  ust.  1  Ustawy),  skutecznie  zastrzegł,  że  nie  mogą  one  być 

udostępnione,  oraz  wykazał  (uzasadnił),  że  zastrzeżone  informacje  stanowią  tajemnicę 

przedsiębiorstwa.  Definicję  tajemnicy  przedsiębiorstwa  zawiera  art.  11  ust.  4  ustawy  z  16 

kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1503 

ze  zm.),  z  którego  to  przepisu  wynika,  że  aby  dana  informacja  stanowiła  tajemnicę 

przedsiębiorstwa  łącznie  muszą  być  spełnione  trzy  przesłanki:  po  pierwsze  -  charakter 

techniczny, technologiczny, organizacyjny   dla   przedsiębiorstwa   lub   posiada   wartość   

gospodarczą,      po      drugie  -  nieujawnienie  do  wiadomości  publicznej,  po  trzecie  -  podjęcie 

niezbędnych działań w celu zachowania poufności. 

Przystępujący  stwierdził,  że  zastrzeżone  informacje  dotyczą  bowiem  szczegółowej 

kalkulacji  ceny  złożonej  oferty,  obejmującej  wszystkie  elementy  przedmiotu  zamówienia 

zgodnie  z  wymaganiami  SIWZ  i  uwzględnieniem  marży  handlowej.  Sposób  kalkulacji  ceny 

można  zaliczyć  do  informacji,  które  stanowią  niezwykle  cenne  źródło  informacji  dla 

konkurencji.  Wyjaśnienia  złożone  przez  wykonawcę  mogą  być  więc  uznane  za  stanowiące 

tajemnicę przedsiębiorstwa, gdyż "[...] zarówno metoda kalkulacji ceny, jak i konkretne dane 

cenotwórcze ujawnione przez wykonawcę na żądanie zamawiającego dla sprawdzenia, czy 

cena  oferty  nie  jest  ceną  rażąco  niska,  stanowią  tajemnicę  przedsiębiorstwa  i  mogą  być 

przedmiotem  ochrony  przez  ich  utajnienie  przed  innymi  podmiotami,  również  tymi 

uczestniczącymi  w  przetargu  (...)"  (wyrok  SO  w  K.  z  8  maja  2007  r.,  sygn.  akt  XIX  Ga 

167/07).  Informacje  te  powstały  bowiem  na  potrzeby  konkretnego  postępowania  o 

zamówienie publiczne. Tak więc informacje zawarte w wyjaśnieniach przystępującego miały i 

nadal  mają  wartość  gospodarczą.  W  świetle  powyższego,  taką  samą  wartość  posiadają 

wyjaśnienia  podwykonawcy,  które  także  nie  zostały  ujawnione  do  wiadomości  publicznej 

oraz podjęto w stosunku do nich niezbędne działania w celu zachowania poufności. Sposób 

budowania strategii cenowej w ofercie i elementy składowe tej strategii spełniają przesłanki 

uznania  informacji  tych  za  tajemnicę  przedsiębiorstwa,  stanowią  jego  know-how,  jako 

posiadających  wartość  handlową  i  gospodarczą,  obrazują  bowiem  rozwiązanie  dotyczące 

kalkulacji  ceny,  która  pozwoliła  na  wybór  oferty  tego  wykonawcy  jako  najkorzystniejszej. 

Nadto  przystępujący  nie  udostępnił  tych  informacji  do  wiadomości  publicznej,  postronne 

osoby  nie  mogą  się  zapoznać  z  ich  treścią  w  toku  normalnych  czynności.  Informacje  te  są 

chronione zgodnie z wewnętrznymi procedurami bezpieczeństwa u przystępującego. 

W  ocenie  przystępującego,    zarzut,  iż  zamawiający  naruszył  art.  7  ust.  1  i  ust.  3 

ustawy  P.z.p.  poprzez  nieuzasadnioną  odmowę  przekazania  informacji  odnośnie  wyjaśnień 

dotyczących  rażąco  niskiej  ceny,  w  sytuacji,  gdy  te  wyjaśnienia  stanowią  tajemnicę 

przedsiębiorstwa  nie  zasługuje  na  uwzględnienie.  Przystępujący  podkreślił,  że  art.  8  ust.  3 

ustawy P.z.p. nie pozostawia zamawiającemu dowolności w tym zakresie. Przepis art. 8 ust. 

3  ustawy  zabrania  ujawnienia  informacji  stanowiących  tajemnicę  przedsiębiorstwa,  dlatego 

też  czynienie  z  tego  zarzutu,  w  sytuacji  gdy  zachowanie  zamawiającego  jest  zgodne  z 

przepisami przystępującego co najmniej zaskakujące. 

 Odnosząc  się  do  zarzutu  nadużywania  przez  przystępującego  pozycji  dominującej, 

przystępujący  stwierdził,  że  dokonywanie  oceny,  czy  dany  podmiot  ma  pozycję  dominującą 

na  danym  rynku  właściwym,  i  czy  podejmowanymi  działaniami  nadużywa  tej  pozycji 

dominującej  nie  należy  do  kompetencji  ani  odwołującego  ani  zamawiającego,  nie  może  to 

także stanowić przedmiotu rozważań przez Krajową Izbą Odwoławczą. 

Izba ustaliła, co następuje: 

Zgodnie  z  rozdziałem  III  ust.  2  pkt.  1)  lit  b)  SIWZ,  wykonawcy  musieli  wykazać  się 

spełnianiem warunku w zakresie zdolności technicznej lub zawodowej: 

„Wykonawca ubiegający się o zamówienie powinien wykazać, że w okresie ostatnich trzech 

lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert,  a  jeżeli  okres  prowadzenia  działalności  jest 

krótszy  -  w  tym  okresie,  wykonał  lub  wykonuje  w  sposób  należyty  co  najmniej  jedno 

zamówienie, które łącznie spełnia poniższe przesłanki: 

a) 

było lub jest wykonywane dla jednego zleceniodawcy, 

b) 

obejmowało  lub  obejmuje  dostawę  systemu  telekomunikacyjnego  wraz  ze 

ś

wiadczeniem usług w sieci telefonii stacjonarnej, 

c) 

zamówienie  wykonywane  było  przez  minimum  12  miesięcy  lub  wykonywane  jest 

nadal, ale dotychczasowy okres jego realizacji wynosi minimum 12 miesięcy.  

d)  wartość  zakończonego  zamówienia,  a  w  przypadku  zamówień  wykonywanych  nadal  - 

wartość zrealizowanej części zamówienia, wyniosła nie mniej niż 700.000,00 zł brutto”. 

Przystępujący przedstawił wraz z ofertą wykaz dostaw oraz referencje z UJ dotyczące 

realizacji umowy nr KD/892/2001 z dnia 28.06.2001r, o świadczenie usług pomiędzy UJ a T. 

P. (obecnie O.).  

Na  podstawie  §  7  i  8  umowy  z  dnia  28.06.2001  r.,  UJ  jest  zobowiązany  do 

ponoszenia  opłat  dwojakiego  rodzaju:  opłat  miesięcznych  abonamentowych  oraz  za 

połączenia tzw. ruch telekomunikacyjny wychodzący  (zewnętrzny).   Opłaty  abonamentowe  

i    opłaty  za  ruch  telekomunikacyjny  wychodzący  (zewnętrzny),  na  podstawie  umowy,  są 

pobierane  w  oparciu  o  obowiązujące  cenniki  usług  dawniej  TP  S.A.,  obecnie  O.  P.  S.A 

(dowód: umowa z dnia 28.06.2001r.) W okresie od dnia 06.05.2014 r. do dnia 05.01.2017 r. 

wartość zrealizowanej części zamówienia wyniosła 820 126 zł 04 gr brutto (dowody: faktury 

przedłożone przez przystępującego oraz pismo UJ z 07.04.2017 r.). 

Przystępujący  wraz  z  wykazem  przedstawił  referencje  podpisane  przez  Kierownika 

Sekcji  Telekomunikacyjnej,  mgr  inż.  W.  P.  Zgodnie  z  aneksem  nr  3  do  umowy  nr 

KD/892/2001  z  dnia  28.06.2001  r.,  strony  wyznaczyły  i  upoważniły  swoich  pracowników  do 

wzajemnych kontaktów związanych z realizowaną inwestycją, przy czym ze strony U. J. jest 

to Pan W. P. - Kierownik Sekcji Telekomunikacyjnej (dowód: aneks nr 3 z dnia 19.06.2009 r. 

do umowy nr KD/892/2001 z dnia 28.06.2001 r.). 

Izba zważyła, co następuje: 

Izba  stwierdziła,  że  odwołujący  jest  uprawniony  do  korzystania  ze  środków  ochrony 

prawnej w rozumieniu art. 179 ust. 1 ustawy P.z.p. 

Izba  uznała  za  spóźniony  zarzut  dotyczący  zaniechania  ujawnienia  odwołującemu 

wyjaśnień przystępującego dotyczących elementów zaoferowanej ceny. Zamawiający okazał 

Izbie  pismo  z  dnia  03.03.2017  r.  wysłane  do  odwołującego  w  tym  samym  dniu  drogą 

elektroniczną i w formie pisemnej, w którym poinformował go, iż wyjaśnienia przystępującego 

dotyczące  wyjaśnień  w  zakresie  wyliczenia  ceny  stanowią  tajemnicę  przedsiębiorstwa  i  nie 

mogą być udostępnione. Odwołujący nie zanegował faktu przesłania mu wskazanego pisma 

w dniu 03.03.2017 roku, w związku z czym Izba uznała za udowodniony fakt poinformowania 

odwołującego o nieujawnieniu żądanych informacji w dniu 03.03.2017 r. Tym samym termin 

do  wniesienia  odwołania  na  zaniechanie  zamawiającego,  zgodnie  z  art.  182  ust.  1  pkt  1 

ustawy  P.z.p.,  upłynął  w  dniu  13  marca  2017  roku.  Izba  postanowiła  zatem  nie  kierować 

wskazanego zarzutu do rozpoznania na rozprawie. 

Pozostałe  zarzuty  zostały  przez  Izbę  rozpoznane  i  Izba  uznała,  że  podlegają  one 

oddaleniu jako bezzasadne. 

Na  wstępie  zaznaczyć  należy,  iż  odwołujący  domagał  się  odrzucenia  oferty 

przystępującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy P.z.p. z powodu niezgodności jej 

treści  z  treścią  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  niemniej  jednak  nie  wskazał 

ż

adnych  okoliczności  faktycznych  i  prawnych  uzasadniających  ową  niezgodność. 

Podnoszone  przez  odwołującego  zarzuty  dotyczą  niespełniania  przez  przystępującego 

warunku  w  zakresie  zdolności  technicznej  lub  zawodowej,  co  uzasadniałoby  wniosek  o 

wykluczenie  przystępującego  z  postępowania  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  12  ustawy 

P.z.p. i uznania jego oferty za odrzuconą na podstawie art. 24 ust. 4 ustawy P.z.p. 

Wobec  powyższego  Izba  rozpoznała  postawione  zarzuty  na  podstawie  ich  opisu 

zawartego  w  uzasadnieniu  odwołania,  nie  zaś  kwalifikacji  prawnej  dokonanej  przez 

odwołującego,  zgodnie  ze  stanowiskiem  Sądu  Okręgowego  w  Gliwicach  w  wyroku  z 29 

czerwca  2009  r.,  sygn.  akt  X  Ga  110/09/za,  który  stwierdził,  iż  o  tym,  jakie  twierdzenia  lub 

zarzuty podnosi strona w postępowaniu, nie przesądza proponowana przez nią kwalifikacja 

prawna, ale okoliczności faktyczne wskazane przez tę stronę.  

Izba  uznała  za  bezzasadny  zarzut  dotyczący  niespełniania  przez  przystępującego 

warunku  w  zakresie  zdolności  technicznej  lub  zawodowej.  Zarówno  zamawiający,  jak  i 

przystępujący  złożyli  dowody  potwierdzające,  iż  wartość  usługi  wykonywanej  przez 

przystępującego na rzecz UJ na podstawie umowy z 28.06.2001 roku w wymaganym przez 

zamawiającego  okresie  przekroczyła  wskazaną  w  s.i.w.z.  kwotę  700.000  zł  brutto. 

Jednocześnie  podnosili  oni,  iż  odwołujący,  stawiając  zarzut,  nie  wziął  pod  uwagę,  iż  UJ 

obowiązany  jest  do  ponoszenia  opłat  dwojakiego  rodzaju:  opłat  miesięcznych 

abonamentowych  oraz  za  połączenia  tzw.  ruch  telekomunikacyjny  wychodzący  

(zewnętrzny).      Opłaty    abonamentowe    i    opłaty  za  ruch  telekomunikacyjny  wychodzący 

(zewnętrzny),  na  podstawie  umowy,  są  pobierane  w  oparciu  o  obowiązujące  cenniki  usług 

dawniej  TP  S.A.,  obecnie  O.  P.  S.A.  Odwołujący  zsumował  jedynie  wartość  opłat 

abonamentowych, pomijając opłaty za połączenia zewnętrzne. 

Złożone  przez  zamawiającego  i  przystępującego  dowody  (faktury  oraz  pismo  z  UJ) 

Izba  uznała  za  rzetelne  i  wiarygodne  i  na  nich  oparła  rozstrzygnięcie  przedmiotowego 

zarzutu.  Podkreślić  należy,  iż  odwołujący  nie  odniósł  się  w  sposób  merytoryczny  do 

argumentacji  przeciwników  procesowych  ani  nie  przedłożył  dowodów  na  podważenie 

prezentowanych przez nich stanowisk. Zarzut odwołującego opierał się jedynie na danych ze 

wskazanej  umowy  oraz  aneksu  nr  5,  które  odwołujący  przytaczał  w  sposób  wybiórczy,  nie 

dający pełnej wiedzy co do zakresu umowy i wartości realizowanych na jej podstawie usług. 

W  ocenie  Izby  zarzut  dotyczący  przedstawienia  przez  przystępującego  referencji 

wystawionej  przez  nieuprawnioną  osobę  nie  zasługuje  na  uwzględnienie.  Zgodnie  z 

aneksem nr 3 do umowy nr KD/892/2001 z dnia 28.06.2001 r., strony tej umowy wyznaczyły i 

upoważniły  swoich  pracowników  do  wzajemnych  kontaktów  związanych  z  realizowaną 

inwestycją,  przy  czym  ze  strony  U  .u  J.  był  to  Pan  W.  P.  -  Kierownik  Sekcji 

Telekomunikacyjnej.  

W  ocenie  Izby  brak  jest  podstaw  do  ograniczania  zakresu  umocowania  Pana W.  P. 

jedynie  do  czynności  zmierzających  do  realizacji  inwestycji.  W  ocenie  Izby  umocowanie  to 

dotyczy wszystkich czynności związanych z realizacją umowy, w tym również może dotyczyć 

wystawiania  dokumentów  potwierdzających  jakość  wykonanych  prac,  tym  bardziej,  że  Pan 

P. – jako osoba wyznaczona do kontaktów z wykonawcą – ma najszerszą wiedzę dotyczącą 

wykonania umowy. 

 Niezależnie  od  powyższego,  Izba  podkreśla,  że  podziela  stanowisko  wyrażone  w 

wyroku  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  4  listopada  2011  roku  sygn..  akt  KIO  2253/11, 

zgodnie z którym „referencje przedstawiane przez Wykonawców są oświadczeniami wiedzy, 

nie woli. (…) Przepisy ustawy P.z.p., jak i aktów wykonawczych do niej, nie dają podstaw do 

weryfikacji  osób  uprawnionych  do  działania  w  imieniu  podmiotów,  na  rzecz  których 

wykonywane  były  określone  roboty  wykazywane  przez  Wykonawcę  w  celu  potwierdzenia 

spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu.  Brak  zatem  podstaw,  jak  chciałby  tego 

Odwołujący,  do  stawiania  Wykonawcom  wymogu  przedłożenia  wraz  z  referencjami  co 

najmniej  odpisu  dokumentu  rejestrowego  potwierdzającego  uprawnienie  do  składania 

oświadczeń woli w imieniu podmiotu na rzecz którego świadczone były wykazywane prace. 

Możliwym  bowiem  jest,  że  uprawnienie  do  podpisywania  oświadczeń  wiedzy,  jakimi  są 

referencje, w imieniu takiego podmiotu wynikać będzie z jego wewnętrznych stosunków, nie 

jest zatem konieczne aby wynikało ono z dokumentów rejestrowych.” 

Odnosząc  się  do  zawartej  w  odwołaniu  informacji,  iż  przystępujący  w  umowie  z  UJ 

nadużył pozycji dominującej, Izba stwierdza, że w tym zakresie odwołujący nie sformułował 

konkretnego zarzutu przeciwko zamawiającemu. Odwołujący podniósł jedynie, że referencje 

dotyczące przedmiotowej umowy mogą być objęte sankcją nieważności.  

Podkreślenia wymaga, że żaden przepis ustawy P.z.p. nie uprawnia zamawiającego 

do badania  ważności umów  zawieranych między innymi podmiotami, nawet  w sytuacji, gdy 

wykonawca  powołuje  się  na  owe  umowy  w  celu  wykazania  spełniania  warunków  udziału  w 

postępowaniu.  To  na  odwołującym  ciążył  obowiązek  udowodnienia,  że  wskazana  umowa 

jest nieważna, o ile z faktu tego wywodził korzystne dla siebie skutki prawne. Odwołujący nie 

przedłożył  żadnego  dowodu  w  tym  zakresie.  Tym  samym  Izba  nie  dopatrzyła  się  w 

czynnościach zamawiającego naruszenia jakiegokolwiek przepisu ustawy P.z.p.  

Biorąc pod uwagę powyższe orzeczono jak w sentencji.  

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 191 ust. 6 i 7 ustawy  P.z.p., 

czyli stosownie do wyniku postępowania.  

………………………………………