KIO 632/17 WYROK dnia 24 kwietnia 2017 r.

Sygn. akt: KIO 632/17 

WYROK 

 z dnia 24 kwietnia  2017 r.    

Krajowa Izba Odwoławcza  -  w składzie: 

Przewodniczący: 

Paweł Trojan 

Protokolant: 

Mateusz Zientak 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  19  kwietnia  2017  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu    31  marca  2017  r.  przez 

wykonawcę 

P. E. S.A., ul. (…) w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego – P. D. 

S.A.,  ul.  (…)  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  pn.:  „Świadczenie  usługi  eksploatacyjnej 

na sieci WN i SN na terenie P. D. S.A. Odział (…)" –  (postępowanie znak LZA/ZP/329/2016) 

przy  udziale  wykonawcy 

P.  P.  –  H.  E.  Spółka  z  o.o.,  ul.  (…)  zgłaszającego  swoje 

przystąpienie  do  postępowania  wszczętego  wskutek  wniesienia  odwołania  po  stronie 

Zamawiającego. 

orzeka: 

1. uwzględnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu unieważnienie czynności wyboru 

oferty  najkorzystniejszej,  nakazuje  unieważnienie  czynności  odrzucenia  oferty 

Odwołującego oraz nakazuje powtórzenie czynności badania, oceny ofert oraz wyboru 

oferty najkorzystniejszej z uwzględnieniem oferty Odwołującego; 

2. kosztami postępowania w wysokości

 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych i 

zero groszy) obciąża Zamawiającego – 

P. D. S.A., ul. (…) i: 

1)  zalicza w poczet kosztów postępowania kwotę 

 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście 

tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę 

P. E. S.A., ul. (…) tytułem 

wpisu od odwołania,

2)  zasądza od Zamawiającego –

 P. D. S.A., ul. (…) na rzecz wykonawcy – P. E. S.A., 

ul.  (…)  kwotę  w  wysokości  15  000  zł  00  gr  (słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  i 

zero groszy) tytułem zwrotu kosztów wpisu od odwołania. 

3.  Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 22 grudnia 2015 r., poz. 2164 z późn. zm.) na niniejszy 

wyrok  -  w  terminie  7  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem 

Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do 

Sądu Okręgowego w Lublinie.  

Przewodniczący: 

…………………… 

U z a s a d n i e n i e 

do wyroku z dnia 24 kwietnia 2017 r. w sprawie o sygn. akt KIO 632/17  

Zamawiający  –  P.  D.  S.A.,  ul.  (…)  prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego 

postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego pn.: „Świadczenie usługi eksploatacyjnej 

na sieci WN i SN na terenie P. D. S.A. Odział (…)" –  (postępowanie znak LZA/ZP/329/2016). 

Postępowanie  prowadzone  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  o  wartości  powyżej  kwot 

określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp. 

W dniu 09.12.2016 r. ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w suplemencie do Dz. 

U. UE pod numerem 2016/S 238 - 434085.  

W dniu 

22.03.2017 r. poinformował wykonawców o wyborze oferty najkorzystniejszej oraz o 

odrzuceniu oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy Pzp ze względu na 

niezgodne z wymaganiami Zamawiającego wskazanie beneficjenta gwarancji wadialnej. 

W  dniu 

31.03.2017  r.  na  powyższą  czynność  odwołanie  wniósł  wykonawca    P.  E.  S.A. 

zarzucając Zamawiającemu naruszenia: 

•  naruszenie  art.  91  ust.  1  w  zw.  z  art.  7  ust.  3  ustawy  Pzp  poprzez  wybór  jako 

najkorzystniejszej oferty P.E. Sp. z o.o.; 

•  naruszenie  art.  89  ust.  1  pkt  7b  ustawy  Pzp  poprzez  odrzucenie  oferty  Odwołującego  z 

uwagi  na  nieprawidłowy  sposób  wniesienia  wadium,  tzn.:  niezgodny  z  wymaganiami 

Zamawiającego,  określonymi  w  rozdziale  XIII  SIWZ  polegający  na  wskazaniu  jako 

beneficjenta  gwarancji  „P.  D.  S.A.  Oddział  (…)"  w  miejsce  zamawiającego  „P.  D.  S.A.  z 

siedzibą  w  (…)",  w  sytuacji,  gdy  Odwołujący  wniósł  wadium  w  prawidłowy  sposób  i 

prawidłowo określił beneficjenta gwarancji; 

• art. 65 § 1 i 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 

459  z  późn.  zm.),  zwanej  dalej  również  „k.c."  w  zw.  z  art.  14  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez 

niezastosowanie i wadliwe przyjęcie, że oznaczenie w gwarancji wadialnej jako beneficjenta: 

P.  D.  S.A.  Oddział  (…),  zamiast  P.  D.  S.A.,  czyni  niemożliwym  skuteczne  zrealizowanie 

roszczeń  Zamawiającego  wobec  Gwaranta,  w  sytuacji  gdy  dodatkowe  wskazanie  w 

oznaczeniu  Beneficjenta  tj.  P.  D.  S.A. Oddziału  (…),  nie  powoduje,  że  P.  D.  S.A.  nie  może 

dochodzić  roszczeń  od  gwaranta  w  przypadku  zaistnienia  okoliczności  uzasadniających 

zatrzymanie wadium; 

• naruszenie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp poprzez zaniechanie zwrócenia się do Odwołującego o 

wyjaśnienie  treści  złożonego  dokumentu  wadialnego,  w  sytuacji,  gdy  w  stosunku  do  jego 

treści powstały po stronie Zamawiającego wątpliwości. 

I. Żądania Odwołującego: 

Odwołujący wnosi o uwzględnienie odwołania oraz nakazanie Zamawiającemu: 

• unieważnienia czynności wyboru jako najkorzystniejszej oferty Konsorcjum P. E. Sp. z o.o.; 

• unieważnienia czynności odrzucenia oferty Odwołującego; 

•  powtórzenia  czynności  badania  i  oceny  ofert  i  zaproszenia  Odwołującego  do  udziału  w 

aukcji elektronicznej. 

Ponadto  Odwołujący  wniósł  o  zasądzenie  od  Zamawiającego  kosztów  postępowania 

odwoławczego, w tym kosztów zastępstwa procesowego, poniesionych przez Odwołującego. 

V. Uzasadnienie interesu w uzyskaniu zamówienia 

Odwołujący  wskazuje,  że  posiada  interes  w  uzyskaniu  zamówienia,  bowiem  na  skutek 

niezgodnych z przepisami ustawy Pzp czynności Zamawiającego doszło do odrzucenia jego 

oferty.  Odwołujący  może  ponieść  szkodę  w  wyniku  naruszenia  przez  Zamawiającego 

przepisów ustawy Pzp poprzez nieuzyskanie zamówienia. 

Zgodnie  z  działem  XXIV  pkt  2  Specyfikacji  Istotnych  Warunków  Zamówienia,  zwanej  dalej 

również  „SIWZ",  „zgodnie  z  art.  91a  ust.  1.  ustawy  Pzp  Zamawiający  po  dokonaniu  oceny 

ofert  przeprowadzi  aukcję  elektroniczną,  jeżeli  złożono  co  najmniej  2  oferty  niepodlegające 

odrzuceniu".  Stąd;  też  odrzucenie  przez  Zamawiającego  oferty  Odwołującego  uniemożliwia 

mu  udział  w  aukcji  elektronicznej  jako  kolejnym  etapie  postępowania,  a  w  konsekwencji  - 

uzyskanie  zamówienia.  Na  skutek  niezgodnych  z  przepisami  ustawy  Pzp  czynności 

Zamawiającego,  Odwołujący  ponosi  szkodę  w  postaci  utraty  spodziewanych  korzyści 

wynikających  z  zawarcia  i  wykonania  umowy  w  niniejszym  Postępowaniu.  Mając  powyższe 

na  uwadze,  Odwołujący  wskazuje,  że  posiada  interes  w  uzyskaniu  przedmiotowego 

zamówienia, co uzasadnia wniesienie odwołania. 

W uzasadnieniu odwołania P. E. S.A. wskazał, co następuje. 

1.  W  pierwszej  kolejności  Odwołujący  podniósł,  że  Zamawiający  prowadzi  postępowanie  o 

udzielenie  sektorowego  zamówienia  publicznego,  którego  przedmiotem  jest  „Świadczenie 

usługi  eksploatacyjnej  na  sieci  WN  i  SN  na  terenie  P.  D.  S.A.  Oddział  (…).  Odwołujący  w 

założył ofertę w przedmiotowym Postępowaniu. Zamawiający po przeprowadzeniu czynności 

badania  i  oceny  ofert,  zawiadomił  Odwołującego  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty, 

informując jednocześnie Odwołującego o odrzuceniu jego oferty na podstawie art. 89 ust. 1 

pkt 7b ustawy Pzp, zgodnie z którym zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli wadium nie zostało 

wniesione  lub  zostało  wniesione  w  sposób  nieprawidłowy,  jeżeli  Zamawiający'  żądał 

wniesienia wadium. 

2.  Zamawiający,  zgodnie  z  art.  36  ust.  1  pkt  8  ustawy  Pzp,  w  rozdziale  XIII  SIWZ  określił 

wymagania dotyczące wadium. W pkt 4 lit. a ww. Rozdziału SIWZ Zamawiający wskazał, że 

gwarancja  winna  zawierać  nazwę  dającego  zlecenie  (Wykonawcy),  beneficjenta  gwarancji 

(Zamawiającego), gwaranta  (banku  lub  instytucji ubezpieczeniowej  udzielających  gwarancji) 

oraz  wskazanie  ich  siedzib.  Zgodnie  z  pkt  6  Rozdziału  I  SIWZ,  Zamawiający  został 

zdefiniowany  następująco:  „P.  D.    Spółka  Akcyjna  z  siedzibą  w  (…),  KRS:  (…),  NIP:  (…), 

REGON: (…), kapitał zakładowy: 9 729 424160,00zł w całości opłacony, w imieniu i na rzecz 

której występuje P. D. S.A. Oddział (…)” 

3. Odwołujący do oferty dołączył gwarancję nr (…) z dnia 10 stycznia 2017 r., a także aneks 

nr  1  z  dnia  16  stycznia  2017  r.  do  Gwarancji  nr  (…)  z  dnia  10  stycznia  2017  r.  W  treści 

dokumentu  gwarancyjnego  jako  beneficjent  gwaranci  został  wskazany:  „P.  D.  S.A.  Oddział 

(…)". 

4.  Jak  wskazał  Odwołujący  zdaniem  Zamawiającego  wskazanie  w  gwarancji  bankowej  jako 

beneficjenta  Oddziału  (…),  który  prowadzi  Jedynie  postępowanie  w  imieniu  P.  D.  SA.  z 

siedzibą  w  (…)  i  nie  posiada  osobowości  prawnej,  nie  daje  możliwości  Zamawiającemu 

skutecznego  zrealizowania  swoich  roszczeń  w  przypadku  zaistnienia  uzasadniających 

zatrzymanie wadium 

5. Odwołujący wskazał, że samo pojęcie oddziału jest zdefiniowane  w art. 5 pkt 5 ustawy  z 

dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. z 2016 r., poz. 1829 ze zm.), 

dalej  jako  „u.s.d.g.",  według  którego  oddział  to  wyodrębniona  i  samodzielna  organizacyjnie 

część  działalności  gospodarczej,  wykonywana  przez  przedsiębiorcę  poza  siedzibą 

przedsiębiorcy  lub  głównym  miejscem  wykonywania  działalności.  Pojęcie  oddziału 

przedsiębiorstwa  występuje  również  w  art.  436  k.c.,  według  którego  firma  oddziału  osoby 

prawnej  zawiera  pełną  nazwę  tej  osoby  oraz  określenie  "oddział"  ze  wskazaniem 

miejscowości, w której oddział ma siedzibę. Odwołujący podkreśla, że na gruncie art. 5 pkt 4 

u.s.d.g.  nie  można  wywieść  odrębności  prawnej  oddziału  od  przedsiębiorcy,  którego 

odrębność  od  przedsiębiorcy  polega  jedynie  na  funkcjonalnym  i  przestrzennym  wydzieleniu 

części  organizacyjno-gospodarczej  przedsiębiorcy  (...)  (zob.  wyrok  NSA  z  dnia  18  marca 

2011 r., II FSK 1773/09, LEX nr 818429). 

Oddział  rozumiany  jest  zatem  w  sposób  funkcjonalny  i  tym  samym  stanowi  część 

przedsiębiorstwa.  Dlatego  nie  sposób  przyjąć,  że  dopisanie  w  gwarancji  do  firmy 

Zamawiającego  „P.  D.  S.A."  dopisku  „Oddział  (…)"  powoduje,  że  beneficjentem  gwarancji 

jest  inny  podmiot  niż  Zamawiający.  Z  powyżej  przedstawionej  argumentacji  wynika  bowiem 

jasno, że oddział nie ma odrębnej osobowości prawnej od spółki P. D. S.A., działa w ramach 

osobowości  prawnej  Zamawiającego  i  stanowi  jedynie  jej  część  działalności  gospodarczej, 

wykonywaną  przez  przedsiębiorcę  poza  siedzibą  przedsiębiorcy  lub  głównym  miejscem 

wykonywania działalności. 

Tym  samym  pomimo  dopisku  polegającego  na  oznaczeniu  oddziału  osoby  prawnej, 

beneficjentem  gwarancji  pozostaje  cały  czas  ta  osoba  prawna  -  a  więc  -  spółka  P.  D.  S.A. 

będąca w niniejszym postępowaniu Zamawiającym. 

6. Mając na względzie powyższe, w ocenie Odwołującego, za błędną należy uznać czynność 

Zamawiającego polegającą na uznaniu gwarancji wniesionej przez Odwołującego za wadium 

wniesione  w  sposób  nieprawidłowy  w  rozumieniu  art.  89  ust.  1  pkt  7b  ustawy  Pzp. 

Zamawiający,  tj.  P.  D.  S.A.  będzie  mógł  zaspokoić  się  w  pełni  z  gwarancji  w  przypadku 

zajścia okoliczności wskazanych w art. 46 ust. 4a - 5 ustawy Pzp wymienionych w jej treści. 

7.  Następnie  Odwołujący  wskazał  na  utrwalone  stanowisko  judykatury  Krajowej  Izby 

Odwoławczej.  Stosownie  do  stanowiska  tam  zawartego,  a  odnoszącego  się  do  błędnego 

oznaczenia  beneficjenta  gwarancji  wadialnej  na  przykładzie  jednostek  samorządu 

terytorialnego  i  stanowiących  ich  aparat  pomocniczy  -  jednostek  budżetowych:  „oznaczenie 

jako  beneficjenta  gwarancji  ubezpieczeniowej  wnoszonej  jako  wadium  urzędu  Starostwa 

Powiatowego,  zamiast  będącej  zamawiającym  w  postępowaniu  właściwej  jednostki 

samorządu  terytorialnego,  nie  wyczerpuje  hipotezy  przepisu  art.  24  ust  2  pkt  4  ustawy  Pzp 

[odpowiadającego aktualnemu brzmieniu art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy Pzp - przy p. aut], (...), 

gdyż  podmiot  uprawniony  z  jej  tytułu,  czyli  jednostka  samorządu  terytorialnego  posiadająca 

osobowość  prawną  i  zdolność  sądową,  (...)  będzie  mógł  zaspokoić  się  z  tytułu  tak 

wystawionej gwarancji, czy dochodzić roszczeń z nią związanych na drodze 

sądowej' (vide, wyrok KIO z dnia 8 października 2009 r., sygn. akt KIO/UZP 1401/09, LEX nr 

533265,  wyrok  KIO  z  dnia  6  sierpnia  2009  r.,  sygn.  akt  KIO/UZP  968/09  KIO/UZP  976/09, 

LEX nr 512945). 

Powyższe  wskazuje  zatem,  zdaniem  Odwołującego,  na  pewną  prawidłowość,  którą 

należy wziąć pod uwagę również w przedmiotowym postępowaniu. Otóż omyłka w określeniu 

beneficjenta gwarancji stanowi podstawę do odrzucenia oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 

7b  ustawy  Pzp,  jedynie  wówczas,  gdy  podmiot,  który  powinien  być  wskazany  prawidłowo 

jako  beneficjent,  nie  będzie  miał  rzeczywistej  prawnej  możliwości,  zaspo  kojenia  się  z 

wystawionej gwarancji (vide. Informacja o wyniku kontroli uprzedniej z dnia 19 stycznia 2011 

r., sygn. akt KU/245/10, opublikowana na stronie internetowej www.uzp.gov.pl. 

Podobne  stanowisko  zajęła  również  KIO  w  wyroku  z  dnia  6  sierpnia  2009  r.:  „Izba 

stwierdza,  iż  oznaczenie  jako  beneficjenta  gwarancji  Stołeczny  Zarząd  Rozbudowy  Miasta, 

czyli  jednostkę  budżetowa  Miasta  (…)  prowadząca  przedmiotowe  postępowanie  zamiast 

samego  (…),  nie  prowadzi  do  „nieważności"  gwarancji  bankowej  czy  niemożliwości 

zaspokojenia się zamawiającego z tak wystawionej gwarancji, a tym samym nie jest możliwe 

uznanie  wadium  za  niewniesione  i  wykluczenie  ww.  Konsorcjum  na  podstawie  art.  24  ust 2 

pkt 4 Pzp [odpowiadającego aktualnemu brzmieniu art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy Pzp - przy p. 

aut.]. Bank - gwarant wystawiający przedmiotową gwarancję, jak wynika z jej treści zapoznał 

się okolicznościami jej wystawienia, tzn. znał cel wnoszenia wadium i rodzaj roszczeń, które 

zabezpiecza.  Biorąc  pod  uwagę  restrykcyjne  regulacje  ustawy  Prawo  bankowe  czy  zasady 

współżycia  społecznego  i  zwyczaje  handlowe  panujące  w  danej  dziedzinie  stosunków 

gospodarczych,  w  sposób  nie  budzący  wątpliwości  można  przyjąć,  iż  bank  wystawił 

przedmiotową  gwarancję  w  dobrej  wierze,  tzn.  zobowiązał  się  do  wypłaty  kwoty 

gwarantowanej  na  pisemne  żądanie  określonego  beneficjenta  gwarancji,  w  przypadku 

wystąpienia  wskazanych  w  niej  okoliczności.  Wystawca  gwarancji  nie  będzie  miał  żadnych 

podstaw  do  uchylenia  się  od  zapłaty  kwoty  gwarantowanej  (a  domniemanie  dobrej  wiary 

pozwala  przyjąć,  iż  znając  okoliczności  sprawy  i  rodzaj  beneficjenta,  bank  powyższe 

akceptował  i  się  z  tym  godził)  na  żądanie  beneficjenta  gwarancji,  którego  sam  w  gwarancji 

wpisał  i  oznaczył,  tylko  z  tego  tytułu,  iż  oznaczony  beneficjent  nie  ma  osobowości  prawnej 

czy zdolności sądowej, pozwalającej mu na samodzielne dochodzenie tego typu roszczeń na 

drodze  sądowej.  Natomiast  Miasto  (…)  będzie  mogło  skutecznie  dochodzić  roszczeń, 

również  za  pośrednictwem  właściwie  umocowanego  kierownika  SZRM,  wynikających  z 

zobowiązań,  których  stroną  została  oznaczona  jednostka  organizacyjna  miasta.  Jak  już 

zaznaczono,  wskazanie  jako  beneficjenta  gwarancji  bankowej  podmiotu  nie  posiadającego 

osobowości  prawnej,  ale  posiadającego  samodzielność  organizacyjną  i  finansową 

pozwalającą  przyjmować  środki  pieniężne,  nie  powoduje,  iż  gwarancja  nie  będzie  mogła 

zostać  zrealizowana,  a  gwarant  będzie  mógł  się  skutecznie  na  tej  podstawie  uchylić  od 

odpowiedzialności z jej tytułu." (vide, wyrok KIO z dnia 6 sierpnia 2009 r., sygn.. akt KIO/UZP 

968/09  KIO/UZP  976/09,  LEX  nr  512945).  W  tym  miejscu  warto  odwołać  się  również  do 

wyroku Sądu Okręgowego w Bydgoszczy ż dnia 13 stycznia 2016 r., w którym wskazano, że: 

„Sąd  Najwyższy  w  swoich  orzeczeniach  wskazuje,  iż  nieprawidłowe  nazwanie  uczestnika 

postępowania,  któremu  na  mocy  art.  165  ust.  1  Konstytucji  RP  przysługuje  osobowość 

prawna, a przez to zdolność sądowa na podstawie art. 64 § 1 k.p.c. rodzi jedynie powinność 

sprostowania  tego  oznaczenia  dokonywanego  w  trybie  art.  350  k.p.c,.,  a.  w  przypadkach 

umów  materialnoprawnych  nie  powoduje  ich  nieważności  (por;  postanowienie  Sądu 

Najwyższego z dnia 10 lutego 2012 r. IICSK204/11, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 lipca 

2014  r.  IV  CSK  716/13,  postanowienie  Sądu  Najwyższego  z  dnia  8października  2014  r,  II 

CSK 781/13/ wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 kwietnia 2012 r. III CSK247/11). 

Sąd Okręgowy nie znajduje zatem żadnego jurydycznego uzasadnienia aby nie przyjąć ww. 

poglądów  w  niniejszej  sprawie  i  nie  dokonać  wykładni  oświadczenia  woii  w  bardzo 

ograniczonym  zakresie,  albowiem  nie  budzi  żadnych  wątpliwości,  iż  (...)  Oddział  w  B.  jest 

właśnie  emanacją  Skarbu  Państwa.  W  niniejszej  sprawie  prawa  beneficjenta  mogły  być 

zatem  egzekwowane  przez  podmiot  uprawniony  do  reprezentacji  tej  jednostki,  tj.  Dyrektora 

Oddziału  na  wskazany  w  gwarancji  rachunek  bankowy,  który  rzecz  jasna  należy  do  Skarbu 

Państwa,  w  imieniu  którego  działa  (...).  Zgodnie  z  art.  34  k.c.  Skarb  Państwa  jest  w 

stosunkach  cywilnoprawnych  podmiotem  praw  i  obowiązków.  Każda  zatem  czynność 

cywilnoprawna jednostki organizacyjnej Skarbu Państwa wywiera w sferze przepisów prawa 

ten skutek, że jest to czynność Skarbu Państwa(vide: sygn. akt VIII Ga 280/15). 

8.  Powyższe  rozważania  zapadłe  na  gruncie  obowiązującego  przed  wejściem  w  życie 

nowelizacji  ustawy  Pzp  z  dnia  20  czerwca  2016  r.  art.  24  ust.  2  pkt  2  ustawy  Pzp 

regulującego  obowiązek  wykluczenia  wykonawcy  w  przypadku  niewniesienia  wadium,  nie 

straciły  na  aktualności  w  obecnym  stanie  prawnym,  w  którym  niewniesienie  wadium  lub 

nieprawidłowe  wniesienie wadium stanowi przyczynę odrzucenia oferty (art. 89 ust 1 pkt 7b 

ustawy  Pzp),  a  nie  wykluczenia  wykonawcy  (art.  24  ust.  2  pkt  2  ustawy  Pzp  w  brzmieniu 

przed nowelizacją). 

9.  Odwołujący  wskazał,  że  jako  Beneficjent  gwarancji  prawidłowo  wskazany  został 

Zamawiający - tj. spółka P. D. S.A. 

Oddział  Zamawiającego  (Oddział  B.),  który  został  wskazany  w  treści  gwarancji  nie  stanowi 

odrębnego podmiotu, nie posiada odrębnej osobowości prawnej od Zamawiającego, nie jest 

prawnie  odrębnym  od  Zamawiającego  podmiotem,  ale  działa  w  ramach  jego  struktury  i 

osobowości prawnej. 

Zauważyć  należy,  że  ww.  Oddział  B.  w  imieniu  Zamawiającego  prowadzi  postępowanie. 

Nadto rachunek bankowy właśnie tego Oddziału B. k został wskazany do wniesienia wadium 

(dział XIII pkt 6 SIWZ) w formie pieniężnej w sposób następujący: 

„ Wadium w formie pieniężnej należy wnieść przelewem na rachunek Zamawiającego: P. D. 

S.A. Oddział (…) 

bank: P.S.A. II o/(…), 

numer rachunku: (…)”. 

Powyższe  wskazuje,  że  same  zapisy  SIWZ  były  niejasne  w  przedmiocie  tego,  czy  przy 

określeniu beneficjenta gwarancji należało wskazać jedynie Zamawiającego, czy też dopisać 

w treści gwarancji również wskazanie Oddziału. 

10.  Odwołujący  wskazał,  że  z  jednej  strony  Zamawiający  w  stosunku  do  przedłożonej 

gwarancji kieruje się niczym nieuzasadnionym nadmiernym formalizmem, z drugiej natomiast 

strony, redagując SIWZ sam nie jest konsekwentny. W kilku miejscach SIWZ można powziąć 

wątpliwość  co  do  prawidłowości  określenia  podmiotu  będącym  Zamawiającym  w  ramach 

niniejszego  postępowania.  Pomimo  jego  zdefiniowania  w  pkt  6  działu  I  SIWZ,  w  SIWZ 

dostrzega się również następujące zapisy: 

1) dział XIII pkt 6: 

„Wadium w formie pieniężnej należy wnieść przelewem na rachunek Zamawiającego: 

P. D. S.A. Oddział B. 

bank: P. S.A. II o/B., 

numer rachunku: (…)," 

2) dział XVI pkt 1: „Ofertę należy złożyć w siedzibie Zamawiającego – P. D. S.A. Oddział (…), 

adres: (…), Kancelaria, parter budynku A, w nieprzekraczalnym terminie do, dnia 17.01.2017 

roku do godz. 11:00." 

3) dział XVI pkt 3: 

„Zamawiający: 

P. D. S.A. Oddział B. ul. (…)" 

4) dział XVII pkt 1: 

„Otwarcie  ofert  nastąpi  w  siedzibie  Zamawiającego  –  P.  D.  S.A.  Oddział  (…),  adres:  (…), 

parter bud. A, w dniu 17.01.2017 roku o godz. 11:30." 

Mając  na  względzie  powyższe,  Odwołujący  wskazał  na  ugruntowane  w  doktrynie  i 

orzecznictwie: stanowisko dotyczące SIWZ, zgodnie z którym: 

„To  na  podstawie  informacji  w  niej  zawartych  wykonawcy  przygotowują  swe  oferty. 

Specyfikacja  Istotnych  Warunków  Zamówienia  od  momentu  jej  udostępnienia  jest  wiążąca 

dla zamawiającego i jest on obowiązany do przestrzegania warunków w niej umieszczonych, 

natomiast  dla  oferenta  jest  ona  wiążąca  od  momentu  złożenia  oferty  {art.  70  [1]  §  4  k.c.). 

Należy  jednak  podkreślić,  że  dla  oparcia  i  wyprowadzenia  konsekwencji  prawnych  z 

postanowień  specyfikacji,  winny  być  one  jasne  i  precyzyjne  i  nie  powinny  nasuwać 

wątpliwości interpretacyjnych. Jeżeli  zaś takowe się pojawią, w ocenie Sądu winny być one 

rozstrzygane na korzyść wykonawców, którzy nie mogą ponosić negatywnych konsekwencji 

niezastosowania  się  do  niewłaściwie  sformułowanych,  niejasnych  postanowień  specyfikacji" 

(tak: wyrok Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 10 lipca 2015 r. (sygn. akt IC 2/15). 

11.  Odwołujący  zaznaczył  dodatkowo,  że  w  doktrynie  i  orzecznictwie  podkreśla  się,  że 

zarówno  gwarancja  bankowa,  jak  i  ubezpieczeniowa  nie  są  jednostronnymi  czynnościami 

prawnymi,  ale  umowami,  co  powoduje,  że  do  wykładni  oświadczeń  woli  w  nich  zawartych 

znajduje zastosowanie nie tylko przepis art. 65 § 1, ale i 65 § 2 KC. Gwarancja jest bowiem 

umową  pomiędzy  bankiem-  gwarantem  a  beneficjentem  gwarancji,  przy  czym  stroną 

jednostronnie  zobowiązaną  jest  bank  wystawiający  gwarancję.  Jego  zobowiązanie  ma 

charakter pieniężny, czyli polega na zapłacie określonej sumy pieniężnej, w razie wykonania 

przez uprawnionego (beneficjenta gwarancji) praw z gwarancji. 

KIO  wielokrotnie  wskazywała  już,  że  treść  gwarancji  wadialnej  podlega  wykładni  (np.  KIO 

150/12,  KIO  1645/12,  KIO  1413/13).  Przykładowo  w  wyroku  w  sprawie  o  sygn.,  akt  54/11, 

Izba wskazała, iż: 

„omyłka poczyniona przez wystawcę gwarancji wadialnej (...) nie powoduje nieważności, czy 

też  w  ogóle  braku  zabezpieczenia  oferty  w  wadium  (...)  Izba  stwierdziła,  że  „w  tym 

konkretnym  stanie  faktycznym,  należy  zastosować  wykładnię  z  art.  65  kc,  który  to  przepis 

wskazuje,  iż  oświadczenie  woli  należy  tak  tłumaczyć,  jak  tego  wymagają  ze  względu  na 

okoliczności,  w  których  złożone  zostało,  zasady  współżycia  społecznego  oraz  ustalone 

zwyczaje.  (...)  Niewątpliwym  jest,  iż  w  niniejszym  stanie  faktycznym  zamiarem  stron 

(Odwołującego  i  gwaranta  –  P.  SA)  było  zawarcie  umowy  celem  przedłożenia  dokumentu 

gwarancji ubezpieczeniowej w postępowaniu o zamówienie publiczne, w którym Odwołujący 

chciał  wziąć  udział.  Tym  samym  stwierdzić  należy,  iż  nie  można  interpretować  wykładni 

oświadczeń w sposób oderwany ód woli stron faktycznie wyrażonej w treści zawartej umowy. 

Dlatego  też  Izba  stwierdziła,  iż  błąd  w  dacie  wystawienia  gwarancji  ubezpieczeniowej,  w 

sytuacji gdy gwarancja ubezpieczeniowa została złożona przed terminem składania ofert, nie 

może  stanowić  podstawy  do  uznania,  iż  przedłożona  gwarancja  ubezpieczeniowa  jest 

nieprawidłowi.  Z  kolei  w  innym  wyroku  Izba  wskazała,  że  zgodnie  z  aktualną  Unią 

orzeczniczą  dopuszczalna  i  celowa  jest  wykładnia  dokumentu  gwarancji  ubezpieczeniowej 

stanowiącego wadium, przy czym wystarczającą podstawą dla dokonania takiej czynności są 

zasady  ustawy  P.z.p.  i  art.  65  k.c.  Izba  nie  podziela  opinii  prezentowanej  na  rozprawie, 

jakoby  powyższa  wykładnia  była  niedopuszczalna  (...)  (por.  wyrok  KIO  z  dnia  22  kwietnia 

2013 r., w sprawie 765/13 784/13). 

W  wyroku  KIO  z  dnia  8  października  2009  r.  Izba  podniosła  z  kolei,  że:  „W  odróżnieniu  od 

czynności  procesowych  (w  rozumieniu  kpc,  jak  i  ustawy  oraz  jej  przepisów  wykonawczych) 

regulowanych ściśle zarówno w zakresie zawartości, jak i formy wnoszenia niezbędnych dla 

wywołania  określonych,  procesowych  skutków  prawnych,  oświadczenia  woli  wywołujące 

skutki  zobowiązaniowe,  takie  jak  oferty  wykonania  zamówienia  publicznego  czy  gwarancje 

wadialne składane w postępowaniach o udzielenie zamówienia również podlegały będą tego 

rodzajowi  wykładni  w  szerokim  zakresie  wpływu  na  ich  znaczenie  zasad  współżycia 

społecznego  czy  ustalonych  zwyczajów  warunkujących  ich  interpretacje  w  ramach 

regulujących przepisów. (vide. KIO/UZP 1401/09, LEX nr 533265). 

12. Mając na uwadze powyższe, Odwołujący stwierdził, że gwarancja została wystawiona w 

określonym celu i w konkretnych okolicznościach, które znalazły odzwierciedlenie w jej treści, 

tj.  I.  B.  Ś.  S.A.  z  siedzibą  w  (…)  wystawiający  gwarancję  zobowiązał  się  do  zapłaty  sumy 

gwarantowanej  na  rzecz  beneficjenta  gwarancji  -  organizatora  przetargu  w  konkretnym  i 

wskazanym  postępowaniu  (z  przywołaniem  przedmiotu  zamówienia)  w  okolicznościach  i  na 

zasadach  przewidzianych  adekwatnymi  przepisami  ustawy,  we  właściwych  dla  wskazanego 

przetargu terminach związania ofertą. Powyższe pozwala na ustalenie, iż celem wystawianej 

w  dobrej  wierze  gwarancji  wadialnej  jest  zabezpieczenie  interesów  beneficjenta,  który 

rzeczywiście  może  być  podmiotem  praw  i  obowiązków  z  niej  wynikających,  lub  inaczej: 

zobowiązanie gwaranta do zapłaty sumy gwarantowanej dotyczy zaspokojenia rzeczywistego 

beneficjenta  gwarancji,  którym  zarówno  w  opinii  Odwołującego,  jak  i  Gwaranta  jest  P.  D. 

Spółka Akcyjna z siedzibą w (…). Tym samym Odwołujący wskazuje, że wniesione w postaci 

gwarancji  bankowej  wadium  spełnia  wszystkie  wymagania  wynikające  z  ustawy  Pzp  i 

zapisów SIWZ, tj. 

a) 

zostało wniesione w wysokości określonej przez Zamawiającego 

b) 

zostało wniesione przed upływem terminu do składania ofert 

c) 

obejmuje cały okres związania ofertą 

d) 

zawiera  zobowiązania  gwaranta  do  nieodwołalnej  I  bezwarunkowej,  na  pierwsze 

żą

dania,  wypłaty  beneficjentowi  gwarancji  (Zamawiającemu)  oznaczonej  kwoty  pieniężnej 

odpowiadającej  wysokości  ustalonego  wadium,  w  przypadku  zaistnienia  którejkolwiek  z 

okoliczności wymienionych w art. 46 ust. 4a i art. 46 ust. 5 ustawy Pzp i w pełni zabezpiecza 

interes  Zamawiającego  i  pozwala  mu  się  w  pełni  zaspokoić  z  wadium  we  wszystkich 

przewidzianych ustawowo przypadkach. 

Podkreślić  przy  tym  należy,  że  „Prawidłowo  wniesione  wadium,  to  takie,  które  zostało 

wniesione zgodnie z przepisami ustawy i które de facto i de iure zabezpiecza w pełni opisane 

w  ustawie  interesy  zamawiającego,  niezależnie  od  nieznajdujących  oparcia  w  przepisach 

ustawy  szczegółowych  wymagań  zamawiającego  w  tym  zakresie  wyrażonych  w  siwz,  które 

mogą  zostać  zakwalifikowane  najwyżej  jako  instrukcyjni'  (KIO  w  wyroku  z  9.5.2011  r.,  KIO 

Przywołania  wymaga  również  stanowisko  Sądu  Okręgowego  w  Gliwicach  wyrażone  w 

wyroku  z  dnia  23  lutego  2007  r.  (sygn.  akt  X  Ga  23/07),  iż  "formalizm  postępowania  o 

udzielenie zamówienia publicznego, nie jest celem samym w sobie, a ma na celu realizację 

zasad  Pzp.  Stąd  przy  wykładni  i  stosowaniu  przepisów  ustawy  należy  brać  pod  uwagę  cel 

ustawy (...) ". W ocenie Zamawiającego pod uwagę należy brać naczelną zasadę wyrażoną 

w art. 7 ust. 1 Pzp nakazującą zamawiającemu  

przygotowywać i przeprowadzić postępowanie z zachowaniem uczciwej konkurencji i równo 

traktując  wykonawców,  w  konsekwencji  czego  zamówienie  udzielone  zostanie  wykonawcy, 

który  złożył  ofertę  najkorzystniejszą.  „Formalizm  ma  przede  wszystkim  gwarantować 

realizację  wyrażonych  w  art.  7  ust  1  zasad  równego  traktowania  wykonawców  oraz 

zachowania uczciwej konkurencji, nie tracąc jednocześnie z pola widzenia celu postępowania 

o  zamówienie  publiczne,  którym  jest  zawarcie  ważnej  umowy  i  realizacja  przedmiotu 

zamówienia. Tym samym granice formalizmu zakreślone są przez ustawę, która pozwala na 

udzielenie  zamówienia  wyłącznie  wykonawcy  wybranemu  zgodnie  z  ustawą  (art.  7  ust  3 

Pzp)". 

13.  Jednocześnie,  jeżeli  Zamawiający  miał  jakiekolwiek  wątpliwości  co  do  treści  gwarancji, 

zobowiązany był, zgodnie z dyspozycją art. 87 ust. 1 ustawy Pzp, zwrócić się o wyjaśnienie 

do Odwołującego, czego w okolicznościach sprawy zaniechał. 

Mając  na  uwadze  powyższe  Odwołujący  podniósł,  że  odwołanie  jest  konieczne  i  w  pełni 

usprawiedliwione, stąd wnosi się jak w petitum odwołania 

Krajowa  Izba  Odwoławcza,  po  przeprowadzeniu  rozprawy  w  przedmiotowej 

sprawie,  na  podstawie  zebranego  materiału  dowodowego,  po  zapoznaniu  

się  z  dokumentacją  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  w  tym  

w szczególności z postanowieniami ogłoszenia o zamówieniu, Specyfikacją Istotnych 

Warunków  Zamówienia,  ofertą  złożoną  w  postępowaniu  przez  Odwołującego  oraz 

korespondencją  prowadzoną  w  toku  postępowania  pomiędzy  Zamawiającym  a 

wykonawcami  ubiegającymi  się  o  udzielenie  zamówienia,  jak  również  po  zapoznaniu 

się  z  odwołaniem,  po  wysłuchaniu  oświadczeń,  jak  też  stanowisk  stron  złożonych 

ustnie do protokołu w toku rozprawy ustaliła i zważyła, co następuje.  

W  pierwszej  kolejności  Izba  ustaliła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek,  

o których stanowi art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania. 

Jednocześnie  Izba  stwierdziła,  że  Odwołującemu  przysługiwało  prawo  do 

skorzystania  ze  środka  ochrony  prawnej,  gdyż    wypełniono  materialnoprawną  przesłankę 

interesu  w  uzyskaniu  zamówienia,  określoną  w  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp  kwalifikowaną 

możliwością  poniesienia  szkody  przez  Odwołującego  będącej  konsekwencją  zaskarżonej  w 

odwołaniu czynności. Wnoszący odwołanie złożył w przedmiotowym postępowaniu ofertę. W 

przypadku  zaś  uwzględniania  odwołania  ma  on  szansę  na  uzyskanie  przedmiotowego 

zamówienia.  

Izba  dopuściła  w  niniejszej  sprawie  dowody  z  dokumentacji  postępowania  o 

zamówienie 

publiczne, 

nadesłanej 

przez 

Zamawiającego 

do 

akt 

sprawy  

w kopii potwierdzonej za zgodność z oryginałem, w tym w szczególności z treści ogłoszenia o 

zamówieniu,  treści  SIWZ,  oferty  złożonej  w  postępowaniu  przez  Odwołującego, jak również 

korespondencji  prowadzonej  pomiędzy  Zamawiającym  a  wykonawcami  ubiegającymi  się  o 

udzielenie Zamówienia publicznego. 

Izba  dopuściła  również  zawnioskowany  i  przedłożony  przez  Odwołującego  dowód  z 

dokumentu w postaci pisma wystawcy gwarancji (I. B. Śląski S.A.,(…)) z dnia 31.03.2017 r., 

w  którym  wskazano  m.in.,  (…)  że  w  przypadku  wystąpienia  okoliczności  uzasadniających 

zatrzymanie  wadium  wskazanych  w  Gwarancji  –  Zamawiający,  tj.  P.  D.  Spółka  Akcyjna  z 

siedzibą  w  (…),  KRS  (…)  będzie  mógł  na  podstawie  dokumentu  Gwarancji  skutecznie 

dochodzić wynikających z Gwarancji roszczeń wobec Gwaranta. 

Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz zakres zarzutów 

podniesionych w odwołaniu Izba stwierdziła, że odwołanie zasługuje na uwzględnienie. 

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła, co następuje. 

W  pierwszej  kolejności  Izba  ustaliła,  iż  postępowanie  jest  prowadzone  w  trybie 

przetargu  nieograniczonego  o  wartości  powyżej  kwot  wskazanych  w  przepisach 

wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp. 

Izba  ustaliła,  że  postępowania  zostało  wszczęte  w  dniu  09.12.2016  r.  przez 

zamieszczenie ogłoszenia o zamówieniu opatrzonego następującymi danymi: 

(…): Usługi naprawcze i konserwacyjne 2016/S 238-434085 

Ogłoszenie o zamówieniu – zamówienia sektorowe 

Usługi 

Dyrektywa 2014/25/UE  

W  sekcji  I  ogłoszenia  jako  dane  podmiotu  zamawiającego  zostały  wskazane:  Podmiot 

zamawiający I.1) Nazwa i adresy P. D. Spółka Akcyjna, (…) Osoba do kontaktów: M. D. Tel.:  

(…) E-mail: (…) Faks:  (…) Kod NUTS: PL34 Adresy internetowe: Główny adres: (…) 

Następnie  Izba  ustaliła,  że  Zamawiający  w  treści  SIWZ  na  stronie  2  zamieścił  w  rozdziale 

zatytułowanym „Definicje” w pkt I.6): 

Zamawiający – P. D. Spółka Akcyjna z siedzibą w (…), KRS (…).  

Analogiczne dane zostały zamieszczone w pkt II SIWZ. 

Nadto  Izba  ustaliła,  że  w  Rozdziale  XIII  zatytułowanym  „Wymagania  dotyczące  wadium”  w 

pkt  4,  że  dokument  gwarancji  powinien  wskazywać  m.in.  beneficjenta  gwarancji 

(Zamawiającego). 

Izba  ustaliła  następnie,  że  Odwołujący  przekazał  Zamawiającemu  dokument  gwarancji 

bankowej  wystawionej  przez  Gwaranta  –  I.  B.  Ś.  S.A.  z  siedzibą  w  (…)  opatrzony  datą 

10.01.2017  r.  ,  w  którym  w  komparycji  jako  beneficjent  został  wskazany  P.  D.  S.A. Oddział 

(…). 

Następnie  Izba  ustaliła,  że  Zamawiający  pismem  z  dnia  22.03.2017  r.  (znak  L. 

dz./LZA/MD/2996/2017) poinformował wykonawców o wyborze oferty najkorzystniejszej oraz 

o odrzuceniu oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy Pzp ze względu 

na mylne oznaczenie beneficjenta w gwarancji bankowej wniesienia wadium.         

Na powyższa czynność Odwołujący wniósł odwołanie. 

Krajowa Izba Odwoławcza zważyła, co następuje. 

Izba,  uwzględniając  zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy,  w  szczególności 

powyższe  ustalenia  oraz  zakres  zarzutów  podniesionych  w  odwołaniu,  doszła  do 

przekonania,  iż  sformułowane  przez  Odwołującego  zarzuty  znajdują  oparcie  w  ustalonym 

stanie  faktycznym  i  prawnym,  a  tym  samym  rozpoznawane  odwołanie  zasługuje  na 

uwzględnienie. 

W  pierwszej  kolejności  Izba  wskazuje,  iż  podniesione  w  treści  odwołania  zarzuty  w 

postaci art. 91 ust. 1, art. 7 ust. 3 oraz art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy Pzp oraz art. 65 § 1 i 2 

ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.), 

zwanej dalej również „kc" w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp. 

Hipotezą  normy  zawartej  w  przepisie  art.  89  ust.  1  pkt  7b  ustawy  Pzp  objęta  jest 

okoliczność  niewniesienia  lub  nienależytego  wniesienia  wadium,  w  przypadku  gdy  podmiot 

zamawiający  żądał  jego  wniesienia.  Jednakże  brak  wniesienia  wadium  w  określonym 

terminie nie jest, w opinii Izby, jedyną okolicznością, którą należy uznać za równoznaczną z 

niewniesieniem  wadium.  Zważywszy  na  charakter  przepisów  normujących  instytucję 

"wadium"  (ius  cogens)  oraz  cel  omawianej  instytucji  (zabezpieczenie  zamawiającego  w 

okolicznościach,  o  których  mowa  w  art.  46  ust.  4a  i  5  ustawy  Pzp),  stwierdzić  należy,  iż  z 

niewniesieniem  wadium  będziemy  mieli  do  czynienia  również  w  sytuacji,  gdy  wadium  nie 

zostanie wniesione w wysokości określonej przez zamawiającego lub w dopuszczalnej przez 

ustawę  formie,  a  także  jeśli  nie  będzie  stanowiło  zabezpieczenia  zamawiającego,  a  nadto, 

jeżeli  zabezpieczenie  nie  będzie  obejmowało  wypadków  wymienionych  w  art.  46  ust.  5 

ustawy Pzp. 

Istotne,  z  punktu  widzenia  analizowanego  stanu  faktycznego  jest  udzielenie 

odpowiedzi  na  pytanie,  czy  wadium  zabezpiecza  Zamawiającego  w  niniejszym 

postępowaniu,  a  więc,  czy  w  istocie  jest  on  beneficjentem  badanej  gwarancji 

ubezpieczeniowej.  W  ocenie  Izby,  na  tak  zadane  pytanie  należy  udzielić  odpowiedzi 

twierdzącej. 

Za przyjęciem takiego stanowiska przemawia kilka argumentów. Po pierwsze w treści 

analizowanej  gwarancji  bankowej  jako  beneficjent  został  omyłkowo  wskazany  oddział 

przedsiębiorstwa, a zatem jego wyodrębniona strukturalnie jednostka, która nie jest żadnym 

odrębnym podmiotem prawa od samego Zamawiającego. Zgodnie z definicją legalną zawartą 

w  art.  5  pkt  4  ustawy  z  dnia  2  lipca  2004  r.  o  swobodzie  działalności  gospodarczej  (tekst 

jednolity  Dz.  U.  z  2016  r.  poz.  1829  z  późn.  zm.)  przez  oddział  należy  rozumieć 

wyodrębnioną  i  samodzielną  organizacyjnie  część  działalności  gospodarczej,  wykonywaną 

przez  przedsiębiorcę  poza  siedzibą  przedsiębiorcy  lub  głównym  miejscem  wykonywania 

działalności.  Jak  wynika  z  powyższej  definicji mamy  w  tym  przypadku  nadal  do  czynienia  z 

działalnością wykonywana przez przedsiębiorcę (a więc w tym przypadku Zamawiającego). 

Po  drugie  zaś,  choć  w  treści  SIWZ Zamawiający  wskazał  w  ramach  definicji  kto  jest 

podmiotem zamawiającym w prowadzonym postępowaniu oraz wskazał, jaki podmiot winien 

być ustanowiony beneficjentem gwarancji wadialnej, to w treści ogłoszenia o zamówieniu, a 

wiec najistotniejszym dokumencie dla postępowania, opublikowanym w dniu 09.12.2016 r. w 

suplemencie  do  Dz.  U.  UE    pod  numerem  2016/S  238  –  434085  w  sekcji  I  zatytułowanej 

„Podmiot  zamawiający”  w  pkt  I.1.  został  wskazany  P.  D.  Spółka  Akcyjna  Oddział  (…)  z 

siedzibą  w  (…).  Zatem  wykonawcy  mogli  mieć  uzasadnione  wątpliwości  jak  powinna  być 

sformułowana  treść  gwarancji  wadialnej,  w  szczególności  który  podmiot  de  facto  jest 

zamawiającym w ramach prowadzonego postępowania.    

Po  trzecie  zaś  Izba  za  najistotniejszy  argument  uznała  przedstawiony  przez  Odwołującego 

dowód  w  postaci  pisma  wystawcy  gwarancji  (I.  B.  Ś.  S.A.,  ul.  (…))  z  dnia  31.03.2017  r.,  w 

którym  wskazano,  (…)  że  w  przypadku  wystąpienia  okoliczności  uzasadniających 

zatrzymanie  wadium  wskazanych  w  Gwarancji  –  Zamawiający,  tj.  P.  D.  Spółka  Akcyjna  z 

siedzibą  w  .,  KRS:  (…)  będzie  mógł  na  podstawie  dokumentu  Gwarancji  skutecznie 

dochodzić wynikających z Gwarancji roszczeń wobec Gwaranta. Okoliczność ta potwierdza, 

ż

e  wniesiona  przez  Odwołującego  gwarancja  wadialna  jest  skuteczna  i  w  wystarczający 

sposób  zabezpiecza  interesy  Zamawiającego.  Mając  zatem  na  uwadze  cel  wniesienia 

wadium,  przy  uwzględnieniu  celowościowej  i  funkcjonalnej  wykładni  treści  art.  89  ust.  1  pkt 

7b  ustawy  Pzp  nie  może  dojść  do  odrzucenia  oferty  wykonawcy,  który  ustanowił  na  rzecz 

podmiotu  zamawiającego  wadium  spełniającego  jego  typowe  funkcje  i  pozwalającego 

Zamawiającemu  na  zaspokojenie  swoich  uzasadnionych  roszczeń  w  przypadkach 

enumeratywnie wskazanych w treści art. 46 ust. 4a i 5 ustawy Pzp. Już tylko ta okoliczność 

przesądza o zasadności zarzutów podniesionych w odwołaniu. Nadto jak słusznie wskazał w 

uzasadnieniu odwołania Odwołujący w treści gwarancji bankowej jako Beneficjent gwarancji 

prawidłowo  wskazany  został  Zamawiający  -  tj.  spółka  P.  D.  S.A.  Okoliczność  ta  pozwalała 

bowiem  na  prawidłową  identyfikację  właściwego  podmiotu  nawet  jeżeli  w  dalsze  części 

komparycji wskazano oddział (…) oraz jego dane adresowe.   

Następnie Izba wskazuje, że w kontekście postawionego przez Odwołującego zarzutu 

naruszenia  65  §  1  i  2  ustawy  z  dnia  23  kwietnia  1964  r.  Kodeks  cywilny  podzieliła  również 

argumentację  Odwołującego  co  do  możliwości  dokonania  wykładni  zawartego  w  treści 

gwarancji bankowej nr (…) z dnia 10.01.2017 r. oświadczenia  woli.  W tym zakresie Izba w 

składzie  rozpoznającym  niniejsze  odwołanie  podziela  w  całej  rozciągłości  argumentację 

zawartą w wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 10  maja 2011 r. wydanego w sprawie 

rozpoznawanej pod sygn. akt KIO 883/11.  

W  powyższym  wyroku  Izba  zwróciła  uwagę  na  znaczenie  jakie  przypisuje  się  woli 

podmiotu składającego oświadczenie, z drugiej zaś strony wskazała na dążenie do ochrony 

interesów  osoby,  która  działa  w  zaufaniu  do  ustalonego  przez  siebie  sensu  otrzymanego 

oświadczenia woli, jeżeli przy jego interpretacji dołożyła należytej staranności.  

W ocenie Izby  w sprawie KIO 883/11: Jest to między innymi efekt spostrzeżenia,  że 

osoba  składająca  oświadczenie  woli  powinna  zadbać  o  poprawność  jego  sformułowania  i 

odpowiada  (w  znaczeniu  ponoszenia  prawnych  konsekwencji)  za  niestaranne,  a  w 

konsekwencji nieprecyzyjne jego ukształtowanie.  

Powstaje  jednak  pytanie,  kiedy  sens  oświadczenia  woli  nadany  mu  przez  odbiorcę 

będzie  można  uznać  za  właściwy  i  miarodajny  dla  oceny  skutków  prawnych  oświadczenia. 

Przepis art. 65 § 1 k.c. nakazuje uwzględniać przy wykładni oświadczenia woli okoliczności, 

w  których  zostało  ono  złożone,  zasady  współżycia  społecznego  oraz  ustalone  zwyczaje. 

Natomiast,  w  umowach  należy  przede  wszystkim  badać  zgodny  zamiar  stron  i  cel  umowy, 

aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu. Przy czym, jeśli oświadczenie woli (umowa) 

sformułowana jest w języku, w postaci mówionej lub pisanej, niezbędne jest odwołanie się do 

dyrektyw wykładni językowej, tzn. należy uwzględnić kontekst językowy i sytuacyjny. 

W ocenie Izby zgodzić bowiem należy z poglądem, iż odkodowanie sensu gwarancji 

ubezpieczeniowej  nie  może  opierać  się  wyłącznie  na  jej  literalnym  brzmieniu,  a  konieczne 

jest odwołanie się do metod wykładni oświadczeń woli. Uwzględnienie celu umowy, którym w 

istocie  jest  udzielenie  zabezpieczenia  Zamawiającemu  i  fakt  jego  wyartykułowania  przez 

wystawcę  gwarancji  (gwaranta)  w  komparycji  gwarancji,  w  sytuacji,  gdy  strony  nie  miały 

wątpliwości, jakiego podmiotu ma dotyczyć ochrona, tym bardziej, że istota i sens udzielenia 

gwarancji  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  jest  jasny,  nie  może 

prowadzić do wniosku, iż w niniejszym postępowaniu wadium nie zostało wniesione. 

Nieuprawionym  jest  pominięcie  rzeczonego  kontekstu  sytuacyjnego,  jak  i  tego,  że 

przedmiotowa umowa  została zawarta w celu udzielenia zabezpieczenia Zamawiającemu w 

konkretnym  postępowaniu.  Nadto,  odwołanie  się  przez  gwaranta  do  beneficjenta,  jako 

podmiotu,  który  ogłosił  i  prowadzi  wskazane  w  treści  gwarancji  postępowanie,  któremu 

oferent złoży ofertę i na rzecz którego gwarant zobowiązuje się zapłacić sumę gwarancyjną 

pozwala  na  przyjęcie,  przy  uwzględnieniu  kontekstu  językowego,  iż  oznaczone  jako 

beneficjent oddział przedsiębiorstwa nie jest podmiotem tożsamym z beneficjentem, o którym 

mowa  w  treści  gwarancji,  iż  prowadzi  postępowanie  i  któremu  złożono  ofertę.  Wynikające 

stąd  sprzeczność  i  w  istocie  brak  tożsamości  pomiędzy  tymi  podmiotami,  jakkolwiek  nie 

występuje w ujęciu literalnym, podlega usunięciu w drodze wykładni, jednakowoż bowiem jest 

nie  do  pogodzenia,  przy  uwzględnieniu  celu  umowy  i  profesjonalnego  charakteru  podmiotu 

ubezpieczyciela,  zobowiązanego  do  zachowania  należytej  staranności  i  obarczonego 

skutkami  jej  niezachowania  w  sytuacji,  w  której  intencje  drugiej  strony  umowy  nie  budzą 

wątpliwości (prawidłowe zabezpieczenie Zamawiającego). 

Przyjęcie  koncepcji  przeciwnej  i  oparcie  się  jedynie  na  literalnym  brzmieniu 

przedmiotowej  gwarancji  ubezpieczeniowej  nie  daje  się  pogodzić  z  zasadami  współżycia 

społecznego,  których  uwzględnienie  ma  na  celu  uzyskanie  takich  wyników  wykładni 

oświadczeń  woli,  które  wskazują  największy  stopień  zgodności  z  obowiązującymi  w 

społeczeństwie normami moralnymi (wyrok SN z dnia 4.06.2003 r., sygn. akt I CKN 473/01, 

niepubl.). W niniejszym stanie faktycznym oznacza to, iż z punktu widzenia zasad współżycia 

społecznego  nie  do  przyjęcia  byłaby  taka  interpretacja,  która  prowadziłaby  do  wniosku,  iż 

strony  dążyły  do  zawarcia  umowy  w  istocie  niewykonalnej.  Taka  interpretacja  przeczy 

zarówno  profesjonalnemu  charakterowi  działalności  ubezpieczyciela,  jak  i  racjonalnemu 

działaniu  Odwołującemu  i  tym  samym  nie  daje  się  pogodzić  ze  zgodnym  zamiarem  stron 

niniejszej umowy i jej celem.  

Izba  podzieliła  również  argumentację  Odwołującego  podniesioną  na  rozprawie,  że 

działanie oddziału w ramach niniejszego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego 

jest zbliżone do pełnomocnictwa – a zatem stosuje się tu przepisy dotyczące zlecenia, gdzie 

zleceniobiorca  jest  zobligowany  do  zwrócenia  zleceniodawcy  wszystkiego,  co  uzyskał 

realizując  na  jego  rzecz  określone  czynności,  tym  samym  wniesione  wadium  zostało 

określone  i  uregulowane  w  prawidłowy  sposób.  Jak  bowiem  wynika  z  przepisów  prawa 

cywilnego  umowa  zlecenia  (zlecenie)  w  pierwotnym  jego  znaczeniu  było  stosowane  do 

realizacji  czynność  natury  prawnej  –  jak  ma  to  miejsce  w  ramach  niniejszego  stanu 

faktycznego  (prowadzenie  postępowania  przez  oddział  przedsiębiorcy  w  imieniu  i  na  rzecz 

przedsiębiorstwa głównego).  

Za  nietrafne  należy  uznać  argumenty  Zamawiającego  co  do  zdolności  sądowej  i 

procesowej  oraz  legitymacji  czynnej  w  procesie  (w  tym  odniesienie  do  klauzuli 

prorogacyjnej).  Oczywistym  jest,  iż  ewentualną  legitymację  czynną  do  występowania  w 

procesie  posiada  przedsiębiorca  a  nie  jego  oddział  -  i  na  wypadek  sporu  tak  należałoby 

oznaczyć  powoda.  Zaś,  o  uwzględnieniu  lub  oddaleniu  powództwa  sąd  rozstrzygnąłby  w 

wyniku  ustalenia,  kto  jest  uprawnionym  z  tytułu  gwarancji,  a  przesądzenie  tej  kwestii  nie 

ogranicza  się  jedynie  do  analizy  literalnej  treści  przedmiotowej  gwarancji,  ale  rodzi 

konieczność  sięgnięcia  do  reguł  wykładni,  o  których  była  mowa  wyżej  (wyrok  SN  z  dnia 

16.12.2009 r., sygn. akt I CSK 281/09, Lex). 

Na  marginesie  należy  jedynie  zauważyć,  iż  jeśli  Zamawiający  miał  jakiekolwiek 

wątpliwości  co  do  podmiotowej  ochrony,  wynikającej  z  treści  spornej  gwarancji,  miał 

możliwość  skorzystania  z  uprawnienia,  o  którym  mowa  w  art.  87  ust.  1  ustawy  P.z.p. 

Zaniechanie  w  tym  względzie  w  żadnym  razie  nie  może  wywoływać  negatywnych  skutków 

dla  wykonawcy.  Jednocześnie  Izba  nie  podziela  stanowiska  Zamawiającego,  iż  brak  było 

podstaw do żądania wyjaśnień, bowiem treść gwarancji nie budziła wątpliwości i dodatkowo, 

ż

e  nie  stanowi  ona  treści  oferty.  Konieczność  wniesienia  wadium  staje  się  w  tym  wypadku 

warunkiem  sine  qua  non  ważności  samej  oferty  –  w  szczególności  przy  uwzględnieniu 

okoliczności, że w wyniku ostatniej nowelizacji brak wadium skutkuje jej odrzuceniem, a nie 

wykluczeniem  wykonawcy  z  postępowania.  Zatem  aby  uchronić  się  przed  takimi 

konsekwencjami  (tj.  wyeliminowaniem  oferty  z  postępowania)  Zamawiający  winien  podjąć 

kroki służące swego rodzaju konwalidacji czynności złożenia oferty – tak jak ma obowiązek 

tego dokonać w oparciu o treść art. 87 ust. 2 pkt 1 – 3 ustawy Pzp. 

Brak  podstaw  do  uznania,  iż  Odwołujący  nie  wniósł  wadium  powoduje,  iż  czynność 

odrzucenia  oferty  Odwołującego  należy  uznać  za  wadliwą,  a  tym  samym  zarzut  naruszenia 

przepisu art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy P.z.p. znajduje uzasadnienie. Podobnie należy ocenić 

zarzut naruszenia przepisu art. 91 ust. 1, art. 7 ust. 3 ustawy Pzp oraz art. 65 § 1 i 2 ustawy z 

dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.), zwanej 

dalej  również  „kc"  w  zw.  z  art.  14  ust.  1  ustawy  Pzp  –  jako  zarzuty  powiązane  z  zarzutem 

podstawowym. 

W związku z powyższym, na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, orzeczono jak w 

sentencji.   

Zgodnie  bowiem  z  treścią  art.  192  ust.  2  ustawy  Pzp  Izba  uwzględnia  odwołanie, 

jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ 

na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Potwierdzenie  zarzutów  wskazanych  w 

odwołaniu  powoduje,  iż  w  przedmiotowym  stanie  faktycznym  została  wypełniona  hipoteza 

normy prawnej wyrażonej w art. 192 ust. 2 ustawy Pzp.  

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy  Pzp,  tj.  stosownie  do  wyniku  postępowania,  z  uwzględnieniem  postanowień 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i 

sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.  U.  z  2010  r.,  Nr  41,  poz.  238)  zmienionego 

rozporządzeniem  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  9  stycznia  2017  r.  zmieniającego 

rozporządzenie  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz 

rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2017 r., 

poz. 47),  w tym w szczególności  §  5 ust. 4. 

Przewodniczący: 

…………………