KIO 2184/18 WYROK dnia 7 listopada 2018 r.

Sygn. akt: KIO 2184/18 

WYROK 

z dnia 7 listopada 2018 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodnicząca:      Danuta Dziubińska 

Protokolant:             Dominik Haczykowski 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2018 r. odwołania wniesionego do Prezesa 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  23  października  2018  r.  przez  wykonawcę  

ECO-

ABC  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością,  ul.  Przemysłowa  7,  97-400 

Bełchatów  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Dolnośląskie  Centrum  Onkologii  we 

Wrocławiu, Plac Hirszfelda 12, 53-413 Wrocław 

przy  udziale  wykonawc

ów  wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: EMKA  S.A.  

z  siedzibą  w  Żyrardowie  oraz  PROMAROL  PLUS  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Sławie 

zgłaszających  swoje  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

zamawiającego. 

orzeka: 

oddala odwołanie;  

kosztami  postępowania  obciąża  odwołującego  ECO-ABC  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością, ul. Przemysłowa 7, 97-400 Bełchatów i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  7  500  zł  00  gr 

(słownie:  siedem  tysięcy  pięćset  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez 

odwołującego tytułem wpisu od odwołania; 

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - 

Prawo zamówień publicznych 

(t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1986) na niniejszy wyrok - 

w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia 

przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu 

Okręgowego we Wrocławiu. 

Przewodniczący:      ……………..…………….. 

Sygn. akt: KIO 2184/18 

Uzas adnie nie  

Dolnośląskie  Centrum  Onkologii  we  Wrocławiu  (dalej:  „Zamawiający”)  prowadzi 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  trybie  przetargu nieograniczonego,  na  podstawie 

ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1579 

ze zm.), zwanej dalej „ustawą Pzp” na usługę polegającą na unieszkodliwianiu i transporcie 

odpadów  niebezpiecznych  oraz  medycznych  z  Dolnośląskiego  Centrum  Onkologii  we 

Wrocławiu oraz filiach DCO w Legnicy i Jeleniej Górze w skali 36 miesięcy z podziałem na 3 

pakiety,  znak  sprawy  ZP/PN/77/18/IEL/JG. 

Zamawiający  dopuścił  składanie  ofert 

częściowych. 

Wartość  zamówienia  nie  przekracza  kwot  określonych  w  przepisach  wydanych  na 

podstawie  art  11  ust.  8  ustawy  Pzp.  Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  zamieszczone  

w B

iuletynie Zamówień Publicznych nr 608904-N-2018 z dnia 28 sierpnia 2018 r., z późniejszą 

zmian

ą  w  BZP  z  dnia  5  września  2018  r.  nr  500212691-N-2018.  Specyfikacja  istotnych 

warunków  zamówienia  (dalej:  „SIWZ”)  została  zamieszczona  na  stronie  internetowej 

Za

mawiającego. 

W  dniu  19  października  2018  r.  Zamawiający  poinformował  o  wykluczeniu  wykonawcy 

ECO-

ABC  Sp.  z  o.o.  z  postępowania  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy  Pzp  

i w konsekwencji uznaniu jego oferty za odrzuconą.  

W  dniu  23  października  2018  r.  wykonawca  ECO-ABC  Sp.  z  o.o.  (dalej:  „Odwołujący”) 

wniósł  odwołanie,  zarzucając  Zamawiającemu  naruszenie  art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy  Pzp  

w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp poprzez wykluczenie Odwołującego z postępowania  

z  uwagi  na  przedstawienie  i

nformacji  dotyczącej  miejsca  unieszkodliwiania  odpadów, 

wprowadzających, według Zamawiającego, w błąd, które to informacje miały istotny wpływ na 

decyzje  podejmowane  przez  Z

amawiającego  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  

i  w  konsekwencji  uznanie  oferty  Odwołującego  za  odrzuconą.  Odwołujący  wniósł  

o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

unieważnienia czynności wykluczenia Odwołującego z postępowania; 

powtórzenia  oceny  oferty  złożonej  przez  Odwołującego  w  postępowaniu  i  uznaniu,  że 

Odwołujący nie podlega wykluczeniu z postępowania;  

wpłaty  na  rzecz  Odwołującego  zgodnej  z  przepisanymi  normami  kwoty  stanowiącej 

uzasadnione koszty poniesione przez Odwołującego z tytułu wpisu od odwołania; 

Wykazując swoje uprawnienie do wniesienia odwołania Odwołujący wskazał, iż ma interes 

w  uzyskaniu  zamówienia,  ponieważ  prowadzi  działalność  w  zakresie  m.in.  transportu  

i  unieszkodliwiania  odpadów  i  według  kryteriów  oceny  ofert  złożył  najkorzystniejszą  ofertę. 

Postępowanie jest prowadzone w trybie procedury odwróconej, co oznacza, że Zamawiający 

ocenił ofertę Odwołującego, jako zgodną z SIWZ i najkorzystniejszą według kryteriów oceny 

ofert,  jednakże  z  naruszeniem  przepisów  ustawy  Pzp  uznał,  że  Odwołujący  podlega 

wykluczeniu 

z  postępowania.  Odwołujący  może  w  związku  z  tym  ponieść  szkodę,  która 

wyrażać się będzie w braku pozyskania przedmiotowego zamówienia.

W  uzasadnieniu  odwołania  Odwołujący  podał  m.in.,  iż  pomimo,  powołanej  przez 

Zamawiającego  podstawy  prawnej,  sposób  sformułowania  uzasadnienia  faktycznego  budzi 

zastrzeżenia,  bowiem  musi  odkodować  faktyczne  przyczyny  wykluczenia  z  postępowania. 

Zamawiający  wskazał,  bowiem,  że  wyklucza  Odwołującego  z  postępowania  z  uwagi  na 

podanie  w  ofercie  informacji  wprowadzających  w  błąd,  po  czym  opisuje  warunki  udziału  

w  postępowaniu,  których  spełnienia  przez  Odwołującego  nie  kwestionuje.  Odwołujący 

podniósł, iż uzasadnienie faktyczne sformułowane w sposób chaotyczny i w istocie nie w pełni 

odzwierciedlające  powołaną  podstawę  prawną  narusza  zasadę  przejrzystości  i  równego 

traktowania Wykonawców. 

Zdaniem  Odwołującego  szczegółowa  analiza  uzasadnienia  informacji  o  wykluczeniu  

z postępowania prowadzi do konkluzji, że informacją wprowadzającą w błąd, którą w wyniku 

lekkomyślności podał w ofercie Odwołujący jest, zdaniem Zamawiającego, oświadczenie woli 

zawarte w  pkt  II.C. formularza ofertowego zgodnie,  z którym: „Miejscem utylizacji  odpadów 

niebezpiecznych i medycznych będzie Spalarnia Odpadów Medycznych i Weterynaryjnych ul. 

Grzybowa 1,56 - 300 Milicz". 

Jak wskazał Zamawiający „treścią oferty ECO-ABC Sp. z o.o. 

była deklaracja realizacji przedmiotu umowy w spalarni w Miliczu". Praca tej instalacji została 

wstrzymana  na  mocy  decyzji  WIOŚ  z  dnia  7  lipca  2018  r.,  w  związku,  z  czym,  zdaniem 

Za

mawiającego, oświadczenie, że odpady medyczne i niebezpieczne będą unieszkodliwiane 

w  spalarni  w  Miliczu  stanowiło  lekkomyślne  wprowadzenie  Zamawiającego  w  błąd  przy 

przedstawieniu  informacji,  które  miały  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez 

Zamawiaj

ącego. 

Odwołujący  nie  zgodził  się  z  decyzją  Zamawiającego  o  wykluczeniu  wykonawcy  

z postępowania i wskazał, że została ona dokonana z naruszeniem art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy 

Pzp,  zgodnie, 

z  którym  wykluczenie  wykonawcy  z  postępowania  w  oparciu  o  ten  przepis 

wymaga  łącznego  wystąpienia  trzech  przesłanek,  tj.:  przedstawienia  przez  wykonawcę 

i

nformacji wprowadzających zamawiającego w błąd, informacje te mogą mieć istotny wpływ 

na  decyzje  podejmowane  przez  zamawiającego  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia; 

przedstawienie tych informacji nastąpiło w wyniku lekkomyślności lub niedbalstwa wykonawcy. 

W ocenie Odwołującego nie została spełniona żadna z ww. przesłanek. 

Odnosząc  się  do  pierwszej  z  ww.  przesłanek  Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  wskazanie  

w  formularzu 

ofertowym,  iż  odpady  będą  unieszkodliwiane  w  spalarni  w  Miliczu  nie  może 

zostać  uznane  za  informacje  wprowadzające  w  błąd,  albowiem  deklaracja  wykonania 

przedmiotu umowy w określonym miejscu stanowi oświadczenie woli, które nie podlega ocenie 

w  kategorii 

prawda/fałsz  (wprowadzenie  w  błąd).  Jest  to  oświadczenie  woli  wykonania 

zobowiązania w spalarni wskazanej w formularzu ofertowym, do którego nie ma zastosowania 

art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp. 

Odwołujący podniósł, iż jak wskazała KIO w wyroku z dnia 4 maja 

2017 r., sygn. KIO 734/17 - 

informacja wprowadzająca w błąd to informacja nieprawdziwa - 

informacja,  która  jest  niezgodna  z  rzeczywistością  -  nie  odpowiada  obiektywnym  faktom. 

Informacja ta musi jednocześnie wywołać skutek w postaci błędnej oceny stanu faktycznego 

u  odbiorcy  - 

Zamawiającego,  podejmującego  decyzje  w  prowadzonym  postępowaniu  o 

udzielenie  zamówienia  publicznego.  Zgodnie  natomiast  ze  stanowiskiem  SO  w  Katowicach 

wyrażonym  w  wyroku  z  11.4.2013  r.,  XIX  Ga  179/13,  niepubl.:  "Podkreślenia  wymaga,  że 

wy

kluczenie wykonawcy z powodu złożenia nieprawdziwych informacji może nastąpić jedynie 

wówczas, gdy zamawiający jest w stanie dokonać weryfikacji nieprawdziwości podanych przez 

wykonawcę informacji, a także w sytuacji jednoznacznego stwierdzenia tej nieprawdziwości. 

Zatem  dla  oceny  podstaw  wykluczenia  istotne  znaczenie  ma  okoliczność,  że  informacja 

mająca  rzeczywisty  realny  wpływ  na  wynik  postępowania  jest  obiektywnie  niezgodna  z 

rzeczywistą  w  sposób  niebudzący  wątpliwości.  Zatem  pojęcie  "nieprawdziwych  informacji" 

może być odnoszone tylko i wyłącznie do składanych w postępowaniu oświadczeniu wiedzy, 

a nie do oświadczenia woli"."  Zgodnie z art. 60 Kodeksu cywilnego, oświadczeniem woli jest 

każde  zachowanie się osoby,  które  ujawnia jej wolę w  sposób  dostateczny,  w  tym  również 

przez  ujawnienie  tej  woli  w  postaci  elektronicznej.  W  polskim  ustawodawstwie  brak  jest 

natomiast  definicji  oświadczenia  wiedzy,  niemniej  jednak  powszechnie  przyjmuje  się,  że 

oświadczenie takie stanowi  zdarzenie polegające na  przekazaniu przez  podmiot  informacji, 

będących  uzewnętrznieniem  treści  intelektualnych  przez  niego  posiadanych,  innemu 

podmiotowi  lub  podmiotom. 

Powyższe  rozróżnienie  oświadczeń  składanych  przez 

wykonawców  ma  istotne  znacznie,  bowiem  zwłaszcza  w  przypadku  ofert  składanych  w 

postępowaniu  wykonawcy  zawierają  w  nich  zarówno  oświadczenia  woli  (np.  co  do  ceny  i 

terminu  wykonania  zamówienia),  jak  i  oświadczenia  wiedzy  (np.  w  wykazach  wykonanych 

dostaw lub usług, podając w nich informacje na temat dostaw lub usług, czy w różnego rodzaju 

formularzach,  specyfikacjach  technicznych,  zamieszczając  w  nich  informacje  na  temat 

parametrów  i  właściwości  oferowanych  urządzeń).  W  świetle  orzecznictwa  KIO  za 

nieprawdziwe informacje mogą być uznane tylko i wyłącznie te przekazywane w składanych 

oświadczeniach wiedzy, nie mogą być natomiast uznane za nieprawdziwe oświadczenia woli. 

Odwołujący wskazując wyroki KIO, w tym z dnia 26 kwietnia 2012 r., sygn. akt KIO 711/12 z 

dnia 20 lipca 2012 r. oraz z dnia 6 listopada 2012 r., sygn. akt KIO 2327/12, 

podniósł, iż KIO 

wielokrotnie podkreślała, że trudno oświadczenie mające charakter wyraźnie zobowiązaniowy 

(w tym znaczeniu: oświadczenie woli) traktować, jako informację o istniejącej rzeczywistości 

(oświadczenie wiedzy). Dla zastosowania wobec wykonawcy sankcji wynikającej z art. 24 ust 

2  pkt  3  Pzp  (wykluczenie  z  postępowania)  należy  bezspornie  wykazać,  że  składane 

dokumenty i oświadczenia zawierają nieprawdziwe informacje. Z takim działaniem nie można 

utożsamiać czy to działania w warunkach błędnego zrozumienia dokumentów opracowanych 

przez zamawiającego (siwz, ogłoszenia), czy - tak jak ma to miejsce w analizowanej sprawie 

zobowiązania się do określonego świadczenia, którego możliwość wykonania jest w świetle 

aktualnej wiedzy technicznej oraz 

znajomości procesów zachodzących w przyrodzie, realnie 

możliwa. Niewywiązanie się z określonego zobowiązania skutkuje koniecznością zapłaty kar 

umownych lub  innymi  sankcjami  przewidzianymi  w  przepisach  prawa.  Kwestia  ta nie może 

natomiast  podlegać  ocenie  na  etapie  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  i  stanowić 

podstawy  wykluc

zenia  wykonawcy  z  postępowania.    „Złożenie  nieprawdziwych  oświadczeń 

może dotyczyć faktów, a w związku z tym - oświadczeń wiedzy, a nie oświadczeń woli, jako 

zakresu zobowiązania wykonawcy.  

Zdaniem 

Odwołującego Zamawiający kwestionuje oświadczenie woli wykonawcy, zawarte 

w  formularzu  ofertowym,  o  zobowiązaniu  się  do  wykonania  zamówienia  zgodnie  z  treścią 

SIWZ

.  Oświadczenie  powyższe  nie  zawiera  informacji  o  faktach,  które  można  byłoby 

s

konfrontować  ze  stanem  rzeczywistym  i  ustalić  ich  prawdziwość  lub  fałszywość. 

Oświadczeniu  woli  można  zarzucić,  że  zostało  złożone  pod  wpływem  błędu  lub  dotyczy 

świadczenia niemożliwego, jednak w ustalonym stanie faktycznym zarzuty takie nie zostały 

podnie

sione  przez  odwołującego.  W  ocenie  Odwołującego  nie  można,  zatem  mówić,  że 

istnieje  rozbieżność  pomiędzy  jego  oświadczeniem,  że  usługa  zostanie  zrealizowana  w 

spalarni w Miliczu, w sytuacji, w której oświadczenie to odnosi się do przyszłego zobowiązania 

Od

wołującego,  a  nie  rzeczywistego  stanu  rzeczy.  Zgodnie  bowiem  ze  słownikiem  języka 

polskiego  „rzeczywisty”  to  «obiektywnie  istniejący,  taki,  który  się  naprawdę  zdarzył» 

(https://sjp.pwn.pl/szukaj/rzeczywistym.ht).  Nie można  zatem  uznać,  że deklaracja realizacji 

usługi w określonym miejscu stanowi informację wprowadzającą w błąd. Gdyby przyznać rację 

Zamawiającemu,  to  konieczne  byłoby  każdorazowe  wykluczenie  z  postępowania 

Wykonawców, którzy deklarują że wykonają umowę zgodnie z wymaganiami Zamawiającego 

choc

iaż Zamawiający wie, że Wykonawca nigdy nie realizuje umów prawidłowo. Odwołujący, 

wskazując  na  wyrok  KIO  z  dnia  29  czerwca  2015  r.,  sygn.  akt  KIO  1062/15;  KIO  1063/15, 

zauważył,  iż  oferta  jest  oświadczeniem  na  przyszłość,  deklaracją  spełnienia  określonego 

świadczenia. Tego rodzaju oświadczenie, jeśli nie ma za przedmiot świadczenia obiektywnie 

niemożliwego,  stanowi  pełnowartościowe  źródło  stosunku  zobowiązaniowego,  to  zaś  nie 

stanowi  twierdzenia  o  istniejącej  rzeczywistości,  które  mogłoby  być  rozpatrywane  przez 

pryzmat  jego  prawdziwości  lub  nie,  ale  ma  charakter  obligacyjny,  skutkujący  obowiązkiem 

określonego świadczenia.  

Z  ostrożności  Odwołujący  podał,  iż  nawet,  gdyby  uznać,  że  oświadczenie  o  zamiarze 

wykonania  umowy  w  spalarni  w  Miliczu  stanowi  oświadczenie  wiedzy,  wówczas  w  celu 

wykluczenia  z  postępowania  konieczne  byłoby  wykazanie,  że  wykonanie  zobowiązania  w 

spalarni w Miliczu jest obiektywnie niemożliwe, ale wtedy koniecznie byłoby wyeliminowanie 

Odwołującego  z  postępowania  w  oparciu  o  inną  podstawę  prawną.  Odwołujący  zaznaczył 

jednak,  iż  w  okolicznościach  przedmiotowej  sprawy  nie  można  mówić  o  obiektywnej 

niemożliwości świadczenia usługi w spalarni zaproponowanej przez Odwołującego, ponieważ, 

j

ak  podkreśla  się  w  orzecznictwie  „świadczeniem  niemożliwym  określa  się  świadczenie 

nie

dające się urzeczywistnić, inaczej niewykonalne, tj. takie które jest obiektywnie niemożliwe 

gdy nie może go spełnić nie tylko dłużnik, ale każda inna osoba. Owa niemożliwość musi 

mieć nadto charakter trwały’’ (wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 18 marca 2013 

r., i ACa 872/12), natomiast d

ecyzja wstrzymująca pracę spalarni w Miliczu nie ma charakteru 

trwałego. Decyzja została wydana na podstawie art. 364 ustawy Prawo ochrony środowiska i 

wstrzymuje jedynie pracę spalarni do czasu ustania przyczyn wstrzymania działalności. Jak 

stanowi  art.  367  ustawy  Prawo  ochrony  środowiska,  po  stwierdzeniu,  że  ustały  przyczyny 

wstrzymania działalności lub użytkowania, na podstawie decyzji, o których mowa w niniejszym 

dziale,  wojewódzki  inspektor  ochrony  środowiska,  wójt,  burmistrz  lub  prezydent  miasta,  na 

wniosek  zainter

esowanego,  wyraża  zgodę  na  podjęcie  wstrzymanej  działalności  lub 

użytkowania.  Decyzje  o  wstrzymaniu  użytkowania  instalacji  nie  oznaczają  że  zakaz 

eksploatacji instalacj

i, urządzenia lub obiektu ma charakter definitywny (Gruszecki Krzysztof, 

Prawo ochrony środowiska. Komentarz, wyd. IV). Nadto decyzja WiOŚ z dnia 17 lipca 2018 r. 

nie  jest  decyzją  ostateczną,  bowiem  Odwołujący  wniósł  od  nie  w  dniu  31  lipca  2018  r. 

odwołanie  do  Głównego  Inspektora  Ochrony  Środowiska,  na  dowód  czego  załączył  kopię 

pierwszej strony odwołania od decyzji z dnia 17 lipca 2018 r. z prezentatą WIOŚ. 

Odwołujący  podkreślił,  że  w  razie  oferowania  określonego  przedmiotu  występuje  

oświadczenie woli, zobowiązanie do spełnienia określonego świadczenia, w czasie, miejscu  

i  na  warunkach  określonych  przez  zamawiającego  -  samo  zaś  zobowiązanie  się  do 

świadczenia,  nie  może  być  uznane  za  niezgodne  z  rzeczywistością  w  oparciu  

o przypuszcz

enia i spekulacje, że wykonawca, w momencie zaktualizowania się obowiązku 

dostarczenia  przedmiotu,  nie  będzie  miał  możliwości  realizacji  usługi.  Jeśli  wykonawca 

zobowiązuje się do spełnienia określonego świadczenia, trudno zakładać, że zobowiązanie to 

jest nieprawdziwe. 

Jak wskazała KIO w wyroku z dnia 23 stycznia 2015 r. sygn. akt KIO 70/15 

„nie  sposób  tracić  z  pola  widzenia  kwestii,  czym  jest  oferta  składana  w  postępowaniu  o 

zamówienie  publiczne.  Oferta  stanowi  bowiem  oświadczenie  woli  realizacji  określonego 

świadczenia  -  spełniającego  postawione  przez  zamawiającego  wymagania  przedmiotu  -  w 

przyszłości.  Natomiast  treść  SIWZ  to,  przede  wszystkim,  opis  potrzeb  i  wymagań 

zamawiającego, które mają być zaspokojone w wyniku postępowania o udzielenie zamówienia 

p

rzez  zawarcie  i  zrealizowanie  z  należytą  starannością  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego.  Treść  oferty  to  jednostronne  zobowiązanie  wykonawcy  do  wykonania 

oznaczonego świadczenia, które zostanie zrealizowane na rzecz zamawiającego, jeśli oferta 

złożona  przez  wykonawcę  zostanie  uznana  za  najkorzystniejszą  i  zostanie  z  nim  zawarta 

umowa w sprawie zamówienia publicznego." 

W  ocenie  Odwołującego  Zamawiający  nie  rozróżnia  również  etapu  ubiegania  się  

o  zamówienie  od  etapu  realizacji  usługi.  Tymczasem,  jak  wskazywała  Krajowa  Izba 

Odwoławcza w wyroku z dnia 8 maja 2013 r., sygn. akt KIO 933/13 „możliwe są sytuacje, iż w 

toku realizacji umowy rzeczywiste miejsce unieszkodliwiania odpadów. z różnych przyczyn, 

może  być  inne,  niż  deklarowane  w  ofertach.  Rozpatrując  odwołanie,  w  granicach 

podniesionych  zarzutów,  Krajowa  Izba  Odwoławcza,  ocenia  zgodność  z  prawem 

prowadzonego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  zmierzającego  do 

zawarcia umowy. Hipotetyczny przebieg realizacji umowy pozostaje 

oczywiście poza kognicją 

Izby.

”    Odwołujący  zauważył,  iż  Zamawiający  dopuszcza  zmianę,  dotyczącą  propozycji 

spalarni,  w  której  będą unieszkodliwiane odpady,  co jednoznacznie  wynika z  § 3 ust.  5 i  6 

projektu umowy, w których zaznaczono: „W przypadku awarii instalacji wskazanej w § 2 ust. 3 

niniejszej umowy Wykonawca zobowiązany jest zapewnić unieszkodliwianie odpadów w innej 

jednostce  bez  dodatkowych  kosztów  ze  strony  Zamawiającego  z  zachowaniem  przepisów 

Ustawy o odpadach" oraz 

’’Wykonawca zobowiązuje się do niezwłocznego powiadomienia w 

formie  pisemnej  Zamawiającego  o  wszystkich  zmianach  dotyczących  miejsca 

unieszkodliwiania  odpadów  oraz  informowania  czy  istniejące  instalacje  działają  i  czy 

Wykonawca  ma  wolne  moce  przerobowe  niezbędne  do  wykonania  zamówienia  w  trakcie 

trwania niniejszej umowy.

” Odwołujący zauważył również, że wskazanie spalarni w Miliczu nie 

miało na celu wprowadzenia Zamawiającego w błąd. Decyzja o wstrzymaniu spalarni w Miliczu 

nie  ma  charakteru  definitywnego.  Odwołujący  wniósł  odwołanie  od  powyższej  decyzji,  a 

odwołanie jest aktualnie rozpoznawane przez GIOŚ. 

Odnosząc się do drugiej z przesłanej zastosowania art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp 

Odwołujący stwierdził, że nie została również spełniona. Informacje, co do miejsca, w którym 

unieszkodliwiane będą odpady niebezpieczne i medyczne nie mogła mieć, bowiem wpływu na 

decyzje  podejmowane  przez  zamawiającego  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia. 

Wynika  to  z  tego,  iż  Zamawiający  poza  ogólną  deklaracją,  co  do  miejsca  wykonania 

przedmiotu  umowy,  nie  nadał  temu  oświadczeniu  woli  jakiegokolwiek  znaczenia  na  etapie 

ubiegania  się  o  udzielenie  zamówienia.  Wskazanie  miejsca  unieszkodliwiania  odpadów  i 

kwestia eksploatacji spalarni nie stanowiła warunku udziału w postępowaniu, nie była brana 

pod  uwagę  w  kryteriach  oceny  ofert,  a  Zamawiający  nie  wymagał  żadnych  dokumentów, 

dotyczących miejsca unieszkodliwiania odpadów. W świetle postanowień SIWZ, Odwołujący 

nie  miał  żadnego  obowiązku,  aby  na  etapie  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego, informować Zamawiającego o fakcie wstrzymania eksploatacji spalarni w Miliczu. 

Dla decyzji podejmowanych przez Zamawiającego informacja ta, w świetle postanowień SIWZ, 

nie miała również żadnego znaczenia. Informacja ta będzie istotna dopiero na etapie realizacji 

umowy. 

Odw

ołujący  stwierdził,  że  nie  została  spełniona  również  trzecia  przesłanka 

warunkująca  zastosowanie  art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy  Pzp.  Zamawiający  w  uzasadnieniu 

wykluczenia Odwołującego z postępowania nie próbował nawet wykazać, w czym dopatruje 

się lekkomyślności czy niedbalstwa Odwołującego. Niemniej jednak, Odwołujący zauważył, że 

zobowiązanie się do wykonania przedmiotu umowy w spalarni w Miliczu nie nastąpiło w wyniku 

lekkomyślności, czy niedbalstwa. Decyzja o wstrzymaniu eksploatacji spalarni w Miliczu nie 

jest  ostateczna. W  związku  zaś  z  faktem,  iż  Zamawiający  nie  wymagał,  aby  spalarnia  była 

eksploatowana w dniu składania ofert, Odwołujący był uprawniony do wskazania, że odpady 

będą  unieszkodliwiane  w  tej  właśnie  spalarni.  Odwołujący  nie  wskazał  miejsca 

unieszkodliwiania odpadów lekkomyślnie, ale po rozważeniu wszystkich okoliczności, w tym 

nade wszystko możliwości uchylenia decyzji o wstrzymaniu pracy spalarni w Miliczu. 

W podsumowaniu stanowiska zaprezentowanego w odwołaniu, Odwołujący podał, że 

decyzja  Zamawiającego  została  wydana  z  naruszeniem  art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy  Pzp, 

albowiem  nie  zostały  spełnione  przesłanki  umożliwiające  zastosowanie  tego  przepisu,  a 

przede wszystkim oświadczenie woli wykonania zobowiązania w spalarni w Miliczu nie może 

zostać uznane za informacje wprowadzające w błąd. Nie jest to bowiem oświadczenie wiedzy, 

które podlegałoby badaniu w kategoriach prawdziwości/nieprawdziwości. Zarzut naruszenia 

art. 89 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp jest konsekwencją wykluczenia Odwołującego z postępowania 

na podstawie art. 24 ust.1 pkt 17 Pzp. 

Pismem  z  dnia 

26  października  2018  r.  swoje  przystąpienie  do  postępowania 

odwoławczego  po  stronie  Zamawiającego  zgłosili  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  

o udzielenie zamówienia: EMKA S.A. z siedzibą w Żyrardowie oraz PROMAROL PLUS Sp.  

z o.o. z siedzibą w Sławie, wnosząc o oddalenie odwołania w całości. Szczegółowe stanowisko 

wykonawców zostało następnie zaprezentowane w piśmie z dnia 5 listopada 2018 r., w którym 

nastąpiło  także  wskazanie  na  podstawy  odrzucenia  odwołania  z  uwagi  na  brak  objęcia 

odwołaniem drugiej przesłanki wykluczenia z postępowania tj. brak certyfikatu wymaganego 

w SIWZ. 

W dniu 5 listopada 2018 r. w formie elektronicznej i w dniu 6 listopada 2018 r. w formie 

papierowej, 

Zamawiający złożył do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej pisemną odpowiedź 

na odwołanie, w której wniósł o odrzucenie odwołania na podstawie art. 189 ust. 1 pkt 2 ustawy 

Pzp,  jako  wniesionego  przez  podmiot  nieuprawniony,  oraz  - 

w  razie  nieuwzględnienia  tego 

wniosku przez Izbę - o oddalenie odwołania.  

W  uzasadnieniu  pisma  Zamawiający  podał,  m.in.,  iż  wbrew  twierdzeniom 

Odwołującego, zawartym w odwołaniu, przesłanki wykluczenia z art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy 

Pzp  w  pełnym  zakresie  się  zmaterializowały.  Zamawiający  żądał  w  SIWZ  aktualnego 

pozwolenia na użytkowanie a nie kiedykolwiek wydanego i nieodzwierciedlającego aktualnego 

stanu formalno - 

technicznego spalarni. Po pierwsze, nie można zgodzić się ze stanowiskiem 

Odwołującego,  że  w  obrocie  prawnym  funkcjonuje  powyżej  przywoływane  zezwolenie  na 

prowadzenie  działalności,  skoro  w  obrocie  prawnym  funkcjonuje  decyzja  o  wstrzymaniu 

działalności  w  zakresie  termicznego  przekształcania  odpadów  medycznych  w  instalacji  w 

Miliczu. 

W związku z tym nie istnieje już stan techniczny spalarni odpowiadający pierwotnemu 

pozwoleniu. Aktualnie spalarnia w Miliczu przedstawia zupełnie inny stan techniczny, a nie ma 

on umocowania w decyzji zezwalającej na jej użytkowanie. Zamawiający stwierdził naruszenie 

art.  24  ust.  1  pkt  17

,  ponieważ  Odwołujący  zataił,  iż,  właściwy  organ  w  wydanej  decyzji  i 

wyrażonym  w  tej  decyzji  stanowisku,  którego  adresatem  jest  Odwołujący,  podkreśla  brak 

decyzji  o  oddziaływaniu  na  środowisko  spalarni,  a  która  jest  wymagana  do  utrzymania 

zezwolenia na jej użytkowanie. W takiej sytuacji posługiwanie się decyzją, która odzwierciedla 

inny stan formalno - techniczny spalarni 

niż istniejący, świadczy o świadomym posługiwaniu 

się  przez  Odwołującego  informacjami  nieprawdziwymi,  a  mającymi  wpływ  na  wynik 

postępowania. Zamawiający wskazał, iż niemalże ten sam stan faktyczny wobec ECO - ABC 

Sp. z o.o.  

został oceniony w sposób analogiczny przez KIO w wyroku z dnia 10 marca 2016 

r,  sygn.  akt  KIO  256/16. 

Odwołujący  nie  udowodnił,  że  spalarnia  w  Miliczu  może  być 

użytkowana,  w  szczególności,  więc nie wykazał,  że dysponuje spalarnią w  Miliczu mogącą 

spełnić świadczenie w zakresie koniecznym do wykonania przedmiotu zamówienia, bądź że 

cofnięto  decyzje  cofające  uprawnienia  dopuszczające  do  funkcjonowania  tej  spalarni  w 

zakresie koniecznym do wykonania zamówienia. 

Niezależnie  od  powyższego,  Zamawiający  zwrócił  uwagą  na  uzasadnienie  decyzji 

Dolnośląskiego  Wojewódzkiego  Inspektora  Ochrony  Środowiska  z  dnia  17  lipca  2018  r. 

wstr

zymującego działalność spalarni w Miliczu, w którym zostały wskazane liczne uchybienia, 

do  jakich  doszło  w  tej  spalarni.  W  ocenie  Zamawiającego  nie  sposób  powierzyć  realizacji 

zamówienia wykonawcy, który jako miejsce świadczenia usługi wskazał właśnie spalarnię w 

Miliczu,  która  w  wielu  aspektach  i  płaszczyznach  narusza  powszechnie  obowiązujące 

przepisy. 

Zamawiający przytoczył obszerny fragment uzasadnienia wyroku Sądu Okręgowego 

w Warszawie z dnia 20 lipca 2018 r., sygn. akt XXIII Ga 849/18

, w którym Sąd m.in. wskazał, 

iż „Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 17 p.z.p. zamawiający wyklucza wykonawcę, który w wyniku 

lekkomyślności  (tzn.  jest  świadomy,  że  może  podawać  informacje  nieprawdziwe,  ale 

bezpodstawnie  sądzi,  że  do  tego  jednak  nie  dojdzie)  lub  niedbalstwa  (tzn.  podaje 

nieprawdziwe  informacje  nie  zdając  sobie  z  tego  sprawy)  przedstawił  informacje 

wprowadzające w błąd zamawiającego, mogące mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane 

przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia. W tym zakresie nie budziło 

wątpliwości, że wykonawca podał informacje nieprawdziwe, w oparciu o oświadczenia osób, 

których te informacje dotyczyły, bez jednoczesnego sprawdzenia rzetelności tych informacji. 

Podkreślić należy, że ustawodawca krajowy, implementując do prawa krajowego art. 57 ust. 4 

lit. h Dyrektywy 2014/24/UE (korespondujący z brzmieniem wcześniejszego art. 45 ust. 2 lit. g 

Dyrektywy  2004/18/WE)  wprost  wskazał,  iż  działanie  wykonawcy  w  zakresie  złożenia 

nieprawdziwych  informacji  nie  musi  mieć  charakteru  umyślnego,  ale  może  być  to  również 

działanie  nieumyślne,  tj.  działanie  niedbałe.  Konstrukcja  omawianego  przepisu  pozwała  na 

przyjęcie, że zachowanie wykonawcy przy podaniu informacji zamawiającemu podlega ocenie 

na kanwie art. 355§ 1 k.c. (tak np. Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku z 20.03.2017 r., KIO 

382/17. LEX nr 2261033) zgodnie z którym dłużnik obowiązany jest do staranności ogólnie 

wymaganej w stosunkach danego rodzaju (należyta staranność). Podkreślić również należy, 

że  w  stosunku  do  profesjonalistów  miernik  ten  ulega  podwyższeniu,  gdyż  art.  355  §  2  k.c. 

precyzuje, że należytą staranność dłużnika w zakresie prowadzonej przez niego działalności 

gospodarczej  określa  się  przy  uwzględnieniu  zawodowego  charakteru  tej  działalności  -  za 

takiego profesjonalistę należy uznać, co do zasady, wykonawcę ubiegającego się o udzielenie 

zamówienia publicznego. (…)  Stan wiedzy, czy w ogóle zachowanie Zamawiającego, nie mają 

tu żadnego znaczenia. W szczególności nie ma  znaczenia to,  czy  Zamawiający  skutecznie 

został  w  wprowadzony  w  błąd  na  skutek  czego  podjął  jakiekolwiek  decyzje,  czy  wykonał 

jakiekolwiek czynności. Takie stanowisko znajduje uzasadnienie nie tylko w zaprezentowanej 

wykładni  gramatycznej  i  celowościowej,  ale  jest  również  zgodne  z  teorią  racjonalnego 

ustawodawcy.  Gdyb

y  bowiem  wola  ustawodawcy  była  inna  dałby  temu  wyraz  w  brzmieniu 

przepisu, jak uczynił to choćby w art. 24 ust. 1 pkt 16 p.z.p., który expressis verbis wskazuje 

na  określony,  zamknięty  katalog  dokonanych,  konkretnych  okoliczności  Zamawiającego  tj.: 

przesłanki  wykluczenia,  warunki  udziału  i  kryteria  selekcji.  Omawiana  podstawa  prawna 

posługuje  się  zaś  pojęciem  nieostrym,  niedookreślonym  (okoliczności  mogące  mieć  istotny 

wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez  zamawiającego  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia), co per se oznacza, że zakres stosowania tego przepisu jest bardzo szeroki (…)  

Przepis  ten  dotyczy  bowiem  informacji  wprowadzających  w  błąd,  a  zatem  informacji 

niezgodnych z prawdą. w niniejszej sprawie nie budziło wątpliwości, że informacje stanowiące 

podstawię  wykluczenia,  w  świetle  twierdzeń  odwołania,  nie  podlegały  badaniu  w  toku 

postępowania  sądowego,  gdyż  nie  było  sporu  co  do  tego,  że  Odwołujący  podał  informacje 

nieprawdziwe.  Maj

ąc  na  uwadze,  że  wskazana  wyżej  podstawa  wykluczenia  ma  charakter 

obligatoryjny,  nie  było  przy  tym  istotne,  czy  Zamawiający  mógł  zweryfikować  te  informacje 

(wystarczy, że były to informacje nieprawdziwe) lub czy podjął na ich podstawie jakąkolwiek 

decyzję (wystarczała potencjalna możliwość)." 

Zamawiający nie zgodził się z twierdzeniem Odwołującego, że deklaracja wykonania 

przedmiotu umowy w określonym miejscu stanowi oświadczenie woli, które nie podlega ocenie 

w kategorii prawda/fałsz (wprowadzenie w błąd). Każde oświadczenie złożone w ofercie przez 

Wykonawcę  podlega  ocenie  -  czy  jest  prawdziwe,  możliwe  do  zrealizowania,  zgodnie  z 

postanowieniami  SIWZ

.  Wykonawca  nie  składa  oferty  i  zawartych  w  nim  deklaracji  bez 

konsekwencji. Zamawiający musi mieć bowiem możliwość zweryfikowania właśnie w kategorii 

prawda/fałsz oświadczeń złożonych przez Wykonawcę i w razie uznania, że są one nierealne, 

niezgodne  z  prawdą,  wprowadzające  w  błąd,  Zamawiający  musi  mieć  możliwość  reakcji  i 

wyciągania  stosownych  konsekwencji,  wynikających  z  ustawy  Pzp  (w  przedmiotowym 

przypadku wykluczenie z udziału w postępowaniu na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 17) ustawy 

Pzp).  Ustawa  Pzp  wyposażyła  Zamawiającego  w  stosowne  procedury  i  narzędzia 

zapewniające możliwość reakcji na treść oferty składanej przez wykonawcę. W przeciwnym 

wypadku wykonawca nie musiałby w ogóle składać oferty, wystarczyłoby, że zadeklarowałby, 

iż jest zainteresowany ubieganiem się o udzielenie zamówienia i wskazał cenę.  

Zamawiający stwierdził, iż sam Odwołujący - za wyrokiem KIO z dnia 4 maja 2017 r., 

sygn. akt KIO 734/17 - 

przytacza definicję informacji wprowadzających w błąd. Stan faktyczny 

jaki zaistniał w przypadku oferty złożonej przez Odwołującego, w ocenie Zamawiającego, w 

pełni potwierdza, że informacje o miejscu spalania odpadów są „informacjami niezgodnymi z 

rzeczywistością - nieodpowiadającymi obiektywnym faktom" - odpady nie mogą być bowiem 

utylizowane w miejscu, którego działalność została wstrzymana. W związku z tym, Odwołujący 

z  góry  wie  (w  momencie  składania  oferty  jak  i  w  czasie  ewentualnej  realizacji  umowy),  że 

usługa utylizacji odpadów musiałaby być realizowana w innej, niż zadeklarowana spalarni. W 

związku z tym pojawia się pytanie, w jakim innym celu niż wprowadzenie Zamawiającego w 

błąd, co do miejsca utylizacji odpadów, Odwołujący wskazał jako miejsce świadczenia usługi 

s

palarnię  w  Miliczu.  Zamawiający  przywołał  wyrok  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  18 

grudnia 2017 r., sygn. a

kt KIO 2543/17, wskazując, że Izba nadmieniła, że zgodnie z art. 24 

ust.  1  pkt 

17  ustawy  Pzp  z  postępowania  wyklucza  się  wykonawcę,  który  w  wyniku 

lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił  informacje  wprowadzające  w  błąd 

zamawiającego, mogące mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane przez zamawiającego 

w postępowaniu. Pojęcie „wprowadzenia w błąd" jest pojęciem szerszym niż przedstawienie 

nieprawdziwych  informacji.  Obejmuje  sytuacje,  w  których  wykonawca  wprost  przedstawia 

informacje niezgodne ze stanem faktycznym, ale również te, w których wprowadzenie w błąd 

polega  na  stworzeniu  z

łudzenia,  że  jakaś  okoliczność  (np.  uzasadniająca  wykluczenie)  nie 

zaistniała." Nadto, powołując się na wyrok KIO z dnia 15 marca 2018 r., sygn. akt KIO 380/18 

podał: „Kwestia niegodności informacji z rzeczywistością, stanowiąca rozróżnienie „prawda" 

czy „fałsz", nie jest zależna od intencji, czy też źródła lecz stanowi wartość bezwzględną nie 

podlegającą  ocenie.  Kwestia  intencji,  zamiaru  jest  natomiast  badana  w  prawie  karnym 

kontekście  winy,  zaś  w  ramach  systemu  zamówień  publicznych  oceniana  jest  waga 

naru

szenia,  choćby  w  ramach  procedury  określonej  w  art.  24  ust.  8  i  9  ustawy  Pzp  (self 

cleaning)."  

Następnie Zamawiający zauważył, że informacje, oświadczenia zawarte w treści oferty 

a nie tylko odnoszące się do warunków udziału w postępowaniu - mogą także wprowadzać 

zamawiającego  w  błąd.  Stanowisko  takie  znalazło  potwierdzenie  w  wyroku  Izby  z  dnia  25 

kwietnia  2018  r.,  sygn.  akt  KIO  696/18,  w  którym  Izba  uznała,  że  informacje  świadczące  o 

niezgodności oferty z treścią SIWZ mogą również wprowadzać zamawiającego w błąd i być 

podstawą do wykluczenia wykonawcy z udziału w postępowaniu na podstawie art. 24 ust. 1 

pkt 17) ustawy Pzp. 

Także w wyroku KIO z dnia 12 sierpnia 2011 r., sygn. akt KIO 1633/11 

zostało wskazane, że nieprawdziwe informacje mogą odnosić się do przedmiotu zamówienia, 

co  w  konsekwencji  prowadzi  do  wykluczenia  wykonawcy  z  udziału  w  postępowaniu.  Jak 

zostało  wskazane  w  ww.  wyroku:  „Analiza  zebranego  materiału  dowodowego  w  świetle 

przedstawionej  przez  Izbę  wykładni  przepisu  art.  24  ust.  2  pkt  3  Pzp  daje  podstawy  do 

stwierdzenia, iż Alvo złożyło nieprawdziwe informacje mające wpływ na wynik postępowania 

w  zakresie  dotyczącym  możliwości  wyprodukowania  dyfuzora  typu:  Technisept  DH2002  po 

pierwszym  stycznia  2011r.  Faktem  jest,  iż  w  ustawie  brak  definicji  legalnej  pojęcia 

„nieprawdziwe informacje", użytego w przepisie art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy. Zasadnym jest w 

tym miejscu zatem odwołanie się - odpowiednio - do wytycznych dotyczących rozumienia tej 

kategorii  zawartych  w  wyroku  Sądu  Najwyższego  z  dnia  5  kwietnia  2002  r.  (sygn.  akt 

IICKN10095/99). W tym wyroku Sąd Najwyższy, stwierdził (za sądem apelacyjnym), iż pojęcie 

„prawda", „prawdziwy", bądź ich zaprzeczenie występują wielokrotnie w aktach normatywnych, 

a  wśród  nich  w  kodeksie  cywilnym  (np.  art.  780  §  1,  art.  834,  art.  815  §  3),  w  kodeksie 

postępowania cywilnego (np. art. 3, art. 103 § 2, art. 252, 253, 254 § 1 i 2), w kodeksie karnym 

(np. art. 132, 213 § 1, 2 i 3, art. 297§ 1, art. 313 §) oraz w kodeksie postępowania karnego 

(np.  art.  2  §  2,  art.  188  §  1  i  art.  312).  Zdaniem  Sądu  Najwyższego  we  wszystkich  tych 

przypadkach 

pojęcie  „prawda"  rozumiane  jest  tak,  jak  w  języku  potocznym,  a  wiec  jako 

zgodność  (adekwatność)  myśli  (wypowiedzi  -  w  znaczeniu  logicznym)  z  rzeczywistością  (z 

„faktami"  i  ..danymi"),  co  odpowiada  -  na  gruncie  filozoficznym  -  tzw.  klasycznej  koncepcji 

prawdy  i  w  tym  sensie  - 

zdaniem  Sadu  Najwyższego  -  wypowiedź  o  rzeczywistości  jest 

prawdziwa  tylko  wtedy,  gdy  głosi  tak,  jak  jest  w  rzeczywistości.  Zważywszy  powyższe 

uwzględniając  poczynione  przez  Izbę  w  uzasadnieniu  do  zarzutu  II.  1  ustalenia,  iż 

zaoferowany przedmiot świadczenia (dyfuzor typu: Technisept DH2002) został kilka lat temu 

wycofany  z  produkcji  stwierdzić  należy,  iż  nieprawdziwą  informacją  jest  oświadczenie  Alvo 

zawarte  w  oferc

ie, iż przedmiotowy dyfuzor zostanie wyprodukowany po 1 stycznia 2011 r. 

Informacja  ta  ma  wpływ  na  wynik  postępowania,  bowiem  jej  podanie  umożliwiło 

zamawiającemu wybranie oferty Alvo jako najkorzystniejszej."  

Wobec  powyższego,  zdaniem  Zamawiającego,  nieprawdziwe  informacje  mające 

wpływ  na  decyzję  podejmowanie  przez  Zamawiającego  mogą  odnosić  się  do  wszelkich 

twierdzeń i stanowisk zawartych w deklaracjach zamieszczonych w ofercie wykonawcy czy też 

przedkładanych w toku prowadzonego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. 

N

ieprawdziwe informacje wprowadzające w błąd Zamawiającego mogą być zawarte w treści 

oferty i mają one bezpośredni wpływ na sposób realizacji i wykonania umowy. Z taką sytuacją 

mamy do czynienia w przedmiotowym stanie faktycznym. 

Na powyższą okoliczność zwróciła 

również  uwagę  Izba  w  wyroku  z  dnia  28  listopada  2011  r.,  sygn.  akt  KIO  2446/11: 

„Oświadczenie o możliwości rozbudowy oferowanego przez przystępującego aparatu o moduł 

elastografii  wbudowany  w  aparat  m.in.  na  sondach  liniowy

ch  i  endocayitarnych,  jak  było 

wskazane  wyżej,  jest  w  sposób  nie  budzący  wątpliwości  niezgodne  ze  stanem  rzeczy 

istniejącym  w  momencie  zamknięcia  rozprawy.  Nieprawdziwe  informacje  złożone  przez 

przystępującego  miały  wpływ  na  wynik  postępowania,  gdyż  ich  złożenie  przesądziło  o 

możliwości uznania oferty za najkorzystniejszą. Twierdzenie o powzięciu informacji o braku 

możliwości rozbudowy oferowanego aparatu USG o moduł elastografii wbudowany w aparat 

m.in. na sondach liniowych i endocavitarnych, niezależnie od swojej gołosłowności, pozostaje 

bez znaczenia dla rozpoznawanego zarzutu. Z literalnej interpretacji art. 24 ust. 2 pkt 3 Pzp 

wynika bowiem, że zamawiający jest zobowiązany do dokonania wykluczenia bez badania, 

czy złożenie informacji nieprawdziwych nosi znamiona winy wykonawcy. Przepis nie wiąże też 

sankcji  wykluczenia  z  postępowania  z  datą  złożenia  oświadczenia  zawierającego 

nieprawdziwe informacji, a jedynie z wpływem informacji na wynik postępowania. Art. 45 ust. 

2  lit.  g  Dyrektywy  2004/18/WE  stanowi 

natomiast,  że  zamawiający  może  wykluczyć 

wykonawcę, który  jest  winny  poważnego wprowadzenia w  błąd  w  zakresie przekazania lub 

nieprzekazania  informacji.  Należyta  staranność  wymagana  od  profesjonalnego  uczestnika 

rynku zamówień publicznych obejmuje konieczność oceny i weryfikacji treści oferty przed jej 

złożeniem.  Pamiętać  trzeba,  że  składając  ofertę  wykonawca  zobowiązuje  się  do  zawarcia 

umowy w sprawie zamówienia publicznego zgodnie z jej treścią. Należyta staranność wymaga 

zbadania  przez  przystępującego,  czy  będzie  możliwe  dostarczenie  aparatu  USG  o 

zaoferowanych  cechach.  Przystępujący  tego  zaniechał,  wykazując  się  brakiem  dbałości. 

Niedbalstwo  natomiast  stanowi  postać  winy.  Złożenie  nieprawdziwych  informacji  mających 

wpływ na wynik postępowania stanowi poważne wprowadzenie w błąd zamawiającego, jest 

działaniem, które co do zasady, należy uznać za zawinione (podobnie w wyroku Izby z dnia 

19 sierpnia 2009 r., sygn. akt KIO/UZP1004/09)." 

Zamawiający nie zgodził się również z twierdzeniem Odwołującego, że deklaracja, co 

do miejsca utylizacji odpadów jest oświadczeniem woli na przyszłość, deklaracją spełnienia 

określonego  świadczenia,  które  nie  podlega  weryfikacji  na  etapie  oceny  ofert  w  kontekście 

przekazania informacji wprowadzających w błąd. Odwołujący złożył deklarację, co do miejsca 

utylizacji odpadów, a więc ma świadomość, gdzie będzie realizował umowę (świadczył usługę) 

a  wobec  tego  składa  w  tym  zakresie  oświadczenie  wiedzy.  Nie  jest  to,  bowiem  ogólne 

oświadczenie o wykonaniu przedmiotu zamówienia zgodnie z SIWZ. Ponadto, z art. 24 ust. 1 

pkt 17 ustawy Pzp wynika, że wykluczeniu podlega wykonawca, który przedstawił informacje 

wprowadzające w błąd zamawiającego, mogące mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane 

przez  zamawiającego  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia,  a  nie  odnosi  się  do 

oświadczeń woli czy też wiedzy. Co więcej, niezależnie od kwalifikacji danego oświadczenia, 

Odwołujący  składa  oświadczenie  niezgodne  z  prawdą,  nierealne  do  wykonania  na  dzień 

składania ofert jak i na etapie realizacji umowy. Odwołujący złożył jednostronne zobowiązanie 

do  wykonania  przedmiotu  umowy  (oznaczonego  świadczenia)  w  spalarni  w  Miliczu. 

Zobowiązanie  to jest  niezgodne  z  rzeczywistością  i  niemożliwe  do  dochowania  z  uwagi  na 

wydanie  w  dniu  17  lipca  2018  r.  decyzji  pr

zez  Dolnośląskiego  Wojewódzkiego  Inspektora 

Ochrony  Środowiska  wstrzymującej  działalność  w  zakresie  termicznego  przekształcania 

odpadów medycznych i weterynaryjnych w instalacji do termicznego przekształcania odpadów 

medycznych i weterynaryjnych w Miliczu, 

eksploatowanej przez Odwołującego, ze względu na 

powodowanie zagrożenia dla zdrowia ludzi. Nie sposób także twierdzić, że etap oceny ofert 

pozostaje bez związku z etapem realizacji umowy. Nie można zgodzić się z Odwołującym, że 

zobowiązanie zawarte w ofercie nie podlega weryfikacji na etapie oceny ofert tylko dopiero na 

etapie  wykonywania  umowy.  Takie  stanowisko  jest  sprzeczne  z  ideą  weryfikacji  ofert 

składanych  przez  wykonawców.  Zamawiający  musi  mieć,  bowiem  pewność,  że  usługa 

zostanie wykonana zgodnie z 

oświadczeniem zawartym w ofercie.  Odstąpienie od badania 

treści  oferty,  czy  też  dopuszczanie  jej  zmiany  na  etapie  realizacji  umowy,  stanowiłoby 

naruszenie  zasady  równej  i  uczciwej  konkurencji  opisanej  w  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp,  jak 

również  koronnej  normy  prawnej,  która  stanowi,  iż  zamówienia  udziela  się  wyłącznie 

wykonawcy  wybranemu  zgodnie  z  przepisami.  Wykonawca  nie  może,  więc  zmieniać  treści 

oferty na etapie realizacji umowy. W konsekwencji niezasadne jest stanowisko Odwołującego, 

że miejsce spalania odpadów to etap realizacji umowy, który nie podlega weryfikacji w trakcie 

oceny ofert. Przyjęcie takiego stanowiska powodowałoby, że ocena ofert miałaby charakter 

fikcyjny. 

Zamawiający  zauważył,  że  możliwe  jest  inne  miejsce  spalania  odpadów  niż 

deklarowane 

w  ofercie,  ale  na  zasadzie  wyjątku  wynikającego  z  zasady  bliskości  opisanej  

w  ustawie  z  dnia  14  grudnia  2012  r.  o  odpadach  (tekst  jednolity  Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  992  

z późn. zm., dalej: „ustawa o odpadach") - stosownie do art. 20 ustawy o odpadach. Zatem 

oczywistym  jest,  że  jeżeli  w  trakcie  realizacji  umowy  w  spalarni  zadeklarowanej  przez 

wykonawcę zaistniałaby jedna z przyczyn opisanych w ustawie o odpadach, to wykonawca 

ma możliwość  zmiany  -  czasowej  a  nie  na  stałe,  do  momentu  ustania  przyczyny  -  na  inną 

spalarnię.  Podobnie  w  przypadku  awarii  w  instalacji  wskazanej  w  ofercie,  jako  miejsce 

świadczenia usługi, ale taka, która wystąpi, jako okoliczność nadzwyczajna w trakcie realizacji 

umowy.  Okolicznością  taką  nie  jest  zaś  zadeklarowanie  od  razu  w  ofercie  innego  miejsca 

wykonywania  usługi  niż  będzie  to  miało  miejsce  faktycznie,  w  sytuacji,  gdy  Odwołujący 

posiada  taką  wiedzę  na  dzień  składania  ofert.  Takie  działanie  świadczy  tylko  i  wyłącznie  o 

wprowadzeniu w błąd Zamawiającego w zakresie miejsca wykonywania usługi. 

Zamawiający  nie  może  przyjąć  fikcji,  oświadczeń  hipotetycznych,  nierealnych, 

niemożliwych do dotrzymania w świetle obiektywnych faktów, potwierdzonych przez decyzje 

odpowiednich organów władzy publicznej - w tym wypadku decyzję o wstrzymaniu działalności 

spalarni  w  Miliczu, 

wydanej  przez  WIOŚ.  Skoro  zaś  Zamawiający  żądał  deklaracji  co  do 

miejsca utylizacji, 

to w celu weryfikacji jej prawdziwości. Wobec tego, nie można zgodzić się z 

twierdzeniem Odwołującego, że informacje o miejscu utylizacji odpadów nie miały wpływu na 

decyzje podejmowane przez Zamawiającego. Zamawiający jest podmiotem profesjonalnymi i 

odpowiedzialnym społecznie. Zamawiający żądał informacji o miejscu utylizacji odpadów, aby 

mieć  pewność,  że  odpady  te  zostaną  spalone  zgodnie  z  wymogami  powszechnie 

obowiązującego prawa w tym ustawy o odpadach a nie gdziekolwiek. Zamawiający nie mógł 

też  przyjąć  ryzyka,  że  odebrane  od  niego  odpady  medyczne  w  ogóle  nie  zostałyby 

zutylizowane.  

Izba  postanowiła  dopuścić  dokumentację  postepowania  złożoną  w  formie 

poświadczonej  za  zgodność  z  oryginałem  kserokopii  oraz  dowody,  wymienione  w  dalszej 

części uzasadnienia, złożone na rozprawie przez Odwołującego i wykonawców, którzy zgłosili 

przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego,  uznając,  iż  pozostają  one  w  związku  ze 

sprawą. 

Po  zapoznaniu  się  z  dokumentacją  postępowania,  w  tym  treścią  SIWZ  oraz 

zawiadomienia  o  wykluczeniu  Odwołującego  z  postępowania,  po  przeprowadzeniu 

rozprawy  i  wysłuchaniu  stanowisk  uczestników  postepowania,  Krajowa  Izba 

Odwoławcza, ustaliła i zważyła, co następuje:  

Odwołanie  nie  zawiera  braków  formalnych.  Wpis  w  prawidłowej  wysokości  został 

wniesiony w ustawowym terminie.  

W ocenie Izby 

nie została wypełniona żadna z przesłanek, skutkujących jego odrzuceniem, 

o których stanowi art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, w tym nie potwierdziło się zaistnienie przesłanki, 

o której mowa pkt 2 tego przepisu, na którą powoływał się Zamawiający, wnosząc o odrzucenie 

odwołania.  

Zamawiający  uzasadniał  zaistnienie tej  z  podstawy  odrzucenia odwołania,  tj.  że zostało 

wniesione przez podmiot nieuprawniony, tym

, że dotyczy tylko jednej podstawy wykluczenia 

Odwołującego z przedmiotowego postępowania tj. wprowadzenia Zamawiającego w błąd, zaś 

nie  dotyczy  drugiej  podstawy  wykluczenia  tj.  braku  certyfikatu

.  Według  Zamawiającego 

oznacza  to,  że  odwołanie  zostało  wniesione  przez  podmiot  skutecznie  wykluczony  z 

postępowania. 

W wyniku rozpoznania tego wniosku Izba stwierdziła jego bezzasadność.  

Jak  zostało  wyjaśnione  na  posiedzeniu  Zamawiający  uznaje,  iż  podstawy  wykluczenia 

Odwołującego  zostały  zawarte  w  jego  piśmie  z  dnia  19  października  2018  r.  znak: 

EZP/2282/18, 

wysłanym według rozdzielnika, a ściślej w pierwszym akapicie tego pisma, gdzie 

znajduje się odesłanie do wcześniejszego pisma Zamawiającego z dnia 5 października 2018 

r., stanowiącego odpowiedź na odwołanie wniesione w przedmiotowym postępowaniu przez 

EMKA S.A.

, a także jest zawarte stwierdzenie o uwzględnieniu wszystkich zarzutów odwołania 

pomimo jego wycofania.  

Tymczasem  pismo  to, 

jak  wskazuje  jego  tytuł  i  treść,  stanowi  informację  o  uchyleniu 

(unieważnieniu)  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  i  opisuje  okoliczność 

w

prowadzenia  Zamawiającego  w  błąd  poprzez  brak  przekazania  mu  informacji  o  wydaniu 

przez 

Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska decyzji wstrzymującej 

prac

ę  spalarni  w  Miliczu.  Należy  nadto  zauważyć,  iż  samo  wskazanie,  iż  zostaje  ono 

sporządzone w związku z odpowiedzią na odwołanie z dnia 5 października 2018 r., w sytuacji, 

gdy nastąpiło wycofanie odwołania i, jak wynika z postanowienia Izby z dnia 9 października 

2018  r.,  wydanego  w  sprawie  sygn.  akt  KIO  1942/18,  to 

właśnie  w  związku  z  wycofaniem 

odwołania nastąpiło umorzenie postępowania, Zamawiającego nie wiązał przepis art. 186 ust. 

2  ustawy  Pz

p  nakazujący  wykonanie,  powtórzenie  lub  unieważnienie  czynności  zgodnie  z 

żądaniem zawartym w odwołaniu. Ponadto w piśmie tym nie ma bezpośredniego poruszenia 

kwestii dotyczącej brak certyfikatu. 

  W 

tym  samym  dniu  tj.  19  października  2018  r.  zostało  wystosowane  przez 

Z

amawiającego  inne  pismo,  znak:  EZP/2281/18,  w  którym  Zamawiający  poinformował 

Odwołującego o wykluczeniu go z postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp 

oraz  odrzuceniu  oferty  tego  wykonawcy  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt 5  ustawy  Pzp,  jako 

złożonej przez podmiot wykluczony z postępowania. W uzasadnieniu tego pisma Zamawiający 

ani wprost ani pośrednio nie poczynił wzmianki o podnoszonej obecnie podstawie wykluczenia 

w postaci braku certyfikatu. Wskaz

ał jedynie na warunek udziału w postępowaniu w postaci 

posiadania 

zezwolenia właściwego organu na prowadzenie działalności w zakresie transportu, 

odzysku i unieszkodliwiania odpadów, na to, iż Odwołujący podał w ofercie spalarnię w Miliczu, 

jako miejsce 

utylizacji odpadów oraz na brak poinformowania Zamawiającego o posiadanej, 

już  na  etapie  składania  ofert,  decyzji  Dolnośląskiego  Wojewódzkiego  Inspektora  Ochrony 

Środowiska z dnia 17 lipca 2018 r. o wstrzymaniu działalności tej spalarni po dniu 9 sierpnia 

2018  r.  i  na  utrzymywanie 

Zamawiającego  w  przeświadczeniu,  że  realizacja  zamówienia 

będzie odbywała się z wykorzystaniem spalarni w Miliczu. 

W ocenie Izby Odwołujący legitymuje się uprawnieniem do skorzystania w przedmiotowym 

postępowaniu  ze  środków  ochrony  prawnej.  Została  wypełniona  materialnoprawna 

przesłanka, o której mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. Odwołujący wg kryteriów oceny ofert 

złożył najkorzystniejszą ofertę w postępowaniu na trzy pakiety, co w przypadku potwierdzenia 

się  zarzutów  odwołania,  pozwoliłoby  mu  na  uzyskanie  zamówienia  w  każdym  z  pakietów  i 

osiągnięcie związanych z jego realizacją korzyści. Okoliczności faktyczne i prawne odwołania 

są analogiczne we wszystkich trzech pakietach. 

Wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia:  EMKA  S.A.  z  siedzibą  

w  Żyrardowie  oraz  PROMAROL  PLUS  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Sławie  (dalej  także: 

„Przystępujący”), zgłaszający swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie 

Zamawiającego złożyli ofertę w pierwszym pakiecie i w zakresie tego pakietu mają interes w 

uzyskaniu  rozstrzygnięcia  na  korzyść  zamawiającego.  Ww.  wykonawcy  wypełnili  wymogi 

określone  w  art.  185  ust.  2  i  3  ustawy  Pzp,  który  stanowi,  iż  wykonawca  może  zgłosić 

przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  w  terminie  3  dni  od  dnia  otrzymania  od 

zama

wiającego kopii odwołania, wskazując stronę, do której przystępuje i interes w uzyskaniu 

rozstrzygnięcia  na  korzyść  strony,  do  której  przystępuje.  Wykonawcy,  którzy  przystąpili  do 

postępowania  odwoławczego,  stają  się  uczestnikami  postępowania  odwoławczego,  jeżeli 

mają  interes  w  tym,  aby  odwołanie  zostało  rozstrzygnięte  na  korzyść  jednej  ze  stron.  W 

związku z powyższym ww. wykonawcy skutecznie przystąpili do postępowania odwoławczego, 

stając się jego uczestnikiem.  

Następnie Izba ustaliła: 

Stosownie  do 

postanowień  pkt  5  SIWZ,  zawierającego  warunki  udziału  postawione  

w postępowaniu, o udzielenie zamówienia mogą ubiegać się Wykonawcy, którzy: 

nie  podlegają  wykluczeniu  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  na 

podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12-23 oraz na podstawie art. 24 ust. 5 pkt. 1 i 8 ustawy; 

spełniają  warunki  dotyczące  kompetencji  lub  uprawnień  do  prowadzenie  określonej 

działalności  zawodowej,  o  ile  wynika  to  z  odrębnych  przepisów.  Wykonawca  spełni 

warunek  jeżeli  wykaże  posiadanie  zezwolenia  właściwych  organów  na  prowadzenie 

działalności  w  zakresie  transportu,  odzysku  lub  unieszkodliwiania  odpadów  wydanych 

zgodnie  z  art.  41,  art.  42,  art  43  z  uwzględnieniem  art.  95  oraz  art.  20  ustawy  z  dnia 

14.12.2012 r. o odpadach (t.j. Dz. U. z 201

8r., poz. 992, 1000 z późn. zm), oraz ustawy z 

dnia 19.08.2011 r. - 

o przewozie towarów niebezpiecznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 650 z 

późn. zm); 

spełniają warunki, dotyczące zdolności technicznej lub zawodowej, tj. 

a) 

warunkiem  udziału  w  postępowaniu  jest  wykazanie  należytego  wykonania  w  okresie 

ostatnich  3  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert,  a  jeżeli  okres  prowadzenia 

działalności  jest krótszy  -  w  tym  okresie  -  co najmniej  2  usługi  odpowiadających swoim 

rodzajem  i  wartością  przedmiotowi  zamówienia.  Za  zamówienie  odpowiadające  swym 

rodzajem i wartością zamawiający uzna: 

Pakiet  nr  1  - 

usługi  polegające  na  unieszkodliwianiu  i  transporcie  odpadów 

niebezpiecznych oraz medycznych, trwające, co najmniej 12 miesięcy, dla jednostek 

służby zdrowia, o wartości co najmniej 200.000,00 zł brutto każda. 

Pakiet  nr  2  - 

usługi  polegające  na  unieszkodliwianiu  i  transporcie  odpadów 

niebezpiecznych oraz medycznych, trwające, co najmniej 12 miesięcy, dla jednostek 

służby zdrowia, o wartości co najmniej 4.000,00 zł brutto każda. 

Pakiet  nr  3  - 

usługi  polegające  na  unieszkodliwianiu  i  transporcie  odpadów 

niebezpiecznych oraz medycznych, trwające, co najmniej 12 miesięcy, dla jednostek 

służby zdrowia, o wartości co najmniej 4.000,00 zł brutto każda. 

b) 

warunkiem udziału w postępowaniu jest wykazanie, że osoby biorące udział w realizacji 

zamówienia,  posiadają  odpowiednie  uprawnienia  i  kwalifikacje;  Wykonawca  musi 

wykazać, że osoby, którymi dysponuje lub będzie dysponował, które będą uczestniczyć  

w wykonywaniu zamówienia, posiadają odpowiednie kwalifikacje zawodowe niezbędne dla 

wykonania zamówienia w zakresie przewozu odpadów niebezpiecznych; 

c) 

warunkiem udziału w postępowaniu jest wykazanie, że Wykonawca dysponuje lub będzie 

dysponował  środkiem  transportu  (co  najmniej  jednym),  służącym  do  wykonywania 

zamówienia,  spełniającym  odpowiednie  wymagania  do  celów  przewozu  odpadów 

niebezpiecznych. 

Zgodnie z pkt 6.2. SIWZ w celu potwierdzenia przez Wykonaw

cę, którego oferta została 

oceniona jako najkorzystniejsza, braku podstaw wy

kluczenia z udziału w postępowaniu oraz 

spełniania warunków udziału, Zamawiający wezwie do złożenia, w terminie nie krótszym niż 5 

dni, 

aktualnych na dzień złożenia dokumentów lub oświadczeń w tym zezwolenia właściwych 

organów  na  prowadzenie działalności  w  zakresie transportu,  odzysku lub unieszkodliwiania 

odpadów  wydanych zgodnie z art. 41, art. 42, art 43 z uwzględnieniem art. 95 oraz art. 20 

ustawy  z  dnia  14.12.2012  r.  o  odpadach  oraz  ustawy  z  dnia  19.08.2011  r.  -  o  przewozie 

towarów niebezpiecznych. 

Odw

ołujący złożył ofertę na trzy pakiety. W każdym z pakietów oferta Odwołującego 

zawiera  wskazanie, 

iż  miejscem  utylizacji  odpadów  niebezpiecznych  i  medycznych  będzie 

Spalarnia Odpadów Medycznych i Weterynaryjnych, ul. Grzybowa 1, 56-300 Milicz.  

Z uwagi na to, iż oferta wykonawcy uzyskała najwyższą ilość punktów, Zamawiający 

wezwał tego Wykonawcę do złożenia wymaganych w SIWZ dokumentów, potwierdzających 

spełnianie warunków udziału w postępowaniu. Odwołujący w odpowiedzi na wezwanie celem 

potwierd

zała  spełnianie  warunku  udziału  w  postępowaniu  dotyczącego  posiadania 

kompetencji  lub  uprawnień  do  prowadzenia  określonej  działalności  zawodowej  w  zakresie 

wymaganego w SIWZ zezwolenia 

złożył Decyzję Marszałka Województwa Dolnośląskiego nr 

P 139/2014 z dni

a 12 listopada 2014 r. wydaną m.in. na podstawie art. 41 ust1,2 i 3 pkt 1 lit a, 

art. 43 ust. 2 oraz art. 45 ust. 4, 6, 7 i 8 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach 

w związku 

z 

§  2  ust.1  pkt  41  rozporządzenia  Rady  Ministrów  z  dnia  9  listopada  2010  r.  w  sprawie 

przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko ( Dz.U. nr 213, poz. 1397 ze 

zm.).  Zgodnie  z 

tą  decyzją  Odwołującemu  zostało  udzielone  pozwolenie  na  wytwarzanie 

odpadów  niebezpiecznych  oraz  innych  niż  niebezpieczne  powstających  w  związku  z 

eksploatacją 

instalacji 

do 

termicznego 

przekształcania 

odpadów 

medycznych  

i  weterynaryjnych  (spalarni  odpadów),  zlokalizowanej  w  Miliczu  przy  ul.  Grzybowej  1,  na 

działce  nr  107/5,  AM  -21,  obręb  0001  Milicz,  gmina  Milicz,  powiat  milicki,  województwo 

do

lnośląskie, na warunkach określonych w tej decyzji. 

W  dniu  17  lipca  2018  r.  Dolnośląski  Wojewódzki  Inspektor  Ochrony  Środowiska, 

działając m.in. na podstawie art. 364 oraz art. 366 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. 

Prawo  ochrony  środowiska  (t.j.  z  2018  r.  poz.  799  z  późn.  zm.)  orzekł  o  wstrzymaniu 

działalności w zakresie termicznego przekształcania odpadów medycznych i weterynaryjnych 

w instalacji do termicznego przekształcania odpadów medycznych i weterynaryjnych w Miliczu 

przy  ul.  Grzybowej  1, 

eksploatowanej  przez  Odwołującego,  ze  względu  na  powodowanie 

zagrożenia  dla  zdrowia  ludzi.  Termin  wstrzymania  działalności  został  określony  na  dzień 

następujący  po  dniu  doręczenia  decyzji.  Decyzji  został  nadany  rygor  natychmiastowej 

wykonalności.  Z  uzasadnienia decyzji  wynika  m.in.  iż  w  ramach  przeprowadzonych kontroli 

stwierdzono znaczące przekroczenie standardów emisyjnych dioksyn i furanów, stanowiące 

zagrożenie  dla  zdrowia  ludzi  z  uwagi  na  to,  iż  ze  względu  na  swoje  właściwości,  m.in. 

mutagenne,  kancero

genne  oraz  działanie  szkodliwe  na  rozrodczość,  zaliczane  są  do 

substancji  niebezpiecznych,  stwarzających  zagrożenie  dla  zdrowia  ludzi.  W  uzasadnieniu 

decyzji  jest  też  wskazanie  na  nieprawidłowości  dotyczące  m.in.  braku  wykonywania 

wymaganych  przepisami  pra

wa  pomiarów  emisji  do  powietrza,  braku  dotrzymywania 

parametrów  procesu  termicznego  przekształcania  odpadów  w  zakresie  wymaganej 

temperatury  prowadzonego  procesu,  nieprawidłowego  magazynowania  odpadów 

niebezpiecznych, w tym zakaźnych odpadów medycznych, braku pozwolenia wodnoprawnego 

na wprowadzanie do kanalizacji ścieków zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla 

środowiska  wodnego  oraz  brak  nadzoru  nad  jakością  odprowadzanych  ścieków 

przemysłowych,  które  ze  względu  na  swoje  pochodzenie  z  procesów  oczyszczania  gazów 

odlotowych z instalacji do termicznego przekształcania odpadów, zawierają dioksyny i furany, 

które są wprowadzane do kanalizacji, a następnie do środowiska bez jakiejkolwiek kontroli i 

nadzoru oraz bez pozwolenia.  

Pismem  z  dnia  19  września  2018  r.,  złożonym  na  wystąpienie  Zamawiającego,  

w  związku  z  powziętymi  przez  niego  wątpliwościami,  Odwołujący  podkreślił,  iż  spalarnia  

w  Miliczu  nie  została  zamknięta,  a  jedynie  jej  praca  została  chwilowo  wstrzymana  w  celu 

przeprowadzenia prac, które mają poprawić funkcjonalność instalacji oraz parametry emisyjne, 

a  także  stwierdził,  iż  informacje  przedkładane  przez  kancelarię  reprezentującą  wykonawcę 

EMKA S.A. są jedynie informacjami medialnymi, nie potwierdzają faktycznego stanu rzeczy. 

Odwołujący  stwierdził  również,  że  warunki  udziału  w  postępowaniu  zostały  przez  niego 

spełnione oraz oświadczył, że usługa będzie realizowana zgodnie z zasadą bliskości i ustawą 

o odpadach. 

Pismem z dnia 21 września 2018 r. Zamawiający powiadomił wykonawców o wyniku 

po

stępowania. Z informacji wynika, iż we wszystkich pakietach została wybrana oferta złożona 

przez Odwołującego. 

Od decyzji tej zostało wniesione przez EMKA S.A. odwołanie do Prezesa Krajowej Izby 

Odwoławczej (następnie wycofane przez Odwołującego), do którego zostało załączone m.in. 

pismo  Wojewódzkiego  Inspektoratu  Ochrony  Środowiska  we  Wrocławiu  (WIOŚ)  z  dnia  26 

września  2018  r.  oraz  ww.  decyzja  Dolnośląskiego  Wojewódzkiego  Inspektora  Ochrony 

Środowiska  (DWIOŚ)  z  dnia  17  lipca  2018  r.  Z  pisma  WIOŚ  wynika  m.in.  iż  zgodnie  

z  obowiązującymi  przepisami  prawa  podjęcie  wstrzymanej  działalności  następuje  po 

stwierdzeniu, że ustały przyczyny wstrzymania działalności, na wniosek zainteresowanego, po 

wyrażeniu zgody przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska.  

Z pisma 

Zamawiającego z dnia 5 października 2018 r., stanowiącego odpowiedź na 

ww. odwołanie wynika, że dopiero po otrzymaniu odwołania EMKA S.A. wraz z załącznikami, 

powziął informację o wydaniu ww. decyzji WIOŚ, wstrzymującej działalność spalarni w Miliczu. 

Pismem  z  dnia  19  października  2018  r.  Zamawiający  zawiadomił  Odwołującego  

o wykluczeniu go z postępowania, podając m.in., iż w pkt. 5.1.2 SIWZ Zamawiający opisał, iż 

o udzielenie zamówienia mogą ubiegać się Wykonawcy, którzy: spełniają warunki dotyczące 

kompeten

cji lub uprawnień do prowadzenia określonej działalności zawodowej, o ile wynika to 

z  odrębnych  przepisów.  Wykonawca  spełni  warunek,  jeżeli  wykaże  posiadanie  zezwolenia 

właściwych  organów  na  prowadzenie  działalności  w  zakresie  transportu,  odzysku  lub 

unieszkodliwiania odpadów wydanych zgodnie z art. 41, art. 42, art 43 z uwzględnieniem art. 

95 oraz art. 20 ustawy z dnia 14.12.2012 r. o odpadach (t.j. Dz. U. z 2018r., poz. 992, 1000  

z późn. zm), oraz ustawy z dnia 19.08.2011 r. - o przewozie towarów niebezpiecznych (Dz. U. 

z 2018 r. poz. 650 z późn. zm). W ofercie Odwołujący podał, iż miejscem utylizacji odpadów 

niebezpiecznych i medycznych będzie Spalarnia Odpadów Medycznych i Weterynaryjnych, ul. 

Grzybowa 1, 56-300 Milicz, podczas gdy j

uż na etapie składania ofert wiedział, iż działalność 

wskazanej  w  ofercie  s

palarni  w  Miliczu,  zgodnie  z  posiadaną  decyzją  Dolnośląskiego 

Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia 17.07.2018 r. została wstrzymana po 

r. 

w 

zakresie  termicznego  przekształcania  odpadów  medycznych  

i weterynaryjnych, z rygorem natychmiastowej wykonalności. W decyzji tej nie wskazano, na 

jaki  okres  zostaje  wstrzymana  jej  działalność.  Zamawiający  podał  również,  iż  na  dzień 

dokonania  czynności  wyboru  ofert  dysponował  decyzją  Marszałka  Województwa 

Dolnośląskiego  Nr  P  139/2014  w  zakresie  pozwolenia  na  wytwarzanie  odpadów 

niebezpiecznych  oraz  innych  niż  niebezpieczne,  powstających  w  związku  z  eksploatacją 

instalacji  do  termicznego  przekształcania  odpadów  medycznych  oraz  pismem, 

potwierdzającym  posiadanie  przez  Odwołującego  decyzji,  uprawniającej  do  prowadzania, 

zgodnej  z  przepisami  i  warunkami  SIWZ,  działalności  w  spalarni  w  Miliczu.  Zamawiający 

wskazał, iż treścią oferty ECO- ABC Sp. z o.o. była deklaracja realizowania przedmiotu umowy 

w  s

palarni  Odpadów  Medycznych  i  Weterynaryjnych  Miliczu.  W  swoim  piśmie  Odwołujący 

potwierdzi

ł  spełnienie  warunków  opisanych  w  SIWZ  oraz  gotowość  do  zrealizowania  usług 

będących  przedmiotem  zamówienia  w  wymaganym  przez  Zamawiającego  terminie  i 

wymaganych  przez  obowiązujące  przepisy  uwarunkowaniach  -  w  Spalarni  Odpadów 

Medycznych i Weterynaryjnych w Miliczu. Natomiast z 

treści wniesionego w dniu 26.09.2018r. 

Odwołania, Zamawiający uzyskał informację o wstrzymaniu działalności instalacji w Miliczu, 

przy ul. Grzybowej 1 na podstawie Decyzji Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska 

we  Wrocławiu,  w  którym  to  piśmie  organ  ten  wskazuje,  iż  działalność  Instalacji  w  Miliczu 

została  wstrzymana  na  mocy  decyzji  administracyjnej  z  dnia  17.07.2018  r. 

(WI.7060.56.2018.MS1, ARS, BP, TM) oraz potwierdza, że aktualnie toczy się postępowanie 

w tej sprawie i, w związku z tym, instalacja w Miliczu nie może być eksploatowana po dacie 

09.08.2018 r. Taka 

informacja była w posiadaniu Odwołującego już od lipca 2018 r., podczas, 

gdy  termin  składania  ofert  upłynął  w  dniu  10.09.2018  r.  W  związku  z  tym,  Zamawiający 

poinformował,  iż  wyklucza  Odwołującego  z  postępowania  zgodnie  z  art.  24,  ust.  1,  pkt  17 

ustawy 

Pzp, a ofertę, w myśl zapisu art. 89 ust. 1, pkt 5 ustawy Pzp, odrzuca.  

Izba zważyła, co następuje: 

Odwołanie polega oddaleniu. Odwołujący nie wykazał, chociaż na nim, stosownie do 

art.  6 Kodeksu cywilnego w  związku z  art.  14  ust  1 ustawy  Pzp,  spoczywał  ciężar  dowodu  

w tym zakresie, że Zamawiający, wykluczając go z postepowania naruszył przepis, stanowiący 

podstawę tej czynności. Przeciwnie, materiał dowodowy zgromadzony w sprawie wskazuje, iż 

zachowanie Odwołującego wypełniło przesłanki wykluczenia z postępowania, wymienione w 

art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp.  

Stosownie  do  24  ust.  1  pkt  17  ustawy  Pzp  Zamawiający  wyklucza  z  postępowania 

wykonawcę, 

który  w  wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił  informacje 

wprowadzające w błąd zamawiającego, mogące mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane 

przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia

Skład orzekający w niniejszej 

sprawie podziela stanowisko zaprezentowane w wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 25 

sierpnia 2017 r. w sprawie sygn. akt 1657/17, w którym Izba dokonując porównania przepisów 

art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 wyraziła m.in. pogląd, iż przesłanka wykluczenia wymieniona w art. 

24 ust. 1 pkt 17 jest bardziej pojemna i zawiera w sobie przesłanki wskazane w przepisie art. 

24  ust.  1  pkt  16,  które  można  uznać  za  kwalifikowane  przypadki  wprowadzenia  w  błąd 

uregulowany  w  pkt  17.  Punkt  16  dotyczy  sytuacji  związanych  ze  spełnianiem  warunków 

udziału  w  postępowaniu,  a  działania  wykonawcy  muszą  przybrać  kwalifikowana  formę, 

natomiast pkt 17 dotyczy różnych sytuacji, co z góry nie wyklucza, iż odnosić się on może do 

potwierdzania spełnienia warunków udziału w postępowaniu.  

Na  wstępie  zauważenia  wymaga,  iż  zgodnie  z  SIWZ  przedmiot  zamówienia  obejmuje 

u

sługę  polegającą  na  unieszkodliwianiu  i  transporcie  odpadów  niebezpiecznych  oraz 

medycznych. Usługa to winna być wykonywana zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. 

SIWZ nie zawiera konkretnego miejsca utylizacji odpadów. Miejsce to określa samodzielnie 

wykonawca,  informując  o  nim  Zamawiającego  w  formularzu  ofertowym.  Uwzględniając 

stwierdzenie 

Odwołującego zawarte w odwołaniu, gdzie przedstawiając powszechny sposób 

rozumienia  oświadczenia  wiedzy,  wskazał,  że  jest  ono  przekazem  informacji  będących 

uzewnętrznieniem treści intelektualnych przez niego posiadanych, należy uznać, iż informacja 

o  miejscu 

świadczenia  usług  utylizacji  odpadów,  tj.  spalarnia  w  Miliczu,  które  nie  może 

prowadzić  działalności  jest  nieprawdziwa.  Wykonawca,  aby  świadczyć  usługi  objęte 

przedmiotem zamówienia, musi bowiem korzystać z innej spalarni, a zatem podanie informacji 

o świadczeniu usług w spalarni w Miliczu wskazuje na wprowadzenie Zamawiającego w błąd. 

Istotne  dla  sprawy  jest  to,  iż  Odwołujący  mając  dodatkową  okazję  przedstawienia 

Zamawiającemu rzeczywistego stanu rzeczy, odnoszącego się do spalarni w Miliczu, w piśmie 

z dnia 19 września 2018 r., zataił istotną okoliczność o wstrzymaniu przez uprawniony organ 

działalności  tej  spalarni.  W  okolicznościach  przedmiotowej  sprawy  oceny  o  wprowadzeniu 

Zamawiającego  w  błąd  nie  zmienia  to,  iż  Odwołujący  jednocześnie  zobowiązuje  się  do 

wykorzystania tego miejsca przy realizacji umowy.  

Odwołujący  na  potwierdzenie  spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie 

kompetencji  lub  uprawnień  do  prowadzenia  działalności  zawodowej  złożył  wyżej  opisaną 

decyzję  Marszałka  Województwa  Dolnośląskiego  nr  P  139/2014  r.,  która  odnosiła  się  do 

spalarni  w  Miliczu.  Jednocześnie  w  swojej  ofercie  z  dnia  6  września  2018  r.  przedstawił 

informację, że miejscem utylizacji odpadów niebezpiecznych i medycznych będzie spalarnia 

w  Mili

czu.  Natomiast  w  piśmie  z  dnia  19  września  2018  r.,  stanowiącym  odpowiedź  na 

wystąpienie Zamawiającego w związku z informacjami pozyskanymi od innego wykonawcy, 

wskazał na medialny charakter informacji pełnomocnika konkurenta, nie podał, iż działalność 

spalarni jest wstrzymana przez uprawniony 

organ, że nie ma wiedzy, kiedy działalność spalarni 

będzie  mogła  być  podjęta,  a  w  to  miejsce  przestawił  informację,  iż  spalarnia  w  Miliczu  nie 

została  zamknięta,  a  jedynie  nastąpiło  chwilowe  wstrzymanie  jej  pracy  w  celu 

przeprowadzenia prac, które mają poprawić funkcjonalność instalacji, jak również parametry 

emisyjne.  Nadto 

Odwołujący  w  tym  piśmie  zaznaczył  m.in.,  iż  posiada  będącą  w  obrocie 

prawnym ww. 

decyzję Marszałka Województwa Dolnośląskiego nr P 139/2014 i podkreślił, że 

spełnia  warunki  udziału  w  postepowaniu  wynikające  z  treści  SIWZ,  a  żądanie  od  niego 

dodatkowych  dokumentów/wyjaśnień  wykraczających  poza  wymagania  SIWZ,  stanowi 

naruszenie  zasad  równego  traktowania  Wykonawców  oraz  oświadczył,  że  usługa  będzie 

realizowana zgodnie z zasadą bliskości i ustawą o odpadach. 

J

ak zostało wykazane na rozprawie praca spalani w Miliczu jest nadal wstrzymana, przy 

czym  nie  jest  wiadomo, 

kiedy  działalność  będzie  mogła  być  wznowiona.  Odwołujący  nie 

wykazał, jakie działania podjął w celu przystosowania spalarni do obowiązujących wymogów 

prawa

,  nie  wykazał,  jaki  czas  jest  niezbędny  do  ponownego  podjęcia  przez  tę  spalarnię 

działalności,  nie  wykazał,  jakie  zostały  przez  niego  podjęte  w  tym  zakresie  prace 

przysto

sowawcze.  Dowody  przez  niego  przedłożone  nie  pozwalają  na  uznanie,  że  praca 

spalarni  zostanie  wznowiona  w  konkretnym  czasie, 

umożliwiającym  podjęcie  się  realizacji 

przedmiotowego 

zamówienia.  Ze  złożonego  przez  Odwołującego  pisma  Wojewódzkiego 

Inspektoratu 

Ochrony Środowiska we Wrocławiu z dnia 31 października 2018 r. wynika m.in., 

że  organ  ten  wzywa  Odwołującego  do  wskazania  terminu,  w  którym  możliwe  będzie 

wykonanie pomiarów emisji do powietrza, zaś z pisma Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony 

Środowiska  we  Wrocławiu  z  dnia  2  listopada  2018  r.  wynika  jedynie,  że  w  dniach  9  i  12 

listopada 2018 r. na terenie spalarni w Miliczu zostaną przeprowadzone dowody z oględzin 

instalacji do termicznego przekształcania odpadów medycznych i weterynaryjnych.  

Natomiast ostatni z dow

odów tj. protokół z dnia 17 października 2018 r., wskazujący na 

wszczęcie przez Zamawiającego postępowania w celu udzielenia zamówienia na przedmiot 

zamówienia  potwierdza  jedynie  okoliczność  bezsporną.  Jak  wynika  z  wyjaśnień 

Zamawiającego,  w  związku  z  przedłużającą  się  procedurą,  zdecydował  o  udzieleniu 

doraźnego zamówienia na przedmiot zamówienia, objęty rozpoznawanym postępowaniem, na 

okres  do  31  grudnia  2018  r.  Takie 

odrębne  zamówienie,  w  ocenie  Izby,  nie  może  jednak 

przemawiać na korzyść Odwołującego. To, że potrzeby Zamawiającego będą zrealizowane 

przez  podmiot  wybrany  w  odrębnym  postępowaniu,  w  żaden  sposób  nie  wpływa  na  ocenę  

w zakresie wystąpienia przesłanek wykluczenia, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy 

Pzp w 

rozpoznawanym postępowaniu. Przeciwnie, pokazuje to, że w dacie składania oferty 

oraz w dacie składania wyjaśnień tj. 19 września 2018 r., przy uwzględnieniu wymaganego od 

wykonawcy 

działania,  co  najmniej  z  należytą  starannością,  Odwołujący  nie  był  uprawniony 

zakładać,  że  przed  rozpoczęciem  realizacji  umowy,  działalność  spalarni  w  Miliczu  będzie 

mogła wznowić działalność.  

Ze  stanowiska 

Odwołującego,  prezentowanego  w  odwołaniu  wynika,  iż  na  brak 

podstaw  do  wykluczenia  tego  wykonawcy 

z  postępowania  wskazuje,  to,  że  informacja  

o  miejscu  utylizacji  odpadów,  tj.  spalarnia  w  Miliczu  podana  w  ofercie  stanowi  jego 

oświadczenie  woli,  a  takich  oświadczeń  nie  ocenia  się  w  kategoriach  prawda/fałsz,  zaś  ze 

stanowiska  prezentowanego 

na  rozprawie  wynika,  iż  Odwołujący  koncentruje  się  na 

formalnym aspekcie posiadania uprawnień do prowadzonej działalności, tj. braku wyłączenia 

z obrotu prawnego decyzji Marszałka Województwa Dolnośląskiego nr P 139/2014 i spełnienia 

w ten sposób warunku udziału w postepowaniu. Odwołujący pomija przy tym, iż decyzja ta 

dotyczy udzielenia pozwolenia 

Odwołującemu na wytwarzanie odpadów niebezpiecznych oraz 

innych  niż  niebezpieczne  powstających  w  związku  z  eksploatacją  instalacji  do  termicznego 

przekształcania  odpadów  medycznych  i  weterynaryjnych  (spalarni  odpadów)  w  Miliczu,  jak 

również  pomija,  iż  działalność  tej  spalarni  została  wstrzymana  przez  uprawniony  organ. 

Również podnoszona przez Odwołującego formalna okoliczność, iż zostało złożone odwołanie 

od decyzji wstrzymującej działalność tej spalarni, w świetle tego, iż decyzji został nadany rygor 

natychmiastowej wykonalności, co wyłączało na dzień składania ofert (i obecnie) możliwość 

wykorzystywania  spalarni  w  realizacji  zamówienia,  pozostaje  bez  wpływu  na  ocenę 

przekazanych Zamawiającemu bądź zatajonych przed Zamawiającym informacji.   

Wbrew  stanowisku 

Odwołującego  nie  chodzi  jedynie  o  formalny  aspekt  posiadania 

niewyłączonego z obrotu pozwolenia na utylizację odpadów w spalarni w Miliczu, ale w świetle 

informacji  przedstawionej  w  ofercie, 

że  usługa  będzie  świadczona  z  wykorzystaniem  tej 

spalarni  w  Miliczu,  o 

rzeczywistą  możliwość  wykorzystania  spalarni  przy  realizacji  umowy,  

o 

to, aby Zamawiający miał wiedzę, że dokonuje wyboru oferty wykonawcy, który jest w stanie 

zrealizować przedmiot  zamówienia  zgodnie z  obowiązującymi  przepisami  oraz  posiadanym 

zezwoleniem.  Nie  mo

żna  pomijać,  celu,  jakiemu  służy  postawienie  ww.  warunku  udziału  w 

postępowaniu  w  zakresie  posiadania  przez  wykonawcę  aktualnego  zezwolenia  na 

prowadzenie  określonej  działalności  oraz  celu  podawania  w  ofercie  informacji,  gdzie 

wykonawca 

będzie utylizował odpady. Nie można pomijać, iż warunek udziału w postępowaniu 

służy  do  tego,  aby  w  postępowaniu  wzięli  udział  wykonawcy,  którzy  są  w  stanie  należycie 

wykonać zamówienie zgodnie z zobowiązaniem przyjętym w ofercie.  

Nie jest sporne pomiędzy stronami, iż w obrocie prawnym funkcjonuje ww. zezwolenie 

Marszałka Województwa  Dolnośląskiego  z  12  listopada  2014  r.  Nie jest  również  sporne,  iż 

obecnie istnieje decyzja WIOŚ z dnia 17 lipca 2018 r., wstrzymująca działalność spalarni w 

Miliczu, wymienionej w tym 

zezwoleniu. Jest to, więc inna sytuacja, niż ta, która występowała 

w momencie wydawania zezwolenia, przy czym, wbrew stanowisku Odwołującego, ma ona 

znaczenie nie tylko dla przyszłej umowy, ale też dla postępowania poprzedzającego zawarcie 

takiej  umowy.  W 

okolicznościach  przedmiotowej  sprawy,  wbrew  stanowisku  Odwołującego, 

nie  chodzi  bowiem, 

jedynie  o  deklarację  zawartą  w  ofercie,  rodzącą  jego  zobowiązanie  na 

przyszłość,  bez  powiązania  z  postępowaniem  poprzedzającym  zawarcie  umowy,  lecz  o 

informację ściśle powiązaną z pozwoleniem na prowadzenie działalności w spalarni w Miliczu, 

a  zatem  informację,  która,  wobec  wstrzymania  działalności  tej  spalarni,  wprowadza 

Zamawiającego w błąd. 

Jak  zostało  wykazane  przez  Przystępującego  w  formie  złożonych  na  rozprawie, 

dokumentów potwierdzających unieszkodliwianie odpadów, po dacie wstrzymania działalności 

spalarni w Miliczu, Odwołujący, który w tym czasie świadczył usługi na rzecz Zamawiającego, 

utylizował  odpady  m.in.  w  Ciepielówku,  który,  jak  wynika  ze  złożonego  na  rozprawie 

oświadczenia, należy do członka jego konsorcjum. Potwierdza to, że Odwołujący informując 

Zamawiającego, iż utylizacja odpadów będzie miała miejsce w Miliczu, wprowadzał go w błąd. 

Okoliczność, iż z przytoczonych w odwołaniu, postanowień umowy wynika możliwość zmiany 

miejsca utylizacji odpadów, nie zmienia ww. oceny, bowiem z przepisów tych nie wynika pełna 

dowolność wykonawcy, co do zmiany miejsca utylizacji, np. § 6 ust. 5 wskazuje, iż taka zmiana 

jest  dopuszczalna  w  sytuacjach  awaryjnych,  przy  czym  ta  awaria 

odnosi  się  do  instalacji 

wskazanej w 

§ 2 ust. 3 umowy. Natomiast z § 8 ust. 12 umowy wynika możliwość rozwiązania 

przez  Zamawiającego  umowy  w  sytuacji,  gdy  wystąpi  brak  możliwości  utylizacji  odpadów 

niebezpiecznych i medycznych, w co najmniej 

jednym z miejsc, o których mowa w § 2 ust. 3 i 

§ 6 ust. 5 na skutek utraty odpowiednich zezwoleń. Nawet zatem, jeśli zezwolenie udzielone 

Odwołującemu nie zostało uchylone, to okoliczność, iż wskazana w nim spalania nie może 

prowadzić działalności ma istotne znaczenie dla postępowania i Zamawiający powinien być 

przez Odwołującego o tym rzetelnie poinformowany. 

Informacja 

Odwołującego  przekazana Zamawiającemu w  piśmie z  dnia 19  września 

2018 r.

, z której, na skutek zatajenia wydania przez WIOŚ decyzji o wstrzymaniu działalności 

spalarni w Miliczu, 

można natomiast wywieść, że nie ma przeszkód, aby spalarnia w Miliczu 

była wykorzystywana przez Odwołującego przy realizacji zamówienia. Ma to istotne znaczenie 

dla  decyzji  podejmowanych  przez  Zamawiającego.  Zważywszy  na  specyfikę  przedmiotu 

zamówienia  i  obowiązujące  w  tym  zakresie  uwarunkowania  prawne,  nie  powinno  budzić 

wątpliwości Odwołującego, iż Zamawiający jest zainteresowany tym, aby powierzyć realizację 

zamówienia  podmiotowi,  który  jest  w  stanie  je  zrealizować  zgodnie  z  obowiązującymi 

przepisami prawa, zatem 

informacja wprowadzająca w błąd, co do możliwości wykorzystania 

spalarni w Miliczu, w sytuacji, 

gdy Odwołujący na dzień składania ofert oraz w dniu udzielania 

wyjaśnień  Zamawiającemu  był  pozbawiony  możliwości  wykorzystania  tej  spalarni,  nie  tylko 

mogła,  ale  miała  wpływ  na  wybór  oferty,  co  potwierdza  dokonanie  wyboru  oferty 

Odwołującego. 

Przedstawienie 

Zamawiającemu  przedmiotowej  informacji  nastąpiło,  co  najmniej  

w wyniku lekkomyślności lub niedbalstwa wykonawcy. Odwołujący wiedząc w dniu składania 

ofert  o  wstrzymaniu  działalności  spalarni,  znając  przewidziany  w  SIWZ  termin  realizacji 

zamówienia, który został określony na okres 36 miesięcy od zawarcia umowy, nie wcześniej 

niż od 1 października 2018 r., wiedząc, iż miejsce świadczenia usług tj. spalarnia w Miliczu jest 

tym, na które posiada zezwolenie, umożliwiające mu wykazanie spełnienia warunku udziału w 

postępowaniu,  wiedząc,  że  SIWZ  (ww.  pkt  6)  wymaga  aktualnego  zezwolenia,  znając 

obowiązujące  przepisy  prawa  i  obowiązujące  procedury,  związane  z  przywróceniem 

działalności  spalarni,  powinien,  co  najmniej  liczyć  się  z  tym,  że  Zamawiający  oczekuje 

zezwoleń  na  prowadzenie  działalności  nie  tylko,  jako  potwierdzenia  od  strony  formalnej 

spełnienia warunku udziału w postępowaniu, lecz, z uwagi na informacją podawaną w ofercie 

o  miejscu  utylizacji  odpadów,  Zamawiający  powinien  mieć  wiedzę,  że  korzystanie  z  tych 

zezwoleń dla świadczenia usług w miejscu wskazanym w ofercie wykonawcy oraz zezwoleniu 

jest  aktualne. 

Tymczasem Odwołujący,  pomimo,  iż  wiedział  o  wstrzymaniu  pracy  spalani  w 

Miliczu 

decyzją uprawnionego organu, w piśmie z dnia 19 września 2018 r., zataił tę istotną 

okoliczność i przedstawił Zamawiającemu sprawę w sposób stwarzający wrażenie, iż nie ma 

prz

eszkód,  aby  spalarnia  w  Miliczu  mogła  być  przez  niego  wykorzystywana  przy  realizacji 

zamówienia.  

Powyższe wskazuje, że nie potwierdził się zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 17 ustawy 

Pzp. Przepis ten 

służy eliminacji z postępowania nierzetelnych wykonawców. W ocenie Izby 

Odwołujący  poprzez  wskazanie  miejsca  świadczenia  usług  utylizacji  odpadów,  którego 

działalność  została  wstrzymana  decyzją  uprawnionego  organu  (miejsca  widniejącego  

w  decyzji  Marszałka  Województwa,  którą  zostało  wydane  pozwolenie  na  prowadzenie 

działalności  w  przedmiotowym  zakresie),  a  w  szczególności  poprzez  udzielenie 

Zamawiającemu  w  piśmie  z  dnia  19  września  2018  r.,  odpowiedzi  wprowadzającej  błąd,  

w której zataił wydanie decyzji wstrzymującej działalność spalarni i z której można wywieźć 

brak przeszkód w wykorzystaniu spalarni w Miliczu do realizacji usług, objętych przedmiotem 

zamówienia, dał wyraz braku rzetelności, o której mowa w tym przepisie. 

Konsekwencją wykluczenia wykonawcy z postępowania, stosownie do art. 24 ust. 4 ustawy 

Pzp, jest 

uznanie jego oferty za odrzuconą. Przepis art. 89 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp stanowiący 

podstawę  odrzucenia  oferty  złożonej  przez  wykonawcę  wykluczonego  z  udziału  

w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  lub  niezaproszonego  do  składania  ofert  nie  ma 

zastosowania  do  przetargu  nieograniczonego,  jako  przetargu  jednoetapowego.  Z  tych 

wz

ględów  jego  zastosowanie  przez  Zamawiającego  nie  wywołuje  skutków  -  oferta  z  mocy 

prawa uznawana jest za odrzuconą.   

Zgodnie z przepisem art. 192 ust. 2 ustawy Pzp Izba uw

zględnia odwołanie w przypadku 

naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy, które miało lub może mieć istotny wpływ 

na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Nie  zostało  wykazane,  aby  doszło  do 

naruszenia przepisów, które miało istotny wpływ na wynika postępowania.  

Z tych względów na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, Izba orzekła jak w pkt 1 sentencji 

wyroku. 

O  kosztach  postępowania  Izba  orzekła  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  ustawy  Pzp, 

stosownie  do  wyniku  postępowania  i  z  uwzględnieniem  uzasadnionych  kosztów  strony 

postępowania, w tym kosztów zastępstwa prawnego na podstawie rachunku, złożonego przez 

Zamawiającego przed zamknięciem rozprawy, zgodnie z § 3 rozporządzenia Prezesa Rady 

Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości oraz sposobu pobierania wpisu od 

odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t.j. 

Dz.U. z 2018 poz. 972). 

P

rzewodniczący:      …………………………….