KIO 2250/18 WYROK dnia 28 listopada 2018 r.

Sygn. akt: KIO 2250/18 

WYROK 

z dnia 28 listopada 2018 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:   Agata Mikołajczyk 

Protokolant:             

Marta Słoma 

po rozpoznaniu w Warszawie na rozprawie  w dniu 23 listopada 2018 r. 

odwołania wniesionego 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 31 października 2018 r. przez odwołującego – 

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Konsorcjum: RPM S.A. (ul. 

Niegolewskich  7,  42-700  Lubliniec)  (Lider),  RPM  Hydrotechnika  Sp.  z  o.o.  (ul. 

Niegolewskich  7,  42-700  Lubliniec)  (Partner) 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez 

zamawiającego -  Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie, ul. Grzybowska 80 

lok. 82, 00-844 Warszawa 

(Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Poznaniu), 

przy  udziale  wykonawcy:  A.J. 

prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  Zakład 

Handlowo-

Usługowy  A.J.,  Bobowicko,  ul.  Kasztanowa  13,  66-300  Międzyrzecz  - 

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego, 

orzeka: 

1.  Oddala 

odwołanie; 

2.  Kosztami 

postępowania obciąża odwołującego: 

wykonawców wspólnie ubiegających 

się o udzielenie zamówienia: Konsorcjum:  RPM S.A. (ul. Niegolewskich 7, 42-

700  Lubliniec),  RPM  Hydrotechnika  Sp.  z  o.o.  (ul.  Niegolewskich  7,  42-700 

Lubliniec)

  i z

alicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 10.000 zł 00 

gr 

(słownie: dziesięć tysięcy złotych i zero groszy) uiszczoną przez odwołującego tytułem 

wpisu od odwołania. 

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo 

zamówień publicznych 

(Dz. U. z 2018 r., poz. 1986) na niniejszy wyrok - 

w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - 

przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu 

Okręgowego w Warszawie. 

P

rzewodniczący:      …………………………… 

Sygn. akt KIO 2250/18 

Uzasadnienie 

Odwołanie  zostało  wniesione  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

prowadzonym w trybie przetargu nieograniczonego na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 

2004  r.  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  1986),  [ustawa  Pzp],  którego 

przedmiotem  jest: 

„Przebudowa,  nadbudowa  i  rozbudowa  wałów  przeciwpowodziowych 

kanału Kucelinka o długości 13,68 km na terenie miasta Częstochowy, woj. Śląskie, Etap 1 — 

odcinek wału P-I dł. 95m, km 0+000 + 0+095 oraz odcinek wału L-I dł. 253m, km 0+000 + 

0+253”. Wszczęcie postępowania nastąpiło poprzez opublikowanie Ogłoszenia o zamówieniu 

w  Biuletynie  Zamówień  Publicznych  pod  numerem  619672-N2018,  w  dniu  21.09.2018  r. 

Wnoszący  odwołanie  -  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia: 

Konsorcjum

:  RPM  S.A.  z  siedzibą  w  Lublińcu    (Lider),  RPM  Hydrotechnika  Sp.  z  o.o.  z  

siedzibą w Lublińcu (Partner) stwierdził, że posiada interes w skorzystaniu ze środków ochrony 

prawnej z uwagi na to, że Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie Regionalny Zarząd 

Gospodarki Wodnej w Poznaniu j

ako Zamawiający dokonał wyboru oferty wykonawcy Zakład 

Handlowo - 

Usługowy A.J. (ul. Kasztanowo 13, 66-300 Międzyrzecz, dalej jako „ZHU A.J.” lub 

„wykonawca  J.")  jako  najkorzystniejszej  wadliwie,  z  naruszeniem  przepisów  ustawy  Prawo 

zamówień  publicznych.  Wskazał,  że  wadliwość  wyboru  oferty  w  postępowaniu  wynikała  z 

okoliczności,  że  Zamawiający  wezwał  wykonawcę  ZHU  A.J.  do  uzupełnienia  czynników 

cenotwórczych stanowiących treść oferty — które zgodnie z SIWZ miały zostać wskazane w 

Kosztorysie ofertowym upros

zczonym stanowiącym treść oferty - w trybie art. 26 ust. 3 Pzp, 

który to przepis dotyczy dokumentów podmiotowych i przedmiotowych, lecz nie składających 

się na treść oferty. Ponadto wadliwość wyboru oferty w postępowaniu wynikała z okoliczności, 

że  Zamawiający  zaniechał  odrzucenia  oferty  ZHU  A.J.,  mimo  że  pozostawała  ona  w 

sprzeczności z treścią Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia polegającej na tym, że w 

ofercie 

—  w  Kosztorysie  ofertowym  uproszczonym  stanowiącym  treść  oferty  -  nie  podano 

wymaganych 

czynników  cenotwórczych.  Niezależnie  od  powyższego  Zamawiający  dokonał 

błędnej  oceny  wyjaśnień  wykonawcy  J..  Zamawiający  uznał  wyjaśnienia  w  zakresie rażąco 

niskiej  ceny  za  wystarczające  i  zaniechał  odrzucenia  oferty  wykonawcy,  mimo  że  z  treści 

wyjaśnień  wynikało,  że  jego  oferta  zawiera  rażąco  niską  cenę  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia z uwagi na przyjęcie do ustalenia ceny oferty kosztów pracy na poziomie niższym 

od minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego na podstawie przepisów ustawy z dnia 

0.2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz.U. z 2017 r. poz. 847), dalej jako 

„ustawa o minimalnym wynagrodzeniu. Dodatkowo Zamawiający zaniechał odrzucenia oferty 

wykonawcy  J.

,  mimo  że  z  treści  wyjaśnień  z  dnia  15.10.2018  r.  wynikało,  że  -  z  uwagi  na 

zaoferowanie  stawki  roboczogodziny  na  poziomie  niższym  niż  wartość  minimalnego 

wynagrodzenia  za  prace  określonego  na  podstawie  przepisów  wspomnianej  ustawy  -  jego 

oferta pozostaje w sprzeczności z przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych (art. 90 

us

t. 1 pkt 1 Pzp), treścią Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (pkt. 22.4.7 SIWZ) oraz 

zawiera błąd w obliczeniu ceny. Gdyby Zamawiający rzetelnie przeprowadził proces badania i 

oceny  oferty  wykonawcy  ZHU  A.J.

,  odrzuciłby  jego  ofertę.  W  takiej  sytuacji  to  Odwołujący 

uzyskałby zamówienie, bowiem jego oferta nie podlegała odrzuceniu a w postępowaniu nie 

złożono innych ofert. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

1.  art.  26  ust.  3  Pzp  z  uwagi  na  wezwanie  wykonawcy  ZHU  A.J.  na  tej  podstawie  do 

„wyjaśnienia/uzupełnienia” oferty w zakresie czynników cenotwórczych, które zgodnie z SIWZ 

miały  zostać  wskazane  w  Kosztorysie  ofertowym  uproszczonym  stanowiącym  treść  oferty, 

podczas  gdy  w  trybie  przedmiotowego  przepisu  nie  jest  dopuszczalne  wzywanie  do 

wyjaśnienia czy uzupełnienia treści oferty; 

2.  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp  z  uwagi  na  zaniechanie  odrzucenia  oferty  wykonawcy  ZHU  A.J., 

mimo  że  treść  jego  oferty  pozostawała  w  sprzeczności  z  treścią  Specyfikacji  Istotnych 

Warunków  Zamówienia  w  zakresie  w  jakim  nie  określono  w  ofercie  Kosztorysie  ofertowym 

uproszczonym  stanowiącym  treść  oferty    wymaganych  w  pkt  22,4  ppkt  2  SIWZ  czynników 

cenotwórczych; 

3.  art.  89  ust.  1  pkt  4  w  zw.  z  art.  90  ust.  3  Pzp  z  uwagi  na  zaniechanie  odrzucenia  oferty 

wykonawcy  J.

,  mimo  że  jego  oferta  zawiera  rażąco  niską  cenę  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia,  co  znalazło  potwierdzenie  w  uzupełnionym  przez  wykonawcę  J.  kosztorysie 

ofertowym ze wskazaniem stawki roboczogodziny w wysokości 13,20 zł, jak również złożonych 

przez  ten  podmiot  wyjaśnieniach  z  dnia  15.10.2018  r.,  z  których  wynika  że  wykonawca  J. 

przyjął  do  ustalenia  ceny  swojej  oferty  koszty  pracy  na  poziomie  niższym  od  minimalnego 

wynagrodzenia za pracę ustalonego na podstawie właściwych przepisów;   

4. art. 89 ust. 1 pkt 1 Pzp z uwagi na zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy J. 

mimo, że 

jego oferta jest niezgodna z ustawą Prawo zamówień publicznych, tj. art. 90 ust. 1 pkt 1 Pzp z 

uwagi na zaoferowanie przez wykonawcę J. stawki roboczogodziny, której wartość jest niższa 

od minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego na podstawie właściwych przepisów; 

 5. art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp z uwagi na zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy J.

, mimo że 

jego oferta jest niezgodna z treścią SIWZ, tj. pkt. 22.4.7 SIWZ z uwagi na zaoferowanie stawki 

roboczogodziny na poziomie niższym od minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego na 

podstawie właściwych przepisów; 

6. art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp z uwagi na zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy J.

, mimo że 

zawiera 

ona błąd w obliczeniu ceny polegający na zaoferowaniu stawki roboczogodziny, której 

wartość  jest  niższa  od  minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę  ustalonego  na  podstawie 

właściwych przepisów; 

7.    art.  7  ust.  1  Pzp  z  uwagi  na 

naruszenie  zasady  równego  traktowania  wykonawców 

polegające na równym potraktowaniu Odwołującego — którego oferta była w pełni zgodna z 

treścią SIWZ — z wykonawcą J. — którego ofertę Zamawiający bezpodstawnie uzupełniał, jak 

również zaniechał jej odrzucenia pomimo przyjęcia w tej ofercie kosztów pracy na poziomie 

niższym  od  minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę  ustalonego  na  podstawie  właściwych 

przepisów; 

ewentualnie innych przepisów wynikających bezpośrednio i pośrednio z uzasadnienia. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  Zamawiającemu:  (1)   

unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej;   (2) powtórzenie czynności oceny 

i badania ofert;   (3) odrzucenia oferty wykonawcy ZHU A.J.

;   wyboru oferty Odwołującego 

jako najkorzystniejszej. 

W uzasadnieniu zarzutów wskazał, co następuje: 

Przedmiotem  zamówienia są  roboty  budowlane.  Postępowanie prowadzone jest  w trybie 

przetargu nieograniczonego a wartość przedmiotu zamówienia nie przekracza równowartości 

kwot, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp. 

Zamawiający  zawarł  w  SIWZ  szereg  postanowień,  z  których  wynikało,  że  treścią  oferty 

wykonawcy  są  czynniki  cenotwórcze,  które  miały  zostać  określone  zgodnie  z  wymaganiem 

Zamawiającego w Kosztorysie ofertowym uproszczonym, również stanowiącym treść oferty. 

Wskazał na następujące postanowienia siwz: 

-   Pkt 11.1 ppkt 8 siwz: 

Na ofertę składają się następujące dokumenty / załączniki: 8) Kosztorys 

ofertowy uproszczony. 

 - Pkt 17.22 siwz: Zawarto

ść oferty opisano w pkt. 11.1 mniejszego SIWZ. 

- Pkt 22.4 ppkt 1, 2 i 7 siwz:  

Kosztorys ofertow

y powinien uwzględniać wymagania określone w części II niniejszej SIWZ 

„Opis  przedmiotu  zamówienia”  oraz  wymagania  dokumentacji  projektowej  stanowiącej 

załączniki do niniejszej SIWZ.  

Wykonawca określi ceny na wszystkie elementy zamówienia wymienione w „Przedmiarach 

robót",  na  podstawie  których  sporządzi  kosztorysy  ofertowe  uproszczone,  które  stanowić 

załączniki do oferty, według następujących zasad: 

— wszystkie pozycje muszą zawierać cenę jednostkową (bez podatku VA T) z narzutami oraz 

wartość pozycji z narzutami (netto), 

cena jednostkowa (netto), każdej pozycji kosztorysu "fenowego musi obejmować wszystkie 

koszty realizacji poszczególnych prac zgodnie z dokumentacją techniczną  sztuką budowalną. 

2) Wykon

awca zobowiązany  jest  wskazać w kosztorysach  ofertowych wysokość  czynników 

cenotwórczych jakie zastosował  przy obliczaniu wartości kosztorysu (stawka roboczogodziny, 

koszty 

pośrednie w %, zysk w %. 

(…) 

7)  Wartość  kosztów  pracy  (w  kosztorysie  ofertowym  przyjęta  do  ustalenia  ceny  oferty)  nie 

może  być  niższa  od  minimalnego  "nagrodzenia  za  pracę  minimalnej  stawki  godzinowej, 

ustalonych  na  podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  10  października  2002  r.  o  minimalnym 

wy

nagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2017 r. poz. 847). 

Wskazał ponadto, że istotne znaczenie co do kwalifikacji czynników cenotwórczych zawartych 

w Kosztorysie ofertowym uproszczonym jako treści oferty mają postanowienia załącznika do 

SIWZ  pn.  „Cześć  II  -  Wzór  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego",  gdzie  określono 

sposób  ustalania  ostatecznej  wysokości  wynagrodzenia  przysługującego  wykonawcy  tj.  na 

podstawie czynników cenotwórczych określonych w Kosztorysie ofertowym uproszczonym: 

„§ 3. Wynagrodzenie i zapłata wynagrodzenia 

1.  Wynagrodzenie  Wykonawcy  za  wykonanie  przedmiotu  Umowy 

określa  się  na  kwotę 

netto:.... . zł, plus podatek VAT.........% w wysokości ...........„....zł, co daje kwotę brutto: 

określona w ust 1, wynika z kosztorysu ofertowego, sporządzonego w oparciu o następujące 

czynniki cenotwórcze: - stawka roboczo godziny R zł/r-g -  (R + S) % - zysk (R + S + KP)  

3. Ostateczne wynagrodzenie Wykonawcy zostanie ustalone kosztorysem powykonawczym, 

sporządzonym w oparciu o faktycznie wykonany zakres robót i czynniki cenotwórcze określone 

w ust. 2

”. 

W postępowaniu oferty złożyli wykonawca ZHU A.J. oraz Odwołujący, przy czym treść oferty 

wykonawcy ZHU A.J. 

nie odpowiadała treści Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia — 

wykonawca ZHU A.J.

, wbrew dyspozycji pkt 22.4 ppkt 2 SIWZ, nie zawarł w treści oferty - w 

złożonym  przez  siebie  Kosztorysie  ofertowym  uproszczonym  -  czynników  cenotwórczych 

zastosowanych przy obliczaniu wartości kosztorysu. 

Pismem z dnia 10.10.2018 r. Zamawiający wezwał wykonawcę ZHU A.J. - w trybie art. 26 

ust. 3 PZP - 

do „złożenia wyjaśnień/uzupełnień oferty W wezwaniu Zamawiający powołał treść 

pkt 22.4 ppkt 2 SIWZ oraz wskazał, że w złożonej przez ZHU A.J. ofercie (tj. w Kosztorysie 

ofertowym  uproszczonym)  nie  wskazano  określonych  w  tym  postanowieniu  czynników 

cenotwórczych. 

5. Wykonawca ZHU A.J. 

pismem z dnia 11.10.2018 r. uzupełnił ofertę. W treści wykonawca 

wskazał, że dokonuje „uzupełnienia oferty o wskazanie wysokości czynników cenotwórczych, 

jakie zostały zastosowane przy obliczaniu wartości kosztorysu ofertowego”. Wykonawca ZHU 

A.J.  za

łączył  do  pisma  uzupełnienie  czynników  cenotwórczych  jako  elementu  Kosztorysu 

ofertowego uproszczonego. 

Następnie pismem z dnia 12.10.2018 r. Zamawiający wezwał wykonawcę ZHU A.J., w trybie 

art.  87  ust.  1  Pzp,  do  złożenia  wyjaśnień  treści  oferty.  Zamawiający  wskazał,  że  prosi  o 

wyjaśnienie  zastosowania  w  kosztorysach  ofertowych  stawki  roboczogodziny  w  wysokości 

13,20 zł. Zamawiający przytoczył pkt 22.4 ppkt 7 SIWZ, gdzie wskazano, iż wartość kosztów 

przyjęta do ustalenia ceny oferty nie może być niższa od minimalnego wynagrodzenia za pracę 

albo minimalnej stawki godzinowej ustalonych na podstawie przepisów ustawy o minimalnym 

"nagrodzeniu za pracę. 

7.  Dnia  15.10.2018  r.  wykonawca  ZHU  A.J. 

wyjaśnił,  że  zastosowana  przez  niego  stawka 

13,20  z

ł nie jest niższa od minimalnej stawki godzinowej ustalonej na podstawie przepisów 

wspomnianej ustawy. Wykonawca przedstawił wyliczenia. Wskazał, że przyjęta przez niego 

stawka jest 0,70 zł/r-g wyższa od minimalnej stawki za godzinę pracy wynikającej z przepisów 

prawa. Jedno

cześnie wskazał, że koszty zatrudnienia pracownika w łącznej wysokości 2,55 zł 

/r-

b zostały przez niego ujęte w kosztach pośrednich. Do wyjaśnień wykonawca załączył Listę 

płac za miesiąc wrzesień 2018 r. 

Następnie dnia 26.10.2018 r. Zamawiający poinformował o wyborze oferty wykonawcy ZHU 

A.J. 

jako oferty najkorzystniejszej w postępowaniu. 

I. W uzasadnieniu zarzutu naruszenia art. 26 ust.3 ustawy Pzp wskaza

ł, co następuje: 

Wezwanie wykonawcy ZHU A.J. na podstawie art. 26 ust.3 Pzp do 

„wyjaśnienia/uzupełnienia” 

oferty w zakresi

e czynników cenotwórczych, które zgodnie z SIWZ miały zostać wskazane w 

Kosztorysie  ofertowym  uproszczonym  stanowiącym  treść  oferty,  nie  jest  dopuszczalne.  Z 

treści postanowień SIWZ (pkt 11.1 w zw. z pkt 17.22, 3 Wzoru umowy) jednoznacznie wynika, 

że cenniki cenotwórcze które miały zgodnie z SIWZ zostać określone w Kosztorysie ofertowym 

uproszczonym - 

stanowiły treść oferty. W Kosztorysie ofertowym uproszczonym wykonawca 

ZHU A.J. 

określił: „w wyniku uzupełnienia oferty - informacje o warunkach realizacji przyszłej 

umowy, które będą miały zgodnie z S 3 ust. 2 i 3 Wzoru umowy wpływ na ostateczną wysokość 

jego wynagrodzenia (czynniki cenotwórcze: stawka roboczogodziny, koszty pośrednie, zysk) 

oraz 

informacje  mające  znaczenie  dla  oceny  oferty  w  kryteriach  oceny  ofert  (podana  w 

Kosztorysie ofertowym uproszczonym cena oferty  1 613 310,03 zł)”. W konsekwencji czynniki 

cenotwórcze, stanowiące treść oferty, jak i sam Kosztorys ofertowy, będący elementem oferty, 

nie mogły być „wyjaśnione/uzupełnione” w trybie art. 26 ust. 3 Pzp. Zakresem tego przepisu 

objęte są dokumenty podmiotowe lub przedmiotowe, o których mowa w art. 25 ust. 1 Pzp, lecz 

nie treść oferty. W szczególności zaakcentować należy, że kosztorys ofertowy ani zawarte w 

nim  informacje  nie  mogą  stanowić  „innego  dokumentu  niezbędnego  do  przeprowadzenia 

postępowania”,  o  którym  mowa  w  art.  26  ust.  3  Pzp.  Pojęcie  to  należy  odczytywać  przez 

pryzmat  art.  25  Pzp,  gdzie  mowa  jest  właśnie  o  „dokumentach  niezbędnych  do 

przeprowa

dzenia  postępowania”  oraz  przepisów  rozporządzenia  Ministra  Rozwoju  z  dnia 

26.07.2016  r.  w  sprawie  rodzajów  dokumentów,  jakich  może  żądać  zamawiający  od 

wykonawcy w postępowaniu o udzielenie zamówienia. Wskazać należy, że w przepisach tych 

nie  wymieniono  w 

ogóle  kosztorysu  ofertowego  a  jednocześnie  określony  tam  katalog  ma 

charakter  zamknięty.  Zdaniem  Odwołującego  zaprezentowane  stanowisko  Odwołującego 

znajduje  potwierdzenie  w  orzecznictwie  Krajowej  Izby  Odwoławczej  oraz  wynikach  kontroli 

Urzędu Zamówień Publicznych (wyrok KIO 1509/16). W konkluzji podkreślił, że Zamawiający 

nie  mógł  w  trybie  art.  26  ust.  3  Pzp  wezwać  wykonawcy  ZHU  A.J.  do 

„uzupełnienia/wyjaśnienia” oferty w zakresie czynników cenotwórczych, które zgodnie z SIWZ 

miały  zostać  podane  w  Kosztorysie  ofertowym.  Czynnością  tą  Zamawiający  dopuścił  się 

naruszenia przedmiotowego przepisu ustawy Pzp i miało to wpływ na  wynik postępowania, 

gdyż oferta bez kosztorysu o treści wymaganej Specyfikacją Istotnych Warunków Zamówienia 

w konsekwencji podlegała odrzuceniu. 

II. W uzasadnieniu zarzutu naruszenia art. 89 ust.1 pkt 2 ustawy Pzp - zaniechanie odrzucenia 

oferty  wykonawcy  ZHU  A.J., 

której treść pozostawała w sprzeczności  z treścią Specyfikacji 

Istotnych Warunków Zamówienia w zakresie w jakim nie określono w ofercie — Kosztorysie 

ofertowym  uproszczonym stanowiącym  treść  oferty  -  wymaganych w  pkt  22.4  ppkt  2  SIWZ 

czynników cenotwórczych wskazał, co następuje: 

C

zynniki  cenotwórcze,  które  miały  zostać  podane  w  Kosztorysie  ofertowym  uproszczonym 

zakwal

ifikowane zostały  przez  Zamawiającego  jako treść  oferty.  Ponadto  —  sam kosztorys 

ofertowy stanowił treść oferty, co wynika postanowień z SIWZ (pkt 11.1 w zw. z pkt 17.22) oraz 

3 Wzoru umowy. W konsekwencji treść  Kosztorysu ofertowego  uproszczonego składanego 

przez  wykonawców  musiała  bezwzględnie  odpowiadać  wymogom  co  do  treści  tego 

dokumentu  jakie  w  SIWZ  postawił  Zamawiający.  Jednym  z  wymogów  określonych  przez 

Zamawiającego  było  podanie  w  Kosztorysie  ofertowym  uproszczonym  czynników 

cenotwórczych - stawki roboczogodziny, kosztów pośrednich w 0/0, zysku w 0/0. Wymóg taki 

wynikał  z  pkt  22.  4  ppkt  2  SIWZ:  „Kosztorys  ofertowy  powinien  uwzględniać  wymagania 

określone  w  części  II  niniejszej  SIWZ  „Opis  przedmiotu  zamówienia”  oraz  wymagania 

dokumentacji projektowej 

stanowiącej załączniki do niniejszej siwz.  

2)  Wykonawca 

zobowiązany    jest  wskazać  w  kosztorysach  ofertowych    wysokość 

c

zynników cenotwórczych jakie przy obliczaniu wartości kosztorysu (stawka roboczogodziny, 

koszty pośrednie w %, zysk w %).  

Tymczasem ofe

rta złożona przez wykonawcę ZHU A.J. - Kosztorys ofertowy uproszczony - 

owych  czynników  cenotwórczych  nie  zawierała.  Elementy  te  zostały  dodane  do  oferty  - 

Kosztorysu  ofertowego  uproszczonego  -  przez  wy

konawcę  A.J.  dopiero  w  ramach 

„uzupełnienia” z dnia 11.10.2018 r. Czynność ta jednak nie mogła być skuteczna - z przyczyn 

podanych w uzasadnieniu do zarzutu I odwołania.  

Wskazał na orzecznictwo KIO (wyrok KIO 403/18) podnosząc, że: „Kosztorys ofertowy stanowi 

treść  oferty  i  zawiera  elementy  przedmiotowo  istotne  -  essentialia  negotii  -  to  jest  ceny 

jednostkowe  i  szczegółowy  opis  przedmiotu  zamówienia  z  określeniem  zaoferowanego 

asortymentu produktu. Interpretując przedłożony przez odwołującego formularz kosztorysu w 

świetle wymogów zakreślonych w SIWZ oraz kosztorysowego sposobu obliczenia ostatecznej 

wysokości wynagrodzenia wykonawcy, należy przypisać mu walor merytorycznej treści oferty. 

Brak zaoferowania wykonania ww. pozycji przesądza o niezgodności oferty z treścią SWZ i 

uniemożliwia  dokonanie rozliczeń  zgodnie  z  postanowieniami  załączonego  do  SIWZ  wzoru 

umowy

”. W konsekwencji Zamawiający powinien był odrzucić ofertę Wykonawcy ZHU A.J. z 

uwagi  na  niezgodności  treści  tej  oferty  z  treścią SIWZ.  Zaniechanie  odrzucenia  oferty  tego 

wykonawcy stanowiło naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp. 

III. W uzasadnieniu zarzutu naruszenia art. 89 ust.1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 3 ustawy Pzp - 

zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy J., 

która zawiera rażąco niską cenę w stosunku do 

przedmiotu  zamówienia,  co  znalazło  potwierdzenie  w  uzupełnionym  przez  wykonawcę  J. 

kosztorysie  ofertowym  ze  wskazaniem  stawki  roboczogodziny  w  wysokości  13,20  zł,  jak 

również  złożonych  przez  ten  podmiot  wyjaśnieniach  z  dnia  15.10.2018  r.,  stwierdził,  co 

następuje: 

1) Wykonawca J. 

przyjął do ustalenia ceny swojej oferty koszty pracy na poziomie niższym od 

minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę  ustalonego  na  podstawie  właściwych  przepisów. 

Zamawiający  błędnie  uznał,  że  wyjaśnienia  wykonawcy  J.  —  dotyczące  istotnej  części 

składowej ceny tj. kosztów   potwierdzają, że cena oferty wykonawcy została skalkulowana w 

sposób  prawidłowy,  z  uwzględnieniem  obowiązujących  przepisów  prawa  i  umożliwiający 

Zamawiającemu  rozliczenie  wynagrodzenia  wykonawcy  na  etapie  realizacji  zamówienia. 

S

zczególnie  w  przypadku  robót  budowlanych  niezwykle  istotnym  elementem  realizacji 

zamówienia jest czynnik ludzki, stąd w kalkulacji ceny oferty niezwykle ważną rolę odgrywa 

prawidłowe przyjęcie kosztów pracy, których wysokość nie może być niższa od minimalnego 

wynagrodzenia  za  pracę  albo  minimalnej  stawki  godzinowej,  ustalonych  na  podstawie 

przepisów ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2017 r. poz. 847 oraz z 

2018  r.  poz.  650).  W  przypadku  wykonawcy  J. 

złożone  przez  niego  wyjaśnienia  w  sprawie 

istotnej części składowej ceny nie potwierdziły, iż przyjął on do kalkulacji ceny oferty' koszty 

pracy odpowiadające minimalnemu wynagrodzeniu za pracę oraz, że jego oferta nie zawiera 

rażąco  niskiej  ceny  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia.  W  złożonych  wyjaśnieniach 

wykonawca  J. 

wskazał,  że  określona  w  wyniku  uzupełnienia  oferty  stawka  roboczogodziny 

13,20 zł jest wyższa od minimalnej stawki za godzinę pracy wynikającej z przepisów prawa, 

zgodnie z obliczeniem: 

2100 zł brutto/mies./ 168 r-g —12,50 zł brutto/r-g. Jednakże powyższe 

wyliczenie  dotyczy  jedynie  składników  netto  i  brutto  wynagrodzenia  pracownika,  natomiast 

pomija  pozapłacowe  koszty  pracy,  które  wykonawca  J.,  jako  pracodawca,  ma  obowiązek 

odpr

owadzić do wynagrodzenia brutto pracownika zatrudnionego na umowie o pracę, w tym 

składek na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń 

Pracowniczych. Wykonawca J. 

w dalszej części wyjaśnień wskazał co prawda na wysokość 

kosz

tów pracowniczych, która przy wynagrodzeniu 2100 zł brutto/mies. wynosi łącznie 2,55 

zł/r-b, jednak równocześnie stwierdził, że powyższe koszty zostały uwzględnione w kosztach 

pośrednich realizacji zamówienia. Powyższe jego zdaniem stanowi o nierzetelności wyjaśnień 

w sprawie kalkulacji ceny wykonawcy  J. 

i nieuwzględnieniu w cenie oferty kosztów pracy w 

minimalnej wysokości wynikającej z przepisów prawa. Określona przez wykonawcę J. stawka 

roboczogodziny w wysokości 13,20 zł jest bowiem niższa od minimalnych kosztów pracy dla 

jednej roboczogodziny, która wynosi 15,05 zł brutto / r-g (12,50 zł + 2,55 zł) i obejmuje stawkę 

godzinową wynagrodzenia brutto pracownika powiększoną o koszty związane ze składkami 

pracodawcy. 

Z uwagi na dyspozycję art. 90 ust. 1 pkt 1 Pzp oraz pkt. 22.4.7 SIWZ – zdaniem 

Odwołującego przyjąć należy, że podana przez wykonawcę J. stawka roboczogodziny 13,20 

zł  musiała  uwzględniać  już  wszystkie  pozapłacowe  koszty  pracy  związane  z  zatrudnieniem 

pracownika na umowę pracę przy realizacji zamówienia. 

2) Wykonawca J. 

w ramach wyjaśnień dążył do ukazania, że część kosztów pracy - koszty 

związane ze składkami pracodawcy - w wysokości 2,55 zł brutto/r-b — została uwzględniona 

w kosztach pośrednich realizacji zamówienia. Tymczasem owe „koszty pośrednie” dodawane 

przez wykonawcę J. do stawki roboczogodziny 13,20 zł - zgodnie z dyspozycją art. 90 ust. 1 

pkt  1  Pzp  oraz  pkt.  22.4.7  SIWZ  - 

powinny  być  już  w  wysokości  tej  stawki  uwzględnione. 

Powyższe  wynika  również  z  przepisów  Rozporządzenia  Ministra  Infrastruktury  w  sprawie 

określenia metod i podstaw sporządzania kosztorysu inwestorskiego, obliczania planowanych 

kosztów  prac  projektowych  oraz  planowanych  kosztów  robót  budowlanych  określonych  w 

programie funkcjonalno - 

użytkowym z dnia 18 maja 2004 r. (Dz. U. nr 130, poz. 1389) (dalej 

"Rozporządzenie").  Koszty  pracy  nie  stanowią  kosztów  pośrednich  w  rozumieniu 

Rozporządzenia - są to koszty bezpośrednie, które zgodnie z § 6 ust. 2 Rozporządzenia należy 

wziąć pod uwagę przy ustaleniu stawki roboczogodziny: 

2.  Godzinowe  stawki  robocizny  kosztorysowej  ustalone  na  '"Pod

stawie  analizy  własnej 

powinny 

obejmować wszystkie składniki zaliczane do wynagrodzenia oraz koszty pochodne 

naliczane, 

a  w  szczególności:  1)  płace  zasadnicze;  2)  premie  regulaminowe;  3)  płace  

dodatko

we  (dodatki  stażowe,  inne  dodatki  regulaminowe);  4)  płace  uzupełniające 

(wynagrodzenia 

za  urlopy  i  inne  płatne  zasiłki  chorobowe,  odprawy  emerytalne/,  nagrody 

jubileuszowe); 5) obligatoryjne  

obciążenia płac; 6) odpisy  na  zakładowy  fundusz  świadczeń 

socjalnych. Za wyrokiem KIO 596/16 wskaza

ł, że: „Koszty pracy to ogół wydatków, jakie ponosi 

przedsiębiorca w związku z pozyskaniem, utrzymaniem, przekwalifikowaniem i doskonaleniem 

pracowników. Wchodzą w to również koszty z tytułu obligatoryjnych składek na ubezpieczenia 

społeczne. Przyjmuje się, że koszty pracy składają się z dwóch części. Pierwszą z nich są 

koszty 

pozapłacowe, do których zaliczamy wszystkie składki oraz koszty pracy, jakie ponosi 

przedsiębiorca  poza  wynagrodzeniem  bezpośrednim.  Z  kolei  ta  druga  grupa  to  koszty 

płacowe, w których skład wchodzą wynagrodzenia osobowe, dodatki oraz nagrody i premie. 

Powyższe  znajduje  potwierdzenie  w  Rozporządzeniu  (...).    Dalej  wskazując  na  cyt.  wyrok 

podał,  że  twierdzenia  wykonawcy  J.  odnośnie  ujęcia  kosztów  pozapłacowych  w  kosztach 

pośrednich  są  bezpodstawne,  bowiem  definicja  kosztów    zawarta  w  §  1  ust.  2  pkt  4 

Rozporządzenia określa koszty pośrednie jako zupełnie inne koszty tj. składniki kalkulacyjne 

wartości kosztorysowej, uwzględniające nieujęte w kosztach bezpośrednich koszty zaliczane 

zgodnie z odrębnymi przepisami do kosztów uzyskania przychodów w szczególności  koszty 

ogólne budowy oraz koszty zarządu. Przykładem kosztów pośrednich mogą być m.in. koszty 

kredytu, najmu biura, usług telekomunikacyjnych — poczta, telefon - natomiast koszty pracy 

nie nal

eżą do kosztów pośrednich i powinny zostać uwzględnione jako koszty bezpośrednie w 

określonej  przez  wykonawcę  w  kosztorysie  ofertowym  stawce  roboczogodziny  -  co  wynika 

wprost  z  przepisów  Rozporządzenia.  Dalej  wskazał,  że:  „Niezależnie  od  przywołanych 

przep

isów  powszechnie  obowiązującego  prawa  -  zgodnie  z  podstawowymi  zasadami 

kosztorysowania koszty bezpośrednie i pośrednie stanowią dwie odrębne grupy kosztów, jak 

również niedopuszczalne jest zwiększanie kosztów bezpośrednich poprzez koszty pośrednie. 

Należy  wskazać,  że  przerzucanie  części  kosztów  pracy  do  kosztów  pośrednich  generuje 

koszty  niekontrolowane  w  ten  sposób  wykonawca,  prowadzący  jednoosobową  działalność 

gospodarczą  tworzy  sobie  kompletnie  niekontrolowany  budżet,  który  może  próbować 

przeznaczać na cele niezwiązane z pokryciem kosztów pracy w wysokości w wynikającej z 

przepisów  o  minimalnym  wynagrodzeniu  za  pracę  i  minimalnej  stawce  godzinowej.  W 

konsekwencji istnieje możliwość tworzenia szarej strefy. Należy wskazać, że po to są koszty 

bezpośrednie, żeby koszty pracy były określone w sposób wymierny”. Wykonawca powołał się 

na  wyrok  KIO  1489/18

,  w  którym  Izba  –  jego  zdaniem  w  zbliżonym  stanie  faktycznym  - 

wskazała:  „Skoro  bowiem  -  w  świetle  ust.  2  przytoczonego  przepisu  -  godzinowe  stawki 

robocizny 

powinny obejmować składniki zaliczane do wynagrodzenia, w tym w szczególności 

m.in. obligatoryjne obciążenia płac, to Przystępujący nie mógł następnie stwierdzić, że ujęte 

zostały one w kosztach pośrednich (wyjaśnienia, str. 3-4). Skoro, jak się wydaje, Wykonawca 

SK  opierał  się  na  przepisach  Rozporządzenia,  to  uszło  jego  uwadze,  że  koszty    określone 

zostały w § 1 ust 2 pkt 4 Rozporządzenia mianem składników kalkulacyjnych uwzględniających 

nieujęte  w  kosztach  bezpośrednich  koszty  zaliczane  zgodnie  z  odrębnymi      przepisami  do 

kosztów  uzyskania  przychodów  w  szczególności  koszty  budowy  oraz  koszty  zarządu. 

Powyższe  potwierdza  również  dowód  O1,  który  wprawdzie  nie  dotyczy  bezpośrednio 

Wykonawcy SK będącego osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, to jednak nie 

sposób twierdzić, że nie powstają u niego w związku z prowadzoną działalnością określone w 

treści  dowodu  koszty  pośrednie.  (…).  Zdaniem  Odwołującego,  złożone  przez  wykonawcę 

wyjaśnienia nie są wystarczające dla wykazania, że oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny w 

zakresie  istotnych  części  składowych  ceny  kosztów  pracy.  W  rezultacie  należy  uznać,  że 

wykonawca J. 

złożył wyjaśnienia niewystarczające dla uznania, że oferta nie zawiera rażąco 

niskiej ceny, co oznacza, że oferta wykonawcy podlega odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 

1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 3 Pzp. 

IV. W uzasadnieniu zarzutu naruszenia art. 89 ust.1 pkt 2 w zw. z art. 90 ust. 1 pkt 1 ustawy 

Pzp - 

zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy, która to oferta jest niezgodna z ustawą Prawo 

z

amówień publicznych ( art. 90 ust. 1 pkt 1 Pzp) z uwagi na zaoferowanie przez wykonawcę 

stawki roboczogodziny, której  wartość  jest  niższa od  minimalnego  wynagrodzenia za pracę 

stwierdził co następuje: 

1)  Z  a

rt.  90  ust.  1  pkt  1  Pzp  wynika  konieczność  uwzględnienia  przez  wykonawców 

ubiegających  o  zamówienie  kosztów  pracy.  których  wartość  przyjęta  do  ustalenia  ceny  nie 

może być niższa od minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego na podstawie przepisów 

o minimalnym wynagrodzeniu. 

Wskazał na wyroki KIO: 47/15, 60/15, 81/15 stwierdzając, że 

stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy P

zp elementem oferty mający wpływ na wysokość ceny są 

koszty 

pracy, który wartość przyjęta do ustalenia ceny nie może być niższa od minimalnego 

wynagrodzenia za pracę, ustalonego zgodnie z ustawą o minimalnym wynagrodzeniu za pracę 

wskazaną  w  art.  90  ustawy  Pzp.  Przepis  ten  wskazując  jako  jedną  z  przesłanek  oceny  i 

uznawania  tz

w.  domniemania  ceny  rażąco  niskiej  nie  uzależnia  tej  przesłanki  od  sposobu 

przygotowania  przez  zamawiającego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego. 

Niezależnie od sposobu dokonania opisu przedmiotu zamówienia, w tym wprowadzeniu bądź 

rezygnacji z wymogu art. 29 ust, 4 pkt 4 ustawy Pzp tj. zatrudnienia na podstawie umowy o 

pracę przez wykonawcę lub podwykonawcę osób wykonujących czynności w trakcie realizacji 

zamówienia, odniesienie kosztów pracy do ustawowej wysokości minimalnego wynagrodzenia 

za pracę odnosi się do wynagrodzeń osób wykonujących pracę przy realizacji zamówienia, 

zarówno na podstawie stosunku pracy, jak i na innych podstawach, w szczególności umów 

cywilnoprawnych tj. np. zlecenia lub umowy o dzieło. Jednak nawet gdyby uznać, że art. 90 

ust. 1 pkt 1 Pzp nie wiązał wykonawcy J. co do sposobu wyliczenia kosztów pracy dla celów 

sporządzenia  oferty,  to wskazać  należy,  że  identyczny  wymóg  wynikał  z  pkt.  22.4.7  SIWZ, 

gdzie Zamawiający wskazał, że: Wartość kosztów pracy (w kosztorysie ofertowym przyjęta do 

ustalenia  ceny  oferty)  nie 

może  być  niższa  od  minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę  albo 

minima

lnej  stawki  godzinowej,  ustalonych  na  podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  10 

października  2002  r.  o  minimalnym  wynagrodzeniu  za  pracę  (Dz.  U.  z  2017  r.  poz.  847). 

Wymóg  ten  był  powiązany  z  wymogiem  pkt.  13.1  SIWZ,  zgodnie  z  którym:  „Zamawiający 

(zgodnie z art. 29 ust. 3a w zw

iązku z art. 36 ust. 2 pkt8a lit. a-c ustawy) nakłada na wykonawcę 

lub podwy

konawcę wymóg zatrudnienia na podstawie umowy o pracę osób zatrudnionych na 

stanowiskach robotnika, biorących bezpośredni udział w realizacji zamówienia”. 

Tymczas

em z uzupełnionej części kosztorysu ofertowego wykonawcy J. - wbrew treści jego 

wyjaśnień z dnia 15.10.2018 r. - wynika, że przy kalkulacji ceny oferty uwzględnił on koszty 

pracy  na  poziomie  niższym  od  minimalnego  wynagrodzenia  wynikającego  z  właściwych 

pr

zepisów. Wykonawca J. przyjął stawkę roboczogodziny na poziomie 13,20 zł, podczas gdy 

z  przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za prace wynika, że powinien był przyjąć stawkę 

roboczogodziny na poziomie nie niższym niż 15,05 zł. Złożone przez wykonawcę wyjaśnienia 

stanowiły zaś niedopuszczalną próbę wykazania, że brakująca część kosztów pracy została 

uwzględniona  w  kosztach  pośrednich,  podczas  gdy  koszty  pracy  nie  mogą  być  uznane  za 

koszty pośrednie. Zatem z uwagi na przyjęcie przez wykonawcę J. w kosztorysie ofertowym 

stawki roboczogodziny na poziomie niższym od minimalnego wynagrodzenia za pracę należy 

uznać, że jego oferta jest sprzeczna z ustawą (art. 90 ust. 1 pkt 1 Pzp) oraz treścią SIWZ (pkt. 

22.4.7 SIWZ). Innymi słowy w wyniku przyjęcia stawki roboczogodziny w wysokości 13,20 zł 

—  która  powinna  obejmować  wszystkie  koszty  pracy  -  naruszono  obowiązujące  przepisy  o 

minimalnym  wynagrodzeniu  za  pracę.  W  konsekwencji  oferta  wykonawcy  J.  powinna  była 

zostać  odrzucona  przez  Zamawiającego,  a  jego  zaniechanie  w  wym.  zakresie  stanowi 

naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 1 i 2 Pzp. 

2) Ponadto 

– zgodnie z postanowieniami SIWZ dotyczącymi zasad sporządzania kosztorysu 

ofertowego  i  - 

w  szczególności  -  zasad  rozliczeń  zamawiającego  z  wykonawcą  na  etapie 

realizacji umowy: 

a) 

Zamawiający przewidział obowiązek przygotowania kosztorysu ofertowego, w którym każda 

pozycja zawiera ceny jednostkowe z narzutami: 



  Pkt. 22,4 siwz 

Kosztorys ofertowy powinien uwzględniać wymagania określone w części II niniejszej SIWZ 

„Opis  przedmiotu  zamówienia”  oraz  wymagają  dokumentacji  projektowej  stanowiącej 

załączniki do niniejszej SIWZ. 

1) Wykonawca określi ceny na wszystkie elementy zamówienia wymienione w „Przedmiarach 

robót", na podstawie których sporządzi kosztorysy ofertowe uproszczone, które stanowić będą 

załączniki do oferty, według następujących zasad: 

wszystkie pozycje muszą zawierać cenę jednostkową (bez VAT) z narzutami oraz wartość 

pozycji z narzutami (netto), 

cena jednostkowa (netto), każdej pozycji kosztorysu ofertowego musi obejmować wszystkie 

koszty 

realizacji poszczególnych prac zgodnie z dokumentacją techniczną  sztuką budowalną. 

b) Zamawiający określił również zasady rozliczenia wynagrodzenia na etapie realizacji umowy 

w oparciu o kosztorys ofertowy 

— z uwzględnieniem czynników cenotwórczych z kosztorysu 

ofertowego, w tym stawki roboczogodziny: 

Między innymi: §1 ust. 2 wzoru umowy:  

„Zakres  i  warunki  realizacji  przedmiotu  umowy  zostały  określone  w  niżej  wymienionych, 

ułożonych według hierarchii ważności dokumentach umownych: 

a.  Umowa,  b.  Specyfikacja  Istotn

ych  Warunków  Zamówienia,  c.  Specyfikacja  techniczna 

wykonania  i  odbioru  robót  budowlanych  -  SWiOR,  d.  Projekt  wykonawczy,  e.    Kosztorys 

ofertowy uproszczony 

wraz z kosztorysem szczegółowym”. 



§ 3 ust. 2 i 3 wzoru umowy:  

„2.  Wysokość  wynagrodzenia,  określona  w  ust.  1,  wynika  z  kosztorysu  ofertowego, 

sporządzonego  w  oparciu  o  następujące  czynnik/  cenotwórcze:  stawka  roboczogodziny 

R=Rzł/r-g; koszty pośrednie(R+S)+, zysk (R+S+Kp)=%. 

3. Ostateczne wynagrodzenie Wykonawcy zostanie ustalone kosztorysem powykonawczym, 

sporządzonym w oparciu o faktycznie wykonany zakres robót i czynniki cenotwórcze określone 

w ust. 2.

” 

Uwzględniając wymagania SIWZ — wykonawca J. sporządził kosztorys ofertowy niezgodnie 

z  wymaganiami  i  w  sposób  uniemożliwiający  rozliczenie  powykonawcze.  W  rezultacie  - 

wykonawca  J. 

na  etapie  realizacji  umowy  nie  rozliczy  robocizny  nie  naruszając  ustawy  o 

minimalnym  wynagrodzeniu,  a  Zamawiający  będzie  płacił  wykonawcy  wynagrodzenie 

niezgodnie  z  ustawą  o  minimalnym  wynagrodzeniu.  Powyższe  również  oznacza,  że  oferta 

podlega odrzuceniu na podstawie art. 89 ust 1 pkt 1 i 2 Pzp. 

V. W uzasadnieniu zarzutu zaniechania odrzucenia oferty wykonawcy J., 

która zawiera błąd w 

obliczeniu ceny polegający na zaoferowaniu stawki roboczogodziny, której wartość jest niższa 

od  minimalnego  wynagrodzenia  za  prace  ustalonego  na  podstawie  właściwych  przepisów 

wskazał: 

Przez błąd w obliczeniu ceny należy rozumieć przypadek, gdy cena oferty obliczona została w 

oparciu  o  nieprawidłowo  ustalony  przez  wykonawcę  zakres  wymagań,  określony  w 

postępowaniu,  w  szczególności,  gdy  nie  uwzględnia  wszystkich  elementów  cenotwórczych 

koniecznych do prawidłowego wykonania zamówienia. Zamawiający ustanowił  w pkt. SIWZ 

obowiązek  zatrudnienia  pracowników  wykonujących  czynności  w  ramach  zamówienia  na 

podstawie  umowy  o  pracę  oraz  obowiązek  uwzględnienia  przy  zatrudnieniu  przepisów  o 

minimalnym wynagrodzeniu. 

Wynikało z powyższego, że przy kalkulowaniu ceny oferty każdy 

z  wykonawców  składających  ofertę  w  przedmiotowym  postępowaniu  zobowiązany  był  do 

wzięcia  pod  uwagę  zakresu  wymagań  i  czynników  cenotwórczych  wynikających  z 

przywołanego  postanowienia  SIWZ.  Tymczasem  —  jak  wynika  z  uzupełnionej  części 

kosztorysu  ofertowego  wykonawcy  J.   

nie  uwzględnił  on  w  cenie  oferty  wymagań 

Zamawiającego, bowiem przyjął do kalkulacji ceny oferty stawkę roboczogodziny na poziomie 

13,20 zł, podczas gdy należało uwzględnić w tej stawce koszty pracy w wysokości nie niższej 

niż  15,05  zł.  Ponownie  wskazał  na  wyrok  KIO  1489/18,  w  którym    Izba  stwierdziła,  że 

przeniesienie cz

ęści kosztów pracy do kosztów pośrednich — stanowi błąd w obliczeniu ceny 

stanowiący  podstawę  odrzucenia  oferty  (ponadto  stwierdzono  również,  że  stanowi  to 

niezgodność oferty z ustawą). W konsekwencji podał, że Zamawiający powinien był odrzucić 

ofertę wykonawcy J. z uwagi na błąd w obliczeniu ceny oferty. Zaniechanie Zamawiającego w 

tym zakresie stanowi naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp. 

VI. W uzasadnieniu zarzutu naruszenia art. 7 ust. 1 Pzp  

stwierdził, że w stanie faktycznym 

sprawy 

Zamawiający  w  skrajnie  nierówny  sposób  potraktował  odwołującego  się  oraz 

wykonawcę wybranego. Wykonawca wybrany został potraktowany  w sposób preferencyjny, 

Zamawi

ający  bezpodstawnie  uzupełniał  treść  oferty  a  następnie  —  zignorował  fakt,  że 

wykonawcza nie uwzględnił kosztów pracy, próbując bezpodstawnie przerzucić je do elementu 

„koszty  pośrednie”  —  który  w  ogóle  nie  jest  związany  z  kosztami  pracy  a  ponadto  —  jest 

n

ieweryfikowalny przez Zamawiającego. Próba powiększania „kosztów pośrednich”  prowadzi 

w  konsekwencji  do  powiększania  „szarej  strefy”  i  możliwości  przerzucania  tego,  co  jest 

przeznaczone na wynagrodzenia pracownicze - 

na zupełnie inne cele (np. takie jak pojazdy 

kierownictwa wykonawcy, czy koszty kredytu, najmu biura, usług telekomunikacyjnych poczta, 

telefon). 

Zamawiający nie powinien ignorować takich nieprawidłowości. 

Do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Zamawiającego  przystąpił  wykonawca: 

A.J.  prowad

zący  działalność  gospodarczą  pod nazwą:  Zakład  Handlowo  Usługowy  A.J.,    z 

Międzyrzecza - wnosząc o oddalenie odwołania.  

Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie (pismo z dnia 14 listopada 2018 r. wniósł: (1) 

o 

odrzucenie odwołania, wobec jego wniesienia przez podmiot nieuprawniony w rozumieniu 

art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp,    (2) 

w  przypadku,  uznania  przez  Izbę,  że  odwołanie  podlega 

rozpoznaniu, wn

iósł o oddalenie odwołania w całości. W uzasadnieniu stanowiska wskazał, co 

następuje: 

I. 

Zdaniem  Zamawiającego:  „W  rzeczywistości  brak  jest  możliwości  uzyskania 

przedmiotowego  zamówienia  przez  Odwołującego,  ponieważ  cena  jego  oferty  znacznie 

przekracza  środki  finansowe,  jakie  Zamawiający  przeznaczył  na  realizację  zamówienia  i 

Zamawiający nie ma możliwości zwiększenia kwoty przeznaczonej na realizację zamówienia do 

ceny oferty Odwołującego. Odwołujący ma świadomość tego stanu rzeczy, ponieważ zarówno 

był obecny podczas otwarcia ofert, gdzie Zamawiający podał kwotę przeznaczoną na realizację 

zamówienia, jak i mógł zapoznać się z informacją zamieszczoną zgodnie z art. 86 ust. 5 ustawy 

Pzp, na stronie internetowej Zamawiającego. Tym samym, brak jest podstaw do uznania, że 

spełnione zostały przesłanki art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, tj. zaistnienia sytuacji poniesienia lub 

możliwości poniesienia przez Odwołującego szkody w wyniku ewentualnego naruszenia przez 

Zamawiającego  przepisów  ustawy.  W  hipotetycznej  sytuacji  uwzględnienia  odwołania  przez 

Krajową Izbę Odwoławczą nastąpi konieczność unieważnienia postępowania na podstawie art. 

93 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp. Nie jest zatem prawdopodobne, aby Odwołujący doznał uszczerbku 

w wyniku czynności podjętych przez Zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia. 

Odwołujący nie uzyska on przedmiotowego zamówienia ze względu na zbyt wysoką cenę oferty, 

przekraczającą  możliwości  finansowe  Zamawiającego.  Wobec  powyższego,  jako  że 

Odwołujący  nie  poniósł  i  nie  poniesie  szkody  w  wyniku  rozstrzygnięcia  postępowania 

dokonanego  przez  Zamawiającego,  Odwołujący  nie  spełnia  materialnoprawnych  przesłanek 

uznania go za uprawnionego do wniesienia odwołania z art. 179 ust. 1 ustawy Pzp gdyż nie ma 

interesu prawnego we wniesieniu odwołania”. 

II.  Z

daniem  Zamawiającego,  zarzuty  Odwołującego  są  bezzasadne  i  odwołanie 

powinno  zostać  oddalone  w  całości.  Istota  wskazanych  przez  Odwołującego  zarzutów 

wskazuje, iż w zakresie kwestionowanych czynności Zamawiającego nastąpić miało rzekome 

naruszenie  ustawy. 

Zamawiający  na  realizację  przedmiotowego  zamówienia  przeznaczył 

kwotę 1 600 000,00 zł brutto. W postępowaniu wpłynęły dwie oferty: Oferta nr 1, złożona przez 

Zakład Handlowo — Usługowy A.J., za cenę brutto 1 984 371,67 zł oraz Oferta nr 2, złożona 

przez Konsorcjum Firm: RPM Spółka Akcyjna, (Lider Konsorcjum) oraz RPM Hydrotechnika 

Sp. z o.o., (Partner Konsorcjum),  

za cenę brutto 2 439 957,53 zł. Zamawiającemu, ze względu 

na  konieczność  realizacji  przedmiotowego  zadania  i  pilność  jego  wykonania,  udało  się 

zwiększyć  kwotę,  jaką  zamierzał  przeznaczyć  na  realizację  zamówienia  do  ceny  oferty 

najwyżej ocenionej, czyli Oferty nr 1. Zamawiający dalej procedował postępowanie. W dniu 

26.10.2018 r. Zamawiający dokonał wyboru najkorzystniejszej oferty, o czym powiadomił obu 

Wykonawców. Odnosząc się do zarzutów: 

1.  Naruszenia  art.  26  ust.  3  Pzp   

wskazał, że: Przystępujący złożył  wraz z ofertą kosztorys 

ofertowy  uproszczony.  K

osztorys  zawierał  wycenę  wszystkich  pozycji  przedmiarowych, 

wskazując cenę jednostkową z narzutami oraz wartość wszystkich pozycji z narzutami. Jednak 

brakowało złożenia przez Przystępującego informacji o wysokości zastosowanych narzutów. 

Zamawiający,  dokładając  należytej  staranności  oraz  w  trosce  o  równe  traktowanie 

Wykonawców,  przed  podjęciem  jakiejkolwiek  decyzji  co  do  dalszego  procedowania 

postępowania,  przeanalizował  orzecznictwo  KIO  dotyczące  właściwego  postępowania 

Zamawiającego w przypadku braku wskazania wysokości czynników cenotwórczych, pomimo 

przedłożenia  kompletnego  i  prawidłowego  kosztorysu.  Z  analizy  orzecznictwa  wynika,  że 

„zestawienie RMS i narzutu do kosztów nie jest treścią oferty, ponieważ to w poszczególnych 

pozycjach  kosztorysu  ofertowego  uproszczonego  zna

jdują  się  stawki  roboczo  godziny, 

sprzętu, materiałów czy też narzutów do tychże kosztów w postaci stawek kosztów pośrednich 

i zys

ku liczonych do R, M i S. W związku z tym zestawienie stawek RMS i narzutu do tych 

kosztów  wynikają  z  poszczególnych  pozycji  kosztorysu  ofertowego  (są  wliczone  do 

poszczególnych pozycji kosztorysu ofertowego) i nie stanowią treści oferty. Tym samym ich 

brak, pomimo wymogu SIW

Z zobowiązuje zamawiającego do wezwania do ich uzupełnienia 

jako  braku

jącego  dokumentu w  trybie art.  26  ust.  3 w  związku z  art.  25 ust.  1 ustawy  jako 

dokumentu  potwierdzającego zgodność treści  oferty  z  treścią SIWZ."  (KIO  606/14  z  dnia g 

kwietnia 2014 r.). Takie samo stanowisko prezento

wane jest także w innych wyrokach KIO, 

gdzie  czytamy  m.in.:  „Po  trzecie,  Izba  uznaje,  że  fakt  formalnego  nie  wyszczególnienia  w 

kosztorysie ofertowym w formie uproszczonej składników cenotwórczych stanowi niezgodność 

tylko co do formy, a nie co do treści oferty z SIWZ.” (KIO/UZP 1155/09), a także: „Przy czym 

istotne jest w tym zakresie, że generalnie Izba stoi no stanowisku, że składniki cenotwórcze 

de  facto  są  zawarte  w  poszczególnych  cenach  jednostkowych  —  bo  taka  jest  istota 

wynagrodzenia  kosztorysowego 

sporządzonego  metodą  uproszczoną  (są  one  w  nich 

zagregowane).  "  (KIO  540/16). 

Reasumując  Zamawiający  stwierdził,  że  brak  informacji  o 

wysokości czynników cenotwórczych zastosowanych do wyliczenia ceny oferty, w przypadku 

wymogu przedłożenia kosztorysu uproszczonego, nie stanowi niezgodności oferty z SIWZ co 

do treści, a jedynie co do formy. Wszystkie czynniki cenotwórcze musiały bowiem być przez 

Przystępującego przyjęte w konkretnej wysokości w celu sporządzenia kosztorysu ofertowego 

uproszczonego  i  ust

alenia  ceny  oferty,  i  sam  fakt  nie  wskazania  ich  wysokości  w  treści 

kosztorysu  ofertowego  uproszczonego  nie  przesądza  o  rozbieżności  oferty  z  treścią  SIWZ, 

ponieważ uzupełnienie tej informacji przez Przystępującego nie ma wpływu na treść oferty i 

nie  prowa

dzi  do  żadnej  jej  zmiany.  Czynniki  cenotwórcze  (stawka  roboczogodziny,  koszty 

pośrednie  w  0/0,  zysk  w  0/0)  są  zawarte  w  kosztorysie,  wliczone  w  każdą  z  pozycji 

kosztorysowych,  ponieważ  bez  ich zastosowania niemożliwe byłoby  wyliczenie ceny  oferty. 

Dlatego 

uzupełnienie  informacji  o  wysokości  czynników  cenotwórczych  w  późniejszym 

momencie postępowania niż wskazanie wraz ze złożeniem oferty, nie spowoduje ani zmiany 

ceny  oferty,  ani  innych  istotnych  zmian.  Zamawiający,  upewniając  się  tym  samym  co  do 

prawidłowości swoich działań, wezwał Przystępującego na mocy art. 26 ust. 3 ustawy PZP do 

uzupełnienia brakującej informacji w zakresie wysokości czynników cenotwórczych przyjętych 

do wyliczenia ceny ofertowej. Odwołujący w treści odwołania podnosi, że z treści postanowień 

SIWZ  (pkt  11.1.  w  zw.  z  pkt  17.22  §  Wzoru  umowy)  jednoznacznie  wynika  że  czynniki 

cenotwórcze  stanowiły  treść  oferty.  Nie  sposób  jednak  w  zapisie  SIWZ  doszukać  się 

potwierdzenia twierdzeń Odwołującego. Odwołujący podnosi także, że informacja o wysokości 

czynników cenotwórczych ma znaczenie dla oceny ofert w kryteriach oceny ofert. Nie rozwija 

jednak swojej myśli i nie wyjaśnia w jaki sposób brak informacji o wysokości zastosowanych 

czynników cenotwórczych wpływa jego zdaniem na cenowe kryterium oceny ofert. W kryterium 

oceny ofert Zamawiający brał pod uwagę cenę ofertową, wynikającą z kosztorysu ofertowego. 

Zgodnie  z  zapisami  punktu  23  SIWZ,  kryterium  oceny  ofert  zostało  w  przedmiotowym 

postępowaniu  ustalone  jako  60%  cena  oraz  40%  okres  gwarancji.  W  cenowym  kryterium 

oceny  ofert  Zamawiający  do  wyliczenia  punktacji  stosował  wzór  arytmetyczny,  w  którym 

jedynymi zmiennymi była cena oferty badanej oraz cena oferty najtańszej. Nie sposób w tym 

prostym  równaniu  doszukać  się  wpływu  podania,  bądź  nie  podania  informacji  o  wysokości 

czynników  cenotwórczych,  na  wynik  równania.  Również  za  chybione  należy  uznać 

przywołanie przez Odwołującego wyroków KIO, nie mających odniesienia do przedmiotowej 

sprawy,  gdyż  wszystkie  one  dotyczyły  niezłożenia  w  ogóle  kosztorysów  ofertowych  wraz  z 

ofertą wykonawcy, co w oczywisty sposób wypacza rozważania dotyczące dopuszczalności 

stosowania  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp.  Zarzuty  Odwołującego  w  tej  kwestii  są  daleko  idącą 

nadinterpretacją i nie sposób uznać ich za odnoszące się do prowadzonego postępowania i 

za zasadne.   

2.  Naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp 

stwierdził,  że:  W  świetle  rozważań  i  przywołanych 

powyżej  wyroków  dotyczących  zarzutu  nr  1  (naruszenia  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp), 

orzecznictwo  KIO  jednoznacznie  wskazuje,  że  informacja  o  wysokości  czynników 

cenotwórczych  nie  stanowi  treści  oferty,  tym  samym  w  przedmiotowej  spornej  sprawie  nie 

może być mowy o niezgodności treści oferty z treścią SIWZ. Potwierdza to wyrok KIO/UZP 

1155/09 z dnia 14 września 2009 r.: Izba uznaje, że fakt formalnego nie wyszczególnienia w 

kosztorysie ofertowym w formie uproszczonej składników cenotwórczych stanowi niezgodność 

tylko  co  do  formy,  a  nie  co  do  treści  oferty  z  SIWZ.    Odwołujący  w  omówieniu  niniejszego 

zarzutu  twierdzi,  że  „czynniki  cenotwórcze,  które  miały  zostać  podane  w  Kosztorysie 

ofertowym  uproszczonym  zakwalifikowane  zostały  przez  Zamawiającego  jako  treść  oferty”. 

Nadal  jednak  nie  wskazuje  skąd  powziął  takie  wnioski-  Formułując  uzasadnienie  zarzutu 

odwołuje się jedynie do treści wyroku KIO 403/18 z dnia 15 marca 2018 r., który znów dotyczy 

zupełnie innego przypadku, a mianowicie braku zaoferowania wykonania pozycji przedmiaru, 

czyli  braku  wyceny  pozycji  kosztorysowej  przy  wynagrodzeniu  kosztorysowym.  Z  uwagi  na 

powyższe, w ocenie Zmawiającego do naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy PZP nie doszło, 

ponieważ  wskazanie  wysokości  czynników  cenotwórczych  nie  stanowi  niezgodności  treści 

oferty, a tym samym w zaistniałej sytuacji brak jest podstaw do rozpatrywania zgodności treści 

oferty z treścią SIWZ. Zarzut Odwołującego należy uznać za bezpodstawny. 

3.  N

aruszenia art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 3 Pzp podał, że Odwołujący dokonuje 

manipulacji faktów. Ze sformułowanego przez Odwołującego zarzutu wynika bowiem, jakoby 

Przystępujący  uzupełniał  kosztorys  ofertowy  i  taką  wymowę  ma  treść  zarzutu.  Kosztorys 

ofertowy Przystępujący złożył wraz z ofertą i nie był wzywany przez Zamawiającego do jego 

uzupełniania. Przystępujący, jak Zamawiający wskazał w wyjaśnieniach dotyczących zarzutu 

1, zo

stał wezwany na mocy art. 26 ust 3 ustawy PZP do uzupełnienia informacji dotyczącej 

wysokości  czynników  cenotwórczych  zastosowanych  do  wyliczenia  ceny  ofertowej. 

Przystępujący  w  odpowiedzi  na  wezwanie  oświadczył,  że  do  wyliczenia  ceny  oferty  przyjął 

następujące  czynniki  cenotwórcze:  stawka  roboczogodziny  w  wysokości  13,20  zł,  koszty 

pośrednie  w  wysokości  55,4%  od  R  oraz  55,4%  od  S  i  zysk  w  wysokości  12%.  Wobec 

wskazanej przez Przystępującego stawki roboczogodziny w wysokości 13,20 zł, Zamawiający 

skierował do Przystępującego wezwanie do złożenia wyjaśnień w  zakresie zastosowanej w 

kosztorysie  stawki  roboczogodziny,  szczególnie  w  odniesieniu  do  sformułowanego  przez 

Zamawiającego  wymogu  określonego  w  punkcie  22.4.7  SIWZ:  „Wartość  kosztów  pracy  (w 

kosztorysie o

fertowym przyjęta do ustalenia ceny oferty) nie może być niższa od minimalnego 

wynagrodzenia  za  pracę  albo  minimalnej  stawki  godzinowej,  ustalonych  na  podstawie 

przepisów  ustawy  o  minimalnym  wynagrodzeniu  za  pracę  (Dz.  U.  z  2017  r.  poz.  847)." W 

odpowiedzi 

na wezwanie Przystępujący wyjaśnił, że przyjmując minimalne wynagrodzenie za 

pracę w wysokości 2 100,00 zł i średniomiesięczną ilość godzin pracy (168 godz.) otrzymujemy 

w odniesieniu do pracowników zatrudnionych na umowę o pracę w wymiarze pełnego etatu 

stawkę roboczogodziny 12,50 zł brutto/h. Tym samym stawka roboczogodziny przyjęta przez 

Przystępującego do wyliczenia ceny oferty jest wyższa niż minimalna stawka roboczogodziny 

wynikająca  z  przepisów  ustawy  o  minimalnym  wynagrodzeniu  za  pracę.  Z  treści  wyjaśnień 

wynika także, że koszty zatrudnienia pracownika, które ponosi pracodawca, w wysokości 2,55 

zł/r-g, zostały ujęte w kosztach pośrednich od R. Na potwierdzenie, że pracownicy zatrudnieni 

na  umowę  o  pracę  otrzymują  wynagrodzenie  zgodnie  z  zapisami  ustawy  o  minimalnym 

wynagrodzeniu  za  pracę,  Przystępujący  do  wyjaśnień  załączył  kopię  listy  płac  za  miesiąc 

wrzesień  2018  r.  Wyjaśnienia  te  nie  wzbudziły  żadnych  wątpliwości  Zamawiającego  i 

Zamawiający  nie  miał  żadnych  podstaw,  aby  nie  zaakceptować  prawidłowości  wyjaśnień 

Przystępującego, ponieważ: 

P

o pierwsze, Przystępujący załączył do wyjaśnień dowód, z którego jednoznacznie wynika, że 

zapewnia  pracownikom  wynagrodzenie  zgodne  z  zapisami  ustawy  o  minimalnym 

wynagrodzeniu za pracę;   Po drugie, Zamawiający w żaden sposób nie określił w SIWZ, jakie 

koszty pracy mają być skalkulowane w stawce roboczogodziny, ani jakie koszty mogą, bądź 

nie mogą, znaleźć się w kosztach pośrednich od R. Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem, 

Wykonawca nie może ponosić negatywnych konsekwencji nieprecyzyjnych zapisów SIWZ, a 

więc skoro Zamawiający pozostawił wykonawcom w tej kwestii dowolność, w treści SIWZ nie 

zabronił wykonawcom kalkulować kosztów pracy ponoszonych przez pracodawcę jako koszty 

pośrednie  i  nie  zawarł  wymogu,  aby  kosztorysowa  stawka  roboczogodziny  przyjęta  do 

wyliczenia ceny oferty zawierała wszystkie koszty pracy, to Zamawiający nie może wyciągać 

konsekwencji  wobec wykonawcy,  który  z  tej  dowolności  skorzystał,  szczególnie że złożone 

przez Przystępującego wyjaśnienia i dowody były dla Zamawiającego wystarczające. Wskazał 

ponadto, że zarówno zapisy art. 90 ust. 1 pkt 1, jak i zapisy punktu 22.4.7 SIWZ odnoszą się 

do  kosztów  pracy,  których  wartość  przyjęta  do  ustalenia  ceny  oferty  (a  nie  stawki 

roboczogodziny!)  nie  może  być  niższa  od  minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę  albo 

minimalnej  stawki  godzinowej,  ustalonych  na  podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  10 

października  2002  r.  o  minimalnym  wynagrodzeniu  za  pracę  (Dz.U.  z  2017  r,  poz.  847). 

Wskazał  również,  że  wytyczne  Rozporządzenia  dotyczą  sporządzania  kosztorysów 

inwestorskich i szacowania z

amówienia przez Zamawiającego. Z treści Rozporządzenia nie 

wynika  w  żaden  sposób,  aby  wykonawcy  składający  oferty  byli  zobligowani  do  stosowania 

zawartych  tam  wytycznych  przy  sporządzaniu  kosztorysów  ofertowych.  Rzecz  jasna,  jeśli 

Zamawiający  zawarłby  taki  wymóg  w  treści  SIWZ,  to  wykonawcy  powinni  sporządzić 

kosztorysy  ofertowe  zgodnie  z  wytycznymi  Rozporządzenia.  Jednak  w  przedmiotowym 

postępowaniu takiego wymogu nie było, Wykonawcy mieli dowolność w tym zakresie. Także, 

jeśli wykonawca sam zdecydowałby, że przy sporządzaniu kosztorysu ofertowego skorzysta z 

wytycznych  zawartych  w  Rozporządzeniu,  to  miałby  do  tego  pełne  prawo,  i  jak  wskazuje 

orzecznictwo, w takiej sytuacji byłby ze stosowania tego Rozporządzenia rozliczany. Jednak i 

taka  sytuacja  nie  miała  miejsca  w  przedmiotowym  postępowaniu.  Przystępujący  dokonał 

kalkulacji kosztów pracy we własnym zakresie, nie bazując na zapisach Rozporządzenia. l, co 

należy  podkreślić,  miał  do  tego  prawo,  ponieważ  żaden  z  zapisów  SIWZ  nie  narzucał 

wykonawcom  sposobu  kalkulacji  ceny,  podkreślając  jedynie,  że  cena  ofertowa  musi 

uwzględniać  wszystkie  wymagania  SIWZ  oraz  obejmować  wszelkie  koszty,  jakie  poniesie 

wykonawca z tytułu należytej oraz zgodnej z obowiązującymi przepisami realizacji przedmiotu 

zamówienia.  Tym  samym  brak  było  jakichkolwiek  podstaw,  aby  uznać,  że  oferta 

Przystępującego zawiera rażąco niską cenę i powinna zostać odrzucona na podstawie art. 89 

ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 1 pkt 1 

ustawy Pzp. Szczególnego podkreślenia wymaga także 

fakt, że trudno rozpatrywać podejrzenie rażąco niskiej ceny oferty w sytuacji, gdy cena oferty 

Przystępującego była wyższa od oszacowanej przez Zamawiającego z należytą starannością 

wartością  zamówienia  powiększoną  o  podatek  VAT  o  ponad  26%.  Błędną  interpretację 

przepisów przez Odwołującego potwierdza orzecznictwo KIO, gdzie wyraźnie wskazuje się, 

że:  „Kwestię  kosztorysowania  no  gruncie  zamówień  publicznych  reguluje  rozporządzenie 

Ministra  Infrastruktury  z 

dnia  18  maja  2004  r.  w  sprawie  określenia  metod  i  podstaw 

sporządzania kosztorysu inwestorskiego, obliczania planowanych kosztów prac projektowych 

oraz planowanych robót budowlanych określonych w programie funkcjonalno — użytkowym 

(Dz.U.  nr  130  poz.  1389). 

Jednakże  zgodnie  z    §1  ust.  1 rozporządzenie  określa metody  i 

podstawy  sporządzania  kosztorysu  inwestorskiego  stanowiącego  podstawę  określenia 

wartości zamówienia na roboty budowlane oraz metody i podstawy obliczania planowanych 

kosztów  prac  projektowych  i  planowanych  kosztów  robót  budowlanych  stanowiących 

podstawę  określenia  wartości  zamówienia,  którego  przedmiotem  jest  zaprojektowanie  i 

wykonanie  robót  budowlanych,  a  więc  określa  metody  obliczenia  wartości  szacunkowej 

zamówienia publicznego, którego to dokonuje Zamawiający zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy. 

Roz

porządzenie  zatem  nie  odnosi  się  do  sposobów  obliczenia  ceny  przez  wykonawców. 

Przeciwnie  w  art.  36  ust.  1  pkt  12  ustawy  Zamawiający  został  zobligowany  do  wskazania 

wykonawcom  sposobu  obliczenia  ceny  (...)"  (KIO/UZP  866/08  z  dnia  02.09.2008  r.  oraz 

KIO/UZP 1155/09 z dnia 14.09.2009 r). 

Omawiając ten zarzut Odwołujący także przywołuje 

wyroki KIO, jednak analogicznie jak przy wyżej omówiony zarzutach, wyroki te nie dotyczyły 

sytuacji zbliżonych do przedmiotowej sprawy, ponieważ w przywołanych wyrokach wykonawcy 

sami  oświadczali,  że  przy  kalkulacji  ceny  oferty  bazowali  na  zapisach  Rozporządzenia. 

Znamienny w tych rozważaniach jest fakt, że Odwołujący doskonale wiedział, że powołuje się 

na  wyroki  w  sprawac

h  odmiennych  niż  przedmiotowa  i  próbuje  wprowadzić  Izbę  w  błąd 

wskazując, że wyrok KIO 1489/18 z dnia 14.08.2018 r. zapadł w zbliżonym stanie faktycznym. 

W  postępowaniu  odwoławczym  KIO  1489/18  Odwołujący  był  również  Odwołującym  i 

doskonale  zdaje    sobie  spr

awę,  że  w  tamtym  postępowaniu  przedmiotem  orzeczenia  była 

prawidłowość zastosowanej stawki roboczogodziny w ofercie, gdzie kontr oferent powoływał 

się na metodologię obliczenia stawki roboczogodziny zgodną z Rozporządzeniem. Tak więc 

stan faktyczny tamtego 

postępowania był zupełnie odmienny, a nie jak twierdzi Odwołujący — 

zbliżony. 

4. Naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 1 P

zp stwierdził, że Odwołujący w odniesieniu do tego zarzutu 

powiela  w  części  argumentację  przedstawioną  w  odniesieniu  do  zarzutu  3,  czyli  rzekome 

zaoferowanie  przez  Przystępującego  stawki  roboczogodziny,  której  wartość  jest  niższa  od 

minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę  ustalonego  na  podstawie  właściwych  przepisów. 

Odwołujący  ponownie  odnosi  się  do  zapisów  punktu  22.4.7  SIWZ  dopatrując  się  w  nich 

wytycznych  do  ustalenia  przez  wykonawców  stawki  roboczogodziny,  gdzie  jak  wykazał 

Zamawiający w punkcie powyżej, zapisy punktu 22.4.7 SIWZ odnoszą się do kosztów pracy, 

których  wartość  przyjęta  do  ustalenia  ceny  oferty  nie  może  być  niższa  od  minimalnego 

wy

nagrodzenia  za  pracę  albo  minimalnej  stawki  godzinowej,  ustalonych  na  podstawie 

przepisów ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę i w 

żaden sposób nie stanowią zobligowania wykonawców do skalkulowania wszystkich kosztów 

pr

acy wyłącznie w przyjętej stawce roboczogodziny. Tym samym Przystępujący miał prawo 

skalkulować stawkę roboczogodziny i koszty pracy w wybrany przez siebie sposób. Złożone 

przez Przystępującego wyjaśnienia i dowody potwierdziły, że skalkulowane w ofercie koszty 

pracy zostały skalkulowane prawidłowo, a tym samym oferta Przystępującego jest zgodna z 

ustawą  i  nie  podlega  odrzuceniu.  Nieprawdą  jest  także  twierdzenie  Odwołującego,  że 

Przystępujący  sporządził  kosztorys  ofertowy  niezgodnie  z  wymaganiami  SIWZ  i  w  sposób 

uniemożliwiający  rozliczenie  powykonawcze.  Kosztorys  ofertowy  Przystępującego  został 

sporządzony  zgodnie  z  wymogami  SIWZ,  Natomiast  rozliczenie  powykonawcze,  zgodnie  z 

zapisami  Wzoru  umowy  będzie  odbywało  się  na  podstawie  kosztorysu  powykonawczego, 

s

porządzonego  w  oparciu  o  faktycznie  wykonany  zakres  robót  i  w  oparciu  o  czynniki 

cenotwórcze. Czynniki cenotwórcze, w oparciu o które wykonawca wycenił swoją ofertę, nawet 

jeśli nie byłyby wskazane w kosztorysie ofertowym uproszczonym, byłyby łatwe do ustalenia 

na  podstawie  kosztorysu  szczegółowego,  który  zgodnie  z  zapisami  Wzoru  umowy,  będzie 

stanowił  załącznik  do  umowy  zawartej  w  sprawie przedmiotowego postępowania.  Tak  więc 

rozliczenie powykonawcze nie sprawiłoby żadnych trudności, nawet gdyby Zamawiający nie 

pozyskałby  informacji  o  wysokości  czynników  cenotwórczych  na  etapie  przeprowadzania 

postępowania  przetargowego.  Odwołujący  wyprowadził  także  daleko  idącą  tezę,  że 

Przystępujący  „na  etapie  realizacji  umowy  nie  rozliczy  robocizny  z  Zamawiającym  nie 

nar

uszając  ustawy  o  minimalnym  wynagrodzeniu,  a  Zamawiający  będzie  płacił  wykonawcy 

wynagrodzenie niezgodne  z  ustawą o minimalnym  wynagrodzeniu”.  Nie wskazał  jednak  na 

jakich  podstawach  oparł  swoje  przypuszczenie  i  skąd  wywodzi  takie  twierdzenie,  dlatego 

Zama

wiający nie może odnieść się do takich nieuzasadnionych przypuszczeń i dywagacji. 

5. Naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 

Pzp stwierdził, że Odwołujący w odniesieniu do tego zarzutu 

powiela argumentację przedstawioną w odniesieniu do zarzutu 4, czyli rzekome zaoferowanie 

przez  Przystępującego  stawki  roboczogodziny,  której  wartość  jest  niższa  od  minimalnego 

wynagrodzenia  za  pracę  ustalonego  na  podstawie  właściwych  przepisów.  Jak  wskazał 

Zamawiający powyżej, złożone przez Przystępującego wyjaśnienia i dowody potwierdziły, że 

skalkulowane w ofercie koszty pracy zostały skalkulowane prawidłowo, a tym samym oferta 

Przystępującego jest zgodna z ustawą, a także zgodna z SIWZ i nie podlega odrzuceniu. 

6.  Naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp - 

powołał stanowisko w odniesieniu do zarzutu nr 3 i 

wyrok KIO 1489/18, który dotyczył sprawy, gdzie kontr oferent Odwołującego powoływał się 

na  metodologię  obliczenia  stawki  roboczogodziny  zgodną  z  Rozporządzeniem,  a  Izba 

stwierdziła: „Nawet gdyby uznać dopuszczalność ujmowania w kosztach pośrednich kosztów 

pracy, co pozostaje w sprzeczności z przywołanymi wcześniej regulacjami Rozporządzenia i 

podważa  zasadność  odwoływania  się  do  jego  treści  w  złożonych  przez  Wykonawcę  SK 

wyjaśnieniach, to należałoby stwierdzić, że koszty pracy wymienione przez Przystępującego 

na  stronie  3-

4  wyjaśnień  pochłaniają  w  całości  pulę  kosztów  pośrednich,  co  powoduje 

wątpliwość  odnośnie  ujęcia  w  cenie  oferty  wspomnianych  kosztów  budowy,  czy  kosztów 

zarządu l...j". Z treści powyższego wyroku jednoznacznie wynika, że tylko w tamtej konkretnej 

sytuacji nie można uznać dopuszczalności ujmowania w kosztach pośrednich kosztów pracy, 

i  to  tylko  dlatego,  że  pozostaje  to  w  sprzeczności  z  oświadczeniem  wspomnianego 

Wykonawcy  SK,  który  to  odwołał  się  do  Rozporządzenia  w  celu  wyjaśnienia  skalkulowania 

kosztów pracy w swojej ofercie. Z treści wyroku nie wynika w żaden sposób, aby nie było w 

ogóle  dopuszczalne  ujmowanie  w  kosztach  pośrednich  kosztów  pracy.  Przeciwnie,  Izba 

zwraca jedynie uwagę, że należy zweryfikować czy zastosowany przez wykonawcę poziom 

kosztów pośrednich jest wystarczający. Zamawiający podkreślił, że Przystępujący skalkulował 

cenę swojej  oferty  prawidłowo,  nie bazował  na  Rozporządzeniu,  ponieważ  nie miał  takiego 

obowiązku,  żaden  z  zapisów  SIWZ  takiego  obowiązku  na  wykonawców  nie  nakładał. 

Zastosowanie przez Przystępującego kosztów pośrednich od R na poziomie 55,4% również 

nie daje podstaw do zwątpienia Zamawiającego w prawdziwość i prawidłowość skalkulowania 

kosztów pracy. 

7. Naruszenia art. 7 ust. 1 Pzp poda

ł, że z argumentacji przywołanej przez Zamawiającego w 

treści niniejszej odpowiedzi na odwołanie jednoznacznie wynika, że Zamawiający nie naruszył 

zasady  równego  traktowania  wykonawców.  Opierając  się  wyłącznie  na  obowiązujących 

przepisach prawa oraz linii 

orzeczniczej przeprowadził postępowanie o udzielenie zamówienia 

w  sposób  rzetelny  i  uczciwy.  Zamawiający  zobowiązany  był  wezwać  Przystępującego  do 

uzupełnienia  dokumentu  i  w  identyczny  sposób  postąpiłby,  gdyby  informacji  o  wysokości 

czynników  cenotwórczych  nie  wskazał  w  swojej  ofercie  Odwołujący.  Argumentacja 

Odwołującego, że odmienny od przyjętego przez Odwołującego sposób kalkulacji ceny oferty 

prowadzi  do  powiększania  „szarej  strefy”,  jest  nadużyciem  i  jest  niedopuszczalna. 

Szczególnie, że żadne przepisy prawa, ani tym bardziej zapisy SIWZ, nie narzucały sposobu 

kalkulacji  ceny  i  wykonawcy  mieli  w  tym  zakresie  dowolność  pod  jedynym  warunkiem,  że 

kosztorys  ofertowy  uwzględniać  będzie  wymagania  określone  w  Opisie  przedmiotu 

zamówienia  oraz  wymagania  dokumentacji  projektowej  i  że  wycenione  zostaną  wszystkie 

pozycje  przedmiarowe. 

Właśnie  naruszeniem  art.  7  ust.  1  Pzp  byłoby  ze  strony 

Zamawiającego odrzucenie oferty Przystępującego bez pozostawienia mu zagwarantowanej 

prawem możliwości uzupełnienia oferty. 

Rozpoznając odwołanie Izba ustaliła i zważyła co następuje: 

Izba stwierdza, że Odwołujący na dzień wniesienia odwołania posiadał legitymacja procesową 

do wniesienia tego środka ochrony prawnej wymaganą art. 179 ust.1 ustawy Pzp. Zdaniem 

Izby, okoliczność wyższej ceny w ofercie Odwołującego od kwoty, jaką Zamawiający zamierzał 

przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia nie pozbawia wykonawcy prawa do skutecznego 

wniesienia  odwołania.  Skoro  bowiem  wykonawca  złożył  ofertę,  ma  prawo  korzystać  z 

przysługujących  mu  środków  ochrony  prawnej  w  celu  wzruszenia  decyzji  Zamawiającego, 

która narusza jego interes w uzyskaniu zamówienia, istniejący w chwili wniesienia odwołania i 

ocenianego na ten moment. Zdaniem Izby interes, o którym mowa  w art. 179 ust.1 ustawy 

Pzp  nie m

oże być ograniczany wyłącznie do sytuacji, w której wykonawca mógłby wykazać w 

sposób  pewny,  że  przedmiotowe  zamówienia  zostanie  mu  udzielone,  co  w  większości 

przypadków byłoby niemożliwe. Z tego też względu Izba uznała, że wysokość ceny w ofercie 

Odwołującego  nie  może  przesądzać  na  obecnym  etapie,  o  braku  legitymacji 

materialnoprawnej wykonawcy wymaganej art. 179 ust.1 ustawy Pzp 

do wniesienia odwołania.  

Podnoszone w odwołaniu zarzuty Izba uznała za niezasadne.   

Pierwszy z zarzutów naruszenia art. 26 ust.3 ustawy Pzp nie podlega uwzględnieniu, albowiem 

w  stanie  faktycznym  sprawy 

informacja  o  wysokości  czynników  cenotwórczych  może  być 

zakwalifikowana jako potwierdzająca  spełnianie  wymagań  co  do  przedmiotu  zamówienia,  a 

która nie miała wpływu na ocenę oferty w kryteriach oceny ofert i w konsekwencji możliwe było 

jej  uzupełnienie  na  wskazanej  podstawie  prawnej.  Tym  samym  we  wskazanych 

okolicznościach także nie podlega uwzględnieniu podnoszony w odwołaniu zarzut naruszenia 

art. 89 ust.1 pkt 2 ustawy Pzp. 

Zgodnie  z  art.  26  ust.  3 

ustawy  Pzp:  „Jeżeli  wykonawca  nie  złożył  oświadczenia,  o  którym 

mowa w art. 25a ust. 1, oświadczeń lub dokumentów potwierdzających okoliczności, o których 

mowa  w  art.  25  ust.  1  lub  innych  dokumentów  niezbędnych  do  przeprowadzenia 

postępowania,  oświadczenia  lub  dokumenty  są  niekompletne,  zawierają  błędy  lub  budzą 

wskazane  przez  zamawiającego  wątpliwości  zamawiający  wzywa  do  ich  złożenia, 

uzupełnienia lub poprawienia lub do udzielania wyjaśnień w terminie przez siebie wskazanym 

(…). 

Stosownie do postanowień pkt 11 specyfikacji istotnych warunków zamówienia (SIWZ) „Wykaz 

oświadczeń lub dokumentów, potwierdzających spełnienie warunków udziału w postępowaniu 

oraz brak podstaw wykluczenia

” – ppkt 11.8) - Kosztorys uproszczony został wymieniony jako 

jeden z dokumentów potwierdzających spełnienie warunków, a który to dokument odnosi się 

do przedmiotu zamówienia. Wzór tego kosztorysu ustalony został w Załączniku nr 9 do SIWZ 

(zatytułowany jako: „

Przedmiar rob

ót, kosztorys”) i jak wynika ze wskazywanego w odwołaniu 

punktu  22.4.1)  SIWZ:  „Kosztorys  ofertowy  powinien  uwzględniać  wymagania  określone  w 

części  II  niniejszej  SIWZ  „Opis  przedmiotu  zamówienia”  oraz  wymagania  dokumentacji 

projektowej stanowiącej załączniki do niniejszej SIWZ.  

1) Wykonawca określi ceny na wszystkie elementy zamówienia wymienione w „Przedmiarach 

robót”, na podstawie których sporządzi kosztorysy ofertowe uproszczone, które stanowić będą 

załączniki do oferty, według następujących zasad:  

− wszystkie pozycje muszą zawierać cenę jednostkową (bez podatku VAT) z narzutami oraz 

wartość pozycji z narzutami (netto),  

− cena jednostkowa (netto), każdej pozycji kosztorysu ofertowego musi obejmować wszystkie 

koszty  realizacji  poszczególnych  prac  zgodnie  z  dokumentacją  techniczną  i  sztuką 

budowalną”.   

Taki Kosztorys ofertowy (uproszczony) -  

kompletny obejmujący wszystkie wymagane pozycje 

i ich wycenę - został złożony w ofercie przez wykonawcę Przystępującego - Zakład Handlowo 

Usługowy A.J. .  

Odrębnie  w  pkt  11  ppkt  2  SIWZ  podano,  że:  „2)  Wykonawca  zobowiązany  jest  wskazać  w 

kosztorysach  ofertowych  wysokość  czynników  cenotwórczych  jakie  zastosował  przy 

obliczaniu wartości kosztorysu (stawka roboczogodziny, koszty pośrednie w %, zysk w %)”.  

Takiego  ele

mentu  we  wzorach formularzy  składających  się  na  Załącznik  nr  9  do  SIWZ  nie 

zamieszczono. Także czynniki cenotwórcze o których mowa w ppkt 2 nie stanowiły podstawy 

oceny  ofert.  Zgodnie  z  punktem  23  SIWZ,  kryterium  oceny  ofert  w  przedmiotowym 

postępowaniu,  stanowiła  cena  łączna  (60%)  oraz    okres  gwarancji  (40%)  -  podane  w 

formularzu  oferty.  W  cenowym  kryterium  oceny  ofert  Zamawiający  do  wyliczenia  punktacji 

stosował  wzór  arytmetyczny,  w  którym  jedynymi  zmiennymi  była  cena  oferty  badanej  oraz 

cena  oferty  naj

tańszej.  Ta  cena  była  ustalona  na  podstawie  kosztorysów  ofertowych 

składających  się  na  kosztorys  uproszczony,  w  których  wycena  każdej  pozycji  musiała 

następować m.in.  z zastosowaniem czynników cenotwórczych, o których mowa w ppkt 2) pkt 

22.4 SIWZ.  Wszyst

kie czynniki cenotwórcze musiały być zatem określone przez każdego z 

wykonawców  (także  przez  Przystępującego)  w  konkretnej  wysokości  przed  sporządzeniem 

kosztorysu  ofertowego  uproszczonego  i  przed  ustaleniem  ceny  oferty.  Sam  fakt  zatem  nie 

wskazania  ich  wy

sokości  w  treści  kosztorysu  ofertowego  uproszczonego  nie  przesądza  o 

rozbieżności oferty z treścią SIWZ, a uzupełnienie tej informacji przez Przystępującego nie ma 

wpływu na treść oferty i nie prowadzi do jej zmiany. Tak jak zasadnie twierdził Zamawiający, 

czynniki cenotwórcze (stawka roboczogodziny, koszty pośrednie w %, zysk w %) zostały w 

kosztorysie,  wliczone  w  każdą  z  pozycji  kosztorysowych,  ponieważ  bez  ich  zastosowania 

niemożliwe  byłoby  wyliczenie  ceny  oferty.  Izba  zwraca  także  uwagę,  że  wysokość  tych 

czynników  w kontekście ceny łącznej oferty wynikającej z kalkulacji podanej w kosztorysach 

uproszczonych  nie 

jest kwestionowana w  odwołaniu.  Kwestionowane w  toku  rozprawy  było 

uprawnienie co do przyjętej stawki roboczogodziny i stawki kosztów pośrednich obejmujących 

obciążenia  pracodawcy,  o  czym  poniżej.  Tym  samym  Izba  uznała,  że  brak  informacji  o 

wysokości  czynników  cenotwórczych  zastosowanych  do  wyliczenia  ceny  oferty,  (wobec 

przedłożenia  kompletnego  kosztorysu  uproszczonego),  nie  stanowi  niezgodności  oferty  z 

SIWZ co do jej 

treści, a jedynie co do formy oraz, że taki brak podlegał uzupełnieniu w trybie 

przewidzianym art. 26 ust.3 ustawy Pzp.  Tym samym 

również za niezasadny należało uznać  

wskazany  w  odwołaniu  zarzut  naruszenia  art.  89  ust.1  pkt  2  ustawy  Pzp,  ponieważ  brak 

wskazania wysokości czynników cenotwórczych (a ich uzupełnienie następnie) nie może być 

kwalifikowane jako  niezgodność treści  oferty  ze specyfikacją  skutkującą odrzuceniem takiej 

oferty.  

Kolejne  zarzuty  dotyczące  zaniechania  odrzucenia  oferty  Przystępującego 

wykonawcy ZHU A.J.) na podstawie: (1) art. 89 ust.1 pkt 1 w zw. z art. 90 ust. 1 pkt 1 Pzp, (2) 

art. 89 ust. 1 pkt 2, (3) art. 89 ust.1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 3 Pzp i (4) art. 89 ust.1 pkt 6 

związane są z postanowieniami punktu 22.4.7) specyfikacji oraz wskazaną przez  wykonawcę 

stawką roboczogodziny w wysokości 13,20 zł.  

Argumentacja kluczowa dotycząca postanowień punktu 22.4.7 SIWZ sprowadza się do 

twierdzeń, że oferta Przystępującego zawiera rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu 

zamówienia z uwagi na przyjęcie do ustalenia ceny oferty kosztów pracy na poziomie niższym 

od  minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę  ustalonego  na  podstawie  przepisów  ustawy  o 

minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz.U. z 2017 r. poz. 847).  Powyższe twierdzenie odnosi 

się do wskazanej stawki roboczogodziny w kwocie 13,20 zł, a zatem zdaniem Odwołującego, 

na  poziomie  niższym  niż  wartość  minimalnego  wynagrodzenia,  co  powoduje,  że  oferta 

Przystępującego pozostaje w sprzeczności z przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych 

(art.  90  ust.  1  pkt  1  Pz

p), treścią Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (pkt. 22.4.7 

SIWZ) oraz zawiera błąd w obliczeniu ceny.  

Izba nie zgadzając się z tą argumentacją miała na uwadze okoliczności wynikające z 

dokumentacji tego postępowania. 

Zgodnie z punktem 13.1 SIWZ 

– „ Zamawiający (zgodnie z art. 29 ust. 3a w związku z art. 36 

ust. 2 pkt 8a lit. a-

c ustawy) nakłada na wykonawcę lub podwykonawcę wymóg zatrudnienia 

na  podstawie  umowy  o  pracę  osób  zatrudnionych  na  stanowiskach  robotnika,  biorących 

bez

pośredni udział w realizacji zamówienia”.  

W  myśl  z  kolei  powołanego  w  odwołaniu  pkt  22.4.7  SIWZ:  „Wartość  kosztów  pracy  (w 

kosztorysie ofertowym przyjęta do ustalenia ceny oferty) nie może być niższa od minimalnego 

wynagrodzenia  za  pracę  albo  minimalnej  stawki  godzinowej,  ustalonych  na  podstawie 

przepisów ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. 

U.  z  2017  r.  poz.  847)”.  Izba  zwraca  uwagę,  że  w  pkt  22.4.7)  Zamawiający  posługuje  się 

pojęciem  „wartość  kosztów  pracy”  i  odsyła  tę  wartość  do  ceny  oferty,  a  nie  do  stawką 

„roboczogodziny” jak w powołanym wyżej punkcie 22.4.1). 

Mając  zatem  na  uwadze  wymaganie  z  pkt  13.1  SIWZ  wartość  kosztów  pracy  jednego 

zatrudnionego nie mogła być niższa od kwoty miesięcznej brutto 2100 zł 

(płaca minimalna dla 

osób pracujących na podstawie umowy o pracę od 1 stycznia 2018 r. czyli około 1530 zł netto).  

Wykonawca  w  wyjaśnieniach  wskazał  na  taką  kwotę  podając  jednocześnie  stawkę 

roboczogodziny 12,50 zł brutto/r-g przy założeniu minimalnej

średniomiesięczny czas pracy 

21 dni 

– 168h).  Zatem  nie jest słuszne twierdzenie, że wykonawca w kosztorysie ofertowym 

przyjął do ustalenia ceny oferty wartość kosztów pracy na poziomie niższym od minimalnego 

wynagrodzenia  za  pracę  ustalonego  na  rok  2018.  Stawka  roboczogodziny  przyjęta  przez 

Przystępującego  do  wyliczenia  ceny  oferty  jest  wyższa  niż  minimalna  stawka  wynikająca  z 

przepisów  ustawy  o  minimalnym  wynagrodzeniu  za  pracę  w  przypadku  pracowników 

zatrudnionych na podstawie umowy o pracę co jest wymagane w przypadku tego zamówienia. 

Z treści wyjaśnień wynika także, że koszty zatrudnienia pracownika, które ponosi pracodawca, 

w  wysokości  2,55  zł/r-g,  zostały  ujęte  w  kosztach  pośrednich  od  R.  Na  potwierdzenie,  że 

pracownicy zatrudnieni na umowę o pracę otrzymują wynagrodzenie zgodnie z wymaganiami 

ustawy  o  minimalnym  wynagrodzeniu  za  pracę,  Przystępujący  do  wyjaśnień  załączył  kopię 

listy płac za miesiąc wrzesień 2018 r.  

Z  uwagi  na  kwestionowane  w  odwołaniu  wyliczenia  przedstawione  przez 

Przystępującego, Izba stwierdza, że Zamawiający  nie określił w SIWZ, jakie koszty pracy mają 

być skalkulowane w stawce roboczogodziny, ani jakie koszty mogą, bądź nie mogą, znaleźć 

się w  kosztach  pośrednich od  R.  Zgodnie  z  ugruntowanym  orzecznictwem,  wykonawca nie 

może ponosić negatywnych konsekwencji nawet nieprecyzyjnych postanowień SIWZ, a tym 

bardziej 

Zamawiający  nie  może  wyciągać  negatywnych  konsekwencji  wobec  wykonawcy, 

który z przyznanej mu specyfikacją dowolności skorzystał. W tym przypadku,  Zamawiający w 

treści  SIWZ  nie  zabronił  wykonawcom  kwalifikować  kosztów  pracy  ponoszonych  przez 

pracodawcę  jako  koszty  pośrednie,  nie  zawarł  również  wymogu,  aby  kosztorysowa  stawka 

roboczogodziny przyjęta do wyliczenia ceny oferty zawierała wszystkie koszty pracy, tak jak to 

defi

niuje Rozporządzenie (skierowane do zamawiających), w kosztach bezpośrednich, które 

to  obligatoryjne  obciążenia  Przystępujący  ujął  w  kosztach  pośrednich.  Tak  jak  podnosił 

Zamawiający,  postanowienia  art.  90  ust.  1  pkt  1  ustawy  Pzp  podobnie  jak  i  punktu  22.4.7 

SIWZ, 

odnoszą się do kosztów pracy, (nie stawki roboczogodziny) których wartość przyjęta do 

ustalenia  ceny  oferty  nie  może  być  niższa  od  minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę  albo 

minimalnej  stawki  godzinowej,  ustalonych  na  podstawie  przepisów  ustawy  o  minimalnym 

wynagrodzeniu za pracę (Dz.U. z 2017 r, poz. 847). Niewątpliwie wskazywane w odwołaniu 

wytyczne  Rozporządzenia  Ministra  Infrastruktury  w  sprawie  określenia  metod  i  podstaw 

sporządzania kosztorysu inwestorskiego, obliczania planowanych kosztów prac projektowych 

oraz  planowanych  kosztów  robót  budowlanych  określonych  w  programie  funkcjonalno  - 

użytkowym dotyczą sporządzania kosztorysów inwestorskich i szacowania zamówienia przez 

Zamawiającego. Z treści tego Rozporządzenia nie wynika w żaden sposób, aby wykonawcy 

składający oferty byli zobligowani do stosowania zawartych tam wytycznych przy sporządzaniu 

kosztorysów  ofertowych.  Taki  wymóg  nie  został  również  zawarty  w  treści  SIWZ.  Zatem 

Przystępujący dokonał kalkulacji kosztów pracy we własnym zakresie, nie bazując na regułach 

Rozporządzenia, do czego miał prawo, ponieważ w specyfikacji nie narzucano wykonawcom 

sposobu  kalkulacji  ceny,  podkreślając  tylko,  że  cena  oferty  musi  uwzględniać  wszystkie 

wymagania  SIWZ  oraz  obejmować  wszelkie  koszty,  jakie  poniesie  wykonawca  z  tytułu 

należytej oraz zgodnej z obowiązującymi przepisami realizacji przedmiotu zamówienia. Izba 

zwraca dodatkowo uwagę, że cena łączna oferty nie jest kwestionowana w odwołaniu, a tylko 

wysokość jednego ze składników cenotwórczych, którą to argumentację – w okolicznościach 

faktycznych tej sprawy - 

Izba uznała za niezasadną.   

W  konkluzji  Izba  stwierdza,  że  ustalenia  nie  potwierdzają  tym  samym  zarzutu 

naruszenia  art.  7  ust.  1  ustawy 

Pzp  albowiem  w  stanie  faktycznym  sprawy  Zamawiający 

uprawnion

y był wezwać Przystępującego do przedstawienia informacji o wysokości czynników 

cenotwórczych. Także należało zaakceptować odmienny od przyjętego przez Odwołującego 

sposób  kalkulacji  ceny  w  kosztorysie  ofertowym  Przystępującego  uwzględniający 

postanowienia  i 

wymagania  określone  w  SIWZ  i  jej  załącznikach  (w  Opisie  przedmiotu 

zamówienia oraz wymagania dokumentacji projektowej).  

Mając powyższe na względzie orzeczono jak w sentencji. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy Pzp stosownie do jego wyniku uwzględniając przepisy rozporządzenia Prezesa Rady 

Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwo

łania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

(Dz. U. z 2018 r. poz. 972).  

…………………………..