KIO 741/18 WYROK dnia 9 maja 2018 r.

Sygn. akt: KIO 741/18 

WYROK 

z dnia 9 maja 2018 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Przemysław Dzierzędzki 

Protokolant:             Artur Szmigiel 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 maja 2018 r. w Warszawie 

odwołania wniesionego do 

Pr

ezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 17 kwietnia 2018 r. przez wykonawcę Comarch 

Healthcare S.A. w Krakowie  

w 

postępowaniu prowadzonym przez Centrum Zdrowia Mazowsza Zachodniego sp. z o.o. 

w Żyrardowie 

przy  udziale  wykonawcy  Atende  Medica  sp.  z  o.o.  w  Warszawie, 

zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie odwołującego 

orzeka: 

1.  u

marza  postępowanie  odwoławcze  w  zakresie  zarzutów  opisanych  w  pkt  I-III 

odwołania, 

uwzględnia  odwołanie  w  zakresie  zarzutu  opisanego  pkt  IV  odwołania  i  nakazuje 

zamawiającemu  wykonanie  modyfikacji  treści  załącznika  nr  5  do  specyfikacji 

istotnych warunków zamówienia przez: 

a) 

wykreślenie wymagań nr 2 i 3 w tabeli nr 2, 

b) przypisanie 

punktów przewidzianych za wykreślone wymagania do pozostałych 

funkcji punktowanych, 

kosztami postępowania obciąża Centrum Zdrowia Mazowsza Zachodniego sp. z o.o. 

w Żyrardowie i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15.000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnastu  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Comarch 

Healthcare S.A. w Krakowie 

tytułem wpisu od odwołania, kwotę 3.600 zł 00 gr 

poniesioną przez odwołującego tytułem wynagrodzenia pełnomocnika, 

zasądza  od  Centrum  Zdrowia  Mazowsza  Zachodniego  sp.  z  o.o.  w 

Żyrardowie na rzecz wykonawcy Comarch Healthcare S.A. w Krakowie kwotę 

zł  00  gr  (słownie:  osiemnastu  tysięcy  sześciuset  złotych  zero  groszy), 

stanowiącą  uzasadnione  koszty  postępowania  poniesione  z  tytulu  wpisu  od 

odwołania i wynagrodzenia pełnomocnika.  

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1579 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Płocku. 

Przew

odniczący:      ………………….… 

Sygn. akt: KIO 741/18 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający – Centrum Zdrowia Mazowsza Zachodniego sp. z o.o. w Żyrardowie – 

prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  na 

podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. 

U.  z  2017  r.  poz.  1579), 

zwanej  dalej  „ustawą  Pzp”,  którego  przedmiotem  jest  „rozbudowa 

zintegrowanego  systemu  informatycznego  wraz  z  wdrożeniem  e-usług  i  dostawą 

infrastruktury informatycznej w Centrum Zdrowia Mazowsza Zachodniego sp. z o.o.

”. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej 7 kwietnia 2018 r., nr 2018/S 068-152062.  

Wobec: 

czynności zamawiającego polegającej na opisaniu warunków udziału w postępowaniu, 

czynności zamawiającego polegającej na opisaniu przedmiotu zamówienia, 

czynności zamawiającego polegającej na opisaniu kryteriów oceny ofert 

wykonawca  Comarch  Healthcare  S.A.  w  Krakowie

,  zwany  dalej  „odwołującym”,  wniósł  17 

kwietnia 2018 

r. odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie: 

1)  art. 22 ust. 1a i 1

b pkt 3 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp oraz § 2 ust. 4 pkt 2 

r

ozporządzenia  Ministra  Rozwoju  z  dnia  26  lipca  2016  r.  w  sprawie  rodzajów 

dokumentów,  jakich  może  żądać  zamawiający  od  wykonawcy  w  postępowaniu  o 

udzielenie  zam

ówienia,  przez  określenie  warunków  udziału  w  postępowaniu  w  sposób 

niejednoznaczny,  nieprecyzyjny  i  uniemożliwiający  ocenę  zdolności  wykonawcy  do 

należytego wykonania zamówienia; 

2)  art.  29  ust.  1  ustawy  Pzp, 

przez  opisanie  przedmiotu  zamówienia  w  sposób 

niejednoznaczny,  niewyczerpujący,  bez  uwzględnienia  wszystkich  wymagań  i 

okoliczności  mogących  mieć  wpływ  na  sporządzenie  oferty  w  zakresie  związanym  z 

migracją danych oraz integracją pomiędzy systemami; 

3)  art.  91  ust.  1,  2,  2c  i  2d  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp,  przez 

sformułowanie w ramach kryterium „funkcjonalność” wymagań punktowanych, które nie 

są  uzasadnione  obiektywnymi  potrzebami  zamawiającego  oraz  prowadzą  do 

nieuprawnionego uprzywilejowania produktu oferowanego przez jednego wykonawcę. 

Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  zamawiającemu  dokonania  modyfikacji  SIWZ  w 

sposób wskazany w uzasadnieniu odwołania. 

W uzasadnieniu pkt I odw

ołania odwołujący odniósł się do zarzutu dotyczącego opisania 

warunku 

udziału  w  postępowaniu.  Wskazał,  że  zamawiający  w  rozdziale  8  SIWZ, 

sformułował następujący warunek: 

O  udzielenie  zamówienia  mogą  ubiegać  się  Wykonawcy,  którzy  spełniają  warunki 

dotyczące: (...) 

8.2.3. Zdo

lności technicznej lub zawodowej, 

Wykonawca  musi  wykazać  się,  że  w  okresie  ostatnich  3  lat  przed  upływem 

terminu składania ofert, a jeżeli okres prowadzenia działalności jest krótszy - w tym okresie: 

zrealizował, bądź realizuje co najmniej 2 (dwa) zamówienia, w których Wykonawca: 

wdrożył  zintegrowany  system  informatyczny  (elementy  części  białej 

medycznej),  dostawę  sprzętu  informatycznego  wraz  z  ucyfrowieniem  radiologii  o  wartości 

zafakturowanej co najmniej 2 000 000,00 zł brutto, 

wykonał  dostawę  elementów  zintegrowanego  systemu  informatycznego  o 

wartości zafakturowanej co najmniej 2 000 000,00 zł brutto. Podana wartość (2 000 000,00 

zł) nie może obejmować wartości sprzętu/infrastruktury informatycznej. 

Odwołujący argumentował, że analiza powyższego warunku prowadzi do wniosku, że nie 

wiadomo czy konstruując warunek zamawiający oczekiwał, aby wykonawca legitymował się 

doświadczeniem w zakresie realizacji dwóch zamówień, z których każde obejmowało swym 

zakresem: 

wdrożenie  zintegrowanego  systemu  informatycznego  (elementy  części  białej 

medycznej),  dostawę  sprzętu  informatycznego  wraz  z  ucyfrowieniem  radiologii  o  wartości 

zafakturowanej co najmniej 2.000.

000,00 zł brutto, oraz jednocześnie 

wykonanie dostawy elementów zintegrowanego systemu informatycznego o wartości 

zafakturowanej co najmniej 2.000.

000,00 zł brutto.  

czy też może wykonawca powinien legitymować się doświadczeniem w realizacji:  

usługi  obejmującej  wdrożenie  zintegrowanego  systemu  informatycznego  (elementy 

części białej medycznej), dostawę sprzętu informatycznego wraz z ucyfrowieniem radiologii o 

wartości zafakturowanej co najmniej 2 000 000,00 zł brutto, oraz 

usługi  obejmującej  wykonanie  dostawy  elementów  zintegrowanego  systemu 

informatycznego o wartości zafakturowanej co najmniej 2 000 000,00 zł brutto.  

Odwołujący  wywiódł,  że  określenie  warunków  udziału  w  postępowaniu  należy  do 

kluczowych  czynności  dokonywanych  przez  zamawiającego  w  ramach  procedury 

przetargowej.  Stąd  ważne  jest,  aby  warunki  były  sformułowane  w  sposób  jednoznaczny  i 

precyzyjny. Każdy wykonawca, który zapoznał się z treścią SIWZ powinien, w oparciu o treść 

ustalonych  warunków,  być  w  stanie  podjąć  decyzję  czy  je  spełnia  i  może  ubiegać  się  o 

udzielenie zamówienia. 

Odwołujący  podniósł  ponadto,  że  powyższe  sformułowanie,  w  zakresie  w  jakim 

dopuszcza  usługi  nadal  realizowane,  jest  niezgodne  z  §  2  ust.  4  pkt  2  rozporządzenia 

Ministra Rozwoju z dnia 26.07.2016 r. w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać 

zamawiający  od  wykonawcy  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia.  Zgodnie  z 

powyższym przepisem, w celu potwierdzenia spełniania przez wykonawcę warunków udziału 

w  postępowaniu  dotyczących  zdolności  technicznej  lub  zawodowej,  wykonawca  może 

posłużyć się usługami aktualnie realizowanymi (czyli jeszcze niezakończonymi) wyłącznie w 

przypadku  świadczeń  okresowych  i  ciągłych.  Natomiast  wymagane  usługi  polegające  na 

wdrożeniu  systemu  informatycznego  lub  dostawie  elementów  systemu  są  świadczeniami 

jednorazowymi. 

Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  zamawiającemu  dokonania  zmiany  określenia 

warunku udziału w postępowaniu w zakresie zdolności technicznej lub zawodowej zgodnie z 

poniższym brzmieniem: 

O  udzielenie  zamówienia  mogą  ubiegać  się  Wykonawcy,  którzy  spełniają  warunki 

dotyczące: (…] 

8.2.3. Zdolności technicznej lub zawodowej, 

Wykonawca  musi  wykazać  się,  że  w  okresie  ostatnich  3  lat  przed  upływem 

terminu składania ofert, a jeżeli okres prowadzenia działalności jest krótszy - w tym okresie 

zrealizował, następujące zamówienia: 

zamówienie  obejmujące  wdrożenie  zintegrowanego  system  informatycznego 

(elementy części białej medycznej), dostawę sprzętu informatycznego v/raz z ucyfrowieniem 

radiologii, o łącznej zafakturowanej wartości co najmniej 2 000 000,00 zł brutto, 

zamówienie  obejmujące  wykonanie  dostawy  elementów  zintegrowanego 

systemu  informatycznego  o  łącznej  zafakturowanej  wartości  co  najmniej  2  000  000,00  zł 

brutto.  Podana  wartość  (2  000  000,00  zł)  nie  może  obejmować  wartości 

sprzętu/infrastruktury informatycznej. 

W  pkt  II 

odwołania  odwołujący  podniósł,  że  w  załączniku  nr  3  do  SIWZ  -  opis 

przedmiotu z

amówienia (str. 1 pliku OPZ) znajduje się lista definicji, która w pkt 13 definiuje 

pojęcie „wdrożenia” w następujący sposób: 

Wdrożenie  -  etap  cyklu  życia  systemu  informatycznego,  polegający  na  instalacji  i 

dostosowaniu oprogramowania do wymagań  Zamawiającego,  a także migracji  danych  oraz 

testowaniu i uruchomieniu systemu informatycznego. Podstawowe etapy procesu wdrożenia: 

a. 

Przygotowanie dokumentacji, 

b. 

Przygotowanie i skonfigurowanie infrastruktury technicznej, 

c. 

Zainstalowanie i skonfigurowanie systemu informatycznego do eksploatacji, 

d. 

Testowanie systemu, 

e. 

Migracja danych, 

f. 

Uruchomienie produkcyjne systemu. 

Analogiczne postanowienie znajduje się również w § 2 w ramach załącznika nr 4 do SIWZ -

istotne postanowienia umowy. 

Odwołujący  argumentował,  że w  treści  OPZ  zamawiający  wielokrotnie posługuje  się 

pojęciem  „wdrożenie”.  Z  powyższego  może  wynikać,  że  zamawiający  przedmiotem 

zamówienia  objął  również  migrację  danych.  Jednak  kwestia  ta  nie  jest  jasna,  bowiem 

z

amawiający  wspomina  o  migracji  danych  wyłącznie  w  ramach  definicji  wdrożenia.  W 

pozostałej części SIWZ brak jest szczegółowych informacji co do zakresu i sposobu migracji. 

Odwołujący  wywodził,  że  migracja  danych  to  przeniesienie  danych  z  jednego 

systemu informatycznego do innego

. Jeżeli zamawiający w rozważanym przypadku wymaga 

migracji danych przez wykonawc

ę - co nie jest jasne - powinien wskazać jakie dane i z jakich 

systemów  powinny  zostać  przeniesione.  Zdaniem  odwołującego  zamawiający  nie 

przedstawił w SIWZ informacji niezbędnych do przeprowadzenia procesu migracji danych, w 

tym  informacji  dotyczących  posiadanych  baz  danych  oraz  systemów  informatycznych.  Z 

SIWZ nie wynika, z których konkretnie systemów i w jakim zakresie ma być przeprowadzona 

migracja  danych.  Można  jedynie  się  domyślać,  że  migracja  danych  ma  nastąpić  z 

medycznego oprogramowania aplikacyjnego (EuroSoft), o którym mowa na str. 28 pliku OPZ 

(z

ałącznik nr 3 do SIWZ). Odwołujący wskazał, że zestaw informacji niezbędnych do wyceny 

i przeprowadzenia migracji danych powinien obejmować: 

pełną  listę  baz  danych  ze  wskazaniem  ich  ilości  i  rodzajów  (proste  czy  złożone, 

relacyjne czy obiektowe), 

pełną  listę systemów,  z  których ma  nastąpić  migracja  danych,  wraz  ze  wskazaniem 

wszystkich technicznych informacji, dzięki którym możliwa będzie migracja, 

strukturę poszczególnych baz danych, 

rozmiar baz danych, 

sposób migracji ze wskazaniem na dane, które maja pierwszeństwo, 

informacje na temat spójności danych, 

zakres  danych  podlegających  migracji  (jakie  dane,  za  jakie  lata,  dane  z  jakich 

obszarów), 

zapewnienie  udostępnienia  wykonawcy  na  etapie  realizacji  zamówienia  plików  w 

formacie CSV lub XLS, zawierających dane do migracji wraz z dokumentacją umożliwiającą 

pełną identyfikację zawartości tych plików. 

Odwołujący podniósł, że wykonawca bez wymienionych powyżej informacji, nie jest w 

stanie ocenić pracochłonności, a co za tym idzie nie może wycenić przedmiotu zamówienia, 

a  także  nie  jest  w  stanie  określić  czy  będzie  mógł  zmigrować  rzeczone  dane  w  terminie 

wskazanym  przez  z

amawiającego. Opis  przedmiotu  zamówienia stanowi kluczowy  element 

dokumentacji  SIWZ  i  nie  może  być  sporządzony  w  sposób  niewyczerpujący  i 

nieuwzględniający  wszystkich  wymagań  i  okoliczności  mogących  mieć  wpływ  na 

sporządzenie  oferty.  Odwołujący  wywiódł,  że  obowiązkiem  zamawiającego  jest  dokonanie 

opisu  w  sposób  taki,  który  zapewnia,  że  wykonawcy  będą  w  stanie,  bez  dokonywania 

dodatkowych  interpretacji,  zidentyfikować,  co  jest  przedmiotem  zamówienia  (jakie  usługi, 

dostawy  czy  roboty  budowlane) 

i  że wszystkie elementy  istotne  dla wykonania zamówienia 

będą w nim uwzględnione. 

Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu dokonania zmiany SIWZ polegającej 

na  jednoznacznym  przesądzeniu  czy  w  skład  przedmiotu  zamówienia  wchodzi  również 

migracja danych, poprzez: 

wykreślenie  migracji  danych  z  definicji  wdrożenia  zamieszczonej  w  OPZ  oraz 

istotnych postanowieniach umowy 

albo 

potwierdzenie,  że  migracja  danych  wchodzi  w  skład  przedmiotu  zamówienia,  oraz 

wprowadzenie następujących informacji dotyczących migracji danych: 

a) 

pełnej  listy  baz  danych  ze  wskazaniem  ich  ilości  i  rodzajów  (proste  czy  złożone, 

relacyjne czy obiektowe) 

b) 

pełnej listy systemów, z których ma nastąpić migracja danych, wraz ze wskazaniem 

wszystkich technicznych informacji, dzięki którym możliwa będzie migracja, 

c) 

struktury poszczególnych baz danych, 

d)  rozmiaru baz danych, 

e) 

sposobu migracji ze wskazaniem na dane, które mają pierwszeństwo, 

f) 

informacji na temat spójności danych, 

g)  zakresu  dan

ych  podlegających  migracji  (jakie  dane,  za  jakie  lata,  dane  z  jakich 

obszarów), 

h) 

zapewnienie  udostępnienia  wykonawcy  na  etapie  realizacji  zamówienia  plików  w 

formacie  CSV  lub  XLS,  zawierających  dane  do  migracji  wraz  z  dokumentacją 

umożliwiającą pełną identyfikacją zawartości tych plików. 

W pkt III odwołania odwołujący podniósł, że w załączniku nr 3 do SIWZ - opis przedmiotu 

zamówienia,  odpowiednio  na  str.  74  pliku,  zamawiający  zamieścił  następujące 

postanowienia związane z integracją dostarczanego oprogramowania z systemami aktualnie 

eksploatowanymi przez z

amawiającego: 

Integracja z Histopatologię 

Zamawiający  oczekuje,  aby  dostarczony  ZSI  byt  zintegrowany  z  systemem  Consylio 

firmy KID. Integracja z wykorzystaniem protokołu HL7. 

Integracja z pracownią tomograficzną 

Zamawiający oczekuje, aby dostarczony ZSI był zintegrowany z systemem firmy WIZJA 5 w 

ramach  przesyłania  i  odbierania  danych  z  urządzenia  tomograf  komputerowy  Siemens 

Somatom 16 Excel. 

Integracja z prosektorium 

Zamawiający  oczekuje,  aby  dostarczony  ZSI  byt  zintegrowany  z  systemem  prosektorium 

współpracującym  z  CZMZ.  Integracja  z  wykorzystaniem  protokołu  HL7  w  zakresie 

przekazywania  danych  zmarłego  pacjenta  oraz  przygotowania  wymaganych  dokumentów 

przekazywanych do prosektorium. 

Odwołujący wskazał, że kolejne wymaganie związane z integracją znajduje się na str. 76 

OPZ: 

Dostarczony  system  powinien  być  zintegrowany  z  systemem  ERP  minimum  na 

poziomie dokumentów magazynowych (Apteka) oraz dokumentów sprzedaży (NFZ). 

Odwołujący  wywiódł,  że  zamawiający  ma  prawo  oczekiwać  że  wykonawca  zintegruje 

dostarczone oprogramowanie z aktualnie eksploatowanymi systemami, wymienionymi przez 

z

amawiającego.  W  tej  sytuacji  zamawiający  jest  jednak  zobowiązany  do  przekazania 

w

ykonawcy wszystkich informacji związanych z planowaną integracją, które są niezbędne do 

oszacowania kosztów integracji oraz przeprowadzenia procesu integracji na etapie realizacji 

projektu. Zamawiający w przedmiotowym postępowaniu ograniczył się jedynie do wskazania 

nazw  systemów  do  obsługi  pracowni  histopatologii  i  pracowni  tomograficznej.  Natomiast  z 

treści OPZ nie wynika jaki system został wdrożony  w prosektorium, jak również nie wynika 

jakim  systemem  klasy  ERP  dysponuje  z

amawiający.  Zamawiający  nie  udostępnił  również 

pozostałych  informacji  niezbędnych  do  integracji  posiadanych  systemów  z  nowym 

oprogramowaniem,  które  dostarczone  zostanie  w  ramach  przedmiotowego  zamówienia.  O 

tym,  że  zamawiający  opisał  przedmiot  zamówienia  w  sposób  niewyczerpujący,  bez 

uwzględnienia  wszystkich  wymagań  i  okoliczności  mogących  mieć  wpływ  na  sporządzenie 

oferty  niech  świadczy  fakt,  iż  w  SIWZ  brak  jest  informacji  dotyczących:  szczegółowych 

danych  technicznych  niezbędnych  do  przeprowadzenia  integracji  wraz  z  dokumentacją 

dotyczącą sposobu komunikacji tych systemów (zdolność komunikacji, sposób komunikacji, 

opis  transakcji,  konstrukcja  pliku  komunikatu 

transakcji,  pełna  dokumentacja  techniczna 

umożliwiająca integrację, opisane widoki baz danych, procedury składowe i inne informacje, 

które  są  konieczne  do  przeprowadzenia  integracji)  oraz  opisu  interfejsów  wymiany  danych 

wraz z dokumentacją, opisem struktury danych tego systemu zakresu danych do wymiany, 

parametrów  dotyczących  interfejsów  wymiany  danych,  rodzaju  usług  i  mechanizmów 

wymiany  danych  po  stronie  systemów  eksploatowanych  przez  zamawiającego.  Wskazanie 

standardu  elektronicznej  wymiany  informacji  HL7  w  odniesieniu  do  systemów  dla 

histopatologii i prosektorium jest działaniem daleko niewystarczającym. 

Zdaniem  odwołującego  wszystko  to  wpływa  na  brak  możliwości  oszacowania  kosztów 

integracji dostarczanego oprogramowania będącego przedmiotem zamówienia, z systemami 

już wdrożonym u zamawiającego. Stwierdzał, iż zamawiający, przy takim kształcie zapisów 

SIWZ,  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  trybie  konkurencyjnym  jedynie 

pozornie.  Wykonawca  nie  mając  wiedzy  technicznej  na  temat  systemów  wdrożonych  u 

z

amawiającego,  z  którymi  należy  dokonać  integracji,  po  prostu  nie  będzie  w  stanie  tego 

uczynić. Wykonawca taki również nie będzie w stanie rzetelnie oszacować zakresu i kosztu 

niezbędnych czynności, a co za tym idzie nie będzie w stanie wziąć udziału w postępowaniu 

przetargowym.  Odwołujący  zwracał  uwagę,  że  w  procedurze  konkurencyjnej  zamawiający 

ma  obowiązek  zapewnić  wszystkim  wykonawcom  jednakowe  warunki  ubiegania  się  o 

za

mówienie.  W  związku  z  tym  jedynym  źródłem  danych  na  temat  przedmiotu  zamówienia 

powinna  być  Specyfikacja  Istotnych  Warunków  Zamówienia  dostępna  dla  wszystkich 

wykonawców. Zdaniem odwołującego zamawiający powinien udostępnić, jako element OPZ, 

specyfikację  techniczną  posiadanych  systemów  wraz  ze  szczegółowym  opisem  interfejsów 

wymiany danych. 

Odwołujący  ponadto  sygnalizował,  że  istnieje  również  ryzyko,  że  w  okresie  gwarancji  i 

serwisu  dostarczonego  oprogramowania,  producenci  systemów  eksploatowanych  przez 

za

mawiającego  dokonają  zmiany  wersji  tych  systemów  lub  interfejsu  wymiany  danych  i  w 

takiej  sytuacji,  nawet  w  przypadku  spełnienia  warunków  integracji  w  momencie  odbioru 

dostarczonego  oprogramowania,  może  dojść  do  sytuacji,  w  której  wykonawca  któremu 

udzielo

no  zamówienia  będzie  ponosił  koszty  kolejnych  integracji,  które  mogą  być 

spowodowane  przez  producentów  wykorzystywanych  obecnie  systemów.  Prowadzi  to  do 

sytuacji,  że  wycena  przedmiotu  zamówienia  nie  jest  możliwa  do  wykonania,  ponieważ 

w

ykonawca jest uzależniony od nieznanych wycen, jakie mogą się pojawić w przyszłości, w 

okresie  gwarancji  i  serwisu  oprogramowania.  Zdaniem  o

dwołującego  SIWZ  wraz  z  opisem 

przedmiotu  zamówienia  powinien  być  czytelny  i  zawierać  wszystkie  niezbędne  informacje 

potrzebne  wykonawco

m  ubiegającym  się  o  realizację  zamówienia  do  przygotowania 

rzetelnej wyceny przedmiotu zamówienia. 

Ponadto 

odwołujący  wskazał  na  sposób  sformułowania  wymagania  związanego  z 

integracją  z  systemem  ERP.  Zamawiający  wskazał,  że  „dostarczony  system  powinien  być 

zintegrowany z systemem ERP minimum na poziomie dokumentów magazynowych (Apteka) 

oraz  dokumentów  sprzedaży  (NFZ).”.  Użycie  zwrotu  „minimum”  powoduje,  że  zakres 

oczekiwanej  integracji  jest  niedookreślony  i  może  zostać  dowolnie  rozszerzony  przez 

z

amawiającego. 

Z  uwagi  na  powyższe,  odwołujący  wniósł  o  nakazanie  zamawiającemu  dokonania 

modyfikacji SIWZ przez: 

wprowadzenie  do  SIWZ  kompletnej  informacji  na  temat  zakresu  integracji, 

dokumentacji  interfejsów,  mechanizmów  i  opisu  protokołów  wymiany  danych  systemów, 

które wymagają integracji, w tym podanie szczegółowych danych technicznych niezbędnych 

do  przeprowadzenia  integracji  wraz  z  dokumentacją  dotyczącą  sposobu  komunikacji  tych 

systemów  (zdolność  komunikacji,  sposób  komunikacji,  opis  transakcji,  konstrukcja  pliku 

komunikatu  transakcji,  pełna  dokumentacja  techniczna  umożliwiająca  integrację,  opisane 

widoki  baz  danych,  procedury  składowe  i  inne  informacje,  które  są  konieczne  do 

przeprowadzenia  integracji)  oraz  opisu  interfejsów  wymiany  danych  wraz  z  dokumentacją, 

opisem  struktury  danych  tego  systemu  zakresu  danych  do  wymiany,  parametrów 

dotyczących interfejsów wymiany danych, rodzaju usług i mechanizmów wymiany danych po 

stronie systemów funkcjonujących u zamawiającego; 

wprowadzenie  w  OPZ  i  wzorze  umowy  zobo

wiązania  zamawiającego,  że  w 

przypadku  gdy  podczas  wdrożenia  lub  podczas  eksploatacji  wdrożonego  systemu 

medycznego,  w  tym  na  etapie  gwarancji,  producenci  systemów  z  którymi  zostało 

zintegrowane dostarczone oprogramowanie, zmienią systemy tak że będzie to  miało wpływ 

na  integrację  z  dostarczonym  oprogramowaniem  -  zamawiający  we  własnym  zakresie  i  na 

własny  koszt  pozyska  wszelkie  niezbędne  do  przeprowadzenia  ponownej  integracji 

informacje  i  dane  od  producentów  obecnie eksploatowanych systemów,  z którymi  miała by 

nastąpić ponowna integracja lub poprawa mechanizmów integracyjnych oraz że wykonawca 

nie będzie ponosił odpowiedzialności ani kosztów za brak integracji wynikający z działań lub 

zaniechań zamawiającego i producentów eksploatowanych systemów. 

W  uzasad

nieniu  zarzutu  IV  odwołania  odwołujący  przytoczył  postanowienia  pkt  2  i  3 

tabeli  nr  2  załącznika  nr  5  do  SIWZ  zawierające  warunki  dotyczące  formy  próbki 

oferowanego  oprogramowania  w  ramach funkcji punktowanych

. Wywiódł, że dla każdego z 

powyższych wymagań zamawiający przypisał po 15 punktów, czyli w sumie 30 punktów za 

wymagania nr 2 i nr 3 w tabeli nr 2. 

Odwołujący argumentował, że wymienione w powyższej tabeli  wymagania wskazują, że 

preferowany  jest  system  informatyczny,  który  funkcjonuje  zarówno  w  technologii 

dwuwarstwowej  (desktopowej)  jak  i  techno

logii  trójwarstwowej  (przeglądarkowej,  webowej). 

Wskazywał,  że  architektura  dwuwarstwowa  charakteryzuje  się  tym,  że  program  (klient) 

komunikuje się z warstwą nadrzędną (serwerem) w celu uzyskania odpowiedzi np. zapytanie 

do bazy da

nych, W takim podejściu warstwy prezentacji i logiki biznesowej, znajdują się na 

stacji  klienckiej  (komputer  użytkownika)  natomiast  warstwa  dostępu  do  danych  jest 

wydzielona  na  serwerze.  Systemy  w  tej  architekturze  to  tzw.  aplikacje  desktopowe 

wymagające instalacji i konfiguracji systemu na każdym stanowisku roboczym. Architektura 

dwuwarstwowa jest skalowalna w ograniczonym zakresie (nie więcej niż 100 użytkowników). 

Aplikacje dwuwarstwowe są technologiami przestarzałymi, z lat 90 XX w., wypieranymi przez 

nowoczesne rozwiązania trójwarstwowe. 

Odwołujący  podnosił,  że  rozwiązanie  trójwarstwowe  pozwala  rozdzielić  warstwę 

prezentacji  od  logiki  biznesowej,  dzięki  czemu  użytkownik  (przy  użyciu  przeglądarki 

internetowej)  ma  do  czynienia  tylko  z 

warstwą  prezentacji  (widzi  aplikację  w  oknie 

przeglądarki) podczas kiedy logika biznesowa przeniesiona jest na osobną maszynę. Daje to 

ogromną  przewagę  nad  architekturą  dwuwarstwową,  ponieważ  do  funkcjonowania  aplikacji 

wystarczające  jest  użycie  odpowiedniego  adresu  w  przeglądarce  i  zalogowanie  się  bez 

dodatkowych  instalacji  i  konfiguracji.  Administrator  opiekuje  się  wówczas  tylko  jedną 

maszyną,  która  pełni  rolę  warstwy  logiki  biznesowej.  Rozwiązanie  trójwarstwowe  jest 

zdecydowanie  lepiej  skalowalne  - 

umożliwia  obsługę  wielu  użytkowników,  wydajne, 

elastyczne i umożliwia łatwiejsze zarządzanie z punktu widzenia administratora systemu (w 

tym  wypadku  s

zpitala).  Architektura  trzywarstwowa  jest  odpowiedzią  na  wzrost  złożoności 

programów oraz rozwój sieci komputerowych i znacząco przewyższa swojego poprzednika - 

architekturę dwuwarstwową. 

Odwołujący  wskazywał,  że  praca  systemu  w  architekturze  dwuwarstwowej  (desktop)  i 

jednocześnie  trójwarstwowej  (web)  nie  jest  wartością  dodaną  dla  zamawiającego,  a  wręcz 

przeciwnie  - 

jest  nieuzasadnioną  komplikacją  środowiska.  Od  strony  administracyjnej 

zwielokrotnienie  środowisk  niesie  za  sobą  zwiększenie  nakładu  pracy  i  kosztu  Ich 

utrzymania.  W  ocenie  o

dwołującego  wymaganie  dwu  i  trójwarstwowej  architektury  ma  na 

celu  ograniczenie 

konkurencyjności,  poprzez  faworyzowanie  wykonawcy  bazującego  na 

przestarzałej  technologii  i  uniemożliwienie  konkurowania  w  postępowaniu  wykonawcom, 

którzy działają w oparciu o nowoczesne rozwiązania architektury trójwarstwowej. Powyższe, 

punktowane  wymaga

nia,  nie  mają  wpływu  na  przydatność,  funkcjonalność  oraz  jakość 

oprogramowania dla użytkowników,  nie obejmują  również  obszarów  „krytycznych”  z  punktu 

widzenia  działalności  szpitala,  np.  rozliczeń  z  NFZ.  Mają  one  jedynie  stawiać  w 

uprzywilejowanej  pozycji  p

rodukt  firmy  Medhub  oraz  partnera  dystrybuującego  to 

rozwiązanie - firmę Konsultant IT sp. z o.o. lub Konsultant Komputer sp. z o.o. 

Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu dokonania modyfikacji w załączniku nr 

5 do SIWZ przez: 

1)  w

ykreślenie wymagań nr 2 i nr 3 w tabeli nr 2, oraz 

2)  p

rzypisanie 30 punktów przewidzianych łącznie za wykreślone wymagania do pozostałych 

funkcji punktowanych. 

Zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie, w której  uwzględnił zarzuty opisane w 

pkt  I 

–  III  odwołania.  Wniósł  o  oddalenie  zarzutu  opisanego  w  pkt  IV  odwołania.  W 

odpowiedzi  jak  również  w  trakcie  rozprawy  przedstawił  uzasadnienie  faktyczne  i  prawne 

swego stanowiska. 

Do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  odwołującego,  zachowując  termin 

ustawowy  oraz  wskazując  interes  w  uzyskaniu  rozstrzygnięcia  na  korzyść  odwołującego 

zgłosił  przystąpienie  wykonawca  Atende  Medica  sp.  z  o.o.  w  Warszawie.  Wniósł  o 

uwzględnienie odwołania.  

Uwzględniając  całość  dokumentacji  z  przedmiotowego  postępowania,  w  tym  w 

szczególności:  protokół  postępowania,  ogłoszenie  o  zamówieniu,  postanowienia 

specyfikacji  istotn

ych  warunków  zamówienia  (SIWZ),  modyfikacje  treści  SIWZ, 

odw

ołanie,  zgłoszenie  przystąpienia,  odpowiedź  na  odwołanie  wraz  z  załącznikami, 

pismo  procesowe 

odwołującego,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia, 

stanowiska 

i  dowody  złożone  przez  strony  i  uczestnika  postępowania  w  trakcie 

posiedzenia i rozprawy, 

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

W  pierwszej 

kolejności  ustalono,  że  odwołanie  nie  zawiera  braków  formalnych  oraz 

został  uiszczony  od  niego  wpis.  Nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  skutkujących 

odrzuceniem odwołania na podstawie art. 189 ust. 2 ustawy Pzp. 

Izba  postanowiła  dopuścić  do  udziału  w  postępowaniu  odwoławczym  w  charakterze 

uczestnika  postępowania  po  stronie  odwołującego  wykonawcę  Atende  Medica  sp.  z  o.o.  w 

Warszawie 

uznając,  że  zostały  spełnione  wszystkie  przesłanki  formalne  zgłoszenia 

przystąpienia  wynikające  z  art.  185  ustawy  Pzp,  zaś  przystępujący  wykazał  interes  w 

uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść odwołującego. 

Izba  stwierdziła,  że  odwołujący  wykazał  przesłanki  dla  wniesienia  odwołania 

określone  w  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp,  tj.  posiadanie  interesu  w  uzyskaniu  danego 

zamówienia oraz możliwości poniesienia szkody w wyniku naruszenia przez zamawiającego 

przepisów  Pzp.  Na  etapie  dokonywania  przez  zamawiającego  w  SIWZ  opisu  przedmiotu 

zamówienia,  opisu  warunków  udziału  w  postępowaniu,  opisu  kryteriów  oceny  ofert 

sporządzenie  opisów  w  taki  sposób,  który  jest  niejednoznaczny,  niewyczerpujący, 

uniemożliwia  skalkulowanie  ceny  ofertowej,  utrudnia  uczciwą  konkurencję  bądź  może 

uniemożliwić  wykonawcy  złożenie  oferty,  prowadzi  do  powstania  szkody  po  stronie  tego 

wykonawcy  w  postaci  utraty  korzyści,  z  jakimi  wiązać  się  może  uzyskanie  zamówienia. 

Pow

yższe wyczerpuje dyspozycję art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. 

Postępowanie odwoławcze w części podlegało umorzeniu.  

Izba  posta

nowiła  umorzyć  postępowanie  odwoławcze  w  części  dotyczącej  zarzutów 

opisanych  w  pkt  I-

III  odwołania.  Zamawiający  w  omawianym  zakresie  uwzględnił  zarzuty 

odwołania,  zaś  po  stronie  zamawiającego  nie  przystąpił  do  postępowania  odwoławczego 

żaden  wykonawca.  Zgodnie  z  art.  186  ust.  4  a  ustawy  Pzp,  w  przypadku  uwzględnienia 

przez  zamawiającego  zarzutów  w  części,  gdy  po  jego  stronie  do  postępowania 

odwoławczego  nie  przystąpił  w  terminie  żaden  wykonawca,  a  odwołujący  nie  wycofał 

pozostałych zarzutów, Izba rozpoznaje odwołanie w zakresie pozostałych zarzutów. 

Jednocześnie  jednak  informacja  o  częściowym  umorzeniu  postępowania 

odwoławczego musi znaleźć odzwierciedlenie w sentencji orzeczenia, a nie w uzasadnieniu. 

W  art.  196  ust.  4  ustawy  Pzp,  określającym  w  sposób  wyczerpujący  elementy  treści 

uzasadnienia  wyroku 

wydanego  przez  Izbę  nie  ma  bowiem  żadnej  wzmianki  o  możliwości 

zamieszczenia  w  uzasadnieniu  wyroku  jakiegokolwiek  rozstrzygnięcia.  Na  powyższe 

zwrócono uwagę w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 17 lutego 2016 r. III CZP 111/15. Sąd 

ten uznał za wadliwą praktykę Izby orzekania w uzasadnieniu wyroku a nie w jego sentencji 

o  części  zarzutów  i  żądań  zawartych  w  odwołaniu.  Co  do  konieczności  zamieszczenia  w 

sentencji  wyroku  informacji  o  częściowym  umorzeniu  postępowania  odwoławczego 

podzielono  identyczne  stanowisko  przedstawione 

przykładowo  w  wyroku  KIO  z  26 

października 2016 r. wydanym w sprawie o sygn. akt KIO 1922/16, wyroku KIO z 16 grudnia 

2016  r.  wydanym  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  2138/16,  wyroku  KIO  z  28  grudnia  2016  r. 

wydanym w sprawie o sygn. akt KIO 2357/16. 

Wobec  powyższego,  Izba  stwierdziła,  że  merytorycznemu  rozpoznaniu  podlegał 

jedynie zarzut opisany w pkt IV odwołania. 

Odwołanie,  w  zakresie  zarzutu  opisanego  w  pkt  IV  odwołania,  zasługuje  na 

uwzględnienie. 

Ustalono, że zamawiający w pkt 17.1 SIWZ określił kryteria, jakimi będzie się kierował 

przy wyborze oferty najkorzystniejszej, wskazując, że kryteriami tymi będzie cena (C): 50 pkt  

i  f

unkcjonalność  (F):  50  pkt.  W  pkt  17.4  SIWZ  zamawiający  wskazał,  że  w  kryterium 

funkcjo

nalność (F) będzie oceniał funkcjonalności zgodnie z Załącznikiem nr 5 do SIWZ. Za 

zaoferowanie rozwiązania spełniającego w pełni powyższe wymaganie, oferta otrzyma max. 

50 pkt. 

Z  kolei  w  zmodyfikowanym 

załączniku  nr  5  do  SIWZ,  w  tabeli  nr  2,  zamawiający 

określił funkcjonalności, za których spełnienie zamierzał przyznawać punkty. Wymienił osiem 

podkryteriów, z których dwa były kwestionowane przez odwołującego. 

Pierwsze z nich,  wymienione w pkt 2 tabeli nr 2, 

zostało sformułowane następująco: 

Oferowany system HIS musi umożliwiać pracę w modelu dwuwarstwowym (desktopowym) i 

trójwarstwowym  (webowym)  w  rozumieniu  określonym  w  wierszach  poniżej,  zależnie  od 

bieżących potrzeb Zamawiającego. System umożliwia pracę w obu wymienionych wersjach 

jednocześnie.  System,  dla  modelu  trójwarstwowego,  działa  z  poziomu  najbardziej 

popularnych  przeglądarek  internetowych  (np.  Mozilla  Firefox,  Internet  Explorer),  będących 

klientem  końcowym  aplikacji,  bez  konieczności  korzystania  z  dodatkowych  klientów 

terminalowych  np.  RDP. 

Obie  wersje  muszą  posiadać  te  same  funkcjonalności  z 

dokładnością  do  pojedynczych  argumentów,  a  zakres  używanych  skrótów  klawiszowych 

musi  być  spójny  między  wersjami  architektur  systemu.  Za  posiadanie  tak  opisanej 

funkcjonalności zamawiający zamierzał przyznawać 9 pkt. 

Drugie z kwestionowa

nych podkryteriów, wymienione w pkt 3 tabeli nr 2, brzmiało zaś 

następująco: Zmiana wartości parametrów konfiguracyjnych widziana jest na bieżąco przez 

obie  wersje  systemu,  wersję  dwuwarstwową  i  trójwarstwową.  Za  posiadanie  tak  opisanej 

funkcjonalności zamawiający również zamierzał przyznawać 9 pkt. 

Zgodnie  z  art.  91  ust.  2  ustawy  Pzp 

kryteriami  oceny  ofert  są  cena  lub  koszt  albo 

cena lub koszt i inne kryteria odnoszące się do przedmiotu zamówienia (…). Stosownie zaś 

do  art.  7  ust.  1  Pzp,  z

amawiający  przygotowuje i  przeprowadza postępowanie o  udzielenie 

zamówienia  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji  i  równe  traktowanie 

wykonawców oraz  zgodnie z  zasadami proporcjonalności i przejrzystości. Jak wynika z art. 

67 ust. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. 

w  sprawie  zamówień  publicznych,  uchylającej  dyrektywę  2004/18/WE  kryteria  udzielenia 

zamówienia  nie  mogą  skutkować  przyznaniem  instytucji  zamawiającej  nieograniczonej 

swobody wyboru. 

Na  temat  pozace

nowych,  jakościowych  kryteriów  oceny  ofert  wypowiadał  się 

wielokrotnie także Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 17 września 

2002  r.  (C-

513/99,  Concordia  Bas)  stwierdził,  że  wybór  kryteriów  oceny  ofert  podlega 

pewnym  ograniczeniom. 

Wskazał,  że  celem  stosowania  kryterium  oceny  ofert  jest  wybór 

oferty  najkorzystniejszej,  zatem  wszystkie  kryteria  muszą  być  nakierowane  na  identyfikację 

tej  oferty,  która  jest  najlepsza.  Po  drugie,  wybierając  najkorzystniejszą  ofertę,  zamawiający 

musi  opie

rać  swoją  decyzję  na  obiektywnych  przesłankach.  Z  kolei  w  wyroku  z  dnia  27 

października  2005  r.  (C-234/03)  Trybunał  wskazał,  że  kryteria  jakościowe  nie  mogą  być 

stosowan

e  w  sposób  dyskryminujący,  muszą  być  uzasadnione  względami  interesu 

publicznego,  muszą  być  odpowiednie  dla  zagwarantowania  realizacji  celu,  któremu  służą  i 

nie mogą wykraczają poza to, co jest konieczne dla jego osiągnięcia. 

W ocenie Izby narusza ww. reguły sformułowanie takiego kryterium oceny ofert co do 

którego  nie  można  stwierdzić,  iż  prowadzi  ono  do  wyboru  oferty  korzystniejszej  z  punktu 

widzenia  uzasadnionych  potrzeb  zamawi

ającego.  Byłoby  przyznaniem  zamawiającemu 

nieograniczonej swobody wyboru oferty najkorzystniejszej ustalenie takiego kryterium oceny 

ofert, co do którego nie wykazano, iż ma ono jakiekolwiek przełożenie na lepsze spełnienie 

takich potrzeb zamawiającego. 

W analizowanej sprawie ciężar wykazania tych uzasadnionych potrzeb spoczywał na 

zamaw

iającym.  To  bowiem  zamawiający,  choć  jednoznacznie  przyznawał,  że  zamierza 

premiow

ać rozwiązanie mniej nowoczesne i przestarzałe, to jednak utrzymywał, że znajduje 

to  uzasadnienie  w  jego  specyficznej  sytuacji  i  potrzebach.  Zdaniem 

Izby  zamawiający  nie 

zdołał wykazać, że sporne kryterium będzie służyć wyborowi oferty najkorzystniejszej w tym 

konkretnym post

ępowaniu.  

Po  pierwsze,  zamawi

ający  w  odpowiedzi  na  odwołanie  wskazał,  że  choć 

dwuwarstwowa  architektura  systemu 

jest  rozwiązaniem  starszym  i  mniej  nowoczesnym  niż 

model  trójwarstwowy,  to  ma  to  duże  znaczenie  dla  niego.  Wywiódł,  że  znaczna  część 

urządzeń,  na  których  ma  działać  system  będący  przedmiotem  zamówienia,  to  urządzenia 

starsze,  które  nie  będą  podlegały  szybkiej  wymianie  w  najbliższym  czasie  z  uwagi  na 

konieczność inwestowania środków zamawiającego na innych polach. 

Strona  przeciwna  tj.  odwo

łujący  i  przystępujący  zaprzeczyła  twierdzeniu 

zamawiającego,  że  systemy  oparte  o  architekturę  trójwarstwową  wymagają  współpracy  z 

nowszym 

sprzętem.  Odwołujący  i  przystępujący  argumentowali,  że  to  do  korzystania  z 

systemów działających na architekturze dwuwarstwowej może być konieczny lepszy sprzęt, 

choćby po to, aby zainstalować aplikację na stacji roboczej. Powyższa instalacja nie będzie 

natomiast konieczna aby korzystać z systemu w architekturze trójwarstwowej. 

Stanowisko  zamawiającego  pozostało  gołosłowne.  Natomiast  odwołujący  i 

przystępujący  na  poparcie  swych  twierdzeń  powołali  się  na  ekspertyzę  prywatną 

sporządzoną przez biegłego sądowego z dziedziny informatyki M. G. 

W ocenie Izby 

– wbrew stanowisku zamawiającego - nie można postawić generalnej 

tezy, 

że  na  starszym  sprzęcie  łatwiej  będzie  korzystać  z  systemu  zbudowanego  w 

architekturze  dwuwarstwowej

.  Dostrzeżenia  wymaga,  że  w  systemach  opartych  na 

architekturze  tr

ójwarstwowej  dostęp  do  systemu  wymagać  będzie  jedynie  uruchomienia 

przeglądarki. Z tego punktu widzenia istotne mogą się okazać ograniczenia przepustowości 

sieci,  zaś  na  takie  utrudnienia  zamawiający  się  nie  powoływał.  Tymczasem  w  systemach 

dwuwarstwowych 

może  być  konieczne  użycie  bardziej  wydajnego  sprzętu  z  związku  z 

koniecznością  instalacji  aplikacji  również  na  stacjach  roboczych  użytkowników.  Jeśli  zatem 

urządzenia  posiadane  przez  zamawiającego  umożliwiają  korzystanie  z  systemu  w 

architekturze  dwuwarstwowej,  to  praca  z  systemem  w  architekturze 

trójwarstwowej  także 

będzie możliwa.  

Wzięto  również  pod  uwagę,  że  twierdzenia  zamawiającego  o  posiadaniu  starszego 

sprzętu  pozostały  nad  wyraz  ogólne,  lakoniczne  i  nie  zostały  poparte  żadnymi  dowodami. 

Zamawiający nie wyjaśnił co rozumie przez pojęcie starszy sprzęt. Nie wskazał, jaka część 

posiadanych  urządzeń  jest  przestarzała,  jakiego  rodzaju  sprzętu  ten  problem  dotyczy. 

Wreszcie,  na  poparcie  swych  twierdzeń  nie  przedstawił  żadnych  dowodów.  Wobec 

powyższego argument zamawiającego nie poddawał się żadnej weryfikacji.  

Dostrzeżenia  wymagało  ponadto,  że  zamawiający  nie  wykluczył  możliwości 

zaoferowania  systemu  p

racującego  tylko  w  architekturze  trójwarstwowej.  Gdyby  przyjąć 

argument zama

wiającego, oznaczałoby to, że kupuje produkt, który nie będzie działał w jego 

środowisku sprzętowym. Zatem omawiany argument nie mógł zostać uwzględniony. 

W  dalszej 

kolejności  zamawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie  wskazał,  że  chce 

premiować  starsze  rozwiązanie  dwuwarstwowe,  gdyż  „część  programów,  które  będą 

podlegać  integracji  z  nowym  systemem  to  rozwiązania  starsze,  współpracujące  lepiej  z 

modelem dwuwarstwowym”.  

Strona  przeciwna  zaprzeczyła  twierdzeniu  zamawiającego.  Na  poparcie  swego 

stanowiska  powołała  się  na  złożoną  ekspertyzę  prywatną  biegłego  sądowego  z  dziedziny 

informatyki  M  G

.  W  ekspertyzie  tej  biegły  oświadczył,  że  argument  zamawiającego  jest 

nieracjonalny. Wywiódł bowiem, że jeżeli dana aplikacja została napisana w jakimś modelu 

architektury, 

to  nic  się  nie  zmieni  dopóki  system  operacyjny  ten  program  akceptuje.  Biegły 

wyjaśnił  także,  że  wybór  modelu  architektury  systemu  nie  wpływa  na  jego  możliwości 

integracyjne. 

Stanowisko  to  należało  uznać  za  przekonujące  i  spójne.  Dostrzeżenia 

wymagało ponadto, że zakres integracji wynikał ze str. 74 – 75 opisu przedmiotu zamówienia 

(załącznik nr 3 do SIWZ). W znajdujących się tam postanowieniach zamawiający przesądził, 

że  integracja  systemu  z  „Histopatologią”  oraz  z  „Prosektorium”  nastąpi  nastąpi  przy 

wykorzystaniu  interfejsu  HL  7, 

co  do  którego  zamawiający  nie  zaprzeczył,  że  jest 

standardem  w  medycynie.  Nie  bez  zn

aczenia  jest  również  okoliczność,  że  interfejs  jest 

niezależny od architektury systemu. 

Przy wyrokowaniu wzięto ponadto pod uwagę, że również w tym zakresie stanowisko 

zamawia

jącego  okazało  się  ogólne  i  lakonicznie.  Nie  wiadomo,  o  jakim  oprogramowaniu 

wypo

wiada  się  zamawiający,  jakiej  części  posiadanego  oprogramowania  rzekomy  problem 

miałby dotyczyć. Wreszcie nie wiadomo, na czym konkretnie problemy integracyjne miałyby 

polegać.  Podkreślenia  wymagało  również,  że  na  wskazywane  przez  siebie  okoliczności 

zamaw

iający nie przedstawił żadnego dowodu, wobec czego uznano, że jego twierdzenia nie 

poddawa

ły się weryfikacji. 

Kolejnym  argumentem,  na  jaki  powołał  się  zamawiający  było  to,  że  aplikacje 

des

ktopowe  miały  mieć  z  reguły  łatwiejszy,  szybszy  i  bardziej  intuicyjny  interfejs,  co  miało 

być korzyścią na użytkowników w starszym przedziale wiekowym.  

Odwo

łujący i przystępujący zaprzeczyli istnieniu takiej zależności. Odwołujący złożył 

na  tę  okoliczność  ekspertyzę prywatną  biegłego M  G. W ekspertyzie tej biegły  wskazał,  że 

teka  korelacja  nie  istnieje. 

Wyjaśnił,  że  obecnie  nad  interfejsami  nie  pracują  poszczególne 

osoby, ale sztaby specjalistów, co prowadzi do tego, że współczesne interfejsy są łatwiejsze, 

bardziej int

uicyjne i przyjazne niż poprzednie.  

Izba  wzięła  również  pod  uwagę,  że  nawet  w  opinii  samego  zamawiającego  taka 

zależność  nie  zawsze  występuje.  Wskazywały  na  to  użyte  przez  zamawiającego  słowa  „z 

re

guły”. Dostrzec także należało, że zamawiający na poparcie swych twierdzeń nie przywołał 

żadnych  dowodów.  Nie  wskazał  ani  jednego  przykładu,  gdy  interfejs  w  aplikacji 

tr

ójwarstwowej miał okazać się bardziej skomplikowany niż analogiczny  interfejs w aplikacji 

dwuwarstwowej.  Powo

łując  się  zaś  na  możliwości  użytkowników  w  „starszym  przedziale 

wiekowym

”  nie  sprecyzował  co  rozumie  pod  tym  pojęciem,  nie  wskazał,  jakiej  liczby 

użytkowników  u  zamawiającego  taki  problem  miałby  rzekomo  dotykać.  Ponadto,  zasady 

wiedzy  i 

doświadczenia  życiowego  podpowiadają,  że  stopień  skomplikowania  interfejsu  nie 

zależy  od  architektury  systemu.  Można  stworzyć  złożone,  nieprzyjazne  interfejsy  w 

systemach  z 

architekturą  dwuwarstwową  i  proste,  intuicyjne  w  systemach  z  architekturą 

trójwarstwową i odwrotnie.  

Ponadto,  dostrzeżenia  wymagało,  że  zamawiający  w  tym  postępowaniu  dopuszczał 

zaoferowanie  systemu  pracuj

ącego  równolegle  w  obu  architekturach.  Skoro  tak,  to  można 

było  przypuszczać,  że  interfejsy  takiego  systemu  będą  bardzo  podobne.  Wreszcie, 

podkreślić  należało,  że  zgodnie  z  opisem  przedmiotu  zamówienia  zawartym  na  str.  77  -78 

OPZ 

(zał. nr 3 do SIWZ) przedmiotem zamówienia miało być także przeszkolenie personelu 

w  zakresie  obsługi  systemu.  Z  pewnością  zatem  w  trakcie  tego  szkolenia  zostanie 

przekazana 

również  wiedza  w  zakresu  obsługi  interfejsu  systemu.  Wobec  powyższego 

argument zamawiającego nie został uznany za dostatecznie uzasadniony. 

Kolejnym argumentem, na jaki powołał się zamawiający w odpowiedzi na odwołanie, 

była kwestia  bezpieczeństwa.  Zamawiający  wywiódł,  że systemy  trójwarstwowe są  bardziej 

podatne na ataki typu malwere, javascirpt injection czy SQl injection.  

Odwołujący  i  przystępujący  zaprzeczyli,  jakoby  systemy  w  architekturze 

dwuwarstwowej 

miały być bardziej bezpieczne od systemów w architekturze trójwarstwowej. 

Na  tę  okoliczność  przedstawiono  ekspertyzę  prywatną  biegłego  M  G.  W  ekspertyzie  tej 

biegły  szczegółowo  przeanalizował  jeden  z  największych  przykładów  wycieku  danych 

wrażliwych  z  90  placówek  medycznych,  w  których  zainstalowany  był  system  Eskulap 

zbudowany  w  architekturze  dwuwarstwowej. 

W  swej  ekspertyzie  biegły  wskazał  także,  że 

„nie ma się co łudzić, iż model dwuwarstwowej architektury klient – serwer jest mnie podatny 

na  malware,  bo  nie  jest,  gdyż  nie  jest  to  odizolowany  komputer  (desktop)  służący  do 

przetwarzania  informacji  tajnych,  a  jest  to  zwykły  komputer  połączony  z  innym,  na  którym 

jest baza danych, ma on 

też porty USB czy napęd optyczny. Komputer ten wymienia dane ze 

środowiskiem  informatycznym,  jest  obsługiwany  przez  zwykłego  pracownika  szpitala,  który 

nie  jest  informatykiem,  a  doda

tkowo  ma  do  niego  dostęp  wiele  osób,  co  zwiększa 

niebe

zpieczeństwo  nieuprawnionego  wprowadzenia  danych  lub  niewłaściwego  użycia”. 

Bieg

ły  wskazał  też  na  brak  kontroli  nad  użytkownikami,  jako  znaczący  czynnik  obniżający 

bezpieczeństwo aplikacji dwuwarstwowych względem aplikacji trójwarstwowych. 

Biorąc  powyższe  pod  uwagę  stwierdzono,  że  aplikacje  desktopowe,  takie,  jakie 

zamawia zamawiający, a więc nieodizolowane od sieci, mogą również być podatne na ataki 

typu wirusy, które mogą dotknąć warstwy przetwarzania danych obecnej w części dotyczącej 

klienta. Zabezpieczenie takich aplikacji 

bardziej zależy od zabezpieczeń samego komputera. 

Tymczasem  s

erwery  w  warstwie  web  są  lepiej  zabezpieczone  zbackup’owane,  czasami 

zwirtualizowane. Wreszcie,  z

aletą systemu z architekturą trójwarstwową jest to, że pozwala 

szybciej  usuwać  skutki  niebezpiecznych  zdarzeń,  szybciej  instalować  poprawki  i  łaty,  gdyż 

działania takie nie muszą następować na poziomie poszczególnych stacji roboczych. 

Wzięto  także  pod  uwagę,  że  rolą  wykonawcy  jest  odpowiednie  zabezpieczenie 

s

ystemu  pracującego  w  dowolnej  warstwie,  a  zaś  rolą  zamawiającego  –  wdrożenie 

odpowiednich  praktyk 

bezpieczeństwa  po  stronie  użytkowników  systemu.  Dostrzeżenia 

wymagało,  że  zgodnie  z  OPZ,  zamawiany  system  będzie  działał  w  sieci  lokalnej  LAN 

wydzielonej  i  za

bezpieczonej.  Ponadto  sam  zamawiający  zamawia  w  tym  postępowaniu 

odpowiednie firewalle (zapory). 

Reasumując  Izba  stwierdziła,  że  nie  udowodniono  generalnej  tezy  o  większym 

bezpieczeństwie  systemów  pracujących  w  architekturze  dwuwarstwowej  od  systemów 

działających  w  architekturze  trójwarstwowej.  Przedstawione  dowody  prowadzą  do  wniosku, 

że  każdy  z  tych  systemów  jest  podatny  na  ataki,  przy  czym  w  przypadku  systemów 

trójwarstwowych  i  dwuwarstwowych  można  co  najwyższej  mówić  o  większej  lub  mniejszej 

eskpozycji 

na  określone  rodzaje  ataków.  Wobec  powyższego  argument  zamawiającego 

uznano za nieudowodniony. 

W  dalszej  kolejności  zamawiający  przedstawił  argument  dotyczący  krytyczności 

systemu.  Wskazywał  bowiem,  że  jeżeli  usługa  www  w  systemie  trójwarstwowym  ulegnie 

awarii,  to  w  dalszym  c

iągu  będzie  możliwe  korzystanie  przynajmniej  z  niektórych  funkcji 

systemu  w  architekturze  dwuwarstwowej

.  Nie  negując  tej  zalety  należało  podnieść,  że  w 

obecnych  zaawansowanych  systemach  trójwarstwowych  i  przy  obecnej  wiedzy  technicznej 

istnieje  możliwość  replikacji  czy  szybkiego  przeniesienia  serwera  www  na  inne  środowisko 

sprzętowe,  co  znacząco  skraca  przerwy  w  dostępie  do  usług.  Wzięto  pod  uwagę,  że 

zamawiający  odnosząc  się  do  aspektu  krytyczności  pominął  kwestię  możliwości  awarii  w 

obszarze stacji 

na których zainstalowana jest aplikacja desktopowa, co jest prawdopodobne 

zakładając, że zamawiający posiada rzeczywiście sprzęt starszej generacji. Wreszcie awarie 

systemów  dwuwarstwowych  mogą  być  wynikiem  ingerencji  użytkownika  aplikacji 

desktopowych  w  pliki  wykonywalne 

czy  konfiguracyjne,  do  których  nie  ma  dostępu  w 

systemach  z 

architekturą  trójwarstwową.  Można  mówić  także  o  pewnych  zaletach  systemu 

tr

ójwarstwowego w obszarze krytyczności. Taka architektura pozwala szybciej usuwać skutki 

n

iebezpiecznych  zdarzeń,  sprawniej  instalować  poprawki  i  łaty,  gdyż  działania  takie  nie 

muszą następować na poziomie poszczególnych stacji roboczych. Dostrzeżenia wymagało, 

że na str. 24-25 OPZ (załącznik nr 3 do SIWZ) opisano wymóg backup’u danych do chmury. 

Wymóg  ten  odnosił  się  do  infrastruktury  serwerowej  i  oprogramowania  backup’owego. 

Prz

ykładowo zamawiający wymagał, aby backupowanie obejmowało nie tylko same dane ale 

całe środowisko pracy, co w przypadku awarii środowiska podstawowego miało pozwolić na 

przełączenie  pracy  całej  placówki  na  zewnętrzne  środowisko  pracy  dostępne  w  chmurze 

obliczeniowej

.  Wobec  powyższego  stwierdzono,  że  generalna  teza  zamawiającego  o 

większej krytyczności systemów dwuwarstwowych nie została udowodniona. 

Bezzasadne było odwoływanie się przez zamawiającego w odpowiedzi na odwołanie 

do  wyroku  Izby  wydanego  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  2643/14. 

Postępowanie  odwoławcze 

przed Izbą ma charakter kontradyktoryjny. Zgodnie z art. 190 ust. 1 ustawy Pzp, to strony i 

uczestnicy  postępowania  obowiązani  są  do  wskazywania  dowodów,  z  których  wywodzą 

skutki  prawne. 

Jak  wynikało  z  uzasadnienia  ww.  wyroku,  oddalenie  odwołania  w  tamtej 

sprawie 

było  wynikiem  bierności  dowodowej  ówczesnego  odwołującego.  W  uzasadnieniu 

przywołanego  orzeczenia  Izba  wyraźnie  stwierdziła,  że  twierdzenie  ówczesnego 

o

dwołującego, że wymagania zamawiającego są bezzasadne jako pozbawione uzasadnienia 

faktycznego w ogóle nie poddawało się ocenie. 

Stwierdzić  należało,  że  nie  można  mówić  o  analogicznej  sytuacji  w  analizowanej 

sprawie.  Argumentacja 

zamawiającego,  w  której  wskazywał  on  powody  zastosowania 

spornego  kryterium 

spotkała  się  z  merytoryczną  i  szczegółową  argumentacją  przeciwną, 

która  została  poparta  dostatecznym  materiałem  dowodowym  w  postaci  choćby  złożonej 

ekspertyzy prywatnej. Tymczasem 

– jak wskazano wcześniej - argumentacja zamawiającego 

w niniejszej sprawie 

pozostała ogólna, hasłowa i nie poparta żadnym dowodem.  

Analogicznie, b

ezzasadne było także powoływanie się na wyrok wydany przez Izbę 6 

października  2015  r.  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  2054/15.  Oddalenie  odwołania  w  tamtej 

sprawie 

również  było  podyktowane  biernością  strony  odwołującej.  Jak  wynikało  z 

uzasadnienia ww. wyroku, f

unkcjonalność systemu w kontekście potrzeb Zamawiającego nie 

została  dowodowo  podważona  przez  Odwołującego.  Jak  wskazano  wcześniej,  z  taką 

sytuacją  nie  mieliśmy  do  czynienia  w  analizowanej  sprawie,  w  której  to  zamawiający  w 

odniesieniu 

do  zasadności  spornego  kryterium  pozostawał  bierny  dowodowo,  a  nie 

odwołujący. 

Za 

pozbawioną  większej  doniosłości  prawnej  uznano  kwestię,  czy  sporne  kryterium 

oceny  ofert  ogranicza  możliwości  ofertowania  odwołującemu  i  przystępującemu. 

Zamawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie  podniósł,  że  odwołujący  i  przystępujący  mogą 

zaoferować  zamawiającemu  w  tym  postepowaniu  system  spełniający  wymogi  z  pkt  2  i  3 

tabeli  nr  2  załącznika  nr  5  do  SIWZ,  to  jest  system  pracujący  równolegle  w  architekturze 

trójwarstwowej i dwuwarstwowej.  

W  tym  zakresie  zamawia

jący  powołał  się  na  oferty  tych  wykonawców  złożone  w 

postępowaniu prowadzonym przez samego zamawiającego w ubiegłym roku pod numerem 

CZMZ.2500/17/2017. 

Ze  złożonych  dowodów  wynikało,  że  rzeczywiście  w  tamtym 

postępowaniu  obaj  wykonawcy  zadeklarowali  zamawiającemu  dostawę  systemu  o  ww. 

cechach.  

Przystępujący  wywiódł  jednak,  że  jego  oferta  –  pomimo  ww.  deklaracji  -  została 

ostatecznie  odrzucona 

z  powodu  niespełnienia  ww.  wymogu.  Natomiast  odwołujący 

przyznał,  że  w  omawianym  postepowaniu  był  w  stanie  zaoferować  system  działający 

równolegle w obu architekturach, ale obecnie już nie jest w stanie tego spełnić, z uwagi na 

porzucenie  obsługi  niektórych  funkcjonalności  w  systemie  działającym  równolegle  w  obu 

architekturach.  

W 

zaistniałej  sytuacji  można  powiedzieć,  że  opisywane  kryterium  co  najmniej 

utrudniało możliwość konkurowania w postępowaniu przystępującemu, gdyż spełnienie przez 

niego premiowanego wymogu było w historycznym postępowaniu skutecznie poddawane w 

wątpliwość. Natomiast Izba stwierdziła, że kryterium nie ograniczało możliwości ofertowania 

od

wołującemu.  Niezasadne,  a  przy  tym  gołosłowne  okazało  się  powoływanie  się 

odwołującego  na  swoją  decyzję  biznesową  nieoferowania  funkcjonalności,  które  oferował 

jeszcze  w  ub.  roku.  Tym  niemniej  jednak,  w  ocenie  Izby, 

dla ustalenia,  że  kryterium  oceny 

ofert 

było  nieprawidłowe  wystarczającym  było  ustalenie,  że  nie  prowadzi  ono  do  wyboru 

oferty  najkorzystniejszej  ekonomicznie

,  gdyż  żaden  z  powodów  jego  zastosowania  nie 

okazał się przekonujący ani udowodniony.  

Określenie w SIWZ kryterium oceny ofert, które nie jest nakierowane na identyfikację 

tej oferty, która jest najlepsza narusza reguły wynikające z art. 91 ust. 2 ustawy Pzp i 7 ust. 1 

Pzp,  a  także  wskazówki  płynące  z  orzecznictwa  Trybunału  Sprawiedliwości  Unii 

Europejskiej.  Oznacza 

także,  że  wbrew  wymogom  zawartym  w  art.  67  ust.  4  dyrektywy 

zamawiaj

ący  przyznał  sobie  nieograniczoną  swobodę  wyboru  oferty,  co  jest 

niedopuszczalne.  

Stosownie  do  art.  192  ust.  1  ustawy  Pzp, 

o  oddaleniu  odwołania  lub  jego 

uwzględnieniu  Izba  orzeka  w  wyroku.  W  pozostałych  przypadkach  Izba  wydaje 

postanowienie. 

Orzeczenie  Izby,  o  którym  mowa  w  pkt  2  sentencji,  miało  charakter 

merytoryczny,  gdyż  odnosiło  się  do  uwzględnienia  odwołania.  Z  kolei  orzeczenie  Izby 

zawarte  w  pkt  1  i  3 

sentencji  miało  charakter  formalny,  gdyż  dotyczyło  odpowiednio 

umorzenia  części  postępowania  odwoławczego  i  kosztów  postępowania,  a  zatem  było 

postanowieniem.  O  tym,  że  orzeczenie  o  kosztach  zawarte  w  wyroku  Izby  jest 

postanowieniem  przesądził  Sąd  Najwyższy  w  uchwale  z  8  grudnia  2005  r.  III  CZP  109/05 

(OSN  2006/11/182).  Z  powołanego  przepisu  art.  192  ust.  1  ustawy  Pzp  wynika  zakaz 

wydawania przez Izbę orzeczenia o charakterze merytorycznym w innej formie aniżeli wyrok. 

Z uwagi zatem na zbieg w jednym orzeczeniu rozstrzygnięć o charakterze merytorycznym (2 

sentencji) i formalnym (pkt 1 i 3 se

ntencji), całe orzeczenie musiało przybrać postać wyroku.  

Zgodnie  z  przepisem  art.  192  ust.  2  ustawy  Pzp,  Krajowa  Izba  Odwoławcza 

uwzględnia odwołanie w  sytuacji,  jeżeli  stwierdzi  naruszenie przepisów  ustawy,  które miało 

wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia. Z ww. 

przepisu  wynika,  że  powodem  uwzględnienia  odwołania  może  być  stwierdzenie  jedynie 

kwalifikowanego  naruszenia  ustawy 

Pzp,  a  mianowicie  takiego,  które  wywiera  lub  może 

wywrzeć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania.  A  contrario,  stwierdzenie  braku  naruszenia 

lub naruszenia niekwalifikowanego, musi skutkować oddaleniem odwołania. Naruszenie art. 

91  ust.  2  i  art.  7  ust.  1 

Pzp  polegające  na  ustaleniu  wadliwego  kryterium  oceny  ofert,  z 

pewnością  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania.  W  wyniku  zastosowania 

nieprawidłowego  kryterium  może  zostać  wybrana  jako  najkorzystniejsza  oferta,  którą  taką 

ofertą nie będzie.  

W  świetle  art.  192  ust.  3  pkt  1  ustawy  Pzp,  uwzględniając  odwołanie,  Izba  może  - 

jeżeli umowa w sprawie zamówienia publicznego nie została  zawarta  - nakazać wykonanie 

lub  powtórzenie  czynności  zamawiającego  lub  nakazać  unieważnienie  czynności 

zamawiającego.  W  konsekwencji  Izba  nakazała  zamawiającemu  wykonanie  modyfikacji 

treści załącznika nr 5 do specyfikacji istotnych warunków zamówienia w sposób wskazany w 

sentencji. 

Wobec  powyższego,  na  podstawie  art.  192  ust.  1  i  art.  192  ust.  3  pkt  1  ustawy 

Pzp, orzeczono jak w pkt 2 sentencji. 

Zgodnie  z  art.  192  ust.  9  ustawy  Pzp,  w  wyroku  oraz  w  postanowieniu  ko

ńczącym 

postępowanie odwoławcze Izba rozstrzyga o kosztach postępowania odwoławczego. Z kolei 

w świetle art. 192 ust. 10 ustawy Pzp, strony ponoszą koszty postępowania odwoławczego 

stosownie  do  jego  wyniku,  z  zastrzeżeniem  art.  186  ust.  6.  Jak  wskazuje  się  w 

piśmiennictwie,  reguła  ponoszenia  przez  strony  kosztów  postępowania  odwoławczego 

stosownie  do  wyników  postępowania  odwoławczego  oznacza,  że  „obowiązuje  w  nim, 

analogicznie  do  procesu  cywilnego,  zasada  odpowiedzialności  za  wynik  procesu,  według 

której  koszty  postępowania  obciążają  ostatecznie  stronę  „przegrywającą”  sprawę  (por. art. 

98  §  1 k.p.c.)” Jarosław  Jerzykowski,  Komentarz  do  art.192  ustawy  -  Prawo  zamówień 

publicznych,  w: 

Dzierżanowski  W.,  Jerzykowski  J.,  Stachowiak  M.  Prawo  zamówień 

publicznych. Komentarz, LEX, 2014, wydanie VI.  

Zatem 

użyty  w  art.  192  ust.  10  ustawy  Pzp  zwrot  stosownie  do  jego  wyniku  należy 

rozumieć  analogicznie  jak  w  procesie cywilnym.  Jak  wynika  z  postanowienia  SN  z  dnia  31 

stycznia  1991  r.  II  CZ  255/90,  LEX  nr  5314  stosunkowe 

rozdzielenie  kosztów  polega  na 

rozdzielenie kosztów między stronami stosownie do wyniku postępowania i do wysokości w 

jakiej  zostały  poniesione.  Stosunkowy  podział  kosztów  procesu  (100  k.p.c.)  dotyczy  ich 

całości  co  oznacza  przyjęcie  za  podstawę  obliczeń  sumy  należności  obu  stron,  ustalonej 

stosownie  do  zasad  z  art.  98  §  2  i  3  k.p.c.  (oraz  art.  99  k.p.c.  w  przypadkach  tam 

wskazanych). Sumę tę dzieli się proporcjonalnie do stosunku w jakim strony utrzymały się ze 

swymi  roszczeniami  lub  obroną,  otrzymując  w  wyniku  kwoty,  stanowiące  ich  udziały  w 

całości  kosztów.  Jeżeli  poniesione  przez  stronę  koszty  przewyższają  obciążający  ją  udział 

zasądzeniu na jej rzecz podlega różnica. 

Jak wynika z postanowienia 

Sądu Okręgowego w Gliwicach z 20 lipca 2016 r. sygn. 

akt X Ga 280/16 

– w przypadku rozstrzygnięcia, w którym część odwołania wniesionego do 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  zostaje  oddalona,  zaś  część  uwzględniona  zasada 

odpowiedzialności za wynik postępowania odwoławczego oznacza obowiązek stosunkowego 

rozdzielenia  koszt

ów  postępowania  odwoławczego  w  takiej  części,  w  jakiej  odwołanie 

odniosło skutek.  Identyczny  pogląd  wyrażono w  wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z 

22  stycznia  2016  r.  sygn.  akt  XXIII  Ga  1992/15,  w  postanowieniu  Sądu  Okręgowego  we 

Wrocławiu z dnia 3 października 2013 r. sygn. akt X Ga 286/13, wyroku Sądu Okręgowego w 

Warszawie z dnia 29 listopada 2016 r. sygn. akt XXIII Ga 880/16, wyroku Sądu Okręgowego 

we  Wrocławiu  z  17  listopada  2016  r.  sygn.  akt  X  Ga  653/16,  postanowieniu  Sądu 

Okręgowego w Warszawie z dnia 12 grudnia 2017 r. sygn. akt XXIII Ga 1886/17.  

W niniejszej sprawie Izba 

w zakresie rozpatrywanym merytorycznie odpowiedzialność 

za  wynik  postępowania  odwoławczego  ponosił  w  całości  zamawiający.  Zatem  to  tę  stronę 

Izba  obciążyła  całością  kosztów  postępowania  odwoławczego.  Na  koszty  postępowania 

odwoławczego  składał  się  wpis  uiszczony  przez  odwołującego  w  wysokości  15.000  zł  oraz 

koszty wynagrodzenia pełnomocnika odwołującego w kwocie 3.600 zł, zatem łącznie 18.600 

zł. 

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  o  kosztach  postępowania  orzeczono  stosownie  do 

wyniku  postępowania  -  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  ustawy  Pzp  oraz  w  oparciu  o 

przepis

y  §  5  ust.  2  pkt  1  w  zw.  z  §  3  pkt  2  lit.  b,  §  5  ust.  4  rozporządzenia  Prezesa  Rady 

Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

(Dz. U. Nr 41 poz. 238 ze zm.). 

Przewodniczący:      ………………….…