KIO 988/18 WYROK dnia 5 czerwca 2018 r.

Sygn. akt: KIO 988/18 

WYROK 

z dnia 5 czerwca 2018 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Magdalena Rams 

Protokolant:            

Łukasz Listkiewicz  

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 czerwca 2018 r. w Warszawie 

odwołania wniesionego 

do Pr

ezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 18 maja 2018 r. przez wykonawcę ZUE S.A., 

z siedzibą w Krakowie,  

w 

postępowaniu  prowadzonym  przez  Zarząd  Infrastruktury  Komunalnej  i  Transportu  w 

Krakowie,  

przy  udziale  wykonawcy  Trakcje  PRKiI  S.

A.,  siedzibą  w  Warszawie  zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

1.  U

względnia odwołanie w zakresie zarzutu naruszenia art. 8 ust. 3 ustawy Pzp, art. 

24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp oraz art. 24 ust. 1 pkt 12 w zw. z art. 22d ust. 1 w zw. z 

cz.  III  pkt  1  lit.  a  SIWZ 

i  nakazuje  zamawiającemu:  (i)  odtajnienie  załączników  do 

pisma wykonawcy Trakcje PRKiI S.A. z dnia 24 kwietnia 2018 r.; (ii) 

unieważnienie 

czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej;  (iii)  wykluczenie  wykonawcy  Trakcja  

PRKiI  S.A.,  z  siedzibą  w  Warszawie  z  postępowania;  (iv)    powtórzenie  czynności 

badania i oceny ofert. 

2.  W pozos

tałym zakresie oddala odwołanie. 

3.  K

osztami  postępowania  obciąża  zamawiającego  Zarząd  Infrastruktury  Komunalnej  i 

Transportu w Krakowie i : 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  20.000  zł  00  gr 

(słownie:  dwadzieścia  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę 

ZUE S.A., z 

siedzibą w Krakowie tytułem wpisu od odwołania; 

zasądza od zamawiającego Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu 

w Krakowie na rzecz wykonawcy 

ZUE S.A., z siedzibą w Krakowie kwotę 23 600  

zł  00  gr  (słownie:  dwadzieścia  trzy  tysięcy  sześćset  złotych  zero  groszy) 

stanowiącą uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu wpisu od odwołania i 

wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - 

Prawo zamówień publicznych 

(t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1579) na niniejszy wyrok - 

w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - 

przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu 

Okręgowego w Krakowie. 

Przewodniczący:    

………………….…………… 

Sygn. akt: KIO 988/18 

UZASADNIENIE  

W  dniu  18  maja  2018  r.  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wpłynęło  odwołanie 

wykonawcy 

ZUE  S.A.,  z  siedzibą  w  Krakowie  (dalej  „Odwołujący”)  zarzucając 

zamawiającemu  Zarządowi  Infrastruktury  Komunalnej  i  Transportu  w  Krakowie  (dalej 

„Zamawiający”) naruszenie: 

1)  Art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp przez zaniechanie wykluczenia Trakcji z p

ostępowania, 

mimo  faktu,  iż  wykonawca  ten  lekkomyślnie  lub  niedbale  przedstawił  informacje 

wprowadzające  w  błąd  Zamawiającego,  mogące  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje 

podejmowane przez  zamawiającego w  postępowaniu o udzielenie zamówienia,  a to 

związane z przedstawieniem informacji:  

a. 

w  dniu  12  kwietnia  2018  r.,  że  może  wykazać  doświadczenie  w  wykonaniu  węzła 

rozjazdów  oraz  sieci  trakcyjnej  zdobyte  na  zadaniu  w  Grudziądzu  (w'  związku  z 

udostępnieniem  jej  zasobów  przez  podmiot  trzeci)  podczas  gdy,  podmiot  trzeci,  na 

którego  zasoby  powoływała  się  Trakcja,  nie  wykonywał  na  tym  zadaniu  prac 

związanych  z  węzłem  rozjazdów  oraz  sieci  trakcyjnej,  co  zostało  ustalone  przez 

Zamawiającego w wyniku wielokrotnych wezwań do składania wyjaśnień; 

b. 

w dniu 12 kwietnia 2018 r., jak i w kolejnych dniach, gdy składane były przez Trakcję 

wyjaśnienia  oraz  uzupełnienie,  że  może  ona  wykazać  doświadczenie  w  wykonaniu 

torowiska  o  konstrukcji  bezpodsypkowej,  nawierzchni  asfaltowej  lub  betonowej  i 

długości minimum 1 000 mpt na zadaniu w Grudziądzu (w związku z udostępnieniem 

jej  zasobów  przez  podmiot  trzeci)  podczas  gdy,  podmiot  trzeci,  na  którego  zasoby 

powoływała się Trakcja nie wykonał takiego torowiska na tym zadaniu; 

c.  c. w 

dniu 30 kwietnia 2018 r., że może ona wykazać doświadczenie w wykonaniu węzła 

rozjazdów  na  zadaniu  w  Gdańsku  (w  związku  z  udostępnieniem  jej  zasobów  przez 

podmiot trzeci

) podczas gdy, podmiot trzeci, na którego zasoby powoływała się Trakcja 

nie  wykonał  na  tym  zadaniu  węzła  rozjazdów,  ale  cztery  pojedyncze  rozjazdy,  a 

jednocześnie były one wykonane na torowisku „klasycznym”, a nie bezpodsypkowym; 

2)  art.  24  ust.  1  pkt  16  ustawy  Pzp  przez  a.  zaniechanie  wykluczenia  Trakcji  z 

Postępowania, mimo faktu, że wykonawca ten w wyniku zamierzonego działania lub 

rażącego  niedbalstwa  wprowadził  Zamawiającego  w  błąd  przy  przedstawianiu 

informacji,  że  spełnia  warunki  udziału  w  postępowaniu,  a  to  związane  z 

przedstawieniem zobowiązania, jakie pochodziło od tego samego podmiotu trzeciego 

z  tej  samej  daty,  co  zobowiązanie  pierwotne,  dostosowanego  (rozszerzonego)  do 

zarzutów,  jakie  Zamawiający  postawił  gdy  kwestionował  pierwotne  zobowiązanie 

po

dczas gdy pokazuje to celowe działanie Trakcji celem wykazania spełnienia przez 

siebie warunków udziału w postępowaniu, które doprowadziło Zamawiającego w błąd 

odnośnie daty dysponowania zasobami podmiotu trzeciego; 

3)  art. 26 ust. 3 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp przez:  

a. 

wzywanie Trakcji do uzupełnienia w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp „dokumentów 

potwierdzających spełnienie warunku udziału w postępowaniu w zakresie wiedzy i 

doświadczenia” (pismo Zamawiającego z dnia 27 kwietnia 2018 r.) podczas gdy 

Zamawiający  wzywał już w tym zakresie Trakcję w dacie 29 marca 2018 r., gdy 

wzywał on Trakcję do przedłożenia zobowiązania podmiotu trzeciego w zakresie 

udostępnienia  zasobu  w  postaci  „wiedzy  i  doświadczenia,  co  prowadzi  do 

naruszenia  zasady  jednok

rotności  wzywania  i  równego  traktowania  b.  wzywanie 

Trakcji do uzupełnienia w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp w sytuacji, gdy podmiot 

ten  złożył  nieprawdziwe  informacje  podczas  gdy  w  sytuacji  złożenia 

nieprawdziwych  informacji  aktualizuje  się  obowiązek  wykluczenia  danego 

wyk

onawcy z udziału w postępowaniu;  

4)  24 ust. 1 pkt 12 ustawy Pzp w zw. z art. 22d ust. 1 ustawy Pzp w zw. z cz. III pkt 1 lit. 

a)  SIWZ  przez  zaniechanie  wykluczenia  Trakcji  mimo, 

iż  podmiot  ten  nie  spełnił 

warunków udziału w postępowaniu określonych w cz. III pkt 1 lit. a) SIWZ, zarówno:  

a.  gdy  (co  jest  związane  z  zarzutem  nr  3)  po  uzupełnieniu  już  zobowiązania,  które 

pochodziło od TOR-KAR-SSON sp. o.o. sp.k. w dniu 30 marca 2018 r. okazało się, że 

Trakcja  dalej  nie  jest  w  stanie  wykazać  się  odpowiednim  doświadczeniem  (a  co 

Zamawiający ustalił w wyniku złożonych wyjaśnień);  

b.  gdy  Trakcja  przedstawiła  drugie  zobowiązanie  TOR-KAR-SSON  sp.  o.o.  sp.k.  w 

dacie 30 kwietnia 2018 r. z załącznikiem nr 3 do SIWZ - oświadczeniem w zakresie 

doświadczenia,  wedle  których  Trakcja  ma  doświadczenie  w  zakresie  zadania  w 

Gdańsku  odnośnie  węzła  rozjazdów,  co  nie  jest  prawdą,  gdyż  na  tym  zadaniu  nie 

wykonywała węzła rozjazdów, ale 4 pojedyncze rozjazdy; 

5)  Art. 8 ust. 3 ustawy Pzp poprzez zaniechanie odtajnie

nia załączników do pisma z dnia 

24  kwietnia  2018  r.  autorstwa  Trakcji,  mimo  iż  nie  sposób  uznać,  by  dokumenty  te 

stanowiły tajemnicę przedsiębiorstwa. 

W związku z powyższymi zarzutami Odwołujący wniósł o: 1) merytoryczne rozpatrzenie przez 

Krajową Izbę Odwoławczą (dalej jako „KIO”) odwołania i jego uwzględnienie. 2) dopuszczenie 

i przeprowadzenie dowodów wskazanych w treści odwołania, w tym dowodu z opinii biegłego 

(pkt  29,  jak  i  31  odwołania)  z  ewentualnym  wezwaniem  biegłego,  celem  przyspieszenia 

rozpoznania  sprawy,  na  termin  rozprawy,  celem  wydania  opinii  ustnej  3)  nakazanie 

Zamawiającemu  unieważnienia  czynności  Zamawiającego  oceny  i  badania  ofert  oraz 

czynności  polegającej  na  wyborze  oferty  Trakcji  jako  najkorzystniejszej  w  Postępowaniu  4) 

nakazanie Zamawiającemu odtajnienia załączników do pisma Trakcji z dnia 24 kwietnia 2018 

r.  5)  nakazanie Zamawiającemu  dokonania ponownej  czynności  oceny  i  badania ofert,  a  w 

związku z czym wykluczenia Trakcji z postępowania (w konsekwencji odrzucenia jej oferty) 

oraz  dokonania  wyboru  oferty  Odwołującego  jako  najkorzystniejszej  6)  zasądzenie  od 

Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kosztów  postępowania  odwoławczego,  w  tym 

kosztów zastępstwa prawnego. 

W  uzasadnieniu  podnies

ionych  zarzutów  Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  ogłosił 

p

ostępowanie, którego przedmiotem jest „Przebudowa ciągu ulic Królewska, Podchorążych, 

Bronowicka  w  Krakowie  wraz  z  przebudową  torowiska  tramwajowego,  sieci  trakcyjnej, 

odwodnieniem, oświetleniem i przebudową kolidującej infrastruktury technicznej”. Zgodnie z 

punktacją  przyznaną  przez  Zamawiającego,  Trakcja  uzyskała  100,00  punktów  i  została 

wybrana  do  realizacji  przedmiotowego  Zamówienia,  natomiast  Odwołujący  otrzymał  99,05 

punktów, co spowodowało uplasowanie jego oferty na drugim miejscu.  

Odwołujący  wskazał,  że  zgodnie  z  SIWZ  o  zamówienie  mogą  ubiegać  się  tylko  tacy 

wykonawcy, którzy  legitymują  się  odpowiednim  doświadczeniem  w  postaci  zrealizowania w 

ostatnich  5-

ciu  latach  przed  upływem  terminu  składania  ofert  co  najmniej  dwóch  robót 

budowlanych  w  zakresie  przebudowy  lub  budowy  drogi  wraz  z  wy  konaniem  torowiska 

tramwajowego  o  konstrukcji  bezpodsypkowej  z  nawierzchnią  asfaltową  lub  betonową  o 

długości minimum 1000 metrów pojedynczego toru wraz z węzłem rozjazdów i siecią trakcyjną 

(cz. III pkt 1 lit. a SIWZ). Zamawiający jednocześnie dodał, że wymienione zakresy mogą być 

wykonane  w  ramach  różnych  zadań.  Tym  samym  konieczne  było  takie  przedstawienie 

doświadczenia,  aby  przynajmniej  na  2  zadaniach  spełnione  były  następujące  zakresy: 

dwukrotne wykonanie [budowa lub przebudowa] drogi (A) dwukrotne wykonanie torowiskiem 

odpowiedniej konstrukcji, jak i długości nie mniejszej niż w SIWZ (B), dwukrotne wykonanie 

sieci  trakcyjnej  na  takim  torowisku  (C)  i  dwukr

otne  wykonanie  węzła  rozjazdów  na  takim 

torowisku (D). Zgodnie jednak z ostatnim zdaniem warunku wykonawcy nie musieli wykazać, 

by w każdym z tych dwóch zadań zrealizowane zostały łącznie wszystkie 4 elementy (A-D). 

Możliwe było bowiem wykonanie takich zakresów w ramach różnych zadań. Mając na uwadze, 

że  kwestionowane  jest  doświadczenie  w  zakresie  torowiska  (wraz  z  towarzyszącymi  im 

węzłem rozjazdów i siecią trakcyjną w takim torowisku) dalej w odwołaniu nastąpi odniesienie 

się  do  tych  trzech  zakresów,  przy  czym  torowisko  odpowiedniej  konstrukcji,  nawierzchni  i 

długości  będzie  określane  jako  zakres  pierwszy,  węzeł  rozjazdów  wykonany  na  takim 

torowisku jako zakres drugi, a sieć trakcyjna jako zakres trzeci.  

Dalej Odwołujący wskazał, że Trakcja celem wykazania spełnienia przedmiotowego wykazu 

powołała się na zasoby w postaci doświadczenia TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k. z siedzibą 

w Warszawie, który to podmiot zobowiązał się od oddania Trakcji zasobów w określonym w 

zobowiązaniu zakresie (k. 30 oferty Trakcji). Dokładniej rzecz ujmując podmiot ten (dalej także 

jako 

„Użyczający”) wskazał w swoim zobowiązaniu z dnia 8 lutego 2018 r., że oddał Trakcji 

zasoby  „w  następującym  zakresie:  -  doświadczenie  opisane  w  referencjach  dotyczących 

wykonanego  zadania  pn.  Moderniz

acja  sieci  tramwajowej  w  Grudziądzu“  -  doświadczenie 

opisane  w  referencjach  dotyczących  wykonanego  zadania  pn.  „Wykonanie  remontu  i 

rozbudowy trasy tramwajowej wraz z układem torowym w ciągu al. Solidarności na odcinku od 

ul. Jagiellońskiej do ul. Targowej oraz trasy tramwajowej w ciągu ul. Targowej na odcinku od 

ul.  Kijowskiej  do  ul.  Białostockiej  w  Warszawie  -  doświadczenie  opisane  w  referencjach 

dotyczących  wykonanego  zadania  polegającego  na  wykonaniu  remontu  torowisk 

tramwajowych na terenie miasta Pozna

nia: a) pętli tramwajowej Ogrody - dwa tory o łącznej 

długości 140 mpt oraz przylegające do nich dwa perony dla wsiadających b) linii dwutorowej 

w ciągu ulicy Zwierzynieckiej o długości 699 mpt wraz z węzłem rozjazdowym Gaj owa" oraz 

dwoma peronami tramwaj owo- 

autobusowymi przystanku „Zeylanda 4.  

Odwołujący wskazał, że z uwagi na fakt, że do oferty przedmiotowe zobowiązanie pochodzące 

od TOR-KAR-

SSON nie było przedstawione w oryginale, Trakcja została wezwania w dacie 

29 marca 2018 r. w: trybie art. 26 u

st. 3 PZP do uzupełnienia i przedłożenia tego dokumentu, 

co  też  uczyniła  pismem,  które  wpłynęło  do  Zamawiającego  w  dniu  30  marca  2018  r.  W 

konsekwencji,  co  jest  związane  z  jednym  z  zarzutów,  uzupełniła  ona  wówczas  dokument 

odnoszący się do spełnienia warunku w postaci „wiedzy i doświadczenia”.  

Mając  na  uwadze  okoliczność,  że  oferta Trakcji  została  najwyżej  oceniona  wykonawca  ten 

został wezwany przez Zamawiającego w dniu 3 kwietnia 2018 r. na podstawie art. 26 ust. 1 

PZP do przedłożenia w zakreślonym terminie oświadczeń lub dokumentów potwierdzających 

s

pełnienie przez Trakcję wymogów stawianych przez Zamawiającego. Trakcja przedkładając 

na  podstawie  wezwania  wystosowanego  zgodnie  z  art.  26  ust.  1  ustawy  Pzp  w  dacie  12 

kwietnia  2018  r.  stosowne  dokumenty  -  a 

więc  w  szczególności  załącznik  nr  3  do  SIWZ 

„Doświadczenie wykonawcy” wypełniony na datę 6 kwietnia 2018 r. - oświadczyła, że zasoby 

te potwierdzają spełnienie przez nią określonych wymogów, a to: a) w odniesieniu do zadania 

z  Grudziądza  -  celem  wykazania  doświadczenia  odnośnie  „przebudowy  drogi  wraz  z 

wykonaniem torowiska tramwajowego o konstrukcji bezpodsypkowej z nawierzchnią asfaltową 

lub betonową o długości minimum 1000 metrów pojedynczego toru wraz z węzłem rozjazdów 

i  siecią  trakcyjną”  (wszystkie  3  zakresy)  b)  w  odniesieniu  do  zadania  z  Warszawy  -  celem 

wykazania  doświadczenia  odnośnie  przebudowy  drogi  wraz  z  wy  konaniem  torowiska 

tramwajowego  o  konstrukcji  bezpodsypkow

ej  z  nawierzchnią  asfaltową  lub  betonową  o 

długości minimum 1000 metrów pojedynczego toru wraz z siecią trakcyjną (zakres pierwszy i 

trzeci) c) w odniesieniu do zadania z Poznania  - 

celem wykazania doświadczenia odnośnie 

przebudowy 

węzła rozjazdów (zakres drugi). W ocenie Odwołującego doświadczenia Trakcji 

uzyskane podczas realizacji in

westycji w Grudziądzu spełniało wszystkie 3 zakresy (torowisko 

o odpowiedniej konstrukcji, nawierzchni i długości, węzeł i sieć trakcyjną), zadanie z Warszawy 

pierwszy  i  trzeci  zakres (torowisko o odpowiedniej konstrukcji,  nawierzchni  i  długości  i  sieć 

tra

kcyjną),  a  z  Poznania  zakres  drugi  (węzeł  rozjazdów),  a  tym  samym  Trakcja  spełniała 

wymogi  stawiane  przez  Zamawiającego.  Gdyby  zatem  powyższe  polegałoby  na  prawdzie 

Trakcja w ten sposób wykazałaby spełnienie wymogu opisanego w cz. III pkt 1 lit. a) SIWZ, 

g

dyż,  sumarycznie  miałaby  doświadczenie  w  zakresie  dwukrotnego  wykonania  każdego  z 

zakresów.  

Odwołujący  wskazał,  że  mimo  jednoznaczności  oświadczenia  Trakcji  w  zakresie 

doświadczenia, jakim się może wykazać (Trakcja oświadczyła bowiem wyraźnie, że posiada 

ona  doświadczenie  w  wykonaniu  określonych  zakresów  na  poszczególnych  zadaniach) 

Zamawiający zwrócił się z zapytaniem, czy rzeczywiście prace - tak jak opisane zostało to w 

oświadczeniu  złożonym  dnia  12  kwietnia  2018  r.  (ujętym  w  załączniku  nr  3  datowanym  na 

dzień 6 kwietnia 2018 r.) - zostały wykonane przez TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k. Wynikało 

to z faktu, że referencje przedstawione przez Trakcję wskazywały na bardzo szeroki zakres 

prac  realizowanych  na  tych  zadaniach,  jak  i  z  faktu,  że  na  zadaniach  w  Grudziądzu  i 

Warszawie  TOR-KAR-

SSON  sp.  z  o.o.  sp.k.  realizowała  przedmiotowe  zadania  nie 

samodzielnie, ale w ramach kon

sorcjum. Zamawiający powołując się zresztą na orzecznictwo 

TS  UE  odnośnie  możliwości  uzyskania  doświadczenia  w  przypadku,  gdy  prace  były 

realizowane w ramach konsorcjum, chciał zatem ustalić, czy na pewno oświadczenie Trakcji 

polega  na  prawdzie.  Innymi  słowy  Zamawiający,  mimo  jednoznacznej  treści  oświadczenia 

Trakcji,  chciał  uzyskać  pewność,  że  spośród  prac  ujętych  w  referencjach  akurat  te  prace 

(torowisko o odpowiedniej konstrukcji, nawierzchni i długości, węzeł rozjazdów i sieć trakcyjna 

- zadanie w Grudz

iądzu, oraz torowisko o odpowiedniej konstrukcji, nawierzchni i długości oraz 

sieć trakcyjna - zadanie w Warszawie) były realizowane przez TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp. 

k. - 

zgodnie z tym, co oświadczyła Trakcja. W konsekwencji Zamawiający zwrócił się pismem 

z dnia 17 kwietnia 2018 r. w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp 

o złożenie stosowanych wyjaśnień. 

8. W odpowiedzi Trakcja wystosowała wyjaśnienia, które  zostały całkowicie utajnione, przy 

czym Zamawiający odtajnił to pismo na wniosek Odwołującego z dnia 10 maja 2018 r. w dacie 

15 maja 2018 r. W piśmie tym Trakcja wyjaśniła, że TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp. k. wykonała 

na zadaniu w Grudziądzu przebudowę torowiska tramwajowego o konstrukcji bezpodsypkowej 

z nawierzchnią betonową/asfaltową o długości 2.953 metrów pojedynczego toru.  

Odwołujący wskazał, że z powyższych wyjaśnień wynikało,  że Trakcja złożyła nieprawdziwe 

oświadczenie, gdy 12 kwietnia przedłożyła ona załącznik nr 3, w którym oświadczyła, że może 

wykazać się ona odpowiednim doświadczeniem z Grudziądza w zakresie: „przebudowy drogi 

wraz z  wykonaniem torowiska tramwajowego o konstrukcji bezpodsypkowej z nawierzchnią 

asfaltową lub betonową o długości minimum 1000 metrów pojedynczego toru wraz z węzłem 

rozjazdów' i siecią trakcyjną". Z wyjaśnień wynikało wszak, że — inaczej niż w oświadczeniu 

złożonym  w  dniu  12  kwietnia  2018  r.  —  na  zadaniu  tym  nie  były  realizowane  przez 

Użyczającego prace związane z węzłem rozjazdów i siecią trakcyjną (jak i nie były realizowane 

prace „drogowe”, jednak na takie prace Trakcja przedstawiła inne jeszcze referencje.  

W ocenie Odwołującego już w związku z powyższym podaniem nieprawdy powinno nastąpić 

w

ykluczenie  Trakcji  z  udziału  w  postępowaniu.  Zamawiający  jednak  kolejny  raz  wezwał 

Trakcję (wezwanie z dnia 26 kwietnia 2018 r.) do złożenia wyjaśnień na podstawie art. 26 ust. 

3  ustawy  Pzp

.  Z  pisma  tego  wynikało,  że  Zamawiający  zauważył,  iż:  a)  Trakcja  złożyła 

oświadczenie (załącznik nr 3 do SIWZ), zgodnie z którym miała ona doświadczenie zdobyte 

na zadaniu w Grudziądzu we wszystkich zakresach (droga wraz z torowiskiem o odpowiedniej 

konstrukcji,  nawierzchni  i  długości,  węzeł  rozjazdów  i  sieć  trakcyjna),  b)  Trakcja  złożyła 

wyjaśnienie w dniu 24 kwietnia 2018 r., gdzie wskazane zostało, że prace realizowane przez 

TOR-KAR-SSON sp. 

z o.o. sp.k. na zadaniu w Grudziądzu odnosiło się tylko do torowiska o 

odpowiedniej  konstrukcji,  nawierzchni  i  długości.  Zamawiający  wypowiedział  się  bowiem 

dokładnie takimi słowami: „analizując tabelkę z doświadczeniem [czyli załącznik nr 3 do SIWZ 

- prz

ypis Odwołujący] oraz złożone w dniu 24.04.2018 r. wyjaśnienia [Zamawiający] dostrzegł 

rozbieżność  dotyczącą  wykonania  węzła  rozjazdów  i  sieci  trakcyjnej”  Innymi  słowy 

Zamawiający zauważył, że wyjaśnienie złożone przez Trakcję w dacie 24 kwietnia 2018 r. w 

wyniku  wezwania  odnośnie  wskazania,  jakie  dokładnie  prace  były  realizowane  przez  TOR-

KAR-

SSON  sp.  z  o.o.  sp.k.,  są  sprzeczne  z  tym,  co  Trakcja  oświadczyła,  gdy  składała 

załącznik nr 3 do SIWZ (tabelkę z doświadczeniem). 

Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  wezwał  Trakcję  raz  jeszcze  do  złożenia  wyjaśnień  i 

wskazania przez kogo były realizowane prace dotyczące węzła rozjazdów i sieci trakcyjnej na 

zadaniu w Grudziądzu (mimo, iż już wynikało to z wyjaśnień pierwszych, chciał jednak uzyskać 

potwierdzenie tego, 

że Trakcja złożyła nieprawdziwe informacje w dacie 12 kwietnia 2018 r.). 

W  odpowiedzi  na  tak  skonstruowane  wezwanie  Trakcja  pismem  z  dnia  27  kwietnia  2018  r. 

złożyła wyjaśnienia, z których jednoznacznie wynikało, że jej oświadczenie złożone w dniu 12 

kwie

tnia 2018 r. nie polegało na prawdzie. W ocenie Odwołującego nie było bowiem tak, by 

na zadaniu w Grudziądzu TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k. zdobyła doświadczenie w zakresie 

wykonania węzła rozjazdów i sieci trakcyjnej, a tym samym Trakcja powołując się w załączniku 

nr 3 do SIWZ na to doświadczenie przedstawiła stan rzeczy niezgodny z rzeczywistością.  

W ocenie Odwołującego już tylko z tego powodu należałoby uznać, że Zamawiający nie miał 

prawa  dokonać  wyboru  oferty  Trakcji  jako  najkorzystniejszej,  gdyż  podmiot  ten  winien  być 

wykluczony  z  udziału  w  postępowaniu  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy  Pzp. 

Odwołujący  podkreślił,  że  Trakcja  oświadczyła  wszak  w  dniu  12  kwietnia  2018  r.  składając 

tabelkę z wykazem doświadczenia - stanowiącą załącznik nr 3 do SIWZ - nieprawdę co do 

spełniania  przez  siebie  wymogów  w  zakresie  posiadania  wymaganego  doświadczenia  (jak 

przewidywał to pkt 1 lit. a cz. III SIWZ) co do zakresu drugiego (węzeł rozjazdów) i trzeciego 

(sieć trakcyjna) na uzyskanego w związku z realizacją zadania w Grudziądzu, co jasno wynika 

z jej wyjaśnień, gdy została przez Zamawiającego wezwana do ich złożenia (!!!).  

Odwołujący  wskazał  dalej,  że  Zamawiający  w  wyniku  otrzymania  przedmiotowego  pisma  z 

dnia 27 kwietnia 2018 r., z którego jednoznacznie wynika, że Trakcja złożyła nieprawdziwe 

oświadczenie w dacie 12 kwietnia 2018 r., nie wykluczył jej z postępowania, a zamiast tego, 

również pismem z dnia 27 kwietnia 2018 r. wezwał ją w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp do 

uzupełnienia  brakującego  doświadczenia  (dokładniej  „dokumentów  potwierdzających 

spełnienie warunku udziału w postępowaniu w zakresie „wiedzy i doświadczenia“') wskazując, 

że „Z całości dokumentacji wynika, że TOR-KAR-SSON sp. z o.o., Sp. k., czyli podmiot na 

zasoby którego Wykonawca powołuje się na zasadach określonych w art. 22a ustawy Prawo 

zamówień  publicznych  wykonał  tylko  jedną  robotę  budowlaną  w  zakresie  węzła  rozjazdów 

oraz  sieci  trakcyjnej'’.  Zamawiający  uczynił  to mimo faktu,  że Trakcja  powinna była już  być 

wykluczona z udziału w Postępowaniu z uwagi na treść art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp, ale 

także mimo faktu, iż Trakcja już raz była wzywana do uzupełniania takich dokumentów - a to 

w  postaci  zobowiązania  podmiotu  trzeciego  (TOR-KAR-SSON  sp.  z  o.o.  sp.k.)  w  dacie 

29.03.2018  13.  Trakc

ja  pismem  z  dnia  30  kwietnia  2018  r.  „uzupełniła"  swoją  ofertę  przez 

przedstawienie  nowego  zobowiązania  pochodzącego  od  TOR-KAR-SSON  sp.  z  o.o.  sp.k., 

które  różniło  się  w  zakresie  swojej  treści  od  zobowiązania  przedstawionego  na  etapie 

składania  Zamawiającemu.  Odwołujący  wskazał,  że  nowe  zobowiązanie  (dalej  jako 

zobowiązanie nr 2) wskazywało już nie 3 wcześniejsze zadania (z Grudziądza, Warszawy i 

Poznania),  ale  znalazło  się  w  nim  także  czwarte  zadanie  publiczne  pn.  „1.  Budowa  linii 

tramwajowej  Siedlce  -  Pomorska  Kolej  Metropolitalna.  Zadanie  1.2  Odcinek  od  ul.  F. 

Rakoczego  do  ul.  Myśliwskiej,  w  ramach  Gdańskiego  Projektu  Komunikacji  Miejskiej  -  etap 

Illb,  2.  Budowa  obiektów  przy  przystanku  PKM  „Brętowo”  w  ramach  Gdańskiego  Projektu 

Komunikacji  Miejskiej  -  e

tap  Illb,  3.  Przebudowa  kanalizacji  sanitarnej  w  ul.  Bulońskiej". 

Zobowiązanie to, wedle dokumentu załączonego przez Trakcję, miałoby pochodzić z tej samej 

daty (8.02.2018) co pierwotne zobowiązanie, co również jest przedmiotem jednego z zarzutów 

(a co zostanie dalej opisane). 

Odwołujący wskazał, że Trakcja „uzupełniła" zobowiązanie to 

dwukrotnie, w wyniku dwukrotnej czynności wezwania do uzupełnienia w trybie art. 26 ust. 3 

ustawy  Pzp

.  Pierwsze  uzupełnienie  miało  bowiem  miejsce  w  dacie  30  marca  2018  r.  (a 

pierwsze wezwanie w dacie 29 marca). Przedłożeniu zobowiązania nr 2 towarzyszyło także 

złożenie przez Trakcję zmienionego oświadczenia - w postaci załącznika nr 3 - odmiennego w 

zakresie swojej treści do tego oświadczenia (załącznika nr 3), które było złożone w odpowiedzi 

na wezwanie w trybie art. 26 ust. 1 ustawy Pzp

. W nowym oświadczeniu złożonym w dacie 30 

kwietnia 2018 r. nie było już „sieci trakcyjnej” i „węzła rozjazdów" przypisanego do zadania w 

Grudziądzu, a zamiast tego pojawiła się w nim nowa pozycja - dotycząca miasta Gdańsk, gdzie 

Trakcja oświadczyła, że w związku z tą inwestycją może wykazać doświadczeniem w zakresie 

drugim oraz trzecim, a więc w zakresie węzła rozjazdów i sieci trakcyjnej.  

Odwołujący podkreślił, że w odniesieniu do zadania na Grudziądzu TOR-KAR-SSON sp. z o.o. 

sp.k.  nie  wykonał  również  pierwszego  zakresu  (a  to  budowy  lub  przebudowy  torowiska 

tramwajowego  o  konstrukcji  bezpodsypkowej  z  nawierzchnią  asfaltową  lub  betonową  o 

długości  minimum  1000  metrów  pojedynczego  toru).  Prawdą  jest  bowiem  to,  że  prace 

wykonane przez TOR-KAR-

SSON sp. z o.o. sp.k. na tym zadaniu nie obejmowały 1 000 mpt 

torowiska  o  konstrukcji  bezpodsypkowej  z  nawierzchnią  asfaltową  lub  betonową  -  zarówno 

bowiem  TOR-KAR-SSON  sp.  z 

o.o.  sp.k.  nie  wykonała  wymaganej  nawierzchni  na  takim 

torowisku,  jak  i  nie  można  uznać,  by  jej  prace  polegały  na  wykonaniu  całego torowiska (w 

szczególności nie wykonała takiego elementu składowego torowiska, jakim są podbudowy). 

Jest to jednak osobny prz

ypadek spełnienia się przesłanki przewidzianej w art. 24 ust. 1 pkt 

17  ustawy  Pzp 

drugi  zarzut  (lb)  postawiony  w  niniejszym  odwołaniu.  Już  bowiem 

wprowadzenie w błąd (czyli przedstawienie nieprawdziwych informacji), które zostało   

opisane  jako  zarzut  la 

samodzielnie  uzasadnia  obowiązek  wykluczenia  Trakcji  z  udziału  w 

p

ostępowaniu. W ocenie  Odwołującego  wystarczające  do konieczności  wykluczenia Trakcji 

jest  to,  że  w  dniu  12  kwietnia  2018  r.  wprowadziła  ona  Zamawiającego  w  błąd  odnośnie 

dysponowania  zasobem 

w  postaci  doświadczenia  co  do  wykonania  sieci  trakcyjnej  i  węzła 

rozjazdów na zadaniu w Grudziądzu, co nie jest prawdą, a mogło mieć wpływ na wynik całego 

Postępowania.  Abstrahując  jednak  od  tego,  Odwołujący  zauważył,  że  w  odniesieniu  do 

torowiska  z  zadan

ia w Grudziądzu Trakcja, dwukrotnie złożyła nieprawdziwe oświadczenia, 

raz 12 kwietnia 2018 r. - 

gdy złożyła oświadczenie załącznik nr 3, a drugi raz, gdy podtrzymała 

ona przedmiotowe doświadczenie, gdy składała zmieniony załącznik nr 3 w dacie 30 kwietnia 

2018  r.  15.  Niezależnie  od  wcześniejszych  uchybień,  które  niezależnie  od  siebie  są 

samodzielnie podstawą tego, by wykluczyć Trakcję z postępowania, zauważenia wymaga, że 

także  w  wyniku  „uzupełnienia”  oferty,  a  więc  przedstawienia  w  dacie  30  kwietnia  2018  r. 

nowego załącznika nr 3 (datowanego na dzień 6 kwietnia 2018 r., mimo, że był on złożony w 

odpowiedzi  na  wezwanie  do  uzupełnienia  z  dnia  27  kwietnia  2018  r.)  doszło  do  kolejnego 

przypadku złożenia przez Trakcję nieprawdziwego oświadczenia, gdyż na nowym, dodanym 

zadaniu  (Gdańsk)  nie  doszło  do  wykonania  przez  TOR-KAR-SSON  sp.  z  o.o.  sp.k.  węzła 

rozjazdów,  tylko  do  wykonania  czterech  pojedynczych  rozjazdów  (o  czym  dalej  szerzej). 

Uzasadnia to, w ocenie Odwołującego, kolejny raz wykluczenie Trakcji na podstawie art. 24 

ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp. 

Zamawiający w tym zakresie, mimo oczywistości treści referencji, 

nie  dokonał  analizy  przedmiotowego  dokumentu  z  postawionym  przez  siebie  wymogiem. 

Czym innym są bowiem jednak 4 pojedyncze rozjazdy od węzła rozjazdów.  

W ocenie Odwołującego w sytuacji, gdy Trakcja złożyła nieprawdziwe oświadczenie (co nie 

budzi  żadnych  wątpliwości  -  wynika  to  wszak  z  jej  własnego  pisma  z  dnia  24  kwietnia, 

pierwotnie utajnionego, a następnie potwierdzonego pismem z dnia 27 kwietnia), a co miało 

miejsce w dacie 12 kwietnia 2018 r. (gdy przedłożyła tabelkę - załącznik nr 3 do SIWZ - z której 

wynikało,  że  może  wykazać  się  doświadczeniem  na  zadaniu  Grudziądz  w  zakresie  sieci 

trakcyjnej i węzła rozjazdów) powinna zostać już wówczas wykluczona. Nie powinna być ona 

wówczas  wzywana  do  uzupełnienia  (co  Zamawiający  uczynił  w  dacie  27  kwietnia  2018  r.), 

tylko powinno nastąpić wykluczenie tego wykonawcy. Złożenia nieprawdziwych informacji nie 

można  bowiem  konwalidować  -  jest  to  fakt,  który  zaistniał  w  danym  postępowaniu  i  który 

samodzielnie uzasadnia obowiązek, jaki leży po stronie Zamawiającego wy kluczenia danego 

wykonawcy. Analogicznie osobne podstawy do wykluczenia są związane z podaniem przez 

Trakcję nieprawdy, jakoby mogła wykazać się doświadczeniem w Grudziądzu co do torowiska, 

a  w  Gdańsku  odnośnie  węzła  rozjazdów.  Jednocześnie  Trakcja  była  już  wzywana  do 

uzupełnienia w  trybie art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp,  po  czym raz  jeszcze była ona  wzywana w 

zakresie  dostarczenia  dokumentów,  które  miały  wykazać  spełnienie  warunku  udziału  w 

postępowaniu w odniesieniu do „wiedzy oraz doświadczenia”.  

Odwołujący dalej przedstawił analizę przepisu art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp i powołał się na 

orzecznictwo KIO, w tym na wyrok KIO 1509/17 z dnia 8 sierpnia 2017 r., wyrok KIO z dnia 7 

czerwca  2017  r.,  sygn.  KIO  1004/17  („Dyspozycja  art.  24  ust.  1  pkt  17  p.z.p.  znajduje 

zastosowanie  nie  tylko  w  sytuacji  skutecznego  wprowadzenia  w  błąd  zamawiającego,  ale 

także wówczas, gdy czynność wykonawcy może wywołać taki skutek”). 

Odwołujący wskazał, że pierwsze z przesłanek koniecznych do stwierdzenia naruszenia art. 

24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp  

sprowadzająca się do przedstawienia przez wykonawcę informacji 

wprowadzających  w  błąd  odnosi  się  do  przypadku,  gdy  wykonawca  poda  informacje 

nieprawdziwe,  co w  niniejszej sytuacji  z całą pewnością miało miejsce. W dniu  12 kwietnia 

2018  r.  Trakcja  oświadczyła  bowiem  nieprawdę,  co  zostało  później  uchwycone  przez 

Zamawiającego  w  kolejnych  wezwaniach  do  złożenia  przez  Trakcję  wyjaśnień.  Dalej 

Odwołujący  wskazał,  że  drugą  przesłanką  jest  okoliczność,  że  przedstawione  informacje 

mogły mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane w postępowaniu o udzielenie zamówienia 

przez Zamawiającego. Z całą pewnością przesłanka ta jest spełniona - Trakcja oświadczyła 

bowiem, że spełnia warunki udziału w postępowaniu wymagane przez Zamawiającego. Gdyby 

nie  dalsze  działania  ze  strony  Zamawiającego,  na  podstawie  tak  złożonego  oświadczenia 

oferta Trakcji zostałaby uznana za najkorzystniejszą na podstawie nieprawdziwych informacji. 

W konsekwencji doszłoby do tego, że zamówienie zostałoby przyznane podmiotowi, który nie 

spełnia warunków udziału w postępowaniu, określonych w cz. III pkt 1 lit. a) SIWZ, a to nie 

posiada stosownego doświadczenia. Podkreślenia też wymaga, jak wskazała to Izba w swoim 

wyroku z dnia 18 kwietnia 2017 r., sygn. KIO 576/17, że: „Badanie przez Izbę wpływu na wynik, 

w  rozumieniu  art.  24  ust.  1  pkt  17  p.z.p.,  następuje  na  moment  przedstawienia  przez 

wykonawcę  nieprawdziwych  informacji*'.  Badane  zatem  jest,  czy  w  dacie  złożenia 

oświadczenia  mogło  ono  mieć  wpływ  na  decyzje  podejmowane,  co  z  całą  pewnością  jest 

sp

ełnione. skoro Trakcja oświadczyła nieprawdę odnośnie elementu koniecznego - tj.  

Odwołujący  wskazał,  że  wzorzec  należytej  staranności  musi,  jak  już  było  to  wcześniej 

wskazane,  uwzględnić  zwiększone  oczekiwania  co  do  zawodowych  kwalifikacji  dłużnika-

specjalisty,  co  do  jego  wiedzy  i  praktycznych  umiejętności  skorzystania  z  niej.  Obejmuje 

również znajomość obowiązującego prawa oraz następstw' z niego wynikających w zakresie 

prowadzonej działalności gospodarczej (wyrok SA w Poznaniu z dnia 8 marca 2006 r., sygn. I 

ACa 1018/05). W konsekwencji badanie, czy podmiot zobowiązany do postępowania zgodnie 

z art. 355 §2 KC spełnił warunki tamże opisane musi być przeprowadzone z uwzględnieniem 

faktu, iż mamy do czynienia z podmiotem od którego wymaga się działania profesjonalnego, 

który posiada stosowną wiedzę i który tak winien zorganizować swoją działalność, aby można 

było mówić o niej w kategoriach profesjonalnej. Co jednakże najważniejsze - w odniesieniu do 

art. 24 ust. 1 pkt 17 wystarcza samo niedbalst

wo, a więc podanie nieprawdziwych informacji 

bez jakiegokolw

iek zamiaru w wyniku zwykłego błędu. W ocenie Odwołującego w niniejszej 

sprawie natomiast w dni

u 12 kwietnia 2018 r. Trakcja złożyła oświadczenie, zgodnie z którym 

powoływała się na doświadczenie w zakresie sieci trakcyjnej i węzła rozjazdów zdobyte (przez 

Użyczającego) na zadaniu w Grudziądzu. Po tym, jak została wezwana do złożenia wyjaśnień, 

bez 

większych problemów wskazała, że na zadaniu tym wykonywane było (w jej przekonaniu, 

co  też  nie  polega  na  prawdzie,  ale  o  czym  dalej)  jedynie  „przebudowa  torowiska"  o 

odpowiedniej  konstrukcji,  nawierzchni  oraz  długości.  W  konsekwencji  z  powyższego 

jednoznac

znie  wynika,  że  składając  w  dniu  12  kwietnia  2018  r.  oświadczenie  działała 

przynajmniej  niedbale.  Skoro  bowiem  parę  dni  później  (po  otrzymaniu  wezwania  ze  strony 

Zamawiającego)  była  w  stanie  ustalić,  że  jednak  w  tym  zakresie  (sieci  trakcyjnej  i  węzła 

rozja

zdów) TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k. prac tych nie wykonywała, nic nie usprawiedliwia 

niedbalstwa,  jakiego  dopuściła  się  Trakcja  na  etapie  składania  oświadczenia  w  dacie  12 

kwietnia 2018 r. Od wykonawcy, który składa ofertę wymaga się bowiem tego, by dochował 

on należytej staranności przed jej złożeniem (czy też innych dokumentów w postępowaniu), 

co jest szczególnie ważne w zakresie wymogów dotyczących udziału w postępowaniu, skoro 

są  one kluczowe  dla  możliwości  uzyskania  przez  danego  wykonawcę  zamówienia.  Nie  ma 

przy  tym  żadnego  znaczenia  okoliczność,  że  Trakcja  korzystała  w  tym  zakresie  z 

doświadczenia podmiotu trzeciego, użyczającego jej referencje. Skoro decyduje się ona na 

korzystanie  z  użyczonego  doświadczenia,  powinna  była  zweryfikować  otrzymane  „zasoby". 

Jest  to  potwierdzone  w  szeregu  orzeczeń  Izby.  Ograniczając  się  do  podania  jedynie  kilku 

można wskazać przywoływany już wyrok z dnia 25 września 2017 r., sygn. KIO 1901/17 gdzie 

to Izba wskazała, że „Staranność (ostrożność), jakiej oczekuje się od profesjonalisty, jakim jest 

wykonawca  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia  obejmuje  weryfikację  informacji 

przedstawianych zamawiającemu, a pochodzących od podmiotów trzecich". Analogicznie Izba 

wskazała  w  wyroku  z  dnia  7  czerwca  2017  r.,  sygn.  KIO  1004/17,  gdzie  zauważyła,  że: 

„Ewentualne  konsekwencje  spowodowane  podaniem  nieprawdziwych  informacji  przez 

podmiot, na którego zasobach polegał wykonawca mogą obciążać jedynie wykonawcę, które 

się na zasoby tego podmiotu powołał”. Powyższe należy uzupełnić stwierdzeniem, że „Okres 

przeznaczony  na  opracowanie  oferty,  czy  li  okres  od  opublikowania  lub  zamieszczenia 

ogłoszenia  o  postępowaniu  do  upływu  terminu  składania  ofert  powinien  być  wykorzystany 

przez wykonawcę nie tylko do sporządzenia i złożenia oferty, ale także na sprawdzeniu czy 

podane  w  ofercie  informacje  odpowiadają  prawdzie  i  nie  będą  mogły  wprowadzić 

zamawiającego  w  błąd  w  zakresie  mogącym  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane 

przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia” (tak Izba w wyroku z dnia 14 

czerwca 2017 r., sygn. KIO 1085/17). Skoro Trakcja mogła ustalić w ciągu jednego tygodnia, 

tj. po otrzymaniu wezwania od Zamawiającego z dnia 17 kwietnia 2018 r., gdy Zamawiający 

wniósł o wyjaśnienie, jaki zakres prac był realizowany na zadaniu w Grudziądzu przez TOR-

KAR-

SSON sp. z o.o. sp.k., jaki był zakres prac tego podmiotu na przedmiotowym zadaniu (co 

wskazała  w  piśmie  z  dnia  24  kwietnia  2018  r.)  nie  sposób  mówić  o  dochowaniu  przez  nią 

należytej  staranności  na  etapie  przygotowywania  oferty  (przypomnienia  w  tym  miejscu 

wymaga,  że  ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  dokonane  12  stycznia  2018  r.,  a  termin  na 

składanie  ofert  to  był  dzień  27  marca  2018  r.,  przy  czym  dokładne  oświadczenie,  w  jakim 

zakresie  Trakcja  będzie  korzystała  z  referencji  TOR-KAR-SSON  sp.  z  o.o.  sp.k.  na 

przedmiotowym  zadaniu  - 

musiała  ona  złożyć  dopiero  12  kwietnia  2018  r.  (tak  więc  nawet 

między  datą składania ofert  a złożenia oświadczeń  w  trybie art.  26  ust. 1 ustawy  Pzp  było 

więcej niż 2 tygodnie). Nie sposób zatem uznać, chociażby przez porównanie dat, że w dacie 

składania  swojego  oświadczenia  (załącznika  nr  3)  Trakcja  działała  z  należytą  starannością 

(przynajmniej działała bowiem niedbale). Skoro bowiem później, w ciągu 7 dni, była w stanie 

ustalić zakres prac TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k. nie sposób usprawiedliwić jej zaniedbania 

wtedy,  gdy  przedkładała  stosowne  oświadczenie  z  powołaniem  się  na  referencje,  które 

pochodziły od Użyczającego.  

Odwołujący podkreślił, że Zamawiający nie dysponował wiedzą, która mogła pozwolić mu na 

dokonanie weryfikacji prawidłowości oświadczenia Tracji w tym zakresie. Z przedstawionych 

referencji nie wynikało, że prace te były wykonane przez podmiot inny niż TOR-KAR-SSON 

sp. z o.o. sp.k., a referencje w swojej treści obejmowały także i szereg innych prac niż tylko 

ograniczone  do  branży  „torowej”.  W  konsekwencji,  gdyby  Zamawiający  zaufał,  że  Trakcja 

wskazała prawidłowe zakresy, jako te, które w ramach konsorcjum miał wykonać TOR-KAR-

SSON sp. z o.o. sp.k., doszłoby do przyznania na podstawie takich nieprawdziwych informacji 

zamówienia Trakcji, co raz jeszcze ukazuje fakt. że informacje te mogły mieć istotny wpływ na 

decyzje Zamawiającego.   

Dalej Odwołujący wskazał, że TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k. nie wykonała także prac, tak 

jak wynikało to z zakresu „pierwszego" wymogu opisanego w pkt 1 lit. a) cz. III SIWZ (zarzut 

lb) Przypomnienia w tym miejscu wymaga, że Zamawiający wymagał doświadczenia nie tylko 

w wykonaniu sieci trakcyjnej, węzła rozjazdów, ale także i przebudowy lub budowy „drogi wraz 

z  wykonaniem  torowiska  tramwajowego  o  konstrukcji  bezpodsypkowej  z  nawierzchnią 

asfaltową lub betonową o długości minimum 1000 metrów pojedynczego toru”. Konieczne było 

zatem  wy  konanie  torowiska  - 

przez  które  rozumiemy  nie  tylko  ułożenie  toru,  ale  także  i 

wykonanie  nawierzchni  torowiska,  jak  i  wykonanie  warstw  pod  szynami.  W  ocenie 

Odwołującego  wykonawca  musiał  wykazać  się  tym,  by  wykonał  on  torowisko  w  takim 

znaczeniu  (nawier

zchnia torowiska, ułożenie szyn, jak i elementy dolne pod szynami), przy 

je

dnoczesnym  wskazaniu,  że  nawierzchnia,  która  została  wykonana  przez  wykonawcę 

musiała  być  asfaltowa  lub  betonowa,  a  sama  konstrukcja  takiego  torowiska  musiała  być 

„bezpodsypkowa”. Prawdą jest natomiast, że TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k. na zadaniu w 

Grudziądzu nie wykonała (budowała lub przebudowała) torowiska, które charakteryzowało by 

się takimi cechami. 

Odwołujący  wskazał,  że  zwrócił  się  do  Gminy  -  miasta  Grudziądz  (zamawiającego)  o 

uzyskanie,  w  drodze  dostępu  do  informacji  publicznej  informacji,  jaki  zakres  był  wykonany 

przez  TOR-KAR-

SSON sp. z o.o. sp.k. na tymże zadaniu. W wyniku zapytania Odwołujący 

otrzymał  od  ww.  zamawiającego  szereg  e-maili  wraz  z  dokumentami  obrazującymi  zakres 

prac. Wynika z nich, 

że TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k. nie wykonała torowiska o określonej 

minimalnej długości o nawierzchni asfaltowej lub betonowej, a prace takie były wykonywane 

przez  innych  konsorcjantów.  Wynika  to  z  następujących  faktów.  Należy  wyjść  od  tego,  że 

zgodnie  z  referencjami  przedstawionymi  przez  Trakcję  (czyli  dokumentem  określonym  jako 

„poświadczenie",  a  pochodzącym  od  Prezydenta  Miasta  Grudziądza,  prace  zostały 

zrealizowane  do  dnia  30  czerwca  2018  r.,  a  wartość  robót  opiewała  w  sumie  na  kwotę 

53.736.093.43  zł  (brutto).  W  konsekwencji  ostatnim  z  protokołów  rozliczeniowych 

(kosztorysów rozliczeniowych) był kosztorys towarzyszący protokołowi odbioru nr 23 (protokół 

odbioru nr 23 z dnia 30 lipca 2015 r. był ostatnim z takich protokołów - gdyż prace skończyły 

się 30 czerwca). W kosztorysie tym, który był przedstawiony za ostatni miesiąc realizacji prac 

(jak wynika z jego treści obejmował on prace za okres od 1 do 30 czerwca 2015 r.). były także 

kolumny, które odnosiły się do całości prac. Innymi słowy, w kosztorysie tym oprócz rozliczenia 

prac za miesiąc czerwiec 2015 r. podano także końcowe rozliczenie całej umowy  - zresztą 

kosztorys ten zamyka się kwotą 53.736.093,43 zł (brutto), czyli taką, na jakie opiewało całe 

zadanie  i  wynikającą  z  tzw.  ..poświadczenia”  (czyli  referencji).  Co  niezwykle  istotne,  w 

kosztorysie t

ym ww. końcowe rozliczenie całej umowy było rozpisane w podziale tak ogólnym, 

jak i w rozbiciu na poszczególnych konsorcjantów. Dzięki temu możliwe jest ustalenie który z 

nich realizował jaki zakres prac. Dokładniej rzecz ujmując zamawiający wprowadził 3 kolumny, 

osobne dla każdego z wykonawców - konsorcjantów, a to dla PBDIM, dla Przedsiębiorstwa 

Torkarsson (czyli przedsiębiorcy Pana Z.K. działającego pod firmą „Przedsiębiorstwo Tor-kar-

sson Z.K.

” (co wynika z referencji - dokumentu nazwanego jako „poświadczenie”) oraz osobna 

kolumna dla „Torkarsson sp. z o.o. sp. komandytowa”, czyli dla Użyczającego. W kosztorysie 

tym,  w  jego  poszczególnych  wierszach,  zostało  wskazane,  jakie  dokładnie  branże  zostały 

wykonane. Były tam więc m.in. branże sanitarne, elektryczne, dotyczące urządzenia zieleni, 

ale także i interesująca nas branża, a to „drogowa, torowa“. Została ona wskazana na samym 

początku  przedmiotowego  dokumentu.  Dokładniej  branża  drogowa  i  torowa  -  zgodnie  z 

kosztorysem - 

dzieliła się na VI zadań: Zadanie I: Roboty drogowe i torowe odcinek 1A Stare 

Miasto Zadanie II: Roboty drogowe odcinek 1B - 

ul. Stara, Wybickiego, Legionów, pętla Tarpno 

Zadanie III: Roboty torowe odcinek 1B - 

ul. Stara, Wybickiego, Legionów, pętla Tarpno Zadanie 

IV:  Roboty  drogowe  i  torowe  odcinek  3  - 

ul.  Chełmińska  od  ul.  Kraszewskiego  do  ul. 

Południowej  Zadanie  V:  Roboty  drogowe  odcinek  4  -  ul.  Południowa  i  Konstytucji  3  Maja, 

skrzyżowanie  Konstytucji  3  Maja  Zadanie  VI:  Archeologiczne  badania  wyprzedzające  Z 

przedmiotowego kosztorysu wyn

ika, że TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k., wykonała tylko prace 

w' ramach zadania III i IV. Na zadaniach I-II oraz V-

VI jej udział wynosi bowiem „zero”. 27. W 

ramach zadania IV (Roboty drogowe i torowe odcinek 3 - 

ul. Chełmińska od ul. Kraszewskiego 

do  ul.  Południowej)  realizowane  było  torowisko  o  konstrukcji  podsypkowej,  a  więc  nie 

spełniające  warunku  Zamawiającego,  który  wymagał  bezpodsypkowej.  Fakt  wykonania 

torowiska  o  konstrukcji  podsypkowej  wynika  z  treści  referencji,  jakie  przedstawiła  Trakcja 

(dokumentu 

pn.  „poświadczenie”)  w  powiązaniu  z  treścią  kosztorysu  powykonawczego 

(kolejnego dokumentu otrzymanego przez Odwołującego od gminy - miasta Grudziądz). Na 3-

ciej  stronie  referencji  wskazane  bowiem  zostało,  że  wykonywane  były  na  całej  inwestycji 

zarówno  prace  dot.  torowiska  w  konstrukcji  bezpodsypkowej  i  podsypkowej.  W  zakresie 

konstrukcji  podsypkowej  zamawiający  w  referencjach  wpisał,  że  wykonano:,.-  tor  z  szyn 

rowkowych 60R2 z przytwierdzeniem typu SB do pokładów betonowych - tor z szyn kolejowych 

49E1  z 

przytwierdzeniem  typu  SB  do  pokładów  betonowych  -  rozjazd  jednotorowy 

pojedynczego  (3  szt.)  na  podrozjazdnicach  z  drew

na  twardego”  W  kosztorysie 

powy

konawczym  natomiast, gdzie były  dokładnie rozpisane jakie  prace są wykonywane na 

zadaniach nr I-VI prace z 

przytwierdzeniem typu SB do pokładów betonowych pojawiają się 

wyłącznie  w  zakresie  zadania  IV.  Wynika  to  w  szczególności  z  części  kosztorysu 

powykonawczego  dotyczącej  zadania  nr  IV,  pozycji  45d.2,  46d.2  oraz  47d.2  (strona  nr  7 

kosztorysu). Pozycja 45d.2 br

zmi bowiem: „Układanie toru szer. 1000 mm z szyn rowkowych 

60R2 z przytwierdzeniem typu SB do podkładów betonowych rozstawionych co 75 cm (szyny 

ze  stali  R260)”,  pozycja  46d.2  „Układanie  toru  szer.  1000  mm  z  szyn  rowkowych  60R2  z 

przytwierdzeniem typu SB d

o podkładów betonowych rozstawionych co 75 cm (szyny ze stali 

R290GHT)”,  a  pozycja  47d.2    „Układanie  toru  szer.  1000  mm  z  szyn  kolejowych  49  El  z 

przytwierdzeniem typu SB do podkładów betonowych rozstawionych co 0.75 m (szyny ze stali 

R260)”.  Jednocześnie  zauważenia  wymaga,  że  w  ramach  zadania  nr  IV  brak  jest  innego 

ułożenia  torów  niż  „z  przytwierdzeniem  typu  SB  do  podkładów  betonowych”.  Oznacza  to 

jednoznacznie,  że  w  zakresie  zadania  nr  IV  prace  dotyczyły  torowiska  o  konstrukcji 

podsypkowej,  podczas  gdy  wy

mogiem  postawionym  przez  Zamawiającego  było  to,  by 

wykonane  zostało  torowisko  o  konstrukcji  bezpodsypkowej  i  nawierzchni  asfaltowej  lub 

betonowe

j o długości min. 1 000 mpt. 

Dalej  Odwołujący  wskazał,  że    w  zakresie  zadania  III  (czyli  drugiego  zadania,  gdzie  udział 

TOR-KAR-

SSON  sp.  z  o.o.  sp.k.  był  większy  od  zera)  zauważenia  w  pierwszej  kolejności 

wymaga, że zamawiający gmina - miasto Grudziądz rozbił jeden odcinek prac tj. „odcinek 1B 

ul. Stara. Wybickiego, Legionów, pętla Tarpno” na dwa zadania - zadanie nr II i zadanie nr 

III. W ramach zadania II rozliczane były Roboty drogowe odcinek IB - ul. Stara, Wybickiego. 

Legionów, pętla Tarpno a w ramach zadania III rozliczane były Roboty torowe odcinek 1B - ul. 

Stara, Wybickiego, Legionów, pętla Tarpno. Prace dotyczące nawierzchni torowiska związane 

z zabudową asfaltową lub betonową znalazły się w zadaniu II (Roboty drogowe odcinek IB - 

ul. Stara, Wybickiego. Legionów, pętla Tarpno), gdzie udział TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k. 

miała udział wynoszący „0” (pamiętać bowiem należy, że torowisko jest w częścią drogi, a więc 

różnie na różnych zadaniach prace dotyczące nawierzchni torowiska są rozliczane). Są one 

bowiem ujęte w pozycji 69d.2.2 w ramach zadania II (str. 5 kosztorysu), a więc w pozycji pn. 

„Nawierzchnia jezdni nad płytą torową i wzdłuż krawężników najazdowych z betonu C30/37 - 

warstwa o grub. 5 cm”, gdzie wykonano 4.301,56 m2 takiej nawierzchni. Na marginesie należy 

wskazać  -  co  jest  też  związane  z  dalszymi  rozważaniami,  że  na  odcinku  IB  -  ul.  Stara, 

Wybick

iego, Legionów, pętla Tarpno nawierzchnia torowiska była na określonych długościach 

betonowa,  a  na  określonych  kamienna  (por.  chociażby  poz.  64d.2.2  oraz  65d.2.2  -  str.  5 

kosztorysu) - 

dokładniej z kostki kamiennej. Tak więc w ramach zadania II, gdzie udział TOR-

KAR-

SSON sp. z o.o. sp.k. wynosił zero wykonywana była nawierzchnia torowiska, przy czym 

częściowo  była  ona  z  kostki  kamiennej,  a  częściowo  betonowa.  Brak  jest  natomiast 

stosownych prac dotyczących nawierzchni w ramach zadania nr III (gdzie udział TOR-KAR-

SSON sp. z o.o. sp.k. był większy od zera, co - znów jedynie na marginesie - nie oznacza, że 

TOR-KAR-SSON sp. 

z o.o. sp.k. wykonywał wszystkie prace torowe na zadaniu nr III - udział 

dwóch pozostałych konsorcjantów też jest na tym zadaniu większy od zera, a w przypadku 

jednego z nich prace wynosiły 150% tego co wykonał Użyczający). W konsekwencji nie sposób 

uznać, by podmiot ten wykonał prace polegające na budowie (lub przebudowie) „drogi wraz z 

torowiskiem  tramwajowym  o  konstrukcji  bezpodsypkowej  z 

nawierzchnią  asfaltową  lub 

betonową o długości minimum 1000 metrów pojedynczego toru”, skoro nawierzchnia torowiska 

(kamienna i betonowa) była wykonana w ramach zadania II, gdzie udział TOR-KAR-SSON sp. 

z o.o. sp.k. był zerowy. Oznacza to tym samym, że Trakcja nie dość, że nie spełniła wymogu 

stawianego przez Zamawiającego, to jeszcze kolejny raz oświadczyła nieprawdę - i to nie tylko 

w dacie 12 kwietnia 2018 r., ale również i wówczas, gdy złożyła wyjaśnienie z dnia 24 kwietnia 

2018  r.,  gdy  wskazała,  że  posiada  doświadczenie  w  wykonaniu  przebudowy  torowiska 

tramwajowego o konstrukcji bezpodsypkowej z nawierzchnią betonową/asfaltową o długości 

powyżej 1 000 mpt.  

Odwołujący wyjaśnił również, że w ramach zadania III, a więc w Robotach torowych odcinek 

IB  -  ul. 

Stara, Wybickiego, Legionów, pętla Tarpno w' referencjach, jakie zostały dołączone 

przez Trakcję pojawia się sformułowanie „nawierzchnia jezdni z betonu C30/37 - 890,41 m2”. 

Wskazania  w  tym  miejscu  wymaga,  że  objaśnienie  tego  sformułowania  znajduje  się  w 

kosztorysie  powykonawczym,  gdzie  również  pod  ilością  890,41  m2  wskazano,  że  prace  te 

polegały na wykonaniu warstwy wyrównującej w torze na płycie żelbetowej pod nawierzchnią 

z kostki 9/11 cm o gr 7 cm (pozycja 132d.8 w ramach zadania nr III - str. 9 kosztorysu). Ponadto 

Odwołujący zauważył, że przedmiotowa ilość „890,41 m2” pojawia się w ramach zadania III 

jedynie  w  tej  pozycji.  Wykonanie  przedmiotowych  prac  polegało  na  tym,  że  pod  warstwą 

nawierzchni - 

tj. pod kostką kamienną (jaka jest tam ułożona) konieczne było wylanie warstwy 

z  betonu  wyrównującej  powierzchnię,  aby  możliwe  było  ułożenie  nawierzchni  z  kostki 

kamiennej - 

nie mieści się to zatem w żadnej mierze w konieczności wykonania torowiska o 

określonej nawierzchni. Nawierzchnię stanowi kostka kamienna, a nie asfalt czy beton, a prace 

na  tym  zadaniu  ograniczały  się  do  wylania  warstwy  wyrównującej,  aby  można  było  na  tym 

posadowić  nawierzchnię  -  tj.  kostkę.  Zresztą  należy  zauważyć,  że  przedmiotowe  prace  w 

kosztorysie powykonawczym (poz. 132d.8 w ramach zadania nr III - 

str. 9 kosztorysu) zostały 

ujęte w grupie prac pod nazwą „Uzupełnienie grupy robót ułożenie podbudowy i montaż torów”, 

a więc nie dotyczą nawierzchni. Po drugie - celem wyjaśnienia wszystkich okoliczności sprawy 

wskazania wymaga, że w ramach zadania nr III znajduje się także grupa prac dotyczących 

..zabudowy  torów  i  nawierzchni  jezdni”  (str.  8  kosztorysu  pozycje  72d.3  -  83d.3).  W  tym 

zakresie  rozliczone  były  jednak  wyłącznie  drobne  prace  związane  z  nawierzchnią,  a 

zasadniczo  pozycje  te  odn

osiły się do takich prac, jak wykonanie warstwy tłucznia, zasypki 

torowiska z tłucznia, uszczelnień, czy też dylatacji. Jakiekolwiek prace dotyczące nawierzchni, 

które  były  rozliczane  w  ramach  zadania  III  dotyczyły  jedynie  wąskich  odcinków,  takich  jak 

prze

jście dla pieszych, albo wykonanie przejazdów dla rowerzystów przez torowisko. W żadnej 

mierze nie obejmuje to jednak 1 000 mpt toru, a warunek był w tym zakresie jasny - konieczne 

było  wykazanie doświadczenia  w  wykonaniu torowiska o  określonej konstrukcji  i  określonej 

nawierzchni  o  minimalnej  długości,  z  czego  wynika,  że  taka  nawierzchnia  i  konstrukcja 

powinna  być  na  całej  wymaganej  minimalnej  długości  toru.  Odwołujący  oświadczył,  że  w 

sytuacji  gdyby  druga  strona  kwestion

owała  powyższe,  twierdząc,  że  w  ramach  zadania  III 

wykonana była nawierzchnia betonowa lub asfaltowa torowiska, która pozwala na spełnienie 

wymogu, a nie, że prace te są ujęte w pozycji 69d.2.2 zadania nr II („Nawierzchnia jezdni nad 

płytą torową i wzdłuż krawężników najazdowych z betonu C30/37 - warstwa o grub. 5 cm”) 

wnosi 

o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego specjalności drogowej na 

okoliczność, że prace polegające na wykonaniu nawierzchni torowiska z asfaltu lub betonu na 

odcinku  IB  - 

ul.  Stara,  Wybickiego,  Legionów,  pętla  Tarpno  w  sposób  pozwalający  na 

spełnienie wymogu, o którym mowa w cz. III pkt 1 lit. a) SIWZ były wykonywane w ramach 

zadania II, a więc w szczególności na okoliczności, że czym innym jest wykonanie warstwy 

wyrównującej w torze na płycie żelbetowej pod nawierzchnię z kostki od spełnienia wymogu, 

by  nawierzchnia  torowiska  była  betonowa  lub  asfaltowa,  a  wszelkie  prace  dotyczące 

nawierzchni,  które  były  realizowane  w  ramach  zadania  nr  III  dotyczyły  jedynie  niewielkich 

fragmentów,  z  czego  nie  można  zatem  wyprowadzić  wniosku,  by  w  ramach  zadania  nr  III 

wykonana została nawierzchnia torowiska asfaltowa lub betonowa, która spełniałaby warunek 

Zamawiającego (a więc wykonania torowiska - przez które rozumiemy także jego nawierzchnię 

o określonej długości przynajmniej 1 000 mpt).  

W ocenie Odwołującego nie sposób uznać, by Trakcja wykonała na tym zadaniu torowisko. 

Przez  torowisko  należy  bowiem  rozumieć  nie  tylko  ułożenie  szyn,  ale  także  wykonanie 

nawierzchni torowiska, jak i jego dolnych warstw znajdujących się pod szynami (dwie szyny 

składają się na „tor”). Innymi słowy czymś innym jest wykonanie torów od wykonania torowiska. 

Zresztą  wynika  to  też  jednoznacznie  z  warunku,  wedle  którego  zadaniem  wykonawcy  było 

„wykonania  torowiska  o  konstrukcji  bezpodsypkowej"  -  która  to  konstrukcja  odnosi  się  do 

takiego wybud

owania torowiska, aby tory (czyli szyny) były przytwierdzone do płyt żelbetowych 

lub betonowych, a te z kolei, aby można je było posadowić, wymagają wykonania podbudowy,  

jak  i  pozostałych,  niższych  warstw,  które  gwarantują  stabilność  całego  torowiska  (samo 

ułożenie  płyty  żelbetowej,  do  której  będą  przytwierdzane  szyny  -  tj.  tory,  na  ziemi,  bez 

wykonania  prac  w  zakresie  dolnych  warstw  -  ich  umocnienia  - 

spowodowałoby,  że  ziemia 

ugięłaby się pod ciężarem już samych płyt, nie mówiąc o przypadku, gdyby po torze jechał 

tramwaj  z  pasażerami).  Torowisko  o  konstrukcji  podsypkowej  jak  sama  nazwa  sugeruje  to 

natomiast  ułożenie  szyn  za  pośrednictwem  podkładów  (betonowych  lub  drewnianych)  na 

warstwie sypkiej, wykonanej z materiału kamiennego o odpowiedniej wielkości na wykonanej 

wcześniej podbudowie (czyli torowisko np. nie w drodze dla aut, ale „podsypane” tłuczniem).  

W  ocenie  Odwołującego  bez  względu  na  rodzaj  konstrukcji  torowiska  zawsze  niezbędnym 

elementem  i  jego  częścią  jest  wykonanie  podbudowy,  dlatego też  nie  można  stwierdzić,  iż 

podmiot który nie wykonywał dolnej warstwy konstrukcyjnej torowiska jaką jest podbudowa ma 

doświadczenie w wykonaniu torowiska - może on wykonać same tory. Tak samo na pojęcie 

torowiska składa się warstwa jego nawierzchni (tyle, że o tym, że TOR-KAR-SSON sp. z o.o. 

sp.k. nie wykonała wymaganej nawierzchni była już mowa w pkt 28-29 niniejszego odwołania). 

Zdefiniowane  tak  torowisko  występuje  w'  dokumentacji  niniejszego  Postępowania.  Otóż  w 

Szczegółowej Specyfikacji Technicznej (SST) dla branży torowej przywołana została Norma 

PN-K-

91011  na  potrzeby  prac  dotyczących  jego  wykonania.  Norma  ta  w  punkcie  1.3.9 

definiuje torow

isko tramwajowe jako sumę poszczególnych warstw, rozpoczynając od podłoża 

czyli  tzw.  podtorza  przez  m.in.  podbudowę  aż  do  warstwy  wierzchniej  -  torowej.  Z 

dokumentacji pow

ykonawczej tj. kosztorysów powykonawczych bezspornie wynika, że TOR-

KAR-

SSON sp. z o.o. sp.k. nie wykonywała elementów torowiska jakim są podbudowy, gdyż 

roboty te zostały wykonane w ramach zadania nr II (prace drogowe odcinka IB), w której to 

części Użyczający TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k. miał udział wynoszący „zero“. Wynika to 

z analizy kosztorysu powykonawczego dla zadania II i dla zadania III.  

W  kosztorysie  powykonawczym  dla  zadania  III  w  ogólnym  dziale  2-im  określonym  jako 

„Ułożenie  podbudowy  i  montaż  torów”  jest  pozycja  43d.2  pn.  „Wykonanie  żelbetowych  płyt 

torowych  (system  szyny  w  otulinie)  o  szer.  l,70m  z  betonu  klasyC30/37  (zbrojenie  ujęto  w 

odrębnej pozycji) - grubość płyty 42 cm”, które to płyty zostały wykonane w ilości 4.248,13 m2. 

Płyta żelbetowa jest elementem konstrukcji torowiska w technologii bezpodsypkowej - na niej 

są układane szyny (tory). Wykonanie torowiska, jak już było to wskazywane, polega także na 

wykonaniu  tzw.  podbudowy  (aby 

płyty  żelbetowe  miały  na  czym  osiąść).  W  konsekwencji 

powinna  być  także  zrealizowana  warstwa  podbudowy  o  podobnej  powierzchni  (torowisko 

składa się z kolejnych warstw - tak więc jak ułożono płyty na określonej powierzchni, pod nimi 

-  na  analogicznej  powierzchni  - 

powinna zostać wykonana warstwa podbudowy) W ramach 

zadania nr III praktycznie nie ma warstwy podbudowy, gdyż cała została wykonana w ramach 

zadania  nr  II  (gdzie  udział  TOR-KAR-SSON  sp.  z  o.o.  sp.k.  wynosi  zero).  Odwołujący 

podkreślił  ponownie,  że  zadanie nr  II  i  zadanie nr III  dotyczą tego  samego  odcinka,  a  więc 

odcinka  IB  - 

ul.  Stara.  Wybickiego,  Legionów;  pętla  Tarpno,  a  pojęcie  drogi  jest  pojęciem 

szerszym, obejmującym także i torowisko. Częstą sytuacją jest, że jeden podmiot wykonuje 

podbudowę dla całej drogi - czyli tak dla torowiska, jak i dla tych elementów drogi, która ma 

służyć  poruszaniu  się  pojazdów  samochodowych.  Trudno  bowiem  jest  -  skoro  są  to  prace 

wykonywane  na  jednej  płaszczyźnie  -  rozdzielać  takie  prace  na  wielu  wykonawców.  Na 

zada

niu w Grudziądzu prace związane z podbudową całej drogi, a więc także i torowiska, były 

wykonane w ramach zadania nr II - 

są one ujęte w pozycjach nr 38d.2.1 oraz 42d.2.1 (str. 4 

kosztorysu)  Na  zadaniu  nr  III  natomiast  podbudowy  pod  torowiskiem  ujęte  są  w  dwóch 

pozycjach, przy czym są to prace marginalne. Wskazane są one bowiem w pozycjach 28d.2, 

gdzie wykonano 80,10 m2 podbudowy oraz w pozycji 31d.2, gdzie również wykonano tylko 

80,10 m2 (str. 7 koszt

orysu). Odwołujący wskazał, że są to jedynie dodatkowe  - punktowe - 

wzmocnienia podbudowy, w żaden sposób nie obejmujące wykonania torowiska o długości 

1.000  metrów  pojedynczego  toru  -  czyli  tego  co  było  warunkiem.  W  konsekwencji  należy 

zauważyć,  że  TOR-KAR-SSON  sp.  z  o.o.  sp.k.  z  pewnością  nie  wykonała  torow  iska 

rozumianego  zgodnie  z  jego  rozumieniem,  w  tym  z  definicjami,  na  jakie  powołuje  się  sam 

Zamawiający,  a  więc  jako  ułożenia  torów  z  wykonaniem  także  i  innych  warstw  (w  tym 

podbudowy)  w  sposób  wymagany  przez  Zamawiającego  (który  wymagał  torowiska  o 

określonej  konstrukcji  i  nawierzchni  na  długości  minimum  1.000  mpt.  Dla  uniknięcia 

wątpliwości Odwołujący wyjaśnił, że w ramach zadania nr III były też wykonane podbudowy 

ale pod peronami, a więc niejako część torowiska (pozycje 29d.2 i 32d.2 - str. 7 kosztorysu) - 

perony  leżą  obok  torowiska.  Odwołujący  oświadczył,  że  gdyby  strona  kwestionowała 

powyższe,  twierdząc,  że  w  ramach  zadania  III  wykonana  była  podbudowa  torowiska,  która 

pozwala na spełnienie wymogu wynikającego z cz. III pkt 1 lit. a) SIWZ, wnosi o dopuszczenie 

i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego specjalności drogowej na okoliczność, że prace 

prowadzone  w  ramach  zadania  III  nie  mogą  spełnić  wymogu  postawionego  przez 

Zamawiającego, gdyż nie odnoszą się do wykonania torowiska o długości co najmniej 1.000 

mpt. 

Na marginesie 

Odwołujący zaznaczył, że powyższe rozważania dodatkowo potwierdzają fakt, 

że  TOR-KAR-SSON  sp.  z  o.o.  sp.k.  nie  wykonała  na  tym  zadaniu  prac  polegających  na 

wykonaniu nawierzchni torowiska. Jak już było wspomniane wykonanie torowiska polega na 

wykonaniu kolejnych  warstw,  w  tym  podbudowy,  w  przypadku  omawianego  torowiska  - 

płyt 

żelbetowych, później ułożeniu na tym torów, jak i wykonaniu nawierzchni torowiska. Jak już 

było wspomniane w ramach zadania nr III wykonane było 4.248,13 m2 płyt żelbetowych. Tak 

więc nawierzchnia powinna być odpowiedniej (podobnej) wielkości. Wpisuje się to dokładnie 

w  przywoływaną  już  pozycję  69d.2.2  z  zadania  nr  II  (str.  5  kosztorysu),  tj.  pozycji  pn. 

„Nawierzchnia jezdni nad płytą torową i wzdłuż krawężników najazdowych z betonu C30/37 - 

warstwa  o grub.  5  cm”,  gdzie  wykonano  4.301,56 m2.  Potwierdza  to  zatem  dodatkowo,  że 

TOR-KAR-

SSON sp. z o.o. sp.k. nie wykonała torowiska, a być może (wszak nie wiadomo kto 

wykonał  dokładnie  prace  w  ramach  zadania  nr  III)  -  ułożyła  jedynie  tory  i  posadowiła  płyty 

żelbetowe.  

Jednocześnie  kolejny  raz  Trakcja  oświadczyła  nieprawdę,  gdy  przedstawiła  ona  nowy 

(zmieniony)  załącznik  nr  3  do  SIWZ  w  wyniku  (bezpodstawnego)  wezwania  ze  strony 

Zamawiającego z dnia 27 kwietnia 2018 r. (zarzut lc) Zauważenia bowiem wymaga, że Trakcja 

oświadczyła wówczas, że na zadaniu „1. Budowa linii tramwajowej Siedlce - Pomorska Kolej 

Metropolitalna.  Zadanie  1.2  Odcinek  od  ul.  F.  Rakoczego  do  ul.

Myśliwskiej,  w  ramach 

Gdańskiego Projektu Komunikacji Miejskiej  - etap Illb, 2. Budowa obiektów przy przystanku 

PKM  „Brętowo"  w  ramach  Gdańskiego  Projektu  Komunikacji  Miejskiej  -  etap  Illb,  3. 

Przebudowa kanalizacji sanitarnej w ul. Bulońskiej" zostały wykonane prace dotyczące „węzła 

rozjazdów”. Z referencji przedstawionych przez Trakcję w dacie 30 kwietnia 2018 r. wynika, że 

TOR-KAR-

SSON sp. z o.o. sp.k. wykonała na tym zadaniu 4 sztuki „rozjazdów jednotorowych 

pojedynczych”.  Nie  wymaga  wiadomości  specjalnych  ustalenie,  że  czym  innym  jest  węzeł 

rozjazdów  od  wykonania  czterech  pojedynczych  rozjazdów.  Przechodząc  natomiast  do 

przedstawienia  przedmiotowej  kwestii  w  ujęciu  technicznym  wskazania  wymaga,  że  węzeł 

rozjazdów jest traktowany jako miejsce, gdzie następuje rozwidlenie się tras tramwajowych. 

Tak  więc  z  jednej  trasy  mamy  odgałęzienie,  które  pozwala  zachowując  pierwotną  trasę, 

skierować tramwaj w inną trasę. W niniejszej sprawie natomiast to co zostało wykonane na 

zadaniu w Gdańsku polegało na tym, że TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k. wykonała w ramach 

jednej trasy cztery pojedyncze rozjazdy, które umożliwiały nie zmianę trasy, ale przejście z 

jednego toru na drugi. Zadanie w Gdańsku ma być bowiem kontynuowane (na chwilę obecną 

to  co  wykonano  jest  doprowadzeniem  torowiska  do  miejsca  nie  docelowego,  torowisko  to 

będzie jeszcze przedłużane). W konsekwencji, aby tramwaj, który dojedzie jednym torem do 

końca trasy mógł ..przejechać“ na drugi tor („zawrócić") wykonano w tym miejscu 4 pojedyncze 

rozjazdy  umożliwiające  przejazd  tramwajów  na  sąsiedni  tor,  ..jadący”  w  drugim  kierunku. 

Jednocześnie  Odwołujący  zauważył,  że  torowisko  na  zadaniu  w  Gdańsku  nie  zostało 

wykonane w 

konstrukcji bezpodsypkowej. Wymóg Zamawiającego był jednoznaczny, a to, że 

należało  wykonać  torowisko  określonej  konstrukcji  wraz  z  węzłem  rozjazdów.  Tym  samym 

węzeł rozjazdów miał być częścią torowiska tramwajowego o konstrukcji bezpodsypkowej, a 

nie jakimkolwiek węzłem rozjazdów. Wszak węzeł rozjazdów jest też normalnym torowiskiem. 

W  konsekwencji  skoro  na  zadaniu  w  Gdańsku  wykonano  cztery  pojedyncze  rozjazdy  o 

konstrukcji  podsypkowej  („klasycznej”)  to  tym  bardziej  nie  można  twierdzić,  jakoby  Trakcja 

wykazała w ten sposób swoje doświadczenie. Okoliczność, że torowisko w Gdańsku zostało 

wykonane  w  konstrukcji  podsypkowej  wynika  z  dokumentacji  projektowej  stanowiącej 

załącznik dokumentacji przetargowej na zadanie w Gdańsku.  

W podsumowaniu Odwołujący wskazał, że z treści nie tylko referencji, ale też i dokumentacji 

projektowej  wynika,  że  nie  ma  tam  węzła  rozjazdów  wybudowanego  w  konstrukcji 

bezpodsypkowej,  a  jest  natomiast  kilka  rozjazdów  pojedynczych  wykonanych  w  konstrukcji 

podsypkowej. A mnogość rozjazdów pojedynczych w ramach jednej trasy nie stanowi węzła 

rozjazdów, czyli wielokierunkowego rozwidlenia tras.  

O

dnośnie przesłanek zastosowania art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp Odwołujący wskazał, że 

o niedbałości Trakcji świadczy także okoliczność, że fakt złożenia nieprawdziwych informacji 

mógł  zostać  ustalony  przez  Odwołującego  w  związku  z  pracami  dotyczącymi  wniesienia 

odwołania. W konsekwencji skoro Odwołujący był w stanie ustalić przedmiotowe okoliczności 

w  krótkim  czasie,  tym  bardziej  Trakcja,  gdyby  działała  z  należytą  starannością, 

bezproblemowo ustaliłaby przedmiotowe kwestie. Na potwierdzenie powyższego (że świadczy 

to o niedbałości wykonawcy) można wskazać chociażby wyrok KIO z 20 marca 2017 r., sygn. 

KIO 382/1

7, gdzie zostało wskazane, że „Za takiego profesjonalistę należy również uznać, co 

do  zasady,  wy

konawcę  ubiegającego  się  o  udzielenie  zamówienia  publicznego.  Należyta 

staranność  profesjonalisty  nakłada  na  wykonawcę,  który  składa  ofertę,  dokumenty  i 

oświadczenia  we  własnym  imieniu,  aby  upewnił  się,  czy  deklarowany  w  nich  stan  rzeczy 

odpowiada rzeczywistości. Zatem jeżeli Przystępujący przedstawił w złożonych przez siebie 

oświadczeniach informacje pozostające w sprzeczności z faktami, zaś Odwołujący w sposób 

nie  wymagający  specjalnego  nakładu  pracy  i  środków  dotarł  do  właściwych  danych  uznać 

należy, że Przystępujący co najmniej wykazał się niedbalstwem wpisującym się w hipotezę 

normy prawnej uregulowanej w t

reści art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp (tak wyrok z dnia 20 

marca 2017 r., sygn. KIO 382/17). Również, odnosząc się do przesłanek art. 24 ust. 1 pkt 17 

w  zakresie  „niezauważonym"  przez  Zamawiającego  Odwołujący  wskazał,  że  „O  istotnym 

wpływie  przedstawionych  przez  przystępującego  zamawiającemu  informacji  w  zakresie (...) 

świadczy fakt wyboru oferty przystępującego jako najkorzystniejszej” (tak KIO w wyroku z dnia 

3 stycznia 2017 r., sygn. 2386/16), co w sposób oczywisty miało miejsce w niniejszej sprawie.  

ZARZUT NARUSZENIA ART. 24 UST. 1 PKT 16  

O

dwołujący  wskazał,  że  w  świetle  faktów  nie  sposób  uznać,  by  Trakcja  posiadała  na  datę 

składania  ofert  dwa  różne  zobowiązania  od  TOR-KAR-SSON  sp.  z  o.o.  sp.k.  w  zakresie 

udostępnienia „wiedzy i doświadczenia”, a zdecydowała się na przekazanie Zamawiającemu 

„węższego"  z  nich.  Wręcz  przeciwnie  -  treść  drugiego  z  zobowiązań  (gdy  zostało  dodane 

zadanie  dot.  Gdańska)  jednoznacznie  pokazuje,  że  zobowiązanie  to  o  takiej  treści  jest 

„odpowiedzią"  Trakcji  na  wezwania  Zamawiającego  przedkładane  w  toku  Postępowania,  a 

więc już po otwarciu ofert. Jak bowiem w oczywisty sposób wynika z dokumentacji sprawy, 

drugie zobowiązanie pojawiło się po tym, jak Zamawiający zakwestionował doświadczenie w' 

zakresie  sieci  trakcyjnej 

i  węzła  rozjazdów  na  zadaniu  w  Grudziądzu.  Po  tej  dacie  zostało 

złożone (czyli po dacie 27 kwietnia 2018 r.) nowe zobowiązanie dostosowane dokładnie do 

tego, co zarzucał wykonawcy po złożeniu ofert Zamawiający, a więc dodane zostało zadanie, 

które  wedle  Trakcji  pozwala  mu  na  wykazanie  doświadczenia  w  zakresie  sieci  trakcyjnej  i 

węzła  (vide  zmienione  oświadczenie  -  załącznik  nr  3  do  SIWZ).  Świadczy  to  niezbicie  o 

celowym  przedłożeniu  przez  Trakcję  nieprawdziwego,  odnośnie  daty  jego  sporządzenia 

dokumentu  - 

zobowiązania  podmiotu  trzeciego.  Jak  bowiem  wynika  z  jego  treści  drugie 

zobowiązanie też miałoby pochodzić z daty 8 lutego 2018 r., co jak jednoznacznie wynika z 

dokumentacji  sprawy,  nie jest  nawet  prawdopodobnym.  Musielibyśmy  bowiem  uwierzyć,  że 

nagle  Trakcja  „odnalazła”  drugie  zobowiązanie,  po  tym,  jak  w  toku  Postępowania 

zakwestionowane  zostało  pierwsze.  A  nie  sposób  przy  tym  nie  zauważyć,  że  (wedle 

oświadczenia  Trakcji  -  vide  zmieniony  załącznik  nr  3)  drugie  z  zobowiązań  stanowi 

rozwiązanie problemu dotyczącego tego, że pierwotne zobowiązanie TOR-KAR-SSON sp. z 

o.o.  sp.k.  „nie  obroniło się”  w  zakresie  wykonania  węzła  rozjazdów  oraz  sieci  trakcyjnej  na 

zadaniu  w  Grudziądzu.  Przypomnienia  też  w  tym  miejscu  wymaga,  że  data  takiego 

oświadczenia ma kluczowe znaczenie, gdyż wykonawca musi posiadać określone zasoby już 

w  dacie  składania  ofert  (w  orzecznictwie  KIO  wskazuje  się  -  przykładowo  wyrok  z  dnia  8 

listopada  2017  r.  sygn.  KIO  2266/17  - 

że  w  sytuacji,  gdy  wykonawca  nie  może  wykazać 

istnienia  zobowiązania  podmiotu  trzeciego  do  udostępnienia  potencjału  przed  terminem 

złożenia oferty (wniosku), nie sposób mówić o możliwości uzupełnienia takiej oferty w trybie 

art. 26 ust. 3 ustawy Pzp

. W konsekwencji należy zauważyć, że w ocenie Odwołującego doszło 

do  celowego  wprowadzenia  Zamawiającego  w  błąd,  przy  przedstawieniu  informacji,  że 

wykonawca  spełnia  warunki  udziału  w  postępowaniu,  gdyż  przedstawione  zostało 

zobowiązanie  (drugie)  z  daty  8  luty  2018  r.,  podczas  gdy  -  co  w  jasny  sposób  wynika  z 

okoliczności sprawy - zobowiązanie takie powstało dopiero po tym, jak Zamawiający w toku 

sprawy  zakwestionował  wykazanie  przez  Trakcję  doświadczenia. W  zobowiązaniu  znalazło 

się wówczas nowe zadanie, które miałoby pozwolić Trakcji na wykazanie doświadczenia. Tym 

samym doszło w ten sposób do wprowadzenia w' błąd w zakresie spełniania warunków udziału 

w  Postępowaniu,  gdyż  zobowiązanie  w  dacie  rzeczywistej  jego  uzyskania  (czyli  po 

zakwestionowaniu przez Zamawiającego spełnienia warunku na Grudziądzu) z pewnością nie 

pozwoliłoby wykazać spełnienia warunków, skoro tymi wykonawca musi się legitymować już 

w dacie składania oferty. Odwołujący wskazał, że udowodnienie określonej okoliczności może 

wynikać także z powiązania danej okoliczności z innymi zdarzeniami, jakie miały miejsce w 

sprawie.  Na  marginesie  należy  wskazać,  że  powyższą  okoliczność  zauważył  także 

ustawodawca w zakresie, w jakim wprowadzony został do systemu zamówień publicznych art. 

22a  ust.  6  ustawy  Pzp

.  Z  przepisu  tego  bowiem  wynika,  że  w  sytuacji,  gdy  zobowiązanie 

podmiotu  trzeciego  jest  niewystarczające,  wykonawca  powinien  przedstawić  albo  własne 

zasoby albo zasoby pochodzące od innego podmiotu trzeciego (podmiotów trzecich). Wynika 

to z faktu, że wykonawca musi posiadać określone zasoby już w dacie otwarcia ofert. A nie 

sposób mówić, aby w dacie otwarcia ofert wykonawca posiadał dwa zobowiązania o różnej 

treści, w szczególności gdy z ich treści wynika dokładny zakres zasobu, jaki jest przekazany. 

Tym  samym,  aby  nie  dochodziło  do  sytuacji  podobnej  jak  w  niniejszej  sprawie  ustawa 

wskazuje,  że  zasób  podmiotu  trzeciego  nie  ma  być  „podmieniany"  nowym  zasobem,  jaki 

miałby pochodzić od tego samego podmiotu trzeciego, ale powinien być przekazany zasób 

innego podmiotu. Jednocześnie dodatkowym potwierdzeniem faktu, że na datę składania ofert 

Trakcja nie posiadała zobowiązania „drugiego” (o poszerzonej o zadanie na Gdańsku treści) 

jest  także  okoliczność,  iż  gdy  była  ona  wzywana  o  dostarczenie  oryginału  zobowiązania 

„pierwotnego”  nie  wskazała  ona,  że  przedstawiła  Zamawiającemu  błędne  zobowiązanie 

dostarczając oryginał zobowiązania „pierwotnego”. W sytuacji gdyby w dacie 30 marca 2018 

r.  posiadała  ona  drugie  zobowiązanie  z  pewnością  te  przedstawiłaby  na  wezwanie 

Zamawiającego z daty 29 marca 2018 r.  

BEZPODSTAWNE WEZWANIE Z ART. 26 UST. 3 PZP 

Odwołujący wskazał, że w niniejszej sprawie doszło do dwukrotnego wzywania wykonawcy w 

zakresie dokumentów mających potwierdzić spełnienie warunku udziału w Postępowaniu, o 

którym  mowa  w  cz.  III  pkt  1  lit.  a)  SIWZ.  Odwołujący  zauważył,  że  do  oferty  nie  zostało 

dołączone  zobowiązanie.  Dokument  w  postaci  ksera  jest  wszak  traktowany  jako  dokument 

niezłożony.  W  konsekwencji  Trakcja  została  wezwana  do  uzupełnienia  przedmiotowego 

dokumentu,  po  czym  ponownie 

nastąpiło  wezwanie  w  zakresie  „dokumentów 

potwierdzających  spełnienie  warunku  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  wiedzy  i 

doświadczenia",  przez  co należy  rozumieć  też  takie zobowiązanie uprzednio już  Powyższe 

jest potwierdzone w orzecznictwie Izby. Jako przykład można wskazać wyrok KIO z dnia 6 

marca  2015  r.,  sygn.  KIO  289/15,  gdzie  Izba  wskazała,  że  „Jednak  biorąc  pod  uwagę,  że 

wykonawca już był wzywany do uzupełnienia tego dokumentu, gdyż nie załączył go do oferty, 

nie może być wezwany po raz kolejny, w celu usunięcia błędu (przedstawienia dokumentu nie 

zawierającego  błędu).  Jeśli  bowiem  wykonawca  przedstawia  dokument  dopiero  w  wyniku 

wezwania do uzupełnienia dokumentu, ponosi pełne ryzyko tego, by był on kompletny i nie 

zawierał błędów*'. Analogicznie Izba wypowiedziała się w wyroku z dnia 28 stycznia 2013 r., 

sygn. 13/13, gdzie wskazała, że Nie załączając pierwotnie do oferty niezbędnych dokumentów, 

wykonawca  wziął  na  siebie  ryzyko,  że  w  przypadku  uzupełnienia  musi  złożyć  dokumenty 

prawidłowe, inaczej bowiem podlegał będzie wykluczeniu z postępowania. Na marginesie, w 

związku  z  okolicznością,  że  niniejsze  braki  odnoszą  się  do  zasobu  w  postaci  „wiedzy  i 

doświadczenia", a więc jednej z postaci „zdolności technicznych oraz zawodowych" wskazania 

jedynie wymaga, że w świetle utrwalonego już orzecznictwa Izby „Przepis art. 22a ust. 1 Prawa 

zamówień publicznych nie stanowi odrębnej od określonej w art. 26 ust. 3 ZamPublU podstawy 

do wezwania o uzupełnienie dokumentów” (tak KIO w wyroku z dnia 18 października 2017 r., 

sygn. KIO 2073/17, identycznie w wyroku z dnia 11 kwietnia 2017 r., sygn. KIO 583/17, tak 

samo UZ

P w swojej opinii „Relacja art. 22a ust. 6 do art. 26 ust. 3 ustawy Prawo zamówień 

publicznych”).  

ZARZUTY  DOTYCZĄCE  BRAKU  WYKLUCZENIA  POMIMO  NIESPEŁNIENIA  PRZEZ 

TRAKCJĘ WARUNKU UDZIAŁU W POSTĘPOWANIU   

W ocenie Odwołującego Trakcja nie spełniła warunki udziału w postępowaniu. Z uwagi na brak 

możliwości  powtórnego  uzupełnienia  zobowiązania  w  sytuacji,  gdy  wykonawca  był  już 

wzywany  o  jego  uzupełnienie  wynika,  że  już  na  etapie  złożenia  oświadczenia  w  dacie  12 

kwietnia 2018 r. (gdzie Trakcja oświadczyła, że może wykazać się doświadczeniem zdobytym 

na zadaniu w Grudziądzu w zakresie sieci trakcyjnej, jak i węzła rozjazdów) należało Trakcję 

wykluczyć. Z pewnością bowiem nie spełniała ona warunku w zakresie doświadczenia i wiedzy 

(a co wynika z pism złożonych w sprawie). Odnosząc się natomiast do zarzutu związanego z 

brakiem  wykluczenia  Trakcji  z  uwagi  na  niespełnienie  warunku  w  zakresie  wiedzy  i 

doświadczenia  (cz.  III  pkt  1  lit.  a  SIWZ)  należy  odwołać  się  do  wcześniejszych  rozważań 

związanych  ze  złożeniem  przez  Trakcję  nieprawdziwych  oświadczeń  -  w  odniesieniu  do 

„torowiska" na zadaniu w Grudziądzu oraz w odniesieniu do węzła rozjazdów na zadaniu w 

Gdańsku. Niezależnie od tego, że uzasadnia to wykluczenie na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 

17, także powinno nastąpić wykluczenie w takiej sytuacji w zakresie art. 24 ust. 1 pkt 12 (i to 

nawet gdyby nie uznać zarzutu nr 3 - wszak w tym zakresie wykonawca był już wzywany w 

trybie art. 26 ust. 3 PZP w dacie 27 kwietnia 2018 r.)  

ZARZUT DOT

YCZĄCY ZANIECHANIA ODTAJNIENIA  

Odwołujący wskazał, że postępowanie o prowadzenie zamówienia publicznego jest jawne, a 

utajnienie określonych dokumentów może mieć miejsce jedynie wówczas, gdy stanowią one 

tajemnicę  przedsiębiorstwa.  Za  tą  z  całą  pewnością  nie  można  uznać  informacji,  jakie  są 

jawne,  a  za  takie  należy  uznać  dokumenty  dotyczące  realizacji  innych  zadań  publicznych, 

skoro każdy podmiot jest w stanieje uzyskać w ramach przepisów, które przewidują dostęp do 

informacji  publicznych  (jak  zresztą  ZUE  uzyskało  je  od  gminy  -  miasta  Grudziądz  po 

skierowaniu  odpowiedniego  wniosku).  Tym  samym  nie  ma  żadnych  podstaw  do  tego,  by 

informacje takie były utajnione. 

Izba ustaliła co następuje: 

Iz

ba  postanowiła  dopuścić  w  poczet  materiału  dowodowego  następujące  dokumenty:  (i) 

specyfikację istotnych warunków zamówienia wraz ze zmianami (dalej „SIWZ”) na okoliczność 

ustalenia  przedmiotu  zamówienia  i  warunków  udziału  w  postępowaniu;  (ii)  informacje  o 

wynikach postępowania z dnia 8 maja 2018 r. na okoliczność ustalenia wyników postepowania 

przetargowego; (iii) wniosek 

Odwołującego  o odtajnienie dokumentów z dnia 10 maja 2018 r. 

oraz  odpowiedź  Zamawiającego  z  dnia  15  maja  2018  r.;  (iv)  wezwania  skierowane  przez 

Zamawiającego do Przystępującego z dnia 29 marca 2018 r., 3 kwietnia 2018 r., 17 kwietnia 

2018 r., 26 kwietnia 2018 r., 27 kwietnia 2018 r. oraz odpowiedzi Przystępującego z dnia 30 

marca 2018 r., 12 kwietnia 2018 r., 24 kwietnia 2018 r., 27 kwietnia 2018 r. oraz 30 kwietnia 

2018 r.  

– na okoliczność ustalenia treści wezwania oraz złożonych odpowiedzi i dokumentów; 

(v) ofertę Przystępującego na okoliczność ustalenia jej treści;, (vi) mail z ZIKIT z przesłaniem 

dokumentacji postępowania w tym dokumentów dotyczących Przystępującego; (vii) wniosek o 

dostęp do informacji publicznej kierowany do gminy-miasta Grudziądz wraz odpowiedź gminy-

miasta  Grudziądz,  wiadomość  mailowa  kierowana  do  gminy-miasta  Grudziądz  z  prośbą  o 

dalsze  dane  wraz  z  odpowiedzią  -  p.  K.W.,  protokół  odbioru  nr  23  wraz  z  rozliczeniem 

konsorcjum,  kosztorys  powykonawczy  na  z

adanie  w  Grudziądzu,  referencje  w  Inwestycji  w 

Grudziądzu  z  przypisanymi  pozycjami  z  kosztorysu  powykonawczego  –  dokumenty  na 

okoliczność wykazania zakresu jak i rodzaju prac wykonanych przez TOR – KAR - SSON sp. 

z o.o. sp.k. w ramach Inwestycji w Grudziądzu; (viii) dokumentacja projektowa na zadanie w 

Gdańsku  (fragment  PFU  oraz  plan  sytuacyjny),  kosztorys  powykonawczy  z  naniesionymi 

zakresami robót partnerów konsorcjum – na okoliczność wykazania rodzaju prac wykonanych 

przez TOR 

– KAR – SSON sp. z o.o. w ramach Inwestycji w Gdańsku; (ix) kopię faktury VAT 

nr  83/EL/B/2014  r.,  aneks  nr  4  z  dnia  11  lutego  2013  r.  do  umowy  konsorcjum  zawartej  w 

Świeciu w dniu 19 czerwca 2012 r. wraz z załącznikiem nr 3, umowy o pracę zawarte pomiędzy 

p. D.G. a TOR 

– KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. oraz pomiędzy p. D.G. a Z.K. – dokumenty na 

okoliczność wykazania faktycznego zakresu prac wykonanych przez TOR – KAR – SSON sp. 

z  o.o.  sp.k.  w  ramach  Inwe

stycji  w  Grudziądzu;  (x)  publikacja  pn.  „Rozwój  infrastruktury  i 

układu  geometrycznego  torowisk  tramwajowych,  jako  istotny  element  postępu  w  miejskim 

transporcie szynowym” oraz kopię fotografii linii tramwajowej – na okoliczność wykazania, że 

TOR 

– KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. w ramach Inwestycji w Gdańsku wykonał węzeł rozjazdów.  

Izba oddaliła wniosek dowodowy Odwołującego o powołanie biegłego. W ocenie Izby, materiał 

dowodowy  zgromadzony  w  sprawie  stanowi  wystarczające  i  wiarygodne  źródło  informacji 

koniecznych do rozstrzygnięcia zasadności podniesionych zarzutów.  

Na podstawie p

owyższych dokumentów Izba ustaliła, że Zamawiający prowadzi postępowanie 

o udzielenie zamówienia publicznego pn. „Przebudowa ciągu ulic Królewska, Podchorążych, 

Bronowicka  w  Krakowie  wraz  z  przebudową  torowiska  tramwajowego,  sieci  trakcyjnej, 

odwodnieniem, 

oświetleniem i przebudową kolidującej infrastruktury technicznej”.  

Zgodnie z cz. III pkt 1 lit. a SIWZ 

o zamówienie mogą ubiegać się tylko tacy wykonawcy, którzy 

legitymują się odpowiednim doświadczeniem w postaci zrealizowania w ostatnich 5-ciu latach 

przed  upływem  terminu  składania  ofert  co  najmniej  dwóch  robót  budowlanych  w  zakresie 

przebudowy  lub  budowy  drogi  wraz  z  wy  konaniem  torowiska  tramwajowego  o  konstrukcji 

bezpodsypkowej  z  nawierzchnią asfaltową lub  betonową o długości  minimum  1000 metrów 

pojedynczego  toru  wraz  z  węzłem  rozjazdów  i  siecią  trakcyjną  (cz.  III  pkt  1  lit.  a  SIWZ). 

Zamawiający  jednocześnie  dodał,  że  wymienione  zakresy  mogą  być  wykonane  w  ramach 

różnych zadań.  

Izba ustaliła, że Przystępujący celem wykazania spełnienia przedmiotowego wykazu powołała 

się  na  zasoby  w  postaci  doświadczenia  TOR-KAR-SSON  sp.  z  o.o.  sp.k.  z  siedzibą  w 

Warszawie 

(dalej „Użyczający”), który to podmiot zobowiązał się od oddania Trakcji zasobów 

w określonym w zobowiązaniu zakresie (k. 30 oferty Trakcji). Podmiot ten wskazał w swoim 

zobowiązaniu z dnia 8 lutego 2018 r., że oddał Trakcji zasoby „w następującym zakresie: - 

doświadczenie opisane w referencjach dotyczących wykonanego zadania pn. Modernizacja 

sieci  tramwajowej  w  Grudziądzu“  -  doświadczenie  opisane  w  referencjach  dotyczących 

wykonanego zadania pn. „Wykonanie remontu i rozbudowy trasy tramwajowej wraz z układem 

torowym w ciągu al. Solidarności na odcinku od ul. Jagiellońskiej do ul. Targowej oraz trasy 

tramwajowej w ciągu ul. Targowej na odcinku od ul. Kijowskiej do ul. Białostockiej w Warszawie 

doświadczenie opisane w referencjach dotyczących wykonanego zadania polegającego na 

wykonaniu remontu torowisk tramwajowych na terenie miasta Poznania: a) pętli tramwajowej 

Ogrody  - 

dwa  tory  o  łącznej  długości  140  mpt  oraz  przylegające  do  nich  dwa  perony  dla 

wsiadających  b)  linii  dwutorowej  w  ciągu  ulicy  Zwierzynieckiej  o  długości  699  mpt  wraz  z 

węzłem rozjazdowym Gaj owa" oraz dwoma peronami tramwajowo- autobusowymi przystanku 

„Zeylanda 4”.  

Izba  ustaliła,  że  z  uwagi  na  fakt,  że  do  oferty  przedmiotowe  zobowiązanie  pochodzące  od 

TOR-KAR-

SSON nie było przedstawione w oryginale, Przystępujący został wezwany w dacie 

29 marca 2018 r. w 

trybie art. 26 ust. 3 PZP do uzupełnienia i przedłożenia tego dokumentu, 

co też uczyniła pismem, które wpłynęło do Zamawiającego w dniu 30 marca 2018 r.  

Pismem  z  dnia  3  kwietnia  2018  r

.  Zamawiający  wezwał  Przystępującego  do  złożenia 

dokumentów  w  trybie  art.  26  st.  1  ustawy  Pzp  w  zakresie  wykazania  spełnienia  warunku 

dotyczącego wiedzy i doświadczenia. Pismem z dnia 12 kwietnia 2018 r. Przystępujący złożył 

dokumenty  i  oświadczył,  iż  spełnia  w/w  wymogi  dot.  doświadczenia  poprzez  następujące 

inwestycje: 

a) 

w  odniesieniu do  zadania z  Grudziądza  (dalej „Inwestycja w Grudziądzu”)  -  celem 

wykazania doświadczenia odnośnie „przebudowy drogi wraz z wykonaniem torowiska 

tramwajowego o konstrukcji bez

podsypkowej z nawierzchnią asfaltową lub betonową 

o długości minimum 1000 metrów pojedynczego toru wraz z węzłem rozjazdów i siecią 

trakcyjną” (wszystkie 3 zakresy)  

b)  b) w odniesieniu do zadania z Warszawy - 

celem wykazania doświadczenia odnośnie 

przebudowy  drogi  wraz  z  wy  konaniem  torowiska  tramwajowego  o  konstrukcji 

bezpodsypkow

ej  z  nawierzchnią  asfaltową  lub  betonową  o  długości  minimum  1000 

metrów pojedynczego toru wraz z siecią trakcyjną (zakres pierwszy i trzeci)  

c)  c) w odniesieniu do zadania z Poznania - 

celem wykazania doświadczenia odnośnie 

przebudowy węzła rozjazdów (zakres drugi).   

Izba  ustaliła,  że  w  złożonych  dokumentach  Przystępujący  oświadczył,  że  Inwestycja  w 

Grudziądzu spełnia wszystkie 3 zakresy (torowisko o odpowiedniej konstrukcji, nawierzchni i 

długości, węzeł i sieć trakcyjną), zadanie z Warszawy pierwszy i trzeci  zakres (torowisko o 

odpowiedniej konstrukcji, nawierzchni i długości i sieć trakcyjną), a z Poznania zakres drugi 

(węzeł rozjazdów), a tym samym Trakcja spełniała wymogi stawiane przez Zamawiającego.  

Izba  ustaliła,  że  pismem  z  dnia  17  kwietnia  2018  r.  Zamawiający  zwrócił  się  do 

Przystępującego  o  złożenie  wyjaśnień  jaki  zakres  prac  został  wykonany  przez 

Przystępującego na zadaniu w Grudziądzu. Pismem z dnia 24 kwietnia 2018 r. Przystępujący 

oświadczył,  iż  w  ramach  zadania  w  Grudziądzu  wykonał  wyłącznie  przebudowę  torowiska 

tramwajowego o konstrukcji bezpodsypkowej i nawierzchnia betonową/asfaltową o długości 

2.953 metrów pojedynczego toru.  Treść wyjaśnień oraz załącznik zostały zastrzeżone jako 

dokument

y zawierające informacje stanowiące tajemnice przedsiębiorstwa.  

Izba ustaliła, że pismem z dnia 27 kwietnia 2018 r. Zamawiający wezwał Przystępującego do 

uzupełnienia  dokumentów  w  trybie  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  w  zakresie  wiedzy  i 

doświadczenia. Pismem z dnia 30 kwietnia 2018 r. Przystępujący złożył wyjaśnienia składając 

nowe  zobowiązanie Użyczającego  (z  datą  8 lutego 2018  r.),  w którym  weryfikacji  i  zmianie 

ulegał zakres prac dotyczących zadania w Grudziądzu oraz wskazano dodatkowe zadanie  pn. 

„1. Budowa linii tramwajowej Siedlce - Pomorska Kolej Metropolitalna. Zadanie 1.2 Odcinek 

od ul. F. Rakoczego do ul. Myśliwskiej, w ramach Gdańskiego Projektu Komunikacji Miejskiej 

etap  IIIb,  2.  Budowa  obiektów  przy  przystanku  PKM  „Brętowo”  w  ramach  Gdańskiego 

Projektu  Komunikacji  Miejskiej  -  etap  IIIb,  3.  Przebudowa  kanalizacji  sanitarnej  w  ul. 

Bulońskiej" (dalej „Inwestycja w Gdańsku”).  

Izba ustaliła, że pismem z dnia 10 maja 2018 r. Odwołujący zwrócił się do Zamawiającego o 

odtajnienie wyjaśnień Przystępującego z dnia 24 kwietnia 2018 r. Zamawiający pismem z dnia 

15  maja  2018  r.  poinformował  Odwołującego  o  odtajnieniu  treści  wyjaśnień  wraz  z  kopią 

uprawnień p. M.S.. Pozostała część załączonych dokumentów nie została odtajniona.  

Izba  ustaliła,  że  Zamawiający  pismem  z  dnia  8 maja 2018  r.  poinformował  wykonawców  o 

wynikach  postępowania  przetargowego.  Za  najkorzystniejszą  została  uznana  oferta 

Przystępującego. Oferta Odwołującego została skalsyfikowana na miejscu drugim.  

Izba zważyła co następuje: 

W  pierwsz

ej  kolejności  Izba  stwierdziła,  że  Odwołujący  wykazał  przesłanki  dla  wniesienia 

odwołania określone w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, tj. posiadanie interesu w uzyskaniu danego 

zamówienia oraz możliwości poniesienia szkody w wyniku naruszenia przez zamawiającego 

przepisów  Pzp.  Oferta  Odwołującego  została  zaklasyfikowana  na  miejscu  drugim.  W 

przypadku 

potwierdzenia się zarzutów bezpodstawnego wyboru oferty Przystępującego jako 

najkorzystniejszej, Odwołujący ma szanse na uzyskanie zamówienia.  

Zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp  

W  ocenie  Izby  Zamawiający  błędnie  uznał,  iż  nie  ziściły  się  przesłanki  do  wykluczenia 

Przystępującego z postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp. Zgodnie z 

przywołaną  regulacją  Zamawiający  wyklucza  z  postępowania  wykonawcę,  który  w  wyniku 

lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił  informacje  wprowadzające  w  błąd 

zamawiającego, mogące mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane przez zamawiającego 

w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia.  Celem  powyższej  regulacji  jest  ochrona 

zamawiającego przed nieuczciwym, jak również nieprofesjonalnym działaniem wykonawców, 

którzy  decydując  się  na  udział  w  postępowaniu  winni  dołożyć  należytej  staranności  w 

weryfikacji  składanych  dokumentów,  szczególnie  tych,  które  otrzymali  od  osób  trzecich. 

Ustawodawca  w  pkt  17  art.  24  ust.  1  wskazuje,  iż  wykluczenie  wykonawcy  następuje  w 

przypadku,  gdy  spełnione  są  następujące  przesłanki:  po  pierwsze  zostanie  wykazane,  iż 

wykonawca  przekazał  toku  postępowania  przetargowego  informacje  wprowadzające 

zamawiającego w błąd; po drugie działanie takie było wynikiem co najmniej lekkomyślności 

lub niedbalstwa wykonawcy; po trzecie  takie działanie winno mieć istotny wpływ na decyzje 

podejmowane  przez  zamawiającego  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia.  Podstawa 

wykluczenia określona w art. 24 ust. 1 pkt 17 może być zastosowana wtedy, gdy działanie 

wykonawcy  cechuje 

wina  nieumyślna.  Należy  brać  pod  uwagę  obydwie  postaci  winy 

nieumyślnej, czyli niedbalstwo i lekkomyślność.  

W

ykazanie wykonawcy niedbalstwa czyli niedołożenia należytej staranności przy podawaniu 

zamawiającemu wprowadzających w błąd informacji należy mieć na uwadze art. 355 § 1 kc, 

zgodnie z którym dłużnik obowiązany jest do staranności ogólnie wymaganej w stosunkach 

danego  rodzaju  (należyta  staranność).  Przypisanie  określonej  osobie  niedbalstwa  jest 

uzasadnione tylko wtedy, gdy osoba ta zachowała się w określonym miejscu i czasie w sposób 

odbiegający od właściwego dla niej miernika należytej staranności (por. uzasadnienie wyroku 

Sądu Najwyższego z 10 marca 2004 r., sygn. akt IV CK 151/03). Przy czym wzorzec należytej 

staranności ma charakter obiektywny i abstrakcyjny, jest ustalany niezależnie od osobistych 

przymiotów  i cech konkretnej  osoby,  a jednocześnie na  poziomie  obowiązków  dających się 

wyegzekwować w świetle ogólnego doświadczenia życiowego oraz konkretnych okoliczności 

(por.  uzasadnienie  wyroku  Sądu  Najwyższego  z  23  października  2003  r.,  sygn.  akt  V  CK 

311/02). Dodatkowo w stosunku do profesjonalistów miernik ten ulega podwyższeniu, gdyż art. 

355 § 2 kc precyzuje, że należytą staranność dłużnika w zakresie prowadzonej przez niego 

działalności  gospodarczej  określa  się  przy  uwzględnieniu  zawodowego  charakteru  tej 

działalności.  Za  takiego  profesjonalistę  należy  również  uznać,  co  do  zasady,  wykonawcę 

ubiegającego się o udzielenie zamówienia publicznego. Należyta staranność profesjonalisty 

nakłada na wykonawcę, który składa ofertę, dokumenty i oświadczenia we własnym imieniu, 

aby upewnił się, czy deklarowany w nich stan rzeczy odpowiada rzeczywistości. Podkreślić 

należy, że pojęcie należytej staranności implikuje element działania, podejmowania pewnych 

czynności, jakich można się spodziewać od uczestnika obrotu profesjonalnego.  

Przenosząc  powyższe  rozważania  na  analizowany  stan  faktyczny  wskazać  należy,  iż 

spełnione  zostały  przesłanki  wynikające  z  art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy  Pzp. W  ocenie Izby 

działaniu  Przystępującego  w  toku  postępowania  należy  przypisać  co  najmniej  niedbalstwo 

skutkujące  wprowadzeniem  Zamawiającego  w  błąd  co  do  spełnienia  warunków  udziału  w 

postępowaniu  w  zakresie  wiedzy  i  doświadczenia,  co  miało  istotny  wpływ  na  decyzję 

Zamawiającego, gdyż doprowadziło do wyboru oferty wykonawcy, który podał nieprawdziwe 

informacje co do posiadanego doświadczenia zdobytego w związku z realizacją Inwestycji w 

Grudziądzu,  a  w  konsekwencji  do  wyboru  oferty  Przystępującego  jako  najkorzystniejszej.  

Uznając zasadność zarzutu naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp Izba wzięła pod uwagę 

następujące okoliczności faktyczne sprawy.  

Po pierwsze wskazać należy, że Przystępujący w celu wykazania spełnienia warunku udziału 

w  postępowaniu  określonego  w  cz.  III  pkt  1  lit.  a  SIWZ  w  odpowiedzi  na  wezwanie 

Zamawiającego z dnia 3 kwietnia 2018 r. do złożenia dokumentów na podstawie art. 25 ust. 1 

ustawy  Pzp  przedłożył,  zgodnie  z  załącznikiem  nr  3  do  SIWZ,  tabelę  wskazując,  jakie 

doświadczenie posiada w celu wykazania spełnienia w/w warunku. Nie budzi, w ocenie Izby, 

żadnych  wątpliwości  interpretacyjnych,  w  jaki  sposób  Przystępujący  określił,  która  ze 

wskaza

nych  w  tabeli  inwestycji  dotyczą  poszczególnych  wymagań  Zamawiającego. 

Przystępujący  bowiem  po  wskazaniu  nazwy  zrealizowanej  inwestycji,  wprowadził  znak 

interpunkcyjny „ - „ i sprecyzował rodzaj nabytego doświadczenia w ramach danej inwestycji. 

W zakresie kwestionowanej Inwestycji w Grudziądzu Przystępujący wskazał „….- przebudowa 

drogi  wraz  z  wykonaniem  torowiska  tramwajowego  o  konstrukcji  bezpodsypkowej  z 

nawierzchnią betonową/asfaltową o długości 1000 metrów pojedynczego toru wraz z węzłem 

rozjazdów  i  siecią  trakcyjną”.  W  tożsamy  sposób  Przystępujący  opisał  doświadczenie 

związane z realizacją zamówienia na rzecz Tramwajów Warszawskich sp. z o.o. Sposób opisu 

obu  inwe

stycji  jest  tożsamy  i koreluje  z  określonym  zakresem  wymaganego  doświadczenia 

wskazanego w SIWZ.  

Dalej  wskazać  należy,  że  Przystępujący  złożył  wraz  z  dokumentami  potwierdzającymi 

posiadane  doświadczenie  zobowiązanie  TOR  –  KAR  –  SON  sp.  z  o.o.  sp.k.  do  oddania 

Przystępującemu  do  dyspozycji  doświadczenia  zdobytego  podczas  realizacji  Inwestycji  w 

Grudziądzu  oraz  Poświadczenie  wydane  przez  Prezydenta  Miasta  Grudziądz  dotyczące 

zakresu prac wykonanych przez konsorcjum firm: Przedsiębiorstwo Budowy Dróg i Mostów 

sp. z o.o., Przedsiębiorstwo TOR – KAR – SSON Z.K. oraz TOR – KAR – SSON sp. z o.o., 

sp.k. 

Słusznie postąpił  Zamawiający  wzywając Przystępującego  do  złożenia wyjaśnień,  jaki 

zakres prac został wykonany przez TOR-KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. w ramach Inwestycji w 

Grudziądzu.  Z  poświadczenia  bowiem  wynikało,  że  inwestycja  była  realizowana  przez  trzy 

podmioty  działające  w  ramach  konsorcjum,  zaś  w  wykazie  posiadanego  doświadczenia 

Przystępujący wskazał, że w ramach Inwestycji w Grudziądzu wykonał zarówno przebudowę 

drogi, jak i torowisko z węzłem rozjazdów i siecią trakcyjną.  

W  odpowiedzi  na  wezwanie 

Zamawiającego  Przystępujący  zmieniał  swoje  pierwotne 

stanowisko i w

skazał, że w ramach Inwestycji w Grudziądzu wykonał wyłącznie jedną robotę 

tj. torowisko. Oznacza to, w ocenie Izby, iż Przystępujący składając pierwotne oświadczenie o 

spełnieniu warunków udziału w postępowaniu w zakresie wiedzy i doświadczenia i powołując 

się na doświadczenie w ramach Inwestycji w Grudziądzu przedstawił stan rzeczy niezgodny z 

rzeczywistością. Składając bowiem tabelę z wykazem doświadczenia – stanowiącą załącznik 

nr  3 do  SIWZ,  Przystępujący  oświadczył  nieprawdę  co do  spełnienia  wymogów  w  zakresie 

posiadania  wymaganego  doświadczenia.  Oświadczył  bowiem,  że  w  ramach  Inwestycji  w 

Grudziądzu TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. uzyskało doświadczenie zarówno w zakresie 

realizacji  torowiska  w  konstrukcji  bezpodsypkowej,  jak  i  węzeł  rozjazdów  i  sieci  trakcyjnej. 

Tymczasem w piśmie z dnia 24 kwietnia 2018 r. wykonawca oświadczył, że w ramach w/w 

inwestycji TOR 

– KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. realizowało wyłącznie torowisko o konstrukcji 

bezpodsypkowej. 

W  ocenie  Izby  powyższemu  działaniu  Przystępującego  przypisać  należy  co  najmniej 

niedbalstwo, o którym mowa w art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp. Niedbalstwo czyli niedołożenie 

należytej  staranności  przejawiało  się  w  tym,  iż  Przystępujący  składając  tabelę  z  wykazem 

doświadczenia oraz zobowiązanie TOR – KAR – SSON sp. z o.o., do oddania do dyspozycji 

doświadczenia  zdobytego  podczas  realizacji  Inwestycji  w  Grudziądzu  nie  podjął  żadnych 

działań  zmierzających  do  weryfikacji,  jaki  był  rzeczywisty  zakres  prac  wykonanych  przez 

podmiot u

życzający, a w związku z tym czy możliwe i uzasadnione jest złożenie oświadczenia 

o spełnieniu warunku udziału w postępowaniu, o którym mowa w cz. III pkt 1 lit. a SIWZ. Izba 

stoi  na  stanowisku,  iż  wykonawcy  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia,  jako  podmioty 

profesjonalne,  zobowiązane  są  do  weryfikacji  zakresu  doświadczenia  posiadanego  przez 

podmioty  użyczającego  swoich  zasobów,  nie  zaś  do  biernego  i  bezrefleksyjnego 

przedkładania  dokumentów  otrzymanych  od  podmiotów  trzecich.  Miernik  należytej 

staranności,  jaki  przypisać  można  wykonawcom  uczestniczącym  w  postępowaniach 

przetargowych obejmuje swoim zakresem weryfikację składanych dokumentów pod względem 

ich prawdziwości, również w sytuacji, gdy pochodzą one od osób trzecich. Nałożenie takiego 

obowiązku  na  wykonawców  jest  obiektywnie  uzasadnione  potrzebą  rzeczywistej  weryfikacji 

zdolności  i  doświadczenia  podmiotów  trzecich  działających,  jako podwykonawcy  w  ramach 

realizacji  zam

ówień  i  obiektywnie  wykonalne  przez  podmiot  ubiegający  się  o  realizację 

zamówienia. Podkreślić należy, że pojęcie należytej staranności implikuje element działania, 

podejmowania  pewnych  czynności,  jakich  można  się  spodziewać  od  uczestnika  obrotu 

profesjonalnego. W analizowanym zaś stanie faktycznym Przystępujący w żaden wiarygodny 

sposób nie wyjaśnił przyczyn złożenia oświadczenia niezgodnego z prawdą, co do zakresu 

doświadczenia posiadanego przez TOR – KAR – SSON sp. z o.o. Skoro Przystępujący mógł 

w ciągu jednego tygodnia tj. od otrzymania wezwania od Zamawiającego w dniu 17 kwietnia 

2018  r.,  gdy  Zamawiający  wniósł  o  wyjaśnienie,  wyjaśnić  jaki  zakres  prac  był  wykonany 

podczas Inwestycji w Grudziądzu przez TOR – KAR – SSON sp.  z o.o. sp.k., to nie sposób 

mówić o dochowaniu należytej staranności na etapie przygotowywania oferty skoro ogłoszenie 

o zamówieniu ukazało się w dniu 12 stycznia 2018 r., a termin składania ofert upływał w dniu 

27  marca  2018  r.,  a  Przystępujący  nie  podjął  żadnych  czynności  w  celu  ustalenia,  jakie 

dokładnie doświadczenie będzie mu udostępnione przez TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. 

Nie sposób zatem uznać, że w dacie składania oświadczenia o spełnieniu warunków udziału 

w  postępowaniu  Przystępujący  działał  z  należytą  starannością.  Tym  samy,  Izba  uznała,  że 

swoim działaniem Przystępujący wypełnił przesłanki zastosowania art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy 

Pzp.  

Podkreślić  w  tym  miejscu  należy,  że  za  niewiarygodne  Izba  uznała  twierdzenia 

Przystępującego,  iż  w  tabeli  z  doświadczeniem  opisał  tylko  ogólnikowo  zakres  wszystkich 

wykonanych  prac  w  ramach  Inwestycji  w  Grudziądzu,  a  ich  konkretny  zakres  został 

wyszczególniony w odpowiedzi na wezwanie Zamawiającego. Takie działanie prowadziłoby 

do  precyzowania  posiadanego  doświadczenia  na  etapie  wyjaśnień  i  rodziłoby  ryzyko 

dostosowywania  i    interpretacji  złożonych  przez  wykonawców  dokumentów  do  zaistniałych 

okoliczności faktycznych. To na wykonawcy spoczywa obowiązek precyzyjnego określenia i 

wyspecyfikowania  w  składanych  dokumentach,  jakie  doświadczenia  posiada  w  realizacji 

inwestycji, 

na które się powołuje i w jakim zakresie odpowiada to wymaganiom Zamawiającego 

wskazanym w SIWZ. 

Dalej podkreślić należy, że brak jest jakichkolwiek obiektywnych przesłanek uzasadniających 

stanowisko  Przystępującego,  jakoby  TOR  –  KAR  –  SSON  sp.  z  o.o.  sp.k.  miał  prawo 

powoływać się również na doświadczenie w wykonaniu prac związanych z węzłem rozjazdów 

oraz siecią trakcji w Inwestycji w Grudziądzu. Jak wyjaśnił Przystępujący w złożonym piśmie 

procesowym, choć formalnie Przystępujący nie był odpowiedzialny za wykonanie tych prac, to 

jednak  jego  pracownicy  czynnie  uczestniczyli  w  ich  realizacji.  Okoliczności  tych  jednak 

Przystępujący  w żaden  sposób nie wykazał na rozprawie. Złożony do akt sprawy dowód  w 

postaci umów o pracę zawartych zarówno przez TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. jak i p. 

Z.K. z p. D.G. na okoliczność wykazania zakresu prac wykonanych przez TOR – KAR – SSON 

sp. z o.o. sp.k., jest wyłącznie dowodem na potwierdzenie, że p.  G. jest zatrudniony u obu 

przedsiębiorców  jako  kierownik  robót  w  Gdańsku.  Okoliczność  ta  nie  ma,  w  ocenie  Izby, 

żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia zakresu prac faktycznie wykonanych przez TOR – KAR 

–  SSON  sp.  z  o.o.  sp.k.  w  ramach  Inwestycji  w  Grudziądzu.    Przedłożony  przez 

Przystępującego  aneks  do  umowy  konsorcjum  wraz  z  załącznikiem  nr  3  potwierdza 

twierdzenia  Odwołującego,  który  wykazał,  że  prace  wykonane  przez  Przystępującego  i 

wskazane w załączniku nr 3 nie obejmowały swoim zakresem wykonania prac, jakich wymagał 

Zamawiający. W ocenie Izby, mając na uwadze powyższe, jak również zmianę oświadczenia 

Przystępującego, co do zakresu prac jakie TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. wykonało w 

ramach  Inwestycji  w  Grudziądzu  (vide:  pismo  z  dnia  24  kwietnia  2018  r.)  zasadne  jest 

przyjęcie, iż podmiot użyczający zasoby tj. TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. nie wykonywał 

prac  związanych  z  węzłem  rozjazdów  oraz  siecią  trakcyjną    wskazanych  przez 

Przystępującego  w  tabeli  z  wykazem  doświadczenia  w  ramach  Inwestycji  w  Grudziądzu. 

Przystępujący nie udowodnił, iż prace te były faktycznie wykonane przez TOR – KAR – SSON 

sp. z o.o. sp.k. Zgodnie zaś z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 4 

maja 2017 r. C-387/14 ws. Esaprojekt

„…wykonawca nie może polegać do celów wymaganego 

przez instytucję zamawiająca doświadczenia, na realizacji świadczeń przez innych członków 

grupy wykonawców, w których realizacji faktycznie i konkretnie nie brał udziału”.  

Dalej rozstrzygnięcia wymagało czy w ramach Inwestycji w Grudziądzu podmiot, na którego 

zasoby powołał się Przystępujący tj. TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. wykonał torowisko o 

długości minimum 1000 metrów o konstrukcji bezpodsypkowej z nawierzchnią asfaltową lub 

betonową. Analiza dowodów złożonych w sprawie nie daje podstaw do przyjęcia, iż takie prace 

zostały  wykonane  przez  TOR  –  KAR  –  SSON  sp.  z  o.o.  sp.k  w  ramach  Inwestycji  w 

Grudziądzu.  Na  wstępie  wskazać  należy,  że  brzmienie  SIWZ  odnośnie  wymaganego 

doświadczenia związanego z wykonaniem torowiska, wbrew stanowisku Przystępującego jak 

i samego Zamawiającego, nie budzi wątpliwości interpretacyjnych. Sam Zamawiający wskazał 

bowiem,  iż torowisko  ma być  wykonane w  „konstrukcji  bezpodsypkowej”.   Nie sposób  więc 

twierdzić,  że  w  celu  spełnienia  powyższego  wymagania  wystarczające  było  wykazanie  się 

doświadczeniem w ułożeniu samych torów. Zamawiający wymagał bowiem doświadczenia w 

konstrukcji torowiska w odpowiedniej technologii.   

Z  dokumentu  złożonego  przez  Przystępującego  jako  dowód  w  sprawie  tj.  publikacji  pn. 

„Rozwój  konstrukcji  i  układu  geometrycznego  torowisk  tramwajowych,  jako  istotny  element 

postępu w miejskim transporcie szynowy” wynika, iż konstrukcja torowiska to układ warstw, na 

które składają się następujące zasadnicze elementy: (i) nawierzchnia torowa: (ii) zabudowa 

torowiska; (iii) podbudowa torowiska; (iv) separacja torowiska; (v) odwodnienie torowiska; (vi) 

podłoże gruntowe. Dowody złożone przez Odwołującego potwierdziły, iż TOR – KAR – SSON 

sp.  z  o.o.  sp.k.  w  ramach  Inwestycji  w  Grudziądzu  nie  wykonał  torowiska  w  konstrukcji 

bezpodsypkowej.  Izba  uznała  za  wiarygodnie  przedłożone  przez  Odwołującego  protokoły 

rozliczeniowe  (kosztorysy  rozliczeniowe),  jakie  wykonawca  uzyskał  w  ramach  dostępu  do 

informacji  publicznej  od  Prezydenta  Miasta  Grudziądz.  Z  analizy  przedstawionej  przez 

Odwołującego  w  sposób  wiarygodny  wynika,  że  TOR  –  KAR  –  SSON  sp.  z  o.o.  sp.k. 

wykonywał  prace  wyłącznie  w  ramach  zadania  nr  III  i  IV,  gdyż  jego  udział  w  powstałych 

zakresach wynosił zero. Jak wykazał Odwołujący, w zakresie zadania nr IV wykonywane były 

wyłącznie prace w konstrukcji podsypkowej, co wyklucza możliwość powoływania się na takie 

doświadczenie, z uwagi na brzemiennie warunku udziału w postępowaniu. Z kolei, jak wykazał 

Odwołujący, zadanie nr III zostało podzielone na dwie części. Zadanie nr II obejmował odcinek 

prac „odcinek 1B – ul. Stara, Wybickiego, Legionów, pętla Tarpno”, zadanie nr III obejmowało 

zaś Roboty torowe, odcinek 1B – ul. Stara, Wybickiego, Legionów, pętla Trapno. Jak wykazał 

Odwołujący  prace  dotyczące  nawierzchni  torowiska  związane  z  zabudową  asfaltową  lub 

betonową  znalazły  się  części  II  (Roboty  drogowe  odcinek  1B  –  ul.  Stara,  Wybickiego, 

Legionów, pętla Tarpno), gdzie udział TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. wyniósł zero. Tym 

samym brak jest podstaw do stwierdzenia, iż TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. wykonał 

nawierzchnię  torowiska,  skoro  jego  udział  w  tych  pracach  wynosił  zero.  W  ocenie  Izby 

wykonanie  nawierzchni  torowiska  jest  elementem  konstrukcji  torowiska  i  brak  wykonania 

powyższego zakresu prac przez TOR – KAR – SSON sp. z o.o. uprawnia do stwierdzenia, iż 

wykonawca ten w ramach Inwestycji w Grudziądzu nie zdobył doświadczenia wymaganego 

przez Zamawiającego.  

Podobnie Odwołujący wykazał, że TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. nie wykonał podbudowy 

torowiska, która została wykonana na ramach zadania nr II, gdzie udział TOR – KAR – SSON 

sp.  z  o.o.  sp.k.  na  podstawie  kosztorysów  rozliczeniowych  wynosił  zero.  Na  marginesie 

wskazać  należy,  że  Przystępujący  nie  przeprowadził  żadnego  kontr  -  dowodu  do  analizy 

zakresu prac wykonanych przez TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. w ramach Inwestycji w 

Grudziądzu zawartej w odwołaniu. Analiza ta zawiera szczegółowe omówienie zakresu prac, 

z powołaniem się na kosztorys rozliczeniowy. Izba uznała powyższą dokumenty i opartą na 

nich analizę za wiarygodny dowód w sprawie. Dowód złożony w zakresie powyższego zarzutu 

przez Przystępującego tj. kopia faktury VAT 83/ELB/2014 nie potwierdza, że TOR – KAR – 

SSON sp. z o.o. sp.k. wykonała w ramach Inwestycji w Grudziądzu torowisko w konstrukcji 

bezpodsypkowej.  Z treści przedłożonego dokumentu wynika jedynie, że TOR – KAR – SSON 

sp.  z  o.o.  dokonało  ułożenia  toru  o  długości  311  m.,  co  w  żaden  sposób  nie  odpowiada 

spełnieniu warunku udziału w postępowaniu określonego w SIWZ.  

Mając na uwadze powyższe okoliczności, wskazać należy, że Przystępujący dwukrotnie złożył 

oświadczenie, że spełnia warunek udziału w postępowaniu w zakresie wiedzy i doświadczenia 

poprzez skorzystanie z zasobów podmiotu trzeciego tj. TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k., 

który legitymuje się doświadczeniu w wykonaniu torowiska o długości minimum 1000 metrów 

o  konstrukcji  bezpodsypkowej  z  nawierzchnią  asfaltową  lub  betonową  (tj.  w  złożonym 

oświadczeniu o posiadanym doświadczeniu tabeli z doświadczeniem oraz w piśmie z dnia 24 

kwietnia  2018  r.).  Tym  samym  Przystępujący  dwukrotnie  przekazał  Zamawiającemu 

nieprawdziwe  informacje,  które  miały  wpływ  na  wynik  postępowania,  gdyż  ofertą 

Przystępującego został wybrana jako najkorzystniejsza pomimo, iż wykonawca ten nie spełnia 

warunków  udziału  w  postępowaniu.  Powyższe  okoliczności  uprawnią  do  stwierdzenia,  iż 

zaistniały przesłanki wykluczenia Przystępującego na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy 

Pzp,  gdyż  wykonawca  ten  co  najmniej  w  wyniku  niedbalstwa  i  niedochowania  należytej 

staranności  przekazał  Zamawiającemu  informacje,  które  wprowadziły  go  w  błąd  co  do 

spełniania  przez  Przystępującego  warunku  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  wiedzy  i 

doświadczenia,  co  miało  istotny  wpływ  na  decyzję  o  wyborze  oferty  najkorzystniejszej.  Jak 

Izba  wskazała  powyższej,  obowiązkiem  Przystępującego  było  przeprowadzenie  weryfikacji 

zakresu posiadanego przez TOR  – KAR – SSON sp. z o.o. sp. z o.o. doświadczenia, jakie 

miało być udostępnione, nie zaś bezrefleksyjne przyjmowanie oświadczeń podmiotu trzeciego, 

bez poddania ich analizie i weryfikacji.  

Co się zaś tyczy doświadczenia TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. zdobytego w ramach 

Inwestycji w Gdańsku, to w ocenie Izby, zakres prac wykonanych przez TOR – KAR – SSON 

sp. z o.o. sp.k. nie uprawnia do przyjęcia, iż podmiot ten wykonał węzeł rozjazdów. Wskazać 

należy,  że  Zamawiający  wymagał  m.in.  legitymowaniem  się  doświadczeniem  w  wykonaniu 

węzła rozjazdów. Spór pomiędzy stronami sprowadzał się do rozstrzygnięcia dwóch kwestii: 

po pierwsze czy wykonanie 4 sztuk rozjazdów jednotorowych pojedynczych może być uznane 

za  węzeł  rozjazdów  oraz  czy  węzeł  rozjazdów  musiał  być  wykonany  na  torowisku 

bezpodsypkowym. Izba uznała po pierwsze, że w ramach Inwestycji w Gdańsku TOR – KAR 

–  SSON  sp.  z  o.o.  sp.k.  nie  wykonało  węzła rozjazdów.  Definicja węzła  rozjazdów  zawarta 

została w publikacji pn. „Rozwój konstrukcji i układu geometrycznego torowisk tramwajowych, 

jako istotny element postępu w miejskim transporcie szynowy” złożonej przez Przystępującego 

jako  dowód  w  sprawie.  Stanowi  ona,  że  węzeł  rozjazdów  to  układ  rozjazdów  i  skrzyżowań 

torów  tramwajowych  umożliwiających  połącznia  lub/i  skrzyżowanie  się  tras  tramwajowych. 

Definicji  tej  nie  kwestionowała  żadna  ze  stron.  Przyjąć  więc  należy,  że  konstrukcja  węzła 

rozjazdów musi uwzględniać co najmniej dwie trasy tramwajowe. Definicja bowiem odnosi się 

do krzyżowania „tras tramwajowych”, co należy interpretować jako krzyżowanie się co najmniej 

dwóch lub więcej tras. Definicja zaś trasy tramwajowej została wskazana pkt III.4 przywołanej 

publikacji  i  stanowi,  że  trasa  tramwajowa  to  przebieg  na  określonym  obszarze  torowiska 

tramwajowego wraz z przynależną do niego infrastrukturą obejmujące urządzenia energetyki 

trakcyjnej, urządzenia sterowania ruchem po torowisku, przystani tramwajowe i inne obiekty 

powiązanie konstrukcyjnie i/lub funkcjonalnie z torowiskiem. Trasę tramwajową charakteryzuje 

układ  geometryczny  (trasa  jednotorowa,  dwutorowa),  lokalizacja  słupów  trakcyjnych  oraz 

rodzaje  torowiska.  Dalej  wskazać  należy,  że  z  referencji  przedstawionych  przez 

Przestępującego z dnia 30 kwietnia 2018 r. wynika, że TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. 

wykonał w ramach Inwestycji w Gdańsku linię tramwajową, w skład której wchodziły 4 sztuki 

rozjazdów jednotorowych pojedynczych. Nie wypełnia to, w ocenie Izby, wymogu zawartego 

w definicji węzła rozjazdów. Nie sposób bowiem wywieść, iż mamy do czynienia z jakimkolwiek 

krzyżowaniem  dwóch  tras tramwajowych.  Dowód złożony  przez  Przystępującego tj.  zdjęcia 

torowiska wykonanego przez TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. potwierdza jedynie, iż w 

ramach  jednej  trasy  tramwajowej  dwutorowej  zostały  zamontowane  4  pojedyncze  rozjazdy, 

które umożliwiają przejście z jednego toru na drugi. Nie sposób jednak powyższych rozjazdów 

zakwalifikować jako skrzyżowania się tras tramwajowych.  

Co  do  drugiej  spornej  kwestii  dotyczącej  wymogu  legitymowania  się  doświadczeniem  w 

konstrukcji  węzła  rozjazdów  na  torowisku  bezpodsypkowym,  to  Izba  uznała,  że  w  świetle 

postanowień  SIWZ  doświadczenie  związane  z  realizacją  węzła  rozjazdów  odnosiło  się  do 

torowiska  bezpodsypkowego.  Izba  nie podziela  stanowiska  Przystępującego,  iż  z  uwagi  na 

fakt,  że  Zamawiający  dopuścił  możliwość  wykazania  się  wymaganym  zakresem 

doświadczeniem  w  ramach  różnych  zadań,  uprawniało  to  wykonawcę  na  powoływanie  się 

realizację węzła rozjazdów na jakimkolwiek torowisku. Interpretacja postanowień SIWZ musi 

uwzględniać przedmiot zamówienia, jak również całość zapisów dotyczących poszczególnych 

wymogów stawianych przez Zamawiającego. W przedmiotowym postępowaniu przetargowym 

Zamawiający wymaga realizacji torowiska w konstrukcji bezpodsypkowej. W opisie warunku 

dotyczących  wiedzy  i  doświadczenia  Zamawiający  również  wymagał  wykazania  się 

doświadczeniem  w  realizacji  torowiska  o  konstrukcji  bezpodsypkowej  wraz  z  węzłem 

rozjazdów. W konsekwencji oczywistym jest dla Izby, że poszczególne zakresy doświadczenia 

miały  być  uzyskane  przez  wykonawców  podczas  realizacji  torowisk  o  konstrukcji 

bezpodsypkowej. Dotyczy to również węzła rozjazdów, który jednoznacznie został połączony 

przez Zamawiającego w opisie warunku udziału w postępowaniu z torowiskiem o konstrukcji 

bezpodsypkowej. Wykonanie poszczególnych zakresów robót w ramach odrębnych zadań nie 

oznacza  dowolności  w  ich  dobrze  przez  wykonawcę,    w  oderwaniu  od  brzmienia  warunku 

udziału w postępowaniu. Podkreślić również należy, że Przystępujący nie przedstawił żadnej 

argumentacji co do odmiennego rozumienia zapisów SIWZ. Możliwości wykazania spełnienia 

warunku  udziału  w  postępowaniu  dotyczącego  wiedzy  i  doświadczenia  w  odrębnych 

zadaniach nie uprawnia do interpretacji wymagań Zamawiającego w oderwaniu od przedmiotu 

zamówienia jak i brzmienia samego warunku.  

W  ocenie  Izby  Przystępujący  nie  wykazał  spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu  w 

zakresie wiedzy i doświadczenia dotyczącego budowy węzła rozjazdów poprzez powoływanie 

się na realizację przez TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k Inwestycji w Gdańsku. Izba uznała 

jednakże, że w tym przypadku Przystępujący nie naruszył art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp. 

Izba uznała bowiem, że wykonawca mógł odmiennie zinterpretować postanowienia SIWZ, co 

mogło uzasadniać złożenie dokumentów niepotwierdzających posiadania wymaganej wiedzy 

i doświadczenia.  

Zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 12 ustawy Pzp w zw. z art. 22d ust. 1 w zw. z cz. III pkt 1 

lit. a) SIWZ 

W ocenie Izby zarzut potwierdził się. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 12 ustawy Pzp Zamawiający 

wyklucza  z  postępowania  wykonawcę,  który  nie  wykazał  spełnienia  warunków  udziału  w 

postępowaniu. 

Jak  zostało  wskazane  powyższej,  zgodnie  z  postanowieniami  SIWZ  o  zamówienie  mogli 

ubiegać  się  tylko  tacy  wykonawcy,  którzy  legitymują  się  odpowiednim  doświadczeniem  w 

postaci  zrealizowania  w  ostatnich  5-ciu  lat

ach  przed  upływem  terminu  składania  ofert  co 

najmniej  dwóch  robót  budowlanych  w  zakresie  przebudowy  lub  budowy  drogi  wraz  z  wy 

konaniem torowiska tramwajowego o konstrukcji bezpodsypkowej z nawierzchnią asfaltową 

lub betonową o długości minimum 1000 metrów pojedynczego toru wraz z węzłem rozjazdów 

i siecią trakcyjną (cz. III pkt 1 lit. a SIWZ). 

Przystępujący  nie  wykazał,  iż  posiada  powyższe  doświadczenie.  Powołał  się  bowiem  na 

zasoby  podmiotu  trzeciego  tj.  TOR 

–  KAR  –  SSON  sp.  z  o.o.  sp.k.,  który  to  wykonawca 

zobowiązał się oddać do jego dyspozycji wiedzę i doświadczenie zdobyte podczas realizacji 

Inwestycji  w  Grudziądzu  oraz  Inwestycji  w  Gdańsku.  Jak  zostało  rozstrzygnięte  przez  Izbę 

powyżej,  obie  inwestycje  nie  spełniają  wymagań  dotyczących  doświadczenia  zawartych  w 

SIWZ. Z uwagi na brak możliwości powtórnego wezwania Przystępującego do uzupełnienia 

dokumentów i oświadczeń w powyższym zakresie, Przystępujący winien zostać wykluczony z 

postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12 ustawy Pzp, bowiem nie legitymuje się wiedzą 

i doświadczeniem wymaganym przez Zamawiającego.  

Zarzut naruszenia art. 8 ust. 3 ustawy Pzp  

W ocenie Izby brak było podstaw do zastrzeżenia jako tajemnicy przedsiębiorstwa informacji 

zawartych w dokumentach 

załączonych do pisma Przystępującego z dnia 24 kwietnia 2018 r.  

tj.

: (i) wzoru umowy o pracę; (ii) fragmentów regulaminu pracy; (iii) procedury systemowej – 

nadzór nad zapisami. 

Zgodnie z art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji 

(dalej „UZNK”),  przez  tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie  się nieujawnione do  wiadomości 

publicznej  informacje  techniczne,  technologiczne,  organizacyjne  przedsiębiorstwa  lub  inne 

informacje posiadające wartość gospodarczą, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne 

działania w celu zachowania ich poufności. Aby określona informacja mogła być uznana za 

tajemnicę  przedsiębiorstwa,  przesłanki  określone  w  tym  przepisie  (wartość  gospodarcza 

informacji

, nieujawnienie jej do wiadomości publicznej, działania zmierzające do zachowania 

poufności) muszą być spełnione łącznie. Wskazać należy, że zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy 

Pzp  nie  ujawnia  się  informacji  stanowiących  tajemnicę  przedsiębiorstwa  w  rozumieniu 

przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, jeżeli wykonawca, nie później niż w terminie 

składania ofert lub wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu, zastrzegł, że nie 

mogą  być  one  udostępniane  oraz  wykazał,  iż  zastrzeżone  informacje  stanowią  tajemnicę 

przedsiębiorstwa.  Oznacza  to,  iż  w  celu  skutecznego  zastrzeżenia  przez  wykonawcę 

określonych  informacji  jako  tajemnica  przedsiębiorstwa  musi  on  nie  później  niż  w  terminie 

składania ofert udowodnić i wykazać zasadność zastrzeżenia. Zamawiający zaś zobowiązany 

jest do dokonania oceny prawidłowości zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa w ofercie, co 

potwierdził  Sąd  Najwyższy  w  uchwale  z  21  października  2005  r.  (III  CZP  74/05).  Sąd 

Najwyższy  wskazał  m.in.,  że  przesądzenie  o  skuteczności  dokonanego  przez  wykonawcę 

zastrzeżenia zakazu udostępniania informacji, uznanych przez niego za stanowiące tajemnicę 

przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów wskazanych w art. 96 ust. 4 zd. 1 PZP, zależy od 

wyniku  dokonanej  przez  zamawiającego  weryfikacji  prawdziwości  stanowiska  wykonawcy 

odnośnie charakteru (statusu) tych informacji.  Zamawiający więc przychylając się do wniosku 

danego wykonawcy  o zastrzeżeniu określonych informacji  jako  tajemnica przedsiębiorstwa, 

winien dokonać weryfikacji prawdziwości stanowiska oferenta odnośnie charakteru (statusu) 

tych informacji.  

W  analizowanym  stanie  faktycznym  Przystępujący  złożył  uzasadnienie  zastrzeżenia  w/w 

dokumentów. Wskazał m.in., iż są to informacje o istotnym znaczeniu gospodarczym, mają 

charakter poufny, a ich ujawnienie zmniejszyłoby konkurencyjność wykonawcy na rynku.  

Mając  na  uwadze  powyższe  Izba  w  pierwszej  kolejności  wskazuje,  iż  w  piśmie  z  dnia  24 

kwietnia 2018 r., 

Przystępujący oświadczył, iż jest spółką giełdową i w konsekwencji posiada 

status spółki publicznej. Zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 

nr  596/2014  z  dnia  16  kwietnia  2014  roku 

w  sprawie  nadużyć  na  rynku  (rozporządzenie  w 

sprawie nadużyć na rynku) oraz uchylające dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego 

i Rady i dyrektywy Komisji 2003/124/WE, 2003/125/WE i 2004/72/WE (Dz.U.UE L 173/1 z dnia 

12  czerwca  2014  roku),  s

półki  publiczne  zobowiązane  są  do  publikowania  wszystkich 

informacji poufnych.   

Z uzasadnienia załączonych do pisma z dnia 24 kwietnia 2018 r. Przystępujący wskazał, że 

zastrzeżone dokumenty zawierają informacje poufne, o istotnej i znaczącej wartości dla spółki, 

dające  spółce  przewagę  konkurencyjną.  Mając  na  uwadze  oświadczenia  samego 

Przystępującego o tak istotnej wartości gospodarczej zastrzeżonych informacji, racjonalne jest 

przy

jęcie, iż mają one charakter poufny w rozumieniu w/w rozporządzenia. W konsekwencji, 

winny  podlegać  procedurze  ich  ujawienie  zgodnie  z  w/w  rozporządzeniem.  Przystępujący 

jednak zupełnie nie odniósł się do powyższej kwestii, stwierdzając lakonicznie, iż jako spółka 

publiczna musi dbać o interesy akcjonariuszy. Zdaje się jednak pomijać istotną okoliczność, 

że to właśnie spółki publiczne są podmiotami transparentnymi w związku z obowiązującymi 

regulacjami dotyczącymi publikacji raportów bieżących, rocznych i okresowych, jak również 

informacji  poufnych.  Podkreślić  dalej  należy,  że  procedura  obiegu  i  dostępu  do  informacji 

poufnych jest ściśle regulowana. Informacje poufne co do zasady podlegają publikacji, chyba, 

że  emitent  skorzystał  z  procedury  opóźnienia  publikacji  informacji  poufnych.  Takich 

okoliczności Przystępujący na rozprawie, ani w treści wyjaśnień nie przywołał. Nie wiadomo 

zatem czy owe istotne poufne informacje zgodnie z przywołanym powyższej rozporządzeniem 

były podane do publicznej wiadomości. Okoliczności tych Przystępujący w żaden sposób nie 

wyjaśnił.  

Podkreślić  dalej  należy,  że  Przystępujący  poza  gołosłownymi  twierdzeniami  zawartymi  w 

uzasadnieniu zastrzeżenia informacji jako tajemnica przedsiębiorstwa nie przedstawił żadnej 

analizy  wartości  gospodarczej  czy  też  organizacyjnej  zastrzeżonych  informacji  oraz  w  jaki 

sposób konkretny dokument może zostać wykorzystany ze szkodą dla Przystępującego. Poza 

generalnymi  stwierdzeniami,  że  pracownicy  zobowiązani  są  do  zachowania  poufności,  nie 

przekazał  informacji,  kto  ma  dostęp  do  zastrzeżonych  dokumentów,  jaki  jest  obieg 

zastrzeżonych dokumentów. Umieszczenie wyłącznie pieczątki „Tajemnica Przedsiębiorstwa” 

nie może być równoznaczne z uznaniem, iż wszystkie informacje zawarte w zastrzeżonych 

dokumentach na

leży traktować jako tajemnica przedsiębiorstwa. Przystępujący nie wykazał w 

żaden  sposób,  że  zastrzeżone  dokumenty  zostały  opatrzone  pieczątką  „Tajemnica 

przedsiębiorstwa” w momencie ich powstania, nie zaś wyłącznie w odpowiedzi na wezwanie 

Zamawiającego.  Za  racjonalne  uznać  należy,  że  decyzje  o  tym  czy  dany  dokument  uznać 

należy za zastrzeżony z uwagi na okoliczność, iż zawiera informacje poufne są podejmowane 

przez  uprawnione  osoby  w  przedsiębiorstwie  Przystępującego.  Decyzje  te  winny  być 

odzwierciedlone  w  dokumentacji  p

rzedsiębiorstwa,  zwłaszcza  jeśli  mamy  do  czynienia  ze 

spółką publiczną. Przystępujący jednak w tej kwestii nie przedłożył żadnych dowodów.  

Podkreślić  dalej  należy,  że  ogólne  stwierdzenia  o  wartości  gospodarczej  i  organizacyjnej 

z

astrzeżonych  dokumentów  nie  są,  w  ocenie  Izby,  satysfakcjonującym  dowodem  na 

wykazanie  zasadności  zastrzeżenie.  Za  błędne  należy  uznać  przyjęcie,  iż  z  samego  faktu 

uznania  danej  informacji  za  organizacyjną  czy  handlową  należy  przypisać  jej  wartość 

gospodar

czą.  Każdą  informację  można  przyporządkować  do  określonej  kategorii,  jednakże 

ustawodawca w art. 11 ust. 4 UZNK wskazał, iż należy wykazać, że informacji ta (tj. informacja 

techniczna,  technologiczna,  organizacyjna  przedsiębiorstwa  lub  inne  informacje)  posiada 

wartość gospodarczą. Tajemnica przedsiębiorcy winna być oceniana w sposób obiektywny, 

oderwany  od  woli  danego  przedsiębiorcy.  W  innym  przypadku,  tajemnicą  przedsiębiorcy 

byłoby wszystko, co arbitralnie on za nią uzna, także w drodze czynności kwalifikowanych (np. 

poprzez zamieszczenie odpowiedniej klauzuli). 

Ponadto, wykonawca winien więc wykazać, że 

ujawnienie informacji zawartych w zastrzeżonych dokumentach spowoduje wymierną szkodę 

w  przedsiębiorstwie.    Takich  jednak  okoliczności  w  ocenie Izby  Przystępujący  nie  wykazał. 

Raz jeszcze podkreślić należy, że ogólne stwierdzenia wykonawcy o wartości gospodarczej 

zastrzeżonych  informacji,  czy  o  ryzyku  narażenia  na  szkodę  poprzez  ich  ujawnienie  bez 

odniesienia  się  do  konkretnych  informacji  zawartych  w  dokumentach,  analizy  ich  wartości 

gospodarczej i uprawdopodobnienia 

szkody jaką może przynieść ich ujawnienie jest w ocenie 

Izby niewystarczające.  

Z tych  powodów nie ma podstaw w uznania informacji zawartych w dokumentach załączonych 

do  pisma  z  dnia  24  kwietnia  2018  r.  jako  tajemny 

przedsiębiorstwa.  Podkreślić  należy,  że 

w

ykonawcy  mają  prawo  weryfikować  zasadność  zastrzeżonych  informacji.  Jest  to  bowiem 

część postępowania przetargowego, która co do  zasady  ma charakter  jawny  i  otwarty,  zaś 

wszelkie wyjątki od tej zasady winny być interpretowane ściśle.  

Zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy Pzp 

W  ocenie  Izby  powyższy  zarzut  nie  potwierdził  się.  Zgodnie  z  przywołanym  przepisem  z 

udzielenie zamówienia wyklucza się wykonawcę, który w wyniku zamierzonego działania lub 

rażącego niedbalstwa wprowadził zamawiającego w błąd przy przedstawieniu informacji, że 

nie  podlega  wykluczeniu,  spełnia  warunki  udziału  w  postępowaniu  lub  obiektywne  i 

niedyskryminacyjne kryteria, zwane dalej "k

ryteriami selekcji", lub który zataił te informacje lub 

nie jest w stanie przedstawić wymaganych dokumentów. Ustawodawca wymaga więc, aby w 

stosunku  do  wykonawcy  wykazać,  iż  określone  działanie  nosiła  znamiona  rażącego 

niedbalstwa lub winy umyślnej. Takich okoliczności, w ocenie Izby, Odwołujący nie wykazał. 

O ile bowiem zasadne było wykluczenie Przystępującego na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 17 

ustawy Pzp z powodu niedochowania należytej staranności, o tyle działaniu Przystępującego 

nie sposób przypisać winy umyślnej czy też rażącego niedbalstwa. Podkreślić bowiem należy, 

że  informacje  zakwestionowane  przez  Odwołującego,  które  wprowadziły  Zamawiającego  w 

błąd  pochodziły  od  podmiotu  trzeciego,  nie  dotyczyły  zaś  doświadczenia  posiadanego 

bezpo

średnio  przez  Przystępującego.  Dotyczy  to  również  zakwestionowanych  przez 

Odwołującego dwóch zobowiązań wystawionych przez TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k.  

Wskazać należy w tej kwestii, że o ile zasadnie mogą rodzić się wątpliwości czy rzeczywiście 

wykonawca  posiadał  w  dniu  8  luty  2018  r.  dwoma  zobowiązaniami  o  odmiennej  treści,  to 

jednak  zasadność  zarzutu  musi  wynikać  z  wiarygodnych  i  potwierdzonych  okoliczności 

faktycznych sprawy. W ocenie Izby Odwołujący nie wykazał w wystarczający sposób, iż doszło 

do sfałszowania dokumentu czy też jego anty-datowania.  

Podkreślić  należy,  że  należyta  staranność  profesjonalisty  wymagała  od  Przystępującego 

zbadania właściwego zakresu doświadczenia posiadanego przez TOR – KAR – SSON sp. z 

o.o.  sp.k.  Przystępujący,  w  ocenie  Izby,  takich  czynności  nie  podjął,  co  skutkowało 

przekazaniem  informacji  niezgodnych  z  rzeczywistością.  Takiemu  zaniechaniu  przypisać 

należy  brak  należytej  staranności,  nie  zaś  rażące  niedbalstwo  czy  też  winę  umyślną. 

Odwołujący nie przedstawił okoliczności faktycznych, które uzasadniały zastosowanie art. 24 

ust. 1 pkt 16 ustawy Pzp.  

Zarzut naruszenia art. 26 ust. 3 ustawy Pzp. 

W ocenie Izby zarzut nie potwierdził się. Zgodnie z przywołanym przepisem jeżeli wykonawca 

nie  złożył  oświadczenia,  o  którym  mowa  w  art.  25a  ust.  1,  oświadczeń  lub  dokumentów 

potwierdzających  okoliczności,  o  których  mowa  w  art.  25  ust.  1,  lub  innych  dokumentów 

niezbędnych  do  przeprowadzenia  postępowania,  oświadczenia  lub  dokumenty  są 

niekompletne,  zawierają  błędy  lub  budzą  wskazane  przez  zamawiającego  wątpliwości, 

zamawiający wzywa do ich złożenia, uzupełnienia lub poprawienia lub do udzielania wyjaśnień 

w terminie przez siebie wskazanym, chyba że mimo ich złożenia, uzupełnienia lub poprawienia 

lub  udzielenia  wyjaśnień  oferta  wykonawcy  podlega  odrzuceniu  albo  konieczne  byłoby 

unieważnienie postępowania. 

W orzecznictwie została wypracowana zasada, iż wezwanie do uzupełnienia oświadczeń lub 

dokumentów może być dokonywane tylko raz w stosunku do tego samego braku dotyczącego 

określonego  oświadczenia  lub  dokumentu.  Wezwanie  powinno  przy  tym  precyzyjnie 

wskazywać uchybienia, jakich dopuścił się wykonawca, zakres wymaganych oświadczeń lub 

dokumentów, a także określać termin i formę, w jakiej powinny być one uzupełnione. 

Izba nie podziela stanowiska Odwołującego, iż Zamawiający naruszył zasadę jednokrotności 

wezwania.  Podkreślić  bowiem  należy,  że  pismem  z  dnia  29  marca  2018  r.  Zamawiający 

wezwał Przystępującego wyłącznie do złożenia oryginału zobowiązania podmiotu trzeciego, a 

więc było to wezwanie do uzupełnienia formy złożonego dokumentu. Dopiero pismem z dnia 

27 kwietnia 2018 r. Zamawiający wezwał Przystępującego do uzupełnienia dokumentów na 

wykazanie spełnienia warunków udziału w postępowaniu i to wezwanie traktować należy jako 

wezwanie  do  uzupełnienia  wymaganego  doświadczenia.  Wezwania  skierowane  przez 

Zamawiającego  do  Przystępującego  dotyczyły  różnych  okoliczności  i  nie  naruszały  tym 

samym zasady jednokrotności wezwań.  

Mając na uwadze powyższy, Izba orzekła jak w sentencji.  

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do jego wyniku na podstawie 

art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp w związku z § 3 pkt 1 i 2 i § 5 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia 

Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania 

wpisu  od odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).  

Przewodniczący:      ………………….…