rażąco niska cena

Użycie określenia w ustawie Pzp „cena rażąca”, nie wydaje się najbardziej trafne, gdyż chodzi tutaj nie tyle o wykazanie rażącej dysproporcji w cenach ofert, ile o wykazanie, czy w rzeczywistości zaoferowana cena pokrywa koszt wykonania przedmiotu zamówienia. Do zaistnienia tego faktu nie jest zatem istotne, czy ten brak środków finansowych u wykonawcy na realizację zamówienia będzie „rażący”, np. wynoszący kilkadziesiąt procent, czy też będzie wynosił np. jeden procent, a więc stosunkowo niewielki (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 4 sierpnia 2017 r., sygn. akt KIO 1520/17).

W sytuacji, gdy oferowane wynagrodzenia jest niższe o więcej niż 30% od średniej arytmetycznej cen wszystkich złożonych ofert, należy stwierdzić, że ziściła się przesłanka wszczęcia postępowania wyjaśniającego w przedmiocie wyliczenia ceny oferty przewidziana w art. 91 ust. 1a pkt 1 ustawy Pzp. Przeprowadzenie tych czynności jest w ramach prowadzonego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego obowiązkowe dla zamawiającego i nie może go zastąpić postępowanie dowodowe w toku postępowania odwoławczego (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 24 lutego 2017 r., sygn. akt KIO 275/17).

W dniu 16 listopada 2016 r. na stronach Urzędu Zamówień Publicznych pojawiła się obszerna opinia dotycząca nowego brzmienia przepisów ustanawiających procedurę badania rażąco niskiej ceny. Urząd przy omówieniu poszczególnych elementów tej problematyki powołuje dość szeroko orzecznictwo Krajowej Izby Odwoławczej, co powinno sprzyjać uspójnieniu wykładni dokonywanej przez oba organy. Temat opinii stanowią głównie problemy istniejące już w poprzednim stanie prawnym, które nowelizacja miała na celu rozwiązać.