KIO 171/18 WYROK dnia 1 marca 2018 r.

Stan prawny na dzień: 20.04.2018

Sygn. akt: KIO 171/18 

WYROK 

z dnia 1 marca 2018 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Przemysław Dzierzędzki 

Członkowie:   

Danuta Dziubińska 

Dagmara Gałczewska-Romek 

Protokolant:            

Rafał Komoń 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  14  lutego  2018  r.  i  26  lutego  2018  r.  w  Warszawie 

odwołania  wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  29 stycznia  2018  r. 

przez 

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia Kamena C.D. sp. z 

o.o.  w  Gdyni,  Safe  CO 

LTD  sp.  z  o.o.  w  Gdańsku,  G.  G.,  prowadzącego  działalność 

gospodarczą pod nazwą G. G., Deship Naval  

postępowaniu  prowadzonym  przez  Skarb  Państwa  –  Dyrektora  Urzędu  Morskiego  w 

Szczecinie 

przy  udziale  wykonawc

ów  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  Polski 

Rejestr Statków S.A. w Gdańsku oraz Celnet s. z o.o. sp. k. w Warszawie zgłaszających 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

1.  u

marza  postępowanie  odwoławcze  w  zakresie  zarzutu  zaniechania  wezwania 

wykon

awców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  Polski  Rejestr 

Statków S.A. w Gdańsku oraz Celnet s. z o.o. sp. k. w Warszawie do uzupełnienia 

dokumentów potwierdzających brak podstaw do wykluczenia na podstawie art. 24 

ust. 1 pkt 13 i 14 Pzp,  

2.  uwz

ględnia  odwołanie  w  zakresie  zarzutu  odrzucenia  oferty  odwołującego  z 

powodu  niewniesienia  wadium 

i  nakazuje  zamawiającemu  unieważnienie 

czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  unieważnienie  czynności  odrzucenia 

oferty  odwołującego,  powtórzenie  czynności  badania  i  oceny  ofert,  z 

uwzględnieniem oferty złożonej prze odwołującego, 

w pozostałym zakresie oddala odwołanie, 

kosztami  postępowania  obciąża  Skarb  Państwa  –  Dyrektora  Urzędu  Morskiego  w 

Szczecinie i: 


zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15.000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnastu  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  Kamena  C.D.  sp.  z  o.o. w 

Gdyni, Safe CO LTD sp. z o.o. w Gdańsku,  G. G., prowadzącego działalność 

gospodar

czą pod nazwą G. G., Deship Naval tytułem wpisu od odwołania, kwotę 

3.600  zł  00  gr  poniesioną  przez  odwołującego  tytułem  wynagrodzenia 

pełnomocnika, 

zasądza od Skarbu Państwa – Dyrektora Urzędu Morskiego w Szczecinie na 

rzecz 

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia Kamena 

C.D.  sp.  z  o.o.  w  Gdyni,  Safe  CO  LTD  sp.  z  o.o.  w  Gdańsku,  G.  G., 

prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą G. G., Deship Naval kwotę 

zł  00  gr  (słownie:  osiemnastu  tysięcy  sześciuset  złotych  zero  groszy), 

s

tanowiącą uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu wpisu od odwołania i 

wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1579) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za pośrednictwem  Prezesa  Krajowej Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Szczecinie. 

Przewodniczący:      ………………….… 

Członkowie:   

……………………. 

……………………. 


Sygn. akt: KIO 171/18 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  –  Skarb  Państwa  –  Dyrektor  Urzędu  Morskiego  w  Szczecinie  – 

prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  na 

podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. 

U.  z  2017  r.  poz.  1579), 

zwanej  dalej  „ustawą  Pzp”,  którego  przedmiotem  jest  „pełnienie 

funkcji  inżyniera  budowy  dla  inwestycji  pod  nazwą  budowa  dwóch  wielozadaniowych 

jednostek pływających”. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej 

4 października 2017 r., poz. 2017/S 190-389346. 

19  stycznia  2018 

r.  zamawiający  przesłał  wykonawcom  wspólnie  ubiegającym  się  o 

udzielenie zamówienia Kamena C.D. sp. z o.o. w Gdyni, Safe CO LTD sp. z o.o. w Gdańsku, 

G.  G.

,  prowadzącemu  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  G.  G.,  Deship  Naval,  zwanym 

dalej „odwołującym”, zawiadomienie o odrzuceniu oferty odwołującego oraz o wyborze jako 

najkorzystniejszej oferty złożonej przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie 

zamówienia  Polski  Rejestr  Statków  S.A.  w  Gdańsku  oraz  Celnet  s.  z  o.o.  sp.  k.  w 

Warszawie

, zwanych dalej „przystępującym”. 

Wobec: 

czynności odrzucenia oferty odwołującego, 

zaniechania czynności wezwania odwołującego do uzupełnienia pełnomocnictwa, 

zaniechania czynności wykluczenia przystępującego z udziału w postępowaniu, 

4)  ewentualnie 

zaniechania  czynności  wezwania  przystępującego  do  uzupełnienia 

dokumentów potwierdzających brak podstaw do wykluczenia,  

odwołujący wniósł 29 stycznia 2018 r. odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie: 

a

rt. 14 Pzp w  zw. z art. 58 § 1 i 2 ustawy  z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny 

(Dz. U. z 2017 r., poz. 459) (dalej: k.c.) 

przez przyjęcie, iż zapis pkt 9.3.2 Specyfikacji 

Istotnych  Warunków  Zamówienia  (SIWZ)  nakładający  obowiązek  zamieszczania  w 

treści  gwarancji  wadialnej  elementów  niewynikających  z  przepisów  obowiązującymi 

prawa  oraz  praktyki  (zwyczajów)  pozyskiwania  gwarancji  wadialnej  i  zabezpieczania 

gwarancją wadialną ofert składanych przez wykonawców występujących wspólnie jest 

zapisem  skutecznym,  a  tym  samym  złożenie  przez  odwołującego  ubezpieczeniowej 

gwarancji wadialnej nie zawierającej wszystkich wymaganych zapisem pkt 9.3.2. SIWZ 

elementów stanowi podstawę do odrzucenia oferty odwołującego na podstawie art. 89 

ust. 1 pkt 7b Pzp, 


art. 14 Pzp w zw. z art. 64 k.c. w zw. z art 45 ust. 6 pkt 3 Pzp w zw. art 89 ust. 1 pkt 7b 

Pzp 

przez  błędne  przyjęcie,  iż  okoliczność  niewymienienia  w  treści  złożonej  w 

postępowaniu  ubezpieczeniowej  gwarancji  wadialnej  nazw  wszystkich  członków 

konsorcjum  (wykonawców  występujących  wspólnie)  powoduje,  że  gwarancja  ta  nie 

stanowi skutecznego wniesienia wadium w postępowaniu, gdyż nie obejmuje zakresem 

ubezpieczenia sytuacji, w której przesłanka zatrzymania wadium ziściła się na skutek 

czynności  członka  konsorcjum  nie  wymienionego  z  nazwy  w  treści  gwarancji 

ubezpieczeniowej, 

art.  89  ust.  1  pkt  7b  Pzp 

przez  przyjęcie,  iż  gwarancja  wadialna,  w  której  treści 

powołano  nazwę  tylko  jednego  konsorcjanta  stanowi  o  tym,  że  odwołujący  wniósł 

wadium  w  niewłaściwej  formie,  a  zatem  zachodzą  przesłanki  odrzucenia  oferty 

o

dwołującego, 

art.  26  ust.  3a  Pzp  poprzez  zaniechanie  wezwania  o

dwołującego  do  uzupełnienia 

pełnomocnictwa  w  przypadku,  gdy  w  ocenie  zamawiającego  pełnomocnictwo 

dołączone do oferty nie potwierdzało, że w dacie uzyskania gwarancji wadialnej SAFE 

Co. Ltd. Sp. z o,o. nie działała w imieniu konsorcjum, 

art.  24  ust. 1  pkt  12  w  zw.  z  art.  22d  ust.  1  pkt 3  Pzp  przez  zaniechanie  wykluczenia 

przystępującego pomimo, iż przystępujący nie wykazał, że spełniania warunek udziału 

w postępowaniu, o którym mowa w pkt 5.2.2.1 SIWZ, tj. nie posiada wymaganej wiedzy 

oraz  doświadczenia  w  nadzorowaniu  „dostawy"  statków,  a  w  konsekwencji  również 

naruszenie  art.  24  ust.  1  pkt  16  i  17  Pzp  przez  zaniechanie  wykluczenia 

przystępującego z postępowania z uwagi na złożenie nieprawdziwych informacji, które 

wprowadziły  zamawiającego  w  błąd  co  do  zakresu  faktycznie  posiadanego 

doświadczenia, 

art.  24  ust.  1  pkt  12  w  zw.  z  art.  22c  ust. 1  pkt 3  Pzp  przez  zaniechanie  wykluczenia 

wykonawcy  z  uwagi  na  okoliczność,  iż  przystępujący  nie  potwierdził  spełniania 

warunku udziału w postępowaniu, o którym mowa w pkt 5.2.3.2 SIWZ, tj. przystępujący 

nie posiada ubezpieczenia na kwotę 4.000.000 zł, 

art.  24  ust.  1  pkt  12  w  zw.  z  art.  22c  ust. 1  pkt 3  Pzp  przez  zaniechanie  wykluczenia 

wykonawcy  z  uwagi  na  okoliczność,  iż  przystępujący  nie  potwierdził  spełniania 

warunku udziału w postępowaniu, o którym mowa w pkt 5.2.3.1 SIWZ, tj. przystępujący 

nie posiada środków finansowych oraz zdolności kredytowej na kwotę 4.000,000 zł, 

art.  24  ust.  1  pkt  13  i  14  Pzp  przez  zaniechanie  wykluczenia 

przystępującego  z 

postępowania  w  sytuacji  kiedy  wykonawca  ten  nie  potwierdził,  iż  nie  podlega 

wykluczeniu  na  podstawie  ww.  przepisów,  ewentualnie  art.  26  ust.  3  Pzp  przez 

zaniechanie 

wezwania 

przystępującego 

do 

uzupełnienia 

dokumentów 


potwierdzających  fakt  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  oraz  brak 

podstaw do wykluczenia, 

art. 24 ust 1 pkt 16 i 17 Pzp w zw. z art 91 ust. 1 Pzp przez zaniechanie wykluczenia 

przystępującego  w  sytuacji  przedstawienia  przez  tego  wykonawcę  nieprawdziwych 

informacji  w  celu  uzyskania  wyższej  liczby  punktów  w  ramach  kryterium 

„doświadczenie  osoby  wyznaczonej  do  realizacji  zamówienia”  oraz  „doświadczenie 

oso

by  wyznaczonej  do  realizacji  zamówienia  w  zakresie  nadzoru  i  rozliczania 

zamówień dofinansowanych z Unii Europejskiej”, 

art.  7  ust. 

1  Pzp  poprzez  naruszenie  zasady  uczciwej  konkurencji  oraz  równego 

traktowania wykonawców. 

Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu: 

1)  u

nieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, 

2)  u

nieważnienia czynności odrzucenia oferty odwołującego z dnia 19 stycznia 2018 r., 

3)  dokonania ponownego badania i oceny ofert, 

4)  wykluczenia 

przystępującego z postępowania, a następnie odrzucenia jego oferty, 

5)  dokonania wyboru oferty o

dwołującego jako oferty najkorzystniejszej, ewentualnie: 

wezwania przystępującego do uzupełnienia brakujących dokumentów, 

unieważnienia postępowania z uwagi na brak ważnych ofert. 

W  uzasadnieniu  odw

ołania  odwołujący  podniósł,  że  zamawiający  poinformował 

o

dwołującego o odrzuceniu jego oferty z uwagi na wniesienie wadium w niewłaściwej formie. 

Jako uzasadnienie swojej decyzji wskazał, że: 

•  w  treści  gwarancji  wadialnej  nie  wskazano  nazw  wszystkich  członków  konsorcjum  - 

co jest niezgodne z pkt 9.3.2 SIWZ, 

•  podmiotem zobowiązanym z gwarancji wadialnej jest SAFE Co Ltd. Sp. z o.o., który 

nie jest liderem konsorcjum w przedmiotowym postępowaniu, 

•  gwarancja  wadialna  została  wystawiona  w  dniu  30  października  2017  r.,  natomiast 

pełnomocnictwo  dla  lidera  konsorcjum  do  złożenia  oferty  zostało  udzielone  w  dniu  2 

listopada  2017  r.,  co  oznacza  gwarancja  uprawnia  z

amawiającego  do  zaspokojenia 

roszczenia jedynie w sytuacji, kiedy SAFE złoży ofertę samodzielnie. 

Odwołujący  wskazał,  że  nie  zgadza  się  z  powyższym  rozstrzygnięciem 

zamawiającego.  Wywiódł,  że  zamawiający  w  swym  rozstrzygnięciu  abstrahował  od  istoty 

konsorcjum  (wspólnego  występowania  wykonawców  w  postępowaniu  o  zamówienie 

publiczne). Wywiódł, że konsorcjum jest szczególną odmianą spółki cywilnej, zawiązanej dla 

osiągnięcia  wspólnego  celu  gospodarczego  przez  połączenie  się  w  jednej  organizacji 

gospodarczej.  Umowa  będąca  podstawą  zawarcia  współpracy,  zasadniczo  trwa  tak  długo, 

jak  trwa  umowa  o  zamówienie  publiczne,  i  zwykle  wraz  z  wykonaniem  zamówienia 

publiczne

go  konsorcjum  jest  rozwiązywane.

Wskazywał,  że

analogicznie  bowiem  jak  w 


przypadku  spółki  cywilnej  odpowiedzialność  za  zobowiązania  spółki  ponoszą  wszyscy 

wspólnicy  solidarnie  (art.  864  k.c.).  Podnosił,  że  odpowiedzialność  solidarna  (art.  366  k.c.) 

jest  wyjątkiem  od  zasady  wyrażonej  w  art.  379  kodeksu  cywilnego,  stanowiącej,  że  w 

przypadku  istnienia  kilku  dłużników  i  świadczenia  podzielnego,  dług  dzieli  się  na  tyle 

niezależnych od siebie części, ilu jest dłużników. Argumentował, że w związku z wyjątkowym 

charakterem  niniejszej  regulacji,  kształtującej  odpowiedzialność  solidarną,  wymienionych 

przesłanek nie należy interpretować rozszerzające. Przepis ten ma charakter bezwzględnie 

obowiązujący i odmienne uregulowanie zakresu odpowiedzialności uczestników konsorcjum, 

jakkolwiek  może  mieć  znaczenie  w  stosunkach wewnętrznych  uczestników  konsorcjum  nie 

jest  wiążące  dla  zamawiającego.  Odmienne  postanowienie  umowne  należy  traktować  jako 

sprzeczne z ustawą i w związku z tym nieważne (art. 58 § 1 Kodeksu cywilnego). Zdaniem 

odwołującego  odpowiedzialność  solidarna  wykonawców  ubiegających  się  wspólnie  o 

uzyskanie  zamówienia  jest  tzw.  odpowiedzialnością  solidarną  bierną,  tzn.  występującą  po 

stronie  dłużnika.  Odpowiedzialność  solidarna  wykonawców,  posiada  dla  zamawiającego 

także  doniosłe  znaczenie  procesowe.  W  szczególności  zamawiający  może  dochodzić 

roszczenia przeciwko wszystkim dłużnikom w jednym pozwie.  

Odwołujący podniósł także, że celem wadium jest zabezpieczenie zapłaty określonej 

sumy  (przez  wykonawcę  lub  podmiot  trzeci  na  rzecz  zamawiającego)  przez  cały  okres 

związania ofertą.  Ze swej  istoty  wadium  zabezpiecza bowiem  roszczenia  odszkodowawcze 

zamawiającego  na  wypadek  uchylenia  się  przez  zwycięskiego  wykonawcy  od  zawarcia 

umowy  finalnej. 

Podnosił,  że  wadium  stanowi  surogat  odszkodowania.  Obok  funkcji 

zabezpieczającej  pełni  także  funkcję  rekompensacyjną.  Wykonawcy  uchylającemu  się  od 

obowiązku  zawarcia  umowy  finalnej  nie  może  grozić  nic  więcej,  niż  utrata  wadium,  a 

dochodzenie  ods

zkodowania  uzupełniającego  jest  wykluczone.  Zastrzeżenie  wadialne 

skutkuje więc w tym sensie, że obciąża wykonawcę określonym świadczeniem pieniężnym. 

Wskazywał, iż wadium nie jest dokumentem formalnym, ale dokumentem gwarancyjnym, co 

w konsekwencji powodu

je, że na kanwie zaistniałego stanu faktycznego ocena czy złożone 

przez niego wadium jest prawidłowe powinna polegać na zbadaniu czy  zamawiający jest w 

stanie  skutecznie  zaspokoić  swoje  roszczenia  na  podstawie  złożonego  dokumentu 

gwarancyjn

ego  aniżeli  polegać  na  zbadaniu  czy  w  jej  treści  zostały  zawarte  wszystkie 

wymagane  w  SIWZ  elementy. 

Odwołujący  wywiódł,  że  nie  można  się  ograniczać  do 

formalnej  weryfikacji  elementów  tekstu  złożonych  gwarancji  wadialnych  bez  podjęcia 

pogłębionej  analizy  istoty  problemu,  tj.  ustaleniem  czy  zamawiający  będzie  zaspokojony  z 

żądania  zapłaty  sumy  ubezpieczeniowej  w  przypadku  gdy  złożona  gwarancja  wskazuje  na 

nazwę  tylko  jednego  konsorcjanta  o  czym  mowa  w  uzasadnieniu  odwołania.  W  dalszej 

kolejności  przywołał  stanowiska  z  orzecznictwa  i  piśmiennictwa,  które  –  jego  zdaniem  – 

potwierdzały  prawidłowość  jego  stanowiska.  W  konsekwencji  wywiódł,  że  zasadne  jest 


stanowisko, zgodnie z którym wadium wniesione przez jednego z wykonawców składających 

ofertę wspólnie z innymi podmiotami w postępowaniu o udzielenie zamówienia zabezpiecza 

działania wszystkich podmiotów występujących razem. Należy wziąć pod uwagę cel wadium 

zabezpieczenie oferty, a nie wszystkich działań podmiotu lub podmiotów w postępowaniu. 

Przesłanki  określone  w  art.  46  ust.  4a  i  5  Pzp  odnoszą  się  do  wszystkich  wykonawców 

składających ofertę wspólnie, jak i do każdego z nich z osobna. 

Odwołujący podniósł, że Pzp daje możliwość wniesienia wadium w formie: pieniężnej 

(przelew  środków  na  konto  zamawiającego)  oraz  niepieniężnej  (gwarancje,  poręczenia). 

Argumentował, że w przypadku wniesienia gwarancji w formie pieniężnej polecenie przelania 

środków  może  być  wydawane  przez  jednego  z  konsorcjantów,  a  także  przez  podmiot 

całkowicie  niezwiązany  z  udziałem  w  przetargu,  a  zamawiającemu  nie  przysługują  żadne 

uprawnienia  natury  prawnej,  aby  tego  rodzaju  czynność  zakwestionować.  W  takiej  sytuacji 

bez  względu  na  to  czy  wadium  zostało  wniesione  przez  lidera  czy  partnera  konsorcjum 

z

amawiający uznaje je za skuteczne, a w przypadku zaistnienia przesłanek przewidzianych 

w  ustawie  zatrzymuje  środki  będące  w  jego  dyspozycji.  W  przypadku,  gdy  wykonawca  - 

konsorcjum kwestionuje podstawy zatrzymania wadium posiada uprawnienie wystąpienia do 

sądu  z  powództwem  cywilnym  o  zwrot  nienależycie  zatrzymanego  wadium.  Powództwo 

składane  jest  przez  wszystkich  członków  konsorcjum,  a  nie  przez  wykonawcę,  który 

faktycznie  przelał  środki  finansowe  tytułem  wadium.  Zdaniem  odwołującego  analogiczna 

sytuacja ma miejsce  w  przypadku wniesienia wadium  w  formie niepieniężnej.  Zamawiający 

zwraca  się  do  gwaranta  o  zapłatę  sumy  gwarancyjnej,  a  gwarant  z  uwagi  na  charakter 

będzie  zobowiązany  do  wykonania  ww.  zobowiązania.  Ewentualne  spory  o  zasadność 

zatrzymania wadium będą rozstrzygane na linii zamawiający - konsorcjum. 

Odwołujący  podniósł,  że  przepisy  Pzp  nie  zabraniają,  aby  wykonawcy  wspólnie 

ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia  wnieśli  wadium  w  częściach  (dotyczy  również 

wadium  niepieniężnego).  Idąc  tokiem  rozumowania  zamawiającego  w  takiej  sytuacji  w 

przypadku  zaistnienia 

przesłanki  zatrzymania  wadium  w  wyniku  działania  jednego  z 

konsorcjantów.  Niemniej  jednak  w  orzecznictwie  przyjmuje  się,  że  zamawiający  ma 

możliwość  zaspakajania  się  z  każdej  części  wadium  niezależnie  od  faktycznych  przyczyn 

jego  zatrzymania.  stawianie  wo

bec  wadium  wnoszonego  w  formie  niepieniężnej 

dodatkowych  obostrzeń  stanowi  nieuprawnione  ograniczenie  prawa  wykonawcy  co  do 

wyboru  sposobu  zabezpieczenia  oferty. 

Wskazywał,  iż  art.  45  ust.  6  Pzp  nie  dokonuje 

hierarchizacji form wniesienia wadium oraz nie w

skazuje dodatkowych wymogów co wadium 

wnoszonego  w  formie  niepieniężnej.  W  związku  z  tym  zachowanie  zamawiającego  nie 

powinno zasługiwać na aprobatę i winno być rozpatrywane w kategoriach obejścia prawa. 

Odwołujący  podniósł  także,  że  podstawą  prawną  dla  wystawienia  przez  zakład 

ubezpieczeń  gwarancji  ubezpieczeniowej  jest  art.  4  ust.  1  z  dnia  11  września  2015  r.  o 


działalności  ubezpieczeniowej  i  reasekuracyjnej  (Dz.  U.  z  2017  r.,  poz.  1170)  zgodnie  z 

którym  przez  działalność  ubezpieczeniową  rozumie  się  wykonywanie  czynności 

ubezpieczeniowych  związanych  z  oferowaniem  i  udzielaniem  ochrony  na  wypadek  ryzyka 

wystąpienia  skutków  zdarzeń  losowych.  W  ust.  7  pkt  1  ww.  przepisu  wskazuje  się,  że 

czynnościami  ubezpieczeniowymi  jest  zawieranie  umów  ubezpieczenia,  umów  gwarancji 

ubezpieczeniowych 

lub 

zlecanie 

ich 

zawierania 

uprawnionym 

pośrednikom 

ubezpieczeniowym  w  rozumieniu  ustawy  z  dnia  22  maja  2003  r.  o  pośrednictwie 

ubezpieczeniowym (Dz. U. z 2016 r. poz. 2077 oraz z 2017 r. poz. 60), a także wykonywanie 

tych umów. 

Zgodnie z art. 805. § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje 

się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie 

zajścia  przewidzianego  w  umowie  wypadku,  a  ubezpieczający  zobowiązuje  się  zapłacić 

składkę.  Gwarancja  ubezpieczeniowa  jest  zobowiązaniem  o  charakterze  abstrakcyjnym, 

„oderwanym”  i  niezależnym  od  jakichkolwiek  stosunków  prawnych  oraz  relacji  faktycznych, 

które  doprowadziły  do  powstania  tego  zobowiązania.  Dla  wypłaty  kwoty  wadium  nie  ma 

zn

aczenia stosunek podstawowy łączący zleceniodawcę z beneficjentem, będący przyczyną 

udzielenia  gwarancji. 

Powyższe  nie  wynika  zatem  z  dopuszczenia  „rozszerzającej 

interpretacji” treści gwarancji, lecz z abstrakcyjnej natury zobowiązania gwarancyjnego. Nie 

można pomijać przy tym natury abstrakcyjnego stosunku zobowiązaniowego, jaki powstaje w 

wyniku  złożenia  zobowiązania  przez  gwaranta  do  wypłaty  kwoty  wadium,  opatrzonego 

klauzulą  „nieodwołalnie  i  bezwarunkowo”  wobec  beneficjenta,  niezależne  od  stosunków 

wew

nętrznych  łączących  ubezpieczyciela  z  dłużnikiem  -  konsorcjum  oraz  dłużnika  z 

wierzycielem  -  z

amawiającym.  Abstrakcyjny  charakter  tego  zobowiązania  uniemożliwia 

skuteczne  podniesienie  zarzutów  przeciw  wierzycielowi  (beneficjentowi  gwarancji)  ze 

stosunku  po

dstawowego,  a  gwarant  zobowiązany  jest  do  świadczenia  już  z  momentem 

przedstawienia przez beneficjenta żądania zapłaty sumy gwarancyjnej. Istotne jest zatem to, 

aby gwarancja prawidłowo wskazywała zamawiającego oraz postępowanie w jakim wadium 

jest  wnoszon

e  w  celu  zabezpieczenia  roszczeń  o  wypłatę  sumy  gwarancyjnej  na  wypadek 

wystąpienia zdarzeń opisanych w treści gwarancji. 

Odwołujący argumentował, że gwarancja ubezpieczeniowa jest dokumentem, którego 

treść określa kształt zobowiązania umownego, a tym samym zakres uprawnień i obowiązków 

stron: gwaranta, beneficjenta (zamawiającego) oraz zleceniodawcy (uczestnika przetargu, na 

którego zlecenie wystawiana jest gwarancja). Konsorcjum nie posiada osobowości prawnej, 

a  zatem  gwarant  dokonując  oceny  ryzyka  w  celu  przygotowania  gwarancji  wadialnej  na 

potrzeby  konkretnego  postępowania  nie  bada  konsorcjum  jako  tworu,  ale  bada  kondycję 

finansową podmiotu - zleceniodawcy, który ubiega się o pozyskanie gwarancji. Wywodził, że 

uzyskanie  gwarancji  wadialnej  jest  poprzedzone  badaniem  ryzyk,  kondycji  finansowej 


zlecającego  oraz  uzyskaniem  zabezpieczenia,  często  finansowego,  na  pokrycie 

ewentualnych  zobowiązań  ubezpieczającego.  W  dalszej  kolejności  zlecający  jest 

zobowiązany  do  zapłaty  składki.  Po  wykonaniu  ww.  formalności  gwarant  przekazuje 

zlecającemu  dokument  gwarancji.  W  większości  wypadków  podmioty  ubezpieczające 

wystawiają gwarancje wadialne na podstawie posiadanych przez siebie wzorów,  gdzie jako 

podmiot  „zobowiązany”  czy  też  „zlecający”  figuruje  podmiot,  który  zwrócił  się  formalnie  o 

wystawienie  gwarancji. 

Działanie  zamawiającego  w  związku  z  tym  należy  rozpatrywać  w 

kontekście naruszenia art. 58 § 2 k.c., gdyż przeczy ustalonym praktykom oraz zwyczajom w 

pozyskiwaniu gwarancji wadialnych. 

Odnosząc się do argumentów zawartych w decyzji zamawiającego z dnia 19 stycznia 

2018  r.  jakoby  w  dniu  pozyskania  gwarancji  wadialnej  SAFE  nie  był  podmiotem 

umocowanym do działania w imieniu konsorcjum odwołujący załączył do odwołania wstępną 

umowę konsorcjum z dnia 23 października 2017 r. (tj. zawartą na tydzień przed pozyskaniem 

gwarancji  wadialnej) 

z  której  wynika,  iż  SAFE  jest  zobowiązany  do  pozyskania  wadium  w 

postępowaniu.  W  dniu  02  listopada  2017  r.  podmioty  podpisały  ostateczną  umowę 

konsorcjum,  w  której  potwierdziły  obowiązki  poszczególnych  stron.  Niemniej  jednak 

abstrahując  od  powyższego  ww.  twierdzenia  zamawiającego  nie  zasługują  na  aprobatę, 

gdyż zamawiający był zobowiązany do wezwania odwołującego na podstawie art. 26 ust. 3a 

Pzp do uzupełnienia pełnomocnictwa dla lidera konsorcjum w celu faktycznego ustalenia czy 

na dzień 30 października 2017 r. SAFE był uprawniony do działania w imieniu konsorcjum. 

W  ocenie  o

dwołującego  zamawiający  niewykonując  tej  czynności  naruszył  dyspozycję  ww. 

przepisu. 

Odwołujący podniósł ponadto, że zgodnie z pkt 2 SIWZ zamawiający prowadzi  w 

postępowanie  w  ramach  tzw.  procedury  odwróconej,  która  polega  na  tym,  iż  zamawiający 

najpierw ocenia oferty (w ramach kryterium oceny ofert oraz w ramach przesłanek z art. 89 

ust.  1  Pzp),  a  następnie  bada  czy  wykonawca,  którego  oferta  została  najwyżej  oceniona 

spełnia warunki udziału w postępowaniu oraz nie podlega wykluczeniu. W niniejszym stanie 

faktycznym w postępowaniu oferty złożyło dwóch wykonawców, odwołujący i przystępujący. 

Odwołujący  wywiódł,  że  w  świetle  kryteriów  ceny  ofert  to  oferta  odwołującego 

powinna  otrzymać  maksymalną  liczbę  punktów,  a  tym  samym  powinna  zostać  uznana  za 

najwyżej  ocenioną.  W  przypadku  jednak,  gdy  zamawiający  uznał,  że  oferta  odwołującego 

polega  odrzuceniu  powinien  zaniechać  jej  dalszego  badania  i  nie  czynić  w  jej  zakresie 

żadnych  czynności.  W  dniu  21  grudnia  2017  r.  zamawiający  wezwał  konkurenta 

o

dwołującego  do  złożenia  dokumentów  potwierdzających  ww.  okoliczności.  Tym  niemniej 

jednak 

zamawiający w dniu 3 stycznia 2018 r. wezwał odwołującego do przedłużenia terminu 

związania ofertą  oraz  przedłużenia  ważności  wadium.  Skoro  zamawiający  rzekomo  uznaje, 

iż  oferta  odwołującego  nie  zawierała  prawidłowo  wniesionego  wadium  zamawiający  nie  był 

zobowiązany  kierować  ww.  wezwania,  gdyż  były  ono  bezprzedmiotowe  dla  rozstrzygnięcia 


sprawy. W świetle ww. okoliczności uznać należy, iż zamawiający dokonał szeregu rażących 

naruszeń,  które  dają  możliwość  przyjęcia  stanowiska,  iż  do  dnia  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej  z

amawiający  zakładał,  iż  przedłożone  w  postępowaniu  wadium 

o

dwołującego  jest  skuteczne.  W  przeciwnym  razie  zamawiający  nie  kierowałby  ww. 

wezwania. 

W odniesieniu do zarzutu dotyczącego warunku udziału w postępowaniu w zakresie 

doświadczenia wymaganego od wykonawcy odwołujący podniósł, że zamawiający wymagał 

wykazaniem  się  przez  wykonawców  zainteresowanych  udziałem  w  postępowaniu 

następującym doświadczeniem: 

„w okresie ostatnich 3 lat przed upływem terminu składania ofert, a jeżeli okres prowadzenia 

działalności  jest  krótszy  -  w  tym  okresie,  co  najmniej  dwóch  usług,  których  przedmiotem 

pozostawał nadzór nad realizacją i rozliczenie dostawy, przy czym: 

przedmiotem  jednej  z  dostaw  był  pełnomorski  statek  specjalistyczny  o  wartości 

dostawy  (rozumianej  jako  wartość  wynagrodzenia  wskazanego  w  umowie,  której 

przedmiotem pozostawała dostawał wynoszącej minimum 60 mln złotych brutto, 

przedmiotem drugiej 

z dostaw był pełnomorski statek o wartości dostawy (rozumianej 

jako  wartość  wynagrodzenia  wskazanego  w  umowie,  której  przedmiotem  pozostawała 

dostawa

) wynoszącej minimum 100 mln złotych brutto”. 

Odwołujący  wskazał,  że  przystępujący  w  złożonej  przez  siebie  ofercie  wskazał,  iż 

świadczył usługi nadzoru w następującym zakresie: 

„pełnomorski  statek  specjalistyczny  „Kormoran"  -  niszczyciel  min  dla  Marynarki 

Wojennej RP - 

usługa realizowana na rzecz Remontowa Shipbuilding SA; w nazwie zadania 

wskazano; „nadzór nad realizacją i rozliczenie dostawy - pełnomorski statek specjalistyczny” 

„pełnomorski  statek  specjalistyczny  „Onyx"  -  holownik  dla  Polskiego  Ratownictwa 

Okrętowego  -  usługa  realizowana  na  rzecz  Polskie  Ratownictwo  Okrętowe  sp.  z  o.  o.;  w 

nazwie  zadania  wskazano:  „nadzór  nad  realizacją  i  rozliczenie  dostawy  -  pełnomorski 

statek”. 

Odwołujący  podniósł,  że  ww.  usługi  nie  spełniają  przedmiotowego  warunku,  gdyż 

usługa była świadczona nad budową, a nie dostawą statku. Wynika to wprost z załączonych 

do  wykazu  usług  referencji,  gdzie  w  przypadku  usługi  nr  1)  wskazano,  że  PRS  wykonał: 

„usługę  polegającą  na  zatwierdzaniu  dokumentacji  klasyfikacyjnej  wraz  z  nadzorem  nad 

budową (...). Usługa wskazana w pkt 2) również nie obejmowała swoim zakresem nadzoru 

nad dostawą specjalistycznej jednostki pływającej. Odwołujący wywiódł także, że z uwagi na 

przedmiot  zamówienia  opisany  w  pkt  3  SIWZ  w  kontekście  brzmienia  ww.  warunku  nie 

sposób uznać, iż przystępujący spełnił warunek udziału w postępowaniu. Zamawiający w pkt 

3 SIWZ opisał szereg obowiązków inżyniera budowy do których zalicza się m.in. nadzór nad 

działaniami podejmowanymi przez  dostawcę, w tym administrowanie i zarządzanie umową, 


nadzór  nad  przestrzeganiem  ustalonego  budżetu,  rozliczenie  umowy  w  imieniu 

z

amawiającego  z  dostawcą  w  oparciu  o  przekazane  przez  zamawiającego  dokumenty 

finansowe. 

Z  informacji  zawartych  w  SIWZ  wynika,  iż  zamawiający  w  ramach  odrębnego 

postępowania  dokona  wyboru  oferty  wykonawcy,  który  będzie  zobowiązany  do  dostawy 

statku. W ramach przedmiotowego zamówienia zamawiający zamierza wyłonić wykonawcę, 

który  będzie  z  ramienia  zamawiającego  świadczył  nadzór  nad  dostawą.  Odwołujący 

argumentował,  iż  przedmiot  zamówienia  będzie  polegał  na  przejęciu  przez  wykonawcę 

funkcji administracyjnej związanej z rozliczeniem oraz odbiorem wielozadaniowych jednostek 

pływających. Z OPZ oraz umowy wynika, iż wyłoniony wykonawca nie będzie pełnić funkcji 

związanych z nadzorem nad wykonaniem ww. jednostek w ścisłym tego słowa znaczeniu, a 

więc nie można przyjąć, iż nadzór w tym przypadku rozciąga się na budowę ww. jednostek. 

Odwołujący  argumentował,  że  zgodnie  z  §  5  ust.  2  wzoru  umowy:  „inżynier  będzie 

świadczył  Usługi  zgodnie  z  obowiązującymi  przepisami  prawa,  Dokumentami  oraz  z 

zachowaniem najwyższych standardów stosowanych przy nadzorze i budowie oraz dostawie 

obiektów analogicznych do Inwestycji, w sposób odpowiadający postanowieniom Kontraktu." 

Wskazywał, że zgodnie z pkt 1 OPZ: „Zamawiający zleca Inżynierowi świadczenie Usług, na 

które składają się między innymi i w szczególności: 

a) 

opiniowanie  i  zarządzanie  dokumentami  sporządzonymi  przez  Wykonawcę  i 

Dokumentami 

(określonymi w Umowie Nr …), 

b) 

koordynacja  i  n

adzór  realizacji  robót,  usług  i  dostaw  prowadzonych  przez 

Wykonawcę, w zakresie Inwestycji, 

c) 

nadzorowanie przestrzegania zasad BHP i przepisów prawa dotyczących Inwestycji, 

d) 

administrowanie i zarządzanie Kontraktem. 

e) 

współpraca  z  Towarzystwem  Klasyfikacyjnym  w  zakresie  realizacji  przedmiotu 

Kontraktu, 

f) 

nadzór nad przestrzeganiem przekazanego przez Zamawiającego budżetu Inwestycji, 

g) 

rozliczanie Kontraktu, 

h) 

nadzór nad usunięciem wad przedmiotu Inwestycji, 

i) 

prowadzenia  wszelkich  działań  wynikających  ze  sprawowania  funkcji  Inżyniera 

zgodnie z Kontraktem. W zakresie opisanym w Kontrakcie, przed wydaniem decyzji 

Inżynier 

zobowiązany jest uzyskać pisemną zgodę Zamawiającego, 

j) 

rozliczanie  Kontraktu  w  oparciu  o  dokumenty  finansowe  i  zasady  obowiązujące  dla 

POIiŚ  i  przygotowanie  niezbędnych  dokumentów  do  i  przy  realizacji  Kontraktu  w  ramach 

Inwestycji finansowanej ze środków POIiŚ; 

k) 

nadzór nad sporządzeniem i weryfikacja dokumentów Wykonawcy w sposób zgodny 

z Kontraktem oraz Prawem, 


i)  wszelkich  innyc

h  działań  związanych  z  nadzorem,  administrowaniem,  zarządzaniem  i/lub 

kontrolowaniem Inwestycji. 

Odwołujący  wywiódł,  że  doświadczenie  jakim  legitymuje  się  przystępujący  jest  nie 

tylko niezgodne  z  literalnym,  dosłownym  brzmieniem  warunku  udziału  w  postępowaniu,  ale 

jest również nieadekwatne do przedmiotu zamówienia. Wskazywał, iż przystępujący posiada 

doświadczenie  w  nadzorze  budowy  statków,  a  nie  ich  dostawą  (kwestie  administracyjne, 

rozliczanie  kontraktu,  działanie  w  imieniu  podmiotu  zamawiającego  etc.).  Odwołujący 

wskaz

ał,  iż  prawo  zamówień  publicznych  w  sposób  wyraźny  rozgranicza  pojęcie „dostawy” 

od pojęcia „robót budowlanych" - które zostały zdefiniowane odpowiednio w art. 2 pkt 2 i pkt 

8  Pzp.  Zatem  nie  sposób  przyjąć,  iż  na  kanwie  niniejszego  stanu  faktycznego  nadzór  nad 

„budową” statku jest równoznaczny  z nadzorem nad „dostawą” statku. Odwołujący wskazał 

także,  iż  na  gruncie  prawa  zamówień  publicznych  w  przypadku  rozbieżności 

interpretacyjnych  SIWZ  należy  zastosować  wykładnię  literalną,  tj.  zapisy  SIWZ  należy 

rozumieć tak jak wynika z ich dosłownego brzmienia. Zdaniem odwołującego przystępujący 

celowo  i 

w  wyniku  rażącego  niedbalstwa  przedstawił  informacje  nieprawdziwe, 

wprowadzające  w  błąd  zamawiającego  co  do  zakresu  posiadanego  doświadczenia.  W 

świetle  powyższego  działanie  przystępującego  powinno  skutkować  wykluczeniem  go  na 

podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  16  oraz  pkt  17  Pzp. 

Argumentował  również,  iż  przystępujący 

posiadający referencje z których wprost wynikał zakres realizowanej usługi miał świadomość 

lub  bez  żadnych  przeszkód  z  łatwością  mógł  taką  informację  pozyskać  -  iż  nie  spełnia 

warunku udziału w postępowaniu, a mimo tego w wykazie zrealizowanych usług wskazał, iż 

posiada  doświadczenie  w  nadzorze  nad  dostawą.  W  związku  z  powyższym  nie  powinno 

bud

zić żadnych wątpliwości, iż przystępujący powinien zostać wykluczony z postępowania. 

W  odniesieniu  do  zarzutów  dotyczących  polisy  OC  złożonej  przez  przystępującego 

odwołujący  podniósł,  że  zgodnie  z  treścią  pkt  5.2.3.2  SIWZ  wykonawcy  zainteresowani 

udziałem  w  postępowaniu  byli  zobowiązani  wykazać  się  posiadaniem  ubezpieczenia  od 

odpowiedzialności  cywilnej  w  zakresie  prowadzonej  działalności  związanej  z  przedmiotem 

zamówienia na kwotę nie niższą niż 4,0 mln złotych. Odwołujący wskazał, że przystępujący 

złożył  w  dniu  29  grudnia  2017  r.  polisę  OC,  z  której  wynika,  że  obejmuje  ona  zakresem 

swojego ubezpieczenia 3 podmioty: 

Polski Rejestr Statków S.A., 

PRS Shanghai Vessel Inspection Company Ltd., 

UAB „POLSKI REJESTR STATKÓW KLAIPEDA", 

Argumentował,  że  warunkiem  posłużenia  się  zbiorową  polisą  jest  jednak  to,  aby  z 

przedłożonego  dokumentu  wynikało  bezspornie  dla  zamawiającego,  że  objęcie 

ubezpieczeniem  innych  podmiotów  pozostaje  bez  wpływu  na  możliwość  korzystania  przez 


danego  wykonawcę  z  przysługującej  mu  samodzielnie  sumy  gwarancyjnej  zgodnej  z 

wymaganiem  SIWZ. 

Zdaniem  odwołującego  wykonawca  może  posługiwać  się  polisą 

zbiorową  w  ramach  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  z  zastrzeżeniem 

możliwości  korzystania  przez  niego  z  przysługującej  mu  samodzielnie  sumy  gwarancyjnej. 

Na  podstawie  przekazanych  informacji  nie  można  natomiast  stwierdzić,  czy  przedkładając 

niniejszą  polisę  wykonawca  spełnił  warunek  udziału  w  postępowaniu.  W  polisie  złożonej 

przez 

przystępującego  nie  dokonano  wyszczególnienia  ww.  okoliczności,  a  zatem  nie  ma 

podstaw do przyjęcia, iż potwierdza ona przesłanki, o których mowa w pkt 5.2.3.2 SIWZ. 

Odwołujący podniósł również, że na podstawie art. 814 Kodeksu cywilnego, jeżeli nie 

umówiono  się  inaczej,  odpowiedzialność  ubezpieczyciela  rozpoczyna  się  od  dnia 

następującego  po  zawarciu  umowy,  nie  wcześniej  jednak  niż  od  dnia  następnego  po 

zapłaceniu  składki  lub  jej  pierwszej  raty.  Z  powyższego  wynika,  iż  co  do  zasady 

odpowiedzialność  ubezpieczyciela rozpoczyna  się od  dnia  następnego  po zawarciu  umowy 

nie wcześniej jednak niż od dnia następnego po zapłaceniu składki lub jej pierwszej raty. Z 

przedłożonej  przez  przystępującego  polisy  OC  wynika,  że  I  rata  składki  powinna  zostać 

opłacona do 20 listopada 2017 r. jednakże przystępujący nie przedstawił dowodu opłacenia 

składki ubezpieczeniowej. 

Odwołujący  wskazał  ponadto,  iż  polisa  OC  została  podpisana  przez  brokera 

ubezpieczeniowego, zatem ocena skuteczności ubezpieczenia powinna obejmować również 

analizę pełnomocnictwa dla osoby podpisującej polisę wystawionej przez uprawnione przez 

towarzystwo  WARTA  osoby. 

Zamawiający  zatem  był  zobowiązany  do  wykluczenia  ww. 

wykonawcy  z  postępowania  względnie  wezwania  go  do  uzupełnienia  dokumentów  na 

podstawie  art.  26  ust  3  Pzp,  z  tym  że  odwołujący  podniósł,  iż  zgodnie  z  aktualnym 

orzecznictwem KIO 

przystępujący będzie zobowiązany wykazać fakt ubezpieczenia na dzień 

złożenia  oferty,  a  nie  na  dzień  wezwania  do  uzupełnienia  dokumentów  na  podstawie  ww. 

przepisu. 

W  odniesieniu  do  zarzutów  dotyczących  warunku  w  zakresie  zdolności  finansowej 

odwołujący  podniósł,  że zamawiający  wymagał, aby  wykonawcy  posiadali  środki finansowe 

oraz  zdolność  kredytową  na  poziomie  4.000.000,00  zł.  Wywiódł,  że  przystępujący  złożył 

szereg  dokumentów  stanowiących  wydruki  z  banków  potwierdzających  wysokość  środków 

finansowych. Odwołujący wskazał, iż wydruki z kont nie stanowią dokumentu stanowiącego 

„opinię  z  banku”.  Opinia  bankowa  banku  Millenium  nie  potwierdza  dysponowania  ww. 

środkami, gdyż wskazuje, iż  przystępujący posiada 3.151.164,05 zł. W świetle powyższego 

nie  sposób  uznać,  iż  przystępujący  spełnił  ww.  warunek.  Zamawiający  powinien  zatem 

wykluczyć  przystępującego  z  postępowania  względnie  wezwać  go  do  uzupełnienia 

brakujących dokumentów. 


W  odniesieniu  do  zarzutu  niewykazania  braku  podstaw  do  wykluczenia  z 

postępowania odwołujący podniósł, że zgodnie z pkt 6.5. SIWZ wykonawcy byli zobowiązani 

przedstawić dokumenty: 

„f) aktualna informacja z Krajowego Rejestru Karnego w zakresie określonym w art 24 ust. 1 

p.  13  i  14  ustawy  PZP  wystawiona  n

ie  wcześniej  niż  6  miesięcy  przed  upływem  terminu 

składania  ofert  -  dotyczy  Wykonawców  będących  osobami  fizycznymi  osobami  prawnymi  i 

spółkami prawa handlowego”. 

Odwołujący  wywiódł,  że  z  przedstawionych  przez  przystępującego  dokumentów 

wynika, że prezesem spółki Celnet jest p. G., dla którego złożono informację z KRK w formie 

wydruku  komputerowego. 

Podniósł,  że  dokument  w  ww.  formie  nie  jest  dokumentem 

właściwym  na  potrzeby  ubiegania się  o  udzielenie zamówienia publicznego. W świetle  ww. 

okoliczności  zamawiający  winien  wykluczyć  przystępującego  z  postępowania  względnie 

wezwać  wykonawcę  do  uzupełnienia  dokumentu.  Odwołujący  podniósł  ponadto,  że 

przystępujący  zaniechał  złożenia  zaświadczenia  o  niekaralności  dla  p.  Podbiała  -  członka 

rady nadzorczej Polskiego R

ejestru Statków S.A. 

W  odniesieniu  do  zarzutów  dotyczących  złożenia  nieprawdziwych  informacji  przez 

przystępującego w celu uzyskania dodatkowych punków w ramach pozacenowych kryteriów 

oceny  ofert 

odwołujący  podniósł,  że  zamawiający  w  pkt  21.1  SIWZ  określił  zasady 

przyznawania 

punktów  w  ramach  kryterium  pozacenowego.  Zgodnie  z  jego  brzmieniem 

wykonawcy mieli możliwość otrzymania dodatkowych punktów za wykazanie doświadczenia 

w  wykonywaniu  usług  nadzoru  nad  budową  i  rozliczeniem  specjalistycznych  statków 

mors

kich  (Kierownik  zespołu)  oraz  w  wykonywaniu  usług  nadzoru  i  rozliczenia  projektów 

realizowanych  przy  wsparciu  środków  z  UE  (Kierownik  zespołu  lub  zastępca  Kierownika 

zespołu). 

Wskazał,  że  przystępujący  w  celu  wykazania  powyższego  wskazał  na  ww. 

stanowiska odpowiednio p. Z. R. oraz p. G. P.. 

Wywiódł, że w zakresie p.  R. wskazano, iż 

pełnił  on  funkcję  koordynatora  projektu  dla  projektu  „Oceanograf”  oraz  „Kormoran”  -  z 

informacji  posiadanych  przez  o

dwołującego  w  ramach  ww.  projektu  nie  przewidziano  ww. 

funkcji.  Analogicznie  w  przypadku  p.  P. 

i  pełnienia  przez  niego  funkcji  Kierownika 

Inspektoratu  dla  inwestycji  „Oceanograf”.  Odwołujący  podkreślał  także,  że  w  tak  złożonym 

przedsiębiorstwie  jak  PRS  nie  ma  fizycznej  możliwości  aby  bezpośrednio  pełnili  funkcję 

Koo

rdynatora projektu i osoby odpowiedzialnej za rozliczanie finansowe projektów unijnych. 

Żaden pracownik PRS nie rozlicza w imieniu Zleceniodawcy finansowych aspektów projektu. 

J

est  to  funkcja  przypisana  do  osób  będących  pracownikami  lub  osobami  zatrudnionymi 

bezpośrednie  przez  zlecającego.  W  żadnym  wypadku  takich  zadań  nie  powierza  się 

pracownikom  klasyfikatora  ponieważ  byłoby  to  zlecenie  do  jednej  osoby  przeciwstawnych 

funkcji,  które  wzajemnie  się  wykluczają.  Zatem  przystępujący  celowo  wskazał  w  wykazie 


os

ób nieprawdziwe informacje, co stanowi przesłankę do wykluczenia go z postępowania na 

podstawie art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 Pzp. 

Zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie, w której uwzględnił odwołanie w części 

w  zakresie  zarzutu  naruszenia  art.  26  ust.  3  Pzp  przez  zaniechanie  wezwania 

przystępującego do uzupełnienia dokumentów potwierdzających brak podstaw wykluczenia z 

postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 13 i 14 Pzp. W pozostałym zakresie wniósł  o 

oddalenie odwołania. W odpowiedzi jak również w trakcie rozprawy przedstawił uzasadnienie 

faktyczne i prawne swego stanowiska. 

Do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego,  zachowując  termin 

ustawowy  oraz  wskazując  interes  w  uzyskaniu  rozstrzygnięcia  na  korzyść  zamawiającego 

zgłosili przystąpienie wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie Polski Rejestr Statków 

S.A.  w  Gdańsku  oraz  Celnet  s.  z  o.o.  sp.  k.  w  Warszawie.  Nie  wnieśli  sprzeciwu  wobec 

uwzględnienia przez zamawiającego odwołania w ww. części. W pozostałym zakresie wnieśli 

o  oddalen

ie  odwołania.  Złożyli  pisma  procesowe,  w  których  przedstawili  uzasadnienie 

faktyczne i prawne swego stanowiska.  

Uwzględniając  całość  dokumentacji  z  przedmiotowego  postępowania,  w  tym  w 

szczególności:  protokół  postępowania,  ogłoszenie  o  zamówieniu,  postanowienia 

specyfikacji  istotn

ych  warunków  zamówienia  (SIWZ),  ofertę  odwołującego,  ofertę 

przystępującego,  wezwanie  zamawiającego  skierowane  do  przystępującego  w  trybie 

art.  26  ust.  1 

Pzp, odpowiedź przystępującego na ww. wezwanie z 29 grudnia 2017 r. 

wraz  z 

załącznikami,  wezwanie  zamawiającego  z  8  stycznia  2017  r.  skierowane  do 

przystępującego, odpowiedź przystępującego na ww. wezwanie z 10 stycznia 2018 r., 

pismo  odwołującego  o  przedłużeniu  terminu  związania  ofertą  z  wraz  z  załącznikami, 

zawiadomienie  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty  z  19  stycznia  2018  r.,  odw

ołanie 

wraz  z  załącznikami,  zgłoszenie  przystąpienia,  odpowiedź  na  odwołanie  wraz  z 

załącznikami,  pisma  procesowe  przystępującego  wraz  z  załącznikami,  pisma 

procesowe  odwołującego  wraz  z  załącznikami,  jak  również  biorąc  pod  uwagę 

oświadczenia, stanowiska i dowody złożone przez strony i uczestnika postępowania w 

trakcie  posiedzenia  i  rozprawy, 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  ustaliła  i  zważyła,  co 

następuje: 

W  pierwszej 

kolejności  ustalono,  że  odwołanie  nie  zawiera  braków  formalnych  oraz 

został  uiszczony  od  niego  wpis.  Nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  skutkujących 

odrzuceniem odwołania na podstawie art. 189 ust. 2 ustawy Pzp. 


Izba  postanowiła  dopuścić  do  udziału  w  postępowaniu  odwoławczym  w  charakterze 

uczestnika postępowania po stronie zamawiającego wykonawców wspólnie ubiegających się 

o udzielenie zamówienia Polski Rejestr Statków S.A. w Gdańsku oraz Celnet s. z o.o. sp. k. 

w  Warszawie

,  uznając,  że  zostały  spełnione  wszystkie  przesłanki  formalne  zgłoszenia 

przystąpienia  wynikające  z  art.  185  ustawy  Pzp,  zaś  przystępujący  wykazał  interes  w 

uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść zamawiającego. 

Izba  stwierdziła,  że  odwołujący  wykazał  przesłanki  dla  wniesienia  odwołania 

określone  w  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp,  tj.  posiadanie  interesu  w  uzyskaniu  danego 

zamówienia oraz możliwości poniesienia szkody w wyniku naruszenia przez zamawiającego 

przepisów Pzp. Oferta odwołującego została odrzucona, zaś jako najkorzystniejszą wybrano 

ofertę  złożona  przez  przystępującego.  Oferta  odwołującego  była  oferta  korzystniejszą  od 

oferty  przystępującego  na  podstawie  kryteriów  oceny  ofert.  Odwołujący  domagał  się 

nakazania  zamawiającemu  unieważnienia  czynności  odrzucenia  własnej  oferty  oraz 

wykonania czynności wykluczenia przystępującego z udziału w postępowaniu.  

Dopuszczalność  kwestionowania  przez  odwołującego  czynności  odrzucenia  jego 

własnej  oferty  nie  była  kwestionowana.  Przystępujący  w  swym  piśmie  procesowym  z  13 

lutego  2018  r.  podniósł  natomiast,  że  odwołujący  nie  wykazał  legitymacji  do  wniesienia 

odwołania  w  rozumieniu  art.  179  ust.  1  Pzp  w  stosunku  do  tej  części  odwołania,  w  której 

odwołujący  domagał  się  wykluczenia  przystępującego  z  udziału  w  postępowaniu. 

Przystępujący  podniósł,  że  oferta  odwołującego,  w  sytuacji  braku  jej  odrzucenia,  byłaby 

ofertą najkorzystniejszą w świetle kryteriów oceny ofert określonych w SIWZ. W tej sytuacji 

przystępujący wywiódł, że odwołujący wykazał przesłanki do wniesienia odwołania jedynie w 

stosunku  do  czynności  odrzucenia  jego  własnej  oferty.  Argumentował,  że  ewentualne 

naruszenie  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy  Pzp  polegające  na  zaniechaniu 

czynności  wykluczenia  przystępującego  z  postępowania  nie  utrudniły  ani  nie  uniemożliwiły 

odwołującemu  uzyskania  przedmiotowego  zamówienia.  W  konsekwencji  przystępujący 

wywiódł,  że  odwołujący  nie  ma  legitymacji,  aby  kwestionować  poprawność  oferty  i 

dokumentów złożonych przez przystępującego.  

Stanowisko 

przystępującego  jest  niezasadne.  Jak  wskazano  w  wyroku  Trybunału 

Sprawiedliwości  UE  z  11  maja  2017  r.  w  sprawie  C-131/16  (Archus  et  Gama)  Dyrektywę 

Rady 92/13/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. koordynującą przepisy ustawowe, wykonawcze i 

administracyjne  odnoszące  się  do  stosowania  przepisów  wspólnotowych  w  procedurach 

zamówień publicznych podmiotów działających w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, 

transportu  i  telekomunikacji,  zmienioną  dyrektywą  2007/66/WE  Parlamentu  Europejskiego  i 

Rady z dnia 11 grudnia 2007 r., należy interpretować w ten sposób, że w sytuacji takiej jak ta 

rozpatrywana w postępowaniu głównym, w której w postępowaniu o udzielenie zamówienia 

publicznego  złożono  dwie  oferty,  a  instytucja  zamawiająca  wydała  jednocześnie  dwie 


decyzje,  odpowiednio,  o  odrzuceniu  oferty  jednego  z  oferentów  i  o  udzieleniu  zamówienia 

drugiemu,  odrzucony  oferent,  kt

óry  zaskarżył  obie  te  decyzje,  powinien  mieć  możliwość 

żądania  wykluczenia  oferty  wygrywającego  oferenta,  w  związku  z  czym  pojęcie  „danego 

zamówienia”  w  rozumieniu  art.  1  ust.  3  dyrektywy  92/13,  zmienionej  dyrektywą  2007/66, 

może w danym razie dotyczyć ewentualnego wszczęcia nowego postępowania o udzielenie 

zamówienia publicznego. 

Izba  stwierdziła,  że  identyczna  sytuacja  miała  miejsce  w  analizowanej  sprawie. 

Odwołujący  zaskarżył  jednocześnie  decyzję  zamawiającego  o  odrzuceniu  własnej  oferty  i 

decyzję  o  udzieleniu  zamówienia  przystępującemu. W  świetle  ww.  wyroku  odwołujący  miał 

do  tego  prawo,  a  interes  w  uzyskaniu  danego 

zamówienia  w  tej  sytuacji  należy  rozumieć 

także  jako  możliwość  uzyskania  zamówienia  w  kolejnym  postępowaniu  dotyczącym  tego 

samego  przedmiotu 

zamówienia,  które  zostanie  wszczęte  w  razie  ewentualnego 

unieważnienia  obecnego  postępowania.  Wobec  powyższego  wniosek  przystępującego  nie 

mógł zostać uwzględniony.  

Postępowanie odwoławcze w części podlegało umorzeniu.  

Izba  posta

nowiła  umorzyć  postępowanie  odwoławcze  w  części  dotyczącej  zarzutu 

zaniechania wezwania 

przystępującego do uzupełnienia dokumentów potwierdzających brak 

podstaw  do  wykluczenia  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  13  i  14  Pzp. 

Zamawiający  w 

omawianym zakresie uwzględnił zarzuty odwołania, zaś przystępujący nie wniósł sprzeciwu 

wobec  uwzględnienia  odwołania  w  tej  części.  Zgodnie  z  art.  186  ust.  4  ustawy  Pzp,  jeżeli 

uczestnik  postępowania  odwoławczego,  który  przystąpił  do  postępowania  po  stronie 

zamawiającego,  wniesie  sprzeciw  wobec  uwzględnienia  zarzutów  przedstawionych  w 

odwołaniu  w  całości  albo  w  części,  gdy  odwołujący  nie  wycofa  pozostałych  zarzutów 

odwołania, Izba rozpoznaje odwołanie. Jak wynika z powyższego, obowiązujące przepisy w 

takiej sytuacji uzależniają rozpoznanie odwołania od wniesienia sprzeciwu, co nie nastąpiło. 

Rozstrzyganie odwołania w części, której nie dotyczy już spór pomiędzy stronami jest 

bezcelowe.  Jednocześnie  jednak  informacja  o  częściowym  umorzeniu  postępowania 

odwoławczego musi znaleźć odzwierciedlenie w sentencji orzeczenia, a nie w uzasadnieniu. 

W  art.  196  ust.  4  ustawy  Pzp,  określającym  w  sposób  wyczerpujący  elementy  treści 

uzasadnienia  wyroku  wydanego  przez  Izbę  nie  ma  bowiem  żadnej  wzmianki  o  możliwości 

zamieszczenia  w  uzasadnieniu  wyroku  jakiegokolwiek  r

ozstrzygnięcia.  Na  powyższe 

zwrócono uwagę w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 17 lutego 2016 r. III CZP 111/15. Sąd 

ten uznał za wadliwą praktykę Izby orzekania w uzasadnieniu wyroku a nie w jego sentencji 

o  części  zarzutów  i  żądań  zawartych  w  odwołaniu.  Co  do  konieczności  zamieszczenia  w 

sentencji  wyroku  informacji  o  częściowym  umorzeniu  postępowania  odwoławczego 

podzielono  identyczne  stanowisko  przedstawione 

w  szeregu  orzeczeń  Izby  m.in.  w  wyroku 


KIO z 26 października 2016 r. wydanym w sprawie o sygn. akt KIO 1922/16, wyroku KIO z 

16 grudnia 2016 r. wydanym w sprawie o sygn. akt  KIO 2138/16, wyroku KIO z 28 grudnia 

2016 r. wydanym w sprawie o sygn. akt KIO 2357/16. 

W  zakresie  rozpatrywanym  merytorycznie  odwołanie  zasługiwało  częściowo  na 

uwzględnienie. 

Za 

zasadny  uznano  zarzut  dotyczący  bezpodstawnego  odrzucenia  oferty 

odwołującego w powodu niewniesienia wadium.  

Zgodnie  z  art.  89  ust.  1  pkt  7  b  Pzp 

zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  wadium  nie 

zostało wniesione lub  zostało wniesione w sposób nieprawidłowy, jeżeli  zamawiający  żądał 

wniesienia wadium. 

Stosownie zaś do art. 45 ust. 3 Pzp, wadium wnosi się przed upływem 

terminu składania ofert. 

Izba ustaliła następujący stan faktyczny.  

W  pkt  9.1  (specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  (SIWZ)  zamawiający  nałożył  na 

wykonawców  obowiązek  wniesienia  przed  upływem  terminu  składania  ofert  wadium  w 

wysokości 120.000,00 zł.  

W pkt 9.2 SIWZ zamawiający wskazał, że wadium może być wniesione m.in. w gwarancjach 

ubezpieczeniowych.  

W  pkt  9.3.zamawijaacy  wskazał,  że  w  przypadku  składania  przez  wykonawcę  wadium  w 

formie  gwarancji,  powinna  ona  zostać  sporządzona  zgodnie  z  obowiązującymi  przepisami, 

być bezwarunkowa i nieodwołalna oraz zawierać następujące elementy: 

(…) 

2) określenie wierzytelności, która ma być zabezpieczona gwarancją, w tym w szczególności 

określenie podmiotu składającego ofertę (wykonawcy) – w przypadku wykonawców wspólnie 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  wskazanie  wszystkich  tych  podmiotów 

(wykonawców), (…) 

5) nieodwołane zobowiązanie gwaranta do zapłacenia kwoty gwarancji na pierwsze pisemne 

żądanie zamawiającego, które zawierać będzie oświadczenie, że: 

a)  wykonawca 

(którykolwiek  z  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia), w odpowiedzi na wezwanie, o którym mowa w art. 26 ust. 3 i 3a ustawy 

Pzp,  z  przyczyn  leżących  po  jego  stronie,  nie  złożył  oświadczeń    lub  dokumentów 

potwierdzających  okoliczności,  o  których  mowa  w  art.  25  ust.  1  ustawy  Pzp, 

oświadczenia,  o  którym  mowa  w  art.  25a  ust.  1  ustawy  Pzp,  pełnomocnictw  lub  nie 

wyra

ził zgody na poprawienie omyłki, o której mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp, 

co  spowodowało  brak  możliwości  wybrania  oferty  złożonej  przez  wykonawcę  jako 

najkorzystniejszej, lub 


b) 

wykonawca  (którykolwiek  z  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia), którego oferta została wybrana, odmówił podpisania umowy w sprawie 

zamówienia publicznego na warunkach określonych w ofercie,  

c)  wykonawca  (wykonawcy 

wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia),  którego 

oferta  została  wybrana,  nie  wniósł  wymaganego  zabezpieczenia  należytego 

wykonania umowy, lub  

d)  zawarcie  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  stało  się  niemożliwe  z  przyczyn 

leżących po stronie wykonawcy (wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie 

zamówienia), którego oferta została wybrana.  

Ustalono,  że  termin  składania  ofert  upływał  w  dniu  9  listopada  2017  r.  o  g.  10.30  (s.  7 

protokołu postępowania).  

Do upływu terminu składania ofert swoją ofertę złożył odwołujący, to jest wykonawcy 

wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia Kamena C.D. sp. z o.o. w Gdyni, Safe CO 

LTD  sp.  z  o.o.  w  Gdańsku,  G.  G.,  prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  G.  G. 

Deship Naval.  

Do  oferty  załączono  gwarancję  wadialną  wystawioną  przez  T.U.  Allianz  S.A.  w 

Warszawie z 30 października 2017 r. W gwarancji tej jako „Zobowiązanego” wskazano: Safe 

Co LTD sp. z o.o. w Gdyni.  

W pkt 3 gwarancji wskazano, że roszczenie z tytułu gwarancji powstaje, gdy: 

Zobowiązany  w  odpowiedzi  na  wezwanie,  o  którym  mowa  w  art.  26  ust.  3  i  3a  ustawy 

Pzp,  z  przyczy

n  leżących  po  jego  stronie,  nie  złożył  oświadczeń  lub  dokumentów 

potwierdzających  okoliczności,  o  których  mowa  w  art.  25  ust.  1  ustawy  Pzp, 

oświadczenia,  o  którym  mowa  w  art.  25a  ust.  1  ustawy  Pzp,  pełnomocnictw  lub  nie 

wyraził zgody na poprawienie omyłki, o której mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp, co 

spowodowało  brak  możliwości  wybrania  oferty  złożonej  przez  Zobowiązanego  jako 

najkorzystniejszej, lub 

2)  oferta 

Zobowiązanego została wybrana, oraz:  

a) 

Zobowiązany  odmówił  podpisania  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  na 

warunkach określonych w ofercie,  

b) 

Zobowiązany nie wniósł wymaganego zabezpieczenia należytego wykonania umowy, 

c) 

zawarcie umowy w sprawie zamówienia publicznego stało się niemożliwe z przyczyn 

leżących po stronie Zobowiązanego. 

Do oferty załączono także pełnomocnictwo z 2 listopada 2017 r., w którym Safe Co 

LTD sp. z o.o. i G. G. 

udzielają spółce Kamena C.D. sp. z o.o. w Gdyni pełnomocnictwa do 

wykonywania  w imieniu i na rzecz Safe sp.  z o.o. oraz na rzecz  G. G. 

wszelkich czynności 

prawnych i 

faktycznych związanych z udziałem w przedmiotowym postepowaniu.  


Ustalono  także,  że  pismem  z  dnia  19  stycznia  2018  r.  zamawiający  zawiadomił  o 

odrzuceniu oferty  odwołującego na  podstawie art.  89  ust.  1 pkt  7b  ustawy  Pzp  z  uwagi  na 

brak wniesienia prawidłowego wadium przez wykonawcę. W uzasadnieniu faktycznym swej 

czynności  zamawiający  wskazał,  że  spółki  Kamena,  Safe  a  także  Deship  pozostają 

wykonawcami wspólnie ubiegającymi się o udzielenie zamówienia. Zamawiający wskazał, że 

do  ofert  zostało  załączone  pełnomocnictwo  udzielone  2  listopada  2017  r.  na  rzecz  spółki 

Kamena przez 

Safe i Deship do reprezentowania tych podmiotów i wykonywania wszelkich 

czynności w postępowaniu. Tymczasem z treści gwarancji wadialnej wynika, że wystawiona 

ona została 30 października 2017 r. wyłącznie na rzecz jednego z konsorcjantów Safe. Treść 

gwarancji wskazuje, iż jedynie ten podmiot jest z niej zobowiązanym. Gwarancja nie odnosi 

się w swej treści do żadnego z pozostałych konsorcjantów – w szczególności nie wskazuje, 

że  Safe  działa  w  ramach  konsorcjum  lub  jako  pełnomocnik  pozostałych  wykonawców 

wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia. Zamawiający wskazał także, że wprost 

określił  w  SIWZ  wymagania  dotyczące  dokumentu  gwarancji  wadialnej,  wskazując  w  pkt 

9.3.2., iż w przypadku składania przez wykonawcę wadium w formie gwarancji, powinna ona 

zostać  sporządzona  zgodnie  z  obowiązującymi  przepisami,  być  bezwarunkowa  i 

nieodwołalna oraz zawierać następujące elementy: 

2)  o

kreślenie  wierzytelności,  która  ma  być  zabezpieczona  gwarancją,  w  tym  w 

szczególności  określenie  podmiotu  składającego  ofertę  (wykonawcy)  –  w  przypadku 

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia wskazanie wszystkich 

tych podmiotów (wykonawców), (…). 

Zamawiający wywiódł także, że spółka Safe nie pozostawała umocowanym pełnomocnikiem 

pozostałych wykonawców w zakresie czynności uzyskania wadium. Z treści pełnomocnictwa 

wynika  bowiem,  że  umocowanym  do  działania  w  imieniu  pozostałych  konsorcjantów 

pozostawała  spółka  Kamena  a  nie  Safe.  Co  więcej,  z  samej  treści  tego  pełnomocnictwa 

wynika, że w dniu 2 listopada 2017 r. konsorcjum dopiero powstało (zawarta została umowa 

konsorcjum).  Zatem  w  dacie  uzyskiwania  wadium  przez  Safe,  konsorcjum  nie  zostało 

jeszcze  zawiązane.  W  takiej  sytuacji  wydaje  się  możliwa  okoliczność  braku  należytego 

zabezpieczenia interesów zamawiającego. Wskazał, że wniesienie wadium jest prawidłowe, 

jeżeli  daje  ono  zamawiającemu  możliwość  skutecznego  zrealizowania  swoich  roszczeń  w 

przypadku  zaistnienia  okoliczności  uzasadniających  zatrzymanie  wadium,  wtedy  bowiem 

spełnia ono swoja zabezpieczającą rolę. Ponadto zamawiający podniósł, że ustawa Pzp nie 

pozwala na konwalidowanie wniesionego dokumentu gwarancji wadialnej.  

Ustalono również, że odwołujący do odwołania wniesionego w dniu 29 stycznia 2018 

r. 

załączył  wstępną  umowę  konsorcjum  z  dnia  23  października  2017  r.  zawartą  pomiędzy 

Kamena C.D. sp. z o.o., Safe Co LTD sp. z o.o. i G. G.. 

W § 5 tej umowy wskazano, że Safe 

przyjmuje na 

siebie obowiązek wniesienia w całości wadium wymaganego w postępowaniu o 


udzielenie zamówienia bądź odpowiedniej gwarancji bankowej / ubezpieczeniowej zgodnie z 

zapisami  SIWZ.  W  załączniku  nr  1  do  umowy  w  zakresie  obowiązków  Safe  wskazano,  że 

wniesienie  w 

całości  wadium  wymaganego  w  postępowaniu  stanowi  warunek  podpisania 

ostatecznej umowy konsorcjum.  

Ustalono  także,  że  do  pisma  procesowego  wniesionego  w  dniu  22  lutego  2018  r. 

odwołujący załączył pismo TU Allianz S.A. z 16 lutego 2018 r.  W piśmie tym ubezpieczyciel 

oświadczył,  że  udzielona  przez  niego  gwarancja  przetargowa  uprawnia  beneficjenta 

gwarancj

i  do  skutecznego  żądania  zapłaty  sumy  gwarancyjnej  w  przypadku  zaistnienia 

okoliczności  wskazanych  w  pkt  3  gwarancji  bez  względu  na  to  czy  oferta  została  złożona 

jedynie  przez  Zobowiązanego  czy  też  Zobowiązany  złożył  ofertę  wspólnie  z  innymi 

podmiotami.  

Zarzuty  odwołującego  dotyczące  odrzucenia  jego  własnej  oferty  zasługują  na 

uwzględnienie.  

Na  wstępie  podkreślenia  wymaga,  że  konsorcjum  jest  rodzajem  porozumienia 

zawartego  między  podmiotami,  którego  celem  jest  osiągnięcie  wspólnego  celu 

gospodarczego  w  postaci  uzyskania  zamówienia  publicznego  i  realizacji  umowy.  Istota 

konsorcjum sprowadza się do podejmowania przez jego członków wszelkich działań, których 

efektem ma być uzyskanie zamówienia publicznego. Z art. 23 ust. 2 ustawy Pzp wynika, że 

jeden  z  uczestników  konsorcjum  (pełnomocnik)  reprezentuje  pozostałych  wykonawców  w 

postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  albo  w  tym  postępowaniu  i  na  etapie  zawarcia 

umo

wy.  Dyspozycja  art.  23  ust.  3  ustawy  Pzp,  zgodnie  z  którą  przepisy  dotyczące 

wykonawcy stosuje się odpowiednio do wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie 

zamówienia,  ma  istotne  znaczenie  z  punktu  widzenia  wniesienia  wadium  przez  takich 

wykonawców.  Skoro  obowiązki  wynikające  z  art.  46  ust.  4a  i  5  ustawy  Pzp  dotyczą 

wykonawcy,  to  odnoszą  się  one  do  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia, których należy traktować jak jednego wykonawcę. 

Przy wyrokowaniu Izba 

wzięła pod uwagę wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 lutego 

2018 r. sygn. akt IV CSK 86/17. 

Na dzień wyrokowania treść uzasadnienia tego wyroku nie 

była  znana.  Na  podstawie  informacji  na  temat  tego  wyroku  dostępnych  na  stronie 

internetowej  uzp.gov.pl  Izba 

stwierdziła,  że  Sąd  ten  uchylił  wyrok  Sadu  Okręgowego  w 

Gdańsku  z  dnia  22  stycznia  2016  r.  sygn.  akt  XII  Ga  697/15  i  przekazał  sprawę  do 

ponownego  rozpoznania.  Na  stronie  internetowej  uzp.gov.pl  ponadto  podano,  że 

rozstrzygni

ęcie  Sądu  Najwyższego  oznacza,  że  gwarancja  wadialna  wystawiona  po 

zawiązaniu konsorcjum wyłącznie na pełnomocnika wykonawców wspólnie ubiegających się 

o  udzielenie  zamówienia  stanowi  skuteczne  zabezpieczenie  oferty  wspólnej  i  nie  może 

stanowić podstawy do wykluczenia z udziału w postępowaniu.  


Z  informacji  tych  wynika

,  że  Sąd  Najwyższy  uznał  dopuszczalność  wystawienia 

gwarancji  w  której  treści  nie  zostaną  wymienieni  jako  zobowiązani  wszyscy  wykonawcy 

wspólnie ubiegający się o dzielenie zamówienia pod następującymi warunkami: 

a)  gwarancja wadialna zostanie wystawi

ona po zawiązaniu konsorcjum, 

b) 

gwarancja  wadialna  zostanie  wystawiona  na  pełnomocnika  wykonawców  wspólnie 

ubiegających się o udzielenie zamówienia.  

Biorąc pod uwagę powyższe, a także stan faktyczny w tej sprawie nie można zgodzić 

się  ze  stanowiskiem  zamawiającego  zaprezentowanym  w  uzasadnieniu  czynności 

odrzucenia oferty odwołującego.  

W  ocenie  Izby  z

amawiający  błędnie  ustalił,  że  w  dacie  wystawiania  gwarancji 

wadialnej  (30.10.2017  r.)  Safe  Co  Ltd  sp.  z  o.o. 

nie  była  pełnomocnikiem  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  i  że  konsorcjum  zostało  zawiązane 

dopiero po wniesieniu gwarancji (2.11.2017 r.).  

Przy 

ocenie  prawidłowości  czynności  zamawiającego  polegającej  na  odrzuceniu 

oferty 

odwołującego  Izba  wzięła  pod  uwagę  wstępną  umowę  konsorcjum  złożoną  przez 

odwołującego  przy  odwołaniu.  Dostrzeżenia  wymagało,  że  umowa  ta  została  zawarta  23 

października 2017 r., a zatem przed datą wystawienia gwarancji wadialnej, co miało miejsce 

października  2017  r.  W  umowie  tej  wskazano  zaś,  że  obowiązek  wniesienia  wadium 

wymaganego w 

postępowaniu strony umowy nałożyły na Safe Co LTD sp. z o.o.. Powyższe 

wynikało  jednoznacznie  z  przywołanego  wyżej  §  5,  a  także  załącznika  do  tej  umowy.  W 

świetle treści tej umowy nie mogło zatem budzić wątpliwości, że to Safe Co LTD sp. z o.o. w 

dacie  wystawienia  gwarancji  była  pełnomocnikiem  prawidłowo  ustanowionym  przez 

współkonsorcjantów do pozyskania tego dokumentu. Treść tej umowy świadczy także o tym, 

że  w  dacie  wystawienia  gwarancji  istniało  już  konsorcjum.  Należy  bowiem  zauważyć,  iż 

uregulowanie  spraw  pomiędzy  podmiotami  tworzącymi  konsorcjum  następuje  w  ramach 

obowiązującej na gruncie prawa cywilnego zasady swobody umów. Nie do rzadkości należą 

sytuacje, w których zawierane są dwie umowy, jedna wewnętrzna, bardziej  szczegółowa, a 

druga z przeznaczeniem dla zamawiającego.  

Wstępna  umowa  konsorcjum,  mimo  iż  złożona  dopiero  na  etapie  postępowania 

odwoławczego  stanowi,  zdaniem  Izby,  dopuszczalny  środek  dowodowy,  z  którego  może 

skorzystać  strona  postępowania  odwoławczego  na  poparcie  swoich  twierdzeń  lub  odparcie 

twierdzeń  strony  przeciwnej  aż  do  czasu  zamknięcia  rozprawy  (art.  190  ust.  1  zd.  drugie). 

Izba,  wydając  orzeczenie  bierze  pod  uwagę  całokształt  materiału  dowodowego 

zgromadzonego  w  sprawie,  oceniając  wiarygodność  i  moc  dowodową  poszczególnych 

dowodów. Zdaniem Izby, nie istnieją żadne powody ku temu , aby odmówić wiarygodności i 

mocy  dowodowej  złożonej  przez  odwołującego  wstępnej  umowy  konsorcjum.  Zebrany  w 

sprawie  materiał  dowodowy  wskazuje,  że  została  ona  zawarta  przed  wystawieniem 


gwarancji  i  potwierdza,  że  wolą  członków  konsorcjum  Safe  Co  LTD  sp.  z  o.o.  była 

upoważniona do pozyskania wadium wymaganego w przedmiotowym postępowaniu.  

Na  podstawi

e  dowodów  złożonych  w  toku  postępowania  odwoławczego  Izba 

stwierdziła  także,  że  cel  wadium,  jakim  jest  zabezpieczenie  oferty  wspólnej,  został 

zapewniony. 

Ze  złożonego  przez  odwołującego  przy  piśmie  procesowym  oświadczenia  TU 

Allianz  S.A. 

z  16  lutego  2018  r.  wynika,  że  pomimo,  iż  w  treści  pkt  3  gwarancji  wadialnej 

złożonej w ofercie wskazano jako Zobowiązanego jedynie Safe CO LTD sp. z o.o., to jednak 

gwarant  deklar

ował  zapłatę  sumy  gwarancyjnej  bez  względu  na  to,  czy  oferta  została 

złożona jedynie przez  Zobowiązanego,  czy  też Zobowiązany  złoży  ofertę  wspólną  z  innymi 

podmiotami. 

Ubezpieczyciel  wskazał  bowiem,  że  wynika  to  z  faktu,  iż  wykonawca  może 

złożyć w postępowaniu tylko jedną ofertę. Ponadto wynika to z solidarnej odpowiedzialności 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  (art.  141  Pzp).  W  ocenie 

Izby  p

owyższe  w  sposób  należyty  zabezpieczało  interes  zamawiającego,  który  będzie  w 

stanie zaspokoić swe roszczenia z takiej gwarancji.  

Za  prawidłowością  przyjętego  przez  Izbę  stanowiska  przemawia  także  okoliczność, 

że  gwarancja  ubezpieczeniowa  ma  charakter  zobowiązania  abstrakcyjnego  i  samoistnego, 

co  oznacza,  że  gwarant  nie  może  odwoływać  się  do  stosunku  podstawowego  łączącego 

Zobowiązanego  (Safe)  z  beneficjentem  (zamawiającym),  będącego  podstawą  udzielenia 

gwarancji.  Dokument  gwarancyjny  o  charakterze  abstrak

cyjnym  charakteryzuje  się  bowiem 

t

ym,  że gwarant  podejmuje decyzję  o zapłacie z  tego dokumentu badając  jedynie fakt,  czy 

spełnione są przesłanki wynikające z jej treści. Z treści gwarancji złożonej w analizowanym 

postępowaniu  wynika,  że  jest  ona  bezwarunkowa,  płatna  na  pierwsze  żądanie,  co  w 

powiązaniu  z  jej  abstrakcyjnym  charakterem  powoduje,  że  ewentualna  wypłata  z  tytułu 

gwarancji  nastąpi  automatycznie  po  złożeniu  oświadczenia  przez  zamawiającego  o 

zaistnieniu przesłanek skutkujących wypłatą wadium. 

Przy  wyrokowaniu 

Izba  stwierdziła  także,  że  niezastosowanie  się  odwołującego  do 

postanowie

ń  pkt  9.3.2.  oraz  9.3.5  SIWZ  samo  przez  się  nie  stanowiło  podstawy  do 

odrzucenia  jego  oferty.  W  postanowieniach  tych  zama

wiający  wprawdzie  nałożył  na 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  obowiązek,  aby  w 

składanych  przez  nich  gwarancjach,  jako  zobowiązani  zostali  wymienieni  wszyscy 

wykonawcy 

wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia,  jednakże  w  ocenie  Izby 

postanowienia  te 

miały  charakter  instrukcyjny,  a  ich  ewentualne  niedochowanie  nie  mogło 

wywoływać negatywnych skutków  dla wykonawców  wspólnie ubiegających się o udzielenie 

zamówienia  w  postaci  odrzucenia  złożonej  przez  nich  oferty.  Dostrzeżenia  wymaga,  że  to 

ustawa  Pzp,  a  nie  specyfikacja  ist

otnych warunków  zamówienia  zawiera  zamknięty katalog 

przesłanek,  po  spełnieniu  których  oferta  powinna  być  odrzucona.  Izba  przychyla  się  do 

stanowiska,  prezentowanego  w  szeregu  orzeczeniach  Krajowej  izby  Odwoławczej  jak 


również  sądów  powszechnych  (np.  wyrok  Sądu  Okręgowego  w  Poznaniu  z  dnia  12  maja 

2006 r., sygn.. akt II Ca 489/06, wyrok Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 23 lipca 2015 r. 

sygn.. akt IV Ca 357/15, wyrok Sądu Okręgowego w warszawie z dnia 14 października 2015 

r.  sygn..  akt  CXXII  Ga  1313/15,  zgod

nie  z  którym  gwarancja  wadialna  wystawiona  na 

jednego  z  członków  konsorcjum,  który  jest  prawidłowo  umocowanym  pełnomocnikiem 

uprawnionym  do  działania  w  imieniu  i  na  rzecz  pozostałych  członków  konsorcjum,  spełnia 

wymagania  ustawowe,  nawet  jeśli  w  treści  samej  gwarancji  wadialnej  nie  wskazano  faktu 

istnienia konsorcjum.  

Wobec  powyższego  Izba  uznała  zarzut  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  7b  Pzp  i  w 

konsekwencji art. 7 ust. 1 Pzp za zasadny.  

Izba nie dopatrzyła się naruszenia przez zamawiającego przepisu art. 58 § 2 w zw. z 

art. 14 Pzp. Przepis ten stanowi, że nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami 

współżycia społecznego. Izba stwierdziła, że odwołujący nie sprostał zadaniu wskazania,  w 

jakie konkretnie zasady współżycia społecznego miały godzić działania zamawiającego.  

W działaniach zamawiającego nie dostrzeżono także naruszenia art. 58 § 1 w zw. z 

art. 14 Pzp. Przepis ten stanowi, że  czynność prawna sprzeczna  z ustawą albo mająca na 

celu  obejście  ustawy  jest  nieważna,  chyba  że  właściwy  przepis  przewiduje  inny  skutek,  w 

szczególności  ten,  iż  w  na  miejsce  nieważnych  postanowień  czynności  prawnej  wchodzą 

odpowiednie  przepisy  ustawy. 

Wbrew  stanowisku  odwołującego  zamawiający  zbyt 

restrykcyjnie 

stosując zapisy 9.3.2. SIWZ nie ograniczył jednak wykonawcom form, w jakich 

mogą wnieść wadium.  

Za kompletnie niezrozumiałe należy uznać wskazanie jako naruszonego przepisu art. 

64  KC.  Przepis  ten  stanowi,  że  Prawomocne  orzeczenie  sądu  stwierdzające  obowiązek 

danej  osoby  do  złożenia  oznaczonego  oświadczenia  woli,  zastępuje  to  oświadczenie. 

Odwołujący nie wskazał żadnych faktów, które miałyby świadczyć o wypełnieniu dyspozycji 

tego przepisu.  

Izba uznała natomiast za zbyteczne rozstrzyganie o zarzucie naruszenia art. 26 ust. 

3a  Pzp.  Skoro  zgromadzony  w  sprawie  mater

iał  dowodowy  prowadził  do  wniosku,  że 

odwołujący  wniósł  wadium  w  sposób  prawidłowy,  brak  było  podstaw  do  nakazywania 

zamawiającemu wzywania odwołującego do złożenia pełnomocnictwa dla Safe do uzyskania 

wadium w imieniu konsorcjum.  

Za chybione uznano  zarz

uty odwołującego dotyczące oceny dokumentów złożonych 

przez  przystępującego  celem  wykazania  warunku  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie 

do

świadczenia wykonawcy.  

Zgodnie  z  art.  24  ust.  1  pkt  12  Pzp, 

z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

wyklucza  się  wykonawcę,  który  nie  wykazał  spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu 


(…).  Stosownie  do  art.  24  ust.  1  pkt  16  Pzp,  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

wyklucza się wykonawcę, który w wyniku zamierzonego działania lub rażącego niedbalstwa 

wprowadził  zamawiającego  w  błąd  przy  przedstawieniu  informacji,  że  nie  podlega 

wykluczeniu,  spełnia  warunki  udziału  w  postępowaniu  lub  obiektywne  i  niedyskryminacyjne 

kryteria,  zwane dalej  „kryteriami selekcji”, lub który zataił te informacje lub nie jest w stanie 

przedstawić  wymaganych  dokumentów.  Wreszcie  w  myśl  art.  24  ust.  1  pkt  17  Pzp  

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  wyklucza  się  wykonawcę,  który  w  wyniku 

lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił  informacje  wprowadzające  w  błąd 

zamawiającego, mogące mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane przez zamawiającego 

w postepowaniu o udzielenie zamówienia. 

Ustalono,  że  zgodnie  z  pkt  5.2.2.1  SIWZ  Zamawiający  wymagał  wykazaniem  się 

przez  wykonawców  zainteresowanych  udziałem  w  postępowaniu  następującym 

doświadczeniem: 

w okres

ie ostatnich 3 lat przed upływem terminu składania ofert, a jeżeli okres prowadzenia 

działalności  jest  krótszy  -  w  tym  okresie,  w  wykonaniu  co  najmniej  dwóch  usług,  których 

przedmiotem pozostawał nadzór nad realizacją i rozliczenie dostawy, przy czym: 

pr

zedmiotem  jednej  z  dostaw  był  pełnomorski  statek  specjalistyczny  o  wartości 

dostawy  (rozumianej  jako  wartość  wynagrodzenia  wskazanego  w  umowie,  której 

przedmiotem pozostawała dostawał wynoszącej minimum 60 mln złotych brutto, 

przedmiotem drugiej z dostaw 

był pełnomorski statek o wartości dostawy (rozumianej 

jako  wartość  wynagrodzenia  wskazanego  w  umowie,  której  przedmiotem  pozostawała 

do

stawa) wynoszącej minimum 100 mln złotych brutto. 

Ustalono  także,  że  celem  wykazania  ww.  warunku  udziału  w  postępowaniu 

przystępujący  złożył  wykaz  usług  (przy  piśmie  z  29  grudnia  2017  r.).  W  wykazie  tym 

oświadczył,  że  Polski  Rejestr  Statków  S.A.  świadczył  usługi  nadzoru  w  następującym 

zakresie: 

„pełnomorski  statek  specjalistyczny  „Kormoran"  -  niszczyciel  min  dla  Marynarki 

Wojennej  RP  - 

usługa  realizowana  na  rzecz  Remontowej  Shipbuilding  S.A.;  w  nazwie 

zadania  wskazano: 

„nadzór  nad  realizacją  i  rozliczenie  dostawy  -  pełnomorski  statek 

specjalistyczny”, 

„pełnomorski  statek  specjalistyczny  „Onyx"  -  holownik  dla  Polskiego  Ratownictwa 

Okrętowego - usługa realizowana na rzecz Polskiego Ratownictwa Okrętowego sp. z o. o.; w 

nazwie  zadania  wskazano:  „nadzór  nad  realizacją  i  rozliczenie  dostawy  -  pełnomorski 

statek”. 

Izba  ustaliła  również,  że  do  wykazu  załączono  list  referencyjny  Remontowej 

Shipbui

lding  S.A.  z  15.11.2017  r.  W  liście  tym  zleceniodawca  oświadczył,  że  PRS  S.A. 

wykonał na jego rzecz usługę polegającą na zatwierdzeniu dokumentacji klasyfikacyjnej wraz 


z nadzorem nad budową niszczyciela min ORO Kormoran. W ramach powierzonych zadań 

PRS S.A. realizował m.in. następujące czynności: 

opracowanie  wymagań,  wytycznych  i  założeń  technicznych  dla  ORP  Kormoran  celem 

zdefiniowania  szczegółowych  parametrów  technicznych  i  wymagań  funkcjonalnych 

niezbędnych do projektowania, budowy i eksploatacji okrętu, 

weryfikacja, korekta i akceptacja rozwiązań projektowych, 

nadzór  nad  procesem  budowy,  kontrola  i  weryfikacja  dostaw  materiałów  i  urządzeń 

przewidzianych do wyposażenia okrętu, 

nadzór i weryfikacja prób na uwięzi i prób morskich, 

5)  rozli

czenie kolejnych etapów technologicznych budowy jednostki, 

wsparcie  techniczne,  pomoc  w  sprawozdawczości  i  rozliczeniu  projektu  przez 

zamawiającego.  

Do wykazu załączono także list referencyjny Polskiego Ratownictwa Okrętowego sp. 

z  o.o.  w  Gdyni  z  9  listopada  2017  r. 

W  liście  tym  zleceniodawca  oświadczył,  że  PRS  S.A. 

wykonał  usługę  nadzoru  na  realizacją  oraz  rozliczenie  specjalistycznej  jednostki 

pełnomorskiej  „Onyx”.  Wartość  dostawy  jednostki  nadzorowanej  wyniosła  ponad 

100.000.000 PLN brutto.  

Jedyny  zarzut  jaki 

odwołujący  podniósł  w  odwołaniu  w  odniesieniu  do  spornego 

warunku 

sprowadzał się do tego, że przedmiotem usług wykazanych przez przystępującego 

miał  być  jedynie  nadzór  nad  budową,  a  nie  nadzór  nad  dostawą  statków.  Odwołujący 

wywiódł,  że  nadzoru  nad  dostawą  statku  nie  można  utożsamiać  z  nadzorem  nad 

wykonaniem tego statku.  

Izba  stwierdziła,  że  interpretacja  warunku,  jakiej  dokonał  odwołujący  jest 

nieprawidłowa.  Istotnie  w  treści  warunku  była  mowa  literalnie  o  nadzorze  nad  realizacją  i 

rozliczeniem  dostawy  statku,  a  nie  budowy  statku.  Usz

ło  jednak  uwadze  odwołującego,  że 

budowa  (wykonanie)  statku,  na  gruncie  ustawy  Pzp  jest  d

ostawą,  co  wynika  z  legalnej 

definicji dostawy 

znajdującej się w art. 2 pkt 2 Pzp. Z przepisu tego wynika, że przez dostawy 

nale

ży rozumieć nabywanie rzeczy oraz innych dobór, w szczególności na podstawie umowy 

sprzedaży,  dostawy,  najmu,  dzierżawy  oraz  leasingu  z  opcją  lub  bez  opcji  zakupu,  które 

może  obejmować  dodatkowo  rozmieszczenie  lub  instalację.  Wybudowanie  statku  zatem  z 

pew

nością  mieści  się  w  przywołanej  definicji  pojęcia  dostawa.  W  szczególności  zaś 

wybudowanie  statku  nie  jest  robot

ą budowlaną w rozumieniu art. 2 pkt 8 pzp. Zgodnie z tą 

definicją  przez  roboty  budowlane  należy  rozumieć  wykonanie  albo  zaprojektowanie  i 

wykonanie 

robót budowlanych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 2c lub 

obiektu  budowanego,  a  także  realizację  obiektu  budowlanego,  za  pomocą  dowolnych 

środków, zgodnie z wymaganiami określonymi przez zamawiającego


Za  bezzasadne  uznano 

odwoływanie  się  przez  odwołującego  przy  interpretacji 

przedmiotowego warunku do 

postanowień SIWZ dotyczących opisu przedmiotu zamówienia. 

Po pierwsze, taki zabieg jest niedopuszczalny. Jak wielokrotnie wskazywano w orzecznictwie 

Izby, warunki 

udziału w postępowaniu podlegają autonomicznej wykładni. Powyższe wynika 

z art. 22 ust. 1a Pzp który stanowi, że warunki udziału w postepowaniu powinny być jedynie 

proporcjonalne 

do przedmiotu zamówienia oraz umożliwiać ocenę zdolności wykonawcy do 

należytego  wykonania  zamówienia.  Z  przepisu  tego  można  zatem  wywnioskować,  że 

warunki 

udziału w postępowaniu nie muszą być identyczne z przedmiotem zamówienia. Po 

drugie  zaś,  nawet  gdyby  dokonywać  wykładni  spornego  warunku  w  świetle  przedmiotu 

zamówienia, to i tak prowadziłaby ona do wniosków przeciwnych stanowisku odwołującego. 

Dostrzeżenia  wymagało,  że  odwołujący  na  poparcie  swego  stanowiska,  że  przedmiotem 

zamówienia nie będzie usługa nadzoru nad wybudowaniem statku, przywołał postanowienia 

§  5  ust.  2  wzoru  umowy  oraz  pkt  1  OPZ.  Izba  stwierdziła,  że  już  z  samych  postanowień 

przytoczonych  przez  odwołującego  wynikał  wniosek  przeciwny.  W  pkt  1  b  OPZ  wskazano 

chociażby,  że  do  obowiązków  wykonawcy  należeć  będzie  m.in.  koordynacja  i  nadzór 

realizacji 

robót, usług i dostaw prowadzonych przez wykonawcę. Z kolei w § 5 ust. 2 wzoru 

umowy wskazano, 

że inżynier będzie świadczył Usługi zgodnie z obowiązującymi przepisami 

prawa,  d

okumentami  oraz  z  zachowaniem  najwyższych  standardów  stosowanych  przy 

nadzorze  i  budowie 

oraz  dostawie  obiektów  analogicznych  do  Inwestycji,  w  sposób 

odpowiadający  postanowieniom  Kontraktu.  Podkreślenia  wymaga  ponadto,  że  nawet  w 

samej  nazwie  post

ępowania  zamawiający  użył  pojęcia  „budowa”  wskazując,  że  prowadzi 

postępowanie,  którego  przedmiotem  jest  pełnienie  funkcji  inżyniera  budowy  dla  inwestycji 

pod 

nazwą  Budowa  dwóch  wielozadaniowych  jednostek  pływających.  Przykładowo  jedynie 

można  również  podać,  że  w  pkt  3  SIWZ  przedmiot  zamówienia  miał  obejmować  w 

szczególności  nadzór  nad  budową  dwóch  wielozadaniowych  jednostek  pływających  oraz 

kontrol

ę  wszystkich  etapów  budowy  pod  kątem  zgodności  z  projektem  oraz  opisem 

zamówienia  oraz  zgodności  z  przepisami  towarzystwa  klasyfikacyjnego.  Nie  ulegało  zatem 

wątpliwości,  że  do  obowiązków  wykonawcy  należeć  będzie  także  nadzór  nad  budową  czy 

robotami w zakresie statku. 

Wobec powyższego zarzut przedstawiony w odwołaniu podlegał 

oddaleniu.  

Izba, działając na podstawie art. 192 ust. 7 Pzp, pominęła przy wyrokowaniu dalsze 

zarzuty 

odwołującego, które nie zostały przedstawione w odwołaniu. Zgodnie z art. 192 ust. 

7  Pzp, 

Izba  nie  może  orzekać  co  do  zarzutów,  które  nie  były  zawarte  w  odwołaniu

Odwołujący  w  swych  pismach  procesowych  i  w  trakcie  rozprawy  podniósł  dodatkowo,  że 

usługi  wykazane  przez  przystępującego  nie  mogły  być  wzięte  pod  uwagę,  gdyż  były 

świadczone  przez  PRS  S.A.  nie  na  rzecz  zamawiającego  (armatora),  ale  na  rzecz 

wykonawcy

.  Ponadto  odwołujący  zarzucił,  że  udział  przystępującego  przy  nadzorze  nad 


budową  ORP  Kormoran  sprowadzał  się  do  pełnienia  funkcji  klasyfikatora  w  rozumieniu 

ustawy o Pols

kim Rejestrze Statków.  

Izba  stwierdziła,  że  zarzuty  te  odwołujący  sformułował  po  raz  pierwszy  w  swym 

piśmie procesowym z 13 lutego 2018 r. i próżno było ich szukać w treści samego odwołania. 

Jak jednolicie wskazuje się w orzecznictwie Izby i sądów okręgowych sprawujących nadzór 

instancyjny  na

d  orzeczeniami  Izby,  za  zarzut  uznaje  się  przywołanie  okoliczności 

faktycznych  i  towarzyszącej  im  argumentacji  prawnej  świadczących  o  naruszeniu  przez 

zamawiającego przepisów ustawy Pzp. Przywołanie nowych okoliczności faktycznych, nawet 

wypełniających  dyspozycję  tego  samego  przepisu  stanowi  nowy  zarzut.  Jak  wskazano  w 

uzasadnieniu  wyroku  Sądu  Okręgowego  w  Gliwicach  z  29  czerwca  2009  r.  w  spr.  X  Ga 

110/09,  „o tym  jakie  twierdzenia lub  zarzuty  podnosi  strona w  postępowaniu nie  przesądza 

bowiem  proponowana  przez  nią  kwalifikacja  prawna  ale  okoliczności  faktyczne  wskazane 

przez tę stronę. Jeśli więc strona nie odwołuje się do konkretnych okoliczności faktycznych 

to skład  orzekający nie może samodzielnie ich wprowadzić  do  postępowania tylko dlatego, 

że  można  je  przyporządkować  określonej,  wskazanej  w  odwołaniu  kwalifikacji  prawnej.”

Wobec  powyższego  Izba  przy  wyrokowaniu  zobowiązana  była  pominąć  ww.  zarzuty  i  w 

konsekwencji 

nie oceniała dowodów składanych na ich poparcie.  

Za bezzasadne uznano zarzuty odwołującego dotyczące oceny przez zamawiającego 

polisy OC złożonej przez przystępującego. 

Ustalono, że stosownie do pkt 5.2.3.2 SIWZ wykonawcy zainteresowani udziałem w 

postępowaniu 

byli 

zobowiązani 

wykazać 

się 

posiadaniem  ubezpieczenia 

od 

odpowiedzialności  cywilnej  w  zakresie  prowadzonej  działalności  związanej  z  przedmiotem 

zamówienia  na  kwotę  nie  niższą  niż  4,0  mln  złotych.  W  pkt  6.6.2.  SIWZ  zamawiający 

wskazał,  że  w  celu  potwierdzenia  ww.  warunku  wykonawcy  mają  obowiązek  złożyć 

dokument potwierdzający, że wykonawca jest ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej w 

zakresie prowadzonej działalności związanej z przedmiotem zamówienia.  

Ustalono również, że celem wykazania ww. warunku przystępujący złożył przy piśmie 

z 2

9 grudnia 2017 r. polisę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej pochodzącą od TUiR  

Warta S.A. nr 90821060001. W treści tej polisy jako ubezpieczeni zostali wskazani: 

Polski Rejestr Statków S.A., 

PRS (Shanghai) Vessel Inspection Company Ltd., 

UAB „POLSKI REJESTR STATKÓW KLAIPEDA”. 

W treści  polisy  wskazano  także,  że  suma  gwarancyjna  wynosi  10.500.000  USD  na  jeden  i 

wszystkie  wypadki  ubezpieczeniowe.  Jako  okres  ubezpieczenia  wskazano  7.11.2017r.   

– 

6.11.2018 r. Jeżeli chodzi o składkę to wskazano, że wynosi ona 103.000 zł i jest płatna w 


czterech  ratach: 

do  20.11.2017  r.,  6.2.2018  r.,  6.5.2018  r.,  6.8.2018  r.  Polisa  została 

podpisana za ubezpieczyciela przez pana K. K. oraz pani

ą A. W.  

W  pierwszej  kolejności  Odwołujący  podniósł,  że  z  ww.  polisy  OC  wynika  objęcie 

ubezpieczeniem  kilku  podmiotów,  z  których  tylko  jeden  bierze  udział  w  postępowaniu. 

Wywiódł,  że  z  dokumentu  nie  wynika  wyraźnie,  iż  wykonawca  jest  objęty  ochroną 

ubezpieczeniową  na  kwotę  zgodną  z  SIWZ  i  nie  konkuruje  on  z  podmiotami  objętymi 

w

spólnym  ubezpieczeniem  w  zakresie  tej  ochrony  ubezpieczeniowej  na  wymaganą  SIWZ 

kwotę.  

Zarzut  okazał  się  chybiony.  Rzeczywiście  z  polisy  OC  wynikało  że 

współubezpieczonymi  są  Polski  Rejestr  Statków  S.A.,  PRS  Shanghai  Vessel  Inspection 

Company  Ltd.,  UAB  „POLSKI  REJESTR  STATKÓW  KLAIPEDA",  z  których  jedynie  P.R.S. 

S.A.  był  członkiem  konsorcjum  przystępującego.  Powyższe  nie  oznaczało  jednak,  że  z 

dokumentu nie wynika, 

iż przystępujący jest ubezpieczony na kwotę wymaganą w SIWZ. W 

polisie  wskazano 

bowiem,  że  suma  gwarancyjna  wynosi  10.500.000  USD  na  jeden  i 

wszystkie  przypadki  ubezpieczeniowe. 

Biorąc  powyższe  pod  uwagę  Izba  stwierdziła,  że 

każdy z ubezpieczonych, a więc i Polski Rejestr Statków pozostawał ubezpieczony na całą 

sumę  gwarancyjną  10.500.000  USD,  przekraczającą  wymaganą  wysokość.  Dostrzec 

należało,  że  w  treści  polisy  nie  sformułowano  żadnych  podlimitów  sumy  gwarancyjnej 

stanowiącej  jej  ograniczenie  względem  poszczególnych  współubezpieczonych.  Wbrew  zaś 

stanowisku 

odwołującego,  z  treści  warunku  nie  wynikało  ograniczenie,  zgodnie  z  którym 

wykonawca  musiał  posiadać  ubezpieczenie  OC  na  sumę  gwarancyjną,  o  którą  nie  mógł 

konkurować z innymi współubezpieczonymi. Wobec powyższego zarzut okazał się chybiony. 

Analogiczne  stanowisko  zostało  wyrażone  w  wyrokach  Izby  z  19.11.2013  r.  sygn.  akt  KIO 

a także w przywoływanym przez samego odwołującego wyroku KIO z 12.02.2015 r. 

sygn. akt KIO 179/15.  

W  dalszej 

kolejności  odwołujący  podniósł,  że  przystępujący  nie  przedstawił 

zamawiającemu  dowodu  opłacenia  polisy  OC.  Odwołujący  powołując  się  na  art.  814  KC 

wywiódł,  że  co  do  zasady  odpowiedzialność  ubezpieczyciela  rozpoczyna  się  nie  wcześniej 

niż  od  dnia  następnego  po  zapłaceniu  składki  lub  jej  pierwszej  raty.  Argumentował,  że  z 

przedłożonej  przez  przystępującego  polisy  OC  wynika,  że  I  rata  składki  powinna  zostać 

opłacona do 20 listopada 2017 r. jednakże przystępujący nie przedstawił dowodu opłacenia 

składki ubezpieczeniowej. 

Zarzut nie 

zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie z art. 814 KC jeżeli nie umówiono się 

inaczej, 

odpowiedzialność  ubezpieczyciela  rozpoczyna  się  od  dnia  następującego  po 

zawarciu 

umowy, nie wcześniej jednak niż od dnia następnego po zapłaceniu składki lub jej 

pierwszej raty. Z przytoczonego przepisu wynika

, że strony umowy ubezpieczenia mogą się 


umówić,  iż  odpowiedzialność  ubezpieczyciela  powstanie  nawet  wcześniej  niż  w  dacie 

opłacenia  składki  (lub  jej  pierwszej  raty).  Z  taką  sytuacją  mamy  zaś  do  czynienia  w 

analizowanej  sprawie.  Termin 

składnia  ofert  upływał  w  dniu  9  listopada  2017  r.  (s.  7 

protokołu postępowania). Jak wynikało z polisy, strony określiły  w niej okres ubezpieczenia 

od 7.11.2017 r. do 6.11.2018 r. Natomiast co do 

składki, to w polisie rzeczywiście wskazano, 

że będzie ona płatna w czterech ratach w terminach do 20.11.2017 r., 6.2.2018 r., 6.5.2018 

r.  i  6.8.2018  r. 

Niewątpliwie  zatem  w  dacie  składania  ofert,  wykonawca  posiadał 

ubezpieczenie  od  odpowiedzialności  cywilnej,  czym  wykazał  spełnienie  spornego  warunku 

udziału  w  postępowaniu.  Na  powyższe  ustalenie  nie  miał  zaś  wpływu  odroczony  termin 

opłacenia 1 raty składki.  

Wzięto  także pod  uwagę fakt,  że zamawiający  w  SIWZ  nie  nałożył  na wykonawców 

obowiązku  złożenia  dowodu  opłacenia  składki.  W  pkt  6.6.2.  SIWZ  zamawiający  zastrzegł 

jedynie,  że  w  celu  potwierdzenia  spornego  warunku  wykonawca  ma  obowiązek  złożyć 

dokument 

potwierdzający,  że  jest  ubezpieczony  od  odpowiedzialności  cywilnej  w  zakresie 

prowadzonej  działalności  gospodarczej  związanej  z  przedmiotem  zamówienia.  Biorąc 

powyższe pod uwagę, brak dowodu opłacenia składki - w okolicznościach danej sprawy - nie 

dyskwalifikował  złożonej  polisy,  która  potwierdzała,  że  wykonawca  jest  objęty  wymaganą 

ochron

ą ubezpieczeniową. Jedynie na marginesie należało wskazać, że przystępujący przy 

piśmie  procesowym  przedstawił  dowody  opłacenia  rat  składki  w  terminach  i  wysokościach 

wynikających z polisy. Wobec powyższego zarzut ten podlegał oddaleniu. 

Za  chybiony  uznano 

także  zarzut  odwołującego  który  wywiódł,  że  polisa  została 

podpisana przez osoby nieuprawnione do reprezentowania Warta SA. 

Odwołujący podniósł, 

iż  ocena  skuteczności  ubezpieczenia  powinna  obejmować  również  analizę  istnienia 

umocowania dla osoby podpisującej polisę w imieniu Warta S.A.. 

Izba  stwierdziła,  że  zamawiającemu  istotnie  złożono  polisę  OC,  którą  w  imieniu 

ubezpieczyciela  podpisali  pan  K.  K.  oraz  pani  A.  W. 

Nie  złożono  zaś  dokumentów 

rejestrowych  ani  pełnomocnictw  w  oparciu  o  które  można  byłoby  ustalić,  że  osoby  te  były 

uprawnione do wystawienia polisy w imieniu i na rzecz Warta S.A.  

Izba  stwierdziła,  że  powyższe  nie  świadczyło  jednak  o  niewykazaniu  spełnienia 

warunku  udziału  w  postępowaniu.  Dostrzeżenia  wymagało,  że  zamawiający  w  treści  SIWZ 

nie 

nałożył  na  wykonawców  obowiązku  złożenia  pełnomocnictw  dla  osób  podpisujących 

polisę ubezpieczenia OC wykonawcy. Tymczasem zgodnie z Pzp to zamawiający wskazuje 

wykonawcom 

w SIWZ środki dowodowe, jakimi mają się posłużyć celem wykazania warunku 

(art.  36  ust.  1  pkt  6  Pzp).  W  tej  sytuacji 

przystępujący  nie miał  obowiązku  udowadniać,  że 

osoby 

które  podpisały  polisę  były  do  tego  uprawione.  Jeżeli  zatem  odwołujący  uważał,  że 

polis

a  została  podpisana  w  sposób  nieprawidłowy,  to  powinien  ten  fakt  udowodnić,  czego 

jednak nie uczynił.  


Jedynie  na  marginesie 

należało  wskazać,  że  przystępujący  przedstawił  dowód 

przeciwny. 

Złożył  przy  piśmie  procesowym  oświadczenia  Warta  S.A.,  w  których 

ubezpieczyciel 

potwierdził ważność, skuteczność zawarcia umowy ubezpieczenia przez ww. 

pełnomocników. Z powyższego należało wnioskować, że pełnomocnicy ci byli umocowani do 

działania  w  imieniu  ubezpieczyciela  w  dacie  wystawienia  polisy.  Wbrew  stanowisku 

odwołującego  oświadczenia  te  nie  nosiły  znamion  potwierdzenia  umowy  zawartej  przez 

pełnomocnika  niemającego  umocowania  w  rozumieniu  art.  103  §  1  KC.  Nic  takiego  nie 

wynikało bowiem z tych oświadczeń. Wobec powyższego zarzut podlegał oddaleniu. 

Za  chybiony  uznano  zarzut 

odwołującego  dotyczący  oceny  przez  zamawiającego 

dokumentów  złożonych  przez  przystępującego  celem  wykazania  warunku  w  zakresie 

zdolności finansowej. 

Ustalono,  że  zamawiający  wymagał,  aby  wykonawcy  wykazali  warunek  w  postaci 

posiadania  środków  finansowych  lub  zdolności  kredytowej  w  wysokości  nie  niższej  niż 

4.000.000,00  zł.  Zgodnie  z  pkt  6.6.2.  lit.  a  SIWZ,  celem  potwierdzenia  tego  warunku 

wykonawcy  mieli 

obowiązek  złożyć  informację  banku  lub  skok  potwierdzającą  wysokość 

posiadanych 

środków finansowych lub zdolność kredytową wykonawcy.  

Ustalono  także,  że  celem  wykazania  ww.  warunku  przystępujący  złożył  szereg 

dokumentów.  Złożył  opinię  bankową  Banku  Millennium  S.A.,  z  której  wynikała  łączna 

wysokość  środków  finansowych  i  zdolności  kredytowej  na  sumę  3.151.164,05  zł.  Ponadto 

przedstawił  zamawiającemu  pięć  informacji  z  systemów  informatycznych  banków 

zagranicznych  (

w  Kłajpedzie,  Pireusie,  Kairze,  Dubaju  i  Szanghaju),  z  których  wynikało 

posiadanie środków finansowych na dalsze ponad 2 mln zł.  

Odwołujący nie kwestionował prawidłowości opinii bankowej Banku Millennium S.A.. 

Odwołujący  podniósł  natomiast,  że  nie  mogą  być  uznane  za  dowód  w  postępowaniu  o 

udzielenie  zamówienia  pozostałe  dokumenty  przedstawione  przez  przystępującego.  

Wywiódł,  że  są  to  wydruki  z  kont  bankowych,  które  nie  są  dokumentami  stanowiącymi 

„opinię z banku”.  

Izba  stwierdziła,  że  zarzut  ten  nie  zasługuje  na  uwzględnienie.  Dostrzeżenia 

wymagało,  że wbrew  stanowisku  odwołującego zamawiający  nie  wymagał  od  wykonawców 

złożenia  „opinii  z  banku”.  Jak  wynikało  z  SIWZ  wystarczające  było  złożenie  „informacji 

banku

”  lub  skok.  Pojęcie  „informacja  banku”,  jest  szersze  niż  opinia  czy  zaświadczenie, 

którymi  zamawiającym  posłużył  się  przy  opisie  środków  dowodowych  wymaganych  przy 

innych  warunkach. 

Jednocześnie  zamawiający  w  SIWZ  nigdzie  nie  ograniczył  formy  tej 

informacji. 

Złożone  przez  przystępującego  dokumenty  stanowiły  nic  innego  jak  wydruki  z 

systemów  informatycznych  banków  zagranicznych,  czego  zresztą  odwołujący  nie 

kw

estionował.  Na  powyższe  wskazywały  loga  banków,  adresy  stron  internetowych 


bankowości  elektronicznej,  z  których  te  wydruki  wykonano.  Z  wydruków  tych  można  było 

także  z  łatwością  ustalić  wysokość  salda  na  kontach  przystępującego.  W  ocenie  Izby 

informacja  za

czerpnięta  z  systemu  informatycznego  banku  w  dalszym  ciągu  pozostaje 

informacją pochodzącą od banku i może być uwzględniona przy ocenie spełnienia warunku.  

Podzielono  w  tym  zakresie  analogiczne  stanowisko  przedstawione  przez 

Izbę  w 

wyroku  z  15  maja  2013  r.  KIO  942/13,  wyroku 

z  4  października  2012  r.  sygn.  akt  KIO 

2009/12. Stanowisko takie 

zostało zaprezentowane także w wyroku sygn. akt KIO 795/16, na 

który powoływał się sam odwołujący.  

Bezzasadne 

było  powoływanie  się  przez  odwołującego  na  przepis  art.  95  Prawa 

bankowego.  W  oparciu  o  ten  przepis  odwołujący  zdawał  się  wywodzić,  że  wydruki  z 

s

ystemów  informatycznych  banków  nie  wypełniają  definicji  dokumentu  urzędowego  w 

rozumieniu tego przepisu. 

Odnosząc się do tej argumentacji Izba stwierdziła, że z żadnego 

postanowienia 

SIWZ  nie  wynikało,  aby  wykonawcy  celem  wykazania  spornego  warunku 

musieli  złożyć  dokument,  a  tym  bardziej  dokument  urzędowy.  Tak  jak  wspomniano 

wcześniej,  wystarczające  było  złożenie  informacji  banku  lub  skok,  czemu  przystępujący 

sprostał. Wobec powyższego zarzut podlegał oddaleniu. 

Za chybione uznano zarzuty odwołującego dotyczące złożenia przez przystępującego 

nieprawdziwych  informacji  w  celu  uzyskania  wyższej  liczby  punktów  w  kryteriach 

pozacenowych.  

Zgodnie  z  art.  24  ust.  1  pkt  16  Pzp,  

postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

wyklucza się wykonawcę, który w wyniku zamierzonego działania lub rażącego niedbalstwa 

wprowadził  zamawiającego  w  błąd  przy  przedstawieniu  informacji,  że  nie  podlega 

wykluczeniu,  spełnia  warunki  udziału  w  postępowaniu  lub  obiektywne  i  niedyskryminacyjne 

kryteria,  zwane  dalej 

„kryteriami selekcji”, lub który zataił te informacje lub nie jest w stanie 

przedstawić  wymaganych  dokumentów.  Stosownie  zaś  do  art.  24  ust.  1  pkt  17  Pzp  

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  wyklucza  się  wykonawcę,  który  w  wyniku 

lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił  informacje  wprowadzające  w  błąd 

zamawiającego, mogące mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane przez zamawiającego 

w postepowaniu o udzielenie zamówienia.  

Ustalono, 

że  zamawiający  w  pkt  21  SIWZ  wskazał,  że  przy  dokonywaniu  wyboru 

najkorzystniejszej  ofert  będzie  stosować  kryteria  oceny  ofert,  wśród  których  wymieniono 

m.in. 

p

kt 2 ) doświadczenie osoby wyznaczonej do realizacji zamówienia, 

p

kt  3)  doświadczenie  osoby  wyznaczonej  do  realizacji  zamówienia  w  zakresie  nadzoru  i 

rozliczania zamówień dofinansowanych z Unii Europejskiej. 


W  opisie  pierwszego  z  ww.  kryteriów  zamawiający  wskazał,  że  kryterium  to  będzie 

rozpatrywane  na  podstawie  informacji  podanej  przez  wykonawcę  w  formularzu  oferty  w 

zakresie doświadczenia zawodowego osoby wskazanej w pkt 5.2.2.2 ppkt 1 SIWZ (kierownik 

zespołu),  w  zakresie  uczestnictwa  tej  osoby  w  wykonaniu  usług  nadzoru  nad  budową  i 

rozliczeniem  specjalistycznych  statków  pełnomorskich  (…).  W  celu  otrzymania  punktów 

wykonawca miał złożyć listę usług zawierającą szczegółową informację o uczestnictwie ww. 

osoby  w  wykonywaniu  usług  nadzoru  nad  budową  i  rozliczeniem  statków.  Lista  ta  winna 

zawierać:  informację  o  zajmowanych  przez  wskazaną  osobę  stanowiskach  i  okresie 

uczestniczenia  w  wykonywaniu  usług  nadzoru,  nazwy  zamawiających  statków  i  opisy 

przedmiotów dostaw.  

W opisie drugiego z ww. kryteriów pozacenowych zamawiający wskazał, że kryterium 

to  będzie  rozpatrywane  na  podstawie  informacji  podanej  przez  wykonawcę  w  formularzu 

oferty w zakresie doświadczenia zawodowego osoby wskazanej w pkt 5.2.2.2 ppkt 1 SIWZ 

(kierownik  zespołu)  albo  w  zakresie  doświadczenia  zawodowego  osoby  wskazanej  w  pkt 

5.2.2.2  ppkt  2  (zastępca  kierownika  zespołu),  w  odniesieniu  do  uczestnictwa  jednej  z  tych 

osób  w  wykonaniu  usług  nadzoru  i  rozliczenia  projektów  realizowanych  przy  wsparciu 

środków  z  Unii  Europejskiej  (…).  W  celu  otrzymania  punktów  wykonawca  miał  złożyć  listę 

usług zawierającą szczegółową informację o uczestnictwie ww. osoby w wykonywaniu usług 

nadzoru  i  rozliczania  projektów  realizowanych  przy  wsparciu  środków  z  Unii  Europejskiej. 

Lista ta winna zawierać: imię i nazwisko wskazanej osoby, informację o zajmowanych przez 

wskazaną  osobę  stanowiskach  i  okresie  uczestniczenia  w  wykonywaniu  usług  nadzoru, 

nazwy zamawiających i opisy przedmiotów zamówienia. 

Ustalono  następnie,  że  celem  uzyskania  punktów  w  tak  opisanych  kryteriach 

pozacenowych przystępujący złożył listy usług.  

W  liście  usług  wykonywania  nadzoru  nad  budową  i  rozliczeniem  specjalistycznych 

statków pełnomorskich wskazał m.in. następujące dane. 

lp 

Imię i nazwisko 

Zajmowane 

stanowisko 

Okres 

uczestniczenia 

Nazwa 

zamawiającego 

Opis 

przedmiotu 

zamówienia 

Z. R. 

Koordynator 

projektu 

– 

Stocznia 

remontowa 

„Nauta” Gdynia 

Oceanograf 

specjalistyczny 

statek  naukowo  

- badawczy 

Z. R. 

Koordynator 

projektu 

– 

Remontowa 

Shipbuilding 

Kormoran- 

specjalistyczny 

pełnomorski 


SA., Gdańsk 

statek 

niszczyciel min 

W  liście  usług  wykonywania  nadzoru  i  rozliczenia  projektów  realizowanych  przy 

wsparciu środków z UE przystępujący wskazał m.in. następujące dane. 

lp 

Imię 

nazwisko 

Zajmowane 

stanowisko 

Okres 

uczestniczenia 

Nazwa 

zamawiającego 

Opis 

przedmiotu 

zamówienia 

G. P. 

Kierownik 

Inspektoratu, 

Członek 

Zarządu  

– 

Uniwersytet 

Gdański 

Zatwierdzenie 

dokumentacji 

technicznej 

oraz 

nadzór 

nad 

budową  jednostki 

naukowo 

badawczej 

Oceanograf 

W  treści  odwołania  odwołujący  zarzucił,  że  wbrew  oświadczeniom  przystępującego 

pan  Z.  R. 

miał nie pełnić funkcji koordynatora projektu w ramach projektu Oceanograf oraz 

Kormoran

.  Odwołujący  podniósł,  że  na  tych  projektach  nie  przewidziano  takich  funkcji. 

Odwołujący  podniósł  także,  że  wbrew  oświadczeniom  przystępującego  pan  G.  P.  miał  nie 

pełnić funkcji Kierownika Inspektoratu dla projektu „Oceanograf”.  

Odnosząc  się do  zarzutu dot.  pełnienia  przez  pana  R. funkcji koordynatora  projektu 

na  projekcie  Oceanograf 

Izba  stwierdziła,  że  odwołujący  nie  zdołał  wykazać  zasadności 

swego  zarzutu.  Zgodnie  z  art.  6  KC  w  zw.  z  art.  14  ust.  1  Pzp 

ciężar  udowodnienia  faktu 

spoczywa  na  osobie,  które  z  faktu  tego  wywodzi  skutki  prawne.  Wobec  powyższego  to 

odwołujący  w  toku  postępowania  odwoławczego  powinien  udowodnić,  że  oświadczenia 

przystępującego nie znajdują odbicia w rzeczywistości.  

W  pierwszej 

kolejności  Izba  stwierdziła,  że  w  treści  opisu  kryterium  próżno  było 

szuka

ć  wymogu,  aby  stanowisko,  jakie  dana  osoba  miała  zajmować,  musiało  być 

stanowiskiem  piastowanym  z  ramienia  armatora  (

zamawiającego).  Zamawiający  zamierzał 

punktować  każde  doświadczenie  w  uczestnictwie  osoby  w  wykonaniu  usług  nadzoru  nad 

budową  i  rozliczeniem  statków.  Nic  nie  stało  zatem  na  przeszkodzie,  aby  powołać  się  na 

doświadczenie  nabyte  przez  dana  osobę  w  związku  z  koordynowaniem  prac  z  ramienia 

wykonawcy czy pracodawcy. 

Co więcej, premiowane miało być nie tylko nadzorowanie, ale 

nawet uczestniczenie w wykonywaniu nadzoru.  


Jak 

wykazał  przystępujący,  funkcja  koordynatora  projektu  wynikała  z  wewnętrznych 

regulacji  Polskiego  Rejestru 

Statków  (załącznik  nr  12  do  pisma  procesowego  z  22  lutego 

2018  r.-K

sięga  Służb  Polskiego  Rejestru  Statków  S.A.  ze  stycznia  2014  r.).  Przystępujący 

złożył także pisemne oświadczenie samego pana Z. R. (zał. nr 5 do pisma z 13 lutego 2018 

r.), w 

którym wskazał, że na ww. projekcie pełnił funkcję koordynatora projektu. Odwołujący 

udowodnił wprawdzie, że w umowie zawartej między Uniwersytetem Gdańskim a Nauta S.A. 

i  Crost  SA.  strony  nie 

przewidywały  funkcji  koordynator  projektu  (umowa  nr  A120-211-

137/12/GR  z  11  stycznia  2013  r.)

.  Jednakże  w  świetle  opisu  kryterium  okoliczność,  że 

armator  nie 

zlecał  panu  R.  funkcji  koordynatora  projektu  nie miała  żadnego  znaczenia.  Co 

więcej,  jak  wynikało  z  oświadczenia  samego  Uniwersytetu  Gdańskiego  z  6  lutego  2018  r. 

Uniwersytet nie był w stanie potwierdzić ani zaprzeczyć, jakie obowiązki ciążyły na Polskim 

Rejestrze Statków i jego przedstawicielach  w ramach umowy  z  20 lutego 2013 r. zawartej 

mi

ędzy Polskim Rejestrem Statków a wykonawcą statku, to jest Stocznią Remontowa Nauta 

S.A.  w  Gdyni.  Dowody 

złożone  przez  odwołującego  nie  obalały  zatem  prawdziwości 

oświadczenia przystępującego.  

W  odniesieniu  do  zarzutu  dotyczącego  pełnienia  przez  pana  P.  funkcji  kierownika 

Inspektoratu  na  projekcie  Oceanograf  odwołujący  powołał  się  na  te  same  dokumenty  co 

powyżej. Przystępujący zaś oprócz dokumentu z wewnętrznych regulacji P.R.S. dodatkowo 

złożył  pisemne  oświadczenie  pana  G.  P.  (zał.  do  pisma  procesowego  przystępującego  z 

13.02.2018r.).  W  oświadczeniu  tym  pan  P.  potwierdził,  że  na  ww.  projekcie  pełnił  funkcję 

kierownika  i

nspektoratu  i  członka  zarządu  nadzorującego  projekt.  Wreszcie  przystępujący 

złożył  schemat  organizacyjny  Polskiego  Rejestru  Statków  S.A.  (załącznik  nr  13  do  pisma 

procesowego  z  22.02.2018  r.).  Ze  schematu  tego  wynikało,  że  w  strukturze  organizacyjnej 

PRS  S

.A.  znajduje  się  stanowisko  Kierownika  Inspektoratu.  Biorąc  pod  uwagę 

przedstawione wcześniej rozważania, z tych samych względów zarzut okazał się chybiony.  

Zdaniem  Izby,  o

dwołujący  nie  zdołał  także  wykazać  nieprawdziwości  oświadczenia 

przystępującego,  który  wskazał,  że  pan  Z.  R.  miał  pełnić  funkcję  koordynatora  projektu  na 

projekcie ORP Kormoran.  

W  tym  zakresie  aktualne 

pozostają  przedstawione  wyżej  rozważania  co  do 

możliwości wykazania się doświadczeniem osób nabytym w związku z nadzorowaniem prac 

z ramienia wykonawcy czy pracodawcy. W zakresie tego zarzutu p

rzystępujący złożył dowód 

w  postaci  pisemnego 

oświadczenia  pana  Z.  R.  (załącznik  do  pisma  procesowego 

przystępującego  z  13.02.2018  r.).  Z  oświadczenia  tego  wynikało,  że  na  projekcie  ORP 

Kormoran pan R., 

będąc na stanowisku koordynatora projektu, koordynował pracę komórek 

Pionu  Okrętowego  realizującego  ten  projekt.  Przystępujący  złożył  także  księgę  służb 

Polskiego  R

ejestru  Statków  i  schemat  organizacyjny  PRS  S.A.  Na  podstawie  treści  tych 

dokumentów  ustalono,  że  w  strukturach  P.R.S.  S.A.    istnieje  pion  okrętowy  a  także 


przewidziane  jest  stanowisko  koordynatora  projektu.  Ponadto  do  pisma  procesowego  z  22 

lutego  2018  r. 

przystępujący  załączył  dokumenty  takie  jak:  świadectwa  zgodności  w 

doniesieniu  do  ORP  Kormoran

,  świadectwa  urządzeń  maszynowych,  dokument  FSVAD  i 

inne. Z 

całokształtu treści tych dokumentów wynikało, że Polski Rejestr Statków S.A., a co za 

tym idzie jego przedstawiciele, byli istotnie 

zaangażowani w nadzorowanie procesu dostawy i 

rozliczenia 

ORP  Kormoran.  Uczestniczyli  m.in.  w  zakresie  nadzorowania  co  do  spełnienia 

wymagań  przepisów  międzynarodowych,  w  tym  również  co  do  stanu  kadłuba,  urządzeń 

maszynowych, 

napędu, wyposażenia, urządzeń nawigacyjnych. Przedstawiciele PRS badali 

także  kwestie  spełnienia  wymagań  w  zakresie  możliwości  i  bezpieczeństwa  wykonywania 

przez okręt niektórych operacji. Z powyższymi dokumentami korespondowało oświadczenie 

wykonawcy okrętu to jest  Remontowej Shipbuilding S.A., która wyjaśniała choć ogólnie, że 

Polski  Reje

str  Statków  świadczył  usługi  klasyfikacyjne  (wsparcie  techniczne)  w  ramach 

umowy 76/HM/7/SWB/13, które przekładały się na dokumentację służącą rozliczaniu pracy. 

W ocenie Izby powyższe nie wykluczało możliwości uznania czynności wykonywanych przez 

przedsta

wicieli  P.R.S.  jako  nadzoru  w  rozumieniu  opisu kryterium,  zwłaszcza  w  kontekście 

dokumentów  złożonych  przez  przystępującego,  które  świadczyły  o  stosunkowo  szerokim 

zakresie takiego  nadzoru. 

Izba wzięła także pod uwagę dokument referencyjny  wystawiony 

przez 

samą  Remontową  Shipbuilding  S.A,  w  którym  sam  zleceniodawca  określał  te 

czynności mianem nadzoru i rozliczania. W liście tym zleceniodawca oświadczył  wszak, że 

PRS  S.A.  wykonał  na  jego  rzecz  usługę  polegającą  na  zatwierdzeniu  dokumentacji 

klasyfikacyjnej 

wraz  z  nadzorem  nad  budową  niszczyciela  min  ORO  Kormoran.  W  ramach 

powierzonych zadań PRS S.A. realizował m.in. następujące czynności: 

opracowanie  wymagań,  wytycznych  i  założeń  technicznych  dla  ORP  Kormoran  celem 

zdefiniowania  szczegółowych  parametrów  technicznych  i  wymagań  funkcjonalnych 

niezbędnych do projektowania, budowy i eksploatacji okrętu, 

weryfikacja, korekta i akceptacja rozwiązań projektowych, 

nadzór  nad  procesem  budowy,  kontrola  i  weryfikacja  dostaw  materiałów  i  urządzeń 

przewidzianych do wyposa

żenia okrętu, 

nadzór i weryfikacja prób na uwięzi i prób morskich, 

rozliczenie kolejnych etapów technologicznych budowy jednostki, 

wsparcie  techniczne,  pomoc  w  sprawozdawczości  i  rozliczeniu  projektu  przez 

zamawiającego. 

Natomiast Izba uznała oświadczenie Remontowej Shibuilidng S.A. za niewiarygodne 

w  zakresie,  w  jakim  oświadczyła  ona,  że  Z.  R.  miał  nie  występować  w  toku  realizacji  tego 

projektu.  Izba  stwierdziła,  że  Remontowa  Shipbuilding  mogła  nie  wiedzieć  o  stanowisku, 

jakie  pan  R. 

zajmował  w  wewnętrznej  strukturze  organizacyjnej  P.R.S.  Izba  wzięła  też  pod 

uwagę, że nie złożono jej umowy łączącej wykonawcę okrętu z P.R.S. S.A., z której bardziej 


precyzyjnie 

można  byłoby  wnioskować  o  zakresie  obowiązków  przedstawicieli  Polskiego 

R

ejestru  Statków  na  tym  konkretnym  projekcie.  Wobec  powyższego  stwierdzono,  że 

odwołujący  nie  zdołał  wykazać,  iż  pan  Z.  R.  nie  pełnił  funkcji  koordynatora  projektu  na 

projekcie ORP Kormoran.  

Izba, stosownie do art. 192 ust. 7 Pzp, 

nie rozpoznała zarzutu, w którym odwołujący 

podniósł,  że  projekt  budowy  jednostki  naukowo-badawczej  Oceanograf  nie  był 

współfinansowany  ze  środków  Unii  Europejskiej.  Wzięto  pod  uwagę,  że  zarzut  nie  został 

przedstawiony 

w  odwołaniu,  a  został  podniesiony  przez  odwołującego  po  raz  pierwszy 

dopiero w 

jego piśmie procesowym z 13 lutego 2018 r. 

Stosownie  do  art.  192  ust.  1  ustawy  Pzp, 

o  oddaleniu  odwołania  lub  jego 

uwzględnieniu  Izba  orzeka  w  wyroku.  W  pozostałych  przypadkach  Izba  wydaje 

postanowienie

.  Orzeczenie  Izby,  o  którym  mowa  w  pkt  2  i  3  sentencji,  miało  charakter 

merytoryczny,  gdyż  odnosiło  się  do  częściowego  uwzględnienia  i  częściowego  oddalenia 

odwołania.  Z  kolei  orzeczenie  Izby  zawarte  w  pkt  1  i  4  sentencji  miało  charakter  formalny, 

gdyż  dotyczyło  odpowiednio  umorzenia  części  postępowania  odwoławczego  i  kosztów 

postępowania,  a  zatem  było  postanowieniem.  O  tym,  że  orzeczenie  o  kosztach  zawarte  w 

wyroku Izby jest postanowieniem przesądził Sąd Najwyższy w uchwale z 8 grudnia 2005 r. III 

CZP 109/05 (OSN 2006/11/182). Z powołanego przepisu art. 192 ust. 1 ustawy Pzp wynika 

zakaz wydawania przez Izbę orzeczenia o charakterze merytorycznym w innej formie aniżeli 

wyrok.  Z  uwagi  zatem  na  zbieg  w  jednym  orzeczeniu  rozstrzygnięć  o  charakterze 

merytorycznym  (2  i  3  sentencji)  i  formalnym  (pkt  1  i  4 

sentencji),  całe  orzeczenie  musiało 

przybrać postać wyroku.  

Zgodnie  z  przepisem  art.  192  ust.  2  ustawy  Pzp,  Krajowa  Izba  Odwoławcza 

uwzględnia odwołanie w  sytuacji,  jeżeli  stwierdzi  naruszenie przepisów  ustawy,  które miało 

wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia. Z ww. 

przepisu  wynika,  że  powodem  uwzględnienia  odwołania  może  być  stwierdzenie  jedynie 

kwalifikowanego  naruszenia  ustawy 

Pzp,  a  mianowicie  takiego,  które  wywiera  lub  może 

wywrzeć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania.  A  contrario,  stwierdzenie  braku  naruszenia 

lub naruszenia niekwalifikowanego, musi skutkować oddaleniem odwołania. Naruszenie art. 

89  ust.  1  pkt  7b 

Pzp  polegające  na  bezzasadnym  odrzuceniu  oferty  odwołującego  może 

mieć istotny wpływ na  wynik postępowania.  Zamawiający z naruszeniem przepisów ustawy 

Pzp odrzucił bowiem ofertę, która była ofertą korzystniejszą od oferty wybranej. 

W  świetle  art.  192  ust.  3  pkt  1  ustawy  Pzp,  uwzględniając  odwołanie,  Izba  może  - 

jeżeli umowa w sprawie zamówienia publicznego nie została  zawarta - nakazać wykonanie 

lub  powtórzenie  czynności  zamawiającego  lub  nakazać  unieważnienie  czynności 

zamawiającego.  W  konsekwencji  Izba  nakazała  zamawiającemu  unieważnienie  czynności 


wyboru  oferty  najkorzystniejszej, 

unieważnienie  czynności  odrzucenia  oferty  odwołującego 

oraz 

powtórzenie  czynności  badania  i  oceny  ofert,  z  uwzględnieniem  oferty  złożonej  przez 

odwołującego.  

Wobec powyższego, na podstawie art. 192 ust. 1 i art. 192 ust. 3 pkt 1 ustawy Pzp, 

orzeczono jak w pkt 2 sentencji. 

Odnośnie żądań, których Izba nie podzieliła, na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, 

orzeczono  jak  w  pkt  3  sentencji. 

Jednocześnie  jednak  informacja  o  częściowym  oddaleniu 

odwołania  musi  znaleźć  odzwierciedlenie  w  sentencji  orzeczenia,  a  nie  w  uzasadnieniu. W 

art.  196  ust. 

4  ustawy  Pzp,  określającym  w  sposób  wyczerpujący  elementy  treści 

uzasadnienia  wyroku  wydanego  przez  Izbę  nie  ma  bowiem  żadnej  wzmianki  o  możliwości 

zamieszczenia  w  uzasadnieniu  wyroku  jakiegokolwiek  rozstrzygnięcia.  Na  powyższe 

zwrócono uwagę w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 17 lutego 2016 r. III CZP 111/15. Sąd 

ten

, wypowiadając się o praktyce Izby oddalania części zarzutów odwołania w uzasadnieniu, 

jednoznacznie  uznał  za  wadliwą  praktykę  Izby  orzekania  w  uzasadnieniu  wyroku  a  nie  w 

jego sentencji o części zarzutów i żądań zawartych w odwołaniu. 

Zgodnie  z  art.  192  ust.  9  ustawy  Pzp, 

w  wyroku  oraz  w  postanowieniu  kończącym 

postępowanie odwoławcze Izba rozstrzyga o kosztach postępowania odwoławczego. Z kolei 

w świetle art. 192 ust. 10 ustawy Pzp, strony ponoszą koszty postępowania odwoławczego 

stosownie  do  jego  wyniku,  z  zastrzeżeniem  art.  186  ust.  6.  Jak  wskazuje  się  w 

piśmiennictwie,  reguła  ponoszenia  przez  strony  kosztów  postępowania  odwoławczego 

stosownie  do  wyników  postępowania  odwoławczego  oznacza,  że  „obowiązuje  w  nim, 

analogicznie  do  procesu  cywilnego,  zasada  odpowiedzialności  za  wynik  procesu,  według 

której  koszty  postępowania  obciążają  ostatecznie  stronę  „przegrywającą”  sprawę  (por. art. 

98  §  1 k.p.c.)” Jarosław  Jerzykowski,  Komentarz  do  art.192  ustawy  -  Prawo  zamówień 

publicznych,  w: 

Dzierżanowski  W.,  Jerzykowski  J.,  Stachowiak  M.  Prawo  zamówień 

publicznych. Komentarz, LEX, 2014, wydanie VI.  

W niniejszej sprawie odpowiedzialność za wynik postepowania ponosił zamawiający. 

Zatem to tę stronę Izba obciążyła całością kosztów postępowania odwoławczego.  

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  o  kosztach  postępowania  orzeczono  stosownie  do 

wyniku  postępowania  -  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  ustawy  Pzp  oraz  w  oparciu  o 

przepis

y § 5 ust. 2 pkt 1, § 5 ust. 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 

r.  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów 

kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41 poz. 238 ze 

zm.). 


Wobec powyższego o kosztach postępowania orzeczono jak w sentencji 

Przewodniczący:      ………………….… 

Członkowie:   

…………………….. 

………………………