zamówienie publiczne

Czy kompatybilność oferowanych urządzeń z posiadanym sprzętem może stanowić kryterium oceny?

Pytanie:

Zamawiający kupuje zestaw do endoskopii składający się z toru wizyjnego oraz endoskopów do badania poszczególnych odcinków przewodu pokarmowego (gastroskopy, kolonoskopy). W pracowni endoskopii posiada już 3 zestawy endoskopii jednego producenta i kilkanaście dedykowanych do nich endoskopów. Od strony technicznej endoskopy danego producenta mogą współpracować tylko z torami wizyjnymi tego producenta. Obecnie zamawiający prowadzi przetarg na zakup kolejnego zestawu do endoskopii. Dopuszczono możliwość złożenia oferty przez różnych producentów. Od strony funkcjonalnej, technicznej i organizacyjnej korzystne byłoby jednak dla zamawiającego zakupienie zestawu, który będzie kompatybilny z posiadanymi już urządzeniami. Mógłby bowiem wówczas zamiennie stosować nowe i stare endoskopy. Starych urządzeń jest kilkanaście, a nowych będzie jedynie 5 szt. Oznacza to, że zamawiający będzie mógł dziennie na nowym zestawie wykonać tylko 5 badań, gdyż po każdym z nich endoskopy muszą podlegać sterylizacji. W przypadku awarii nowego toru wizyjnego nowo kupione endoskopy nie będą mogły być wykorzystane, a w przypadku awarii endoskopu zmniejszy się liczba możliwych do wykonania badań na nowym zestawie. Czy w związku z tym zamawiający może ustanowić kryterium oceny ofert, w którym przyzna dodatkowe punkty wykonawcy, który zaproponuje zestaw endoskopowy kompatybilny z tymi posiadanymi?

Jak szybko udzielić zamówienia, aby zapobiec negatywnym skutkom braku zawartej umowy?

Pytanie:

W postępowaniu ogłoszonym ze względu na szacowaną wartość zamówienia w procedurze unijnej 21 maja 2019 r. została złożona tylko jedna oferta, której cena znacznie przewyższa kwotę, jaką zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia. W związku z tym zamierzamy unieważnić postępowanie zgodnie z art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp. Przetarg dotyczy odbioru odpadów komunalnych w okresie od 1 lipca 2019 r. do 30 czerwca 2021 r. Poprzednio zawarta umowa na odbiór odpadów kończy się 30 czerwca br. Istnieje w związku z tym ryzyko, że nowa minimum 35-dniowa procedura unijna wszczęta bezpośrednio po unieważnieniu postępowania nie zakończy się podpisaniem umowy przed 1 lipca 2019 r.

Czy w tej sytuacji istnieje możliwość skorzystania z art. 43 ust. 2b ustawy Pzp i wyznaczenie w powtórzonym postępowaniu zamiast 35-dniowego, krótszego 15-dniowego terminu składania ofert ze względu na pilną potrzebę udzielenia zamówienia do 1 lipca 2019 r. w związku z zagrożeniem nieodbierania odpadów komunalnych (z końcem czerwca wygasa wcześniejsza umowa)?

Czy może jednak bezzwłocznie wszcząć postępowanie z zamiarem udzielenia zamówienia na odbiór odpadów na krótszy okres od 1 lipca 2019 r. do 31 października 2019 r.? Wówczas wartość szacunkowa takiego zamówienia nie przekraczałaby progów unijnych i termin składania ofert mógłby wynieść np. 10−14 dni, dzięki czemu byłaby szansa na zawarcie umowy przed 1 lipca 2019 r. W ciągu tych 4 miesięcy zostałoby ogłoszone kolejne postępowanie w procedurze unijnej w celu zawarcia umowy na okres od 1 listopada 2019 r. do 30 czerwca 2021 r.

Czy takie rozwiązania nie narazi nas jednak na zarzut naruszenia art. 32 ust. 2 ustawy Pzp i art. 32 ust. 4 ustawy Pzp oraz ewentualne unieważnienie umowy zawartej na okres 4 miesięcy ze względu na zamieszczenie ogłoszenia o zamówieniu w BZP zamiast w Dz.Urz. UE? Czy istnieją jeszcze inne metody rozwiązania tego problemu?

Specyfika udzielania zamówień w służbie zdrowia

Specyfika udzielania zamówień w służbie zdrowia − opis przedmiotu zamówienia, cz. I

Szpitale i inne podmioty lecznicze należą do katalogu zamawiających zobowiązanych do dokonywania zakupów w zgodzie z regulacjami ustawy Pzp. Jako podmioty świadczące usługi o doniosłym społecznym charakterze często mają duże problemy z odpowiednim opisaniem potrzebnego zamówienia, tak by z jednej strony postawić na pierwszym miejscu zdrowie pacjentów, a z drugiej nie narazić się na zarzuty podczas kontroli i w odwołaniach.

Ważne w artykule:

  1. Prawo podmiotów leczniczych do tego, by wymagać realizacji przedmiotu zamówienia w jakości wyższej niż standardowa lub o podwyższonych parametrach z reguły nie wywołuje większych wątpliwości i znajduje potwierdzenie w orzecznictwie KIO.
  2. Fakt, że na rynku jest wiele urządzeń służących do wykonywania podobnych lub takich samych badań lekarskich, nie oznacza, że zamawiający nie może nabywać urządzeń o najnowszych rozwiązaniach technicznych, umożliwiających szybszą strategię terapeutyczną.
  3. Dla zamawiających ze służby zdrowia duże trudności sprawia wynikający z art. 29 ust. 3 ustawy Pzp zakaz opisywania przedmiotu zamówienia za pomocą znaków towarowych, patentów i pochodzenia, gdy mogłoby to prowadzić do uprzywilejowania lub wyeliminowania niektórych wykonawców lub produktów.
  4. Warto zwrócić szczególną uwagę na dokonywanie opisu przedmiotu zamówienia na dostawę leków. Chodzi nie tylko o podawanie ich nazw, lecz także o stawianie wymogu konkretnej liczby sztuk, saszetek wyrobu w opakowaniu, przy jednoczesnym żądaniu wskazania jednostek wyrobu i ceny odnoszonej do jednostki.
  5. Czym innym jest potrzeba pełnego otwarcia się na konkurencję przy opisie zamówienia na nabycie np. samochodów, robót budowlanych, a czym innym np. zakup leków do programów terapeutycznych i chemioterapii. Na korzyść podmiotów leczniczych przemawia, że KIO podczas orzekania coraz częściej zauważa społeczną istotność udzielanych przez nich zamówień.
  6. Przy zamawianiu specjalistycznego sprzętu medycznego zasadna jest zawsze analiza:
  • czy i w jakim zakresie dane parametry urządzeń są niezbędne, a w jakim nie mają one technicznego, obiektywnego uzasadnienia oraz
  • czy możliwe jest dopuszczenie innych rozwiązań, w miejsce tych (lub obok nich), które pozostają bez wpływu na wartości użytkowo-diagnostyczne oferowanego sprzętu.

7. Przy zakupie aparatury medycznej za zasadne uznaje się zamieszczenie w siwz wymagania, aby wykonawca wraz z dostarczonym sprzętem przekazał zamawiającemu instrukcję serwisową i kody serwisowe.
8. W praktyce nie są rzadkie przypadki gdy zamawiający – podmioty lecznicze, powołując się na specyfikę zamówień w służbie zdrowia zastrzegają w opisie przedmiotu zamówienia i umowach o zamówienie publiczne „prawo do jednostronnego zmniejszenia ilości zamawianego asortymentu i związanej z tym wartości umowy do faktycznie zamawianego asortymentu w okresie obowiązywania umowy”. KIO zdaje sobie sprawę, że nie tylko trudne, ale również niecelowe byłoby odgórne ustalenie dokładnej ilości zamawianego przedmiotu, bez przewidzenia jakichkolwiek odstępstw wynikających z okoliczności powstałych w toku wykonywania umowy. Niemniej jednak nie akceptuje postanowień umowy dających zamawiającemu całkowitą, nieograniczoną pod względem ilościowym.