KIO 539/18 Sygn. akt: KIO 540/18 Sygn. akt: KIO 541/18 Sygn. akt: KIO 542/18 WYROK dnia 25 kwietnia 2018 r.

Stan prawny na dzień: 06.07.2018

Sygn. akt: KIO 539/18 

Sygn. akt: KIO 540/18 

Sygn. akt: KIO 541/18 

Sygn. akt: KIO 542/18 

WYROK 

z dnia 25 kwietnia 2018 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Ryszard Tetzlaff 

Członkowie:   

Paweł Trojan  

Agnieszka Trojanowska 

Protokolant:            

Adam Skowroński 

po  rozpoznaniu  na  rozprawach  w  dniach  9  i  24  kwietnia  2018 

r.  w  Warszawie  odwołań 

wniesionych do Pr

ezesa Krajowej Izby Odwoławczej: 

A.  w  dniu  23  marca  2018  r.  przez  BUDIMEX  S.A.,  ul.  Stawki  40,  01-040  Warszawa 

(sygn. akt:  KIO 539/18) 

B.  w  dniu  23  marca  2018  r.  przez  BUDIMEX  S.A.,  ul.  Stawki  40,  01-040  Warszawa 

(sygn. akt:  KIO 540/18) 

C.  w  dniu  23  marca  2018  r.    przez  BUDIMEX  S.A.,  ul.  Stawki  40,  01-040  Warszawa 

(sygn. akt:  KIO 541/18) 

D.  w dniu 23 marca 2018 r.  przez BUDIMEX S.A., ul. Stawki 40, 01-040 Warszawa 

(sygn. akt:  KIO 542/18) 

w postępowaniu prowadzonym PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., ul. Targowa 74, 03-734 

Warszawa    

przy udziale: 


A. 

TORPOL S.A., ul. Mogileńska 10 G, 61-052 Poznań zgłaszającego przystąpienie do 

postępowania  odwoławczego  o  sygn.  akt:  KIO  539/18,  KIO  540/18,  KIO  541/18, 

542/18 po stronie odwołującego,  

B.  STRABAG  Sp.  z  o.o.,  ul.  Parzniewska  10,  05-05-

800  Pruszków  zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt: KIO 539/18, KIO 541/18, 

KIO 542/18  po stronie odwołującego 

orzeka: 

oddala odwołanie wniesione w sprawie o sygn. akt: KIO 539/18, 

oddala odwołanie wniesione w sprawie o sygn. akt: KIO 540/18, 

oddala odwołanie wniesione w sprawie o sygn. akt: KIO 541/18, 

oddala odwołanie wniesione w sprawie o sygn. akt: KIO 542/18, 

kosztami postępowania obciąża BUDIMEX S.A., ul. Stawki 40, 01-040 Warszawa i: 

.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  80  000  zł  00  gr 

(słownie:    osiemdziesiąt  tysięcy  złotych  zero  groszy),  uiszczoną  przez  BUDIMEX  S.A.,                

ul. Stawki 40, 01-040 Warszawa 

tytułem wpisów od odwołań, 

zasądza od BUDIMEX S.A., ul. Stawki 40, 01-040 Warszawa na rzecz PKP Polskie 

Linie Kolejowe S.A., ul. Targowa 74, 03-734 Warszawa 

kwotę 14 400 zł 00  gr (słownie: 

czternaście  tysięcy  czterysta  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania 

odwoławczego poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  24  sierpnia  2017  r.  poz.  1579)  na  niniejszy  wyrok  -  

w  terminie  7  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.   

Przewodniczący: 

……………………………… 

Członkowie:   

……………………………… 

……………………………… 


Sygn. akt: KIO 539/18 

Sygn. akt: KIO 540/18 

Sygn. akt: KIO 541/18 

Sygn. akt: KIO 542/18 

Uzasadnienie 

Postępowanie  o  udzielnie  zamówienia  publicznego  prowadzone  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego na:  

„LOT A - Prace na linii kolejowej 131 na odcinku Chorzów Batory (km 5,900) – Nakło Śląskie 

(km  29,000)”;  zostało  wszczęte  ogłoszeniem  w  ogłoszeniem  opublikowanym  w  Dzienniku 

Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 23.12.2017 r. pod nr 2017/S 247-520830;

„LOT  B  -  Prace  na  linii  kolejowej  131  na  odcinku  Nakło  Śląskie  (km  29,000)  –  Kalina  (km 

)”;  zostało  wszczęte  ogłoszeniem  w  ogłoszeniem  opublikowanym  w  Dzienniku 

Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 23.12.2017 r. pod nr 2017/S 247-520830; 

„LOT  C  -  Prace  na  liniach  kolejowych  nr  131,  686,  687,  704  na  odcinku  Kalina  

(km  66,800) 

–  Rusiec Łódzki  (km  137,500)”;  zostało wszczęte  ogłoszeniem  w  ogłoszeniem 

opublikowanym  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  w  dniu  23.12.2017  r.  

pod nr 2017/S 247-520830; 

„LOT  D  -  Prace  na  liniach  kolejowych  nr  131,  542,  739  na  odcinku  Rusiec  Łódzki  

(km  137,500) 

–  Zduńska  Wola  Karsznice  (km  170,212)”;  zostało  wszczęte  ogłoszeniem                    

w  ogłoszeniem  opublikowanym  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  w  dniu  

23.12.2017 r. pod nr 2017/S 247-520830; 

  przez PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., ul. Targowa 74, 03-734 Warszawa zwanym dalej: 

„Zamawiającym”.  

W  dniu  13.03.2018  r. 

(umieszczając  na  stronie  internetowej)  Zamawiający  zmienił 

treść  Specyfikacji  Istotnych  Warunków  Zamówienia  zwanej  dalej:  „SIWZ”  –  Modyfikacja 

SIWZ - 

Część V, w każdym z czterech wskazanych wyżej postępowań (LOT A, LOT B, LOT 

C, LOT D)

Na  mocy  zarządzenia  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  27.03.2018  r.  sprawy  

o  sygn.  akt:  KIO  537/18,  sygn.  akt:  KIO  538/18,  sygn.  akt:  KIO  539/18,  sygn.  akt:  KIO 

540/18,  sygn.  akt:  KIO  541/18  oraz  sygn.  akt: 

KIO  542/18  zostały  skierowane  do  łącznego 

rozpatrzenia. 

W  sprawach  o  sygn.  akt:  KIO  537/18,  sygn.  akt:  KIO  538/18  został  wydany 

wyrok KIO w dniu 13.04.2018 r. 


Odwołanie w sprawie o sygn. akt: KIO 539/18 (LOT D) - BUDIMEX S.A.:  

W  dniu  23.03.2018  r. 

(wpływ  bezpośredni  do  Prezesa  KIO)    BUDIMEX  S.A.,                         

ul.  Stawki  40,  01-040  Warszawa 

zwane  dalej:  „BUDIMEX  S.A.”  albo  „Odwołującym                           

w  sprawie  o  sygn.  akt:  KIO  539/18”  wniosło  odwołanie  na  treść  w/w  modyfikacji  SIWZ  – 

Część  V  (LOT  D).  Kopie  odwołania  Zamawiający  otrzymał  w  tym  samym  dniu  (e-mailem). 

Zarzucił  naruszenie: 

1) art. 29 ust 1 i 2 Pzp w zw. z art 31 ust. 2 i 3 Pzp poprzez zaniechanie sporządzenia opisu 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie 

dokładnych  i  zrozumiałych  określeń,  uwzględniających  wszystkie  wymagania  i  okoliczności 

mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie  ważnej  oferty,  spełniającej  w  całości  wymagania 

Zamawiającego, a w konsekwencji w sposób utrudniający uczciwą konkurencję, 

2)  §15  Rozporządzenia  Ministra  Infrastruktury  z  dnia  2  września  2004  r.  w  sprawie 

szczegółowego  zakresu  i  formy  dokumentacji  projektowej,  specyfikacji  technicznych 

wykonania  i  odbioru  robót  budowlanych  oraz  programu  funkcjonalno-użytkowego  zwanego 

dalej  „Rozporządzeniem"  poprzez  zaniechanie  sporządzenia  programu  funkcjonalno  - 

użytkowego  w  sposób  umożliwiający  ustalenie  planowanych  kosztów  prac  projektowych                   

i  robót  budowlanych  oraz  przygotowanie  oferty  szczególnie  w  zakresie  obliczenia  ceny 

oferty, 

3)  art  7  ust  1  Pzp  poprzez  przygotowanie  i  prowadzenie  Postępowania  w  sposób 

niezapewniający  zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz  równego  traktowania  wykonawców 

oraz  niezgodny  z  zasadami  proporcjonalności  i  przejrzystości.  W  związku  z  powyższymi 

zarzutami wnosił o: 

1) uwzględnienie odwołania; 

2) nakazanie Zamawiającemu dokonania zmiany treści SIWZ poprzez: 

a) zmianę treści PFU polegającą na zakwalifikowaniu załączników graficznych nr 3 do PFU 

jako  materiału  wiążącego,  stanowiącego  podstawę  wyceny  dokonywanej  przez 

wykonawców; alternatywnie: 

b) zmianę treści PFU poprzez zamieszczenie w zasadniczej treści PFU wszystkich wymagań 

dotyczących  realizacji  zamówienia,  które  uwzględniać  będą  Standardy  Techniczne                              

i  regulacje  wewnętrzne  PKP  PLK  S.A.  oraz  doprowadzenie  do  zgodności  części  opisowej 

PFU z częścią graficzną (w tym załącznik nr 3 do PFU); 

3) nakazanie Zamawiającemu odpowiedniej zmiany terminu składania ofert, jeśli okaże się to 

niezbędne. 

W  związku  z  tym  iż  zarzuty  stawiane  w  ramach  niniejszego  odwołania  dotyczą 

sposobu  ukształtowania  jednej  z  części  SIWZ,  wskazał,  że  SIWZ  jest  dokumentem                         

o szczególnym znaczeniu w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. Wyznacza 


ona bowi

em obowiązki wykonawców, jakie na nich ciążą w związku z chęcią uczestniczenia 

w  postępowaniu,  warunki  jakim  muszą  wykonawcy  sprostać,  oraz  dokumenty,  jakie  należy 

złożyć,  by  w  nim  uczestniczyć.  Z  tego  względu  każda  część  SIWZ  winna  być  precyzyjna                       

i  jasna  w  swej  treści,  zaś  jej  zapisy  powinny  być  sformułowane  w  sposób  eliminujący 

potrzebę  wnioskowania,  co  należy  uczynić  w  jej  wykonaniu,  aby  ubiegać  się  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  (wyrok  KIO  z  02.08.2012  r.,  sygn.  akt:  KIO  1533/12).  Biorąc  pod 

uwagę powyższe, a także konieczność zapewnienia konkurencyjności i równego traktowania 

wykonawców  w  ramach  postępowań  o  udzielenie  zamówień  publicznych,  ustawodawca 

nałożył  na  zamawiającego  szereg  szczegółowych  obowiązków,  którym  musi  sprostać  na 

etapie przygotowywania postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, w tym podczas 

formułowania  każdej  z  części  SIWZ.  Opis  przedmiotu  zamówienia,  co  wprost  determinuje 

dyspozycja  art.  29  ust.  1  i  2  Pzp,  powinien  pozwolić  każdemu  z  potencjalnie 

z

ainteresowanych  danym  zamówieniem  wykonawcom,  przygotowanie  i  złożenie  ważnej 

oferty,  w  tym  umożliwić  precyzyjne  obliczenie  ceny  za  jego  realizację.  Zamawiający 

formułując  opis  przedmiotu  zamówienia  powinien  w  związku  z  tym  posługiwać  się 

dostatecznie  dokładnymi  i  zrozumiałymi  określeniami  oraz  uwzględniać  wszystkie 

wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie oferty, mając na uwadze to, 

iż perspektywą decydująca dla oceny czy wytyczne te zostały zachowane jest perspektywa 

wykonawcy. Takie sta

nowisko potwierdził m.in. SO w Zielonej Górze w wyroku z 13.05.2005 

r.,  sygn.  akt:  II  Ca 109/05,  w  ramach którego  wskazał,  że okoliczność,  że inny  wykonawca 

składa  ofertę  zgodną  z  założeniem  Zamawiającego,  nie  ma  znaczenia,  wystarczy  bowiem, 

że określenie przedmiotu zamówienia mogło wprowadzić w błąd jakiegokolwiek wykonawcą.                  

Przywołał także wyrok SO w Gdańsku z 27.11.2006 r., sygn. akt: III Ca 1019/06. 

Obowiązki  ciążące  na  Zamawiającym  w  zakresie  prawidłowego  opisu  przedmiotu 

zamówienia  zdefiniowane  w  art.  29  ust.  1  i  2  Pzp  obciążają  go  niezależnie  od  przyjętej 

formuły realizacji zamówienia, a więc niezależnie od tego czy do zadań wykonawcy należeć 

będzie  wyłącznie  wykonanie  robót  budowlanych  (formuła  wybuduj)  czy  też  ich 

zaprojektowanie i 

wykonanie (formuła zaprojektuj i wybuduj). Powyższe potwierdza w swoim 

orzecznictwie również KIO wskazując, przykładowo w wyroku z 25.08.2017 r., sygn. akt: KIO 

1563/17.  W  związku  z  tym  w  pierwszej  kolejności  podkreślił,  że  zgodnie  z  cytowanymi 

powyżej  przepisami  Pzp,  przedmiot  zamówienia  opisany  musi  zostać  w  sposób 

jednoznaczny,  co  sprowadza  się  do  konieczności  nadania  temu  opisowi  takiej  treści,  która 

wykluczać  będzie  swobodę  w  jej  odbiorze.  Innymi  słowy,  z  treści  opisu  przedmiotu 

zamówienia  wypływać  musi  tylko jedno  znaczenie,  jednakowo  rozumiane  przez  wszystkich 

odbiorców.  Po drugie,  opis  ten  musi  też  wypełniać znamiona „wyczerpującego  charakteru", 

co  oznacza,  że  opis  udostępniony  przez  Zamawiającego  stanowić  musi  kompleksowe, 

rzetelne i wszechstronne źródło wiedzy na temat przedmiotu zamówienia. W tym kontekście 


podkreślił,  że  „wykonawcy  nie  mają  obowiązku  poszukiwania  potrzebnych  informacji  dla 

przygotowania oferty u innych źródeł niż zamawiający" (KIO w wyroku z 19.08.2008 r., sygn. 

akt: 

KIO/UZP 

8).  W  przedmiotowym  postępowaniu,  Zamawiający  uchybił 

zdefiniowanym  powyżej  obowiązkom,  co  w  konsekwencji  prowadzi  do  przeniesienia  na 

wykonawcę  niesprecyzowanych  i  niedających  się  oszacować  ryzyk,  które  każdy                            

z  potencjalnych  ofe

rentów  skalkulować  może  na  zgoła  odmiennym  poziomie.  Prowadzi  do 

wprost  do  ryzyka  uzyskania  nieporównywalnych  ofert  i  godzi  tak  w  zasadą  uczciwej 

konkurencji jak i przeczy dobrym obyczajom. Jak wskazuje się bowiem w orzecznictwie Izby 

(wyrok  KIO  z  03.12.20

14  r.,  sygn.  akt:  KIO  2436/14)  zamawiający  powinien  dążyć  do 

unikania  konfliktów  mogących  powstać  na  gruncie  wykładni  dokumentacji,  a  brak 

jednoznacznego i wyczerpującego określenia parametrów przyszłego zamówienia do takich 

konfliktów prowadzi.  

W ramach 

PFU udostępnionego w dniu 13.03.2018 r., Zamawiający wprowadził nową 

definicję  Standardów  Technicznych,  mających  zastosowanie  do  niniejszego  postępowania, 

wskazując  w  ramach  Części  I,  pkt  1  (strona  7  PFU),  iż  pod  pojęciem  tym  należy  rozumieć 

szczegółowe warunki techniczne  dla modernizacji  lub  budowy  linii  kolejowych do  prędkości 

Vmax  <200  km/h  (dla  taboru  konwencjonalnego),  przyjęte  do  stosowania  w  PKP  PLKS.A. 

uchwałą  nr263/2010  Zarządu  PKP  PLK  S.A  z  dnia  14  czerwca  2010  r.  z  późniejszymi 

zmianami,  w  tym  ob

owiązujące  od  01.06.2018  Szczegółowe  warunki  techniczne  dla 

modernizacji lub budowy Unii kolejowych. Tom I- 

Załącznik STa-T1-A9. Powyższe ma o tyle 

istotne znaczenie, że sam Zamawiający podkreślał w ramach Części I, pkt 2 (str. 10 PFU), iż 

całość  przedmiotu  zamówienia  ma  być  wykonana  zgodnie  ze  Standardami  Technicznymi. 

Wprowadzona  powyżej  modyfikacja,  wpływająca  w  istotny  sposób  na  zakres  zobowiązań 

nałożonych na wykonawców, nie pociągnęła jednak za sobą dalszych - odpowiednich zmian 

w  treści  wiążącej  wykonawców  Części  I  PFU,  powodując,  iż  łączne  zestawienie  wymagań 

Zamawiającego  stało  się  wzajemnie  sprzeczne  i  niespójne,  względnie  niedoprecyzowane.  

W konsekwencji, wobec ukształtowanych obecnie, zaktualizowanych treści PFU wykonawcy 

nie  mają  jednoznacznej  informacji  jakimi  wytycznymi  mają  się  kierować  dokonując  wyceny 

swojej  oferty.  Ponadto,  w  ramach  zmienionej  treści  PFU  z  13.03.2018  r.  wprowadzono 

również szereg innych, nowych elementów, o których nie wspominano w pierwotnej jej treści, 

które  z  uwagi  na  brak  konsekwencji  w  ich  wprowadzeniu,  generują  niepewność  co  do 

kształtu  ostatecznych  rozwiązań,  które  należy  przyjąć  dla  potrzeb  wyceny  przedmiotowego 

zamówienia. Brak spójności i jednoznaczności opisu przedmiotu zamówienia wzmagany jest 

przez  fakt,  iż  zgodnie  z  pkt  5.3.  PFU  Zamawiający  wymaga  realizacji  zamówienia  oraz 

wzięcia  pod  uwagę  szeregu  Regulacji  Zamawiającego,  które  zgodnie  z  definicją  z  pkt 

1.1.6.5.  PFU  oznaczają  regulacje  zamawiającego  umieszczone  na  stronie  internetowej 

http://www.plk-sa.pl w z

akładce <Dla klientów i kontrahentów> Akty prawne i przepisy, a więc 


regulacje  podlegające  systematycznym  zmianom.  Wobec  powyższego  oraz  kształtu 

regulacji,  do  których  odsyła  zaktualizowana  treść  PFU,  zasadnym  jest  jednoznaczne 

włączenie  do  treści  SIWZ  (w  formie  konkretnych  i  wiążących  postanowień)  wszystkich 

elementów, które podlegać mają wycenie, tak aby możliwa była porównywalność złożonych 

ofert.  Po  analizie  zaktualizowanych  Standardów  Technicznych  oraz  pozostałych 

zaktualizowanych  w  ramach  PFU  treści,  Wykonawca  zidentyfikował  przykładowo 

następujące niezgodności i niejednoznaczności pomiędzy poszczególnymi informacjami, do 

których odsyła Zamawiający. 

Szerokość międzytorza. Zgodnie z pkt 3.6.1. PFU w tabeli określającej „Zakres Robót 

do  wykonania",  Zamaw

iający  wskazał  na  zakres  koniecznej  do  wykonania  budowy 

nawierzchni kolejowej dla poszczególnych stacji. Wskazana Tabela, nie uwzględnia jednak w 

swojej  treści  zakresów  budowy  wynikających  z  pozostałych  udostępnionych  przez 

Zamawiającego  informacji.  Zestawiając  wskazane  zakresy  z  wymaganiami  wynikającymi  z 

zaktualizowanych  Standardów  Technicznych  wskazać  należy  na  brak  spójności  co  do 

koniecznej  dla  potrzeb  wyceny  międzytorzy  dotyczących  stacji  realizowanych  w  ramach 

niniejszego  postępowania.  Zgodnie  z  treścią  szeregu  dokumentów  składających  się  na 

Regulacje  Zamawiającego,  szerokość  międzytorzy  nie  została  sprecyzowana  przed 

przyjęciem zaktualizowanych Standardów Technicznych, wskazując jedynie na konieczność 

przyjęcia bezpiecznej szerokości międzytorza. Tak np. w ramach: 

Regulaminów  technicznych  stacji  w  Działce  nr  61  "Bezpieczeństwo  i  higiena  pracy" 

opracowywanych  na  podstawie  Ir-

3  "Instrukcja  o  sporządzaniu  regulaminów  technicznych 

stacji" Rozdział 6 §63; 

§7 Instrukcji o prowadzeniu ruchu pociągów Ir-1 z dnia 27 czerwca 2017r; 

- Instrukcji dla toromistrza Id-9 (D-

15) z dnia 12 lipca 2005r. Rozdział III §5; 

Rozporządzenia  Ministra Transportu i Gospodarki  Morskiej  z  dnia 10  września 1998r.  "W 

sprawie  warunków  technicznych  jakim  powinny  odpowiadać  budowle  kolejowe  i  ich 

usytuowanie" Dziennik Ustaw nr 151 wraz z późniejszymi zmianami w Rozdziale 7 §41.3; 

- Ir-

3 "Instrukcja o sporządzaniu regulaminów technicznych stagi" Rozdział 6 §63 w pkt 2.1); 

- Id-1 (D-l) "Warunki techniczne utrzymania nawierzchni na liniach kolejowych" - 

Załącznik do 

Zarządzenia  Zarządu  PKP  PLK  S.A.  z  dnia  18  maja  2005r.  z  późniejszymi  zmianami, 

Rozdział VIII § 63 pkt 6.1). Minimalne wartości co do szerokości międzytorza, wypełniające 

ww.  definicję  bezpiecznej  szerokości,  sprecyzowane  zostały  w  zaktualizowanych 

Standardach  Technicznych,  tj.  w  Standardach  Technicznych  "Szczegółowe  warunki 

techniczne  dla  modernizacji  lub  budowy  linii  kolejowych  do  prędkości  Vmax  200  km/h  (dla 

taboru  konwencjonalnego)  /  250  km/h  (dla  taboru  z  wychylnym  pudłem)"  Tom  II  "Skrajnia 

budowlana  linii  kolejowych"  wersja  2.0  pkt  5.  „Strefa  bezpieczna  i  strefa  zagrożenia". 

Wartości  granicy  strefy  zagrożenia  oraz  strefy  bezpiecznej  zestawione  jest  w  tabeli  nr  2 


przedmiotowych  Standardów  Technicznych.  Zgodnie  z  treścią  ww.  dokumentu  (mającego 

charakter  wiążący)  Dla  przypadku  konieczności  zabudowy  strefy  bezpiecznej  (na  której 

można  zabudować  ścieżki  technologiczne)  na  międzytorzu  torów,  na  których  prędkość 

pociągu  jest  najmniejsza  (V  <  80  km/h),  w  przypadku  zastosowania  nominalnej  wartości 

dopuszczalnej,  minimalna  szerokość  międzytorza  wyniesie:  S  =  2,50  +  0,80  +  2,50  =  5,80 

[m]. Bez formalnej zgody  właściwego Zakładu Linii Kolejowych PKP Polskie Linie Kolejowe 

S.A.  lub  zgody  Zarządu PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  S.A.,  aktualnie  obowiązujące  przepisy 

uniemożliwiają więc zabudowę międzytorzy, na których występuje konieczność prowadzenia 

ścieżek/dróg technologicznych o szerokości mniejszej niż 5,80 [m]. W żadnym miejscu PFU 

Zamawiający  nie  informuje  jednak  oferentów  o  konieczności  wprowadzenia  poszerzenia 

międzytorzy dla potrzeby zabudowy ścieżek technologicznych (stref bezpieczeństwa), które 

wynika  z  wyżej  wymienionych  przepisów  oraz  Regulacji  Wewnętrznych  PKP  Polskie  Linie 

Kolejowe S.A. Wręcz przeciwnie - konsekwencje wynikające z zaktualizowanych Standardów 

Technicznych nie zostały przełożone na Tabelę obrazującą zakres prac do wykonania, którą 

Zamawiający zamieścił w treści pkt 3.6.1. PFU. W ramach informacji udostępnianych przez 

Zamawiającego  występuje  więc  brak  spójności  co  do  koniecznych  do  realizacji  zakresów 

prac  - 

Tabela  z  pkt  3.6.1.  PFU  nie  wskazuje  bowiem  na  konieczność  wykonania  prac  na 

torach,  które  należy  przesunąć  ze  względu  na  zwiększenie  szerokości  międzytorzy  

w  modernizowanych  układach  torowych,  a  obowiązek  taki  wynika  z  zaktualizowanych 

Standardów  Technicznych.  W  zasadniczej  treści  PFU  powinna  znaleźć  się  informacja 

precyzująca  zakres  prac  konieczny  do  wyceny,  tak  aby  każdy  z  wykonawców  konstruując 

swoją ofertę kierował się analogicznymi założeniami, a tym samym aby Zamawiający uzyskał 

porównywalne  oferty.  Pozostawienie  postanowień  PFU  w  niezmienionym  kształcie 

doprowadzi  do  tego,  iż  każdy  z  wykonawców  kierować  się  może  innym  dokumentem 

składającym  się  na  opis  przedmiotu  zamówienia,  przy  czym  brak  jednoznacznego 

uregulowania przedmiotowej kwestii w zasadniczej części PFU doprowadzić może do tego, 

iż  wykonawcy  zmuszeni  będą  do  poszukiwania  informacji  umożliwiających  im  wycenę 

planowanych  robót  w  dokumentach  zewnętrznych,  których  interpretacja  może  mieć 

odmienny 

charakter. 

Innymi 

stawy 

realizacja 

przedmiotowej 

inwestycji 

zgodnie                              

z  obowiązującymi  przepisami  i  zaktualizowanymi  Standardami  Technicznymi  wymusza 

zwiększenie szerokości międzytorzy przy wszystkich torach, na których przewiduje się postój 

składów  pociągowych.  Dodatkowo,  w  przypadku  określenia  Regulaminem  Technicznym 

stacji międzytorza dla potrzeb dojścia pieszego dla pracowników PKP Polskie Linie Kolejowe 

S.A., występuje konieczność zabudowania strefy bezpiecznego przemieszczania się po nim 

uprawnionych  osób.  Aby  umożliwić  zabudowę  odpowiednich  międzytorzy  dla  potrzeby 

zabudowy  stref  bezpiecznego  przemieszczania  się  po  nich  pracowników  PKP  lub 

uprawnionego  Przewoźnika  kolejowego  wystąpi  konieczność  korekty  projektowanych  oraz 


istn

iejących,  nieokreślonych  w  PFU  układów  torowych  (torów  oraz  rozjazdów).  Co  istotne,                

w  ramach  przebudowy  układów  torowych  występuje  ryzyko  konieczności  wywłaszczenia 

terenów nie należących do PKP S.A. oraz zwiększenia ilości kolizji z istniejącymi instalacjami 

oraz  obiektami  budowlanymi  z  docelowym  układem  torowym.  Ze  względu  na  zakres 

przedmiotu  zamówienia  (LOT  D:  cztery  stacje  w  tym  jedna  węzłowa)  oraz  bardzo  skąpe 

materiały  dostarczone  przez  Zamawiającego  w  Tomie  III  PFU,  na  etapie  składania  oferty 

Wykonawcy nie są w stanie oszacować zakresu prac, który wyniknie z tok znacznych korekt 

układów  torowych.  Na  wykonawców  przerzucone  więc  zostały  ryzyka  niemożliwe  do 

oszacowania,  co  stanowi  wyraz  nieuprawnionego  nadużywania  pozycji  dominującej 

Zam

awiającego. 

W  celu  przedstawienia  zakresu  zmian  przedstawiono  w  tym  miejscu  odwołania 

poniżej na bazie załączników nr 3 do PFU różnice szerokości międzytorzy na wybranej stacji, 

tj.  Zduńska  Wola  Karsznice  w  rejonie  przystanku  osobowego  Zduńska  Wola  Karsznice 

Południowa.  Założono  szerokość  międzytorza  służącego  jako  ciąg  pieszy  S=5,80  m. 

Pozostałe międzytorza zostały dostosowane do zabudowy połączeń rozjazdowych rozjazdów 

typu  Rz-300-

1:9  (zgodnie  z  aktualnie  obowiązującymi  Standardami  Technicznymi 

"Szczegółowe warunki techniczne dla modernizacji lub budowy linii kolejowych do prędkości 

Vmax 200 km/h (dla taboru konwencjonalnego) / 250 km/h (dla taboru z wychylnym pudłem)” 

Tom I - 

Załącznik ST1-T1-A6 „Układy geometryczne torów" z dnia 13 listopada 2017r.) oraz 

wskaźników  lub  semaforów.  Na  podstawie  tabeli  11.2  wymienionych  Standardów 

Technicznych  szerokość  międzytorza  w  torach,  na  których  nie  ma  potrzeby  zabudowy 

ścieżek  technologicznych  przyjęto  S  =  4.35  m.  Dodatkowo  na  międzytorzach,  na  których 

przewiduje  się  zabudowę  konstrukcji  wsporczej  semaforów  (sygnalizatorów),  na  podstawie 

Załącznika  II  do  wymienionych  Standardów  Technicznych  przyjęto  szerokość  S  =  4.80  m.                 

Z  przedstawionych  w  tym  miejscu  odwołania  poniżej  graficznych  porównań  zabudowy 

mi

ędzytorzy  wynikającej    z  zasadniczej  treści  PFU  (Tabela  3.6.1.  oraz  załącznik  nr  3  do 

PFU) z rozwiązaniami wynikającymi z aktualnie obowiązującymi Standardami Technicznymi 

na wybranych posterunkach, wynika znaczna korekto układów torowych. Biorąc pod uwagę 

wszystkie  powyższe  okoliczności,  Wykonawca  wskazał,  iż  w  wyniku  zaniechania 

Zamawiającego  polegającego  na  braku  zamieszczenia  w  Programie  Funkcjonalno  - 

Użytkowym  informacji  o  konieczności  zwiększenia  międzytorzy,  a  więc  w  wyniku  braku 

spójności  pomiędzy  zasadniczą  treścią  PFU,  a  treścią  powoływanych  w  ramach  PFU 

Załączników, Wykonawcy nie mają jednoznacznej informacji co do koniecznego do wyceny 

zakresu  prac.  W  konsekwencji  generuje  to  ryzyko  złożenia  nieporównywalnych  ofert  ze 

zryczałtowaną  wyceną,  w  ramach  której  każdy  z  wykonawców  może  kierować  się  innymi 

informacjami  w  tym  przedmiocie.  Ryzyko  nieporównywalności  w  zastosowanej  wycenie 

zwiększone jest zwłaszcza z uwagi na fakt konieczności usunięcia licznych kolizji z istniejącą 


infrastrukturą  nad  i  podziemną  na  dowłaszczanych  obszarach,  szczególnie  na  odcinkach 

silnie zurbanizowanych (np. st. Zduńska Wola Karsznice). 

Zamawiający  w  dniu  26.03.2018  r.  wezwał  (umieszczając  na  stronie  internetowej) 

wraz kopią odwołania, w trybie art. 185 ust.1 Pzp, uczestników postępowania przetargowego 

do wzięcia udziału w postępowaniu odwoławczym.  

W  dniu  28.03.2018  r. 

(wpływ  bezpośredni  do  Prezesa  KIO)  TORPOL  S.A.,                               

ul.  Mogileńska  10  G,  61-052  Poznań  zwana  dalej:  „TORPOL  S.A.”  albo  „Przystępującym” 

zgłosiło  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Odwołującego  wnosząc                     

o uwzględnienie odwołania w całości. Kopia zgłoszenia została przekazana Zamawiającemu 

oraz  Odwołującemu.  Przystępujący  wskazał,  że  zarzuty  skierowane  przez  Odwołującego 

mają  charakter  powszechny,  w  tym  sensie  że  problem  występuje  również  w  aktualnie 

prowadzonych  inwestycjach  dla  Zamawiającego.  Wprowadzenie  przez  Zamawiającego  od 

01.01.2018 r., tzw. Nowych Standardów wiąże się ze zmianami projektowymi, koniecznością 

pozyskania nowych działek pod budowę, koniecznością wykonania robót tzw. dodatkowych, 

a tym samym ma bezpośredni wpływ na termin realizacji umowy. Odnosząc ten problem na 

grunt  niniejszego  postępowania,  wprowadzenie  tzw.  Nowych  Standardów  w  ramach 

czynności  Zamawiającego  z  13.03.2018  r.,  a  tym  samym  brak  ujednolicenia  pozostałych 

zapisów  PFU,  powoduje  sytuacje  w  której  Wykonawcy  nie  mają  pełnej  wiedzy  w  jakim 

zakresie mają wycenić oferty. W tym kontekście, słuszne jest twierdzenie Odwołującego, że 

doszło  do  pominięcia  przez  Zamawiającego  informacji  precyzującej  zakres  prac  konieczny 

do  wyceny,  tak aby  każdy  z  wykonawców  konstruując  swoją ofertę kierował  się jednolitymi 

założeniami, a tym samym aby złożone w postępowaniu oferty były porównywalne. 

W  dniu  28.03.2018  r. 

(wpływ  bezpośredni  do  Prezesa  KIO)  STRABAG  Sp.  z  o.o.,                    

ul.  Parzniewska  10,  05-05-

800  Pruszków  zwana  dalej:  „STRABAG  Sp.  z  o.o.”  albo 

„Przystępującym”  zgłosiło  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

Odwołującego  wnosząc  o  uwzględnienie  odwołania  w  całości.  Przystępujący  wskazał,  że 

zarzuty  naruszenia  przepisów  Pzp  podnoszone  przez  Odwołującego  zasługują  na 

uwzględnienie.  Postulowane  zmiany,  a  co  za  tym  idzie  prawidłowy  opis  przedmiotu 

zamówienia umożliwi Przystępującemu przygotowanie konkurencyjnej i porównywalnej oferty 

w  tym  postępowaniu  na  zasadach  wymaganych  Pzp.  Przystępujący  ma  szansę  uzyskać 

najlepszą ocenę wg kryteriów oceny ofert opisanej w SIWZ przez Zamawiającego. 

Odwołanie w sprawie o sygn. akt: KIO 540/18 (LOT A) - BUDIMEX S.A.:  

W  dniu  23.03.2018  r. 

(wpływ  bezpośredni  do  Prezesa  KIO)    BUDIMEX  S.A.,                         

ul.  Stawki  40,  01-040  Warszawa 

zwane  dalej:  „BUDIMEX  S.A.”  albo  „Odwołującym                           

w  sprawie  o 

sygn.  akt:  KIO  540/18”  wniosło  odwołanie  na  treść  w/w  modyfikacji  SIWZ  – 

Część V (LOT A). Kopie odwołania Zamawiający otrzymał w tym samym dniu (e-mailem).  


Zarzuty i żądania analogiczne, jak w poprzednim odwołaniu. Poniżej jedynie elementy 

odmienne odwołania. 

Peron  dwukrawędziowy  Stacja  Chorzów  Uniwersytet  -  szerokość  międzytorza, 

poszerzenie  skarpy. 

Zgodnie  z  zaktualizowaną  treścią  Części  II  PFU  pkt  3.6.6  „Budowle                    

i  obiekty  obsługi  podróżnych"  Lp.:  1A),  Zamawiający  wskazał  na  konieczność  budowy 

nowego peronu dwukrawędziowego w km 8,130 - 8,280 na międzytorzu o szerokości 9,50 m 

z  wejściem  na  nowy  peron  z  projektowanego  przejścia  pod  torami  w  ulicy  Strzelców 

Bytomskich  i  nowego  wiaduktu  kolejowego  (w  ramach  pierwotnej  treści  PFU  nakazywał 

ustanowienie  jedynie  rezerwy  na  wskazaną  stacje,  nie  zlecając  jednak  jej 

budowy).Tymczasem  zgodnie  z  obowiązującymi  "Wytycznymi  architektonicznymi  dla 

kolejowych obiektów  obsługi  podróżnych"  Ipi  -  1  Rozdział  3 (Rysunek  3.3.1),  dla prędkości 

60  km/h  <  V  < 

140  km/h,  które  zgodnie  z  odesłaniem  zawartym  w  PFU  Wykonawcy  mieli 

również  wziąć  pod  uwagę,  minimalna  szerokość  peronu  wyspowego  powinna  wynosić:  L  - 

odległość  osi  toru  od  krawędzi  peronu  wraz  z  poszerzeniami  (min.  1,675  m)T  szerokość 

strefy zagrożenia zależna od prędkości pociągu (1,00 m) + pas powierzchni użytkowej (1,60 

m) + pas zabudowy dla dwupoziomowego dojścia do peronu (min. 2,00m) + pas powierzchni 

użytkowej (1,60 m) + szerokość strefy zagrożenia zależna od prędkości pociągu (1,00 m) + 

odległość osi toru od krawędzi peronu wraz z poszerzeniami (min. 1,675 m): Lmin = 1,675 + 

1,00  +  1,60  +  2,00  +  1,60  +  1,00  +  1,675=  10,55mm.  Ponadto,  w  ramach  modyfikacji                  

z  13.03.2018  r.  załączony  został  do  PFU  załącznik  nr  3  „Plany  schematyczne”,  w  tym 

rysunek  pt.  „Dostosowanie  układu  torowego  st.  Chorzów  Miasto  do  Pudowy  p.o.  Chorzów 

Uniwersytet”, którego treść w celu realizacji Regulacji Wewnętrznych PKP PLK SA wymusza 

konieczność  zwiększenia  międzytorza  toru  1  i  2  w  lokalizacji  dojścia  dwupoziomowego  do 

minimum  10,55  m.  Oprócz  konieczności  zwiększenia  szerokości  zabudowy  powierzchni 

peronu (o minimum 1,05 m) wystąpi konieczność przesunięcia toru nr 2 i 4 w stronę skarpy 

na  której  Zamawiający  nie  przewiduje  w  PFU  realizacji  prac.  Ze  względu  na  konieczność 

poszerzenia  skarpy  nasypu  wraz  z  przesunięciem  istniejącej  drogi  (lub  zabudowy  muru 

oporowego,  którego  budowa  nie  została  zlecona  przez  Zamawiającego  w  treści  PFU) 

występuje  konieczność  kompleksowej  zabudowy  w  nowym  śladzie  nawierzchni  i  podtorza 

toru nr 2 i 4 na odcinku 250 m. 

Zaktualizowany załącznik, zgodnie ze wskazaniem Zamawiającego, zakwalifikowany 

został  co  prawda  jako  dokument  o  charakterze  informacyjnym,  niemniej  zdaniem 

Wykonawcy  niedopuszczalnym  jest  aby  wykonawcy  w  ramach  materiałów  otrzymywanych 

od  Zamawiającego  otrzymywali  sprzeczne  informacje  co  do  zakresu  prac  koniecznych  do 

zaprojektowania i wykonania. Przedstawienie wskazanego załącznika w ramach modyfikacji 

z 13.03.2018 r. świadczy o aktualizacji wymagań Zamawiającego w tym zakresie, które nie 

znalazły  jednak  odzwierciedlenia  w  pozostałych  postanowieniach  SIWZ.  Wykonawca 


wskazuje  zwłaszcza,  iż  w  Rozbiciu  Ceny  Ofertowej  (RCO)  nie  znajdują  się  pozycje 

odnoszące  się  do  konieczności  uwzględnienia  ściany  oporowej  opisanej  powyżej  

i wyni

kającej z rysunku „Dostosowanie układu torowego st. Chorzów Miasto do budowy p.o. 

Chorzów  Uniwersytet".  W  związku  z  tym,  uwzględniając  zaktualizowane  wymagania 

Zamawiającego, koniecznym byłoby wykonanie zmienionych względem RCO prac o innych 

ilościach niż te wynikające z jego treści. Obrazuje to przedstawiony w tym miejscu odwołania 

poniżej  szkic  przedstawiający  peron,  obiekt  inżynieryjny,  dobudowywany  tor  oraz  zarys 

poszerzanej  skarpy  nasypu  o  standardowym  pochyleniu  na  tle  ortofotomapy  dla  potrzeby 

zabudo

wy  nowego  przystanku  osobowego  Chorzów  Uniwersytet  opracowany  przez 

Wykonawcę  na  bazie  wszystkich  dostępnych  informacji  w  tym  zakresie  oraz  przygotowane 

przez  Wykonawcę  porównanie  ilościowe  zakresu  prac.  W  związku  z  powyższym,  łączne 

zestawienie  informacji 

udostępnionych  przez  Zamawiającego  wskazuje,  iż  wykonawcy  nie 

otrzymali w ramach rzeczonego postępowania jednoznacznych wytycznych co do szerokości 

międzytorza, która należy przyjąć dla potrzeb wyceny budowy nowego peronu na przystanku 

osobowym Chorzów Uniwersytet, a także co do przesunięcia toru nr 2 i 4 w stronę skarpy. 

Powyższe  prowadzić  może  do  przyjęcia  odmiennych  założeń  przez  poszczególnych 

wykonawców  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  i  przekłada  się  na 

nieporównywalność złożonych ofert. 

Szer

okość międzytorza. Zgodnie z pkt 3.6.1. PFU w tabeli określającej „Zakres Robót 

do  wykonania"  Zamawiający  wskazał  na  zakres  koniecznej  do  wykonania  budowy 

nawierzchni  kolejowej  dla  poszczególnych  stacji. Wskazana Tabela,  nie uwzględnia  jednak  

w  swojej  tre

ści  zakresów  budowy  wynikających  z  pozostałych  udostępnionych  przez 

Zamawiającego  informacji.  Zestawiając  wskazane  zakresy  z  wymaganiami  wynikającymi                     

z  zaktualizowanych  Standardów  Technicznych  wskazać  należy  na  brak  spójności  co  do 

koni

ecznej  dla potrzeb wyceny  szerokości międzytorzy,  opierając się m.in.  na  przypadkach 

stacji  Chorzów  Miasto,  Chorzów  Stary,  Bytom,  Radzionków.  Zgodnie  z  treścią  szeregu 

dokumentów  składających  się  na  Regulacje  Zamawiającego,  szerokość  międzytorzy  nie 

została  sprecyzowana  przed  przyjęciem  zaktualizowanych  Standardów  Technicznych, 

wskazując  jedynie  na  konieczność  przyjęcia  bezpiecznej  szerokości  międzytorza.  Tak  np.                 

w ramach: 

Regulaminów  technicznych  stacji  w  Działce  nr  61  "Bezpieczeństwo  i  higiena  pracy" 

opracowywanych  na  podstawie  Ir-

3  "Instrukcja  o  sporządzaniu  regulaminów  technicznych 

stacji" Rozdział 6 §63; 

§ 7 Instrukcji o prowadzeniu ruchu pociągów Ir-1 z dnia 27 czerwca 2017r; 

- Instrukcji dla toromistrza Id-9 (D-15) z dnia 12 lipca 

2005r, Rozdział III §5; 

Rozporządzenia  Ministra  Transportu  i  Gospodarki  Morskiej  z  dnia  10  września  1998r.                  

„W  sprawie  warunków  technicznych  jakim  powinny  odpowiadać  budowle  kolejowe  i  ich 


usytuowanie" 

Dziennik  Ustaw  nr  151  wraz  z  późniejszymi  zmianami  w  Rozdziale  7  §41.3;              

- Ir-

3 "Instrukcja o sporządzaniu regulaminów technicznych stacji" Rozdział 6 §63 w pkt 2.1); 

- Id-1 (D-l) "Warunki techniczne utrzymania nawierzchni na liniach kolejowych" - 

Załącznik do 

Zarządzenia  Zarządu  PKP  PLK  S.A.  z  dnia  18  maja  2005r.  z  późniejszymi  zmianami. 

Rozdział  VIII  §63  pkt  6.1).  Minimalne  wartości  co  do  szerokości  międzytorza,  wypełniające 

ww.  definicję  bezpiecznej  szerokości,  sprecyzowane  zostały  w  zaktualizowanych 

Standardach  Technicznych,  tj.  w  Standardach  Technicznych 

"Szczegółowe  warunki 

techniczne  dla  modernizacji  lub  budowy  linii  kolejowych  do  prędkości  Vmax  200  km/h  (dla 

taboru  konwencjonalnego)  /  250  km/h  (dla  taboru  z  wychylnym  pudłem)"  Tom  II  "Skrajnia 

budowlana  linii  kolejowych"  wersja  2.0  pkt  5. 

„Strefa  bezpieczna  i  strefa  zagrożenia"

Wartości  granicy  strefy  zagrożenia  oraz  strefy  bezpiecznej  zestawione  jest  w  tabeli  nr  2 

przedmiotowych  Standardów  Technicznych.  Zgodnie  z  treścią  ww.  dokumentu  (mającego 

charakter  wiążący)  Dla  przypadku  konieczności  zabudowy  strefy  bezpiecznej  (na  której 

można  zabudować  ścieżki  technologiczne)  na  międzytorzu  torów,  na  których  prędkość 

pociągu  jest  najmniejsza  (V  <  80  km/h),  w  przypadku  zastosowania  nominalnej  wartości 

dopuszczalnej,  minimalna  szerokość  międzytorza  wyniesie:  S  =  2,50  +  0,80  +  2,50  =  5,80 

[m].  Bez formalnej  zgody  właściwego Zakładu  Unii  Kolejowych PKP  Polskie  Linie Kolejowe 

S.A.  lub  zgody  Zarządu  PKP  Polskie  Unie  Kolejowe  S.A.,  aktualnie  obowiązujące  przepisy 

uniemożliwiają więc zabudowę międzytorzy, na których występuje konieczność prowadzenia 

ścieżek/dróg technologicznych o szerokość? mniejszej niż 5,80 [m], W żadnym miejscu PFU 

Zamawiający  nie  informuje  jednak  oferentów  o  konieczności  wprowadzenia  poszerzenia 

międzytorzy dla potrzeby zabudowy ścieżek technologicznych (stref bezpieczeństwa), które 

wynika  z  wyżej  wymienionych  przepisów  oraz  Regulacji  Wewnętrznych  PKP  Polskie  Linie 

Kolejowe S A. Wręcz przeciwnie - konsekwencje wynikające z zaktualizowanych Standardów 

Technicznych nie zosta

ły przełożone na Tabelę obrazującą zakres prac do wykonania, którą 

Zamawiający zamieścił w treści pkt 3.6.1. PFU. 

W  ramach  informacji  udostępnionych  przez  Zamawiającego  występuje  więc  brak 

spójności  co  do  koniecznych  do  realizacji  zakresów  prac  -  Tabela  z  pkt  3.6.1.  PFU  nie 

wskazuje  bowiem  na  konieczność  wykonanie  prac  na  torach,  które  należy  przesunąć  ze 

względu  na  zwiększenie  szerokości  międzytorzy  w  modernizowanych  układach  torowych,  

a  obowiązek  taki  wynika  z  zaktualizowanych  Standardów  Technicznych.  W  zasadniczej 

treści PFU powinna znaleźć się informacja precyzująca okres prac konieczny do wyceny, tak 

aby każdy z wykonawców konstruując swoją ofertę kierował się analogicznymi założeniami, 

tym  samym  aby  Zamawiający  uzyskał  porównywalne  oferty.  Pozostawienie  postanowień 

PFU  w  niezmienionym  kształcie doprowadzi  dc tego,  iż  każdy  z  wykonawców  kierować się 

może innym dokumentem składającym się na opis przedmiotu zamówienia, przy czym brak 

jednoznacznego  uregulowania  przedmiotowej  kwestii  w  zasadniczej  części  PFU 


doprowadzić  może  do  tego,  iż  wykonawcy  zmuszeni  będą  do  pohukiwania  informacji 

umożliwiających  im  wycenę  planowanych  robót  w  dokumentach  zewnętrznych,  których 

interpretacja może mieć odmienny charakter. Innymi słowy realizacja podmiotowej inwestycji 

zgo

dnie  z  obowiązującymi  przepisami  i  zaktualizowanymi  Standardami  Technicznymi 

wymusza zwiększenie szerokości międzytorzy przy wszystkich torach, na których przewiduje 

się  postój  składów  pociągowych.  Dodatkowo,  w  przypadku  określenia  Regulaminem 

Technicznym 

stacji międzytorza dla potrzeb dojścia pieszego dla pracowników PKP Polskie 

Linie  Kolejowe  SA,  występuje  konieczność  zabudowania  strefy  bezpiecznego 

przemieszczania  się  po  nim  uprawnionych  osób.  Aby  umożliwić  zabudowę  odpowiednich 

międzytorzy  dla  potrzeby  zabudowy  stref  bezpiecznego  przemieszczania  się  po  nich 

pracowników  PKP  lub  uprawnionego Przewoźnika kolejowego wystąpi  konieczność  korekty 

projektowanych  oraz  istniejących,  nieokreślonych  w  PFU  układów  torowych  (torów  oraz 

rozjazdów).  Co  istotne,  w  ramach  przebudowy  układów  torowych  występuje  ryzyko 

konieczności  wywłaszczenia  terenów  nie  należących  do  PKP  SA.  oraz  zwiększenia  ilości 

kolizji  z  istniejącymi  instalacjami  oraz  obiektami  budowlanymi  z  docelowym  układem 

torowym.  Ze  względu  na  zakres  przedmiotu  zamówienia  (LOT  A:  sześć  stacji  w  tym  trzy 

węzłowe) oraz bardzo skąpo materiały dostarczone przez Zamawiającego w Tomie III PFU, 

na  etapie  składania  oferty  Wykonawcy  nie  są  w  stanie  oszacować  zakresu  prac,  który 

wyniknie  z  tak  znacznych  korekt  układów  terowych.  Na  wykonawców  przerzucone  więc 

zostały ryzyka niemożliwe do oszacowania, co stanowi wyraz nieuprawnionego nadużywania 

pozycji dominującej Zamawiającego. 

W  celu  przedstawienia  zakresu  zmian  przedstawiono  w  tym  miejscu  odwołania 

poniżej  na  bazie  załączników  nr  3  do  PFU  różnice  szerokości  międzytorzy  na 

poszczególnych  stacjach.  Założono  szerokość  międzytorza  służącego  jako  ciągi  piesze  S-

5,80  m.  Pozostałe  międzytorza  zostały  dostosowane  do  zabudowy  połączeń  rozjazdowych 

rozjazdów typu Rz-300-1:9 (zgodnie z aktualnie obowiązującymi Standardami Technicznymi 

"Szczegółowe warunki techniczne dla modernizacji tub budowy linii kolejowych do prędkości 

Vmax 200 km/h (dla taboru konwencjonalnego) /250 km/h (dla taboru z wychylnym pudlem)” 

Tom I - 

Załącznik ST1-T1-A6 „Układy geometryczne torów” z dnia 13 listopada 2017r.) oraz 

wskaźników  lub  semaforów.  Na  podstawie  tabeli  11.2  wymienionych  Standardów 

Technicznych  szerokość  międzytorza  w  torach,  na  których  nie  będzie  ścieżek 

technologicznych przyjęto S = 4,35 m. Dodatkowo na międzytorzach, na których przewiduje 

się zabudowę konstrukcji wsporczej semaforów (sygnalizatorów), na podstawie Załącznika II 

do wymienionych Standardów Technicznych przyjęto szerokość międzytorza równą S = 4,80 

m.  Z  przedstawionych  w  tym  miejscu  o

dwołania  poniżej  graficznych  porównań  zabudowy 

międzytorzy wynikającej z zasadniczej treści PFU (Tabela 3.6.1. oraz załącznik nr 3 do PFU) 

z  rozwiązaniami  wynikającymi  z  aktualnie  obowiązującymi  Standardami  Technicznymi  na 


wybranych  posterunkach,  wynika  zn

aczna  korekta  układów  torowych.  Biorąc  pod  uwagę 

wszystkie  powyższe  okoliczności  wykonawca,  wskazał,  iż  w  wyniku  zaniechania 

Zamawiającego  polegającego  na  braku  zamieszczenia  w  Programie  Funkcjonalno  – 

Użytkowym  informacji  o  konieczności  zwiększenia  międzytorzy  przy  torach  odstawczych,               

a więc w wyniku braku spójności pomiędzy zasadniczą treścią PFU, a treścią powoływanych 

w  ramach  PFU  Załączników,  Wykonawcy  nie  mają  jednoznacznej  informacji  co  do 

koniecznego  do  wyceny  zakresu  prac.  W  konsekwen

cji  generuje  to  ryzyko  złożenia 

nieporównywalnych  ofert  ze  zryczałtowaną  wyceną,  w  ramach  której  każdy  z  wykonawców 

może  kierować  się  innymi  informacjami  w  tym  przedmiocie.  Ryzyko  nieporównywalności                   

w zastosowanej wycenie zwiększone jest zwłaszcza z uwagi na fakt konieczności usunięcia 

licznych  kolizji  z  istniejącą  infrastrukturą  nad  I  podziemną  na  dowłaszczanych  obszarach, 

szczególnie  na  odcinkach  silnie  zurbanizowanych  (np.  st.  Chorzów  Miasto,  st.  Chorzów 

Stary, st. Bytom itd.). 

Zamawiaj

ący  w  dniu  26.03.2018  r.  wezwał  (umieszczając  na  stronie  internetowej) 

wraz kopią odwołania, w trybie art. 185 ust.1 Pzp, uczestników postępowania przetargowego 

do wzięcia udziału w postępowaniu odwoławczym.  

W  dniu  28.03.2018  r. 

(wpływ  bezpośredni  do  Prezesa  KIO)  TORPOL  S.A.,                               

ul.  Mogileńska  10  G,  61-052  Poznań  zwana  dalej:  „TORPOL  S.A.”  albo  „Przystępującym” 

zgłosiło  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Odwołującego  wnosząc                     

o  uwzględnienie  odwołania  w  całości.  Argumentacja  analogiczna,  jak  w  przystąpieniu  do 

poprzedniego odwołania. 

Odwołanie w sprawie o sygn. akt: KIO 541/18 (LOT B) - BUDIMEX S.A.:  

W  dniu  23.03.2018  r. 

(wpływ  bezpośredni  do  Prezesa  KIO)    BUDIMEX  S.A.,                         

ul.  Stawki  40,  01-040  Warszawa 

zwane  dalej:  „BUDIMEX  S.A.”  albo  „Odwołującym                           

w  sprawie  o  sygn.  akt:  KIO  541/18”  wniosło  odwołanie  na  treść  w/w  modyfikacji  SIWZ  – 

Część V (LOT B). Kopie odwołania Zamawiający otrzymał w tym samym dniu (e-mailem oraz 

faxem). 

Zarzuty i żądania analogiczne, jak w pierwszym odwołaniu. Poniżej jedynie elementy 

odmienne odwołania. Szerokość międzytorza. Zgodnie z pkt 3.6.1. PFU w tabeli określającej 

„Zakres  Robót  do  wykonania",  Zamawiający  wskazał  na  zakres  koniecznej  do  wykonania 

budowy nawierzchni kolejowej dla poszczególnych stacji. Wskazana Tabela, nie uwzględnia 

jednak w swojej treści zakresów budowy wynikających z pozostałych udostępnionych przez 

Zamawiającego  informacji.  Zestawiając  wskazane  zakresy  z  wymaganiami  wynikającymi                 

z  zaktualizowanych  Standardów  Technicznych  wskazać  należy  na  brak  spójności  co  do 

koniecznej dla potrzeb wyceny szerokości międzytorzy, co Wykonawca zobrazuje w dalszej 

części  odwołania  odnosząc  się  do  przypadku  stacji  Tarnowskie  Góry  (węzłowej  oraz 

rozrządowej).  Zgodnie  z  treścią  szeregu  dokumentów  składających  się  na  Regulacje 


Zamawiającego,  szerokość  międzytorzy  nie  została  sprecyzowana  przed  przyjęciem 

zaktualizowanych  Standardów  Technicznych,  wskazując  jedynie  na  konieczność  przyjęcia 

bezpiecznej szerokości międzytorza. Tak np. w ramach: 

Regulaminów  technicznych  stacji  w  Działce  nr  61  "Bezpieczeństwo  i  higiena  pracy" 

opracowywanych  na  podstawie  Ir-

3  "Instrukcja  o  sporządzaniu  regulaminów  technicznych 

stacj

i" Rozdział 6 §63; 

§7 Instrukcji o prowadzeniu ruchu pociągów Ir-1 z dnia 27 czerwca 2017r; 

- Instrukcji dla toromistrza Id-9 (D-

15) z dnia 12 lipca 2005r. Rozdział III §5; 

Rozporządzenia  Ministra Transportu i Gospodarki  Morskiej  z  dnia 10  września 1998r.  "W 

sprawie  warunków  technicznych  jakim  powinny  odpowiadać  budowle  kolejowe  i  ich 

usytuowanie" Dziennik Ustaw nr 151 wraz z późniejszymi zmianami w Rozdziale 7 §41.3; 

- Ir-

3 "Instrukcja o sporządzaniu regulaminów technicznych stacji" Rozdział 6 § 63 w pkt 2.1); 

- Id-1 (D-l) "Warunki techniczne utrzymania nawierzchni na liniach kolejowych" - 

Załącznik do 

Zarządzenia  Zarządu  PKP  PLK  S.A.  z  dnia  18  maja  2005r.  z  późniejszymi  zmianami, 

Rozdział VIII §63 pkt 6.1). 

Minimalne  wartości  co  do  szerokości  międzytorza,  wypełniające  ww.  definicję 

bezpiecznej  szerokości,  sprecyzowane  zostały  w  zaktualizowanych  Standardach 

Technicznych,  tj.  w  Standardach  Technicznych  "Szczegółowe  warunki  techniczne  dla 

modernizacji  lub  budowy  linii  kolejowych  do  prędkości  Vmax  200  km/h  (dla  taboru 

konwencjonalnego)  /  250  km/h  (dla  taboru  z  wychylnym  pudłem)"  Tom  II  "Skrajnia 

budowlana  linii  kolejowych"  wersja  2.0  pkt  5.  „Strefa  bezpieczna  i  strefa  zagrożenia". 

Wartości  granicy  strefy  zagrożenia  oraz  strefy  bezpiecznej  zestawione  jest  w  tabeli  nr  2 

przedmiotowych  Standardów  Technicznych.  Zgodnie  z  treścią  ww.  dokumentu  (mającego 

charakter  wiążący)  Dla  przypadku  konieczności  zabudowy  strefy  bezpiecznej  (na  której 

można  zabudować  ścieżki  technologiczne)  na  międzytorzu  torów,  na  których  prędkość 

pociągu  jest  najmniejsza  (V  <  80  km/h),  w  przypadku  zastosowania  nominalnej  wartości 

dopuszczalnej,  minimalna  szerokość  międzytorza  wyniesie:  S  =  2,50  +  0,80  +  2,50  =  5,80 

[m]. Bez formalnej zgody  właściwego Zakładu Linii Kolejowych PKP Polskie Linie Kolejowe 

S.A.  lub  zgody  Zarządu PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  S.A.,  aktualnie  obowiązujące  przepisy 

uniemożliwiają więc zabudowę międzytorzy, na których występuje konieczność prowadzenia 

ścieżek/dróg technologicznych o szerokości mniejszej niż 5,80 [m]. W żadnym miejscu PFU 

Zamawiający  nie  informuje  jednak  oferentów  o  konieczności  wprowadzenia  poszerzenia 

międzytorzy dla potrzeby zabudowy ścieżek technologicznych (stref bezpieczeństwa), które 

wynika  z  wyżej  wymienionych  przepisów  oraz  Regulacji  Wewnętrznych  PKP  Polskie  Linie 

Kolejowe S.A. Wręcz przeciwnie - konsekwencje wynikające z zaktualizowanych Standardów 

Technicznych nie zostały przełożone na Tabelę obrazującą zakres prac do wykonania, którą 

Zamawiający zamieścił w treści pkt 3.6.1.PFU. 


W  ramach  informacji 

udostępnianych  przez  Zamawiającego  występuje  więc  brak 

spójności  co  do  koniecznych  do  realizacji  zakresów  prac  -  Tabela  z  pkt  3.6.1.  PFU  nie 

wskazuje  bowiem  na  konieczność  wykonania  prac  na  torach,  które  należy  przesunąć  ze 

względu  na  zwiększenie  szerokości  międzytorzy  w  modernizowanych  układach  torowych,               

a  obowiązek  taki  wynika  z  zaktualizowanych  Standardów  Technicznych.  W  zasadniczej 

treści  PFU  powinna  znaleźć  się  informacja  precyzująca  zakres  prac  konieczny  do  wyceny, 

tak  aby  każdy  z  wykonawców  konstruując  swoją  ofertę  kierował  się  analogicznymi 

założeniami,  a  tym  samym  aby  Zamawiający  uzyskał  porównywalne  oferty.  Pozostawienie 

postanowień  PFU  w  niezmienionym kształcie doprowadzi  do  tego,  iż każdy  z  wykonawców 

kierować  się  może  innym  dokumentem  składającym  się  na  opis  przedmiotu  zamówienia, 

przy  czym  brak  jednoznacznego  uregulowania  przedmiotowej  kwestii  w  zasadniczej  części 

PFU doprowadzić może do tego, iż wykonawcy zmuszeni będą do poszukiwania informacji 

umożliwiających  im  wycenę  planowanych  robót  w  dokumentach  zewnętrznych,  których 

interpretacja  może  mieć  odmienny  charakter.  Innymi  słowy  realizacja  przedmiotowej 

inwestycji  zgodnie  z  obowiązującymi  przepisami  i  zaktualizowanymi  Standardami 

Technicznymi  wymusza  zwiększenie  szerokości  międzytorzy  przy  wszystkich  torach,  na 

których  przewiduje  się  postój  składów  pociągowych.  Dodatkowo,  w  przypadku  określenia 

Regulaminem Technicznym stacji międzytorza dla potrzeb dojścia pieszego dla pracowników 

PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., występuje konieczność zabudowania strefy bezpiecznego 

przemieszczania  się  po  nim  uprawnionych  osób.  Aby  umożliwić  zabudowę  odpowiednich 

międzytorzy  dla  potrzeby  zabudowy  stref  bezpiecznego  przemieszczania  się  po  nich 

pracowników  PKP  lub  uprawnionego Przewoźnika kolejowego  wystąpi  konieczność  korekty 

projektowanych  oraz  istniejących,  nieokreślonych  w  PFU  układów  torowych  (torów  oraz 

rozjazdów).  Co  istotne,  w  ramach  przebudowy  układów  torowych  występuje  ryzyko 

konieczności  wywłaszczenia  terenów  nie  należących  do  PKP  S.A.  oraz  zwiększenia  ilości 

kolizji  z  istniejącymi  instalacjami  oraz  obiektami  budowlanymi  z  docelowym  układem 

torowym.  Ze  względu  na  zakres  przedmiotu  zamówienia  (LOT  B:  pięć  stacji,  w  tym  dwie 

węzłowe) oraz bardzo skąpe materiały dostarczone przez Zamawiającego w Tomie III PFU, 

na  etapie  składania  oferty  Wykonawcy  nie  są  w  stanie  oszacować  zakresu  prac,  który 

wyniknie  z  tak  znacznych  korekt  układów  torowych.  Na  wykonawców  przerzucone  więc 

zostały ryzka niemożliwe do oszacowania, co stanowi wyraz nieuprawnionego nadużywania 

pozycji dominującej Zamawiającego. 

W  celu  przedstawienia  zakresu  zmian  przedstawiono  w  tym  miejscu  odwołania 

poniżej na bazie załączników nr 3 do PFU różnice szerokości międzytorzy na wybranej stacji. 

Założono  szerokość  międzytorza  służącego  jako  ciąg  pieszy  S=5,80  m.  Pozostałe 

międzytorza zostały dostosowane do zabudowy połączeń rozjazdowych rozjazdów typu Rz-

1:9  (zgodnie  z  aktualnie  obowiązującymi  Standardami  Technicznymi  "Szczegółowe 


warunki  techniczne  dla  modernizacji  lub  budowy  linii  kol

ejowych  do  prędkości  Vmax  200 

km/h (dla taboru konwencjonalnego)  /  250 km/h  (dla  taboru  z  wychylnym  pudłem)" Tom I  - 

Załącznik  ST1-T1-A6  „Układy  geometryczne  torów"  z  dnia  13  listopada  2017r.)  oraz 

wskaźników  lub  semaforów.  Na  podstawie  tabeli  11.2  wymienionych  Standardów 

Technicznych  szerokość  międzytorza  w  torach,  na  których  nie  ma  potrzeby  zabudowy 

ścieżek  technologicznych  przyjęto  S  =  4.35  m.  Dodatkowo  na  międzytorzach,  na  których 

przewiduje  się  zabudowę  konstrukcji  wsporczej  semaforów  (sygnalizatorów),  na  podstawie 

Załącznika  II  do  wymienionych  Standardów  Technicznych  przyjęto  szerokość  S  =  4.80  m.               

Z  przedstawionych  w  tym  miejscu  odwołania  poniżej  graficznych  porównań  zabudowy 

międzytorzy wynikającej z zasadniczej treści PFU (Tabela 3.6.1. oraz załącznik nr 3 do PFU) 

z  rozwiązaniami  wynikającymi  z  aktualnie  obowiązującymi  Standardami  Technicznymi  na 

wybranych posterunkach, wynika znaczna korekta układów torowych.  

Biorąc  pod  uwagę  wszystkie  powyższe  okoliczności,  Wykonawca  wskazał,  iż                        

w  wyniku  zaniechania  Zamawiającego  polegającego  na  braku  zamieszczenia  w  Programie 

Funkcjonalno  - 

Użytkowym  informacji  o konieczności  międzytorzy,  a  więc w  wyniku braku 

spójności  pomiędzy  zasadniczą  treścią  PFU,  a  treścią  powoływanych  w  ramach  PFU 

Załączników, Wykonawcy nie mają jednoznacznej informacji co do koniecznego do wyceny 

zakresu  prac.  W  konsekwencji  generuje  to  ryzyko  złożenia  nieporównywalnych  ofert  ze 

zryczałtowaną  wyceną,  w  ramach  której  każdy  z  wykonawców  może  kierować  się  innymi 

informacjami  w  tym  przedmiocie.  Ryzyko  nieporównywalności  w  zastosowanej  wycenie 

zwiększone jest zwłaszcza z uwagi na fakt konieczności usunięcia licznych kolizji z istniejącą 

infrastrukturą  nad  i  podziemną  na  dowłaszczanych  obszarach,  szczególnie  na  odcinkach 

silnie zurbanizowanych (np. st. Tarnowskie Góry). 

Zamawiający  w  dniu  26.03.2018  r.  wezwał  (umieszczając  na  stronie  internetowej) 

wraz kopią odwołania, w trybie art. 185 ust.1 Pzp, uczestników postępowania przetargowego 

do wzięcia udziału w postępowaniu odwoławczym.  

W  dniu  28.03.2018  r. 

(wpływ  bezpośredni  do  Prezesa  KIO)  TORPOL  S.A.,                               

ul.  Mogileńska  10  G,  61-052  Poznań  zwana  dalej:  „TORPOL  S.A.”  albo  „Przystępującym” 

zgłosiło  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Odwołującego  wnosząc                     

o  uwzględnienie  odwołania  w  całości.  Argumentacja  analogiczna,  jak  w  przystąpieniu  do 

odwołania w sprawie o sygn. akt: KIO 539/18. 

W  dniu  28.03.2018  r. 

(wpływ  bezpośredni  do  Prezesa  KIO)  STRABAG  Sp.  z  o.o.,                    

ul.  Parzniewska  10,  05-05-

800  Pruszków  zwana  dalej:  „STRABAG  Sp.  z  o.o.”  albo 

„Przystępującym”  zgłosiło  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

Odwołującego  wnosząc  o  uwzględnienie  odwołania  w  całości.  Argumentacja  analogiczna, 

jak w przystąpieniu do odwołania w sprawie o sygn. akt: KIO 539/18.  


Odwołanie w sprawie o sygn. akt: KIO 542/18 (LOT C) - BUDIMEX S.A.:  

W  dniu  23.03.2018  r. 

(wpływ  bezpośredni  do  Prezesa  KIO)    BUDIMEX  S.A.,                         

ul.  Stawki  40,  01-040  Warszawa 

zwane  dalej:  „BUDIMEX  S.A.”  albo  „Odwołującym                           

w  sprawie  o  sygn.  akt:  KIO  542/18”  wniosło  odwołanie  na  treść  w/w  modyfikacji  SIWZ  – 

Część V (LOT C). Kopie odwołania Zamawiający otrzymał w tym samym dniu (e-mailem oraz 

faxem). 

Zarzuty i żądania analogiczne, jak w pierwszym odwołaniu. Poniżej jedynie elementy 

odmienne odwołania. Szerokość międzytorza. Zgodnie z pkt 3.6.1. PFU w tabeli określającej 

„Zakres  Robót  do  wykonania",  Zamawiający  wskazał  na  zakres  koniecznej  do  wykonania 

budowy nawierzchni kolejowej dla poszczególnych stacji. Wskazana Tabela, nie uwzględnia 

jednak w swojej treści zakresów budowy wynikających z pozostałych udostępnionych przez 

Zamawiającego  informacji  Zestawiając  wskazane  zakresy  z  wymaganiami  wynikającymi              

z  zaktualizowanych  Standardów  Technicznych  wskazać  należy  na  brak  spójności  co  do 

koniecznej  dla  potrzeb  wyceny  szerokości  międzytorzy  dotyczących  stacji  realizowanych              

w  ramach  niniejszego  postępowania.  Zgodnie  z  treścią  szeregu  dokumentów  składających 

się  na  Regulacje  Zamawiającego,  szerokość  międzytorzy  nie  została  sprecyzowana  przed 

przyjęciem zaktualizowanych Standardów Technicznych, wskazując jedynie na konieczność 

przyjęcia bezpiecznej szerokości międzytorza. Tak np. w ramach: 

Regulaminów  technicznych  stacji  w  Działce  nr  61  "Bezpieczeństwo  i  higiena  pracy'' 

opracowywanych  na  podstawie  Ir-

3  "Instrukcja  o  sporządzaniu  regulaminów  technicznych 

stacji" Rozdział 6 §63; 

§7 Instrukcji o prowadzeniu ruchu pociągów Ir-1 z dnia 27 czerwca 2017r; 

- Instrukcji dla toromistrza Id-9 (D-

15) z dnia 12 lipca 2005r. Rozdział III §5; 

-  Rozpor

ządzenia  Ministra Transportu i Gospodarki  Morskiej  z  dnia 10  września 1998r.  "W 

sprawie  warunków  technicznych  jakim  powinny  odpowiadać  budowle  kolejowe  i  ich 

usytuowanie" Dziennik Ustaw nr 151 wraz z późniejszymi zmianami w Rozdziale 7 §41.3; 

- Ir-3 "Instr

ukcja o sporządzaniu regulaminów technicznych stacji" Rozdział 6 §63 w pkt 2.1); 

- Id-1 (D-l) "Warunki techniczne utrzymania nawierzchni na liniach kolejowych" - 

Załącznik do 

Zarządzenia Zarządu PKP PLK SA z dnia 18 maja 2005r. z późniejszymi zmianami, Rozdział 

VIII  §63  pkt  6.1).  Minimalne  wartości  co  do  szerokości  międzytorza,  wypełniające  ww. 

definicję  bezpiecznej  szerokości,  sprecyzowane  zostały  w  zaktualizowanych  Standardach 

Technicznych,  tj.  w  Standardach  Technicznych  "Szczegółowe  warunki  techniczne  dla 

modernizacji  lub  budowy  linii  kolejowych  do  prędkości  Vmax  200  km/h  (dla  taboru 

konwencjonalnego)  /  250  km/h  (dla  taboru  z  wychylnym  pudłem)"  Tom  II  "Skrajnia 

budowlana  linii  kolejowych"  wersja  2.0  pkt  5.  „Strefa  bezpieczna  i  strefa  zagrożenia". 

Wartości  granicy  strefy  zagrożenia  oraz  strefy  bezpiecznej  zestawione  jest  w  tabeli  nr  2 

przedmiotowych  Standardów  Technicznych.  Zgodnie  z  treścią  ww.  dokumentu  (mającego 

charakter  wiążący)  Dla  przypadku  konieczności  zabudowy  strefy  bezpiecznej  (na  której 


można  zabudować  ścieżki  technologiczne)  na  międzytorzu  torów,  na  których  prędkość 

pociągu  jest  najmniejsza  (V  <  80  km/h),  w  przypadku  zastosowania  nominalnej  wartości 

dopuszczalnej,  minimalna  szerokość  międzytorza  wyniesie:  S  =  2,50  +  0,80  +  2,50  =  5,80 

[m].  Bez  f

ormalnej zgody  właściwego Zakładu Linii Kolejowych PKP Polskie Linie Kolejowe 

S.A.  lub  zgody  Zarządu PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  S.A.,  aktualnie  obowiązujące  przepisy 

uniemożliwiają więc zabudowę międzytorzy, na których występuje konieczność prowadzenia 

ścieżek/dróg technologicznych o szerokości mniejszej niż 5,80 [m]. W żadnym miejscu PFU 

Zamawiający  nie  informuje  jednak  oferentów  o  konieczności  wprowadzenia  poszerzenia 

międzytorzy dla potrzeby zabudowy ścieżek technologicznych (stref bezpieczeństwa), które 

wynika  z  wyżej  wymienionych  przepisów  oraz  Regulacji  Wewnętrznych  PKP  Polskie  Linie 

Kolejowe S.A. Wręcz przeciwnie - konsekwencje wynikające z zaktualizowanych Standardów 

Technicznych nie zostały przełożone na Tabelę obrazującą zakres prac do wykonania, którą 

Zamawiający zamieścił w treści pkt 3.6.1. PFU. W ramach informacji udostępnianych przez 

Zamawiającego  występuje  więc  brak  spójności  co  do  koniecznych  do  realizacji  zakresów 

prac  - 

Tabela  z  pkt  3.6.1.  PFU  nie  wskazuje  bowiem  na  konieczność  wykonania  prac  na 

torach,  które  należy  przesunąć  ze  względu  na  zwiększenie  szerokości  międzytorzy                          

w  modernizowanych  układach  torowych,  a  obowiązek  taki  wynika  z  zaktualizowanych 

Standardów  Technicznych.  W  zasadniczej  treści  PFU  powinna  znaleźć  się  informacja 

precyzująca  zakres  prac  konieczny  do  wyceny,  tak  aby  każdy  z  wykonawców  konstruując 

swoją ofertę kierował się analogicznymi założeniami, a tym samym aby Zamawiający uzyskał 

porównywalne  oferty.  Pozostawienie  postanowień  PFU  w  niezmienionym  kształcie 

doprowadzi  do  tego,  iż  każdy  z  wykonawców  kierować  się  może  innym  dokumentem 

składającym  się  na  opis  przedmiotu  zamówienia,  przy  czym  brak  jednoznacznego 

uregulowania przedmiotowej kwestii w zasadniczej części PFU doprowadzić może do tego, 

iż  wykonawcy  zmuszeni  będą  do  poszukiwania  informacji  umożliwiających  im  wycenę 

planowanych  robót  w  dokumentach  zewnętrznych,  których  interpretacja  może  mieć 

odmienny  charakter.  Innymi  słowy  realizacja  przedmiotowej  inwestycji  zgodnie                               

z  obowiązującymi  przepisami  i  zaktualizowanymi  Standardami  Technicznymi  wymusza 

zwiększenie szerokości międzytorzy przy wszystkich torach, na których przewiduje się postój 

składów  pociągowych.  Dodatkowo,  w  przypadku  określenia  Regulaminem  Technicznym 

st

acji międzytorza dla potrzeb dojścia pieszego dla pracowników PKP Polskie Linie Kolejowe 

S.A., występuje konieczność zabudowania strefy bezpiecznego przemieszczania się po nim 

uprawnionych  osób.  Aby  umożliwić  zabudowę  odpowiednich  międzytorzy  dla  potrzeby 

zabudowy  stref  bezpiecznego  przemieszczania  się  po  nich  pracowników  PKP  lub 

uprawnionego  Przewoźnika  kolejowego  wystąpi  konieczność  korekty  projektowanych  oraz 

istniejących,  nieokreślonych  w  PFU  układów  torowych  (torów  oraz  rozjazdów).  Co  istotne,                

w  ramach  przebudowy  układów  torowych  występuje  ryzyko  konieczności  wywłaszczenia 


terenów nie należących do PKP S.A. oraz zwiększenia ilości kolizji z istniejącymi instalacjami 

oraz  obiektami  budowlanymi  z  docelowym  układem  torowym.  Ze  względu  na  zakres 

przedmiotu  zamówienia  (LOT  C:  siedem  stacji  w  tym  jedna  węzłowa)  oraz  bardzo  skąpe 

materiały  dostarczone  przez  Zamawiającego  w  Tomie  III  PFU,  na  etapie  składania  oferty 

Wykonawcy nie są w stanie oszacować zakresu prac, który wyniknie z tak znacznych korekt 

układów  torowych.  Na  wykonawców  przerzucone  więc  zostały  ryzka  niemożliwe  do 

oszacowania,  co  stanowi  wyraz  nieuprawnionego  nadużywania  pozycji  dominującej 

Zamawiającego. 

W  celu  przedstawienia  zakresu  zmian  przedstawiono  w  tym  miejscu  odwołania 

poniżej na bazie załączników nr 3 do PFU różnice szerokości międzytorzy na wybranej stacji. 

Założono  szerokość  międzytorza  służącego  jako  ciąg  pieszy  S=5,80  m.  Pozostałe 

międzytorza zostały dostosowane do zabudowy połączeń rozjazdowych rozjazdów typu Rz-

zgodnie  z  aktualnie  obowiązującymi  Standardami  Technicznymi  "Szczegółowe 

warunki  techniczne  dla  modernizacji  lub  budowy  linii  kolejowych  do  prędkości  Vmax  200 

km/h (dla taboru konwencjonalnego)  /  250 km/h  (dla  taboru  z  wychylnym  pudłem)" Tom I  - 

Załącznik  ST1-T1-A6  „Układy  geometryczne  torów"  z  dnia  13  listopada  2017r.)  oraz 

wskaźników  lub  semaforów.  Na  podstawie  tabeli  11.2  wymienionych  Standardów 

Technicznych  szerokość  międzytorza  w  torach,  na  których  nie  ma  potrzeby  zabudowy 

ścieżek  technologicznych  przyjęto  S  =  4.35  m.  Dodatkowo  na  międzytorzach,  na  których 

przewiduje  się  zabudowę  konstrukcji  wsporczej  semaforów  (sygnalizatorów),  na  podstawie 

Załącznika  II  do  wymienionych  Standardów  Technicznych  przyjęto  szerokość  S  =  4.80  m.                  

Z  przedstaw

ionych  w  tym  miejscu  odwołania  poniżej  graficznych  porównań  zabudowy 

międzytorzy wynikającej z zasadniczej treści PFU (Tabela 3.6.1. oraz załącznik nr 3 do PFU) 

z  rozwiązaniami  wynikającymi  z  aktualnie  obowiązującymi  Standardami  Technicznymi  na 

wybranych  p

osterunkach,  wynika  znaczna  korekta  układów  torowych.  Biorąc  pod  uwagę 

wszystkie  powyższe  okoliczności,  Wykonawca  wskazał,  iż  w  wyniku  zaniechania 

Zamawiającego  polegającego  na  braku  zamieszczenia  w  Programie  Funkcjonalno  - 

Użytkowym  informacji  o  konieczności  zwiększenia  międzytorzy,  a  więc  w  wyniku  braku 

spójności  pomiędzy  zasadniczą  treścią  PFU,  a  treścią  powoływanych  w  ramach  PFU 

Załączników, Wykonawcy nie mają jednoznacznej informacji co do koniecznego do wyceny 

zakresu  prac.  W  konsekwencji  generuje  to 

ryzyko  złożenia  nieporównywalnych  ofert  ze 

zryczałtowaną  wyceną,  w  ramach  której  każdy  z  wykonawców  może  kierować  się  innymi 

informacjami  w  tym  przedmiocie.  Ryzyko  nieporównywalności  w  zastosowanej  wycenie 

zwiększone jest zwłaszcza z uwagi na fakt konieczności usunięcia licznych kolizji z istniejącą 

infrastrukturą  nad  i  podziemną  na  dowłaszczanych  obszarach,  szczególnie  na  odcinkach 

silnie zurbanizowanych (np. st. Herby Nowe). 


Zamawiający  w  dniu  26.03.2018  r.  wezwał  (umieszczając  na  stronie  internetowej) 

wr

az kopią odwołania, w trybie art. 185 ust.1 Pzp, uczestników postępowania przetargowego 

do wzięcia udziału w postępowaniu odwoławczym.  

W  dniu  28.03.2018  r. 

(wpływ  bezpośredni  do  Prezesa  KIO)  TORPOL  S.A.,                               

ul.  Mogileńska  10  G,  61-052  Poznań  zwana  dalej:  „TORPOL  S.A.”  albo  „Przystępującym” 

zgłosiło  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Odwołującego  wnosząc                     

o  uwzględnienie  odwołania  w  całości.  Argumentacja  analogiczna,  jak  w  przystąpieniu  do 

od

wołania w sprawie o sygn. akt: KIO 539/18. 

W  dniu  28.03.2018  r. 

(wpływ  bezpośredni  do  Prezesa  KIO)  STRABAG  Sp.  z  o.o.,                    

ul.  Parzniewska  10,  05-05-

800  Pruszków  zwana  dalej:  „STRABAG  Sp.  z  o.o.”  albo 

„Przystępującym”  zgłosiło  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

Odwołującego  wnosząc  o  uwzględnienie  odwołania  w  całości.  Argumentacja  analogiczna, 

jak w przystąpieniu do odwołania w sprawie o sygn. akt: KIO 539/18.   

Odwołanie w sprawie o sygn. akt: KIO 539/18, sygn. akt: KIO 540/18, sygn. akt: 

KIO 541/18, sygn. akt: KIO 542/18: 

W  dniu  09.04.2018  r.  (e-

mailem,  oryginał  na  posiedzeniu)  Zamawiający  wobec 

wniesienia odwołań wniósł na piśmie, w trybie art. 186 ust. 1 Pzp, odpowiedź na odwołania, 

w  której  wnosił  o  oddalenie  w  całości  odwołań.  Załączył  także  zmiany  postanowień  SIWZ              

z 06.04.2018 r. 

Kopia została przekazana Odwołującemu oraz Przystępującym. Stwierdził: 

W zakresie LOT-u A. 

Odwołujący opiera zarzuty odwołania w pkt II.1 (str. 5 odwołania 

i  nast.)  na  tym,  iż  Zamawiający  w  dniu  13.03.2018  r.  wprowadził  do  PFU  definicję 

Standardów Technicznych” (tj. szczegółowe warunki techniczne dla budowy linii kolejowych 

(…)  przyjęte  do  stosowania  w  PLK),  co  w  jego  ocenie  ma  istotne  znaczenie  dla 

postępowania,  gdyż  konieczność  zastosowania  dyspozycji  wpływa  na  zakres  zobowiązań 

nałożonych  na  wykonawców.    Odwołujący  odwołuje  się  do  pkt  3.6.6  PFU,  w  którym 

Zamawiający  wskazał  na  konieczność  budowy  nowego  peronu  dwukrawędziowego  w  km 

8,280  na  międzytorzu  o  szerokości  9,5  m  z  wejściem  na  nowy  peron                                    

z  projektowanego  przejścia  pod  torami  na  ulicy  Strzelców  Bytomskich  i  nowego  wiaduktu 

kolejowego.  Z  kolei  w  „Wytycznych  architektonicznych  dla  kolejowych  obiektów  obsługi 

podróżnych”  wynika,  że  ww.  szerokość  powinna  wynosić  10,55  m.  Odwołujący  podnosi                 

w  odwołaniu  również,  że  dokonana  modyfikacja  załącznika  nr  3  do  PFU  „Plany 

schematyczne

”  zawiera  informacje, które  wymuszają konieczność  zwiększenia międzytorza 

toru 1 i 2 w lokalizacji 

dojścia dwupoziomowego do minimum 10,55. W ocenie Odwołującego 

zaktualizowany załącznik zawiera sprzeczne informacje co do zakresu prac niezbędnych do 

zaprojektowania  i  wykonania.  Odwołujący  przedstawił  tabelę  porównawczą  ilości  zakresów 

podanych w PFU ora

z ilości określonej według wiedzy zaktualizowanych wytycznych. W pkt 


6  odwołania  Odwołujący  zarzuca,  że  wykonawcy  nie  otrzymali  w  ramach  rzeczonego 

postępowania  jednoznacznych  wytycznych  co  do  szerokości  międzytorza,  którą  należy 

przyjąć  dla  potrzeby  wyceny  budowy  nowego  peronu  na  przystanku  osobowym  Chorzów 

Uniwersytet,  a  także  co  do  przesunięcia  toru  nr  1  i  2  w  stronę  skarpy.  Zdaniem 

Odwołującego  powyższe  może  prowadzić  do  przyjęcia  odmiennych  założeń  przez 

poszczególnych wykonawców ubiegających się o udzielenie zamówienia oraz przekłada się 

na  nieporównywalność  ofert.  Zamawiający  poinformował  w  tym  kontekście,  iż  w  dniu 

06.04.2018 r. dokonał zmiany PFU, która pośrednio czyni zadość żądaniom Odwołującego – 

w załączeniu odpis informacji o dokonanej zmianie: „W pkt 2 PFU na końcu dodaje się zapis:  

Zamawiający  oczekuje  wykonania  Dokumentacji  projektowej  (w  tym  koncepcji 

projektowej)  i  robót  budowlanych  zgodnie  z  zapisami  SIWZ  dotyczącymi  zastosowania 

nowych „Standardów   Technicznych- szczegółowe warunki techniczne dla modernizacji lub 

budowy linii kolejowych do prędkości V max ≤ 200 km/h (dla taboru konwencjonalnego) /250 

km/h  (dla  taboru  z  wychylnym  pudłem)”  obowiązującymi  od  01.01.2018  r.  wraz  ze 

„Szczegółowymi  warunkami  technicznymi  dla  modernizacji  lub  budowy  linii  kolejowych  do 

prędkości Vmax ≤200 km (dla taboru konwencjonalnego) /250 km /h (dla taboru z wychylnym 

pudłem)”-  TOM  I  –  DROGA  SZYNOWA  _ Załącznik  ST-T1-A9  „Rozjazdy”   obowiązującymi 

od 01.06.2018 r (dalej jako „Standardy”).   

W  przypadku,  gdy  wy

magania  wynikające  z  w/w  Standardów  będą  sprzeczne                       

z    wymaganiami  wynikającymi  z  pozyskanych  przez  Zamawiającego  oraz  przekazanych 

Wykonawcy dokumentów dotyczących oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko (w tym 

raportu  o  oddziaływaniu  przedsięwzięcia  na  środowisko,  decyzji  o  środowiskowych 

uwarunkowaniach),  Wykonawca  uzyska  odstępstwa  od  stosowania  obowiązujących 

Standardów.  Wówczas  należy  postępować  zgodnie  z  Regulacjami  Zamawiającego,  w  tym 

pkt  4.8  „Bezpieczeństwo  systemu  kolejowego”  PFU.”  W  ocenie  Zamawiającego 

wprowadzona  powyżej  zmiana  znosiła  spór  pomiędzy  stronami,  a  zarzuty  w  ww.  zakresie 

stają się bezprzedmiotowe. Na mocy wprowadzonej regulacji Zamawiający dopuścił bowiem 

wszędzie  tam,  gdzie  zostaną  zidentyfikowane  przez  wykonawcę  różnice  pomiędzy 

parametrami  wskazanymi  w  PFU  a  Standardami  Jakościowymi  nie  dające  się  pogodzić,                   

a priori uzyskanie przez wykonawcę odstępstw przy odpowiednim zastosowaniu regulacji pkt 

4.8 PFU.  

Abstrahując  od  powyższego  Zamawiający  odniósł  się  do  argumentacji  poczynionej               

w  treści  odwołania  wskazując,  że  wprowadzenie  do  PFU  definicji  „Standardów 

Technicznych

” oraz obowiązku uwzględnienia ich treści Zamawiający informuje, iż powyższe 

było  związane  z  koniecznością  dostosowania  projektowanej  i  budowanej  przez 

Zamawiającego  infrastruktury  kolejowej  do  wymagań  europejskich.  Zamawiający  zauważył, 

że przedmiotowe zamówienie będzie realizowane w systemie „zaprojektuj i buduj”. Przywołał 


treść  art.  31  Pzp.  Przywołał  orzeczenie  KIO  o  sygn.  akt:  KIO  1020/13;  KIO  1048/13;  KIO 

1075/13,  jak  i  wyrok  KIO  o  sygn..  akt:  KIO  1768/12.  Zamawiający  wskazał,  iż  z  uwagi  na 

przyjętą  formułę  realizacji  zadania  inwestycyjnego  przekazana  wykonawcom  dokumentacja 

zawiera  opis  ogólnych  potrzeb  i  wymagań  Zamawiającego.  Opublikowane  dokumenty 

zostały  wykonane  na  podstawie  dokumentacji,  jaką  dysponował  Zamawiający  na  dzień 

wszczęcia postępowania i dokonywanych modyfikacji, która została wykonana na podstawie 

Studium Wykonalności według przepisów obowiązujących w roku 2016 (w tym Standardów 

Technicznych). Zatem przedstawione dane czy parametry nie mają charakteru ostatecznego 

i  wiążącego  wedle  którego  będą  realizowane  roboty  budowlane.  Zamawiający  w  wielu 

miejscach  PFU  zaznaczał,  iż  przekazana  dokumentacja  ma  charakter  poglądowy,                             

a obowiązkiem wykonawcy będzie sporządzenie projektu wykonawczego uwzględniającego 

niezbędne  regulacje.    Zamawiający  podkreślił,  iż  to  wykonawca  będzie  zobowiązany  do 

wykonania  dokumentacji  projektowej

,  w  tym  projektów  wykonawczych  w  oparciu                                

o obowiązujące regulacje oraz zapisy PFU.  

Odnośnie  LOT  A,  B,  C,  D.  Wobec  jednolitego  brzmienia  argumentacji  zarzutów 

odwołań  złożonych  w  ramach  postępowań  LOT  A,  LOT  B,  LOT  C  i  LOT  D  w  zakresie 

szerokości międzytorza wynikającej  z pkt 3.6.1 PFU z uwagi na analogiczną treść PFU dla 

wszystkich  postępowań  Zamawiający  informuje,  co  następuje:  Odwołujący  zakwestionował 

pkt  3.6.1  zawierający  tabelę  określającą  „zakres  robót  do  wykonania”  -  w  ocenie 

Odwołującego dokonując zestawienia danych zawartej w ww. tabeli, a danymi wynikającymi 

z  zaktualizowanych  Standardów  Technicznych  wykazują  niespójność  danych  w  zakresie 

szerokości międzytorzy m. in. na stacji Chorzów Miasto, Chorzów Stary, Bytom, Radzinków. 

Odwołujący wskazał także, iż w wyniku zaniechania Zamawiającego polegającego na braku 

zamieszczenia  w  PFU  informacji  o  konieczności  zwiększenia  międzytorzy  przy  torach 

odstawczych, a więc w wyniku braku spójności pomiędzy zasadniczą treścią PFU, a treścią 

powołanych  w  ramach  PFU  załączników  wykonawcy  nie  mają  jednoznacznej  informacji  co 

do  koniecznego  do  wyceny  zakresu  prac.  W  konsekwencji  generuje  to  ryzyko  złożenia 

nieporównywalnych  ofert  ze  zryczałtowaną  wyceną,  w  ramach  której  każdy  z  wykonawców 

może  kierować  się  innymi  informacjami  o  przedmiocie.  Zamawiający  poinformował  w  tym 

kontekście,  iż  w  dniu  06.04.2018  r.  dokonał  zmiany  PFU,  która  pośrednio  czyni  zadość 

żądaniom  Odwołującego  –  w  załączeniu  odpis  informacji  o  dokonanej  zmianie:    „W  pkt  2 

PFU na końcu dodaje się zapis: Zamawiający oczekuje wykonania Dokumentacji projektowej 

(w  tym  koncepcji  projektowej)  i  robót  budowlanych  zgodnie  z  zapisami  SIWZ  dotyczącymi 

zastosowania  nowych  „Standardów      Technicznych-  szczegółowe  warunki  techniczne  dla 

modernizacji  lub  budowy  linii  kolejowych  do  prędkości  V  max  ≤  200  km/h  (dla  taboru 

konwencjonalnego)  /250  km/h  (dla  taboru  z  wychylnym  pudłem)”  obowiązującymi  od 

01.01.2018 r. wraz ze „Szczegółowymi warunkami technicznymi dla modernizacji lub budowy 


lini

i kolejowych do prędkości Vmax ≤200 km (dla taboru konwencjonalnego) /250 km /h (dla 

taboru  z  wychylnym  pudłem)”-  TOM  I  –  DROGA  SZYNOWA  _  Załącznik  ST-T1-A9 

„Rozjazdy”  obowiązującymi od 01.06.2018 r (dalej jako „Standardy”).   

W  przypadku,  gdy  wymagania  w

ynikające  z  w/w  Standardów  będą  sprzeczne             

z    wymaganiami  wynikającymi  z  pozyskanych  przez  Zamawiającego  oraz  przekazanych 

Wykonawcy dokumentów dotyczących oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko (w tym 

raportu  o  oddziaływaniu  przedsięwzięcia  na  środowisko,  decyzji  o  środowiskowych 

uwarunkowaniach),  Wykonawca  uzyska  odstępstwa  od  stosowania  obowiązujących 

Standardów.  Wówczas  należy  postępować  zgodnie  z  Regulacjami  Zamawiającego,  w  tym 

pkt  4.8  „Bezpieczeństwo  systemu  kolejowego”  PFU.”  W  ocenie  Zamawiającego 

wprowadzona  powyżej  zmiana  znosiła  spór  pomiędzy  stronami,  a  zarzuty  w  ww.  zakresie 

stają się bezprzedmiotowe. Na mocy wprowadzonej regulacji Zamawiający dopuścił bowiem 

wszędzie  tam,  gdzie  zostaną  zidentyfikowane  przez  wykonawcę  różnice  pomiędzy 

parametrami  wskazanymi  w  PFU  a  Standardami  Jakościowymi  nie  dające  się  pogodzić,                 

a priori uzyskanie przez wykonawcę odstępstw przy odpowiednim zastosowaniu regulacji pkt 

4.8 PFU.  

Odnosząc  się  do  rzekomej  niespójności  danych  wynikających  z  PFU  oraz 

Standardów  Technicznych  w  zakresie  szerokości  międzytorza  Zamawiający  wskazał,  iż                 

w  ww.  pkt  PFU  (przed  tabelą)  zawarł  następujące  zastrzeżenie:  „Poniższa  tabela  zawiera 

zestawienie  robót  w  zakresie  nawierzchni  torowej  -  torów  i  rozjazdów.  Podane  w  tabelach 

długości  robót  na  szlakach,  stacji,  wstawek  międzyrozjazdowych  są  wartościami 

orientacyjnymi.  Dokładne  długości  będą  wynikać́  z  projektu  wykonawczego.”.  Z  ww.  zapisu 

jednoznacznie  wynika  charakter  przedstawionych  danych.  Zam

awiający  przedstawił  dane 

poglądowe,  nie  mające  charakteru  ostatecznego.  Definitywne  parametry  poszczególnych 

obiektów  zostaną  ustalone  na  etapie  projektowania  –  w  przypadku  różnić  pomiędzy 

wielkościami wskazanymi w PFU a Standardami, jak wskazano powyżej, zastosowanie będą 

miały  regulacje  wprowadzone  do  pkt  2  PFU  w  dniu  06.04.2018  r.  wskazujące  uzyskanie 

przez wykonawcę odstępstw w tym zakresie.  

W dniu 09.04.2018 r. 

w związku z postanowieniem Izby z dnia 27.03.2018 r. odbyło 

się posiedzenie niejawne z udziałem stron. 

W dniu 09.04.2018 r. Izba 

odroczyła posiedzenie - w sprawie o sygn. akt: KIO 539/18, 

sygn.  akt:  KIO  540/18,  sygn.  akt:  KIO  541/18,  sygn.  akt:  KIO  542/18  -  na  wniosek 

Odwołującego, poparty przez obu Przystępujących, przy zgodzie Zamawiającego – de facto 

jego  poparciu,  z  uwagi  na  nowe  okoliczności  wynikające  z  odpowiedzi  na  odwołanie 

Zamawiającego  i  zmian  postanowień  SIWZ  z  06.04.2018  r.  Nadto,  Zamawiający 

zdeklarował,  po  zarządzonej  przerwie,  że  w  jej  toku  dokonano  ustaleń,  które  mogą 


skutkować  ewentualnymi  dalszymi  zmianami  postanowień  SIWZ,  które  skutkowałyby 

uczynieniem  zadość  Odwołującemu  BUDIMEX  S.A.  Wyznaczono,  z  uwagi  na  charakter 

sprawy  i  związane  z  tym  uwarunkowania  organizacyjne,  także  istniejące  po  stronie 

Zamawiającego  (brak  możliwości  wiążących  zmian  „z  dnia  na  dzień”)  -  nowy  termin 

posiedzenia  na  24.04.2018  r.  Zobowiązując  Budimex  S.A.  do  przedłożenia  pisemnego 

stanowiska  do  13.04.2018r.  Z  kolei,  Zamawiający  został  zobowiązany  do  odniesienia  się 

względem  stanowiska  Odwołującego  (aktualnego  i  przyszłego)  do  20.04.2018  r.  i  jego 

przekazania Izbie i stronom oraz uczestnikom. 

W  dniu  13.04.2018  r. 

(wpływ  bezpośredni  do  Prezesa  KIO)  –  wpłynęło  pisemne 

stanowisko  Odwołującego  wobec  odpowiedzi  na  odwołania  z  09.04.2018  r.  i  zmian 

postanowień  SIWZ  z  06.04.2018  r.  Odniesienie  w  zakresie  LOT-u  A:  Zamawiający                          

w  odpowiedzi  na  odwołania  prawidłowo  streścił  podniesione  zarzuty.  Niestety,  zmiany 

dokonane w PFU w dniu 06.04.2018r. zdaniem Odwołującego nie zadośćuczynią żądaniom 

Odwołującego,  a  wręcz  pogłębią  zakres  niezrównoważenia  ofert  składanych  przez 

Wykonawców, łamiąc tym samym zapisy art. 29 ust 1 i 2 w zw. z art 7 ust. 1 i 2 Pzp poprzez 

opisanie przedmiotu zamówienia w sposób utrudniający uczciwą konkurencję. Zamawiający 

zadysponował w dniu 06.04.2018r. następującą korektę PFU: „W przypadku, gdy wymagania 

wynikające z w/w Standardów będą sprzeczne z wymaganiami  wnikającymi z pozyskanych 

przez  Zamawiającego  oraz  przekazanych  Wykonawcy  dokumentów  dotyczących 

oddziaływania  przedsięwzięcia  na  środowisko  (w  tym  raportu  o  oddziaływaniu 

przedsięwzięcia  na  środowisko,  decyzji  o  środowiskowych  uwarunkowaniach),  Wykonawca 

uzyska  odstępstwa  od  stosowania  obowiązujących  Standardów.  Wówczas  należy 

postępować  zgodnie  z    Regulacjami  Zamawiającego,  w  tym  pkt  4.8  „Bezpieczeństwo 

systemu  kolejowego"  PFU.”.  W  ocenie  Odwołującego  wprowadzona  powyżej  zmiana 

wprowadza  dodatkowe  ryzyko,  które  doprowadzi  do  złożenia  ryczałtowych  ofert,  z  których 

część  uwzględni  koszty  wynikające  z  wprowadzenia  Standardów  Technicznych,  a  część 

ofert  nie  uwzględni  przedmiotowych  kosztów  licząc  na  uzyskanie  odstępstwa  od  wymogów 

bezpieczeństwa  określonych  w  Standardach  Technicznych.  Zamawiający  zapisał,  że  po 

uzyskaniu  odstępstwa  od  wymogów  bezpieczeństwa  zawartych  w  obowiązujących 

Standardach Technicznych, Wykonawca zostaje zobowiązany do postępowania określonymi 

regulacjami  Zamawiającego,  w  tym  pkt.  4.8  „Bezpieczeństwo  systemu  kolejowego”  PFU. 

Dodatkowo  Zamawiający  nakłada  na  Wykonawcę  obowiązek  uzyskania  odstępstwa  od 

Standardów  Technicznych,  do  których  stosowania  sam  Zamawiający  na  mocy  zmian                      

w  SIWZ  oraz  odpowiedzi  na  pytania  zobowiązał  Wykonawców.  Odwołujący  nie  zna  

procedury  administracyjnej/prawnej  na  mocy  której  będzie  miał  pewność,  że  uzyska 

odstępstwa  od  stosowania  obowiązujących  Standardów  Technicznych.  Dodatkowo  należy 


zaznaczyć, że Wykonawcy nie mają wiedzy, od jakich konkretnie przepisów i zakresów prac 

mają  uzyskać  odstępstwa,  dlatego  złożone  w  przedmiotowym  postępowaniu  oferty 

uwzględniające  przywołane  powyżej  zmiany  w  SIWZ  spowodują  jeszcze  większą 

dysproporcję  w  cenie  ryczałtowej,  ponieważ  każdy  z  oferentów  może  uwzględnić                  

w  wycenie  inne  odstępstwo  od  Standardów  Technicznych.  Pełnomocnik  Zamawiającego                 

w  jednym  zdaniu  argumentował,  że:  „…  wprowadzenie  do  PFU  definicji  „Standardów 

Technicznych" oraz obowiązku uwzględnienia ich treści Zamawiający informuje, iż powyższe 

było  związane  z  koniecznością  dostosowania  projektowanej  i  budowanej  przez 

Zamawiającego  infrastruktury  kolejowej  do  wymagań    europejskich.”.  Natomiast  w  zdaniu 

poprzedzającym  dopuszcza  pozyskanie  od  przedmiotowych  wymagań  uzyskanie  przez 

Wykonawcę  odstępstw,  ale  przy  odpowiednim  zastosowaniu  regulacji  pkt.  4.8 

„Bezpieczeństwo systemu kolejowego” PFU. 

Odwołujący  zauważył,  że  przeniesienie  na  Wykonawcę  ryzyka  polegającego  na 

uzyskaniu  odstępstwa  od  wymogów  bezpieczeństwa  określonych  w  Standardach 

Technicznych,  które  wdrażają  do  obowiązkowego  stosowania  na  sieci  linii  kolejowych 

regulacje  praw

ne  zadysponowane  w  Rozporządzeniach  Komisji  (UE),  doprowadzi  do 

dodatkowego zróżnicowania składanych ofert.  Na początku  zaznaczył,  że Zamawiający  nie 

precyzuje zakresu robót, dla jakiego należy uzyskać odstępstwa. Doświadczeni Wykonawcy, 

którzy znają wpływ regulacji określonych w Rozporządzeniach Komisji (UE) na zakres prac 

budowlanych,  określą  w  składanej  ofercie  ryczałtowej  koszty  wynikające  z  obowiązujących 

przepisów. Niestety, część Wykonawców może obniżyć składaną cenę ryczałtową licząc na 

uzyskanie  sz

eregu  odstępstw  od  wymogów  bezpieczeństwa  określonych  w  Standardach 

Technicznych.  Złożone  oferty  będą  wówczas  nieporównywalne.  Dodatkowo  stwierdził,  że 

odpowiedź na odwołania nie odnosi się do zarzutu polegającego na możliwym zróżnicowaniu 

zakresu  prac  okr

eślonych w  tabeli  porównawczej.  Część z  wykonawców  może nie wycenić 

np.  ścian  oporowych,  które  w  wyniku  poszerzenia  budowli  kolejowej  wpływają  na  cenę 

ryczałtową (budowa ściany oporowej wynika ze zmiany standardów i żaden z oferentów nie 

ma  pewności,  czy  uzyska  dla  tego  zakresu  odstępstwo  czy  nie;  każdy  może  przyjąć  co 

innego). W ramach zmiany dokonanej w PFU w dniu 06 kwietnia 2018r. nie został również 

uzupełnione  o  przedmiotowe  ściany  oporowe  RCO  dla  zadania  „LOT  A  -  Prace  na  linii 

kolejowej  1  31  na  odcin

ku  Chorzów  Batory  (km  5,900)  -  Nakło  Śląskie  (km  29,000)”  

i Zamawiający nie poinformował dla jakiego zakresu. 

Odniesienie  w  zakresie  LOT-u  A,  B,  C,  D

:  Odpowiedź  na  odwołania  prawidłowo 

streszcza podniesione zarzuty. Niestety, zmiany dokonane w PFU w dniu 06 kwietnia 2018r. 

zdaniem  Odwołującego  nie  zadośćuczyniają  opisanym  żądaniom,  a  wręcz  pogłębią  zakres 

niezrównoważenia ofert składanych przez Wykonawców, łamiąc tym samym art. 29 ust 1 i 2 

w zw. z art 7 ust. 1 i 2 Pzp poprzez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób utrudniający 


uczciwą  konkurencję.  Zamawiający  zadysponował  w  dniu  06.04.2018r.  korektę  PFU 

polegającą na: „W przypadku gdy wymagania wynikające z w/w Standardów będą sprzeczne 

z  wymaganiami  wynikającymi  z  pozyskanych  przez  Zamawiającego  oraz  przekazanych 

Wykonawcy dokumentów dotyczących oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko (w tym 

raportu  o  oddziaływaniu    przedsięwzięcia  na  środowisko,  decyzji  o  środowiskowych 

uwarunkowaniach),  Wykonawca  uzyska  odstępstwa  od  stosowania  obowiązujących 

Standa

rdów.  Wówczas  należy  postępować  zgodnie  z  Regulacjami  Zamawiającego,  w  tym 

pkt  4.8  „Bezpieczeństwo  systemu  kolejowego”  PFU”.  Dodatkowo  w  PFU  zawarte  zostało 

zastrzeżenie  polegające  na:  „Poniższa  tabela  zawiera  zestawienie  robót  w  zakresie 

nawierzchni torowe - 

torów i rozjazdów. Podane w tabelach długości robót na szlakach stacji, 

wstawek  międzyrozjazdowych  są  wartościami  orientacyjnymi.  Dokładne  długości  będą 

wynikać  z  projektu  wykonawczego.”.  Odwołujący  stwierdził,  że  aktualnie nie  widzi  potrzeby 

pozyskiwa

nia  odstępstw  od  dokumentów  dotyczących  oddziaływania  przedsięwzięcia  na 

środowisko,  ponieważ  zmiany  dysponowane  w  obowiązujących  Standardach  Technicznych 

nie wynikają z przywołanych dokumentów (tzn. raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na 

środowisko,  decyzji  o  środowiskowych  uwarunkowaniach).  Nowe  Standardy  Techniczne 

(Tom  I  oraz  Tom  Il)  wprowadzają  konieczność  dostosowania  układów  geometrycznych  do 

wymagań  określonych  w  Rozporządzeniach  Komisji  (UE).  Co  drugie  międzytorze  powinno 

być dostosowane dla potrzeb ruchu osób uprawnionych (należy na nim zabudowywać Strefę 

Bezpieczną) co wpływa nie tylko na poszerzenie istniejących aktualnie wąskich międzytorzy, 

ale  również  doprowadza  do  przebudowy  głowic  rozjazdowych,  które  związane  są 

bezpośrednio z międzytorzami. Zakres prac opisany w PFU nie uwzględnia „orientacyjnych 

ilości  rozjazdów/'  ,  które  należy  przebudować.  Ilość  rozjazdów  do  przebudowy  jest  stała                        

w PFU. Zabudowa międzytorzy zgodnie z zapisami Standardów Technicznych Tom Il, nawet 

przy  skorzystaniu  z  Wyjątkowo  dopuszczalnych  wartości  (tzn.  progu  P3  wymagającego 

zgody   Zarządu PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.) prowadzi do konieczności realizacji prac                         

w  głowicach  rozjazdowych,  które  nie  byty  w  PFU  dysponowane  do  przebudowy. 

Doświadczony  Wykonawca  uwzględni  w  swojej  ofercie  przebudowę  głowic  rozjazdowych, 

która  wynika  z  poszerzenia  międzytorzy.  Część  z  Wykonawców,  może  tych  prac  nie 

uwzględnić w swoich ofertach, co będzie skutkowało obniżeniem składanej ceny ryczałtowej. 

Sytuacja  ta  doprowadzi  tym  samym  do  złożenia  nierównoważnych  ofert.  Także  uzyskanie 

nawet  odstępstwa  od  nowych  standardów  w  zakresie  progu  P3  spowoduje  zwiększenie 

zakresu  prac  opisanego  w  treści  PFU.  Dlatego  zakres  prac  opisany  w  treści  oraz  części 

graficznej  powinien  być  dostosowany  do  obowiązujących  przepisów,  aby  zapewnić 

porównywalność  ofert.  W  ocenie  Odwołującego  zmiana  wprowadzona  do  PFU  w  dniu 

06.04.2018r.  nie  czyni  zadość  żądaniom  Odwołującego,  a  wręcz  wprowadza  dodatkowe 

niepoliczalne u

warunkowania, które zwiększają nieporównywalność ofert. 


Reasumując,  ryzyka  związane  z  koniecznością  uwzględnienia  nowych  Standardów 

Technicznych w ofercie bez opisana w PFU przez Zamawiającego zakresu prac opartego na 

nowych  Standardach  spowodują,  że  część  oferentów  może  uwzględnić  zakres  prac 

opisanych  w  obecnej  wersji  PFU  (założą,  że  zostaną  uzyskane  wszystkie  odstępstwa                   

w zakresie różnic pomiędzy nowymi a starymi Standardami). Inni oferenci mogą założyć, że 

uzyskają odstępstwa tylko dla części robót, a jeszcze inni oferenci mogą założyć, że nie uda 

im  się  uzyskać  odstępstwa  od  nowych  Standardów.  Abstrahując  od  tego,  że  zmiany 

dysponowane  w  obowiązujących  Standardach  Technicznych  nie  wynikają  z  Decyzji 

Środowiskowej,  cały  czas  należy  mieć  na  względzie,  że  Zamawiający  żąda  uzyskania 

odstępstw  od  decyzji  administracyjnej  (decyzja  środowiskowa),  którymi  jeszcze  nie 

dysponuje,  i  jeżeli  ta  decyzja  w  jakimkolwiek  stopniu  będzie  uzależniona  od  nowych 

Standardów,  w  pierwszej  kolejności  należy  się  z  nią  zapoznać,  aby  móc  oszacować                         

i  wycenić  ryzyka  związane  z  odstępstwami.  Biorąc  pod  uwagę  wszystkie  przedstawione 

powyżej  okoliczności  i  argumenty,  przy  uwzględnieniu  wspólnego  źródła  generującego 

zaistniałe  niejednoznaczności,  Wykonawca  wnioskuje  o  modyfikację  treści  SIWZ  poprzez 

zmianę  treści  PFU  poprzez  zamieszczenie  w  zasadniczej  treści  PFU  wszystkich  wymagań 

dotyczących  realizacji  zamówienia,  które  uwzględniać  będą  Standardy  Techniczne                          

i regulacje wew

nętrzne PKP PLK S.A. 

W dniu 20.04.2018 r. (e-

mailem) Zamawiający wniósł drugą odpowiedź na odwołania, 

w której poinformował, że dokonał zmian postanowień SIWZ (zmiana treści SIWZ  - Część IX 

z 20.04.2018 r.), w kontekście wszystkich odwołań - Budimex S.A. oraz usunął zmiany SIWZ 

z 06.04.2018 r. Wnosił także o oddalenie w całości odwołań. W zakresie LOT-u A, B, C, D – 

obowiązek  stosowania  Nowych  Standardów  Technicznych.  Głównym  zarzutem 

formułowanym  przez  Odwołującego  w  przedmiotowej  sprawie  jest  wymóg  Zamawiającego 

uwzględnienia  stosowania  na  potrzeby  realizacji  inwestycji  Standardów  Technicznych  - 

szczegółowe warunki techniczne dla modernizacji lub budowy linii kolejowych do prędkości V 

max ś 200 km/h (dla taboru konwencjonalnego) /250 km/h (dla taboru z wychylnym pudłem)" 

obowiązującymi  od  01.012018  r,  wraz  ze  „Szczegółowymi  warunkami  technicznymi  dla 

modernizacji  lub  budowy  linii  kolejowych  do  prędkości  Vmax  ś200  km  (dla  taboru 

konwencjonalnego)  /250  km  //h  (dla  taboru  z  wychylnym  pudłem)”TOM  I  -  DROGA 

SZY

NOWA  _  Załącznik  ST-T1-A9  „Rozjazdy"  obowiązującymi  od  01,  062018  r  (dalej  jako 

„Standardy”).  Odwołujący  wskazał,  iż  analiza  Nowych  Standardów  Technicznych  oraz  PFU 

umożliwiła  zidentyfikowanie  szeregu  nieścisłości  pomiędzy  parametrami  przewidzianymi                  

w obu dokumentach. Zamawiający wychodząc naprzeciw oczekiwaniom Odwołującego oraz 

uczestnikom  postępowania  odwoławczego  w  dniu  06.04.2018  r.  dokonał  zmiany  SIWZ 

poprzez  wprowadzenie  do  pkt  2  PFU  sformułowania,  iż  wszędzie  tam  gdzie  ujawnią  się 


r

ozbieżności  w  ww.  dokumentach  wykonawca  uzyska  odstępstwa  od  stosowania  Nowych 

Standardów Technicznych, W ocenie Odwołującego wprowadzona zmiana nie czyni zadość 

treści  sformułowanych żądań  oraz  wprowadza dodatkowe ryzyka po stronie wykonawców  - 

takie jak 

np. ryzyko nieuzyskania odstępstwa, czy też ryzyko nieporównywalności ofert. 

Odnosząc  się  do  powyższego  Zamawiający  poinformował,  iż  w  dniu  20.04.2018  r. 

dokonał  zmiany  SIWZ  poprzez  wykreślenie  z  pkt  2  PFU  sformułowania  wprowadzonego                  

w dni

u 06.04.2018 r., a ponadto wprowadził zapisy, zgodnie z którymi na potrzeby realizacji 

przedmiotowej  inwestycji  obowiązującym  dokumentem  będą  Standardy  Techniczne                        

w  brzmieniu  z  2010  r.  („Stare  Standardy  Techniczne”)  oparciu  o  które  była  opracowywana 

dokumentacja  przetargowa  na  niniejszego  postępowania.  Zmiana  będzie  polegała  na 

zastąpieniu w słowniczku pojęć definicji Standardów Technicznych z: 

„Szczegółowe  warunki  techniczne  dla  modernizacji  lub  budowy  linii  kolejowych  do 

prędkości  Vmax  200  km/h  (dla  taboru  konwencjonalnego)  /  250  km/h  (dla  taboru                    

z  wychylnym  pudłem)  przyjęte  Uchwalą  Nr  263/2010  Zarządu  PKP  Polskie  Linie  Kolejowej 

SA,  z  dnia  14  czerwca  2010  n  z  późniejszymi  zmianami,  (Tom  I  -  Załącznik  ST1-T1-A.9  - 

obowiązuje od 01.06.2018 r.);” Na: 

„Standardy  Techniczne  -  szczegółowe  warunki  techniczne  dla  modernizacji  lub 

budowy  linii  kolejowych  do  prędkości  Vmax  200  km/h  (dla  taboru  konwencjonalnego), 

przyjęte do stosowania w PKP PLKSA. uchwałą nr 263/2010 Zarządu PKP PLK SA. z dnia 

14 czerwca 2010 r. (dostępne na stronie: 

http://www.plk-sa.pl/dla-klientow-i-kontrahentow/akty-prawne-i-

przepisy/standardy-techniczne

. Załączył jako dowód: zmiany do SIWZ z 20.04.2018 r. W ocenie 

Zamawiającego  w  świetle  dokonanej  zmiany  SIWZ  sformułowane  przez  Odwołującego 

żądania zmiany PFU polegające na zakwalifikowaniu załączników graficznych nr 3 do SIWZ 

jako materiału wiążącego lub zmianę PFU poprzez zamieszczenie w zasadniczej treści PFU 

wszystkich  wymagań  dotyczących  realizacji  zamówienia,  które  będą  uwzględniać 

zaktualizowane  Nowe  Standardy  Techniczne  stały  się  bezprzedmiotowe.  Zamawiający 

wskazuje, iż wprowadzona zmiana stanowi złoty środek pomiędzy żądaniami Odwołującego 

a oczekiwaniami Zamawiającego co do sposobu realizacji zamówienia. Mając na względnie 

powyższe Zamawiający wnosił o oddalenie odwołania jako bezprzedmiotowego. 

W  zakresie  LOT-u  A  - 

pkt  II.1  odwołania  Peron  dwukrawędziowy  stacja  Chorzów 

Uniwersytet  - 

szerokość  międzytorza.  poszerzenie  skarpy.  Stwierdził,  że  Odwołujący 

wskazał,  iż  zgodnie  z  pkt  3.6.6  PFU  „Budowle  i  obiekty  obsługi  podróżnych"  nakłada 

obowiązek  budowy  nowego  peronu  dwukrawędziowego w  km  8,130  -  8,280  międzytorzu  o 

szerokości  9,50  m  z  wejściem  na  nowy  peron  z  projektowego  wejścia  pod  torami  na  ulicy 

Strzelców Bytomskim i nowego wiaduktu kolejowego”. Odwołujący zauważył, że  „w ramach 

pierwotnej treści PFU wykonawca był zobowiązany ustanowić jedynie rezerwę na wskazaną 

stację,  nie  zlecając  jej  budowy.  W  ramach  modyfikacji  SIWZ  z  dnia  13  marca  2018  r.  do 


dokumentacji  został  dołączony  do  PFU  załącznik  nr  3,  z  którego  wynika  konieczność 

zwiększenia  na  międzytorzu  toru  1  i  2  w  lokalizacji  dojścia  dwupoziomowego  do  minimum 

10,55  m.  Odwołujący  wskazuje,  że  oprócz  konieczności  zwiększenia  szerokości  zabudowy 

powierzchni' peronu wystąpi konieczność przesunięcia toru 2 i 4 w stronę skarpy, na której 

Zamawiający nie przewiduje realizacji prac. Ze względu na konieczność poszerzenia skarpy 

nasypu  wraz  z  przesunięciem  istniejącej  drogi  występuje  konieczność  kompleksowej 

zabudowy w nowym śladzie nawierzchni i podtorza toru 2 i 4 na odcinku 250 m.”  

Zamawiający  poinformował,  iż  w  dniu  20.04.2018  r.  dokonał  zmiany  SIWZ  poprzez 

wprowadzenie  zmian  do  załącznika  nr  3  do  PFU  Plany  schematyczne  -  stacja  Chorzów 

Miasto, gdzie ujął do budowy ściany oporowe w lokalizacji Chorzów Uniwersytet, Stosowna 

zmiana    została  dokonana  również  w  RCO.  Zaproponowane  rozwiązanie  wychodzi 

naprzeciw oczekiwaniom Odwołującego tzn. umożliwi realizację inwestycji w obszarze terenu 

kolejowego  bez  konieczności  nabywania  dodatkowego  terenu,  wywłaszczeń  i  przebudowy 

infrastruktury miejskiej (alternatywa wskazana w odwołaniu). Załączył jako dowód: zmiany do 

SIWZ  z  20.04.2018  r.  W  ocenie  Zamawiającego  w  świetle  dokonanych  zmian  ww.  zarzuty 

straciły  na  aktualności  i  nie  powinny  stanowić  przedmiotu  orzekania  Izby  -  a  odwołanie 

powinno zostać oddalone w tym zakresie. 

W  dniu  24.04.2018  r. 

zostało  wznowione  odroczone  posiedzenie  i  przeprowadzono 

rozprawę. 

Skład 

orzekający 

Krajowej 

Izby 

Odwoławczej 

po 

zapoznaniu 

się                                    

z  przedstawionymi  poniżej  dowodami,  po  wysłuchaniu  oświadczeń  stron  oraz 

Przystępujących  (na  posiedzeniu i  rozprawie  24.04.2018  r.  tylko  jeden  Przystępujący) 

złożonych ustnie do protokołu w toku rozprawy, ustalił  i zważył, co następuje. 

Skład  orzekający  Izby  ustalił,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek 

skutkujących  odrzuceniem  odwołania  na  podstawie  art.  189  ust.  2  Pzp,  a  Wykonawca 

wnoszący  wszystkie  odwołania  posiadał  interes  w  rozumieniu  art.  179  ust.  1  Pzp, 

uprawniający do jego złożenia.  

Skład  orzekający  Izby,  działając  zgodnie  z  art.  190  ust.  7  Pzp  dopuścił  w  niniejszej 

sprawie  dowody  z:  dokum

entacji  postępowania  o  zamówienie  publiczne  nadesłanej  przez 

Zamawiającego do akt sprawy w kopii potwierdzonej za zgodność z oryginałem w sprawie:                

o sygn. akt: KIO 2506/17, w sprawie o sygn. akt: KIO 50/18, sygn. akt: KIO 51/18, sygn. akt: 

K

IO 52/18, sygn. akt: KIO 53/18 zakończonej wydaniem postanowienia KIO z 22.02.2018 r.                   

o  umorzeniu  postępowania  oraz  w  sprawie  KIO  o  sygn.  akt:  KIO  537/18,  sygn.  akt:  KIO 

538/18, sygn. akt: KIO 539/18, sygn. akt: KIO 540/18, sygn. akt: KIO 541/18, sygn. akt: KIO 

w  tym  w  szczególności  postanowień  SIWZ,  tj.  tom  I  –  Instrukcja  dla Wykonawców 


(IDW),  tom  II 

–  Warunki  Umowy  (WU)  oraz  tom  III  -  Program  Funkcjonalno  –  Użytkowy 

(PFU), jak i zmiany treści SIWZ – Modyfikacja SIWZ - Część V z 13.03.2018 r., w każdym ze 

wskazanych  wyżej  postępowań  (LOT  A,  B,  C  i  D)  wraz  z  załącznikami.  Dodatkowo,  Izba 

zaliczyła w poczet materiału dowodowego - zmianę treści SIWZ – Modyfikacja SIWZ - Część 

VII  z  06.04.2018  r.,  w  każdym  ze  wskazanych  wyżej  postępowań  (LOT  A,  B,  C  i  D)  wraz                      

z załącznikami do niej. Podobnie, zmianę treści SIWZ – Modyfikacja SIWZ - Część IX (lub X 

/numeracja w zal

eżności od postępowania/) z 20.04.2018 r., w każdym ze wskazanych wyżej 

postępowań (LOT A, B, C i D) wraz z załącznikami do niej. 

Przy rozpoznawaniu przedmiotowych odwołań skład orzekający Izby wziął pod uwagę 

także  odwołania  oraz  pismo  Odwołującego  z  13.04.2018  r.,  jak  i  obie  odpowiedzi  na 

odwołania  (z  09  i  20.04.2018  r.),  a  nadto  stanowiska  i  oświadczenia  stron  oraz 

Przystępujących  (na  posiedzeniu  i  rozprawie  24.04.2018  r.  tylko  jeden  Przystępujący) 

złożone ustnie do protokołu.  

Odnosząc  się  do  podniesionych  w  treści  odwołania  zarzutów  stwierdzić  należy,  że 

odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.  

Od

wołujący  sformułował  we  wszystkich  czterech  odwołaniach  następujące  zarzuty 

naruszenia przez Zamawiającego:   

1) art. 29 ust 1 i 2 Pzp w zw. z art 31 ust. 2 i 3 Pzp poprzez zaniechanie sporządzenia opisu 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie 

dokładnych  i  zrozumiałych  określeń,  uwzględniających  wszystkie  wymagania  i  okoliczności 

mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie  ważnej  oferty,  spełniającej  w  całości  wymagania 

Zamawiającego, a w konsekwencji w sposób utrudniający uczciwą konkurencję, 

2)  §15  Rozporządzenia  Ministra  Infrastruktury  z  dnia  2  września  2004  r.  w  sprawie 

szczegółowego  zakresu  i  formy  dokumentacji  projektowej,  specyfikacji  technicznych 

wykonania  i  odbioru  robót  budowlanych  oraz  programu  funkcjonalno-użytkowego  zwanego 

dalej  „Rozporządzeniem"  poprzez  zaniechanie  sporządzenia  programu  funkcjonalno  - 

użytkowego  w  sposób  umożliwiający  ustalenie  planowanych  kosztów  prac  projektowych                   

i  robót  budowlanych  oraz  przygotowanie  oferty  szczególnie  w  zakresie  obliczenia  ceny 

oferty, 

3)  art  7  ust  1  Pzp  poprzez  przygotowanie  i  prowadzenie  Postępowania  w  sposób 

niezapewniający  zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz  równego  traktowania  wykonawców 

oraz niezgodny z zasadami proporcjonalności i przejrzystości.  

Izba do

konała następujących ustaleń odnośnie przedmiotowego odwołania: 

W  pierwszej  kolejności  należy  wskazać  na  treść  dokonanej  zmiany  SIWZ  – 

Modyfikacja SIWZ - 

Część V z 13.03.2018 r., w każdym ze wskazanych wyżej postępowań 

(LOT  A,  B,  C  i  D). 

Zamawiający  co  do  zasady  nie  kwestionował  okoliczności  faktycznych 


podnoszonych  we  wszystkich  czterech  odwo

łaniach  w  kontekście  wskazanych  zmian                       

z  13.03.2018  r. 

Reprezentował  jedynie  odmienne  stanowisko  w  kontekście  formuły 

wszystkich  czterech  postępowań  przetargowych  –  formuła  „zaprojektuj  –  wybuduj”,  co 

wynika  z  odpowiedzi  na  odwołania  z  09.04.2018  r.,  a  przytoczonej  powyżej  w  ustaleniach 

stanu faktycznego 

w całości.  Jednocześnie, należy wskazać na zmianę SIWZ z 06.04.2018 

r. 

powołaną w odpowiedzi na odwołanie z 09.04.2018 r., a stanowiącą także załączniki do tej 

odpowiedzi

.  Istotne jest również  stanowisko Odwołującego  przedstawione w  ramach pisma  

z  13.04.2018  r.,  a  przytoczone  powyżej  w  całości,  wraz  zawartą  tam  negacją  zmian  SIWZ 

dokonanych przez Z

amawiającego w dniu 06.04.2018 r. Dodatkowo, istotne jest stanowisko 

Zamawiającego zawarte w drugiej odpowiedzi na odwołanie z 20.04.2018 r., także powołanej 

wyżej  w  całości.  Nadto,  ze  zmian  SIWZ  z  20.04.2018  r.  będących  załącznikami  do 

odpowiedzi  na  odwołanie    z  20.04.2018  r.  w  wyniku,  których  Zamawiający  usunął  zmiany                 

z 06.04.2018 r., jak i usunął zmiany wprowadzone w dniu 13.03.2018 r., a w przypadku LOT 

A  dostosował  także  RCO  i  rysunek  graficzny  nr  3  zgodnie  z  oczekiwaniami  wynikającymi                 

z  odwołania  o  sygn.  akt:  KIO  540/18  w  zakresie  murów  oporowych.  Izba  odniesie  się  do 

poszczególnych kwestii w dalszej części uzasadnienia.  

Biorąc  pod  uwagę  ustalenia  i  stan  rzeczy  ustalony  w  toku  postępowania  (art.  191 

ust.1  Pzp),  oceniaj

ąc  wiarygodność  i  moc  dowodową,  po  wszechstronnym  rozważeniu 

zebranego materiału (art. 190 ust. 7 Pzp), Izba stwierdziła co następuje.  

Izba oddaliła wszystkie zarzuty zawarte w czterech odwołaniach, które mają charakter 

tożsamy. Istniejące różnice wynikają jedynie z różnych postępowań przetargowych, których 

dotyczą,  tzn.  odmiennych  linii  kolejowych.  Jednocześnie  z  uwagi  na  ich  charakter  Izba 

odniesie się do nich łacznie.    

W pierwszej kolejności należy wskazać, że każdorazowo wydając wyrok, Izba bierze 

p

od uwagę stan rzeczy ustalony w toku postępowania (art. 191 ust. 2 Pzp). W ocenie składu 

orzekającego  Izby,  w  wyniku  zmian  SIWZ  z  06.04.2018  r.,  a  w  szczególności  i  przede 

wszystkim  zmian  SIWZ  z  20.04.2018  r.  zaistniał  de  facto  brak  substratu  zaskarżenia.                             

W  konsekwencji  bowiem  tych  zmian,  zakresem  zaskarżenia  wszystkich  czterech  odwołań 

objęte są nieaktualne na moment orzekania postanowienia SIWZ.  

W  wyniku  bowiem  dokonanych  zmian  Zamawiający  przywrócił  poprzednio 

obowiązujące  Standardy  Techniczne  z  2010  r.,  niwelując  tym  samym  istniejące  różnice 

między  Nowymi  Standardami  Technicznymi,  a  PFU.  PFU  bowiem  było  oparte  na 

poprzednich  Standardach  Technicznych  z  2010  r.  Tym  samym  stan  faktyczny  sprawy  na 

dzień orzekania wyglądał w taki sposób, że treść sporna postanowień SIWZ została usunięta 

przez  usunięcie  Nowych  wprowadzonych  Standardów  Technicznych  i  przywrócono  stan                      


z grudnia 2017r., a więc Standardy Techniczne z 2010r. i utrzymano obowiązujące również 

w  grudniu 

2017r.  PFU,  w  tym  załączniki  graficzne  nr  3  z  uwzględnieniem  zarzutów 

dotyczących  murów  oporowych.  Spowodowało  to  sytuację,  w  której  w  dacie  orzekania  nie 

istniał  stan  faktyczny,  który  ustalił  odwołujący  w  odwołaniu  jako  podstawę  postawionych 

zarzutów. W tym znaczeniu odpadł substrat zaskarżenia.  

Niniejsze  różnice  były  bowiem  podstawą  sformułowanych  zarzutów  we  wszystkich 

czterech  odwołaniach  (w  ramach  postępowań  LOT  A,  B,  C  I  D),  co  jak  słusznie  zauważył 

Zamawiający  na  rozprawie  wynika  także  z  pisma  Odwołującego  z  13.04.2018  r.:  „(…) 

Reasumując,  ryzyka  związane  z  koniecznością  uwzględnienia  nowych  Standardów 

Technicznych w ofercie bez opisana w PFU przez Zamawiającego zakresu prac opartego na 

nowych  Standardach  spowoduje,  że  część  oferentów  może  uwzględnić  zakres  prac 

opisanych  w  obecnej  wersji  PFU  (założą,  że  zostaną  uzyskane  wszystkie  odstępstwa                       

w zakresie różnic pomiędzy nowymi a starymi Standardami) (…)”.   

Jednocześnie,  Izba  wskazuje,  że  argumentacja  Odwołującego  z  rozprawy,  to 

f

ormułowanie  nowych  zarzutów,  w  kontekście  niezgodności  między  załącznikami 

graficznymi, a PFU (a więc podtrzymane na rozprawie w dniu 24.04.2018r. żądanie pierwsze 

z  odwołania),  co  miałoby  prowadzić  do  składania  nieporównywalnych  ofert.  Pierwotnie 

bowiem z 

porównania PFU, tj. tabeli z pkt 3.6.1. oraz załączników graficznych stanowiących 

zał.  nr  3  do  PFU  w  stosunku  do  Nowych  Standarów  Technicznych  istniała  konieczność 

zmian (w zakresie międzytorza LOT A, B, C i D i uwzględnienia ściany oporowej /odnośnie 

poszerzenia  skarpy/  i  w  Rozbiciu  Ceny  Ofertowej  /RCO/

–  LOT  A).  Izba  wzięła  także  pod 

uwagę  fakt,  że  na  rozprawie  w  dniu  24.04.2018  r.  Odwołujący  cofnął  podniesione                            

w odwołaniu oraz w piśmie z 13.04.2018 r. drugie żądanie alternatywne  

Dodatkowo Izba wskazuje, że po pierwsze sam Odwołujący nie podał na rozparawie 

żadnych  przykładów  owych  istniejących  na  dzień  orzekania  niezgodności,  nadto  w  wyniku 

dokonanej  przez  Zamawiającego  modyfikacji  z  20.04.2018  r.  zaistniał  stan  sprzed 

18 r., usuwając także zmiany z 06.04.2018 r. W konsekwencji Odwołujący, w ocenie 

Izby,  poprzez  swoje  działanie  próbuje  de  iure  przywrócić  termin  na  składanie  odwołania 

wobec  postanowień  SIWZ,  tzn.  PFU  i  załączników  graficznych,  które  były  już  wcześniej 

załącznikami  do  PFU,  tj.  w  dacie  ogłoszenia  wszystkich  czterech  postępowań                                   

i opublikowania SIWZ, czyli w grudniu 2017 r. Niewątpliwe bowiem w zakresie ewentualnych 

rozbieżności  pomiędzy  PFU,  a  załącznikami graficznymi  termin  na  ich  zaskarżenie upłynął. 

Jednocześnie,  Izba  wskazuje,  w  tym  kontekście,  na  istnienie  instytucji  zadawania  pytań 

wynikającej z art. 38 ust. 1 Pzp. Sygnalizowane przez Odwołującego obawy i przypuszczenia 

związane z możliwością nieuwzględnienia przez pozostałych wykonawców pełnego zakresu 

rzeczowego  mają  jedynie  hipotetyczny  charakter.  Ich  eliminacja  w  trakcie  procesu 

przygotowania  ofert  może  zostać  na  tym  etapie  postępowania  zrealizowana  przy 


wykorzystaniu  instytucji  zadawania  pytań  i  w  konsekwencji  wyjaśnień  treści  SIWZ. 

Jednocześnie  wskazać  należy,  że  przy  realizacji  inwestycji  w  ramach  formuły  „zaprojektuj                  

i  wybuduj”  naturalną  konsekwencją  swobody  wykonawców  w  ustaleniu  i  sprecyzowaniu 

sposobu uzyskania założeń ujętych w PFU jest dowolność wyboru metod i sposobu realizacji 

prac  budowlanych.  Swoboda  ta  jest  ograniczona  jedynie  efektami  założeń  funkcjonalnych 

ujętych  w  powyższym  dokumencie.  Powyższe,  z  jednej  strony  stanowi  zaletę  takiego 

sposobu  przygotowania  oferty,  przy  jednoczesnym  przy

jęciu  formy  wynagrodzenia 

ryczałtowego, z drugiej zaś strony jest w sposób naturalny obciążone ryzykiem odmiennego 

zidentyfikowania  zakresu  rzeczowego  założenia  inwestycyjnego.  To  ostatnie  ryzyko,  jak 

wskazał w toku rozprawy Zamawiający, może być eliminowana przy wykorzystaniu instytucji 

uregulowanych  w  treści  art.  87  ust.  1  oraz  90  ust.  1  Pzp.  Przy  tak  ukształtowanej  formule 

realizacji  robót  istotne  jest  osiągnięcie  zamierzonego  przez  Zamawiającego  efektu,  przy 

jednoczesnym odsunięciu na dalszy plan sposobu jego uzyskania.       

Poza  tym,  Izba  pragnie  zauważyć,  także  w  tym  kontekście,  że  wszystkie  cztery 

inwestycje (LOT A, B, C i D) są prowadzone, jak było to już wyżej sygnalizowane, w formule: 

„zaprojektuj  i  wybuduj”.  W  konsekwencji  PFU  nie  są  jedynym  dokumentem  będącym 

podstawą do sporządzenia oferty przez Wykonawców. 

Należy  bowiem  zgodzić  się,  że  stanowiskiem  wynikającym  z  orzecznictwa,  na  które 

powołał  się  Zamawiający  w  pismach  procesowych,  iż  przy  tej  formule  wszelkie  elementy 

prowadzące do finalnego efektu, leżą po stronie Wykonawcy, który na etapie projektowania 

oferowanego  rozwiązania  będzie  zobowiązany  do  przedstawienia  sposobu  realizacji 

zamówienia  (za  wyrokiem  KIO  z  27.05.2013  r.,  sygn.  akt:  KIO  1020/13,  KIO  1048/13,  KIO 

1075/13). W  sytuacji  taki

ej,  a  nie innej formuły  inwestycji  -  to na  wykonawcy  ciążyć  będzie 

obowiązek  opracowania  dokumentacji,  tam  gdzie  jej  Zamawiający  nie  posiada  lub  gdzie 

wykonawca  uzna,  że  konieczne  jest  opracowanie  nowej  dokumentacji  (za  wyrokiem  KIO                     

z 14.09.2012 r., sygn. akt: KIO 1768/12).  

Na rolę  projektu  wykonawczego zwraca  także uwagę sam  Zamawiający w  pkt  3.6.1 

PFU  „przed  tabelą”,  przywołanym  przez  Zamawiającego  w  pierwszej  odpowiedzi  na 

odwołanie  z  09.04.2018  r.,  że  definitywne  parametry  zostaną  bowiem  ustalone  ostatecznie 

na etapie projektowania.    

Biorąc powyższe pod uwagę, Izba uznała jak na wstępie.   

W tym 

stanie rzeczy, Izba oddaliła odwołanie o sygn. akt: KIO 539/18, sygn. akt: KIO 

540/18,  sygn.  akt:  KIO  541/18,  oraz  o  sygn.  akt:  KIO  542/18  na  podstawie  art.  192  ust.  1 

zdanie pierwsze i ust. 2 Pzp oraz orzekła jak w sentencji.  


Izba,  działając  na  podstawie  art.  192  ust.  8  Pzp  w  związku  z  §  13  ust.  3  zd.  2 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  22  marca  2010  r.  w  sprawie  regulaminu 

postępowania  przy  rozpoznawaniu  odwołań  (t.j.:  Dz.  U.  z  2014,  poz.  964  oraz  Dz.  U.                                  

z 2017 r., poz.14), wydała w sprawach o sygn. akt: KIO 539/18, sygn. akt: KIO 540/18, sygn. 

akt: KIO 541/18, sygn. akt: KIO 542/18 orzeczen

ie łączne. 

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust. 

9 i 10 Pzp, a także w oparciu o § 6 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 

2010  r.  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów 

kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.  U.  z  2010  r.  Nr  41, 

poz. 238 

oraz Dz. U. z 2017 r., poz. 47). Izba uznała wniosek Zamawiającego w sprawach                     

o sygn. akt: KIO 539/18, sygn. akt: KIO 540/18, sygn. akt: KIO 541/18, sygn. akt: KIO 542/18 

o  zasądzenie  oddzielnie  kosztów  wynagrodzenia  pełnomocnika  w  kwocie  3.600,00  zł  (za 

każdą sprawę), w maksymalnej kwocie dopuszczonej przez w/w rozporządzenie (§ 3 pkt 2 lit. 

b w/w rozporządzenia), czyli łącznie 14.400,00 zł (3.600,00 zł x 4).  

Przewodniczący: 

……………………………… 

Członkowie:   

……………………………… 

………………………………